17.03.2013 Views

De zwarte kant van sociale media

De zwarte kant van sociale media

De zwarte kant van sociale media

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

16<br />

ANALYSE<br />

10 Sociale <strong>media</strong> maken een einde aan privacy en<br />

creativiteit<br />

<strong>De</strong> introductie <strong>van</strong> Google+ eind juni 2011 deed een oude<br />

discussie weer eens nieuw leven in blazen. Moet je op<br />

internet bekendmaken hoe je in het echte leven heet? Op<br />

Facebook is dit al langer verplicht, op Twitter mag je heten<br />

zoals je wilt, en Google+ was ten tijden <strong>van</strong> de introductie<br />

nog zoekende. Tijdens een presentatie in januari 2010 zei<br />

Mark Zuckerberg, de CEO <strong>van</strong> Facebook, het volgende<br />

over privacy: ‘People have really gotten comfortable not only<br />

sharing more information and different kinds, but more<br />

openly and with more people. That social norm is just something<br />

that has evolved over time.’ In de ogen <strong>van</strong> Zuckerberg<br />

is privacy geen issue. In het huidige tijdperk bestaat privacy<br />

simpelweg niet meer.<br />

Het is niet vreemd dat Zuckerberg zo denkt. In het artikel<br />

‘What Facebook Knows’ beschrijft Tom Simonite dat<br />

Facebook boven op een gouden berg aan data zit. Volgens<br />

Simonite moet Facebook alleen nog een manier vinden om<br />

alle mogelijke inzichten die ze kunnen verkrijgen uit deze<br />

overvloed aan data te verkopen:<br />

‘One potential use of Facebook’s data storehouse would be<br />

to sell insights mined from it. Such information could be the<br />

basis for any kind of business. Assuming Facebook can do this<br />

with out upsetting users and regulators, it could be lucrative.’<br />

<strong>De</strong> wereld volgens Google en Facebook doet sterk denken<br />

aan het panopticon (Grieks voor ‘alziend’), een architectonisch<br />

principe beschreven door de Engelse verlichtingsfilosoof<br />

Jeremy Bentham in 1791. Een panopticon maakt<br />

het mogelijk groepen te controleren, te disciplineren, te<br />

bewaken, te bestuderen, te vergelijken en te verbeteren. Het<br />

gebouw bestaat uit een toren met daaromheen een ring <strong>van</strong><br />

cellen. Die hebben twee ramen: één naar buiten en één naar<br />

de toren toe. Eén opzichter in de toren volstaat om elke<br />

bewoner te bewaken, te kennen en te beheersen. We hoeven<br />

niet ver te zoeken voor de vergelijking met Facebook:<br />

door het raam naarbuiten voeden wij Facebook met de<br />

data waarop het platform draait, door het raam naarbinnen<br />

beheert Facebook onze digitale dataschaduw zonder dat<br />

Voorbeeld <strong>van</strong> een panopticon.<br />

Beeld: digitalcrossrhodes.com

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!