Akallabeth ve Guc Yuzuklerine Dair - J. R. R. Tolkien

sona ermeyecek." Ar-Pharazôn sordu: "Karanlığın Efendisi kimdir?" Sonrasında
Sauron, Kralla kilitli kapıların ardında konuştu ve yalan söyledi, dedi ki: "O,
artık adı anılmayandır; çünkü Valar sizi onun hakkında kandırdı, kendilerine
köle yapmak için İnsanoğlu'nu zincirlemeye çalışırlarken, kendi yüreklerinin
deliliklerinde tasarlanmış bir hayalet olan Eru'nun adını öne sürdüler. Çünkü
onlar, ne isterse sadece onu söyleyen Eru'nun kâhinleridir. Ama onların
efendileri hâlâ hüküm sürmekte ve sizi bu hayaletten kurtaracak; onun adı
Melkor, Her Şeyin Efendisi, Özgürlük Verici ve sizi onlardan daha güçlü
yapacak."
Böylece Kral Ar-Pharazôn, önce gizlice, kısa süre sonra da halkının gözleri
önünde açıkça Karanlığa ve Efendi Melkor'a tapınmaya başladı; halkının büyük
bölümü de onu izledi. Hâlâ Sadıklar'dan geriye kalanlar da vardı, söylendiği
gibi Rómenna civarına yerleşmişlerdi ve küçük bir grup da dağınık olarak sağda
solda yaşıyordu. Bu kötü günlerde onları yönetip cesaretlendiren reisleri Kral'ın
divan üyesi Amandil ve oğlu Elendil'di, onun oğullan da Isildur ile Anárion,
sonrasında Númenór hesabına göre genç adamlar. Amandil ile Elendil büyük
gemi reisleriydiler; Armenolos şehrinde tahtta oturan, tacı sahiplenip hükmeden
hanedandan olmasalar da Tar-Minyatur Elros'un soyundan geliyorlardı. İkisinin
de gençlik günleri birlikte geçmişti ve Pharazôn, Amandil'i severdi, Elf-dostu
olduğu halde Sauron gelene dek onun divanında kaldı. Şimdi azledilmişti,
çünkü Sauron Númenór'daki herkesden daha çok ondan nefret ediyordu. Ancak
o öylesine soylu ve bir deniz reisi olarak öylesine kudretliydi ki halkın çoğunun
gözünde hâlâ onurlu yerini koruyordu; bu yüzden de ne Kral ne de Sauron ona
el sürecek cesareti gösteremiyorlardı.
Böylece Amandil, Rómenna'ya çekildi. Hâlâ sadık olduğuna güvendiği herkesi
gizlice oraya toplanmaya çağırdı; çünkü artık kötülüğün hızla büyümesinden
korkuyordu, bütün Elf-dostları tehlikedeydi. Kısa sürede beklenen oldu. O
günlerde Meneltarma tamamen terk edilmişti; Sauron dahi, yüce yeri kirletmeye
cesaret edemese de Kral, kimseye, ne ölüm acısı çekmekte olanlara ne de
yüreklerinde Ilúvatar'ı yaşatan Sadıklar'a oraya çıkma izni vermiyordu. Sauron,
sarayın bahçesinde büyüyen Ak Ağaç'ı, Güzel Nimloth'u kesmesi için Kralı
zorladı, çünkü o Eldar ve Valinor'un ışığının anısıydı.
Kral önceleri, Tar-Palantir tarafından söylenen hanedanının kaderinin Ağaç'a
bağlı olduğu kehanetine inandığı için buna razı olmadı. Böylece artık Eldar ve
Valar'dan nefret eden Kral çılgınlığının içinde Númenór'un eski bağlılıklarının
gölgesine boşu boşuna sarılmıştı. Ama Amandil, Sauron'un şeytani amacıyla
ilgili söylentileri duyduğunda yüreği kederle doldu, biliyordu ki sonunda
Sauron kesinlikle isteğine ulaşacaktı. Valinor Ağaçları'nın hikâyesini
anımsayarak Elendil ve oğullarıyla konuştu; Isildur tek bir söz bile söylemedi
ama gece dışarı çıkıp ona ün kazandıran başarısına ulaştı. Kılık değiştirip