1274

14 Οκτωβρίου 2022 11
ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ
10ο Forum Υγείας 11
νοιώθουν οι ασθενείς σήμερα;
> Αικατερίνη Ασλανίδη, προϊσταμένη του Νοσηλευτικού Εργαστηριακού Τομέα, ΓΝ Πατρών
«Προαπαιτούμενο το επίπεδο παροχής υπηρεσιών»
H Αικατερίνη Ασλανίδη, Νοσηλεύτρια,
Μsc, Phd, Προϊσταμένη του
Νοσηλευτικού Εργαστηριακού Τομέα,
ΓΝ Πατρών, αναφερόμενη στην
κατάσταση που επικρατεί στον τομέα
της Υγείας, τόνισε ότι επικρατούν
ορισμένοι μύθοι σχετικά με την
ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Ειδικότερα, δεν προσδιορίζεται
σαφώς διότι έχει να κάνει με κάτι
αστάθμητο και μη μετρήσιμο, είναι
συνυφασμένη με την έννοια της πολυτέλειας
και του μη αναγκαίου, συνεπάγεται
υψηλό κόστος παραγωγής
και κατά συνέπεια υψηλή τιμή,
είναι αποκλειστική ευθύνη του ειδικού
τμήματος ελέγχου ποιότητας, τα
περισσότερα αίτια κακής ποιότητας
συνδέονται με τους εργαζόμενους.
Τα τρία βασικά χαρακτηριστικά που
εξετάζονται και επιβεβαιώνουν εάν
ένας φορέας υγείας έχει ποιοτικές
υπηρεσίες είναι: η δομή που αφορά
τον εξοπλισμό τις υποδομές και το
ανθρώπινο δυναμικό, οι διαδικασίες
και πιο αναλυτικά τι γίνεται για την
παροχή φροντίδας υγείας και τέλος
το αποτέλεσμα που αφορά το επίπεδο
υγείας των ασθενών, το επίπεδο
υγείας του πληθυσμού.
Οπως σημείωσε η κ. Ασλανίδη, η
ποιότητα πρέπει να είναι ασφαλής,
ακριβής, αποτελεσματική, επαρκής,
επικεντρωμένη στον ασθενή, έγκαιρη
και δίκαιη.
Το 2018 ο Παγκόσμιος Οργανισμός
Υγείας, στην διακήρυξη του Τόκυο,
συνέδεσε την διασφάλιση ποιότητας
και την Διοίκηση Ολικής Ποιότητας
με στόχο την προαγωγή της ασφάλειας
του ασθενή.
Ακολούθως τα κράτη δεσμεύτηκαν
για την υλοποίηση μηχανισμού
ελέγχου και διασφάλιση ποιότητας
σε όλο το εύρος των παρεχόμενων
υπηρεσιών, από τα ιδιωτικά και περιφερειακά
ιατρεία μέχρι και τα νοσοκομεία.
Επίσης περιλαμβάνεται η
επικέντρωση στην καθολική πρόσβαση
σε ασφαλείς και αποδοτικές
ιατρικές πρακτικές, την εκπαίδευση
σε κάθε πτυχή της διοίκησης του
> Δημήτρης Παπαγεωργίου, επίκουρος καθηγητής Παθολογικής Νοσηλευτικής Παν/μιου Πελοποννήσου
τομέα υγείας και η νοοτροπία της
ασφαλούς ανθρωποκεντρικής παροχής
υπηρεσιών.
Στη συνέχεια μίλησε για τα οφέλη Διοίκησης
Ολικής Ποιότητας τα οποία
είναι πολλαπλά για τους πολίτες, τους
εργαζόμενους αλλά και τους φορείς
υγείας.
Στους πολίτες βελτιώνεται η ποιότητα
ζωής των παρεχόμενων υπηρεσιών,
στους εργαζόμενους παρέχεται η
αποτελεσματικότητα και νομική κατοχύρωση
και στους φορείς δίνεται
η δυνατότητα συμμόρφωσης με την
ισχύουσα νομοθεσία.
Επεσήμανε ότι στόχος όλων των νομοθετημάτων
είναι να εφαρμοστεί
ένα σύστημα κλινικής διακυβέρνησης
στα νοσοκομεία. Μέσω αυτής
επιτυγχάνεται ο κλινικός έλεγχος, η
κλινική αποτελεσματικότητα, η διαχείριση
των κινδύνων, η διαχείριση
της πληροφορίας, η έρευνα, η συνεχιζόμενη
εκπαίδευση, η θέσπιση
πρωτοκόλλων ιατρικής και νοσηλευτικής
τεκμηρίωσης, αλλά και η συμμετοχή
των ασθενών.
Κομβικός είναι επίσης ο ρόλος των
αυτοτελών τμημάτων στα νοσοκομεία
καθώς στις αρμοδιότητές τους είναι
η προώθηση και παρακολούθηση
της υλοποίησης της Πολιτικής Ποιότητας,
όπως αυτή έχει καθορισθεί
από την διοίκηση του νοσοκομείου,
σε ένα ολοκληρωμένο σύστημα ποιότητας
που περιλαμβάνει: αναλυτική
περιγραφή του νοσοκομείου και των
διαδικασιών που τις διέπουν, έλεγχο
της καλής λειτουργίας των δραστηριοτήτων
και της τήρησης των διαδικασιών,
τεκμηρίωση και τήρηση του
αρχείου δεικτών.
«Ζητούμενο ο ανθρωποκεντρικός τρόπος προσέγγισης»
Ο Δημήτρης Παπαγεωργίου, Επίκουρος
Καθηγητής Παθολογικής Νοσηλευτικής
στο Πανεπιστήμιο της Πελοποννήσου
μίλησε για το κατά πόσο
ο ασθενής βρίσκεται στο κέντρο της
φροντίδας.
Σημείωσε από την πλευρά του πόσο
σημαντική είναι η διαδικασία πιστοποίησης
της ποιότητας ενός τμήματος
η οποία θα πρέπει να γίνεται χωρίς
καμία προσπάθεια αλλαγής της πραγματικής
του εικόνας.
«Το πρώτο πράγμα που θα πούμε είναι
για παράδειγμα ότι δεν εγκαταστάθηκε
κάποιο σημαντικό μηχάνημα
και δεν θα κρύψουμε τίποτα. Και αυτό
γιατί η ποιότητα διασφαλίζεται μόνο
όταν θέλεις να αποκτήσεις κουλτούρα
και να αλλάξεις» τόνισε χαρακτηριστικά.
Αναφερόμενος στην διαφορά νοοτροπίας
ενός δημόσιου από ένα ιδιωτικό
νοσοκομείο, τόνισε ότι για ένα
απλό πράγμα, που είναι η τοποθέτηση
μιας συσκευής τηλεφώνου, θα πρέπει
κάποιος να παρακαλέσει τον ίδιο τον
διοικητή του νοσοκομείου για να αναλάβει
αυτή την πρωτοβουλία.
Για την σημασία της γνώμης των
ασθενών στη διαμόρφωση των σχεδίων
φροντίδας υγείας μετέφερε μια
δική του εμπειρία, που καταδεικνύει
πόσο ανθρωποκεντρικό είναι το σύστημα
υγείας σε χώρες του εξωτερικού
και πόσα βήματα απομένουν να
γίνουν στην χώρα μας.
«Πριν δέκα χρόνια πήγα στην Κοπεγχάγη
σε συνέδριο. Φθάνοντας το
βράδυ στο ξενοδοχείο είχα έναν μεγάλο
πόνο στην κοιλιά. Ο πόνος δεν
περνούσε και πήγα στην υποδοχή του
ξενοδοχείου, όπου τους ανέφερα ότι
είχα ιδιωτική ασφάλεια και επιθυμούσα
να επισκεφθώ ένα νοσοκομείο.
Πήγα σε ένα κέντρο πρωτοβάθμιας
φροντίδας και όχι κατευθείαν στο νοσοκομείο.
Η νοσοκόμα μου δήλωσε
το όνομά της πριν πάρει τα στοιχεία
μου, προσφέροντάς μου ένα αίσθημα
ασφάλειας. Στη συνέχεια εμφανίστηκε
μια γενική γιατρός, που προσέφερε
ένα δεύτερο αίσθημα ασφάλειας, ότι
δεν ήταν από κάποια ειδικευόμενη ή
κάποια άσχετη με το αντικείμενο» τόνισε
ο κ. Παπαγεωργίου.
Στη συνέχεια, εξιστορώντας την
εμπειρία του, δήλωσε ότι του ανακοινώθηκε
ότι έπρεπε να πάει σε ένα νοσοκομείο,
γιατί ως περιστατικό δεν
μπορούσαν να τον διαχειριστούν στο
κέντρο φροντίδας. Στο νοσοκομείο
πήγε με πληρωμένο ταξί από το κράτος.
«Ανέβηκα στη γαστρεντερολογική κλινική
του νοσοκομείου, όπου γνώριζαν
το όνομά μου ήδη πριν φθάσω,
καθώς είχαν ειδοποιηθεί, και
ακολούθως με υπέβαλαν σε δεύτερες
εξετάσεις. Τελικά διαπίστωσαν
ότι είχα κολικό εντέρου και μου έδωσαν
την αγωγή που έπρεπε να πάρω
σε ένα πλαστικό σακουλάκι. Δηλαδή
δεν χρειάστηκε να ψάξω εγώ να βρω
φαρμακείο. Επίσης μου είπαν ότι εάν
ο πόνος συνέχιζε το βράδυ, μπορούσα
και πάλι να επισκεφθώ το νοσοκομείο,
προσκομίζοντας στην είσοδο
ένα χαρτί που συνέταξαν επί τόπου
για να το πάρω μαζί μου. Τέλος, μου
ζήτησαν, εάν επιθυμούσα, το επόμενο
πρωί να πήγαινα και πάλι, να μου
έκαναν μια ακόμη εξέταση για να σιγουρευτούν
για την διάγνωση που είχαν
κάνει» τόνισε ο κ. Παπαγεωργίου.
Και καυτηρίασε το γεγονός ότι στα
ελληνικά νοσοκομεία η αντιμετώπιση
των πολιτών δεν είναι ως ασθενείς,
αλλά ως μονάδες. Τελικά, έφυγε
από το νοσοκομείο λαμβάνοντας όλα
τα αντίγραφα των εξετάσεων μαζί του,
μαζί με τη γνωμάτευση και χωρίς να
χρειαστεί να πληρώσει οτιδήποτε, καθώς
όλα τα κάλυπτε το κράτος, αν και
ο ίδιος βρέθηκε για επαγγελματικούς
λόγους στην χώρα.