M TADMÏIR M FATÂ «I1ÂÏ FUERIMT

6Palmyrae stationem babere iussum esse scripsit, ut imperiumRomanum sacraque loca defenderet. ])Justiniani consilium totum imperium vi murorum et turriumab hostibus defendendi, cum ultima quidem salutis ratio videretur,Palmyram innumerabilesque alias urbes ab expugnatione servareminime valuit; quin etiam minis magis, quam armis vix centumpost annos Arabes eam cepere.Ultima Palmyrae ex hoc tempore mentio in côdice Syriacoperantiquo commentarium Johannis Chrysostomi in evangeliumMatthaei continenti2) invenitur; cuius voluminis in pagina 107adnotatio nos docet, esse id coenobii cuiusdam Nâtfa de Zagala latere Tadmur scriptumque esse impensis abbatis Simeoniset fratrum, aetate episcoporum Jacobi et Theodori, régnanteKarib.AbuQui rex pleniore nomine 'Abu Karib Nucmân VI, unusex Gassanidis, ab a. 597—600 régnasse videtur.3)Plura verba inprima pagina leguntur: volumen exinde coenobii Mose consecratiin monte Rêshâ rabbâ ad orientale latus Nâtfae spectantis,provincia Damascena, siti impensis abbatis Georgii,episcopiTadmureni, proprium factum esse4).inAnno 932 denique hic liberab abbate Mose Nisibeno bibliothecae monasterii Mariae Deiparaeadiectus est.Coenobium primum Nâtfa quamquam adhucrepertum non est, ex situ secundi nuper a viro bene meritoDr. Moritz ab orientali Nebk urbis latere visitati, notius fit; inadnotatione secunda, de cuiusfcquidem tempore nil constat, abbasGeorgius nescio an nomen tantum episcopi Tadmur, non munushabuerit. De ambitu dioeceseos Tadmur ex his verbis coniecturamnon faciam. Adnotatio tertia ad clarum coenobium Nâtfa propeZa'faranum in regione Mârîdîn, addictum Deiparae et Mâr Théodore, spectat, quod copiosa bibliotheca gaudebat.ft)J) Lacunam verbis Malalae suppleo.2) "Wright: Catalogue of the Syriac. manuscr. DLXXXV.3) Secundum Caussin de Peroeval: Essay. sur l'hist. II. 245.*) Verba mendis scatent, Nâf.a pro Nà.fa semel scriptum est, prius Tudmarpro Tadmur,nisi forte iam tum hoc nomen populari locutioni Tudmuraccomodatum est.5) Crebra huius coenobii fit mentio, quod anno 793 ab episcopo AnaniaMârîdîno eonsecratum per multa saecula florebat. cf. "Wright: Catalogue XI,