Zwiastun 24

Patrząc wstecz i... wybiegając nieco do przodu...Obecny, już z kolei 24 - w nietypowym terminie ukazujący się - numer Zwiastuna w przeważającej większościjest poświęcony czekającym nas misjom świętym. Odbędą się one w dniach od 19 do 26 września tego roku. Wydarzeniez dziedziny ducha przeogromne. I bardzo potrzebne. Kościół chlubiący się już ponad dwutysiącletnią tradycją zaleca, abytakie ćwiczenia duchowne odbywały się co najmniej raz na 10 lat. Dokładnie tyle mija od ostatnich misji w naszej parafii.Dla przypomnienia dodam, że odbyły się one z okazji nawiedzenia Obrazu Matki Boskiej Jasnogórskiej w jubileuszowymroku 2000. Czy misje są nam potrzebne? Pewnie każdy z Was – drodzy parafianie – formułuje swoją odpowiedź napostawione pytanie. Niemniej zastanówmy się wspólnie - w tym wstępnym słowie – nad celowością takich dni, ćwiczeńduchownych jakimi są misje święte.Wyjdźmy, wzorem nauczającego Chrystusa Pana, od najprostszych obserwacji z życia codziennego. Takie czynnościjak mycie ciała, spożywanie pokarmu, odpoczynek od pracy fizycznej, potrzeba odświętności, powtarzanie celem utrwalenia…i im podobne, są każdemu człowiekowi potrzebne. Nikt z ludzi, za wyjątkiem tylko Matki Bożej, nie urodził się ideałem.Dlatego czymś zrozumiałym jest możliwość błądzenia i zagubienia. Więc i potrzeba powrotu na właściwe ścieżki. Niektórymprzydarza się lżejsza czy cięższa choroba duchowa. Konieczna jest kuracja, a nawet bolesna operacja ratująca życie ducha. Temiędzy innymi wydarzenia stanowią wymiar naszego ludzkiego losu. A ponieważ jesteśmy istotami nie tylko fizycznymi, aletakże i przede wszystkim duchowymi to także konieczną rzeczą jest troska o tę sferę naszej ludzkiej egzystencji. Od czasudo czasu człowiek potrzebuje wyjątkowych i podniosłych dni podczas których bez pośpiechu, z pozytywnym nastawieniempomyśli głębiej nad sobą, nad swoim życiem, nad swoją wiecznością. Taki duchowy wypoczynek na wzór ewangelicznej Mariisiostry Łazarza jest bardzo potrzebny każdemu z nas. Niekiedy ciężko znaleźć czas na modlitwę, na Mszę Świętą, naprzystąpienie do sakramentu pokuty. Tak wiele Mszy Świętych w których bierzemy udział kończy się nieprzystąpieniem dokomunii świętej. A Pan Jezus zaprasza każdego z nas do spożywania pokarmu na życie wieczne. Czy zawsze przyjmujemyGo godnie? Niestety niektórzy spośród nas zagubili w życiu Boga. Jego prawo nie kształtuje już ich życia. Są ochrzczeni,noszą zaszczytne imię Dziecka Bożego, ale ze swoim Bogiem się nie spotykają na Mszy Świętej niedzielnej, nie ma w ichżyciu modlitwy czy przynajmniej – jak nakazuje przykazanie – raz w roku przystąpienia do spowiedzi świętej i komuniiwielkanocnej. To kategoria osób zagubionych w życiu, chorych duchowo. Im trzeba mocnej refleksji nad swoim życiem,konieczna jest operacja ratująca ich ducha! Trzeba ogromnej modlitwy wszystkich parafian, oraz zaangażowania apostolskiego,aby tym naszym Braciom i Siostrom, dopomóc wrócić bo Boga, aby zdążyli przed śmiercią pojednać się z Nim i zaprowadzićpokój serca. O tę modlitwę za nich bardzo proszę. Niestety wciąż zdarzają się sąsiedzkie kłótnie i gniewy. Jest to niezgodnez przykazaniem miłości Boga i bliźniego, a co – nie zapominajmy o tym - będzie podstawą sądu Bożego! Nie milknąpijackie śpiewy i zbyt łatwa dystrybucja alkoholu. Zgorszeniom wynikającym z takich postaw trzeba starać się stawiaćzaporę! Niekiedy niezbyt budujący wpływ coraz liczniej nawiedzających naszą miejscowość wczasowiczów. W niejednymwypadku uciążliwa konieczność zajęcia się nimi rodzi także zagrożenia dla życia rodzinnego czy procesu kształceniai wychowywania dzieci i młodzieży. A wyjazdy za granicę w poszukiwaniu pracy? Czy ich końcowe efekty nie są większąstratą aniżeli zamierzonym zyskiem? Trzeba nad tym się zadumać! Jakże dziś łatwa jest pokusa ulegania wszechwładnejpropagandzie środków masowej informacji. Liberalizm w wychowaniu, zakorzenianie się w kwestiach wychowawczychmodelu obcego tradycji naszych ojców, łamanie świętości małżeńskiej przysięgi czy powstrzymywanie się przed zawieraniemsakramentu małżeństwa przez dzieci katolickich rodziców. Jest więc wiele spraw, które dogłębnie trzeba byłoby przemyśleći podjąć skuteczną terapię. Czas misji świętych jest ku temu nawróceniu, powrotowi ku źródłom, doskonałą okazją.Drodzy Parafianie! Serdecznie zapraszam każdego z Was na te wyjątkowe dni. Tak sobie zorganizujcie waszezajęcia domowe, abyście mogli być jak najczęściej w świątyni. Zachęcajcie się wzajemnie w domach. Nie bójcie się prawdyo sobie i o swoim życiu. Kościół poprzez swoje nauczanie, także podczas misji świętych, chce służyć Waszemu dobruwiecznemu. Zaniedbując to sprzeniewierzyłby się woli swego Pana. Przyjmijcie z życzliwością posługę Ojca Misjonarza.Poddajcie się, chętnie i z radością, siewowi ze skarbca prawd wiary naszej świętej!Ks. Proboszczstr. 3