boek - Sint-Kristoffel

Ons begin (1935)
De Berkenboomschool in de Heistraat was net
gestart en de plannen voor de bouw van de Christus
Koningkerk in de Heistraat waren bijna klaar. In de
stadsrand ten noorden van Sint-Niklaas ontstond
langzaamaan een nieuw sociaal weefsel.
Zoals gezegd was master Bruynincx dé man die de
Sint-Niklase scouts in beweging zette. Op een mooie
septembermorgen in 1935, trok hij richting het jonge
schooltje. Daar belde hij aan bij de familie De Decker.
Eens binnengekomen viel de master in zijn gekende
stijl met de deur in huis: “Zeg Betty, heb je geen zin
om welpenleidster te worden?” Zonder ook maar
een ogenblik te twijfelen stemde Betty De Decker
hiermee in.
Het besluit was gevallen: er zou een scoutsgroep
komen in de Heistraat! Maar met welke naam?
Omdat er reeds een Christus Koning scoutsgroep
was, koos Betty en master Bruynincx kozen voor
de naam van de patroonheilige van de kerk. Het
ontstaan van Sint-Kristo�el, de vierde scoutsgroep
in het Waasland, was een feit!
Om leden te werven ging de leiding op huisbezoek
bij de jonge parochianen. De allereerste welp
die zich inschreef was Werner D’Haen. Dat eerste
Kristo�el-jaar zouden er nog zes anderen volgen.
Alleen jongens, want van gemengde groepen was er
in die periode geen sprake.
13
De eerste vergadering (1936)
Na het afronden van de huisbezoeken en de
formaliteiten werd de eerste vergadering gehouden
op een zonnige 11 juli 1936. Die vond plaats in
de Kuildamstraat, aan de linkerkant van de oude
spoorweg Sint-Niklaas – Hulst. In een tuin met een
stalletje werden de leden ingewijd in het verhaal
van Junglebook. Zo leerden de kinderen spelenderwijs
om samen te werken in de natuur. De leiding
gebruikte ook een naam uit het Junglebook. Zo werd
Betty Akela, het hoofd van de welpenleiding.
De fundamenten van Sint-Kristo�el zijn hiermee
gelegd: een jongensscoutsgroep met gemengde
leiding. Drie elementen zorgden ervoor dat onze
scoutsgroep van bij het begin een tikkeltje anders
was.
Zo bestond de leidingsploeg de eerste jaren voornamelijk
uit vrouwen, dat in schril contrast met
andere groepen. Sterker nog: Betty was de eerste
vrouw die takverantwoordelijke werd in het Waasland!
Een unicum, aangezien vrouwen toen vooral
aan de haard moesten zitten. Op andere plaatsen was
scouting, zeker bij de oudere takken, een mannenzaak.
En aangezien er nog geen doorstroom was van
leden naar leiding, kwam de toenmalige mannelijke
leiding bijna allemaal uit andere scoutsgroepen.
Daarnaast was onze groep in het begin gericht op
de kinderen uit de minder gegoede sociale klasse