iA90_print

KALENDARIUM
34
4-cylindrowy silnik Triumph Herald
o pojemności 1147 cm3 i mocy 43 KM
z napędem na tylną oś. Podczas klasycznej
jazdy drogowej kierowca miał
do dypozycji 4-stopniową skrzynię
biegów. W wodzie wybór był zdecydowanie
mniejszy – w przód, albo tył...
Amphicar Model 770, miał swoją premierę w 1961
roku podczas New York Motor Show. Zaprojektował
go niemiecki inżynier Hans Trippel na
bazie pływającego pojazdu wojskowego “Schiwimmwagen”
z czasów II wojny światowej produkowanego
przez Volkswagena. Miał on wóczas
napęd na cztery koła.
Amphicar’y produkowała niemiecka firma
Quandt Group przez siedem lat – od 1961 do 1968
roku, głównie z myślą o amerykańskim rynku.
Wyprodukowano 3878 egzemplarzy tych aut,
z których rzeczywiście zdecydowana większość
trafiła na ten rynek. Klienci mieli do wyboru
cztery kolory nadwozia - Beach White, Regatta
Red, Lagoon Blue, oraz Fjord Green. Pojazd miał
Model miał oznaczenie 770 ponieważ
w teorii miał osiągać na wodzie
prędkość 7 węzłów, a na drodze 70
mil/godz. W praktyce te parametry
chyba nie były osiągalne, skoro właściciele
twierdzili, że jest to “najszybszy
samochód na wodzie i najwolniejsza
łódź na drodze”.
Amphicar zrobił jednak światową karierę,
mimo swej skromnej (a może dlatego) liczby
sprzedanych egzemplarzy. Jego właścicielem
i użytkownikiem stał się np. prezydent USA
Lyndon B. Johnson. Ale przede wszystkim auto
znalazło się w produkcjach wielu filmów - m.
in. Rotten to the Core (1965), The Sandwich Man
(1966), The President’s Analist (1967), Inspector
Clouseau (1968), Femina Ridens (1969), Savannah
Smiles (1982) czy Pontiac Moon (1994).
Szacuje się, że obecnie w motoryzacyjnych
kolekcjach znajduje się od 300 do 600 egzemplarzy
tych samochodów.