Kresley Cole - Karanlık Prensin Gelini

K aranlık P rens’itı Gelini
MacRieve'in kendisinden kâbuslarının neyle alakalı olduğunu
açıklamasını istediğini biliyordu. Fakat Lucia sırlarını açmaya inanmıyordu,
başkalarının neden yüklerinden kurtulmayı istediklerini
-dolayısıyla başkasına yük olduklarını- asla anlayamamıştı. Izdırabı
bir başkasına aktarma davranışını asla anlamamıştı, özellikle de
bunun gibi bir sır konusunda.
Hayatın gerçeği, basitçe değiştirilemeyecek bir şey.
MacRieve eşinin evli olduğunu bilse nasıl tepki verirdi? Hiddet
onu ele geçirirdi. Ve Lucia kocasının kim olduğunu ve nasıl evlendiğini
açıkladığında, MacRieve'in Cruach'la yüzleşmesini hiçbir şey
durduramazdı. Bu da intihara eşit olurdu. Ya da daha beteri.
Bazen Cruach kurbanları öldürmüyordu. Bazen onları kendine
saklıyordu.
Bu yüzden Lucia, MacRieve! başından savmaya devam ediyordu.
Ancak Lucia onun sanki eninde sonunda kendisine açılacağından
hiç şüphesi yokmuş gibi sabrettiğini hissediyordu.
Ki bu da asla olmayacak. Cruach'la bağlantısını MacRieve'den
gizli tutmak için ne gerekiyorsa yapmaya karar vermişti. Ancak
diğer meselelerde daha az kararlıydı...
Regin daima kendine, Bu kek pişirmeye değer mi? diye sorardı.
Regin için her zaman değerdi. Şimdi Lucia kendini MacRieve'le ge^
çirilecek bir hayatı olup olamayacağını merak ederken yakalamıştı.
Bütün bunlar bittiğinde, gerçekten Cruach'ı öldürebilirse...
Hayır! Ben ne düşünüyorum böyle? Bir kıyameti durdurmak
zorunda olmasaydı bile, okçuluğundan vazgeçemezdi. Bu, kendi
kimliğini silmek gibi olurdu.
Okçu olarak tanınmaktan zevk alıyorsun, demişti MacRieve.
Evet. Evet, alıyorum. Okçuyken Lykae'nin Eşi olacaktı.
Asla, diye karara vardı.
Sonra akşam yemeğini yakalamaya gitti.
• 254 •