Wydanie 292

More documents

Recommendations

Info

11 NR 292 (8) 10 CZERWCA 2020 SPOŁECZEŃSTWOKino samochodowefot. Hubert GielecińskiChrom, rdza i zapach benzyny... na seans w kinie samochodowym organizowanym przez OśrodekKultury w Górze Kalwarii przyjechało kilkadziesiąt zabytkowych aut i motocykli. Wśród nich międzyinnymi: wołgi, volskwagen garbus, saab ‚66, ford ‚64 i naszym zdaniem najpiękniejsze – warszawy.Platerówka czekana uczniów\\\ ZALESIE DOLNEZe względu na stan budynku konieczna była jego całkowita przebudowaFot. J. FERLIANNowa część budynku szkołyśredniej w Zalesiu Dolnym jestjuż gotowa. Przestronne i jasnesale będą służyć uczniom powakacjach.Nowe skrzydło Zespołu Szkół Nr 2im. Emilii Plater w Piasecznie przyal. Brzóz powstało na miejscu starej części,która została wcześniej rozebrana.Stało się tak ze względów bezpieczeństwa– drewniana konstrukcja groziłazawaleniem. Inwestycja rozpoczęła sięwiosną 2019 roku i zbiegła w czasie zrekrutacją tzw. podwójnego rocznikaw związku z reformą edukacji likwidującągimnazja. Sytuacja, w którejbudynek szkoły był pomniejszony ojedno skrzydło, a musiał przyjąć znaczniewiększą niż zwykle liczbę uczniów,nie była łatwa. Od początku wiadomobyło, że przez rok uczniowie będąmusieli częściowo uczyć się w kontenerachpostawionych obok budynku.Tym bardziej dziś zarówno kadrę, jaki społeczność uczniowską cieszy, żepo wakacjach sytuacja lokalowa sięunormuje.– Największe wrażenie robią namnie szerokie korytarze – mówi MałgorzataZamoyska, dyrektor „platerówki”.– Poprzednie były wyjątkowo wąskie,miały mniej niż metr szerokości. A terazjest przestronnie i widno. Cieszę się, żeuczniowie mają w końcu miejsce do odpoczynkumiędzy lekcjami.Jak zapewnia powiat, całość zostałazaplanowana w przemyślany i optymalnysposób. W wysokiej sutereniezlokalizowane są pokoje administracji,a na dwóch pozostałych piętrach – salelekcyjne.– Architekci pamiętali też o młodychartystach, których w szkole przyalei Brzóz nie brakuje. Z myślą o nichna jednej z kondygnacji powstała salaprób – specjalne pomieszczenie, gdziebędzie można w spokoju przygotowaćkoncert, spektakl lub przedstawienie –informuje powiat.Inwestycja kosztowała blisko 5,5mln zł. Pozostaje mieć nadzieję, że uczniowiedo nowych klas zawitają już odwrześnia.Joanna Ferlian\\\ PIASECZNO,\\\ Książkomat (prawie) gotowyPiaseczyńska biblioteka testuje książkomat.Niebawem będą z niego mogli korzystać równieżczytelnicy.Piaseczyńska Biblioteka Publiczna kupiła urządzenienieco podobne do paczkomatu. Dyrekcjabiblioteki zdecydowała, że optymalnym miejscemdla książkomatu w Piasecznie będzie piaseczyńskidworzec. Dzięki temu osoby, które pracują czyuczą się w Warszawie i wracają do domu już pozamknięciu biblioteki, bez problemu będą mogłykorzystać z bibliotecznych zasobów. A jednocześnie jest to lokalizacja na tyle bliskagłównej siedziby biblioteki w CEM, że opróżnianie i zaopatrywanie urządzenia niebędzie nastręczało większych problemów i kosztów.Jak to działa? Już teraz mając kartę biblioteczną możemy zamawiać czy rezerwowaćinteresujące nas książki, filmy czy audiobooki. Dotychczas jednak musieliśmy jeodbierać osobiście w wypożyczalni w godzinach jej otwarcia. Teraz będziemy moglirównież zamówić odbiór w książkomacie. Oczywiście wypożyczenia dotyczą tylkowoluminów dostępnych w bibliotece głównej w CEM. Gdy tylko pracownicy umieszcząw książkomacie zamówioną pozycję (raz dziennie od poniedziałku do piątku),dostaniemy SMS z informacją. Na odbiór mamy trzy dni robocze. Potrzebujemytylko karty bibliotecznej. Podobnie ze zwrotem – gdy tylko włożymy do urządzeniawypożyczone książki, system automatycznie odnotuje ich zwrot na naszym koncie.Książkomat działa w godzinach otwarcia poczekalni dworcowej, 7 dni w tygodniu,w tym w niedziele i święta. Bibliotece udało się kupić urządzenie za kwotę 60,5 tys.zł. Obecnie kończy się programowanie i testowanie maszyny przez pracownikówbiblioteki. Oficjalne otwarcie ma się odbyć w poniedziałek 15 czerwca o godzinie13.00.
OCALIĆ OD ZAPOMNIENIADom w SkolimowieNR 292 (8) 10 CZERWCA 202011Fot. PolonaFot. ŚwiatowidGdy Piaseczno było jeszcze małymmiasteczkiem i jego granice kończyłysię tuż za rynkiem, na ulicy możnabyły spotkać starszą panią, która przyjeżdżałado Piaseczna ze Skolimowa iw drogerii pani Koralewiczowej robiłazakupy. W sklepie zwanym „składemaptecznym” można było kupić w latach50. XX w. różne maści, pachnidła, pierścionki,klipsy i kolczyki, sklep przyciągałmałe dziewczynki i eleganckie damy,amatorki maści na wieczną młodość.Kobieta przyjeżdżająca ze Skolimowaciuchcią maszerowała energicznymkrokiem od mieszczącej się w okolicyul. Warszawskiej stacji kolejki i udawałasię na rynek i do sklepu aptecznego. Damaowa była drobną, niewysoką osobą.Nie wiem, ile w latach końca 50. mogłamieć lat; sadząc po zmarszczkach natwarzy bardzo dużo, no ale kobietom,a szczególnie aktorkom, wieku się niewypomina. Zwracała na siebie uwagęprzechodniów, niektórzy oglądali sięza nią, bo rzucał się w oczy jej bardzomocny makijaż. Karminowa szminka,Adolfina Zimajermocno pokolorowane różem policzki ioczy zarysowane czarną kredką. Widaćbyło, że twarz „zrobiona” profesjonalnie.Ubrana była w odzież dobrej jakości,kolorową, gustowną, zdradzającąkrojem i jakością materiału przedwojennyszyk. Kiedyś opowiedziałam o niejmojej znajomej pracującej w budce zpapierosami i słodyczami obok stacji(lub raczej parowozowni) w Chylicachi ona powiedziała, że to jest aktorka zDomu Aktora i wymieniła jej nazwisko.Aktorka często przychodziła dochylickiego kiosku po słodycze. Lubiłarozmowy z kioskarką, recytowała fragmentyprozy i wiersze, ciągle marzyła opowrocie na scenę i czekała na oferty odimpresariów. Niestety nie pamiętam jejnazwiska, ale gdy przeczytałam artykułyo Skolimowie z przedwojennych czasopism(ABC i Światowid), pomyślałam,że mogła być uczestnikiem opisanychtam wydarzeń. Ot, kolorowy ptak wkrajobrazie szarego miasta.\\\ Dom Artystów WeteranówScen Polskich w SkolimowiePomysł wybudowania schroniskadla aktorów weteranów scen polskichpowstał jeszcze przed pierwszą wojną,projekt zrealizowano jednak dopierow 1928 roku. Działkę pod budowędomu z ogrodem ufundował WacławPreker, inicjatorem akcji był aktor AntoniBednarczyk. Budowę finansowałZASP ze składek członkowskich, dołożylisię też miłośnicy teatru. Organizowanoliczne akcje i zbiórki pieniędzyna ten cel. W ilustrowanym czasopiśmieŚwiatowid z 7 marca 1925 roku,wychodzącym w każdą sobotę, przedstawionyjest fotoreportaż z akcji zbieraniapieniędzy. Na zdjęciu widzimyprzebranych za klaunów i cyrkowcówdo spektaklu „Cyrk artystyczny” aktorów:Krzemińskiego, Zelwerowicza, Wal-Adolfina Zimajer w Skolimowie, zdjęcie z czasopisma ŚwiatowidFot. zbiory msZimajerowa byładrugą żoną GustawaZimajera, pierwszążoną była HelenaModrzejewska, obiepanie bardzo się lubiłytera i Dymszę – to sami wielcy artyścisceny polskiej.Mijają lata, jest rok 1934 i w czasopiśmieŚwiatowid ukazuje się artykułpod tytułem: „Wśród weteranów scenyw Skolimowie”, autorką jest Jadwiga Migowa.Jej relacja będzie dla mnie ciekawymtekstem, opisującym pierwsze lataistnienia skolimowskiego azylu dla tych,którzy poświecili swoje życie dla sceny ipubliczności. Jadwiga Migowa odwiedzaDom Aktora jesienią 1934 r. W parkuczerwienią się ostatnie kule georginii,jeszcze kwitną ostatnie margerytki.Ilustracja do artykułu Jadwigi Migowej w tygodniku Światowid. Aktorzyw salonie w Skolimowie, 1934 r.Budynek schroniska dla aktorów weteranów scen polskich, zdjęcie z 1934 r.Ogród i dom zadbane. W pokojach naścianach fotografie uwieczniające chwilez lat bezpowrotnie minionych.Jadwiga Migowa – warto o niej tuwspomnieć, bo to ciekawa postać przedwojennejWarszawy – ukończyła UniwersytetJagielloński na wydziale filozofii,tworzyła wraz z Piłsudskim Legiony.Zadebiutowała jako pisarka w 1920r. na łamach krakowskich czasopism.Publikowała w „Gońcu Krakowskim”,„Ilustrowanym Kurierze Codziennym”i „Nowościach Ilustrowanych”. W 1928r. przeniosła się z Krakowa do Warszawy,gdzie pracowała jako dziennikarkaw „Kurierze Porannym”, „KurierzeCzerwonym”, „Kinie” i „Świecie”. Byłarównież korespondentką krakowskiego„Światowida”. Pisarka od 1930 roku byłakierownikiem literackim teatru „Rajskiptak”.Jadwiga Migowa zwiedza dom wSkolimowie i tak o nim i jego mieszkańcachpisze: „Pierwszą wizytę składamAdolfinie Zimajer, tej słynnej niegdyśwe wszystkich krajach Europy i w Amerycegwieździe operetki, pełnej czarukobiecego”. Zimajerowa była drugą żonąGustawa Zimajera, pierwszą żoną byłaHelena Modrzejewska, obie panie bardzosię lubiły. Zimajerową nazywano„Modrzejewską operetki”. Helenę Modrzejewską,uważaną za jedną z najpiękniejszychkobiet XIX w., porównywanąjedynie z Sarą Bernhardt, i Adolfinęodkrył Gustaw Zimajer i obie uważał zaswoje inwestycje.Wizyta w pokoju Adolfiny w Skolimowiew relacji Jadwigi Migowej:„Artystka leży w łóżku, bo rękę i nogęma unieruchomione silnie rozwiniętymartretyzmem. Pamięć ma doskonałą iwzrok funkcjonuje, bo w chwili, kiedychcę przypomnieć się pani Zimajer, staruszkaprzerywa mi, prawie oburzona.W ramki oprawiony,na honorowymmiejscu, telegramod HelenyModrzejewskiejz serdecznymigratulacjami z powodusukcesów– Poznaję, pamiętam, doskonale.Jakże bym mogła nie poznać! –Na ścianie obok łóżka muzeumpamiątek. Fotografie Adolfiny Zimajerwiedeńskie, warszawskie, berlińskie,petersburskie, amerykańskie, w najrozmaitszychrolach. Suknie z tiurniurami,wysokie, spiętrzone fryzury, olbrzymiekapelusze z piórami i kwiatami przypominają,że ta gwiazda teatru świeciłapełnym blaskiem w drugiej połowieXIX stulecia. W ramki oprawny, na honorowymmiejscu, telegram od HelenyModrzejewskiej z serdecznymi gratulacjamiz powodu sukcesów”. Podczasodwiedzin dziennikarki w schroniskubyło 12 osób. Mężczyźni, których jest„Cyrk artystyczny”wówczas mniejszość w Domu AktoraWeterana, więcej interesują się polityką,radiem i ogrodem. Kobiety wolą czytaniepowieści, pasjanse i ploteczki. Migowapisze: „Jeżeliby tak zajrzeć każdemuz tych staruszków głęboko w serce, tona pewno tli się tam jeszcze jakaś iskierkanadziei, że stanie się jakiś cud, któryznowu powoła go do pracy na scenie”.Adolfina Zimajerowa zmarła wkwietniu 1939 roku w Skolimowie izostała pochowana na cmentarzu powązkowskimw Warszawie. JadwigaMigowa po wybuchu II wojny prowadziłajadłodajnię. W maju 1942 r. zostałaaresztowana przez Gestapo i wywiezionado obozu koncentracyjnego KLRavensbrück, gdzie zginęła. Po wojniewładze wycofały wszystkie jej książkii artykuły z bibliotek, objęto zakazempublikacji jej dorobek. Artykuł z pierwszychlat działania skolimowskiego domui świetne zdjęcia osób i pomieszczeńzawdzięczamy jej dziennikarskiemuzaangażowaniu w problemy świata artystycznego.\\\ Gorsząca sprawa w sądziegrodzkim w PiasecznieCofnijmy się do roku 1931. Otóż wsądzie grodzkim w Piasecznie przy ul.Warszawskiej rozegrała się gorszącasprawa. O tym szczegółowo w drugiejczęści. CDNMałgorzata Szturomskanapisz do autorkim.szturomska@przegladpiaseczynski.plFot. Machowski-Złakowski/zbiory ms Fot. Światowid
Page 1 and 2: 10 CZERWCA 2020292 (8)2020BUDOWNICT
Page 3 and 4: AKTUALNOŚCINR 292 (8) 10 CZERWCA 2
Page 5 and 6: AKTUALNOŚCINR 292 (8) 10 CZERWCA 2
Page 7 and 8: DODATEK BUDOWNICTWONR 292 (8) 10 CZ
Page 9 and 10: MAPA INWESTYCJINR 292 (8) 10 CZERWC
Page 11: SPOŁECZEŃSTWONR 292 (8) 10 CZERWC
Page 15 and 16: OGŁOSZENIA/REKLAMANR 292 (8) 10 CZ

Wydanie 292

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?