Wat wil je dit leven zeker nog doen? - Plan Viji. Wat wil je dit leven ...

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
1. Jezelf leren kennen.
2. Gelukkiger worden.
3. Je vrijer voelen.
4. Leren anderen helpen.
5. Stoppen met roken.
6. Meer inzicht krijgen in de wereld.
7. Meer mens zijn.
8. Optimaal genieten van de wereld.
9. Van een verslaving of slechte gewoonte afgeraken.
10. Je vriendenkring uitbreiden.
11. Omgaan met je verleden.
12. Ruzie bijleggen met familie, vrienden, buren...
13. Gewoon meer jezelf kunnen zijn.
14. Iemand helpen op financieel vlak.
15. Andere mensen gelukkig maken.
16. Jouw dromen realiseren.
17. Stilstaan bij alles wat je hebt en niet hebt.
18. Gewoon praten met en luisteren naar iemand.
19. Anders gaan denken.
20. Leren je liefdesverdriet te uiten en ermee omgaan.
21. Praten over allerlei gezondheidskwesties.
22. Denken over het verleden, het heden en de toekomst.
23. Omgaan met je uiterlijk.
24. Saaiheid en verveling tegengaan.
25. Rust vinden in je dagelijkse bestaan.
26. Jaloezie aanpakken op een juiste manier.
27. Durven personen en dingen laten gaan in het leven.
28. Onzekerheid en de oorzaak ervan aanpakken.
29. Een echt goede mens worden.
30. Jezelf accepteren in deze wereld.
31. Durven je angst los te laten.
32. De missie in je leven ontdekken.
33. Ware liefde vinden.
34. Je verborgen talenten leren ontdekken.
35. Omgaan met verdriet en pijn.
36. Een leven leiden zonder leugens.
37. Iemand helpen met praktische dingen.
38. Tijd beter indelen.
39. Omgaan met stress.
40. Boosheid uiten.
41. Omgaan met je eigen persoonlijkheid.
42. Praten over uitspraken over de liefde.
43. Beter omgaan met je werk of studies.
44. Weten hoe je bent tijdens de vakantie.
45. Nadenken en filosoferen over het leven.
46. Een prettiger en beter lichamelijk contact beleven 16+.
www.ikbeneengoedmens.com

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
47. Je partner en jezelf beter leren kennen.
48. Bepalen wie of wat je niet zo gelukkig maakt.
49. Geniepigheid ontdekken en oprechter omgaan met jezelf.
50. Jouw emotionele energie vergroten.
51. Al dan niet leven volgens een bepaald geloof.
52. Je omgang met je kinderen energieker benaderen.
53. De routine van het dagelijkse leven herbronnen.
54. Een vruchtvol leven leiden ondanks / dankzij je scheiding.
55. Je vragen durven stellen als rol van ouders.
56. Vergiffenis durven vragen en schenken.
57. Respect tonen voor mensen rondom je.
58. Jezelf kaderen tegenover andere mensen.
59. De beste eigenschappen in de mensen analyseren.
60. Je eigen zwakke punten durven toegeven.
61. Je levenservaring uitwisselen met anderen.
62. Je hartelijkheid naar anderen toe tonen.
63. Je relatie met je ouders intens beleven.
64. Vertellen over films die je bijblijven.
65. Liedjes herbeluisteren die je echt bekoren.
66. Uitweiden over boeken die een diepe indruk op je nalaten.
67. Leren in het hart kijken bij de anderen.
68. Je oude huidige gedragspatronen loslaten.
69. Evidente dingen van het leven nagaan.
70. Je goedheid tonen met simpele gebaren.
71. Aandacht hebben voor het dierenwelzijn.
72. Het leed van de wereld zien en handelen.
73. Inwendige gedachten de vrije loop laten.
74. Je beperkingen overboord gooien en ze anders inzetten.
75. Je leven als vrijgezel optimaliseren.
76. Jouw mening over alles in het leven.
77. Je rol bepalen als individu binnen de wereldgemeenschap.
78. Lachen in je hart en om het zalige gevoel dat je krijgt.
79. Leven volgens een regelmaat.
80. Doorzetten, zelfs als het je even helemaal niet meezit!
81. Vermoedelijke geniepigheid bij de andere ontdekken.
82. Geloven in de goedheid van de mens.
83. Meer dingen durven doen vanuit je hart.
84. In het reine komen met jezelf.
85. Liefdevoller omgaan met je medemens.
86. De zuivere gedachten van je geest ervaren.
87. Genieten van het geluk om te kunnen delen.
88. Egoïsme in de hand houden.
89. Jezelf onttrekken aan de huidige, minder goede situatie.
90. Dankbaarheid tonen naar de anderen toe.
91. Jezelf voorstellen dat je extra energie krijgt.
92. Je rol als moeder in vraag stellen.
www.ikbeneengoedmens.com
2

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
93. Je rol als vader in vraag stellen.
94. Op een ecologische manier met de wereld omgaan.
95. Een vrouw behandelen als een dame.
96. Een man behandelen als een heer.
97. Kleine tips volgen om dagelijks te doen.
98. Begrip en empathie tonen naar anderen toe.
99. Je leven leiden als homoseksueel of lesbische.
100. Omgaan met het leven als mindervalide persoon.
1. Jezelf leren kennen. (boven)
Dat is niet zo simpel als je denkt. Als je echt jezelf wilt leren kennen, dan moet je in je diepste
durven kijken en je beginnen te aanvaarden of te analyseren hoe je bent, hoe je wilt zijn en hoe
je merkt dat anderen willen dat je bent. Jezelf willen leren kennen is een eerste stap tot een
verdere persoonlijkheidsontwikkeling in een gevorderd stadium. De beslissing nemen om meer
tot jezelf te komen is al een heel goede stap om nog meer te kunnen genieten van deze wereld.
Houd er wel rekening mee dat je met een bepaalde patroon zit in je levenslijn, zonder dat je het
zelf merkt. Je handelt vaak op eenzelfde manier en denkt misschien even vaak op dezelfde
manier over bepaalde aspecten. Door dit automatisme ga je gemakkelijker in jezelf keren en het
dagelijkse leven aanvaarden zoals het op je afkomt, want wat je ook bent student, huisvrouw,
directeur, bediende, ..., je moet je op een of andere manier altijd schikken naar het leven en niet
omgekeerd.
Als het zover gekomen is dat je jezelf niet gelukkig voelt met een of andere situatie, dan gaan je
ogen open. Dat wil nog niet zeggen dat je er ook meteen iets aan wil doen, want tussen intentie
en actie ligt jammer genoeg een grote kloof.
Stel dat je vaststelt dat je toch niet zo gelukkig bent met jezelf. Dan heb je twee mogelijkheden:
ofwel zeg je dat je je er wel bij moet neerleggen en gewoon zijn zoals je bent met je gebreken
en kwaliteiten. Een tweede optie is op zoek gaan naar wat er echt schort aan je en nagaan wat
je er daadwerkelijk ook aan kan doen. Een ander zal het voor jou niet doen, want er is niemand
anders die je beter kent dan jij jezelf.
Als je dan zo ver bent, dan kan het een schokkende vaststelling zijn of een bevrijdende visie
opleveren. Je kan misschien jezelf belonen doordat je die stap hebt durven ondernemen, en er
vooral de nodige tijd hebt willen insteken. Ga raad vragen bij vrienden en vraag hoe ze je vinden
en hoe ze tegenover jou staan.
Zonder pretentieus te willen zijn, durf ik te zeggen dat ik eindelijk misschien het beste in me
ontdekt heb en dat ik op die manier mijn leven lang wil verder gaan. Toch blijf ik erbij dat ik nog
veel meer van mezelf kan geven dan dit en blijf ik op zoek gaan om nog meer dan het beste van
me boven te halen door te experimenteren en mezelf de kans te geven om te ontplooien.
Hoe je dan jezelf ontdekt, komt vanzelf. Neem gewoon de eerste voorzichtige stappen tot jezelf
en je zult zien hoe slecht of goed je jezelf kent. Misschien kom je tot de vaststelling dat je jezelf
www.ikbeneengoedmens.com
3

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
toch niet zo gedetailleerd kende, als je zelf dacht. Mijn papa antwoordde van „ja!‟, op een nogal
heel assertieve en op een bevestigende manier, toen ik hem vroeg of hij zichzelf wel kende. Hij
weet volgens mij echter niet hoe anderen hem benaderen.
Andere mensen kennen je ook op een bepaalde manier die ze niet snel loslaten. Je wordt
geassocieerd met je goede of slechte handelingen. Met je zuivere of duistere intenties. Met je
ideeën die jezelf voorthelpen of je de dieperik in nemen. Met je fantastische verwezenlijkingen of
die realisaties die je via slinkse manieren bereikt hebt. Dat is één deel, maar kijk nu eens bij
jezelf hoe jij tegenover die dingen allemaal staat. Denken de anderen bijvoorbeeld over jou op
dezelfde manier als jij denkt? Of maal je niet om hun meningen die volgens jou toch maar
verdraaid en incorrect zijn? Heb je diezelfde mensen al eens gevraagd hoe ze over je denken?
Zijn we als mensen bereid om een incasseringsvermogen en een bepaalde graad van immuniteit
in te bouwen bij ons, zodat we de mening van anderen over ons kunnen laten komen op een
constructieve manier?
Ik ga je bij deze allereerste topic al niet je volledige zin ontnemen om verder te lezen. Ik zou niet
op mijn geweten willen hebben dat je jezelf op die manier niet zou leren kennen. Ik zeg altijd: dit
is nog maar het begin. Laat dit aub voor jou ook het begin zijn van jezelfverkenning. Neem de
tijd voor de belangrijkste persoon op deze wereld: jij. Ik vind het altijd zo bizar als mensen
zeggen dat de wereld verder draait met of zonder jou op deze wereld.
Persoonlijk heb ik het toch liever dat ik mijn positieve stempel op deze fantastische wereld wil
drukken dan dat ik die opmerking te horen krijg. Laat dat aub liever over aan de dierbare
overledenen die ons voorgegaan zijn. Zorg dat jij dan ook eerst en vooral iets of iemand
belangrijk betekent voor jezelf! Op die manier ga je ontdekken dat je de anderen zo veel intenser
en met zo veel meer levensspirit in je hart kan omsluiten.
Laat je aub die kans om van dit leven iets fantastisch te maken niet aan je voorbijgaan. Het klinkt
momenteel misschien allemaal vaag, abstract en veelbelovend. Echter, ik kan je zeggen dat je
die beslissing om aan jezelf beginnen te werken nooit te vroeg kan nemen. En zeker ook nooit te
laat. Een mens is nooit te oud om te leren!.
Begin met jezelf te verkennen. Ik garandeer je dat er zo veel meer in steekt dan wat je dagelijks
meemaakt. Als je nu van in het begin al gaat inzien dat zo veel bedrijven, mensen en
organisaties op jouw zwakheid als mensen proberen te teren, dan ben je al minder geneigd om
je daaraan over te geven. Ikzelf merk na mijn persoonlijkheidsverandering dat ik heel veel
kritischer sta tegenover wat deze maatschappij en de mensen erin voor mij betekenen.
Op zich betekent alles veel meer voor mij dan voor mijn persoonlijkheidsverandering. Toch kan jij
als individu enkel het verschil maken, als jij je actief betrokken voelt in alles wat je doet en meer
dingen consciëntieus gaat ervaren. Laat je aub niet meer meeslepen door de soms oppervlakkige
dingen die voor jou nu nog zo fantastisch lijken. Laat je zeker niet meeslepen door wat ik je
probeer mee te geven. Absoluut niet!
Als beste alternatief kan ik je voorstellen dat je door jezelf moet en kan laten leiden. Als je ooit
de vraag bij je gesteld hebt wat jouw rol is op deze wereld of waarom jij geboren bent, dan
www.ikbeneengoedmens.com
4

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
heerst er nog steeds in je die vonk om te ontsteken tot een mooie vlam die je hart kan
verwarmen voor de echte mooie aspecten van het leven. Om niet te zeggen het gehele leven op
zich.
2. Gelukkiger worden. (boven)
Is toegelaten en mogelijk voor de meesten van ons. Toch moet je eerst stilstaan bij wat je
gelukkig maakt op dit ogenblik. Achteraf vraag je je af welke dingen je niet zo gelukkig maken.
Geleidelijk aan ga je beseffen wat je ècht gelukkig maakt en wat ècht ongelukkig. Hier spelen
open innerlijke gesprekken met jezelf ook een niet te verwaarlozen rol. Ga je uiteindelijk voor de
concrete uitvoering van gelukkig worden, dan begint een mooie zoektocht met onbeperkte
mogelijkheden. Ga er gewoon voor. Je kan misschien denken dat deze tijd niet geschikt is om
gelukkig te worden of te zijn. Echter, zolang je het ultieme gevoel niet ervaren hebt dat je echt
door en door gelukkig bent, weet je niet wat je mist.
Nu, in mijn lijst vind je verschillende manieren om je af te vragen of je gelukkig bent. Eerst moet
je je echter afvragen: wil ik wel de moeite doen om gelukkig te worden? Zit ik niet in een
bepaalde situatie vast die me zelfs niet toelaat om gelukkig te worden? Die vragen zijn
gemakkelijk beantwoord als je ze op een gemakzuchtige manier benadert. Het wordt pas een
uitdaging als je tegenover jezelf zou toegeven dat je recht hebt om gelukkig te worden. En echt
gelukkig worden is je misschien niet weggelegd, denk je, maar alleen al aan jezelf toegeven en je
de vraag stellen van wat kan ik doen om gelukkiger te worden, zijn al verdere stappen om te
komen tot een gelukkiger leven.
En neem dit gerust van mij aan: als je beseft dat je gelukkig kan zijn en wilt worden en je bent
het ooit, dan ga je niets anders willen doen dan de anderen ook gelukkig zien. Je zet je dan op
alle mogelijke manieren in om de mensen rondom je met kleine en grote dingen gelukkig te
maken. En dat maakt jouzelf ook nog gelukkiger.
Ik heb misschien vaak het woord gelukkig gebruikt, maar mijns inziens staan we er niet meer
genoeg bij stil of we nu gelukkig zijn of niet. We nemen dingen aan als zijnde evident en voelen
ons pas tijdelijk gelukkig als we overladen worden met cadeaus, als we die auto kunnen kopen
waarvoor we gespaard hebben, als we de buren kunnen jaloers maken met alles wat we hebben
en nog zo vele andere dingen. Weet je, zei ik eens tegen mijn papa: ik durf te zeggen dat ik
gelukkig ben. Dat ontving hij met argwaan en repliceerde dat dit allemaal maar boekenwijsheid is
en dat ik dat niet lang ga volhouden.
Daarop heb ik gezegd dat ik liever doordrongen ben van zo een gelukkig gevoel dan dat ik zie
dat anderen gewoon vastzitten in hun agressieve en haatdragende toestand. Dit beaamde hij dan
wel. Ook zei ik: als ik nu morgen zou sterven, dan kan ik zeggen dat ik gelukkig gestorven ben.
Ik zei dit volledig vanuit mijn hart, en zeker niet om hem te kwetsen, of zonder enige
bijbedoeling. Ik was al blij dat hij de tijd nam om naar me te luisteren.
Als besluit over gelukkig worden kan ik schrijven dat het echt de moeite loont om bij jezelf na te
gaan of je het bent of niet. En eens als je weet hoe je gelukkig kan worden, kunnen er maar
weinig dingen je nog uit je evenwicht halen. Je moet er echter wel van proberen doordrenkt zien
te geraken en het gelukkige gevoel ook bijna dagelijks kunnen of willen ervaren. Pas dan wordt
www.ikbeneengoedmens.com
5

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
gelukkigheid zodanig waardevol dat het voor de anderen ook iets kan beginnen te betekenen.
3. Je vrijer voelen. boven
Je vrijer voelen is ook een vorm van meer jezelf zijn en je gelukkiger beginnen te voelen. Ook
hier dien je na te gaan in welke mate je je nu „opgesloten‟ voelt in je hart en in je gevoelens en
wat je eraan wilt en kan doen om hiermee om te gaan. Nu, de definitie van vrijer voelen is voor
ieder van ons anders. Probeer voor jezelf uit te maken wat jou bevrijdt van het juk van het
dagelijkse leven bijvoorbeeld.
Ook hier merk ik op dat het tegenwoordig niet meer zo evident is om bij een zulke stelling stil te
staan. Mensen hebben of maken er gewoon geen tijd meer voor. Het is ook niet zo eenvoudig
om jezelf hierin te onderwijzen. Ik hoop dat de vragenlijst je hierbij wat helpen, want je gaat
geleidelijk aan merken dat er toch een leven is van bevrijding en openstelling naar andere ideeën
en mensen toe. Als je begint te beseffen dat je vastzit met iets en je wilt er vanaf, dan weet je
dat dit een bepaalde inzet van je vraagt.
Ofwel kies je weer de gemakkelijke weg en laat je de dingen zoals ze zijn. Als dat voor jou ook
een vorm van vrijer voelen en bewust keuzes maken is, dan kan ik daar enkel begrip voor
opbrengen. Open daarentegen je hart en laat de vrijheid een pad effenen tot een nog vrijer en
ontluikend leven. Je komt dan jezelf tegen. Er is dan niemand anders of niets anders die je een
bevrijdender gevoel kan geven dan jij aan jezelf.
Oosterse mensen zouden zich zogezegd sneller vrijer kunnen voelen. Alhoewel, volgens mij is je
hart niet gekoppeld aan een maatschappij. Eerder aan jouw persoonlijke ervaringen en vooral
wat jij ermee doet. Uiteraard word je beïnvloed door en meegenomen naar de wereld die je
bewoont. Toch kun je nog altijd bewust kiezen welke weg je wilt inslaan.
Het is voldoende dat je wat tijd neemt. Dat je beseft dat je niet opgesloten bent en het ook
daadwerkelijk niet bent uiteraard. Dat je tot jezelf probeert te komen. Dat je je eigen gebreken
en kwaliteiten voor waar neemt. Dat je de innerlijke gesprekken constructief naar een
vooropgesteld doel leidt om vrijer te worden.
Het gevoel dat je dan beseft, moet je dan zo lang mogelijk proberen te koesteren. Nog beter:
laat het tot je hart doordringen en geef het een vaste plaats, zodat het je altijd kan oproepen in
moeilijke omstandigheden. Je gaat na een tijdje zelfs merken dat dit zaligmakende gevoel je
zodanig eigen wordt dat je er al niet meer bij stilstaat.
Volgens mij mag je zoiets graag voor evident aannemen. Als je overmand voelt door agressie en
haat, dan weet je volgens mij dat je niet goed bezig bent. Weet je daarentegen dat je zonder
geniepigheid en valsheid handelt, dan kan je ervan uitgaan dat je erin zal slagen. Bedankt om
jezelf verder te verkennen.
www.ikbeneengoedmens.com
6

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
4. Leren anderen helpen. boven
Dit lijkt echt ook niet meer van deze tijd, waarin bedrijven en organisaties de rol overnemen van
verzorgende en hulpverlenende instanties. Mensen durven en willen soms gewoon niet meer
elkaar helpen, omdat ze bang zijn dat er altijd iets tegenover moet staan. Dit heb je misschien
zelf ook al eens ervaren: je wilde iemand helpen, maar die persoon had het moeilijk met het
aanvaarden van je hulp en kreeg misschien zelfs een verkeerde indruk over jouw actie of gedrag.
Als je zelf vanuit echt goed intenties vertrekt, dan kan je altijd op jezelf ook terugvallen.
Voor mij is dit één van de belangrijkere thema‟s om tot zelfverwezenlijking te komen. Nu, wat
houdt die zelfverwezenlijking in? Er wordt daar zo over gepalaverd dat je de inhoud zelfs niet
meer weet. Wel, voor mij houdt zelfverwezenlijking in dat je een gevoel ervaart van compleet
zijn, vrij zijn, gelukkig zijn. Toen ik aan deze topic begon, dacht ik dat ik toch niet zo veel kon
betekenen voor een ander mens. Echter, ik ben gaan inzien dat meer mensen wel hulp nodig
hebben dan niet.
Een voorbeeld: tijdens de periode van mijn relatiebreuk zocht ik echt iemand die me wilde helpen
met mijn liefdesverdriet, dat me echt ziek maakte. Ik nam voor om vooral dames op straat aan te
spreken en te vragen of ze met mij gewoon wilden praten. Dan dacht ik na over hun gedachten:
ze gaan denken dat ik met hen in bed wil duiken of ze gaan me toch afwijzen. Tegelijk hield ik
me zelf tegen met de gedachte: leer alstublieft niemand anders kennen, want die vorige partner
ziet je misschien nog graag, maar kan het je niet tonen omwille van omstandigheden of andere
situaties. Ik zag ook niet meteen een echte reden in om met iemand te praten.
Daarom begon ik dan maar een lijst te maken van welke vragen ik ze zou stellen, een lijst van
mogelijke antwoorden over allerlei topics. Die lijsten heb ik tot nu toe nog aan niemand kunnen
voorleggen, omdat ik niet echt een reden zie. Het is niet dat ik het niet durfde, want ik had
steeds minder moeite om iemand aan te spreken of gewoon de weg te vragen of zo.
Mocht ik toen iemand ontmoet hebben die zo hulpvaardig en bereidwillig was om te luisteren
zoals ik nu zelf ben, dan zou ik haar met beide handen aanvaard hebben. Nu, ik kan zeggen dat
ik vaak bij O terecht kon als ik het heel moeilijk had. Die ving me zo objectief mogelijk op en
repliceerde op een even objectieve manier.
Als je zelf hulp nodig hebt, weet je dat anderen ook hulp kunnen gebruiken. Dat is mijn volgende
stap geweest. Als anderen mij niet kunnen of willen helpen, wil ik wel de moeite doen om de
anderen te helpen. Dat idee groeide tijdens mijn verblijf in Frankrijk en dat zou één van mijn
levensdoelen worden. Ik hunker er ook zo naar om dit in mijn leven actief toe te passen.
Ik weet niet hoe dit thema je aanspreekt, maar wees niet verbaasd van jezelf als het je helemaal
niets zegt. Ik vind het zelfs heel normaal. Dat moet nog in je groeien. Er zijn zo veel lagen van
zelfgereidheid die moeten weggewerkt worden voordat je jezelf gaat tegenkomen. Anderzijds kan
het zijn dat je maar weinig stimulans nodig hebt om je draai in deze dingen te vinden. Misschien
doe je al zoiets ambtshalve. Dan kan je er ook beter, bewuster en intenser van proberen te
genieten.
www.ikbeneengoedmens.com
7

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Het spreekt voor zich dat je gewoon voor jou saaie thema‟s gewoon kan overslaan. De tijd leert
je wel om er mee om te springen. Dat is bij mij in ieder geval gebeurd. Ik ervaar het als een
dankbaar en bevrijdend gevoel om andere mensen te mogen helpen. Als je voldoende rekening
houdt met de andere persoon zijn verwachtingen, dan stel je jezelf open voor hartelijke dingen
naar andere mensen toe.
Mensen zullen niet snel geneigd zijn om hulp aan je te vragen. Zeker niet als jij hen niet kent, of
als zij jou niet kennen. Zorg gewoon dat jij wel het leed van de mensen en de wereld ziet en
ernaar handelt met je acties, lieve woorden, hartelijkheid. Hierover later nog veel meer. Dank je
wel.
5. Stoppen met roken boven
Jammer genoeg heb ik gemerkt bij mijn ex-vriendin dat ze na een periode van maar liefst twee
jaar gestopt te hebben met roken opnieuw met die slechte gewoonte is begonnen. Ze gaf
openlijk toe dat ze in die periode van twee jaar bijna elke dag gehunkerd heeft naar een sigaret
en dat ik en het feit dat ze ooit zwanger zou worden de enige redenen waren om niet te roken.
Vermits ze van die twee elementen in haar leven zogezegd afscheid genomen heeft, heeft ze de
sigaret weer opgenomen. Ik aanvaard haar zoals ze nu zichzelf is, in plaats van haar altijd te
willen veroordelen voor die ene daad.
We moeten het er niet blijven over hebben. Roken is nu eenmaal een schadelijke gewoonte. Punt
uit. Wat ik dan wel erg en egoïstisch vind vanuit het standpunt van de roker, is dat je weinig of
geen rekening houdt met je omgeving.
Ik ken genoeg ouders die in de auto of permanent thuis roken in de aanwezigheid van de
kinderen. Dat vind ik persoonlijk heel egoïstisch. Er zijn zelfs ouders die roken in de aanwezigheid
van pasgeboren kinderen of zuigelingen. Ik heb hier geen enkel goed woord over, hoe weinig
principieel ik ook ben. Door jouw gedrag als roker ga je het leven van die jongeling op zo vroege
leeftijd gaan bepalen. Er staat geen leeftijd op roken, maar roken moet een bewuste keuze
worden of zijn. En kinderen kunnen bijna nooit kiezen.
Als je merkt dat iemand zich aan je sigaret stoort, heb dan het respect en geduld om gevolg te
geven aan die persoon en doof die sigaret. Ikzelf heb nooit een sigaret aangeraakt in mijn leven.
Dat was misschien ook gedeeltelijk dankzij mijn verlegenheid, omdat ik vroeger na school ook
niet veel nableef in kliekjes, waar je toch soms onder dwang een sigaret onder je neus geduwd
kreeg. Ik heb zelf ook nooit de neiging gehad om eraan te beginnen. Ik vind het een
onhebbelijke gewoonte en je stoort niet alleen jezelf en je lichaam ermee, maar ook de anderen.
Als slecht voorbeeld neem ik mijn papa en een van mijn twee zussen aan. Zij roken heel veel en
worden boos als je begint over hun rookgedrag. Dan probeer ik maar te begrijpen dat ze dat
doen omdat ze stress hebben en verder niets hebben zogezegd om die rookgewoonte in te vullen
of te vervangen.
Je geeft dan ook snel op door te zeggen: tja, ze zijn groot en volwassen genoeg om er zelf bij stil
te staan en in te zien wat roken voor hen betekent. Het is hun leven. Ik weet wel dat ik daar
www.ikbeneengoedmens.com
8

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
vaak ruzie over gemaakt heb, omdat ik concreet merkte dat mijn denken over roken gewoon
weggeblazen werd. Nu, ze roken wel onder de afzuigkap of buiten uit respect zogezegd maar ik
vraag me dan af waar het genot zit om op die manier je lichaam te bezoedelen.
Het verschil tussen roker en niet-roker is nogal anders. Ik ken mensen die roken en met wie ik
toch een goede band heb. Dus roken is niet noodzakelijk slecht, maar het brengt zeker niets
positiefs toe aan je gezondheid of aan je denken.
6. Meer inzicht krijgen in de wereld. boven
Simpele vragen als „Waar begint de wereld?‟, „Waar eindigt het?‟ roepen nog meer vragen op.
Ook hier moet je durven stilstaan en proberen meer vat te krijgen op deze soms bizarre en
wonderlijke wereld tegelijk. Dan kan je er ook meer en beter van genieten.
Inzicht verkrijg je door ervaringen, dus gun jezelf de kans om die ervaring op te doen buiten je
geldende normen of locaties. Stel dat je altijd binnen een bepaalde kring van mensen jezelf
probeert te ontdekken. Je weet intussen hoe die persoon reageert in die omstandigheden. Zo kan
je hen goed inschatten. Spreek eerder je vermogen aan om ook andere inzichten te leren
verwerven. Ga om met andere mensen. Sta open voor andere dingen in het leven. Verkrijg op die
wijze een ruimer beeld over het leven.
Misschien stoot je wel telkens op dezelfde levensinzicht bij andere mensen. De kans is ook groot
dat je denkt van: “Wow, die heeft toch een ruim inzicht over de wereld. Zo heb ik het nooit
bekeken.” Je kan deze wereld op een materiële of geestelijke manier benaderen. Je kan de
wereld zien als een entiteit waar je jezelf kan terugvinden en waar je eigenlijk moet in leven. Als
je het met je hart en geest benadert, zet je jezelf open voor nieuwe dingen. Je wordt minder
sceptisch tegenover andere mensen en hun gedachten. Je verbreedt je gezichtsveld. Je komt
dichter bij andere mensen. Je leert andere dingen te appreciëren.
Je geeft je jezelf de mogelijkheid om te groeien. Je raakt misschien bevrijd van iets waar je lang
aan vast zat. Je komt tot jezelf en je mogelijkheden. Je pakt je problemen op een andere manier
aan. Je vindt nieuwe methodes voor oude problemen. Je staat meer open voor jezelf en anderen.
Je wilt gewoon iets anders dan dit leven. Je neemt een definitieve beslissing in je leven. Je gaat
eindelijk voor datgene wat je altijd had willen doen. Je haalt jezelf uit die enggeestige en
beperkte wereld waarin je vastzat.
Je kan jezelf en je leven misschien beter relativeren. Je wordt in ieder geval behulpzamer. Je kan
anderen tonen dat ze op je kunnen en mogen rekenen. Je zelfvertrouwen groeit vanzelf. Je vindt
evidente dingen niet meer zo vanzelfsprekend. Je benadert het leven gewoon op een andere
manier.
Nu, zoals je ziet, is die lijst onuitputtelijk en kan je ze zelf volledig verder aanvullen. Je moet
gewoon beseffen dat het anders kan. Leg je niet neer bij hoe het allemaal is. Wees niet statisch
maar echt dynamisch. Denk niet dat je er niets aan kan doen. Ga niet voor wereldverbeteraar.
Echter, als je nooit bij jezelf begint, ga je ook niet dat kleine stuk van de wereld kunnen
veranderen. Jij hebt daar uiteindelijk een plaats veroverd met andere mensen in je omgeving.
www.ikbeneengoedmens.com
9

7. Meer mens zijn. boven
Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Word weer mens, wordt wel eens gezegd. Echter, er is geen vaste term hoe dè mens is. Hij komt
in zoveel variëteiten en probeert zich te onderscheiden van de anderen maar tegelijk te
assimileren om zijn eigen plaats in de wereld te veroveren. Als je klein begint, met andere
woorden, bij jezelf, dan is dat al een mooie eerste stap. De rest leer je wel kennen naargelang je
vordert.
Ik zag borden hangen in het kader van een sensibiliseringscampagne voor het verkeer en daar
stond de website www.wordweermens.be bij. Ik ben het nu pas gaan bekijken en leer dat het
wel een ander inzicht geeft op mijn gedrag in het verkeer. Het is heel ludiek opgesteld.
Dat vind ik dus ook belangrijk in het leven: dat je de lichte kant van het leven moet bekijken.
Niet altijd somber zijn. Niet enkel denken dat de anderen slecht zijn. Niet enkel nadenken over
dingen die je niet gelukkig maken, maar ook stilstaan bij de dingen die je neutraal gedrag
bepalen of die je gelukkig maken.
Openstaan voor een ander zijn mening. Jezelf de kans geven om het grappige en het
aanstekelijke in je te ontdekken. Toon die mooie glimlach, al is het maar aan je eigen hart en in
je eigen spiegel. Als ze oprecht is, komt ze ook ooit zo over bij de anderen die het gaan
appreciëren. Zie het glas eerder als halfvol dan halfleeg.
Blijf niet met de pakken zitten. Ga voor je eigen geluk. Kies niet altijd voor een ander. Durf
beslissingen te nemen. Ontwaak uit die slechte droom of nachtmerrie. Geef weer om jezelf.
Verken je omgeving op een kritische manier. Neem niet dingen zo maar voor waar aan. Geef je
persoonlijkheid voer in de vorm van karakter. Durf lief te hebben op een oprechte manier.
Wees er gewoon voor de ander. Laat de beste kant van jezelf wat vaker zien. Wees ecologisch
ingesteld. Denk aan de planeet, voordat je die rotzooi zomaar op de grond gooit. Denk niet van:
als niemand anders het opraapt, waarom moet ik het dan wel doen?
Wees eerlijk tegenover jezelf om nog eerlijker te kunnen zijn naar anderen toe. Apprecieer wat
anderen voor je betekenen. Laat die haat en agressie achterwege. Voel de intensiteit van de
goedheid die in je heerst. Besef goed dat slecht zijn meer energie vereist dan simpelweg goed
zijn. Probeer niet altijd je gelijk te halen. Als je strijdt, strijd dan met gelijke wapens en altijd voor
een goed en oprecht doel.
Denk aan anderen zoals jij wilt dat anderen aan jou denken. Voel de positieve energie in je
stromen. Leid je zelf tot een hogere ik van goede intenties en een vervuld hart. Laat materialisme
varen. Geef op wat je niet leuk vindt. Houd vol waar je 100% achter staat. Weet wat je waard
bent.
Durf te geloven dat iemand ooit van jou zal zeggen dat je partner blij mag zijn met een persoon
als jij naast hem of haar. Geniet van simpele dingen. Sta open voor andere
mensen en hun ideeën. Doe plichtsgetrouw zo goed mogelijk de dingen die je oogt te doen. Leid
prettigheid in bij je dagelijkse dingen. Geef onvoorwaardelijk. Verwacht niets terug.
www.ikbeneengoedmens.com
10

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Durf een idealist te zijn. Geniet van de weinige tijd die je in dit leven krijgt. Laat tranen van geluk
de uiting zijn van hoe je je voelt op deze wereld. Adem enkel goede lucht in en adem er nog
betere uit.
Wees een open hart waar anderen hun plaats in kunnen vinden. Wees openhartig in je daden.
Doe dingen die anderen hun plezier gunnen. Handel niet vanuit gemeenheid en geniepigheid.
Weet wat en wie je voor jezelf kan betekenen. Beheers en kanaliseer je woede naar een hoger
en beter doel. Leer van anderen hoe het helemaal niet moet. Zoek alternatieven om je leven te
leiden. Pin je niet vast op principes en extreme ideeën. Haal niet gemeen uit naar anderen. Wees
gewoon jezelf.
Hecht je vast aan die weinige vriendschap die je krijgt van een ander. Oordeel niet zoals je zelf
ook niet geoordeeld wilt worden. Gebruik je talenten om de anderen te helpen. Werk niet alleen
voor je geld maar doe het met overgave. Neem elke taak aan als een kans om te groeien. Bekijk
jezelf door een andere bril. Bouw een stapel geduld op. Beantwoord agressie met
zachtmoedigheid. Ga niet op in een andermans woede. Weet dat je fantastische talenten hebt.
Laat je leiden door positieve elementen in je leven. Laat je omgeven door hartelijkheid. Sta klaar
om anderen te helpen, ondanks hun vermeende ondankbaarheid.
Veroordeel niemand op welke manier ook. Leer anderen gelukkig worden. Troost een ander als
die het nodig heeft. Geef je jas af als een ander het koud heeft. Sta op je rechten als het op jouw
geluk aankomt, zonder de andere te benadelen. Streef een concreet doel na en houd je eraan.
Probeer niet te doen, doe gewoon! Profiteer van elke gelegenheid om goed te doen, hoe anderen
er ook over denken. Toon dat je er bent voor een ander. Respect voor de medemens, al krijg je
er nauwelijks zelf. Vervul je hart niet met haatgevoelens en agressiviteit.
Geef elkeen de kans om zich te ontplooien en te groeien. Bekijk zoveel mogelijk als een uitdaging
die je wilt aangaan. Laat je niet neerhalen door anderen hun schertsende opmerkingen. Ga
gewoon voor het betere werk. Maak af waar je aan begint. Doe het belangeloos. Wees niet bang
om op je snuit te gaan. Daar word je alleen sterker van.
Ervaar simpelweg het oppergevoel van alle elementen hierboven. Ik kan nog uren hierover
doorgaan, maar het komt er hoofdzakelijk op neer dat je jezelf meer als volwaardig mens moet
gaan beschouwen op alle mogelijke manieren.
8. Optimaal genieten van de wereld. boven
Als je meer mens geworden bent, neem je de tijd om te genieten van de plaats waar je gedropt
bent. Je gaat nieuwe opportuniteiten ontdekken, andere wegen inslaan, nieuwe methodes eigen
maken en nog zo veel andere mogelijkheden bij jezelf en anderen ontdekken. Als je al kan
genieten van een simpele zonsopgang of zonsondergang, begin je al goed. Ikzelf geniet van de
wereld door het te bekijken als een simpele bol waarin we verzeild geraakt zijn. Ikzelf ervaar een
enorme energiestoot van gewoon naar de wereld boven me te kijken, ongeacht of die bewolkt is
of zonnig.
Dit kan lijken op fantaseren en je van alles wijs maken, maar ga ervan uit dat het voor een goed
www.ikbeneengoedmens.com
11

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
doel is: jij die open bloeit en klaar gaat staan om de anderen te helpen zoals jij ook zou willen
geholpen worden.
Begin oktober 2008 heb ik gemerkt dat ik de enorme energiestoten die ik aanvoelde niet zozeer
in de lucht zit, maar eerder in mijzelf. Ik dacht altijd dat ik mijn energie enkel kon opwekken door
naar de wolken te kijken. Nu heb ik gemerkt dat dit een tussenfase was. En ook dat het leven
een echt leerproces is. Als je maar bereid bent om te leren!
Bekijk eens een bloem van dichterbij. Sta eens stil bij de wonderlijke kleuren van een vlinder. Zie
dat de ogen van een vlieg zo veel meer zien. Durf de wereld te koesteren. Neem haar niet voor
evident. Kijk door het dagdagelijkse heen en verken de andere wereld. Draai je standpunt 180
graden om en zie dat het werkt om dingen anders te zien. Blijf niet vastzitten in je eigen wereld.
Werp een touw uit: je weet nooit wat je kan vangen. Voel de stappen die je in deze wereld zet:
besef dat je er niet zomaar doorzakt. Wees eens ook daar voor de wereld, zodat het niet altijd
omgekeerd is. Laat je zintuigen doordringen van de wereld en de fantastische dingen die er
heersen.
Ga op reis en besef dat je wereld maar zo beperkt is als dat je het voor je geest haalt. Durf te
dromen van een betere en andere wereld. Straal positiviteit uit naar de wereld rondom je.
Ontvang en ervaar die onuitputtelijke energie die in deze wereld schuilgaat. Laat je niet
neerhalen door die weinige lelijkheid en saaiheid van deze wereld. Toon respect voor wereld.
Weet dat de wereld niet begint met jou, maar jij begint met de wereld.
De wereld stopt niet met draaien als je er niet meer bent, maar laat het nu al anders draaien
voor jou als individu. Voel die trilling in je lippen en de bonzingen in je hart als je het over deze
immense wereld hebt. Laat je niet verleiden tot het vernietigen van de wereldse dingen: laat alles
wat ademt in vrede bestaan.
Laat je niet verleiden tot een wereld die niet voor jou bestemd is. Maak bewuste keuzes om deze
wereld beter te maken. Geef je emoties de vrije loop. Luister naar de problemen en ellende van
je vrienden en relativeer de jouwe. Als je beseft dat je deel uitmaakt van die wonderlijk
geschapen wereld, leiden je geest en lichaam tot een hoger niveau van genotsbeleving. Als je die
energiestoot op een bewuste manier op elk moment van de dag kan opwekken, dan zit je goed.
En dat is mogelijk. Je moet alleen zelf gaan inzien wat jou die specifieke energiestoot oplevert.
Hiervoor verwijs ik ook naar de topic „Je emotionele energie vergroten‟.
Het is misschien iets te vroeg voor jou om jou te laten ervaren wat ik persoonlijk als genieten
ervaar. Voor mij is elke dag een dag om van te genieten. Met de dagelijks terugkerende dingen.
Mensen. Gewoontes. De nacht die de ochtend voorgaat. De ochtend die de nacht volgt. De zon
die opgaat. De regen die klettert tegen de ramen. Het fascinerende onweer dat de aanwezigheid
van de natuur duidelijk laat merken. Het zogezegde slechte nieuws dat ik mijn ontslag op eind
oktober 2008 gekregen heb. En nog zo veel meer dingen van het dagelijkse leven.
Er is nog zo veel meer om te genieten. Als je ooit bij jezelf zegt dat één leven niet genoeg is om
van alles wat de wereld je biedt te genieten, dan ben je vast en zeker goed bezig! Dat is meer
dan een eerste stap in de goede richting! Blijf er alstublieft voor gaan. Zonder me te willen
www.ikbeneengoedmens.com
12

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
opdringen, zou ik je in alle nederigheid en oprechtheid willen vragen om ook jezelf te leren
verkennen dankzij mijn thema‟s die je hopelijk kunnen helpen bij je zoektocht in deze wereld.
Weet dat je het ook waard bent om in deze wereld te genieten. Weet dat voor jou ook een deel
van deze planeet gereserveerd is. Je moet het misschien enkel nog ontdekken. Je komt er wel
toe als je jezelf een klein beetje openstelt en de kleine stappen neemt om dieper in je hart door
te dringen.
Dan wordt het voor jou ook tijd om eindelijk te genieten van deze wonderijke wereld waar je zo
lang in vertoefd hebt zonder te beseffen dat ze zo veel schoonheid voor jou in petto heeft. Geef
jezelf helemaal aan de wereld. De wereld is jou waard en jij bent zeker de wereld waard. Maak
jezelf ook waard tegenover de andere mensen. Laat hen ook meegenieten van deze wereld.
Zoals jij ook af en toe hulp nodig hebt, kan iedereen wel eens een steunverlaat gebruiken. Wees
deze steun voor andere mensen. Laat zien dat je je hart op de juiste plaats hebt.
9. Van een verslaving of slechte gewoonte afgeraken. boven
Ik kan me niet voorstellen dat iemand bewust met een verslaving wil opgescheept zitten. Wat
wel is, is dat die verslaving die persoon in zijn of haar dwang heeft en een automatisme maakt
van die persoon zijn handelingen en gedachten.
Drank, seks, sigaretten, drugs, eten, medicamenten, computer, het internet, chat, sms, bellen,
shoppen, aandacht vragen, werken, met de auto rijden, rijk willen worden, pesten, afpersen,
moorden, mensen bewust pijn doen....
De meeste verslavingen worden in de maatschappij min of meer aanvaard, omdat iedereen er
wel eens mee te maken krijgt. Toch is het een reuzenstap voor je als je al gewoon beslist om iets
aan je verslaving te doen. Dan is het besef er tenminste al. Wat daarna volgt, is nog zwaarder en
vermoeiender dan je ooit gedacht had, maar doorzetten is de boodschap. Zo kan je zelfrespect
met je meegroeien.
Praten met anderen kan je helpen om het probleem te relativeren, maar jij bent en blijft degene
die eraan begonnen is en ermee zit nu. Geef jezelf zeker niet de schuld dat je er ooit aan
begonnen bent. Stimuleer je eerder en vraag je af of je ervan wilt en in welk termijn.
Dit hangt ook af van hoe zwaar die verslaving niet alleen op je eigen maar ook op de omgeving
doorweegt. Als je merkt dat die omgeving eronder gebukt gaat en je vertoont nog een beetje
menselijkheid, gebruik dan de omgeving als reden om ermee te stoppen. Als je het maar
nonsens vindt dat jij voor jezelf stopt, doe het dan niet, maar berokken dan niet bewust of
onbewust schade toe, als je aan je verslaving moet toegeven.
Je zou weer je oude goede ik kunnen worden in een mum van tijd, als je het zelf maar wilt. Het
is nogal vrij evident maar misschien toch niet zo evident voor jou dat je altijd hulp kan inroepen
van professionele mensen, maar doe het eerst op je eigen, want jij bent de veroorzaker, de
instandhouder maar ook de beëindiger van deze verslaving. Dit lijkt misschien zwaar en
overdreven, maar dat is je verslaving op zijn minst ook.
www.ikbeneengoedmens.com
13

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Als het dan zo ver is, gaan de mensen je verandering meteen kunnen zien, vooral als je tijdens je
verslaving niet te genieten of zelfs onuitstaanbaar was. Beloon jezelf op een bewuste manier
maar verwacht niets van een ander. Zij konden ook maar weinig op je rekenen toen je nog met
de verslaving zat.
10. Je vriendenkring uitbreiden. boven
Mensen zeggen misschien te snel of juist niet snel genoeg dat ze vrienden hebben. Ik durf eerlijk
toe te geven dat ik er niet veel heb. Dat komt ook door mijn persoonlijkheid en mijn
individualiteit. Ik heb gemerkt dat ik me in een groep niet zo goed voelde als dat ik op mijn eigen
was. Ik trok me terug. Ik zei heel weinig. Ik was bang dat anderen naar me zouden kijken als ik
al iets zei. Ik bracht weinig ideeën in de groep.
Ik nodigde niemand uit tot een gesprek. Ik wist niet hoe ik mijn handen moest houden. Ik zat
vaak gebogen hoofd aan de rand van de tafel. Ik wist gewoon dat ik niets interessants te
vertellen zou hebben. Ik ging ervan uit dat ze me wel met rust zouden laten omdat ik toch een
niemendal ben. Kortom: ik vermeed contact met andere mensen. En zeker als het mensen van
het werk waren of gewoon contact met mensen in het algemeen zei me gewoon niets. Ik was
ook te verlegen en voelde me niet op mijn gemak in andermans omgeving.
Als je dan ook nog dag in dag uit je met drie schatten van kinderen bezighoudt, wordt het
moeilijk om nieuwe vrienden te zoeken. Dan krijg je van anderen het verwijt dat we in ons eigen
wereldje leven en niets anders hebben dan onze kinderen. Niet helemaal terecht vind ik, want ik
zou voor geen geld van de wereld mijn kinderen willen ruilen voor veel meer vrienden. Als ik erin
zou slagen om, ondanks deze hectische omstandigheden, toch ook een kleine waardevolle
vriendenkring zou kunnen oprichten, dan zou me dat alleen maar stimuleren om nog meer om
iedereen te geven.
Op dit moment september 2008 heb ik wel iets meer vrienden, maar ik ben meer bewust
nagegaan wie ik als vriend kan beschouwen en wie ik beter laat gaan. Dan stel ik vast dat er
mensen zijn op wie ik niet echt kan of wil rekenen. Bij anderen ben ik dan wel heel graag en vind
ik het fantastisch als ze voorstellen om te blijven overnachten in alle vertrouwen. Ik zie deze
ontmoetingen als ideale gelegenheden om vooral nieuwe ideeën op te doen en een ander inzicht
te krijgen in iemands leven en in het mijne.
Onlangs praatte ik nog met een koppel over mijn recente verandering als persoon en de man
merkte op dat ik een idealist ben. In het begin ervoer ik dat als een belediging, maar daarna toen
hij toelichtte, begreep ik hem beter en voelde me geflatteerd. Niet onterecht, maar ondanks dat
je niets terug verwacht van een ander, is het toch altijd aangenaam als ze opmerken dat je lief
bent of zelfs een idealist.
Daarom wil ik zeker die weg inslaan en mijn vriendenkring op een of andere manier uitbreiden,
maar dat vergt allemaal tijd en moeite. Vooral die tijd en ook afstand vormen soms een
probleem. Mensen zijn zo bezig met hun eigen dingen dat ze bijna geen tijd kunnen vrij maken
voor anderen. Als je dan eens bij elkaar kan ondanks dat tijdsgebrek, dan wordt het wel een
www.ikbeneengoedmens.com
14

waardevolle ontmoeting.
Wat wil je dit leven zeker nog doen?
11. Omgaan met je verleden. boven
Het spreekt voor zich dat je verleden je toekomst en zeker je heden meebepaalt. Er zijn een
oneindig aantal goede en slechte dingen die je uit het verleden meeneemt, bewust laat varen of
onbewust in je geheugen laat griffen.
Sommige dingen heb je goed onder controle, andere dingen nemen bijna volledige controle over
je en de meeste dingen aanvaard je op een automatische manier. Hier is het dan ook van belang
hoe jij tegenover je ervaring in het verleden staat, om het leven van nu en later wel of niet een
andere wending te geven.
Worstel je met bepaalde dingen uit het verleden, laat ze dan ofwel zodanig diep tot je
doordringen dat je er iets mee kan doen. Ofwel zeg je bewust dat je er helemaal niets meer mee
te maken wilt en je neemt er afscheid van.
Sneller gezegd dan gedaan natuurlijk. Mij heeft het persoonlijk bijna vijf maanden gekost om
afscheid te kunnen nemen van mijn vroegere vriendin. Enerzijds omdat ik haar nog zo graag zie,
en anderzijds omdat ik bleef hopen dat het ooit wel eens terug in orde zou komen, al was het op
een vriendschappelijke manier.
Als ik terugdenk aan die periode, vraag ik me echt af waar ik die onuitputtelijke energie vandaan
haalde: ik at niet veel, sliep heel weinig, gaf mijn hersenen constant slechte gedachten, ging
gebukt onder verdriet en eenzaamheid, was onrustig tot en met, en kon me nergens thuis
voelen. Ik mocht dan nog terug bij mijn kinderen zijn en in een mooi huis wonen en een leuke
job hebben. Toch was er iets dat mij in mijn verleden hield en me volledig opzoog.
Gelukkig heeft de tijd toch een ander beeld gecreëerd over mijzelf en de daden die ik goed of
slecht verricht had. Ik begon me los te koppelen van het schuldgevoel, probeerde rust te vinden
in mezelf, ging naar een psycholoog, hing aan de mensen hun lippen als ze me goed advies
gaven, probeerde me zo veel mogelijk bij andere mensen te zijn, en simpelweg dat bepaalde
aspect van het verleden van mijn vorige partner te vergeten. Maar niet voor altijd. Dat wist ik zo.
Daarvoor is het veel te waardevol en zulke dingen moet je leven lang blijven koesteren, want
zoiets maak je misschien nooit nog mee.
Op een bepaald moment heb ik een stap gezet in het heden en heb ik mezelf gezegd: nu neem
je toch even definitief afscheid en ga je verder met je eigen leven. Dat heeft me enorm gesterkt
en blijft me moed en hoop geven.
Het verleden kan je zeker niet meer ongedaan maken, hoe je het ook draait of keert. Je hebt wel
het heden in de hand om naar de toekomst te werken. Ik ben de eerste om toe te geven dat het
verleden loslaten zeker niet eenvoudig is, want dat heeft je nu eenmaal gevormd en je laat soms
niet graag die dingen los. Toch is het eenvoudiger als je het verleden als positief element
gebruikt om het heden aan te kunnen. Leer eruit, denk eraan dat die dingen niet voor niets
gebeuren en dat je er steeds sterker van moet worden.
www.ikbeneengoedmens.com
15

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
12. Ruzie bijleggen met familie, vrienden, buren... boven
Dit is een behoorlijk gevoelige topic, omdat dit over toch bijna de belangrijkste personen in je
leven gaat. Althans tenminste als jouw waarde over deze personen hier zijn vaste bodem kent.
Ze zeggen wel dat familiebanden soms heel sterk zijn, maar als je merkt dat het tegendeel ook
jammer genoeg waar is, dan ga je terecht bij jezelf vragen stellen en zien of het tenminste voor
jou anders kan.
Voor mij is dit ook vrij delicaat, omdat ik op deze manier mijn hart en ziel blootleg tegenover mijn
familieleden met wie ik tegenwoordig bitter weinig contact heb. Met mijn ene zus heb ik nu
augustus 2008 al meer dan vijf jaar geen contact, omdat een ruzie geëscaleerd was. Bij mijn
andere zus blijft het bij spontane contacten op de soms obligate zondagbijeenkomsten.
Gelukkig is de situatie sinds september 2008 lichtjes gewijzigd. Dankzij mijn verandering, hun
positieve feedback en interactie heeft het me heel weinig moeite gekost om me spontaan, eerlijk
en zonder geniepigheid op te stellen tegenover mijn zus N en haar man R.
Het zijn je eigen gezin, je verantwoordelijkheidszin, de tijd die je hebt om te spenderen, de
activiteiten die je organiseert die deel uitmaken van jouw leven die dan voorrang krijgen. Je hebt
de rol van vader overgenomen en begint te beseffen dat het allemaal anders en misschien wel
beter kan, omdat je een wijze les geleerd hebt van je eigen vader.
Nu, of je daar gevolg aan wilt geven en er ook iets wilt uit leren, is een andere zaak, maar het
blijft een feit dat je gevormd wordt door je ouders. Zelfs als geadopteerde zoon heb ik blijkbaar
soms nog trekken van mijn adoptievader overgenomen, wordt me wel eens meegegeven. Ik
probeer dat standpunt te relativeren en te minimaliseren door te zeggen dat zoiets wel bij elke
persoon voorkomt. Niet zozeer omdat ik zoiets als een belediging of compliment beschouw, maar
gewoon omdat ik er dan over nadenk en voor mezelf wil uitmaken of ik ook zus of zo reageer of
gewoon ben zoals mijn vader.
Op zich kan ik niet zeggen dat ik helemaal niet overeenkom met mijn vader. Met mijn moeder
had ik een uiterst tedere band. Ze gaf me het gevoel dat ze zo veel mogelijk voor me klaar stond
en ze bewees haar liefde voor mij ook door mijn leven zo aangenaam mogelijk te maken. Ik heb
zelden een kwaad woord over haar gehad, en na haar heengaan helemaal niet meer.
13. Gewoon meer jezelf kunnen zijn. boven
Wat is jezelf zijn? Dat is al een eerste bijna onmogelijk te beantwoorden vraag. Het zijn de
situaties en mensen en relaties waarmee je geconfronteerd wordt of waarmee je onrechtstreeks
mee te maken hebt, die je eigen zijn bepalen. Ik zal later in de topic over geniepigheden zo veel
mogelijk uit de doeken proberen te doen wat er werkelijk in je omgaat en hoe jij als persoon vele
dingen filtert voordat je het naar buiten brengt.
Ik vind persoonlijk dat iemand eerder en vaker niet zichzelf is dan wel. We leven volgens
bepaalde geldende normen. We schikken ons naar wetten. We weten ons aan te passen aan de
www.ikbeneengoedmens.com
16

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
snel veranderende omgeving. We letten zelfs niet meer op als we een nieuw gedrag of gewoonte
aanleren. Meeste dingen gaan zo als vanzelfsprekend dat we er gewoon niet meer bij stilstaan.
Ook ik durf nu toe te geven dat ik tot nu toe niet beter geweten heb. Ik leefde volgens mijn
eigen gedrag, mijn reacties. Ik liet de omgeving op me afkomen en vond soms maar normaal dat
ik zus of zo op situaties reageerde. Zelden stond ik er bij stil of vroeg ik me of dit wel mijn eigen
gedrag is. Ik wist niet beter.
Nu, op het moment van schrijven september 2008 kan ik wel zeggen dat ik zo veel mogelijk
mezelf probeer te worden. Dat gaat gepaard met heel wat complicaties: als je jezelf leert zijn,
gaat er een andere wereld voor je open. Ik heb nu ook bewust deze ik gekozen, omdat ik er me
bijna vertrouwd en goed in voel. En zeker in vergelijking met mijn vorige ik.
Toch is dit hopelijk nog maar een begin of het topje van de ijsberg. Ik word nu op dit ogenblik
nog steeds te veel gekweld door mijn gebroken relatie met E, ondanks dat ik daar ook steeds
beter grip had of heb. Vooral door vermoeidheid neig ik wel eens mezelf te laten gaan en kan
mijn gemoedstoestand in verdriet omslaan of in andere pijnlijke situaties.
Is dit misschien wel echt mijn eigen ik, vraag ik me dan af. Zoek ik mezelf in iemand anders of is
het de bevestiging die ik wil van iemand anders? Wat houdt die persoon nog voor mij echt in?
Door dergelijke vragen te stellen, stel ik mezelf meer op de achtergrond en laat ik het lot of het
toeval aan een ander over.
Ik kan dan maar concluderen: als ik mezelf wil zijn, dan moet ik op zoek durven gaan naar
mezelf in alle mogelijke situaties: ik help graag andere mensen. Ik heb het wel moeilijk met
mensen uit mijn omgeving en hun situaties. Ik houd zielsveel van de kindjes. O respecteer ik als
individu. Voor E koester ik nog een geheime liefde, omdat ik het gevoel heb dat het een beetje
wederzijds is. Ben ik op die manier mijn beste ik, of is er iets anders weggelegd waardoor ik nog
meer mezelf kan zijn?
Je moet dat voor jezelf uitmaken: wat heb je ervoor over om echt jezelf te kunnen zijn? Verlies je
hierdoor je vrienden? Maak je niet zo geliefd bij je ouders? Val je uit de toon in de maatschappij?
Word je snel gecategoriseerd in vakjes? Beschimpen mensen je te snel om je mening?
Ben je eerlijk tegenover jezelf? Denk je dat je in deze maatschappij gewoon nooit jezelf kan zijn?
Vind je het vreemd dat je er met anderen niet over kan praten? Zijn je ogen tot nu toe nog
gesloten geweest?
Jezelf proberen te zijn is een eerste stap, maar die stap nemen kost heel wat energie en moeite.
Toch kan ik je zeggen dat de energie die je van jezelf ontdekt bijna onuitputtelijk is om nog
dieper in je te graven en je echte zelf te leren ontdekken. Al snel zeggen de mensen om je heen
dat je niet in dat vakje past. Dat deze haarstijl je niet staat. Dat die vriend of vriendin je geluk of
ongeluk wordt. Dat je beter die auto niet gekocht had.
Als je een gevoelig iemand bent voor zulke dingen, dan beschouw je zulke uitspraken als een
aanval op je persoonlijkheid en dring je jezelf weg die toch niet aanvaard wordt in deze wereld
en tover je uit je trukendoos een nieuw individuutje op dat je wel graag zou zien geaccepteerd
worden door je omgeving. Die loopt misschien beter tussen de regels en weet zich vliegensvlug
www.ikbeneengoedmens.com
17

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
aan te passen aan wat de omgeving eist. Je ziet niet graag dat anderen zwak en gebrekkig zijn,
dus toon je zeker niet jouw zwaktes en gebreken aan de buitenwereld.
Langs de andere kant kan je ook volledig afscheid nemen van de maatschappij die je afkeurend
bekijkt en jezelf echt de kans geven om je volledig te ontplooien tot de persoon die je zo nodig
moest worden. Je sluit je aan bij een club. Je zoekt een vriendin die beter bij je past. Je neemt
afstand van dingen die je storen. Je zoekt een nieuwe vriendenkring op. Je kleedt je anders om
je persoonlijkheid meer kracht bij te zetten. Je wordt met andere woorden echt jezelf, misschien
tot ergernis van vele anderen en vooral je naaste familie. Toch zet je door en merk je dat je
jezelf gewoon beter en anders voelt.
Je leeft met een tijdje met het zalige gevoel van jezelf te zijn, totdat je weer andere dingen in je
leven ontdekt en weer een stap in een andere richting. Zo blijf je als karakter evolueren in deze
steeds veranderende wereld. Jezelf zijn betekent ook voor je eigen mening durven opkomen. Je
plannen durven realiseren. Je pijn en verdriet kunnen verwerken op jouw eigen manier.
Ga ervoor om zo veel mogelijk jezelf te zijn en gevolg te geven aan wat jij belangrijk vindt, hoe
jij je wereld ziet en wat jij eraan kan bijdragen om het voor jou en anderen het leven
aangenamer te maken. Je zult geleidelijk aan en sneller dan je denkt ontdekken dat je eigenlijk
een op en top mens bent die nog in wording is. Je zult geconfronteerd worden met bepaalde
dingen waar je eerder nooit bij stilgestaan zou hebben. De dingen blijven op zich op jou
afkomen, maar je filtert alles op een zodanige serene manier dat je er zelfs niet meer bij hoeft
stil te staan. Hiervoor hoef je zelfs geen diepe wateren te bevaren. Stel je gewoon open voor het
leven en alles wat er in je weg passeert.
Misschien heeft alles wel een reden. Als dat niet zo het geval, wel, neem het heft in de handen
en geef er zelf een reden aan. Je zult je misschien afvragen waarom je momenteel bij je partner
bent. Of waarom je je niet zo goed voelt met de job die je nu hebt. Hoe ben je in zo een situatie
terechtgekomen? Waarom ben je omringd door juist die mensen? Is er dan niets meer in het
leven dan dit alleen?
Maak van die vragen missies die je in het leven wilt opvolgen. Waarom je bij je partner bent:
wel, omdat je hem of haar graag ziet. Of omdat je hem of haar nodig hebt om jezelf beter te
voelen. Of voor financiële redenen. Of voor wat voor reden dan ook. Denk er gewoon bij na. Durf
eens die vragen voor jezelf te stellen. Antwoorden hoeft niet meteen. Dat leer je misschien wel
geleidelijk aan. Dat heb ik althans bij mij zo gemerkt.
Over die job wil ik ook nog iets kwijt: uiteraard moet iedereen werken. Jij weet dat van die
persoon en die persoon weet dat van jou. Als je echter beslist om meer fun en omgang te
hebben met je collega‟s in plaats van je constant te ergeren aan hun anders zijn, dan kom je
meer tot jezelf. Je besteedt aandacht aan de belangrijkste persoon in de wereld: jijzelf! Zonder in
extreme te gaan of op de tafel te kloppen bij je werkgever, zoek je gewoon iets dat je wel meer
aanspreekt. Iets waar je meer je hart in kan leggen. Waar je gewoon veel meer jezelf kan zijn.
Jezelf vragen stellen over de situatie waarin je nu terechtgekomen bent of een beetje vastzit, kan
zeker geen kwaad. Je moet wel je ogen openen om te durven analyseren wat er momenteel
www.ikbeneengoedmens.com
18

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
goed of fout gaat. Van daaruit neem je dan de volgende stap om ook daar iets aan te doen. Stap
voor stap. Echter, heel doelbewust en op een oprechte manier.
De mensen die je omringen, gaan niet meteen de betekenis van zichzelf aan jou geven.
Integendeel! Jij moet juist betekenis geven aan hun leven geven, zodat zij eindelijk inzien dat jij
zo veel meer voor hen kan betekenen. Laat het desnoods eenrichtingsverkeer zijn, en zeker in
het prille begin. Dat hoort nu eenmaal bij de leerschool. En neem het alstublieft van mij aan: ook
zij gaan naar jou toekomen. Het vraagt wat meer tijd en moeite dan je gedacht had, maar op
een bepaald moment gaan zij ook op zoek naar allerlei redenen over hun omgang. Misschien
kloppen ze dan bij jou wel als eerste aan. Laat je deur van je hart dan zeker niet op slot,
alstublieft.
Stel gerust vast dat er volgens jou niets meer in dit leven is dan wat jij tot nu toe voorgeschoteld
gekregen hebt. Doe dat gewoon. Maar liefst op een bewuste en beredeneerde manier. Laat dit
zeker het stuwende element in je hart zijn om het leven nog meer te omhelzen en er echt voor te
willen gaan. Hoe je dat precies doet, laat ik graag aan jouw bovenmenselijke intelligentie over.
Als je mijn levenswerk als leidraad zou gebruiken, zou ik enorm vereerd zijn. Waarvoor dank.
14. Iemand helpen op financieel vlak. boven
Hierover begin ik zelfs niet graag, maar ik heb er wel een topic aan gewijd, omdat geld nu
eenmaal een levensnoodzakelijk goed is in het leven. Je kan er beter en correcter mee leren
omgaan, als je de moeite doet om te beseffen dat jouw geld niet alleen jou gelukkig moet maken
maar ook andere mensen.
Iedereen zwijgt in alle talen als het op geld aankomt. Dit slijk der aarde heeft vele mensen hun
leven gekost. Het heeft ook vele anderen gelukkig gemaakt. Geld hebben is één ding, maar geld
delen met iemand is voor sommigen, om niet te zeggen de meesten, uit den boze.
Nu, geld op zich is maar papier, maar het vertegenwoordigt heel wat: de wagen waarin je rijdt.
Het huis waarin je woont. De vrienden met wie je omgang hebt. De luxeproducten die je ermee
kan aanschaffen. De dagelijkse dingen die je ermee koopt. De kwaliteit die je wilt en de prijs die
je ervoor betaalt. De hobby‟s die je ermee kan uitoefenen. De reizen die je ermee kan maken.
En dan zijn er nog de slechte dingen wat je met geld kan doen: iemand laten zwijgen of juist
laten praten. Iemand onder dwang houden. Iemand manipuleren. Iemand in je greep houden.
Iemand duidelijk maken dat hij niet zonder jouw geld kan.
Als je zodanig tuk bent op geld dat je er zo veel mogelijk van wilt hebben om dingen te kopen tot
materiële maar niet noodzakelijk geestelijke bevrediging, dan zit je met een verslaving. Dan hoeft
zeker niemand bij jou af te komen om wat geld te lenen. Je zult het dan misschien wel doen,
maar met de intenties zoals hierboven beschreven.
Ik zeg en misschien ben ik daar dom en naïef in: wie geeft wat hij heeft, is het waard dat hij
leeft. Jammer genoeg stoot een dergelijke uitspraak bij de meesten op weerstand of leidt het
zelfs tot een hilarische lachbui. Wie is nu zo zot om zijn geld zo maar aan een ander te geven
www.ikbeneengoedmens.com
19

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
voor diens geluk? Uiteindelijk heeft die andere persoon zichzelf in de problemen gewerkt en die
moet er maar zelf uitgeraken. Dat is jammer genoeg tegenwoordig de meer geldende norm dan
dat je jouw geld moet kunnen delen met anderen.
Gelukkig zijn er van die groots opgezette shows waarin prominenten hun beste beentje
voorzetten om toch de gulheid van Jan Modaal naar voren te brengen. Uiteraard is dat ten bate
van de behoeftigen, dus op zich is dat een goed doel, maar ik heb eerlijk gezegd zelden tot niet
aan dergelijke instanties geld gegeven. Ik heb daar nooit intentie toe gehad en dat is nu begin
oktober 2008 nog steeds niet anders.
Wat nu wel anders is, is dat ik graag het weinige geld dat ik heb zo graag met anderen zou willen
delen om hen minder ongelukkig te maken door hun schuldenlast te verminderen en het hen
gewoon wat gemakkelijker te maken in hun dagelijkse bestaan.
Ik hoop eerlijk ook om geld te kunnen ontvangen van mensen die het met een beetje minder
kunnen stellen, om het op een oprechte manier anderen mee te kunnen helpen. Hiermee heb ik
mijn levensdoel van geld in het algemeen bepaald. Als je zegt dat ik getikt ben, geef ik je
misschien groot gelijk. Toch zou ik je ooit het gevoel willen laten ervaren dat je krijgt als je kan
zeggen dat je die persoon uit nood geholpen hebt door hem of haar een beetje geld voor te
schieten of te lenen of te geven gewoon. Dat is onbeschrijfelijk. Veel intenser dan het gevoel van
zo veel mogelijk op de spaarrekening willen staan hebben en elke maand zien wat het
opgebracht heeft. Dat laatste leidt alleen tot stress en nog meer hebzucht.
Akkoord: iedereen moet aan zichzelf en aan de toekomst denken, want misschien kom ik wel op
een bepaald moment zelf zonder geld te zitten en wie gaat me dan helpen, vraag je terecht af.
Wel, dat zou ik ook moeten doen, maar ... het gevoel dat je anderen helpt en de dank die je
ervoor in ruil krijgt, zijn soms gewoon onbetaalbaar met geld. Als je dan ook nog van de
instelling vertrekt dat elke dag wel eens je allerlaatste dag kan betekenen, blijft er maar weinig
over van de waarde van het geld ten opzichte van het gevoel dat er tegenover staat.
Ik ga nu ook niet beweren dat ik met mijn laatste spaarcenten ga rondstrooien tot er niets meer
overblijft. Integendeel. Ik weet wel dat ik er anderen gelukkig mee wil maken en mezelf het
meest noodzakelijke in het leven ermee wil kopen. Ik kies er momenteel ook bewust voor om
geen nieuwe stichting op te richten om geld te proberen te ontvangen. Wat ik wel wil doen, is
maken dat geld wel gelukkig maakt, maar op een eerlijke en zaligmakende manier, zonder dat er
valsheid en hebberigheid bij te pas komt.
Mensen hebben ook de neiging om je te belonen voor je goede daden via geld. Waarom dan niet
dat geld gebruiken om anderen daarmee te helpen? Ik merk zelf dat ik over deze topic geen
unaniem standpunt in kan nemen. Voor mij heeft geld zelden iets meer betekend dan het meest
noodzakelijke kunnen kopen om gelukkig te worden in deze maatschappij. Ik ken anderen die er
echt de dupe van geworden zijn en daarenboven vreselijk ongelukkig. Dan komt het spreekwoord
„Geld maakt niet gelukkig‟ wel uit, want je gaat geld op een voetstuk plaatsen, jezelf wegcijferen
en het bijna verafgoden en dan meen je bij dit alles nog dat je gelukkig bent ook. Foute
denkwijze, mijns inziens.
www.ikbeneengoedmens.com
20

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
In alle nuchterheid wil ik besluitend zeggen dat je als individu van deze maatschappij gewoon
niet zonder geld kan. Punt uit. Dan is de vraag: hoeveel geld heb je nodig om een echt gelukkig
bestaan te kunnen hebben? Of wat moet het geld in je leven representeren, zodat je kan zeggen
dat je het bereikt hebt? Die dure zetel in je woonkamer. Die glimmende wagen in je garage. Die
schitterende oprit waarmee je de buren jaloers kan maken. Dat zwembad. Die juwelen rond je
armen en nek. De gsm waarmee je belt. De aktetas die een waardige merknaam draagt. Het
horloge waarop je favoriete logo ingekerfd staat. De kleren die een dure naam voorstellen. De
bril op je neus.
Dit zijn allemaal uiterlijke kenmerken die zogezegd je innerlijke geluk moeten weerspiegelen.
Zolang je daarmee bezig bent, luister je nauwelijks naar wat er echt in je omgaat. Je tilt meer
belang aan wat de maatschappij je voorschrijft dan wat je echt wilt in je hoogstpersoonlijke leven
dat veel meer voorstelt.
Momenteel begin september 2008 zit ik te denken om aan mijn werkgever na mijn proefperiode
van zes maanden extra geld te vragen: een schamele 100 euro netto per maand en een grotere
wagen dan die VW Polo die ik nu heb. Ik doe dit eigenlijk omdat een kameraad van me een keer
zei dat hij voor mijn loon zelfs niet uit zijn bed zou komen. Langs de andere kant kan ik en durf ik
te zeggen dat ik wel elke dag gelukkig in bed kruip en bijna nog gelukkiger eruit kom, omdat het
leven me weer een nieuwe dag toelacht.
Nu, ik zou dan als uitleg aan mijn werkgever voorleggen: ik heb eigenlijk geld nodig om weg te
geven. Ik denk dat die me dan helemaal krankjorum zou verklaren en dat ik er dan naar kan
fluiten. Ik zou het ook niet erg vinden, maar het is zo door de maatschappij voorgeschreven dat
je veel geld moet verdienen, dat je in dat type van wagen moet rijden, met die personen omgang
moet hebben om „gelukkig‟ te worden. Als je dan ineens op een dag als een individu komt te
staan, dan ga je toch vragen beginnen te stellen, hoop ik, bij jezelf om tot bepaalde conclusies te
komen.
Als je dan iemand echt wilt helpen op financieel vlak, gaat die persoon zich vragen stellen, want
dat hoort niet in de maatschappelijke voorschriften. Je moet zelf je zuurverdiende geld houden,
laten opbrengen en aan je eigen toekomst denken. Wil je iemand toch oprecht helpen, laat hem
of haar dan in alle mogelijke waardigheid en verricht je goede daad zonder er ooit over op terug
te komen. Dat maakt jou groots en je geld is min of meer goed besteed, al heb je het knagende
gevoel dat je dat geld nooit zult terugzien. Ervaar dan ook bewust het gevoel van kunnen en
vooral willen geven om de andere gelukkig te zien en jezelf beter te voelen omdat je in je directe
omgeving iemand hebt kunnen helpen op financieel vlak.
Je zult wel denken dat je dan uiteindelijk het geld kwijt bent, maar dat je wel met een goed
gevoel zit om iemand vanuit je hart en met je eigen middelen geholpen te hebben. Die tweede
uitspraak is misschien op dit moment voor jou niet de waarheid. Toch kan je er volgens mij van
op aan dat mensen je goedheid gaan beginnen in te zien. Ze gaan voor zichzelf beginnen na te
gaan of dat soort goedheid in zichzelf ook schuilt. Uiteindelijk zijn zij ook maar van hetzelfde
materiaal als jij gemaakt: uit een goed hart en gezond verstand.
www.ikbeneengoedmens.com
21

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Het zal misschien heel lang duren bij jou voordat je dit thema tot je kan laten doordringen. Je
laat het zelfs opzij liggen? Geen probleem. Dat is een heel bewuste beslissing die je genomen
hebt. Dat begrijp ik maar al te goed. Anderzijds zegt dat wel iets over jou en je houding ten
opzichte van je geld. Ik zeg dit gewoon zonder je te willen veroordelen. Je maakt dit best voor
jezelf uit. Als je daarentegen wel iets wilt doen om een ander financieel te helpen, laat dan
niemand en niets je tegenhouden. Ervaar die positieve kracht van je goedheid. Dank je wel.
15. Andere mensen gelukkig maken. boven
Hoe kun je in godsnaam anderen gelukkig maken als je zelf niet gelukkig bent? Hoe kom je er
zelfs bij maar aan te denken dat je anderen wil gelukkig maken?! Dat is toch niet meer van deze
tijd. Nu, we leven binnen een gezinsverband, een clubverband, werken samen, nemen samen
dezelfde bus, rijden op dezelfde autowegen, gaan naar dezelfde garage, eten in hetzelfde
restaurant, bellen via dezelfde telefoonoperator, koesteren soms dezelfde dromen na als de
buren of kennissen, geven ons leven bepaalde richtingen in het leven.
Toch gaan we zonder te beseffen ook om met hetzelfde type van gelukkig worden: sommige
worden gelukkig als ze veel geld hebben. Anderen zijn al gelukkig als ze hun facturen kunnen
betalen en de maand rondkomen. Eén persoon heeft niet genoeg aan vijf vriendinnen, terwijl een
andere hunkert om ooit eens één vriendin in zijn leven te hebben.
Op die manier zijn we eerst en vooral bezig onszelf zo veel mogelijk gelukkig te maken. Vooral bij
kinderen valt dat goed op. Ze willen altijd als eerste het grootste stuk taart, de meeste snoep,
het mooiste speelgoed, de grootste spaarrekening, de mooiste juwelen, enzovoort. Kinderen
denken er helemaal niet aan om wat de andere gelukkig zou maken. Ze willen het leeuwendeel
en als het kan zo lang en zo vaak mogelijk.
Zo groeien we dan ook op als volwassenen en blijven we kinds. Toen we jong waren, hebben
onze ouders wel gezegd dat we moesten leren delen, maar nu we volwassen zijn, willen we
ostentatief tonen dat we het gemaakt hebben en dat we daarom ook gelukkig zijn met al de
materiële dingen die ons omgeven. Als je uit een gezin komt dat gewoon was om uit verplichting
met elkaar te delen, dan kost het je volgens mij later nog meer moeite om te delen of juist veel
minder moeite.
Enerzijds wil je er integraal van kunnen profiteren dat je eindelijk op jezelf kan leven en je bijna
niets hoeft te ontzeggen. Anderzijds blijf je ermee zitten dat je niemand anders het gevoel wil
geven dat er zo veel dingen in je leven ontbraken. Vooral naar de kinderen toe willen de ouders
niet dat ze hetzelfde zouden meemaken als wat zij zelf doorworsteld hebben. Dit is een hele
nobele gedachte en dat wordt dan ook een automatische vorm van anderen gelukkig willen
maken.
In wezen zijn we vanuit een soort overlevingsdrang op onszelf aangewezen. Vermits we in deze
maatschappij niet echt hoeven te vechten voor ons voedsel, verleggen we de grens van het
overleven en proberen op een andere manier gelukkig te worden. We voelen ons ook eerder
eerst ongelukkig omdat we niet altijd meekunnen wat de maatschappij voorschrijft: een dure
wagen, kwalitatief voedsel, een mooi huis. En dat allemaal voor ons en de mensen om wie we
www.ikbeneengoedmens.com
22

veel geven.
Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Waarom zou je dan je tijd, moeite of geld in anderen steken om ze gelukkig te maken? Dat is
toch gewoonweg belachelijk. De vraag is dan: hoe kun je over iemand oordelen of die gelukkig is
of niet? Die persoon zou zich wel beledigd kunnen voelen als jij hem of haar het gevoel geeft dat
hij hulp nodig heeft om gelukkig te worden.
Ik las ooit dat gelukkig zijn heel simpel is: als je geen problemen hebt, ben je gelukkig. Ik heb
een vraag opgenomen in deze topic: is niet ongelukkig zijn ook al een vorm van gelukkig zijn? Als
je jezelf die vraag stelt, ben je al een stap verder in het bepalen van je geluk.
Vermits we al een vrij hoge levensstandaard hebben, worden bedrijven steeds innovatiever in
creëren van nieuwe en andere behoeftes. Sommigen nemen met een bepaalde graad van
genoegzaamheid het leven tot zich, anderen gaan gretig in op die vervulling van de nieuwe
behoeftes, en nog anderen trekken er zich helemaal niets van aan.
Als je voor jezelf eens nagaat: wie heb je op welke manier al eens gelukkig gemaakt tot nu toe?
Simpelweg eens gras gaan maaien bij een oudere persoon. Gaan boodschappen doen. De wagen
wassen van iemand anders. Helpen met verhuizen. Een koffie of thee voor iemand halen. De
vloer dweilen zonder dat iemand het je gevraagd heeft. Geld geven als je merkt dat die persoon
het nodig heeft. Stoppen langs de autoweg als je merkt dat iemand pech heeft. Onverwachts
iemand blij maken met een verrassing. Zorgen dat het eten klaar staat als je partner thuis komt.
Bij je ouders langs gaan als je eens extra tijd hebt. De buur helpen met dat lastige karweitje.
Het hedendaagse probleem is dat je nagenoeg vreemd bekeken wordt als je iemand hulp biedt.
Mensen zijn het echt niet meer gewoon om elkaar een handje toe te steken. Ik heb het ook pas
onlangs aangeleerd: leer de dingen zien waarmee je iemand kortstondig of lang gelukkig kan
maken. Durf het te doen. Wees niet bang voor een ander zijn oordeel. Jij doet het uiteindelijk
goed. Misschien volgen ze jou ook wel ooit op.
Al ben je van nature geneigd om meer voor je eigen geluk te gaan dan voor dat van een ander,
doe toch eens een keer goed voor de andere, opdat je dat bevrijdende gevoel eens kan ervaren.
Experimenteer. Vergeet even je eigen opperste geluk. Je hebt misschien al zo lang voor je eigen
geluk gezorgd. Geniet van die glimlach als je iemand helpt. Neem dat dankwoordje ter harte.
Leer dat dit nog maar het begin is.
Wanneer je zoiets leest voor de allereerste keer, denk je dat ik doorgedraaid ben: al die nonsens
om een gevoel te kunnen ervaren. Terechte opmerking. Toch komt daar meer bij kijken. Het is
een wijze les voor jezelf en je persoonlijkheid. Als je dan nog veel later op een niet-geniepige
manier je inzet voor de anderen, dan kan je zeggen dat je gevoel vervolledigd is en dat je enkel
maar die ingeslagen richting wilt blijven gaan.
16. Jouw dromen realiseren. boven
We dromen er allemaal van om onze dromen te realiseren, maar weinigen zullen het echt doen.
Je kan geniepige dromen koesteren, onvervulbare wensen en verlangens in je hart dragen. Je
kan helemaal duizelig worden bij de gedachte dat ooit die ene droom binnen je handbereik komt.
www.ikbeneengoedmens.com
23

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Je hart kan volledig in de ban geraken van een persoon.
Toch word je terug gekatapulteerd naar de harde werkelijkheid, nadat je die droom even hebt
kunnen mogen beleven. Je staat weer grimmig op ‟s morgensvroeg. Je weet dat er een hoop
werk op je wacht. Hoe ga je de dag weer doorkomen? Aan wie moet je weer gaan liegen en
zeggen dat het allemaal wel goed is met je maar dat je innerlijk gewoon weet dat het je niet
meezit?
Hoe meer en intenser je een droom koestert, des te groter is de bijhorende frustratie wanneer de
droom als een zeepbel uiteenbarst. Tegelijk is het ook een zaligmakend gevoel als je de droom
ooit in vervulling ziet gaan. Dromen kunnen dan ook ver uit elkaar liggen. Iemand droomt ervan
om een wereldreis te maken. Een ander om dat ene meisje in zijn leven te krijgen. Die auto,
daarvoor zou ik heel veel over hebben. Als ik die mensen toch eens kon helpen met het weinige
dat ik heb. Dat ene huis waar je met zijn tweeën je zinnen op gezet hebt. Een kinderwens die je
graag in vervulling zou zien gaan.
Eindelijk afgeraken van die ene persoon die je leven lang getergd heeft. Mensen kunnen gelukkig
maken. Naar niets of niemand hoeven te kijken en erop los leven als God in Frankrijk. Een
bedelaar droomt ervan om in een gewoon bed te kunnen slapen. Een schilder hoopt een
meesterwerk te kunnen afleveren. Een komiek die zijn publiek aan het bulderen van te lachen
ziet. Iemand die zijn rijbewijs haalt. Een andere die zijn vliegbrevet eindelijk op zak heeft.
De studies zitten erop en nu kan je eindelijk zelfstandig beginnen te leven. Dag in dag uit leven
met iemand die van je houdt en van wie jij nog meer houdt. Ooit in contact komen met
buitenaards leven. Een team leader hoopt een fantastische groep mensen te kunnen stimuleren.
De sprinter die een wereldrecord wil vestigen. De cameraman die dat een filmpje wil draaien.
Maar ook de gevangene die zo graag uit die vervloekte gevangenis wil. En om het in een minder
leuke categorie te plaatsen: de mensen die slechte dingen als een droom zien en die ze ook echt
najagen en daardoor in de problemen komen. Dat zijn ook dromen van bijvoorbeeld
psychopaten, verkrachters, pedofielen, ... Ik schrijf er niet graag over, maar dat maakt nu
eenmaal ook deel uit van het leven.
Als je dus je dromen wilt realiseren, bereken dan de haalbaarheid ervan. Stop niet met dromen,
maar zet ook de stap om je dromen om te zetten in daden. Anders blijven het losse verzinsels in
je hoofd die zich alleen maar opstapelen en niemand anders of jou kunnen dienen.
Tegelijkertijd zou ik je willen doorverwijzen naar de topic: geen overbodige verwachtingen
koesteren in je leven. Kort samenvat komt het erop neer dat je wel mag dromen en pogingen
doen om je plannen te concretiseren. Echter, doe dit vanuit een bepaalde graad van objectiviteit
en plan alles zo veel mogelijk. Zo behoed je jezelf voor teleurstellingen en betreur je minder je
beslissingen achteraf.
Als je daarentegen alle topics systematisch gaat afwerken, dan ga je hopelijk een verandering
opmerken bij jezelf en zien hoe fel je jezelf openstelt om je echte ik te leren kennen. Veel geluk
althans in elke onderneming.
www.ikbeneengoedmens.com
24

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
17. Stilstaan bij alles wat je hebt en niet hebt. boven
We hoeven onszelf niets wijs te maken. Niemand of vrijwel niemand doet dit volgens mij:
stilstaan bij wat je hebt. Je kijkt wel eens naar het nieuws en ziet dat er nog veel armoede is in
de wereld. Toch weten de media hieraan al snel een andere wending te geven met de
reclameblokken die er meteen op volgen. Je vermeende tijdelijke schuldgevoel, dat je zo veel
meer materiële rijkdom hebt dan die arme mensen in die dito landen, ebt zo weg dankzij die
zogezegd ontspannende tv-programma‟s.
Je schuift gretig aan om te genieten van het avondmaal, kijkt gezellig tv met borrelnootjes en
andere versnaperingen. Daarna ga je in je comfortabele bed liggen om ‟s anderendaags uitgerust
op te staan. In de badkamer verzorg je jezelf met de beste hygiëneproducten, want je bent het
waard! Je stapt in de wagen om naar je werk te gaan, of je laat je vervoeren door de trein. Op
de werkvloer werk je voor je geld en gun je jezelf die lekkere lunch met je collega‟s. Daarna kom
je thuis en zo begint de avond weer zoals de dag ervoor.
Als het weekend er dan is, heb je het zeker verdiend dat je tot jezelf moet komen door lang uit
te slapen of heel laat uit te gaan. Bijna zorgeloos en volledig automatisch. Een avondje uit eten
gaan, bij vrienden wat gaan drinken, nog een terrasje doen. Ik veroordeel zeker niet dat mensen
genieten van het leven. Integendeel. Ik vind het ook niet vreemd dat de mensen er niet bij stil
staan wat het leven hen allemaal te bieden heeft. Ik denk dat deze topic vooral ontstaan is door
mijn eigen achtergrond.
Nog levendig herinner ik me een gesprek tussen mijn ex-vriendin en mij. We hadden een
discussie over brood. Zij zei trots dat ze opgegroeid was in een bakkerij! Ik merkte meteen op
dat ik opgegroeid was ... in de sloppenwijken van India. Zo gevoelig als ze is of was, toonde ze
meteen haar welgemeende tranen en besefte dat we toch allemaal anders tegenover dingen in
het leven staan. Toch hebben we iets gemeenschappelijks: dat we het niet zo slecht hebben als
dat we zelf denken.
Als je jezelf begint af te vragen wat je allemaal niet hebt, dan sta je helemaal niet stil bij de
dingen die je wel hebt. Je hebt die ene dure wagen niet. Die mooie meid gunt je geen waardige
blik. De voorbeelden van de dingen die allemaal zo evident geworden zijn, som ik hier uitgebreid
op, maar je zult hiervan direct het nut niet van inzien, omdat het zo alledaags en normaal is. Ik
bekijk de dingen net iets anders, omdat ik toch de eerste negen jaar van mijn leven heb moeten
stellen met veel minder materiële en emotionele dingen dan nu.
18. Gewoon praten met en luisteren naar iemand. boven
Vooral dat praten heb ik enorm gemist op het moment dat ik me zo verloren voelde na die
relatiebreuk met E. Ik gaf daar veel meer gewicht aan toe dan aan het feit dat ik van O
gescheiden was en van de kinderen weggegaan was. Nu, eigenlijk was ik gerustgesteld dat O en
U zo goed voor de kinderen zorgen. Dat terloops.
Ik moet wel toegeven dat E me absoluut niet meer wilde horen, of zeker niet met me praten over
www.ikbeneengoedmens.com
25

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
wat dan ook! Ik voelde me op dat moment zodanig in de put dat ik echt dacht dat ik er nooit te
boven zou komen. Ik zocht dan zo veel mogelijk contact op met mijn formele collega‟s van op het
werk, en ik merkte geleidelijk aan dat ik toch ook begon los te komen op een of andere manier.
Daar stond ik toen dan niet bij stil uiteraard: dat ik eigenlijk wel al met iemand aan het praten
was. Jammer genoeg was dat vaak niet voor mij althans de meest geschikte persoon.
Lang heb ik rondgelopen met die knagende honger dat ik met iemand wilde praten. En ik dacht
toen dat ik juist met zo iemand als E moest praten om over mijn problemen heen te geraken. Die
kans deed zich ook niet voor, en ik heb zelf ook niets ondernomen om daar actief iets aan te
doen, want ik sprak gewoon niemand aan en dacht veel aan E.
Na een tijdje merkte ik dan toch dat E het ook moeilijk had met de relatiebreuk en toen praatten
we via de chat. Dat had ons beiden even echt geholpen, maar al snel daarna kreeg ik het verwijt
dat ik te veel van haar wilde, omdat „ze zich even had laten verleiden om te chatten met haar‟.
Toen vroeg ik me af wat de waarde van dat gesprek en die emoties inhield. Die gesprekken die
daarop volgden na enkele dagen, weken analyseerde ik om dan uiteindelijk vast te stellen dat ze
met iemand anders is.
Toen heb ik pas kunnen praten. Ik was zo boos dat ze me de hele tijd daar niets van gezegd had
en dat ze wist dat ik nog beetje hoopte dat we ooit zouden samenkomen. Ik heb haar voor van
alles verweten en het uur daarna me berouwd natuurlijk, maar zo is het wel gegaan.
Op dat moment wist ik dat ik zeker niet meer bij haar terecht kon en zocht mijn toeverlaat bij O.
Die luisterde, en luisterde. Tot vervelens toe denk ik. En ik die maar altijd praatte over mijn
vorige relatie. Omdat ze zo goed luisterde, stond ik er zelfs niet bij stil dat het haar ook wel diep
zou raken dat ik zo emotioneel over E bezig was.
Na een tijdje zocht ik mijn toevlucht in boeken. Ik vond „Vergroot je emotionele energie‟ van Mira
K. Toen begon het een en ander me duidelijk te worden. Daarna juli 2008 las ik dan „Alles heeft
een reden‟ . Intussen midden oktober 2008 is een en ander veranderd in mijn denkwereld en
sluit ik me niet meer rechtstreeks aan bij die redenering. Ik hanteer nu eerder het principe: Een
mens geeft aan alles een reden! Dat is voor mij momenteel het uitgangspunt.
Ik had niet meer nodig dan dit om eindelijk tot de vaststelling te komen dat ik eindelijk eens
moest beginnen te praten met de belangrijkste persoon op de wereld: ikzelf! Dat klinkt
pretentieus maar het is eerder symbolisch bedoeld. Hiermee bedoel ik dat ik toen besefte dat ik
niet zozeer treurig was om E zelf maar wel omwille van mijn eigen karakter en mijn eigen
persoonlijkheid die gevormd waren tijdens de loop van mijn leven. Ik begon mezelf op een
totaal andere manier te benaderen met de innerlijke dialogen. De bal begon toen al snel te
rollen. Hij is nu goed op dreef, maar nog niet op topsnelheid.
Ik zocht steeds meer alle mogelijke contacten op binnen de familie, mijn beperkte vriendenkring
en soms vreemde mensen die ik aansprak op straat en zo. De meesten toonden wel begrip, maar
mijn papa was nogal cru in zijn standpunt en zei gewoon dat ik E moest vergeten en verder gaan
in het leven. Daar had ik het wel even moeilijk mee.
www.ikbeneengoedmens.com
26

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Nu, mijn innerlijke dialogen begonnen steeds langer een echt constructief karakter te krijgen. Ik
trok me daar enorm aan op. Ik begon mijn persoonlijkheid te ervaren als zijnde toch nog niet zo
slecht. Als ik het even moeilijk had, greep ik terug naar mijn boeken of naar dingen die ik zelf
opgeschreven had. De contacten met E gingen ook wel af en toe beter en anders, maar ooit nog
terug samenkomen, zagen we allebei niet meer zitten. Dus, waarom dan nog tijd verspillen?
Praten met iemand leverde me eigenlijk niet veel op, concludeerde ik achteraf, maar het gaf wel
nieuwe ideeën en inzichten. Ik praatte een keer met iemand van Leuven gedurende meer dan
een uur, maar ik had achteraf de indruk dat die persoon meer haar tijd met ons gesprek voelde
dan dat ze mij wilde helpen met mijn problemen. Daarna stelde ik vast dat zij ook maar een
mens is met dagelijkse problemen van dien.
Praten met een psycholoog wilde ik nooit echt doen. Na twee sessies hield ik het dan ook voor
bekeken en zocht veel meer naar wat er bezig was binnenin mij dan in mijn omgeving. Ik ging
dus echt verder in de richting van mijn innerlijke dialogen die me steeds meer soelaas boden en
nu nog steeds bieden. In het boek waren enkele aspecten die me echt overtuigden. Vooral het
aspect: een echt goede mens worden. Ik vroeg aan mijn innerlijk wat dat inhield en al snel wist
ik dat ik een bepaalde weg wilde inslaan: die van andere mensen helpen met mijn goedheid en
alle mogelijkheden.
Daarvoor wijs ik graag verder naar de relevante topic, maar als besluit wil ik toch schrijven dat
praten niet altijd helpt, want de persoon met wie je praat is niet altijd degene die je de oplossing
aanreikt. Je staat ook niet open voor iemand die niet totaal op de hoogte is van je verdriet en
levenssituatie en denkt constant aan hoe je die persoon terug in je leven kan terugroepen.
Vandaar dat ik durf te vragen dat je beter innerlijke dialogen met jezelf moet onderhouden om te
kunnen nagaan wat je bezighoudt, en wat je echte aspiraties zijn in je leven. Jij bent uiteindelijk
altijd bij jezelf! Wees dan ook eerlijk in je dialogen, vermijd geniepige gedachten en dan kom je
wel in het reine met jezelf. Je gaat dan ook een andere betere ik in jezelf ontdekken. Dat is
althans mijn ervaring, maar dat moet ieder voor zich uitmaken.
19. Anders gaan denken. boven
Wat is uiteindelijk anders? Anders is niet meer op dezelfde manier als hoe je nu bezig handelt of
bent. Je zult vragen: is die dan slecht? Dan vraag ik jou: is die dan goed? Dan zeg jij: dat maak
ik toch voor mezelf uit. Dan antwoord ik: inderdaad, dat maakt iedereen voor zichzelf uit.
Hiermee is echter nog niet gezegd dat jouw denken in het algemeen goed of slecht is. Het is wel
doorspekt met interpretaties, gedachten, misverstanden en nog zo veel emotionele dingen. Soms
stel ik me voor hoe de gedachtegang zou zijn van een neonazi bijvoorbeeld. Niet meteen het
leukste voorbeeld, voor mij althans. Toch zet ik mijn geest open. Ik verplaats me even in hun
denkwereld.
Hun principes zijn vrij eenvoudig: zij zijn als het blanke ras de leiders van het land en alles wat
niet strookt met hun denken, is slecht en moet geband worden. Dit is natuurlijk simplistisch
voorgesteld maar bevat de kern van de waarheid. Zijzelf hanteren die waarheid dan ook als
www.ikbeneengoedmens.com
27

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
heilig. Ze zouden ervoor door het vuur gaan. Bij mij roept dat een vorm van respect tegenover
hen op, hoe paradoxaal het ook klinkt.
Dat is ook omdat ik mezelf de kans en mogelijkheid geef om „anders‟ te durven denken. Ik
verplaats me echt in hun leefwereld en probeer na te gaan wat hun gedachten behelzen.
Anderzijds zullen zij niet zo snel mijns inziens gaan nadenken hoe de andere waarvan zij niet te
spreken zijn zijn leefwereld in elkaar steekt. Zij zullen zich niet zo snel verplaatsen in de
leefwereld van de mensen die anders zijn dan zijzelf. Dit is natuurlijk een persoonlijk oordeel van
mij, maar als je door haat en agressie gedreven wordt, dan is er voor rationaliteit zelden ruimte.
Zo ervaar ik het in mijn denkwereld.
Voorts durf ik ook te denken dat zij ook maar mensen zijn met hun gebreken, kwaliteiten,
lichamelijke ongemakken, denkpatronen, gewoontes en nog zo veel meer. Ze zijn gewoon
anders, denkt de ene, terwijl de andere denkt dat die ene juist anders is. Vermits verschillen door
de tijd heen conflicten hebben veroorzaakt, zal hier in de toekomstige tijd ook bitter weinig aan
veranderen. Je bent nu eenmaal minder verdraagzaam tegenover iemand die je niet zo goed
zitten dan tegenover iemand die min of meer gelijkgezind is met jou.
Dit was misschien even een extreem voorbeeld. Hoewel, anders denken houdt voor mij ook in
dat je je denken een andere richting kan induwen dan die je altijd gewoon bent. Simpel
voorbeeld: de toenmalige vriend van O nam mijn twee dochters mee om te gaan zwemmen. Ik
vernam dat pas toen O me zei dat ik hen bij hem moest gaan halen, aan het zwembad.
Eerst was ik eerlijk gezegd razend dat mijn dochters met hem zouden gaan zwemmen. Echter, in
de auto begon ik na te denken en gaf mijn denken actief een andere wending: wees blij dat er
iemand zich om jouw kinderen bekommert en met hen gaat zwemmen! Ja, dat was het. Niet
meer dan dat! En sindsdien heb ik die positieve gedachten in mijn hart gedragen en heeft die me
nog zelden teleurgesteld. Integendeel.
Nog een persoonlijk voorbeeld: als ik als Indische man lees: buitenlander in de mensen hun ogen
en gedachten bij een vrouw in de buurt komt die een handtas heeft, zie ik meteen dat haar hand
richting haar handtas gaat om hem goed te beschermen! Dat zal ik mijn leven lang blijven
meemaken. Dat is normaal bijna zou je zeggen. Niet voor mij althans, want ik heb soms de
neiging gehad om te zeggen dat ik meer geld in mijn portefeuille steken heb dan zij in haar
handtas.
Toch heb ik me daar vaak van proberen te distantiëren, maar het ging niet altijd van een leien
dakje. Bij mij is het nu zelfs zo ver gekomen dat ik me bijna schuldig voel als ik een vrouw met
een handtas in mijn buurt zie. Dan zie ik ze denken van dat ik het ga pakken en dat zij het dan
snel moeten wegsteken.
Ik moet dit ook anders gaan bekijken, al zie ik niet meteen in hoe ik dat kan doen. Ik kan
rechtuit vragen of ze inderdaad bang zijn dat ik hun handtas ga afpakken. Volgens mij gaan ze
dan nog meer bang zijn en helemaal niets meer zeggen.
In het leven komen voor jou ook genoeg gelegenheden voor om de dingen op een andere manier
www.ikbeneengoedmens.com
28

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
aan te pakken: liefdevoller, hartelijker, authentieker, oprechter, met meer aandacht, opener,
directer, minder gewichtig, minder geniepig, duidelijker, ... En zo kan ik wel blijven doorgaan,
maar maak eerst voor jezelf uit wat je anders bij jezelf wilt zien.
Enkele voorbeelden: je staat elke dag op met een slecht ochtendhumeur: geef er een draai aan
en maak het toch eens leuker. Op je werk is het altijd dezelfde collega die je lastig valt: zeg iets
onverwachts of grappigs. Je jaagt je telkens op in dezelfde dingen: betrap jezelf erop en richt je
erop om het anders te doen. Eten doe je altijd veel te onregelmatig: als je dat beseft, moet je er
ook iets aan willen doen door anders te denken. Als je telkens op dezelfde manier reageert bij je
partner: ontdek wat er fout gaat en laat je inspireren door je vrijere gedachten!
En onthoud vooral: het is niet omdat je al door jaren heen op een bepaalde manier denkt dat dit
ook de juiste manier is. Voor jou weliswaar, maar sta toch open voor anderen en hun ideeën. Je
weet nooit wat je nog op die manier in het leven kan ontdekken. Misschien wel een andere
vriendin, nieuwe vrienden, minder stugge denkpatronen, plezierigere dingen in het leven.
Stap aub gewoon eens af van je denkpatroon of analyseer tenminste hoe je over iets denkt en of
dat ook anders kan. Ik verwijs nogmaals graag naar de bovenstaande voorbeelden.
20. Leren je liefdesverdriet te uiten en ermee omgaan. boven
Iedereen heeft hier wel mee te maken gehad! Op een intense manier, op een serene manier, op
een pijnlijke manier, op korte termijn, op lange termijn, levenslang. Dit is allemaal louter een
kwestie van persoonlijke ervaring. Ik ken mensen die van het ene liefdesverdriet in het andere
vallen, omdat ze denken dat ze gewoon iemand moeten hebben om hun liefde naar boven zien
te komen.
Als je er op dit moment mee te maken hebt, kan het je zeker van pas komen om deze topic goed
tot je te laten doordringen. Echter, vermits elke relatiebreuk erg subjectief is, moet jij uiteindelijk
oordelen wat voor jou de geschikte weg is om te bewandelen, zodat je dat verdriet kan
verwerken. Ik zeg duidelijk verwerken, want je mag het zeker niet verdringen.
Ik ga even de persoonlijke kant weer op en kan je zeggen dat ik op het moment van schrijven
mijn liefdesverdriet volledig te boven gekomen ben. Dat heeft wel zeker zes maanden geduurd.
Je zult denken: tja, goed voor jou, maar ik zit er nog mee. Dat is niet zo leuk!
Wel, ik las in mijn boek: alles waar je niet van dood gaat, sterkt je! Dat betekent dat alleen de
dood je helemaal naar beneden kan halen. De rest van je ervaringen kan je enkel helpen om bij
jezelf te rade te gaan en je af te vragen waarom je die ene persoon op de hele wereld nog zo
graag ziet en bij wie je zo graag wilt zijn op dit moment. Ik ervaar dat op dit moment ook nog, al
weet ik dat E een andere vriend heeft. Ik onderken het echter voor mezelf door dat gevoel niet
te onderdrukken, want dan zou ik niet eerlijk en fair zijn tegenover mezelf.
Blijf dus altijd open voor je eigen persoonlijke interpretaties en gevoelens over jouw ex-partner.
Durf te zeggen tegen jezelf dat hij of zij de enige is op de wereld die je nog kan bekoren. Weet
dat je misschien nooit nog dingen zo vertrouwelijk met iemand anders zult delen als met haar.
www.ikbeneengoedmens.com
29

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Houd van haar of hem als je hart dat nog zegt. Maar doe het allemaal op een heel bewuste en
hartelijke manier, en zeker niet op een hatelijke manier, hoe moeilijk dat het ook klinkt op zo een
moeilijk moment.
Anderzijds moet je ook bewust durven inzien dat hij of zij zeker niet je enige of je laatste relatie
ooit zal zijn. Ikzelf begon na te denken hoe ik omging met mijn vorige relaties en hoe mijn
partners vooral omgingen met mij. De meeste eindigden van de ene dag op de andere en we
hoorden daarna niets meer van elkaar.
Nu, het hangt ook natuurlijk af van volgende elementen: Je leeftijd. Zijn er kinderen in de
relatie? In welke mate ben je eerder gekwetst geweest door je vroegere partner? Wat houdt het
leven in het algemeen voor jou in? Hoe stonden jouw vrienden en ouders tegenover jouw relatie?
Waarom zijn jullie uit elkaar gegaan? Hoe lang was je bij elkaar? Wat zijn of waren je
verwachtingen ten opzichte van je partner? Hoe zie jij jezelf verder evolueren?
Zorg alleen dat agressie niet de overhand neemt, want dan zit je fout bij jezelf. Je berokkent niet
alleen agressie in je binnenste van je hart, maar ook in die persoon zijn of haar hart die je ooit zo
graag gezien hebt en waar je nog liefde voor voelt. Laat niet alles wat jullie zo lang hebben
samen opgebouwd tenietgaan door die allesvernietigende kracht van agressiviteit, haat of nijd.
Het gaat heel pijnlijk zijn als je partner dan ook nog iemand anders leert kennen. Dat voedt je
agressie nog meer, maar laat je niet meeslepen en ga voor je eigen leven! Jij bent ook gekwetst
geweest, naar jou is ook niet altijd geluisterd geweest, jij hebt je ook vaak anders moeten
voordoen dan je eigenlijk bent, jij werd ook niet altijd geapprecieerd in de relatie zoals jij het
wilde.
Dit is heel moeilijk, maar haal het positieve van je relatie naar boven. Al heeft je partner het
enkel over enkel de slechte dingen in je relatie. Dat was bij mij in ieder geval zo. E kon voor mij
niets meer verkeerd doen, nadat we uiteengegaan waren. Ik echter had bijna alles slecht gedaan
volgens haar.
Ook nog iets heel belangrijks: laat tijd in jouw voordeel werken. Gun jezelf de tijd, gun je expartner
de tijd en gun elkaar de tijd om na te gaan wat er allemaal goed ging en minder goed.
Neem niet alle schuld op je schouders, want dat wordt een zware last om mee te torsen. Leg ook
niet alle schuld bij je vorige partner, want dan heb je ook geen duidelijk beeld over je eigen
gevoelens en bijdrage in de relatie van weleer.
Als je na een tijdje merkt dat jullie minuscule contact eenrichtingsverkeer geworden is, geef het
dan zeker veel rust en tijd. Op die manier herstellen die dingen soms veel sneller. Als je dan
nadien nog opmerkt dat die persoon, die je verlaten heeft ,enkel een beroep op je doet als het
hem of haar uitkomt, dan is hij of zij jouw aandacht zelfs niet waardig! Sta daarboven op een
constructieve en welberedeneerde manier. Dat siert jou ook als volwaardige mens.
Vermijd geniepigheid ook in zo een geval: denk niet van: als ik zo een sms stuur, zal ze wel
moeten reageren of als ze nu niets laat weten, dan sta ik bij haar aan de deur! Dergelijke
uitspraken mag je zeker niet in daden omzetten, want je verknalt er meer mee dan dat je het
www.ikbeneengoedmens.com
30

ooit goed maakt.
Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Lees er eventueel boeken over, maar persoonlijk heb ik het niet op die boeken over jaloezie. Ze
dompelen je soms nog meer in je zorgen, maar dat is mijn eigen mening. Aan jou om te
oordelen.
En vooral: verken jezelf en leer uit je eigen gedragingen. Durf jezelf eindelijk eens centraal te
stellen en haal het beste van jezelf naar boven. Leer van je fouten en zorg dat je die niet of
minder maakt bij je volgende relatie.
21. Praten over allerlei gezondheidskwesties. boven
Naast carrière, gezin en persoonlijke ontwikkeling is gezondheid één van de belangrijke pijlers in
het leven van een individu. Je beseft niet hoe gezond je soms bent, tot je iets overkomt en dat je
dan tot dan zo evidente dingen niet meer kan doen.
Het menselijke lichaam en de menselijke geest zijn kwetsbaar, broos en verre van volmaakt. We
worden daarmee elke dag geconfronteerd. Ga maar eens na hoe je lichaam reageert als het pijn
heeft, of zwaar belast wordt of gewoon niet in zijn natuurlijke toestand is.
Tegelijkertijd geniet het lichaam ook volwaardigheid bij goede, kwalitatieve seksuele
ontspanning. Je moet het lichaam en de geest zo goed mogelijk zien te onderhouden. In deze
westerse maatschappij is dat op zich geen probleem: niveaus voor hygiëne zijn heel hoog, er zijn
geen ware epidemieën, geen allesvernietigende ziektes. Toch moeten we ons behoeden en
ingrijpen, als we op een gezonde manier willen blijven verder leven.
Soms zijn we te snel geneigd om naar medicamenten te grijpen, zonder dat ons lichaam de tijd
krijgt om zich te verdedigen tegen de slechte indringers van bacteriën. We worden dagelijks
geconfronteerd met milieuvervuiling door het steeds groter wordende aantal auto‟s, schoorstenen
van huizen, bedrijven die vuiligheid in de hemel pompen in dienst van de mens en nog zo veel
meer.
Misschien worden we niet genoeg attent gemaakt op de wereld die we achterlaten voor onze
kinderen. Soms vraag je je dan af wat je nu als individu hieraan kan doen. Op dat moment
denken we dan inderdaad aan onze eigen gezondheid alleen.
Als je dan echt ziek wordt van stress, van het schadelijke milieu, dan trek je nog bitter weinig
aan van hoe het is met je omgeving. Jij moet nu genezen en hoe de andere zich voelt, is nu niet
van belang. Dat is ook een terechte opmerking misschien, maar niet altijd correct.
Op dat moment telt alleen nog jouw pijn. Je hebt het gevoel dat niemand er zich iets van
aantrekt. Dat alles op je afkomt. Dat iedereen kan gestolen worden. Toch is er ook voor jou weer
een andere dag, een betere, een slechtere. Die interpretatie hangt van jou af. Zie je het glas
halfleeg of halfvol? Je kan je ziekte ook relativeren als je je vergelijkt met mensen die ernstig of
terminaal ziek zijn.
www.ikbeneengoedmens.com
31

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Over dit thema kan ik eerlijk gezegd niet echt persoonlijk over uitweiden, omdat ik gelukkig nog
niet echt getroffen ben door een of andere ziekte. Ik weet wel dat O bijvoorbeeld een spierziekte
heeft. Ik help haar dan ook zo veel mogelijk met de kinderen en zie wat ik kan doen.
22. Denken over het verleden, het heden en de toekomst. boven
We kunnen er niet omheen: die drie elementen beïnvloeden ons leven eenmaal op een zodanige
manier dat we er soms zelfs geen grip meer op hebben. Ik verwijs ook graag naar mijn topics
van je tijd beter indelen en dingen nagaan die je overkomen zijn buiten je eigen wil.
Sommige mensen leren uit hun daden van het verleden. Anderen zijn heilig overtuigd van hun
acties en blijven voor zichzelf uitmaken dat ze goed bezig zijn. Al beweert de omgeving dat dit
niet zo is. Dat is misschien ook een kwestie van een eigen mening.
Ik durf voor mezelf uit te maken dat ik eindelijk na vrij vele relaties in het verleden eindelijk na
37 jaar mijn les wel geleerd heb van hoe het niet moet. Misschien was het gewoon mijn
gebrekkige verstandelijke vermogen dat me niet altijd hielp om de juiste beslissingen te maken.
Ofwel was het mijn lotsbestemming. Ofwel waren het de omstandigheden. Ofwel het toeval.
Zo kan die lijst nog mateloos blijven doorgaan. Op zich komt het erop neer dat de geschiedenis
er is om de toekomst anders en liefst beter in de hand te krijgen en er wijze lessen uit te
trekken. De wereldleiders doen dat zogezegd voor ons. Als we dat nu op individuele basis gaan
bekijken en uitmaken wat voor ons het verleden betekend heeft en ook wat het tot nu
opgeleverd heeft, dan moeten we op een bepaald moment de eindsom durven maken. Even
stilstaan om beter vooruit te kijken. Even een terugblik werpen om verder in de toekomst te
kunnen kijken.
Toch mogen we ook niet te verknocht blijven hangen aan het verleden, want dan vergeten we te
leven in het heden en maken we niet de baan vrij voor de toekomst. Ik wil zeker niet
pretenderen dat ik nu al die drie elementen in de hand heb. Integendeel. Wel sta ik er meer voor
open en leer ik uit elke dag uit het heden om de toekomst een persoonlijke wending te geven, in
de mate van het mogelijke.
Als jij van mening bent dat jouw heden helemaal niet bepaald wordt door je verleden en dat je
heden ook de toekomst beïnvloedt, terwijl het heden al snel verleden wordt, dan vraag ik je in
alle beleefdheid en nederigheid om na te gaan welke elementen je toch wel meegenomen hebt
om je te vormen tot de volwaardige mens die je nu bent. Een volwaardige mens ben je. Je bent
alleen gevormd door omstandigheden, toevalligheden, door je eigen verwezenlijkingen, door alles
wat en door iedereen die in je leven een min of meer belangrijke rol gespeeld heeft.
Je had misschien ook anders willen beslissen op dat moment. Had je op dat moment maar de
deur dichtgedaan en verder gegaan! Waarom had je toch niet de moed om neen te zeggen,
waardoor het misschien allemaal anders gegaan zou zijn? Die ene misstap in je leven heeft
misschien je hele leven overhoop gegooid.
Daarom is het belangrijk dat je bewust nagaat wat er tijdens je verleden misgegaan is of gewoon
anders is verlopen dan dat je het zelf wilde. Dat beïnvloedt vast en zeker je heden en nog meer
je toekomst.
www.ikbeneengoedmens.com
32

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Het heden voltrekt zich op het moment dat je dit leest. Het verleden wordt ook gevormd. Je blijft
misschien op dezelfde manier geconfronteerd met dezelfde dingen als het verleden en heb je er
nog steeds geen grip op.
Als je merkt dat je in het verleden blijft vastzitten, merk het dan gedetailleerd op en schrijf
desnoods op welke dingen je vooral parten blijven spelen. Bemerk hoe gemakkelijk dat je van
bepaalde dingen gewoon kan afscheid nemen.
Je huisdier is overleden en je hebt al snel een nieuw huisdier ter vervanging. Je partner heeft je
verlaten en je hebt snel beslist om daar komaf mee te maken en verder te gaan in het leven. Er
is je iets overkomen in het leven en je hebt je daar bewust van afgewend en gezegd om dat niet
je verdere leven te laten beïnvloeden. Die persoon heeft je iets aangedaan en dat laat je niet zo
ver in je hart toe.
Je waardevolle wagen is gestolen, maar je krijgt een ruime compensatie terug van de
verzekering. Je computer is gecrasht, maar je kent mensen die je kunnen verder helpen.
Op zich sta je bij deze dingen zelfs niet meer stil en handel je instinctief en als een persoon die
niet geneigd is om die dingen op te blazen.
Het kan je ook anders ingegeven zijn natuurlijk. Je hebt het gevoel dat het ene probleem het
andere opvolgt. Je kant nauwelijks met iemand praten over je leven en wat jou bezighoudt. Je
wordt in de hoek geduwd door je onzekerheid en geraakt er steeds moeilijker uit. Je blijft gebukt
gaan onder het juk van die ene persoon die je hele leven zal blijven beïnvloeden. Die
relatieproblemen kom je niet te boven en je springt gewoon op als die vorige partner je ook maar
iets vraagt!
Hoe je het ook draait of keert, jij bepaalt in beide gevallen hoe je omgaat met wat je overkomt.
Vele dingen overkomen mensen. Het zijn niet die dingen die de mensen vormen. Wel de manier
waarop de mensen met die dingen kunnen omgaan. Dus: vele dingen overkomen je, maar de
interpretatie ervan vormen je.
Ik hoop dat je eerder in de eerste categorie van mensen wilt zijn dan in de tweede. Al lijkt de
tweede groep meer eigen aan jouw persoonlijkheid.
23. Omgaan met je uiterlijk. boven
Een heel delicaat thema als je het mij vraagt, maar ook zo actueel tegelijk. Delicaat in die zin dat
maar weinig mensen van zichzelf overtuigd zijn dat ze super knap of bijzonder mooi zijn. Dit
geldt eens te meer voor de mensen die niet zo veel meegekregen hebben van de natuur.
Toch vind ik dit een heel belangrijk thema tegelijk, omdat we wel met dat uiterlijk, of we het nu
leuk vinden of niet, ons heel leven moeten „slijten‟. Je hoeft het niet van mij aan te nemen, maar
hopelijk ga je zelf eens tot de conclusie komen dat het uiterlijk slechts de kers is op de taart. Ik
heb dan liever een lekkere taart dan de kers alleen.
Al denk je dat iedereen voor zichzelf maar moet uitmaken hoe hij met zijn uiterlijk omgaat, toch
zijn er de anderen die je in een bepaalde richting duwen, als het hierop aankomt. Je toont je
uiterlijk altijd als je onder de mensen komt. Je innerlijk, volgens mij iets dat zo veel meer waard
is, kan je zo veel gemakkelijker en soepeler besturen.
www.ikbeneengoedmens.com
33

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Toch zijn er genoeg instanties die op de dag van vandaag meer aan je uiterlijk willen werken dan
aan dat innerlijk. Een combinatie van beiden zou natuurlijk mooi zijn, maar dat is maar weinigen
gegeven, volgens mij.
Ik weet dat ik toch helemaal niet te snel van uiterlijke kenmerken ga vertrekken. Die lessen heb
ik intussen wel geleerd op een positieve manier. Ik merkte dat op tijdens de bijeenkomsten van
mensen die Indische kinderen adopteerden. Ik zag dan ruige mannen die dan met zo een kleine
baby in hun hand rondliepen. Als ik die mannen alleen zou zien, zou ik er bang voor zijn en
absoluut niet denken dat die een kindje zouden adopteren.
Op de volgende manier zou je moeten redeneren, maar dat doet een mens niet altijd: oordeel
een ander niet zoals je zelf niet veroordeeld wilt worden. Dit is misschien minder snel gedaan dan
gezegd, maar de uitspraak bevat wel heel wat waarheid.
Mijn andere redenering is maar intussen was dat mooie vrouwen en meisjes toch wel heel
gelukkig moeten zijn. Ze kunnen namelijk hun schoonheid en gratie inschakelen om bij de
anderen in een goed blaadje te komen. Zo zijn ze zeker van een lang en gelukkig leven. Denk
maar aan de erg commerciële film maar daarom niet minder leuke film Shrek en de vervolgfilms.
Jammer genoeg is die bewering van dat een mooi snoetje een garantie voor het leven is, ook
niet altijd het geval. Het tegendeel is soms waar. In extreme gevallen komen ze in de prostitutie
terecht. In andere gevallen worden ze beschimpt door anderen en hun jaloezie.
Ze worden juist door hun schoonheid beschouwd als minderwaardig en niet zo intelligent of zelfs
dom. Ik vind het zelfs te banaal om over die moppen over domme blondjes te beginnen. Dat
moet iemand geweest zijn die erg geniepig, gemeen en waarschijnlijk zelf niet zo knap was, die
met dit soort grappen begonnen is.
Och, ik wil nu niet gaan muggenziften hierover en misschien een grap laten voor wat een grap is.
Je kan anderzijds niet ontkennen dat er zo veel andere en veel meer denigrerende grappen over
fysische kenmerken verteld worden. Principieel komt het erop aan dat jij net als zo vele andere
mensen met je uiterlijk moet leren leven.
Nog een volgende redenering van mij is dat, als je niet zo knap bent, dat je dan maar beter
tenminste goed bent qua karakter. En daar komt dan nog een aspect bij. Te vaak worden te veel
„goed uitziende‟ mensen als slecht en gemeen beschouwd.
Heb jij nooit die opmerking gehoord of zelf gemaakt: amai, die weet ook dat ze knap is! Op die
manier veroordeel je die persoon op twee manieren: voor haar goede uiterlijk en voor haar
volgens jou vermeende arrogantie. En jij hebt nog een geniepige trek in jezelf ontdekt. Dat is
misschien nog het positiefste van al. Neen, ik wil niet de ironische of sadistische toer op gaan. Ik
bied je mijn oprechte verontschuldigingen aan.
Het is natuurlijk uiterst moeilijk en bijna onvoorstelbaar om eerst naar het innerlijk van iemand te
kijken en dan pas naar het uiterlijk. De film Shallow Hal is daar een heel goed voorbeeld van. Een
man is zodanig gefocust op het uiterlijk dat hij enkel met mooie meisjes contact zoekt. Hij is op
zich zelf ook niet al te good looking, waardoor hij vaak van een kale kermis thuiskomt. Op een
dag „betovert‟ iemand hem zodanig dat hij de mensen hun innerlijk ziet in de vorm van hun
uiterlijk. Iemand die zijn vriendin als dik en lelijk ziet, neemt hij waar als mooi en slank. De rest
moet je zelf maar eens zien, als je dit thema leuk vindt.
www.ikbeneengoedmens.com
34

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Het innerlijk is misschien niet zo visueel zichtbaar, maar als je bij jezelf de geniepigheid, valsheid
en leugenachtigheid wegfiltert, ben ik er zeker van dat je bij de anderen wel het innerlijk beter
gaat waarderen dan het uiterlijk. Ze zeggen dat je van een schone tafel niet kan eten, maar
tegelijk is het ook niet leuk om altijd op een lelijke tafel te kijken ook niet.
Schoonheid is ook allemaal relatief. Het is allemaal een kwestie van waardeoordeel en zelfs
inlevingsvermogen misschien. Jammer genoeg worden we inderdaad door de media en andere
mensen zodanig meegesleurd dat we sommige dingen wel mooi moeten vinden en andere niet.
Maak voor jezelf uit in welke elementen jij de schoonheid van iemand anders ziet, maar begin
alstublieft eerst bij jezelf, want daarmee begint en eindigt het leven. Ik wens je een fijne
ontdekking van jezelf en je innerlijk.
24. Saaiheid en verveling tegengaan. boven
Je vindt mijn topics soms ook maar saai en vervelend. Zoals zo vele andere dingen in het leven.
Of je er nu over nadenkt of niet, het leven is gewoon soms heel saai. Anderen zeggen dat het
leven maar zo saai is als dat je het zelf vindt. Nog anderen vinden het helemaal niet saai en
kunnen er niet genoeg van genieten.
Ik denk dat jij ook wel eens alle drie fasen gekend hebt. Ik durf voor mezelf toe te geven dat ik
soms wel overmand werd door saaiheid en verveling. Wat deed ik eraan? Beetje mezelf
verwennen op seksueel gebied. Wat lezen. Met de partner eens weg. Of lekker in bed duiken.
Eens gaan sporten. Lang tv kijken. Laat opblijven. Veel chips eten en vervetten.
Dat zijn slechts enkele banale voorbeelden van hoe ik omging met saaiheid. Op dit moment
midden oktober 2008 heb ik dat gevoel absoluut niet meer. Ik geniet te veel van het leven om er
ook maar even stil bij te staan. Ik durf aan de kinderen te zeggen dat ik niet wil dat ze me
ongelukkig maken, doordat ik me op hen boos moet maken.
Het besef van tijd vult iedereen op zijn eigen manier in. Sommigen komen tijd tekort, terwijl
anderen er niet genoeg van hebben. Toch heeft iedereen recht op evenveel van die 24 uur in een
dag. Voor mij vliegt die tijd gewoon voorbij. Voor jongeren kruipt de tijd, vermoed ik. Voor
oudere mensen staat de tijd misschien wel stil. Voor de drukke zakenman is de tijd zo kostbaar
en zo vervlogen.
Hoe jij dus je tijd vult, hangt af van je persoonlijke instelling. Ben jij iemand die nogal druk bezig
is, of eerder iemand die niet weet wat te doen met zijn tijd?
25. Rust vinden in je dagelijkse bestaan. boven
Wordt het voor jou een echte onderneming om af en toe eens rust in je leven in te lassen? Of
heb je helemaal geen rust nodig, maar eerder veel lawaai rondom je? Ook hier speelt je
individuele leven een grote rol. Toch is het gezamenlijke leven met je partner of iemand anders
zeker zo belangrijk om de rust op tijd en stond in te bouwen als deel van je leven.
Naast slapen heeft het lichaam ook rust nodig: geestelijke en lichamelijke. En daarvoor is dan
weer tijd nodig. Die is zo kostbaar geworden dat je dat zeker niet gaat spenderen aan rust. Dat
www.ikbeneengoedmens.com
35

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
kan ook bijna niet meer. Er is wel het fameuze woord onthaasting, maar als iedereen zich haast
om zich te onthaasten, dan blijft het resultaat wel ver weg.
Rust heb je gewoon nodig om je lichamelijke en geestelijke batterijen op te laden. Je lichaam
schreeuwt soms gewoon om rust. Als je een strijd tegen de tijd en het leven en de stress blijft
voeren, dan gaat je lichaam protesteren en de nodige rust eisen die het verdient. Het lichaam
wordt dan ziek. Het stelt op zijn beurt zijn eisen. Het houdt je gewoon in bed!
Volgens mij is het belangrijker om te weten hoe je geestelijk tot rust komt komen. Als je erin
slaagt om enkel zuivere en reine gedachten in je hoofd toe te laten, dan ga je merken dat je
hoofd op den duur niets anders meer wilt. Een gedachte die vrij is van geniepigheid, van
agressie, van haat, van alle mogelijke vormen van slechte elementen.
Vermits de geest zijn rust vindt, en de geest het lichaam bestuurt, ga je er consequent in slagen
om ook het lichaam op een consistente manier die rust te gunnen. Zelfs voordat het lichaam het
je zal opleggen of vragen. Je gaat vanuit je gedachten na wat er allemaal in je lichaam misloopt:
die pijnlijke schouders, de druk op de oogleden, die pijn in de vingers. Op zich is het lichaam één
grote pijnelement. Geef het gewoon de rust die het nodig heeft. Met respect voor het lichaam.
Sommigen vinden ook in lawaai hun rust, hoe contradictorisch het ook klinkt. Kijken naar een tvprogramma.
Een tv-serie volgen. Fietsen. Wandelen. Met de auto gaan rijden. Werken op de
computer. Dieren verzorgen. Praten met mensen. Zwemmen. Lezen. Rustig e-mailen. Een goede
massage.
En er zijn nog zo veel meer andere dingen in het leven die goed kunnen zijn voor jou om die rust
op te zoeken. Afhankelijk van je leeftijd en het type van werk dat je doet, kan je mentaal of
lichamelijk leeggezogen zijn als je van werk terug thuis komt. Je hebt gewoon even rust nodig
om die stress het hoofd te bieden en weer klaar te staan voor de dag die komt.
Stel dat je af en toe die rust niet meteen krijgt. Bijvoorbeeld omdat de kinderen niet flink zijn. Je
partner heeft het eten niet klaargemaakt, zoals afgesproken. Er is niets in huis om iets klaar te
stomen. Je hebt een slechte evaluatie op het werk gekregen. Op de weg heb je lang in de file
moeten staan. Het regent hard, waardoor je bijna in de gracht geslipt was.
Al die dingen kunnen bijna dagelijks voorkomen, dus wordt je rustniveau behoorlijk belast. Als
het dan weekend is, dan ga je er volledig voor om lang uit te slapen. Tegelijk zit je dan te
denken wat er nog allemaal in huis moet gebeuren. Misschien moet de wagen gewassen worden.
De kinderen hebben een logeerpartijtje. Je bent uitgenodigd bij vrienden. Zondag moet je naar je
ouders. Onbewust ben je ook tijdens je zogezegde rustperiode bezig met je hoofd vol te steken
met van alles en nog wat, want die dingen kunnen ook niet blijven liggen!
Na het weekend heb je dan misschien de indruk dat het rustiger gaat zijn op het werk dan bij je
thuis. Hoe het ook zij, luister op tijd naar je lichaam als het rust vraagt en wacht niet tot het
lichaam jou neervelt, want dan is het menens en waarschijnlijk voor een veel langere periode.
www.ikbeneengoedmens.com
36

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
26. Jaloezie aanpakken op een juiste manier. boven
Het eerste waar ik aan dacht wanneer ik dit thema wilde bespreken, was dat jaloezie misschien
wel veel van mijn relaties gekost heeft. Vooral die laatste met E. Ik ben zelden zo jaloers
geweest als op E. Ik had moeite met bijna alles wat ze deed. Elke man of soms zelfs vrouw zag ik
als een bedreiging die tussen ons zou komen.
Nu, die bedreiging is gelukkig uitgekomen. Ik schrijf bewust gelukkig, want op die manier heb ik
een waardevolle en pijnlijke les gekregen in hoe ik met iemand waardevols omga. Toch kan ik
niet zeggen dat dit voor iedereen geldt. Ik ken mensen die verschillende kortstondige relaties
hebben, maar die dezelfde fouten blijven maken gewoon.
Is dat uit onwetendheid of gewoon door jaloezie, of door onzekerheid over zichzelf? Als ik voor
mezelf naga, was ik inderdaad jaloers omdat ik dacht dat ik na E nooit nog iemand zou vinden in
mijn leven. Mijn onzekerheid en mijn gevoel van inferioriteit tegenover de zo vele andere
knappere mannen maakten me wankel.
Tot op de dag van vandaag kan ik zeggen dat E alles deed om mij niet jaloers te maken. Ze keek
nooit echt naar een andere man. Als ik dan zei dat iemand haar aan het bekijken was, gaf ze
daar zelfs geen aandacht. Ik denk dat ze gewoon veel van mij hield.
Ik kan niet zeggen dat ik niet naar andere vrouwen of dames keek. Zelfs als we hand in hand
liepen, merkte ik nog op dat een andere vrouw ook wel eens knap kon zijn. Schaamteloos! Dat
raakte haar zelfvertrouwen ook na een tijdje. Hierdoor begon ze soms te twijfelen aan haar eigen
en leidde dit wel eens tot hevige discussies, waarbij we merkten dat we van hielden. Toch
konden we dit niet op de juiste manier uitdrukken door die verdomde jaloezie.
Zij was soms ook onterecht jaloers op O. Onterecht in mijn ogen althans. Iedereen heeft wel
eens eigen waarheid, volgens dewelke hij leeft en handelt. Zo ging E er ook van uit dat ik iets
had met O, terwijl E en ik nog samen waren. Ik heb vaak geprobeerd het tegendeel te bewijzen,
maar zij was er heilig van overtuigd en het was voor haar de waarheid geworden.
Vraag jezelf ook maar eens grondig af wat jou zo jaloers maakt: heeft je partner al een slippertje
gemaakt bijvoorbeeld? Kijkt hij of zij naar andere mannen of vrouwen? Boort hij of zij jouw
zelfvertrouwen de grond in? Kan hij of zij niet verdragen dat je omgaat met anderen? Is er
gewoon geen vertrouwen tussen jullie?
Is het broze vertrouwen misschien geschonden op een of andere manier? Ben je zelf ook bang
dat je nooit nog zo iemand als hij of zij gaat tegenkomen? Of stel je je zogezegd niet jaloers op,
maar hij of zij zal het moeten bekopen, als je merkt dat de andere „te ver‟ gaat.
Stel je zeker niet onverschillig op. Daarvoor is jullie liefde veel te waardevol. Bespreek dingen
samen. Voer open dialogen. Treed eens binnen in de leefwereld van elkaar. Ga na wat de diepere
oorzaken zouden kunnen zijn van die jaloezie. Blijf eraan werken. Maak elkaar daar de moeite
waard voor.
www.ikbeneengoedmens.com
37

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
27. Durven personen en dingen laten gaan in het leven. boven
Dit sluit nauw aan op het thema van liefdesverdriet en jaloezie. Het is goed dat je treurt om
iemand die je verlaat. Om een dier dat sterft. Om een wagen die je moet afstaan. Om een job
die je niet meer hebt. Om iets materieels te verliezen dat bijna een deel van jou geworden was.
Om een afspraak te missen. Om die ene persoon die je misschien nooit meer terug zult zien.
Al die aspecten van verdrietbeleving maken van jou een bijzonder volwaardig en menselijk
individu. Dat siert je gewoon in al je doen en laten. Het gaat misschien raar klinken, maar zorg
dat het verdriet iets voor je oplevert.
Opleveren in de zin van dat je er iets van bijleert, iets opsteekt en het eventueel aan anderen
kan doorgeven op een constructievere manier dan toen je bezig was op het moment van je
liefdesverdriet. Mij doet het eerlijk gezegd soms nog pijn dat ik E niet meer in mijn buurt heb.
Om haar vast te houden. Om met haar te praten. Om te vrijen met haar. Dingen die je gewoon
met elkaar doet als liefhebbende koppel.
Langs de andere kant moet ik vaststellen dat ik veel meer moeite gedaan heb om mijn
verontschuldigingen aan te bieden naar haar toe door bijna alle fouten in de relatie op mij te
nemen. Zij is meer een lezer en ik meer een schrijver. Vandaar misschien.
Het heeft heel lang geduurd voordat ik echt besefte dat ze niet meer goed was voor mij. Dat ze
mijn aandacht en liefde niet meer verdient. Dat ze kortweg mij gewoon niet meer verdient. Zulke
uitspraken heb ik vroeger ook wel eens op een geniepige manier geuit, maar nu is het veel meer
beredeneerd en rationeel overwogen. Het verdriet heeft plaats moeten ruimen voor zinvolle
rationaliteit.
De tijd op zich heeft me niet veel raad gebracht misschien, maar toch is de periode tussen maart
2008 en nu midden oktober 2008 is een ware les voor mij geweest. Dat is namelijk de periode
dat we elkaar niet meer zagen. Bijna zeven maanden heeft het me blijkbaar gekost om
uiteindelijk vast te stellen dat ik veel meer op mezelf kan rekenen dan op haar. Ik zou mezelf een
verdiend schouderklopje moeten geven.
Principieel komt het dus er op neer dat je gerust als volwaardig mens mag treuren voor mensen
en dieren en dingen die in je leven een belangrijke rol gespeeld hebben. Echter, word geen slaaf
van je eigen verdriet, want die brengt je niet veel verder dan nog dieper in de verdrietput.
Huil zo veel als je wilt. Zet diezelfde muziek tot vervelens toe telkens weer op. Schrijf, bel en sms
als je de andere er niet mee lastig valt. Denk echter ook aan je zelfrespect en vooral je
eigenwaarde. Die zou moeten primeren op alle rest, want vergeet niet dat je sinds je geboorte bij
jezelf bent en als je dood bent, ben je ook bij jezelf geweest. Je bent met andere woorden een
heel leven lang met jezelf.
Daarom is het van belang dat je goede innerlijke dialogen vormt met jezelf om te komen tot een
moment om echt afscheid te nemen van de personen die het niet zo goed meer met je voor
www.ikbeneengoedmens.com
38

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
hebben. Laat ze varen, alstublieft. Je verdient beter en meer. Vast en zeker.
28. Onzekerheid en de oorzaak ervan aanpakken. boven
Onzekerheid. Wie zit er eens niet mee opgescheept! Veel boeken zijn erover geschreven. Bij mij
zal het echter een klein deel zijn van je persoonlijkheid die veel meer aankan dan die
onzekerheid. Het is toch waar dat je in het leven met veel meer geconfronteerd wordt dan met
onzekerheid. Denk maar aan alles wat je is overkomen buiten je eigen toedoen.
De dingen die door de tijd gewist worden. De mensen die je pad kruisen. De beslissingen die je
genomen hebt en die niet altijd opgeleverd hebben wat je beoogde. De dieren die je liefde
getoond hebben en die nu niet meer daar zijn. Dat zijn allemaal aspecten die je meegemaakt
hebt of nog zult meemaken.
Die dingen kun je gewoon veel intenser en bewuster beleven, als je die onzekerheid eens laat
varen. Hoe doe je zoiets, is dan de vraag. Wel, volgens mij is dat absoluut niet simpel. Ik durf dat
te zeggen vanuit mijn eigen levenservaring dat ik heel lang een onzeker gevoel gehad heb over
mezelf en de mensen rondom mij. Op mijn 37 jaar moet ik dan vaststellen dat het toch anders
kan: veel vrijer, opener, oprechter, minder leugenachtig, gewoonweg gelukkiger.
Je onzekerheid bouw je geleidelijk aan op. Dat komt niet van de ene dag op de andere.
Misschien zit je opgescheept met een complex over je uiterlijk. Je wordt misschien raar bekeken
omdat je volgens de anderen anders bent. Je draagt een bril. Je hebt rood haar. Je hebt dit, je
hebt dat. Die lijst is vrij uitgebreid.
Van kinderen wordt gezegd dat ze soms gemeen kunnen zijn. Wel, dat zijn ze soms ook. Om zich
te manifesteren naar de anderen toe. Om zich te laten gelden in een gevecht. Om gewoon
hatelijk te doen. Om anderen op hun zwakheden te pikken. Om gewoon zelf eens een keer niet
het slachtoffer te willen zijn, wat ze misschien thuis wel zijn.
Op die manier word je dan van jongsaf aan al met onzekerheid opgezadeld en dat kind blijft in je
verder groeien. Het staat dan alleen op om je te waarschuwen op momenten dat je onzeker
moet worden. Jij gehoorzaamt dan vrij goed en handelt er ook naar. Die onzekerheid neem je
dan mee later. Je blijft hem volgen tijdens je relatie, je huwelijk, je scheiding misschien, je
volgende relatie, op de werkvloer. Het blijft met andere woorden aan je klitten gewoon. Je leven
lang!
Wel, dan wordt het nu tijd dat je er iets aan doet. Zonder dat je ineens agressief of arrogant
wordt, moet je nagaan in welke situaties je je onzeker voelt. Bij de bakker. In clubverband.
Tijdens een meeting. Bij een ontmoeting met een nieuwe potentiële partner. Of voel je je overal
onzeker? Niet getreurd. Dat is gewoon een deel van je persoonlijkheid die je zeker niet mag
ontkennen. Neem het op als een deel van het geheel.
Laat het vanaf nu voor je werken in plaats van tegen jou. Ik heb ooit eens een heel drastische
poging op een onbewuste manier ondernomen. Rond middernacht ging ik met mijn hond of
alleen wandelen op het kerkhof. De eerste dagen dacht ik dat ik het in mijn broek deed van de
www.ikbeneengoedmens.com
39

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
angst. Twee weken later al had mijn onzekerheid een behoorlijke deuk gekregen en kwam een
hart zonder angst in de plaats.
Je zult misschien denken: wat is daar nu zo angstig aan om op een kerkhof rond te lopen? Het is
juist daar dat niemand je iets kan doen. Je hebt gelijk. Daarmee begon ik ook te beseffen dat ik
het zelf was die me die angst inboezemde. Niemand of niets anders deed dat in mijn plaats.
Ik ga nu niet zeggen dat ik vanaf toen mijn onzekerheid van mijn schouders heb kunnen
afzetten. Helemaal niet. Toch was het een mooie ervaring: bang zijn tot je niet meer kan. Daarna
komt dan wel het gevoel van niet meer bang te hoeven te zijn!
Als je ouder wordt, dan ga je ook niet meer terugdenken in de zin van: toch spijtig dat ik toen
niet meer onzeker was. Dus, als je nog jong bent voor mij is dat tot je 80 ste , pak die onzekerheid
aan en doe er wat mee. Onderken het en ga na wat het met je doet en vooral hoe jij er mee
omgaat.
29. Een echt goede mens worden. boven
Zoals je aan de grote vragenlijst zult merken, is dit voor mij een van de belangrijkste thema‟s. De
rode draad in mijn betoog is dat je op zoek moet gaan naar jezelf om je ooit te zien als een
volwaardige mens. Zo een volwaardige mens word je als je klaar staat om de anderen te helpen.
Ze zeggen toch dikwijls van „minder goede‟ mensen dat er bij hen ook diep van binnen een
goede mens moet schuilen. Wel, waarom moet je die goede mens eigenlijk zo diep in je
verstoppen? Word je liever als persoon door anderen geassocieerd met haat, agressie, nijd, angst
en nog zo van die slechte dingen?
Goed zijn roept ongetwijfeld veel vragen bij jou ook op. Wel, lees alstublieft mijn vragenlijst en
misschien vind je wel bij jezelf sommige antwoorden. Je hoeft nog niet stil te staan bij wat de
definitie van een „echt goede mens‟ zou zijn. Helemaal niet. Als jij het gevoel hebt dat je
aangesproken voelt dat je eigenlijk toch wel een goede mens bent, dan vind ik dat heel goed op
zich. Toch gaat dit een stap verder. Een echt goede mens is niet iemand die alleen niet slecht
doet. Voor mij persoonlijk gaat het veel verder dan dat.
Het zou toch zo gemakkelijk en toegankelijk zijn voor iedereen als die echt goede mensen zich op
een of andere manier manifesteerden in deze maatschappij. In mijn thema van het
bovenmenselijke heb ik paar namen vernoemd. Jij kan uiteraard die lijst uitbreiden met jouw
persoonlijke ervaring. Het zijn geen mensen met vleugels of met speciale krachten. Het zijn
gewone mensen zoals jij en ik. Toch dragen ze iets goddelijks in zich en weten ze andere mensen
te stimuleren en te helpen.
Je voelt je waarschijnlijk niet meteen geroepen om een echt goede mens te worden. Doe dan
toch een beetje moeite om het alleen al tegenover jezelf te doen. Dat geeft ook al een heel
bevrijdend gevoel. Daar kan je van op aan. Als dit dan al de springplank kan zijn tot de wording
van een echt goede mens, dan is er volgens mij geen stoppen meer aan.
www.ikbeneengoedmens.com
40

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Je vindt veel terug in de vragenlijst, maar ik vind het toch de moeite waard om het je allemaal
duidelijk en wel te formuleren, zodat je een goed begrip ervan hebt. Laat het gewoon tot je
doodringen. Zorg dat je jezelf zo kritisch en sceptisch mogelijk opstelt. Op die manier kan je je
geest de ruimte geven om te oordelen zonder meteen te veroordelen.
Het zou heel jammer zijn, mocht dit thema jou volledig voorbijgaan. Toch blijf je best jezelf
respecteren op een even volwaardige manier en ga je proberen zo goed mogelijk met de anderen
om te gaan. Heel veel geluk ermee. Dank je wel.
30. Jezelf accepteren in deze wereld. boven
Dit gaat best in combinatie met zo veel andere thema‟s die ook min of meer dezelfde boodschap
meedragen. Het gaat er in elk geval om dat je beter jezelf kan accepteren in deze wereld zoals je
bent. Anders leidt dat sowieso tot interne conflicten die zich ook naar buiten toe zullen
manifesteren.
Het kan simpelweg gaan van jezelf te leren zijn tot een volledige realisatie om omgaan met je
uiterlijk. Je kan de wereld zien als de enige plek waar je je op je best kan voelen. Dat vergt een
totale ommekeer van je denkwijze. Toch opper ik tegelijkertijd ervoor om alle tijd van de wereld
ervoor te nemen.
Als je echter met tijdtekort te kampen hebt wegens ziekte door iets dat je overkomen is, dan nog
moet je voor jezelf nagaan hoe je die tijd best besteedt voor de tijd dat je nog op deze wereld
vertoeft.
Het spreekt voor zich dat jijzelf best op de hoogte bent van hoe je de wereld toelaat tot jezelf.
Hopelijk vormen de meeste topics een handige hulpmiddel om je beter op de weg te helpen.
Uiteindelijk ben jij degene die het voor jezelf en anderen moet maken in deze wereld.
Hoe je er juist geraakt om jezelf te accepteren in deze wereld, hangt volledig van jezelf af. De
tijd en de moeite die jij erin wilt investeren, zijn je misschien niet gegund. Ga alstublieft toch na
wat je kan doen: iets opofferen. Iets in je leven als nieuwigheid opnemen. Iemand in je leven
laten gaan die het toch niet zo goed met je voor heeft. De tijd in een ander context plaatsen.
Alle mogelijke redenen en argumenten zijn goed om jezelf als volwaardige mens een rechtmatig
plaatsje te gunnen in deze wereld. Het gaat dan natuurlijk wel om je te uiten als een mens met
een warm hart voor zichzelf en voor de anderen. Die agressie en haat laat je aan anderen over
die het slachtoffer worden van hun eigen boosheid en vermetelheid.
31. Durven je angst los te laten. boven
Je bent je er goed van bewust of niet, maar soms maakt de wereld je angstiger dan je denkt.
Ondanks je comfortabele situatie word je er af en toe aan herinnerd dat je eigenlijk maar een
zijden draadje voorstelt dat elk moment kan knappen. Dat is iets gemeenschappelijk voor
iedereen, ongeacht hoe je tegenover het leven staat: onverschillig, dankbaar, respectvol, …
www.ikbeneengoedmens.com
41

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Dan is het moment misschien gekomen om dan eens na te gaan waarom je angstig voelt. Wat
maakt je angstig? Wie maakt je angstig? Heb je de neiging om veel gewicht toe te kennen aan je
angst? Denk je eerder: vandaag voel ik me onzeker en angstig, maar morgen is een nieuwe dag.
Dan kan ik me totaal anders voelen?
Angst kan je op die manier enorm bekruipen: je bent niet meer zeker van je leven gewoon. Je
hebt constant de indruk dat het zwaard van Damocles boven je hoofd hangt. In een
verkeerssituatie ben je met de schrik afgekomen en zul je voortaan beter opletten. De angst om
iemand te verliezen grijpt je bij de keel en maakt je onzeker. Je grijpt heel veel terug op andere
mensen om je beter te voelen. Van die ene persoon ben je gewoon bang omdat die een nefaste
invloed op je gehad heeft. Die situatie boezemt je veel angst in, omdat je toen toch bijna met de
dood geconfronteerd werd.
Het is absoluut niet gemakkelijk om eerst en vooral al te beseffen dat je met een bepaalde angst
zit. Laat staan dat je er ook nog mee geconfronteerd wordt en aan herinnerd wordt. Die angst
die je juist zo veel mogelijk uit de weg wilt gaan. Als ik eerlijk mag zijn in mijn situatie, voelde ik
me angstig op het moment dat er in België een reeks van rassenmoorden gepleegd werden. Ik
was niet zozeer bang voor mezelf, want ik kijk op dit ogenblik graag de dood in de ogen, maar ik
was vooral bang voor mijn kinderen. Die angst zal ook mijn hele leven lang bijblijven.
Toch neemt dit niet weg dat eenzelfde soort angst die mensen, die kwaad willen doen aan
anderen, ook bekruipt. Misschien voelen zij zich ook angstig en bij de keel gegrepen door
anderen die ze liever niet in hun omgeving hebben, omdat ze te veel verschillen van hun eigen
fysieke kenmerken en meningen en denkwijzen.
We zijn nu eenmaal als mens geboren en met een bepaald denkvermogen begiftigd. Het zou
natuurlijk fantastisch en verrijkend zijn, als we dat denkvermogen ten dienste konden stellen van
de mensheid. Meningsverschillen zullen er ook altijd zijn. Echter, we kunnen ze eerst innerlijk
voeren. Daarna gaan we na in welke mate we ons zelf echt slecht voelen. Je denkt dat de
anderen je leven in de weg staan? Denk je dat ze proberen jouw plaats in de wereld in te
nemen?
Vanuit je innerlijk op die manier nadenken is één zaak. Op reglementaire wijze wordt de
boosdoener gestraft zoals het moet. Wat ook niet altijd zo bleek te zijn, als we in het verleden
terugkijken. Ik heb het over die agenten die Rodney King ineensloegen en dan nog vrijgesproken
werden. Hierdoor ontstonden dan rellen en stond Amerika even op zijn kop.
Soms lijkt het inderdaad dat alle mensen zo in je leefwereld binnendringen en vooral jouw
leefwereld. Je voelt je bedreigd. Je weet even geen kant op. Je agressie viert hoogtij. Je laat je
eens gaan en probeert op een of andere manier je te doen gelden in deze maatschappij. Je wilt
zeker zijn dat je die plaats op de wereld met niemand hoeft te delen.
Gelukkig blijf je altijd een mens met zwakheden en kwaliteiten. Gelukkig sta je soms open voor
veranderingen. Gelukkig wil je op een bepaald moment inzien dat het ook anders kan in je leven.
Gelukkig heb je nu even de tijd genomen om aan jezelf te werken. Er is niets verkeerd om je te
scharen achter een groep van gelijkgezinden. Je intenties zouden echter zuiver moeten zijn. Dat
www.ikbeneengoedmens.com
42

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
ben je verschuldigd tegenover jezelf als volwaardige mens. Je bent echt niet gemaakt om die
slechtheid in je hart voor je hele leven met je mee te sleuren. Je bent veel meer waard dan een
stempel op je naam. Zoals iedereen ben jij ook veel te goed om in een bepaalde categorie van
slechte mensen geplaatst te worden.
Ik vraag me dan af of je op die manier niet bewust je angst vergroot ten opzichte van die
externe factoren. Stel dat je xenofoob bent en dat je niemand in je buurt wilt die anders is. Dat is
al een eerste angst. Dan komt erbij dat er toch mensen van vreemde afkomst in je buurt gaan
vestigen. Dat is je tweede angst, of beter de realisatie van je eerste angst.
Je voelt je nog meer bedreigd. De angst dat je jouw eigen plaats kwijt zou raken komt er dan
ook nog bij. Als angst dan plaats maakt voor agressie en haat, dan ontstaat er een hevige
innerlijke strijd waar jij jezelf slachtoffer van maakt. Opgeruid door gelijkgezinden die allemaal
hun mening duidelijk willen tonen, laat jij je graag gelden binnen die groep waar je jezelf
eindelijk even zonder angst voelt. Toch blijf ik erbij dat jij ook niet gemaakt bent in dit leven om
met zo veel haat en agressie verder te moeten. Dat is gewoon onnatuurlijk!
Het spreekwoord zegt: de meerderheid heeft gelijk. Wel, in dit geval sluit ik me hierbij graag aan.
Gelukkig is de meerderheid van de mensen begaan met zijn medemens. Daarmee wil ik zeker
niet beweren dat jij dat niet bent, als je tot de zogezegde minderheid behoort. Ik ben gewoon
verheugd dat de meerderheid van de mensen het goed of tenminste niet slecht of neutraal voor
heeft met de andere mens in de maatschappij.
Dat is op zich al een positief element. Ik heb ook gezegd bij mezelf: het is niet erg dat ik vaak bij
die persoon kom of niet. Ik heb er tenminste geen ruzie mee. Dat is al heel wat, als je dat kan
zeggen.
Als besluit over angst loslaten in je leven, wil ik je toch vragen om na te gaan welke situaties je
neerhalen. Welke personen hebben niet zo een goede invloed op jouw gedrag? Vanwaar komt
die angst? Op zich heb jij jezelf die angst ingepraat. Praat het dan ook uit je op dezelfde manier.
Confronteer jezelf ermee en daarna de persoon van wie jij denkt dat die het bij jou veroorzaakt
heeft. Ga voor een leven zonder angst, alstublieft. Hartelijk dank.
32. De missie in je leven ontdekken. boven
Op zich heeft iedereen die leeft een onrechtstreekse, doch doorslaggevende missie: leven! Ja,
inderdaad, wat je dagelijks doet. Zolang je niet bewust kiest voor zelfmoord, kies je voor een
missie die je waardig is. Dat is maar een simplistische stelling en houding zul je zeggen. Daarin
heb je gelijk. Echter, je leven ontnemen vind ik persoonlijk ook een sterke vorm van een missie
in je leven. Een korte en laffe weliswaar, maar het blijft een missie.
Al deze topics vormen allemaal missies, vind ik. Sommigen spreken je aan. Bij andere vind je
helemaal niet je gading. Nog andere vind je misschien verwerpelijk en irrelevant. Hoe je ook
tegenover een missie staat, zorg dat ze jou vormt tot de volwaardige mens die je zou moeten
worden in deze wereld. Bepaal grondig wat jouw middelen zijn om aan je missie te beginnen.
Kies doordacht de mensen die je adviseren. Ga voor het betere werk.
www.ikbeneengoedmens.com
43

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Uiteraard heb je ook missies die andere mensen inschikkelijk moeten maken. Angst inboezemen.
Hun leven ontnemen. Gevolg geven aan je haat en de slechtheid in je. Op gewelddadige wijze
een plaatsje willen veroveren op deze planeet. Je haat voeden. Zorgen dat je de anderen kan
chanteren en naar je pijpen laten dansen. Die missies zijn ook aan bepaalde minder goed van
hart zijnde mensen besteed. Toch sluit ik me liever aan bij mensen die het goed of beter voor
hebben met de mensheid. Die zich neutraal opstellen. Die zelfs een vriendelijk woord kunnen
uitwisselen met de andere mensen.
Wat jij persoonlijk ook kiest als missie voor het leven, doe het op een bewuste en rationele
manier. Wees streng voor jezelf en kijk in welke mate die missie bijdraagt tot een ontplooiing van
je eigen ik. Haal toch even het beste in je snel naar boven en toon het aan de anderen,
alstublieft. Wees verrassend. Doe eens innovatief. Loop niet altijd in dat stramien van te moeten
haten. Verbaal agresseren. Mensen verwensen. Levens ontnemen. Geestelijk en lichamelijk pijn
veroorzaken. Jezelf opleggen aan anderen. Je anders voordoen dan je eigenlijk bent. Kortweg:
slecht zijn en handelen.
Dat staat los van je principes vind ik. Je mag principieel volgens mij racistisch zijn. Dat is gewoon
uiting geven aan je persoonlijk gevoel. Iedereen doet dat op een of andere manier. Stem gewoon
op een partij bij dewelke jouw mening het beste aansluit. Daarvoor zijn ze er. Echter, blijf
handelen als een volwaardige mens die toch nog veel van de volgende dingen in zich draagt:
Goedheid. Gulheid. Verdraagzaamheid. Liefde. Genegenheid. Begrip. Empathie. Animositeit.
Bravoure. Charisma. Durf. Edelmoedigheid. Fierheid. Godheid. Hartelijkheid. Integriteit.
Jovialiteit. Koelbloedigheid. Levenslust. Medelijden. Nederigheid. Openheid. Passie.
Rooskleurigheid. Sereniteit. Trouw. Uniformiteit. Vertrouwen. Weldadigheid. geen Xenofobie.
Zuiverheid.
Als je al maar eens besefte wat je tot nu al gerealiseerd hebt in je leven, dan zou je best trots
mogen zijn, denk ik. Dat heb je misschien tot nu ook allemaal gedaan, zonder erbij stil te staan
of dit wel eens je definitieve missie in je leven was. Je bent misschien directeur van een
multinational. Leraar van een klas guitige bengels. Arts met een bepaalde missie om levens te
verlegen en de kwaliteit van het leven te waarborgen. Bakker om de mensen gezond te houden
met je brood.
Dit is maar een summiere opsomming van alle mogelijke mensen met alle mogelijke beroepen.
Die beroepen worden zalige roepingen als je gaat inzien dat ze deel uitmaken van je leven en dat
je je gewaar wordt dat ze misschien de missie in je leven zijn.
Neem alstublieft niet te snel genoegen met jezelf. Je kan zo veel meer dan je ook maar ooit voor
mogelijk houdt. Bepaal welke missie je leven kan verrijken. Ga na welke middelen je ervoor nodig
hebt. Bekijk welk resultaat je wilt bereiken met je handeling. Brengen jouw missies de mensheid
veel bij of brengen ze eerder schade toe en boezemen ze angst in bij de mensheid?
Koester ook geen onnodige verwachtingen, want dan worden je missies meer last dan uitdaging.
Neem niet te veel hooi op je vork, zodat je achteraf je door de bomen het bos niet meer ziet.
www.ikbeneengoedmens.com
44

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Ik vind het zeker geen lakse houding om te zeggen dat je wel in de toekomst zult zien wat het
leven voor jou in petto heeft. Dat vind ik op zich ook al een missie. Als je tussendoor echter toch
wat meer kan ontdekken en bewuster omgaan met je persoonlijkheid, is dat zeker mooi
meegenomen.
Ik wens je alvast heel veel geluk in wat je ook onderneemt met je toewijding en hartelijkheid.
33. Ware liefde vinden. boven
Dit thema vindt zijn aansluiting bij topics als: je leven als vrijgezel optimaliseren, je partner en
jezelf beter leren kennen, uitspraken over de liefde. Als je zo de titel van de topic bekijkt, lijkt het
misschien alsof ik je kant-en-klare oplossingen ga aanreiken om je ware liefde in dit leven te
vinden. Dat is verre van waar dus.
Tegenwoordig, midden oktober 2008, ben ik steeds meer overtuigd dat ik nooit de ware liefde zal
vinden. Tenminste niet in een andere vrouw of man.. Toen ik sprak over de ware liefde met twee
vrouwen uit mijn leven, zeiden ze beiden unaniem dat ik die nooit zal vinden. Ik had daarvoor
wel gezegd dat ik mijn lat behoorlijk hoog gelegd had, als het op ware liefde aankomt.
Met E zal het ook vanaf nu niet meer zijn. Ik had nochtans gedacht dat zij misschien wel ooit de
ware liefde voor mij zou worden. Geleidelijk aan heb ik gemerkt dat ze - volgens mij althans -
steeds egoïstischer handelt. Ze neemt enkel contact op met me als het haar even niet uitkomt.
Gewoon zonder respect. Als ik dan zo ver gekomen ben in mijn gedachten dat ze me niet meer
verdient, dan heb ik heel bewust afstand genomen van haar en heb ik consequent een keuze
gemaakt in het leven.
Met O kan ik wel goed praten, maar in haar vind ik ook niet wat ik in het leven zoek. Dan moet ik
misschien zoals jij ook eens de definitie van ware liefde uit de doeken gaan doen. In simpele
bewoordingen komt het hierop neer: ware liefde is voor mij iemand gelukkig maken en zo veel
mogelijk doen om die persoon zichzelf te laten.
Dat is inderdaad sneller gezegd dan gedaan. Wat ik voor mezelf graag herhaal, is het feit dat ik
nooit met iemand dezelfde fouten zal maken als met E en O. Dat is voor mij een heel wijze les
geweest die ik graag heb gevolgd en waar ik heel veel aan gehad heb. Dat kan ik jammer
genoeg niet van andere mannen of vrouwen zeggen die van de ene relatie op de andere vallen
en telkens misschien dezelfde fouten opnieuw maken.
Ik ken op dit moment niet genoeg mensen met dergelijke relaties, dus is mijn waardeoordeel niet
voldoende krachtig of representatief. Voor mij geldt het althans dat ik er veel tranen, verdriet,
hartenleed aan de relatiebreuk met E overgehouden heb. Anderzijds ben ik er een ander mens
van geworden. En dat weegt nu voor mij vooral door.
Ga nu eens alstublieft voor jezelf na wat jij verstaat onder ware liefde. Vraag je af of de partner
de rol vervult van jouw ware liefde. Doe jij dat ook tegenover jouw partner? De dag van vandaag
zijn deze vragen niet snel beantwoord. Absoluut niet. We worden allemaal zo door de
maatschappelijke veranderingen en andere evoluties meegesleurd dat we soms bij deze vragen
www.ikbeneengoedmens.com
45

zelfs niet meer stilstaan.
Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Alles moet ook zo snel en hectisch gaan. Ik heb de indruk dat individualisme en eigenheid
hierdoor in een hoekje verdreven worden. Er moest maar steeds meer geconsumeerd worden.
Allerlei leeghoofdige tv-programma‟s over koppels schieten als champignons uit de grond. Met als
doel: sensatie uitlokken en de kijkcijfers verhogen!
Er zijn programma‟s op de televisie die mensen bij elkaar proberen bij te brengen via blind dates
en zo. Andere halen het slechtste van de man of vrouw naar boven, zodat de tv-kijker kan
meegenieten van hoe slecht het met één van de twee of allebei slecht afloopt. Nog andere
programma‟s stellen welgestelde, niet onknappe mannelijke en vrouwelijke vrijgezellen voor als
ongrijpbaar. Tenzij je natuurlijk jezelf volledig wegcijfert en concurreert met de andere vrouwen
of mannen.
Ook hier gaat volgens mij de authenticiteit van de ware liefde verloren. Veel educatieve waarde
schuilt hier niet achter. Ik vind het eerder een verstomping van de liefde die zo mooi kan zijn. Ik
vraag me af wat de makers van zulke programma‟s als hoofddoel stellen: iemand zijn slechtste
eigenschappen naar boven halen en het mediasensatiegeile publiek hiervan laten genieten.
Zijn er binnen een echt koppel niet genoeg heibel en discussies? Toch wel, maar dat is zo
alledaags geworden. Daar is geen sensatie meer aan. Het is veel leuker als je ziet dat zogezegd
mooie mensen elkaar uitdagen om zo veel mogelijk met andere personen in bed te duiken. Dan
bloedt mijn hart en vraag ik oprecht af wat er met de ware liefde gebeurt of gebeurd is.
Hopelijk is het allemaal maar een hoopje verzinsels van een persoon als brein dat ze voor dit
soort dingen ingeschakeld hebben en die misschien dan nog trots kan zeggen dat hij „binnen‟ is
voor de rest van zijn leven door te knoeien met het leven van andere mensen.
Anderzijds kan je natuurlijk ook zeggen dat de deelnemers wel weten wat de voorwaarden zijn
en dat ze moeten weten dat ze bewust situaties gaan uitlokken om de hoogste kijkcijfers te
halen.
Ik hoop persoonlijk dat jij in een ander parket zit. Vat jouw leven zeker niet op als saai of
vervelend. Als je dat toch wel zo vindt, probeer dan wat meer schwung erin te brengen.
Misschien kan mijn topic over lichamelijk genot je wel verder helpen.
34. Je verborgen talenten leren ontdekken. boven
Een idiote stelling misschien: hoe kun je iets ontdekken als het verborgen is? Wel, eigenlijk is het
heel simpel. Je kan het op drie mogelijke manieren benaderen.
Ten eerste: je wacht tot er iets in je leven je leven volledig een andere wending geeft.
Ten tweede: je zegt genoegzaam dat je voldoende hebt aan het leven dat je nu leidt en je gaat
op die manier voort tot je de dood tegenkomt.
www.ikbeneengoedmens.com
46

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Ten derde: je grijpt actief in je leven in en maakt er het beste van.
Die tweede bewering was voor mij geldig tot mijn huidige leeftijd van 37 jaar. Ik legde me heel
graag neer bij de dingen des levens. Alles wat me overkwam, liet ik ook over me heen gaan. Ik
berustte in het leven. Ik beschouwde alles als een soort predestinatie. Iets wat gewoon dient te
gebeuren. Niet echt iets speciaals volgens mij dus. Ik vond en vind het nog steeds geen lakse of
gemakzuchtige houding. Dat hield en houdt veel meer in dan een lui en passief standpunt
innemen.
Als je bewust zegt dat je het leven neemt zoals het je toekomt, dan wimpel je volgens mij geen
verantwoordelijkheid van je af. Neen, je neemt het eerder krachtig op in die zin dat je
consciëntieus ervoor kiest om het leven in het gezicht aan te kijken. Als jij nu in deze houding of
fase bent en je voelt dat het leven je goed behandelt en omgekeerd, blijf dan kiezen voor deze
beslissing en kies er zelfs meer dan ooit voor.
Bij mij is de derde bewering aan het rollen gebracht door de eerste bewering. Ik licht toe: zoals
ik doorheen mijn hele verhaal vertel, ben ik op een bepaald moment gaan inzien wat de waarde
is van het leven en vooral van de mensen rondom mij en in de wereld. Zoiets ontdek je ook niet
van de ene dag op de andere. Echt niet!
Ik heb eerder al op een persoonlijke manier gezegd dat ik nogal een introvert iemand was. Dat
uitte zich heel fel in mijn gedrag. Door de laatste twee relatiebreuken ben ik toch gedetailleerder
gaan bekijken waarom het met de vorige relaties ook telkens misliep. Gebrek aan zelfvertrouwen,
jaloezie en nog van die factoren speelden altijd mee in mijn leven.
Het is eigenlijk toevallig of niet dat ik ontdekt heb dat ik in de relaties zelden mezelf heb gezocht.
Hoe onzinnig lijkt dat ook, als ik dat zo schrijf! Je begint juist met iemand, omdat je in die
persoon dingen zoekt en vindt die je niet bij jezelf kan terugvinden. Dan moet je best jezelf even
opzij zetten en volledig opgaan in die relatie of in je partner.
Dit was niet meer waar nadat het gedaan was met E. Ik vond mezelf eindelijk, alhoewel ik
helemaal niet op een bewuste manier gezocht had. Hierdoor kan ik dus zeggen dat ik „iets‟ me
heeft doen inzien dat ik het beste van het leven moet maken.
En hier kom ik dan uiteindelijk waar het om dit thema te doen is: je talenten ontdekken! Ik durf
met alle bescheidenheid te zeggen dat ik redelijk vlot kan schrijven. Dat getuigen deze
honderden pagina‟s wel denk ik.
Op die manier is het ook aan jou om te bepalen in welke van de drie categorieën je momenteel
zit. Bepaal alstublieft tegelijkertijd dan wel in welke categorie je eigenlijk liever wilt zitten. Je wilt
misschien wel uitbreken. Er schuilt anders wel iets in je dat naar boven wil. Laat die andere ik
van je niet helemaal insussen. Leef met het bewustzijn dat je zo veel voor anderen kan
betekenen. En zeker dat het leven voor jou zo veel meer kan behelzen voor jou.
Zet gerust op een rijtje waarin je uitblinkt. Al is dat evident voor jou of voor een kleine groep van
de mensen die jij kent. Wil je iets verder ontwikkelen, neem dan de tijd en de moeite ervoor.
Plan je iets leuks, stel het dan zeker niet uit tot morgen of later, want van uitstel komt afstel!
www.ikbeneengoedmens.com
47

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Neem anderzijds toch voldoende tijd in je planning. Zorg dat stress gewoon geen kans krijgt om
je planning een andere richting uit te sturen.
35. Omgaan met verdriet en pijn. boven
Je kan er niet omheen: een mens is gewoon gemaakt om verdriet en pijn te ondergaan. Met die
ene zin zou ik dit thema kunnen afsluiten. Toch wil ik me nu meer dan ooit afvragen van waar
zulke pijn komt en wat het me echt doet. Op het moment van schrijven midden oktober 2008
doet het me enkel enorm verdriet dat ik in mijn woede de hond geslagen heb met een borstel. Ik
voel zo zijn pijn aan.
In zijn instinctief gedrag kwam hij zich nog bij me nestelen. En dat deed eigenlijk nog meer
verdriet, want zo liet hij me beseffen dat ik hem echt pijn gedaan had. Ik moet eerlijk toegeven
dat ik dat vroeger veel sneller opzij kon zetten. Als ik merkte dat ik iemand psychisch of
lichamelijk pijn gedaan had, dan probeerde ik dat snel te vergeten. Soms leek het dan nog alsof
die persoon liet doorschijnen dat hij of zij in fout was en het verdiend was.
Verdriet: al bij de geboorte worden we ermee geconfronteerd, want we worden van de ene dag
op de andere ontrukt uit een veilige en rustige wereld van de liefhebbende moeder. Zo worden
we in deze gigantische wereld gekatapulteerd. Gelukkig komt het besef van verdriet pas op latere
leeftijd.
Voor de rest is het goed dat er verdriet is, want op die manier huilen we en weten de ouders dat
we honger hebben. Later worden we mondiger en kunnen ons steeds beter uitdrukken. Toch
delen we verdriet en pijn niet zo maar met iedereen. Dat wordt van jongsaf aan al meegeven,
vind ik. Mijn kinderen vertrouwen O meer en vaker dingen toe dan ze dat aan mij doen. Zelfs de
enige jongen van de drie gaat nog bij de mama zijn verdriet uiten.
Verdriet en de oorzaken ervan nagaan en documenteren zou enorme lijsten geven, maar wat
veroorzaakt bij de gemiddelde mens verdriet? Niet gelukkig zijn? Geen geld hebben? Iemand
verliezen? Gewoon iets niet krijgen. Het leven op zich. Iets wat je ontnomen wordt. Een afspraak
wordt geannuleerd. Je moet naar de tandarts.
Je bent gestraft voor iets. Je lievelingsdier is weggelopen. De dingen gaan gewoon niet zo goed
zoals jij het wilt. Het zit je even helemaal niet mee. Je bent gedumpt. Je schoolrapport valt
tegen. Je voelt je ziekjes. Anderen sluiten je uit. Je merkt dat niemand aandacht heeft voor jou.
Je bent gewoon verdrietig. Punt uit.
Voor al die redenen en nog zo veel andere knijpt je hart even samen om je duidelijk te maken
dat het je even niet zo goed gaat. Door die tranen kan je gevolg geven aan je verdriet. Gelukkig
neemt de tijd hier zijn rol waar als wegveger van geluk maar vooral van verdriet. Je geheugen is
ook zodanig geprogrammeerd dat hij bepaalde slechtere dingen beter niet onthoudt.
Dan hebben we het nog niet over pijn gehad, die ontstaat door verdriet, maar ook gevolg is van
verdriet. Ofwel zijn het gewoon synoniemen. Verdriet is eerder geestelijk en pijn is meer
lichamelijk, hoewel beide ook kunnen. Liefdesverdriet, verdriet om verlies van iemand door diens
www.ikbeneengoedmens.com
48

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
dood of weggaan, dagelijkse verdriet van het leven. Allemaal verdriet waar een normaal persoon
op regelmatige basis mee geconfronteerd wordt.
In tegenstelling tot vroeger voel ik echt verdriet aan bij mensen. Dat klinkt misschien raar. Ik
geef twee voorbeelden: een vriendje van mijn zoon kwam bij ons. Ik zag dat er iets was. Ik
vroeg het hem en hij zei huilend dat zijn poes overreden was. Ik nam hem op en omhelsde hem.
Op dat moment ging er een bizarre rilling door mijn lichaam heen. Ik had het gevoel dat ik zijn
verdriet meemaakte. Een andere keer hoorde ik een kindje van mijn vrienden uit de zetel vallen.
Iedereen stond natuurlijk klaar om haar op te vangen. Na een tijdje wilde ze bij mij komen. Ik
nam haar dicht bij me en merkte hetzelfde gevoel bij haar.
Je zult zeggen dat dit nogal vanzelfsprekend is, maar voor mij is dat verre van evident. Bij
kinderen is het verdriet nog zuiver en niet geconditioneerd. Volwassenen wekken bewust
geveinsde verdriet op om anderen hun aandacht te trekken bijvoorbeeld. Ik geef trouwens zelf
toe dat ik wel eens verdriet geënsceneerd heb om iets gedaan te krijgen bij mijn partner. Je zou
liegen misschien in je onwetendheid als je dit zou tegenspreken, volgens mij. Het spijt me echter
als ik je onterecht veroordeeld heb.
Kun je verdriet duidelijk opsplitsen in lichamelijke en geestelijke? Moet dat wel? Werken ze niet in
op elkaar? Uiteraard hebben ze een groot onderling effect op elkaar. Er zijn genoeg simpele
voorbeelden: je bent niet geslaagd voor je rijbewijs. Je bent mentaal verdrietig, maar je gaat
misschien je lichaam tenietdoen door het dronken te voeren. Een ander voorbeeld: je bent
gedumpt geweest. Geestelijk ben je beledigd. Lichamelijk toon je agressie door je ex-partner
bang te willen maken.
Jij hebt misschien betere voorbeelden hiervan. Ga er gewoon vanuit dat het leven misschien één
groot van verdriet is, waar je wordt ingegooid. Je wordt dan uitgetest of je erin slaagt om uit dat
vat op jouw intuïtieve en intelligente manier te geraken. Ofwel zorg je dat je in dat vat blijft en
zorgt dat het verdriet eruit gekatapulteerd wordt! Er is gewoon geen plaats voor jouw verdriet.
Als het de kop opsteekt, negeer het dan niet meteen, maar vraag waarom het bij jou is. Als het
geen antwoord geeft, is het jouw aanwezigheid zeker niet waard.
Het is misschien een zwaar symbolische voorstelling van je verdriet. Tegelijk is het ook een
speelse manier om je verdriet aan te pakken. Pak jij het verdriet aan. Zorg niet dat het verdriet
jou aanpakt. Zeg gerust aan het verdriet dat het nu wel lang genoeg bij jou gezeten heeft en dat
het mooi tijd is op te rotten!
Och, speel maar met het verdriet, zodat het minder of zelfs geen vat meer krijgt of heeft op jou
als volwaardige mens. Leid verdriet in je leven op een andere manier in. Verwelkom het in plaats
van meteen de alarmbelprocedure in te schakelen. Ga er gewoon mee om in plaats van je
meteen in een slachtofferrol te plaatsen. Misschien betekent het wel iets voor jou: een reden tot
anders denken. Tot anders leven. Tot anders omgaan met anderen. Tot gewoon je anders zijn!
Op die manier kan je je verdriet totaal verrassen. Zo zal het ook sneller plaats maken voor het
betere werk in je.
Gedaan met het verdriet dat je zelf in de hand hebt. Het andere verdriet volgt dan automatisch
www.ikbeneengoedmens.com
49

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
wel. Veel geluk ermee. En vooral: lach je verdriet gewoon weg!
36. Je leven leiden zonder leugens. boven
De allereerste vraag is: kan dit wel in de eerste plaats: een leven leiden zonder leugens?
“Natuurlijk wel” is mijn niet gelogen directe antwoord. En daarmee is het thema afgesloten!
Neen, zo simpel liggen die dingen niet. Ze zijn veel complexer dan je denkt. Ze hebben een veel
groter invloed op je leven dan je vermoedt. Zoals je in de vragenlijst kan terugvinden, beleef je
leugens op zo veel verschillende en uiteenlopende manieren dat je het niet meer kan bijhouden.
Er wordt wel eens beweerd dat je statistisch drie à vier keer per dag liegt. Volgens mij is dat veel
vaker.
Er is een groot verschil in liegen. Er is liegen tegen onszelf! Er is liegen tegen een ander. Er is
liegen tegen een ander over onszelf. Er is liegen voor een goede zaak zogezegd. Er is liegen om
iemand zijn hachje te redden. Er is liegen om gewoon te liegen. Punt uit.
Eigenlijk begint het allemaal diep binnen in ons. We voelen ons niet op ons gemak als iemand
ons iets voorstelt of vraagt. Heel snel vinden we een antwoord en vuren die zo snel mogelijk af
om zeker te zijn dat we ook nog waarheidsgetrouw overkomen. Als je in die dingen gedreven
bent, gaat het je jammer genoeg steeds beter af om je op je leugens te baseren.
Anderzijds geniet je niet meer veel vertrouwen bij andere personen, want je bent geklasseerd als
een eersteklasserleugenaar. Dan is het aan jou om de feiten met fysisch materiaal waar te
maken. Op je leugens kan je enkel nog luchtkastelen bouwen. Mensen hebben je door. Ze
hechten geen waarde meer aan je loze woorden. Ze vinden je maar een bekakt iemand. Je hebt
dit op zich zelf veroorzaakt door leugens op leugens te vertellen.
Voordat je het beseft, zit je in een web van leugens en raak je er helemaal in verstrengeld. Wie
kan je nog eigenlijk nog benaderen, zonder weer die leugens als eerste element naar boven te
halen? Ik hoop dat je je een beetje of veel schaamt dat je met je partner praat over het feit dat
je tegen zo veel andere mensen leugens vertelt. Je voelt je zwak in je woorden. Nog zwakker in
je daden. Je merkt dat je iets gaat verliezen. Je knijpt je kaken stevig op elkaar. Je wordt rood op
je wangen.
Allemaal tekens die aanduiden dat je gaat liegen gewoon. Als je dan dit doet tegenover de
persoon die het meest om je geeft, of om wie jij denkt het meeste te geven, dan zit je toch
behoorlijk verkeerd. Relaties zijn een broeinest van leugens. Sorry voor de mensen die in zo een
relatie zitten. Een dikke proficiat aan de mensen die zich helemaal niet aangesproken voelen door
mijn harde verwijten.
Toch is het dagelijkse leven gespekt met mogelijkheden om je kunst tot leugens te vertellen bot
te laten vieren. Kinderen zijn ook heel gedreven in leugens vertellen. Je weet gewoon als ouder
dat ze aan het liegen zijn. Toch ga je na hoe je ze kan bijleren om niet te liegen. Je besteedt
zelfs geen aandacht meer aan wat ze verkeerd gedaan hebben.
Op liegen staat geen leeftijd of geen enkele restrictie! Iedereen doet het. Zelfs de dieren
verleiden andere dieren op een leugenachtige manier. Het verschil hierin is wel dat ze het
www.ikbeneengoedmens.com
50

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
instinctief doen om te overleven of om te paren. Meer niet. Voor de details verwijs ik je graag
naar het prachtige dierenrijk met zijn fantastische manieren om een partner te lokken en zo.
Even terug naar de mens. We liegen over geld. Over bezittingen in het algemeen. Over dingen
die we beter niet gedaan hadden. Over dingen die ons een slecht imago zouden bezorgen.
Omdat we van in het begin al met een leugen gestart waren. Over relaties en seks. Over onze
kennis tijdens een sollicitatiegesprek bijvoorbeeld.
Over van alles en nog wat weten we wel onze creativiteit aan te wenden om die leugens zo goed
mogelijk te verkopen aan de anderen. En als die het dan ook nog slikken als zoete koek, voelen
we ons bevestigd in ons handelen en hebben de neiging om nog meer verzinsels te spinnen.
Tot zover wat de „standaardmens‟ betreft. Wel, wees eens op één vlak in je leven misschien geen
standaardmens en merk wat het je zo veel meer aan positieve dingen oplevert als je stopt met
die vieze leugens. Het zal voor jou een heel nieuw en ander concept worden, maar als je als
persoon wilt groeien tot een volwaardig mens, moet je volgens mij die leugens en ook die
geniepigheid laten varen.
Ik kan zeggen dat ik er behoorlijk aan heb gewerkt om dat bij mijzelf uit mijn leven te krijgen.
Het is mij ook niet van de ene dag op de andere gegund. Ik geniet intussen echter wel van de
ene dag op de andere dag om zonder die geniepigheid en leugens door het leven te gaan. De
mensen zijn dan verbaasd als je een totaal ander antwoord geeft dan zij verwachten. Als je die
dingen echter vanuit je hart zegt, dan lieg je al niet tegen jezelf! En dat is een basisstap in het
groeiproces om zonder leugens te willen leven.
Volgens mij is dit een van de thema‟s waar je actief aan kan werken, zonder het jezelf al te
moeilijk te maken. Zoals je vaak tot nu besliste om automatisch meteen je leugens af te vuren op
iemand, vraag ik je hartelijk en oprechter met je uitspraken om te gaan. Betrap je er telkens
weer op. Begin niet meteen je te forceren om zogezegd niet meer te liegen. Sta er gewoon wat
meer bij stil dat bij vele gedachten jammer genoeg ook vele leugens bij te pas komen. Dat is al
een eerste stap. De volgende stap is dan je geniepige gedachten erkennen. En de rest volgt
gewoon vanzelf. Je zult wel zien. En dat is geen leugen! Echt niet! Een oprechte bedankt voor je
tijd en inzet.
37. Iemand helpen met praktische dingen. boven
Dit is maar een kleine thema dat ik in het leven geroepen ben om die kleine vragenlijst te
vervolledigen. Als je zo ver gekomen bent tot dit thema, kan je zelf nu wel nagaan wat je
allemaal kan doen om mensen te helpen.
De dagelijkse tips kan je hier ook aan toevoegen. Iemand gelukkig maken, helpen op financieel
vlak en nog zo veel andere thema‟s sluiten hierop aan. Je bent misschien niet geroepen of
gemaakt om dit soort van dingen te doen. Of je redeneert dat dit helemaal niet van deze tijd is.
Je denkt vanzelfsprekend dat dit allemaal zo overdreven lijkt. Wel, laat dit allemaal de waarheid
zijn voor jou, want dit is het ook allemaal!
www.ikbeneengoedmens.com
51

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Echter, het is niet omdat het altijd zo geweest is dat het ook goed is. Je mag jezelf niet het geluk
ontnemen om een ander te helpen, want anders zul je dat gevoel nooit intens ervaren hebben.
Je zult vast en zeker op zo veel andere mogelijke manieren het gevoel kunnen ervaren dat je
zogezegd zou ervaren door anderen praktisch te helpen: je drinkt gewoon een versterkend
drankje. Je doet wat aan fitness, waardoor endorfine vrijkomt. Je bestijgt een hoge berg en voelt
de adrenaline in je bloed stromen.
Je bent grandioos geslaagd voor een examen en dat geeft je een fantastisch alles overstijgend
gevoel. Je ouders geven je de erkenning waar je al zo lang naar hunkerde. Je partner vindt
eindelijk de persoon in je die je al zo lang wilde zijn. Je bent gestopt met die slechte gewoonte
van sigaretten te roken: een dikke proficiat vanuit je lichaam!
Dat zijn dingen die je inderdaad veel beter in de oren klinken om energie en bevrediging uit te
halen. Dat klopt ook helemaal, maar nu zit je jammer genoeg weer vast in dat stramien van het
dagelijkse leven, waarin de maatschappij je voorschrijft wat kan en niet kan. Iedereen krijgt daar
bijna hetzelfde gevoel van. Al ervaar jij op een andere nog intensere manier dat geluk, toch blijf
je volgens mij beperkt tot het gekende. Durf eens de wereld van een ander te verkennen. Ga
eens op zoek wat jij voor de anderen kan betekenen. Zonder voorwaarden. Zonder
verwachtingen. Zonder dat je er ooit iets voor terug vraagt.
Besef gewoon dat dit allemaal dingen zijn die misschien niet alleen de anderen voorthelpen, maar
ook en zeker jezelf! En dat is wat nu telt: jezelf beter leren kennen door de ander te helpen. Als
je dat via je beroep doet, grijp alstublieft de kans om het zo goed mogelijk te doen. Ervaar
gewoon hoe intenser het kan zijn om het vanuit je hart te doen, en niet louter omdat je daar een
schamele loon voor zou krijgen.
Ik kan het gevoel niet genoeg benadrukken dat je hierbij krijgt. Ik heb misschien nog niet
gezegd, maar later zal ik schrijven dat ik blij ben dat mensen me toelaten dat ik hen help. Of dat
ik blij ben als ik voor mijn collega sandwiches mag klaar maken. Hoe contradictorisch het ook
lijkt, ik heb soms de indruk dat ik blijer ben dat ik iets mag doen dan de persoon voor wie ik het
doe. Persoonlijk vind ik dat dit getuigt van grote respect en nederigheid naar de anderen toe,
waardoor ik mezelf door en door ken. En dat ik reageer op een manier die mij eindelijk eigen
geworden is! Nu ben jij aan de beurt. Bedankt dat je je kostbare tijd hieraan wilt spenderen.
38. Je tijd beter indelen. boven
Dit is voor mij persoonlijk verreweg het meest belangrijke thema. Ik kan er heel veel tijd
insteken. Wat vind je van de volgende redenering: tijd is soms belangrijker dan geld? Wel, ik vind
dat volledig correct. Onlangs heb ik O wat extra geld gegeven maar ik heb niet gemerkt dat ze er
gelukkiger van werd. Tijd kon ik haar niet geven. Dat krijgt ieder van ons afzonderlijk even veel.
Het is bepalend wat je ermee doet. Voor jezelf, voor de anderen, naar de toekomst toe.
Ik heb het misschien makkelijk zeggen dat ik veel tijd heb, omdat ik tijdens de week vrij ben,
omdat ik in het weekend op zaterdag en zondag 12 uur arbeid moet presteren en dan nog eens
twee dagen in de maand door de week. Het heeft bij mij een tijdje geduurd voordat ik besefte
hoe ik tot mijn persoonlijk geluk gekomen ben. De tijd heeft me dat letterlijk en figuurlijk
www.ikbeneengoedmens.com
52

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
gebracht. Ik behoor momenteel niet tot de stressvolle mensen die elke dag zich moeten haasten
om die trein te hebben. Of tot diegenen die de krant lezen, terwijl ze in de file aan het
aanschuiven zijn.
Dat hoeft even niet meer voor mij. Ik heb momenteel echt de luxe om te genieten van mijn tijd.
O en U menen dat ik niets anders doe dan slapen op dit ogenblik oktober 2008, maar ik weet wel
beter. Ik werk momenteel enorm aan mezelf en werk ideeën uit om de mensheid ooit te kunnen
dienen op alle mogelijke manieren. De tijd zit me mee, al houd ik elke dag in het achterhoofd dat
ik misschien nooit mijn plannen kan realiseren. Als je dit als buitenstaander aan het lezen ben, is
mijn realisatie voltooid, maar ik weet niet of ik er zelf nog ben! Dit even tussen haakjes.
Ik geniet dus van elke minuut die me gegund is op alle mogelijke manieren. Ik kies bewust wat ik
wil doen. Als ik even op de computer wil werken aan mijn lijsten, dan doe ik dat. Wil ik even in
bed liggen om mijn hersenen wat rust te geven en om mijn batterijen weer op te laden, dan doe
ik dat ook heel bewust. Moet de kamer even geboend of geborsteld worden, dan neem ik ook
heel bewust de tijd ervoor. Ik doe het rustig aan, maar op een genotvolle manier.
Ik steek mijn waardevolle tijd niet meer in mezelf druk maken. Ik jaag me niet meer op, omdat
dit of dat niet van de eerste keer lukt. Kloppen op het toetsenbord omdat de computer even
vastloopt? Waarom eigenlijk? Ik vind het zo erg voor sommige collega‟s die zo veel tijd en
energie steken en vloeken dat het niet meer kan, omdat de computer even vastloopt. Wees
constructief en handel consequent. Neem een drankje intussen. Laat je baas weten dat je even
niet kan werken.
Ik hoor je denken dat dit zo niet gaat in de maatschappij. En daar treed ik je volledig bij. Ik kan
het ook weten, want ik heb het ook eerder meegemaakt. Ik heb ook in de file elke dag gestaan.
Ik heb ook tien jaar lang de trein genomen, samen met zo veel andere reizigers. Ik moest soms
ook meer dan acht uur werken. Ik heb ook uit ergernis gevloekt en mensen vanuit mijn auto
geniepig uitgescholden, omdat ze niet snel genoeg de weg voor mij vrijmaakten.
Het is niet dat ik dat niet meer doe, maar ik betrap mezelf erop en weet wanneer ik een
geniepige gedachte koester en filter die gewoon. Die andere persoon in die auto heeft vandaag
eens iets meer tijd, waardoor hij niet zo opgejaagd is als anders. Gun hem die tijd dan. Hij zal
jou ook proberen te begrijpen in de trant van: ja, zoals ikzelf gisteren gehaast was, moet die
persoon vandaag ook ergens vroeg zijn.
Als tip kan ik je meegeven: neem alstublieft de tijd om over tijd na te denken. Verdoe hem niet.
Verveel je geen enkel moment. Maak een wandeling. Kijk buiten hoe mooi het weer kan zijn. Bel
eens iemand op die je al lang niet meer gehoord hebt. Geniet gewoon van het leven en de tijd
die je ervoor gekregen hebt. Het leven en de tijd gaan hand in hand. De tijd maakt het leven.
Het leven geeft je de tijd. Het is allemaal niet zo complex. Absoluut niet. Ik dacht een keer dieper
na over de uitdrukking: tijd is geld. Ik moest binnen twee uur een gehuurde bestelwagen
terugbrengen. Als ik te lang zou wegblijven, moest ik bijbetalen.
Ik heb ook de indruk dat bedrijven en managers dag in dag uit hiermee geconfronteerd worden.
Dat zou echt niets zijn voor mij. Als ik tegenwoordig iets doe, neem ik er de tijd voor of ik stel
het uit tot een andere dag. Op een keer wilde ik een lamp vervangen. Ik begon eraan met veel
plezier, totdat U er tussenbeide kwam en me opjoeg in de zin dat het hem niet allemaal snel
genoeg ging. Ik maakte me even kort boos en zei dat ik wil genieten van de tijd die ik hierin ging
steken en dat hij niet zo gehaast moest doen. Meteen heb ik me verontschuldigd voor mijn boze
www.ikbeneengoedmens.com
53

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
gedrag, maar voor mij was het belangrijk dat ik die tijd in zijn waarde kon laten en er echt van
kon genieten.
Me haasten zoals vroeger om het eten op tijd en stond op tafel te krijgen met de nodige
bijhorende stress hoort er helemaal niet meer bij! Ik volg de redenering van: er zijn maar 24 uur
in een dag en die wil ik zo intens mogelijk gebruiken om goed te doen. Vanuit die instelling ga je
ook de dingen die je doet valoriseren en weten wat je eraan hebt. Als ik gehaast ben, dan ben ik
me daarvan bewust en doe ik de dingen wat sneller in het belang van de anderen. Anders neem
ik alle mogelijke tijd om iets zo goed mogelijk te doen.
Als de ochtend begint, weet je dat de middag zich ook binnenkort gaat aanmelden en dat even
later de avond komt en nog wat later de nacht en zo begint de volgende dag weer. Belevenis in
tijd is zeer relevant: die 12 uur die ik op een zaterdag werk bijvoorbeeld vliegen voor mij voorbij,
en mijn andere collega klaagt steen en been dat het maar niet voorbijgaat. Het is een kwestie
van interpretatie en tijdsbesef.
Ik weet niet hoe jijzelf concreet met de tijd omgaat. Of jij de tijd voor jou laat werken. Of dat je
slaaf geworden bent van de tijd. Het is in ieder geval tijd nu om wat de tijd echt voor jou kan
betekenen om jouw leven zinvoller te maken. En misschien beter georganiseerd. Haast je niet zo
en probeer jezelf of zeker niet de tijd in te halen.
Dit is iets wat niemand tot nu kan begrijpen. Ondanks dat we in huis twee vaatwassers hebben,
verkies ik om de vaat met de hand te doen. Als jij in die groep zit van „niemand‟, dan zal jouw
reactie ook zijn dat ik wel gek moet zijn om zoiets te doen! Je hebt gelijk en niet gelijk. Bekijk het
eens zo. Als je een vaatwasser hebt, ben je gehaast en blij misschien dat je de vaat niet hoeft te
doen. Jammer genoeg is het tegenwoordig zo een snelle automatisme geworden om die
vaatwasser snel vol te laden en te denken dat je nog zo veel andere plezantere dingen kan gaan
doen.
Ik ben het volledig met je eens, maar als ik je vertel dat ik steeds meer tot mezelf en zelfs tot
rust kom, doordat ik juist tijd voor mezelf neem om in alle nederigheid de vaat te doen van mijn
huisgenoten. Soms ben ik zelfs boos als O of U de vaatwasser al ingeladen hebben. Dat kun je
waarschijnlijk helemaal niet begrijpen.
Neen, ik wilde gewoon breken met zo veel mogelijk. Ik wilde gaan beseffen wat ik allemaal heb
in het leven. Dat is momenteel oktober 2008 nog steeds meer dan ik ooit had kunnen dromen:
drie schatten van kinderen. Een redelijk goede gezondheid. Mensen die op me kunnen en willen
rekenen. O en U die me niet altijd even goed kunnen volgen of begrijpen. Mijn familie die
opmerkt dat ik ook veranderd ben. Een job met een bedrijfswagen. Collega‟s met wie ik steeds
beter kan opschieten. En ook veel tijd om met mijn levenswerk bezig te zijn.
Dan vraag ik me af: wat heeft een mens op zich nog meer nodig? Een dure auto? Een
vakantieverblijf? Aandelen? Veel geld voor later, want je pensioen valt kleiner uit dan je denkt? Ik
heb het besef gekregen dat het leven veel meer inhoudt dan die dingen. Je zegt wel snel dat
materieel geluk niet alles is, maar je hebt het wel nodig om je gelukkig te voelen. Ik zou het ook
erg vinden, als ik morgen mijn computer en internetverbinding kwijt zou geraken. Of mijn goede
gezondheid verliezen. Ik wens dat niemand anders ook toe.
Toch leef ik met de gedachte dat de tijd hierover beslist en dat ik me daar naar moet schikken, of
ik nu wil of niet. Mijn motto is: leef elke dag alsof het je laatste is! En besef goed wat je allemaal
www.ikbeneengoedmens.com
54

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
in je mars hebt en wat je materieel hebt om er elke dag voor te blijven gaan! Dan gaat tijd voor
je werken en niet tegen je. Of anders gezegd: jouw interpretatie van tijd krijgt een andere
dimensie, waardoor je er nog meer respect voor gaat hebben en het echt wilt gaan verdienen om
te leven.
Hopelijk blijven dergelijke uitspraken voor jou niet te lang abstract en vaag. Ik kan zeggen dat ik
er vrij snel mee vertrokken was, omdat ik ook merkte dat mijn hart begon te spreken. De tijd zat
en zit me ook mee. Jij weet ook dat je door dit besef niet meteen vleugeltjes gaat krijgen of dat
je gaat beginnen te zweven! Het dagelijkse leven blijft gewoon voortgaan, maar jij hebt er een
andere, volwaardigere kijk op en dat moet je gaan beseffen om tot een beslissing te komen om
van tijd je beste partner voor het leven te maken. Nu is de tijd ervoor gekomen. Beslis nu. Dank
je wel om je waardevolle tijd aan jezelf te spenderen.
39. Omgaan met stress. boven
Stress is van alle tijden en van alle personen en dieren! Gelukkig bestaat er zogezegd „goede‟ en
„slechte‟ stress. Goede stress zou je juist die positieve adrenaline moeten geven op het moment
dat je het nodig hebt.
Bij het minste dat er iets gebeurt, heb je de indruk dat je stress krijgt en dat je eraan moet
antwoorden door lichamelijk of geestelijk te gaan reageren. Je gaat zweten. Je krijgt
hartkloppingen. Je voelt je zelfs bijna minderwaardig. Je kruipt zo dicht mogelijk ineen. Je laat
alle mogelijke aandacht langs je voorbijgaan. Je onzekerheid wordt met de minuut groter. In de
auto plakken je vingers gewoon aan het stuur van de stress! In de winkel aan de kassa kan het
niet snel genoeg gaan voor jou, want je moet nog thuis eten maken en de kinderen ophalen.
Op tijd uit bed, want je wilt weer niet op je kop krijgen van je baas dat je te laat bent. In de
wagen kan je maar weinig tot niets van anderen verdragen, want zij doen alles verkeerd.
Waarom zijn de mensen toch zo traag en loom, vraag je jezelf af. Die trein is weer te laat: weer
een reden om stress in je leven en hart toe te laten.
Je voelt je niet goed in die persoon zijn omgeving: je probeert zo veel mogelijk stress te
onderdrukken of gewoon dergelijke situaties te vermijden. Iemand maakt zich boos op je en je
gunt jezelf niet de rust, maar eerder de stress om op dezelfde en misschien nog heftigere manier
te reageren op zijn of haar korte driftbui.
Dergelijke stresssituaties heb jij vast en zeker ook al meegemaakt. Dit is slechts een summiere
lijst. Al deze situaties brengen je in zo een benarde toestand dat je niet meer normaal reageert.
Soms weet je gewoon niet wat je ermee doet. Zonder het zelf te beseffen, verval je dan
automatisch in afreageren van de stress zoals je altijd gewoon bent: boos. Geïrriteerd.
Geagiteerd. Verdrietig. Inferieur. Agressief. Banaal. Schreeuwen. Kloppend hart. Dreigen. Ironie.
Cynisme en nog zo veel andere tekenen. Je geniepigheid komt tot zijn recht en wordt kracht
bijgezet op alle mogelijke manieren. Dit was de fameuze negatieve stress.
Anderzijds heb je zogezegd de stress die je moet stimuleren om beter te presteren. Je staat voor
de allereerste keer voor een groot publiek en twijfelt gewoon aan alles wat je maar kan
bedenken dat goed kan aflopen. Je waagt meteen die kamikazesprong omdat je weet dat het
enkel je zelfvertrouwen nog meer een boost zal geven. In de sport waarin je uitblinkt verleg je je
eigen grenzen door nog een stap verder te gaan in je lichamelijke kunnen.
www.ikbeneengoedmens.com
55

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Die blind date ga je zeker wel op je knieën krijgen, want je bent al meer dan één gewoon! De
auto waarin je rijdt, is de beste, want jij zit achter het stuur. Hiermee vergroot je vast en zeker je
emotionele energie, maar volgens mij zit er dat addertje onder het gras van geniepigheid, waar
ik maar niet genoeg over kan hebben, zoals je nog zult zien.
Ik heb beide vormen van stress gekend, anders zou ik geen normale mens zijn. Al valt over de
definitie van normaal nog een heel te schrijven. Toch primeerde bij mij de negatieve stress. Als ik
dan soms de indruk had dat ik een ander soort stress had, ging ik ervan uit dat dit artificieel en
gekunsteld was en soms gewoon te mooi om waar te zijn. Daarmee verbleef ik in mijn huis van
negatieve stress tot sinds kort.
Mijn relaties die telkens spaak liepen, versterkten nogmaals die negatieve stress en alle
bijhorende elementen, waardoor ik soms wel in een impasse verdwaald leek te zijn. Als je jezelf
hierin herkent, dan is het zeker geen ramp. Echter, je bent als mens veel te goed om dit je leven
lang vol te houden.
Ik zeg niet dat je alles van je „slechte‟ eigenschappen van vandaag op morgen moet
buitengooien. Integendeel. Het belangrijkste is dat je zelf ontdekt wat er fout gaat met je en wat
je eraan kan en vooral wilt doen. Als je te snel van iets af wilt zonder de gevolgen te bekijken,
riskeer je in een nog grotere put te vallen. Dat is mij al eens overkomen.
Korte persoonlijke noot hierover: Ik was mijn stress door mijn verlegenheid op een dag beu! Ik
vond het boek met de titel „Laat niet over je heen lopen‟. Op alle mogelijke manieren las ik het
boek en ik merkte bij mezelf dat ik heel veel overnam van wat er in het boek stond. Dat je niet
moet lachen als iemand iets vertelt en je het niet grappig vindt. wat sommigen zoals ik wel doen,
dus. Laat duidelijk merken in een restaurant dat het eten je niet bevalt. En nog zo van die dingen
waar ik momenteel liever niet in detail op wil ingaan.
Het was zover gekomen dat ik in plaats van verlegen nu juist bijna arrogant en afstandelijk
overkwam bij mijn toenmalige schoolgenoten. Op die manier raakte ik nog meer geïsoleerd en
vond ik helemaal niet mijn plaats in de groep.
Als je dus iets wilt doen aan die negatieve stress en alle bijhorende elementen, neem er de tijd
dan voor, alstublieft. Je hebt misschien evenveel tijd nodig om er vanaf te geraken dan dat het je
kostte om het automatisch je eigen te maken. Je moet eerst beseffen dat je iets niet goed vindt
bij jezelf. Dan ga je vragen stellen wat je eraan wilt doen. Daarna zoek je naar oplossingen van
hoe dat je het gaat aanpakken: individueel of met hulp van iemand.
De eerste stappen zijn tenminste dan toch al gezet om te worden wat je bent: een volwaardig
mens. Momenteel oktober 2008 wil ik mezelf zeker niet aan stress overgeven! Ik weet dat ik
vervuld ben van andere dingen zoals hartelijkheid, behulpzaamheid, goedheid en nog zo van die
fantastisch klinkende woorden. Ook geniepigheid heb ik tot een minimum gereduceerd en zelfs
bijna volledig achtergelaten. Dat geeft een bevrijdend gevoel dat ik aan zo veel mogelijk mensen
wil meegeven, ongeacht de leeftijd, afkomst of welk onderscheidend element ook tussen de
mensen.
Als ik iets doe, handel ik zo gepast mogelijk. Als ik snel moet zijn, dan probeer ik dat ook te zijn,
maar nog steeds op een adequate manier. Wanneer ik de kamer wil opruimen, dan focus ik mijn
aandacht op de kamer opruimen alleen. De dagelijkse stress van dat ik op tijd dit of dat moet
klaar hebben tegen de tijd dat de partner thuis komt, is voor mij min of meer verleden tijd.
www.ikbeneengoedmens.com
56

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Er zijn maar 24 uur in een dag en die zijn snel om! Waarom moet ik dan ook maar één kleine
fractie van die 24 uur aan stress opofferen! Ik schrijf dit wel zo neer, maar ik heb er zo nooit
over gedacht. Misschien lijkt het voor jou allemaal niet logisch, maar neem eens even een andere
denkwijze aan over stress. Laat de stress je woede niet oprakelen. Als het even niet gaat, ga dan
niet inwendig nog meer te keer als je alleen bent. En zeker tegenover je partner aan wie je het
achteraf weer moet gaan uitleggen en verontschuldigen.
De stress die door externe factoren zoals de trein die laat is, de file die niet vooruitgaat, die
computer die weer vastloopt, die kraan die lekt, die schoenen die je klemmen, die lippenstift die
uitloopt, … ontstaat, veroorzaakt bij je innerlijk nog meer stress, omdat jij daar zo veel aan tilt en
gevolg geeft vanuit je eigen ervaringswereld. Je weet zelf ook best dat je niet alle dagen
evenveel stress hebt van dezelfde situaties.
Als je de avond ervoor eens lekker gevreeën hebt, zal je ‟s anderendaags meer kunnen
verdragen. Kijk je uit naar je andere job, dan denk je zeker dat die ene collega je kan gestolen
worden, want dan ben je van hem of haar af. Kom je pas van de kapper en je krijgt een
compliment, dan zal je minder snel geneigd zijn om je te laten opjagen die dag. Ook hier zijn de
voorbeelden onbeperkt. Je hoeft alleen in te zien dat jij de persoon bent die het gehalte van je
persoonlijke stress bepaalt en die daar zelfs een richting aan geeft.
Je zult zeggen dat je zulke dingen altijd wel in die psychologische boekjes leest en dat je dan
intussen wel beu bent. Terechte opmerking! Toch kan ik er niet genoeg op hameren dat jij voor
een groot deel je eigen emoties bepaalt door het gewicht dat je aan de situatie of aan de
persoon toekent.
En neem alstublieft nog iets van mij aan: als je handelt vanuit hartelijkheid, zonder geniepigheid,
op een behulpzame en altijd oprechte manier, dan kan het niet anders dan dat je vervuld wordt
van een ongekend gevoel jezelf te zijn. Kies gewoon voor dit gevoel, alstublieft. Zonder stress.
Dank je wel!
40. Boosheid uiten. boven
Dit thema vind ik zeker ook belangrijk, omdat ik hoop je hiermee iets aan te reiken, waardoor je
gaat inzien dat je boosheid je meer energie kost dan positief handelen, waar je juist energie van
krijgt.
Ik kan je verzekeren en ik schaam me er op dit moment voor dat ik heel boos en gemeen en
agressief kon reageren. Als je dat voor jezelf al kan toegeven, dan heb jij ook een eerste stap
gedaan naar een ontdekking van jezelf.
Onlangs oktober 2008 heb ik een sms gestuurd naar een vriendin om haar te zeggen dat het me
erg speet dat ik het verkeerde cadeau gekocht had zij zag het plantje niet graag dat ik haar
gekocht had!. En ook dat ik nooit de intentie gehad heb om haar boos te maken. Ze had me die
dag menige keren gezegd dat ik haar enerveerde: ik wilde haar garage opruimen, de spullen
opzij zetten, de vloer wat properder maken en zo. Blijkbaar luisterde ik niet genoeg naar haar
want ze zei boos dat ik haar verveelde en nogmaals enerveerde.
Voorts schreef ik dat ik er rekening mee zal houden met wat zij wil. Ze stuurde terug dat ze toch
wel een beetje veeleisend was. Op dat moment besefte ik dat zulk gedrag veel meer over haar
www.ikbeneengoedmens.com
57

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
iets zegt dan over mezelf. Ik kan mezelf niet kwalijk nemen voor hetgeen in met de beste
intenties gedaan heb.
Ik weet momenteel van mezelf dat ik niet snel boos word en dat ik zeker niet meer die persoon
wil zijn van wie ze zeggen: als die boos wordt, ga je beter uit de weg! Tegen de kinderen zeg ik
soms: „waarom moeten jullie soms het kwade en het boze in papa naar boven halen? Ik ben zo
graag gelukkig.‟
Uiteraard is dit misschien vergezocht vanuit je huidige standpunt, maar als je ooit boosheid kan
kanaliseren naar een hoger en beter doel, is dat een overwinning op jezelf!
Tegenwoordig is het nogal evident dat je nog bozer reageert op iemand die je boos maakt. En
jammer genoeg is dat door een simpel meningsverschil, door boosheid van een ander, door een
misverstand, door jaloezie, door egoïsme, door gebrek aan begrip voor anderen, door wat je
overkomen is en nog zo veel andere elementen, die verschillend zijn voor elk van ons.
Sta de volgende keer alstublieft stil wanneer je merkt dat je hart overmand wordt door boosheid.
Boos zijn op de liefste persoon van de wereld, je partner bijvoorbeeld, kan voor mij nooit meer!
En die uitdrukking van: tja, in elk huishouden rommelt er wel eens iets. Of ieder huisje heeft zijn
kruisje.
Ik vind persoonlijk dat als je de minimum basisbehoeften in het leven hebt, zoals een dak boven
je hoofd, eten op tafel elke dag, tijd om te ontspannen, werk, auto en nog zo van die
basisdingen, dat je dan alle redenen hebt om gelukkig te kunnen worden.
In het leven zullen er altijd mensen zijn die uit de boot zullen vallen. Daar kan jij met je
„luxeleven‟ ook niets aan doen. Je kan zeggen dat ze het zelf uitgelokt hebben of dat ze gewoon
pech hebben.
Zonder uit te weiden, wil ik nog even meegeven hoe je boosheid kan ontdekken en er een
volledige draai aan kan geven. Wel, reageer bijvoorbeeld gewoon niet meer zoals je altijd
gewoon bent te reageren. Als je de film Regarding Henry ooit gezien hebt, of ooit gaat zien, ga je
wel zien wat ik bedoel. Denk aan de scène aan de ontbijttafel waarbij het meisje een glaasje jus
d‟orange omvergooit. Dat is maar één van de zo vele intense scènes uit de film.
Stel: je zit in de wagen en je begint je boos te maken dat het allemaal niet snel genoeg gaat.
Misschien ben je al zo slim om te denken dat het ook niet sneller zal gaan als je je boos maakt.
Dat is al een heel goede redenering. Die van mij gaat verder: denk dat je droog in de wagen zit.
Je gaat naar je werk. Dat betekent al dat je niet werkloos bent. Je hebt misschien je eigen
parking. Een reden te meer om „blij‟ te zijn. Als je thuis rijdt, zit je in dezelfde file in de andere
richting, maar je hebt veel te vertellen over je werk aan je partner. De kinderen rennen naar je
toe, omdat je thuis bent. Je kan een zalig badje nemen als je even moe wordt.
Het zijn maar enkele dingen die me te binnen schieten die je kan bedenken om je boosheid geen
kans te geven om tot aan je gevoelige hart te geraken.
Dit zijn stappen die ik momenteel bewust durf te zetten: ik bedank soms mijn auto dat hij me
veilig naar mijn werk gebracht heeft! Mijn collega‟s kan ik niet vaak genoeg bedanken voor de
bijdrage die ze leveren om mij te vormen tot een goede werknemer. Als ik een broodje ga halen,
dan bedank ik hartelijk die mevrouw die het me klaarmaakt, al weet ik dat zij er misschien niet zo
veel passie en liefde in legt.
www.ikbeneengoedmens.com
58

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Jij doet die dingen ook misschien, behalve je auto bedanken waarschijnlijk, maar doe die dingen
echt op een hartelijke manier. Als het niet tegenover iemand anders is, doe het dan zeker
tegenover de belangrijkste persoon van de wereld: jij. Een cosmeticabedrijf heeft als slogan: ...,
want jij bent het waard! Volgens mij ben je veel meer dan dat waard.
Laat die verdomde boosheid echter je beste ik niet overmannen. Geef het gewoon geen kans!
Vermijd het niet, maar zoek het bewust op en confronteer jezelf ermee om te zien wat het voor
jou op lange termijn nog betekenen kan.
Jij kan als de beste de situaties nagaan wat jou boos maakt: de kinderen en hun fratsen. Je
partner die de dingen niet doet zoals overeengekomen of zoals jij het wilt. De kat die de
gordijnen als klimmuur gebruikt. Een simpele ui pellen kan je boos maken, omdat je er gewoon
niet tegen kan. De buurman die je zo haat.
Je weet systematisch hoe je je moet gedragen tegenover de voorgenoemde situaties. De
meesten kennen je automatische gedrag. Het is misschien van daaruit dat je zo handelt.
Ik heb misschien zelf veel boosheid getoond, maar ik heb er ook veel bij anderen gemerkt. Dat
ging heel diep. Iedereen kreeg dan op den duur op een verkeerde manier „respect‟ voor die
persoon. Ook omdat ze die persoon die specifieke eigenschappen toeschreven.
Nu wordt het in ieder geval tijd voor jou om na te gaan wanneer jij je laat strikken door die korte
woede, of die opgekropte woede, of die langetermijnwoede, en nog zo veel soorten woede die
zeker niet het beste van jezelf naar boven halen.
Analyseer gewoon wat er wanneer er verkeerd gaat. Reageer totaal anders, naar jezelf toe en
anderen toe. Verras vriend en vijand met je ander gedrag. Voel de hartelijkheid. Laat die
geniepigheid wegebben. Weet dat er zo veel meer goedheid in je heerst.
En geloof alstublieft niet dat je zogezegd af en toe boos moet worden, zodat de anderen naar je
zouden luisteren. Werk er gewoon mee en wees creatief en innovatief. Gewoon doen. Dank je.
41. Omgaan met je eigen persoonlijkheid. boven
In dit thema zitten heel veel vragen en stellingen over andere thema‟s die ik later gedetailleerd
beschreven heb. Voor mij is je persoonlijkheid heel belangrijk, omdat je van daaruit juist handelt
of verkeerde dingen doet.
Ik moer er wel bij zeggen dat ik met deze lijst echt een combinatie gemaakt heb van heel
simpele dingen. Daarna heb ik gezien dat je als mens veel complexer in elkaar zit dan dat.
Daarom heb ik dan ook met veel gewerkt aan de thema‟s die jij hopelijk als waardige lezer kan
terug vinden. Hopelijk sluiten de meeste thema‟s op jouw leven ook aan.
Volgende elementen en personen beïnvloeden uiteraard je persoonlijkheid: je ouders. Wat je
overkomen is in het leven. Hoe jij staat tegenover het leven. Hoe goed je jezelf kent. Hoe veel
belang je hecht aan anderen en hun situatie. Of je nu een jongeman, of jong meisje of ouder
bent. Of je lessen leert uit je verleden of niet. Hoe je tijd indeelt in je leven.
Hoe hartelijk je bent. Of je leugens vertelt of niet. Hoe je de wereld deelt met anderen. Wat jou
vormt als individu. Hoe maatschappelijke veranderingen, internet en de media invloed op jou
hebben.
www.ikbeneengoedmens.com
59

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Al je individuele beslissingen en je eigen gedachten maken allemaal wat jij bent als persoon op
deze wereld. Jij moet het dan ook proberen te maken op deze wereld. Ondanks je
meningsverschillen en je geniepigheden moet je proberen boosheid in de hand te krijgen en
zorgen dat je goedheid op alles doorweegt.
Volgens mij kom je op die manier tot een persoon die je hoort te zijn: volwaardig en waardevol!
Ik zeg je dit in al mijn nederigheid.
42. Praten over uitspraken over de liefde. boven
De liefde is toch zo mooi. Hoeveel liedjes worden hierover niet gemaakt? Hoeveel tekeningen
zouden hierover niet getekend zijn? Hoeveel films zijn er over dit thema niet aan de man en
vrouw verkocht?
Toen ik in de put zat na de breuk met E, vroeg ik aan een jongen van 23 jaar of hij me begreep
dat ik liefdesverdriet had. Hij antwoordde: „neen, dat heb ik tot nu toe nog niet gehad.‟ Ik was
toen verbaasd, want ik ging er vanuit dat iedereen er wel eens vroeg of laat mee te maken heeft
gehad.
Uiteraard zal hij wel liefde gekend hebben, maar dat is eerder de koesterende en bezorgde liefde
van de ouders ten opzichte van hun kind.
Ik kan zeggen dat ik niet weinig lessen in de liefde gekregen heb. Niet alleen theoretisch, maar
eerder praktisch. Ik wist soms dat als de ene liefde gedaan was, dat de andere op me wachtte.
Soms pakte dat wel niet zo goed uit als ik dacht, maar toch.
Het is door mijn laatste liefdesbreuk dat ik echt ben gaan beginnen nadenken over mijn leven en
alles wat erbij hoort. Ik kan zeggen dat het niet weinig is. Integendeel. Ik ben op zich blij dat er
zo veel in me zit en dat ik gewoon dikwijls zeg dat ik dingen liefdevol doe vanuit mijn hart.
Dat heb ik niet altijd gedaan. Helemaal niet. Ook ik handelde vaak uit geniepigheid, zelfbehoud,
jaloezie, agressie, haat, onbegrip, nijd, afgunst. Toch kan ik zeggen dat ik tussen die minder
goede dingen zeker liefde en passie heb gekend: ongebreidelde zelfs. Maar helaas, het heeft niet
mogen zijn.
Het was misschien niet de juiste vorm van liefde, want wat ik nu bij mezelf ontdekt heb, is voor
mij althans veel waardevoller, oprechter en niet meer gemeen. Soms droom ik ervan om die
liefde ooit met iemand te kunnen delen, maar vermits ik mijn lat zo hoog gelegd heb, zal het lang
duren, voordat ik mezelf volledig kan geven.
Daarentegen kan ik wel zeggen dat ik nu oktober 2008 heel veel om mensen in het algemeen
geef. Ik maak vlotte praatjes. Ik kan lachen. Ik geef mensen sneller een kus. Ik vraag hoe het
met hen is op een oprechte manier. Ik geef hen graag het gevoel een welkome gast te zijn.
Ik apprecieer ook enorm het werk dat ze voor mij doen. Als ze iets vanuit het hart aanbieden,
neem ik dat ook van harte aan. Ik laat goedheid en liefde hand in hand gaan, want dat is een
waardevolle combinatie om agressie, woede, boosheid en nog zo veel minder goede elementen
van een mens te lijf te gaan op een zachte manier.
Ik heb E vaak genoeg gezegd dat ze me echt heeft leren liefhebben en dat zij achteraf het
verleerd heeft. Voor mij is dat goed. Het is heel jammer voor haar. Hopelijk pakt ze ooit de draad
www.ikbeneengoedmens.com
60

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
weer en geeft ze niet alleen de andere persoon een kans om terug lief te hebben, maar vooral
zichzelf. Met alle bijhorende elementen natuurlijk op emotioneel en relationeel vlak.
Mijn vragenlijst over de liefde is vrij uitgebreid. Antwoord daar gerust met je volle hart op of laat
de stellingen goed tot je doordingen, want ze barsten van de liefde gewoon. Liefdevolle groeten!
43. Beter omgaan met je werk of studies. boven
Als je weet dat je één derde van je leven slaapt, werk je de rest en daar tussendoor heb je wat
vrije tijd om je die ontspanning te gunnen.
Naar school gaan is ook al een voorbereiding op je werk, dus voor mij is dat ook een vorm van
werken, maar je krijgt er gewoon niets voor betaald, maar je ouders en jij moeten eerder
investeren.
Echt ambitieus ben ik niet ingesteld. Ik heb daar wel wat spijt van, en vooral als ik weet dat mijn
papa ooit directeur was van een bekend speelgoedbedrijf. Gelukkig heb ik altijd mijn eigen weg
gevolgd en kan ik zeggen dat ik nu toch niet ongelukkig ben met de jobs die ik heb gehad.
Op dit moment is mijn omgang met alle mogelijke mensen een opportuniteit om goed te doen,
en om enorm veel bij te leren. Soms nog van mezelf, maar steeds meer van andere mensen.
Soms is het gewoon akelig om te zien hoe mensen nu reageren zoals ik vroeger reageerde op
situaties.
Ik schrijf dit niet graag, maar ik ken bitter weinig mensen, om niet te zeggen helemaal geen
mensen die echt graag gaan werken of naar school gaan. Ik zou het niet onterecht vinden, als jij
je daarbij aansloot.
Uiteindelijk zitten we toch allemaal een beetje bij elkaar en we kiezen er niet bewust voor. Het
spreekt voor zich dat je zo consequent mogelijk de keuze maakt waar je naar school gaat, of wat
voor werk je doet in functie van je kunnen, maar het blijft anderzijds ook een feit dat je bijna
gedoemd bent om met andere vreemde mensen samen te werken.
En dat kan soms al leiden tot conflictsituaties, misverstanden, ontslagen, en nog zo veel dingen
die deel uitmaken van de bedrijfspolitiek.
Als ik dan toch nog even dieper op het type van werk dat je doet mag doorgaan, lijkt het alsof je
voor altijd vastzit in een stramien van werk. Een verkoper kan bijvoorbeeld enkel verkopen,
misschien voor de rest van zijn leven. Een caissière zit waarschijnlijk haar leven lang achter de
kassa. Een helpdeskmedewerker zoals ik zal zijn hele leven telefonisch contact hebben met
anderen. Iemand aan de lopende band ziet tijdens zijn of haar hele leven de band voor zich
uitlopen.
Voor mij zijn dergelijke situaties onaanvaardbaar en onmenselijk gewoon. Moet een mens zich
echt schikken naar wat hem overkomt in het leven, tijdens zijn hele leven dan nog! En dan
hebben we het nog niet over de kinderen die ingezet worden als werkkracht in vele
ontwikkelingslanden.
Dan vraag ik af wat de werkelijke reden is van een dergelijk bestaan. Ik wil of kan niemand
hiervoor aansprakelijk stellen. Het is gewoon een gegeven uit het leven en jammer genoeg vallen
eenmaal heel veel mensen uit de boot op dit vlak en ook andere aansluitende vlakken.
www.ikbeneengoedmens.com
61

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Mijn droom is ooit een persoon die al zo lang droomt van een andere job of gewoon van een
ander leven te helpen om diens droom te realiseren. Heel sensationeel is dat niet, dus kijkcijfers
voor de media zijn hieraan niet besteed. Als ik ooit geld zou hebben om dat te doen, zou ik geen
moment erbij stil staan. Op voorwaarde natuurlijk dat die persoon ook daadwerkelijk gelukkiger
wordt natuurlijk.
Maar ja, wat is dan weer gelukkig? Dat is ook weer een relatief gegeven. Och ja, ik kan voorlopig
nog maar de wens koesteren om ooit mensen op een vrije en respectvolle manier te laten
werken, zonder verplichtingen of eisen. Dat is natuurlijk door en door utopisch, maar een mens
mag af en toe wel eens dromen koesteren.
Ik wil het niet zo benadrukken, maar we zitten soms gewoon geketend aan het leven zoals het
zich voor ons afspeelt of voorspeld is. Proberen om die ketens los te trekken leidt enkel tot nog
meer frustratie en instabiliteit in het leven. Het doet me verdriet te beseffen dat een mens
levenslang moet werken in benarde situaties en moet knokken voor zijn geld.
Zulke dingen maken de mens niet, maar kraken hem of haar eerder. Niemand verdient dat
volgens mij.
Andere beroepen zoals directeur zouden je persoonlijkheid meer moeten stimuleren, want je hebt
meer verantwoordelijkheid en meer contact met andere mensen. Een rechter oordeelt naar zijn
kunnen over leven of dood bij een crimineel. Een dokter helpt de patiënt zo goed mogelijk voort
om zijn levenskwaliteit te verbeteren.
44. Weten hoe je bent tijdens de vakantie. boven
Dit is een lichte thema vind ik persoonlijk. Ik had dit in het prille begin van de maand juli 2008
geschreven, omdat ik eigenlijk ooit in die periode iemand wilde vragen om gewoon met mij op
vakantie te gaan. Dat is bij deze dus niet gelukt en ik heb er ook geen greintje spijt van. Nu eind
oktober 2008 zeker niet als ik terugkijk naar hoe de situatie is. Ik zoek niet meer tevergeefs naar
menselijk contact. Ik heb de indruk dat het gewoon op me afkomt en dat ik daar gretig gebruik
van maak.
Ik vond het gewoon een leuk thema. De aanleiding was dat ik me zelf ook anders voel als ik in
vakantiestemming ben. Dat kan jij voor jezelf ook uitmaken denk ik. Als je het gevoel hebt dat je
na zo hard werken wel die periode van vakantie en ontspanning verdiend hebt, dan eis je het
bijna ook van jezelf en soms ook van de anderen. Dan draait de ontspanning wel eens om in
stress en ergernis. Ik weet niet hoe jij je reizen organiseert of plant, maar ik heb niet veel tijd
genomen of moeite getroost om een andere vakantie te plannen dan die jaarlijkse vakantie bij
mijn papa in Frankrijk.
Daar kijken we dan ook graag met zijn allen naar uit. Op de zon en het goede weer na maak je
veel zelf om de vakantie zo goed mogelijk door te brengen. Ik kan zeggen dat ik van de laatste
keer intens genoten van de vrije dagen. Ik was bezig met mijn verandering en merkte dat ik
steeds dichter kwam tot mezelf. Hierdoor profiteerde ik van elke gelegenheid om bij mij na te
gaan wat ik echt kon en kan betekenen in het leven. Ik heb veel wijsheid bij gekregen in die
periode, vind ik persoonlijk.
www.ikbeneengoedmens.com
62

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Nu, vakantie op zich is gewoon leuk, maar denk ook aan de menige stressverhalen van mensen
die hun vakantie helemaal in duigen zien gaan. Hun uitzicht is niet zoals beloofd. De vluchten
lopen een beetje in het honderd. De hotelservice laat te wensen over. Je slaapt niet goed in dat
bed. Je hebt gewoon spijt van de vakantie die je gepland hebt. Toch moet je er even doorheen.
Je hebt uiteindelijk zo lang gespaard voor de vakantie en je zult hoe dan ook genieten!
Als ik je al enkele tips ter hart kan geven om het beste te maken van je vakantie: wees zo veel
mogelijk jezelf. Blijf geduldig in alle mogelijke omstandigheden. Denk niet altijd in termen van
dat jij altijd je zin moet krijgen. Laat je niet te snel neerhalen door de wisselvalligheden van het
weer en zeker niet van je humeur.
45. Nadenken en filosoferen over het leven. boven
Ik hoop dat je niet zodanig filosofeert over het leven dat het een sleur wordt voor je om de dag
door te komen. Je beseft misschien dat je het leven liever aan je laat voorbijgaan, omdat je die
talloze vragen niet beantwoord ziet. Ik zadel je ook nog eens met zo veel meer vragen op zonder
je een gepast antwoord bij te geven. Dat laat ik eerlijk gezegd aan jou over. Jij bent de meest
waardevolle persoon op deze wereld voor jezelf. Als je dat nu nog niet door hebt, dan vraag ik je
in alle nederigheid om dat wat dieper tot je te laten doordringen.
Ongetwijfeld zul je jezelf ooit sporadisch of diepzinnig bij jezelf of bij iemand anders die vraag
wat jij doet op deze wereld gesteld hebben. Dat getuigt van een gezonde nieuwsgierigheid en
ook de wil om te leven. Je hebt de kracht om het leven te omvatten als het meest waardevolle
dat je gekregen hebt. Het leven op zich in zijn volledige context! Het leven zoals het is. Met de
mankementen en de weinige perfecties. Dat speelt zich allemaal af op deze soms wel erg
chaotische wereld.
Dan is het wel eens noodzakelijk dat je gaat nadenken over hoe de wereld volgens jou in elkaar
zit. Je mag van mij aannemen dat iedereen de wereld op zijn eigen manier bekijkt. Geen twee
visies zijn identiek aan elkaar! Toch hebben we het allemaal over een en dezelfde wereld: die
waar we allemaal samen in wonen zonder verder na te denken wat onze uiteindelijke doel is.
Mag ik je eens vragen om je het volgende simplistisch voor te stellen? Stel je de wereld voor als
een viskom waarin wij allemaal vissen zijn. Nu kan ik zelf eerlijk gezegd niet verder filosoferen
hierover. Mijn denkvermogen schiet te kort. Ik zal het later nog eens proberen.
Geef jouw denkvermogen wat stimulans om een stil te staan wat de wereld voor jou betekent en
wat jij voor de wereld kan betekenen. Zet je geest op actief. Aanvaard de dingen niet meteen en
altijd zoals ze zijn en ze zich voor je opstellen. Wees kritisch. Kijk eens met een andere bril naar
de wereld.
46. Een prettiger en beter lichamelijk contact beleven. boven 16+
Houd jij ook zo van seksueel contact met je partner? Wie die partner op dat ogenblik ook is: je
www.ikbeneengoedmens.com
63

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
echtgenote of je echtgenoot. Je beste vriendin. Je nieuwste aanwinst. De vriend of vriendin van
je beste vriend of vriendin. Je collega op het werk. De postbode. De slager. De buurman. De
bakker. Die schoonmaakster. Dat jong meisje dat je hart op hol heeft doen slaan. Die gespierde
tuinman waaraan je nauwelijks kan weerstaan.
Uiteraard kan dat voor iedereen dus anders zijn en het woord partner heeft dan ook een heel
ruim begrip. Het woord seks daarentegen heeft ook een behoorlijke draagwijdte, maar het is de
belevenis met die persoon of op die plaats die het bijzonder maken misschien.
Draai het en keer het zoals je wilt, maar seks is een hoge vorm van lichamelijk genot. Ik durf nu
midden oktober 2008 voor mezelf uit te maken dat het zeker niet de hoogste vorm van genot is.
Voordien leefde ik met de gedachte dat dit misschien wel zo was. Seks met mijn partner of met
mezelf.
Jongeren beginnen de dag van vandaag op steeds prillere leeftijd hun eigen lichaam en dat
lichaam van hun partner te leren kenen. Op zich niets verkeerds, omdat het nu eenmaal hoort bij
groter worden. Toch kan je hen niet genoeg op het hart drukken van alle mogelijke gevolgen
naast het hoge lichamelijke genot alleen.
Tienermoeders zijn een trend geworden in deze maatschappij. Seksueel overdraagbare ziektes
tieren welig misschien door geen of verkeerd gebruik van condooms. Ook snel en frequent
wisselen van sekspartners speelt hierin een niet te verwaarlozen rol in. Verkennen en toepassen
van nieuwe seksuele activiteiten stimuleren de nieuwsgierigheid, maar ook hieronder schuilt een
addertje in het gras: die van vroeg of laat moeten boeten voor het promiscue gedrag.
Op zich ben ik hier niet om welke soort seks dan ook te veroordelen. Ik ga hier wel in op seks
met dieren en met kinderen. Dit vind ik twee banale vormen van seksueel „genot‟ die voor mij
gewoonweg verfoeilijk en verwerpelijk zijn. Hiermee wil ik niet de personen veroordelen die
opgezadeld zitten voor hun leven om hun bevrediging enkel op die twee groepen te kunnen
voldoen.
De daad op zich vind ik alleen abominabel, omdat die groep van mensen geen enkele vorm van
verweer kan hebben tegenover de persoon die zich hieraan voltrekt. Ik zeg niet dat elke andere
vorm van seks wel tolereerbaar is. Mensen zitten nu eenmaal complex in elkaar en weten vaak
niet hoe ze met hun hormonen moeten omgaan.
Ik lees dat vrouwen soms mannen tot seks dwingen, tot zelfs verkrachting toe. Andere mannen
slaan hun vrouwen tijdens het seksspel, al dan niet met de instemming van hun partner. Nog
anderen horen of zeggen graag vieze woordjes tijdens de neukpartij. Weer anderen slaan erop
met de zweep om het genotniveau tot een maximum te verhogen. Mopje: Wat is het toppunt van
SM? Wel, de zweep aan de muur hangen en je vrouw of man ertegen smijten.
Nog anderen beleven seks op een intense en vertrouwde manier met elkaar op een liefdevolle
manier. Een ander koppel vrijt met elkaar, maar de vrouw of de man heeft zijn gedachte op
iemand anders gezet. De man komt van thuis, maar voelt zich verplicht om te presteren
tegenover zijn vrouw, omdat hij eerder met iemand anders in bed geweest is.
www.ikbeneengoedmens.com
64

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Ik denk dat jouw fantasie over alle mogelijke scenario‟s misschien veel uitgebreider is dan de
mijne, dus laat je gaan zou ik zeggen. Ik wil gewoon de essentie meegeven dat seks tussen twee
mensen voor mij op een gelijkwaardige, liefdevolle, aandachtgerichte, bewuste, ongedwongen,
rationele, harmonieuze, charmante, doordachte, fantastische, geniale, intrinsieke, joviale, kalme,
levendige, emotionele, meegaande, nobele, openhartige, passionele, sensuele, tactvolle,
universele, welwillende, zorgzame manier zou moeten gebeuren.
Natuurlijk is het heel leuk en uitnodigend als je nieuwigheden in je seksspel wilt invoeren: een
ander standje uitproberen. Eens met een speelgoedje experimenteren. Striptease. Plagen als deel
van het versieren. Paaldansen met de EHBO-kit best naast je!. Je opmaken voor je partner.
Dat kan vast en zeker allemaal nog wel. Ik wil er gewoon toekomen om te zeggen dat je de
persoon met wie je seksueel contact hebt zo goed als jezelf, zo niet beter dan jezelf zou moeten
behandelen. Echt op een gelijkwaardige manier. Laat die persoon niet voor jou alleen een
lustobject zijn. Of een middel om je stress op uit te werken. Of gewoon iemand of iets waar je op
kan spugen alsof het niets voorstelt!
Ik stel het misschien allemaal goor en onmenselijk voor. Ik zou blij zijn als je door deze dingen
zou gechoqueerd zijn. Andere mensen vinden dit echter dagelijkse kost misschien. Dat is dan
spijtig voor hen, vind ik persoonlijk.
Laat een vrouw een dame zijn tijdens het seksspel. Laat een man een heer zijn tijdens hetzelfde
seksspel. Geniet van elkaar op een topniveau. Ga niet in op elkaars gebreken. Zoek geen
geniepig genot bij een andere in je gedachten, want dat blijft niet duren. Wees zuiver in je
gedachten en beleef seksueel genot op de manier zoals het in zijn pure vorm zou moeten:
ongegeneerd, helder en voor elkaar.
Luister vanuit je hart naar wat in de andere zijn of haar hart schuilt als diepe seksuele wens.
Maak dingen bespreekbaar. Laat een frustratie niet leiden tot een nog grotere frustratie. Zelfs al
zit de sleet erop, ontdek dan het hartelijke in die andere. Je zou verbaasd zijn wat er nog
allemaal te ontdekken valt in een volwaardig mens als jijzelf of iemand anders.
Beschouw je partner bij elke gelegenheid als de persoon met wie je zo graag het leven deelt en
ook je lichaam. Zij of hij is de enige persoon die je zo door en door kent. Laat hem of haar tot je
doordringen, in je lichaam maar vooral in je geest en je hart. Dat zijn voor mij de
topbelevenissen van een goed seksueel contact. Een volledige openbaring naar elkaar wordt het
als je allebei aan elkaar merkt dat je echt voor elkaar bent op het moment dat je innig verbonden
bent. Ik wens je nog veel zuivere en fantastische lichamelijk en geestelijk contact. Dank je.
47. Je partner en jezelf beter leren kennen. boven
Jezelf delen met jezelf. Jezelf delen met je partner. Wat is moeilijker, denk je? Laten we niet
meteen al moeilijk gaan doen als het op omgaan met elkaar betreft. Genoeg koppels vinden
dikwijls geen uitweg in hun vastgeroeste relatie en weten gewoon niet meer hoe ze verder
moeten.
www.ikbeneengoedmens.com
65

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Als ik het dan meteen van de positieve kant mag bekijken, lijkt het zalig om jouw eigen ik aan
iemand anders te tonen, waarbij je die persoon in zijn recht laat om zichzelf te zijn. Naargelang
je leeftijd en je drang om telkens andere relaties te hebben, kan je misschien vele relaties op je
palmares schrijven. Toch is dat tegenwoordig gemeengoed geworden. Niemand schrikt
nauwelijks nog als je zegt dat dit of dat koppel uiteengegaan is. Of toch niet meer zo hard als
vroeger. Er is gewoon een behoorlijke mentaliteitsbeweging ontstaan dankzij de technologische
evolutie en de vrijheid die ermee gepaard gaan.
Het is misschien oubollig om op merken dat de vrouw haar vrijheid heeft ontdekt dankzij de pil.
Toch is het wel zo. Zonder het te eenzijdig te stellen heeft de man het internet ontdekt waar hij
soms meer dan zijn gading kan terug vinden. Zeg meteen als ik verkeerd ben, maar zijn we als
mens ook niet veel meer op ons eigen gaan leven? Zelfs als we samen zijn, proberen we nog op
een of andere manier onze wil zodanig door te drukken dat het ons soms niet kan schelen of de
relatie eraan kapot gaat of niet.
Bij mij zit het eigenlijk zelfs na zeven maanden à tien maanden nog vers in het geheugen: ik was
ook niet de makkelijkste om mee samen te leven. Mijn toenmalige partner E ook niet eerlijk
gezegd. Ik heb af en toe boeken gelezen over hoe je in een relatie naar elkaar kan toegroeien. Ik
merkte dan soms dat het maar langs de ene kant kwam, van haar kant of van mijn kant laten we
nu in het midden, dan ga je niet tijd en moeite blijven investeren in je relatie.
Toch blijf ik mijn leven lang zeggen dat ik nier eerder op een volwassen en beredeneerde manier
zo een intense en passionele, liefdevolle relatie heb meegemaakt als toen met E. Tijdens één van
de zeldzame open gesprekken hebben we dat voor ons beiden uitgemaakt en naar elkaar toe
bevestigd. Dit zou overhand moeten krijgen in een relatie: passie, liefde, goede verstandhouding,
empathie, elkaar op alle mogelijke vlakken bijstaan, begrip voor elkaars aparte situatie tonen,
goede seks, liefdevolle omgang met elkaar, klaarstaan voor elkaar, opkomen voor elkaar, elkaar
steunen.
Toch kun je volgende dingen in een relatie niet uitsluiten: jaloezie, haat, onbegrip, nijd, afgunst,
agressie, elkaar negeren, dingen doodpraten, dingen doodzwijgen, elkaar opzettelijk en hatelijk
pijn doen. De tijd neemt dan zijn rol waar als wegveger van al het goede en het kwade. Dan
merk je hoe broos de aarde onder je voeten begint te worden. Je gaat ineens beseffen dat je de
persoon verloren hebt. Hoe komt ineens dat je zo veel meer waarde toekent aan dingen die
vroeger zo evident waren?
Natuurlijk kan je op een neutrale of zelfs onverschillige manier zeggen dat zulke dingen nu
eenmaal deel uitmaken van het leven. Het overkomt je gewoon. Neen, het besef komt eindelijk
dat je de hele tijd verkeerd bezig geweest bent en dat je elkaar nooit nog de kans zult gunnen
om het beter en anders te doen.
Zoals ik al eerder gezegd heb en later nog zal zeggen, heb ik heel veel geleerd uit die
relatiebreuk. Voor mij is dat een levensles. Enerzijds om nooit meer zo een relatie met wie dan
ook te hebben. Anderzijds om veel strenger en meer gedisciplineerd te zijn tegenover mezelf.
Hiermee bedoel ik dat ik me ook vaak en onterecht liet leiden door mijn woede, agressiviteit,
www.ikbeneengoedmens.com
66

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
onbegrip, gebrek aan empathie, en nog zoveel leed en pijn veroorzakende elementen in een
relatie.
Lang daarna heb ik nog met heel veel schuldgevoelens en wroeging rondgelopen. Ik nam mezelf
kwalijk voor bijna alles wat er in onze relatie misgelopen was. Dat doe ik tien maanden later
gelukkig helemaal niet meer. Niet omdat ik de relatie vergeten ben, integendeel, maar eerder uit
zelfrespect en het idee dat ik ook maar een mens ben met gebreken. Als zij het me niet wil
vergeven, dan vergeef ik het mezelf. En dat is op zich zo veel meer waard, want je komt dan
eindelijk tot jezelf en je wordt gewoon weer jezelf. Al snijdt het liefdesverdriet diepe wonden,
toch blijf je lang met het gevoel zitten dat het allemaal anders en beter kon.
En dan kom je eindelijk op een moment dat je heel bewust en oprecht tegenover jezelf zegt dat
het zo absoluut niet meer verder kan. Dan sla je echt de deur dicht. Dat heb ik nu midden
oktober 2008 gedaan. Op zich wil ik niet meer klaarstaan voor haar als het haar alleen even niet
uitkomt. Of als zij ineens een uitbarsting krijgt van acute liefdesverdriet. Het heeft bij mij heel
lang geduurd, maar tijdens die periode heb ik zeker niet stilgezeten. Ik heb de belangrijkste
persoon in mijn leven teruggevonden: mezelf.
En dat is nog iets essentieels in een relatie: jezelf blijven en al het mogelijke doen om de andere
persoon zichzelf te laten zijn. Zoals je kan zien, is de vragenlijst van dit thema een van de
grootste. Dat stelde ik ook op het moment dat ik met veel verdriet zat en dacht dat ik nooit nog
iemand als zij zou tegenkomen. Nu wil ik dat zelfs niet meer. Neen, dank je.
Nu, zonder beledigend te zijn of ironisch te doen, zou ik jou toch willen vragen om eens bij jezelf
in je huidige relatie te kijken. Beantwoord oprecht die vragen. Ik zou heel vereerd zijn als je ze
samen bekeek en er wijze lessen uit trok. Ik ben zeker geen voorstander van je wil te laten
gelden in een relatie, waarbij de andere zijn of haar wil volledig de mist ingaat. Dat getuigt van
dikke egoïsme. Hier is volgens mij zelfs geen sprake van een relatie. Dit is gewoon de andere
uitbuiten. Opzettelijk misbruiken maken van de andere zijn zwakheid. Weten hoe je de andere
kan manipuleren en naar je hand zetten. Dit is gewoonweg verwerpelijk. En zeker als je het op
een actieve en doordachte manier uitvoert.
Op zich moet iedereen die dingen voor zichzelf uitmaken. De anderen maken dat ook voor zich
uit. Hoe zij bijvoorbeeld over jullie relatie denken. Je kan denken dat iedereen de boom in kan.
Het zou zo menselijk en integer van jou als haatveroorzaker zijn om jezelf op een oprechte
manier aan anderen te tonen en te laten zien dat er echt een andere, veel betere ik, in je schuilt.
Dat maakt jou weer een volwaardige mens. Niet die geniepigheden, die agressie, die haat, die
nijd, die jaloezie, die woede, die uitbarstingen, die boze reacties, en dikwijls is het dan nog voor
futiliteiten.
Ik heb tegen mezelf heel duidelijk gezegd: maak je nooit nog boos tegenover iemand die je het
meest van de wereld in je hart draagt! Geef jezelf juist de kans om die andere persoon nog beter
te leren te kennen. Om nog meer zichzelf te laten zijn. Om nog meer liefde te tonen. Om nog
meer te tonen dat je van die persoon houdt. Hoe komt het dat je het je zelf zo gemakkelijk
gemaakt hebt om meteen boos te worden? Pas het omgekeerde eens een keer toe: word eens
www.ikbeneengoedmens.com
67

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
meteen lief, hartelijk, vriendelijk, jezelf, openhartig, aandachtig, beter, toegewijd, zorgzaam.
Laat die stomme praktische dingen voor wat ze zijn. Als er een glas breekt, ruim je het gewoon
op en je gaat verder. Als er een klein ongelukje met de wagen gebeurt, wees blij dat het maar
die stomme auto was en niet je waardevolle partner. Als je het besef hebt dat die persoon niet zo
snel of helemaal niet vervangbaar is, dan denk je volwassen na. Dan zie je eindelijk in dat je
verkeerd bezig bent, of niet goed in ieder geval.
Eigenlijk zou die persoon een tijdje uit je leven moeten om je te laten inzien wat hij of zij voor
jou betekent. In sommige tv-programma‟s zie je dat recentelijk wel: mama wordt een week op
verwenhotel gestuurd en papa mag voor de kindjes zorgen. Als je dan ziet wat er allemaal
misloopt. Omgekeerd natuurlijk ook, als papa dan ziet dat mama niet zo handig is als hij in de
praktische dingen. Het zou fantastisch zijn dat de ene het andere aanvult. Dat zou voor mij ook
nog kunnen werken. Wat de een niet weet, tovert de andere zo uit de mouw. En omgekeerd. Zo
werkt het helaas niet altijd.
Als jij nu momenteel wel in een relatie zit, vraag ik je nederig en beleefd om mijn vragenlijst te
bestuderen. Niet voor mijn trots of ego, maar voor jouzelf, om te zien of je er toch niets nieuws
uit kan halen. Misschien bekijken we de dingen op een andere manier, maar daarom is die ene of
die andere manier niet slechter of beter. Ze zijn gewoon anders, maar ze behelzen aparte
betekenis voor elkaar. Toch nog wat enkele tips: zet eens een stap in de leefwereld van je
partner. Kijk wat hem of haar boeit. Ontdek de gevoelige snaar. Wat betekent veel voor haar
bijvoorbeeld? Waarover kan hij moeilijk praten? Waarom is ze zo snel gepikeerd als je daarover
begint?
Ik weet dat ik niet meer bewust op zoek ga naar een relatie. Ik zei nog tegen mijn papa nadat de
relatie met E een tijdje gedaan was: waar ga ik nog iemand vinden? Dat gaat dan ook iemand
zijn met liefdesverdriet of kinderen. Die vrouw gaat ook in de knoop liggen met haarzelf. Die
heeft ook tijd nodig om haar verleden uit te wissen en de draad weer op te pikken. Zij wil ook
niet van de emotionele put weer in een andere vallen.
Op die manier help ik niet alleen mezelf voort, maar gun ik die persoon de tijd om zichzelf terug
te vinden. Als er dan ooit de tijd komt dat ik mijn ware liefde wel vind, dan zal ik ook alles doen
in mijn mogelijke om er het beste van te maken. Ik ga het in ieder geval niet forceren. En vooral
niet mezelf proberen te verkopen op al die dating sites die welig tieren op het internet.
Ik ken steeds meer mensen die zich via die weg hebben leren kennen. Op zich is het maar een
middel en een manier, maar volgens mij niet de beste. En het is daar dat de technologie dan
gebruikt wordt om zoiets moois als de liefde bijna kapot te maken. Hierbij wens ik mijn oprechte
verontschuldigingen aan te bieden aan de mensen die via het internet wel heel gelukkig
geworden zijn met elkaar.
Uitweiden over deze topic zit gewoon in mij, omdat ik dit heel belangrijk vind. Je kan gelukkig
worden op jezelf, maar als je met tweeën gelukkig kan worden, verdubbelt dat gewoon de
draagkracht van het leven. Ik heb er nu wel genoeg over geschreven, denk ik. Nu is het aan jou
om als deel van het koppel er wat mee te doen, als je wilt natuurlijk. Toch bedankt.
www.ikbeneengoedmens.com
68

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
48. Bepalen wie of wat je niet zo gelukkig maakt. boven
Uiteraard heb je in het leven te maken met alle mogelijke individuen en dingen die je een leven
een bepaalde wending kunnen geven. Dat is heel normaal en dat hoort ook bij het dagelijkse
leven. Daar kun je echt van op aan. Ik denk dat je je misschien die vraag van wat of wie je
ongelukkig maakt misschien nog niet gesteld hebt. Wel ben ik er zeker van dat je weet dat er
bepaalde personen of dingen in je leven niet zo gelukkig maken, om niet te zeggen ongelukkig.
Ik heb absoluut niet de intentie om aan je te vragen wie nu die mensen zijn die je leven minder
gelukkig maken. Toch zou ik je willen vragen hoe het zo ver is gekomen. Wat je er zelf aan
gedaan hebt. Hoe je het anders zou willen zien. Op welke manier dat je dat kan bespreken met
de persoon in kwestie. Of helemaal niets doen en je hele leven hierdoor laten leiden of er
volledig afstand van nemen. Ik kan voor niemand meer spreken dan voor mezelf. Ik weet
bijvoorbeeld dat sommige mensen en situaties me wel diep ongelukkig maakten.
Mijn job maar vooral de angst om ze te verliezen bracht me ooit in een zodanige toestand dat ik
er een depressie van 14 dagen eraan overgehouden heb. Ik weet niet of ik het een echte
depressie kan noemen, omdat ik er maar kort onder geleden heb. Toch ben ik eerlijk gezegd blij
dat ik dat eens meegemaakt heb om te zien dat zoiets op zich helemaal niet hoeft! Ooit las ik dat
depressief worden een houding is: je moet met je hoofd naar onder staan. Schouders laten
hangen. Lichtjes door je knieën zakken. Je armen onverschillig en hangend naast je. Op die
manier kom je sneller in een toestand van depressief worden.
Toch kan het ook anders: adem maar eens flink in. Sta recht. Recht je schouders. Borst vooruit.
Voel de energie door je longen stromen. Gestrekte benen. Je armen flink naast je schouders.
Voel je meteen het verschil, al doe je de oefeningen niet meteen op een actieve manier. Het is
misschien simplistisch voorgesteld, maar op zich werkt het ook om jezelf te laten inzien dat je
gelukkig of niet zo gelukkig bent.
Eerst moet je een klein beetje durven nagaan welke dingen je wel gelukkig maken. Je zou daar
veel meer aandacht aan moeten geven in de vorm van herhalingen of intensiteit. Laat alstublieft
ook die evidentie vallen dat alles wat je nu hebt maar normaal is. Ik denk dat je dat wel voor
jezelf kan uitmaken, dus het spijt me als ik je hiermee beledigd heb, maar ik kan niet voor
iedereen tegelijk spreken.
Graag verwijs ik je naar mijn vragenlijst over wat je niet zo gelukkig maakt. Je kan misschien al
meteen zonder die vragenlijst al een hele lijst opsommen. Of nog meer toevoegen aan de lijst.
Daar zou ik je dankbaar voor zijn.
49. Geniepigheid ontdekken en oprechter omgaan met jezelf. boven
Hiermee verwijs ik naar die ene gedachte die veel van je goede innerlijk onbewust kapot maakt.
Jammer genoeg is het zodanig geautomatiseerd in je denken dat je er zelfs niet meer bij stil
staat. Voorbeelden zijn veel, zoals uit de vragenlijst zal blijken. Een diepere analyse houdt in dat
je eigenlijk vaak dingen zegt of doet die niet helemaal met je echte wensen overeenkomen.
www.ikbeneengoedmens.com
69

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Je wenst bijvoorbeeld iemand een compliment toe, maar wenst het heimelijk meer aan jezelf toe
dan aan die ene persoon. Je zegt dat het eten in het restaurant goed is, maar tegelijk denk je dat
je er geen voet meer zult binnenzetten. Dagelijks worden we hiermee geconfronteerd, maar we
hebben het zodanig geassimileerd met onze andere gevoelens dat we er verder geen gevolg aan
geven. Als je er nu eens begint op te letten hoe snel zo een vals gevoel opkomt en even snel
verdwijnt, dan is dat al een eerste stap in de goede richting.
Ik geef je een concreet voorbeeld: je ziet een nieuwe collega die je team gaat vervoegen voor de
eerste keer. Hij ziet er volgens jou niet zo knap uit. Toch geef je formeel een hand en begroet je
hem op dezelfde manier. In je gedachten gaan dan radertjes aan het werk: och, dat is toch
iemand met wie ik niet ga kunnen opschieten. Die is helemaal niet knap. Die past niet bij me.
Met die wil ik zo weinig mogelijk gezien worden of geen contact mee hebben.
Dat zijn nu wel ineens veel geniepige gedachten in één keer, maar naargelang de situatie waarin
je terechtkomt, ontstaat die geniepige gedachte ook op een of andere manier. Echter, je bent die
gedachte zodanig gewoon geworden, omdat je dat misschien nog vaker met andere nieuwe
collega‟s gewoon bent, en dat je het zelfs niet meer raar vindt dat je hersenen zo denken.
Het tegenovergestelde is ook waar natuurlijk: je ziet een beeldschoon persoon en in je gedachten
gaan meteen beelden van: hoe zou het zijn om iets met die persoon te hebben? Wat zouden
mijn vrienden en familie zeggen als ik iets met die persoon zou hebben? Hoe zou ik hem of haar
gelukkig kunnen maken? Wat houdt me tegen om hem of haar niet aan te spreken?
Bij het tweede voorbeeld zijn het ook gedachten, maar toch minder negatief dan in het eerste
geval, want je gaat ervoor om die persoon respectvol te benaderen, maar geeft jezelf de kans
om je gedachten te sorteren op een doordachte manier.
Een gedachte is dus pas negatief of positief op de manier waarop jij er iets van maakt. Voor jou
kan een negatieve gedachte zodanig met jezelf vereenzelvigd zijn dat je dat zelfs niet meer als
een negatieve ervaart. Je gaat ervan uit op een automatische manier dat je het recht hebt om nu
eenmaal zo te denken en je doet het ook. Voorts zul je je formeel genoeg opstellen en uiterlijk
het nodige respect tonen voor de collega en afstand nemen als die je echt niet aanstaat.
Daarom is het van belang dat je elke „bijkomende‟ gedachte die je niet meteen kan zeggen of
uiten, of het nu negatief of positief is, tenminste bij jezelf kan vaststellen en zien of je die
persoon daarmee helpt of niet. Wees alert voor die gedachten in ieder geval en als het echt
slechte gedachten zijn, probeer je ervan bewust te worden en schakel je intelligentie in en zeg
dat het ook anders kan. Totaal anders. Geef jezelf de ruimte om op zoek te gaan wat bij jou
allemaal van die valse, geniepige, soms onmenselijke gedachten oproept.
Je hebt nu eenmaal een dagelijkse gedachtestroom die je volledig voor jezelf kan houden.
Niemand hoeft te weten hoe je je daadwerkelijk voelt en wat je echt denkt. Het wordt voor jou
echter wel moeilijker om die façade te blijven volhouden, tenminste als je gedachten niet zo
zuiver zijn.
Persoonlijk denk ik dat je met goede, eerlijke en oprechte gedachten meer jezelf kan zijn dan
www.ikbeneengoedmens.com
70

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
met die knagende, bijtende, ironische en cynische gedachten die eigenlijk wel meer over jezelf
zeggen dan over de persoon over wie je heimelijk een slechte mening vormt. Vraag je dan eens
af hoe die persoon over jou zou denken. Je zult het nooit weten en er zal tussen twee personen
die heimelijke gedachten over elkaar hebben zelden een open communicatie zijn.
Het is jouw goed recht om iemand graag te hebben of niet graag te hebben, of zelfs te haten.
Toch heb ik bij mijzelf opgemerkt dat het veel bevrijdender werkt als je die heimelijke
haatgevoelens laat varen en in plaats daarvan jezelf de ruimte geeft om op een eerlijke manier
met jezelf te communiceren. Dan krijg je ook het gevoel dat je bepaalde delicate dingen beter
aan iemand kan voorleggen in plaats te moeten geniepig denken hoe je het iemand zou duidelijk
maken.
Ik vraag me zelfs niet meer af hoe mensen denken als ze mij in hun buurt zien. Wel heb ik van
mensen die werkelijk om me gaven of geven gehoord dat ik niet altijd een simpele persoon ben.
Daarmee bedoel ik dat ik ook eens uit mijn kram kon vliegen, met borden smijten. Op die manier
wilde ik waarschijnlijk mijn wil doen gelden en toonde ik tegelijk mijn zwakte, maar op het
moment dat die geniepigheid opdook, stond ik er zelfs niet bij stil dat het ook anders kon.
Het is natuurlijk wel gemakkelijker om bij iemand anders een geniepige gedachte te doen
ontstaan als die persoon felle uiterlijke kenmerken vertoont: ikzelf ben bruin van huidkleur, dus
zie je dat als eerste om je geniepigheid te voeden. Andere mensen zijn dik, lang, kort, breed,
lelijk en vertonen nog zo veel andere uiteenlopende uiterlijke kenmerken. Dan is het bijna
normaal dat je op een bepaalde manier denkt over iemands uiterlijk.
Eerlijk gezegd stond ik ook niet echt achter de mening: het innerlijk telt meer dan het uiterlijk.
Absoluut niet. Ik zie graag mooie vrouwen en andere mannen zouden hypocriet zijn als ze
beweerden van niet. Hiermee is echter gelukkig niet de hele persoonlijkheid van iemand uit de
doeken gedaan. Je hebt ook nog zijn innerlijk, zijn daden, zijn acties, zijn verleden en nog zo veel
meer dingen die die persoon gevormd hebben.
Als je op die manier dan de anderen een kans wilt geven, geef je jezelf eigenlijk een enorme
kans om jezelf op een eerlijke manier te kunnen uiten tegenover anderen.
50. Jouw emotionele energie vergroten. boven
Dit thema vind ik nogal vrij vaag. In die zin dat iedereen voor zichzelf moet uitmaken wat hem of
haar het levenselixir oplevert om gewoon te genieten van het dagelijkse leven. Ik heb het op een
heel vreemde manier ontdekt. Door de relatiebreuk met E was ik nogal uit mijn doen en vond
mijn plaats niet meer terug op deze wereld. Ik las een boek terwijl ik een lange wandeling
maakte in een open veld bij mij in de buurt. Het was één van die zeldzame zonnige dagen.
Ineens kreeg ik de hemel in de gaten en stelde vast dat we eigenlijk in een grote bol leven, om
het simplistisch te verwoorden.
Ik voelde toen de bescherming en de geborgenheid aan van het hemeldek en merkte dat een
ongekende energiestoot door mijn lichaam heenging. Ik was verbijsterd van de kracht ervan.
Vanaf dat moment wist ik meteen dat ik mijn energie wilde halen uit de hemel en de aarde.
www.ikbeneengoedmens.com
71

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Eerder had ik al eens gelezen over ankeren: dat is je diepste of beste gevoel associëren met iets
wat aan jou persoonlijk energie geeft en dat achteraf bewust oproepen. Wel, onbewust paste ik
al snel deze methode toe en op die manier kan ik extra energiestoten door mijn hart en lichaam
laten stromen op momenten dat ik naar de prachtige hemel kijk en alle mooie aspecten ervan
analyseer.
Het lijkt vreemd, maar de meeste energie vind ik in zwarte, donkere wolkendekken. Ik voel dan
gewoon de energie die samengebundeld is om uit te barsten. Op zulke momenten ervaar ik dan
ook heel bewust die energie die in mij zit en die er ook op een of andere manier naar buiten wil.
Dat is dus mijn simpele manier van extra energie bewust opwekken. Bij iemand anders kunnen
dat zo veel andere dingen zoals je in de lijst kan terugvinden. Het spreekt voor zich dat ik niet
alles kan opnemen wat voor iedereen energie oplevert.
Nu, als je op deze manier werkt, kies je er bewust voor om positieve energie op te laden. Het
gebeurt natuurlijk ook veel te vaak en bijna automatisch dat de negatieve stroming de overhand
krijgt en dat je dan jammer genoeg uit je kram schiet, je op een agressieve manier laat gelden,
je niet langer kan inhouden en nog zo veel van die dergelijke uitspattingen. Hiervoor verwijs ik
zeker graag naar mijn thema van Boosheid uiten, want ook boosheid kun je kanaliseren.
Ik heb bij mezelf gemerkt dat me boos maken veel meer energie kost dan dingen overschouwen
en zien wat het me achteraf oplevert als ik niet meteen boos geweest ben.
Principieel komt het erop neer dat je zelf kan nagaan wat jou extra energiek maakt. Naast de
bestaande lijst kan je hier ook nog enkele voorbeelden terugvinden, waarin je jezelf kan
terugvinden. Je hebt eindelijk de wagen van je dromen in je bezit. Je hebt eindelijk gekregen
waar je zo lang voor geknokt hebt. Je merkt dat je iets bereikt hebt op een positieve manier, en
niet langs slinkse wegen.
Je merkt dat je vriendin er is op het moment dat je haar nodig hebt. Mensen vertrouwen je
dingen toe. Een ander aanvaardt je zoals je bent. Je kan jezelf zijn bij een ander. Je partner
begrijpt meteen wat je wilt zeggen. Die job die je zolang al wilde: langzaam maar zeker heb je
hem! Een zweem van opluchting als je merkt dat je goed afgekomen bent bij dat ongeluk. De
vriendelijkheid van de mensen die je opmerkt. De straat in je wijk die mooi geworden is nadat ze
er zo lang aan gewerkt hebben.
Die beker in je hand waar je lang voor getraind hebt. Dat afscheidcadeau van je bedrijf om hun
dankbaarheid te tonen voor je inzet. Dat kapsel dat je altijd had willen hebben. Die kleine
geneugten van het leven die je doen lachen. De kleine boom die je ziet groeien tot een
mastodont. De vogels die je ‟s morgensvroeg wakker tsjilpen. Die hotelbediende die je zo
vriendelijk begeleidt naar je kamer.
Dat weekenduitstapje dat je zo lang gepland had. Gewoon hand in hand met je partner lopen en
de liefde aanvoelen. Iemand tegenkomen op straat die je graag ziet. Een blik uit het raam om te
zien hoe mooi het buiten wel is. De regen die zachtjes op het raam tikt. De mogelijkheden die je
hebt in je mobiliteit om dingen te doen die je wilt.
De fantastische dieren die ook deel uitmaken van deze wereld. Dat binnenpretje dat je aan het
lachen maakt. Die nieuwe computer die veel beter presteert dan de vorige. De onverwachte hulp
www.ikbeneengoedmens.com
72

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
die je van iemand krijgt. De massage die je niet vroeg maar die je enorm deugd doet. De stem
van iemand die gewoon supervriendelijk is. De ongebreideldheid van je eigen kunnen. De
initiatieven die je neemt om je leven een andere wending te geven. De nieuwe dingen die je
ontdekt bij jezelf en bij anderen.
De trapladder die je leven redt tijdens een brand. Die spaghettischotel die je lekker vindt en
waarvoor je de kok benijdt dat hij het zo goed kan en jij misschien niet. Het water dat je hoort
stromen. Het zicht vanuit je kamer naar buiten toe. Het bed dat je helpt om de ochtend goed te
beginnen. Zelfs de wakker die je op tijd wakker maakt. De trein die je eens op tijd aan je werk
afzet. Dat diploma waar je zo hard voor gestudeerd hebt. Dat stukje vlees dat op je tong
wegsmelt als het ware.
Die herinnering die naar boven komt en je vervult met liefdevolle gedachten. Dat blik in je ogen
dat veel over je zegt. Die vingervlugheid als je een tekst typt. ...Zo zie je dat de lijst van dingen
die je emotionele energie kunnen verhogen heel uitgebreid is. Het is aan jou om te zien waar jij
van opkickt en waarmee jij je niet alleen goed maar geweldig vindt. Probeer dat ook bewust op
te wekken op een positieve manier.
51. Al dan niet leven volgens een bepaald geloof. boven
Leid aub je geloof zoals je het altijd al gewend bent. Ik ben hier zeker niet om bij je twijfels te
doen oproepen bij je twijfel. Bijlange niet. Ik vind het op zich al groots van je dat je in deze tijd
nog volgens een geloof je leven kan leiden. Dan ben jij zeker geen standaardmens, waarover ik
later veel meer uitweid. Je geloof mag je ook niet de indruk dat je je beter of minder goed voelt
ten opzichte van iemand die dat geloof niet belijdt of iemand die een geloof in zijn of hart draagt.
In je jonge tijd had je niet veel anders als keuze dan samen met je ouders naar de mis te gaan
en formeel de dingen te doen die je werd verondersteld te doen. Op volwassen leeftijd houd je
het misschien op een bewuste manier vol. Je hebt een diep geloof in je opgenomen en weet dat
dit geloof misschien wel de rode draad wordt in je verdere leven. Anderzijds kan het zijn dat je
dat geloof aanvoelde als iets dat je opgedrongen werd en dat je nu op volwassen leeftijd
eindelijk zelf de beslissing kan nemen om hieraan niet meer mee te doen.
Volgens mij hebben de mensen geen tijd of maken ze geen tijd om hun geloof nog intens te
belijden. Ik verontschuldig me meteen oprecht tegenover de personen die zich hierdoor
verbouwereerd zouden voelen. Dat is zeker niet mijn bedoeling. Ik merk gewoon in mijn directe
omgeving dat mensen steeds minder met geloof en steeds meer met empirisch waarneembare
dingen bezig zijn, zoals het internet, tv, alles wat met multimedia te maken heeft en nog zo veel
van die materiële dingen. Ik kan niet voor hen uitmaken of ze een vervolmaking van hun
persoonlijkheid in één van de twee of beide dingen of in geen van beide dingen kunnen vinden.
Als jij zelf daarentegen kan uitmaken dat het geloof jou op een of andere manier dingen in je
leven bijbrengt dat je een bepaald leidraad in je leven geeft waaraan je jezelf kan optrekken, dan
vind ik dat je daar je hele leven aan moet kunnen wijden. Toch blijf ik zelf voorstander van een
diep innerlijke geluk vanuit je standpunt als volwaardige mens. Ik streef ernaar voor mezelf om
eerst het diepste van mezelf te ontdekken, zodat ik dat kan spitsen aan de mensen en de
www.ikbeneengoedmens.com
73

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
werkelijkheid die me omringen. Dat maakt het me zo veel gemakkelijker dan de omgekeerde
weg.
Ik moet voor mezelf eerlijk toegeven dat ik het geloof wel eens behoorlijk geschonden heb door
eerst alle elementen des levens aan dat geloof voor een tijdje toe te schrijven. Daarna was ik
daar zodanig in teleurgesteld dat ik nog minder ben gaan geloven in datgene wat me een beetje
zand in de ogen gooide. Ik was op ontdekkingstocht. Ik ben dat nog altijd. Ik zal het nog meer
dan ooit zo blijven: nieuwsgierig en open voor de wereld! Ik wil me dan ook zeker niet aan een
welbepaalde geloof vastbinden, alvorens ik bepaald heb wat ik als individueel persoon voorstel
voor mezelf en voor de anderen.
Voor mij blijft het momenteel bij een vaag gevoel dat er iets anders moet zijn dan dit empirisch
waarneembare. En ook dat de geest echt belangrijker is dan het lichaam dat eigenlijk enkel in
functie staat van de geest, die alles bestuurt. En af en toe durf ik wel eens te denken dat ik God
aanvoel, maar dat is voor mezelf meer een vraag dan een antwoord in deze wereld, zoals mijn
hele levenswerk dat wemelt van zo veel vragen.
Ik ga ook niet echt actief op zoek naar een of andere vorm van geloof waarbij ik me wil
aansluiten. Ik ben nogal heel erg individueel ingesteld. Ik ga vanuit het standpunt dat de mens
een volwaardige mens is die zich kan ontplooien tot een nog betere mens, als hij beslist om zich
van bepaalde dingen te ontdoen van zijn persoonlijkheid. Die dingen zijn bijvoorbeeld:
geniepigheid. Valsheid. Leugens. Haat. Slechtheid. En alles wat niet zo positief in de oren klinkt.
Hij zou daarna dan moeten overgaan tot een ander individu dat eigenlijk klaarstaat om naar
boven te komen. Deze fase voltrekt zich automatisch. Waarom? Wel, omdat je af bent van die
persoon die je constant om de tuin leidde met die valsheden en onwaarheden. Dan komt er een
neutrale persoon te voorschijn. Die gaat inzien dat hij een heel pak moeite heeft moeten doen
om die oude ik van zich heeft moeten afschudden. Dan blikt hij kort terug op alles wat nu
definitief tot het verleden hoort.
Een nieuwe innerlijke persoon meldt zich met plezier aan: een die veel meer hulpvaardig is. Nog
meer oprecht. Leugens kent die persoon nauwelijks. De energie die vrijkomt, is bijna onbeperkt.
Toch blijft hij zich ervan bewust dat hij meer dan ooit mens is. Hij krijgt geen vleugels. De wereld
verandert niet voor hem, maar zijn inzicht en visie over deze wereld krijgen een totaal nieuw
beeld, waardoor hij de dingen gewoon anders gaat interpreteren.
Toch wordt het voor deze laatste persoon elke nieuwe dag ook een volledig nieuwe les, waaraan
hij zich graag onderwerpt. Deze lessen brengen hem als het ware steeds meer kracht en wijsheid
in de belevenis van het concept dat leven genoemd wordt. Jammer genoeg wordt hij al snel
veroordeeld om het geluk niet te kunnen delen met anderen, omdat die anderen zich nog in de
spreekwoordelijke grot bevinden en hij zich als eerste heeft vrijgemaakt om die grot van
onwetendheid en onzuiverheid te verlaten.
Ik wil zeker niet te veel de filosofische weg opgaan. Toch wil ik blijven benadrukken dat het
geloof in jezelf een allereerste fase zou moeten zijn om elke andere vorm van geloofsbelijdenis
de kans te geven om ze daadwerkelijk te beleven, om dan nog meer als ooit tevoren te komen
tot een volwaardige mens op deze wereld. Op die manier kan je dan ook effectief met de zuivere
www.ikbeneengoedmens.com
74

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
vorm van je persoonlijkheid die beslissing nemen om bewust voor het leven te kiezen. Je doolt
niet langer meer rond op deze twijfelachtige weg die je tot dan geen uitweg bood.
Dan wordt het misschien tijd voor jou om het leven echt intens en superbewust te gaan beleven
op een zodanige manier dat je er nooit van had kunnen dromen. Laat je persoonlijkheid dan ook
die weg inslaan en zich nog meer ontplooien tot een ongekende hoogte. Je weet dat er dan geen
stop op gezet kan worden. Je voelt het gewoon aan. Je treedt even uit het aardse bestaan, maar
blijft tegelijk heel consciëntieus omgaan met alles wat je omringt en waar jij in je leven mee te
maken krijgt.
52. Je omgang met je kinderen energieker benaderen. boven
Wat bedoel ik nu hiermee, zul je je afvragen? Terecht. Ik ben de eerste om toe te geven dat het
niet altijd eenvoudig is om met drie kinderen „opgescheept‟ te zitten. Mijn papa heeft nogal vaak
onrechtstreeks de neiging om te zeggen van: tja, je hebt er zelf voor gekozen en je moet maar
zien dat je het rond krijgt.
Als ik hem dan probeerde te overtuigen dat het maar bij extreme momenten wel eens moeilijk
was met de drie kinderen, luisterde hij niet, had ik de indruk. Dan vergat hij misschien dat hij zelf
drie kinderen heeft. Vermits hij altijd gewerkt heeft, had hij ook heel weinig tijd voor
gezinstoestanden. We gingen wel bijna elk weekend naar Zeeland en Mol op camping en dat was
heel leuk in gezinsverband. Toch is het vooral mijn moeder die zich bewust erop toegelegd heeft
om de kinderen „op te voeden‟.
Ik denk dat hij hierdoor ook nooit bij stilgestaan heeft hoe het is om kinderen echt tijd en
aandacht te geven. Nu, het gaat hier niet om wat hij denkt, maar ik kom nu tot het standpunt
dat kinderen me op dit ogenblik meer energie geven dan ooit. Of beter gezegd: dat ik veel meer
energie uit hen kan halen dan ik ooit vermoed had.
Ik las in een boek dat ik de dingen die ik doe op een prettigere manier moest doen. Sneller
gezegd dan gedaan. Hoe kon ik nu plezier vinden in de dagelijkse dingen van de kinderen? Hen
naar de sportclub rijden, eten klaar maken, hun bedden opmaken, hun kamers opruimen, de was
doen, hen douchen, de kleren opvouwen, hun fietsen herstellen, hun haren kammen, er gewoon
zijn als ze je nodig hebben.
Dat zijn dingen die je plichtsgetrouw als ouder dient te doen. Daarom nog niet met plezier, maar
eerder vanuit een automatisme. Je staat ‟s morgensvroeg op en rammelt snel in je hoofd die lijst
af die je nog allemaal moet doen voor de kinderen. Dan neemt de automatische piloot van het
dagdagelijkse leven alles over en voor je het weet, lig je weer in bed waaruit je juist bent
opgestaan.
In de loop van de jaren ben je er zodanig goed in getraind dat je die dingen als vanzelfsprekends
beschouwt. Bij momenten kom je dan even jezelf tegen en vraag je je af: is dit mijn leven? Wil ik
dit mijn leven lang doen? Is er nog iets anders? Kan het anders?
Zo is dat bij mij gekomen: nadat ik gescheiden was van O, hebben E en ik een huisje gehuurd.
www.ikbeneengoedmens.com
75

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Toen ik merkte dat dit ook niet alles was en steeds meer mezelf de vraag begon te stellen of ik
voor E de kinderen had laten vallen, heb ik niet meteen ingegrepen. Ik hield echt van haar maar
was constant verwikkeld in een tweestrijd. E wilde ook geen kinderen van mij, omdat O gezegd
had dat drie kinderen groot krijgen al moeilijk genoeg zou zijn.
Geen onterechte, maar eerder realistische opmerking. Jammer genoeg heeft E zich hierdoor bijna
alle kansen om een kind te willen, laten varen. Ik voel me hier niet schuldig om. Ik probeer haar
bij te brengen dat ze nooit nooit mag zeggen, want je weet inderdaad niet hoe het leven
uitdraait.
Ik merkte allengs dus dat ik echt voor de kinderen wilde kiezen. Ik wist ook min of meer dat ik
steeds bij O en de kinderen terecht kon op emotioneel en praktisch vlak. Het was dan ook pijnlijk
en bevrijdend tegelijk toen E op een dag huilend zei dat ze naar Oost-Vlaanderen zou verhuizen.
Toen ik dan bij de kinderen en O terug was, dacht ik constant aan E en wilde dat het omgekeerd
was: terug bij haar zijn. Ik probeerde me diets te maken dat mijn leven bij de kinderen is en dat
ik E moest laten gaan. Dat kostte me veel tijd en moeite, want nu viel ik terug op de dagelijkse
zorg van de kinderen, in tegenstelling tot vroeger, toen ik enkel in het weekend op de kinderen
moest letten.
In het begin heeft O me wonderbaarlijk goed opgevangen en luisterde aandachtig en
onbevooroordeeld naar mijn gevoelens. Dat kon ik wel steeds meer appreciëren, maar mijn hart
was bij E en nog steeds niet bij de kinderen. Door veel te lezen en mijn gedragingen tot in details
te analyseren, heb ik dan vastgesteld dat ik voor dit leven weggelegd ben. Bij de kinderen kwam
ik eindelijk tot mijn recht. O en haar broer kon ik ook helpen en het gezinsleven werd mijn
dagelijkse „levensdoel‟.
Toen ik dan begon te lezen dat je het oppergenot kan ervaren door een echt beter mens te
worden, paste ik dat in de praktijk toe. Ik probeerde niet. Ik deed het gewoon. Met plezier en
pret in mijn hart deed ik de dagelijkse dingen van de kinderen. Alles bleef op zich hetzelfde, maar
mijn interpretatie op de dingen kregen een andere visie. Dat is ook wat ik al eerder geschreven
heb. Het is niet omdat jij verandert dat de wereld met je mee verandert.
Ik zag ook sneller in dat iemand hulp nodig had: Een oudere meneer die ik hielp om die grote
flessen in zijn koffer te steken. Ongevraagd en liefdevol eten maken. De tafel klaarzetten. Meer
in de wereld van de kinderen zijn om ze beter te begrijpen. Een mindervalide mevrouw met de
auto bij haar thuis afzetten. Simpelweg geld wisselen met iemand aan een drankenautomaat. De
autodeur opendoen voor O en de kindjes. De dieren beter en liever verzorgen. Het gras maaien.
Babysitten voor andere kinderen.
Het blijven saaie dingen soms, maar als je die dingen onvoorwaardelijk en met een beetje plezier
begint te doen, krijgen ze een totaal andere wending. Ik had wel voor mezelf eerder uitgemaakt
dat ik ook mijn beperkingen heb en dat ik niet alles kan doen. Toch wel zo veel mogelijk wat in
mijn kunnen ligt. Deze overgangsfase was maar heel kort, vond ik. Al snel besefte ik dat er echt
wilde zijn voor de kinderen en die merkten ook dat ik er voor hen ben. Vooral de zomervakantie
in Frankrijk heeft me veel doen beseffen. Toen stond ik volledig klaar voor iedereen die ik kon
www.ikbeneengoedmens.com
76

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
helpen en merkte dat het me heel veel plezier deed. De kinderen begonnen me na te bootsen en
boden ook hulp van onverwachte kanten.
Hierna heb ik dus voor mezelf uitgemaakt dat de kinderen me niet meer vermoeien, maar eerder
energie geven. Vroeger was ik lastig als ze aan mijn bed stonden. Nu hoeven ze maar te zeggen
dat ik moet opstaan en ik spring eruit. Ik voel het nu aan alsof ze me echt nodig hebben en dat
ik er nu ook volledig klaar wil voor staan. Onvoorwaardelijk. Sereen. Gezamenlijk. Als
buitenstaander zonder kinderen is dit heel moeilijk te begrijpen, maar als je zelf kinderen hebt,
ga eens het volgende na bij jezelf:
Als ik iets doe voor de kinderen, doe ik dat dan uit automatisme of vanuit het hart of een
combinatie van beide? Stel: je organiseert een verjaardagsfeest. Je moet dan kaartjes maken,
een datum plannen, de kaarten posten en wachten tot er iemand reageert. Intussen gaat jouw
persoonlijk leven ook door: je moet werken, zorgen dat er eten op tafel komt, dat de
boodschappen gedaan zijn, en de dagelijkse zorgen van de kinderen mindert hierdoor zeker niet.
Als iemand je dan zou voorstellen om die „last‟ van het verjaardagsfeestje over te nemen, en je
hapt er meteen op toe, dan heb je het volgens mij eerder uit automatisme gedaan of kies je uit
gemakzucht die oplossing. Ofwel zeg je: ja, nu heb ik ook wat rust verdiend en ik gun het mezelf.
Volledig terecht.
Stel anders voor dat je bij jezelf dat gevoel ervaart dat jouw kind heeft op het feestje. Laat dat
diep tot je doordringen en geniet er even intens van. Laat maar een traan vloeien. Geef jezelf de
kans om de „last‟ om te zetten in plezier. Wees er gewoon. Pieker niet over andere dagelijkse
dingen. Laat de dag verlopen zoals het gepland is of niet. Als er iets tussenkomt, bekijk het dan
als een uitdaging voor je inventiviteit en creativiteit. Blijf liefdevol. Geef niet de indruk dat je je
verveelt. Laat de kinderen zijn zoals ze even willen zijn. Houd je nuttig bezig. Maak contact met
andere mensen. Praat over gemeenschappelijke dingen.
In de maand oktober 2008 merk ik dat het een fantastisch gevoel geeft om ‟s morgensvroeg op
te staan. Ik zeg woorden als: wees welkom deze morgen. Mijn oudste sprong een keer gewoon
rond mijn heupen, op een ochtend! Ze zal waarschijnlijk goed geslapen hebben. Eindelijk zie ik
zelf in dat de kinderen zich ook anders en geliefder en energieker gaan gedragen als ik dat doe.
En daar zit hem de definitie van energieker omgaan met de kinderen. Zorgen dat elke ochtend
niet de dagelijkse sleur is, maar ook iets om naar uit te kijken. Ik begrijp ook dat zoiets niet van
de ene dag op de andere gaat. Het hangt ook af van de leeftijd van de kinderen. Hun nachtslaap.
En nog zo veel andere factoren.
Het gaat er gewoon om dat jij tenminste al die extra inspanning doet. In het begin gaat het
inderdaad een inspanning zijn. Jij weet zo goed als ik dat elk begin nieuwigheden en
aanpassingen met zich brengt. Je kan het voor hetzelfde geld een positieve wending eraan geven
in plaats van telkens te moeten kniezen. Je gaat de ochtenden ook anders ervaren. Bewuster.
Intenser. Gewoon gelukkiger misschien.
Voor of tijdens of na mijn uiteenzetting heb jij het ook geklaard,zul je denken. Jij hebt het ook
voor elkaar gekregen. Je leeft ook nog. En misschien zelfs niet ongelukkig. Wel, ik ben daar ook
geweest. Ik heb ook periodes gekend waarvan ik dacht zoals eerder vermeld dat ik in bed bleef
www.ikbeneengoedmens.com
77

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
liggen totdat de kinderen uit het huis waren. Ik denk nu bijna eind oktober 2008 nog niet in
termen van dat ik ze het best laat gaan met de gedachte dat ik ze misschien voor de laatste keer
zie elke ochtend.
Tegelijkertijd zou ik moeten beseffen dat ik niet in zo een verpauperd land zit! De kans dat ze
hier van de honger of dorst sterven, is praktisch uitgesloten. Het zal eerder gaan om een autoongeluk,
val met de fiets of nog iets anders op school, Laat je zeker hierdoor niet ontmoedigen,
maar zei gewoon in dat het alledaagse leven niet zo energievretend moet zijn als dat het nu
misschien is. Haal de energie eruit die erin zit. Laat de kinderen jouw vrolijkheid opmerken. Steek
ze aan met je speelsheid. Kus ze wakker met je kriebelharen van de snor of baard. Kietel ze tot
ze hun oogjes opendoen. Koester ze als je kleine engeltjes. Laat zien dat ze jou waardig zijn. Ze
zijn nog zo onschuldig en speels.
Dit thema is niet gemakkelijk te begrijpen, geef ik grif toe. Energie uithalen uit iets wat je energie
opslorpt! Hoe paradoxaal is dat niet?! Echter, als je daarin slaagt en je voelt die energiestroom
stijgen, dan zit je goed. Het kost je niet veel moeite. Je hoeft enkel je hersenen door te geven
dat je blij mag zijn dat andere mensen, vooral je hummeltjes of je grote kinderen, op je willen en
kunnen rekenen. Haal de energie uit de blijdschap die jij ervaart en ook die jouw kinderen
ervaren als ze naar je toekomen en lieve mama of lieve papa noemen. Gewoon hartverwarmend!
53. De routine van het dagelijkse leven herbronnen. boven
Ik hanteer bewust de term „herbronnen‟, omdat dit nieuwe inzichten opent. Althans voor mij.
Dagelijks worden we geconfronteerd met –inderdaad- de dagelijkse dingen. Je staat op. Je
poetst je tanden. Je neemt een douche. Je schuift aan de ontbijttafel aan. Je brengt de kinderen
naar school. Je gaat naar je werk of school. ‟s Middags ga je lunchen. ‟s Avonds sta je in de file
die zich maar niet wil oplossen of wacht je op die trein die maar niet wil komen. Thuis moet je
nog eten maken. De kinderen op school halen. Wassen. In bed leggen. TV kijken. Beetje praten
over van alles. In bed kruipen. En bij geluk en wel begint de volgende dag exact op dezelfde
manier.
Och, ik hoef het je allemaal niet uit de doeken te doen. Het leven is nu eenmaal een herhaling op
zich. Ze zeggen wel dat geen twee dagen hetzelfde zijn, maar het is vaak wel zo. Nu komt dan
jouw ingesteldheid. Kies je ervoor om je te laten meesleuren door die dagelijkse dingen op een
passieve manier, puur uit plichtsbesef en automatisme? Of ga je ervoor om dagelijks opnieuw die
dingen op een doordringende manier te beleven?
Bij mij was het tot voor kort zeker zonder vragen te stellen de eerste optie. Ik merk op dat ik al
zo leef sinds ik de kinderen heb. De kinderen waren als tweeling geboren, en dan nog te vroeg
ook. Hierdoor moesten we hen om de drie uur eten geven. Ook ‟s nachts dus. Dat ging uiteraard
gepaard met de nodige stress en haast. 24 uur was te weinig voor één dag. Genieten zat er niet
echt in. Gewoon zorgen dat we dagelijkse dingen het hoofd bieden en de rest ja, welke rest? zien
we wel.
Ik vind het dikwijls ook maar goed dat de tijd alles naar zich toebuigt. Iedereen moet de tijd
volgen en niet omgekeerd. Zo merk ik nu ook dat die jaren voorbijgevlogen zijn! En ik heb er niet
www.ikbeneengoedmens.com
78

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
echt van kunnen genieten, juist wegens onwetendheid en tijdgebrek. Als dan het derde kindje
komt, dan zeg je bewust: hiervoor gaan we wel de tijd nemen die we eerder niet gehad hebben.
Dat is al een eerste besef dat je niet goed bezig was. Daarna verlieten we Antwerpen om in
Limburg te gaan wonen, waar we een huis hebben laten bouwen.
Al die elementen voegden zich gewoon toe aan het dagelijkse leven: aan het huis gaan werken,
blijven werken op je gewoon werk, zorgen voor de kinderen, enz. Vermits je altijd de indruk hebt
dat je de tijd moet bijhouden of inhalen voordat het langs jou voorbijgaat, besef je ook niet dat
je niet bewust leeft.
Je gaat mee in die stroomversnelling waarin iedereen zit en wordt onbewust meegesleurd. Eruit
stappen? Geen tijd om daaraan te denken nu. Je moet nog veel te veel doen! Het kan ook
anders, nog maar eens volgens mij althans. Ik ervaar nu elke dag als de laatste dag dat ik
misschien leef. Klinkt morbide, maar het is de bittere realiteit. Niet voor iedereen misschien, maar
niemand weet hoe je leven bepaald wordt.
Als je de dagelijkse dingen naar je hand kan zetten door er iets langer bij stil te staan, ga je dat
anders bekijken. En zoals ik al eerder schreef dat de wereld niet verandert, omdat jij verandert,
gaan ook de dagelijkse dingen niet veranderen. Jouw perceptie hier verandert wel. Je gaat er
bewust voor kiezen om er meer hieruit te halen. Tijd wordt je bondgenoot. En niet meer iets
waartegen je constant moet opbotsen.
Doe de dingen met iets meer plezier. Vraag jezelf af of het anders kan. Probeer gewoon iets
anders uit. Wees waakzaam voor vervlakking. Ga bewust saaiheid en verveling uit de weg. Vind
energie in iets wat je dagelijks doet, al moet je wat langer zoeken. Vergelijk met andere keren.
Leer van andere mensen. Doe eens iets waar je nooit aan gedacht zou hebben. Stel je open voor
nieuwe elementen in je leven. Zet de radio aan en zet die tv uit bijvoorbeeld. Laat die krant opzij.
Luister naar je partner zijn of haar droom.
Maak plannen voor de dag die komt. Wees inventief. Neem een halve dag vrij als het kan. Doe
iets wat je voor jezelf wilt doen. Zet bewust die stap uit de sleur. Ga niet meer gebukt onder
tijdsdruk. Wees zeker niet onverschillig. Sta open voor nieuwe uitprobeersels. Praat over dingen.
Laat de dingen niet over je heen lopen. Zie wat je vandaag beter kan dat gisteren. Haal meer uit
een dag. Ga voor spontaniteit. Betrek zo veel mogelijk mensen in je omgeving erbij. Wissel
ervaringen uit en leer ervan.
Besef dat het anders kan. Zoek hulp als je er nodig hebt. Wees niet verlegen. Als je je schuldig
voelt, probeer het niet van je af te schudden, maar blijf er ook niet mee zitten. Gebruik je
intuïtie. Wees gewoon verstandig in je daden. Voel die energie die binnen in je vrijkomt. Laat
zuiverheid je leven bepalen. Verminder je boosheid en verhoog je efficiëntie. Wees dankbaar af
en toe. Zoek rust op, in de kerk, in het park, tussen dieren.
Stap af van je dagelijkse vastgeroeste gewoontes in denken en handelen. Wees uitmuntend in
iets specifieks. Laat je niet neerhalen door teleurstellingen. Bekijk dingen anders, positiever
gewoon. Onderschep de negatieve, geniepige gedachte in je en praat erover met jezelf en met
anderen. Wees voorbereid.
www.ikbeneengoedmens.com
79

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Ik besef ineens dat ik wel heel veel van je vraag, maar weet je dat die nieuwe elementen op een
bepaald moment je volledig overnemen en eigen worden. Als er dan meer positieve dan
negatieve elementen tussen zitten, dan kan het gewoon niet fout lopen en kan je bijna uit alles
energie opnemen. Gewoon doen! Dank je wel!
54. Een vruchtvol leven leiden ondanks / dankzij je scheiding. boven
Ik heb altijd gezegd in het begin en tijdens mijn huwelijk dat het getuigt van arrogantie als je uit
elkaar gaat. Ik denk daar nu sporadisch aan terug, maar stel me daarbij ook geen verdere
vragen. Wel weet ik dat ik ook een scheiding achter de rug heb en dat ik probeer na te gaan hoe
andere mensen hiermee omgaan.
De redenen liggen voor beide partners anders. Ikzelf had het moeilijk dat ik er telkens bijna toe
„gedwongen‟ werd om voor de kinderen dag en nacht klaar te staan. We leefden enkel voor de
kinderen en om hen zo goed mogelijk op te voeden. Dan heb ik het nog niet over de liefde die
we hadden voor de kinderen. Bij mij was het echt een routinematige entiteit geworden om voor
de kinderen klaar te staan.
Op die manier merkte ik dan dat ik nauwelijks of geen aandacht kreeg van O. Die moest dan ook
vrij laat werken en kwam soms na acht uur ‟s avonds uitgeput naar huis. Ik probeerde niet die
leemte op te vangen, maar ik merkte wel dat die leemte ontstaan was, juist toen ik dan E op het
werk bij mij leerde kennen. Zij liet me onbewust beseffen dat er nog een ander leven is dan dat
met de kinderen.
Ik ging ook volledig op in de aandacht en tijd die ze me schonk. Dat was pas nieuw voor mij.
Zelden heeft iemand zo veel genegenheid en affectie kunnen tonen als zij toen. Toen liet ik me
dan ook graag meesleuren hierdoor en dan kwam van het ene het andere. Je weet dan wel dat
je met allerlei slechte dingen bezig bent, maar dat zet je opzij en je gaat voor de liefde die zich
op dat moment manifesteert. Verraad, ontrouw, achterbaksheid, leugens, leugens over leugens.
Ik heb het allemaal meegemaakt en bewust in de hand gewerkt. Allemaal om dichter bij E te zijn.
Toen dacht ik niet meer aan die uitspraak, dat het arrogant was om uit elkaar te gaan. We
hebben dan nog samen relatietherapie gedaan om er iets uit te leren. Dat baatte niet, want ik
wilde E die jonger, groter en niet onknap was, volgens mij althans.
Vele dingen raakten in een impasse en we beseften met zijn drieën dat we hieruit moesten
geraken en toen werd dan de fameuze knoop doorgehakt. Het verdict was gevallen over het
huwelijk: scheiden, uit elkaar gaan en bij E een huisje huren. Als ik er nu aan terugdenk, zou ik
terug hetzelfde doen. Dat is mijn eerste gedachte. Maar dan wel met hetgeen wat ik nu weet,
natuurlijk, maar daarvoor is het dan weer te laat. We waren nu samen, zij had haar vrienden en
familie achtergelaten om bij mij te komen wonen. Ik liet mijn vrouw achter, maar bleef in de
buurt van de kinderen om er voor hen te zijn.
Op die manier hadden E en ik veel tijd voor elkaar en konden we zien wat we echt voor elkaar
betekenden. Ik was in die tijd nogal veeleisend en soms zelfs agressief als het op mijn mening en
www.ikbeneengoedmens.com
80

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
handeling aankwam. Ik vond het zo vertederend van E dat ze soms het gevoel gaf dat ze zorgde
voor mijn drie kinderen, alsof het de hare waren. Tegelijk besefte ik dat ze dit niet heel lang zou
kunnen volhouden. Tussen de passionele liefde en seksuele uitspattingen door kwamen dan de
ruzies, onbegrip, discussies, misverstanden, praktische mankementen, financiële kwesties, en
nog zo veel andere minder positieve elementen.
Die elementen leidden ertoe dat we allebei niet meer het geluk bij elkaar zochten. Zij ging meer
bij haar familie en vrienden te rade. Systematisch. Ik nam het haar ook niet kwalijk. Ik kon me
genoeg optrekken aan de kinderen alleen. Toch was het vaker een passioneel en blij weerzien als
we weer met elkaar waren. Dat hield ons ook nog zo vaak en lang samen, ondanks de discussies
van dien. Na verloop van tijd gingen we dan toch uit elkaar. Nog later kreeg ik te horen dat ze
met iemand anders was en dat deed bij mij echt de deur dicht. Ik gaf dan haar spullen terug en
wilde voorgoed afscheid nemen. Dat ging zelfs toen niet van een leien dakje.
Gelukkig drong het tot me door dat ik gemaakt ben voor dit soort van leven en dat ik niet echt
mezelf kon zijn bij E, en ook dat zij zich ook in allerlei bochten moest wringen soms om mij te
behagen. Voor mij zijn dat op zich twee scheidingen op heel korte tijd. Dan kwam het beste:
eindelijk had ik mijn les geleerd en zou ik bij niemand die ik ooit nog in mijn leven zou
tegenkomen dezelfde fouten meer maken! Echt niet. Bij O en de kinderen pas ik bewust toe wat
ik bij E niet kon doen: liever zijn, aandachtiger zijn, meer en beter luisteren, echt er gewoon zijn
voor iedereen.
Dat heeft me ook helemaal bovenop geholpen en ik durf nu te zeggen dat O en ik een goede
verstandsrelatie hebben met veel meer openheid en eerlijkheid naar elkaar toe. Nog steeds
blijven de kinderen op de eerste plaats op onze prioriteitenlijst. Van E heb ik eindelijk ook
afscheid kunnen nemen, ondanks dat ik nog momenten ervaar dat ik haar intens mis. Bij mij
knaagt vooral het gevoel dat ik nooit nog de kans krijg om het nog goed te maken met haar en
haar op mijn manier gelukkig te maken.
Nu, zij is het niet geworden. O gun ik zeker even veel van mij en hopelijk kan ik haar nog meer
geven. Toch heb ik ook voor mezelf beslist dat het leven met O niet alles is, omdat zij mij ook
niet altijd verstaat, zoals ik het wil. Mijn sprieten uitsteken naar iemand anders zit er momenteel
zeker niet in. Ik hoop ook niet geniepig meer dat er toch iemand nog in mijn leven komt. Ik heb
mezelf teruggevonden door omstandigheden. Ik wil er echt wijze lessen uit trekken en niet gaan
voor een goed leven maar een geweldig leven met alle mogelijkheden en kans die ik geboden
krijg. Dat was voor de periode tot midden september 2008.
Jammer genoeg blijkt dat de tijd ons steeds meer doet vervreemden van elkaar. Door mijn
verandering krijg ik haar enkel volledig tegen mij. Als er één persoon is op deze wereld is op dit
moment die me volledig tegen de haren instrijkt omwille van onbegrip voor mijn nieuwe
levenshouding, is het wel mijn ex-vrouw! En dat doet pijn. Bij haar ook waarschijnlijk. In april
2008 kreeg ik nog een compliment dat het zo goed klikte tussen ons, ondanks dat we die
scheiding gehad hadden. Nu december 2008 kan ik jammer genoeg vaststellen dat ik letterlijk
aan de deur gezet wordt door de politie, die nochtans een heel nuchtere kijk heeft op de zaak,
omdat zij vinden dat ik „ziek‟ ben en niet meer in de maatschappij pas.
www.ikbeneengoedmens.com
81

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Dat doet misschien wel pijn maar opent tegelijkertijd mijn ogen naar de toekomst toe.
Naargelang mijn persoonlijkheidsverandering mezelf parten begon te spelen in de goede zin voor
mij, werkte dat bij mijn dichtste huisgenoten op een tegenovergestelde manier uit. Ik kan zelf
zeggen dat ik voldoende gedaan heb om hen op een bewuste manier en onvoorwaardelijk te
helpen, maar dat is allemaal voor hen meer een doorn in het oog dan een goed hart die zich wil
tonen.
Ik weet wel dat ik in dezelfde periode van december 2008 al heel wat andere mensen blij en
gelukkig heb mogen maken. Ook op een onvoorwaardelijke manier. Ik geef graag cadeautjes. Ik
nodig ze graag uit op restaurant. Ik help ze op financieel vlak zo goed ik het zelf kan. En dat zijn
de dingen die me stimuleren om meer dan ooit het beste te maken van dit leven. Dat is gelukkig
voor mij een veel betere instelling dan zo veel jaren geleden.
Midden december 2008 was er toch een kentering in mijn leven en dat van de kinderen. Na vele
tevergeefse pogingen om O op een ongelukkige manier gelukkig te maken en nadat O en P zelfs
de politie erbij gehaald hadden om mij buiten het huis te zetten waar ik verbleef met de
kinderen, kwam eindelijk mijn verstand om tijdelijk bij mijn papa te gaan wonen. Ik vertrek met
een min of meer goed gevoel, want O en zeker A hebben goede intenties met de kinderen.
Ik weet ook dat de tijd me beetje meezit, want uiteindelijk is het niet voor altijd en ik heb nu ook
wat tijd nodig om aan mijn levenswerk te werken en volgens mij heeft dat allemaal ook wel een
reden. Dit is de tweede keer dat ik zogezegd wegga, maar deze keer kan ik zeggen dat het
absoluut niet aan mij ligt, zoals ik eerder vaak genoeg toegegeven heb dat ik voordien wel veel
schuld had.
Op dit moment Kerstmis 2008 doe ik het rustig aan en werk ik gretig aan mijn levenswerk voor
de mensheid. Ik bots op alle mogelijke weerstand bij de gezinsleden, maar alles is voor mij een
wijze les en ik pik alles mee op om er alleen maar wijzer en meer mens van te worden. Ik zit nog
steeds zonder job sinds 30 oktober 2008, maar dat kan ook alleen maar beter gaan.
Dat was dus kort mijn situatie. Ik wil niet de pretentie nemen om een „algemene‟ situatie van
scheiding te analyseren, want elke scheiding is anders. Mijn zussen zijn ook beiden gescheiden.
De jongere is opnieuw getrouwd met dezelfde man. De oudere is getrouwd met een andere man.
Mensen schrikken tegenwoordig ook niet meer als de kinderen zeggen dat de ouders gescheiden
zijn. Eerder van als ze nog samen zijn. Jammer genoeg hoor ik tegenwoordig niets meer dan
verhalen van kinderen die een tweede papa of stiefmoeder hebben. Of nieuwe broers en zussen.
Dat maakt nu misschien eenmaal deel uit van het leven en iedereen moet mee in die mallemolen.
Je kan zeggen dat je dan beter kan proberen om gelukkig of minder gelukkig te worden door de
situatie onder controle te nemen en eindelijk voor je eigen geluk te gaan. Ik had nog gekeken
naar een ander boek van Mira: Scheiden of blijven. Ik heb het niet aangeraakt, omdat ik na de
relatiebreuk met E zeker wist dat ik niet snel zou scheiden maar hoopte eerder lang te blijven. Ik
ben wel blij dat ik met O nu de kans gekregen om het allemaal wat hartelijker en beter te doen,
hoewel het in december 2008 toch de andere richting is opgegaan.
Anderzijds lijkt het juist of E haar stilzwijgen en me steeds meer negeren ook een reden hebben:
www.ikbeneengoedmens.com
82

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
dat ik eindelijk eens voor mezelf uitmaak dat ik nooit meer nog iets met haar kan beginnen.
Daarom heb ik ook wijselijk en vooral eindelijk na zeven maanden beslist om haar definitief te
laten gaan op een rationele manier. Het is nu eind oktober 2008 en eindelijk heb ik me daarmee
overwonnen.
Dit is zeker niet met haatgevoelens of rancune tegenover haar. Helemaal niet. Ik heb gewoon
meer zelfrespect en weet wat ik echt waard ben. Ook jij zult van de ene dag op de andere met je
scheiding geconfronteerd worden. Ik kan niet meer vragen er het beste van te maken, omdat je
al gescheiden bent. Toch heb ik ook bewust in de titel gezet: een vruchtvol leven leiden ondanks
en dankzij scheiding. Één leven zit achter je. Een gemengd leven zit misschien nog in je heden.
Een bijna apart leven zit voor je in de toekomst.
Hiermee bedoel ik dat je altijd het positieve moet blijven bekijken in elke mogelijke situatie. Die
nieuwe situatie is misschien ook niet zo ideaal en zo fantastisch als dat je het je voorgesteld had.
Je gaat vast en zeker gemeenschappelijke dingen terugvinden in beide personen. Maar ook
dingen die je liever hebt in één persoon. Je stelt je anders op tegenover één, terwijl je veel
geduldiger en afwachtender bent bij de anderen.
Blijf niet zitten nadenken over je beslissing. Ga gewoon voor het leven dat voor jou geschikt zou
zijn. Op den duur neemt het leven toch jouw situatie even onder de loep en stuurt je naar een
bepaalde weg die je al eerder had moeten inslaan. Als je daarop wilt wachten, is dat je goed
recht. Voor mij en voor jou vooral is het van essentieel belang dat je het leven op een heel
bewuste manier gaat ervaren en voor jezelf het geluk gaat opzoeken. Uiteraard houd je ook
rekening met andere personen die om jou geven en om wie jij geeft. Toch gaat het er even om
dat jij je geluk vindt om andere mensen gelukkig te kunnen maken. Blijf echter niet in hetzelfde
stramien zitten als de allereerste keer. Ga er ook niet van uit dat je gedoemd bent om nooit meer
iets anders in het leven te hebben. Echt niet.
Gescheiden of niet. Liever gelukkig dan ongelukkig. Toch wens ik je van harte te bedanken om
dit gelezen te hebben.
55. Je vragen durven stellen als ouders. boven
Ik heb een aparte topic per vader en moeder opgesteld, maar deze sluit uiteraard dicht aan bij
die andere twee. Hier gaat het vooral om hoe je samen aan een oplossing werkt naar elkaar en
uiteraard naar je kind of kinderen toe. Het spreekt voor zich dat de meningen soms wel ruim
uiteenlopen als het over belangrijke en minder belangrijke beslissingen aankomt. Die neem je
samen of apart of nog in samenspraak met de kinderen. Jammer genoeg kan het zo ver komen
dat je dan door die meningsverschillen en omstandigheden te maken krijgt met scheidingen en
dan moet je weer de knoop doorhakken of echt kiezen om voor elkaar te blijven gaan.
De leeftijd van de kinderen speelt hierin ook wel een heel belangrijke rol. Tot de leeftijd van 14
jaar kan je de jongen of het meisje misschien nog je wet opleggen, maar dan worden ze
geconfronteerd met zichzelf en hun omgeving, waardoor ze wel eens pieken durven te vertonen
tijdens hun hormonale veranderingen.
www.ikbeneengoedmens.com
83

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Dan lijkt het juist alsof je ze uit de hand dreigt te verliezen, maar de tijd leert jou en hen wel hoe
je met elkaar moet omgaan. Sommige kinderen durven al eens met slaande deuren weg te gaan
en niet meer terug te komen. Als de ouders en de kinderen dan op die manier niet meer
overeenkomen, dan ontstaan er grote conflicten die hen beiden voor hun leven lang parten zullen
spelen.
Ik ken persoonlijk een familie waar de jongen van 15 jaar weggegaan en nu volgens mij nog
steeds niet terug gekomen is. Zo worden niet alleen de ouders heel zwaar op de proef gesteld,
maar ook de kinderen. Als je dan de mensen in de omgeving geniepigheid delen met elkaar, dan
weet je dat ze zelf ook problemen hebben, maar dat die van de anderen interessanter zijn. Maar
ik kan niemand op deze manier veroordelen, want dan ben ik zelf ook slecht bezig.
Het komt er op neer dat ouders de kloof die sowieso gaat ontstaan moeten proberen zo klein
mogelijk te houden. Ik ken persoonlijk nog iemand die ook op een bepaald moment afscheid
genomen heeft van haar ouders maar mettertijd toch terug gegaan is. Nu blijkt dat het veel beter
gaat dan voordien. Ik ben heel blij voor haar.
Toch durf ik ook te zeggen dat er vele andere gevallen zijn waarbij het niet allemaal zo positief
uitdraait. In deze topic wil ik vanuit de ouders hun kant blijven bekijken en hen vragen wat zij er
actief aan kunnen doen om de kinderen en hun eigen toekomst in goede banen te leiden.
Het zal zeker niet simpel zijn: de man verdenkt de vrouw van overspel, of omgekeerd, of allebei
in het ergste geval. Ze worden gekweld door jaloezie. Financiële problemen steken regelmatig de
kop op. Emotionele en familiale problemen zijn ook niet altijd weg te denken. Ook de ouders zelf
hebben misschien al dan niet afscheid genomen van hun ouders, omdat zij ook niet langer
overeenkwamen qua meningen. Er zijn zo veel onnoemelijk vele andere factoren die de relatie
tussen de ouders in het gedrang kan brengen. Je leeft uiteindelijk met zo veel verschillende
karakters in één huis en dat kan dikwijls leiden tot conflicten.
Dan vraag je je soms af of het niet anders kan, maar al snel word je weer tot de realiteit
gekatapulteerd en zelfs de gedachte dat het even anders kan, wordt volledig verbrijzeld. Sta
even stil bij wat er allemaal goed en fout loopt tussen je partner en jou. Tussen jullie beiden en
de kinderen. Tussen de kinderen onderling. Tussen de kinderen en nonkels en tantes. Tussen
jullie als ouders en je broers en zussen.
Hoe meer ik hier de banden ga vergelijken, des te meer krijgen we te maken met nog meer
verschillende en uiteenlopende karakters. Van je broer of zus heb je misschien ook al afscheid
genomen, omdat die je partner niet goed kunnen verdragen. Of er is een misverstand geweest.
Of geen van allemaal is in staat tot vergeving. De tijd sleurt je wel mee en doet vele dingen
vergeten. Ook de slechte. En de goede! Jullie blijven wel je leven lang ouders. Of je die
verantwoordelijkheid ook je leven lang met volle teugen gaat aanvaarden, is een andere zaak.
Misschien word je wel gekweld door gezondheidsproblemen. Je financiële situatie is niet meer zo
goed. Die job van je partner hangt aan een zijden draadje. De resultaten van je kinderen zijn niet
zoals gehoopt of verwacht. Je hebt misschien gewoon andere aspiraties gekregen. Je bent
gewoon verliefd geworden op een andere man of andere vrouw. Je wilt graag eens tijd voor
www.ikbeneengoedmens.com
84

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
jezelf nemen. De dagelijkse plicht van je kinderen opvoeden grijpt je bij de keel. Die stress op
het werk wordt je echt te veel en niemand wil je maar begrijpen. Je partner wil graag nog een
kind bij maar jij ziet dat niet goed zitten.
Hoe ga je die auto verder kunnen afbetalen? Wat gaan de buren denken als we ene minder dure
auto voor de deur gaan staan hebben? Ik heb als moeder lang genoeg op de kinderen gelet. Nu
wil ik wel eens iets anders. Je wilt niet jezelf vastpinnen aan deze situatie gedurende je hele
leven. Je hebt het met andere woorden nu wel even genoeg gehad. Time-out! Pauze! Stop! Rust!
Dat is allemaal goed en wel, maar morgen is een andere dag en er moet brood op tafel komen.
De facturen moeten betaald worden. Je moet die mooie wagen binnenleveren, want je bent
ontslagen. Voel je de stroom waarin ik je wil meesleuren? Als je voelt dat dit een bevestiging is
van je dagelijkse leven, dan is er essentieel iets mis met jouw levenswijze. En dat durf ik te
zeggen vanuit het standpunt dat ik ook zo gejaagd en gestrest geleefd heb sinds ik ook vader
geworden ben.
Daarom moet je nu bij jezelf echt vragen durven stellen hoe het anders kan en misschien wel
moet. Zo lang je intenties maar meer zuiver, minder geniepig en zeker niet egoïstisch. Ik zeg
bijlange niet dat het zo is, maar als je die basisdingen kan nastreven in je omgang met je lieve
dame als partner of lieve heer als je gezel en ook met je kinderen, dan is dat al een heel grote
stap naar jezelf en naar hen toe!
Ik heb ook geruime tijd E verdacht van omgang met een andere man op het werk. Ik was bang
dat ze ooit op dezelfde manier iemand zou leren kennen op haar werk, zoals wij mekaar ooit
hebben leren kennen. Dat is uiteindelijk gebeurd! Maar dat is zeker niet de basisreden waarom
we uit elkaar gegaan zijn. Er kwamen zo veel andere factoren bij: gebrek aan goede
communicatie. Te weinig wederzijdse begrip. Te veel jaloezie en soms zelfs zo veel verkeerde
passie. Het heeft misschien niet zo mogen zijn, maar ik heb er nu oktober 2008 wel een serieuze
les geleerd sinds we uit elkaar zijn van maart 2008.
Als je financiële problemen hebt, steek dan de koppen bij elkaar en ga voor creativiteit. Er is
misschien een beter betaalde job in je omgeving of iets verder. Emotionele problemen en
problemen in de omgang met de familie kan je ook bespreekbaar maken, als je wat meer voor
elkaar openstaat. Meningsverschillen zullen er altijd zijn, maar het is belangrijk dat je weet hoe je
ermee omgaat.
Hoe meer zielen, hoe meer vreugd en liefde en genegenheid en respect en aandacht en nog zo
veel positieve elementen. Blijf niet denken in termen van conflicten, ruzies of discussies. Die heb
je voorlopig even genoeg gehad! Sla eens een andere weg in. Durf te verruimen. Kijk in je geest
en merk er een andere die je wil begeleiden om je leven beter in de hand te krijgen. Als je jezelf
de gedachte toelaat dat het anders kan, al is het maar even of enkel tegenover een beperkte
groep van mensen, dan is dat een serieuze vooruitgang in je denken. Dan word je gesterkt door
je denken, in plaats van dat je je weer laat meesleren door die enge gedachten waar je zo
vertrouwd mee geraakt bent.
Iedereen van het huisgezin verdient de nodige aandacht om te vertellen wat er in hem of haar
www.ikbeneengoedmens.com
85

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
omgaat. Luister naar elkaar. Geef elkaar de tijd hiervoor. Sta voor elkaars meningen open. Wees
een bron van goede dingen voor elkaar! Laat die goedheid in jullie bovenkomen en sta voor
elkaar klaar als een groep mensen die zich gesterkt voelt!
In deze situatie kun je niet genoeg mensen bij betrekken: je directe familie, vrienden, broer, zus,
neef, nicht en nog zo veel anderen. Ook mensen van wie je afscheid hebt genomen! Laat
vergeving de reden zijn van opnieuw contact zoeken met die mensen. Laat dit een loutering zijn
voor jezelf en de anderen! Wat een vast gegeven blijft, is inderdaad de tijd. Daar kun je je enkel
naar richten. Daarop heeft niemand een uitzondering! Geniet dan ook van je rol als ouder in
plaats van er telkens op te moeten tegen opbotsen. Bezie je rol als een zegen. Wees er dankbaar
voor. Geef aub die goede intenties aan jouw kinderen door!
Als je dan ondanks al je goede voornemens en acties toch gekweld wordt door
gezondheidsproblemen, dan ga je volgens mij die ook in een ander licht of perspectief bekijken.
Ook je financiële situatie ga je onder de loep nemen en op een misschien andere manier
benaderen. Je gaat niet meer zo gebukt onder de vrees van je job verliezen. Je gaat dankzij je
zelfvertrouwen misschien zelf weg om iets beters te vinden.
Je maakt tijd en ruime om na te gaan wat de kinderen bezighoudt en hoe je hun resultaten weer
naar boven kan krijgen. Die verwachtingen kan je dan ook eindelijk gaan realiseren, want de rest
van je gezin is er bij betrokken en iedereen voelt zich er goed bij. Dan is er zelfs ook geen haar
op je hoofd om verliefd te worden op een ander, want je hebt zo veel meer in jezelf
teruggevonden die een andere jou nooit kan geven, misschien eerder zelfs weg nemen!
Neem dus die tijd voor jezelf. Laat de dagelijkse plicht van je kinderen opvoeden energieker
verlopen. Het kan allemaal. Die stress op het werk pak je bij de hoorns of je beslist gewoon van
job te veranderen. Je gaat in staat zijn om met jezelf te praten en hierdoor ook gemakkelijker
met anderen. Als je dag in dag uit op die manier blijft redeneren, ga je graag in op het aanbod
van je man om een kind bij te willen.
Je gaat het zeker kunnen stellen met een minder dure wagen. De buren gaan niet meer
begrijpen wat er met jullie in het huishouden gebeurt. Als je iets anders wilt, maak je plannen
waar en praat erover met zo veel mogelijke mensen om ervaring op te doen. Vereenzelvig je met
de situatie van alle dagen gedurende je hele leven. Leef gewoon meer!Je hebt het met andere
woorden nu wel gemaakt! Energie! Ga ervoor! Doorgaan!! Leef!
Ik weet niet goed of je met deze redenering even snel mee bent als de vorige, maar dat hangt
volledig van jouw eigen ingesteldheid af en wat jij wilt bereiken in het leven op een positieve
manier. Eerlijk gezegd ga ik eerder voor de tweede mentaliteit dan de eerste, hoewel de
maatschappij eerder het eerste als „correct‟ voorschrijft, en omdat je anders te veel afwijkt van
de omgeving.
Wees er gewoon als ouder voor je kinderen. Neem voor jezelf af en toe wat tijd. Haal de energie
uit de kinderen hun blijdschap en onschuld. Word gewoon de beste ouders van het land! Dank je
vanuit mijn hart.
www.ikbeneengoedmens.com
86

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
56. Vergiffenis durven vragen en schenken. boven
Dit is veel moeilijker dan je denkt. Bovendien is dit zeker niet meer of heel weinig van toepassing
in de westerse maatschappij, durf ik wel te zeggen. Hoe snel ontstaan er geen misverstanden,
discussies, echte lichamelijke gevechten misschien?!
Die kleine dingen die zo grote ellende teweegbrengen, zijn zo snel gezegd! Je hebt er achteraf
wel spijt van, maar je trots laat je nooit toe om ooit ook maar aan die andere persoon in kwestie
vergiffenis te schenken, laat staan te vragen. Op die manier ga je dan bewust die mensen
vermijden en ga je andere opzoeken. Het kunnen conflicten zijn met je buren. Je familieleden.
Vrienden of kennissen.
De draagkracht van je vergiffenis varieert natuurlijk naargelang de grootte van je liefde voor die
persoon. Als je iemand echt graag ziet, dan neem je zelf de beslissing om er terug voor te gaan.
Als je zelf ook kinderen en een gezin hebt, dan steek je die waardevolle tijd veel meer in je eigen
gezin. De tijd sleurt je hier ook volledig mee en laat weken, maanden, jaren gewoon voor je ogen
verdwijnen. Daarom moet je eens af en toe de tijd nemen om eens na te denken hoe het leven
daarvoor was, hoe het nu is na die ruzie en hoe het anders zou kunnen zijn.
Het is natuurlijk gemakkelijk om te denken dat je niet snel naar de andere persoon zult
toestappen en vergiffenis vragen of schenken. Het getuigt juist van veel karakter en
persoonlijkheid als je die stap zelf durft te zetten. Jij hebt het dan tenminste gedaan. Als die
andere persoon zich hierdoor niet geroepen voelt, dan vertelt dat veel over hem of haar, maar
niets over jou.
Met de leeftijd word je wijzer, wordt wel eens beweerd. Wel, laat die bewering nu zeker kloppen
en zorg gewoon dat je gaat voor een betere verstandhouding, minder trots. Meer openheid.
Minder geniepigheid. Meer hartelijkheid. Minder haat. Meer echtheid. Minder valsheid. Meer iets
met een lach benaderen dan weer boos worden voor van alles en nog wat.
Durf eens verrassend uit de hoek te komen. Ga eens voor die andere persoonlijkheid die in je zit
en die zo graag eruit wil! Blaas het kleine duiveltje weg en luister naar het engeltje deze keer.
Ik wil het allemaal niet zo simplistisch stellen en begrijp als eerste dat het niet gemakkelijk is om
zomaar bij je „ergste‟ vijand te komen en die dan nog vergiffenis schenken of vragen. Natuurlijk
hoef je dat niet met zo veel woorden en daden te doen. Stuur eens een gewone sms. Of een
prentbriefkaart. Of een leuke brief. Laat de kinderen desnoods iets maken en het afgeven.
Probeer hier ook te innoveren. En ga van het standpunt uit dat jij het initiatief neemt. Wees niet
te snel teleurgesteld.
Ga niet van verwachtingen uit. En zeker niet van de instelling: als ze het nu niet bijleggen, dan
doe ik nooit nog iets! Absoluut niet met die mentaliteit, want dan bouw je een bepaalde
verwachting in en dan reken je er zelfs nog op dat zij daaraan tegemoet komen! Neen, dat is een
verkeerde houding.
Ik kan niet vaak genoeg benadrukken dat je moet proberen die geniepigheid de kop in te
drukken, want dat maakt zo veel kapot in jou als volwaardige mens. Als je iets geniepigs voelt
opkomen, observeer het meteen en deel het desnoods meteen in een zachte vorm met iemand,
waardoor die geniepigheid de helft of meer van zijn kracht verliest.
www.ikbeneengoedmens.com
87

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Dan ga je merken dat hartelijkheid, goedheid, echtheid, openheid en nog zo van die o zo heerlijk
in de oren klinkende woorden je hart strelen. Laat de andere zijn zoals hij of zij is. Wees jij echter
ook jezelf! Maar dan oprecht, echt en hartelijk. Je kan het gewoon. Ga voor die vergiffenis! Dank
je wel.
57. Respect tonen voor mensen rondom je. boven
Tegenwoordig oktober 2008, tot vervelens toe misschien neem ik tenminste 20 keer per dag het
mooie woord respect en alle mogelijke combinaties in de mond. Ik voel me er telkens beter mens
door. Respect kun je tonen of niet tonen op alle mogelijke manieren.
Ik herinner me nog niet zo lang geleden dat ik een collega vroeg of hij me kon uitleggen hoe ik
iets installeerde op de computer, omdat ik het totaal niet wist. Met een groot gebrek aan respect
toonde hij dat hij dat hij het zeker niet zou doen! Ik dacht weer dat dit iets zei over hem, en
zeker niets over mij.
Een andere keer heb ik hem gezegd dat hij niet zo hard mocht praten, gewoon uit respect omdat
er andere mensen aan het werken waren. Dat lapte hij eveneens aan zijn laars.
Een derde keer trakteerde ik hem een cola en zijn dankwoord was dat ik een slijmbal was. Als
iemand zich in die persoon herkent, dan zal hij het wel weten intussen wie ik bedoel. Ik heb hem
hiervoor ook totaal niet kwalijk genomen. Hij is nu eenmaal zoals hij is, maar hij kan ook niet van
mij verwachten dat ik me druk ga maken in hem.
Het is zijn goed recht om me geen respect te tonen op die manier. Misschien doet hij wel zo
tegenover iedereen, maar dat is nu zijn eigen zaak.
Voor mij is het essentieel dat je leeft op een respectvolle manier naar iedereen en alles in de
wereld toe. Van het kleinste kind tot de grootste volwassene. Van het kleinste beestje tot de
grootste walvis. Uiteraard wil ik niet zeggen dat je moet kruipen voor iedereen. Helemaal niet. En
dat zul je ook zeker niet snel doen.
Het gaat er gewoon om dat jij er beter van wordt. Veel beter. Je gaat zien hoeveel meer respect
je van de anderen terug krijgt. Nu ga ik voorbeelden geven van wel sympathieke collega‟s: ik
werkte samen voor de eerste keer met enkele nieuwe collega‟s. Mij kostte het helemaal geen
moeite om hen respectvol als gelijkwaardige collega‟s te behandelen. Ik vroeg naar hun naam,
was helemaal niet bevooroordeeld en vooral niet geniepig in mijn gedachten.
Dit gaat misschien raar klinken, maar ik was bereid om mijn computer en stoel af te staan voor
hen, met de grap natuurlijk dat ik dan zogezegd naar huis mocht, omdat er geen computer meer
vrij zou zijn! Zij merkten dat meteen op en toonden even veel respect door bijvoorbeeld hun
scherm naar mij te draaien, als ik moest meekijken bij hen.
Kijk, dit zijn maar onnozele voorbeelden misschien, maar ze zeggen wel veel over mij en over de
positieve gevolgen van mijn gedrag naar mijn collega‟s toe. Daar gaat het nu vooral om. Actie en
reactie. Het hoeft niet altijd slecht te zijn. Waarom moet je altijd je plaats willen veroveren op de
werkvloer?
Wees gewoon eens jezelf en wat respectvoller naar de anderen toe, ook buiten je werk uiteraard.
Verwacht geen respect terug. Dat getuigt van heel veel karakter en eigenheid. Creëer dus geen
www.ikbeneengoedmens.com
88

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
verwachtingen naar jezelf toe, want dan riskeer je in teleurstellingen te geraken met nog meer
wrok en bitterheid achteraf naar die persoon toe die je eigenlijk eerst respectvol wilde
behandelen.
Op dit ogenblik geniet ik van elk moment om zo veel respect te tonen naar mensen toe door hen
zichzelf te laten zijn. Door hen vriendelijk te ontvangen. Door hen kleine cadeaus te geven. Door
gewoon vriendelijk te zijn.
Je voelt je misschien overvallen door deze uitspraken. Of juist helemaal niet. Misschien vind jij
die dingen maar de normaalste zaak van de wereld. Dan heb ik heel veel respect voor je, dat je
zulke dingen dagelijks in de praktijk brengt.
Ga in ieder geval voor jezelf nog een heel stap verder. Zet die geniepigheid van je af. Geef geen
gevolg meer aan je hatelijke gevoelens. Spreek rechtuit en openhartig met mensen. Toon
gewoon wie je bent. Dat geeft de anderen de kans om jou te leren. Jij leert jezelf ook beter
kennen. En jij leert de anderen nog meer appreciëren.
Doe de dingen vanaf nu op een respectvolle manier. Al is het maar zogezegd tegenover of voor
jezelf. Gegarandeerd dat de anderen dat gaan opvangen en dat ze dat tenminste al terug
tegenover jou gaan projecteren op een positieve manier. Maar nogmaals: handel zonder
verwachtingen te creëren. Doe het spontaan.
In de topic van kleine tips vind je makkelijk voorbeelden van dingen die je dagelijks kan doen. Als
je een sms ontvangt of wilt sturen, laat dan ook je hart spreken. Wees beleefd. Toon dat je een
goede opvoeding genoten hebt. Laat die achterbakse geniepigheid achterwege. Zeg beter iets
minder op een oprechte manier dan veel op een leugenachtige wijze!
Als je iemand uitnodigt, geef die persoon het gevoel dat hij effectief van harte welkom is. Bedien
hem zoals jij bediend wilt worden. Ga echter niet zo ver als ik om te denken dat je iemand die in
de winkel rekken aan het vullen is als deel van zijn of haar job, om die te gaan helpen. Echter,
niets houdt je tegen om ook daar op die manier je hartelijkheid en goedheid te tonen.
Ga er volledig voor. Je weet niet wat je er terug voor krijgt, maar je zal vele mensen hiermee
aangenaam kunnen verrassen en helpen. Ook jij zult dan een echt goede mens worden. Het is
geen kwestie van erin geloven. Het is een kwestie van experimentele waarheid. Je moet er alleen
nog voor willen gaan als de tijd voor jou gekomen is.
58. Jezelf kaderen tegenover andere mensen. boven
Dit thema sluit zeker aan bij verschillende overige gelijkaardige thema‟s zoals je rol als
individu in de wereldgemeenschap. Je bent een klein deel van een gigantische gemeenschap. Zo
lang niet geweten of definitief gekend is dat er andere levensvormen op deze of andere wereld
zijn, vormen we een reusachtige gemeenschap.
En daar sta je dan tussenin als enkelvoudige individu. Je staat er natuurlijk niet altijd alleen voor.
Je wordt omringd door je familie, vrienden, collega‟s, gelijkgezinden, vreemde mensen die je hulp
aanbieden en nog zo veel andere identieke of verschillende individuen.
Dan ga je op zoek. Je probeert uit te vinden hoe je je positioneert tegenover iemand. Je laat je
eigen ik even varen om indruk te kunnen maken op iemand van het andere geslacht of hetzelfde
geslacht. Je probeert je met andere woorden onbewust te kaderen tegenover anderen.
www.ikbeneengoedmens.com
89

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Op dat moment neem je beslissingen om binnen je eigen leefwereld bepaalde mensen bewust
toe te laten en anderen even bewust te weren. Dat getuigt van heel veel initiatief, maar ook door
omstandigheden word je wel eens gedwongen om snel te beslissen.
Binnen die grote wereldgemeenschap tref je verschillende personen aan die je wel iets zeggen.
Misschien niet lang of juist wel heel lang. Je bouwt er een relatie mee op. Je gaat verder. Je
trouwt. Je krijgt kinderen of juist niet. In het beste geval blijf je samen bij elkaar tot de dood
jullie elkaar uiteen drijft. Ofwel steken de meningsverschillen over van alles en nog wat en
andere disputen de kop op en eindig je jammer genoeg in een scheiding, die op dat moment ook
tweeledig kan geanalyseerd worden, zoals je in mijn topic hierover kan lezen.
Je kadert jezelf nu tegenover een hele groep van mensen. Die van je familie. Van je school. Van
je werk. Van je buurt. Van de winkel om de hoek. Van de winkel daar verder. Op alle mogelijke
plaatsen kom je andere mensen tegen met wie je al dan niet praat.
Ik zou het zalig vinden als ik ooit een oproep kon doen aan de mensheid en hen vragen of ze me
ooit gezien hebben of met mij te maken gehad hebben. In de positieve, negatieve of gewoon
neutrale zin.
Anderzijds kan ik ook een lijst maken van alle mensen die in mijn leven gepasseerd zijn. Ik hoef
hen niet bij naam te kennen. Maar gewoon van zien. Uit interesse eens gepraat. Ik durf nu te
zeggen dat ik in het jaar 2008 meer met mensen gepraat heb dan ooit in mijn leven. Dit klinkt
overdreven, maar na mijn relatiebreuk had ik zo veel behoefte aan menselijk contact dat ik
vreemde mensen op straat aansprak. Ik gebruikte misschien deze mensen hun goedheid op een
slechte manier, maar ik wilde altijd mijn zin beginnen met „ik heb absoluut geen slechte intenties,
wil je alstublieft eens met mij praten over van alles en nog wat, alstublieft?‟.
Ik denk dat ik nooit die zin volledig over mijn lippen gekregen heb. Ik was gewoon veel te
verlegen. Geleidelijk aan merkte ik wel dat de mensen in het algemeen, om niet te zeggen, bijna
altijd, heel vriendelijk en behulpzaam reageerden. Dat verbaasde me soms wel.
Ik herinner me nog de eerste keer dat ik een meisje aansprak aan het station van Leuven. Ik
ging naar een feestje van mijn collega‟s, wat voor mij ook al niet zo evident was. Dat meisje zat
te wachten op iemand, zei ze, maar achteraf zou blijken dat het een reden was om mij af te
schepen.
Ik vroeg haar verlegen en vriendelijk of ik even met haar mocht praten over mijn ex-vriendin. Ik
zette me ver genoeg van haar om haar duidelijk te maken dat ik zeker geen slechte intenties
had. Dat zei ik ook rechtuit en ik toonde haar de foto van E en zo. Daarop en nog op andere
dingen gaf ze een heel menselijke reactie, die ik niet verwacht had.
Natuurlijk zei ik er ook bij dat ik het wel normaal vond dat ze zichzelf eerst wilde beschermen, en
dat ik haar wel begreep dat ze bang was voor mijn afkomst en zo misschien. Daarna ging ik met
haar mee naar de bushalte en zo spontaan en lief als zij was, gaf ze me een afscheidskus op de
wang. Ik was zodanig verbaasd en verrast van haar omgang met mij dat ik niet wist hoe ik me
moest gedragen. Daarna heb ik haar nog een sms gestuurd maar zij heeft niet gereageerd en ik
heb het ook maar zo gelaten. Misschien dat zij een jaloerse vriend heeft of zo!
Het zou bij dit ene leuke voorval blijven, want daarna sprak ik zelden nog iemand aan en zag ik
helemaal geen gelegenheid of kans om met mensen te spreken. Toch merkte ik wel dat ik heel
spontaan naar de mensen begon toe te stappen en te praten. Dat was heel nieuw voor mij.
www.ikbeneengoedmens.com
90

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
De tijd heeft me dan uiteindelijk geleerd dat ik eigenlijk op zoek was naar de belangrijkste
persoon op de wereld: ikzelf! Dat klinkt heel pretentieus, maar ik durf dat te zeggen, omdat ik
volledig inzie dat het leven met mij begint en met mij ook eindigt.
Het gekke was dat ik me nog vond ook nog. En eerlijk gezegd valt het best mee.
Dat gevoel zou ik ook aan jou dolgraag willen meegeven. Zoek niet altijd in een ander iets. Laat
je niet keer op keer teleurstellen, omdat niet aan bepaalde verwachtingen voldaan wordt. Geef
die valse vriendschap en liefde op. Ga voor ware liefde. Laat bij jezelf die geniepigheid herleiden
tot nul. Ervaar hoe het anders kan.
59. De beste eigenschappen in jezelf en de mens analyseren. boven
Zoals je merkt, gebruik ik elk mogelijk excuus om het goede of beter gezegd het beste in de
mens boven te halen. Ik vind dat de mens tot veel meer goede dingen in staat is dan slechte of
minder goede dingen. Toch wordt het slechte jammer genoeg veel meer belicht.
Als ik terug denk aan de conversaties tussen mij en E, zei ik bewust tien goede dingen over haar
en één minder goede. Wat denk je dat ze jammer genoeg onthouden had? Inderdaad, dat ene
slechte ding.
Ik weet eerlijk gezegd niet hoe het komt, maar mensen zijn gewoon geneigd om aan de slechte
dingen meer inhoud te geven. Iemand die slecht van karakter is, krijgt dikwijls meer ontzag en
respect dan een goed persoon. Waarom? Omdat die tegelijk angst inboezemt misschien?
Dit is eigenlijk een ludieke thema voor mij, omdat ik hier speel met heel positief geladen
woorden. Ik vind dat je jezelf eens in de watten mag leggen en ervan uitgaan dat je gemaakt
bent om het beste van jezelf te geven.
Dan vallen we weer terug op die omstandigheden en situaties en personen die jouw leven een
andere wending geven.
Lees de mooie woorden maar eens na en kijk wat ze voor jou kunnen betekenen. Dank je.
60. Je eigen zwakke punten durven toegeven. boven
Ik zeg duidelijk zwakke punten. Niet slechte. Zoals je in de lijst zult aantreffen, vind je
waarschijnlijk wel hier en daar dingen waarmee je jezelf vereenzelvigen kan. Doe het dan ook
even. Geef toe dat je die dingen vanuit je hart aanvoelt. Doe het misschien in het begin niet
meteen tegenover anderen, maar wees tenminste eerlijk tegenover jezelf!
In mijn persoonlijke leven heb ik ondervonden dat ik veel meer tot mezelf gekomen ben, gewoon
door eerlijk om te gaan met mezelf. Met meer naar mezelf te luisteren. Zien wat ik voor mezelf
kan betekenen. Nagaan waar ik in dit leven naar toe wil.
En dit zijn zeker geen zwakke punten. Je zwakke punten durven toegeven maakt je juist sterk.
Doe het eerst individueel. Kijk waar je je kan afzonderen en jezelf terug kan vinden. Dit klinkt
misschien vaag en abstract, maar eens zul je toch jezelf moeten tegenkomen en vaststellen of je
je daarbij goed voelt of niet.
www.ikbeneengoedmens.com
91

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Door je zwakke punten te ontdekken, ga je ermee kunnen werken en eraan denken om anders
mee om te gaan. Vooral die geniepige gedachten, die leugens en het gebrek aan respect zou je
moeten laten varen, volgens mij, om al een goede stap te zetten. Dit zijn maar tips die ik je
aanreik. Jij moet zelf maar zien hoe het met je persoonlijkheid past en zeker in je timing. Neem
er desnoods je hele leven de tijd voor. Veel succes met je onderneming.
61. Je levenservaring uitwisselen met anderen. boven
Sommige mensen hebben nu eenmaal een rijkelijk gevuld leven. Anderen minder. Ik vind dat
mijn leven vrij sober is. Ik ga niet uit, geniet momenteel wel intens van de weinige contacten die
ik heb met mensen. Ik heb op zich geen ècht levensverhaal te vertellen. Ik heb zelfs het verwijt
gehad dat ik geen wereldervaring heb van iemand met wie ik nu bewust het contact geminderd
heb, omdat ik gemerkt heb dat zij voor mij niet de juiste persoon was of is om mee om te gaan.
Ik veroordeel niet, maar ik neem gewoon op een consciëntieuze manier afscheid, zoals in mijn
thema beschreven staat van personen te laten gaan.
Al heb ik zogezegd geen verhaal te vertellen, toch deel ik heel wat met jou nu op dit ogenblik.
Het zijn maar alledaagse, bijna banale dingen, maar ik vind ze belangrijk en stimulerend genoeg
om er bij stil te staan en er actief iets mee te doen.
Andere mensen weiden graag uit over van alles en nog wat. Ze denken dat ze de mensen
hiermee amuseren, maar voelen zich van binnen leeg. Ze houden een spiegel voor hun gezicht
en zien zichzelf telkens. Hiermee bedoel ik dat ze krampachtig rondlopen om de andere mensen
zo veel mogelijk te behagen en zo weinig mogelijk van hun eigenheid prijs te geven. Dan zetten
ze een gezicht op waarbij ze zich op den duur zelf niet meer herkennen.
Ik weet niet hoe het met jou zit, maar jij hebt vast en zeker ook wel een levensverhaal te
vertellen. In elk van ons leven worden we geconfronteerd met dezelfde dingen, en daardoor zijn
we geneigd dat we niet exclusief zijn en daardoor bijna minderwaardig, omdat we niet zo veel
nieuwe en fantastische dingen te vertellen hebben.
Het is nogal wiedes dat je niet aan iedereen jouw levensverhaal kwijt wilt, maar als je dan toch
één superbelangrijke vertrouwenspersoon in je leven wilt oproepen, doe het dan bij jezelf. Ik blijf
ervan overtuigd dat er zo veel in je schuilt. Je moet gewoon weten hoe je het naar boven haalt
en hoe je het best voor je kan laten werken.
Vertel dus gerust dingen aan jezelf. Begin met je leven. Analyseer de dingen. Zie wat het
verleden je geleerd heeft. Kijk wat je in het heden hebt. Anticipeer op wat je in de toekomst wilt
bereiken. Wees levendig. Denk actief.
62. Je hartelijkheid naar anderen toe tonen. boven
Wat is tegenwoordig nog hartelijkheid, zul je je meteen afvragen? Geen onterechte opmerking,
vind ik.
Tot voor kort had ik er ook geen moment bij stilgestaan gedurende die 37 jaar dat de omgang
met de andere mensen anders kon. Ik was zeker dat ik geen slecht mens was en zo lang ik me
www.ikbeneengoedmens.com
92

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
niet te agressief of boos opstelde tegenover anderen en vooral de gezinsleden, vond ik me nog
niet zo een slechte persoon.
Ik maakte soms die opmerking tegenover mezelf soms. Toch wist ik tegelijk dat ik hier en daar
hoorde dat mensen zeiden dat ik ook niet de gemakkelijkste persoon ben om mee samen te
leven. Toen dan de relatie met E vastliep, wist ik zo dat ik de meeste schuld in de relatie had en
dat ik nooit nog de kans zou krijgen om het terug goed te maken met haar.
Door veel met mezelf bezig te zijn en te luisteren naar mijn innerlijk, ben ik tot het besef
gekomen dat er nog een andere persoon in mij schuilt. Eerlijk gezegd, een betere. Een die meer
respect toont voor zijn medemens. Een die meer geniet van het leven. Een die de dingen beter in
zijn perspectief kan plaatsen. Gewoon een ander iemand.
Ik had nooit kunnen dromen dat mijn leven op zo een drastische wijze zou veranderen. Nooit! Op
dit ogenblik kan ik alleen mezelf hiervoor dankbaar zijn, maar tegelijk ook mevrouw
Kirshenbaum. Zij heeft voor mij althans betekenis gehad. Ik heb namelijk hetzelfde boek aan E
cadeau gedaan en haar besluit was dat ze er helemaal niets aan gehad had. Ze vond enkel mijn
persoonlijke notities die ik handgeschreven bijgeschreven leuk. Dat vond ik dan weer fijn.
Ik heb haar daarvoor zeker niet kwalijk genomen. Misschien vindt ze wat meer heil in mijn
levensvisie of juist nog minder. Dat laat ik liever aan haar eigen over.
Nu, over hartelijkheid kan ik nog lang uitweiden, maar tegenwoordig lijkt het toch alsof er
gewoon geen hartelijkheid tussen de mensen heerst. Mensen vinden het al raar dat je ze aan de
kassa voorlaat en weten niet goed hoe daarop te reageren. Sommigen zeggen hartelijk dank je
wel en zijn verbaasd. Anderen zeggen gewoon niets. Weer anderen denken: zeg, waarom moet
ik iets zeggen? Ik heb toch niet zelf gevraagd om voor te schuiven.
Ik weet dat ik graag inga op mensen hun aanbod als ik merk dat het van harte is. Bij mij is het
meteen van de eerste keer het antwoord ja, zonder dat je moet aandringen. Een concreet
voorbeeld even: als je aan iemand voorstelt om de vaat te doen en je gaat ervan uit dat de
andere persoon toch „neen, dat hoeft niet‟ gaat zeggen, dan is dat absoluut niet van harte! Dat
heb ik persoonlijk meegemaakt. Toen heb ik gezegd: je mag dat doen als je dat wilt, maar dat
hoeft niet echt. Ik heb niet meteen „neen‟ gezegd. Ik denk dat die persoon toen ook verbaasd
was van mijn niet-standaard reactie.
Laat het leven inderdaad niet zo door standaarden en gewoontes bepalen. Jij bent echt uniek! Je
moet het alleen nog willen beseffen. Als je die hartelijkheid in je ontdekt, ga je merken dat je
veel meer naar buiten kan komen met jezelf en wat je in je hart draagt. Laat niets je hierin
tegenhouden. Luister naar je hart, want vanuit je hart durf je meer en handel je zonder die valse
geniepigheid, die toch ooit uit je moet verdwijnen om van jezelf een nog betere mens te maken.
Er zijn zo veel andere thema‟s die hierbij aan aansluiten: andere mensen gelukkig maken.
Iemand helpen op financieel vlak. Gewoon respect tonen. Bekijk ze alstublieft. Dank je wel.
63. Je relatie met je ouders intens beleven. boven
Meteen merk ik zelf op dat ik ook hierover verschillende thema‟s heb: over de rol van de moeder,
de vader, de tienerjongen, het tienermeisje.
www.ikbeneengoedmens.com
93

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Op dit thema staat er geen beperking op. Ik moet natuurlijk wel ergens een onderscheid maken.
Laten we als onderscheidende element jouw leeftijd nemen.
Als je pas geboren wordt, heb je geen flauw idee wat er allemaal met je gebeurt. Iemand heeft
je op deze wereld gezet en tot een bepaalde leeftijd weet je niet wat er allemaal gebeurt met je.
Via school, omgang met anderen en het ouder worden op zich leer je de wereld steeds beter
verkennen. Je begint mondiger te worden. Beetje opstandiger. Dat merk ik nu bijvoorbeeld bij
mijn kinderen van negen jaar en zeven jaar. Hier ben je nieuwsgierig naar hoe de dingen
verlopen. Je vraagt veel en soms ben je snel tevreden met een karig antwoord, omdat ze je
liever in je onwetendheid en kindsheid willen laten. Op zich niets verkeerds.
Bij andere oudere kinderen merk ik dan dat ze steeds meer materiële dingen willen van het
leven, want de mama en de papa hebben dat ook en veel leeftijdsgenoten pronken ook met een
dure gsm, of andere technologische spullen. Hier ga je al meer je best doen om die spullen meer
binnen je handbereik te krijgen. Je gaat na bij wie je best kan aankloppen om wat geld los te
wrikken met je goed rapport of je hulpvaardigheid of gewoon je goed gedrag in het algemeen.
Op je achttiende begin je aan je minizelfstandigheidsproject. Je probeert wat bij te verdienen, om
je los te kunnen wrikken van de afhankelijkheid van je ouders. Tegelijk hoop je dat je op hen kan
blijven rekenen.
Nog later probeer je op te zoek te gaan naar een partner voor het leven misschien. Dan ga je
dingen proberen te doen die je niet goed vindt bij je ouders nu. Die band met je ouders blijft
echter stevig genoeg om nog op hen te blijven kunnen bouwen.
Als je dan zelfstandig bent en je partner en jij willen dezelfde richting uit als je ouders vroeger
gedaan hebben, komen je ouders wel eens financieel tussen en op emotioneel vlak proberen ze
je ook te ondersteunen, terwijl ze hun eigen problemen ook niet altijd onder de tafel kunnen
steken.
Nu ben je dan zo ver: je bent zelf ook ouder geworden van een kleintje. Nu reken je echt op de
hulp van je mama en papa om te vragen hoe je dat nieuwe leventje groot gaat krijgen. En op die
manier wordt de cirkel rondgemaakt en het leven blijft zo zijn gangetje gaan.
Dit is natuurlijk heel simplistisch en heel kort voorgesteld, maar concreet komt het erop neer dat
je moet proberen om je ouders te allen tijde voldoende respect te geven. Jij bent een deel van
hen. Zij hebben een deel van hen aan jou gegeven. Dikwijls ontmoeten de ouders in de kinderen
zichzelf en dat leidt tot een harde confrontatie.
Voor mij gaat het erom dat je van je ouders moet kunnen profiteren op een positieve manier, zo
lang zij het goed met je voorhebben. Als ze zelf in de clinch liggen met elkaar of met iets anders,
waar jij zelf niets aan kan doen, helpt dat jou ook niet voort met jouw problemen. Dan is het
misschien wel tijd voor jou om hen te laten inzien dat het ook anders kan.
Er zijn genoeg tv-series en films die de waarde van familiebanden willen benadrukken. Leer eruit.
Ga voor een betere relatie met je ouders. Beleef intenser die vertrouwensband. Als je merkt dat
je echter te ver uit elkaar ligt qua meningen en leefstijl, neem dan wat afstand. Doe tegelijk de
moeite om voor jezelf tenminste na te gaan wat er juist misgaat en maak de dingen concreet
bespreekbaar.
www.ikbeneengoedmens.com
94

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Ik heb een goede band gehad met mijn moeder die nu intussen al vijf jaar is overleden. Jammer
genoeg heeft ze me zodanig overbeschermd dat ik bang geworden ben in de loop der jaren om
zelfstandig en individueel iets te ondernemen. Dat kan ik haar zeker niet kwalijk nemen, want ik
heb me tot nu altijd vrij veilig gevoeld. Toch kreeg ik van O en E het terechte verwijt ook dat
mijn moeder me te veel gekoesterd had.
Op zich kan je als kind je ouders nooit genoeg dankbaar zijn, vind ik persoonlijk. Uiteraard geldt
dat niet voor iedereen. Als dit voor jou bijvoorbeeld niet het geval is, ga dan eens echt na wat er
gebeurd is, waardoor je misschien een afstandelijke houding aangenomen hebt. Of helemaal elk
contact verbroken. Of je hebt dat met zijn beiden gedaan. Of er is iets gebeurd waardoor het
beter leek om er met zijn beiden te stoppen.
Laat echter toch ook altijd wat ruimte voor vergevingsgezindheid. Verwerk je verdriet en pijn
desnoods samen, want de ruzies en de discussies hebben jullie ook samen gevoerd. Dit vraagt
veel inzet en moed van beide kanten, maar als je het vanuit je hart spreekt, kunnen er maar
weinig hatelijke dingen hier tegenop.
Bij mijn vader kon ik niet echt terecht, omdat hij mijn denkwijze niet kon volgen en omdat hij dat
allemaal maar boekenwijsheid vond die zo tijdelijk is. Ik probeerde hem van niets te overtuigen.
Wel vond ik het fijn dat hij heel bewust opmerkte dat ik toch in de positieve zin veranderd was.
Ik wilde hem ook niet overrompelen met alles waar ik mee bezig ben. Dat strookt helemaal niet
met wat in zijn leefwereld omgaat. Dat zijn twee verschillende werelden.
Ik gun hem momenteel de rust die hij wil en laat hem zoals hij zelf is: met zijn kwaliteiten,
gebreken en gewoon menselijkheden. Ik heb niet minder respect voor hem, omdat hij me niet
altijd begrijpt, maar het is een andere vorm van respect: bewuster, afstandelijker, maar daarom
zeker niet minder hartelijk. Hopelijk beseft hij ook dat ik voor hem met alles en nog wat klaar zal
staan.
Ik zal ook mijn leven lang dankbaar blijven voor zijn bijdrage in de beslissing om mijn leven meer
draagkracht en gewoon een bestaansreden te geven. Ook mijn twee zussen wil ik daar zeker
voor bedanken. Mijn adoptiemoeder kan ik nooit genoeg bedanken. Respect!
64. Vertellen over films die je bijblijven. boven
Dit thema heb ik opgenomen in mijn lijst, omdat films toch heel veel aan ons en soms over ons
willen vertellen. Misschien hebben we niet altijd de kern van de boodschap begrepen en zeggen
we simpelweg dat de film „goed‟ of „niet slecht‟ of „een aanrader‟ is, maar voor de rest hebben we
dat verhaaltje op het witte doek gezien en denken er niet veel meer over na.
Er zijn natuurlijk van die films die je in je persoonlijke leven zodanig aangrijpen dat je wel moet
stilstaan en nadenken over wat het je doet en waarom het je dat juist doet. Hoe komt het dat je
je zo gebonden voelt met die acteur? Waarom is die actrice een weerspiegeling van je eigen ik?
Hoe komt het dat je zo kan opgaan in iemands personage?
Waarom verovert die acteur of die actrice of regisseur je hart zodanig dat je zeker alle films van
wilt terug zien? Misschien is het een vorm van idolatrie of een vorm van onbereikbaarheid. Het is
in ieder geval een stukje leegte in je leven dat je probeert op te vullen.
www.ikbeneengoedmens.com
95

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Ik vind dat een heel mooie gedachte: dat je ziet dat iemand anders ook bijna hetzelfde leven als
jij leeft.
Vroeger keek ik naar een film op een oppervlakkige manier. Nu kijk ik bijna door de personages
heen en beleef echt wat die figuren op het witte doek of op mijn tv-scherm willen meegeven. Ik
neem er de tijd voor. Ik betrek de dingen van de film in mijn eigen leven. Ik vergelijk. Ik
relativeer. Ik oordeel niet snel, maar laat gewoon de inhoud op me afkomen.
Eigenlijk een beetje zoals het leven zelf. Als je actief bezig bent met te leven, dan ga je alle
mogelijke dingen op een even actieve manier benaderen.
65. Liedjes herbeluisteren die je echt bekoren. boven
Ongetwijfeld heb jij ook van die emotioneel geladen liedjes met een enorm gevoelige
achtergrond. Die achtergrond kan je verleden zijn met je intussen vorige partner. Of je huidige
partner met wie je zo graag dag in dag uit leeft. Of de persoon met wie je toekomstplannen
maakt om je leven te delen.
Op zich hebben die liedjes wel een bepaalde boodschap die ze met zich meedragen, maar jij bent
het alweer die dat gedeelte van de boodschap belangrijk vindt om er heel verdrietig bij te
worden. Of juist heel vrolijk. Of enorm opgewonden. Of energetisch. Of heel agressief. Of wat
voor vorm van animositeit ook.
Als je dan die liedjes nog associeert of hoort op die specifieke momenten, dan missen ze hun
doel zeker niet. Je gaat er nogmaals helemaal in op en laat je weer meevoeren naar die tijd van
toen. Waar je was op dat ene moment. Die ene kus die je gaf of kreeg van je partner.
Ik hoef je niet te vragen de tijd te nemen om dat even bewust en intens te ervaren. Dat komt
gewoon vanzelf. Weet je nog dat je naar dat concert ging en elkaar leerde kennen? Dat ene
liedje werd misschien later wel je trouwlied.
Het is fijn als die liedjes je naar die ene plek in je gedachte brengen. Als ze je dat bijzondere
gevoel over die persoon geven. Als ze je meenemen naar dat ene gevoel waarvan je denkt het
nooit met iemand anders te kunnen delen.
Laat de emoties dan voor jezelf gaan zoals ze ervoor bestemd zijn. Treur om je verloren partner.
Luister zo vaak je wilt en kan naar die liedjes. Ga gewoon om met je liefdesverdriet. Als je merkt
dat je tranen met tuiten huilt, wil dat zeggen dat je hem of haar echt graag gemogen hebt. Als je
die gevoelens jammer genoeg nu nog alleen in die liedjes die je nablijven terugvindt, en je hebt
er wat aan om dat gevoel nog vast te houden, onthoud je dat dan zeker niet.
Je weet al wat ik nu ook ga zeggen waarschijnlijk. Word echter geen tweede keer slachtoffer van
je eigen verdriet. Eerste keer heb je het misschien zelf verbrod of heeft je partner het verknoeid
of hebben jullie er allebei wel aan gewerkt om uit elkaar te gaan. Je merkt dan dat je ineens
alleen op de wereld staat en dat niemand je begrijpt en dat niets nog op deze wereld nog goed
is.
Dan is het nogal evident dat je naar het verleden teruggrijpt en je jezelf daaraan probeert op te
trekken. Je gaat echter de verkeerde kant op als je het voor jezelf niet positief maar negatief
maakt. Zelf heb ik ook maanden geleden onder het verdriet van de relatiebreuk met E. Ik dacht
dat zij gewoon veel meer tijd nodig had en redeneerde dankzij mijn boek dat inderdaad alles een
reden had.
www.ikbeneengoedmens.com
96

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Ook haar stilzwijgen gedurende maanden. Haar bitter weinige antwoorden op mijn vele sms‟en.
Haar geschreeuw aan de telefoon om me duidelijk te maken dat ik haar en haar vriendenkring
met rust moest laten, omdat ik nog probeerde te informeren of alles goed was met haar. Haar
ene echt heel boze en smekende mail op mijn verscheidene mails om te vragen dat ik haar
definitief met rust liet.
Ik had eigenlijk niet door dat ik haar onbewust stalkte, omdat ze soms gewoon zo normaal met
me praatte en zelfs bittere tranen huilde. Toen ik dat begrepen had en eindelijk ook te horen
kreeg dat ze verder ging met haar leven met iemand anders, werd het tijd voor mij om eindelijk
definitief afscheid te nemen.
Zelfs nadat ik wist dat ze met iemand anders nu haar leven deelde, bleef er nog iets passioneels
over voor haar in mij. Ik stuurde haar nog een sms om te zeggen dat ze altijd voor mij iets
speciaals zal blijven betekenen, hoe ze me ook behandelt en hoe weinig respons ik ook van haar
krijg.
Na een tijdje kreeg ik het idee om haar een mooie cd met liedjes te maken en op te sturen. Dat
vond ze wel leuk en toen liet ze duidelijk haar emoties zien. Tegelijk besefte ik dat het nooit meer
goed zou komen tussen ons. Op dit ogenblik midden oktober 2008 heb ik beslist om echt een
punt achter de relatie te zetten, al zien we elkaar niet meer sinds maart 2008.
Voor mij is het besef gekomen dat ze eigenlijk enkel bij mij terecht kan of wil als het haar niet
goed uitkomt of als zij verdriet heeft. Zo komt het bij mij althans over. Anderzijds heb ik ook de
indruk dat van ergens uit bepaald wordt dat ik beter niet of nooit meer verder ga met haar.
Ik zou het heel blij vinden als je jezelf een beetje kon terugvinden in deze situatie, maar tegelijk
wil ik je oprecht bedanken om mijn verhaal te lezen.
Zo ben ik er dan toe gekomen om liedjes op mijn eigen manier te gaan interpreteren en steeds
minder de associatie of zelfs geen associatie meer met E te maken. Ik voel me daar veel beter bij
en vooral gelukkiger. Zo hebben die liedjes zelfs nog een veel diepere en waardevollere betekenis
voor mij.
Als je momenteel een partner hebt en je geluk kan niet op met hem of haar, leg hem of haar dan
in de watten en zorg dat je van het heden een verleden maakt om in de toekomst zalig over te
kunnen praten tijdens die mooie liedjes die jullie beiden voor lang zullen bekoren. Geniet van
elkaar op een oprechte manier. Dank je.
66. Uitweiden over boeken die een diepe indruk op je nalaten. boven
Ik schaam me een beetje om te zeggen dat ik niet ècht heel veel lees. Ik ben meer een schrijver
dan een lezer. Toch heb ik deze topic erbij genomen omdat ik op die manier van jou ook kan
leren wat een boek lezen betekent.
Naargelang ik vorderde in mijn levenswerk, heb ik wel een grotere interesse gekregen in de zacht
religieuze boeken. Ik ging bijvoorbeeld naar een bijeenkomst van Jehova‟s getuigen in mijn
buurt. Ik vond dat ik dat moest doen, want het was een oude meneer die die brochures aan de
deur kwam uitdelen. Ik ging meteen in op zijn uitnodiging. Ik vind dat , als je zoveel respect en
geloof hebt, dat je in die gure omstandigheden nog foldertjes gaat ronddelen, je die mensen ook
respect moet tonen.
www.ikbeneengoedmens.com
97

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Ik heb daar een fijn koppel leren kennen dat me wat begeleid heeft in hun geloof maar daar
vond ik mijn gading niet meteen in. Ze lieten me heel vrij in mijn keuze en boden me de Bijbel
aan. Jammer genoeg vond ik niet de antwoorden op de vragen die ik mezelf als individu stel. Ik
heb persoonlijk niets aan die verhalen en allerlei voorspellingen die zich nu al zoveel eeuwen niet
hebben gemanifesteerd.
Dan las ik iets over de Islam, heel summier, maar dat was ook niet echt mijn ding. Ik zou me er
meer in moeten verdiepen. Ook hierin komt het individu bitter weinig tot niet aan de beurt. Met
mijn beperkte kennis hierover wil ik niet de „foute‟ dingen erover zeggen. Ik kwam er eigenlijk
toevallig ook in contact met de Islam via iemand. Wat ik zo spijtig vond aan die persoon is, dat
hij voor zijn religie zou vechten en doden. Hij meende het ook echt, want hij had eerder het
Islamboek in minivorm aan iemand anders uitgeleend. Die had dan bij een bepaalde passage een
smiley bijgetekend. Dat was voor hem een reden om die persoon ooit te gaan vermoorden,
opperde hij. Uiteraard heeft de Islam ook zuiverheid van ziel en hart als uitgangspunt, maar veel
mensen zetten graag het boek in zoals het hen uitkomt. Dat geldt telkens en trouwens voor elk
religieus boek.
In mijn studiejaren in Gent heb ik ooit de Bhagavad-Gita, het heilige boek van de Hindoes,
helemaal kapot gegooid. Ik voelde me zo gehersenspoeld op dat moment en weigerde nog één
passage uit dat boek te lezen. Ik was er toen dus blijkbaar zeker niet voor klaar om het boek te
lezen.
Wat prijkt er nu naast mijn computerscherm in alle eer? Dikwijls diezelfde Bhagavad-Gita in
miniversie dat ik cadeau gekregen had van een Nederlands meisje. Nu kan ik de inhoud veel
beter valoriseren naar mijn eigen leven en begrijp ik het veel beter. Het is totaal verkeerd om te
zeggen dat het een sekte zou zijn, die Hare Krishna beweging. Ik ken mensen die in hun zatte
bui van die uitspraken maken en dat heeft dat helemaal geen waarde. Dan zijn het domme
atheïsten die ondertussen nog een boer laten en hun zoveelste agressieve trek vertonen.
Zoals veel in het leven moet je ook boeken tussen de regels kunnen lezen en zien wat ze voor
jou betekenen. Wat ik wel een beetje sektarisch vind aan de Bhagavad-Gita, is dat alles zou
toebehoren aan Krishna en dat hij de Schepper van het universum is en zelfs de incarnatie van
Buddha. Daar had ik het wel even heel moeilijk mee. Juist omdat Buddha helemaal geen god
vereert.
Ik lees ook een boek over het Christusbewustzijn. Dat spreekt me ook wel aan, omdat dat enorm
veel belang hecht aan de innerlijke kracht van de mensen en omdat het duidelijk verklaart dat we
als mensen in een langere bewustzijnniveau zouden geraakt zijn door het menselijke denken. Ik
hoop dat ik in alle nederigheid de naam van de schrijver mag vermelden: Kim Michaels. Hij
schrijft in het boek alsof Jezus Christus zelf via hem spreekt. Dat heb ik snel terzijde gelegd,
maar het kwam erop neer dat hij ook ijverde voor een uiterlijke betere wereld vanuit een innerlijk
vooruitgang. Dat vond ik dan wel weer goed. Op zich is alles goed wat een mens tot
menswording kan helpen.
Te veel is doorheen de geschiedenis gebleken dat de mens het „Heiligboek‟ inzet om aan zijn
ideeën, filosofieën en opvattingen over het leven een draai te geven. Daarin zit de hele
problematiek. Door juist het menselijke gebrekkige denken, zoals Kim in zijn boek aanhaalt, heeft
ons geleid tot een veel langer bewustzijn van denken dan we als oorspronkelijk konden, toen we
nog ware geestelijke wezens waren.
www.ikbeneengoedmens.com
98

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Het moet ook gedaan zijn dat die boeken voor allerlei idiote oorlogsvoeringen ingezet worden.
Uiteindelijk komt het neer op vergroting van individuele macht, rijkdom, aanzien, prestige en
vooral het vetgemeste ego. Daar zijn we als mensen heel goed in geworden en dan is het evident
dat we in neergaande stroom blijven „devolueren‟. De originele schrijvers van die boeken zouden
dit ook nooit gewild hebben, maar door allerlei verdraaiingen, manipulaties en bijna
boekwoordenverkrachtingen, blijft er heel weinig over van de uitzonderlijke zuiverheid die we als
geestmensen in onze hart en ziel dragen.
Ik las het heel summiere boek over het boeddhisme en Dalai Lama, voor wie ik ook veel respect
heb. Het heet „Volg je hart‟. Ik vond veel bevestiging van mijn eigen gedachten erin: mededogen,
liefde naar iedereen toe (en niet alleen de personen die je emotioneel of geldelijk iets kunnen
opleveren), rust, innerlijke vrede, meditatie, zelfrealisatie. Dat zouden de kernwoorden moeten
zijn van elke menselijke individu. En zeker niet haat, jaloezie, woede-uitbarstingen, agressie,
oorlog, nijd, angst, verdriet, zorgen, paniek, chaos, … Daarvan hebben we al eeuwen het
onderspit moeten delven.
Tot nu heeft blijkbaar geen enkele boek daar verandering in gebracht. Het boek telt alleen ook
maar veel woorden. Als je die woorden nooit in goede en zuivere daden kan omzetten naar je
medemens toe, dan ben je het zelfs niet waard dat j het het boek openslaat. Ik ken mensen die
graag citeren uit de Bijbel, maar vanuit hun haat en onbegrip naar anderen toe, zitten ze twee
minuten later op hen te vloeken voor het minste gebrek dat hen irriteert. Dan vraag ik me af hoe
zij dan het boek interpreteren: juist zoals het hen uitkomt.
Gelukkig hebben mensen met boekenkennis toch een andere manier van leven ontdekt, waaraan
ze zich willen houden bijvoorbeeld. Ze zijn anders dan mensen die zich in onwetendheid
verdrinken met die ellendige sterke drank en bier. Of ze roken door hun verslaving hun
levenskennis op. Aan de drugs zitten: daar is nog nooit iemand permanent gelukkig van
geworden.
Als je op een manier tenminste je levensweg zoekt via boeken op een gefundeerde manier en
nog niet alles toepast zoals het zou moeten, is dat uiteraard veel beter dan dat je zegt dat alles
en iedereen de pot op kunnen. Dat laatste getuigt pas van demonische onwetendheid.
67. Leren in het hart kijken bij de anderen. boven
De mens zit vol met goedheid. Dat hoef ik mezelf niet wijs te maken of niemand hoeft me
daarvan te overtuigen. Toch is het in deze westerse maatschappij niet altijd even evident om
verder te kijken dan met je eigen ogen: namelijk met je hart.
Ik spreek echt uit persoonlijke ervaring, dus kan ik begrijpen dat je mijn standpunt helemaal niet
begrijpt. Vroeger had ik er ook nooit zo bij stilgestaan of zo de wereld en de mensen benaderd,
maar nu weet ik intussen dat ik het leven zo intens en bewust mogelijk wil ervaren en er heel
veel voor wil openstaan.
In het hart kijken bij de anderen betekent gewoon iemand zijn of haar gebreken gewoon opzij
zetten en op zoek gaan naar het beste wat die persoon te bieden heeft. Al weet je dat die
persoon niet handelt met de beste intenties, toch benader je hem of haar met het nodige respect
en dankbaarheid en beleefdheid. Zo laat jij hem of haar tenminste in zijn of haar rol als
volwaardig individu.
www.ikbeneengoedmens.com
99

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Als je dan nog bedrogen uitkomt in je zoektocht naar die persoon zijn goedheid of zijn hart, wees
dan niet meteen teleurgesteld. Zeg niet dat je er spijt van hebt. Natuurlijk had je liever een
andere ik in die persoon ontdekt. Begrijp echter dat die persoon ook zijn tijd nodig heeft om de
dingen anders te gaan zien en jij ook om hem anders te benaderen.
Als jij al de eerste stappen zet of neemt om bij iemand in het hart te kijken, dan ben jij al goed
bezig. Dat kun je niet ontkennen, denk ik. Dat vind ik al op zich een leuke overwinning voor jou,
want jij hebt beslist om je oude mantel van slechte gewoontes en geniepigheden van je af te
gooien. Jij hebt er bewust voor gekozen voor zuiverheid in je hart en gelooft steevast in de
goedheid van de mensheid. Het is ook van daaruit dat je energie ontstaat en gevoed wordt op
dagelijkse basis.
Ga er dus voor om mensen op een volwaardige en gelijkwaardige manier te behandelen en ook
op een manier zoals jij ook wenst behandeld te worden. Kijk niet meer enkel op een
oppervlakkige manier en blijf die persoon niet oordelen om wat hij jou ooit eens een keer
misdaan heeft.
Op zich zijn we allemaal mensen met onze goedheden en zwakheden. Ik vind dat tegenwoordig
iemand veel te snel afgeschilderd wordt aan de hand van zijn eenmalige minder goede
handelingen.
Anderzijds hebben we misschien enkel geleerd om enkel te geven om mensen die echt iets voor
ons betekenen, omdat wij ook iets voor hen betekenen.
68. Je oude huidige gedragspatronen loslaten. boven
Hiermee zou ik je van harte willen vragen om eerst te onderzoeken bij jezelf wat er op dit
moment allemaal misgaat met je persoonlijkheid. Natuurlijk gaat er volgens jouzelf maar weinig
mis. Je kent best jezelf, maar anderen zien jou anders en je gedragingen bepalen hoe en wie je
bent.
Toch weet je dat bepaalde dingen je gewoon niet sieren: je schreeuwt onnodig en veel te snel
bijvoorbeeld. Je probeert telkens het laatste woord te hebben. Je laat de andere opdraaien voor
jouw fouten.
Dit is een zachte inleiding tot het thema om je leven echt te beteren. Het gaat er in beide
gevallen om dat je geleidelijk aan gaat inzien dat je als mens veel meer voorstelt dan die ene
persoonlijkheid die constant in strijd is met jezelf en de wereld rondom je. Je gaat me niet
zeggen dat je als mens gemaakt bent om deze wereld en de mensen die erin wonen naar de
verdoemenis te helpen.
Dat is misschien erg kras, maar ik zeg de dingen wel zoals ze zijn. Ik heb ook een tijd gekend dat
ik eerlijk gezegd heel weinig geduld had met O en de kinderen en dat ik ook soms onterecht mijn
agressie toonde om mijn gelijk te halen of gewoon om mijn zin te krijgen.
Mijns inziens zitten er momenteel nog veel te veel mannen en misschien ook vrouwen in dit
straatje zonder einde. Je kan wel zeggen dat een mens gevormd is door omstandigheden en
andere mensen, maar ik spreek je meteen tegen als je zegt dat iemand bewust kiest om slecht te
zijn. Natuurlijk zijn er psychopaten en moordenaars en andere slechte mensen, maar die hebben
www.ikbeneengoedmens.com
100

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
vroeger misschien ook betere tijden gekend. Ze zijn gewoon heel fel afgeweken van hun pad en
vinden hun weg niet meer terug.
Je weet gewoon dat bepaalde gedragspatronen momenteel aan je klitten! Schraap het van je af,
alsof je vuiligheid wegdoet van je lijf! Laat die agressie varen. Hou die boosheid een beetje onder
controle. Word weer de volwaardige mens die zich op een onvoorwaardelijke manier inzet voor
iemand anders. Als anderen je niet begrijpen, beschouw jezelf tenminste niet meer als een
persoon die zich niet langer meer laat leiden door haat en nijd.
Dat is voor jouzelf een enorme overwinning. Vier deze overwinning. Deel het met anderen. Zowel
de mensen die dicht bij je zijn als mensen die je niet zo goed gekend hebt. Zorg dat je jezelf een
kans geeft om de wereld op een andere manier te benaderen in plaats van te leven in een wereld
die altijd gevuld is met haat, achterdocht, ergernis en nog zo veel meer slechte dingen.
Als je je niet aangesproken voelt door dit thema, ben je op de goede weg, zou ik zeggen. Laat je
echter niet misleiden of denk niet gemakzuchtig dat jij alles wel goed doet, omdat je niet bij de
bovenstaande groep van mensen hoort.
Weet dat iedereen, ook jij dus, met geniepige gedachten zit over anderen, hun gedrag en nog zo
veel meer. Het zijn die geniepige gedachten die je van je moet afzetten als een versleten
kledingstuk. Als je oprecht wilt zijn, zeg het dan op voorhand en wees dan ook echt oprecht
zonder ironie of bitterheid. Voel hoe authentiek je gevoelens zijn en neem ze waar op alle
mogelijke manieren. Zet gewoon de stap, alstublieft. Dank je wel om het te overwegen.
69. Evidente dingen van het leven nagaan. boven
Dit is voor mij een heel verregaand en tegelijkertijd evidente thema, zoals het woord zegt. Ik
hoop dat je het belachelijk gaat vinden hoe ik alles hier gedetailleerd uiteenzet in de vragenlijst.
Ik zou het ook respectvol van jou vinden, als je toch een klein beetje mijn standpunt hierover
kon volgen.
Het gaat in dit thema over de dagelijkse dingen des levens, waar je helemaal niet meer bij
stilstaat! Laat staan dat je jezelf of anderen vragen bij stelt. In de vragenlijst heb ik zo veel
dingen opgenomen die je elke dag zo vanzelfsprekend vindt maar die toch niet zo zijn voor
iemand die zulke dingen allemaal niet heeft.
Ik wil je hiermee niet beschuldigen dat je slecht bezig bent, maar het zou de volwaardigheid van
je mens zijn naar boven halen, als je jezelf eens de tijd gaf om af en toe hierbij stil te staan.
Dit thema is hoofdzakelijk ontstaan vanuit mijn persoonlijke achtergrond. Toen ik hier op mijn
negenjarige leeftijd naar België kwam, had ik daarvoor weinig eten. Ik heb praktisch geen
hygiëne gekend. Een stevige stenen huis met zo veel luxe zeker niet. Twee auto‟s!
Je zult je afvragen: waar zeur jij nu over! Ja, inderdaad. Ik moet soms ook bij mezelf en mijn
huidige situatie stilstaan. Eerlijk gezegd heb ik het liever zo dan dat ik me elke dag moet zorgen
dat ik al die evidente dingen niet zou hebben.
Het zijn inderdaad dagdagelijkse dingen waarbij ik je welwillende aandacht vraag. Die vraag is
misschien niet geschikt voor een welvaartmaatschappij, maar in landen waar die evidente dingen
toch niet zo evident zijn, zou het helemaal niet gepast zijn.
www.ikbeneengoedmens.com
101

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Je kan kijken naar de vragenlijst, maar hieronder kan je zelf de lijst aanvullen van die dingen die
zo normaal zijn voor jou in het dagelijkse leven dat je het zelfs belachelijk vindt om erbij stil te
staan. Je mag gerust denken dat je er hard genoeg voor gewerkt hebt en dat je het zeker
verdient! Dat is een heel terechte opmerking.
Tegelijkertijd duidt die opmerking juist aan dat je alles echt zo evident vindt. Je merkt zelfs niet
meer wat je allemaal hebt om gelukkig te worden. In het slechtste geval zouden die evidente
eens een dag of twee uit je leven moeten ontnomen worden.
70. Je goedheid tonen met simpele gebaren. boven
Uiteraard sluit dit thema aan bij zo veel andere thema‟s waarmee jezelf beseft dat je het beste
uit je kan halen. Je zult er nog vele andere ontdekken.
Toch verwijs ik ook graag naar het thema van kleine tips, anderen gelukkig maken, anderen
helpen en ik kan wel zo blijven verder gaan.
Onlangs (oktober 2008) was ik in de winkel aan de kassa aan het inladen aan een snelheid van
de lopende band. Op dat moment zie ik een oudere dame die gehurkt haar spullen in een
rolwagen stak. Geen moment twijfelde ik eraan om hartelijk voor te stellen om die mevrouw te
helpen. Mijn spullen konden wel even wachten. Ze bedankte me vriendelijk en dat was voor mij
ook een soort voldoening.
Een andere dag hielp ik gewoon een oudere dame om de versleten autobanden uit haar auto te
halen en op de hoop te gooien. Nog een andere keer een oudere heer die zware flessen water in
zijn wagen wilde zetten. Een keer de buurman om zijn stenen in de tuin rond te strooien.
Verscheidene keren de buurman die zijn huis aan het uitbreiden was.
Ik ben blij dat ik deze voorbeelden kan aanhalen nu, want vroeger in 2007 had ik die mentaliteit
helemaal niet om mensen hoe dan ook te helpen.
Het komt erop neer dat het allemaal maar kleine, simpele gestes zijn, maar met soms een groot
resultaat. Vooral in je hart. Hiermee help je zonder te beseffen jezelf om de goede persoon te
worden die jij misschien gewoon niet kent.
Natuurlijk zijn er jongeren die vele oudere mensen helpen. Hen bezoeken tijdens de lange dagen.
Mensen gewoon onderling die elkaar een handje toesteken. Die kleine dingen zijn genoeg om
ermee te beginnen. Als je je achteraf geroepen voelt om echt iets groots te doen, kun je dat
vanuit je hart blijven doen en met de houding dat je het voor de anderen doet om hen gelukkig
te maken.
Hou er wel rekening mee dat je goedheid best vanaf het begin onvoorwaardelijk is. Hiermee
bedoel ik dat je best geen verwachtingen of iets anders koestert ten opzichte van de persoon die
je geholpen hebt. Op die manier creëer je namelijk een valkuil voor jezelf waarin je eerder en
vaker zult invallen dan je denkt.
En dat is in het begin extreem moeilijk. Dat kan ik je garanderen. Je gaat ondankbaarheid,
onverschilligheid, hatelijkheid, en nog andere minder goede eigenschappen van de mensen
ontdekken. Ofwel ga je er op dezelfde manier mee om, zoals je tot nu toe gewend bent. Ofwel
zeg je definitief dat je gaat om die betere ik in jou naar boven te krijgen. Ongeacht wat je leeftijd
is. Of wat je afkomst ook is. Of waar je woont. Of met wie je je leven deelt.
www.ikbeneengoedmens.com
102

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Je kan niet klein genoeg beginnen om ooit zo groot mogelijk te eindigen. Zet gewoon die
bewuste stap, alstublieft. Dank je.
71. Aandacht hebben voor het dierenwelzijn. boven
Als we het al moeilijk hebben om de betekenis van onszelf op deze wereld te verklaren, dan gaat
het helemaal niet lukken met de betekenis van onze dierenvrienden. En zijzelf zijn er helemaal
niet toe in staat, want het enige waar zij aan denken, is hun overlevingsdrang op een instinctieve
manier.
Je staat misschien vaker en langer stil bij de gedachte waarom deze wereld door zo prachtige
dieren bewoond wordt. Eerder dan dat je de vraag stelt waarom er zo veel miljarden mensen hier
rondlopen.
De redenen zijn hiervoor simpel. Gewoonweg omdat je een dierenvriend bent en dat je de
omgang met dieren leuker en aangenamer vindt misschien.
Ik ga me beperken tot de omgang met je lieve hond, je koddige kater, je leuke vogel, je goudvis.
Dieren die je dagelijks ziet en waar je een bepaalde band mee hebt. Zoals je sommige mensen
wel en niet graag hebt, geldt dit zeker ook tegenover dieren. Sommige mensen begrijpen
gewoon niet dat iemand zo veel van een hond kan houden. Anderen begrijpen de mensen hun
liefde voor hun kater niet.
Toch vind ik het heel aandoenlijk hoe mensen met dieren kunnen omgaan en hoe je ziet dat de
mensen er zo veel voor over hebben. Het beeld van een bedelaar komt nu bij mij op: hij zorgt
dat hij hond het beter heeft dan hijzelf! De hond die in het kleine fietsmandje uitpuilt, maar die
wel leuk de aandacht trekt van de anderen. De poes die uitzonderlijk aan de leiband hangt en die
menige harten steelt, omdat het helemaal niet naar het baasje luistert.
De pony die zo gedwee naar je toekomt. Het paard dat je beter voorzichtig benadert, maar
daarna smelt voor je suikerklontjes. De fretten die je huis bewonen en veel op hun kop zetten.
De slang waar je zo trots op bent. De leguaan die bijna een standbeeld voorstelt.
Jammer genoeg zijn er ook dieren die het niet zo goed hebben. Dieren die ingezet worden in de
circus om de kinderen te vermaken. Andere die op de kermis hun rondjes elke dag moeten
draaien. Kippen die opgesloten zitten om verkocht te worden. Koeien die naar het slachthuis
gebracht worden. Varkens die in te kleine kooien vervoerd worden.
Om dan niet te spreken van de wreedheden van de mens die het dier gewoon afslacht voor
hetgeen hij nodig heeft. Een bonten mantel kost zo veel dieren het leven. De impressionante
olifant die neergeveld wordt voor zijn ivoor. De leeuw, de trotse koning van het dierenrijk, die
minachtend neergeslacht wordt om te prijken als trofee op de muur.
Dan zie je soms op tv of op het internet schrijnende beelden van walvissen die gemoord worden
met een harpoen. Marters die ze levend villen om de huiden niet te beschadigen. Honden die ze
inzetten voor gevechten. Kleine zeehonden die doodgeknuppeld worden voor hun vacht.
Het doet gewoon pijn mijn hart om dit zo neer te schrijven, maar dit is slechts een kleine
omschrijving van wat er soms aan wreedheden tegenover de dieren berokkend wordt. Ik kan
www.ikbeneengoedmens.com
103

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
mijn lijst nog uitbreiden: denk aan de honden die in China gewoon levend aan een paal
gebonden worden en dan levend gevild worden met een vlammenwerper.
Kikkers die hun poten ontdaan worden aan de lopende band om dan de billen te kunnen
klaarmaken. De ganzen en eenden die volgestopt worden met maïs om vette lever foie gras te
verkrijgen. Wolven of grote honden die gewoon ergens verwaarloosd worden. Wolven die ingezet
worden voor gevechten met wilde honden.
Ik neem hier geen standpunt in, al komt mijn subjectiviteit duidelijk naar boven. Ik wil gewoon
dat je gaat beseffen dat je het zo veel beter hebt met jouw hondje of katje in je schoot.
Tegelijkertijd moet je ook beseffen dat er een andere wereld is waar dieren het helemaal niet
voor het zeggen hebben. Denk maar aan een asiel in je buurt. Daar hebben de honden en de
poezen het wel goed, maar die zorg en aandacht en liefde kunnen absoluut niet op tegen die
liefde die jij koestert voor jouw huisdier.
Je steunt misschien al heel wat dierenrechtenorganisaties. Dat is heel nobel van je. Ik kan je nu
meteen ook niet middelen aanreiken om iets aan het dierenleed op deze wereld te doen.
Sommige mensen zien dieren nu eenmaal als hun middel om te overleven of om op brood op de
tafel te krijgen.
En dat is heel begrijpelijk. De mens heeft nu eenmaal de macht over de dieren. Dat is
ontegensprekelijk. Dat heb ik zelf ook gemerkt toen ik Sjakie, onze hond, met de borstel sloeg,
omdat hij echt niet wilde luisteren. Ik voelde me zo schuldig achteraf dat ik dacht dat ik
boetedoening moest doen hiervoor. Ik stelde me ook alles in vraag. Of dit allemaal wel zo goed is
als dat ik het bedoel. Misschien was dit mijn uitlaatklep voor die agressie die in me blijft
resideren.
Nochtans besef ik goed en wel dat ik heel zelden of zelfs bijna nooit agressie in me voel
opkomen, maar deze keer midden oktober 2008 werd het me blijkbaar te veel. Ik wil ook aan
jou, als lezer en fervente dierenliefhebber, mijn gemeende verontschuldigingen vragen in naam
van Sjakie. Ik wil zeker niet de ingeslagen weg van goed handelen en positief denken verlaten,
maar nu merk ik dat het met vallen en opstaan is. Ik blijf ook maar een niet onfeilbaar mens.
Nog veel nederiger zelfs. Bedankt dat ik dit met je kon delen.
Gelukkig zijn er ook voldoende mensen met voldoende gezond verstand om in te zien dat dieren
ook het recht hebben om deze planeet te bewonen en hun bijdrage leveren aan de
instandhouding ervan. Ik weet dat ik me zeker in deze groep kan aansluiten, ondanks dat ene
voorval van hierboven.
Nu terug naar jou: als jij zo een schattige knuffel van een hondje of een grote kindvriendelijke
loebas in je huis hebt, koester hem dan goed en laat zien hoe graag je hem ziet. Dat merkt hij en
dat zal hij jou ook tonen na een tijd. Zorg ook dat die poes, die vogels, en alle dieren die je graag
ziet, jouw aandacht verdienen. Wie van dieren houdt, houdt vast en zeker ook van mensen.
72. Het leed van de wereld zien en handelen. boven
Meeste mensen lopen met oogkleppen rond als het hierop aankomt. Ik ook voordien. Nu zie ik
gewoon waar mensen het moeilijk hebben. Wanneer ze echte hulp nodig hebben. Hoe ze laten
merken dat ze best hulp kunnen gebruiken.
www.ikbeneengoedmens.com
104

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Het woord „leed‟ lijkt misschien heel erg, maar op zich is er overal leed aanwezig. Zelfs de
gelukkigste mens lijdt onder zijn gelukkig zijn! Je kan gebukt gaan onder je slechtbetaalde job.
Die collega op je werk kan het je moeilijk maken. Die garagehouder behandelt je stiefmoederlijk.
Bij die slager ga je niet meer, want je voelt je daar niet meer goed bij.
Liefdesverdriet doet je ook heel veel pijn. Het gemis van iemand die overleden is. Gewoon iets
niet krijgen wat je zo graag wilt, veroorzaakt pijn in het hart. Onbegrip van anderen lokt verdriet
uit. Als je ziet dat je partner je toch niet zo graag ziet als dat je vermoedde, ben je teleurgesteld
en verdrietig.
Je huisdier is weggelopen. Je hebt ruzie met iemand gemaakt en zij of hij wil het niet bijleggen.
Door je jaloezie merk je dat je tegelijk veel verdriet hebt. Had je deze keer maar je mening niet
zo doorgedreven, dan zat je nu niet in deze precaire toestand. Hield je geniepige opmerkingen
meer voor jezelf, dan was die ruzie nooit ontstaan.
Je kan niet van de ene dag op de andere al die dingen die je zo veel verdriet veroorzaken voor
jou anders gaan laten werken. Dat gaat zo maar niet! Op zich blijft het verdriet in de hele wereld
aanwezig zo lang er mensen en dieren zijn. Als je echter het volgende basisprincipe tot je laat
doordringen, dan heb je al een heel belangrijke stap genomen. En dat is het volgende: ga ervan
uit dat er verdriet en leed is in de wereld. Je kan er gebukt onder gaan, of je kan ze anders gaan
bekijken. En het is ook niet omdat jij het verdriet anders gaat bekijken dat het verdriet weg is of
weg gaat.
Het heeft alleen een andere invloed op jou en jij hebt er een andere visie op. Dat maakt het
grote verschil. Ik zeg het nog eens op een andere manier: het is niet omdat jij verandert dat de
wereld ook mee verandert. Het is jouw visie op de wereld die verandert.
Op een of andere manier verwerk je automatisch weer alle kleine vormen van leed en frustratie.
Morgen is tenslotte niet ver weg en biedt een nieuwe dag aan om te leven. Als je daarentegen
echt lijdt onder de pijn van een ongeval of een operatie of een revalidatie, dan kun je ook wel
echte hulp gebruiken.
Gelukkig zijn er daarvoor tegenwoordig voldoende bedrijven en instanties die daar gretig op
inspelen en soms de vraag niet kunnen volgen.
Wat voor jou persoonlijk betreft: zoals ik geleerd heb kleine dingen te doen met soms groot
plezier als resultaat, spoor ik jou ook aan om hetzelfde te doen. Zet jezelf en je goede hart in
voor al het mogelijke dat binnen je handbereik en verder ligt. Je zult later wel zien wat voor
bevredigend gevoel dat dit geeft. Je moet er wel ooit eens mee beginnen. Tenzij je al die goede
weg ingeslagen bent natuurlijk. Blijf op het goede pad dan. Bedankt.
73. Inwendige gedachten de vrije loop laten. boven
Dit zijn nu eens zaligmakende, fijne gedachten die jou sieren als mens. Geen geniepige, valse of
achterbakse. Maar gewoon wensen die je uit. Dingen die je wilt in het leven.
Je denkt bijvoorbeeld dat je zo graag met die vrouw het bed zou willen delen. Hoe graag zou je
niet achter het stuur van die wagen willen zitten! Het moet toch fantastisch zijn om eens één dag
in die zijn of haar plaats te zijn.
www.ikbeneengoedmens.com
105

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Dit thema sluit aan bij je dromen realiseren. Dit is even anders, omdat dit zo gedachten zijn die
in je hoofd flitsen en weg zijn voordat je het weet. Die gedachten zijn eigenlijk gewoon
waarnemingen van je omgeving en je interpretatie daarop.
Je ziet een mooie boom en krijgt er bewondering voor. In de zomer vind je het zalig om even
met je blote voeten in het water te zitten. Die mooie regenboog laat je even wegdromen. De zon
die zijn best doet om door de wolken te schijnen, wekt ook leuke gedachten op bij jou.
Houd die gedachten levendig en zuiver, zodat je ook zonder schroom of retentie je plannen kan
verwezenlijken. Je zult verbaasd zijn hoeveel je in ruil krijgt. Observeer ook de gedachten en de
lichaamstaal van de persoon voor wie je het hebt of vraag rechtuit of ze eerlijk wil zijn met je en
elkaar een kans wil geven.
Verlevendig en realiseer die gedachten. Zeker als ze hun oorsprong kennen in je hart. Nog een
andere relevante thema: je verwezenlijkingen.
74. Je beperkingen overboord gooien en ze anders inzetten. boven
Ik benadruk het niet graag, maar jij weet beter dan wie ook wat jouw gebreken zijn. Je gaat
waarschijnlijk meteen een hele waslijst kunnen produceren. Ofwel ben je zodanig door je ego
verstrikt dat je die beperkingen nog liever toeschrijft aan anderen dan aan jezelf.
De kunst is om die gebreken voor je te laten werken. Eerlijk gezegd beschouw ik mijn Indische
afkomst als een beperking in deze westerse wereld. Ik licht toe: het is niet altijd evident geweest
om me te laten gelden in deze contreien. Daardoor klapte ik soms helemaal dicht en vond ik
soms gewoon niet mijn plaats in deze wereld.
Doordat ik mezelf veel meer ben gaan waarderen en ook doordat ik handel vanuit enkel goede
intenties, doet mijn afkomst zelfs er niet meer toe. Voor mij althans. De anderen laat ik
voldoende tijd en gelegenheid om me beter te leren kennen, zodat ze ooit zien wat ik voor hen
kan betekenen.
Op die manier ben ik dus eigenlijk trots om te schrijven dat ik toch heel wat gedaan heb in het
belang van de mensheid. Steeds meer merk ik op dat ik mijn daden en woorden durf toe te
schrijven aan een hoger individu dan mij. Dit klinkt misschien bizar, maar hopelijk ga je dit ooit
ook zelf kunnen ervaren en begrijpen.
Ik voel dat ik eindelijk mijn verborgen talenten ontdekt heb en dat ik daar mijn levenswerk en
levensbestemming wil van maken. Het is een kwestie van in jezelf geloven en zorgen dat je
vanuit je hart en zonder valse intenties onderneemt. Dat is essentieel.
Wat je beperkingen betreft: dat kan gaan van een simpel bril dragen naar kaal worden of iets
heel ernstigs wat je overkomen is buiten je wil. Met sommige lichte gebreken zul je leren omgaan
in dit leven. Ofwel til je er zo veel belang aan dat je van die gebreken helemaal niet gelukkig,
zelfs ongelukkig. Je bent misschien wel van die instelling dat je die gebreken bij jezelf zelfs niet
meer ziet en dat andere mensen je dat af en toe erop wijzen. Dat getuigt van een heel sterk
individueel karakter. Petje af.
Je gebrek kan voor hetzelfde geld dan je grootste kenmerk van je worden, waardoor andere
mensen het niet langer als gebrek gaan zien en zich eindelijk de ogen openen om dingen zelf ook
www.ikbeneengoedmens.com
106

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
eens anders te bekijken. Hoe de anderen je gebrek ook bekijken, jij dient er je hele leven mee
om te gaan. Het vraagt op zich volgens mij niet veel om je beperkingen te beschouwen als
onoverwonnen talenten.
Ga eens voor jezelf na in welke mate die beperkingen je levenskwaliteit beïnvloed hebben. Zet ze
desnoods op een saaie lijst die je misschien toch nooit zult bekijken. Doe er gewoon iets mee.
Momenteel begin december 2008 ervaar ik dat ik bijna de wereld aan kan, omdat ik geworden
ben wie ik altijd had moeten zijn: eerlijk, oprecht, spontaan, goedhartig, respectvol. Niet meer
geniepig, zonder leugens, niet meer ongeduldig, niet meer mensen willen pijn doen. Dat klinkt
allemaal te mooi om waar te zijn misschien, maar het is het niet.
Ik heb ook een heel tijdje behoorlijk overhoop gelegen met mijn persoonlijkheid. Ik heb ook
soms gedacht dat ik beter af was zonder dit leven, hoewel dit soort scenario‟s zich heel zelden
voordeden. Dan waren ze zodanig kortstondig dat ik ‟s anderendaags al verder kon met mijn
leven.
Die beperkingen kunnen een andere wending krijgen door levensveranderende situaties: je
verliest een dierbaar iemand. Je relatie is kapotgegaan. Je denkt dat je nooit je leven terug in je
handen zult krijgen. Die job ben je kwijt. Je ziet het gewoon even niet meer zitten. Dan vraag je
je af wat je aan de situatie kan doen en voel je aan dat die beperkingen nu nog meer bevestigd
worden door hetgeen dat je is overkomen in het leven.
Uiteraard is het dan nog moeilijker om je gebreken anders te gaan beschouwen. Komaan zeg!
Eerst word je dag in dag uit geconfronteerd met je gebreken. Die leiden ertoe dat je iemand
verliest in een relatie. En dan ga je achteraf beweren dat je diezelfde gebreken zou moeten
inzetten om je levenssituatie te verbeteren! Wel, dat is nu eenmaal zo. Elke handeling of
gedachte heeft een bepaalde oorsprong en die oorsprong spruit voort uit jouw
levensomstandigheden en je verhouding tot de andere mensen. Ook je levensfilosofie speelt
hierbij een belangrijke rol.
Als je al die dingen tegenover die gebreken op een positieve en constructieve manier kan
plaatsen, dan denk je na over wat het leven voor jou kan betekenen. Je gaat dan hopelijk inzien
dat die gebreken je hele verdere leven niet gaan beïnvloeden. Je kan je uiteraard erbij
neerleggen en zeggen dat dit nu eenmaal je karakter is. En dat je er niets aan kan doen. Sorry,
maar dat is een onverschillige en lakse houding. Stel jezelf die vraag, aub: wil ik met die
gebreken echt mijn hele leven lang verder leven?
Stel dat je verlegen bent. Wil je zo je hele leven verder leven? Je durft niemand aan te spreken.
Sluit je jezelf en de anderen dan uit om elkaar te leren kennen? Je vindt dat je geen recht hebt
op iemand, omdat je jezelf niet knap vindt. Ben je daar zeker van? Je zou eens moeten weten
hoeveel mensen op een gelijkaardige manier als jij denken! Ik ben een slecht mens: niemand ziet
me graag. Ja, wees dan niet meer slecht. Zo simpel is dat!
Als je al een grote stap wilt zetten om van je gebreken het beste te maken, stel je zelf aan je
voor hoe je bent en met wat voor gebreken je zit. Doe dat aub niet op een droge formele manier
zoals sommige boekjes dat voorschrijven. Vergeet dat maar even. Kijk gewoon eens diep in jezelf
wat je tot nu voor jezelf betekend hebt en wat je zo veel voor jou en voor de anderen naar de
toekomst toe kan betekenen.
www.ikbeneengoedmens.com
107

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
„Probeer‟ niet langer anders te zijn of te reageren, want hierdoor bouw je een bepaalde
onzekerheid van je slagen in, waar je op wilt terugvallen, als het je even niet uitkomt. Doe het
gewoon, aub! Denk eerder in termen van dat het je lukt. En als het je niet lukt, dan denk je dat
er volgende keer nog wel eens een kans zal komen, die je dankzij je vorige ervaring beter kan
aanpakken.
Laat ook die loze woorden als waarschijnlijk, misschien, hopelijk allemaal achterwege. Die schrap
je beter uit je lijst. Laat de volgende elementen de bouwstenen worden van je leven: geen
leugens meer tegenover jezelf en anderen. Geniepige gedachten herleiden tot een minimum,
want die duiken altijd en overal op. Een ietwat zuivere kijk op je leven. Redeneer met een beetje
gezond verstand. Stel jezelf niet altijd op de eerste plaats. Denk niet altijd in termen van de
toekomst. Die komt wel, of misschien niet. Als je veel geld hebt, geniet er zelf van en laat
anderen meegenieten op een onvoorwaardelijke manier.
Als je gaat werken of als je je engageert tot bepaalde dingen, zet je hart er dan toe om het met
zo veel levensenergie te doen dat je verbaasd bent van jezelf. Doe eens een keer alternatieve
dingen. Maak je vrije tijd nuttig door eens zwerfvuil te gaan opruimen. dat is mijn bezigheid
althans sinds december 2008. Bezoek iemand. Bel iemand op die je lang niet meer gehoord hebt.
Begin gewoon terug te leven op een meer dan bewuste manier. Laat merken aan anderen dat je
verandering in je leven nodig hebt. Zij mogen dat gerust weten. Help eens iemand op financieel
vlak. Laat geld zijn voor wat het is en doe er iets concreets mee voor de mensen die het echt
nodig hebben. Blijf niet altijd belang hechten aan altijd dezelfde dingen in het leven: een huis,
wagen, dure tv, luxueuze reizen. Als je die dingen allemaal al hebt, koester ze dan maar ga niet
altijd voor steeds meer.
Wil eens een keer iets minder. Zet eens een stop op die behoeftelijst. Creëer ook geen nieuwe
manieren om je ontevredenheid in het leven te voeden op een dergelijke manier dat je er stress
en frustratie aan overhoudt. Ik zeg het niet graag, maar daar zijn we als westerse mens heel
gedreven in. We staan nauwelijks stil bij wat we hebben maar focussen ons altijd op wat we
meer kunnen hebben dan de buren of broers of zussen.
Dat lijkt me zo een banale uitgangspunt, maar toch zo reëel voor de meeste mensen in deze
maatschappij. Ik vraag me af of er iemand op deze wereld rondloopt die geestelijk zo gelukkig is
als hij materieel rijk is. Ik denk dat we dan allemaal zouden zweven van geluk. Stel dat je iemand
kent die een gigantisch mooie auto voor zijn of haar garage staan heeft. Durf je dan eerder te
zeggen dat die ook niet altijd gelukkig is? Of denk je eerder in termen van: amai, die moet nogal
gelukkig zijn!
Zoiets hangt ook van heel veel andere factoren af natuurlijk! Je eigen levensstandaard
bijvoorbeeld. Je rationaliteit in je leven. Je goedheid tegenover andere mensen. Je gulheid. Je
zuiverheid in gedachten. Toch denk je eerder dat die persoon niet echt gelukkig zal zijn met die
dikke wagen voor de deur. Dan komt misschien zelfs in je op te denken dat jij wel gelukkig zou
kunnen zijn met die wagen!
Wel, neen. Dat durf ik meteen tegen te spreken met het volgende argument. Als je dan op een
bepaald moment het geld zou hebben om een dergelijke wagen te kopen, overweeg je zelfs niet
om diezelfde wagen aan te schaffen. Neen, je wilt die andere persoon overtroeven zoals die dat
zo lang bij jou gedaan heeft en je beslist gewoon om voor een nog grotere wagen te gaan! Dan
www.ikbeneengoedmens.com
108

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
vergeet je dat jij dan het gespreksonderwerp wordt van weer andere mensen die zich afvragen
of jij wel gelukkig kan zijn met die dure auto nu.
Zo is er een constante wisselwerking tussen de mensen die hen onderling feller beïnvloedt dan
we denken of willen. Mensen teren soms op andermans gebreken om ervan te kunnen profiteren.
Hoeveel bedrijven en instanties weten gewoon via onderzoek en dergelijke dat mensen zus en zo
reageren op hun producten! Ze gaan na in welke mate dat ze die gebreken van de modale mens
zodanig in de weegschaal kunnen gooien dat die voor hen kunnen werken. Je zou bijna zeggen
dat dit hun goed recht is, omdat ze op die manier handel moeten drijven en in de handel moet
en mag gelogen worden.
Volgens mij is de groep van mensen die door hun „gebrekkig‟ vermogen toegeven aan dit soort
dingen groter dan de andere categorie van de bevolking die bewust afstand neemt van de
invloeden van deze geslepen bedrijven. Ik profiteer er snel van om te zeggen dat op het internet
wemelt van bedrijven die van alles aanbieden! Je kan geen pagina bekijken of ze hebben wel iets
waarmee ze je kunnen paaien of verleiden om iets te kopen.
Ze benadrukken dikwijls het gebrek dat aan je plakt en bieden dan oplossingen waar je voor gaat
smelten. Uiteindelijk moet je wel meedraaien in die maatschappij, want anders word jij de
zonderling en dat wil je helemaal niet!
Ik blijf erbij dat het heel moeilijk gaat zijn in het begin om van die ellendige gebreken waar je zo
graag vanaf wilt zijn er het beste van moet zien te maken! Dat lijkt zo contradictorisch en
paradoxaal! Toch ben ik er zeker van dat mensen erin slagen om van hun gebreken het beste te
maken. Sommige mensen kunnen gewoon niet anders dan met hun invaliditeit leven, maar ze
zoeken wel manieren om hun situatie zo goed mogelijk te verbeteren.
Als je geestelijke problemen hebt, is dat natuurlijk anders. Je zit in de slop en weet niet meer
welke kant je nog kan opgaan. Je wordt van overal belaagd en voelt de aarde onder je grond
wegtrekken. Dan wordt het wel heel moeilijk om jezelf uit die put zien te halen. Enorm moeilijk.
Als je dan ook nog de indruk krijgt dat de andere mensen je hebben laten gaan, omdat er toch
niets aan te doen valt, dan wordt het leven wel heel zwaar.
Het leven op zich is dan één groot gebrek voor jou. Jij legt je erbij neer en kan niet meer voort!
Onafhankelijk van jouw slechte of heel erge situatie wil ik toch zeggen dat er altijd wel een
oplossing is voor je problemen en gebreken. Je denkt misschien aan de dood nu en dat is een
terechte opmerking. Wel, dan wordt het misschien wel tijd om dat eens te overwegen en
daadwerkelijk uit te voeren.
Ik ben de laatste persoon om zelfdoding te stimuleren als manier om een einde te maken aan je
problemen, maar als het leven zodanig op je afkomt dat je meer op een doodse dan op een
levendige manier met dat leven moet omgaan, dan wordt het tijd om hand in hand met de dood
mee te gaan. Om toe te geven aan je vergankelijkheid, in plaats van het leven dat je gekregen
hebt als een constante strijd te bekijken, waarbij jij toch het bijltje erbij gaat neerleggen.
Dan komen andere instanties en gevestigde orden zeggen dat je dit niet mag of kan doen, maar
zij zitten ook met hun problemen hoor! Zij handelen ook op een bijna protocollaire manier die
soms zo rigoureus en weinig menselijk is. Zij gaan jouw rekening niet betalen om de psychiatrie
in te gaan en voor de rest van het resterende leven je te zien schommelen op een stoel. Neen,
www.ikbeneengoedmens.com
109

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
voor die gevestigde orden is het van belang dat ze tegenover de mensheid en de media duidelijk
hun belangen geuit hebben.
Jammer genoeg helpt jou dat geen sikkepit voort. Jij moet uiteindelijk in het reine komen met
jezelf. Aan uitspraken als „je mag geen zelfmoord plegen‟ of „God duldt niet dat je het leven zelf
in de handen neemt‟ en nog dergelijke Bijbelse uitspraken heb jij op dit moment niets. Dat gaat
zelfs drastisch in tegen jouw levenservaring.
Ik merk bij mezelf dat ik een strenge houding neem tegenover die gevestigde orden misschien,
maar met alle respect wil ik benadrukken dat ik zelf ga voor een hoogst individuele aanpak van
het menselijk gebeuren in dit leven. Voor mij is het individu een belangrijk deel van het geheel,
maar blijft centraal! De beslissing die je dan als een dergelijk individu kan nemen, ondersteun ik
ook ten zeerste, omdat je diep binnenin weet wat het beste voor jou is.
Toch wil ik dit thema afsluiten met de woorden dat ik honderd procent kies voor mijn leven en
dat van anderen. Dat kunnen jammer genoeg niet alle mensen momenteel zeggen. Helemaal
niet. Velen liggen individueel overhoop met zichzelf en zoeken tevergeefs en misschien tijdens
hun hele leven naar de waarheid. En het is aan die mensen aan wie ik een boodschap wil
meegeven dat ze zich op individuele basis mogen en moeten bekijken. Uiteraard kunnen ze zich
optrekken of houden aan de geldende moraliteitsbeginselen en wettelijke reglementeringen. Die
dingen kunnen hen begeleiden naar hun zoektocht van die bewuste waarheid.
Toch mag dat moraal de mensen niet onderdrukken in hun beslissingen. Je kan wel zeggen dat
de mensen volwassen en vrij genoeg zijn om hierover na te denken, maar in het leven worden
we graag geleid door een soort hogere macht waaraan we ons graag optrekken. We zoeken een
houvast op een of andere manier. Het leven wordt iedereen wel eens te veel. We proberen de
gebreken te zien als een deel van onszelf dat we ons hele leven lang moeten meesleuren.
Mag ik je toch vragen om die gebreken eens volledig van je af te schudden en er afscheid van te
nemen op een onherroepelijke manier? Het gebrek knaagt al genoeg aan je. Nu ga jij ook nog
extra waarde toekennen aan dat gebrek waardoor het zich nog beter kan manifesteren. Dat lijkt
op provocatie. Het spreekt voor zich dat je een lichamelijk gebrek niet zo maar van je kan
afzetten.
Werk op een intelligente en rationele manier om die op geestelijk vlak wel van je af te zetten.
Zeg niet langer dat je iets niet kan. Zeg eerder dat je het eerst zult proberen. Als het dan nog
niet lukt, kun je er een wijze les uit leren voor de volgende keer. Ik ga weer niet vragen dat je zo
een saaie lijst moet opstellen van dingen die jij bij jezelf als gebrek moet vaststellen, maar het
zou handig zijn als je die zelfkennis tot je kon laten doordringen.
Laat desnoods iemand je helpen in je weg naar een verbetering van je eigen persoonlijkheid. Ga
er ook van uit dat elk menselijk individu met allerlei problemen zit. Dat moet je helpen om jouw
problemen op een andere manier te benaderen. Werken die dingen niet voor jou, ga dan op zoek
naar alternatieve methodes. Er is zo veel op de wereld! Ik kan me niet voorstellen dat je die
dingen niet ziet. Jawel, ik kan het me wel voorstellen. Ik heb het ook 37 jaar lang niet gezien!
Toch wens ik je veel geluk met je gebreken om te toveren tot kwaliteiten die van jou een
hoogstaand mens moeten maken. Ga er gewoon voor. Bedankt.
www.ikbeneengoedmens.com
110

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
75. Je leven als vrijgezel optimaliseren.
Momenteel oktober 2008 ben ik eigenlijk vrijgezel en ik heb me nog nooit zo gelukkig gevoeld.
Die uitspraak moet ik meteen tegenspreken, want ik denk dat ik nog gelukkiger zou zijn als ik
iemand had met wie ik mijn geluk zou kunnen delen.
Ik heb heel veel geleerd van mijn vorige relatie met E. Vooral dingen die ik niet meer mag doen
bij een eventuele nieuwe relatie. Dat kan ik jammer genoeg niet zeggen van mensen die telkens
weer dezelfde fouten maken van de ene relatie op de andere. Ik vind dat die mensen ook geen
relatie waard zijn, want ze zoeken op die manier meer in een andere persoon dan dat ze bij
zichzelf te rade gaan.
Ik ben blij dat ik niet meteen met iemand iets bewust begonnen ben na de relatiebreuk met E. Ik
kon wel terecht bij O, maar nu heb ik gemerkt dat zij me ook niet op vele vlakken ondersteunt en
dat we elkaar even gewoon niet aanvullen.
Ik maak geen tijd om erbij stil te staan dat ik vrijgezel ben. Ik geniet te veel van het leven en de
mensen die er deel van uitmaken. Ik hoop ook niet op een nieuwe relatie, want ik heb de lat voor
mezelf zeer hoog gelegd en gezegd dat ik enkel opensta voor ware, oprechte liefde, waarbij je
aan elkaar als voorwaarde stelt om gelukkiger te worden en vooral om zo veel mogelijk zichzelf
te kunnen zijn ook. En dat is een conditio sine qua non. Hoe streng het ook klinkt, maar het is
tegenover mezelf en dan vind ik dat ik gerust veeleisend mag zijn.
Als we dan jouw specifieke situatie als vrijgezel bekijken, veronderstel ik dat je een andere
achtergrond hebt. Je wilt ook even op je gemak en alleen zijn. Je komt er niet toe tijd te maken
om een partner te vinden. Je hebt tijd nodig om bij jezelf te rade te gaan. Het leven met iemand
anders is je gewoon niet gegund, vind je.
Je denkt: hoe kan iemand anders me nu gelukkig maken? Je bent te lang alleen om nu nog aan
een relatie te beginnen. Je houdt er sporadische relaties op na. Je weet niet meer hoe je met
iemand anders in je leven moet omgaan.
Je hebt te veel meegemaakt om je meteen in een nieuwe relatie te storten. De anderen vind je
niet opbouwend voor je persoonlijkheid.
Tal van redenen die je vrijgezel maken. In het leven heb je misschien niet altijd voor het kiezen,
maar ik heb geleerd dat je niet met de pakken mag blijven zitten en telkens blijven terugkijken
naar het verleden. Boek afsluiten en met een zwak hart naar de toekomst kijken, met een kleine
plaats voor de liefde die je voordien gekoesterd hebt. Dat is voor het leven.
Voorts moet je praktisch zien hoe je de dingen allemaal regelt. Als je de indruk hebt dat je het
bereikt hebt, is dat heel goed. Begin je pas aan je vrijgezellenleven, dan wens ik je het beste met
je plannen. Wees toch voldoende distinctief en ga niet gewoon onnodig mensen hun harten
breken, want dan verdien je niemand, en zeker jezelf niet. Sorry voor de laatste opmerking, maar
dat is mijn persoonlijke mening.
76. Jouw mening over alles in het leven. boven
Keer het en draai het zoals je wilt, maar iedereen heeft een mening. Zelfs geen mening is een fel
www.ikbeneengoedmens.com
111

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
geprononceerde vorm van een mening, vind ik persoonlijk.
Als je nagaat hoe je die mening gevormd hebt en hoe die zijn weg heeft gevonden naar je hart
en nieren, en hoe hevig die je wilt verdedigen, dan ben je goed bezig. Je geeft jezelf de kans om
te zien of jouw mening jou naar een hogere en betere ik leidt of dat hij je niets speciaals in het
leven brengt. Een mening kan iemand zodanig toegedaan zijn dat het pijnlijk wordt voor die
persoon om er afstand van te nemen of om iets toe te geven ten opzichte van iemand anders.
Je hebt een mening over alles en nog wat: de opvoeding van de kinderen. Je kleren. Andermans
kleren. Jouw auto en die van de buren. Kortweg alles wat empirisch waarneembaar is. Ook over
gedragingen van de mensen. Over iemands levenshouding. Over godsdiensten. Over
eetgewoonten. Over boeken. Over muziek. Over liedjes. Over volkeren. Over van alles en nog
wat. De voorbeelden zijn legio.
Als twee mensen met dezelfde mening samenkomen, dan kan er iets positiefs ontstaan. Bij
mensen met verschillende meningen conflicten. Een middenweg bereiken tussen die twee
uitersten vraagt soms een enorme inzet van beide partijen. Ik ken meer mensen die in conflicten
met elkaar leven dan op een vreedzame manier. Dikwijls ligt hun meningsverschil aan de basis
hiervan.
Beiden zijn overtuigd van hun eigen mening en zweren bij hoog en laag dat ze elk respectievelijk
gelijk hebben. Op zich hebben ze allebei ongelijk, want ze laten beiden hun trots de bovenhand
nemen en reageren bijna instinctief op de andere persoon zijn rode lap.
Voor mij mag iemand oprecht zijn eigen mening hebben, want dat getuigt van een sterke
ruggengraat. Echter, die zich geëigende mening mag geen barrière zijn voor verdere dialoog met
een andere waardevolle persoon, want dan is er niemand bij gebaat en zijn er zelfs meerdere
slachtoffers.
Als besluit zou ik willen zeggen dat het je siert om een mening te hebben, maar deel het op een
constructieve manier, in plaats van dat het je parten gaat spelen voor de rest van je leven met
die ene persoon of verschillende andere individuen. Jammer genoeg tieren dergelijke
meningsverschillen welig tussen verschillende familieleden, vrienden en kennissen. Neem
alstublieft relevante thema‟s als Ruzie bijleggen met familie, vrienden, buren... of Geloven in de
goedheid van de mensen ter hand om er iets mee te doen. Zorg voor een kentering in je manier
van mening vormen en ermee omgaan. Veel geluk ermee. Dat is mijn hartelijke mening.
Bedankt.
77. Je rol bepalen als individu binnen de wereldgemeenschap. boven
Enerzijds kan het je koud laten. Anderzijds kan je er zodanig betrokken raken dat je je eigen
identiteit verliest. Ook hier hanteer je weer best een weg tussen die beide in.
Als je weet dat je met zes miljard andere mensen en een ontelbaar aantal dieren deze wereld
deelt, dan is het soms moeilijk om je eigen ik terug te vinden.
Toch is dikwijls het tegenovergestelde waar: ondanks dat je met zo veel mensen op deze wereld
bent, ben je geneigd om je af te zonderen en op je eigen wereldje te gaan wonen. Vreemd toch.
Als je je hierdoor aangesproken voelt, dan is dit zeker geen verkeerde houding, maar wel een
bewuste keuze waarin ik je volledig steun, omdat ik zelf ook vroeger in zo een situatie gezeten
heb.
www.ikbeneengoedmens.com
112

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Het liefst van al ging ik zo laat mogelijk naar school en zo snel mogelijk naar huis bijvoorbeeld.
Mijn verlegenheid, mijn panische angst voor anderen en mijn grote impopulariteit hebben mijn
karakter langzaam maar zeker gevormd. Toch moet ik er wel bij zeggen dat ik bij het andere
geslacht niet zonder succes afkwam. Soms begreep ik het zelf niet goed. Ik moet beide factoren
toch wel eerlijk toegeven.
Dat was een korte persoonlijke intermezzo. Waar ik op aanstuur, is dat jij, zoals misschien
allemaal, een vaste plaats hebt in deze grote gemeenschap. Je kan er iets mee doen, of je erbij
neerleggen. De eerste actie vraagt innovatie, inzet en moed. De tweede een beetje laksheid. Voel
je zeker niet veroordeeld voor mijn woordgebruik, maar ik wil enkel duidelijk stellen dat voor de
goede dingen des levens dat je wel degelijk iets moet doen.
Ga er dan ook voor: wees meer dan ooit een deel van die wereldgemeenschap. Maak het grote
verschil als een klein individu. Leer van wat de groten je voorgedaan hebben. Zij zijn ook maar
mensen geweest die toiletpapier moesten gebruiken, om het spreekwoordelijk te zeggen.
Ik kan zeggen dat ik een stap zet in de goede richting van de wereldgemeenschap door me te
engageren in de mens en zijn gedragingen en nog zo veel andere aspecten die aan hem of haar
gebonden zijn. Ik zeg dat in alle bescheidenheid, maar ik durf het tegelijk te zeggen.
Tegelijk spreek ik mijn nederigheid aan en weet ik dat ik nooit misbruik wil maken van welke
situatie dan ook, ten opzichte van welk individu ook. Hopelijk is dat iets wat jij ook nu of
binnenkort voor jezelf kan uitmaken. Dat geeft een zalig gevoel. Ga hier ook voor. Dank je!
78. Lachen in je hart en om het zalige gevoel dat je krijgt. boven
Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik toon mijn plezier vanuit mijn hart naar buiten toe door
te lachen en mijn schouders lichtjes op te tillen. Ofwel wrijf ik de vingerkootjes tegen elkaar en
maak een gebaar dat ik iemand zo graag zou willen knuffelen.
Meestal is dat tegenover mezelf, maar op die manier krijg ik wel zo veel energie dat ik zo graag
klaar sta voor andere mensen.
Als je lacht, lacht je hart eigenlijk mee. Je zult zeggen of denken dat die al genoeg werkt, maar
geef het extra energie door je lach te vergroten. Daar is het voor gemaakt!
Profiteer van elke gelegenheid om die hartelijke lach te tonen. Het gaat in tegen veroudering, het
doet je hart sneller kloppen en je straalt naar de anderen toe.
Ikzelf kan niet snel andere mensen aan het lachen brengen of hen entertainen. Helemaal niet. Ik
vind het wel leuk om eens diep en hartelijk te kunnen lachen met de mooie dingen van de wereld
en zo vele dingen die er fout kunnen lopen door misverstanden, ongelukken, en nog zo veel
meer dingen.
Het is zelfs medisch bewezen dat lachen een heel goed en gezond effect heeft op het lichaam en
de geest.
Och, laat je glimlach niet ontnemen door naar mijn gezeur over lachen te lezen. Ga er gewoon
voor en lach in het leven! Je weet niet wat je ervoor terug krijgt.
www.ikbeneengoedmens.com
113

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
79. Leven volgens een regelmaat. boven
Of we nu willen of niet, we zijn genoodzaakt om binnen een plan van 24 uur ons aan te passen.
Ongeacht wat we doen, ongeacht wie we zijn, ongeacht waar we wonen. Dat ene
gemeenschappelijk element van mens zijn bindt ons allemaal.
We moeten allemaal ‟s morgens opstaan, ontbijten. ‟s Middags moeten we lunchen. En ‟s avonds
dineren. En alles wat er daarna en daarvoor gebeurt, proberen we ook via een vast patroon,
bijna automatisch, te laten verlopen.
Ons lichaam en onze geest hebben zich al sinds onze geboorte aangepast aan deze ingebakken
regelmaat. Onze ouders deden dan alle moeite om hun job, het gezinsleven en vrije tijd zo goed
mogelijk te combineren.
Dan komt de indeling van de school, het werk, de vakantie. Gewoon de alledaagse dingen die in
goede banen moeten geleid worden.
Wat dan jammer is natuurlijk, is dat de mensen zich zelfs niet meer bewust zijn van hun
regelmaat. Nadat ze thuis komen van het werk, is het een gevecht tegen de tijd om zichzelf en
de kinderen klaar te maken voor de volgende dag. Die zal er op zich niet veel anders uitzien,
maar moet wel een beetje voorbereid worden.
Vooral oudere mensen en heel jonge kinderen hebben dit strakke schema nodig, zodat ze een
houvast hebben aan de tijd. Jongeren en adolescenten die de tijd in een ander kader plaatsen,
kunnen fysiek en mentaal veel meer aan en wijken graag van die regelmaat af. Toch zijn zij ook
gebonden aan dingen zoals eten, slapen, zich wassen en andere dagdagelijkse dingen.
Ikzelf merk bij veel mensen op dat ze zich vasthouden aan regelmaat: op en tijd stond kijken
naar dat ene tv-programma. Zich klaar maken om samen te komen in clubverband. Uitgaan. Op
vakantie gaan. Gewoon er even tussenuit. Op restaurant gaan.
Het lijkt alsof die dingen de regelmaat misschien doorbreken, maar op lange termijn lijken ze
gewoon deel uit te maken van het regelmatige leven dat een mens bijna moet volgen, als hij de
strijd tegen de tijd niet wil verliezen of er onder door gaan.
Ga maar eens voor jezelf na welke regelmaat jij in je leven hebt en of je er niet een beetje slaaf
van geworden bent om het zo te zeggen. Je beseft zelfs niet meer welke dingen je allemaal doet
via je automatische piloot.
Een terdege besef van deze regelmaat helpt je om beter met jezelf en tijd om te gaan. Wijk
gerust af van je regelmaat en merk dat het andere deuren opent. Sta open voor nieuwe dingen.
Denk niet steeds in vaste patronen. Laat je niet altijd die statische dingen opdringen.
Blijf voor jezelf gaan en plaats je in een ruimer kader, zodat je ziet dat je meer vat krijgt op je
leven als een actief mens, met een regelmaat die je beter in de hand krijgt.
80. Doorzetten, zelfs als het je even helemaal niet meezit! boven
Dit is een heel moeilijk en tegelijkertijd uitdagend thema om in de praktijk toe te passen..
Het leven vergt veel energie en tijd van ons. We voelen ons soms verstikt en ondergedompeld in
dingen des levens die we soms nauwelijks de baas kunnen. En dan lijkt het alsof er dagen zijn
www.ikbeneengoedmens.com
114

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
waarbij we het ene voorval na het andere moeten doorstaan. Dat kunnen we doen op een
positieve manier of we gaan er onderdoor. Dat eerste vraagt veel inzet van ons, maar geeft een
bevrijdend gevoel. Dat tweede kun je sneller kiezen en je bent hierdoor ook sneller onderuit
gehaald.
Soms voelt het aan alsof het leven ons bij de keel grijpt en dat we niet verder meer kunnen. De
voorbeelden die ik aanhaal, mag je vanuit je eigen leven ruim aanvullen. De facturen die je moet
betalen, stapelen zich op. De kinderen en de rekening van school kan je nauwelijks bijhouden.
De gezondheid van je mama of papa gaat zienderogen achteruit. Je bent zelf ook niet goed bezig
door de stresssituatie. Op het werk draait het niet gelijk je wilt. De huisbaas zit je achterna met
de achterstallige huur.
Je blijft maar dromen van een beter leven, maar je uitzicht op een ander leven lijkt verder dan
ooit. De vakantie kan je niet plannen, want de zaken gingen niet zo goed dit jaar. Minder
cadeaus voor de kinderen, want het geld is op. Onverwachte kosten maken dat je moet
bijwerken. Je zoekt middelen om geld te verdienen. De relatie met je partner is wankel door deze
precaire omstandigheden.
Je huisdier geneest niet zo goed als gehoopt. Er is geen geld genoeg om die lekkende dakgoot te
laten herstellen. Je krijgt irrigatie en frustratie als je merkt dat je niet gelukkig bent. Bij je ouders
kan je ook niet terecht, want die wijzen je de deur uit. Die lange ruzie met je broer of zus speelt
je enorme parten. Die regenbui verknalt je dag gewoon! Dat eten van je partner smaakt gewoon
naar niets. Je kan zelden jezelf zijn in een relatie.
Het leven op zich is gewoon een zware en dure last! En dat bijna elke dag. Ik spreek niet voor
iedereen gelukkig. Uiteraard zijn er mensen die de „luxe‟ hebben om niet stil te hoeven staan bij
wat ze op tafel gaan zetten. Ik hoop dat dit de meerderheid van de bevolking zal zijn. Centraal
komt het erop aan dat je elke dag gesterkt wordt in je handelen, als je blijft doorzetten op
momenten dat je beseft dat het niet meer gaat. Toch ga je er soms ook aan ten onder en moet
je zelfs verzorging hebben, zodat je na een tijdje weer kan meedraaien.
Als tip kan ik je meegeven: neem afstand van de dingen. Begin te beseffen dat elke beweging en
handeling deel uitmaken van je eigenheid en sta er af en toe bij stil. Neem steeds minder dingen
voor evident aan. Laat die klassieke boosheid en irritatie niet tot je hart komen. Reageer niet
louter vanuit je automatisme. Durf eens anders te reageren en kijk wat het voor je oplevert. Val
ook niet telkens in dezelfde val van je eigen „verkeerd‟ reageren.
Ik heb zo een piekmoment in begin december 2008. Mijn gelukkig willen zijn wordt helemaal
verknald en uiteengereten door de mensen met wie ik het dichtst en vaakst sta. Constant wijzen
ze me erop dat ik niet meer bij maatschappij hoor. Dat ik ziek ben. Dat ik niet met mijn beide
voeten op de grond sta. Als ik hen dan vraag of de maatschappij zo goed is als dat ze denken,
dan krijg ik als antwoord dat de maatschappij is gelijk ze is!
Dat is tegenwoordig misschien ook jouw voor de hand liggende antwoord, maar besef goed dat
er altijd een alternatieve weg bewandeld kan worden. Je moet hem alleen weten te vinden. Ik
merk steeds meer dat ik mezelf isoleer door mijn persoonlijkheidsverandering. Voor mij is het
evident dat het een openbaring is, die ik altijd kan inzetten, als het leven me even moeilijk wordt.
Ik vind dat ik momenteel over een behoorlijk incasseringsvermogen beschik om zo vele dingen
die zogezegd mislopen en die ik nu wel zie en vroeger niet moet verwerken op mijn eigen. Ik kan
www.ikbeneengoedmens.com
115

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
wel eens bij één persoon momenteel terecht die me wat begrijpt, en die gezegd heeft dat ze in
mij zelfs een zielsverwant gevonden heeft.
Op zich kost het me niet veel moeite om van het leven te genieten, maar het zijn die ellendige
praktische dingen zoals huisvesting, kleding, eten en drinken die je weer naar beneden trekken
en zeggen dat je in een imperfecte wereld woont, waar veel dingen meer mislopen dan correct
zijn. Ik heb nu bijvoorbeeld enkel een kamer nodig waar ik aan mijn levenswerk kan bezig zijn in
een huis zo dicht mogelijk bij de kinderen, omdat ik niet meer welkom ben in het huis van weleer
waar ik vertoefde met de kinderen.
Zo merk ik ook dat mijn persoonlijkheidsverandering veel andere elementen in mijn leven en in
mijn gedachten wakker maken: op een ochtend stond ik op met de gedachte dat dit leven
misschien niet geschikt is voor mij. Het leven met mijn ex-vrouw, haar broer en de kinderen. Dan
moet ik consistent reageren en mijn gevolgen daaruit trekken. Ik heb intussen besloten om te
verhuizen, maar sommige dingen willen gewoon niet mee.
Dit thema is momenteel dus zeker op het lijf geschreven bij mij. Ik moet blijven doorzetten. Ik
voel op zich geen verdriet. Als ik mensen aanspreek, is dat op een spontane manier. Ik doe hier
en daar dingen waarmee ik de mensen direct kan helpen, zoals minimum de deur opendoen en
zo. Het zijn ook die dingen die me extra energie geven.
Anderzijds wil ik blijven voldoen aan wat de maatschappij voorschrijft: job, huis, wagen,
kinderen, … Tegelijkertijd vind ik dat ik die elementen al gehad heb en dat die me ook niet echt
gelukkig gemaakt hebben. Het is overduidelijk dat ik nu in een overgangsfase zit. Er moet
volgens mij in mijn leven nog iets vrij radicaals gebeuren, voordat ik er helemaal voor kan gaan.
Terugkrabbelen wil ik niet meer. Die situatie van voor mijn persoonlijkheidsverandering wil ik
nooit meer meemaken. Dat zou ik –zoals ik vaak schreef over slechteriken- zelf moeten beginnen
denken aan zelfmoord om hiermee de maatschappij een dienst te bewijzen. Nee, de tijd gaat
voor mij gewoon te traag, terwijl ik er tegelijkertijd niet genoeg heb. Het leven zit nu eenmaal vol
met teleurstellingen en tegenstellingen.
Als ik het toch allemaal zo goed kan uitleggen, hoe zou ik mezelf nu ertoe kunnen stimuleren om
volledig voor het leven te gaan? Wel, ik kan ervoor zorgen dat het geen doorzetten wordt, maar
actief leven. Op zich geef je maar een draai en een interpretatie aan die dingen die je
overkomen. Dat hangt af van jouw ingesteldheid, jouw leeftijd, jouw levenservaring en nog zo
veel meer andere factoren.
Denk ik dan bij mezelf dat er morgen nog een volgende dag komt waarbij ik niet weet waar ik ga
slapen, dan probeer ik na te gaan wat mijn opties zijn. Ik kan eraan denken om mijn opties meer
uit te breiden. Ik kan actiever op zoek gaan naar nog meer mogelijkheden om me ergens te
kunnen vestigen. Zonder dat ik de mensen het kwalijk neem die me zogezegd buitengezet
hebben, omdat ik ziek zou zijn.
De gedachte dat ik ze ooit ga vergeven en helpen primeert boven elk wraakgevoel of boze uiting
in woede. Het komt bij mij zelfs niet op om hen dat ooit echt kwalijk te nemen. Ze zijn nu gelijk
ze zijn en daar blijft het bij. Hun acties zeggen veel over hun houding, hun egoïsme en hun
beperkte visie op het leven en de zogezegde maatschappij.
Weet je wat me nu zou oppeppen? Wel, mensen die echt problemen hebben en die echt geld te
kort komen helpen! Dat zou me enorm stimuleren op dit ogenblik. Dat zou mijn levenswerk weer
www.ikbeneengoedmens.com
116

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
nieuw leven inblazen. Daardoor zou ik extra levenselixir en levensenergie krijgen. Ik ben de
laatste tijd te vaak teleurgesteld door mensen die of mijn uitnodiging om te gaan eten
weigerden, of gewoon mijn 20 euro voor hun vriendelijk woord!
Het is inderdaad makkelijker gezegd dan gedaan om te blijven doorzetten in het leven, ook als
het even helemaal niet meezit! Ook als je bijna op straat staat! Als je merkt dat je steeds meer
geïsoleerd geraakt in deze maatschappij. Ik dacht eraan dat ik veel gelukkiger zou zijn, als ik
mensen gelukkig kon maken met geld geven. In sommige supermarkten zie ik mensen die het
gewoon nodig hebben! Ze schreeuwen bijna om hulp en ik kan er momenteel niets aan doen.
Je zult denken dat het niet aan mij is om daar iets aan te doen, maar weet jij hoe blij ik
momenteel zou zijn, als iemand zich in mijn situatie zou plaatsen en mij opvangen op een
menselijke manier? Ik zou die overladen met geld en dankbaarheid. Jammer genoeg is dat nu
niet het geval. Ik moet er dus even door!
Jij zit misschien in een veel moeilijkere situatie dan dit en wees maar zeker dat heel veel mensen
gebukt gaan onder de zware dagelijkse druk van hun leven. Niemand ontsnapt eraan als mens.
Niemand. Behalve de rijken, zul je zeggen, maar nu durf ik wel het spreekwoord te gebruiken dat
geld niet altijd gelukkig maakt. Geluk vereist meer doorzettingsvermogen dan geld alleen. Geen
geld maakt je wel ongelukkig, maar veel geld maakt je niet altijd gelukkig. Zeker niet als je dat
geld tot in je grafkist wilt meenemen.
Voordat je in die grafkist terechtkomt, is het dus best dat je zo veel mogelijk doorzet en de
problemen en situaties niet meer als doorzetten beschouwt, maar eerder als een nieuwe
uitdaging van het leven. Meer een nieuw ingeslagen weg. Meer jouw eigen weg waarschijnlijk.
81. Vermoedelijke geniepigheid bij de andere ontdekken. boven
Hier ga ik nog heel wat dieper in op hoe geniepigheid zijn weg vindt bij andere mensen. In het
vorige gedeelte Geniepigheid ontdekken en oprechter omgaan met jezelf gingen we na voor elk
van ons hoe dit kleine addertje onze gedachtegang verstoorde. Aan de hand van talrijke
voorbeelden uit de dagelijkse context heb ik gepoogd om je te laten inzien dat je er heel veel
mee geconfronteerd wordt.
Nu komt er een moeilijker stuk: geniepigheid leren ontdekken bij anderen en er proberen iets
mee te doen. Zoals die geniepigheid bij jou heerst, is die aanwezig in alle mensen die je rondom
je hebt: vreemde mensen, familie, kinderen, winkelverkopers, telefonisten, stewards,
autobestuurders en nog zo veel mensen. Afhankelijk van de situatie gaat dat bij sommigen vaker
voorkomen dan bij anderen.
In het dagelijkse verkeer met de bijhorende stress ben ik er zeker van dat er dagelijks
geniepigheid ruim aan bod komt: Waarom draait die stomme gast naar links als hij zijn
rechterknipperlicht aan heeft! Waarom rijdt die vrouw nu niet door als het groen is? Waar heeft
die zijn rijbewijs gehaald? Die zou ik toch wel uit zijn auto willen sleuren hoor.
Zo blijft de lijst met voorbeelden groeien. Nu, die geniepigheid bij de anderen ontdekken kan je
best door je snel en zo goed mogelijk in de andere zijn plaats te zetten. En dat is absoluut niet
simpel. En zelfs als je ooit gelijk denkt te hebben, de andere zal dat nauwelijks of nooit willen
www.ikbeneengoedmens.com
117

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
toegeven! Een voorbeeld: je praat met iemand over je nieuwe auto. Je let op zijn lichaamstaal.
Je vraagt je af of hij interesse toont. Je probeert tekenen van jaloezie op te merken.
82. Geloven in de goedheid van de mens. boven
Wees er maar zeker van dat er een behoorlijk grote portie goedheid in de mens schuilt. Je moet
het alleen naar boven krijgen. Goedheid hoeft niet altijd in termen van geld geven, iets kopen,
iets doen of iets juist niet doen te zijn. Goedheid is simpelweg iemand die een normaal leven leidt
en die automatisch en bewust respect heeft voor iemand anders, het milieu, en alle aardse
dingen.
Wat bepaalt nu of je goedheid in je hebt of niet? Je staat er misschien niet meer bij stil, maar
zodra je iets goeds doet, haal je al je goedheid naar boven: je laat iemand voor aan de kassa. Je
staat je plaats in de bus aan een andere persoon af. Je neemt met plezier het werk van je collega
over. Je verzorgt meteen iemand die zich pijn gedaan heeft. Je raapt iets op dat gevallen is voor
iemand anders. Je helpt iemand met iets. Je maakt het ontbijt voor je geliefde klaar.
Iemand is vriendelijk tegenover jou. Een andere persoon helpt je de weg te vinden. In de kerk
neemt de pastoor de biecht af. In het stadhuis wenst de burgemeester je veel geluk bij je
huwelijk. Een eerlijke vinder geeft die gsm terug aan de eigenaar. Op de autoweg laat je iemand
graag voor. Je koopt iets van een liefdadigheidsorganisatie. Iemand lacht naar je, omdat je hem
of haar laat oversteken. Die slager geeft je een extra stukje vlees gratis. Je draagt iemand anders
zijn of haar zware boekentas.
Dat zijn volgens mij ook allemaal tekenen van goedheid tussen de mensen. Let wel op: hier is
een behoorlijk addertje onder het gras. Zoals ik al eerder aanhaalde, mag je niet van de
veronderstelling of verwachting uitgaan dat de anderen dat ooit bij jou hetzelfde of beter zullen
terug doen. Dat is misschien wel wat de maatschappij voorschrijft.
Echter, je maakt een psychische val voor jezelf als je een bepaalde verwachting in je goedheid
inbouwt. Dan verliest die goedheid ook heel veel van zijn kracht, om niet te zeggen alles. Ik durf
momenteel oktober 2008 te zeggen dat ik zo veel mogelijk goeds doe voor de mensen, zonder
zelfs te rekenen op een gering dankwoord. Als ik een dankwoord hoor, zeg ik dat ik het van harte
gedaan heb en geniet van het plezier dat ik de andere persoon gegund heb.
Als ik geen dankwoord hoor, denk ik rechtuit en zonder geniepigheid dat dit meer zegt over die
persoon zijn ingesteldheid en karakter dan over mij. Ik ben dan ook zeker niet zo rancuneus om
hem of haar te catalogiseren in de groep van „ondankbare‟ mensen, want dan ben ik voor mezelf
slecht bezig. De volgende keer zal ik ook zeker niet twijfelen om terug diezelfde persoon te gaan
helpen. Dat opent ooit misschien ook zijn ogen.
Laat goedheid in zijn authentieke vorm gelden. Laat de eerste letter „e‟ van goedheid weg en kijk
dan wat je krijgt! Misschien schuilt dat ook wel in je. Werk ermee. Dank je wel.
83. Meer dingen durven doen vanuit je hart. boven
www.ikbeneengoedmens.com
118

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Dit lijkt misschien een bijzonder vreemd thema, maar ik heb dit bewust erbij genomen, omdat ik
merkte dat ik geleidelijk aan steeds meer dingen durfde, sinds ik het heb leren doen vanuit mijn
hart.
Op zich ben ik altijd een introvert iemand geweest. Zelfs in mijn familiekring had ik problemen
om mezelf te zijn. Dat lag waarschijnlijk aan mijn „andere‟ afkomst, waardoor ik me te veel heb
laten leiden. Er zijn tijden geweest dat ik me in deze Europese contreien me niet altijd op mijn
gemak voelde. Maar nadien besefte ik dat iedereen wel eens labiel is, of hij nu hier geboren is of
niet.
Nog niet zo lang geleden begon ik mezelf en andere mensen als volwaardig mens te beschouwen
en kwam ik ook tot het principe van gelijkschakeling van de mensen. Hierbij ga ik vanuit dat
iedereen gelijkwaardigheid verdient van mij, ongeacht andere fysieke kenmerken, andere
standpunten of wat voor verscheidenheid dan ook. Het is ook die variatie van volwaardige
mensen die me steeds meer heeft geleerd en waaruit ik nog mijn leven lang wil blijven leren.
Wat heeft durven dan dus met je hart te maken? Wel, als je hart spreekt, dan weet je gewoon
dat het goed is. Ik spreek mensen gemakkelijk aan. Vriendelijk goedendag zeggen kost me geen
moeite meer. Ruzies bijleggen of gewoon geen meer maken staat ook op mijn prioriteitenlijst.
Niet bang zijn voor anderen hun reactie. De anderen respecteren zoals ze zijn.
Mijn spontaniteit de vrije loop laten bij de mensen en tegenover mezelf. Veel minder geniepige
gedachten of bijna geen koesteren, wat me enorm veranderd heeft. Meer rust inbouwen in mijn
gedachten om ruimte te maken voor innovatieve ideeën en uitdagingen.
Onlangs oktober 2008 kreeg ik nog de opmerking die me nog meer energie gaf: dat ik het
zonnetje in huis was tijdens een feestje met 30 mensen. Voor mij leek het allemaal zo evident en
normaal. Ik had zelfs niet gehoopt of verwacht dat ik zo een positieve, hartverwarmende
opmerking zou krijgen.
Ik doe alles vanuit het hart. Ook afscheid nemen van mensen bij wie ik merk dat ze me meer
energie kosten dan dat ze me geven. Ik respecteer de mensen in wie ik nog veel valsheid en
geniepigheid waarneem, omdat ze zichzelf zijn en niet de intentie hebben om aan zichzelf te
werken. Ik blijf hen waarderen voor wie ze zijn en wat ze voor mij betekenen of betekend
hebben.
Toch durf ik tegelijk afstand te nemen van diezelfde mensen, omdat ik merk dat het op een of
andere manier niet klikt. Ik veroordeel ze misschien te snel voor hun „normaal‟ gedrag, terwijl dat
zij vinden dat ik niet handel zoals de maatschappij het voorschrijft.
84. In het reine komen met jezelf. boven
Hier ben je aan een thema gekomen dat veel van de andere kort kan samenvatten. Wat stel je
nu uiteindelijk als individu voor? Met je beperkingen, gebreken, kwaliteiten, goede en slechte
eigenschappen.
Ondanks dat je misschien aan jezelf aan het werken bent, blijft de wereld gewoon doordraaien
als anders. Toch is er iets essentieels veranderd in je houding: je ziet de wereld anders. Je staat
anders tegenover jezelf. Je stelt bewust vragen over dingen des levens. Je komt in aanraking met
jezelf. Je gunt de anderen de kans om jou anders te mogen benaderen.
www.ikbeneengoedmens.com
119

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Dan is de tijd gekomen als tussenfase om na te gaan hoe je met jezelf als volwaardig mens leeft.
Wat zijn je prioriteiten geworden? Welke veranderingen merk je in jezelf? Hoe zien anderen jou
intussen? Waar hecht je nu meer belang aan dan vroeger? Ben je gaan nadenken over je reacties
en je boosheid? Hebben bepaalde thema‟s jou toch aangesproken of helemaal niet?
Op die manier stapelen de vragen zich nog meer op en vind je jezelf misschien niet meer terug
tussen de antwoorden. Wel, dan neem je even gas terug en stel je de dingen uit zoals jij dat wilt.
Laat andere dingen niet te veel jouw levenslot bepalen. Je hoeft ook niet drastisch te gaan doen
en naar het buitenland te verhuizen of zo, maar als je hart dat inboezemt, moet je er je verstand
tegenover plaatsen en een gebalanceerde beslissing nemen.
Kom in ieder geval in het reine met jezelf. Ik schrijf bewust niet „probeer in het reine te komen‟.
Dat proberen heb ik ook lang geleden uit mijn woordenboek geschrapt. Doe het gewoon. Maak
voor jezelf uit wat je voor jezelf kan betekenen en zeker voor de mensen rondom je en de
maatschappij in het algemeen. Haal gewoon die onuitputtelijke energie uit jezelf en besef dat je
nog meer energie krijgt als je veel energie steekt in je verwezenlijking om andere mensen
gelukkig te maken bijvoorbeeld.
85. Liefdevoller omgaan met je medemens. boven
Respectvoller en liefdevoller. Gewoon liever en hartelijker. Er kunnen niet genoeg thema‟s
besteed worden aan deze mooie woorden.
Je moet je eens de vraag stellen: wat houdt liefdevol omgaan in? Wel, laten we zeggen niet
hatelijk of geniepig of vals of gemeen. Als je dat al doet, is dat al een eerste stap naar een
liefdevolle omgang met anderen. Uiteraard sluit dit sterk aan bij thema‟s als Leren anderen
helpen en Andere mensen gelukkig maken. Het hoeven geen grote acties te zijn of grote
woorden of grote wat dan ook. Ik verwijs hiervoor ook graag naar het thema Kleine tips om
dagelijks te doen.
Wijk maar eens af van wat de maatschappij je voorschrijft. De maatschappij schrijft misschien
voor dat je voor jezelf moet kunnen zorgen en de anderen zo veel mogelijk met rust moet laten.
Neen, sla de andere richting in en volg je intuïtie zonder valsheid en zeker zonder slechte
intenties. Als je je liefdevol opstelt, en die andere persoon heeft daar geen boodschap aan, dan
zegt dat meer over die persoon dan over jou, jij die vanuit je hart gehandeld heeft. Leer eruit,
maar geef niet op. Blijf investeren in je goedheid.
Op een dag vroeg ik aan iemand of het tegenwoordig nog normaal is als je stopt bij iemand die
pech heeft onderweg. Ze zei rechtuit: neen, dat doe je niet! Ik was niet zozeer teleurgesteld in
die persoon maar in de algemene tendens die bij de mensen heerst om enkel liefdevol om te
gaan met personen die je kent of familieleden. Dat vind ik op zich niet meer correct. Voor mij is
eind augustus 2008 iets tot me doorgedrongen dat ik gelijkschakeling van de mensen noem. Dat
houdt in dat je alle mensen op een gelijkwaardige manier gaat behandelen. Dat klinkt heel
banaal en egoïstisch, maar het vergt tegelijkertijd een enorme inspanning van je om die stap te
zetten.
www.ikbeneengoedmens.com
120

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Je hoeft niet langer je liefde te doseren. Iedereen krijgt van jou een welverdiende aandacht.
Iedereen is belangrijk voor jou. Vijanden tellen niet meer voor jou. Je leeft op een meer
vergevingsgezinde manier met jezelf en dat opent de deur naar de anderen en zeker naar jezelf
toe. Je staat klaar om voor de anderen in de bres te springen, zoals jij ook hoopt dat de andere
dat voor jou zou doen.
Kun je je voorstellen dat je ooit al die liefde die je aan al die mensen gegeven hebt in een
hartelijke vorm terugkrijgt! Dan word je beslist omvergeblazen. Jij gaf het in porties op alle
mogelijke liefdevolle manier en nu merk je eindelijk dat het de andere iets opgeleverd heeft. Let
op: dit is wel hypothetisch. Het kan zijn dat niemand ooit je liefdevolle benadering in dank zal
afnemen. Mensen leven nu eenmaal in een steeds evoluerende maatschappij en moeten steeds
sneller meedraaien in de nog snellere evolutie van het dagelijkse leven.
Jammer genoeg zijn de mensen door hun automatisme, regelmaat, systeem en structuur
vervallen in een bepaalde gemoedstoestand die ze jammer genoeg hun hele leven meesleuren.
Toch zijn ze verbaasd als een ander iets doet wat zij ook altijd hadden willen doen: gewoon
iemand bijstaan of helpen. Kleine dingen doen die anderen niet zouden doen, zoals simpelweg
papier of afval van de grond rapen en in de vuilnisbak gooien. Oké, dat staat niet en je durft
misschien niet goed voor het oordeel van de ander. Maar oordeel jezelf zeker niet, alstublieft!
Geef jezelf de kans om eens echt jezelf te zijn, zodat het je veel minder moeite gaat kosten om
naar anderen op een liefdevollere manier toe te stappen.
Het is nu begin november 2008 en ik loop met het idee om ooit mensen op te trommelen om de
straten proper te maken en vooral proper te houden. Als ik zie hoe de wereld soms vervuild
wordt door blikjes langs de straat, afval in de bossen, vuiligheid op vijf meter van een vuilnisbak,
dan bloedt mijn hart als het ware. Als je weet dat je kinderen of andere nazaten diezelfde wereld
later moeten bewonen, hoop ik dat het tot je doordringt dat het vijf voor twaalf is. Wat jij er
concreet aan doet, weet ik niet, maar ik droom er echt van om ooit zo veel mogelijk mensen te
laten inzien dat de wereld een zo veel mooiere plaats zou zijn als we ze properder hielden.
Trek gerust je schouders op. Zeg maar dat het je geen barst kan schelen. Reclameer maar dat je
al genoeg betaalt om de straten proper te houden. Dat is allemaal je goed recht. Daar kan ik
maar weinig tegen inbrengen als individu. Hopelijk knaagt het gevoel je ooit dat je toch niet echt
goed bezig bent. Dat je dan toch gaat beseffen dat je niet goed bezig bent. Neem er hier maar
gerust de tijd voor als jij dat wilt.
Langs de andere kant: geef tegenover jezelf als eerste toe dat het zeker geen gemakkelijke
opdracht zal zijn om de mensen op een liefdevollere manier te benaderen. Van sommigen zul je
zeggen dat ze het niet waard zijn. Voor nog anderen wil je zelfs niet de tijd voor nemen. Nog
anderen tellen zelfs niet in je leven. Wat zou je dan een reden geven om een doodvreemde op
een liefdevolle manier te benaderen! Die doet dat ook niet bij jou. Je hebt volledig gelijk.
Echter, op die manier laat je je sterke persoonlijkheid afhangen van een andere persoon. Je
beperkt je inzicht en zet een stop op je groei als volwaardige persoon. Wees alstublieft niet
tevreden met de mens die in je schuilt en die je dag in dag uit vergezelt. Zet een stap in de
wereld. Stap naar de mensen toe. Misschien zijn ze ook bezig met die voorzichtige stap naar jou
te zetten. Zorg voor die klik! Kijk of je als een puzzelstuk in elkaar past. Dat zou zo veel mooier
zijn dan weer eens je stress de voorrang te geven en je inslecht te voelen!
www.ikbeneengoedmens.com
121

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Ervaar. Voel. Geef. Stap naar een ander toe. Wees er voor de ander. Zorg dat de ander merkt
dat je er bent voor hem of haar. Door die stappen naar een ander te stappen op een liefdevolle
manier ga je gegarandeerd merken dat je eigenlijk veel dichter bij jezelf gaat komen! En dat is
uiteindelijk wat telt om nog meer die richting te blijven inslaan en te genieten van wat de
mensen in jou zien: een volwaardige mens die de anderen liefdevol benadert.
86. De zuivere gedachten van je geest ervaren. boven
Dit is gegarandeerd een langdurig proces en volgens mij maar toegankelijk voor weinigen. Als ik
zeg dat ik dit ooit ervaren heb, dan roept dat misschien vragen bij jou op. Terecht.
Tot nu toe heb ik ook altijd een sceptische houding gehad als het op geestelijke beleving
aankwam. Hieraan kwam voor mij althans een verandering nadat ik doordrenkt geraakte van
bepaalde zeer positieve elementen in het leven.
Ik wil zeker niet nog vager overkomen dan het al in je denken is, maar het is een gevoel dat je
moet ervaren. Je kan een gevoel delen van samen dezelfde koffie of thee drinken. Toch is dat
maar een tijdelijk gevoel.
De ervaring van een zuivere gedachte is zodanig waardevol dat ik het ga toelichten aan de hand
van simpele voorbeelden. Als ik ‟s morgens wakker word, dan is mijn geest gewoon rustig. Ik lig
niet meer te piekeren. Ik ben niet bang voor de dag die gaat komen. De verveling gaat voor mij
de lucht in! Ik zet mijn geest meteen open voor nieuwe dingen.
Alle mogelijke ideeën en opmerkingen filter ik en waardeer ik om eruit te kunnen leren.
Geniepigheid kent de weg naar mijn hart niet meer. Ik krijg opmerking dat ik ‟s morgens niet zo
vrolijk moet zijn. Aan de ontbijttafel zit ik te denken hoe ik goed kan doen. De zonnestralen laat
ik graag tot mij doordringen. Elke hap van mijn ontbijt smaakt me.
Ik voel aan dat de hond me graag heeft en wil geaaid worden. Het kan ook zijn dat hij gewoon
honger heeft en dringend eten wil! Ik plan niet hoe ik mijn geest ga tevreden stellen in de loop
van de dag. Mijn tijd neem ik voor dingen zoals ze komen. Ik ben geen slaaf meer van de tijd
zoals voordien.
Dingen die ik doe, zoals kleren opvouwen of de kamer netjes maken, gaan vanzelf bijna. Ik heb
het gevoel dat ik bijna als een marionet functioneer voor een hoger doel of van een hoger
iemand. Het lijkt alsof elke beweging en actie gecoördineerd is. Ik geniet van de dingen die ik
enorm waardeer. Tegelijk besef ik dat er ooit een dag gaat zijn dat ik er zonder moet stellen,
maar dat ik daardoor niet minder gelukkig ga zijn.
Ik hoop dat het je steeds abstracter wordt en zeker niet concreter. Ja, je leest het goed. Ik vind
dat de hedendaagse maatschappij je echt onder tijdsdruk zet. Of beter gezegd: je moet mee met
de tijd en de maatschappij want anders val je uit de boot.
Hierdoor wordt het praktisch onmogelijk om bovenstaande elementen zelf in je geest te ervaren.
We zijn geconditioneerd in ons denken. We willen zo veel mogelijk in zo kort mogelijke tijd.
Daarom ben ik ook niet verbaasd dat het je allemaal maar bizar lijkt.
Ik kan zeggen dat ik beide gevoelens meegemaakt en dat ik het tweede gevoel verkies, zolang
dat ik die keuze psychisch bewust kan maken. Voordat jij dat kan doen, kan het misschien lang
duren of juist heel snel gaan. Besef toch wel goed dat je ook eens die andere gedachten in je tijd
www.ikbeneengoedmens.com
122

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
en aandacht moet geven. Je bent zo gewend om volgens een bepaald patroon te denken. Steeds
dezelfde weg in te slaan. Altijd te kiezen voor dezelfde oplossing.
Ga alstublieft niet van die redenering uit dat „omdat je het al zo lang doet, dat het dan wel goed
zal zijn‟. Echt niet. Als je natuurlijk jezelf 100 % ten dienste van de anderen stelt, dan kan ik je
enkel aanmoedigen om verder te doen zoals je altijd bezig geweest bent. Daarentegen, als je
denkt iets nooit op een andere manier te kunnen doen dan jouw manier, dan wordt het toch tijd
om die houding van je een beetje te relativeren en te herbekijken. Gewoon de zuiverheid aan je
gedachten geven en zien hoe veel meer waarde die gedachten krijgen. Juist en alleen al omdat
je een poging onderneemt om jezelf toegankelijk te maken tot je eigen geest en je denkwereld.
87. Genieten van het geluk om te kunnen delen. boven
Dit thema staat in schril contrast met de topic Egoïsme in de hand houden. Hier ga je namelijk
voor om je egoïsme te isoleren en je werkelijk goede hart te tonen door te delen met anderen.
Weet wel: delen blijkt tegenwoordig bijna niet meer nodig, want iedereen heeft een bepaald
levensstandaard bereikt en pakt er graag mee uit. Hij of zij zal zich dan zeker verbouwereerd of
beledigd voelen als je afkomt met iets willen delen met die persoon.
Delen kun je daarom beter in een ruimer perspectief kaderen: stel dat je je kostbare tijd met
iemand wilt delen door hem of haar te gaan helpen. Je egoïsme mag ontploffen. Jij legt je werk
neer, vindt dat de andere even jou kan gebruiken en beslist om meteen te gaan helpen. Op een
onvoorwaardelijke manier, want als je verwachtingen of voorwaarden of geld gaat koppelen aan
jouw daden, dan verliezen ze veel van hun goedheid.
Ik weet en besef dat deze houding zo westers is dat ze zelfs niet meer als normaal wordt
beschouwd, omdat we weer door de mantel van automatisme enkel onze eigen problemen zien
en die alleen willen aanpakken. Die andere moet dat ook maar zo doen.
Toch was ik zelf blij toen ik op een dag zag dat er een hoop kiezels bij de buurman lag en dat ik
geen moment twijfelde om hem meteen te gaan helpen. Zijn verbazing was ook groot toen ik dat
voorstelde, omdat zoiets niet meer vaak of veel voorkomt, veronderstel ik. Ik zou zeker willen dat
je me tegensprak, want dan ben jij als individu wel goed bezig.
Ik heb het hier zeker niet over zelfverloochening, waarbij je jezelf achteruit stelt ten opzichte van
de belangen van een andere. Helemaal niet. Toch kan je met een zekere hartelijkheid en
welwillendheid ervoor kiezen om je geluk en nog zo veel andere dingen in je leven met anderen
te delen, waardoor hetgeen dat je deelt nog een krachtigere waarde krijgt.
Ik schaamde me op een dag dat ik iets niet wilde delen met de kinderen. O had Indisch eten
vanuit een dito restaurant meegebracht en ik was er zo op uit dat ik alles deed om het niet met
de kinderen te hoeven delen. Ik liet het langer in de magnetron staan, terwijl de kinderen iets
anders aan het eten waren. Ik zei dat het zogezegd te pikant of niet lekker was. Alle redenen
waren goed om te zorgen dat ik alles voor mij had.
Als ik aan dit simpele voorbeeld terugdenk, ben ik blij dat ik er achteraf bij stilgestaan heb en ook
besloten heb om dat nooit meer te doen. Op het moment zelf dat je iets niet wilt delen, sta je
daar zelfs niet bij stil, omdat je bezig bent zo veel mogelijk naar je toe te trekken. In mijn
persoonlijk geval kon ik zeggen: ik heb wel geld om ‟s anderendaags gewoon dat je uitgebreid te
www.ikbeneengoedmens.com
123

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
gaan eten bij de Indiër. Toch siert het je enorm als je op die momenten waarbij je aanvoelt dat
je egoïsme de overhand krijgt, dat je dan bewust en hartelijk kiest om juist wel te delen. Ervaar
dat gevoel, doe het vanuit je hart en dan komt de rest vanzelf.
Ik ben ook blij dat ik al die dingen met je kan delen nu, al heb je er wel of niet zo veel aan. Soms
heb ik nog op mijn werk dat ik bepaalde dingen gewoon zoals tips en trucs voor mezelf wil
houden. Enerzijds omdat ik de snelste wilde zijn, en anderzijds omdat ik te verlegen was en bang
was dat ik met gelach zou onthaald worden. Op dit ogenblik oktober 2008 gaat het me veel beter
af. Gewoon delen en het gevoel ervaren. Ga ervoor. Dank je wel.
88. Egoïsme in de hand houden. boven
Klopt de uitdrukking wel: wie een ander verwijt dat die egoïstisch is, is zelf een grote egoïst? Of
ze nu waar is of niet, maar ik ben zelf ook vrij egoïstisch geweest: op materiële dingen, geld,
emoties en nog zo veel andere dingen.
Wat maakt een mens egoïstisch? Is een mens niet gemaakt om zo te zijn? Is dat geen soort van
overlevingsdrang?
Uiteraard is niet iedereen zo, maar als het erop aankomt, proberen we vaak en snel ons eigen
hachje te redden en gaan we voor het grootste stuk van de taart. Je ziet dagelijks in de praktijk
hoe mensen erop uit zijn om het meeste van de wereld voor zich te willen hebben.
Op de snelweg verdringen ze zich voor een eerste plaats om ergens gehaast aan te komen. Je
stelt zo veel mogelijke voorwaarden zodat je je niet „afgezet‟ voelt na een verkoop. Je wilt echt
het grootste stuk van die lekkere taart. Jouw huwelijk is het belangrijkste en de rest moet wijken.
Jouw plannen komen op de eerste plaats. Jouw mening telt voor die van de andere. Jouw werk is
het beste.
Dit zijn misschien vage voorbeelden, maar ze weerspiegelen wel onze innerlijke drang om zo veel
mogelijk goed te zorgen voor onszelf. Vooral kinderen zijn daar een uitstekend voorbeeld van.
Het leuke daaraan is dat ze het uit spontaniteit en onwetendheid doen. Volwassenen doen het
bewust en geniepig. Ik wil zeker niet alles en iedereen over dezelfde kam scheren, maar we
willen vanuit ons hart voor onszelf de grootste wagen, het mooiste huis, de best verzorgde tuin,
de liefste kinderen.
Hierdoor zien we zelfs niet dat de anderen eigenlijk ook op eenzelfde manier denken. We zijn
inderdaad weer in dat automatisme vervallen, dat ons leven min of meer bepaalt.
Als je dan kan aanhalen dat je toch voor je kinderen zorgt, voor je ouders op latere leeftijd, dat
je een vakantiekindje hebt, dat je samenwerkt om het milieu te helpen en nog zo veel van die
goede dingen, kun je en mag je ook aanhalen dat je niet egoïstisch ingesteld bent.
Toch moet je proberen om op zo veel mogelijke vlakken je egoïsme te benaderen en er iets mee
te doen. Hoe dat je dat doet, kan je misschien zelf leren. Ik hoop dat mijn vragenlijst je ogen een
beetje openen voor dit thema.
89. Jezelf onttrekken aan de huidige, minder goede situatie. boven
www.ikbeneengoedmens.com
124

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Dit is een rechtstreekse oproep naar jou en je hart. Aan de hand van de vragenlijst kan je voor
jezelf nagaan wat jouw huidige situatie met je doet en hoe je ermee omgaat.
Als je instinctief of vanuit je hart aanvoelt dat dit thema jou aanspreekt, dan moet je er echt iets
mee doen, voor jezelf en ook voor alles wat in je leven gebeurt.
Ik ga ervan uit dat je momenteel in een situatie zit waarbij je een niet zo goed en zelfs slecht
gevoel hebt. Enerzijds heb je je erbij neergelegd en heb je bij jezelf gezegd dat er te veel op het
spel staat, als je je eigen zin nu ineens zou gaan doordrijven. Dat begrijp ik heel goed en ik weet
ook dat het niet altijd simpel is om iets meteen aan je huidige situatie te doen, waarbij je je een
beetje gevangen voelt.
Anderzijds moet je ook beseffen dat jouw recht op een goed leven even groot is als die van de
persoon of situatie waardoor je jezelf ongelukkig voelt. Er kunnen onnoemelijk veel elementen je
binden aan een persoon of een situatie: Je bent financieel afhankelijk van iemand. Je hebt
kinderen met iemand en je wilt die nooit in gevaar brengen. Je hebt je partner altijd zo gekend
en je hebt je erbij neergelegd. Je weet zogezegd dat jouw leven zo is uitgestippeld. Je probeert
toch het beste van de situatie te maken.
Je denkt dat er diep vanbinnen bij je partner toch een goed iemand schuilt. Je bent bang om
alleen te komen staan. Je vreest het oordeel van anderen. De reactie van je partner heeft je
verlamd sinds jaren.
Tegelijk wil ik ook een oproep doen aan de persoon die zich betrokken voelt als iemand die een
dergelijke situatie al dan niet bewust in de hand heeft. De persoon die het leven van een andere
probeert te bepalen, bedoel ik. Ook jij kan hieraan meewerken en je persoonlijkheid een
positieve wending geven. Ook jij zit met die onzekerheid en gebrek aan standvastigheid in je
leven.
Je kan gaan voor een andere benadering van jouw partner: meer met vertrouwen, hartelijker,
opener, respectvoller, minder agressief, meer gelukkig makend, verdraagzamer, liever, oprechter,
vriendelijker. Je gaat dan een verandering merken bij jezelf en je gaat jezelf en de andere
persoon de kans geven om dichter bij elkaar te komen op een veel mindere voorwaardelijke
manier.
Dit is maar één van de aspecten van een relatie met iemand. Wees jezelf maar doe al het
mogelijke om de andere persoon zichzelf te laten zijn. Dat maakt jou groots en de andere
persoon gaat jou op een volwaardige manier respecteren. Nu is het een respect dat
afgedwongen wordt op een bijna onmenselijke manier. Besef dat die andere persoon zich daarbij
neergelegd heeft, omdat jij bent zoals je bent.
Als besluit zou ik graag beide partijen meegeven dat het niet simpel is om dingen tegenover
elkaar toe te geven, en zeker niet als je zo lang op eenzelfde manier met elkaar samenleeft. Het
komt er simpelweg op neer dat je elkaar de kans moet geven om jezelf te zijn en je te ontplooien
als volwaardige persoon binnen een relatie, zonder geniepigheid en op een onvoorwaardelijke
manier. Dat maakt van jullie beiden betere en later nog oprecht gelukkigere mensen.
90. Dankbaarheid tonen naar de anderen toe. boven
www.ikbeneengoedmens.com
125

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Jammer genoeg valt het me steeds meer op dat mensen niet meer geneigd om het woord „dank
je wel‟ in al zijn mogelijke variaties te bezigen. De betekenis ervan is zo vervlakt omdat we het
dagelijks in onze automatisme gebruiken en er soms zelfs niet meer bij stil staan wat we er
eigenlijk mee bedoelen.
De andere persoon verwacht misschien ook maar van jou om die ene uitdrukking te horen, maar
o wee als je eens een slecht humeur hebt en je vergeet dat woord te gebruiken. Dan ben je
meteen gecategoriseerd bij de onvriendelijke mensen die zelfs geen dank je meer kunnen
zeggen.
Ik wil nu niet beweren dat jij ook niet die intensiteit van dankbaarheid altijd of vaak in je
woorden legt, maar zelf wil ik het graag even uit de doeken doen, omdat ik vind dat je hart moet
laat spreken als het op dankbaarheid aankomt.
Dagelijks gebruiken we deze uitdrukking. Bij de bakker, de slager, de verpleegster, dokter,
telefoniste, ... Bij alle mogelijke contacten tussen de mensen om het kort te houden.
De vraag is: ervaren we ook voldoende in ons hart wat die persoon tegenover ons gedaan heeft
voor ons? Uiteraard hoor ik je opmerken: waarom moet ik nu zoiets ervaren, zeg! Ik heb toch
ook betaald voor iets dat ik gekocht heb en beleefd dank je gezegd.
Dat is inderdaad waar, maar op dat moment vallen we terug in onze automatisme van iets
kopen, betalen, bedanken. En dat stel ik juist in vraag. Ik wil weten wat het jou echt doet dat die
persoon iets voor jou gedaan heeft. Of veronderstel je maar dat het zo is, omdat je hem of haar
betaald hebt?
Nu, ik wil niet te vaag en te zagerig overkomen. Toch wil ik enkele voorbeelden aanhalen waarbij
ik mijn echte dankbaarheid wilde tonen. Toen ik rond half negen ‟s avonds bij de kapper
wegging, kreeg ik in de auto de gedachte om de kapper bloemen te brengen voor zijn
oprechtheid en vriendelijkheid. Dan dacht ik tegelijk dat ik hem toch betaald had voor een dienst
en dat het daar maar bij moest blijven. Ik heb het uiteindelijk niet gedaan, omdat het niet
„hoorde‟.
Een andere keer heb ik wel een potje bloemen gebracht. Een secretaresse van een school in
Mechelen was zo vriendelijk tegen me dat ik haar ‟s anderendaags een presentje bracht. Ze zei
dat het toch maar normaal is dat ze zo vriendelijk en lief was. Ik zei van niet, maar wel dat ik het
heel fijn vond dat ze me zo spontaan hielp met te zeggen waar de wc was en verder nog
vriendelijk te kletsen. Dat gaf mij ook een heel fijn gevoel en op die manier heb ik haar mijn
echte dankbaarheid getoond, zonder verdere bijbedoelingen.
Nog een andere keer kreeg ik een serieuze veeg uit de pan en niet veel dankbaarheid, omdat ik
iets kleins stukgemaakt had in iemand zijn tuin. Die persoon was daar niet over te spreken. Ze
zei dat ik had moeten zeggen dat ik iets stuk gemaakt had. Als ik dan daarop antwoordde dat ik
toch ook het gras gemaaid had, zei ze vanuit bijna een bittere haat dat ze dat niet gevraagd had!
Ik liet haar in haar waardigheid en zei dat ik nog andere dingen in het huis moest doen. En dan
groeide haar haat door de opmerking: ga je nu die douche maken of ook kapot maken? Zonder
boos te worden, ben ik er gewoon aan begonnen.
Daarna kwam ze gelukkig bij mij en zei dat ik me tenminste moest verontschuldigen. Dat wat ik
definieerde als „iets kleins‟ was voor haar van emotionele waarde, en vandaar haar reactie. Ik zei
www.ikbeneengoedmens.com
126

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
toen oprecht dat het me speet en toen werd meteen alles bijgelegd. Dat was een heel wijze les
voor mij, althans. Op het einde van de avond zei ze wel dat ze niet wist hoe ze haar
dankbaarheid moest tonen en daarmee was alles helemaal vergeten en vergeven.
Uiteraard gebeuren dergelijke dingen vaak genoeg tussen mensen, maar het kan geen kwaad om
je echte dankbaarheid voor het kleinste dat je krijgt of dat iemand voor je doet op een oprechte
manier te tonen. Mensen voelen zich bijna op hun ongemak soms om dat ene woord over hun
lippen te krijgen. Ikzelf vroeger ook, maar nu spreekt mijn hart en ik kan het niet vaak genoeg
zeggen, vanuit het hart. Dank je wel voor je welwillende aandacht. Van harte gemeend.
91. Jezelf voorstellen dat je extra energie krijgt. boven
Ik heb me vaak proberen beter te voelen door me voor te stellen dat dingen nu eenmaal beter
moeten kunnen. Dat ging niet altijd even goed. Ik was verdiept in een boek over NLP
neurolinguïstisch programmeren. Dat zegt dat je je kan optrekken aan bepaalde elementen in het
leven en dat je op een bewuste manier extra energie kan krijgen en hierdoor een eigen richting
kan geven aan je gevoelens en handelingen.
Dat werkte bij mij tot op een bepaald niveau. Als voorbeeld stond er: wat krijg je als de nationale
vlag ziet tijdens een ceremonie? Dan krijg je zogezegd een gevoel van verbondenheid met de
mensen van eenzelfde natie, alles wat het land voor je voorstelt. Dat gevoel kan heel sterk zijn
voor ieder van zich.
Nu, het kwam dan erop neer dat je datzelfde gevoel moest proberen te ervaren, als je in een
slechte bui was. Via ankerpunten in dit geval de vlag „forceerde‟ je bij jezelf een zaligmakend
gevoel. Je probeert gewoon jezelf beter te voelen op het moment dat je jezelf slecht voelt. Op
zich is dat zeker in orde, want je werkt er tenminste aan.
Toch is dit niet eenvoudig om dat aan iedereen over te brengen. Elk gevoel is een individueel
gegeven voor elk van ons. Ik heb het hierover gehad in de topic „Jouw emotionele energie
vergroten‟. Dit sluit er zeker bij aan.
In dit gedeelte geef ik echter werkelijke voorstellingen in je geest om jezelf bewust op te krikken
in geval van moeilijkere periodes. Het is mogelijk dat niets voor je werkt of juist heel veel, maar
ga eerst na bij jezelf wat je enthousiasme, je levenselixir, je emoties, je gevoelens, je fijne gevoel
in je hart en nog zo veel andere emotionele gewaarwordingen vergroot. In de lijst vind je genoeg
voorbeelden, maar doe er wat mee en associeer die fijne gevoelens bewust met minder fijne
gedachten en leer eruit. Doe het wel op een voor jou haalbare en ware en eerlijke manier.
Op den duur ga je merken dat je vervuld wordt van iets, waar je voordien nooit had kunnen
dromen. Dit lijkt misschien allemaal zo vaag en dromerig, maar neem je tijd hiervoor en werk er
zo veel mogelijk aan. Veel geluk ermee.
92. Je rol als moeder in vraag stellen. boven
Mama: het mooiste woord op de aarde, kun je wel zeggen. Het behelst ook heel wat: de zorg
voor de man, de zorg voor de kinderen, en alle liefde en genegenheid die daarbij hoort.
www.ikbeneengoedmens.com
127

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Zelf heb ik mijn moeder verloren toen ik 32 jaar was. O toen ze 8 jaar was. Dat blijft je leven
lang bij. Ik denk dan ook terug met enkel de goede dingen die ik van haar over haar
meegekregen had. Dat lijkt ook evident, maar ik weet niet of het tegenwoordig nog zo is.
Door de stress waaraan iedereen het hoofd moet bieden, staan volgens mij mama‟s nog meer
onder druk. Druk van hun partner, van het werk, van zichzelf omdat ze zo goed mogelijk voor het
kind willen zorgen, druk van hun ouders, druk van de kinderen zelf en van het leven op zich. Als
je dit allemaal probeert bol te werken, ga je er niet meer bij stilstaan en je de vraag stellen of je
het wel goed doet als moeder.
Toch vraag ik nederig om dit wel te doen. Als er al momenten waren dat je zei dat het niet
gemakkelijk is om altijd klaar te moeten staan voor de kinderen, is dat heel normaal. Dan moet je
dat ook durven toegeven tegenover jezelf. Je hebt misschien ook gedacht dat je nooit gedacht
had dat je zo veel kinderen zou hebben. Als mens is het heel normaal dat je allerlei vragen over
je levenswending stelt.
Neem dus de tijd als de kindjes in bed liggen bijvoorbeeld en bekijk de vragenlijst en geef voor
jezelf een oprecht antwoord, zonder het daarvoor al meteen met iemand of je partner te
bespreken. Je gaat zien dat dit deuren gaat openen tot je diepste wezen als liefste persoon van
de wereld: een mama voor jouw kinderen.
Laat je hart maar spreken. Laat die tranen van verdriet en geluk over je wangen rollen. Wees
een beetje boos op jezelf omdat je onterecht of te snel op de kinderen boos geweest bent. Zeg
tegen jezelf dat de druk van alle kanten soms ondraaglijk is. Weet dat je partner er ook niet altijd
voor je klaar staat of stond.
Ga anderzijds ervan uit dat je altijd vanuit je hart en met de beste intenties gehandeld hebt in
het belang van de kinderen en je partner. Al tonen ze niet altijd hun dankbaarheid tegenover jou,
toch weten ze dat ze veel en vaak bij jou terecht kunnen. Geniet ook van die intense momenten.
Laat tot je doordringen dat je heel wat liefde en aandacht gegeven hebt als lieve mama. Dat de
kinderen soms ontroostbaar naar jou toekwamen en je hen door je warmte liet aanvoelen dat je
er volledig voor hen bent.
93. Je rol als vader in vraag stellen. boven
Als vader ben je zeker niet snel geneigd om dat te doen. Jij hebt uiteindelijk zogezegd of echt
harder gewerkt dan de vrouw. Je verdient ook het nodige respect. Dan ga je geen tijd verdoen
door je af te gaan vragen of je het allemaal wel goed doet of goed gedaan hebt.
Wel, neem nu tijd voor jezelf en wees eerlijk tegenover jezelf. Stel jezelf die vragen en geef er
een voor jezelf een adequaat en eerlijk antwoord op.
Op die manier vind je misschien toch een soort bevrediging van het al dan niet goed gehandeld
te hebben in je leven als hoofd van het gezin, liefhebbende echtgenoot of gewoon papa en
vriend van de kinderen.
Nu, als je pas vader geworden bent, kan je eerlijk beginnen na te gaan wat de kinderen voor je
betekenen, waarom je ze gewild hebt, wat je toekomstplannen zijn met hen en nog zo veel
meer. Het zal niet altijd meevallen, maar zolang je openhartig met jezelf omgaat en dat aan de
directe omgeving toont, zal je de rol van vader meer dan waard zijn.
www.ikbeneengoedmens.com
128

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Ik ben zelf vader van drie kinderen. Ik geef toe dat het ook niet altijd simpel is om ze groot te
krijgen. Zeker als je met tweeën een fulltime baan hebt. Soms werden ze me ook te veel. Ik was
zelfs jaloers toen O de kinderen meer aandacht aan hen gaf dan aan mij. Ik haalde als één van
de reden van de scheiding zelfs de kinderen hun aanwezigheid aan. Ik kon soms niet begrijpen
dat ouders spraken van: ik heb schatten van kinderen die ik nooit kwijt wil. Voor mij leek het
allemaal overdreven.
Een kentering deed zich bij mij voor toen ik een tijdje tijdens mijn periode van de scheiding veel
minder met hen moest stellen en zij zonder mij. O en ik hebben altijd gezegd dat de kinderen op
de eerste plaats komen en daar hebben we ons altijd aan gehouden. Dat vind ik groots aan onze
verstandhouding en de liefde voor de kinderen. Toen ik de kinderen dus niet zo vaak zag, begon
ik te beseffen hoe graag ik ze eigenlijk had en hoe veel meer ik bij hen wilde zijn. E merkte dat
ook en door dit en door andere omstandigheden groeiden E en ik dan uit elkaar en gingen we elk
onze eigen weg op.
Na die periode van liefdesverdriet ben ik pas echt gaan inzien wat de kinderen voor mij
betekenen. Ik begon ook mijn plaats in deze wereld te accepteren. Ik zag steeds beter en meer
de goede dingen des levens. Hierdoor gingen mijn ogen open naar alles toe: naar mezelf, mijn
omgeving, naar E, naar de kinderen. Ik krijg nu energie van de kinderen, terwijl dat ze me
voordien soms veel energie kostten. Hiervoor verwijs ik graag naar mijn topic Je omgang met je
kinderen energieker benaderen.
Ik heb niet de pretentie om te zeggen dat ik mijn rol als vader als geslaagd beschouw, want O en
ik komen niet vaak overeen wat de opvoeding van de kinderen betreft. Echter, als ik vaak
genoeg aanhaal dat de kinderen onze prioriteit nummer 1 zijn, dan zitten we meteen op
hetzelfde niveau: die van alle mogelijke liefde voor de kinderen en hun vrienden en kennissen.
94. Op een ecologische manier met de wereld omgaan. boven
Hierover kan niet genoeg geschreven worden, vind ik. Bij mij zal het allemaal in simpele termen
en zonder wetenschappelijke benadering zijn, maar hopelijk komt het even goed of beter over.
Ik besef steeds beter en meer dat de wereld een fantastische plek is om te vertoeven, zowel in
mijn hart als fysische plaats. Zelf toon ik ook een minimum van respect voor Moeder Aarde. Dit
klinkt misschien banaal, maar ik weiger het kleine prulletje op straat of zo maar ergens neer te
gooien. Soms denk ik ook wel eens: de aarde is toch onbeschrijfelijk groot. Wat maakt dat
minuscule ding dan iets uit?
Ik wil je niet hoeven ter verantwoording roepen en tot vervelens toe herhalen dat jij niet alleen
bent op deze wereld die zoiets denkt! We zijn met miljarden mensen op de wereld. Je hebt
misschien al voldoende documentaires gezien waar ze statistieken naar je hoofd slingeren van
hoe slecht het wel gaat met de aarde.
Anderzijds kan ik ook wel zeggen dat er voldoende initiatieven genomen worden om beter en
doelbewuster om te gaan met de rijkdommen van deze wereld.
Zelf heb ik ook het gevoel van: wat maakt het nu uit dat ik de kraan enkele tellen langer laat
openstaan? Of dat ik een klein propje papier extra in de vuilnismand gooi? Zonder al te
moraliserend over te komen, wil ik maar zeggen dat we allemaal samen aan een betere wereld
www.ikbeneengoedmens.com
129

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
kunnen proberen werken. Je ziet misschien niet meteen de verbeteringen, maar je weet intussen
wel wat er allemaal op deze aarde verknoeid is door onze manier van leven.
Sta er alstublieft gewoon bij stil en handel ernaar.
95. Een vrouw behandelen als een dame. boven
Dit is een oproep naar alle mannen toe. Vrouwen verdienen meer dan je respect. Al voel je soms
aan dat ze het bloed onder je nagels kunnen halen. Besef goed dat ze zo veel meer voor je
kunnen betekenen als je hen het gevoel geeft van gelijkwaardigheid met jou.
Ik heb ooit eens bij mezelf gedacht: als ik ook maar ooit één geniepige gedachte zou hebben
over mijn partner, dan ben ik het niet waard dat ik haar heb! Nu, dat is natuurlijk voor mezelf de
lat wel zeer hoog leggen. Anderzijds moet je daarover durven verder nadenken.
Hoe vaak loop je jammer genoeg niet met de gedachte dat je je vriendin of vrouw toch niet meer
zo graag ziet? Zou die andere vrouw toch niet beter zijn? Wel, ik heb die gedachte ook gehad en
ik heb de ervaring ook meegemaakt. Naast de liefde en de passie die ik gekregen heb van E, zag
ik de goedheid van beide vrouwen niet in. Ik heb er intussen wel een behoorlijke les uit geleerd.
Ik weet wat ik kan koesteren in het leven: een volwaardig leven met een vrouw die me helemaal
begrijpt en voor wie ik klaar wil staan met al mijn raad en daad. Ik stel wel als voorwaarde: zij
moet gelukkiger worden in de relatie en vooral zichzelf kunnen blijven. Ik vind daarin dan wel
mijn draai, zonder zelfverloochening. Je kan aan je relatie werken als je elkaar een
gelijkwaardigheid als koppel gunt. Dat moet zelfs een evidentie worden. Daar mag je geen
vragen bij gaan stellen.
Je denkt dat het niet altijd simpel is om „goed‟ om te gaan met je partner. Wel, ga niet meer voor
goed, ga eens een keer voor „geweldig‟! Toon met je hart dat je haar graag ziet. Geef de cadeaus
met een open hart. Wees er als ze je nodig heeft. Doe de autodeur open. Sta je jas af als ze het
koud heeft. Huil met haar als ze het nodig heeft.
Wees haar gewoon als je merkt dat ze het heel moeilijk heeft, zodat je haar echt kan begrijpen.
Ga niet steeds tegen haar in. Verander je mening over haar. Laat haar eens merken dat je er
echt bent voor haar. Gun haar die vrijheid. Wees niet zo jaloers. En zeker niet haatdragend.
Bemin haar alsof ze de laatste persoon op de wereld is, zonder je eigen identiteit en de omgeving
uit het oog te verliezen. Doe zoveel mogelijk wat ze je vraagt. Doe dingen ongevraagd en ervaar
het plezier dat ze erin heeft.
Weet welke haar zwakke kanten zijn. Buig ze om naar de andere kant toe. Haal uit haar
eerlijkheid en vertrouwen jouw onuitputtelijke energie. Geef om haar simpelweg nog meer dan je
ooit had kunnen dromen.
Je gaat hierdoor je mannelijke „trekken‟ zeker niet verliezen. Je gaat dichter bij haar komen en zij
hoeft zich misschien niet meer zo veel aan haar vriendinnen op te trekken.
96. Een man behandelen als een heer. boven
Och, dit is toch zo een zalige thema! Waar ligt het verschil tussen een man en een heer? Dat
komt misschien tot uiting op de manier waarop zijn dame hem behandelt. Uiteraard zijn er
www.ikbeneengoedmens.com
130

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
genoeg mannen die zeggen dat ze niemand anders nodig hebben om zich beter te kunnen
voelen. Dat getuigt waarschijnlijk van een sterk en individueel karakter, maar ook van
afzondering, afstandelijkheid en misschien zelfs bewuste opzoeking van eenzaamheid.
Nu, voor mij is het vooral belangrijk dat je de kern van de boodschap meekrijgt: behandel je man
echt als een heer. Niet onderdanig, maar oprecht en eerlijk en vooral hartelijk. Je denkt
misschien dat je dat al zo lang doet en dat je er maar weinig voor terug krijgt. Dan zit je in de
val: je verwacht iets speciaals van terug. Moet het altijd „voor wat hoort wat‟ zijn? Mag het ook
niet eens een keer gewoon vanuit het hart zijn, zonder dat er altijd voorwaarden aan moeten
gekoppeld worden?!
Als vrouw word je snel bestempeld als sloof, als anderen merken dat je zo veel voor je man doet.
Trek het je niet aan. Wees hartelijk in je doen en laat je man zijn leven met jou doorgaan als een
volwaardige heer voor jou! Geniet ervan.
Ga langs de andere kant ook na hoe je jezelf kan zijn. Denk zelfs niet aan zelfverloochening,
waarbij je jezelf uitschakelt in belang van de andere. Denk gewoon vanuit je hart. Voel je vrij in
je omgang met je partner. Praat openhartig met de persoon om wie je het meeste van al geeft.
Laat je niet neerhalen door de dagelijkse discussies.
Als je man dan het gevoel krijgt dat jij je heel goed voelt in zijn omgeving, moet hem dat wel zijn
hart strelen. Dat denk ik althans. Dat is misschien nu niet het geval, maar stel je beiden open
voor nieuwe ideeën. Denk er beiden over na.
Kijk wat je voor elkaar nu betekent. Vergelijk wat je voor elkaar betekende toen je pas trouwde
bijvoorbeeld. Hoe sterk of zalig was die liefde toen jullie elkaar pas ontmoetten?! Nu zit je
misschien met kinderen en een job die veel tijd en moeite en inzet vragen, maar toch, ga ervoor
en probeer elkaar terug op een gelijkwaardige manier te behandelen.
Als je merkt dat het telkens van de ene kant komt, blijf dan goed doen, totdat de andere merkt
dat hij er zelf ook beter van wordt. Laat die verandering in jou naar hem en naar andere mensen
doorschemeren. Haal zelf veel genot uit je verandering, maar deel het geluk met anderen. En
zeker met de partner met wie je het meeste van je tijd bent.
97. Kleine tips volgens om dagelijks te doen. boven
Vind ik persoonlijk een thema waar ik graag over wil uitweiden, omdat ik hiermee voor mezelf en
misschien voor jou een handige leidraad kan meegeven om dagelijks meer mens te worden. Die
dingen hebben voor mij gewerkt, dus vraag ik me als mens af waarom ze voor jou niet zouden
werken.
Het is een kwestie van gewoon met je hart achter die dingen te staan en er voor te gaan. Je gaat
misschien ooit merken dat het terug komt naar je. Eén belangrijk ding: doe het vanuit je hart en
niet met bepaalde verwachtingen! Anders krijg je te maken met teleurstellingen, ga je jezelf de
schuld geven dat je het niet goed genoeg doet, neem je het de anderen kwalijk dat ze je hulp
niet appreciëren zoals jij het bedoeld had.
Wees gewoon eens anders, creatiever, inventiever, opener, vrolijker, hartelijker in je handelen en
doen. Doe je het niet om een ander te plezieren, kijk dan tenminste wat die verandering van
mentaliteit voor jou betekent. Jij verandert als mens, jij groeit, jij ziet de wereld anders en vooral
www.ikbeneengoedmens.com
131

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
je gaat jezelf meer waarderen door van het dagelijkse leven te genieten, samen met de anderen
en voor de anderen. Ga er gewoon voor.
98. Begrip en empathie tonen naar anderen toe. boven
Dit is sneller gezegd dan gedaan. Dan is nog de vraag: hoe echt is je begrip? Ik zeg altijd: er is
geen groter begrip dan het begrip voor je eigen probleem. Dat klinkt misschien egoïstisch, maar
soms moet het ook zo zijn. Uiteindelijk moet je er zelf ook goed bij varen, als je in deze
maatschappij wilt meedraaien.
Het getuigt natuurlijk van een groot hart, als je de anderen hun problemen hartelijk omhelst en
nagaat wat jij als individu eraan kan doen. Of houd je het liever op de beperkte kring van
mensen zoals je vrienden en familie? Dat is een bewuste keuze, maar als je begrip wilt tonen,
doe het dan op een oprechte en hartelijke manier. Anders toon je er beter geen, want die
persoon die het op dat moment nodig heeft, trekt zich op aan je. Als die dan achteraf vaststelt
dat je begrip toch niet alles was, dan is de teleurstelling eens zo groot.
Je kan op vele manieren begrip tonen. Begrip vanuit je hart. Vanuit je verstand. Vanuit je fysieke
houding. Gewoon oprechte begrip.
De interpretatie van je begrip is natuurlijk afhankelijk van de andere persoon zijn of haar
ingesteldheid. Echter, laat jouw begrip in ieder geval niet geveinsd overkomen, want dat is niet
alleen die andere persoon bedriegen, maar vooral jezelf. Zo effen je het pad voor jezelf om bijna
altijd weer automatisch en systematisch gefingeerde begrip te tonen. Dan raak je zelf in de val
en op den duur merkt de andere dat ook snel.
Situaties waarvoor je begrip kan opbrengen: iemand is ziek. Je buur heeft een ongeluk gehad en
rekent op iets meer dan je begrip. Je partner krijgt kale plekken op het hoofd. Dat eten smaakt
die persoon toch niet zo goed. Je kan die schoolrichting toch niet zo goed aan als je dacht.
Je wilt van werk veranderen. Het geld is op. Iemand gaat gebukt onder een moeilijke periode.
Een ander heeft juist een scheiding achter de rug. Je merkt gewoon dat iemand smeekt voor je
begrip. Die auditie is toch niet zo goed afgelopen. Die betrekking is naar iemand anders gegaan.
Iemand is zijn portefeuille kwijt. Een ander iemand bedoelt de woorden misschien niet zoals jij
het interpreteert.
Uitgebreid en ongelimiteerd is de lijst waarbij je je hart laat spreken om oprechte begrip te tonen
voor iemands situatie. Zie dat ook in de mensen. Ga het zeker niet uit de weg. Als de persoon
het van de eerste keer niet wil, breng daar ook begrip voor op en zeg dat je er altijd voor open
staat. Wees oprecht in je begrip.
99. Je leven leiden als homoseksueel of lesbische. boven
Ik heb altijd gezegd dat ik het van mezelf of van mijn kinderen het helemaal niet erg zou vinden,
als ik of zij „anders geaard‟ zouden zijn. Nu ben ik zelf wel zogezegd volledig hetero, maar vraag
me soms toch af of het niet eens anders kan uitdraaien. Vooral als ik in mijn dichte omgeving zie
dat er mensen zijn die getrouwd geweest zijn en daarna toch voor hun echte gevoel gekozen
www.ikbeneengoedmens.com
132

hebben, met of zonder kinderen.
Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Er zijn talrijke boeken hierover geschreven en het is pas sinds kort dat het taboe is doorbroken.
Toch blijft het in vele gezinnen een heel moeilijk thema: papa uit zich. Mama heeft ineens een
vaste vriendin. De zoon vindt zijn plaats niet in de wereld. De dochter heeft problemen met haar
hormonale regeling.
Allemaal omschrijvingen om te zeggen dat we er allemaal mee te maken kunnen krijgen. Dan is
de vraag hoe je ermee omgaat. Zoek je dan bewust mensen op van die kringen of vermijd je ze
juist, omdat je niet met hen wilt geassocieerd worden? Hoe je ook hormonaal reageert, kies wat
je hart zegt en dan kan er weinig verkeerd gaan. Zorg niet steeds voor interne conflicten, want
dan maak je het jezelf alleen maar moeilijker en kom je nog dieper in de put terecht.
Wees eerlijk met jezelf, daarom nog niet met de omgeving. Die oordeelt of veroordeelt je toch.
Als je dan voldoende zelfrespect hebt, sta je boven die dingen en kan je je eigen leven beginnen
te leiden. En een dergelijk leven kan zo veel volwaardiger zijn als je van jezelf accepteert dat je
zo bent. Zogezegd een klein beetje anders dan de maatschappij, die je het je soms kwalijk
neemt. Wees dan tegelijk niet zo vals en bekrompen om de mensheid terug te gaan oordelen,
want dan neem jij gewoon hun rol over van geniepigaard.
Als je je leven niet minder abnormaal beschouwt dan dat van je buurman, dan ben je op de
goede weg. Besef gewoon dat de enorme variatie van mensen op deze wereld gigantisch is. Laat
jouw wezen niet horen tot de uitzonderingen. Wees gewoon normaal in je gedragingen. Let op,
alstublieft, lieve lezer: ik wil niet zeggen dat je dit momenteel allemaal al niet doet, maar ik wil
me graag richten tot mensen die het er wel moeilijk mee hebben om zich in de maatschappij te
vertonen als „normale‟ mensen. En ook tot mensen die het echt moeilijk hebben om zich een
plaats te veroveren in deze soms harde wereld van beledigingen, veroordelingen, pesterijen,
uitsluitingen en nog zo veel meer.
Word alstublieft op eender welke manier de volwaardige mens die je altijd had moeten worden.
Beter vroeg dan laat. Ga er alstublieft voor en leef intense momenten met jezelf en je
liefhebbende partner. Dank je wel.
100. Omgaan met het leven als mindervalide persoon. boven
Dit thema is evengoed bestemd voor de persoon die leeft met een handicap of lichamelijk gebrek
als voor mensen die de dagelijkse dingen evident vinden. Dingen die deze mindervalide persoon
absoluut niet als vanzelfsprekend ervaart. Het is ook niet aan mij om begrip te vragen voor
mensen met een invaliditeit, want met begrip kom je niet veel verder, heb ik al horen zeggen. Ik
ga ook niet voor de hele groep spreken en zeggen wat zij wel hopen of durven verwachten van
de andere mensen.
In mijn omgeving ken ik wel mensen die kwaaltjes hebben en af en toe ziek zijn, maar niemand
met een echte handicap, zoals arm kwijt, been verloren of iets dergelijks. Als ik me inbeeld dat ik
die dingen die ik nu doe niet zou kunnen doen door mijn handicap, dan zou ik snel geneigd zijn
om niet te willen leven. Dat is alvast mijn allereerste zuivere opvatting, zonder geniepigheid of
leugens. Ik kan dit natuurlijk proberen te nuanceren, zodat ik niet zo banaal of weinig empatisch
www.ikbeneengoedmens.com
133

overkom.
Wat wil je dit leven zeker nog doen?
Toch blijf ik gaan voor de spontaniteit in mijn gedachten, iets wat volgens mij voor weinig
mensen ruimte gegeven is. We gaan het natuurlijk nu niet blijven hebben over mij, maar ik wil
even uit de doeken doen dat ik misschien wel voor een groep van mensen spreek die hetzelfde
kunnen beamen als het op dit thema aankomt.
Er is een verschil in de graad van handicaps en ook of je ermee geboren bent of dat je iets is
overkomen in het leven of dat je door je leeftijd niet meer mobiel bent. In alle gevallen blijf je zo
een soort buitenbeentje in de maatschappij, want je kan niet mee met de snelheid die de
maatschappij je voorschrijft. Je wordt anders bekeken, mensen vinden je traag en loom. Toch
zijn hetzelfde mensen die op een bepaald ogenblik zich ook in een dergelijke situatie
terugvinden. Dan gaan ze de dingen anders inzien en nadenken over hun gedachten en ideeën.
Als je mentaal er dan volledig bij bent en je moet leven met je beperkingen van dag tot dag, dan
wordt het leven al een zware „last‟ voor jou en ook voor de omgeving. Vergeef me alstublieft mijn
openheid, maar jij zult als mindervalide persoon zelf beter kunnen beamen. Als je natuurlijk
ingesteld bent dat het leven elke dag wel betekenis heeft, dan gaan er andere wegen open
natuurlijk.
Er zijn mensen die alles mee hebben om gelukkig te worden in het leven, maar ze slagen er toch
niet in om een volwaardig leven te leiden. Daarom is het belangrijk hoe je vanuit je hart
redeneert en het leven volledig probeert te omhelzen met de beperkingen van dien. Dat getuigt
van een sterk karakter. Ik weet zelfs niet hoe ik dit kan besluiten, maar ik zou heel graag willen
vragen om met mensen te praten die hierover van alles kwijt willen. Als jij je hiertoe geroepen
voelt, zou ik me vereerd voelen om naar je verhaal te luisteren.
eenvoudiger om te handelen naar de anderen toe. Op een hartelijke en oprechte manier.
Ik ging je eigenlijk eerst vragen om jezelf voor die dingen niet te forceren. Wel, dat ga ik je nu
juist wel vragen. Weet je, je zit misschien al zo lang vast in je automatisme en je systematiek dat
je op den duur niet meer beseft dat er nog zo veel andere dingen zijn in het leven. Ik spreek
vooral voor mezelf. Ik heb ook op die manier gedurende 37 jaar zo geleefd. Nu heb ik eindelijk
de kans gekregen om een klein verschil te maken voor mezelf. Later hoop ik dat te kunnen
inzetten naar de mensheid toe, op heel grote schaal. Dat is mijn levensdroom. De anderen laten
zien dat ze allemaal supermensen zijn met een volwaardigheid die zijn weerga niet kent!
Neem alstublieft vanaf nu het standpunt in dat je veel meer verdient in dit leven dan wat je al
hebt. Laat even die materiële rijkdom en verwezenlijkingen voor wat ze zijn. Het spreekt voor
zich dat die je voldoende verrijkt hebben. Misschien hebben ze je ego een boost gegeven. Je
bent waarschijnlijk erin geslaagd om iedereen jaloers te maken met je dure wagen en nog
duurder huis. Wel, proficiat met al je realisaties in het leven. Ga alstublieft nu na wat al die
rijkdom je bijgebracht heeft om je echt als mens gelukkig te maken.
En dat leidt tot de overwinning van jezelf. Overwinning van het leven. Overwinning van je eigen
complexen en minderwaardigheidsgevoelens. Leg je niet neer bij je beperkingen en minder
goede kanten. Onderken ze en ga er bewuster mee om, alstublieft. Bestudeer wat je overstuur
maakt. Grijp die emotionele dief die je ondersteboven haalt. Het schuilt vast en zeker allemaal in
www.ikbeneengoedmens.com
134

Wat wil je dit leven zeker nog doen?
je diepste wezen. Begin echt te leven. Beschouw elke taak die je toegewezen krijgt of die je op
jezelf neemt als een overwinning die je wilt bereiken. Sta open voor nieuwe dingen. Verval zeker
niet in je eeuwige automatisme van boze reacties en dito uitlatingen. Word weer mens! Ga voor
het betere geluk in het leven. Weet dat er altijd alternatieven zijn in dit grandioze leven, dat je
deelt met zo veel anderen. Maak gebruik van al je mogelijke capaciteiten en talenten.
www.ikbeneengoedmens.com
135