AMEA KAI ΨΥΧΑΓΩΓΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Η ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΗΡΙΑΛ135είπα, δεν έχω έρθει εδώ πέρα για να παρουσιαστώ ως ο υπερευαίσθητοςσ’ αυτά τα θέµατα, αλλά αισθάνοµαι ότι κάνω µια δουλειά που έχει µιααυξηµένη κοινωνική ευθύνη και έχω την αίσθηση της ευθύνης αυτής, όχιόµως πάντα τον τρόπο ή τις γνώσεις να ανταποκριθώ στο µέγεθος της.Όταν κάνω ένα χαρακτήρα κάνω έρευνα, αλλά η αλήθεια είναι ότι µη έχονταςκαι µια επαφή µε το θέµα αυτό, σαφέστατα δεν είµαι ο άνθρωπος πουθα σώσει τα θέµατα των ατόµων µε αναπηρίες στην Ελλάδα.Αυτό που πιστεύω είναι ότι υπάρχει περιθώριο σε µια σειρά, ας πούµε ωςτην δική µου, η παρουσίαση χαρακτήρων µε αναπηρία να γίνει πιο έξυπνακαι µε τρόπο που περνάει µηνύµατα. Και µε αφετηρία τέτοιες ευκαιρίεςσυνάντησης, όπως αυτή που έχουµε τώρα, οι άνθρωποι που γράφουµε νααποκτήσουµε γνώσεις για αυτά τα ζητήµατα και να προσπαθήσουµε οκαθένας µας να τα προβάλουµε µε τον καλύτερο τρόπο που µπορούµε.Αυτά προς το παρόν από µένα. Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας.ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Να ευχαριστήσουµε τον κ. Φειδά και να συγκρατήσουµετα δέκα στερεότυπα που µας είπε και να κοιτάξουµε πώς να τα αποφύγουµε.Συνειδητοποίησα µόλις ότι οι τρεις που έχω αριστερά µου είναιδιαµορφωτές κοινής γνώµης. Είναι πολύ βαριά η δουλειά που κάνουµε,θα πρέπει να προσέχουµε. Ο κύριος είναι παραγωγός, είναι πολύ σοβαρήη δουλειά που κάνουµε και θα πρέπει να προσέχουµε πάρα πολύ τι λέµεκαι τι κάνουµε και τι έρευνες κάνουµε και θα πρότεινα στον κ. Φειδά νααποκτήσει µια εµπειρική διάθεση γι’ αυτά που θέλει να κάνει γνωρίζονταςάτοµα µε αναπηρία, είτε να συγγράψει µαζί τους ένα σενάριο, ή να βρειένα σενάριο που υπάρχει ήδη και να το επεξεργαστεί και να το κάνει εκείνοςπιο τέλειο. Αν µου επιτρέπει, είναι µια φιλική προτροπή. Το λόγο έχειο κ. Ζουγανέλης.Γ. ΖΟΥΓΑΝΕΛΗΣ: Πρώτα απ’ όλα σας ευχαριστώ που µε τιµήσατε µε τηνπρόσκλησή σας και χαιρετίζω τους φορείς που οργάνωσαν αυτό το Συνέδριο,µάλλον εγώ ήρθα περισσότερο για να διαµαρτυρηθώ και η διαµαρτυρίαµου έχει σχέση και µε τα ΜΜΕ.Εγώ δεν πιστεύω µόνο στους ανάπηρους, ούτε και στους αρτιµελείς,πιστεύω στην συνύπαρξη. ∆εν πιστεύω ότι οι ανάπηροι είναι κάτι ιδιαίτεροκαι οι υπόλοιποι είναι πάλι κάτι ιδιαίτερο και τα στρατόπεδα να βλέπουντο ένα το άλλο µε την «διαφορετικότητα» που δεν έχει σχέση µε την«διαφορετικότητα» παρά µόνο µε την µαζικοποίηση, και θα ήθελα να δια-µαρτυρηθώ για τους εξής λόγους.