ERLISIONEA: - Euskaltzaindia

fraide eta serora urrikari zituen, laguntzen ere ba frango, beren
behar-orduetan, baina azkenean, urtats irian, loeria batek harturik,
hamar dotzena bat egun iraun omen zuen eri eta azkenean
urtarrilaren 27-ean hil zen , hainbat zahartu gabe.
Orduan zuen idatzi Eskualdun Ona-ren zuzendariak, otsailaren
3-ko zenbakian, jadanik aipu dugun artikulu arraroa, begirune
handiz goresten zituela Arbelbide zenak berak bere gain hartuz
edo adixkide zenbaiten laguntzarekin, egin zituen edo hasirik
utzi, ezin bururatuz edo ez haizuz, hainbeste obra handi.
Nahiz lan horietan, bere kar beroarekin, beti alha zegoelarik
haren gogoa, urruntxegi zoan menturaz, xede bati buruz oldarra
behin hartuz geroz, ala xede onak zituelakotz, uste zukeen beti
zuzenean zela ? Galde ikurrarekin airean utziz perpausa, bazirudien
Hazparneko bikario ohi zenaren beretter egona zen kazetaria
ez zela sartu nahi Jaun horrek Janpiarre Diharce Hazketako
hazpandar bikario jeneralarekin Misionestegiaz izan zuen
auzian. Horra zergatik zioen jarraian: Bego hori Jainkoaren
gain!
Dena dela, ez zuen ahanzten Manex Hiriart-Urrutyk, nahi
bezain barne eta inguru handia izanik ere, kalonje zenak ukan
zuela denbora batez zer jasan, ez eta ere, bere itzulika guzien
ondoan, ez aitzinean, behinere ez zuela apeztasuna eta erlisionea
ohoratu baizik, hura baita ororen buruan beharrena.
Bizkitartean dolu dugu Larresoroko maisuak, bere artikulua
bururatzean, geroxagoko utzi baitzuen, luzeegi lihoakiokeelakotz,
Arbelbide zenaren eskuarazko liburuez eta euskarentzat
zuen atxikimenduaz mintzatzea.
Aipamen xume hori baino gehiago hartze zuen gure ustez
gaiak Gero dioenak Bego baitio alabaina, Axularrek abisatu
gintuen eta oraingoan ere gertatu den bezala. Hor dauzkagu
beharrik lekuko onak, Arbelbidek berak bere lagunekin kurutzatu
zituen gutunak, bai eta ere berak argitaratu zituen liburuak.
Goazen beraz, labur bada labur, lekuko horien ikuskatzera!