06.07.2013 Views

OVIDE, Les Métamorphoses, Livre I, vv. 89-150. Aurea prima sata ...

OVIDE, Les Métamorphoses, Livre I, vv. 89-150. Aurea prima sata ...

OVIDE, Les Métamorphoses, Livre I, vv. 89-150. Aurea prima sata ...

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

<strong>OVIDE</strong>, <strong>Les</strong> <strong>Métamorphoses</strong>, <strong>Livre</strong> I, <strong>vv</strong>. <strong>89</strong>-<strong>150.</strong><br />

<strong>Aurea</strong> <strong>prima</strong> <strong>sata</strong> est aetas, quae, vindice nullo,<br />

sponte sua, sine lege, fidem rectumque colebat. 90<br />

Poena metusque aberant ; nec verba minantia fixo<br />

aere legebantur, nec supplex turba timebat<br />

judicis ora sui, sed erant sine vindice tuti.<br />

Nondum caesa suis, peregrinum ut viseret orbem,<br />

montibus in liquidas pinus descenderat undas, 95<br />

nullaque mortales, praeter sua, litora norant.<br />

Nondum praecipites cingebant oppida fossae;<br />

non tuba directi, non aeris cornua flexi,<br />

non galeae, non ensis erant: sine militis usu<br />

mollia securae peragebant otia gentes. 100<br />

Ipsa quoque immunis, rastroque intacta, nec ullis<br />

saucia vomeribus, per se dabat omnia tellus ;<br />

contentique cibis nullo cogente creatis,<br />

arbuteos fetus montanaque fraga legebant,<br />

cornaque, et in duris haerentia mora rubetis, 105<br />

et quae deciderant patula Jovis arbore glandes.<br />

Ver erat aeternum, placidique tepentibus auris<br />

mulcebant zephyri natos sine semine flores.<br />

Mox etiam fruges tellus inarata ferebat,<br />

nec renovatus ager gravidis canebat aristis; 110<br />

flumina jam lactis, jam flumina nectaris ibant,<br />

flavaque de viridi stillabant ilice mella.<br />

Postquam, Saturno tenebrosa in Tartara misso,<br />

sub Jove mundus erat, subiit argentea proles<br />

auro deterior, fulvo pretiosior aere. 115<br />

Juppiter antiqui contraxit tempora veris,<br />

perque hiemes, aestusque, et inaequales autumnos,<br />

et breve ver, spatiis exegit quattuor annum.<br />

Tum primum siccis aer fervoribus ustus<br />

canduit, et ventis glacies adstricta pependit. 120<br />

Tum primum subiere domos: domus antra fuerunt,<br />

et densi frutices, et vinctae cortice virgae.<br />

Semina tum primum longis Cerealia sulcis<br />

obruta sunt, pressique jugo gemuere juvenci.<br />

Lorsque Jupiter eut précipité Saturne dans le sombre<br />

Tartare, l'empire du monde lui appartint, et alors commença<br />

l'âge d'argent, âge inférieur à celui qui l'avait précédé, mais<br />

préférable à l'âge d'airain qui le suivit. Jupiter abrégea la<br />

durée de l'antique printemps; il en forma quatre saisons qui<br />

partagèrent l'année : l'été, l'automne inégale, l'hiver, et le<br />

printemps actuellement si court. Alors, pour la première<br />

fois, des chaleurs dévorantes embrasèrent les airs; les vents<br />

formèrent la glace de l'onde condensée. On chercha des<br />

abris. <strong>Les</strong> maisons ne furent d'abord que des antres, des<br />

arbrisseaux touffus et des cabanes de feuillages. Alors il<br />

fallut confier à de longs sillons les semences de Cérès; alors<br />

les jeunes taureaux gémirent fatigués sous le joug.


Tertia post illam successit aenea proles, 125<br />

saevior ingeniis et ad horrida promptior arma,<br />

non scelerata tamen. De duro est ultima ferro.<br />

Protinus irrupit venae pejoris in aevum<br />

omne nefas. Fugere pudor verumque fidesque<br />

in quorum subiere locum fraudesque dolusque 130<br />

insidiaeque et vis et amor sceleratus habendi.<br />

Vela dabant ventis (neque adhuc bene noverat illos<br />

navita), quaeque diu steterant in montibus altis,<br />

fluctibus ignotis insultavere carinae ;<br />

communemque prius, ceu lumina solis et auras, 135<br />

cautus humum longo signavit limite mensor ;<br />

nec tantum segetes alimentaque debita dives<br />

poscebatur humus, sed itum est in viscera terrae,<br />

quasque recondiderat Stygiisque admoverat umbris,<br />

effodiuntur opes, irritamenta malorum. 140<br />

Jamque nocens ferrum ferroque nocentius aurum<br />

Prodierat ; prodit bellum, quod pugnat utroque,<br />

sanguineaque manu crepitantia concutit arma.<br />

Vivitur ex rapto ; non hospes ab hospite tutus,<br />

non socer a genero, fratrum quoque gratia rara est; 145<br />

Imminet exitio vir conjugis, illa mariti ;<br />

lurida terribiles miscent aconita novercae ;<br />

filius ante diem patrios inquirit in annos.<br />

Victa jacet pietas, et virgo caede madentes<br />

ultima caelestum terras Astraea reliquit. 150

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!