no risk disc: nick waterhouse - Concerto
no risk disc: nick waterhouse - Concerto
no risk disc: nick waterhouse - Concerto
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
POP & ROCK BESTEL NU IN EEN vAN ONzE WEBWINKELS<br />
ABSYNTHE mINDED<br />
As It Ever Was<br />
(PIAS)<br />
Met As It Ever Was brengt Absynthe Minded weer een meesterwerk<br />
uit. Met het nu al hoge ogen gooiende, ingetogen en prachtig<br />
wegdromende Space laat Absynthe Minded iedereen weer versteld<br />
staan hoe veelzijdig en onderscheidend van de rest ze zijn. Op eerdere albums bracht<br />
Absynthe Minded ook wereldmuziekinvloeden ten gehoor door violen en speels gitaarwerk.<br />
In vergelijking met zijn voorgangers laat As It Ever Was minder onvoorspelbare blues- en<br />
jazzinvloeden horen. Wel biedt het album reizen met oosterse invloeden. Is frontman Bert<br />
Ostyn daarmee van zijn roots afgevallen, of is hij iets nieuws op het spoor? Daarnaast biedt<br />
As It Ever Was ook radiovriendelijke pop en misschien iets te doorgeproduceerde rock. Maar<br />
wel doorgerookter, doorleefder en herkenbaarder. Zeker een aanrader voor het grotere<br />
publiek. We mogen onderhand wel gaan spreken van een Vlaamse School. (RL)<br />
a<br />
T<br />
p<br />
S<br />
E<br />
L<br />
p<br />
L<br />
a<br />
a<br />
T<br />
j<br />
E<br />
S<br />
ADmIRAL FALLOW<br />
Tree Burst In S<strong>no</strong>w<br />
(Nettwerk/V2)<br />
Tree Bursts In S<strong>no</strong>w, de tweede plaat van het Schotse Admiral Fallow,<br />
bevat een mix van rock, pop en nu-folk. En dat is een vijver waarin<br />
meer bands vissen tegenwoordig. S<strong>no</strong>w Patrol (ook uit Glasgow)<br />
lijkt een belangrijke invloed te zijn. De stem van voorman Louis Abbott heeft wel iets van<br />
die van Gary Lightbody en de opbouw van nummers als Guest Of The Government en<br />
Tree Bursts klinkt ook vertrouwd. Maar Admiral Fallow heeft meer pijlen op de boog. Bandlid Sarah<br />
Hayes levert fraaie vocale bijdragen (Beetle In The Box) en gebruik van instrumenten als klarinet, fluit<br />
en accordeon zijn een meerwaarde (Old Fools). Admiral speelt ook met ritme, bijvoorbeeld in The Paper<br />
Trench en Brother. Het is dit jonge vijftal vergeven dat die nummers een beetje aan Mumford & Sons doen<br />
denken. Al met al is Tree Bursts In S<strong>no</strong>w een afwisselend album dat de moeite waard is. (JvdD)<br />
ALLO DARLIN’<br />
Europe<br />
(Fortuna Pop/V2)<br />
Achter de wat onhandige naam Allo Darlin’ gaat een van de leukste indiepopbandjes<br />
van dit moment schuil. Op het debuut werd al duidelijk wat de band in petto heeft:<br />
ijzersterke songs, eindeloze energie en als het geheime wapen de vocalen van<br />
Elizabeth Morris. Het debuut was misschien wat eendimensionaal, op Europe horen we pas echt waartoe<br />
de band in staat is. Achteloos schudt Allo Darlin’ de ene na de andere heerlijke melodie uit de mouw.<br />
Songs als Capricornia, het titelnummer en Wonderland zijn simpelweg onweerstaanbaar. Dit zijn nummers<br />
waarin de echo van Tallulah Gosh en Shop Assistants doorklinkt. Elizabeth Morris staat van begin tot eind<br />
in het spotlight en ze zegeviert op alle punten. Ze is boordevol energie, maar weet ook wanneer ze even<br />
terug moet schakelen, bijvoorbeeld als de teksten iets persoonlijker worden. Europe is een heerlijk album<br />
dat gegarandeerd een brede glimlach op het gezicht van de luisteraar tovert. (HO)<br />
BEACH BOYS<br />
POP & ROCK<br />
That’s Why God made Radio<br />
(Capitol/EMI)<br />
Vorig jaar bereikte ons het bericht wat schier onmogelijk leek: The<br />
Beach Boys en dan vooral Mike Love en Brian Wilson zijn weer<br />
bij elkaar voor hun vijftigjarig jubileum. Wie herinnert zich niet de<br />
legendarische woorden van Brian in de Smile-docu waarin hij verzucht<br />
‘I hate Mike Love’. De exacte achtergrond van de reünie blijft wat in<br />
nevelen gehuld, waarschijnlijk om de goede vrede te bewaren, maar<br />
in interviews zijn de heren weer on speaking terms. Van een echte<br />
reünie kan zonder de broers Carl en Dennis niet echt sprake zijn, maar met Al Jardine, Bruce Johnston en<br />
Dave Marks (Beach Boy op de eerste vier albums voordat Jardine hem kwam vervangen) komen we een<br />
heel end. En het geluid van het nieuwe album staat ook erg dicht bij het klassieke werk van de band en<br />
dat is zeer verheugend. Waar we eerder enthousiast waren over de wederopstanding van Wilson en zijn<br />
hervonden geluk in het muziek maken, moeten we nu toch erkennen dat hij in combinatie met Mike<br />
Love dichter bij het vertrouwde geluid komt. That’s Why God Made The Radio is dan ook gewoon een<br />
uitstekend album en dat hadden we niet verwacht. Essentieel in de bezetting is Jeff Foskett die eerder<br />
(in 1982) in The Beach Boys zat en al jaren de rechterhand van Brian is. Hij verzorgt de falsetstem en de<br />
zangpartijen die Brian niet meer haalt en zijn stem lijkt als twee druppels water. De band doet inmiddels<br />
een uitgebreide tour in de VS en zal naar verluidt binnenkort ook in Europa te zien zijn. (BD)<br />
6<br />
www.sounds-venlo.nl • www.kroese-online.nl • www.velvetmusic.nl • www.waterput.nl • www.de-drvkkery.nl • www.platomania.nl<br />
7