Ksiazka_odnowienie doktoratu prof. A. Klasika_rgb
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
zwyczajnym. Wypromował 10 doktorów.
W swojej macierzystej Uczelni rozwinął
kształcenie w zakresie gospodarki miejskiej
i regionalnej, a później gospodarki
przestrzennej. Przyciągał do Uczelni ludzi
z innych ośrodków akademickich, lubił eksperymentować
i inicjować nowe projekty
edukacyjne. Badania naukowe traktował
zawsze jako rodzaj podstawowej aktywności
akademickiej, która szybko przekładała
się na prowadzenie zajęć ze studentami
i doktorantami.
Jego rozprawa doktorska Analiza wzrostu
i przemian strukturalnych gospodarki
regionalnej opublikowana w PWN w 1971
roku była jedną z pierwszych w Polsce prac
ekonomicznych ogarniających całość zagadnień
rozwojowych gospodarki regionalnej
widzianych przez pryzmat wzrostu i przemian
strukturalnych. Badania empiryczne
dotyczyły charakteru przemian strukturalnych,
a przez to oceny kierunków rozwoju
poszczególnych regionów. W pracy habilitacyjnej
Optymalna struktura przestrzenna
a rozwój regionalny (PWE, 1974) były analizowane
relacje między układami funkcjonalno-przestrzennymi
gospodarki regionu
a rozwojem regionalnym. Obydwie przywołane
tu prace weszły do kanonu literatury
regionalistycznej w Polsce. Wraz z publikacjami
artykułowymi i wystąpieniami na
konferencjach krajowych i zagranicznych
ukształtowały sylwetkę naukową Profesora
– jako analityka rozwoju gospodarki regionalnej
spoglądającego w przyszłość, nastawionego
na poznawanie przyszłości oraz jej
kreowanie w oparciu o różne znane i dyskutowane
w literaturze światowej teorie
i koncepcje rozwoju regionalnego.
Od samego początku swojej aktywności
naukowej Profesor A. Klasik angażował
się aktywnie w zespołowe badania
empiryczne. W latach 1967 –1975 badania te
dotyczyły przestrzennej organizacji działalności
gospodarczej, wzrostu i przemian
strukturalnych gospodarki regionalnej, rozmieszczenia
majątku trwałego i regionalnej
alokacji inwestycji oraz efektywności przemysłu
w aglomeracjach miejskich. Były one
po części związane z pobytem stażowym
w SGPiS (SGH) i współpracą z prof. Stanisławem
M. Zawadzkim, promotorem Jego
pracy doktorskiej. Po części zaś odzwierciedlały
odwagę podejmowania badań nad
złożonymi problemami regionalnymi. Do
tego dochodzą konsultacje przy tworzeniu
projektu ogólnego planu regionalnego
woj. katowickiego na lata 1971–1990 oraz
stała współpraca z jednostkami planowania
regionalnego w regionie.
W 1976 roku Profesor A. Klasik rozpoczyna
kierowanie dużym projektem badawczym
(w ramach Problemu międzyresortowego
MR I/28) pt. „Współdziałanie układów
centralnych, gałęziowych i regionalnych
w gospodarce przestrzennej”. Ten dwufazowy
projekt badawczy, angażujący cały
zespół współpracowników i wychowanków
Profesora oraz partnerów zewnętrznych,
pozwolił z jednej strony rozpoznać rzeczywiste
mechanizmy podejmowania decyzji
kształtujących w owym czasie rozwój regionalny
w Polsce, z drugiej zaś strony pozwolił
zmierzyć się z wyzwaniami dotyczącymi
podstaw teoretyczno-koncepcyjnych rozwoju
regionalnego. Analizie w tym względzie
zostały poddane różne wersje teorii
rozwoju spolaryzowanego oraz koncepcje
kompleksów społeczno-gospodarczych,
w tym koncepcja kompleksów terytorialno-produkcyjnych
znana i stosowana wtedy
w Związku Radzieckim. Efektem projektu
były liczne publikacje artykułowe i wystąpienia
Profesora na konferencjach krajowych
i zagranicznych. Warto też zwrócić
uwagę na publikacje książkowe z udziałem
członków zespołu badawczego dotyczące
teorii zintegrowanej gospodarki przestrzennej
i planowania kompleksów społeczno-
-gospodarczych (1979) oraz na późniejszą
20
Uroczystość odnowienia doktoratu prof. dr. hab. Andrzeja Klasika