Cindy Sherman

ศูนย์ในแฟชั่นและนิตยสารลามกอนาจาร สิบสองภาพที่ได้มอบหมายในครั ้งแรก -- แต่ไม่ได้ใช้โดย --Artforumบรรณาธิการบริหาร Ingrid Sischy ส าหรับส่วนของศิลปิ นในนิตยสาร Close - ตัดและปิ ดขึ ้นที่พวกเขาวาดภาพหญิงสาวในบทบาทต่างๆจากเสน่ห์ร้อนไปยังกลัวเหยื่อที่มีช่องโหว่ที่อาจมีได้เพียงแค่ข่มขืน เกี่ยวกับจุดมุ่งหมายของเธอที่มีการถ่ายภาพบุคคลด้วยตนเอง, เชอร์แมนได้กล่าวว่า"บางคน ของพวกเขาฉันหวังจะดูเหมือนจิตใจมาก. ในขณะที่ผมท างานผมอาจจะรู้สึกว่าเป็ นคนที่ทรมานฉันจิตร." ในนิทาน,1985, และภัยพิบัติ, 1986-1989, Cindy Sherman ใช้สามารถมองเห็นได้ ขาเทียมและหุ่นเป็ นครั ้งแรก ระหว่างปี 1989 และปี 1990 เชอร์แมนท าสามสิบห้าขนาดใหญ่กว่าภาพสี restagingการตั ้งค่าต่างๆของภาพวาดแนวของยุโรปที่สิบห้าศตวรรษที่ผ่านต้น. ภายใต้ชื่อเชอร์ แมนประวัติศาสตร์ ศิลปะการถ่ายภาพตัวเองใน เครื่องแต่งกายที่ขนาบข้างด้วยอุปกรณ์และขาเทียมจิตรตัวเลขศิลปะที่มีชื่อเสียงของอดีตที่ผ่านมาเช่นราฟาเอลของลา Fornarina, Caravaggio ของผู้ป่ วยและแบคคัส HolofernesJudith Beheadding หรือ Jean Fouquet ของมาดอนน่าของเมลันในการตอบสนองต่อ NEA เงินทุนที่เกี่ยวข้องกับการทะเลาะวิวาทช่างภาพ โรเบิร์ต Mapplethorpeและ Andres Serrano , เชอร์ แมนผลิตชุดทางเพศใน 1989 . ภาพเหล่านี ้ที่โดดเด่นทางการแพทย์หุ่น pieced ร่วมกัน ใน flagrante delicto . ในปี 2003 ในที่สุดเธอผลิตวงจร Clowns ที่ใช้ในการถ่ายภาพดิจิตอลที่เปิ ดใช้งานของเธอในการสร้างฉากหลังหรูหรา chromatically และmontages ของตัวอักษรจ านวนมากCindy Sherman’s Photograph