ratgevallen

RATGEVALLEN
... over ratten en andere beesten in je leven ...
1

INHOUD
Kort overzicht kwaadaardige rattigheid, 3
Rattentaal is pervers, 6
Leven in een leugen, 7
De rat is een acteur, 8
Afdwingen van onderwerping, 8
Hebben ze gevoelens?, 10
Hersenspoelen, verdacht maken, 13
Gaslighten, een rattenstreek, 14
Moogt gij oordelen?, 16
Wanneer goed zijn slecht is, 17
Voor de rat bestaat er geen goed en kwaad, 19
De wet van de jungle is de wet van de rat, 20
Het is super makkelijk om een rat te zijn, 21
Minachting voor de realiteit, 22
Liegen: uit de gereedschapskist van de rat, 24
Verraad van de omstanders, 24
Ratten weten wat ze doen, 26
Aandacht is een drug voor de ware rat, 26
Het weigeren de leugens te geloven, 27
Ratten zijn géén normale mensen, 27
Over de rat slecht noemen, 28
Het effect van het verwrongen denken op de rat z’n geest, 30
Sluiprat aanval, 31
Gedachten over horken, 32
Kritiek en de rat, 33
Vampier versus rat, 35
Controle freak versus zelfcontrole, 36
Typerende alarmbellen om ratten te spotten, 37
Hoe rattigheid zich verschuilt, 37
Etaleren van goedheid, 39
De rattige ouder gaat dood, 40
Van de dag in de nacht, in de hel op ‘t beton, 41
Ratredderscomplex, 41
Als bezeten door de duivel, 42
Zelfverdediging bij misbruik door een rat, 42
Zijn ratten altijd mannen? Of altijd volwassen?, 44
De genereuze rat, 45
Rattenmanieren, 46
Verschillende soorten ratten, 49
Waarom kwellen ratten mensen?, 50
Ratten ontkennen, 50
Ratten ervaren geen kritiek, 51
De rat en zijn bende, 51
De rat is kwetsbaar, 51
Rattengedrag puntsgewijs, 52
Trappen, bijten, knijpen... ze doen het zo graag, 54
Leven in een leugen 2, 55
De rat blijft altijd een kind, 55
De ouder wordende rat, 57
De verlaten rat, 58
Naschrift, 59
2
Verzaming gedachten over en
ervaringen met ratten.
De rat uit de Westerse
(christelijke) cultuur.

Kort Overzicht Kwaadaardige Rattigheid
Wat is rattigheid? Een simpele zaak van nogal een beetje erg met
jezelf bezig zijn? Is het een gewone menselijke conditie? Een
kort overzicht voor nieuwelingen in deze materie of een feest
van herkenning voor diegenen die in de poten van een rat zijn
terechtgekomen.
Een ander woord voor kwaardaardige rattigheid is in de bijbel
van de psychiatrie NPS (narcistische persoonlijkheids stoornis,
DSM-IV). Het gaat hier niet om mensen die een paar narcistische
karaktertrekjes hebben, want dan zou het gaan over zo’n beetje
iedereen. De hele planeet als narcistisch omschrijven zou deze
classificatie teniet doen.
Het is begrijpelijk dat mensen die niet bekend zijn met de
term ‘kwaadaardige rattigheid of ‘NPS’, niet weten hoe totaal
verschillend het beest dat hier besproken gaat worden is van de
gemiddelde mens. Dit gaat niet over klootzakken of rotwijven.
Het is heel goed mogelijk een klojo te zijn, of een enorm op jezelf
gerichte prinses, en geen NPS te hebben. Als je iedereen die je
irriteert het etiketje narcist opplakt, dan heb je totaal geen enkel idee
wat deze persoonlijkheidsstoornis in werkelijkheid is.
Ieder mens is in zeker zin egoïstisch. Om NPS te definiëren als
zeer egoïstisch is een definitie die geen nut heeft, omdat het een
verklaring zou zijn die van toepassing is op het hele menselijke ras,
en het helpt niet mee het probleem van menselijke kwaadaardigheid
te identificeren. Symbool hiervoor is de rat. Sommige mensen
zeggen dat iedereen worstelt met egoïsme en ook zullen ze al snel
zeggen dat we allemaal narcisten zijn. Niet zó snel, hoho. Het
etiketje is belangrijk omdat we een subcategorie gaan identificeren.
Er is een speciale omschrijving die de wortel aanduidt van de
definitie van kwaadaardig narcisme.
Als we willen kunnen omgaan met de problemen die voortkomen uit
berekenend en roofzuchtig kwaadaardig gedrag, is het belangrijk dit
te begrijpen.
Nogmaals de stelling ‘alle mensen worstelen met egoïstisch zijn’.
Nee, dat doen ze absoluut niet. En dàt is waar het hier om gaat.
Diegenen die níet vechten tegen hun egoïstische neigingen. Het
gaat over die wezens, die lang geleden, het gevecht tegen elk van
hun lusten, hun egoïstische houding m.b.t. rechten, wat ze willen
en hun zucht anderen te controleren, hebben opgegeven. Sommigen
hebben waarschijnlijk nooit een echt gevecht geleverd tegen hun
egoïstische behoeften. Kwaadaardig narcisme manifesteert zich
meestal al op hele jonge leeftijd, maar een officiële diagnose wordt
niet eerder gesteld dan bij volwassenheid omdat de Dames en Heren
psychologen het spelletje spelen van ‘etiketje plakken’.
Er is een beest in menselijke gedaante, de rat, die onderscheidend
anders is van diegenen die wel een gevecht leveren tegen egoïsme.
Op een weloverwogen en bewuste manier hebben deze mensen
besloten niet te vechten tegen hun egoïstische impulsen. Ze hebben
ze omarmd. Ze hebben wegen gevonden hun egoïsme geheel te
rechtvaardigen. Ze zijn ook behoorlijk trots op hun vrijheid en dat ze
alles kunnen maken ten opzichte van iedereen. Ze kunnen er ook wat
minder uitgesproken over doen, of het juist overal rondbazuinen;
hoe dan ook, ze zijn er trots op dat ze hun eigen gang kunnen gaan.
Normaal (niet pathologisch) egoïsme gaat goed samen met sociale
interacties omdat wij er de waarde van inzien goed met anderen
3
overweg te kunnen, op de lange termijn, niet op de korte termijn.
Omdat het gezond is goed om te gaan met andere mensen, en om
een goed/aardig karakter te hebben, kunnen we ons fijn, rustig en
trots voelen in de fijne omgang met andere mensen.
Dat is niet hetzelfde als ‘goed’ zijn. Het is een vorm van zelfbehoud
en in ‘t algemeen pakt het positief uit voor de levenskwaliteit van
ons, sociale wezens. Het is in ons eigen belang een goed karakter
te hebben. Dit in tegenstelling tot de rat, hij gaat voor de ‘korte
termijn winst’ en het ‘lange termijn verlies’. Hun soort van egoïsme
vernietigt juist de relaties die ze nodig hebben, omdat ze zich
daarmee voeden (parasiet < > gastheer). Hiermee doen ze de ware
reden en het doel van hun leven geweld aan, hun onstilbare honger
is belangrijker. Niet één rat doet echt iets met zijn leven, alles wat
hij of zij doet staat in het teken van narcistisch voedsel krijgen,
zonder dat zijn ze leeg, niks. Al het andere: werk, relaties, hobbies,
godsdienst, zijn een dekmantel om zich te voeden; ergo: te ‘bestaan’.
Deze drang narcistisch voedsel te vinden en de onverzadigbare
leegte in hen is de reden waarom ratten zich zo totaal anders
gedragen dan normale mensen: ze voeden zich met de
dichtstbijzijnde mensen. Waar anderen loyaal zijn naar hun familie,
kinderen, partner, ouders etc. is de rat destructief naar zijn familie,
kinderen, partner, ouders etc. Dit is niet het gedrag van een normaal
gezond sociaal voelend mens!
Het is dan ook het familiegevoel of de relationele band met de
partner, de band tussen ouder en kind, die het zo moeilijk maakt
definitief te breken met de rat. Het is de emotionele band van het
slachtoffer die het slachtoffer bij de rat houdt, naast loyaliteit.
Deze destructieve houding naar de mensen in de directe omgeving
van de rat is juist daarom zo ontzettend onnatuurlijk en onmenselijk.
Dat valt op.
Mensen in de omgeving zullen ‘hun’ rat eerder als een ‘moeilijke
man’ of ‘moeilijke vrouw’ bestempelen dan psychisch geweldadig,
emotioneel mishandelend, wreed, manipulerend, frauderend, sluw,
oneerlijk en/of negatief. Maar zij worden wel misbruikt! Er is in de
basis weinig verschil tussen deze rat en de psychopaat die moordt.
Het slachtoffer kan ook maar beter de mond houden, vaak krijgen ze
te horen: vergeef het hem, hij bedoelt het niet zo.
Ratten zien zichzelf dan ook als een aparte soort t.o.v. de ‘gewone’
mensen. Ze verwijderen zich van het menselijk ras door zichzelf
separaat en boven de rest van de mensheid te stellen. Dit doen ze
met woorden en daden. Ze pikken zelfs de troon van god in, en
positioneren zich als zodanig boven allen die ze kunnen overzien. Ze
eigenen zich het recht toe de realiteit te herdefiniëren in hun eigen
koninkrijk. Dit alles resulteert in een voortdenderende trein van
ellende die voortkomt uit de menselijke gedaante van het kwaad: de
volbloed narcist oftewel de rat.
Ik gebruik bewust voor de narcist termen als ‘wezen’ ‘beest’ ‘rat’
om ze te ontmenselijken. Ik heb ze niet ontmenselijkt. Dat doen ze
zelf. Ik ben het dus gewoon met ze eens dat ze niet zoals de rest
van ons ‘gewone mensen’ zijn. Als ik dat zo zeg bedoel ik dat in de
meest minachtende betekenis van het woord wat een tikkie anders
is dan zoals de narcist het beleeft, die doet alsof hij los staat van de
mensheid als bewijs van zijn superioriteit.
De manifestaties van kwaadaardig narcisme zoals hierboven
beschreven, zijn zeer voorspelbaar en frequent en ze kunnen

De kwaadaardige rat is een kameleon.
ingedikt worden tot een aantal eigenschappen die iedereen
heeft gezien van hen, die zich wijden aan het menselijk kwaad.
Rattigheid!
Ter inleiding een aantal in het oog springende eigenschappen.
Alle ratten zijn gevallen van gestopte ontwikkeling. Ze leven
voortdurend in de gedachtenwereld van een jong kind. De leeftijd
van het kind is als het oud genoeg is het verschil te weten tussen
goed en fout (tussen 3-6 jaar) , maar het is zeer gewillig fout te doen
als ze denken niet gepakt te worden. Net als een kind vinden ratten
dat ze het recht hebben op alles wat ze maar kunnen bedenken.
Als een kind, creëren ze een fantasie over henzelf en de wereld om
hen heen. Als een kind, willen ze dat alle aandacht op hen gericht
is. Maar in tegenstelling tot een kind, kan de rat niet gekneed en
gevormd worden door mensen met autoriteit of door de realiteit
zelf. De rat is vastbesloten (lees: bewuste keus) kind te blijven
waar andere kinderen juist volwassen willen worden. Kinderen zijn
kinderlijk, dat is geen misdaad. Ik pathologiseer het kindzijn niet.
Ik wil benadrukken dat ratten pathologische kinderen zijn in het
lichaam van een volwassene. Iemand schreef eens ‘als je een rat
verlaat en je ziet hem of haar decennia later terug, dan zijn ze geen
steek veranderd’. Dat is typerend voor een persoon die geen enkele
verantwoording aflegt dus ook geen enkele ontwikkeling doormaakt
m.b.t. goed en fout. Ratten leren niet van hun ervaringen. Als men
getuige is van narcistische woede, heeft dit grote gelijkenis met de
woede van een kind in de ‘verschrikkelijke peuterleeftijd’ van 2
jaar. We hebben het hier over een volwassene en het is behoorlijk
beangstigend dit gedrag voor het eerst mee te maken.
De staat van de rat leidt tot allerlei verschijningsvormen van
kwaadaardige rattigheid die allen gekarakteriseerd worden door
pathologische excessen. Hieronder een beperkte bespreking van die
excessen.
Iemand schreef me ooit eens ‘een rat heeft ijs op zijn ogen’.... en
‘ratten zijn levensgevaarlijk, de schakelaar kan zomaar ineens
omgaan, als ze denken ermee weg te komen zijn ze evengoed in
staat tot moord’.
De rat heeft een pathologische behoefte alle aandacht in elke context
of situatie waarin hij of zij zich bevindt. Het is zo pathologisch
4
dat als jij aandacht krijgt, ze die aandacht van je willen weghalen,
omdat ze zich inbeelden dat als jij de aandacht krijgt, dat een niet te
overleven vermindering van deze kostbare ‘grondstof’ is voor hen.
Dit zit verweven met hun ‘transcedente’ gevoel overal recht op te
hebben. Als ze iets willen, dan is het al van hen, in hun hoofdje.
En omdat ze elk beetje menselijke aandacht willen hebben zoals
warmte, hoogachting, consideratie, betekent dat dat jij niks mag
hebben. Dit ligt aan de primaire basis van de rat zijn motivaties. De
behoefte alles te hebben, betekent dat hij jou alles afneemt wat jij
hebt. Hoe meer je hebt aan goede kwaliteiten/deugden, hoe meer je
een doelwit bent voor zijn kwaadaardige bedoelingen. Dit is de bron
van zijn zieke houding tegenover anderen. Hij weigert bewust zijn
destructieve gedrag jegens anderen te veranderen.
De behoefte van de rat alles te willen hebben leidt tot
pathologische jaloezie. In andere woorden de meest verderfelijke,
alomtegenwoordige en alles consumerende staat van begerigheid.
Dit vertaalt zich o.a. in dat ze jaloers zijn op alles wat je hebt en
bent. Stel je een plaatje voor van een mens die volledig bezeten is
van een ziekelijke behoefte alle aandacht en alle goede dingen die
voortkomen uit een menselijke relatie te willen hebben en je hebt het
raamwerk om de volgende eigenschap van de rat te begrijpen...
De kwaadaardige rat is een sadistisch roofzuchtig dier. Hij stalkt
zijn prooi. Hij moet dat zó doen dat zijn kwaadaardige intentie niet
zichtbaar is, anders loopt zijn bron van narcistisch voedsel weg als
die zijn onverbiddelijke natuur en niet te bevredigen lust zou zien en
zijn intentie zich met zijn prooi te voeden! Dus de rat transformeert
zichzelf. Hij is heel goed in het creëren en dragen van maskers.
Hij gedijt op schijnvertoningen. Hij heeft weinig inhoud. Mensen
die zich makkelijk in de luren laten leggen door schijnvertoningen
en weinig wijsheid hebben om de leegte te zien, zijn makkelijke
doelen. De rat jaagt op mensen voor directe bevrediging.
Echter, als zijn slachtoffer terugbijt, zal die het roofdier verrassen.
Doorgaans laat een prooi z’n tanden niet zien omdat hij/zij bij
verrassing overvallen wordt. Laat dus nooit angst of onzekerheid
zien ook al sta je te trillen op je benen. Als je bloedt, komt hij je
achterna, maar doe je alsof je niet bang bent, dan is het roofdier op
z’n hoede en zal waarschijnlijk uitkijken naar een makkelijker prooi.
De kwaadaardige rat is een kameleon. Daarom hebben zoveel
mensen er problemen mee hem of haar te identificeren. De
namaakgedaanten waarin de rat zich manifesteert kunnen heel divers
zijn en schijnbaar ver van elkaar af liggen. Deze rat ziet er netjes
uit, kan zich in woorden goed uitdrukken en zegt precies de goede
dingen, hij heeft charme en een stoet van bewonderaars. Die rat daar
zo is een werkeloze alcoholist die ver weg leeft van z’n vrouw en
ouders, hij mishandelt dieren en kinderen, en is z’n hele leven niet
meer geweest dan een eersteklas hufter.
Maar beide van deze uitersten zijn aanpassingen aan de omgeving,
IQ, geboorte-ongelukjes zoals schoonheid bezitten, voordelen
zoals scholing, sex etc. Het is belangrijk om de kameleonachtige
aanpassingen van de rat te zien en niet voor de gek gehouden te
worden omdat deze aanpassingen elke inhoud missen of door
niet te zien wat ze werkelijk zijn: een pathologische dedder van
roofzuchtige behoeften die zich voedt met de mensen om hem heen.
Hoe ratten zich presenteren kan op ongelofelijk veel manieren
geïnterpreteerd worden, zoals ze dus door anderen gezien worden,
maar maak niet de fout: de basiskenmerken zul je vinden in ieder
van hen. Zowel de charmante nette rat als de alcoholische loser,

streven naar hun favoriete vormen van ‘narcistisch voedsel’, dat
is een andere term voor de aandachts’drug’ die elke kwaadaardig
rattige junkie nastreeft vanaf het moment dat hij z’n ogen opendoet
als hij wakker wordt. Hoe ze eruit zien kan verschillen, maar het
principe is altijd hetzelfde.
Slachtoffers ervaren dit gedrag als meest kwetsend. Het is walgelijk
als ze zich realiseren dat de rat een campagne tegen ze voert om de
sympathie te krijgen van de omgeving. De rat heeft slinks achter de
rug van het slachtoffer om een denkbeeldig mini-drama neergezet.
Het is voor slachtoffers alsof ze een trap in hun gezicht krijgen als
ze zien dat de zogenaamde vrienden en de familie zich rond de
leugenaar scharen met een koude blik in de ogen naar het slachtoffer
toe. Het is beslist geen overdrijving om dit kwaadaardig te noemen.
Hoe moet een slachtoffer reageren op een vernietigingscampagne
door de rat? Mond houden. Ga je niet zitten verdedigen. Als je niks
zegt komt de omgeving er op termijn misschien ooit achter dat al het
lawaai uit één richting komt.
Voorkom moddersmijterij, laat de rat begaan, we weten dat hij zo
doorzichtig als de pest is, zelfs mensen die hem altijd de hand boven
het hoofd hebben gehouden kunnen gaan twijfelen. Misschien zullen
ze je vragen gaan stellen, maar reken daar maar niet op. Stel je
grenzen en hou je daaraan, mond dichthouden als de rat je omgeving
vergiftigt met leugens over jou.
Alle kwaadaardige ratten zijn parasieten. Ze hebben mensen om
zich heen nodig waar ze van kunnen stelen wat ze nodig hebben.
Hun behoefte aan mensen is wanhopig, maar hun wanhopige
behoefte is tegelijkertijd een puzzel voor henzelf. Hun behoefte
aan mensen is tegengesteld aan hun even wanhopige behoefte niet
5
afhankelijk te zijn van iets of iemand, in het bijzonder van jou!
Vergeet nooit dat hij denkt god te zijn, wat betekent dat hij terwijl
hij steelt, eist of uit je zuigt wat hij nodig heeft van jou, hij je zal
minachten en als vuil behandelen omdat je het hem geeft. Bij ratten
is het: hoe meer ze je nodig hebben, hoe meer je onderworpen zal
worden aan hun afkeer en walging voor jou. Dit lijkt paradoxaal,
tenzij je begrijpt wat er in werkelijkheid aan de hand is! Dat zal ik
nu proberen uit te leggen....
Onthoud dat de rat een parasiet is. Omdat de kwaadaardige rat
moreel een complete mislukking is, moet hij zich vasthechten
aan bronnen van goedheid, talent, deugd. Dit is precies zoals het
principe dat een leugen niet kan bestaan zonder de waarheid. Het
kwaad kan niet bestaan zonder zekere verschijningsvormen van
goedheid. Hoe doet de rat voorkomen alsof hij goed is? Meestal
omringt hij zich met mensen die echte goedheid hebben. De
nabijheid daarvan maakt het de rat makkelijk hun deugden voor
zijn eigen imago te stelen. Moet de rat zich machtig voelen? Hij zal
zichzelf opdringen of voeden met diegenen die echte macht hebben
en die hem tolereren, of hij omringt zich met mensen die zwakker
zijn zodat hij zich machtig en sterk voelt door ze te controleren en
manipuleren.
De rat is een teek, hij objectiveert (ontmenselijkt) de mensen
om hem heen, daarom heeft hij geen enkele verbinding met jou.
Hij is net zo verbonden met jou, als met de stofzuiger of het
koffiezetapparaat.
Of de rat steelt goedheid en inhoud vanuit zijn professie òf uit
het toebehoren tot bepaalde groepen/clubs, organisaties of goede
doelen. Beroepen die service/plezier/zorg als hoofddoel hebben zijn
erg aantrekkelijk voor de kwaadaardige ratten. Godsdienst is ook
heel aantrekkelijk voor ze. Net als het Moederschap. Voorbeeld: de
vrouwelijke rat kan dicht bij haar prooi komen door beroepskeuze.
Houdt ze ervan jonge jongens te verleiden? Dan zal ze kunnen
besluiten leraar te worden. Ze zuigt zich parasitair vast aan haar
beroep en roept dat ze begaan is met de educatie van jonge mensen.
Wie vermoedt dat ze geen leraar is om normale redenen? Door
de associatie met het beroep gaat men er vanuit dat er een zekere
goodwill is en een goed karakter m.b.t. haar beroepskeuze. Dit is
haar dekmantel voor haar roofzuchtigheid om haar favoriete smaak
van Aandacht te pakken te krijgen. Ze steelt de deugd die ze niet
bezit (oprechte motivaties leraar te worden) en zo komt ze gelijk
dichter bij haar prooi. In dezelfde context ook de badmeester die
gespecialiseerd is in weerloze gehandicapten ‘te leren zwemmen’ in
zijn privézwemschool.
In elke situatie zal de parasitaire rat zichzelf gladstrijken. Hij
heeft wel een spiegel nodig om zich te kunnen gladstrijken. En
die spiegel ben jij! Hij speelt met z’n spiegels. Hij staat voor de
spiegels te poseren tot hij de gewenste reflectie terugkrijgt. Als je
interesse, bewondering, angst, onzekerheid toont, wordt hij door die
reflecties meegevoerd. Dat is zijn inhoudsloze ik. Een constructie
van de realiteit die hij gecreeërd heeft van dunne lucht. Maar zie je?
Hij heeft JOU nodig om dit te bereiken! Hij heeft je nodig om voor
hem de spiegel omhoog te houden. Dus hij kijkt helemaal niet naar
jou. Hij is alleen maar geïnteresseerd in zijn eigen reflectie in jouw
gezicht. Je bestaat niet als een persoon voor hem. Je bent slechts
een middel om z’n doel te bereiken. De parasiet pakt wat hij nodig
heeft, met geen enkele gedachte wat de gevolgen voor de gastheer
zijn. Als je stopt hem te geven wat hij wil, gaat hij gewoon naar
een volgende. Hij is totaal ongeïnteresseerd in jou door zijn alles

consumerende drang mensen nodig te hebben om hem te reflecteren.
Het gladstrijken wat hij doet, is een verlengstuk van zijn parasitaire
levensstijl, en hij is niet in staat om dat zelf te begrijpen.
Voorbeeld: Een man wordt aangehouden voor huiselijk geweld en
agressie naar agenten. In de krant staan z’n voor- en achternaam
en in welke buurt hij woont. Zijn dochter heeft alleen nog af en
toe emailcontact met hem omdat ze zelf ook door hem mishandeld
werd. Ze mailt hem met ‘ik begrijp dat je wat problemen hebt met
de wetgeving?’. De man schrijft zijn dochter, dat dat niet gebeurd
is. Het stond in de krant, de politie bevestigt het en de dochter wordt
geacht het niet te geloven. De man schrijft zijn dochter dat ze hem
voor een ander gehouden hebben, een man met een andere middelste
naam. Dus de mishandelaar in zijn huis was een andere vent met
dezelfde voor- en achternaam die toevallig ingebroken had ofzo?
Deze man/vader is een rat, de realiteit is niks, zijn imago is alles.
Wij zijn objecten voor de rat. Hij snapt niks van sociale interactie
omdat hij verwrongen is en ons tot objecten heeft gemaakt. Wij
hebben geen behoeften waar hij rekening mee hoeft te houden. Hij
is de eerste en de enige in alles. Hij weigert (opnieuw: bewust)
menselijkheid te zien en de elementaire rechten die dat met zich
meebrengt. Je bent niks anders een een stuk gereedschap in z’n
handen, een pion in zijn spelletjes, een object voor zijn gebruik.
Als hij klaar met je is, gooit hij je weg, net als een stuk wc-papier.
Mensen die geloven dat de rat van hen houdt, zijn verschrikkelijk
misleid en tragisch naïef. De rat heeft overgrote reservoirs van
liefde, compassie en zorg, maar niet ook maar een klein beetje kan
afgeleid worden van hemzelf. Hij houdt zo verschrikkelijk veel
van zichzelf dat er geen enkele ruimte is voor een ander aangaande
RattenTaal is Pervers!
Woorden hebben een betekenis. Ze zijn het vervoermiddel en de
basis van rationeel denken. Als er geen overeenstemming is over de
betekenis en definitie van woorden, dan kan er geen samenhangende
maatschappij bestaan, dan is er geen raamwerk om civilisatie aan
op te hangen. Woorden zijn gemaakt om ermee te communiceren.
Ze moeten een ondubbelzinnige mening weergeven van de ene naar
de andere persoon. Elk sociaal contact wordt gedefinieerd door
woorden. Deze woorden moeten een exacte betekenis hebben en
niet onderhevig zijn aan subjectieve of individuele interpretaties
om enige kracht, duiding, autoriteit en reden te hebben. Woorden
werken het beste om de waarheid, realiteit, logica over te brengen.
Woorden zijn minder effectief om er gevoelens of abstracties
mee over te brengen. Ze kunnen wel ‘niet vast te pinnen’ dingen
overbrengen maar dat vraagt meer inspanning en creativiteit. Deze
inspanningen zijn omgekeerd evenredig weer afhankelijk van de
definitie van de woorden.... is dit nog te volgen? Mooi, en nu de
Rattentaal.
Het taalgebruik van de rat is een studie in perversiteit. Iets
perverteren is iets misbruiken. Door de basis eronder weg te slaan
en verwarring te zaaien. Als taal het medium is voor communicatie,
dan is het perverteren daarvan het pareren van communicatie. Om
onduidelijkheid te creeëren. Om de betekenis te vertroebelen. Om
te voorkomen dat een idee wordt vastgelegd. Om van de waarheid
weg te jagen en de toehoorder in een doodlopend steegje te drukken
zodat er geen blootstelling plaatsvindt van de gebruiker van de
geperverteerde taal. Of om een valse realiteit over te brengen of
leugens. De rat haat het als je hem op z’n woorden vastpint. Hij
6
affectief gedrag. De kwaadaardige rat is absoluut niet in staat tot
echte emoties als liefde en intimiteit voor welke andere mens dan
ook. Punt.
Als je aan me twijfelt, zul je blijven lijden onder de harteloze
tirannie van deze ratten. Je kunt nooit succesvol omgaan met een
rat als je gelooft dat hij op een echte manier van je houdt. Hij houdt
niet van je, hij heeft je nodig. Maar nodig hebben is niet houden van.
Hij heeft je nodig, en daarom zal hij van je nemen, nemen, nemen,
zonder dat het hem een moer interesseert dat dit nemen jou kan
vermoorden.
Zelfs als je nooit echt dicht bij een rat bent geweest kun je je
wat bij deze beschrijvingen voorstellen. Al deze uitkomsten zijn
het resultaat van kwade wil. Geen enkele motivatie van de rat is
gebaseerd op wie dan ook zijn welzijn, met uitzondering van het
zijne. Dit maakt ze gevaarlijk en slecht. Ze zijn onveilig in het
gebruik bij menselijke interactie. ‘Don’t try this at home’.
Zien ze zichzelf als gevaarlijk een slecht? Zeer onwaarschijnlijk. De
meesten vinden van niet. Onthoud dat ze zichzelf rechtvaardigen,
ongeacht de situatie. Het kwaad dat ze plegen wordt de meeste
tijd gezien als dat het hun goed recht is. Ze hebben kwaad in goed
veranderd en zwart in wit. Dit is makkelijk te bereiken voor iemand
die zijn leven lang de realiteit verkracht heeft, tot zover als degenen
om hem heen dat toestaan.
Zoals je hopelijk nu gelezen hebt, is kwaadaardige rattigheid iets
heel anders dan dagelijks egoïstisch denken. Ik gebruik het woord
wederom, het is pathologisch (ziekelijk) egoïsme. Het is egoïsme
dat alles op z’n pad vernietigt.
behoudt zich het recht voor de betekenis van woorden te veranderen,
om claims te leggen terwijl hij de woorden daarvoor nooit zal
gebruiken, om je onzeker te maken en op een dwaalspoor te zetten
door de definities van woorden te veranderen. Hij gebruikt taal
voor zijn eigen doelen. Hij maakt sociale contacten kapot door zich
nergens aan te houden wat hij zegt (zeggen en doen zijn twee totaal
verschillende dingen bij een rat). Hij is een taal-anarchist. Hij is
het tegenovergestelde van beschaving. Hij is een gevaar voor elke
familie, elk individu, werkplek, groep, organisatie, maatschappij of
land.
Door het misbruiken van taal perverteert hij z’n eigen geest.
Telkens weer zien we de rat uit de pas lopen met de realiteit. Hij
glijdt verder en verder weg van de objectieve waarheid in z’n leven
naar een perversie van de werkelijkheid door leugens en z’n zieke
interpretaties. Zijn gedachten, die georganiseerd zouden moeten zijn
door taal, raken verward en verliezen verband, omdat woorden voor
hem allang de juiste betekenis hebben verloren. De verschuiving
van het definiëren van de realiteit door middel van woorden, laten
hem de grip op de realiteit verliezen. De ouder wordende rat raakt
verstrikt in teleurstellingen omdat hij niet meer de vaardigheid heeft
om z’n weg terug te vinden naar de werkelijkheid/waarheid omdat
zijn kop het niet meer doet, taal ‘werkt’ niet meer. Het perverteren
van de betekenis van woorden, maakt uiteindelijk dat hij het contact
met mensen verliest en z’n leven bol staat van miscommunicatie
met alle gevolgen (voor hem en anderen) van dien. Hij zwemt
rond... afgesneden van de echte maatschappij door het misbruik
van z’n eigen geest om woorden niet als vervoermiddel van taal

te gebruiken. Kijk uit voor mensen die taal misbruiken. Let op de
woorden die mensen gebruiken, en hou ze aan hun woorden, of doe
dat in je hoofd zonder ze te confronteren. Als zij niet de woorden en
hun betekenis ‘bezitten’ die ze gebruiken wanneer je ze confronteert
met wat ze gezegd hebben in je eigen woorden, zie dat dan als een
alarmbel, vooral als dit gedrag een patroon wordt en steeds tot
verwarring en irritatie leidt. Woorden hebben betekenis. Woorden
zijn de basis van onze gedachten en het meest belangrijke medium
in een samenhangende maatschappij of relatie. Weet voor jezelf
wat woorden betekenen en sta niet toe dat iemand die betekenis
even verandert in jouw hoofd. Zo blijf je bij de realiteit. Zo kun je
Leven In Een Leugen
Als een rat z’n tactieken verandert kun je zomaar weer meegezogen
worden. Opeens kunnen ze ‘aardig’ zijn en daarmee word je
belazerd. Waarom word je belazerd? Omdat eerlijke mensen eerlijk
zijn. Eerlijke mensen gaan er niet vanuit dat mensen belazeren en
liegen. Vooral niet in hechte relaties: ouder/kind, broers/zussen,
partners...
Je zit al jaren bij een rat en het gaat je dagen wat er aan de hand is.
Je gaat je grenzen herstellen, je toont meer ruggegraat, je neemt
minder genoegen met onzin. Door de veranderingen in jou, zal het
lijken alsof de rat ook verandert. Ze lijken oppervlakkig gezien een
meer gelijkwaardige positie in te nemen. Het lijkt alsof de rat zich
normaler gedraagt. Je begint te hopen dat jij een verschil maakt. Je
begint te geloven dat het karakter van de rat veranderd is. Let op: dit
is een valstrik!
Het is typisch rattig om even terug te trekken wanneer de bron van
narcistisch voedsel wat sterker wordt. Maar het zijn treiteraars.
Treiteraars trekken zich altijd terug wanneer ze uitgedaagd worden,
of ze beginnen te klagen en janken wanneer iemand tegen ze in
opstand komt. En dat is wat de rat in jouw leven zal doen. Ze zijn
echt niet veranderd, ze veranderen hun taktiek alleen maar. Als
ze iets niet kunnen krijgen door hun tanden te laten zien zullen ze
hun ‘zachte’ kant laten zien. Ze lijken opeens redelijke mensen. De
woede zal stoppen. Of ze maken een mooie show van hulpeloosheid
en zijn ze het slachtoffer. Sommigen zullen ineens een altruïstische
kant laten zien. Maar pas op. Hoe de (tijdelijk) zachte versie van de
rat er ook uit ziet, hij is een rat!!! Alles is er nog, alleen verborgen.
Wanneer de rat z’n gedrag verandert is dat simpelweg: bedriegerij.
De Rat Is Een Acteur
... niet eens een goeie, maar toch...
Het lijkt erop dat door rattigheid gedreven personen nogal eens
‘over de top’ reageren, ze kennen geen maat. Ze lijken dingen teveel
te benadrukken, overdrijven, zo erg dat je vaak het gevoel krijgt
dat ze toneelspelen (liegen, confabuleren wat een mild woord voor
liegen is). Je intuïtie dat ze acteren is precies wat je voor je ziet
gebeuren.
Dr. Hare beschrijft de narcist/psychopaat als volgt: hij kent de
woorden van het liedje maar niet de muziek. Hij heeft emoties
geleerd van mensen die deze normaal uitdrukken in bepaalde
situaties maar hij voelt die emoties zelf niet. Het resultaat is dat je
staat te kijken naar een opvoering en dat je leegheid bespeurt.
Het klinkt gewoon niet echt. Zelfs als je een narcistische
woedeaanval meemaakt, zul je het gevoel krijgen dat dat geen echte
woede is, het is toneelspel. Echte woede is niet een zwikje dat je
7
niet gebrainwashed worden of je een valse realiteit voorgetoverd
worden. Nogmaals: woorden hebben een betekenis. Normaal
gezonde mensen begrijpen elkaar daarom, met gemak. Als je het
gevoel hebt Russisch met iemand te praten terwijl je Nederlands
spreekt omdat steeds de betekenis ervan wordt verdraaid of de
reactie niet klopt t.o.v. de woorden, dan heb je te maken met een
zieke geest. Communiceren kost geen moeite, als je doodmoe wordt
van communiceren met iemand omdat hij je steeds maar niet lijkt te
begrijpen of willen begrijpen, dan is er iets mis: alarm!
Je hebt een grote kans een rat tegenover je te hebben.
De leugen. De leugen door nalaten, door toegeven, door een blik,
een zucht, een belediging of bevestiging. Ze zijn de personificatie
van de leugen. Wij, normale mensen, vinden het heel moeilijk om
te gaan met iemand die helemaal uit leugens bestaat. Het is sociaal
niet geaccepteerd dat de eerste indruk van iemand is: hij is één
grote leugen. Dat zeg je niet van ouders, niet van een partner of van
een kind, dat zeg je gewoon niet. De leugen bestaat alleen als die
keihard bewezen kan worden. En als de leugen bewezen is, dan ga je
weer naar je uitgangspositie en dat is uitgaan van de waarheid. Het
is deze uitgangspositie die ons in de omgang met ratten steeds weer
tot wanhoop brengt, elke keer weer, elke keer weer.
De uitgangspositie in de omgang met een rat is niet uitgaan van de
waarheid maar uitgaan van louter leugens. De uitzondering bij een
rat is wanneer hij de waarheid zegt. Maar ze vertellen zo zelden de
waarheid dat je je niet druk hoeft te maken over het feit dat je de
waarheid ook voor een leugen houdt. Ze verdienen het gewoon niet
dat we ook maar een woord geloven, of een toespeling. Dat kun je
voor je eigen lijfsbehoud ook maar beter niet doen. Als we er vanuit
gaan dat alles wat een rat doet of zegt louter is om te bedriegen, op
het verkeerde been te zetten, manipuleren en dus een leugen is, dan
is dat een veel duidelijker en voor ons gezondere uitgangspositie.
Dus, als ze eens ‘aardiger’ zijn, of in woede uitbarsten, ze blijven
hetzelfde beest. Een roofdier. Het jagen op jou stopt nooit. Stel je
voor dat op elk moment dat ze wakker zijn ze op jou jagen, je moet
dus altijd op je hoede zijn, zelfs als het even ‘veilig’ lijkt. Stop nooit
met achterom kijken en op je hoede te zijn!
aan of uit kunt zetten. Een normaal geestelijk gezond persoon die
woedend is, heeft een flinke tijd nodig om tot zichzelf te komen.
We moeten ervoor werken om onszelf te kalmeren. Als een rat een
woedeaanval heeft en de telefoon gaat of er loopt iemand de kamer
binnen.... BAM... ze draaien in een fractie van een seconde 180
graden om. Een woedeaanval is in een seconde vervangen voor
een glimlach en een ‘normale’ conversatie is mogelijk.... Om gek
van te worden als je dit gedrag meemaakt als getuige of slachtoffer.
Dus ook de woede is gemaakt. Het gewenste resultaat is jou te
beïnvloeden en controleren. Dit is een van de goed ontworpen
gereedschappen in de kist van de rat, effect verzekerd hoor.
Ik vind de rat een middelmatige acteur. De signalen dat het nep en
gespeeld is zijn er namelijk altijd, maar we zijn er nogal eens toe
geneigd de ‘opvoering’ te geloven vanuit onze eigen zwakheid. De
rat heeft een zeer gevoelige detector voor de zwaktes in mensen;

ze tunen met grote precisie in op jouw zwakte. Elke zwakte maakt
je gevoelig voor misbruik/gebruik. Zwaktes zijn: verantwoorde
lijkheidsgevoel, schuldgevoel, te weinig eigenwaarde, dienend
karakter, angst. We geloven leugens vaak, omdat we willen geloven
dat ze de waarheid zijn. Maar het is absoluut noodzakelijk dat we
keihard eerlijk tegenover onszelf zijn. Het is belangrijker jezelf
te kennen dan de manipulerende rat. Als je je zwakke plekken
gevonden hebt en toegeeft dat dat je zwakke plekken zijn, dan kun
je ze makkelijker bewaken en beschermen. Je moet ze formuleren,
niet eraan denken maar schrijf op wat je zwaktes zijn. Dan ben je
immuun voor personen die je op je zwakheden willen raken. Je moet
luisteren naar je alarmbellen en wachten op meer informatie voordat
je überhaupt reageert op beloftes, gevlei, mooie verhaaltjes van
liefde, macht, rijkdom etc. van een mogelijke rat/manipulator.
Let op mensen die niet helemaal sporen, mensen die niet volledig
op je afstemmen. Let op tegenstrijdigheden, die momenten dat je je
afvraagt of je je dingen verbeeldt of dat ze echt zijn of dat je denkt
gek te worden of alleen maar voelt ‘hier klopt iets niet’. Iets is
helemaal fout als je deze gevoelens krijgt. Trek je terug. Je weet wat
je weet, laat niet iemand je met overtuigende argumenten afbrengen
van wat je denkt en voelt. Jij weet wat je zag met je eigen ogen en
hoorde met je eigen oren! Dit maakt het mogelijk in de realiteit
te blijven en niet te geloven in een leugen. Ratten zijn acteurs. Ze
proberen je zo te vormen dat je deel neemt aan hun toneelstukje, ten
koste van jezelf uiteraard. Kijk uit en ken uzelve!
Afdwingen Van Onderwerping
Elke manipulator, narcist, psychopaat, verkrachter, pyromaan,
sociopaat is maar op één ding uit: macht. Macht over anderen. Dit
is ontsproten aan de narcistische behoefte om aandacht krijgen. We
weten al dat aandacht de drug is waar de rat altijd naar zoekt op elk
moment. Dit is de kernmotivatie die ze beweegt: aandacht. Er zijn
natuurlijke zijtakken die ontspruiten aan de stronk van zucht naar
macht over anderen, en dit is eentje ervan. De vergiftigende sensatie
van absolute macht is de grootste/hoogste die haalbaar is als ze uit
hun drugs mogen kiezen.
De mate waarin een individu zoekt naar macht is alleen maar
bepaald door wat zij denken waarmee ze kunnen wegkomen. Een
groot deel daarvan wordt bepaald door de autoriteiten of de wet.
De rattige moeder zal nooit zover gaan als de psychopatische
seriemoordenaar. Maar vergis je niet – beiden zijn gepreoccupeerd
door macht over anderen. Ongebreidelde macht is destructief en
meedogenloos en ook escalerend. In de bijbel staat ergens iets dat
klinkt als ‘De dood en het graf zijn nooit bevredigd, net als wij
niet bevredigd zijn”. Het graf protesteert niet wanneer er iemand
doodgaat, het zal niet zeggen ‘We zitten vol, geen nieuwe doden
aub”. De dood is altijd klaar om zich open te stellen voor een
volgende, en volgende en volgende. En zo is ook de lust die de
kwaadaardige rat drijft, ongeacht z’n merk of kleur. Nooit voldaan.
Nooit genoeg. Nooit tevreden. Nooit vol.
Wat is absolute macht? Het is absolute controle en bezit. Natuurlijk
heb je de lust herkend in bizarre misdaden door psychopaten.
Een moordenaar schreef: ‘om haar te dwingen te lijden zonder
dat ze in staat was zich te verdedigen’.‘Zonder zichzelf te kunnen
verdedigen’, zijn de sleutelwoorden. Het is niet genoeg het
slachtoffer te martelen: het moet gedaan worden op een manier
waarop ze zich niet kan verzetten. Dat is absolute macht, en bezit.
8
De rat is een acteur, niet eens een goede.
En dit is de ultieme mentale wreedheid: het slachtoffer geeft zich
over. Dan zal de zieke idioot doen alsof het slachtoffer het ‘zelf wil’,
dat ze gestopt is te bestaan als een persoon (met vrije wil) en dat ze
een uitvloeisel is van hem of geobjectiveerd en daarmee bewijst hij
‘dus’ absolute macht.
Alle ratten doen dit op welke wijze dan ook: ze forceren
onderwerping om te misbruiken. Dat maakt ze tot een god, van wie
we zijn straffende wonden schaamtevol moeten accepteren als ònze
fout.
Merk op dat de rat zijn slachtoffer totaal moet ontwapenen. Er is
geen recht op zelfverdediging! Verzet en zelfverdediging is het
eerste waar ze je van moeten strippen, voordat ze door kunnen gaan
met doen alsof je je onderwerpt uit eigen vrije wil. Alsof ze die
onderwerping verdienen en jij màg wat voor ze doen uit vrije wil.
Ze zullen òf psychologische tactieken (emotionele manipulatie)
gebruiken om je het gevoel te geven dat je je niet mag verdedigen,
òf in het geval van een seriemoordenaar, zullen ze de fysieke
omstandigheden zo manipuleren dat je je onmogelijk kúnt
verdedigen en daarna gaan ze je vrolijk effe mentaal afbreken.
Je meest fundamentele recht als individu is het recht op
zelfverdediging. Dit is het eerste recht waarvan de rat je zal
overtuigen dat je dat recht helemaal niet hebt!
Omstanders en ‘gevolmachtigden’ zullen je ook proberen te
overtuigen, in een conflict, dat je dat recht niet hebt. ‘Keer de
andere wang toe’, krijg je dan te horen als slachtoffer van een rat
of manipulator, terwijl je wanhopig op zoek bent naar hulp in je
waardeloze en onbegrijpelijke situatie.
Het is essentieel dat slachtoffers van ratten en/of emotionele
manipulators zich herbewapenen met de kennis dat ze het recht op

Rat: Ja dat zal ik doen!
(niet)
Rat: Ik doe altijd àlles voor je!
(niet, of wat MIJ uitkomt)
Rat: Je heb m’n woord
(en ik jou klem)
Rat: Schat, ik hou ècht wel van je.
(zeikwijf)
zelfverdediging hebben. Als ze ooit zover zijn dat ze zijn methoden
kunnen herkennen, doorzien en weerstaan, zal dat tenslotte zijn
macht over hen kunnen breken.
Wetende dat een rat gedreven wordt door z’n behoefte aan macht
over anderen te hebben, en wetende dat hij altijd op zoek is naar
deze drug van absolute macht over anderen, zul je je er ook bewust
van zijn dat hij je tot onderwerping zal dwingen, om zijn macht over
jou te kunnen voelen.
Clou is dat je dat zgn. vrijwillig doet. Dus alles leidt ernaartoe dat de
rat je je recht op zelfverdediging moet ontnemen om dit te bereiken.
Dit zullen ze altijd doen door fraude, liegen en bedreigen. Ze zullen
je doen geloven dat je gek of gestoord bent, dat je mentaal ziek bent.
Ze zullen ook hun maatjes erbij betrekken om hem te helpen dat jij
je onderwerpt en je ervan te overtuigen dat je dat moet doen.
Het is belangrijk dat de rat het gevoel heeft dat je je vrijwillig
onderwerpt, dit kan alleen maar door succesvol je het recht van
zelfverdediging en -bescherming te ontnemen. Je mag niet voor
jezelf opkomen! Je mag geen Eigen Leven of een Eigen Mening
hebben. Hij vertelt jou wel wat je doet, ook al doe je totaal andere
dingen, je moet geloven wat hij zegt!
Zie je nu hoe belangrijk het is om je er volledig van bewust te zijn
wat de rat doet zodat je je niet onderwerpt aan misbruik? Ik ben
ervan overtuigd dat diegenen die losbreken uit de macht van de rat,
dat die dat alleen maar kunnen als ze gebruik maken van hun recht
op zelfbescherming.
Het is handig te weten welke veel voorkomende truuk de rat hanteert
om je van je zelfbescherming te beroven.
Dit doet hij door expres je defensieve gedrag te bestempelen als
zijnde ‘agressief’ ‘wraakzucht’ en ‘vergeldend’. Hij beschuldigt
JOU ervan hem pijn te doen!
Hij doet alsof hij weet wat je motieven zijn en legt de beschuldiging,
bij elke poging dat je jezelf verdedigt, bij jouw neer alsof jij het leuk
vindt hem pijn te doen of te beschadigen.
Als hij je ervan heeft kunnen overtuigen dat je wraakzuchtig bent,
of misschien wel geestelijk gestoord en dat je ‘voortdurend’ ‘keer op
keer’ ‘alleen maar’ ‘redeloze agressieve buien’ hebt, dan kunnen ze
ook anderen daarvan overtuigen.
En dat zullen ze ook zeker niet nalaten zolang jij jezelf blijft
Rat: Je krijgt dat zwart op wit van me!
(ik doe het toch anders, gna gna gna)
Rat: Ik begrijp je heus wel.
(voor zover me dat past)
9
Rat: Ja
(nee)
verdedigen tegen zijn drang je te onderwerpen. Ook zal de rat je
ervan proberen te overtuigen dat juist anderen zien (je zult nooit een
naam horen) dat je een wraakzuchtige of gestoorde vrouw bent. Dit
gebeurt vaak als het slachtoffer van een rat geen contact heeft met
die mensen of helemaal geen contacten meer met de buitenwereld.
De vrome opmerking die de rat dan maakt is dat je zelf de contacten
met de buitenwereld hebt afgesneden en dat je dat jezelf ‘aandoet’,
en dat dat voortkomt uit een kwade genius in jouw of omdat je
psychisch gestoord bent! Of hij zegt dat iedereen je uitkotst. Jouw
‘actie’ van weinig contact met de buitenwereld, wat een milde en
niet-verwijtbare reactie is op serieel misbruik, wordt door de rat
als ‘bewijs’ gebruikt van jouw wreedheid, kwaadaardigheid en
wraakzuchtigheid en agressie.
Geloof deze waanzinnige logica nooit! Laat niemand je overtuigen
van motieven die je niet hebt. Laat je niet allerlei geestesziekten
die je niet hebt aansmeren! Laat de rat jou niet zó makkelijk
ontwapenen!
Ik gebruikte het geen contact meer hebben met de buitenwereld
meer als voorbeeld van zelfverdediging wat door de rat een ander
etiket krijgt. Elke vorm van zelfbescherming/verdediging kan op die
manier gekarakteriseerd worden door de rat en dat zal hij ook doen.
Verwacht het dus maar. En trap daar niet in.
Zelfbescherming is direct gerelateerd aan het recht te leven. De
rat maakt zijn ‘leven’ door jouw recht op je leven te leiden, te
ontkennen. Ze zullen onvermoeid doorgaan je ervan te overtuigen,
meestal door acties, gebaren, toon, het negeren van je gevoelens
en behoeften, je als een object te behandelen, het ontnemen van
zekerheden of zelfs eerste levensbehoeften dat jouw ‘verzet’ futiel is
en dat je je tóch zult onderwerpen.
Hoe langer je je verzet, hoe harder de rat je zal aanpakken meestal
als je denkt dat het rustig is, slaat hij keihard toe. Ook al zit je nu in
een omstandigheid waarin je totaal geen macht over je leven hebt,
je hebt altijd nog jezelf en je eigen gedachten en gevoelens. Elke
vorm van zelfverdediging begint daar, in je eigen gedachten. Voed
deze gedachten en de omstandigheden zullen je op een dag een
mogelijkheid geven te ontsnappen en omdat je altijd uitkijkt naar
deze omstandigheden zul je dat moment vanzelf zien komen.

Hebben Ze Gevoelens?
Hetzelfde is de vraag: hebben ze empathie/mededogen/
invoelingsvermogen met/voor anderen? Op beide vragen kan met ja
geantwoord worden... alleen genoeg voor zichzelf. Hoe narcistischer
een persoon is, hoe eerder z’n gevoelens gekwetst worden. Ze
hebben de tederste gevoelens en kunnen als een razende of in koelen
bloede de jouwe vertrappen, en kijk naar hun tranen of razernij die
opkomen als je tegen hun gevoelens opbotst.
Of ze gevoelens hebben of empathie is eigenlijk dezelfde vraag.
De zachte, tedere gevoelens die de rat voor zichzelf heeft is een
verlenging van de empathie die hij voor zichzelf voelt. Ratten
weigeren jouw pijn te voelen, maar ze verwachten dat je hun
gevoel voelt! Het gebruik van het woord ‘weigeren’ is opzettelijk zo
gekozen. Het is moedwillig dat ze niet accepteren dat jij pijn kunt
hebben en gevoelens en behoeften hebt. Ze weten wat ze doen. Hun
empathie staat toe dat ze weten wat je voelt. Ze weigeren simpelweg
iets te voelen voor jouwentwil. Toen ik mijn rat vroeg ‘Interesseert
het je niet hoe je gedrag van je op mij overkomt?, zei hij ‘Dat hoef
ik niet te weten’.
Om de mazen van het net wat wijder te maken dan alleen narcisme
is; iedereen die een relatie heeft met een misbruikend persoon heeft
gezien hoe ongelofelijk gevoelig de gevoelens van de misbruiker
zijn.
Mensen die in een destructieve relatie zitten schijnen niet de enorme
kortsluiting in hun eigen denken te zien. Deze kortsluiting is een
grote afstand tussen het gebrek aan empathie voor jou en op de
momenten dat ze jou ge- of misbruiken dat je héél voorzichtig
met hun gevoelens om moet gaan ‘altijd’! Een herkenbaar gevoel
voor diegenen die in een destructieve relatie zitten is het ‘op eieren
lopen’.
De gevoelens van de mishandelaar regeren, de hele tijd en superieur.
Maar, wanneer de mishandelaar zich moet ontladen of als het
hem niet past (het past hem nooit!), eigent hij zich alle rechten
toe om jouw gevoelens te decimeren, minachten, negeren plus je
zelfrespect, net zolang tot zij zich beter voelen of dat ze van je af
zijn. Het is een zieke, hele zieke dynamiek. En het gaat net zolang
door als het niet accepteren door het slachtoffer dat dit systeen niet
eerlijk is.
De mishandelaar eigent hij zich alle rechten toe om jouw gevoelens
te decimeren, minachten, negeren.
10
Het is moeilijk door de rationalisaties te komen van iemand die
op dit moment in een destructieve relatie zit, omdat ik zelf zolang
gefaald heb met iemand waar ik om gaf. Die bepantsering is zeer
sterk bij sommige slachtoffers. Misschien kan ik er een gaatje in
maken.
Ik gebruik even de term misbruiker ipv rat omdat ik me er hier
bewust van ben dat iemand die voortdurend emotioneel wreed is
naar een hem nabij staande, heel dichtbij kwaadaardig narcisme
staat. Ik wil hier alle mishandelaars vatten, niet alleen de bomvaste
ratten. Ik heb in mijn bijna een halve eeuw durende leven te
vaak gezien dat mensen in staat zijn tot wreed en emotioneel
mishandelen, en dan vooral degene waarvan ze zeggen er ‘van te
houden’, terwijl ze tegelijkertijd heel teder waren naar hun eigen
gevoelens. Dit in elke soort relatie, ouder/kind, broer/zus, partners,
goede vrienden....
Mishandelaars zijn heel makkelijk tot razernij te brengen, zonder
dat je het wilt, door een blik of een woord. Hou in gedachten dat ik
het heb over diegenen die we elke keer weer, zonder dat we dat met
opzet doen, kwaad maken of kwetsen en die in woede uitbarsten als
we eens over onze gevoelens en behoeften praten.
Dat is een alarmbel. Het gaat om diegenen die makkelijk tot razernij
te brengen zijn zonder dat jij snapt waarom en zonder dat daar een
voor normale mensen gegronde reden voor is.
Heb je wel eens gemerkt hoe makkelijk het is om te gaan met een
gebalanceerd iemand? Met gebalanceerd bedoel ik iemand die
je niet makkelijk pijn kunt doen, ze snappen je, hoe bot je soms
ook kunt zijn zonder dat je het wilt. Mensen die heel onzeker en
onvolwassen zijn, zijn het makkelijkste boos te krijgen zonder dat je
het zelf doorhebt. Daarmee zijn alle boosaardige ratten besproken,
maar ook diegenen die geen volbloed rat zijn maar er tegenaan
hangen.
Verwar dit niet met hyper-gevoelig, zoals de rat dat noemt als
ze jou ervan beschuldigen dat jij hypergevoelig bent, want jouw
gevoelens zijn wel degelijk gekwetst door zijn opmerkingen en
wrede gedragingen. Ik heb het over de gevoeligheid van ‘op eieren
lopen’, wat beschrijft hoe mensen doen als ze nooit weten wat een
persoon boos zal maken en, of ze op het juiste tijdstip een punt
kunnen maken.
Dat betekent dat de rat boos wordt over iets waar een normaal mens
zelfs geen punt van mààkt. Ratten doen ook vaak alsòf ze boos zijn
om te manipuleren, zodat mensen om hen heen doen wat zij willen
of om van je af te zijn. Dat is een manipulatie waarbij de rat constant
kien is op redenen om kwaad op je te worden of kwaad te worden in
het algemeen met jou als aanleiding, in zijn ogen de schuldige dus.
Maar daarbij, naast de opzettelijke boosheid die ratten
tentoonspreiden, waar een normaal mens niets kwaads in ziet, kun je
ze ook razend krijgen door ze met de realiteit te confronteren.
Prik door hun grandioze-ik luchtbel, weiger hun illusie of hen te
reflecteren zoals zij willen dat je dat doet, herinner ze aan de realiteit
waar zij ervoor gekozen hebben die te negeren, faal in wat dan ook
ze te geven wat ze van je willen hebben ook al zeggen ze niet wàt ze
van je willen, en je vindt jezelf geconfronteerd met een ontzettend
beledigde kwade rat. De meeste tijd doe je het niet eens met opzet.
En je komt nooit van die haak af.
‘Hebben ze gevoelens?’
‘Ja! de meest zeer tedere gevoelens! Voorbeeld is een narcist/vader

die het meest onzorgzame gedrag
tentoonspreidt terwijl zijn vrouw in het
ziekenhuis op sterven ligt. Al z’n gedrag
was erop gericht geen seconde aandacht
te geven aan z’n stervende vrouw. Z’n
oudste dochter is razend en boos over
zijn gedrag en wil hem denkbeeldig een
schop onder z’n kont geven zoals hij daar
met z’n rug naar z’n vrouw en haar zelf
stond.
De moeder liet door een blik blijken dat
ze haar dochter begreep en maakte een
handgebaar dat die man de moeite niet
waard was om er nog aandacht aan te
schenken.
De dochter hield haar voet bij zich en
koos een andere manier om hem een
koekje van eigen deeg te geven.
De vader had geen idee wat er in stilte
achter z’n rug gaande was en hoe dichtbij
hij tot een schop onder z’n kont was
gekomen. Een minuut later ging hij weg
voor een rondje door het ziekenhuis. De
andere dochter arriveerde en toen hij een
poosje later luid pratend binnenkwam
en alle aandacht op zich gericht wilde
hebben, dwars door de conversatie van
de dochters en z’n vrouw, ging de
dochter gewoon door met praten alsof
hij er niet was. Ze lachten hard om
niks, om de gevoelloze bruut een koekje van eigen deeg te geven.
En ze praatten door alsof hij er niet was, dwars door hem heen en
bleven dat doen.
Zijn reactie op dit miniatuur koekje van z’n eigen deeg? Je had z’n
gezicht moeten zien hoe gekwetst en vermorzeld hij keek als een
zielig hondje. Hij was diep, diep gekwetst en verwond door deze
hardvochtige behandeling! Hij gedroeg zich als een schaapachtige
kleine jongen die zich niet kon voorstellen hoe mensen zo wreed
konden zijn tegen hem! Hij liet zijn hoofd hangen en liep weg uit
de kamer als iemand die totaal uit het veld geslagen was en die weg
wilde kruipen in een holletje.
Ja, een rat heeft hele hele tedere gevoelens. Maar alleen voor
hemzelf.
Voor ieder ander – ieder ander – mist hij menselijke gevoelens, hij
is een bruut, koelbloedig, een roofdier. Denk aan een onmenselijke,
gevoelloze, gewetenloze, machineachtig reptiel dat langzaam z’n
prooi doorslikt, diens hele leven eruitperst, kronkelend van de pijn.
Dat is hoeveel ‘gevoel’ jouw rat heeft voor jou, precies zoveel als
een reptiel voor z’n prooi = zero, nul, niks, nada. NIKS!
Dit is de keiharde realiteit als je bij een kwaadaardige rat zit èn
mishandelende types ergens langs de randen van narcisme.
Voel je je rot als je gevoelens ‘pijn doet’ van iemand die jou
regelmatig misbruikt en je gevoelens ook? Die je gevoelens en
behoeften minacht, kleineert of zegt dat je ze helemaal niet hebt of
het recht er niet op hebt? Of die ze botweg ontkent? Waarom zou je
nog een moment van je leven verspillen met iemand die zegt dat je
een ‘slecht’ persoon bent, als je z’n gekwetste rattenkop ziet? Ik ken
mensen die inelkaar geslagen zijn alleen maar omdat ze de rat op de
realiteit wezen, omdat de realiteit de rat z’n gevoelens pijn doet.
Alsjeblieft, negeer niet de enorme ongelijkheid in je relatie tussen
Een rat is zó gekwetst.
11
hoe de rat jouw gevoelens behandelt en hoe
jij de zijne zou moeten behandelen.
Ik zeg niet dat je wreed moet zijn tegen hem.
Als je iemand de aandacht onthoudt die hij
verwacht ( EIST) dan ben je niet ‘gemeen’.
Het is niet ‘gemeen’ als je andere dingen te
doen hebt, je eigen sociale leven, vrienden,
familie, bezigheden etc. Ook al weet je dat
de rat kwaad of teleurgesteld is als je doet
wat je moet doen, je bent niet gemeen.
Als een volwassene de realiteit niet kan
hanteren zonder dat z’n gevoelens gekwetst
worden, dan heb je te maken met een enorm
egoïstisch en onvolwassen persoon. En zeer
waarschijnlijk heb je te maken met een rat
omdat je dit leest.
Ik wil nog even toevoegen dat mishandelaars
doen alsof ze zorgen voor je gevoelens en
behoeften. Dat is strategisch, doen ze op en
af en het is oppervlakkig. Voor alle keren
dat de mishandelaar acteerde dat hij bezorgd
om je was om hoe je je voelde, voel je jezelf
véél vaker behandeld als stront precies op de
momenten dat een aardig woord of oprechte
interesse nodig was. Soms, misschien wel
vaker, hoor je woordjes dat ze om je geven
om jou en je gevoelens, maar dat lijkt zich
nooit te vertalen in iets concreets wanneer je
dat nodig hebt, want feitelijk interesseert het
ze geen zak hoe jij erbij zit of hangt.
Als de woorden in tegenstelling zijn tot gedrag, moet je alleen het
gedrag geloven!!! Iets zeggen dat ze doen is totaal iets anders dan
het daadwerkelijk te doen, wees gewaarschuwd. Wat we doen (of
weigeren wanneer een actie verlangd is) is de maatstaf van ons
karakter en onze intenties. Onze woorden betekenen helemaal niks
als ze niet opgevolgd worden door de actie die in die woorden
besloten ligt. De rat doet zelden wat hij zegt. Herinner hem er ook
niet aan, dat wordt hij razend.
Je zult wellicht beschikken over een erg groot geweten. Zoals
mijn vriendin. Haar geweten is groot genoeg voor talloze anderen.
Misbruikende types zijn daar heel blij mee en kunnen je goed
manipuleren met zo’n geweten. Er bestaat zoiets als een hypergeweten,
dat moet van tijd tot tijd gecorrigeerd worden. Een
hyper-geweten vertaalt zich doorgaans in het jezelf niet toestaan
je te verzetten tegen misbruik, want voor jezelf opkomen ‘voelt’
niet goed. Je hakken in het zand zetten ‘voelt’ ook niet goed. Je
grenzen duidelijk maken ‘voelt’ ook niet goed. Al dit misplaatste
schuldgevoel heeft z’n oorsprong in fout denken. Ons geweten
wordt beïnvloedt door ons denken. Als we in verkeerde lijnen
denken, zal dat impact hebben op ons geweten, ons geweten
verdampt (net als bij narcistisch denken) of het kan het geweten in
een over-drive zetten (neurotisch denken).
Geweten is geen onfeilbaar instrument voor moraal en plicht.
Geweten moet getest worden tegen rede en objectieve standaarden
om juist gecallibreerd te worden. Er moet een referentie zijn. Het
is niet redelijk dat je de hele tijd op eieren moet lopen vanwege
iemands gevoelens. Ook is het automatisch niet immoreel om
iemands gevoelens te ‘kwetsen’. En alleen maar omdat iets niet goed

‘voelt’ wil dat nog niet zeggen dat het ook automatisch fout is.
De rat weet je geweten aardig te bewerken. Ze hebben je opzettelijk
fout gecallibreerd zodat het tegen je zegt ‘je bent gemeen’ of
‘slecht’ of ‘psychisch gestoord’, simpelweg omdat je ze niet geeft
wat ze van je willen. (Als je een lange tijd bij een rat woont is het
waarschijnlijk dat je fout gecallibeerd bent zodat het lijnt met de
rat zijn eisen). Je kunt dit rationeel doordenken. Rationeel kun je
‘nee’ zeggen. Is het automatisch fout als je niet doet wat iemand
van je wil of eist? Rationeel kun je ‘nee’ zeggen. Is het automatisch
fout als iemands gevoelens gekwetst zijn door iets dat je gezegd of
gedaan hebt? Wederom ‘nee’, logisch antwoord. Als je je van een
destructieve relatie gaat bevrijden moet je jezelf opnieuw callibreren
zodat je geweten goed werkt en je niet langer slaaf bent van zijn
kronkels en bevliegingen, zijn ‘morele waarden en normen’ want die
slaan als een tang op een varken, de rat dus. Dit kun je doen door je
denken te bestuderen, door het opnieuw evalueren van de basis van
je denken. Hiervoor is introspectie nodig, een stille activiteit waarin
je nooit de rat aan je zijde zult vinden. Met dit verhaal probeer ik je
logisch te laten nadenken. Je geweten zal volgen.
Hersenspoelen, Verdacht Maken
Heb je gemerkt dat ook al doe je dingen goed, dat ze ineens
verwrongen worden en dat ze ‘fout’ zijn volgens de rat?
Een van de manieren om dat te bereiken is heel simpel, je raakt
er totaal verward van (en boos/teleurgesteld). Van zelfs de meest
‘goede daad’ kan omgekeerd iets heel slechts of fouts gemaakt
worden door het toekennen van slechte/kwade motieven.
De rat geeft zichzelf het recht om voor jou te denken. Hij zal je
haarfijn vertellen wat je wèrkelijke motivering was, om je weg te
halen bij de waarheid, realiteit of juistheid van wat dan ook dat je
doet/gedaan hebt. Het kan verbazingwekkend effectief zijn, zomaar
hoppa, succes verzekerd die reactie van jou!
Narcistische ouders kunnen hun kinderen van jongsafaan leren dat
hij of zij het kind beter kent dan het kind zichzelf. Ze leren hun kind
zich over te geven van wat het zelf weet naar wat de nacistische
ouder ‘weet’. Hier al kan het hersenspoelen beginnen in een ouder/
kind relatie.
Als de rat iemand tegenkomt die het niet toestaat dat hij bepaalt
wat diegene z’n motieven of gedachten zijn dan gebruikt de rat een
andere methode....
Ze zullen niet jou vertellen wat je boosaardige motieven zijn, ze
vertellen het aan de mensen om jou en hem heen. Kwaadaardige
roddel. Ze hoeven je niet te overtuigen van je ‘foute’ motieven; ze
hoeven alleen maar de mensen om je heen te overtuigen. Dus, wat je
ook doet, er zal altijd een zweem van verdenking rond je hangen, je
deugden worden vermoord omdat ‘men’ je ‘foute’ motieven kent.
Er is geen enkele goede daad die niet afgestraft wordt door de
pretentie je gedachten te lezen. Een ander voorbeeld. Als je de
regering toestaat om de wet toe te passen op je ‘state of mind’ terwijl
je de misdaad beging, krijg je het scenario van ‘1984’ van Orwell
(leven in communisme). Het bepalen van een straf op basis van de
aanname wat de motivatie van een persoon was tijdens de misdaad
is vragen om totale tirannie. Het is al een misdaad iemand te
vermoorden. Moet je daarom harder gestraft worden als je een homo
12
De rat en misbruiker hebben tedere gevoelens die ze wiegen en
strelen en ze verwachten dat jij hetzelfde doet met die zielige kleine
gevoelentjes van ze. Anderzijds, stampen ze over jouw gevoelens
heen, negeren ze en spugen ze op wat jij voelt. Dit is het teken
van hun egoïstische en corrupte karakter en is zeker niet een reden
om te capituleren! Ga er vanuit dat je ze kwetst als je de realiteit
verkondigt. Verwacht dat ze zwaar verwond kijken tot het diepst
van hun ziel gekwetst als je niet je ‘plicht’ juist vervult voor hen.
Onthoud tot de dag dat je sterft, dat de rat en misbruiker alleen maar
vervuld zijn met de tederste sympathie voor zichzèlf, maar niets
over hebben voor jou, en indien toch dan slechts héél weinig en
meest nog in hun eigen belang (nep, toneelspel). Dat is de groteske
realiteit en die moet je niet wegstoppen! Stop deze wildemansrit
en stap uit! Er is iets heel erg mis met iemand die alleen gevoel
heeft voor zijn eigen pijn. Punt. Elke psychopaat heeft gevoelens
voor zichzelf. Dezelfde psychopaat krijgt een ultieme kick wanneer
hij jouw gevoelens vermorzelt en je de keel doorsnijdt. Zelfs als
je alleen maar praat over iemand die jou af en toe emotioneel
manipuleert en misbruikt, zodat hij zich beter voelt, dat is
HETZELFDE principe! Iemand die jouw gevoelens, behoeften of
pijn negeert, maar alle compassie heeft voor zijn eigen gevoelens en
pijn, is zo ziek als wat.
vermoord? Iemand van een ander ras? Als dat gedaan wordt, is het
leven van sommige mensen dan waardevoller dan dat van anderen
alleen maar omdat ze een minderheid zijn? Als het gedrag fout is,
dan kan de wet daarop toegepast worden. Als het gedrag niet fout is,
moet het ook niet ‘fout’ gemaakt worden door simpelweg te bepalen
wat er gedacht werd tijdens dat gedrag. Wat jij denkt bij een bepaald
soort gedrag kan niemand weten met dusdanige zekerheid dat er
een oordeel over geveld kan worden of een straf voor uitgedeeld. Er
kan alleen maar geraden worden naar de motivaties van iemand. Dit
voor wat betreft de realiteit.
Laat de rat in je leven dus niet het recht of de macht hebben voor
jou te bepalen wat je motivaties of gedachten zijn. Ze kunnen ons
schuldig laten voelen voor onze goede of terechte gedragingen door
ons ervan te overtuigen dat onze motivaties bezoedeld zijn. Geef
ze niet die macht over je. Ken je eigen gedachten en motivaties.
Geef niet toe aan de verwrongen ideeën die de rat je wil opdringen
en doen geloven. Die zitten niet in jouw hoofd maar in de kop van
de rat, tenzij je toegeeft aan wat ze je willen doen laten geloven.
Bewaak de poorten van je gedachten dus extra goed. Laat niemand
in je hoofd toe om er een zooi van te maken en je gedachten te
herschikken voor hun eigen bevrediging. Als je de deur naar je
gedachten en ziel niet heel goed bewaakt kun je er zeker van zijn dat
er iemand zal inbreken en je alles dat waardevol is afnemen.
Ratten zijn heel goed in hersenspoelen. Een spoeling in de hele lijst
daarvan is het verbieden met anderen te praten over jezelf of over de
rat of beiden.
Dat noemen ze gelijk ‘de vuile was buitenhangen’ of ‘indiscreet
zijn’.
Er mogen m.b.t. de rat alleen maar halleluja goede dingen naar
buiten gebracht worden. Deze ‘regel’ is in het leven geroepen om
te voorkomen dat iemand het groteske systeem ziet dat z’n vingers
om jouw keel heeft liggen. De rat zal indien hij vermoedt dat er
‘gelekt’ is de individuen waarvan hij denkt dat ze iets weten, van
elkaar scheiden en helemaal van jou verwijderen. Deze taktiek

voorkomt dat je je bevrijdt van de stem van de rat in je hoofd, door
met iemand te praten over wat je meemaakt. Vervang de naam
van de rat voor secteleider, en het plaatje is hetzelfde. Wil je je
hiervan bevrijden dan moet je moedig zijn en door deze regels
heen breken, negeer de rat die tekeer gaat in je hoofd en zegt dat je
hem verraadt, beschadigt, dat je ontrouw en niet loyaal bent en een
minderwaardige worm bent dat je dat doet. Net als in een secte is de
snelte methode om hier vanaf te zijn: volledig breken. Al is het maar
voor een tijdje. Door deze afstand kan kracht worden opgedaan om
niet weer opgezogen te worden in die ‘secte’.
Deze hersenspoeltechnieken zijn het meest duidelijk aanwezig bij
diegenen die zijn grootgebracht door een rat. Ze leren van jongsaf
aan het narcistische stysteem. Normale mensen zouden dit gedrag
niet tolereren. Mensen die opgevoedt zijn door een rat passen
perfect in het systeem en zijn het beste rattenvoer dat voorbij komt
huppelen.
De realiteit is dat iedereen wel eens tegen een rat aanloopt. Het
voordeel wat je hebt als je er al mee kennisgemaakt hebt, is dat je
niet gevoelig bent voor het verdraaien van de realiteit door een ander
persoon. Anderzijds kan het ook verkeerd uitpakken. Loop je tegen
een rat op en je bent al narcistisch ‘geprogrammeerd’ dan negeer
je wat je eigen ogen zien en je oren horen, je ontkent jezelf. Maar
als je je bevrijd hebt loop je gelijk weg voor het chronische liegen,
het verdraaien en de preoccupatie van de rat met zichzelf. Dan loop
je weg voordat de rat schade kan aanrichten. Maar als je al enorm
gehersenspoeld bent kun je ook je eigen realiteit verdraaien en
zeggen dat de rat ook van jou houdt. Dan ben je net zo verwrongen
bezig als de rat en je hebt het zelf niet door. Het loopt altijd fout af,
altijd. Je bent dan gehersenspoeld dat je gelooft dat JIJ het probleem
bent. Nee, het probleem is de rat! Het enige probleem dat jij hebt
is dat je de rat tolereert. Je moet jezelf dus deprogrammeren om te
voorkomen dat je weer aan eentje blijft hangen.
De meest niet-herkende en meest mishandelde groep door ratten zijn
hun kinderen. Het misbruik houdt namelijk nooit op. De kinderen
hebben met misbruik te maken zolang de ouder(s) leeft/leven.
Gaslighten, Een Rattenstreek
Gaslighten komt van de film Gaslight uit 1940 en de remake in
1944 waarin fluctuaties van het licht (op basis van gas) door het
hoofdkarakter Paula in de film opgemerkt wordt. Het klassieke
voorbeeld is dat de boosaardige Gregory gaslampen op de
zolderkamer gebruikt, waardoor de lichten in de rest van het huis
ietsje dimmen. Als Paula iets zegt over het dimmen van het licht,
wordt haar verteld dat ze het zich inbeeldt. Paula denkt dat ze
alleen in huis is als de lichten dimmen. Ze weet niet dat Gregory
op de zolderkamer zit in het huis ernaast. De sinistere interpretatie
van het flakkerende licht is één aspect van een heel patroon van
misleiding om het karakter van Paula onevenwichtig te maken en te
veroordelen daarvoor.
Ook in de film Rosemary’s Baby, van Polanski, wordt de
hoofdpersoon Rosemary door haar echtgenoot en haar buren
gebruikt om de anti-christ te baren, dit doen ze door haar drugs te
geven en haar voor te houden dat ze geestelijk ziek is.
Gaslighten is een sinistere actie die, afhankelijk van de
omstandigheden of situatie, kan beschouwd worden als intimidatie,
marteling, mishandeling of psychische mishandeling. Het is een
techniek die gebruikt wordt om iemand angst aan te jagen, om
13
Kwaadaardige rattigheid is levend en gedijt goed als het zich
regelmatig voedt met het vlees en bloed van hun kinderen.
Als je zo’n ouder hebt moet je er compleet mee breken. Dit is heel
moeilijk omdat de maatschappij het niet goedkeurt. Er is nooit
een reden goed genoeg om te breken met ouders. Hou je dus stil
daarover. Praat niet over je rattige ouder. Geef minimale antwoorden
op vragen, het gaat niemand wat aan.
Om jezelf te deprogrammeren moet je een fundamentele regel
breken: negeer het bevel van de secteleider en ga met anderen
praten. Niet zomaar iemand natuurlijk. Je moet anderen vinden die
gelijke ervaringen hebben. Dit zullen zeker niet andere familieleden
zijn. Maar als dit familielid ook het contact verbroken heeft dan
weet ie wat er aan de hand is. Misschien houden die de boot af uit
angst of omdat ze er gewoon klaar mee zijn. Gewone mensen weten
niet hoe het kwaadaardige gezicht van een rat eruit ziet. Een gezicht
dat soms papa of mama is. Je kunt dan ook erg zinloze adviezen
krijgen. Er zijn groepen op internet die deze problematiek bespreken
en waar men ervaringen deelt en elkaar helpt. Doe alles wat nodig
is om uit de val te komen, knaag desnoods je been eraf. Je hebt niet
het juiste perspectief en dat zul je ook niet krijgen zolang jou steeds
de rattenversie van de realiteit door de strot geduwd wordt in elke
interactie met hem.
Uit een CIA rapport over communistisch hersenspoelen uit 1956:
‘Het gehersenspoelde slachtoffer is zich er niet van bewust dat zijn
waardensysteem is veranderd; deze verandering gebeurt zonder
zijn inspanning. Hij is net zo min verantwoordelijk voor deze
verandering als iemand die flipt en psychotisch wordt. En net als de
psychoot, is de gevangene zich niet bewust van de verandering’.
Als je gehersenspoeld bent, is dat niet jouw schuld. Je had niet
door dat het gebeurde, wil je het ongedaan maken dan zul je
letterlijk en/of figuurlijk aan de rat moeten ontsnappen en jezelf
de-programmeren. Een methode om los te breken staat elders.
Eerst verder met de vreugde van de herkenning of het nog
onvoorstelbaarder te maken...

iemand aan z’n gezonde verstand te doen twijfelen, vaak in het
bijzijn van anderen. Het klassieke voorbeeld van gaslight is in de
eenvoudigste vorm dingen te veranderen in de directe omgeving
van de persoon, en dan zeggen dat hij/zij zich dat inbeeldt als de
veranderingen opgemerkt worden.
Een voorbeeld van gaslighten is de intentie om een persoon te laten
twijfelen aan z’n verstand om die persoon onder zware emotionele
druk te zetten, en eventueel ook om het mogelijk te maken dat
anderen aan die persoon z’n verstand gaan twijfelen. Degene die
gaslight toepast heet de gaslighter volgens Wikipedia, het is echt een
aanvaarde term.
Bijvoorbeeld: een mishandelende en controlerende echtgenoot
die z’n vrouw dusdanig wil manipuleren dat ze aan zichzelf gaat
twijfelen haalt haar sleutels weg van de plek waar ze ze altijd
neerlegt. Of als ze een kapotte lamp verwisselt, draait hij de kapotte
er weer in. Wanneer zijn vrouw zegt ‘jeetje ik dacht toch echt dat
ik...”, dan doet de man oprecht verrast of hij houdt vol dat z’n vrouw
iets totaal anders deed. Het klinkt onschuldig, maar met de juist
gekozen acties over een langere tijd, kan een persoon die gegaslight
wordt knap breken.
Dit spelletje kan ook gespeeld worden zodat anderen denken dat het
slachtoffer gek geworden is, voor redenen als bijv. zeggenschap over
de kinderen, z’n geloofwaardigheid in discrediet brengen omdat iets
moois gepresteerd is dat vernietigd moet worden, en talloze andere
redenen.
Hiernaast wat mijn rat me gaf toen
ik net een nieuw boek gepresenteerd
had. Hij had het inderdaad met
kennissen ‘besproken’, bij navraag.
Let op de projectie ‘voortdurende
hatelijkheden’ en dat ‘talloze
mensen’ het zien. Mijn rat was
‘oprecht bezorgd’. Ik had 17
psychiatrische aandoeningen
volgens hem. Hoe meer ik me
verzette tegen de rat, hoe ‘zieker’
ik was. Zijn ex-vrouw was ook
‘psychisch gestoord’, daarvoor
heeft hij bij de huisarts gevraagd
of ze ‘gedwongen’opgenomen’
kon worden, dit tijdens de
echtscheidingsprocedure. Uiteraard
wist de huisarts beter...
Ook bestaat er driehoek
gaslighting. Hierin wordt een derde
persoon betrokken om die aan het verstand van het slachtoffer te
laten twijfelen. Bijvoorbeeld: een kind dat sexueel misbruikt wordt
vertelt het de ouders. Ouders en kind gaan naar de pedofiel, die
bij hoog en bij laag volhoudt dat het kind zich dingen inbeeldt.
Ouders zijn geneigd de pedo te geloven omdat volwassenen meer
vertrouwen uitstralen dan kinderen. Deze vorm van gaslighting
wordt in horrorfilms en thrillers uitgesponnen, waarin het slachtoffer
de politie achter zich aankrijgt en niet geloofd wordt omdat die zgn.
gek of de boef is.
In deze gevallen komt het slachtoffer altijd in een verlies-verlies
situatie terecht. Ten eerste kunnen ze niks zeggen en zullen door
blijven lijden, ten tweede kunnen ze een derde vertellen wat ze
overkomt met als gevolg dat de derde gaat twijfelen aan het verstand
14
van het slachtoffer omdat het ‘te gek voor woorden’ is.
Zo wordt effectief de verdenking van de gasligher afgeleid naar het
slachtoffer.
Gaslighten kan ook zijn: ‘herhaal wat ik zeg/doe en ik ontken
het’. De gaslighter vertelt iets ergs aan het slachtoffer, of doet het
slachtoffer wat aan. Het slachtoffer vertelt dit waar de gaslighter
en ook derden bij aanwezig zijn. De gaslighter onkent bij hoog en
bij laag waarbij het slachtoffer de verdenking op zich krijgt van de
anderen dat hij/zij gek is of paranoïde of kwaadaardige bedoelingen
heeft. Dit is in het bijzonder effectief als er geen bewijs is voor wat
de gaslighter gedaan of gezegd heeft, dat maakt het zijn woord tegen
het woord van het slachtoffer, wat niet veel waard is in de ogen van
anderen omdat het slachtoffer zichzelf in discrediet brengt met het
vertellen wat er gezegd of gedaan is.
Gaslighten is dus een steeds sterker wordende en systematische
onthouding van feitelijke informatie of het geven van valse
informatie, om het effect te bereiken dat het slachtoffer langzaam
maar zeker bang, verward en minder in staat is te vertrouwen op het
eigen geheugen en op wat hij/zij waarneemt.
Ratten bedienen zich frequent van deze methode. Vooral door het
ontkennen van de realiteit en dit stug vol te blijven houden. Ook
door rechtstreeks tegen je te zeggen dat je psychisch gestoord bent.
De rat zal ook ‘oprechte zorg’ naar buiten uiten over je mentale
toestand, en het bespreken met ‘goede’ vrienden, waarmee hij de
‘derden’ alvast voorbewerkt voor het geval je zelf mocht gaan
protesteren. Dat je protesteert is dan een teken van je gekte. Want
het symptoom van je gestoordheid is dat je het ontkent. En zo is
de cirkel rond en om jou heen gesloten. Je zou de persoon moeten
kunnen vertrouwen om de realiteit die je vader, moeder, broer, zus,
partner is. De rat verbuigt de werkelijkheid door leugens. Als dit
over een langere tijd gebeurt ga je aan je verstand twijfelen. Dit
wordt ervaren als hopeloosheid en jezelf kwijtraken, je zit op het
beton.
Als je jezelf vaak afvraagt of je je verstand nog hebt, dan kun je er
vanuit gaan dat je gegaslight wordt. Als er verder niemand anders
is die je kan steunen of bevestigen wat je ziet, hoort, weet, geef dan
jezelf toestemming jezelf te geloven. Gaslighten is opzettelijk en
een zeer kwaadaardige taktiek van de rat. Als je denkt dat iemand dit

met je uithaalt, is het tijd om uit de omgeving en sfeer van die rat te
verdwijnen.
Wanneer je jezelf hebt hervonden en de rat confronteert met zijn/
haar gemeenheid tegenover jou, zal hij/zij ontkennen. Het ontkennen
Moogt Gij Oordelen?
Karakter openbaart zich door de werken, niet door af en toe een
goede daad of af en toe een slechte daad, maar door de tendens van
de dagelijkse woorden en daden. Citaat uit 1884
Sommige wijsheid is al lang voorhanden. Jammer dat die
eeuwenoude wijsheden verdwijnen of verworpen worden. Zoals
hierboven van een of andere schrijver.
‘De tendens van de dagelijkse woorden en daden’, hoeveel goede
daden moeten er opwegen tegen boosaardige gedragingen in
iemands leven? Denk eens aan Hitler.
Hoe komen we erachter wat de ‘tendens van de dagelijkse woorden
en daden’ is?
Dat kunnen we vinden in het verleden.
Geen enkel stuk geschiedenis is belangrijker voor je dan de
geschiedenis die je zelf hebt meegemaakt, of waar je getuige
van bent geweest. Dikke kans dat je de rat een waslijst hebt
voorgehouden waarin je zijn gedrag beschrijft door de tijd heen. Wat
is de standaard beschuldiging van de rat als je refereert aan iets uit
het verleden, ook al is het gisteren?
‘Jij ondankbaar nest, jij wraakzuchtig kreng! Hoe dúrf je over het
verleden te praten! Je haalt alleen maar oude koeien uit de sloot!’
Dan beginnen de afleidingsmanouvres en wordt hij snel razend
boos. Die manouvres bestaan meestal uit het omdraaien van
de gebeurtenissen en dat doordrenken met mankementen aan
je geheugen, verstandelijke vermogens, je karakter, gedrag, je
opvoeding, je afkomst (familie). Eigenlijk moet ik niet ‘verleden’
zeggen, want deze reactie geldt ook als je de rat aanspreekt op iets
dat 10 minuten of 10 seconden geleden gebeurde!
Onderhand tijdens het lezen zal het je waarschijnlijk opgevallen
zijn, dat je raarderwijs zo’n beetje alles wat hier beschreven staat
voorbij hebt zien komen, met hier en daar een variatie.
Dit moet een geruststelling voor je zijn. Ratten vertonen allemaal
hetzelfde gedrag, wat je hier vindt is een ‘keuzemenu’ en dat maakt
dit boekje zo bizar, griezelig en feestelijk. Oké, verder het met
onderwerp of je mag oordelen over een rat...dit schoot zomaar
ineens door m’n hoofd.
De rat verdraait het verleden. Het is duidelijk waarom hij dat
doet. Het verleden veroordeelt hem. Basale logica is moelijk te
weerleggen, de logica is dat onze steeds terugkerende gedragingen
een demonstratie van ons karakter zijn. Het cumulatieve verleden
laat zien wie we echt zijn. Ratten moeten en zullen deze logica
afwijzen en vragen dat ook van hun slachtoffers jegens hen. Ergo:
we moeten als de sodedonder onze naïeviteit kwijtraken. Met die
naïeviteit bedoel ik oude wijsheden opgraven en oppoetsen want ze
zijn zo waar als een koe: ’Karakter openbaart zich door de werken,
niet door af en toe een goede daad of af en toe een slechte daad,
maar door de tendens van de dagelijkse woorden en daden.’
Het is een hele goeie voor een scheurkalender.
Het is heel makkelijk te zien hoe effectief het verwerpen van
daden uit het (recente) verleden is, want zo voorkomt de rat
15
dat je als kind mishandeld bent, genegeerd, gekleineerd, is absoluut
duivels. Vertrouw op jezelf en wat jij weet.
In elke omstandigheid. Trouwens, ook overheden/politici/
autoriteiten gaslighten.
verantwoordelijk te zijn voor zijn daden. Zonder de mogelijkheid
te hebben hem te beoordelen op wat hij eerder gedaan heeft, blijft
alleen het moment van het ‘nu’ over. Maar we vinden het doorgaans
niet eerlijk een persoon te beoordelen op maar één ding als het gaat
om serieël misbruik.
Zo, daar staan we dus, beroofd van de essentiële waarheid. De
waarheid van het karakter van de persoon tegenover ons, dat hij
voortdurend demonstreert. Als we alleen maar mogen oordelen
over één moment in een vacuum, dan is het ons zelden toegestaan
de juiste beslissing te nemen. Jeetje, nòg eentje voor een
scheurkalender.
Als het je nooit toegestaan is iemands karakter en intenties te
beoordelen zoals ze zich openbaren/voordoen door de tijd heen, dan
zit je vastgedraaid in een eindeloze loop. Ratten misdragen zich zeer
zeker. Ratten eisen vergiffenis voor een misdraging. De volgende
keer dat hij zich misdraagt is het je niet toegestaan te refereren naar
zijn vorige of iets gelijksoortigs omdat de rat eist dat je alleen maar
Het Moment beoordeelt, anders was de ‘vergeving’ van jou in het
verleden pure nep. Je angst om niet fair te zijn en beoordelend,
betekent dat je wederom toegeeft aan de rat.
Ik schrijf toegeven omdat er totaal geen sprake is van echte
vergeving. Het is namelijk onmogelijk een altijd maar voortdurende
misdaad te vergeven. Het voortdurende ‘overnieuw’ zonder te
mogen omzien wat ratten EISEN, maakt ze niet verantwoordelijk
voor hun gedrag. Als een persoon echt spijt heeft van iets dan EIST
hij geen vergeving, dat VRAAGT hij vergeving omdat hij zich
realiseert dat op die vraag met recht een negatief antwoord gegeven
mag worden.
Als je eens kijkt naar de keren dat de rat om vergeving vroeg,
of sorry zei, zul je zien dat hij de essentiële elementen mist van
oprechte spijt. Berouw en excuses op zo’n manier getoond, heeft
er alleen maar mee te maken dat hij verder niet geconfronteerd wil
worden met zijn daden en geen zin heeft in strijd waarbij hij de
schuld zoals gewoonlijk bij jou zal leggen. ‘Jij maakte dat ik dat
deed’. Een echt persoon zal ervoor waken dezelfde fout te herhalen.
Echt gevoeld berouw, gemeend excuus en het niet voortdurend
herhalen van de daad is de enige reden voor vergeving. Dit alles
ontbreekt bij de zogenaamde vergevings-transactie van de rat.
Daarom geef je hem bij zo’n transactie goedkope ‘gratie’. Met
genoegen neemt hij die ‘gratie’ aan en slaat je er de komende dagen
en jaren mee om de oren. De enige garantie die je hem geeft met je
‘goedkope gratie’ is dat hij aangemoedigd wordt het weer te doen of
zelfs vaker. Je bent erin geslaagd de sluwe crimineel te ondersteunen
in z’n kwaadaardige misdragingen. Zeg ‘nee’ tegen goedkope gratie
als je ook maar iets geeft om echte rechtvaardigeheid en moraal!
We maken allemaal fouten, en we hebben allemaal wel eens iets
gedaan waarmee we iemand pijn hebben gedaan. Wat jou anders
maakt vergeleken de rat is dat jij de volledige verantwoordelijkheid
neemt voor je daden en om het weer goed te maken, je wilt je gedrag
veranderen als je merkt dat je anderen of jezelf daarmee pijn doet.
Je geeft niet de ander de schuld van waar jij zelf voor hebt gekozen

te doen. We weten dat we niet veroordeeld worden of afgerekend
op een enkele goede of foute daad, vandaar dat de oude wijsheid uit
1884 de spijker op z’n kop slaat en helemaal niet ‘oud’ is.. Als we
zien dat onze dagelijkse gedragingen over een lange tijd goed zijn,
dan zullen we niet overspoeld worden door ontmoediging als we
eens een fout maken. We zullen die goedmaken en de toekomst in
gaan met het voornemen een beter persoon te zijn en niet die fout
weer te maken. Het verleden is niet iets beangstigends als een je
goed mens bent.
Zoals eerder opgeschreven is een van de basiskenmerken van ratten
dat ze een spelletje spelen met de realiteit. De rat maakt z’n eigen
realiteit. Hij verandert de realiteit en het verleden zo het ‘m uitkomt.
De realiteit van het verleden (de historische feiten) worden net zo
makkelijk door de rat verkracht als de realiteit van vandaag. Sta
jezelf niet toe dat je wat anders aangepraat wordt als jij de realiteit
van het verleden van de rat kent. Goede mensen moeten hun recht
erkennen dat ze anderen mogen beoordelen op wat die doen. Goede
mensen zullen niet keihard oordelen over een soms voorkomende
fout, maar ze zullen zeer zeker een overwogen en correct oordeel
kunnen en mogen geven over de tendens/aaneenschakeling van
woorden en daden door het leven heen.
Ratten willen dat we de logica van ons eigen denken loslaten om een
relatie met ze te hebben. Geloof je echt dat je jezelf een lobotomie
moet geven om ‘eerlijk’ te zijn in de ogen van een rat? Bewijs je
jezelf en de wereld daar een dienst mee? Je hebt hersens gekregen....
dus gebruik ze!
Gebruik maken van het verleden om in het hier en nu om te gaan
Wanneer Goed Zijn Slecht Is
“De meest gevaarlijke roofdieren onder ons hebben zich ingenieus
verborgen. Ze omringen zich met mensen die totaal anders zijn dan
zijzelf. Ze omringen zich met zeer empathische mensen die graag
anderen een dienst bewijzen, die niet of nauwelijks oordelen en
dus extreem tolerant en meegaand zijn en die ook nog eens uitgaan
van het goede in de ander. Ze weten hoe ze deze mensen kunnen
exploiteren in hun eigen voordeel. Het is de associatie met dit soort
mensen om hen heen wat ze de mogelijkheid geeft voortdurend hun
facade af te schermen tegen blootstelling van hun ware gezicht.”
(bron hiervan vergeten te noteren)
Dit gaat over goede personen, goede kwaliteiten en goede intenties
die gebruikt worden om ‘de meest gevaarlijke roofdieren’ te dekken.
Als goed gebruikt wordt voor slechte/gemene bedoelingen van
roofdieren, dan is goed op zich gevaarlijk. We moeten ons er echt
voor inzetten dat het goede niet gebruikt wordt voor het slechte,
helemaal niet als wij dat goede hebben. Wij zijn er verantwoordelijk
voor, naar anderen toe, om ervoor te zorgen dat onze goede
natuur en kwaliteiten niet door ratten gebruikt worden om binnen
schootsafstand te komen van hun slachtoffers.
Een groep mensen die goede kwaliteiten waarderen en cultiveren,
zoals ‘zeer empathisch’ zijn, die anderen altijd pleasen,
terughoudend zijn in oordelen, ‘excessief tolerant’ zijn en die ervoor
kiezen altijd het goede in de mens te zien zijn christenen. Je hoeft
echter geen christen te zijn om deze kwaliteiten na te streven en
te waarderen, maar een groep christenen heeft de neiging deze
kwaliteiten nogal strikt en blind na te streven.
Er is iets fundamenteel fout met ons idee van hoe ‘goede’ mensen
16
met een rat, is eerlijk spel! Laat je niet intimideren door alle
tegenwerpingen van de rat om maar te doen alsof je geheugenverlies
hebt. Je moet eerlijk zijn over zijn verleden en zijn daden. Je moet
toegeven aan wat de ‘tendens van woorden en daden door het leven
heen’ je heeft laten zien. Jij oordeelt precies daarnaar.
Nog eentje: “Je kunt zien wat ze zijn door wat ze doen’
Oordelen gaat over je een beeld te vormen van iemand.
Je moet oordelen. Waar is de logische onderbouwing dat je dat niet
zou mogen? Alleen de niet-logische idioten zullen jou veroordelen
omdat je oordeelt. En juist die personen moeten beoordeeld worden
want iemand die het je niet toestaat een logisch oordeel ergens over
te vormen/geven is het meest te wantrouwen door hun beperkte
of verdraaide geest. Als iemand zegt dat je altijd je eigen oordeel
klaar hebt, dan is dat een compliment. Dan ben je geen meeloper
of hielenlikker. Wees dus niet bang uitgescholden te worden voor
klootzak of wraakzuchtige kankertrut (jawel, zelfs de ogenschijnlijk
netste ratten kunnen goed schelden!) als je een eigen mening en
oordeel hebt. De maatschappij keurt het af als je je uitspreekt of
iemand bekritiseert. Het vergt moed je uit te spreken. Omdat dat niet
gedaan wordt komen allerlei hufters overal mee weg tegenwoordig.
De maatschappij bestaat uit een stel halfzachte eieren op die manier
en slecht gedrag heeft niet langer consequenties.
Als mensen zeggen dat je oordeelt en dat je daarom slecht bent,
betekent het dat die mensen niet kunnen oordelen en dat het mentale
en morele stakkers zijn. Dit klinkt hard maar is je behoud.
Laat niet je recht te oordelen ontnemen, niet door de ratten en niet
door de maatschappij.
zijn als we niet genoeg discrimineren om er zeker van te zijn dat
‘goed’ niet gebruikt wordt om ‘slecht’ te fasciliteren. Als onze goede
kwaliteiten gebruikt worden als wapens in de handen van ratten, dan
is ons ‘goed’ feitelijk slecht. Dit is een hele serieuze zaak. Waar ligt
de grens.
Eens kijken naar de kwaliteit van ‘niet snel oordelen’. Het is
makkelijk voor te stellen waarom een rat dit soort mensen bruikbaar
vindt, die een korte pauze inlassen in hun denken.
De dag van de onvermijdelijke ontmaskering van de rat is lang
uitgesteld, misschien voor altijd, als de rat in staat is zich te
omringen met mensen die elke vorm van oordeel van z’n gedrag
maar vooruitschuift en toeschrijft aan niet kwaadwillende motieven
van z’n kwaadaardige houding en acties.
Als de dag van ontmaskering komt, dan heeft de rat deze kring van
supporters die voor hem zal protesteren met alles wat ze in hun
goede ziel hebben en zeggen dat de rat niet goed begrepen is en te
snel veroordeeld.
Dit maakt het moeilijk voor anderen om hun juiste aannames tegen
de rat staande te houden omdat de goede reputatie van de rat door
z’n supporters nu gebruikt wordt om de beschuldiger, andersom, van
kwade bedoelingen te beschuldigen.
Het kan voor het slachtoffer van een rat nagenoeg onmogelijk zijn
om haar oordeel te laten horen als er een groep van ‘zogenaamd’
goede mensen als een beschermende kring om de boze genius staat
die de beschuldigingen van het slachtoffer per kerende post retour
sturen en haar als schuldige aanwijzen.
Het is dit gedrag van ‘goede’ mensen, dat ervoor garant staat dat
de rat altijd toegang zal blijven houden tot zijn of haar slachtoffer

en ook tot nieuwe slachtoffers in de toekomst. Als dat niet de
‘boosaardigheid’ zelf is, dan weet ik niet wat het wel is. Als we niet
onze fontaalkwab trainen, wat dus onze mogelijkheid is te oordelen,
dan garanderen we dat boosaardigheid zal groeien en bloeien in
onze aanwezigheid.
Nogmaals even kijken naar het rijtje kwaliteiten dat de rat opzoekt
in z’n omgeving:
- diep empathisch
- mensen een plezier willen doen
- langzaam oordelen
- extreem tolerant
- geloof in het goede van anderen
Als we deze kwaliteiten toekennen aan boosaardige mensen, dan
kan er vanuit gegaan worden dat deze kwaliteiten gevaarlijk zijn.
Deze kwaliteiten op zichzelf, zijn noch goed noch slecht. Denk daar
eventjes over na nu.
Wat bepaalt of deze kwaliteiten goed zijn, is afhankelijk onder
welke omstandigheden ze gebruikt worden. Dit gaat dwars in tegen
het idee van goede/nette mensen over deze kwaliteiten. Zij zien deze
goede kwaliteiten als deugden, ongeacht hoe ze gebruikt worden. En
het is deze manier van denken die de rat exploiteert.
De minst deugdzame van deze kwaliteiten is m.i. de extreme
tegenzin te oordelen. Alle andere kwaliteiten komen uit deze
kwaliteit voort. Dus het is noodzakelijk dat we een oordeel vellen
om te voorkomen dat we gebruikt worden door rotzakken.
Oordelen heeft een hele slechte naam gekregen in deze tijd. Het
psychologiseren van de samenleving heeft geleid tot het idee dat
iedereen in de basis goed is en dat elke vorm van schuld schadelijk
is voor het individu. Dit komt weer voort uit het idee dat iedereen
wel op welke manier dan ook een soort van slachtoffer is en dat ze
er zelf niks aan kunnen doen hoe ze zich gedragen.
De populaire psychologie heeft meer gedaan voor het fasciliteren
van ratten dan elke andere moderne filosofie. Populaire psychologie
vertelt dat elk slecht gedrag van iemand ‘empathisch’ benaderd moet
worden (zoals praattherapie).
Populaire psychologie is gebaseerd op extreme tegenzin om over
welk gedrag dan ook te oordelen; het leert dat we allemaal extreem
tolerant moeten zijn ten opzichte van anderen; en het onderliggende
dogma is het fundamentele geloof in het goede van de mens.
Dus, zoals je ziet zijn het niet alleen in god gelovende mensen
die geneigd zijn de bovenstaande kwaliteiten te overwaarderen
(verkeerd toepassen). Feitelijk waren het de godsdienstigen die de
slechterikken op het matje riepen, maar de populaire psychologie
heeft ook het christelijke denken geïnfiltreerd, wat betekent dat
zowel gelovers als niet-gelovers hier hetzelfde over denken.
‘Aardig’ is nu de deugd die een flink aantal mensen nastreeft en wat
ze zichzelf ook graag toeschrijven.’Aardig’ is hetzelfde als ‘goed’ in
de gedachten van velen. ‘Aardige’ mensen denken dat het aardig is
Voor De Rat Bestaat Er Geen Goed En Kwaad
‘Er is geen goed en geen kwaad, er is alleen maar macht, en
diegenen die te zwak zijn om het te zoeken”... Steen der Wijzen,
Harry Potter.
Deze woorden worden uitgesproken door iemand wienst gedachten
gecontroleerd worden door Voldemort. J.K Rowling, de schrijfster
van Harry Potter, heeft in een paar woorden precies weergegeven
17
de gevoelens van anderen geen pijn te doen. En ze staan zich erop
voor dat ze nooit iemands gevoelens pijn gedaan hebben. Dit is
natuurlijk iets dat nooit te bereiken is. Altijd worden wel gevoelens
gekwetst van iemand. Moeten we er niet naar streven dat als we
iemands gevoelens kwetsen dat het de gevoelens van een rat zijn die
afgeranseld wordt en niet de gevoelens van z’n slachtoffers?
Het is geen kattepis als je goedheid geëxploiteerd wordt, gebruikt,
misbruikt en gemanipuleerd door roofzuchtige ratten. Je goede
kwaliteiten zijn alleen goed als ze het goede ondersteunen. Het is
dringend noodzakelijk voor jou, je familie en je sociale kring dat je
je rationele gedachten aanspreekt en begint met het kritisch kijken
naar goed en fout.
Kritisch kijken = oordelen. Dat is geen fout woord. ‘Aardige mensen
zijn uitzuigers’. En in deze context gaat het om ‘aardige’ mensen
die zichzelf vaak laten uitzuigen door slechte mensen. Er is een tijd
voor alles. Altijd ‘aardig’ zijn is een teken dat je niet begrijpt dat er
ook een tijd is dat je niet ‘aardig’ moet zijn. Er is een tijd dat je moet
oordelen. Een tijd dat je een impopulair standpunt moet innemen.
Een tijd om de slechterikken ter verantwoording te roepen ongeacht
wat jou dat kost. Een tijd dat je de onschuldigen en misbruikten
moet beschermen die voorheen zeer succesvol verstopt zaten in
kwaadaardigheid. Het is tijd voor oorlog tegen de rat.
“Voor alles bestaat een bepaalde tijd:
Een tijd om te worden geboren en een tijd om te sterven; een tijd om
te planten en een tijd om te oogsten;
een tijd om te doden en een tijd om te genezen; een tijd om te
verwoesten en een tijd om te herbouwen;
een tijd om te huilen en een tijd om te lachen; een tijd om te treuren
en een tijd om te dansen;
een tijd om stenen weg te gooien en een tijd om stenen bij elkaar te
zoeken; een tijd om te omhelzen en een tijd om niet te omhelzen;
een tijd om te vinden en een tijd om te verliezen; een tijd om iets te
houden en een tijd om iets weg te gooien;
een tijd om te scheuren en een tijd om te herstellen; een tijd om stil
te zijn en een tijd om te spreken;
een tijd om lief te hebben en een tijd om te haten; een tijd van oorlog
en een tijd van vrede.”
(Uit de bijbel)
Waarmee aangegeven wordt dat het leven niet zwart/wit is en goed
niet altijd goed en kwaad niet altijd kwaad en beiden niet altijd zijn
wat ze lijken te zijn.
In deze context zijn goed en kwaad geabstraheerde begrippen om
de twee uitersten in menselijk gedrag weer te geven. Eigenlijk een
beetje zoals dat vroeger gebruikt werd Het Goede of De Deugd
en Het Kwaad. Goed is in feite het juiste standpunt innemen op
het juiste tijdstip, dit kan ook als niet-goed uitgelegd worden door
iemand die erop uit is anderen te kwetsen voor z’n eigen doelen
omdat ‘t hem niet past. Kwaad is alles waarbij een ander pijn gedaan
wordt, voor de eigen doelen, een egoïstische daad.
hoe de rat denkt en wat verstaan wordt onder het Kwaad.
Ratten zien zichzelf en wat ze doen niet als kwaadaardig. Ze hebben
voor zichzelf een dusdanige realiteit geconstrueerd dat het voor hen
mogelijk is te doen wat ze willen, terwijl het etiket boosaardig of
kwaadaardig, vermeden wordt.

Een van de schokkende ervaringen van een slachtoffer van een rat,
als zij zich langzamerhand realiseert waarmee zij te maken heeft
is dat de rat een morele anarchist is. Als de realiteit doordringt is
het mogelijk de rat objectief te bekijken. Meestal begint dat bij het
letten op dingen. Wat snel opvalt is de discrepantie tussen wat de rat
zegt, en wat hij daadwerkelijk doet. Dat spoort niet.
Moreel anarchisme is typerend voor de rat maar ook voor de
psychopaat en sociopaat. De schok ontstaat doordat de rat tot dan
toe als gezagsgetrouw, en voor kinderen van ratten als de autoriteit,
gezien wordt. De rat, als partner of ouder, heeft een lange lijst van
Normen en Waarden en Hoe Het Hoort, die hij je te pas en te onpas
opdringt en waar je je aan moet houden. Zo niet de rat en des te
schokkender is het te ervaren dat wat ze belijden niet van toepassing
is voor henzelf. Regels zijn er alleen voor anderen.
Volgens Samenow en Hare, experts in NPS, komt het veel voor dat
mensen met een persoonlijkheidsstoornis strikte wetten en regels
hanteren. Met een flinke draai, wel te verstaan. Ze willen regels en
wetten om jou onder controle te houden, en mij en anderen. Maar
als de persoonlijkheidsgestoorde zelf wat wil, dan zijn die regels
en wetten ineens compleet verdampt, er is geen enkele regel of wet
voor hen, daar staan zij boven namelijk. Ze trotseren, omzeilen,
negeren elke wet die van toepassing is op wat ze ook willen voor
zichzelf. Ze zullen als dat nodig is anderen aansporen om die
Wet Van De Jungle = De Wet Van De Rat
Het is belangrijk te doorzien hoe kwaadaardige ratten het hele
gegeven van het kwaad en elke menselijke interactie, reduceren naar
macht... Diegenen die sterk genoeg zijn nemen het, en degenen die
te zwak zijn zoeken het. Dit is de wet van de jungle.
Het is de filosofie van de wetteloosheid. De rat gebruikt zijn
verdraaide woordbetekenis en woorden waardoor hij boosaardige
daden transformeert in een deugd: macht.
De wereld heeft de neiging macht te bewonderen en er bang voor
te zijn. Vaker wel dan niet, wordt macht geprezen. Het is dus niet
moeilijk te begrijpen waarom de rat macht wil en hoe hij de manier
waarop hij die verkrijgt rechtvaardigt. De rat transformeert niet
alleen macht in een deugd, maar tegelijkertijd wordt jij gereduceerd
in waarde en ‘deugdelijkheid’ omdat je geen macht zoekt (wat de
rat ziet als zwakte en angst om die te grijpen). De rat is in staat
zijn slechte daden te bewonderen als zijnde deugdelijke macht en
tegelijkertijd veracht hij jou omdat je zwak bent en een slachtoffer.
Ook al heeft hij je tot zijn slachtoffer gemaakt, hij haat je omdat je
hem dat toestond. Dit is ‘verdraaid’ onbegrijpelijk voor een gezond
mens en tegelijkertijd de narcistische paradox.
Je inspireert tot niks anders dan de afkering en minachting van de
rat als je hem terwille bent. Als je zijn slachtoffer bent, triomfeert
hij over je en veracht je op hetzelfde moment. De reden hiervoor
staat in de quote uit Harry Potter in het stukje hiervoor. Zijn
verderfelijkheid is deugd, en jouw waargenomen zwakte is jouw
gebrek en fout.
Hoe onderdaniger je je opstelt hoe afkeriger de rat zal zijn, hij haat
je erom. Sla je ogen neer als hij langskomt, maak je klein, dan ben je
verzekerd van minachting en word je nog meer als een stuk vuil of
deurmat behandeld. Voor verse slachtoffers is dit onbegrijpelijk. Je
gaat je afvragen wat je in godsnaam fout doet dat de rat je elke dag
meer lijkt te gaan haten. Je doet alles wat hij of zij wil, onderwerpt
18
verfoeilijke wet te minachten zodat ze ondersteuning krijgen in hun
anarchie, zodat ze hun gang kunnen gaan.
Zo zal een narcistische moeder haar kinderen met strenge hand
regeren volgens haar absolute regels en wetten, maar tegelijkertijd
zal ze ze leren de echte wetten en regels te negeren of die regels en
wetten zelfs te minachten. Dit doet ze om hun denken te veranderen,
om hààr gedrag te rechtvaardigen, gedrag dat dwars indruist tegen
wetten en regels van moraal en ethiek. Dit gebeurt niet openlijk, nee,
stiekem en subtiel.
Vroeg of laat kom je er dus achter dat de rat in je leven een anarchist
van geest is. Dit zit dicht aan tegen de geest van tirannie. Laat de
anarchistische tiranieke rat jou niet vertellen wat moraal is. Twijfel
aan alles. Ga alles na wat de rat je geleerd heeft, hoe je volgens
hem moet denken. Het is gevaarlijk en onzinnig om een persoon
toe te staan voor jou en jouw leven te bepalen wat de wetten en de
regels zijn. Ratten vertellen ons de hele tijd dat ons gedrag fout is,
onze moraal verkeerd, als die tegen de agenda van de rat ingaan.
In de context van het omgaan met een rat... betwijfel autoriteit.
Hun autoriteit. Herken dat ze wetten en moraal afwijzen zo het
hen uitkomt en ze verlangen van jou dat je hetzelfde doet om je
te dwingen ze hun gang te laten gaan. Laat een rat niet voor jou
bepalen wat goed is of fout. Iemand zonder geweten toestaan jouw
geweten te (ver)vormen is meer dan absurd.
je aan zijn krankzinnige regels en wetten, wat moet je nog meer
doen dan?
Met dit voorbeeld wordt geïllustreerd dat de macht die de rat over je
heeft hem niet op jou zal doen lijken (hij leert niet), of dat hij van je
gaat houden als je je onderwerpt. Hij haat je juist nog meer omdat
hij gelooft dat je machteloos en bang bent wat een gebrek is, wat hij
veracht, terwijl hij je tegelijkertijd in een machteloze positie duwt en
wil dat je bang voor hem bent. Ratten spelen het spel nooit eerlijk.
Er is voor jou geen enkele hoop dat je de overhand krijgt tegen dit
gewetenloze beest, totdat je een ruggengraat krijgt en tegen hem
in opstand komt, ondubbelzinnig en onverbiddelijk. De taal die hij
verstaat is die van koud en calculerend, en de macht grijpen.
Niet dat jij wat moet zeggen, je moet macht projecteren.
Je kunt dit doen door confronteren, in opstand komen tegen zijn
leugenachtige stiekeme daden, en zijn ‘herschreven geschiedenis’
onthullen. Zorg ervoor dat je niet zwak lijkt. En onthoud, hij ziet
‘aardig zijn’ als zwakte. Als je hem vertelt dat hij je pijn gedaan
heeft dan geef je hem nog extra macht.
Een zeer opvallend kenmerk van een rat is, dat als je hem vraagt
ergens mee op te houden, dat hij het juist vaker en erger gaat doen.
Een schepje er bovenop. Dus, als je je gevoelens deelt met een rat,
is dat vragen om het mes in je ribben nog een keertje extra om te
draaien. Je pijn en gekwetstheid zijn alleen maar een teken van
zwakte voor de rat. Gedraag je als een rat tegen een rat.
Ga er niet vanuit dat hij je laat weten dat hij je kracht respecteert, als
je die mocht gaan tonen. Als je tegen hem opstaat en onomwonden
je punt maakt, zonder emotie, puur op feiten, staat de rat als aan de
grond genageld en schijt hij drie kleuren stront. Je kunt hem laten
zien dat je zijn wraak en toorn over je heen durft te laten komen, en
ook dat je riskeert dat de rat dit tegen je zal gebruiken (omkering),
of dat hij er een ander bij zal betrekken (bijv. de andere ouder).

Regels en wetten zijn er alleen voor anderen, vindt de rat.
De reactie kan tweevoudig zijn: ten eerste kan de rat zich op de
grond werpen met de buik omhoog als een onderdanige hond t.o.v.
de alfa. Hier raak je dus niet van onder de indruk want je weet
dat de rat een toneelstukje opvoert, want buiten je blikveld zal hij
anderen zijn eigen versie van het ‘drama’ vertellen en dan vooral
met de nadruk hoe zielig en ziek (psychisch) jij bent en dat de rat
het toch heel treurig vindt dat je zo ontspoord bent. Dat kan hij jou
ook vertellen overigens. Vervolgens komt er een scenario waarin
de rat ‘schuld bekent’, en dat hij het beste met je voor heeft (naar
anderen toe). Op deze manier wordt je opstand op een totaal andere
manier uitgelegd, niet als die van macht en kracht maar als die van
Het Is Super Makkelijk om Een Rat Te Zijn
Sla de psychologieboeken er maar op na, we zijn allemaal geboren
met een dosis egoïsme. We zijn allemaal naar binnen, op onszelf
gericht. Maar dat is wat anders dan een rat zijn. En we moeten er
eigenlijk best veel moeite voor doen om niet al te egoïstisch en
narcistisch te zijn.
Waarom wordt de ene dan een rat en de andere niet? Dat gaat over
iets dat in ons zit. Dat gaat over controle en zelfcontrole.
We worden dus geboren als kleine ratjes niet als engeltjes, daarom
is het makkelijk om een rat te zijn. Het pad om een goed mens te
worden ligt vol met obstakels, verleidingen en is eenzaam.
Waarom waarderen we heiligen en de engeltjes? Omdat het
makkelijk is om zo te zijn? Nou, precies niet dus, dat is heel erg
moeilijk.
Eens even kijken naar hoe de menselijke natuur inelkaar steekt,
nu vanuit een andere hoek. Kijk eens naar hoe mensen praten over
goed gedrag versus fout gedrag. We hebben het er niet over dat we
‘in verleiding zijn gebracht’ om iets goed te doen. Nee, we hebben
het over verleidingen om iets niet-fout te doen. Als onze natuur
gericht was op goed zijn, dan zouden we aangetrokken worden door
verlokkingen om goede daden te doen. Als ondeugd en deugd naast
elkaar zouden staan, dan worden we aangetrokken door deugd, als
we van nature goed zijn. Maar nee, onze taal is niet eens ingesteld
op die richtingskeuze. We hebben het over de verleiding, de
verlokking, de zucht naar wat niet mag. Als we goed doen, heet dat
19
een zielig hoopje mens en dat de rat de hand in eigen boezem steekt
en zo bezorgd is om je geestelijk welzijn waar iedereen toch wel aan
moet twijfelen hoor. Dat is wel andere koek dus, zo draait de rat de
spiegel om, hij wil niet zien dat je hem confronteert, hij verdraait de
realiteit en schildert je af als zwak en zielig. De rat zal in de ogen
van anderen ‘bezorgd’ om jou overkomen, maar dit doet hij uit angst
dat jij je over hem uitspreekt.
Ratten zien zichzelf niet als menselijk want ze beschouwen zich als
ver boven de rest van ons. Laten we het daarover met hen eens zijn.
Ratten zijn NIET menselijk.
Ratten zijn onmenselijk. Spaar je bezorgdheid, verdriet, energie
en liefde voor echte mensen. Verspil die niet aan een onmenselijke
rovende rat. Als je dat wel doet, dan voeder je hem, je maakt hem
sterker terwijl hij jouw goede naam opvreet, je geschiedenis, je
toekomst, je hele leven. Stop ermee de rat om te kopen. Stop
aan te nemen dat je hem dood kan krijgen met aardig zijn. En, in
godsnaam, stop ermee de liefde van een rat te winnen.
Een rat is NIET in staat tot liefde, voor jou. Als je dat wel probeert
kun je net zo goed een bord om je nek hangen met “Ik ben zwak,
ik ben zwak... eet me”. Je kunt niet op dezelfde manier met een rat
omgaan als met mensen die een hart en een geweten hebben. Je
moet emotioneel, mentaal, moreel en pragmatisch heel sterk in je
schoenen staan, als je niet op het bord van de rat wilt belanden. Als
hij ook maar enige zwakte bespeurt, gaat hij voor de kill en haat je
daar zelfs nog meer om.
Onthoud dus: voor een rat bestaat geen Goed en Kwaad. Het enige
wat er is is Macht. Als hij zich vermoeit met aan je te denken, dan
doet hij dat uit verachting want hij ziet je als zwak. De rat veracht
je, of je nu wel of niet volgens zijn regels speelt, dus je kunt net zo
goed naar je eigen regels leven, en verder gaan zonder hem/haar.
‘werken aan jezelf’, we weten dat dat betekent dat dat op z’n minst
een beetje pijnlijk voor onze natuur is, om consistent goed te zijn of
doen dus.
Kijk naar jonge kinderen. Iedereen die eerlijk is over wat hij of zij
ziet, ziet dat onze kinderen nogal eens geboren barbaartjes zijn.
We moeten ze opvoeden tot geciviliseerde mensen. Bijvoorbeeld:
we hoeven kleine kinderen niet te leren hoe ze moeten liegen; we
moeten ze leren niet te liegen. De mogelijkheid en het verlangen om
Je hoeft geen rat
te zijn, want je
kunt kiezen.

te liegen zit standaard ingebouwd bij kinderen.
Mark Twain over zijn tweede leugen:
“Ik herinner me m’n eerste leugen niet meer, die is zo lang geleden;
maar ik herinner me de tweede heel goed. Ik wat negen dagen oud
en merkte dat een speld van de luier in me prikte en dat liet ik op
de daartoe geeigende manier weten. Ik werd liefdevol getroost en
geknuffeld op de meest zalige manier en ik kreeg een extra voeding
tussen de standaard voedingen door. Het is de menselijke natuur om
van deze extraatjes méér te willen en ik viel ervoor. Ik loog over
een speld, liet op de geeigende manier van me horen, maar er was
geen speld. Ik loog over de speld en schreeuwde om niks. Jij zou
dat gedaan hebben, George Washington zou dat gedaan hebben,
iedereen zou dat gedaan hebben. In de eerste helft van m’n leven
kende ik niet één kind dat boven de verleiding uit kon stijgen en niet
Minachting Voor De Realiteit
“De NPS illusie van superioriteit is een facet van gegeneraliseerde
minachting voor de realiteit. Deze individuen voelen zich niet
gehouden aan regels, gewoonten, grenzen en discipline. Hun wereld
is gevuld met zelf-fictie waarin conflicten weggewuifd worden,
fouten goedgepraat worden en eigentrots zonder inspanning
gehandhaafd blijft. Ze bedenken makkelijk plausibele redenen om
hun op zichzelf gerichtheid en onbezonnen gedrag te rechtvaardigen.
Hun herinneringen aan vroegere relaties zijn vaak imaginair en
veranderend. Als rationalisatie en zichzelf voor de gek houden
falen, zijn individuen met NPS zeer kwetsbaar voor bedruktheid,
schaamte en een gevoel van leegte. Ze kunnen weinig anders dan
hun toevlucht nemen tot fantasieën. Ze hebben een grenzenloze
verbeeldingskracht en laten zich gaan in zelfverheerlijkende
fantasiën. Wat niet te hanteren is d.m.v. fantasie wordt onderdrukt
en ontkend. Ze devalueren constant anderen, en vragen zich niet af
of hun ideeën wel correct zijn; ze gaan er vanuit dat anderen fout
zijn. De karakteristieke problemen van individuen met NPS komen
bijna allen voort uit hun gebrek aan contact met de realiteit. Als
hun valse zelfbeeld substantieel wordt, zal hun denken vreemd en
afwijkend worden. Dan worden hun verdedigingsmanoeuvres steeds
transparanter voor anderen.”
(Milton & Davis, 1996, p 405 – 423) Sharon C. Ekleberry, Dual
Diagnosis and the Narcissistic Personality Disorder)
Dit is een mooi ingedikte typering, lees het een paar keer over. Het
gaat dan vooral om deze regel “De karakteristieke problemen van
individuen met NPS komen bijna allen voort uit hun gebrek aan
solide contact met de realiteit.”
Bedenk dat het woord ‘realiteit’ inwisselbaar is voor het woord
‘waarheid’. Op alle hierboven beschreven wijzen waarin ratten de
realiteit ontlopen, ontlopen ze ook de waarheid. De waarheid over
de wereld, over henzelf, over hun verleden, over jou. Hierboven is
ook de liefdesrelatie met de rat beschreven, met leugens, waarin dit
woord nooit gebruikt wordt. Maar leugens zijn het.
Scott M. Peck beschreef deze mensen als ‘People of the Lie’ Mensen
van de Leugen.
De rat fabriceert zoveel leugens, dat hij zelf een leugen is. Ze
vertellen niet alleen maar leugens, ze zijn leugens, tot in hun diepste
basis, een leugen in en van zichzelf.
De rat ontwapent je door je zijn leugen(s) te verkopen. Hoe meer je
neigt naar hun versie van de realiteit (die gebaseerd is op leugens),
hoe minder je in staat bent hun controle over jou te weerstaan, hun
misbruik, het leegzuigen van je levenskracht.
20
zou liegen.”
Met andere woorden, Twain herkende een simpele en makkelijk
te observeren waarheid. We zijn geboren leugenaars. Hij herkende
ook een andere waarheid: We komen uit de baarmoeder, willen wat
we willen wanneer we dat willen. Zelfcontrole, zelfontkenning,
de waarheid spreken, zelfs als we bang zijn of betrapt, zucht naar
bevrediging uitstellen, zijn eigenschappen die we moeten bevechten;
ze komen niet standaard mee in de menselijk natuur.
De draad van civilisatie is net zo dun als de opvoedkundige
kwaliteiten van de huidige generatie. Als de hedendaagse ouders niet
het zware werk doen hun kleine barbaartjes te civiliseren, zal dat
tot verlies van civilisatie leiden. We zijn niet geboren met natuurlijk
goed zijn.
Als het geloven in de leugens van de rat de manier is om je te
ontwapenen, dan is logischerwijs herbewapenen zien wat de
waarheid is. Er zijn waarheden die universeel en onveranderlijk zijn.
Morele waarheden vallen in deze categorie van universele objectieve
waarheid. Ongeacht waar je bent, in welk land of welke cultuur,
ongeacht je geslacht, religie of credo, er zijn bepaalde dingen die
fout zijn als je die anderen toebrengt. Degenen die ontkennen dat
er een universele en objectieve moraal is, zijn in staat tot de meest
basale misdaden tegen de menselijkheid. Dat is de wrede dictator Idi
Amin of de seriemoordenaar Ted Bundy, of de kwaadaardige rat in
je omgeving, op je werkplek of waar dan ook.
En ja, de kwaadaardige rat hoort in hetzelfde lijstje als Amin en
Bundy.
De rat hoeft niet van het lijstje gehaald te worden door zijn gebrek
aan macht (Amin) of motivatie (Bundy) om te moorden om
zijn lusten te kunnen bevredigen. De wortel van kwaadaardige
rattigheid infecteert hen allemaal, eigenlijk hadden ze in de ‘Hall
of Shame’ moeten staan. Als de kwaadaardige rat in jouw leven,
de onvoorspelbaarheid van een dictator had of z’n angst voor de
wet verloren had, dan wéét je waar hij toe in staat is. Dit is geen
overdrijving, dit is realiteit. Het is het herkennen van oorzaak en
gevolg. Ik erken de kleine tiran en moordenaar die leeft in het hart
van ELKE rat. Alleen de hoedanigheid van hun omstandigheden,
hun angst voor de wet, houdt ze tegen. Als je kunt geloven dat dit
waar is, dan wil je niks met ze te maken hebben. De kwaadaardige
rat is gevaarlijk. Punt.
ALLE kwaadaardige ratten ontkennen de morele wet die buiten
henzelf staat en die ze beoordeelt. Ze doen alsof de realiteit er niet
is. Dit betekent dat ze vrij zijn de morele norm in te vullen zoals het
ze uitkomt, en dat is exact wat ze doen. Dit resulteert in een morele
code die alle menselijke eigenschappen heeft zoals vriendelijkheid,
aandacht, waardering en hoogachting, die allen richting hèm gaan en
weg van jou. Ze maken van jou een dikke vette NUL. Ze veranderen
zichzelf in god. Omdat je niks bent, heb je nergens recht op. Omdat
zij god zijn, hebben zij recht op alles. Ze werken er ijverig aan om
je te laten geloven in de leugen dàt zij alles verdienen en overal
recht op hebben. Als ze daarin slagen hebben ze kat in ‘t bakkie,
en jij mag blij zijn als je uit het asiel blijft of niet in een vroeg graf
belandt.
Je redding van een rat z’n teisterende kwelling hangt af van of
jij van de waarheid/realiteit houdt, dat je de waarheid/realiteit

accepteert ook al is die lelijk.
De rat houdt ervan om te liegen en doet dat ook. De vraag is, hou
jij genoeg van de waarheid om deze te accepteren als die pijn doet?
Dat is een echte test in hoeverre men de waarheid hoogacht en
accepteert. En dat is de test waarin de rat altijd faalt, steeds maar
weer. Hou in je achterhoofd dat hij niet àlle waarheid haat. Hij haat
alleen de waarheid/realiteit als die voor hem ongemakkelijk is op
een bepaald moment. De test voor je eigen karakter, de test die je
uitdaagt je dromen uiteen te rijten en je fantasie van het leven aan
diggelen te slaan, over wat je bent en wie je bent en wat je gedaan
hebt, dat risico nemen is de realiteit onder ogen zien. Deze harde
realiteit en waarheid is waar de rat altijd aan wil ontsnappen. Dat
maakt hem ook zo rigide en onbuigzaam. Daardoor ontbeert hij
echte ware gemeend gevoelde zelfkritiek.
De test of je de realiteit wilt zien bestaat er niet uit of je wel of niet
de lelijke waarheid van anderen wilt zien. Dat is makkelijk voor
iedereen. Nee, de test is of je wel of niet de waarheid wilt zien
wanneer die aan jouw deur klopt om met je te praten over wie je
bent en wat je gedaan hebt. Hoe eerlijker je met jezelf omgaat over
wie je bent en wat je gedaan hebt, des te meer ben je geneigd de
waarheid te geloven wanneer die je vertelt dat iemand een goed
mens is... of slecht. De lens waar je doorheen kijkt is dan minder
vertekend. Als je eerlijk kan zijn over wie je bent, des te meer zul je
ook eerlijk zijn over wat iemand anders is.
Accepteer je nog net zo de waarheid/realiteit als deze je iets vertelt
wat je liever niet hoort? Jij weet het antwoord op die vraag. Die kan
niemand voor je beantwoorden. Je hebt ook niemand nodig om die
vraag te beantwoorden want je weet het antwoord zelf. De mate
waarin iemand van ons de waarheid/realiteit ontkent, wegdrukt,
verdoezelt is de mate waarin je ratteneigenschappen hebt. Rat zijn is
een continuum. Waar jij onder valt is af te meten aan je accepteatie
van de realiteit, of andersom, hoeveel minachting je voor de realiteit
hebt.
“De karakteristieke problemen van individuen met NPS komen bijna
allen voort uit hun gebrek aan solide contact met de realiteit.”
Wat het omgaan en communiceren met ratten zo verdomd moeilijk
Liegen: Uit De Gereedschapskist Van De Rat
Liegen wordt beschreven door George Simon (Ph.D) in zijn boek ‘In
sheep’s clothing’ (in schaapskleren). Het is nogal vanzelfsprekend
om liegen in de gereedschapskist te stoppen van manipulators want
we zijn ons ervan bewust dat manipulators de realiteit net zo spelen
als het ze uitkomt, als ze er wat mee kunnen winnen (soms voor ons
onbegrijpelijk waarom).
Opvallend of niet, we stinken er altijd in bij liegende manipulators
omdat de waarheid niet altijd voor de hand ligt op het moment dat
er tegen ons gelogen wordt, we voelen het maar kunnen er niet
daadwerkelijk wat mee doen. We weten dat ze liegen, maar het is
vaak moeilijk de leugen te detecteren.... tot lang na dat ze van ons
gekregen hebben wat ze wilden.
Mr. Simon vertelt dat het verborgen agressieve individuen zijn die
liegen door iets weg te laten (liegen bij/door omissie). Verdomme,
als dat niet de moeilijkst te detecteren leugens zijn! Ze liegen door
de waarheid te vertellen. En door wat ze weglaten, is het een leugen.
21
maakt is dat alles teruggevoerd kan worden op hun constante staat
van leven in leugens. Hun veronachtzaming van de waarheid/
realiteit beïnvloedt alles en iedereen om hen heen. Accepteer de
realiteit of accepteer de leugens. Deze twee concepten zijn het koren
en het kaf van menselijkheid.
Voorbeeld:
Haar realiteit was die van complete onschuld en blije ontkenning.
Of in ieder geval, zo leek het. Zij ‘kon zich niets herinneren’ van
iets gedaan te hebben waar ik haar van beschuldigde, ze geloofde
sowieso niet dat ze daartoe in staat was, zo ze dat gedaan zou
hebben en dan zou dat vreselijk zijn en zou het haar spijten, ze
geloofde niet dat ik al zo lang met deze beschuldiging rondliep, en
ik reageerde overdreven, etc.
Aan het eind van dit kruisverhoor, waarin ze de onverstoord bleef
(kalme stem, passieve expressie, geen lichaamstaal), ging ze
achterover zitten en gaf me de ‘doodsstaar’, die alleen ik kon zien
want ik zat recht tegenover haar.
Ik had geweigerd haar realiteit te accepteren, had elke poging
het publiek te manipuleren doorzien, weerlegde die en hield vast
aan mijn originele verhaal en ze had niks meer over om me te
overtuigen, noch de anderen aan de tafel. Haar enige wapen was nog
stille agressie.
Dezelfde vrouw zat een week voor deze bijeenkomst tegen me te
slijmen, ze wilde koffie met me drinken want ze wilde vrienden zijn
en me beter leren kennen.
Ik zei haar dat ze me moest excuseren want ik wilde geen vrienden
zijn met iemand die me op zo’n groffe en minachtende manier had
behandeld.
Als eenmaal de valse facade van hen afvalt, vooral als er meerderen
getuige van zijn, is er in realiteit niks meer over maar de werkelijke
realiteit van ‘ik haat je’. Eigenlijk is het best griezelig om dit te zien,
maar tegelijkertijd hilarisch (als je weet wat er gebeurt). Het ziet
eruit als een 6-jarige confronteren die doorheeft dat ie er niet meer
mee weg kan komen door er alleen maar lief en guitig uit te zien.
“Manipulators liegen vaak door het niet noemen van een belangrijk
deel van de waarheid. Ik heb individuen behandeld die ongehoord
logen door het reciteren van een lithanie aan ware feiten! Hoe kan
iemand liegen door alleen maar waarheden te verkondigen? Dat
doen ze door het belangrijkste weg te laten, de essentie waardoor de
waarheid volledig begrepen kan worden uit het hele verhaal”. (In
sheep’s clothing, pag. 98).
Voorbeeld:
A: Ga je nog op vakantie dit jaar?
B: Ja, ik ga met mijn dochter naar Wales.
A denkt gut, die man gaat samen met zijn dochter naar Wales.
Wat is de realiteit? B gaat met een 2 echtparen en zijn dochter en
haar vriend naar Wales. Het antwoord van B is een leugen, omdat
de volledige waarheid achterwege wordt gelaten waardoor er een
compleet ander beeld ontstaat dan de realiteit.

Hoe moeten we ons verweren om niet gepakt te worden door een
verborgen agressieve manipulator? Door in ons achterhoofd te
houden dat ze liegen, ze liegen vaak, gewoonlijk liegen ze door
belangrijke feiten achter te houden. De toon die de muziek maakt
wordt weggelaten. Je moet er vanuit gaan dat ze standaard
liegen, niet dat ze de waarheid zeggen, tenzij je de waarheid
kunt bewijzen.
En hiermee blijkt dat ze zelfs liegen als ze de waarheid vertellen...
pffff
Iemand een manipulator noemen is hetzelfde als hem een leugenaar
noemen. De definitie van het woord ‘manipulatie’ wanneer het
gaat om interpersoonlijke relaties omvat altijd een concept van
kronkeligheid. De manipulator is daarom een levende, ademende
leugen. Als je erachter bent gekomen dat iemand die je kent een
chronische manipulator is, dan moet je toegeven dat hij ook een
chronische leugenaar is, als je met hem/haar omgaat. Ga uit van
de leugen dus. Er vanuit gaan dat ze de waarheid spreken is jezelf
blootstellen aan wederom een teleurstelling of leugen waar je pas
later achterkomt. Meneertje Juist, zal je ervan beschuldigen dat
je een slecht mens bent dat je uitgaat van het slechtste in iemand,
Verraad Van De Omstanders
Verraad van omstanders is iets wat velen hebben ervaren. Het gaat
meestal hand in hand met het misbruik van de rat. Ze omringen zich
met bedrogenen die van leugens houden.
Dit is een beangstigend iets, Kafka, maar de meesten van ons
hebben de waarheid geaccepteerd omdat het leven in de waarheid
zit. Leeft ook een stuk relaxter. Met leugens zijn korte termijn
doelen te bereiken, maar op de lange termijn zal het leven in leugens
verwoestende effecten hebben. De omstanders van de rat die dol zijn
op roddel en achterklap, geven zich bloot dat ze van leugens houden.
Zij zijn, net als de rat, nèt zo gevaarlijk voor je leven. Als je met ze
in aanraking komt op welke manier dan ook, door de rat zijn poging
je karakter te vermoorden, zorg er dan voor dat er zoveel mogelijk
afstand als mogelijk is tussen jou en die lichtgelovige omstanders.
De omstanders zijn net zulke slechte mensen als de rat zelf, want ze
hebben persoonlijke ervaring met je en kennen je karakter. Daarom
komt hun gedrag over als verraad als ze zich achter de leugens van
de rat scharen.
Ik kan me haast niet voorstellen dat er iemand is die NIET dit
verraad heeft meegemaakt toen hij/zij opstond tegen de rat of hem
ontmaskerde. Die mensen die je al jaren kennen, misschien wel
tientallen jaren, en ineens ontkennen ze wat en wie je bent.
Dat is een buitengewoon wrede daad. Als je dat overkomt moet
je rigoreus het contact met die mensen afbreken, onderhoud geen
enkele relatie meer met hen. Zij zijn net zo gevaarlijk als de rat. Ze
zijn dronken van leugens en niet veilig om mee om te gaan.
Waarom voelen we ons zo verraden als mensen de leugens van de
rat over ons geloven?
Dat is omdat hun goedgelovigheid niet onschuldig is. Als een
vreemde een buitensporige leugen over ons gelooft, dan voelen we
ons niet verraden. Maar als iemand die we kennen dezelfde leugen
gelooft, dan voelen we ons diep geraakt. Waarom? Omdat zij ons
verraden hebben, door die leugen te geloven.
Als iemand je tien jaar kent, dan kent hij ook je staat van dienst
van de afgelopen tien jaar. Met andere woorden, hij heeft je zien
gedragen zoals je bent.
22
maar jij bent wijzer. Je weet dat er geen deugd schuilt in seriële
onnozelheid.
De grap is vaak dat de leugenaar vastloopt in zijn eigen leugens
Wat als in het voorbeeld toehoorder C zich erin mengt en zegt,
‘gut, je gaat toch niet alléén met je dochter weg? Jullie gaan met
een hele groep en je dochter neemt ook een vriend mee’. Wat moet
leugenaar B daarop zeggen? Wellicht zal hij zeggen ‘maar dat zei
ik ook, wat jij nu zegt is dus dubbelop’. Hoppa, daar gaat het pijltje
de andere kant op.... A is verward, denkt dat hij het wellicht niet
goed gehoord heeft en de leugen is gevaporiseerd. Dit kan ook op
de gekwetste rat manier: ‘Wat zeur je nou weer, ik zeg toch dat WE
naar Wales gaan?’. Weer een manipulatie in ‘we’, het wordt steeds
onduidelijker. C wordt in het bijzijn van A gekleineerd, die voelt
dat perfect aan want is nu op z’n hoede en wil er niks mee te maken
hebben en trekt zich terug. Mensen voelen een sfeerverandering
feilloos aan.
Onderwerp afgesloten, leugen ondergeschoffeld. Uiteraard kan C de
‘silent treatment’ verwachten of de schuld krijgen van bemoeienis,
de Wet van de rat is met voeten getreden, de realiteit mag nìet
genoemd worden.
Maar nee, mensen zien niet alles wat je gedaan hebt en horen
niet alles wat je gezegd hebt. Maar ze hebben wel veel gezien. Ze
hebben je op veel verschillende manieren zien reageren in veel
verschillende omstandigheden.
Die staat van dienst geeft je karakter weer in hun ogen. Het is de
representatie van wat voor soort persoon je bent, gebaseerd op je
gedrag (je woorden èn daden), niet op basis van wat ze over je
hebben horen zeggen.
Mensen die je kennen kunnen je ‘wissen’, ze geloven de leugens.
Je weet gelijk wie je ‘vrienden’ zijn.

Dus het kan niet mogelijk zijn dat iemand langskomt die ze
ZOMAAR IETS over je vertelt. Ze hebben hun eigen beeld van je
tenslotte, van de afgelopen tien jaar.
Voorbeeld:
Als je een zachtaardig mens bent dan zal dat echt wel zichtbaar
zijn in de afgelopen jaren. Vele keren zelfs. De mensen waar je
geregeld mee omgaat zullen dat talloze keren ervaren hebben, dat je
zachtaardig reageert op dingen waar anderen fel op reageren.
Dus het zou voor een rat niet mogelijk kúnnen zijn om te insinueren
dat je agressief en geweldadig bent.
Hetzelfde geldt voor eerlijkheid. Na jaren is het wel duidelijk voor
anderen dat je eerlijk bent. De mensen waarmee je omgaat zullen
telkens weer zien dat je eerlijk reageert op dingen die gebeuren,
waar anderen nog wel eens een loopje mee willen nemen.
Dus het zou voor een rat niet mogelijk kúnnen zijn om te insinueren
dat je een leugenaar en fantast bent.
Hetzelfde geldt voor als je gevoelig bent. Dat zal in vele jaren wel
duidelijk worden voor degenen waarmee je omgaat. Ze zien talloze
keren dat je gevoelig reageert op dingen waar anderen geen mening
over hebben.
Dus het zou voor een rat niet mogelijk kúnnen zijn om te insinueren
dat je gestoord bent en je dingen inbeeldt.
Als mensen de rat geloven, dan zijn ze ‘onwetend’ van alles wat met
jou te maken heeft. Ze moeten de geschiedenis herzien. Ze moeten
je staat van dienst wissen!
En die staat van dienst is je leven. Dat moeten ze uitwissen.
En daarmee ‘nemen’ ze je leven.
Dit wordt ‘karaktermoord’ genoemd.
Je hele leven gaat in rook op. En de verbeelding komt ervoor in de
plaats.
Mensen die deze verbeelding geloven, zijn niet onschuldig.
Het is te vergelijken met de zondeval, zoals beschreven in Adam en
Eva in het paradijs. Eva geloofde de slang die een leugen vertelde en
Adam ging daar vroliijk in mee. De slang deed hetzelfde tegenover
Ratten Weten Wat Ze Doen
Ratten zijn er zich heel wel bewust van dat ze anderen pijn doen.
Ratten haten doorgaans je vrienden of familie. Waarom? Omdat ze
voor de rat een bedreiging zijn voor zijn controle over jouw denken.
Een rat verbied het je te praten over wat er zich afspeelt. Dat gaat
niemand wat aan zal hij zeggen, dat is indiscreet, niet loyaal, slecht,
gebrek aan decorum.
De rat zal vrijuit liegen over anderen uiteraard. Ondanks
deze ‘dichtheids’ propaganda is de rat er nooit zeker van of je
daadwerkelijk dicht bent en of je niet toch dingen deelt die je
meemaakt. De rat zal toespelingen maken dat ‘jouw’ mensen
(vrienden, familie) hem niet mogen en dat dat jouw fout is. Het is
dus zeer waarschijnlijk dat je dit soort campagnes tegen je vrienden/
familie meegemaakt hebt.
Het feit dat de rat wil dat je je mond houdt, is het bewijs dat hij
weet dat hij op een verkeerde manier bezig is. Hij wéét dat hij je
pijn doet, misbruikt en gebruikt.
23
hen, als de rat tegenover z’n slachtoffers doet, ze geloofden de
leugen.
De leugen van een rat is eigenlijk altijd ironisch.
Als de rat liegt over je goede kwaliteiten, creeërt hij een schijn van
zijn eigen deugden. Dus de bewering is altijd onzinnig. Niemand die
jou kent zou hiermee voor de gek gehouden moeten kunnen worden.
Eigenlijk zouden ze het niet moeten geloven, ze zouden beter
moeten weten, wat ze gewillig niet doen, omdat de leugen lekker
sappig is of hen, zoals de rat, een schijn geeft dat zij beter zijn dan
jij.
Daarom is de aanval van de rat op jou, een perfecte manier om
erachter te komen wie je vrienden zijn.
“Als de rat liegt over je goede kwaliteiten, creeërt hij een schijn van
zijn eigen deugden.”
Dit heet projectie. Dit wordt gedaan in de politiek, landelijk en
internationaal.
Het werkt als volgt: Groep A beschermt zichzelf door de ander
te beschuldigen van wat zij zelf doen. Als je dit door hebt zul
je verbaasd staan hoe vaak dit principe schuil gaat in politieke
beschuldigingen. Wat groep A ook van plan is te gaan doen, ze
beschuldigen Groep B van het te doen. Het resultaat is gewoon een
grap.
Het is een gecalculeerde preëmptieve* aanval dat de andere kant
ervan weerhoudt met de vinger te wijzen naar wat dan ook wat ZIJ
doen.
*) preëmptief is iets doen waardoor je de ander belemmert hetzelfde
te doen.
Mensen zijn geneigd altijd de eerste beschuldiger te geloven. Toch
zouden ze er niet mee weg moeten kunnen komen. Als mensen eens
zouden nadenken, de feiten zien zoals ze zijn, en ermee stopten die
bullshit te geloven, als ze de waarheid belangrijker zouden vinden in
plaats van wat ze liever WILLEN geloven, dan zou dit niet kunnen
gebeuren.
Het resultaat van het geloven in leugens is altijd een farce.
Ratten doen dat zo, net als in de politiek, maar op een kleinere
schaal, gebruik maken van de gewilligheid van mensen te geloven
in leugens.
Een ander bewijs voor dat ratten weten dat wat ze doen niet kàn en
mag, is dat ze liegen.
Ze minimaliseren de ernst van hun acties in zowel het heden als het
verleden. Als iemand liegt, heb je direct bewijs dat ze de waarheid
weten. Als de rat niet zou weten dat z’n acties slecht zijn, dan
hoefde hij er niet over te liegen. De woedeaanvallen, het martelaartoneelstuk,
de hulpeloze spelen, de vele en gevarieerde manipulaties
zijn allen manieren van de rat om je perceptie van wat er gebeurt te
controleren.
Ze proberen je gedachten te controleren zodat je naar hen terug
reflecteert, hoe ze zichzelf graag willen zien. Het gaat allemaal om
misleiding. In talloze variaties. Het gebruik van misleiding is in
welke vorm dan ook een bewijs van dat ze zich bewust zijn van de
realiteit, de waarheid.
Is hun bewustzijn van hoe ze zich gedragen een bewijs van hun
kwaadaardigheid?
Sommigen zeggen ja, anderen nee.
Ik zeg ja.

Aandacht Is Een Drug voor de Ware Rat
De rat is een junkie.
Waarom, om dezelfde redenen als dat mensen verslaaf raken aan een
drug, het verzacht de pijn. Voor welke pijn zoekt de rat verdoving?
Voor een bewustzijn waar geen rekening mee gehouden wordt. Ze
draaien, weven webben en liegen constant tegen zichzelf en anderen
om hun bewustzijn en geweten te belazeren.
Een leugen is een moedwillige poging om de waarheid te verhullen.
Ratten liegen omdat ze weten wat de waarheid is. De waarheid is
iets dat de rat moet wegwerken met al hun macht en kracht, omdat
de waarheid de houten pin is die het hart van de vampier doorboort.
Zij ervaren waarheid als een vijand of dat die hun kaartenhuis kan
verwoesten. Hou altijd in je achterhoofd: de rat is zich bewust van
de waarheid, en daarom liegt hij zoveel.
Hij liegt tegen jou en hij liegt tegen zichzelf. De realiteit is een
dodelijke vijand. Daarom zul je klaar zijn met de rat als je zelf kiest
voor de waarheid/realiteit.
Iedereen heeft pijn. Het grootste gedeelte van de mensheid heeft te
maken met teleurstellingen, fouten die we zelf maken of gemaakt
worden door anderen om ons heen, verlies etc. Maar waarom
worden we dan niet allemaal ratten? Is hun psychische pijn om
de een of andere reden erger? Denk het niet. Hun gebrek aan
Het Weigeren De Leugens Te Geloven
Casus: rattige dochter van rattige vader, waarmee ze altijd overhoop
lag, herschrijft de historie als de nare man overlijdt. Ze wil geen
kwaad woord meer over hem horen van haar zus en broer die hem
lang voor z’n dood de rug hebben toegekeerd omdat de vader
compleet gestoord was. De dag dat de moeder overleed en de vader
afhankelijk werd van zijn rattige dochter begon ze haar mening te
herzien, naar een totaal tegenovergestede, zij had eindelijk de macht
over hem.
Nog tot lang na zijn dood bleef de rattige dochter rondzingen dat
het toch zo’n goede man was geweest, dat hij normaal was in plaats
van knettergek en boosaardig. Ze verwachtte dat haar zus en broer
zouden luisteren naar deze fantasie, zonder commentaar te geven.
De zuster vond dat ze gemanipuleerd werd door haar rattige zusje
en voelde zich gedwongen dat ze de fantasie moest ondersteunen, ze
werd gedwongen in oneerlijkheid door de leugens te laten passeren,
wat een taktiek van ratten is.
De zus begon dus de rat te corrigeren, elke keer dat zij de
geschiedenis verdraaide, en in het bijzonder over die vader.
De rat maakte er zelfs een zaak van bij de politie, en verdraaide het
weigeren van de zus in een soort van ‘mishandeling’. Zoals wel
vaker gerapporteerd is van ratten, ze dreigen de politie erbij te halen
‘ik bel 112’ als je iets zegt wat ze niet past, of de rechter of een
andere autoriteit als iemand antwoordt op iets wat de rat zegt. Het
is overduidelijk dat als ratten wat zeggen, ze géén antwoord willen,
ze zeggen dat je je mond moet houden als je ze antwoordt, als zij
beweren dat de lucht paars is. Ze denken dat zij het recht hebben de
politie te bellen voor je ‘mishandeling’ dat je het daar niet mee eens
bent.
Dit is geen verhaaltje, ik heb het zelf meegemaakt. Ik was fout en de
rechter vond dat ook zei de rat. De rat vertelde me dat ik ‘schuldig’
was. Waaraan? Aan een reactie geven die de rat niet beviel!
Deze absurditeit komt voor, bij meerderen die met een rat van doen
hebben.
24
introspectie weerhoudt ze ervan om psychische pijn te ervaren,
zoals ook empathie, compassie, gevoeligheid die we zien in mensen.
De bron van hun vreemde gedrag ligt in een genegeerd, misbruikt,
verwrongen, geperverteerd bewustzijn/geweten.
Een bewustzijn dat genegeerd wordt zal ons gaan achtervolgen. Het
verdedigingsmechanisme tegen hun bewustzijn bestaat eruit dat
ze constant de realiteit her-scheppen, om hun bewustzijn ervan te
overtuigen dat ze gelijk hebben, goed zijn, en gerechtvaardigd zijn
alles te doen wat ze willen.
De rat gebruikt jou om zijn valse realiteit terug te reflecteren, om die
als ‘echt’ te ervaren. Zolang al zijn spiegels tegen hem zeggen ‘Jij
bent de meest meest eerlijke van iedereen’, kunnen ze de stem van
zijn bewustzijn en geweten het zwijgen opleggen.
Als ook maar één van de spiegels niet het valse imago van
perfectie terug reflecteert, zal zijn bewustzijn terugkomen, met alle
opgebouwde kracht van het onderdrukken ervan.
De rat gaat in ‘melt-down’ modus en moet àlà een verslaafde hard
op zoek naar een shot. Aandacht verzacht de pijn van een ontwakend
bewustzijn. Aandacht bevestigt dat hij nog altijd goddelijk is,
oprecht groots, oh ja hij is zo goed, en dat voelt ook zoooo goed, zei
de rat junkie.
Hier wat de zuster haar rattige zuster antwoordde.
“ Jij bent degene die haar mond moet houden. Stop met praten over
papa als je niet wilt dat ik je tegenspreek. Dat is het enige wat je
hoeft te doen, praat niet over hem tegen mij. Ik speel je spelletje niet
mee. Elke keer als je hem neerzet als een heilige zal ik eerlijk tegen
je zijn en je leugen corrigeren. Het maakt me niet uit hoe gek jij
daarvan wordt.
Hou gewoon je mond over alles waarvan je niet wilt dat ik je
leugens tegenspreek. Zolang als je mij geen partij maakt van je
verbeelding, maakt het me niks uit. Je mag doen alsof over van
alles. Maar ik ga niet mee in jouw gelogen realiteit, ik zal elke keer
de waarheid zeggen. Elke keer.
Ik ben niet een leeg figuur in het verhaal dat jij aan het
schrijven bent. Ik laat me niet door jou controleren. Ik steun je
waandenkbeelden niet door te doen alsof papa niet een grote rotzak
was. Zeur niet tegen me dat hij een heilige was, als je niet wil dat ik
je corrigeer.”
Dit maakt duidelijk wat er aan de hand is. Als je niet tegen de
leugens ingaat, valideer je ze, zelfs als die leugens je door de strot
geduwd worden. Ook als die leugens aan anderen verteld worden en
jij ziet dat ze liegen.
En dat is ook de reden waarom ze jou door de strot geduwd worden,
ratten gebruiken je angst voor hun woede om je te onderdrukken.
Maar wat gebeurt er als je de rat vertelt dat het je niks uitmaakt hoe
razend ze worden als je ze op een leugen betrapt en corrigeert? Wat
moet de rat dan doen?

Ratten Zijn Géén Normale Mensen
De grootste denkfout die je kunt maken is je afvragen ‘waarom zou
hij of zij mij pijn doen?’ Fout, dit is een compleet foute vraag. Het
gaat niet over jou, het gaat over de rat die doet alsof jouw welzijn
ertoe doet. Fout.
Alles, alles, alles draait om de rat. Jou als vuil behandelen maakt dat
de rat zich groot voelt. Dat geeft de rat een zelfde roes als een shot
voor een heroïne verslaafde. De pijn in je ogen, maakt dat de rat zich
machtig voelt en groot, door je te domineren en rond te schoppen.
Jouw pijn, heeft een pijnstillend effect op de rat, die zich daarvan
goed voelt, want deze illusie bedekt de diepgewortelde wetenschap
dat hij/zij zelf uitschot is.
Dus, als het goed voelt een ander als vuil te behandelen, dan doet de
rat dat.
Niks anders doet er toe. Het draait er alleen maar om dat de rat z’n
Over De Rat Slecht Noemen
“Is het altijd nodig de rat te zien als ‘kwaadaardig’ om het contact
te verbreken en dat zo te houden? Ik snap dat het ’t slachtoffer
helpt om de rat als kwaadaardig te beschouwen, om weg te breken
van hem. Zijn er slachtoffers die succesvol een punt achter de
relatie zetten zonder de rat als kwaadaardig te bestempelen?
Door bijvoorbeeld te spreken van ‘niet compatibel’ of ‘botsende
karakters’? Dit vraag ik omdat er slachtoffers zijn die om meerdere
reden terughoudend zijn de rat kwaadaardig te noemen. Die
benaming zou dus een probleem kunnen vormen.”
Mensen die vastzitten in een relatie met een rat zijn over het
algemeen terughoudend de rat kwaadaardig te noemen. Het
probleem dat ze hebben is hun eigen weerstand en onmogelijkheid
om het juiste etiket op de kwaadaardige invloed te plakken die
zij mama, papa of partner noemen. Veel mensen hebben er een
probleem mee het kwaad bij z’n juiste naam te noemen. Hier wordt
de rat kwaadaardig genoemd, vergeleken met een roofdier, een
on-mens. Dit blijkt voor mensen die met de rat gebroken hebben
toch een soort troost te zijn, dat ze zien dat ratten het correcte etiket
opgeplakt krijgen dat het gevaarlijke kwaadaardige mensen zijn.
Er zijn zeker mensen die uit de relatie met de rat kunnen stappen
zonder hem kwaadaardig te noemen maar zoals boven omschreven.
Maar die mensen zullen dit niet lezen. Zo iemand zal ook niet op
zoek gaan naar wat er gaande was, ze hebben de parasiet van zich
afgeschud en gaan verder. Er is geen schade ontstaan. Ze zullen
waarschijnlijk niet eens weten dat ze met een rat te maken hadden.
Sommige relaties zijn heel moeilijk te verbreken, meest door sociale
druk en wat we door leren ingebakken hebben gekregen vanaf het
vroegste moment dat we konden waarnemen. Ouders, kinderen,
broers/zussen, partners, je ‘familie’. Waarschijnlijk in die volgorde,
zijn relaties die we moeilijk kunnen verbreken alleen maar op het
woord ‘niet compatibel’, ‘botsende karakters’. Niemand verbreekt
het contact met z’n ouders door simpelweg te zeggen ‘we passen
niet bij elkaar’. Dat is nooit makkelijk.
Dat betekent dat een persoon die systematisch vernietigd wordt door
een rat, meestal een familierat, een hele zware taak heeft. Die taak is
dat ze de kracht die ze jarenlang ervaren op de juiste manier moeten
identificeren. Veel van deze mensen zijn terughoudend om deze
kracht als ‘kwaadaardig’ te bestempelen, omdat de rat ze geleerd
heeft alles verdraaid te zien, boven is onder, zwart is wit en fout is
25
volgende shot krijgt. Nergens anders wordt rekening mee gehouden,
daarom kunnen ratten hun eigen kinderen beschadigen of hun eigen
zaken, om een kick te krijgen van hun glorieuze drug. Vraag een
3-jarige naar de consequenties van haar gedrag op anderen. Ze zal
geen antwoord geven, dat weigert ze gewoon. Je komt net zo ver
met een 59-jarige rat (nergens!).
Pas als hij betrapt wordt gaat het er wat toe doen. Maar hij zal
ervoor zorgen niet betrapt te worden. En als hij denkt dat je te
stompzinnig bent om hem te betrappen, nou, dan verdien je wat hij
je aandoet.
Het slachtoffer doet het zich toch allemaal zelf aan, zo denkt
de rat, dat zal hij ook letterlijk zo zeggen tegen je als je loopt te
jeremiejeren en in zekere zin is dat ook zo. Dat is denigrerend, en
vernederend maar wel de waarheid. Totdat het slachtoffer erachter
komt dat hij/zij niks meer dan dood vlees is.
goed.
Hoe vaak hebben familieratten zich niet gepresenteerd als dat ze
niks anders waren dan alles wat goed was? (Ik ben het beste wat
je ooit is overkomen, kreeg ik te horen). Allemaal doen ze dat.
Altijd. Steeds weer. Als niemand datgene wat de rat doet, beoordeelt
naar de realiteit, die kwaadaardig is, dan is er weinig kans dat
het slachtoffer eruit gehaald wordt, of er zelf uit kan komen. De
slachtoffers of directe omgeving zal dan blijven geloven dat ze zelf
boosaardig zijn, en dat ZIJ het probleem zijn, en dat ZIJ gek zijn.
Zoals eerder geschreven, de rat laat je leugens geloven zodat hij de
verantwoordelijkheid kan ontlopen voor zijn gedrag.
‘Laten we het met elkaar eens zijn dat we het niet met elkaar eens
zijn’, wat we zeggen als we niet tot overeenstemming kunnen
komen met iemand, is iets van een rat niet kan bij zijn slachtoffers.
Hij zal zich er NOOIT bij neerleggen dat zijn slachtoffer het niet
met hem eens is. Hij zal doorgaan met je zijn ‘juiste aanname van de
realiteit’ op te dringen, hij zal blijven doorgaan met emailen, bellen,
sms’en, je opzoeken, hij laat je niet met rust en zal je voortdurend
vertellen dat je fout bent. Ze doen je zgn. nooit kwaad en jij zit fout
als jij dat zo ervaart. En daarom zullen ze om dat te bewijzen, het
opnieuw doen, en opnieuw en opnieuw zodat je kunt zien dan het
geen pijn doet en dat je dus fout zit en liegt of psychisch gestoord,
agressief of wraakzuchtig bent.
Als je zegt dat je pijn hebt van wat de rat doet, is dat als bloed in
water voor een haai. Het windt ze op! Ze blijven ermee doorgaan!
Als je niet reageert vinden ze dat saai en vervelend.
Overeenstemming bereiken met een rat dat je het niet met
elkaar eens bent is onmogelijk.
Normale mensen trekken zich terug als hun mening verworpen
wordt door een ander. De verworpen rat trekt zich niet terug. Ze
gaan gekwetst rondbazuinen dat ze verworpen zijn door jou als een
voorbeeld van de mishandeling die je ze daarmee aandoet.
En ze zullen zoveel mogelijk je aandacht blijven trekken. De rat
wil de destructieve relatie instand houden door het voortdurend
herschrijven van de geschiedenis, jouw woorden te verdraaien, zijn
woorden anders te gebruiken dan we gewend zijn, je emoties anders
uitleggen (tegen jezelf of zgn ten koste van hem), wat je doet zal
ook anders uitgelegd worden (je liegt, bent gek), en de rat werpt zich
op als slachtoffer van JOU als er een meningsverschil is of als je je
terugtrekt!

Vaak gaat hij ook de martelaar uithangen, als hem de slachtofferrol
niet past om z’n omgeving of jou een rad voor ogen te draaien.
Daarom is het zo belangrijk dat je zelf de realiteit blijft zien en je
geen zand in de ogen laat strooien door het niet aflatende credo van
de rat ‘jij bent fout’ of in zijn gespeelde wanhoop te trappen ‘ik kan
nooit wat goed doen en ik doe alles voor je’. Dat is NIET wat hij
doet, dat is NIET de realiteit dus twijfel ook niet aan jezelf en aan
wat jij ziet en hoort. Geloof de rat nooit.
Nog een probleem voor slachtoffers om los te komen van de rat kan
vergeleken worden met het zgn. Stockholm Syndroom. Dit is dat
slachtoffers van misbruik, bijv. gijzelaars, zich gaan vereenzelvigen
met hun gijzelnemer om de situatie te overleven, ze gaan als het
ware een relatie aan met hun misbruiker. Dit moet, omdat wat
ze meemaken eigenlijk niet te (ver)dragen is. Slachtoffers van
ratten kunnen dit gedrag ook gaan vertonen. Dan gaat het meest
om diegenen die lang in de omgeving van een rat zitten zoals hun
kinderen, broers/zussen, of de partner.
Wat sommige slachtoffers noemen is dat ze zichzelf betrappen op
een soort vermoeidheid in hun empathie
naar anderen. Ze weten dat ze zich rot
moeten voelen als ze geconfronteerd
worden met ellende van een ander maar ze
voelen het niet meer zoals eerst. Ze gaan
zich afvragen of ze zelf rat zijn als ze deze
geblokkeerde emoties ervaren.
Ook kunnen slachtoffers last hebben van
‘cognitieve dissonantie’, dit is je denken
veranderen omdat je tegenstrijdigheden
ervaart tussen je overtuiging/mening en
wat er op dat moment gebeurt.
Als je moet deelnemen aan gedrag dat
tegen je overtuiging indruist bijvoorbeeld,
of dat je deel uitmaakt van een situatie
die onverenigbaar is met je gevoel. Door
cognitieve dissonantie zal het slachtoffer
‘er een mouw aan passen’, dus wat
hij/zij meemaakt
en hoe hij/zij
dat ervaart in
overeenstemming
proberen te
brengen. Anderen
zien dat eerder dan
de persoon zelf, die zullen zeggen dat het slachtoffer de gedragingen
van de rat ‘goed praat’.
Het heeft dus voordelen voor het slachtoffer de perceptie van de
realiteit in overeenstemming te brengen met die van de rat, om
van het voortdurende rotgevoel af te komen van bijv. altijd maar
gekleineerd te worden of een dreigende voortdurende instabiliteit
door om de zoveel tijd te horen te krijgen eruit geschopt te worden,
de straat op. Leuk om dat te horen als je bij de rat woont omdat het
je partner is. Als het slachtoffer voor de zoveelste keer hulp gaat
zoeken in haar omgeving, denkt die ‘daar komt ze weer’. Elke keer
als ze daarna te horen krijgt ‘ik trap je eruit’, wordt de impact groter
en de rat voelt zich heerlijk!
Het slachtoffer heeft in den beginne een prima gevoel voor
eigenwaarde, maar als er dag in dag uit gezegd wordt ‘je bent
waardeloos’, ‘jij kunt niks’, ‘je bent nergens goed voor’, ‘je doet
nooit wat’, ‘je laat me altijd barsten’ en de tegenwerpingen van het
slachtoffer worden structureel genegeerd en weer bestempelt als ‘je
Als je zwakte (emotie, gevoel) toont, gaat je kop eraf.
26
zeurt’, een lijzig en verveeld ‘jaaaa hoooor’, ‘je bent gestóóórd’,
etc etc. dan is het voor het slachtoffer ‘geriefelijker’ om er maar
vanuit te gaan dat hij/zij waardeloos is en nergens voor deugt. Het
gevoel van eigenwaarde wordt dus in overeenstemming gebracht
met de realiteit, ergo: het slachtoffer voelt zich ook daadwerkelijk
waardeloos.
De morele onaanvaardbaarheid van het gedrag van de rat, maakt
dat het slachtoffer op den lange duur zijn/haar morele opvattingen
aanpast. Het slachtoffer zal zonder dat hij/zij daar erg in heeft
positiever gaan denken over de motieven van de rat. Dit komt voor
bij gijzelingen, langdurig huiselijk geweld, misbruik, psychische
mishandeling en sexueel misbruik bij kinderen.
Zolang een slachtoffer zich steeds maar afvraagt of hij/zij wel gek is,
is het verstand en ervaren van de realiteit nog aanwezig. Dus zolang
de acties van de rat nog volop gevoeld worden, heeft het slachtoffer
zijn/haar verstand NIET verloren!
Deze cognitieve dissonantie kan maken dat kinderen van ratten
zelf ratten worden. Een kind vereenzelvigt zich met de ouder. De
perceptie die het kind van zichzelf heeft, is feitelijk de perceptie die
de ouder van het
kind heeft.
Het kan lang
duren voordat
kinderen van
rattige ouders die
valse perceptie
van zich af
kunnen schudden
en zichzelf gaan
zien als de goede
persoon die ze
echt zijn.
Je hoeft niet lang
in de omgeving
van een rat
te zijn om te
voelen dat er
iets ‘vervelends’
om hem of haar
heen hangt. Het
probleem is dat je
er niet helemaal
zeker van bent wat
dat nare gevoel veroorzaakt. Dit komt omdat de rat voorzichtig zijn
eigen kwaadaardigheid op iets of iemand buiten zichzelf projecteert,
net hoe het uitkomt. Het meest waarschijnlijk. Op jou! De rat is zich
ervan bewust dat hij kwaadaardig bezig is, en hij is altijd wanhopig
bezig de aandacht van hemzelf af te leiden om te voorkomen dat hij
het juiste etiket opgeplakt krijgt van ‘kwaadaardig’.
Een tip aan diegenen die een rat in de buurt hebben: Vecht nooit
tegen de realiteit, de realiteit wint altijd. De rat vecht altijd tegen de
realisteit. Wij kunnen het nooit winnen van een rat, tenzij we ons
fixeren op de realiteit. Het is de realiteit die de rat ontmaskert.
Een van de aspecten van de realiteit is dat wat ratten doen,
destructief is.
Naar mijn mening hebben mensen die ratten het voordeel van de
twijfel gunnen, en ze niet als kwaadaardig bestempelen, zo hun
eigen motivaties daarvoor. Heel waarschijnlijk zullen ze zelf een

soort gedrag vertonen wat ze goedpraten om ermee weg te komen.
Gedrag dat destructief is voor anderen, en wat ze zelf groter doet
voelen. Er is simpelweg teveel bewijs dat wat de rat doet, bestempelt
kan worden als kwaadaardig, dit wordt bewezen door hun gedrag
en hun eigen leugens. Als iemand domweg weigert de rat te zien en
noemen voor wat hij is en welke effecten hij heeft op anderen, dan
is het beter zo iemand te wantrouwen. Of op z’n minst de morele
gevoeligheid van die persoon te wantrouwen.
Sinds ik weet wat rattigheid is ruik ik hun sporen als een bloedhond.
Ik snuffel ze uit hun schuilplaatsen. Ze verstoppen zich ALTIJD
onder een mantel van goedheid of sociaal geaccepteerde zwakte
(bijv. gehandicapt zijn). Ze pretenderen rechtschapen te zijn. En
ze kunnen wegkomen met hun kwaadaardige en destructieve
gedrag door dat ‘goed’ te noemen. Het wordt tijd dat we hun kleine
miezerige vijgenblaadjes van ‘t lijf trekken zodat we kunnen zien
hoe een rat eruit ziet als hij naakt en onbeschut is. Dat zal er niet
mooi uitzien.
En dat komt niet door ons, maar door henzelf omdat ze geestelijk,
emotioneel en mentaal verwrongen zijn en grotesk. Het is de
keuze van de rat zich roofzuchtig en wreed op te stellen. Met zijn
onstilbare honger naar wat jij hebt te vernietigen. Het is zijn eigen
bewuste keuze dat hij gestopt is in zijn emotionele ontwikkeling.
Het Effect Van Verwrongen Denken Van De Rat Op Z’n Geest
Ideeën komen niet zomaar in je op als je geïsoleerd bent van alles.
Informatie is een interessant woord. Het komt van het engelse
woord inform. Het is nu een zelfstandig naamwoord maar was eerst
een werkwoord: informeren – to inform. In dit woord ligt besloten
‘in-form’, in de vorm, het scheppen van, het vormen van een idee,
gevoed door inform-atie.
De hersens zijn een biologische computer. Veel beter dan een
door mensen gemaakte. We hebben een ongelofelijke keus uit de
informatie om onze gedachten en ideeën op te baseren en je kunt
leren. Wel zul je naar mate je ouder wordt kritisch worden op
wat je ‘opneemt’ en wat niet. Je kunt leren met niet meer dan een
circuit en bedrading, wat je hersens eigenlijk zijn. Informatie wordt
opgeslagen (geheugen) en via de connecties weer boven gehaald. En
hoe meer je opneemt hoe meer die connecties groeien en grijze stof
toeneemt.
De hersenen ontwikkelen zich dus zolang als je leeft. Heel snel
tijdens de leer-modus tot ca. je 25e waarin je alle informatie die
je krijgt van een autoriteit opslaat en er het ettiket ‘waar’ op plakt,
dit gebeurt op school en thuis door je ouders. Na die tijd gaat het
langzamer, maar van sommige mensen worden de hersens nooit
volwassen, ze blijven altijd lerend/impressies opnemend/suggestief
als die van een jong kind of een jongeling. De meest gebruikte delen
van de hersenen worden het meest ontwikkeld en die zie je ook
opgloeien in een scanner.
Voor sommige dingen kunnen meerdere plekken in het brein
aangesproken worden. Welk gedeelte van de hersens gebruikt wordt
heeft grote impact op hoe het leren en denken verloopt.
Feitelijk zijn dit de geobserveerde verschillen tussen het brein van
een psychopaat en een gezond mens. Het verschil zit hem in het
resultaat van de manier waarop psychopaten denken, niet de reden
waarom ze zo denken. We kunnen daar niet helemaal zeker van zijn
op dit moment, maar ga er maar vanuit dat die conclusie eerder goed
is dan fout.
27
Als iemand een probleem heeft met deze beschrijving, dan heeft
hij of zij niets aan wat hier allemaal geschreven is en dat gaat
specifiek over kwaadaardige rattigheid. Kwaadaardige rattigheid
is destructief. Mensen die dit lezen zijn gewond geraakt door
kwaadaardige ratten of hebben op z’n minst eentje of meerdere in
hun omgeving om toch meer te willen weten. Door de kwaadaardige
rat bij zijn ware naam te noemen helpt dit om het probleem te
identificeren en er een oplossing voor te vinden. Mensen die dit
lezen, lijden of hebben geleden onder een rat. Er is een reden voor
hun lijden, en die reden wordt hier genoemd.
Het juist identificeren van kwaadwillende mensen is niet een
struikelblok door de ons opgedrongen ‘maatschappelijke
correctheid’, het is een levensreddende actie de realiteit te zien.
Mensen kunnen weigeren die te zien, dat is hun keuze.
Wat hier staat is niet een touwtje dat in de put, waarin slachtoffers
zitten, naar beneden wordt gegooid. Zo van ‘kijk hier is de oplossing
van je probleem’. Een touwtje is niet voldoende. Het slachtoffer
moet een touwladder toegeworpen krijgen, die stevig is, houvast
biedt, want het is al moeilijk genoeg uit de put te komen, helemaal
als het slachtoffer emotioneel op het kale koude beton zit en twijfelt
aan alles om haar heen en nog het meest aan haarzelf en wat zij als
realiteit ervaart.
Onder het niveau van bewustzijn maakt het brein alle logische
connecties over de ideeën die we opzuigen. Een mooi voorbeeld hoe
dit werkt is een computer. Je stopt informatie in een computer door
sleutelwoorden/keywords in te voeren. Dan zoekt de computer alles
op wat gerelateerd is aan dat sleutelwoord.
Bijvoorbeeld een passage uit een boek. Laat de Literaire Computer
het werk doen en er komen verbazingwekkende zaken uitrollen, ook
die die voor ons, logisch denkende wezens, totaal nergens op slaan.
De computer doet hetzelfde als wij: het maken van connecties tussen
zoekterm en de resultaten, echter zonder geweten of bewustzijn in
hoeverre die connectie wel juist is in de gegeven context.
Het brein is in tegenstelling tot de computer in staat correcte van
niet correcte informatie in een gegeven context te onderscheiden.
Er zit dus geen logica in een computer zoals wij die hanteren. Een
computer kan ook niet voorkomen dat conflicterende invoer een
crash veroorzaakt.
Als bepaalde circuits tegelijkertijd worden aangesproken voor
twee verschillende taken gaat het fout. Start bijvoorbeeld niet
twee verschillende operating systemen tegelijkertijd op. Dat
gaat onherroepelijk fout, de computer crasht en al het ‘denken’
‘computen = rekenen’ stopt.
De enige manier om conflicterende informatie in te voeren is door
deze van elkaar te scheiden, te compartimenteren. Het compartiment
dat conflicteert met het andere, wordt afgesloten zodat het de
informatie bevat die je niet wilt weten op dat moment want dat leidt
tot een crash.
Het brein werkt hetzelfde. De stroom is electrochemisch wat
door de bedrading stroomt en logische connecties tot stand brengt
tussen hersenencellen. Als twee stromen samenkomen krijg je een
kortsluiting omdat de bedrading elkaar daar kruist.

Als mensen zich ervan bewust zijn dat ze er conflicterende
gedachten op na houden gaan ze ook compartimenteren. Ze houden
die twee ideeën apart van elkaar. Mooi voorbeeld is de hypocriet
die op zondag in de kerk zit, vroom en rechtschapen is daar en op
maandag een zak die compleet tegenovergesteld handelt, alle regels
breekt en totaal immoreel is. Hij heeft zijn kerkgang en bijbehorende
gedachten en handelen gecompartimenteerd van die van z’n werkmodus.
Zo kan iemand erg tegenstrijdig handelen wat behoorlijk
griezelig is als je ermee te maken hebt.
Net als een computer zijn we ons niet altijd bewust van de logische
connecties tussen ideeën die we in ons hoofd hebben. We kunnen
dus altijd een conflict hanteren door dit te compartimenteren. Met
andere woorden, foute informatie en onlogische zaken kunnen echt
ons denken verzieken – bij allerlei schijnbaar logische dingen –
zonder dat we ons er bewust van zijn. Het kan ons de meest stomme
en irratonele dingen laten denken en doen zonder dat we doorhebben
hoe onlogisch we zijn.
Dat gebeurt bijvoorbeeld wanneer mensen een slachtoffer de schuld
geven.
Daarom moeten we voorzichtig zijn met wat ons hoofd binnenkomt,
er moet een logica-check overheen gehaald worden voordat we het
accepteren. En we moeten nooit nooit nooit moedwillig geloven
in een leugen (tegen onszelf) of ons met kracht verzetten tegen de
werkelijke loop van de logica.
We zullen genoeg onschuldige fouten maken; we hoeven ze echter
niet bewust te vermeningvuldigen en vol te houden te maken door
bewust onlogica en foute informatie op te zuigen.
Het meest griezelige voorbeeld van de gevolgen is die van de rat.
Hij kiest ervoor zichzelf te identificeren met een vals-ik (kunstwerk)
inplaats van met zijn ware zelf.
Die leugen brengt een mentaal virus in z’n brein dat verreikend
is met verschrikkelijke vertakkingen. In de achtergrond, trekt z’n
brein de ‘logische’ conclusie dat hij het gereflecteerde beeld IS in de
spiegel van hoe andere mensen op hem reageren.
Sluiprat Aanval
Een definitie van een sluiprat is ook wel iemand die je in de rug
steekt.
Hier komt ie:
“Sluipschutters of ruggestekers, is moeilijk mee om te gaan want ze
zijn aardig en meegaand in je gezicht, en zullen elke geweldadige
intentie ontkennen, toch vinden ze manieren om je onzichtbaar aan
te vallen, of wanneer je even niet oplet.
De beste manier om met dit soort passief agressief gedrag om
te gaan is de aanval zichtbaar te maken: dat betekent dat je de
sluipschutter laat weten dat je weet waarmee hij bezig is, en als het
kan, wijs hem erop als hij bezig is met een aanval.
Telkens als hij net de aanval ingezet heeft ga je recht voor hem staan
met een vlaggetje zwaaiend, joehoe, ik heb je door! Hier wordt de
sluipschutter gek van, maar meestal zullen de aanvallen verminderen
als je hem steeds kalm en consistent confronteert met zijn aanval op
het moment suprême.”
Dit is de instructie voor wie te maken heeft met een sluiprat of hork.
Of een rat die allebei is: sluiprat en hork tegelijk. Geef je niet over.
Ook al zullen sommige omstanders schreeuwen hoe je het dúrft
28
Hij is daarom een vogeltje dat in een kooi geboren is, die denkt dat
hij een mens is en als zodanig nooit zonder anderen kan om hem
te voeden en zijn behoeften te bevredigen. Vogeltje zal wellicht
niet leren vliegen, het zal zichzelf niet in zijn juiste omgeving in
leven kunnen houden. Vogeltje zal niet paren met z’n soortgenoten.
Vogeltje zal ze niet eens kunnen verstaan.
Dat is een rat: hij denkt dat hij een imago is. Iets in hem heeft alleen
maar contact met spiegels die hem reflecteren.
Denk eens aan wat dat doet met z’n relatie met zichZELF. Het
verbreekt die relatie. Alle mentale activiteit die normaal gesproken
door zijn innerlijke zelf gevoerd wordt, wordt foutief gevoerd langs
een soort van fatamorgana. Wat gebeurt er met de rat als er geen
spiegel in de buurt is? Waar is hij dan? Bestaat hij dan eigenlijk wel?
Logisch geredeneerd ‘nee’.
De rat dwingt zichzelf de gesublimeerde conclusie te trekken dat
hij gewillig een leugen gelooft door zichzelf te identificeren met
het nep-imago dat hij projecteert in plaats van zijn gebrekkige en
verachte echte ik binnen in hem. Dat irrationele idee heeft in z’n
brein wat bedrading doen kruisen, waardoor z’n denken verwrongen
is op vele en er verreikende manieren.
Daarom ook de tragische en bizarre opmerkingen van ratten dat
ze zich leeg voelen alsof ze niet bestaan, wanneer ze alleen zijn.
Natuurlijk, geen spiegel, geen imago, geen zelf. Wat kon hij anders
verwachten toen hij ervoor koos in zijn leugens te geloven? Een rat
kan dus niet tegen alleen zijn, dan is het system error en een crash.
Ratten zijn de meest complete waarschuwing die ons vertelt nooit
spelletjes te spelen met onze geest. Ons verstand, bewustzijn,
logisch denken en onze geest zijn ons meest kostbare bezit, niet een
vuilnisbelt. We kunnen het niet dwingen te geloven in onwaarheden
en de logica te verdraaien zonder het zo ernstig te beschadigen dat
het niet meer werkt. Zoals een oud gezegde bij computers: garbage
in, garbage out. Troep erin, troep eruit. Zo is het ook met ons
verstand: als je er troep in stopt, dan komt er ook troep uit.
voor jezelf op te komen... hou de blootstelling in het middelpunt en
confronteer de rugsteker met z’n lieve onschuldige gezichtje. Doe
niet alsof je niet ziet of merkt waarmee hij bezig is. Denk niet door
je mond te houden dat je boven alle ellende staat. Er zit geen enkele
deugd in, in zo’n houding. Ratten ruiken rood vlees als je je niet
verzet. Hoe meer je van hun krankzinnige acties tolereert, hoe meer
je er over je heen zult krijgen. Ratten zijn lafbekken. Punt. Zolang
ze het idee hebben de steun van anderen te hebben kunnen ze heel
dapper zijn. Maar als jij onverschrokken hun spel blootlegt zoeken
ze een makkelijker doel. Jij bent ze namelijk de pijn niet waard die
jij ze aandoet daarmee. De sluiprat is de laffere versie van de rat,
daarom zijn je inspanningen hen te ontmaskeren ook effectief.
Gewapend met deze informatie: maak een scène.
Kalm en onderkoeld. Blijf waakzaam.

Gedachten Over Horken
Ik veracht horken. Walg van ze.
Zo, dat heb ik gezegd, en ik zal uitleggen waarom.
In Nederland zijn we weekhartig geworden ten opzichte van de
gedragingen van horken. We proberen te vaak ze om te kopen,
negeren of er een populair psychologische verklaring voor te
vinden, in plaats van dat doen wat werkt... confrontatie en een paar
schoppen onder hun kont. Ik heb het over effectieve confrontatie en
kontschoppen wat betekent dat je wat ouderwetse pijn toedient.
Natuurlijk is mijn houding t.o.v. horken het resultaat van het
ontvangen van aanvallen van de ratten in m’n leven. Als je
bijvoorbeeld van jongsaf aan te horen krijgt dat het fout is je te
verzetten. Dat is nl. ‘fout’ als je door een hork wordt aangepakt. Het
is niet ‘aardig’ als je jezelf probeert te beschermen.
Horken zijn terroristen. Zoals een terrorist, kijkt de hork naar je
zwakke plek(ken), of je kwetsbare/gevoelige punt(en), en valt je
daar aan. Ze vallen je aan als je verdediging het niet doet. Ze grijpen
je wanneer het voorspelbaar is dat ze niet betrapt worden. Ze kennen
niet zoiets als eerlijk vechten. Ze zijn slinks en geniepig in hun
taktieken, of het nu gaat om een emotionele of een fysieke aanval.
Misschien zijn niet alle horken ratten, maar ik weet dat alle ratten
horken zijn.
Zowel horken als ratten doen alsof ze groot, sterk en
onoverwinnelijk zijn door een ander te pakken die kleiner, zwakker,
kwetsbaarder is. Om de een of andere manier bewijzen ze voor
zichzelf dat ze een god zijn als ze de tor verpletteren (dat ben jij
dus) onder hun schoen. De rattige hork leeft in zijn alternatieve
universum waar iets dergelijks zinvol in is. Horken interpreteren
aardig zijn als zwakte. Kijk uit.
29
Horken zijn boven alles lafbekken. Daarom vallen ze alleen maar
diegenen aan die op een of andere manier zwakker zijn of staan
dan zij. Rattige horken specialiseren zich in emotioneel terrorisme.
Ze weten precies hoe de menselijke natuur werkt en kunnen snel
inbeamen op onze zwakheden. In een ander stukje heb ik al de
nadruk gelegd om je eigen zwakheden te kennen, je moet jezelf
ECHT kennen, en niet bang zijn je zwakheden te zoeken en
erkennen. Alleen maar omdat je zelf in staat bent je karakter, morele
en emotionele zwakheden te negeren, wil dat nog niet zeggen dat de
rat dat ook zal doen. Ohhh, nee. Ze ruiken je zwakheden zoals een
gier de geur van een rottend lijk.
Herken en identificeer je zwakheden. Een manier daarvoor is
jezelf af te vragen hoe iemand jou kan vleien met een compliment.
Bijvoorbeeld, je bent makkelijk te vleien als iemand je een
compliment geeft over hoe je eruit ziet. Dit kan het handvat zijn dat
de rat grijpt om jou te laten springen wanneer hij ‘spring’ zegt, en
en passent je ziel te vermorzelen. Als je overbezorgd bent over je
uiterlijk en iemand geeft je een compliment, dan is dat een snelle
manier om je week te maken. Het is ook de snelste weg om je
emotioneel te grazen te nemen door je naar beneden te halen op dat
punt. Hoe gevoeliger je bent voor vleierij en complimentjes, hoe
minder zelfverdediging je hebt op dat punt. Dat is een zwakke plek.
Zwelg nooit helemaal van een compliment of gevlei. Neem een
klein slokje, maar zuig niet alles op want het kan zijn dat iemand je
dronken wil maken om je daarna emotioneel te verkrachten.
Je morele tekortkomingen kunnen ook een goed handvat zijn.
Horken zijn goed in emotionele chantage. Je morele tekortkomingen
maken je week. We zien dit in de politiek de hele tijd. Het hele
gedoe van ‘oppositie research’ is de jacht op elk geurspoor in de
hoop iets te vinden van een morele tekortkoming van de kandidaat
om hem te ontwapenen. Het enige
wat nodig is, is wat openbare
indiscretie om je week te maken
voor een aanslag of emotionele
mishandeling. Je zonden maken
je week omdat je geweten een
ploertendoder is in de handen van
een rat. Het is een beschuldiging
met een kleine kern van waarheid
die je knieën doet knikken en je
te onderwerpen aan misbruik en
misschien word je een mededader
van de hork. Ik zeg niet dat de hork
het recht heeft je te mishandelen
voor je morele tekortkomingen. Dat
recht hebben ze niet. Het is hypocriet
van ze dat te doen. Ik wil hiermee
duidelijk maken dat het een mogelijk
wapen van de hork is, en dat je erop
verdacht moet zijn je sterk te houden
en hem niet jouw geweten tegen je te
gebruiken.
Een gewaarschuwd mens telt voor
twee. Je zult je uit het veld geslagen
voelen als ze deze taktiek gebruiken.
Zelfs als het om iets gaat dat allang
voorbij is en wat je achter je gelaten
hebt. Ze vinden het sowieso heerlijk

je ermee in je gezicht te slaan. Veel nette mensen kunnen totaal
blind zijn voor deze tactiek. Laat je daar niet door uit het veld slaan.
Hou je rug recht en gooi het terug naar de hork, je doorziet hem, je
betrapt hem op deze truuk en die zal geen effect sorteren. Nu lijkt
het wel heel belangrijk dat je goed naar jezelf kijkt zoals een hork of
rat dat doet zodat hij je niet kan gebruiken tégen jezelf.
Het is aanbevelenswaardig je hork-meter goed af te stellen, zodat je
het kleinste signaal ontvangt. Ga voor een nul-tolerantie als het gaat
om dit soort treiterij en mishandeling. De reden waarom je horkmeter
goed afgesteld moet worden is dat ratten altijd klein beginnen.
Kleine dingetjes. Zuigen, zuigen, de grenzen van je tolerantie
aftasten. Als je nul tolerantie hebt, dan zal de rat snel merken dat hij
niet ver komt met z’n hork taktiek.
De enig effectieve manier om om te gaan met horken is dat je je niet
laat intimideren. Hoe je dat doet, hangt af van de omstandigheden.
Het principe is: zuig terug. Doe niet alsof je het niet opmerkt. Zeg
niet tegen jezelf ‘hij meent het niet echt wat hij doet’ of ‘hóe hij het
zei’ of ‘hoe het lijkt’. Probeer niet de ‘pijn’ van de rat te voelen als
excuus voor zijn gedrag. Ratten zijn beperkt van geest, hebben een
klein hartje en ze voeren hun pijn af door het pijn doen van anderen
of ze te intimideren. Verweer je er tegen. Als je dat niet kunt:
Kritiek En De Rat
of... hoe de rat van jóu het probleem maakt
In een artikel uit 1990 in Psychology Journal staan interessante
dingen. Hier wil ik het hebben over de in dat artikel genoemde
concepten die ik gezien en meegemaakt heb.
Een van de concepten is het onderwerp van kritiek zoals die
gebruikt wordt door de rat. Een van de termen die gebruikt
wordt is ‘narcissistically defended person’. Een persoon die
narcistische verdedigingsmechanismen hanteert. Dit betekent
dat het persoon of een narcist is, of ze hebben de narcistische
verdedigingsmechanismen overgenomen ook al is hun
persoonlijkheid niet geclassificeerd als NPS (narcistische persoo
nlijkheidsstoornis). Dus, sommige van deze gedragingen kunnen
gezien worden als die van een volbloed rat. Maar let op, het is meer
waarschijnlijk dat je de meeste zo niet alle gedragingen ziet zoals
beschreven bij narcisme.
Een van de manieren waarop een persoon met narcistische
verdedigingsmechanismen reparatie van de relatie uit de weg gaat is
door van jou het probleem te maken.
Een manier om dit te doen is kritiek uiten. Er zijn verschillende
manieren om jezelf open te stellen voor de kritiek van de rat:
Hij kan je zien als een uitbreiding van zichzelf en daarom zal elke
imperfectie in jou een reflectie van hem zijn wat zijn zelfbeeld
bedreigt als zijnde perfect. ‘Grandiose self’, zoals de professionals
dat noemen, het Grandioze Ik is bedreigd als je niet voldoet aan zijn
verwachtingen.
Of je kunt hem teleurstellen door niet het perfecte tegenwicht
te zijn van zijn Grandioze Ik. Hij verwacht dat je zonder moeite
alleswetend en altijd empathisch bent. Hij verwacht dat je z’n
behoeften vervult, doet wat hij wenst, zijn gedachten deelt zonder
dat hij je ooit wat vraagt of vertelt (je moet helderziende zijn).
Dit, natuurlijk, houdt de illusie in stand die hij heeft van zijn
goddelijkheid.
30
verdwijn. Ga weg en blijf weg. Hou in je achterhoofd dat de enige
manier om een hork te laten afdruipen is: ze recht in hun gezicht
terugaanvallen, moed tonen, en ze te vertellen met welke rotzooi ze
bezig zijn. Als je dat gedaan hebt, dan pas loop je weg. Er is geen
enkele reden een hork in je leven te houden. Ze zijn gemene valse
kleine freaks. Geef ze een rotschop en wuif ze toedeloe.
Voor alle ‘aardige’ mensen die er nog niet aan denken een vlieg
dood te slaan, excuses dat ik zelfverdediging promoot tegen
emotioneel of fysiek geweld en u daarmee boosmaak.
Eigenlijk, niet-sorry. Omdat horken alleen maar de taal begrijpen
van macht, soms moet je ook macht gebruiken bij zelfbescherming.
Naar mijn idee zijn pacifisten verborgen horken. Het lijkt erop
dat diegenen die veel tijd steken om ons te ontwapenen tegen
horken, zichzelf het recht toeeigenen om terroristische taktieken
te gebruiken wanneer het ze uitkomt. Dus, als het aan mij ligt, zijn
pacifisten verborgen despoten.
Dit hierboven is geen instructie en helemaal niet compleet, alleen
maar gedachten en tips over deze lagere levensvorm. Het is heel cru
en zwartwit, maar er is geen ruimte voor grijs hierin.
Take it or leave it.
‘Zolang hij je niets hoeft te vragen, kan hij doen alsof hij je niet
nodig heeft’.
Dit is heel erg belangrijk in dit verband. Zijn grandioze zelfbeeld
staat hem niet toe dat hij iets nodig heeft van iemand. Ook mensen
die niet narcistisch zijn kunnen er een probleem mee hebben toe te
geven dat ze anderen nodig hebben. Het is een soort van menselijke
conditie. Maar bij de rat is deze eigenschap tot in het extreme
doorgevoerd. ‘ Het is deze starre overtuiging dat ze niemand nodig
hebben om noch oprechte dankbaarheid, noch echte wroeging aan
je te tonen.’
Het gaat er hier om hoe je uit het lood geslagen kan worden door de
kritiek van de rat. Niet alleen is het een bedreiging voor hem dat
hij moet toegeven behoeften te hebben wat zijn goddelijke status
aantast, maar als jij een behoefte uit en vraagt of de rat die wil
vervullen, of als je hem iets zegt over wat je voelt, is dat zoiets als
een schietschijf van je hoofd maken. Beng! Je weet zelf niet wat je
getroffen heeft. Hij kan alles in een seconde omdraaien.
Voorbeeld: een rat die een grandioos zelfbeeld heeft van zijn
discretie, wordt gevraagd of hij toegeeft dat hij heeft zitten roddelen
over jou.
In plaats van toe te geven dat hij geroddeld heeft zal hij je vertellen
dat hij alleen maar de waarheid heeft verkondigd en dat je daar
kennelijk niet mee overweg kunt. Omdat er enige waarheid in de
roddel zit, voel je ineens dat je geen recht hebt op een excuus of dat
het rechtgetrokken wordt. De rat heeft succesvol de aandacht en het
defect in zijn karakter afgeleid. Je was ontwapend door de kleine
waarheid die verpakt zat tussen alle leugens en beschuldigingen.
Met andere woorden; de rat pathologiseert jou om zijn valse
zelfbeeld in stand te houden voor zichzelf. Na deze narcistische
aanval voel je je rot, alsof jij slecht bent. Dit is gerelateerd aan
het idee van projectie. Je hebt hun goddelijkheid uitgedaagd, een
perfect beeld in zekere zin, dus ze zijn gedwongen hun gevoel van

slechtheid op jou over te brengen om zelf buiten schot te bljven door
hun fout of imperfectie. Dit is erg destructief voor jou.
Nog een voorbeeld en dit is echt gekmakend. Als je iets aan de rat
vraagt, maakt niet uit wat, zul je geen antwoord krijgen op je vraag.
Je stelt de vraag nog een keer, nu wat harder want kennelijk heeft hij
je niet verstaan? Hij zal nu zeggen ‘praat niet op die toon tegen me,
je schreeuwt tegen me’. Jij: ‘ik schreeuw niet, ik vraag je iets, nu
wat harder, zodat ik zeker weet dat je me verstaat’ en je komt terug
op je vraag. De rat reageert weer ‘ik wil niet dat je op die manier
tegen me praat, je zoekt ruzie en ik heb daar volstrekt geen zin in’.
Een rat zal nooit de vraag beantwoorden op een normale manier
zoals normale mensen doen als het met hem, zijn zelfbeeld, iets
dat van hem gevraagd wordt, of wat dan ook met hem te maken
heeft. Hij negeert, mist, maakt rare bochten, verdraait, beschuldigt
en uiteindelijk moet je het maar opgeven. Laat je niet provoceren
hiermee want dat is wat hij wil.
In het genoemde artikel wordt ook ingegaan op hoe de rat dit
pathologiseren van jou effectief doet, ze worden effectiever als ze
psychoanalytische termen en processen gebruiken. Dit kan iemand
zijn die werkt in het veld van de psychologie maar ook iemand
die zich het een en ander eigen heeft gemaakt en ongeveer weet
waar de klepel hangt. Hoe meer ratten weten over de werking
van de geest, hoe subtieler ze te werk gaan. Zij ‘diagnostiseren’
je zogenaamde fouten en pathologiseren je (je bent gek, gestoord,
psychiatrisch patient, je hebt borderline, achtervolgingswaanzin,
erfelijk belast etc) als je het durft tegen ze in te gaan. Dit doet de rat
naar het slachtoffer maar ook naar zijn kring van volgelingen. Het
slachtoffer staat vervolgens, vaak door een lawine aan vaktermen of
ziektebeelden, met de mond vol tanden, is beschadigd en heeft geen
mogelijkheid zich te verweren of vrij te maken van de pathologische
beschuldigingen. Lang leve internet, dat is voor de rat een
keuzemenu om je te voorzien van de meest bizarre geestesziekten en
ook veel in aantal! Kerstmis 2006 hing ik voor de (wrange) grap de
boom vol met papieren kerstballen waarop zeventien psychiatrische
ziektes stonden die mijn rat (die ik chef de clinique noemde) mij tot
dat moment toegedicht had. Neem dus nooit de ‘diagnoses’ serieus
De rat verdraait
alles, herschrijft
de geschiedenis,
liegt recht
in je gezicht,
ontkent, laat je
niet provoceren
hiermee want
dat is wat hij of
zij wil.
31
die de rat over je uitspreekt!
Er is een groeiend besef onder professionals dat de traditionele
psychologische methoden persoonlijkheidsstoornissen verergeren bij
individuen, in plaats van te verminderen, zie hierboven. De persoon
met een persoonlijkheidsstoornis gebruikt de informatie om zijn
manipulatie vaardigheden te verbeteren, niet om hun karakterdefect
te corrigeren door gedragsverandering. Denk hier goed aan als je
met de gedachte speelt de rat naar een therapie te slepen samen
met jou. De kans is dat je met een nog groter probleem eindigt dan
waarmee je begon.
Het etiket rat/narcist is geen excuus voor de persoonlijkheidsstoornis
. Het etiket rat wordt echt ‘verdiend’, door slecht gedrag.
Welke vreselijke achtergrond de rat ook mag hebben, er zijn tallozen
die een nare jeugd hebben gehad en niet gekozen hebben voor
kwaadaardig destructief gedrag naar hun medemens. Er zijn er
tallozen die een traumatisch verleden met veel moeite achter zich
laten en het misbruik uit hun jeugd verwerken. Kijk eens naar het
contrast tussen deze mensen en de rat om over zijn ‘trauma’s’ heen
te komen. Er is een enorm verschil!
Je kunt de rat wel zielig vinden en verexcuseren voor zijn vreselijke
jeugd maar dat brengt je nergens. Het gaat niet om het waarom van
dit gedrag maar om het dat.
Bij slachtoffers kan dit besef wortel gaan schieten omdat het
misbruik maar voortduurt (narcistische ouder), en als het slachtoffer
de rat confronteert... dan begint het gedonder en wordt de
kwaadaardigheid helemààl zichtbaar.
De rat zal het absoluut weigeren ook maar aan te horen wat het
slachtoffer naar voren brengt. In plaats daarvan zal het slachtoffer
beschuldigd worden van alle pijn die de rat veroorzaakt, of dat het
slachtoffer ruzie zoekt, het slachtoffer is ineens de grote schurk.
De rat zal niet nalaten dit ook anderen duidelijk te maken onder
het mom ‘moet je nou toch horen en zien, ik maak me ècht zorgen
om het gedrag van mijn xyz’. De enige fout die het slachtoffer
maakte was van de rat houden. Het slachtoffer van een rat is het niet
toegestaan zijn of haar grenzen te trekken, en die zijn in de relatie
van een rat ook helemaal niet te trekken of te verdedigen. Alles zal
altijd omgedraaid worden tegen jou alsof jij de rat kwetst, dat je
wreed bent tegen de rat. Daarom vindt de rat dat hij er recht op heeft
jou te mishandelen, straffen, pijn te doen. De’ aandacht’ die een rat
je geeft, is puur gif.
Je kunt door omgekeerde kritiek in mootjes gehakt worden door de
rat, het is projectie en je kunt deze dans ontlopen. Je hoeft namelijk
niet deel te nemen aan de pogingen van de rat om je te vernietigen
om zijn Gradioze Ik te bewaren.
De kritiek van de rat is zijn verdediging tegen alles en elk idee dat
hij minder zou zijn dan god zelf. Elke prestatie die jij neerzet zal
de rat proberen te vernietigen! Hoe ‘beter’ je bent en hoe meer je
presteert, hoe meer de rat je de grond in zal trappen.
De inspanningen van de rat om alle fouten op jou af te wentelen
en je van vanalles te beschuldigen gaan niet over jou. Het gaat
over hem. Jij bent alleen maar een stuk gereedschap om zijn valse
zelfbeeld in stand te houden. Ik hoop dat je je nu gebruikt voelt,
dat is namelijk precies wat hij met je doet. Dat brengt me naar
het refrein: maak dat je wegkomt bij die idioot. Breng jezelf in
veiligheid voordat het te laat is.

Vampier Versus Rat
Menselijk kwaad is niet iets van deze tijd. Het is een deel van de
mens zolang als de mens bestaat. Bewijs hiervan is te vinden in
vele legenden over Het Kwaad. Vampiers hebben angstwekkende
overeenkomsten met kwaadaardige rattigheid. Natuurlijk is er niet
één definitie van legenden over vampiers, maar het zijn wel steeds
terugkerende thema’s. Ik zal wat overeenkomsten opnoemen, voor
de grap:
- de mogelijkheid hun potentiële slachtoffers te hypnotiseren/
charmeren;
- licht verwoest ze (licht is hier de analogie voor de waarheid).
- ze veranderen steeds van gedaante
- ze zijn roofzuchtig, speciaal richting partner, kinderen, familie,
buren, voordat ze ondood werden.
- ze kunnen alleen maar bestaan door bloed te zuigen en hun
slachtoffer van levenskracht te ontdoen.
- ondanks hun menselijke uiterlijk hebben ze niks menselijks.
- ze kunnen anderen infecteren met hun vampirisme.
- enorme overredingskracht
- moeilijk dood te krijgen. Zelfs uithongeren maakt ze niet kapot,
hooguit worden ze er een beetje krankzinnig van. (Denk hier aan de
Controle Freak Versus Zelfcontrole
Een universele eigenschap van kwaadaardige ratten en elke andere
versie van kwaadwillendheid is proberen de controle te krijgen over
andere mensen. Niet zichzelf. Jou. Dit is een universele eigenschap
van boosaardigheid, en valt onder de alarmbellen.
Het is heel goed mogelijk GEEN kwaadaardige rat te zijn en dat je
toch andere mensen wilt controleren. Als je dit bij jezelf herkent,
toom je in. Ik adviseer andere mensen dat gedrag van jou als een
alarmbel te zien als je dit gedrag vertoont, ongeacht of je een rat
bent of niet. Het proberen te controleren van andere autonome
mensen is een teken van zwakte en niet van kracht. Het leunt altijd
tegen boosaardigheid aan. Het is moreel onjuist, fout.
In tegenstelling tot de boosaardigheid iedereen en alles proberen te
controleren in de omgeving, is de persoon met zelfcontrole. Als je
kijkt naar hoe iemand met je omgaat, merk je dan dat ze zelfcontrole
hebben in hun eigen leven? Of zijn ze er meer op gefocussed hun
omgeving en in het bijzonder jou te controleren? Degenen met echte
oorspronkelijke zelfcontrole zullen niet proberen jou te controleren.
Ze zijn vrijblijvend.
Er zijn er die hun zelfcontrole goed in de hand hebben, maar die
feitelijk anderen ook enorm controleren. Wat geeft dat? Hoe weet je
of er een alarmbel af moet gaan bij dat persoon?
Een gezegde is “ Als jij de controle over anderen wilt, dan weet je
wie jou controleert’. Dit is gebaseerd op een oude wijsheid; het is
de duivel die jou controleert als jij controle wilt uitoefenen over
anderen. Sommigen zeggen ook ‘de duivel liet me dat doen’. Als je
de duivel, die niet bestaat, vervangt voor kwaadaardigheid, dan is
het de kwaadaardigheid (in jou) die je anderen doet controleren en
het kwaad heeft controle over jou.
Als een rat een negatieve uitspraak doet over het controleren van
anderen, als hij dat afkeurt, kun je er de donder op zeggen dat hij jou
wil controlen. Hij zal zijn afkeer van anderen die controleren als een
dekmantel gebruiken.
Van nog meer verwerpelijke eigenschappen zal de rat luid en
duidelijk afstand nemen, hij zal zeggen dat hij ‘daarboven staat’,
32
rat die beroofd is van zijn voedsel. Ze worden geen omgekeerde rat;
gestoord ja, omgekeerd nee. Ze zullen blijven overleven tot ze een
nieuw slachtoffer vinden).
Dit is genoeg om aan te geven dat de vampier in de legendes
een hedendaagse evenknie heeft: de kwaadaardige rat. Wat hier
allemaal staat opgeschreven heeft als doel zonlicht te brengen, om
deze bloedzuigende vampiers te vernietigen. Laat het licht van de
waarheid schijnen op wat ze werkelijk zijn en wat ze werkelijk
doen, en zie ze wegvluchten in de donkere reten en kieren van hun
leugens. Uiteindelijk zal het zonlicht de hypnose van de rat over z’n
slachtoffer verbreken zodat ze weg kunnen komen en vrij zijn.
Er lopen heel wat vervelende hufters rond op deze aarde, maar daar
gaat het hier niet over. Het gaat hier over mensen die hun eigen soort
uitzuigen, beroven van hun motivaties, energie en levenskracht. De
rat is zo kwaadaardig dat hij zelfs het bloed uit zijn of haar eigen
jongen zuigt. De kinderen van ratten zijn degenen die werkelijk
gezien hebben wat kwaadaardig is. De rat verstopt zich als er
publiek kijkt. Het is achter de gesloten deuren dat de streken eruit
komen. Heb medelijden met de kinderen. Red ze als je dat kunt.
‘dat hij dat niet nodig heeft’ dat zal hij dan ook veelvuldig herhalen.
Erg veelvuldig. Dit werkt behoorlijk effectief om je te ontdoen van
wantrouwen, maar je merkt wel degelijk dat hij de controle over je
wil hebben. De rat zal zeggen ‘ik controleer helemaal niemand en
jou ook niet!’, dat is de ‘realiteit’ van de rat en je zult die moeten
aannemen, bestrijd je die dan zijn de rapen gaar. De rat alleen, zal
bepalen dat jij niet door hem gecontroleerd wordt.
Het zijn dan ook rattige ouders die het kind conditioneren op dat
alleen zij de realiteit kunnen definiëren. Alle kinderen van ratten
begrijpen dit verschijnsel, ze hebben erin geleefd.
De rat die vindt dat hij of zij de controle wil, zal je er steeds
op wijzen dat hij/zij absoluut geen zin heeft in discussies,
competities, conflicten, crises of ruzies.
Hij reserveert voor zich het alleenrecht om de controle te hebben,
en dat hij geen tegenspraak duldt, of niet in wil gaan met voor hem
‘aanmatigend gedrag’ als zijn slachtoffer(s) protesteren tegen zijn
controle. Verzet je je tegen het controlerende en manipulerende
gedrag van de rat dan volgt er een machtsstrijd. Die verloopt subtiel.
De rat zal juist dan zeggen dat het controleren van anderen fout is.
Uiteraard gelooft een rat helemaal niet dat het fout is anderen te
controleren, maar hij zal dat wel zeggen en uitdragen. Feitelijk mag
je je niet verzetten tegen zijn controle over jou. Hij zal op je geweten
inwerken als je je verzet tegen hem want je ‘mag geen controle
willen hebben over anderen’, en jouw verzet wordt uitgelegd als dat
je hem wilt controleren.
Iedereen wil in zekere mate de controle hebben over z’n directe
leefomgeving, vaak vanuit veiligheid, gemak, organisatie etc. Maar
er is een verschil tussen anderen controleren of jezelf en je directe
omgeving om bovengenoemde redenen. Het is veel makkelijker
niet aan zelfcontrole te doen en anderen te controleren om te
bereiken wat je wilt, er vanuitgaande dan de rat kwaadaardig is.
Het moeilijkste is zelfcontrole, geen zelfcontrole is de makkelijkste
weg zonder problemen en hobbels. Toegeven aan al je driften en
wensen is makkelijker dan ze in te tomen. Ratten hebben weinig

zelfcontrole. De enige zelfcontrole die ze hebben is die welke voor
hen voorkómt dat hun misdaden zichtbaar worden. Ze kunnen
dus lekker onzorgvuldig zijn en toegeven aan heel veel (denk ook
Typerende Alarmbellen Om Ratten Te Spotten
Hoe herken je een rat? Niet op uiterlijk of op reputatie?
Specifiek rattengedrag zoals uit de hoogte doen, arrogantie,
geen rekening houden met anderen, negeren etc kan in allerlei
contexten plaatsvinden. Het kan ook gedaan worden om talloze
redenen, niet alleen maar rattige redenen. Ondanks dat, zijn er
zeer specifieke gedragingen van mensen die een narcistische
persoonlijkheidsstoornis hebben, en dat zijn de volgende
alarmbellen:
- overdreven opvallend gedrag van goedheid of aardig zijn;
- beschadigt het imago van anderen;
- heeft een roerig verleden;
- wordt gehaat om mysterieuze redenen door mensen in zijn buurt;
- laat onnatuurlijk en verbazingwekkend gedrag zien,
tegenovergestelde reacties op dingen;
- is een controle freak, schendt grenzen en privacy;
- extreem met zichzelf begaan en bezig;
- vijandige reactie op aandacht en beloning die anderen krijgen.
Dit lijstje in absoluut niet compleet maar wel uniek als
rattenreacties. Als je dit herkent zit je voor 99,9% goed als je denkt
dat iemand een rat is. Er hoeft maar één alarmbel te kloppen.
Hoe Rattigheid Zich Verschuilt
Ratten worden echt niet elke ochtend wakker met het idee welke
rattenstreek ze nu weer eens uit zullen gaan halen. Maar ze geven
toe dat er geen kwaadaardigheid bestaat, omdat ze zelf wel bepalen
wat goed en slecht gedrag is. Dit is dus een andere realiteit. Het is
belangrijk te begrijpen hoe ratten denken, anders wordt je in hun
versie van de realiteit gezogen.
Ik ben ervan overtuigd dat een rat dondersgoed weet dat hij bezig
is met foute, gemene, destructieve dingen. Hun hele bestaan
staat namelijk in het teken en in dienst van het ontkennen van
hun getreiter. Dit is de universele eigenschap van alle ratten om
introspectie te voorkomen plus hun veelvuldige gebruik van
projectie.
Het is wel mogelijk voor een rat toe te geven dat hij kwaadaardig
is. Mensen die dat toegeven neigen naar de psychopaatkant van het
narcismespectrum. Zelfs als ze toegeven dat hun daad fout was en
kwaadaardig, dan nog zullen ze er doorgaans alles aan doen om te
pogen hun schuldigheid te verminderen of af te zwakken. Anderen
of iets anders de schuld geven bijvoorbeeld. Een hard principe van
het menszijn is: we kunnen niet overleven zonder een gevoel van
rechtschapenheid. Ook kwaadaardige ratten hebben hier behoefte
aan, daarom rationaliseren ze hun slechtste gedragingen in een
poging de ernst te minimaliseren, of af te schuiven of ze ontkennen
schuld.
Schuld is een krachtige emotie en die kan ons de das om doen
als we er niet mee in het reine komen. Dat brengt ons weer terug
bij de menselijke eigenschap om rechtschapen te willen zijn.
We krijgen een idee van rechtschapenheid als we waardig van
kwaadaardig scheiden. De definitie van rechtschapenheid is relatief
33
aan verslavingen, onmatigheid) alleen moeten ze niet ontmaskerd
worden. Verslavingen, vooral graverende voor de omgeving worden
ontkend, de klager is gek en heeft ‘fantasietjes’.
Een rat laat onnatuurlijk en verbazingwekkend gedrag zien,
tegenovergesteld aan normaal. Zoals dreigen de autoriteiten in te
schakelen bij een confrontatie of dispuut.
en afhankelijk van of je waardig bent of kwaadaardig. (Denk aan
een gevangenisgemeenschap, ongeacht hoe slecht je bent, er is altijd
wel iemand waar je op neer kunt kijken. Moordenaars kijken neer op
kinderverkrachters bijv.).
Er is een gedachtengang die zegt dat iemand niet als kwaadaardig
gezien kan worden als de intenties goed waren. Zolang een persoon
er dus vanuit gaat dat hij/zij een hoger of beter iets nastreeft, dan
kan hij dus niet geclassificeerd worden als kwaadaardig of rattig.
Zelfs als het gevolg van hun gedrag als moreel onjuist of volslagen
fout gezien wordt. Deze rationalisatie is compleet fout naar mijn
mening.
De reden waarom ik in deze gedachtengang niet kan meegaan is dat
deze elke keer gebruikt wordt door de kwaadaardige rat/narcist, om
een excuus te verzinnen wanneer hij gepakt is als hij de boel weer
eens verziekt. Met andere woorden, ratten hebben deze stomme
filosofie van ‘goede intenties’ verzonnen om zichzelf te ontslaan van
de verantwoordelijkheid voor wat ze anderen aandoen.
Iedereen die met een rat te maken heeft gehad kan beamen dat
je door kunt blijven gaan met vergeven omdat de uitkomst van
een daad ‘niet de bedoeling’ had pijn te veroorzaken. Ze blijven
volhouden dat hun gedrag alleen maar tot doel had dat het een goede
uitkomst zou geven, voor je eigen bestwil zelfs, speciaal voor jou.
Het was namelijk niet te voorzien, volgens de rat, dat het zo naar
zou uitpakken voor jou. Omdat het niet alleen hun bedoeling was
dat het niet rot zou uitpakken, verwachten ze niet alleen dat je ze
excuseert, maar ze doen ook geen ene malle moer om het goed te
maken voor zover dat mogelijk is!
Ratten verwachten eindeloos dat je over je hart strijkt als je

ze pakt op een rotstreek, en dat ze door mogen gaan met hun
rotstreken en je pijn te doen omdat ze ‘goede’ mensen zijn die, die
belachelijke gedachtengang/filosofie als morele dekmantel voor hun
kwaadaardigheid gebruiken.
Het is gewoon té doorzichtig allemaal... Een waardig volwassen
persoon zal de volledige verantwoordelijkheid nemen voor wat hij je
aangedaan heeft, ook als de intentie goed was. Een waardig persoon
zal zijn/haar goede intenties ook niet gebruiken om te voorkomen
dat ze voor hun fout verantwoordelijk gesteld worden.
Onderstaande woorden van een rat zijn een mooi voorbeeld hiervan:
“Ik heb kennelijk altijd een heel ander beeld van onze relatie gehad.
Ik was me er totaal niet van bewust dat ik zo moeilijk en op me
zelf gericht was, en dat onze relatie als moeder en dochter op zo’n
getroubleerde basis stond. Ik voel me vreselijk door de enorme
pijn die ik je kennelijk aangedaan heb door mijn hardvochtige
gedrag. Eerlijk waar, ik had er geen idee van. Het spijt me. De
mishandelingen waren niet moedwillig.”
Vooral het woord ‘kennelijk’ is interessant. Deze moeder geeft
haar kwaadaardige gedrag niet toe. Ze geeft alleen maar toe dat het
‘kennelijk’ plaatsgevonden heeft. Met het benadrukken van het niet
hebben van moedwilligheid ontkent ze de afschuw en de pijn die ze
veroorzaakt heeft. Wat er in werkelijkheid geschreven staat is dat de
beschuldiging/fout geheel een ‘perceptie’ is van de dochter.
Deze dochter heeft de moeder er nooit van beschuldigd dat ze
‘moeilijk’ was of ‘op zichzelf gericht’ of ‘hardvochtig’, nee, ze
heeft haar moeder van veel ergere dingen beschuldigd. De dochter
heeft haarfijn beschreven waaruit de mishandelingen bestonden.
De moeder koos voor het woord ‘hardvochtig’, ze definieert zo
alles waarvan haar dochter haar beschuldigd heeft. En het woord
‘hardvochtig’ wordt afgezwakt door het woord ‘kennelijk’. Dus
in plaats van in te gaan op de directe beschuldigingen van de
dochter, verkiest de moeder het om het te scharen onder de noemer
‘kennelijk hardvochtig’. De schuld is afgezwakt en nog in twijfel
getrokken ook. Dit is typisch een reactie van een narcistische rat.
En je moet er heel erg verdacht op zijn wil je deze modificaties
lezen/horen/opmerken. Tegenstrijdigheden in één regel komen
ook voor. Als je iets leest van iemand, waarbij je een onbestemd
gevoel bekruipt, als je daarvoor openstaat tenmiste, dan heb je te
maken met een rat. Het kan helemaal geen kwaad altijd tussen de
regels door te lezen. Je hoeft geen taalkundig wonder te zijn je uit te
drukken op een manier die goed overkomt bij de lezer, daartoe heeft
onze taal voldoende woorden.
Je bent psychisch
gestoord!
Jij met je
redeloze woedeuitbarstingen!
Achtervolgingswaanzin!
Je hebt alleen maar
een eigen leven!
Alleen maar
fantasietjes!
Agressief
kankerwijf!
Borderline
patient!
34
“Ik wil graag zeggen dat ik deze zonden nooit met opzet tegen je
begaan ben, met het idee je zo ongelukkig mogelijk te maken.”
Zgn. pure motieven. De dochter heeft haar nooit hiervan
beschuldigd. Hier wordt alweer een windmolen bevochten die
helemaal niet bestaat.
“Alsjeblieft, voel je vrij om mij jouw afkeuring duidelijk te maken
als je me dingen ziet doen die je niet bevallen. Ik doe het niet met
opzet.”
Iedereen kan de claim ‘niet met opzet’ uitspreken als de daad al
gepleegd is en het kwaad geschied. Hoe moeilijk is het te liegen
over motivaties? Vanwege de universele menselijke eigenschap
‘rechtschapen’ te zijn, hoe moeten we dan krediet geven op
een na-de-daad claim, als dat het pure motieven waren toen de
daad gepleegd werd, als de uitkomst immoreel, schandalig en
onmenselijk is?
Het is bijzonder naïef om daarop in te gaan.
Ratten staan absoluut niet boven liegen, als dat een manier is om
hen beter te doen lijken, het tegendeel; het is hun stokpaardje.
Het liegen is net zo essentieel en wordt net zo vaak gedaan als
ademhalen. Zelfs een niet-rat zal liegen om er beter uit te komen,
want het is een normaal menselijk verdedigingsmechanisme. Dus
sinds wanneer gaan we er vanuit dat iemand die gepakt is tijdens een
immorele daad, dat die te vertrouwen is en de waarheid spreekt over
zijn motieven? De filosofie ‘niet de bedoeling hebben’ en daarmee
vergeving afdwingen zonder restitutie/goedmaken, is zo ontiegelijk
onzinnig dat alleen intellectuelen claimen erin te geloven.
Ik ben ervan overtuigd dat sommige mensen die erg sophisticated
en hoogstaand-denkend zijn, de pure motieven met kwaadaardige
gevolgen, net zo hard afwijzen als dat ze afwijzen dat er
kwaadwillende mensen zijn. Veel mensen kijken neer op het simpele
concept van ‘goed’ versus ‘fout’. Het geloven in ‘kwaad/fout’ is
helemaal niet so simplistisch als pseudo-intellectuelen ons willen
doen geloven. Het is veel simpeler om het concept van ‘kwaad/fout’
te verwerpen, dan het erkennen ervan. ‘Kwaad’ of ‘fout’ is niet
simpel. Het is krachtig, subtiel en verleidend. Kwaadwillendheid,
rattigheid verstopt zichzelf in ‘goedheid’ en alles wat daarmee
samenhangt, wat gewenst is. Rattigheid verschuilt zich onder lagen
van leugens. Waarheid is veel simpeler. Niet simplistisch, maar
simpeler. Direct. Maar bij kwaadwillendheid en rattigheid moet
je wel een detective zijn om de waarheid eruit te snuffelen, omdat
de ‘waarheid’ vele gedaanten kan hebben. Op zondag draagt de
waarheid bijvoorbeeld vaak een pak.
‘Alledaags kwaad, verbergt zich in wat je direct ziet’.
Een dichter verwoordde het zo: “ Het meest duivelse van de duivel
is datgene wat gerespecteerd wordt’. Een nadenkertje.
Daarom gebruiken onze ‘duivels’, de ratten, narcisten, hun positie
en een titel om hun kwaadaardigheid te verhullen alsmede hun
karakters en acties. Titels zoals: moeder, vader, dominee, kerklid,
vrijwilliger, dokter, leraar, rechter, jurist, politicus, politieagent,
therapeut, hulpverlener, onderwijzer, geven een beschermende kleur
omdat de maatschappij er niet aan wil dat deze mensen kwaadaardig
zijn. Niemand van ons wil kwaadaardigheid toeschrijven aan
mensen in deze rollen. Maar we moeten wel in staat zijn toe te
geven dat onder deze ‘respectabele’ mensen een rat schuilgaat als de

ewijzen zich opstapelen! We kunnen er niet vanuit gaan dat ‘pure
motieven’ altijd een rol spelen wanneer de uitkomsten en resultaten
consistent slecht uitpakken voor jou en voor anderen.
Een bijproduct van de rat z’n dodelijke angst voor introspectie
(angst om de waarheid over zichzelf uit te vinden) is dat ze
symbolisme hoger achten dan de inhoud.
Ze zijn ondiep en vluchtig in hun denken, alsook waar ze zich door
onder de indruk laten brengen van zichzelf en anderen. Ze kennen
meer waarde toe aan hoe iets eruitziet, niet door de inhoud of wat
dingen in realiteit zijn. Omdat ze makkelijk onder de indruk raken
van uiterlijkheden, gaan ze er vanuit dat jij dat ook bent (projectie).
Ze gaan er vanuit dat als iets qua uiterlijk perfect is, dat dat
inhoudelijk ook perfect is.
Kijk naar de rol, en je bènt de rol. Dat systeem. De rat gaat in een
positie zitten van een rol waaraan de maatschappij goede motieven/
intenties toekent, hiermee liegt hij in eerste instantie zichzelf voor.
Hij acteert in het toneelstuk en overtuigt zichzelf ervan dat hij
datgene is wat hij speelt te zijn. Dit gaat zolang door tot hij er vanuit
gaat dat hij het gevoel heeft ‘goed’ te doen. Hij gaat er vanuit dat
jij de dingen op dezelfde manier ziet als hij dat doet, daarom moet
jij alle goede dingen aan hem toeschrijven die die titel of positie
met zich meebrengt. Als je durft te zeggen dat hij nep is, of iets
wat hij doet nep is, dan wijzen ze je op hun ‘titel’ als bewijs van de
Onmogelijkheid het fout te doen.
Hiermee is uitgelegd dat de rat/narcist er vooral mee bezig is
zichzelf ervan te overtuigen dat hijzelf niet kwaadaardig is. De
volgende stap is dan dat wat hem overtuigt ‘goed’ te doen, dat dat
jou ook overtuigt. Ze verbergen hun kwaadaardigheid openlijk
zichtbaar, door de schijn op te houden. Want dat is het enige wat ze
hebben; uiterlijkheden, de ‘schone schijn’.
Inhoud, realiteit en waarheid zijn niet vriendelijk voor de rat, omdat
ze hem ontmaskeren. De rat verbergt zich altijd voor de waarheid
om wat hij werkelijk is.
De vasthoudendheid van de rat om altijd te geloven dat hij ‘goed’ en
‘waardig’ is, komt voort uit het menselijke verlangen om zichzelf te
vrijwaren van schuld.
Ratten proberen altijd vals te spelen door te doen alsof ze geen reden
hebben zich schuldig te voelen. Normale goede mensen proberen
fouten goed te maken om het schuldgevoel iets te verminderen. En
goede mensen zijn bereid met schuldgevoel te leven als ze dat ook
Etaleren Van Goedheid
Velen die een hele show maken van hun goedheid, religieuze gevoel,
zorg, krijgen het voordeel van de twijfel. Maar, bedenk dat het doen
van deze dingen, op een manier dat ze juist gezien worden, geen
goedheid is maar fraude, niet alleen maar een halve waarheid. Ik heb
geleerd dat iedereen die exhibitioneert met zijn goedheid, altruïsme,
betrokkenheid etc. het er dus nogal flink dik bovenop legt, een
nepper is, het is een dekmantel.
In andere woorden, ze de-simuleren hun echte Zelf. De bedoeling
is een vals beeld te creeëren, dat is dan ook waar het om gaat
– negatief – niet hun echte ware zelf. Het is een kunstwerk, niks
Echts en oorspronkelijks.
De echt goede, aardige en zorgende mensen, doen goed zonder dat
het gezien wordt en helemaal niet om JUIST gezien te wòrden. Het
verschil valt ook duidelijk op als je erop let. Ratten zijn hypocriet.
Dus, sta jezelf toe uit te gaan van de daden en acties van iemand, in
35
verdiend hebben. Ze zullen toegeven dat ze zelf verantwoordelijk
zijn voor de pijn die ze voelen, en dat ze het verdiend hebben
ermee te moeten leven als er geen mogelijkheid is om het goed te
maken. Dit helpt goede mensen om dezelfde fout niet nog een keer
te maken. Ze herinneren zich hoe een eerdere slechte daad in het
verleden anderen en zichzelf pijn deed.
Wie we zijn is te zien aan wat we doen.
De fysieke mishandelaar mag proberen de klappen die hij z’n vrouw
gaf te minimaliseren door te zeggen ‘ik was mezelf niet toen ik
dat deed’. Hij was het wèl zelf die z’n vrouw mishandelde, omdat
hij degene was die daarvoor koos. We worden wie we zijn door de
som van de keuzes die we maken. We kiezen ervoor te doen wat we
doen, daarom zijn we wat we doen.
Dit is belangrijk om te onthouden, wanneer je met een narcistische
rat van doen hebt.
Hun constante claims van morele puurheid gebaseeerd op hun
volharding dat ze de meest eerlijke motieven hadden, zijn niks
gecompliceerder dan om onder hun verantwoordelijkheid uit te
komen. We zijn wat we doen! Als de resultaten van iemands gedrag
steeds weer slecht uitpakken voor jou of anderen, dan kun je er
vanuit gaan dat zijn karakter kwaadaardig is.
Als iemands woorden in tegenspraak zijn met z’n gedrag dan moet
je zijn daden geloven en niet zijn woorden. Anders krijg je steeds
weer een klap in je gezicht.
Wat mensen doen heeft meer gewicht dan wat ze zeggen. Er is een
gezegde: ‘makkelijker gezegd dan gedaan’. Het is een open deur, dit
gezegde, door de overduidelijke logica ervan. ALLES is makkelijker
te zeggen dan te doen. Daarom zijn acties veel veelzeggender dan
woorden. Elke actie kost inspanning, ook slechte daden kosten
inspanning. Als we steeds het ene zeggen en het andere doen, dan
laten we zien waar ons hart ligt m.b.t. hoeveel moeite we ergens
voor willen doen. Of je daden nou altijd aardig en weldoend zijn, of
meestal kwaadaardig en destructief... we laten hiermee onze ware
motieven zien, met wat we DOEN.
Dus, acties laten de motieven zien, motieven bepalen niet altijd onze
acties.
Nogmaals, de rat ziet dit precies andersom. Ze denken dat ‘goede’
motieven de slechte daad ‘zuiveren’. Nou, dus niet.
Je bent wat je doet. Punt.
Een rat doet goed als hij er zelf voordeel bij heeft of om je over te
halen of week te maken, schuldgevoel te kweken want uit dankbaarheid
moet je naar zijn pijpen dansen als hij dat wil en als je
dat niet doet....

plaats van de woorden, en je bespaart jezelf een hoop ellende. Sta
wantrouwig t.o.v. overdreven gedrag als dit iemand op de voorgrond
brengt. Niet elk overdreven of tikkeltje raar gedrag heeft dat doel.
Maar ik denk dat je precies weet wat ik bedoel.
De Rattige Ouder Gaat Dood
Kinderen van de narcistische ouder(s), breken doorgaans volledig.
Dat is de enige manier om onder het vampiergedrag van de ouder(s)
uit te komen. Dit was op zich al een daad die weerstand opriep
vanuit de directe omgeving. Veel kinderen zijn sterk genoeg om de
weerstand (en veroordelingen!) uit de omgeving het hoofd te bieden.
Dan komt het nieuws dat bijv. de moeder op sterven ligt.
De kleinkinderen proberen de dochter van de rattige moeder over te
halen om een laatste bezoek te brengen.
Doorgaans geeft dit grote weerstand en er woedt een inwendig
gevecht van de dochter van de moederrat wat ze moet doen. De
druk van de buitenwacht is vaak groot. Haar kinderen kunnen zelfs
zeggen ‘ook al is ze een rat, ze is nog altijd een mens’.
Hiermee zal de dochter van de stervende moederrat het niet eens
zijn, zij heeft voldoende kennisgemaakt met de niet-menselijke
kwaliteiten van haar moeder.
Het kan zijn dat de kleinkinderen van oma houden.
De dochter vindt dat ze het veiligste is als ze niet naar het sterfbed
gaat en ook niet naar de begrafenis. Ze vindt het niet gezond dag te
zeggen tegen de vrouw die haar leven tot een hel maakte.
Aan de andere kant kan ze andere ratten (broer, zus) ineens op haar
pad vinden (vaak is het contact daarmee ook verbroken, broer/zus
zijn solidair met moederrat) die haar zwart zullen maken als ‘slechte
dochter’. De dochter zal ook haar rattige broer/zus niet willen zien
en een bericht van een stervende moederrat willen beantwoorden.
Wat moet de dochter van een moederrat hiermee? Ze zal zich heel
beroerd voelen onder de situatie.
Ten eerste: de kleinkinderen moeten respect hebben voor de mening
van hun volwassen moeder. Discussie hierover met de eigen
kinderen moet dus gesloten worden. De dochter bepaalt zelf wat ze
wil. De dochter kan zeggen ‘ik heb jullie gehoord en neem jullie
mening mee in mijn gedachten. Het is mijn beslissing en ik wil hier
niet meer met jullie over praten’.
36
Dat de kinderen hun moeder willen dwingen is niet goed. Vaak
ruiken mensen dat je met een interne strijd zit en dat is voor hen
het perfecte moment om hun wil door te drukken, wat niet het beste
voor jou is! Ze maken misbruik van jouw gevoelens van schuld of
schaamte. Als je weet dat je je niet schuldig hoeft te voelen of je te
schamen voor je keuze, is dat wapen hen uit handen geslagen. Of ze
kunnen je kwaad maken met door je te gaan manipuleren, dan vertel
je zulke mensen ‘bemoei je met je eigen zaken’.
Ervaring leert dat de dochter meer te verliezen heeft door haar
stervende moeder te bezoeken dan wanneer ze wegblijft. Wat ze
ook doet, mensen zullen toch wel slechte dingen over haar gaan
zeggen of denken. Ook al gaat ze, de mensen die kwaad van haar
willen denken zullen dat toch wel doen, hun mening is namelijk niet
gebaseerd op de realiteit.
Dus ook al capituleert de dochter om het ‘gezicht’ van de familie
te redden, de rest van de familie mag haar toch niet omdat ze zich
van haar moeder afgewend heeft. Ze zullen haar minachtend en vals
behandelen want niks is voor ratten leuker dan afgeven op iemand
om zich superieur te voelen. De dochter is dus altijd beter af niet te
gaan, dit ontneemt de familie en de moeder de dochter nog eens een
mes in de rug te steken. Minder pijn dus door niet te gaan.
De dochter hoeft niet anders dan anders te verwachten op het
sterfbed van haar rattige moeder. Die zal zich echt niet opeens
realiseren waarom de dochter van haar wegliep. Ze zal niet opeens
veranderen in een liefhebbende, bezorgde moeder met de dood in
’t vooruitzicht. Eerder zal ze een manier vinden om alsnog een mes
tussen de ribben van haar dochter te steken als afscheidscadeautje.
Hierin ligt besloten dat ratten niet op een goede manier doodgaan. In
de meeste gevallen zal de stervende rat de realiteit niet accepteren,
wat betekent dat ze zich nog net zo gemeen zullen gedragen
als anders. Als ze zich er wel bewust van zijn dan zullen ze iets
verzinnen om gevoelige zielen extra pijn te doen omdat ze ze zo
haten dat dat nog lang zal blijven hangen bij die mensen. Zoiets van
de rat verzekert zich ervan dat hij/zij
nog lang herinnerd zal worden.
Zo’n letsel zal de gevoelige mens
z’n hele leven lang bijblijven.
Ratten zijn vals, tot het eind. Als
de dochter besluit om toch te
gaan is het belangrijk dat er geen
haartje ‘intimiteit’ zal zijn of welke
toenadering of het goedmaken dan
ook. De dochter doet er dus het
meest verstandig aan de dwingende
mensen in haar omgeving de mond
te snoeren, zichzelf te respecteren.
De dochter heeft de controle over
haar situatie. Het is niet goed te
praten als de kinderen van de
dochter haar proberen te dwingen bij
zo iets persoonlijks en belangrijks.
Zij hebben de beslissing van hun
moeder te respecteren.

Van De Dag In De Nacht, In De Hel Op Het Beton
Ze is recentelijk van haar rattige man gescheiden, hier haar verhaal.
Ik was een onafhankelijke, gelukkige, avontuurlijke vrouw toen
ik hem leerde kennen. Ik viel als een blok voor hem en was
smoorverliefd. We trouwden, op zijn aandringen, 6 weken na
onze eerste date. Mijn rat was de knapste, liefste man die ik ooit
was tegengekomen. Hij was wat controlerend, beetje bezitterig en
jaloers. Ik gaf mijn vrienden en familie voor hem op, hij had me
ervan overtuigd dat dat uit liefde was. Toen we 18 maanden samen,
we waren onafscheidelijk, veranderde hij letterlijk van de ene op
de andere dag in een monster. We verhuisden naar een andere stad
en opeens haatte hij alles aan en van mij, maar ik hield nog van de
persoon die hij was en wilde die man terug en ik gaf ook niet op
hem te bewijzen dat ik een zwak zielig figuur was, wat hij zei dat
ik was. Uiteindelijk zei hij ‘als je niet van me scheidt dan vernietig
ik je’. Ik kan alleen maar hopen dat andere mensen niet zoveel
hoop hebben als ik had, ja hij vernietigde mij, hij verpletterde me
in elk opzicht, hij overtuigde me ervan dat ik nergens voor deugde,
dat ik gek was en tijdens de echtscheidingsprocedure zei hij dat
ik geprobeerd had hem te vermoorden, dat ik een psychiatrische
inrichting thuishoorde en dat hij nooit van me gehouden had. Ik
zocht hulp bij een organisatie tegen Huiselijk Geweld en de rechter
zei smalend ‘je bent te goed van de tongriem gesneden om een
slachtoffer van mishandeling te zijn’.
Ratredderscomplex
Oftewel met je kop tegen de muur lopen...
Als je het foute idee hebt opgevat dat je op een dag het Aandachtsgat
van de rat denkt te kunnen vullen, dan is het tijd voor een realitycheck.
Het is niet mogelijk dat enorme gat te vullen. Je kunt je hele leven
hard doorwerken om dat te proberen, het enige wat je te horen krijg
van de rat is dat je NOOIT wat voor hem doet of dat je hem ALTIJD
laat barsten. (Ik wed dat je dat al gehoord hebt, of iets dergelijks).
Ze zullen je over de top jagen qua hopeloosheid, als je vasthoudt aan
de hoop dat je ooit iets genoeg voor ze kan doen. Mijn advies? Geef
het op. Ga niet door tot je op het beton zit. Vervuld van complete
wanhoop. Neem dit advies serieus, van mij en talloze ‘ervaringsdes
kundigen’....
Ben jij zo iemand met het ReddersComplex? Ben je ervan overtuigd
dat de rat z’n ‘verlossing’ ligt in de enorme liefde en hoop die jij
in je hart koestert dat het ooit wel goed zal komen? Helaas, je doet
jezelf zinloos geweld aan. Ik kan je verzekeren dat je op de klippen
van de realiteit zult lopen.
De realiteit is als volgt: niemand kan de rat redden.
Hoeveel meer jaren van je leven wil je verspillen aan een project
dat gedoemd is te mislukken? Een hulpbehoevende kan alleen gered
worden als hij (h)erkent dat hij hulp nodig heeft. De rat staat hier
ver boven. Jij bent inferieur aan hem/haar. Jij bent degene die hulp
nodig heeft, een omslag in denken en voelen, daar kun je je beter
mee bezighouden dan te voldoen aan de rat z’n eindeloze wensen
die je NOOIT zult kunnen vervullen.
Als je vindt dat je elke wens van de (narcist) rat moet vervullen,
dan is dat exact hetzelfde als dat je een 4-jarige altijd z’n zin geeft.
37
Hij heeft geweren, messen en staat bekend als weinig geduld te
hebben, agressief en opvliegend. Ik zal nooit meer de oude worden,
laat staan hier overheen komen. De man waar ik zoveel van hield
te zien vertellen voor de rechtbank ‘het huwelijk was een fout’,
brak mijn hart. Hij heeft inderdaad het leven uit mij gezogen, ik
ben midden dertig, was een professioneel atlete, wetenschapper, hij
weigerde te werken en gaf al m’n geld uit. Nu heb ik voortdurend
nachtmerries, ik huil meerdere keren per dag en heb alle vertrouwen
in mensen verloren. Als je ook maar de geringste aanwijzing hebt
dat je partner een rat is, laat je zelf dan niet kapotmaken zoals ik
gedaan heb. Het ergste is dat ik hem nog steeds mis, ik denk nog
steeds aan de heerlijke man in het eerste jaar. Ik ben de zielige
persoon geworden die hij vond dat ik was. Uiteindelijk was hij
een psychologische mishandelaar, sexuele mishandelaar en hij zei
heel vaak ‘ik ben het beste wat je ooit is overkomen’ en ‘je bent
een mislukkeling als (huis)vrouw en dat zul je altijd blijven’. Ik
verwijt mezelf dat ik nog steeds denk dat als ik minder succesvol
was geweest in m’n werk, in de sport en als ik meer geld had gehad,
dat hij dan gebleven was wie hij in het eerste jaar was dat we elkaar
leerden kennen. Ik weet dat het zinloos is de rest van m’n leven
iemand te missen die niet echt bleek te zijn. Spaar jezelf, leer dat er
mensen bestaan die het niet goed met je voorhebben.
Hoe is je leven als je de pootafdruk van je rat op je rug hebt staan?
Welke 4-jarige is er ooit beter van geworden als hij alles kreeg wat
hij wilde als hij zich op een rattenmanier gedroeg zoals de rat dat
doet? Eerder het tegenovergestelde. Dus de rat wordt er ook geen
aangenamer wezen door. Door bij de rat te blijven, maak je hem of
haar alleen maar erger.
Als je bij de rat blijft, ben je een deel van het probleem, niet de
oplossing.
De enige hoop voor de rat, al is die hoop erg klein, is dat hij
helemaal alleen komt te staan. Dat is de enige manier waarop de
rat met zichzelf geconfronteerd wordt. Alleen een crisis zal een
rat ertoe brengen hulp te zoeken van een professional. De kans dat
een rat de therapie afmaakt of lang volhoudt en iets gaat doen aan
z’n rattigheid, is bijzonder klein. Als zijn bovenliggende probleem
(bijv. depressie) verholpen is, dan zal de therapeut de rat nooit meer
terugzien. Maar dat is jouw probleem ook niet. Het leven is te kort
om je tijd te verdoen aan iemand die onomkeerbaar onmogelijk in
staat is invoelingsvermogen voor jou te hebben, die de energie en
levenskracht uit je zuigt om vervolgens je lijk aan de kant te trapt als
je daar levenloos of stervend voor hem ligt. Geef je aandacht, liefde,
energie aan iemand die het echt kan waarderen.

Als Bezeten Door De Duivel
Slachtoffers van ratten vergelijken het gedrag van de rat ook
wel met bezeten zijn van het kwaad. Ratten kunnen zich zo ook
gedragen, exact zo, je kunt het zelf niet verzinnen en je weet niet
waar het vandaan komt. Ze zijn zich heel wel bewust van de pijn en
het verdriet dat ze veroorzaken, ze kiezen daarvoor. Ratten kunnen
hun tentakels ver uitstrekken. De waarschuwing van een rat ‘ik
laat je in de gaten houden door mijn mensen, ook door de politie’
kan dus gerust serieus genomen worden. Ratten gaan zo lang door
op hun slachtoffers met een goede ziel dat deze alle levenslust
verliezen. Hij/zij lijkt gefocust te zijn op de totale destructie van
zijn slachtoffer. Er zijn genoeg mensen die in de omgeving van de
rat iets naars in de lucht voelen hangen. Ze slaan dicht en maken
dat ze wegkomen. De schitterende man of vrouw in het begin
van een relatie galmt nog lang na in het hoofd van het slachtoffer,
onderbuikgevoelens worden genegeerd, zeker bij die mensen die
uitgaan van het goede.
Ratten weigeren zich te onderwerpen aan welke macht of kracht
dan ook, inclusief hun eigen realiteit. Ze leven in een voortdurende
leugen. Ook in de historie zijn ratten al beschreven, vaak worden ze
heksen genoemd of mensen die het Kwaad dienen. Onze voorouders
hadden, lang voordat er psychologie bestond, al een diepgewortelde
antenne voor kwaadaardige mensen. Legendes en folkloristische
verhalen over personen die verbazingwekkende overeenkomsten
hebben met de kwaadaardige rat. In deze verhalen komen heksen
en vampiers voor, hun angst voor deze wezens was reëel want
ze begrepen het gevaar dat voortvloeide uit diegenen die zich
Zelfverdediging Bij Misbruik Door Een Rat
Het is onbegrijpelijk dat het zo moeilijk is voor zoveel mensen te
zien wat er fout is aan het een persoon ontzeggen (of ieder ander
voelend wezen) van het recht op welke wijze dan ook die nodig is,
om zichzelf te beschermen tegen misbruik. Het enige wat daarvoor
nodig is, is een beetje nadenken. Verplaats jezelf in de situatie van
het slachtoffer en vraag dan aan jezelf hoe je je zou voelen als je
je aan die situatie van misbruik zou moeten onderwerpen. Nog
belangrijker, vraag jezelf af wat dat betekent.
Het is de betekenis van iets, wat mensen liever niet willen zien.
Er zijn veel dingen waar redelijke mensen het met elkaar oneens
over kunnen zijn, maar dit is niet zoiets. Er is hier een duidelijk goed
en een duidelijk fout antwoord mogelijk.
Degenen die het foute antwoord prefereren, zien alle redenen die het
tegenovergestelde zijn van ‘ja maar...’ over het hoofd. Ja maar, is
niet geldig. Deze mensen verliezen het dispuut met hun handen naar
beneden, omdat ze geen geldige antwoorden hebben op de punten
van hun tegenstander.
Voor diegenen die nog niet genoeg van het leven gezien hebben
maar die wel willen leren het volgende hierover.
Het is een onplezierig onderwerp.
Eerst wat voorbeelden om het te visualiseren.
Waarom denk je dat, niet zo heel lang geleden in Europa, een
veroordeelde zijn beul tegemoet moest treden, op z’n knieën vallen
voor hem en hem moest vragen om doodgemarteld te worden?
Welke zieke geest heeft dit verzonnen?
Als je wat onderzoek doet naar dit onderwerp, kom je tot de
ontdekking dat executierituelen altijd hetzelfde thema hebben, de
38
niet onderwiepen aan een hogere macht (toen god of goden). In
vampierverhalen was er een hoofd-vampier die anderen infecteerde
en alleen licht (de waarheid) kon ze vernietigen. Wat gebeurde er
als twee vampiers elkaar ontmoetten. Juist, ze gingen samenwerken,
maar vaak was de ene zwakker dan de andere en die ging eraan.
De machtigere zoog de zwakkere leeg. Maar het liefste hadden ze
allebei een jong onschuldig mals hapje als hun (narcistisch) voedsel.
Het slachtoffer wordt zwakker en zwakker.
Maar slachtoffers hebben een keuze, in plaats van slachtoffer te zijn
kunnen ze ook vampierjagers worden. Wat je niet doodt, maakt je
sterker! Waarheid en lachen helpt tegen deze parasieten. Als je de rat
recht in zijn gezicht uitlacht, bijvoorbeeld als je wat gedronken hebt,
zal hij moeten wachten tot morgen. Hij kan niet door de alcohol
in jouw lichaam heenkomen. Alcohol doet wat met je emoties en
reacties, die kloppen niet meer, en dat verwart de rat ten zeerste.
Niet dat mensen die met kwaadaardige ratten te maken hebben zich
toeter moeten drinken als hij honger heeft...
Als je dit leest heb je te maken (gehad) met een kwaadaardige rat.
Om van deze demonen af te komen is keihard terugslaan de enige
manier. Niet weglopen en verstoppen wat de meeste slachtoffers
doen. Deze ziekte, NPS Narcistische PersoonlijkheidsStoornis
verspreidt zich op dit moment als een kanker door de maatschappij.
Dit klinkt rattig, maar wie een zinvol leven wil hebben moet niet in
de buurt van een bloedzuigende rat zitten. Ze moeten herkend en
ontmaskerd worden.
veroordeelde werd met alle mogelijke middelen beperkt en moest
zichzelf aanbieden (of het zo doen overkomen), om gestraft te
worden. Waarom? Waarom moest hij neerknielen voor de beul
voordat hij z’n hoofd op het hakblok legde?
In Europa had je niet het menselijke recht om gelukkig te zijn.
Dat kon weggenomen worden door de kerk of de staat, dus je
moest pijn en afzien najagen in plaats van een gelukkig leven.
Daarom moest je bewijs tégen jezelf aangeven. Daarom moest je je
‘aanbieden’ om gemarteld of geëxecuteerd te worden. Weigering
zou een zonde en een misdaad zijn.
Is dit niet té pervers?
Je werd buiten de wet gezet (dit is buiten de bescherming van de
wet) en veroordeeld tot gevangenschap. Dat is een leuke naam voor
slavernij om als object te dienen voor iemand die je wil straffen
middels misbruik. Je moest jezelf overgeven aan misbruik, voor
andermans ‘plezier’.
Denk eens na over wat dat betekent. Het betekent dat je niet langer
van jezelf bent. Denk eens na hoe dat regelrecht ingaat tegen het
instinct van zelfbescherming. Het is opgedrongen zelfmasochisme.
Dat is wat onze voorvaderen deden met wettelozen, een wrede en
abnormale straf. Frankrijk volgde al snel met de guillotine als een
humane vorm van executie, waarbij de verdoemden zichzelf niet
hoefden aan te bieden om zich wat aan te laten doen.
En dit principe is ook het principe van verkrachting.
Verkrachting gaat niet over sex, maar over macht. Absolute macht
over de ander. De verkrachter demonstreert hoe machtig hij is door
het slachtoffer te dwingen zich over te geven aan het misbruik.
Natuurlijk zit hij zichzelf voor de gek te houden, wellicht zijn er
reflexen, maar dat is niet de wil van het slachtoffer. Daarom vinden

slachtoffers van verkrachting het zo vernederend. Het is de ultieme
vernedering.
Net zoals bij de middeleeuwse beulen, liggen seriemoordenaars
nachten wakker en bedenken nieuwe manieren om hetzelfde te
bereiken. De rode draad is altijd hetzelfde: demonstreer absolute
macht over het slachtover door op een of andere manier het
slachtoffer zichzelf over te laten geven aan het misbruik. Dat is de
ultieme ratten drug.
De zwarte kunst van het martelen draait om deze vaardigheid, dat
het slachtoffer zich aanbiedt om gemarteld te worden. Dit is het
aspect dat het slachtoffer zijn of haar hele leven blijft kwellen.
Als je je niet kunt verdedigen, dan heb je tenminste de geruststeling
te weten dat er niks was wat je kon doen. Maar als je de kracht
hebt je te verweren, en je doet het niet, wanneer je dus feitelijk
zegt ‘Hier, neem me en doe met me wat je wilt”, dan voel je je een
minderwaardige worm.
De schaamte is niet te dragen. Geen overdrijving: het drijft mensen
tot zelfmoord.
Wat betekent het als een persoon pijn accepteert voor andermans
plezier? Dat gaat dwars in tegen het overlevingsinstinct. Dus wat
gebeurt er met het slachtoffer zelf? Het slachtoffer behoort niet
langer zichzelf toe. Het slachtoffer is het bezit van de mishandelaar.
Dit is de ultime vernedering. Het slachtoffer stopt te bestaan als
persoon. Geen enkel mens met de mogelijkheid zich te verzetten en
met ruggegraat zal zich hieraan onderwerpen. Je moet een persoon
moreel z’n rug breken voordat die zich volgzaam onderwerpt aan
misbruik.
Dus, terwille van de mentale gezondheid van het slachtoffer, moet je
hem of haar nooit het recht ontzeggen zich te verweren.
Iemand het recht op zelfverdediging ontzeggen gaat in tegen
de natuur van zelfbescherming. Als een slachtoffer van pseudomoralistische
druk niet haar of zijn hand op mag heffen of stem
mag verheffen uit zelfbescherming, dan zal hij of zij zichzelf zo
verschrikkelijk haten dat er risico op zelfmoord is. Dit is mensen
dwingen het tegenovergestelde te doen dan waar ze in geloven, in
zichzelf. Het is zelfverraad.
Het slachtoffer moet weten dat hij of zij alles gedaan heeft om te
ontkomen aan hun mishandelaar. Stop een slachtoffer daar nooit in.
Steek nooit een moralistische preek af tegen een slachtoffer alsof
het fout was dat ze het recht nam terug te schreeuwen naar haar
mishandelaar. Hoewel terugschreeuwen niet slim is in alle gevallen,
het IS het recht van het slachtoffer. Hiermee behoudt hij of zij in
ieder geval zelfrespect door het laten zien dat ze niet zomaar te
breken zijn.
Dit geldt ook als er fysieke kracht aan te pas is gekomen. Dat is
Zijn Ratten Altijd Mannen? Of Altijd Volwassenen?
Het beeld van de rat lijkt meest toepasbaar op mannen, maar is dat
wel zo?
Zijn mannelijke ratten oververtegenwoordigd?
Er wordt gewerkt met dubbele standaarden...
Vrouwen zijn aardiger dan mannen en daarom is het minder
waarschijnlijk dat het ratten zijn.
Wat een man doet is oké, als een vrouw hetzelfde doet is het niet oké.
Alle oude mensen zijn aardig en hoeven niet beoordeeld te worden
39
geen misdaad. Ook dit is niet altijd slim om te doen, het is wel het
recht dat het slachtoffer heeft. Het is van zeer recent dat ‘geweld’
de betekenis heeft van het gebruiken van kracht als zelfverdediging.
Het is geen juist (of legaal) ‘geweld’ want er wordt niks geweld
aangedaan.
Dit geldt ook bij het scheiden van de zielige kleine, treurige en
eenzame rat, door die mishandelaar te verlaten, of door weg te lopen
van huis of wegblijven van school. Het slachtoffer heeft het recht
zich te verdedigen en geluk na te streven. Altijd.
Als je echt wilt helpen, kun je wellicht betere meer effectieve
manieren bedenken om weerstand te bieden. Maar ga niet zitten en
zeggen ‘Doe dit niet, doe dat niet’. Verdwijn als dat alles is wat je te
zeggen hebt.
Feitelijk wordt de druk opgevoerd door te zeggen dat het fout
is als het slachtoffer terugvecht of probeert aan het misbruik te
ontsnappen. Vroeg of laat gaat de druk van de pan. Het slachtoffer
ZAL op zeker moment ontploffen. Dan heb je een zelfmoord of
moord als resultaat. En de omstanders die het slachtoffer vervolgden
zodat hij of zij zich willoos overgaf, met hun moralistische
immorele praat, hebben voor een groot deel daaraan bijgedragen.
Je kunt die omstanders ‘oprecht’ noemen. Maar let eens op hoeveel
energie ze steken in kritiek op de mishandelaar en hoeveel energie
ze steken in kritiek op het slachtoffer. Je zult merken dat die
verhouding 1:99 ligt.
Ze zullen dingen zeggen als ‘Nou, er is geen excuus voor wat
hij deed maar...’ en weg zijn ze voor hun volgende foutjesvindexpeditie.
Als ze daarmee klaar zijn, uiteindelijk, en ze alle fouten
bijelkaar opgeteld hebben, wat is dan hun ‘bevinding’? Dat alles
de fout van het slachtoffer was omdat hij/zij terugvocht. Niet één
woord wordt gezegd over wat de mishandelaar deed.
Dit soort mensen moet eens hun eigen geweten gaan analyseren,
niet dat van het slachtoffer, omdat wat dit soort figuren doen heel
erg fout is en heel erg beschadigend voor een reeds misbruikt
slachtoffer. Bovendien helpen ze de mishandelaar, ze helpen hem
door te gaan met het misbruik en om ermee weg te komen.
Voorbeeld:
“Ik ben ooit eens naar een bijeenkomt geweest van Alanon, de
zelfhulpgroep van familieleden die een alcoholist in hun midden
hebben. Ik ben razend geweest. Eerst kreeg ik het etiketje
opgeplakt van een co-dependent te zijn, terwijl ze me nog geen 5
minuten kenden, daarna werd er gezegd dat ik meewerkte aan zijn
verslavingsgedrag. Geen van beiden was waar. In die tijd was ik op
zoek naar antwoorden, me niet realiserende dat hij een rat was en dat
alcohol slechts een symptoom daarvan was. In plaats van dat ik hulp
vond, kreeg ik nog meer foutieve etiketten opgeplakt en wederom
kreeg ik andermans realiteit door m’n strot geduwd”.
op het respectloos behandelen van jongeren.
Fysiek slaan is erger dan verbaal misbruik of het verwoesten van
iemands leven door kwaadsprekerij en laster.
Kinderen zijn onschuldig en van nature goed.
... onzin....
Zo er statistieken zijn over narcisme (NPS), dan lijkt het dat er met
een dubbele standaard gewerkt wordt zowel met betrekking tot
geslacht als leeftijd.
Een voorbeeld van een dubbele standaard is deze: we zien een

actiefoto van een boze mannelijke trainer met z’n mond wijd open
en z’n gezicht verwrongen, we denken er niks van. We zien hem niet
als lelijk. Nu zien we een foto van een vrouwelijke trainer met een
intense gezichtsuitdrukking, we vinden dat beeld onaangenaam. Ze
komt op ons over als lelijk.
Deze interne reacties zijn zo geconditioneerd in onze maatschappij,
dat zelfs als je je ervan bewust bent, het moeilijk is je ervan af te
zetten, er door beïnvloedt te worden. Daarom denken we niks bij het
gedrag van een mannelijke held, maar zij komt op ons over als een
bitch.
Nog een voorbeeld, persoonlijke eigenschappen worden bezien
naar het geslacht. Een uitzonderlijke man wordt gewaardeerd,
een succesvolle zakenman wordt anders beoordeeld dan een
zakenvrouw die al snel een haaibaai is. Dit is een feit, en mensen in
de gezondheidszorg zijn niet anders daarin, dus ook psychologen
en psychiaters bedienen zich van de dubbele standaard, en zo krijg
je statistieken waarin rattigheid meer bij mannen voorkomt dan bij
vrouwen. Door deze dubbele standaard is het dus twijfelachtig om
rattigheid alleen maar aan mannen toe te dichten.
Maar wel zijn er talloze redenen te bedenken waarom rattige
mannen vaker als zodanig herkend worden dan vrouwelijke
ratten. Draai dat eens om, er zijn veel redenen waarom een
vrouwelijke rat er vaker mee wegkomt. Zijn vrouwen daarom
ondervertegenwoordigd in de statistieken?
Dat is zeer zeker mogelijk! Feitelijk moeten we er vanuit gaan dat
vrouwen ondervertegenwoordigd zijn. En dat niet alleen maar omdat
mannen eerder hun vuisten gebruiken in plaats van hun mond. Ook
vrouwen kunnen extreem geweldadig zijn. Dit kunnen vrouwen zijn
die eruit zien als Moeder Theresa.
En iedereen die denkt dat mannelijke ratten erger zijn omdat ze meer
geneigd zijn tot fysiek geweld is totaal fout. Zo er iets is, maakt
hen dat juist minder gevaarlijk dan vrouwelijke ratten. De wet is er
voor fysieke aanvallen. Er is in de wet nagenoeg niet voorzien in
onze bescherming tegen niet-fysieke aanvallen. En juist dat nietfysieke
geweld (passieve agressie) is veel verwoestender, wreder en
sadistischer dan een opdonder.
En het kan nog twijfelachtiger in de statistieken. Mannen worden
geacht een fysiek geweldadige vrouw af te kunnen weren, ook
zal een man niet snel toegeven dat hij fysiek aangevallen is
door een vrouw, hij moet daar toch mee om kunnen gaan omdat
hij doorgaans sterker is? Bovendien zal een man zich niet snel
verweren of terugslaan omdat hij weet dat hij als schuldige van
De Genereuze Rat
Er zijn ratten die lijken ‘goed’ te doen. Zijn ze echt ‘goed’ of is dit
ook weer een leugen, spel, manier om te manipuleren?
Iemands persoonlijkheid is een reeks van gedragingen door de tijd
heen.
Kwaadaardig gedrag en af en toe iets goeds doen zegt niks over dat
die persoon DUS goed is.
Er zijn ratten die vrijgevig zijn aan goede doelen, die met kado’s
rondstrooien, die de hunnen voorzien van van alles en nog wat om
hun leven aangenaam te maken en de welwillendheid zelve lijken te
zijn.
Hoe kan dit gedrag samengaan met een overduidelijk gebrek aan
empathie, wreedheid, voortdurend bezig zijn met zichzelf wat zo
typerend is voor rattengedrag?
40
Er zijn ook vrouwelijke
ratten, alleen zie je ze minder
want ze worden minder
makkelijk herkend en de
slachtoffers praten niet of
nauwelijks.
het fysieke geweld gezien zal worden. De omgeving van een man
die aangevallen wordt door een vrouwelijke rat zal ook niet snel
‘om’ zijn want doorgaans vindt het rattige misbruik achter gesloten
deuren plaats, onzichtbaar.
Men is ook geneigd, zowel bij mannen als vrouwen om niet de ernst
en verwoesting van rattig misbruik aan te nemen. Emotioneel en
psychisch geweld laten geen blauwe plekken achter en is daarom
nog moeilijker aan te tonen. Bij gezamenlijke vrienden zal het
misbruik ook door kunnen gaan omdat ze het niet geloven, en omdat
ze het verhaaltje van de rat accepteren. Het probeem schuilt niet
alleen in het bewijzen van het misbruik, maar ook in het toegeven
ervan naar anderen.
Dit geldt ook voor ouder/kind, en broers en zussen onderling.
Mannen staan daarom in een zwakkere positie als ze misbruikt
worden, wat mensen zich niet realiseren.
De dubbele standaard helpt de rattige moeder haar kind(eren) te
misbruiken, zij zit verstopt achter het ‘lieve mammie’ archetype.
Dit geldt ook voor ouderen, die als hulpeloos en lief te boek staan,
waardoor het misbruik van de oudere rat verborgen blijft maar niet
minder erg is voor de omgeving.
Het anderen iets geven is voor de rat zijn bewijs dat hij almachtig
is, grandioos en het bewijst ook de minachting die hij voelt voor
anderen. Het is makkelijk je superieur te voelen als je anderen
voorziet in je grootheid. Rattig goeddoen (altruïsme) gaat over
controle uitoefenen en het onderhouden van afhankelijken in
datgene wat ze nodig hebben. Maar er zijn meer redenen waarom
een rat een ander iets zou kunnen geven.
Voor de rat is gulheid aas. Hij wekt indruk met z’n
onbaatzuchtigheid en vriendelijkheid om zo potentiële prooien zand
in de ogen te strooien zodat ze in zijn leugens trappen, ze te vangen,
te manipuleren en hersenspoelen zodat ze gewillige medestanders
of prooien worden. Mensen voelen zich aangetrokken tot de sterke
houding van de rat, en ze ontdekken z’n ware gezicht als het allang

te laat is. ‘Een beetje geven om veel te nemen’, is de ratgedachte
hierachter.
Ook als de rat geeft, zal hij niet schromen de slachtofferrol in te
nemen, daar heeft hij na gulle gaven alle redenen toe. Ratten klagen
altijd dat het leven en mensen niet eerlijk zijn tegen ze en dat ze veel
meer moeten investeren dan hun ‘deel van de winst’.
De rat voelt zich een offer of slachtbank lam, de zondebok en zijn
relaties zijn in zijn ogen altijd asymmetrisch en ongebalanceerd.
‘Zij heeft meer profijt
van ons huwelijk dan
ik!’, zal de rat zeggen.
Of ‘Ik doe al het werk
en zij hebben alle
voordelen daarvan en
ze doen zelf nooit iets’
of ‘Alles moet altijd
van één kant komen!’.
Verongelijktheid troef
in de zieke kronkels van
de rat z’n gedachten.
Het is nooit, nooit,
nooit goed of genoeg
voor een rat!
Als de rat tot deze
(mis)interpretatie komt
van deze ‘oneerlijkheid’
die hem ten deel valt,
dit is meestal als de
relatie vast is en zijn
prooi aan de haak
geslagen, dan zal de rat zijn bijdragen tot een minimum beperken.
Hij ziet zijn inbreng als een contractueel onderhoud en een
onplezierige maar ook noodzakelijke prijs die hij moet betalen voor
z’n narcistisch voedsel.
Na vele jaren van zich beroofd voelen en misverstaan/niet begrepen,
passen ratten hun taktieken aan naar sadistische goedgeefsheid.
Ze gebruiken het geven als wapen om te beschimpen, kwellen
en vernederen. In het verwrongen denken van de rat geeft het
doneren van geld of goederen ze het recht om pijn te doen en te
kwetsen, kastijden, en de ontvanger te bekritiseren en hekelen. Zijn
genereusheid, doet de rat voelen dat hij op een hogere morele plek
Rattenmanieren Opsomming
Ratten blinken uit in het misbruiken van anderen, dit doen ze
verbaal, financieel, emotioneel, sexueel, psychologisch.
In de praktijk gezien, zijn de meeste ratten van het mannelijke
geslacht, vrouwen zijn toch in de minderheid, die worden minder
makkelijk herkend. Het zijn de vrouwen die door ratten misbruikt
worden en daarom, omdat het een mannenwereld is, is dit misbruik
jarenlang onder het tapijt geveegd, de holen van de ratten in, waar
het plaatsvindt en ook verborgen moet blijven. Nog immer worden
de gevolgen van rattengedrag niet her- en erkend. Dit komt mede
door gevoel van schaamte, schuld en angst (met terugwerkende
kracht) van degenen die met een rat geworsteld hebben.
Rattengedrag komt het meest voor tegen partners. Dat eentje
de ander fysiek/psychisch pijn doet, maar ook kinderen kunnen
hiermee te maken krijgen, direct of indirect, evenals ouderen en
gehandicapten. Allen hebben ze als kenmerk: makkelijk slachtoffer.
Rattengedrag vindt plaats in alle sociale lagen van de bevolking, het
41
staat.
De meeste ratten beperken hun giften tot geld en materiële
goederen. Hun vrijgevigheid is een foutief verdedigingsmechanisme
dat ervoor dient om intimiteit te vermijden. Hun ‘ruimhartige’
liefdadigheid doorspekt al hun relaties, ook die met hun partners
en kinderen, ‘zakelijk’, gestructureerd, beperkt, minimaal, nietemotioneel,
ondubbelzinnig en niet-ambivalent. Door uit te delen
en vrijgevigheid weet de rat waar hij staat en voelt hij zich niet
bedreigd door
vragen als
betrokkenheid,
emotionele
investeringen,
empatie of
intimiteit. Dat
koopt hij als het
ware af.
Naast het geven
om een prooi
te binden,
‘toestemming’
om z’n naaste
als deurmat te
gebruiken, te
treiteren en te
kleineren, leidt de
gift van een rat
tot een eeuwige
ongelijkheid voor
de ontvanger, in
de ogen van de rat. De ontvanger moet tot z’n dood dankbaar zijn,
alles wat de rat hem flikt vergeven en al het rattengedrag vergeten.
De ontvanger is hiermee ‘eigendom’ van de rat geworden en is hem
tot in lengte van dagen ‘schuldig’.
De rat wil ook voortdurend dankjewel en wat aardig van je etc
horen. Verzuimd de ontvanger dat te doen dan is dat wederom
aanleiding om die flink de grond in te trappen, te kleineren en als
vuil te behandelen en hem/haar op zijn/haar ‘ondankbaarheid’ te
wijzen. Dit stopt nooit.
Neem nooit iets aan van een rat. Zelfs een kadootje is een leugen, de
intentie ervan is vals.
is een universeel fenomeen: overal zijn ratten!
Ratten exploiteren, liegen, beledigen, vernederen, negeren (silent
treatment), manipuleren en controleren.
Er zijn talloze rattenmanieren. Zelfs teveel liefhebben is rattig.
Rattengedrag komt erop neer de ander te zien als een object,
verlengstuk, instrument ter bevrediging van de eigen behoeften.
Overbeschermend, het niet respecteren van privacy, botte
eerlijkheid, sadistische humor, voortdurende tactloosheid is ook
rattengedrag.
Nu wat over de rattenmanieren.
Openlijke rat, deze rat misbruikt een ander openlijk, door
te dreigen, dwingen, slaan, liegen, kleineren, uitschelden,
achtervolgen, beledigen, vernederen, exploiteren, negeren, botweg
geen rekening houden met de ander, verbaal misbruik, fysiek en/of
sexueel misbruik. Dit is openlijk rattengedrag.

De verborgen & controlerende rat, dit misbruik draait eigenlijk
geheel om ‘controle’. Het is vaak een primitieve onvolwassen
reactie op omstandigheden in het leven van de rat waarin de rat
(meestal in z’n kindertijd) hulpeloos was. Dit gaat over het opnieuw
oefenen met z’n identiteit, herstellen van voorspelbaarheid, de
omgeving controleren zowel qua de mensen als in fysieke zin.
Het meeste rattengedrag kan teruggebracht worden naar
paniekreacties uit angst de controle te verliezen waarbij er
geprobeerd wordt de controle, of wat daarvoor doorgaat volgens de
rat, terug te krijgen. Ratten zijn dus controlefreaks, ook ten opzichte
van zichzelf, hun fysieke toestand (hypochondrisch, overbezorgd
over fysiek en buitenkant) en ze zullen anderen stalken en
lastigvallen onder het mom van ‘in contact blijven’, wat ook gewoon
controle uitoefenen is.
Voor de rat bestaat er niks en niemand anders dan hemzelf. Hij
incorporeert diegenen die voor hem belangrijk zijn in zichzelf,
het worden samengesmolten objecten met en verlengstukken van
hemzelf, anderen worden zijn ‘eigendom’. De rat ziet jou dus niet
als een autonoom zelfstandig mens. Als de rat dan de controle over
jou verliest, gewoon omdat je doet wat je doet zoals je ‘eigen leven’
leiden, dan is dat voor de rat hetzelfde als de controle verliezen over
zichzelf, over z’n benen of over z’n hoofd bijvoorbeeld. En dat is
buitengewoon bedreigend voor de rat!
Als je je onafhankelijk opstelt of niet precies doet wat de rat zegt,
dan trigger je in de rat het besef dat er iets enorm mis is met de
manier waarop hij naar de wereld kijkt. Hij is ineens niet het
centrum van het universum, noch de reden van het bestaan van het
universum, er gebeurt iets dat hij niet onder controle heeft, en dat is
hijzelf, jij bent een vertegenwoordiger van hemzelf namelijk.
Wanneer de rat beseft dat hij de controle verliest over jou, geeft hem
dat het gevoel alsof hij krankzinnig aan het worden is. Omdat jij
onderdeel bent van de rat, denkt de rat als jij je eigen gang gaat dat
hij zelf gek wordt en z’n verstand verliest. Dit klinkt absurd maar
lees even verder.
Stel je voor dat je merkt dat je ineens je geheugen niet meer kunt
controleren of je gedachten, dat voelt alsof je gek wordt. Dit is de
eerste paniekreactie van een rat als jij niet doet wat hij wil. Of hij je
dat nu verteld heeft of niet maakt niks uit.
De rat moet koste wat het kost controle houden over je, en daartoe
heeft hij een heel arsenaal aan gereedschappen, technieken en
strategieën tot z’n beschikking zoals...
Destabiliseren en onvoorspelbaarheid. De rat zorgt ervoor dat
hij de enige stabiele factor is in zijn universum (familie, relatie)
en dat doet hij door z’n naasten te destabiliseren. Dit doet hij door
onvoorspelbaar gedrag tentoon te spreiden, inconsequent zijn,
gaslighten, irrationeel en grillig. ‘Er is geen pijl op hem te trekken’,
‘Je weet nooit hoe z’n pet staat’. Je kunt niet van de rat opaan. Zo
krijg je een emailtje dat je moet verdwijnen omdat je het leven van
de rat vergiftigt (Eigen Mening of gefundeerde kritiek) en daar
zit niet de bijbehorende woede bij, kille mededeling en als je niet
vertrekt gebeurt er ook niks. Niet dat de rat inhoudelijk nadenkt
over wat hij je mededeelt, er klopt gewoon geen barst van het
bijbehorende gedrag van de rat. Vandaag kun je over een bepaald
onderwerp normaal praten, de volgende dag ontsteekt hij in woede
of reageert passief agressief met een denigrerende blik waardoor je
je een stuk vuil voelt. Het is telkens weer anders met die ratten.
Je gaat je gedrag dus aanpassen, je gaat op eieren lopen, je weet
nooit wanneer hij je zal negeren, naar je zal glimlachen of razend
wordt.
42
Accepteer dit onvoorspelbare gedrag niet! Eis voorspelbare,
zoals de normale mensen, acties en reacties. Bepaal je grenzen en
prioriteiten. Gaat de rat idioot doen? Negeer hem of zeg tegen hem
dat hij normaal moet doen. Doet hij dat niet, dan loop je weg.
Buitenproportioneel reageren op iets is ook een rattenmanier.
Dit is een favoriet instrument om je te intimideren en manipuleren.
De rat kan razend worden over iets totaal onbelangrijks, zoals
bijvoorbeeld een antislipmatje in een pannenlade dat naar achteren
is geschoven en niet meer onder de pannen ligt. Een variant hierop
is je ongenadig te straffen voor iets dat hij ziet als een enorme
misdaad tegen hem, hoe klein en onbenullig dat ook is. Een enorme
woedeaanval over een kleine onenigheid, hoe voorzichtig het punt
van kritiek ook gebracht wordt. Maar even zo goed kan hij morgen
heel vriendelijk en realistisch reageren over hetzelfde.
Dit willekeurige gedrag met bijbehorende strenge en ronduit wrede
straffen wordt gepleegd met voorbedachte rade, het is rationeel,
voorgekookt en heeft niets met een opvliegend temperament of wat
dan ook te maken.
Ooit gezien dat iemand binnen een seconde omdraaide van woedend
naar vriendelijk? Dat kàn niet als je werkelijk woedend bent. De
rat is niet echt woedend, hij manipuleert je met zijn toneelspel
van de beledigde majesteit en hoe je het durfde op zijn teentjes te
gaan staan. De rat is een gemene acteur. Alleen weet jij dat niet,
hoewel je rechtvaardigheidsgevoel je toeschreeuwt dat dit gedrag
buitenproportioneel is, je bent bang voor de woedende rat want je
weet nooit waartoe hij in staat is.
Accepteer deze buitenproportionele reacties van de rat niet. Zeg bij
elke veroordeling die je over je heen krijgt: ‘dat zeg jij’ of negeer
hem. Laat geen emotie zien. Geef hem met uitgestreken gezicht en
ijskoud een koekje van z’n eigen deeg als je daar zin in hebt. Ga
hem uitfoeteren omdat hij iets belachelijk kleins heeft gedaan zoals
Woede om de kleinste vergrijpen.

ijv. niet z’n pantoffels naast elkaar neergezet. Foeter hem uit als
een klein kind.
Ontmenselijken en jou tot object maken is ook een typische
rattenmanier om de rat het gevoel te geven dat hij de controle heeft.
Dit kan echt ver gaan want hiermee wordt het fundament van sociale
interactie weggeslagen. We gaan er vanuit dat mensen mededogen
en empathie hebben en positief t.o.v. anderen staan. De rat echter,
gedraagt zich als een reptiel: emotioneel afwezig zijn. De rat spreidt
een gedrag tentoon van totale ongevoeligheid en onvolwassenheid.
Mensen die ontmenselijkt worden door een rat ondergaan nogal
pijnlijke emoties die zo horrorachtig en terroristisch zijn dat ze
totaal sprakeloos zijn in eerste instantie. En precies op dat moment
van sprakeloze ontzetting, ligt je defensiemechanisme plat, en ben
je naakt en kwetsbaar voor de rat z’n terreur en controle. Fysiek,
psychologisch, verbaal en sexueel geweld door ratten, zijn allen
vormen van ontmenselijking en objectivering.
Ook bij ontmenselijking geldt: laat je emoties niet zien t.o.v. de rat.
Ga niet onderhandelen of je verdedigen tegen zo’n hufter met zulk
dom onvolwassen en idioot gedrag. Je wint het nooit van zo’n rat.
Geef ook niet toe aan chantage. Laat je niet intimideren. Waarmee
de rat ook dreigt, zeg ‘dat is jouw keuze’, ‘dat zeg jij’ en draai je
om en ga wat anders doen of verder met waarmee je mee bezig was.
Zo onverstoorbaar mogelijk. Als het te ruw wordt, bel 112. Breng
vrienden en familie op de hoogte en vertel de rat dat je aangifte
doet van bedreiging. Hou dit misbruik niet geheim. Geheim is het
wapen van de rat! Hij zal je dreigen van alles aan te doen als je
vertelt wat er gebeurd is of nog altijd gebeurt, trek je hier niks van
aan, reageer niet en doe wat je moet doen. Geef de rat nooit een
tweede kans, reageer gelijk op volle slagkracht direct de eerste keer
dat de rat je dit aandoet.
De Stasi van de rat draait altijd op volle toeren. De volgende
rattenmanier om controle te krijgen en houden over jou is misbruik
van informatie. De rat slaat als een computer alle informatie over
je op. Hij zal je vragen stellen, hij zal je reacties documenteren
(hele dossiers, foto’s maken van je spullen) of dat nu letterlijk op
papier is (emails, brieven, jouw persoonlijke notities) of in z’n
hoofd. De rat gebruikt informatie over jou om met je mee te praten,
je te charmeren, manipuleren, een richting op te duwen en zal die
informatie over jou gebruiken voor zijn ‘doel’. Controle over jou!
De rat deinst er absoluut niet voor terug iets tegen je te gebruiken
wat je in vertrouwen (dacht je) hebt verteld. Ongeacht het intieme
karakter of de omstandigheden, zal hij informatie over en van jou
misbruiken, zonder aarzeling. Het misbruiken van informatie is ook
een mooi en effectief wapen van de rat om je te manipuleren en
controleren of je voor gek te zetten bij anderen.
Met dit in je achterhoofd, dat iemand na verloop van tijd een rat
blijkt te kunnen zijn (hier kan héél lang overheen gaan, meestal
laat de rat z’n ware gezicht zien als hij je aan de haak heeft!); wees
voorzichtig welke info je aan wie vertelt. Ga eerst na wat voor
figuur je tegenover je hebt. Wees altijd jezelf, doe je nooit anders
voor dan dat je bent, geef duidelijk aan wat je grenzen, prioriteiten,
wensen zijn. Gedraag je consistent, kom nooit terug op je woord,
wees krachtig en resoluut. Gaat de rat dreigen intieme informatie
van je te verspreiden dan moet je zeggen ‘doe wat je niet laten kan’.
Vergeet niet dat als de rat met een vinger naar jou wijst er nog altijd
minstens 3 maar meestal 4 vingers naar de rat zelf wijzen. Als het
lawaai altijd uit één richting komt, de richting van de rat, gaat dat
43
ook opvallen. Het verspreiden van intieme informatie over jou, zal
de rat zelf ook geen goed doen. Hij zal dus wel heel goed nadenken
voordat hij dat zal doen. Laat je niet intimideren. Als je jezelf bent
hoef je trouwens nergens bang voor te zijn. Er is niets menselijks
meer dat niet bespreekbaar is, tenzij het om een misdaad gaat die je
begaan hebt. Als jij een zuiver geweten hebt en altijd eerlijk jezelf
bent (welke opvattingen je er ook op nahoudt), heb je niks te vrezen
van dit misbruik. Wanneer je door een ander geconfronteerd wordt
met info die de rat over je verteld heeft kun je zeggen ‘gut, kennelijk
heeft hij het nodig om zulke dingen over mij te vertellen’. Daarmee
weet de ander nog niks.
Onmisbaar zijn, dat wil de rat en als het er vanzelf niet in zit, helpt
hij het lot een handje. De rat is een fantastisch regisseur van situaties
waarin zijn kennis, kunde, vaardigheden, connecties, eigenschappen,
als enig denkbare oplossing mogelijk zijn. Hij schroomt er niet voor
hierin hoogst onvoorspelbaar, gevaarlijk, onmogelijk en ongekend te
zijn situaties te creëren waarin hij, en hij alleen, nodig is.
Zo maakt de rat zichzelf onmisbaar in zijn eigen geënsceneerde
wereld waarin hij jou net zo makkelijk blootstelt aan
levensgevaarlijke situaties, zo niet op z’n minst hachelijk in
psygische als ook fysieke zin. Mijn rat liet me in een dun hemdje
achter op de bouwplaats van een stuwdam in Z.Afrika, omdat iets
of ik hem niet zinde. Hij reed weg met de camper om tegen het eind
van de dag terug te keren, me voorbij te rijden op een kilometers
lange door hekken omsloten weg, een eind verderop om te keren en
precies zo snel voor me uit te rijden dat ik had moeten rennen om in
de camper te kunnen komen. Open trucks met arbeiders hadden me
uitgejoeld, een ‘loslopende half blote blanke vrouw’. Ik schuilde in
zinkers onder de weg als er weer een truck langs kwam en voor de
hitte. Ik ben moeder van twee kinderen... Ratten stellen je zonder
blikken of blozen bloot aan levensgevaarlijke situaties. Omdat ze dat
‘lekker’ en ‘leuk’ vinden of omdat je dat in hun ogen ‘verdient’.
Om hieraan niet blootgesteld te kunnen worden: zorg dat je altijd
een backup mogelijkheid hebt, altijd je mobiele telefoon bij je hebt,
een creditcard, identiteitspapieren, je gaat niet in op welke suggestie
dan ook waarvan je ook maar kunt vermoeden dat die een gevaar
inhoudt en waarbij je MOET vertrouwen op de rat. Hou anderen
op de hoogte van waar je bent en wat je doet als je bij een rat zit
ingesloten. Vertrouw je/de rat nooit. Bij een rat is het altijd beter
‘safe than sorry’.
Medestanders en handlangers kan een rat goed gebruiken als hij
niet voldoende effect sorteert in het jou controlen in z’n eentje. De
rat schroomt er niet voor familie, vrienden, autoriteiten, collega’s,
buren dus derden in te schakelen om zijn ‘werk’ te doen. Met
behulp van deze (soms argeloze) medestanders en handlangers zal
de rat je vleien, stalken, dwingen, bedreigen, verleiden, overtuigen,
mishandelen, je terug doen trekken, alles om jou te manipuleren. Hij
controleert deze mensen als instrumenten net als hij jou controleert,
zijn prooi. Hij gebruikt dezelfde technieken bij hen en hij dumpt ze
als hij klaar met ze is.
De rat kan situaties veroorzaken waarin een ander je te grazen
neemt. Dit zijn zorgvuldig uitgewerkte scenario’s van vernedering,
in verlegenheid brengen, om zo sociale sancties te provoceren tegen
jou of diegene die zijn doel is. Dit kan gaan van uitstoting (kerk,
clubs) tot smaad of zelfs tot fysieke straffen (in elkaar geslagen
worden door de handlangers van de rat). De rat gebruikt anderen om
jou een lesje te leren.
Vaak weten deze handlangers en medestanders helemaal niet dat
ze voor het karretje van de rat gespannen zijn. Of hun grens tussen

goed en fout deugt niet of de druk sociaal geaccepteerd worden is
groter dan hun eigen waarheidsbevinding. Mensen zijn zo makkelijk
te manipuleren als ze denken dat er iets voor ze te halen is.
De enige manier om hier onderuit te komen is de rat ontmaskeren
en ze te vertellen hoe ze door de rat gebruikt zijn. Het is wel jouw
woord tegen de rat z’n woord. Neem de rat zelf te grazen, behandel
hem zoals hij jou behandelt, vertel iedereen wat hij doet. Zoals ik
doe met dit boek. Dit zal werken als zonlicht op een vampier, als je
het goed doet. Zijn de handlangers en medestanders te zeer in de ban
van de rat, verdwijn dan.
De sfeer verzieken en gaslighten doen ratten bij het minste
of geringste. Ze verzieken de sfeer door angst in te boezemen,
intimideren, instabiliteit te veroorzaken, onvoorspelbaar gedrag en
door voortdurend geirriteerd rond te lopen. Er vindt geen openlijk
rattige mishandeling plaats, ook geen zichtbaar manipulerende
activiteiten. Het gaat om het creëren van een hele nare sfeer, waarin
ook lichaamstaal en geirriteerde gezichtsuitdrukkingen, de toon
waarop gepraat wordt, een rol spelen. Je hebt het gevoel in een grote
zwarte wolk te leven. De rat kan bijvoorbeeld iets zeggen waarop je
reageert maar het heeft geen vervolg. Kom je erop terug dan word je
‘afgeschud’ als een vieze vlieg ‘laat me’ zegt de rat met z’n schouder
schuddend, alleen maar in lichaamstaal. De silent treatment is hier
ook onderdeel van, maar hij zal niet nalaten je autosleutels bijv. op
een andere plek neer te leggen, iets kleins te vernielen of weg te
maken. Hij geeft niet door als er iemand gebeld heeft, of hij zegt
dat je iets zou doen terwijl je dat nooit zelf gezegd/beloofd hebt.
Er ontstaat een nare sfeer en je kunt aan je verstand gaan twijfelen.
Je voelt je waardeloos en je zelfvertrouwen kan door deze sfeer als
het maar lang genoeg duurt compleet verdwijnen. Je leeft constant
in een gemoedstoestand alsof er elk moment iets vreselijks kan
gebeuren, alsof het een stilte voor een verschrikkelijk storm is, maar
die komt nooit, alleen die dreiging blijft, je staat ermee op en je gaat
ermee naar bed. Sfeer verzieken kan een rat heel goed en hij houdt
dat ook erg lang vol, als het moet maanden, jaren. Als deze situatie
maar lang genoeg duurt, ga je aan je verstand twijfelen, het wordt
een Kafkaëske wereld waarin niets is wat het lijkt of andersom.
Je zakt weg en gaat je paranoïde gedragen want je wilt wel de
controle houden over je verstand, zie en voel je de dingen wel goed?
Hierdoor krijg je weer extra kritiek, wordt je veroordeeld en je
krijgt te horen dat je psychisch gestoord bent. Je wordt beschuldigd
van redenloze woedeuitbarstingen, hysterie, agressie en zo word
jij neergezet als de ‘gek’ en uiteraard is de rat je zielige lijdende
slachtoffer. Die rol speelt hij met verve naar de buitenwereld. Zijn
vrouw is ‘gek geworden’. Ook al ben je volledig bij je verstand
en ga je de situatie doorzien, dan nog word je woedend op de
rat, wat weer uitgelegd wordt als dat je ‘redenloos agressieve
Verschillende Soorten Ratten
Ratten kunnen rigide zijn in hun rattengedrag, dan slaan ze naar
iedereen om ze heen in het wilde weg. Niets en niemand ontziend,
zij zien de hele wereld als bedreigend en geweldadig richting hen
en ze zijn structureel in hun rattenmanieren. Andere ratten zijn weer
willekeurig en impulsief in hun misdragingen. Ze weten niet op
wie ze hun woede moeten richten en hebben problemen die woede
onder controle te houden. Ze reageren vooral met woedeaanvallen
als ze ‘gekwetst’ worden in hun fantastische zelfbeeld maar ook
door denkbeeldige ‘aanvallen’. Deze ratten slaan toe als donderslag
bij heldere hemel, chaotisch en willekeurig. Dit kan wild om zich
44
woedeuitbarstigen’ hebt en een psychiatrisch patient bent en ga zo
maar door.
Wat kun je hier tegen doen? Rennen voor je leven! Maak dat je
wegkomt, wat begint als de sfeer verzieken en gaslighten kan
overgaan in openlijk en geweldadig misbruik.
Je bent niemand een verklaring schuldig, red jezelf, zorg dat je leven
niet op deze manier verziekt wordt. Verdwijn zo snel als je kunt!
Let op: de rat kan je gaan stalken. Het is voor je te hopen dat de rat
jou wegstuurt, maar dat is totaal geen garantie, hij kan ineens weer
het lieve puppie worden, kijk uit voor de wispelturigheid van de rat,
ook als je weg bent! Kijk er niet van op als de rat je aanrandt als je
je spullen wegverhuist. Neem altijd iemand mee, ga nooit alleen
naar de rat terug voor wat dan ook!
Projectie. Projectie is een typische ratteneigenschap en een manier
om je werkelijk razend te krijgen als je niet doorhebt waarmee hij
bezig is. Bij projectie dicht de rat jou gevoelens, eigenschappen en
motivaties toe die hij zelf heeft maar onacceptabel en ongemakkelijk
vindt of die hij vindt misstaan bij zijn ideale zelfbeeld. Door jou
te beschuldigen, eigenschappen toe te dichten of woorden in de
mond te leggen over je motivaties, wordt hij zelf ‘onteigend’ van
die eigenschappen en heeft hij gelijk het recht die eigenschappen
die hij op jou projecteert te bekritiseren en veroordelen. Hij dicht
je van allerlei onzinnige dingen toe waarvan je denkt ‘huh? dit ben
ik niet!’. De rat doet dit om zich beter te voelen. Projectie is voor
de rat een purgeermiddel. Hij ontdoet zich van zijn eigen door
hemzelf vervloekte (maar ook vaak tentoongespreide en gebezigde!)
gevoelens, eigenschappen, emoties en motivaties via jou. Hoe jij
erbij hangt interesseert hem natuurlijk geen lor. Hij gelooft werkelijk
dat jij alles bent en doet en zegt en denkt en drijft wat hij op jou
projecteert. Dit kan zomaar uit de blauwe hemel als een bak diarree
over je uitgestort worden. De rat misdraagt zich op een schandelijke
manier.
Ratten gedragen zich zo omdat ze op deze manier hun angsten
verlichten, ze versterken hun opgeblazen zelfbeeld (kijk haar eens
een slecht persoon zijn! en ik ben god en goed), hun grandioze
zelfbeeld (zo jij iets gepresteerd hebt wat de rat als bedreiging voor
z’n zelfbeeld ziet), of hij wil de ‘onzuiverheden’ wegnemen m.b.t.
jou of de situatie (bijv. in een relatie). Het is echter de resonans
van z’n eigen gevoelens die hij via jou probeert te wissen en te
vernietigen.
Middels jou iets te laten geloven, op de mouw te spelden, je
hersenspoelen, je dingen in de mond te leggen of anderszins iets op
je te projecteren, kan de rat je ook doen geloven/motiveren iets te
doen voor hem of op zijn manier, of juist te voorkomen dat je iets
doet. De rat gebruikt dan projectie om zich aan de situatie aan te
passen of om de situatie te manipuleren.
heen zijn maar ook gericht op één en hetzelfde persoon/of een paar
specifieke personen in de directe omgeving.
Zoals hierboven genoemd zijn er ratten die altijd dezelfde moeten
hebben die ze herhaaldelijk boosaardig en grondig afbranden. Deze
ratten opereren doorgaans in een gestructureerde omgeving zoals op
hun werk of thuis. Ze zorgen ervoor dat niemand getuige is van hun
gedrag en misbruik, en zetten een sociaal geaccepteerd smoelwerk
op naar de buitenwereld. Deze ratten worden gedreven door
vernietigingsdrang voortkomend uit pathologische jaloezie, haat en

frustratie.
Zijn tegenovergestelde maatje is de antisociale rat die narcistische
en psychopatische trekken heeft, die niet discrimineert in wie hij te
grazen neemt. Hij misbruikt willekeurig wie in zijn omgeving, heeft
daarom meerdere slachtoffers en prooien die onderling niets met
elkaar gemeen hebben. Het interesseert deze rat geen moer wat z’n
omgeving van hem denkt als hij zich als een rat gedraagt en acht
zichzelf boven de wet staand. Hij minacht alles en iedereen met de
nadruk op autoriteiten.
Ratten hebben een persoonlijke stijl in hun misdragingen. Pijnlijk,
vernederend, minachtend offensief gedrag is kenmerkend en
volgt als een reflex op stimuli uit de omgeving. Toch zullen deze
ratten zich de meeste tijd ‘normaal’ gedragen. Hun misbruik is
een afwijking, ontsporing en wordt door de omgeving van de rat
Waarom Kwellen Ratten Mensen?
Rattengedrag vervult een behoefte bij de rat.
Als een rat in het nauw zit, of dat nu in z’n hoofd is of reëel (bijv.
problemen op het werk met dreigend ontslag) wil hij de controle
terugkrijgen over z’n omgeving. Deze ratten voelen zich weerloos,
ontwapend, onbeschermd door dingen die ze niet zelf onder controle
hebben. Een rattenmanier om van dit machteloze gevoel af te
komen is macht uitoefenen, dominant gedrag tentoonspreiden. Door
anderen te kwellen en manipuleren denken ratten de controle over
hun leven terug te krijgen en hun eigenwaarde op te krikken, die
superieur moet blijven, koste wat het kost. Hoe meer ze een ander
vernederen, ontmenselijken, manipuleren en domineren, hoe beter
ze zich voelen. Zo reguleren ratten hun gevoel van eigenwaarde.
Ratten willen je compleet domineren, tot in de kleinste vezel van je
bestaan. De rat z’n negatieve emoties worden omgezet in agressie,
vernedering, woede, jalouzie en haat en zijn zo een manier om die
emoties te hanteren. Het slachtoffer van de rat is het symbool voor
alles wat fout is volgens de rat, of dat nu z’n leven is, eigenwaarde
of de situatie waarin hij verkeert. De rat botviert z’n frustraties
buiten zichzelf op een ander.
Er zijn er ook die rattengedrag tentoonspreiden omdat ze zich
willen conformeren aan een bepaalde groep, norm die in een
Ratten Ontkennen
Ratten ontkennen rattengedrag, wat uiteraard een beschuldiging is.
Kritiek en beschuldigingen zijn ratten niet van gediend. Hun reacties
zijn voorgeprogrammeerd, van botweg ontkennen van rattengedrag
‘dat is nooit gebeurd, je fantasie gaat met je aan de haal, je beeldt
het je in’, tot een daarop volgende beschuldiging ‘je wilt mij altijd
pijn doen wraakzuchtig mens’.
Ook een veel gehoorde rattenverklaring, bij confrontatie met
z’n gedrag is ‘jij maakte dat ik dat deed, het was jouw schuld, je
vroeg erom, je haalt me het bloed onder de nagels vandaan, jij
provoceert mij’. Hier is heel duidelijk te zien dat de rat nooit de
verantwoordelijkheid neemt voor zijn/haar gedrag, het is altijd ‘de
ander’ die verantwoordelijk is voor zijn/haar misbruik.
Dan zijn er nog ratten die beweren dat hun rattengedrag ‘voor je
eigen bestwil’ is en ook ‘jij noemt alles misbruik, dat zit in jouw
hoofd, ik gedraag me ‘volstrekt’ normaal’.
Omdat een rat gaat voor wat je aan de buitenkant ziet, intrinsieke
waarden zijn er niet voor ratten, zullen ze zich drukmaken als hun
45
als uitermate shockerend ervaren. Helemaal als de rat er zichtbaar
genoegen in schept het object van zijn keuze te kwellen. Iedereen
bezondigt zich wel eens aan rattengedrag, zolang het binnen
de sociale context geaccepteerd is kan dat ook hoewel de grens
flinterdun is. Maar als rattengedrag buitensporige vormen en
proporties aanneemt, de rat als terrorist van z’n directe omgeving of
z’n partner wordt gezien, dan gaat het om afwijkend misbruikend
gedrag.
Dan is er ook nog zoiets als een sociaal culturele context, zoals
dat moslims het normaal vinden hun vrouw door het huis te slaan
of haar uithongeren als ze geen seks wil hebben (alsof ze dat
wil met zo’n ‘behandeling’!). Maar toch is voor iedereen met
gezond verstand duidelijk wanneer de grens overschreden wordt.
Meewerken aan of de ogen sluiten voor misbruik van argeloze
mensen door ratten is net zo rattig als zelf een misbruiker zijn.
groep gehanteerd wordt, collega’s, om tegemoet te komen aan een
bepaalde gedragscode binnen die groep. Ze gedragen zich als een rat
om in een goed blaadje te komen bij een superieur, collega’s, team-
of groepsgenoten. Hun behoefte om erbij te horen is zo sterk dat het
geen grens kent, ethisch noch moreel of wettelijk.
Ratten kunnen plezier beleven aan de ellende die ze anderen
toebrengen. Ze kennen geen empathie en de pijnlijke reacties van
het slachtoffer vinden ze hilarisch.
Daarnaast kan rattengedrag voortkomen uit seksualiteit. Sadisme
heeft te maken met geperverteerde seks (verkrachting, voyeurisme,
pedofilie) macht en controle. De sadistische rat geniet van
grenzenloze macht en pijn.
Het is duidelijk dat in een sociale context waar tolerantie bestaat
voor rattengedrag, waar er niet direct geconfronteerd wordt,
waar rattengedrag de norm is, dat dit meer zal voorkomen. Als
rattengedrag maatschappelijk en sociaal niet duidelijk afgekeurd
wordt (men kijkt de andere kant op), zal het meer en meer
voorkomen want het komt voort uit primitieve kinderlijke behoeften
waarvan het moeilijker is ze onder controle te houden dan eraan toe
te geven.
En rat ontkent ALTIJD.

gedrag door de buitenwereld afkeurend wordt gezien en het zal
ze danig frustreren. Ze moeten wel mensen misbruiken want zo
zitten ze inelkaar dus ze zullen er alles aan doen om zo eerlijk,
geciviliseerd, religieus, conformerend, betrouwbaar mogelijk over te
komen. Dit is allemaal een schijnvertoning. Als je met rattengedrag
te maken hebt en je confronteert de rat daarmee zul je altijd te
horen krijgen dat dat ‘privé’ is dat je het niet moet wagen iets
tegen iemand anders te zeggen over ‘jouw idiote gedrag waardoor
Ratten Ervaren Geen Kritiek
... zoals gezonde mensen kritiek ervaren. Voor een rat kan de
kleinste opmerking òf aperte kritiek inslaan als een bom. De rat zal
altijd defensief reageren op iets dat voor hem of haar op kritiek lijkt,
hij ervaart het als een rechtstreekse aanval op hemzelf. Niet als iets
dat gaat om zijn gedrag maar iets dat gaat over zijn diepste bestaan,
hemZelf.
Dus kritiek is voor een rat altijd bedreigend. Als een rat denkt kritiek
te krijgen zal hij koud, afstandelijk en verontwaardigd reageren. Hij
probeert zich onmiddellijk los te maken van z’n interne angst om te
voorkomen dat hij nog meer kritiek voelt. Vervolgens zal de rat de
persoon die de geringschattende opmerking aan zijn adres plaatste
devalueren. Door kritiek te minachten en er koud of juist agressief
op te reageren minimaliseert de rat de impact en voorkomt hij
kritisch naar zichzelf te kijken. Hij zal de kritiek omdraaien en een
lawine van geprojecteerde rottigheid over de criticaster uitstrooien,
hem of haar van alles naar het hoofd slingeren wat er wel niet
allemaal aan hem/haar mankeert en dan een oordeel vellen wat altijd
negatief en kleinerend is. Dus kritiek hebben op een rat is volslagen
zinloos, een rat wil alleen maar geprezen, aanbeden en gewaardeerd
worden om als zodanig zijn grandioze zelfbeeld bevestigd te zien.
Maar een rat wekt veel kritiek op door zijn taktieken zichzelf beter
te voelen of omdat hij zijn eigen frustraties op anderen projecteert.
Een rat is dus altijd bezig elk woord op een goudschaaltje te wegen
of iets hem beschadigt (z’n zelfbeeld) of niet. Deze voortdurende
De Rat En Zijn Bende
De rat kan met z’n rattengedrag zijn hele familie terroriseren. Zoals
eerder genoemd mag de vuile was niet buiten gehangen te worden.
De terreur, het verbale, emotionele en soms fysieke geweld moet
verborgen blijven, de haat, angst en verwarring mogen niet zichtbaar
zijn voor de buitenwereld. De rat ontkent dit alles en speelt de
perfecte huisvader of –moeder naar de buitenwereld. Hij/zij zal niet
nalaten te vertellen dat hij/zij zich enorme zorgen maakt over de
anderen en dat hij er ‘alles’ aan doet ze een ‘goed leven’ te geven.
De rat is namelijk onmisbaar voor het zielenheil en ook fysieke
welbevinden van z’n familie. Het tegendeel van de realiteit.
De rat houdt ze in de greep van zijn valse werkelijkheid, stelt ze
bloot aan voortdurende emotionele bedreiging, schuld, schaamte,
creërt instabiliteit en houdt z’n familie verantwoordelijk voor alles
wat de rat als aanval op zijn zelfbeeld ziet en dat kan heel erg ver
gaan. Een kleine huishoudelijke opmerking is al voldoende om de
rat het ijs op de ogen te doen krijgen.
De Rat Is Kwetsbaar
Een rat is kwetsbaarder dan een gezond mens, ook al laat hij het
tegenovergestelde zien in zijn zucht naar macht en manipulatie.
Deze zucht komt voort uit angst en voortdurende bedreiging van
zijn manier waarop hij naar zichzelf kijkt en hoe hij zichzelf ziet in
46
je maakt dat ik je onderhanden moet nemen, waar je dus feitelijk
zelf om vraagt’. Of ‘als er wat rond te bazuinen valt, dan doe ik dat
zelf wel’, iets wat een rat natuurlijk niet snel zal doen. Met andere
woorden, het rattengedrag moet verborgen blijven, op straffe van
[vul zelf maar in].
Ondanks dat een rat zijn/haar gedrag ontkent, komt een confrontatie
met hard bewijs van zijn misdragingen hard aan. Een rat kan niet
tegen kritiek, en er is een kans dat hij/zij stopt met de terreur.
waakzaamheid maakt dat ratten als door een wesp gestoken kunnen
reageren op iets wat totaal niet als kritiek bedoeld is. Voorbeeld:
‘Wat een rotweer is het vandaag’, de rat zal daarop onmiddellijk
antwoorden ‘kan ik er wat aan doen!’.
Hoe belachelijk die opmerking is geeft aan dat een rat gaandeweg
zijn/haar leven er nogal een paranoïde denkwijze op na houdt, hij
meet alles af aan zijn eigen versie van de realiteit en gaat volkomen
voorbij aan hoe normale mensen reageren en wat de werkelijke
impact van een opmerking zou moeten zijn. De rat verliest zo het
contact met de realiteit en zal zich meer en meer terugtrekken in z’n
eigen wereld vol fantasiën over zijn onaantasbare grandiositeit.
Zolang de rat nog niet uit het veld geslagen is, dus zich nog immer
superieur vindt aan de rest van de wereld, zal hij er alles aan doen
zichzelf te ‘verdedigen’ om in balans proberen te blijven. Soms ook
ziet de rat kritiek als voedsel voor z’n ziel, hij heeft dan weer een
mogelijkheid om er flink op los te beuken om zichzelf beter, groter,
superieur te voelen. Kritiek hoeft niet altijd pijn te doen, het kan ook
een mogelijkheid bieden zichzelf weer eens te bevestigen.
Het rare is dat als er geen enkele aanleiding tot woede is bij een
rat, dat hij periodiek zelf de confrontatie opzoekt door uit het niets
iemand te grazen te nemen. Hij zoekt dan een conflict, wat soms
belachelijke vormen aan kan nemen. Voor degene die met de rat
omgaat is hier kop noch staart aan te ontdekken qua logica.
Als de familie het niet eens is met de rat, kritiek heeft, of leugens
en fictie, de zieke atmosfeer, de geheimzinnigheid, de aversie
tegen de waarheid, blootlegt waardoor het smoelwerk naar buiten
van de familie anders wordt dan dat de rat dat wil, dan begaat de
familie een doodszonde. Degene die het waagde kritiek te hebben
of openbaar te maken wat er gaande is kan rekenen op de zwaarste
straf uit het repertoire van de rat. In dit soort families is seksueel
misbruik geen uitzondering.
Doordat de rat zijn gedrag voortdurend verandert is hij moeilijk te
voorspellen. Sommige families zullen hun rangen sluiten en zich
gaan vereenzelvigen met de rat en zijn rattengedrag. Ze zullen
medestanders worden van de rat in zijn gefantaseerde en zelf
gecreërde universum, ze zullen de zwakheden van de rat ontzien en
zich gewilig laten straffen omdat ze zelf geloven dat ze het verdiend
hebben. Hier is sprake van een soort massapsychose onder de regie
van de rat.
relatie met zijn omgeving. Een rat laat die kwetsbaarheid merken
door woede.
Woede kan openlijke agressie zijn maar ook passieve agressie
(neerbuigend, minachtend, negeren, etc). Een rat kan exploderen,

voor gezonde mensen is de reden niet duidelijk, bij een woedeaanval
gaat het om destructie, dat kan een persoon zijn of spullen of iets
wat iemand gepresteerd heeft. Dat moet allemaal kapot.
De passief agressieve rat zal z’n object van afkeer de ‘silent
treatment’ geven, dit is negeren en een neerbuigende houding
tentoonspreiden waardoor je ontmenselijkt wordt, als je je daar
tenminste wat van aantrekt.
De rat creërt een sfeer van onderkoelde vijandigheid en dreiging.
De rat bedenkt hoe je op je plek te zetten en je te straffen, dit is
ordinaire wraakzucht en kan een lange tijd volgehouden worden.
Rattengedrag Puntsgewijs
Object = een ander mens.
Persoonlijkheid en gedrag:
Gebrek aan enthousiasme, geen plezier kunnen beleven aan dingen
die normale mensen wel plezier geven zoals eten, leren, sociale of
seksuele interactie, voortdurend verveeld zijn.
De wens steeds te varieëren en vrij te zijn, van het ene onderwerp op
het andere overspringend. Dit anders dan een normaal persoon.
Luiheid, altijd aanwezige vermoeidheid. Lammezakkerigheid voor
anderen.
Neerslachtig tot het punt van depressie, leidend tot
teruggetrokkenheid, zich losmaken en weinig energie.
Onderdrukking van affectie en vermijden van intimiteit, emotionele
oppervlakkigheid.
Zelfhaat.
Dit maakt het onmogelijk om te houden van of het ontwikkelen van
emotionele betrokkenheid en intimiteit met een ander.
Openlijke agressie:
Afgunst, woede, cynisme, botte vulgaire ‘eerlijkheid’.
Dit leidt tot afstand en/of een ziekelijke emotionele en/of sexuele
communicatie.
Verdedigingsmechanismen:
Grandiositeit, grandioze fantasiën.
Gevoelens uniek te zijn.
Afwezigheid van (functionele) empathie, of empathie via anderen,
dat kan ook een huisdier zijn.
Eis/vraag naar aanbidding, wil gevleid worden.
Het gevoel dat hij alles verdient (recht hebben op).
Exploitatie van objecten.
Objectivering/symbolisering/abstraheren en fictionaliseren van
objecten.
Manipulatieve gedragingen.
Gebruik van persoonlijke charme, de vaardigheid het object
psychologisch te penetreren, meedogenloosheid, kennis en
informatie van het object verkrijgen door interactie met het object.
Afstandelijke intellectualisering middels generaliseren,
differentiëren en categoriseren van objecten.
Gevoelens van alleskunnen en alwetendheid.
Perfectionisme en faalangst (verdrongen).
Deze mechanismen leiden tot emotionele vervanging (verering
en aanbidding in plaats van liefde) om afstand en afkeer van de
objecten te krijgen, om dis-intimiteit te creëren.
Menselijke interactie met de ‘echte’ rat is niet mogelijk.
Resultaten:
Narcistische kwetsbaarheid wat leidt tot narcistische beschadiging.
47
Ondertussen zal de rat je werk en reputatie proberen te vernietigen
of saboteren, dit alles vanwege z’n toenemende frustratie. Als je de
silent treatment negeert en/of omgekeerd hetzelfde doet (koekje van
eigen deeg, een rat vindt het vreselijk om genegeerd te worden), is
dat vragen om een woedeaanval na een poosje. Of de rat verzinkt
in zelfmedelijden vanwege JOUW vermeende wraakzucht en
desinteresse in hem of haar. Een rat een koekje van eigen deeg
geven werkt trouwens prima. Hij/zij zal het voorlopig uit z’n hoofd
laten je als object te gebruiken, of hij gooit je eruit.
Dit is beter te verdragen dan emotionele kwetsbaarheid en er vindt
snellere heling plaats.
‘Kind worden’ en kinderlijk/kinderachtig gedrag.
De innerlijke dialoog van de rat gaat als volgt: niemand mag mij
pijn doen, ik ben een kind en er moet van mij gehouden worden
zonder voorbehoud, oordeel of reden.
Dergelijke verwachtingen over liefde zonder voorbehoud bestaan
niet onder volwassen mensen onderling, en daarmee zijn deze
verwachtingen een obstakel voor een gezonde volwassen relatie.
Intensieve ontkenning van de werkelijkheid.
Door anderen wordt dit gezien als ontkenning, naïeviteit of pseudodomheid.
Voortdurend gebrek aan zelfvertrouwen aangaande zaken die niet
volledig onder controle te houden zijn, leidt tot vijandigheid t.o.v.
objecten en emoties.
Dwangmatig gedrag met tot doel de voortdurende angst te
neutraliseren en het dwangmatig zoeken naar vervangingsmiddelen
voor liefde (geld, prestige, macht).
Instincten en driften
Afwijzen van seks, lage frequentie van seksuele activiteit, leidt tot
minder emotionele betrokkenheid.
Frustratie van emotionele objecten door het vermijden van seks
moedigt verlating aan door het object.
Seksuele dis-intimiteit door voorkeur voor masturbatie, (anonieme)
seks met onvolwassen of niet passende objecten (die geen
emotionele bedreiging vormen door bijv. eisen) of het ontkennen
van de aanwezigheid van het object waarbij puur fysieke
bevredinging plaatsvindt.
Sporadisch seks met lange intervallen of drastische veranderingen in
seksuele gedragspatronen.
Fixatie op sex en lichamelijkheid, waarbij de rat tot op het curieuze
af geadoreerd moet worden en hier ook nadrukkelijk om vraagt,
ongeacht de prestaties.
Sex uitsluitend als behoeftebevrediging, niet als sociale interactie.
Dissociatie van pleziergevende dingen.
Vermijden van plezier tenzij ‘voor en ten pleziere’ van het object om
het te kunnen gebruiken, dit is nep.
Zich onthouden van kinderen opvoeden en/of het formeren van een
familie.
Kinderen als levensdoel zien als voorzetting van ‘de dynastie’, zorg
aan de ander overlaten.
Het object als een ‘alibi’ gebruiken, extreme ouderlijke en
monogame trouw, tot het punt van het negeren van alle andere
objecten waardoor er een sociale inertie ontstaat en ongezonde
fixatie.
Dit is een verdedigingsmechanisme van de rat om geen contact te
hoeven maken met andere objecten.

Relaties
Manipulatieve gedragingen, die in combinatie met gevoelens van
alleskunnen en alwetendheid leiden tot een soort van mystieke
immuniteit.
Sociale fricties leiden tot sociale sancties (tot aan gevangenneming).
Zich onthouden van intimiteit.
Totale afwezigheid van sociale investeringen/zorg/verantwoording.
Teruggetrokken leven, vermijden van buren, familie (nabije en
verdere), evenals partner en vrienden. Dit gaat op en af.
Schizofreen gedrag.
Actieve vrouwen- of mannenhaat met sadistische en antisociale
elementen.
Narcistische afhankelijkheid als vervanging voor emotionele
betrokkenheid.
Onvolwassen emotionele afhankelijkheid en gewoonten.
Objecten zijn inwisselbaar.
(afhankelijkheid van EEN object, niet HET object).
Beperking van contacten met objecten tot materiële en ‘objectieve’
transacties.
De rat heeft liever angst, bewondering en narcistische bevrediging
dan liefde.
Voor de rat hebben objecten geen recht op autonome existentie
behalve (soms) als ze primaire of secundaire bronnen van
narcistische voedsel zijn, dit komt zelden voor.
Conflicten uit het eerdere leven van de rat telkens opnieuw doen
gebeuren:
De rat is slecht en vraagt erom opnieuw gestraft te worden om
bevestiging te krijgen dat mensen kwaad op hem of haar zijn. Het
object wordt emotioneel op een afstand gehouden door afschrikking
en wordt constant getest door de rat die zijn negatieve kanten ten
volle aan het object toont. Het doel van negatieve afhoudende
gedragingen is na te gaan of de rat in z’n uniekheid het object uit
balans kan brengen, kan overrulen, en overheersen. Het object
ervaart emotionele afwezigheid, afkeer, afschrikking en onzekerheid.
Daarmee wordt het object aangemoedigd geen emotionele
betrokkenheid met de rat te krijgen, voor emotionele betrokkenheid
is namelijk positieve emotionele feedback nodig.
De grillige en eisende relatie met een rat wordt ervaren als een last.
Die relatie wordt gekenmerkt door een serie van erupties gevolgd
door rust.
De rat is in een relatie dwingend, opdringerig, dwangmatig en
De rat is god, hij bepaalt, jij bent niks.
48
tiranniek.
De realiteit wordt dusdanig cognitief geïnterpreteerd dat de
negatieve aspecten – echte maar meest nog verzonnen- van het
object uitgelicht worden (projectieve identificatie).
Dit zorgt ervoor dat er afstand blijft, voedt onzekerheid, voorkomt
emotionele betrokkenheid en activeert narcistische mechanismen
(zoals gevoelens van grandiositeit en machtsgevoelens) die op hun
beurt de afkeer en aversie van het object vergroten.
Voorbeeld opmerkingen van de rat hierin zijn: ‘Het object is niet
[een eigenschap] zoals de rat is’, ‘Object is vervelend’, ‘Object is
gevaarlijk want...’, ‘Een stabiele relatie is niet mogelijk want het
object is...’, ‘Ik vertel het object niks want dat is niet veilig bij hem/
haar’. Alles waarbij er een reden is voor des-intimiteit.
Een andere interpretatie door de rat is dat hij het object koos
vanwege een fout/omstandigheden/ om te redden/ buiten z’n
controle/onwetendheid/ onvolwassenheid/ op basis van gedeeltelijke
of geheel foute informatie.
Functioneren
Grandioze professionele investeringsfantasiën waarin de rat niet
geconfronteerd wordt met een practische professionele en constante
werkwijze.
De rat vermijdt succes om emotionele betrokkenheid en -
investeringen te vermijden.
Hij schuwt succes dat hem verplicht om te investeren en om
zich te identificeren met een bepaald doel en legt de nadruk op
werkterreinen waarin het onwaarschijnlijk is dat hij zal slagen.
De rat negeert de toekomst en plant niet.
Hij reageert pas als het niet anders kan (vaak laat). Zo is hij nooit
emotioneel verplicht.
De rat investeert het emotionele minimum in z’n werk, geen
enthousiasme.
Hij is niet doortastend en onderpresteert, zijn werk is slordig en
vertoont gedeeltelijke of totale defecten.
De rat is gauw verveeld en wil steeds afwisselend werk.
Hij voorkomt verantwoordelijkheid en neigt ernaar die op anderen te
schuiven terwijl hij weinig controlerend is. Andersom dwangmatig
controlerend komt ook voor, wat leidt tot inertie.
Kent geen besluitvormingsproces en indien wel dan is dat star.
Hij presenteert zich als een man van ‘principes’, maar die zijn nogal
onderhevig aan buien.
De rat reageert traag op veranderingen in de omgeving, verandering
is namelijk pijnlijk.
Hij is een pessimist, weet dat hij z’n baan of zaak zal verliezen, dus
hij is voortdurend bezig met het zoeken naar alternatieven en alibies.
Dit heeft tot gevolg dat er gevoelens zijn van tijdelijkheid, waardoor
hij inzet, betrokkenheid, toewijding, identificatie en emotionele pijn
voorkomt in geval van verandering of mislukking.
Functioneren en prestaties t.o.v. een partner: solitair leven (met
sterke nadruk hierop richting primair of secundair narcistisch
voedsel ‘ik vertel jou niks omdat jij ...’) of een andere partner.
Frequente verandering van roepingen voorkomt dat de rat een
duidelijk pad heeft en verklaart de noodzaak om te volharden.
Alle initiatieven die de rat ontplooit zijn egocentrisch, sporadisch en
discreet. Ze focussen zich op één aspect van de rat, zijn willekeurig
in tijd en ruimte, vormen niet een thematisch of ander consistent
geheel door continuïteit; ze zijn niet doelgericht.
De constructie van denkbeeldige, uitgevonden doelen met geen
enkele relatie tot de werkelijkheid, en de verwezenlijking daarvan.
Om te voorkomen dat er prestatietests afgenomen worden
en om het gevoel van grandiositeit en uniekheid te bewaren,
vermijdt de narcist vaardigheden te leren en te trainen (rijbewijs,

technischevaardigheden, computervaardigheden, systematische
kennis: academisch/niet academisch). Op deze manier is het ‘kind’
in de rat herbevestigd, omdat dit volwassen activiteiten zijn die
voorkomen moeten worden.
Het gat tussen de werkelijkheid en datgene wat de rat imaginair
projecteert (charisma, ongewoon veel kennis, grandiositeit,
Trappen, Bijten, Knijpen... Ze Doen Het Zo Graag
Klinkt dit vreemd in de oren? Het is toch echt wel zo. Ratten
hebben er plezier in jou pijn te doen, dat vinden ze een ‘grapje’.
Als je met schrik en pijn terugreageert vinden ze het helemaal
geweldig. Ze moeten echt enorm lachen. Als je ze de kast uitveegt
heb jij het gedaan. Ben je een zeikerd en stel je je aan. Je bent een
wraakzuchtig rotwijf namelijk. Zij doen toch niks?
Dat ze je heel venijnig pijn doen hiermee interesseert ze niets. Het
gaat ze om je reactie, of ze denken er helemaal niet bij na, daarom
komt dit gedrag identiek voor bij talloze ratten. Praat je erover met
iemand die ook bij een rat heeft gezeten dan zul je een zucht van
herkenning horen. Jij ook al? Doen ze het allemaal??? Ja, ze doen
het allemaal. Soms laten ze het een tijdje, maar het kan zomaar
zonder reden weer gebeuren want ratten trappen, bijten en knijpen
nou eenmaal. Je laten schrikken is ook zooo ontzettend leuk.
Binnensluipen in een donker huis, niet zo van ‘ik ben thuis’, nee
ze besluipen je en zeggen ineens keihard ‘Zo [naam]!!!’ Vooral als
je alleen thuisbent kan je dat een hartverzakking bezorgen. Oh wat
vindt de rat dat toch leuk. En ze zijn zwaar beledigd als je roept dat
je dat niet meer wilt.
Ratten kunnen je zomaar ineens heel gemeen behoorlijk pijn
doen. Maar het is niet voldoende om in de categorie lichamelijke
mishandeling te vallen. Een beet zal net geen tandafdrukken
achterlaten, knijpen te weinig blauwe plek en de trap is ‘precies’ op
de goede plaats om enorm pijn te doen maar geen afdruk achter te
laten, in je onderrug of tegen je stuitbeen bijvoorbeeld. Slaan doen
ze ook graag, niet op je billen maar erboven. Zeg je dààr weer wat
van dan ‘was het niet zo bedoeld’. Hoe vaak moet je dat pikken dat
het ‘niet zo bedoeld’ was? De rat uit de weg gaan als hij eraan komt,
om een eventuele beet, knijpen, slaan of trap te ontlopen of jezelf
beschermen met je armen (je borsten), geeft weer een beledigde
reactie en je bent hysterisch.
Ze doen dit veelvuldig, blijven het ook doen, hoe vaak je ook zegt
‘blijf van me af!’. Tel alle trappen, beten, meppen en knepen op qua
pijn en schrik, en je hebt het wèl over lichamelijke mishandeling.
Mannelijke ratten knijpen bij hun partner regelmatig heel hard in
de tepel en draaien die dan ook om. Zie je niks van: gegarandeerd
effect.
Waag het niet hem erop aan te spreken. Verbijt je pijn en ontloop
hem. Maar als je uit z’n buurt blijft of je beschermt je borsten met je
Leven In Een Leugen 2
Iedereen liegt wel eens, leugens zijn een deel van het leven. Ze
dienen voor ‘bestwil’, om emotionele pijn te voorkomen of te
genezen. Leugens kunnen eigenwaarde en zelfvertrouwen opkrikken
of het imago beschermen. Leugens zijn in de sociale interactie een
soort van ‘boter’ of ‘lijm’.
Je bent je heel goed bewust van het onderscheid tussen de leugen
en de werkelijkheid. Je weet de feiten en ‘wishful thinking’ neemt
het soms over, fantaseren. Veel van dit soort leugens worden nooit
ontdekt, over dat je vroeger een succesvol fotograaf was en nu
49
fantasiën) geeft hem constante gevoelens van een oplichter en
poseur te zijn en te leven in een onwerkelijk leven of een filmachtige
setting. Dit gevoel geeft op zijn beurt weer allerlei sensaties van
bedreiging, afgewisseld door compensatiegevoelens van immuniteit.
Daarom is de rat een manipulator.
handen kun je rekenen op een fikse portie kritiek, dat je schromelijk
overdrijft, dat je een preutse trut bent of hij gaat je proberen te
verleiden. Afhankelijk van in hoe verre je je geintimideerd voelt
(dat zit weer vast aan je positie t.o.v. de rat: je baas, je partner en
daardoor de verantwoordelijkheid voor je gezin of de angst op straat
gezet te worden door je weigering) zul je hieraan toegeven of niet.
Trappen gebeurt doorgaans tijdens een woordenwisseling, of als je
juist je mond houdt en je niet laat provoceren. De rat doet dit nadat
er een stilte is gevallen plotseling, of net als je wegloopt omdat je
niet langer op de rat in wilt gaan. Hij trapt je altijd als je met je rug
naar hem toe staat.
Slaan komt ook voor maar minder bij de geciviliseerde rat, dat vindt
hij ordinair en is geen ‘lolletje. Maar de plagerige tik is er eentje
die lang door blijft branden. Bijten is iets dat doorgaans tijdens het
vrijen gebeurt of tijdens een zgn. omhelzing. Zomaar plotseling
een beet kan volgen na een kus. Als dit de tepel is bij de vrouw is
dit om door de grond te gaan. Je bent op dat moment kwetsbaar,
fysiek, dus het is oppassen geblazen met een instinctmatige reactie
de kop van de rat weg te slaan of bliksemsnel om te draaien. Hij kan
namelijk nog vastzitten met z’n tanden in jou! Bovendien zal de rat
dit als een aperte afwijzing van hem in de rol van minnaar kunnen
zien, hij zal heel hard terugtrekken en het bed verlaten. Je kunt
rekenen op de silent treatment want de narcistische beschadiging
is heel erg bij hem. Je hebt hem ‘afgewezen’. Hij zal je negeren
en wellicht wekenlang van sex onthouden (gelukkig), maar hij zal
ook mistgordijnen gaan opwerpen, hij kan zonder wat te zeggen
wegblijven en een sfeer van instabiliteit creëren in een gezin door
te doen alsof hij een relatie buiten de deur heeft. Misschien heeft hij
dat ook wel, ratten zijn notoire vreemdgangers en zullen nooit de
relatie beeindigen zonder de nieuwe al in de week te hebben staan of
‘ingereden’ te hebben.
Kinderen worden doorgaans ook geknepen, gemept en getrapt. Als
een kind gaat gillen zal de rat de vermoorde onschuld spelen ‘ik
deed niks!’. De andere ouder zal het kind troosten. Kinderen zijn
makkelijke doelwitten, ze hebben instinctief vertrouwen in de ouder,
ook al is het een rat. Het zal dus de andere ouder moeten zijn die
voorkomt dat het kind getrapt of geknepen wordt. Trappen, knijpen,
meppen is kindermishandeling.
werkt in de horeca, of dat je moeder geen fotomodel was. Sommige
leugens dienen een gemeenschappelijk doel van de leugenaar en
de toehoorder. Het leven zou zonder dit soort leugens van een
kwetsend botte eerlijkheid zijn. Denk aan de liefde, als je geliefde
je realistisch beschrijft, zul je je er niet lekker bij voelen, wie is
perfect? Het liefdesspel is een voorbeeld van deze entertainende
leugens.
De rat verschilt hierin van normale mensen.

Hijzelf is een stuk fantasie, een leugen, om pijn te voorkomen en/of
die te voelen, om z’n grandiositeitsgevoel te voeden. De rat zakt
voor de realiteitstest, het vermogen realiteit te onderscheiden van
wat ingebeeld wordt. De rat gelooft heilig in zijn onfeilbaarheid,
alleskunnend en -wetendheid en z’n perfectie. De rat wil geen
confrontatie met de realiteit of deze toegeven voor zichzelf.
Hij dringt de mensen om hem heen zijn werkelijkheid en leugens
op als de enige ware werkelijkheid. Z’n partner, kinderen, collega’s,
vrienden, buren en zelfs vreemden moeten de rat ervoor behoeden
dat hij oog in oog komt te staan met de echte werkelijkheid
door wat hij uitkraamt te geloven en bevestigen. De rat wil geen
onenigheid, andere perspectieven of kritiek horen. Voor de rat IS
de leugen realiteit. De persoonlijkheid en het zelfbeeld van de rat
zijn onlosmakelijk verbonden met de waarschijnlijkheid van z’n
leugens en de acceptatie daarvan door jou of anderen in z’n directe
omgeving die hij als narcistisch voedsel ziet. De rat stopt ook veel
tijd en energie in zijn fantastische leugens, zorgt voor ‘bewijs’ en
zal zijn versie van de realiteit met hand en tand verdedigen met
een stelligheid die menigeen zal doen twijfelen of het toevallig
allemaal toch wèl waar is. Het resultaat van dit voortdurende
liegen en de leugens zelf geloven is dat de rat zichzelf een illusie
voortovert, waardoor hij tegendraads is, vooroordelen heeft en altijd
argumenteert.
In tegenstelling tot de leugens van normale mensen, zijn de
leugens van de rat er niet voor een bepaald doel: beschermen tegen
botte eerlijkheid bijvoorbeeld. Omdat het doel en de reden van
rattenleugens voor normale mensen niet te begrijpen is, zijn de
leugens van de rat buitengewoon verwarrend en niet te doorgronden
waarom de rat dat doet. De rat liegt over werkelijk alles en altijd.
De Rat Blijft Altijd Een Kind
Peter Pan, het eeuwige kind, de associatie met de rat doemt dan op.
De rat weigert op te groeien, z’n egoïsme en op zichzelf gerichtheid
zijn banaal, z’n kwajongensstreken, hooghartigheid en op- en
veeleisendheid doen je aan één ding denken: een verschrikkelijk
kind.
De rat is niet volwassen, hij ziet er aan de buitenkant als een
volwassene uit, maar daarmee is ook alles gezegd.
De rat is infantiel, zoals eerder al geschreven, z’n achtergebleven
gedrag correspondeert niet met wat hij in jaren heeft meegemaakt,
ook cognitief en emotioneel loopt de rat achter.
Dit is een staat die hij zelf verkiest en die hij zorgvuldig in stand
houdt. Sommige ratten praten zelfs met een kinderstemmetje of
nemen de lichaamstaal van een kleuter over.
Ze laten zich soms zelfs corrigeren als een klein kind, ook met de
bijbehorende gedragingen van een klein kind. Dit is een hele rare
gewaarwording want diezelfde rat heeft je de dag ervoor met alles
Zo Almachtig als de rat is, hij kan zich
gedragen als een klein kind.
50
Hij liegt om te voorkomen dat hij zichzelf ziet zoals hij werkelijk
is, en hij liegt daar weer overheen om te voorkomen dat feit en
fictie een gat vormen, dus met leugens moet dat weer dichtgemaakt
worden of voorkomen worden dat het wijder wordt. Het is een
aaneenschakeling van leugens waar de rat dikwijls in verstrikt raakt.
Als je de rat confronteert met z’n leugen(s), liegt hij daar weer
overheen, verzint hij nieuwe argumenten en vaak wordt hij
agressief. Agressiviteit ligt altijd heel dicht aan de oppervlakte bij
de rat.
We zijn eraan gewend te leven met wanen en leugens en dat we
ermee weg kunnen komen zolang ze een doel hebben en niet
graverend zijn voor anderen, het is een deel van ons sociale leven te
overdrijven en de verhalen soms wat op te poetsen. Dat is totaal wat
anders dan hoe de rat liegt. We mogen hem niet confronteren met
z’n leugens, ondanks dat ze te gek zijn om waar te zijn, onlogisch,
niet kloppen of ons in de problemen brengen t.o.v. hem of derden.
Als we dat wel doen vormen we een bedreiging voor de rat z’n
fantastische daden en fictieve werkelijkheid. We moeten de rat de
andere wang toekeren, onze ogen neerslaan. Dat laatste meest nog
door schaamte en verlegenheid.
Vanaf het eerste moment maakt de rat ons duidelijk dat het op zijn
manier moet en dat dat de enige manier is. Zijn agressie, soms ook
geweldadigheid, kunnen zomaar ineens tot uiting komen. In eerste
instantie lijkt de rat charmant, maar ook dan zijn er al signalen van
aanstaand misbruik. Medestanders van de rat kennen dit, ze voelen
de dreiging en voorkomen een conflict door te doen alsof ze de
rat z’n sprookjes geloven. Dit om henzelf niet in moeilijkheden
te brengen t.o.v. anderen en niet t.o.v. de rat. En zo legt de rat zijn
omgeving z’n virtuele realiteit op, met desastreuze gevolgen voor
beiden.
duidelijk gemaakt dat hij dominant is en de Enige Weg en Waarheid.
Maar de meeste ratten zijn subtieler in het weigeren van de
verantwoordelijkheden, zorg en verplichtingen die horen bij het
volwassen zijn. Zo willen ratten vaak geen vaardigheden opdoen die
bij een volwassene horen of zich op een volwassen manier scholen.
Ze willen ook de verantwoordelijkheid niet dragen tegenover
anderen, maar in het speciaal niet tegenover hun partner, kinderen,
ouders.
Ratten wisselen vaak van beroep, of wisselen van belangstelling
binnen hun beroep, ze trouwen nooit of veelvuldig, ze vormen geen
familie en zo dat wel gebeurt raken ze die weer kwijt, ze vormen
geen wortels, kunnen geen echte vriendschappen onderhouden of
zinvolle relaties aangaan.Veel ratten blijven aan hun ouders hangen,
of hun oorspronkelijke familie, als het daar geen oorlog is. Door
zich vast te houden aan ouders, kan de rat z’n kindrol blijven spelen,
daarmee voorkomt hij dat hij volwassen beslissingen moet nemen of
verantwoordelijkheden moet dragen of pijnlijke keuzes moet maken.
Hij laat alles wat te maken heeft met verantwoordelijkheid of
dingen die volwassenen nou eenmaal moeten doen zoals zorg, over
aan anderen; z’n ouders, partner etc. Hij voelt zich ongebonden,
een vrije geest, een Levenskunstenaar en is er klaar voor de
wereld over te nemen, met andere woorden hij is alleskunnend en
alomtegenwoordig.
De rat kan ook zijn verantwoordelijkheden als volwassene t.o.v.
z’n partner, kinderen, ouders omzetten in een soort surrogaat-verantwoordelijkheid,
surrogaat-zorg. Hiermee zet de rat z’n volwassenheid
in een mistiger en minder van hem vragend licht. De sociale

verwachtingen van een partner, man, vader zijn duidelijk voor
iedereen, maar niet die van de nepper, poseur, acteur of nep-ouder
die de rat is. Door het investeren in bestaande familie, voorkomt
de rat dat hij een nieuwe familie opricht en dat hij z’n leven in de
rol van volwassene moet zien. De volwassenheid van de rat is er
eentje die soms aan- en meest afwezig is, zijn volwassenheid is een
imitatie van de echte.
De rat weigert op te groeien tot een volwassene omdat hij daarmee
de onvermijdelijkheid van volwassenheid kan voorkomen
die gepaard gaat met pijnlijke ervaringen, persoonlijke groei en
zelfrealisatie. Door een kind/kleuter te blijven passen al z’n narcistische
behoeften en defensiemechanismen in zijn innerlijke wereld.
Rattigheid is een kinderlijk defensiemechanisme tegen misbruik en
trauma in de jeugd of vroege adolesencie. Daarmee is rattengedrag,
in de kwaadaardige vorm, onlosmakelijk verbonden met kindermishandeling
of mishandeling tijdens de jeugd waarin de emoties
en cognitieve reacties misvormd zijn en een vreemd wereldbeeld
getriggerd. Zeg rattigheid, dan zeg je kindermishandeling.
Onder kindermishandeling wordt niet alleen het onthouden van
bevestiging, warmte en liefde gerekend maar ook verwennen,
aanbidden, overwaarderen en idealiseren van het kind. Ook dat zijn
ingrediënten om ratjes te kweken. Ratjes die eraan gewend zijn
excessief in de watten gelegd te worden, aandacht te krijgen en
bewondering, raken eraan verslaafd.
Het is gewoon zo dat kinderen weg kunnen komen met rattengedrag.
En ratten weten dat. Ze zijn soms jaloers op kinderen, proberen zich
ermee te vereenzelvigen, ermee te wedijveren als het gaat om narcistisch
voedsel. Het is zelfs zo dat kinderen hun grandiose zelfbeeld
wordt vergeven, dat ze egocentrisch zijn en op zichzelf gericht, dat
ze hun prestaties mogen overdrijven, hun talenten en vaardigheden
‘ik kan héél goed....’ zelfs aangemoedigd wordt. Dit gedrag wordt
namelijk aangemoedigd om hen zelfvertrouwen op te laten bouwen.
En precies deze overdreven gedragingen zijn het die de rat
zo verschrikkelijk maken. Denk aan de kinderlijke fantasiën over
grenzeloos succes, beroemdheid, alleskunnendheid en briljant zijn
‘Ik word later professor!’. En bij jongelui vinden we het normaal
dat ze zich nogal bezighouden met sexualiteit, uiterlijke schoonheid/
vertoon en sexuele prestaties (zoals de somatische rat), of ze maken
zich sterk voor een ideaal, en ze fantaseren over eeuwigdurende allestrotserende
liefde.Wat normaal is voor een 16 of 17-jarige is later
als ziekelijk te bestempelen. Dit komt door de normale ontwikkeling
die mensen doormaken van hun kindertijd tot volwassenheid. Alle
De Ouder Wordende Rat
Ratten worden niet waardig oud. Zijn verweerde lichaam en
overspannen geest zullen hem tegelijkertijd overvallen, hij kijkt naar
het verwrongen gezicht in de spiegel en hij weigert zijn toenemend
falen te accepteren. Hij is er gewend aan als ontzagwekkend gezien
te worden, de ontvanger van bewondering (even los van hoé)
en hij begint sociaal geïsoleerd te raken en wordt langzaam een
zielige figuur die meer en meer beroofd wordt van zijn ‘talenten’
de wereld en mensen om hem heen te regisseren. De rat lijdt aan
een soort van mentale verouderingsziekte, hij veroudert ook sneller
dan de gemiddelde mens en hij heeft het idee dat hij slachtoffer is
van een tijdssprong en verkeert constant in een soort van midlife
crisis. Zijn oude charmes als de grote intellectueel, de acteur,
het idool, de hengst, de gewilde man, zich het centrum van het
universum voelend, worden steeds dunner en ijler. Hij, die het
51
dingen gebeuren op z’n tijd, wat niet strookt met de tijd wijkt af en
verwart.
Jonge kinderen zijn ervan overtuigd dat ze uniek, speciaal zijn.
Dat ze alleen maar begrepen worden door [..], geassocieerd willen
worden met [...], behandeld moeten worden als [...], of iets anders
speciaals of unieks of door hoog geplaatste mensen [de koningin]
etc. Jonge kinderen en kleuters vinden dat ze recht hebben op het
vervullen van hun behoeften, dat moet automatisch gebeuren door
de verzorgers, ze eisen dat ook, dwingen dat af, hoe onredelijk
soms ook. Ooit een kind op de grond van de supermarkt zien
krijsen omdat het snoep wil? Dat gedrag bedoel ik. Ze willen een
prioriteitsbehandeling. Langzaam groeien ze op met het besef ook
rekening te houden met anderen, empathie te voelen en de grenzen
en wensen te respecteren van anderen. Ook hier, de rat wordt niet
volwassen, dit gedrag kennen we maar al te goed van de rat.
Na verloop van tijd door het proces van socialisering leren
jongvolwassenen dat er voordelen zijn aan samenwerken met
anderen en erkennen ze de intrinsieke waarde van elk persoon. De
rat doet dat nooit. De rat kiest er bewust voor het 6-jarige kind te
blijven of de 12 of 16-jarige.
Tieners hebben heel veel aandacht nodig, bewondering en
bevestiging. Het is in deze fase dat zelfregulatie plaatsvindt en dat
er iets komt als eigenwaarde. Ratten blijven eeuwig afhankelijk van
anderen voor hun eigenwaarde en zelfvertrouwen. Ze zijn kwetsbaar
en gefragmenteerd en daarom overgevoelig voor kritiek, ook als het
overdrachtelijk bedoeld is of als ze die zelf inbeelden.
Ratten exploiteren anderen zoals kinderen dat ook doen, om te
krijgen wat ze willen hebben. Hele jonge kinderen tot een jaar of
6 kennen geen empathie, ze kunnen zich niet identificeren met
anderen, of erkennen of het accepteren van andermans gevoelens,
voorkeuren, prioriteiten en keuzes. Zowel de volwassen rat als jonge
kinderen zijn jaloers op anderen en ze zullen proberen de reden van
hun frustratie te vernietigen of pijn te doen. Beiden gedragen ze
zich arrogant, uit de hoogte, voelen ze zich superieur, alleskunnend
en wetend, immuun, en alomtegenwoordig (magisch denken). En
ze worden razend als ze gefrustreerd zijn, tegengesproken worden,
uitgedaagd worden of geconfronteerd.
Dit zijn beangstigende overeenkomsten tussen het gedrag van een
6-jarige en dat van een volwassen rat! Heel beangstigend, maar de
rat leert niet en is niet te corrigeren.
zwarte gat was die de energie van anderen opzoog, ze drooglegde
en onverschillig hun uitgemergelde karkassen opzij schopte om
verder te gaan naar de volgende rattenhap, raakt gedesillusioneerd
omdat zijn gereedschapskist te duidelijk zichtbaar is. Hij heeft
de macht niet meer anderen te bespelen en zand in de ogen te
strooien, hij is zuur en verbitterd en teleurgesteld in z’n hele
verzonnen leven. Mensen zijn op hun hoede voor de oudere rat, hun
goedgelovigheid is verdampt, de rat z’n crediet is opgebruikt. De
rat past zich echter niet aan, aan deze veranderde omstandigheden,
de rat is statisch, kan zich niet meeveranderen. Hij valt terug in
oude gewoonten, die hij opnieuw aanneemt maar die grijs zijn,
hij bezwijkt voortdurend voor vroegere verleidingen. Hij is een
rondwandelende aanfluiting, geaccentueerd door de ontkenning
van de realiteit, die hij altijd weigerde omdat hij weigerde
volwassen te worden. De rat is het eeuwig misvormde kind

De oudere rat wordt slordig, het gaat meer en meer door de mand
vallen en hij wordt eenzamer en eenzamer.
geworden, door het ontlopen van de realiteit, door het gevecht
zichzelf niet te accepteren maar een nieuw zelf te creeëren door z’n
omgeving te domineren en de leugen te incorporeren zodat hij zelf
de leugen is. De rat is een rotkind met een verwrongen geest, maar
nu in het verdroogde lichaam van een oude man, waar geen lol aan
is.
Altijd kon de rat vertrouwen op z’n strategiën, maar het leven
neemt hem nu te grazen. Hoe ouder de rat wordt, hoe gemiddelder/
doorsnee hij wordt. Er is geen narcistisch voedsel meer te vinden om
z’n grandioze zelfbeeld aan te ontlenen. Hoe rijk hij ook mag zijn
of zich voordoen, geen vrouw zal hem meer willen hebben. Zo een
vrouw in de fantasiën van de rat stinkt, ze zal heel snel doorhebben
dat hij een nep-artiest is.
Ratten zijn slecht voorbereid op de toekomst. Hoe groter het
gat tussen zijn pretenties en prestaties, hoe meer hij aan spot en
verachting onderhevig zal zijn.
Er zijn maar weinig ratten die rekening houden met regenachtige
dagen in de herfst van hun leven. Er zijn er maar weinig die
voorbereid zijn op de toekomst als oude rat, door bijvoorbeeld een
De Verlaten Rat
Er komt een moment dat de partner, kinderen, vrienden de rat
verlaten vanwege zijn destructieve gedrag, om hun vege lijf en leven
te redden. Ook kan het zijn dat de rat niet voldoende voedsel vindt
in zijn naasten omdat ze niet ‘juist’ reageren op zijn manipulaties
en agressieve aanvallen door hem bijv. te negeren en zich niet meer
aangesproken te voelen. De rat komt zonder voedsel te zitten!
De rat raakt hierdoor gedesillusioneerd en trekt zich nog meer
terug uit de realiteit. Om z’n verwonde Zelf te troosten verzint
hij een mengsel van leugens, halve waarheden en vreemdsoortige
interpretaties over de gebeurtenissen om hem heen. Deze manier
van oplossen van zijn verwondingen kan op verschillende manieren
52
familie of bestendigde relatie te bouwen. De rat die zijn ‘roeping’
achterna is gegaan, eindigt in bittere eenzaamheid. Hij heeft de
liefde van z’n partner verkwanseld, en/of die van z’n kinderen
en maatjes. Hier en daar koopt hij nog wat aandacht in, maar als
daarvoor een andere bron is bij de gebruikers van de rat (vaak de
kinderen), dan is het over.
Het contrast tussen zijn jeugd en topjaren en de vervallen
werkelijkheid van het nu, geeft een permanente narcistische
beschadiging. De rat zal zich dieper in zichzelf terugtrekken om
enige troost te vinden. Hij trekt zich terug uit zijn universum
dat bestaat uit grandioze fantasiën. Daar, op die plek, op het
psychotische af, zal hij z’n wonden likken en zichzelf geruststellen
met de trofeën uit zijn verleden. Een zeldzame minderheid van
ratten aanvaardt hun lot fatalistisch en met humor. Deze minderheid
‘geneest’ op wonderbaarlijke manier van hun diepgewortelde
defensiemechanismen als ze oud zijn. Ze verliezen hun rattigheid en
confronteren de buitenwereld met het evenwicht en de kalmte dat zij
misten toen ze gevangenen waren van hun eigen vervormde verhaal.
Dergelijke veranderde ratten ontwikkelen nieuwe meer realistische
verwachtingen en hoop die evenredig zijn aan hun talenten,
vaardigheden, prestaties en opleiding. Ironisch genoeg is het te laat.
Ze worden uit de weg gegaan, genegeerd. Ze worden niet meer
uitgenodigd voor wat dan ook in sociale context. Ze krijgen de
schuld van dingen ook als ze die niet gedaan hebben, en als ze iets
doen zullen ze daarvoor niets terugontvangen. Ze worden constant
gestraft voor wie ze waren. Dit is de ‘poëtische’ gerechtigheid die
de rat ondergaat. Ze worden rattig behandeld door hun voormalige
slachtoffers. Uiteindelijk krijgen ze een koekje van eigen deeg,
bitter, de oogst van hun eigen toorn en arrogantie.
De rat heeft nooit geleerd zijn falen in succes te veranderen,
vernedering in overwinning, frustratie in geluk. De rat zag geen
reden te investeren in persoonlijke vaardigheden en ontwikkeling,
ervan overtuigd dat zijn geweldige zelf voldoende was. Hij vond
dat hij het recht had op ‘zijn’ in plaats van ‘doen’ vanwege z’n
geboorterecht.
De rat was een nep-aristocraat, daarom had hij het recht de realiteit
te negeren en diezelfde realiteit krijgt hij keihard voor z’n kiezen.
Door het structureel perverteren van het leven ontbeert hij empathie,
compassie, het inzien van zijn mogelijkheden en limiteringen en
die van anderen, realistische verwachtingen omtrent hemzelf en
anderen, persoonlijke grenzen, samen kunnen werken, sociale
vaardigheden, volharding en doelgerichtheid, het kunnen uitstellen
van beloning tot dat deze werkelijk verdiend is. Alles mist de rat,
tot groot verdriet van zijn omgeving. Ook de ouder wordende rat is
geen pretje.
plaatsvinden.
Een masochistische ontwijkende houding aannemen waarbij de
rat z’n woede deels naar binnen richt en zichzelf straft voor zijn
falen. Voordeel van masochistisch gedrag is dat de rat op deze
manier de aandacht trekt van z’n publiek. Aandacht waar hij zo
naar smacht. Dit masochistische gedrag typeert zich in z’n werk te
ondermijnen, verlies aan decorum, het verwaarlozen/vervuilen van
z’n leefomgeving, de pleziertjes die hij nog heeft af te schaffen,
z’n relatie te verwoesten en pogingen kritiek te genereren wat
negatief rattenvoedsel is, maar toch voedsel. Zelf veroorzaakt falen
is de rat z’n manier om te bewijzen dat hij de meester is over z’n

eigen lot. Of zich verliezen in verslavingen die ook een doodlopende
weg vormen. De rat is destructief, ook naar zichzelf.
Masochistische ratten zorgen er dus voor dat ze in zelfdestructieve
omstandigheden geraken waarbij succes onmogelijk is. Ze worden
onzorgvuldig, stoppen zomaar met iets, zijn altijd moe, verveeld, en
maken zich los door hun passieve agressie te richten op hun eigen
leven dat ze hiermee saboteren. Ze herkrijgen hun alleskunnendheid
en alomtegenwoordigheid door te kiezen voor hun eigen lijden.
De rat zijn aangekondigde en publieke zelfmedelijden is een
manier om z’n eigenwaarde op te krikken, door de aandacht die hij
wellicht krijgt. Zijn beproevingen en lijden geven hem in zijn ogen
de uniekheid terug, het heilig zijn, deugdelijkheid, veerkracht en
betekenis, hij is zijn eigen voedsel geworden.
Ook een mogelijkheid is te verzinken in antisociaal gedrag, waarbij
de nog bestaande grenzen volledig overschreden worden. De
hongerende antisociale rat vindt dat anderen geen recht hebben
op zijn talenten, superioriteit, enorme brilliance en kosmisch
belangrijke missie, z’n perfectie en onmisbaarheid. De rat heeft een
natuurlijke affiniteit met de crimineel, zijn gebrek aan empathie
en falende sociale vaardigheden, afwezigheid van een geweten en
voortschrijdend inzicht, kunnen in hem ineens de crimineel doen
opstaan in volle hoedanigheid. Hij manifesteert zich als een socio-
of psychopaat, negeert de wensen en noden van anderen, overtreedt
de wet en schendt alle rechten, zowel de moreel ethische als de wet.
Hij veracht mensen en straft de onwetenden en ondankbaren in zijn
ogen die verantwoordelijk zijn voor zijn honger. Deze rat brengt het
leven, spullen en de veiligheid van anderen in gevaar.
Schizofreen gedrag is niet onbekend bij veel ratten. Als alle
verdedigingsmechanismen van de rat falen kan hij middels zichzelf
voor te liegen weer in het middelpunt komen te staan. Hij wordt nu
echter z’n eigen publiek, en soms is hij dan ook werkelijk zijn enige
publiek, hij wordt zelfvoorzienend in zijn narcistische voedsel.
Deze schizorat ziet de kleinste opmerking gelijk als belediging of
kritiek. De waan waarin hij leeft maakt dat iedereen ‘tegen’ hem
is. Hij denkt dat anderen over hem roddelen, hem beschimpen, dat
z’n email gekraakt wordt etc. Hij is ervan overtuigd het doelwit
te zijn van kwaadaardige aanvallen op zijn persoon. Er wordt
samengezweerd, hij voelt zich vernederd, hij wordt gestraft,
z’n spullen worden hem afgenomen, hij wordt aan de bedelstaf
gebracht, hij wordt psychisch en intellectueel opgesloten, hij wordt
gecensureerd, hij wordt gedwongen tot actie of juist inactiviteit,
hij wordt bedreigd, z’n hoofd wordt gehersenspoeld, hij wordt niet
serieus genomen, geslachtofferd en zelfs vermoord. En dat speelt
zich allemaal in zijn hoofd af. De realiteit is totaal anders. Deze
ratten kunnen zich volledig afzonderen, alles gaat natuurlijk door
in hun kop. Ze onthouden zichzelf van sociale interacties, verliefd
worden, sex hebben, of zelfs praten of mailen met anderen. Ze
worden kortom schizofreen, niet vanwege sociale verlegenheid
maar omdat dat hun keuze is en zo voelen ze het ook. ‘Deze kwade
ondankbare wereld verdient mij niet’, iets in die trant, ‘ik ga daaraan
mijn kostbare tijd niet meer verspillen’. Een variant op deze rat,
die terugkruipt in een gefantaseerde realiteit is de rat die agressief
wordt in deze state of mind. Ze reageren geweldadig op hun interne
conflict geen voedsel te hebben. Ze worden verbaal, psychisch
en heel soms ook fysiek mishandelend. Ze beledigen, kastijden,
tuchtigen, schelden, vernederen, bespotten hun naasten (vaak goede
sympathisanten en geliefden).
53
Als het rattenvoer op raakt, de oudere rat door z’n slordigheid
geen nieuw voer vindt dat hem voldoende bevrediging geeft, dan
wordt hij zijn eigen rattenvoer.
De oudere rat wordt steeds destructiever, hij weet de negatieve
spiraal niet om te buigen want hij bezit de woorden en dus de
gedachten niet meer.
Een rat is atlijd destructief, ook naar zichzelf.
Het loopt nooit goed af met een rat.
Dit gedrag lijkt erg op het normale gedrag van de kwaadaardige
rat, alleen is de reden anders, nu omdat de rat geen voedsel krijgt.
Ze exploderen bij niet-uitgelokte uitingen (de trigger zit in de rat
zelf) van verontwaardiging, rechtdoen, veroordeling, kritiek en
schuld die de rat denkt te ervaren door zijn fantasierealiteit. Zij
interpreteren zelfs de meest onschuldige, onopzettelijke opmerking
als speciaal ontworpen om hem te provoceren en te vernederen. Ze
zaaien angst, afkeer, haat, afgunst en boosheid. Ze vechten tegen de
windmolens van de werkelijkheid - een zielig gezicht maar niet iets
om medelijden mee te krijgen. Maar vaak veroorzaken ze echte en
blijvende schade - en in deze situatie, van de verlaten rat, gelukkig
voornamelijk aan zichzelf.

Naschrift
Tot zover e.e.a. over de rat opgetekend uit interviews, ervaringen
van (ook Amerikaanse) forums, eigen ervaringen en overige
correspondentie en gesprekken.
Het is de rat die je leven tot een hel kan maken, vaak heb je het zelf
niet door als je er middenin zit omdat je bezig bent met overleven
wat iemand me vertelde toen ik als een menhir van Astrix en Oblix
barstte en aan gruzelementen ging toen ik afstand begon te nemen.
Ik heb mezelf ook een afschuwelijk ‘rat’ voor ogen gedraaid omdat
het eigenlijk té erg is. Je vraagt je af waaraan je dit alles verdiend
hebt wat de rat je aandoet, je doet je best, zoals altijd en het is nooit
goed en er wordt schandelijk misbruik van je gemaakt.
Ook mensen in je omgeving wenden hun hoofd af. Ze willen niet
zien hoe de rat is, vaak ook omdat zij voordeel denken te behalen bij
hun contact met de rat. Zogenaamde vrienden en kennissen waarmee
je lange tijd optrok, kiezen partij voor de rat. Je ziet en hoort ze al
snel niet meer. Dit geeft je een extra duwtje de put in, want wie kun
je nog vertrouwen? Waren deze mensen het wel waard tijd mee door
te brengen? Ze ontkennen jou en je ‘werken’ dus zoals je bent en
laten zich verblinden door de rat.
Je staat alleen, ook al is het rattige misbruik open en bloot en
voltrekt het zich recht voor hun neus!
Het tegenkomen van een rat in je leven, die jou en je leven
ondersteboven zet en uitschudt, daar is niks ‘leerzaams’ aan.
Het is een ervaring waar je niks wijzer van wordt in positieve zin.
Zo je om deze ervaring hanteerbaar te maken voor jezelf er een lesje
uit wilt leren: je kent je grenzen en je weet wat er gebeurt als die
overschreden worden, je hebt pijn, angst, terreur en onderdrukking
ervaren, je weet nu dat niet alle mensen ‘aardig’ of ‘normaal’ zijn
of zijn wat ze lijken te zijn als je ze nog niet goed genoeg kent
(minstens 2 jaar!).
Bij ratten duurt het lang, soms wel een paar jaar, voordat hij
je gaat vernietigen. En zelfs als hij daarmee bezig is wil je het
niet waarhebben en zien hoe je behandeld wordt. Dat is een
beangstigende gedachte, want waarom heb je het toegestaan en
zover laten komen? Dat is alleen maar omdat jij de realiteit niet
waar wilde hebben. De realiteit voldeed niet aan jouw fantasie
van een ideale realiteit of aan ‘hoe het hoort te zijn’ en je pastte
overal een mouw aan, hoopte altijd op betere tijden als jij je maar
zou aanpassen om de toorn van de rat te ontlopen. Je durfde bij
de rat geen verantwoordelijkheid neer te leggen voor de eeuwige
conflicten, moest je verdomme wagen dat te doen! De rat was altijd
perfect en had de enige waarheid.
Ook heb je ervaren hoe je klem en onder druk gezet kan worden
door je verplichtigen, je eigen normen en waarden, (deels) financiële
afhankelijkheid, omdat je bij de rat woonde en zelf geen huis meer
had, je angsten, je verantwoordelijkheidsgevoel en door wat je
bereikt hebt (ondanks de aanhoudende tegenwerking van de rat)
om dat te beschermen. Je bent chantabel, omdat je uit eigenwaarde
niet alles vernietigd wil zien door de rat. Het slachtoffer van de rat,
die de benen heeft genomen of aan de kant gezet is door de rat, zal
steeds weer terugdenken aan de tijden dat het wel oké was. Maar het
is niet normaal er vanuit te gaan dat die paar hoogtepunten (meest
nog geïdealiseerd door jou of werkelijk extreme hoogtepunten die
je nooit eerder beleefd hebt) te zien als de stemming en sfeer die
er heersten, een bromtoon die altijd doortrilde, hoe leuk het ook
was. Voor één negatieve ervaring heb je drie positieve nodig om
de negatieve te neutraliseren. Dit geldt niet als de impact van de
54
negatieve ervaring zoals het schenden van vertrouwen, de straffen
die je ondergaan hebt, de vernederingen, de totale basis wegslaan
onder de zgn. relatie met de rat te erg voor woorden waren.
Iemand die je voortdurend verraadt, die je niet respecteert,
die over jou en je gevoelens heen stampt, die je bedreigt en
onder druk zet om de meest belachelijke dingen (je mag bijv.
geen Eigen Mening hebben), die je ontmenselijkt, straft,
uithongert, slaat, voor gek zet bij anderen, blootstelt aan
extreem gevaar, alles wat menselijk gezien nodig is in je leven en
in een volwassen gelijkwaardige relatie ontzegt, en alle rechten
ontneemt te leven zoals je bent en zoals jij verkiest en nodig
hebt, dat is nooit nooit nooit te ‘neutraliseren’.
Zo’n relatie grijpt diep in op je basis, je wortels, je
oorspronkelijkheid (mag je niet zijn), en er is niks dat de gaten die
geslagen worden kan vullen. Er is misbruik gemaakt van alles wat
goed was aan je. Daarom werd je de prooi van een rat.
Van redelijkheid is nooit sprake geweest, de rat heeft nooit van je
gehouden of je gewaardeerd om wie je bent, waar hij je op uitkoos
was alles waarom hij je een tijdje later haatte, toen je aan de haak
hing.
Alle jaren dat je in de omgeving van de rat hebt verkeerd zijn één
grote leugen geweest. De leugen van de rat en je eigen leugen omdat
je die van de rat niet waar wilde hebben. Dat is pijnlijk. Er is geen
enkele troost, zingeving of ‘les’ te trekken uit ervaringen met een
rat. Wat je meemaakt en ‘leert’ bij de rat draagt niet positief bij aan
je levensgeluk. Eerder zit je opgescheept met eeuwig wantrouwen
jegens mensen, want je weet dat je in de val van een rat kunt trappen
en dat het heel lang duurt voordat je dat doorhebt. En zie er maar
weer eens uit te komen als je beroofd bent van alles wat je was en
had. Ook al ben je een sterk mens, die zich niet snel uit het lood
laat slaan, in practische zin zit je toch met een reeks problemen
van destructieve aard, die een herstart niet makkelijk en soms zelfs
onmogelijk maken.
Deze problemen, meest voor vrouwen en vrouwen met kinderen
die de rat ontvlucht zijn, trekken diepe sporen in het verdere leven.
Terug bij af als het ging om een langdurige relatie met de rat, maar
deze ‘terug naar af’ is totaal anders dan zoals je normaliter je leven
opstart en vormgeeft vanuit je eigenheid vol vertrouwen in de
toekomst en bruisend van energie. Zoals bij het spelletje ganzenbord
is ‘terug naar af’ eerder dat je uit de gevangenis of uit de put komt.
Je zit halverwege het spel en je hebt niks meer. Al je voorgaande
worpen hebben totaal geen betekenis meer dus zekerheden bestaan
niet meer. Alle investeringen die je deed in je leven ‘voor de rat’ zijn
verdampt inclusief jijzelf zoals je gemotiveerd, vol enthousiame en
positiviteit in het leven stond.
Wie met een rat te maken heeft gehad weet na het lezen van dit
boekje dat wraakzucht, blijvende boosheid richting de rat totaal
zinloos is. De rat voelt niks, en zo hij wat voelt dan uit hij dat door
destructief rattengedrag naar een nieuw slachtoffer of naar zichzelf.
Een rat leert niet, heeft geen voortschrijdend inzicht dus een
boodschap achterlaten voor de rat is totaal zinloos.
Beter richt je je op andere dingen.
De rat komt altijd op een verschrikkelijke manier aan zijn eind. Zijn
leven IS de hel, troost je maar met die gedachte, je maakte er deel
van uit.

Diegenen die het lukt een ‘leven na de rat’ op te bouwen in
harmonie, met vertrouwen en omringd door Echte Mensen,
zijn bewonderenswaardige mensen voor hun (veer)kracht en de
vaardigheid de juiste keuzes te maken op het juiste moment en
geluksvogels met een dosis... mazzel.
Er zijn er ook die het vertrouwen in alles verloren hebben en
sommigen meten zich rattengedrag aan, omdat dit effectief bleek.
Daarmee wordt ook de verschrikkelijke realiteit ondergeschoffelt,
weggefantaseerd en de confrontatie met jezelf voorkomen.
Of dit een keuze is weet ik niet. Kan het me wel levendig
voorstellen en heb het ook zien gebeuren. Doorvechten tegen de
rat die je verlaten hebt is ook een optie. Wellicht dat je op een dag
moegestreden bent. Maar geen wraak is zoet genoeg om wat er in
jou kapot gemaakt is weer heel te maken. Dat lukt niet met wraak.
Noch met boosheid, noch met verdriet. Op de vraag hoe om te
gaan met de littekens die de rat in je veroorzaakt heeft heb ik geen
antwoord.
Het succes van een goed leven ‘na de rat’ is teveel onderhevig aan
factoren en toevalligheden die voor iedereen verschillend zijn.
Voor degenen die geen rat in hun leven hebben gehad is dit boekje
een illustratie van wat er gebeurt als je een rat in je leven hebt. Ik
weet dat het onvoorstelbaar is, meerderen heb ik stukjes voorgelezen
55
en ze konden zich bij sommige dingen niks voorstellen, omdat het
‘onvoorstelbaar’ is. Dat onvoorstelbare is wel de werkelijkheid, druk
die niet weg, probeer je in te leven, dan begrijp je een verwondt
iemand in je omgeving misschien wat beter. Rattengedrag levert
geen massa’s blauwe plekken op, bewijs van misbruik, waar een
dokter naar kan kijken en de politie een foto van kan maken. Er
is vaak géén zichtbaar bewijs van de verwondingen die de rat
toebrengt anders dan de verhalen van hen die het meegemaakt
hebben. Misschien kan dit helpen er een meer levend verhaal van te
maken.
Met dit op te schrijven, m’n emoties in de tekeningen en de teksten
te leggen hoop ik zelf kortemetten te maken, voor een klein stukje,
met de ervaringen te leven met een rat. Ook ik moet helemaal
overnieuw beginnen, en dit is mijn begin. De rat heeft m’n werk en
het geloof in mezelf verwoest, daar schaam ik me enorm voor. ‘Je
kunt helemaal niks’, ‘Je bent niks zonder mij’, ‘Je stelt niks voor,
je bent een parasiet, je zit alleen maar met je computer te spelen’,
gonst nog altijd door m’n hoofd. Als ik dat niet geloof en anderen
ook niet, dan heb ik pas het bewijs dat hij het bij het foute eind had.
Eerder niet.
Voorlopig kan ik niks, wil ik niks en stel ik niks voor.... eerst zien,
dan geloven, ook mijn realiteit kan een leugen zijn.
De rat slaat toe op momenten dat je het niet ziet aankomen.
Gisteren was er niets aan de hand, vandaag steekt hij je ‘om niks’ een mes in je rug.
Hij laat je bloedend achter, schopt je nog niet eens opzij, je moet jezelf oprapen,
want jij als mens en persoon, laat hem volkomen koud.
Achteraf zal hij ontkennen, of jou of iets buiten hemzelf de schuld geven.
Een rat neemt nooit de verantwoordelijkheid voor zijn daden en woorden.
Nooit, verwacht dus nooit berouw of een excuus.
Vraag je dus nooit af waarom een rat je dit allemaal aandoet en waaraan je het verdiend
hebt. Ga er vanuit dat mensen die aardig tegen je zijn, die belangstelling voor je hebben,
niet altijd het beste met je voor hebben. Trap dus nooit meer in de val van een rat!
de ex van een rat
oktober 2009