12.07.2015 Views

παγκόσμιο διαδικτυακό... - Η Έκδοση Της Ελασσόνας

παγκόσμιο διαδικτυακό... - Η Έκδοση Της Ελασσόνας

παγκόσμιο διαδικτυακό... - Η Έκδοση Της Ελασσόνας

SHOW MORE
SHOW LESS
  • No tags were found...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

17_elassona 2/8/11 10:35 PM Page IΤετάρτη 9 Φεβρουαρίου 201117 l ΣελίδαΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΠΕΡΑ ΟΧΘΗστην περιοχή της ΠρούσαςΜΕΡΟΣ ΟΓΔΟΟΚαθήσαμε σε ένα μικρό καφενεδάκι. Στουςτοίχους υπήρχαν πολλές φωτογραφίες τουΑτατούρκ.Γενικά αυτό που δεν περνά απαρατήρητοόταν επισκέπτεσαι την Τουρκία είναι ότι παντού,στους δρόμους, στα κτίρια , στους τοίχους, στιςπλατείες υπάρχουν κάθε είδους και μεγέθουςφωτογραφίες, πανό ,ανδριάντες του ΚεμάλΑτατούρκ, όπως επίσης και Τούρκικες σημαίες.Αυτό βέβαια σημαίνει σεβασμό και μεγάληαγάπη στον ιδρυτή του Τουρκικού κράτους καιτην σημαία του, αλλά για ένα ξένο μάτι ,και μάλισταΕλληνικό, είναι ίσως λίγο κουραστικό.Το καφενεδάκι βρωμούσε υπερβολικά τσιγαριλίκι,διότι όλοι οι θαμώνες είχαν ένα τσιγάροστο στόμα και το ντουμάνιαζαν.Σιγά – σιγά άρχισαν να έρχονται πολλά άτομαστο τραπέζι μας. Ο Μουσταφάς τους εξηγούσεποιος ήμουν και με καλωσόριζαν εγκάρδια.Τους ενδιέφερε πολύ να μάθουν πως ήτανοι τόποι καταγωγής των γονιών τους, η ΠαλιάΚαβάλα, η Δάφνη Σερρών και ο Σοχός Λαγκαδά.Εκείνη την ώρα σχόλασε και το τζαμί και τοκαφενεδάκι γέμισε με γεροντάκια.Γεροντάκια με τραγιάσκα και στο χέρι έναμπαστουνάκι. Όλα τους σχεδόν είχαν κάτασπρομούσι που φανέρωνε ότι είχαν πάει στο χατζηλίκιστην Μέκκα και είχαν γίνει χατζήδες.Το αντίστοιχο το δικό μας που σαν χριστιανόςγίνεσαι χατζής, όταν επισκέπτεσαι τους ΑγίουςΤόπους. Μόνο που οι Μουσουλμάνοι χατζήδεςαφήνουν απαραίτητα μούσι για να ξεχωρίζουν.Ο Μουσταφάς που μέχρι τότε η γλώσσα τουδεν έστεκε καθόλου, τα προσκάλεσε στο τραπέζιμας. Με κοιτούσαν παράξενα, αυτά τα γλυκύταταγεμάτα σοφία γεροντάκια που δεν διέφερανσε τίποτε από τα αντίστοιχα γεροντάκιατου χωριού μου.Όταν έμαθαν ποιος είμαι μια λάμψη χαράςκαι συμπάθειας φάνηκε στο πρόσωπό τους.-Μπρε εσύ δικό μας παιντί μου είπε ο παππούςΧασάν Κιζίλ, και τελείως αυθόρμητα με αγκάλιασεκαι με φίλησε στοργικά.Αχ μπρε Γιώργκη αναστέναξε, εγώ είμαιαπό την Δάφνη Σερρών και έφυγα σε μεγάληηλικία από το πολυαγαπημένο μου χωριό.“Kaβούκια”“Kaβούκια Στέρνας”Ο ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΜΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΤΖΑΕΡΙΔΗΣ,ΓΝΩΣΤΟΣ ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣΠΕΡΙΟΧΗΣ ΠΡΟΥΣΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΧΩΡΙΩΝ ΤΟΥΑΤΑΠΑΖΑΡ, ΠΑΡΑΚΑΛΕΙ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣΜΑΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΓΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣΑΥΤΕΣ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΣΤΟ6973992371. ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΗΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥΠΟΥ ΚΑΤΑΓΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ.“Aγιασμός Αγία Βαρβάρα”Ο παππούς Ραμαζάν Κιβράκ από την ΠαλιάΚαβάλα, ο παππούς Σαμπάν Σαβασερί από τονΣοχό. Όλοι τους ρουφούσαν στην κυριολεξία τιςπληροφορίες που τους έδινα. Όσο μπορούσαβέβαια.Εν τω μεταξύ τα τσάγια έδιναν και έπαιρναν.Ήταν σε μικρά ποτηράκια και καταναλίσκοντανγρήγορα. Πρέπει να ήπιαν 5 τσάγια ο καθένας.Προσπαθούσαν να μιλήσουν χρησιμοποιώνταςτα λίγα Ελληνικά που θυμόντουσαν, ζόριζαντην μνήμη τους για να μου δείξουν ότι έχειμείνει κάτι από Ελλάδα μέσα τους…..Φεγγαράκι μου λαμπρό,φέγγε μου να περπατώνα μαθαίνω γράμματατου θεού τα πράματα.Γεμάτος περηφάνια ο παππούς Χασάν απάγγειλετο γνωστό τραγουδάκι, και οι υπόλοιποιτον χειροκρότησαν.Κουσκουτούρα νε ιστέρ?Αλαχτάν γιαμούριστέρ.Τι θέλει η κουσκουτούρα?Από τον θεό βροχήθέλει.-Αυτό το λέγαμε όταν είχε ανομβρία και παρακαλούσαμετον Αλλάχ να φέρει βροχή, είπεο Ραμαζάν ντεντές.Χρησιμοποιούσαμε ένα κοντάρι που στηνμια άκρη του είχε ένα χοντρό πανί, και με αυτόκαθαρίζαμε τον φούρνο όταν φουρνίζαμε ψωμιά.Αυτό το λέγαμε κουσκουτούρα.Τρέχαμε σε όλο το χωριό υψώνοντας τοκοντάρι και τραγουδούσαμε στο μικρό αυτό τραγουδάκι.Οι κάτοικοι του χωριού μας έδιναν τότεκαραμέλες και ζαχαρωτά.Το κάναμε και μετά όταν ήρθαμε στηνΤουρκία.Μετά από λίγο μπήκε στο καφενείο ένας με-“Aπολλωνιάδα”“Mέρος Τείχους”Θυμάμαι τα πάντα διότι έφυγα μεγάλος.Στο χωριό μου ήταν και Τούρκοι και Έλληνες,είχαμε πολύ καλές σχέσεις και στεναχωρέθηκανόταν φύγαμε.Ο γείτονάς μου ο κασάπης ο Χαράλαμποςήρθε και με βρήκε πριν πολλά χρόνια.Τρελαθήκαμε από την χαρά μας. Αν πάς εκείνα του δώσεις πολλούς χαιρετισμούς από το Χασανάκι.Πήγαινα και σχολείο… σταμάτησε διότι τονείχαν πιάσει τα δάκρυα. Δεν θέλαμε να φύγουμεδιότι εκεί ήταν η πατρίδα μας, εκεί μεγαλώσαμεκαι εκεί θάψαμε τους δικούς μας.Γκαρσόν, φώναξε με δυνατή φωνή, φέρε“Άγιος Παντελεήμονας”στο πατριωτάκι μου ένανκαιβέ.Δάκρυσα και εγώ διότιμου θύμισε τους παππούδεςμου. Δεν διέφερανσε τίποτε άλλωστεαπό αυτούς.Μαζεύτηκαν τριγύρωμου, με περικύκλωσαν, καιμε την βοήθεια του ΜεχμέτΑπάκ, του δάσκαλου τωνΑγγλικών ζητούσαν πληροφορίεςγια τα χωριάτους.σήλικας ο οποίος με χαιρέτησε ευγενικά και κάθησεστο τραπέζι μας.Ο κύριος Χουσείν Ινάκ, μου είπε ο Μουσταφάςξέρει πολλά Ελληνικά σπίτια και μαχαλάδεςδιότι όταν έρχονταν επισκέπτες από τηνΕλλάδα αυτός τους συνόδευε και έτσι έμαθεπολλά πράγματα, γύρω από το χωριό.Ήρθε να με ξεναγήσει και να μου δείξει τασπίτια και τα Αγιάσματα του χωριού. Κατάγονταναπό την Παλιά Καβάλα.Ευχαρίστησα τους παππούδες, ανανεώσαμετο ραντεβού μας για το βράδυ, και βγήκαμε απότο καφενείο.Τέλος

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!