iA93_print

PREZENTACJE
gamy i atak na mocno już
oblężony segment małych
SUV-ów, a właściwie miejskich
crossoverów. Volvo
podeszło do tego z fantazją
i już po zapowiedziach
widać było, że najmniejszy
w gamie XC 40 będzie
z jednej strony przypominać
większych braci, z drugiej
– idealnie wpisywać
się w panującą na rynku
stylistykę.
Zdawać by się mogło,
że to murowany przepis
na sukces i pójście za ciosem.
W segmencie premium
liczy się jakość. XC
90 i XC 60 dają jej – za duże
wprawdzie pieniądze – całe mnóstwo. Po XC 40
spodziewano się tego samego. I niby wszystko
jest OK, ale… zawsze jest jakieś ale…
Po pierwsze – cena. Wstęp do klubu SUV-ów
Volvo kosztuje 127 tysięcy złotych. Za najtańszą
wersję z benzynowym silnikiem 1,5 litra
o mocy 150 KM i z napędem na przednie koła.
Dwulitrowy Diesel o tej samej mocy to – cennik
nie kłamie – minimum 143 tysiące. Najdroższe
w gamie T 5 R-Design kosztuje równe 199 tysięcy.
Dużo… w segmencie chyba najwięcej.
Po drugie – legendarna jakość. Niby wewnątrz
wszystko jest w porządku, ten sam logiczny
i pozbawiony niepotrzebnych fajerwerków design,
podobnie wygodne skórzane fotele. Jednak podczas
prezentacji statycznej miałem możliwość
(wbrew swoim zwyczajom co prawda) wykonaniu
przyjrzeć się dokładnie. Cóż, plastiki tunelu
środkowego wyglądają jak z początku lat dziewięćdziesiątych,
wyjmowane pudełeczko (śmietniczka?)
sprawia wrażenie, jakby była „made in
China”. Niby nie ma w tym nic złego, bo mogę
się założyć, że wewnątrz
nic nie będzie trzeszczeć
ani skrzypieć. Ale noblesse
oblige i po chyba najdroższym
modelu w segmencie
spodziewałem się nieco
więcej.
Oczywiście, o walorach
samochodu decyduje to,
jak jeździ, a nie to, z jakiego
plastiku wykonano tę czy
inną klapkę. Na przekonanie
się o tym przyjdzie
poczekać, mam jednak
nadzieję, że najnowsze
Volvo udowodni, że warte
jest każdej złotówki ze swojej
– dość jednak kosmicznej
– ceny.
9