BİRLİKTE TÜRK MİLLETİYİZ

ADIMIZ ANDIMIZDIR!
MİLLETİN EGEMENLİĞİ VE VATANIN BÜTÜNLÜĞÜ
TEHLİKEDEDİR
İçinde bulunduğumuz durum, “çözüm süreci” adı verilen, halktan
gizlenerek yürütülen, sosyolojik gerçeklere ve millî menfaatlere
aykırı olan bir siyasetin sonucudur. Bu siyasetin her adımı ve
ayrıntısı çok iyi bilinmelidir.
11 Mart 2009’da Cumhurbaşkanı Abdullah Gül’ün “Kürt meselesi”
konusunda “iyi şeyler olacak” sözü, 1 Ağustos 2009’da Beşir
Atalay’ın Polis Akademisi salonlarında “Kürt Meselesinin Çözümü:
Türkiye Modeline Doğru” çalıştayı, 19 Ekim 2009’da Habur sınır
kapısında kurulan çadır mahkemeleri, Mart 2010’da yabancı bir
devlet temsilcisinin koordinatörlüğünde yapıldığı ortaya çıkan Oslo
görüşmeleri… (Muhtemelen bu görüşme, 2007 yılında MİT
Müsteşarı Emre Taner’in girişimiyle başlayan, daha önce Filistin-
İsrail barışı için çalışmış yabancı bir vakfın koordinasyonunda ilk
toplantısı Oslo’da yapılan temasların bir parçasıydı.) Kamuoyuna
malolan beşinci Oslo müzakerelerinde taraflardan biri olarak, KCK
(Kürdistan Demokratik Konfederalizm / Kürdistan Topluluklar
Birliği) Yürütme Konseyi Üyesi ve PKK Merkez Komitesi üyeleri yer
almıştı… Bu görüşmelerde Başbakanı temsilen Başbakanlık
Müsteşar Yardımcısı ile MİT Müsteşar Yardımcısı, PKK liderleriyle
Türkiye anayasasını ve bölücübaşı Öcalan’ın serbest bırakılması
konusunu görüşmüştür ve bunun için Öcalan’dan bir “yol haritası”
almıştır.
30 Eylül 2012’de iktidar, 4. Olağan Kongresi’nde yeni dönemde
yapılması planlanan işler; “manifesto” adı verilen 63 maddelik bir
yol haritası şeklinde basın mensuplarına dağıtılmıştır. Yol
haritasının bazı maddeleri şunlardır: Şartlar ne olursa olsun
mutlaka yeni bir anayasanın ülkeye kazandırılması (madde 11);
7