22.02.2013 Views

no risk disc: nick waterhouse - Concerto

no risk disc: nick waterhouse - Concerto

no risk disc: nick waterhouse - Concerto

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

POP & ROCK BESTEL NU IN EEN vAN ONzE WEBWINKELS<br />

ABSYNTHE mINDED<br />

As It Ever Was<br />

(PIAS)<br />

Met As It Ever Was brengt Absynthe Minded weer een meesterwerk<br />

uit. Met het nu al hoge ogen gooiende, ingetogen en prachtig<br />

wegdromende Space laat Absynthe Minded iedereen weer versteld<br />

staan hoe veelzijdig en onderscheidend van de rest ze zijn. Op eerdere albums bracht<br />

Absynthe Minded ook wereldmuziekinvloeden ten gehoor door violen en speels gitaarwerk.<br />

In vergelijking met zijn voorgangers laat As It Ever Was minder onvoorspelbare blues- en<br />

jazzinvloeden horen. Wel biedt het album reizen met oosterse invloeden. Is frontman Bert<br />

Ostyn daarmee van zijn roots afgevallen, of is hij iets nieuws op het spoor? Daarnaast biedt<br />

As It Ever Was ook radiovriendelijke pop en misschien iets te doorgeproduceerde rock. Maar<br />

wel doorgerookter, doorleefder en herkenbaarder. Zeker een aanrader voor het grotere<br />

publiek. We mogen onderhand wel gaan spreken van een Vlaamse School. (RL)<br />

a<br />

T<br />

p<br />

S<br />

E<br />

L<br />

p<br />

L<br />

a<br />

a<br />

T<br />

j<br />

E<br />

S<br />

ADmIRAL FALLOW<br />

Tree Burst In S<strong>no</strong>w<br />

(Nettwerk/V2)<br />

Tree Bursts In S<strong>no</strong>w, de tweede plaat van het Schotse Admiral Fallow,<br />

bevat een mix van rock, pop en nu-folk. En dat is een vijver waarin<br />

meer bands vissen tegenwoordig. S<strong>no</strong>w Patrol (ook uit Glasgow)<br />

lijkt een belangrijke invloed te zijn. De stem van voorman Louis Abbott heeft wel iets van<br />

die van Gary Lightbody en de opbouw van nummers als Guest Of The Government en<br />

Tree Bursts klinkt ook vertrouwd. Maar Admiral Fallow heeft meer pijlen op de boog. Bandlid Sarah<br />

Hayes levert fraaie vocale bijdragen (Beetle In The Box) en gebruik van instrumenten als klarinet, fluit<br />

en accordeon zijn een meerwaarde (Old Fools). Admiral speelt ook met ritme, bijvoorbeeld in The Paper<br />

Trench en Brother. Het is dit jonge vijftal vergeven dat die nummers een beetje aan Mumford & Sons doen<br />

denken. Al met al is Tree Bursts In S<strong>no</strong>w een afwisselend album dat de moeite waard is. (JvdD)<br />

ALLO DARLIN’<br />

Europe<br />

(Fortuna Pop/V2)<br />

Achter de wat onhandige naam Allo Darlin’ gaat een van de leukste indiepopbandjes<br />

van dit moment schuil. Op het debuut werd al duidelijk wat de band in petto heeft:<br />

ijzersterke songs, eindeloze energie en als het geheime wapen de vocalen van<br />

Elizabeth Morris. Het debuut was misschien wat eendimensionaal, op Europe horen we pas echt waartoe<br />

de band in staat is. Achteloos schudt Allo Darlin’ de ene na de andere heerlijke melodie uit de mouw.<br />

Songs als Capricornia, het titelnummer en Wonderland zijn simpelweg onweerstaanbaar. Dit zijn nummers<br />

waarin de echo van Tallulah Gosh en Shop Assistants doorklinkt. Elizabeth Morris staat van begin tot eind<br />

in het spotlight en ze zegeviert op alle punten. Ze is boordevol energie, maar weet ook wanneer ze even<br />

terug moet schakelen, bijvoorbeeld als de teksten iets persoonlijker worden. Europe is een heerlijk album<br />

dat gegarandeerd een brede glimlach op het gezicht van de luisteraar tovert. (HO)<br />

BEACH BOYS<br />

POP & ROCK<br />

That’s Why God made Radio<br />

(Capitol/EMI)<br />

Vorig jaar bereikte ons het bericht wat schier onmogelijk leek: The<br />

Beach Boys en dan vooral Mike Love en Brian Wilson zijn weer<br />

bij elkaar voor hun vijftigjarig jubileum. Wie herinnert zich niet de<br />

legendarische woorden van Brian in de Smile-docu waarin hij verzucht<br />

‘I hate Mike Love’. De exacte achtergrond van de reünie blijft wat in<br />

nevelen gehuld, waarschijnlijk om de goede vrede te bewaren, maar<br />

in interviews zijn de heren weer on speaking terms. Van een echte<br />

reünie kan zonder de broers Carl en Dennis niet echt sprake zijn, maar met Al Jardine, Bruce Johnston en<br />

Dave Marks (Beach Boy op de eerste vier albums voordat Jardine hem kwam vervangen) komen we een<br />

heel end. En het geluid van het nieuwe album staat ook erg dicht bij het klassieke werk van de band en<br />

dat is zeer verheugend. Waar we eerder enthousiast waren over de wederopstanding van Wilson en zijn<br />

hervonden geluk in het muziek maken, moeten we nu toch erkennen dat hij in combinatie met Mike<br />

Love dichter bij het vertrouwde geluid komt. That’s Why God Made The Radio is dan ook gewoon een<br />

uitstekend album en dat hadden we niet verwacht. Essentieel in de bezetting is Jeff Foskett die eerder<br />

(in 1982) in The Beach Boys zat en al jaren de rechterhand van Brian is. Hij verzorgt de falsetstem en de<br />

zangpartijen die Brian niet meer haalt en zijn stem lijkt als twee druppels water. De band doet inmiddels<br />

een uitgebreide tour in de VS en zal naar verluidt binnenkort ook in Europa te zien zijn. (BD)<br />

6<br />

www.sounds-venlo.nl • www.kroese-online.nl • www.velvetmusic.nl • www.waterput.nl • www.de-drvkkery.nl • www.platomania.nl<br />

7

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!