DE KRACHT VAN falen De
DE KRACHT VAN falen De podcast How To Fail van Elizabeth Day heeft al vijf miljoen luisteraars. Waarom is de serie zo’n succes? En wat kunnen wij ervan leren? F alen is niet meer wat het was. Wat ooit een verschrikkelijke vloek was, staat de laatste jaren in een gunstiger daglicht, nu we allemaal worden aangemoedigd om snel of ‘transformatief’ te falen. Van kleine, persoonlijke tegenslagen die zonder enige schaamte op social media worden gepost tot zakelijke fiasco’s van start-ups in Silicon Valley, de zeitgeist is nog nooit zo rijp geweest voor falen. En Elizabeth Day voert over dit onderwerp het hoogste woord. “Ik zie de ironie er wel van in: mijn werk over mislukking is het meest succesvolle dat ik ooit heb gemaakt,” zo vertelt Day, met wie ik al lang bevriend ben. “Maar ik ervaar het als een geschenk dat mensen zo positief reageren wanneer ik eerlijk ben over mijn zwakke kanten en fouten, en ik anderen stimuleer om dat ook te doen.” Ik heb Day altijd beschouwd als een van de succesvolste mensen die ik ken. Op haar naam staan drie romans en interviews met internationale beroemdheden, van de voormalige SAS-militair en novelist Andy McNab tot de vernieuwende acteur-scenarioschrijver Phoebe Waller- Bridge, voor haar podcast How To Fail. Ze voelt haarfijn aan met welke vragen ze haar gasten emoties en levenslessen kan ontlokken. Maar achter dit uiterlijke succes gingen persoonlijke worstelingen schuil. “Vooral van vrouwen wordt vaak verwacht dat ze de schone schijn ophouden,” zegt ze. “We leven in een wereld van zorgvuldig gearrangeerde perfectie, waarin we hooguit zo goed zijn als onze laatste Instagram-post. Natuurlijk weten we dat dit niet de hele waarheid is, maar het leven is erg zwaar als de lat zo hoog ligt.” Juist doordat Day als Oxford-alumnus gewend was aan succes, leidde haar worsteling met falen ertoe dat ze in 2018 een podcast begon. “Toen ik na mijn dertigste zwanger probeerde te worden en ik na twee mislukte ivf-behandelingen en een vroege miskraam constateerde dat ik had gefaald, was dat de eerste keer dat ik niet voor elkaar kreeg wat ik me had voorgenomen,” vertelt ze. Kort daarna gingen zij en haar man uit elkaar. Ze werd verliefd op een andere man, die haar totaal onverwacht liet vallen. “Dat was drie weken voordat ik 39 werd,” herinnert ze zich. “Het kwam als een donderslag bij heldere hemel.” Door die ervaring belandde ze in een sombere fase, waarin ze nadacht over haar leven. Ze beseft maar al te goed dat haar verhaal misschien in het niet valt bij de tragedies van anderen, maar zegt: “Falen is iets heel persoonlijks. We hebben allemaal unieke verwachtingen van onszelf en het leven dat we zouden moeten leiden.” De visie van Day draait om het inzicht dat we van falen veel meer over onszelf leren dan van succes. “Ik zeg niet: je moet zus of zo falen of je moet verstandig falen,” verklaart ze. “Als je een moeilijke tijd doormaakt, is het volledig op zijn plaats dat je de tijd neemt om erover te rouwen en gebeurtenissen te verwerken. Maar falen moet beslist geen doel op zich worden. Ik bedoel dat we allemaal wel eens falen. Ik persoonlijk beschouw mislukkingen dan ook liever als een duwtje van het universum in een nieuwe richting Tekst Lotte Jeffs Illustraties Joël Penkman 53
