iA2

TURYSTYKA
35
Dopatrzyliśmy się też polskich akcentów motoryzacyjnych,
kilkukrotnie widząc na drogach Cinquecento, raz nawet w wersji
„taxi”. Do ciekawostek można zaliczyć znaczący procent
samochodów z kierownicą po prawej stronie. Jak się okazuje
duża część z nich jest sprowadzana z Japonii.
Podsumowując – żyjemy. I pomijając wszelkie aspekty
motoryzacyjne, wróciliśmy pełni wrażeń, przede wszystkim
po spotkaniach z ludźmi i miejscach, które w tym czasie
mieliśmy okazję zobaczyć. Podróży własnym samochodem
raczej nie polecamy (chyba, że wcześniej zdejmiecie
zderzaki), a jeśli zamierzacie poruszać się marszrutkami,
stalowe nerwy będą pożądane. Jak byście nie jeździli – na
drogach Gruzji szykujcie się na dawkę adrenaliny.
szości funkcję tą pełniły 10-20-letnie Mercedesy Sprintery
i Fordy Transity zabierające na swój pokład od dziewięciu do
szesnastu pasażerów. Marszrutki zasadniczo jeżdżą zewsząd
i wszędzie, są niedrogie (tańsze od pociągów), a wysiadając
na dworcu, możemy się liczyć, że ich kierowcy (jak i taksówkarze)
zaraz po wyjściu z poprzedniego środka transportu,
będą proponować nam swoje usługi celem dowiezienia do
kolejnego punktu. Możemy mówić, że doświadczaliśmy swojego
rodzaju luksusu, jako, że w mniejszych miasteczkach
lokalna komunikacja, potrafi wyglądać zgoła inaczej. Można
natomiast powiedzieć, że komunikacja publiczna spełnia
podstawowe standardy.
Prawo drogowe w Gruzji prawdopodobnie nie istnieje,
a przynajmniej takie można odnieść wrażenie. Widząc na górskich
serpentynach znak ograniczający prędkość do 30 km/h,
możemy spodziewać się, że kierowca będzie jechał z prędkością
90 km/h, a spoza 90-cio stopniowego zakrętu wyłoni
się dzielnie maszerująca środkiem drogi krowa. Oznakowanie
poziome można uznać za mocno umowne – większość
kierowców porusza się środkiem drogi, a wyprzedzanie na
trzeciego na zakręcie bądź pod górę nie stanowi większego
problemu. Oczywiście po wcześniejszym się upewnieniu, że
z naprzeciwka nic nie jedzie. Faktem jest, że wszyscy użytkownicy
dróg takich właśnie zachowań się spodziewają, przez
co, mimo znacznie bardziej agresywnego stylu zdają się jeździć
z większą wyobraźnią i uwagą niż ma to miejsce u nas.
Okazuje się, że w statystykach mówiących o dziesięciu
najbardziej niebezpiecznych państwach Europy, Gruzja pod
względem liczby zabitych na 100 000 mieszkańców nie plasuje
się znacznie dalej od nas zajmując czwartą pozycję
z wynikiem 16,8 osoby, przy naszej ósmej pozycji (ex aequo
z Grecją) i wynikiem 14,7.
Faktem jest też, że przez dziesięć dni nie widzieliśmy żadnego
wypadku, byliśmy świadkami jedynie drobnej „obcierki”.
Znacząca liczba samochodów nie posiada zderzaków, czasem
błotników, świateł i innych elementów nadwozia, co również
oczywiście nie stanowi problemu. Pozbawiony zderzaków wóz
ekipy telewizyjnej czy samochód reklamujący wycieczki to
typowe przykłady luźnego stosunku do stanu samochodów.
Podobno jest rozpatrywane wprowadzenie obowiązkowych
badań technicznych, ale jeśli to się stanie, to prawdopodobnie
„ludzie wyjdą na ulicę”.