TALMUD czy BIBLIA ? - W Sercu Polska

go poza miasto i kamienowali, a świadkowie złożyli swe szaty u stóp młodzieńca,zwanego Szawłem. Tak kamienowali Szczepana, który modlił się: «Panie Jezli, przyjmijducha mego! » A gdy osunął się na kolana, zawołał głośno: «Panie, nie poczytaj imtego grzechu». Po tych słowach skonał" (D z 7,51-60).Jednym z etapów tej o krutnej walki judaistów z mozaistami jest historia życia Szawła, awięc późniejszego św. Pawła, cudownie nawróconego.Zaczyna się ona właśnie ukamienowaniem św. Szczepana:"Szczepana pochowali ludzie pobożni (mozaiści) z wielkim żalem. A Szaweł niszczyłKościół, wchodząc do domów porywał mężczyzn i kobiety i wtrącał ich do więzienia "(Dz 8,2-3).A więc zupelnie tak samo jak w naszych czasach enkawudziści i hitlerowcy."Szaweł ciągle jeszcze siał zgrozę i dyszał żądzą zabijania uczniów Pańskich. Udał si.edo arcykapłana i poprosił go o listy do synagogi w Damaszku, aby mógł uwięzić iprzyprowadzić do Jerozolirny mężczyzn i kobiety, zwolemnników tej drogi (czylimozaistów), jeśliby jakichś znalazł. Gdy zbliżał się już w swej podróży do Damaszku,olśniła go nagle światłość z nieba. A gdy upadł na ziemię, usłyszał głos, który mówił:«Szawle, Szawle dlaczego mnie prześladujesz?» «Kto jesteś, Panie? " powiedział. AOn: « Ja jestem Jezus, którego ty prześladujesz. Wstan i wejdź do miasta, tam cipowiedzą, co masz czynić». Ludzie, którzy mu towarzyszyli w drodze, oniemieli zezdumienia, słyszeli bowiem głos, lecz nie widzieli nikogo. Szaweł podniósł się z ziemi, akiedy otworzył oczy, nic nie widział. Wprowadzili go więc do Damaszklu, trzymając zaręce. Przez trzy dni nic nie widział i ani nie jadł, ani nie pił" (Dz 9,1-9).Następuje opis widzenia Ananiasza, któremu Chrystus Pan poleca uzdrowienie Szawła.Ananiasz"Wszedł do domu, położył na nim r.ece i powiedział: «szawle, bracie, pan Jezus któryukazał ci sir na drodze, którą szedłeś, przysłał mnie, abyś przejrzał i został napełnionyDuchem Świrtym». Natychmiast jakby łuski spadły z jego OCZU i odzyskał l wzrok izostał ochrzczony" (D z 9,17-18). "Jakiś czas sprdził z uczniami W Damaszku i zarazzaczął nauczać w synagogach, że Jezus jest Synem Bożym (...) szaweł występował corazodważniej, dowodząc, że Ten jest Mesjaszem i szerzył zamieszanie wśród żydów (...).Żydzi postanowili go zgładzić (...). Uczniowie więc spuścili go nocą w koszu na sznurzeprzez mur i wyprawili. Kiedy przybył do Jerozolimy próbował przyłączyć sir do uczniów,lecz wszyscy bali się go (...). Dopiero Barnaba przygarnął go i zaprowadził doApostołów (...). " (D z 9,20-22-23-25-27).Tak to Szaweł judaista stał się nie tylko gorącym mozaistą, lecz także Apostołem igłosicielem nauki Chrystusa Pana.Ciekawe, że w Dziejach Apostolskich, św. Łukasz tak silnie podkreśla oskarżenie św.Piotra, że to żydzi ukrzyżowali Chrystusa Pana. Poza tekstami już uprzedniowspomnianym i warto jeszcze przypomnieć niektóre. Św. Piotr, z okazji uzdrowieniaparalityka, tak przemówił w świątyni:"Mężowie izraelscy! Dlaczego dziwicie się temu ? I dlaczego także patrzycie na nas,jakbyśmy własną mocą lub pobożnością sprawili, że on chodzi. Bóg Abrahama, Izaakai Jakuba, Bóg Ojców naszych, wsławił sługę Swego Jezusa, wy jednak wydaliście Go izaparliście się Go przed Piłatem (...).Zabiliście dawcę życia, ale Bóg wskrzesił Go z martwych (...). Pokutujcie więc inawróćcie się (...)." (D z 3,12-5,19).