Rini Mathijssen - Uw Regio

Tekst en foto Betsy de Kock
Colofon
Uw Regio is een uitgave van
RITHO Media B.V.
Kalisbuurt 1 • 4698 CN Oud-Vossemeer
T. 0166 - 672102 • F. 0166 - 677400 • info@ritho.nl
Hoofdredactie: Rien Tholenaar
Eindredactie: Bregje van Gurp
Vormgeving: Dolores Bijl, Niels Havermans
Tekst: Jan Willem van Bodegom, Bregje van Gurp,
Betsy de Kock, Rien Tholenaar, Ronalda Tholenaar
Coverfoto: Bregje van Gurp
Deadline volgende uitgave: 26 november 2012
Advertenties: Jeannet Stoutjesdijk M. 06 - 27 82 54 37
kantoor T. 0166 - 67 21 02
advertentie@uw-regio.nl
@uwregio
Puzzel winnaar
Cheque Holland International Reisbureau René
Ab en Corrie Vriesma
winnen reischeque
René Jansen van Holland International overhandigt de cheque aan Ab en
Corrie Vriesma.
Ab en Corrie Vriesma uit Oud-Vossemeer puzzelen samen heel wat af.
Corrie belt of stuurt de oplossingen regelmatig door en valt soms in
de prijzen. Ab vervult al jaren een verrassende rol in december, maar
de redactie van Uw Regio wist hem dit keer te verrassen in november……..met
een reischeque van 250 euro van Holland International
Reisbureau René te vinden aan de Dr. Braberstraat in Roosendaal.
Ab en Corrie gaan de cheque waarschijnlijk besteden aan een verblijf
in een huisje in Nederland of Duitsland volgend voorjaar. Ze
kunnen er nog rustig over denken. Na de prijsuitreiking namen zij
al wat gidsen mee naar huis, dus het voorgenieten is al begonnen.
Weer een gelukkige winnaar in de Puzzel Mee puzzelactie. Op Puzzel
Mee staan elke maand drie verschillende puzzels. Met het doorbellen
of sms’en van de oplossing maakt u niet alleen kans op de schitterende
maandprijs, maar steunt u ook projecten en initiatieven via het
RITHO Fonds.
Uw Regio wordt maandelijks gratis huis aan huis verspreid en ligt
op diverse stapelplaatsen in de regio. Uw Regio verschijnt in de
volgende edities: Brabantse Wal (gemeenten Bergen op Zoom, Steenbergen
en Woensdrecht), Tholen, Roosendaal, Moerdijk en Halderberge.
De totale oplage is 135.000 exemplaren.
Een � kse kater
Ik heb de afgelopen dagen vaak aan
die talloze reacties gedacht die ik
vorig jaar van de lezers van Uw Regio
mocht ontvangen. Velen staken mij
een hart onder de riem, nadat ik
was gezwicht voor de aanhoudende
druk die door mijn gezinsleden op
mij werd uitgeoefend. Een slapjanus
voelde ik me, nadat er na lang
aandringen dan toch eindelijk een
kleine rode kater in mijn leven kwam. Stoer nam ik me voor dat dat
eigenwijze, pluizige aandachttrekkertje niet zomaar mijn vriend zou
worden. Het diertje moest wel van hele goede huize komen wilde
ik hem überhaupt accepteren. Na een tijdje merkte ik echter aan
mezelf dat er iets moois opbloeide tussen Mous en mij. Gedogen
sloeg gaandeweg om in voorzichtige toenadering van mijn kant
en na enkele maanden betrapte ik me er zelfs op dat ik een deel
van de verzorging van katertjelief voor mijn rekening nam. Als ik ‘s
avonds in de bank zat, kwam onze kater bij me zitten met een blik
van ‘zullen wij als mannen onder elkaar eens een goed gesprek
aangaan’. Dat hij een moment daarna luid snorrend tegen mij aan
in slaap viel nam ik voor lief. Sterker nog, het schepte een band. Ik
deed namelijk op dat moment vaak ook even een dutje.
Mijn vrouw en kinderen zagen het hele proces goedkeurend aan.
Er werd zelfs al gezinspeeld op gezinsuitbreiding met nog een jong
poesje. Als een opgewonde jonge vader na een moeizame bevalling
hield ik de boot af met de mededeling ‘dat ik daar nog niet aan
toe was’. Gaandeweg kreeg ik echter meer en meer schik in ons
huisdier. De aanhankelijkheid en het speelse zorgde constant voor
leven in de brouwerij. Dat mijn vrouw en kinderen intens genoten
van het ravotten met onze rode kater deed mij goed. Waarom heb ik
dit toch zolang tegengehouden, vroeg ik me steeds vaker af.
Het geluk heeft voor ons en onze veelbesproken kater Mous
echter niet lang mogen duren. Sinds hij - zoals elke dag - op een
zaterdagochtend de deur uitging, konden wij niet vermoeden dat hij
nooit meer terug zou komen. Stad en land hebben we afgezocht en
dagenlang hielden we de moed erin door te zeggen dat katten wel
vaker voor langere tijd wegblijven. In ons hart wisten we wel beter.
Mousje ging immers nooit heel ver en heel lang weg van de plek
waar hij zo werd vertroeteld.
Weken later staan alle poezenspulletjes nog exact hetzelfde, maar
het belangrijkste ontbreekt nog steeds. Waar oh waar is onze
speelse rode kater toch gebleven? Er hebben al heel wat traantjes
gevloeid om dit gemis. Er zal volgend voorjaar zeker een nieuw jong
poesje komen, maar voorlopig zitten we de komende maanden als
gezin toch wel met een � kse kater.
@RTholenaar
Rien Tholenaar