nieuwe foto's - Kamp Amersfoort

Teruggave van persoonlijke
eigendommen na 67 jaar
(Door Gert Stein)
‘We worden herinnerd aan de donkere periode van de Tweede Wereldoorlog en aan
in die tijd gepleegd groot onrecht. Bij deze overdracht, hier en nu, wordt in zekere zin
recht gedaan. Deze nalatenschappen, met zoveel herinneringen en emoties, worden
overgedragen aan hen die daar recht op hebben. Daarvoor zijn we allemaal dankbaar.’
Bovenstaande woorden sprak Jan van Haeften tot de genodigden.
Zij waren op 19 november 2011 in het bezoekersgebouw
bijeen gekomen om na 67 jaar persoonlijke
eigendommen van hun opa, vader, oom of broer in ontvangst
te nemen. Jan is sinds anderhalf jaar als vrijwilliger
verbonden met Kamp Amersfoort en coördineert onder
andere het project ‘teruggave nalatenschappen’.
In het archief van het ‘International Tracing Service’
in Bad Arolsen (Duitsland) bevinden zich nog steeds
persoonlijke eigendommen van slachtoffers uit de Tweede
Wereldoorlog. In het voorjaar van 2011 werden medewerkers
van Nationaal Monument Kamp Amersfoort
rechtstreeks door ITS in Bad Arolsen benaderd met de
vraag om medewerking te verlenen aan de zoektocht
naar nabestaanden die recht hebben op deze persoonlijke
eigendommen. Uit de lijst van gevangenen waarvan nalatenschappen
liggen opgeslagen in ITS werd een selectie
gemaakt van Nederlanders die in de Tweede Wereldoorlog
via Kamp Amersfoort naar Duitsland werden overgebracht.
33
‘ik kan u zeggen dat het een heftige, emotionele en lastige
operatie is en dat ik met zeer uiteenlopende reacties werd
geconfronteerd.’ Aldus Jan Van Haeften in zijn introductie.
‘Heftig, omdat je kennis neemt van persoonlijke geschiedenissen,
afgrijselijke gebeurtenissen vaak, met veel leed.
De contacten die gelegd werden en de gesprekken die je
voert leiden soms tot heftige emoties en doen vaak pijnlijke
herinneringen bovenkomen. er waren reacties van ontroering,
blijdschap en dankbaarheid, maar weldegelijk ook van boosheid
en absolute afwijzing. Boosheid die zich richtte op de
gebeurtenissen van destijds, of op de rol van andere familieleden
tijdens of ook zelfs na de oorlog. soms ook afwijzing
omdat men blij was die verschrikkelijke periode te hebben
kunnen afsluiten en daar op geen enkele manier meer aan
herinnerd willen worden.’
Familieleden van twaalf oorlogsslachtoffers waren aanwezig
bij de uitreiking. Van Haeften benadrukte dat het feit
dat zij gevonden konden worden, voor het grootste deel
te danken was aan de medewerking van Kitty Brom.