2004/I - Larcier

Larcier Wetboeken - Editie 2004/I
2004/I

Bijgewerkt tot 1 januari 2004
VOORWOORD
DE LarcieR WETBOEKEN
De LARCIER WETBOEKEN bevatten alle relevante wettelijke bepalingen die van kracht zijn in België: federale
wetgeving, teksten met betrekking tot Vlaanderen én het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, en Europese en
internationale regelgeving.
De redactie zorgt voor een grondig afgewogen selectie voor de dagelijkse praktijk: de volledige collectie van
de LARCIER WETBOEKEN op papier biedt u meer dan 2000 akten. Daarmee beschikt u over precies die akten
die u het meest gebruikt, in welk domein u ook actief bent.
Om uw papieren editie handzaam te houden, worden de minder courante, gespecialiseerde akten niet meer
in deze papieren editie opgenomen.
Vanuit de bekommernis u zo volledig mogelijk te informeren, stellen wij u deze extra teksten gratis ter
beschikking.
Op deze site vindt u deze supplementaire teksten (stand van zaken Aanvulling 2004/I: 1 januari 2004)
Deze teksten worden weergegeven in PDF-formaat. Om deze te raadplegen, heeft u Acrobat Reader nodig. Dit
programma is gratis beschikbaar op de site van Adobe.
De Uitgever
© De Boeck & Larcier n.v., 2004 – Minimenstraat 39 – 1000 Brussel
De redactie en de uitgever van de LARCIER WETBOEKEN besteden de grootste zorg aan de publikatie van de teksten, maar zijn
in geen geval gehouden tot een resultaatsverbintenis mochten bepaalde vergissingen aan hun waakzaamheid ontsnapt zijn.
Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd
gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën,
opnamen of enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

Deel VII. MILIEURECHT

Blz: 18 – K.B. 29 augustus 1997
K.B. 29 augustus 1997 betreffende het
Comité voor het toekennen van het Europese
milieukeurmerk (B.S., 1 oktober
1997, err., B.S., 21 april 1998)
HOOFDSTUK I
DEFINITIES
Art. 1. Voor de toepassing van onderhavig besluit
dient te worden verstaan onder:
«Comité»: het Comité opgericht door de wet van
14 juli 1994 inzake de oprichting van een Comité
voor de toekenning van het Europese milieukeurmerk;
«Europees milieukeurmerk»: het Europese milieukeurmerk
dat is ingesteld door [Verordening (EG)
nr. 1980/2000 van het Europese Parlement en de
Raad van 17 juli 2000 inzake een herzien communautair
systeem voor de toekenning van milieukeuren];
«Verordening»: [Verordening (EG) nr. 1980/2000
van het Europese Parlement en de Raad van
17 juli 2000 inzake een herzien communautair
systeem voor de toekenning van milieukeuren];
«Geaccrediteerde instelling»: instelling die geaccrediteerd
is met toepassing van de wet van 20 juli
1990 betreffende de accreditatie van certificatieen
keuringsinstellingen alsmede van beproevingslaboratoria.
– Europees milieukeurmerk gewijzigd bij art. 1 K.B. 11 juni
2003, B.S., 4 juli 2003, inwerkingtreding: 4 juli 2003 (art. 4)
– Verordening vervangen bij art. 1 K.B. 11 juni 2003, B.S., 4 juli
2003, inwerkingtreding: 4 juli 2003 (art. 4)
HOOFDSTUK II
OPDRACHTEN
Art. 2. § 1. Het Comité heeft tot taak de toekenning,
het toezicht op het gebruik en de intrekking
van het Europese milieukeurmerk overeenkomstig
de procedure bepaald in [artikel 7 van de Verordening].
§ 2. In het kader van zijn opdracht kan het Comité
een voorstel tot bepaling van een nieuwe productengroep
waarvoor een Europees milieukeurmerk
kan worden aangevraagd, aan de Europese Commissie
voorleggen.
– § 1 gewijzigd bij art. 2 K.B. 11 juni 2003, B.S., 4 juli 2003, inwerkingtreding:
4 juli 2003 (art. 4)
Art. 3. Het is de taak van het Comité om informatie
over het Europese milieukeurmerk te verstrekken
aan consumenten en ondernemingen.
ALGEMENE BEPALINGEN LEEFMILIEU – Europees, federaal en samenwerkingsakkoorden
ALGEMENE BEPALINGEN LEEFMILIEU
Europees, federaal en samenwerkingsakkoorden
HOOFDSTUK III
PROCEDURE
Art. 4. § 1. De aanvraag om een Europees milieukeurmerk
wordt in tweevoud ingediend bij het
secretariaat van het Comité, op het adres van het
Ministerie van Sociale Zaken, Volksgezondheid en
Leefmilieu.
§ 2. De aanvraag dient vergezeld te gaan van het
bewijs van betaling van het bedrag voor de behandeling
van het dossier betreffende de aanvraag tot
toekenning van het keurmerk als bedoeld in
artikel 4 van de wet van 14 juli 1994 inzake de oprichting
van een Comité voor het toekennen van
het Europese milieukeurmerk.
§ 3. Het dossier omvat alle inlichtingen, studies en
tests van het product die nodig zijn voor de beoordeling
van de overeenstemming met de criteria
waaraan de producten van de groep waartoe het
behoort, moeten voldoen.
Wanneer het Comité van mening is dat bijkomende
informatie nodig is, mag het het onderzoek van
de milieubeoordeling van het product en van de
overeenstemming met de milieucriteria die zijn
vastgesteld voor de productengroep waartoe het
behoort, met toestemming van de aanvrager en
op zijn kosten, aan een geaccrediteerde instelling
toevertrouwen.
Art. 5. § 1. [Wanneer het Comité beslist het Europese
milieukeurmerk toe te kennen brengt het de
aanvrager bij een ter post aangetekend schrijven
op de hoogte. Bovendien sluit het Comité met de
gebruiker van het Europese milieukeurmerk een
contract af zoals bepaald in de Beschikking
2000/729/EG van 10 november 2000 betreffende
een standaardcontract inzake de voorwaarden
voor het gebruik van de communautaire milieukeur.]
§ 2. [Wordt de aanvraag tot het toekennen van
een Europees milieukeurmerk afgewezen, dan
maakt het Comité zijn beslissing aan de aanvrager
bekend bij een ter post aangetekend schrijven.]
– § 1 vervangen bij art. 3 K.B. 11 juni 2003, B.S., 4 juli 2003, inwerkingtreding:
4 juli 2003 (art. 4)
– § 2 vervangen bij art. 3bis K.B. 11 juni 2003, B.S., 4 juli 2003,
inwerkingtreding: 4 juli 2003 (art. 4)
Art. 6. Wanneer het Comité van oordeel is dat de
houder in strijd met de gebruiksvoorwaarden of
met de bepalingen van dit contract handelt, is het
gerechtigd de aan de houder verleende vergunning
voor het gebruik van de milieukeur op te
schorten of om deze in te trekken en de nodige
maatregelen te treffen om te verhinderen dat de
houder de milieukeur nog blijft gebruiken.
HOOFDSTUK IV
COMITÉ
K.B. 29 augustus 1997
Art. 7. § 1. Het Comité is samengesteld uit:
a) twee leden aangewezen door de Minister of
Staatssecretaris die het Leefmilieu onder zijn bevoegdheid
heeft;
b) een lid aangewezen door de Minister die de
Economische Zaken onder zijn bevoegdheid
heeft;
c) drie leden aangewezen door hun respectieve
gewestregering;
d) twee leden gekozen uit de kandidaten die zijn
voorgedragen door de organisaties voor de bescherming
van het leefmilieu, die in de Nationale
Raad voor Duurzame Ontwikkeling zitting hebben;
e) twee leden gekozen uit de kandidaten die zijn
voorgedragen door de representatieve organisaties
ter verdediging van de verbruikers, die in de
Raad voor het Verbruik zitting hebben;
f) twee leden gekozen uit de kandidaten die zijn
voorgedragen door de representatieve organisaties
van de productie, de distributie, de landbouw
en de middenstand, die in de Raad voor het Verbruik
zitting hebben;
g) twee leden gekozen uit de kandidaten die zijn
voorgedragen door de representatieve organisaties
van de werknemers, die in de Raad voor het
Verbruik zitting hebben.
§ 2. De leden worden voor vijf jaar benoemd door
de Minister of Staatssecretaris die het Leefmilieu
onder zijn bevoegdheid heeft. Hun mandaat is
hernieuwbaar.
Op dezelfde wijze worden evenveel plaatsvervangende
leden benoemd als er gewone leden in het
Comité zijn.
§ 3. De voorzitter en de ondervoorzitter worden
aangewezen onder de leden van het Comité respectievelijk
door de Minister of Staatssecretaris die
het Leefmilieu onder zijn bevoegdheid heeft en de
Minister die de Economische Zaken onder zijn bevoegdheid
heeft.
§ 4. Het Comité kan deskundigen uitnodigen om
zijn vergaderingen bij te wonen.
Art. 8. Het secretariaat van het Comité wordt
waargenomen door ambtenaren van het Ministerie
van Sociale Zaken, Volksgezondheid en Leefmilieu.
Art. 9. Het Comité stelt zijn huishoudelijk reglement
op. Dit reglement wordt ter goedkeuring
voorgelegd aan de Ministers of Staatssecretarissen
die het Leefmilieu en Economische Zaken onder
hun bevoegdheid hebben.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 3

Art. 10. § 1. De werkingskosten, de reiskosten
en het presentiegeld vallen ten laste van het Ministerie
van Sociale Zaken, Volksgezondheid en
Leefmilieu.
§ 2. De leden bedoeld in artikel 7 hebben recht op
de terugbetaling van hun reiskosten en op presentiegeld
overeenkomstig de bepalingen van respectievelijk
het koninklijk besluit van 18 januari 1965
houdende algemene regeling inzake reiskosten en
het besluit van de Regent van 15 juli 1946 tot vaststelling
van de vergoedingen toegekend aan de leden
van de permanente commissies die van het
Ministerie van Sociale Zaken, Volksgezondheid en
Leefmilieu afhangen.
Voor de toepassing van die bepalingen worden zij
gelijkgesteld met de ambtenaren van de rangen
15 tot 17.
HOOFDSTUK V
SLOTBEPALINGEN
Art. 11. Dit besluit treedt in werking de dag
waarop het in het Belgisch Staatsblad is bekendgemaakt,
behoudens de bepalingen van
hoofdstuk III, die in werking zullen treden op dezelfde
dag als het besluit tot uitvoering van
artikel 4 van de wet van 14 juli 1994 inzake de oprichting
van een Comité voor het toekennen van
het Europese milieukeurmerk.
Art. 12. Onze Minister van Economie en Onze
Staatssecretaris voor Leefmilieu zijn, ieder wat
hem betreft, belast met de uitvoering van dit besluit.
Blz: 18 – Prot. 11 december 1997
Prot. 11 december 1997 Protocol van
Kyoto bij het raamverdrag van de Verenigde
Naties inzake klimaatverandering
(B.S., 26 september 2002)
Goedgekeurd bij wet 26 september 2001, B.S., 26 september
2002
Art. 1. Voor de toepassing van dit Protocol zijn
de begripsomschrijvingen van artikel 1 van het
Verdrag van toepassing. Daarnaast wordt verstaan
onder:
1. «Conferentie van de Partijen»: de Conferentie
van de Partijen bij het Verdrag;
2. «Verdrag»: het Raamverdrag van de Verenigde
Naties inzake klimaatverandering, op 9 mei 1992
te New York aangenomen;
3. «Intergouvernementele werkgroep inzake klimaatverandering»:
de Intergouvernementele
werkgroep inzake klimaatverandering die in 1988
door de Wereld Meteorologische Organisatie en
het Milieuprogramma van de Verenigde Naties
gezamenlijk werd ingesteld;
4. «Protocol van Montreal»: het Protocol van
Montreal betreffende stoffen die de ozonlaag afbreken,
op 16 september 1987 te Montreal aangenomen
en naderhand aangepast en gewijzigd;
ALGEMENE BEPALINGEN LEEFMILIEU – Europees, federaal en samenwerkingsakkoorden
5. «Aanwezige Partijen die hun stem uitbrengen»:
Partijen die aanwezig zijn en voor- of tegenstemmen;
6. «Partij»: een Partij bij dit Protocol, tenzij uit de
context anderszins blijkt;
7. «In Bijlage I opgenomen Partij»: een Partij die is
opgenomen in Bijlage I bij het Verdrag, eventueel
als gewijzigd, of een Partij die een kennisgeving
heeft gedaan ingevolge artikel 4, tweede lid,
letter g, van het Verdrag.
Art. 2. 1. Elke in Bijlage I opgenomen Partij
dient, voor de nakoming van haar gekwantificeerde
verplichtingen inzake emissiebeperking en -reductie
uit hoofde van artikel 3, met het oog op de
bevordering van duurzame ontwikkeling:
a) in overeenstemming met haar nationale omstandigheden
beleid en maatregelen uit te voeren
en/of verder uit te werken, zoals:
i) verhoging van de energie-efficiëntie in relevante
sectoren van de nationale economie;
ii) bescherming en uitbreiding van putten en reservoirs
van broeikasgassen die niet worden beheerst
krachtens het Protocol van Montreal, rekening
houdend met haar verplichtingen ingevolge
relevante internationale milieuverdragen; bevordering
van praktijken van duurzaam bosbeheer;
bebossing en herbebossing;
iii) bevordering van duurzame vormen van landbouw
in het licht van overwegingen op het gebied
van klimaatverandering;
iv) onderzoek naar, en bevordering, ontwikkeling
en verhoging van het gebruik van nieuwe en
duurzame vormen van energie, van technologieen
voor koolstofdioxide-vastlegging en van geavanceerde
en innovatieve milieuvriendelijke
technologieën;
v) voortschrijdende reductie of geleidelijke eliminatie
van markt-onvolkomenheden, fiscale stimulansen,
vrijstellingen van heffingen en accijnzen,
en subsidies in alle broeikasgasuitstotende sectoren
die tegen het doel van het Verdrag ingaan, en
toepassing van marktinstrumenten;
vi) stimulering van passende hervormingen in relevante
sectoren, gericht op het bevorderen van
beleid en maatregelen waarmee de emissies van
niet krachtens het Protocol van Montreal beheerste
broeikasgassen worden beperkt of gereduceerd;
vii) maatregelen om de emissies van niet krachtens
het Protocol van Montreal beheerste broeikasgassen
in de transportsector te beperken en/of
te reduceren;
viii) beperking en/of reductie van methaanemissies
door middel van herwinning en gebruik bij
het afvalbeheer, evenals bij de productie, het
transport en de distributie van energie;
b) samen te werken met andere Partijen om de individuele
en gecombineerde doeltreffendheid te
verbeteren van hun uit hoofde van dit artikel aangenomen
beleid en maatregelen, ingevolge
artikel 4, tweede lid, letter e, onder i, van het Ver-
Prot. 11 december 1997
drag. Met dat doel nemen deze Partijen stappen
om hun ervaringen te delen en informatie uit te
wisselen over dergelijk beleid en dergelijke maatregelen,
met inbegrip van het ontwikkelen van
manieren om de vergelijkbaarheid, transparantie
en doeltreffendheid daarvan te verbeteren. De
Conferentie van de Partijen waarin de Partijen bij
dit Protocol bijeenkomen, dient, tijdens haar eerste
zitting of zo snel mogelijk daarna, te overwegen
op welke manieren die samenwerking kan
worden vergemakkelijkt, rekening houdend met
alle relevante informatie.
2. De in Bijlage I opgenomen Partijen streven naar
beperking of reductie van emissies van niet krachtens
het Protocol van Montreal beheerste broeikasgassen
uit de in de lucht- en zeevaart gebruikte
bunkerbrandstoffen, waarbij zij werken via respectievelijk
de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie
en de Internationale Maritieme Organisatie.
3. De in Bijlage I opgenomen Partijen streven ernaar
beleid en maatregelen ingevolge dit artikel
zodanig uit te voeren dat nadelige gevolgen tot
een minimum worden beperkt, met inbegrip van
de nadelige gevolgen van klimaatverandering, gevolgen
voor de internationale handel, en sociale,
economische en milieueffecten voor andere Partijen,
met name Partijen die ontwikkelingslanden
zijn en in het bijzonder die welke zijn genoemd in
artikel 4, achtste en negende lid, van het Verdrag,
rekening houdend met artikel 3 van het Verdrag.
De Conferentie van de Partijen waarin de Partijen
bij dit Protocol bijeenkomen, kan, indien van toepassing,
verdere maatregelen treffen om de uitvoering
van het in dit lid bepaalde te bevorderen.
4. Indien de Conferentie van de Partijen waarin de
Partijen bij dit Protocol bijeenkomen, besluit dat
het nuttig is in het eerste lid, letter a, genoemd beleid
en maatregelen te coördineren, zal zij, rekening
houdend met de verschillende nationale omstandigheden
en mogelijke gevolgen, wijzen en
middelen bestuderen om de coördinatie van dit
beleid en deze maatregelen uit te werken.
Art. 3. 1. De in Bijlage I opgenomen Partijen zorgen
er ieder voor zich of gezamenlijk voor dat hun
gezamenlijke antropogene in koolstofdioxideequivalenten
uitgedrukte emissies van de in
Bijlage A genoemde broeikasgassen de hun toegewezen
hoeveelheden, berekend aan de hand van
hun gekwantificeerde verplichtingen inzake emissiebeperking
en -reductie als genoemd in
Bijlage B en overeenkomstig het in dit artikel bepaalde,
niet overschrijden, met het oog op de reductie
van hun totale emissie van die gassen in de
verbintenisperiode 2008 tot 2012 met ten minste
5 % ten opzichte van de niveaus van 1990.
2. Elke in Bijlage I opgenomen Partij dient in 2005
aantoonbare vorderingen te hebben gemaakt bij
de nakoming van haar verplichtingen ingevolge
dit Protocol.
3. De netto-veranderingen in de broeikasgasemissies
per bron en de verwijderingen per put die
voortvloeien uit rechtstreeks door de mens ontplooide
activiteiten op het gebied van veranderin-
4 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

gen in het landgebruik en bosbouw, beperkt tot
bebossing, herbebossing en ontbossing sinds
1990, gemeten als verifieerbare veranderingen in
koolstofvoorraden in elke verbintenisperiode,
worden gebruikt om te voldoen aan de verplichtingen
uit hoofde van dit artikel van elke in
Bijlage I opgenomen Partij. Over de broeikasgasemissies
per bron en de verwijderingen per put die
verband houden met die activiteiten wordt op
transparante en verifieerbare wijze verslag uitgebracht
en dit wordt overeenkomstig de artikelen 7
en 8 getoetst.
4. Voorafgaand aan de eerste zitting van de Conferentie
van de Partijen waarin de Partijen bij dit
Protocol bijeenkomen, verschaft elke in Bijlage I
opgenomen Partij het Hulporgaan voor wetenschappelijk
en technologisch advies ter bestudering
gegevens waarmee haar niveau van koolstofvoorraden
in 1990 kan worden vastgesteld en een
raming kan worden gemaakt van de wijzigingen
in haar koolstofvoorraden gedurende de daaropvolgende
jaren. De Conferentie van de Partijen
waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen,
neemt tijdens haar eerste zitting of zo snel mogelijk
daarna een besluit over de modaliteiten, regelingen
en richtlijnen ten aanzien van hoe en welke
aanvullende menselijke activiteiten die verband
houden met veranderingen in de broeikasgasemissies
per bron en de verwijderingen per put in
de categorieën landbouwgronden, veranderingen
in landgebruik en bosbouw moeten worden opgeteld
bij, of afgetrokken van, de aan de in Bijlage I
opgenomen Partijen toegewezen hoeveelheden,
rekening houdend met de onzekerheden, de
transparantie van de rapportage, de verifieerbaarheid,
het methodologische werk van de Intergouvernementele
werkgroep inzake klimaatverandering,
het overeenkomstig artikel 5 door het Hulporgaan
voor wetenschappelijk en technologisch
advies uitgebrachte advies en de besluiten van de
Conferentie van de Partijen. Een dergelijk besluit
geldt voor de tweede en volgende verbintenisperiodes.
Een Partij kan ervoor kiezen een dergelijk
besluit over deze aanvullende menselijke activiteiten
in haar eerste verbintenisperiode toe te passen,
mits deze activiteiten sinds 1990 hebben
plaatsgevonden.
5. De in Bijlage I opgenomen Partijen die een
overgang naar een markteconomie doormaken
en wier referentiejaar of -periode door de Conferentie
van de Partijen tijdens haar tweede zitting is
vastgesteld ingevolge besluit 9/CP.2 gebruiken
dat referentiejaar of die referentie-periode voor de
nakoming van hun verplichtingen ingevolge dit
artikel. Elke andere in Bijlage I opgenomen Partij
die een overgang naar een markteconomie doormaakt
en die haar eerste nationale mededeling uit
hoofde van artikel 12 van het Verdrag nog niet
heeft gedaan, kan de Conferentie van de Partijen
waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen,
ook ervan in kennis stellen dat zij van plan is een
historisch referentiejaar of een historische referentieperiode
anders dan 1990 te gebruiken voor
de nakoming van haar verplichtingen ingevolge
dit artikel. De Conferentie van de Partijen waarin
ALGEMENE BEPALINGEN LEEFMILIEU – Europees, federaal en samenwerkingsakkoorden
de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen, beslist
over de aanvaarding van die kennisgeving.
6. Rekening houdend met artikel 4, zesde lid, van
het Verdrag, staat de Conferentie van de Partijen
waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen de
in Bijlage I opgenomen Partijen die een overgang
naar een markteconomie doormaken bij de nakoming
van hun verplichtingen ingevolge dit Protocol
anders dan die ingevolge dit artikel, een zekere
mate van flexibiliteit toe.
7. In de eerste verbintenisperiode voor gekwantificeerde
emissiebeperking en -reductie, van 2008
tot 2012, is de aan elke in Bijlage I opgenomen
Partij toegewezen hoeveelheid gelijk aan het in
Bijlage B voor de betrokken Partij opgenomen
percentage van haar totale antropogene in koolstofdioxide-equivalenten
uitgedrukte emissies
van de in Bijlage A genoemde broeikasgassen in
1990, of het referentiejaar dat of de referentieperiode
die overeenkomstig het vijfde lid is bepaald,
vermenigvuldigd met vijf. De in Bijlage I opgenomen
Partijen voor welke veranderingen in landgebruik
en bosbouw in 1990 een netto-bron van
broeikasgasemissies vormden, dienen, met het
oog op de berekening van de hun toegewezen
hoeveelheid, in het referentiejaar of de referentieperiode
voor hun emissies in 1990 de totale antropogene
in koolstofdioxide-equivalenten uitgedrukte
emissies per bron, verminderd met de verwijderingen
per put in 1990, resulterend uit veranderingen
in landgebruik op te nemen.
8. Alle in Bijlage I opgenomen Partijen kunnen
1995 als referentiejaar gebruiken voor gehalogeneerde
koolwaterstoffen, perfluorkoolwaterstoffen
en zwavelhexafluoride, met het oog op de in
het zevende lid bedoelde berekening.
9. De verplichtingen voor latere periodes voor in
Bijlage I opgenomen Partijen worden vastgesteld
in wijzigingen op Bijlage B bij dit Protocol, die
overeenkomstig het bepaalde in artikel 21, zevende
lid, worden aangenomen. De Conferentie van
de Partijen waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen,
neemt ten minste zeven jaar voor het
einde van de in het eerste lid bedoelde eerste verbintenisperiode
het initiatief tot het beoordelen
van die verplichtingen.
10. Emissieverminderende eenheden of delen van
een toegewezen hoeveelheid die een Partij overeenkomstig
het bepaalde in artikel 6 of artikel 17
van een andere Partij overneemt, worden opgeteld
bij de aan de overnemende Partij toegewezen
hoeveelheid.
11. Emissieverminderende eenheden of delen van
een toegewezen hoeveelheid die een Partij overeenkomstig
het bepaalde in artikel 6 of artikel 17
aan een andere Partij overdraagt, worden afgetrokken
van de aan de overdragende Partij toegewezen
hoeveelheid.
12. Gecertificeerde emissiereducties die een Partij
overeenkomstig het bepaalde in artikel 12 van
een andere Partij overneemt, worden opgeteld bij
de aan de overnemende Partij toegewezen hoeveelheid.
Prot. 11 december 1997
13. Indien de emissies van een in Bijlage I opgenomen
Partij in een verbintenisperiode lager zijn
dan de haar uit hoofde van dit artikel toegewezen
hoeveelheid, wordt het verschil op verzoek van die
Partij opgeteld bij de aan die Partij voor latere verbintenisperiodes
toegewezen hoeveelheid.
14. Elke in Bijlage I opgenomen Partij streeft ernaar
de in het eerste lid genoemde verplichtingen
na te komen met een minimum aan nadelige sociale,
economische en milieueffecten voor andere
Partijen die ontwikkelingslanden zijn, in het bijzonder
die welke zijn genoemd in artikel 4, achtste
en negende lid, van het Verdrag. In overeenstemming
met de desbetreffende besluiten van de
Conferentie van de Partijen inzake de toepassing
van die leden, bestudeert de Conferentie van de
Partijen waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen
tijdens haar eerste zitting welke maatregelen
nodig zijn om de nadelige gevolgen van klimaatverandering
en/of de gevolgen van bestrijdingsmaatregelen
voor de in die leden bedoelde
Partijen tot een minimum te beperken. Onderwerp
van studie zijn onder andere het instellen
van financiering, de verzekering en de overdracht
van technologie.
Art. 4. 1. De in Bijlage I opgenomen Partijen die
een overeenkomst hebben gesloten inzake de gezamenlijke
nakoming van hun verplichtingen uit
hoofde van artikel 3, worden geacht aan die verplichtingen
te hebben voldaan op voorwaarde dat
hun totale gecombineerde gezamenlijke antropogene
in koolstofdioxide-equivalenten uitgedrukte
emissies van de in Bijlage A genoemde broeikasgassen
de aan hen toegewezen hoeveelheden, die
zijn berekend op grond van hun in Bijlage B opgenomen
gekwantificeerde verplichtingen inzake
emissiebeperking en -reductie en overeenkomstig
het bepaalde in artikel 3, niet overschrijden. Het
respectieve emissieniveau dat aan elk van de Partijen
bij de overeenkomst is toegewezen, dient in
die overeenkomst te worden aangegeven.
2. De Partijen bij een dergelijke overeenkomst
stellen het secretariaat in kennis van de voorwaarden
van de overeenkomst op de datum van nederlegging
van hun akten van bekrachtiging, aanvaarding
of goedkeuring van of toetreding tot dit
Protocol. Het secretariaat informeert op zijn beurt
de Partijen bij en ondertekenaars van het Verdrag
over de voorwaarden van de overeenkomst.
3. Een dergelijke overeenkomst blijft van kracht
voor de duur van de in artikel 3, zevende lid, genoemde
verbintenisperiode.
4. Indien Partijen die gezamenlijk handelen dit
doen in het kader van, en samen met, een regionale
organisatie voor economische integratie, worden
de bestaande verplichtingen ingevolge dit
Protocol niet beïnvloed door een wijziging in de
samenstelling van de organisatie na de aanneming
van dit Protocol. Een wijziging in de samenstelling
van de organisatie is alleen van toepassing
voor die verplichtingen ingevolge artikel 3 die na
die wijziging worden aangenomen.
5. Indien de Partijen bij een dergelijke overeenkomst
er niet in slagen hun totale gecombineerde
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 5

niveau van emissiereducties te bereiken, is elke
Partij bij die overeenkomst verantwoordelijk voor
haar eigen in de overeenkomst genoemde emissieniveau.
6. Indien Partijen die gezamenlijk handelen dit
doen in het kader van, en samen met, een regionale
organisatie voor economische integratie die zelf
Partij is bij dit Protocol, is elke Lid-Staat van die regionale
organisatie voor economische integratie
afzonderlijk, en samen met de regionale organisatie
voor economische integratie handelend overeenkomstig
artikel 24, verantwoordelijk voor zijn
eigen overeenkomstig dit artikel bekendgemaakte
emissieniveau, ingeval zij er niet in slagen hun totale
gecombineerde niveau van emissiereducties
te bereiken.
Art. 5. 1. Elke in Bijlage I opgenomen Partij dient
niet later dan een jaar voor het begin van de eerste
verbintenisperiode te beschikken over een nationaal
systeem voor de schatting van antropogene
emissies per bron en verwijderingen per put van
alle niet krachtens het Protocol van Montreal beheerste
broeikasgassen. De Conferentie van de
Partijen waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen,
beslist tijdens haar eerste zitting over
richtlijnen voor dergelijke nationale systemen,
waarin de in het tweede lid genoemde methoden
zijn verwerkt.
2. Methoden voor de schatting van antropogene
emissies per bron en verwijderingen per put van
alle niet krachtens het Protocol van Montreal beheerste
broeikasgassen zijn die welke door de Intergouvernementele
werkgroep inzake klimaatverandering
zijn aanvaard en door de Conferentie
van de Partijen tijdens haar derde zitting zijn
goedgekeurd. Ingeval die methoden niet worden
gebruikt, worden eventueel benodigde aanpassingen
aangebracht overeenkomstig de methoden
die door de Conferentie van de Partijen waarin de
Partijen bij dit Protocol bijeenkomen tijdens haar
eerste zitting zijn goedgekeurd. Op basis van het
werk van onder andere de Intergouvernementele
werkgroep inzake klimaatverandering en het door
het Hulporgaan voor wetenschappelijk en technologisch
advies uitgebrachte advies worden deze
methoden en aanpassingen regelmatig getoetst
en in voorkomende gevallen herzien door de Conferentie
van de Partijen waarin de Partijen bij dit
Protocol bijeenkomen, ten volle rekening houdend
met eventuele relevante besluiten van de
Conferentie van de Partijen. Elke herziening van
methoden of aanpassingen wordt alleen aangewend
om ervoor te zorgen dat de verplichtingen
ingevolge artikel 3 met betrekking tot een na die
herziening aanvaarde verbintenisperiode, worden
nagekomen.
3. De cijfers van het aardopwarmingsvermogen
(global warming potentials), de zogenoemde
GWP-waarden, die worden gebruikt voor de berekening
van het koolstofdioxide-equivalent van antropogene
emissies per bron en verwijderingen
per put van de in Bijlage A genoemde broeikasgassen
zijn die welke door de Intergouvernementele
werkgroep inzake klimaatverandering zijn
aanvaard en door de Conferentie van de Partijen
ALGEMENE BEPALINGEN LEEFMILIEU – Europees, federaal en samenwerkingsakkoorden
tijdens haar derde zitting zijn overeengekomen.
Op basis van het werk van onder andere de Intergouvernementele
werkgroep inzake klimaatverandering
en het door het Hulporgaan voor wetenschappelijk
en technologisch advies uitgebrachte
advies wordt de GWP-waarde van elk van die
broeikasgassen regelmatig getoetst en in voorkomende
gevallen herzien door de Conferentie van
de Partijen waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen,
ten volle rekening houdend met eventuele
relevante besluiten van de Conferentie van
de Partijen. Een herziening van de GWP-waarde is
alleen van toepassing op verplichtingen ingevolge
artikel 3 met betrekking tot een na die herziening
aanvaarde verbintenisperiode.
Art. 6. 1. Om aan haar verplichtingen ingevolge
artikel 3 te voldoen, kan elke in Bijlage I opgenomen
Partij emissiereductie eenheden die het resultaat
zijn van projecten die een reductie beogen
van antropogene emissies per bron of een verhoging
van antropogene verwijderingen per put van
broeikasgassen in ongeacht welke sector van de
economie, overdragen aan of overnemen van elke
andere in Bijlage I opgenomen Partij, op voorwaarde
dat:
a) een dergelijk project is goedgekeurd door de
betrokken Partijen;
b) een dergelijk project voorziet in een extra vermindering
van emissies per bron, of een extra uitbreiding
van verwijderingen per put ten opzichte
van die welke anders zouden zijn opgetreden;
c) zij geen emissiereductie eenheden overneemt
indien zij niet heeft voldaan aan haar verplichtingen
ingevolge de artikelen 5 en 7; en
d) het overnemen van emissiereductie eenheden
een aanvulling is op nationale maatregelen om de
verplichtingen ingevolge artikel 3 na te komen.
2. De Conferentie van de Partijen waarin de Partijen
bij dit Protocol bijeenkomen, kan, tijdens
haar eerste zitting of zo snel mogelijk daarna, verdere
richtlijnen opstellen voor de toepassing van
dit artikel, met inbegrip van richtlijnen voor verificatie
en rapportage.
3. Een in Bijlage I opgenomen Partij kan rechtspersonen
machtigen om onder haar verantwoordelijkheid
deel te nemen aan activiteiten die leiden
tot het uit hoofde van dit artikel ontwikkelen,
overdragen of overnemen van emissiereductie
eenheden.
4. Indien een vraagstuk betreffende de uitvoering
van de in dit artikel genoemde eisen door een in
Bijlage I opgenomen Partij overeenkomstig de
desbetreffende bepalingen van artikel 8 wordt gesignaleerd,
kunnen overdrachten en overnames
van emissiereductie eenheden doorgang blijven
vinden nadat het vraagstuk is gesignaleerd, op
voorwaarde dat die eenheden niet door een Partij
mogen worden gebruikt om aan haar verplichtingen
ingevolge artikel 3 te voldoen totdat alle
kwesties betreffende de nakoming zijn opgelost.
Art. 7. 1. Elke in Bijlage I opgenomen Partij
neemt in haar jaarlijkse inventarislijst van antropogene
emissies per bron en verwijderingen per
Prot. 11 december 1997
put van niet krachtens het Protocol van Montreal
beheerste broeikasgassen, die overeenkomstig de
desbetreffende besluiten van de Conferentie van
de Partijen wordt ingediend, de noodzakelijke
overeenkomstig het vierde lid te bepalen aanvullende
informatie op om ervoor te zorgen dat aan
artikel 3 wordt voldaan.
2. Elke in Bijlage I opgenomen Partij neemt in
haar nationale mededeling, die wordt gedaan uit
hoofde van artikel 12 van het Verdrag, de aanvullende
overeenkomstig het vierde lid te bepalen informatie
op die noodzakelijk is om aan te tonen
dat zij voldoet aan haar verplichtingen ingevolge
dit Protocol.
3. Elke in Bijlage I opgenomen Partij deelt de uit
hoofde van het eerste lid vereiste informatie jaarlijks
mede, te beginnen met de eerste inventarislijst
die uit hoofde van het Verdrag vereist is voor
het eerste jaar van de verbintenisperiode nadat dit
Protocol voor die Partij in werking is getreden.
Elke in Bijlage I opgenomen Partij verstrekt de uit
hoofde van het tweede lid vereiste informatie als
deel van de eerste nationale mededeling die uit
hoofde van het Verdrag vereist is nadat dit Protocol
voor die Partij in werking is getreden en na
aanneming van de in het vierde lid genoemde
richtlijnen. De frequentie van de uit hoofde van dit
artikel vereiste informatieverstrekking daarna
wordt bepaald door de Conferentie van de Partijen
waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen,
rekening houdend met een eventueel tijdpad
voor het verstrekken van nationale mededelingen
waartoe de Conferentie van de Partijen
heeft besloten.
4. De Conferentie van de Partijen waarin de Partijen
bij dit Protocol bijeenkomen, neemt tijdens
haar eerste zitting richtlijnen aan voor het opstellen
van de uit hoofde van dit artikel vereiste informatie,
en toetst deze daarna periodiek, rekening
houdend met de richtlijnen voor het opstellen van
nationale mededelingen door in Bijlage I opgenomen
Partijen, die door de Conferentie van de Partijen
zijn aangenomen. De Conferentie van de Partijen
waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen,
beslist eveneens, vóór de eerste verbintenisperiode,
over manieren waarop de administratie
van de toegewezen hoeveelheden kan plaatsvinden.
Art. 8. 1. De informatie die ingevolge artikel 7
door elke in Bijlage I opgenomen Partij wordt verstrekt,
wordt getoetst door beoordelingsteams
van deskundigen ingevolge de desbetreffende besluiten
van de Conferentie van de Partijen en overeenkomstig
de richtlijnen die uit hoofde van het
vierde lid voor dit doel zijn aangenomen door de
Conferentie van de Partijen waarin de Partijen bij
dit Protocol bijeenkomen. De ingevolge artikel 7,
eerste lid, door elke in Bijlage I opgenomen Partij
verstrekte informatie wordt getoetst als deel van
de jaarlijkse samenstelling en administratie van
de emissie-inventarislijsten en de toegewezen
hoeveelheden. Daarnaast wordt de ingevolge
artikel 7, tweede lid, door elke in Bijlage I opgenomen
Partij verstrekte informatie getoetst als deel
van de beoordeling van de mededelingen.
6 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

2. De beoordelingsteams van deskundigen worden
gecoördineerd door het secretariaat en bestaan
uit deskundigen die zijn geselecteerd uit
hen die door de Partijen bij het Verdrag en, indien
van toepassing, door intergouvernementele organisaties
zijn voorgedragen, overeenkomstig de
richtlijnen die voor dit doel door de Conferentie
van de Partijen zijn gegeven.
3. Het toetsingsproces voorziet in een grondige en
allesomvattende technische evaluatie van alle aspecten
van de uitvoering van dit Protocol door een
Partij. De beoordelingsteams van deskundigen
stellen een rapport op voor de Conferentie van de
Partijen waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen,
waarin de nakoming van de verplichtingen
van de Partij wordt geëvalueerd en waarin
mogelijke problemen met, en factoren die van invloed
zijn op, de naleving van de verplichtingen
worden gesignaleerd. Deze rapporten worden
door het secretariaat verzonden aan alle Partijen
bij het Verdrag. Het secretariaat maakt een lijst
van de vraagstukken betreffende de uitvoering die
in die rapporten zijn aangegeven ter nadere bestudering
door de Conferentie van de Partijen waarin
de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen.
4. De Conferentie van de Partijen waarin de Partijen
bij dit Protocol bijeenkomen, neemt tijdens
haar eerste zitting richtlijnen aan voor het toetsen
van de uitvoering van dit Protocol door beoordelingsteams
van deskundigen, en toetst deze daarna
periodiek, rekening houdend met de desbetreffende
besluiten van de Conferentie van de Partijen.
5. De Conferentie van de Partijen waarin de Partijen
bij dit Protocol bijeenkomen, bestudeert, met
de hulp van het Hulporgaan inzake de uitvoering
en, indien van toepassing, het Hulporgaan voor
wetenschappelijk en technologisch advies:
a) de door Partijen uit hoofde van artikel 7 verstrekte
informatie en de rapporten van de toetsingen
daarvan die door de deskundigen ingevolge
dit artikel zijn verricht; en
b) de vraagstukken betreffende de uitvoering die
door het secretariaat ingevolge het derde lid in
een lijst zijn opgenomen, evenals alle door Partijen
naar voren gebrachte vraagstukken.
6. Ingevolge haar bestudering van de in het vijfde
lid genoemde informatie, neemt de Conferentie
van de Partijen waarin de Partijen bij dit Protocol
bijeenkomen, besluiten over elke voor de uitvoering
van dit Protocol noodzakelijke aangelegenheid.
Art. 9. 1. De Conferentie van de Partijen waarin
de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen, toetst dit
Protocol periodiek in het licht van de best beschikbare
wetenschappelijke informatie over en evaluaties
van klimaatverandering en de effecten
daarvan, alsmede ter zake dienende technische,
sociale en economische informatie. Deze toetsingen
worden gecoördineerd met relevante toetsingen
uit hoofde van het Verdrag, in het bijzonder
die welke worden vereist in artikel 4, tweede lid,
letter d, en artikel 7, tweede lid, letter a, van het
ALGEMENE BEPALINGEN LEEFMILIEU – Europees, federaal en samenwerkingsakkoorden
Verdrag. Op basis van deze toetsingen neemt de
Conferentie van de Partijen waarin de Partijen bij
dit Protocol bijeenkomen, passende maatregelen.
2. De eerste toetsing vindt plaats tijdens de tweede
zitting van de Conferentie van de Partijen waarin
de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen. Volgende
toetsingen vinden met regelmatige tussenpozen
en tijdig plaats.
Art. 10. Alle Partijen, hun gezamenlijke, doch
verschillende verantwoordelijkheden en hun specifieke
nationale en regionale ontwikkelingsprioriteiten,
doelstellingen en omstandigheden in
aanmerking nemend, zonder nieuwe verplichtingen
te introduceren voor niet in Bijlage I opgenomen
Partijen, maar de bestaande verplichtingen
ingevolge artikel 4, eerste lid, van het Verdrag bevestigend,
en de naleving van deze verplichtingen
steeds bevorderend om duurzame ontwikkeling te
realiseren, rekening houdend met artikel 4, derde,
vijfde en zevende lid, van het Verdrag:
a) stellen, voor zover relevant en mogelijk, nationale
en, indien van toepassing, regionale programma's
met een goede kosteneffectiviteit op ter
verbetering van de kwaliteit van lokale emissiefactoren,
gegevens over activiteiten en/of modellen
die de sociaal-economische omstandigheden van
elke Partij weerspiegelen voor het opstellen en periodiek
bijwerken van nationale inventarislijsten
van antropogene emissies per bron en verwijderingen
per put van alle niet krachtens het Protocol
van Montreal beheerste broeikasgassen, gebruik
makend van vergelijkbare door de Conferentie
van de Partijen overeen te komen methoden, en in
overeenstemming met de door de Conferentie van
de Partijen aangenomen richtlijnen voor het opstellen
van nationale mededelingen;
b) stellen nationale en, indien van toepassing, regionale
programma's op die maatregelen bevatten
ter beperking van klimaatverandering en
maatregelen ter vergemakkelijking van een adequate
aanpassing aan klimaatverandering, en
voeren deze uit, maken deze openbaar en werken
deze regelmatig bij:
i) dergelijke programma's kunnen onder meer betrekking
hebben op de energie-, de vervoers- en de
industriesector, alsmede op de landbouw, de bosbouw
en het afvalbeheer. Bovendien kunnen aanpassingstechnologieën
en methoden ter verbetering
van de ruimtelijke ordening de aanpassing
aan klimaatverandering verbeteren; en
ii) de in Bijlage I opgenomen Partijen verstrekken
informatie over maatregelen uit hoofde van dit
Protocol, met inbegrip van nationale programma's,
overeenkomstig artikel 7; andere Partijen
trachten in hun nationale mededelingen, indien
van toepassing, informatie op te nemen over programma's
die maatregelen bevatten die naar hun
mening een bijdrage leveren aan de bestrijding
van klimaatverandering en de nadelige effecten
daarvan, met inbegrip van maatregelen ter bestrijding
van stijgingen van broeikasgasemissies en
ter uitbreiding van verwijderingen per put, en
maatregelen voor capaciteitsopbouw en aanpassing;
Prot. 11 december 1997
c) werken samen bij de bevordering van doeltreffende
modaliteiten voor de ontwikkeling, toepassing
en verspreiding van, en ondernemen alle mogelijke
stappen ter bevordering, vergemakkelijking
en financiering, indien van toepassing, van
de overdracht van, of de toegang tot, milieuvriendelijke
technologieën, know-how, praktijken en
processen die betrekking hebben op klimaatverandering,
met name ten gunste van ontwikkelingslanden,
met inbegrip van het opstellen van
beleid en programma's voor een doeltreffende
overdracht van milieuvriendelijke technologieën
in staatseigendom of uit de publieke sector, en het
creëren van randvoorwaarden voor de particuliere
sector, ter bevordering en uitbreiding van de
overdracht van, en de toegang tot, milieuvriendelijke
technologieën;
d) werken samen bij wetenschappelijk en technisch
onderzoek en bevorderen het onderhoud en
de ontwikkeling van systemen voor systematische
waarneming en het opzetten van gegevensbestanden
om de onzekerheden betreffende het klimaatsysteem,
de nadelige effecten van klimaatverandering
en de economische en sociale gevolgen
van verschillende bestrijdingsstrategieën te
verkleinen, en bevorderen de ontwikkeling en versterking
van de eigen capaciteiten en mogelijkheden
om deel te nemen aan internationale en intergouvernementele
inspanningen, programma's en
netwerken betreffende onderzoek en systematische
waarneming, rekening houdend met
artikel 5 van het Verdrag;
e) werken samen bij en bevorderen op internationaal
niveau en, indien van toepassing, met behulp
van bestaande organisaties, de ontwikkeling en
uitvoering van voorlichtings- en vormingsprogramma's,
waaronder de versterking van nationale
capaciteitsvergroting, in het bijzonder van menselijke
en institutionele capaciteit, en de uitwisseling
of detachering van personeel voor de opleiding
van deskundigen op dit gebied, met name
voor de ontwikkelingslanden, en vergemakkelijken
op nationaal niveau de bewustmaking van, en
de toegang van het publiek tot informatie inzake
klimaatverandering. Er dienen passende modaliteiten
te worden ontwikkeld voor de uitvoering
van deze activiteiten via de desbetreffende hulporganen
van het Verdrag, rekening houdend met
artikel 6 van het Verdrag;
f) nemen in hun nationale mededelingen informatie
op over programma's en activiteiten die ingevolge
dit artikel zijn ondernomen overeenkomstig
de desbetreffende besluiten van de Conferentie
van de Partijen; en
g) nemen, bij de nakoming van de verplichtingen
ingevolge dit artikel, artikel 4, achtste lid, van het
Verdrag grondig in overweging.
Art. 11. 1. Bij de toepassing van artikel 10 houden
Partijen rekening met het in artikel 4, vierde,
vijfde, zevende, achtste en negende lid, van het
Verdrag bepaalde.
2. De Partijen die ontwikkelde landen zijn en de
andere in Bijlage II bij het Verdrag opgenomen
ontwikkelde Partijen, in het kader van de toepas-
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 7

sing van artikel 4, eerste lid, van het Verdrag, overeenkomstig
het bepaalde in artikel 4, derde lid, en
artikel 11 van het Verdrag, en via de instelling(en)
waaraan de werking van het financiële mechanisme
van het Verdrag is toevertrouwd:
a) stellen nieuwe en aanvullende financiële middelen
ter beschikking ter dekking van de overeengekomen
volledige door de Partijen die ontwikkelingslanden
zijn te maken kosten ter bevordering
van de nakoming van bestaande verplichtingen
ingevolge artikel 4, eerste lid, letter a, van het Verdrag
die vallen onder artikel 10, letter a; en
b) stellen eveneens die financiële middelen ter beschikking,
waaronder die ten behoeve van de
overdracht van technologie, die de Partijen die
ontwikkelingslanden zijn nodig hebben ter dekking
van de volledige overeengekomen meerkosten
van de bevordering van de nakoming van bestaande
verplichtingen ingevolge artikel 4, eerste
lid, van het Verdrag die vallen onder artikel 10 en
die zijn overeengekomen tussen een Partij die een
ontwikkelingsland is en de in artikel 11 van het
Verdrag bedoelde instelling(en), zulks in overeenstemming
met dat artikel.
Bij de nakoming van deze bestaande verplichtingen
dient rekening te worden gehouden met de
noodzaak van adequaatheid en voorspelbaarheid
van de geldstroom en het belang van passende
lastenverdeling onder de Partijen die ontwikkelde
landen zijn. De richtlijnen voor de instelling(en)
waaraan de werking van het financiële mechanisme
van het Verdrag is toevertrouwd in de desbetreffende
besluiten van de Conferentie van de Partijen,
met inbegrip van die welke vóór de aanneming
van dit Protocol werden overeengekomen,
zijn van overeenkomstige toepassing op het in dit
lid bepaalde.
3. Door de Partijen die ontwikkelde landen zijn en
de andere in Bijlage II bij het Verdrag opgenomen
ontwikkelde Partijen en aan Partijen die ontwikkelingslanden
zijn, kunnen ook financiële middelen
voor de toepassing van artikel 10 ter beschikking
worden gesteld, langs bilaterale, regionale en
andere multilaterale kanalen.
Art. 12. 1. Hierbij wordt een mechanisme voor
schone ontwikkeling ingesteld.
2. Het doel van het mechanisme voor schone ontwikkeling
is het helpen van de niet in Bijlage I opgenomen
Partijen bij het realiseren van duurzame
ontwikkeling en het leveren van een bijdrage aan
het uiteindelijke doel van het Verdrag, en het helpen
van in Bijlage I opgenomen Partijen bij het
nakomen van hun gekwantificeerde verplichtingen
inzake emissiebeperking en -reductie uit
hoofde van artikel 3.
3. Ingevolge het mechanisme voor schone ontwikkeling:
a) profiteren de niet in Bijlage I opgenomen Partijen
mee van projectactiviteiten die resulteren in
gecertificeerde emissiereducties; en
b) kunnen de in Bijlage I opgenomen Partijen gecertificeerde
emissiereducties die voortvloeien uit
dergelijke projectactiviteiten aanwenden om bij te
ALGEMENE BEPALINGEN LEEFMILIEU – Europees, federaal en samenwerkingsakkoorden
dragen tot de nakoming van een deel van hun gekwantificeerde
verplichtingen inzake emissiebeperking
en -reductie ingevolge artikel 3, zoals bepaald
door de Conferentie van de Partijen waarin
de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen.
4. Het mechanisme voor schone ontwikkeling is
onderworpen aan het gezag en de richtlijnen van
de Conferentie van de Partijen waarin de Partijen
bij dit Protocol bijeenkomen en staat onder toezicht
van de raad van bestuur van het mechanisme
voor schone ontwikkeling.
5. De uit elke projectactiviteit voortvloeiende
emissiereducties worden gecertificeerd door operationele
instellingen die worden aangewezen
door de Conferentie van de Partijen waarin de Partijen
bij dit Protocol bijeenkomen, op basis van:
a) vrijwillige, door elke betrokken Partij goedgekeurde,
deelname;
b) feitelijke, meetbare en lange-termijnvoordelen,
gerelateerd aan de beperking van klimaatverandering;
en
c) extra emissiereducties ten opzichte van die welke
zouden zijn opgetreden zonder de gecertificeerde
projectactiviteit.
6. Het mechanisme voor schone ontwikkeling
geeft waar nodig hulp bij het verkrijgen van financiering
van gecertificeerde projectactiviteiten.
7. De Conferentie van de Partijen waarin de Partijen
bij dit Protocol bijeenkomen, stelt tijdens
haar eerste zitting modaliteiten en procedures
vast met het doel transparantie, doelmatigheid en
verantwoording te garanderen via onafhankelijke
financiële controle en verificatie van projectactiviteiten.
8. De Conferentie van de Partijen waarin de Partijen
bij dit Protocol bijeenkomen, garandeert dat
een deel van de opbrengsten van gecertificeerde
projectactiviteiten wordt aangewend ter dekking
van administratieve uitgaven en om Partijen die
ontwikkelingslanden zijn en die in het bijzonder
kwetsbaar zijn voor de nadelige gevolgen van klimaatverandering
te helpen de kosten van aanpassing
op te brengen.
9. Bij deelname ingevolge het mechanisme voor
schone ontwikkeling, waaronder deelname aan
de in het derde lid, letter a, genoemde activiteiten
en aan de overname van gecertificeerde emissiereducties,
kunnen particuliere en/of publieke instellingen
zijn betrokken; deze deelname is onderworpen
aan eventuele door de raad van bestuur
van het mechanisme voor schone ontwikkeling
gegeven richtlijnen.
10. Gecertificeerde emissiereducties die in de periode
vanaf het jaar 2000 tot aan het begin van de
eerste verbintenisperiode zijn gerealiseerd, kunnen
worden aangewend om bij te dragen tot de
nakoming van de verplichtingen in de eerste verbintenisperiode.
Art. 13. 1. De Partijen bij dit Protocol komen bijeen
in de Conferentie van de Partijen, het hoogste
orgaan van het Verdrag.
Prot. 11 december 1997
2. Partijen bij het Verdrag die geen Partij zijn bij
dit Protocol kunnen als waarnemer deelnemen
aan de zittingen van de Conferentie van de Partijen
waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen.
Wanneer de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen
in de Conferentie van de Partijen, kunnen
beslissingen uit hoofde van dit Protocol enkel
worden genomen door hen die Partij zijn bij dit
Protocol.
3. Wanneer de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen
in de Conferentie van de Partijen, wordt een
lid van het Bureau van de Conferentie van de Partijen
dat een Partij bij het Verdrag vertegenwoordigt
die op dat moment geen Partij bij dit Protocol
is, vervangen door een extra door en uit de Partijen
bij dit Protocol te kiezen lid.
4. De Conferentie van de Partijen waarin de Partijen
bij dit Protocol bijeenkomen, toetst regelmatig
de uitvoering van dit Protocol en neemt, binnen
haar mandaat, de besluiten die nodig zijn ter
bevordering van de doeltreffende uitvoering van
dit Protocol. Zij verricht de haar door dit Protocol
toegewezen taken en:
a) beoordeelt, op basis van de in overeenstemming
met de bepalingen van dit Protocol aan haar
ter beschikking gestelde informatie, de uitvoering
van dit Protocol door de Partijen, de gevolgen, in
het algemeen, van de ingevolge dit Protocol genomen
maatregelen, in het bijzonder gevolgen ten
aanzien van het milieu en economische en sociale
gevolgen, alsook het cumulatieve effect ervan en
de mate waarin vooruitgang wordt geboekt in de
richting van verwezenlijking van de doelstelling
van het Verdrag;
b) bestudeert periodiek de verplichtingen van de
Partijen ingevolge dit Protocol, daarbij de in
artikel 4, tweede lid, onder d, en artikel 7, tweede
lid, van het Verdrag vereiste toetsingen grondig in
overweging nemend, in het licht van de doelstelling
van het Verdrag, de opgedane ervaring bij de
uitvoering daarvan en de evolutie van de wetenschappelijke
en technologische kennis, en bestudeert
in dit kader periodieke rapporten inzake de
uitvoering van dit Protocol, en neemt deze aan;
c) bevordert en vergemakkelijkt de uitwisseling
van informatie betreffende door de Partijen genomen
maatregelen om klimaatverandering en de
gevolgen daarvan tegen te gaan, rekening houdend
met de uiteenlopende omstandigheden, verantwoordelijkheden
en mogelijkheden van de
Partijen en hun onderscheiden verplichtingen ingevolge
dit Protocol;
d) vergemakkelijkt op verzoek van twee of meer
Partijen de coördinatie van de door hen genomen
maatregelen om klimaatverandering en de gevolgen
daarvan tegen te gaan, rekening houdend
met de uiteenlopende omstandigheden, verantwoordelijkheden
en mogelijkheden van de Partijen
en hun onderscheiden verplichtingen ingevolge
dit Protocol;
e) bevordert en begeleidt, in overeenstemming
met de doelstelling van het Verdrag en de bepalingen
van dit Protocol, en de desbetreffende beslissingen
van de Conferentie van de Partijen volledig
8 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

in aanmerking nemend, de ontwikkeling en periodieke
verfijning van vergelijkbare methoden voor
de doeltreffende uitvoering van dit Protocol, overeen
te komen door de Conferentie van de Partijen
waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen;
f) doet aanbevelingen inzake aangelegenheden
die noodzakelijk zijn voor de uitvoering van dit
Protocol;
g) tracht extra financiële middelen te werven in
overeenstemming met artikel 11, tweede lid;
h) stelt de hulporganen in die noodzakelijk worden
geacht voor de toepassing van dit Protocol;
i) verzoekt om en, indien van toepassing, maakt
gebruik van de diensten en de medewerking van,
en informatie verstrekt door, bevoegde internationale,
intergouvernementele en niet-gouvernementele
organisaties; en
j) oefent andere taken uit die nodig kunnen zijn
voor de toepassing van dit Protocol, en bestudeert
elke toegewezen taak die voortvloeit uit een beslissing
van de Conferentie van de Partijen.
5. Het reglement van orde van de Conferentie van
de Partijen en de financiële procedures die uit
hoofde van het Verdrag worden toegepast, zijn
van overeenkomstige toepassing uit hoofde van
dit Protocol, tenzij de Conferentie van de Partijen
waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen
door middel van consensus anders beslist.
6. De eerste zitting van de Conferentie van de Partijen
waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen,
wordt door het secretariaat belegd samen
met de eerste zitting van de Conferentie van de
Partijen die is gepland na de datum van inwerkingtreding
van dit Protocol. Daaropvolgende gewone
zittingen van de Conferentie van de Partijen
waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen,
worden jaarlijks gehouden, samen met de gewone
zittingen van de Conferentie van de Partijen,
tenzij de Conferentie van de Partijen waarin de
Partijen bij dit Protocol bijeenkomen anders beslist.
7. Buitengewone zittingen van de Conferentie van
de Partijen waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen,
worden gehouden op elk ander door
haar noodzakelijk geacht tijdstip, of op schriftelijk
verzoek van een Partij, op voorwaarde dat dit verzoek
binnen zes maanden nadat het door het secretariaat
aan de Partijen is medegedeeld, door
ten minste een derde van de Partijen wordt gesteund.
8. De Verenigde Naties, haar gespecialiseerde organisaties
en de Internationale Organisatie voor
Atoomenergie, alsmede alle Lid-Staten daarvan of
waarnemers daarbij die geen Partij bij het Verdrag
zijn, kunnen op zittingen van de Conferentie van
de Partijen waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen,
worden vertegenwoordigd als waarnemer.
Elke instelling of organisatie, hetzij nationaal
of internationaal, hetzij gouvernementeel of
niet-gouvernementeel, die bevoegd is ter zake van
aangelegenheden waarop dit Protocol betrekking
heeft, en die aan het secretariaat haar wens te kennen
heeft gegeven op een zitting van de Conferen-
ALGEMENE BEPALINGEN LEEFMILIEU – Europees, federaal en samenwerkingsakkoorden
tie van de Partijen waarin de Partijen bij dit Protocol
bijeenkomen, te zijn vertegenwoordigd als
waarnemer, kan als zodanig worden toegelaten,
tenzij ten minste een derde van de aanwezige Partijen
hiertegen bezwaar maakt. De toelating en de
deelneming van waarnemers wordt geregeld in
het reglement van orde, bedoeld in het vijfde lid.
Art. 14. 1. Het bij artikel 8 van het Verdrag ingestelde
secretariaat fungeert als secretariaat van dit
Protocol.
2. Artikel 8, tweede lid, van het Verdrag inzake de
taken van het secretariaat en artikel 8, derde lid,
van het Verdrag inzake voor het functioneren van
het secretariaat getroffen regelingen, zijn van
overeenkomstige toepassing op dit Protocol.
Daarnaast verricht het secretariaat de ingevolge
dit Protocol aan het secretariaat toegewezen taken.
Art. 15. 1. Het Hulporgaan voor wetenschappelijk
en technologisch advies en het Hulporgaan inzake
de uitvoering, ingesteld bij de artikelen 9 en
10 van het Verdrag, doen dienst als respectievelijk
het Hulporgaan voor wetenschappelijk en technologisch
advies en het Hulporgaan inzake de uitvoering
van dit Protocol. De bepalingen inzake
het functioneren van deze twee organen uit hoofde
van het Verdrag zijn van overeenkomstige toepassing
op dit Protocol. Zittingen van de bijeenkomsten
van het Hulporgaan voor wetenschappelijk
en technologisch advies en het Hulporgaan inzake
de uitvoering van dit Protocol worden samen
met de bijeenkomsten van respectievelijk het Hulporgaan
voor wetenschappelijk en technologisch
advies en het Hulporgaan inzake de uitvoering
van het Verdrag gehouden.
2. Partijen bij het Verdrag die geen Partij zijn bij
dit Protocol kunnen als waarnemer deelnemen
aan de zittingen van de hulporganen. Wanneer de
hulporganen fungeren als hulporganen van dit
Protocol, kunnen beslissingen uit hoofde van dit
Protocol enkel worden genomen door hen die
Partij zijn bij dit Protocol.
3. Wanneer de bij de artikelen 9 en 10 van het Verdrag
ingestelde hulporganen hun functie uitoefenen
inzake aangelegenheden met betrekking tot
dit Protocol wordt een lid van de Bureaus van die
hulporganen dat een Partij bij het Verdrag vertegenwoordigt
die op dat moment geen Partij bij dit
Protocol is, vervangen door een extra door en uit
de Partijen bij dit Protocol te kiezen lid.
Art. 16. De Conferentie van de Partijen waarin
de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen, bestudeert
zo spoedig mogelijk de toepassing op dit
Protocol van het in artikel 13 van het Verdrag bedoelde
multilaterale consultatieve overleg, en wijzigt
dit indien nodig, in het licht van eventuele relevante
besluiten die door de Conferentie van de
Partijen worden genomen. Multilateraal consultatief
overleg dat op dit Protocol van toepassing kan
zijn, functioneert onverminderd de in overeenstemming
met artikel 18 ingestelde procedures en
mechanismen.
Art. 17. De Conferentie van de Partijen legt de
relevante beginselen, modaliteiten, regels en
Prot. 11 december 1997
richtlijnen vast, in het bijzonder voor de verificatie
en de rapportage van en het afleggen van verantwoording
over emissiehandel. De in Bijlage B opgenomen
Partijen kunnen deelnemen aan emissiehandel
teneinde aan hun verplichtingen ingevolge
artikel 3 te voldoen. Deze handel vormt een
aanvulling op de nationale maatregelen om de gekwantificeerde
verplichtingen inzake emissiebeperking
en -reductie uit hoofde van dat artikel na
te komen.
Art. 18. De Conferentie van de Partijen waarin
de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen, keurt tijdens
haar eerste zitting passende en doeltreffende
procedures en mechanismen goed teneinde gevallen
van niet-naleving van de bepalingen van dit
Protocol vast te stellen en te bestrijden, onder andere
door het opstellen van een indicatieve lijst
van gevolgen, rekening houdend met de oorzaak,
de aard, de mate en de frequentie van de niet-naleving.
Procedures en mechanismen ingevolge dit
artikel die bindende gevolgen met zich meebrengen
worden aangenomen door middel van een
wijziging op dit Protocol.
Art. 19. De bepalingen van artikel 14 van het
Verdrag inzake regeling van geschillen zijn van
overeenkomstige toepassing op dit Protocol.
Art. 20. 1. Elke Partij kan wijzigingen van dit
Protocol voorstellen.
2. Wijzigingen van dit Protocol worden aangenomen
op een gewone zitting van de Conferentie
van de Partijen waarin de Partijen bij dit Protocol
bijeenkomen. De tekst van een voorgestelde wijziging
van dit Protocol wordt door het secretariaat
aan de Partijen medegedeeld, zulks ten minste zes
maanden vóór de bijeenkomst waarop zij tot aanneming
wordt voorgesteld. Het secretariaat deelt
de tekst van alle voorgestelde wijzigingen ook
mede aan de Partijen en ondertekenaars van het
Verdrag en, ter kennismaking, aan de Depositaris.
3. De Partijen stellen alles in het werk om over
elke voorgestelde wijziging van dit Protocol overeenstemming
te bereiken door middel van consensus.
Indien alle pogingen om tot consensus te
komen mislukken en er geen overeenstemming
wordt bereikt, wordt de wijziging in laatste instantie
aangenomen met een meerderheid van drie
vierde van de aanwezige Partijen die hun stem uitbrengen.
De aangenomen wijziging wordt door
het secretariaat medegedeeld aan de Depositaris,
die deze ter aanvaarding toezendt aan alle Partijen.
4. Akten van aanvaarding betreffende een wijziging
worden nedergelegd bij de Depositaris. Een
in overeenstemming met het derde lid aangenomen
wijziging treedt voor de Partijen die deze
hebben aanvaard in werking op de negentigste
dag na de datum van ontvangst door de Depositaris
van een akte van aanvaarding van ten minste
drie vierde van de Partijen bij dit Protocol.
6. Een wijziging treedt ten aanzien van elke andere
Partij in werking op de negentigste dag na de
datum waarop die Partij haar akte van aanvaarding
betreffende bedoelde wijziging heeft nedergelegd
bij de Depositaris.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 9

Art. 21. 1. Bijlagen bij dit Protocol maken daarvan
een integrerend deel uit en een verwijzing
naar dit Protocol vormt tegelijkertijd een verwijzing
naar de Bijlagen daarbij, tenzij uitdrukkelijk
anders is bepaald. Bijlagen die worden aangenomen
na de inwerkingtreding van dit Protocol zijn
beperkt tot lijsten, formulieren en andere beschrijvende
stukken van wetenschappelijke, technische,
procedurele of administratieve aard.
2. Elke Partij kan voorstellen doen voor een Bijlage
bij dit Protocol en kan wijzigingen van Bijlagen bij
dit Protocol voorstellen.
3. Bijlagen bij dit Protocol en wijzigingen van Bijlagen
bij dit Protocol worden aangenomen op een
gewone zitting van de Conferentie van de Partijen
waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen.
De tekst van elke voorgestelde Bijlage of wijziging
van een Bijlage wordt door het secretariaat aan de
Partijen medegedeeld, zulks ten minste zes maanden
vóór de bijeenkomst waarop zij tot aanneming
wordt voorgesteld. Het secretariaat deelt de
tekst van elke voorgestelde Bijlage of wijziging
van een Bijlage ook mede aan de Partijen en ondertekenaars
van het Verdrag en, ter kennisneming,
aan de Depositaris.
4. De Partijen stellen alles in het werk om over
elke voorgestelde Bijlage of wijziging van een Bijlage
overeenstemming te bereiken door middel
van consensus. Indien alle pogingen om tot consensus
te komen mislukken en er geen overeenstemming
wordt bereikt, wordt de Bijlage of de
wijziging van de Bijlage in laatste instantie aangenomen
met een meerderheid van drie vierde van
de aanwezige Partijen die hun stem uitbrengen.
De aangenomen Bijlage of wijziging van een Bijlage
wordt door het secretariaat medegedeeld aan
de Depositaris, die deze ter aanvaarding toezendt
aan alle Partijen.
5. Een in overeenstemming met het derde en vierde
lid aangenomen Bijlage of wijziging van een
Bijlage niet zijnde Bijlage A of B treedt voor alle
Partijen bij dit Protocol in werking zes maanden
na de datum waarop de Depositaris hun de aanneming
van de Bijlage of de aanneming van de
wijziging van de Bijlage heeft medegedeeld, behalve
voor de Partijen die de Depositaris binnen
die termijn schriftelijk te kennen hebben gegeven
die Bijlage of die wijziging van de Bijlage niet te
aanvaarden. Voor Partijen die hun kennisgeving
van niet-aanvaarding herroepen, treedt de Bijlage
of de wijziging van een Bijlage in werking op de
negentigste dag na de datum waarop de Depositaris
een kennisgeving van herroeping heeft ontvangen.
6. Indien de aanneming van een Bijlage of een wijziging
van een Bijlage een wijziging van dit Protocol
inhoudt, treedt die Bijlage eerst in werking of
wordt die wijziging van een Bijlage eerst van
kracht wanneer de wijziging van dit Protocol van
kracht wordt.
7. Wijzigingen van de Bijlagen A en B bij dit Protocol
worden aangenomen en worden van kracht in
overeenstemming met de in artikel 20 genoemde
procedure, met dien verstande dat een wijziging
ALGEMENE BEPALINGEN LEEFMILIEU – Europees, federaal en samenwerkingsakkoorden
van Bijlage B alleen met de schriftelijke instemming
van de betrokken Partij wordt aangenomen.
Art. 22. 1. Elke Partij heeft één stem, behoudens
het in het tweede lid bepaalde.
2. Regionale organisaties voor economische integratie
beschikken ter zake van binnen hun bevoegdheid
vallende aangelegenheden over een
aantal stemmen dat gelijk is aan het aantal van
hun Lid-Staten die Partij bij dit Protocol zijn. Bedoelde
organisaties oefenen hun stemrecht niet
uit indien een van hun Lid-Staten zijn stemrecht
uitoefent, en omgekeerd.
Art. 23. De Secretaris-Generaal van de Verenigde
Naties is Depositaris van dit Protocol.
Art. 24. 1. Dit Protocol staat open voor ondertekening
en dient te worden bekrachtigd, aanvaard
of goedgekeurd door Staten en regionale organisaties
voor economische integratie die Partij bij
het Verdrag zijn. Het staat open voor ondertekening
van 16 maart 1998 tot en met 15 maart 1999
op de zetel van de Verenigde Naties te New York.
Dit Protocol staat open voor toetreding vanaf de
dag na de datum waarop het is gesloten voor ondertekening.
De akten van bekrachtiging, aanvaarding,
goedkeuring of toetreding dienen te
worden nedergelegd bij de Depositaris.
2. Een regionale organisatie voor economische integratie
die Partij wordt bij dit Protocol zonder dat
één van haar Lid-Staten Partij is, is gebonden aan
alle verplichtingen ingevolge dit Protocol. Wanneer
één of meer Lid-Staten van een dergelijke organisatie
Partij zijn bij dit Protocol, komen de organisatie
en haar Lid-Staten hun onderscheiden
verantwoordelijkheden overeen met betrekking
tot de nakoming van hun verplichtingen ingevolge
dit Protocol. In dergelijke gevallen zijn de organisatie
en haar Lid-Staten niet gerechtigd de uit
het Protocol voortvloeiende rechten gelijktijdig
uit te oefenen.
3. In hun akten van bekrachtiging, aanvaarding,
goedkeuring of toetreding geven regionale organisaties
voor economische integratie de omvang
van hun bevoegdheid ter zake van door dit Protocol
geregelde aangelegenheden aan. Deze organisaties
doen tevens kennisgeving aan de Depositaris,
die op zijn beurt de Partijen in kennis stelt, van
belangrijke wijzigingen betreffende de omvang
van hun bevoegdheid.
Art. 25. 1. Dit Protocol treedt in werking op de
negentigste dag na de datum waarop ten minste
vijfenvijftig Partijen bij het Verdrag, waaronder in
Bijlage I opgenomen Partijen van wie de totale
koolstofdioxide-emissies ten minste vijfenvijftig
procent van de totale koolstofdioxide-emissies in
1990 van de in Bijlage I opgenomen Partijen bedroegen,
hun akten van bekrachtiging, aanvaarding,
goedkeuring of toetreding hebben nedergelegd.
2. Voor de toepassing van dit artikel wordt onder
«de totale koolstofdioxide-emissies in 1990 van de
in Bijlage I opgenomen Partijen» verstaan de hoeveelheid
die op of voor de datum van aanneming
van dit Protocol door de in Bijlage I opgenomen
Prot. 11 december 1997
Partijen is medegedeeld in hun eerste in overeenstemming
met artikel 12 van het Verdrag gedane
nationale mededelingen.
3. Voor elke Staat of regionale organisatie voor
economische integratie die dit Protocol bekrachtigt,
aanvaardt of goedkeurt, dan wel hiertoe toetreedt,
nadat aan de in het eerste lid genoemde
voorwaarden voor inwerkingtreding is voldaan,
treedt dit Protocol in werking op de negentigste
dag volgend op de datum van nederlegging van
de akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring
of toetreding.
4. Voor de toepassing van dit artikel wordt een
door een regionale organisatie voor economische
integratie nedergelegde akte niet meegeteld naast
de door haar Lid-Staten nedergelegde akten.
Art. 26. Bij dit Protocol kan geen enkel voorbehoud
worden gemaakt.
Art. 27. 1. Na het verstrijken van een termijn van
drie jaar te rekenen vanaf de datum waarop dit
Protocol voor een Partij in werking is getreden,
kan die Partij dit Protocol opzeggen door middel
van een schriftelijke kennisgeving aan de Depositaris.
2. De opzegging wordt van kracht na het verstrijken
van een termijn van een jaar te rekenen vanaf
de datum waarop de Depositaris de kennisgeving
van opzegging heeft ontvangen, of op enige latere
in bedoelde kennisgeving vermelde datum.
3. Een Partij die het Verdrag heeft opgezegd,
wordt geacht ook dit Protocol te hebben opgezegd.
Art. 28. Het oorspronkelijke exemplaar van dit
Protocol, waarvan de Arabische, de Chinese, de
Engelse, de Franse, de Russische en de Spaanse
tekst gelijkelijk authentiek zijn, wordt nedergelegd
bij de Secretaris-Generaal van de Verenigde
Naties.
BIJLAGE A
BROEIKASGASSEN
Koolstofdioxide (CO2 )
Methaan (CH4) Distikstofoxide (N2O) Onvolledig gehalogeneerde fluorkoolwaterstoffen
(HFK's)
Perfluorkoolwaterstoffen (PFK's)
Zwavelhexafluoride (SF6) SECTOREN/CATEGORIEËN BRONNEN
Energie
Brandstofverbranding
Energieproducerende industrieën
Verwerkende industrieën en bouw
Transport
Andere sectoren
Overige
Vluchtige emissies uit brandstoffen
10 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Vaste brandstoffen
Olie en aardgas
Overige
Productieprocessen
Minerale producten
Chemische industrie
Metaalproductie
Overige productie
Productie van gehalogeneerde koolwaterstoffen en zwavelhexafluoride
Verbruik van gehalogeneerde koolwaterstoffen en zwavelhexafluoride
Overige
Gebruik van oplosmiddelen en andere producten
Landbouw
Darmgisting
Mestbeheer
Rijstteelt
Landbouwgronden
Voorgeschreven afbranding van savannes
Verbranding van agrarische residuen
Overige
Afval
Storten van vast afval op het land
Afvalwaterzuivering
Afvalverbranding
Overige.
BIJLAGE B
Gekwantificeerde verplichtingen inzake
emissiebeperking of -reductie (percentage van
referentiejaar of -periode)
Partij %
Australië 108
België 92
Bulgarije *
92
Canada 94
Denemarken 92
Duitsland 92
Estland *
92
Europese Gemeenschap 92
Finland 92
Frankrijk 92
Griekenland 92
Hongarije * 94
Ierland 92
IJsland 110
Italië 92
Japan 94
Kroatië *
95
Letland * 92
Liechtenstein 92
Litouwen *
92
Luxemburg 92
Monaco 92
Nederland 92
Nieuw-Zeeland 100
Noorwegen 101
ALGEMENE BEPALINGEN LEEFMILIEU – Europees, federaal en samenwerkingsakkoorden
Partij %
Oekraïne * 100
Oostenrijk 92
Polen *
94
Portugal 92
Roemenië *
92
Russische Federatie *
100
Slovenië * 92
Slowakije *
92
Spanje 92
Tsjechië * 92
Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland
92
Verenigde Staten van Amerika 93
Zweden 92
Zwitserland 92.
* Landen die een overgang naar een markteconomie doormaken.
LIJST DER GEBONDEN STATEN
STATEN ONDERTEKENING BEKRACHTIGING,
AANVAARDING (A),
TOETREDING (T),
GOEDKEURING (G)
ANTIGUA
EN BARBUDA
16 maart 1998 3 november 1998
ARGENTINIË 16 maart 1998 28 september 2001
AUSTRALIË 29 april 1998
AZERBEIDZJAN 28 september
2000 (T)
BAHAMAS 9 april 1999 (T)
BANGLADESH 22 oktober 2001 (T)
BARBADOS 7 augustus 2000 (T)
BELGIË 29 april 1998 31 mei 2002
BENIN 25 februari
2002 (T)
BHUTAN 26 augustus
2002 (A)
BOLIVIA 9 juli 1998 30 november 1999
BRAZILIË 29 april 1998 23 augustus 2002
BULGARIJE 18 september 1998 15 augustus 2002
BURUNDI 18 oktober 2001 (T)
CAMBODIA 22 augustus
2002 (A)
CAMEROEN 28 augustus
2002 (A)
CANADA 29 april 1998
CHILI 17 juni 1998 26 augustus 2002
CHINA 29 mei 1998 30 augustus 2002
(G)
COLOMBIA 30 november
2001 (T)
COOKEILANDEN 16 september 1998 27 augustus 2001
COSTA RICA 27 april 1998 9 augustus 2002
CROATIË 11 maart 1999
CUBA 15 maart 1999 30 april 2002
CYPRUS 16 juli 1999 (T)
DENEMARKEN 29 april 1998 31 mei 2002
DJIBOUTI 12 maart 2002 (T)
DOMINICAANSE
REPUBLIEK
12 februari
2002 (T)
DUITSLAND 29 april 1998 31 mei 2002
ECUADOR 15 januari 1999 13 januari 2000
EGYPTE 15 maart 1999
EL SALVADOR 8 juni 1998 30 november 1998
EQUATORIAAL
GUINEA
ESTLAND 3 december 1998
EUROPESE
GEMEENSCHAPPEN
16 augustus
2000 (T)
29 april 1998 21 mei 2002 (G)
FIJI 17 september 1998 17 september 1998
Prot. 11 december 1997
STATEN ONDERTEKENING BEKRACHTIGING,
AANVAARDING (A),
TOETREDING (T),
GOEDKEURING (G)
FILIPPIJNEN 15 april 1998
FINLAND 29 april 1998 31 mei 2002
FRANKRIJK 29 april 1998 31 mei 2002 (G)
GAMBIA 1 juni 2001 (T)
GEORGIË 16 juni 1999 (T)
GRIEKENLAND 29 april 1998 31 mei 2002
GRENADA 6 augustus 2002 (T)
GUATEMALA 10 juli 1998 5 oktober 1999
GUINEA 7 september
2000 (T)
HONDURAS 25 februari 1999 19 juli 2000
HONGARIJE 21 augustus 2002
(T)
IERLAND 29 april 1998
IJSLAND 23 mei 2002 (T)
INDIË 26 augustus
2002 (T)
INDONESIË 13 juli 1998
ISRAËL 16 december 1998
ITALIË 29 april 1998 31 mei 2002
JAMAICA 28 juni 1999 (T)
JAPAN 28 april 1998 4 juni 2002 (T)
KAZACHSTAN 12 maart 1999
KIRIBATI 7 september
2000 (T)
KOREA (REPUBLIEK) 25 september 1998
LESOTHO 6 september
2000 (T)
LETLAND 14 december 1998 5 juli 2002
LIECHTENSTEIN 29 juni 1998
LITOUWEN 21 september 1998
LUXEMBURG 29 april 1998 31 mei 2002
MALAWI 26 oktober 2001 (T)
MALDIVEN 16 maart 1998 30 december 1998
MALEISIË 12 maart 1999 4 september 2002
MALI 27 januari 1999 28 maart 2002
MALTA 17 april 1998 11 november 2001
MAROKKO 25 januari 2002 (T)
MARSHALL EILANDEN 17 maart 1998
MAURITIUS 9 mei 2001 (T)
MEXICO 9 juni 1998 7 september 2000
MICRONESIA (Federale 17 maart 1998
Staten van Micronesia)
21 juni 1999
MONACO 29 april 1998
MONGOLIË 15 december
1999 (T)
NAURU 16 augustus
2001 (T)
NEDERLAND 29 april 1998 31 mei 2002 (T)
NICARAGUA 7 juli 1998 18 november 1999
NIEUW-ZEELAND 22 mei 1998
NIGER 23 oktober 1998
NIUE 8 december 1998 6 mei 1999
NOORWEGEN 29 april 1998 30 mei 2002
OEKRAÏNE 15 maart 1999
OEZBEKISTAN 20 november 1998 12 oktober 1999
OOSTENRIJK 29 april 1998 31 mei 2002
PALAU 10 december
1999 (T)
PANAMA 8 juni 1998 5 maart 1999
PAPOEA-NIEUW-GUI-
NEA
2 maart 1999 28 maart 2002
PARAGUAY 25 augustus 1998 27 augustus 1999
PERU 13 november 1998
POLEN 15 juli 1998
PORTUGAL 29 april 1998 31 mei 2002 (G)
ROEMENIË 5 januari 1999 19 maart 2001
RUSSISCHE FEDERATIE11 maart 1999
SAINT LUCIA 16 maart 1998
SAINT VINCENT EN DE 19 maart 1998
GRENADINES
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 11

STATEN ONDERTEKENING BEKRACHTIGING,
AANVAARDING (A),
TOETREDING (T),
GOEDKEURING (G)
SALOMONSEILANDEN 29 september 1998
SAMOA 16 maart 1998 27 november 2000
SENEGAL 20 juli 2001 (T)
SEYCHELLEN 20 maart 1998 22 juli 2002
SLOVENIË 21 oktober 1998 2 augustus 2002
SLOWAKIJE 26 februari 1999 31 mei 2002
SPANJE 29 april 1998 31 mei 2002
SRI LANKA 3 september
2002 (T)
TANZANIA 26 augustus
2002 (T)
THAILAND 2 februari 1999 28 augustus 2002
TRINIDAD EN TOBAGO7 januari 1999 28 januari 1999
TSJECHISCHE REPU-
BLIEK
23 november 1998 15 november
2001 (G)
TURKMENISTAN 28 september 1998 11 januari 1999
TUVALU 16 november 1998 16 november 1998
UGANDA 25 maart 2002 (T)
URUGUAY 29 juli 1998 5 februari 2001
VANUATU 17 juli 2001 (T)
VERENIGD KONINK-
RIJK VAN GROOT-BRIT-
TANNIË EN NOORD-
IERLAND
29 april 1998 31 mei 2002
VERENIGDE STATEN
VAN AMERIKA
12 november 1998
VIETNAM 3 december 1998
ZAMBIA 5 augustus 1998
ZUID-AFRIKA 31 juli 2002 (T)
ZWEDEN 29 april 1998 31 mei 2002
ZWITSERLAND 16 maart 1998
Blz: 25 – Prot. 29 april 1998
Prot. 29 april 1998 Protocol van Kyoto
bij het Raamverdrag van de Verenigde Naties
inzake klimaatverandering (PB.
L 130, 15 mei 2002)
Goedgekeurd bij Besch. (2002/358/EG) Raad 25 april 2002, PB.
L 130, 15 mei 2002
Art. 1. Voor de toepassing van dit Protocol zijn
de begripsomschrijvingen van artikel 1 van het
Verdrag van toepassing. Daarnaast wordt verstaan
onder:
1. «Conferentie van de Partijen»: de Conferentie
van de Partijen bij het Verdrag.
2. «Verdrag»: het Raamverdrag van de Verenigde
Naties inzake klimaatverandering, op 9 mei 1992
te New York aangenomen.
3. «Intergouvernementele werkgroep inzake klimaatverandering»:
de Intergouvernementele
werkgroep inzake klimaatverandering die in 1988
door de Wereld Meteorologische Organisatie en
het Milieuprogramma van de Verenigde Naties
gezamenlijk werd ingesteld.
4. «Protocol van Montreal»: het Protocol van
Montreal betreffende stoffen die de ozonlaag afbreken,
op 16 september 1987 te Montreal aangenomen
en naderhand aangepast en gewijzigd.
5. «Aanwezige Partijen die hun stem uitbrengen»:
Partijen die aanwezig zijn en voor- of tegenstemmen.
6. «Partij»: een Partij bij dit Protocol, tenzij uit de
context anderszins blijkt.
ALGEMENE BEPALINGEN LEEFMILIEU – Europees, federaal en samenwerkingsakkoorden
7. «In bijlage I opgenomen Partij»: een Partij die is
opgenomen in bijlage I bij het Verdrag, eventueel
als gewijzigd, of een Partij die een kennisgeving
heeft gedaan ingevolge artikel 4, lid 2, onder g),
van het Verdrag.
Art. 2. 1. Elke in bijlage I opgenomen Partij
dient, voor de nakoming van haar gekwantificeerde
verplichtingen inzake emissiebeperking en -reductie
uit hoofde van artikel 3, met het oog op de
bevordering van duurzame ontwikkeling:
a) in overeenstemming met haar nationale omstandigheden
beleid en maatregelen uit te voeren
en/of verder uit te werken, zoals:
i) verhoging van de energie-efficiëntie in relevante
sectoren van de nationale economie;
ii) bescherming en uitbreiding van putten en reservoirs
van broeikasgassen die niet worden beheerst
krachtens het Protocol van Montreal, rekening
houdend met haar verplichtingen ingevolge
relevante internationale milieuverdragen; bevordering
van praktijken van duurzaam bosbeheer;
bebossing en herbebossing;
iii) bevordering van duurzame vormen van landbouw
in het licht van overwegingen op het gebied
van klimaatverandering;
iv) onderzoek naar, en bevordering, ontwikkeling
en verhoging van het gebruik van nieuwe en
duurzame vormen van energie, van technologieen
voor kooldioxidevastlegging en van geavanceerde
en innovatieve milieuvriendelijke technologieën;
v) voortschrijdende reductie of geleidelijke eliminatie
van marktonvolkomenheden, fiscale stimulansen,
vrijstellingen van heffingen en accijnzen,
en subsidies in alle broeikasgasuitstotende sectoren
die tegen het doel van het Verdrag ingaan, en
toepassing van marktinstrumenten;
vi) stimulering van passende hervormingen in relevante
sectoren, gericht op het bevorderen van
beleid en maatregelen waarmee de emissies van
niet krachtens het Protocol van Montreal beheerste
broeikasgassen worden beperkt of gereduceerd;
vii) maatregelen om de emissies van niet krachtens
het Protocol van Montreal beheerste broeikasgassen
in de transportsector te beperken en/of
te reduceren;
viii) beperking en/of reductie van methaanemissies
door middel van herwinning en gebruik bij
het afvalbeheer, evenals bij de productie, het
transport en de distributie van energie;
b) samen te werken met andere Partijen om de individuele
en gecombineerde doeltreffendheid te
verbeteren van hun uit hoofde van dit artikel aangenomen
beleid en maatregelen, ingevolge
artikel 4, lid 2, onder e), punt i), van het Verdrag.
Met dat doel nemen deze Partijen stappen om
hun ervaringen te delen en informatie uit te wisselen
over dergelijk beleid en dergelijke maatregelen,
met inbegrip van het ontwikkelen van manieren
om de vergelijkbaarheid, transparantie en
doeltreffendheid daarvan te verbeteren. De Confe-
Prot. 29 april 1998
rentie van de Partijen waarin de Partijen bij dit
Protocol bijeenkomen, dient, tijdens haar eerste
zitting of zo snel mogelijk daarna, te overwegen
op welke manieren die samenwerking kan worden
vergemakkelijkt, rekening houdend met alle
relevante informatie.
2. De in bijlage I opgenomen Partijen streven naar
beperking of reductie van emissies van niet krachtens
het Protocol van Montreal beheerste broeikasgassen
uit de in de lucht- en zeevaart gebruikte
bunkerbrandstoffen, waarbij zij werken via respectievelijk
de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie
en de Internationale Maritieme Organisatie.
3. De in bijlage I opgenomen Partijen streven ernaar
beleid en maatregelen ingevolge dit artikel
zodanig uit te voeren dat nadelige gevolgen tot
een minimum worden beperkt, met inbegrip van
de nadelige gevolgen van klimaatverandering, gevolgen
voor de internationale handel, en sociale,
economische en milieueffecten voor andere Partijen,
met name Partijen die ontwikkelingslanden
zijn en in het bijzonder die welke zijn genoemd in
artikel 4, leden 8 en 9, van het Verdrag, rekening
houdend met artikel 3 van het Verdrag. De Conferentie
van de Partijen waarin de Partijen bij dit
Protocol bijeenkomen, kan, indien van toepassing,
verdere maatregelen treffen om de uitvoering
van het in dit lid bepaalde te bevorderen.
4. Indien de Conferentie van de Partijen waarin de
Partijen bij dit Protocol bijeenkomen, besluit dat
het nuttig is in lid 1, onder a), genoemd beleid en
maatregelen te coördineren, zal zij, rekening houdend
met de verschillende nationale omstandigheden
en mogelijke gevolgen, wijzen en middelen
bestuderen om de coördinatie van dit beleid en
deze maatregelen uit te werken.
Art. 3. 1. De in bijlage I opgenomen Partijen zorgen
er ieder voor zich of gezamenlijk voor dat hun
gezamenlijke antropogene in kooldioxide-equivalenten
uitgedrukte emissies van de in bijlage A genoemde
broeikasgassen de hun toegewezen hoeveelheden,
berekend aan de hand van hun gekwantificeerde
verplichtingen inzake emissiebeperking
en -reductie als genoemd in bijlage B en
overeenkomstig het in dit artikel bepaalde, niet
overschrijden, met het oog op de reductie van hun
totale emissie van die gassen in de verbintenisperiode
2008 tot 2012 met ten minste 5 % ten opzichte
van de niveaus van 1990.
2. Elke in bijlage I opgenomen Partij dient in 2005
aantoonbare vorderingen te hebben gemaakt bij
de nakoming van haar verplichtingen ingevolge
dit Protocol.
3. De nettoveranderingen in de broeikasgasemissies
per bron en de verwijderingen per put die
voortvloeien uit rechtstreeks door de mens ontplooide
activiteiten op het gebied van veranderingen
in het landgebruik en bosbouw, beperkt tot
bebossing, herbebossing en ontbossing sinds
1990, gemeten als verifieerbare veranderingen in
koolstofvoorraden in elke verbintenisperiode,
worden gebruikt om te voldoen aan de verplichtingen
uit hoofde van dit artikel van elke in
12 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

ijlage I opgenomen Partij. Over de broeikasgasemissies
per bron en de verwijderingen per put die
verband houden met die activiteiten wordt op
transparante en verifieerbare wijze verslag uitgebracht
en dit wordt overeenkomstig de artikelen 7
en 8 getoetst.
4. Voorafgaand aan de eerste zitting van de Conferentie
van de Partijen waarin de Partijen bij dit
Protocol bijeenkomen, verschaft elke in bijlage I
opgenomen Partij het Hulporgaan voor wetenschappelijk
en technologisch advies ter bestudering
gegevens waarmee haar niveau van koolstofvoorraden
in 1990 kan worden vastgesteld en een
raming kan worden gemaakt van de wijzigingen
in haar koolstofvoorraden gedurende de daaropvolgende
jaren. De Conferentie van de Partijen
waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen,
neemt tijdens haar eerste zitting of zo snel mogelijk
daarna een besluit over de modaliteiten, regelingen
en richtsnoeren ten aanzien van hoe en
welke aanvullende menselijke activiteiten die verband
houden met veranderingen in de broeikasgasemissies
per bron en de verwijderingen per put
in de categorieën landbouwgronden, veranderingen
in landgebruik en bosbouw moeten worden
opgeteld bij, of afgetrokken van, de aan de in
bijlage I opgenomen Partijen toegewezen hoeveelheden,
rekening houdend met de onzekerheden,
de transparantie van de rapportage, de verifieerbaarheid,
het methodologische werk van de Intergouvernementele
werkgroep inzake klimaatverandering,
het overeenkomstig artikel 5 door
het Hulporgaan voor wetenschappelijk en technologisch
advies uitgebrachte advies en de besluiten
van de Conferentie van de Partijen. Een dergelijk
besluit geldt voor de tweede en volgende verbintenisperiodes.
Een Partij kan ervoor kiezen een dergelijk
besluit over deze aanvullende menselijke activiteiten
in haar eerste verbintenisperiode toe te
passen, mits deze activiteiten sinds 1990 hebben
plaatsgevonden.
5. De in bijlage I opgenomen Partijen die een
overgang naar een markteconomie doormaken
en wier referentiejaar of -periode door de Conferentie
van de Partijen tijdens haar tweede zitting is
vastgesteld ingevolge besluit 9/CP.2 gebruiken
dat referentiejaar of die referentieperiode voor de
nakoming van hun verplichtingen ingevolge dit
artikel. Elke andere in bijlage I opgenomen Partij
die een overgang naar een markteconomie doormaakt
en die haar eerste nationale mededeling uit
hoofde van artikel 12 van het Verdrag nog niet
heeft gedaan, kan de Conferentie van de Partijen
waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen,
ook ervan in kennis stellen dat zij van plan is een
historisch referentiejaar of een historische referentieperiode
anders dan 1990 te gebruiken voor
de nakoming van haar verplichtingen ingevolge
dit artikel. De Conferentie van de Partijen waarin
de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen, beslist
over de aanvaarding van die kennisgeving.
6. Rekening houdend met artikel 4, lid 6, van het
Verdrag, staat de Conferentie van de Partijen
waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen de
in bijlage I opgenomen Partijen die een overgang
naar een markteconomie doormaken bij de nako-
ALGEMENE BEPALINGEN LEEFMILIEU – Europees, federaal en samenwerkingsakkoorden
ming van hun verplichtingen ingevolge dit Protocol
anders dan die ingevolge dit artikel, een zekere
mate van flexibiliteit toe.
7. In de eerste verbintenisperiode voor gekwantificeerde
emissiebeperking en -reductie, van 2008
tot 2012, is de aan elke in bijlage I opgenomen
Partij toegewezen hoeveelheid gelijk aan het in
bijlage B voor de betrokken Partij opgenomen
percentage van haar totale antropogene in kooldioxide-equivalenten
uitgedrukte emissies van de in
bijlage A genoemde broeikasgassen in 1990, of
het referentiejaar dat of de referentieperiode die
overeenkomstig lid 5 is bepaald, vermenigvuldigd
met vijf. De in bijlage I opgenomen Partijen voor
welke veranderingen in landgebruik en bosbouw
in 1990 een nettobron van broeikasgasemissies
vormden, dienen, met het oog op de berekening
van de hun toegewezen hoeveelheid, in het referentiejaar
of de referentieperiode voor hun emissies
in 1990 de totale antropogene in kooldioxideequivalenten
uitgedrukte emissies per bron, verminderd
met de verwijderingen per put in 1990,
resulterend uit veranderingen in landgebruik op
te nemen.
8. Alle in bijlage I opgenomen Partijen kunnen
1995 als referentiejaar gebruiken voor gehalogeneerde
koolwaterstoffen, perfluorkoolwaterstoffen
en zwavelhexafluoride, met het oog op de in
lid 7 bedoelde berekening.
9. De verplichtingen voor latere periodes voor in
bijlage I opgenomen Partijen worden vastgesteld
in wijzigingen op bijlage B bij dit Protocol, die
overeenkomstig het bepaalde in artikel 21, lid 7,
worden aangenomen. De Conferentie van de Partijen
waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen,
neemt ten minste zeven jaar voor het einde
van de in lid 1 bedoelde eerste verbintenisperiode
het initiatief tot het beoordelen van die verplichtingen.
10. Emissieverminderende eenheden of delen van
een toegewezen hoeveelheid die een Partij overeenkomstig
het bepaalde in artikel 6 of artikel 17
van een andere Partij overneemt, worden opgeteld
bij de aan de overnemende Partij toegewezen
hoeveelheid.
11. Emissieverminderende eenheden of delen van
een toegewezen hoeveelheid die een Partij overeenkomstig
het bepaalde in artikel 6 of artikel 17
aan een andere Partij overdraagt, worden afgetrokken
van de aan de overdragende Partij toegewezen
hoeveelheid.
12. Gecertificeerde emissiereducties die een Partij
overeenkomstig het bepaalde in artikel 12 van
een andere Partij overneemt, worden opgeteld bij
de aan de overnemende Partij toegewezen hoeveelheid.
13. Indien de emissies van een in bijlage I opgenomen
Partij in een verbintenisperiode lager zijn
dan de haar uit hoofde van dit artikel toegewezen
hoeveelheid, wordt het verschil op verzoek van die
Partij opgeteld bij de aan die Partij voor latere verbintenisperiodes
toegewezen hoeveelheid.
Prot. 29 april 1998
14. Elke in bijlage I opgenomen Partij streeft ernaar
de in het eerste lid genoemde verplichtingen
na te komen met een minimum aan nadelige sociale,
economische en milieueffecten voor andere
Partijen die ontwikkelingslanden zijn, in het bijzonder
die welke zijn genoemd in artikel 4,
leden 8 en 9, van het Verdrag. In overeenstemming
met de desbetreffende besluiten van de Conferentie
van de Partijen inzake de toepassing van
die leden, bestudeert de Conferentie van de Partijen
waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen
tijdens haar eerste zitting welke maatregelen
nodig zijn om de nadelige gevolgen van klimaatverandering
en/of de gevolgen van bestrijdingsmaatregelen
voor de in die leden bedoelde Partijen
tot een minimum te beperken. Onderwerp
van studie zijn onder andere het instellen van financiering,
de verzekering en de overdracht van
technologie.
Art. 4. 1. De in bijlage I opgenomen Partijen die
een overeenkomst hebben gesloten inzake de gezamenlijke
nakoming van hun verplichtingen uit
hoofde van artikel 3, worden geacht aan die verplichtingen
te hebben voldaan op voorwaarde dat
hun totale gecombineerde gezamenlijke antropogene
in kooldioxide-equivalenten uitgedrukte
emissies van de in bijlage A genoemde broeikasgassen
de aan hen toegewezen hoeveelheden, die
zijn berekend op grond van hun in bijlage B opgenomen
gekwantificeerde verplichtingen inzake
emissiebeperking en -reductie en overeenkomstig
het bepaalde in artikel 3, niet overschrijden. Het
respectieve emissieniveau dat aan elk van de Partijen
bij de overeenkomst is toegewezen, dient in
die overeenkomst te worden aangegeven.
2. De Partijen bij een dergelijke overeenkomst
stellen het secretariaat in kennis van de voorwaarden
van de overeenkomst op de datum van nederlegging
van hun akten van bekrachtiging, aanvaarding
of goedkeuring van of toetreding tot dit
Protocol. Het secretariaat informeert op zijn beurt
de Partijen bij en ondertekenaars van het Verdrag
over de voorwaarden van de overeenkomst.
3. Een dergelijke overeenkomst blijft van kracht
voor de duur van de in artikel 3, lid 7, genoemde
verbintenisperiode.
4. Indien Partijen die gezamenlijk handelen dit
doen in het kader van, en samen met, een regionale
organisatie voor economische integratie, worden
de bestaande verplichtingen ingevolge dit
Protocol niet beïnvloed door een wijziging in de
samenstelling van de organisatie na de aanneming
van dit Protocol. Een wijziging in de samenstelling
van de organisatie is alleen van toepassing
voor die verplichtingen ingevolge artikel 3 die na
die wijziging worden aangenomen.
5. Indien de Partijen bij een dergelijke overeenkomst
er niet in slagen hun totale gecombineerde
niveau van emissiereducties te bereiken, is elke
Partij bij die overeenkomst verantwoordelijk voor
haar eigen in de overeenkomst genoemde emissieniveau.
6. Indien Partijen die gezamenlijk handelen dit
doen in het kader van, en samen met, een regiona-
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 13

le organisatie voor economische integratie die zelf
Partij is bij dit Protocol, is elke Lid-Staat van die regionale
organisatie voor economische integratie
afzonderlijk, en samen met de regionale organisatie
voor economische integratie handelend overeenkomstig
artikel 24, verantwoordelijk voor zijn
eigen overeenkomstig dit artikel bekendgemaakte
emissieniveau, ingeval zij er niet in slagen hun totale
gecombineerde niveau van emissiereducties
te bereiken.
Art. 5. 1. Elke in bijlage I opgenomen Partij dient
niet later dan een jaar voor het begin van de eerste
verbintenisperiode te beschikken over een nationaal
systeem voor de schatting van antropogene
emissies per bron en verwijderingen per put van
alle niet krachtens het Protocol van Montreal beheerste
broeikasgassen. De Conferentie van de
Partijen waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen,
beslist tijdens haar eerste zitting over
richtsnoeren voor dergelijke nationale systemen,
waarin de in lid 2 genoemde methoden zijn verwerkt.
2. Methoden voor de schatting van antropogene
emissies per bron en verwijderingen per put van
alle niet krachtens het Protocol van Montreal beheerste
broeikasgassen zijn die welke door de Intergouvernementele
werkgroep inzake klimaatverandering
zijn aanvaard en door de Conferentie
van de Partijen tijdens haar derde zitting zijn
goedgekeurd. Ingeval die methoden niet worden
gebruikt, worden eventueel benodigde aanpassingen
aangebracht overeenkomstig de methoden
die door de Conferentie van de Partijen waarin de
Partijen bij dit Protocol bijeenkomen tijdens haar
eerste zitting zijn goedgekeurd. Op basis van het
werk van onder andere de Intergouvernementele
werkgroep inzake klimaatverandering en het door
het Hulporgaan voor wetenschappelijk en technologisch
advies uitgebrachte advies worden deze
methoden en aanpassingen regelmatig getoetst
en in voorkomende gevallen herzien door de Conferentie
van de Partijen waarin de Partijen bij dit
Protocol bijeenkomen, ten volle rekening houdend
met eventuele relevante besluiten van de
Conferentie van de Partijen. Elke herziening van
methoden of aanpassingen wordt alleen aangewend
om ervoor te zorgen dat de verplichtingen
ingevolge artikel 3 met betrekking tot een na die
herziening aanvaarde verbintenisperiode, worden
nagekomen.
3. De cijfers van het aardopwarmingsvermogen
(global warming potentials), de zogenoemde
GWP-waarden, die worden gebruikt voor de berekening
van het kooldioxide-equivalent van antropogene
emissies per bron en verwijderingen per
put van de in bijlage A genoemde broeikasgassen
zijn die welke door de Intergouvernementele
werkgroep inzake klimaatverandering zijn aanvaard
en door de Conferentie van de Partijen tijdens
haar derde zitting zijn overeengekomen. Op
basis van het werk van onder andere de Intergouvernementele
werkgroep inzake klimaatverandering
en het door het Hulporgaan voor wetenschappelijk
en technologisch advies uitgebrachte
advies wordt de GWP-waarde van elk van die
broeikasgassen regelmatig getoetst en in voorko-
ALGEMENE BEPALINGEN LEEFMILIEU – Europees, federaal en samenwerkingsakkoorden
mende gevallen herzien door de Conferentie van
de Partijen waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen,
ten volle rekening houdend met eventuele
relevante besluiten van de Conferentie van
de Partijen. Een herziening van de GWP-waarde is
alleen van toepassing op verplichtingen ingevolge
artikel 3 met betrekking tot een na die herziening
aanvaarde verbintenisperiode.
Art. 6. 1. Om aan haar verplichtingen ingevolge
artikel 3 te voldoen, kan elke in bijlage I opgenomen
Partij emissiereductie-eenheden die het resultaat
zijn van projecten die een reductie beogen
van antropogene emissies per bron of een verhoging
van antropogene verwijderingen per put van
broeikasgassen in ongeacht welke sector van de
economie, overdragen aan of overnemen van elke
andere in bijlage I opgenomen Partij, op voorwaarde
dat:
a) een dergelijk project is goedgekeurd door de
betrokken Partijen;
b) een dergelijk project voorziet in een extra vermindering
van emissies per bron, of een extra uitbreiding
van verwijderingen per put ten opzichte
van die welke anders zouden zijn opgetreden;
c) zij geen emissiereductie-eenheden overneemt
indien zij niet heeft voldaan aan haar verplichtingen
ingevolge de artikelen 5 en 7; en
d) het overnemen van emissiereductie-eenheden
een aanvulling is op nationale maatregelen om de
verplichtingen ingevolge artikel 3 na te komen.
2. De Conferentie van de Partijen waarin de Partijen
bij dit Protocol bijeenkomen, kan, tijdens
haar eerste zitting of zo snel mogelijk daarna, verdere
richtsnoeren opstellen voor de toepassing
van dit artikel, met inbegrip van richtsnoeren voor
verificatie en rapportage.
3. Een in bijlage I opgenomen Partij kan rechtspersonen
machtigen om onder haar verantwoordelijkheid
deel te nemen aan activiteiten die leiden
tot het uit hoofde van dit artikel ontwikkelen,
overdragen of overnemen van emissiereductieeenheden.
4. Indien een vraagstuk betreffende de uitvoering
van de in dit artikel genoemde eisen door een in
bijlage I opgenomen Partij overeenkomstig de
desbetreffende bepalingen van artikel 8 wordt gesignaleerd,
kunnen overdrachten en overnames
van emissiereductie-eenheden doorgang blijven
vinden nadat het vraagstuk is gesignaleerd, op
voorwaarde dat die eenheden niet door een Partij
mogen worden gebruikt om aan haar verplichtingen
ingevolge artikel 3 te voldoen totdat alle
kwesties betreffende de nakoming zijn opgelost.
Art. 7. 1. Elke in bijlage I opgenomen Partij
neemt in haar jaarlijkse inventarislijst van antropogene
emissies per bron en verwijderingen per
put van niet krachtens het Protocol van Montreal
beheerste broeikasgassen, die overeenkomstig de
desbetreffende besluiten van de Conferentie van
de Partijen wordt ingediend, de noodzakelijke
overeenkomstig lid 4 te bepalen aanvullende informatie
op om ervoor te zorgen dat aan artikel 3
wordt voldaan.
Prot. 29 april 1998
2. Elke in bijlage I opgenomen Partij neemt in
haar nationale mededeling, die wordt gedaan uit
hoofde van artikel 12 van het Verdrag, de aanvullende
overeenkomstig lid 4 te bepalen informatie
op die noodzakelijk is om aan te tonen dat zij voldoet
aan haar verplichtingen ingevolge dit Protocol.
3. Elke in bijlage I opgenomen Partij deelt de uit
hoofde van lid 1 vereiste informatie jaarlijks mede,
te beginnen met de eerste inventarislijst die uit
hoofde van het Verdrag vereist is voor het eerste
jaar van de verbintenisperiode nadat dit Protocol
voor die Partij in werking is getreden. Elke in
bijlage I opgenomen Partij verstrekt de uit hoofde
van lid 2 vereiste informatie als deel van de eerste
nationale mededeling die uit hoofde van het Verdrag
vereist is nadat dit Protocol voor die Partij in
werking is getreden en na aanneming van de in
lid 4 genoemde richtsnoeren. De frequentie van
de uit hoofde van dit artikel vereiste informatieverstrekking
daarna wordt bepaald door de Conferentie
van de Partijen waarin de Partijen bij dit
Protocol bijeenkomen, rekening houdend met
een eventueel tijdpad voor het verstrekken van nationale
mededelingen waartoe de Conferentie van
de Partijen heeft besloten.
4. De Conferentie van de Partijen waarin de Partijen
bij dit Protocol bijeenkomen, neemt tijdens
haar eerste zitting richtsnoeren aan voor het opstellen
van de uit hoofde van dit artikel vereiste informatie,
en toetst deze daarna periodiek, rekening
houdend met de richtsnoeren voor het opstellen
van nationale mededelingen door in
bijlage I opgenomen Partijen, die door de Conferentie
van de Partijen zijn aangenomen. De Conferentie
van de Partijen waarin de Partijen bij dit
Protocol bijeenkomen, beslist eveneens, vóór de
eerste verbintenisperiode, over manieren waarop
de administratie van de toegewezen hoeveelheden
kan plaatsvinden.
Art. 8. 1. De informatie die ingevolge artikel 7
door elke in bijlage I opgenomen Partij wordt verstrekt,
wordt getoetst door beoordelingsteams
van deskundigen ingevolge de desbetreffende besluiten
van de Conferentie van de Partijen en overeenkomstig
de richtsnoeren die uit hoofde van
lid 4 voor dit doel zijn aangenomen door de Conferentie
van de Partijen waarin de Partijen bij dit
Protocol bijeenkomen. De ingevolge artikel 7,
lid 1, door elke in bijlage I opgenomen Partij verstrekte
informatie wordt getoetst als deel van de
jaarlijkse samenstelling en administratie van de
emissie-inventarislijsten en de toegewezen hoeveelheden.
Daarnaast wordt de ingevolge
artikel 7, lid 2, door elke in bijlage I opgenomen
Partij verstrekte informatie getoetst als deel van de
beoordeling van de mededelingen.
2. De beoordelingsteams van deskundigen worden
gecoördineerd door het secretariaat en bestaan
uit deskundigen die zijn geselecteerd uit
hen die door de Partijen bij het Verdrag en, indien
van toepassing, door intergouvernementele organisaties
zijn voorgedragen, overeenkomstig de
richtsnoeren die voor dit doel door de Conferentie
van de Partijen zijn gegeven.
14 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

3. Het toetsingsproces voorziet in een grondige en
allesomvattende technische evaluatie van alle aspecten
van de uitvoering van dit Protocol door een
Partij. De beoordelingsteams van deskundigen
stellen een rapport op voor de Conferentie van de
Partijen waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen,
waarin de nakoming van de verplichtingen
van de Partij wordt geëvalueerd en waarin
mogelijke problemen met, en factoren die van invloed
zijn op, de naleving van de verplichtingen
worden gesignaleerd. Deze rapporten worden
door het secretariaat verzonden aan alle Partijen
bij het Verdrag. Het secretariaat maakt een lijst
van de vraagstukken betreffende de uitvoering die
in die rapporten zijn aangegeven ter nadere bestudering
door de Conferentie van de Partijen waarin
de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen.
4. De Conferentie van de Partijen waarin de Partijen
bij dit Protocol bijeenkomen, neemt tijdens
haar eerste zitting richtsnoeren aan voor het toetsen
van de uitvoering van dit Protocol door beoordelingsteams
van deskundigen, en toetst deze
daarna periodiek, rekening houdend met de desbetreffende
besluiten van de Conferentie van de
Partijen.
5. De Conferentie van de Partijen waarin de Partijen
bij dit Protocol bijeenkomen, bestudeert, met
de hulp van het Hulporgaan inzake de uitvoering
en, indien van toepassing, het Hulporgaan voor
wetenschappelijk en technologisch advies:
a) de door Partijen uit hoofde van artikel 7 verstrekte
informatie en de rapporten van de toetsingen
daarvan die door de deskundigen ingevolge
dit artikel zijn verricht; en
b) de vraagstukken betreffende de uitvoering die
door het secretariaat ingevolge lid 3 in een lijst
zijn opgenomen, evenals alle door Partijen naar
voren gebrachte vraagstukken.
6. Ingevolge haar bestudering van de in lid 5 genoemde
informatie, neemt de Conferentie van de
Partijen waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen,
besluiten over elke voor de uitvoering van
dit Protocol noodzakelijke aangelegenheid.
Art. 9. 1. De Conferentie van de Partijen waarin
de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen, toetst dit
Protocol periodiek in het licht van de beste beschikbare
wetenschappelijke informatie over en
evaluaties van klimaatverandering en de effecten
daarvan, alsmede ter zake dienende technische,
sociale en economische informatie. Deze toetsingen
worden gecoördineerd met relevante toetsingen
uit hoofde van het Verdrag, in het bijzonder
die welke worden vereist in artikel 4, lid 2,
onder d), en artikel 7, lid 2, onder a), van het Verdrag.
Op basis van deze toetsingen neemt de Conferentie
van de Partijen waarin de Partijen bij dit
Protocol bijeenkomen, passende maatregelen.
2. De eerste toetsing vindt plaats tijdens de tweede
zitting van de Conferentie van de Partijen waarin
de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen. Volgende
toetsingen vinden met regelmatige tussenpozen
en tijdig plaats.
ALGEMENE BEPALINGEN LEEFMILIEU – Europees, federaal en samenwerkingsakkoorden
Art. 10. Alle Partijen, hun gezamenlijke, doch
verschillende verantwoordelijkheden en hun specifieke
nationale en regionale ontwikkelingsprioriteiten,
doelstellingen en omstandigheden in
aanmerking nemend, zonder nieuwe verplichtingen
te introduceren voor niet in bijlage I opgenomen
Partijen, maar de bestaande verplichtingen
ingevolge artikel 4, lid 1, van het Verdrag bevestigend,
en de naleving van deze verplichtingen
steeds bevorderend om duurzame ontwikkeling te
realiseren, rekening houdend met artikel 4, leden
3, 5 en 7, van het Verdrag:
a) stellen, voorzover relevant en mogelijk, nationale
en, indien van toepassing, regionale programma's
met een goede kosteneffectiviteit op ter
verbetering van de kwaliteit van lokale emissiefactoren,
gegevens over activiteiten en/of modellen
die de sociaal-economische omstandigheden van
elke Partij weerspiegelen voor het opstellen en periodiek
bijwerken van nationale inventarislijsten
van antropogene emissies per bron en verwijderingen
per put van alle niet krachtens het Protocol
van Montreal beheerste broeikasgassen, gebruik
makend van vergelijkbare door de Conferentie
van de Partijen overeen te komen methoden, en in
overeenstemming met de door de Conferentie van
de Partijen aangenomen richtsnoeren voor het
opstellen van nationale mededelingen;
b) stellen nationale en, indien van toepassing, regionale
programma's op die maatregelen bevatten
ter beperking van klimaatverandering en
maatregelen ter vergemakkelijking van een adequate
aanpassing aan klimaatverandering, en
voeren deze uit, maken deze openbaar en werken
deze regelmatig bij:
i) dergelijke programma's kunnen onder meer betrekking
hebben op de energie-, de vervoers- en de
industriesector, alsmede op de landbouw, de bosbouw
en het afvalbeheer. Bovendien kunnen aanpassingstechnologieën
en methoden ter verbetering
van de ruimtelijke ordening de aanpassing
aan klimaatverandering verbeteren; en
ii) de in bijlage I opgenomen Partijen verstrekken
informatie over maatregelen uit hoofde van dit
Protocol, met inbegrip van nationale programma's,
overeenkomstig artikel 7; andere Partijen
trachten in hun nationale mededelingen, indien
van toepassing, informatie op te nemen over programma's
die maatregelen bevatten die naar hun
mening een bijdrage leveren aan de bestrijding
van klimaatverandering en de nadelige effecten
daarvan, met inbegrip van maatregelen ter bestrijding
van stijgingen van broeikasgasemissies en
ter uitbreiding van verwijderingen per put, en
maatregelen voor capaciteitsopbouw en aanpassing;
c) werken samen bij de bevordering van doeltreffende
modaliteiten voor de ontwikkeling, toepassing
en verspreiding van, en ondernemen alle mogelijke
stappen ter bevordering, vergemakkelijking
en financiering, indien van toepassing, van
de overdracht van, of de toegang tot, milieuvriendelijke
technologieën, knowhow, praktijken en
processen die betrekking hebben op klimaatverandering,
met name ten gunste van ontwikke-
Prot. 29 april 1998
lingslanden, met inbegrip van het opstellen van
beleid en programma's voor een doeltreffende
overdracht van milieuvriendelijke technologieën
in staatseigendom of uit de publieke sector, en het
creëren van randvoorwaarden voor de particuliere
sector, ter bevordering en uitbreiding van de
overdracht van, en de toegang tot, milieuvriendelijke
technologieën;
d) werken samen bij wetenschappelijk en technisch
onderzoek en bevorderen het onderhoud en
de ontwikkeling van systemen voor systematische
waarneming en het opzetten van gegevensbestanden
om de onzekerheden betreffende het klimaatsysteem,
de nadelige effecten van klimaatverandering
en de economische en sociale gevolgen
van verschillende bestrijdingsstrategieën te
verkleinen, en bevorderen de ontwikkeling en versterking
van de eigen capaciteiten en mogelijkheden
om deel te nemen aan internationale en intergouvernementele
inspanningen, programma's en
netwerken betreffende onderzoek en systematische
waarneming, rekening houdend met
artikel 5 van het Verdrag;
e) werken samen bij en bevorderen op internationaal
niveau en, indien van toepassing, met behulp
van bestaande organisaties, de ontwikkeling en
uitvoering van voorlichtings- en vormingsprogramma's,
waaronder de versterking van nationale
capaciteitsvergroting, in het bijzonder van menselijke
en institutionele capaciteit, en de uitwisseling
of detachering van personeel voor de opleiding
van deskundigen op dit gebied, met name
voor de ontwikkelingslanden, en vergemakkelijken
op nationaal niveau de bewustmaking van, en
de toegang van het publiek tot informatie inzake
klimaatverandering. Er dienen passende modaliteiten
te worden ontwikkeld voor de uitvoering
van deze activiteiten via de desbetreffende hulporganen
van het Verdrag, rekening houdend met
artikel 6 van het Verdrag;
f) nemen in hun nationale mededelingen informatie
op over programma's en activiteiten die ingevolge
dit artikel zijn ondernomen overeenkomstig
de desbetreffende besluiten van de Conferentie
van de Partijen; en
g) nemen, bij de nakoming van de verplichtingen
ingevolge dit artikel, artikel 4, lid 8, van het Verdrag
grondig in overweging.
Art. 11. 1. Bij de toepassing van artikel 10 houden
Partijen rekening met het in artikel 4, leden 4,
5, 7, 8 en 9, van het Verdrag bepaalde.
2. De Partijen die ontwikkelde landen zijn en de
andere in bijlage II bij het Verdrag opgenomen
ontwikkelde Partijen, in het kader van de toepassing
van artikel 4, lid 1, van het Verdrag, overeenkomstig
het bepaalde in artikel 4, lid 3, en
artikel 11 van het Verdrag, en via de instelling(en)
waaraan de werking van het financiële mechanisme
van het Verdrag is toevertrouwd:
a) stellen nieuwe en aanvullende financiële middelen
ter beschikking ter dekking van de overeengekomen
volledige door de Partijen die ontwikkelingslanden
zijn te maken kosten ter bevordering
van de nakoming van bestaande verplichtingen
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 15

ingevolge artikel 4, lid 1, onder a), van het Verdrag
die vallen onder artikel 10, onder a); en
b) stellen eveneens die financiële middelen ter beschikking,
waaronder die ten behoeve van de
overdracht van technologie, die de Partijen die
ontwikkelingslanden zijn nodig hebben ter dekking
van de volledige overeengekomen meerkosten
van de bevordering van de nakoming van bestaande
verplichtingen ingevolge artikel 4, lid 1,
van het Verdrag die vallen onder artikel 10 en die
zijn overeengekomen tussen een Partij die een
ontwikkelingsland is en de in artikel 11 van het
Verdrag bedoelde instelling(en), zulks in overeenstemming
met dat artikel.
Bij de nakoming van deze bestaande verplichtingen
dient rekening te worden gehouden met de
noodzaak van adequaatheid en voorspelbaarheid
van de geldstroom en het belang van passende
lastenverdeling onder de Partijen die ontwikkelde
landen zijn. De richtsnoeren voor de instelling(en)
waaraan de werking van het financiële mechanisme
van het Verdrag is toevertrouwd in de desbetreffende
besluiten van de Conferentie van de Partijen,
met inbegrip van die welke vóór de aanneming
van dit Protocol werden overeengekomen,
zijn van overeenkomstige toepassing op het in dit
lid bepaalde.
3. Door de Partijen die ontwikkelde landen zijn en
de andere in bijlage II bij het Verdrag opgenomen
ontwikkelde Partijen en aan Partijen die ontwikkelingslanden
zijn, kunnen ook financiële middelen
voor de toepassing van artikel 10 ter beschikking
worden gesteld, langs bilaterale, regionale en
andere multilaterale kanalen.
Art. 12. 1. Hierbij wordt een mechanisme voor
schone ontwikkeling ingesteld.
2. Het doel van het mechanisme voor schone ontwikkeling
is het helpen van de niet in bijlage I opgenomen
Partijen bij het realiseren van duurzame
ontwikkeling en het leveren van een bijdrage aan
het uiteindelijke doel van het Verdrag, en het helpen
van in bijlage I opgenomen Partijen bij het
nakomen van hun gekwantificeerde verplichtingen
inzake emissiebeperking en -reductie uit
hoofde van artikel 3.
3. Ingevolge het mechanisme voor schone ontwikkeling:
a) profiteren de niet in bijlage I opgenomen Partijen
mee van projectactiviteiten die resulteren in
gecertificeerde emissiereducties; en
b) kunnen de in bijlage I opgenomen Partijen gecertificeerde
emissiereducties die voortvloeien uit
dergelijke projectactiviteiten aanwenden om bij te
dragen tot de nakoming van een deel van hun gekwantificeerde
verplichtingen inzake emissiebeperking
en -reductie ingevolge artikel 3, zoals bepaald
door de Conferentie van de Partijen waarin
de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen.
4. Het mechanisme voor schone ontwikkeling is
onderworpen aan het gezag en de richtsnoeren
van de Conferentie van de Partijen waarin de Partijen
bij dit Protocol bijeenkomen en staat onder
ALGEMENE BEPALINGEN LEEFMILIEU – Europees, federaal en samenwerkingsakkoorden
toezicht van de raad van bestuur van het mechanisme
voor schone ontwikkeling.
5. De uit elke projectactiviteit voortvloeiende
emissiereducties worden gecertificeerd door operationele
instellingen die worden aangewezen
door de Conferentie van de Partijen waarin de Partijen
bij dit Protocol bijeenkomen, op basis van:
a) vrijwillige, door elke betrokken Partij goedgekeurde,
deelname;
b) feitelijke, meetbare en langetermijnvoordelen,
gerelateerd aan de beperking van klimaatverandering;
en
c) extra emissiereducties ten opzichte van die welke
zouden zijn opgetreden zonder de gecertificeerde
projectactiviteit.
6. Het mechanisme voor schone ontwikkeling
geeft waar nodig hulp bij het verkrijgen van financiering
van gecertificeerde projectactiviteiten.
7. De Conferentie van de Partijen waarin de Partijen
bij dit Protocol bijeenkomen, stelt tijdens
haar eerste zitting modaliteiten en procedures
vast met het doel transparantie, doelmatigheid en
verantwoording te garanderen via onafhankelijke
financiële controle en verificatie van projectactiviteiten.
8. De Conferentie van de Partijen waarin de Partijen
bij dit Protocol bijeenkomen, garandeert dat
een deel van de opbrengsten van gecertificeerde
projectactiviteiten wordt aangewend ter dekking
van administratieve uitgaven en om Partijen die
ontwikkelingslanden zijn en die in het bijzonder
kwetsbaar zijn voor de nadelige gevolgen van klimaatverandering
te helpen de kosten van aanpassing
op te brengen.
9. Bij deelname ingevolge het mechanisme voor
schone ontwikkeling, waaronder deelname aan
de in lid 3, onder a), genoemde activiteiten en aan
de overname van gecertificeerde emissiereducties,
kunnen particuliere en/of publieke instellingen
zijn betrokken; deze deelname is onderworpen
aan eventuele door de raad van bestuur van het
mechanisme voor schone ontwikkeling gegeven
richtsnoeren.
10. Gecertificeerde emissiereducties die in de periode
vanaf het jaar 2000 tot aan het begin van de
eerste verbintenisperiode zijn gerealiseerd, kunnen
worden aangewend om bij te dragen tot de
nakoming van de verplichtingen in de eerste verbintenisperiode.
Art. 13. 1. De Partijen bij dit Protocol komen bijeen
in de Conferentie van de Partijen, het hoogste
orgaan van het Verdrag.
2. Partijen bij het Verdrag die geen Partij zijn bij
dit Protocol kunnen als waarnemer deelnemen
aan de zittingen van de Conferentie van de Partijen
waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen.
Wanneer de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen
in de Conferentie van de Partijen, kunnen
beslissingen uit hoofde van dit Protocol enkel
worden genomen door hen die Partij zijn bij dit
Protocol.
Prot. 29 april 1998
3. Wanneer de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen
in de Conferentie van de Partijen, wordt een
lid van het Bureau van de Conferentie van de Partijen
dat een Partij bij het Verdrag vertegenwoordigt
die op dat moment geen Partij bij dit Protocol
is, vervangen door een extra door en uit de Partijen
bij dit Protocol te kiezen lid.
4. De Conferentie van de Partijen waarin de Partijen
bij dit Protocol bijeenkomen, toetst regelmatig
de uitvoering van dit Protocol en neemt, binnen
haar mandaat, de besluiten die nodig zijn ter
bevordering van de doeltreffende uitvoering van
dit Protocol. Zij verricht de haar door dit Protocol
toegewezen taken en:
a) beoordeelt, op basis van de in overeenstemming
met de bepalingen van dit Protocol aan haar
ter beschikking gestelde informatie, de uitvoering
van dit Protocol door de Partijen, de gevolgen, in
het algemeen, van de ingevolge dit Protocol genomen
maatregelen, in het bijzonder gevolgen ten
aanzien van het milieu en economische en sociale
gevolgen, alsook het cumulatieve effect ervan en
de mate waarin vooruitgang wordt geboekt in de
richting van verwezenlijking van de doelstelling
van het Verdrag;
b) bestudeert periodiek de verplichtingen van de
Partijen ingevolge dit Protocol, daarbij de in
artikel 4, lid 2, onder d), en artikel 7, lid 2, van het
Verdrag vereiste toetsingen grondig in overweging
nemend, in het licht van de doelstelling van
het Verdrag, de opgedane ervaring bij de uitvoering
daarvan en de evolutie van de wetenschappelijke
en technologische kennis, en bestudeert in
dit kader periodieke rapporten inzake de uitvoering
van dit Protocol, en neemt deze aan;
c) bevordert en vergemakkelijkt de uitwisseling
van informatie betreffende door de Partijen genomen
maatregelen om klimaatverandering en de
gevolgen daarvan tegen te gaan, rekening houdend
met de uiteenlopende omstandigheden, verantwoordelijkheden
en mogelijkheden van de
Partijen en hun onderscheiden verplichtingen ingevolge
dit Protocol;
d) vergemakkelijkt op verzoek van twee of meer
Partijen de coördinatie van de door hen genomen
maatregelen om klimaatverandering en de gevolgen
daarvan tegen te gaan, rekening houdend
met de uiteenlopende omstandigheden, verantwoordelijkheden
en mogelijkheden van de Partijen
en hun onderscheiden verplichtingen ingevolge
dit Protocol;
e) bevordert en begeleidt, in overeenstemming
met de doelstelling van het Verdrag en de bepalingen
van dit Protocol, en de desbetreffende beslissingen
van de Conferentie van de Partijen volledig
in aanmerking nemend, de ontwikkeling en periodieke
verfijning van vergelijkbare methoden voor
de doeltreffende uitvoering van dit Protocol, overeen
te komen door de Conferentie van de Partijen
waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen;
f) doet aanbevelingen inzake aangelegenheden
die noodzakelijk zijn voor de uitvoering van dit
Protocol;
16 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

g) tracht extra financiële middelen te werven in
overeenstemming met artikel 11, lid 2;
h) stelt de hulporganen in die noodzakelijk worden
geacht voor de toepassing van dit Protocol;
i) verzoekt om en, indien van toepassing, maakt
gebruik van de diensten en de medewerking van,
en informatie verstrekt door, bevoegde internationale,
intergouvernementele en niet-gouvernementele
organisaties; en
j) oefent andere taken uit die nodig kunnen zijn
voor de toepassing van dit Protocol, en bestudeert
elke toegewezen taak die voortvloeit uit een beslissing
van de Conferentie van de Partijen.
5. Het reglement van orde van de Conferentie van
de Partijen en de financiële procedures die uit
hoofde van het Verdrag worden toegepast, zijn
van overeenkomstige toepassing uit hoofde van
dit Protocol, tenzij de Conferentie van de Partijen
waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen,
bij consensus anders beslist.
6. De eerste zitting van de Conferentie van de Partijen
waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen,
wordt door het secretariaat belegd samen
met de eerste zitting van de Conferentie van de
Partijen die is gepland na de datum van inwerkingtreding
van dit Protocol. Daaropvolgende gewone
zittingen van de Conferentie van de Partijen
waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen,
worden jaarlijks gehouden, samen met de gewone
zittingen van de Conferentie van de Partijen,
tenzij de Conferentie van de Partijen waarin de
Partijen bij dit Protocol bijeenkomen anders beslist.
7. Buitengewone zittingen van de Conferentie van
de Partijen waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen,
worden gehouden op elk ander door
haar noodzakelijk geacht tijdstip, of op schriftelijk
verzoek van een Partij, op voorwaarde dat dit verzoek
binnen zes maanden nadat het door het secretariaat
aan de Partijen is medegedeeld, door
ten minste een derde van de Partijen wordt gesteund.
8. De Verenigde Naties, haar gespecialiseerde organisaties
en de Internationale Organisatie voor
Atoomenergie, alsmede alle Lid-Staten daarvan of
waarnemers daarbij die geen Partij bij het Verdrag
zijn, kunnen op zittingen van de Conferentie van
de Partijen waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen,
worden vertegenwoordigd als waarnemer.
Elke instelling of organisatie, hetzij nationaal
of internationaal, hetzij gouvernementeel of
niet-gouvernementeel, die bevoegd is ter zake van
aangelegenheden waarop dit Protocol betrekking
heeft, en die aan het secretariaat haar wens te kennen
heeft gegeven op een zitting van de Conferentie
van de Partijen waarin de Partijen bij dit Protocol
bijeenkomen, te zijn vertegenwoordigd als
waarnemer, kan als zodanig worden toegelaten,
tenzij ten minste een derde van de aanwezige Partijen
hiertegen bezwaar maakt. De toelating en de
deelneming van waarnemers wordt geregeld in
het reglement van orde, bedoeld in lid 5.
ALGEMENE BEPALINGEN LEEFMILIEU – Europees, federaal en samenwerkingsakkoorden
Art. 14. 1. Het bij artikel 8 van het Verdrag ingestelde
secretariaat fungeert als secretariaat van dit
Protocol.
2. Artikel 8, lid 2, van het Verdrag inzake de taken
van het secretariaat en artikel 8, lid 3, van het Verdrag
inzake voor het functioneren van het secretariaat
getroffen regelingen, zijn van overeenkomstige
toepassing op dit Protocol. Daarnaast verricht
het secretariaat de ingevolge dit Protocol aan
het secretariaat toegewezen taken.
Art. 15. 1. Het Hulporgaan voor wetenschappelijk
en technologisch advies en het Hulporgaan inzake
de uitvoering, ingesteld bij de artikelen 9 en
10 van het Verdrag, doen dienst als respectievelijk
het Hulporgaan voor wetenschappelijk en technologisch
advies en het Hulporgaan inzake de uitvoering
van dit Protocol. De bepalingen inzake
het functioneren van deze twee organen uit hoofde
van het Verdrag zijn van overeenkomstige toepassing
op dit Protocol. Zittingen van de bijeenkomsten
van het Hulporgaan voor wetenschappelijk
en technologisch advies en het Hulporgaan inzake
de uitvoering van dit Protocol worden samen
met de bijeenkomsten van respectievelijk het
Hulporgaan voor wetenschappelijk en technologisch
advies en het Hulporgaan inzake de uitvoering
van het Verdrag gehouden.
2. Partijen bij het Verdrag die geen Partij zijn bij
dit Protocol kunnen als waarnemer deelnemen
aan de zittingen van de hulporganen. Wanneer de
hulporganen fungeren als hulporganen van dit
Protocol, kunnen beslissingen uit hoofde van dit
Protocol enkel worden genomen door hen die
Partij zijn bij dit Protocol.
3. Wanneer de bij de artikelen 9 en 10 van het Verdrag
ingestelde hulporganen hun functie uitoefenen
inzake aangelegenheden met betrekking tot
dit Protocol wordt een lid van de Bureaus van die
hulporganen dat een Partij bij het Verdrag vertegenwoordigt
die op dat moment geen Partij bij dit
Protocol is, vervangen door een extra door en uit
de Partijen bij dit Protocol te kiezen lid.
Art. 16. De Conferentie van de Partijen waarin
de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen, bestudeert
zo spoedig mogelijk de toepassing op dit
Protocol van het in artikel 13 van het Verdrag bedoelde
multilaterale consultatieve overleg, en wijzigt
dit indien nodig, in het licht van eventuele relevante
besluiten die door de Conferentie van de
Partijen worden genomen. Multilateraal consultatief
overleg dat op dit Protocol van toepassing kan
zijn, functioneert onverminderd de in overeenstemming
met artikel 18 ingestelde procedures en
mechanismen.
Art. 17. De Conferentie van de Partijen legt de
relevante beginselen, modaliteiten, regels en
richtsnoeren vast, in het bijzonder voor de verificatie
en de rapportage van en het afleggen van
verantwoording over emissiehandel. De in
bijlage B opgenomen Partijen kunnen deelnemen
aan emissiehandel teneinde aan hun verplichtingen
ingevolge artikel 3 te voldoen. Deze handel
vormt een aanvulling op de nationale maatregelen
om de gekwantificeerde verplichtingen inzake
Prot. 29 april 1998
emissiebeperking en -reductie uit hoofde van dat
artikel na te komen.
Art. 18. De Conferentie van de Partijen waarin
de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen, keurt tijdens
haar eerste zitting passende en doeltreffende
procedures en mechanismen goed teneinde gevallen
van niet-naleving van de bepalingen van dit
Protocol vast te stellen en te bestrijden, onder andere
door het opstellen van een indicatieve lijst
van gevolgen, rekening houdend met de oorzaak,
de aard, de mate en de frequentie van de niet-naleving.
Procedures en mechanismen ingevolge dit
artikel die bindende gevolgen met zich meebrengen
worden aangenomen door middel van een
wijziging op dit Protocol.
Art. 19. De bepalingen van artikel 14 van het
Verdrag inzake regeling van geschillen zijn van
overeenkomstige toepassing op dit Protocol.
Art. 20. 1. Elke Partij kan wijzigingen van dit
Protocol voorstellen.
2. Wijzigingen van dit Protocol worden aangenomen
op een gewone zitting van de Conferentie
van de Partijen waarin de Partijen bij dit Protocol
bijeenkomen. De tekst van een voorgestelde wijziging
van dit Protocol wordt door het secretariaat
aan de Partijen medegedeeld, zulks ten minste zes
maanden vóór de bijeenkomst waarop zij tot aanneming
wordt voorgesteld. Het secretariaat deelt
de tekst van alle voorgestelde wijzigingen ook
mede aan de Partijen en ondertekenaars van het
Verdrag en, ter kennisneming, aan de depositaris.
3. De Partijen stellen alles in het werk om over
elke voorgestelde wijziging van dit Protocol overeenstemming
te bereiken bij consensus. Indien
alle pogingen om tot consensus te komen mislukken
en er geen overeenstemming wordt bereikt,
wordt de wijziging in laatste instantie aangenomen
met een meerderheid van drie vierde van de
aanwezige Partijen die hun stem uitbrengen. De
aangenomen wijziging wordt door het secretariaat
medegedeeld aan de depositaris, die deze ter
aanvaarding toezendt aan alle Partijen.
4. Akten van aanvaarding betreffende een wijziging
worden nedergelegd bij de depositaris. Een
in overeenstemming met lid 3 aangenomen wijziging
treedt voor de Partijen die deze hebben aanvaard
in werking op de negentigste dag na de datum
van ontvangst door de depositaris van een
akte van aanvaarding van ten minste drie vierde
van de Partijen bij dit Protocol.
5. Een wijziging treedt ten aanzien van elke andere
Partij in werking op de negentigste dag na de
datum waarop die Partij haar akte van aanvaarding
betreffende bedoelde wijziging heeft nedergelegd
bij de depositaris.
Art. 21. 1. Bijlagen bij dit Protocol maken daarvan
een integrerend deel uit en een verwijzing
naar dit Protocol vormt tegelijkertijd een verwijzing
naar de bijlagen daarbij, tenzij uitdrukkelijk
anders is bepaald. Bijlagen die worden aangenomen
na de inwerkingtreding van dit Protocol zijn
beperkt tot lijsten, formulieren en andere beschrij-
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 17

vende stukken van wetenschappelijke, technische,
procedurele of administratieve aard.
2. Elke Partij kan voorstellen doen voor een bijlage
bij dit Protocol en kan wijzigingen van bijlagen bij
dit Protocol voorstellen.
3. Bijlagen bij dit Protocol en wijzigingen van bijlagen
bij dit Protocol worden aangenomen op een
gewone zitting van de Conferentie van de Partijen
waarin de Partijen bij dit Protocol bijeenkomen.
De tekst van elke voorgestelde bijlage of wijziging
van een bijlage wordt door het secretariaat aan de
Partijen medegedeeld, zulks ten minste zes maanden
vóór de bijeenkomst waarop zij tot aanneming
wordt voorgesteld. Het secretariaat deelt de
tekst van elke voorgestelde bijlage of wijziging van
een bijlage ook mede aan de Partijen en ondertekenaars
van het Verdrag en, ter kennisneming,
aan de depositaris.
4. De Partijen stellen alles in het werk om over
elke voorgestelde bijlage of wijziging van een bijlage
overeenstemming te bereiken bij consensus.
Indien alle pogingen om tot consensus te komen
mislukken en er geen overeenstemming wordt bereikt,
wordt de bijlage of de wijziging van de bijlage
in laatste instantie aangenomen met een meerderheid
van drie vierde van de aanwezige Partijen
die hun stem uitbrengen. De aangenomen bijlage
of wijziging van een bijlage wordt door het secretariaat
medegedeeld aan de depositaris, die deze
ter aanvaarding toezendt aan alle Partijen.
5. Een in overeenstemming met de leden 3 en 4
aangenomen bijlage of wijziging van een bijlage
niet zijnde bijlage A of B treedt voor alle Partijen
bij dit Protocol in werking zes maanden na de datum
waarop de depositaris hun de aanneming
van de bijlage of de aanneming van de wijziging
van de bijlage heeft medegedeeld, behalve voor de
Partijen die de depositaris binnen die termijn
schriftelijk te kennen hebben gegeven die bijlage
of die wijziging van de bijlage niet te aanvaarden.
Voor Partijen die hun kennisgeving van niet-aanvaarding
herroepen, treedt de bijlage of de wijziging
van een bijlage in werking op de negentigste
dag na de datum waarop de depositaris een kennisgeving
van herroeping heeft ontvangen.
6. Indien de aanneming van een bijlage of een wijziging
van een bijlage een wijziging van dit Protocol
inhoudt, treedt die bijlage eerst in werking of
wordt die wijziging van een bijlage eerst van
kracht wanneer de wijziging van dit Protocol van
kracht wordt.
7. Wijzigingen van de bijlagen A en B bij dit Protocol
worden aangenomen en worden van kracht in
overeenstemming met de in artikel 20 genoemde
procedure, met dien verstande dat een wijziging
van bijlage B alleen met de schriftelijke instemming
van de betrokken Partij wordt aangenomen.
Art. 22. 1. Elke Partij heeft één stem, behoudens
het in lid 2 bepaalde.
2. Regionale organisaties voor economische integratie
beschikken ter zake van binnen hun bevoegdheid
vallende aangelegenheden over een
aantal stemmen dat gelijk is aan het aantal van
ALGEMENE BEPALINGEN LEEFMILIEU – Europees, federaal en samenwerkingsakkoorden
hun Lid-Staten die Partij bij dit Protocol zijn. Bedoelde
organisaties oefenen hun stemrecht niet
uit indien een van hun Lid-Staten zijn stemrecht
uitoefent, en omgekeerd.
Art. 23. De Secretaris-Generaal van de Verenigde
Naties is depositaris van dit Protocol.
Art. 24. 1. Dit Protocol staat open voor ondertekening
en dient te worden bekrachtigd, aanvaard
of goedgekeurd door Staten en regionale organisaties
voor economische integratie die Partij bij
het Verdrag zijn. Het staat open voor ondertekening
van 16 maart 1998 tot en met 15 maart 1999
op de zetel van de Verenigde Naties te New York.
Dit Protocol staat open voor toetreding vanaf de
dag na de datum waarop het is gesloten voor ondertekening.
De akten van bekrachtiging, aanvaarding,
goedkeuring of toetreding dienen te
worden nedergelegd bij de depositaris.
2. Een regionale organisatie voor economische integratie
die Partij wordt bij dit Protocol zonder dat
één van haar Lid-Staten Partij is, is gebonden aan
alle verplichtingen ingevolge dit Protocol. Wanneer
één of meer Lid-Staten van een dergelijke organisatie
Partij zijn bij dit Protocol, komen de organisatie
en haar Lid-Staten hun onderscheiden
verantwoordelijkheden overeen met betrekking
tot de nakoming van hun verplichtingen ingevolge
dit Protocol. In dergelijke gevallen zijn de organisatie
en haar Lid-Staten niet gerechtigd de uit
het Protocol voortvloeiende rechten gelijktijdig
uit te oefenen.
3. In hun akten van bekrachtiging, aanvaarding,
goedkeuring of toetreding geven regionale organisaties
voor economische integratie de omvang
van hun bevoegdheid ter zake van door dit Protocol
geregelde aangelegenheden aan. Deze organisaties
doen tevens kennisgeving aan de depositaris,
die op zijn beurt de Partijen in kennis stelt, van
belangrijke wijzigingen betreffende de omvang
van hun bevoegdheid.
Art. 25. 1. Dit Protocol treedt in werking op de
negentigste dag na de datum waarop ten minste
vijfenvijftig Partijen bij het Verdrag, waaronder in
bijlage I opgenomen Partijen van wie de totale
kooldioxide-emissies tenminste vijfenvijftig procent
van de totale kooldioxide-emissies in 1990
van de in bijlage I opgenomen Partijen bedroegen,
hun akten van bekrachtiging, aanvaarding,
goedkeuring of toetreding hebben nedergelegd.
2. Voor de toepassing van dit artikel wordt onder
«de totale kooldioxide-emissies in 1990 van de in
bijlage I opgenomen Partijen» verstaan de hoeveelheid
die op of voor de datum van aanneming
van dit Protocol door de in bijlage I opgenomen
Partijen is medegedeeld in hun eerste in overeenstemming
met artikel 12 van het Verdrag gedane
nationale mededelingen.
3. Voor elke Staat of regionale organisatie voor
economische integratie die dit Protocol bekrachtigt,
aanvaardt of goedkeurt, dan wel hiertoe toetreedt,
nadat aan de in het eerste lid genoemde
voorwaarden voor inwerkingtreding is voldaan,
treedt dit Protocol in werking op de negentigste
dag volgend op de datum van nederlegging van
Prot. 29 april 1998
de akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring
of toetreding.
4. Voor de toepassing van dit artikel wordt een
door een regionale organisatie voor economische
integratie nedergelegde akte niet meegeteld naast
de door haar Lid-Staten nedergelegde akten.
Art. 26. Bij dit Protocol kan geen enkel voorbehoud
worden gemaakt.
Art. 27. 1. Na het verstrijken van een termijn van
drie jaar te rekenen vanaf de datum waarop dit
Protocol voor een Partij in werking is getreden,
kan die Partij dit Protocol opzeggen door middel
van een schriftelijke kennisgeving aan de depositaris.
2. De opzegging wordt van kracht na het verstrijken
van een termijn van een jaar te rekenen vanaf
de datum waarop de depositaris de kennisgeving
van opzegging heeft ontvangen, of op enige latere
in bedoelde kennisgeving vermelde datum.
3. Een Partij die het Verdrag heeft opgezegd,
wordt geacht ook dit Protocol te hebben opgezegd.
Art. 28. Het oorspronkelijke exemplaar van dit
Protocol, waarvan de Arabische, de Chinese, de
Engelse, de Franse, de Russische en de Spaanse
tekst gelijkelijk authentiek zijn, wordt nedergelegd
bij de Secretaris-Generaal van de Verenigde
Naties.
BIJLAGE A
Broeikasgassen
Kooldioxide (CO2) Methaan(CH4) Distikstofoxide (N2O) Onvolledig gehalogeneerde fluorkoolwaterstoffen
(HFK's)
Perfluorkoolwaterstoffen (PFK's)
Zwavelhexafluoride (SF6) Sectoren/categorieën bronnen
Energie:
– Brandstofverbranding
Energieproducerende industrieën
Verwerkende industrieën en bouw
Transport
Andere sectoren
Overige
– Vluchtige emissies uit brandstoffen
Vaste brandstoffen
Olie en aardgas
Overige
Productieprocessen:
Minerale producten
Chemische industrie
18 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Metaalproductie
Ovrige productie
Productie van gehalogeneerde koolwaterstoffen en zwavelhexafluoride
Verbruik van gehalogeneerde koolwaterstoffen en zwavelhexafluoride
Overige
Gebruik van oplosmiddelen en andere producten
Landbouw:
Darmgisting
Mestbeheer
Rijstteelt
Landbouwgronden
Voorgeschreven afbranding van savannes
Verbranding van agrarische residuen
Overige
Afval:
Storten van vast afval op het land
Afvalwaterzuivering
Afvalverbranding
Overige
BIJLAGE B
Partij-gekwantificeerde verplichtingen inzake
emissiebeperking of -reductie
(percentage van referentiejaar of -periode)
Australië 108 Luxemburg 92
België 92 Monaco 92
Bulgarije (*) 92 Nederland 92
Canada 94 Nieuw-Zeeland 100
Denemarken 92 Noorwegen 101
Duitsland 92 Oekraïne (*) 100
Estland (*) 92 Oostenrijk 92
Europese Gemeenschap 92 Polen (*) 94
Finland 92 Portugal 92
Frankrijk 92 Roemenië (*) 92
Griekenland 92 Russische Federatie (*) 100
Hongarije (*) 94 Slovenië (*) )92
Ierland 92 Slowakije (*) 92
IJsland 110 Spanje 92
Italië 92 Tsjechië (*) )92
Japan 94 Verenigde Staten van
Amerika (*) 93
ALGEMENE BEPALINGEN LEEFMILIEU – Europees, federaal en samenwerkingsakkoorden
Kroatië (*) 95 Verenigd Koninkrijk van
Groot-Brittannië en Noord-
Ierland 92
Letland (*) 92 Zweden 92
Liechtenstein 92 Zwitserland 92
Litouwen (*) 92
(*) Landen die een overgang naar een markteconomie doormaken
BIJLAGE II
Tabel van de gekwantificeerde verplichtingen
inzake emissiebeperking of -reductie voor de
vaststelling van de respectieve emissieniveaus
die zijn toegewezen aan de Europese
Gemeenschap en haar Lid-Staten
overeenkomstig artikel 4 van het Protocol van
Kyoto
Gekwantificeerde verplichting
inzake emissiereductie als vastgesteld
in Bijlage B van het Protocol
van Kyoto
(percentage van het niveau in
het referentiejaar of de referentieperiode)
Europese Gemeenschap 92 %
Gekwantificeerde verplichting inzake
emissiebeperking of -reductie
als overeengekomen overeenkomstig
artikel 4, lid 1, van het Protocol
van Kyoto
(percentage van het niveau in het
referentiejaar of de referentieperiode)
België 92,5 %
Denemarken 79 %
Duitsland 79 %
Griekenland 125 %
Spanje 115 %
Frankrijk 100 %
Ierland 113 %
Italië 93,5 %
Luxemburg 72 %
Nederland 94 %
Oostenrijk 87 %
Portugal 127 %
Finland 100 %
Zweden 104 %
Verenigd Koninkrijk 87,5 %
Prot. 29 april 1998
BIJLAGE III
Verklaring van de Europese Gemeenschap
overeenkomstig artikel 24, lid 3, van het
Protocol van Kyoto
De volgende staten zijn momenteel lid van de Europese
Gemeenschap: het Koninkrijk België, het Koninkrijk Denemarken,
de Bondsrepubliek Duitsland, de Helleense
Republiek, het Koninkrijk Spanje, de Franse Republiek,
Ierland, de Italiaanse Republiek, het Groothertogdom
Luxemburg, het Koninkrijk der Nederlanden, de Republiek
Oostenrijk, de Portugese Republiek, de Republiek
Finland, het Koninkrijk Zweden en het Verenigd Koninkrijk
van Groot-Brittannië en Noord-Ierland.
De Europese Gemeenschap verklaart dat zij overeenkomstig
het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap
en met name artikel 175, lid 1, bevoegd is
internationale verdragen te sluiten en de daaruit voortvloeiende
verplichtingen na te komen voorzover die bijdragen
tot het nastreven van de volgende doelstellingen:
– behoud, bescherming en verbetering van de kwaliteit
van het milieu;
– bescherming van de gezondheid van de mens;
– verstandig en rationeel gebruik van natuurlijke hulpbronnen;
– bevordering op internationaal vlak van maatregelen
om het hoofd te bieden aan regionale of mondiale milieuproblemen.
De Europese Gemeenschap verklaart dat haar gekwantificeerde
verplichting inzake emissiereductie uit hoofde
van het protocol zal worden nagekomen door maatregelen
van de Gemeenschap en haar Lid-Staten binnen hun
respectieve bevoegdheden en dat zij reeds voor haar Lid-
Staten bindende juridische instrumenten heeft vastgesteld
met betrekking tot aangelegenheden waarop dit
protocol van toepassing is.
De Europese Gemeenschap zal geregeld informatie verstrekken
over toepasselijke juridische instrumenten van
de Gemeenschap in het kader van de aanvullende informatie
die is opgenomen in de mededeling die uit hoofde
van artikel 12 van het Klimaatverdrag moet worden gedaan
om aan te tonen dat de Gemeenschap haar verplichtingen
uit hoofde van artikel 7, lid 2, van het protocol
en de richtsnoeren daarbij is nagekomen.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 19

Blz: 49 – Richtsnoeren 27 oktober 2000
Richtsnoeren 27 oktober 2000 voor demonstratieprojecten
voor Life-milieu –
Overeenkomstig artikel 4, lid 4, van
Verordening (EG) nr. 1655/2000 van het
Europees Parlement en de Raad betreffende
het financieel instrument voor het
milieu (Life) (PB. C 308, 27 oktober 2000,
rect., PB. C 331, 22 november 2000)
Op 17 juli 2000 hebben het Europees Parlement
en de Raad Verordening (EG) nr. 1655/2000 vastgesteld
betreffende het financiële instrument voor
het milieu (Life). Deze verordening vormt de nieuwe
rechtsgrond voor de derde fase van het Life-instrument,
voor de periode 2000 tot en met 2004,
en wordt verder in dit document aangegeven met
de term «de nieuwe Life-verordening» of «de verordening».
Op 25 oktober 2000, heeft de Europese Commissie
richtsnoeren vastgelegd voor demonstratieprojecten
in te dienen in het kader van Life-milieu.
Krachtens artikel 4 met betrekking tot Life-milieu
moeten er in de nieuwe Life-verordening richtsnoeren
worden uitgewerkt voor demonstratieprojecten
teneinde de synergie te bevorderen tussen
demonstratieprojecten en de leidende beginselen
van het gemeenschappelijke milieubeleid
met het oog op duurzame ontwikkeling. Dit document
omvat deze richtsnoeren, bedoeld voor alle
aanvragers die in aanmerking komen voor steun
in het kader van Life-milieu. Het betreft personen
of organisaties welke gevestigd zijn in de Europese
Unie of in kandidaat-Lid-Staten die met dit doel
specifieke deelnemende kandidaat-Lid-Staten:
Estland, Letland, Hongarije, Roemenië en Slovenië.
In het eerste deel van dit document wordt een samenvatting
gegeven van de voornaamste kenmerken
van het Life-instrument bepaald in de verordening,
en van het als Life-milieu bekend staande
onderdeel van Life. In het tweede deel worden de
vijf thema's omschreven waarrond overeenkomstig
de Life-verordening demonstratieprojecten
kunnen worden opgezet, wordt herinnerd aan de
beleidsdoelstellingen van de Gemeenschap op
deze vijf gebieden, wordt uiteengezet hoe demonstratieprojecten
in het kader van Life-milieu kunnen
bijdragen tot de verwezenlijking van deze
doelstellingen en wordt aangegeven welke andere
communautaire middelen ter beschikking
staan voor soortgelijke thema's of dezelfde thema's,
maar met andere beleidsdoelstellingen.
Ter aanvulling van deze richtsnoeren is er een informatiebrochure
beschikbaar die praktische
richtlijnen bevat voor het indienen van voorstellen.
Deze informatiebrochure is beschikbaar op de
Life-website op het volgende adres:
http://europa.eu.int/comm/life/envir/infopk/index-en.htm
Vlaanderen
1. HOOFDKENMERKEN VAN LIFE EN
LIFE-MILIEU
1.1. TOEPASSINGSGEBIED VAN LIFE
1. De algemene doelstelling van Life is, bij te dragen
tot de uitvoering, actualisering en ontwikkeling
van het communautaire milieubeleid en de
milieuwetgeving, met name met betrekking tot de
integratie van het milieuaspect in andere beleidsonderdelen,
en tot de duurzame ontwikkeling in
de Gemeenschap.
2. Life is een financieringsinstrument voor drie belangrijke
gebieden: natuur, milieu, en derde landen.
Hoewel elk van deze drie gebieden op milieuverbetering
is gericht, heeft elk ervan zijn specifieke
prioriteiten:
a) Life-natuur betreft projecten voor de instandhouding
van de natuurlijke habitats en de wilde
flora en fauna van communautair belang;
b) Life-milieu betreft innovatieve demonstratieprojecten
voor het bedrijfsleven en lokale overheden
alsmede voorbereidende projecten ter ondersteuning
van de communautaire wetgeving en
het communautaire beleid;
c) Life-derde landen betreft technische bijstand
aan derde landen van het Middellandse-Zee- en
Oostzeegebied.
3. Van het voorgestelde budget voor de derde fase
van Life (640 miljoen EUR voor de periode 2000-
2004) is 47 %, gereserveerd voor Life-milieu, 47 %
voor Life-natuur en 6 % voor Life-derde landen.
1.2. LIFE-MILIEU
1. De specifieke doelstelling van Life-milieu is, bij
te dragen tot de ontwikkeling van innovatieve en
geïntegreerde technieken en methoden en steun
te geven aan de verdere ontwikkeling van het
communautaire milieubeleid.
2. Met het oog op deze specifieke doelstelling worden
binnen Life-milieu twee soorten projecten onderscheiden:
demonstratieprojecten en voorbereidende
projecten.
3. Deze richtsnoeren zijn uitsluitend gericht op
voorstellen voor demonstratieprojecten. Voor de
voorbereidende projecten publiceert de Commissie
op ad hoc-basis afzonderlijke uitnodigingen tot
het indienen van voorstellen.
4. Demonstratieprojecten in het kader van Lifemilieu
moeten bijdragen tot de communautaire
doelstelling als genoemd in punt 1 en moeten bijdragen
tot één van de volgende specifieke doelstellingen:
a) Ruimtelijke ordening en planning: integratie
van milieu en duurzame ontwikkeling in de ruimtelijke
ordening en planning, met inbegrip van
stedelijke gebieden en kustgebieden;
ALGEMENE BEPALINGEN LEEFMILIEU – Vlaanderen
Richtsnoeren 27 oktober 2000
b) Waterbeheer: bevordering van een duurzaam
beheer van grond- en oppervlaktewater;
c) De impact van economische activiteiten: minimalisering
van de milieueffecten van economische
activiteiten, met name door de ontwikkeling
van schone technologieën en door de nadruk te
leggen op preventie, inclusief het terugdringen
van de uitstoot van broeikasgassen;
d) Beheer van afvalstromen: voorkoming, hergebruik,
terugwinning en recycling van allerlei soorten
afval om te zorgen voor een rationeel beheer
van afvalstromen;
e) Geïntegreerde benadering van de productie: vermindering
van de milieueffecten van producten
via een geïntegreerde benadering van de productie,
distributie, consumptie en verwerking aan het
einde van hun levensduur, met inbegrip van de
ontwikkeling van milieuvriendelijke producten.
5. Demonstratieprojecten moeten betrekking
hebben op het testen van een innovatieve oplossing
voor een milieuprobleem en moeten leiden
tot concrete, praktische resultaten. Zij moeten
worden uitgevoerd op een zodanige schaal dat beoordeeld
kan worden of grootschalige invoering
technisch en economisch haalbaar is.
6. Life-milieu is niet gericht op onderzoek of investeringen
in bestaande technologie of infrastructuur.
Life-milieu wil een brug slaan tussen de resultaten
van onderzoek en ontwikkeling en de
grootschalige toepassing daarvan.
Demonstratieprojecten gebaseerd op de resultaten
van succesvolle projecten uitgevoerd in het kader
van vroegere of lopende onderzoeks- en ontwikkelingsprogramma's
op het vlak van het milieu
worden aangemoedigd.
2. RICHTSNOEREN VOOR
DEMONSTRATIEPROJECTEN
1. In de Life-verordening met betrekking tot Lifemilieu
worden vijf thematische gebieden omschreven
(zie het bovenstaande punt 1.2, sub 4)
die betrekking hebben op verschillende beleidsgebieden,
initiatieven en wetgevingsmaatregelen op
het gebied van het communautaire milieubeleid.
Het doel van deze richtsnoeren is om deze beleidsgebieden
voor te stellen aan potentiële aanvragers,
te herinneren aan de voornaamste relevante
doelstellingen van het communautaire beleid en
aan te geven welke communautaire wetgeving op
de desbetreffende gebieden bestaat.
2. De door Life gefinancierde projecten moeten
van communautair belang zijn. Zij moeten bijdragen
tot de ontwikkeling, tenuitvoerlegging en actualisering
van het communautaire milieubeleid
en de milieuwetgeving, met name met betrekking
tot de integratie van het milieuaspect in andere
beleidsonderdelen en de duurzame ontwikkeling
in de Gemeenschap. Aanvragers van steun moeten
derhalve op de hoogte zijn van de voornaam-
20 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

ste wetgevingsmaatregelen en beleidsontwikkelingen
op het gebied van Life, en daarvoor zijn
deze richtsnoeren dan ook bedoeld.
3. Alhoewel dat de richtsnoeren een indicatief karakter
hebben, bieden zij inzicht in het communautaire
milieubeleid en de milieuwetgeving
waartoe projecten dienen bij te dragen. Nochtans
heeft een project niet noodzakelijk te beantwoorden
aan de in deze richtsnoeren vervatte aanwijzingen.
De selectie gebeurt op basis van de vergelijkende
merites van het voorstel, en wel volgens
de criteria van de Life-verordening.
4. Waar relevant, is verwezen naar andere communautaire
programma's die betrekking hebben
op hetzelfde soort thema's. Deze verwijzingen zijn
niet limitatief. Aanvragers zouden kunnen nagaan
of de doelstellingen van andere communautaire
programma's beter met hun project
overeenkomen.
5. Voor meer informatie over het Europese milieubeleid
en over andere communautaire programma's
worden aanvragers verwezen naar de documenten
die in de voetnoten staan vermeld en naar
de Europa-website op het volgende adres:
http://www.europa.eu.int/
2.1. RUIMTELIJKE ORDENING EN
PLANNING
1. Dit deel heeft betrekking op het eerste thematische
gebied: de integratie van milieu en duurzame
ontwikkeling in de ruimtelijke ordening en planning,
met inbegrip van stedelijke gebieden en
kustgebieden.
2. Een belangrijke doelstelling van Life-milieu is
het financieren van projecten, die in een later stadium
als «goede voorbeelden» van invloed kunnen
zijn op de uitwerking van het regionaal beleid,
inclusief de communautaire structuurfondsen,
het Cohesiefonds en het pretoetredingsinstrument
voor structuurbeleid voor de kandidaat-
Lid-Staten.
3. In dat kader worden projecten bevorderd van
organisaties die rechtstreeks verantwoordelijk zijn
voor de ruimtelijke ordening (inclusief lokale
overheden), waarbij burgers inspraak hebben in
de plaatselijke besluitvorming en waar alle betrokken
sociale en economische partijen in participeren.
4. Andere communautaire fondsen op dit gebied:
communautaire initiatieven (Interreg, Leader en
Urban) alsook het Europese Fonds voor Regionale
Ontwikkeling voor wat innovatieve projecten betreft.
5. Binnen het thematisch gebied van ruimtelijke
ordening en planning kunnen op het gebied van
het stedelijk leefmilieu, de luchtkwaliteit en bestrijding
van geluidshinder en het geïntegreerd
beheer van kustgebieden nieuwe initiatieven of
wetgevingsmaatregelen worden verwacht. Voorstellen
voor demonstratieprojecten op die gebieden
zijn dan ook welkom.
2.1.1. Stedelijk leefmilieu
1. In oktober 1998 heeft de Commissie haar goedkeuring
gehecht aan een mededeling met een actiekader
voor duurzame stedelijke ontwikkeling in
de Europese Unie. In deze mededeling worden de
leidende beginselen voor een toekomstig communautair
beleid op dit gebied genoemd en
wordt de noodzaak benadrukt van een geïntegreerde
aanpak van milieubeheer en ruimtelijke
ordening en planning. Dit maakt noodzakelijk dat
bestaande initiatieven moeten worden gecoördineerd
en dat ze moeten worden afgestemd op de
beginselen van duurzame ontwikkeling en van de
lokale Agenda 21.
2. Binnen dit kader worden met name de volgende
projecten bevorderd:
a) projecten die zijn gericht op een gecombineerd
gebruik van diverse soorten instrumenten (regelgevende,
economische, fiscale, informatieve) met
het oog op de integratie van milieuaspecten in de
economische en sociale politiek van lokale overheden;
b) projecten die zijn gericht op het verduidelijken
en verkleinen van de ecologische voetafdruk van
steden, of andere duurzaamheidsconcepten zoals
de milieugebruiksruimte;
c) projecten die diverse milieudoelstellingen nastreven
via de ruimtelijke ordening.
3. Andere communautaire fondsen op dit gebied:
vijfde kaderprogramma voor onderzoek en technologische
ontwikkeling, kernactiviteit «De stad
van morgen en het culturele erfgoed». Specifieke
demonstratieprojecten op het gebied van het culturele
erfgoed hebben in het kader van Life-milieu
geen prioriteit.
4. In steden waar een programma wordt gepland
of uitgevoerd in het kader van het communautaire
initiatief Urban, moeten potentiële aanvragers
proberen hun milieuproject daaraan te koppelen
in plaats van een afzonderlijke projectvoorstel binnen
Life-milieu in te dienen.
2.1.2. Luchtkwaliteit en bestrijding van geluidshinder
1. Dankzij de inspanningen van de industrie en de
energiesector is de concentratie van zwaveldioxide
(SO 2) in de lucht de afgelopen tien jaar aanzienlijk
teruggelopen. Alhoewel Auto olie II verwacht
wordt positieve resultaten te boeken, blijven
de concentraties van stikstofoxiden, vluchtige
organische stoffen, ozon en zwevende deeltjes in
de meeste Europese steden een reden tot bezorgdheid,
en kunnen het onderwerp vormen van demonstratieprojecten.
2. Op dit terrein is Life-milieu bedoeld ter ondersteuning
van de kaderrichtlijn inzake de luchtkwaliteit.
Deze richtlijn verplicht gemeenten met
meer dan 250.000 inwoners en gebieden met
hoge verontreinigingsniveaus om actieplannen
ter verbetering van de luchtkwaliteit op te stellen
en uit te voeren. Life-milieu kan subsidie verlenen
voor de meest innovatieve maatregelen in programma's
die betrekking hebben op de doelstel-
ALGEMENE BEPALINGEN LEEFMILIEU – Vlaanderen
Richtsnoeren 27 oktober 2000
lingen van de richtlijn, of voor die maatregelen die
noodzakelijk zijn om de resultaten van deze programma's
bekend te maken, bij te houden en te
evalueren.
3. Daarnaast bevordert Life-milieu demonstratieprojecten
die zijn gericht op het valideren van
nieuwe methoden voor de bewaking van de luchtkwaliteit
of voor de bewustmaking van het publiek,
zoals bio-indicatoren.
4. In november 1996 heeft de Commissie een
groenboek uitgebracht met als doel het debat op
gang te brengen over een toekomstig beleid inzake
de bestrijding van geluidshinder. Projectvoorstellen
op dit terrein zouden met name betrekking
kunnen hebben op de volgende thema's:
a) validering op Europese schaal van indicatoren
van blootstelling aan lawaai en simulatie van de
potentiële effecten van ruimtelijke-ordeningsbeslissingen;
b) innovatieve publieksvoorlichtingsmethoden op
basis van goed in kaart gebrachte geluidsniveaus;
c) beslissingsondersteunende systemen, het opstellen
van plannen ter bestrijding van geluidshinder
in stedelijke gebieden, en het bewaken en evalueren
van beleidsresultaten op dit gebied.
5. Ook de invloed van verkeer en vervoer op de
luchtkwaliteit en op het geluidsniveau kan het onderwerp
van demonstratieprojecten zijn. Projecten
kunnen initiatieven omvatten met betrekking
tot duurzame mobiliteit, transitbeheer en duurzaam
luchtvervoer.
6. Andere communautaire fondsen op dit gebied:
vijfde kaderprogramma voor competitieve en
duurzame groei, kernactiviteit «Duurzame mobiliteit
en intermodaliteit», «Stad van morgen en culturele
erfenis».
2.1.3. Geïntegreerd beheer van kustgebieden
1. Kustgebieden en hun natuurlijke (mariene en
terrestrische) hulpbronnen kampen met toenemende
conflicten tussen gebruikers en met institutionele
en beleidsmatige problemen die een gestage
en soms onomkeerbare achteruitgang tot
gevolg hebben.
2. Op basis van een demonstratieprogramma dat
ten uitvoer is gelegd in de periode 1995-1999,
overweegt de Europese Commissie de ontwikkeling
van een Europees beleid voor geïntegreerd
beheer van kustgebieden (ICZM – Integrated
Coastal Zone Management). Dit beleid zou kunnen
aanhaken bij de volgende uitgangspunten
voor duurzaam beheer van kustgebieden en moet:
a) uitgaan van een geïntegreerde territoriale benadering
die kijkt naar alle menselijke en natuurlijke
systemen die het kustgebied beïnvloeden en
die met natuurlijke processen werkt;
b) de bevolking inspraak geven in de planning om
tot consensus te komen, namelijk door ervoor te
zorgen dat alle relevante instanties bij de zaak betrokken
worden en de verschillende administratieve
en territoriale niveaus met inbegrip van de
regionale dimensie indien noodzakelijk;
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 21

c) gebruikmaken van een combinatie van instrumenten
(regelgevende en economische instrumenten,
convenanten, technische oplossingen,
informatie, onderzoek en onderwijs);
d) ervoor zorgen dat genomen beslissingen passen
bij de specifieke lokale omstandigheden en
dat ze geen mogelijkheden voor de toekomst uitsluiten.
3. Life-milieu moet dit beleid ondersteunen door
subsidies te verstrekken voor projecten die deze
principes in de praktijk brengen. Projecten moeten
zich bij voorkeur bevinden in kustgebieden
waar sprake is van allerlei conflicterende vormen
van gebruik, in kustgebieden waar de bevolking
(vast en/of seizoensgebonden) snel toeneemt of in
gebieden die een sterke verschuiving in landgebruik
kennen.
2.2. WATERBEHEER
1. Dit deel heeft betrekking op het tweede thematische
gebied: de bevordering van een duurzaam
beheer van grond- en oppervlaktewater.
2. Watervoorraden staan nog steeds sterk onder
druk, zowel in kwalitatief als in kwantitatief opzicht.
In het rapport van het Europees Milieuagentschap
(Het milieu in de Europese Unie bij de
eeuwwisseling, juni 1999) wordt de verbetering
belicht, vooral in Noord-Europa, van de toestand
op het gebied van de verontreiniging door organische
stoffen en fosfaten. Desondanks blijft de eutrofiëring
van kust- en sommige zeewateren door
hoge nitraatconcentraties in de oppervlaktewateren
een punt van zorg, evenals de verontreiniging
van het grondwater door nitraten, met name afkomstig
van diffuse bronnen in de landbouw.
3. Projectenvoorstellen met betrekking tot de volgende
thema's worden bevorderd:
a) waterbeheer op stroomgebiedniveau: Life-milieu
is bedoeld ter ondersteuning van de toekomstige
waterkaderrichtlijn. Projecten moeten gericht
zijn op het testen van de uitvoering van allesomvattende
en gezamenlijke acties op stroomgebiedniveau,
d.w.z. projecten die betrekking
hebben op alle wateren in een stroomgebied (zoete
oppervlaktewateren, grondwater, verbindingswateren,
kustwateren, wisselwerkingen tussen
wateren) en waar alle relevante partijen bij betrokken
zijn;
b) grondwaterbescherming: demonstratie van innovatieve
methoden voor grondwaterbeheer en -
sanering, met inbegrip van het meten en terugdringen
van verontreiniging, de wisselwerking
met oppervlaktewateren, de beheersing van de
vraag, het oplossen van conflicten tussen verschillende
belanghebbenden en het voorkomen van
ecologische schade door met name diffuse bronnen
van verontreiniging;
c) wat de afvalwaterzuivering betreft, is er behoefte
aan demonstratieprojecten die gericht zijn op
de aanpak van problemen welke specifiek zijn
voor kleine gemeenschappen en individuele of
semi-collectieve zuiveringssystemen. Ook projec-
ten die zich richten op hergebruik van gezuiverd
afvalwater en hergebruik van agrarisch draineerwater
komen in aanmerking. Collectieve afvalwaterzuiveringssystemen
kunnen in aanmerking
worden genomen als het gaat om de demonstratie
van belangrijke technische vernieuwingen;
d) de preventie en vermindering van diffuse en verspreide
bronnen van waterverontreiniging: er is
nood aan innovatie en demonstratieprojecten op
het gebied van goede praktijken bij landbouw en
ruimtelijke ordening, en voor de evaluatie van de
positieve effecten van dergelijke praktijken op het
milieu. Het zou bijvoorbeeld nuttig zijn om de
doeltreffendheid te beproeven van de techniek
van bufferzones, waarbij aanplantingen het wegvloeien
van diffuse verontreiniging in de oppervlaktewateren
beperken;
e) planologische en organisatorische aspecten van
het waterbeheer: projecten moeten gericht zijn op
de volgende langetermijnuitdagingen:
– de effecten van het landgebruik op overstromingsrisico's
en op de waterkwaliteit en -kwantiteit;
– de gecombineerde kwalitatieve/kwantitatieve
effecten (concentraties verontreinigende stoffen
bij lage afvoeren, stroomgebiedcontinuüm en
stroomop-/stroomafwaartse effecten van ingrepen
die invloed hebben op regime en volume van
rivieren);
– de tegenstrijdige belangen ten aanzien van watergebruik
tussen de landbouw, het toerisme, de
industrie en plaatselijke consumenten;
– de economische en sociale aspecten van de
vraag naar water;
– de achteruitgang van grote transnationale wateren,
ernstige verzuring.
4. Andere communautaire fondsen op dit gebied:
vijfde kaderprogramma voor competitieve en
duurzame groei, energie, milieu en duurzame
groei programma, meer bepaald de kernactiviteiten
«Duurzaam waterbeheer en waterkwaliteit»,
«Duurzame mariene ecosystemen», communautair
initiatief Interreg.
2.3. DE IMPACT VAN ECONOMISCHE
ACTIVITEITEN
1. Dit deel heeft betrekking op: de minimalisering
van de milieueffecten van economische activiteiten,
met name door de ontwikkeling van schone
technologieën en door de nadruk te leggen op
preventie, inclusief het terugdringen van de uitstoot
van broeikasgassen.
2. Binnen dit thematisch gebied worden op de volgende
beleidsgebieden belangrijke nieuwe initiatieven
of wetgevingsmaatregelen ten uitvoer gelegd.
Voorstellen voor demonstratieprojecten op
die gebieden zijn dan ook welkom.
2.3.1. Schone technologieën
1. Schone technologieën zijn nieuwe industriële
procédés of aanpassingen van bestaande procé-
ALGEMENE BEPALINGEN LEEFMILIEU – Vlaanderen
Richtsnoeren 27 oktober 2000
dés die zijn gericht op vermindering van de milieueffecten
en van het energie- en grondstoffenverbruik.
2. Op dit gebied moedigt Life-milieu in bijzonder
projecten aan die worden voorgesteld door kleine
en middelgrote ondernemingen uit alle industriële
sectoren of waarbij dergelijke ondernemingen
nauw betrokken zijn, teneinde hen bij te staan
bij het wegwerken van de technische en financiële
belemmeringen voor de ontwikkeling van dergelijke
technologieën.
3. Daarnaast wil Life-milieu de tenuitvoerlegging
ondersteunen van de richtlijn geïntegreerde preventie
en bestrijding van verontreiniging (IPPCrichtlijn).
Deze richtlijn verplicht exploitanten in
verschillende industriële en niet-industriële sectoren
(genoemd in bijlage I van de richtlijn) om zich
aan bepaalde verbruiks- en emissienormen te
houden, uitgaande van de beste beschikbare technieken
(BBT-BAT) zoals beschreven in referentiedocumenten
die worden ontwikkeld door het
IPPC-bureau in Sevilla, Spanje. Projectvoorstellen
voor Life in sectoren waar zulke referentiedocumenten
zijn aangenomen, moeten duidelijk aangeven
in hoeverre sprake is van innovatie vergeleken
met de technieken die in de referentiedocumenten
als BBT (BAT) worden aangemerkt. Projectvoorstellen
voor sectoren waar nog geen
referentiedocumenten zijn opgesteld, moeten zo
veel mogelijk het soort informatie verstrekken dat
is vereist om als BBT (BAT) te worden erkend (genoemd
in bijlage IV bij de richtlijn).
4. Andere communautaire fondsen op dit gebied:
vijfde kaderprogramma voor competitieve en
duurzame groei, kernactiviteit «Innovatieve producten,
procédés en organisatie».
2.3.2. Geïntegreerde milieuzorg
1. Het Gemeenschapsbeleid op dit gebied ondersteunt
de voortdurende verbetering van de milieuprestaties
van ondernemingen, zelfs tot een hoger
niveau dan wettelijk of nog niet wettelijk vereist is
doorheen de volledige industriële productieketen
en moedigt daarbij het verspreiden van goede methoden
van milieuzorg aan.
2. Het communautaire milieuzorgbeoordelingssysteem
(eco-auditsysteem, EMAS) wordt momenteel
gewijzigd en zal opengesteld worden voor
niet-industriële sectoren, inclusief de overheidssector.
Life-milieu moedigt met name demonstratieprojecten
in deze niet-industriële sectoren aan
als ondersteuning bij de tenuitvoerlegging van de
nieuwe EMAS-verordening. Life-milieu moedigt
ook projecten aan die zijn gericht op de invoering
van EMAS in landen en in sectoren waar de deelname
laag is of verbeterd kan worden.
3. Life-milieu kan ook proefprojecten subsidiëren
die milieuzorg uitbreiden met de aspecten van
duurzame ontwikkeling en die kunnen leiden tot
de ontwikkeling van duurzaamheidsauditsystemen.
2.3.3. Vermindering van de uitstoot van broeikasgassen
22 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

1. In het Protocol van Kyoto van december 1997
zijn voor de geïndustrialiseerde landen kwantitatieve
doelstellingen vastgesteld voor de vermindering
van de emissie van broeikasgassen. De Europese
Gemeenschap heeft zich ertoe verbonden
om haar uitstoot van broeikasgassen in de
periode 2008-2012 met 8 % te verminderen ten
opzichte van de niveaus van 1990.
2. Afgezien van beleidslijnen en maatregelen gericht
op de economische sectoren die aan de oorsprong
liggen van de uitstoot van broeikasgassen,
voorziet het Protocol van Kyoto in de tenuitvoerlegging
van flexibele mechanismen. Het meest bekende
van deze mechanismen is het internationale
systeem voor de verhandeling van emissierechten
voor broeikasgassen. Het protocol voorziet
ook in het opzetten van activiteiten en projecten
die het mogelijk moeten maken minder gassen
met broeikaseffect te produceren of dergelijke
gassen meer op te vangen in zogenaamde koolstofputten
(«carbon sinks»). De uit dergelijke activiteiten
en projecten resulterende vermindering
zouden worden beschouwd als een extra vermindering,
bovenop de vermindering die normaliter
in afwezigheid van dergelijke activiteiten of projecten
zou plaatsvinden.
3. Teneinde bij te dragen tot deze aanpak ondersteunt
Life-milieu projecten die vernieuwende
technieken en methoden aanbrengen om de uitstoot
van broeikasgassen terug te dringen, met
name in de industrie, de landbouw met inbegrip
van de bosbouw en bij het afvalstoffenbeheer.
Projecten in de bovenstaande sectoren die uitsluitend
betrekking hebben op energiebesparing,
worden niet aangemoedigd, aangezien er voor dit
aspect al andere communautaire instrumenten
zijn. In de projectvoorstellen moet de uitstootvermindering
worden gekwantificeerd en moet worden
aangetoond dat deze vermindering in afwezigheid
van het project niet zou optreden.
4. Andere communautaire fondsen op dit gebied:
vijfde kaderprogramma, kernactiviteit «Veranderingen
van het aardsysteem, klimaat en biodiversiteit».
«Schonere energiesystemen met inbegrip
van duurzame energie».
2.3.4. Duurzame toerisme
1. Projectenvoorstellen voor Life-milieu op dit gebied
moeten gericht zijn op de ontwikkeling van
milieuvriendelijke toerismeactiviteiten bij alle belangstellende
partijen.
2. Projecten die meer in het bijzonder worden bevorderd
zijn:
a) demonstratieprojecten die zijn gericht op een
nauwkeuriger beoordeling van de effecten van
het toerisme op het milieu en op oplossingen die
de draagkracht van het milieu en ecosystemen
niet te boven gaan;
b) het ontwikkelen en testen van passende milieuindicatoren
voor het meten van de inspanningen
van toerismeondernemingen en -bestemmingen
evenals de demonstratie van geïntegreerde beoordelingsmethoden,
die de participatie van de betrokken
belanghebbenden inhouden;
c) experimentele toepassing van milieuzorg- en
milieu-etiketteringsmethoden in alle sectoren van
het toerisme, toerismeondernemingen en bestemmingen
met, indien relevant, de deelname van lokale
autoriteiten;
d) demonstratieprojecten, met inbegrip van experimentele
toepassing van economische instrumenten,
die zijn gericht op de invoering van de
milieu-dimensie in de meest gevoelige onderdelen
van het toerisme (vervoer, landgebruik, afval,
water, energiebronnen);
e) innovatieve technieken en methoden voor de
sanering van erkende door het massatoerisme
aangetaste locaties kunnen worden onderzocht in
de optiek dat zij strategische en geïntegreerde
planning inhouden om die aantasting te voorkomen
of te herstellen. De voorgestelde technieken
en methoden moeten wel in overeenstemming
zijn met het beginsel dat de vervuiler betaalt;
f) demonstratieprojecten gericht op het verminderen
van seizoensgebonden druk van toeristenstromen
in piekseizoenen en piekmomenten door onder
andere de samenwerking en de bewustwording
tussen de betrokken partijen te bevorderen;
g) demonstratieprojecten gericht op innovatieve
benaderingen om milieu-kwaliteitstoetsstenen in
te voeren zowel bij toerismeondernemingen als -
bestemmingen.
2.4. BEHEER VAN AFVALSTROMEN
1. Dit deel heeft betrekking op het vierde thematische
gebied als omschreven in de Life-verordening
voor demonstratieprojecten in het kader van
Life-milieu: de preventie, het hergebruik, de terugwinning
en de recycling van allerlei soorten afval
en het rationeel beheer van afvalstromen.
2. In juli 1996 heeft de Commissie haar goedkeuring
gehecht aan een mededeling betreffende de
actualisering van de communautaire strategie
voor afvalbeheer. Daarin wordt prioriteit toegekend
– in deze volgorde – aan preventie van afval,
vervolgens aan recycling en hergebruik en tot slot
aan de veilige verwijdering van afval (voornamelijk
uitgevoerd door afvalverbranding zonder
energie-terugwinning of storten). Binnen het concept
van herwinning, wordt de voorkeur gegeven
aan recycling (met inbegrip van compostering en
anaërobe verwerking van bio-degradeerbaar afval)
boven de herwinning van energie van afval.
3. Bovendien wordt in het Gemeenschapsbeleid
speciale aandacht besteed aan afvalstromen die
als gevaarlijk of omvangrijk worden beschouwd.
4. Op dit terrein is Life-milieu vooral gericht op
subsidiëring van vernieuwende technieken en
methoden ter voorkoming van de productie van
allerlei soorten afval, en daarna op recyclingtechnieken
en beheersmethoden die met name betrekking
hebben op de hieronder genoemde afvalstromen.
Projecten die uitsluitend te maken hebben
met het inzamelen of definitief verwijderen
van afval, worden alleen in aanmerking genomen
ALGEMENE BEPALINGEN LEEFMILIEU – Vlaanderen
Richtsnoeren 27 oktober 2000
als het gaat om de demonstratie van belangrijke
vernieuwingen.
5. Andere communautaire fondsen op dit gebied:
vijfde kaderprogramma, kernactiviteiten «Innovatieve
producten, procédés en organisatie». en «De
stad van morgen en het culturele erfgoed».
2.4.1. Verpakkingsmateriaal en kunststoffen
1. De prioriteit ligt bij projecten die zijn gericht op
het terugdringen van de productie van verpakkingsafval
aan de bron. Bijgevolg moedigt Life-milieu
projecten aan die het hergebruik van verpakkingsmateriaal,
ander dan glas, adresseren. Ook
projecten met betrekking tot de recycling van verpakkingsmaterialen,
inclusief biologisch afbreekbare
kunststof, worden aangemoedigd.
2. Wat kunststoffen betreft verdient inzameling
aan de bron de voorkeur boven het meer gecompliceerde
sorteren van gemengde kunststoffen.
Projecten die zijn gericht op het merken van
kunststoffen om inzameling aan de bron te vereenvoudigen,
worden aangemoedigd.
3. Met betrekking tot het recycleren van plastiek,
zou bijzondere aandacht moeten worden besteed
aan de kwaliteit, het gebruik en de markt van het
eindproduct, de duurzaamheid van het product
op lange termijn, de mogelijkheid om het te recycleren
aan het einde van zijn levenscyclus en aan
het minimaliseren van de toevoeging van nieuwe
polymeerharsen in de recyclage. Projecten met
betrekking tot PVC zouden de recyclage moeten
promoten – mechanisch, chemisch (feed-stock),
of op een andere manier – terwijl zij de toevoeging
van additieven die zware metalen bevatten moeten
vermijden, en, indien van toepassing, de scheiding
van zware metalen van de PVC promoten.
Deze principes worden ook toegepast op andere
plastieksoorten die zware metalen bevatten.
2.4.2. Gevaarlijk of problematisch afval
1. Gescheiden inzameling van afval is vaak een
voorwaarde voor verwerking of recycling. Projecten
die erop gericht zijn dergelijke inzamelingssystemen
te optimaliseren of uit te breiden naar
problematisch afval dat nog niet apart wordt ingezameld,
zijn welkom.
2. Projecten die zijn gericht op de ontwikkeling
van recyclingtechnieken worden eveneens bevorderd,
met name voor de volgende afvalstromen:
elektrische en elektronische apparatuur, batterijen
en accu's, afgewerkte olie, gebruikte banden
en voor de sloop bestemde auto's.
2.4.3. Afvalstromen van grote omvang
1. Bouw- en sloopafval: projecten op het gebied
van selectieve sloop en scheiding van bouw- en
sloopafval aan de bron worden aangemoedigd.
Life-milieu ondersteunt ook de omzetting van granulaten
uit sloopafval in de vorm van beton.
2. Slib van afvalwaterzuiveringsinstallaties: projecten
die zijn gericht op het veilig gebruik van slib
of slibproducten als bodemverbeteraar worden
aangemoedigd, alsook experimenten met alternatieve
vormen van recycling van zuiveringsslib.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 23

3. Biologisch afbreekbaar afval: het sleutelaspect
voor dit soort projecten is de scheiding van afval
aan de bron. Er bestaat met name een behoefte
aan projecten die zijn gericht op de verbetering
van de compostkwaliteit.
2.5. GEÏNTEGREERDE BENADERING
VAN DE PRODUCTIE
1. Dit deel heeft betrekking op het vijfde thematische
gebied: de vermindering van de milieueffecten
van producten via een geïntegreerde benadering
van de productie, distributie, consumptie en
verwerking aan het einde van hun levensduur,
met inbegrip van de ontwikkeling van milieuvriendelijke
producten.
2. Geïntegreerd productbeleid is een betrekkelijk
nieuw terrein in het communautair milieubeleid,
dat erop gericht is de hele levenscyclus van producten
in aanmerking te nemen.
3. De ontwikkeling van groene of milieuvriendelijke
producten die voldoen aan de doelstelling om
milieuvereisten in hun ontwerp en gebruik te incorporeren
vereist vergaande veranderingen in de
productie- en consumptiegewoonten.
4. Binnen dit thematische gebied zijn bijgevolg de
volgende gebieden bijzonder relevant voor Lifemilieu
en worden voorstellen aangemoedigd.
2.5.1. Milieuvriendelijk ontwerp, milieuefficiëntie
en groene financiële producten
1. Bij milieuvriendelijk productontwerp (ecodesign)
wordt rekening gehouden met de levenscyclus
van producten, zodat de milieueffecten van
producten door deze hele cyclus heen verminderd
kunnen worden (inclusief grondstoffen, productie,
distributie, gebruik en verwerking als afval).
2. «Eco-efficiëntie» heeft betrekking op het verminderen
van de intensiteit van het hulpbronnenverbruik
van economische activiteiten, dat wil
zeggen de totale directe en indirecte (bij gebruik)
invloed op natuurlijke hulpbronnen in de vorm
van materie of energie. Een van de gevolgen van
deze aanpak kan zijn dat blijkt dat een dienst een
meer duurzame manier is om in een bepaalde behoefte
te voorzien dan het directe verbruik van
goederen.
3. Er is een noodzaak voor demonstratieprojecten
op dit terrein die moeten gericht zijn op een bredere
toepassing van milieuvriendelijke productontwikkeling
en van eco-efficiëntie, op de verspreiding
van informatie over milieuvriendelijk
ontworpen producten en op de beoordeling van
het effect van deze informatie op productie- en
consumptiegewoonten. Er zal speciale aandacht
worden besteed aan de rol van kleine en middelgrote
ondernemingen bij een dergelijke aanpak.
4. Ook de vereiste technische ondersteuning voor
de ontwikkeling van groene financiële producten
(investeringsfondsen, krediet- of verzekeringsfaciliteiten
op basis van milieucriteria) kan het onderwerp
van demonstratieprojecten zijn.
5. Andere communautaire fondsen op dit gebied:
vijfde kaderprogramma, kernactiviteit «Innovatieve
producten, procédés en organisatie».
2.5.2. Milieukeuren
1. Projecten gericht op de promotie van bestaande
milieukeuren (type I), de verspreiding van milieukeuren
door het scheppen van samenwerkingsverbanden
en netwerken worden aangemoedigd.
ALGEMENE BEPALINGEN LEEFMILIEU – Vlaanderen
M.B. 5 november 2001
2. Ook kunnen de projecten betrekking hebben
op de milieu-informatie die door onafhankelijke
deskundigen is gecertificeerd, in samenhang met
de nieuwe ISO-norm 14025 (type III, «eco-profile
labels», productgegevensbladen).
3. Ten slotte is het toekennen van keurmerken
voor diensten van belang voor het communautaire
beleid, met name initiatieven ten aanzien van
productgebonden diensten in samenhang met de
doelstellingen van de nieuwe communautaire milieukeuren
en de nieuwe ontwikkelingen van ISOnorm
14024 (type I labels) met betrekking tot
diensten.
Blz: 49 – M.B. 5 november 2001
M.B. 5 november 2001 houdende vaststelling
van het aangifteformulier voor
het verrichten van de aangifte voor de milieuheffing,
wat betreft de invoering van
de Euro (B.S., 18 december 2001)
Art. 1. De heffingsplichtigen zijn verplicht om bij
het verrichten van de kwartaalaangiften voor de
milieuheffingen gebruik te maken van het aangifteformulier
waarvan het model als bijlage bij dit
besluit is gevoegd.
Art. 2. (...)
– Heft M.B. (Vl.) 21 juni 2001 Leefmilieu, Vlaams Gewest, milieuheffing,
aangifte, formulier, op
Art. 3. (...)
– Heft M.B. (Vl.) 23 maart 1999 Leefmilieu, Vlaams Gewest, milieuheffing,
aangifte, formulier, op
Art. 4. Dit besluit treedt in werking op 1 januari
2002.
24 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BIJLAGE
ALGEMENE BEPALINGEN LEEFMILIEU – Vlaanderen
M.B. 5 november 2001
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 25

ALGEMENE BEPALINGEN LEEFMILIEU – Vlaanderen
M.B. 5 november 2001
26 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Blz: 55 – B. Br. Hoofdst. Reg. 10 november 1994
B. Br. Hoofdst. Reg. 10 november 1994
tot vaststelling van regels inzake de organisatie
van de toegang, bij bepaalde gewestelijke
besturen, tot de informatie inzake
leefmilieu met betrekking tot het
milieu (B.S., 1 december 1994)
Art. 1. Dit besluit bepaalt de regels inzake de toegang
tot informatie met betrekking tot het milieu
bij de besturen in de zin van artikel 3 van de ordonnantie
van 29 augustus 1991 inzake de toegang
tot informatie met betrekking tot het milieu
in het Brusselse Hoofdstedelijk Gewest, waarvan
het adres in bijlage 1 wordt vermeld.
Art. 2. Het toegangsrecht tot informatie inzake
milieu geschiedt hetzij door raadpleging ter plaatse,
hetzij door overhandiging van een kopie.
Wanneer dit ter plaatse wordt uitgeoefend, geschiedt
de toegang tot informatie inzake milieu na
afspraak.
De aanvrager ondertekent de inschrijving van zijn
verzoek om informatie in het hiertoe gehouden
register.
Art. 3. Het Brussels Instituut voor Milieubeheer
moet onmiddellijk ter plaatse, na afspraak, laten
raadplegen:
1° de dossiers betreffende aanvragen om een milieuattest,
een milieuvergunning of één van de
vergunningen genoemd in artikel 82 van de ordonnantie
van 30 juli 1992 betreffende de milieuvergunning;
2° de erkenningen in de zin van het besluit van de
Brusselse Hoofdstedelijke Executieve van 17 juni
1993 betreffende de erkenning van de opdrachthouder
voor de effectenstudie, het besluit van de
Brusselse Hoofdstedelijke Executieve van
19 september 1991 houdende regeling van de
verwijdering van gevaarlijke afvalstoffen en het
besluit van de Brusselse Hoofdstedelijke Executieve
van 19 september 1991 houdende regeling van
de verwijdering van afvalolie;
3° de beslissingen waarbij uitspraak wordt gedaan
over de in 1° bedoelde aanvragen.
Het Bestuur voor Natuurlijke Hulpbronnen en
Leefmilieu moet onmiddellijk ter plaatse, na afspraak,
laten raadplegen:
1° de vergunningen voor grondwaterwinningen
bedoeld in het koninklijk besluit van 21 april 1976
tot reglementering van het gebruik van grondwater;
2° de vergunningen voor het lozen in het grondwater,
bedoeld in het koninklijk besluit van
19 juni 1989 betreffende de bescherming van het
grondwater tegen verontreiniging veroorzaakt
door gevaarlijke, schadelijke of toxische stoffen
voor het Brusselse Hoofdstedelijk Gewest;
3° de beslissingen waarbij uitspraak wordt gedaan
over de in 1° en 2° bedoelde aanvragen.
Brussel
De Gewestelijke Ontwikkelingsmaatschappij voor
Brussel moet onmiddellijk ter plaatse, na afspraak,
laten raadplegen:
1° de informatie over de verschillende procedures
voor het bekomen van een toelage of een vergunning;
2° de informatie aangepast aan de verschillende
activiteitensectoren, over de van kracht zijnde
normen en reglementen.
Art. 4. Voor de informatie inzake milieu die niet
onmiddellijk ter plaatse kan worden geraadpleegd
en voor de informatie die het versturen van
een kopie vereist, beantwoordt het bestuur de
aanvrager, binnen een termijn van een maand, te
rekenen vanaf de ontvangst van de aanvraag, bij
wege van een bericht conform bijlage 2.
Art. 5. In geval van weigering om een gegeven
mee te delen dat het voorwerp is van een toegangsverzoek,
brengt het bestuur de verzoeker
hiervan op de hoogte via een brief conform het
model in bijlage 3 en maakt het terzelfder tijd aanhangig
bij de afgevaardigden van de Raad bij
wege van een brief conform het model in
bijlage 4.
Art. 6. (...)
– Heft B. Br. Hoofdst. Reg. 18 februari 1993 op
Art. 7. Dit besluit treedt in werking de dag waarop
het in het Belgisch Staatsblad wordt bekendgemaakt.
Art. 8. De Minister tot wiens bevoegdheid de
Ruimtelijke Ordening behoort, de Minister tot
wiens bevoegdheid Leefmilieu behoort en de Minister
tot wiens bevoegdheid Economie behoort,
zijn, ieder wat hem betreft, belast met de uitvoering
van dit besluit.
BIJLAGE 1
Adressen van de besturen
Agentschap Net Brussel
Broquevillelaan 12
1200 Brussel
Bestuur voor Natuurlijke Hulpbronnen en Leefmilieu
Trierstraat 49
1040 Brussel
Brussels Instituut voor Milieubeheer
Gulledelle 100
1200 Brussel
Tel.: 02/775.75.11
Gewestelijke Ontwikkelingsmaatschappij voor Brussel
Loket bedrijven/milieu
Gabrielle Petitstraat 6
1210 Brussel
Tel. Dienst «Bedrijven/Milieu»: 02/422.52.00
ALGEMENE BEPALINGEN LEEFMILIEU –Brussel
B. Br. Hoofdst. Reg. 10 november 1994
BIJLAGE 2
Bericht van mededeling van een document
waarom werd verzocht krachtens de
ordonnantie van 29 augustus 1991 inzake de
toegang tot informatie met betrekking tot het
milieu in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest
Mevr., de heer: .......... (1)
op .......... (2)
hebt u de toegang gevraagd ..........
❑ via raadpleging ter plaatse (3)
❑ via afgifte van een kopie (3)
tot de volgende documenten ..........
..........
.......... (4)
❑ hierbij delen wij u de gevraagde documenten mede
❑ de kopies van de gevraagde documenten liggen te
uwer beschikking
..........
.......... (5)
❑ De documenten kunnen ter plaatse worden geraadpleegd
op de dienst
..........
.......... (6)
(1) De identiteit en het adres van de aanvrager vermelden.
(2) De datum waarop de aanvraag werd ingediend vermelden.
(3) Aanstippen wat van toepassing is.
(4) Het gevraagde document vermelden.
(5) De plaats, de dagen en het uur vermelden waarop de kopie
van het document kan worden ontvangen.
(6) De plaats, de dagen en het uur vermelden waarop het document
kan worden geraadpleegd.
BIJLAGE 3
Bericht van de gedeeltelijke mededeling of
weigering van mededeling van een document
waarom werd verzocht krachtens de
ordonnantie van 29 augustus 1991 inzake de
toegang tot informatie met betrekking tot het
milieu in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest
Mevr., de heer: .......... (1)
op .......... (2)
hebt u de toegang gevraagd ..........
❑ via raadpleging ter plaatse (3)
❑ via afgifte van een kopie (3)
tot de volgende documenten ..........
..........
.......... (4)
Het bestuur meent:
❑ geen gevolg te kunnen geven aan het verzoek (5)
❑ slechts gedeeltelijk gevolg te kunnen geven aan het
verzoek (5)
om de volgende redenen: ..........
..........
.......... (6)
Bijgevolg zenden wij uw dossier over aan de afgevaardigden
van de Raad, die de enige bevoegde instantie is
om de toegang tot de gevraagde informatie te weigeren.
(1) De identiteit en het adres van de aanvrager vermelden.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 27

(2) De datum waarop de aanvraag werd ingediend vermelden.
(3) Aanstippen wat van toepassing is.
(4) Het gevraagde document vermelden.
(5) Doorhalen wat niet van toepassing is.
(6) De redenen vermelden, die volgens het bestuur de weigering
van toegang tot informatie rechtvaardigen.
BIJLAGE 4
Bericht van weigering van toegang tot
informatie gericht aan de afgevaardigden van
de raad
Te sturen aan de Afgevaardigden van de Raad
Hertogsstraat 61
1000 BRUSSEL
Mevr., de heer: .......... (1)
heeft op .......... (2)
bij .......... (3)
de toegang tot de volgende informatie gevraagd: ..........
..........
.......... (4)
Het bestuur meent:
❑ geen gevolg te kunnen geven aan het verzoek (5)
❑ slechts gedeeltelijk gevolg te kunnen geven aan het
verzoek (5)
om de volgende redenen: ..........
ALGEMENE BEPALINGEN LEEFMILIEU –Brussel
B. Br. Hoofdst. Reg. 10 november 1994
28 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
..........
.......... (6)
Bij dit bericht worden de documenten gevoegd die niet
medegedeeld werden aan de aanvrager.
Het bestuur wijst Mevr., de heer .......... (7) aan om alle bijkomende
informatie te verstrekken.
(1) De identiteit en het adres van de aanvrager vermelden.
(2) De datum waarop de aanvraag werd ingediend vermelden.
(3) De naam en het adres van het betrokken bestuur vermelden.
(4) De juiste aard van het gevraagde document vermelden.
(5) Doorhalen wat niet van toepassing is.
(6) De juiste reden van de weigering van toegang tot informatie
vermelden.
(7) De identiteit van de vertegenwoordiger van het bestuur vermelden
die kan worden gehoord door de Afgevaardigden van de
Raad.

Blz: 109 – Richtl. 2000/76/EG E.P. en de Raad 4 december 2000
Richtl. 2000/76/EG E.P. en de Raad
4 december 2000 betreffende de verbranding
van afval (PB. L 332, 28 december
2000)
Art. 1. Doelstellingen
Deze richtlijn heeft ten doel de negatieve milieueffecten
van de verbranding en meeverbranding
van afval, in het bijzonder de verontreiniging door
emissies in lucht, bodem, oppervlaktewater en
grondwater, alsmede de daaruit voortvloeiende risico's
voor de menselijke gezondheid, te voorkomen
of, zover als haalbaar is te beperken.
Dit doel wordt bereikt door voor verbrandings- en
meeverbrandingsinstallaties voor afvalstoffen in
de Gemeenschap strenge exploitatievoorwaarden,
technische voorschriften en emissiegrenswaarden
vast te stellen en tevens aan de voorschriften
van Richtlijn 75/442/EEG te voldoen.
Art. 2. Toepassingsgebied
1. Deze richtlijn heeft betrekking op verbrandings-
en meeverbrandingsinstallaties.
2. De volgende installaties vallen niet binnen het
toepassingsgebied van deze richtlijn:
a) installaties waar uitsluitend de volgende afvalstoffen
worden verwerkt:
i) plantaardig afval van land- en bosbouw,
ii) plantaardig afval van de levensmiddelenindustrie,
indien de opgewekte warmte wordt teruggewonnen,
iii) vezelachtige afval afkomstig van de productie
van ruwe pulp en van de productie van papier uit
pulp, als het op de plaats van productie wordt
meeverbrand en de opgewekte warmte wordt teruggewonnen,
iv) houtafval, met uitzondering van houtmateriaal
dat als gevolg van een behandeling met houtbeschermingsmiddelen
of van het aanbrengen van
een beschermingslaag, gehalogeneerde organische
verbindingen dan wel zware metalen kan bevatten,
met inbegrip van met name dergelijk
houtafval dat afkomstig is van constructie- en
sloopafval,
v) kurkafval,
vi) radioactief afval,
vii) geslachte dieren waarvoor Richtlijn
90/667/EEG geldt, onverminderd de toekomstige
wijzigingen hierin,
viii) afvalstoffen die ontstaan bij de exploratie en
de exploitatie van olie- en gasbronnen vanaf installaties
in zee en die aan boord van die installatie
worden verbrand;
AFVAL
Internationaal, Europees en federaal
b) experimentele installaties voor onderzoek, ontwikkeling
en beproeving ter verbetering van het
verbrandingsproces waar per jaar minder dan
50 ton afval wordt verwerkt.
Art. 3. Definities
Voor de toepassing van deze richtlijn wordt verstaan
onder:
1. «afval»: vast of vloeibaar afval als omschreven in
artikel 1, onder a), van Richtlijn 75/442/EEG;
2. «gevaarlijke afvalstoffen»: vaste of vloeibare afvalstoffen
als omschreven in artikel 1, lid 4, van
Richtlijn 91/689/EEG van de Raad van 12 december
1991 betreffende gevaarlijke afvalstoffen.
Voor de volgende gevaarlijke afvalstoffen zijn de
specifieke voorschriften voor gevaarlijk afval van
deze richtlijn niet van toepassing:
a) brandbare vloeibare afvalstoffen, waaronder afgewerkte
olie als omschreven in artikel 1 van
Richtlijn 75/439/EEG van de Raad van 16 juni
1975 inzake de verwijdering van afgewerkte olie,
indien zij voldoen aan de volgende criteria:
i) de concentratie gepolychloreerde aromatische
koolwaterstoffen, bijvoorbeeld polychloorbifenylen
(PCB's) of pentachloorfenol (PCP), bedraagt
niet meer dan de in de communautaire regelgeving
ter zake vermelde concentraties,
ii) deze afvalstoffen zijn gevaarlijk maar niet ten
gevolge van de aanwezigheid van andere bestanddelen
als genoemd in bijlage II van Richtlijn
91/689/EEG in hoeveelheden of concentraties die
onverenigbaar zijn met de doelstellingen van
artikel 4 van Richtlijn 75/442/EEG, en
iii) de netto calorische waarde bedraagt ten minste
30 MJ per kg;
b) brandbare vloeibare afvalstoffen die in het
rookgas dat rechtstreeks bij hun verbranding ontstaat
geen andere emissies dan die van gasolie als
omschreven in artikel 1, lid 1, van Richtlijn
93/12/EEG en geen hogere concentratie van
emissies dan door de verbranding van de aldus
omschreven gasolie kunnen veroorzaken;
3. «ongesorteerd stedelijk afval»: huishoudelijk afval,
alsmede bedrijfs-, industrieel en institutioneel
afval dat qua aard en samenstelling te vergelijken
is met huishoudelijk afval, behoudens de in de
bijlage van Beschikking 94/3/EG onder 2001 genoemde
fracties die afzonderlijk aan de bron worden
ingezameld en de onder 2002 van die bijlage
genoemde andere afvalstoffen;
4. «verbrandingsinstallatie»: een vaste of mobiele
technische eenheid en inrichting die specifiek bestemd
is voor de thermische behandeling van afval,
al dan niet met terugwinning van de geproduceerde
verbrandingswarmte. Een en ander omvat
de verbranding door oxidatie van afval alsmede
AFVAL – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/76/EG E.P. en de Raad 4 december 2000
andere thermische behandelingsprocessen zoals
pyrolyse, vergassing en plasmaproces, voorzover
de producten van de behandeling vervolgens worden
verbrand.
Deze definitie omvat het terrein en de gehele verbrandingsinstallatie
met inbegrip van alle verbrandingsstraten
en de voorzieningen voor ontvangst,
opslag en voorbehandeling ter plaatse van
het afval, de systemen voor de toevoer van afval,
brandstof en lucht, de stoomketel, de voorzieningen
voor het behandelen van rookgassen, de voorzieningen
voor de behandeling of opslag ter plaatse
van residuen en afvalwater, de schoorsteen, alsook
de apparatuur en de systemen voor de regeling
van het verbrandingsproces en voor de
registratie en bewaking van de verbrandingsomstandigheden;
5. «meeverbrandingsinstallatie»: een vaste of mobiele
installatie die in hoofdzaak bestemd is voor
de opwekking van energie of de fabricage van materiële
producten:
– waarin afval als normale of aanvullende brandstof
wordt gebruikt, of
– waarin afval thermisch wordt behandeld voor
verwijdering.
Indien meeverbranding zodanig plaatsvindt dat
de installatie niet in hoofdzaak voor de opwekking
van energie of de fabricage van materiële producten
maar wel voor thermische behandeling van afval
bestemd is, wordt de installatie beschouwd als
een verbrandingsinstallatie in de zin van punt 4.
Deze definitie omvat het terrein en de gehele installatie
met inbegrip van alle meeverbrandingsstraten
en de voorzieningen voor ontvangst, opslag
en voorbehandeling ter plaatse van het afval,
de systemen voor de toevoer van afval, brandstof
en lucht, de stoomketel, de voorzieningen voor
het behandelen van rookgassen, de voorzieningen
voor de behandeling of opslag ter plaatse van residuen
en afvalwater, de schoorsteen, alsmede de
apparatuur en de systemen voor de regeling van
het verbrandingsproces en voor de registratie en
behandeling van de verbrandingsomstandigheden;
6. «bestaande verbrandings- of meeverbrandingsinstallatie»:
een verbrandings- of meeverbrandingsinstallatie
die:
a) vóór 28 december 2002 in werking is en over
een vergunning beschikt overeenkomstig de communautaire
wetgeving, of
b) toestemming heeft of geregistreerd is voor verbranding
of meeverbranding en over een vergunning
beschikt die is afgegeven vóór 28 december
2002 overeenkomstig de communautaire wetgeving,
op voorwaarde dat de installatie uiterlijk 28
december 2003 operationeel is, of
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 29

c) naar het oordeel van de bevoegde autoriteit
vóór 28 december 2002 volwaardig kandidaat is
voor een vergunning, op voorwaarde dat de installatie
uiterlijk 28 december 2004 operationeel is;
7. «nominale capaciteit»: de gezamenlijke verbrandingscapaciteit
van de ovens waaruit de installatie
bestaat, zoals berekend door de fabrikant
en bevestigd door de exploitant, met inachtneming
van in het bijzonder de verbrandingswaarde
van het afval, uitgedrukt als de hoeveelheid afval
die per uur kan worden verbrand;
8. «emissie»: de directe of indirecte uitstoot van
stoffen, trillingen, warmte of geluid door individuele
of diffuse bronnen in de installatie in lucht,
water of bodem;
9. «emissiegrenswaarde»: de massa, uitgedrukt in
bepaalde specifieke parameters, de concentratie
en/of het niveau van de emissies die/dat gedurende
één of meer perioden niet mag worden overschreden;
10. «dioxinen en furanen»: alle meervoudig gechloreerde
dibenzo-p-dioxinen en dibenzofuranen
die in bijlage I worden opgesomd;
11. «exploitant»: iedere natuurlijke of rechtspersoon
die de installatie exploiteert of die de controle
daarover heeft of aan wie, voorzover de nationale
wetgeving daarin voorziet, economische zeggenschap
over de technische werking van de installatie
is overgedragen;
12. «vergunning»: een door de bevoegde autoriteit
afgegeven schriftelijk besluit, of verscheidene
besluiten van dien aard, waarbij toestemming
wordt verleend om een installatie onder bepaalde
voorwaarden te exploiteren, welke voorwaarden
moeten garanderen dat de installatie voldoet aan
de eisen van deze richtlijn. Een vergunning kan
betrekking hebben op een of meer installaties of
delen van installaties die zich op dezelfde locatie
bevinden en die door dezelfde exploitant worden
geëxploiteerd;
13. «residu»: een vloeibaar of vast materiaal (met
inbegrip van bodemas, slakken, vliegas en ketelas,
vaste reactieproducten die ontstaan bij de gasreiniging,
zuiveringsslib van de zuivering van afvalwater,
afgewerkte katalysatoren en afgewerkte actieve
kool) dat valt onder de omschrijving van afvalstoffen
in artikel 1, onder a), van Richtlijn
75/442/EEG, en dat wordt geproduceerd bij het
verbrandings- of meeverbrandingsproces, de zuivering
van rookgassen of afvalwater of andere
processen in de verbrandings- of meeverbrandingsinstallatie.
Art. 4. Aanvraag en vergunning
1. Onverminderd artikel 11 van Richtlijn
75/442/EEG, of artikel 3 van Richtlijn
91/689/EEG mag geen enkele verbrandings- of
meeverbrandingsinstallatie geëxploiteerd worden
zonder een vergunning voor het verrichten van
dergelijke activiteiten.
2. Onverminderd Richtlijn 96/61/EG omvatten de
bij de bevoegde instantie ingediende vergunningsaanvragen
voor verbrandings- of meever-
brandingsinstallaties een beschrijving van de geplande
maatregelen om het volgende te waarborgen:
a) de installatie wordt zo ontworpen, uitgerust en
geëxploiteerd, dat aan de voorschriften van deze
richtlijn wordt voldaan, met inachtneming van de
te verbranden afvalcategorieën;
b) de bij het verbrandings- en meeverbrandingsproces
opgewekte warmte wordt voor zover doenlijk
teruggewonnen, bij voorbeeld door middel
van warmtekrachtkoppeling, het produceren van
processtoom of stadsverwarming;
c) het ontstaan van residuen en de schadelijkheid
ervan worden tot een minimum beperkt, en de residuen
worden in voorkomend geval gerecycleerd;
d) de verwijdering van de residuen die niet kunnen
worden vermeden of beperkt en die niet kunnen
worden gerecycleerd, geschiedt overeenkomstig
de nationale en de communautaire wetgeving.
3. Een vergunning wordt alleen afgegeven indien
uit de aanvraag blijkt dat de voorgestelde meettechnieken
voor emissies in de atmosfeer in overeenstemming
zijn met bijlage III, en, voor zover
het water betreft, met de punten 1 en 2 van
bijlage III.
4. De door de bevoegde instantie voor een verbrandings-
of meeverbrandingsinstallatie afgegeven
vergunning voldoet aan de toepasselijke vereisten
van de Richtlijnen 91/271/EEG, 91/61/EG,
96/62/EG, 76/464/EEG en 1999/31/EG, en:
a) bevat een expliciete lijst van de afvalcategorieen
die mogen worden verwerkt. Deze lijst omvat
indien mogelijk ten minste de afvalcategorieën
die worden onderscheiden in de Europese afvalcatalogus
(EAC), en geeft in voorkomend geval informatie
over de hoeveelheid afval;
b) vermeldt de totale afvalverbrandings- of meeverbrandingscapaciteit
van de installatie;
c) specificeert welke bemonsterings- en meetprocedures
worden gebruikt om te voldoen aan de eisen
inzake periodieke metingen van de diverse
verontreinigende stoffen in de lucht en in het water.
5. Naast het genoemde in lid 4, vermeldt de door
de bevoegde instantie afgegeven vergunning voor
een verbrandings- of meeverbrandingsinstallatie
waarin gevaarlijke afvalstoffen worden gebruikt:
a) de hoeveelheden van de verschillende categorieën
gevaarlijke afvalstoffen die mogen worden
verwerkt;
b) de minimale en de maximale toevoer van die
gevaarlijke afvalstoffen, de laagste en de hoogste
calorische waarde ervan, alsmede de maximumgehalten
aan verontreinigende stoffen, bijvoorbeeld
PCB's, PCP, chloor, fluor, zwavel en zware
metalen.
6. Onverminderd de bepalingen van het Verdrag
moeten de Lid-Staten een lijst opstellen van de afvalcategorieën
die in vastgestelde categorieën van
AFVAL – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/76/EG E.P. en de Raad 4 december 2000
meeverbrandingsinstallaties kunnen worden
meeverbrand.
7. Onverminderd het bepaalde in Richtlijn
96/61/EG toetst de bevoegde autoriteit de voorwaarden
in de vergunningen geregeld en herziet
zij die zo nodig.
8. Wanneer de exploitant van een verbrandingsof
meeverbrandingsinstallatie voor ongevaarlijk
afval een wijziging van de exploitatie overweegt
die de verbranding of meeverbranding van gevaarlijk
afval meebrengt, wordt dit beschouwd als
een belangrijke wijziging in de zin van artikel 2,
punt 10, onder b), van Richtlijn 96/61/EG en is
artikel 12, lid 2, van die richtlijn van toepassing.
9. Indien een verbrandings- of meeverbrandingsinstallatie
niet voldoet aan de voorwaarden
van de vergunning, met name wat de emissiegrenswaarden
voor lucht en water aangaat, treft de
bevoegde autoriteit handhavingsmaatregelen.
Art. 5. Aflevering en inontvangstneming van
afval
1. De exploitant van de verbrandings- of meeverbrandingsinstallatie
treft in samenhang met de aflevering
en inontvangstneming van de afvalstoffen
alle nodige voorzorgsmaatregelen om negatieve
gevolgen voor het milieu, in het bijzonder de
verontreiniging van lucht, bodem, oppervlaktewater
en grondwater alsmede stankoverlast en
geluidshinder, en directe risico's voor de menselijke
gezondheid te voorkomen of, zover als haalbaar
is te beperken. Deze maatregelen moeten ten
minste voldoen aan de voorschriften van de
leden 3 en 4.
2. De exploitant stelt, indien mogelijk overeenkomstig
de EAC, de massa van elke afvalcategorie
vast, voordat het afval bij de verbrandings- of meeverbrandingsinstallatie
wordt aanvaard.
3. Voordat gevaarlijke afvalstoffen bij de verbrandings-
of meeverbrandingsinstallatie kunnen worden
aanvaard, moet informatie over de afvalstoffen
ter beschikking van de exploitant zijn gesteld
aan de hand waarvan onder meer kan worden
vastgesteld of aan de vergunningsvoorwaarden
van artikel 4, lid 5, is voldaan. In deze informatie
zijn vermeld:
a) alle administratieve informatie over het opwekkingsproces
als vervat in de documenten van lid 4,
onder a);
b) de fysische en, voorzover doenlijk, de chemische
samenstelling van de afvalstoffen, alsmede
alle overige benodigde gegevens voor de beoordeling
van de geschiktheid van die stoffen voor het
beoogde verbrandingsproces;
c) de gevaarlijke eigenschappen van de afvalstoffen,
de stoffen waarmee zij niet mogen worden gemengd
en de bij behandeling van de afvalstoffen
te treffen voorzorgsmaatregelen.
4. Voordat de gevaarlijke afvalstoffen bij de verbrandings-
of meeverbrandingsinstallatie worden
aanvaard, moet de exploitant van de installatie
ten minste de volgende inontvangstnemingsprocedures
volgen:
30 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

a) controle van de documenten die vereist zijn op
grond van Richtlijn 91/689/EEG alsmede, in voorkomend
geval, op grond van Verordening (EEG)
nr. 259/93 van de Raad van 1 februari 1993 betreffende
toezicht en controle op de overbrenging
van afvalstoffen binnen, naar en uit de Europese
Gemeenschap en de voorschriften voor het vervoer
van gevaarlijke goederen;
b) behalve wanneer dit niet dienstig is, bij voorbeeld
bij infectieus ziekenhuisafval, representatieve
monsters nemen, zo mogelijk voordat de lading
wordt gelost, om aan de hand van controles na te
gaan of de monsters met de in lid 3 bedoelde informatie
overeenstemmen en om het de bevoegde
autoriteiten mogelijk te maken de aard van de behandelde
afvalstoffen vast te stellen. Deze monsters
moeten gedurende ten minste een maand na
de verbranding worden bewaard.
5. De bevoegde autoriteiten kunnen afwijkingen
van de leden 2, 3 en 4 toestaan voor industriële installaties
en ondernemingen die uitsluitend het
door henzelf geproduceerde afval verbranden of
meeverbranden op de plaats waar het werd geproduceerd,
op voorwaarde dat wordt voldaan
aan de voorschriften van deze richtlijn.
Art. 6. Exploitatievoorwaarden
1. De verbrandingsinstallaties worden zo geëxploiteerd,
dat een verbrandingsniveau wordt bereikt
waarbij de totale hoeveelheid organische
koolstof (TOC) in de slakken en de bodemas minder
bedraagt dan 3 %, of hun gloeiverlies minder
bedraagt dan 5 %, van het droge gewicht van het
materiaal. Zo nodig moet het afval met passende
technieken worden voorbehandeld.
Verbrandingsinstallaties worden zodanig ontworpen,
uitgerust, gebouwd en geëxploiteerd dat,
zelfs in de meest ongunstige omstandigheden, het
bij het proces ontstane gas na de laatste toevoer
van verbrandingslucht op beheerste en homogene
wijze wordt verhit tot een temperatuur van
850° C, gemeten gedurende twee seconden dichtbij
de binnenwand of op een door de bevoegde
autoriteit toegestaan ander representatief
punt van de verbrandingskamer. Indien gevaarlijk
afval met een gehalte van meer dan 1 % gehalogeneerde
organische stoffen, uitgedrukt in chloor,
wordt verbrand, dient de temperatuur gedurende
ten minste twee seconden tot 1.100° C te worden
opgevoerd.
Elke verbrandingsstraat van de installatie wordt
uitgerust met ten minste één hulpbrander. Deze
brander moet automatisch worden ingeschakeld
wanneer de temperatuur van de verbrandingsgassen
na de laatste toevoer van verbrandingslucht
tot onder 850° C of, naar gelang van het geval,
1.100° C zakt. Hij moet ook tijdens de inwerkingstelling
en de stillegging van de installatie worden
gebruikt teneinde ervoor te zorgen dat de temperatuur
van 850° C of, naar gelang van het geval,
1.100° C gedurende bedoelde werkzaamheden
steeds wordt gehandhaafd zolang zich onverbrande
afvalstoffen in de verbrandingskamer bevinden.
Tijdens de inwerkingstelling en de stillegging, en
wanneer de temperatuur van het verbrandingsgas
tot onder 850° C of, naar gelang van het geval,
1.100° C daalt, worden geen brandstoffen naar de
hulpbrander toegevoerd die hogere emissies kunnen
veroorzaken dan bij het stoken van gasolie als
omschreven in artikel 1, lid 1, van Richtlijn
75/716/EEG, vloeibaar gas of aardgas het geval is.
2. Meeverbrandingsinstallaties worden zodanig
ontworpen, uitgerust, gebouwd en geëxploiteerd
dat, zelfs in de meest ongunstige omstandigheden,
het door de meeverbranding van afval ontstane
gas gedurende twee seconden op beheerste
en homogene wijze wordt verhit tot een temperatuur
van 850° C. Indien gevaarlijk afval met een
gehalte van meer dan 1 % gehalogeneerde organische
stoffen, uitgedrukt in chloor, wordt meeverbrand,
dient de temperatuur tot 1.100° C te
worden opgevoerd.
3. Verbrandings- en meeverbrandingsinstallaties
beschikken over en maken gebruik van een automatisch
systeem ter voorkoming dat afval wordt
toegevoerd:
a) bij het in werking stellen, totdat de vereiste verbrandingstemperatuur
van 850° C of, naar gelang
van het geval, 1.100° C, dan wel de volgens lid 4
aangegeven temperatuur is bereikt;
b) wanneer de vereiste verbrandingstemperatuur
van 850° C of, naar gelang van het geval,
1.100° C, dan wel de volgens lid 4 aangegeven
temperatuur niet gehandhaafd blijft;
c) wanneer de bij deze richtlijn voorgeschreven
continumetingen uitwijzen dat een emissiegrenswaarde
wordt overschreden als gevolg van storingen
of defecten in de reinigingsapparatuur.
4. Mits aan de voorschriften van deze richtlijn
wordt voldaan, mogen door de bevoegde autoriteit
voorschriften worden vastgesteld die verschillen
van die van lid 1 en, wat de temperatuur betreft,
van lid 3, en die in de vergunning voor bepaalde
categorieën afval of voor bepaalde thermische
processen worden omschreven. De Lid-
Staten kunnen regels stellen voor dergelijke
machtigingen. De wijziging van de exploitatievoorwaarden
mag er niet toe leiden, dat meer residuen
of residuen met een hoger gehalte aan organische
verontreinigende stoffen worden geproduceerd
dan te verwachten is onder de in lid 1 genoemde
voorwaarden.
Mits aan de voorschriften van deze richtlijn wordt
voldaan, mogen door de bevoegde autoriteit voorschriften
worden vastgesteld die verschillen van
die van lid 2 en, wat de temperatuur betreft, van
lid 3, en die in de vergunning voor bepaalde categorieën
afvalstoffen of voor bepaalde thermische
processen worden omschreven. De Lid-Staten
kunnen regels stellen voor dergelijke machtigingen.
In dergelijke gevallen moet ten minste voor
de totale hoeveelheid organische koolstof en voor
CO aan de emissiegrenswaarden van bijlage V
worden voldaan.
In de papierpulpen papierindustrie geldt voor het
verlenen van deze vergunning de voorwaarde dat
AFVAL – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/76/EG E.P. en de Raad 4 december 2000
bij meeverbranding van het eigen afval op de
plaats van productie in bestaande schorsovens
voor de totale hoeveelheid koolstof ten minste aan
de emissiegrenswaarden van bijlage V wordt voldaan.
Alle op grond van de bepalingen van dit lid vastgestelde
exploitatievoorwaarden alsmede de uitslagen
van de verrichte controles worden door de
Lid-Staat aan de Commissie meegedeeld als deel
van de krachtens de rapportagebepalingen verstrekte
informatie.
5. Verbrandings- en meeverbrandingsinstallaties
worden op zodanige wijze ontworpen, uitgerust,
gebouwd en geëxploiteerd dat wordt voorkomen
dat de emissies in de lucht tot aanzienlijke verontreiniging
op de grond leiden; in het bijzonder
moeten de rookgassen op beheerste wijze en overeenkomstig
de toepasselijke communautaire
luchtkwaliteitsnormen worden geloosd door een
schoorsteen waarvan de hoogte zo wordt berekend,
dat de menselijke gezondheid en het milieu
daardoor worden beschermd.
6. De warmte die door het verbrandings- of het
meeverbrandingsproces wordt opgewekt, wordt
voor zover doenlijk teruggewonnen.
7. Infectieus ziekenhuisafval moet direct in de
oven worden geplaatst, zonder eerst met andere
afvalcategorieën te worden vermengd en zonder
rechtstreeks te worden aangeraakt.
8. Het beheer van de verbrandings- of de meeverbrandingsinstallatie
is in handen van een natuurlijke
persoon die bevoegd is om de installatie te
beheren.
Art. 7. Grenswaarden voor emissies in de
lucht
1. Verbrandingsinstallaties worden op zodanige
wijze ontworpen, uitgerust, gebouwd en geëxploiteerd
dat de in bijlage V genoemde emissiegrenswaarden
in het rookgas niet worden overschreden.
2. Meeverbrandingsinstallaties worden op zodanige
wijze ontworpen, uitgerust, gebouwd en
geëxploiteerd dat de emissiegrenswaarden, vastgesteld
in of volgens bijlage II, in het rookgas niet
worden overschreden.
Wanneer in een meeverbrandingsinstallatie meer
dan 40 % van de vrijkomende warmte afkomstig
is van gevaarlijk afval, zijn de emissiegrenswaarden
van bijlage V bij deze richtlijn van toepassing.
3. De resultaten van de metingen die worden uitgevoerd
om de naleving van de emissiegrenswaarden
te controleren, worden herleid volgens
artikel 11.
4. Ingeval onbehandeld ongesorteerd stedelijk afval
wordt meeverbrand, worden de grenswaarden
bepaald overeenkomstig bijlage V en is bijlage II
niet van toepassing.
5. Onverminderd de bepalingen van het Verdrag
mogen de Lid-Staten emissiegrenswaarden vaststellen
voor polycyclische aromatische koolwaterstoffen
of andere verontreinigende stoffen.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 31

Art. 8. Afvalwater van rookgasreiniging
1. Afvalwater afkomstig van het reinigen van
rookgassen van een verbrandingsinstallatie of
meeverbrandingsinstallatie mag alleen worden
geloosd indien daartoe door de bevoegde autoriteiten
een vergunning is verleend.
2. Lozingen in het aquatisch milieu van bij de reiniging
van rookgassen ontstaan afvalwater moeten
voorzover doen lijken tenminste overeenkomstig
de emissiegrenswaarden van bijlage IV worden
beperkt.
3. Mits dit in de vergunning specifiek is bepaald,
mag bij de reiniging van rookgassen ontstaan afvalwater
na afzonderlijke behandeling in het
aquatisch milieu worden geloosd, op voorwaarde
dat:
a) door middel van emissiegrenswaarden aan de
eisen van de toepasselijke communautaire, nationale
en plaatselijke voorschriften wordt voldaan,
en
b) de massaconcentraties van de in bijlage IV genoemde
verontreinigende stoffen niet meer bedragen
dan de daarin vastgestelde emissiegrenswaarden.
4. De emissiegrenswaarden zijn van toepassing op
het punt waar bij de reiniging van rookgassen
ontstaan afvalwater dat de in bijlage IV genoemde
verontreinigende stoffen bevat, door de verbrandings-
of meeverbrandingsinstallatie worden geloosd.
Wanneer het afvalwater dat bij de reiniging van
rookgassen ontstaat, ter plaatse gezamenlijk met
afvalwater uit andere bronnen van de plaats van
de installatie wordt gezuiverd, verricht de exploitant
de in artikel 11 omschreven metingen:
a) op de afvalwaterstroom van de rookgasreinigingsprocessen
vóór de uitmonding daarvan op
de gezamenlijke afvalwaterzuiveringsinstallatie;
b) op de andere afvalwaterstroom of stromen vóór
de uitmonding daarvan op de gezamenlijke afvalwaterzuiveringsinstallatie;
c) op het punt waar het afvalwater na de zuivering
uiteindelijk door de verbrandingsinstallatie of de
meeverbrandingsinstallatie wordt geloosd.
Teneinde de naleving van de in bijlage IV genoemde
emissiegrenswaarden voor het afvalwater
van rookgasreiniging te controleren, bepaalt
de exploitant aan de hand van passende massabalansberekeningen
hoe groot het aandeel van de
emissies in de uiteindelijk geloosde hoeveelheid
afvalwater is dat kan worden toegeschreven aan
het bij de reiniging van rookgassen ontstane afvalwater.
In geen geval mag afvalwater worden verdund om
aan de emissiegrenswaarden van bijlage IV te voldoen.
5. Wanneer het bij de reiniging van rookgassen
ontstane afvalwater dat de in bijlage IV genoemde
verontreinigende stoffen bevat, buiten de verbrandings-
of meeverbrandingsinstallatie wordt
gezuiverd in een zuiveringsinstallatie die uitslui-
tend voor de verwijdering van dit type afvalwater
is bestemd, moeten de emissiegrenswaarden van
bijlage IV worden toegepast op het punt waar het
afvalwater de zuiveringsinstallatie verlaat. Indien
deze zich op een andere plaats bevindende zuiveringsinstallatie
niet uitsluitend is bestemd voor de
zuivering van afvalwater dat bij verbranding ontstaat,
bepaalt de exploitant aan de hand van passende
massabalansberekeningen overeenkomstig
het bepaalde in lid 4, punten a) tot en met c), hoe
groot het aandeel van de emissies in de uiteindelijk
geloosde hoeveelheid afvalwater is dat kan
worden toegeschreven aan het bij de reiniging
van rookgassen ontstane afvalwater, teneinde de
naleving van de in bijlage IV genoemde emissiegrenswaarden
voor het afvalwater van rookgasreiniging
te controleren.
In geen geval mag afvalwater worden verdund om
te voldoen aan de emissiegrenswaarden van
bijlage IV.
6. In de vergunning worden:
a) emissiegrenswaarden voor de in bijlage IV bedoelde
verontreinigende stoffen vastgesteld overeenkomstig
lid 2 en teneinde aan de voorschriften
van lid 3, onder a), te voldoen,
b) operationele regelparameters voor afvalwater
vastgesteld voor ten minste pH, temperatuur en
debiet.
7. De locaties van verbrandings- en meeverbrandingsinstallaties,
met de bijbehorende terreinen
voor de opslag van afval, worden zodanig ontworpen
en geëxploiteerd dat het ongeoorloofd en accidenteel
vrijkomen van verontreinigende stoffen
in bodem, oppervlaktewater en grondwater overeenkomstig
de bepalingen van de toepasselijke
communautaire wetgeving wordt voorkomen. Bovendien
moet worden voorzien in opvangcapaciteit
voor van het terrein van de verbrandings- of
meeverbrandingsinstallatie wegvloeiend verontreinigd
regenwater en voor verontreinigd water
dat afkomstig is van overlopen of brandbestrijding.
De opvangcapaciteit dient zodanig te zijn, dat dit
water, alvorens het wordt geloosd, zo nodig kan
worden onderzocht en gezuiverd.
8. Onverminderd de bepalingen van het Verdrag
mogen de Lid-Staten emissiegrenswaarden vaststellen
voor polycyclische aromatische koolwaterstoffen
of andere verontreinigende stoffen.
Art. 9. Residuen
Het ontstaan van residuen bij de exploitatie van
de verbrandings- of meeverbrandingsinstallatie
en de schadelijkheid daarvan worden tot een minimum
beperkt. De residuen worden, overeenkomstig
de toepasselijke communautaire wetgeving,
in voorkomend geval, in de installatie zelf of
daarbuiten gerecycleerd.
Vervoer en tussentijdse opslag van droge residuen
in de vorm van stof, bij voorbeeld ketelas en droge
residuen van rookgasbehandeling, geschieden op
zodanige wijze dat verwijdering in het milieu
voorkomen wordt, bv. in gesloten houders.
AFVAL – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/76/EG E.P. en de Raad 4 december 2000
Voordat de methoden van verwijdering of recycling
van de residuen uit verbrandings- en meeverbrandingsinstallaties
worden vastgesteld, worden
passende tests uitgevoerd om na te gaan welke
de fysische en chemische eigenschappen en
het verontreinigend vermogen van de verschillende
verbrandingsresiduen zijn. De analyse heeft betrekking
op de totale oplosbare fractie en de oplosbare
fractie zware metalen.
Art. 10. Controles en bewaking
1. Meetapparatuur wordt geïnstalleerd en technieken
worden gebruikt ter bewaking van de parameters,
de omstandigheden en de massaconcentraties
die relevant zijn voor het verbrandingsof
meeverbrandingsproces.
2. De meetvoorschriften worden opgenomen in
de door de bevoegde autoriteit afgegeven vergunning
of in de aan die vergunning gehechte voorwaarden.
3. Gecontroleerd wordt of de automatische apparatuur
voor de bewaking van de emissies in de atmosfeer
en het water naar behoren is geïnstalleerd
en functioneert; jaarlijks wordt een verificatietest
uitgevoerd. Om de drie jaar moet er worden
gekalibreerd door middel van parallelmetingen
overeenkomstig de referentiemethoden.
4. De ligging van de bemonsterings- of meetpunten
wordt door de bevoegde autoriteit vastgesteld.
5. De periodieke metingen van de emissies in de
atmosfeer en het water worden uitgevoerd overeenkomstig
bijlage III, punten 1 en 2.
Art. 11. Meetvoorschriften
1. De Lid-Staten zorgen ervoor door het opnemen
van specifieke voorwaarden in de vergunning, ofwel
door middel van algemene bindende regels,
dat voor de lucht aan het bepaalde in de leden 2
tot en met 12 alsmede 17, en voor water aan het
bepaalde in de leden 9 en 14 tot en met 17 wordt
voldaan.
2. In de verbrandings- of meeverbrandingsinstallatie
worden overeenkomstig bijlage III de volgende
metingen van verontreinigende stoffen in de
lucht verricht:
a) continumetingen van de volgende stoffen: NO x ,
mits daarvoor emissiegrenswaarden zijn vastgesteld,
CO, totale hoeveelheid stof, TOC, HCl, HF en
SO 2 ;
b) continumetingen van de volgende procesparameters:
temperatuur dichtbij de binnenwand of
op een door de bevoegde autoriteit toegestaan ander
representatief punt van de verbrandingskamer,
zuurstofconcentratie, druk, temperatuur en
waterdampgehalte van het rookgas;
c) ten minste twee metingen per jaar van zware
metalen, dioxinen en furanen; gedurende de eerste
werkingsperiode van twaalf maanden dient
evenwel ten minste om de drie maanden een meting
te worden verricht. De Lid-Staten mogen zelf
meetfrequenties bepalen voor de door hen vastgestelde
emissiegrenswaarden voor polycyclische
32 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

aromatische koolwaterstoffen of andere verontreinigende
stoffen.
3. De verblijftijd, de minimumtemperatuur en het
zuurstofgehalte van de rookgassen worden op
passende wijze gecontroleerd, en wel ten minste
één keer wanneer de verbrandings- of meeverbrandingsinstallatie
in werking wordt gesteld alsmede
onder de slechtst denkbare bedrijfsomstandigheden.
4. Continumeting van HF mag achterwege blijven,
indien voor HCl behandelingsstappen worden
gevolgd die waarborgen dat de emissiegrenswaarde
voor HCl niet wordt overschreden. In dit
geval worden de emissies van HF periodiek gemeten
zoals bepaald in lid 2, onder c).
5. Continumeting van het waterdampgehalte is
niet nodig, indien de als monster gebruikte rookgassen
worden gedroogd alvorens de emissies
worden geanalyseerd.
6. In de door de bevoegde autoriteit afgegeven
vergunning kan worden toegestaan dat in verbrandings-
of meeverbrandingsinstallaties in
plaats van continumetingen van HCl, HF en SO 2
periodieke metingen als bepaald in lid 2, onder c),
worden verricht, indien de exploitant kan aantonen
dat de emissies van genoemde verontreinigende
stoffen in geen geval hoger kunnen zijn
dan de vastgestelde emissiegrenswaarden.
7. In de door de bevoegde autoriteit afgegeven
vergunning kan worden toegestaan dat de frequentie
van de periodieke metingen voor zware
metalen van tweemaal per jaar verlaagd wordt
naar eenmaal per twee jaar en voor dioxinen en
furanen van tweemaal per jaar naar eenmaal per
jaar, op voorwaarde dat de emissies als gevolg van
verbranding of meeverbranding minder dan 50 %
bedragen van de overeenkomstig resp. bijlage II of
bijlage V vastgestelde emissiegrenswaarden, en
dat de volgens de procedure van artikel 17 opgestelde
criteria voor de na te leven voorschriften beschikbaar
zijn. Deze criteria zijn ten minste gebaseerd
op het bepaalde in de tweede alinea,
punten a) en d).
Tot 1 januari 2005 kan verlaging van de frequentie
ook worden toegestaan als die criteria niet beschikbaar
zijn, op voorwaarde dat:
a) het te verbranden of mee te verbranden afval
uitsluitend bestaat uit bepaalde gesorteerde
brandbare fracties ongevaarlijk afval dat niet recycleerbaar
is en aan bepaalde kenmerken voldoet,
en dat nader omschreven wordt op basis van de in
punt d) genoemde beoordeling;
b) voor dit afval nationale kwaliteitscriteria beschikbaar
zijn waarvan de Commissie in kennis is
gesteld;
c) verbranding en meeverbranding van dit afval
geschiedt overeenkomstig de in artikel 7 van
Richtlijn 75/442/EEG bedoelde desbetreffende afvalbeheersplannen;
d) de exploitant aan de bevoegde autoriteit kan
bewijzen dat de emissies onder alle omstandigheden
aanmerkelijk lager liggen dan de emissieg-
renswaarden van bijlage II of bijlage V voor dioxinen,
furanen en zware metalen; dat wordt beoordeeld
aan de hand van informatie over de kwaliteit
van het afval in kwestie en metingen van de
emissies van de genoemde stoffen;
e) de kwaliteitscriteria en de nieuwe periode voor
de periodieke metingen in de vergunning vermeld
worden;
f) alle besluiten over de frequentie van de in dit lid
bedoelde metingen, aangevuld met informatie
over de hoeveelheid en de kwaliteit van het afval
in kwestie, jaarlijks aan de Commissie worden
meegedeeld.
8. De resultaten van de metingen, verricht ter controle
op de naleving van de emissiegrenswaarden,
worden tot de volgende condities, en voor zuurstof
volgens de formule van bijlage VI gestandaardiseerd:
a) temperatuur 273 K, druk 101,3 kPa, zuurstofgehalte
11 %, droog gas, voor rookgas van verbrandingsinstallaties;
b) temperatuur 273 K, druk 101,3 kPa, zuurstofgehalte
3 %, droog gas, voor rookgas van verbranding
van afgewerkte olie als gedefinieerd in
Richtlijn 75/439/EEG van de Raad;
c) wanneer de afvalstoffen in een met zuurstof verrijkte
atmosfeer worden verbrand of meeverbrand,
mogen de meetresultaten worden herleid
tot een door de bevoegde instantie vastgesteld
zuurstofgehalte dat de bijzondere omstandigheden
van het specifieke geval weerspiegelt;
d) bij meeverbranding worden de meetresultaten
herleid tot een totaal zuurstofgehalte als berekend
in bijlage II.
Worden de emissies van verontreinigende stoffen
verminderd door behandeling van het rookgas in
een verbrandings- of meeverbrandingsinstallatie
waarin gevaarlijke afvalstoffen worden behandeld,
dan geschiedt standaardisering voor de in de
eerste alinea vermelde zuurstofgehaltes enkel en
alleen indien het over dezelfde periode als voor de
betrokken verontreinigende stof gemeten zuurstofgehalte
hoger is dan het relevante standaardzuurstofgehalte.
9. Alle meetresultaten worden op passende wijze
geregistreerd, verwerkt en gepresenteerd, zodat
de bevoegde autoriteiten volgens door hen vast te
stellen procedures kunnen controleren of de vastgestelde
exploitatievoorwaarden en de in deze
richtlijn vervatte emissiegrenswaarden worden
nageleefd.
10. De grenswaarden voor emissie in de lucht
worden geacht te worden nageleefd indien:
a) – geen van de daggemiddelden hoger is dan
een in bijlage V, onder a), of bijlage II vermelde
emissiegrenswaarde,
– 97 % van het daggemiddelde over het jaar niet
hoger is dan de in bijlage V, onder e), eerste
streepje, vermelde emissiegrenswaarden;
b) ofwel geen van de halfuurgemiddelden hoger is
dan een van de in bijlage V, onder b), kolom A,
AFVAL – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/76/EG E.P. en de Raad 4 december 2000
vermelde emissiegrenswaarden ofwel, in voorkomend
geval, 97 % van de halfuurgemiddelden
over het jaar niet hoger is dan een van de in
bijlage V, onder b), kolom B, vermelde emissiegrenswaarden;
c) geen van de gemiddelden over de voor zware
metalen en dioxinen en furanen vastgestelde bemonsteringsperiode
hoger is dan een in bijlage V,
onder c) en d), of bijlage II vermelde emissiegrenswaarde;
d) aan het bepaalde in bijlage V, onder e), tweede
streepje, of bijlage II wordt voldaan.
11. De halfuurgemiddelden en de 10-minutengemiddelden
worden bepaald binnen de tijd dat de
installatie werkelijk in werking is (niet inbegrepen
de voor de inwerkingstelling en stillegging benodigde
tijd, wanneer dan geen afvalstoffen worden
verbrand) op basis van de meetwaarden nadat
daarvan de waarde van het betrouwbaarheidsinterval
van bijlage III, punt 3, is afgetrokken. De
daggemiddelden worden bepaald op basis van die
gevalideerde gemiddelden.
Een daggemiddelde is slechts geldig indien voor
de betrokken dag niet meer dan vijf halfuurgemiddelden
als gevolg van defecten of het onderhoud
van het systeem voor continumetingen buiten beschouwing
zijn gelaten. Per jaar mogen niet meer
dan tien daggemiddelden ten gevolge van defecten
of onderhoud van het continumetingssysteem
buiten beschouwing worden gelaten.
12. De gemiddelden over de bemonsteringsperiode
en de gemiddelden in het geval van periodieke
metingen van HF, HCl en SO2 worden bepaald
overeenkomstig artikel 10, leden 2 en 4, en
bijlage III.
13. Zodra in de Gemeenschap geschikte meettechnieken
beschikbaar zijn, besluit de Commissie
volgens de procedure van artikel 17 vanaf welke
datum continumetingen van de uitstoot van dioxinen
en zware metalen in de atmosfeer overeenkomstig
bijlage III moeten worden uitgevoerd.
14. De volgende metingen worden uitgevoerd op
het lozingspunt van het afvalwater:
a) continumetingen van de in artikel 8, lid 6,
onder b), genoemde parameters;
b) dagelijkse steekproefmetingen van de totale
hoeveelheid zwevende deeltjes; als alternatief
kunnen de Lid-Staten bepalen dat er metingen
van een met het debiet evenredige steekproef over
een periode van 24 uur gehouden moeten worden;
c) ten minste maandelijkse metingen van een met
het debiet evenredige representatieve steekproef
over een periode van 24 uur van de in artikel 8,
lid 3, bedoelde verontreinigende stoffen overeenkomstig
de punten 2 tot en met 10 van bijlage IV;
d) ten minste elke 6 maanden van dioxinen en furanen;
gedurende de eerste bedrijfsperiode van
twaalf maanden dient evenwel ten minste om de
drie maanden een meting te worden uitgevoerd;
de Lid-Staten mogen zelf meetfrequenties bepalen
voor de door hen vastgestelde emissiegrenswaar-
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 33

den voor polycyclische aromatische koolwaterstoffen
of andere verontreinigende stoffen.
15. De controle op de hoeveelheid verontreinigende
stoffen in het gezuiverde afvalwater geschiedt
overeenkomstig de communautaire wetgeving,
en wordt samen met de meetfrequentie in
de vergunning gespecificeerd.
16. De emissiegrenswaarden voor lozingen in water
worden geacht te zijn nageleefd indien:
a) bij metingen van de totale hoeveelheid zwevende
deeltjes (verontreinigende stoffen nr. 1) 95 %
en 100 % van de meetwaarden de respectieve
emissiegrenswaarden van bijlage IV overschrijden;
b) bij metingen van zware metalen (verontreinigende
stoffen nr. 2 t/m 10) niet meer dan eenmaal
per jaar de emissiegrenswaarden van
bijlage IV overschreden worden; of, indien de Lid-
Staat meer dan 20 steekproeven per jaar voorschrijft,
bij niet meer dan 5 % van deze steekproeven
de emissiegrenswaarden van bijlage IV overschreden
worden;
c) bij de halfjaarlijkse metingen van dioxinen en
furanen (verontreinigende stof nr. 11) de emissiegrenswaarde
van bijlage IV niet overschreden
wordt.
17. Indien uit de verrichte metingen blijkt dat de
in deze richtlijn vastgestelde emissiegrenswaarden
voor lucht of water zijn overschreden, worden
de bevoegde autoriteiten daarvan onverwijld op
de hoogte gebracht.
Art. 12. Inzage van informatie en inspraak
1. Onverminderd Richtlijn 90/313/EEG en
Richtlijn 96/61/EG van de Raad worden aanvragen
voor nieuwe vergunningen voor verbrandingsinstallaties
en meeverbrandingsinstallaties
gedurende een passende periode ter inzage gelegd
op een of meer voor het publiek toegankelijke
plaatsen, zoals gemeentehuizen, opdat daarover
opmerkingen kunnen worden gemaakt vooraleer
de bevoegde autoriteit een besluit neemt. Dit
besluit, dat ten minste een afschrift van de vergunning
moet omvatten, alsmede eventuele latere actualiseringen
daarvan, moeten eveneens openbaar
worden gemaakt.
2. Voor verbrandings- of meeverbrandingsinstallaties
met een nominale capaciteit van meer dan
twee ton per uur, wordt niettegenstaande
artikel 15, lid 2, van Richtlijn 96/61/EG, een door
de exploitant bij de bevoegde autoriteit ingediend
verslag over de werking van en de controle op de
installatie beschikbaar gesteld voor het publiek.
Dit verslag omvat in elk geval gegevens over het
verloop van het proces en de emissies in lucht en
water in vergelijking met de emissienormen van
deze richtlijn. De bevoegde autoriteit stelt een lijst
op van de verbrandings- en meeverbrandingsinstallaties
met een nominale capaciteit van minder
dan twee ton per uur en stelt deze ter beschikking
van het publiek.
Art. 13. Abnormale werkingsomstandigheden
1. De bevoegde autoriteit stelt in de vergunning
de maximaal aanvaardbare duur vast van technisch
onvermijdelijke stilleggingen, storingen dan
wel defecten aan de reinigingsapparatuur of de
meetapparatuur gedurende welke de concentraties
van de onder de voorschriften vallende stoffen
in de emissies in de atmosfeer en het gezuiverde
afvalwater de vastgestelde emissiegrenswaarden
mogen overschrijden.
2. In geval van een defect vermindert de exploitant
de activiteit van de installatie zo spoedig mogelijk
of legt hij de installatie stil totdat normale
werking opnieuw mogelijk is.
3. Onverminderd artikel 6, lid 3, onder c), gaat de
verbrandingsinstallatie, de meeverbrandingsinstallatie
of de verbrandingsstraat bij overschrijding
van de emissiegrenswaarden in geen geval
meer dan vier uur ononderbroken door met de
verbranding van afval; voorts bedraagt de totale
tijdsduur gedurende welke een installatie in die
omstandigheden in werking is, per jaar minder
dan 60 uur. De duur van 60 uur geldt voor die
straten van de gehele installatie die verbonden
zijn met één enkele rookgasreinigingsinrichting.
4. Het totale stofgehalte van de emissies in de atmosfeer
van een verbrandingsinstallatie overschrijdt
onder geen enkele voorwaarde een halfuurgemiddelde
van 150 mg/m 3 ; voorts mogen de
grenswaarden voor de emissie van CO en TOC in
de lucht evenmin worden overschreden. Aan alle
andere in artikel 6 genoemde voorwaarden moet
worden voldaan.
Art. 14. Toetsing van vergunningen
Onverminderd Richtlijn 96/61/EG legt de Commissie
voor 31 december 2008 het Europees Parlement
en de Raad een verslag voor over ervaring
met de toepassing van deze richtlijn, met name
voor nieuwe installaties, en over de vooruitgang
op het gebied van emissiecontroletechnieken en
ervaring op het gebied van afvalbeheer. Andere
aspecten die in het verslag aan bod komen zijn de
stand van de techniek, de ervaring met de exploitatie
van de installaties en milieueisen. Dit verslag
bevat een specifiek deel voor de toepassing van
bijlage II.1.1. en in het bijzonder over de mate
waarin het voor de bestaande cementovens, als
bedoeld in de voetnoot van bijlage II.1.1, economisch
en technisch doenlijk is om de in die
bijlage vastgestelde NO x-emissiegrenswaarde
voor nieuwe cementovens na te leven. In voorkomend
geval gaat het verslag vergezeld van voorstellen
voor herziening van de desbetreffende bepalingen
van deze richtlijn. Doch de Commissie
zal in voorkomend geval vóór bedoeld verslag een
voorstel voor wijziging van bijlage II.3 voorleggen,
wanneer aanzienlijke afvalstromen worden
verschoven naar andere typen meeverbrandingsinstallaties
dan die van de bijlage II.1 en II.2.
Art. 15. Rapportage
De verslagen over de uitvoering van deze richtlijn
worden opgesteld volgens de procedure van
AFVAL – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/76/EG E.P. en de Raad 4 december 2000
artikel 5 van Richtlijn 91/692/EEG van de Raad.
Het eerste verslag bestrijkt ten minste de eerste
volledige periode van drie jaar na 28 december
2002 en eerbiedigt de in artikel 17 van Richtlijn
94/67/EG en artikel 16, lid 3, van Richtlijn
96/61/EG genoemde perioden. Daartoe stelt de
Commissie tijdig een passende vragenlijst op.
Art. 16. Aanpassing van de richtlijn
De Commissie stelt volgens de procedure van
artikel 17 wijzigingen van de artikelen 10, 11 en
13 en de bijlagen I en III vast om deze aan te passen
aan de technische vooruitgang of aan nieuwe
gegevens betreffende de voordelen van emissieverminderingen
voor de volksgezondheid.
Art. 17. Comitéprocedure
1. De Commissie wordt bijgestaan door een regelgevend
comité.
2. Wanneer naar dit lid wordt verwezen, zijn de
artikelen 5 en 7 van Besluit 1999/468/EG van toepassing,
met inachtneming van het bepaalde in
artikel 8 van dat besluit.
De in artikel 5, lid 6, van Besluit 1999/468/EG bedoelde
termijn wordt vastgesteld op drie maanden.
3. Het Comité stelt zijn reglement van orde vast.
Art. 18. Intrekking
De volgende bepalingen worden met ingang van
28 december 2005 ingetrokken:
a) artikel 8, lid 1, en de bijlage van Richtlijn
75/439/EEG,
b) Richtlijn 89/369/EEG,
c) Richtlijn 89/429/EEG,
d) Richtlijn 94/67/EG.
Art. 19. Sancties
De Lid-Staten stellen de sancties vast die van toepassing
zijn op inbreuken op de nationale bepalingen
ter uitvoering van deze richtlijn. De aldus
vastgestelde sancties moeten doeltreffend, evenredig
en afschrikwekkend zijn. De Lid-Staten stellen
de Commissie uiterlijk op 28 december 2002
in kennis van die bepalingen en geven zo spoedig
mogelijk kennis van eventuele latere wijzigingen.
Art. 20. Overgangsbepalingen
1. Onverminderd de specifieke overgangsbepalingen
van de bijlagen van deze richtlijn, worden de
bepalingen van deze richtlijn met ingang van 28
december 2005 van toepassing op bestaande installaties.
2. Op nieuwe installaties, bijv. installaties die niet
onder de definitie van «bestaande verbrandingsof
meeverbrandingsinstallatie» van artikel 3,
punt 6, van deze richtlijn of onder lid 3 van dit
artikel vallen, is deze richtlijn met ingang van 28
december 2002 van toepassing in plaats van de in
artikel 18 genoemde richtlijnen.
3. Operationele vaste of verplaatsbare installaties
voor energieopwekking of vervaardiging van materiële
producten die voor zover nodig over een
34 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

vergunning beschikken overeenkomstig de geldende
gemeenschapswetgeving en die uiterlijk op
28 december 2004 beginnen met het meeverbranden
van afval, dienen beschouwd te worden als
bestaande verbrandingsinstallaties.
Art. 21. Uitvoering
1. De Lid-Staten doen de nodige wettelijke en bestuursrechtelijke
bepalingen in werking treden
om uiterlijk op 28 december 2002 aan deze richtlijn
te voldoen. Zij stellen de Commissie daarvan
onverwijld in kennis.
Wanneer de Lid-Staten die bepalingen vaststellen,
wordt in die bepalingen zelf of bij de officiële bekendmaking
daarvan naar deze richtlijn verwezen.
De regels voor deze verwijzing worden door
de Lid-Staten vastgesteld.
2. De Lid-Staten delen de Commissie de tekst van
de bepalingen van intern recht mede die zij op het
onder deze richtlijn vallende gebied vaststellen.
Art. 22. Inwerkingtreding
Deze richtlijn treedt in werking op de dag volgend
op die van haar bekendmaking in het Publicatieblad
van de Europese Gemeenschappen.
Art. 23. Bestemming
Deze richtlijn is gericht tot de Lid-Staten.
BIJLAGE I
Equivalentiefactoren voor dibenzo-p-dioxinen
en dibenzofuranen
Bij de bepaling van de totale concentratie (TE) van dioxinen
en furanen worden de massaconcentraties van de
volgende dioxinen en dibenzofuranen vóór het optellen
met de volgende equivalentiefactoren vermenigvuldigd:
Toxische equivalentiefactor
2,3,7,8 – Tetrachloordibenzodioxine (TCDD) 1
1,2,3,7,8 – Pentachloordibenzodioxine (PeCDD) 0,5
1,2,3,4,7,8 – Hexachloordibenzodioxine (HxCDD) 0,1
1,2,3,6,7,8 – Hexachloordibenzodioxine (HxCDD) 0,1
1,2,3,7,8,9 – Hexachloordibenzodioxine (HxCDD) 0,1
1,2,3,4,6,7,8 – Heptachloordibenzodioxine (HpCDD) 0,01
– Octachloordibenzodioxine (OCDD) 0,001
2,3,7,8 – Tetrachloordibenzofuraan (TCDF) 0,1
2,3,4,7,8 – Pentachloordibenzofuraan (PeCDF) 0,5
1,2,3,7,8 – Pentachloordibenzofuraan (PeCDF) 0,05
1,2,3,4,7,8 – Hexachloordibenzofuraan (HxCDF) 0,1
1,2,3,6,7,8 – Hexachloordibenzofuraan (HxCDF) 0,1
1,2,3,7,8,9 – Hexachloordibenzofuraan (HxCDF) 0,1
2,3,4,6,7,8 – Hexachloordibenzofuraan (HxCDF) 0,1
1,2,3,4,6,7,8 – Heptachloordibenzofuraan (HpCDF) 0,01
1,2,3,4,7,8,9 – Heptachloordibenzofuraan (HpCDF) 0,01
– Octachloordibenzofuraan (OCDF) 0,001.
BIJLAGE II
Bepaling van de grenswaarden voor emissies
in de lucht in geval van meeverbranding van
afval
Wanneer een specifieke totale emissiegrenswaarde «C»
niet in een tabel in deze bijlage is opgenomen, moet de
volgende formule (mengregel) worden toegepast.
De grenswaarde voor elke relevante verontreinigende
stof en voor koolstofmonoxide in het rookgas dat ontstaat
bij de meeverbranding van afvalstoffen wordt als
volgt berekend:
V afval × C afval + Vproces × Cproces
= C
V + V
afval proces
V afval : het volume rookgas uitsluitend ten gevolge van
de verbranding van afval, enkel bepaald op basis van de
in de vergunning gespecificeerde afvalstof met de laagste
calorische waarde en herleid tot de in deze richtlijn
vastgestelde condities.
Indien de warmte die vrijkomt bij de verbranding van
gevaarlijke afvalstoffen minder dan 10 % bedraagt van
de totale in de installatie vrijkomende warmte, moet Vaf val worden berekend op basis van een (theoretische)
hoeveelheid afvalstoffen die bij verbranding, bij een
vastgestelde totale vrijkomende warmte, 10 % van de
vrijkomende warmte zou opleveren.
C afval: de emissiegrenswaarde voor verbrandingsinstallaties
in bijlage V voor de betrokken verontreinigende
stoffen c.q. voor koolstofmonoxide.
V proces: het volume rookgas ten gevolge van het in de installatie
plaatsgrijpende proces, met inbegrip van de verbranding
van de toegestane normaal in de verbrandingsinstallatie
gebruikte brandstoffen (geen afvalstoffen),
bepaald op basis van het zuurstofgehalte waartoe
de emissies moeten worden herleid, zoals vastgesteld in
de communautaire of nationale voorschriften. Ingeval er
geen voorschriften voor dit soort installaties bestaan,
moet het werkelijke zuurstofgehalte in het rookgas, zonder
verdunning door toevoeging van voor het verbrandingsproces
onnodige lucht, worden gebruikt. De herleiding
tot andere omstandigheden geschiedt als bepaald
in deze richtlijn.
C proces: de emissiegrenswaarde die in de tabellen van
deze bijlage voor bepaalde industriële sectoren is vastgesteld,
of, indien een dergelijke tabel of waarde ontbreekt,
de emissiegrenswaarde voor de betrokken verontreinigende
stof c.q. koolstofmonoxide in het rookgas van verbrandingsinstallaties
die aan de voor die installaties geldende
wettelijke en bestuursrechtelijke nationale bepalingen
voldoen, wanneer daarin de normaal toegestane
brandstoffen (geen afvalstoffen) worden gestookt. Bij
ontbreken van dergelijke bepalingen wordt de in de vergunning
vermelde emissiegrenswaarde gebruikt. Indien
in de vergunning geen grenswaarde wordt vermeld,
wordt de werkelijke massaconcentratie gebruikt.
C: de totale emissiegrenswaarde en het zuurstofgehalte
die in de tabellen van deze bijlage voor bepaalde industriële
sectoren en bepaalde verontreinigende stoffen zijn
vastgesteld, of, indien een dergelijke tabel of waarde
ontbreekt, de totale emissiegrenswaarde voor CO c.q. de
betrokken verontreinigende stof die de in specifieke bijlagen
bij deze richtlijn genoemde emissiegrenswaarde
vervangt. Het totale zuurstofgehalte dat het zuurstofgehalte
voor de herleiding vervangt, wordt berekend op
basis van bovenstaand gehalte, rekening houdend met
de partiële volumes.
De Lid-Staten mogen regels vaststellen voor het verlenen
van afwijkingen overeenkomstig deze bijlage.
II.1. Bijzondere voorschriften voor grote cementovens
waarin afval wordt meeverbrand
Daggemiddelden (voor continumetingen), bemonsteringsperioden
en andere meetvoorschriften als in
artikel 7. Alle waarden in mg/m 3 (dioxinen en furanen
in ng/m 3 ). Halfuurgemiddelden zijn enkel nodig voor de
berekening van de daggemiddelden.
De resultaten van de metingen, verricht ter controle op
de naleving van de emissiegrenswaarden, worden tot de
volgende condities herleid: temperatuur 273 K, druk
101,3 kPa, zuurstofgehalte 10 %, droog gas.
AFVAL – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/76/EG E.P. en de Raad 4 december 2000
II.1.1. C – totale emissiegrenswaarden
Verontreinigende stof C
Totaal stofdeeltjes 30
HCl 10
HF 1
NOx bestaande installaties 800
NOx nieuwe installaties 500 (1)
Cd + Tl 0,05
Hg 0,05
Sb + As + Pb + Cr + Co + Cu +
Mn + Ni + V
0,5
Dioxinen en furanen 0,1.
– (1) In bedrijf zijn de cementovens waarvoor een vergunning
volgens de Gemeenschapsvoorschriften voorhanden is, die met
meeverbranding beginnen na de datum van artikel 20, lid 3,
worden de toepassing van de NO x-emissiegrenswaarden niet
aangemerkt als nieuwe installatie.
Tot 1 januari 2008 kunnen de bevoegde autoriteiten vrijstellingen
voor NO x verlenen aan bestaande «natte» cementovens
en cementovens die minder dan drie ton afval
per uur verbranden, mits in de vergunning een totale
emissiegrenswaarde voor NO x van ten hoogste 1.200
mg/m 3 bepaald is.
Tot 1 januari 2008 kunnen de bevoegde autoriteiten vrijstellingen
voor stof verlenen aan cementovens die minder
dan drie ton afval per uur verbranden, mits in de vergunning
een totale emissiegrenswaarde van ten hoogste
50 mg/m 3 bepaald is.
II.1.2. C – totale emissiegrenswaarden voor SO2 en TOC
Verontreinigende stof C
SO2 50
TOC 10.
Door de bevoegde autoriteit mogen vrijstellingen worden
toegekend ingeval de TOC en SO 2 niet het gevolg
zijn van de verbranding van afvalstoffen.
II.1.3. Emissiegrenswaarde voor CO
De emissiegrenswaarde voor CO kan door de bevoegde
autoriteit worden vastgesteld.
II.2. Bijzondere voorschriften voor stookinstallaties waarin
afval wordt meeverbrand
II.2.1. Daggemiddelden
Onverminderd Richtlijn 88/609/EEG en ingeval er voor
grote stookinstallaties conform toekomstige Gemeenschapswetgeving
strengere emissiegrenswaarden worden
vastgesteld, komen die, voor de installaties en verontreinigende
stoffen in kwestie, in de plaats van de
emissiegrenswaarden in de volgende tabellen (C proces).
In dat geval worden de onderstaande tabellen onverwijld
via de procedure van artikel 17 aangepast aan die
strengere emissiegrenswaarden.
Halfuurgemiddelden zijn enkel nodig voor de berekening
van de daggemiddelden.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 35
Cproces
C proces voor vaste brandstoffen, uitgedrukt in mg/Nm 3
(O 2-gehalte 6 %)
Verontreinigende < 50 MWth 50 tot
stof
100 MWth
SO 2
algemeen geval
binnenlandse
brandstoffen
100 tot
300 MWth
850 850 tot 200
(lineaire afname
in bereik
100 tot 300
MWth)
of ≥ 90 %
ontzwaveling
of ≥ 92 %
ontzwaveling
> 300 MWth
200
of ≥ 95 %
ontzwaveling
NOx 400 300 200
Stofdeeltjes 50 50 30 30.

Tot 1 januari 2007 en onverminderd de desbetreffende
Gemeenschapswetgeving is de NO x -waarde niet van
toepassing op installaties waarin alleen gevaarlijk afval
wordt meeverbrand.
Tot 1 januari 2008 kunnen de bevoegde autoriteiten vrijstellingen
voor NO x en SO 2 verlenen aan bestaande
meeverbrandingsinstallaties van 100 tot 300 MWth die
de wervelbedtechnologie gebruiken en vaste brandstoffen
verbranden, mits in de vergunning een C proces -waarde
bepaald is van ten hoogste 350 mg/Nm 3 voor NO x en
ten hoogste 850 tot 400 mg/Nm 3 (lineaire afname in bereik
100 tot 300 MWth) voor SO 2 .
C proces voor biomassa, uitgedrukt in mg/Nm 3 (O 2 -gehalte
6 %):
«Biomassa»: producten, bestaande uit plantaardige materialen
of delen daarvan van landbouw of bosbouw, die
kunnen worden gebruikt om de energie-inhoud terug te
winnen, alsmede afval dat niet onder het in artikel 2,
lid 2, onder a), punt i) tot en met v), bedoelde toepassingsgebied
valt.
Verontreinigende
stof
300 MWth
SO2 200 200 200
NOx 350 300 300
Stofdeeltjes 50 50 30 30.
Verontreinigende
stof
< 50 tot
50MWth 100 MWth
100 tot
300 MWth
SO 2 850 850 tot 200
(lineaire afname
in bereik
100 tot
300 MWth)
> 300 MWth
C uitgedrukt in ng/Nm3 . Alle gemiddelden berekend
over een bemonsteringsperiode van minimaal zes uur
en maximaal acht uur:
Verontreinigende stof C
200
NOx 400 300 200
Stofdeeltjes 50 50 30 30.
Cd + Tl 0,05
Hg 0,05
Sb + As + Pb + Cr + Co + Cu + Mn + Ni
+ V
0,5.
Dioxinen en furanen 0,1.
Dioxinen en furanen 0,1.
C uitgedrukt in mg/Nm3 . Alle gemiddelden berekend
over een bemonsteringsperiode van minimaal dertig minuten
en maximaal acht uur:
Verontreinigende stof C
Cd + Tl 0,05
Hg 0,05.
BIJLAGE III
Meettechnieken
1. Metingen ter bepaling van de concentratie van luchten
waterverontreinigende stoffen moeten representatief
zijn.
2. De bemonstering en analyse van alle verontreinigende
stoffen, met inbegrip van dioxinen en furanen, alsmede
de referentiemetingen ter ijking van automatische
meetsystemen, moeten worden uitgevoerd volgens
CEN/ISO-normen. Indien er geen CEN-normen bestaan,
moeten ISO-normen, nationale normen of internationale
normen worden toegepast die waarborgen dat gegevens
van een gelijkwaardige wetenschappelijke kwaliteit
worden verstrekt.
3. De waarden van de 95 % – betrouwbaarheidsintervallen
van individuele metingen, bepaald bij de grenswaarden
voor de dagelijkse emissie, mogen de volgende percentages
van de emissiegrenswaarden niet overschrijden:
Koolmonoxide: 10 %
Zwaveldioxide: 20 %
Stikstofdioxide: 20 %
Totaal stofdeeltjes: 30 %
Totaal organische koolstof: 30 %
Zoutzuur: 40 %
Fluorwaterstofzuur: 40 %.
BIJLAGE IV
Emissiegrenswaarden voor lozingen van
afvalwater van de reiniging van rookgassen
Tot 1 januari 2008 kunnen de bevoegde autoriteiten
Verontreinigende stof
1. Totale hoeveelheid zwevende deeltjes
als omschreven in Richtlijn 91/271/EEG 95%
mg/l
30
2. Kwik en de verbindingen daarvan, uitgedrukt
in kwik (Hg)
3. Cadmium en de verbindingen daarvan,
uitgedrukt in cadmium (Cd)
4. Thallium en de verbindingen daarvan,
uitgedrukt in thallium (Tl)
5. Arseen en de verbindingen daarvan,
uitgedrukt in arseen (As)
6. Lood en de verbindingen daarvan, uitgedrukt
in lood (Pb)
7. Chroom en de verbindingen daarvan,
uitgedrukt in chroom (Cr)
8. Koper en de verbindingen daarvan,
uitgedrukt in koper (Cu)
9. Nikkel en de verbindingen daarvan,
uitgedrukt in nikkel (Ni)
10. Zink en de verbindingen daarvan,
uitgedrukt in zink (Zn)
11. Dioxinen en furanen, gedefinieerd
als de som van de afzonderlijke dioxinen
en furanen, gewogen overeenkomstig
bijlage I
Emissiegrenswaarden, uitgedrukt
in massaconcentratie, voor ongefilterde
monsters
vrijstellingen voor de totale hoeveelheid zwevende deeltjes
verlenen aan bestaande verbrandingsinstallaties
mits in de vergunning bepaald wordt dat 80 % van de
gemeten waarden 30 mg/l niet mag overschrijden en
dat geen van de gemeten waarden 45 mg/l mag overschrijden.
AFVAL – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/76/EG E.P. en de Raad 4 december 2000
BIJLAGE V
Grenswaarden voor atmosferische emissies
a) Daggemiddelden
(*) Tot 1 januari 2007 en onverminderd de toepasselijke gemeenschapswetgeving
is de emissiegrenswaarde voor NO x niet van
toepassing op installaties waarin uitsluitend gevaarlijk afval
wordt verbrand. De bevoegde autoriteit kan vrijstellingen voor
NO x verlenen aan bestaande verbrandingsinstallaties
– met een nominale capaciteit van ≤ 6 ton per uur, mits
in de vergunning bepaald is dat de daggemiddelden niet
meer mogen bedragen dan 500 mg/m 3 tot 1 januari
2008,
– met een nominale capaciteit van > 6 ton per uur maar
≤ 16 ton per uur, mits in de vergunning bepaald is dat de
daggemiddelden niet meer mogen bedragen dan
400 mg/m 3 tot 1 januari 2010,
– met een nominale capaciteit van > 16 ton per uur,
doch < 25 ton per uur en die geen afvalwater lozen, mits
in de vergunning bepaald is dat de daggemiddelden niet
meer mogen bedragen dan 400 mg/m 3 en zulks tot
1 januari 2008.
Tot 1 januari 2008 kan de bevoegde autoriteit vrijstellingen
verlenen voor stofdeeltjes aan bestaande verbrandingsinstallaties
mits in de vergunning bepaald is dat de
daggemiddelden niet meer mogen bedragen dan 20
mg/m 3 .
b) Halfuurgemiddelden
(*) Tot 1 januari 2007 en onverminderd de toepasselijke Gemeenschapswetgeving
is de emissiegrenswaarde voor NO x niet van
toepassing op installaties waarin uitsluitend gevaarlijk afval
wordt verbrand.
Tot 1 januari 2010 kan de bevoegde autoriteit vrijstellingen
voor NO x verlenen aan bestaande verbrandingsinstallaties
met een nominale capaciteit van 6 tot 16 t/h,
mits het halfuurgemiddelde niet meer bedraagt dan
600 mg/m 3 voor kolom A of 400 mg/m 3 voor kolom B.
c) Alle gemiddelden berekend over een bemonsteringsperiode
van minimaal dertig minuten en maximaal acht
uur
36 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
0,03 mg/l
0,05 mg/l
0,05 mg/l
0,15 mg/l
0,2 mg/l
0,5 mg/l
0,5 mg/l
0,5 mg/l
1,5 mg/l
0,3 mg/l.
100%
mg/l
45
Totaal stofdeeltjes 10 mg/m 3
Gasvormige en vluchtige organische stoffen, uitgedrukt
in totaal organische koolstof
10 mg/m3 Zoutzuur (HCl) 10 mg/m3 Waterstoffluoride (HF) 1 mg/m 3
Zwaveldioxide (SO 2 ) 50 mg/m 3
Stikstofmonoxide (NO) en stikstofdioxide (NO 2 ), uitgedrukt
in stikstofdioxide, voor bestaande verbrandingsinstallaties
met een nominale capaciteit van meer dan 3 ton
per uur of nieuwe verbrandingsinstallaties
Stikstofmonoxide (NO) en stikstofdioxide (NO 2 ), uitgedrukt
in stikstofdioxide, voor bestaande verbrandingsinstallaties
met een nominale capaciteit van 3 ton per uur
of minder
200 mg/m 3
400 mg/m 3 (*) .
(100 %) A (97 %) B
Totaal stofdeeltjes 30 mg/m3 10 mg/m 3
Gasvormige en vluchtige organische
stoffen, uitgedrukt in totaal organische
koolstof
20 mg/m 3
10 mg/m 3
Zoutzuur (HCl) 60 mg/m3 10 mg/m3 Waterstoffluoride (HF) 4 mg/m 3 2mg/m 3
Zwaveldioxide (SO 2 ) 200 mg/m 3 50 mg/m 3
Stikstofmonoxide (NO) en stikstofdioxide
(NO 2 ), uitgedrukt in stikstofdioxide,
voor bestaande
verbrandingsinstallaties met een nominale
capaciteit van meer dan 6 ton
per uur of nieuwe verbrandingsinstallaties
Cadmium en de verbindingen
daarvan, uitgedrukt in cadmium
(Cd)
Thallium en de verbindingen
daarvan, uitgedrukt in thallium
(Tl)
Kwik en de verbindingen daarvan,
uitgedrukt in kwik (Hg)
400 mg/m 3 (*) 200 mg/m 3 (*) .
totaal 0,05 mg/m3 totaal 0,1 mg/m3 (*)
0,05 mg/m3 0,1 mg/m3 (*)

Antimoon en de verbindingen
daarvan, uitgedrukt in antimoon
(Sb)
Arseen en de verbindingen
daarvan, uitgedrukt in arseen
(As)
Lood en de verbindingen daarvan,
uitgedrukt in lood (Pb)
Chroom en de verbindingen
daarvan, uitgedrukt in chroom
(Cr)
Kobalt en de verbindingen
daarvan, uitgedrukt in kobalt
(Co)
Koper en de verbindingen daarvan,
uitgedrukt in koper (Cu)
Mangaan en de verbindingen
daarvan, uitgedrukt in mangaan
(Mn)
Nikkel en de verbindingen
daarvan, uitgedrukt in nikkel
(Ni)
Vanadium en de verbindingen
daarvan, uitgedrukt in vanadium
(V)
totaal 0,5 mg/m3 totaal 1 mg/m3 (*)
(*) Tot 1 januari 2007 de gemiddelden voor bestaande installaties
waarvoor de exploitatievergunning vóór 31 december 1996
is verleend, en waar uitsluitend gevaarlijk afval wordt verbrand.
Deze gemiddelden omvatten eveneens de gas- en dampvormige
emissies van de betrokken zware metalen en de
verbindingen daarvan.
d) De gemiddelden worden bepaald over een bemonsteringsperiode
van minimaal zes uur en maximaal acht
uur. De emissiegrenswaarde heeft betrekking op de totale
concentratie van dioxinen en furanen, berekend aan de
hand van het begrip «toxische equivalentie» overeenkomstig
bijlage I.
Dioxinen en furanen 0,1 ng/m 3
e) Wat de concentratie van koolstofmonoxide (CO) in de
verbrandingsgassen betreft, mogen de volgende emissiegrenswaarden
niet worden overschreden (behalve tijdens
het opstarten en stilleggen van de installatie:
– een daggemiddelde van 50 mg/m 3 verbrandingsgas;
– 150 mg/m 3 verbrandingsgas voor ten minste 95 %
van alle bepalingen van 10-minutengemiddelden, of
–100mg/m3 verbrandingsgas voor alle bepalingen van
halfuurgemiddelden, gedurende een willekeurige periode
van 24 uur.
De bevoegde autoriteit kan vrijstellingen verlenen aan
verbrandingsinstallaties die de wervelbedtechnologie
gebruiken, mits in de vergunning een emissiegrenswaarde
voor koolmonoxide (CO) bepaald is die een uurgemiddelde
van 100 mg/m3 niet overtreft.
f) De Lid-Staten kunnen regels stellen voor de vrijstellingen
waarin deze bijlage voorziet.
BIJLAGE VI
Formule voor de berekening van de
emissieconcentratie bij genormaliseerd
zuurstofgehalte
21−
O
ES = ES
=
21− O
ES = berekende emissieconcentratie bij genormaliseerd
zuurstofgehalte
EM = gemeten emissieconcentratie
OS = genormaliseerd zuurstofgehalte
OM = gemeten zuurstofgehalte
Blz: 116 – Besch. (2002/151/EG) Com. 19 februari 2002
Besch. (2002/151/EG) Com. 19 februari
2002 inzake minimumeisen voor het certificaat
van vernietiging overeenkomstig
artikel 5, lid 3, van Richtlijn 2000/53/EG
van het Europees Parlement en de Raad
betreffende autowrakken (PB. L 50,
21 februari 2002)
Art. 1. Het overeenkomstig artikel 5, lid 3, van
Richtlijn 2000/53/EG afgegeven certificaat van
vernietiging dient ten minste de in de bijlage bij
deze beschikking vermelde gegevens te bevatten.
Art. 2. Deze beschikking is gericht tot de Lid-Staten.
AFVAL – Internationaal, Europees en federaal
Besch. (2002/151/EG) Com. 19 februari 2002
BIJLAGE
Minimumeisen voor het overeenkomstig
artikel 5, lid 3, van Richtlijn 2000/53/EG
afgegeven certificaat van vernietiging
1. Naam en adres, handtekening en registratie- of identificatienummer
(1) van het bedrijf dat of de inrichting
die het certificaat afgeeft.
2. Naam en adres van de bevoegde instantie die de vergunning
heeft verleend (overeenkomstig artikel 6, lid 2,
van Richtlijn 2000/53/EG) aan het bedrijf dat of de inrichting
die het certificaat van vernietiging afgeeft.
3. Indien het certificaat wordt afgegeven door een producent,
handelaar of inzamelaar namens een erkende
verwerker, de naam en het adres en het registratie- of
identificatienummer van het bedrijf dat of de inrichting
die het certificaat afgeeft.
4. Datum van afgifte van het certificaat van vernietiging.
5. Kenletters van het land op het voertuig en kenteken
(voeg het kentekenbewijs of een verklaring van het bedrijf
dat of de inrichting die het certificaat van vernietiging
heeft afgegeven, dat het kentekenbewijs is vernietigd
bij het certificaat (2) ).
6. Klasse, merk en model van het voertuig.
7. Identificatienummer van het voertuig (chassis).
8. Naam, adres, nationaliteit en handtekening van de
houder of eigenaar van het geleverde voertuig.
(1)
Aan deze eis behoeft niet te worden voldaan indien het nationale
registratie- of identificatiesysteem een dergelijk nummer
niet kent.
(2)
Aan deze eis behoeft niet te worden voldaan indien in verband
met het gebruik van een elektronisch registratiesysteem
geen kentekenbewijs op papier bestaat.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 37
S
M

Blz: 193 – Bericht 27 september 2002
Bericht 27 september 2002 – Inhoudstabel
van het Compendium voor Monsterneming
en Analyse ter uitvoering van het
Afvalstoffendecreet en het Bodemsaneringsdecreet
(CMA) (B.S., 27 september
2002)
Kwik met atomaire fluores- CMA/2/I/B.3 november
centiespectrometrie (AFS)
2001
Vlaanderen
I. Water Referentie Datum
AFVAL – Vlaanderen
Bericht 27 september 2002
I. Water Referentie Datum
Ammonium stikstof – ma- CMA/2/I/B.4. november Chemisch zuurstofverbruik CMA/2/I/D.5 februari 1999
nuele methode
1
2001 (COD)
Spectrofotometrische be- CMA/2/I/B.4. november Fotometrische bepaling CMA/2/I/D.6 september
paling van ammonium 2
2001 van totale stikstof in water
1998
met een doorstroomanaly-
met een doorstroomanalysesysteem
(SFA)
sesysteem (SFA)
Kjeldahl stikstof CMA/2/I/B.5 november
Deel 1. – MONSTERNEMING
Silicaten CMA/2/I/B.7
2001
december
II. Vaste afvalstoffen Referentie Datum
1994 Watergehalte en droog- CMA/2/II/A.1 mei 2002
Referentie Datum
Bepaling van zink, cad- CMA/2/I/B.8
mium, lood en koper door
maart 1997 rest
Asrest CMA/2/II/A.2 april 2001
Bodembemonsteringstechnieken
Grondbemonstering
Grondwaterbemonstering
Waterbodembemonstering
Monsternemingstechniek
vloeibare en pasteuze afvalstoffen
Bodemvochtbemonstering
CMA/1/A.0
CMA/1/A.1
CMA/1/A.2
CMA/1/A.3
CMA/1/A.4
CMA/1/A.5
maart 2001
maart 2001
mei 2002
maart 2001
december
1991
maart 2001
middel van differentiële
puls anodische stripping
voltammetrie
C. BEPALING VAN ANIO-
NEN
Fluoridebepaling – ma- CMA/2/I/C.1.
nuele methode
1
Fotometrische bepaling CMA/2/I/C.1.
van fluoride in water m.b.v. 2
een doorstroomanalyse-
mei 1996
mei 1999
Gesloten en semi-open CMA/2/II/A.3
microgolfoven destructiemethode
met salpeterzuur,
zoutzuur en
waterstoffluoride
Steekvastheid CMA/2/II/A.4
Verbrandingswaarde van CMA/2/II/A.5
huisvuil
Kleigehalte (pipetmetho- CMA/2/II/A.6
de van Robinson-Köhn)
januari 2001
april 2002
december
1994
juni 2002
Bodemluchtbemonstering CMA/1/A.6 maart 2001 systeem (SFA)
Bepaling van het totaal CMA/2/II/A.7 november
Conservering en recipiënten CMA/1/B maart 2001 Fotometrische bepaling CMA/2/I/C.2. april 2002 organisch koolstofgehal-
2001
Veiligheidsmaatregelen bij CMA/1/C maart 2001 van het totale en niet- 1
te (TOC) in vaste stoffen
bemonstering
chlooroxideerbarecyani- Bepaling van het water- CMA/2/II/A.8 november
Referenties CMA/1/D maart 2001 degehalte na manuele
oplosbaar gedeelte
2001
destillatie
Bepaling van de uitlo- CMA/2/II/A.9. november
Fotometrische bepaling CMA/2/I/C.2. juni 2002 ging van anorganische 1
2001
Deel 2. – ANORGANISCHE
ANALYSEMETHODEN
van het totale en nietchlooroxideerbarecyanidegehalte
met een door-
2
componenten uit poeder-
en korrelvormige
materialen met de kostroomanalysesysteemlomproef
I. Water Referentie Datum
(SFA)
Fotometrische bepaling CMA/2/I/C.2. juni 2002
Bepaling van de uitloging
van anorganische
CMA/2/II/A.9.
2
november
2001
A. ALGEMENE TESTEN
pH CMA/2/I/A.1
Geleidbaarheid CMA/2/I/A.2
Droogrest CMA/2/I/A.3
Asrest CMA/2/I/A.4
Alkaliniteit/zuurtegraad CMA/2/I/A.5
(buffercapaciteit)
Gesloten microgolfoven CMA/2/I/A.6.
destructie met zoutzuur en 1
salpeterzuur
Semi-open microgolfoven CMA/2/I/A.6.
destructie met zoutzuur en 2
salpeterzuur
december
1991
december
1991
december
1991
december
1991
december
1991
november
2001
juli 2000
van het vrije cyanide met 3
een doorstroomanalysesysteem
(SFA)
Chloride, bromide, nitriet, CMA/2/I/C.3
sulfaat en fosfaat met ionenchromatografie
Methyleenblauw actieve CMA/2/I/C.4
substanties
Spectrofotometrische be- CMA/2/I/C.5
paling van fosfor onder de
vorm van orthofosfaat met
een doorstroomanalysesysteem
Spectrofotometrische be- CMA/2/I/C.6
paling van totaal geoxideerde
stikstof met een
doorstroomanalysesysteem
mei 1996
december
1994
april 2002
november
2001
componenten uit vormgegeven
en monolitische
materialen met de diffusieproef
Bepaling van de beschik- CMA/2/II/A.9. april 2001
baarheid voor uitloging 3
van anorganische componenten
Bepaling van de uitlo- CMA/2/II/A.9. augustus 2002
ging van anorganische 4
componenten uit granulaire
materialen en slib
met de tweestaps
schudtest
Spectrofotometrische be- CMA/2/II/A.1 mei 2002
paling van het organisch 0
koolstofstofgehalte in
bodem
Gesloten microgolfoven CMA/2/I/A.6.
destructie met salpeter- 3
zuur
B. BEPALING VAN KATIO-
NEN
Metalen met inductief gekoppeld
plasma atoomemissiespectrometrie
(ICP-AES) CMA/2/I/B.1
Metalen door atoomab- CMA/2/I/B.2
sorbtiespectrometrie (ET-
AAS)
oktober 2001
november
2001
december
1991
Chroom (VI) CMA/2/I/C.7
D. BEPALING VAN SOM-
PARAMETERS
Niet-purgeerbare organi- CMA/2/I/D.1
sche koolstof (NPOC)
Oxideerbaarheid bij warm- CMA/2/I/D.2
te
Opgeloste zuurstof CMA/2/I/D.3
Biochemisch zuurstofver- CMA/2/I/D.4
bruik (BOD5 ) (verdunningsmethode)
november
2001
december
1991
december
1991
december
1991
december
1991
Fluoride CMA/2/II/B.1 mei 1996
III. Afgewerkte olie Referentie Datum
Sedimentgehalte CMA/2/III/A december 1991
Vlampunt CMA/2/III/C december 1991
Organisch zwavelge- CMA/2/III/D december 1991
halte
Watergehalte (volgens CMA/2/III/E december 1991
Karl Fischer)
Ontsluitingsmethode CMA/2/III/F mei 1996
voor olie
38 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

IV. Compost Referentie Datum
A. BEMONSTERINGSME
THODE
Definities CMA/2/IV/A.1 mei 1994
Algemene opmerkingenCMA/2/IV/A.2 mei 1994
Kwantitatieve vereisten CMA/2/IV/A.3 april 2002
Verpakking van het
eindmonster en bemonsteringsrapport
B. BEREIDING VAN DE
ANALYSEMONSTERS
CMA/2/IV/A.4 mei 2002
Algemene opmerkingenCMA/2/IV/B.1 mei 1994
Homogeen maken van CMA/2/IV/B.2 september 2001
het ontvangen eindmonster
en verdelen
van de massa
Bereiden van een analy- CMA/2/IV/B.3
semonster
C. ANALYSEMETHODE
N
mei 1994
Vochtbepaling CMA/2/IV/C.1 mei 1994
Temperatuur CMA/2/IV/C.2 mei 1994
Organische stof en kool- CMA/2/IV/C.3 november 2001
stofgehalte
Totale stikstof CMA/2/IV/C.4 mei 1994
Koolstof/stikstof (C/N) CMA/2/IV/C.5
verhouding
mei 1994
Bereiding van extracten CMA/2/IV/C.6 september 2001
en analyseoplossingen
Ammonium- en nitraatstikstof
CMA/2/IV/C.7 mei 1996
Vluchtige organische
zuren
CMA/2/IV/C.8 mei 1994
Zuurstofconsumptie CMA/2/IV/C.9 mei 1994
Kiemkrachtige zaden CMA/2/IV/C.1
0
mei 1996
Gehalte aan steentjes en CMA/2/IV/C.1 mei 1996
graad van verontreiniging
1
Fytotoxiciteit CMA/2/IV/C.1 november 2001
2
Zuurtegraad en totaal CMA/2/IV/C.1 september 2001
zout
3
Totaal en extraheerbaar CMA/2/IV/C.1 september 2001
fosfor
4
IV. Compost Referentie Datum
Totaal en extraheerbaar CMA/2/IV/C.1 september 2001
kalium
5
Totaal en extraheerbaar CMA/2/IV/C.1 september 2001
calcium
6
Totaal en extraheerbaar CMA/2/IV/C.1 september 2001
magnesium
7
Chloride CMA/2/IV/C.1 november 2001
8
Zware metalen CMA/2/IV/C.1 september 2001
9
Kwik CMA/2/IV/C.2 november 2001
0
Fijnheid CMA/2/IV/C.2
1
mei 1996
Bepaling van de rijp- CMA/2/IV/C.2 oktober 1998
heidsgraad(zelfverhittingstest) 2
Bepaling van de plan- CMA/2/IV/C.2 mei 1999
tenverdraagzaamheid 3
Bepaling van de volu- CMA/2/IV/C.2 november 2001
medichtheid
4
Deel 3. – ORGANISCHE
ANALYSEMETHODEN
Referentie Datum
Bepaling van polychloorbife- CMA/3/A december
nylen in oliën
2001
Bepaling van polycyclische CMA/3/B december
aromatische koolwaterstoffen
(PAK)
1999
Bepaling van met tetrachloor- CMA/3/C augustus
etheen extraheerbare en met
tetrachlooretheen extraheerbare
apolaire stoffen in water,
bodem en vaste afvalstoffen
2001
Specifieke bepaling van oplos- CMA/3/E
middelen
mei 2001
Bepaling van organofosfor- CMA/3/H februari 2002
pesticiden en triazinetype her- ontwerp
biciden met GC/MS ontwerp
Matig vluchtige chloorkoolwa- CMA/3/I
terstoffen
juni 2000
AFVAL – Vlaanderen
Bericht 27 september 2002
Referentie Datum
Bepaling van amines CMA/3/J december
1991
Bepaling van fenol en fenolische
koolwaterstoffen
CMA/3/K april 2002
Alifatische nitriles CMA/3/L december
1991
Bepaling van benzidinen CMA/3/M december
1991
Bepaling van extraheerbare or- CMA/3/N
ganischehalogeenverbindingen in vaste afvalstoffen
mei 2000
Extraheerbare organische halogeenverbindingen
in water
(EOX)
CMA/3/O mei 1996
Extraheerbare organische halogeenverbindingen
in olie
(EOX)
CMA/3/P mei 1996
Aspecifieke bepaling van oplosmiddelen
CMA/3/Q oktober 2000
Bepaling van minerale olie CMA/3/R.
1
mei 2000
Bepaling van minerale olie met CMA/3/R. juni 2000
GC/MS ontwerp
2 ontwerp
Absorbeerbare organische ha- CMA/3/S december
logeenverbindingen (AOX) in
water
1994
Validatie van bepalingsmetho- CMA/3/Z november
den voor organische parameters
1999
Deel 4. – MICROBIOLOGISCHE
ANALYSEMETHODEN
Referentie Datum
Microbiologische analyses van
eindproducten bij de verwerking
van dierlijk afval
CMA/4/A mei 2002
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 39

Blz: 231 – B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 houdende vaststelling
van het Vlaams reglement betreffende
de bodemsanering (B.S., 27 maart
1996)
Afgekort: Vlarebo
HOOFDSTUK I
DEFINITIES
Art. 1. [Voor de toepassing van dit besluit wordt
verstaan onder:
1° decreet: het decreet van 22 februari 1995 betreffende
de bodemsanering;
2° Vlaamse minister: het lid van de Vlaamse Regering
tot wiens bevoegdheid de bescherming van
het leefmilieu behoort;
3° grafische informatie: kaartmateriaal, hetzij op
papier, hetzij via informaticasystemen;
4° code van goede praktijk: door de OVAM aanvaarde
geschreven en publiek toegankelijke regels
met betrekking tot het uitvoeren van onderzoeken,
het nemen van monsters en het analyseren
van monsters, met inbegrip van de bij de betrokken
beroepscategorieën algemeen aanvaarde regels
van goed vakmanschap;
5° risicogrond: grond waarop een inrichting gevestigd
is of was of waarop een activiteit uitgeoefend
wordt of werd die is opgenomen in de lijst zoals
bedoeld in artikel 3, § 1, van het decreet;
6° AJD: afdeling Juridische Dienstverlening van
de administratie Algemene Administratieve Diensten
van het departement Leefmilieu en Infrastructuur
van het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap;]
[7° AMV: afdeling Milieuvergunningen van de administratie
Milieu-, Natuur-, Land- en Waterbeheer
van het departement Leefmilieu en Infrastructuur
van het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap.]
– Inwerkingtreding: 29 oktober 1996 (art. 44, § 1, lid 2, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 1 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 april 2002
(art. 24)
–7° toegevoegd bij art. 1 B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
BODEM
Vlaanderen
Algemeen
HOOFDSTUK II
INRICHTINGEN EN ACTIVITEITEN DIE
BODEMVERONTREINIGING KUNNEN
VEROORZAKEN
Afdeling 1
Algemene bepalingen
Art. 2. §1.De in artikel3, §1 van het decreet bedoelde
lijst van inrichtingen en activiteiten die bodemverontreiniging
kunnen veroorzaken, is weergegeven
in de aan dit besluit als bijlage 1 toegevoegde
lijst.
§ 2. Tijdelijke inrichtingen en verplaatsbare inrichtingen,
zoals gedefinieerd door het decreet
van 28 juni 1985 betreffende de milieuvergunning,
vallen niet onder de bepalingen van dit
hoofdstuk.
– Inwerkingtreding: 1 oktober 1996 (art. 44, § 1, lid 1, Vlarebo)
Art. 3. [...]
– Inwerkingtreding: 1 oktober 1996 (art. 44, § 1, lid 1, Vlarebo)
– Opgeheven bij art. 2 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
Art. 4. § 1. De exploitanten van de volgende inrichtingen
of activiteiten moeten [...] op eigen kosten
een oriënterend bodemonderzoek doen:
1° inrichtingen of activiteiten die in de in artikel 2
van dit besluit bedoelde lijst onder de kolom «categorie»
met de letter A zijn aangeduid:
a) een eerste maal:
– voor activiteiten of inrichtingen die vóór
29 oktober 1995 in exploitatie waren:
vóór 31 december 2003:
– voor activiteiten of inrichtingen waarvan de exploitatie
na 28 oktober 1995 is aangevat:
– wanneer geen oriënterend bodemonderzoek
werd uitgevoerd binnen de periode van 5 jaar
voorafgaand aan de datum van de definitieve milieuvergunning:
binnen de periode van tien jaar na de datum van
de definitieve milieuvergunning;
– wanneer een oriënterend bodemonderzoek
werd uitgevoerd binnen de periode van 5 jaar
voorafgaand aan de datum van de definitieve milieuvergunning:
binnen de periode van twintig jaar na de datum
van de definitieve milieuvergunning;
b) vervolgens periodiek om de 20 jaar;
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
2° inrichtingen of activiteiten die in de in artikel 2
van dit besluit bedoelde lijst onder de kolom «categorie»
met de letter B zijn aangeduid:
a) een eerste maal:
– voor activiteiten of inrichtingen die vóór
29 oktober 1995 in exploitatie waren:
vóór 31 december 2001:
– voor activiteiten of inrichtingen waarvan de exploitatie
na 28 oktober 1995 is aangevat:
– wanneer geen oriënterend bodemonderzoek
werd uitgevoerd binnen de periode van 5 jaar
voorafgaand aan de datum van de definitieve milieuvergunning:
binnen de periode van acht jaar na de datum van
de definitieve milieuvergunning;
– wanneer een oriënterend bodemonderzoek
werd uitgevoerd binnen de periode van 5 jaar
voorafgaand aan de datum van de definitieve milieuvergunning:
binnen de periode van tien jaar na de datum van
de definitieve milieuvergunning;
b) vervolgens periodiek om de 10 jaar;
3° inrichtingen of activiteiten die in de in artikel 2
van dit besluit bedoelde lijst onder de kolom «categorie»
met de letter C zijn aangeduid:
a) een eerste maal:
– voor activiteiten of inrichtingen die vóór
29 oktober 1995 in exploitatie waren:
vóór 31 december 1999;
– voor activiteiten of inrichtingen waarvan de exploitatie
na 28 oktober 1995 is aangevat:
binnen de periode van vijf jaar na de datum van de
definitieve milieuvergunning;
b) vervolgens periodiek om de vijf jaar.
De verplichtingen bedoeld in het eerste lid gelden
niet voor de inrichtingen en activiteiten die in
bijlage 1 zijn aangeduid als behorend tot
categorie O.
§ 2. Voor inrichtingen en/of activiteiten die volgens
de in artikel 2 van dit besluit bedoelde lijst tot
verschillende categorieën behoren maar die op
eenzelfde kadastraal perceel betrekking hebben,
gelden de regels voor de van toepassing zijnde categorie
met de hoogste frequentie wat de periodiciteit
van het oriënterend bodemonderzoek betreft.
§ 3. Voor exploitaties die verschillende inrichtingen
en/of activiteiten omvatten, verspreid over
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 40

meerdere kadastrale percelen, gelden de regels
van voormelde §§ 1 en 2 voor de kadastrale percelen
waarop de inrichtingen en/of activiteiten zich
bevinden die een oriënterend bodemonderzoek
noodzakelijk maken.
– Inwerkingtreding: 1 oktober 1996 (art. 44, § 1, lid 1, Vlarebo)
– § 1, lid 1, inleidende zin, gewijzigd bij art. 3 B. Vl. Reg.
12 oktober 2001, B.S., 2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002,
inwerkingtreding: 1 april 2002 (art. 24)
Afdeling 2
Overgangsbepalingen
Art. 5. Bodemonderzoeken waarvan de resultaten
voor 31 december 1996 aan de OVAM werden
overhandigd, worden gelijkgesteld met een oriënterend
bodemonderzoek of een beschrijvend bodemonderzoek
indien deze aan de voorschriften
van het decreet en dit uitvoeringsbesluit beantwoorden
of werden uitgevoerd volgens een code
van de goede praktijk.
– Inwerkingtreding: 28 maart 1996 (art. 44, § 1, lid 2, Vlarebo)
HOOFDSTUK III
[ERKENNING VAN
BODEMSANERINGSDESKUNDIGEN]
Opschrift vervangen bij art. 4 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
Afdeling 1
[Algemene bepalingen]
Opschrift vervangen bij art. 4 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
Art. 6. [Zowel een rechtspersoon als een natuurlijke
persoon kan erkend worden als bodemsaneringsdeskundige
mits hij voldoet aan de in dit besluit
gestelde voorwaarden.]
– Inwerkingtreding: 28 maart 1996 (art. 44, § 1, lid 2, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 4 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 april 2002
(art. 24)
Art. 7. [§ 1. Twee types van deskundigheid worden
onderscheiden:
1° erkenning van type 1: erkenning vereist voor:
a) het leiden van de uitvoering van een oriënterend
bodemonderzoek, zoals bedoeld in artikel 3,
§ 5, van het decreet;
b) het leiden van de opstelling van een voorstel
van beschrijvend bodemonderzoek, zoals bedoeld
in artikel 13, § 1, van het decreet;
c) het leiden van de uitvoering van een beschrijvend
bodemonderzoek, zoals bedoeld in
artikel 14, § 1, van het decreet;
d) het voorstellen en leiden van de uitvoering van
voorzorgsmaatregelen en/of veiligheidsmaatregelen,
voor zover deze maatregelen geen grondwateronttrekkingen
omvatten, geen grondverzet
van meer dan 100 m3 ; of een afgraving van meer
dan 1 meter ten opzichte van het maaiveld inhouden;
e) het opmaken van een technisch verslag als bedoeld
in artikel 56;
2° erkenning van type 2: erkenning vereist voor:
a) het leiden van de uitvoering van een oriënterend
bodemonderzoek, zoals bedoeld in artikel 3,
§ 5, van het decreet;
b) het leiden van de opstelling van een voorstel
van beschrijvend bodemonderzoek, zoals bedoeld
in artikel 13, § 1, van het decreet;
c) het leiden van de uitvoering van een beschrijvend
bodemonderzoek, zoals bedoeld in
artikel 14, § 1, van het decreet;
d) het leiden van de opstelling en van de uitvoering
van een bodemsaneringsproject, zoals bedoeld
in artikel 15, § 2, van het decreet;
e) het leiden van bodemsaneringswerken, zoals
bedoeld in artikel 19, § 1, van het decreet;
f) het leiden van de uitvoering van maatregelen
van bewaking en controle, zoals bedoeld in
artikel 20, § 2, van het decreet;
g) het leiden van de uitvoering van een eindevaluatieonderzoek,
zoals bedoeld in artikel 21, § 3,
van het decreet;
h) het voorstellen en leiden van de uitvoering van
voorzorgsmaatregelen en/of veiligheidsmaatregelen;
i) het opmaken van een technisch verslag, zoals
bedoeld in artikel 56.
§ 2. De persoon die een erkenning van type 2
heeft, bezit van rechtswege ook een erkenning
van type 1.]
– Inwerkingtreding: 28 maart 1996 (art. 44, § 1, lid 2, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 4 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 april 2002
(art. 24)
– Een geactualiseerde lijst van erkende bodemsaneringsdeskundigen
is terug te vinden op de website van de OVAM:
http://www.ovam.be
Afdeling 2
[Voorwaarden tot erkenning als
bodemsaneringsdeskundige]
Opschrift vervangen bij art. 4 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
Art. 8. [§ 1. Om erkend te worden als bodemsaneringsdeskundige
van type 1 gelden de volgende
voorwaarden:
1° als het gaat om een natuurlijke persoon:
a) [...]
b) grondige kennis hebben van de volgende disciplines:
biologie, bodemkunde, fysica, geologie,
scheikunde;
c) minimaal 3 jaar beroepservaring hebben in een
milieusector die relevant is voor het onderzoek betreffende
bodemverontreiniging of afvalstoffen
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
gedurende de 6 jaar voorafgaand aan de datum
van de erkenningsaanvraag;
d) grondige kennis hebben van het decreet en zijn
uitvoeringsbesluit(en);
e) zelf beschikken of de contractuele beschikking
hebben over een mathematisch grondwatermodel
en een model voor risicoanalyse van bodemverontreiniging
dat aanvaard wordt door de
OVAM;
f) zelf de nodige ervaring hebben om de modellen
te hanteren en de resultaten ervan te interpreteren
of een gekwalificeerd persoon contractueel ter
beschikking hebben met de nodige ervaring om
de modellen te hanteren en de resultaten ervan te
interpreteren;
g) een verzekering voor beroepsaansprakelijkheid
hebben die de activiteiten als erkende bodemsaneringsdeskundige
[voor de duur van de erkenning]
dekt;
h) [wanneer de bodemsaneringsdeskundige:
1) een handelaar is:
– niet in staat van faillissement of van vereffening
verkeren of een gerechtelijk akkoord verkregen
hebben, dan wel in een soortgelijke toestand verkeren
als gevolg van een gelijksoortige procedure
die geldt in het land waar hij gevestigd is;
– niet het voorwerp zijn van een procedure van
faillietverklaring of van gerechtelijk akkoord of
van een andere soortgelijke procedure die voorkomt
in de wetten en regelingen van het land
waar hij gevestigd is;
2) geen handelaar is:
– niet in staat van kennelijk onvermogen verkeren,
dan wel in soortgelijke toestand als gevolg
van enige procedure die geldt in het land waar hij
gevestigd is;
– niet het voorwerp zijn van een procedure van
collectieve schuldenregeling of van een andere
soortgelijke procedure die voorkomt in de wetten
en regelingen van het land waar hij gevestigd is;]
2° als het gaat om een rechtspersoon:
a) [opgericht zijn in overeenstemming met de
wetgeving van het land waar hij gevestigd is;]
b) als het gaat om een handelaar; ingeschreven
zijn in het handels- of beroepsregister volgens de
eisen van [het land] waar hij gevestigd is;
c) een of meer personen in dienst hebben die samen
een grondige kennis hebben van de volgende
disciplines: biologie, bodemkunde, fysica, geologie,
scheikunde;
d) ten minste één natuurlijke persoon in dienst
hebben die minimaal 3 jaar beroepservaring heeft
in een milieusector die relevant is voor het onderzoek
inzake bodemverontreiniging of afvalstoffen
gedurende de 6 jaar voorafgaand aan de datum
van de erkenningsaanvraag;
e) ten minste één natuurlijke persoon in dienst
hebben die een grondige kennis heeft van het decreet
en zijn uitvoeringsbesluit(en);
41 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

f) zelf beschikken of de contractuele beschikking
hebben over een mathematisch grondwatermodel
en een model voor risicoanalyse van bodemverontreiniging
dat aanvaard wordt door de
OVAM;
g) een gekwalificeerd persoon contractueel ter beschikking
hebben met de nodige ervaring om de
modellen te hanteren en de resultaten ervan te interpreteren;
h) een verzekering voor beroepsaansprakelijkheid
hebben die de activiteiten als erkende bodemsaneringsdeskundige
[voor de duur van de erkenning]
dekt;
i) [wanneer de bodemsaneringsdeskundige:
1) een handelaar is:
– niet in staat van faillissement of van vereffening
verkeren of een gerechtelijk akkoord verkregen
hebben, dan wel in een soortgelijke toestand verkeren
als gevolg van een gelijksoortige procedure
die geldt in het land waar hij gevestigd is;
– niet het voorwerp zijn van een procedure van
faillietverklaring of van gerechtelijk akkoord of
van een andere soortgelijke procedure die voorkomt
in de wetten en regelingen van het land
waar hij gevestigd is;
2) geen handelaar is:
– niet in staat van kennelijk onvermogen verkeren,
dan wel in soortgelijke toestand als gevolg
van enige procedure die geldt in het land waar hij
gevestigd is;
– niet het voorwerp zijn van een procedure van
collectieve schuldenregeling of van een andere
soortgelijke procedure die voorkomt in de wetten
en regelingen van het land waar hij gevestigd is;]
§ 2. De grondige kennis, bedoeld in sub 1°, b), en
in sub 2°, c), van § 1, moet worden aangetoond
met academische diploma's of diploma's van het
hoger onderwijs van het lange type of ermee gelijkgestelde
diploma's [...].
§ 3. Het ter beschikking hebben, bedoeld in
sub 1°, e) en f), alsook in sub 2°, f) en g), van § 1,
moet van die aard zijn dat de uit het decreet voortvloeiende
termijnen voor het uitvoeren van een
beschrijvend bodemonderzoek kunnen worden
nageleefd.]
– Inwerkingtreding: 28 maart 1996 (art. 44, § 1, lid 2, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 4 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 april 2002
(art. 24)
–§1, 1°, a), opgeheven bij art. 2, 1°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002,
B.S., 7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
–§1, 1°, g), gewijzigd bij art. 2, 2°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
–§1, 1°, h), vervangen bij art. 2, 3°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
–§1, 2°, a), vervangen bij art. 2, 4°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
–§1, 2°, b), gewijzigd bij art. 2, 5°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
–§1, 2°, h), gewijzigd bij art. 2, 6°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
–§1, 2°, i), vervangen bij art. 2, 7°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
– § 2 gewijzigd bij art. 2, 8°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
Art. 9. [§ 1. Om erkend te worden als bodemsaneringsdeskundige
van type 2 gelden de volgende
voorwaarden:
1° als het gaat om een natuurlijke persoon:
a) [...]
b) grondige kennis hebben van de volgende disciplines:
biologie, bodemkunde, bouwkunde, fysica,
geologie, grondmechanica, microbiologie, scheikunde;
c) minimaal 3 jaar beroepservaring hebben in een
milieusector die relevant is voor het onderzoek inzake
bodemverontreiniging of afvalstoffen gedurende
de 6 jaar voorafgaand aan de datum van de
erkenningsaanvraag;
d) minimaal 5 jaar beroepservaring hebben in een
milieusector die relevant is voor het opstellen van
bodemsaneringsprojecten en het begeleiden van
bodemsaneringswerken gedurende de 10 jaar
voorafgaand aan de datum van de erkenningsaanvraag;
e) kennis hebben van en minimaal 5 jaar beroepservaring
hebben met het aannemingsrecht gedurende
de 10 jaar voorafgaand aan de datum van
de erkenningsaanvraag;
f) minimaal 5 jaar ervaring hebben met het opstellen
van bestekken voor de aanneming van
werken gedurende de 10 jaar voorafgaand aan de
datum van de erkenningsaanvraag;
g) een grondige kennis hebben van het decreet en
zijn uitvoeringsbesluit(en), alsook van de Vlaamse
reglementeringen inzake de milieuvergunning,
het grondwaterbeheer en de stedenbouw;
h) zelf beschikken of de contractuele beschikking
hebben over een mathematisch grondwatermodel
en een model voor risicoanalyse van bodemverontreiniging
dat aanvaard wordt door de
OVAM;
i) zelf de nodige ervaring hebben om de modellen
te hanteren en de resultaten ervan te interpreteren
of een gekwalificeerd persoon contractueel ter
beschikking hebben met de nodige ervaring om
de modellen te hanteren en de resultaten ervan te
interpreteren;
j) de contractuele beschikking hebben over de nodige
middelen om infrastructuurwerken te ontwerpen
en te begeleiden;
k) een verzekering voor beroepsaansprakelijkheid
hebben die de activiteiten als erkende bodemsaneringsdeskundige
[voor de duur van de erkenning]
dekt;
l) [wanneer de bodemsaneringsdeskundige:
1) een handelaar is:
– niet in staat van faillissement of van vereffening
verkeren of een gerechtelijk akkoord verkregen
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
hebben, dan wel in een soortgelijke toestand verkeren
als gevolg van een gelijksoortige procedure
die geldt in het land waar hij gevestigd is;
– niet het voorwerp zijn van een procedure van
faillietverklaring of van gerechtelijk akkoord of
van een andere soortgelijke procedure die voorkomt
in de wetten en regelingen van het land
waar hij gevestigd is;
2) geen handelaar is:
– niet in staat van kennelijk onvermogen verkeren,
dan wel in soortgelijke toestand als gevolg
van enige procedure die geldt in het land waar hij
gevestigd is;
– niet het voorwerp zijn van een procedure van
collectieve schuldenregeling of van een andere
soortgelijke procedure die voorkomt in de wetten
en regelingen van het land waar hij gevestigd is;]
2° als het gaat om een rechtspersoon:
a) [opgericht zijn in overeenstemming met de
wetgeving van het land waar hij gevestigd is;]
b) als het gaat om een handelaar: ingeschreven
zijn in het handels- of beroepsregister volgens de
eisen van [het land] waar hij gevestigd is;
c) een of meer personen in dienst hebben die samen
een grondige kennis hebben van de volgende
disciplines: biologie, bodemkunde, bouwkunde,
fysica, geologie, grondmechanica, microbiologie,
scheikunde;
d) ten minste één natuurlijke persoon in dienst
hebben die minimaal 3 jaar beroepservaring heeft
in een milieusector relevant is voor het onderzoek
inzake bodemverontreiniging of afvalstoffen gedurende
de 6 jaar voorafgaand aan de datum van
de erkenningsaanvraag;
e) ten minste één natuurlijke persoon in dienst
hebben die minimaal 5 jaar beroepservaring heeft
in een milieusector die relevant is voor het opstellen
van bodemsaneringsprojecten en het begeleiden
van bodemsaneringswerken gedurende de
10 jaar voorafgaand aan de datum van de erkenningsaanvraag;
f) ten minste één natuurlijke persoon in dienst
hebben die kennis heeft van en minimaal 5 jaar
beroepservaring heeft met het aannemingsrecht
gedurende de 10 jaar voorafgaand aan de datum
van de erkenningsaanvraag;
g) ten minste één natuurlijke persoon in dienst
hebben die minimaal 5 jaar ervaring heeft met het
opstellen van bestekken voor de aanneming van
werken gedurende de 10 jaar voorafgaand aan de
datum van de erkenningsaanvraag;
h) ten minste één natuurlijke persoon in dienst
hebben die een grondige kennis heeft van het decreet
en zijn uitvoeringsbesluit(en), alsook van de
Vlaamse reglementeringen inzake de milieuvergunning,
het grondwaterbeheer en de stedenbouw;
i) zelf beschikken of de contractuele beschikking
hebben over een mathematisch grondwatermodel
en een model voor risicoanalyse van bodem-
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 42

verontreiniging dat aanvaard wordt door de
OVAM;
j) een gekwalificeerd persoon contractueel ter beschikking
hebben met de nodige ervaring om de
modellen te hanteren en de resultaten ervan te interpreteren;
k) de contractuele beschikking hebben over de nodige
middelen om infrastructuurwerken te ontwerpen
en te begeleiden;
l) een verzekering voor beroepsaansprakelijkheid
hebben die de activiteiten als erkende bodemsaneringsdeskundige
[voor de duur van de erkenning]
dekt;
m) [wanneer de bodemsaneringsdeskundige:
1) een handelaar is:
– niet in staat van faillissement of van vereffening
verkeren of een gerechtelijk akkoord verkregen
hebben, dan wel in een soortgelijke toestand verkeren
als gevolg van een gelijksoortige procedure
die geldt in het land waar hij gevestigd is;
– niet het voorwerp zijn van een procedure van
faillietverklaring of van gerechtelijk akkoord of
van een andere soortgelijke procedure die voorkomt
in de wetten en regelingen van het land
waar hij gevestigd is;
2) geen handelaar is:
– niet in staat van kennelijk onvermogen verkeren,
dan wel in soortgelijke toestand als gevolg
van enige procedure die geldt in het land waar hij
gevestigd is;
– niet het voorwerp zijn van een procedure van
collectieve schuldenregeling of van een andere
soortgelijke procedure die voorkomt in de wetten
en regelingen van het land waar hij gevestigd is.]
§ 2. De grondige kennis, bedoeld in sub 1°, b), en
in sub 2°, c), van § 1, moet worden aangetoond
met academische diploma's of diploma's van het
hoger onderwijs van het lange type of ermee gelijkgestelde
diploma's [...].
§ 3. Het ter beschikking hebben, bedoeld in
sub 1°, h), i) en j), alsook in sub 2°, i), j) en k), van
§ 1, moet van die aard zijn dat de uit het decreet
voortvloeiende termijnen kunnen worden nageleefd.]
– Inwerkingtreding: 28 maart 1996 (art. 44, § 1, lid 2, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 4 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 april 2002
(art. 24)
–§1, 1°, a), opgeheven bij art. 3, 1°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002,
B.S., 7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
–§1, 1°, k), gewijzigd bij art. 3, 2°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
–§1, 1°, l), vervangen bij art. 3, 3°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
–§1, 2°, a), vervangen bij art. 3, 4°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
–§1, 2°, b), gewijzigd bij art. 3, 5°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
–§1, 2°, l), gewijzigd bij art. 3, 6°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
–§1, 2°, m), vervangen bij art. 3, 7°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002,
B.S., 7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
– § 2 gewijzigd bij art. 3, 8°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
Afdeling 3
[Procedure tot erkenning als
bodemsaneringsdeskundige]
Opschrift vervangen bij art. 4 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
Art. 10. [De aanvraag om erkend te worden als
bodemsaneringsdeskundige moet per aangetekende
brief worden gericht aan de OVAM.
De aanvraag moet gebeuren aan de hand van het
standaardaanvraagformulier waarvan het model
wordt vastgesteld bij besluit van de administrateur-generaal
van de OVAM. Dit besluit wordt in
het Belgisch Staatsblad gepubliceerd.]
– Inwerkingtreding: 28 maart 1996 (art. 44, § 1, lid 2, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 4 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 april 2002
(art. 24)
– § 1: zie Besl. 17 december 2001 van de administrateur-generaal
tot vaststelling van het model van aanvraagformulier voor
de erkenning als bodemsaneringsdeskundige, B.S., 2 februari
2002, inwerkingtreding: 1 april 2002 (art. 2)
Art. 11. [§ 1. Om ontvankelijk te zijn, moet de
aanvraag voor erkenning van type 1 ten minste de
volgende gegevens bevatten:
1° het correct en volledig ingevulde standaardaanvraagformulier;
2° als het een rechtspersoon betreft, de statuten
van de rechtspersoon;
3° als het een rechtspersoon betreft, de naam (of
namen) van de natuurlijke persoon (of personen)
die door de rechtspersoon aangesteld is (of zijn)
als verantwoordelijk persoon (of personen);
4° een eensluidend verklaard afschrift van de diploma's
waardoor de volgens artikel 8 vereiste
kennis wordt aangetoond;
5° een curriculum vitae van de personen die over
de kennis en ervaring, zoals vereist in artikel 8, beschikken,
waaruit die kennis en ervaring blijkt;
6° een bewijs dat de aanvrager de beschikking
heeft over de modellen en de personen, bepaald in
artikel 8;
7° een onvoorwaardelijke verbintenis waarin de
aanvrager stelt binnen een maand na de erkenning
een verzekering voor beroepsaansprakelijkheid,
zoals bepaald in artikel 8, te sluiten en de
OVAM in kennis te stellen van de afgesloten polis;
8° een verklaring waarin de aanvrager stelt dat
alle analyses van monsters en alle boringen verricht
zullen worden, zoals bepaald in artikel 15;
als de aanvrager zelf boringen wenst uit te voeren,
moet een beschrijving van de beschikbare apparatuur
toegevoegd worden; die beschrijving moet
van die aard zijn dat de kwaliteit en de geschiktheid
van de apparatuur aangetoond wordt;
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
9° een getuigschrift van goed zedelijk gedrag van
de personen, bedoeld in artikel 8;
10° [als de aanvrager handelaar is, moet een bewijs
worden toegevoegd dat de aanvrager:
a) niet in staat van faillissement of van vereffening
verkeert of een gerechtelijk akkoord verkregen
heeft, dan wel in een soortgelijke toestand verkeert
als gevolg van een gelijksoortige procedure
die geldt in het land waar hij gevestigd is;
b) niet het voorwerp is van een procedure van faillietverklaring
of van gerechtelijk akkoord of van
een andere soortgelijke procedure die voorkomt
in de wetten en regelingen van het land waar hij
gevestigd is;]
11° een attest waaruit blijkt dat de aanvrager aan
zijn sociale en fiscale verplichtingen voldaan
heeft.
§ 2. Het getuigschrift, het bewijs en het attest, bedoeld
in sub 9°, 10° en 11°, van § 1, moeten van
recente datum zijn.]
– Inwerkingtreding: 28 maart 1996 (art. 44, § 1, lid 2, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 4 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 april 2002
(art. 24)
– § 1, 10°, vervangen bij art. 4 B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
Art. 12. [§ 1. Om ontvankelijk te zijn, moet de
aanvraag voor erkenning van type 2 ten minste de
volgende gegevens bevatten:
1° het correct en volledig ingevulde standaardaanvraagformulier;
2° als het een rechtspersoon betreft, de statuten
van de rechtspersoon;
3° als het een rechtspersoon betreft, de naam (of
namen) van de natuurlijke persoon (of personen)
die door de rechtspersoon aangesteld is (of zijn)
als verantwoordelijk persoon (of personen);
4° een eensluidend verklaard afschrift van de diploma's
waardoor de volgens artikel 9 vereiste
kennis wordt aangetoond;
5° een curriculum vitae van de personen die over
de kennis en ervaring, zoals vereist in artikel 9, beschikken,
waaruit die kennis en ervaring blijkt;
6° een bewijs dat de aanvrager de beschikking
heeft over de modellen en de personen, bepaald in
artikel 9;
7° een bewijs dat de aanvrager de contractuele
beschikking heeft over de middelen om infrastructuurwerken
te ontwerpen en te begeleiden;
8° een onvoorwaardelijke verbintenis waarin de
aanvrager stelt binnen een maand na de erkenning
een verzekering voor beroepsaansprakelijkheid,
zoals bepaald in artikel 9, te sluiten en
OVAM in kennis te stellen van de afgesloten polis;
9° een verklaring waarin men stelt dat alle analyses
van monsters en alle boringen verricht zullen
worden zoals bepaald in artikel 15; als de aanvrager
zelf boringen wenst uit te voeren, moet een beschrijving
van de beschikbare apparatuur toegevoegd
worden; die beschrijving moet van die aard
43 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

zijn dat de kwaliteit en de geschiktheid van de apparatuur
aangetoond wordt;
10° een getuigschrift van goed zedelijk gedrag
van de personen, bedoeld in artikel 9;
11° [als de aanvrager handelaar is, moet een bewijs
toegevoegd worden dat de aanvrager:
a) niet in staat van faillissement of van vereffening
verkeert of een gerechtelijk akkoord verkregen
heeft, dan wel in een soortgelijke toestand verkeert
als gevolg van een gelijksoortige procedure
die geldt in het land waar hij gevestigd is;
b) niet het voorwerp is van een procedure van faillietverklaring
of van gerechtelijk akkoord of van
een andere soortgelijke procedure die voorkomt
in de wetten en regelingen van het land waar hij
gevestigd is;]
12° een attest waaruit blijkt dat de aanvrager aan
zijn sociale en fiscale verplichtingen voldaan
heeft.
§ 2. Het getuigschrift, het bewijs en het attest, bedoeld
in sub 10°, 11° en 12°, van § 1, moeten van
recente datum zijn.]
– Inwerkingtreding: 28 maart 1996 (art. 44, § 1, lid 2, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 4 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 april 2002
(art. 24)
– § 1, 11°, vervangen bij art. 5 B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
Art. 13. [De procedure voor de behandeling van
de aanvragen tot erkenning als bodemsaneringsdeskundige
is als volgt:
1° Onderzoek van de ontvankelijkheid:
De OVAM verzendt binnen 30 dagen na datum
van ontvangst van de in artikel 10 bedoelde aanvraag
een ontvangstbewijs aan de aanvrager,
waarbij de OVAM zich tevens uitspreekt over de
ontvankelijkheid van de aanvraag.
De OVAM verklaart de aanvraag ontvankelijk of
verzoekt om de nodige of passende aanvullingen.
Als de OVAM niet binnen 30 dagen na datum van
ontvangst van de aanvraag om aanvullingen heeft
verzocht, wordt de aanvraag geacht ontvankelijk
te zijn.
Als de OVAM om aanvullingen verzoekt, wordt de
aangepaste of aangevulde aanvraag opnieuw per
aangetekende brief naar de OVAM gestuurd. De
OVAM verzendt binnen 30 dagen na datum van
ontvangst van de aangepaste of aangevulde aanvraag
het ontvangstbewijs aan de aanvrager,
waarbij de OVAM zich tevens uitspreekt over de
ontvankelijkheid van de aangepaste aanvraag.
2° Onderzoek van de aanvraag en beslissing:
De OVAM onderzoekt de ontvankelijke aanvraag
en doet binnen 120 dagen na de datum van het
ontvangstbewijs van de aanvraag bij gemotiveerde
beslissing uitspraak over de ontvankelijke aanvraag.
Op basis van een aanvraag tot een erkenning van
type 2 kan een erkenning van type 1 worden verleend,
mits uit het onderzoek blijkt dat de aanvra-
ger niet voldoet aan de eisen, gesteld voor een erkenning
van type 2, maar wel aan die voor een erkenning
van type 1.
3° Betekening van de beslissing:
Binnen 150 dagen na de datum van het ontvangstbewijs
van de aanvraag wordt de beslissing
over de erkenningsaanvraag door de OVAM per
aangetekende brief aan de aanvrager betekend.
De beslissing wordt bij uittreksel in het Belgisch
Staatsblad bekendgemaakt.]
– Inwerkingtreding: 28 maart 1996 (art. 44, § 1, lid 2, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 4 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 april 2002
(art. 24)
Art. 14. [[De statutair benoemde ambtenaren
van de OVAM] en wier namen in het Belgisch
Staatsblad bekendgemaakt worden, hebben, voor
de uitvoering van hun taak, van rechtswege de erkenning
als bodemsaneringsdeskundige van
type 2.]
– Inwerkingtreding: 28 maart 1996 (art. 44, § 1, lid 2, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 4 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 april 2002
(art. 24); gewijzigd bij art. 6 B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
Afdeling 4
[Voorwaarden inzake het gebruik van de
erkenning als
bodemsaneringsdeskundige]
Opschrift vervangen bij art. 4 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
Art. 15. [In het kader van het gebruik van de erkenning
is de erkende bodemsaneringsdeskundige
ertoe gehouden:
1° alle monsters die genomen worden in het kader
van het decreet te laten analyseren bij een laboratorium
dat erkend is voor de uit te voeren metingen
krachtens het decreet van 2 juli 1981 betreffende
de voorkoming en het beheer van afvalstoffen;
2° boringen die uitgevoerd worden in het kader
van het decreet:
a) ofwel te laten verrichten door een aannemer
die erkend is voor boringen in de categorie G 1
volgens het ministerieel besluit van 27 januari
1991 tot nadere bepaling van de indeling van de
werken volgens hun aard in categorieën en ondercategorieën
met betrekking tot de erkenning van
de aannemers;
b) ofwel in eigen beheer uit te voeren; in dat geval
moet de deskundige beschikken over een verklaring
van de OVAM waaruit blijkt dat de deskundige
bepaalde boringen zelf mag verrichten;
3° [de opdrachten waarvoor de erkenning krachtens
artikel 7 vereist is, uit te voeren in overeenstemming
met de codes van goede praktijk en de
standaardprocedures, opgesteld door de OVAM;]
4° [in elk rapport te verklaren dat hij voor de uitvoering
van die opdracht niet verkeert in een van
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
de gevallen van onverenigbaarheid, opgenomen
in dit besluit;]
5° [tijdens de twaalfde, vierentwintigste, zesendertigste
en achtenveertigste maand na de datum
van de beslissing houdende erkenning als bodemsaneringsdeskundige
aan de OVAM een lijst te bezorgen
van de personen en de modellen waarop
de bodemsaneringsdeskundige een beroep doet
om te voldoen aan:
a) artikel 8, § 1, 1°, e) en f): voor een natuurlijke
persoon die erkend is als bodemsaneringsdeskundige
van type 1;
b) artikel 8, § 1, 2°, c), d), e), f) en g): voor een
rechtspersoon die erkend is als bodemsaneringsdeskundige
van type 1;
c) artikel9, §1, 1°, h) en i): voor een natuurlijke
persoon die erkend is als bodemsaneringsdeskundige
van type 2;
d) artikel9, §1, 2°, c), d), e), f), g), h), i) en j): voor
een rechtspersoon die erkend is als bodemsaneringsdeskundige
van type 2;]
6° [de verslagen als auteurs mee te laten ondertekenen
door de personen waarop hij een beroep
doet om een onderzoek uit te voeren:
a) voor de onderzoeken, uitgevoerd onder leiding
van een natuurlijke persoon, erkend als bodemsaneringsdeskundige
van type 1: de personen, vermeld
in artikel 8, § 1, 1°, f);
b) voor de onderzoeken, uitgevoerd onder leiding
van een rechtspersoon, erkend als bodemsaneringsdeskundige
van type 1: de personen, vermeld
in artikel 8, § 1, 2°, c), d), e) en g);
c) voor de onderzoeken, uitgevoerd onder leiding
van een natuurlijke persoon, erkend als bodemsaneringsdeskundige
van type 2: de personen, vermeld
in artikel 9, § 1, 1°, i);
d) voor de onderzoeken, uitgevoerd onder leiding
van een rechtspersoon, erkend als bodemsaneringsdeskundige
van type 2: de personen, vermeld
in artikel 9, § 1, 2°, c), d), e), f), g), h) en j);]
7° [een klachtenregister bij te houden dat ter inzage
ligt voor de toezichthoudende overheid.]
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 44
8° [...]]
– Inwerkingtreding: 28 maart 1996 (art. 44, § 1, lid 2, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 4 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 april 2002
(art. 24)
–3° vervangen bij art. 7 B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S., 7 augustus
2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding: 1 oktober
2002 (art. 31)
–4° vervangen bij art. 7 B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S., 7 augustus
2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding: 1 oktober
2002 (art. 31)
–5° vervangen bij art. 7 B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S., 7 augustus
2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding: 1 oktober
2002 (art. 31)
–6° vervangen bij art. 7 B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S., 7 augustus
2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding: 1 oktober
2002 (art. 31)
–7° vervangen bij art. 7 B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S., 7 augustus
2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding: 1 oktober
2002 (art. 31)
–8° impliciet opgeheven bij art. 7 B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)

[Afdeling 5
Schorsing en opheffing van de erkenning]
Opschrift ingevoegd bij art. 4 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
Art. 16. [§ 1. De OVAM kan te allen tijde de erkenning
als bodemsaneringsdeskundige schorsen
voor een termijn van maximaal 6 maanden in elk
van de volgende gevallen:
1° wanneer de bodemsaneringsdeskundige de taken
waarmee hij is belast door dit besluit en het
decreet niet reglementair of niet objectief uitvoert;
2° wanneer de bodemsaneringsdeskundige niet
meer voldoet aan de erkenningsvoorwaarden, gesteld
in dit besluit;
3° wanneer de bodemsaneringsdeskundige onregelmatigheden
begaat bij de uitvoering van de opdrachten
waarvoor de erkenning krachtens
artikel 7 vereist is;
4° wanneer de bodemsaneringsdeskundige bij
een vonnis of arrest dat in kracht van gewijsde is
gegaan, veroordeeld is voor een misdrijf dat door
zijn aard de beroepsmoraal van de bodemsaneringsdeskundige
aantast;
5° wanneer de bodemsaneringsdeskundige de
voorwaarden inzake het gebruik van de erkenning,
gesteld in dit besluit, niet naleeft.
§ 2. [De OVAM brengt de houder van de erkenning
per aangetekende brief op de hoogte van de
voorgenomen beslissing tot schorsing met vermelding
van de reden(en). Binnen 30 dagen na
datum van ontvangst van die brief kan de houder
van de erkenning alle nodige formaliteiten vervullen
en/of zijn verweermiddelen aan de OVAM
kenbaar maken.]
§ 3. De beslissing tot schorsing wordt door de
OVAM per aangetekende brief aan de [houder van
de erkenning] betekend en wordt bij uittreksel in
het Belgisch Staatsblad bekendgemaakt.
§ 4. De schorsing gaat in op de dertigste dag volgend
op de datum van de betekening van de beslissing
aan de betrokkene.]
– Inwerkingtreding: 28 maart 1996 (art. 44, § 1, lid 2, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 4 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 april 2002
(art. 24)
– § 2 vervangen bij art. 8, 1°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
– § 3 gewijzigd bij art. 8, 2°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
Art. 17. [§ 1. De OVAM kan te allen tijde de erkenning
als bodemsaneringsdeskundige opheffen
in elk van de volgende gevallen:
1° wanneer de bodemsaneringsdeskundige de taken
waarmee hij is belast door dit besluit en het
decreet herhaaldelijk niet reglementair of niet objectief
uitvoert;
2° wanneer de bodemsaneringsdeskundige bij
het verstrijken van de schorsingsperiode nog
steeds niet voldoet aan de erkenningsvoorwaar-
den waarvoor hij op grond van artikel 16, § 1,
2° geschorst werd;
3° wanneer de bodemsaneringsdeskundige ernstige
onregelmatigheden of bij herhaling onregelmatigheden
begaat bij de uitvoering van de opdrachten
waarvoor de erkenning krachtens
artikel 7 vereist is;
4° wanneer de bodemsaneringsdeskundige bij
een vonnis of arrest dat in kracht van gewijsde is
gegaan, veroordeeld is voor een misdrijf dat door
zijn aard de beroepsmoraal van de bodemsaneringsdeskundige
in ernstige mate aantast;
5° wanneer de bodemsaneringsdeskundige de
voorwaarden inzake het gebruik van de erkenning,
gesteld in dit besluit, herhaaldelijk niet naleeft.
§ 2. [De OVAM brengt de houder van de erkenning
per aangetekende brief op de hoogte van de
voorgenomen beslissing tot opheffing met vermelding
van de reden(en). Binnen 30 dagen na
datum van ontvangst van die brief kan de houder
van de erkenning alle nodige formaliteiten vervullen
en/of zijn verweermiddelen aan de OVAM
kenbaar maken.]
§ 3. De beslissing tot opheffing wordt door de
OVAM per aangetekende brief aan de [houder van
de erkenning] betekend en wordt bij uittreksel in
het Belgisch Staatsblad bekendgemaakt.
§ 4. De opheffing gaat in op de dertigste dag volgend
op de datum van de betekening van de beslissing
aan de betrokkene.]
– Inwerkingtreding: 28 maart 1996 (art. 44, § 1, lid 2, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 4 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 april 2002
(art. 24)
– § 2 vervangen bij art. 9, 1°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
– § 3 gewijzigd bij art. 9, 2°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
Afdeling 5
[...]
Opschrift impliciet opgeheven bij art. 4 B. Vl. Reg. 12 oktober
2001, B.S., 2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
Art. 18. [De erkenning als bodemsaneringsdeskundige
wordt van rechtswege geacht nooit te
zijn verleend als de bodemsaneringsdeskundige
na het verstrijken van de termijn van 1 maand volgend
op de erkenning niet het bewijs heeft geleverd
dat hij de voorgeschreven verzekering voor
beroepsaansprakelijkheid heeft afgesloten.]
– Inwerkingtreding: 28 maart 1996 (art. 44, § 1, lid 2, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 4 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 april 2002
(art. 24)
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
[Afdeling 6
Duur, verlenging en nietoverdraagbaarheid
van de erkenning]
Opschrift ingevoegd bij art. 4 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
Art. 19. [§ 1. De erkenning wordt verleend voor
maximaal 5 jaar. De OVAM kan deze erkenning
verlengen overeenkomstig de procedure, vastgesteld
in afdeling 3.
§ 2. Erkenningen zijn niet overdraagbaar.]
– Inwerkingtreding: 28 maart 1996 (art. 44, § 1, lid 2, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 4 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 april 2002
(art. 24)
Afdeling [7]
[Onverenigbaarheden]
Opschrift (oud afd. 6) hernummerd en vervangen bij art. 4
B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari 2002, err., B.S.,
1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 april 2002 (art. 24)
Art. 20. [Van de erkenning kan geen gebruik gemaakt
worden in een of meer van de volgende gevallen:
1° als de bodemsaneringsdeskundige of een persoon
die voor rekening van de bodemsaneringsdeskundige
een directie- of beheersbevoegdheid
uitoefent, bloed- of aanverwant is in de rechte lijn
tot en met de derde graad en in de zijlijn tot en
met de vierde graad, met de opdrachtgever, of –
als het de leiding van bodemsaneringswerken betreft
– met de opdrachtgever of met de uitvoerder
van de werken, of met ieder ander persoon die
voor rekening van voormelde opdrachtgever respectievelijk
uitvoerder, een directie- of beheersbevoegdheid
uitoefent;
2° als de bodemsaneringsdeskundige of een persoon
die voor rekening van de bodemsaneringsdeskundige
een directie- of beheersbevoegdheid
uitoefent, zelf of bij tussenpersoon eigenaar,
mede-eigenaar of werkend vennoot is van de opdrachtgever,
of – als het de leiding van bodemsaneringswerken
betreft – van de opdrachtgever of
van de uitvoerder van de werken;
3° als de bodemsaneringsdeskundige of een persoon
die voor rekening van de bodemsaneringsdeskundige
een directie- of beheersbevoegdheid
uitoefent, in rechte of in feite, zelf of bij tussenpersoon,
een directie- of beheersbevoegdheid uitoefent
bij voormelde opdrachtgever, of – als het de
leiding van bodemsaneringswerken betreft – van
de opdrachtgever of van de uitvoerder;
4° als de activiteiten van bodemsaneringsdeskundige
in die hoedanigheid, als natuurlijke of rechtspersoon,
rechtstreeks of onrechtstreeks, geheel of
gedeeltelijk gefinancierd, gecontroleerd of beheerd
worden, onder welke vorm dan ook, door
de opdrachtgever of de uitvoerder van de werken.]
– Inwerkingtreding: 28 maart 1996 (art. 44, § 1, lid 2, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 4 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 april 2002
(art. 24)
45 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Afdeling [8]
[Overgangsbepaling]
Opschrift (oud afd. 7) hernummerd en vervangen bij art. 4
B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari 2002, err., B.S.,
1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 april 2002 (art. 24)
Art. 21. [De rechtspersoon of de natuurlijke persoon
die een bodemonderzoek heeft uitgevoerd
volgens een code van goede praktijk, waarvan de
resultaten voor 31 december 1996 aan de OVAM
werden overhandigd, wordt bij wijze van overgangsregeling
van rechtswege als bodemsaneringsdeskundige
erkend voor de uitvoering van
dat specifieke bodemonderzoek.]
– Inwerkingtreding: 28 maart 1996 (art. 44, § 1, lid 2, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 4 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 april 2002
(art. 24)
HOOFDSTUK IV
[REGISTER VAN DE VERONTREINIGDE
GRONDEN EN BODEMATTESTEN]
Opschrift vervangen bij art. 5 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 januari 2002 (art. 24)
Afdeling 1
[Inrichting en werking van het register]
Opschrift vervangen bij art. 5 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 januari 2002 (art. 24)
Art. 22. [§ 1. De gegevens met betrekking tot
verontreinigde gronden worden in het register
van verontreinigde gronden opgeslagen.
§ 2. De in het register aanwezige bestanden kunnen
worden vervolledigd en/of bijgewerkt op basis
van gegevens onder meer afkomstig van erkende
bodemsaneringsdeskundigen, van besturen en
diensten, inbegrepen politiediensten, en van instrumenterende
ambtenaren.]
– Inwerkingtreding: 29 april 1996 (art. 44, § 1, lid 3, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 5 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 januari 2002
(art. 24)
Art. 23. [Op eerste verzoek bezorgen alle diensten
van de Vlaamse Regering alle nuttige gegevens
aan de OVAM alsook aan de erkende bodemsaneringsdeskundige
voor zover deze bodemsaneringsdeskundige
handelt in opdracht van de
OVAM.]
– Inwerkingtreding: 29 april 1996 (art. 44, § 1, lid 3, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 5 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 januari 2002
(art. 24)
Art. 24. [Voor elke bekende verontreinigde
grond worden in het register van de verontreinigde
gronden de gegevens, bedoeld in artikel 4, § 2,
van het decreet, opgenomen en beheerd.]
– Inwerkingtreding: 29 april 1996 (art. 44, § 1, lid 3, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 5 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 januari 2002
(art. 24)
Art. 25. [De OVAM staat niet in voor de juistheid
van de gegevens die haar overeenkomstig dit besluit
rechtstreeks of onrechtstreeks worden verstrekt.]
– Inwerkingtreding: 29 april 1996 (art. 44, § 1, lid 3, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 5 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 januari 2002
(art. 24)
– Gelet op de verstrekkende gevolgen van een besluit tot onmiddellijke
ambtshalve sanering op het vlak van de eigendomsrechten
is de vermelding van correcte en precieze gegevens betreffende
de identiteit van de betrokken percelen zeker geboden
(R.v.St., (S), NV Eikenaar, nr. 40.480, 24 september 1992).
Afdeling 2
[Toegankelijkheid van het register]
Opschrift vervangen bij art. 5 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 januari 2002 (art. 24)
Art. 26. [Het bodemattest vermeldt in ieder geval
de gegevens, bedoeld in artikel 4, § 2, a), van
het decreet.
Als zij bestaan, worden op het bodemattest de volgende
gegevens opgenomen: de verwijzing naar:
1° de in uitvoering van het decreet door de OVAM
gegeven aanmaning(en) tot het uitvoeren van een
beschrijvend bodemonderzoek;
2° de uitvoering van de door of krachtens het decreet
opgelegde verplichtingen, namelijk:
a) het opstellen van een bodemsaneringsproject;
b) het aangaan jegens de OVAM van de verbintenis
tot uitvoering van de bodemsaneringswerken;
c) het stellen van de door het decreet voorgeschreven
financiële zekerheden;
d) het eventueel verzekeren van de nazorg.]
– Inwerkingtreding: 29 april 1996 (art. 44, § 1, lid 3, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 5 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 januari 2002
(art. 24)
Art. 27. [§ 1. [De aanvraag voor een bodemattest,
bedoeld in artikel 4, § 4, 36, § 1, en 41, § 2,
van het decreet moet, op straffe van onontvankelijkheid
van de aanvraag, bij de OVAM worden ingediend
met een correct ingevuld standaardaanvraagformulier
voor bodemattest.]
Het model van het standaardaanvraagformulier
voor bodemattest wordt vastgesteld bij besluit van
de administrateur-generaal van de OVAM. Dit besluit
wordt in het Belgisch Staatsblad gepubliceerd.
[Bij het standaardaanvraagformulier voor bodemattest
moet, op straffe van onontvankelijkheid
van de aanvraag, het bewijs van betaling van de
retributie, bedoeld in artikel 28, worden gevoegd.]
§ 2. Het bodemattest heeft betrekking op één kadastraal
perceel. De aanvraag kan betrekking hebben
op één of meer kadastrale percelen.]
– Inwerkingtreding: 29 april 1996 (art. 44, § 1, lid 3, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 5 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 januari 2002
(art. 24)
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
– § 1, lid 1, vervangen bij art. 10, 1°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
– § 1, lid 3, vervangen bij art. 10, 2°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
– § 1: zie Besl. 17 december 2001 van de administrateur-generaal
tot vaststelling van het model van aanvraagformulier voor
bodemattest, B.S., 2 februari 2002, inwerkingtreding: 1 januari
2002 (art. 2)
Art. 28. [De uitreiking van een bodemattest
krachtens artikel 4, § 4, artikel 36, § 1, en
artikel 41, § 2, van het decreet is afhankelijk van
de betaling van een retributie waarvan het bedrag
is vastgesteld op [25 Euro] per kadastraal perceel.
Voor percelen zonder kadastraal perceelnummer
bedraagt de retributie [25 Euro] per sectie, of bij
ontstentenis van indeling per sectie, per afdeling.
De aanvrager moet de verschuldigde retributie
storten op het rekeningnummer van de OVAM
met vermelding van zijn naam en het kadastraal
perceelnummer waarop de aanvraag betrekking
heeft. Als de aanvraag op meerdere kadastrale
percelen betrekking heeft, moet hij benevens zijn
naam slechts één van de aangevraagde kadastrale
perceelnummers vermelden. Als de aanvraag op
één of meerdere percelen zonder kadastraal perceelnummer
betrekking heeft, moet hij benevens
zijn naam ook de afdeling en de sectie waarbinnen
het bedoelde perceel of één van de bedoelde
percelen gelegen is, vermelden.]
– Inwerkingtreding: 29 april 1996 (art. 44, § 1, lid 3, Vlarebo)
– Na wijziging, vervangen bij art. 5 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001,
B.S., 2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 januari 2002 (art. 24)
– Lid 1 gewijzigd bij art. 1 B. Vl. Reg. 7 december 2001, B.S.,
8 februari 2002, inwerkingtreding: 1 januari 2002 (art. 3)
Art. 29. [§ 1. Als de OVAM een aanvraag voor
bodemattest onontvankelijk verklaart, stuurt ze
die beslissing binnen 30 dagen na datum van ontvangst
van de aanvraag naar de aanvrager met
vermelding van de reden van onontvankelijkheid.
Binnen een termijn van 60 dagen na datum van
ontvangst van die beslissing zorgt de aanvrager
dat de aanvraag voldoet aan alle ontvankelijkheidsvereisten,
opgenomen in artikelen 27 en 28,
zo niet wordt de aanvraag geacht definitief onontvankelijk
te zijn.
§ 2. In geval van een onontvankelijke aanvraag
wordt de retributie, bedoeld in artikel 28, niet teruggestort,
tenzij de aanvrager hierom schriftelijk
verzoekt binnen een termijn van 60 dagen na datum
van ontvangst van de beslissing van onontvankelijkheid.
In ieder geval wordt een retributie
van 25 Euro per aanvraagformulier ingehouden.]
– Inwerkingtreding: 29 april 1996 (art. 44, § 1, lid 3, Vlarebo)
– Na wijzigingen, vervangen bij art. 11 B. Vl. Reg. 14 juni 2002,
B.S., 7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
Art. 30. [§ 1. Hebben uitsluitend rechtstreeks
toegang tot het register van verontreinigde gronden
met het oog op het opbouwen, het vervolledigen
en het beheren ervan:
1° de administrateur-generaal van de OVAM;
2° de adjunct-administrateur-generaal van de
OVAM;
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 46

3° de door de administrateur-generaal van de
OVAM aangeduide personeelsleden van de
OVAM.
§ 2. De in § 1 bedoelde personeelsleden die bij het
uitoefenen van hun functie betrokken zijn bij het
opbouwen, het vervolledigen en het beheren van
het register van verontreinigde gronden, treffen
alle nodige voorzorgsmaatregelen teneinde de
discretie van de opgenomen gegevens te verzekeren
en te beletten dat ze vervormd, beschadigd of
meegedeeld worden aan personen die geen recht
hebben om er kennis van te nemen.
§ 3. De OVAM ziet toe op de rechtmatigheid van
de mededeling van de gegevens.]
– Inwerkingtreding: 29 april 1996 (art. 44, § 1, lid 3, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 5 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 januari 2002
(art. 24)
HOOFDSTUK V
[BODEMSANERINGSNORMEN EN
ACHTERGRONDWAARDEN]
Opschrift vervangen bij art. 6 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
Afdeling 1
[Bodemsaneringsnormen]
Opschrift vervangen bij art. 6 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
Art. 31. [Ter uitvoering van artikel 7, § 1, van het
decreet gelden de bodemsaneringsnormen, vastgesteld
in bijlage 4.
De in het eerste lid bedoelde normen zijn niet van
toepassing op bodems van oppervlaktewateren,
zoals gedefinieerd in het besluit van de Vlaamse
Regering van 1 juni 1995 houdende algemene en
sectorale bepalingen inzake milieuhygiëne.]
– Inwerkingtreding: 26 april 1996 (art. 44, § 1, lid 4, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 6 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 april 2002
(art. 24)
Art. 32. [Om te kunnen oordelen of bodemverontreiniging
de bodemsaneringsnormen overschrijdt,
moeten alle analyses uitgevoerd worden
volgens de methodes, vastgesteld in bijlage 5, of
volgens een methode die door de OVAM gelijkwaardig
wordt verklaard.
De OVAM spreekt zich uit binnen 90 dagen na datum
van ontvangst van het verzoek om een methode
gelijkwaardig te verklaren. Bij ontstentenis
van een uitspraak binnen de voorziene termijn
wordt de methode geacht niet gelijkwaardig te
zijn.
Als de OVAM een methode gelijkwaardig verklaart,
geldt deze verklaring enkel voor het laboratorium
dat het verzoek heeft ingediend en dit voor
de resterende duur van de erkenning van het betreffende
laboratorium.]
– Inwerkingtreding: 26 april 1996 (art. 44, § 1, lid 4, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 6 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 april 2002
(art. 24)
Afdeling 2
[Achtergrondwaarden]
Opschrift vervangen bij art. 6 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
Art. 33. [Ter uitvoering van artikel 8, § 1, van het
decreet gelden de achtergrondwaarden, als vastgesteld
in bijlage 6.]
– Inwerkingtreding: 26 april 1996 (art. 44, § 1, lid 4, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 6 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 april 2002
(art. 24)
Art. 34. [Bij de vergelijking van de gemeten concentraties
aan de achtergrondwaarden dienen
alle analyses uitgevoerd te worden volgens de methodes,
vastgesteld in bijlage 5, of volgens een methode
die door de OVAM gelijkwaardig wordt verklaard.
De OVAM spreekt zich uit binnen 90 dagen na datum
van ontvangst van het verzoek om een methode
gelijkwaardig te verklaren. Bij ontstentenis
van een uitspraak binnen de voorziene termijn
wordt de methode geacht niet gelijkwaardig te
zijn.
Als de OVAM een methode gelijkwaardig verklaart,
geldt deze verklaring enkel voor het laboratorium
dat het verzoek heeft ingediend en dit voor
de resterende duur van de erkenning van het betreffende
laboratorium.]
– Inwerkingtreding: 26 april 1996 (art. 44, § 1, lid 4, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 6 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 april 2002
(art. 24)
HOOFDSTUK VI
[BEROEPSPROCEDURES OPGENOMEN
IN HET DECREET]
Opschrift vervangen bij art. 7 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
Afdeling 1
[Algemene bepalingen]
Opschrift vervangen bij art. 7 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
Art. 35. [§ 1. Er wordt een Adviescommissie Bodemsanering
opgericht.
De Adviescommissie Bodemsanering is samengesteld
als volgt:
1° het afdelingshoofd van de AJD of zijn afgevaardigde,
die de commissie voorzit en stemrecht
heeft;
2° een secretaris of zijn plaatsvervangend secretaris,
beiden aangewezen door het afdelingshoofd
van de AJD, die geen stemrecht heeft;
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
3° het afdelingshoofd van AMV, of zijn afgevaardigde,
met stemrecht;
4° een vertegenwoordiger van een door de voorzitter
van de commissie aangewezen wetenschappelijke
instelling, of zijn afgevaardigde, met stemrecht;
5° twee deskundigen, of hun respectievelijke
plaatsvervangers, met stemrecht, die allemaal op
grond van hun bijzondere juridische, wetenschappelijke
of technische bekwaamheid door de voorzitter
van de commissie worden aangewezen voor
een periode van 4 jaar, eventueel te vernieuwen
voor telkens een periode van 4 jaar.
§ 2. De Vlaamse minister bepaalt de organisatie
en de regels voor de werking van de Adviescommissie
Bodemsanering, alsook de eventuele vergoeding
van haar leden.]
– Inwerkingtreding: 26 april 1996 (art. 44, § 1, lid 4, Vlarebo)
– Laatst vervangen bij art. 12 B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
– Zie M.B. 12 maart 2002 tot bepaling van de werkingsregels van
de adviescommissie bodemsanering en van de vergoeding van
sommige van haar leden, B.S., 13 april 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 10)
Afdeling 2
[Beroep bedoeld in artikel 18 van het
decreet]
Opschrift vervangen bij art. 7 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
Art. 36. [§ 1. Het beroep, bedoeld in artikel 18
van het decreet, moet per aangetekende brief met
ontvangstbewijs worden ingediend bij de Vlaamse
Regering, per adres AJD.
§ 2. Het beroep bevat, op straffe van onontvankelijkheid,
een voor eensluidend verklaard afschrift
van de bestreden beslissing.
§ 3. De AJD onderzoekt de ontvankelijkheid van
het beroep.
§ 4. Wordt het beroep onontvankelijk bevonden,
dan worden de indiener van het beroep en de
OVAM door de AJD binnen veertien dagen na ontvangst
van het beroep per aangetekende brief
daarvan in kennis gesteld.
Wordt het beroep ontvankelijk bevonden, dan
worden de indiener van het beroep, de OVAM, alsook
de Adviescommissie Bodemsanering binnen
veertien dagen na ontvangst van het beroep per
aangetekende brief daarvan in kennis gesteld.
§ 5. Binnen veertien dagen na ontvangst van die
kennisgeving legt de OVAM per aangetekende
brief het administratief dossier neer bij de Adviescommissie
Bodemsanering per adres AJD, eventueel
vergezeld van een nota met opmerkingen
ten aanzien van het ingediende beroep.
§ 6. De Adviescommissie Bodemsanering verleent
met betrekking tot het beroep een gemotiveerd
advies aan de Vlaamse Regering. Daarbij zal de
Adviescommissie Bodemsanering zich, inzake die
overwegingen en onderdelen van de bestreden
47 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

eslissing waarbij de OVAM uitspraak doet als erkende
bodemsaneringsdeskundige, beperken tot
een marginale toetsing waarbij ze in haar advies
op gemotiveerde wijze uitspraak doet over de
eventuele manifeste onredelijkheid van de overwegingen
en onderdelen in kwestie van de bestreden
beslissing.
Binnen twintig dagen na ontvangst van het in § 5
bedoelde administratief dossier en de eventuele
nota van de OVAM zendt de Adviescommissie Bodemsanering
haar gemotiveerd advies per aangetekende
brief aan de Vlaamse Regering, per adres
van de Vlaamse minister.
§ 7. Binnen een termijn van zestig dagen na ontvangst
van het beroep, bedoeld in § 1, doet de
Vlaamse Regering bij gemotiveerde beslissing uitspraak
over het ingediende beroep.
De beslissing van de Vlaamse Regering wordt binnen
een termijn van tien dagen na datum van
deze beslissing per aangetekende brief ter kennis
gebracht van de indiener van het beroep, de
OVAM en in voorkomend geval van de andere personen
en organen, vermeld in artikel 17, § 3, van
het decreet.]
– Inwerkingtreding: 1 oktober 1996 (art. 44, § 2, lid 1, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 7 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 april 2002
(art. 24)
– § 4: Het ontbreken van een voor eensluidend verklaard afschrift
van het bestreden besluit leidt volgens de Vlaamse Regering
tot de niet-ontvankelijkheid van het beroep (R.v.St., 27 juni
2000, NV Brouwerij Palm, schorsingsarrest nr. 88.301, R.O. 1.5.).
[Afdeling 3
Beroep bedoeld in artikel 23 van het
decreet]
Opschrift ingevoegd bij art. 7 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
Art. 37. [§ 1. Het beroep, bedoeld in artikel 23
van het decreet, moet worden betekend of afgegeven
tegen ontvangstbewijs aan de Vlaamse Regering,
per adres AJD.
§ 2. Het beroep bevat, op straffe van onontvankelijkheid,
een voor eensluidend verklaard afschrift
van de bestreden beslissing.
§ 3. De AJD onderzoekt de ontvankelijkheid van
het beroep.
§ 4. Wordt het beroep onontvankelijk bevonden,
dan worden de indiener van het beroep en de
OVAM door de AJD binnen veertien dagen na ontvangst
van het beroep per aangetekende brief
daarvan in kennis gesteld.
Wordt het beroep ontvankelijk bevonden, dan
worden de indiener van het beroep, de OVAM, alsook
de Adviescommissie Bodemsanering binnen
veertien dagen na ontvangst van het beroep per
aangetekende brief daarvan in kennis gesteld.
§ 5. Binnen veertien dagen na ontvangst van die
kennisgeving legt de OVAM per aangetekende
brief het administratief dossier neer bij de Adviescommissie
Bodemsanering per adres AJD, even-
tueel vergezeld van een nota met opmerkingen
ten aanzien van het ingediende beroep.
§ 6. De Adviescommissie Bodemsanering verleent
met betrekking tot het beroep een gemotiveerd
advies aan de Vlaamse Regering. Daarbij zal de
Adviescommissie Bodemsanering zich, inzake die
overwegingen en onderdelen van de bestreden
beslissing waarbij de OVAM uitspraak doet als erkende
bodemsaneringsdeskundige, beperken tot
een marginale toetsing waarbij ze in haar advies
op gemotiveerde wijze uitspraak doet over de
eventuele manifeste onredelijkheid van de overwegingen
en onderdelen in kwestie van de bestreden
beslissing.
Binnen vijfenveertig dagen na ontvangst van het
in § 5 bedoelde administratief dossier en de eventuele
nota van de OVAM zendt de Adviescommissie
Bodemsanering haar gemotiveerd advies per
aangetekende brief aan de Vlaamse Regering, per
adres van de Vlaamse minister.
§ 7. Binnen een termijn van negentig dagen na
ontvangst van het beroep, bedoeld in § 1, doet de
Vlaamse Regering bij gemotiveerde beslissing uitspraak
over het ingediende beroep.
De beslissing van de Vlaamse Regering wordt binnen
een termijn van tien dagen na datum van
deze beslissing per aangetekende brief ter kennis
gebracht van de indiener van het beroep en de
OVAM.]
– Inwerkingtreding: 26 april 1996 (art. 44, § 1, lid 4, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 7 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 april 2002
(art. 24)
HOOFDSTUK VII
[FINANCIËLE ZEKERHEDEN]
Opschrift vervangen bij art. 8 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
Afdeling 1
[Financiële zekerheden in verband met de
kosten van bodemsanering]
Opschrift vervangen bij art. 8 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
Onderafdeling 1
[...]
Opschrift impliciet opgeheven bij art. 8 B. Vl. Reg. 12 oktober
2001, B.S., 2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
Art. 38. [§ 1. Een financiële zekerheid kan de volgende
vormen aannemen, afzonderlijk of in combinatie:
1° een onherroepelijke garantie van een financiële
instelling met zetel in een Lid-Staat van de
Europese Unie;
2° [een borgsom, gestort op een rekening bij de
Deposito- en Consignatiekas, waarbij de gelden
als volgt worden besteed:
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
a) de Deposito- en Consignatiekas stelt het saldo
van de borgsom met het oog op de ambtshalve
uitvoering van de bodemsanering ter beschikking
van de OVAM, nadat de OVAM haar per aangetekende
brief in kennis heeft gesteld van zowel de
vaststelling dat de verplichtingen of verbintenissen
krachtens het decreet niet of niet volledig worden
nagekomen, als van de beslissing van de
OVAM om de bodemsanering ambtshalve uit te
voeren;
b) de borgsteller kan beschikken over het saldo
van de borgsom, nadat de OVAM de betrokkene
per aangetekende brief in kennis heeft gesteld van
de vaststelling dat de verplichtingen of verbintenissen
krachtens het decreet werden nagekomen
of de ambtshalve uitvoering van de bodemsanering
werd beëindigd.]
§ 2. De OVAM heeft bovendien de mogelijkheid
om als financiële zekerheid te aanvaarden:
1° een erkenning door een erkende verzekeringsonderneming
van haar verbintenis om de kosten
van de bodemsanering of een deel ervan te vergoeden;
2° een borgtocht als is aangetoond dat de kosten
van de bodemsanering kunnen gedragen worden;
3° een hypotheek als is aangetoond dat de kosten
van de bodemsanering kunnen gedragen worden;
4° andere als is aangetoond dat de kosten van de
bodemsanering kunnen gedragen worden.
§ 3. Naarmate de bodemsanering vordert, kan het
bedrag van de financiële zekerheid, gesteld ten
voordele van de OVAM, op schriftelijk verzoek afgebouwd
worden. Het schriftelijk verzoek wordt
per aangetekende brief gericht aan de OVAM en
moet vergezeld zijn van de nodige bewijzen die de
afbouw van het bedrag van de financiële zekerheid
rechtvaardigen. De OVAM spreekt zich binnen
een termijn van 60 dagen na datum van ontvangst
van het schriftelijk verzoek uit over de voorgestelde
afbouw van het bedrag van de financiële
zekerheid. In ieder geval moet het bedrag van de
financiële zekerheid na afbouw nog voldoende
zijn om de kostprijs van de nog uit te voeren bodemsanering
te dekken.]
– Inwerkingtreding: 26 april 1996 (art. 44, § 1, lid 4, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 8 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 april 2002
(art. 24)
–§1, 2°, vervangen bij art. 13 B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
Onderafdeling 2
[...]
Opschrift impliciet opgeheven bij art. 8 B. Vl. Reg. 12 oktober
2001, B.S., 2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
Art. 39. [§ 1. Als de OVAM krachtens het decreet
verzoekt een financiële zekerheid te stellen tot
waarborg van de uitvoering van de verplichting
tot bodemsanering, wordt een voorstel met betrekking
tot de aard, de omvang en de termijn van
de financiële zekerheid aan de OVAM betekend.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 48

In geval van een verzoek op grond van artikel 29,
of op grond van artikel 33, van het decreet, moet
het voorstel binnen een termijn van 30 dagen na
datum van ontvangst van het verzoek aan de
OVAM worden betekend.
§ 2. De OVAM bepaalt uiterlijk gelijktijdig met de
conformverklaring van het bodemsaneringsproject
de aard, de omvang en de termijn van de financiële
zekerheid.
De financiële zekerheid ingevolge een verzoek, zoals
bedoeld in artikel 39, § 1, tweede lid, moet
worden gesteld binnen 30 dagen na datum van
ontvangst van de beslissing van de OVAM omtrent
de omvang, de termijn en de aard van de financiële
zekerheid.
§ 3. Op gemotiveerd verzoek van de OVAM wordt
een voorstel tot aanpassing van de gestelde financiële
zekerheid wat betreft de aard, de omvang
en/of de termijn ingediend, als de OVAM:
1° aanvullingen bij of wijzigingen van het bodemsaneringsproject
oplegt en ze daarbij oordeelt dat
de opgelegde aanvullingen of wijzigingen een
aanpassing van de aard, de omvang en/of de termijn
van de gestelde financiële zekerheid rechtvaardigen;
2° oordeelt dat het aangepaste of gewijzigde bodemsaneringsproject
een aanpassing van de aard,
de omvang en/of de termijn van de gestelde financiële
zekerheid rechtvaardigt;
3° oordeelt dat de resultaten van de bodemsaneringswerken,
zoals vastgesteld in de verklaring,
uitgereikt door de OVAM, overeenkomstig
artikel 21, § 3, van het decreet, een aanpassing
van de aard, de omvang en/of de termijn van de
gestelde financiële zekerheid rechtvaardigen.
Het verzoek van de OVAM, bedoeld in het eerste
lid, moet schriftelijk gebeuren binnen de hierna
gestelde termijn:
a) in het geval, bedoeld in 1°, van het eerste lid:
gelijktijdig met de beslissing van de OVAM om
aanvullingen bij of wijzigingen van het bodemsaneringsproject
op te leggen, zoals bedoeld in
artikel 17, § 2, van het decreet;
b) in het geval, bedoeld in 2°, van het eerste lid: uiterlijk
gelijktijdig met de conformverklaring van
het aangepaste of gewijzigde bodemsaneringsproject;
c) in het geval, bedoeld in 3°, van het eerste lid:
binnen 30 dagen na datum van de verklaring, zoals
bedoeld in artikel 21, § 3, van het decreet.
Het voorstel tot aanpassing van de gestelde financiële
zekerheid moet aan de OVAM worden betekend
binnen 30 dagen na datum van ontvangst
van het verzoek.
§ 4. De OVAM doet uitspraak over de aanpassing
van de aard, de omvang en/of de termijn van de
gestelde financiële zekerheid binnen 30 dagen na
datum van ontvangst van het voorstel, bedoeld in
§ 3. Bij gebrek aan ontvangst van dergelijk voorstel
binnen de termijn, vermeld in 3° van § 3, doet
de OVAM uitspraak over de aanpassing binnen
60 dagen na datum van het verzoek tot het indienen
van een voorstel, zoals bedoeld in § 3.
De aanpassing van de financiële zekerheid moet
gebeuren binnen 30 dagen na datum van ontvangst
van de beslissing van de OVAM omtrent de
aanpassing van de aard, de omvang en/of de termijn
van de gestelde financiële zekerheid.]
– Inwerkingtreding: 26 april 1996 (art. 44, § 1, lid 4, Vlarebo)
– Laatst vervangen bij art. 14 B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
Art. 40. [Als de OVAM ambtshalve overgaat tot
het opstellen van een bodemsaneringsproject,
kan ze opleggen dat het bedrag van de financiële
zekerheid wordt verhoogd tot het bedrag van de
bodemsaneringswerken [en de eventuele nazorg],
zoals dat geraamd wordt in het door de OVAM opgestelde
bodemsaneringsproject. Als de in het bodemsaneringsproject
geraamde kosten lager zijn
dan het bedrag van de gestelde financiële zekerheid,
kan dit bedrag op overeenkomstige wijze
worden verlaagd.]
– Inwerkingtreding: 26 april 1996 (art. 44, § 1, lid 4, Vlarebo)
– Vervangen bij art. 8 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 april 2002
(art. 24); gewijzigd bij art. 15 B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
[Afdeling 2
Financiële zekerheden in verband met de
mogelijke aansprakelijkheid voor de
schade veroorzaakt door de
bodemsanering of door andere
maatregelen]
Opschrift ingevoegd bij art. 8 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
Art. 41. [§ 1. Wanneer de OVAM verzoekt een financiële
zekerheid te stellen voor mogelijke aansprakelijkheid
voor schade, veroorzaakt door de
bodemsanering of door andere maatregelen, kan
de OVAM, afzonderlijk of in combinatie, de volgende
financiële zekerheden aanvaarden:
1° een onherroepelijke garantie van een financiële
instelling;
2° een aansprakelijkheidsverzekering;
3° een borgstelling.
§ 2. Het voorstel met betrekking tot de omvang,
de termijn en de aard van de financiële zekerheid
moet binnen een termijn van 30 dagen na datum
van ontvangst van het verzoek aan de OVAM betekend
worden.
§ 3. De OVAM bepaalt, rekening houdend met
een voorlopige evaluatie van de risico's op schade
die de bodemsanering of andere maatregelen
kunnen opleveren, de omvang, de termijn en de
aard van de financiële zekerheden die gesteld
moeten worden.
§ 4. [...]]
– Inwerkingtreding:
— § 1: 26 april 1996 (art. 44, § 2, lid 1, Vlarebo)
— § 2: 1 oktober 1996 (art. 44, § 1, lid 4, Vlarebo)
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
– Vervangen bij art. 8 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S., 2 februari
2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1 april 2002
(art. 24)
– § 4 opgeheven bij art. 16 B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
Onderafdeling 3
[...]
Opschrift impliciet opgeheven bij art. 8 B. Vl. Reg. 12 oktober
2001, B.S., 2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
Art. 42. [...]
– Inwerkingtreding: 26 april 1996 (art. 44, § 1, lid 4, Vlarebo)
– Impliciet opgeheven bij art. 8 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
Afdeling 2
[...]
Opschrift impliciet opgeheven bij art. 8 B. Vl. Reg. 12 oktober
2001, B.S., 2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
Art. 43. [...]
– Inwerkingtreding: 26 april 1996 (art. 44, § 1, lid 4, Vlarebo)
– Impliciet opgeheven bij art. 8 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
HOOFDSTUK VIII
[GEMEENTELIJKE INVENTARIS]
Opschrift vervangen bij art. 9 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
[Afdeling 1
Inrichting en werking van de
gemeentelijke inventaris]
Opschrift ingevoegd bij art. 9 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
Art. [42]. [§ 1. Een grond wordt in de gemeentelijke
inventaris opgenomen op basis van gegevens
waarover de gemeente beschikt in verband met
beslissingen over vergunningen en meldingen
van hinderlijke inrichtingen, als hinderlijk ingedeeld
ingevolge de huidige of vroegere wetgeving,
en gegevens aan de gemeente verstrekt door de
Bestendige Deputatie van de provincie, betreffende
inrichtingen of activiteiten die opgenomen zijn
in de lijst van artikel 3, § 1, van het decreet. De Bestendige
Deputatie van de provincie verstrekt de
gegevens aan de gemeenten op basis van concrete
vragen.
§ 2. De in de gemeentelijke inventaris aanwezige
gegevens worden vervolledigd of bijgewerkt op
basis van gegevens, afkomstig van onder meer
openbare besturen en diensten, inbegrepen politiediensten,
en van instrumenterende ambtenaren.]
– Inwerkingtreding: 26 april 1996 (art. 44, § 1, lid 4, Vlarebo)
49 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

– Oud art. 44 hernummerd en vervangen bij art. 9 B. Vl. Reg.
12 oktober 2001, B.S., 2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002,
inwerkingtreding: 1 april 2002 (art. 24)
Art. [43.] [§ 1. Overeenkomstig artikel 37, § 4,
van het decreet wordt voor elke bekende risicogrond
de volgende informatie in de gemeentelijke
inventaris opgenomen, beheerd en bewaard:
1° de meest recente kadastrale gegevens, zoals
meegedeeld door de bevoegde diensten van het
Ministerie van Financiën;
2° de inrichtingen en activiteiten die bodemverontreiniging
kunnen veroorzaken;
3° facultatief: de identiteit van de eigenaar(s) en
de gebruiker(s);
4° facultatief: bepaalde karakteristieken van de
grond.
§2.De in §1, 1° en 2°, vermelde gegevens bevatten
ten minste:
1° inzake de identificatie van de grond: fusiegemeente,
deelgemeente, postnummer, straat en
nummer;
2° inzake de ligging van de grond: afdeling(en),
sectie(s), perceelnummer(s), data waarop de gegevens
slaan;
3° inzake de inrichtingen en activiteiten die bodemverontreiniging
kunnen veroorzaken: nummer,
beschrijving, categorie en, voorzover gekend,
start- en einddatum.
§3.De in §1, 3° en 4°, vermelde facultatieve gegevens
bevatten zo mogelijk:
1° inzake de identiteit van de eigenaar(s): naam,
voorna(a)m(en), straat en nummer, postnummer,
gemeente;
2° inzake de identiteit van de gebruiker(s): naam,
voorna(a)m(en), straat en nummer, postnummer,
gemeente;
3° inzake de karakteristieken van de grond: Lambert-coördinaten
(x en y) van het centrale punt
van het perceel, bestemmingstype volgens de vigerende
plannen van aanleg of de vigerende
ruimtelijke uitvoeringsplannen, grondwaterkwetsbaarheid.]
– Inwerkingtreding: 26 april 1996 (art. 44, § 1, lid 4, Vlarebo)
– Oud art. 45 hernummerd en vervangen bij art. 9 B. Vl. Reg.
12 oktober 2001, B.S., 2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002,
inwerkingtreding: 1 april 2002 (art. 24)
[Art. 44. De gemeente staat niet in voor de juistheid
van de gegevens die haar overeenkomstig dit
besluit rechtstreeks of onrechtstreeks worden verstrekt.]
– Toegevoegd bij art. 9 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
[Afdeling 2
Toegankelijkheid van de gemeentelijke
inventaris]
Opschrift toegevoegd bij art. 9 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
[Art. 45. § 1. Het eenvoudig verzoek, bedoeld in
artikel 37, § 5, tweede lid, van het decreet, moet
schriftelijk worden gericht aan de gemeente waar
de betreffende grond gelegen is. Dat kan gebeuren
met het standaardaanvraagformulier voor een
uittreksel waarvan het model wordt vastgesteld
bij besluit van de administrateur-generaal van de
OVAM. Dit besluit wordt in het Belgisch Staatsblad
gepubliceerd.
§ 2. Het uittreksel heeft betrekking op één enkel
kadastraal perceel. Het verzoek kan betrekking
hebben op een of meer kadastrale percelen.
§ 3. Het uittreksel draagt als hoofding «Uittreksel
uit de gemeentelijke inventaris van risicogronden»
en vermeldt de gegevens, bedoeld in § 2 en
§ 3, van artikel 43.]
– Toegevoegd bij art. 9 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
– § 1: zie Besl. 17 december 2001 van de administrateur-generaal
tot vaststelling van het model van aanvraagformulier voor
uittreksel uit de gemeentelijke inventaris, B.S., 2 februari 2002,
inwerkingtreding: 1 april 2002 (art. 2)
[HOOFDSTUK IX
MELDING VAN OVERDRACHT,
STOPZETTING OF SLUITING]
Opschrift toegevoegd bij art. 10 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
[Afdeling 1
Melding van overdracht]
Opschrift toegevoegd bij art. 10 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
[Art. 46. § 1. De melding van overdracht, bedoeld
in artikel 37, § 3, van het decreet, moet per
aangetekende brief worden gericht aan de OVAM.
De melding moet, op straffe van onontvankelijkheid,
gebeuren met het volledig en correct ingevulde
standaardmeldingsformulier voor overdracht.
Het model van het meldingsformulier
wordt vastgesteld bij besluit van de administrateur-generaal
van de OVAM. Dit besluit wordt in
het Belgisch Staatsblad gepubliceerd.
§ 2. Als een melding van overdracht door de
OVAM onontvankelijk wordt bevonden, deelt ze
dat binnen een termijn van 14 dagen na ontvangst
ervan per aangetekende brief mee aan de
overdrager met vermelding van de reden van onontvankelijkheid.]
– Toegevoegd bij art. 10 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
– § 1: zie bijlage 9 bij Vlarebo: meldingsformulier voor overdracht
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
[Afdeling 2
Melding van sluiting of stopzetting]
Opschrift toegevoegd bij art. 10 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
[Art. 47. § 1. De melding van de sluiting van een
inrichting of de stopzetting van een activiteit, bedoeld
in artikel 44 van het decreet, moet per aangetekende
brief worden gericht aan de OVAM. De
melding moet, op straffe van onontvankelijkheid,
gebeuren met het volledig en correct ingevulde
standaardmeldingsformulier voor sluiting of stopzetting.
Het model van het meldingsformulier
wordt vastgesteld bij besluit van de administrateur-generaal
van de OVAM. Dit besluit wordt in
het Belgisch Staatsblad gepubliceerd.
§ 2. Als een melding van sluiting of stopzetting
door de OVAM onontvankelijk wordt bevonden,
deelt ze dat binnen een termijn van 14 dagen na
ontvangst ervan per aangetekende brief mee aan
de exploitant met vermelding van de reden van
onontvankelijkheid.]
– Toegevoegd bij art. 10 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
– § 1: zie bijlage 10 bij Vlarebo: meldingsformulier voor sluiting
of stopzetting
[HOOFDSTUK X
NADERE REGELEN MET BETREKKING
TOT HET GEBRUIK VAN UITGEGRAVEN
BODEM]
Opschrift toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
[Afdeling 1
Definities]
Opschrift toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
[Art. 48. In dit hoofdstuk wordt verstaan onder:
1° Vlarem I: het besluit van 6 februari 1991 van de
Vlaamse Regering houdende vaststelling van het
Vlaams reglement betreffende de milieuvergunning,
zoals herhaaldelijk gewijzigd;
2° Vlarem II: het besluit van 1 juni 1995 van de
Vlaamse Regering houdende algemene en sectorale
bepalingen inzake milieuhygiëne, zoals herhaaldelijk
gewijzigd;
3° Vlarea: het besluit van 17 december 1997 van
de Vlaamse Regering tot vaststelling van het
Vlaams reglement inzake afvalvoorkoming en -beheer,
zoals herhaaldelijk gewijzigd;
4° ontvangende grond: grond waarop de uitgegraven
bodem wordt gebruikt;
5° verdachte grond: risicogrond of grond die opgenomen
is in het register van de verontreinigde
gronden, bedoeld in artikel 4 van het decreet, of
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 50

waarvoor aanwijzingen bestaan van bodemverontreiniging;
6° fysisch scheiden: het wegnemen van een deel
of het geheel van de steenfractie en van bodemvreemde
materialen [, andere dan stenen,] uit uitgegraven
bodem;
7° [kadastrale werkzone:
– het kadastraal perceel of een gedeelte daarvan;
– meerdere kadastrale percelen met gelijkaardige
milieukenmerken waarop eenzelfde project wordt
uitgevoerd.
Voor gronden zonder kadastraal perceelnummer
valt de kadastrale werkzone samen met het samenhangend
geheel van gronden met gelijkaardige
milieukenmerken waarop eenzelfde project
wordt uitgevoerd. De milieukenmerken worden
bepaald volgens een code van goede praktijk. De
milieukenmerken omvatten een reeks van gelijkaardige
kenmerken met een betekenisvol nadelig
en relevant effect op het milieu en op het gewenst
natuurdoeltype of een betekenisvol risico voor de
volksgezondheid, en worden geclusterd tot een
groep van gelijkaardige milieukenmerken. De
code van goede praktijk wordt op basis van deze
elementen en aspecten opgesteld;]
8° tussentijdse opslagplaats: locatie voor een in de
tijd beperkte opslag van uitgegraven bodem met
het oog op de definitieve bestemming al dan niet
na fysische scheiding of reiniging;
9° ANRE: afdeling Natuurlijke Rijkdommen en
Energie van de administratie Economie van het
departement Economie, Werkgelegenheid, Binnenlandse
Aangelegenheden en Landbouw van
het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap;
10° werk: werk, zoals gedefinieerd in artikel
4.1.1.3. van het Vlarea;
11° bouwstof: bouwstof, zoals gedefinieerd in
artikel 4.1.1.4. van het Vlarea.]
– Toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
–6° gewijzigd bij art. 17, 1°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 januari 2004 (art. 31; zoals vervangen bij art. 2, 1°, B. Vl. Reg.
17 januari 2003, B.S., 31 januari 2003)
–7° vervangen bij art. 17, 2°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 januari 2004 (art. 31; zoals vervangen bij art. 2, 1°, B. Vl. Reg.
17 januari 2003, B.S., 31 januari 2003)
[Afdeling 2
Algemene bepalingen]
Opschrift toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 januari 2004 (art. 31; zoals vervangen bij art. 1 B. Vl. Reg.
17 januari 2003, B.S., 31 januari 2003)
[Art. 49. De bepalingen van dit hoofdstuk regelen
het gebruik van uitgegraven bodem.
De bepalingen voor het gebruik van uitgegraven
bodem gelden evenzeer voor het gebruik van gereinigde
uitgegraven bodem en van uitgegraven
bodem waarop een fysische scheiding wordt toegepast.]
– Toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 januari 2004 (art. 24; zoals vervangen bij art. 1 B. Vl. Reg.
17 januari 2003, B.S., 31 januari 2003)
[Art. 50. De bepalingen van dit hoofdstuk zijn
niet van toepassing op grondstoffen afkomstig
van groeven, graverijen en uitgravingen, vergunningplichtig
overeenkomstig de bepalingen van
het decreet van 28 juni 1985 betreffende de milieuvergunning,
waarvan de herkomst bewezen
wordt door een erkende bodembeheerorganisatie,
door de ANRE of door de OVAM.]
– Toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 januari 2004 (art. 24; zoals vervangen bij art. 1 B. Vl. Reg.
17 januari 2003, B.S., 31 januari 2003)
[Afdeling 3
Het gebruik van uitgegraven bodem als
bodem]
Opschrift toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 januari 2004 (art. 24; zoals vervangen bij art. 1 B. Vl. Reg.
17 januari 2003, B.S., 31 januari 2003)
[Onderafdeling 1
Algemene bepalingen]
Opschrift toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 januari 2004 (art. 24; zoals vervangen bij art. 1 B. Vl. Reg.
17 januari 2003, B.S., 31 januari 2003)
[Art. 51. § 1. Voor het gebruik van uitgegraven
bodem als bodem moet geen technisch verslag en
bodembeheerrapport opgemaakt worden als de
uitgegraven bodem afkomstig is van een niet-verdachte
grond en voorzover de totale uitgraving op
de niet-verdachte grond niet meer dan 250 m 3 bedraagt.
§ 2. Voor het gebruik van uitgegraven bodem als
bodem moet een technisch verslag en een bodembeheerrapport
opgemaakt worden als de uitgegraven
bodem afkomstig is van een verdachte
grond of als de totale uitgraving op een niet-verdachte
grond meer dan 250 m 3 bedraagt.]
[§ 3. In afwijking van § 2 moet voor het gebruik
van uitgegraven bodem als bodem binnen de kadastrale
werkzone geen technisch verslag en bodembeheerrapport
worden opgemaakt, als de totale
uitgraving op een verdachte grond niet meer
dan 250 m 3 bedraagt en de uitgegraven bodem
wordt gebruikt volgens een code van goede praktijk.]
– Toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 januari 2004 (art. 24; zoals vervangen bij art. 1 B. Vl. Reg.
17 januari 2003, B.S., 31 januari 2003)
– § 3 toegevoegd bij art. 18 B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
1 januari 2004 (art. 31; zoals vervangen bij art. 2, 1°, B. Vl. Reg.
17 januari 2003, B.S., 31 januari 2003)
[Onderafdeling 2
Voorwaarden voor gebruik van uitgegraven
bodem als bodem binnen de kadastrale
werkzone]
Opschrift toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 januari 2004 (art. 24; zoals vervangen bij art. 1 B. Vl. Reg.
17 januari 2003, B.S., 31 januari 2003)
[Art. 52. [Het gebruik van uitgegraven bodem
als bodem binnen de kadastrale werkzone is toegelaten
onder de volgende voorwaarden:
1° Uitgegraven bodem kan vrij worden gebruikt
als de concentraties van verontreinigende stoffen
lager zijn dan of gelijk zijn aan 80 % van de overeenstemmende
bodemsaneringsnormen van het
bestemmingstype waaronder de ontvangende
grond wordt ingedeeld overeenkomstig de bepalingen
van artikelen 2 tot en met 7 van bijlage 4;
2° Uitgegraven bodem met concentraties van verontreinigende
stoffen hoger dan 80 % van de
overeenstemmende bodemsaneringsnormen van
het bestemmingstype waaronder de ontvangende
grond overeenkomstig de bepalingen van
artikelen 2 tot en met 7 van bijlage 4 wordt ingedeeld,
kan met toepassing van een code van goede
praktijk als bodem worden gebruikt als uit een
technisch verslag en een bodembeheerrapport
blijkt dat hij voldoet aan de voorwaarden voor het
beoogde gebruik;
3° Uitgegraven bodem waarvan men weet of redelijkerwijze
behoort te weten dat hij verontreinigende
stoffen bevat die niet opgenomen zijn in de
tabel, bedoeld in bijlage 4, kan worden gebruikt
als bodem als door middel van een studie, uitgevoerd
door een erkende bodemsaneringsdeskundige
volgens een code van goede praktijk, het bewijs
wordt geleverd dat het gebruik van de uitgegraven
bodem als bodem geen verontreiniging
van het grondwater kan veroorzaken en dat mogelijke
blootstelling aan de verontreinigende stoffen
geen extra risico oplevert. In de studie worden
de milieukenmerken van de uitgegraven bodem
geëvalueerd op basis van de milieukenmerken
van de ontvangende grond;
4° Onverminderd de voorwaarden, bepaald in 1°
tot en met 3°, kan uitgegraven bodem enkel als
bodem worden gebruikt mits, eventueel na fysische
scheiding volgens de best beschikbare technieken,
het gehalte aan bodemvreemde materialen,
andere dan stenen, maximaal 0,5 gewichtsen
volumeprocent bedraagt.]]
– Toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 januari 2004 (art. 24; zoals vervangen bij art. 1 B. Vl. Reg.
17 januari 2003, B.S., 31 januari 2003); vervangen bij art. 19
B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S., 7 augustus 2002, err., B.S.,
6 februari 2003, inwerkingtreding: 1 januari 2004 (art. 31; zoals
vervangen bij art. 2, 1°, B. Vl. Reg. 17 januari 2003, B.S.,
31 januari 2003)
51 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

[Onderafdeling 3
Voorwaarden van gebruik van uitgegraven
bodem als bodem buiten de kadastrale
werkzone]
Opschrift toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 januari 2004 (art. 24; zoals vervangen bij art. 1 B. Vl. Reg.
17 januari 2003, B.S., 31 januari 2003)
[Art. 53. [§ 1. Het gebruik van uitgegraven bodem
als bodem buiten de kadastrale werkzone is
toegelaten onder de volgende voorwaarden:
1° Uitgegraven bodem die concentraties van verontreinigende
stoffen bevat lager dan of gelijk aan
die welke vermeld worden in bijlage 7, kan vrij
worden gebruikt;
2° Uitgegraven bodem die concentraties van verontreinigende
stoffen bevat lager dan of gelijk aan
die welke vermeld worden in bijlage 8, kan worden
gebruikt in bestemmingstype I, als de ontvangende
grond hogere concentraties van verontreinigende
stoffen bevat dan die welke opgenomen
zijn in bijlage 7, op voorwaarde dat de concentraties
in de uitgegraven bodem lager zijn dan de
concentraties in de ontvangende grond;
3° Uitgegraven bodem die concentraties van verontreinigende
stoffen bevat lager dan of gelijk aan
die welke vermeld worden in bijlage 8, kan vrij
worden gebruikt in de bestemmingstypes II tot en
met V;
4° Van de voorwaarden, gesteld in 3°, kan worden
afgeweken, als de ontvangende grond hogere
concentraties van verontreinigende stoffen bevat
dan die welke opgenomen zijn in bijlage 8, op
voorwaarde dat de concentraties in de uitgegraven
bodem lager zijn dan of gelijk zijn aan de concentraties
in de ontvangende grond.
Wanneer de uitgegraven bodem de bodemsaneringsnormen
overschrijdt van het bestemmingstype
van de zone waaruit hij afkomstig is, moet hij
voor gebruik worden gereinigd, tenzij de uitgegraven
bodem niet reinigbaar is.
De bouwheer moet door middel van een studie,
uitgevoerd door een erkende bodemsaneringsdeskundige
volgens een code van goede praktijk, het
bewijs leveren dat het gebruik van de uitgegraven
bodem als bodem geen verontreiniging van het
grondwater kan veroorzaken en dat mogelijke
blootstelling aan de verontreinigende stoffen
geen extra risico oplevert. In de studie worden de
milieukenmerken van de uitgegraven bodem geëvalueerd
op basis van de milieukenmerken van de
ontvangende grond;
5° Uitgegraven bodem waarvan men weet of redelijkerwijze
behoort te weten dat hij verontreinigende
stoffen bevat die niet opgenomen zijn in de
tabel, bedoeld in bijlage 7 en 8, kan worden gebruikt
als bodem als door middel van een studie,
uitgevoerd door een erkende bodemsaneringsdeskundige
volgens een code van goede praktijk, het
bewijs wordt geleverd dat het gebruik van de uitgegraven
bodem als bodem geen verontreiniging
van het grondwater kan veroorzaken en dat mogelijke
blootstelling aan de verontreinigende stof-
fen geen extra risico oplevert. In de studie worden
de milieukenmerken van de uitgegraven bodem
geëvalueerd op basis van de milieukenmerken
van de ontvangende grond;
6° Onverminderd de voorwaarden, bepaald in 1°
tot en met 5°, kan uitgegraven bodem enkel als
bodem worden gebruikt mits, eventueel na fysische
scheiding volgens de best beschikbare technieken,
het gehalte aan stenen die niet op natuurlijke
wijze aanwezig zijn, maximaal
5 gewichtsprocent bedraagt, de afmeting van de
stenen die niet op natuurlijke wijze aanwezig zijn,
niet groter is dan 50 mm en het gehalte aan bodemvreemde
materialen, andere dan stenen,
maximaal 0,5 gewichts- en volumeprocent bedraagt.
§ 2. In afwijking van § 1 is binnen eenzelfde project
het gebruik van uitgegraven bodem buiten de
kadastrale werkzone toegelaten in het geval dat
twee kadastrale werkzones met gelijkwaardige
milieukenmerken ruimtelijk gescheiden zijn door
één of meerdere kadastrale werkzone(s) met andere
milieukenmerken en indien de ontvangende
kadastrale werkzone gelijkaardige milieukenmerken
bezit als de kadastrale zone waarvan de uitgegraven
bodem afkomstig is. In dit geval gelden de
voorwaarden van artikel 52.]]
– Toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 januari 2004 (art. 24; zoals vervangen bij art. 1 B. Vl. Reg.
17 januari 2003, B.S., 31 januari 2003); vervangen bij art. 20
B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S., 7 augustus 2002, err., B.S.,
6 februari 2003, inwerkingtreding: 1 januari 2004 (art. 31; zoals
vervangen bij art. 2, 1°, B. Vl. Reg. 17 januari 2003, B.S.,
31 januari 2003)
[Afdeling 4
Het gebruik van uitgegraven bodem in of
als bouwstof]
Opschrift toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 januari 2004 (art. 24; zoals vervangen bij art. 1 B. Vl. Reg.
17 januari 2003, B.S., 31 januari 2003)
[Onderafdeling 1
Algemene bepalingen]
Opschrift toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 januari 2004 (art. 24; zoals vervangen bij art. 1 B. Vl. Reg.
17 januari 2003, B.S., 31 januari 2003)
[Art. 54. § 1. Voor het gebruik van uitgegraven
bodem in of als bouwstof moet geen technisch
verslag en bodembeheerrapport opgemaakt worden
als de uitgegraven bodem afkomstig is van
een niet-verdachte grond voor zover de toe te passen
hoeveelheid niet meer dan 250 m 3 bedraagt.
§ 2. Voor het gebruik van uitgegraven bodem in of
als bouwstof moet een technisch verslag en een
bodembeheerrapport opgemaakt te worden als
de uitgegraven bodem afkomstig is van een verdachte
grond of als de toe te passen hoeveelheid
uitgegraven bodem afkomstig van een niet-verdachte
grond meer dan 250 m 3 bedraagt. Uit het
technisch verslag en bodembeheerrapport moet
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
blijken dat de uitgegraven bodem voldoet aan de
voorwaarden voor het beoogde gebruik.]
– Toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 januari 2004 (art. 24; zoals vervangen bij art. 1 B. Vl. Reg.
17 januari 2003, B.S., 31 januari 2003)
[Onderafdeling 2
Voorwaarden voor het gebruik van
uitgegraven bodem in of als bouwstof]
Opschrift toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 januari 2004 (art. 24; zoals vervangen bij art. 1 B. Vl. Reg.
17 januari 2003, B.S., 31 januari 2003)
[Art. 55. Voor het gebruik van uitgegraven bodem
in of als bouwstof gelden de voorwaarden inzake
samenstelling en gebruik voor het gebruik
van afvalstoffen als secundaire grondstof in of als
bouwstof, vermeld in de artikelen 4.2.2.1. en
4.2.2.2., § 1, § 2, eerste lid, en § 3, van het Vlarea.
De specifieke toepassingen en de aanvullende
voorwaarden, bedoeld in artikel 4.2.2.2., § 2, eerste
lid, van het Vlarea, worden uitdrukkelijk in het
bodembeheerrapport vermeld.
Onverminderd de voorwaarden bepaald in het vorige
lid, is het gebruik van uitgegraven bodem in
of als bouwstof enkel toegelaten binnen de realisatie
van een werk.]
– Toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 januari 2004 (art. 24; zoals vervangen bij art. 1 B. Vl. Reg.
17 januari 2003, B.S., 31 januari 2003)
[Afdeling 5
Technisch verslag en
bodembeheerrapport]
Opschrift toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 januari 2004 (art. 24; zoals vervangen bij art. 1 B. Vl. Reg.
17 januari 2003, B.S., 31 januari 2003)
[Art. 56. § 1. Het technisch verslag wordt opgemaakt
door een erkende bodemsaneringsdeskundige
volgens een code van goede praktijk. Het
wordt opgemaakt op basis van de analyseresultaten
van representatieve mengmonsters die werden
genomen volgens een bemonsteringsprocedure,
aanvaard door de OVAM. De bemonsteringsprocedures
zijn onder meer afhankelijk
van de hoeveelheid, de homogeniteit en het al of
niet-verdacht zijn van de bodem.
Alle analyses moeten uitgevoerd worden volgens
de methodes, opgenomen in bijlage 5, of volgens
een methode die door de OVAM gelijkwaardig
wordt bevonden. De OVAM spreekt zich hierover
uit binnen 90 dagen na ontvangst van dit verzoek.
Bij ontstentenis van een uitspraak binnen de vastgestelde
termijn wordt de methode geacht niet
gelijkwaardig te zijn.
§ 2. Het technisch verslag omvat de volgende gegevens.
1° In ieder geval:
a) de identificatie van de grond waar de bodem
uitgegraven werd of uitgegraven zal worden;
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 52

) de identiteit van de eigenaar van de grond waar
de bodem uitgegraven werd of uitgegraven zal
worden;
c) de identificatie van de grond waar bemonsterd
en geanalyseerd werd;
d) de bevestiging dat werd bemonsterd en geanalyseerd
overeenkomstig de bepalingen van dit besluit;
e) de analyseresultaten, inclusief de naam van het
laboratorium;
2° Voorzover gekend: de identiteit van de natuurlijke
persoon of rechtspersoon die de bodem uitgegraven,
respectievelijk getransporteerd heeft.]
– Toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 januari 2004 (art. 24; zoals vervangen bij art. 1 B. Vl. Reg.
17 januari 2003, B.S., 31 januari 2003)
[Art. 57. § 1. Het bodembeheerrapport wordt afgeleverd
door een bodembeheerorganisatie, erkend
overeenkomstig de bepalingen van dit besluit.
In afwijking daarvan kan een tussentijdse opslagplaats,
erkend overeenkomstig de bepalingen van
dit besluit, bodembeheerrapporten afleveren met
betrekking tot uitgegraven bodem, door haar in
ontvangst genomen met het oog op de verhandeling
ervan.
In afwijking van het eerste lid van deze bepaling
kan een grondreinigingscentrum, erkend overeenkomstig
de bepalingen van dit besluit, bodembeheerrapporten
afleveren met betrekking tot uitgegraven
bodem, door haar in ontvangst genomen
met het oog op de reiniging ervan en de verhandeling
van de gereinigde uitgegraven bodem.
§ 2. Het bodembeheerrapport attesteert de conformiteit
van de uitgegraven bodem met de voorwaarden
voor het beoogde gebruik.
§ 3. Het bodembeheerrapport wordt afgeleverd
op basis van een technisch verslag en omvat:
1° de nodige verwijzingen naar het technisch verslag;
2° de identificatie van de plaats waar de ontvangende
bodem gelegen is;
3° de voorwaarden waaronder de uitgegraven bodem
mag worden gebruikt;
4° in de gevallen, bedoeld in [artikel 52, 3°, en]
artikel 53, 4° en 5°: de milieukenmerken van de
ontvangende grond, inclusief de studie die vereist
is overeenkomstig voormelde bepalingen.]
– Toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 januari 2004 (art. 24; zoals vervangen bij art. 1 B. Vl. Reg.
17 januari 2003, B.S., 31 januari 2003)
–§3, 4°, gewijzigd bij art. 21 B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 januari 2004 (art. 31; zoals vervangen bij art. 2, 1°, B. Vl. Reg.
17 januari 2003, B.S., 31 januari 2003)
[Afdeling 6
Bodembeheerorganisatie, tussentijdse
opslagplaats en grondreinigingscentrum:
erkenning in het kader van de regeling
met betrekking tot het gebruik van
uitgegraven bodem]
Opschrift toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
[Onderafdeling 1
Voorwaarden tot erkenning en voorwaarden
tot gebruik van de erkenning]
Opschrift toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
[Art. 58. Om als bodembeheerorganisatie erkend
te worden en erkend te blijven, moeten de
volgende voorwaarden zijn vervuld:
1° opgericht zijn als een vereniging zonder winstoogmerk
conform de wet van 27 juni 1921 waarbij
aan de verenigingen zonder winstoogmerk en
aan de instellingen van openbaar nut rechtspersoonlijkheid
wordt verleend;
2° voldoende representatief zijn voor de verschillende
sectoren die betrokken zijn bij het gebruik
van uitgegraven bodem;
3° uitsluitend als statutair doel hebben het leveren
van studiewerk, het afleveren van bodembeheerrapporten
en het verstrekken van informatie
en advies inzake uitgegraven bodem;
4° een of meer personen in dienst hebben die een
grondige kennis hebben van de volgende disciplines:
microbiologie, biologie, bodemkunde, fysica,
geologie, scheikunde;
5° ten minste één natuurlijke persoon in dienst
hebben die minimaal 3 jaar beroepservaring heeft
in een milieusector die relevant is voor het onderzoek
inzake bodemverontreiniging of afvalstoffen
gedurende de 6 jaar voorafgaand aan de datum
van de erkenningsaanvraag;
6° een gekwalificeerd persoon contractueel ter
beschikking hebben met de nodige ervaring voor
de beoordeling van de analyse- en bemonsteringsprocedure
en het technisch verslag op hun inhoud;
7° beschikken over een procedure die haar in
staat stelt de uitgegraven bodem waarvoor ze een
bodembeheerrapport aflevert, te traceren;
8° beschikken over een verzekering die haar beroepsaansprakelijkheid
dekt;
9° de bestuurders en de personen die de rechtspersoon
kunnen verbinden, moeten over hun burgerlijke
en politieke rechten beschikken en mogen
geen strafrechtelijke veroordeling hebben opgelopen
voor overtredingen van de milieuwetgeving
van een Lid-Staat van de Europese Unie;
10° bijhouden van een klachtenregister dat ter inzage
ligt van de toezichthoudende overheid;
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
11° bijhouden van een register van bodembeheerrapporten
dat ter inzage ligt van de toezichthoudende
overheid. De bodembeheerrapporten
moeten gedurende een termijn van vijf jaar bijgehouden
worden.
De grondige kennis, bedoeld in 4°, moet worden
aangetoond met academische diploma's of met
diploma's van het hoger onderwijs van het lange
type of ermee gelijkgestelde diploma's, uitgereikt
in een Lid-Staat van de Europese Unie.]
– Toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
[Art. 59 Om als tussentijdse opslagplaats voor
uitgegraven bodem of als grondreinigingscentrum
voor uitgegraven bodem erkend te worden
en erkend te blijven, moeten de volgende voorwaarden
zijn vervuld:
1° een rechtspersoon zijn, opgericht in de vorm
van een handelsvennootschap, met een exploitatiezetel
in het Vlaamse Gewest;
2° niet in staat van faillissement verkeren, noch
het voorwerp uitmaken van een procedure tot faillietverklaring,
noch een gerechtelijk akkoord hebben
aangevraagd of verkregen;
3° één of meer personen in dienst hebben die een
grondige kennis hebben van de volgende disciplines:
microbiologie, biologie, bodemkunde, fysica,
geologie, scheikunde;
4° ten minste één natuurlijke persoon in dienst
hebben die minimaal 3 jaar beroepservaring heeft
in een milieusector die relevant is voor het onderzoek
inzake bodemverontreiniging of afvalstoffen
gedurende de 6 jaar voorafgaand aan de datum
van de erkenningsaanvraag;
5° een gekwalificeerd persoon contractueel ter
beschikking hebben met de nodige ervaring voor
de beoordeling van de analyse- en bemonsteringsprocedure
en het technisch verslag op hun inhoud;
6° minstens één of meer personen in dienst hebben
en een gekwalificeerd persoon contractueel
ter beschikking hebben die samen een grondige
kennis en ervaring hebben om de aanvaarding en
de beoordeling van uitgegraven bodem overeenkomstig
dit besluit te garanderen;
7° beschikken over een procedure die haar in
staat stelt de uitgegraven bodem waarvoor ze een
bodembeheerrapport aflevert, te traceren;
8° voldoen aan een door de OVAM aanvaard kwaliteitsreglement
houdende administratieve bepalingen
en technische voorzieningen die garanderen
dat de aangeboden uitgegraven bodem voldoet
aan de in dit besluit vermelde normen. Dat
reglement omvat minstens:
a) een procedure voor het in ontvangst nemen
van, het opslaan van, het fysisch scheiden en/of
reinigen en het afleveren van uitgegraven bodem;
b) registers voor aan- en afvoer van uitgegraven
bodem, reststoffen en hulpstoffen;
53 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

c) een projectdossier per partij grond met vermelding
van herkomst, in- en uitgangsanalyses, verwerkingsmethode
en locatie van gebruik van de
uitgegraven bodem;
9° beschikken over een verzekering die haar beroepsaansprakelijkheid
dekt;
10° de bestuurders en de personen die de rechtspersoon
kunnen verbinden, moeten over hun burgerlijke
en politieke rechten beschikken en mogen
geen strafrechtelijke veroordeling hebben opgelopen
voor overtredingen van de milieuwetgeving
van een Lid-Staat van de Europese Unie;
11° beschikken over de nodige infrastructuur en
installaties voor de exploitatie van de inrichting;
12° bijhouden van een klachtenregister dat ter inzage
ligt van de toezichthoudende overheid;
13° bijhouden van een register van bodembeheerrapporten
dat ter inzage ligt van de toezichthoudende
overheid; de bodembeheerrapporten
moeten gedurende een termijn van vijf jaar bijgehouden
worden;
14° voldoen aan een tweejaarlijkse keuring door
een erkende bodembeheerorganisatie die nagaat
of aan de voornoemde bepalingen in dit artikel is
voldaan. De keuring moet voldoen aan de door
OVAM opgelegde procedures of een evenwaardige
code van goede praktijk;
15° beschikken over de nodige vergunningen
overeenkomstig de bepalingen van het decreet
van 28 juni 1985 betreffende de milieuvergunning;
16° voldoen aan de voorwaarden opgelegd door
of krachtens Vlarem I en II.
De grondige kennis, bedoeld in 3°, moet worden
aangetoond met academische diploma's of met
diploma's van het hoger onderwijs van het lange
type of ermee gelijkgestelde diploma's, uitgereikt
in een Lid-Staat van de Europese Unie.]
– Toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
[Onderafdeling 2
Procedure tot erkenning]
Opschrift toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
[Art. 60. De aanvraag om erkend te worden, bedoeld
in artikel 58 en 59, moet per aangetekende
brief worden gericht aan de Vlaamse minister, op
het adres van de OVAM.]
– Toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
[Art. 61. Om ontvankelijk te zijn, moet de aanvraag
voor erkenning ten minste de volgende gegevens
bevatten:
1° de statuten van de rechtspersoon;
2° de naam (of namen) van de natuurlijke persoon
(of personen) die door de rechtspersoon aan-
gesteld is (of zijn) als verantwoordelijk persoon (of
personen);
3° een eensluidend verklaard afschrift van de diploma's,
zoals bedoeld in artikel 58, tweede lid,
respectievelijk artikel 59, tweede lid;
4° een curriculum vitae van de personen die over
de kennis en ervaring zoals bedoeld in artikel 58,
eerste lid, 4° tot en met 6°, respectievelijk
artikel 59, eerste lid, 3° tot en met 6°, beschikken,
waaruit die kennis en ervaring blijkt;
5° een onvoorwaardelijke verbintenis waarin de
aanvrager verklaart binnen 30 dagen na de erkenning
een verzekering voor beroepsaansprakelijkheid
te sluiten zoals bedoeld in artikel 58, eerste
lid, 8°, respectievelijk artikel 59, eerste lid, 9°, en
de OVAM in kennis te stellen van de afgesloten polis;
6° een recent getuigschrift van goed zedelijk gedrag
van de personen, bedoeld in artikel 58, eerste
lid, 9°, respectievelijk artikel 59, eerste lid, 10°;
7° een recent attest waaruit blijkt dat de aanvrager
aan zijn sociale en fiscale verplichtingen voldaan
heeft;
8° wat de tussentijdse opslagplaatsen en grondreinigingscentra
betreft, een beschrijving van de
infrastructuur en installaties, bedoeld in
artikel 59, eerste lid, 11°.]
– Toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
[Art. 62. De procedure voor de behandeling van
de aanvragen tot erkenning zoals bedoeld in
artikel 58 en 59 is als volgt:
1° Onderzoek van de ontvankelijkheid:
De OVAM verzendt binnen 30 dagen na de datum
van ontvangst van de aanvraag een ontvangstbewijs
aan de aanvrager, waarbij de OVAM zich tevens
uitspreekt over de ontvankelijkheid van de
aanvraag. De OVAM verklaart de aanvraag ontvankelijk
of verzoekt om de nodige of passende
aanvullingen.
Als de OVAM niet binnen de 30 dagen na de datum
van ontvangst van de aanvraag om aanvullingen
heeft verzocht, wordt de aanvraag geacht ontvankelijk
te zijn.
Als de OVAM om aanvullingen verzoekt, wordt de
aangepaste of aangevulde aanvraag opnieuw per
aangetekende brief aan de OVAM toegestuurd. De
OVAM verzendt binnen 30 dagen na de datum
van ontvangst van de aangepaste of aangevulde
aanvraag het ontvangstbewijs aan de aanvrager,
waarbij de OVAM zich tevens uitspreekt over de
ontvankelijkheid van de aangepaste aanvraag;
2° Onderzoek en advisering van de aanvraag:
De OVAM onderzoekt de ontvankelijke aanvraag
en stuurt die, samen met haar advies, binnen
90 dagen na de datum van het ontvangstbewijs
naar de Vlaamse minister;
3° Beslissing:
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
De Vlaamse minister doet binnen 120 dagen na
de datum van het ontvangstbewijs van de aanvraag
bij gemotiveerde beslissing uitspraak over
de ontvankelijke aanvraag;
4° Betekening van de beslissing:
Binnen 150 dagen na de datum van het ontvangstbewijs
van de aanvraag wordt de beslissing
over de erkenningsaanvraag door de OVAM per
aangetekende brief aan de aanvrager betekend.
De beslissing wordt bij uittreksel in het Belgisch
Staatsblad bekendgemaakt.]
– Toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
[Onderafdeling 3
Schorsing en opheffing van de erkenning]
Opschrift toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
[Art. 63. § 1. De Vlaamse minister kan te allen
tijde de erkenning, bedoeld in artikel 58 en 59,
schorsen voor een termijn van maximaal
6 maanden in elk van de volgende gevallen:
1° wanneer de houder van de erkenning de taken
waarmee hij is belast door dit besluit niet reglementair
of niet objectief uitvoert;
2° wanneer de houder van de erkenning niet
meer voldoet aan de erkenningsvoorwaarden, gesteld
in dit besluit;
3° wanneer de houder van de erkenning onregelmatigheden
begaat bij het afleveren van bodembeheerrapporten
en bij de toepassing van de procedures,
voorgeschreven in dit besluit;
[4° wanneer de houder van de erkenning bij een
vonnis of arrest dat in kracht van gewijsde is gegaan,
veroordeeld is voor een misdrijf dat door
zijn aard de beroepsmoraal van de betrokken
rechtspersoon aantast;]
5° bij een erkende bodembeheerorganisatie, wanneer
de onafhankelijkheid tegenover de betrokkenen
bij een project niet gegarandeerd wordt.
§ 2. [De Vlaamse minister brengt de houder van
de erkenning per aangetekende brief op de hoogte
van de voorgenomen beslissing tot schorsing
met vermelding van de reden(en). Binnen
30 dagen na de datum van ontvangst van die brief
kan de houder van de erkenning alle nodige formaliteiten
vervullen en/of zijn verweermiddelen
aan de Vlaamse minister kenbaar maken.]
§ 3. De beslissing tot schorsing wordt door de
OVAM per aangetekende brief aan de houder van
de erkenning betekend en wordt bij uittreksel in
het Belgisch Staatsblad bekendgemaakt.
§ 4. De schorsing gaat in op de dertigste dag na de
datum van de betekening van de beslissing aan de
betrokkene.]
– Toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
–§1, 4° ingevoegd bij art. 22, 1°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 54

1 januari 2004 (art. 31; zoals vervangen bij art. 2, 1°, B. Vl. Reg.
17 januari 2003, B.S., 31 januari 2003)
– § 2 vervangen bij art. 22, 2°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 januari 2004 (art. 31; zoals vervangen bij art. 2, 1°, B. Vl. Reg.
17 januari 2003, B.S., 31 januari 2003)
[Art. 64. § 1. De Vlaamse minister kan te allen
tijde de erkenning, bedoeld in artikel 58 en 59, opheffen
in elk van de volgende gevallen:
1° wanneer de houder van de erkenning de taken
waarmee hij is belast door dit besluit herhaaldelijk
niet reglementair of niet objectief uitvoert;
2° wanneer de houder van de erkenning bij het
verstrijken van de schorsingsperiode nog steeds
niet voldoet aan de erkenningsvoorwaarden
waarvoor hij op grond van artikel 63, § 1, 2° geschorst
werd;
3° wanneer de houder van de erkenning ernstige
onregelmatigheden of bij herhaling onregelmatigheden
begaat bij het afleveren van bodembeheerrapporten
en bij de toepassing van de procedures,
voorgeschreven in dit besluit;
4° wanneer de houder van de erkenning bij een
vonnis of arrest dat in kracht van gewijsde is gegaan,
veroordeeld is voor een misdrijf dat door
zijn aard de beroepsmoraal van de betrokken
rechtspersoon in ernstige mate aantast;
5° bij een erkende bodembeheerorganisatie, wanneer
de onafhankelijkheid tegenover de betrokkenen
bij een project bij herhaling niet gegarandeerd
wordt.
§ 2. [De Vlaamse minister brengt de houder van
de erkenning per aangetekende brief op de hoogte
van de voorgenomen beslissing tot opheffing
met vermelding van de reden(en). Binnen
30 dagen na datum van ontvangst van die brief
kan de houder van de erkenning alle nodige formaliteiten
vervullen en/of zijn verweermiddelen
aan de Vlaamse minister kenbaar maken.]
§ 3. De beslissing tot opheffing wordt door de
OVAM per aangetekende brief aan de houder van
de erkenning betekend en wordt bij uittreksel in
het Belgisch Staatsblad bekendgemaakt.
§ 4. De opheffing gaat in op de dertigste dag na de
datum van de betekening van de beslissing aan de
betrokkene.]
– Toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
– § 2 vervangen bij art. 23 B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, inwerkingtreding: 1 januari 2004 (art. 31; zoals
vervangen bij art. 2, 1°, B. Vl. Reg. 17 januari 2003, B.S.,
31 januari 2003)
[Art. 65. De erkenning wordt van rechtswege geacht
nooit te zijn verleend als de houder van de erkenning
uiterlijk bij het verstrijken van de termijn,
bepaald in artikel 61, 5°, niet het bewijs heeft geleverd
dat de voorgeschreven verzekering voor beroepsaansprakelijkheid
werd afgesloten.]
– Toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
[Onderafdeling 4
Duur, verlenging en niet-overdraagbaarheid
van de erkenning]
Opschrift toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
[Art. 66. De erkenning wordt verleend voor
maximaal 5 jaar. De Vlaamse minister kan die erkenning
verlengen overeenkomstig de procedure,
vastgesteld in de artikelen 60, 61 en 62.]
– Toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
[Art. 67. Erkenningen zijn niet overdraagbaar.]
– Toegevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
[HOOFDSTUK XI
TOEZICHT]
Opschrift toegevoegd bij art. 12 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
[Art. 69. De in artikel 21 van het decreet bedoelde
toezichthoudende ambtenaren van de OVAM
worden, op voorstel van de administrateur-generaal
van de OVAM, door de Vlaamse minister aangewezen.
Deze ambtenaren maken zich bekend
door een legitimatiebewijs, ondertekend door de
administrateur-generaal van de OVAM.]
– Toegevoegd bij art. 12 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
– Nummering conform B.S.; er is geen art. 68
[HOOFDSTUK XII
SLOTBEPALING]
Opschrift toegevoegd bij art. 13 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
[Art. 70. De Vlaamse minister is belast met de
uitvoering van dit besluit.]
– Toegevoegd bij art. 13 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
BIJLAGE 1
[Lijst van inrichtingen en activiteiten die
bodemverontreiniging kunnen veroorzaken
Nummer
(1)
Inrichting of activiteit Categorie
(2)
1 AARDOLIE OF AARDOLIEPRODUCTEN
1.1 Niet in rubriek 20.1.2 begrepen inrichting voor
de raffinage, voor de distillatie, het kraken, het
vergassen of enige andere wijze van verwerking
van aardolie of aardolieproducten (Raffinaderij
van ruwe aardolie, met uitzondering van deze
waarin uitsluitend smeermiddelen uit ruwe olie
worden vervaardigd: zie rubriek 20.1.2)
1.2 Opslagplaats voor aardpek, teer, asfalt, pek en
dergelijke stoffen van meer dan 5.000 kg
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
55 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
C
B
Nummer
(1)
Inrichting of activiteit Categorie
(2)
Uitzondering: de tijdelijke opslag op een bouwplaats
is niet ingedeeld.
1.4 Installaties voor de opslag van aardolie, petrochemische
of chemische producten met een capaciteit
van 200.000 ton of meer
2 AFVALSTOFFEN (inrichtingen voor de verwerking
van afvalstoffen overeenkomstig het decreet
van 2 juli 1981 betreffende de voorkoming
en het beheer van afvalstoffen en zijn uitvoeringsbesluiten)
Opmerkingen
De hieronder genoemde drempelwaarden hebben
in het algemeen betrekking op de productiecapaciteit,
op het vermogen of op de
opslagcapaciteit. Wanneer de exploitant in dezelfde
milieutechnische eenheid verscheidene
activiteiten van dezelfde rubriek verricht, worden
de capaciteiten van de activiteiten bij elkaar
opgeteld.
Opslagcapaciteit: waar opslagcapaciteit wordt
gebruikt, wordt de som bedoeld van alle capaciteiten
voor opslag van de verschillende soorten
afvalstoffen (bijv. de gerecupereerde, afvalstoffen,
de restfracties).
Gevaarlijke afvalstoffen zijn alle afvalstoffen die
overeenkomstig het Vlaams reglement inzake
afvalvoorkoming en -beheer (Vlarea) als gevaarlijke
afvalstoffen zijn gedefinieerd.
Niet-gevaarlijke afvalstoffen zijn alle afvalstoffen
die overeenkomstig het Vlaams reglement
inzake afvalvoorkoming en -beheer (Vlarea)
niet als gevaarlijke afvalstoffen zijn gedefinieerd.
Voor de begrippen verwijdering en nuttige toepassing
gelden de definities van het Vlaams reglement
inzake afvalvoorkoming en -beheer
(Vlarea).
Overeenkomstig het Vlaams reglement inzake
afvalvoorkoming en -beheer (Vlarea) worden de
secundaire grondstoffen niet meer als afvalstoffen
beschouwd vanaf het ogenblik:
– dat ze bij de derden die ze hergebruiken worden
afgeleverd, als het gaat om afvalstoffen die
zonder enige voorbehandeling opnieuw kunnen
worden hergebruikt;
– dat ze zijn omgevormd, als het gaat om afvalstoffen
die pas na voorbehandeling kunnen
worden hergebruikt.
Uitzonderingen
De voorlopige opslag en de mechanische behandeling
van afvalstoffen op de plaats van productie,
voorafgaand aan elke inzameling, zijn
geen inrichtingen voor het verwerken van afvalstoffen
als de opslag en de mechanische behandeling
gebeuren met het oog op een
georganiseerde regelmatige afvoer van de afvalstoffen,
tenzij het anders bepaald wordt in deze
bijlage.
De opslag van afvalstoffen die ontstaan uit de
aanvaardingsplicht of terugnameplicht van
stoffen, is geen inrichting voor de verwerking
van afvalstoffen als aan beide volgende voorwaarden
is voldaan:
– de opslag gebeurt bij de eindverkoper, tussenhandelaar,
producent of invoerder van de stoffen;
– de opslag gebeurt met het oog op een georganiseerde
regelmatige afvoer van de afvalstoffen,
tenzij het anders bepaald wordt in deze bijlage.
Deze opslag kan wel ingedeeld zijn volgens een
andere rubriek.
Kringloopcentra e.d., met name inrichtingen
waar tweedehands huishoudelijke goederen die
in aanmerking komen voor producthergebruik
(zoals kleding, boeken, meubelen, huisraad,
speelgoed, bruingoed en witgoed) worden opgeslagen,
gesorteerd, gereinigd en/of hersteld,
zijn geen inrichtingen voor de verwerking van
afvalstoffen.
C

Nummer
(1)
Inrichting of activiteit Categorie
(2)
Het aanwenden van afvalstoffen voor een functionele
verharding bovenop een bestaande bodem
en waarbij de afvalstoffen duidelijk
onderscheidbaar zijn van het bodemmateriaal
worden in het kader van deze lijst niet gezien als
een opslag, overslag of verwijdering van afvalstoffen.
2.1 Opslag en overslag van afvalstoffen
2.1.1 Opslag van afvalstoffen niet aan een verwerking
van de afvalstoffen verbonden:
a) inerte afvalstoffen met een opslagcapaciteit
van meer dan 20 m 3
O
b) andere niet-gevaarlijke afvalstoffen O
c) gevaarlijke afvalstoffen C
Uitzondering
De hierna volgende opslag is geen inrichting
voor het verwerken van afvalstoffen:
a) de opslag van inert bouw- en sloopafval op de
bedrijfsterreinen van aannemers van bouw- en
wegeniswerken als die opgeslagen afvalstoffen
nuttig worden toegepast of aangewend worden
als secundaire grondstoffen bij de uitoefening
van de normale bedrijfsactiviteit;
b) de opslag van inert bouw- en sloopafval op
terreinen of bij installaties waarvoor een geldige
milieu- of bouwvergunning werd afgeleverd en
als die opslag bijdraagt tot het realiseren van
het voorwerp van de vergunning;
c) de opslag van gerecupereerde bouwmaterialen.
Deze opslag kan wel ingedeeld zijn volgens een
andere rubriek (zie o.a. rubriek 30).
2.1.2 Overslag van afvalstoffen niet aan een verwerking
van de afvalstoffen verbonden:
a) inerte afvalstoffen met een overslagcapaciteit
van meer dan 50 m 3
O
b) andere niet-gevaarlijke afvalstoffen O
c) gevaarlijke afvalstoffen C
2.2 Opslag en nuttige toepassing van afvalstoffen
Alle inrichtingen onder 2.2 zijn inrichtingen
waarin handelingen gebeuren waardoor nuttige
toepassing van althans een gedeelte van de
afvalstoffen al of niet met terugwinning van
energie en/of stoffen alsook het reinigen van recipiënten
door uitbranden zijn ingedeeld onder
2.3.
2.2.1 Opslag en sortering van:
Sorteren is de afvalstoffen manueel of met lichte
gereedschappen soort bij soort voegen. Als het
sorteren deel uitmaakt van andere ingedeelde
handelingen op afvalstoffen, valt 2.2.1 weg.
a) inerte afvalstoffen A
b) selectief ingezamelde huishoudelijke afval- B
stoffen, met inbegrip van klein gevaarlijk afval
(containerpark)
Het is een inrichting van een exploitant die belast
is met de inzameling van huishoudelijke afvalstoffen.
c) niet-gevaarlijke afvalstoffen bestaande uit papier
en karton, hout, textiel, kunststoffen, metaal,
glas, rubber, bouw- en sloopafval, met een
opslagcapaciteit van:
1° maximaal 100 ton A
2° meer dan 100 ton B
d) andere niet-gevaarlijke afvalstoffen, met een
opslagcapaciteit van:
1° maximaal 100 ton A
2° meer dan 100 ton B
e) gevaarlijke afvalstoffen C
2.2.2 Opslag en mechanische behandeling van:
Mechanisch behandelen is het behandelen van
de afvalstoffen met werktuigen, zonder de chemische
eigenschappen van de afvalstoffen te
veranderen. Het is o.m. het breken, demonteren,
hakselen, klieven, knippen, kuisen, persen,
pletten, scheiden, shredderen, snijbranden,
stralen, wassen, zagen, zeven.
Nummer
(1)
Inrichting of activiteit Categorie
(2)
Het persen van papier, karton, textiel, kunststoffen,
rubber en metaal in een perscontainer op
de plaats van inzameling (containerpark) van
die afvalstoffen wordt in deze context niet beschouwd
als een behandeling van afvalstoffen.
Het mechanisch behandelen op de bouwplaats
zelf van inerte stoffen die bij de uitvoering van
wegenis- en /of sloopwerkzaamheden ontstaan,
wordt in deze context evenmin als een
behandeling van afvalstoffen beschouwd.
a) inerte afvalstoffen, met een opslagcapaciteit
van:
1° maximaal 1.000 m 3
A
2° meer dan 1.000 m 3
B
b) niet-gevaarlijke afvalstoffen uit 2.2.1.c, met
een opslagcapaciteit van:
1° maximaal 100 ton A
2° meer dan 100 ton B
c) schroot met een opslagcapaciteit van:
1° maximaal 10 ton O
2° meer dan 10 ton tot en met 100 ton B
3° meer dan 100 ton C
d) voertuigwrakken met een opslagcapaciteit
van:
1° meer dan 2 tot en met 10 wrakken of 10 ton O
2° meer dan 10 wrakken of 10 ton tot en met B
100 wrakken of 100 ton
3° meer dan 100 wrakken of 100 ton C
e) scheepssloperijen en sloperijen andere dan C
bedoeld onder c) en d)
f) andere niet-gevaarlijke afvalstoffen met een
opslagcapaciteit van:
1° maximaal 100 ton A
2° meer dan 100 ton B
g) gevaarlijke afvalstoffen C
2.2.3 Opslag en biologische behandeling van:
a) aërobe compostering van uitsluitend tuin- en
plantsoenafval, met een opslagcapaciteit van:
3° meer dan 100 ton B
b) groente-, fruit- en tuinafval (GFT)
1° aërobe compostering met een opslagcapaci- B
teit van meer dan 100 ton
2° anaërobe compostering met of zonder met- B
haanwinning met een opslagcapaciteit van
meer dan 100 ton
Uitzondering: De thuiscompostering van groente-,
fruit- en tuinafval door particulieren is geen
inrichting voor de verwerking van afvalstoffen.
c) aërobe of anaërobe compostering, met of B
zonder methaanwinning van andere niet-gevaarlijke
afvalstoffen
d) andere biologische behandeling van niet-ge- C
vaarlijke afvalstoffen
e) biologische behandeling van gevaarlijke af- C
valstoffen
2.2.4 Opslag en behandeling van dierlijke afvalstoffen
De verwijdering door verbranden of begraven is
in deze context geen verwerking.
a) opslag en bewerking van laag-risicomateriaal,
met een opslagcapaciteit van:
2° meer dan 10 ton B
b) opslag en verwerking van laag-risicomate- B
riaal
c) opslag en bewerking of verwerking van hoog- C
risicomateriaal
d) installaties voor de destructie of verwerking B
van kadavers en dierlijk afval met een verwerkingscapaciteit
van meer dan 10 ton per dag
2.2.5 Opslag en fysisch-chemische behandeling al of
niet in combinatie met een mechanische behandeling
van:
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
Fysisch-chemisch behandelen van afvalstoffen
is de chemische eigenschappen, de chemische
samenstelling of de aggregatietoestand van de
afvalstoffen wijzigen. Het is o.m. het decanteren,
distilleren, extraheren, mengen, neerslaan,
neutraliseren, ontwateren, oxideren, raffineren,
reduceren, regenereren, smelten, solidifiëren. Er
kan overlapping zijn met rubriek 2.3.2.
a) niet-gevaarlijke slibs, met een opslagcapaciteit
van:
1° tot en met 1 ton O
2° meer dan 1 ton
b) gevaarlijke slibs, met een opslagcapaciteit
van:
B
1° tot en met 1 ton A
2° meer dan 1 ton
c) afgewerkte olie, met een opslagcapaciteit
van:
C
1° tot en met 1 ton A
2° meer dan 1 ton
d) organische oplosmiddelen, met een opslagcapaciteit
van:
C
1° tot en met 1 ton A
2° meer dan 1 ton
e) andere niet-gevaarlijke afvalstoffen, met een
opslagcapaciteit van:
C
1° tot en met 1 ton O
2° meer dan 1 ton
f) andere gevaarlijke afvalstoffen, met een opslagcapaciteit
van :
B
1° tot en met 1 ton A
2° meer dan 1 ton C
2.2.6 Opslag en reiniging van recipiënten (verpakkingen
en containers) door inwendig wassen van:
Containers zijn laadkisten voor vervoer, maar
ook tankwagens, bulkwagens, spoorwegwagens,
scheepsruimen.
a) recipiënten die stoffen hebben bevat die als
afvalstoffen bij de inerte afvalstoffen zijn gerangschikt;
A
b) recipiënten die biologische stoffen hebben
bevat die als afvalstoffen bij de niet-gevaarlijke
biologische afvalstoffen zijn gerangschikt;
B
c) recipiënten die stoffen hebben bevat die als
afvalstoffen bij de andere niet-gevaarlijke afvalstoffen
zijn gerangschikt;
B
d) recipiënten die stoffen hebben bevat die als
afvalstoffen bij de gevaarlijke afvalstoffen zijn
gerangschikt
Uitzondering: het wassen – bij de vuller of gebruiker
– van verpakkingen die bestemd en ontworpen
zijn om binnen hun levensduur een
aantal omlopen te maken, dat wil zeggen die
opnieuw gevuld of gebruikt worden voor hetzelfde
doel als waarvoor ze zijn ontworpen, is
geen inrichting voor de verwerking van afvalstoffen.
C
2.2.7 Installaties voor de nuttige toepassing, als gedefinieerd
in artikel 1.4. van het Vlarea, van gevaarlijke
afvalstoffen met een capaciteit van
meer dan 10 ton per dag (er kan een overlapping
zijn met andere deelrubrieken van
rubriek 2.2).
B
2.2.8 Opslag en behandeling van baggerspecie, afkomstig
van het ruimen, verdiepen en/of verbreden
van bevaarbare en onbevaarbare
waterlopen die behoren tot het openbaar hydrografisch
net en/of de aanleg van nieuwe waterinfrastructuur:
a) opslag in afwachting van behandeling B
b) mechanische, fysisch-chemische en/of biologische
behandeling
B
2.3 Opslag en verwijdering van afvalstoffen
Alle inrichtingen onder 2.3 zijn inrichtingen
waarin handelingen gebeuren die leiden tot de
vernietiging of de definitieve opslag in of op de
bodem van afvalstoffen.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 56
Nummer
(1)
Inrichting of activiteit Categorie
(2)

Nummer
(1)
Inrichting of activiteit Categorie
(2)
2.3.1
Het verbranden van afvalstoffen al of niet met
terugwinning van energie en/of stoffen alsook
het reinigen van recipiënten door uitbranden,
zijn gerangschikt onder deze rubriek.
Opslag en mechanische behandeling, die niet
bedoeld wordt in rubriek 2.3.7 van:
Mechanisch behandelen is het behandelen van
de afvalstoffen met werktuigen, zonder de chemische
eigenschappen van de afvalstoffen te
veranderen. Het is o.m. het breken, demonteren,
hakselen, klieven, knippen, kuisen, persen,
pletten, scheiden, shredderen, snijbranden,
stralen, wassen, zagen, zeven.
a) niet-gevaarlijke afvalstoffen B
b) gevaarlijke afvalstoffen C
2.3.2 Opslag en fysisch-chemische behandeling, al of
niet in combinatie met een mechanische behandeling,
die niet bedoeld wordt in
rubriek 2.3.7, van:
Fysisch-chemisch behandelen van afvalstoffen
is de chemische eigenschappen, de chemische
samenstelling of de aggregatietoestand van de
afvalstoffen wijzigen. Het is o.m. het decanteren,
distilleren, extraheren, mengen, neerslaan,
neutraliseren, ontwateren, oxideren, raffineren,
regenereren, reduceren, smelten, solidifiëren. Er
kan overlapping zijn met rubriek 2.2.5.
a) niet-gevaarlijke slibs C
b) gevaarlijke slibs C
c) afgewerkte olie C
d) organische oplosmiddelen C
e) andere niet-gevaarlijke afvalstoffen C
f) andere gevaarlijke afvalstoffen C
2.3.3 Opslag en biologische behandeling, die niet bedoeld
wordt in rubriek 2.3.7, van:
a) niet-gevaarlijke afvalstoffen B
b) gevaarlijke afvalstoffen C
2.3.4 Opslag en verbranding, met of zonder energiewinning
en met of zonder terugwinning van
stoffen, die niet bedoeld wordt in rubriek 2.3.7,
van:
b) niet-gevaarlijk behandeld houtafval
c) afgewerkte olie die wel beantwoordt aan de
criteria, bedoeld in artikel 4.2.5.1. van het Vlarea,
maar niet aan de overige voorwaarden om
als secundaire grondstof te mogen worden gebruikt,
in een inrichting met een nominaal thermisch
vermogen van:
A
1° minder dan 500 kW A
2° 500 kW tot en met 10 MW [A]
3° meer dan 10 MW [B]
d) andere afgewerkte olie
e) niet-gevaarlijke huishoudelijke afvalstoffen
met een verbrandingscapaciteit van:
C
1° tot en met 3 ton per uur A
2° meer dan 3 ton per uur B
f) niet-gevaarlijke bedrijfsafvalstoffen die vergelijkbaar
zijn met huishoudelijke afvalstoffen
C
g) vast niet-risicohoudend medisch afval C
h) risicohoudend medisch afval en vloeibaar en
pasteus niet-risicohoudend medisch afval
C
i) krengen in dierencrematoria C
j) andere niet-gevaarlijke afvalstoffen C
k) andere gevaarlijke afvalstoffen C
2.3.5 Opslag en reiniging van metalen recipiënten
door uitbranden
C
2.3.6 Stortplaatsen, die niet bedoeld worden in
rubriek 2.3.7, van:
(zie titel II van het Vlarem voor de categorieën
van stortplaatsen)
a) categorie 3:
1° inerte afvalstoffen B
2° monostortplaats voor inerte afvalstoffen
b) categorie 2:
B
1° niet-gevaarlijke huishoudelijke afvalstoffen C
2° niet-gevaarlijke bedrijfsafvalstoffen die vergelijkbaar
zijn met huishoudelijke afvalstoffen
C
Nummer
(1)
Inrichting of activiteit Categorie
(2)
3° niet-gevaarlijke bijzondere afvalstoffen C
4° monostortplaats voor niet-gevaarlijke afvalstoffen,
andere dan inerte afvalstoffen
c) categorie 1:
C
1° gevaarlijke afvalstoffen die, na de eventuele
nodige voorbehandeling, aan de aanvaardingscriteria
voldoen
C
2° niet-gevaarlijke bedrijfsafvalstoffen van
anorganische aard of van organisch-chemische
aard en afvalstoffen die ermee vergelijkbaar zijn
C
3° monostortplaats voor gevaarlijke afvalstoffen
die, na de eventueel nodige voorbehandeling,
aan de aanvaardingscriteria voldoen
C
2.3.7 Opslag, behandeling en verwijdering van baggerspecie:
Uitzondering: Het ter plaatse uitspreiden van
niet-verontreinigde ruimingsspecie op de oever
is niet ingedeeld.
a) monostortplaatsen voor baggerspecie en/of
ruimingsspecie, afkomstig van het ruimen, verdiepen
en/of verbreden van bevaarbare en onbevaarbare
waterlopen die behoren tot het
openbaar hydrografisch net en/of de aanleg
van nieuwe waterinfrastructuur
B
2.3.8 Installaties voor de
verwijderingshandelingen D1 tot en met D12,
als bedoeld in artikel 1.3.1 van het Vlarea, van
gevaarlijke afvalstoffen met een capaciteit van
meer dan 10 ton per dag.
(Er kan een overlapping zijn met andere deelrubrieken
van rubriek 2.3)
C
2.3.10 Stortplaatsen die meer dan 10 ton per dag ontvangen
of een totale capaciteit van meer dan
25.000 ton hebben, met uitzondering van stortplaatsen
voor inerte afvalstoffen. (Er kan een
overlapping zijn met andere deelrubrieken van
rubriek 2.3)
C
3 AFVALWATER EN KOELWATER
Opmerkingen:
1. Indien de lozing niet kan worden ingedeeld
volgens de debietafhankelijke criteria, kunnen
de volgende omrekeningseenheden worden
toegepast om de klasse te bepalen:
– indelingscriterium x 10 = m3 /dag
– indelingscriterium x 200 = m 3 /maand
– indelingscriterium x 2.000 = m 3 /jaar
2. De hierna vermelde inrichtingen zijn niet ingedeeld:
a) het lozen van huishoudelijk afvalwater in de
openbare riolen, als dat afvalwater afkomstig is
van woongelegenheden;
b) afvalwaterzuiveringsinstallaties voor de behandeling
van huishoudelijk afvalwater, die horen
bij individuele woongelegenheden;
c) het beheren van inrichtingsmaatregelen in
een onbevaarbare waterloop of een kunstmatige
afvoerweg voor hemelwater, die tot doel hebben
het zelfzuiverend vermogen van de
waterloop te verbeteren;
d) het afscheiden van grove bestanddelen uit
het waterig medium door middel van een zeef
of een rooster;
e) het scheiden van bestanddelen aanwezig in
het waterig medium op basis van het verschil in
dichtheid tussen de aanwezige vervuilde bestanddelen
en het waterig medium (bijv. KWSafscheider,
vetvanger), uitgezonderd centrifuges;
f) een septische put, behorende bij de lozing van
huishoudelijk afvalwater.
3.6 Afvalwaterzuiveringsinstallaties, met inbegrip
van het lozen van het effluentwater en het ontwateren
van de bijbehorende slibproductie:
2. voor de behandeling van bedrijfsafvalwater
dat geen van de in bijlage 2C bij titel I van het
Vlarem bedoelde gevaarlijke stoffen bevat, met
een effluent:
3° van meer dan 200 m 3 /u A
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
3. voor de behandeling van bedrijfsafvalwater
dat één of meer van de in bijlage 2C bij titel I
van het Vlarem bedoelde gevaarlijke stoffen bevat
in concentraties hoger dan de geldende milieukwaliteitsnormen
voor het uiteindelijk
ontvangende oppervlaktewater met uitzondering
van de onder rubriek 3.6.5 ingedeelde inrichtingen
met een effluent:
1° tot en met 50 m 3 /u A
2° meer dan 50 m 3 /u B
4. voor de behandeling van afvalwater, aangevoerd
via openbare riolen en/of collectoren met
een zuiveringscapaciteit:
3° van meer dan 500 vervuilingseenheden
A
4 BEDEKKINGSMIDDELEN (verven, vernissen,
inkten, emails, metaalpoeders en analoge producten,
afbijt- en beitsmiddelen, oppervlaktebehandeling)
Opmerking: Onder afbijtmiddelen vallen hier
niet de onder rubriek 29.5.7 vermelde beitsmiddelen,
gebruikt voor het verwijderen van anorganische
verontreinigingen van een metallisch
substraat.
4.1 Inrichtingen voor de productie van lak, verf,
drukinkten en/of pigmenten, alsmede voor het
bereiden van bedekkingsmiddelen, met een
geïnstalleerde totale drijfkracht van:
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW B
3° meer dan 200 kW C
4.2 Inrichtingen voor het aanbrengen van bedekkingsmiddelen
door indompeling
C
4.3 Inrichtingen voor het mechanisch, pneumatisch
of elektrostatisch aanbrengen van bedekkingsmiddelen
(uitgezonderd het aanbrengen
van bedekkingsmiddelen met behulp van een
rol, spuitbus, kwast of borstel, het aanbrengen
van bedekkingsmiddelen aan een gebouw of
enige andere vaste constructie en het aanbrengen
van wegmarkeringen en de activiteiten, bedoeld
in rubriek 11 (drukken):
a) inrichtingen, voorzien van een filterinstallatie
met gebruik van actieve kool voor de adsorptie
van de afvalgassen of een gelijkwaardige
installatie, alsmede inrichtingen waar uitsluitend
watergedragen verven worden aangebracht,
met een geïnstalleerde totale drijfkracht
van:
1° 5 kW tot en met 25 kW A
2° meer dan 25 kW tot en met 200 kW B
3° meer dan 200 kW
b) inrichtingen die niet in sub a) bedoeld worden,
met een geïnstalleerde totale drijfkracht
van:
C
1° 5 kW tot en met 10 kW A
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW B
3° meer dan 200 kW C
4.4 Inrichtingen voor het thermisch behandelen
(bij een temperatuur van 100° C of meer) van
voorwerpen, bedekt met bedekkingsmiddelen,
wanneer het inwendig volume van de ovens
groter is dan 0,25 m 3 ;
B
4.5 Opslagplaatsen voor meer dan 10 ton bedekkingsmiddelen
met uitzondering van die welke
bedoeld worden in rubriek 17 en 48.
O
4.6 Installaties voor de oppervlaktebehandeling
van stoffen, voorwerpen of producten, waarin
organische oplosmiddelen worden gebruikt in
het bijzonder voor het appreteren, bedrukken,
het aanbrengen van een laag, het ontvetten, het
vochtdicht maken, lijmen, verven, reinigen of
impregneren, met een verbruikscapaciteit van
meer dan 150 kg oplosmiddelen per uur, of
meer dan 200 ton per jaar
(er kan overlapping zijn met deelrubrieken van
de rubrieken 29 en 41).
B
5 BIOCIDEN (bestrijdingsmiddelen: pesticiden,
herbiciden, insecticiden, enz.)
BIOTECHNOLOGIE: zie rubriek 51)
57 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
Nummer
(1)
Inrichting of activiteit Categorie
(2)

Nummer
(1)
Inrichting of activiteit Categorie
(2)
5.1 Inrichtingen voor het bereiden of het formuleren
van biociden, die niet bedoeld worden in
rubriek 5.4.
C
5.2 Inrichtingen voor het verpakken van biociden B
5.3 Opslagplaatsen met uitzondering van die welke
bedoeld worden in de rubrieken 17 en 48, voor
biociden van:
1° meer dan 0,5 ton tot en met 2 ton O
2° meer dan 2 ton B
5.4 Productie van pesticiden met een jaarcapaciteit:
1° tot en met 30.000 ton C
2° meer dan 30.000 ton C
5.5. Fabricage van basisproducten voor gewasbescherming
en van biociden
C
6 BRANDSTOFFEN (VASTE)
6.1 Inrichtingen voor het mechanisch behandelen
en verwerken van vaste brandstoffen met een
geïnstalleerde totale drijfkracht van:
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW A
3° meer dan 200 kW B
6.2 Opslagplaatsen voor vaste brandstoffen, met
uitzondering van die welke bedoeld worden onder
rubriek 48: (gebieden, bepaald volgens de
begrippen van het koninklijk besluit van
28 december 1972 betreffende de inrichting en
de toepassing van de ontwerpgewestplannen
en de gewestplannen)
1° in woon- en woonuitbreidingsgebieden, opslagplaatsen
met een capaciteit van meer dan
5 ton en met een oppervlakte van:
a) maximaal 2,5 ha O
b) meer dan 2,5 ha
2° in andere gebieden, opslagplaatsen met een
capaciteit van meer dan 20 ton en met een oppervlakte
van:
A
a) maximaal 10 ha O
b) meer dan 10 ha A
7 CHEMICALIËN (zie ook rubrieken 17 en 20.4)
7.1 Niet elders ingedeelde inrichtingen, voor de
productie of behandeling van organische of
anorganische chemicaliën waarbij, gebruikgemaakt
wordt van:
– alkylering
– aminering met ammoniak
– carbonylering
–condensatie
– dehydrogenering
– verestering
– halogenering en fabricage van halogenen
– hydrogenering
–hydrolyse
–oxidatie
– polymerisatie
– ontzwaveling, synthese en omzetting van
zwavelhoudende verbindingen
– nitrering en synthese van stikstofhoudende
verbindingen
– synthese van fosforhoudende verbindingen
– distillatie
–extractie
– solvatatie
– menging
met een jaarcapaciteit:
1° tot en met 1.000 ton B
2° van meer dan 1.000 ton tot en met
10.000 ton
C
3° van meer dan 10.000 ton C
7.2 Geïntegreerde chemische installaties, d.w.z. installaties
voor de fabricage op industriële schaal
van stoffen door chemische omzetting waarin
verscheidene eenheden naast elkaar bestaan en
functioneel met elkaar verbonden zijn, bestemd
voor de fabricage van:
C
1° organische basischemicaliën C
2° anorganische basischemicaliën C
Nummer
(1)
Inrichting of activiteit Categorie
(2)
3° fosfaat, stikstof of kaliumhoudende meststof- C
fen (enkelvoudige of samengestelde meststoffen)
4° basisproducten voor gewasbescherming en C
van biociden
5° farmaceutische basisproducten met een che- C
misch of biologisch procédé
6° explosieven C
7.3 Petrochemische installaties of vervolgfabrieken
voor het kraken of vergassen van nafta, gasolie,
LPG of andere aardoliefracties, alsmede daarvan
afgeleide organische chemie die niet elders
is ingedeeld met een verwerkingscapaciteit van:
1° tot en met 500.000 ton per jaar C
2° meer dan 500.000 ton per jaar C
7.4 Inrichtingen voor het bereiden van één van de
volgende producten:
a) fenolen, koolstofdisulfiden en mercaptanen
met een jaarcapaciteit:
1° tot en met 10 ton B
2° van meer dan 10 ton C
b) aminen en gehalogeneerde organische verbindingen
met een jaarcapaciteit:
1° tot en met 10 ton B
2° van meer dan 10 ton C
7.5 Productie van chloor door elektrolyse en/of
door het kwik- of het diafragmaprocédé met
een jaarcapaciteit:
1° tot en met 10 ton B
2° van meer dan 10 ton C
7.6 Fabricatie van organische en anorganische peroxiden,
met een jaarcapaciteit:
1° tot en met 10 ton B
2° van meer dan 10 ton C
7.7 Productie van chloorwaterstoffen en derivaten,
alsmede van polymeren ervan, die niet bedoeld
worden in rubriek 5 met een jaarcapaciteit:
1° tot en met 10 ton B
2° van meer dan 10 ton C
7.8 Productie van natriumpentachloorfenolaat
door elektrolyse van hexachloorbenzeen, met
een jaarcapaciteit:
1° tot en met 10 ton B
2° van meer dan 10 ton C
7.9 Productie van soda (natriumcarbonaat) als
eindproduct en/of van calcium- en natriumchloride
als bijproduct, met een jaarcapaciteit
aan eindproduct, respectievelijk
bijproduct:
1° tot en met 10 ton B
2° van meer dan 10 ton C
7.10 Productie van methylcellulose door inwerking
van methylchloride op cellulose, met een jaarcapaciteit:
1° tot en met 10 ton B
2° van meer dan 10 ton C
7.11 Chemische installaties voor de fabricage van:
(Er kan een overlapping zijn met de deelrubrieken
van rubriek 7, 13 en 38)
(Onder fabricage in de zin van deze rubriek
wordt verstaan de fabricage van de in deze rubriek
genoemde stoffen of groepen van stoffen
op industriële schaal door chemische omzetting)
1° organisch-chemische basisproducten zoals:
a) eenvoudige koolwaterstoffen (lineaire of cy- C
clische, verzadigde of onverzadigde, alifatische
of aromatische)
b) zuurstofhoudende koolwaterstoffen, zoals al- C
coholen, aldehyden, ketonen, carbonzuren, esters,
acetaten, ethers, peroxiden, epoxyharsen
c) zwavelhoudende koolwaterstoffen C
d) stikstofhoudende koolwaterstoffen, zoals C
aminen, amiden, nitroso-, nitro- en nitraatverbindingen,
nitrillen, cyanaten, isocyanaten
e) fosforhoudende koolwaterstoffen C
f) halogeenhoudende koolwaterstoffen C
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
g) organometaalverbindingen C
h) kunststofbasisproducten (polymeren, kunst- C
vezels, cellulosevezels)
i) synthetische rubber C
j) kleurstoffen en pigmenten C
k) tensioactieve stoffen en tensiden C
2° anorganisch-chemische basisproducten, zoals:
a) van gassen, zoals ammoniak, chloor of C
chloorwaterstof, fluor of fluorwaterstof,
kooloxiden, zwavelverbindingen, stikstofoxiden,
waterstof, zwaveldioxide, carbonyldichloride
b) van zuren, zoals chroomzuur, fluorwaterstof- C
zuur, fosforzuur, salpeterzuur, zoutzuur, zwavelzuur,
oleum, zwaveligzuur
c) van basen, zoals ammoniumhydroxide, ka- C
liumhydroxide, natriumhydroxide
d) van zouten, zoals ammoniumchloride, ka- C
liumchloraat, kaliumcarbonaat, natriumcarbonaat,
perboraat, zilvernitraat
e) van niet-metalen, metaaloxiden of andere C
anorganische verbindingen, zoals calciumcarbide,
silicium, siliciumcarbide
3° fosfaat-, stikstof- of kaliumhoudende mest- C
stoffen (enkelvoudige of samengestelde meststoffen)
4° farmaceutische basisproducten die een che- C
misch of biologisch procédé gebruiken
5° explosieven C
10 DRANKEN
10.1 Mouterijen, bierbrouwerijen evenals inrichtingen
voor het bereiden van spuitwaters, frisdranken,
alcoholische dranken of likeuren, cider,
vruchtenwijn, schuimwijn, enz. alsmede drankconditioneringsbedrijven
en bottelarijen, met
een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
3° meer dan 200 kW O
10.2 Spiritus- en gistfabrieken, met een geïnstalleerde
totale drijfkracht van:
3° meer dan 200 kW O
11 DRUKKERIJEN EN GRAFISCHE INDUSTRIE
(drukken op papier, weefsel, metaal, kunststoffen,
enz., fotografische bewerkingen, boekbinden):
11.1 Inrichtingen voor het drukken in de ruimste zin,
inzonderheid hoogdruk, vlakdruk, diepdruk,
flexodruk, zeefdruk, uitvlokken, fotokopie, microfilm,
planafdruk, aanmaken van gedrukte
schakelingen, elektronische druk, op papier,
metaal, glas (behalve de versiering van hol glas),
plastiek, weefsel en alle andere materialen.
Met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW O
3° meer dan 200 kW A
Een individueel in een lokaal opgesteld toestel
voor fotokopie, planafdruk of elektronische
druk is niet ingedeeld, ook niet wanneer de totale
drijfkracht van alle dergelijk individueel opgestelde
toestellen binnen een inrichting of een
milieu-technische eenheid 5 kW of meer bedraagt.
11.2 Zetten, voorbereidingen en afwerkingen van de
grafische industrie, zoals het grafisch ontwerpen,
het zetten en opmaken, de fotoreprografie,
de clicherie, het graveren van platen en stempels,
het binden, het afwerken en de veredeling,
met inbegrip van labo's voor foto-ontwikkeling
met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW O
3° meer dan 200 kW A
12 ELEKTRICITEIT
12.1 Elektriciteitsproductie: niet in rubrieken 20.1.5,
20.1.6 en 43.2 bedoelde inrichtingen voor elektriciteitsproductie,
uitgezonderd de aspecten
die betrekking hebben op de kernbrandstofcyclus,
met een geïnstalleerd totaal elektrisch vermogen
van:
1° 100 kW tot en met 10.000 kW O
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 58
Nummer
(1)
Inrichting of activiteit Categorie
(2)

Nummer
(1)
Inrichting of activiteit Categorie
(2)
2° meer dan 10.000 kW A
12.4 Inrichtingen voor het vervaardigen van elektrische
en elektronische toestellen, gedrukte schakelingen,
chips, zonnecellen en geleiders, met
een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
3° meer dan 200 kW
(Apparaten die pcb's bevatten: zie rubriek 17.5)
(Thermische centrales: zie rubriek 20.1.4)
A
13. FARMACEUTISCHE STOFFEN
13.1 Inrichtingen voor het industrieel bereiden of
het formuleren van farmaceutische stoffen
B
13.2 Inrichtingen voor het conditioneren en het verpakken
van farmaceutische stoffen met een
geïnstalleerde totale drijfkracht van:
3° meer dan 200 kW O
13.3 Opslagplaatsen voor farmaceutische stoffen
met uitzondering van die welke bedoeld worden
onder rubriek 48, met een capaciteit van
meer dan 10 ton
O
14 FOTOGRAFISCHE PRODUCTEN (lichtgevoelige
films, platen, papier, enz.)
Inrichtingen voor het vervaardigen van fotografische
producten met een geïnstalleerde totale
drijfkracht van:
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW O
3° meer dan 200 kW A
15 GARAGES, PARKEERPLAATSEN EN HERSTEL-
LINGSWERKPLAATSEN VOOR MOTORVOER-
TUIGEN
15.2 Werkplaatsen voor het herstellen van motorvoertuigen
(met inbegrip van carrosseriewerkzaamheden)
die niet bedoeld worden in
rubriek 15.3
A
15.3 Werkplaatsen voor het nazicht, het herstellen
en het onderhouden van motorvoertuigen met
gebruik van meer dan één schouwput of brug
(met inbegrip van carrosseriewerkzaamheden)
A
16 GASSEN
16.1 Installaties voor de productie (met inbegrip van
de gasraffinage) of omzetting van gassen,
cokesgas uitgezonderd:
b) overige, met een productiecapaciteit van:
3° meer dan 100 m 3 /uur
(Cokesfabrieken: zie rubriek 20.1.1)
B
17 GEVAARLIJKE PRODUCTEN
(lozing van afvalwater dat een of meer van de
gevaarlijke stoffen bevat, vermeld in de lijst 2C
van de bijlage 2 bij titel I van het Vlarem: zie
rubriek 3.5)
Opmerking: Deze rubriek betreft zowel vaste
stoffen als vloeistoffen. Gassen zijn ingedeeld in
rubriek 16.
17.2 Industriële activiteiten en opslagplaatsen met
risico's van zware ongevallen (EU-
Richtlijn 96/82/EG van 9 december 1996 betreffende
de beheersing van de gevaren van
zware ongevallen waarbij gevaarlijke stoffen
zijn betrokken)
17.2.1 Inrichting waar gevaarlijke producten in hoeveelheden
aanwezig zijn, gelijk aan of groter
dan de hoeveelheid, vermeld in bijlage 6,
delen 1 en 2, kolom 2, gevoegd bij titel I van het
Vlarem (zie ook artikel 7 van titel I van het Vlarem)
C
17.2.2 VR-plichtige inrichting waar gevaarlijke producten
in hoeveelheden aanwezig zijn, gelijk
aan of groter dan de hoeveelheid, vermeld in
bijlage 6, delen 1 en 2, kolom 3, gevoegd bij
titel I van het Vlarem (zie ook artikel 7 van titel I
van het Vlarem)
C
17.3 Inrichtingen of opslagplaatsen voor gevaarlijke
producten die niet onder rubriek 17.2 en 17.4
vallen.
Voor de toepassing van deze rubriek worden als
«gevaarlijke producten» beschouwd, de stoffen,
bedoeld in bijlage 7 bij titel I van het Vlarem
Opmerking
Nummer
(1)
Inrichting of activiteit Categorie
(2)
Voor de toepassing van de indelingscriteria van
deze subrubriek moet zowel met de hoofdeigenschap
als met het ontvlammingspunt rekening
worden gehouden. Voor de vloeibare brandstoffen
moet evenwel enkel rekening worden gehouden
met het ontvlammingspunt.
Daarbij wordt onder «hoofdeigenschap» verstaan:
de catalogisering volgens EG-
Richtlijn 67/548/EEG van 27 juni 1967 betreffende
de indeling, verpakking en het kenmerken
van gevaarlijke stoffen en de EG-
Richtlijn 88/379/EEG van 7 juni 1988 betreffende
de indeling verpakking en het kenmerken
van gevaarlijke preparaten; als een product
wordt gekenmerkt met twee of meer gevaarsymbolen,
moet het meest relevante risico in
aanmerking worden genomen; als dat niet
wordt gepreciseerd in de hiervoor vermelde EG-
Richtlijn, moet de indeling worden gevolgd van
de ADR-reglementering, vastgesteld door het
koninklijk besluit van 16 september 1991 betreffende
het vervoer van gevaarlijke goederen
over de weg met uitzondering van ontplofbare
en radioactieve stoffen, zoals bekendgemaakt in
het Belgisch Staatsblad van 18 juni 1997.
17.3.1 Inrichtingen voor de industriële productie van
zeer giftige, giftige, zeer licht ontvlambare, licht
ontvlambare, ontplofbare of milieugevaarlijke
stoffen met een jaarcapaciteit:
1° tot en met 10 ton B
2° van meer dan 10 ton C
17.3.2 Inrichtingen voor de opslag van zeer giftige, giftige
en ontplofbare stoffen met uitzondering
van die welke bedoeld worden onder
rubriek 48, met een opslagcapaciteit van:
2° meer dan 100 kg tot en met 1 ton B
3° meer dan 1 ton C
17.3.3 Opslagplaatsen voor oxiderende, schadelijke,
corrosieve en irriterende stoffen, met uitzondering
van die welke bedoeld worden onder
rubriek 48, met een totaal inhoudsvermogen
van:
2° meer dan 1.000 kg tot en met 50.000 kg B
3° meer dan 50.000 kg C
17.3.4 Opslagplaatsen voor zeer licht ontvlambare en
licht ontvlambare vloeistoffen, met uitzondering
van die welke bedoeld worden onder rubriek
48, met een totaal inhoudsvermogen van:
a) [bij uitsluitend ondergrondse opslag of bij
combinatie van ondergrondse en bovengrondse
opslag]:
2° meer dan 500 l tot en met 30.000 l A
3° meer dan 30.000 l C
b) bij [uitsluitend] bovengrondse opslag:
2° meer dan 500 l tot en met 30.000 l O
3° meer dan 30.000 l B
17.3.5 Opslagplaatsen voor ontvlambare vloeistoffen,
met uitzondering van die welke bedoeld worden
onder rubriek 48, met een totaal inhoudsvermogen
van:
a) [bij uitsluitend ondergrondse opslag of bij
combinatie van ondergrondse en bovengrondse
opslag]:
2° meer dan 5.000 l tot en met 100.000 l A
3° meer dan 100.000 l C
b) bij [uitsluitend] bovengrondse opslag:
2° meer dan 5.000 l tot en met 100.000 l O
3° meer dan 100.000 l B
17.3.6 Opslagplaatsen voor vloeistoffen met een ontvlammingspunt
hoger dan 55° C, maar dat
100° C niet overtreft, met uitzondering van die
welke bedoeld worden onder rubriek 48, met
een totaal inhoudsvermogen van:
a) [bij uitsluitend ondergrondse opslag of bij
combinatie van ondergrondse en bovengrondse
opslag]:
2° meer dan 20.000 l tot en met 500.000 l A
3° meer dan 500.000 l C
b) bij [uitsluitend] bovengrondse opslag:
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
2° meer dan 20.000 l tot en met 500.000 l O
3° meer dan 500.000 l B
17.3.7 Opslagplaatsen voor vloeistoffen met een ontvlammingspunt
hoger dan 100° C, met uitzondering
van die welke bedoeld worden onder
rubriek 48, met een totaal inhoudsvermogen
van:
a) [bij uitsluitend ondergrondse opslag of bij
combinatie van ondergrondse en bovengrondse
opslag]:
2° meer dan 50.000 l tot en met 5.000.000 l A
3° meer dan 5.000.000 l
b) bij [uitsluitend] bovengrondse opslag:
C
2° meer dan 50.000 l tot 5.000.000 l O
3° meer dan 5.000.000 l B
17.3.8 Opslagplaatsen voor milieugevaarlijke stoffen,
met uitzondering van die welke bedoeld worden
onder rubriek 48, met een opslagcapaciteit
van:
2° meer dan 1 ton tot en met 100 ton B
3° meer dan 100 ton C
17.3.9 Brandstofverdeelinstallaties voor motorvoertuigen,
d.w.z. installaties voor het vullen van
brandstoftanks van motorvoertuigen met vloeibare
koolwaterstoffen, bestemd voor de voeding
van de erop geïnstalleerde motor(en):
2° inrichtingen voor de verdeling van:
a) de in rubriek 17.3.6.2 van de indelingslijst
van Vlarem I bedoelde vloeistoffen met maximaal
1 verdeelslang
O
b) en/of de in rubriek 17.3.4.1° en 2° van de indelingslijst
van Vlarem I bedoelde vloeistoffen
met maximaal 1 verdeelslang waarmee uitsluitend
eigen bedrijfsvoertuigen worden bevoorraad
A
3° overige inrichtingen
GRONDWATER: zie rubriek 53
B
19 HOUT (hout, houtschors, riet, vlas (houtachtig
gedeelte), stro of soortgelijke producten)
19.1 Fineer-, triplex-, houtvezel- en spaanderplaatfabrieken
van hout e.d., die niet bedoeld worden
in rubriek 19.2, met een geïnstalleerde totale
drijfkracht van:
3° meer dan 200 kW O
19.2 Vervaardiging van houtvezelplaten en andere
platen hoofdzakelijk samengesteld uit hout e.d.,
gefabriceerd volgens een nat procédé, met een
geïnstalleerde totale drijfkracht van:
3° meer dan 200 kW O
19.3 Inrichtingen voor het mechanisch behandelen
en het vervaardigen van artikelen van hout e.d.,
met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
3° meer dan 200 kW O
19.4 Inrichtingen voor het chemisch behandelen van
hout en soortgelijke producten
C
20 INDUSTRIËLE INRICHTINGEN DIE BEHOREN
TOT DE VOLGENDE CATEGORIEËN, DIE VAL-
LEN ONDER DE TOEPASSING VAN DE EU-
RICHTLIJN 84/360/EEG VAN 28 JUNI 1984 BE-
TREFFENDE DE BESTRIJDING VAN DOOR IN-
DUSTRIËLE INRICHTINGEN VEROORZAAKTE
LUCHTVERONTREINIGING (de in deze rubriek
genoemde drempels hebben betrekking op productiecapaciteit)
20.1 Energie-industrie (zie ook rubriek 6)
20.1.1 Cokesfabriek C
20.1.2 Raffinaderij van ruwe aardolie, met uitzondering
van die welke waarin uitsluitend smeermiddelen
uit ruwe olie worden vervaardigd
(Zie ook rubriek 1.1)
C
20.1.3 Installaties voor het vergassen en vloeibaar maken
van steenkool of bitumineuze schisten
B
20.1.4 Industrieel briketteren van steenkool en bruinkool
met een jaarcapaciteit van:
1° 1.000 ton tot en met 10.000 ton A
2° meer dan 10.000 ton B
20.2 Productie en omzetting van metalen
59 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
Nummer
(1)
Inrichting of activiteit Categorie
(2)

Nummer
(1)
Inrichting of activiteit Categorie
(2)
20.2.1 Installaties voor het roosten, pelletiseren of sinteren
van ertsen, met inbegrip van zwavelhoudend
erts
A
20.2.2 Installaties voor de productie van ijzer of staal
(primaire smelting) met inbegrip van uitrusting
voor continu-gieten met een capaciteit van:
1° 500 kg tot 2,5 ton per uur A
2° meer dan 2,5 ton per uur B
20.2.3 Installaties voor het smelten van ferrometalen
met smeltinrichtingen met een productiecapaciteit
per dag van:,
1° 1 ton tot en met 5 ton O
2° meer dan 5 ton tot en met 20 ton O
3° meer dan 20 ton A
20.2.4 Installaties voor de productie en het smelten
van non-ferrometalen met inbegrip van legeringen,
inclusief terugwinningsproducten (affineren,
vormgieten) met een smeltcapaciteit per
dag van:
a) Voor lood en cadmium:
1° 20 kg tot en met 1 ton O
2° meer dan 1 ton tot en met 4 ton A
3° meer dan 4 ton
b) Voor andere metalen:
B
1° 20 kg tot en met 0,5 ton O
2° meer dan 0,5 ton tot en met 20 ton O
3° meer dan 20 ton A
20.2.5 Installaties voor de winning van ruwe non-ferrometalen
uit erts, concentraat of secundaire
grondstoffen met metallurgische, chemische of
elektrolytische procédés
C
20.3 Industrieën op het gebied van niet-metaalachtige
minerale producten
20.3.1 Inrichtingen voor de productie van cement en
kalk door middel van draaiovens, met een geïnstalleerde
totale drijfkracht:
2° meer dan 200 kW O
20.3.2 Inrichtingen voor productie en omzetting van
asbestproducten (zie ook rubriek 30.6)
a) Industriële activiteiten waarbij asbest wordt
gebruikt, met een geïnstalleerde totale drijfkracht
van:
1° tot en met 200 kW A
2° meer dan 200 kW B
b) Fabricage van asbestcement, niet begrepen
in sub d)
B
c) Productie van asbestpapier of asbestkarton,
niet begrepen in sub d) hierna
B
d) Installaties voor de winning van asbest en de
fabricage van asbestproducten
e) Installaties voor de behandeling en de verwerking
van asbest en asbesthoudende producten:
1° voor producten van asbestcement, met een
jaarproductie van:
B
– minder dan 20.000 ton eindproducten O
– 20.000 ton eindproducten en meer
2° voor remvoeringen, met een jaarproductie
van:
A
– minder dan 50 ton eindproducten O
– 50 ton eindproducten en meer
3° alsmede – voor andere toepassingsmogelijkheden
van asbest – met een gebruik van:
A
– minder dan 200 ton per jaar O
– 200 ton per jaar en meer A
20.3.4 Installaties voor de fabricage van glas (plat, hol
en speciaal glas), met inbegrip van installaties
voor de fabricage van glasvezels, met een smeltcapaciteit
per dag van:
1° 4 ton tot en met 20 ton O
2° meer dan 20 ton A
20.3.5 Inrichtingen voor het fabriceren van keramische
producten door middel van bakken (of verhitting)
met name dakpannen, bakstenen,
vuurvaste stenen, tegels, aardewerk of porselein
met:
Nummer
(1)
Inrichting of activiteit Categorie
(2)
a) een totaal geïnstalleerde drijfkracht van:
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW O
3° meer dan 200 kW A
b) een productiecapaciteit in gewicht van meer
dan 75 ton per dag en/of een overcapaciteit van
meer dan 4 m 3 ; en met een plaatsingsdichtheid
per oven van meer dan 300 kg/m 3 ;
O
20.4 Chemische industrie (zie ook rubriek 7)
20.4.1 Chemische inrichtingen voor de productie van
alkenen, alkeenderivaten, monomeren en polymeren
(niet begrepen in rubriek 7.3.):
1° met een productiecapaciteit van minder dan
10 ton per jaar
A
2° met een productiecapaciteit van 10 ton per
jaar of meer
B
20.4.2 Chemische inrichtingen voor de fabricage van
organische tussenproducten, niet begrepen in
rubriek 7:
1° met een productiecapaciteit van minder dan
10 ton per jaar
B
2° met een productiecapaciteit van 10 ton per
jaar of meer
C
20.4.3 Inrichtingen voor de fabricage van anorganische
chemische basisproducten, niet begrepen
in rubriek 7:
1° met een productiecapaciteit van minder dan
10 ton per jaar
B
2° met een productiecapaciteit van 10 ton per
jaar of meer
(Inrichtingen voor de verwijdering van giftige
en gevaarlijke afvalstoffen door verbranding: zie
rubriek 2.3.4)
(Inrichtingen voor behandeling van andere vaste
en vloeibare afvalstoffen door verbranding:
zie rubriek 2.3.4)
C
20.5 Diverse industrieën
Inrichtingen voor de chemische fabricage van
papierpap, met een productiecapaciteit van:
1° 1.000 ton tot en met 25.000 ton per jaar B
2° meer dan 25.000 ton per jaar C
21 KLEURSTOFFEN EN PIGMENTEN
21.1 Inrichtingen voor het vervaardigen van natuurlijke
kleurstoffen en pigmenten, met een totaal
geïnstalleerde drijfkracht van:
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW B
3° meer dan 200 kW C
21.2 Inrichtingen voor het vervaardigen van kunstmatige
kleurstoffen en pigmenten, met een totaal
geïnstalleerde drijfkracht van:
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW B
3° meer dan 200 kW C
21.3 Opslagplaatsen voor kleurstoffen en pigmenten
met uitzondering van die welke bedoeld worden
onder rubriek 17 en 48 met een capaciteit
van meer dan 10 ton
O
22 COSMETISCHE STOFFEN (parfums, crèmes,
poeders en analoge producten)
22.1 Inrichtingen voor het bereiden of conditioneren
van cosmetische stoffen met een geïnstalleerde
drijfkracht van:
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW O
3° meer dan 200 kW A
22.2 Opslagplaatsen voor cosmetische stoffen, met
uitzondering van die welke bedoeld worden onder
rubriek 17 en 48, met een capaciteit van
meer dan 10 ton
O
23 KUNSTSTOFFEN (macromoleculaire synthetische
stoffen)
23.1 Inrichtingen voor het vervaardigen van kunststoffen
en van kunstmatige vezels met een geïnstalleerde
totale drijfkracht van:
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW B
3° meer dan 200 kW C
24 LABORATORIA (al dan niet geïntegreerd in een
elders ingedeelde inrichting)
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
24.1 Laboratoria die enige biologische of scheikundige,
minerale of organische bedrijvigheid uitoefenen
met het oog op opzoekingen, proeven,
analyses, toepassing of ontwikkeling van producten,
kwaliteitscontrole op producten, of met
een didactisch doel, die door hun afvalwater
een hoeveelheid gevaarlijke stoffen lozen per
maand en per stof en die opgenomen is in lijst I
van bijlage 2C
2° meer dan 1 kg O
25 LEDER (huiden, leder, pelsen, haren, veren,
dons)
25.1 Leer- en witlooierijen
25.1.1 Installaties voor het looien van huiden met een
verwerkingscapaciteit van meer dan 12 ton
eindproducten per dag
C
25.1.2 Overige leer- en witlooierijen C
25.2 Andere inrichtingen voor het behandelen van
huiden, leder, pelsen, haren, veren en dons zoals
pelterij- en bontwerkfabrieken (bereiden,
verven en reinigen inbegrepen), vilthoeden- en
textielhaarfabrieken, met een geïnstalleerde totale
drijfkracht van:
2. meer dan 10 kW tot en met 200 kW B
3. meer dan 200 kW C
26 LIJMEN EN NIET VOOR CONSUMPTIE BESTEM-
DE GELATINE
26.1 Inrichtingen voor het bereiden van lijmen met
een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW B
3° meer dan 200 kW C
26.2 Opslagplaatsen voor lijmen en niet voor consumptie
bestemde gelatine, met uitzondering
van die welke bedoeld worden onder
rubriek 48, van meer dan 10 ton
O
26.3 Inrichtingen voor de productie van gelatine en
osseïne met een geïnstalleerde totale drijfkracht
van:
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW B
3° meer dan 200 kW C
27 LUCIFERS, TOORTSEN EN ANALOGE PRODUC-
TEN
27.1 Inrichtingen voor het vervaardigen van lucifers,
Toortsen en analoge producten
C
28 MEST OF MESTSTOFFEN
(Opslagplaats voor ammoniumnitraatmeststoffen:
zie ook rubriek 17.2)
28.1 Kunstmest, waaronder verstaan elke speciaal
vervaardigde, één of meer mineralen bevattende
stof die wordt aangebracht ter bevordering
van de gewasgroei, andere dan dierlijke mest:
a) Productie van fosfaatmeststoffen, superfosfaten,
fosforzuren en technische fosfaten met een
geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 200 kW O
2° meer dan 200 kW
b) Productie van stikstofmeststoffen met een
geïnstalleerde totale drijfkracht van:
A
1° 5 kW tot en met 200 kW O
2° meer dan 200 kW
c) Productie van samengestelde meststoffen
met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
A
1° 5 kW tot en met 200 kW O
2° meer dan 200 kW
d) Productie verbonden aan of aanverwant met
deze van de subrubrieken a), b), c) die wegens
hun speciaal of afwijkend karakter er niet mee
kunnen worden gelijkgesteld met een geïnstalleerde
totale drijfkracht van:
A
1° 5 kW tot en met 200 kW O
2° meer dan 200 kW
f) Opslagplaatsen van kunstmest, andere dan
die welke bedoeld worden in rubriek 17 en 48,
met een opslagcapaciteit van:
A
2° meer dan 100 ton A
28.3 Inrichtingen waar dierlijke mest bewerkt of verwerkt
wordt, met een bewerkings- of verwerkingscapaciteit
op jaarbasis van:
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 60
Nummer
(1)
Inrichting of activiteit Categorie
(2)

Nummer
(1)
Inrichting of activiteit Categorie
(2)
b) meer dan 1.000 ton mest [B]
29 METALEN (zie ook rubriek 20.2)
29.1 Ertsen
29.1.1 Niet in rubriek 20.2.1 begrepen inrichtingen
voor het behandelen van ertsen met een geïnstalleerde
drijfkracht van:
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW B
3° meer dan 200 kW C
29.1.2 Inrichtingen voor de opslag of overslag van ertsen,
met uitzondering van die welke bedoeld
worden onder rubriek 48, met een oppervlakte
van:
1° 1 tot en met 10 ha A
2° meer dan 10 ha B
29.2 Installaties voor de verwerking van ferrometalen:
(Inrichtingen voor de productie van ijzer en
staal: zie rubriek 20.2.2)
29.2.1 Walserijen:
1° warmwalsen met een capaciteit van meer
dan 20 ton ruwstaal per uur
C
2° overige walserijen C
29.2.2 Staaldraadtrekkerijen C
29.3 Non-ferrometalen:
(Inrichtingen voor de productie van non-ferrometalen:
zie rubriek 20.2.4)
29.3.1 Walserijen of trekkerijen met een totale geïnstalleerde
drijfkracht van:
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW B
3° meer dan 200 kW C
29.4. Metaalgieterijen en metaalpoeders
29.4.1 Gieterijen, met gebruik van smeltkroezen, met
een totaal inhoudsvermogen van:
a) 1dm3 ; tot en met 1 m3 B
b) meer dan 1 m 3
C
29.4.2 Metaalpoeders (inrichtingen voor het vervaardigen
van)
C
29.4.3 Inrichtingen voor het vervaardigen van metaaloxiden
C
29.5 Metalen of voorwerpen uit metaal (bewerking
of behandeling van)
[...]
29.5.2 Smederijen, die niet bedoeld worden in
rubriek 29.5.1, en inrichtingen voor het mechanisch
behandelen van metalen en het vervaardigen
van voorwerpen uit metaal met een
geïnstalleerde totale drijfkracht van:
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW O
3° meer dan 200 kW A
29.5.3 Inrichtingen voor het thermisch behandelen
van metalen of voorwerpen uit metaal met een
thermisch vermogen van:
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW O
3° meer dan 200 kW A
29.5.4 Inrichtingen voor het fysisch behandelen van
metalen of voorwerpen uit metaal of stralen
met zand of andere producten (uitgezonderd
het stralen van een gebouw of enige andere vaste
constructie) met een geïnstalleerde totale
drijfkracht van:
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW O
3° meer dan 200 kW A
29.5.5 Installaties voor oppervlaktebehandeling van
metalen door middel van een elektrolytisch of
chemisch procédé, wanneer de gezamenlijke inhoud
van de gebruikte behandelingsbaden en
spoelbaden bedraagt:
2° meer dan 300 l tot en met 5.000 l A
3° meer dan 5.000 l tot en met 30.000 l B
4° meer dan 30.000 l C
29.5.6 Aanbrengen van deklagen van gesmolten metaal:
a) met een verwerkingscapaciteit van meer dan
2ton ruwstaal per uur
C
Nummer
(1)
Inrichting of activiteit Categorie
(2)
b) door indompeling, in baden met een vloeibaar
metaal (verzinken, vertinnen, enz.) en met
een gezamenlijk inhoudsvermogen van de baden
en de spoelbaden van:
2° meer dan 300 l tot en met 5.000 l B
3° meer dan 5.000 l
Er kan overlapping zijn tussen a) en b)
C
29.5.7 Ontvetten van metalen of voorwerpen van metaal
door middel van:
a) gehalogeneerde oplosmiddelen of oplosmiddelen
met een ontvlammingspunt tot en met
55° C met een totaal inhoudsvermogen van de
baden en de spoelbaden van:
1° 10 l tot en met 300 l O
2° meer dan 300 l tot en met 5.000 l A
3° meer dan 5.000 l
b) andere organische oplosmiddelen met een
totaal inhoudsvermogen van de baden en de
spoelbaden van:
C
2° meer dan 300 l tot en met 5.000 l O
3° meer dan 5.000 l B
29.5.8 Inrichting voor het uitstampen van metalen
door middel van springstoffen
O
30 MINERALE INDUSTRIE (niet-metaalachtige
producten, bouwmaterialen en soortgelijke materialen)
zie ook rubriek 20.3
30.2 Installaties voor de productie van
1° voorwerpen uit klei, gips, asse, enz. of ceramiek,
gebakken aarde, beton en andere dergelijke
materialen, met uitzondering van die welke
bedoeld worden in rubriek 20.3.5, 30.2.2 en
30.9, met een totaal geïnstalleerde drijfkracht
van:
b) meer dan 10 kW tot en met 200 kW O
c) meer dan 200 kW A
2° cementklinkers in draaiovens met een productiecapaciteit
van meer dan 500 ton per dag
O
3° ongebluste kalk, in draaiovens met een productiecapaciteit
van meer dan 30 ton per dag of
in andere ovens met een productiecapaciteit
van meer dan 50 ton per dag
O
30.4 Asfaltbetoncentrales
(Koud-asfaltproductie valt onder rubriek 30.1)
C
30.5 Inrichtingen voor het verwerken van vrij asbest B
30.6 Inrichtingen voor het mechanisch bewerken
van voorwerpen die asbest bevatten met een totale
drijfkracht van:
2. meer dan 10 kW tot en met 200 kW A
3. meer dan 200 kW B
30.7 Inrichtingen voor het bewerken van marmer,
natuur- of kunststeen met een totale drijfkracht
van:
3. meer dan 200 kW
(Glasfabrieken: zie rubriek 20.3.4)
O
30.9 Steenbakkerijen
(Zie ook rubriek 20.3.4)
O
32 ONTSPANNINGSINRICHTINGEN EN SCHIET-
STANDEN
32.7 Schietstanden:
Uitzondering: Vallen niet onder deze indelingsrubriek:
– het gaaischieten met de handboog, andere
dan kruisbogen;
– schietstanden waarin bewakingspersoneel
wordt getraind;
– maximum tweemaal per jaar op hetzelfde perceel
of dezelfde percelen georganiseerde schietwedstrijd,
elk met een maximale duur van
4 opeenvolgende dagen.
2° voor vuurwapens, uitgezonderd paintballshooting
A
33 PAPIER (papierdeeg, papier, karton en soortgelijke
materialen)
33.1 Industriële installaties voor de fabricage van papierpulp
uit hout of uit andere vezelstoffen
O
33.2 Papier- en kartonfabrieken
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
a) Vervaardigen van papier met minder dan
15 % as van kraftliner en edele verpakkingen
en/of van tissues met een geïnstalleerde totale
drijfkracht van:
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW O
3° meer dan 200 kW
b) Vervaardigen van papier met 15 % en meer
as, van papier met meer dan 25 % houtslijp
en/of gestreken papier, met een geïnstalleerde
totale drijfkracht van:
O
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW O
3° meer dan 200 kW
c) Vervaardigen van papier op basis van oud papier
(meer dan 60 %), met een geïnstalleerde
drijfkracht van:
O
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW O
3° meer dan 200 kW
d) Vervaardigen van speciaal papier en karton,
met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
O
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW O
3° meer dan 200 kW O
e) Industriële installaties voor de fabricage van
papier en karton met een productiecapaciteit
van meer dan 20 ton per dag
Er kan overlapping zijn met de rubrieken a) tot
en met d)
O
34 REINIGINGSMIDDELEN (zepen, detergenten of
soortgelijke producten) EN POETSMIDDELEN
34.1 Zeepziederijen en inrichtingen die grondstoffen
vervaardigen voor de producten van oppervlakteactieve
stoffen en/of verwerken voor technische
doeleinden met een geïnstalleerde totale
drijfkracht van:
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW A
3° meer dan 200 kW B
34.2 Inrichtingen voor het bereiden en verpakken
van reinigingsmiddelen en poetsmiddelen met
een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW O
3° meer dan 200 kW A
34.3 Opslagplaatsen voor reinigingsmiddelen en
poetsmiddelen met een capaciteit van meer dan
10 ton, met uitzondering van die welke bedoeld
worden onder rubriek 17 en 48
O
36 RUBBER (rubber en andere elastomeren)
36.1 Inrichtingen voor het vervaardigen van synthetische
rubber
C
36.2 Bandenfabrieken B
36.3 Inrichtingen voor het vervaardigen of behandelen
van andere producten op basis van elastomeren,
met een geïnstalleerde totale drijfkracht
van:
3° meer dan 200 kW A
37 SLOPERIJEN: zie rubriek 2.2.2
38 SPRINGSTOFFEN
38.1 Inrichtingen voor de bereiding, behandeling of
verwerking van springstof, met inbegrip van de
installaties voor de terugwinning of vernietiging
van explosieve stoffen, met uitzondering
van de werkplaatsen voor het laden van jachtpatronen
bij wapensmeden en andere kleinhandelaars
STOOKINSTALLATIES: zie rubriek 43
C
40 TABAK
40.1 Inrichtingen voor het behandelen van tabak of
het vervaardigen van tabakswaren met een
geïnstalleerde totale drijfkracht van:
3° meer dan 200 kW O
41 TEXTIEL (vezels, garen, wol, weefsels, breiwerk,
vlechtwerk, textielwaren, kunststoffen en soortgelijke
producten)
41.3 Wolontvettingsfabrieken, wolwasserijen, alsmede
het kammen en/of carboniseren van wol
met een totale drijfkracht van:
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW A
3° meer dan 200 kW B
61 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
Nummer
(1)
Inrichting of activiteit Categorie
(2)

Nummer
(1)
Inrichting of activiteit Categorie
(2)
41.4 Inrichtingen voor het chemisch reinigen, voorbehandelen
en behandelen van textiel, alsmede
textielveredeling (uitgezonderd de inrichtingen
bedoeld in rubriek 41.9 en 46), met een totale
drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW A
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW B
3° meer dan 200 kW C
41.6 Inrichtingen voor het vervaardigen van tapijten
met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
3° meer dan 200 kW O
41.7 Inrichtingen voor het aanbrengen van een
kunststofonderlaag bij tapijten met uitzondering
van de precoat voor de poolverankering en
de secundaire backing van textiel
O
41.8 Inrichtingen voor het roten van vlas, hennep en
dergelijke vezelstoffen
B
41.9 Productie van viscose (cellulosenatriumxanthogenaat)
voor vezels, filamentgaren, film, sponsen,
kunstdarmen, enz., alsmede installaties
voor het produceren en bewerken van celstof
met een totale drijfkracht van:
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW B
3° meer dan 200 kW C
41.10 Installaties voor de voorbehandeling (zoals wassen,
bleken, merceriseren) of het verven van vezels
of textiel met een verwerkingscapaciteit van
meer dan 10 ton per dag
THERMISCHE CENTRALES: zie rubriek 43
B
42 TRANSPORTMIDDELENFABRIEKEN
42.1 Automobielfabrieken en assemblagebedrijven
en fabrieken van automobielmotoren (transportmiddelen,
zoals auto's, autobussen, tractoren,
opleggers)
B
42.2 Scheepswerven B
42.3 Installaties voor de bouw en reparatie van luchtvaartuigen
B
42.4 Inrichtingen voor het vervaardigen en assembleren
van rijwielen en motorrijwielen met een
geïnstalleerde totale drijfkracht van:
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW A
3° meer dan 200 kW B
42.5. Spoorweg materieelfabrieken A
43 VERBRANDINGSINRICHTINGEN
Verbrandingsinrichtingen waarin afvalstoffen
worden verwerkt of worden verbrand, zijn uitsluitend
ingedeeld in rubriek 2.3.4. Als afvalstoffen
worden gebruikt als hulp- of
toevoegbrandstof zijn zowel de rubrieken 2.3.4
als 43 van toepassing.
43.1 Verbrandingsinrichtingen zonder elektriciteitsproductie
(stookinstallaties e.d.), met een totaal
warmtevermogen van:
3° meer dan 5.000 kW O
43.2 Verbrandingsinrichtingen met elektriciteitsproductie
(thermische centrales), met inbegrip van
het ombouwen ervan op een andere brandstof,
met een totaal warmtevermogen van:
2° meer dan 5.000 kW [A]
44 VETTEN, WASSEN, OLIËN, PARAFFINE, GLYCE-
RINE, STEARINE, HARSEN EN ANDERE NIET
VOOR VOEDING BESTEMDE SOORTGELIJKE
PRODUCTEN (zie ook rubriek 2.1.1)
44.1 Vetsmelterijen, met een geïnstalleerde totale
drijfkracht van:
2° meer dan 200 kW O
44.2 Inrichtingen voor het vervaardigen of behandelen
van plantaardige en/of dierlijke oliën en vetten,
wassen, of andere niet-eetbare vetstoffen,
andere dan die welke bedoeld worden in
rubriek 44.1, met een geïnstalleerde totale drijfkracht
van:
3° meer dan 200 kW
O
44.3 Opslagplaatsen voor vetten, wassen, oliën of andere
niet-eetbare vetstoffen met een capaciteit
van meer dan 10 ton, met uitzondering van die
welke bedoeld worden onder rubriek 17 en 48
O
Nummer
(1)
Inrichting of activiteit Categorie
(2)
45 VOEDINGS- EN GENOTMIDDELENINDUSTRIE
(opslag, bewerking of verwerking van dierlijke
en plantaardige producten)
45.1 Slachthuizen en private slachterijen:
a) voor slachtdieren die niet bedoeld worden in
b)
O
b) voor pluimvee en konijnen:
2° meer dan 1.000 dieren per dag
O
45.2 Smelterijen van voedingsvetten met een geïnstalleerde
drijfkracht van:
3° meer dan 200 kW
O
45.3 Inrichtingen voor het bereiden van voedingsvetten
van plantaardige of dierlijke oorsprong: olieen,
vetten, margarinen, gelatine, enz., met een
geïnstalleerde totale drijfkracht van:
3° meer dan 200 kW
O
45.7 Zetmeel- en zetmeelderivatenfabrieken O
45.9 Inrichtingen voor het vervaardigen en raffineren
van suiker- en bietenrasperijen, met een
geïnstalleerde totale drijfkracht van:
3° meer dan 200 kW
O
45.15 Inrichtingen voor het bereiden van azijn met
een geïnstalleerde drijfkracht van:
3° meer dan 200 kW
O
46 WASSERIJEN
Met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
3° meer dan 200 kW
O
48 ZEEHAVENGEBIEDEN EN HAVENS
48.1 Doorvoeropslagplaatsen, gelegen in zeehavengebieden,
met uitsluiting van de doorvoeropslagplaatsen
op de voorkaaien die uitsluitend
worden benut voor kortstondige opslag in afwachting
van de verscheping of van de uiteindelijke
bestemming na lossing:
48.1.1 IMDG (International Maritime Dangerous
Goods Code)-goederen
1° Opslagplaatsen voor IMDG-goederen, waaronder
gevaarlijk stoffen als bedoeld in bijlage 6
(delen I en II) bij titel I van het Vlarem, in minimale
hoeveelheden:
a) zoals vermeld in kolom 2 van deze bijlage 6
(opslagplaatsen waarop artikel 7, § 1, van titel I
van het Vlarem van toepassing is)
A
b) zoals vermeld in kolom 3 van deze bijlage 6
(VR-plichtige opslagplaats overeenkomstig
artikel 7, § 3, van titel I van het Vlarem)
A
2° Overige opslagplaatsen voor IMDG-goederen
A
50 ZOUT (strooizout)
Opslagplaatsen van strooizout, met uitzondering
van die welke bedoeld worden onder
rubriek 48, van meer dan 20 ton
O
51 BIOTECHNOLOGIE
Inrichtingen, met uitzondering van handelingen,
waar micro-organismen of organismen genetisch
worden gemodificeerd (GGM's of
GGO's) of waar dergelijke genetische gemodificeerde
of pathologene micro-organismen of organismen
worden gekweekt, opgeslagen,
gebruikt, vernietigd of verwijderd en waarbij fysische
barrières of een combinatie van fysische
met chemische en/of biologische barrières worden
benut om het contact van die micro-organismen
of organismen met de bevolking in het
algemeen en het milieu te beperken of te voorkomen
O
52 LOZINGEN IN GRONDWATER (indirecte lozing
in grondwater alsmede andere niet-elders ingedeelde
handelingen die het grondwater kunnen
verontreinigen)
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
Elke directe lozing in grondwater van gevaarlijke
stoffen, bedoeld in bijlage 2B bij titel I van
het Vlarem, alsmede elke indirecte lozing van
gevaarlijke stoffen bedoeld in lijst 1 van dezelfde
bijlage, is verboden krachtens het decreet
van 24 januari 1984 houdende maatregelen inzake
het grondwaterbeheer en zijn uitvoeringsbesluiten.
Elke directe lozing in grondwater van
andere stoffen dan gevaarlijke stoffen wordt beschouwd
als een kunstmatige aanvulling van
het grondwater.
52.1 Handelingen binnen de waterwingebieden en
de beschermingszone type I, II of III, voor zover
ze niet verboden zijn krachtens het decreet van
24 januari 1984 houdende maatregelen inzake
het grondwaterbeheer en zijn uitvoeringsbesluiten,
met uitzondering van de uitspreiding
van meststoffen en andere stoffen voor gebruik
in land- en tuinbouw mits de opgelegde normen
of toegelaten hoeveelheden worden nageleefd.
52.1.1 Indirecte lozing in grondwater van de gevaarlijke
stoffen, bedoeld in bijlage 2B bij titel I van
het Vlarem:
2° indirecte lozing van bedrijfsafvalwater in
grondwater
3° niet elders ingedeelde handeling waarbij de
voormelde gevaarlijke stoffen worden gebruikt,
uitgestrooid of verwijderd of met het oog op de
verwijdering ervan worden gestort en die een
indirecte lozing tot gevolg zou kunnen hebben
52.1.2 Binnen de beschermingszones type III: niet elders
ingedeelde handelingen die krachtens
artikel 3 van het besluit van de Vlaamse regering
van 27 maart 1985 houdende reglementering
van de handelingen binnen de
waterwingebieden en de beschermingszones
verboden zijn binnen de beschermingszones
type II
52.2 Handelingen buiten de waterwingebieden en
de beschermingszones type I, II of III:
Indirecte lozing in grondwater van de gevaarlijke
stoffen, bedoeld in bijlage 2B bij titel I van
het Vlarem, met uitzondering van de uitspreiding
van meststoffen en andere stoffen voor gebruik
in land- en tuinbouw mits de opgelegde
normen of toegelaten hoeveelheden en/of de
gebruiksaanwijzingen worden nageleefd:
2° indirecte lozing van bedrijfsafvalwater in
grondwater
3° niet elders ingedeelde handeling waarbij de
voormelde gevaarlijke stoffen worden gebruikt,
uitgestrooid of verwijderd of met het oog op de
verwijdering ervan worden gestort en die een
indirecte lozing tot gevolg zou kunnen hebben
54 HET KUNSTMATIG AANVULLEN VAN GROND-
WATER (andere dan die welke bedoeld wordt in
de rubrieken 52 en 53.7)
54.1 Het kunstmatig aanvullen van grondwater op
directe wijze (via geboorde putten)
54.2 Het kunstmatig aanvullen van grondwater op
indirecte wijze (via waterbekkens of vijvers)
Uitzondering: vallen niet onder deze indelingsrubriek,
de infiltratie van niet-verontreinigd hemelwater
alsook de irrigatie met nietverontreinigd
water:
– die noodzakelijk is;
– om het gebruik en/of de exploitatie van
bouw- of weiland mogelijk te maken of te houden;
– voor het behoud van een ecosysteem;
– via waterbekkens voor openbare watervoorziening.
54.3 Werkzaamheden voor het kunstmatig aanvullen
van grondwater als het jaarlijkse volume
aangevuld water 10 miljoen m3 of meer bedraagt
(Er kan overlapping zijn met de rubrieken 54.1
en 54.2)
57 VLIEGVELDEN
57.1. Terreinen voor vliegvelden met een start- en
landingsbaan van:
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 62
Nummer
(1)
Inrichting of activiteit Categorie
(2)
A
A
A
A
A
A
O
A

Nummer
(1)
Inrichting of activiteit Categorie
(2)
In deze rubriek wordt onder vliegvelden verstaan
de vliegvelden die beantwoorden aan de
definitie van het Verdrag van Chicago van 1944
tot oprichting van de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie
1° minder dan 1.900 meter A
2° ten minste 1.900 meter B
[59 ACTIVITEITEN DIE GEBRUIKMAKEN VAN OR-
GANISCHE OPLOSMIDDELEN
59.1 Drukken
een activiteit waarbij tekst en/of afbeeldingen
worden gereproduceerd door, met behulp van
een beelddrager, inkt op ongeacht welk soort
oppervlak aan te brengen. Hieronder vallen ook
daarmee samenhangende lak-, coating- en lamineertechnieken.
59.1.1 een rotatiedrukactiviteit waarbij gebruik wordt
gemaakt van een beelddrager waarop de drukkende
delen en de niet-drukkende delen in hetzelfde
vlak liggen, waarbij rotatie inhoudt dat
het te bedrukken materiaal niet als aparte vellen
maar van een rol in de machine wordt gevoerd.
Het niet-drukkende deel wordt zo behandeld
dat het water aantrekt en derhalve de inkt afstoot.
Het drukkende deel wordt zo behandeld
dat het inkt opneemt en overbrengt op het te
bedrukken oppervlak.
De verdamping vindt plaats in een oven, waar
het bedrukte materiaal met warme lucht wordt
verwarmd:
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van A
15 ton tot en met 25 ton;
2° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van B
meer dan 25 ton.
59.1.2 Installaties voor illustratiediepdruk
rotatiediepdrukactiviteit waarbij papier voor
tijdschriften, brochures, catalogi of soortgelijke
producten met inkt op basis van tolueen wordt
bedrukt:
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van B
meer dan 25 ton.
59.1.3 Installaties voor flexografie, lamineren, rotatiediepdruk,
rotatiezeefdruk, lakken
59.1.3.1Installaties voor flexografie: een drukactiviteit
waarbij gebruik wordt gemaakt van een beelddrager
van rubber of elastische fotopolymeren,
waarop de drukkende delen zich boven de nietdrukkende
delen bevinden, en van vloeibare
inkt die door verdamping droogt:
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van A
15 ton tot en met 25 ton;
2° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van B
meer dan 25 ton.
59.1.3.2Installaties voor lamineren, samenhangend met
een drukproces: de samenhechting van twee of
meer flexibele materialen tot een laminaat:
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van A
15 ton tot en met 25 ton;
2° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van B
meer dan 25 ton.
59.1.3.3Installaties voor rotatiediepdruk: een drukactiviteit
waarbij gebruik wordt gemaakt van een cilindrische
beelddrager, waarop de drukkende
delen lager liggen dan de niet-drukkende delen,
en vloeibare inkt die door verdamping droogt.
De napjes worden met inkt gevuld en het overschot
wordt van de niet-drukkende delen verwijderd
voordat het te bedrukken oppervlak
contact met de cilinder maakt en de inkt uit de
napjes trekt. Andere installaties dan die vermeld
worden in subrubriek 59.1.2:
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van A
15 ton tot en met 25 ton;
2° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van B
meer dan 25 ton.
59.1.3.4Installaties voor rotatiezeefdruk
Nummer
(1)
Inrichting of activiteit Categorie
(2)
Een rotatiedrukactiviteit waarbij de inkt door
een poreuze beelddrager wordt geperst, waarbij
de drukkende delen open zijn en het niet-drukkende
deel wordt afgedekt, en zo op het te bedrukken
oppervlak wordt gebracht en waarbij
gebruik wordt gemaakt van vloeibare inkt die
uitsluitend door verdamping droogt. Bij een rotatief
drukproces wordt het te bedrukken materiaal
niet als aparte vellen maar van een rol in de
machine gebracht:
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van
15 ton tot en met 25 ton;
2° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van
meer dan 25 ton.
59.1.3.5Installaties voor rotatiezeefdruk zoals in
rubriek 59.1.3.4 met als beelddrager textiel of
karton:
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van
meer dan 30 ton.
59.1.3.6Installaties voor lakken: een proces waarbij een
lak of een kleefstof om later het verpakkingsmateriaal
af te sluiten op een flexibel materiaal
wordt aangebracht:
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van
15 ton tot en met 25 ton;
2° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van
meer dan 25 ton.
59.2 Oppervlaktereiniging
Alle activiteiten, met uitzondering van chemisch
reinigen, waarbij organische oplosmiddelen
worden gebruikt om verontreiniging van
het oppervlak van materialen te verwijderen,
met inbegrip van ontvetting.
Een uit meer dan een stap bestaande reinigingsactiviteit
die niet wordt onderbroken door een
andere stap, wordt als één oppervlaktereinigingsactiviteit
beschouwd. Die activiteit betreft
niet het reinigen van apparatuur, maar het reinigen
van het oppervlak van producten.
59.2.1 Oppervlaktereiniging die gebruikmaakt van de
in artikel 5.59.2.2, § 1 en § 3, van titel II van het
Vlarem vermelde stoffen:
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van
1 ton tot en met 5 ton;
2° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik meer
dan 5 ton.
59.2.2 Oppervlaktereiniging die geen gebruikmaakt
van de in artikel 5.59.2.2, §1 en § 3, van het Vlarem
vermelde stoffen:
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van
2 ton tot en met 10 ton;
2° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van
meer dan 10 ton.
59.3 Overspuiten van voertuigen
Alle industriële of commerciële activiteiten en
daarmee verband houdende ontvettings-activiteiten
waaronder:
1° het aanbrengen van een laklaag op voertuigen,
of een deel daarvan, als onderdeel van de
reparatie, de bescherming of de decoratie van
voertuigen buiten de fabriek;
2° het aanbrengen van de oorspronkelijke laklaag
op voertuigen, of een deel daarvan, met
voor het overspuiten gebruikelijke lakken op
een andere plaats dan de oorspronkelijke fabricagelijn;
3° het aanbrengen van een laklaag op aanhangwagens,
(met inbegrip van opleggers), gedefinieerd
als categorie O in artikel 1, § 1, 3°,
van het koninklijk besluit van 15 maart 1968
houdende het algemeen reglement op de technische
eisen waaraan de auto's, hun aanhangwagens,
hun onderdelen en hun
veiligheidstoebehoren moeten voldoen, zoals
gewijzigd bij het koninklijk besluit van
16 november 1984.
59.4 Bandlakken
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
63 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
A
B
B
A
B
B
C
B
C
A
Nummer
(1)
Inrichting of activiteit Categorie
(2)
Elke activiteit waarbij band van staal, roestvrij
staal, bekleed staal, koperlegeringen of aluminiumband
in een continu procédé wordt bekleed
met een filmvormende of
laminaatcoating:
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik meer
dan 25 ton.
59.5 Coatingwerkzaamheden
Hieronder valt niet de coating van substraten
met metalen met behulp van elektroforese en
chemische spuittechnieken. Als de coatingactiviteit
ook een stap omvat waarbij hetzelfde artikel
wordt bedrukt, ongeacht de daarbij
gebruikte techniek, wordt die stap als onderdeel
van de coatingactiviteit beschouwd.
Drukactiviteiten die als afzonderlijke activiteiten
plaatsvinden, vallen niet binnen die categorie,
maar kunnen onder die richtlijn vallen als
de drukactiviteit binnen het toegepassingsgebied
daarvan valt.
59.5.1 Coating van voertuigen
Alle activiteiten waarbij een of meer ononderbroken
lagen van een coating worden aangebracht
op de volgende voertuigen:
1° nieuwe auto's die in artikel 1, § 1, 1°, van het
koninklijk besluit van 15 maart 1968 houdende
het algemeen reglement op de technische eisen
waaraan de auto's, hun aanhangwagens, hun
onderdelen en hun veiligheidstoebehoren moeten
voldoen, zoals gewijzigd bij het koninklijk
besluit van 16 november 1984, worden gedefinieerd
als voertuigen van categorie M1 en, voorzover
de coating plaatsvindt in dezelfde
installatie als voertuigen van M1, van
categorie N1, zoals gedefinieerd in artikel 1, § 1,
2°, van het koninklijk besluit van 15 maart
1968;
2° vrachtwagencabines, gedefinieerd als de behuizing
voor de chauffeur en de daarmee geïntegreerde
behuizing voor de technische
apparatuur van voertuigen die in artikel 1, § 1,
2°, van het koninklijk besluit van 15 maart 1968
als voertuigen van de categorieën N2 en N3
worden gedefinieerd;
3° bestelwagens en vrachtwagens, in artikel 1,
§1, 2°, van het koninklijk besluit van 15 maart
1968 gedefinieerd als voertuigen van de
categorieën N1, N2 en N3, met uitzondering
van vrachtwagencabines;
4° bussen, in artikel 1, § 1, van het koninklijk
besluit van 15 maart 1968 gedefinieerd als voertuigen
van de categorieën M2 en M3:
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van
minder dan 15 ton;
2° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van
meer dan 15 ton.
59.5.2 Coating van andere producten
Alle activiteiten waarbij een of meer ononderbroken
lagen van een coating worden aangebracht
op:
1° aanhangwagens, gedefinieerd in de
categorieën O1, O2, O3 en O4 in artikel 1, § 1,
3°, van het koninklijk besluit van 15 maart
1968;
2° metalen en kunststofoppervlakken, met inbegrip
van oppervlakken van vliegtuigen, schepen,
treinen enz.;
3° textiel, stoffen, film en papieroppervlakken:
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van
5 ton tot en met 15 ton;
2° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van
meer dan 15 ton.
59.6 Coating van wikkeldraad
Elke coatingactiviteit van metalen geleiders die
worden gebruikt om spoelen voor transformatoren,
motoren enz. mee te wikkelen:
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van
meer dan 5 ton.
59.7 Coating van houten oppervlakken
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van
15 ton tot en met 25 ton;
B
B
C
B
C
C
B

Nummer
(1)
Inrichting of activiteit Categorie
(2)
2° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van
meer dan 25 ton.
C
59.8 Chemisch reinigen
Alle industriële of commerciële activiteiten
waarbij VOS worden gebruikt in een installatie
voor het schoonmaken van kleren, meubelstoffen
en soortgelijke consumptiegoederen, met
uitzondering van het handmatig verwijderen
van vlekken in de textiel- en de kleding-industrie.
A
59.9 Impregneren van houten oppervlakken
Elke activiteit waarbij een houtverduurzamingsmiddel
in het hout wordt gebracht:
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik meer
dan 25 ton.
C
59.10 Coating van leder
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van
10 ton tot en met 25 ton;
B
2° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van
meer dan 25 ton.
C
59.11 Fabricage van schoeisel
Elke activiteit met betrekking tot de fabricage
van volledig schoeisel of delen daarvan:
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van
meer dan 5 ton.
B
59.12 Lamineren van hout en kunststof
Elke activiteit met het oog op het aaneenhechten
van hout en/of kunststof voor de vervaardiging
van laminaten:
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van
meer dan 5 ton.
B
59.13 Aanbrengen van lijmlagen
Activiteiten waarbij een kleefstof op een oppervlak
wordt aangebracht, met uitzondering van
het aanbrengen van lijmlagen, en lamineren,
samenhangend met drukprocessen:
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van
5 ton tot en met 15 ton;
B
2° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van
meer dan 15 ton.
C
59.14 Vervaardiging van coatingpreparaten, lak, inkt
en kleefstoffen
De vervaardiging van bovengenoemde eindproducten
en, wanneer dat in dezelfde installatie
gebeurt, van halffabrikaten door het mengen
van pigmenten, hars en kleefstoffen met organische
oplosmiddelen of andere draagstoffen,
waaronder dispergeren en predis-pergeren,
aanpassen van de viscositeit en de kleur en bewerkingen
om de verpakking te vullen met het
eindproduct:
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van
100 ton tot en met 1.000 ton;
B
2° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van
meer dan 1.000 ton.
C
59.15 Bewerking van natuurlijk of synthetisch rubber
Elke activiteit met betrekking tot het mengen,
malen, vermengen, kalanderen, extruderen en
vulkaniseren van natuurlijk of synthetisch rubber
en alle nevenbewerkingen om natuurlijk of
synthetisch rubber te bewerken tot eindproduct:
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van
meer dan 15 ton;
C
59.16 Extractie van plantaardige oliën en dierlijke vetten
en raffinage van plantaardige oliën
Alle activiteiten waarbij plantaardige olie uit zaden
en ander plantaardig materiaal wordt geëxtraheerd,
droge residuen tot diervoeder worden
verwerkt, of vetten en plantaardige olie uit zaden,
plantaardig materiaal en/of dierlijk materiaal
worden geraffineerd:
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van
meer dan 10 ton.
B
59.17 Vervaardiging van geneesmiddelen
Nummer
(1)
De chemische synthese, fermentatie, extractie,
formulering en afwerking van geneesmiddelen
en de vervaardiging van halffabrikaten, voorzover
die op dezelfde plaats gebeurt:
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik meer
dan 50 ton.
(1) In deze lijst zijn de inrichtingen en activiteiten voorafgegaan
door een nummer dat overeenstemt met de indelingsrubriek uit
de indelingslijst van titel I van het Vlarem. Deze nummervermelding
is echter louter indicatief, wat inhoudt dat een eventuele
wijziging van de indelingslijst van Vlarem I geen invloed heeft
op de verplichtingen voor de exploitant en/of de overdrager
door of krachtens het bodemsaneringsdecreet.
(2) Verklaring van de lettercodes aangegeven in de kolom «categorie»:
CATEGO-
RIE
Inrichting of activiteit Categorie
(2)
– Vervangen bij art. 14 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding: 1
april 2002 (art. 24)
– 2.3.4, c), 2°, gewijzigd bij art. 24, 1°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002,
B.S., 7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
– 2.3.4, c), 3°, gewijzigd bij art. 24, 2°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002,
B.S., 7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
– 17.3.4, a), inleidende zin, vervangen bij art. 24, 3°, B. Vl. Reg.
14 juni 2002, B.S., 7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
– 17.3.4, b), inleidende zin, gewijzigd bij art. 24, 4°, B. Vl. Reg.
14 juni 2002, B.S., 7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
– 17.3.5, a), inleidende zin, vervangen bij art. 24, 3°, B. Vl. Reg.
14 juni 2002, B.S., 7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
– 17.3.5, b), inleidende zin, gewijzigd bij art. 24, 4°, B. Vl. Reg.
14 juni 2002, B.S., 7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
– 17.3.6, a), inleidende zin, vervangen bij art. 24, 3°, B. Vl. Reg.
14 juni 2002, B.S., 7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
– 17.3.6, b), inleidende zin, gewijzigd bij art. 24, 4°, B. Vl. Reg.
14 juni 2002, B.S., 7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
– 17.3.7, a), inleidende zin, vervangen bij art. 24, 3°, B. Vl. Reg.
14 juni 2002, B.S., 7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
– 17.3.7, b), inleidende zin, gewijzigd bij art. 24, 4°, B. Vl. Reg.
14 juni 2002, B.S., 7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
– 28.3, b), gewijzigd bij art. 24, 5°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
– 29.5 gewijzigd bij art. 24, 7°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
– 43.2, 2°, gewijzigd bij art. 24, 6°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
– 59 toegevoegd bij art. 24, 8°, B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
BIJLAGE 2
Aanvraagformulier voor de erkenning als
bodemsaneringsdeskundige (artikel 10 van
het VLAREBO)
[...]
– Opgeheven bij art. 15 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
BIJLAGE 3
Aanvraagformulier bodemattest
[...]
– Opgeheven bij art. 16 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 januari 2002 (art. 24)
BIJLAGE 4
[Bodemsaneringsnormen
– Vervangen bij art. 17 B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24)
Art. 1. [De bodemsaneringsnormen voor het vaste deel
van de aarde gelden voor een standaardbodem met een
gehalte aan klei van 10 % (op de minerale bestanddelen)
en een gehalte aan organisch materiaal van 2 % (op
de luchtdroge bodem).
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 64
C.]
ORIËNTEREND BODEMONDERZOEK VERPLICHT:
O bij overdracht, sluiting van de inrichting of stopzetting
van de activiteit
A bij overdracht, sluiting van de inrichting of stopzetting
van de activiteit, en om de twintig jaar (zie artikel 4, § 1,
1°, van het besluit)
B bij overdracht, sluiting van de inrichting of stopzetting
van de activiteit, en om de tien jaar (zie artikel 4, § 1, 2°,
van het besluit)
C bij overdracht, sluiting van de inrichting of stopzetting
van de activiteit, en om de vijf jaar (zie artikel 4, § 1, 3°,
van het besluit).]
Bestemmingstype
Het vaste deel van de aarde
(mg/kg droge stof)
Grondwater
(µg/l)
I II III IV V I, II, III,
IV, V
Zware metalen en metalloïden
(1)
arseen 45 45 110 200 300 20
cadmium 2 2 6 15 30 5
chroom (2) 130 130 300 500 800 50
koper 200 200 400 500 800 100
kwik 10 10 15 20 30 1
lood 200 200 700 1.500 2.500 20
nikkel 100 100 470 550 700 40
zink
Organische verbindingen (3)
600 600 1.000 1.000 3.000 500
Benzeen 0,5 0,5 0,5 1 1 10
tolueen 5 5 15 135 200 700
ethylbenzeen 1,5 1,5 5 25 70 300
xyleen 3,5 3,5 15 70 190 500
styreen 0,5 0,5 1,5 6 13 20
hexaan 1 1 1 6,5 10 180
heptaan 25 25 25 25 25 3.000
octaan 75 75 90 90 90 600
minerale olie
Gechloreerde solventen (3)
1.000 1.000 1.000 1.500 1.500 500
1,2-dichloorethaan 0,035 0,035 0,075 1,1 4 30
dichloormethaan 0,13 0,13 0,35 3,5 3,5 20
tetrachloormethaan 0,02 0,02 0,02 0,85 1 2
tetrachlooretheen 0,7 0,7 1,4 30 35 40
trichloormethaan 0,02 0,02 0,02 0,55 0,55 200
trichlooretheen 0,65 0,65 1,4 10 10 70
vinylchloride 0,02 0,02 0,02 0,15 0,35 5
monochloorbenzeen 2,5 2,5 8 30 40 300
1,2-dichloorbenzeen (4) 35 35 110 690 690 1.000
1,3-dichloorbenzeen (4) 40 40 140 750 1.260 1.000
1,4-dichloorbenzeen (4) 4 4 15 80 190 300
trichloorbenzeen (5) 0,5 0,5 2 20 80 20
tetrachloorbenzeen (5) 0,1 0,1 0,3 6,5 275 9
pentachloorbenzeen 0,5 0,5 1,3 65 385 2,4
hexachloorbenzeen 0,05 0,05 0,1 8 55 1
1,1,1-trichloorethaan 10 10 13 230 300 500
1,1,2-trichloorethaan 0,2 0,2 0,6 1 1 12
1,1-dichloorethaan 2 2 5 95 95 330
cis+trans-1,2-dichlooretheen
Polyaromatische koolwaterstoffen
(7)
0,4 0,4 0,7 18 33 50
Naftaleen 1,5 1,5 5 80 160 60
benzo(a)pyreen 0,5 0,5 1,5 3 3 0,7
Fenantreen 60 60 65 1.650 1.650 120
Fluoranteen 20 20 30 270 270 4
benzo(a)antraceen 5 5 10,5 30 30 7
chryseen 10 10 180 320 320 1,5
benzo(b)fluoranteen 2 2 7 30 30 1,2
benzo(k)fluoranteen 1 1 11,5 30 30 0,76
benzo(ghi)peryleen 160 160 3.920 4.300 4.690 0,26
indeno(1,2,3-cd)pyreen 1 1 20 30 30 0,1
antraceen 3 3 70 2.380 4.690 75
fluoreen 45 45 3.950 4.320 4.690 120

Bestemmingstype
dibenz(a,h)antraceen 0,5 0,5 1,5 3 3 0,5
acenafteen 9 9 14 210 210 180
acenaftyleen 1 1 1 20 40 70
pyreen 125 125 395 3.150 3.150 90
Cyanides (6) 70
vrij cyanide 5 5 5 60 110
niet-chlooroxideerbare cyanides
Pesticiden
5 5 12 300 550
aldrin + dieldrin 0,03
chloordaan (cis + trans) 0,2
DDT + DDE + DDD 2
Lindaan (ã-isomeer) 2
Lindaan (á-isomeer) 0,06
Lindaan (â-isomeer) 0,2
Endosulfan (á, â en sulfaat) 1,8
Methyl tertiair butylether (8) 2 2 9 140 140 300.
waarbij:
N: bodemsaneringsnorm bij een kleigehalte van x % of 10 % en
een gehalte aan organisch materiaal van y % of 2 %
A, B, C: coëfficiënten die in de hiernavolgende tabel bepaald
worden:
x: gehalte aan klei in het staal
y: gehalte aan organisch materiaal in het staal
De voorgestelde formule mag enkel worden gehanteerd op voorwaarde
dat het gemeten gehalte aan organisch materiaal tussen
1 % en 10 % ligt.
Als het gemeten gehalte aan organisch materiaal lager dan 1 %
ligt, moet worden gerekend met een verondersteld gehalte van
1 %. Ligt het gehalte hoger dan 10 %, dan wordt gerekend met
een verondersteld gehalte aan organisch materiaal van 10 %.
(8) Om bij het toetsen van de gemeten concentraties methyl tertiair
butylether in het vaste deel van de aarde aan de bodemsaneringsnormen
rekening te kunnen houden met de kenmerken
van de bodem, worden de bodemsaneringsnormen omgerekend
naar de gemeten gehaltes aan organisch materiaal in het te toetsen
monster. Dat gebeurt op basis van de onderstaande formule.
Ny ( ) = N( 2)* 0, 6+ 0, 2∗y
waarbij:
Het vaste deel van de aarde
(mg/kg droge stof)
Grondwater
(µg/l)
I II III IV V I, II, III,
IV, V
Algemene opmerking: de bodemsaneringsnormen voor het vaste
deel van de aarde en het grondwater staan niet in relatie tot
elkaar. Als voldaan wordt aan de bodemsaneringsnorm houdt
dat geen garantie in voor de bescherming van het grondwater in
de huidige situatie of in de toekomst.
(1) Om bij het toetsen van de gemeten concentraties van zware
metalen en metalloïden in het vaste deel van de aarde aan de bodemsaneringsnormen
rekening te kunnen houden met de kenmerken
van de bodem, worden de bodemsaneringsnormen omgerekend
naar de gemeten gehaltes aan klei en organisch materiaal
in het te toetsen monster. Dat gebeurt op basis van de onderstaande
formule:
A+ B * x+ C * Y
N( x, y) = N(
10, 2)*
A+ B * 10 + C * 2
De coëfficiënten A, B en C zijn afhankelijk van het metaal en
worden in onderstaande tabel weergegeven:
A B C
arseen 14 0,5 0
cadmium 0,4 0,03 0,05
chroom 31 0,6 0
koper 14 0,3 0
kwik 0,5 0,0046 0
lood 33 0,3 2,3
nikkel 6,5 0,2 0,3
zink 46 1,1 2,3.
De voorgestelde formule mag enkel gehanteerd worden onder
de volgende voorwaarden:
– het gemeten gehalte aan klei ligt tussen 1 % en 50 %;
– het gemeten gehalte aan organisch materiaal ligt tussen 1 %
en 10 %.
Als het gemeten gehalte aan klei lager ligt dan 1 %, dan moet
worden gerekend met een verondersteld gehalte van 1 %. Ligt
het gehalte hoger dan 50 %, dan wordt gerekend met een verondersteld
gehalte aan klei van 50 %.
Als het gemeten gehalte organisch materiaal lager ligt dan 1 %,
dan moet worden gerekend met een verondersteld gehalte van
1 %. Ligt het gehalte hoger dan 10 %, dan wordt gerekend met
een verondersteld gehalte aan organisch materiaal van 10 %.
(2) Chroom is genormeerd op basis van 3-waardig chroom. Als
er aanwijzingen zijn dat chroom in de vorm van zeswaardig
chroom in de bodem aanwezig is, kunnen de hier voorgestelde
getallen niet meer worden gebruikt, en moet een separate risicoevaluatie
worden uitgevoerd.
(3) Om bij het toetsen van de gemeten concentraties van organische
verbindingen en gehalogeneerde koolwaterstoffen in het
vaste deel van de aarde aan de bodemsaneringsnormen, rekening
te kunnen houden met de kenmerken van de bodem, worden
de bodemsaneringsnormen omgerekend naar het gemeten
gehalte aan organisch materiaal in het te toetsen monster. Dat
gebeurt op basis van de onderstaande formule:
Y
Ny ( ) = N(
2)*
2
waarbij N: bodemsaneringsnorm bij een gehalte aan organisch
materiaal van y %, respectievelijk 2 %.
De voorgestelde formule mag enkel worden gehanteerd onder
de voorwaarde dat het gemeten gehalte aan organisch materiaal
tussen 1 % en 10 % ligt.
N(y): bodemsaneringsnorm bij een gehalte aan organisch materiaal
van y %
N(2): bodemsaneringsnorm bij een gehalte aan organisch materiaal
van 2 %
y: gehalte aan organisch materiaal in het staal
De voorgestelde formule mag enkel worden gehanteerd onder
voorwaarde dat het gemeten gehalte aan organisch materiaal
ligt tussen 1 % en 10 %.
Als het gemeten gehalte aan organisch materiaal lager dan 1 %
ligt, moet worden gerekend met een verondersteld gehalte van
1 %. Ligt het gehalte hoger dan 10 %, dan wordt gerekend met
een verondersteld gehalte aan organisch materiaal van 10 %.]
– Vervangen bij art. 25 B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S., 7 augustus
2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding: 1 juli 2004
(art. 31; zoals vervangen bij art. 2, 1°bis, B. Vl. Reg. 17 januari
2003, B.S., 31 januari 2003)
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
Als het gemeten gehalte aan organisch materiaal lager ligt dan
1 %, dan moet worden gerekend met een verondersteld gehalte
van 1 %. Ligt het gehalte hoger dan 10 %, dan wordt gerekend
met een verondersteld gehalte aan organisch materiaal van
10 %.
(4) Voor de isomeren van dichloorbenzeen moet aan de volgende
aanvullende voorwaarde voldaan zijn:
1,2-dichloorbenzeen
=
1,3-dichloorbenzeen
≤ 1
bodemsaneringsnorm(1,2) bodemsaneringsnormen(1,3)
waarbij 1,2-dichloorbenzeen, respectievelijk 1,3-dichloorbenzeen
gelezen moet worden als de gemeten concentratie 1,2dichloorbenzeen,
respectievelijk de gemeten concentratie 1,3dichloorbenzeen
en bodemsaneringsnorm(1,2), respectievelijk
bodemsaneringsnorm(1,3) als de bodemsaneringsnorm voor
1,2-dichloorbenzeen respectievelijk 1,3-dichloorbenzeen die
hoort bij het relevante bodembestemmingstype.
(5) De bodemsaneringsnormen voor trichloorbenzeen, respectievelijk
tetrachloorbenzeen, gelden telkens voor de som van de
isomeren.
(6) De bodemsaneringsnorm voor cyanides in grondwater geldt
voor de som van de vrije en niet-chlooroxideerbare cyanides.
Onder vrije cyanides moet worden begrepen: de anorganisch gebonden
cyanides bestaande uit de som van de gehalten vrije cyanide-ionen
en het in enkelvoudige metaalcyanide gebonden
cyanides.
Onder niet-chlooroxideerbare cyanides moet worden begrepen:
de som van de alkalimetaal-ijzer-cyanides (K4Fe(CN) 6 ) en de metaal-ijzer-cyanides
(Fe4(Fe(CN) 6).
(7) Om bij het toetsen van de gemeten concentraties polyaromatische
koolwaterstoffen in het vaste deel van de aarde aan de bodemsaneringsnormen
rekening te kunnen houden met de kenmerken
van de bodem, worden de bodemsaneringsnormen omgerekend
naar het gemeten gehalte aan organisch materiaal in
het te toetsen monster. Dat gebeurt op basis van de onderstaande
formule:
Ny ( ) = N( 2)*
( A+ B∗y) waarbij:
N(y): bodemsaneringsnorm bij een gehalte aan organisch materiaal
van y %
N(2): bodemsaneringsnorm bij een gehalte aan organisch materiaal
van 2 %
A, B: coëfficiënten die in de hiernavolgende tabel bepaald worden
y: gehalte aan organisch materiaal in het staal
De coëfficiënten A en B zijn afhankelijk van de verbinding en het
bestemmingstype en worden in de onderstaande tabel weergegeven.
Bestemmingstype I II III IV V
A B A B A B A B A B
naftaleen 0,64 0,18 0,64 0,18 0,79 0,10 0,074 0,46 0,02 0,49
benzo(a)pyreen 1 0 1 0 0,92 0,041 1 0 1 0
fenantreen 0,26 0,37 0,26 0,37 0,15 0,42 1 0 1 0
fluoranteen 0,68 0,16 0,68 0,16 0,49 0,25 0,98 0,012 0,98 0,012
benzo(a)antraceen 0,94 0,029 0,94 0,029 0,86 0,069 1 0 1 0
chryseen 1 0 1 0 1 0 1 0 1 0
benzo(b)fluoranteen 0,96 0,021 0,96 0,021 0,74 0,13 1 0 1 0
benzo(k)fluoranteen 1 0 1 0 1 0 1 0 1 0
benzo(ghi)peryleen 1 0 1 0 1 0 1 0 1 0
indeno(1,2,3-cd)pyreen 1 0 1 0 1 0 1 0 1 0
antraceen 1 0 1 0 1 0 1 0 1 0
fluoreen 0,082 0,46 0,082 0,46 1 0 1 0 1 0
dibenz(a,h)antraceen 1 0 1 0 0,91 0,044 1 0 1 0
acenaf-teen 1 0 1 0 0,72 0,14 0,27 0,37 0,27 0,37
acenaf-tyleen 0,74 0,13 0,74 0,13 0,63 0,19 0,20 0,4 0,59 0,21
pyreen 0,44 0,28 0,44 0,28 1 0 1 0 1 0.
( )
Art. 2. [De in artikel 1 vermelde bodemsaneringsnormen
zijn verschillend afhankelijk van de bestemming
volgens de vigerende plannen van aanleg of de vigerende
ruimtelijke uitvoeringsplannen, of naar gelang
van de aanwijzing van de beschermde duingebieden en
van de voor het duingebied belangrijke landbouwgebieden.
Per grond wordt het overeenkomstig bestemmingstype
opgezocht. De bodemsaneringsnormen voor deze
grond worden in artikel 1 weergegeven in de kolom onder
het cijfer van het betreffende bestemmingstype. De
volgende bestemmingstypes worden onderscheiden:
1° bestemmingstype I:
–bosgebied;
65 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

–groengebied;
– valleigebied;
–natuurgebied;
– natuurgebied met wetenschappelijke waarde of natuurreservaat;
–bosgebied met ecologisch belang;
– bijzonder natuurgebied;
– gebied voor gemeenschapsvoorzieningen en openbare
nutsvoorzieningen met nabestemming natuurgebied
met wetenschappelijke waarde of natuurreservaat;
– zone voor natuurontwikkeling;
– ontginningsgebied met nabestemming natuurontwikkeling;
– oeverstreek met bijzondere bestemming;
– beschermd duingebied aangewezen krachtens het decreet
van 14 juli 1993 houdende maatregelen ter bescherming
van de kustduinen;
– bijzonder groengebied;
– gebied dat behoort tot het Vlaams Ecologisch Netwerk
(VEN);
– agrarisch gebied met ecologisch belang of waarde;
–brongebied;
– agrarisch gebied met bijzondere waarde;
– voor het duingebied belangrijk landbouwgebied aangewezen
krachtens het decreet van 14 juli 1993 houdende
maatregelen ter bescherming van de kustduinen;
– of ermee vergelijkbare gebieden aangewezen op de
plannen van aanleg en de ruimtelijke uitvoeringsplannen
van kracht in de ruimtelijke ordening;
2° bestemmingstype II:
– agrarisch gebied;
– landschappelijk waardevol agrarisch gebied;
– landelijk gebied met toeristische waarde;
– parkgebied met semi-agrarische functie;
– woongebied met landelijk karakter;
– woongebied met geringe dichtheid;
– landelijk woongebied met culturele, historische en/of
esthetische waarde;
– kleintuingebied;
– abdijgebied;
– of ermee vergelijkbare gebieden aangewezen op de
plannen van aanleg en de ruimtelijke uitvoeringsplannen
van kracht in de ruimtelijke ordening;
3° bestemmingstype III:
– woongebied;
– woonuitbreidingsgebied;
– woongebied met grote dichtheid;
– woongebied met middelgrote dichtheid;
– woonpark;
– woongebied met culturele, historische en/of esthetische
waarde;
– woongebied waar bijzondere voorschriften betreffende
de hoogte van de gebouwen gelden;
– pleisterplaats voor nomaden, zigeuners of woonwagenbewoners;
– scholen en kinderspeelterreinen;
– gebied voor service-residentie;
– gemengd woon- en industriegebied;
– gemengd woon- en parkgebied
– bedrijfsgebied met stedelijk karakter;
– zone van handelsvestigingen;
– reservegebied voor woonwijken;
– speelbos of speelweide;
– gebied voor jeugdcamping;
– of ermee vergelijkbare gebieden aangewezen op de
plannen van aanleg en de ruimtelijke uitvoeringsplannen
van kracht in de ruimtelijke ordening;
4° bestemmingstype IV:
–parkgebied;
–recreatiegebied;
– gebied voor dagrecreatie;
– gebied voor verblijfrecreatie;
– sportterrein;
– golfterrein;
– gebied voor vissport;
– gebied voor groenvoorziening met recreatieve accommodatie;
– toeristisch recreatiepark;
– gebied voor recreatiepark;
– reservegebied voor recreatie;
– of ermee vergelijkbare gebieden aangewezen op de
plannen van aanleg en de ruimtelijke uitvoeringsplannen
van kracht in de ruimtelijke ordening;
5° bestemmingstype V:
–industriegebied;
– industriegebied voor vervuilende industrieën;
– industriegebied voor milieubelastende industrieën;
– gebied voor ambachtelijke bedrijven of gebied voor
kleine en middelgrote ondernemingen;
– dienstverleningsgebied;
– industriegebied met bijzondere bestemming;
– gebied hoofdzakelijk bestemd voor de vestiging van
grootwinkelbedrijven;
– gebied voor gemeenschapsvoorzieningen en openbare
nutsvoorzieningen (andere dan scholen en kindertuinen);
– luchtvaartterrein;
– industriestortgebied;
– bezinkingsgebied;
– transportzone;
– gemengd gemeenschapsvoorzienings- en dienstverleningsgebied
(andere dan scholen en kinderspeelterreinen);
– gebied voor kerninstallatie;
–stortgebied;
–wetenschapspark;
– reservegebied voor ambachtelijke uitbreiding;
– reservegebied voor industriële uitbreiding;
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
– reservegebied voor ambachtelijke bedrijven en kleine
en middelgrote ondernemingen;
– reservegebied voor beperkte industriële uitbreiding.
– of ermee vergelijkbare gebieden aangewezen op de
plannen van aanleg en de ruimtelijke uitvoeringsplannen
van kracht in de ruimtelijke ordening.]
– Vervangen bij art. 25 B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S., 7 augustus
2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding: 1 juli 2004
(art. 31; zoals vervangen bij art. 2, 1°bis, B. Vl. Reg. 17 januari
2003, B.S., 31 januari 2003)
Art. 3. Als een grond als bestemming bufferzone heeft,
berekent men de bodemsaneringsnormen die krachtens
deze bijlage gelden voor de bestemmingen van alle zones
die aan de bufferzone palen. Hierbij verrekent men
telkens de bodemkenmerken van de te beoordelen
grond in de bufferzone. De strengste van de zo gevonden
waarden geldt als bodemsaneringsnorm voor de betreffende
grond.
Art. 4. De hiernavolgende bestemmingen die in overdruk
worden weergegeven op de plannen van aanleg of
de ruimtelijke uitvoeringsplannen, worden beoordeeld
krachtens deze bijlage op basis van de bestemming bepaald
door de grondkleur:
– landschappelijk waardevol gebied;
– ontginningsgebied;
– uitbreiding van ontginningsgebied;
– opspuitings- en ontginningsgebied;
– reservegebied voor ontginning;
– tijdelijk ontginningsgebied;
– kleiontginningsgebied;
– kleiontginningsreservegebied;
– renovatiegebied;
– overstromingsgebied;
– opspuitingsgebied;
– reservatie- en erfdienstbaarheidsgebieden.
Art. 5. Alle gronden die niet onder eerder genoemde
bestemmingen ressorteren, dienen beoordeeld te worden
op basis van de functies die de bodem er vervult. Op
basis van de beoordeling van deze functies wordt de betreffende
grond ingedeeld onder één van de vermelde
bestemmingstypes.
Art. 6. De waterwingebieden en beschermingszones
type I, II en III, afgebakend conform het besluit van de
Vlaamse Regering van 27 maart 1985 houdende reglementering
en vergunning voor het gebruik van grondwater
en de afbakening van waterwingebieden en beschermingszones,
worden volledig ingedeeld in bestemmingstype
I.
Art. 7. § 1. Gronden die op basis van de artikelen 2, 3
en 4 van deze bijlage ingedeeld worden onder bestemmingstype
III, IV of V maar die feitelijk als landbouwgrond
gebruikt worden, dienen beoordeeld te worden
alsof ze ingedeeld zouden zijn in bestemmingstype II.
§ 2. Gronden die op basis van de artikelen 2, 3 en 4 van
deze bijlage ingedeeld worden onder bestemmingstype
IV of V maar die feitelijk voor bewoning gebruikt worden,
dienen beoordeeld te worden alsof ze ingedeeld
zouden zijn in bestemmingstype III.
§ 3. Gronden die op basis van de artikelen 2, 3 en 4 van
deze bijlage ingedeeld worden onder bestemmingstype
V maar die feitelijk voor recreatie gebruikt worden, dienen
beoordeeld te worden alsof ze ingedeeld zouden
zijn in bestemmingstype IV.]
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 66

BIJLAGE 5
[Methodes voor de analyse van monsters
Parameter Meetmethoden bodem
Meetmethoden
grondwater
arseen CMA/2/I/B.1 en B.2 CMA/2/I/B.1 en B.2
(ICP-AES en ET-AAS) (ICP-AES en ET-AAS)
lood CMA/2/I/B.1 en B.2 CMA/2/I/B.1 en B.2
(ICP-AES en ET-AAS) (ICP-AES en ET-AAS)
cadmium CMA/2/I/B.1 en B.2 CMA/2/I/B.1 en B.2
(ICP-AES en ET-AAS) (ICP-AES en ET-AAS)
chroom CMA/2/I/B.1 en B.2 CMA/2/I/B.1 en B.2
(ICP-AES en ET-AAS) (ICP-AES en ET-AAS)
koper CMA/2/I/B.1 en B.2 CMA/2/I/B.1 en B.2
(ICP-AES en ET-AAS) (ICP-AES en ET-AAS)
nikkel CMA/2/I/B.1 en B.2 CMA/2/I/B.1 en B.2
(ICP-AES en ET-AAS) (ICP-AES en ET-AAS)
zink CMA/2/I/B.1 en B.2 CMA/2/I/B.1 en B.2
(ICP-AES en ET-AAS) (ICP-AES en ET-AAS)
kwik CMA/2/I/B.3 (AFS) CMA/2/I/B.3 (AFS)
EN-1483 (CV-AAS) EN-1483 (CV-AAS)
destructie CMA/2/II/A.3 (HF) (a)
EOX CMA/3/N
cyanide CMA/2/I/C.2.1, CMA/2/I/C.2.1,
C.2.2, C.2.3 C.2.2, C.2.3
organisch materiaal CMA/2/II/A.7
en CMA/2/II/A.10
kleifractie CMA/2/II/A.6
polycyclische aroma- CMA 3/B
tischekoolwaterstoffen (PAK's)
CMA 3/B
vluchtige organische CMA 3/E
verbindingen
(BTEXS, alkanen, gehalogeneerdeoplosmiddelen)
CMA 3/E
minerale olie CMA 3/R.1 CMA 3/R.1
chloorbenzenen CMA 3/I CMA 3/I
Methyl tertiair buty- CMA 3/E
lether
CMA 3/E
organochloorpesticiden
CMA 3/I.
(a) Als zich een neerslag heeft gevormd in een watermonster dat
het laboratorium bereikt, moet het watermonster worden gedestrueerd
(CMA/2/I/A.6.1 en 2/I/A.6.2 of SM 3030F).]
– Laatst vervangen bij art. 26 B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 oktober 2002 (art. 31)
BIJLAGE 6
[Achtergrondwaarden voor de bodemkwaliteit
– Laatst vervangen bij art. 27 B. Vl. Reg. 14 juni 2002, B.S.,
7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 juli 2004 (art. 31; zoals vervangen bij art. 2, 1°bis, B. Vl. Reg.
17 januari 2003, B.S., 31 januari 2003)
De achtergrondwaarden voor het vaste deel van de aarde
gelden voor een standaardbodem met een gehalte
aan klei van 10 % (op de minerale bestanddelen) en een
gehalte aan organisch materiaal van 2 % (op de luchtdroge
bodem).
Het vaste deel
van de aarde
(mg/kg droge stof)
Grondwater
(µg/l)
zware metalen en metalloïden
(1)
arseen 19 5
cadmium 0,8 1
chroom (III) 37 10
koper 17 20
kwik 0,55 0,05
lood 40 5
nikkel 9 10
Het vaste deel
van de aarde
(mg/kg droge stof)
Grondwater
(µg/l)
zink 62 60
Organische verbindingen
benzeen 0,1 (d) 0,5 (d)
tolueen 0,1 (d) 0,5 (d)
ethylbenzeen 0,1 (d) 0,5 (d)
xyleen 0,1 (d) 0,5 (d)
styreen 0,1 (d) 0,5 (d)
hexaan 0,5 (d) 1 (d)
heptaan 0,5 (d) 1 (d)
octaan 0,5 (d) 1 (d)
minerale olie 50 (d) 100 (d)
Gechloreerde solventen
1,2-dichloorethaan 0,02 (d) 0,5 (d)
dichloormethaan 0,02 (d) 0,5 (d)
tetrachloormethaan 0,02 (d) 0,5 (d)
tetrachlooretheen 0,02 (d) 0,5 (d)
trichloormethaan 0,02 (d) 0,5 (d)
trichlooretheen 0,02 (d) 0,5 (d)
vinylchloride 0,02 (d) 0,5 (d)
monochloorbenzeen 0,02 (d) 0,5 (d)
dichloorbenzeen (2) 0,02 (d) 0,5 (d)
trichloorbenzeen (2) 0,02 (d) 0,5 (d)
tetrachloorbenzeen (2) 0,02 (d) 0,1 (d)
pentachloorbenzeen 0,02 (d) 0,1 (d)
hexachloorbenzeen 0,02 (d) 0,1 (d)
1,1,1-trichloorethaan 0,02 (d) 1 (d)
1,1,2-trichloorethaan 0,02 (d) 1 (d)
1,1-dichloorethaan 0,02 (d) 1 (d)
cis + trans-1,2-dichlooretheen 0,02 (d) 1 (d)
Polyaromatische koolwaterstoffen
naftaleen 0,1 0,02 (d)
benzo(a)pyreen 0,1 0,02 (d)
fenantreen 0,08 0,02 (d)
fluoranteen 0,2 0,02 (d)
benzo(a)antraceen 0,06 0,02 (d)
chryseen 0,15 0,02 (d)
benzo(b)fluoranteen 0,2 0,02 (d)
benzo(k)fluoranteen 0,2 0,02 (d)
benzo(ghi)peryleen 0,1 0,02 (d)
indeno(1,2,3-cd)pyreen 0,1 0,02 (d)
antraceen 0,1 0,02 (d)
fluoreen 0,1 0,02 (d)
dibenz(a,h)antraceen 0,1 0,02 (d)
acenafteen 0,2 0,02 (d)
acenaftyleen 0,2 0,02 (d)
pyreen 0,1 0,02 (d)
Cyanide (3) 1 (d) 5 (d)
totaal cyanide
Pesticiden 0,01 (d)
aldrin + dieldrin 0,02 (d)
chloordaan (cis + trans) 0,01 (d)
DDT + DDE + DDD 0,005 (d)
lindaan (γ-isomeer) 0,005 (d)
lindaan (α-isomeer) 0,005 (d)
lindaan (β-isomeer) 0,005 (d)
endosulfan (α, β en sulfaat) 0,005 (d)
methyl tertiair butylether 0,02 (d) 1 (d).
(1) Om bij het toetsen van de gemeten concentraties van zware
metalen en metalloïden in het vaste deel van de aarde aan de
achtergrondwaarden, rekening te kunnen houden met de kenmerken
van de bodem, worden de achtergrondwaarden omgerekend
naar de gemeten gehaltes aan klei en aan organisch materiaal
in het te toetsen monster. Dat gebeurt op basis van de onderstaande
formule:
A+ B * x+ C * Y
N( x, y) = N(
10, 2)*
A+ B * 10 + C * 2
waarbij:
N: achtergrondwaarde bij een kleigehalte van x % of 10 % en
een gehalte aan organisch materiaal van y % of 2 %
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
A, B, C: coëfficiënten die in de hiernavolgende tabel bepaald
worden
x: gehalte aan klei in het staal
y: gehalte aan organisch materiaal in het staal
De coëfficiënten A, B en C zijn afhankelijk van het metaal en
worden in de onderstaande tabel gegeven.
A B C
arseen 14 0,5 0
cadmium 0,4 0,03 0,05
chroom 31 0,6 0
koper 14 0,3 0
kwik 0,5 0,0046 0
lood 33 0,3 2,3
nikkel 6,5 0,2 0,3
zink 46 1,1 2,3.
De voorgestelde formule mag enkel worden gehanteerd onder
de volgende voorwaarden:
– het gemeten gehalte aan klei ligt tussen 1 % en 50 %
– het gemeten gehalte aan organisch materiaal ligt tussen 1 %
en 10 %.
Als het gemeten gehalte aan klei lager dan 1 % ligt, moet worden
gerekend met een verondersteld gehalte van 1 %. Ligt het
gehalte hoger dan 50 %, dan wordt gerekend met een verondersteld
gehalte aan klei van 50 %.
Als het gemeten gehalte aan organisch materiaal lager dan 1 %
ligt, moet worden gerekend met een verondersteld gehalte van
1 %. Ligt het gehalte hoger dan 10 %, dan wordt gerekend met
een verondersteld gehalte aan organisch materiaal van 10 %.
(2) De achtergrondwaarden voor dichloorbenzeen, trichloorbenzeen,
respectievelijk tetrachloorbenzeen gelden telkens als
achtergrondwaarde voor elke isomeer afzonderlijk.
(3) Onder totaal cyanide moet worden begrepen: het gehalte
aan anorganisch gebonden cyanide, bestaande uit de som van
de gehalten aan het vrije cyanide-ion;aan het complexgebonden
en aan het in enkelvoudige metaalcyaniden gebonden cyanide
met uitzondering van het in kobaltcomplexen gebonden cyanide
en thiocyanaat-ionen.
(d) De achtergrondwaarde komt overeen met de detectielimiet.]
[BIJLAGE 7
[Normen waaraan uitgegraven bodem moet
voldoen voor het gebruik als bodem op een
ontvangende grond die binnen
bestemmingstype I gelegen is
–Toegevoegd bij art.20, 1°, B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24); vervangen bij art. 28 B. Vl. Reg. 14 juni
2002, B.S., 7 augustus 2002, err., B.S., 6 februari 2003, inwerkingtreding:
1 juli 2004 (art. 31; zoals vervangen bij art. 2, 1°bis,
B. Vl. Reg. 17 januari 2003, B.S., 31 januari 2003)
De waarden (R'-waarden) gelden per stof die in de onderstaande
tabel is opgenomen:
MAXIMALE CON-
CENTRATIE
(in mg/kg droge
stof)
ZWARE METALEN EN METALLOÏDEN (1)
arseen (As) 19
cadmium (Cd) 0,8
chroom (Cr) (III) (2) 37
koper (Cu) 17
kwik (Hg) 0,55
lood (Pb) 40
nikkel (Ni) 9
zink (Zn) 62
MONOCYCLISCHE AROMATISCHE
KOOLWATERSTOFFEN
benzeen 0,2
tolueen 0,2
ethylbenzeen 0,2
xyleen 0,2
styreen 0,2
POLYCYCLISCHE AROMATISCHE
KOOLWATERSTOFFEN
naftaleen 0,1
benzo(a)pyreen 0,1
fenantreen 0,08
fluoranteen 0,2
67 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

MAXIMALE CON-
CENTRATIE
(in mg/kg droge
stof)
benzo(a)antraceen 0,06
chryseen 0,15
benzo(b)fluoranteen 0,2
benzo(k)fluoranteen 0,2
benzo(ghi)peryleen 0,1
indeno(1,2,3-cd)pyreen 0,1
Antraceen 0,1
Fluoreen 0,1
dibenz(a,h)antraceen 0,1
Acenafteen 0,2
Acenaftyleen 0,2
Pyreen 0,1
OVERIGE ORGANISCHE STOFFEN
hexaan 0,5 (d)
heptaan 1,0
octaan 1,0
minerale olie 100
Polychloorbifenylen (PCB) 0,002 (d)
GECHLOREERDE SOLVENTEN
1,2-dichloorethaan 0,02 (d)
dichloormethaan 0,04
tetrachloormethaan 0,02 (d)
tetrachlooretheen 0,04
trichloormethaan 0,02 (d)
trichlooretheen 0,04
vinylchloride 0,02 (d)
monochloorbenzeen 0,04
dichloorbenzeen (3) 0,04
trichloorbenzeen (4) 0,04
tetrachloorbenzeen (5) 0,02 (d)
pentachloorbenzeen 0,04
hexachloorbenzeen 0,02 (d)
1,1,1-trichloorethaan 0,04
1,1,2-trichloorethaan 0,04
1,1-dichloorethaan 0,04
cis + trans-1,2-dichlooretheen 0,04
vrij cyanide 2
niet-chlooroxideerbaar cyanide 2
organochloorpesticiden (totaal) 0,1
Methyl tertiair butylether 0,02 (d).
(1) Om bij het toetsen van de gemeten concentraties zware metalen
en metalloïden in de grond aan de maximale concentraties,
rekening te kunnen houden met de kenmerken van de
grond, worden de maximale concentraties omgerekend naar de
gemeten gehaltes aan klei en aan organisch materiaal in het te
toetsen monster. Dat gebeurt op basis van de onderstaande formule:
A+ B * x+ C * Y
N( x, y) = N(
10, 2)*
A+ B * 10 + C * 2
waarbij:
N: maximale concentratie bij een kleigehalte van x % of 10 % en
een gehalte aan organisch materiaal van y % of 2 %
A, B, C: coëfficiënten die in de hiernavolgende tabel bepaald
worden
x: gehalte aan klei in het staal
y: gehalte aan organisch materiaal in het staal
De coëfficiënten A, B en C zijn afhankelijk van het metaal en
worden in onderstaande tabel gegeven.
A B C
arseen 14 0,5 0
cadmium 0,4 0,03 0,05
chroom 31 0,6 0
koper 14 0,3 0
kwik 0,5 0,0046 0
lood 33 0,3 2,3
nikkel 6,5 0,2 0,3
zink 46 1,1 2,3.
De voorgestelde formule mag enkel worden gehanteerd onder
de volgende voorwaarden:
– het gemeten gehalte aan klei ligt tussen 1 % en 50 %
– het gemeten gehalte aan organisch materiaal ligt tussen 1 %
en 10 %.
Als het gemeten gehalte aan klei lager dan 1 % ligt, moet worden
gerekend met een verondersteld gehalte van 1 %. Ligt het
gehalte hoger dan 50 %, wordt gerekend met een verondersteld
gehalte aan klei van 50 %.
Als het gemeten gehalte organisch materiaal lager dan 1 % ligt,
moet worden gerekend met een verondersteld gehalte van 1 %.
Ligt het gehalte hoger dan 10 %, wordt gerekend met een verondersteld
gehalte aan organisch materiaal van 10 %.
(2) Chroom is genormeerd op basis van 3-waardig chroom. Als
er aanwijzingen zijn dat chroom in de vorm van 6-waardig
chroom in de grond aanwezig is, kunnen de hier voorgestelde
getallen niet meer worden gebruikt, en moet een separate risicoevaluatie
worden uitgevoerd.
(3) De maximale concentraties voor dichloorbenzeen gelden telkens
als maximale concentraties voor elke isomeer afzonderlijk.
(4) De maximale concentraties voor trichloorbenzeen gelden telkens
als maximale concentraties voor elke isomeer afzonderlijk.
(5) De maximale concentraties voor tetrachloorbenzeen gelden
telkens als maximale concentraties voor elke isomeer afzonderlijk.
(d) In de gevallen waar de waarden met de detectielimiet overeenkomen,
moet rekening worden gehouden met de meetomstandigheden.]]
[BIJLAGE 8
[Normen waaraan uitgegraven bodem moet
voldoen voor het gebruik als bodem op een
ontvangende grond die binnen
bestemmingstype II, III, IV of V gelegen is
–Toegevoegd bij art.20, 2°, B. Vl. Reg. 12 oktober 2001, B.S.,
2 februari 2002, err., B.S., 1 maart 2002, inwerkingtreding:
1 april 2002 (art. 24); vervangen bij art. 29 B. Vl. Reg. 14 juni
2002, B.S., 7 augustus 2002, inwerkingtreding: 1 juli 2004
(art. 31; zoals vervangen bij art. 2, 1°bis, B. Vl. Reg. 17 januari
2003, B.S., 31 januari 2003)
De waarden (R-waarden) gelden per stof die in de onderstaande
tabel is opgenomen.
MAXIMALE CONCENTRATIE
(in mg/kg droge stof)
ZWARE METALEN EN METALLOÏDEN (5)
arseen (As) 27
cadmium (Cd) 1,2
chroom (Cr) (2) 78
koper (Cu) 109
kwik (Hg) 1,5
lood (Pb) 120
nikkel (Ni) 55
zink (Zn) 300
MONOCYCLISCHE AROMATISCHE
KOOLWATERSTOFFEN (3)
benzeen 0,3
tolueen 2,5
ethylbenzeen 0,8
xyleen 1,8
styreen 0,3
POLYCYCLISCHE AROMATISCHE
KOOLWATERSTOFFEN (7)
Naftaleen 0,8
benzo(a)pyreen 0,3
fenantreen 30
fluoranteen 10,1
benzo(a)antraceen 2,5
chryseen 5,1
benzo(b)fluoranteen 1,1
benzo(k)fluoranteen 0,6
benzo(ghi)peryleen 80
indeno(1,2,3-cd)pyreen 0,55
Antraceen 1,5
Fluoreen 22
Dibenz(a,h)antraceen 0,3
Acenafteen 4,6
Acenaftyleen 0,6
Pyreen 62
OVERIGE ORGANISCHE STOFFEN (3)
hexaan 0,6
heptaan 13
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
MAXIMALE CONCENTRATIE
(in mg/kg droge stof)
octaan 38
minerale olie 300
polychloorbifenylen (PCB) 0,004
GECHLOREERDE SOLVENTEN (7)
1,2-dichloorethaan 0,02
dichloormethaan 0,07
Tetrachloormethaan 0,02
tetrachlooretheen 0,36
trichloormethaan 0,02
trichlooretheen 0,33
vinylchloride 0,02
monochloorbenzeen 1,3
1,2-dichloorbenzeen (4) 17,5
1,3-dichloorbenzeen (4) 20
1,4-dichloorbenzeen (4) 2
trichloorbenzeen (5) 0,25
tetrachloorbenzeen (6) 0,06
Pentachloorbenzeen 0,25
Hexachloorbenzeen 0,035
1,1,1-trichloorethaan 5
1,1,2-trichloorethaan 0,11
1,1-dichloorethaan 1
cis + trans-1,2-dichlooretheen 0,21
vrij cyanide 3
niet-chlooroxideerbaar cyanide
3
Methyl tertiair butylether (8) 1,010
Organochloorpesticiden 0,2.
(1) Om bij het toetsen van de gemeten concentraties aan zware
metalen en metalloïden in de grond aan de maximale concentraties,
rekening te kunnen houden met de kenmerken van de
grond, worden de maximale concentraties omgerekend naar de
gemeten gehaltes aan klei en aan organisch materiaal in het te
toetsen monster van de uitgegraven bodem. Als de bodem een
behandeling ondergaan heeft waarbij het gehalte aan klei en
aan organisch materiaal gereduceerd wordt, gebeurt de toetsing
op de behandelde bodem.
Dat gebeurt op basis van de onderstaande formule:
A+ B * x+ C * Y
N( x, y) = N(
10, 2)*
A+ B * 10 + C * 2
waarbij:
N: maximale concentratie bij een kleigehalte van x % of 10 % en
een gehalte aan organisch materiaal van y % of 2 %
A, B, C: coëfficiënten die in de hiernavolgende tabel bepaald
worden
x: gehalte aan klei in het staal
y: gehalte aan organisch materiaal in het staal
De coëfficiënten A, B en C zijn afhankelijk van het metaal en
worden in de onderstaande tabel gegeven.
A B C
arseen 14 0,5 0
cadmium 0,4 0,03 0,05
chroom 31 0,6 0
koper 14 0,3 0
kwik 0,5 0,0046 0
lood 33 0,3 2,3
nikkel 6,5 0,2 0,3
zink 46 1,1 2,3.
De voorgestelde formule mag enkel worden gehanteerd onder
de volgende voorwaarden:
– het gemeten gehalte aan klei ligt tussen 1 % en 50 %
– het gemeten gehalte aan organisch materiaal ligt tussen 1 %
en 10 %
Als het gemeten gehalte aan klei lager dan 1 % ligt, moet worden
gerekend met een verondersteld gehalte van 1 %. Ligt het
gehalte hoger dan 50 %, dan wordt gerekend met een verondersteld
gehalte aan klei van 50 %.
Als het gemeten gehalte aan organisch materiaal lager dan 1 %
ligt, moet worden gerekend met een verondersteld gehalte van
1 %. Ligt het gehalte hoger dan 10 %, wordt gerekend met een
verondersteld gehalte aan organisch materiaal van 10 %.
(2) Chroom is genormeerd op basis van 3-waardig chroom. Als
er aanwijzingen zijn dat chroom in de vorm van 6-waardig
chroom in de grond aanwezig is, kunnen de hier voorgestelde
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 68

getallen niet meer worden gebruikt, en moet een separate risicoevaluatie
worden uitgevoerd.
(3) Om bij het toetsen van de gemeten concentraties aan organische
verbindingen en gehalogeneerde koolwaterstoffen in de
grond aan de R-waarden rekening te kunnen houden met de
kenmerken van de grond, worden de R-waarden omgerekend
naar het gemeten monster. Dat gebeurt op basis van de onderstaande
formule.
Y
Ny ( ) = N(
2)*
2
met:
N: R-waarde bij een gehalte aan organisch materiaal van y %;
respectievelijk 2 %.
De voorgestelde formule mag enkel worden gehanteerd op voorwaarde
dat het gemeten gehalte aan organisch materiaal tussen
1 % en 10 % ligt.
Als het gemeten gehalte aan organisch materiaal lager dan 1 %
ligt, moet worden gerekend met een verondersteld gehalte van
1 %. Ligt het gehalte hoger dan 10 %, wordt gerekend met een
verondersteld gehalte aan organisch materiaal van 10 %.
(4) Voor de isomeren van dichloorbenzeen moet aan de volgende
aanvullende voorwaarde zijn voldaan:
C C
1,2-dichloorbenzeen 1,3-dichloorbenzeen
+
≤ 1
maximum (1,2) maximum
(1,3)
waarbij C1,2-dichloorbenzeen , respectievelijk C1,3-dichloorbenzeen gelezen
moet worden als de gemeten concentratie 1,2-dichloorbenzeen,
respectievelijk de gemeten concentratie 1,3-dichloorbenzeen
en maximum(1,2), respectievelijk maximum(1,3) als de
maximaal toegelaten concentraties voor 1,2-dichloorbenzeen
respectievelijk 1,3-dichloorbenzeen.
(5) De maximale concentraties voor trichloorbenzeen gelden telkens
als maximale concentraties voor elke isomeer afzonderlijk.
(6) De maximale concentraties voor tetrachloorbenzeen gelden
telkens als maximale concentraties voor elke isomeer afzonderlijk.
(7) Om bij het toetsen van de gemeten concentraties polyaromatische
koolwaterstoffen in het vaste deel van de aarde aan de Rwaarden
rekening te kunnen houden met de kenmerken van de
bodem, worden de R- waarden omgerekend naar de gemeten
gehalte aan organisch materiaal in het te toetsen monster. Dat
gebeurt op basis van de onderstaande formule:
Ny ( ) = N( 2)*
( A+ B∗y) waarbij:
N(y): maximale concentratie bij een gehalte aan organisch materiaal
van y %
N(2): R-waarde bij een gehalte aan organisch materiaal van 2 %
A, B: coëfficiënten die in de hiernavolgende tabel bepaald worden
y: gehalte aan organisch materiaal in het staal
De coëfficiënten A en B zijn afhankelijk van de verbinding en
worden in de onderstaande tabel gegeven:
A B
Naftaleen 0,64 0,18
Benzo(a)pyreen 1 0
Fenantreen 0,26 0,37
Fluoranteen 0,68 0,16
Benzo(a)antraceen 0,94 0,029
Chryseen 1 0
Benzo(b)fluoranteen 0,96 0,021
Benzo(k)fluoranteen 1 0
Benzo(ghi)peryleen 1 0
Indeno(1,2,3-cd)pyreen 1 0
Antraceen 1 0
Fluoreen 0,082 0,46
Dibenz(a,h)antraceen 1 0
Acenafteen 1 0
De voorgestelde formule mag enkel worden gehanteerd op voorwaarde
dat het gemeten gehalte aan organisch materiaal ligt
tussen 1 % en 10 %.
Als het gemeten gehalte aan organisch materiaal lager dan 1 %
ligt, moet worden gerekend met een verondersteld gehalte van
1 %. Ligt het gehalte hoger dan 10 %, wordt gerekend met een
verondersteld gehalte aan organisch materiaal van 10 %.'
(8) Om bij het toetsen van de gemeten concentraties methyl tertiair-butylether
in het vaste deel van de aarde aan de bodemsaneringsnormen
met de kenmerken van de bodem rekening te
kunnen houden, worden de bodemsaneringsnormen omgerekend
naar het gemeten gehalte aan organisch materiaal in het te
toetsen monster. Dat gebeurt op basis van de onderstaande formule:
N (y) = N(2) (0,6+0,2 y)
waarbij:
N(y): bodemsaneringsnorm bij een gehalte aan organisch materiaal
van y %
N(2): bodemsaneringsnorm bij een gehalte aan organisch materiaal
van 2 %
Y: gehalte aan organisch materiaal in het staal
De voorliggende formule mag enkel worden gehanteerd onder
voorwaarde dat het gemeten gehalte aan organisch materiaal
ligt tussen 1 % en 10 %.
Als het gemeten gehalte aan organisch materiaal lager dan 1 %
ligt, moet worden gerekend met een verondersteld gehalte van
1 %. Ligt het gehalte hoger dan 10 %, wordt gerekend met een
verondersteld gehalte aan organisch materiaal van 10 %.]]
[BIJLAGE 9
Meldingsformulier voor overdracht
(artikel 46, § 1, Vlarebo)
– Toegevoegd bij Besluit 6 februari 2002, B.S., 8 maart 2002
Bij het invullen van het meldingsformulier volgt u de
aanwijzingen die vermeld zijn op de achterzijde van dit
formulier. Stuur het volledig en correct ingevuld meldingsformulier
per aangetekende brief naar OVAM,
dienst onderzoek, Stationsstraat 110,
2800 Mechelen.
1. Identiteit van de overdrager (in DRUKLETTERS invullen
aub) (1)
voornaam + naam: ..........
straat + nummer: ..........
postnummer + gemeente: ..........
telefoonnummer: ..........
2. Identificatie van de over te dragen risicogrond(en)
Vermeld het adres van de over te dragen risicogrond(en):
straat + nummer: ..........
postnummer + gemeente: ..........
A B
Acenaftyleen 0,74 0,13
Pyreen 0,44 0,28.
Vermeld de kadastrale gegevens van de over te dragen
risicogrond(en) (2): ..........
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
• Ofwel door toevoeging van de kadastrale legger van
betreffend(e) grond(en) als bijlage bij dit
meldingsformulier (3)
• Ofwel door opgave van de kadastrale gegevens van betreffend(e)
grond(en) als bijlage bij dit
meldingsformulier (4)
3. Identiteit ondertekenaar (5)
voornaam + naam: ..........
straat + nummer: ..........
postnummer + gemeente: ..........
telefoonnummer: ..........
hoedanigheid ( * ):
ο notaris
ο verwerver (6)
ο persoon die beschikt over een rechtsgeldige titel om
de overdracht te doen uitvoeren (7)
ο andere (8)
4. Ondertekening
Datum: ..........Handtekening: ..........
Opmerking
Het verslag van het oriënterend bodemonderzoek moet
als bijlage bij dit meldingsformulier opgenomen worden.
Ingeval het verslag van het oriënterend bodemonderzoek
reeds in het bezit van de OVAM is, volstaat de
uitdrukkelijke verwijzing naar het verslag door hierna de
titel en de datum ervan en de naam van de erkende bodemsaneringsdeskundige
te vermelden. Zolang niet aan
deze verplichting voldaan is, neemt de termijn van zestig
dagen, zoals bedoeld in artikel 38, § 1, en artikel 39, § 1,
van het bodemsaneringsdecreet, geen aanvang.
Titel en datum van het verslag van het oriënterend bodemonderzoek:
..........
..........
naam van de erkende bodemsaneringsdeskundige:
..........
Aanwijzingen
Hieronder vindt u aanwijzingen voor het invullen van
dit meldingsformulier. Voor meer informatie over het
bodemsaneringsdecreet kan u terecht op de OVAM website:
www.ovam.be
( * ) Kruis aan wat van toepassing is.
(1) Ingeval de overdracht van een risicogrond door meerdere
overdragers gebeurt, moet iedere overdrager afzonderlijk een
meldingsformulier voor overdracht invullen en aan de OVAM
betekenen. De betekening kan gebeuren bij eenzelfde aangetekende
brief.
(2) De kadastrale gegevens van een grond kunt u terugvinden op
de kadastrale legger. Een uittreksel uit de kadastrale legger moet
worden aangevraagd bij de gewestelijke directies van het Ministerie
van Financiën, Administratie van het Kadaster, waar de
grond gelegen is. De adressen zijn de volgende:
Provincie Adres Tel. nr. Fax nr. Omschrijving
Antwerpen Italiëlei 4, bus 10 03-203 24 80 03-203 24 78 Provincie Antwerpen
2000 Antwerpen
Vlaams-Brabant J. Stevensstraat 7 02-552 54 50 02-552 54 02 Provincie Vlaams-Brabant, en de taalgrensgemeenten
1000 Brussel
West-Vlaanderen Lange Rei 7 050-44 26 30 050-34 13 81 Provincie West-Vlaanderen
8000 Brugge met uitzondering van de taalgrensgemeenten
Oost-Vlaanderen R.A.C.-Kouterpoort 09-266 22 34 09-2662235 Provincie Oost-Vlaanderen
Savaanstraat 11, bus 7 met uitzondering van de taalgrensgemeente
9000 Gent
69 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Provincie Adres Tel. nr. Fax nr. Omschrijving
Als de melding van overdracht betrekking heeft op een
risicogrond zonder kadastraal perceelnummer moet u
als bijlage bij dit meldingsformulier een kadastraal plan
voegen waarop u de over te dragen risicogrond(en) aanduidt.
(5) In te vullen voor zover de identiteit van de ondertekenaar verschilt
van de identiteit van de overdrager.
(6) De verwerver moet bij dit meldingsformulier een kopie voegen
van de overeenkomst, bedoeld in artikel 40, § 1, van het Bodemsaneringsdecreet.
(7) De persoon die beschikt over een rechtsgeldige titel om de
overdracht te doen uitvoeren, bedoeld in artikel 40, § 1bis, van
het bodemsaneringsdecreet, moet bij dit meldingsformulier een
geldig afschrift van voormelde titel voegen.
(8) Deze persoon moet bij dit meldingsformulier een bewijs voegen
waaruit duidelijk blijkt dat hij de bevoegdheid heeft om de
melding van overdracht in naam en voor rekening van de overdrager
te doen.]
[BIJLAGE 10
Meldingsformulier voor sluiting of stopzetting
(artikel 47, § 1 Vlarebo)
– Toegevoegd bij Besluit 6 februari 2002, B.S., 8 maart 2002
Bij het invullen van het meldingsformulier volgt u de
aanwijzingen die vermeld zijn op de achterzijde van dit
formulier. Stuur het volledig en correct ingevuld meldingsformulier
per aangetekende brief naar OVAM,
dienst onderzoek, Stationsstraat 110,
2800 Mechelen.
1. Identiteit van de exploitant (in DRUKLETTERS invullen
a.u.b.) (1)
voornaam + naam:
straat + nummer: ..........
postnummer + gemeente: ..........
telefoonnummer: ..........
(3) In dit geval moet u bij het meldingsformulier de laatst beschikbare
kadastrale legger voegen. Als op de kadastrale legger
meerdere kadastrale percelen vermeld worden, doorstreept u op
de legger die kadastrale percelen waarvoor u geen melding van
overdracht doet.
(4) In dit geval moet u voor iedere de risicogronden waarvoor u
een melding van overdracht doet op ondubbelzinnige wijze de
correcte en volledige kadastrale gegevens vermelden, zijnde de
2. Identificatie van de grond(en)
Vermeld het adres van de grond(en) waarop de te sluiten
inrichting(en) gevestigd is (zijn) en/of de stop te zetten
activiteit(en) uitgeoefend wordt (worden):
straat + nummer: ..........
postnummer + gemeente: ..........
Vermeld de kadastrale gegevens van de grond(en) waarop
de te sluiten inrichting(en) gevestigd is (zijn) en/of de
stop te zetten activiteit(en) uitgeoefend wordt
(worden) (2):
– Ofwel door toevoeging van de kadastrale legger van
betreffend(e) grond(en) als bijlage bij dit
meldingsformulier (3)
– Ofwel door opgave van de kadastrale gegevens van betreffend(e)
grond(en) als bijlage bij dit
meldingsformulier (4)
3. Identiteit ondertekenaar (5)
voornaam + naam: ..........
straat + nummer: ..........
postnummer + gemeente: ..........
telefoonnummer: ..........
hoedanigheid: ..........
4. Ondertekening
Datum: ..........Handtekening: ..........
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
B. Vl. Reg. 5 maart 1996 «Vlarebo»
Limburg Voorstraat 43 011-21 22 32 011-22 40 02 Provincie Limburg
3500 Hasselt met uitzondering van de taalgrensgemeenten
Als de melding van sluiting of stopzetting betrekking
heeft op een inrichting en/of een activiteit die uitgeoefend
wordt op een grond zonder kadastraal perceelnummer
moet u als bijlage bij het meldingsformulier een kadastraal
plan voegen waarop u deze grond aanduidt.
(3) In dit geval moet u bij het meldingsformulier de laatst beschikbare
kadastrale legger voegen. Als op de kadastrale legger
meerdere kadastrale percelen vermeld worden, doorstreept u op
de legger die kadastrale percelen waarop de te sluiten inrichting(en)
en/of de stop te zetten activiteit(en) niet gevestigd is
(zijn). Indien op de legger geen kadastrale percelen doorstreept
zijn, neemt de OVAM aan dat de te sluiten inrichting(en) en/of
de stop te zetten activiteit(en) uitgeoefend wordt (worden) op
alle gronden waarvan de kadastrale percelen zijn weergegeven
op de legger.
volgende gegevens die u kunt terugvinden op het uittreksel uit
de kadastrale legger die door Ministerie van Financiën, Administratie
van het Kadaster werd afgeleverd: toestand op (= datum);
gemeentenummer (= 5 cijfers); sectie (= letter) en het perceelnummer.
Voorbeeld:
Toestand op Gemeentenummer sectie Perceelnummer
01.01.2001 12025 A 508/02 A 21
(Meldingsformulier voor sluiting of stopzetting vastgesteld
bij besluit dd. 6 februari 2002 van de administrateur-generaal
van de OVAM)
Opmerking
Het verslag van het oriënterend bodemonderzoek moet
als bijlage bij dit meldingsformulier opgenomen worden.
Ingeval het verslag van het oriënterend bodemonderzoek
reeds in het bezit van de OVAM is, volstaat de
uitdrukkelijke verwijzing naar het verslag door hierna de
titel en de datum ervan en de naam van de erkende bodemsaneringsdeskundige
te vermelden. Zolang niet aan
deze verplichting voldaan is, neemt de termijn van zestig
dagen, zoals bedoeld in artikel 38, § 1 en artikel 39, § 1
van het bodemsaneringsdecreet, geen aanvang.
titel en datum van het verslag van het oriënterend bodemonderzoek:
..........
naam van de erkende bodemsaneringsdeskundige:
..........
Aanwijzingen
Hieronder vindt u aanwijzingen voor het invullen van
dit meldingsformulier. Voor meer informatie over het
bodemsaneringsdecreet kan u terecht op de OVAM website:
www.ovam.be
(1) Ingeval de sluiting en/of stopzetting door meerdere exploitanten
gebeurt, moet iedere exploitant afzonderlijk een meldingsformulier
voor sluiting of stopzetting invullen en aan de
OVAM betekenen. De betekening kan gebeuren bij eenzelfde
aangetekende brief.
(2) De kadastrale gegevens van een grond kunt u terugvinden op
de kadastrale legger. Een uittreksel uit de kadastrale legger moet
worden aangevraagd bij de gewestelijke directies van het Ministerie
van Financiën, Administratie van het Kadaster, waar de
grond gelegen is. De adressen zijn de volgende:
Provincie Adres Tel. nr. Fax nr. Omschrijving
Antwerpen Italiëlei4, bus10 03-2032480 03-2032478 Provincie Antwerpen
2000 Antwerpen
Vlaams-Brabant J. Stevensstraat 7 02-552 54 50 02-552 54 02 Provincie Vlaams-Brabant, en de taalgrensgemeenten
1000 Brussel
West-Vlaanderen Lange Rei 7 050-44 26 30 050-34 13 81 Provincie West-Vlaanderen met uitzondering
8000 Brugge van de taalgrensgemeenten
Oost-Vlaanderen R.A.C.-Kouterpoort 09-2662234 09-2662235 Provincie Oost-Vlaanderen
Savaanstraat 11, bus 7 met uitzondering van de taalgrensgemeente
9000 Gent
Limburg Voorstraat 43 011-21 22 32 011-22 40 02 Provincie Limburg
3500 Hasselt met uitzondering van de taalgrensgemeenten
(4) In dit geval moet u voor iedere grond waarop de te sluiten inrichting(en)
en/of de stop te zetten activiteit(en) uitgeoefend
wordt (worden) op ondubbelzinnige wijze de correcte en volledige
kadastrale gegevens vermelden, zijnde de volgende gegevens
die u kunt terugvinden op het uittreksel uit de kadastrale legger
die door Ministerie van Financiën, Administratie van het Kadaster
werd afgeleverd: toestand op (= datum); gemeentenummer
(= 5 cijfers); sectie (= letter) en het perceelnummer. Voorbeeld:
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 70

(5) In te vullen voor zover de identiteit van de ondertekenaar verschilt
van de identiteit van de exploitant.]
Blz: 261 – Dienstorder LI 96/59, 8 juli 1996
Dienstorder LI 96/59, 8 juli 1996 betreffende
het inwerking treden van het Bodemsaneringsdecreet
en VLAREBO: praktische
richtlijnen bij onteigening ten algemene
nutte
Deze Dienstorder is opgeheven ingevolge Omzendbrief
23 februari 1999
Blz: 261 – Omzendbrief (BA/FB/96/7) 31 oktober 1996
Omzendbrief (BA/FB/96/7) 31 oktober
1996 betreffende onteigeningen voor
openbaar nut. – Toepassing van het Bodemsaneringsdecreet
(B.S., 30 november
1996)
Deze Omzendbrief is opgeheven ingevolge Omzendbrief
23 februari 1999
Blz: 261 – Omzendbrief 31 oktober 1996
Omzendbrief 31 oktober 1996 houdende
aanvullende toelichtingen voor de provinciale
en gemeentelijke overheden met
betrekking tot de vervreemding van een
gedeelte van hun onroerend patrimonium
(B.S., 10 december 1996)
Aan de Provinciegouverneurs,
Ter kennisgeving aan:
De leden van de Bestendige Deputaties,
De Arrondissementscommissarissen,
De Colleges van Burgemeester en Schepenen,
Mevrouw de Gouverneur,
Mijnheer de Gouverneur,
Bij omzendbrief BA-G-89/15 van 6 september
1989 over de vervreemding van onroerende goederen
door de gemeenten (Belgisch Staatsblad
van 14 oktober 1989) werden de gemeenten gewezen
op de procedure welke ze moeten volgen
wanneer ze wensen over te gaan tot de vervreemding
van een gedeelte van hun onroerend patrimonium.
Bij de omzendbrief van 6 augustus 1990 over de
vervreemding van onroerende goederen door de
provincies (Belgisch Staatsblad van 5 oktober
1990) werd de regeling, zoals opgenomen in de
omzendbrief van 6 september 1989, ook van toepassing
gesteld op de vervreemding door de provincies
van hun toebehorende onroerende goederen.
In aansluiting op en ter aanvulling van voornoemde
omzendbrieven, acht ik het aangewezen de
provinciale en gemeentelijke overheden te wijzen
op een bijkomende verplichting die inzake de vervreemding
van onroerende goederen wordt opgelegd
door het decreet van 22 februari 1995 betreffende
de bodemsanering (Belgisch Staatsblad van
29 april 1995; cfr. tevens het besluit van de Vlaamse
Regering van 5 maart 1996 houdende de vast-
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
Dienstorder LI 96/59, 8 juli 1996
Toestand op Gemeentenummer sectie Perceelnummer
01.01.2001 12025 A 508/02 A 21
stelling van het Vlaams reglement betreffende de
bodemsanering, Belgisch Staatsblad van 27 maart
1996).
Krachtens het op 1 oktober 1996 in werking getreden
artikel 36 van de Bodemsaneringsdecreet:
– moet de overdrager voor het afsluiten van een
overeenkomst betreffende de overdracht van
gronden bij OVAM een bodemattest aanvragen en
de inhoud ervan meedelen aan de verwerver; dit
attest zal worden afgeleverd uiterlijk twee maanden
na de aanvraag (art. 36, § 1);
– moet de onderhandse akte waarin de overdracht
van gronden wordt vastgelegd, de inhoud
van het bodemattest bevatten (art. 36, § 2);
– moet de instrumenterende ambtenaar in alle akten
betreffende de overdracht van gronden de verklaring
van de overdrager opnemen dat de verwerver
voor het sluiten van de overeenkomst op
de hoogte is gebracht van de inhoud van het bodemattest,
en moet de instrumenterende ambtenaar
tevens de inhoud van het attest in de akte opnemen
(art. 36, § 3);
– kan de verwerver van de gronden of OVAM de
nietigheid van de overdracht vorderen die plaatsvond
in strijd met de bepalingen van dit artikel
(art. 36, § 4).
Ik vestig, volledigheidshalve nog de aandacht van
de provinciale en gemeentelijke besturen op de
definitie die in artikel 2, 18°, van het Bodemsaneringsdecreet
aan de bij artikel 36 bedoelde «overdracht
van gronden» wordt gegeven: het betreft
hier niet alleen de overdracht onder levenden van
het eigendomsrecht op gronden (aankoop/verkoop),
maar tevens het aangaan of beëindigen
van een huur-, handelshuur-, of concessieovereenkomst
voor een gecumuleerde duur van meer dan
negen jaar, het vestigen en beëindigen van een
erfpacht of opstalrecht, het aangaan van een onroerende
leasing van een gebouw en grond en de
beëindiging van de onroerende leasing zonder
lichting van de aankoopoptie, en het beëindigen
van een onroerende leasing van een gebouw en
grond met lichting van de aankoopoptie.
U gelieve er, Mevrouw de Gouverneur, Mijnheer
de Gouverneur, derhalve over te waken dat de
hierboven vernoemde beslissingen, genomen
door de bevoegde provinciale en gemeentelijke
organen, aan de bij artikel 36 van het Bodemsaneringsdecreet
bedoelde voorwaarden voldoen.
Tevens verzoek ik U deze omzendbrief in eerstvolgend
nummer van het Bestuursmemoriaal op te
nemen.
Volledigheidshalve zend ik alle gemeentebesturen
rechtstreeks een afschrift van deze omzendbrief
toe.
Blz: 261 – Omzendbrief (BA/99/01) 23 februari 1999
Omzendbrief (BA/99/01) 2 3 f e b r u a r i
1999 betreffende de onteigeningen voor
algemeen nut: algemene administratieve
vormvereisten; onteigeningen in toepassing
van het decreet Ruimtelijke Ordening,
aangevuld met concrete toepassing
voor de verwerving van bedrijventerreinen
(B.S., 30 maart 1999)
Aan de provinciegouverneurs,
Ter kennisgeving aan:
– de colleges van burgemeester en schepenen,
– de voorzitters van de raden voor maatschappelijk
welzijn,
– de voorzitters van de GOM's
en de intercommunale verenigingen
Mevrouw de Gouverneur,
Meneer de Gouverneur,
Door de decreten van 13 april 1988 houdende bepaling
van de gevallen en modaliteiten waarin tot
onteigening kan worden overgegaan door de
Vlaamse Regering en waarin het verlenen van een
onteigeningsmachtiging aan andere tot onteigening
bevoegde rechtspersonen wordt voorzien,
kunnen de hiertoe bevoegde lokale en regionale
overheden die machtiging aanvragen.
Het artikel 15, § 5, van het bevoegdheidsbesluit
van de Vlaamse Regering van 19 december 1997
bepaalt dat de Vlaamse Minister van Binnenlandse
Aangelegenheden de machtiging verleent aan
gemeente- en provinciebesturen, intercommunale
verenigingen en GOM's, met de instemming
van zijn functioneel bevoegde collega. Onteigeningsmachtigingen
aangevraagd door OCMWbesturen
worden verleend door de Vlaamse Minister
van Welzijn ook met de vermelde instemming
(zie tweede lid van hetzelfde artikel van het bevoegdheidsbesluit).
De administratie Binnenlandse Aangelegenheden
die de onteigeningsdossiers onderzoekt, ook deze
van OCMW's, stelt vast dat voor de procedure en
de samenstelling van het dossier onvoldoende rekening
wordt gehouden met de specifieke vereisten.
Dit impliceert dat nagenoeg elk onteigeningsdossier,
nadat het door het onteigenende bestuur
werd afgerond, moet aangevuld worden, met het
nodige tijdsverloop tot gevolg.
Bovendien wordt ook vastgesteld dat het onderscheid
tussen onteigeningen in hun algemene
toepassing en onteigeningen in functie van het
decreet betreffende de ruimtelijke ordening, met
name voor de realisatie van bestemmingsplannen,
niet steeds duidelijk is.
De procedure en de samenstelling van de dossiers
worden hierna in een eerste luik behandeld. Het
71 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

tweede luik belicht de onteigeningen in toepassing
van het decreet betreffende de ruimtelijke ordening.
De omzendbrief wijst ook op de specifieke mogelijkheden
om op een efficiënte wijze bedrijventerreinen
te verwerven via een onteigeningsprocedure.
I. ALGEMENE ADMINISTRATIEVE VORMVEREIS-
TEN
1. Bevoegdheid van de machtigende instantie
Tenzij de wet- of decreetgever het anders bepaalt
verleent de Vlaamse Minister van Binnenlandse
Aangelegenheden de machtiging tot onteigening;
voor OCMW-besturen is uiteraard de Vlaamse Minister
van Welzijn bevoegd. Een belangrijke uitzondering
op die algemene regel vloeit voort uit
het artikel 26, eerste lid, van het decreet betreffende
de ruimtelijke ordening, gecoördineerd op
22 oktober 1996, waarin staat dat bij koppeling
van het onteigeningsplan aan het plan van aanleg,
beide plannen de procedure volgen die geldt
voor het plan van aanleg. Dit betekent dat finaal,
samen met de goedkeuring van het plan van aanleg
de machtiging tot onteigening wordt verleend
door de Minister die bevoegd is voor de goedkeuring
van het plan van aanleg, dit is de Vlaamse Minister
van ruimtelijke ordening.
Hetzelfde principe wordt gehanteerd voor onteigeningsplannen
gekoppeld aan rooilijnplannen
die worden goedgekeurd door de Vlaamse Minister
van ruimtelijke ordening. Dit is thans nog het
geval voor rooilijnplannen voor de aanleg of
rechttrekking van buurtwegen (artikel 28bis van
de wet van 10 april 1841 op de Buurtwegen).
2. Procedurestappen
Volgens het besluit van 19 december 1991 inzake
onteigeningen ten algemenen nutte ten behoeve
van de gemeenten, de provincies, de intercommunale
verenigingen en de gewestelijke ontwikkelingsmaatschappijen,
moet voor elk onteigeningsplan
dat wordt aangenomen door een gemeentebestuur,
een provinciebestuur, een GOM en een
intercommunale vereniging, en ook bij toepassing
van de onteigeningsprocedure bij hoogdringendheid,
een openbaar onderzoek worden georganiseerd
met aanschrijving van de te onteigenen eigenaars,
gedurende vijftien dagen ingaand vanaf
deze aanschrijving en de openbare afkondiging.
Het onteigeningsplan dat ter inzage ligt vermeldt
het tracé van de beoogde werken en geeft duidelijk
de te onteigenen percelen aan.
Het verdient aanbeveling dat OCMW-besturen
zich baseren op die regelgeving.
De organisatie van een openbaar onderzoek impliceert
dat eerst een voorlopige onteigeningsbeslissing
wordt genomen waarna in een definitieve
beslissing wordt ingegaan op de bezwaarschriften
die tijdens het openbaar onderzoek worden ingediend
en eventueel het onteigeningsplan wordt
bijgestuurd. Alleen een plan dat ongewijzigd blijft
na het openbaar onderzoek komt voor onteigeningsmachtiging
in aanmerking. Dit betekent dat
indien het plan na het openbaar onderzoek wordt
bijgestuurd, een nieuw openbaar onderzoek moet
georganiseerd worden.
3. Bij elk onteigeningsdossier te voegen adviezen
en attesten
Om te vermijden dat tot een onteigening wordt
gemachtigd waarvan nadien blijkt dat het doel
niet kan gerealiseerd worden op de beoogde percelen
moet over een aantal aspecten inzake de uitvoerbaarheid
duidelijkheid worden gegeven. De
hierna opgesomde adviezen en verklaringen geven
zowel de onteigenende als de machtigende
instantie meer garanties.
Als bijlage bij deze omzendbrief bevindt zich de
lijst met alle documenten die moeten gevoegd
worden bij een onteigeningsdossier dat wordt ingediend
bij de administratie Binnenlandse Aangelegenheden.
a. Bodemattest
Door het Bodemsaneringsdecreet van 22 februari
1995 moet bij elke eigendomsoverdracht van een
onroerend goed, en dus bij onteigening, een bodemattest
worden gevraagd bij OVAM door de onteigenende
instantie. Als het bodemattest vermeldt
dat de percelen verontreinigd zijn moet een oriënterend
bodemonderzoek worden uitgevoerd. Dit
geeft een indicatie over de aanwezige vervuiling
en bepaalt de geraamde saneringskost. De onteigenende
raad moet zich in dit geval uitspreken
over de financiering. Zelfs indien, conform de
geest van het Bodemsaneringsdecreet, de vervuiler
de sanering moet bekostigen zoals bij historische
vervuiling, dient de onteigenende instantie
bereid te zijn om, indien nodig, de sanering te bekostigen
of alleszins voor te financieren. Het is immers
niet steeds eenvoudig om de vervuiler op te
sporen en meestal kan geen garantie worden gegeven
over zijn solvabiliteit of bereidheid tot sanering.
Indien het bodemattest vermeldt dat geen gegevens
beschikbaar zijn over de beoogde percelen
zal de onteigenende instantie zelf moeten nagaan
of de percelen verontreinigd kunnen zijn volgens
de lijst, gevoegd bij het Vlaams reglement betreffende
de bodemsanering, vastgesteld bij besluit
van de Vlaamse Regering van 5 maart 1996, en
een oriënterend bodemonderzoek moeten laten
uitvoeren.
b. Stedenbouwkundig advies
Als basisvereiste om tot onteigening over te gaan
geldt dat enerzijds het doel van de onteigening in
overeenstemming is met de stedenbouwkundige
bestemming van het beoogde goed en anderzijds
dat dit doel in de huidige omstandigheden kan gerealiseerd
worden of vergunbaar is. Om hierover
duidelijkheid te verkrijgen is het advies van de gemachtigde
ambtenaar van AROHM noodzakelijk.
Het is evident dat aan de gemachtigde ambtenaar
alle noodzakelijke gegevens worden meegedeeld.
Indien dit advies stedenbouwkundige of andere
bouwvoorwaarden bepaalt moet de onteigenende
instantie hierover haar instemming geven.
Voor een concreet te realiseren project is het
noodzakelijk dat de onteigenende instantie reeds
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
Omzendbrief (BA/99/01) 23 februari 1999
beschikt over de bouwvergunning of alleszins duidelijkheid
krijgt en geeft over het bekomen ervan.
c. Instemming van de functioneel bevoegde
Vlaamse minister
Hiervoor werd reeds gezegd dat elke Vlaamse minister
die functioneel bevoegd is voor het doel van
de onteigening moet instemmen met de onteigening.
Dit betekent bij voorbeeld dat de Vlaamse
Minister die bevoegd is voor cultuur moet instemmen
met een onteigening voor de oprichting of
uitbreiding van een bibliotheek, en onder andere
de Vlaamse Minister die bevoegd is voor economie
moet instemmen met een onteigening voor
de aanleg en uitrusting van een bedrijventerrein.
Het staat de onteigenende instantie uiteraard vrij
om zelf die instemming in te winnen. In dat geval
wordt vermeden dat bij een geweigerde instemming
nodeloos een aanvraag tot machtiging
wordt ingediend. Indien dit akkoord zich niet bij
het ingediende dossier bevindt zal de administratie
Binnenlandse Aangelegenheden ze aanvragen
en de onteigenende instantie op de hoogte brengen.
Het spreekt voor zich dat indien die instemming
reeds bij het ingediende dossier wordt gevoegd de
afhandeling van het dossier wordt versneld.
d. Andere adviezen naargelang het doel van de
onteigening
Voor bepaalde projecten die men wenst te realiseren
via een onteigeningsprocedure kunnen ook
andere vergunningen noodzakelijk zijn. Naast de
bouwvergunning kan een milieuvergunning vereist
zijn. Soms moeten ook specifieke vergunningen
of machtigingen bekomen worden om het beoogde
project te realiseren zoals een kapvergunning
of een machtiging voor de vervreemding van
bossen in het kader van het artikel 90 van het Bosdecreet
van 13 juni 1990.
Telkens zo'n specifieke vergunning of machtiging
nodig is moet minstens het principieel akkoord
van de bevoegde administratie worden gevraagd
en bij het ingediende onteigeningsdossier worden
gevoegd. Hierdoor wordt vermeden dat men onteigent
voor een project dat niet kan gerealiseerd
worden.
4. Motivering
a. Onteigeningen sui generis
Een ministerieel machtigingsbesluit is een bestuurshandeling
waarop de motiveringsplicht van
toepassing is. De onteigenende instantie heeft er
dus alle belang bij om de machtigende instantie
alle informatie te bezorgen om een uitgewerkt
machtigingsbesluit op te maken. De noodzaak om
tot onteigening over te gaan moet eenduidig en
concreet worden aangetoond door onder andere
de onhoudbaarheid van de huidige toestand te
omschrijven en aan te geven hoe de onteigening
hiervoor een oplossing biedt. Foto's kunnen misschien
wel nuttig zijn maar kunnen uiteraard niet
verwerkt worden in een ministerieel machtigingsbesluit.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 72

De onteigening bij hoogdringende omstandigheden,
vervat in de wet van 26 juli 1962 op de aanleg
van autosnelwegen, is principieel een uitzonderingsprocedure
op de gewone onteigeningsprocedure
van de wet van 17 april 1835. De omstandigheden
die de hoogdringende onteigening noodzakelijk
maken moeten duidelijk worden vermeld.
Om tegenstrijdige interpretaties te vermijden bij
toepassing van de spoedprocedure doet men er
goed aan om zich niet te lang te verliezen met onderhandelingen
met de betrokken eigenaars. Anders
loopt men het risico, door zich een lange onderhandelingsperiode
te gunnen, het hoogdringend
karakter van de onteigening te ontkrachten.
Een onteigening voor de realisatie of ontwikkeling
van een bedrijventerrein kan noodzakelijk zijn
omwille van het gebrek aan dergelijke terreinen in
de regio en de grote vraag naar vestigingsmogelijkheden,
de dreigende sluiting of het vertrek van
bedrijven door het gebrek aan uitbreidingsmogelijkheden
of omdat geen uitbatingsvergunning
meer bekomen kan worden voor de huidige locatie.
Uiteraard volstaat het niet om zich te beperken
tot algemene vaststellingen en moet elk argument
aangetoond worden door concrete gegevens.
b. Specifieke onteigeningsmogelijkheden
De onteigeningsmogelijkheid kan ook vermeld
worden in een wet of decreet waarbij ofwel in de
wet en het decreet zelf ofwel in de uitvoeringsbesluiten,
specifieke modaliteiten kunnen bepaald
worden. In afwijking van de algemene onteigeningsmogelijkheid
waarvoor men het openbaar
nut en eventueel de hoogdringendheid moet aantonen
kan in dit geval het openbaar nut afgeleid
worden uit de vervulling van de voorwaarden die
ter zake concreet worden bepaald, aangevuld met
de hiervoor vermelde adviezen en attesten.
Zie hiervoor onder andere het artikel 40 van het
programmadecreet van 22 december 1995 inzake
de heffing op de leegstand en verkrotting van gebouwen
en woningen. Sommige wetten of decreten
voorzien ook in de toepassing van de spoedprocedure
(zie het artikel 30 van de wet van
30 december 1970 op de economische expansie
en het artikel 50 van het decreet van 19 april 1995
inzake de leegstand en verwaarlozing van bedrijfsruimten).
Voor onteigeningen voor bedrijventerreinen kan
een beroep worden gedaan op het artikel 30 van
de wet van 30 december 1970 op de economische
expansie. Dit betekent dat voor die onteigeningen,
althans indien men die procedure inroept,
steeds de onteigeningsprocedure bij hoogdringende
omstandigheden kan worden toegepast
zonder dat hiervoor een specifieke motivering
moet gegeven worden. De wetgever heeft zelf immers
in de automatische toepassing van de spoedprocedure
voorzien.
Ook in die gevallen wordt volgens de algemene regel
de machtiging verleend door de Vlaamse Minister
van Binnenlandse Aangelegenheden respectievelijk
door de Vlaamse Minister van Welzijn
voor OCMW-besturen, tenzij anders bepaald
wordt en moeten de hiervoor vermelde attesten,
adviezen en instemmingen worden aangevraagd.
5. Uitvoering machtigingsbesluit om te onteigenen
bij hoogdringendheid
Nadat de machtiging tot onteigening bij hoogdringendheid
werd verleend, heeft de onteigenende
instantie er alle belang bij om de gerechtelijke
procedure zo spoedig mogelijk in te zetten. De vrederechter
moet namelijk nagaan of de omstandigheden
die de onteigening bij hoogdringendheid
rechtvaardigen nog aanwezig zijn op het ogenblik
dat de zaak bij hem wordt ingeleid. Indien de onteigenende
instantie het machtigingsbesluit niet
dadelijk uitvoert, kan de vrederechter daaruit afleiden
dat het hoogdringend karakter niet meer
aanwezig is.
6. De bekendmaking van de onteigeningsmachtiging
Het machtigingsbesluit wordt bij uittreksel gepubliceerd
in het Belgisch Staatsblad. Volgens de
rechtspraak van de Raad van State is dat op zich
echter onvoldoende om de termijn waarbinnen
een beroep tegen het machtigingsbesluit kan worden
ingediend, te doen aanvangen. Zowel het onteigeningsplan
als alle gegevens die leiden tot het
verlenen van de machtiging moeten worden meegedeeld
aan de belanghebbenden.
Dit is om praktische redenen niet mogelijk via het
Belgisch Staatsblad.
Aan die vereiste inzake de bekendmaking wordt
het best voldaan wanneer de onteigenende besturen
het integrale onteigeningsdossier ter inzage
leggen zowel van de onteigenden als van de belanghebbende
derden. Het feit dat het inzagerecht
kan uitgeoefend worden, kan openbaar worden
aangekondigd door een aanplakbrief die de
termijn van inzage vermeldt, die redelijkerwijs
minstens vijftien dagen moet zijn.
De onteigende zelf is slechts behoorlijk in kennis
gesteld wanneer het machtigingsbesluit hem persoonlijk
en bij voorkeur aangetekend of tegen ontvangstbewijs
wordt bezorgd met de vermelding
van het inzagerecht.
Belanghebbende derden die niet in het gerechtelijk
geding worden betrokken, kunnen hun recht
om tegen het machtigingsbesluit in beroep te
gaan bij de Raad van State uitoefenen binnen een
termijn van zestig dagen beginnend de dag na het
verstrijken van de termijn van inzage zoals het
openbaar werd verkondigd.
II. ONTEIGENINGEN IN TOEPASSING VAN HET
DECREET BETREFFENDE DE RUIMTELIJKE OR-
DENING GECOÖRDINEERD OP 22 OKTOBER
1996
1. Algemeen principe
De onteigeningsmogelijkheid voorzien in het
artikel 23 van het decreet Ruimtelijke Ordening,
«De verkrijging van onroerende goederen vereist
voor de uitvoering van de voorschriften der streek-
, gewest- en gemeenteplannen kan steeds plaatshebben
door onteigening ten algemenen nutte»,
heft uiteraard niet de motiveringsplicht op.
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
Omzendbrief (BA/99/01) 23 februari 1999
Onteigeningen voor de realisatie van een plan van
aanleg kunnen slechts gemachtigd worden indien
het doel voldoende geconcretiseerd is en duidelijk
de noodzaak tot onteigening wordt aangetoond.
De loutere realisatie van een gebied voor gemeenschapsvoorzieningen
voorzien in een BPA zonder
meer is dus onvoldoende. Dit betekent dat de
noodzaak tot onteigening en dus tot realisatie van
het plan van aanleg moet aangetoond worden,
evenals, indien nodig, de toepassing van de spoedprocedure.
Wellicht zullen de voorschriften bij het
plan hierover duidelijkheid geven.
De onteigeningsplannen opgemaakt in toepassing
van dit decreet worden door de afdeling
Ruimtelijke Planning van de AROHM voor advies
voorgelegd aan de commissie van advies bij onteigeningsplannen
voor het Vlaamse Gewest ingesteld
door het artikel 27. Het bodemattest zoals
vermeld onder punt 3 van de Algemene Administratieve
Vormvereisten is ook hier noodzakelijk.
Voor de onteigening van bedrijventerreinen kan
niet zonder meer verwezen worden naar de stedenbouwkundige
bestemming van de beoogde
percelen, omdat ook de particulier die de goederen
in eigendom bezit de voorziene bestemming
zou kunnen realiseren. Ook in dit geval kan
slechts op basis van argumenten die het openbaar
nut en de noodzaak van de verwerving aantonen
de onteigening gemachtigd worden.
2. Onteigeningsplan initieel gekoppeld aan een
plan van aanleg
Hiervoor werd reeds de onteigeningsmogelijkheid
vermeld van het artikel 26, eerste lid, van het decreet
Ruimtelijke Ordening waarbij het onteigeningsplan
en het plan van aanleg samen worden
opgemaakt en tegelijk worden behandeld en
goedgekeurd door de Vlaamse Minister die bevoegd
is voor de goedkeuring van het plan van
aanleg, dit is de Vlaamse Minister van Ruimtelijke
Ordening. Die procedure geldt als een uitzonderingsprocedure
op de algemene machtigingsprocedure
die tot de bevoegdheid behoort van de
Vlaamse Minister van Binnenlandse Aangelegenheden.
Het is evident dat voor bestemmingen die volgens
de voorschriften bij het plan door een openbaar
bestuur moeten gerealiseerd worden, deze gekoppelde
procedure wordt gevolgd. Als voorbeeld bij
uitstek geldt de zone die op het plan van aanleg
wordt voorzien voor de bouw van een gemeentehuis.
De administratie ruimtelijke ordening zal
erop toezien dat bij de opmaak van de plannen
van aanleg de nodige onteigeningsplannen worden
gevoegd.
Plannen van aanleg die industrie- of bedrijvenzones
voorzien die volgens de voorschriften ontwikkeld
moeten worden door een openbaar bestuur
dienen eveneens gekoppeld te worden aan een
onteigeningsplan omdat de particulier die de percelen
nog in eigendom zou hebben niet de voorziene
bestemming kan realiseren. De onteigeningsmachtiging
verhindert uiteraard niet dat
men tracht om die goederen in der minne te verwerven
maar laat wel toe om, in geval een minne-
73 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

lijke verkoop niet mogelijk is, dadelijk de gerechtelijke
onteigeningsprocedure aan te vatten. Dezelfde
opmerking geldt voor de realisatie van zogenaamde
sectorale BPA's voor de uitbreiding van
specifiek aangeduide zonevreemde bedrijven.
3. Onteigening binnen een goedgekeurd plan van
aanleg
a. Indien nog geen onteigeningsmachtiging werd
verleend
Een plan van aanleg waaraan initieel geen onteigeningsplan
wordt gekoppeld geeft principieel
slechts aan dat binnen de voorziene bestemmingen
bepaalde realisaties mogelijk zijn zonder uitsluitsel
te geven over de noodzaak ervan, laat
staan over de hoogdringendheid. Beide elementen
moeten zoals reeds gezegd, duidelijk worden
gemotiveerd eventueel verwijzend naar de voorschriften
bij het plan. Uiteraard moet het doel van
de onteigening kaderen binnen het plan van aanleg.
Bij voorbeeld kan men er bij de opmaak van een
BPA voor de realisatie van woongelegenheden
van uitgaan dat die bestemming evengoed door
de particulieren kan gerealiseerd worden. Indien
na jaren immobilisme een overheidsinstantie die
bestemming wenst uit te voeren zal de opportuniteit,
dit is de noodzaak en eventueel de hoogdringendheid,
moeten gekaderd worden binnen het
huisvestingsbeleid.
Vermits het hier een onteigening betreft voor de
realisatie van een bestemming die past binnen het
plan van aanleg en niet de loutere realisatie van
het plan zoals bedoeld in het artikel 23 van het decreet
Ruimtelijke Ordening, verleent conform de
vermelde bevoegdheidsbepalingen, de Vlaamse
Minister van Binnenlandse Aangelegenheden of
de Vlaamse Minister van Welzijn de onteigeningsmachtiging
met instemming van de functioneel
bevoegde Vlaamse minister en met in achtname
van alle andere vereiste adviezen en attesten zoals
vermeld in punt I.3 van deze omzendbrief.
b. Indien men reeds over een onteigeningsmachtiging
beschikt gekoppeld aan de goedkeuring van
het plan van aanleg met toepassing van de gewone
onteigeningsprocedure
Voor onteigeningen in toepassing van het
artikel 23 van het decreet Ruimtelijke Ordening
voorziet het artikel 32 van het decreet Ruimtelijke
Ordening in de mogelijkheid om de onteigeningsprocedure
bij hoogdringende omstandigheden
toe te passen met een afzonderlijk besluit. Dit afzonderlijk
besluit impliceert dat de machtigende
overheid haar eerder verleende onteigeningsmachtiging
aanvult.
Indien de eerste machtiging werd verleend samen
met de goedkeuring van het plan van aanleg in
toepassing van het eerste lid van het artikel 26,
oordeelt de Vlaamse Minister bevoegd voor de
ruimtelijke ordening over de omstandigheden die
achteraf worden ingeroepen om de toepassing
van de spoedprocedure te vragen indien die, conform
het artikel 23, verband heeft met de voor-
schriften van het plan van aanleg. Indien de
spoedprocedure vereist is om andere redenen die
uiteraard niet strijdig mogen zijn met die voorschriften
betreft het een afzonderlijke onteigeningsprocedure
die initieel moet opgestart worden
en waarbij de Vlaamse Minister van Binnenlandse
Aangelegenheden de machtiging verleent.
Het is evident dat in die gevallen moet verduidelijkt
worden waarom een eerder verleende machtiging
niet werd aangewend.
III. ONTEIGENING VOORMALIG MILITAIRE DO-
MEINEN EN STAATSEIGENDOM
Al het voorgaande is eveneens van toepassing
voor de verwerving van militaire domeinen en ander
staatsdomein die worden vrijgegeven en via
een openbare verkoop moeten verkocht worden.
De onteigeningsmachtiging dient om de openbare
verkoop te vermijden. Op basis van het machtigingsbesluit
kan het beoogde goed in der minne
verkocht worden aan de onteigenende instantie.
Men kan een voormalig militair domein slechts
verwerven nadat het via een gewestplanwijziging
definitief een concrete stedenbouwkundige bestemming
heeft verkregen. De motivering van het
openbaar nut is immers alleen mogelijk indien het
doel van de onteigening mag gerealiseerd worden
op de beoogde percelen van het militair domein.
Indien geen machtigingsbesluit kan bekomen
worden staat het de geïnteresseerde besturen vrij
om deel te nemen aan de openbare verkoop.
IV. EINDBEMERKING
Deze omzendbrief heft alle voorgaande omzendbrieven
over onteigeningen op die werden uitgevaardigd
door de Vlaamse Minister van Binnenlandse
Aangelegenheden, tenzij hij betrekking
heeft op een specifiek onteigeningsdoel zoals de
omzendbrief van 26 juli 1996 over huisvestingsprojecten.
Zoals bepaald in deze omzendbrief behoort het tot
de taak van de Vlaamse Minister van Binnenlandse
Aangelegenheden, de Vlaamse Minister van
Ruimtelijke Ordening en de Vlaamse Minister van
Welzijn om ter zake richtlijnen uit te vaardigen, ieder
voor de tot zijn respectieve bevoegdheid behorende
materie.
Op de website «www.aba.ewbl.vlaanderen.be» zal
een grafisch overzicht van de procedurestappen
worden aangeboden.
Wij verzoeken u, Mevrouw de Gouverneur, Mijnheer
de Gouverneur, deze omzendbrief op te nemen
in het bestuursmemoriaal. Volledigheidshalve
zenden wij aan alle betrokken besturen rechtstreeks
een afschrift van deze omzendbrief.
Deze omzendbrief kan ook geconsulteerd worden
via Publilink of Internet op het volgende url-adres:
– voor Publilink: http//publiwww.vlaanderen.be/aba/omzend.htm
– voor Internet : http//aba.ewbl.vlaanderen.be/omzend.htm
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
Aanv. omzendbrief (AZF/AOGGI/INF/004) 26 oktober 1999
BIJLAGE
Bij het onteigeningsdossier te voegen documenten:
a) Vier authentieke voorlopige en definitieve raadsbesluiten.
De raadsbesluiten bevatten de identificatiegegevens
van het te onteigenen goed en het duidelijk omschreven
doel van de verwerving.
b) De bewijzen van kennisgeving aan de te onteigenen
persoon.
c) De bewijsstukken van het openbaar onderzoek.
d) De bezwaarschriften.
e) Een onteigeningsplan in vier exemplaren, waarop de
te onteigenen goederen gekleurd zijn aangegeven. Het
plan bevat, in tabelvorm, een overzicht van de juiste kadastrale
gegevens, de te onteigenen oppervlakte van elk
perceel en de totale oppervlakte.
Het plan is enkel rechtsgeldig indien het uitdrukkelijk
verwijst naar de vergadering waarin het werd vastgesteld,
behoorlijk is ondertekend door de burgemeester
en de secretaris en de stempel van de gemeente draagt.
f) Een schattingsverslag, opgesteld door de ontvanger
van registratie of het Comité tot Aankoop. Om betwistingen
over een te subjectieve benadering van de dossiers
te voorkomen, wordt een schatting die is uitgevoerd
door een meetkundige schatter uit de eigen administratie
niet aanvaard.
g) Andere nuttige gegevens zoals de begrotingsregeling,
de toekomstige uitgaven voor de verwezenlijking van
het doel van de onteigening, desgevallend een tijdschema
voor de uitvoering van de investering.
h) Ingeval het te verwerven goed eigendom is van een
ander openbaar bestuur, dient het dossier een document
te bevatten waaruit blijkt dat het beoogde goed
niet meer dient voor een gebruik van openbaar nut.
i) Het bodemattest met verduidelijking over de mogelijke
verontreiniging.
j) Het stedenbouwkundig advies van de gemachtigde
ambtenaar (niet bij toepassing artikel 26 decreet Ruimtelijke
Ordening).
k) Instemming van de functioneel bevoegde Vlaamse
minister (niet bij toepassing artikel 26 decreet Ruimtelijke
Ordening).
l) Princiepsadviezen inzake andere aan te vragen vergunningen
en machtigingen (niet bij toepassing
artikel 26 decreet Ruimtelijke Ordening).
Blz: 261 – Aanv. omzendbrief (AZF/AOGGI/INF/004) 26 oktober 1999
Aanv. omzendbrief (AZF/AOG-
GI/INF/004) 26 oktober 1999 ter verduidelijking
van de toepassing van het bodemsaneringsdecreet
wat betreft de besteksbepalingen
bij aanvoer en afvoer
van gronden
Aan de secretarissen-generaal, de directeuren-generaal,
en de afdelingshoofden van het Ministerie
van de Vlaamse Gemeenschap.
Op 22 februari 1995 heeft de Vlaamse Raad een
Decreet aangenomen houdende regeling van de
bodemsanering. Dit decreet werd gewijzigd op
26 mei 1998 waar inzonderheid verwezen wordt
naar artikel 48bis.
Op 5 maart 1996 heeft de Vlaamse Regering een
uitvoeringsbesluit genomen waarbij het reglement
betreffende de bodemsanering werd vastgesteld.
(VLAREBO)
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 74

Op 22 december 1997 heeft de heer Theo Kelchtermans,
Vlaams Minister van Leefmilieu en Tewerkstelling,
de omzendbrief AZF/AOG-
GI/INF/97.003 goedgekeurd ter verduidelijking
van de toepassing van het bodemsaneringsdecreet
ten aanzien van de overheid die optreedt als
initiatiefnemer of als subsidiërende instantie.
In verband met de toepassing van het Decreet is
het nodig gebleken, naast de reeds verspreide omzendbrief,
uw aandacht te vestigen op de bijgevoegde
besteksbepalingen die de aanvoer en de
afvoer van grond, bij het uitvoeren van een werk,
regelen.
Deze richtlijnen die de bepalingen van de bovengenoemde
omzendbrief van 22 december 1997
aanvullen, worden van kracht gebracht voor alle
ontwerpen die na 1 maart 2000 in aanbesteding
worden gesteld.
Omzendbrief betreffende de besteksbepalingen
voor de aanvoer en de afvoer van grond
Op 22 februari 1995 heeft de Vlaamse Raad een
Decreet houdende de regeling van de bodemsanering
aangenomen. Dit decreet werd gewijzigd op
26 mei 1998 waar inzonderheid verwezen wordt
naar artikel 48bis.
Op 5 maart 1996 heeft de Vlaamse Regering een
uitvoeringsbesluit getroffen waarbij het reglement
betreffende de bodemsanering werd vastgesteld.
Het decreet houdende de regeling van de bodemsanering
stelt dat wie door een emissie bodemverontreiniging
heeft veroorzaakt, aansprakelijk is
voor de kosten die daardoor overeenkomstig dit
decreet gemaakt worden. Deze omzendbrief geeft
aan hoe de opdrachtgevers en de aannemers, in
toepassing van het Decreet, rekening kunnen
houden met de specifieke risico's op bodemverontreiniging
bij de aanvoer en de afvoer van
grond.
De omzendbrief werd opgesteld in overeenstemming
met het ontwerp van uitvoeringsbesluit bij
het artikel 48bis van het bodemsaneringsdecreet,
zoals principieel goedgekeurd door de Vlaamse
Regering op 4 mei 1999, dat de nadere regelen bepaalt
voor het gebruik van uitgegraven bodem
teneinde de verspreiding van bodemverontreiniging
te beheersen en is een aanvulling op de omzendbrief
AZF/AOGGI/INF/97.003 ter verduidelijking
van de toepassing van het bodemsaneringsdecreet.
A. Algemeenheden
Er wordt vooreerst gesteld dat in de huidige omzendbrief
gesproken wordt van «grond» daar waar
de wetgever spreekt van «uitgegraven bodem» zoals
bedoeld in artikel 48bis van het bodemsaneringsdecreet.
In de regel wordt ernaar gestreefd het grondverzet
binnen de aanneming in evenwicht te houden, ermee
rekening houdend dat geen nieuwe verontreiniging
wordt veroorzaakt op een ander kadastraal
perceel.
A.1 In geval van overtollige grond, die buiten het
terrein van de kadastrale werkzone moet afgevoerd
worden, geven de aanbestedingsdocumenten
aan welke de herkomst en de kwaliteit van de
grond is, zodat de inschrijvers hiermede kunnen
rekening houden bij de opmaak van hun offerte.
De kosten voor het vaststellen van de kwaliteit van
de grond is voor rekening van de opdrachtgever.
A.2 In geval van aanvoer van grond door de aannemer,
wordt grond behandeld als een (ander)
product. Dit betekent dat de grond maar mag tewerkgesteld
worden wanneer voorafgaandelijk is
aangetoond dat de grond voldoet aan de kwaliteitseisen
– zowel grondmechanisch als inzake
milieueisen – in het bestek vermeld.
Het voorafgaandelijk onderzoek gebeurt op kosten
van de aannemer, ofwel ingevolge het nemen
en beproeven van grondmonsters door een erkend
bodemsaneringsdeskundige of een milieudeskundige
erkend in de discipline bodem overeenkomstig
de bepalingen van VLAREM II, in opdracht
van het bestuur op de werf ofwel omdat de
aannemer aantoont aan de hand van vrachtdocumenten,
afgeleverd door een bevoegde onpartijdige
bodembeheerorganisatie, dat de grond aan de
besteksbepalingen, opgesteld overeenkomstig de
toepassingsmogelijkheden voorgeschreven door
OVAM, voldoet.
Niets belet de leidende ambtenaar naar aanleiding
van de levering van grond bijkomende proeven
te laten uitvoeren. Deze zijn dan ten laste van
de opdrachtgever. In de beginperiode van de toepassing
van deze omzendbrief zal het opdrachtgevend
bestuur altijd een bijkomend grondonderzoek
laten uitvoeren.
Daarnaast blijven de proeven met betrekking tot
de verwerking van grond onverminderd van toepassing.
A.3 Het bestek beschrijft naast de bouwtechnische
eisen van de grond ook de milieuhygiënische eisen
waaraan de grond moet voldoen om in aanmerking
te komen voor de nuttige toepassing als
bodem, in een ophoging of een aanvulling, of voor
de toepassing in of als bouwstof. De grond, die
aangevoerd wordt, moet voldoen aan de voorwaarden
zoals voorgeschreven door OVAM.
Er zijn 2 mogelijkheden:
1. De aanbestedende overheid geeft in het bestek
eveneens aan of de bodem als bodem, in of als
bouwstof of op een andere wijze wordt toegepast.
Ook het bestemmingstype, zoals bepaald in Vlarebo,
dat van toepassing is op de terreinen waar de
werken plaatsvinden, wordt in het bestek ingeschreven.
2. De aanbestedende overheid omschrijft de technische
uitvoeringsmodaliteiten die de aannemer
dient te respecteren indien hij grond wenst te gebruiken
die niet aan de voorwaarden voor de nuttige
toepassing als bodem of in of als bouwstof
voldoet. De concentratievoorwaarden (samenstellingsgrenzen
en maximale uitloogbaarheid) die
hierbij gelden, worden eveneens in het bestek opgenomen.
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
Aanv. omzendbrief (AZF/AOGGI/INF/004) 26 oktober 1999
B. Aanvoer van grond
B.1 Keuring
B.1.1 Voorafgaande keuring
Het bestek bepaalt de keuringseisen van de aan te
voeren grond. De aannemer dient vóór het aanvoeren
van de grond een bemonstering en analyse
van de grond te laten uitvoeren door een erkend
bodemsaneringsdeskundige of een milieudeskundige
erkend in de discipline bodem overeenkomstig
de bepalingen van VLAREM II.
Deze gebeuren op de plaats van herkomst of op
een tijdelijke opslagplaats (TOP) als zodanig aanvaard
door de bevoegde onpartijdige bodembeheerorganisatie.
De aannemer dient bij levering van de grond op
de werf aan de opdrachtgever vrachtdocumenten
te leveren, uitgegeven door een bevoegde onpartijdige
bodembeheerorganisatie, die aantonen dat
de grond overeenstemt met deze waarop de beoordeling
van toepassing is.
B.1.2 Melding van aanvoer
De aanvoer van grond wordt altijd gemeld. De
aannemer dient bij de aanbestedende overheid
een schriftelijke «melding van aanvoer» in, die in
volgorde de volgende inlichtingen vermeld:
– nummer van het bestek;
– titel van het bestek;
– de datum of periode van aanvoer;
– plaats van herkomst van de grond;
– plaats van bestemming van de grond;
– de posten van de opmetingstabel van het bestek
met betrekking op de aanvoer van grond;
– een bodembeheerrapport van de grond afgeleverd
door een bevoegde onpartijdige bodembeheerorganisatie
aanvaard door de aanbestedende
overheid;
– eventueel de vakken waarin de grond wordt verwerkt.
Voor het indienen van de melding wordt gebruik
gemaakt van een standaardformulier. De schriftelijke
melding van aanvoer dient uiterlijk vijf werkdagen
voorafgaand aan de aanvoer van de grond
aan de bestedende overheid te worden overgemaakt.
De melding wordt bij overhandiging genoteerd in
het dagboek der werken.
B.1.3 Keuring op de werf
Ongeacht de voorafgaande keuring zal in de beginperiode
van de toepassing van deze omzendbrief
door de opdrachtgever altijd een summier
aanvullend grondonderzoek naar herkomst en
kwaliteit gebeuren. Het bestek bepaalt de wijze
van bemonstering en analyse van monsters. In het
dagboek der werken wordt het resultaat van de
eventuele controlekeuring genoteerd.
75 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

In geval van een belangrijke aanvoer van grond is
het aangewezen een aanvullingsplan met vaksgewijze
indeling van het werk op te maken.
In het dagboek der werken wordt genoteerd in
welke vakken de grond volgens aanvoer werd verwerkt.
Op deze wijze kan op elk ogenblik in geval
van problemen of betwistingen de juiste partij van
aanvoer nog nagegaan worden.
Gelet op de aard van het product «grond», kunnen
in het bijzonder bestek bepalingen opgenomen
worden om een «in-situ» keuring op de werf te laten
doorvoeren.
Nota: Tabel voor aanvoer van grond
Voor het opmaken van het bestek kan de in bijlage
gevoegde tabel als leidraad gebruikt worden. Het
opnemen van de vermelde posten in de meetstaat
kan nuttig zijn voor het opvolgen van het werk op
de werf.
III- VH
3.2.1.11.
P
III- VH
3.2.1.10.
P
III-3.2.1.9. VH
P
III-3.2.1.8. VH
P
III-3.2.1.7. VH
P
III-3.2.1.6. VH
P
III-3.2.1.5. VH
P
III-3.2.1.4. VH
P
III-3.2.1.3. VH
P
III-3.2.1.2. VH
P
III-3.2.1.1. VH
P
III-3.2.3.1. VH
P
III-3.2.3.2. VH
P
TOTAAL
Schone
grond
A
Schone
grond
B
Grond
geschikt
voor ophoging
en
aanvulling
mits uitvoering
van een
studie
aanvaard
door de
OVAM *
Grond
geschikt
als
bouw-
stof vrije
toepassing
Grond
geschikt
als
bouwstofgecontroleerdetoepassing
**
* : De studie, uitgevoerd volgens een code van goede praktijk aanvaard
door de OVAM, wordt uitgevoerd door een erkend bodem-
saneringsdeskundige of een milieudeskundige erkend in de discipline
bodem overeenkomstig de bepalingen van VLAREM II in
opdracht van de aanbestedende overheid. De beschrijving van
de technische uitvoeringsmodaliteiten en de concentratievoorwaarden
staat vermeld in het studierapport dat wordt toegevoegd
aan het bestek.
**
: In het bestek wordt omschreven wat de gecontroleerde toepassing
als bouwstof inhoudt. Dit kan inhouden de beschrijving
van de technische uitvoeringsmodaliteiten (zoals de te nemen
isolatiemaatregelen), de toegelaten totaalconcentraties en maximale
uitloging.
Bijlage bij de opmetingstabel: verklaring van
de begrippen
Indeling op basis van de milieuhygiënische eigenschappen
Schone grond A: grond die voldoet aan de achtergrondwaarden.
Schone grond B: grond die voldoet aan de R-waarden
zoals bepaald door de OVAM.
Grond geschikt voor ophoging of aanvulling mits uitvoering
van een studie uitgevoerd volgens een code van
goede praktijk aanvaard door de OVAM: grond waarvoor
de R-waarden worden overschreden. Deze grond
kan, tenzij voor de leeflaag, worden aangewend in een
terreinverhoging of voor een aanvulling indien door een
studie van het terrein van toepassing wordt bewezen dat
het gebruik van de grond in de terreinverhoging of aanvulling
geen verontreiniging van het grondwater kan
veroorzaken en dat mogelijke blootstelling aan de verontreinigende
stoffen geen risico oplevert (voor kwetsbare
groepen).
Grond geschikt als bouwstof: de beoordeling van de resultaten
van de uitloogproeven zijn afhankelijk van de
aard en de dikte van de beoogde toepassing. Pas als de
toepassing bekend is kan een bindend oordeel verbonden
worden aan de uitloogproeven.
Grond geschikt als bouwstof gecontroleerde toepassing.
Indeling op basis van de bouwtechnische eigenschappen
1° De omschrijving van de bouwtechnische eigenschappen
gebeurt als volgt:
Indien men beschikt over een korrelverdelingsanalyse
en een meting van de plasticiteit worden de bouwtechnische
eigenschappen van de grond ingedeeld volgens
de indeling zoals opgenomen in de standaardbestekken
van de betreffende aanbestedende overheid. In afwachting
van de invoering van andere standaardbestekken
worden hier als voorbeeld de benamingen gebruikt zoals
gedefinieerd in hoofdstuk II van het
standaardbestek 250 voor de wegenbouw. Voor de waterbouw
wordt verwezen naar de indeling die gebruikt
wordt in de ontwerpversie van het standaardbestek 230
voor de waterbouw.
Code Nummering in
standaardbestek 250
Benaming grondsoort volgens
standaardbestek 250
11 III-3.2.1.11. grof-zandhoudende grond
11 III-3.2.1.10. middelmatig-zandhoudende grond
11 III-3.2.1.9. fijn-zandhoudende grond
12 III-3.2.1.8. weinig leemhoudend zand
12 III-3.2.1.7. weinig kleihoudend zand
13 III-3.2.1.6. leemhoudend zand
13 III-3.2.1.5. kleihoudend zand
21 III-3.2.1.4. leem
31 III-3.2.1.3. leemhoudende klei
31 III-3.2.1.2. zandhoudende klei
32 III-3.2.1.1. klei
41 III-3.2.3.1. veengrond
51 III-3.2.3.2. teelaarde
III-3.2.1.12 grof rolgrindhoudende grond of grove
steenhoudende grond
III-3.2.1.13 fijn rolgrindhoudende grond of fijne
steenhoudende grond
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
Aanv. omzendbrief (AZF/AOGGI/INF/004) 26 oktober 1999
Code Nummering in
standaardbestek 250
Benaming grondsoort volgens
standaardbestek 250
III-3.2.1.14 fijne rolgrindhoudende grond of middelgrove
steenhoudende grond
III-3.2.2.1. mergel
III-3.2.2.2. krijt
III-3.2.3.1. veengrond
III-3.2.3.2. teelaarde
III-5.1.2. grondsoorten met Ip< 10
III-5.1.3. grondsoorten met Ip< 10
III-5.1.5. grondsoorten gemengd met cement of
kalk
III-5.1.6. homogene mengsels van grondsoorten
III-5.2.6. mengsels van grond met steenachtige
materialen
III-6.2.1. zand voor draineringen
III-6.2.2. zand voor onderfunderingen
III-6.2.3. zand voor schraal beton voor wegfunderingen
III-6.2.4. zand voor zandcement
III.6.2.5. zand voor cementbeton voor wegenwerken
III.6.2.6. zand voor bitumineuze mengsels
III-6.2.7. zand voor cementbeton voor gebouwen
en kunstwerken
III-6.2.8. zand als nabehandelingsproduct
III-6.2.9. zand voor keibestratingen
III-6.2.10 zand voor metselmortel
III-6.2.11 zand voor bepleistering bereid met bindmiddel
zoals...
III-6.2.12 zand als vulmateriaal voor steenslagfunderingen
III-6.2.13 zand voor schraal beton voor funderingen
van gebouwen en kunstwerken
III-6.2.14 zand voor straatlagen van bestratingen
van betonstraatstenen
III.6.2.15 zand voor bitumineuze mortel
III-6.2.16 zand voor voegvulling van bestratingen
III-6.2.17 zand voor drainerende fundering van
zandcement
2° Indien men niet beschikt over een korrelverdelingsdiagramma
onderscheidt men volgende klassen:
– Teelaarde: consistente grond die de bovenste, visueel
te onderscheiden bodemlaag vormt waarin planten
groeien;
– Veengrond: consistente grond met een gehalte aan organische
stoffen > 30 %;
–Zand;
– Zand dat enigszins leem- of kleihoudend is;
–Leem;
– Klei.
Indien het zand of leem- of kleihoudend zand betreft,
geeft men in de opmerking weer welk geschat percentage
aan leem, klei of andere materialen in het zand aanwezig
is.
C. Afvoer en gebruik van grond
C.1 Algemeenheden
Onder «afvoer van grond» verstaat men het wegbrengen
van grond buiten de grenzen van de aanneming.
Bij afvoer van grond buiten de uitgestrektheid van de
bouwplaatsen dient de aanbestedende overheid het bewijs
te leveren van herkomst en van de milieuhygiënische
kwaliteit van de af te voeren grond. Dit bewijs
wordt afgeleverd door een bevoegde onpartijdige bodembeheerorganisatie.
In geval wordt vastgesteld dat om milieuhygiënische redenen
geen afzet kan gevonden worden, geeft het bestuur
aan wat er met de grond dient te gebeuren.
C.2 De gevolgen van de resultaten van het milieuhygiënisch-onderzoek
C.2.1 Geen overschrijding van de achtergrondwaarden
bodemkwaliteit
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 76

Het bestek vermeldt dat er een milieuonderzoek heeft
plaatsgevonden; dat de grond voldoet aan de bepalingen
van schone grond A zodat er geen overschrijding
van de achtergrondwaarden bodemkwaliteit is vastgesteld.
C.2.2 Wel overschrijding van de achtergrondwaarden
bodemkwaliteit maar geen overschrijding van de Rwaarden
Het bestek vermeldt dat er een milieu-onderzoek heeft
plaatsgevonden; dat de grond voldoet aan de bepalingen
van schone grond B zodat er geen overschrijding
van de R-waarden is vastgesteld.
C.2.3 Wel overschrijding van de R-waarden maar geen
overschrijding van de bodemsaneringsnormen
Het bestek vermeld dat de R-waarden overschreden zijn.
– Het grondverzet is in evenwicht binnen de grenzen
van de aanneming:
Het bestek vermeldt wat de vermoedelijke hoeveelheid
is van de grond die binnen de grenzen van aanneming
zal verwerkt worden, ermee rekening dat geen nieuwe
verontreiniging wordt veroorzaakt op een ander kadastraal
perceel. Het vermeldt bovendien de bouwtechnische
toepassingen die moeten aangewend worden om
de grond te kunnen verwerken binnen de grenzen van
de aanneming.
– De grond wordt buiten grenzen van de aanneming afgevoerd:
a) De grond blijft eigendom van de opdrachtgever
Het bestek geeft de vermoedelijke hoeveelheid van de af
te voeren grond aan, evenals de plaats(en) naar waar de
grond afgevoerd wordt. De controle op de vracht(en) gebeurt
door middel van vrachtdocumenten ondertekend
door een daartoe door het bestuur gemandateerd persoon.
Bij aankomst worden de vrachtdocumenten tegengetekend
door een daartoe gemandateerd persoon.
b) De grond blijft geen eigendom van de opdrachtgever
Het bestek vermeldt de vermoedelijke hoeveelheid van
de af te voeren grond, evenals het mogelijk gebruik van
de af te voeren grond aan de hand van de analyseresultaten
van een milieuonderzoek (totaalconcentraties en
maximale uitloging). De controle op de vracht(en) gebeurt
door middel van vrachtdocumenten ondertekend
door een daartoe door het bestuur gemandateerd persoon.
De aannemer vermeldt de plaats van bestemming.
Bij aankomst worden de vrachtdocumenten tegengetekend
door de acceptant van de grond. De aannemer bezorgt
de opdrachtgever hiervan een exemplaar, conform
de bepalingen van art. C.3.2.
C.2.5 Overschrijding van de bodemsaneringsnormen
Het bestek vermeldt dat op basis van een milieuonderzoek
is vastgesteld dat de bodemsaneringsnormen overschreden
zijn.
Er zijn 2 mogelijkheden:
ofwel
gaat het over een nieuwe bodemverontreiniging:
Conform art. 7, § 2, van het bodemsaneringsdecreet
moet tot een sanering van de grond worden overgegaan,
op basis van het door OVAM goedgekeurde bodemsaneringsproject.
Het bestek vermeldt de vermoedelijke
hoeveelheid van de grond die dient behandeld te
worden, geïsoleerd, afgevoerd naar een reinigingsinstallatie
of naar een stortplaats (zie de omzendbrief
AZF/AOGGI/INF/97.003 van 22 december 1997);
ofwel
gaat het over een historische bodemverontreiniging:
Indien de verontreiniging een ernstige bedreiging vormt
dient conform art. 30, § 1, van het bodemsaneringsdecreet
te worden overgegaan tot een sanering, op basis
van het door OVAM goedgekeurde bodemsaneringspro-
ject. Het bestek vermeldt de vermoedelijke hoeveelheid
van de grond die behandeld dient te worden, geïsoleerd,
afgevoerd naar een reinigingsinstallatie of naar een
stortplaats (zie de omzendbrief AZF/AOGGI/INF/97.003
van 22 december 1997).
Indien de verontreiniging geen ernstige bedreiging
vormt, wordt nagegaan of de grond opnieuw kan worden
gebruikt binnen de grenzen van de kadastrale werkzone.
Dan wordt in het bestek aangegeven wat de vermoedelijke
hoeveelheid is van de grond die binnen de
kadastrale werkzone kan worden gebruikt. Tevens
wordt aangegeven welke bouwtechnische aanpassingen
hiervoor nodig zijn.
C.3 Door de aannemer te leveren documenten
C.3.1 Geen overschrijding van de achtergrondwaarden
of de R-waarden
De aannemer dient de aanbestedende overheid niet te
informeren over de plaats waar de grond werd gebruikt.
C.3.2 Wel overschrijding van de R-waarden
De aannemer levert aan de aanbestedende overheid het
bewijs dat de grond volgens de wettelijke bepalingen
werd afgevoerd.
C.4. Tabel voor afvoer van grond
Er zijn 2 mogelijkheden: ofwel blijft de af te voeren
grond eigendom van de opdrachtgever ofwel wordt
deze eigendom van de aannemer.
C.4.a. tabel ingeval de opdrachtgever eigenaar blijft;
C.4.b. tabel ingeval de aannemer eigenaar wordt.
Nota: Voor het opmaken van het bestek kan de in bijlage
gevoegde tabel als leidraad gebruikt worden. Het opnemen
van de vermelde posten in de meetstaat kan nuttig
zijn voor het opvolgen van het werk op de werf.
Tabel indien de opdrachtgever eigenaar blijft van de
af te voeren grond
Milieu-eigenschappen eenheid Geraamde
Hoeveelheid
Grond die voldoet aan m
de bodemsaneringsnorm
3
Grond die de
m
bodemsaneringsnorm
overschrijdt
3
Afvoer naar
ton
reinigingsinstallatie
Afvoer naar stortplaats ton
TOTAAL
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
Aanv. omzendbrief (AZF/AOGGI/INF/004) 26 oktober 1999
* : Voor de omschrijving van de milieuhygiënische kwaliteit van
de af te voeren grond wordt verwezen naar de resultaten van het
milieuonderzoek (totaalconcentraties en maximale uitloging)
zoals opgenomen in het bestek.
Voorstel van opmetingstabel bij afvoer bij gebruik
van grond binnen de werkzone
Te gebruiken bij de opmaak van de meetstaat (hierin
kan verwezen worden naar de overeenkomstige nummers
van de vakken)
77 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
Afstand
(km)
E.P. totaal
in BEF
Meerprijzen eenheid E.P. in BEF
Selectief afgraven m 3
Voorlopig opslaan in afwachting van con- m
trolebemonstering
3
Controlekeuring zoals voorgeschreven in
grondverzetplan
Afzeven van inerte materialen
–op de werf m3 –afvoer naar m 3
III-3.2.1.11. VH
P
III-3.2.1.10. VH
P
III-3.2.1.9. VH
P
Schone
grond
A
Schone
grond
B
Grond
waarvoor
de R-waardenwordenoverschreden
*
Afvoer
voor
reiniging
Afvoer
naar
stortplaats
III-3.2.1.8. VH
P
III-3.2.1.7. VH
P
III-3.2.1.6. VH
P
III-3.2.1.5. VH
P
III-3.2.1.4. VH
P
III-3.2.1.3. VH
P
III-3.2.1.2. VH
P
III-3.2.1.1. VH
P
III-3.2.3.1. VH
P
III-3.2.3.2. VH
P
TOTAAL
Meerprijzen eenheid E.P. in BEF
Selectief afgraven m3 Voorlopig opslaan in afwachting van m
controlebemonstering
3
Controlekeuring zoals voorgeschreven in
grondverzetplan
Afzeven van inerte materialen
–op de werf m 3
–afvoer buiten de werf m3 III-3.2.1.11. VH
P
III-3.2.1.10. VH
P
III-3.2.1.9. VH
P
III-3.2.1.8. VH
P
III-3.2.1.7. VH
P
III-3.2.1.6. VH
P
III-3.2.1.5. VH
P
III-3.2.1.4. VH
P
III-3.2.1.3. VH
P
III-3.2.1.2. VH
P
Schone
grond
A
Zonderaanpassing
Schone
grond
B
Met
kalkstabilisatie
Grond
waarvoor
de R-waardenwordenoverschreden
*
Met cementstabilisatie
Afvoer
voor
reiniging
Andere te
specificeren
in
het bestek
Afvoer
naar
stortplaats
Afvoer
naar
stortplaats

III-3.2.1.1. VH
P
III-3.2.3.1. VH
P
III-3.2.3.2. VH
P
TOTAAL
Zonderaanpassing
Bijlage bij de opmetingstabel: verklaring van
de begrippen
Indeling op basis van de milieuhygiënische eigenschappen
Schone grond A: grond die voldoet aan de achtergrondwaarden
Schone grond B: grond die voldoet aan de R-waarden
Grond waarvoor de R-waarden worden overschreden
Grond die voldoet aan bodemsaneringsnorm
Grond die de bodemsaneringsnorm overschrijdt
Afvoer voor reiniging
Afvoer voor stortplaats: de vermoedelijke hoeveelheid
wordt mede bepaald door het advies van de bevoegde
onpartijdige bodembeheerorganisatie inzake de reinigbaarheid.
Indeling op basis van de bouwtechnische eigenschappen
1° De omschrijving van de bouwtechnische eigenschappen
gebeurt als volgt:
Indien men beschikt over een korrelverdelingsanalyse
en een meting van de plasticiteit worden de bouwtechnische
eigenschappen van de grond ingedeeld volgens
de indeling zoals opgenomen in de standaardbestekken
van de betreffende aanbestedende overheid. In afwachting
van de invoering van andere standaardbestekken
worden hier als voorbeeld de benamingen gebruikt zoals
gedefinieerd in hoofdstuk II van het
standaardbestek 250 voor de wegenbouw. Voor de waterbouw
wordt verwezen naar de indeling die gebruikt
wordt in de ontwerpversie van het standaardbestek 230
voor de waterbouw.
Code Nummering in
standaardbestek 250
Met
kalkstabilisatie
Met cementstabilisatie
Andere te
specificeren
in
het bestek
Afvoer
naar
stortplaats
Benaming grondsoort volgens
standaardbestek 250
11 III-3.2.1.11. grof-zandhoudende grond
11 III-3.2.1.10. middelmatig-zandhoudende
grond
11 III-3.2.1.9. fijn-zandhoudende grond
12 III-3.2.1.8. weinig leemhoudend zand
12 III-3.2.1.7. weinig kleihoudend zand
13 III-3.2.1.6. leemhoudend zand
13 III-3.2.1.5. kleihoudend zand
21 III-3.2.1.4. leem
31 III-3.2.1.3. leemhoudende klei
31 III-3.2.1.2. zandhoudende klei
32 III-3.2.1.1. klei
41 III-3.2.3.1. veengrond
51 III-3.2.3.2. teelaarde
60 gemengde grond
2° Indien men niet beschikt over een korrelverdelingsdiagramma
onderscheidt men volgende klassen:
– Teelaarde: consistente grond die de bovenste, visueel
te onderscheiden bodemlaag vormt waarin planten
groeien;
– Veengrond: consistente grond met een gehalte aan organische
stoffen > 30 %;
–Zand;
– Zand dat enigszins leem- of kleihoudend is;
–Leem;
– Klei.
Indien het zand of leem- of kleihoudend zand betreft,
geeft men in de opmerking weer welk geschat percentage
aan leem, klei of andere materialen in het zand aanwezig
is.
Blz: 261 – B. Vl. Reg. 26 oktober 2001
B. Vl. Reg. 26 oktober 2001 –
Bodemsanering. – Vaststellen van de terreinen
«La Floridienne» te Gent als site
overeenkomstig art. 47ter van het bodemsaneringsdecreet
zoals gewijzigd op
18 mei 2001 (B.S., 9 november 2001)
Bij besluit van de Vlaamse Regering van
26 oktober 2001 worden de terreinen La Floridienne
te Gent waarvan de perceelnummers werden
opgesomd in het conform verklaard bodemsaneringsproject
van 3 augustus 2001 resp. het
OVAM-advies mbt de siteverklaring van 19 juli
2001, als site verklaard.
De Vlaamse Minister van Leefmilieu en Landbouw
wordt gemachtigd een voorstel van schikking
en/of overeenkomst in toepassing van
artikel 48ter van het bodemsaneringsdecreet voor
te bereiden voor de Vlaamse Regering op basis
van genoemde beslissing.
De Vlaamse Minister van Leefmilieu en Landbouw
en de Vlaamse Minister van Financiën en Begroting,
Innovatie, Media en Ruimtelijke Ordening
worden gelast na te gaan in welke mate een amortisatiefonds
een rol kan spelen bij de financiering
van de ontwikkeling van het betreffende terrein.
De Vlaamse Minister van Leefmilieu en Landbouw
en de Vlaamse Minister van Financiën en Begroting,
Innovatie en Ruimtelijke Ordening worden
gelast in een strategisch project «brownfieldontwikkeling»
te bepalen welke criteria gelden bij de
keuzes van door het Vlaams Gewest financieel te
ondersteunen projecten. Daarbij gebeurt een afweging
van het strategisch belang, het sociaalmaatschappelijk
belang, de beschikbaarheid van
dossiers en de volledigheid van dossiers.
De Vlaamse Minister van Leefmilieu en Landbouw
wordt gelast aan de stad Gent een inrichtingsbeheersplan
en een plan voor het gebruik te vragen
voor de ontwikkelde site.
Blz: 261 – Besluit OVAM 6 februari 2002
Besluit OVAM 6 februari 2002 –
Bodemsanering. – Vaststellen van de
gronden «Schuurveld» te Scherpenheuvel-Zichem
als site overeenkomstig
artikel 47ter van het Bodemsaneringsdecreet
zoals gewijzigd op 18 mei 2001
(B.S., 21 februari 2002)
Bij besluit van de Openbare Afvalstoffenmaatschappij
voor het Vlaamse Gewest (OVAM) van
6 februari 2002 worden de gronden kadastraal gekend
als: (toestand 1 januari 2001) Scherpenheu-
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
M.B. 12 maart 2002
vel-Zichem, AFD 4, sectie C,
perceelnummers 464 F2, 464 A2, 464 B2, 464 C2,
464 D2, 464 E2, 464 G2, 464 H2, 464 K2, 464 L2,
464 M2 en 464 N2 en (toestand 1 januari 2000)
Scherpenheuvel-Zichem, AFD 4, sectie C,
perceelnummer 464 Z, op basis van bodemverontreiniging
en/of potentiële bodemverontreiniging
als site verklaard.
Blz: 261 – M.B. 12 maart 2002
M.B. 12 maart 2002 tot bepaling van de
werkingsregels van de adviescommissie
bodemsanering en van de vergoeding van
sommige van haar leden (B.S., 13 april
2002)
Art. 1. Voor de toepassing van dit besluit gelden
de definities zoals deze zijn opgenomen in
artikel 2 van het decreet van 22 februari 1995 betreffende
de bodemsanering en in artikel 1 van
het besluit van de Vlaamse Regering van 5 maart
1996 houdende vaststelling van het Vlaams reglement
betreffende de bodemsanering.
Daarenboven wordt verstaan onder:
1° het Vlarebo: het besluit van de Vlaamse Regering
van 5 maart 1996 houdende vaststelling van
het Vlaams reglement betreffende de bodemsanering;
2° de commissie: de adviescommissie bodemsanering,
zoals bedoeld in artikel 35 van het besluit
van de Vlaamse Regering van 5 maart 1996 houdende
vaststelling van het Vlaams reglement betreffende
de bodemsanering.
Art. 2. § 1. De commissie is samengesteld uit:
1° een voorzitter en een plaatsvervangend voorzitter
behorende tot de ambtenaren van de AJD;
2° drie onafhankelijke deskundigen en hun respectieve
plaatsvervangers.
De voorzitter en de plaatsvervangend voorzitter
worden aangewezen door de Vlaamse minister.
De onafhankelijke deskundigen en hun respectieve
plaatsvervangers worden, op grond van hun
bijzondere juridische, wetenschappelijke of technische
bekwaamheid aangeduid door de Vlaamse
minister voor een periode van 4 jaar. Hun mandaat
is hernieuwbaar voor telkens een periode van
4 jaar.
De leden van de commissie en hun respectieve
plaatsvervangers hebben stemrecht.
Bij de samenstelling van de Commissie wordt rekening
gehouden met de bepalingen van het decreet
van 15 juli 1997 houdende invoering van
een meer evenwichtige vertegenwoordiging van
mannen en vrouwen in de adviesorganen.
§ 2. Het secretariaat van de commissie wordt
waargenomen door de AJD.
De secretaris en de plaatsvervangend secretaris
behorende tot de ambtenaren van de AJD, worden
aangewezen door het afdelingshoofd van de
AJD.
De secretaris of diens plaatsvervanger woont de
vergadering bij maar heeft geen stemrecht.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 78

§ 3. De minister kan op verzoek van een door hem
aangewezen onafhankelijke deskundige of plaatsvervanger,
zoals bedoeld in § 1, eerste lid, 2° van
dit artikel, een einde stellen aan het mandaat van
dit betrokken commissielid.
Bovendien kan de minister, na advies van de commissie,
ambtshalve een einde maken aan het
mandaat van een door hem aangewezen onafhankelijke
deskundige of een plaatsvervanger, zoals
bedoeld in § 1, eerste lid, 2° van dit artikel, in
volgende gevallen:
1° de betrokkene blijft, hoewel behoorlijk opgeroepen,
drie opeenvolgende keren zonder kennisgeving
afwezig op de vergadering;
2° de betrokkene respecteert het vertrouwelijk karakter
van de beraadslagingen niet of verspreidt
vertrouwelijke documenten.
§ 4. Een lid van de commissie, dat wordt aangewezen
ter vervanging van een overleden lid of van
een lid van wie het mandaat voortijdig is beëindigd,
zet diens mandaat voort tot het einde van de
aanvankelijk vooropgestelde termijn.
Art. 3. Ten hoogste vijf kalenderdagen na ontvangst
door de commissie van de kennisgeving
van het overeenkomstig artikel 18 of 23 van het
decreet ingestelde en ontvankelijk bevonden beroep,
zendt de secretaris van de commissie een afschrift
van het beroep aan elk effectief lid van de
commissie.
Na ontvangst door de commissie van het administratief
dossier en de eventuele nota van de OVAM
overeenkomstig artikel 36, § 5, Vlarebo, respectievelijk
artikel 37, § 5, Vlarebo, legt de secretaris het
volledige dossier ter inzage van elk lid van de commissie.
Art. 4. In de beroepsprocedure overeenkomstig
artikel 18 van het decreet, verlenen de in artikel 2
bedoelde leden van de Commissie hun advies en
maken dit over aan de commissie binnen een termijn
van 14 kalenderdagen na ontvangst door de
commissie van het in artikel 36, § 5, Vlarebo bedoelde
administratief dossier en de eventuele nota
van de OVAM.
In de beroepsprocedure overeenkomstig
artikel 23 van het decreet, verlenen de in artikel 2
bedoelde leden van de commissie hun advies en
maken dit over aan de commissie binnen een termijn
van 30 kalenderdagen na ontvangst door de
commissie van het in artikel 37, § 5, Vlarebo bedoelde
administratief dossier en de eventuele nota
van de OVAM.
De secretaris van de commissie stuurt onmiddellijk
een afschrift van de ingezonden adviezen door
aan de diverse leden van de commissie.
Art. 5. § 1. De commissie vergadert op het adres
van de AJD.
De voorzitter van de commissie neemt het initiatief
tot het samenroepen van de commissie en
stelt de agenda van de commissie vast.
De secretaris van de commissie bezorgt de oproep,
samen met de agenda van de vergadering aan alle
leden van de commissie tenminste één week vóór
de door de voorzitter vastgestelde datum van de
vergadering.
§ 2. Elk effectief lid dat verhinderd is een vergadering
van de commissie bij te wonen, deelt dit tijdig
mee aan zijn plaatsvervanger en aan de secretaris
van de commissie. Is de secretaris van de commissie
verhinderd, dan deelt deze dit mee aan zijn
plaatsvervanger en aan de voorzitter van de commissie.
De plaatsvervanger die de vergadering van de
commissie bijwoont, heeft alle bevoegdheden van
het lid dat hij vervangt. Is de plaatsvervanger
eveneens verhinderd, dan meldt ook hij dat aan de
secretaris van de commissie.
§ 3. Ieder lid tekent op de vergadering een presentielijst
waarvan het model wordt vastgesteld door
de commissie.
Art. 6. De secretaris bereidt de beroepsdossiers
voor waarover de commissie advies moet verstrekken
in toepassing van artikel 36, § 6 en artikel 37,
§6, van het Vlarebo.
Hij stelt de minuten van de vergadering op, houdt
de minuut bij van de adviezen van de commissie,
verstrekt de uitgifte ervan en verzekert de bewaring
van het archief.
De secretaris maakt het gemotiveerde ontwerp
van advies van de commissie op.
Art. 7. § 1. De commissie kan slechts geldig beraadslagen
in zoverre de meerderheid van de
stemgerechtigde leden of hun plaatsvervangers
op de vergadering aanwezig zijn. De voorzitter
kan om gewichtige redenen en na uitdrukkelijke
motivering van deze aanwezigheidsvereiste afwijken.
Tijdens deze vergadering lichten de aanwezige leden
van de commissie hun beoordeling over het
dossier toe.
Bij de voorbereiding en de behandeling van de beroepsdossiers
kan de commissie een beroep doen
op externe deskundigen.
Na beraadslaging over het dossier en rekening
houdend met alle beschikbare dossierstukken, gegevens
en informatie wordt over het door de secretaris
opgestelde ontwerp van advies gestemd
en wordt een definitief advies geformuleerd.
Ingeval geen advies met éénparigheid wordt uitgebracht,
wordt het advies uitgebracht door de
meerderheid van aanwezige leden geformuleerd,
in voorkomend geval aangevuld met het minderheidsstandpunt
als een lid van de commissie daarom
verzoekt.
Bij staking van stemmen is de stem van de voorzitter
of diens plaatsvervanger doorslaggevend.
§ 2. Wanneer een lid van de commissie bij een
dossier dat voor advies bij de commissie voorligt
op enige wijze en in welke hoedanigheid ook betrokken
is, dient de betrokkene de secretaris te
BODEM – Vlaanderen – Algemeen
M.B. 12 maart 2002
melden dat hij ter zake niet kan adviseren teneinde
de onpartijdigheid van de commissie te vrijwaren.
Deze melding gebeurt zo spoedig mogelijk na
ontvangst door de betrokkene van de kennisgeving
van het beroepschrift.
Bij stilzitten van de betrokkenen kan elk lid van de
commissie ten allen tijde wijzen op mogelijke onverenigbaarheden
of belangenconflicten in hoofde
van één of meerdere leden van de commissie.
Bij twijfel over mogelijke betrokkenheid dienen de
betrokken leden zich te onthouden van advies.
Een eventueel uitgebracht deeladvies van deze betrokken
leden zal uit de beraadslaging en het
eindadvies worden geweerd.
§ 3. De leden van de commissie verbinden er zich
toe om geen documenten aan derden mee te delen
waarvan zij kennis hebben gekregen ingevolge
hun mandaat. De vergaderingen van de commissie
zijn niet openbaar.
Art. 8. De commissie verleent met betrekking tot
de beroepen ingesteld overeenkomstig artikel 18
en 23 van het decreet een gemotiveerd advies aan
de Vlaamse Regering.
In de beroepsprocedure voorzien bij artikel 18 van
het decreet, zenden de voorzitter en de secretaris
het gemotiveerd advies van de Commissie, samen
met alle stukken die in het kader van de procedure
tot behandeling aan dit dossier zijn toegevoegd,
bij aangetekend schrijven aan de Vlaamse Regering,
per adres van de Vlaamse minister binnen
een termijn van 20 dagen na ontvangst van het in
artikel 36, § 5, Vlarebo bedoelde administratief
dossier en de eventuele nota van de OVAM.
In de beroepsprocedure voorzien bij artikel 23 van
het decreet, zenden de voorzitter en de secretaris
het gemotiveerd advies van de commissie, samen
met alle stukken die in het kader van de procedure
tot behandeling aan dit dossier zijn toegevoegd,
bij aangetekend schrijven aan de Vlaamse Regering,
per adres van de Vlaamse minister binnen
een termijn van 45 dagen na ontvangst van het in
artikel 37, § 5, Vlarebo bedoelde administratief
dossier en de eventuele nota van de OVAM.
De commissie ontvangt een afschrift van de beslissingen
genomen overeenkomstig de artikelen 18
en 23 van het decreet.
Art. 9. De werkingskosten van de commissie alsmede
de presentiegelden en vergoedingen vallen
ten laste van de algemene uitgavenbegroting van
de Vlaamse Gemeenschap.
Aan de onafhankelijke deskundigen bedoeld in
artikel 2, § 1, eerste lid, 2°, van dit besluit en aan
hun respectieve plaatsvervangers wordt voor de
prestaties die hun functie in de commissie met
zich brengt een absoluut forfaitaire vergoeding
toegekend van 247,89 EUR per zitting van de
commissie waarop zij aanwezig zijn. De aanwezigheid
blijkt uit de presentielijst voorzien bij
artikel 5, § 3, van dit besluit.
Art. 10. Dit besluit treedt in werking op 1 april
2002.
79 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Blz: 262 – B. Vl. Reg. 4 maart 1997
B. Vl. Reg. 4 maart 1997 houdende aanwijzing
overeenkomstig het artikel 30,
§ 2, van het decreet van 22 februari 1995
betreffende de bodemsanering van de
historisch verontreinigde gronden waar
bodemsanering moet plaatsvinden (B.S.,
4 september 1997)
NVDR: Omdat het nodig is de toestand van een perceel in de tijd
te kunnen duiden, werden het basisbesluit (4 maart 1997) en de
wijzigingsbesluiten integraal opgenomen en niet geïntegreerd.
BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD)
(Besluiten van de Vlaamse Regering)
Een besluit van de Vlaamse Regering van 4 maart
1997 wijst de gronden aan als historisch verontreinigd
waar bodemsanering moet plaatsvinden.
Deze gronden staan vermeld met kadastrale ligging
en dossiernummer op de bijgaande lijst.
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
AALST 2 AFD 41302 C 0978 g 4 1805 1
AALST 2 AFD 41302 C 0978 p 3 1805 1
AALST 2 AFD 41302 C 0978 r 3 1805 1
AALST 2 AFD 41302 C 0978 s 3 1805 1
AALST 2 AFD 41302 C 0978 v 4 1805 1
AALST 2 AFD 41302 C 0978 w 4 1805 1
AALST 4 AFD 41304 G 0260 c 2 1297 1
AALST 4 AFD 41304 G 0260 d 2 1297 1
AALST 5 AFD/HOFSTADE/ 41029 0270 t 848 1
AALST 5 AFD/HOFSTADE/ 41029 0283 f 848 1
AALST 5 AFD/HOFSTADE/ 41029 0283 g 848 1
AALST 10 AFD/MELDERT/ 41039 C 0066 x 1799 1
AALST 12 AFD/EREMBODEGEM 2 AFD/ 41342 B 1032 a 1418 1
AARSCHOT 2 AFD 24662 G 0127 d 3 1343 1
AARSCHOT 2 AFD 24662 G 0136 m 1343 1
AARSCHOT 2 AFD 24662 G 0141 f 1343 1
AARSCHOT 2 AFD 24662 G 0142 e 1343 1
AARSCHOT 2 AFD 24662 G 0143 e 1343 1
AARSCHOT 2 AFD 24662 G 0144 c 1343 1
AARTSELAAR 2 AFD 11372 D 0303 e 3 78 1
AFFLIGEM 1 AFD/HEKELGEM/ 23030 B 0413 p 2 108 1
ANTWERPEN 5 AFD 11805 E 0526 r 2 1356 1
ANTWERPEN 5 AFD 11805 E 0730 e 11 1423 1
ANTWERPEN 5 AFD 11805 E 0730 f 11 1423 1
ANTWERPEN 5 AFD 11805 E 0730 f 10 1423 1
ANTWERPEN 5 AFD 11805 E 0730 r 7 1423 1
ANTWERPEN 6 AFD 11806 F 1321 h 606 1
ANTWERPEN 6 AFD 11806 F 1302 f 9 1484 1
ANTWERPEN 6 AFD 11806 F 1302 w 8 1484 1
ANTWERPEN 6 AFD 11806 F 1302 y 8 1484 1
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1333 f 34 1552 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2863 f 84 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2863 l 84 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2864 h 84 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2864 k 84 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2870 m 84 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2880 n 84 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2880 p 84 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2880/02 g 84 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2880/02 k 84 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2880/02 m 84 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2880/02 n 84 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2880/03 84 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2881 n 84 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2881/02 b 84 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2887/06 d 84 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 A 0138 x 90 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 0138 p 2 90 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 0138 v 2 90 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 0138 w 2 90 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 0138 x 2 90 1
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 80

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
ANTWERPEN 10 AFD 11810 K 0009 g 6 1483 1
ANTWERPEN 10 AFD 11810 K 0015 m 2 1483 1
ANTWERPEN 14 AFD 11814 B 0034 w 2 11 1
ANTWERPEN 14 AFD 11814 C 0070 h 83 1
ANTWERPEN 14 AFD 11814 C 0070 g 85 1
ANTWERPEN 15 AFD 11815 B 0006 l 1999 1
ANTWERPEN 16 AFD 11816 C 0188 r 2 2149 1
ANTWERPEN 21 AFD/BERCHEM 1 AFD/ 11003 B 0017 a 14 1351 1
ANTWERPEN 21 AFD/BERCHEM 1 AFD/ 11003 B 0017 b 14 1351 1
ANTWERPEN 21 AFD/BERCHEM 1 AFD/ 11003 B 0017 m 13 1351 1
ANTWERPEN 21 AFD/BERCHEM 1 AFD/ 11003 B 0017 n 13 1351 1
ANTWERPEN 21 AFD/BERCHEM 1 AFD/ 11003 B 0017 t 13 1351 1
ANTWERPEN 21 AFD/BERCHEM 1 AFD/ 11003 B 0017 v 12 1351 1
ANTWERPEN 21 AFD/BERCHEM 1 AFD/ 11003 B 0017 w 13 1351 1
ANTWERPEN 21 AFD/BERCHEM 1 AFD/ 11003 B 0017 x 13 1351 1
ANTWERPEN 21 AFD/BERCHEM 1 AFD/ 11003 B 0017 y 12 1351 1
ANTWERPEN 28 AFD/DEURNE 2 AFD/ 11342 A 0289 f 1949 1
ANTWERPEN 28 AFD/DEURNE 2 AFD/ 11342 A 0289 g 1949 1
ANTWERPEN 32 AFD/DEURNE 6 AFD/ 11346 B 0785 s 2 1587 1
ANTWERPEN 32 AFD/DEURNE 6 AFD/ 11346 B 0785 t 2 1587 1
ANTWERPEN 35 AFD/EKEREN 4 AFD/ 11364 F 0175 g 2 101 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0003 g 1435 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0003 h 1435 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0010 a 2 1435 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0010 d 2 1435 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0010 e 2 1435 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0 e 4 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0 f 4 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0 g 23 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0 m 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0 n 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0 t 22 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0 t 23 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0 y 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0242 c 14 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0243 d 3 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0244 c 5 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0507 p 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0515 e 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0516 k 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0517 b 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0520 r 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0521 d 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0524 c 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0525 t 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0526 l 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0552 z 2 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0557 d 4 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0582 f 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0583 h 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0584 t 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0593 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0595 a 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0596 h 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0597 c 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0599 h 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0600 e 2499 1
ANTWERPEN 40 AFD/MERKSEM 2 AFD/ 11422 C 0293 r 5 1429 1
ANTWERPEN 43 AFD/WILRIJK 2 AFD/ 11462 A 0157 a 4 1837 1
ANTWERPEN 43 AFD/WILRIJK 2 AFD/ 11462 A 0157 v 3 1837 1
ANTWERPEN 43 AFD/WILRIJK 2 AFD/ 11462 A 0157 w 3 1837 1
AS 1 AFD 71002 C 0466 d 36 2499 1
AS 1 AFD 71002 C 0466 g 43 2499 1
AS 1 AFD 71002 C 0530 b 2499 1
AS 1 AFD 71002 C 0532 b 2499 1
81 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
AS 1 AFD 71002 C 0533 b 2499 1
AS 1 AFD 71002 C 0536 b 2499 1
AS 1 AFD 71002 C 0602 v 11 2499 1
AS 1 AFD 71002 C 0602 w 11 2499 1
AS 1 AFD 71002 C 0611 b 05 2499 1
AS 1 AFD 71002 C 0611 p 05 2499 1
AS 1 AFD 71002 C 0611 y 04 2499 1
AS 1 AFD 71002 C 0633 d 02 2499 1
AS 1 AFD 71002 C 0633 t 2499 1
AS 1 AFD 71002 C 0639 k 2499 1
AS 1 AFD 71002 C 0643 02 2499 1
AS 1 AFD 71002 C 0643 d 05 2499 1
AS 1 AFD 71002 C 0643 y 02 2499 1
AS 1 AFD 71002 C 0643 y 04 2499 1
BAARLE-HERTOG 13002 C 0100 w 1898 1
BAARLE-HERTOG 13002 C 0100 y 1898 1
BAARLE-HERTOG 13002 C 0100 z 1898 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1320 e 2 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1320 f 2 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1320 g 2 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1320 h 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1320 h 2 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1320 l 2 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1320 p 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1320 p 2 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1320 r 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1320 r 2 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1320 s 2 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1320 t 2 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1320 w 2 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 a 22 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 b 20 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 b 28 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 b 37 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 c 28 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 d 28 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 d 38 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 e 28 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 e 32 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 e 38 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 f 28 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 f 31 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 f 38 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 g 38 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 g 31 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 h 28 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 h 38 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 k 28 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 k 31 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 k 38 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 l 6 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 l 27 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 l 38 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 m 38 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 n 6 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 n 38 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 p 28 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 p 38 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 r 28 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 s 27 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 t 37 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 v 27 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 w 19 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 w 5 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 x 5 69 1
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 82

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 x 36 69 1
BALEN 2 AFD 13342 B 0172 d 2025 1
BALEN 2 AFD 13342 B 0172 f 2025 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 b 33 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 d 31 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 e 23 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 f 23 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 f 35 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 g 31 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 l 6 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 l 32 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 n 36 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 w 22 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 w 36 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 x 20 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 x 31 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 x 36 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1326 a 9 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1326 d 30 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1326 e 30 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1326 f 23 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1326 g 23 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1326 h 22 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1326 h 20 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1326 h 23 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1326 k 22 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1326 k 20 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1326 l 20 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1326 n 20 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1326 s 17 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1326 s 18 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1326 t 18 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1326 x 9 2499 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 B 0374 p 13 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 B 0375 d 146 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 a 51 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 a 52 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 a 58 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 b 51 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 c 51 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 c 79 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 d 51 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 d 58 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 d 74 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 e 51 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 e 58 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 f 51 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 g 51 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 h 51 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 h 75 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 k 30 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 k 75 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 k 67 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 k 51 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 l 51 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 m 51 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 n 57 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 n 51 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 n 73 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 p 51 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 s 51 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 t 51 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 w 49 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 w 78 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 w 51 147 1
83 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 x 78 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 x 49 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 x 51 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 y 50 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 y 51 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 z 50 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 z 51 147 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 c 56 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 e 73 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 e 78 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 f 40 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 g 53 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 g 40 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 k 74 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 k 65 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 k 40 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 l 74 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 m 74 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 n 41 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 r 76 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 r 26 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 r 53 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 s 26 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 s 74 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 t 53 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 v 53 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 v 29 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 w 53 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 x 53 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 y 53 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 y 30 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 z 53 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0004/02 k 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0007 k 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0010 d 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0010 e 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0010 f 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0010 g 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0010 m 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0010 n 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0010 r 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0017 f 235 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0017 g 235 1
BEERSEL 3 AFD/DWORP/ 23017 D 0261/02 d 3 588 1
BEERSEL 3 AFD/DWORP/ 23017 D 0261/02 e 3 588 1
BEGIJNENDIJK 2 AFD/BETEKOM/ 24010 B 0320 p 1588 1
BEGIJNENDIJK 2 AFD/BETEKOM/ 24010 B 0320 r 1588 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 0174 c 487 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 0174 d 487 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 0190 b 487 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 0191 c 487 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 0243 e 487 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 0599 487 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 0604 b 487 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 0613 d 487 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 0627 b 487 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 0637 b 487 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 294 w 2499 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 294 x 2499 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 302 e 2499 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 302 f 2499 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 316 b 2499 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 345 r 2499 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 349 m 14 2499 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 349 p 9 2499 1
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 84

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 349 z 13 2499 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 349 z 14 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 1 t 25 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 1 x 28 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 101 b 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 14 4 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 14 d 4 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 14 r 2 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 14 y 3 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 14 z 3 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 3 t 46 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 39 h 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 42 s 2 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 45 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 5 c 7 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 5 g 18 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 5 h 7 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 5 r 17 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 5 t 19 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 5 w 17 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 5 y 6 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 6 e 14 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 6 k 4 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 6 p 4 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 6 r 14 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 6 s 17 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 6 s 15 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 6 t 15 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 6 w 15 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 63 a 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 65 a 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 66 a 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 67 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 68 d 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 69 a 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 7 b 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 75 a 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 76 f 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 76 g 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 76 h 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 77 b 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 78 g 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 8 f 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 85 b 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 D 10 a 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 D 11 b 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 D 11 c 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 D 12 a 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 D 23 a 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 D 23 b 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 D 8 a 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 D 9 p 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 D 9 r 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 D 9 w 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 D 9 x 2499 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 D 9 z 2499 1
BERINGEN 6 AFD/BEVERLO/ 71005 B 823 m 2499 1
BERINGEN 6 AFD/BEVERLO/ 71005 C 1328 b 3 2499 1
BERINGEN 6 AFD/BEVERLO/ 71005 C 1328 r 2 2499 1
BERINGEN 6 AFD/BEVERLO/ 71005 C 1331 g 17 2499 1
BERINGEN 6 AFD/BEVERLO/ 71005 C 1331 s 9 2499 1
BERINGEN 6 AFD/BEVERLO/ 71005 C 1331 t 9 2499 1
BERINGEN 6 AFD/BEVERLO/ 71005 C 1331 v 9 2499 1
BERINGEN 6 AFD/BEVERLO/ 71005 C 1331 y 3 2499 1
BERINGEN 6 AFD/BEVERLO/ 71005 C 1336 v 2499 1
85 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
BERINGEN 6 AFD/BEVERLO/ 71005 C 1336 z 2499 1
BEVEREN 8 AFD/KALLO/ 46010 A 0206 b 363 1
BEVEREN 8 AFD/KALLO/ 46010 A 0228 f 363 1
BEVEREN 9 AFD/MELSELE/ 46016 C 0480 p 2 1619 1
BEVEREN 9 AFD/MELSELE/ 46016 C 0480 r 2 1619 1
BIERBEEK 1 AFD/BIERBEEK/ 24011 D 0277 g 247 1
BILZEN 1 AFD/BILZEN/ 73006 A 0022 c 2 249 1
BOECHOUT 1 AFD/BOECHOUT/ 11004 D 0379 h 2 1627 1
BOECHOUT 1 AFD/BOECHOUT/ 11004 D 0379 l 2 1627 1
BOECHOUT 1 AFD/BOECHOUT/ 11004 D 0380 h 1627 1
BOECHOUT 1 AFD/BOECHOUT/ 11004 D 0381 p 1627 1
BOOM 1 AFD 11005 A 0313 p 1664 1
BOOM 1 AFD 11005 A 0320 k 2 1664 1
BOOM 1 AFD 11005 A 0320 l 2 1664 1
BOOM 1 AFD 11005 A 0320 n 2 1664 1
BOOM 1 AFD 11005 A 0320 z 1664 1
BOOM 2 AFD 11622 C 0275 c 1652 1
BOORTMEERBEEK 2 AFD/HEVER/ 24039 B 0537 v 1371 1
BOUTERSEM 1 AFD 24016 B 0183 d 1394 1
BRASSCHAAT 3 AFD 11323 F 0006 s 11 1374 1
BRASSCHAAT 4 AFD 11324 D 0190 e 163 1
BRUGGE 7 AFD 31807 I 0459 b 4 1223 1
BRUGGE 7 AFD 31807 I 0459 v 4 1223 1
BRUGGE 8 AFD 31808 K 0674 k 1583 1
BRUGGE 8 AFD 31808 K 0674 l 1583 1
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0082 a 2 1232 1
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0082 b 2 1232 1
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0082 c 2 1232 1
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0082 y 1232 1
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0082 z 1232 1
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0448 k 3 1232 1
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0448 l 3 1232 1
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0448 n 3 1232 1
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0448 r 3 1232 1
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0448 v 3 1232 1
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0448 w 3 1232 1
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0448 x 3 1232 1
BRUGGE 15 AFD/DUDZELE/ 31007 E 0104 a 6 2089 1
BUGGENHOUT 1 AFD 42004 A 0920 e 273 1
BUGGENHOUT 1 AFD 42004 A 0925 c 273 1
BUGGENHOUT 1 AFD 42004 A 0927 h 273 1
BUGGENHOUT 1 AFD 42004 A 0943 a 273 1
BUGGENHOUT 1 AFD 42004 A 0953 e 273 1
BUGGENHOUT 1 AFD 42004 A 0969 c 273 1
BUGGENHOUT 1 AFD 42004 A 0970 a 273 1
DAMME 7 AFD/SIJSELE/ 31026 C 0788 c 3 1937 1
DEERLIJK 1 AFD 34009 B 0404 k 1237 1
DEERLIJK 1 AFD 34009 B 0406 a 1237 1
DEERLIJK 1 AFD 34009 B 0960 k 2171 1
DEERLIJK 1 AFD 34009 B 0960 l 2171 1
DEERLIJK 1 AFD 34009 B 0960 m 2171 1
DEERLIJK 1 AFD 34009 B 0960 n 2171 1
DENDERMONDE 1 AFD 42006 D 0469 v 1905 1
DENDERMONDE 1 AFD 42006 D 0469 w 1905 1
DENDERMONDE 1 AFD 42006 D 0469 x 1905 1
DENDERMONDE 3 AFD/ST-GILLIS/ 42021 B 0192 r 277 1
DENDERMONDE 5 AFD/BAASRODE/ 42002 B 0360 s 2 2026 1
DENDERMONDE 5 AFD/BAASRODE/ 42002 B 0360 v 2 2026 1
DENDERMONDE 5 AFD/BAASRODE/ 42002 B 0360 w 2 2026 1
DENDERMONDE 6 AFD/OUDEGEM/ 42016 B 0816 g 1605 1
DIEPENBEEK 1 AFD 71011 B 0074 c 74 2061 1
DIEST 1 AFD 24020 A 1409 t 281 1
DIEST 2 AFD/WEBBEKOM/ 24120 E 0127 p 1787 1
DIEST 5 AFD/SCHAFFEN/ 24097 A 0408 p 547 1
DIEST 5 AFD/SCHAFFEN/ 24097 A 0408 r 547 1
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 86

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
DIEST 5 AFD/SCHAFFEN/ 24097 A 0408 s 547 1
DIKSMUIDE 1 AFD 32003 C 0005 t 1885 1
DILBEEK 4 AFD/GROOT-BIJGAARDEN/ 23026 A 0001 e 1478 1
DILBEEK 4 AFD/GROOT-BIJGAARDEN/ 23026 A 0002 1478 1
DILBEEK 4 AFD/GROOT-BIJGAARDEN/ 23026 A 0003 1478 1
DILBEEK 4 AFD/GROOT-BIJGAARDEN/ 23026 A 0017 d 4 1478 1
DILBEEK 4 AFD/GROOT-BIJGAARDEN/ 23026 A 0017 f 1478 1
DILBEEK 4 AFD/GROOT-BIJGAARDEN/ 23026 A 0018 g 1478 1
DILBEEK 4 AFD/GROOT-BIJGAARDEN/ 23026 A 0018 h 1478 1
DILBEEK 4 AFD/GROOT-BIJGAARDEN/ 23026 A 0018 k 1478 1
DILBEEK 4 AFD/GROOT-BIJGAARDEN/ 23026 B 0116 u 16 1862 1
DILBEEK 6 AFD/SCHEPDAAL/ 23070 D 0220 g 1747 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0001 p 14 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0001 s 14 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0001 x 14 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0003 p 14 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0029 l 14 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0029 m 14 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0029 n 14 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0029 p 14 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0029 s 14 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0029/02 14 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0042/02 c 14 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0042/02 h 14 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0042/02 k 14 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0024/02 16 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0029 m 16 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0051/02 16 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0013 h 18 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0014 s 18 1
DILSEN-STOKKEM 2 AFD/ROTEM/ 72032 B 9999 15 1
DILSEN-STOKKEM 5 AFD/LANKLAAR/ 73043 B 0232 t 2499 1
DILSEN-STOKKEM 5 AFD/LANKLAAR/ 73043 B 0241 s 02 2499 1
DILSEN-STOKKEM 5 AFD/LANKLAAR/ 73043 B 0242 v 2499 1
DILSEN-STOKKEM 5 AFD/LANKLAAR/ 73043 B 0265 k 2499 1
DILSEN-STOKKEM 5 AFD/LANKLAAR/ 73043 B 0266 d 02 2499 1
DILSEN-STOKKEM 5 AFD/LANKLAAR/ 73043 B 0266 g 02 2499 1
DILSEN-STOKKEM 5 AFD/LANKLAAR/ 73043 B 0266 h 02 2499 1
DUFFEL 1 AFD 12009 A 0675 g 2 1750 1
ERPE-MERE 2 AFD/MERE/ 41040 A 0282 m 2 1800 1
ESSEN 1 AFD 11016 A 0625 y 2 288 1
GEEL 3 AFD 13373 B 0260 e 3 1439 1
GENK 3 AFD 71303 B 1185 e 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1196 b 02 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1196 c 02 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1196 c 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1196 d 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1197 c 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1198 a 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1199 b 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1199 c 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1200 a 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1205 k 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1207 a 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1208 a 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1209 d 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1209 f 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1210 h 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1210 k 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1210 l 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1210 m 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1211 e 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1211 f 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1212 d 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1212 e 2499 1
87 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
GENK 3 AFD 71303 B 1212 f 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1213 a 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1215 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1216 a 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1216 b 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1217 b 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1218 a 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1219 a 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1220 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1221 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1222 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1224 a 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1225 a 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1226 a 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1227 a 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1227 b 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1228 c 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1229 a 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1229 c 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1229 d 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1232 f 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1232 g 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1234 a 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1235 a 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1235 b 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1236 d 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1236 e 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1248 e 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1250 d 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1251 f 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1252 b 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1252 d 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1252 e 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1252 f 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1253 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1254 c 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1258 a 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1259 c 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1259 d 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1259 e 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1259 f 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1259 h 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1260 a 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1260 b 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1260 c 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1260 d 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1260 e 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1260 f 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1261 d 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1261 e 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1262 a 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1262 b 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1269 c 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1270 a 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1271 a 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1272 c 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1272 d 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1272 e 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1272 l 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1272 m 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1273 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1274 c 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1274 d 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1277 c 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1277 d 2499 1
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 88

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
GENK 3 AFD 71303 B 1278 a 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1278 b 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1279 02 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1279 d 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1279 e 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1280 a 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1284 n 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1285 r 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1285 s 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1285 v 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1286 p 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1286 r 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1286 t 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1286 w 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1287 l 14 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1291 f 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1291 h 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1292 a 02 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1294 02 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1294 03 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1294 e 03 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1294 f 04 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1294 g 04 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1294 k 02 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1294 l 02 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1294 p 02 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1294 s 03 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1294 z 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1298 a 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1298 k 03 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1298 n 03 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1298 p 03 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1298 r 03 2499 1
GENK 3 AFD 71303 B 1298 s 02 2499 1
GENK 4 AFD 71304 E 0574 d 1530 1
GENK 4 AFD 71304 E 0701 a 1530 1
GENK 4 AFD 71304 E 0713 s 1530 1
GENK 4 AFD 71304 E 0714 g 1530 1
GENK 4 AFD 71304 E 0714 h 1530 1
GENK 4 AFD 71304 E 0735 l 10 1530 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 a 2 1530 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 g 1530 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 h 1530 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 k 1530 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 l 1530 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 m 1530 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 n 1530 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 p 1530 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 r 1530 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 s 1530 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 t 1530 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 v 1530 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 w 1530 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 x 1530 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 y 1530 1
GENK 4 AFD 71304 E 0742 x 2 1530 1
GENK 7 AFD 71307 H 0001 w 5 757 1
GENK 7 AFD 71307 H 0001 d 06 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0001 k 04 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0001 p 03 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0002 a 141 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0002 c 46 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0002 c 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0002 g 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0002 g 18 2499 1
89 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
GENK 7 AFD 71307 H 0002 g 51 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0002 h 116 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0002 k 26 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0002 m 54 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0002 r 50 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0002 y 117 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0002 y 140 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0002 z 140 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0013 c 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0015 b 02 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 a 05 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 a 04 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 b 04 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 b 05 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 c 04 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 c 05 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 d 04 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 d 05 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 e 04 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 e 05 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 f 04 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 f 05 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 g 04 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 g 03 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 h 03 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 h 04 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 k 04 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 l 04 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 m 04 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 m 02 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 n 04 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 n 02 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 p 04 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 r 04 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 s 04 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 t 04 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 v 04 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 v 03 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 w 04 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 x 04 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 y 04 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 y 03 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 z 03 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 z 04 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0034 h 188 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0052 e 13 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0052 s 13 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0052 y 12 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0052 z 12 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0058 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0077 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0081 e 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0081 f 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0081 g 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0082 d 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0082 e 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0082 f 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0082 g 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0083 b 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0084 a 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0085 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0086 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0089 c 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0090 a 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0090 c 2499 1
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 90

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
GENK 7 AFD 71307 H 0092 b 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0094 b 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0102 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0103 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0106 b 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0106 d 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0107 c 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0108 d 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0112 b 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0113 c 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0113 e 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0115 k 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0115 l 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0115 m 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0115 n 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0117 a 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0118 a 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0121 b 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0126 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0127 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0131 f 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0132 e 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0132 f 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0133 b 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0134 b 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0135 b 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0141 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0145 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0146 02 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0146 c 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0146 f 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0147 m 02 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0147 s 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0148 e 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0150 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0152 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0154 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0155 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0156 a 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0160 d 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0160 e 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0162 b 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0163 a 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0164 a 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0165 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0166 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0385 f 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0385 h 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0386 a 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0386 b 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0387 d 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0413 d 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0414 d 2499 1
GENK 7 AFD 71307 H 0415 h 2499 1
GENK 8 AFD 71308 A 0819 m 19 2499 1
GENK 8 AFD 71308 A 0819 r 19 2499 1
GENK 8 AFD 71308 A 0819 s 19 2499 1
GENK 8 AFD 71308 A 0827 g 205 2499 1
GENK 8 AFD 71308 A 0946 m 2499 1
GENK 8 AFD 71308 A 0946 p 2499 1
GENT 1 AFD 44021 A 0034 t 314 1
GENT 1 AFD 44021 A 2735 f 2 928 1
GENT 7 AFD 44807 G 0037 g 2 917 1
GENT 7 AFD 44807 G 0839 n 2078 1
GENT 8 AFD 44808 H 0277 v 5 1993 1
91 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
GENT 10 AFD 44810 K 0001 a 1303 1
GENT 12 AFD 44812 N 0001 z 309 1
GENT 12 AFD 44812 P 0511 r 936 1
GENT 12 AFD 44812 P 0511 s 936 1
GENT 12 AFD 44812 P 0511 t 936 1
GENT 13 AFD 44813 E 0015 e 304 1
GENT 14 AFD 44814 G 0141 c 20 1
GENT 14 AFD 44814 G 0153 20 1
GENT 14 AFD 44814 G 0155 b 20 1
GENT 14 AFD 44814 G 0157 a 20 1
GENT 14 AFD 44814 G 0158 a 20 1
GENT 14 AFD 44814 G 0159 b 20 1
GENT 14 AFD 44814 G 0171 f 20 1
GENT 14 AFD 44814 G 0175 a 20 1
GENT 14 AFD 44814 G 0176 b 20 1
GENT 14 AFD 44814 G 0177 a 20 1
GENT 14 AFD 44814 G 0178 f 20 1
GENT 14 AFD 44814 G 0195 20 1
GENT 14 AFD 44814 G 0196 20 1
GENT 14 AFD 44814 G 0197 b 20 1
GENT 14 AFD 44814 G 0197 c 20 1
GENT 14 AFD 44814 G 0199 b 20 1
GENT 14 AFD 44814 G 0199 c 20 1
GENT 14 AFD 44814 G 0201 20 1
GENT 14 AFD 44814 G 0209 20 1
GENT 14 AFD 44814 G 0210 20 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0852/02 c 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0852/02 d 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0853 k 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0853 l 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0853 m 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0853 n 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0862 d 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0864 b 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0866 d 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0867 b 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0873 c 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0875 d 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0880 b 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0881 a 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0888 a 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0889 a 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0890 a 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0891 a 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0893 a 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0894 a 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0895 b 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0901 b 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0904 a 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0905 a 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0908 a 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0961 h 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0961 k 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0971 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0982 c 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0982 e 326 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 A 0111 c 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 A 0112 b 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 A 0113 b 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 A 0114 b 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 A 0115 a 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 A 0116 a 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 A 0118 a 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 A 0119 b 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 A 0120 b 21 1
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 92

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 A 0124 b 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 A 0124 f 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0788 c 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0789 g 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0789/02 c 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0791 c 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0792 b 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0793 a 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0794 b 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0795 g 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0795 h 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0796 a 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0797 c 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0797 d 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0798 a 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0799 a 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0800 a 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0800/02 e 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0800/02 f 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0800/02 g 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0800/02 k 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0800/02 l 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0801 a 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0802 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0802/02 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0803 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0803/02 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0803/03 a 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0804 a 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0848/02 d 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0848/02 e 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0848/02 f 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0848/02 g 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0848/02 h 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0848/02 k 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0848/02 l 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0848/02 m 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0848/02 n 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0848/02 p 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0848/02 r 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0848/02 s 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0848/02 t 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0848/02 v 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0848/02 w 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0848/02 x 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0848/02 y 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0848/02 z 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0850 a 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0856 a 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0857 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0858 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0859 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0860 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0861 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0861/02 a 2 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0861/02 b 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0861/02 b 2 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0861/02 c 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0861/02 c 2 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0861/02 d 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0861/02 d 2 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0861/02 e 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0861/02 e 2 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0861/02 f 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0861/02 f 2 21 1
93 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0861/02 g 2 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0861/02 g 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0861/02 h 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0861/02 k 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0861/02 l 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0861/02 m 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0861/02 n 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0861/02 p 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0861/02 r 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0861/02 s 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0861/02 t 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0861/02 w 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0861/02 x 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0861/02 y 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0861/02 z 21 1
GENT 21 AFD/GENTBRUGGE 1 AFD/ 44022 C 0862 21 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0391 t 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0576 a 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0576 b 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0577 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0591 a 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0592 a 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0593 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0595 a 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0596 a 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0597 a 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0606 b 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0607 b 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0631 b 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0632 b 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0634 c 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0634 e 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0635 b 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0636 a 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0636 b 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0637 a 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0637 b 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0638 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0639 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0640 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0641 a 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0644 l 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0645 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0646 c 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0646 d 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0646 e 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0646 f 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0646 h 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0646 l 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0647 d 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0647 e 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0647 f 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0647 g 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0647 h 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0647 l 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0647 n 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0648 k 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0649 k 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0650 k 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0650 l 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0651 v 2 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0651 w 2 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0651 x 2 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0651 y 2 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0651 z 2 32 1
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 94

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0576 a 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0577 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0591 a 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0592 a 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0593 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0595 a 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0596 a 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0597 a 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0606 b 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0607 b 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0631 b 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0632 b 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0634 c 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0634 e 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0635 b 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0636 a 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0636 b 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0637 a 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0637 b 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0638 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0639 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0640 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0641 a 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0644 l 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0645 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0646 c 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0646 d 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0646 e 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0646 f 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0646 h 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0646 l 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0647 d 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0647 e 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0647 f 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0647 g 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0647 h 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0647 l 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0647 n 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0648 k 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0649 k 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0650 k 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0650 l 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0651 v 2 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0651 w 2 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0651 x 2 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0651 y 2 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0651 z 2 2139 1
GENT 25 AFD/ST-DENIJS-WESTREM/ 44062 C 0024 h 6 327 1
GENT 25 AFD/ST-DENIJS-WESTREM/ 44062 C 0024 p 6 327 1
GENT 29 AFD/MARIAKERKE/ 44038 A 0035/02 325 1
GENT 29 AFD/MARIAKERKE/ 44038 A 0153 s 948 1
GENT 29 AFD/MARIAKERKE/ 44038 A 0156 c 948 1
GOOIK 4 AFD/OETINGEN/ 23058 B 0359 t 1818 1
GRIMBERGEN 1 AFD 23025 I 0028 z 330 1
GRIMBERGEN 1 AFD 23025 B 0108 v 2 554 1
GRIMBERGEN 1 AFD 23025 B 0279 v 1199 1
GRIMBERGEN 1 AFD 23025 B 0108 p 2 2039 1
GRIMBERGEN 1 AFD 23025 B 0108 r 2 2039 1
GROBBENDONK 1 AFD/GROBBENDONK/ 13010 B 0198 x 1957 1
GROBBENDONK 1 AFD/GROBBENDONK/ 13010 B 0211 e 1957 1
HAALTERT 2 AFD/DENDERHOUTEM/ 41010 B 0871 e 2 1807 1
HAALTERT 2 AFD/DENDERHOUTEM/ 41010 B 0872 v 1807 1
HAALTERT 2 AFD/DENDERHOUTEM/ 41010 B 0872 w 1807 1
HALLE 1 AFD 23027 F 0167 t 1118 1
HAM 2 AFD/KWAADMECHELEN/ 71033 B 0865 k 334 1
95 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
HAMME 1 AFD 42008 A 0081 h 976 1
HARELBEKE 1 AFD 34013 A 1195 d 3 1930 1
HARELBEKE 1 AFD 34013 A 1195 g 2 1930 1
HARELBEKE 3 AFD 34323 D 1561 t 5 1860 1
HASSELT 2 AFD 71322 A 0462 m 773 1
HASSELT 2 AFD 71322 A 0540 x 773 1
HASSELT 2 AFD 71322 A 0543 k 773 1
HASSELT 3 AFD 71323 C 0356 s 335 1
HASSELT 3 AFD 71323 C 0356 t 335 1
HASSELT 7 AFD 71327 G 0435 a 3 336 1
HASSELT 7 AFD 71327 G 0435 b 3 336 1
HASSELT 7 AFD 71327 G 0435 c 3 336 1
HASSELT 7 AFD 71327 G 0435 d 3 336 1
HASSELT 7 AFD 71327 G 0435 f 3 336 1
HASSELT 7 AFD 71327 G 0435 g 2 336 1
HASSELT 7 AFD 71327 G 0435 h 3 336 1
HASSELT 7 AFD 71327 G 0435 h 2 336 1
HASSELT 7 AFD 71327 G 0435 k 2 336 1
HASSELT 7 AFD 71327 G 0435 l 3 336 1
HASSELT 7 AFD 71327 G 0435 m 2 336 1
HASSELT 7 AFD 71327 G 0435 n 2 336 1
HASSELT 7 AFD 71327 G 0435 p 2 336 1
HASSELT 7 AFD 71327 G 0435 s 2 336 1
HASSELT 7 AFD 71327 G 0435 v 2 336 1
HASSELT 7 AFD 71327 G 0435 x 2 336 1
HASSELT 7 AFD 71327 G 0435 y 2 336 1
HASSELT 7 AFD 71327 G 0437 x 336 1
HASSELT 7 AFD 71327 G 0437 y 336 1
HASSELT 7 AFD 71327 G 0437 z 336 1
HASSELT 7 AFD 71327 G 0453 p 772 1
HASSELT 7 AFD 71327 G 0453 r 772 1
HASSELT 12 AFD/KURINGEN 1 AFD/ 71032 B 0468 h 1327 1
HASSELT 12 AFD/KURINGEN 1 AFD/ 71032 B 0468 l 1327 1
HASSELT 12 AFD/KURINGEN 1 AFD/ 71032 B 0468 m 1327 1
HASSELT 12 AFD/KURINGEN 1 AFD/ 71032 B 0468 n 1327 1
HEIST-OP-DEN-BERG 5 AFD/WIEKEV. 12039 B 0158 c 2 573 1
HEIST-OP-DEN-BERG 5 AFD/WIEKEV. 12039 B 0160 e 573 1
HEMIKSEM 11018 B 0045 d 10 340 1
HEMIKSEM 11018 B 0045 s 9 340 1
HEMIKSEM 11018 B 0045 w 9 340 1
HEMIKSEM 11018 B 0045 x 9 340 1
HEMIKSEM 11018 B 0046 p 340 1
HEMIKSEM 11018 B 0063 y 4 340 1
HEMIKSEM 11018 C 0017 v 2499 1
HEMIKSEM 11018 C 0023 c 2 2499 1
HEMIKSEM 11018 C 0023 m 2 2499 1
HEMIKSEM 11018 C 0023 n 2 2499 1
HEMIKSEM 11018 C 0023 t 2 2499 1
HEMIKSEM 11018 C 0031 a 3 2499 1
HEMIKSEM 11018 C 0031 s 3 2499 1
HEMIKSEM 11018 C 0031 t 3 2499 1
HEMIKSEM 11018 C 0032 y 2499 1
HEMIKSEM 11018 C 0032 z 2499 1
HEMIKSEM 11018 C 0060 w 2499 1
HEMIKSEM 11018 C 0071 m 2499 1
HEMIKSEM 11018 C 0076 f 2499 1
HEMIKSEM 11018 C 0079 n 2499 1
HERENT 3 AFD 24423 H 0229 l 23 1
HERENT 3 AFD 24423 G 0003 g 342 1
HERSELT 1 AFD 13013 A 0401 t 1506 1
HERSELT 1 AFD 13013 A 0402 b 2 1506 1
HERSELT 1 AFD 13013 A 0402 c 2 1506 1
HERSELT 1 AFD 13013 A 0402 d 2 1506 1
HERSELT 1 AFD 13013 A 0419 y 2 1506 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0002 f 2499 1
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 96

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0002 h 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0002 k 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0003 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0009 c 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0009 d 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0009 e 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0009 f 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0009 g 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0009 h 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0009 k 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0010 b 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0010 c 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0011 d 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0011 f 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 a 13 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 b 14 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 f 12 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 g 13 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 h 12 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 k 03 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 k 13 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 l 03 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 l 13 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 m 11 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 m 12 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 n 13 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 n 12 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 n 11 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 p 11 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 p 12 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 p 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 p 13 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 r 12 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 r 11 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 s 12 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 s 03 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 t 12 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 t 11 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 v 12 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 w 13 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 w 12 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 x 11 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 y 11 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 y 13 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 z 13 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0073 d 73 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0073 k 47 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0073 k 46 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0073 m 05 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0073 s 88 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0084 02 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0084 c 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 1449 e 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 1449 f 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 1450 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 1452 b 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 1454 d 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 1801 c 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 1816 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 1818 b 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 73 p 08 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 2 AFD/HEUSDEN 2 71502 B 0001 f 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 2 AFD/HEUSDEN 2 71502 B 0009 b 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 2 AFD/HEUSDEN 2 71502 B 0010 c 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 2 AFD/HEUSDEN 2 71502 B 0011 m 2499 1
97 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
HEUSDEN-ZOLDER 2 AFD/HEUSDEN 2 71502 B 0011 w 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 2 AFD/HEUSDEN 2 71502 B 0012 c 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 2 AFD/HEUSDEN 2 71502 B 0025 h 10 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER2 AFD/HEUSDEN 2 71502 B 0123 d 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 2 AFD/HEUSDEN 2 71502 B 0128 c 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 2 AFD/HEUSDEN 2 71502 B 0158 d 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 2 AFD/HEUSDEN 2 71502 B 0186 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 2 AFD/HEUSDEN 2 71502 B 0190 d 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 2 AFD/HEUSDEN 2 71502 B 0240 c 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 2 AFD/HEUSDEN 2 71502 B 0307 e 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 2 AFD/HEUSDEN 2 71502 B 0590 e 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 2 AFD/HEUSDEN 2 71502 B 0648 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 2 AFD/HEUSDEN 2 71502 B 0690 c 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 2 AFD/HEUSDEN 2 71502 B 0743 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 2 AFD/HEUSDEN 2 71502 B 0747 c 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 2 AFD/HEUSDEN 2 71502 B 0766 c 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 2 AFD/HEUSDEN 2 71502 B 0922 e 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 2 AFD/HEUSDEN 2 71502 B 0926 b 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 2 AFD/HEUSDEN 2 71502 B 0931 b 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 2 AFD/HEUSDEN 2 71502 B 0938 d 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 2 AFD/HEUSDEN 2 71502 B 1034 d 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 2 AFD/HEUSDEN 2 71502 B 1103 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 2 AFD/HEUSDEN 2 71502 B 1115 b 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0003 k 30 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0003 l 30 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0003 m 30 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0003 n 30 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0003 p 07 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0003 v 30 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0003 y 26 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0004 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0005 a 02 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0005 b 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0008 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0010 b 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0012 a 02 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0012 b 02 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0012 h 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0013 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0014 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0015 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0018 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0019 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0020 c 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0022 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0022 b 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0023 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0024 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0025 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0026 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0029 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0030 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0031 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0033 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0034 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0035 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0036 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0037 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0038 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0039 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0040 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0040 b 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0041 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0042 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0043 c 2499 1
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 98

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0043 d 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0044 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0045 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0046 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0047 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0048 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0069 l 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0104 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0104 b 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0105 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0105 b 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0107 b 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0108 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0109 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0111 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0205 n 10 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0291 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0292 c 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0325 c 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0457 f 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0741 l 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0741 p 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0808 e 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0808 x 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0808 y 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0812 f 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1905 f 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1932 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1933 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1933 b 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1936 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1937 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1939 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1940 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1941 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1941 b 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1942 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1943 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1943 b 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1944 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1947 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1948 h 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1949 b 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1950 b 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1951 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1953 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1955 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1955 b 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1956 f 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1956 g 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1956 h 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1956 k 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1956 l 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1959 f 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1960 b 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1962 b 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1962 e 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1963 c 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1964 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1965 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1966 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1966 b 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1967 b 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1968 d 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1969 c 2499 1
99 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1970 b 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1971 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1972 b 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1974 c 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1978 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1978 b 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1978 c 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1979 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1979 b 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1979 c 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1980 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1980 b 2 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1981 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1982 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1984 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1985 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1986 d 2 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1986 f 2 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1990 c 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1990 e 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1991 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1992 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1993 e 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1995 c 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1997 a 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 2008 c 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 2009 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 2010 d 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 2025 c 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 2026 c 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 2028 c 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 2030 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 2038 e 2499 1
HEUSDEN-ZOLDER 4 AFD/ZOLDER 2/ 71462 D 0648 k 2 346 1
HOEILAART 23033 B 0319 z 2 1128 1
HOLSBEEK 1 AFD/HOLSBEEK/ 24043 D 0003 k 1130 1
HOUTHALEN-HELCHTEREN 1 AFD/HOU1 72015 C 0075 b 353 1
HOUTHALEN-HELCHTEREN 1 AFD/HOU1 72015 C 0077 c 353 1
HOUTHALEN-HELCHTEREN 1 AFD/HOU1 72015 C 0078 d 353 1
HOUTHALEN-HELCHTEREN 1 AFD/HOU1 72015 C 0166 g 6 353 1
HOUTHALEN-HELCHTEREN 1 AFD/HOU1 72015 C 0188 c 353 1
HOUTHALEN-HELCHTEREN 1 AFD/HOU1 72015 D 1203 m 1319 1
HOUTHALEN-HELCHTEREN 1 AFD/HOU1 72015 C 0166 b 06 2499 1
HOUTHALEN-HELCHTEREN 1 AFD/HOU1 72015 C 0166 h 03 2499 1
HOUTHALEN-HELCHTEREN 3 AFD/HOU3 72453 F 0241 l 45 1
HOUTHALEN-HELCHTEREN 3 AFD/HOU3 72453 F 0240 z 784 1
IEPER 1 AFD 33011 C 0351/07 l 2 1899 1
IEPER 3 AFD 33303 C 0134 a 4 358 1
IEPER 3 AFD 33303 C 0134 z 3 358 1
IZEGEM 1 AFD 36008 C 0197 s 7 1792 1
IZEGEM 1 AFD 36008 C 0197 t 10 1792 1
IZEGEM 2 AFD/EMELGEM/ 36492 A 0665 c 1242 1
IZEGEM 2 AFD/EMELGEM/ 36492 A 0686 c 1242 1
IZEGEM 2 AFD/EMELGEM/ 36492 A 0687 h 1242 1
IZEGEM 2 AFD/EMELGEM/ 36492 A 0687 k 1242 1
IZEGEM 2 AFD/EMELGEM/ 36492 A 0695 p 2 1242 1
KALMTHOUT 1 AFD 11022 G 0204 360 1
KALMTHOUT 1 AFD 11022 G 0206 l 360 1
KALMTHOUT 2 AFD 11662 C 0635 e 1757 1
KAPELLE-OP-DEN-BOS1 AFD/K-OD-B 23039 A 0252 g 2 1132 1
KAPELLE-OP-DEN-BOS1 AFD/K-OD-B 23039 A 0261 a 3 1132 1
KAPELLE-OP-DEN-BOS1 AFD/K-OD-B 23039 A 0269 f 1132 1
KAPELLE-OP-DEN-BOS1 AFD/K-OD-B 23039 A 0270 e 1132 1
KAPELLE-OP-DEN-BOS 1 AFD/K-OD-B 23039 A 0270 g 1132 1
KAPELLEN 1 AFD 11023 I 0083 w 193 1
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 100

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
KAPELLEN 3 AFD/EKEREN 2 +DL1/ 11362 M 0403 m 362 1
KAPELLEN 3 AFD/EKEREN 2 +DL1/ 11362 M 0403 n 362 1
KAPELLEN 3 AFD/EKEREN 2 +DL1/ 11362 M 0406 a 4 362 1
KAPELLEN 3 AFD/EKEREN 2 +DL1/ 11362 M 0406 v 3 362 1
KNOKKE-HEIST 10 AFD/WESTKAPELLE/ 31039 A 0119 p 2 365 1
KNOKKE-HEIST 10 AFD/WESTKAPELLE/ 31039 A 0119 r 2 365 1
KONTICH 3 AFD/WAARLOOS/ 11048 A 0093 d 4 320 1
KONTICH 3 AFD/WAARLOOS/ 11048 A 0094 b 320 1
KONTICH 3 AFD/WAARLOOS/ 11048 A 0101 c 4 320 1
KONTICH 3 AFD/WAARLOOS/ 11048 A 0101 z 3 320 1
KORTEMARK 4 AFD/ZARREN/ 32027 B 0133 m 2 373 1
KORTENBERG 2 AFD/ERPS-KWERPS/ 24025 F 0395 e 1876 1
KORTENBERG 2 AFD/ERPS-KWERPS/ 24025 G 0169 p 2020 1
KORTENBERG 2 AFD/ERPS-KWERPS/ 24025 G 0169 r 2020 1
KORTENBERG 2 AFD/ERPS-KWERPS/ 24025 G 0181 f 2 2020 1
KORTENBERG 2 AFD/ERPS-KWERPS/ 24025 G 0354 a 2020 1
KORTENBERG 2 AFD/ERPS-KWERPS/ 24025 G 0356 h 2020 1
KORTENBERG 2 AFD/ERPS-KWERPS/ 24025 G 0356 k 2020 1
KORTRIJK 2 AFD 34352 A 0202 e 1780 1
KORTRIJK 8 AFD/HEULE/ 34016 C 0632 v 1253 1
KORTRIJK 3 AFD 10476 B 0144 x 5 1252 1
KRUISHOUTEM 1 AFD/KRUISHOUTEM/ 45017 C 0872 d 24 1
KRUISHOUTEM 1 AFD/KRUISHOUTEM/ 45017 C 0874 g 24 1
LAARNE 2 AFD/KALKEN/ 42009 D 0425 1816 1
LAARNE 2 AFD/KALKEN/ 42009 D 0426 a 1816 1
LAARNE 2 AFD/KALKEN/ 42009 D 0427 a 1816 1
LANAKEN 2 AFD 73322 A 0330 r 382 1
LEBBEKE 4 AFD/DENDERBELLE/ 42005 A 0864 k 1801 1
LEBBEKE 4 AFD/DENDERBELLE/ 42005 A 0864 p 1801 1
LIEDEKERKE 1 AFD 23044 A 0412 h 1416 1
LIEDEKERKE 1 AFD 23044 A 0086 c 1431 1
LIER 4 AFD/KONINGSHOOIKT/ 12019 D 0008 e 3 581 1
LILLE 3 AFD/GIERLE/ 13009 C 0698 k 3 1760 1
LOKEREN 1 AFD 46014 A 0464 b 990 1
LOKEREN 1 AFD 46014 A 0464 c 990 1
LOKEREN 1 AFD 46014 A 0471 a 990 1
LOKEREN 1 AFD 46014 A 0474 e 990 1
LOKEREN 1 AFD 46014 A 0474 f 990 1
LOKEREN 1 AFD 46014 A 0474 g 990 1
LOKEREN 1 AFD 46014 A 0627 d 4 1005 1
LOKEREN 3 AFD 46383 D 0796 n 989 1
LOKEREN 3 AFD 46383 D 0818 b 989 1
LOKEREN 3 AFD 46383 D 0822 d 989 1
LOKEREN 3 AFD 46383 D 0823 e 989 1
LOKEREN 3 AFD 46383 D 0925 y 2 1012 1
LOKEREN 3 AFD 46383 D 0926 m 1012 1
LOKEREN 3 AFD 46383 D 0926 n 1012 1
LOKEREN 3 AFD 46383 D 0926 r 1012 1
LOKEREN 3 AFD 46383 D 0929 t 1012 1
LOKEREN 3 AFD 46383 D 0929 x 1012 1
LOKEREN 3 AFD 46383 D 0934 f 1012 1
LOKEREN 4 AFD 46384 E 1432 k 68 1
LOKEREN 4 AFD 46384 E 1419 m 997 1
LOKEREN 4 AFD 46384 E 0135 a 1467 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1408 w 5 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1408 x 5 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1418 g 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1418 m 3 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1418 p 4 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1418 p 3 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1418 r 3 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1418 s 3 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1418 s 4 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1418 t 3 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1418/02 69 1
101 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1424 c 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1424 f 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1424/02 a 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1426 e 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1426 f 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1426 g 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1426 h 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1427 f 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1427 g 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1428 l 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1428/02 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1431 a 2 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1431 b 2 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1431 c 2 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1431 d 2 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1431 e 2 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1431 f 2 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1431 g 2 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1431 h 2 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1431 k 2 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1431 l 2 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1431 m 2 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1431 t 2 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1431 y 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1431 z 69 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1418 n 3 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1418 p 4 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1418 r 4 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1418 s 4 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1418 t 4 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1424 f 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1424 g 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1424/02 a 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1426 h 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1427 e 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1427 f 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1427 g 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1427/02 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1428 h 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1428 l 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1428 n 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1428/02 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1429 r 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1429 s 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1429 t 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1430 s 4 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1430 t 4 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1430 v 4 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1430 w 4 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1430 y 3 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1430 z 3 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1431 a 2 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1431 b 2 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1431 g 2 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1431 k 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1431 l 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1431 l 2 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1431 p 2 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1431 r 2 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1431 t 2 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1431 v 2 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1431 w 2 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1431 y 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1431 z 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1432 l 2499 1
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 102

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1432 z 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1433 c 7 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1433 f 9 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1433 g 7 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1433 h 7 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1433 k 7 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1433 l 7 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1433 m 7 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1433 n 7 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1433 p 7 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1433 r 7 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1433 t 9 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1433 v 6 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1433 y 6 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1454 b 6 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1454 c 6 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1454 d 5 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1454 m 5 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1454 p 2 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1454 s 5 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1454 y 4 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1454 z 5 2499 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1225 v 2 75 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1225 w 2 75 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1240/02 f 2 75 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1258 d 3 75 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1258 s 3 75 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1259 m 75 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1259/02 a 75 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1259/03 b 75 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1260 c 2 75 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1260 e 2 75 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1266 a 75 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1267 75 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1268 a 75 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1270 a 75 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1271 n 75 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1271 r 75 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1271 s 75 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1271 t 75 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1271 v 75 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1272 75 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1348 t 9 75 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1348 w 10 75 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1348 x 10 75 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1348/02 a 75 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1348/02 b 75 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1225 c 3 1661 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1225 z 3 1661 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1226 x 1698 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1226 y 1698 1
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1226 z 1698 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0823 a 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0829 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0830 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0834 b 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0835 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0836 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0837 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0838 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0839 a 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0839 b 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0840 a 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0840 b 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0879 a 69 1
103 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0920 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0929 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0930 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0931 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0932 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0933 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0951 b 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0952 a 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0953 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0954 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0955 d 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0956 d 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0960 a 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0972 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0975 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0976 a 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0976 b 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0977 b 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0983 b 69 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0986 c 69 1
LOMMEL 5 AFD 72345 B 0881/02 l 2499 1
LOMMEL 5 AFD 72345 B 0883 t 2499 1
LOMMEL 5 AFD 72345 B 0924 a 2 2499 1
LOMMEL 5 AFD 72345 B 0924 t 2499 1
LOMMEL 5 AFD 72345 B 0924 x 2499 1
LOMMEL 5 AFD 72345 B 0924 y 2499 1
LOMMEL 5 AFD 72345 B 0924 z 2499 1
LOMMEL 5 AFD 72345 B 1085 b 3 2499 1
LOMMEL 5 AFD 72345 B 1085 y 2 2499 1
LONDERZEEL 1 AFD/LONDERZEEL/ 23045 D 0099 n 1952 1
LONDERZEEL 3 AFD/STEENHUFFEL/ 23080 A 0593 c 1809 1
LONDERZEEL 3 AFD/STEENHUFFEL/ 23080 A 0593 d 1809 1
LONDERZEEL 3 AFD/STEENHUFFEL/ 23080 A 0593 e 1809 1
LONDERZEEL 3 AFD/STEENHUFFEL/ 23080 A 0600/03 c 1809 1
LONDERZEEL 3 AFD/STEENHUFFEL/ 23080 A 0608 h 1809 1
LONDERZEEL 3 AFD/STEENHUFFEL/ 23080 A 0608 n 1809 1
LUBBEEK 1 AFD/LUBBEEK/ 24066 H 0019 b 642 1
LUMMEN 1 AFD 71037 A 0333 b 403 1
LUMMEN 1 AFD 71037 A 0334 c 404 1
LUMMEN 1 AFD 71037 A 1803 b 560 1
LUMMEN 1 AFD 71037 A 0278 d 2 1376 1
MAASEIK 3 AFD/OPOETEREN/ 72028 D 0534 a 4 802 1
MAASEIK 3 AFD/OPOETEREN/ 72028 D 0534 m 3 802 1
MAASEIK 3 AFD/OPOETEREN/ 72028 D 0534 z 3 802 1
MAASMECHELEN 3 AFD/VUCHT/ 73096 A 0001 t 02 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0155 c 806 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0003 02 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0003 f 174 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0003 m 193 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0003 n 199 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0003 p 227 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0003 r 199 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0004 a 03 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0004 c 03 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0004 k 02 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0004 l 03 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0004 r 3 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0007 m 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0007 n 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0010 a 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0014 a 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0018 a 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0020 a 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0022 d 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0023 a 2499 1
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 104

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0024 d 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0025 b 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0026 b 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0027 b 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0028 b 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0029 b 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0030 b 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0032 b 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0034 b 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0083 b 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0084 b 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0088 b 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0089 e 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0090 e 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0091 b 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0092 a 2499 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0093 a 2499 1
MACHELEN 1 AFD/MACHELEN/ 23047 A 0116 f 3 26 1
MACHELEN 1 AFD/MACHELEN/ 23047 A 0116 f 3 410 1
MACHELEN 1 AFD/MACHELEN/ 23047 A 0344 h 410 1
MACHELEN 2 AFD/DIEGEM/ 23015 B 0225 y 1781 1
MALLE 1 AFD/WESTMALLE/ 11049 B 0433 k 2 1774 1
MALLE 2 AFD/OOSTMALLE/ 11032 B 0203 r 3 645 1
MALLE 2 AFD/OOSTMALLE/ 11032 D 0006 f 1768 1
MECHELEN 2 AFD 12402 B 0605 d 646 1
MECHELEN 2 AFD 12402 B 0676 c 646 1
MECHELEN 2 AFD 12402 B 0676 e 646 1
MECHELEN 2 AFD 12402 B 0676 f 646 1
MECHELEN 2 AFD 12402 B 0678 a 646 1
MECHELEN 2 AFD 12402 B 0679 d 646 1
MECHELEN 2 AFD 12402 B 0681 c 646 1
MECHELEN 2 AFD 12402 B 0682 b 646 1
MECHELEN 2 AFD 12402 B 0682 c 646 1
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0152 g 27 1
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0152 h 27 1
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0157 s 2 27 1
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0165 p 2 27 1
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0111 v 597 1
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0280 n 651 1
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0280 p 651 1
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0280 r 651 1
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0281 b 651 1
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0283 m 651 1
MECHELEN 3 AFD 12403 E 0458 x 2 2069 1
MEEUWEN-GRUITRODE 3 AFD/ELLIKOM 72008 A 0184 d 2 1353 1
MELLE 1 AFD 44040 C 0155/02 e 1784 1
MENEN 2 AFD 34372 A 0160 v 1791 1
MENEN 2 AFD 34372 A 0160 w 1791 1
NAZARETH 2 AFD/EKE/ 44018 A 0102 h 424 1
NAZARETH 2 AFD/EKE/ 44018 A 0158 d 424 1
NIEL 11030 B 0411 s 1664 1
NIEL 11030 B 0411 v 1664 1
NIEL 11030 B 0411 x 1664 1
NIEUWPOORT 1 AFD 38016 A 0061 a 2 28 1
NIEUWPOORT 1 AFD 38016 A 0061 b 2 28 1
NIEUWPOORT 1 AFD 38016 A 0061 g 2 28 1
NIEUWPOORT 1 AFD 38016 A 0061 y 28 1
NIEUWPOORT 1 AFD 38016 A 0067 b 2 28 1
NIEUWPOORT 1 AFD 38016 A 0067 c 2 28 1
NIEUWPOORT 1 AFD 38016 A 0067 r 28 1
NIEUWPOORT 1 AFD 38016 A 0067 x 28 1
NIEUWPOORT 1 AFD 38016 A 0067 y 28 1
NIEUWPOORT 1 AFD 38016 A 0067 z 28 1
NIEUWPOORT 1 AFD 38016 A 0068 f 28 1
NIJLEN 1 AFD/NIJLEN/ 12026 D 0402 p 2 1810 1
105 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
NIJLEN 1 AFD/NIJLEN/ 12026 B 0350 n 1950 1
NINOVE 2 AFD 41362 B 1530 f 6 1511 1
NINOVE 2 AFD 41362 B 1530 g 6 1511 1
NINOVE 3 AFD/OKEGEM/ 41049 A 0270 l 1966 1
NINOVE 12 AFD/NEDERHASSELT/ 41044 B 0524 m 427 1
NINOVE 12 AFD/NEDERHASSELT/ 41044 B 0527 v 427 1
NINOVE 12 AFD/NEDERHASSELT/ 41044 B 0527 w 427 1
OLEN 13029 A 0339 2499 1
OLEN 13029 A 0340 2499 1
OLEN 13029 A 0341 2499 1
OLEN 13029 A 0342 2499 1
OLEN 13029 A 0343 2499 1
OLEN 13029 A 0344 2499 1
OLEN 13029 A 0420 a 2499 1
OLEN 13029 A 0451 a 2499 1
OLEN 13029 A 0452 b 2499 1
OLEN 13029 A 0453 a 2499 1
OLEN 13029 A 0454 a 2499 1
OLEN 13029 A 0455 c 2499 1
OLEN 13029 A 0456 b 2499 1
OLEN 13029 A 0456 c 2499 1
OLEN 13029 A 0459 a 2499 1
OLEN 13029 A 0460 a 2499 1
OLEN 13029 A 0461 a 2499 1
OLEN 13029 A 0462 a 2499 1
OLEN 13029 A 0463 a 2499 1
OLEN 13029 A 0464 e 2499 1
OLEN 13029 A 0500 b 2499 1
OLEN 13029 A 0501 b 2 2499 1
OLEN 13029 A 0501 c 2499 1
OLEN 13029 A 0501 d 2499 1
OLEN 13029 A 0501 p 2499 1
OLEN 13029 A 0501 r 2499 1
OLEN 13029 A 0501 s 2499 1
OLEN 13029 A 0501 t 2499 1
OLEN 13029 A 0501 v 2499 1
OLEN 13029 A 0501 w 2499 1
OLEN 13029 A 0501 x 2499 1
OLEN 13029 A 0501 y 2499 1
OLEN 13029 A 0501 z 2499 1
OLEN 13029 B 0005 a 2499 1
OLEN 13029 B 0008 a 2499 1
OLEN 13029 B 0011 a 2499 1
OLEN 13029 B 0012 2499 1
OLEN 13029 B 0019 a 2499 1
OLEN 13029 B 0020 a 2499 1
OLEN 13029 B 0020/02 a 2499 1
OLEN 13029 B 0021 2499 1
OLEN 13029 B 0021/02 2499 1
OLEN 13029 B 0022 2499 1
OLEN 13029 B 0023 2499 1
OLEN 13029 B 0024 a 2499 1
OLEN 13029 B 0027 a 2499 1
OLEN 13029 B 0028 a 2499 1
OLEN 13029 B 0029 b 2499 1
OLEN 13029 B 0030 e 2499 1
OLEN 13029 B 0030 f 2499 1
OLEN 13029 B 0031 b 2499 1
OLEN 13029 B 0056 d 2499 1
OLEN 13029 B 0060 a 2 2499 1
OLEN 13029 B 0060 m 2499 1
OLEN 13029 B 0060 z 2499 1
OLEN 13029 B 0061 b 2499 1
OLEN 13029 B 0064 e 2499 1
OLEN 13029 C 0048 y 14 2499 1
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 106

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
OLEN 13029 C 0061 e 6 2499 1
OLEN 13029 C 0063 z 3 2499 1
OLEN 13029 C 0066 m 8 2499 1
OLEN 13029 C 0066 r 9 2499 1
OLEN 13029 C 0066 w 7 2499 1
OLEN 13029 C 0067 k 3 2499 1
OOSTKAMP 3 AFD 31403 G 0131 l 3 1790 1
OUD-TURNHOUT 1 AFD 13031 C 1232 b 3 1981 1
OUD-TURNHOUT 1 AFD 13031 C 1232 c 3 1981 1
OUDENAARDE 2 AFD/EINE/ 45502 A 0519 a 1907 1
OVERPELT 2 AFD 72502 E 0102 f 129 1474 1
OVERPELT 2 AFD 72502 E 0008 p 2499 1
OVERPELT 2 AFD 72502 E 0010/02 f 5 2499 1
OVERPELT 2 AFD 72502 E 0012 z 7 2499 1
OVERPELT 2 AFD 72502 E 0102 d 89 2499 1
OVERPELT 2 AFD 72502 E 0102 r 106 2499 1
OVERPELT 2 AFD 72502 E 0102 v 106 2499 1
OVERPELT 2 AFD 72502 E 0102 y 131 2499 1
PITTEM 1 AFD/PITTEM/ 37011 D 1222 d 1492 1
PITTEM 1 AFD/PITTEM/ 37011 D 1224 a 1492 1
PITTEM 1 AFD/PITTEM/ 37011 D 1224 h 1492 1
PUTTE 1 AFD/PUTTE/ 12029 A 0256 g 1693 1
PUURS 1 AFD/PUURS/ 12030 C 0518 z 1463 1
RIJKEVORSEL 2 AFD 13502 C 0254 f 3 1728 1
RIJKEVORSEL 2 AFD 13502 C 0254 r 2 1728 1
RIJKEVORSEL 2 AFD 13502 C 0254 s 2 1728 1
RIJKEVORSEL 2 AFD 13502 D 0048 a 8 1763 1
ROESELARE 1 AFD 36015 A 0312 k 3 447 1
ROESELARE 1 AFD 36015 A 0315 w 1980 1
ROESELARE 5 AFD/BEVEREN/ 36505 A 0072 e 1272 1
ROESELARE 5 AFD/BEVEREN/ 36505 A 0080 f 1272 1
ROESELARE 5 AFD/BEVEREN/ 36505 A 0092 d 1272 1
ROESELARE 5 AFD/BEVEREN/ 36505 A 0094 d 1272 1
ROESELARE 5 AFD/BEVEREN/ 36505 A 0724 n 1272 1
ROESELARE 5 AFD/BEVEREN/ 36505 A 0724 p 1272 1
ROESELARE 5 AFD/BEVEREN/ 36505 A 0742 g 1272 1
ROESELARE 8 AFD/RUMBEKE 2 AFD/ 36302 B 0070 d 1969 1
RONSE 2 AFD 45422 C 0931 c 450 1
RONSE 2 AFD 45422 C 0420 d 8 1395 1
RONSE 2 AFD 45422 C 0420 e 8 1395 1
ROTSELAAR 1 AFD/ROTSELAAR/ 24094 C 0144 b 612 1
ROTSELAAR 1 AFD/ROTSELAAR/ 24094 C 0145 a 612 1
ROTSELAAR 1 AFD/ROTSELAAR/ 24094 C 0147 g 612 1
ROTSELAAR 1 AFD/ROTSELAAR/ 24094 C 0147 k 612 1
ROTSELAAR 1 AFD/ROTSELAAR/ 24094 C 0148 g 612 1
ROTSELAAR 1 AFD/ROTSELAAR/ 24094 C 0148 h 612 1
ROTSELAAR 1 AFD/ROTSELAAR/ 24094 C 0148 k 612 1
ROTSELAAR 1 AFD/ROTSELAAR/ 24094 C 0181 l 2 612 1
ROTSELAAR 1 AFD/ROTSELAAR/ 24094 C 0434 e 612 1
ROTSELAAR 1 AFD/ROTSELAAR/ 24094 C 0434 f 612 1
ROTSELAAR 1 AFD/ROTSELAAR/ 24094 C 0435 l 612 1
ROTSELAAR 1 AFD/ROTSELAAR/ 24094 C 0436 s 612 1
ROTSELAAR 1 AFD/ROTSELAAR/ 24094 C 0436 t 612 1
ROTSELAAR 1 AFD/ROTSELAAR/ 24094 C 0436 v 612 1
ROTSELAAR 1 AFD/ROTSELAAR/ 24094 C 0445 s 612 1
ROTSELAAR 1 AFD/ROTSELAAR/ 24094 C 0670 b 612 1
ROTSELAAR 1 AFD/ROTSELAAR/ 24094 C 0677 t 612 1
SCHILDE 2 AFD 11922 C 0470 l 1775 1
SCHOTEN 2 AFD 11442 C 0170 a 16 1788 1
SCHOTEN 2 AFD 11442 C 0170 g 11 1788 1
SCHOTEN 3 AFD 11443 C 0465 k 698 1
SINT-KATELIJNE-WAVER 1 AFD 12035 B 0017/02 b 2 1838 1
SINT-KATELIJNE-WAVER 1 AFD 12035 B 0017/04 k 1838 1
SINT-KATELIJNE-WAVER 2 AFD 12422 D 0113 b 696 1
SINT-KATELIJNE-WAVER 2 AFD 12422 D 0116 a 696 1
107 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
SINT-NIKLAAS 4 AFD 46444 D 0758 p 3 1527 1
SINT-NIKLAAS 9 AFD/BELSELE/ 46002 C 0613 k 468 1
SINT-NIKLAAS 9 AFD/BELSELE/ 46002 C 0624 e 468 1
SINT-NIKLAAS 9 AFD/BELSELE/ 46002 C 0625 a 468 1
SINT-PIETERS-LEEUW 1 AFD 23077 A 0138 m 1111 1
SINT-PIETERS-LEEUW 1 AFD 23077 A 0138 v 1111 1
SINT-PIETERS-LEEUW 1 AFD 23077 A 0138 w 1111 1
SINT-PIETERS-LEEUW 1 AFD 23077 A 0142 e 2 1111 1
SINT-PIETERS-LEEUW 7 AFD/RUISB. 23069 B 0294/02 474 1
SINT-PIETERS-LEEUW 7 AFD/RUISB. 23069 A 0007 s 475 1
SINT-PIETERS-LEEUW 7 AFD/RUISB. 23069 A 0288 k 2 2044 1
SINT-TRUIDEN 1 AFD 71053 G 0375 h 823 1
SINT-TRUIDEN 1 AFD 71053 G 0375 k 823 1
SINT-TRUIDEN 1 AFD 71053 G 0440 p 823 1
SINT-TRUIDEN 1 AFD 71053 G 0440 t 823 1
SINT-TRUIDEN 1 AFD 71053 G 0440 v 823 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 E 0410 b 825 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 E 0413 g 825 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 E 0413 m 825 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 E 0413/02 g 825 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 E 0413/02 k 825 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 E 0414 a 825 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 E 0414 h 825 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 E 0415 a 825 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 E 0416 a 825 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 E 0419 825 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 E 0420 e 825 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 E 0425 h 825 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 E 0426 v 825 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 E 0428 x 825 1
STABROEK 1 AFD/STABROEK/ 11044 B 0188 v 3 632 1
STABROEK 2 AFD/HOEVENEN/ 11020 G 0045 v 5 479 1
STABROEK 2 AFD/HOEVENEN/ 11020 I 0479 g 2 480 1
STABROEK 2 AFD/HOEVENEN/ 11020 I 0479 k 2 480 1
STABROEK 2 AFD/HOEVENEN/ 11020 I 0479 m 2 480 1
STABROEK 2 AFD/HOEVENEN/ 11020 I 0479 p 2 480 1
STABROEK 2 AFD/HOEVENEN/ 11020 I 0479 r 2 480 1
STABROEK 2 AFD/HOEVENEN/ 11020 I 0479 s 2 480 1
STABROEK 2 AFD/HOEVENEN/ 11020 I 0480 a 480 1
TEMSE 1 AFD 46025 B 1190 c 2 31 1
TEMSE 2 AFD 46302 D 0729/02 x 8 4 1
TEMSE 2 AFD 46302 D 1372 k 2 4 1
TEMSE 2 AFD 46302 D 1372 x 2 4 1
TEMSE 2 AFD 46302 D 1374 g 2 4 1
TEMSE 2 AFD 46302 D 1374 h 2 4 1
TEMSE 2 AFD 46302 D 1374 l 2 4 1
TEMSE 2 AFD 46302 D 1374 m 2 4 1
TEMSE 2 AFD 46302 D 1374 n 2 4 1
TEMSE 2 AFD 46302 D 1375 a 2 4 1
TEMSE 2 AFD 46302 D 1375 b 3 4 1
TEMSE 2 AFD 46302 D 1375 g 4 1
TEMSE 2 AFD 46302 D 1375 k 2 4 1
TEMSE 2 AFD 46302 D 1375 l 2 4 1
TEMSE 2 AFD 46302 D 1375 v 2 4 1
TEMSE 2 AFD 46302 D 1375 w 2 4 1
TEMSE 2 AFD 46302 D 1376 b 2 4 1
TEMSE 2 AFD 46302 D 1376 c 2 4 1
TEMSE 2 AFD 46302 D 1429 s 2 4 1
TERNAT 1 AFD/TERNAT/ 23086 B 0354 v 3 484 1
TERNAT 3 AFD/ST-KATHERINA-LOMB. 23071 C 0091 b 1556 1
TERNAT 3 AFD/ST-KATHERINA-LOMB. 23071 C 0092 d 1556 1
TESSENDERLO 2 AFD 71362 B 0251 e 3 491 1
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 0060 a 487 1
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 0132 v 487 1
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 0133 c 487 1
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 108

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 0140 n 487 1
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 1363 k 489 1
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 1401 s 489 1
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 1401 w 489 1
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 1403 k 489 1
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 1404 g 489 1
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 1404 h 489 1
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 1404 k 489 1
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 1404 l 489 1
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 1404 m 489 1
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 1404 s 489 1
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 1404 t 489 1
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 1373 g 491 1
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 1373 h 491 1
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 1373 k 491 1
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 0011 f 3 1611 1
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 0036 k 1611 1
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 0049 f 2 2072 1
TESSENDERLO 4 AFD 71364 D 0825 f 1332 1
TESSENDERLO 4 AFD 71364 D 0827 f 1332 1
TESSENDERLO 4 AFD 71364 D 0827 g 1332 1
TIELT 1 AFD 37015 K 0362 z 2 1497 1
TIELT 1 AFD 37015 K 0365 n 1497 1
TIELT 1 AFD 37015 A 0895 t 3 1636 1
TIELT 1 AFD 37015 A 0895 v 3 1636 1
TIENEN 2 AFD 24592 F 0291 m 3 598 1
TIENEN 4 AFD 24594 C 0070 m 2 1194 1
TONGEREN 7 AFD 73347 A 0103 b 2 834 1
TONGEREN 7 AFD 73347 A 0103 c 2 834 1
TONGEREN 18 AFD/OVERREPEN/ 73062 A 0282 b 1744 1
TONGEREN 18 AFD/OVERREPEN/ 73062 A 0282 c 1744 1
TONGEREN 18 AFD/OVERREPEN/ 73062 A 0282 d 1744 1
TONGEREN 19 AFD/S HERENELDEREN/ 73076 A 0414 a 1369 1
TURNHOUT 2 AFD 13452 M 0712 p 569 1
TURNHOUT 2 AFD 13452 M 0744 f 1500 1
TURNHOUT 2 AFD 13452 M 0757 y 2 1500 1
TURNHOUT 2 AFD 13452 M 0757 z 2 1500 1
TURNHOUT 3 AFD 13453 O 0126 g 8 1592 1
TURNHOUT 3 AFD 13453 O 0126 h 8 1592 1
TURNHOUT 3 AFD 13453 O 0126 z 7 1592 1
VILVOORDE 3 AFD 23643 E 0138 a 570 1
VILVOORDE 3 AFD 23643 E 0139 c 570 1
VILVOORDE 3 AFD 23643 E 0140 s 570 1
VILVOORDE 3 AFD 23643 E 0140 v 570 1
VILVOORDE 3 AFD 23643 E 0140 w 570 1
VILVOORDE 3 AFD 23643 E 0140 x 570 1
VILVOORDE 3 AFD 23643 E 0051 y 2 1199 1
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 0115 d 506 1
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 0118 e 506 1
WAASMUNSTER 2 AFD 42342 C 0847 m 2 1978 1
WAASMUNSTER 2 AFD 42342 C 0847 z 1978 1
WAASMUNSTER 2 AFD 42342 C 0851 1978 1
WAASMUNSTER 2 AFD 42342 C 0854 1978 1
WAASMUNSTER 2 AFD 42342 C 0855 1978 1
WAASMUNSTER 2 AFD 42342 C 0857 1978 1
WAASMUNSTER 2 AFD 42342 C 0864 f 2 1978 1
WAREGEM 5 AFD/DESSELGEM/ 34010 B 0179 g 2017 1
WELLEN 1 AFD/WELLEN/ 73098 D 0903 f 1366 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1071 e 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1071 f 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1072 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1072/02 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1074 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1075 a 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1075 b 573 1
109 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1076 k 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1076 x 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1077 e 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1078 a 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1078 b 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1079 a 3 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1079 c 3 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1079 d 3 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1079 e 3 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1079 f 3 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1079 g 3 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1079 h 2 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1079 h 3 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1079 p 2 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1079 v 2 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1079 w 2 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1079 x 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1079 x 2 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1079 z 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1082 d 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1082/02 d 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1083 e 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1083/03 b 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1084 c 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1088 c 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1088 h 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1088 l 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1088 m 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1088 n 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1089/02 a 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1107 k 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1110 f 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1110 h 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1127/02 a 3 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1127/03 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1127/04 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1127/05 b 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1127/08 e 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1127/09 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 E 0060 h 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 E 0062 c 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 E 0063 b 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 E 0063 c 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 E 0064 h 573 1
WESTERLO 1 AFD 13049 E 0064 l 573 1
WESTERLO 3 AFD/ZOERLE-PARWIJS/ 13052 A 0021 v 3 1766 1
WESTERLO 3 AFD/ZOERLE-PARWIJS/ 13052 A 0021 z 2 1766 1
WIELSBEKE 1 AFD/WIELSBEKE/ 37017 C 0148 b 2 574 1
WIELSBEKE 1 AFD/WIELSBEKE/ 37017 C 0148 c 2 574 1
WIELSBEKE 1 AFD/WIELSBEKE/ 37017 B 0446 e 603 1
WIELSBEKE 1 AFD/WIELSBEKE/ 37017 B 0446 e 603 1
WIJNEGEM 11050 B 0299 v 4 513 1
WIJNEGEM 11050 B 0295 k 3 710 1
WILLEBROEK 2 AFD 12342 B 0467 e 3 522 1
WILLEBROEK 2 AFD 12342 B 0467 f 3 522 1
WILLEBROEK 2 AFD 12342 B 0467 g 3 522 1
WILLEBROEK 2 AFD 12342 C 0548 m 1613 1
WILLEBROEK 5 AFD/TISSELT/ 12036 C 0021 n 719 1
WILLEBROEK 5 AFD/TISSELT/ 12036 B 0297 e 1613 1
WOMMELGEM 11052 B 0339 b 527 1
WOMMELGEM 11052 B 0343 r 527 1
WOMMELGEM 11052 B 0343 s 527 1
WOMMELGEM 11052 B 0344 b 527 1
WUUSTWEZEL1 AFD 11053 D 0015 t 2 529 1
WUUSTWEZEL 1 AFD 11053 D 0844 r 530 1
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 110

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
WUUSTWEZEL 2 AFD 11682 F 0048 t 12 1434 1
WUUSTWEZEL 2 AFD 11682 F 0048 v 12 1434 1
ZAVENTEM 1 AFD 23094 A 0030 k 6 1208 1
ZAVENTEM 1 AFD 23094 A 0030 l 6 1208 1
ZELE 1 AFD 42028 A 1278 k 5 623 1
ZELE 1 AFD 42028 A 1280 n 4 623 1
ZELE 1 AFD 42028 B 0838 s 2 1315 1
ZELE 1 AFD 42028 B 0935 g 5 1315 1
ZELE 1 AFD 42028 B 0935 p 4 1315 1
ZELZATE 1 AFD 43018 A 0484 n 2 626 1
ZELZATE 1 AFD 43018 A 0484 p 2 626 1
ZEMST 5 AFD/EPPEGEM/ 23020 D 0361 l 2 541 1
ZEMST 5 AFD/EPPEGEM/ 23020 D 0361 n 3 541 1
ZEMST 5 AFD/EPPEGEM/ 23020 D 0342 b 1421 1
ZONHOVEN 3 AFD 71443 F 0075 p 1331 1
ZWEVEGEM 6 AFD/SINT-DENIJS/ 34034 E 0004 k 544 1
ZWEVEGEM 6 AFD/SINT-DENIJS/ 34034 E 0004 l 544 1
ZWIJNDRECHT 1 AFD/ZWIJNDRECHT/ 11056 A 0456 c 732 1
ZWIJNDRECHT 1 AFD/ZWIJNDRECHT/ 11056 A 0456 d 732 1
ZWIJNDRECHT 1 AFD/ZWIJNDRECHT/ 11056 A 0456 e 732 1
ZWIJNDRECHT 1 AFD/ZWIJNDRECHT/ 11056 A 0456 f 732 1
ZWIJNDRECHT 1 AFD/ZWIJNDRECHT/ 11056 A 0456 g 732 1
ZWIJNDRECHT 1 AFD/ZWIJNDRECHT/ 11056 A 0456 h 732 1
ZWIJNDRECHT 1 AFD/ZWIJNDRECHT/ 11056 A 0456 k 732 1
ZWIJNDRECHT 1 AFD/ZWIJNDRECHT/ 11056 A 0456 l 732 1
ZWIJNDRECHT 1 AFD/ZWIJNDRECHT/ 11056 A 0456 m 732 1
ZWIJNDRECHT 1 AFD/ZWIJNDRECHT/ 11056 A 0456 n 732 1
ZWIJNDRECHT 1 AFD/ZWIJNDRECHT/ 11056 A 0456 p 732 1
ZWIJNDRECHT 1 AFD/ZWIJNDRECHT/ 11056 A 0456 r 732 1
ZWIJNDRECHT 1 AFD/ZWIJNDRECHT/ 11056 A 0456 s 732 1
ZWIJNDRECHT 1 AFD/ZWIJNDRECHT/ 11056 A 0456 t 732 1
ZWIJNDRECHT 1 AFD/ZWIJNDRECHT/ 11056 A 0456 v 732 1
ZWIJNDRECHT 1 AFD/ZWIJNDRECHT/ 11056 A 0467 b 732 1
ZWIJNDRECHT 1 AFD/ZWIJNDRECHT/ 11056 B 0526 t 1933 1
ZWIJNDRECHT 1 AFD/ZWIJNDRECHT/ 11056 B 0526 x 1933 1
AARSCHOT 1 AFD 24001 A 0065 m 107 2
AARSCHOT 1 AFD 24001 A 0065 t 107 2
AARSCHOT 1 AFD 24001 A 0068 a 3 107 2
AARSCHOT 1 AFD 24001 A 0068 b 3 107 2
AARSCHOT 1 AFD 24001 A 0068 y 2 107 2
AARSCHOT 1 AFD 24001 A 0068 z 2 107 2
AARSCHOT 1 AFD 24001 A 0069 g 3 107 2
AARSCHOT 1 AFD 24001 A 0069 h 3 107 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1309 x 2 87 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1333 c 29 1487 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1333 d 28 1487 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1333 g 30 1487 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1333 g 28 1487 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1333 l 28 1487 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1333 l 27 1487 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1333 m 27 1487 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1333 x 21 1487 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1595 c 1487 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1619 1487 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1680 c 2 1723 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1609/11 d 1977 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1609/12 e 1977 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1609/34 b 1977 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1708 v 2 1977 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1609/16 g 2197 2
ANTWERPEN 15 AFD 11815 A 0400 a 111 2
ANTWERPEN 15 AFD 11815 A 0401 b 111 2
ANTWERPEN 30 AFD/DEURNE 4 AFD/ 11344 A 0468 m 2 215 2
ANTWERPEN 36 AFD/HOBOKEN 1 AFD/ 11019 B 0013 y 1954 2
111 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
ANTWERPEN 36 AFD/HOBOKEN 1 AFD/ 11019 B 0061 x 3 1954 2
ANZEGEM 6 AFD/VICHTE/ 34038 B 0402 v 2034 2
ANZEGEM 6 AFD/VICHTE/ 34038 B 0402 w 2034 2
ANZEGEM 6 AFD/VICHTE/ 34038 B 0402 x 2034 2
ANZEGEM 6 AFD/VICHTE/ 34038 B 0406 a 2034 2
ANZEGEM 6 AFD/VICHTE/ 34038 B 0409 b 2034 2
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 D 0176 m 19 131 2
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 D 0176 n 19 131 2
BORNEM 1 AFD 12007 C 0455 e 1538 2
BORSBEEK 11007 A 0101 e 258 2
BORSBEEK 11007 A 0240 f 1749 2
BREE 2 AFD/GERDINGEN/ 72402 B 0461 d 263 2
BRUGGE 25 AFD/ST-MICHIELS 2 AFD/ 31512 B 0106 a 2 269 2
BRUGGE 25 AFD/ST-MICHIELS 2 AFD/ 31512 B 0106 c 2 269 2
BRUGGE 25 AFD/ST-MICHIELS 2 AFD/ 31512 B 0106 e 2 269 2
BRUGGE 25 AFD/ST-MICHIELS 2 AFD/ 31512 B 0106 g 2 269 2
BRUGGE 25 AFD/ST-MICHIELS 2 AFD/ 31512 B 0106 h 2 269 2
BRUGGE 25 AFD/ST-MICHIELS 2 AFD/ 31512 B 0106/06 269 2
BRUGGE 25 AFD/ST-MICHIELS 2 AFD/ 31512 B 0106/08 269 2
BRUGGE 25 AFD/ST-MICHIELS 2 AFD/ 31512 B 0106/09 269 2
BRUGGE 25 AFD/ST-MICHIELS 2 AFD/ 31512 B 0169 c 269 2
BRUGGE 25 AFD/ST-MICHIELS 2 AFD/ 31512 B 0197 l 269 2
DENDERMONDE 1 AFD 42006 D 0455 g 2 1425 2
DENDERMONDE 1 AFD 42006 D 0455 h 2 1425 2
DILSEN-STOKKEM 5 AFD/LANKLAAR/ 73043 B 0217 d 1322 2
DILSEN-STOKKEM 5 AFD/LANKLAAR/ 73043 B 0271 p 1322 2
ESSEN 1 AFD 11016 B 0724 e 2 1904 2
ESSEN 1 AFD 11016 B 0724 g 2 1904 2
ESSEN 1 AFD 11016 B 0724 k 2 1904 2
GENK 7 AFD 71307 H 0185 b 753 2
GENK 7 AFD 71307 H 0189 a 753 2
GENK 7 AFD 71307 H 0191 g 753 2
GENT 13 AFD 44813 E 0016 a 305 2
GENT 13 AFD 44813 B 0016 h 3 316 2
GROBBENDONK 1 AFD/GROBBENDONK/ 13010 D 0250 w 3 2162 2
HALLE 1 AFD 23027 G 0341 s 1117 2
HALLE 5 AFD/LEMBEEK/ 23043 C 0357 p 2 599 2
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 1953 m 4 1535 2
HEUSDEN-ZOLDER 2 AFD/HEUSDEN 2 71502 C 0130 v 1535 2
HOOGSTRATEN 1 AFD/HOOGSTRATEN/ 13014 F 0081 s 351 2
HOOGSTRATEN 1 AFD/HOOGSTRATEN/ 13014 F 0095 d 351 2
KAPELLEN 1 AFD 11023 K 0007 h 28 556 2
KONTICH 2 AFD 11602 E 0035 b 10 369 2
KONTICH 2 AFD 11602 E 0035 c 12 369 2
KONTICH 2 AFD 11602 E 0035 d 12 369 2
KONTICH 2 AFD 11602 E 0035 m 13 369 2
KONTICH 2 AFD 11602 E 0035 m 11 369 2
KONTICH 2 AFD 11602 E 0035 n 11 369 2
KONTICH 2 AFD 11602 E 0035 x 11 369 2
KONTICH 2 AFD 11602 E 0035 x 13 369 2
KORTRIJK 3 AFD 34353 B 0114 f 17 71 2
KORTRIJK 3 AFD 34353 B 0114 h 17 71 2
KORTRIJK 8 AFD/HEULE/ 34016 B 0180 v 2 2049 2
KORTRIJK 8 AFD/HEULE/ 34016 B 0180 w 2 2049 2
LANAKEN 1 AFD 73042 B 0432 c 371 2
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1417 p 797 2
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1417 r 797 2
MAASMECHELEN 2 AFD/OPGRIMBIE/ 73060 A 0116 w 807 2
MECHELEN 2 AFD 12402 B 0041 m 655 2
MECHELEN 2 AFD 12402 B 0054 h 655 2
PEER 4 AFD/WIJCHMAAL/ 72035 B 0157 f 819 2
PEER 4 AFD/WIJCHMAAL/ 72035 B 0157 g 819 2
PEER 4 AFD/WIJCHMAAL/ 72035 B 0163 4 819 2
PEER 4 AFD/WIJCHMAAL/ 72035 B 0163 5 819 2
PEER 4 AFD/WIJCHMAAL/ 72035 B 0163 c 16 819 2
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 112

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
PEER 4 AFD/WIJCHMAAL/ 72035 B 0163 d 16 819 2
PEER 4 AFD/WIJCHMAAL/ 72035 B 0163 e 16 819 2
PEER 4 AFD/WIJCHMAAL/ 72035 B 0163 f 16 819 2
PEER 4 AFD/WIJCHMAAL/ 72035 B 0163 f 15 819 2
PEER 4 AFD/WIJCHMAAL/ 72035 B 0163 g 16 819 2
PEER 4 AFD/WIJCHMAAL/ 72035 B 0163 h 16 819 2
PEER 4 AFD/WIJCHMAAL/ 72035 B 0163 k 16 819 2
PEER 4 AFD/WIJCHMAAL/ 72035 B 0163 l 16 819 2
PEER 4 AFD/WIJCHMAAL/ 72035 B 0163 r 7 819 2
PEER 4 AFD/WIJCHMAAL/ 72035 B 0163 r 13 819 2
PEER 4 AFD/WIJCHMAAL/ 72035 B 0163 r 6 819 2
PEER 4 AFD/WIJCHMAAL/ 72035 B 0163 s 16 819 2
PEER 4 AFD/WIJCHMAAL/ 72035 B 0163 s 6 819 2
PEER 4 AFD/WIJCHMAAL/ 72035 B 0163 s 7 819 2
PEER 4 AFD/WIJCHMAAL/ 72035 B 0163 t 6 819 2
PEER 4 AFD/WIJCHMAAL/ 72035 B 0163 t 16 819 2
PEER 4 AFD/WIJCHMAAL/ 72035 B 0163 w 7 819 2
RIJKEVORSEL 2 AFD 13502 F 0236 c 3 443 2
SCHELLE 11038 C 0291 n 684 2
SCHELLE 11038 C 0292 c 684 2
SCHELLE 11038 C 0292 d 684 2
SCHELLE 11038 C 0303 d 684 2
SCHOTEN 1 AFD 11040 D 0465 s 631 2
SCHOTEN 1 AFD 11040 D 0418 r 1641 2
SCHOTEN 1 AFD 11040 D 0418 w 1641 2
SCHOTEN 1 AFD 11040 D 0418 x 1641 2
SCHOTEN 1 AFD 11040 D 0418 y 1641 2
SCHOTEN 2 AFD 11442 C 0119 b 3 1626 2
SCHOTEN 2 AFD 11442 C 0119 m 4 1626 2
SCHOTEN 2 AFD 11442 C 0119 p 6 1626 2
SINT-GILLIS-WAAS 2 AFD/DEKLINGE 46005 A 0012 a 45 462 2
SINT-NIKLAAS 1 AFD 46021 A 0804 d 3 1051 2
SINT-NIKLAAS 2 AFD 46442 C 0539 g 473 2
SINT-TRUIDEN 2 AFD 71352 D 0799 p 2 1314 2
SINT-TRUIDEN 2 AFD 71352 D 0799 r 2 1314 2
SINT-TRUIDEN 2 AFD 71352 D 0802 t 1314 2
SINT-TRUIDEN 2 AFD 71352 D 0814 f 1314 2
STADEN 1 AFD/STADEN/ 36019 A 0804 b 1411 2
STADEN 1 AFD/STADEN/ 36019 A 0842/02 h 1411 2
STADEN 1 AFD/STADEN/ 36019 A 0843 g 2 1411 2
STADEN 1 AFD/STADEN/ 36019 A 0846/02 g 1411 2
STADEN 1 AFD/STADEN/ 36019 A 0852 a 1411 2
STADEN 1 AFD/STADEN/ 36019 A 0860 b 1411 2
TIENEN 9 AFD/ST-MARGR-HOUTEM/ 24102 B 0224 g 2 1927 2
TURNHOUT 3 AFD 13453 O 0959 h 2 703 2
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 0334 h 2 1200 2
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 0185 t 2 1865 2
WETTEREN 5 AFD/WESTREM/ 42024 C 0183 g 1523 2
WICHELEN 2 AFD/SERSKAMP/ 42020 A 0123 a 2 1808 2
WICHELEN 2 AFD/SERSKAMP/ 42020 A 0123 c 2 1808 2
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 0077 y 521 2
WUUSTWEZEL 1 AFD 11053 D 0446 e 726 2
WUUSTWEZEL 1 AFD 11053 D 0446 f 726 2
ZWIJNDRECHT 2 AFD/BURCHT/ 11011 A 0437 y 2 1340 2
AALST 2 AFD 41302 C 1008 a 3 1521 3
AALST 7 AFD/HERDERSEM/ 41026 B 1032 t 1798 3
AALST 7 AFD/HERDERSEM/ 41026 B 1032 v 1798 3
AARTSELAAR 2 AFD 11372 A 0289 a 1494 3
AARTSELAAR 2 AFD 11372 D 0157 e 3 1499 3
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1333 d 34 1553 3
ANTWERPEN 14 AFD 11814 A 0134 e 4 81 3
ANTWERPEN 14 AFD 11814 A 0134 x 2 81 3
ANTWERPEN 14 AFD 11814 B 0034 x 2 113 3
ANTWERPEN 16 AFD 11816 C 0356 h 88 3
113 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
ANTWERPEN 16 AFD 11816 C 0356 k 88 3
ANTWERPEN 24 AFD/BORGERHOUT 1/ 11006 A 0285 g 12 2047 3
ANTWERPEN 33 AFD/DL EKEREN1 AFD 11014 H 0288 k 1443 3
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0653 h 1734 3
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0687 l 1847 3
ANTWERPEN 40 AFD/MERKSEM 2 AFD/ 11422 C 0259 k 2 1510 3
ANTWERPEN 40 AFD/MERKSEM 2 AFD/ 11422 C 0276/04 b 1510 3
ANTWERPEN 40 AFD/MERKSEM 2 AFD/ 11422 C 0276/05 1510 3
AS 1 AFD 71002 C 0466 l 34 1909 3
AS 1 AFD 71002 C 0466 m 34 1909 3
AS 1 AFD 71002 C 0466 z 44 1909 3
AVELGEM 1 AFD/AVELGEM/ 34003 B 1355 l 1218 3
AVELGEM 1 AFD/AVELGEM/ 34003 B 1356 c 1218 3
BEVEREN 8 AFD/KALLO/ 46010 E 0167 d 558 3
BEVEREN 8 AFD/KALLO/ 46010 E 0167 e 558 3
BEVEREN 8 AFD/KALLO/ 46010 E 0167 f 558 3
BONHEIDEN 1 AFD/BONHEIDEN/ 12005 A 0114 b 3 252 3
BONHEIDEN 1 AFD/BONHEIDEN/ 12005 A 0115 d 252 3
BONHEIDEN 1 AFD/BONHEIDEN/ 12005 A 0119 g 5 252 3
BOOM 1 AFD 11005 A 0286 l 1513 3
BORNEM 3 AFD/HINGENE/ 12015 D 0501 g 255 3
BREDENE 2 AFD 35302 D 0055 x 13 1569 3
BREDENE 2 AFD 35302 D 0055 y 13 1569 3
BRUGGE 21 AFD/DEEL ASSEBROEK 1/ 31002 A 0136 c 2012 3
BRUGGE 21 AFD/DEEL ASSEBROEK 1/ 31002 A 0137 i 2012 3
BRUGGE 21 AFD/DEEL ASSEBROEK 1/ 31002 A 0139 o 2012 3
DEINZE 3 AFD/PETEGEM-LEIE/ 44054 A 0486 w 6 1953 3
DEINZE 3 AFD/PETEGEM-LEIE/ 44054 A 0486 x 6 1953 3
DILBEEK 3 AFD/ST-ULRIKS-KAPELLE 23079 A 0402 c 1107 3
DILBEEK 3 AFD/ST-ULRIKS-KAPELLE 23079 A 0405 g 1107 3
DILBEEK 3 AFD/ST-ULRIKS-KAPELLE 23079 A 0412 1107 3
DILSEN-STOKKEM 2 AFD/ROTEM/ 72032 A 0539 c 571 3
DILSEN-STOKKEM 5 AFD/LANKLAAR/ 73043 B 0285 n 746 3
EDEGEM 1 AFD 11013 A 0067 a 2 1628 3
EDEGEM 1 AFD 11013 A 0067 z 1628 3
EDEGEM 1 AFD 11013 A 0070 w 5 1628 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0013 f 2 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0013 l 3 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0016 a 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0017 b 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0027 f 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0027 g 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0066 y 2 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0124 x 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0124 y 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0124 z 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0125 a 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0126 a 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0127 a 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0128 a 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0130 a 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0132 a 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0133 a 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0134 a 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0135 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0136 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0137 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0138 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0139 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0140 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0141 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0142 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0143 a 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0144 a 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0145 37 3
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 114

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0146 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0147 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0148 a 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0150 a 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0150 b 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0150 c 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0151 a 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0152 a 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0153 a 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0154 a 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0156 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0156/02 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0157 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0158 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0159 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0160 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0161 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0162 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0163 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0164 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0165 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0166 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0167 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0168 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0169 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0170 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0171 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0172 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0173 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0174 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0174/02 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0176 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0177 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0178/02 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0180 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0181 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0184 b 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0186 k 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0245 a 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0440 p 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0440 t 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0440 x 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0440 y 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0440 z 37 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0013 y 2 2120 3
GEEL 2 AFD 13372 A 1155 s 2 1752 3
GEEL 2 AFD 13372 A 1155 x 4 1752 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 b 29 751 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 c 29 751 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 g 22 751 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 p 30 751 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 r 30 751 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 s 30 751 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 t 30 751 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 t 28 751 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 v 30 751 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 v 29 751 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 w 30 751 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 w 29 751 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 x 29 751 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 x 30 751 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 y 30 751 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 z 30 751 3
GENK 7 AFD 71307 H 0002/02 h 549 3
GENT 6 AFD 44806 F 0201 l 2 310 3
115 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
GENT 6 AFD 44806 F 0204 g 2 310 3
GENT 6 AFD 44806 F 0204 k 2 310 3
GENT 6 AFD 44806 F 0204 m 2 310 3
GENT 6 AFD 44806 F 0210 b 3 310 3
GENT 6 AFD 44806 F 0210 s 3 310 3
GENT 6 AFD 44806 F 0210 t 3 310 3
GENT 6 AFD 44806 F 0389 r 310 3
GENT 7 AFD 44807 G 0310 e 2 578 3
GENT 14 AFD 44814 X 0030 b 2 37 3
GENT 14 AFD 44814 X 0030 g 2 37 3
GENT 14 AFD 44814 X 0030 r 2 37 3
GENT 14 AFD 44814 X 0030 s 37 3
GENT 14 AFD 44814 X 0030 w 37 3
GENT 14 AFD 44814 X 0048 b 5 37 3
GENT 14 AFD 44814 X 0048 c 5 37 3
GENT 14 AFD 44814 X 0048 l 5 37 3
GENT 14 AFD 44814 X 0048 m 5 37 3
GENT 14 AFD 44814 X 0048 n 4 37 3
GENT 14 AFD 44814 X 0048 n 5 37 3
GENT 14 AFD 44814 X 0048 t 3 37 3
GENT 14 AFD 44814 X 0048 y 4 37 3
GENT 14 AFD 44814 X 0052 e 37 3
GENT 14 AFD 44814 X 0062 f 2 37 3
GENT 14 AFD 44814 X 0660 t 37 3
GENT 14 AFD 44814 X 0660 v 37 3
GENT 14 AFD 44814 A 0075 h 299 3
GENT 14 AFD 44814 A 0179 a 2 299 3
GENT 14 AFD 44814 A 0243 h 299 3
GENT 14 AFD 44814 A 0257 p 299 3
GENT 14 AFD 44814 A 0257 v 299 3
GENT 14 AFD 44814 A 0293 l 299 3
GENT 14 AFD 44814 A 0372 p 299 3
GENT 14 AFD 44814 A 0423 f 299 3
GENT 14 AFD 44814 A 0423 w 299 3
GENT 14 AFD 44814 A 0486 299 3
GENT 14 AFD 44814 B 0104 l 299 3
GENT 14 AFD 44814 B 0104 n 299 3
GENT 14 AFD 44814 B 0191 n 299 3
GENT 14 AFD 44814 D 0032 l 299 3
GENT 14 AFD 44814 D 0133 d 299 3
GENT 14 AFD 44814 D 0147 h 299 3
GENT 14 AFD 44814 D 0159 c 299 3
GENT 14 AFD 44814 D 0180 c 299 3
GENT 14 AFD 44814 D 0198 d 299 3
GENT 14 AFD 44814 D 0225 d 299 3
GENT 14 AFD 44814 D 0423 a 2 299 3
GENT 14 AFD 44814 D 0423 v 299 3
GENT 14 AFD 44814 D 0512 e 299 3
GENT 14 AFD 44814 D 0532 e 299 3
GENT 14 AFD 44814 D 0554 c 299 3
GENT 14 AFD 44814 D 0573 l 299 3
GENT 14 AFD 44814 D 0601 b 299 3
GENT 14 AFD 44814 E 0123 c 299 3
GENT 14 AFD 44814 H 0915 299 3
GENT 14 AFD 44814 H 0915 w 299 3
GENT 20 AFD/LEDEBERG/ 44032 A 0335 p 324 3
GENT 20 AFD/LEDEBERG/ 44032 A 0337 n 324 3
GENT 30 AFD/WONDELGEM/ 44074 B 0132 h 2 1970 3
GENT 30 AFD/WONDELGEM/ 44074 B 0132 z 6 1970 3
GENT 30 AFD/WONDELGEM/ 44074 B 0138 b 9 1970 3
GENT 30 AFD/WONDELGEM/ 44074 B 0138 h 9 1970 3
GENT 30 AFD/WONDELGEM/ 44074 B 0139 z 1970 3
HALEN 1 AFD 71020 B 0067 l 2 1903 3
HARELBEKE 1 AFD 34013 A 1134 z 2 1892 3
HARELBEKE 1 AFD 34013 A 1135 k 2 1892 3
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 116

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
HARELBEKE 1 AFD 34013 A 1139 v 1892 3
HASSELT 13 AFD/KURINGEN 3 AFD/ 71483 D 0187 w 44 3
HEUSDEN-ZOLDER 4 AFD/ZOLDER 2/ 71462 E 0600 m 1325 3
HEUSDEN-ZOLDER 4 AFD/ZOLDER 2/ 71462 E 0613 l 1325 3
HEUSDEN-ZOLDER 4 AFD/ZOLDER 2/ 71462 E 0614 r 1325 3
HOUTHALEN-HELCHTEREN 1 AFD/HOU1 72015 D 0608 b 2013 3
KONTICH 1 AFD 11024 G 0019 v 368 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0040 c 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0041 a 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0042 a 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0080/02 a 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0087 a 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0089 d 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0109 a 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0111 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0112 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0113 a 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0114 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0115 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0116 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0117 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0118 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0119 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0120 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0459 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0461 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0463 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0464 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0465 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0466 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0467 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0468 a 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0469 b 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0470 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0471 978 3
LAAKDAL 4 AFD/VORST/ 13045 B 0993 b 1335 3
LAAKDAL 4 AFD/VORST/ 13045 B 1008 c 1335 3
LAAKDAL 4 AFD/VORST/ 13045 B 1008 f 1335 3
LAAKDAL 4 AFD/VORST/ 13045 B 1008 h 1335 3
LAAKDAL 4 AFD/VORST/ 13045 B 1008/02 a 1335 3
LEUVEN 10 AFD/HEVERLEE 1 AFD/ 24040 A 0155 c 2 49 3
LIER 2 AFD 12392 A 0466 f 361 3
LOCHRISTI 1 AFD/LOCHRISTI/ 44034 A 1034 f 641 3
LUBBEEK 1 AFD/LUBBEEK/ 24066 B 0307 e 2 401 3
LUBBEEK 1 AFD/LUBBEEK/ 24066 B 0307 g 2 401 3
MECHELEN 1 AFD 12025 A 0724 w 62 3
MECHELEN 2 AFD 12402 H 0030 b 2 416 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0590 b 1335 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0590 f 1335 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0590 g 1335 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0646/02 1335 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0648 d 1335 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0682 h 1335 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0684 e 1335 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0687 b 1335 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0688 b 1335 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0690 b 1335 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0691 g 1335 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0718 b 1335 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0718 c 1335 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0718 f 1335 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0718 k 1335 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0899 a 1335 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0899 b 1335 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0899 c 1335 3
117 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0900 d 1335 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0900 e 1335 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0901 a 1335 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0901/02 a 1335 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0902 c 1335 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0903 g 1335 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0913/02 c 1335 3
MELLE 2 AFD 44402 A 0385 v 12 1968 3
OOSTENDE 9 AFD/STENE/ 35020 A 0203 c 1887 3
OUD-TURNHOUT 3 AFD 13483 I 0783 k 1762 3
PEER 1 AFD 72030 D 0931 b 441 3
RIJKEVORSEL 2 AFD 13502 F 0132 t 3 444 3
RIJKEVORSEL 2 AFD 13502 F 0132 v 3 444 3
ROESELARE 1 AFD 36015 A 0909 e 587 3
ROESELARE 5 AFD/BEVEREN/ 36505 C 1105 m 566 3
SINT-NIKLAAS 1 AFD 46021 A 0797 d 8 471 3
SINT-NIKLAAS 1 AFD 46021 A 0804 e 3 471 3
SINT-NIKLAAS 4 AFD 46444 D 2076 d 1961 3
SINT-TRUIDEN 2 AFD 71352 D 0244 g 478 3
SINT-TRUIDEN 2 AFD 71352 D 0248 b 478 3
SINT-TRUIDEN 2 AFD 71352 D 0248 c 478 3
SINT-TRUIDEN 2 AFD 71352 D 0248 d 478 3
SINT-TRUIDEN 2 AFD 71352 D 0248 e 478 3
SINT-TRUIDEN 2 AFD 71352 D 0255 b 478 3
SINT-TRUIDEN 2 AFD 71352 D 0255 c 478 3
SINT-TRUIDEN 2 AFD 71352 D 0255 d 478 3
SINT-TRUIDEN 2 AFD 71352 D 0275 f 478 3
SINT-TRUIDEN 2 AFD 71352 D 0275 g 478 3
STADEN 3 AFD/WESTROZEBEKE/ 36020 C 0715 b 2 482 3
TEMSE 2 AFD 46302 D 1171 a 1534 3
TEMSE 2 AFD 46302 D 1172 y 1534 3
TEMSE 2 AFD 46302 D 1262 e 2 1534 3
TIENEN 11 AFD/HAKENDOVER/ 24035 D 0045 x 1764 3
TIENEN 11 AFD/HAKENDOVER/ 24035 D 0045 y 1764 3
TURNHOUT 3 AFD 13453 O 0708 c 2 1576 3
TURNHOUT 3 AFD 13453 O 0708 d 2 1576 3
TURNHOUT 3 AFD 13453 O 0708 e 2 1576 3
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 0180 m 1782 3
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 0180 t 1782 3
WIELSBEKE 1 AFD/WIELSBEKE/ 37017 B 0053 t 1733 3
WIELSBEKE 1 AFD/WIELSBEKE/ 37017 B 0053 x 1733 3
WIELSBEKE 1 AFD/WIELSBEKE/ 37017 B 0120 h 1733 3
WIJNEGEM 11050 A 0062 l 2 1813 3
WIJNEGEM 11050 A 0062 k 2 1912 3
WILLEBROEK 5 AFD/TISSELT/ 12036 A 0457 k 517 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0228 n 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0245 a 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0269 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0270 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0277 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0290 a 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0290 b 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0291 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0292 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0293 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0294 f 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0304 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0305 a 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0306 b 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0307 b 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0311 a 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0313 a 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0313 b 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0315 a 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0316 37 3
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 118

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0317 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0319 k 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0490 n 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0490 r 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0568 h 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0568 k 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0568/02 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0568/03 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0575 m 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0577 e 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0581 c 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0582 k 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0583 n 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0587 c 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0588 d 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0590 g 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0592 s 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0592 v 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0596 c 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0600 a 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0601 a 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0602 e 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0603 a 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0604 a 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0617 a 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0625 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0626 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0633 a 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0641 a 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0642 a 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0647 c 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0649 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0650 e 37 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0652 b 37 3
AALST 3 AFD 41303 D 0057 f 1659 4
AALST 4 AFD 41304 F 0830 f 1519 4
AALST 4 AFD 41304 F 0830 f 1524 4
AALST 7 AFD/HERDERSEM/ 41026 B 0015 k 2 579 4
AALST 12 AFD/EREMBODEGEM 2 AFD/ 41342 B 1048 b 2 1412 4
AALST 12 AFD/EREMBODEGEM 2 AFD/ 41342 B 0908 e 1413 4
AALST 12 AFD/EREMBODEGEM 2 AFD/ 41342 B 0908 f 1413 4
AALST 12 AFD/EREMBODEGEM 2 AFD/ 41342 B 1011 l 1519 4
AALTER 1 AFD 44001 B 0083 w 601 4
AARSCHOT 2 AFD 24662 F 0032 d 1085 4
AARSCHOT 2 AFD 24662 F 0032 e 1085 4
ALKEN 2 AFD 73302 F 0014 d 610 4
ALKEN 2 AFD 73302 F 0020 m 610 4
ALKEN 2 AFD 73302 F 0025 h 610 4
ALKEN 2 AFD 73302 F 0026 m 610 4
ALKEN 2 AFD 73302 F 0028 e 610 4
ALKEN 2 AFD 73302 F 0449 c 2 610 4
ALKEN 2 AFD 73302 F 0451 y 610 4
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1541 d 2052 4
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1595 915 2052 4
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1595/03 g 2052 4
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1595/53 d 2052 4
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1595/53 e 2052 4
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1595/59 b 2052 4
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1595/59 d 2052 4
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1595/60 b 2052 4
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1595/61 o 2052 4
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1595/85 2052 4
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1595/87 a 2052 4
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1595/88 a 2052 4
119 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1595/91 b 2052 4
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1595/91 c 2052 4
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1595/91 e 2052 4
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1595/91 f 2052 4
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1595/91 g 2052 4
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1595/91 m 2052 4
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1595/91 p 2052 4
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1595/91 r 2052 4
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1595/94 2052 4
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1595/95 a 2052 4
ANTWERPEN 15 AFD 11815 B 0070 p 2 110 4
ANTWERPEN 15 AFD 11815 B 0135/02 1866 4
ANTWERPEN 15 AFD 11815 B 0135/03 e 1866 4
ANTWERPEN 15 AFD 11815 B 0135/04 1866 4
ANTWERPEN 15 AFD 11815 B 0135/05 a 1866 4
ANTWERPEN 15 AFD 11815 B 0135/07 1866 4
ANTWERPEN 15 AFD 11815 A 0562 c 1867 4
ANTWERPEN 15 AFD 11815 C 0231 c 5 2060 4
ANTWERPEN 15 AFD 11815 C 0231 f 5 2060 4
ANTWERPEN 18 AFD 11818 E 0211 m 1584 4
ANTWERPEN 27 AFD/DEURNE 1 AFD/ 11012 A 0007 g 3 582 4
ANTWERPEN 29 AFD/DEURNE 3 AFD/ 11343 A 0612 n 7 1739 4
ANTWERPEN 35 AFD/EKEREN 4 AFD/ 11364 F 0002 w 10 216 4
ANTWERPEN 35 AFD/EKEREN 4 AFD/ 11364 F 0002 x 10 216 4
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0024 f 222 4
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0003/04 223 4
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 A 0333 n 224 4
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0010 a 2 1430 4
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 A 0015 b 4 1931 4
ANTWERPEN 40 AFD/MERKSEM 2 AFD/ 11422 C 0248 r 1334 4
ANTWERPEN 40 AFD/MERKSEM 2 AFD/ 11422 D 0374 w 1485 4
ANTWERPEN 40 AFD/MERKSEM 2 AFD/ 11422 D 0374/02 1485 4
ANTWERPEN 44 AFD/WILRIJK 3 AFD/ 11463 D 0178 m 1729 4
ANTWERPEN 44 AFD/WILRIJK 3 AFD/ 11463 D 0178 n 1729 4
ANTWERPEN 44 AFD/WILRIJK 3 AFD/ 11463 D 0208 g 1868 4
ANTWERPEN 44 AFD/WILRIJK 3 AFD/ 11463 D 0125 d 1955 4
ASSE 6 AFD/ZELLIK/ 23095 C 0073 c 56 127 4
BALEN 1 AFD 13003 A 1187 h 1696 4
BALEN 1 AFD 13003 A 1187 k 1696 4
BALEN 1 AFD 13003 A 1187 l 1696 4
BALEN 1 AFD 13003 A 1188 g 2 1696 4
BALEN 1 AFD 13003 A 1188 w 1696 4
BALEN 1 AFD 13003 A 1189 y 1696 4
BALEN 1 AFD 13003 D 0239 b 2040 4
BALEN 1 AFD 13003 D 0240 c 2040 4
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 C 0385 c 9 1375 4
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 C 0385 e 16 1375 4
BEERSEL 4 AFD/HUIZINGEN/ 23035 A 0006 b 2 237 4
BEERSEL 4 AFD/HUIZINGEN/ 23035 A 0006 c 2 237 4
BEERSEL 4 AFD/HUIZINGEN/ 23035 A 0006 y 237 4
BEGIJNENDIJK 1 AFD/BEGIJNENDIJK 24007 C 0020 r 2 1771 4
BOECHOUT 1 AFD/BOECHOUT/ 11004 D 0405 p 1490 4
BOORTMEERBEEK 1 AFD/BOORTMEERB. 24014 D 0050 z 1662 4
BORNEM 1 AFD 12007 C 0386 a 1502 4
BORNEM 1 AFD 12007 C 0481 c 1502 4
BORNEM 1 AFD 12007 C 0481 d 1502 4
BORNEM 1 AFD 12007 C 0482 1502 4
BORNEM 1 AFD 12007 C 0483 1502 4
BORNEM 1 AFD 12007 C 0484 1502 4
BORNEM 1 AFD 12007 C 0485 1502 4
BORNEM 1 AFD 12007 C 0491 b 1502 4
BRECHT 4 AFD/ST-LENAARTS/ 11043 D 0386 z 166 4
BRECHT 4 AFD/ST-LENAARTS/ 11043 C 0386 z 260 4
BRUGGE 8 AFD 31808 K 0290 k 1449 4
BRUGGE 8 AFD 31808 K 0290 p 1449 4
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 120

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
BRUGGE 21 AFD/DEEL ASSEBROEK 1/ 31002 A 0133 p 7 1706 4
BRUGGE 21 AFD/DEEL ASSEBROEK 1/ 31002 A 0135/02 k 1706 4
BRUGGE 25 AFD/ST-MICHIELS 2 AFD/ 31512 B 0609 z 1715 4
BUGGENHOUT 1 AFD 42004 A 0766 p 2 629 4
BUGGENHOUT 1 AFD 42004 A 0766 s 2 629 4
DEERLIJK 1 AFD 34009 A 0488 a 3 1507 4
DEERLIJK 1 AFD 34009 A 0488 b 3 1507 4
DEERLIJK 1 AFD 34009 B 1186 k 1811 4
DEERLIJK 1 AFD 34009 B 0211 d 1938 4
DEERLIJK 1 AFD 34009 B 0211 e 1938 4
DEERLIJK 2 AFD 34392 C 0144 b 3 1373 4
DEERLIJK 2 AFD 34392 C 0047 l 5 1711 4
DEERLIJK 2 AFD 34392 C 0053 r 1711 4
DEINZE 2 AFD/ASTENE/ 44004 B 0512 b 5 2079 4
DENDERMONDE 1 AFD 42006 D 0609 s 1986 4
DENDERMONDE 3 AFD/ST-GILLIS/ 42021 A 1011 e 276 4
DIEPENBEEK 1 AFD 71011 B 0071 m 280 4
EDEGEM 1 AFD 11013 A 0254 d 2 1929 4
ESSEN 1 AFD 11016 A 0386 f 3 289 4
ESSEN 1 AFD 11016 A 0386 w 2 289 4
ESSEN 1 AFD 11016 A 0583 b 289 4
ESSEN 1 AFD 11016 A 0583 c 289 4
EVERGEM 3 AFD/SLEIDINGE/ 44066 D 0108 n 1312 4
GEEL 3 AFD 13373 K 0778 z 6 293 4
GEEL 3 AFD 13373 K 0780 l 2 293 4
GEEL 4 AFD 13374 F 0171 t 1751 4
GEEL 5 AFD 13375 M 0234 m 1646 4
GEETBETS 1 AFD/GEETBETS/ 24028 F 0075 b 294 4
GEETBETS 1 AFD/GEETBETS/ 24028 F 0075 c 294 4
GEETBETS 1 AFD/GEETBETS/ 24028 F 0098 c 294 4
GENK 1 AFD 71016 I 1410 w 41 1655 4
GENK 1 AFD 71016 I 1410 y 33 1655 4
GENK 1 AFD 71016 I 1410 y 41 1655 4
GENK 4 AFD 71304 E 0494 m 1515 4
GENK 4 AFD 71304 E 0494 n 1515 4
GENK 4 AFD 71304 E 0494 p 1515 4
GENK 6 AFD 71306 G 0215 h 130 297 4
GENK 7 AFD 71307 H 0002 e 141 295 4
GENT 7 AFD 44807 G 0468/12 x 1365 4
GENT 10 AFD 44810 K 0414 m 1306 4
GENT 13 AFD 44813 T 0048 f 1365 4
GENT 13 AFD 44813 T 0048 g 1365 4
GENT 13 AFD 44813 T 0100 a 2 1365 4
GENT 13 AFD 44813 T 0100 b 2 1365 4
GENT 13 AFD 44813 T 0101 g 2 1365 4
GENT 13 AFD 44813 T 0101 l 2 1365 4
GENT 13 AFD 44813 T 0102 a 2 1365 4
GENT 13 AFD 44813 T 0102 l 2 1365 4
GENT 13 AFD 44813 T 0103 d 2 1365 4
GENT 13 AFD 44813 T 0103 e 2 1365 4
GENT 13 AFD 44813 T 0106 z 1365 4
GENT 23 AFD/GENTBRUGGE 3 AFD/ 44363 B 0572 z 1465 4
GENT 23 AFD/GENTBRUGGE 3 AFD/ 44363 B 0577 e 1465 4
GERAARDSBERGEN 4 AFD/OVERBOEL./ 41056 B 0251 r 2 1359 4
GINGELOM 7 AFD/BOEKHOUT/ 71007 A 0102 h 761 4
GINGELOM 7 AFD/BOEKHOUT/ 71007 A 0103 e 761 4
GRIMBERGEN 4 AFD/STROMB-BEVER/ 23084 A 0271 v 2 1582 4
GRIMBERGEN 4 AFD/STROMB-BEVER/ 23084 A 0271 w 2 1582 4
GRIMBERGEN 4 AFD/STROMB-BEVER/ 23084 A 0271 z 3 1582 4
GRIMBERGEN 6 AFD/HUMBEEK/ 23036 C 5 p 332 4
GROBBENDONK 1 AFD/GROBBENDONK/ 13010 B 0190 p 2 1722 4
HAACHT 1 AFD/HAACHT/ 24033 F 0451 s 2074 4
HALLE 1 AFD 23027 D 0413 b 1717 4
HAMME 2 AFD 42452 D 0491 975 4
HAMME 2 AFD 42452 D 0496 a 975 4
121 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
HAMME 2 AFD 42452 D 0497 a 975 4
HAMME 2 AFD 42452 D 0498 a 975 4
HAMME 2 AFD 42452 D 0500 a 975 4
HAMME 2 AFD 42452 D 0503 975 4
HAMME 2 AFD 42452 D 0505 975 4
HAMME 2 AFD 42452 D 0577 d 2 1321 4
HAMME 2 AFD 42452 D 0577 g 2 1321 4
HAMONT-ACHEL 1 AFD/HAMONT/ 72012 C 9999/01 770 4
HAMONT-ACHEL 1 AFD/HAMONT/ 72012 D 9999/01 770 4
HERENTALS 1 AFD 13011 B 0009 v 343 4
HERENTALS 2 AFD 13302 D 0808/02 m 1755 4
HERENTALS 2 AFD 13302 D 0808/02 v 1755 4
HERENTALS 2 AFD 13302 D 0255 c 1962 4
HERENTALS 2 AFD 13302 D 0256 d 1962 4
HERENTALS 2 AFD 13302 D 0257 1962 4
HERENTALS 3 AFD/NOORDERWIJK/ 13027 A 0046 v 184 4
HERENTALS 3 AFD/NOORDERWIJK/ 13027 A 0046 w 184 4
HERENTALS 3 AFD/NOORDERWIJK/ 13027 A 0023 f 3 344 4
HERENTALS 3 AFD/NOORDERWIJK/ 13027 A 0049 f 1512 4
HERENTHOUT 13012 A 0508 c 1512 4
HERENTHOUT 13012 C 0392 a 1962 4
HERNE 1 AFD/HERNE/ 23032 H 0008 k 596 4
HERNE 1 AFD/HERNE/ 23032 H 0225 m 4 596 4
HERZELE 5 AFD/WOUBRECHTEGEM/ 41077 A 0121 k 1345 4
HEUSDEN-ZOLDER 4 AFD/ZOLDER 2/ 71462 E 0600 k 347 4
HEUSDEN-ZOLDER 4 AFD/ZOLDER 2/ 71462 E 0613 h 347 4
HOEILAART 23033 B 0342 h 2 1896 4
HOLSBEEK 1 AFD/HOLSBEEK/ 24043 F 0003 f 557 4
HOOGSTRATEN 1 AFD/HOOGSTRATEN/ 13014 D 0032 m 3 1399 4
HOOGSTRATEN 1 AFD/HOOGSTRATEN/ 13014 D 0032 x 5 1399 4
HOUTHALEN-HELCHTEREN 1 AFD/HOU1 72015 D 0872 n 1480 4
HOUTHALEN-HELCHTEREN 3 AFD/HOU3 72453 F 0241 e 1725 4
HOUTHALEN-HELCHTEREN 3 AFD/HOU3 72453 F 0241 n 1725 4
HOUTHALEN-HELCHTEREN 4 AFD/HELC 72014 B 0053 p 6 2032 4
HOUTHULST 1 AFD/HOUTHULST/ 32006 C 0441 g 2 1786 4
HOUTHULST 1 AFD/HOUTHULST/ 32006 C 0441 h 2 1786 4
IEPER 4 AFD/DEEL BRIELEN/ 33304 A 0546 e 3 1653 4
KLUISBERGEN 1 AFD/RUIEN/ 45043 A 0216 h 977 4
KLUISBERGEN 1 AFD/RUIEN/ 45043 A 0216 k 977 4
KLUISBERGEN 1 AFD/RUIEN/ 45043 A 0249 h 977 4
KNOKKE-HEIST 10 AFD/WESTKAPELLE/ 31039 F 0293 b 1713 4
KONTICH 1 AFD 11024 G 0007 c 370 4
KORTENAKEN 1 AFD/KORTENAKEN/ 24054 B 0109 d 1853 4
KORTENBERG 1 AFD/KORTENBERG/ 24055 A 0206 r 374 4
KORTENBERG 1 AFD/KORTENBERG/ 24055 A 0207 g 5 374 4
KORTENBERG 1 AFD/KORTENBERG/ 24055 A 0207 l 8 374 4
KORTENBERG 1 AFD/KORTENBERG/ 24055 B 0066 h 2011 4
KORTENBERG 1 AFD/KORTENBERG/ 24055 B 0066 k 2011 4
KRUIBEKE 3 AFD/RUPELMONDE/ 46018 A 0529 w 1741 4
KRUIBEKE 3 AFD/RUPELMONDE/ 46018 A 0529 x 1741 4
KRUIBEKE 3 AFD/RUPELMONDE/ 46018 A 0529 y 1741 4
LANAKEN 1 AFD 73042 C 0639 a 3 1562 4
LANAKEN 1 AFD 73042 C 0639 b 3 1562 4
LANAKEN 1 AFD 73042 C 0639 c 3 1562 4
LANAKEN 1 AFD 73042 C 0639 d 3 1562 4
LANAKEN 1 AFD 73042 C 0639 l 5 1562 4
LANAKEN 1 AFD 73042 C 0639 m 5 1562 4
LANAKEN 1 AFD 73042 C 0639 s 4 1562 4
LANAKEN 1 AFD 73042 C 0639 t 5 1562 4
LANAKEN 3 AFD/REKEM/ 73064 B 0380 c 1935 4
LANAKEN 3 AFD/REKEM/ 73064 B 0418 c 1935 4
LANAKEN 3 AFD/REKEM/ 73064 B 0420 b 1935 4
LANAKEN 3 AFD/REKEM/ 73064 B 0421 e 1935 4
LANAKEN 3 AFD/REKEM/ 73064 B 0421 f 1935 4
LANAKEN 3 AFD/REKEM/ 73064 B 0425 a 1935 4
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 122

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
LANAKEN 3 AFD/REKEM/ 73064 B 0426 a 1935 4
LANAKEN 5 AFD/VELDWEZELT/ 73088 B 0145 s 1392 4
LANAKEN 5 AFD/VELDWEZELT/ 73088 B 0145 t 1392 4
LANAKEN 5 AFD/VELDWEZELT/ 73088 B 0145 w 1392 4
LANAKEN 5 AFD/VELDWEZELT/ 73088 B 0145 x 1392 4
LANAKEN 5 AFD/VELDWEZELT/ 73088 B 0146 r 1392 4
LANAKEN 5 AFD/VELDWEZELT/ 73088 B 0147 n 2 1392 4
LEDE 3 AFD/IMPE/ 41032 D 0109 b 385 4
LEDE 3 AFD/IMPE/ 41032 D 0109/02 f 385 4
LEDE 3 AFD/IMPE/ 41032 D 0110/02 e 385 4
LEDE 3 AFD/IMPE/ 41032 D 0111 b 385 4
LEDE 3 AFD/IMPE/ 41032 D 0119 a 385 4
LEDE 3 AFD/IMPE/ 41032 D 0120 a 385 4
LEDEGEM 3 AFD/ST-ELOOIS-WINKEL/ 36018 B 0703 c 1871 4
LEDEGEM 3 AFD/ST-ELOOIS-WINKEL/ 36018 B 0703 d 1871 4
LEUVEN 4 AFD 24504 D 1178 m 2 51 4
LEUVEN 6 AFD/WILSELE/ 24126 D 0108 b 389 4
LEUVEN 6 AFD/WILSELE/ 24126 D 0280 m 389 4
LEUVEN 6 AFD/WILSELE/ 24126 D 0280 p 389 4
LEUVEN 12 AFD/HEVERLEE 3 AFD/ 24433 E 0013 e 11 387 4
LEUVEN 12 AFD/HEVERLEE 3 AFD/ 24433 E 0013 g 11 387 4
LEUVEN 12 AFD/HEVERLEE 3 AFD/ 24433 E 0013 l 10 387 4
LEUVEN 12 AFD/HEVERLEE 3 AFD/ 24433 E 0013 y 12 387 4
LEUVEN 12 AFD/HEVERLEE 3 AFD/ 24433 E 0020 c 11 387 4
LEUVEN 12 AFD/HEVERLEE 3 AFD/ 24433 E 0202 k 387 4
LIER 2 AFD 12392 A 0462 h 391 4
LIER 3 AFD 12393 F 0276 n 5 393 4
LIER 4 AFD/KONINGSHOOIKT/ 12019 C 0371 d 2 586 4
LIER 4 AFD/KONINGSHOOIKT/ 12019 C 0372 b 2 586 4
LOCHRISTI 2 AFD/ZAFFELARE/ 44076 E 0289 e 1517 4
LOCHRISTI 2 AFD/ZAFFELARE/ 44076 E 0289 f 1517 4
LOCHRISTI 2 AFD/ZAFFELARE/ 44076 E 0290 d 1517 4
LOCHRISTI 2 AFD/ZAFFELARE/ 44076 E 0292 a 1517 4
LOCHRISTI 2 AFD/ZAFFELARE/ 44076 E 0292 b 1517 4
LUBBEEK 1 AFD/LUBBEEK/ 24066 B 0338 x 2 400 4
LUBBEEK 1 AFD/LUBBEEK/ 24066 B 0338 z 2 400 4
LUBBEEK 1 AFD/LUBBEEK/ 24066 B 0345 b 400 4
LUMMEN 2 AFD 71542 B 0698 d 347 4
LUMMEN 2 AFD 71542 B 0699 l 347 4
MACHELEN 1 AFD/MACHELEN/ 23047 D 0129 f 3 1323 4
MACHELEN 1 AFD/MACHELEN/ 23047 A 0462 s 1886 4
MALLE 1 AFD/WESTMALLE/ 11049 A 0053 a 3 199 4
MALLE 1 AFD/WESTMALLE/ 11049 A 0131 a 199 4
MALLE 1 AFD/WESTMALLE/ 11049 A 0134 h 199 4
MALLE 1 AFD/WESTMALLE/ 11049 A 0134 k 199 4
MENEN 2 AFD 34372 B 0051 c 1585 4
MERCHTEM 3 AFD/BRUSSEGEM/ 23012 A 0160 w 419 4
MERCHTEM 3 AFD/BRUSSEGEM/ 23012 A 0164 c 419 4
MOL 1 AFD 13025 G 0676 d 2 129 4
MOL 1 AFD 13025 G 0677 c 129 4
MOL 1 AFD 13025 G 0680 l 15 129 4
MOL 1 AFD 13025 G 0680 v 15 129 4
NINOVE 2 AFD 41362 B 0303 b 428 4
OOSTENDE 12 AFD/ZANDVOORDE/ 35026 B 0055 1668 4
OOSTENDE 12 AFD/ZANDVOORDE/ 35026 B 0057 a 1668 4
OOSTENDE 12 AFD/ZANDVOORDE/ 35026 B 0071 c 1668 4
OOSTENDE 12 AFD/ZANDVOORDE/ 35026 B 0072 1668 4
OOSTENDE 12 AFD/ZANDVOORDE/ 35026 B 0075 b 1668 4
OOSTENDE 12 AFD/ZANDVOORDE/ 35026 B 0114 b 1668 4
OOSTKAMP 1 AFD 31022 A 0108 f 1503 4
OOSTKAMP 1 AFD 31022 A 0108 m 1503 4
OOSTKAMP 2 AFD 31402 H 0001 g 1715 4
OOSTKAMP 2 AFD 31402 H 0001 h 1715 4
OOSTKAMP 2 AFD 31402 H 0001 k 1715 4
OOSTKAMP 2 AFD 31402 H 0002 a 1715 4
123 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
OPWIJK 1 AFD 23060 C 0153 x 2 438 4
RANST 4 AFD/EMBLEM/ 11015 B 0001 t 442 4
ROESELARE 1 AFD 36015 A 0476 v 3 2054 4
RUMST 2 AFD/TERHAGEN/ 11045 A 0302 p 454 4
RUMST 2 AFD/TERHAGEN/ 11045 A 0323 t 454 4
RUMST 2 AFD/TERHAGEN/ 11045 A 0323 v 454 4
RUMST 2 AFD/TERHAGEN/ 11045 A 0323 w 454 4
RUMST 2 AFD/TERHAGEN/ 11045 A 0323 x 454 4
RUMST 2 AFD/TERHAGEN/ 11045 A 0344 c 454 4
RUMST 2 AFD/TERHAGEN/ 11045 A 0357 l 3 454 4
RUMST 2 AFD/TERHAGEN/ 11045 A 0357 m 3 454 4
RUMST 3 AFD/REET/ 11036 A 0028 l 2 1354 4
RUMST 3 AFD/REET/ 11036 A 0028 m 2 1354 4
RUMST 3 AFD/REET/ 11036 A 0029 r 1354 4
RUMST 3 AFD/REET/ 11036 A 0029 w 1354 4
RUMST 3 AFD/REET/ 11036 A 0030 s 1354 4
SCHERPENHEUVEL-ZICHEM 1 AFD/SCH 24098 B 0011 k 1171 4
SCHOTEN 3 AFD 11443 C 0462 h 459 4
SCHOTEN 3 AFD 11443 C 0521 l 2 459 4
SCHOTEN 3 AFD 11443 C 0521 r 2 459 4
SCHOTEN 3 AFD 11443 C 0521 s 2 459 4
SCHOTEN 3 AFD 11443 C 0526 k 459 4
SINT-KATELIJNE-WAVER 3 AFD/OLVW 12027 B 0239 d 464 4
SINT-LIEVENS-HOUTEM 4 AFD/VLIER 41072 C 0054 c 1596 4
SINT-LIEVENS-HOUTEM 4 AFD/VLIER 41072 C 0055 a 1596 4
SINT-LIEVENS-HOUTEM 4 AFD/VLIER 41072 C 0056 b 1596 4
SINT-LIEVENS-HOUTEM 4 AFD/VLIER 41072 C 0056 c 1596 4
SINT-LIEVENS-HOUTEM 4 AFD/VLIER 41072 C 0057 c 1596 4
SINT-LIEVENS-HOUTEM 4 AFD/VLIER 41072 C 0057 d 1596 4
SINT-LIEVENS-HOUTEM 4 AFD/VLIER 41072 C 0058 a 1596 4
SINT-LIEVENS-HOUTEM 4 AFD/VLIER 41072 C 0059 a 1596 4
SINT-LIEVENS-HOUTEM 4 AFD/VLIER 41072 C 0063 a 3 1596 4
SINT-LIEVENS-HOUTEM 4 AFD/VLIER 41072 C 0063 z 2 1596 4
SINT-NIKLAAS 3 AFD 46443 E 1065 h 1960 4
SINT-NIKLAAS 7 AFD 46447 B 0569 k 2 1640 4
SINT-PIETERS-LEEUW 1 AFD 23077 A 0179 f 2 1178 4
SINT-PIETERS-LEEUW 3 AFD 23583 F 0403 d 237 4
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 F 0197 m 3 1849 4
TERNAT 1 AFD/TERNAT/ 23086 B 0354 s 2 485 4
TERVUREN 2 AFD 24302 D 0542 d 7 486 4
TERVUREN 2 AFD 24302 D 0542 p 7 486 4
TERVUREN 2 AFD 24302 D 0542 p 8 486 4
TERVUREN 2 AFD 24302 D 0542 t 3 486 4
TERVUREN 2 AFD 24302 F 0026 d 8 486 4
TERVUREN 2 AFD 24302 F 0026 w 6 486 4
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 0029 x 831 4
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 0087 l 831 4
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 0090 l 5 831 4
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 0029 a 2 1398 4
TIELT 3 AFD 37303 H 0156 d 1730 4
TIELT 3 AFD 37303 H 0156 e 1730 4
TIELT 3 AFD 37303 H 0156 f 1730 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0054 d 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0056 a 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0057 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0058 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0059 a 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0060 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0061 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0062 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0064 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0065 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0066 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0067 a 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0068 f 1464 4
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 124

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 4 maart 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
TIENEN 2 AFD 24592 F 0071 d 2 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0071 t 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0071 v 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0075 g 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0075 p 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0075 s 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0075 t 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0077 g 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0077 p 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0078 m 2 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0078 n 2 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0203 f 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0203 h 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0203 l 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0205 h 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0213 d 4 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0213 d 3 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0213 e 4 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0213 f 4 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0213 h 4 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0213 l 5 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0213 m 5 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0213 m 4 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0213 n 4 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0213 w 2 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0213 y 2 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0214 k 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0214 l 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0216 b 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0217 b 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0218 b 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0219 b 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0220 b 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0221 c 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0223 b 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0224 m 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0224 n 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0224 p 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0226 l 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0226 m 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0227 c 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0231 b 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0232 d 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0232 e 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0237 d 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0237 m 3 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0237 t 2 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0246 c 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0246 d 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0246 e 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0246 f 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0246 g 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0248 b 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0259 a 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0261 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0266 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0267 a 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0269 a 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0275 a 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0277 a 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0278 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0281 c 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0283 f 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0283 k 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0283 m 1464 4
125 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Blz: 262 – B. Vl. Reg. 21 mei 1997
B. Vl. Reg. 21 mei 1997 tot wijziging van
het besluit van de Vlaamse regering houdende
aanwijzing overeenkomstig het
artikel 30, § 2, van het decreet van
22 februari 1995 betreffende de bodemsanering
van de historisch verontreinigde
gronden waar bodemsanering moet
plaatsvinden (wijziging van het besluit
van de Vlaamse Regering van 4 maart
1997) (B.S., 9 september 1997)
Een besluit van de Vlaamse Regering van 21 mei
1997 bepaalt:
BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 21 mei 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
TIENEN 2 AFD 24592 F 0294 t 1464 4
TIENEN 3 AFD 24593 H 0019 f 4 493 4
TIENEN 4 AFD 24594 C 0035 m 2037 4
TIENEN 4 AFD 24594 C 0035 n 2037 4
TIENEN 6 AFD/BOST/ 24015 M 0084 a 4 1196 4
TIENEN 7 AFD/KUMTICH/ 24057 D 0174 a 1464 4
TONGEREN 6 AFD/BERG/ 73003 B 0017 r 568 4
TURNHOUT 4 AFD 13454 P 0150 x 1318 4
TURNHOUT 4 AFD 13454 P 0150 y 1318 4
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 0283 d 3 1564 4
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 0283 h 3 1564 4
WETTEREN 1 AFD 42025 A 0747 c 1370 4
WETTEREN 1 AFD 42025 A 0750 1370 4
WETTEREN 1 AFD 42025 A 0780 1370 4
WEVELGEM 2 AFD 34302 B 0531 n 2 1861 4
WEVELGEM 2 AFD 34302 B 0546 n 2 1861 4
WIJNEGEM 11050 A 0353 n 2 1526 4
WIJNEGEM 11050 A 0353 r 2 1526 4
WIJNEGEM 11050 A 0353 z 1526 4
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 0190 h 1864 4
WILLEBROEK 4 AFD/BLAASVELD/ 12004 B 0333 f 2 630 4
WILLEBROEK 4 AFD/BLAASVELD/ 12004 B 0341 m 630 4
WILLEBROEK 4 AFD/BLAASVELD/ 12004 B 0341 n 630 4
WINGENE 1 AFD/WINGENE/ 37018 F 0394 r 524 4
WINGENE 1 AFD/WINGENE/ 37018 F 0394 s 524 4
WOMMELGEM 11052 D 0097 s 3 722 4
WORTEGEM-PETEGEM 3 AFD/MOREGEM/ 45025 A 0387 s 528 4
ZANDHOVEN 3 AFD/PULLE/ 11034 B 0112 e 3 1767 4
ZAVENTEM 5 AFD/ST-STEVENS-WOLUWE 23078 A 0311 a 621 4
ZEDELGEM 3 AFD/VELDEGEM/ 31036 F 0307 k 1498 4
ZEDELGEM 3 AFD/VELDEGEM/ 31036 F 0324 w 1498 4
ZEMST 4 AFD/ELEWIJT/ 23018 D 0031 n 1347 4
ZINGEM 3 AFD/HUISE/ 45015 B 0423 d 1386 4
ZINGEM 3 AFD/HUISE/ 45015 B 0423 e 1386 4
ZONHOVEN 2 AFD 71442 D 0112 p 2 1378 4
ZONHOVEN 2 AFD 71442 D 0112 r 2 1378 4
ZONHOVEN 2 AFD 71442 D 0112 w 2 1378 4
ZONHOVEN 2 AFD 71442 D 0112 x 2 1378 4
ZOTTEGEM 4 AFD/GROTENBERGE/ 41023 A 1315 g 1427 4
ZOTTEGEM 4 AFD/GROTENBERGE/ 41023 A 1315 l 1427 4
ZOTTEGEM 4 AFD/GROTENBERGE/ 41023 A 1315 m 1427 4
de lijst van de gronden gevoegd in bijlage bij het
besluit van de Vlaamse Regering van 4 maart
1997 houdende aanwijzing overeenkomstig het
artikel 30, § 2, van het decreet van 22 februari
1995 betreffende de bodemsanering van de historisch
verontreinigde gronden waar bodemsanering
moet plaatsvinden, wordt aangevuld met de
gronden voorkomend op de lijst gevoegd in
bijlage 1 bij dit besluit.
De gronden voorkomend op de lijst gevoegd in
bijlage 2 bij dit besluit worden geschrapt van de
lijst van de gronden gevoegd in bijlage bij het
BIJLAGE 1
voornoemde besluit van de Vlaamse Regering van
4 maart 1997.
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
ANTWERPEN 14 AFD 11814 C 0011 h 10 1
ANTWERPEN 14 AFD 11814 B 0034 d 2 11 1
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 126

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 21 mei 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
ANTWERPEN 14 AFD 11814 B 0034 w 2 2225 1
ANTWERPEN 16 AFD 11816 B 0024 a 74 1
ANTWERPEN 16 AFD 11816 B 0025 e 74 1
ANTWERPEN 16 AFD 11816 B 0026 e 74 1
ANTWERPEN 16 AFD 11816 B 0027 a 74 1
ANTWERPEN 16 AFD 11816 B 0138 b 74 1
ANTWERPEN 16 AFD 11816 B 0138 c 74 1
ANTWERPEN 16 AFD 11816 B 0158 b 74 1
ANTWERPEN 18 AFD 11818 D 0079 b 74 1
ANTWERPEN 18 AFD 11818 D 0191 b 74 1
ANTWERPEN 18 AFD 11818 D 0196 b 74 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0242 g 23 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0242 t 23 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0242 t 22 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0516 m 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0516 n 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0526 m 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0526 n 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0557 e 4 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0557 f 4 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0584 y 2499 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0594 2499 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1326 m 20 2499 1
BEERSEL 2 AFD/ALSEMBERG/ 23001 B 0010 b 5 1093 1
BRECHT 4 AFD/ST-LENAARTS/ 11043 D 0382 d 2 2 1
BRECHT 4 AFD/ST-LENAARTS/ 11043 D 0386/02 n 2 1
BRECHT 4 AFD/ST-LENAARTS/ 11043 D 0387 d 2 1
BRECHT 4 AFD/ST-LENAARTS/ 11043 D 0392 a 2 2 1
BRUGGE 31 AFD/ST-ANDRIES 5 AFD/ 31425 C 0272 m 1344 1
BRUGGE 31 AFD/ST-ANDRIES 5 AFD/ 31425 C 0273 p 1344 1
BRUGGE 31 AFD/ST-ANDRIES 5 AFD/ 31425 C 0273 y 1344 1
DE HAAN 1 AFD/KLEMSKERKE/ 35007 C 0001 d 2 2189 1
DE HAAN 1 AFD/KLEMSKERKE/ 35007 C 0001 e 2 2189 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0029 k 16 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0038 d 16 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0068 h 16 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0068 l 16 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0029 p 19 1
GENK 2 AFD 71302 A 0032 m 20 3000 1
GENK 2 AFD 71302 A 0032 v 27 3000 1
GENK 8 AFD 71308 A 0818 e 226 3000 1
GENT 2 AFD 44802 B 0823 s 919 1
GENT 7 AFD 44807 C 0219 s 1719 1
GENT 7 AFD 44807 C 0244 b 1719 1
GENT 12 AFD 44812 A 0481 e 933 1
GRIMBERGEN 1 AFD 23025 I 0028 t 2 22 1
GRIMBERGEN 1 AFD 23025 I 0049 a 3 22 1
HEUSDEN-ZOLDER 4 AFD/ZOLDER 2/ 71462 E 0600 m 1325 1
HEUSDEN-ZOLDER 4 AFD/ZOLDER 2/ 71462 E 0613 l 1325 1
HEUSDEN-ZOLDER 4 AFD/ZOLDER 2/ 71462 E 0614 r 1325 1
HOUTHALEN-HELCHTEREN 3 AFD/HOU3 72453 G 0100 w 4 3000 1
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0476 g 2 979 1
LIER 2 AFD 12392 A 0596 f 2 197 1
LIER 2 AFD 12392 A 0596 g 2 197 1
LIER 2 AFD 12392 A 0596 h 2 197 1
LUMMEN 1 AFD 71037 A 0331 d 404 1
LUMMEN 1 AFD 71037 A 0331 e 404 1
LUMMEN 1 AFD 71037 A 0334 b 404 1
OPGLABBEEK 2 AFD 71562 B 0904 z 34 3000 1
RANST 2 AFD/OELEGEM/ 11031 C 0380 h 2 676 1
ROESELARE 3 AFD 36503 C 1006 c 2 448 1
SCHOTEN 3 AFD 11443 C 0454 w 30 1
SINT-LIEVENS-HOUTEM 4 AFD/VLIER 41072 A 0156 c 1048 1
SINT-LIEVENS-HOUTEM 4 AFD/VLIER 41072 A 0156 d 1048 1
SINT-LIEVENS-HOUTEM 4 AFD/VLIER 41072 A 0156 e 1048 1
127 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 21 mei 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
SINT-LIEVENS-HOUTEM 4 AFD/VLIER 41072 A 0156 f 1048 1
SINT-LIEVENS-HOUTEM 4 AFD/VLIER 41072 A 0156 h 1048 1
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 0217 p 2 501 1
WETTEREN 3 AFD 42303 F 0005 r 2 1493 1
WETTEREN 3 AFD 42303 F 0005 t 1493 1
ASSE 5 AFD/RELEGEM/ 23068 B 0017 d 2340 2
ASSE 6 AFD/ZELLIK/ 23095 B 0091 x 5 2389 2
KONTICH 2 AFD 11602 E 0035 e 11 369 2
LUBBEEK 2 AFD/BINKOM/ 24012 B 0193 x 25 2
LUBBEEK 2 AFD/BINKOM/ 24012 B 0193 y 25 2
SCHOTEN 1 AFD 11040 D 0418 r 1641 2
SCHOTEN 1 AFD 11040 D 0418 w 1641 2
SCHOTEN 1 AFD 11040 D 0418 x 1641 2
SCHOTEN 1 AFD 11040 D 0418 y 1641 2
GENT 14 AFD 44814 D 0357 c 299 3
GENT 14 AFD 44814 H 0915/03 299 3
GENT 13 AFD 44813 A 0090 a 322 4
GENT 13 AFD 44813 A 0091 322 4
GENT 13 AFD 44813 A 0092 322 4
GENT 14 AFD 44814 A 0093 322 4
GENT 14 AFD 44814 E 0008 e 322 4
GENT 14 AFD 44814 E 0010 322 4
BIJLAGE 2
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
BALEN 2 AFD 13342 B 1326 n 20 2499 1
BEVEREN 8 AFD/KALLO/ 46010 A 0206 b 363 1
DENDERMONDE 5 AFD/BAASRODE/ 42002 B 0360 s 2 2026 1
DILBEEK 4 AFD/GROOT-BIJGAARDEN/ 23026 B 0116 u 16 1862 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0852/02 c 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0852/02 d 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0853 k 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0853 l 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0853 m 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0853 n 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0862 d 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0864 b 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0866 d 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0867 b 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0873 c 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0875 d 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0880 b 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0881 a 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0888 a 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0889 a 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0890 a 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0891 a 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0893 a 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0894 a 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0895 b 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0901 b 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0904 a 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0905 a 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0908 a 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0961 h 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0961 k 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0971 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0982 c 326 1
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 B 0982 e 326 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0391 t 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0576 b 32 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0576 a 2139 1
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 128

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 21 mei 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0577 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0591 a 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0592 a 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0593 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0595 a 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0596 a 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0597 a 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0606 b 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0607 b 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0631 b 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0632 b 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0634 c 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0634 e 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0635 b 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0636 a 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0636 b 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0637 a 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0637 b 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0638 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0639 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0640 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0641 a 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0644 l 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0645 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0646 c 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0646 d 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0646 e 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0646 f 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0646 h 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0646 l 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0647 d 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0647 e 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0647 f 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0647 g 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0647 h 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0647 l 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0647 n 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0648 k 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0649 k 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0650 k 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0650 l 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0651 v 2 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0651 w 2 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0651 x 2 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0651 y 2 2139 1
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 0651 z 2 2139 1
IZEGEM 2 AFD/EMELGEM/ 36492 A 0665 c 1242 1
IZEGEM 2 AFD/EMELGEM/ 36492 A 0695 p 2 1242 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1454 b 6 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1454 c 6 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1454 d 5 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1454 m 5 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1454 p 2 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1454 s 5 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1454 y 4 2499 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1454 z 5 2499 1
SINT-PIETERS-LEEUW 1 AFD 23077 A 0138 m 1111 1
SINT-PIETERS-LEEUW 1 AFD 23077 A 0138 v 1111 1
SINT-PIETERS-LEEUW 1 AFD 23077 A 0138 w 1111 1
SINT-PIETERS-LEEUW 1 AFD 23077 A 0142 e 2 1111 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 E 0410 b 825 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 E 0413 g 825 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 E 0413 m 825 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 E 0413/02 g 825 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 E 0413/02 k 825 1
129 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 21 mei 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 E 0414 a 825 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 E 0414 h 825 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 E 0415 a 825 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 E 0416 a 825 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 E 0419 825 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 E 0420 e 825 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 E 0425 h 825 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 E 0426 v 825 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 E 0428 x 825 1
WILLEBROEK 2 AFD 12342 C 0548 m 1613 1
WILLEBROEK 5 AFD/TISSELT/ 12036 B 0297 e 1613 1
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1680 c 2 1723 2
BREE 2 AFD/GERDINGEN/ 72402 B 0461 d 263 2
KONTICH 2 AFD 11602 E 0035 c 12 369 2
KONTICH 2 AFD 11602 E 0035 d 12 369 2
KONTICH 2 AFD 11602 E 0035 m 13 369 2
KONTICH 2 AFD 11602 E 0035 n 11 369 2
KONTICH 2 AFD 11602 E 0035 x 13 369 2
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 0077 y 521 2
ZWIJNDRECHT 2 AFD/BURCHT/ 11011 A 0437 y 2 1340 2
BEVEREN 8 AFD/KALLO/ 46010 E 0167 f 558 3
GENT 14 AFD 44814 A 0075 h 299 3
GENT 14 AFD 44814 A 0179 a 2 299 3
GENT 14 AFD 44814 A 0243 h 299 3
GENT 14 AFD 44814 A 0257 p 299 3
GENT 14 AFD 44814 A 0257 v 299 3
GENT 14 AFD 44814 A 0293 l 299 3
GENT 14 AFD 44814 A 0372 p 299 3
GENT 14 AFD 44814 A 0423 f 299 3
GENT 14 AFD 44814 A 0486 299 3
GENT 14 AFD 44814 B 0104 l 299 3
GENT 14 AFD 44814 B 0104 n 299 3
GENT 14 AFD 44814 B 0191 n 299 3
GENT 14 AFD 44814 D 0032 l 299 3
GENT 14 AFD 44814 D 0133 d 299 3
GENT 14 AFD 44814 D 0147 h 299 3
GENT 14 AFD 44814 D 0159 c 299 3
GENT 14 AFD 44814 D 0180 c 299 3
GENT 14 AFD 44814 D 0225 d 299 3
GENT 14 AFD 44814 D 0423 a 2 299 3
GENT 14 AFD 44814 D 0423 v 299 3
GENT 14 AFD 44814 D 0512 e 299 3
GENT 14 AFD 44814 D 0532 e 299 3
GENT 14 AFD 44814 D 0554 c 299 3
GENT 14 AFD 44814 D 0601 b 299 3
GENT 14 AFD 44814 E 0123 c 299 3
GENT 14 AFD 44814 H 0915 299 3
GENT 14 AFD 44814 H 0915 w 299 3
KONTICH 1 AFD 11024 G 0019 v 368 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0461 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0463 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0464 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0465 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0466 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0467 978 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0468 a 978 3
AALTER 1 AFD 44001 B 0083 w 601 4
ANTWERPEN 15 AFD 11815 B 0135/02 1866 4
ANTWERPEN 15 AFD 11815 B 0135/03 e 1866 4
ANTWERPEN 15 AFD 11815 B 0135/04 1866 4
ANTWERPEN 15 AFD 11815 B 0135/05 a 1866 4
ANTWERPEN 15 AFD 11815 B 0135/07 1866 4
ANTWERPEN 44 AFD/WILRIJK 3 AFD/ 11463 D 0208 g 1868 4
HERENTALS 2 AFD 13302 D 0255 c 1962 4
HERENTALS 2 AFD 13302 D 0256 d 1962 4
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 130

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 21 mei 1997
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
HERENTALS 2 AFD 13302 D 0257 1962 4
HERENTHOUT 13012 C 0392 a 1962 4
RUMST 3 AFD/REET/ 11036 A 0028 l 2 1354 4
RUMST 3 AFD/REET/ 11036 A 0028 m 2 1354 4
RUMST 3 AFD/REET/ 11036 A 0029 r 1354 4
RUMST 3 AFD/REET/ 11036 A 0030 s 1354 4
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 0029 a 2 1398 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0054 d 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0056 a 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0057 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0058 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0059 a 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0060 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0061 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0062 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0064 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0065 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0066 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0067 a 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0068 f 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0071 d 2 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0071 t 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0071 v 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0075 g 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0075 p 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0075 s 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0075 t 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0077 g 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0077 p 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0078 m 2 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0078 n 2 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0203 f 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0203 h 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0203 l 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0205 h 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0213 d 4 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0213 d 3 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0213 e 4 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0213 f 4 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0213 h 4 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0213 l 5 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0213 m 4 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0213 m 5 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0213 n 4 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0213 w 2 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0213 y 2 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0214 k 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0214 l 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0216 b 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0217 b 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0218 b 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0219 b 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0220 b 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0221 c 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0223 b 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0224 m 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0224 n 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0224 p 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0226 l 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0226 m 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0227 c 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0231 b 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0232 d 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0232 e 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0237 d 1464 4
131 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Blz: 262 – B. Vl. Reg. 20 januari 1998
B. Vl. Reg. 20 januari 1998 tot wijziging
van het besluit van de Vlaamse regering
van 4 maart 1997 houdende aanwijzing
overeenkomstig het artikel 30, § 2, van
het decreet van 22 februari 1995 betreffende
de bodemsanering van de historisch
verontreinigde gronden waar bodemsanering
moet plaatsvinden (B.S.,
6 maart 1998)
Art. 1. De lijst van de gronden gevoegd in bijlage
bij het besluit van de Vlaamse regering van
BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 20 januari 1998
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Dossiernr. Prioriteit
TIENEN 2 AFD 24592 F 0237 m 3 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0237 t 2 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0246 c 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0246 d 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0246 e 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0246 f 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0246 g 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0248 b 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0259 a 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0261 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0266 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0267 a 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0269 a 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0275 a 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0277 a 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0278 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0281 c 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0283 f 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0283 k 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0283 m 1464 4
TIENEN 2 AFD 24592 F 0294 t 1464 4
TIENEN 6 AFD/BOST/ 24015 M 0084 a 4 1196 4
TIENEN 7 AFD/KUMTICH/ 24057 D 0174 a 1464 4
4 maart 1997 houdende aanwijzing overeenkomstig
het artikel 30, § 2 van het decreet van 22 februari
1995 betreffende de bodemsanering van de
historisch verontreinigde gronden waar bodemsanering
moet plaatsvinden, wordt aangevuld met
de gronden voorkomend op de lijst gevoegd in
bijlage 1 bij dit besluit.
Art. 2. De gronden voorkomend op de lijst gevoegd
in bijlage 2 bij dit besluit worden geschrapt
van de lijst van de gronden gevoegd in bijlage bij
het besluit van de Vlaamse regering van 4 maart
1997 houdende aanwijzing overeenkomstig het
artikel 30, § 2, van het decreet van 22 februari
BIJLAGE 1
1995 betreffende de bodemsanering van de historisch
verontreinigde gronden waar bodemsanering
moet plaatsvinden.
Art. 3. De Vlaamse Minister, bevoegd voor het
leefmilieu, is belast met de uitvoering van dit besluit.
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
AALTER 1 AFD 44001 B 0051 d 2 1
AALTER 1 AFD 44001 B 0051 e 2 1
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 0195 s 13 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2821/02 h 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2831 d 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2831/02 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2832 k 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2832/02 c 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2833 r 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2833 s 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2833 t 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2833/02 e 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2834 c 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2834 d 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2834/03 e 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2834/05 t 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2835 d 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2840 p 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2842 n 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2847 f 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2847 n 1
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 132

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 20 januari 1998
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2848 f 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2848 m 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2848 s 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2848 t 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2850 l 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2850 m 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2850/02 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2851 m 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2851 s 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2869 c 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2875 c 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2876 b 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2876/02 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2889 l 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2890 c 2 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2890 s 2 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2890 t 2 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2890 v 2 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2890 x 2 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2890/02 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2891 e 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2891 f 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2891 g 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2892 d 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2897/02 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2898 c 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2898/02 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2899 c 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2900/02 c 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2903 c 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2903 d 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2907 e 1
ANTWERPEN 10 AFD 11810 K 0022 x - 1
ANTWERPEN 14 AFD 11814 A 0305 d 2 1
ANTWERPEN 14 AFD 11814 A 0269 z 5 1
ANTWERPEN 31 AFD/DEURNE 5 AFD/ 11345 B 140 c - 1
ANTWERPEN 31 AFD/DEURNE 5 AFD/ 11345 B 140 d - 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0557 x 3 1
ASSE 2 AFD 23322 B 465 p 1
ASSE 2 AFD 23322 B 380 d 1
ASSE 2 AFD 23322 B 377 b 1
ASSE 2 AFD 23322 B 378 b 1
ASSE 2 AFD 23322 B 378 a 1
ASSE 4 AFD/KOBBEGEM/ 23041 A 0039 n - 1
AVELGEM 1 AFD/AVELGEM/ 34003 B 1355 m 1
BAARLE-HERTOG 13002 C 100 w - 1
BAARLE-HERTOG 13002 C 100 y - 1
BAARLE-HERTOG 13002 C 100 z - 1
BALEN 2 AFD 13342 C 1194 t 44 1
BEERSEL 5 AFD/LOT/ 23046 A 3 g 2 1
BOECHOUT 1 AFD/BOECHOUT/ 11004 D 405 p 1
BORGLOON 6 AFD/BOMMERSHOVEN/ 73007 B 682 n - 1
BORGLOON 6 AFD/BOMMERSHOVEN/ 73007 B 682 p - 1
BORNEM 1 AFD 12007 C 0368 d 1
BRUGGE 18 AFD/DEEL ST-KRUIS 1/ 31029 C 506 b 3 1
DENDERMONDE 1 AFD 42006 E 56 d - 1
DENDERMONDE 3 AFD/ST-GILLIS/ 42021 C 248 f 2 1
DENDERMONDE 4 AFD/GREMBERGEN/ 42007 B 0953 c 1
DENDERMONDE 4 AFD/GREMBERGEN/ 42007 B 0957 n 1
DENDERMONDE 4 AFD/GREMBERGEN/ 42007 B 0957 p 1
DENDERMONDE 4 AFD/GREMBERGEN/ 42007 B 0957 x 1
DENDERMONDE 4 AFD/GREMBERGEN/ 42007 B 0957 y 1
DENDERMONDE 4 AFD/GREMBERGEN/ 42007 B 0957 z 1
DESTELBERGEN 1 AFD 44013 A 13 m 2 1
DESTELBERGEN 1 AFD 44013 A 5 p 4 1
133 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 20 januari 1998
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
DROGENBOS 22001 B 242 m 2 1
DUFFEL 1 AFD 12009 A 202 g 2 1
DUFFEL 1 AFD 12009 E 398 x 2 1
ERPE-MERE 8 AFD/ERONDEGEM/ 41015 B 0009 p - 1
EVERGEM 1 AFD 44019 A 1313 b - 1
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 97 d 3 1
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 C 0536 h - 1
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 C 0536/02 - - 1
GEEL 4 AFD 13374 F 0653 l 2 1
GEEL 5 AFD 13375 N 0891 p 1
GENK 4 AFD 71304 E 625 b - 1
GENT 4 AFD 44804 D 2432 e - 1
GENT 5 AFD 44805 E 258 p 1
GENT 7 AFD 44807 G 0358 1
GENT 7 AFD 44807 G 0364 1
GENT 7 AFD 44807 G 0370
GENT 7 AFD 44807 G 0432
GENT 7 AFD 44807 G 219 s -
GENT 7 AFD 44807 G 244 b -
GENT 8 AFD 44808 H 277 v 5
GENT 12 AFD 44812 P 0351 s 2
GENT 12 AFD 44812 P 263 e -
GENT 13 AFD 44813 R 1249 l -
GENT 13 AFD 44813 R 1525 x -
GENT 29 AFD/MARIAKERKE 44038 A 694 a
GENT 29 AFD/MARIAKERKE 44038 A 702
GENT 29 AFD/MARIAKERKE 44038 A 703
HASSELT 3 AFD 71323 C 0642 g -
HASSELT 3 AFD 71323 C 0642 h -
HASSELT 3 AFD 71323 C 0648/02 b -
HASSELT 7 AFD 71327 G 687 f -
HASSELT 8 AFD 71328 D 96 k -
HASSELT 8 AFD 71328 D 1345 v -
HEMIKSEM 11018 C 0031 x 3
HEMIKSEM 11018 C 0038 v 2
HEMIKSEM 11018 C 0059 m -
HEMIKSEM 11018 C 0079 l -
HEMIKSEM 11018 B 151 t -
HERENT 3 AFD 24423 H 237 v -
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN1 71025 A 73 p 108
HEUVELLAND 3 AFD/NIEUWKERKE/ 33017 D 101 k 2
HOLSBEEK 3 AFD/NIEUWRODE/ 24080 D 0096 l -
IEPER 1 AFD 33011 C 134 a 4
IEPER 1 AFD 33011 C 134 z 3
KAMPENHOUT 1 AFD/KAMPENHOUT/ 23038 A 197 p 3
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 f 2
KAPELLEN 3 AFD/EKEREN 2 + DL1/ 11362 H 598 y -
KAPELLEN 3 AFD/EKEREN 2 + DL1/ 11362 H 607 f -
KORTRIJK 3 AFD 34353 B 83 c 3
LEDE 1 AFD/LEDE/ 41034 F 697 t -
LEOPOLDSBURG 2 AFD/HEPPEN/ 71023 A 15 a 6
LEOPOLDSBURG 2 AFD/HEPPEN/ 71023 A 15 z 5
LEUVEN 6 AFD/WILSELE 24126 D 143 g 2
LEUVEN 6 AFD/WILSELE 24126 D 455
LIER 3 AFD 12393 E 513 x -
LILLE 3 AFD/GIERLE/ 13009 C 698 k 3
LILLE 3 AFD/GIERLE/ 13009 C 218 h -
LINTER 3 AFD/ORSMAAL-GUSSENHOV. 24084 B 0539 h -
LOKEREN 3 AFD 46383 D 917 s -
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1225 e 4
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1225 v 3
MACHELEN 1 AFD/MACHELEN/ 23047 A 0115 n -
MACHELEN 1 AFD/MACHELEN/ 23047 A 0344 h
MACHELEN 1 AFD/MACHELEN/ 23047 A 54 z 2
MACHELEN 1 AFD/MACHELEN/ 23047 A 102 e 2
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 134

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 20 januari 1998
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
MACHELEN 1 AFD/MACHELEN/ 23047 A 142 x 2
MACHELEN 1 AFD/MACHELEN/ 23047 A 97 d -
MECHELEN 1 AFD 12025 C 735 l -
MECHELEN 1 AFD 12025 C 752 n -
MECHELEN 2 AFD 12402 A 124 d -
MECHELEN 3 AFD 12403 D 157 p 2
MECHELEN 3 AFD 12403 E 254 w 2
MENEN 1 AFD 34027 E 1008 n 69
MOL 5 AFD 13435 C 1314 d -
NAZARETH 2 AFD/EKE/ 44018 A 196 v - 1
NIEUWERKERKEN 1 AFD 71045 C 31 a 2 1
OOSTENDE 12 AFD 35026 A 5 a 1
OOSTENDE 12 AFD 35026 A 6 a 1
OOSTENDE 12 AFD 35026 A 12 b 1
OOSTENDE 12 AFD 35026 A 21 b 1
OOSTENDE 12 AFD 35026 A 25 b 1
OOSTENDE 12 AFD 35026 A 40 r 1
OOSTENDE 12 AFD 35026 A 40 s 1
OOSTENDE 12 AFD 35026 A 40 t 1
OOSTENDE 12 AFD 35026 A 45 a 1
OOSTENDE 12 AFD 35026 A 50 z 1
OOSTENDE 12 AFD 35026 A 50 c 2 1
OOSTENDE 12 AFD 35026 A 50 f 2 1
OOSTENDE 12 AFD 35026 A 50 k 2 1
OOSTENDE 12 AFD 35026 A 174 z 1
OOSTENDE 12 AFD 35026 B 76 a 1
OOSTENDE 12 AFD 35026 B 77 b 1
OUDENAARDE 2 AFD/EINE/ 45502 A 289 f - 1
OVERPELT 2 AFD 72502 E 102 e 142 1
RANST 3 AFD/BROECHEM/ 11010 B 458 e - 1
ROESELARE 1 AFD 36015 A 0881 a 5 1
ROESELARE 1 AFD 36015 A 0881 x 4 1
ROESELARE 1 AFD 36015 A 0881 z 4 1
ROESELARE 5 AFD/BEVEREN/ 36505 C 608 x - 1
RUISELEDE 37012 C 166 e 3 1
SCHOTEN 1 AFD 11040 D 503 d 3 1
SCHOTEN 1 AFD 11040 A 0032 n 72 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0871 l - 1
SINT-PIETERS-LEEUW 2 AFD 23582 E 492 c - 1
TIELT 2 AFD 37302 E 0519 t - 1
TIELT 3 AFD 37303 I 0100 b 3 1
TURNHOUT 1 AFD 13040 C 1467 w - 1
VILVOORDE 2 AFD 23642 D 0921/02 f 2 1
VILVOORDE 2 AFD 23642 D 0921/02 k 2 1
WAASMUNSTER 2 AFD 42342 C 855 a - 1
WAREGEM 4 AFD/BEVEREN-LEIE/ 34006 A 247 w 1
WELLEN 1 AFD/WELLEN/ 73098 F 88 l - 1
WELLEN 1 AFD/WELLEN/ 73098 F 92 a - 1
WETTEREN 2 AFD 42302 E 0016 n 1
WETTEREN 3 AFD 42303 F 5 v 2 1
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 530 c 2 1
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 468 c - 1
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 468 d - 1
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 489 d 2 1
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 489 h 2 1
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 489 k 2 1
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 561 h - 1
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 530 c 2 1
WOMMELGEM 11052 A 103/02 f 1
ZAVENTEM 3 AFD/NOSSEGEM/ 23057 C 196 p - 1
ZELE 1 AFD 42028 B 761 k - 1
ZELE 1 AFD 42028 B 761 l - 1
ZONNEBEKE 4 AFD/GELUVELD/ 33008 A 0157 w 13 1
ZWIJNDRECHT 2 AFD/BURCHT/ 11011 A 0107 v 2 1
ZWIJNDRECHT 2 AFD/BURCHT/ 11011 A 0117 e 1
135 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 20 januari 1998
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
ZWIJNDRECHT 2 AFD/BURCHT/ 11011 A 0437 v 2 1
ZWIJNDRECHT 2 AFD/BURCHT/ 11011 A 0437 y 2 1
ANTWERPEN 3 AFD 11803 C 1445 e - 2
ANTWERPEN 31 AFD/DEURNE 5 AFD/ 11345 B 140 e - 2
ARENDONK 1 AFD 13001 B 707 s 2 2
ARENDONK 1 AFD 13001 B 707 t 2 2
BEERNEM 1 AFD/BEERNEM/ 31003 D 0025 d 5 2
BEGIJNENDIJK 1 AFD/BEGIJNENDIJK 24007 B 20 y 3 2
BRECHT 4 AFD/ST-LENAARTS/ 11043 C 386 z - 2
HALLE 1 AFD 23027 G 341 s 2
IEPER 16 AFD/ZILLEBEKE/ 33036 C 0017 a - 2
IEPER 16 AFD/ZILLEBEKE/ 33036 C 0018 c - 2
KALMTHOUT 1 AFD 11022 F 6 b 11 2
KALMTHOUT 1 AFD 11022 F 6 b 12 2
KALMTHOUT 1 AFD 11022 F 6 b 15 2
KALMTHOUT 1 AFD 11022 F 6 c 11 2
KALMTHOUT 1 AFD 11022 F 7 h 18 2
KORTRIJK 8 AFD/HEULE/ 34016 B 180 v 2 2
KORTRIJK 8 AFD/HEULE/ 34016 B 180 w 2 2
MEISE 2 AFD/WOLVERTEM/ 23093 A 0539 k 2
OOSTENDE 9 AFD/STENE/ 35020 B 45 c - 2
PEER 4 AFD/WIJCHMAAL/ 72035 B 163 - 4 2
PEER 4 AFD/WIJCHMAAL/ 72035 B 163 - 5 2
RANST 4 AFD/EMBLEM/ 11015 A 29 a - 2
RETIE 1 AFD/RETIE/ 13036 G 0146 h 15 2
RETIE 1 AFD/RETIE/ 13036 G 0146 k 15 2
SCHELLE 11038 B 181 b - 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 335 m - 2
WAARSCHOOT 44072 C 1488 v 4 2
AALST 5 AFD/HOFSTADE/ 41029 D 12 p - 3
AALST 5 AFD/HOFSTADE/ 41029 D 12 r - 3
ANTWERPEN 14 AFD 11814 A 0269 g 5 3
ANTWERPEN 14 AFD 11814 A 0269 l 7 3
ANTWERPEN 14 AFD 11814 A 0269 p 3 3
ANTWERPEN 16 AFD 11816 C 356 l - 3
ASSE 6 AFD/ZELLIK/ 23095 C 33 z 3 3
BRUGGE 18 AFD/DEEL ST-KRUIS 1/ 31029 B 0481 c 3
BRUGGE 18 AFD/DEEL ST-KRUIS 1/ 31029 B 0482 d 3
BRUGGE 21 AFD/DEEL ASSEBROEK1/ 31002 A 136 l - 3
BRUGGE 21 AFD/DEEL ASSEBROEK 1/ 31002 A 137 m - 3
GALMAARDEN 1 AFD/GALMAARDEN/ 23023 D 640/02 - - 3
GENK 4 AFD 71304 E 737 h 11 3
GENK 7 AFD 71307 H 185 b - 3
GENK 7 AFD 71307 H 189 a - 3
GENK 7 AFD 71307 H 191 g - 3
GENT 10 AFD 44810 K 0045 f - 3
HAMONT-ACHEL 1 AFD/HAMONT/ 72012 D 349 m 3 3
KAPELLEN 3 AFD/EKEREN 2 + DL1/ 11362 H 601 b - 3
LOMMEL 2 AFD 72342 A 1225 r 4 3
MAASEIK 2 AFD/NEEROETEREN/ 72024 D 570 b - 3
MACHELEN 1 AFD/MACHELEN/ 23047 A 142 y 2 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0899/02 a - 3
MORTSEL 2 AFD 11512 B 17 s 6 3
MORTSEL 2 AFD 11512 B 19 h 5 3
SCHOTEN 2 AFD 11442 C 168 m 3 3
SCHOTEN 2 AFD 11442 C 169 x 2 3
SINT-NIKLAAS 4 AFD 46444 D 2076 d 2 3
SINT-PIETERS-LEEUW 2 AFD 23582 E 456 b 2 3
SINT-PIETERS-LEEUW 2 AFD 23582 E 456 g - 3
SINT-PIETERS-LEEUW 2 AFD 23582 E 456 t - 3
WAARSCHOOT 44072 E 0841 a - 3
ANTWERPEN 14 AFD 11814 A 0269 v 4 4
ANTWERPEN 14AFD 11814 A 0269 y 6 4
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 A 320 z 6 4
ASSE 6 AFD/ZELLIK/ 23095 C 33 m 4 4
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 136

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 20 januari 1998
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
ASSE 6 AFD/ZELLIK/ 23095 C 33 t 5 4
ASSE 6 AFD/ZELLIK/ 23095 C 33 w 3 4
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 898 b - 4
BRUGGE 21 AFD/DEEL ASSEBROEK 1/ 31002 A 133 p 7 4
BRUGGE 21 AFD/DEEL ASSEBROEK 1/ 31002 A 135/02 k - 4
DAMME 7 AFD/SIJSELE/ 31026 C 796 x 6 4
DESTELBERGEN 1 AFD 44013 A 4 g 5 4
DILBEEK 4 AFD/GROOT-BIJGAARDEN/ 23026 A 0017 g 4 4
GENT 12 AFD 44812 Q 223 r - 4
GENT 12 AFD 44812 P 0381 d - 4
GRIMBERGEN 2 AFD 23402 D 148 e 4
GRIMBERGEN 2 AFD 23402 D 148 g 4
HEMIKSEM 11018 B 119 a - 4
KAPELLEN 3 AFD/EKEREN 2 + DL1/ 11362 H 600 h - 4
KAPELLEN 3 AFD/EKEREN 2 + DL1/ 11362 H 604 m 2 4
KORTENBERG 1 AFD/KORTENBERG/ 24055 C 363 a 2 4
KORTRIJK 2 AFD 34352 F 738 l - 4
LINKEBEEK 22003 A 0130 n - 4
LINKEBEEK 22003 A 0130 v - 4
MORTSEL 1 AFD 11029 A 146 e 6 4
MORTSEL 1 AFD 11029 A 149 m 7 4
PUURS 2 AFD/RUISBROEK/ 12032 B 635 c - 4
RUMST 1 AFD/RUMST/ 11037 C 0025 b - 4
VILVOORDE 2 AFD 23642 D 0921/02 c 2 4
BIJLAGE 2
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
ANTWERPEN 14 AFD 11814 B 0034 d 2
ANTWERPEN 14 AFD 11814 B 0034 w 2
ANTWERPEN 16 AFD 11816 B 0024 a 1
ANTWERPEN 16 AFD 11816 B 0025 e 1
ANTWERPEN 16 AFD 11816 B 0138 c 1
ANTWERPEN 16 AFD 11816 B 0158 b 1
ANTWERPEN 18 AFD 11818 D 0079 b 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN2 AFD/ 11382 C 0 e 4 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0 f 4 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0 g 23 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0 m 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0 n 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0 t 22 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0 t 23 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0 y 1
AS 1 AFD 71002 C 0633 t 1
AS 1 AFD 71002 C 0639 k 1
BAARLE-HERTOG 13002 C 0100 w 1
BAARLE-HERTOG 13002 C 0100 y 1
BAARLE-HERTOG 13002 C 0100 z 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 l 6 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 x 31 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1326 a 9 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1326 d 30 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1326 f 23 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1326 g 23 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1326 h 22 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1326 h 23
BALEN 2 AFD 13342 B 1326 k 22
BALEN 2 AFD 13342 B 1326 s 17
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 l 27
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 w 5
BALEN 2 AFD 13342 B 1325/02 x 5
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 a 51
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 a 52
137 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 20 januari 1998
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 a 58
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 b 51
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 c 51
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 c 79
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 d 51
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 d 58
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 d 74
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 e 51
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 e 58
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 f 51
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 g 51
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 h 51
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 h 75
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 k 30
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 k 51
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 k 67
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 k 75
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 l 51
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 m 51
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 n 51
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 n 57
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 n 73
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 p 51
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 s 51
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 t 51
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 w 49
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 w 51
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 w 78
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 x 49
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 x 51
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 x 78
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 y 50
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 y 51
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 z 50
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 z 51
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 c 56
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 e 73
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 f 40
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 g 40
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 g 53
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 k 40
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 k 74
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 l 74
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 m 74
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 n 41
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 r 26
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 r 53
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 r 76
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 s 26
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 s 74
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 t 53
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 v 29 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 v 53 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 w 53 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 x 53 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 y 30 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 y 53 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0001 z 53 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0004/02 k 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0010 d 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0010 e 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0010 f 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0010 g 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0010 m 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0010 n 1
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 138

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 20 januari 1998
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0010 r 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0017 f 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 E 0017 g 1
BEERSEL 3 AFD/DWORP/ 23017 D 0261/02 e 3 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 0190 b 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 0191 c 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 0243 e 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 0599 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 0604 b 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 101 b 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 14 4
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 14 d 4 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 14 r 2 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 14 y 3 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 14 z 3 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 39 h 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 42 s 2 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 45 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 5 c 7 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 5 h 7 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 5 y 6 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 63 a 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 67 1
BERINGEN4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 68 d 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 C 8 f 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 D 11 b 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 D 12 a 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 D 23 a 1
BERINGEN 4 AFD/KOERSEL 2 AFD/ 71522 D 23 b 1
BERINGEN 6 AFD/BEVERLO/ 71005 B 823 m 1
DEERLIJK 1 AFD 34009 B 0960 k 1
DILBEEK 4 AFD/GROOT-BIJGAARDEN/ 23026 A 0001 e 1
DILBEEK 4 AFD/GROOT-BIJGAARDEN/ 23026 A 0002 1
DILBEEK 4 AFD/GROOT-BIJGAARDEN/ 23026 A 0003 1
DILBEEK 4 AFD/GROOT-BIJGAARDEN/ 23026 A 0017 f 1
DILBEEK 4 AFD/GROOT-BIJGAARDEN/ 23026 A 0018 g 1
DILBEEK 4 AFD/GROOT-BIJGAARDEN/ 23026 A 0018 h 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0029 p 1
GENK 7 AFD 71307 H 0002 h 116 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 a 04 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 a 05 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 b 04 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 b 05 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 c 04 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 c 05 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 d 04 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 d 05 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 e 04 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 e 05 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 f 04 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 f 05 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 g 03 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 g 04 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 h 04 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 k 04 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 l 04 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 m 02 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 m 04 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 n 04 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 p 04 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 r 04 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 s 04 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 t 04 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 v 03 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 v 04 1
139 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 20 januari 1998
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
GENK 7 AFD 71307 H 0016 w 04 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 x 04 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 y 03 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 y 04 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 z 03 1
GENK 7 AFD 71307 H 0016 z 04 1
GENK 7 AFD 71307 H 0107 c 1
GENK 7 AFD 71307 H 0112 b 1
GENK 7 AFD 71307 H 0115 k 1
GENK 7 AFD 71307 H 0115 l 1
GENK 7 AFD 71307 H 0115 n 1
GENK 7 AFD 71307 H 0127 1
GENK 7 AFD 71307 H 0131 f 1
GENK 7 AFD 71307 H 0132 f 1
GENK 7 AFD 71307 H 0135 b 1
GENK 7 AFD 71307 H 0141 1
GENK 7 AFD 71307 H 0145 1
GENK 7 AFD 71307 H 0146 02 1
GENK 7 AFD 71307 H 0148 e 1
GENK 7 AFD 71307 H 0150 1
GENK 7 AFD 71307 H 0152 1
GENK 7 AFD 71307 H 0154 1
GENK 7 AFD 71307 H 0155 1
GENK 7 AFD 71307 H 0156 a 1
GENK 7 AFD 71307 H 0160 d 1
GENK 7 AFD 71307 H 0160 e 1
GENK 7 AFD 71307 H 0162 b 1
GENK 7 AFD 71307 H 0163 a 1
GENK 7 AFD 71307 H 0164 a 1
GENK 7 AFD 71307 H 0165 1
GENK 7 AFD 71307 H 0166 1
GENT 2 AFD 44802 B 0823 s 1
GENT 7 AFD 44807 C 0219 s 1
GENT 7 AFD 44807 C 0244 b 1
GENT 8 AFD 44808 H 0277 v 5 1
HERENT 3 AFD 24423 H 0229 l 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0003 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0009 c 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0009 d 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0009 e 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0010 b 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0010 c 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0011 d 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0011 f 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 a 13 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 g 13 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 k 13 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 l 13 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 n 13 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 p 12 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 0070 p 13 1
HEUSDEN-ZOLDER 1 AFD/HEUSDEN 1 71025 A 73 p 08 1
HEUSDEN-ZOLDER 2 AFD/HEUSDEN 2 71502 B 0025 h 10 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 0003 v 30 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1905 f 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1932 a 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1933 a 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1933 b 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1936 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1937 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1939 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER1/ 71065 A 1940 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1941 a 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1941 b 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1942 1
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 140

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 20 januari 1998
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1943 a 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1943 b 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1944 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1947 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1948 h 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1949 b 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1950 b 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1951 a 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1953 a 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1955 a 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1955 b 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1956 f 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1956 g 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1956 h 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1956 k 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1956 l 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1959 f 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1960 b 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1962 b 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1962 e 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1963 c 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1964 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1965 a 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1966 a 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1966 b 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1967 b 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1968 d 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1969 c 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1970 b 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1971 a 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1972 b 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1974 c 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1978 a 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1978 b 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1978 c 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1979 a 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1979 b 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1979 c 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1980 a 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1980 b 2 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1981 a 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1982 a 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1984 a 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1985 a 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1986 d 2 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1986 f 2 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1990 c 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1990 e 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1991 a 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1992 a 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1993 e 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1995 c 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 1997 a 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 2008 c 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 2009 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 2010 d 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 2025 c 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 2026 c 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 2028 c 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 2030 1
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD/ZOLDER 1/ 71065 A 2038 e 1
HEUSDEN-ZOLDER 4 AFD/ZOLDER 2/ 71462 E 0600 m 1
HEUSDEN-ZOLDER 4 AFD/ZOLDER 2/ 71462 E 0613 l 1
HEUSDEN-ZOLDER 4 AFD/ZOLDER 2/ 71462 E 0614 r 1
IEPER 1 AFD 33011 C 0351/07 l 2 1
141 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 20 januari 1998
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
IEPER 3 AFD 33303 C 0134 a 4 1
IEPER 3 AFD 33303 C 0134 z 3 1
KAPELLE-OP-DEN-BOS 1 AFD/K-OD-B 23039 A 0270 e 1
KAPELLE-OP-DEN-BOS 1 AFD/K-OD-B 23039 A 0270 g 1
KORTRIJK 3 AFD 34353 B 0144 x 5 1
LOKEREN 3 AFD 46383 D 0925 y 2 1
LOKEREN 3 AFD 46383 D 0926 m 1
LOKEREN 3 AFD 46383 D 0926 n 1
LOKEREN 3 AFD 46383 D 0926 r 1
LOKEREN 3 AFD 46383 D 0929 t 1
LOKEREN 3 AFD 46383 D 0929 x 1
LOKEREN 3 AFD 46383 D 0934 f 1
MACHELEN 2 AFD/DIEGEM/ 23015 B 0225 y 1
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0165 p 2 1
NAZARETH 2 AFD/EKE/ 44018 A 0158 d 1
PUURS 1 AFD/PUURS/ 12030 C 0518 z 1
ROESELARE 5 AFD/BEVEREN/ 36505 A 0742 g 1
TEMSE 2 AFD 46302 D 0729/02 x 8 1
TEMSE 2 AFD 46302 D 1429 s 2 1
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 0011 f 3 1
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 0036 k 1
TONGEREN 18 AFD/OVERREPEN/ 73062 A 0282 b 1
TONGEREN 18 AFD/OVERREPEN/ 73062 A 0282 c 1
TONGEREN 18 AFD/OVERREPEN/ 73062 A 0282 d 1
WAASMUNSTER 2 AFD 42342 C 0855 1
WETTEREN 3 AFD 42303 F 0005 r 2 1
WETTEREN 3 AFD 42303 F 0005 t 1
WIELSBEKE 1 AFD/WIELSBEKE/ 37017 C 0148 b 2 1
WIELSBEKE 1 AFD/WIELSBEKE/ 37017 C 0148 c 2 1
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1333 c 29 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1333 d 28 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1333 g 28 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1333 g 30 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1333 l 27 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1333 l 28 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1333 m 27 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1333 x 21 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1595 c 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1619 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1609/16 g 2
ANZEGEM 6 AFD/VICHTE/ 34038 B 0402 v 2
ANZEGEM 6 AFD/VICHTE/ 34038 B 0402 x 2
ANZEGEM 6 AFD/VICHTE/ 34038 B 0406 a 2
ANZEGEM 6 AFD/VICHTE/ 34038 B 0409 b 2
BRUGGE 25 AFD/ST-MICHIELS 2 AFD/ 31512 B 0106 a 2 2
BRUGGE 25 AFD/ST-MICHIELS 2 AFD/ 31512 B 0106 c 2 2
BRUGGE 25 AFD/ST-MICHIELS 2 AFD/ 31512 B 0106 e 2 2
BRUGGE 25 AFD/ST-MICHIELS 2 AFD/ 31512 B 0106 g 2 2
BRUGGE 25 AFD/ST-MICHIELS 2 AFD/ 31512 B 0106 h 2 2
BRUGGE 25 AFD/ST-MICHIELS 2 AFD/ 31512 B 0106/06 2
BRUGGE 25 AFD/ST-MICHIELS 2 AFD/ 31512 B 0106/08 2
BRUGGE 25 AFD/ST-MICHIELS 2 AFD/ 31512 B 0106/09 2
BRUGGE 25 AFD/ST-MICHIELS 2 AFD/ 31512 B 0169 c 2
BRUGGE 25 AFD/ST-MICHIELS 2 AFD/ 31512 B 0197 l 2
GENK 7 AFD 71307 H 0185 b 2
GENK 7 AFD 71307 H 0189 a 2
GENK 7 AFD 71307 H 0191 g 2
HALLE 1 AFD 23027 G 0341 s 2
KORTRIJK 8 AFD/HEULE/ 34016 B 0180 v 2 2
KORTRIJK 8 AFD/HEULE/ 34016 B 0180 w 2 2
PEER 4 AFD/WIJCHMAAL/ 72035 B 0163 4 2
PEER 4 AFD/WIJCHMAAL/ 72035 B 0163 5 2
SCHOTEN 1 AFD 11040 D 0418 r 2
SCHOTEN 1 AFD 11040 D 0418 r 2
SCHOTEN 1 AFD 11040 D 0418 w 2
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 142

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 20 januari 1998
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
SCHOTEN 1 AFD 11040 D 0418 w 2
SCHOTEN 1 AFD 11040 D 0418 x 2
SCHOTEN 1 AFD 11040 D 0418 x 2
SINT-TRUIDEN 2 AFD 71352 D 0799 p 2 2
SINT-TRUIDEN 2 AFD 71352 D 0799 r 2 2
SINT-TRUIDEN 2 AFD 71352 D 0814 f 2
AARTSELAAR 2 AFD 11372 D 0157 e 3 3
ANTWERPEN 14 AFD 11814 B 0034 x 2 3
ANTWERPEN 16 AFD 11816 C 0356 h 3
ANTWERPEN 40 AFD/MERKSEM 2 AFD/ 11422 C 0259 k 2 3
ANTWERPEN 40 AFD/MERKSEM 2 AFD/ 11422 C 0276/04 b 3
ANTWERPEN 40 AFD/MERKSEM 2 AFD/ 11422 C 0276/05 3
BREDENE 2 AFD 35302 D 0055 x 13 3
BREDENE 2 AFD 35302 D 0055 y 13 3
BRUGGE 21 AFD/DEEL ASSEBROEK 1/ 31002 A 0136 c 3
BRUGGE 21 AFD/DEEL ASSEBROEK 1/ 31002 A 0137 i 3
BRUGGE 21 AFD/DEEL ASSEBROEK 1/ 31002 A 0139 o 3
DILBEEK 3 AFD/ST-ULRIKS-KAPELLE 23079 A 0402 c 3
DILBEEK 3 AFD/ST-ULRIKS-KAPELLE 23079 A 0405 g 3
DILBEEK 3 AFD/ST-ULRIKS-KAPELLE 23079 A 0412 3
DILSEN-STOKKEM 5 AFD/LANKLAAR/ 73043 B 0285 n 3
GENT 6 AFD 44806 F 0201 l 2 3
GENT 6 AFD 44806 F 0204 k 2 3
GENT 6 AFD 44806 F 0204 m 2 3
GENT 6 AFD 44806 F 0210 b 3 3
GENT 6 AFD 44806 F 0210 s 3 3
GENT 6 AFD 44806 F 0210 t 3 3
GENT 14 AFD 44814 A 0423 w 3
GENT 14 AFD 44814 D 0573 l 3
GENT 14 AFD 44814 H 0915/03 3
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 B 0459 3
LAAKDAL 4 AFD/VORST/ 13045 B 0993 b 3
LAAKDAL 4 AFD/VORST/ 13045 B 1008 c 3
LAAKDAL 4 AFD/VORST/ 13045 B 1008 f 3
LAAKDAL 4 AFD/VORST/ 13045 B 1008 h 3
LAAKDAL 4 AFD/VORST/ 13045 B 1008/02 a 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0590 b 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0590 f 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0590 g 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0646/02 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0682 h 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0684 e 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0687 b 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0688 b 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0690 b 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0718 b 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0718 f 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0899 c 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0900 d 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0900 e 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0901 a 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0901/02 a 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0902 c 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0903 g 3
MEERHOUT 2 AFD 13462 D 0913/02 c 3
SINT-NIKLAAS 4 AFD 46444 D 2076 d 3
AALST 4 AFD 41304 F 0830 f 4
AARSCHOT 2 AFD 24662 F 0032 d 4
AARSCHOT 2 AFD 24662 F 0032 e 4
BOECHOUT 1 AFD/BOECHOUT/ 11004 D 0405 p 4
BRECHT 4 AFD/ST-LENAARTS/ 11043 C 0386 z 4
BRUGGE 25 AFD/ST-MICHIELS 2 AFD/ 31512 B 0609 z 4
DEERLIJK 1 AFD 34009 B 1186 k 4
DIEPENBEEK 1 AFD 71011 B 0071 m 4
GEEL 3 AFD 13373 K 0778 z 6 4
143 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Blz: 262 – B. Vl. Reg. 7 juli 1998
B. Vl. Reg. 7 juli 1998 tot wijziging van
het besluit van de Vlaamse regering van 4
maart 1997 houdende aanwijzing overeenkomstig
het artikel 30, § 2, van het
decreet van 22 februari 1995 betreffende
de bodemsanering van de historisch verontreinigde
gronden waar bodemsanering
moet plaatsvinden (B.S.,
BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 7 juli 1998
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
GEEL 3 AFD 13373 K 0780 l 2 4
GENK 4 AFD 71304 E 0494 m 4
GENK 4 AFD 71304 E 0494 n 4
GENK 4 AFD 71304 E 0494 p 4
GENT 7 AFD 44807 G 0468/12 x 4
GENT 13 AFD 44813 T 0048 f 4
GENT 13 AFD 44813 T 0100 a 2 4
GENT 13 AFD 44813 T 0101 g 2 4
GENT 13 AFD 44813 T 0101 l 2 4
GENT 13 AFD 44813 T 0102 a 2 4
GENT 13 AFD 44813 T 0102 l 2 4
GENT 13 AFD 44813 T 0103 d 2 4
GENT 13 AFD 44813 T 0103 e 2 4
GENT 13 AFD 44813 T 0106 z 4
HERENTALS 3 AFD/NOORDERWIJK/ 13027 A 0046 v 4
HERENTALS 3 AFD/NOORDERWIJK/ 13027 A 0046 w 4
HOEILAART 23033 B 0342 h 2 4
HOUTHALEN-HELCHTEREN 4 AFD/HELC 72014 B 0053 p 6 4
HOUTHULST 1 AFD/HOUTHULST/ 32006 C 0441 h 2 4
IEPER 4 AFD/DEEL BRIELEN/ 33304 A 0546 e 3 4
KRUIBEKE 3 AFD/RUPELMONDE/ 46018 A 0529 w 4
KRUIBEKE 3 AFD/RUPELMONDE/ 46018 A 0529 y 4
LANAKEN 5 AFD/VELDWEZELT/ 73088 B 0145 s 4
LANAKEN 5 AFD/VELDWEZELT/ 73088 B 0145 t 4
LANAKEN 5 AFD/VELDWEZELT/ 73088 B 0145 w 4
LANAKEN 5 AFD/VELDWEZELT/ 73088 B 0145 x 4
LANAKEN 5 AFD/VELDWEZELT/ 73088 B 0146 r 4
LEUVEN 6 AFD/WILSELE/ 24126 D 0108 b 4
MACHELEN 1 AFD/MACHELEN/ 23047 D 0129 f 3 4
MENEN 2 AFD 34372 B 0051 c 4
OOSTENDE 12 AFD/ZANDVOORDE/ 35026 B 0055 4
OOSTENDE 12 AFD/ZANDVOORDE/ 35026 B 0057 a 4
OOSTENDE 12 AFD/ZANDVOORDE/ 35026 B 0071 c 4
OOSTENDE 12 AFD/ZANDVOORDE/ 35026 B 0072 4
OOSTENDE 12 AFD/ZANDVOORDE/ 35026 B 0075 b 4
OOSTENDE 12 AFD/ZANDVOORDE/ 35026 B 0114 b 4
OOSTKAMP 1 AFD 31022 A 0108 f 4
OOSTKAMP 1 AFD 31022 A 0108 m 4
OOSTKAMP 2 AFD 31402 H 0001 g 4
OOSTKAMP 2 AFD 31402 H 0001 h 4
OOSTKAMP 2 AFD 31402 H 0001 k 4
OOSTKAMP 2 AFD 31402 H 0002 a 4
OPWIJK 1 AFD 23060 C 0153 x 2 4
SCHERPENHEUVEL-ZICHEM 1 AFD/SCH 24098 B 0011 k 4
WEVELGEM 2 AFD 34302 B 0531 n 2 4
WEVELGEM 2 AFD 34302 B 0546 n 2 4
WILLEBROEK 4 AFD/BLAASVELD/ 12004 B 0333 f 2 4
WILLEBROEK 4 AFD/BLAASVELD/ 12004 B 0341 m 4
WILLEBROEK 4 AFD/BLAASVELD/ 12004 B 0341 n 4
ZAVENTEM 5 AFD/ST-STEVENS-WOLUW 23078 A 0311 a 4
ZONHOVEN 2 AFD 71442 D 0112 p 2 4
ZONHOVEN 2 AFD 71442 D 0112 r 2 4
ZONHOVEN 2 AFD 71442 D 0112 w 2 4
ZONHOVEN 2 AFD 71442 D 0112 x 2 4
15 september 1998)
Art. 1. Aan artikel 1 van het besluit van de
Vlaamse Regering van 4 maart 1997 houdende
aanwijzing overeenkomstig het artikel 30, § 2, van
het decreet van 22 februari 1995 betreffende de
bodemsanering van de historisch verontreinigde
gronden waar bodemsanering moet plaatsvinden,
wordt een tweede lid toegevoegd, dat luidt als
volgt:
[De percelen uit de lijst, aangeduid onder het
OVAM-identificatienummer Afdeling/Sectie/9999,
zijn opgenomen in het register van verontreinigde
gronden aan de hand van een omlijning
op een kadastraal plan, omdat zij geen kadastraal
nummer hebben zoals toegekend door het
Ministerie van Financiën.]
Art. 2. De lijst van de gronden gevoegd in bijlage
bij het besluit van de Vlaamse Regering van
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 144

4 maart 1997 houdende aanwijzing overeenkomstig
het artikel 30, § 2, van het decreet van
22 februari 1995 betreffende de bodemsanering
van de historisch verontreinigde gronden waar
bodemsanering moet plaatsvinden, wordt aangevuld
met de gronden voorkomend op de lijst gevoegd
in bijlage 1 bij dit besluit.
BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
Art. 3. De gronden voorkomend op de lijst gevoegd
in bijlage 2 bij dit besluit worden geschrapt
van de lijst van de gronden gevoegd in bijlage bij
het besluit van de Vlaamse Regering van 4 maart
1997 houdende aanwijzing overeenkomstig het
artikel 30, § 2, van het decreet van 22 februari
1995 betreffende de bodemsanering van de histo-
BIJLAGE 1
B. Vl. Reg. 7 juli 1998
risch verontreinigde gronden waar bodemsanering
moet plaatsvinden.
Art. 4. De Vlaamse Minister, bevoegd voor het
leefmilieu, is belast met de uitvoering van dit besluit.
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
AALST 5 AFD/HOFSTADE/ 41029 B 0270 t 1
AALST 5 AFD/HOFSTADE/ 41029 B 0283 f 1
AALST 5 AFD/HOFSTADE/ 41029 B 0283 g 1
AALST 12 AFD/EREMBODEGEM 2 AFD/ 41342 B 0006 s 1
AALTER 1 AFD 44001 B 51 t 1
AALTER 1 AFD 44001 B 51 v 1
AARSCHOT 1 AFD 24001 A 0065 l 1
AARSCHOT 2 AFD 24662 E 0205 m 5 1
AARSCHOT 2 AFD 24662 G 136 n 1
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1794 g 1
ANTWERPEN 14 AFD 11814 C 106 g 4 1
ANTWERPEN 27 AFD/DEURNE 1 AFD/ 11012 A 0148 y 1
ANTWERPEN 27 AFD/DEURNE 1 AFD/ 11012 A 172 g 1
ANTWERPEN 29 AFD/DEURNE 3 AFD/ 11343 A 0722 x 1
ANTWERPEN 30 AFD/DEURNE 4 AFD/ 11344 A 502 t 29 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 10 l 2 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 10 m 2 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 10 n 2 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 10 p 2 1
ANTWERPEN 40 AFD/MERKSEM 2 AFD/ 11422 C 0247 c 2 1
ASSE 2 AFD 23322 E 387 a 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1311 w 2 1
BEERSEL 4 AFD/HUIZINGEN/ 23035 A 127 b 1
BEERSEL 5 AFD/LOT/ 23046 C 246 c 2 1
BEERSEL 5 AFD/LOT/ 23046 C 359 f 1
BEERSEL 5 AFD/LOT/ 23046 C 360 e 1
BEVEREN 9 AFD/MELSELE/ 46016 D 685/02 1
BOORTMEERBEEK 1 AFD/BOORTMEERB. 24014 B 155 a 4 1
BOORTMEERBEEK 1 AFD/BOORTMEERB. 24014 B 155 z 3 1
BORNEM 5 AFD/WEERT/ 12038 A 0129 t 1
BOUTERSEM 3 AFD/ROOSBEEK/ 24093 C 197 n 1
BRECHT 4 AFD/ST-LENAARTS/ 11043 D 0053 f 1
BRUGGE 7 AFD 31807 I 0283 m 1
BRUGGE 7 AFD 31807 I 459 a 5 1
BRUGGE 7 AFD 31807 I 530 c 1
BRUGGE 7 AFD 31807 I 73/02 d 1
BRUGGE 25 AFD/ST-MICHIELS 2 AFD/ 31512 B 106 c 2 1
DEERLIJK 1 AFD 34009 B 960 p 1
DEINZE 3 AFD/PETEGEM-LEIE/ 44054 A 392 d 2 1
DEINZE 3 AFD/PETEGEM-LEIE/ 44054 B 0957 d 1
DENDERMONDE 1 AFD 42006 D 455 k 2 1
DENDERMONDE 3 AFD/ST-GILLIS/ 42021 C 0440 t 1
DESSEL 13006 E 849 r 1
DESTELBERGEN 1 AFD 44013 A 315 w 2 1
DIEPENBEEK 1 AFD 71011 I 16 b 1
DIEST 1 AFD 24020 B 289 l 2 1
DIEST 1 AFD 24020 B 289 m 2 1
DIEST 1 AFD 24020 B 289 x 1
DILBEEK 4 AFD/GROOT-BIJGAARDEN/ 23026 B 116 v 16 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0051/02 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0068 h 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0068 l 1
DILSEN-STOKKEM 2 AFD/ROTEM/ 72032 B 9999 1
145 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 7 juli 1998
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
EDEGEM 2 AFD 11472 B 210/02 g 2 1
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 13 g 3 1
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 G 345 f 2 1
GEEL 3 AFD 13373 L 361 m 2 1
GEEL 5 AFD 13375 M 242 a 2 1
GEEL 5 AFD 13375 M 242 c 2 1
GEEL 5 AFD 13375 M 242 d 2 1
GEEL 5 AFD 13375 M 242 z 1
GEEL 5 AFD 13375 M 249 e 1
GEEL 5 AFD 13375 M 253 s 1
GEEL 5 AFD 13375 M 275 e 1
GENK 7 AFD 71307 H 100 a 1
GENK 7 AFD 71307 H 102 a 1
GENK 7 AFD 71307 H 108 f 1
GENK 7 AFD 71307 H 113 f 1
GENK 7 AFD 71307 H 115 r 1
GENK 7 AFD 71307 H 117 b 1
GENK 7 AFD 71307 H 121 c 1
GENK 7 AFD 71307 H 126 a 1
GENK 7 AFD 71307 H 13 d 1
GENK 7 AFD 71307 H 132 g 1
GENK 7 AFD 71307 H 133 c 1
GENK 7 AFD 71307 H 134 d 1
GENK 7 AFD 71307 H 147 n 2 1
GENK 7 AFD 71307 H 147 p 2 1
GENK 7 AFD 71307 H 2 d 143 1
GENK 7 AFD 71307 H 2 e 143 1
GENK 7 AFD 71307 H 2 m 143 1
GENK 7 AFD 71307 H 80 b 1
GENK 7 AFD 71307 H 82 h 1
GENK 7 AFD 71307 H 90 d 1
GENT 7 AFD 44807 G 0407 h 1
GENT 7 AFD 44807 G 0407 k 1
GENT 7 AFD 44807 G 0453 p 1
GENT 7 AFD 44807 G 84/10 m 1
GENT 7 AFD 44807 G 9999/01 1
GENT 10 AFD 44810 K 219 c 1
GENT 12 AFD 44812 A 943 b 1
GENT 12 AFD 44812 N 0001 a 02 1
GENT 16 AFD 44816 K 0423 m 1
GENT 16 AFD 44816 K 855 p 4 1
GENT 20 AFD/LEDEBERG/ 44032 A 120 k 11 1
GENT 22 AFD/GENTBRUGGE 2 AFD/ 44362 B 14 r 1
GENT 29 AFD/MARIAKERKE/ 44038 A 37 b 1
GENT 29 AFD/MARIAKERKE/ 44038 A 37/02 1
GENT 29 AFD/MARIAKERKE/ 44038 A 564 h 1
GENT 29 AFD/MARIAKERKE/ 44038 A 564 l 1
GRIMBERGEN 1 AFD 23025 B 266 c 2 1
GRIMBERGEN 1 AFD 23025 B 269 n 1
GRIMBERGEN 1 AFD 23025 B 279 x 1
GRIMBERGEN 1 AFD 23025 I 28 v 2 1
GRIMBERGEN 1 AFD 23025 I 49 e 3 1
GRIMBERGEN 2 AFD 23402 E 402 b 18 1
GROBBENDONK 1 AFD/GROBBENDONK/ 13010 B 198 y 1
HAACHT 1 AFD/HAACHT/ 24033 A 317 a 2 1
HAACHT 1 AFD/HAACHT/ 24033 A 317 z 1
HALEN 1 AFD 71020 B 248 e 4 1
HALLE 1 AFD 23027 F 0178 s 4 1
HAM 2 AFD/KWAADMECHELEN/ 71033 B 529 g 1
HAMME 3 AFD/MOERZEKE/ 42014 B 1006 t 1
HASSELT 3 AFD 71323 C 0648 t 1
HASSELT 3 AFD 71323 C 648 r 1
HASSELT 11 AFD/STEVOORT/ 71055 B 490 y 2 1
HEMIKSEM 11018 C 299 t 2 1
HEMIKSEM 11018 C 299 z 2 1
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 146

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 7 juli 1998
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
HEMIKSEM 11018 C 31 c 4 1
HEMIKSEM 11018 C 32 b 2 1
HERENTALS 1 AFD 13011 E 0426/03 c 1
HERSELT 1 AFD 13013 D 462 n 7 1
HOUTHALEN-HELCHTEREN 3 AFD/HOU3 72453 F 228 m 1
HOUTHULST 1 AFD/HOUTHULST/ 32006 D 92 s 4 1
HULDENBERG 5 AFD/OTTENBURG/ 24085 C 0257 k 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 131 a 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 132 a 2 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 132 c 2 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 132 f 2 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 132 k 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 132 l 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 132 n 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 132 p 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 132 t 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 132 v 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 132 w 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 132 y 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 132 z 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 a 2 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 b 5 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 d 4 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 e 5 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 f 5 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 g 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 g 3 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 g 6 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 h 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 h 4 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 h 6 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 k 2 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 k 6 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 n 5 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 p 2 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 r 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 r 4 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 r 5 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 s 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 s 4 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 t 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 t 4 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 v 2 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 w 4 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 x 4 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 y 3 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 y 4 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 133 z 4 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 135 a 2 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 135 b 2 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 135 c 2 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 135 d 2 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 135 g 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 135 k 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 135 m 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 135 r 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 135 s 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 135 x 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 135 y 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 135 z 1
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 156 d 1
KONTICH 1 AFD 11024 B 86 s 1
KONTICH 1 AFD 11024 B 86 w 1
KONTICH 2 AFD 11602 C 27 m 13 1
KORTEMARK 2 AFD/HANDZAME/ 32005 D 10 p 3 1
147 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 7 juli 1998
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
KORTEMARK 2 AFD/HANDZAME/ 32005 D 10 r 3 1
KORTEMARK 2 AFD/HANDZAME/ 32005 D 10 s 3 1
KORTRIJK 1 AFD 34022 E 144 x 1
KORTRIJK 1 AFD 34022 E 551 w 13 1
KORTRIJK 8 AFD/HEULE/ 34016 C 661 f 6 1
KRUIBEKE 1 AFD/KRUIBEKE/ 46013 A 990 a 1
KRUISHOUTEM 1 AFD/KRUISHOUTEM/ 45017 C 784 k 1
KRUISHOUTEM 1 AFD/KRUISHOUTEM/ 45017 C 784/02 1
KUURNE 34023 B 128 m 2 1
KUURNE 34023 B 128 p 2 1
KUURNE 34023 B 129 s 1
LANDEN 1 AFD 24059 A 419 n 1
LEUVEN 7 AFD/KESSEL-LO 1 AFD/ 24051 A 54 g 1
LEUVEN 7 AFD/KESSEL-LO 1 AFD/ 24051 A 61 d 1
LEUVEN 14 AFD/DL HAASR+DL KOR.LO 24514 C 87 a 1
LINTER 1 AFD/DRIESLINTER/ 24022 D 401 h 4 1
LINTER 1 AFD/DRIESLINTER/ 24022 D 401 l 4 1
LOKEREN 1 AFD 46014 A 474 h 1
LOKEREN 1 AFD 46014 A 970 n 1
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1399 b 4 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0004 t 3 1
MACHELEN 1 AFD/MACHELEN/ 23047 A 54 a 3 1
MALDEGEM 2 AFD 43502 E 1471 e 1
MALDEGEM 2 AFD 43502 E 1474 n 1
MALDEGEM 2 AFD 43502 E 1585 f 1
MECHELEN 2 AFD 12402 A 213 h 1
MECHELEN 2 AFD 12402 A 240/03 f 1
MECHELEN 3 AFD 12403 E 407 m 1
MECHELEN 3 AFD 12403 E 458 a 3 1
MENEN 1 AFD 34027 F 438 r 1
MEULEBEKE 1 AFD 37007 A 0946 l 1
MORTSEL 3 AFD 11513 C 464 b 4 1
NIEL 11030 C 153 c 1
NIEL 11030 C 153 d 1
NIEL 11030 C 153 g 1
NIEL 11030 C 158 b 1
NIEL 11030 C 158 f 1
NIEL 11030 C 158 g 1
NIEUWERKERKEN 1 AFD 71045 C 51 n 1
NIEUWPOORT 4 AFD/RAMSKAPELLE/ 38020 A 0016 a 5 1
OLEN 13029 E 0496 k 1
OLEN 13029 E 0497 h 1
OLEN 13029 E 481 h 1
OLEN 13029 E 495 b 1
OLEN 13029 E 497 k 1
OLEN 13029 E 498 d 1
OOSTENDE 2 AFD 35382 G 190 n 1
OOSTENDE 2 AFD 35382 G 265 b 2 1
OOSTENDE 9 AFD/STENE/ 35020 A 243 k 1
OOSTENDE 11 AFD/D.MIDDELK.-LEF./ 35391 A 39 d 1
OOSTENDE 11 AFD/D.MIDDELK.-LEF./ 35391 A 65 d 3 1
OOSTENDE 12 AFD/ZANDVOORDE/ 35026 A 162 c 3 1
OOSTENDE 12 AFD/ZANDVOORDE/ 35026 A 162 d 3 1
OOSTENDE 12 AFD/ZANDVOORDE/ 35026 A 162 e 3 1
OOSTENDE 12 AFD/ZANDVOORDE/ 35026 A 162 m 2 1
OOSTENDE 12 AFD/ZANDVOORDE/ 35026 A 162 n 2 1
OOSTENDE 12 AFD/ZANDVOORDE/ 35026 A 173 f 1
OOSTENDE 12 AFD/ZANDVOORDE/ 35026 A 173 g 1
OUDENAARDE 1 AFD 45035 B 3/02 t 35 1
OUDENAARDE 3 AFD/NEDERENAME/ 45503 A 598 l 2 1
OUDENAARDE 3 AFD/NEDERENAME/ 45503 A 598 m 2 1
OVERPELT 2 AFD 72502 E 102 a 143 1
OVERPELT 2 AFD 72502 E 102 b 143 1
OVERPELT 2 AFD 72502 E 102 k 142 1
OVERPELT 2 AFD 72502 E 102 t 134 1
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 148

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 7 juli 1998
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
OVERPELT 2 AFD 72502 E 102 v 142 1
OVERPELT 2 AFD 72502 E 102 w 142 1
OVERPELT 2 AFD 72502 E 102 x 142 1
OVERPELT 2 AFD 72502 E 102 y 142 1
OVERPELT 2 AFD 72502 E 102 z 142 1
PEER 3 AFD/GROTE-BROGEL/ 72010 D 0278 f 2 1
PEER 3 AFD/GROTE-BROGEL/ 72010 D 0374 n 1
PUURS 1 AFD/PUURS/ 12030 A 131 b 1
PUURS 1 AFD/PUURS/ 12030 A 136 c 1
PUURS 1 AFD/PUURS/ 12030 B 487 m 1
PUURS 3 AFD/BREENDONK/ 12008 A 255 h 1
RIJKEVORSEL 2 AFD 13502 E 166 x 1
ROESELARE 4 AFD 36504 D 658 n 2 1
ROESELARE 4 AFD 36504 D 673 m 3 1
ROOSDAAL 4 AFD/BORCHTLOMBEEK/ 23011 A 20 l 1
ROTSELAAR 1 AFD/ROTSELAAR/ 24094 C 0774 v 5 1
RUMST 1 AFD/RUMST/ 11037 C 179 k 2 1
RUMST 1 AFD/RUMST/ 11037 C 185 p 2 1
RUMST 1 AFD/RUMST/ 11037 C 25 b 1
SCHELLE 11038 A 311 c 5 1
SCHILDE 3 AFD/S GRAVENWEZEL/ 11041 B 0290 k 4 1
SCHOTEN 2 AFD 11442 C 170 e 17 1
SCHOTEN 3 AFD 11443 C 642 k 2 1
SINT-GENESIUS-RODE 1 AFD 22004 C 635 v 1
SINT-PIETERS-LEEUW 1 AFD 23077 A 52 e 11 1
SINT-PIETERS-LEEUW 7 AFD/RUISB. 23069 B 294/02 1
SINT-PIETERS-LEEUW 7 AFD/RUISB. 23069 B 358/02 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 F 0053 r 1
SINT-TRUIDEN 3 AFD 71353 F 0053 s 1
STEKENE 3 AFD/KEMZEKE/ 46011 A 1048 r 1
STEKENE 3 AFD/KEMZEKE/ 46011 A 1048 s 1
TEMSE 2 AFD 46302 D 1369 x 3 1
TEMSE 2 AFD 46302 D 1372 a 3 1
TEMSE 2 AFD 46302 D 1372 z 2 1
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 100/03 a 1
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 89 t 2 1
TIELT 6 AFD/AARSELE/ 37001 C 42 a 2 1
TONGEREN 8 AFD 73348 B 0834 c 1
TORHOUT 3 AFD 31523 E 521 f 1
TREMELO 1 AFD/TREMELO/ 24109 B 716 r 3 1
VILVOORDE 3 AFD 23643 E 110 s 1
VILVOORDE 3 AFD 23643 E 178 r 1
VILVOORDE 3 AFD 23643 E 178 s 1
VILVOORDE 3 AFD 23643 E 178 t 1
VILVOORDE 3 AFD 23643 E 178 v 1
VILVOORDE 3 AFD 23643 E 65 p 1
VILVOORDE 3 AFD 23643 E 67 r 4 1
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 0283 f 2 1
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 299 k 1
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 313 c 3 1
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 313 x 2 1
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 313 y 2 1
VILVOORDE 4 AFD 23644 I 0363 r 1
VILVOORDE 4 AFD 23644 I 0371 z 2 1
WAREGEM 1 AFD 34040 C 1403 m 2 1
WAREGEM 1 AFD 34040 C 1426 f 1
WAREGEM 1 AFD 34040 C 1427 v 1
WAREGEM 2 AFD 34452 B 529 d 1
WAREGEM 4 AFD/BEVEREN-LEIE/ 34006 A 117 z 3 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1089/02 b 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1127/08 a 2 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1127/08 z 1
WEVELGEM 1 AFD 34041 A 455 d 3 1
WEVELGEM 4 AFD/MOORSELE/ 34029 B 494 g 1
WIELSBEKE 1 AFD/WIELSBEKE/ 37017 B 455 e 1
149 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 7 juli 1998
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
WIELSBEKE 1 AFD/WIELSBEKE/ 37017 B 455 f 1
WIELSBEKE 1 AFD/WIELSBEKE/ 37017 B 457 a 1
WIELSBEKE 1 AFD/WIELSBEKE/ 37017 B 458 a 1
WIELSBEKE 1 AFD/WIELSBEKE/ 37017 C 313 b 1
WIELSBEKE 1 AFD/WIELSBEKE/ 37017 C 316 b 1
WIELSBEKE 3 AFD/ST-BAAFS-VIJVE/ 37014 B 330 w 1
WIJNEGEM 11050 B 290 e 6 1
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 199 a 1
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 24 g 1
ZAVENTEM 2 AFD 23772 C 202 b 2 1
ZEDELGEM 1 AFD/ZEDELGEM/ 31040 D 309 h 1
ZELZATE 2 AFD 43302 B 411 a 2 1
ZUTENDAAL 2 AFD 71582 D 1040 n 1
ZWEVEGEM 5 AFD/MOEN/ 34028 B 144 a 1
ZWEVEGEM 5 AFD/MOEN/ 34028 B 147 a 1
ZWEVEGEM 5 AFD/MOEN/ 34028 B 149 t 1
ZWEVEGEM 5 AFD/MOEN/ 34028 B 172 f 1
ZWEVEGEM 5 AFD/MOEN/ 34028 B 177 a 1
ZWEVEGEM 5 AFD/MOEN/ 34028 B 180 v 1
ZWEVEGEM 5 AFD/MOEN/ 34028 B 181 b 1
ZWEVEGEM 5 AFD/MOEN/ 34028 B 182 b 1
ZWEVEGEM 5 AFD/MOEN/ 34028 B 184 f 1
ZWIJNDRECHT 1 AFD/ZWIJNDRECHT/ 11056 B 0708 b 4 1
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 0001 d 4 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1543 k 3 2
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 157/13 2
ANTWERPEN 36 AFD/HOBOKEN 1 AFD/ 11019 B 13 z 2
ANTWERPEN 40 AFD/MERKSEM 2 AFD/ 11422 C 0282 r 50 2
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 C 385 h 20 2
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 D 176 n 22 2
BREE 1 AFD 72004 A 0259 a 2
BREE 1 AFD 72004 A 0266 b 2
BREE 1 AFD 72004 A 0278/02 c 2
BREE 1 AFD 72004 A 0327 h 2
BRUGGE 7 AFD 31807 I 0314/30 a 2
DESSEL 13006 E 384 g 2
DILSEN-STOKKEM 5 AFD/LANKLAAR/ 73043 B 217 e 2
EVERGEM 1 AFD 44019 A 1469 b 2
GENT 8 AFD 44808 H 698 s 5 2
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 508 b 2
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 509 f 2
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 517 g 2
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 517 h 2
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 517 k 2
GENT 24 AFD/ZWIJNAARDE/ 44082 B 519 b 2
GERAARDSBERGEN 7 AFD/SCHENDELBE 41059 A 119 b 2
HALLE 1 AFD 23027 M 260 c 2
HALLE 1 AFD 23027 M 263 m 2
KAMPENHOUT 1 AFD/KAMPENHOUT/ 23038 A 0145 e 4 2
KORTRIJK 3 AFD 34353 B 0082 a 6 2
MOL 5 AFD 13435 C 1442 d 3 2
MOL 5 AFD 13435 C 1442 e 3 2
MORTSEL 2 AFD 11512 B 17 k 5 2
MORTSEL 2 AFD 11512 B 17 s 6 2
NIJLEN 3 AFD/KESSEL/ 12018 A 309 v 2 2
RANST 2 AFD/OELEGEM/ 11031 C 0414 a 2 2
RIJKEVORSEL 2 AFD 13502 E 166 v 2
SINT-PIETERS-LEEUW 2 AFD 23582 D 0285 r 2
STADEN 1 AFD/STADEN/ 36019 A 1229 w 4 2
WAASMUNSTER 1 AFD 42023 B 717 e 2
WIJNEGEM 11050 A 70 d 2
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 0642 f 2
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 135 2
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 136/02 2
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 136/04 2
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 150

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 7 juli 1998
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 137 2
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 138 2
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 139 2
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 185 2
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 187 2
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 188 c 2
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 79 c 2
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 80 c 2
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 82 c 2
ZULTE 3 AFD/MACHELEN/ 44037 B 83 l 2
ANTWERPEN 4 AFD 11804 D 2037 f 3
BRUGGE 12 AFD 31812 P 302 c 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 13 y 2 3
GENK 4 AFD 71304 E 0432 b 3
GENT 13 AFD 44813 A 163 3
GENT 13 AFD 44813 A 164 3
GENT 18 AFD/ST-AMANDSBERG 1 AFD 44061 B 228 b 3 3
GRIMBERGEN 1 AFD 23025 B 181 b 3
GRIMBERGEN 1 AFD 23025 B 186 a 3
GRIMBERGEN 1 AFD 23025 B 187 a 3
GRIMBERGEN 1 AFD 23025 B 189 c 3
GRIMBERGEN 1 AFD 23025 B 216 c 3
GRIMBERGEN 1 AFD 23025 I 13 t 2 3
GRIMBERGEN 1 AFD 23025 I 17 d 3
GRIMBERGEN 1 AFD 23025 I 18 y 3
IZEGEM 3 AFD 36493 B 0346 p 3
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 108 b 3
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 109 d 3
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 112 a 3
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 138 a 3
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 145 a 4 3
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 145 w 3
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 3 a 241 3
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 3 b 241 3
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 3 r 233 3
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 3 x 237 3
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 3 y 163 3
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 41 c 3
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 72 d 3
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 73 c 3
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 74 d 3
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 78 c 3
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 79 b 3
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 80 e 3
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 80 f 3
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 81 b 3
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 82 b 3
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 95 d 3
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 96 a 3
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 99 a 3
NINOVE 2 AFD 41362 B 310 c 3
OOSTROZEBEKE 37010 E 816 p 3 3
PEER 3 AFD/GROTE-BROGEL/ 72010 A 151 h 3 3
TIENEN 4 AFD 24594 C 44 h 2 3
WESTERLO 4 AFD/OEVEL/ 13028 A 242 3
WEVELGEM 1 AFD 34041 C 887 v 3
WINGENE 1 AFD/WINGENE/ 37018 B 944 h 2 3
ZEMST 5 AFD/EPPEGEM/ 23020 E 188 a 3
AALST 1 AFD 41002 B 0053 g 4
AARSCHOT 2 AFD 24662 F 216 d 4
ANTWERPEN 16 AFD 11816 C 340 h 4
ANTWERPEN 18 AFD 11818 E 211 m 2 4
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 127 s 4
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 17 c 4
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 18 r 4
151 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 7 juli 1998
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 215 w 2 4
ANTWERPEN 41 AFD/MERKSEM 3 AFD/ 11423 B 296 v 3 4
ANTWERPEN 44 AFD/WILRIJK 3 AFD/ 11463 D 167 h 4
ARDOOIE 1 AFD/ARDOOIE/ 36001 B 142 r 4
BOECHOUT 1 AFD/BOECHOUT/ 11004 D 416 e 2 4
BOOM 1 AFD 11005 A 108 m 4
BRUGGE 7 AFD 31807 I 67 e 3 4
DEINZE 3 AFD/PETEGEM-LEIE/ 44054 B 0001 c 4
DENDERMONDE 1 AFD 42006 C 346 s 3 4
EDEGEM 2 AFD 11472 B 0205 m 4
ERPE-MERE 1 AFD/ERPE/ 41016 C 0173 h 4
ERPE-MERE 2 AFD/MERE/ 41040 A 580 c 2 4
GENK 7 AFD 71307 H 2 k 143 4
GENT 1 AFD 44021 A 2854 r 5 4
GENT 13 AFD 44813 A 90 a 4
GENT 13 AFD 44813 A 91 4
GENT 13 AFD 44813 A 92 4
GENT 13 AFD 44813 A 93 4
GENT 13 AFD 44813 E 10 4
GENT 13 AFD 44813 E 8 e 4
GENT 17 AFD/OOSTAKKER/ 44051 D 142 t 3 4
GENT 20 AFD/LEDEBERG/ 44032 A 67 g 2 4
GENT 20 AFD/LEDEBERG/ 44032 A 79 n 4
GENT 30 AFD/WONDELGEM/ 44074 C 142 b 4
HAMME 2 AFD 42452 C 174 a 4
IZEGEM 4 AFD 36494 D 1092 e 3 4
IZEGEM 4 AFD 36494 D 1094 l 4
KORTENAKEN 1 AFD/KORTENAKEN/ 24054 B 109 g 4
KORTENAKEN 1 AFD/KORTENAKEN/ 24054 B 109 k 4
LANAKEN 3 AFD/REKEM/ 73064 B 1130 d 4
LEDEGEM 3 AFD/ST-ELOOIS-WINKEL/ 36018 A 773 x 4
LEDEGEM 3 AFD/ST-ELOOIS-WINKEL/ 36018 A 773 z 4
LEUVEN 4 AFD 24504 E 162 x 2 4
LEUVEN 12 AFD/HEVERLEE 3 AFD/ 24433 E 13 l 13 4
LIERDE 4 AFD/ST-MARTENS-LIERDE/ 45051 A 695 h 4
LINT 11025 D 0017 e 2 4
MACHELEN 2 AFD/DIEGEM/ 23015 B 119 m 4
NIEL 11030 B 337 s 4
OUDENAARDE 2 AFD/EINE/ 45502 B 0661 d 4
SINT-PIETERS-LEEUW 2 AFD 23582 D 291 s 4
SINT-PIETERS-LEEUW 2 AFD 23582 D 291 t 4
SINT-TRUIDEN 2 AFD 71352 D 275 f 4
STEENOKKERZEEL 1 AFD/STEENOKKER 23081 D 86 b 4
TIELT 1 AFD 37015 A 1018 k 2 4
TIELT 2 AFD 37302 E 0525 p 2 4
TURNHOUT 1 AFD 13040 B 0925/02 m 4
WAREGEM 3 AFD 34453 F 273 n 2 4
WETTEREN 1 AFD 42025 A 37 a 4
WETTEREN 1 AFD 42025 A 39 a 4
ZUTENDAAL 2 AFD 71582 D 1042 f 4
ZUTENDAAL 2 AFD 71582 D 1042 g 4
BIJLAGE 2
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
AALST 5 AFD/HOFSTADE/ 41029 0270 t 1
AALST 5 AFD/HOFSTADE/ 41029 0283 f 1
AALST 5 AFD/HOFSTADE/ 41029 0283 g 1
AARSCHOT 2 AFD 24662 G 0136 m 1
AARSCHOT 2 AFD 24662 G 0141 f 1
AARTSELAAR 2 AFD 11372 D 0303 e 3 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0010 d 2 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0010 e 2 1
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 152

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 7 juli 1998
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
ASSE 2 AFD 23322 B 0377 b 1
ASSE 2 AFD 23322 B 0378 a 1
ASSE 2 AFD 23322 B 0378 b 1
ASSE 2 AFD 23322 B 0380 d 1
ASSE 2 AFD 23322 B 0465 p 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 0174 c 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 0174 d 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 0613 d 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 0627 b 1
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 0637 b 1
DEERLIJK 1 AFD 34009 B 0960 m 1
DENDERMONDE 3 AFD/ST-GILLIS/ 42021 B 0192 r 1
DIEPENBEEK 1 AFD 71011 B 0074 c 74 1
GENK 4 AFD 71304 E 0574 d 1
GENK 4 AFD 71304 E 0701 a 1
GENK 4 AFD 71304 E 0713 s 1
GENK 4 AFD 71304 E 0714 g 1
GENK 4 AFD 71304 E 0714 h 1
GENK 4 AFD 71304 E 0742 x 2 1
GENK 7 AFD 71307 H 0002 y 140 1
GENK 7 AFD 71307 H 0013 c 1
GENK 7 AFD 71307 H 0052 e 13 1
GENK 7 AFD 71307 H 0058 1
GENK 7 AFD 71307 H 0077 1
GENK 7 AFD 71307 H 0081 e 1
GENK 7 AFD 71307 H 0081 f 1
GENK 7 AFD 71307 H 0081 g 1
GENK 7 AFD 71307 H 0082 f 1
GENK 7 AFD 71307 H 0083 b 1
GENK 7 AFD 71307 H 0085 1
GENK 7 AFD 71307 H 0086 1
GENK 7 AFD 71307 H 0089 c 1
GENK 7 AFD 71307 H 0090 c 1
GENK 7 AFD 71307 H 0092 b 1
GENK 7 AFD 71307 H 0102 1
GENK 7 AFD 71307 H 0103 1
GENK 7 AFD 71307 H 0106 b 1
GENK 7 AFD 71307 H 0106 d 1
GENK 7 AFD 71307 H 0108 d 1
GENK 7 AFD 71307 H 0113 c 1
GENK 7 AFD 71307 H 0113 e 1
GENK 7 AFD 71307 H 0115 m 1
GENK 7 AFD 71307 H 0117 a 1
GENK 7 AFD 71307 H 0118 a 1
GENK 7 AFD 71307 H 0121 b 1
GENK 7 AFD 71307 H 0126 1
GENK 7 AFD 71307 H 0132 e 1
GENK 7 AFD 71307 H 0133 b 1
GENK 7 AFD 71307 H 0134 b 1
GENK 7 AFD 71307 H 0146 c 1
GENK 7 AFD 71307 H 0147 s 1
GENK 8 AFD 71308 A 0819 m 19 1
GENK 8 AFD 71308 A 0819 r 19 1
GENK 8 AFD 71308 A 0819 s 19 1
GRIMBERGEN 1 AFD 23025 I 0028 t 2 1
GRIMBERGEN 1 AFD 23025 I 0049 a 3 1
GROBBENDONK 1 AFD/GROBBENDONK/ 13010 B 0198 x 1
GROBBENDONK 1 AFD/GROBBENDONK/ 13010 B 0211 e 1
HALLE 1 AFD 23027 F 0167 t 1
HEIST-OP-DEN-BERG 5 AFD/WIEKEV. 12039 B 0158 c 2 1
HEIST-OP-DEN-BERG 5 AFD/WIEKEV. 12039 B 0160 e 1
HEMIKSEM 11018 C 0031 s 3 1
HEMIKSEM 11018 C 0032 y 1
HEMIKSEM 11018 C 0032 z 1
HOUTHALEN-HELCHTEREN 1 AFD/HOU1 72015 C 0075 b 1
153 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 7 juli 1998
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
HOUTHALEN-HELCHTEREN 1 AFD/HOU1 72015 C 0077 c 1
HOUTHALEN-HELCHTEREN 1 AFD/HOU1 72015 C 0078 d 1
HOUTHALEN-HELCHTEREN 1 AFD/HOU1 72015 C 0166 g 6 1
HOUTHALEN-HELCHTEREN 1 AFD/HOU1 72015 C 0188 c 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0823 a 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0829 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0830 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0834 b 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0835 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0836 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0837 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0838 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0839 a 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0839 b 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0840 a 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0840 b 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0879 a 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0920 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0929 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0930 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0931 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0932 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0933 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0951 b 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0952 a 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0953 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0954 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0955 d 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0956 d 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0960 a 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0972 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0975 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0976 a 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0976 b 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0977 b 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0983 b 1
LOMMEL 4 AFD 72344 D 0986 c 1
MAASMECHELEN 4 AFD/EISDEN/ 73013 A 0004 r 3 1
MECHELEN 3 AFD 12403 E 0458 x 2 1
ROTSELAAR 1 AFD/ROTSELAAR/ 24094 C 0144 b 1
ROTSELAAR 1 AFD/ROTSELAAR/ 24094 C 0145 a 1
SCHOTEN 2 AFD 11442 C 0170 a 16 1
SCHOTEN 2 AFD 11442 C 0170 g 11 1
SINT-PIETERS-LEEUW 7 AFD/RUISB. 23069 B 294/02 1
TEMSE 2 AFD 46302 D 1372 x 2 1
TERNAT 1 AFD/TERNAT/ 23086 B 0354 v 3 1
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 0060 a 1
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 0133 c 1
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 0140 n 1
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 0118 e 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1071 e 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1071 f 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1072 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1072/02 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1074 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1075 a 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1075 b 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1076 k 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1076 x 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1077 e 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1078 a 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1078 b 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1079 a 3 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1079 c 3 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1079 d 3 1
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 154

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 7 juli 1998
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1079 e 3 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1079 v 2 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1079 x 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1082 d 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1082/02 d 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1083 e 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1083/03 b 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1084 c 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1088 c 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1088 h 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1088 l 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1088 m 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1088 n 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1089/02 a 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1107 k 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1110 f 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1110 h 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1127/02 a 3 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1127/03 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1127/04 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1127/05 b 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1127/08 e 1
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1127/09 1
WESTERLO 1 AFD 13049 E 0060 h 1
WESTERLO 1 AFD 13049 E 0062 c 1
WESTERLO 1 AFD 13049 E 0063 b 1
WESTERLO 1 AFD 13049 E 0063 c 1
WESTERLO 1 AFD 13049 E 0064 h 1
WESTERLO 1 AFD 13049 E 0064 l 1
WIELSBEKE 1 AFD/WIELSBEKE/ 37017 B 0446 e 1
WIELSBEKE 1 AFD/WIELSBEKE/ 37017 B 0446 e 1
ANTWERPEN 36 AFD/HOBOKEN 1 AFD/ 11019 B 0013 y 2
ANTWERPEN 36 AFD/HOBOKEN 1 AFD/ 11019 B 0061 x 3 2
DENDERMONDE 1 AFD 42006 D 0455 g 2 2
DENDERMONDE 1 AFD 42006 D 0455 h 2 2
DILSEN-STOKKEM 5 AFD/LANKLAAR/ 73043 B 0217 d 2
DILSEN-STOKKEM 5 AFD/LANKLAAR/ 73043 B 0271 p 2
KONTICH 2 AFD 11602 E 0035 b 10 2
KONTICH 2 AFD 11602 E 0035 e 11 2
KONTICH 2 AFD 11602 E 0035 m 11 2
KONTICH 2 AFD 11602 E 0035 x 11 2
MECHELEN 2 AFD 12402 B 0041 m 2
MECHELEN 2 AFD 12402 B 0054 h 2
AALST 5 AFD/HOFSTADE/ 41029 D 12 p - 3
AALST 5 AFD/HOFSTADE/ 41029 D 12 r - 3
ANTWERPEN 16 AFD 11816 C 0356 k 3
ANTWERPEN 16 AFD 11816 C 356 l - 3
BOOM 1 AFD 11005 A 0286 l 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0013 y 2 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0245 a 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0440 p 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0440 t 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0440 x 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0440 y 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE/ 43006 A 0440 z 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 b 29 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 c 29 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 g 22 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 p 30 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 r 30 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 s 30 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 t 28 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 t 30 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 v 29 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 v 30 3
155 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Blz: 262 – B. Vl. Reg. 23 maart 1999
B. Vl. Reg. 23 maart 1999 tot wijziging
van het besluit van de Vlaamse regering
van 4 maart 1997 houdende aanwijzing
BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 23 maart 1999
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
GENK 2 AFD 71302 A 0032 w 29 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 w 30 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 x 29 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 x 30 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 y 30 3
GENK 2 AFD 71302 A 0032 z 30 3
GENT 14 AFD 44814 D 0198 d 3
HAMONT-ACHEL 1 AFD/HAMONT/ 72012 D 0349 m 3 3
MORTSEL 2 AFD 11512 B 17 s 6 3
MORTSEL 2 AFD 11512 B 19 h 5 3
SINT-TRUIDEN 2 AFD 71352 D 0244 g 3
SINT-TRUIDEN 2 AFD 71352 D 0248 b 3
SINT-TRUIDEN 2 AFD 71352 D 0248 c 3
SINT-TRUIDEN 2 AFD 71352 D 0248 d 3
SINT-TRUIDEN 2 AFD 71352 D 0248 e 3
SINT-TRUIDEN 2 AFD 71352 D 0255 c 3
SINT-TRUIDEN 2 AFD 71352 D 0255 d 3
SINT-TRUIDEN 2 AFD 71352 D 0275 f 3
SINT-TRUIDEN 2 AFD 71352 D 0275 g 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0490 n 3
ZELZATE 1 AFD 43018 D 0490 r 3
ANTWERPEN 18 AFD 11818 E 0211 m 4
ANTWERPEN 44 AFD/WILRIJK 3 AFD/ 11463 D 0125 d 4
BALEN 1 AFD 13003 A 1187 h 4
BALEN 1 AFD 13003 A 1187 k 4
BALEN 1 AFD 13003 A 1187 l 4
BALEN 1 AFD 13003 A 1188 g 2 4
BALEN 1 AFD 13003 A 1188 w 4
BALEN 1 AFD 13003 A 1189 y 4
BORNEM 1 AFD 12007 C 0386 a 4
BORNEM 1 AFD 12007 C 0481 c 4
BORNEM 1 AFD 12007 C 0482 4
BORNEM 1 AFD 12007 C 0483 4
BORNEM 1 AFD 12007 C 0484 4
BORNEM 1 AFD 12007 C 0485 4
BORNEM 1 AFD 12007 C 0491 b 4
GENK 7 AFD 71307 H 0002 e 141 4
GENT 12 AFD 44812 Q 223 r - 4
GENT 13 AFD 44813 A 0090 a 4
GENT 13 AFD 44813 A 0091 4
GENT 13 AFD 44813 A 0092 4
GENT 14 AFD 44814 A 0093 4
GENT 14 AFD 44814 E 0008 e 4
GENT 14 AFD 44814 E 0010 4
HAMME 2 AFD 42452 D 0577 g 2 4
HAMONT-ACHEL 1 AFD/HAMONT/ 72012 C 9999/01 4
HAMONT-ACHEL 1 AFD/HAMONT/ 72012 D 9999/01 4
HERENTALS 3 AFD/NOORDERWIJK/ 13027 A 0049 f 4
HERENTHOUT 13012 A 0508 c 4
KORTENAKEN 1 AFD/KORTENAKEN/ 24054 B 0109 d 4
LEUVEN 12 AFD/HEVERLEE 3 AFD/ 24433 E 0013 e 11 4
LEUVEN 12 AFD/HEVERLEE 3 AFD/ 24433 E 0013 g 11 4
LEUVEN 12 AFD/HEVERLEE 3 AFD/ 24433 E 0013 l 10 4
LEUVEN 12 AFD/HEVERLEE 3 AFD/ 24433 E 0013 y 12 4
LEUVEN 12 AFD/HEVERLEE 3 AFD/ 24433 E 0020 c 11 4
LEUVEN 12 AFD/HEVERLEE 3 AFD/ 24433 E 0202 k 4
RUMST 1 AFD/RUMST/ 11037 C 0025 b - 4
RUMST 3 AFD/REET/ 11036 A 0029 w 4
TERNAT 1 AFD/TERNAT/ 23086 B 0354 s 2 4
overeenkomstig het artikel 30, § 2 van
het decreet van 22 februari 1995 betreffende
de bodemsanering van de historisch
verontreinigde gronden waar bodemsanering
moet plaatsvinden (B.S.,
14 september 1999, err., B.S.,
30 september 1999)
Art. 1. De lijst van de gronden gevoegd in bijlage
bij het besluit van de Vlaamse Regering van
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 156

4 maart 1997 houdende aanwijzing overeenkomstig
het artikel 30, § 2, van het decreet van 22 februari
1995 betreffende de bodemsanering van de
historisch verontreinigde gronden waar bodemsanering
moet plaatsvinden, wordt aangevuld met
de gronden voorkomend op de lijst gevoegd in
bijlage 1 bij dit besluit.
BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
Art. 2. De gronden voorkomend op de lijst gevoegd
in bijlage 2 bij dit besluit worden geschrapt
van de lijst van de gronden gevoegd in bijlage bij
het besluit van de Vlaamse Regering van 4 maart
1997 houdende aanwijzing overeenkomstig het
artikel 30, § 2, van het decreet van 22 februari
1995 betreffende de bodemsanering van de histo-
BIJLAGE 1
B. Vl. Reg. 23 maart 1999
risch verontreinigde gronden waar bodemsanering
moet plaatsvinden.
Art. 3. De Vlaamse Minister, bevoegd voor het
leefmilieu, is belast met de uitvoering van dit besluit.
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
AALST 1 AFD 41002 A 1610 c 1
AARSCHOT 2 AFD 24662 F 0208 c 1
AARTSELAAR 1 AFD 11001 B 0389 k 1
AFFLIGEM 1 AFD/HEKELGEM/ 23030 B 0410 v 2 1
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 0002 a 2 1
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 0002 c 2 1
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 0002 d 2 1
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 0002 z 1
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 0290 w 2 1
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 0291 c 3 1
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 0642 g 4 1
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 0642 h 4 1
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 9999/04 1
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 9999/06 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2834/03 b 1
ANTWERPEN 10 AFD 11810 K 0015 z 2 1
ANTWERPEN 10 AFD 11810 K 2763 r 8 1
ANTWERPEN 10 AFD 11810 K 1543 e 40 1
ANTWERPEN 10 AFD 11810 K 1543 h 39 1
ANTWERPEN 10 AFD 11810 K 1543 z 39 1
ANTWERPEN 13 AFD 11813 N 0833 f 1
ANTWERPEN 13 AFD 11813 N 0223 t 2 1
ANTWERPEN 15 AFD 11815 B 0070 x 2 1
ANTWERPEN 17 AFD 11817 F 0635 e 1
ANTWERPEN 17 AFD 11817 F 0657 h 1
ANTWERPEN 19 AFD 11819 B 0636 k 1
ANTWERPEN 20 AFD 11820 D 0136 h 1
ANTWERPEN 28 AFD/DEURNE 2 AFD/ 11342 A 0133 a 5 1
ANTWERPEN 31 AFD/DEURNE 5 AFD/ 11345 B 0246 k 4 1
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 A 0294 c 1
BALEN 1 AFD 13003 A 0100 f 1
BALEN 2 AFD 13342 B 1311 x 2 1
BEERSE 1 AFD/BEERSE/ 13004 D 0176 s 7 1
BEERSEL 3 AFD/DWORP/ 23017 C 0058 d 1
BEGIJNENDIJK 2 AFD/BETEKOM/ 24010 B 0083 w 1
BIERBEEK 1 AFD/BIERBEEK/ 24011 D 0102 a 2 1
BOORTMEERBEEK 1 AFD/BOORTMEERB. 24014 A 0205 x 1
BOUTERSEM 1 AFD 24016 B 0437 a 1
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0161 s 2 1
BRUGGE 15 AFD/DUDZELE 31007 E 0682/04 1
DE PANNE 3 AFD/ADINKERKE/ 38001 D 0200 z 1
DEINZE 3 AFD/PETEGEM-LEIE/ 44054 A 0483 b 6 1
DESSEL 13006 E 0897 n 1
DESSEL 13006 B 1384 k 1
DIEPENBEEK 1 AFD 71011 A 0401 w 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 9999 1
DROGENBOS 22001 A 0038 h 2 1
EEKLO 1 AFD 43005 L 0556 n 1
EEKLO 1 AFD 43005 L 0558 r 1
GALMAARDEN 1 AFD/GALMAARDEN/ 23023 C 0181 l 1
GEEL 3 AFD 13373 L 0223 n 1
GEEL 3 AFD 13373 L 0223 p 1
GENT 12 AFD 44812 P 0289 e 4 1
157 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 23 maart 1999
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
GENT 12 AFD 44812 P 0289 g 4 1
GENT 12 AFD 44812 P 0289 s 3 1
GENT 12 AFD 44812 P 0289 v 2 1
GENT 13 AFD 44813 R 0254 f 1
GENT 13 AFD 44813 R 0254 g 1
GENT 13 AFD 44813 R 0254 k 1
GENT 13 AFD 44813 R 0254 n 1
GENT 13 AFD 44813 R 0254 r 1
GENT 13 AFD 44813 A 0087/02 1
GENT 13 AFD 44813 A 0155 a 1
GENT 19 AFD/ST-AMANDSBERG 2 AFD 44432 C 0584 v 1
GENT 22 AFD/GENTBRUGGE 2 AFD/ 44362 B 0190 a 3 1
GENT 23 AFD/GENTBRUGGE 3 AFD/ 44363 B 0465 d 3 1
GENT 23 AFD/GENTBRUGGE 3 AFD/ 44363 B 9999/02 1
GENT 23 AFD/GENTBRUGGE 3 AFD/ 44363 B 9999/03 1
GENT 25 AFD/ST-DENIJS-WESTREM/ 44062 C 0029 m 3 1
GENT 27 AFD/DRONGEN 1AFD/ 44017 C 0467 z 15 1
GENT 29 AFD/MARIAKERKE/ 44038 A 0589 n 4 1
GENT 29 AFD/MARIAKERKE/ 44038 B 0029 d 3 1
GENT 30 AFD/WONDELGEM/ 44074 C 0529 t 1
HAACHT 1 AFD/HAACHT/ 24033 E 0069 s 1
HAM 2 AFD/KWAADMECHELEN/ 71033 B 0398 a 1
HAM 2 AFD/KWAADMECHELEN/ 71033 B 0405 a 1
HAM 2 AFD/KWAADMECHELEN/ 71033 B 0444 w 5 1
HAM 2 AFD/KWAADMECHELEN/ 71033 B 0444 z 6 1
HAM 2 AFD/KWAADMECHELEN/ 71033 B 0451 d 3 1
HAM 2 AFD/KWAADMECHELEN/ 71033 B 0451 e 2 1
HAM 2 AFD/KWAADMECHELEN/ 71033 B 0451 e 3 1
HAM 2 AFD/KWAADMECHELEN/ 71033 B 0451 f 2 1
HAM 2 AFD/KWAADMECHELEN/ 71033 B 0451 g 2 1
HAM 2 AFD/KWAADMECHELEN/ 71033 B 0451 h 2 1
HAM 2 AFD/KWAADMECHELEN/ 71033 B 0467 w 1
HARELBEKE 2 AFD 34322 B 0673 m 1
HASSELT 2 AFD 71322 A 0404 e 2 1
HASSELT 2 AFD 71322 A 0540 r 1
HASSELT 2 AFD 71322 A 0540 t 1
HASSELT 3 AFD 71323 C 0453 s 1
HEMIKSEM 11018 C 0299 b 3 1
HEMIKSEM 11018 C 0134 b 3 1
HERENT 3 AFD 24423 G 0401 r 9 1
HERENT 3 AFD 24423 G 0401 s 9 1
HERENT 4 AFD/WINKSELE/ 24127 C 0392 m 1
HERK-DE-STAD 3 AFD/SCHULEN/ 71051 C 0906 l 1
HERK-DE-STAD 4 AFD/BERBROEK/ 71003 B 0022 e 1
HEUSDEN-ZOLDER 4 AFD/ZOLDER 2/ 71462 D 0659 g 10 1
HOOGLEDE 1 AFD/HOOGLEDE/ 36006 C 0488 x 1
HOOGSTRATEN 3 AFD/MEER/ 13020 F 0573 b 1
HULDENBERG 5 AFD/OTTENBURG/ 24085 C 0257 l 1
KOEKELARE 1 AFD 32010 C 1124 t 3 1
KOKSIJDE 6 AFD/WULPEN/ 38027 B 0364 f 1
KONTICH 2 AFD 11602 E 0063 d 3 1
KORTEMARK 2 AFD/HANDZAME/ 32005 C 0083 f 1
KORTENBERG 2 AFD/ERPS-KWERPS/ 24025 G 0169 s 1
KORTRIJK 1 AFD 34022 E 0544 m 2 1
KORTRIJK 4 AFD 34354 C 0265 c 2 1
KORTRIJK 4 AFD 34354 C 0272 b 2 1
KUURNE 34023 A 0407 e 1
LENNIK 1 AFD/ST-KWINTENS-LENNIK 23072 A 0390 k 1
LEUVEN 8 AFD/KESSEL-LO 2 AFD/ 24482 F 9999 1
LEUVEN 9 AFD/KESSEL-LO 3 AFD/ 24483 D 0031 r 1
LEUVEN 9 AFD/KESSEL-LO 3 AFD/ 24483 E 0016 r 5 1
LEUVEN 14 AFD/DL HAASR +DL KOR.LO 24514 C 0181/02 a 1
LIER 2 AFD 12392 A 0847 z 2 1
LIER 2 AFD 12392 A 0671 k 1
LIER 2 AFD 12392 A 0411 h 2 1
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 158

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 23 maart 1999
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1454 c 6 1
LOMMEL 3 AFD 72343 E 0937 h 27 1
LOMMEL 3 AFD 72343 E 0937 s 26 1
LOVENDEGEM 2 AFD 44452 B 1535 r 5 1
LOVENDEGEM 2 AFD 44452 B 1535 t 4 1
MALDEGEM 1 AFD 43010 C 0138 d 1
MECHELEN 1 AFD 12025 E 0238 f 1
MECHELEN 2 AFD 12402 C 0106 k 3 1
MECHELEN 3 AFD 12403 E 0016 g 1
MECHELEN 5 AFD/HOMBEEK/ 12016 B 0450 k 2 1
MENEN 1 AFD 34027 E 1005 m 22 1
MENEN 1 AFD 34027 F 0296 l 6 1
MERCHTEM 2 AFD 23602 I 0074 d 2 1
MORTSEL 3 AFD 11513 C 0082 n 3 1
MORTSEL 3 AFD 11513 C 0011 k 10 1
NIEL 11030 C 0015 z 3 1
NINOVE 2 AFD 41362 B 1748 s 2 1
NINOVE 2 AFD 41362 B 1043 g 1
NINOVE 2 AFD 41362 B 1059/02 v 1
OOSTKAMP 5 AFD/RUDDERVOORDE/ 31025 G 0060 b 4 1
OVERPELT 2 AFD 72502 E 0102 v 138 1
POPERINGE 3 AFD 33313 I 0349 l 1
POPERINGE 6 AFD/PROVEN/ 33022 A 0459 k 2 1
PUURS 1 AFD/PUURS/ 12030 B 0706 s 1
RAVELS 1 AFD/RAVELS/ 13035 A 0004 h 50 1
ROESELARE 2 AFD 36502 B 1576 f 3 1
ROESELARE 2 AFD 36502 B 1578 a 4 1
ROESELARE 2 AFD 36502 B 1578 b 3 1
ROESELARE 2 AFD 36502 B 1578 b 4 1
ROESELARE 2 AFD 36502 B 1578 c 3 1
ROESELARE 2 AFD 36502 B 1578 d 3 1
ROESELARE 2 AFD 36502 B 1578 s 3 1
ROESELARE 2 AFD 36502 B 1578 t 3 1
ROESELARE 2 AFD 36502 B 1578 y 2 1
ROESELARE 2 AFD 36502 B 1578 y 3 1
RUMST 3 AFD/REET/ 11036 D 0061 b 2 1
SCHOTEN 1 AFD 11040 D 0516 r 1
SCHOTEN 1 AFD 11040 D 0516 v 1
SCHOTEN 3 AFD 11443 C 626 a 3 1
SCHOTEN 3 AFD 11443 C 0642 n 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0275 b 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0275 c 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0275 d 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0325 b 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0326 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0327/02 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0327 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0328 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0329 a 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0329 b 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0330 a 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0330 b 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0331 a 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0332 a 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0333 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0334 a 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0334 b 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0335 h 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0335 l 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0335 m 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0358/02 k 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0358 c 3 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0358 d 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0358 d 3 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0358 m 2 1
159 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 23 maart 1999
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0358 n 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0358 p 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0358 r 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0358 s 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0358 t 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0358 v 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0358 w 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 a 3 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 b 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 b 3 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 c 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 d 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 e 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 g 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 h 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 h 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 k 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 l 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 m 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 m 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 n 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 n 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 r 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 r 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 s 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 s 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 t 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 v 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 v 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 w 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 x 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 x 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 y 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 y 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 z 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 z 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0376 e 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0378/02 c 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0379 a 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0379 s 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0379 t 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0379 v 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0379 w 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0379 x 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0379 z 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0386 r 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0390 a 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0390 h 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0390 k 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0390 m 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0390 p 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0390 s 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0390 v 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0390 w 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0390 x 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0390 y 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0390 z 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 a 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 a 3 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 a 4 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 a 5 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 b 4 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 b 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 c 4 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 d 2 1
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 160

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 23 maart 1999
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 d 4 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 e 3 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 e 4 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 f 3 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 g 4 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 h 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 h 3 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 h 4 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 k 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 k 4 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 l 3 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 l 4 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 m 4 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 m 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 n 4 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 n 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 p 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 p 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 r 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 r 4 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 s 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 s 4 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 t 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 t 4 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 v 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 v 4 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 w 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 w 4 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 x 2 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 x 3 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 x 4 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 x 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 y 3 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 y 4 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 y 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 z 3 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST AMANDS/ 12034 B 0394 z 4 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 z 1
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0398 c 1
SINT-GILLIS-WAAS 3 AFD/MEERDONK 46015 A 0272 x 1
SINT-GILLIS-WAAS 4 AFD/ST-PAUW. 46022 B 1251/02 v 2 1
SINT-NIKLAAS 6 AFD 46446 B 0329 z 3 1
SINT-PIETERS-LEEUW 7 AFD/RUISB. 23069 A 0289 m 1
SINT-TRUIDEN 2 AFD 71352 D 0215 g 2 1
TORHOUT 3 AFD 31523 F 0099 m 2 1
TREMELO 1 AFD/TREMELO/ 24109 C 0412 l 2 1
TURNHOUT 3 AFD 13453 O 0922 b 1
TURNHOUT 3 AFD 13453 O 0966 g 2 1
VEURNE 1 AFD 38025 C 0178 v 1
VILVOORDE 4 AFD 23644 I 0114 r 2 1
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 0217 n 2 1
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 0338 y 1
VOSSELAAR 13046 A 0096 z 2 1
WAASMUNSTER 2 AFD 42342 C 0847 p 2 1
WAREGEM 1 AFD 34040 C 1403 w 2 1
WEMMEL 2 AFD 22662 B 0006 x 2 1
WERVIK 3 AFD/GELUWE/ 33009 C 0689 g 1
WEVELGEM 1 AFD 34041 A 0454 w 2 1
WEVELGEM 1 AFD 34041 C 0876 h 1
WICHELEN 1 AFD/WICHELEN/ 42026 B 0573 t 1
WIELSBEKE 1 AFD/WIELSBEKE/ 37017 C 0297 l 1
WILLEBROEK 2 AFD 12342 C 0015 x 1
WILLEBROEK 2 AFD 12342 C 0454 t 1
WINGENE 1 AFD/WINGENE/ 37018 B 0836 m 3 1
WINGENE 1 AFD/WINGENE/ 37018 B 0836 n 3 1
161 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 23 maart 1999
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
ZAVENTEM 1 AFD 23094 D 0116 k 1
ZELE 1 AFD 42028 B 0761 h 1
ZELE 3 AFD 42403 D 497 l 1
ZEMST 4 AFD/ELEWIJT/ 23018 D 0332 b 1
ZEMST 5 AFD/EPPEGEM/ 23020 D 0342 c 1
ZOTTEGEM 2 AFD/ELENE/ 41013 A 0728 h 1
ZULTE 1 AFD/ZULTE/ 44081 C 0149 c 32 1
ZWEVEGEM 1 AFD/ZWEVEGEM/ 34042 A 0002 p 1
ZWIJNDRECHT 2 AFD/BURCHT/ 11011 A 0069 x 2 1
ZWIJNDRECHT 2 AFD/BURCHT/ 11011 A 0437 b 3 1
ANTWERPEN 19 AFD 11819 B 0636 h 2
ANTWERPEN 44 AFD/WILRIJK 3 AFD/ 11463 D 0200 z 2
BERLARE 1 AFD/BERLARE/ 42003 D 0348 r 2
BEVEREN 2 AFD/BEVEREN-WAAS 2/ 46502 D 1141 e 2 2
BRECHT 2 AFD 11332 K 0170 p 4 2
BREE 2 AFD/GERDINGEN/ 72402 B 0478/02 x 2
BRUGGE 12 AFD 31812 V 0011 d 2
BRUGGE 24 AFD/ST-MICHIELS 1 AFD/ 31030 A 0111 f 6 2
BRUGGE 30 AFD/ST-ANDRIES 4 AFD/ 31424 B 0548 r 2
DROGENBOS 22001 A 0038 y 2 2
EEKLO 1 AFD 43005 D 0818/03 a 2
GENK 1 AFD 71016 I 0185 a 2 2
GENK 4 AFD 71304 E 0654 c 2
GENK 5 AFD 71305 F 1334 c 32 2
GENT 13 AFD 44813 A 0081 c 2
HAM 2 AFD/KWAADMECHELEN/ 71033 B 0444 p 3 2
HAM 2 AFD/KWAADMECHELEN/ 71033 B 0444/2 b 2
HARELBEKE 3 AFD 34323 D 0008 x 2 2
IEPER 2 AFD 33302 A 0286 e 3 2
KAPELLE-OP-DEN-BOS 3 AFD/RAMSD. 23067 A 195 d 2
KORTEMARK 2 AFD/HANDZAME/ 32005 C 0087 d 2
LANGEMARK-POELKAPELLE 1 AFD/LAN 33014 C 0554 n 2
LOMMEL 3 AFD 72343 E 0937 s 27 2
MECHELEN 9 AFD/MUIZEN/ 12409 D 9999/01 2
MORTSEL 2 AFD 11512 B 0128 p 5 2
MORTSEL 3 AFD 11513 C 0157 h 3 2
NEERPELT 3 AFD/SINT-HUIBR-LILLE 72033 B 0001/08 d 2
NINOVE 13 AFD/OUTER/ 41055 B 0497/02 r 2
ROESELARE 3 AFD 36503 C 1001 f 3 2
SCHERPENHEUVEL-ZICHEM 1 AFD/SCH 24098 B 0009 a 2
STADEN 1 AFD/STADEN/ 36019 A 1229 c 5 2
TEMSE 1 AFD 46025 B 0068 c 2
WESTERLO 1 AFD 13049 D 1110 n 2
WIJNEGEM 11050 A 0060 s 2
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 0530 s 2 2
ZAVENTEM 1 AFD 23094 A 286 p 10 2
ZAVENTEM 2 AFD 23772 C 0170 y 2
ZWIJNDRECHT 2 AFD/BURCHT/ 11011 A 0500 b 3 2
AALST 1 AFD 41002 A 0184 e 3
AALST 12 AFD/ EREMBODEGEM 2 AFD/ 41342 B 0732 k 3
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1689 f 3
ANTWERPEN 10 AFD 11810 K 1540 r 2 3
ANTWERPEN 10 AFD 11810 K 1543 l 39 3
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 A 0297 t 3
ANTWERPEN 44 AFD/WILRIJK 3 AFD/ 11463 D 0174 b 2 3
BEERSEL 4 AFD/HUIZINGEN/ 23035 A 0570 k 3 3
BOOM 1 AFD 11005 A 0060 v 3
BOOM 1 AFD 11005 A 0070 a 2 3
BRECHT 4 AFD/ST-LENAARTS/ 11043 D 0341 w 3
DENDERMONDE 5 AFD/BAASRODE/ 42002 C 0095 l 3
DENDERMONDE 8 AFD/SCHOONAARDE/ 42019 A 0032 m 3
EVERGEM 3 AFD/SLEIDINGE/ 44066 D 0161 c 2 3
GENT 13 AFD 44813 A 0089 c 3
GENT 13 AFD 44813 A 0095 a 3
GENT 13 AFD 44813 A 0153 a 3
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 162

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 23 maart 1999
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
GENT 13 AFD 44813 A 0157 a 3
GENT 13 AFD 44813 A 0157 c 3
GENT 13 AFD 44813 A 0545/02 3
GENT 20 AFD/LEDEBERG/ 44032 A 0145 l 3 3
GRIMBERGEN 6 AFD/HUMBEEK/ 23036 B 0232 r 2 3
GRIMBERGEN 6 AFD/HUMBEEK/ 23036 B 0232 s 2 3
HAM 2 AFD/KWAADMECHELEN/ 71033 B 0377 a 3
HAMME 1 AFD 42008 A 0088 m 3
HAMONT-ACHEL 1 AFD/HAMONT/ 72012 D 0390 t 3
HEERS 1 AFD 73022 D 0060 x 3
HOOGLEDE 1 AFD/HOOGLEDE/ 36006 C 0488 m 3
KOKSIJDE 4 AFD/OOSTDUINKERKE2 38502 D 0119 d 3 3
KORTRIJK 8 AFD/HEULE/ 34016 C 0641 b 3
LANDEN 1 AFD 24059 A 0715 f 3
LANGEMARK-POELKAPELLE 1 AFD/LAN 33014 C 0554 p 3
LEUVEN 9 AFD/KESSEL-LO 3 AFD/ 24483 D 0348 f 3
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1454 a 5 3
MACHELEN 1 AFD/MACHELEN/ 23047 A 0435 d 11 3
NAZARETH 2 AFD/EKE/ 44018 A 0118 e 3
OOSTENDE 2 AFD 35382 D 0300 g 3
OOSTENDE 2 AFD 35382 D 0300 h 3
OOSTENDE 12 AFD/ZANDVOORDE/ 35026 A 0072 r 3
SINT-PIETERS-LEEUW 7 AFD/RUISB. 23069 A 0294 r 3
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 0033 r 4 3
WACHTEBEKE 2 AFD 44472 C 1440 b 2 3
WIJNEGEM 11050 A 0340 t 3 3
WILLEBROEK 4 AFD/BLAASVELD/ 12004 B 0729 r 3
ANTWERPEN 6 AFD 11806 F 9999/01 4
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 0107 z 4
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1609/40 b 4
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2652 c 4
ANTWERPEN 15 AFD 11815 B 0049 v 4
ANTWERPEN 15 AFD 11815 A 0067 h 4
ANTWERPEN 15 AFD 11815 A 0507 h 4
ANTWERPEN 23 AFD/BERCHEM 3 AFD/ 11303 C 0292 w 10 4
ANTWERPEN 37 AFD/HOBOKEN 2 AFD/ 11382 C 0024 h 4
ANTWERPEN 41 AFD/MERKSEM 3 AFD/ 11423 B 0296 w 3 4
ASSE 6 AFD/ZELLIK/ 23095 B 0220 l 3 4
BEERSEL 2 AFD/ALSEMBERG/ 23001 B 0245 k 4
BEERSEL 5 AFD/LOT/ 23046 A 0033 d 4
BERLAAR 1 AFD 12002 A 0146 c 2 4
BRUGGE 4 AFD 31804 D 0012 k 4
BRUGGE 25 AFD/ST-MICHIELS 2 AFD/ 31512 B 0236/02 a 4
DENDERMONDE 5 AFD/BAASRODE/ 42002 C 0084 w 4
DIEPENBEEK 1 AFD 71011 A 0401 x 4
DIEST 2 AFD/WEBBEKOM/ 24120 A 0172 f 4
GEETBETS 1 AFD/GEETBETS/ 24028 D 0384 k 4
GENT 8 AFD 44808 H 0002 k 4
GENT 12 AFD 44812 N 0001 a 2 4
GENT 12 AFD 44812 M 0064 n 5 4
GENT 12 AFD 44812 P 0662 n 4 4
GENT 12 AFD 44812 P 0662 w 3 4
GENT 13 AFD 44813 A 0075 b 4
GENT 13 AFD 44813 A 0086 c 4
HEUVELLAND 6 AFD/LOKER/ 33015 C 0710 s 4
KOKSIJDE 6 AFD/WULPEN/ 38027 B 0363 c 4
KORTEMARK 2 AFD/HANDZAME/ 32005 C 0089 r 4
KRAAINEM 22002 A 0152 s 4
MENEN 2 AFD 34372 A 0517 v 3 4
MEULEBEKE 1 AFD 37007 E 0291 b 4
NEERPELT 3 AFD/SINT-HUIBR-LILLE 72033 B 0001/05 b 4
NIJLEN 3 AFD/KESSEL/ 12018 C 0259 m 4
OLEN 13029 F 0465 t 4
OLEN 13029 F 0466 s 2 4
OOSTENDE 9 AFD/STENE/ 35020 A 0154 c 4
163 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 23 maart 1999
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
OVERIJSE 1 AFD 23062 B 0379 v 3 4
OVERIJSE 1 AFD 23062 B 0379 w 3 4
POPERINGE 6 AFD/PROVEN/ 33022 A 0459 f 2 4
RAVELS 2 AFD/WEELDE/ 13048 D 0756 c 9 4
RAVELS 2 AFD/WEELDE/ 13048 D 0762 k 10 4
RAVELS 2 AFD/WEELDE/ 13048 D 0762 l 10 4
RIJKEVORSEL 1 AFD 13037 H 0212 m 4
ROESELARE 2 AFD 36502 B 1000 h 2 4
ROTSELAAR 2 AFD/WERCHTER/ 24121 E 0584 s 4
SCHOTEN 3 AFD 11443 C 626 s 2 4
SINT-NIKLAAS 5 AFD 46445 D 1754 g 4
TERNAT 3 AFD/ST-KATHERINA-LOMB. 23071 B 0427 l 4
TORHOUT 2 AFD 31522 B 0502 e 4
TURNHOUT 3 AFD 13453 O 0383 x 4
WESTERLO 4 AFD/OEVEL/ 13028 B 0096 k 4
ZOUTLEEUW 3 AFD/HAL-BOOIENHOV./ 24036 B 0527/02 4
ZWEVEGEM 4 AFD/HEESTERT/ 34014 B 1022 s 4
ZWEVEGEM 4 AFD/HEESTERT/ 34014 B 1023 k 4
BIJLAGE 2
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
AFFLIGEM 1 AFD/HEKELGEM/ 23030 B 0413 p 2 1
ANTWERPEN 9 AFD 11809 I 2834/03 e 1
BALEN 2 AFD 13342 C 1194 t 44 1
DE HAAN 1 AFD/KLEMSKERKE/ 35007 C 0001 e 2 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0001 p 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0001 s 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0003 p 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0029 m 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0029 k 1
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 0029 m 1
GENK 3 AFD 71303 B 1205 k 1
GENK 3 AFD 71303 B 1209 d 1
GENK 3 AFD 71303 B 1215 1
GENK 3 AFD 71303 B 1220 1
GENK 3 AFD 71303 B 1221 1
GENK 3 AFD 71303 B 1235 b 1
GENK 3 AFD 71303 B 1261 d 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 g 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 h 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 k 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 l 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 m 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 n 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 p 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 r 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 s 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 t 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 v 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 w 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 x 1
GENK 4 AFD 71304 E 0738 y 1
GENT 12 AFD 44812 N 0001 a 2 1
GENT 12 AFD 44812 P 263 e 1
KAPELLEN 3 AFD/EKEREN 2 + DL1/ 11362 H 598 y 1
KAPELLEN 3 AFD/EKEREN 2 + DL1/ 11362 H 607 f 1
KORTRIJK 1 AFD 34022 E 144 x 1
OOSTENDE 12 AFD 35026 A 40 r 1
OOSTENDE 12 AFD 35026 A 40 s 1
OOSTENDE 12 AFD 35026 A 40 t 1
RIJKEVORSEL 2 AFD 13502 D 0048 a 8 1
ROESELARE 1 AFD 36015 A 0881 x 4 1
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 164

BODEM – Vlaanderen – Te saneren historisch verontreinigde gronden (art. 30, § 2, BSD) (Besluiten van de Vlaamse Regering)
B. Vl. Reg. 23 maart 1999
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
ROESELARE 5 AFD/BEVEREN/ 36505 A 0072 e 1
ROESELARE 5 AFD/BEVEREN/ 36505 A 0080 f 1
ROESELARE 5 AFD/BEVEREN/ 36505 A 0092 d 1
ROESELARE 5 AFD/BEVEREN/ 36505 A 0094 d 1
ROESELARE 5 AFD/BEVEREN/ 36505 A 0724 p 1
WILLEBROEK 2 AFD 12342 B 0467 g 3 1
ZELE 1 AFD 42028 B 761 k 1
ZELE 1 AFD 42028 B 761 l 1
ZELZATE 2 AFD 43302 B 411 a 2 1
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 1543 k 3 2
MORTSEL 2 AFD 11512 B 17 k 5 2
MORTSEL 2 AFD 11512 B 17 s 6 2
OOSTENDE 9 AFD/STENE/ 35020 B 45 c 2
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 0642 f 2
GENT 13 AFD 44813 A 163 3
GENT 13 AFD 44813 A 164 3
KAPELLEN 3 AFD/EKEREN 2 + DL1/ 11362 H 601 b 3
LOCHRISTI 1 AFD/LOCHRISTI/ 44034 A 1034 f 3
ANTWERPEN 40 AFD/MERKSEM 2 AFD/ 11422 D 0374 w 4
ANTWERPEN 40 AFD/MERKSEM 2 AFD/ 11422 D 0374/02 4
ANTWERPEN 41 AFD/MERKSEM 3 AFD/ 11423 B 296 v 3 4
ARDOOIE 1 AFD/ARDOOIE/ 36001 B 142 r 4
BRUGGE 8 AFD 31808 K 0290 k 4
BRUGGE 8 AFD 31808 K 0290 p 4
DEINZE 3 AFD/PETEGEM-LEIE/ 44054 B 0001 c 4
DILBEEK 4 AFD/GROOT-BIJGAARDEN/ 23026 A 0017 g 4 4
GENT 23 AFD/GENTBRUGGE 3 AFD/ 44363 B 0572 z 4
GENT 23 AFD/GENTBRUGGE 3 AFD/ 44363 B 0577 e 4
IZEGEM 4 AFD 36494 D 1092 e 3 4
IZEGEM 4 AFD 36494 D 1094 l 4
KAPELLEN 3 AFD/EKEREN 2 + DL1/ 11362 H 600 h 4
KAPELLEN 3 AFD/EKEREN 2 + DL1/ 11362 H 604 m 2 4
KORTENBERG 1 AFD/KORTENBERG/ 24055 A 0206 r 4
KORTENBERG 1 AFD/KORTENBERG/ 24055 A 0207 g 5 4
KORTENBERG 1 AFD/KORTENBERG/ 24055 A 0207 l 8 4
MALLE 1 AFD/WESTMALLE/ 11049 A 0131 a 4
RANST 4 AFD/EMBLEM/ 11015 B 0001 t 4
ROESELARE 1 AFD 36015 A 0476 v 3 4
SINT-LIEVENS-HOUTEM 4 AFD/VLIER 41072 C 0054 c 4
SINT-LIEVENS-HOUTEM 4 AFD/VLIER 41072 C 0055 a 4
SINT-LIEVENS-HOUTEM 4 AFD/VLIER 41072 C 0056 b 4
SINT-LIEVENS-HOUTEM 4 AFD/VLIER 41072 C 0056 c 4
SINT-LIEVENS-HOUTEM 4 AFD/VLIER 41072 C 0057 c 4
SINT-LIEVENS-HOUTEM 4 AFD/VLIER 41072 C 0057 d 4
SINT-LIEVENS-HOUTEM 4 AFD/VLIER 41072 C 0058 a 4
SINT-LIEVENS-HOUTEM 4 AFD/VLIER 41072 C 0059 a 4
SINT-LIEVENS-HOUTEM 4 AFD/VLIER 41072 C 0063 a 3 4
SINT-LIEVENS-HOUTEM 4 AFD/VLIER 41072 C 0063 z 2 4
TURNHOUT 1 AFD 13040 B 0925/02 m 4
165 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
B. Vl. Reg. 17 juni 1997
Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art.46, § 1, BSD)
(Besluiten van de Vlaamse Regering)
Blz: 263 – B. Vl. Reg. 17 januari 1996
B. Vl. Reg. 17 januari 1996 houdende
vaststelling van de lijst van de bodemsaneringen
waarvan de uitvoering ambtshalve
door de Openbare Afvalstoffenmaatschappij
voor het Vlaamse Gewest
in de loop van 1996 zal worden begonnen
of voortgezet (B.S., 9 mei 1996)
Art. 1. De lijst van de bodemsaneringen waarvan
de uitvoering ambtshalve door de OVAM in de
loop van 1996 zal worden begonnen of voortgezet,
wordt vastgesteld in artikel 2 van dit besluit.
Deze lijst is alfabetisch gerangschikt en houdt
geen onderlinge prioriteitsordening in.
– Inwerkingtreding: 1 januari 1996 (art.3 B.Vl.Reg. 17januari
1996)
Art. 2. De OVAM zal ambtshalve de bodemsaneringen
van de hiernavolgende verontreinigde
gronden voortzetten of beginnen in het jaar 1996:
1° Voort te zetten bodemsaneringen:
a) Bocholt arseenfabriek:
kadastrale nummers: Bocholt, 2e afdeling,
sectie B, 3e blad, bijgewerkt tot 1 januari 1995,
schaal 1/2.500, nrs.: 574x2, 574y2, 574m3,
574b4, 574t3, 574d4, 574c3, 574p2, 572n7,
574y3, 574z3.
Meeuwen-Gruitrode: 3e afdeling, sectie A, 1e
blad, bijgewerkt tot 1 januari 1994, schaal
1/2.500, nr. 95r.
raming kosten: op basis van offertevraag 1991:
150.912.803 frank (incl. 17 % BTW).
b) Brecht-Terra Cotta:
kadastrale nummers: Brecht, 4e afdeling, sectie D,
2e blad, bijgewerkt tot 1 januari 1994, schaal
1/2.500, nrs.: 392x, 393a, 395d, 390d, 390e.
Brecht, 4e afdeling, sectie D, 3e blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1994, schaal 1/2.500, nr. 547g.
raming kosten: 1,6 miljard (incl. BTW), waarvan
140 miljoen frank voor 1996.
c) Schelle: stortplaats Van den Bosch:
kadastrale nummers: Schelle, 1e afdeling, sectie C,
1e blad, bijgewerkt tot 1 januari 1994, schaal
1/2.500, nrs. 81c, 82, 83e, 90a, 90b, 83d, 84, 89.
raming kosten: 400 miljoen frank (incl. BTW),
waarvan 125 miljoen frank voor 1996.
d) Temse-tankstation Gosselin:
kadastrale nummers: Temse, 2e afdeling, sectie D,
4e blad, 1e deel, bijgewerkt tot 1 januari 1994,
schaal 1/2.500, nrs. 1372k2, 1372x2, 1374n2,
1376c2, 1376b2, 1374g2, 1374h2, 1374m2,
1374l2, 1375b3, 1375k2, 1375l2, 1375w2,
1375v2, 1375g, 1375a2.
raming kosten: op basis van offertevraag 1995:
5.162.227 frank (incl. BTW).
e) Vilvoorde-Cargovil:
Oude Zenne-bedding: te Vilvoorde, Grimbergen
en Zemst; vertrekkende vanaf het insteekdok en
zich uitstrekkend tot perceel 214b, lopende over
de volgende percelen:
kadastrale nummers: Zemst, 5e afdeling, sectie E,
2e blad, bijgewerkt tot 1 januari 1995, schaal
1/2.500, nrs. 186e, 186f, 187/03, 188a, 194/03,
204b, 204c, 204d, 205c, 205d, 205e, 208b, 209f,
205f, 206b, 208d, 209g, 209/02a.
Vilvoorde, 3e afdeling, sectie E, 3e blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1995, schaal 1/2.500, nrs.
125e, 125f, 126a, 178e, 178l, 178m, 178n, 178p,
178w, 178y, 178x, 184c, 213c, 214b.
Grimbergen, 1e afdeling, sectie B, 3e blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1994, schaal 1/2.500, nrs. 183,
184a, 218d.
raming kosten: op basis van offertevraag 1993:
183 miljoen frank (inc. BTW).
f) Willebroek-Blaasveld Broek:
kadastrale nummers: Willebroek, 4e afdeling,
sectie A, enig blad, bijgewerkt tot 1 januari 1995,
schaal 1/2.500, nrs. 47, 50, 51, 52, 53, 54, 56, 57,
58, 59, 60, 61, 62, 63a, 65a, 67a, 69a, 70a, 72a,
74b, 99c, 99d, 100/2, 101a, 104c, 105a, 109b,
109c, 115a, 115b, 116a, 117a, 113a.
Mechelen, 7e afdeling, sectie B, 1e blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1995, schaal 1/2.500, nrs. 1, 2,
3, 4, 5a, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 16f, 21a, 22, 23,
24a, 25, 26, 27, 28c, 29a, 30, 31b, 31e, 31f, 32a,
33, 34a, 35, 36, 37, 38a, 38b.
raming kosten: op basis van aannemingsprijzen
1995: 34.640.135 frank (incl. BTW).
2° Te beginnen bodemsaneringen:
a) Asse-voormalig Asphaltco-terrein-NV Linksa:
kadastrale nummers: Asse, 2e afdeling, sectie B,
2e blad, bijgewerkt tot 1 januari 1994, schaal
1/2.000, nrs. 465p, 380d, 377b, 378b, 378a.
raming kosten: 85 miljoen frank (incl. BTW),
waarvan 85 miljoen frank in 1996.
b) Dilsen-Stokkem, zinkfabriek, deel-NV Dubois-
Vandebosch en Cie:
kadastrale nummers: Dilsen-Stokkem, 1e afdeling,
sectie C, 1e blad, 1e deel bijgewerkt tot
1 januari 1995, schaal 1/2.500, nrs. 42/02e,
42/02d, 45/02b, 45/02c.
raming kosten: 80 miljoen frank (incl. BTW),
waarvan 80 miljoen in 1996.
c) Turnhout-stortplaats Gronden Sannen:
kadastrale nummers: Turnhout, 1e afdeling,
sectie C, 10e blad, bijgewerkt tot 1 januari 1994,
schaal 1/2.500, nrs. 1793e, 1801b, 1797b, 1801c,
1800a, 1799a, 1799c, 1798a, 1797c, 1793g,
1792c, 1792d, 1791h, 1786d2, 1786g2, 1786h2,
1786c2.
raming kosten: 50 miljoen frank (incl. BTW),
waarvan 50 miljoen in 1996.
De voormelde ramingen van de kosten zijn louter
indicatief en niet tegenstelbaar.
– Inwerkingtreding: 1 januari 1996 (art. 3 B. Vl. Reg. 17 januari
1996)
Art. 3. Dit besluit heeft uitwerking met ingang
van 1 januari 1996.
Art. 4. De Vlaamse Minister bevoegd voor het
leefmilieu is belast met de uitvoering van dit besluit.
Blz: 263 – B. Vl. Reg. 17 juni 1997
B. Vl. Reg. 17 juni 1997 houdende vaststelling
van de lijst van de bodemsaneringen
waarvan de uitvoering ambtshalve
door de Openbare Afvalstoffenmaatschappij
voor het Vlaamse Gewest in de
loop van 1997 zal worden begonnen of
voortgezet (B.S., 23 augustus 1997)
Art. 1. De lijst van de bodemsaneringen waarvan
de uitvoering ambtshalve door de OVAM in de
loop van 1997 zal worden voortgezet, wordt vastgesteld
in artikel 2 van dit besluit.
Deze lijst is alfabetisch gerangschikt en houdt
geen onderlinge prioriteitsordening in.
Art. 2. De OVAM zal ambtshalve de bodemsaneringen
van de hiernavolgende verontreinigde
gronden voortzetten in het jaar 1997:
a) Asse – voormalig Asphaltco-terrein –
NV Linksa:
kadastrale nummers: Asse, 2de afdeling, Sectie B,
2° blad, bijgewerkt tot 1 januari 1994, schaal
1/2.000, nrs.: 465p, 380d, 377b, 378b, 378a.
raming kosten: 85 miljoen frank (incl. BTW).
b) Bocholt – arseenfabriek:
kadastrale nummers: Bocholt, 2de afdeling,
Sectie B, 3° blad, bijgewerkt tot 1 januari 1995,
schaal 1/2.500, nrs.: 574x2, 574y2, 574m3,
574b4, 574t3, 574d4, 574c3, 574p2, 572n7,
574y3, 574z3.
Meeuwen-Gruitrode, 3de afdeling, Sectie A,
1° blad, bijgewerkt tot 1 januari 1994, schaal
1/2.500, nr. 95r.
raming kosten: op basis van offertevraag 1991:
150.912.903 frank (incl. 17 % BTW).
c) Brecht – Terra Cotta:
kadastrale nummers: Brecht, 4de afdeling,
Sectie D, 2° blad, bijgewerkt tot 1 januari 1994,
schaal 1/2.500, nrs.: 392x, 393a, 395d, 390d,
390e.
Brecht, 4de afdeling, Sectie D, 3° blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1994, schaal 1/2.500, nr. 457g.
raming kosten: op basis van offertevraag 1996:
1,12 miljard frank (incl. BTW).
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 166

BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
d) Dilsen-Stokkem – zinkfabriek, deel – NV Dubois-Vandebosch
en Cie:
kadastrale nummers: Dilsen-Stokkem, 1ste afdeling,
Sectie C, 1° blad, 1° deel bijgewerkt tot
1 januari 1995, schaal 1/2.500, nrs.: 42/02e,
42/02d, 45/02b, 45/02c.
raming kosten: 80 miljoen frank (incl. BTW).
e) Middelburg – stortplaats Coppens:
kadastrale nummers: Maldegem, 4de afdeling,
sectie A, 1° blad, bijgewerkt tot 1 januari 1995,
schaal 1/2.500, nrs.: 367c, 435e, 373a, 381, 410d,
375a, 379a, 432c, 430c, 428c.
raming kosten: 305.298.397 frank (incl. BTW).
f) Schelle – stortplaats Van den Bosch:
kadastrale nummers: Schelle, 1ste afdeling,
Sectie C, 1° blad, bijgewerkt tot 1 januari 1994,
schaal 1/2.500, nrs.: 81c, 82, 83e, 90a, 90b, 83d,
84, 89.
raming kosten: op basis van offertevraag 1996:
166.364.864 frank (incl. BTW).
g) Temse – tankstation Gosselin:
kadastrale nummers: Temse, 2de afdeling,
Sectie D, 4° blad, 1° deel, bijgewerkt tot 1 januari
1994, schaal 1/1.250, nrs.: 1372k2, 1372x2,
1374n2, 1376c2, 1376b2, 1374g2, 1374h2,
1374m2, 1374l2, 1375b3, 1375k2, 1375l2,
1375w2, 1375v2, 1375g, 1375a2.
raming kosten: op basis van offertevraag 1995:
5.162.227 frank (incl. BTW).
h) Vilvoorde – Cargovil:
Oude Zenne-bedding: te Vilvoorde, Grimbergen
en Zemst; vertrekkende vanaf het insteekdok en
zich uitstrekkend tot perceel 214b, lopende over
de volgende percelen:
kadastrale nummers: Zemst, 5de afdeling,
Sectie E, 2° blad, bijgewerkt tot 1 januari 1995,
schaal 1/2.500, nrs.: 186e, 186f, 187/03, 188a,
194/03, 204b, 204c, 204d, 205c, 205d, 205e,
208b, 209f, 205f, 206b, 208d, 209g, 209/02a.
Vilvoorde, 3de afdeling, Sectie E, 3° blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1995, schaal 1/2.500, nrs.:
125e, 125f, 126a, 178e, 178l, 178m, 178n, 178p,
178w, 178y, 178x, 184c, 213c, 214b.
Grimbergen, 1ste afdeling, Sectie B, 3° blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1994, schaal 1/2.500, nrs. 183,
184a, 218d.
raming kosten: op basis van offertevraag 1993:
183 miljoen frank (incl. BTW).
i) Willebroek – Blaasveld-Broek:
kadastrale nummers: Willebroek, 4de afdeling,
sectie A, enig blad, bijgewerkt tot 1 januari 1995,
schaal 1/2.500, nrs.: 47, 50, 51, 52, 53, 54, 56, 57,
58, 59, 60, 61, 62, 63a, 65a, 67a, 69a, 70a, 72a,
74b, 99c, 99d, 100/2, 101a, 104c, 105a, 109b,
109c, 115a, 115b, 116a, 117a, 113a.
Mechelen, 7de afdeling, sectie B, 1° blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1995, schaal 1/2.500, nrs.: 1, 2,
B. Vl. Reg. 24 maart 1998
3, 4, 5a, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 16f, 21a, 22, 23,
24a, 25, 26, 27, 28c, 29a, 30, 31b, 31e, 31f, 32a,
33, 34a, 35, 36, 37, 38a, 38b.
raming kosten: op basis van
aannemingsprijzen 1995: 34.640.135 frank (incl.
BTW).
De voormelde ramingen van de kosten zijn louter
indicatief en niet tegenstelbaar.
Art. 3. Dit besluit heeft uitwerking met ingang
van 1 januari 1997.
Art. 4. De Vlaamse Minister, bevoegd voor het
leefmilieu, is belast met de uitvoering van dit besluit.
Blz: 263 – B. Vl. Reg. 24 maart 1998
B. Vl. Reg. 24 maart 1998 houdende vaststelling
van de lijst van de bodemsaneringen
waarvan de uitvoering ambtshalve
door de Openbare Afvalstoffenmaatschappij
voor het Vlaamse Gewest in de
loop van 1998 zal worden begonnen of
voortgezet (B.S., 20 mei 1998)
Art. 1. De lijst van de bodemsaneringen waarvan
de uitvoering ambtshalve door de OVAM in de
loop van 1998 zal worden voortgezet, wordt vastgesteld
in artikel 2 van dit besluit. Deze lijst is alfabetisch
gerangschikt en houdt geen onderlinge
prioriteitsordening in.
Art. 2. De OVAM zal ambtshalve de bodemsaneringen
van de hiernavolgende verontreinigde
gronden voortzetten in het jaar 1998:
1° Asse – voormalig Asphaltco-terrein – NV Linksa:
kadastrale nummers: Asse, 2e afdeling, Sectie B,
2e blad, bijgewerkt tot 1 januari 1994,
schaal 1/2.000, nrs. 465p, 380d, 377b, 378b,
378a.
raming kosten: 85 miljoen frank (incl. BTW).
2° Bocholt – arseenfabriek:
kadastrale nummers: Bocholt, 2e afdeling,
Sectie B, 3e blad, bijgewerkt tot 1 januari 1997,
schaal 1/2.500, nrs. 574x2, 574y2, 574m3, 574b4,
574t3, 574d4, 574c3, 574p2, 572n7, 574y3,
574z3.
Meeuwen-Gruitrode, 3e afdeling, Sectie A,
1e blad, bijgewerkt tot 1 januari 1997, schaal
1/2.500, nr. 95r.
raming kosten: op basis van offertevraag 1991:
150.912.903 frank (incl. 17 % BTW).
3° Brecht – Terra Cotta:
kadastrale nummers: Brecht, 4e afdeling,
Sectie D, 2e blad, bijgewerkt tot 1 januari 1997,
schaal 1/2.500, nrs. 392x, 393a, 395d, 390d,
390e.
Brecht, 4de afdeling, Sectie D, 3° blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1997, schaal 1/2.500, nr. 457g.
raming kosten: op basis van offertevraag 1996:
1,12 miljard frank (incl. BTW).
167 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

4° Dilsen-Stokkem – zinkfabriek, deel –
NV Dubois-Vandebosch en Cie:
kadastrale nummers: Dilsen-Stokkem, 1e afdeling,
Sectie C, 1e blad, 1e deel, bijgewerkt tot
1 januari 1997, schaal 1/2.500, nrs. 42/02e,
42/02d, 45/02b, 45/02c.
raming kosten: 80 miljoen frank (incl. BTW).
5° Middelburg – stortplaats Coppens:
kadastrale nummers: Maldegem, 4e afdeling,
Sectie A, 1e blad, bijgewerkt tot 1 januari 1997,
schaal 1/2.500, nrs. 367c, 435e, 373a, 381, 410d,
375a, 379a, 432c, 430c, 428c.
raming kosten: 305.298.397 frank (incl. BTW).
6° Schelle – stortplaats Van den Bosch:
kadastrale nummers: Schelle, 1e afdeling,
Sectie C, 1e blad, bijgewerkt tot 1 januari 1997,
schaal 1/2.500, nrs. 81c, 82, 83e, 90a, 90b, 83d,
84, 89.
raming kosten: op basis van offertevraag 1996:
166.364.864 frank (incl. BTW).
7° Temse – tankstation Gosselin:
kadastrale nummers: Temse, 2e afdeling, Sectie D,
4e blad, 1e deel, bijgewerkt tot 1 januari 1997,
schaal 1/1.250, nrs. 1372k2, 1372z2, 1372a3,
1374n2, 1376c2, 1376b2, 1374g2, 1374h2,
1374m2, 1374l2, 1375b3, 1375k2, 1375l2,
1375w2, 1375v2, 1375g, 1375a2.
raming kosten: op basis van offertevraag 1995:
5.162.227 frank (incl. BTW).
8° Vilvoorde – Cargovil:
Oude Zenne-bedding: te Vilvoorde, Grimbergen
en Zemst; vertrekkende vanaf het insteekdok en
zich uitstrekkend tot perceel 214b, lopende over
de volgende percelen:
kadastrale nummers: Zemst, 5e afdeling, Sectie E,
2e blad, bijgewerkt tot 1 januari 1995,
schaal 1/2.500, nrs. 186e, 186f, 187/03, 188a,
194/03, 204b, 204c, 204d, 205c, 205d, 205e,
208b, 209f, 205f, 206b, 208d, 209g, 209/02a.
Vilvoorde, 3e afdeling, Sectie E, 3e blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1995, schaal 1/2.500,
nrs. 125e, 125f, 126a, 178e, 178l, 178m, 178n,
178p, 178w, 178y, 178x, 184c, 213c, 214b.
Grimbergen, 1e afdeling, Sectie B, 3e blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1994, schaal 1/2.500, nrs. 183,
184a, 218d.
raming kosten: op basis van offertevraag 1993:
183 miljoen frank (incl. BTW).
9° Willebroek – Blaasveld-Broek:
kadastrale nummers: Willebroek, 4e afdeling,
Sectie A, enig blad, bijgewerkt tot 1 januari 1995,
schaal 1/2.500, nrs. 47, 50, 51, 52, 53, 54, 56, 57,
58, 59, 60, 61, 62, 63a, 65a, 67a, 69a, 70a, 72a,
74b, 99c, 99d, 100/2, 101a, 104c, 105a, 109b,
109c, 115a, 115b, 116a, 117a, 113a.
Mechelen, 7e afdeling, Sectie B, 1e blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1995, schaal 1/2.500, nrs. 1, 2,
BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
3, 4, 5a, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 16f, 21a, 22, 23,
24a, 25, 26, 27, 28c, 29a, 30, 31b, 31e, 31f, 32a,
33, 34a, 35, 36, 37, 38a, 38b.
raming kosten: op basis van aannemingsprijzen
1995: 34.640.135 frank (incl. BTW).
De voormelde ramingen van de kosten zijn louter
indicatief en niet tegenstelbaar.
Art. 3. Dit besluit heeft uitwerking met ingang
van 1 januari 1998.
Art. 4. De Vlaamse Minister bevoegd voor het
leefmilieu is belast met de uitvoering van dit besluit.
Blz: 263 – B. Vl. Reg. 8 juni 2000
B. Vl. Reg. 8 juni 2000 houdende vaststelling
van de lijst van de bodemsaneringen
waarvan de uitvoering ambtshalve
door de openbare afvalstoffenmaatschappij
voor het Vlaamse gewest in de
loop van 2000 zal worden begonnen of
voortgezet (B.S., 26 augustus 2000)
Art. 1. De lijst van de bodemsaneringen waarvan
de uitvoering ambtshalve door de OVAM in de
loop van 2000 zal worden voortgezet of begonnen,
wordt vastgesteld in de artikels 2, 3 en 4 van
dit besluit. De uitvoering gebeurt binnen de perken
van de beschikbare budgettaire middelen.
Art. 2. De OVAM zal ambtshalve de bodemsaneringen
van de hiernavolgende verontreinigde
gronden voortzetten in het jaar 2000:
a) Asse – voormalig Asphaltco-terrein –
NV Linksa:
kadastrale nummers: Asse, 2° afdeling, Sectie B,
2° blad, bijgewerkt tot 1 januari 1994,
schaal 1/2.000, nrs. 465p, 380d, 377b, 378b,
378a.
raming kosten: 85 miljoen frank (incl. BTW).
b) Bocholt – arseenfabriek:
kadastrale nummers: Bocholt, 2° afdeling,
Sectie B, 3° blad, bijgewerkt tot 1 januari 1997,
schaal 1/2.500, nrs. 574x2, 574y2, 574m3, 574b4,
574t3, 574d4, 574c3, 574p2, 572n7, 574y3,
574z3.
Meeuwen-Gruitrode, 3° afdeling, Sectie A,
1° blad, bijgewerkt tot 1 januari 1997, schaal
1/2.500, nr. 95r.
raming kosten: op basis van offertevraag 1991:
150.912.903 frank (incl. 17 % BTW).
c) Brecht – Terra Cotta:
kadastrale nummers: Brecht, 4° afdeling, Sectie D,
2° blad, bijgewerkt tot 1 januari 1997, schaal
1/2.500, nrs. 392x, 393a, 395d, 390d, 390e.
Brecht, 4° afdeling, Sectie D, 3° blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1997, schaal 1/2.500, nr. 457g.
raming kosten: op basis van offertevraag 1996:
1,12 miljard frank (incl. BTW).
d) Dilsen-Stokkem – zinkfabriek, deel –
NV Dubois-Vandebosch en Cie:
B. Vl. Reg. 8 juni 2000
kadastrale nummers: Dilsen-Stokkem, 1° afdeling,
Sectie C, 1° blad, 1° deel bijgewerkt tot 1 januari
1997, schaal 1/2.500, nrs. 42/02e, 42/02d,
45/02b, 45/02c.
raming kosten: 80 miljoen frank (incl. BTW).
e) Middelburg – stortplaats Coppens:
kadastrale nummers: Maldegem, 4° afdeling,
Sectie A, 1° blad, bijgewerkt tot 1 januari 1997,
schaal 1/2.500, nrs. 367c, 435e, 373a, 381, 410d,
375a, 379a, 432c, 430c, 428c.
raming kosten: 305.298.397 frank (incl. BTW).
f) Schelle – stortplaats Van den Bosch:
kadastrale nummers: Schelle, Sectie C, 1° blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1997, schaal 1/2.500,
nrs. 81c, 82, 83e, 90a, 90b, 83d, 84, 89.
raming kosten: op basis van offertevraag 1996:
166.364.864 frank (incl. BTW).
g) Temse – tankstation Gosselin:
kadastrale nummers: Temse, 2° afdeling, Sectie D,
4° blad, 1° deel, bijgewerkt tot 1 januari 1997,
schaal 1/1.250, nrs. 1372k2, 1372z2, 1372a3,
1374n2, 1376c2, 1376b2, 1374g2, 1374h2,
1374m2, 1374l2, 1375b3, 1375k2, 1375l2,
1375w2, 1375v2, 1375g, 1375a2.
raming kosten: op basis van offertevraag 1995:
5.162.227 frank (incl. BTW).
h) Vilvoorde – Cargovil:
Oude Zenne-bedding: te Vilvoorde, Grimbergen
en Zemst; vertrekkende vanaf het insteekdok en
zich uitstrekkend tot perceel 214b, lopende over
de volgende percelen:
kadastrale nummers: Zemst, 5° afdeling, Sectie E,
2° blad, bijgewerkt tot 1 januari 1995 schaal
1/2.500, nrs. 186e, 186f, 187/03, 188a, 194/03,
204b, 204c, 204d, 205c, 205d, 205e, 208b, 209f,
205f, 206b, 208d, 209g, 209/02a.
Vilvoorde, 3° afdeling, Sectie E, 3° blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1995 schaal 1/2.500,
nrs. 125e, 125f, 126a, 178e, 178l, 178m, 178n,
178p, 178w, 178y, 178x, 184c, 213c, 214b.
Grimbergen, 1° afdeling, Sectie B, 3° blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1994 schaal 1/2.500, nrs. 183,
184a, 218d.
raming kosten: op basis van offertevraag 1993:
183 miljoen frank (incl. BTW).
i) Willebroek – Blaasveld-Broek:
kadastrale nummers: Willebroek, 4e afdeling,
Sectie A, enig blad, bijgewerkt tot 1 januari 1995,
schaal 1/2.500, nrs. 47, 50, 51, 52, 53, 54, 56, 57,
58, 59, 60, 61, 62, 63a, 65a, 67a, 69a, 70a, 72a,
74b, 99c, 99d, 100/2, 101a, 104c, 105a, 109b,
109c, 115a, 115b, 116a, 117a, 113a.
Mechelen, 7e afdeling, Sectie B, 1e blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1995, schaal 1/2.500, nrs. 1, 2,
3, 4, 5a, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 16f, 21a, 22, 23,
24a, 25, 26, 27, 28c, 29a, 30, 31b, 31e, 31f, 32a,
33, 34a, 35, 36, 37, 38a, 38b.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 168

aming kosten: op basis van aannemingsprijzen
1995: 34.640.135 frank (incl. BTW).
De voormelde ramingen van de kosten zijn louter
indicatief en niet tegenstelbaar.
BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Deze lijst is alfabetisch gerangschikt en houdt
geen onderlinge prioriteitsordening in.
B. Vl. Reg. 8 juni 2000
Art. 3. De OVAM zal ambtshalve de bodemsaneringen
van de hiernavolgende ver-ontreinigde
gronden beginnen in het jaar 2000:
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
Afdeling Gemeentenr. Sectie Perceelsnr.
Antwerpen 10 Afd. 11810 K 1675 V 2
Antwerpen 10 Afd. 11810 K 1675 T 2
Antwerpen 5 Afd. 11805 E 0384 F 7
Asse 4 Afd. 23041 A 0015 G
Boortmeerbeek 1 Afd. 24014 D 0050 X
Brecht 2 Afd. 11332 L 0026 A 6
Brugge 21 Afd./Assebroek 31002 A 0135 02 K
Buggenhout 42004 A 0920 E
Buggenhout 42004 A 0925 C
Buggenhout 42004 A 0927 H
Buggenhout 42004 A 0927 R
Buggenhout 42004 A 0943 A
Buggenhout 42004 A 0953 E
Buggenhout 42004 A 0969 C
Buggenhout 42004 A 0970 A
Duffel 2 Afd. 12302 D 0554 W 2
Eeklo 1 Afd. 43005 D 0816 G
Eeklo 1 Afd. 43005 D 0816 03 B
Essen 2 Afd. 11642 D 0759 R 17
Evergem 2 Afd. 44302 E 0419 F
Gent 7 Afd. 44807 G 0155 14 Y 4
Gent 7 Afd. 44807 G 0614 C 2
Gent 13 Afd. 44813 S 0428 w 2
Halle 5 Afd. 23043 C 0180 C 2
Halle 5 Afd. 23043 C 0180 Y
Hasselt 11 Afd. 71055 A 0204 X
Kortrijk 3 Afd. 34353 B 0035 X 26
Lochristi 1 Afd. 44034 A 1095 T 2
Mariakerke 29 Afd. 44038 A 0702
Mariakerke 29 Afd. 44038 A 0703
Mechelen 2 Afd. 12402 B 0401 H 4
Ninove 2 Afd. 41362 B 1044 L
Ninove 2 Afd. 41362 B 1059 02 T
Ninove 2 Afd. 41362 B 1047 A
Opwijk 1 Afd. 23060 B 0676 H
Ranst 1 Afd. 11035 A 0074 E
Ranst 1 Afd. 11035 A 0076 C
Ranst 1 Afd. 11035 A 0073 A
Ranst 1 Afd. 11035 A 0077 A
Rumst 1 Afd. 11037 B 0002 A 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0275 C
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0335 H
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0358 02 H 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0358 02 K 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0358 C 3
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0358 N 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0358 P 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0358 R 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0358 S 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0358 T 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0358 V 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0358 W 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 A 3
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 B 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 B 3
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 C 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 D 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 E 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 G 2
169 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
B. Vl. Reg. 8 juni 2000
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 H
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 H 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 K 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 L 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 M
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 M 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 N
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 N 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 R
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 R 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 S
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 S 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 T 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 V
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 W
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 X
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 X 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 Y
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 Y 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 Z
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0364 Z 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0376 E
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0379 A 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0379 S
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0379 T
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0379 V
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0379 X
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0379 Z
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0386 R
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0390 A 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0390 H
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0390 K
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0390 M
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0390 P
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0390 S
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0390 V
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0390 W
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0390 X
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0390 Y
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0390 Z
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 A 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 A 3
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 A 4
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 A 5
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 B
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 B 4
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 C 4
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 D 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 D 4
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 E 3
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 F 3
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 G 4
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 H 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 H 3
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 H 4
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 K 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 K 4
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 L 3
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 L 4
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 M 4
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 N 3
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 N 4
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 P
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 P 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 P 3
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 170

Voor de uitvoering van de ambtshalve bodemsanering
van voormelde verontreinigde gronden,
worden de kosten in totaal geraamd op
45 miljoen frank voor het jaar 2000.
De voormelde raming van de kosten is louter indicatief
en niet tegenstelbaar.
BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Art. 4. De OVAM zal ambtshalve de bodemsaneringen
van de hiernavolgende verontreinigde
gronden voortzetten in het jaar 2000:
§ 1. Voor de verontreinigde gronden met volgende
kadastrale gegevens, aangevat in 1999, wordt
de ambtshalve bodemsanering in 2000 voortge-
B. Vl. Reg. 8 juni 2000
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 R 4
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 S 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 S 3
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 S 4
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 T 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 T 3
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 T 4
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 V 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 V 3
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 V 4
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 W 4
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 X
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 X 3
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 Y
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 Y 3
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 Y 4
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 Z
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 Z 3
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-AMANDS/ 12034 B 0394 Z 4
Sint-Truiden 71053 G 0440 V
Sint-Truiden 71053 G 0440 T
Tessenderlo 2 Afd. 71362 B 0334 S 2
Vilvoorde 4 Afd. 23644 H 0032 B 3
Vilvoorde 4 Afd. 23644 H 0032 A 3
Vilvoorde 4 Afd. 23644 H 0032 S 2
Vilvoorde 4 Afd. 23644 I 0371 Z 2
Willebroek 1 Afd. 12040 A 0381 D
Willebroek 2 Afd. 12342 B 0467 F 3
Willebroek 2 Afd. 12342 B 0467 E 3
Wortegem-Petegem 2 Afd. 45039 B 0089 B
Zuienkerke 3 Afd 31018 A 0211
zet met het opstellen van het ambtshalve beschrijvend
bodemonderzoek en de uitvoering van eventuele
verdere fases in de bodemsanering:
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
Antwerpen 7 Afd. 11807 G 0157 13
Antwerpen 25 Afd./Borgerhout 2 Afd. 11312 A 0057 P
Antwerpen 27 Afd. 11012 A 0161 E 3
Brugge 7 Afd. 31807 I 0314 30 A
Dendermonde 1 Afd. 42006 C 0346 S 3
Dessel 13006 B 1384 K
Edegem 2 Afd. 11472 B 0205 M
Gent 4 Afd. 44804 D 0518 P
Gent 5 Afd. 44805 E 0258 P
Gent 12 Afd. 44812 P 0289 E 4
Gent 12 Afd. 44812 P 0289 G 4
Gent 12 Afd. 44812 P 0289 S 3
Gent 12 Afd. 44812 P 0289 V 2
Harelbeke 1 Afd. 34013 A 1113 V
Kortrijk 3 Afd. 34353 B 0082 A 6
Liedekerke 1 Afd. 23044 A 0086 C
Linter 3 Afd./Orsmaal 24084 B 0539 H
Lokeren 4 Afd. 46384 E 1432 K
Menen 1 Afd. 34027 F 0296 L 6
Mortsel 1 Afd. 11029 A 0269 Z
Mortsel 2 Afd. 11512 B 0128 P 5
Nieuwpoort 4 Afd./Ramskapelle 38020 A 0016 A 5
Roeselare 1 Afd. 36015 A 0358 P 3
Tessenderlo 3 Afd. 71363 C 0089 T 2
171 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Voor de uitvoering van de bovengenoemde
ambtshalve acties voor de verontreinigde gronden
met deze kadastrale gegevens worden de kosten
in totaal geraamd op 40 miljoen frank voor het
jaar 2000.
Voor de uitvoering van de bovengenoemde
ambtshalve acties voor de verontreinigde gronden
met deze kadastrale gegevens worden de kosten
in totaal geraamd op 5 miljoen frank voor het jaar
2000.
§ 3. De voormelde ramingen van de kosten zijn
louter indicatief en niet tegenstelbaar.
Art. 5. Dit besluit heeft uitwerking met ingang
van 1 januari 2000.
BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
§ 2. Voor de verontreinigde gronden met volgende
kadastrale gegevens, aangevat in 1999, wordt
de ambtshalve bodemsanering in 2000 voortgezet
met het opstellen van het ambtshalve bodem-
B. Vl. Reg. 17 november 2000
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
Vilvoorde 4 Afd. 23644 H 0217 P 2
Wijnegem 11050 B 0295 K 3
Zonnebeke 4 Afd./Geluveld 33008 A 0157 W 13
Zottegem 1 Afd. 41081 A 0660 L 3
Zwijndrecht 1 Afd. 11056 B 0708 B 4
Art. 6. De Vlaamse Minister bevoegd voor het
leefmilieu is belast met de uitvoering van dit besluit.
saneringsproject en de uitvoering van eventuele
verdere fases in de bodemsanering:
Afdeling Gemeentenr. Sectie Grondnr. Prioriteit
Mortsel 3 Afd. 11513 C 0464 B 4
Ninove 2 Afd. 41362 B 1059 02 V
Ninove 2 Afd. 41362 B 1043 G
Blz: 263 – B. Vl. Reg. 17 november 2000
B. Vl. Reg. 17 november 2000 houdende
aanvulling van de lijst van de bodemsaneringen
waarvan de uitvoering ambtshalve
door de openbare afvalstoffenmaatschappij
voor het Vlaamse Gewest in de
loop van 2000 zal worden begonnen of
voortgezet (B.S., 15 december 2000)
Art. 1. Artikel 3 van het besluit van de Vlaamse
Regering van 8 juni 2000 wordt aangevuld als
volgt:
Afdeling Gemeentenr. sectie perceelnr
Antwerpen 7 Afd 11807 G 0190 G 6
Antwerpen 31 Afd/Deurne 5 Afd 11345 B 0140 C
Antwerpen 31 Afd/Deurne 5 Afd 11345 B 0140 D
Antwerpen 31 Afd/Deurne 5 Afd 11345 B 0140 E
Antwerpen 36 Afd/Hoboken 1 Afd 11019 B 0214 D 4
Antwerpen 40 Afd/Merksem 2 Afd 11422 C 0248 V
Avelgem 1 Afd/Avelgem 34003 A 3102 E 2
Beveren 1 Afd/Beveren-Waas 1 46003 B 0716 K 3
Brugge 7 Afd 31807 I 0524 H 3
Brugge 30 Afd/St-Andries 4 Afd 31424 B 0164 C
Diest 1 Afd 24020 B 0289 L 2
Diest 1 Afd 24020 B 0289 M 2
Diest 1 Afd 24020 B 0289 X
Gent 1 Afd 44021 A 2260 K
Gent 1 Afd 44021 A 2261 E
Gent 10 Afd 44810 K 0269 K
Gent 10 Afd 44810 K 0270 D 2
Gent 12 Afd 44812 P 0662 D 4
Gent 19 Afd/St-Amandsberg 2 Afd 44432 C 0354 M 7
Gent 19 Afd/St-Amandsberg 2 Afd 44432 C 1147 M 16
Gent 23 Afd/Gentbrugge 3 Afd 44363 B 0495 K 5
Halle 2 Afd 23412 I 0070 W
Kortrijk 8 Afd/Heule 34016 C 0556 P 7
Leuven 9 Afd/Kessel-Lo 3 Afd 24483 E 0016 R 5
Mechelen 3 Afd 12403 E 0055 H
Merchtem 2 Afd 23602 I 0051 R
Merelbeke 1 Afd 44043 A 0100 K 5
Mortsel 2 Afd 11512 B 0176 Z 3
Overpelt 2 Afd 72502 E 0102 E 142
Overpelt 2 Afd 72502 E 0102 V 138
Rijkevorsel 1 Afd 13037 H 0212 M
Roeselare 2 Afd 36502 B 0142 P
Ronse 3 Afd 45423 E 97 X
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 172

Voor de uitvoering van de ambtshalve bodemsanering
van voormelde verontreinigde gronden,
worden de kosten in totaal geraamd op
38 miljoen frank voor het jaar 2000.
De voormelde raming van de kosten is louter indicatief
en niet tegenstelbaar
Art. 2. De Vlaamse Minister bevoegd voor het
Leefmilieu is belast met de uitvoering van dit besluit.
Blz: 263 – B. Vl. Reg. 24 november 2000
B. Vl. Reg. 24 november 2000 houdende
vaststelling van de lijst van de bodemsaneringen
waarvan de uitvoering ambtshalve
door de Openbare Afvalstoffenmaatschappij
voor het Vlaamse Gewest
in de loop van 1999 zal worden begonnen
of voortgezet (B.S., 9 januari 2001)
Art. 1. De lijst van de bodemsaneringen waarvan
de uitvoering ambtshalve door de OVAM in de
loop van 1999 zal worden voortgezet of begonnen,
wordt vastgesteld in de artikels 2 en 3 van dit
besluit.
Art. 2. De OVAM zal ambtshalve de bodemsaneringen
van de hiernavolgende verontreinigde
gronden voortzetten in het jaar 1999:
a) Asse – voormalig Asphaltco-terrein –
NV Linksa:
kadastrale nummers: Asse, 2e afdeling, Sectie B,
2e blad, bijgewerkt tot 1 januari 1994, schaal
1/2.000, nrs. 465p, 380d, 377b, 378b, 378a;
raming kosten: 85 miljoen frank (incl. BTW).
b) Bocholt – arseenfabriek:
kadastrale nummers: Bocholt, 2e afdeling,
Sectie B, 3e blad, bijgewerkt tot 1 januari 1997,
schaal 1/2.500, nrs. 574x2, 574y2, 574m3, 574b4,
574t3, 574d4, 574c3, 574p2, 572n7, 574y3,
574z3;
Meeuwen-Gruitrode, 3e afdeling, Sectie A,
1e blad, bijgewerkt tot 1 januari 1997, schaal
1/2.500, nr. 95r;
BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeentenr. sectie perceelnr
raming kosten: op basis van offertevraag 1991:
150.912.903 frank (incl. 17 % BTW).
c) Brecht – Terra Cotta:
kadastrale nummers: Brecht, 4e afdeling,
Sectie D, 2e blad, bijgewerkt tot 1 januari 1997,
schaal 1/2.500, nrs. 392x, 393a, 395d, 390d,
390e;
Brecht, 4e afdeling, Sectie D, 3e blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1997, schaal 1/2.500, nr. 457g;
raming kosten: op basis van offertevraag 1996:
1,12 miljard frank (incl. BTW).
d) Dilsen-Stokkem – zinkfabriek, deel NV Dubois-
Vandebosch en Cie:
kadastrale nummers: Dilsen-Stokkem, 1e afdeling,
Sectie C, 1e blad, 1e deel bijgewerkt tot
1 januari 1997, schaal 1/2.500, nrs. 42/02e,
42/02d, 45/02b, 45/02c;
raming kosten: 80 miljoen frank (incl. BTW).
e) Middelburg – stortplaats Coppens:
kadastrale nummers: Maldegem, 4e afdeling,
Sectie A, 1e blad, bijgewerkt tot 1 januari 1997,
schaal 1/2.500, nrs. 367c, 435e, 373a, 381, 410d,
375a, 379a, 432c, 430c, 428c;
raming kosten: 305.298.397 frank (incl. BTW).
f) Schelle – stortplaats Van den Bosch:
kadastrale nummers: Schelle, Sectie C, 1e blad,
bijgewerkt tot 1 januari 1997, schaal 1/2.500,
nrs. 81c, 82, 83e, 90a, 90b, 83d, 84, 89;
raming kosten: op basis van offertevraag 1996:
166.364.864 frank (incl. BTW).
g) Temse – tankstation Gosselin:
kadastrale nummers: Temse, 2e afdeling, Sectie D,
4e blad, 1e deel, bijgewerkt tot 1 januari 1997,
schaal 1/1.250, nrs. 1372k2, 1372z2, 1372a3,
1374n2, 1376c2, 1376b2, 1374g2, 1374h2,
1374m2, 1374l2, 1375b3, 1375k2, 1375l2,
1375w2, 1375v2, 1375g, 1375a2;
raming kosten: op basis van offertevraag 1995:
5.162.227 frank (incl. BTW).
h) Vilvoorde – Cargovil:
B. Vl. Reg. 24 november 2000
Sint-Amands 1 Afd 12034 B 275 B
Sint-Amands 1 Afd 12034 B 332 A
Sint-Amands 1 Afd 12034 B 333
Sint-Amands 1 Afd 12034 B 335 02 B
Sint-Amands 1 Afd 12034 B 336 A
Sint-Amands 1 Afd 12034 B 379 W
Sint-Amands 1 Afd 12034 B 394 D 3
Sint-Amands 1 Afd 12034 B 394 W
Sint-Niklaas 2 Afd 46442 C 0796 F
Wervik 1 Afd/Wervik 33029 B 0747 M
Willebroek 1 Afd 12040 A 0530 H 2
Zwijndrecht 2 Afd/Burcht 11011 A 0107 V 2
Zwijndrecht 2 Afd/Burcht 11011 A 0117 E
Zwijndrecht 2 Afd/Burcht 11011 A 0437 V 2
Oude Zenne-bedding: te Vilvoorde, Grimbergen
en Zemst; vertrekkende vanaf het insteekdok en
zich uitstrekkend tot perceel 214b, lopende over
de volgende percelen:
kadastrale nummers: Zemst, 5e afdeling, Sectie E,
2e blad, bijgewerkt tot 1 januari 1995, schaal
1/2.500, nrs. 186e, 186f, 187/03, 188a, 194/03,
204b, 204c, 204d, 205c, 205d, 205e, 208b, 209f,
205f, 206b, 208d, 209g, 209/02a;
Vilvoorde, 3e afdeling, Sectie E, 3e blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1995 schaal 1/2.500,
nrs. 125e, 125f, 126a, 178e, 178l, 178m, 178n,
178p, 178w, 178y, 178x, 184c, 213c, 214b;
Grimbergen, 1e afdeling, Sectie B, 3e blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1994, schaal 1/2.500, nrs. 183,
184a, 218d;
raming kosten: op basis van offertevraag 1993:
183 miljoen frank (incl. BTW).
i) Willebroek – Blaasveld-Broek:
kadastrale nummers: Willebroek, 4e afdeling,
Sectie A, enig blad, bijgewerkt tot 1 januari 1995,
schaal 1/2.500, nrs. 47, 50, 51, 52, 53, 54, 56, 57,
58, 59, 60, 61, 62, 63a, 65a, 67a, 69a, 70a, 72a,
74b, 99c, 99d, 100/2, 101a, 104c, 105a, 109b,
109c, 115a, 115b, 116a, 117a, 113a;
Mechelen, 7e afdeling, Sectie B, 1e blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1995, schaal 1/2.500, nrs. 1, 2,
3, 4, 5a, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 16f, 21a, 22, 23,
24a, 25, 26, 27, 28c, 29a, 30, 31b, 31e, 31f, 32a,
33, 34a, 35, 36, 37, 38a, 38b;
raming kosten: op basis van aannemingsprijzen
1995: 34.640.135 frank (incl. BTW).
De voormelde ramingen van de kosten zijn louter
indicatief en niet tegenstelbaar.
Deze lijst is alfabetisch gerangschikt en houdt
geen onderlinge prioriteitsordening in.
Art. 3. De OVAM zal ambtshalve de bodemsaneringen
van de verontreinigde gronden met de volgende
kadastrale gegevens beginnen in het
jaar 1999:
173 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Voor de uitvoering van de ambtshalve beschrijvende
bodemonderzoeken voor de verontreinigde
gronden met deze kadastrale gegevens worden de
kosten in totaal geraamd op 48 miljoen frank voor
het jaar 1999.
Voor de uitvoering van het opstellen van de
ambtshalve bodemsaneringsprojecten voor de
verontreinigde gronden met deze kadastrale gegevens
worden de kosten in totaal geraamd op
20 miljoen frank voor het jaar 1999.
De voormelde raming van de kosten is louter indicatief
en niet tegenstelbaar.
Art. 4. Het besluit van de Vlaamse Regering van
8 juni 1999 houdende vaststelling van de lijst van
de bodemsaneringen waarvan de uitvoering
ambtshalve door de OVAM in de loop van 1999
zal worden begonnen of voortgezet, wordt ingetrokken.
Art. 5. Dit besluit heeft uitwerking met ingang
van 1 januari 1999.
BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeentenr. sectie perceelnr
Art. 6. De Vlaamse Minister bevoegd voor het
leefmilieu is belast met de uitvoering van dit besluit.
Blz: 263 – B. Vl. Reg. 22 juni 2001
B. Vl. Reg. 22 juni 2001 houdende vaststelling
van de lijst van de bodemsaneringen
waarvan de uitvoering ambtshalve
door de openbare afvalstoffenmaatschappij
voor het Vlaamse Gewest in de
loop van 2001 zal worden begonnen of
voortgezet (B.S., 17 oktober 2001)
Art. 1. De lijst van de bodemsaneringen waarvan
de uitvoering ambtshalve door de OVAM in de
loop van 2001 zal worden voortgezet of begonnen,
wordt vastgesteld in de artikels 2, 3 en 4 van
dit besluit. De uitvoering gebeurt binnen de perken
van de beschikbare budgettaire middelen.
Art. 2. De OVAM zal ambtshalve de bodemsaneringen
van de hiernavolgende verontreinigde
gronden voortzetten in het jaar 2001:
B. Vl. Reg. 22 juni 2001
LOKEREN 4 AFD 46384 E 1432 K
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 0217 P 2
WIJNEGEM 11050 B 0295 K 3
LIEDEKERKE 1 AFD 23044 A 0086 C
ZWIJNDRECHT 1 AFD/ZWIJNDRECHT/ 11056 B 0708 B 4
GENT 12 AFD 44812 P 0289 E 4
GENT 12 AFD 44812 P 0289 G 4
GENT 12 AFD 44812 P 0289 S 3
GENT 12 AFD 44812 P 0289 V 2
LINTER 3 AFD/ORSMAAL-GUSSENHOV. 24084 B 0539 H
DESSEL 13006 B 1384 K
ZOTTEGEM 1AFD 41081 A 0660 L 3
ZONNEBEKE 4 AFD/GELUVELD/ 33008 A 0157 W 13
HARELBEKE 1 AFD 34013 A 1113 V
MORTSEL 2 AFD 11512 B 0128 P 5
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 0157/13
GENT 5 AFD 44805 E 0258 P
TESSENDERLO 3 AFD 71363 C 0089 T 2
DENDERMONDE 1 AFD 42006 C 0346 S 3
KORTRIJK 3 AFD 34353 B 0082 A 6
NIEUWPOORT 4 AFD/RAMSKAPELLE/ 38020 A 0016 A 5
EDEGEM 2 AFD 11472 B 0205 M
GENT 20 AFD/LEDEBERG/ 44032 A 0145 L 3
BRUGGE 7 AFD 31807 I 0314/30 A
MENEN 1 AFD 34027 F 0296 L 6
NINOVE 2 AFD 41362 B 1043 G
NINOVE 2 AFD 41362 B 1059/02 V
ROESELARE 1 AFD 36015 A 358 P 3
ANTWERPEN 25 AFD/BORGERHOUT 2 AFD 11312 A 57 P
MORTSEL 1 AFD 11029 A 269 Z
ANTWERPEN 27 AFD/DEURNE 1 AFD 11012 A 161 E 3
GENT 4 AFD 44804 D 518 P
MORTSEL 3 AFD 11513 C 0464 B 4
GRIMBERGEN 1 AFD 23025 B 0279 V
VILVOORDE 3 AFD 23643 E 0051 Y 2
OOSTENDE 1 AFD 35013 E 0309
OOSTENDE 1 AFD 35013 E 0316
a) Asse – voormalig Asphaltco-terrein –
NV Linksa:
kadastrale nummers: Asse, 2° afdeling, Sectie B,
2° blad, bijgewerkt tot 1 januari 1994, schaal
1/2.000, nrs. 465p, 380d, 377b, 378b, 378a.
raming kosten: 85 miljoen frank (incl. BTW).
b) Bocholt – arseenfabriek:
kadastrale nummers: Bocholt, 2° afdeling,
Sectie B, 3° blad, bijgewerkt tot 1 januari 1997,
schaal 1/2.500, nrs. 574x2, 574y2, 574m3, 574b4,
574t3, 574d4, 574c3, 574p2, 572n7, 574y3,
574z3.
Meeuwen-Gruitrode, 3° afdeling, Sectie A,
1° blad, bijgewerkt tot 1 januari 1997, schaal
1/2.500, nr. 95r.
raming kosten: op basis van offertevraag 1991:
150.912.903 frank (incl. 17 % BTW).
c) Brecht – Terra Cotta:
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 174

kadastrale nummers: Brecht, 4° afdeling, Sectie D,
2° blad, bijgewerkt tot 1 januari 1997,
schaal 1/2.500, nrs. 392x, 393a, 395d, 390d,
390e.
Brecht, 4° afdeling, Sectie D, 3° blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1997, schaal 1/2.500, nr. 457g.
raming kosten: op basis van offertevraag 1996:
1,12 miljard frank (incl. BTW).
d) Dilsen-Stokkem – zinkfabriek, deel –
NV Dubois-Vandebosch en Cie:
kadastrale nummers: Dilsen-Stokkem, 1° afdeling,
Sectie C, 1° blad, 1° deel bijgewerkt tot 1 januari
1997, schaal 1/2.500, nrs. 42/02e, 42/02d,
45/02b, 45/02c.
raming kosten: 80 miljoen frank (incl. BTW).
e) Middelburg – stortplaats Coppens:
kadastrale nummers: Maldegem, 4° afdeling,
Sectie A, 1° blad, bijgewerkt tot 1 januari 1997,
schaal 1/2.500, nrs. 367c, 435e, 373a, 381, 410d,
375a, 379a, 432c, 430c, 428c.
raming kosten: 305.298.397 frank (incl. BTW).
f) Schelle – stortplaats Van den Bosch:
kadastrale nummers: Schelle, Sectie C, 1° blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1997, schaal 1/2.500,
nrs. 81c, 82, 83e, 90a, 90b, 83d, 84, 89.
BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
raming kosten: op basis van offertevraag 1996:
166.364.864 frank (incl. BTW).
g) Temse – tankstation Gosselin:
kadastrale nummers: Temse, 2° afdeling, Sectie D,
4° blad, 1° deel, bijgewerkt tot 1 januari 1997,
schaal 1/1.250, nrs. 1372k2, 1372z2, 1372a3,
1374n2, 1376c2, 1376b2, 1374g2, 1374h2,
1374m2, 1374l2, 1375b3, 1375k2, 1375l2,
1375w2, 1375v2, 1375g, 1375a2.
raming kosten: op basis van offertevraag 1995:
5.162.227 frank (incl. BTW).
h) Vilvoorde – Cargovil:
Oude Zenne-bedding: te Vilvoorde, Grimbergen
en Zemst; vertrekkende vanaf het insteekdok en
zich uitstrekkend tot perceel 214b, lopende over
de volgende percelen:
kadastrale nummers: Zemst, 5° afdeling, Sectie E,
2° blad, bijgewerkt tot 1 januari 1995 schaal
1/2.500, nrs. 186e, 186f, 187/03, 188a, 194/03,
204b, 204c, 204d, 205c, 205d, 205e, 208b, 209f,
205f, 206b, 208d, 209g, 209/02a.
Vilvoorde, 3° afdeling, Sectie E, 3° blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1995 schaal 1/2.500,
nrs. 125e, 125f, 126a, 178e, 178l, 178m, 178n,
178p, 178w, 178y, 178x, 184c, 213c, 214b.
Afdeling Gemeentenr. Sectie Perceelsnr.
B. Vl. Reg. 22 juni 2001
Grimbergen, 1° afdeling, Sectie B, 3° blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1994 schaal 1/2.500, nrs. 183,
184a, 218d.
raming kosten: op basis van offertevraag 1993:
183 miljoen frank (incl. BTW).
i) Willebroek – Blaasveld-Broek:
kadastrale nummers: Willebroek, 4e afdeling,
Sectie A, enig blad, bijgewerkt tot 1 januari 1995,
schaal 1/2.500, nrs. 47, 50, 51, 52, 53, 54, 56, 57,
58, 59, 60, 61, 62, 63a, 65a, 67a, 69a, 70a, 72a,
74b, 99c, 99d, 100/2, 101a, 104c, 105a, 109b,
109c, 115a, 115b, 116a, 117a, 113a.
Mechelen, 7e afdeling, Sectie B, 1e blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1995, schaal 1/2.500, nrs. 1, 2,
3, 4, 5a, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 16f, 21a, 22, 23,
24a, 25, 26, 27, 28c, 29a, 30, 31b, 31e, 31f, 32a,
33, 34a, 35, 36, 37, 38a, 38b.
raming kosten: op basis van aannemingsprijzen
1995: 34.640.135 frank (incl. BTW).
De voormelde ramingen van de kosten zijn louter
indicatief en niet tegenstelbaar.
Deze lijst is alfabetisch gerangschikt en houdt
geen onderlinge prioriteitsordening in.
Art. 3. De OVAM zal ambtshalve de bodemsaneringen
van de hiernavolgende verontreinigde
gronden beginnen in het jaar 2001:
AALST 3 AFD 41303 D 0739 G
AALST 4 AFD 41304 F 0864 F
ANTWERPEN 5 AFD 11805 E 0503 C
ANTWERPEN 31 AFD/DEURNE 5 AFD 11345 B 0184 G
ANTWERPEN 44 AFD/WILRIJK 3 AFD 11463 D 0430 N
BOORTMEERBEEK 1 AFD/BOORTMEERBEEK 24014 B 0155 A
BOORTMEERBEEK 1 AFD/BOORTMEERBEEK 24014 B 0155 Z
DIEST 3 AFD/DL KAGGEVINNE/ 24046 B 0164 C
DIEST 3 AFD/DL KAGGEVINNE/ 24046 B 0165 C
DILBEEK 1 AFD 23016 D 0609 P
ESSEN 2 AFD 11642 D 0759 H
GENT 4 AFD 44804 D 0847 F
GENT 6 AFD 44806 F 0622 A
GENT 7 AFD 44807 G 0277 T
GENT 18 AFD/ST-AMANDSBERG 1 AFD 44061 A 0247 E
GENT 20 AFD/LEDEBERG/ 44032 A 0459 V
GENT 20 AFD/LEDEBERG/ 44032 A 0459 W
KORTRIJK 1 AFD 34022 E 0364 F
LIER 1 AFD 12021 I 0375 F
LIER 1 AFD 12021 I 0377 B
LIER 4 AFD/KONINGSHOOIKT/ 12019 B 0615 R
LIER 4 AFD/KONINGSHOOIKT/ 12019 D 0008 D
LIER 4 AFD/KONINGSHOOIKT/ 12019 D 0008 E
LIER 4 AFD/KONINGSHOOIKT/ 12019 D 0008 L
LIER 4 AFD/KONINGSHOOIKT/ 12019 D 0008 M
LIER 4 AFD/KONINGSHOOIKT/ 12019 D 0008 P
LIER 4 AFD/KONINGSHOOIKT/ 12019 D 0008 R
MECHELEN 3 AFD 12403 E 0349 N
NIEL 11030 B 0047 E
NINOVE 2 AFD 41362 B 1038 L
ROESELARE 2 AFD 36502 B 1743 Y
175 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeentenr. Sectie Perceelsnr.
Voor de uitvoering van de ambtshalve bodemsanering
van voormelde verontreinigde gronden,
worden de kosten in totaal geraamd op
35 miljoen frank voor het jaar 2001.
De voormelde raming van de kosten is louter indicatief
en niet tegenstelbaar.
Art. 4. De OVAM zal ambtshalve de bodemsaneringen
van de hiernavolgende verontreinigde
gronden voortzetten in het jaar 2001:
§ 1. Voor de verontreinigde gronden met volgende
kadastrale gegevens wordt de ambtshalve bodemsanering
in 2001 voortgezet met het opstel-
B. Vl. Reg. 22 juni 2001
Sint-Amands 1 Afd 12034 B 0275 D
SINT-GILLIS-WAAS 4 AFD/SINT-PAUWELS 46022 A 0216 K
SINT-MARTENS-LATEM 1 AFD 44064 B 0614 M
TREMELO 1 AFD/TREMELO/ 24109 B 0483 B
WILLEBROEK 2 AFD 12342 B 0467 M
WILLEBROEK 2 AFD 12342 B 0467 N
WILLEBROEK 2 AFD 12342 B 0524 A
WILLEBROEK 5 AFD/TISSELT/ 12036 B 0338 2 B
Zedelgem 1 Afd 31040 F 1371 T
Zedelgem 1 Afd 31040 F 1371 X
Zonnebeke 4 Afd/Geluveld/ 33008 A 0157 K
Afdeling Gemeentenr. Sectie Perceelsnr.
len van het ambtshalve beschrijvend bodemonderzoek
en de uitvoering van eventuele verdere fases
in de bodemsanering:
Antwerpen 5 Afd. 11805 E 0384 F
Antwerpen 7 Afd 11807 G 0190 G
Antwerpen 10 Afd. 11810 K 1675 V
Antwerpen 10 Afd. 11810 K 1675 T
Antwerpen 31 Afd/Deurne 5 Afd 11345 B 0140 C
Antwerpen 31 Afd/Deurne 5 Afd 11345 B 0140 D
Antwerpen 31 Afd/Deurne 5 Afd 11345 B 0140 E
Antwerpen 36 Afd/Hoboken 1 Afd 11019 B 0214 D
Antwerpen 40 Afd/Merksem 2 Afd 11422 C 0248 V
Asse 4 Afd. 23041 A 0015 G
Avelgem 1 Afd/Avelgem 34003 A 3102 E
Beveren 1 Afd/Beveren-Waas 1 46003 B 0716 K
Boortmeerbeek 1 Afd. 24014 D 0050 X
Brecht 2 Afd. 11332 L 0026 A
Brugge 7 Afd. 31807 I 0314 30 A
Brugge 7 Afd 31807 I 0524 H
Brugge 30 Afd/St-Andries 4 Afd 31424 B 0164 C
Buggenhout 42004 A 0920 E
Buggenhout 42004 A 0925 C
Buggenhout 42004 A 0927 H
Buggenhout 42004 A 0927 R
Buggenhout 42004 A 0943 A
Buggenhout 42004 A 0953 E
Buggenhout 42004 A 0969 C
Buggenhout 42004 A 0970 A
Dendermonde 1 Afd. 42006 C 0346 S
Dessel 13006 B 1384 K
Diest 1 Afd 24020 B 0289 L
Diest 1 Afd 24020 B 0289 M
Diest 1 Afd 24020 B 0289 X
Duffel 2 Afd. 12302 D 0554 W
Eeklo 1 Afd. 43005 D 0816 G
Eeklo 1 Afd. 43005 D 0816 03 B
Essen 2 Afd. 11642 D 0759 R
Evergem 2 Afd. 44302 E 0419 F
Gent 1 Afd 44021 A 2260 K
Gent 1 Afd 44021 A 2261 E
Gent 5 Afd. 44805 E 0258 P
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 176

BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeentenr. Sectie Perceelsnr.
B. Vl. Reg. 22 juni 2001
Gent 7 Afd. 44807 G 0155 14 Y
Gent 7 Afd. 44807 G 0614 C
Gent 10 Afd 44810 K 0269 K
Gent 10 Afd 44810 K 0270 D
Gent 12 Afd. 44812 P 0289 E
Gent 12 Afd. 44812 P 0289 G
Gent 12 Afd. 44812 P 0289 S
Gent 12 Afd. 44812 P 0289 V
Gent 12 Afd 44812 P 0662 D
Gent 13 Afd. 44813 S 0428 W
Gent 19 Afd/St-Amandsberg 2 Afd 44432 C 0354 M
Gent 19 Afd/St-Amandsberg 2 Afd 44432 C 1147 M
Gent 23 Afd/Gentbrugge 3 Afd 44363 B 0495 K
GENT 29 AFD/Mariakerke. 44038 A 0702
GENT 29 AFD/Mariakerke 44038 A 0703
Halle 2 Afd 23412 I 0070 W
Halle 5 Afd. 23043 C 0180 C
Halle 5 Afd. 23043 C 0180 Y
Harelbeke 1 Afd. 34013 A 1113 V
Hasselt 11 Afd. 71055 A 0204 X
Kortrijk 3 Afd. 34353 B 0082 A
Kortrijk 3 Afd. 34353 B 0035 X
Kortrijk 8 Afd/Heule 34016 C 0556 P
Leuven 9 Afd/Kessel-Lo 3 Afd 24483 E 0016 R
Liedekerke 1 afd. 23044 A 0086 C
Linter 3 Afd./Orsmaal 24084 B 0539 H
Lochristi 1 Afd. 44034 A 1095 T
Lokeren 4 afd 46384 E 1432 K
Mechelen 2 Afd. 12402 B 0401 H
Mechelen 3 Afd 12403 E 0055 H
Merchtem 2 Afd 23602 I 0051 R
Merelbeke 1 Afd 44043 A 0100 K
Mortsel 1 Afd. 11029 A 0269 Z
Mortsel 2 Afd 11512 B 0176 Z
Nieuwpoort 4 Afd./Ramskapelle 38020 A 0016 A
Oostende 1 afd 35013 E 0309
Oostende 1 afd 35013 E 0316
Opwijk 1 Afd. 23060 B 0676 H
Overpelt 2 Afd 72502 E 0102 E
Overpelt 2 Afd 72502 E 0102 V
Ranst 1 Afd. 11035 A 0074 E
Ranst 1 Afd. 11035 A 0076 C
Ranst 1 Afd. 11035 A 0073 A
Ranst 1 Afd. 11035 A 0077 A
Rijkevorsel 1 Afd 13037 H 0212 M
Roeselare 1 Afd. 36015 A 0358 P
Roeselare 2 Afd 36502 B 0142 P
Ronse 3 Afd 45423 E 0097 X
Rumst 1 Afd. 11037 B 0002 A
Sint-Niklaas 2 Afd 46442 C 0796 F
Sint-Truiden 71053 G 0440 V
Sint-Truiden 71053 G 0440 T
Tessenderlo 2 Afd. 71362 B 0334 S
Vilvoorde 4 Afd. 23644 H 0032 A
Vilvoorde 4 Afd. 23644 H 0032 B
Vilvoorde 4 Afd. 23644 H 0032 S
Vilvoorde 4 Afd. 23644 H 0217 P
Vilvoorde 4 Afd. 23644 I 0371 Z
Wervik 1 Afd/Wervik 33029 B 0747 M
177 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeentenr. Sectie Perceelsnr.
Voor de uitvoering van de bovengenoemde
ambtshalve acties voor de verontreinigde gronden
met deze kadastrale gegevens worden de kosten
in totaal geraamd op 38 miljoen frank voor het
jaar 2001.
§ 2. Voor de verontreinigde gronden met volgende
kadastrale gegevens wordt de ambtshalve bo-
B. Vl. Reg. 22 juni 2001
Wijnegem 11050 B 0295 K
Willebroek 1 Afd 12040 A 0530 H
Willebroek 2 Afd. 12342 B 0467 E
Willebroek 2 Afd. 12342 B 0467 F
Wortegem-Petegem 2 Afd. 45039 B 0089 B
Zottegem 1 Afd. 41081 A 0660 L
Zuienkerke 3 afd. 31018 A 0211
Zwijndrecht 1 Afd. 11056 B 0708 B
Zwijndrecht 2 Afd/Burcht 11011 A 0107 V
Zwijndrecht 2 Afd/Burcht 11011 A 0117 E
Zwijndrecht 2 Afd/Burcht 11011 A 0437 V
Afdeling Gemeentenr. Sectie Perceelsnr.
demsanering in 2001 voortgezet met het opstellen
van het ambtshalve bodemsaneringsproject
en de uitvoering van eventuele verdere fases in de
bodemsanering:
Antwerpen 7 Afd. 11807 G 0157 13
Menen 1 Afd. 34027 F 0296 L
Ninove 2 Afd. 41362 B 1043 G
Ninove 2 Afd. 41362 B 1044 L
Ninove 2 Afd. 41362 B 1047 A
Ninove 2 Afd. 41362 B 1059 02 T
Ninove 2 Afd. 41362 B 1059 02 V
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0275 B
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0275 C
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0332 A
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0333
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0335 02 B
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0335 H
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0336 A
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0358 02 H
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0358 02 K
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0358 C
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0358 N
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0358 P
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0358 R
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0358 S
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0358 T
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0358 V
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0358 W
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 A
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 B
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 B
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 C
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 D
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 E
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 G
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 H
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 H
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 K
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 L
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 M
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 M
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 N
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 N
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 R
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 178

BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeentenr. Sectie Perceelsnr.
B. Vl. Reg. 22 juni 2001
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 R
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 S
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 S
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 T
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 V
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 W
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 X
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 X
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 Y
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 Y
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 Z
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 Z
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0376 E
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0379 A
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0379 S
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0379 T
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0379 V
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0379 W
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0379 X
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0379 Z
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0386 R
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0390 A
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0390 H
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0390 K
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0390 M
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0390 P
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0390 S
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0390 V
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0390 W
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0390 X
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0390 Y
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0390 Z
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 A
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 A
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 A
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 B
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 B
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 C
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 D
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 D
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 D
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 E
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 F
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 G
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 H
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 H
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 K
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 K
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 L
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 L
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 M
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 N
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 N
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 P
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 P
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 P
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 R
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 S
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 S
179 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Voor de uitvoering van de bovengenoemde
ambtshalve acties voor de verontreinigde gronden
met deze kadastrale gegevens worden de kosten
Voor de uitvoering van de bovengenoemde
ambtshalve acties voor de verontreinigde gronden
met deze kadastrale gegevens worden de kosten
in totaal geraamd op 25 miljoen frank voor het
jaar 2001.
§ 4. De voormelde ramingen van de kosten zijn
louter indicatief en niet tegenstelbaar.
Art. 5. Dit besluit heeft uitwerking met ingang
van 1 januari 2001.
Art. 6. De Vlaamse Minister bevoegd voor het
leefmilieu is belast met de uitvoering van dit besluit.
Blz: 263 – B. Vl. Reg. 22 februari 2002
B. Vl. Reg. 22 februari 2002 houdende
vaststelling van de lijst van de bodemsaneringen
waarvan de uitvoering ambtshalve
door de Openbare Afvalstoffenmaatschappij
voor het Vlaamse Gewest
in de loop van 2002 zal worden begonnen
of voortgezet (B.S., 27 april 2002)
Deze tekst wordt enkel op de CD-rom opgenomen
BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeentenr. Sectie Perceelsnr.
in totaal geraamd op 45 miljoen frank voor het
jaar 2001.
§ 3. Voor de verontreinigde gronden met volgende
kadastrale gegevens wordt de ambtshalve bo-
B. Vl. Reg. 22 februari 2002
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 S
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 T
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 T
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 T
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 V
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 V
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 V
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 W
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 W
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 X
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 X
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 Y
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 Y
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 Y
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 Z
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 Z
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 Z
ZONNEBEKE 4 AFD./GELUVELD 33008 A 0157 W
Afdeling Gemeentenr. Sectie Perceelsnr.
Art. 1. De lijst van de bodemsaneringen waarvan
de uitvoering ambtshalve door de OVAM in de
loop van 2002 zal worden voortgezet of begonnen,
wordt vastgesteld in de artikels 2, 3 en 4 van
dit besluit. De uitvoering gebeurt binnen de perken
van de beschikbare budgettaire middelen.
Art. 2. De OVAM zal ambtshalve de bodemsaneringen
van de hiernavolgende verontreinigde
gronden voortzetten in het jaar 2002:
a) Asse – voormalig Asphaltco-terrein – NV Linksa:
kadastrale nummers: Asse, 2° afdeling, Sectie B,
2° blad, bijgewerkt tot 1 januari 1994,
schaal 1/2.000, nrs. 465p, 380d, 377b, 378b,
378a.
raming kosten: 2,11 miljoen Euro (incl. BTW).
b) Bocholt – arseenfabriek:
kadastrale nummers: Bocholt, 2° afdeling,
Sectie B, 3° blad, bijgewerkt tot 1 januari 1997,
schaal 1/2.500, nrs. 574x2, 574y2, 574m3, 574b4,
574t3, 574d4, 574c3, 574p2, 572n7, 574y3,
574z3.
Meeuwen-Gruitrode, 3° afdeling, Sectie A,
1° blad, bijgewerkt tot 1 januari 1997,
schaal 1/2.500, nr. 95r.
raming kosten: op basis van offertevraag 1991:
3.741.033,15 Euro (incl. 17 % BTW).
c) Brecht – Terra Cotta:
kadastrale nummers: Brecht, 4° afdeling, Sectie D,
2° blad, bijgewerkt tot 1 januari 1997,
schaal 1/2.500, nrs. 392x, 393a, 395d, 390d,
390e.
Brecht, 4° afdeling, Sectie D, 3° blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1997, schaal 1/2.500, nr. 457g.
raming kosten: op basis van offertevraag 1996:
27,76 miljoen Euro (incl. BTW).
demsanering in 2001 voortgezet met het uitvoeren
van de ambtshalve bodemsaneringswerken
en de uitvoering van eventuele verdere fases in de
bodemsanering:
BRUGGE 21 AFD/ASSEBROEK 31002 A 0135 02 K
MORTSEL 3 AFD. 11513 C 0464 B
d) Dilsen-Stokkem – zinkfabriek, deel – NV Dubois-Vandebosch
en Cie:
kadastrale nummers: Dilsen-Stokkem,
1° afdeling, Sectie C, 1° blad, 1° deel bijgewerkt
tot 1 januari 1997, schaal 1/2.500, nrs. 42/02e,
42/02d, 45/02b, 45/02c.
raming kosten: 1,98 miljoen Euro (incl. BTW).
e) Middelburg – stortplaats Coppens:
kadastrale nummers: Maldegem, 4° afdeling,
Sectie A, 1° blad, bijgewerkt tot 1 januari 1997,
schaal 1/2.500, nrs. 367c, 435e, 373a, 381, 410d,
375a, 379a, 432c, 430c, 428c.
raming kosten: 7.568.149,57 Euro (incl. BTW).
f) Schelle – stortplaats Van den Bosch:
kadastrale nummers: Schelle, Sectie C, 1° blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1997, schaal 1/2.500,
nrs. 81c, 82, 83e, 90a, 90b, 83d, 84, 89.
raming kosten: op basis van offertevraag 1996:
4.124.077,25 Euro(incl. BTW).
g) Temse – tankstation Gosselin:
kadastrale nummers: Temse, 2° afdeling, Sectie D,
4° blad, 1° deel, bijgewerkt tot 1 januari 1997,
schaal 1/1.250, nrs. 1372k2, 1372z2, 1372a3,
1374n2, 1376c2, 1376b2, 1374g2, 1374h2,
1374m2, 1374l2, 1375b3, 1375k2, 1375l2,
1375w2, 1375v2, 1375g, 1375a2.
raming kosten: op basis van offertevraag 1995:
127.968,26 Euro (incl. BTW).
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 180

BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
h) Vilvoorde – Cargovil:
Oude Zenne-bedding: te Vilvoorde, Grimbergen
en Zemst; vertrekkende vanaf het insteekdok en
zich uitstrekkend tot perceel 214b, lopende over
de volgende percelen.
kadastrale nummers: Zemst, 5° afdeling, Sectie E,
2° blad, bijgewerkt tot 1 januari 1995
schaal 1/2.500, nrs. 186e, 186f, 187/03, 188a,
194/03, 204b, 204c, 204d, 205c, 205d, 205e,
208b, 209f, 205f, 206b, 208d, 209g, 209/02a.
Vilvoorde, 3° afdeling, Sectie E, 3° blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1995 schaal 1/2.500,
nrs. 125e, 125f, 126a, 178e, 178l, 178m, 178n,
178p, 178w, 178y, 178x, 184c, 213c, 214b.
Grimbergen, 1° afdeling, Sectie B, 3° blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1994 schaal 1/2.500, nrs. 183,
184a, 218d.
raming kosten: op basis van offertevraag 1993:
4,54 miljoen Euro (incl. BTW).
i) Willebroek – Blaasveld-Broek:
kadastrale nummers: Willebroek, 4e afdeling,
Sectie A, enig blad, bijgewerkt tot 1 januari 1995,
schaal 1/2.500, nrs. 47, 50, 51, 52, 53, 54, 56, 57,
58, 59, 60, 61, 62, 63a, 65a, 67a, 69a, 70a, 72a,
74b, 99c, 99d, 100/2, 101a, 104c, 105a, 109b,
109c, 115a, 115b, 116a, 117a, 113a.
Mechelen, 7e afdeling, Sectie B, 1e blad, bijgewerkt
tot 1 januari 1995, schaal 1/2.500, nrs. 1, 2,
3, 4, 5a, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 16f, 21a, 22, 23,
24a, 25, 26, 27, 28c, 29a, 30, 31b, 31e, 31f, 32a,
33, 34a, 35, 36, 37, 38a, 38b.
raming kosten: op basis van aannemingsprijzen
1995: 858.706,52 Euro (incl. BTW).
De voormelde ramingen van de kosten zijn louter
indicatief en niet tegenstelbaar.
Deze lijst is alfabetisch gerangschikt en houdt
geen onderlinge prioriteitsordening in.
Art. 3. De OVAM zal ambtshalve de bodemsaneringen
van de hiernavolgende verontreinigde
gronden beginnen in het jaar 2002:
Afdeling Gemeente
nr.
Sectie Perceels
nr.
ANTWERPEN 2 AFD 11802 B 0162 N
ANTWERPEN 4 AFD 11804 D 2549 Y
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 0126 02 R 10
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 0193 N 9
ANTWERPEN 8 AFD 11808 H 0961 T 17
ANTWERPEN 24
AFD/EKEREN 3 AFD/
11363 E 0033 G 12
ANTWERPEN 27
AFD/DEURNE 1 AFD/
11012 A 0125 X 8
ANTWERPEN 40
AFD/MERKSEM 2 AFD
11422 C 0622 W 4
ASSENEDE 1 AFD/ASSE- 43002
NEDE
F 0006 A
ASSENEDE 1 AFD/ASSE- 43002
NEDE/
C 0671 F
BORGLOON 1
AFD/BORGLOON/
73009 F 0489 G
BORNEM 2 AFD 12362 G 0244 H
BRECHT 5 AFD/ST-JOB- 11042
IN-T-GOOR/
A 0001 Y 42
DENDERLEEUW 1 AFD 41011 A 1789 D
Afdeling Gemeente
nr.
B. Vl. Reg. 22 februari 2002
Sectie Perceels
nr.
DENDERMONDE 4
AFD/GREM-BERGEN/
42007 A 0792 V
ESSEN 2 AFD 11642 D 0759 F 19
EVERGEM 3 AFD/SLEI-
DINGE
44066 D 0806 W
GENT 13 AFD 44813 S 0428 Y 2
GINGELOM 8
AFD/JEUK/
71026 D 0279 D 2
GROBBENDONK 1
AFD/GROBBENDONK/
13010 C 0062 W 5
HAMONT-ACHEL 2
ADF/ACHEL
72001 C 0557 X
HERZELE 2 AFD/HILLE- 41028
GEM/
B 0673 R
IZEGEM 4 AFD 36494 D 1129 P
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 0133 F 2
LEUVEN 1 AFD 24062 A 0799 M 2
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1399 H 8
MAASEIK 1 AFD/MAAS- 72021
EIK/
A 1300 D 2
MECHELEN 2 AFD 12402 A 0188 B
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0199 R 2
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0199 T 2
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0199 V 2
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0199 K 2
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0238 G 7
MEULEBEKE 2 AFD 37322 B 0384 B 3
MORTSEL 3 AFD 11513 C 0266 M 5
NIEL 11030 A 0178 P
POPERINGE 1 AFD 33021 F 0488 L
ROESELARE 1 AFD 36015 A 0312 K 3
RUMST 1 AFD/RUMST/ 11037 B 0106 C
SCHELLE 11038 A 0086 C 2
SCHELLE 11038 A 0086 D 2
SCHELLE 11038 A 0086 L 2
SCHELLE 11038 A 0086 M 2
SINT-NIKLAAS 2 AFD 46442 C 0796 F
SINT-PIETERS-LEEUW 1 23077
AFD
A 0160 P 28
SINT-PIETERS-LEEUW 1 23077
AFD
A 0160 W 27
TIELT 3 AFD 37303 H 0263 E
TIENEN 4 AFD 24594 C 0013 G 3
TONGEREN 11 AFD/NE- 73059
REM
A 0861 D 8
VEURNE 1 AFD 38025 B 0025 G
WERVIK 3
AFD/GELUWE
33009 D 0673
WEVELGEM 1 AFD 34041 C 0929 Z 5
WIJNEGEM 11050 A 0375 B 2
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 0292 G 4
WILLEBROEK 2 AFD 12342 B 0222 T
WILLEBROEK 2 AFD 12342 B 0222 T
WILLEBROEK 2 AFD 12342 B 0222 D 2
WUUSTWEZEL 1 AFD 11053 D 0015 T 2
ZAVENTEM 1 AFD 23094 D 0116 K
ZELE 1 AFD 42028 A 1443 G
ZUIENKERKE 3
AFD/MEETKERKE/
31018 B 0030 A
ZWIJNDRECHT 2
AFD/BURCHT/
11011 A 0086 F 3
Voor de uitvoering van de ambtshalve bodemsanering
van voormelde verontreinigde gronden,
worden de kosten in totaal geraamd op
1.47 miljoen Euro voor het jaar 2002.
De voormelde raming van de kosten is louter indicatief
en niet tegenstelbaar.
Art. 4. De OVAM zal ambtshalve de bodemsaneringen
van de hiernavolgende verontreinigde
gronden voortzetten in het jaar 2002:
181 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

§ 1. Voor de verontreinigde gronden met volgende
kadastrale gegevens wordt de ambtshalve bodemsanering
in 2002 voortgezet met het opstellen
van het ambtshalve beschrijvend bodemonderzoek
en de uitvoering van eventuele verdere fases
in de bodemsanering:
Afdeling Gemeente
nr.
Sectie Perceels
nr.
AALST 3 AFD 41303 D 0739 G
AALST 4 AFD 41304 F 0864 F
ANTWERPEN 10 AFD 11810 K 1675 V 2
ANTWERPEN 10 AFD 11810 K 1675 T 2
ANTWERPEN 31
AFD/DEURNE 5 AFD/
11345 B 0184 G 9
ANTWERPEN 36
AFD/HOBOKEN 1 AFD/
11019 B 0214 D 4
ANTWERPEN 40
AFD/MERKSEM 2 AFD/
11422 C 0248 V
ANTWERPEN 44
AFD/WILRIJK 3 AFD/
11463 D 0430 N
ANTWERPEN 5 AFD 11805 E 0503 C 7
ASSE 4 AFD 23041 A 0015 G
AVELGEM 1 AFD/AVEL-
GEM/
34003 A 3102 E 2
BEVEREN 1 AFD/
BEVEREN-WAAS 1/
46003 B 0716 K 3
BOORTMEERBEEK 1
AFD/BOORTMEERB.
24014 D 0050 X
BRUGGE 30 AFD/
ST-ANDRIES 4 AFD/
31424 B 0164 C
BRUGGE 7 AFD 31807 I 0314 30 A
DIEST 3 AFD/DL
KAGGEVINNE/
24046 B 0165 C
DILBEEK 1 AFD 23016 D 0609 P
EEKLO 1 AFD 43005 D 0816 03 B
EEKLO 1 AFD 43005 D 0816 G
ESSEN 2 AFD 11642 D 0759 H 19
EVERGEM 2 AFD 44302 E 0419 F
GENT 1 AFD 44021 A 2260 K
GENT 1 AFD 44021 A 2261 E
GENT 10 AFD 44810 K 0270 D 2
GENT 10 AFD 44810 K 0269 K
GENT 12 AFD 44812 P 0662 D 4
GENT 18 AFD/ST-
AMANDSBERG 1 AFD
44061 A 0247 E 2
GENT 19 AFD/ST-
AMANDSBERG 2 AFD
44432 C 1147 M 16
GENT 19 AFD/ST-
AMANDSBERG 2 AFD
44432 C 0354 M 7
GENT 20 AFD/LEDE-
BERG/
44032 A 0459 V 2
GENT 20 AFD/LEDE-
BERG/
44032 A 0459 W 2
GENT 23
AFD/GENTBRUGGE 3
AFD/
44363 B 0495 K 5
GENT 4 AFD 44804 D 0847 F
GENT 7 AFD 44807 G 0614 C 2
GENT 7 AFD 44807 G 0155 14 Y 4
GENT 7 AFD 44807 G 0277 T
HALLE 2 AFD 23412 I 0070 W
HASSELT 11 AFD 71055 A 0204 X
KORTRIJK 1 AFD 34022 E 0364 F 2
KORTRIJK 3 AFD 34353 B 0035 X 26
KORTRIJK 8 AFD/HEU-
LE/
34016 C 0556 P 7
LOCHRISTI 1 AFD 44034 A 1095 T 2
MECHELEN 3 AFD 12403 E 0349 N
MERCHTEM 2 AFD 23602 I 0051 R
MERELBEKE 1 AFD 44043 A 0100 K 5
MORTSEL 1 AFD 11029 A 0269 Z
MORTSEL 2 AFD 11512 B 0176 Z 3
MORTSEL 3 AFD 11513 C 0464 B 4
OPWIJK 1 AFD 23060 B 0676 H
RANST 1 AFD/RANST/ 11035 A 0077 A
BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeente
nr.
Sectie Perceels
nr.
RANST 1 AFD/RANST/ 11035 A 0074 E
RANST 1 AFD/RANST/ 11035 A 0076 C
RIJKEVORSEL 1 AFD 13037 H 0212 M
ROESELARE 2 AFD 36502 B 1743 Y
ROESELARE 2 AFD 36502 B 0142 P
RONSE 3 AFD 45423 E 0097 X
RUMST 1 AFD 11037 B 0002 A 2
SINT-AMANDS 1 AFD/ST-12034
AMANDS/
B 0394 A 5
SINT-GILLIS-WAAS 4
AFD/ST-PAUW.
46022 A 0216 K 2
TREMELO 1 AFD/TREME-24109
LO/
B 0483 B
VILVOORDE 4 AFD 23644 I 0371 Z 2
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 0032 B 3
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 0032 A 3
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 0032 S 2
WILLEBROEK 2 AFD 12342 B 0524 A
WILLEBROEK 2 AFD 12342 B 0467 M 3
WILLEBROEK 2 AFD 12342 B 0467 N 3
WILLEBROEK 5 AFD/TIS- 12036
SELT/
B 0338 02 B
WORTEGEM-PETEGEM 2 45039
AFD/PETEGEM/
B 0089 B
ZUIENKERKE 3 AFD 31038 A 0211
Voor de uitvoering van de bovengenoemde
ambtshalve acties voor de verontreinigde gronden
met deze kadastrale gegevens worden de kosten
in totaal geraamd op 1,45 miljoen Euro voor het
jaar 2002.
§ 2. Voor de verontreinigde gronden met volgende
kadastrale gegevens wordt de ambtshalve bodemsanering
in 2002 voortgezet met het opstellen
van het ambtshalve bodemsaneringsproject
en de uitvoering van eventuele verdere fases in de
bodemsanering:
Afdeling Gemeen Sectie Perceels
te nr.
nr.
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 0157 13
BRECHT 2 AFD 11332 L 0026 A 6
DESSEL 13006 B 1384 K
GENT 5 AFD 44805 E 0258 R
LIER 4 AFD/
KONINGSHOOIKT/
12019 D 0008 R 3
LIER 4 AFD/
KONINGSHOOIKT/
12019 B 0615 R
LIER 4 AFD/
KONINGSHOOIKT/
12019 D 0008 D 3
LIER 4 AFD/
KONINGSHOOIKT/
12019 D 0008 E 3
LIER 4 AFD/
KONINGSHOOIKT/
12019 D 0008 L 3
LIER 4 AFD/
KONINGSHOOIKT/
12019 D 0008 M 3
LIER 4 AFD/
KONINGSHOOIKT/
12019 D 0008 P 3
LOKEREN 4 AFD 46384 E 1432 K
NINOVE 2 AFD 41362 B 1043 G
NINOVE 2 AFD 41362 B 1044 L
NINOVE 2 AFD 41362 B 1047 A
NINOVE 2 AFD 41362 B 1059 02 T
NINOVE 2 AFD 41362 B 1059 02 V
NINOVE 2 AFD 41362 B 1038 L
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 275 B
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 275 C
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 332 A
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 333
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 335 2 B
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 335 H
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 336 A
B. Vl. Reg. 22 februari 2002
Afdeling Gemeen Sectie Perceels
te nr.
nr.
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 358 2 H 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 358 2 K 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 358 C 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 358 N 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 358 P 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 358 R 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 358 S 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 358 T 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 358 V 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 358 W 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 A 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 B 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 B 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 C 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 D 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 E 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 G 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 H
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 H 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 K 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 L 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 M
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 M 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 N
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 N 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 R
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 R 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 S
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 S 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 T 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 V
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 W
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 X
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 X 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 Y
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 Y 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 Z
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 Z 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 376 E
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 379 A 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 379 S
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 379 T
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 379 V
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 379 W
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 379 X
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 379 Z
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 386 R
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 390 A 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 390 H
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 390 K
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 390 M
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 390 P
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 390 S
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 390 V
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 390 W
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 390 X
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 390 Y
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 390 Z
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 A 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 A 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 A 5
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 B
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 B 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 C 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 D 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 D 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 D 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 E 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 F 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 G 4
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 182

Afdeling Gemeen Sectie Perceels
te nr.
nr.
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 H 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 H 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 K 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 K 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 L 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 L 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 M 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 N 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 N 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 P
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 P 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 P 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 R 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 S 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 S 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 S 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 T 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 T 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 T 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 V 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 V 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 V 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 W
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 W 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 X
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 X 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 Y
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 Y 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 Y 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 Z
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 Z 3
BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeen Sectie Perceels
te nr.
nr.
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 Z 4
WERVIK 1 AFD/WERVIK/ 33029 B 0747 M
Voor de uitvoering van de bovengenoemde
ambtshalve acties voor de verontreinigde gronden
met deze kadastrale gegevens worden de kosten
in totaal geraamd op 0,25 miljoen Euro voor het
jaar 2002.
§ 3. Voor de verontreinigde gronden met volgende
kadastrale gegevens wordt de ambtshalve bodemsanering
in 2002 voortgezet met het uitvoeren
van de ambtshalve bodemsaneringswerken
en de uitvoering van eventuele verdere fases in de
bodemsanering:
Afdeling Gemeente
nr.
Sectie Perceels
nr.
BRUGGE 21
AFD/ASSEBROEK
31002 A 0135 02 K
MECHELEN 3 AFD 12403 E 0640 V
MECHELEN 3 AFD 12403 E 0640 X
MENEN 1 AFD 34027 F 0296 S 6
MENEN 1 AFD 34027 F 0299 L 2
MORTSEL 3 AFD. 11513 C 0464 B 4
ZONNEBEKE 4 AFD/GE- 33008
LUVELD/
A 0157 K 13
ZONNEBEKE 4 AFD/GE- 33008
LUVELD/
A 0157 W 13
Voor de uitvoering van de bovengenoemde
ambtshalve acties voor de verontreinigde gronden
Afdeling Gemeente nr. Sectie Perceels nr.
B. Vl. Reg. 8 november 2002
met deze kadastrale gegevens worden de kosten
in totaal geraamd op 0,87 miljoen Euro voor het
jaar 2002.
§ 4. De voormelde ramingen van de kosten zijn
louter indicatief en niet tegenstelbaar.
Art. 5. Dit besluit heeft uitwerking met ingang
van 1 januari 2002.
Art. 6. De Vlaamse Minister bevoegd voor het
leefmilieu is belast met de uitvoering van dit besluit.
Blz: 263 (Aanv. 69) – B. Vl. Reg. 8 november 2002
B. Vl. Reg. 8 november 2002 houdende
vaststelling van de lijst van de bodemsaneringen
waarvan de uitvoering ambtshalve
door de Openbare Afvalstoffenmaatschappij
voor het Vlaamse Gewest
in de loop van 2003 zal worden begonnen
of voortgezet (B.S., 24 januari 2003)
Art. 1. De lijst van de bodemsaneringen waarvan
de uitvoering ambtshalve door de OVAM in de
loop van 2003 zal worden voortgezet of begonnen,
wordt vastgesteld in de artikelen 2 en 3 van
dit besluit. De uitvoering gebeurt binnen de perken
van de beschikbare budgettaire middelen.
Art. 2. Te beginnen bodemsaneringen
De OVAM zal ambtshalve de bodemsaneringen
van de hiernavolgende verontreinigde gronden
beginnen in het jaar 2003:
AARSCHOT 2 AFD 24662 F 0156 W
ANTWERPEN 2 AFD 11802 B 0202 W 2
ANTWERPEN 11 AFD 11811 L 3636 W
ANTWERPEN 16 AFD 11816 C 0188 F 4
ANTWERPEN 22 AFD/BERCHEM 2 AFD 11302 O 1287 M 4
ANTWERPEN 24 AFD/BORGERHOUT 1 11006 A 0490 F 7
ANTWERPEN 24 AFD/BORGERHOUT 1 11006 A 0492 D 15
ANTWERPEN 24 AFD/BORGERHOUT 1 11006 A 0492 V 14
ANTWERPEN 30 AFD/DEURNE 11344 A 0477 V 7
ANTWERPEN 36 AFD/HOBOKEN 1 AFD 11019 B 121 K 8
ANTWERPEN 40 AFD/MERKSEM 2 AFD 11422 C 0289 P
ANTWERPEN 6 AFD 11806 F 1302 Y 10
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 0294 K 3
ASSE 1 AFD 23002 F 0905 X 14
ASSE 1 AFD 23002 K 0215 W 2
BEERSEL 5 AFD/LOT/ 23046 A 0012 H 4
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 0169 B
BEVEREN 1 AFD/BEVEREN-WAAS 46003 B 0480 R 8
BEVEREN 9 AFD/MELSELE/ 46016 C 0480 P 2
BOECHOUT 1 AFD BOECHOUT 11004 A 0182 S 3
BOOM 1 AFD 11005 A 0099 L 11
BOOM 1 AFD 11005 A 0587 T 4
BOOM 1 AFD 11005 A 0593 K 2
BOOM 1 AFD 11005 A 0593 L 2
BRECHT 1 AFD 11009 A 0324 E 22
BRECHT 2 AFD 11332 L 0031 R 8
BRECHT 5 AFD/ST-JOB-IN-'T-GOOR 11041 A 0139 X 2
BREDENE 1 AFD 35002 B 0800 02 B
183 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeente nr. Sectie Perceels nr.
B. Vl. Reg. 8 november 2002
BREDENE 2 AFD 35002 D 0020 A
BREDENE 2 AFD 35002 D 0021 C
BRUGGE 4 AFD 31804 D 1357 P
BRUGGE 7 AFD 31807 I 0073 02 D
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0082 A 2
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0082 B 2
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0082 C 2
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0082 Y
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0082 Z
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0082 Z
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0325 K
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0325 L
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0448 K 3
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0448 L 3
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0448 N 3
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0448 R 3
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0448 V 3
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0448 W 3
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0448 X 3
BRUGGE 30 AFD/ST-ANDRIES 31424 B 0167 B
DEINZE 2 AFD/ASTENE 44004 C 0336 W
DENDERLEEUW 1 AFD 41011 A 1798 D
DENDERMONDE 1 AFD 42006 C 0346 E 5
DENDERMONDE 3 AFD/SINT-GILLIS 42021 C 0248 P 2
ESSEN 2 AFD 11642 D 0759 G 19
ESSEN 2 AFD 11642 D 0759 W 17
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE 43006 A 0013 H 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE 43006 A 0013 K 3
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE 43006 A 0066 Z 2
GEEL 3 AFD 13373 A 0479 B
GEEL 3 AFD 13373 A 0479 02 B
GEETBETS 2 AFD/RUMMEN 24095 B 0067 M
GENT 1 AFD 44815 F 3635 M 8
GENT 10 AFD 44810 K 0276 M 3
GENT 14 AFD 44814 X 0030 T 2
GENT 14 AFD 44814 X 0030 W 2
GENT 14 AFD 44814 X 0030 X 2
GENT 14 AFD 44814 X 0048 K 5
GENT 27 AFD/DRONGEN 44017 D 0845 E
GENT 30 AFD/WONDELGEM 44074 C 0132 A
GRIMBERGEN 4 AFD/STROMB-BEVER/ 23084 A 0270 D 6
GROBBENDONK 1 AFD/GROBBENDONK/ 13010 C 0062 E 6
HAACHT 2 AFD/TILDONK/ 24108 B 0035
HAMONT-ACHEL 1 AFD/HAMONT/ 72012 E 0081 W 6
HAMONT-ACHEL 1 AFD/HAMONT/ 72012 E 0081 X 6
HAMONT-ACHEL 1 AFD/HAMONT/ 72012 E 0081 Z 5
HASSELT 12 AFD/KURINGEN 1 AFD 71032 B 0468 H
HASSELT 12 AFD/KURINGEN 1 AFD 71032 B 0468 L
HASSELT 12 AFD/KURINGEN 1 AFD 71032 B 0468 M
HASSELT 12 AFD/KURINGEN 1 AFD 71032 B 0468 N
HASSELT 4 AFD 71324 E 0593 D
HASSELT 7 AFD 71327 G 0453 S
HASSELT 7 AFD 71327 G 0453 T
HEMIKSEM 11018 C 0131 Z
HEMIKSEM 11018 C 0150 W
HEMIKSEM 11018 C 0299 B 3
HOUTHALEN-HELCHTEREN 3
AFD/HOU 3
72453 F 0274 E
HULDENBERG 3 AFD 24075 D 0195 D 2
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 184

BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeente nr. Sectie Perceels nr.
B. Vl. Reg. 8 november 2002
KORTEMARK 1 AFD/KORTEMARK 32011 C 0715 G
KORTEMARK 1 AFD/KORTEMARK 32011 C 1332 K
KORTRIJK 1 AFD 34022 E 0072 P 10
KORTRIJK 3 AFD 34353 B 0083 C 3
KORTRIJK 3 AFD 34353 H 0599 K
KORTRIJK 8 AFD/HEULE 34016 B 709 A 3
KORTRIJK 8 AFD/HEULE 34016 B 709 H 3
KORTRIJK 8 AFD/HEULE 34016 B 709 K 3
KORTRIJK 8 AFD/HEULE 34016 B 709 L 3
KORTRIJK 8 AFD/HEULE 34016 B 709 R 3
KRUIBEKE 1 AFD 46013 B 476 G 2
LAARNE 2 AFD/KALKEN 42009 D 1230 S
LEBBEKE 4 AFD/DENDERBELLE 42005 A 0864 P
LENNIK 3 AFD/GAASBEEK 23022 B 0105 G
LENNIK 3 AFD/GAASBEEK 23022 B 0105 K
LEUVEN 6 AFD/WILSELE 24126 D 0142 T 2
LEUVEN 6 AFD/WILSELE 24126 D 0145 H 3
LEUVEN 7 AFD/KESSEL-LO 1 AFD 24051 A 0084 M 5
LEUVEN 7 AFD/KESSEL-LO 1 AFD/ 24051 A 0083 N 5
LEUVEN 7 AFD/KESSEL-LO 1 AFD/ 24051 A 0083 V 6
LEUVEN 7 AFD/KESSEL-LO 1 AFD/ 24051 A 0083 W 5
LIEDEKERKE 1 AFD 23044 A 0068 Z
LIER 1 AFD 12021 I 0367 V 2
LIER 3 AFD 12393 E 0049 R
LOKEREN 2 AFD 46382 B 0747 K 2
LOKEREN 4 AFD 46384 C 1195 T
LOKEREN 4 AFD 46384 E 1419 M
LONDERZEEL 1 AFD/LONDERZEEL 23045 F 0053 P
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0280 N
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0280 P
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0280 R
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0283 M
MENEN 3 AFD LAUWE 34024 A 0161 S 5
MORTSEL 1AFD 11029 A 269 K 2
MORTSEL 2 AFD 11512 B 0005 P 7
NEERPELT 1 AFD 72025 B 1153 T
NEERPELT 2 AFD 72362 D 0146 M
NIEUWPOORT 1 AFD 38016 A 0067 B 2
NIEUWPOORT 1 AFD 38016 A 0067 Y
NIEUWPOORT 1 AFD 38016 A 0068 F
OOSTENDE 1 AFD 35013 A 1635 A 2
OOSTKAMP 1 AFD 31022 I 0107 G 13
OVERPELT 2 AFD 72502 E 0102 E 136
PEER 3 AFD/GROTE-BROGEL 72010 D 0374 N
RETIE 1 AFD 13036 F 0311 Y
RIJKEVORSEL 1 AFD 13037 B 0533 X
SCHOTEN 2 AFD 11442 C 0170 F 17
SCHOTEN 3 AFD 11443 C 0454 V
SCHOTEN 3 AFD 11443 C 0454 W
SCHOTEN 3 AFD 11443 C 0642 L 2
SINT-GILLIS-WAAS 2 AFD/DE KLINGE 46005 A 0012 Z 49
SINT-KATELIJNE-WAVER 12422 D 0314 D 3
SINT-MARTENS-LATEM 1 AFD/ST-M-L 44064 B 0711 L
SINT-PIETERS-LEEUW 4 AFD/OUDENAKEN 23061 A 0274 D
TONGEREN 1 AFD 73083 C 0446 G 2
TONGEREN 8 AFD 73348 B 0028 M 6
TURNHOUT 1 AFD 13040 B 1005 H 4
TURNHOUT 1 AFD 13040 B 1005 P 2
TURNHOUT 1 AFD 13040 C 1057 H
185 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Voor de uitvoering van de ambtshalve bodemsanering
van voormelde verontreinigde gronden,
worden de kosten in totaal geraamd op
2,76 miljoen Euro voor het jaar 2003.
De voormelde raming van de kosten is louter indicatief
en niet tegenstelbaar.
BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeente nr. Sectie Perceels nr.
Art. 3. Voort te zetten bodemsaneringen
De OVAM zal ambtshalve de bodemsaneringen
van de hiernavolgende verontreinigde gronden
voortzetten in het jaar 2003:
§ 1. Opmaak ambtshalve beschrijvend bodemonderzoek
B. Vl. Reg. 8 november 2002
TURNHOUT 2 AFD 13452 M 0712 P
TURNHOUT 3 AFD 13453 T 0023 C
VEURNE 1 AFD 38025 E 0271 G
WIJNEGEM 11050 A 0303 F
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 0468 C
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 0468 D
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 0489 D 2
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 0561 H
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 0489 K 2
WOMMELGEM 11052 D 0110 K 5
ZAVENTEM 1 AFD 23094 D 0116 P
ZWIJNDRECHT 1 AFD/ZWIJNDRECHT/ 11056 B 688 A 3
Afdeling Gemeente nr. Sectie Perceels nr.
Voor de verontreinigde gronden met volgende kadastrale
gegevens wordt de ambtshalve bodemsanering
in 2003 voortgezet met het opstellen van
het ambtshalve beschrijvend bodemonderzoek en
de uitvoering van eventuele verdere fases in de bodemsanering:
AALST 4 AFD 41304 F 0864 F
ANTWERPEN 10 AFD 11810 K 1675 V 2
ANTWERPEN 10 AFD 11810 K 1675 T 2
ANTWERPEN 2 AFD 11802 B 0162 N
ANTWERPEN 24 AFD/EKEREN 3 AFD/ 11363 E 0033 G 12
ANTWERPEN 27 AFD/DEURNE 1 AFD/ 11012 A 0125 X 8
ANTWERPEN 31 AFD/DEURNE 5 AFD/ 11345 B 0184 G 9
ANTWERPEN 40 AFD/MERKSEM 2 AFD 11422 C 0622 W 4
ANTWERPEN 40 AFD/MERKSEM 2 AFD/ 11422 C 0248 V
ANTWERPEN 44 AFD/WILRIJK 3 AFD/ 11463 D 0430 N
ANTWERPEN 5 AFD 11805 E 0503 C 7
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 0126 02 R 10
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 0193 K 10
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 0193 N 9
ASSE 4 AFD 23041 A 0015 G
ASSENEDE 1 AFD/ASSENEDE 43002 F 0006 A
ASSENEDE 1 AFD/ASSENEDE/ 43002 C 0671 F
AVELGEM 1 AFD/AVELGEM/ 34003 A 3102 E 2
BORGLOON 1 AFD/BORGLOON/ 73009 F 0489 G
BORNEM 2 AFD 12362 G 0244 H
BRECHT 5 AFD/ST-JOB-IN-T-GOOR/ 11042 A 0001 Y 42
BREDENE 1 AFD 35002 B 0800 02 B
BREDENE 2 AFD 35002 D 0020 A
BREDENE 2 AFD 35002 D 0021 C
BRUGGE 30 AFD/ST-ANDRIES 4AFD/ 31424 B 0164 C
BUGGENHOUT 1 AFD 42004 A 0920 E
BUGGENHOUT 1 AFD 42004 A 0925 C
BUGGENHOUT 1 AFD 42004 A 0927 H
BUGGENHOUT 1 AFD 42004 A 0943 A
BUGGENHOUT 1 AFD 42004 A 0953 E
BUGGENHOUT 1 AFD 42004 A 0969 C
BUGGENHOUT 1 AFD 42004 A 0970 A
DENDERMONDE 1 AFD 42006 C 0346 S 3
DENDERMONDE 4 AFD/GREMBERGEN/ 42007 A 0792 V
DIEST 3 AFD/DL KAGGEVINNE/ 24046 B 0164 C
DIEST 3 AFD/DL KAGGEVINNE/ 24046 B 0165 C
DILBEEK 1 AFD 23016 D 0609 P
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 186

BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeente nr. Sectie Perceels nr.
B. Vl. Reg. 8 november 2002
ESSEN 2 AFD 11642 D 0759 F 19
ESSEN 2 AFD 11642 D 0759 G 19
ESSEN 2 AFD 11642 D 0759 H 19
EVERGEM 3 AFD/SLEIDINGE 44066 D 0806 W
GENT 1 AFD 44021 A 2260 K
GENT 1 AFD 44021 A 2261 E
GENT 10 AFD 44810 K 0270 D 2
GENT 10 AFD 44810 K 0269 K
GENT 12 AFD 44812 P 0289 V 2
GENT 12 AFD 44812 P 0289 S 3
GENT 12 AFD 44812 P 0289 G 4
GENT 12 AFD 44812 P 0289 E 4
GENT 12 AFD 44812 P 0662 D 4
GENT 13 AFD 44813 S 0428 W 2
GENT 13 AFD 44813 S 0428 Y 2
GENT 18 AFD/ST-AMANDSBERG 1 AFD 44061 A 0247 E 2
GENT 19 AFD/ST-AMANDSBERG 2 AFD 44432 C 0354 M 7
GENT 23 AFD/GENTBRUGGE 3 AFD/ 44363 B 0495 K 5
GENT 20 AFD/LEDEBERG/ 44032 A 0459 V 2
GENT 20 AFD/LEDEBERG/ 44032 A 0459 W 2
GENT 4 AFD 44804 D 0847 F
GENT 6 AFD 44806 F 0622 A 21
GENT 7 AFD 44807 G 0614 C 2
GENT 7 AFD 44807 G 0277 T
GINGELOM 8 AFD/JEUK/ 71026 D 0279 D 2
GROBBENDONK 1 AFD/GROBBENDONK/ 13010 C 0062 W 5
HALLE 2 AFD 23412 I 0070 W
HAMONT-ACHEL 2 ADF/ACHEL 72001 C 0557 X
HERZELE 2 AFD/HILLEGEM/ 41028 B 0673 R
IZEGEM 4 AFD 36494 D 1129 P
KORTRIJK 1 AFD 34022 E 0364 F 2
KORTRIJK 3 AFD 34353 B 0082 A 6
KORTRIJK 3 AFD 34353 B 0046 D 6
KORTRIJK 8 AFD/HEULE/ 34016 C 0556 P 7
LEUVEN 1 AFD 24062 A 0799 M 2
LIEDEKERKE 1 AFD 23044 A 0086 C
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1399 H 8
MAASEIK 1 AFD/MAASEIK/ 72021 A 1300 D 2
MARIAKERKE 29 AFD 44038 A 0702
MECHELEN 2 AFD 12402 A 0188 B
MECHELEN 3 AFD 12403 E 0055 H
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0199 R 2
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0199 T 2
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0199 V 2
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0199 K 2
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0238 G 7
MECHELEN 3 AFD 12403 E 0349 N
MERELBEKE 1 AFD 44043 A 0100 K 5
MEULEBEKE 2 AFD 37322 B 0384 B 3
MORTSEL 1 AFD 11029 A 0269 Z
MORTSEL 2 AFD 11512 B 0176 Z 3
MORTSEL 2 AFD 11512 B 0176 Z 3
MORTSEL 3 AFD 11513 C 0464 B 4
MORTSEL 3 AFD 11513 C 0266 M 5
NIEL 11030 B 0047 E
NIEL 11030 A 0178 P
OPWIJK 1 AFD 23060 B 0676 H
OPWIJK 1 AFD 23060 B 0676 H
POPERINGE 1 AFD 33021 F 0488 L
187 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeente nr. Sectie Perceels nr.
Voor de uitvoering van de bovengenoemde
ambtshalve acties voor de verontreinigde gronden
met deze kadastrale gegevens worden de kosten
in totaal geraamd op 2,64 miljoen Euro voor het
jaar 2003.
§ 2. Opmaak ambtshalve bodemsaneringsproject
Voor de verontreinigde gronden met volgende kadastrale
gegevens wordt de ambtshalve bodemsanering
in 2003 voortgezet met het opstellen van
B. Vl. Reg. 8 november 2002
RANST 1 AFD/RANST/ 11035 A 0074 E
RANST 1 AFD/RANST/ 11035 A 0076 C
RIJKEVORSEL 1 AFD 13037 H 0212 M
ROESELARE 1 AFD 36015 A 0312 K 3
ROESELARE 2 AFD 36502 B 1743 Y
ROESELARE 2 AFD 36502 B 0142 P
RONSE 3 AFD 45423 E 0097 X
RUMST 1 AFD/RUMST/ 11037 B 0106 C
SINT-GILLIS-WAAS 4 AFD/ST-PAUW. 46022 A 0216 K 2
SINT-NIKLAAS 2 AFD 46442 C 0796 F
SINT-PIETERS-LEEUW 1 AFD 23077 A 0160 P 28
SINT-PIETERS-LEEUW 1 AFD 23077 A 0160 W 27
SINT-TRUIDEN 71053 G 0440 V
SINT-TRUIDEN 71053 G 0440 T
TIENEN 4 AFD 24594 C 0013 G 3
TONGEREN 11 AFD/NEREM 73059 A 0861 D 8
TREMELO 1 AFD/TREMELO/ 24109 B 0483 B
VEURNE 1 AFD 38025 B 0025 G
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 0217 P 2
VILVOORDE 4 AFD 23644 I 0371 Z 2
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 0032 B 3
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 0032 A 3
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 0032 S 2
WERVIK 1 AFD/WERVIK/ 33029 B 0747 M
WERVIK 3 AFD/GELUWE 33009 D 0673
WEVELGEM 1 AFD 34041 C 0929 Z 5
WIJNEGEM 11050 B 0295 K 3
WIJNEGEM 11050 A 0375 B 2
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 0292 G 4
WILLEBROEK 1 AFD/ 12040 A 0530 H 2
WILLEBROEK 2 AFD 12342 B 0467 F 3
WILLEBROEK 2 AFD 12342 B 0467 E 3
WILLEBROEK 2 AFD 12342 B 0222 T
WILLEBROEK 2 AFD 12342 B 0222 D 2
WILLEBROEK 2 AFD 12342 B 0524 A
WILLEBROEK 2 AFD 12342 B 0467 M 3
WILLEBROEK 2 AFD 12342 B 0467 N 3
WILLEBROEK 5 AFD/TISSELT/ 12036 B 0338 02 B
WORTEGEM-PETEGEM 2 AFD/PETEGEM/ 45039 B 0089 B
WUUSTWEZEL 1 AFD 11053 D 0015 T 2
ZAVENTEM 1 AFD 23094 D 0116 K
ZELE 1 AFD 42028 A 1443 G
ZUIENKERKE 3 AFD 31038 A 0211
ZUIENKERKE 3 AFD/MEETKERKE/ 31018 B 0030 A
ZWIJNDRECHT 2 AFD/BURCHT 11011 A 0107 V 2
ZWIJNDRECHT 2 AFD/BURCHT 11012 A 0117 E
ZWIJNDRECHT 2 AFD/BURCHT 11013 A 0437 V 2
Afdeling Gemeente nr. Sectie Perceels nr.
het ambtshalve bodemsaneringsproject en de uitvoering
van eventuele verdere fases in de bodemsanering:
ANTWERPEN 36 AFD/HOBOKEN 1 AFD/ 11019 B 0214 A 6
ANTWERPEN 36 AFD/HOBOKEN 1 AFD/ 11019 B 0214 D 4
BEVEREN 1 AFD/BEVEREN-WAAS 1/ 46003 B 0716 K 3
BOORTMEERBEEK 1 AFD/BOORTMEERB. 24014 B 0155 A 4
BOORTMEERBEEK 1 AFD/BOORTMEERB. 24014 B 0155 Z 3
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 188

BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeente nr. Sectie Perceels nr.
Voor de uitvoering van de bovengenoemde
ambtshalve acties voor de verontreinigde gronden
met deze kadastrale gegevens worden de kosten
in totaal geraamd op 0,43 miljoen Euro voor het
jaar 2003.
§ 3. Uitvoeren ambtshalve bodemsaneringswerken
B. Vl. Reg. 8 november 2002
BOORTMEERBEEK 1 AFD/BOORTMEERB. 24014 B 0155 Z 3
DESSEL 13006 B 1384 K
DIEST 1 AFD 24020 B 0289 L 2
DIEST 1 AFD 24020 B 0289 M 2
DIEST 1 AFD 24020 B 0289 X
EEKLO 1 AFD 43005 D 0816 03 B
EEKLO 1 AFD 43005 D 0816 G
GENT 4 AFD 44804 D 0847 F
GENT 5 AFD 44805 E 0258 R
HASSELT 11 AFD 71055 A 0204 X
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 0133 F 2
LIER 4 AFD/KONINGSHOOIKT/ 12019 D 0008 D 3
LIER 4 AFD/KONINGSHOOIKT/ 12019 D 0008 E 3
LIER 4 AFD/KONINGSHOOIKT/ 12019 D 0008 L 3
LIER 4 AFD/KONINGSHOOIKT/ 12019 D 0008 M 3
LIER 4 AFD/KONINGSHOOIKT/ 12019 D 0008 P 3
LIER 4 AFD/KONINGSHOOIKT/ 12019 D 0008 R 3
LIER 4 AFD/KONINGSHOOIKT/ 12019 B 0615 R
RANST 1 AFD/RANST/ 11035 A 0077 A
RANST 1 AFD/RANST/ 11035 A 0073 A
SCHELLE 1 AFD 11038 A 0086 C 2
SCHELLE 1 AFD 11038 A 0086 D 2
SCHELLE 1 AFD 11038 A 0086 L 2
SCHELLE 1 AFD 11038 A 0086 M 2
TEMSE 2 AFD 46302 D 1372 A 3
TEMSE 2 AFD 46302 D 1372 K 2
TEMSE 2 AFD 46302 D 1372 Z 2
TEMSE 2 AFD 46302 D 1374 G 2
TEMSE 2 AFD 46302 D 1374 H 2
TEMSE 2 AFD 46302 D 1374 L 2
TEMSE 2 AFD 46302 D 1374 M 2
TEMSE 2 AFD 46302 D 1374 N 2
TEMSE 2 AFD 46302 D 1375 A 2
TEMSE 2 AFD 46302 D 1375 A 3
TEMSE 2 AFD 46302 D 1375 B 3
TEMSE 2 AFD 46302 D 1375 C 3
TEMSE 2 AFD 46302 D 1375 D 3
TEMSE 2 AFD 46302 D 1375 F 2
TEMSE 2 AFD 46302 D 1375 G 2
TEMSE 2 AFD 46302 D 1375 K 2
TEMSE 2 AFD 46302 D 1375 L 2
TEMSE 2 AFD 46302 D 1375 V 2
TEMSE 2 AFD 46302 D 1376 B 2
TEMSE 2 AFD 46302 D 1376 C 2
TIELT 3 AFD 37303 H 0263 E
ZOTTEGEM 1 AFD 41081 A 0660 L 3
Voor de verontreinigde gronden met volgende kadastrale
gegevens wordt de ambtshalve bodemsanering
in 2003 voortgezet met het uitvoeren van
de ambtshalve bodemsaneringswerken en de uitvoering
van eventuele verdere fases in de bodemsanering:
Afdeling Gemeente nr. Sectie Perceels nr.
ASSE 2 AFD 23322 B 373
ASSE 2 AFD 23322 B 373
ASSE 2 AFD 23322 B 373
ASSE 2 AFD 23322 B 374
189 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeente nr. Sectie Perceels nr.
B. Vl. Reg. 8 november 2002
ASSE 2 AFD 23322 B 374 E
ASSE 2 AFD 23322 B 375 A
ASSE 2 AFD 23322 B 376 A
ASSE 2 AFD 23322 B 377 B
ASSE 2 AFD 23322 B 378 A
ASSE 2 AFD 23322 B 378 B
ASSE 2 AFD 23322 B 379
ASSE 2 AFD 23322 B 380 D
ASSE 2 AFD 23322 B 381 C
ASSE 2 AFD 23322 B 448
ASSE 2 AFD 23322 B 449 A
ASSE 2 AFD 23322 B 449 B
ASSE 2 AFD 23322 B 454 B
ASSE 2 AFD 23322 B 455 B
ASSE 2 AFD 23322 B 455 C
ASSE 2 AFD 23322 B 456
ASSE 2 AFD 23322 B 457 F
ASSE 2 AFD 23322 B 458 B
ASSE 2 AFD 23322 B 458 C
ASSE 2 AFD 23322 B 459 A
ASSE 2 AFD 23322 B 465 P
ASSE 2 AFD 23322 B 484 L 2
ASSE 2 AFD 23322 B 519 A
ASSE 2 AFD 23322 B 519 B
BRECHT 2 AFD 11332 L 0026 A 6
LOCHRISTI 1 AFD 44034 A 1095 T 2
LOKEREN 4 AFD 46384 E 1432 K
LOKEREN 4 AFD 46384 E 1445 F
MECHELEN 3 AFD 12403 E 640 V
MECHELEN 3 AFD 12403 E 640 X
NINOVE 2 AFD 41362 B 1038 L
NINOVE 2 AFD 41362 B 1043 G
NINOVE 2 AFD 41362 B 1044 L
NINOVE 2 AFD 41362 B 1047 A
NINOVE 2 AFD 41362 B 1059 02 T
NINOVE 2 AFD 41362 B 1059 02 V
SCHELLE 11038 C 81 C
SCHELLE 11038 C 82
SCHELLE 11038 C 83 D
SCHELLE 11038 C 83 E
SCHELLE 11038 C 84
SCHELLE 11038 C 89
SCHELLE 11038 C 90 A
SCHELLE 11038 C 90 B
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 275 B
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 275 C
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 332 A
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 333
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 335 2 B
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 335 H
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 336 A
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 358 2 H 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 358 2 K 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 358 C 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 358 N 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 358 P 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 358 R 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 358 S 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 358 T 2
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 190

BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeente nr. Sectie Perceels nr.
B. Vl. Reg. 8 november 2002
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 358 V 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 358 W 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 A 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 B 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 B 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 C 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 D 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 E 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 G 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 H
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 H 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 K 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 L 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 M
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 M 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 N
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 N 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 R
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 R 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 S
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 S 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 T 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 V
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 W
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 X
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 X 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 Y
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 Y 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 Z
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 364 Z 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 376 E
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 379 A 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 379 S
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 379 T
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 379 V
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 379 W
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 379 X
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 379 Z
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 386 R
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 390 A 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 390 H
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 390 K
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 390 M
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 390 P
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 390 S
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 390 V
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 390 W
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 390 X
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 390 Y
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 390 Z
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 A 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 A 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 A 5
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 B
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 B 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 C 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 D 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 D 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 D 4
191 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeente nr. Sectie Perceels nr.
Voor de uitvoering van de bovengenoemde
ambtshalve acties voor de verontreinigde gronden
met deze kadastrale gegevens worden de kosten
in totaal geraamd op 30,2 miljoen Euro voor het
jaar 2003.
Deze geraamde kosten moeten als investeringskosten
gezien worden, aangezien sommige dossiers
over meerdere jaren lopen en de totale budgetten
hiervoor reeds in 2003 vastgelegd worden.
§ 4. Uitvoeren ambtshalve nazorg
B. Vl. Reg. 8 november 2002
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 E 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 F 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 G 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 H 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 H 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 K 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 K 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 L 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 L 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 M 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 N 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 N 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 P
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 P 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 P 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 R 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 S 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 S 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 S 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 T 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 T 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 T 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 V 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 V 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 V 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 W
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 W 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 X
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 X 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 Y
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 Y 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 Y 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 Z
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 Z 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 394 Z 4
WERVIK 1 AFD/WERVIK/ 33029 B 0747 M
ZONNEBEKE 4 AFD/GELUVELD/ 33008 A 0157 K 13
ZONNEBEKE 4 AFD/GELUVELD/ 33008 A 0157 W 13
Afdeling Gemeente nr. Sectie Perceels nr.
Voor de verontreinigde gronden met volgende kadastrale
gegevens wordt de ambtshalve bodemsanering
in 2003 voortgezet met het uitvoeren van
de ambtshalve nazorg:
BRECHT 4 AFD/ST-LENAARTS D 390 F
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 42 02 E
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 42 02 L
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 42 02 M
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 45 02 C
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 45 02 D
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 45 02 E
MALDEGEM 1 AFD 43011 A 367 C
MALDEGEM 1 AFD 43011 A 373 A
MALDEGEM 1 AFD 43011 A 375 A
MALDEGEM 1 AFD 43011 A 379 A
MALDEGEM 1 AFD 43011 A 381
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 192

BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeente nr. Sectie Perceels nr.
B. Vl. Reg. 8 november 2002
MALDEGEM 1 AFD 43011 A 410 D
MALDEGEM 1 AFD 43011 A 435 E
MECHELEN 7 AFD 12012 B 1
MECHELEN 7 AFD 12012 B 2
MECHELEN 7 AFD 12012 B 3
MECHELEN 7 AFD 12012 B 4
MECHELEN 7 AFD 12012 B 5 A
MECHELEN 7 AFD 12012 B 6
MECHELEN 7 AFD 12012 B 7
MECHELEN 7 AFD 12012 B 8
MECHELEN 7 AFD 12012 B 9
MECHELEN 7 AFD 12012 B 10
MECHELEN 7 AFD 12012 B 11
MECHELEN 7 AFD 12012 B 12
MECHELEN 7 AFD 12012 B 13
MECHELEN 7 AFD 12012 B 16 F
MECHELEN 7 AFD 12012 B 21 A
MECHELEN 7 AFD 12012 B 22
MECHELEN 7 AFD 12012 B 23
MECHELEN 7 AFD 12012 B 24 A
MECHELEN 7 AFD 12012 B 25
MECHELEN 7 AFD 12012 B 26
MECHELEN 7 AFD 12012 B 27
MECHELEN 7 AFD 12012 B 28 C
MECHELEN 7 AFD 12012 B 29 A
MECHELEN 7 AFD 12012 B 30
MECHELEN 7 AFD 12012 B 31 B
MECHELEN 7 AFD 12012 B 31 E
MECHELEN 7 AFD 12012 B 31 F
MECHELEN 7 AFD 12012 B 32 A
MECHELEN 7 AFD 12012 B 33
MECHELEN 7 AFD 12012 B 34 A
MECHELEN 7 AFD 12012 B 35
MECHELEN 7 AFD 12012 B 36
MECHELEN 7 AFD 12012 B 37
MECHELEN 7 AFD 12012 B 38 A
MECHELEN 7 AFD 12012 B 38 B
MORTSEL 3 AFD 11513 C 0464 B 4
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 47
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 50
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 51
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 52
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 53
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 54
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 56
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 57
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 58
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 59
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 60
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 61
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 62
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 63 A
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 65 A
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 67 A
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 69 A
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 70 A
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 72 A
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 74 B
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 99 C
193 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Voor de uitvoering van de bovengenoemde
ambtshalve acties voor de verontreinigde gronden
met deze kadastrale gegevens worden de kosten
in totaal geraamd op 0,13 miljoen Euro voor het
jaar 2003.
Deze geraamde kosten moeten als investeringskosten
gezien worden, aangezien de nazorg van
sommige dossiers over meerdere jaren loopt (vb.
nazorg van stortplaatsen over een periode van ten
minste 30 jaar volgens de vigerende wetgeving)
en de totale budgetten hiervoor reeds in 2003
vastgelegd worden.
§ 5. De voormelde ramingen van de kosten zijn
louter indicatief en niet tegenstelbaar.
BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeente nr. Sectie Perceels nr.
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 99 D
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 100 02
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 101 A
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 104 C
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 105 A
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 109 B
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 109 C
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 113 A
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 115 A
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 115 B
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 116 A
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 117 A
Art. 4. Dit besluit heeft uitwerking met ingang
van 1 januari 2003.
Art. 5. De Vlaamse Minister bevoegd voor het
Leefmilieu is belast met de uitvoering van dit besluit.
Blz: 263 (Aanv. 69) – B. Vl. Reg. 24 oktober 2003
B. Vl. Reg. 24 oktober 2003 houdende
vaststelling van de lijst van de bodemsaneringen
waarvan de uitvoering ambtshalve
door de Openbare Afvalstoffenmaatschappij
voor het Vlaamse Gewest
in de loop van 2004 zal worden begonnen
of voortgezet (B.S., 3 december 2003)
Art. 1. De lijst van de bodemsaneringen waarvan
de uitvoering ambtshalve door de OVAM in de
Afdeling Gemeente nr. Sectie Perceelsnr.
B. Vl. Reg. 24 oktober 2003
loop van 2004 zal worden voortgezet of begonnen,
wordt vastgesteld in de artikelen 2 en 3 van
dit besluit. De uitvoering gebeurt binnen de perken
van de beschikbare budgettaire middelen.
Art. 2. Te beginnen bodemsaneringen
De OVAM zal ambtshalve de bodemsaneringen
van de hiernavolgende verontreinigde gronden
beginnen in het jaar 2004:
AALST 4 AFD 41304 F 0832 M
ALVERINGEM 9 AFD/BEVEREN A/D IJZER 38004 B 0474 03 K
ANTWERPEN 10 AFD 11810 K 1710 T 13
ANTWERPEN 10 AFD 11810 K 1749 T
ANTWERPEN 2 AFD 11802 B 0164 Y
ANTWERPEN 21 AFD/BERCHEM 1 AFD 11003 B 0250 F 3
ANTWERPEN 24 AFD/BORGERHOUT 11006 A 0370 K 13
ANTWERPEN 25 AFD/BORGERHOUT 11312 A 0080 H 13
ANTWERPEN 26 AFD/BORGERHOUT 3 11313 B 0887 E 6
ANTWERPEN 27 AFD/DEURNE 1 AFD 11012 A 0016 K 17
ANTWERPEN 30 AFD/DEURNE 4 AFD 11344 A 0524 S 4
ANTWERPEN 32 AFD/DEURNE 11346 B 1016 Y 7
ANTWERPEN 32 AFD/DEURNE 6 AFD 11346 B 0785 V 2
ANTWERPEN 35 AFD/EKEREN 4 AFD 11364 F 0067 A 2
ANTWERPEN 42 AFD/WILRIJK 1 AFD 11051 B 0061 M 4
ANTWERPEN 44 AFD/WILRIJK 3 AFD 11463 D 0188 C
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 0295 R 3
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 2131 X
ANTWERPEN 8 AFD 11808 H 1198 W 7
ANTWERPEN 8 AFD 11808 H 1206 P 8
ARENDONK 1 AFD 13001 A 0698 T 14
ARENDONK 1 AFD 13001 A 0698 W 14
BEERSE 1 AFD/BEERSE 13004 B 0374 P
BEERSE 1 AFD/BEERSE 13004 B 0375 D
BEERSEL 5 AFD/LOT 23046 A 0012 C 5
BERINGEN 3 AFD/PAAL 2 AFD 71382 D 0707 L 2
BOCHOLT 1 AFD 72003 C 0628 G
BONHEIDEN 1 AFD/BONHEIDEN 12005 A 0239 E 4
BONHEIDEN 1 AFD/BONHEIDEN 12005 A 0239 C 5
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 194

BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeente nr. Sectie Perceelsnr.
B. Vl. Reg. 24 oktober 2003
BONHEIDEN 1 AFD/ BONHEIDEN 12005 A 0242 V
BOOM 1 AFD 11005 A 0343 X 2
BORSBEEK 11007 A 0098 V 9
BOUTERSEM 3 AFD/ROOSBEEK 24093 B 0245 P
BRECHT 1 AFD 11009 M 0006 L 4
BRECHT 2 AFD 11332 L 0025 D 5
BRECHT 4 AFD/ST-LENAARTS 11043 E 0096 F
BRECHT 5 AFD/ST-JOB-IN-T-GOOR 11042 A 9999
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0335 V
DE HAAN 1 AFD/KLEMSKERKE 35007 C 0001 D 2
DEERLIJK 2 AFD 34392 C 0047 L 5
DENDERMONDE 1 AFD 42006 D 0705 E 6
DENDERMONDE 1 AFD 42006 D 0705 D 6
DENDERMONDE 1 AFD 42006 D 0705 C 6
DENDERMONDE 1 AFD/ 42006 D 0107 M
DENDERMONDE 3 AFD/ST-GILLIS 42021 A 0884 X 2
EDEGEM 1 AFD 11013 A 0052 02 S
ESSEN 2 AFD 11642 D 0759 M 19
EVERGEM 3 AFD/ SLEIDINGE 44066 C 0800 B
EVERGEM 3 AFD/SLEIDINGE 44066 C 0802 A
GENK 1 AFD 71016 I 1410 G 41
GENK 2 AFD 71302 A 0815 G 13
GENT 1 AFD 44021 A 3408 L 6
GENT 16 AFD 44816 K 0423 M
GENT 27 AFD/DRONGEN 44017 D 0805 G
GENT 29 AFD/MARIAKERKE 44038 A 0644 R 2
GENT 29 AFD/MARIAKERKE 44038 A 0659 G 2
GENT 8 AFD 44408 H 0299 K 3
GROBBENDONK 1 AFD 13010 B 0145 K
GROBBENDONK 2 AFD/BOUWEL 13005 A 0077 C 2
HARELBEKE 1 AFD 34013 A 1151 X
HARELBEKE 1 AFD 34013 A 1164 D
HARELBEKE 1 AFD 34013 A 1207 S 6
HASSELT 9 AFD/WIMMERTINGEN 71062 A 0044 K
HEMIKSEM 11018 C 0006 N
HERK-DE-STAD 4 AFD/BERBROEK 71003 B 0030 K
HERK-DE-STAD 4 AFD/BERBROEK 71003 B 0030 L
HEUVELLAND 3 AFD/NIEUWKERKE 33017 D 0101 K 2
HOESELT 1 AFD 73032 G 0514 G
HOOGSTRATEN 1 AFD/HOOGSTRATEN 13014 F 0029 C 2
HULSHOUT 1 AFD/HULSHOUT 13016 B 0006 K 8
JABBEKE 2 AFD/ZERKEGEM 31041 A 0886 L
KNESSELARE 1 AFD/KNESSELARE 44029 C 0556 N
KONTICH 1 AFD 11024 F 0049 E 4
KONTICH 2 AFD 11602 E 0380 A 2
KRUISHOUTEM 1 AFD/KRUISHOUTEM 45017 B 0508 Z 2
KUURNE 34023 B 0912 M 7
LENNIK 2 AFD/ST-MARTENS-LENNIK 23075 B 0358 P
LEUVEN 6 AFD/WILSELE 24126 D 0142 V 2
LEUVEN 7 AFD/ KESSEL-LO 24051 A 0086 R
LEUVEN 7 AFD/ KESSEL-LO 1 AFD 24051 A 0083 Z 4
LEUVEN 7 AFD/KESSEL-LO 24051 A 0086 D 2
LEUVEN 7 AFD/KESSEL-LO 1 AFD 24051 A 0074 G
LEUVEN 7 AFD/KESSEL-LO 1 AFD 24051 A 0083 S 7
LEUVEN 7 AFD/KESSEL-LO 1 AFD 24051 A 0086 X
LEUVEN 7 AFD/KESSEL-LO 1 AFD 24051 A 0087 C
LEUVEN 9 AFD/KESSEL-LO 3 AFD 24483 E 0016 R 5
LEUVEN 9 AFD/KESSEL-LO 3AFD/ 24483 E 0016 M 5
LIER 3 AFD 12393 E 0049 T
195 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeente nr. Sectie Perceelsnr.
B. Vl. Reg. 24 oktober 2003
LILLE 4 AFD/POEDERLEE 13032 B 0471 E
LOKEREN 2 AFD 46382 B 0351 G
LOKEREN 4 AFD 46384 E 0462 D
LOKEREN 4 AFD 46384 E 0902 P
MACHELEN 2 AFD/DIEGEM 23015 C 0435 B
MECHELEN 1 AFD 12025 C 0735 L
MECHELEN 1 AFD 12025 C 0752 N
MECHELEN 2 AFD 12402 A 0113 R
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0281 B
MECHELEN 4 AFD 12404 F 0059 Y 3
MECHELEN 4 AFD 12404 F 0060 W 3
MECHELEN 4 AFD 12404 F 0060 K 2
MENEN 1 AFD 34027 D 0208 C
MENEN 1 AFD 34027 D 0211 A
MOL 5 AFD 13435 C 1445 K 2
MOL 5 AFD 13435 C 1447 T
MOL 5 AFD 13435 C 1447 H
MOL 5 AFD 13435 C 1447 G
MORTSEL 1 AFD 11029 A 0269 N 2
NIJLEN 1 AFD/ NIJLEN 12026 B 0320 T
OOSTENDE 1 AFD 35384 A 0156 Y
OOSTENDE 1 AFD 35013 A 0679 R
OOSTROZEBEKE 37010 B 0664 K
OUDENAARDE 11 AFD/MATER 45021 A 0043 M
OVERPELT 1 AFD 72029 B 0428 K
OVERPELT 1 AFD 72029 B 0430 F
POPERINGE 3 AFD 33313 I 0349 L
PUURS 2 AFD/RUISBROECK 12032 C 0017 V
RANST 1 AFD/ RANST 11035 A 0178 2
RANST 1 AFD/ RANST 11035 A 0179
RANST 1 AFD/ RANST 11035 A 0180
RANST 2 AFD/OELEGEM 11031 C 0267 B
RANST 2 AFD/OELEGEM 11031 C 0267 D
RANST 2 AFD/OELEGEM 11031 C 0268 A
RANST 2 AFD/OELEGEM 11031 C 0269 B
RANST 2 AFD/OELEGEM 11031 C 0501 F 2
RONSE 1 AFD 45041 B 0753 H
RONSE 1 AFD 45041 B 0753 K
RONSE 1 AFD 45041 B 1275 B
RONSE 1 AFD 45041 B 1275 E
RONSE 2 AFD 45422 C 0135 M 3
ROOSDAAL 4 AFD/BORCHTLOMBEEK 23011 B 0208 P 4
SCHELLE 11038 A 0342 Z 2
SINT-GILLIS-WAAS 2 AFD/DE KLINGE 46005 A 0012 H 29
SINT-TRUIDEN 1 AFD 71053 G 0158 S 2
SINT-TRUIDEN 11 AFD/BRUSTEM 71009 A 0289 G
SINT-TRUIDEN 11 AFD/BRUSTEM 71009 A 0289 F
TIELT 3 AFD 37303 H 0170 W
TIELT 3 AFD 37303 H 0170 X
TONGEREN 8 AFD 73348 B 0173 K 2
TURNHOUT 3 AFD 13453 O 0637 R 5
TURNHOUT 3 AFD/ 13453 O 0401 R 2
TURNHOUT 4 AFD 13454 P 0331 S
WAREGEM 6 AFD/ST.-ELOOIS-VIJVE 34035 B 0061 N
WELLEN 1 AFD/WELLEN 73098 F 0063 A
WETTEREN 1 AFD 42025 G 0799 H
WEVELGEM 1 AFD 34041 C 0880 H
WEVELGEM 1 AFD 34041 C 0880 K
WEVELGEM 2 AFD 34302 B 0863 D
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 196

Voor de uitvoering van de ambtshalve bodemsanering
van voormelde verontreinigde gronden,
worden de kosten in totaal geraamd op € 3,87 miljoen
voor het jaar 2004.
De voormelde raming van de kosten is louter indicatief
en niet tegenstelbaar.
BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeente nr. Sectie Perceelsnr.
Art. 3. Voort te zetten bodemsaneringen
De OVAM zal ambtshalve de bodemsaneringen
van de hiernavolgende verontreinigde gronden
voortzetten in het jaar 2004:
§ 1. Opmaak ambtshalve beschrijvend bodemonderzoek
B. Vl. Reg. 24 oktober 2003
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 0489 H 2
WILLEBROEK 5 AFD/TISSELT 12036 C 0005 H
WINGENE 1 AFD/WINGENE 37018 B 0836 N 3
WINGENE 1 AFD/WINGENE 37018 B 0836 M 3
WOMMELGEM 11052 B 0033
WOMMELGEM 11052 B 0034
WOMMELGEM 11052 B 0035
WOMMELGEM 11052 B 0036
WOMMELGEM 11052 B 0040
WOMMELGEM 11052 B 0041
WOMMELGEM 11052 B 0046
ZELE 1 AFD 42028 B 0793 B 3
ZOERSEL 1 AFD/ZOERSEL 11055 C 0112 T 2
ZULTE 1 AFD/ZULTE 44081 C 0015 S 2
ZWEVEGEM 5 AFD/MOEN 34028 A 0298 A.
Afdeling Gemeentenr. Sectie Perceelsnr.
Voor de verontreinigde gronden met volgende kadastrale
gegevens wordt de ambtshalve bodemsanering
in 2004 voortgezet met het opstellen van
het ambtshalve beschrijvend bodemonderzoek en
de uitvoering van eventuele verdere fases in de bodemsanering:
AARSCHOT 2 AFD 24662 F 0156 W
ANTWERPEN 11 AFD 11811 L 3636 W
ANTWERPEN 16 AFD 11816 C 0188 F 4
ANTWERPEN 2 AFD 11802 B 0202 W 2
ANTWERPEN 22 AFD/BERCHEM 2 AFD 11302 O 1287 M 4
ANTWERPEN 24 AFD/BORGERHOUT 1 11006 A 0490 F 7
ANTWERPEN 24 AFD/BORGERHOUT 2 11007 A 0492 D 15
ANTWERPEN 24 AFD/BORGERHOUT 3 11008 A 0492 V 14
ANTWERPEN 30 AFD/DEURNE 11344 A 0477 V 7
ANTWERPEN 31 AFD/DEURNE 5 AFD/ 11345 B 0184 G 9
ANTWERPEN 36 AFD/HOBOKEN 1 11019 B 0121 K 8
ANTWERPEN 40 AFD/MERKSEM 2 AFD 11422 C 0289 P
ANTWERPEN 40 AFD/MERKSEM 2 AFD 11422 C 0622 W 4
ANTWERPEN 40 AFD/MERKSEM 2 AFD/ 11422 C 0248 V
ANTWERPEN 44 AFD/WILRIJK 3 AFD/ 11463 D 0430 N
ANTWERPEN 6 AFD 11806 F 1302 Y 10
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 0126 02 R 10
ANTWERPEN 7 AFD 11807 G 0294 K 3
ASSE 1 AFD 23002 F 0905 X 14
ASSE 1 AFD 23002 K 0215 W 2
ASSE 4 AFD 23041 A 0015 G
ASSENEDE 1 AFD/ASSENEDE 43002 F 0006 A
ASSENEDE 1 AFD/ASSENEDE/ 43002 C 0671 F
AVELGEM 1 AFD/AVELGEM/ 34003 A 3102 E 2
BEERSEL 5 AFD/LOT 23046 A 0012 H 4
BERINGEN 2 AFD/PAAL 1 AFD/ 71049 A 0169 B
BEVEREN 1 AFD/BEVEREN-WAAS 1 46003 B 0480 R 8
BEVEREN 9 AFD/MELSELE/ 46016 C 0480 P 2
BOECHOUT 1 AFD BOECHOUT 11004 A 0182 S 3
BOOM 1 AFD 11005 A 0099 L 11
BOOM 1 AFD 11005 A 0587 T 4
BOOM 1 AFD 11005 A 0593 K 2
BOOM 1 AFD 11005 A 0593 L 2
BRECHT 1 AFD 11009 A 0324 E 22
BRECHT 2 AFD 11332 L 0031 R 8
197 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeentenr. Sectie Perceelsnr.
B. Vl. Reg. 24 oktober 2003
BRECHT 5 AFD/ST-JOB-IN-'T-GOOR 11041 A 0139 X 2
BREDENE 1 AFD 35002 B 0800 02 B
BREDENE 2 AFD 35002 D 0020 A
BREDENE 2 AFD 35002 D 0021 C
BRUGGE 30 AFD/ST-ANDRIES 4 AFD/ 31424 B 0167 B
BRUGGE 30 AFD/ST-ANDRIES 4 AFD/ 31424 B 0164 C
BRUGGE 4 AFD 31804 D 1357 P
BRUGGE 7E AFD 31807 I 0073 02 D
DEINZE 2E AFD/ASTENE 44004 C 0336 W
DENDERLEEUW 1 AFD 41011 A 1798 D
DENDERMONDE 1 AFD 42006 C 0346 S 3
DENDERMONDE 1 AFD 42006 C 0346 E 5
DENDERMONDE 3 AFD/SINT-GILLIS 42021 C 0248 P 2
DIEST 3 AFD/DL KAGGEVINNE/ 24046 B 0165 C
ESSEN 2 AFD 11642 D 0759 H 19
ESSEN 2 AFD 11642 D 0759 F 19
ESSEN 2 AFD 11642 D 0759 G 19
ESSEN 2 AFD 11642 D 0759 W 17
ESSEN 2 AFD 11642 D 0759 G 19
EVERGEM 4 AFD/ERTVELDE 43006 A 0066 Z 2
GEETBETS 2 AFD/RUMMEN 24095 B 0067 M
GENT 1 AFD 44021 A 2260 K
GENT 1 AFD 44021 A 2261 E
GENT 1 AFD 44815 F 3635 M 8
GENT 10 AFD 44810 K 0269 K
GENT 10 AFD 44810 K 0270 D 2
GENT 10 AFD 44810 K 0276 M 3
GENT 12 AFD 44812 P 0289 V 2
GENT 12 AFD 44812 P 0289 S 3
GENT 12 AFD 44812 P 0289 G 4
GENT 12 AFD 44812 P 0289 E 4
GENT 12 AFD 44812 P 0662 D 4
GENT 13 AFD 44813 S 0428 W 2
GENT 13 AFD 44813 S 0428 Y 2
GENT 18 AFD/ST-AMANDSBERG 1 AFD 44061 A 0247 E 2
GENT 27 AFD/DRONGEN 44017 D 0845 E
GENT 5 AFD 44805 E 0258 P
GRIMBERGEN 4 AFD/STROMB-BEVER/ 23084 A 0270 D 6
GROBBENDONK 1 AFD/GROBBENDONK/ 13010 C 0062 W 5
GROBBENDONK 1 AFD/GROBBENDONK 13010 C 0062 E 6
HAACHT 2 AFD/TILDONK/ 24108 B 0035
HALLE 2 AFD 23412 I 0070 W
HAMONT-ACHEL 1 AFD/HAMONT/ 72012 E 0081 X 6
HAMONT-ACHEL 1 AFD/HAMONT/ 72012 E 0081 W 6
HAMONT-ACHEL 1 AFD/HAMONT/ 72012 E 0081 Z 5
HASSELT 12 AFD/KURINGEN 1 AFD 71032 B 0468 L
HASSELT 12 AFD/KURINGEN 1 AFD 71032 B 0468 M
HASSELT 12 AFD/KURINGEN 1 AFD 71032 B 0468 N
HASSELT 12 AFD/KURINGEN 1 AFD 71032 B 0468 L
HASSELT 12 AFD/KURINGEN 1 AFD 71032 B 0468 H
HASSELT 4 AFD 71324 E 0593 D
HASSELT 7 AFD 71327 G 0453 S
HASSELT 7 AFD 71327 G 0453 T
HEMIKSEM 11018 C 0131 Z
HEMIKSEM 11018 C 0150 W
HEMIKSEM 11018 C 0299 B 3
HOUTHALEN-HELCHTEREN 3 AFD/HOU 3 72453 F 0274 E
KORTEMARK 1 AFD/ KORTEMARK 32011 C 0715 G
KORTEMARK 1 AFD/KORTEMARK 32011 C 1332 K
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 198

BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeentenr. Sectie Perceelsnr.
B. Vl. Reg. 24 oktober 2003
KORTRIJK 1 AFD 34022 E 0072 P 10
KORTRIJK 3 AFD 34353 B 0083 C 3
KORTRIJK 3 AFD 34353 H 0599 K
KRUIBEKE 1 AFD 46013 B 0476 G 2
LAARNE 2 AFD/KALKEN 42009 D 1230 S
LEBBEKE 4 AFD/DENDERBELLE 42005 A 0864 P
LENNIK 3 AFD/GAASBEEK 23022 B 0105 G
LENNIK 3 AFD/GAASBEEK 23022 B 0105 K
LEUVEN 6 AFD/WILSELE 24126 D 0142 T 2
LEUVEN 6 AFD/WILSELE 24126 D 0145 H 3
LEUVEN 7 AFD/KESSEL-LO 1 AFD 24051 A 0084 M 5
LEUVEN 7 AFD/KESSEL-LO 1 AFD/ 24051 A 0083 N 5
LEUVEN 7 AFD/KESSEL-LO 1 AFD/ 24051 A 0083 V 6
LEUVEN 7 AFD/KESSEL-LO 1 AFD/ 24051 A 0083 W 5
LIEDEKERKE 1 AFD 23044 A 0068 Z
LIEDEKERKE 1 AFD 23044 A 0086 C
LIER 1 AFD 12021 I 0367 V 2
LIER 3 AFD 12393 E 0049 R
LOKEREN 2 AFD 46382 B 0747 K 2
LOKEREN 4 AFD 46384 B 0379 G
LOKEREN 4 AFD 46384 B 0387 A
LOKEREN 4 AFD 46384 B 0388 C
LOKEREN 4 AFD 46384 B 0388 D
LOKEREN 4 AFD 46384 B 0388 E
LOKEREN 4 AFD 46384 B 0388 F
LOKEREN 4 AFD 46384 B 0389 A
LOKEREN 4 AFD 46384 C 1195 T
LOKEREN 4 AFD 46384 E 1419 M
LOKEREN 4 AFD 46384 E 1392 A 2
LOKEREN 4 AFD 46384 E 1393 V 3
LOKEREN 4 AFD 46384 E 1394
LOKEREN 4 AFD 46384 E 1398 B
LOKEREN 4 AFD 46384 E 1398 K
LOKEREN 4 AFD 46384 E 1419 M
LOMMEL 1 AFD 72020 C 1399 H 8
LONDERZEEL 1 AFD/LONDERZEEL 23045 F 0053 P
MAASEIK 1 AFD/MAASEIK/ 72021 A 1300 D 2
MARIAKERKE 29 AFD 44038 A 0702
MARIAKERKE 29 AFD 44038 A 0703
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0199 R 2
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0199 T 2
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0199 V 2
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0199 K 2
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0280 P
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0280 N
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0280 R
MECHELEN 3 AFD 12403 D 0283 M
MECHELEN 3 AFD 12403 E 0055 H
MECHELEN 3 AFD 12403 E 0349 N
MENEN 3 AFD LAUWE 34024 A 0161 S 5
MERELBEKE 1 AFD 44043 A 0100 K 5
MORTSEL 1 AFD 11029 A 0269 Z
MORTSEL 1 AFD 11029 A 0269 K 2
MORTSEL 2 AFD 11512 B 0005 P 7
MORTSEL 2 AFD 11512 B 0176 Z 3
MORTSEL 3 AFD 11513 C 0266 M 5
NEERPELT 1 AFD 72025 B 1153 T
NIEUWPOORT 1 AFD 38016 A 0061 B 2
NIEUWPOORT 1 AFD 38016 A 0061 H 2
199 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeentenr. Sectie Perceelsnr.
B. Vl. Reg. 24 oktober 2003
NIEUWPOORT 1 AFD 38016 A 0061 K 2
NIEUWPOORT 1 AFD 38016 A 0061 L 2
NIEUWPOORT 1 AFD 38016 A 0061 M 2
NIEUWPOORT 1 AFD 38016 A 0061 N 2
NIEUWPOORT 1 AFD 38016 A 0061 Y
NIEUWPOORT 1 AFD 38016 A 0067 X
NIEUWPOORT 1 AFD 38016 A 0067 B 2
NIEUWPOORT 1 AFD 38016 A 0067 C 2
NIEUWPOORT 1 AFD 38016 A 0067 R
NIEUWPOORT 1 AFD 38016 A 0067 Y
NIEUWPOORT 1 AFD 38016 A 0067 Z
NIEUWPOORT 1 AFD 38016 A 0068 F
OOSTENDE 1 AFD 35013 A 1635 A 2
OOSTKAMP 1 AFD 31022 I 0107 G 13
OPWIJK 1 AFD 23060 B 0676 H
OVERPELT 2 AFD 72502 E 0102 E 136
PEER 3 AFD/GROTE-BROGEL 72010 D 0374 N
RANST 1 AFD/RANST/ 11035 A 0074 E
RANST 1 AFD/RANST/ 11035 A 0076 C
RETIE 1 AFD 13036 F 0311 Y
RIJKEVORSEL 1 AFD 13037 B 0533 X
RIJKEVORSEL 1 AFD 13037 H 0212 M
ROESELARE 1 AFD 36015 A 0312 K 3
ROESELARE 2 AFD 36502 B 0142 P
RONSE 3 AFD 45423 E 0097 X
RUMST 1 AFD/RUMST/ 11037 B 0106 C
SCHOTEN 2E AFD 11442 C 0170 F 17
SCHOTEN 3 AFD 11443 C 0642 L 2
SINT-GILLIS-WAAS 2 AFD/DE KLINGE 46005 A 0012 Z 49
SINT-GILLIS-WAAS 4 AFD/ST-PAUW. 46022 A 0216 K 2
SINT-KATELIJNE-WAVER 12422 D 0314 D 3
SINT-MARTENS-LATEM 1 AFD/ST-M-L 44064 B 0711 L
SINT-NIKLAAS 2 AFD 46442 C 0796 F
SINT-PIETERS-LEEUW 1 AFD 23077 A 0160 P 28
SINT-PIETERS-LEEUW 1 AFD 23077 A 0160 W 27
SINT-PIETERS-LEEUW 4 AFD/OUDENAKEN 23061 A 0274 D
SINT-TRUIDEN 71053 G 0440 V
SINT-TRUIDEN 71053 G 0440 T
TIENEN 4 AFD 24594 C 0013 G 3
TONGEREN 1 AFD 73083 C 0446 G 2
TONGEREN 11 AFD/NEREM 73059 A 0861 D 8
TONGEREN 8 AFD 73348 B 0028 M 6
TREMELO 1 AFD/TREMELO/ 24109 B 0483 B
TURNHOUT 1 AFD 13040 B 1005 P 2
TURNHOUT 1 AFD 13040 B 1005 H 4
TURNHOUT 1 AFD 13040 C 1057 H
TURNHOUT 2E AFD 13452 M 0712 P
TURNHOUT 3 AFD 13453 T 0023 C
VEURNE 1 AFD 38025 B 0025 G
VEURNE 1 AFD 38025 E 0271 G
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 0032 B 3
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 0032 A 3
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 0032 S 2
VILVOORDE 4 AFD 23644 H 0217 P 2
VILVOORDE 4 AFD 23644 I 0371 Z 2
WERVIK 3 AFD/GELUWE 33009 D 0673
WEVELGEM 1 AFD 34041 C 0929 Z 5
WIJNEGEM 11050 A 0303 F
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 0468 C
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 200

Voor de uitvoering van de bovengenoemde
ambtshalve acties voor de verontreinigde gronden
met deze kadastrale gegevens worden de kosten
in totaal geraamd op € 1,135 miljoen voor het
jaar 2004.
BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeentenr. Sectie Perceelsnr.
§ 2. Opmaak ambtshalve bodemsaneringsproject
Voor de verontreinigde gronden met volgende kadastrale
gegevens wordt de ambtshalve bodemsanering
in 2004 voortgezet met het opstellen van
B. Vl. Reg. 24 oktober 2003
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 0468 D
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 0468 C
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 0468 D
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 0489 D 2
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 0489 H 2
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 0489 K 2
WILLEBROEK 1 AFD 12040 A 0561 H
WILLEBROEK 1 AFD/ 12040 A 0530 H 2
WILLEBROEK 2 AFD 12342 B 0222 T
WILLEBROEK 2 AFD 12342 B 0222 D 2
WILLEBROEK 2 AFD 12342 B 0467 F 3
WILLEBROEK 2 AFD 12342 B 0467 E 3
WILLEBROEK 2 AFD 12342 B 0467 M 3
WILLEBROEK 2 AFD 12342 B 0467 N 3
WILLEBROEK 2 AFD 12342 B 0524 A
WILLEBROEK 5 AFD/TISSELT/ 12036 B 0338 02 B
WOMMELGEM 11052 D 0110 K 5
ZAVENTEM 1 AFD 23094 D 0116 K
ZUIENKERKE 3 AFD 31038 A 0211
ZUIENKERKE 3 AFD/MEETKERKE/ 31018 B 0030 A
ZWIJNDRECHT 1 AFD/ZWIJNDRECHT 11056 B 0688 A 3
ZWIJNDRECHT 2 AFD/BURCHT 11011 A 0107 V 2
ZWIJNDRECHT 2 AFD/BURCHT 11012 A 0117 E
ZWIJNDRECHT 2 AFD/BURCHT 11013 A 0437 V 2.
Afdeling Gemeentenr. Sectie Perceelsnr.
het ambtshalve bodemsaneringsproject en de uitvoering
van eventuele verdere fases in de bodemsanering:
ANTWERPEN 36 AFD/HOBOKEN 1 AFD/ 11019 B 0214 A 6
ANTWERPEN 36 AFD/HOBOKEN 1 AFD/ 11019 B 0214 D 4
ANTWERPEN 36 AFD/HOBOKEN 1 AFD/ 11019 B 9999
BEVEREN 1 AFD/BEVEREN-WAAS 1/ 46003 B 0716 K 3
BEVEREN 1 AFD/BEVEREN-WAAS 1/ 46003 B 9999 3
BOOM 1 AFD 11005 Z 9999
BOOM 1 AFD 11005 A 0313 P
BOOM 1 AFD 11005 A 0320 02 K
BOOM 1 AFD 11005 A 0320 02 L
BOOM 1 AFD 11005 A 0320 02 M
BOOM 1 AFD 11005 A 0320 02 N
BOOM 1 AFD 11005 A 320 Z
BOOM 1 AFD 11005 A 0323 V
DEERLIJK 2 AFD 34392 C 0047 L 5
DEERLIJK 2 AFD 34392 C 0068 A 3
DEERLIJK 2 AFD 34392 C 0068 D 5
DEERLIJK 2 AFD 34392 C 0068 F 2
DEERLIJK 2 AFD 34392 C 0068 K 2
DEERLIJK 2 AFD 34392 C 0068 W 4
DEERLIJK 2 AFD 34392 C 9999
DENDERMONDE 3 AFD 42007 C 0248 P 2
DENDERMONDE 4 AFD/GREMBERGEN 42007 B 0973 Z
DENDERMONDE 4 AFD/GREMBERGEN 42007 B 0973 C 2
DENDERMONDE 4 AFD/GREMBERGEN 42007 B 0973 A 2
DENDERMONDE 4 AFD/GREMBERGEN 42007 B 0977 M
DENDERMONDE 4 AFD/GREMBERGEN 42007 B 0990 T 2
DENDERMONDE 4 AFD/GREMBERGEN 42007 B 0990 R
DENDERMONDE 4 AFD/GREMBERGEN 42007 B 0990 W 2
201 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Voor de uitvoering van de bovengenoemde
ambtshalve acties voor de verontreinigde gronden
met deze kadastrale gegevens worden de kosten
in totaal geraamd op € 0,425 miljoen voor het
jaar 2004.
BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeentenr. Sectie Perceelsnr.
§ 3. Uitvoeren ambtshalve bodemsaneringswerken
Voor de verontreinigde gronden met volgende kadastrale
gegevens wordt de ambtshalve bodemsanering
in 2004 voortgezet met het uitvoeren van
B. Vl. Reg. 24 oktober 2003
DENDERMONDE 4 AFD/GREMBERGEN 42007 B 0990 C
DENDERMONDE 4 AFD/GREMBERGEN 42007 B 0990 B
DENDERMONDE 4 AFD/GREMBERGEN 42007 B 0989 R
DENDERMONDE 4 AFD/GREMBERGEN 42007 B 0989 T
DENDERMONDE 4 AFD/GREMBERGEN 42007 B 0989 S
DENDERMONDE 4 AFD/GREMBERGEN 42007 B 0989 X
DENDERMONDE 4 AFD/GREMBERGEN 42007 B 0989 W
DENDERMONDE 4 AFD/GREMBERGEN 42007 B 0989 V
DENDERMONDE 4 AFD/GREMBERGEN 42007 B 9999
DIEST 1 AFD 24020 B 0281 K 2
DIEST 1 AFD 24020 B 0281 A W 2
DIEST 1 AFD 24020 B 0281 B W 2
DIEST 1 AFD 24020 B 0281 X 2
DIEST 1 AFD 24020 B 0281 Y 2
DIEST 1 AFD 24020 B 0282 C 2
DIEST 1 AFD 24020 B 0282 D 2
DIEST 1 AFD 24020 B 0288 F
DIEST 1 AFD 24020 B 0288 G
DIEST 1 AFD 24020 B 0289 G 2
DIEST 1 AFD 24020 B 0289 L 2
DIEST 1 AFD 24020 B 0289 M 2
DIEST 1 AFD 24020 B 0289 P 2
DIEST 1 AFD 24020 B 0289 X
DIEST 1 AFD 24020 B 0289 Z
DIEST 1 AFD 24020 B 9999 06
DIEST 1 AFD 24020 B 9999 03
DIEST 1 AFD 24020 B 9999 05
EVERGEM 3 AFD/SLEIDINGE/ 44066 D 0806 W
GENT 4 AFD 44804 D 0847 F
HASSELT 11 AFD/STEVOORT 71055 A 0204 V
HASSELT 11 AFD/STEVOORT 71055 A 0204 W
HASSELT 11 AFD/STEVOORT 71055 A 0204 X
HASSELT 11 AFD/STEVOORT 71055 A 0204 Y
HASSELT 11 AFD/STEVOORT 71055 A 0206 A F
HASSELT 11 AFD/STEVOORT 71055 A 0495 H
HASSELT 3 AFD 71055 C 0310 H 6
LEUVEN 1 AFD 24062 A 0799 M 2
NIEL 11030 B 0411 S
NIEL 11030 B 0411 V
NIEL 11030 B 0411 X
OOSTKAMP 1 AFD 31022 A 0327 D
WORTEGEM-PETEGEM 2 AFD/PETEGEM/ 45039 B 0089 D
WORTEGEM-PETEGEM 2 AFD/PETEGEM/ 45039 B 0089 E
ZOTTEGEM 1 AFD 41081 A 0660 L 3.
Afdeling Gemeentenr.
de ambtshalve bodemsaneringswerken en de uitvoering
van eventuele verdere fases in de bodemsanering:
Sectie Perceelsnr.
ASSE 2 AFD 23322 B 0373 S
ASSE 2 AFD 23322 B 0373 V
ASSE 2 AFD 23322 B 0373 W
ASSE 2 AFD 23322 B 0374 D
ASSE 2 AFD 23322 B 0374 E
ASSE 2 AFD 23322 B 0375 A
ASSE 2 AFD 23322 B 0376 A
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 202

BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeentenr.
Sectie Perceelsnr.
B. Vl. Reg. 24 oktober 2003
ASSE 2 AFD 23322 B 0377 B
ASSE 2 AFD 23322 B 0378 A
ASSE 2 AFD 23322 B 0378 B
ASSE 2 AFD 23322 B 0379
ASSE 2 AFD 23322 B 0380 D
ASSE 2 AFD 23322 B 0381 C
ASSE 2 AFD 23322 B 0448
ASSE 2 AFD 23322 B 0449 A
ASSE 2 AFD 23322 B 0449 B
ASSE 2 AFD 23322 B 0454 B
ASSE 2 AFD 23322 B 0455 B
ASSE 2 AFD 23322 B 0455 C
ASSE 2 AFD 23322 B 0456
ASSE 2 AFD 23322 B 0457 F
ASSE 2 AFD 23322 B 0458 B
ASSE 2 AFD 23322 B 0458 C
ASSE 2 AFD 23322 B 0459 A
ASSE 2 AFD 23322 B 0465 P
ASSE 2 AFD 23322 B 0484 L 2
ASSE 2 AFD 23322 B 0519 A
ASSE 2 AFD 23322 B 0519 B
ASSE 2 AFD 23322 B 9999
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0325 K
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0325 L
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0448 K 3
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0448 L 3
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0448 N 3
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0448 R 3
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0448 V 3
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0448 W 3
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0448 X 3
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0082 A 2
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0082 B 2
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0082 C 2
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0082 Y
BRUGGE 12 AFD 31812 P 0082 Z
BRUGGE 12 AFD 31812 P 9999
DESSEL 13006 B 1210 G
DESSEL 13006 B 1209 M 2
DESSEL 13006 B 1209 L 2
DESSEL 13006 B 1406 E
DESSEL 13006 B 1384 L
DESSEL 13006 B 1387 Y
DESSEL 13006 B 1387 Z
HEUSDEN-ZOLDER 3 AFD 71065 A 0451 N
HULDENBERG 3 AFD/NEERIJSE 24075 D 0195 D 2
KAPELLEN 2 AFD 11902 H 0133 F 2
KORTRIJK 8 AFD/HEULE 34016 B 0709 H 3
KORTRIJK 8 AFD/HEULE 34016 B 0709 K 3
KORTRIJK 8 AFD/HEULE 34016 B 0709 A 3
KORTRIJK 8 AFD/HEULE 34016 B 0709 R 3
KORTRIJK 8 AFD/HEULE 34016 B 0709 L 3
KORTRIJK 8 AFD/HEULE 34016 B 0709 R 3
LOKEREN 4 AFD 46384 E 9999
LOKEREN 4 AFD 46384 E 1445 F
LOKEREN 4 AFD 46384 E 1432 K
MECHELEN 3 AFD 12403 E 0640 V
MECHELEN 3 AFD 12403 E 0640 X
203 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeentenr.
Sectie Perceelsnr.
B. Vl. Reg. 24 oktober 2003
NEERPELT 2 AFD 72362 D 0146 M
NINOVE 2 AFD 41362 B 1038 L
NINOVE 2 AFD 41362 B 1044 L
NINOVE 2 AFD 41362 B 1047 A
NINOVE 2 AFD 41362 B 1043 G
NINOVE 2 AFD 41362 B 1059 02 V
NINOVE 2 AFD 41362 B 1059 02 T
SCHELLE 11038 A 0086 K 2
SCHELLE 11038 A 0086 L 2
SCHELLE 11038 A 0086 D 2
SCHELLE 11038 A 0086 H 2
SCHELLE 11038 A 0086 C 2
SCHELLE 11038 A 0086 M 2
SCHELLE 11038 C 0081 C
SCHELLE 11038 C 0082
SCHELLE 11038 C 0083 E
SCHELLE 11038 C 0084
SCHELLE 11038 C 0089
SCHELLE 11038 C 0090 A
SCHELLE 11038 C 0090 B
SCHOTEN 3 AFD 11443 C 0454 W
SCHOTEN 3 AFD 11443 C 0454 V
SCHOTEN 3 AFD 11443 C 0465 L
SCHOTEN 3 AFD 11443 C 0658 K 2
SCHOTEN 3 AFD 11443 C 0642 L 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0275 B
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0275 C
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0275 D
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0332 A
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0333
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0335 2 B
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0335 H
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0335 M
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0336 A
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0358 C 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0358 D 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0358 D 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0358 M 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0358 N 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0358 P 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0358 R 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0358 S 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0358 T 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0358 V 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0358 W 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 A 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 B 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 B 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 C 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 D 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 E 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 G 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 H 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 H
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 K 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 L 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 M 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 M
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 204

BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeentenr.
Sectie Perceelsnr.
B. Vl. Reg. 24 oktober 2003
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 N 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 N
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 R 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 R
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 S 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 S
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 T 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 V 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 V
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 V
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 W
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 X 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 X
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 Y 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 Y
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 Z 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0364 Z
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0376 E
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0378 2 C
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0379 A 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0379 S
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0379 T
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0379 V
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0379 W
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0379 X
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0379 Z
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0386 R
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0390 A 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0390 H
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0390 K
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0390 M
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0390 P
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0390 S
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0390 V
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0390 W
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0390 X
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0390 Y
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0390 Z
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 A 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 A 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 A 5
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 B 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 B
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 C 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 D 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 D 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 E 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 E 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 F 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 G 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 H 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 H 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 H 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 K 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 K 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 L 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 L 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 M 4
205 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Voor de uitvoering van de bovengenoemde
ambtshalve acties voor de verontreinigde gronden
met deze kadastrale gegevens worden de kosten
in totaal geraamd op € 36,00 miljoen voor het
jaar 2004.
BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeentenr.
Deze geraamde kosten moeten als investeringskosten
gezien worden, aangezien sommige dossiers
over meerdere jaren lopen en de totale budgetten
hiervoor reeds in 2004 vastgelegd worden.
§ 4. Uitvoeren ambtshalve nazorg
Sectie Perceelsnr.
B. Vl. Reg. 24 oktober 2003
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 M
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 N 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 N 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 N
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 P 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 P
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 R 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 R 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 S 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 S 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 T 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 V 2
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 V 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 V 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 W 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 X 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 X
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 Y 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 Y
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 Z 3
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 Z 4
SINT-AMANDS 1 AFD 12034 B 0394 Z
TEMSE 2 AFD 46302 D 1374 G 2
TEMSE 2 AFD 46302 D 1374 H 2
TEMSE 2 AFD 46302 D 1374 L 2
TEMSE 2 AFD 46302 D 1374 M 2
TEMSE 2 AFD 46302 D 1374 N 2
TEMSE 2 AFD 46302 D 1375 C 3
TEMSE 2 AFD 46302 D 1375 D 3
TEMSE 2 AFD 46302 D 1375 E 3
TEMSE 2 AFD 46302 D 1375 V 2
TEMSE 2 AFD 46302 D 1376 B 2
TEMSE 2 AFD 46302 D 1376 C 2
TEMSE 2 AFD 46302 D 0491 W
TEMSE 2 AFD 46302 D 0492 R
TEMSE 2 AFD 46302 D 0492 S
TEMSE 2 AFD 46302 D 0492 T
TEMSE 2 AFD 46302 D 0492 X
TEMSE 2 AFD 46302 D 0492 Y
TEMSE 2 AFD 46302 D 0493 H
WERVIK 1 AFD/WERVIK 33029 B 0747 M
ZONNEBEKE 4 AFD/GELUVELD 33008 A 0157 W 13
ZONNEBEKE 4 AFD/GELUVELD 33008 A 0157 K 13.
Afdeling Gemeentenr. Sectie Perceelsnr.
Voor de verontreinigde gronden met volgende kadastrale
gegevens wordt de ambtshalve bodemsanering
in 2004 voortgezet met het uitvoeren van
de ambtshalve nazorg:
BRECHT 2 AFD 11332 L 0026 A 6
BRECHT 11332 D 390 F
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 42 2 E
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 42 2 L
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 42 2 M
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 45 2 C
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 45 2 D
DILSEN-STOKKEM 1 AFD 72005 C 45 2 E
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 206

BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeentenr. Sectie Perceelsnr.
B. Vl. Reg. 24 oktober 2003
LOCHRISTI 1 AFD 44034 A 1095 T 2
MALDEGEM 1 AFD 43011 A 367 C
MALDEGEM 1 AFD 43011 A 373 A
MALDEGEM 1 AFD 43011 A 375 A
MALDEGEM 1 AFD 43011 A 379 A
MALDEGEM 1 AFD 43011 A 381
MALDEGEM 1 AFD 43011 A 410 D
MECHELEN 3 AFD 12403 E 640 V
MECHELEN 3 AFD 12403 E 640 X
MECHELEN 7 AFD 12012 B 1
MECHELEN 7 AFD 12012 B 2
MECHELEN 7 AFD 12012 B 3
MECHELEN 7 AFD 12012 B 4
MECHELEN 7 AFD 12012 B 5 A
MECHELEN 7 AFD 12012 B 6
MECHELEN 7 AFD 12012 B 7
MECHELEN 7 AFD 12012 B 8
MECHELEN 7 AFD 12012 B 9
MECHELEN 7 AFD 12012 B 10
MECHELEN 7 AFD 12012 B 11
MECHELEN 7 AFD 12012 B 12
MECHELEN 7 AFD 12012 B 13
MECHELEN 7 AFD 12012 B 16 F
MECHELEN 7 AFD 12012 B 21 A
MECHELEN 7 AFD 12012 B 22
MECHELEN 7 AFD 12012 B 23
MECHELEN 7 AFD 12012 B 24 A
MECHELEN 7 AFD 12012 B 25
MECHELEN 7 AFD 12012 B 26
MECHELEN 7 AFD 12012 B 27
MECHELEN 7 AFD 12012 B 28 C
MECHELEN 7 AFD 12012 B 29 A
MECHELEN 7 AFD 12012 B 30
MECHELEN 7 AFD 12012 B 31 B
MECHELEN 7 AFD 12012 B 31 E
MECHELEN 7 AFD 12012 B 31 F
MECHELEN 7 AFD 12012 B 32 A
MECHELEN 7 AFD 12012 B 33
MECHELEN 7 AFD 12012 B 34 A
MECHELEN 7 AFD 12012 B 35
MECHELEN 7 AFD 12012 B 36
MECHELEN 7 AFD 12012 B 37
MECHELEN 7 AFD 12012 B 38 A
MECHELEN 7 AFD 12012 B 38 B
MORTSEL 3 AFD 11513 C 0464 B 4
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 47
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 50
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 51
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 52
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 53
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 54
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 56
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 57
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 58
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 59
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 60
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 61
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 62
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 63 A
207 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Voor de uitvoering van de bovengenoemde
ambtshalve acties voor de verontreinigde gronden
met deze kadastrale gegevens worden de kosten
in totaal geraamd op € 0,175 miljoen voor het
jaar 2004.
Deze geraamde kosten moeten als investeringskosten
gezien worden, aangezien de nazorg van
BODEM – Vlaanderen – Lijst ambtshalve in het jaar uit te voeren of voort te zetten bodemsaneringen (art. 46, § 1, BSD)
Afdeling Gemeentenr. Sectie Perceelsnr.
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 65 A
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 67 A
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 69 A
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 70 A
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 72 A
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 74 B
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 99 C
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 99 D
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 100 2
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 101 A
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 104 C
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 105 A
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 109 B
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 109 C
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 113 A
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 115 A
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 115 B
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 116 A
WILLEBROEK 4 AFD 12004 A 117 A.
sommige dossiers over meerdere jaren loopt (vb.
nazorg van stortplaatsen over een periode van ten
minste 30 jaar volgens de vigerende wetgeving)
en de totale budgetten hiervoor reeds in 2004
vastgelegd worden.
§ 5. De voormelde ramingen van de kosten zijn
louter indicatief en niet tegenstelbaar.
B. Vl. Reg. 24 oktober 2003
Art. 4. Dit besluit heeft uitwerking met ingang
van 1 januari 2004.
Art. 5. De Vlaamse Minister bevoegd voor het
Leefmilieu is belast met de uitvoering van dit besluit.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 208

Blz: 295 – B. Vl. Reg. 7 juni 2002 «Openbare verkopingen»
B. Vl. Reg. 7 juni 2002 houden de de
werkwijze en de voorwaarden inzake de
openbare verkopingen van hout en andere
bosproducten afkomstig uit openbare
bossen (B.S., 20 juli 2002)
HOOFDSTUK I
ALGEMENE BEPALINGEN
Art. 1. In dit besluit wordt verstaan onder:
1° de koper: de natuurlijke persoon of rechtspersoon
die als koper optreedt op openbare verkopingen
van hout van openbare bossen zoals bedoeld
in artikelen 6 en 7, of de natuurlijke of rechtspersoon
aan wie de kapvergunning zoals bedoeld in
artikel 62 van het Bosdecreet van 13 juni 1990,
wordt uitgereikt;
2° de verkoper: de eigenaar van het te koop gestelde
hout;
3° de ontvanger: de Ontvanger der Domeinen en
Penale Boeten van het ambtsgebied waarin het
bos is gelegen indien het verkopen betreft van
hout uit domeinbossen en de daartoe door de verkoper
aangewezen persoon indien het verkopen
betreft van hout uit andere openbare bossen;
4° de exploitant: de natuurlijke of rechtspersoon
die in een openbaar bos hout velt, bewerkt, ruimt
of vervoert, behoudens degene die tegen betaling
in opdracht van een werkgever arbeid verricht; de
exploitant kan ook de koper zelf zijn;
5° de ruiming: het uitslepen, of op een andere manier
weghalen, van hout vanaf de plaats van het
vellen tot aan de weg of stapelplaats, buiten de kavel;
6° het transport: het afvoeren van hout van de stapelplaats
of van de weg tot buiten het boseigendom.
Art. 2. In dit besluit wordt de werkwijze bepaald
die moet worden gevolgd bij de openbare verkoop
van hout en andere bosproducten van openbare
bossen, en worden de voorwaarden bepaald die
gelden voor de exploitatie van het gekochte hout.
De algemene voorwaarden, geldend voor elke verkoop
in het Vlaamse Gewest, worden bepaald in
de artikelen 4 tot 45.
De bijzondere voorwaarden worden per verkoop
vastgesteld door de eigenaar van het bos, overeenkomstig
de artikelen 46 tot 49.
Art. 3. Voor elke verkoop worden de toepasselijke
verkoopvoorwaarden vermeld op een document,
opgesteld volgens het model opgenomen
als bijlage 1, ter inzage gelegd op de plaats waar
de verkoop plaatsvindt.
BOS
Vlaanderen
HOOFDSTUK II
TOEWIJZINGEN
Art. 4. De loten worden toegewezen zonder
waarborg van kwaliteit. Het aantal bomen per
boomsoort zoals vermeld in de catalogus, is gewaarborgd
tot op een mogelijke fout van 3 %.
De waarborg in het eerste lid vervalt zodra er met
de ruiming van het betrokken lot is begonnen.
Art. 5. In afwijking van artikel 4 worden loten
van reeds gevelde en/of gestapelde bomen toegewezen
met waarborg van het aantal bomen per
categorie en boomsoort per lot.
Art. 6. § 1. De toewijzing van de loten gebeurt ofwel
bij opbod, ofwel bij afslag, ofwel bij inschrijving,
ofwel bij opbod, gevolgd door de opening
van de inschrijvingen. De keuze wordt bepaald in
de bijzondere verkoopvoorwaarden.
§ 2. De inschrijvingen moeten worden opgemaakt
volgens het model in bijlage 2. Het adres en het
tijdstip waarop ze uiterlijk moeten aankomen,
worden bepaald in de bijzondere verkoopvoorwaarden.
§ 3. Samenvoeging van loten is enkel toegelaten
voor loten van dezelfde eigenaar, en alleen indien
dit vastgelegd is in de bijzondere verkoopvoorwaarden.
Art. 7. De voorzitter doet de toewijzing aan het
hoogste geldige bod, en als hij daartoe gemachtigd
is door de verkoper, wijst hij de koper definitief
aan.
In de andere gevallen is de verkoop pas definitief
op de dag die volgt op de betekening van de goedkeuring
door de verkoper. De persoon aan wie het
lot werd toegewezen blijft gebonden aan zijn bod
tot de 30 e dag na de verkoopzitting. De betekening
van de eventuele goedkeuring gebeurt binnen
die periode, zo niet heeft de persoon aan wie
het lot werd toegewezen het recht zijn bod in te
trekken. De intrekking van het bod moet dan gebeuren
per aangetekende zending, gericht aan de
verkoper en verstuurd binnen zeven dagen na het
verstrijken van die periode.
Art. 8. De voorzitter houdt de loten in waarvoor
het bod onvoldoende is. Die loten worden zonder
verdere bekendmaking onder dezelfde verkoopvoorwaarden
opnieuw te koop gesteld bij inschrijving
op de datum die in de catalogus vermeld is.
De artikelen 6, § 2 en § 3, en 7 zijn in dat geval van
overeenkomstige toepassing.
Art. 9. § 1. Iedere koper moet conform artikel 57,
eerste lid, van het Bosdecreet op het ogenblik van
de toewijzing een borg aanwijzen. Deze borg die
hoofdelijk en ondeelbaar met de koper verantwoordelijk
is voor alle verplichtingen van de koper
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 7 juni 2002 «Openbare verkopingen»
dient een natuurlijke persoon te zijn die op het
grondgebied van het Vlaamse Gewest woont en
die door de voorzitter van de verkoop aanvaard
wordt. In het geval van inschrijving moet de borg
het model zoals opgenomen in bijlage 2 ondertekenen.
In de andere gevallen moet die borgstelling
schriftelijk gebeuren volgens het model in
bijlage 3.
§ 2. Bovendien moet iedere koper op het ogenblik
van de toewijzing een belofte tot betalingswaarborg
voorleggen. De bedragen beneden de
5.000 Euro, de kosten en de BTW niet inbegrepen,
zijn daarvan vrijgesteld, met inachtneming van
artikel 12, § 1.
Die belofte tot betalingswaarborg zal onder de
vorm van een bankgarantie komen van een Belgische
kredietinstelling of van een kredietinstelling
die ressorteert onder een andere Lid-Staat van
de Europese Gemeenschap en die krachtens de
wet van 22 maart 1993 op het statuut van de kredietinstellingen
gemachtigd is om deze activiteit
in België uit te oefenen. De belofte tot betalingswaarborg
mag ook geleverd worden onder de
vorm van een borgstelling door Belgische verzekeringsondernemingen
of door verzekeringsondernemingen
die ressorteren onder een andere Lid-
Staat van de Europese Gemeenschap en die krachtens
de wet van 9 juli 1975 gemachtigd zijn in België
de taak borgstellingsverzekering uit te oefenen.
De verzekeringsondernemingen moeten bevoegd
zijn zich borg te stellen en daartoe gemachtigd
worden door de controledienst voor de
verzekeringen. De verzekeringsonderneming zal
vooraf het bewijs van machtiging leveren.
De schriftelijke belofte, opgesteld volgens het model
in bijlage 4, moet de volgende documenten
bevatten:
1° de verplichting om het verschuldigd bedrag te
betalen voor rekening van de in gebreke blijvende
koper, bij het eerste verzoek van de ontvanger;
2° de verklaring om af te zien van elke betwisting
en mogelijke verdeling, evenals van de hypotheek
die de verworven goederen zouden kunnen betekenen.
Een inschrijving is alleen ontvankelijk als ze vergezeld
is van die belofte tot betalingswaarborg.
§ 3. Binnen vijf werkdagen na de verkoop deelt de
ontvanger aan de instelling of aan de maatschappij
die de belofte aanging, het juiste bedrag van de
door de koper verschuldigde som mee en de termijn
waarvoor de definitieve betalingswaarborg
afgesloten moet worden.
Art. 10. De koper die aan de verplichtingen van
artikel 9 niet voldoet, verliest conform artikel 57,
tweede lid, van het Bosdecreet zijn recht op het gekochte
en er wordt ter zitting tot een nieuwe verkoop
overgegaan:
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 209

1° bij opbod op basis van de voorlaatste bieding.
De bieder in kwestie blijft daardoor gebonden;
2° bij afslag op basis van een door de voorzitter
bepaalde inzetprijs;
3° bij combinatie van opbod en inschrijving wordt
het lot opnieuw opgeroepen als bij 1°. Het daarbij
bekomen hoogste bod wordt vergeleken met de
volgende hoogste schriftelijke bieding en het lot
wordt toegewezen aan de hoogste bieder van beide.
Art. 11. § 1. De geboden som wordt verhoogd
met 3 procent als vergoeding voor allerlei onkosten.
§ 2. De openbare verkopen zijn onderworpen aan
de federale regelgeving inzake BTW.
§ 3. De verkoopprijs bestaat uit de geboden som,
de verhoging voor onkosten en de BTW.
Art. 12. § 1. De wijze van betaling wordt bepaald
door de samengevoegde verkoopprijzen die de koper
voor eenzelfde verkoop verschuldigd is aan dezelfde
verkoper.
§ 2. De betalingen van de verkoopprijs zelf gebeuren
als volgt:
1° bij een verkoopprijs tot en met 5.000 Euro: binnen
15 dagen na de toewijzing of na de betekening
van de goedkeuring van de verkoop door de
verkoper;
2° bij een verkoopprijs van meer dan 5.000 Euro:
een voorschot van 20 % van de verkoopprijs binnen
15 dagen na de toewijzing of na de betekening
van de goedkeuring van de verkoop door de
verkoper en de rest in drie gelijke bedragen, betaalbaar
respectievelijk binnen de tweede, vierde
maand en zesde maand.
Art. 13. § 1. De betalingswaarborg moet in bezit
zijn van de ontvanger van de verkoper binnen
15 dagen na de toewijzing, behalve indien de koper
binnen dezelfde termijn het verschuldigde bedrag
volledig betaalt. De verkoper neemt akte van
die betalingswaarborg.
§ 2. De instelling of maatschappij, die de betalingswaarborg
aanging, kan het bedrag en de termijn
van de waarborg pas verminderen na bericht
van de ontvanger. Het is de instelling of maatschappij
niet toegestaan het bedrag van de waarborg
op een vervaldag automatisch te verminderen.
Art. 14. § 1. Al de betalingen moeten gebeuren
aan de ontvanger van de verkoper.
§ 2. Als de betalingen niet op de vastgestelde tijdstippen
gebeuren, is van rechtswege en zonder
voorafgaande ingebrekestelling, de wettelijke interest
verschuldigd op de niet-betaalde sommen,
met ingang van de vervaldag. Voor de berekening
van de interest wordt elke maand voor dertig dagen
gerekend. De interest wordt per maand berekend.
Elke niet volledige maand wordt niet meegerekend.
De grondslag van de interest wordt afgerond
op het hoger tiental, het resultaat op de lagere
Eurocent.
§ 3. Indien niet tijdig voldaan wordt aan
artikel 13, of indien de verkoopsom of een gedeelte
ervan niet tijdig betaald wordt ondanks de
waarborgen, heeft de verkoper van rechtswege de
bevoegdheid om de verkoop geheel of gedeeltelijk
te ontbinden. Daarvoor is geen ingebrekestelling
of enige gerechtelijke tussenkomst nodig. De ontbinding
van de verkoop wordt aan de koper per
aangetekende brief kenbaar gemaakt. In de mate
waarin de verkoop ontbonden zal zijn, wordt het
hout van rechtswege opnieuw eigendom van de
verkoper.
§ 4. Daarenboven kan de verkoper overgaan tot de
herverkoping bij rouwkoop. Die herverkoping zal
door de aangestelden van de verkoper gedaan
worden, op kosten, risico en verantwoordelijkheid
van de in gebreke blijvende koper. Die moet aan
de verkoper het verschil betalen tussen zijn geboden
som en het eventuele lagere nieuwe bod. Dat
verschil zal invorderbaar zijn binnen acht dagen
door middel van een dwangschrift. De borg en de
steller van de betalingswaarborg blijven aansprakelijk
voor de sommen die de in gebreke blijvende
koper aldus schuldig kan zijn.
Een eventuele meerprijs zal aan de verkoper toekomen,
als schadevergoeding.
Art. 15. De kopers die een uittreksel van het proces-verbaal
van toewijzing of van de akte van betalingswaarborg
wensen, kunnen die stukken tegen
betaling verkrijgen bij de ontvanger.
Art. 16. Indien andere bosproducten dan hout
openbaar worden verkocht, zijn de artikelen 6 tot
15 van overeenkomstige toepassing, behoudens
afwijkende bepalingen vastgesteld door het Bosbeheer.
HOOFDSTUK III
EXPLOITATIE VAN HOUT
Afdeling I
Algemene bepalingen
Art. 17. De verplichtingen die bij dit hoofdstuk
aan de koper worden opgelegd, gelden ook voor
de exploitant. Die laatste is hoofdelijk met de koper
verbonden ten uitvoering van die verplichtingen.
Art. 18. De kapvergunning wordt uitgereikt na
betaling van de volledig verschuldigde verkoopprijs,
of nadat de ontvanger van de verkoper aan
de houtvester schriftelijk heeft bevestigd dat het
voorschot betaald is en de vereiste waarborgen
geleverd werden.
Art. 19. § 1. De koper zal de naam en het adres
van de exploitant(en) aan de boswachter meedelen
voordat die aanvangen met werken.
§2. Als de exploitant de velling of ruiming aanvangt
of hervat, verwittigt hij de boswachter daarvan
minstens twee werkdagen op voorhand.
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 7 juni 2002 «Openbare verkopingen»
§ 3. De exploitanten of hun aangestelden moeten,
voor ze aanvangen met werken, het lot bezichtigen
samen met de boswachter.
Art. 20. Iedereen die hout velt, bewerkt, ruimt of
vervoert, moet in het bezit zijn van een kapvergunning
of een afschrift ervan. Die vergunning moet
steeds voorgelegd kunnen worden aan de boswachter
als die laatste daar om vraagt.
Art. 21. § 1. De exploitant is verplicht tijdens de
exploitatie de nodige voorzorgsmaatregelen te
treffen opdat geen vermijdbare schade aan de
voorbehouden bomen, de aanplantingen en natuurlijke
zaailingen, de vegetatie, de bodem, de
uitrusting en alle andere aanhorigheden van het
bos kan ontstaan.
§ 2. De exploitant is verplicht de exploitatie te verrichten
in overleg met de boswachter. Die kan
aanvullende richtlijnen geven en uitzonderingen
toestaan op de artikelen 22, 23, § 1, 29, 32, 34 en
35. Telkens als de exploitatie niet zonder schade
kan gebeuren, zal de boswachter geraadpleegd
worden. De boswachter moet zo spoedig mogelijk
verwittigd worden bij schade ingevolge exploitatie.
Art. 22. § 1. De exploitatie moet zo gebeuren dat
de wegen en parkeerplaatsen vrij blijven.
§ 2. Slagbomen moeten na elke doorgang worden
gesloten. De wegversperringen, slagbomen of palen
moeten na verwijdering worden teruggeplaatst.
Het is verboden met voertuigen naast de
wegversperringen, slagbomen of palen te rijden.
§ 3. Afrasteringen moeten zo spoedig mogelijk gesloten
en, indien nodig, hersteld worden.
§ 4. Alleen voertuigen die nodig zijn voor het vellen
of ruimen, mogen de boswegen verlaten.
Art. 23. § 1. De koper is op basis van artikel 71
van het Bosdecreet verplicht alle gemerkte bomen
te vellen en te ruimen.
§ 2. Voor zover in de bijzondere verkoopvoorwaarden
een afwijking is bepaald op de exploitatietermijn
kan een gemotiveerde schriftelijke aanvraag
tot uitstel, ten minste 14 dagen op voorhand, gericht
worden aan het hoofd van het Bosbeheer of
zijn gedelegeerde, die aanvullende voorwaarden
kan opleggen. Louter door zijn aanvraag verplicht
de koper zich tot het betalen van de door het Bosbeheer
vastgestelde vergoeding, overeenkomstig
artikel 45. Als de exploitant door overmacht of uitzonderlijke
omstandigheden niet bij machte is de
exploitatie binnen de vooropgestelde termijn uit
te voeren, kan het hoofd van het Bosbeheer of zijn
gedelegeerde beslissen de in artikel 45 vastgestelde
vergoeding niet aan te rekenen.
Art. 24. § 1. De houtvester kan het ruimen of de
toegang tot bepaalde bestanden en wegen tijdelijk
verbieden ingevolge weersomstandigheden of
andere uitzonderlijke omstandigheden of activiteiten.
§ 2. In geval van waardevolle wetenschappelijke
waarnemingen kan de houtvester tijdelijk de exploitatie
verbieden op een bepaalde plaats.
210 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Art. 25. Als de exploitant bomen wil laten vallen
op of ruimen over aangrenzende terreinen, moet
hij zelf daarover een overeenkomst sluiten met de
eigenaar van deze terreinen.
Afdeling II
Velling
Art. 26. § 1. Bomen die met een pijl zijn gemerkt,
moeten geveld worden in de richting van de pijl.
De boswachter moet vooraf verwittigd worden
van de velling.
§ 2. Bomen of kruinen, gemerkt met de letter «V»,
moeten gespaard worden, zelfs indien ze met de
hamer gemerkt zijn. Ze moeten onaangeroerd
blijven. Bij twijfel zal de boswachter geraadpleegd
worden.
§ 3. Bomen die met de letter «K» zijn gemerkt
moeten voor de velling onttakt worden. Ze zullen
in de catalogus worden vermeld.
Art. 27. Als geen afwijkingen vermeld zijn in de
bijzondere voorwaarden, moeten bij andere kappingen
dan die van hakhout, de bomen op maximaal
10 cm boven het maaiveld afgezaagd worden.
De stronken moeten goed zichtbaar zijn en
blijven eigendom van de verkoper.
Art. 28. Een boom die aan de stamvoet werd ingezaagd,
moet zonder enig uitstel worden geveld.
Afgezaagde bomen die blijven hangen moeten zo
spoedig mogelijk tegen de grond worden getrokken.
De verantwoordelijkheid voor dergelijke bomen
berust bij de exploitant.
Art. 29. § 1. Het is verboden bomen met hun
kruin in verjongingsgroepen te doen vallen. Als
dat, ondanks de genomen voorzorgsmaatregelen,
toch zou gebeuren, moeten de kruinen onmiddellijk
volledig opgewerkt en opgeruimd worden.
§ 2. Het is verboden bomen te doen vallen op de
voet-, fiets- en ruiterpaden of in vijvers of waterlopen.
Als dat, ondanks de genomen voorzorgsmaatregelen,
toch zou gebeuren, moeten de bomen
onmiddellijk volledig opgewerkt en opgeruimd
worden, om de paden, de wegen, de grachten
en de vijvers vrij te maken.
Art. 30. Bij de velling kan de verkoper kosteloos
zaden en kegels oogsten, zonder dat de koper een
vergoeding voor hinder kan eisen.
Afdeling III
Schouwing
Art. 31. De schouwing gebeurt onder de verantwoordelijkheid
van de houtvester.
Afdeling IV
Ruiming en transport
Art. 32. Na de velling moeten de takken worden
gespreid zodat ze de groei van de verjonging niet
hinderen. Takken en twijgen mogen niet in waterlopen,
vijvers of weiden en andere boomvrije
plaatsen blijven liggen. Ze moeten minstens twee
meter van wegen, parkings en andere boomvrije
plaatsen en brandsingels verwijderd worden.
Art. 33. Bij de ruiming moeten die tractoren of
tuigen gebruikt worden die door hun gewicht,
hun afmetingen of hun werkwijze de minste schade
aan het bosbestand, de flora, de fauna of de bodem
veroorzaken. Daartoe moet de koper of exploitant
voor de aanvang van de exploitatie zijn
tuigen of tractoren laten goedkeuren door de
houtvester.
Art. 34. § 1. Het ruimen naar de wegen moet
langs het minst schadelijke tracé gebeuren. De
boswachter kan een verplicht te volgen tracé opleggen.
Het opgelegde tracé kan ook in de catalogus
vermeld staan.
§ 2. De lading en/of de lengte van de getrokken
stamstukken moeten aangepast zijn aan het gebruikte
ruimingsmiddel en aan de terreinomstandigheden.
§ 3. Het is verboden diepe rij- of sleepsporen te
maken. Als dat, ondanks de genomen voorzorgsmaatregelen,
toch zou gebeuren, moet de beschadigde
bodem hersteld worden volgens de aanwijzingen
van de boswachter.
Art. 35. § 1. Het is verboden te rijden of te ruimen
door andere kavels dan die waarvoor men
een kapvergunning heeft, door bestanden die niet
in exploitatie zijn, door verjongingsgroepen, beken
en afvoergeulen, of weiden.
§ 2. Kruinen of samenhangende delen ervan, mogen
niet als geheel worden geruimd.
Art. 36. Het laten slippen van de wielen tijdens
het ruimen is verboden.
Art. 37. De boswachter wijst de stapelplaatsen
aan. Het is verboden stammen of hout op andere
plaatsen te stapelen. De stapelplaatsen kunnen
eveneens in de catalogus vermeld worden.
Art. 38. Het transport van het hout zal gebeuren
langs de wegen en plaatsen, aangegeven door de
boswachter, zoals bepaald in artikel 70 van het
Bosdecreet.
Art. 39. De snelheid van gemotoriseerde voertuigen
en werktuigen is in het bos en op de boswegen
beperkt tot 30 km/uur.
Afdeling V
Bevel tot stopzetting
Art. 40. Bij overtreding van een bepaling uit de
algemene of bijzondere verkoopvoorwaarden die
betrekking heeft op de exploitatie, kan het Bosbeheer,
zelfs mondeling ter plaatse, het bevel geven
de strijdige handeling stop te zetten, onverminderd
de mogelijkheid tot het opstellen van een
proces-verbaal.
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 7 juni 2002 «Openbare verkopingen»
Afdeling VI
Aansprakelijkheid
Art. 41. Indien de nodige voorzorgsmaatregelen
niet zijn genomen of indien de algemene of de bijzondere
verkoopvoorwaarden niet zijn nageleefd,
en indien daardoor materiële schade is ontstaan
ingevolge de exploitatie, zijn de koper, de borg en
de exploitanten hoofdelijk gehouden tot het herstel
in natura of het betalen van een schadevergoeding.
De verkoper kan voorzien in het herstel
in natura op hun kosten, onder meer door het laten
uitvoeren van de nodige werkzaamheden.
Schade aan voorbehouden bomen wordt geraamd
door de houtvester. Hij bepaalt ook de wijze
van herstel in natura.
Art. 42. Het Bosbeheer kan in geen geval aansprakelijk
worden gesteld voor eventuele schade
aan derden, aangebracht ingevolge de bezichtiging,
de exploitatie, de ruiming of het transport.
Art. 43. Het Bosbeheer en de verkoper zijn niet
aansprakelijk voor eventuele beschadiging of diefstal
van hout, dat reeds geveld, maar nog niet geruimd
of getransporteerd is.
Art. 44. Ontschorsing van voorbehouden bomen
ingevolge exploitatie wordt aangerekend
aan minimaal 7,50 Euro per vierkante decimeter
ontschorste oppervlakte of een fractie ervan, afgerond
op de hogere vierkante decimeter.
Art. 45. § 1. Aan het verlenen van een uitstel
overeenkomstig artikel 23, § 2, worden de volgende
vergoedingen voor de verkoper gekoppeld:
1° bij uitstel van de velling, de ruiming of het
transport na de opgelegde exploitatietermijn: 8 %
van de waarde van het ongevelde of nog niet geruimde
of getransporteerde volume hout. Dat uitstel
kan niet langer gelden dan 1 jaar;
2° bij elke verlenging van het in 1° bedoelde uitstel:
16 % van de waarde van het ongevelde of nog
niet geruimde of getransporteerde volume hout.
Dat uitstel kan niet langer gelden dan 1 jaar.
§ 2. Indien de door de verkoopvoorwaarden opgelegde
werkzaamheden niet verricht worden binnen
de gestelde termijn, kan bovenop het bedrag,
bepaald in de artikelen 23 en 45, § 1, ook een
schadevergoeding geëist worden voor de aanwijsbare
verlies- en schadeposten.
HOOFDSTUK IV
BIJZONDERE
VERKOOPVOORWAARDEN
Afdeling I
Algemeen
Art. 46. De bijzondere verkoopvoorwaarden
worden opgenomen in de catalogus.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 211

Afdeling II
Toewijzingen
Art. 47. § 1. Voor elk lot wordt, overeenkomstig
artikel 6, de wijze van verkoop bepaald in de bijzondere
verkoopvoorwaarden.
§ 2. De bijzondere verkoopvoorwaarden kunnen
de artikelen 4 tot 45 aanvullen. Ze kunnen enkel
afwijken van de artikelen 8 en 12, § 2, op voorwaarde
dat het gaat om de verkoop van hout van
een ander openbaar bos dan een domeinbos, en
dat ze vooraf zijn goedgekeurd door het Bosbeheer.
Afdeling III
Exploitatie
Art. 48. De vellings- en ruimingstermijnen worden
voor elk lot vastgesteld in de bijzondere verkoopvoorwaarden.
Art. 49. De bijzondere verkoopvoorwaarden
kunnen bepalingen bevatten die alleen van toepassing
zijn op een of meer loten of delen ervan.
HOOFDSTUK V
SLOTBEPALINGEN
Art. 50. De Vlaamse Minister, bevoegd voor het
Leefmilieu, is belast met de uitvoering van dit besluit.
BIJLAGE 1
[NAAM VAN DE VERKOPER]
HOUTVERKOPING OPENBARE BOSSEN
VAN HET HOUT, TE KAPPEN IN HET DIENSTJAAR
20..
Domeinbossen/Openbare eigenaars:
DATUM en UUR:
PLAATS:
VERKOOPVOORWAARDEN
Op deze verkoping zijn van toepassing:
– de artikelen 55 tot 79 van het Bosdecreet van 13 juni
1990;
– als algemene verkoopvoorwaarden de artikelen 4 tot
45 van het besluit van de Vlaamse Regering van 7 juni
2002, houdende de werkwijze en de voorwaarden inzake
de openbare verkopingen van hout en andere bosproducten
van openbare bossen;
– de hierna vermelde bijzondere verkoopvoorwaarden.
BIJZONDERE VERKOOPVOORWAARDEN
Artikel 1. (...)
(...).
BIJLAGE 2
Model van inschrijving
Ik, ondergetekende inschrijver, .......... (1)
..........(2)
BTW-nummer..........
verklaar te bieden, benevens 3 % voor de onkosten en de
eventuele BTW, overeenkomstig artikel 11 van het besluit
van de Vlaamse Regering van 7 juni 2002 houdende
de werkwijze en de voorwaarden inzake de openbare
verkopingen van hout en andere bosproducten van
openbare bossen:
voor lot nr. ...: ..........(3);
voor lot nr. ...: ..........(3);
voor lot nr. ...: ..........(3);
voor de samenvoeging van de loten ..........(4).
Ik heb kennis genomen van de algemene en de bijzondere
verkoopvoorwaarden en zal mij daaraan houden.
Mijn borg, overeenkomstig artikel 9, § 1, van hoger genoemd
besluit, is:
..........
..........(5)(6)
Hij neemt eveneens alle verkoopvoorwaarden aan en
heeft met mij deze bieding(en) ondertekend.
De belofte tot betalingswaarborg, gevraagd door
artikel 9, § 2, van hoger genoemd besluit, is aangehecht
(6).
.......... .......... .
De inschrijver, De borg,
(handtekening) (handtekening).
(1) naam, voornaam
(2) adres
(3) som in letters en cijfers
(4) samenvoeging van loten in 1 bieding is slechts toegestaan
in zoverre het voorzien is in de bijzondere verkoopvoorwaarden
(5) naam, voornaam, adres
(6) deze waarborg is vereist voor aankopen voor een gezamenlijk
bedrag van meer dan 5.000 Euro, onkosten en
BTW niet inbegrepen, bij hetzelfde verkopend bestuur.
BIJLAGE 3
Domeinbossen/Openbare eigenaar:
Houtverkoping in ..........(1) op ..........(2)
Verklaring van borgstelling
Ik, ondergetekende koper, ..........(3)
..........(4)
BTW-nummer ..........
verklaar, overeenkomstig artikel 9, § 1, van de algemene
verkoopvoorwaarden, tot mijn solidaire borg aan te wijzen
..........(3)
..........(4)
Hij verklaart dat hij, net als ik, kennis heeft genomen van
de algemene en bijzondere verkoopvoorwaarden en hij
aanvaardt zich daaraan te houden. Hij heeft deze verklaring
mee ondertekend.
(1) plaats (gemeente)
(2) datum
(3) naam, voornaam
(4) adres
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 7 juni 2002 «Kapvergunning»
De koper De borg,
(handtekening) (handtekening)
BIJLAGE 4
Belofte tot betalingswaarborg
De ondergetekende .........., handelend voor de financiële
instelling/verzekeringsmaatschappij ..........
verklaart hierbij bereid te zijn bankgarantie te verlenen/borg
te staan voor rekening van .......... (naam en
adres van de kandidaat-koper)
voor een totaalbedrag van .......... Euro
ten voordele van de eigenaars van het hout dat aan genoemde
kandidaat-koper zal worden toegewezen tijdens
de openbare verkoping in de openbare bossen van
.......... (datum)
in .......... (gemeente waar de verkoping plaatsvindt)
Hij/zij verbindt er zich toe deze betalingswaarborg te leveren
binnen 15 dagen na de verkoop. Hij/zij ziet af van
elk voorrecht van uitwinning (ontzetting, opheffing) en,
in voorkomend geval (van elk voorrecht) van
schuldsplitsing, alsmede van het eventueel verpanden
van de verkregen goederen.
Gedaan te .........., op ..........
Blz: 298 – B. Vl. Reg. 7 juni 2002 «Kapvergunning»
B. Vl. Reg. 7 juni 2002 betreffende de
vorm van de kapvergunning voor houtkavels
in openbare bossen en de wijze waarop
die wordt afgeleverd (B.S., 30 juli
2002)
Art. 1. De kapvergunning, bedoeld in artikel 62
van het bosdecreet van 13 juni 1990, wordt uitgereikt
door de houtvester, nadat deze zich ervan
vergewist heeft dat de koper voor de betrokken
houtverkoop voldaan heeft aan de bepalingen terzake
van de algemene en de bijzondere verkoopvoorwaarden.
Art. 2. De kapvergunning wordt opgesteld overeenkomstig
het model als bijlage bij dit besluit.
Art. 3. De Vlaamse Minister, bevoegd voor het
Leefmilieu, is belast met de uitvoering van dit besluit.
BIJLAGE
Kapvergunning
Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap
Afdeling Bos & Groen
Houtvesterij ..........
tel. ..........
Machtiging
Houtvester .......... van de houtvesterij .......... verleent
machtiging aan de koper, voor exploitatie van het hierna
vermelde lot van het dienstjaar 20...
voornaam en naam koper ..........
212 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

adres ..........
..........
lotnummer .......... gelegen in .......... eigendom van ..........
datum verkoop .../.../...
Schoontijd
Er is een schoontijd voorzien van .../.../... tot en met
.../.../...
Exploitatietermijn
De exploitatietermijn verloopt van .../.../... tot en met
.../.../...
Opmerkingen
(...)
Aanvang van de werken
De koper moet de toezichthoudende boswachter van
het Bosbeheer minstens twee dagen voor de aanvang
van de werken op de hoogte brengen.
voornaam en naam boswachter ..........
adres ..........
telefoonnummer ..........
datum en handtekening van de houtvester ..........
cc: de toezichthoudende boswachter
Deze kapvergunning wordt verleend overeenkomstig
art. 62 van het bosdecreet van 13 juni 1990 en het besluit
van de Vlaamse Tegering betreffende de vorm van de
kapvergunning voor houtkavels in openbare bossen en de
wijze waarop die wordt afgeleverd.
Blz: 298 (Aanv. 71) – B. Vl. Reg. 28 maart 2003
B. Vl. Reg. 28 maart 2003 betreffende de
subsidiëring van de bebossing van landbouwgronden
ter uitvoering van de Verordening
(EG) nr. 1257/1999 van de
Raad van 17 mei 1999 inzake steun voor
plattelandsontwikkeling uit het Europees
Oriëntatie- en Garantiefonds voor de
Landbouw (EOGFL) en tot wijziging en instelling
van een aantal verordeningen
(B.S., 19 mei 2003)
Art. 1. In dit besluit wordt verstaan onder:
1° het Bosbeheer: de afdeling Bos en Groen van
het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap;
2° afdeling Natuur: de in het ministerie van de
Vlaamse Gemeenschap aangewezen bestuursentiteit
die bevoegd is voor het natuurbehoud;
3° Administratie Land- en Tuinbouw: de in het ministerie
van de Vlaamse Gemeenschap aangewezen
bestuursentiteit die bevoegd is voor het landbouwbeleid;
4° vogelrichtlijngebied:
a) elk gebied dat door de Vlaamse Regering definitief
is vastgesteld in de zin van artikel 36bis, § 6,
van het Decreet Natuurbehoud en waarvan het
definitief vaststellingsbesluit krachtens
artikel 36bis, § 7, laatste lid, van hetzelfde decreet
tevens het aanwijzingsbesluit vormt zoals bedoeld
in artikel 36bis, § 9, van dat decreet;
b) elke in artikel 36bis, § 13, van het Decreet Natuurbehoud
bedoelde zone, of elk daarin bedoeld
onderdeel van een zone, van het besluit van de
Vlaamse Regering van 17 oktober 1988 tot aan-
wijzing van speciale beschermingszones in de zin
van artikel 4 van de Vogelrichtlijn;
c) elk in artikel 75 van het Decreet Natuurbehoud
bedoeld gedeelte van een in artikel 1, § 3, van het
besluit van de Vlaamse Regering van 17 oktober
1988 bedoelde zone;
5° habitatrichtlijngebied:
a) elk gebied dat door de Vlaamse Regering in uitvoering
van artikel 36bis, § 9, van het Decreet Natuurbehoud
is aangewezen als speciale beschermingszone
nadat de Europese Commissie het van
communautair belang heeft verklaard;
b) elk gebied dat in aanmerking komt als speciale
beschermingszone en door de Vlaamse Regering
definitief is vastgesteld in de zin van artikel 36bis,
§ 6 of § 12, van het Decreet Natuurbehoud;
6° waterrijk gebied van internationale betekenis:
waterrijke gebieden die aangeduid zijn conform
de Overeenkomst inzake watergebieden die van
internationale betekenis zijn, opgemaakt te Ramsar
op 2 februari 1971;
7° landbouwer: de persoon die een land- of tuinbouwbedrijf
exploiteert met een arbeidsbehoefte
van minimaal 0,5 en maximaal 10 volle arbeidskrachten
(VAK) per bedrijfsleider. De landbouwer
kan zowel een natuurlijke persoon als een rechtspersoon
zijn. De natuurlijke persoon of de beherende
vennoot, zaakvoerder, bestuurder of afgevaardigd
bestuurder van de rechtspersoon moet
minstens 50 % van zijn totale arbeidsduur besteden
aan de werkzaamheden op het land- of tuinbouwbedrijf
en minstens 35 % van zijn totale inkomen
uit die activiteit halen;
8° landbouwgronden: alle gronden waarvan het
landbouwgebruik bijgedragen heeft tot de inkomsten
van de exploitant en waarvan dat landbouwgebruik
niet eerder dan vijf jaar voor de datum van
aanvraag van de subsidie werd stopgezet;
9° pachtwet: de wet van 4 november 1969 tot wijziging
van de pachtwetgeving en van de wetgeving
betreffende het recht van voorkoop ten gunste
van huurders van landeigendommen;
10° minister: de Vlaamse Minister, bevoegd voor
de landinrichting en het natuurbehoud;
11° aanbevolen herkomst: herkomst van een
boom- of struiksoort die door het Instituut voor
Bosbouw en Wildbeheer aanbevolen wordt voor
gebruik in Vlaanderen;
12° bezaaiing: het bebossen of herbebossen van
een terrein door middel van inzaaiing van zaden
van bomen of struiken;
13° natuurlijke verjonging: bebossings- of herbebossingstechniek
waarbij zich, op spontane wijze
of na kunstmatige terreinvoorbereiding, een nieuwe
generatie van bomen of struiken vestigt. Door
de mens wordt hierbij niet geplant of gezaaid;
14° het decreet: het bosdecreet van 13 juni 1990;
15° ambtenaar: elk personeelslid van het Bosbeheer
behorende tot het niveau A;
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 28 maart 2003
16° het decreet natuurbehoud: het decreet van
21 oktober 1997 betreffende het natuurbehoud
en het natuurlijk milieu.
Art. 2. § 1. Binnen de beschikbare begrotingskredieten
verleent de minister subsidies voor de
bebossing van landbouwgronden.
§ 2. De subsidies kunnen toegekend worden aan:
1° publiekrechtelijke rechtspersonen, andere dan
de federale staat, het Vlaamse Gewest, de Vlaamse
Gemeenschap, voor landbouwgronden in eigendom
of waarop ze het zakelijk recht hebben, die
niet verpacht worden;
2° privaatrechtelijke rechtspersonen of natuurlijke
personen, voor landbouwgronden in eigendom
of waarop ze het zakelijk recht hebben, die
niet verpacht worden;
3° publiekrechtelijke of privaatrechtelijke rechtspersonen
of natuurlijke personen, voor landbouwgronden
die ze in pacht hebben overeenkomstig
de pachtwet, op voorwaarde dat er een
schriftelijk akkoord van de eigenaar is of van de
houder van het zakelijk recht, waarin hij toestemt
met de bebossing van die landbouwgronden.
§ 3. De subsidies worden toegekend zolang er kredieten
voorhanden zijn, in volgorde van registratie
van de aanvragen. Als de kredieten van het desbetreffende
begrotingsjaar uitgeput zijn, worden
de subsidies automatisch in het volgende begrotingsjaar
toegekend, behoudens de bepalingen in
artikel 2, § 1.
Art. 3. Een subsidie kan worden verleend voor de
beplanting, de bezaaiing of de natuurlijke verjonging
van landbouwgronden, met houtachtige gewassen,
voor zover de totale te beplanten, te bezaaien
of natuurlijk te verjongen oppervlakte ten
minste 0,5 ha bedraagt. Die oppervlakte kan uit
ruimtelijk gescheiden deeloppervlakten van minimaal
10 are bestaan, op voorwaarde dat die maximaal
1 kilometer in vogelvlucht van elkaar verwijderd
liggen. Bij de beplanting dienen de minimaal
aangegeven stamtallen zoals vermeld in bijlage II
bij dit besluit, gerespecteerd te worden. Bij een bezaaiing
en natuurlijke verjonging dienen minstens
2.500 exemplaren per hectare, regelmatig
verspreid over de volledige oppervlakte van het
perceel, aanwezig te zijn. De natuurlijke verjonging
dient voor minstens 90 procent uit bomen en
struiken van na 1998 te bestaan. De natuurlijke
verjonging kan gecombineerd worden met beplanting
of bezaaiing.
Art. 4. Een subsidie wordt alleen toegekend indien:
1° op het ogenblik van de definitieve aanvaarding
van de werkzaamheden voldaan werd aan de verplichtingen
van artikel 43 van het decreet met betrekking
tot het opstellen van een bosbeheerplan.
Deze verplichtingen gelden niet voor de aanplantingen
met een eerste generatie populier in agrarisch
gebied in de ruime zin, in het kader van dit
besluit;
2° de aanvrager voor het onroerend goed in kwestie
of voor andere onroerende goederen die onder
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 213

toepassing van het decreet vallen, niet in overtreding
is of de laatste 3 jaar geweest is met de bepalingen
van het decreet en zijn uitvoeringsbesluiten;
3° de werkzaamheden en diensten waarvoor subsidie
wordt aangevraagd niet in strijd zijn met de
bepalingen van een vastgesteld natuurrichtplan
ten uitvoering van artikel 48 van het decreet natuurbehoud;
4° als het onroerend goed gelegen is in een vogelrichtlijngebied
of een habitatrichtlijngebied, de
werkzaamheden en diensten waarvoor subsidie
wordt aangevraagd, niet in strijd zijn met de bepalingen
van artikel 36ter van het Decreet Natuurbehoud.
Art. 5. Voor beplantingen die als maatregel tot
herstel door de rechtbank worden bevolen of voor
compenserende bebossingen met toepassing van
artikel 90bis van het decreet, kunnen geen subsidies
worden toegekend.
Art. 6. § 1. Een subsidie kan verleend worden om
de bebossingskosten te dekken. Die wordt op de
volgende manier berekend:
1° uitgaande van de in bijlage I vastgestelde bedragen,
wordt het subsidiebedrag bepaald overeenkomstig
de oppervlakte die de respectieve
boomsoorten innemen, afgerond tot een oppervlakte-eenheid
van 1 are. De basissubsidie voor de
boomsoorten uit de klassen I tot en met IV uit
bijlage I kan overal worden verleend. Voor de
boomsoorten uit de overige klassen kan enkel subsidie
worden verleend buiten de gebieden die in
artikel 20 van het decreet natuurbehoud zijn opgesomd;
2° bij de aanleg van een onderetage met boomsoorten
uit de klassen I tot en met IV van bijlage I
of met boom- of struiksoorten uit bijlage III, wordt
een extra subsidie toegekend van 500 Euro/ha, in
de volgende gevallen:
a) als bij een plantverband van 3 meter op 3 meter
of ruimer, waarbij met akkoord van de ambtenaar
plantsoen wordt gebruikt dat hiertoe specifiek geselecteerd
en gekweekt werd, door bijmenging
van boom- of struiksoorten, een plantverband van
3 meter op 3 meter of dichter bereikt wordt;
b) als bij een plantverband kleiner dan 3 meter op
3 meter, 10 tot 25 % van het hoofdbestand stamsgewijs
gemengd wordt met andere boom- of
struiksoorten. Minder dan 10 % van het hoofdbestand
mag stamsgewijs vervangen worden door
andere boom- of struiksoorten van bijlage I of
bijlage III, zonder dat het subsidiebedrag per klasse
en per ha, overeenkomstig de bepalingen van
het eerste lid, gewijzigd wordt;
3° voor de aanleg van een omringend mantelstruweel
van minimum 6 meter breed rond een loofboombestand
met soorten uit de lijst van begeleidende
boom- en struiksoorten in de bijlage III,
wordt een extra subsidie toegekend. Het bedrag
bestaat uit een subsidie van 100 Euro per
100 meter mantellengte. Deze subsidie wordt
slechts verleend indien het vereiste advies van het
instituut voor Bosbouw en Wildbeheer voor de in
bijlage III aangegeven soorten gunstig is;
4° bij de aanleg rond een naaldboombestand van
een minimaal 6 meter brede brandsingel met
loofboomsoorten, uitgezonderd cultuurpopulier,
of met struiksoorten uit de lijst van begeleidende
struiksoorten in de bijlage III, wordt een extra subsidiebedrag
toegekend. Het bedrag bestaat uit een
subsidie van 100 Euro per 100 meter brandsingel.
Deze subsidie wordt slechts verleend indien het
vereiste advies van het instituut voor Bosbouw en
Wildbeheer voor de in bijlage III aangegeven
soorten gunstig is.
§ 2. Aan elke privaatrechtelijke rechtspersoon of
natuurlijk persoon kan een extra subsidie verleend
worden om de kosten voor het onderhoud
gedurende de eerste vijf jaar na de aanplanting te
dekken. Het bedrag van deze subsidie wordt berekend
naargelang van de categorie waartoe de gebruikte
boomsoorten behoren, op basis van de in
bijlage IV vastgestelde bedragen.
§ 3. Boven op de subsidies, vermeld in § 1 en § 2,
wordt in de volgende gevallen een supplement
toegekend:
a) een supplement van 250 Euro/ha indien de te
bebossen grond gelegen is in bosgebied of bosuitbreidingsgebied
of een hiermee vergelijkbaar gebied,
aangeduid op het krachtens de wetgeving
inzake de ruimtelijke ordening geldende plan van
aanleg of ruimtelijke uitvoeringsplan, of gelegen
is binnen de perimeter van een bosuitbreidingsgebied,
opgenomen in een goedgekeurd landinrichtings-
of ruilverkavelingsplan, of gelegen is binnen
de perimeter van een bos- of bosuitbreidingsgebied,
opgenomen in een goedgekeurd natuurinrichtingsplan;
b) een supplement van 250 Euro/ha indien de beplanting
met aanbevolen herkomsten uitgevoerd
wordt.
§ 4. Indien de aanvrager in de loop van de periode
waarbinnen hij recht heeft op de subsidie, de
gronden die hij bebost heeft op welke wijze ook
overdraagt, al dan niet onder bezwarende titel,
voorafgaand aan de volledige uitbetaling van de
subsidies overeenkomstig § 1 tot en met § 3, dan
verkrijgt de overnemer, voorzover hij voldoet aan
de voorwaarden van artikel 2 en 4, het recht op
het resterende bedrag van de subsidies. Indien de
overnemer een publiekrechtelijke rechtspersoon
is, heeft hij geen recht op de subsidie voor het onderhoud
overeenkomstig § 2.
Art. 7. § 1. Aan elke privaatrechtelijke rechtspersoon
of natuurlijk persoon kan een jaarlijkse premie
verleend worden ter compensatie van inkomensverliezen
ten gevolge van bebossing van
landbouwgrond. Deze premie wordt verder inkomenscompensatie
genoemd en wordt als volgt berekend:
1° landbouwers ontvangen gedurende twintig
jaar een jaarlijks bedrag van 500 Euro/ha voor bebossing
met soorten uit de klassen I tot en met IV
van bijlage I, en ontvangen gedurende vijf jaar
een jaarlijks bedrag van 375 Euro/ha voor bebos-
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 28 maart 2003
sing met soorten uit de klassen V tot en met VII
van bijlage I;
2° overige privaatrechtelijke rechtspersonen of
natuurlijke personen ontvangen gedurende vijftien
jaar een jaarlijks bedrag van 175 Euro/ha
voor bebossing met soorten uit de klassen I tot en
met IV van bijlage I en ontvangen gedurende vijf
jaar een jaarlijks bedrag van 175 Euro/ha voor bebossing
met soorten uit de klassen V tot en met VII
van bijlage I.
§ 2. Indien de landbouwer die de aanvraag tot inkomenscompensatie
indiende en verkreeg hetzij
in zijn hoedanigheid als natuurlijk persoon of als
rechtspersoon, zijn bedrijf met inbegrip van de
gronden die hij bebost heeft, op welke wijze ook
overdraagt, al dan niet onder bezwarende titel, in
de loop van de periode waarbinnen hij recht heeft
op de inkomenscompensatie, dan verkrijgt de
overnemer, voorzover hij landbouwer is conform
artikel 1, 7°, het recht op de inkomenscompensatie
voor de nog resterende periode. Indien de overnemer,
privaatrechtelijke rechtspersoon of natuurlijke
persoon, geen landbouwer is in de zin
van artikel 1, 7°, heeft hij recht op de inkomenscompensatie
voor de resterende periode overeenkomstig
§ 1, 2°.
§ 3. Indien de privaatrechtelijke rechtspersoon of
natuurlijk persoon, die de aanvraag tot inkomenscompensatie
indiende en verkreeg in hoedanigheid
als landbouwer, niet meer voldoet aan
artikel 1, 7°, dan heeft hij recht op de inkomenscompensatie
voor de resterende periode overeenkomstig
§ 1, 2°. Is de periode overeenkomstig § 1,
2°, verstreken, dan heeft hij geen recht meer op de
inkomenscompensatie.
§ 4. Onverminderd de artikelen 55 tot 58 van de
wetten op de Rijkscomptabiliteit, gecoördineerd
op 17 juli 1991, verliest de aanvrager elk recht op
het genot van de inkomenscompensatie indien hij
nalaat gevolg te geven aan de verzoeken om extra
inlichtingen of bewijsstukken vanwege het Bosbeheer
of de administratie Land- en Tuinbouw.
§ 5. Beboste oppervlakten in het kader van dit besluit
kunnen door landbouwers worden meegerekend
als uit productie genomen in de zin van de
braakleggingsverplichting. Op deze oppervlakten
wordt de inkomenscompensatie echter beperkt
tot een bedrag dat maximaal gelijk is aan de areaalbetaling
voor braaklegging bedoeld in
artikel 4, lid 3, van de Verordening (EG)
nr. 1251/99 van de Raad van 17 mei 1999 tot instelling
van een steunregeling voor producenten
van bepaalde akkerbouwgewassen.
Art. 8. § 1. Een aanvraag voor subsidiëring van
bebossing van landbouwgronden wordt ingediend
bij de provinciale zetel van het Bosbeheer
van de provincie waar het goed in kwestie gelegen
is, uiterlijk drie maanden voor de aanvang van de
beplantingswerken.
§ 2. Door het indienen van een aanvraag voor subsidie
staat de eigenaar, de houder van het zakelijk
recht of de pachter van de te bebossen landbouwgronden
een afgevaardigde van het Bosbeheer toe
zich ter plaatse te begeven om het terrein in kwes-
214 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

tie vooraf te onderzoeken of uitgevoerde beplantingen
te beoordelen.
§ 3. De aanvraag wordt ingevuld op een formulier,
zoals bepaald door de minister. De aanvraag
bevat:
1° de identiteit van de eigenaar of houder van het
zakelijk recht en zo nodig de identiteit van de gevolmachtigd
beheerder of aanvrager. De geschreven
volmacht wordt bij de aanvraag gevoegd;
2° indien de aanvrager pachter is: de identiteit
van de pachter en een geschreven akkoord van de
eigenaar of houder van het zakelijk recht waarin
hij instemt met de bebossing van die landbouwgronden;
3° in voorkomend geval, een verklaring op erewoord
door de aanvrager, gestaafd met de nodige
bewijsstukken, dat voldaan wordt aan de definitie
van landbouwer. Als nodige bewijsstukken gelden
een afschrift van de belastingaangifte en het aanslagbiljet
voor het jaar dat twee jaar voorafgaat
aan het jaar waarin de aanvraag wordt ingediend;
4° de gegevens inzake de te beplanten percelen:
a) de kadastrale gegevens;
b) de kadastrale oppervlakte en eventueel een afwijkende
werkelijke oppervlakte;
c) de bestemming volgens het geldende plan van
aanleg of ruimtelijk uitvoeringsplan;
d) de eventuele bescherming als landschap;
e) de eventuele ligging binnen een habitatrichtlijngebied,
vogelrichtlijngebied of waterrijkgebied
van internationale betekenis;
5° een verklaring op erewoord dat het landbouwgebruik
van de te beplanten percelen heeft bijgedragen
tot de inkomsten van de exploitant en dat
dit landbouwgebruik niet eerder dan vijf jaar voor
de datum van aanvraag van de subsidie werd stopgezet;
6° een volledige beschrijving van de beplantingswerkzaamheden,
met opgave van de oppervlakteverdeling
per boomsoort, stamtallen, plantverbanden,
leeftijd en grootte van de planten, eventuele
aanleg van een onderetage, een mantelstruweel
of een brandsingel, met gebruik van het
formulier als bijlage. Indien planten uit eigen
kweek worden gebruikt, dient dat op hetzelfde
formulier gemeld te worden;
7° een beschrijving van de geplande onderhoudswerken
gedurende de eerste vijf jaar na de
aanplanting;
8° een gedagtekende verbintenis om het bos, behalve
een eerste generatie populier in agrarisch
gebied in de ruime zin, niet te kappen of te rooien,
noch het terrein te ontbossen binnen een periode
van 25 jaar na de aanplanting, volgens het model,
gevoegd bij het aanvraagformulier. Voor een eerste
generatie populier in agrarisch gebied in de
ruime zin wordt een gedagtekende verbintenis
aangegaan om het bos niet te kappen of te rooien
noch het terrein te ontbossen binnen een periode
van vijftien jaar na de aanplanting. In geval van
overdracht onder enigerlei vorm, al dan niet onder
bezwarende titel, verbindt de aanvrager zich
ertoe om in de akte van overdracht een clausule te
laten opnemen die de overnemer verplicht de resterende
periode van bovenvermelde termijn te
respecteren. Het Bosbeheer kan een afwijking toestaan
op voormelde termijn;
9° een verklaring op erewoord dat de in 6° voorgestelde
werkzaamheden op de percelen in kwestie
niet strijdig zijn met de erfdienstbaarheden die
erop rusten;
10° een verklaring op erewoord dat voor de percelen
in kwestie geen andere subsidies werden verkregen
of verkregen zullen worden voor de in
artikel 6 en 7 bedoelde werkzaamheden;
11° een situeringsplan (schaal 1/25.000 of groter)
en, indien de percelen gelegen zijn tussen meerdere
bosbestanden, een meer gedetailleerd plan
(schaal 1/2500 of 1/5000), beide plannen met
aanduiding van de beplantingen;
12° a) de in voorkomend geval wettelijk vereiste
vergunningen en adviezen;
b) indien de pacht van de betrokken percelen door
de verpachter de laatste vijf jaar, te rekenen vanaf
de datum van aanvraag van de subsidie, werd opgezegd,
om andere redenen dan die vermeld in
artikel 6 van de pachtwet of indien hiertoe door de
eigenaar of de houder van het zakelijk recht van
de percelen in kwestie een procedure werd ingezet:
een voorafgaand advies van de Administratie
Land- en Tuinbouw, waarbij door die administratie
wordt nagegaan of de aanvraag in overeenstemming
is met de pachtwetgeving;
c) indien de aanvraag wordt ingediend door een
landbouwer: een voorafgaand advies van de administratie
Land- en Tuinbouw, waarbij door die
administratie wordt nagegaan of de aanvraag in
voorkomend geval in overeenstemming is en blijft
met de doelstellingen van het Vlaams Landbouwinvesteringsfonds.
§ 4. De aanvrager krijgt een ontvangstmelding.
Indien de aanvraag volledig is en voor verdere behandeling
aanvaard wordt, wordt ook het registratienummer
meegedeeld. Zo niet wordt opgave
gedaan van eventuele ontbrekende gegevens of
een met reden omklede beslissing van de onontvankelijkheid
van de aanvraag. Zodra de ontbrekende
gegevens aan het Bosbeheer bezorgd zijn,
wordt het registratienummer meegedeeld. In geval
van natuurlijke verjonging wordt het registratienummer
pas meegedeeld na plaatsbezoek van
het Bosbeheer.
Art. 9. Bij elke subsidieaanvraag voegt de provinciale
zetel van het Bosbeheer een schriftelijk advies.
Dat advies is onder meer gesteund op:
1° de aard van het plantmateriaal;
2° het plantverband;
3° de boomsoortenkeuze in relatie tot de standplaats;
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 28 maart 2003
4° de mengingsgraad en de mengingsvorm afhankelijk
van de onderlinge tolerantie van de
voorgestelde soorten;
5° de verenigbaarheid van de beplanting met een
eventueel besluit tot bescherming van een landschap;
6° het conform zijn met alle vereiste vergunningen
en adviezen waarvan sprake in artikel 8, § 3,
12°;
7° de instandhouding van de habitats en populaties
van wilde dier- en plantensoorten in het bijzonder
in de vogelrichtlijn- en habitatrichtlijngebieden.
Art. 10. De geregistreerde aanvraag wordt met
het advies van het hoofd van het Bosbeheer ter beslissing
aan de minister voorgelegd. Het Bosbeheer
brengt de aanvrager op de hoogte van de toekenning
of de weigering van de subsidie. Elke aanvraag
wordt binnen de drie maanden na de mededeling
van het registratienummer afgehandeld.
Art. 11. § 1. Als planten uit eigen kweek gebruikt
worden, dienen die planten minstens twee
maanden voor de aanvang van de werkzaamheden
door het Bosbeheer gecontroleerd te worden
op herkomst en kwaliteit. De aanvrager dient alle
informatie met betrekking tot herkomst van zaadgoed
of stekken ter beschikking te stellen van het
Bosbeheer. De controle gebeurt binnen een
maand na ontvangst van de aanvraag. Zonder
goedkeuring door het Bosbeheer van het zelf gekweekte
plantsoen kan de uitbetaling van de subsidie
geweigerd worden.
Op de beplanting en de werkzaamheden ter voorbereiding
hiervan, kan toezicht uitgeoefend worden
door het Bosbeheer.
§ 2. Na het beëindigen van de werkzaamheden
stuurt de aanvrager een betalingsformulier dat
door het Bosbeheer ter beschikking wordt gesteld
naar de provinciale zetel van het Bosbeheer om de
uitbetaling van de subsidie aan te vragen.
Bij bosaanleg door beplanting of bezaaiing moet
als bijlage van het betalingsformulier een attest
van herkomst van het plantsoen geleverd worden
voor die boomsoorten waarvoor zo'n attest wettelijk
vereist is.
§ 3. Voor 31 oktober na ontvangst van die betalingsaanvraag
voert het Bosbeheer een eerste controle
van de werkzaamheden uit. Voor de betalingsaanvragen,
ingediend tussen 30 september
en 31 oktober, wordt de controle vóór 31 oktober
van het daarop volgende jaar uitgevoerd. Bij ontstentenis
hiervan worden de werken als aanvaard
beschouwd.
§ 4. Indien het Bosbeheer na de controle beslist
dat de werkzaamheden voorlopig aanvaard worden,
wordt de eerste schijf uitbetaald die 60 % bedraagt
van het totale subsidiebedrag waar de aanvrager
recht op heeft volgens artikel 6. Zo niet,
krijgt de aanvrager een brief met vermelding van
de redenen waarom de werkzaamheden voorlopig
niet aanvaard kunnen worden. De aanvrager
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 215

kan dan zelf binnen een jaar na de eerste controle
een nieuwe controle aanvragen bij het Bosbeheer.
§ 5. Indien het Bosbeheer het betalingsformulier
niet binnen drie jaar na de toekenning van de subsidie
ontvangen heeft, stuurt het Bosbeheer een
rappel naar de aanvrager. Indien zes maanden na
het versturen van die rappel nog steeds geen betalingsformulier
ontvangen werd, vervalt de subsidie.
Art. 12. § 1. De resterende 40 % van het totale
subsidiebedrag waar de aanvrager recht op heeft
volgens artikel 6, wordt zonder extra betalingsaanvraag
van de aanvrager uitbetaald na de definitieve
aanvaarding van de werkzaamheden. De
aanvrager wordt per brief op de hoogte gebracht
van de definitieve aanvaarding van de werken. Dit
gebeurt na een tweede controle die ambtshalve
wordt uitgevoerd door het Bosbeheer op zijn
vroegst drie jaar en uiterlijk vier jaar na de uitbetaling
van de eerste subsidieschijf. Bij ontstentenis
hiervan worden de werken als aanvaard beschouwd.
§ 2. Indien uit deze tweede controle, vermeld in
§ 1, blijkt dat de beplanting voor meer dan 60 %
en minder dan 100 % van de voorziene oppervlakte
is geslaagd, is het bedrag van de tweede schijf
gelijk aan het verschil tussen enerzijds het volledige
subsidiebedrag dat bij een geheel geslaagde
bosaanleg uitbetaald zou worden, verminderd tot
het niveau dat overeenstemt met het percentage
van de geslaagde oppervlakte, en anderzijds het
bedrag dat werd uitbetaald na de voorlopige aanvaarding
van de werken.
§ 3. Indien in het bovengenoemde geval uit de
controle blijkt dat de geslaagde oppervlakte minder
dan 60 % van de voorziene oppervlakte bedraagt,
moet het gedeelte van de al uitgekeerde
subsidie dat te veel betaald is in verhouding tot de
geslaagde oppervlakte, vermeerderd met de wettelijke
intresten, gestort worden op een door het
Bosbeheer aan te duiden rekening van het Vlaamse
Gewest, binnen een maand nadat de aanvrager
met een aangetekende brief in gebreke werd gesteld.
De bedoelde wettelijke intresten beginnen
pas te lopen vanaf de datum van in gebreke stelling.
Art. 13. De inkomenscompensatie bedoeld in
artikel 7 wordt voor de eerste maal uitbetaald in
het jaar tijdens hetwelk de eerste schijf van de subsidie
voor bebossingskosten met toepassing van
artikel 11, § 4, uitbetaald wordt. Deze inkomenscompensatie
wordt in de daaropvolgende jaren
automatisch uitbetaald, behalve indien artikel 14
toegepast wordt.
Art. 14. § 1. Behoudens het bepaalde in § 2 en
§ 3, wordt de subsidie geheel teruggevorderd, vermeerderd
met de wettelijke intresten, indien de
voorwaarden voor toekenning van de subsidies
niet nageleefd worden. De teruggevorderde bedragen
moeten gestort worden op een door het
Bosbeheer aan te duiden rekening van het Vlaamse
Gewest, binnen een maand nadat de aanvrager
met een aangetekende brief in gebreke werd gesteld.
§ 2. Zodra een aanvrager niet meer voldoet aan de
definitie van landbouwer, dient hij dat met een
aangetekende brief te melden aan de provinciale
zetel van het Bosbeheer. Indien uit controle blijkt
dat de aanvrager niet meer voldoet aan deze definitie,
dient hij het onrechtmatig ontvangen gedeelte
van de inkomenscompensatie, vermeerderd
met de wettelijke intresten, te storten op een
door het Bosbeheer aan te duiden rekening van
het Vlaamse Gewest, binnen een maand nadat de
aanvrager met een aangetekende brief in gebreke
werd gesteld.
§ 3. Indien uit de controle overeenkomstig
artikel 12, § 2, blijkt dat de geslaagde oppervlakte
kleiner is dan de geplande oppervlakte, dient het
gedeelte van de al uitgekeerde inkomenscompensatie
dat te veel betaald werd in verhouding tot de
geslaagde oppervlakte, vermeerderd met de wettelijke
intresten, gestort te worden op een door het
Bosbeheer aan te duiden rekening van het Vlaamse
Gewest, binnen een maand nadat de aanvrager
met een aangetekende brief in gebreke werd gesteld.
De jaarlijks uit te keren inkomenscompensatie
wordt in dat geval verminderd tot het niveau
dat overeenstemt met de geslaagde oppervlakte.
§ 4. De bedoelde wettelijke intresten, vermeld in
§1, §2 en §3, beginnen pas te lopen vanaf de datum
van in gebreke stelling.
Art. 15. (...)
– Heft B. Vl. Reg. 26 juni 1996 Landbouw, Vlaamse Gemeenschap,
bosbouwmaatregelen, communautaire steunmaatregel,
uitvoering, op
Art. 16. De Vlaamse Minister, bevoegd voor het
natuurbehoud, is belast met de uitvoering van dit
besluit.
BIJLAGE I
Lijst van de hoofdboomsoorten die in
aanmerking komen voor een subsidie om de
bebossingskosten te dekken
1° Klasse I
1. Zomereik (Quercus robur)
2. Wintereik (Quercus petraea)
2° Klasse II
1. Es (Fraxinus excelsior)
2. Beuk (Fagus sylvatica)
3° Klasse III
1. Zoete kers (Prunus avium)
2. Haagbeuk (Carpinus betulus)
3. Linde (Tilia cordata, Tilia platyphyllos
en Tilia x vulgaris)
4. Zwarte els (Alnus glutinosa)
5. Berk (Betula pendula en Betula pubescens)
4° Klasse IV
1. Olm (Ulmus glabra (syn. U. scabra),
Ulmus minor (syn. U. campestris)) (*)
2. Gewone Esdoorn (Acer pseudoplatanus)
3. Wilg (Salix alba, Salix fragilis en Salix
x rubens) (*)
4. Ratelpopulier (Populus tremula)
5. Grauwe abeel (Populus canescens)
Subsidiebedrag
3.700,00 Euro/ha
Subsidiebedrag
3.000,00 Euro/ha
Subsidiebedrag
2.500,00 Euro/ha
Subsidiebedrag
2.000,00 Euro/ha
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 28 maart 2003
6. Grove den (Pinus sylvestris)
Subsidiebedrag
5° Klasse V
1.500,00 Euro/ha
1. Walnoot (Juglans regia)
2. Abeel (Populus alba)
3. Valse Acacia (Robinia pseudoacacia)
4. Lork (Larix kaempferi en Larix x eurolepis)
5. Amerikaanse eik (Quercus rubra)
6. Tamme kastanje (Castanea sativa)
Subsidiebedrag
6° Klasse VI
1.000,00 Euro/ha
1. Cultuurpopulier (Populus spp.) met
onderetage
2. Corsicaanse pijn (Pinus nigra var. Corsicana)
3. Douglas (Pseudotsuga menziesii)
Subsidiebedrag
7° Klasse VII
850,00 Euro/ha
1. Cultuurpopulier (Populus spp.) zonder
onderetage
(*) Vergt een voorafgaand advies van het Instituut voor Bos- en
wildbeheer.
Toelagen op bebossing waarbij een onderetage wordt
aangelegd worden verhoogd met 500 Euro/ha.
Toelagen op bebossing waarbij een mantelstruweel of
brandsingel wordt aangelegd worden verhoogd met
100 Euro/100 m.
BIJLAGE II
Minimale stamtallen per hectare voor het
verkrijgen van een subsidie voor bebossing
van landbouwgronden
Boomsoort
Minimaal stamtal
per ha:
1° Zomereik (Quercus robur) 2.000
2° Wintereik (Quercus petraea) 2.000
3° Es (Fraxinus excelsior) 1.600
4° Beuk (Fagus sylvatica) 1.600
5° Zoete kers (Prunus avium) 1.600
6° Haagbeuk (Carpinus betulus) 2.000
7° Linde (Tilia cordata, T. platyphyllos en T. x
vulgaris)
2.000
8° Zwarte els (Alnus glutinosa) 2.000
9° Berk (Betula pendula en Betula pubescens) 2.000
10° Olm (Ulmus glabra (syn. U. scabra), Ulmus
minor (syn. U. campestris)) (*)
2.000
11° Gewone Esdoorn (Acer pseudoplatanus) 1.600
12° Wilg (Salix alba, Salix fragilis en Salix x
rubens) (*)
2.000
13° Ratelpopulier (Populus tremula) 1.600
14° Grauwe abeel (Populus canescens) 123
15° Grove den (Pinus sylvestris) 2.500
16° Amerikaanse eik (Quercus rubra) 1.600
17° Tamme kastanje (Castanea sativa) 2.000
18° Walnoot (Juglans regia) 625
19° Valse acacia (Robinia pseudoacacia) 2.500
20° Cultuurpopulier (Populus spp.) 123
21° Abeel (Populus alba) 123
22° Corsicaanse pijn (Pinus nigra var. Corsicana)
2.500
23° Douglas (Pseudotsuga menziesii) 2.000
24° Lork (Larix kaempferi en Larix x eurolepis) 1.333
25° Taxus (taxus baccata) 2.500
26° Alle soorten uit bijlage III 2.000.
(*) behoudens andersluidend advies van het Instituut voor Bosbouw
en Wildbeheer
216 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BIJLAGE III
Boom- en struiksoorten die in aanmerking
komen voor subsidiëring als onderetage,
mantelstruweel en brandsingel
1. Soorten waarbij geen advies van het Instituut voor
Bosbouw en Wildbeheer vereist is:
1° Vlier (Sambucus nigra)
2° Lijsterbes (Sorbus aucuparia)
3° Hazelaar (Corylus avellana)
4° Vuilboom (Frangula alnus)
5° Gelderse roos (Viburnum opulus).
2. Soorten die slechts in aanmerking komen voor subsidie
mits een voorafgaand gunstig advies van het instituut
voor Bosbouw en Wildbeheer. Dit advies doet uitspraak
over het voorkomen van de voorgestelde soort in
de betreffende fytogeografische regio, over de standplaatsgeschiktheid
voor de voorgestelde soort en over de
autochtoniteit van het plantmateriaal:
1° Wilg (Salix spp.)
2° Kardinaalsmuts (Evonymus europaeus)
3° Rode kornoelje (Cornus sanguinea)
4° Vogelkers (Prunus padus)
5° Spaanse aak (Acer campestre)
6° Eenstijlige meidoorn (Crataegus monogyna)
7° Sleedoorn (Prunus spinosa)
8° Wilde rozen (Rosa spp.).
3. Soorten die slechts uitzonderlijk in aanmerking komen
voor subsidie, mits vooraf gunstig advies werd verleend
door het Instituut voor Bosbouw en Wildbeheer
en de voorwaarden, vastgelegd in dit advies, werden nageleefd:
1° Hulst (Ilex aquifolium)
2° Wegedoorn (Rhamnus catharticus)
3° andere meidoornsoorten (Crataegus spp.)
4° Duindoorn (Hippophae rhamnoides)
5° Wilde appel (Malus sylvestris)
6° Wilde peer (Pyrus pyraster)
7° Mispel (Mespilus germanica)
8° Taxus (Taxus baccata)
9° Jeneverbes (Juniperus communis)
10° Fladderiep (Ulmus laevis).
BIJLAGE IV
Jaarlijkse subsidiebedragen (Euro/ha) voor de
onderhoudskosten gedurende de eerste vijf
jaar
Jaar 1e en 2e jaar 3e, 4e en
5e jaar
Totaal
Cult. populieren
(>15 jaar)
250 EUR/ha 200 EUR/ha 1.100 EUR/ha
Andere loofbomen
500 EUR/ha 250 EUR/ha 1.750 EUR/ha
Naaldbomen 250 EUR/ha 125 EUR/ha 875 EUR/ha.
Blz: 298 (Aanv. 71) – B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Duurzaam bosbeheer, criteria»
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 tot vaststelling
van de criteria voor duurzaam bosbeheer
voor bossen gelegen in het Vlaamse Gewest
(B.S., 10 september 2003)
Art. 1. In dit besluit wordt verstaan onder:
het decreet: het Bosdecreet van 13 juni 1990;
het VEN: het Vlaams Ecologisch Netwerk, bedoeld
in het Decreet Natuurbehoud.
Art. 2. De criteria voor duurzaam bosbeheer, bedoeld
in artikel 41, tweede lid, van het decreet,
worden vastgesteld in de bijlage bij dit besluit.
Art. 3. Het beheer van de openbare bossen en
van de bossen gelegen in het VEN moet gebeuren
met naleving van de criteria voor duurzaam bosbeheer.
Art. 4. De naleving van de criteria voor duurzaam
bosbeheer gebeurt op een redelijke en bosbouwtechnische
verantwoorde wijze, zonder dat
op elk ogenblik en op elke plaats in het bos aan elk
van de criteria voldaan moet zijn.
Als voor het bos een beheerplan opgesteld moet
worden, bevat het beheerplan de maatregelen die
genomen worden ter naleving van de criteria voor
duurzaam bosbeheer, op de wijze bedoeld in het
eerste lid.
Art. 5. Voor de bossen gelegen in het VEN gelden
de criteria voor duurzaam bosbeheer als maatregelen
ter bevordering van een natuurgerichte bosbouw,
in de zin van artikel 25, § 1, tweede lid, 1°,
van het decreet natuurbehoud, en ter bevordering
van het recreatieve medegebruik in de bossen, als
bedoeld in artikel 25, § 1, tweede lid, 5°, van hetzelfde
decreet.
Art. 6. De Vlaamse Minister, bevoegd voor de
landinrichting en het natuurbehoud, is belast met
de uitvoering van dit besluit.
BIJLAGE
Criteria voor duurzaam bosbeheer
Situering
Op Europees niveau werd het begrip «duurzaam bosbeheer»
gedefinieerd door de verantwoordelijke Europese
ministers door middel van resolutie H1 «Algemene
Richtlijnen voor het Duurzaam Beheer van Bossen in Europa»
tijdens de tweede Ministeriële Conferentie ter Bescherming
van de Bossen in Europa, gehouden te Helsinki
(Finland) in 1993. Duurzaam bosbeheer wordt omschreven
als «het rentmeesterschap en het gebruik van
bossen op een dusdanige manier en snelheid dat hun
biologische verscheidenheid, hun productiviteit, hun regeneratiecapaciteit,
hun vitaliteit en hun vermogen om
nu en in de toekomst op verschillende ruimtelijke schalen
(lokaal, nationaal, mondiaal) relevante ecologische,
economische en sociale functies te volbrengen, niet in
het gedrang komen en dat er geen schade berokkend
wordt aan andere ecosystemen».
De in deze bijlage opgenomen «criteria voor duurzaam
bosbeheer» vormen een evaluatie-instrument om het
praktische beheer van de bossen te toetsen op duurzaamheid.
Dit praktisch beheersniveau wordt ruim ge-
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Duurzaam bosbeheer, criteria»
zien en omvat alle verschillende aspecten en functies
van het bos (zie Hoofdstukken).
Onder de respectievelijke hoofdstukken worden één of
meer doelstellingen geformuleerd die het duurzaam beheer
van de bossen moeten garanderen. Dit gebeurt onder
de vorm van principes en criteria. Deze doelstellingen
worden verder verfijnd tot indicatoren om zodoende
een concrete en objectieve beoordeling van de duurzaamheid
van het bosbeheer mogelijk te maken. Deze
indicatoren zijn als onmiddellijk meetbare en controleerbare
parameters te beschouwen.
De indicatoren zijn als de bindende bepalingen voor
duurzaam bosbeheer te beschouwen. Het bosbeheer
wordt pas als in overeenstemming met de criteria duurzaam
bosbeheer beschouwd, wanneer de beheerder van
het bos kan aantonen dat aan de indicatoren is tegemoet
gekomen. Het bosbeheerplan zal hierbij het belangrijkste
instrument zijn voor de bosbeheerder om dit
aan te tonen.
Gezien in Vlaanderen de uitgangssituaties sterk kunnen
verschillen onder meer qua bodemtoestand, boomsoortensamenstelling,
leeftijdsverdeling, versnipperinggraad,
ligging, e.a., zal het in de praktijk zo zijn dat niet
alle indicatoren in alle situaties toepasbaar of relevant
zijn en dus op dat ogenblik niet als bindend af te dwingen
zijn. Zo is het duidelijk dat het opnemen van een verjongingsplan
in een bosbeheerplan niet relevant is wanneer
de desbetreffende bosbestanden binnen het verloop
van het beheerplan nog niet aan verjonging toe
zijn. Vooral via het bosbeheerplan kan verduidelijkt en
vastgelegd worden waarom bepaalde indicatoren in bepaalde
situaties niet dienen nagekomen te worden.
Criteria duurzaam Bosbeheer
HOOFDSTUK I
CRITERIA VOOR HET JURIDISCH KADER EN
RELEVANTE OVEREENKOMSTEN
Principe 1: De bosbeheerder moet bij het beheer van zijn
bos alle wetten die in het Vlaamse Gewest van toepassing
zijn respecteren.
Criterium 1.1: De bosbeheerder leeft het wettelijke kader
na dat betrekking heeft op bos en bosbouw in de brede
zin en houdt zich aan de hieruit voortvloeiende verplichtingen.
Criterium 1.2: Eigendomsrechten en eventuele zakelijke
en persoonlijke rechten op het bos zijn aantoonbaar
vastgesteld.
Criterium 1.3: De bosbeheerder houdt zich aan alle rechten
en plichten die volgen uit alle overeenkomsten, contracten
en regelingen die van toepassing zijn op het bosbedrijf
en het bosbeheer.
Criterium 1.4: De bosbeheerder beschermt zijn bezit
waar mogelijk tegen illegale kap, niet toegestane verblijfsactiviteiten
en andere ongewenste vormen van bosgebruik.
Criterium 1.5: De bosbeheerder verklaart dat hij de richtlijnen
van deze criteria voor duurzaam bosbeheer zal naleven
gedurende een periode, gekoppeld aan het beheerplan
en dat hij ook op de lange termijn ernaar
streeft zijn bosbezit volgens deze criteria te blijven beheren.
HOOFDSTUK II
CRITERIA VOOR HET WAARBORGEN VAN
SOCIALE EN CULTURELE FUNCTIES
Principe 2: De bosbeheerder houdt bij het beheer en gebruik
van zijn bosbezit rekening met de sociale en culturele
belangen van zowel de bevolking als de omgeving.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 217

Criterium 2.1: De bosbeheerder erkent de betrokkenheid
van alle relevante groepen en personen en houdt
rekening met hun standpunten.
1° Indicator 2.1.1: Voor het opstellen en het laten goedkeuren
van het beheerplan, is de betrokken bevolking
ingelicht over de beheersdoelstellingen en wordt ze in
staat gesteld hierop te reageren.
2° Indicator 2.1.2: Relevante en onderbouwde wensen
of bezwaren worden in overweging genomen bij de beheerplanning
en uitvoering van beheersmaatregelen.
3° Indicator 2.1.3: Bij de planning en uitvoering van beheersmaatregelen
houdt de bosbeheerder indien mogelijk
rekening met vragen, opmerkingen en suggesties
van de betrokkenen.
4° Indicator 2.1.4: Het beheer van bossen moet aandacht
hebben voor het recreatief medegebruik en moet
de selectieve bostoegankelijkheid voor het publiek stimuleren.
Het bos kan toegankelijk gesteld worden voor
het publiek op een manier die de ecologische functievervulling
niet in het gedrang brengt en die verstoring –
zowel in de tijd als in de ruimte – beperkt en zo nodig
uitsluit.
Criterium 2.2: Bossen of delen van bossen met grote sociale,
culturele, landschappelijke, geschiedkundige, religieuze
betekenis, waardevolle traditionele beheervormen
of belangrijke wetenschappelijke of educatieve betekenis
worden beschermd en beheerd overeenkomstig
hun specifieke waarden en potenties.
Het gaat hier om gebieden waarvan de specifieke waarde
kan aangetoond worden, zoals bijvoorbeeld oude
bossen, oud hakhout, oud middelhoutbos, archeologische
vindplaatsen, holle wegen, boswallen enzovoort.
1° Indicator 2.2.1: De beheersdoelstellingen en -maatregelen
voor deze bossen of delen van bossen zijn uitdrukkelijk
afgestemd op de specifieke waarden en potenties.
Criterium 2.3: De bosbeheerder draagt er zorg voor dat
de voorschriften voor gezondheid, milieu, veiligheid, arbeidsinhoud
en arbeidsomstandigheden worden nageleefd
bij alle activiteiten die onder zijn verantwoordelijkheid
en opdracht worden uitgevoerd in het bos in kwestie.
Het gaat onder meer om voorschriften op basis van de
milieuwetgeving, wetgeving welzijn op het werk (waaronder
Algemeen Reglement inzake Arbeidsbescherming),
relevante collectieve akkoorden, de erkenningsregeling
bosexploitanten en functiebeschrijvingen van
het personeel.
1° Indicator 2.3.1: Het personeel dat rechtstreeks voor of
in opdracht van de bosbeheerder in het bos werkt, is op
de hoogte van zijn taakomschrijving en arbeidsinhoud
en van de veiligheidsvoorschriften.
Criterium 2.4: De bosbeheerder werkt mee aan een goede
sociale en technische structuur van de bedrijfstak bij
de inzet van eigen personeel of via aannemers.
1° Indicator 2.4.1: De bosbeheerder staat in voor een
aangepast (permanent) vormingsprogramma voor het
eigen personeel. In contracten met aannemers staat bepaald
dat het tewerkgestelde personeel over voldoende
technische competentie moet beschikken.
2° Indicator 2.4.2: Bij de uitbesteding van werkzaamheden
wordt gebruik gemaakt van aannemers die voldoen
aan collectief vastgestelde criteria voor deskundigheid,
kwaliteit en betrouwbaarheid, conform de criteria «Erkenningsregeling
Bosexploitanten» indien die van
kracht zijn.
HOOFDSTUK III
CRITERIA VOOR HET WAARBORGEN VAN
PRODUCTIE- EN ECONOMISCHE FUNCTIES
Principe 3: Het beheer van bossen moet het efficiënte
gebruik van de verschillende bosproducten en -diensten
stimuleren, teneinde de economische levensvatbaarheid
van het bosbezit en een breed scala aan ecologische en
maatschappelijke functies te waarborgen.
Criterium 3.1: De bosbeheerder behandelt zijn bos als
een hernieuwbare hulpbron, waarbij hij streeft naar een
veelzijdige functievervulling.
1° Indicator 3.1.1: Bij beslissingen in het bosbeheer is
een afweging gemaakt van de directe en indirecte effecten
van de te nemen maatregelen, met het oog op de
duurzame voortbrenging van goederen en diensten op
lange termijn. De afweging komt tot uiting in het beheerplan
bij de keuze van de beheerdoelstelling en de
daaraan verbonden maatregelen; de detaillering van de
onderbouwing staat in verhouding tot de grootte van
het bos.
2° Indicator 3.1.2: De bosbeheerder behoudt de natuurlijke
productiecapaciteit van de bosbodem door een aangepast
bosbeheer (bijvoorbeeld door de boomsoortenkeuze,
het nastreven van voldoende mengingsgraad). Zo
wordt bodembewerking tot een minimum beperkt. Bij
gedegradeerde bosbodems zijn herstelmaatregelen mogelijk
na voorafgaand bodemonderzoek.
3° Indicator 3.1.3: De bosbeheerder tracht de mineralenkringloop
in zijn bos zo veel mogelijk te sluiten door
zowel verliezen als importen te beperken. Bemesting
(aanrijking met nutriënten) is niet toegestaan wegens
het risico van eutrofiëring, grondwatervervuiling en wijzigingen
in de kruidenlaag. Startbemesting met stalmest
in de plantput bij verjonging met veeleisende boomsoorten
is wel toegestaan.
4° Indicator 3.1.4: Bij exploitatie en beheerswerken
wordt schade aan de productiecapaciteit van de standplaats,
de bodem, het overblijvend bestand (inclusief
verjonging) en verstoring van fauna en flora tot een minimum
beperkt. In overeenkomsten met aannemers zijn
werkbare procedures opgenomen om de schade in eerste
instantie te voorkomen of – indien schade onvermijdelijk
is – die te beperken of indien dit niet mogelijk is, te
herstellen. Er zijn procedures van kracht om aan de
hand van terreincontroles toezicht te houden op het verloop
van de terreinwerkzaamheden en hierbij passend
op te treden, bijvoorbeeld door de werkzaamheden stil
te leggen of bijzondere voorwaarden op te leggen.
Criterium 3.2: De bosbeheerder streeft met zijn bosbedrijf
naar economische levensvatbaarheid zonder afbreuk
te doen aan het behoud van de ecologische of sociale
functievervulling door het bos.
1° Indicator 3.2.1: Bij beslissingen in het bosbeheer is rekening
gehouden met ecologische, sociale en bedrijfseconomische
randvoorwaarden en zijn de nodige investeringen
grondig afgewogen, teneinde de kwaliteit en
productiviteit van het bosbezit op lange termijn te waarborgen.
De afweging komt tot uiting in het beheerplan bij de beschrijving
van maatregelen, middelen en randvoorwaarden.
2° Indicator 3.2.2: In bossen of delen van bossen waarvoor
geen specifieke doelstellingen gelden rond het behoud
en bevorderen van biologische diversiteit of sociaal-recreatieve
argumenten moet een zeker voorraadpeil
gehandhaafd worden door een evenwicht te bewaren
tussen houtoogst en aanwas.
3° Indicator 3.2.3: De bosbeheerder zoekt naar samenwerkingsverbanden
waaruit schaalvoordelen kunnen
ontstaan.
Criterium 3.3: De bosbeheerder beoogt met zijn bosbeheer
een bos dat een gevarieerde structuur bezit, zowel
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Duurzaam bosbeheer, criteria»
naar soorten als naar leeftijdsverdeling, dat een ongelijkjarige
opbouw kent en dat gemengd is samengesteld als
borg voor het behoud van de standplaatsproductiviteit.
1° Indicator 3.3.1: De bosbeheerder kiest een boomsoortensamenstelling
die steeds standplaatsgeschikt is. In
geval van kunstmatige of gecombineerde verjonging
kiest hij steeds voor de door het Instituut voor Bosbouw
en Wildbeheer aanbevolen herkomsten, voor zover die
beschikbaar zijn.
2° Indicator 3.3.2: De bosbeheerder kiest voor kleinschalige
kappingen. Kaalslagen zijn beperkt tot 1 ha.
Van die regel kan afgeweken worden indien dat grondig
gemotiveerd wordt in het bosbeheerplan en in specifieke
gevallen (bijvoorbeeld directe omvorming van een
homogeen bestand van een uitheemse soort; verjonging
van een populierenaanplant).
3° Indicator 3.3.3: De bosbeheerder stelt voor zijn bos
een verjongingsplan op dat in tijd en ruimte moet leiden
tot een gevarieerde bosstructuur en opbouw.
4° Indicator 3.3.4: De bosbeheerder streeft bij zijn bosbedrijfsvoering
naar evenwichtig en omzichtig bepaalde
bedrijfstijden, wat een voldoende evenwicht inhoudt
tussen economische en ecologische factoren.
Criterium 3.4: De bosbeheerder regelt het gebruik en de
voortbrengst van niet-houtige bosproducten zonder afbreuk
te doen aan het behoud van de ecologische of sociale
functievervulling door het bos.
1° Indicator 3.4.1: Stroperij en niet-weidelijke jachtmethoden
worden actief bestreden.
2° Indicator 3.4.2: De bosbeheerder ziet erop toe dat er
geen wild wordt uitgezet in zijn bos, tenzij in het kader
van wettelijk toegestane soortbeschermingsmaatregelen.
3° Indicator 3.4.3: De bosbeheerder ziet erop toe dat het
gebruik van andere niet-houtige bosproducten (visvangst;
plukken en verzamelen van planten, vruchten en
paddestoelen enzovoort) gebeurt volgens de geldende
wetgeving en dat er, voorzover dat is toegestaan, minimale
schade wordt aangericht aan het bosecosysteem,
de habitats en de populaties van wilde dier- en plantensoorten.
HOOFDSTUK IV
CRITERIA VOOR HET BEHOUD EN DE
BESCHERMING VAN HET MILIEU
Principe 4: Bosbeheer zal de ecologische functies van
het bos in stand houden door het bewaren of verbeteren
van de biologische diversiteit, het natuurlijk milieu, de
unieke en kwetsbare ecosystemen en landschappen en
door de instandhouding van habitats en populaties van
wilde dier- en plantensoorten.
Criterium 4.1: Bosbeheer en bosgebruik blijven binnen
de grenzen van de ecologische draagkracht van het bosbezit.
1° Indicator 4.1.1: Bij beslissingen over het beheer en
gebruik van het bos is uitdrukkelijk rekening gehouden
met de ecologische functies van het bos en dit tevens in
relatie met zijn omgeving.
Criterium 4.2: Ingrijpende veranderingen in bosbeheer
en bosgebruik worden vooraf getoetst aan een evaluatie
van de te verwachten effecten op natuur en landschap.
De evaluatie wordt afgestemd op de schaal en intensiteit
van de ingreep en op de natuur- en landschapswaarde
van het bos.
1° Indicator 4.2.1: Bij beslissingen over ingrijpende veranderingen
in bosbeheer en bosgebruik is rekening gehouden
met de resultaten van voorafgaand onderzoek
naar de mogelijke effecten op de natuur, het natuurlijk
milieu en het landschap.
218 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

2° Indicator 4.2.2: In functie van de omvang van de ingreep
(intensiteit, sterkte, betrokken oppervlakte) en de
kwaliteiten van het gebied zijn passende maatregelen
genomen om eventuele schade aan de natuur, het natuurlijk
milieu en het landschap te voorkomen, te beperken
of indien dit niet mogelijk is, te herstellen.
Criterium 4.3: De bosbeheerder ziet erop toe dat bij het
beheer bosvreemde stoffen en producten zo veel mogelijk
uit het bos worden geweerd.
1° Indicator 4.3.1: Olieverversingen van machines zijn
in het bos niet toegestaan.
2° Indicator 4.3.2: Bij het aanwenden van motorzagen
wordt alleen biologisch afbreekbare kettingolie gebruikt.
3° Indicator 4.3.3: De bosbeheerder gebruikt geen genetisch
gemanipuleerde organismen.
4° Indicator 4.3.4: Voorzover dat nog niet wettelijk is geregeld,
is het gebruik van chemische bestrijdingsmiddelen
niet toegestaan, tenzij het gebruik van glyfosaat voor
het bestrijden van niet-inheemse agressieve soorten (onder
meer de Amerikaanse vogelkers) in een planmatige
en gecombineerde mechanisch-chemische bestrijdingsmethode.
Deze uitzondering geldt zolang er geen ecologisch
beter verantwoord product of verantwoorde methode
met dezelfde efficiëntie beschikbaar is en pas nadat
de noodzaak en mogelijke alternatieven vooraf werden
overwogen en uitgeprobeerd.
Het gebruik van biologische bestrijdingsmiddelen is toegestaan
bij zorgvuldige toepassing en controle, zonder
af te wijken van geldende wetgeving of internationaal
erkende wetenschappelijke voorschriften.
Criterium 4.4: De bosbeheerder moet, voorzover hij
daartoe de mogelijkheden heeft, met zijn bosbedrijfsvoering
bijdragen tot het integraal waterbeheer.
1° Indicator 4.4.1: De bosbeheerder zal de bestaande
vrije loop van stromende waters binnen zijn bos niet
beïnvloeden.
2° Indicator 4.4.2: De bosbeheerder zal waterrijke gebieden,
zoals gedefinieerd in het decreet natuurbehoud, en
overstromingsgebieden niet ontwateren. Buiten deze
gebieden kunnen bestaande drainagesystemen, ont- en
afwateringen behouden blijven indien dat noodzakelijk
is en leidt tot een betere groei van standplaatsgeschikte
boomsoorten. Bestaande drainage, ontwatering of afwatering
kan in uitzonderlijke gevallen worden gewijzigd
om de andere functies te kunnen optimaliseren.
3° Indicator 4.4.3: Nieuwe drainage of andere ontwatering-
en afwateringsvoorzieningen zijn nergens toegestaan.
HOOFDSTUK V
CRITERIA VOOR HET BEHOUD EN DE
BEVORDERING VAN DE BIOLOGISCHE
DIVERSITEIT
Principe 5: De bosbeheerder houdt bij het beheer van
zijn bosbezit rekening met de biologische diversiteit
door zorg voor het behoud, de ontwikkeling of het herstel
van de ecologische functie van zijn bos.
Criterium 5.1: In het bosbeheer en bosgebruik worden
maatregelen genomen ter instandhouding van habitats
en populaties van wilde dier- en plantensoorten met het
oog op de multifunctionaliteit.
1° Indicator 5.1.1: De bosbeheerder houdt bij de bosbedrijfsvoering
rekening met het zorgprincipe en het
standstillprincipe, toegepast op de biologische diversiteit.
Standplaatsen met een van nature rijke boomsoortensamenstelling
mogen in geen geval worden vervangen
door uniforme bestanden of door een andere vorm
van bodemgebruik. Aanplanten van agressieve exoten is
uitgesloten. Het omvormen van bossen van inheemse
loofboomsoorten naar homogene bossen van fijnspar,
populier, andere niet-inheemse soorten en grove dennen
is uitgesloten.
2° Indicator 5.1.2: Het bos en zijn beheer zijn getoetst op
de aanwezigheid en het voortbestaan van zeldzame, bedreigde
en wettelijk beschermde plant- en diersoorten,
alsook indicatorsoorten van oud bos. De relevante gebieden,
terreinkenmerken en beheersmaatregelen zijn
aangegeven op een beheerskaart. Voor die natuurelementen
worden de nodige maatregelen genomen om
de instandhouding van hun habitat te garanderen.
De inventarisatie is zowel gericht op de aanwezigheid
van indicatoren voor oude en goed ontwikkelde bosecosystemen
als op de aanwezigheid van zeldzame en bedreigde
soorten en bijzondere natuurelementen. Concreet
wordt onder meer rekening gehouden met: oudbosplanten;
oude bomen met holten voor vogels en
zoogdieren; nestbomen van roofvogels; zeldzame en bedreigde
boom-, struik- en plantensoorten, alsook andere
bedreigde organismen en kensoorten, voorzover hiervan
terreingegevens beschikbaar zijn. Tevens wordt rekening
gehouden met specifieke natuurelementen zoals
beken, poelen, vennen en bronnen, open plekken en natuurlijke
rand- en overgangssituaties (mantel- en zoomvegetaties)
en de aan deze habitats gebonden soorten.
3° Indicator 5.1.3: Bij beslissingen over het beheer en
gebruik van alle bostypen is uitdrukkelijk rekening gehouden
met de eisen die zeldzame, bedreigde en wettelijk
beschermde plant- en diersoorten stellen aan hun
habitat.
4° Indicator 5.1.4: De bosbeheerder besteedt bij planning
en uitvoering van exploitatie speciale aandacht aan
de broedperiode van vroege of late broedvogels. Hiertoe
worden in het lastenboek passende exploitatievoorwaarden
vastgelegd. Er is een lange vaste schoontijd, die
loopt van 1 april tot 30 juni. Op voorwaarde dat vooraf
machtiging van Bosbeheer werd verkregen, kan van
deze standaard schoontijd worden afgeweken: de periode
kan zowel verruimd, verengd of opgeheven worden.
Criterium 5.2: Bij het beheer van bos wordt gestreefd
naar een bepaald aandeel inheemse boomsoorten en
het bevorderen van een rijke en gevarieerde bosstructuur
van toepassing op het niveau van het beheerplan.
1° Indicator 5.2.1: Ten minste 20 % van de totale oppervlakte
van het bos moet bestaan uit of in omvorming zijn
naar gemengde bestanden op basis van inheemse en
standplaatsgeschikte boomsoorten binnen een bosbouwtechnische
verantwoorde termijn. Indien het
streefdoel van 20 % nog niet gerealiseerd is, blijkt uit het
beheerplan hoe en wanneer het bereikt zal worden.
Norm voor inheemse bestanden: Inheemse boomsoorten
dienen minstens 90 % van het grondvlak van het bestand
in te nemen.
Norm voor gemengde bestanden: Bestanden zijn gemengd
zodra er minstens twee verschillende boomsoorten
aanwezig zijn en de hoofdboomsoort 80 % of minder
van het bestandsgrondvlak inneemt, of 80 % van het
totale stamtal voor bestanden jonger dan 30 jaar.
2° Indicator 5.2.2: De bosbeheerder beschikt over een
omvormingsplan voor alle homogene aanplantingen
van populier, fijnspar, en andere niet-inheemse boomsoorten.
Norm populier: Er wordt een onderetage opgebouwd en
behouden van verschillende inheemse houtige gewassen.
Die mag als hakhout worden beheerd met populier
als bovenstaanders (soort middelhout).
Norm andere homogene niet-inheemse bestanden: Er
wordt gestreefd naar gemengde bestanden waarvan
30 % van de bedekkingsgraad of grondvlak wordt ingenomen
door inheemse loofbomen. In een eerste fase
mogen in die 30 % ook onderstandige bomen en de onderetage
meegerekend worden. Het is echter de bedoeling
na verloop van tijd te komen tot 30 % inheemse
loofbomen in de opperetage.
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Duurzaam bosbeheer, criteria»
Criterium 5.3: In het bosbeheer en bosgebruik worden
maatregelen genomen om de ecologische processen
binnen het bos te beschermen, te versterken of te herstellen.
1° Indicator 5.3.1: De bosbeheerder kiest bij het beheer
van het bos waar mogelijk (voldoende kwaliteit en
kwantiteit) en zinvol (standplaatsgeschikt, kwalitatief
goed en aangepast uitgangsmateriaal), in principe voor
natuurlijke verjonging. Voor bebossingen komt kunstmatige
aanplanting in aanmerking.
2° Indicator 5.3.2: Bij het beheer van het bos worden
kansen geboden, maximaal rekening houdend met natuurontwikkeling
en dat minimaal voor 5 % van de totale
oppervlakte onder beheerplan. Dit gebeurt bij voorkeur
in die bestanden met een reeds aanwezige of potentiële
natuurwaarde. Aangepast beheer van open
plekken en bosranden komen eveneens in aanmerking.
Eerst wordt een streefbeeld met natuurdoeltypen in het
beheerplan vooropgesteld. Vervolgens wordt in een
planning aangegeven hoe dat streefbeeld gerealiseerd
kan worden. Voor bossen sluit dit streefbeeld zo goed
mogelijk aan bij de natuurlijke bosgemeenschap van die
plaats, of de potentieel natuurlijke vegetatie. Economisch
waardevolle bosproducten kunnen ten gevolge
van dit beheer worden gevaloriseerd indien dit de soortensamenstelling
en structuur niet noemenswaardig
beïnvloedt.
3° Indicator 5.3.3: De bosbeheerder streeft naar het verkrijgen
van meer dood hout in het bos. In het beheerplan
staan concrete beheersrichtlijnen vermeld, die gericht
zijn op het verkrijgen van meer dood hout in het
bos, afhankelijk van de natuurlijke bestandsontwikkeling:
bijvoorbeeld snoeihout wordt niet verwijderd;
staande of liggende holle of dode bomen die geen gevaar
opleveren voor voorbijgangers of voor het verspreiden
van ziekten of brand blijven behouden, bij catastrofen
of niet-besmettelijke aantastingen worden niet alle
getroffen bomen verwijderd, hoogdunning wordt toegepast
of wegkwijnende bomen die geen concurrentie betekenen
voor potentiële toekomstbomen worden niet
verwijderd, wortelkluiten van omgewaaide bomen worden
niet systematisch verwijderd en opgevuld. De evolutie
van het volume dood hout wordt expliciet gevolgd.
Bij planning en uitvoering wordt aandacht besteed aan
waarden zoals veiligheid, fytosanitaire conditie en risico's,
en natuurbeleving.
Richtwaarde: 4 % van het totale bestandsvolume
(staand, liggend, spreiding in alle omtrekklassen 30 cm)
of een verdubbeling van de hoeveelheid dood hout binnen
de planperiode.
4° Indicator 5.3.4: De bosbeheerder duidt per bestand
een zeker aantal bomen per ha aan, bij voorkeur inheemse
loofbomen, tot ze de natuurlijke leeftijdsgrens
bereiken.
Criterium 5.4: Representatieve voorbeelden van natuurlijke
inheemse bosgemeenschappen, waardevolle
bostypen en goed ontwikkelde bosecosystemen worden
beschermd en beheerd overeenkomstig hun specifieke
waarde.
1° Indicator 5.4.1: De beheersdoelstellingen en -maatregelen
voor deze gebieden zijn uitdrukkelijk afgestemd
op de waardevolle aspecten van de gebieden.
HOOFDSTUK VI
CRITERIA VOOR PLANMATIG EN
CONTROLEERBAAR BEHEER
Principe 6: Het beheer van het bos moet planmatig en
controleerbaar zijn.
Criterium 6.1: De bosbeheerder heeft zijn visie op het beheer
en gebruik van zijn bos vastgelegd in een uitgebreid
beheerplan.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 219

1° Indicator 6.1.1: Het beheerplan komt tot stand na het
afwerken van de logische fasen van een planningscyclus:
inventarisatie, analyse van de situatie, formuleren
van beheersdoelstellingen, het programmeren van de
maatregelen, controle en bijsturing.
2° Indicator 6.1.2: De bosbeheerder beschrijft in het beheerplan
alle nodige maatregelen die een toetsing van
deze criteria voor duurzaam bosbeheer mogelijk moeten
maken. De graad van detaillering is afhankelijk van de
aard van de geplande werkzaamheden.
3° Indicator 6.1.3: De bosbeheerder zoekt bij het opstellen
van het bosbeheerplan actief naar samenwerkingsverbanden
met verschillende betrokken partijen die bijvoorbeeld
gegevens kunnen leveren die dienstig zijn
voor het beheer van het bos.
4° Indicator 6.1.4: De bosbeheerder geeft in het beheerplan
weer hoe de eventuele opmerkingen en suggesties
van betrokkenen doorwerken naar de uiteindelijke beheersdoelstellingen.
5° Indicator 6.1.5: Goedgekeurde beheersplannen liggen
ter inzage bij het Bosbeheer.
6° Indicator 6.1.6: Het beheerplan is geldig voor 20 jaar
en blijft verbonden aan het bos. Het kan tussentijds herzien
worden. De herziening houdt rekening met de resultaten
van de controle en monitoring, met de nieuwe
wetenschappelijke gegevens en technieken en met de
gewijzigde sociale, economische of milieu-omstandigheden.
De argumenten voor herziening worden duidelijk
opgenomen in het eerste deel van de planningscyclus.
Criterium 6.2: De bosbeheerder volgt de effecten van het
beheer en gebruik van zijn bosbezit en gebruikt die gegevens
voor aanpassingen in het beheer of de tussentijdse
herziening van zijn beheerplan.
1° Indicator 6.2.1: Overeenkomstig de schaal en intensiteit
van de activiteiten in het bos worden de relevante
ecologische, economische en sociale effecten nagegaan
en geëvalueerd en wordt de bedrijfsvoering zo nodig
aangepast.
De verzameling van gegevens is inhoudelijk afgestemd
op het beheerplan en de inspanningen staan in redelijke
verhouding tot de bedrijfsgrootte.
Criterium 6.3: De bosbeheerder controleert en documenteert
de houtwinning, de exploitatie en verkoop van
hout en andere bosproducten en kan hiervoor een beroep
doen op de bosgroep.
1° Indicator 6.3.1: De bosbeheerder hanteert duidelijke
richtlijnen voor exploitatieactiviteiten en transport binnen
zijn bos ter bescherming van mens, natuur en milieu
en hij controleert de uitvoering ervan in de praktijk.
Deze richtlijnen geven inzicht in de beperkingen die gesteld
(kunnen) worden aan exploitatie en transport, ook
in het geval van uitbesteding en eventuele schaderegeling.
2° Indicator 6.3.2: De bosbeheerder heeft de oogst en
verkoop van hout zodanig gedocumenteerd dat de producten
gevolgd kunnen worden van het bos tot aan het
eerste verkooppunt of tot aan de bosweg indien verkoop
op stam plaatsvindt.
Blz: 298 (Aanv. 71) – B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Beheersplannen»
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 betreffende de
beheersplannen van bossen (B.S.,
10 september 2003)
HOOFDSTUK I
ALGEMENE BEPALINGEN
Art. 1. In dit besluit wordt verstaan onder:
1° het decreet: het Bosdecreet van 13 juni 1990;
2° het VEN: het Vlaams Ecologisch Netwerk, bedoeld
in het decreet van 21 oktober 1997 betreffende
het natuurbehoud en het natuurlijk milieu;
3° het Comité: het comité van beroep, bedoeld in
artikel 43 van het Bosdecreet;
4° vogelrichtlijngebied:
a) elk gebied dat door de Vlaamse Regering definitief
is vastgesteld in de zin van artikel 36bis, § 6,
van het Decreet Natuurbehoud en waarvan het
definitief vaststellingsbesluit krachtens
artikel 36bis, § 7, laatste lid, van hetzelfde decreet
tevens het aanwijzingsbesluit vormt zoals bedoeld
in artikel 36bis, § 9, van dat decreet;
b) elke in artikel 36bis, § 13, van het Decreet Natuurbehoud
bedoelde zone, of elk daarin bedoeld
onderdeel van een zone, van het besluit van de
Vlaamse Regering van 17 oktober 1988 tot aanwijzing
van speciale beschermingszones in de zin
van artikel 4 van de Vogelrichtlijn;
c) elk in artikel 75 van het Decreet Natuurbehoud
bedoeld gedeelte van een in artikel 1, § 3, van het
besluit van de Vlaamse Regering van 17 oktober
1988 bedoelde zone;
5° habitatrichtlijngebied:
a) elk gebied dat door de Vlaamse Regering in uitvoering
van artikel 36bis, § 9, van het Decreet Natuurbehoud
is aangewezen als speciale beschermingszone
nadat de Europese Commissie het van
communautair belang heeft verklaard;
b) elk gebied dat in aanmerking komt als speciale
beschermingszone en door de Vlaamse Regering
definitief is vastgesteld in de zin van artikel 36bis,
§ 6 of § 12, van het Decreet Natuurbehoud;
6° boscomplex: fysisch en geografisch samenhangend
geheel van bospercelen;
7° landschapsdecreet: het decreet van 16 april
1996 betreffende de landschapszorg;
8° de minister: de Vlaamse Minister bevoegd voor
de landinrichting en het natuurbehoud.
Art. 2. Dit besluit is van toepassing op de beheersplannen
van alle bossen, met uitzondering van
de beheersplannen, bedoeld in artikel 25 en 47
van het decreet.
HOOFDSTUK II
VORM EN INHOUD VAN HET
BEHEERPLAN
Art. 3. § 1. Het beheerplan van een openbaar bos
en het beheerplan van een privé-bos gelegen in
het VEN, bevatten de gegevens, vermeld in
bijlage I. Deze beheersplannen moeten worden
opgesteld met inachtneming van het besluit van
de Vlaamse Regering van 27 juni 2003 tot vaststelling
van de criteria voor duurzaam bosbeheer
voor bossen gelegen in het Vlaamse Gewest.
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Beheersplannen»
§ 2. Een beheerplan van een openbaar bos, gelegen
in het VEN, in vogelrichtlijngebied of in habitatrichtlijngebied,
vervalt uiterlijk 2 jaar na het
van kracht zijn van het natuurrichtplan, zoals bedoeld
in artikel 48 van het Decreet Natuurbehoud.
Binnen die periode van twee jaar moet een
nieuw beheerplan ingediend worden dat rekening
houdt met de bepalingen van het natuurrichtplan.
Art. 4. § 1. Het beheerplan van een privé-bos,
niet gelegen in het VEN, bevat de gegevens, vermeld
in bijlage II.
De opsteller van het beheerplan maakt hiervoor
gebruik van de formulieren, opgenomen in
bijlage III.
§ 2. De beheerder van een privé-bos, niet gelegen
in het VEN, kan op vrijwillige basis een beheerplan
opstellen dat de gegevens bevat, vermeld in
bijlage I. Dat beheerplan moet worden opgesteld
met inachtneming van het Besluit van de Vlaamse
Regering van 27 juni 2003 tot vaststelling van de
criteria voor duurzaam bosbeheer voor bossen gelegen
in het Vlaamse Gewest.
Art. 5. Een of meer beheerders van privé-bossen
en/of een of meer openbare boseigenaars kunnen
een gezamenlijk beheerplan indienen. Het gezamenlijk
beheerplan heeft betrekking op bossen
die behoren tot één zelfde boscomplex.
Het gezamenlijk beheerplan wordt ingediend
door de gevolmachtigde. De gevolmachtigde
voegt aan het beheerplan een geschreven volmacht
of een verklaring op erewoord toe dat hij
gevolmachtigd is om het ontwerp-beheerplan in
te dienen. Alle correspondentie in verband met
het beheerplan gebeurt via de gevolmachtigde.
Wanneer een andere gevolmachtigde wordt aangesteld,
wordt dat gemeld aan het Bosbeheer.
Het gezamenlijk beheerplan bevat de gegevens,
vermeld in bijlage II. Hiervoor wordt gebruikgemaakt
van de formulieren, opgenomen in
bijlage III.
Wanneer één van de bossen waarvoor een gezamenlijk
beheerplan wordt opgemaakt, een openbaar
bos is of een privé-bos gelegen in het VEN,
moet het volledige gezamenlijke beheerplan worden
opgesteld overeenkomstig artikel 3, § 1.
Art. 6. § 1. Elk beheerplan heeft in de regel een
looptijd van 20 jaar.
§ 2. Voor een beheerplan van een privé-bos met
de gegevens, vermeld in bijlage II, dat goedgekeurd
werd met toepassing van dit besluit vóór de
afbakening van het VEN en dat met de afbakening
in het VEN komt te liggen, vervalt het beheerplan
twee jaar na de datum van de afbakening van het
VEN. Binnen die periode van twee jaar moet een
nieuw beheerplan ingediend worden dat minstens
de gegevens bevat uit bijlage I.
220 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

HOOFDSTUK III
TERMIJN, INDIENING, CONSULTATIE
EN GOEDKEURING VAN HET
BEHEERPLAN
Art. 7. De ontwerpbeheerplannen van openbare
bossen en van privé-bossen worden ingediend in
vier exemplaren bij de provinciale zetel van het
Bosbeheer. De indiener van het ontwerpbeheerplan
krijgt binnen een termijn van één maand een
ontvangstmelding. Als het ontwerpbeheerplan
volledig is en voor verdere behandeling aanvaard
wordt, wordt ook het registratienummer meegedeeld.
Bij eventuele onvolkomenheden zendt het
Bosbeheer het dossier terug met opgave van de redenen
van onontvankelijkheid. Zodra de ontbrekende
gegevens aan het Bosbeheer bezorgd zijn,
wordt het registratienummer meegedeeld.
Als het ontwerpbeheerplan moet voldoen aan de
criteria duurzaam bosbeheer zoals bepaald in
artikel 3, § 1 of artikel 4, § 2, kan het registratienummer
pas meegedeeld worden nadat het in
artikel 8, § 3, bedoelde dossier en het ontwerpbeheerplan
zijn ingediend bij het Bosbeheer.
Art. 8. § 1. Na de ontvangstmelding wordt het
ontwerpbeheerplan dat moet voldoen aan de criteria
duurzaam bosbeheer zoals bepaald in
artikel 3, § 1 of artikel 4, § 2 voor consultatie ter
inzage gelegd bij de bosgroep die actief is in de
bosgroepregio waar het bos ligt, of bij het Bosbeheer.
§ 2. De aankondiging van de consultatie over het
ontwerpbeheerplan gebeurt binnen
30 kalenderdagen na de ontvangstmelding. De
aankondiging wordt in minstens 1 regionale
krant gepubliceerd. In de aankondiging worden
de volgende gegevens vermeld:
1° het onderwerp van het ontwerpbeheerplan,
met een korte beschrijving van de beheersdoelstellingen
op niveau van het bos of het boscomplex;
2° de plaats waar en de uren waarop gedurende
een periode van 30 kalenderdagen het ontwerpbeheerplan
kan worden ingezien;
3° de begin- en einddatum van de consultatieperiode;
4° de mededeling dat gedurende die periode opmerkingen
en/of bezwaren schriftelijk kunnen
worden gericht aan de bosgroep of het Bosbeheer.
§ 3. Bij het afsluiten van de consultatie wordt door
de bosgroep of het Bosbeheer een dossier opgemaakt
dat de volgende elementen omvat:
1° het bewijs van de aankondiging;
2° een kopie van de ingediende schriftelijke opmerkingen
en/of bezwaren.
Het bosbeheer of de bosgroep bezorgen dit dossier
aan de opsteller van het beheerplan. De opsteller
van het beheerplan past het ontwerpbeheerplan
zonodig aan en voegt er een verslag van
de consultatieronde aan toe. Dat verslag omvat
naast bovengenoemde elementen ook een ver-
melding op welke wijze en waarom al dan niet rekening
is gehouden met de ingediende schriftelijke
opmerkingen en/of bezwaren.
Het verslag van de consultatieronde wordt samen
met het ontwerpbeheerplan ingediend bij het
Bosbeheer binnen 30 kalenderdagen na het afsluiten
van de consultatieperiode.
§ 4. Overeenkomstig artikel 43, § 6 van het decreet,
resp. art. 36ter, § 3 van het decreet natuurbehoud,
wordt het ontwerpbeheerplan van een
openbaar bos, gelegen in het VEN, resp. in vogelrichtlijngebied
of in habitatrichtlijngebied, dat bij
het Bosbeheer is ingediend na het afsluiten van de
consultatieronde, door het Bosbeheer voor advies
doorgestuurd naar de administratie, bevoegd voor
het natuurbehoud. Wanneer het advies niet binnen
dertig dagen wordt uitgebracht, kan het beheerplan
goedgekeurd worden.
Art. 9. Binnen zes maanden na het toekennen
van het registratienummer keurt het Bosbeheer
het ontwerpbeheerplan van een openbaar bos of
van een privé-bos goed of brengt de indiener van
het beheerplan op de hoogte van de onderdelen
van het beheerplan die moeten worden gewijzigd
en van de redenen waarom dat moet gebeuren.
Na ontvangst van de voorgestelde aanpassingen
heeft de indiener van het beheerplan zes maanden
de tijd om bij de provinciale zetel van het Bosbeheer
een aangepast ontwerpbeheerplan in te
dienen dat voldoende tegemoetkomt aan de in
het vorige lid bedoelde opmerkingen van het Bosbeheer.
Als het opnieuw ingediende ontwerpbeheerplan
hieraan niet voldoende tegemoetkomt of als er
binnen de termijn van zes maanden nog geen
aangepast beheerplan is ingediend, wordt de indiener
van het beheerplan per aangetekende brief
op de hoogte gebracht van de afkeuring.
Tegen de afkeuring kan binnen een termijn van
één maand, te rekenen vanaf de datum van afkeuring,
beroep ingesteld worden door de indiener
van het beheerplan bij het Comité.
Art. 10. § 1. Na afkeuring door het Bosbeheer of
bij toepassing van de beroepsprocedure door het
Comité heeft de indiener van het beheerplan zes
maanden de tijd om een afdoende aangepast ontwerpbeheerplan
in te dienen bij de provinciale zetel
van het Bosbeheer.
§ 2. Wanneer het ingediende ontwerpbeheerplan
niet afdoende is aangepast of wanneer er binnen
de termijn van zes maanden na afkeuring door het
Bosbeheer of bij toepassing van de beroepsprocedure
door het Comité nog geen aangepast beheerplan
is ingediend bij het Bosbeheer, kan het Bosbeheer
het beheerplan opstellen overeenkomstig
artikel 43, § 4, derde lid, van het decreet.
Het Bosbeheer stelt per aangetekende brief de
openbare boseigenaar of de beheerder van een
privé-bos of de gevolmachtigde in kennis van het
beheerplan dat werd opgesteld en goedgekeurd.
Art. 11. Binnen de zes maanden na het toekennen
van het registratienummer keurt de minister
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Beheersplannen»
het ontwerpbeheerplan van een domeinbos goed
of brengt het Bosbeheer op de hoogte van de onderdelen
van het beheerplan die moeten gewijzigd
worden en van de redenen waarom dit moet
gebeuren.
Wanneer het ontwerpbeheerplan een gezamenlijk
beheerplan betreft met domeinbos enerzijds
en anderzijds ook openbaar bos ander dan domeinbos
en/of privé-bos, dan kan het ontwerpbeheerplan
pas ter goedkeuring aan de minister
voorgelegd worden, nadat het ontwerpbeheerplan
door het Bosbeheer werd goedgekeurd conform
artikel 9 en 10.
Art. 12. § 1. Als de openbare boseigenaar of de
beheerder van het privé-bos geen ontwerpbeheerplan
ter goedkeuring voorlegt, kan hij door het
Bosbeheer per aangetekende brief in gebreke gesteld
worden met het verzoek binnen een termijn
van 6 maanden een beheerplan ter goedkeuring
voor te leggen.
§ 2. Als de openbare boseigenaar of de beheerder
van het privé-bos binnen de termijn van zes maanden,
te rekenen vanaf de datum van de in § 1 bedoelde
ingebrekestelling, geen ontwerpbeheerplan
heeft voorgelegd, kan het Bosbeheer het beheerplan
opstellen overeenkomstig respectievelijk
artikel 43, § 2, en artikel 43, § 3, van het decreet.
Het Bosbeheer stelt per aangetekende brief de
openbare boseigenaar of de beheerder van een
privé-bos in kennis van het beheerplan dat werd
opgesteld en goedgekeurd.
Art. 13. Op gemotiveerd verzoek van de beheerder
van het privé-bos, van de eigenaar van het
openbaar bos of van de gevolmachtigde kan het
beheerplan gewijzigd worden, onder meer naar
aanleiding van toevoeging van bestanden. Enkel
de gewijzigde gegevens moeten ingediend worden.
De procedure voor goedkeuring is dezelfde
als voor een nieuw ingediend beheerplan. De
goedkeuring van de wijziging van een beheerplan
geldt voor de resterende termijn van de oorspronkelijke
periode.
Als op niveau van het bos of het boscomplex de
beheersdoelstellingen wijzigen, zoals beschreven
in het beheerplan ter uitvoering van punt 3 van
bijlage I en bijlage II, dan moet een nieuw beheerplan
ingediend worden.
HOOFDSTUK IV
HET INZAGERECHT
Art. 14. Een goedgekeurd beheerplan ligt ter inzage
bij de provinciale zetel van het Bosbeheer.
HOOFDSTUK V
HET COMITÉ
Art. 15. § 1. De leden van het comité van beroep
worden benoemd door de Minister bevoegd voor
het natuurbehoud voor een hernieuwbare termijn
van vier jaar. De Vlaamse Hoge Bosraad geeft ad-
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 221

vies met betrekking tot het al dan niet hernieuwen
van de benoeming van de vertegenwoordigers
van privé-boseigenaars en van de openbare eigenaars,
die reeds vier jaar hun mandaat hebben
vervuld.
§ 2. Wanneer het comité een beroep behandelt
met betrekking tot een privé-bos zetelen de twee
vertegenwoordigers van privé-boseigenaars in het
comité. Wanneer het een beroep betreft met betrekking
tot een openbaar bos zetelen de twee vertegenwoordigers
van de openbare boseigenaars.
Wanneer het een beroep betreft met betrekking
tot een gezamenlijk beheerplan van privé-bos en
openbaar bos zetelen één vertegenwoordiger van
de openbare bossen en één vertegenwoordiger
van de privé-bossen in het comité.
§ 3. Leden van het Comité kunnen vervangen
worden wanneer onder andere belangenvermenging
mogelijk is. De voorzitter van het Comité beslist
of leden al dan niet vervangen moeten worden.
§ 4. Het secretariaat van dit Comité wordt waargenomen
door het Bosbeheer.
§ 5. Het Comité stelt een huishoudelijk reglement
op, dat ter goedkeuring wordt voorgelegd aan de
Vlaamse Minister, bevoegd voor het natuurbehoud.
§ 6. Het Comité kan alleen geldig beraadslagen
als alle leden aanwezig zijn en beslist bij gewone
meerderheid van stemmen. De voorzitter is stemgerechtigd.
§ 7. Na de beheerder van het privé-bos, de openbare
boseigenaar, de gevolmachtigde en/of het
Bosbeheer te hebben gehoord, hetzij op eigen verzoek,
hetzij op uitnodiging, beslist het Comité in
een met redenen omklede beslissing. Het Comité
zendt een afschrift van de beslissing aan het Bosbeheer
en aan de betrokken indiener van het beheerplan
binnen een maand na de beraadslaging.
§ 8. De leden van het Comité kunnen aanspraak
maken op de vergoeding voor reis- en verblijfkosten,
overeenkomstig de bepalingen van het koninklijk
besluit van 18 januari 1965 houdende algemene
regeling inzake reiskosten van het rijkspersoneel.
Voor de berekening van deze vergoeding
worden zij gelijkgesteld met de
rijksambtenaren bekleed met rang 10 tot 14. De
voorzitter, evenals de vertegenwoordigers van het
privé-bos en van het openbaar bos hebben recht
op een zitpenning, zoals vastgesteld bij het besluit
van de Vlaamse Regering van 14 december 1983
houdende sommige maatregelen tot harmonisatie
van de werking en van de presentiegelden en
vergoedingen van adviesorganen.
Art. 16. (...)
HOOFDSTUK VI
SLOTBEPALINGEN
– Heft B. Vl. Ex. 4 december 1991 Bosbeheersplannen, op
Art. 17. Een goedgekeurd beheerplan van een
openbaar bos, niet gelegen in VEN, in Vogelrichtlijngebied
of in habitatrichtlijngebied of van een
privé-bos, opgesteld ter uitvoering van het besluit
van de Vlaamse Regering van 4 december 1991
betreffende het vaststellen van de beheersplannen
voor de bossen, blijft geldig tot de vervaldatum
van het beheerplan.
Art. 18. De Vlaamse Minister, bevoegd voor het
natuurbehoud, kan bijlage I, bijlage II en
bijlage III aanpassen.
Art. 19. De Vlaamse Minister, bevoegd voor de
landinrichting en het natuurbehoud, is belast met
de uitvoering van dit besluit.
BIJLAGE I
Inhoudstafel uitgebreid beheerplan
1. Identificatie van het bos
1.1 Eigendom, zakelijke en persoonlijke rechten
1.2 Kadastraal overzicht
1.3 Situatieplan (schaal 1/10.000 tot 1/25.000)
1.4 Situering
1.4.1 Algemeen – administratief
1.4.2 Relatie met andere groene domeinen
1.5 Statuut van de wegen en waterlopen
1.6 Bestemming volgens het geldende plan van aanleg
of ruimtelijk uitvoeringsplan
1.7 Ligging in speciale beschermingszones
1.7.1 Internationale beschermingszones
1.7.2 Nationale beschermingszones en regionale aandachtsgebieden
2. Algemene beschrijving
2.1 Cultuurhistorische beschrijving
2.1.1 Historisch overzicht
2.1.2 Kenmerken van het vroegere beheer
2.2 Beschrijving van de standplaats
2.2.1 Reliëf en hydrografie
2.2.2 Bodem en geologie
2.3 Beschrijving van het biotisch milieu
2.3.1 Bestandskaart (schaal 1/5000 of 1/10.000)
2.3.2 Bestandsbeschrijving en dendrometrische gegevens
a) Bestandskenmerken
b) Boomsoortensamenstelling
c) Dendrometrische gegevens
2.3.3 Flora
2.3.4 Fauna
2.4 Opbrengsten en diensten
3. Beheersdoelstellingen
3.1 Beheersdoelstellingen met betrekking tot de economische
functie
3.2 Beheersdoelstellingen met betrekking tot de ecologische
functie
3.3 Beheersdoelstellingen met betrekking tot de sociale
en educatieve functie
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Beheersplannen»
3.4 Beheersdoelstellingen met betrekking tot de milieubeschermende
functie
3.5 Beheersdoelstellingen met betrekking tot de wetenschappelijke
functie
4. Beheersmaatregelen
4.1 Bosverjonging
4.2 Bosomvorming
4.3 Bebossingswerken
4.4 Bosbehandelings- en verplegingswerken
4.5 Kapregeling
4.6 Bosexploitatie
4.7 Brandpreventie
4.8 Open plekken
4.9 Gradiënten en bosrandontwikkeling
4.10 Specifieke maatregelen ter bescherming van flora
en fauna
4.11 Dood hout en oude bomen
4.12 Beheersmaatregelen en richtlijnen met betrekking
tot de toegankelijkheid
4.12.1 Plan wegennet – opengestelde boswegen
4.12.2 Speelzones
4.12.3 Recreatieve infrastructuur
4.13 Beheersmaatregelen en richtlijnen met betrekking
tot de jacht
4.14 Beheersmaatregelen en richtlijnen met betrekking
tot de visserij
4.15 Beheersmaatregelen en richtlijnen met betrekking
tot gebruik niet-houtige bosproducten
4.16 Beheersmaatregelen en richtlijnen met betrekking
tot cultuurhistorische elementen.
Indien het bos gelegen is in een beschermd landschap,
vormt dit deel het luik «landschap», conform art. 16, § 4,
van het landschapsdecreet
4.17 Beheersmaatregelen en richtlijnen met betrekking
tot de milieubeschermende functie
4.18 Beheersmaatregelen en richtlijnen met betrekking
tot de wetenschappelijke functie
4.19 Werken die de biotische of abiotische toestand van
het bos wijzigen (artikel 20, artikel 90, artikel 96 en
artikel 97 van het decreet)
4.20 Planning van de beheerswerken
Bijlage 1. Samenvatting per bestand van de bosbouwopnames
Bijlage 2. Samenvatting per bestand van de vegetatieopnames
Bijlage 3. Consultatie van de bevolking
BIJLAGE II
Inhoudstafel beperkt beheerplan
1. Identificatie van het bos
1.1 Eigendom, zakelijke en persoonlijke rechten
1.2 Kadastraal overzicht
1.3 Situatieplan (schaal 1/10.000 tot 1/25.000)
1.4 Bestemming volgens het geldende plan van aanleg
of ruimtelijk uitvoeringsplan
1.5 Ligging in speciale beschermingszones
1.5.1 Internationale beschermingszones
222 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

1.5.2 Nationale beschermingszones en regionale aandachtsgebieden
2. Algemene beschrijving
2.1 Bestandskaart (schaal 1/5000 of 1/10.000)
2.2 Bestandsbeschrijving
2.3 Biologische waarderingskaart
3. Beheersdoelstellingen
3.1 Beheersdoelstellingen met betrekking tot de economische
functie
3.2 Beheersdoelstellingen met betrekking tot de ecologische
functie
3.3 Beheersdoelstellingen met betrekking tot de sociale
en educatieve functie
3.4 Beheersdoelstellingen met betrekking tot de milieubeschermende
functie
3.5 Beheersdoelstellingen met betrekking tot de wetenschappelijke
functie
4. Beheersmaatregelen
4.1 Bosbouwkundige beheersmaatregelen
4.1.1 Bosverjonging
4.1.2 Bosomvorming
4.1.3 Bosbehandelings- en verplegingswerken
4.1.4 Brandpreventie
4.1.5 Kapregeling
4.2 Beheersmaatregelen en richtlijnen met betrekking
tot de ecologische functie
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Beheersplannen»
4.3 Beheersmaatregelen en richtlijnen met betrekking
tot de sociale en educatieve functie
4.4 Beheersmaatregelen en richtlijnen met betrekking
tot de milieubeschermende functie
4.5 Beheersmaatregelen en richtlijnen met betrekking
tot de wetenschappelijke functie
4.6 Beheersmaatregelen en richtlijnen met betrekking
tot cultuurhistorische elementen (facultatief luik voor
bossen gelegen in beschermd landschap, conform
art. 16, § 4 van het landschapsdecreet
4.7 Ingrepen en activiteiten onderworpen aan een
machtiging (artikel 90, artikel 96 en artikel 97 van het
decreet)
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 223

BIJLAGE III
Formulier voor het opmaken van een beperkt
bosbeheerplan
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Beheersplannen»
224 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Beheersplannen»
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 225

BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Beheersplannen»
226 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Beheersplannen»
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 227

BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Beheersplannen»
228 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Beheersplannen»
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 229

BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Beheersplannen»
230 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Beheersplannen»
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 231

BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Beheersplannen»
232 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Beheersplannen»
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 233

BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Beheersplannen»
234 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Beheersplannen»
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 235

Blz: 298 (Aanv. 73) – B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Subsidiëring»
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 betreffende de
subsidiëring van beheerders van openbare
en privé-bossen (B.S., 10 september
2003)
HOOFDSTUK I
ALGEMENE BEPALINGEN
Art. 1. In dit besluit wordt verstaan onder:
1° aanbevolen herkomst: herkomst van een
boom- of struiksoort die door het Instituut voor
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Subsidiëring»
Bosbouw en Wildbeheer aanbevolen wordt voor
gebruik in Vlaanderen;
2° bezaaiing: het bebossen of herbebossen van
een terrein door middel van inzaaiing van zaden
van bomen of struiken;
3° natuurlijke verjonging: bebossings- of herbebossingstechniek
waarbij zich, op spontane wijze
236 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

of na kunstmatige terreinvoorbereiding, een nieuwe
generatie van bomen en/of struiken vestigt.
Door de mens wordt hierbij niet geplant of gezaaid;
4° grondvlak: som van de gezamenlijke oppervlakte
van de stamdoorsneden van de bomen die
aanwezig zijn op een bosperceel, gemeten op
1,5 meter hoogte en uitgedrukt in m 2 per ha;
5° het decreet: het Bosdecreet van 13 juni 1990;
6° vogelrichtlijngebied:
a) elk gebied dat door de Vlaamse Regering definitief
is vastgesteld in de zin van artikel 36bis, § 6,
van het Decreet Natuurbehoud en waarvan het
definitief vaststellingsbesluit krachtens
artikel 36bis, § 7, laatste lid, van hetzelfde decreet
tevens het aanwijzingsbesluit vormt zoals bedoeld
in artikel 36bis, § 9, van dat decreet;
b) elke in artikel 36bis, § 13, van het Decreet Natuurbehoud
bedoelde zone, of elk daarin bedoeld
onderdeel van een zone, van het besluit van de
Vlaamse Regering van 17 oktober 1988 tot aanwijzing
van speciale beschermingszones in de zin
van artikel 4 van de Vogelrichtlijn;
c) elk in artikel 75 van het Decreet Natuurbehoud
bedoeld gedeelte van een in artikel 1, § 3, van het
besluit van de Vlaamse Regering van 17 oktober
1988 bedoelde zone;
7° habitatrichtlijngebied:
a) elk gebied dat door de Vlaamse Regering in uitvoering
van artikel 36bis, § 9, van het Decreet Natuurbehoud
is aangewezen als speciale beschermingszone
nadat de Europese Commissie het van
communautair belang heeft verklaard;
b) elk gebied dat in aanmerking komt als speciale
beschermingszone en door de Vlaamse Regering
definitief is vastgesteld in de zin van artikel 36bis,
§ 6 of § 12, van het Decreet Natuurbehoud.
Art. 2. § 1. Binnen de perken van de begrotingskredieten
verleent de minister subsidies aan bosbeheerders
voor herbebossing, openstelling, voor
de bevordering van de ecologische functie of voor
het opstellen van een beheerplan dat voldoet aan
de criteria voor duurzaam bosbeheer of aan natuurlijke
personen of rechtspersonen die een bebossing
willen uitvoeren.
§ 2. De subsidies worden toegekend aan de aanvrager
volgens de volgorde van registratie door
het Bosbeheer.
Art. 3. Een subsidie wordt alleen toegekend op
voorwaarde dat:
1° aan de verplichtingen van artikel 43 van het
decreet met betrekking tot het opstellen van een
bosbeheerplan voldaan werd. Voor de subsidies,
vastgesteld in hoofdstuk II volstaat het wanneer
op het ogenblik van de definitieve aanvaarding
van de werken voldaan is aan deze verplichtingen;
2° de werkzaamheden en diensten waarvoor een
subsidie wordt aangevraagd niet in strijd zijn met
de bepalingen van een goedgekeurd beheerplan;
3° de aanvrager voor het onroerend goed in kwestie
of voor andere onroerende goederen die onder
toepassing van het decreet vallen, de laatste drie
jaar niet in overtreding is geweest met de bepalingen
van dit decreet en zijn uitvoeringsbesluiten;
4° de werkzaamheden en diensten waarvoor subsidie
wordt aangevraagd niet in strijd zijn met de
bepalingen van een goedgekeurd natuurrichtplan
ter uitvoering van artikel 48 van het decreet natuurbehoud;
5° als het onroerend goed gelegen is in een vogelrichtlijngebied
of een habitatrichtlijngebied, de
werkzaamheden en diensten waarvoor subsidie
wordt aangevraagd, niet in strijd zijn met de bepalingen
van artikel 36ter van het Decreet Natuurbehoud.
HOOFDSTUK II
SUBSIDIE VOOR BEBOSSING EN
HERBEBOSSING
Art. 4. § 1. Aan elke bosbeheerder kan een subsidie
worden verleend voor de beplanting of bezaaiing
met houtachtige gewassen waarvan de
lijst is opgenomen in bijlage I, gevoegd bij dit besluit.
De totale oppervlakte moet ten minste
0,5 hectare beslaan. Bij de beplanting moeten de
minimale stamtallen per hectare, zoals vermeld in
bijlage II bij dit besluit gerespecteerd worden. Bij
een bezaaiing moeten minstens 2500 planten per
hectare aanwezig zijn op het ogenblik van de eerste
controle.
De subsidie wordt niet verleend voor de herbebossing
met grove den van percelen die voorheen met
inheems loofhout begroeid waren.
§ 2. Een subsidie voor bosverjonging door natuurlijke
verjonging kan worden toegekend wanneer
er voldoende individuen van boomsoorten, vermeld
in bijlage I bij dit besluit, aanwezig zijn op
een gezamenlijke oppervlakte van minstens
0,5 hectare. Het aantal individuen moet minstens
2500 planten per hectare, regelmatig verspreid
over de volledige oppervlakte van het perceel, bedragen.
De natuurlijke verjonging moet voor minstens
90 procent van het grondvlak uit bomen of
struiken van minder dan 10 jaar oud bestaan. De
natuurlijke verjonging kan gecombineerd worden
met beplanting of bezaaiing.
§ 3. Een extra subsidie van 500 Euro per hectare
wordt toegekend wanneer 10 tot 25 procent van
het stamtal van de aan te planten hoofdboomsoort
stams- of groepsgewijs gemengd wordt met
andere boom- of struiksoorten uit bijlage I en/of
bijlage III. De extra subsidie wordt alleen verleend
als het vereiste advies van het Instituut voor Bosbouw
en Wildbeheer voor de in bijlage III opgesomde
soorten gunstig is.
Onder voorbehoud van de toepassing van het eerste
lid, mag minder dan 10 % van het stamtal van
de aan te planten hoofdboomsoort vervangen
worden door andere boom- of struiksoorten van
de klassen I, II, III en IV van bijlage I en/of
bijlage III, zonder dat het subsidiebedrag per klas-
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Subsidiëring»
se en per hectare, overeenkomstig de bepalingen
van het eerste lid, gewijzigd wordt.
§ 4. De in § 1 en § 2 vermelde oppervlakten kunnen
uit ruimtelijk gescheiden deeloppervlaktes
van minstens 10 are bestaan, op voorwaarde dat
die maximaal 1 kilometer in vogelvlucht van elkaar
liggen verwijderd.
§ 5. Een extra subsidie van 250,00 Euro per hectare
wordt toegekend wanneer de beplanting met
aanbevolen herkomsten uitgevoerd wordt.
§ 6. Het bedrag van de subsidie wordt berekend
pro rata van de boomsoortensamenstelling, afgerond
tot een oppervlakte-eenheid van 1 are, op
basis van de in bijlage I vastgestelde bedragen.
§ 7. Voor beplantingen die als maatregel tot herstel
door de rechtbank worden bevolen of voor
compenserende bebossingen met toepassing van
artikel 90bis van het decreet, kunnen geen subsidies
worden toegekend.
Art. 5. § 1. Om een subsidie voor bebossing en
herbebossing te verkrijgen dient de aanvrager een
aanvraagformulier in, vermeld in bijlage IV bij dit
besluit, bij de provinciale zetel van het Bosbeheer
in de provincie waar het onroerend goed in kwestie
gelegen is, uiterlijk drie maanden vóór de aanvang
van de werkzaamheden. In het geval van natuurlijke
verjonging kan de aanvraag op elk moment
ingediend worden zolang over 90 % van het
grondvlak de bomen of struiken minder dan
10 jaar oud zijn.
De aanvraag kan ingediend worden door de bosbeheerder
of door de erkende bosgroep voor zijn
leden.
§2.De aanvraag bevat:
1° de identiteit van de bosbeheerder;
2° als de aanvraag ingediend wordt door een gevolmachtigde:
de identiteit en hoedanigheid van
de aanvrager en een verklaring dat de aanvrager
gevolmachtigd is om de subsidie aan te vragen;
3° een volledige beschrijving van de werkzaamheden,
met opgave van de oppervlakteverdeling per
boomsoort, stamtallen, plantverbanden, leeftijd
en grootte van de planten. Wanneer planten uit
eigen kweek gebruikt worden, moet dat gemeld
worden;
4° een gedagtekende verbintenis om het bos noch
kaal te slaan, noch te rooien, noch te ontbossen
binnen een periode van twintig jaar na de toekenning
van de subsidie;
5° een verklaring dat voor de percelen in kwestie
geen andere subsidies werden verkregen of zullen
worden gevraagd voor de onder 3° bedoelde
werkzaamheden;
6° een duidelijk liggingsplan «schaal 1/10.000 tot
1/25.000» met aanduiding van de beplantingen;
7° eventuele wettelijk vereiste vergunningen, toestemmingen
en machtigingen en adviezen voor
de bebossing of een verwijzing naar het registratienummer
van de kapmachtiging of het goedgekeurde
bosbeheerplan waaruit blijkt dat de even-
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 237

tuele kapping, voorafgaand aan de herbebossing,
conform de bepalingen van het decreet gebeurd
is.
§ 3. De aanvrager krijgt een ontvangstmelding.
Als de aanvraag volledig is en voor verdere behandeling
aanvaard wordt, wordt ook het registratienummer
meegedeeld. Zo niet wordt opgave gedaan
van eventuele ontbrekende gegevens of een
met reden omklede beslissing van de onontvankelijkheid
van de aanvraag. Zodra de ontbrekende
gegevens aan het Bosbeheer bezorgd zijn, wordt
het registratienummer meegedeeld. In geval van
natuurlijke verjonging wordt het registratienummer
pas meegedeeld na plaatsbezoek van het Bosbeheer.
§ 4. Elke aanvraag wordt binnen drie maanden na
de mededeling van het registratienummer afgehandeld.
Art. 6. De geregistreerde aanvraag wordt met
het advies van het Bosbeheer en, in voorkomend
geval, de adviezen die vermeld zijn in artikel 87
van het decreet, ter beslissing aan de minister
voorgelegd. Het Bosbeheer stelt de aanvrager op
de hoogte van deze toekenning of weigering.
Art. 7. Wanneer planten uit eigen kweek gebruikt
worden, moeten die planten minstens twee
maanden voor de aanvang van de werkzaamheden
door het Bosbeheer gecontroleerd worden op
herkomst en kwaliteit. De aanvrager moet alle informatie
met betrekking tot de herkomst van
zaadgoed of stekken ter beschikking stellen van
het Bosbeheer. De controle gebeurt binnen een
maand na ontvangst van de aanvraag. Zonder
goedkeuring door het Bosbeheer van het zelf gekweekte
plantsoen kan de uitbetaling van de subsidie
geweigerd worden.
Op de beplanting en de werkzaamheden ter voorbereiding
hiervan, kan toezicht uitgeoefend worden
door het Bosbeheer.
Art. 8. § 1. Na het beëindigen van de werkzaamheden
stuurt de aanvrager een betalingsformulier,
dat door het Bosbeheer ter beschikking gesteld
wordt, ter uitbetaling van een eerste schijf
van 60 % van de subsidie naar de provinciale zetel
van het Bosbeheer.
Na de ontvangst van deze aanvraag, wordt door
het Bosbeheer een controle uitgevoerd voor
31 oktober van hetzelfde jaar. Voor de aanvragen,
ingediend tussen 30 september en 31 oktober,
wordt de controle voor 31 oktober van het jaar
daarna uitgevoerd. Bij ontstentenis hiervan worden
de werkzaamheden als aanvaard beschouwd.
Bij bosaanleg door beplanting of bezaaiing moet
als bijlage van het betalingsformulier een attest
van herkomst van het plantsoen geleverd worden
voor de boomsoorten waarvoor deze attesten wettelijk
vereist zijn en voor zover het geen planten
uit eigen kweek zijn.
Als het Bosbeheer na de controle beslist dat de
werkzaamheden voorlopig aanvaard worden,
wordt de eerste schijf van 60 % uitbetaald. Zo niet,
krijgt de aanvrager een brief met vermelding van
de redenen waarom de werkzaamheden voorlo-
pig niet aanvaard kunnen worden. De aanvrager
moet zelf binnen het jaar na de eerste controle een
nieuwe controle aanvragen bij het Bosbeheer.
§ 2. Als het Bosbeheer het betalingsformulier niet
binnen drie jaar na de toekenning van de subsidie
ontvangen heeft, stuurt het Bosbeheer een herinnering
naar de aanvrager. Als 6 maand na het versturen
van deze herinnering nog steeds geen betalingsformulier
ontvangen werd, vervalt de subsidie.
Art. 9. § 1. De resterende 40 % van de subsidie
wordt zonder betalingsaanvraag van de aanvrager
uitbetaald na de definitieve aanvaarding van
de werkzaamheden. De aanvrager wordt per brief
op de hoogte gebracht van de definitieve aanvaarding
van de werkzaamheden. Dat gebeurt na een
2 e controle die ambtshalve wordt uitgevoerd door
het Bosbeheer op zijn vroegst drie jaar en uiterlijk
4 jaar na uitbetaling van de eerste subsidieschijf.
Bij ontstentenis hiervan worden de werkzaamheden
als aanvaard beschouwd.
§ 2. Als uit deze tweede controle blijkt dat de
bosaanleg geheel of gedeeltelijk mislukt is, is het
bedrag van de tweede schijf gelijk aan het verschil
tussen enerzijds het volledige subsidiebedrag dat
bij een geheel geslaagde bosaanleg uitbetaald zou
worden, maar verminderd tot het niveau dat overeenstemt
met het percentage van de geslaagde
oppervlakte, en anderzijds het bedrag dat werd
uitbetaald na de voorlopige aanvaarding van de
werkzaamheden.
§ 3. Als in voorgaand geval uit de controle blijkt
dat de geslaagde oppervlakte minder dan 60 %
van de geplande oppervlakte bedraagt, moet het
gedeelte van de reeds uitgekeerde subsidie dat te
veel betaald is in verhouding tot de geslaagde oppervlakte,
vermeerderd met de wettelijke intresten,
gestort worden op een door het Bosbeheer
aan te wijzen rekening van het Vlaamse Gewest,
binnen een maand nadat de aanvrager per aangetekende
brief in gebreke werd gesteld.
Art. 10. De subsidie wordt teruggevorderd, vermeerderd
met de wettelijke intresten, als de voorwaarden
voor toekenning van de subsidies niet
nageleefd worden.
De teruggevorderde bedragen moeten gestort
worden op een door het Bosbeheer aan te wijzen
rekening van het Vlaamse Gewest, binnen een
maand nadat de aanvrager per aangetekende
brief in gebreke werd gesteld.
HOOFDSTUK III
SUBSIDIE VOOR OPENSTELLING
Art. 11. Een jaarlijkse subsidie kan worden toegekend
aan bosbeheerders van privé-bossen die
het hele jaar geheel of gedeeltelijk opengesteld
worden voor het publiek, als tegemoetkoming
voor extra onderhoudskosten.
Om ecologische redenen kan een bos tijdelijk afgesloten
worden voor een periode van maximaal
vijf maanden, met behoud van de subsidie en dit
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Subsidiëring»
op voorstel van de bosbeheerder en op voorwaarde
dat het Bosbeheer akkoord gaat of als voorwaarde
opgelegd door het Bosbeheer naar aanleiding
van de subsidieverlening.
Om jachtredenen kan een privé-bos tijdelijk afgesloten
worden voor maximaal dertig dagen, met
behoud van de subsidie. Op zondagen en feestdagen
moet de bostoegankelijkheid verzekerd blijven.
De dagen waarin het bos om jachtredenen
niet toegankelijk is, moeten minstens een week
vooraf worden aangekondigd aan de hoofdingangen
van het bos en moeten gemeld zijn aan de
provinciale zetel van het Bosbeheer.
De subsidie wordt toegekend per kalenderjaar.
Art. 12. § 1. Om een subsidie voor openstelling
te verkrijgen dient de bosbeheerder of de erkende
bosgroep voor zijn leden vóór 1 oktober van het
voorafgaand jaar een aanvraag in bij de provinciale
zetel van het Bosbeheer in de provincie waar het
goed in kwestie gelegen is. De aanvraag gebeurt
op een formulier zoals bepaald in bijlage V bij dit
besluit.
De aanvraag bevat:
1° de identiteit van de bosbeheerder;
2° als de aanvraag ingediend wordt door een gevolmachtigde:
de identiteit en hoedanigheid van
de aanvrager en een verklaring dat de aanvrager
gevolmachtigd is om de subsidie aan te vragen;
3° een liggingsplan «schaal 1/25.000» met aanduiding
van het volledige bos en van het deel dat
opengesteld wordt;
4° een bosplan «schaal 1/10.000» met de volledige
opgave van de opengestelde wegen en speelzones;
5° een verklaring dat voor het bos in kwestie geen
andere subsidies werden verkregen of zullen worden
gevraagd voor de onder artikel 11 bedoelde
diensten;
6° een opgave van de vaste periodes waarin het
bos niet toegankelijk is;
7° een verklaring of er in het bos, dat voor het publiek
zal worden opengesteld, al dan niet van het
jachtrecht gebruik zal worden gemaakt;
8° een verklaring dat tijdens de periode van openstelling
met subsidie geen wijzigingen aan de
opengestelde boswegen of aan de termijn van
openstelling zullen gebeuren, behoudens met instemming
van het Bosbeheer.
§ 2. De aanvrager krijgt een ontvangstmelding.
Als de aanvraag volledig is en voor verdere behandeling
aanvaard wordt, wordt ook het registratienummer
meegedeeld. Zo niet wordt opgave gedaan
van eventuele ontbrekende gegevens of een
met reden omklede beslissing van de onontvankelijkheid
van de aanvraag. Zodra de ontbrekende
gegevens aan het Bosbeheer bezorgd zijn, wordt
het registratienummer meegedeeld.
Art. 13. De aanvragen worden met het advies
van het Bosbeheer ter beslissing aan de minister
voorgelegd. De minister beslist vóór 31 december
238 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

over toekenning of weigering van de subsidie. Het
Bosbeheer stelt de aanvrager op de hoogte van
deze beslissing.
Art. 14. Het bedrag van de totale jaarlijkse subsidie
wordt vastgesteld op 2,00 Euro per meter
opengestelde bosweg. De maximale subsidie, berekend
voor het volledige bos, bedraagt 50 Euro
per hectare opengesteld bos per jaar.
Voor speelzone kan een extra subsidie toegekend
worden van 100,00 Euro per hectare, mits gunstig
advies van het Bosbeheer.
De subsidie wordt zonder betalingsaanvraag van
de aanvrager uitbetaald tijdens het eerste half jaar
van het kalenderjaar.
Art. 15. Uiterlijk drie maanden vóór het einde
van de periode van openstelling waarvoor de subsidie
werd verleend, meldt de bosbeheerder op
een formulier van het Bosbeheer, de verlenging
van de openstelling. Dat formulier geldt tevens als
aanvraag voor de verdere uitbetaling van de subsidie.
Bij wijziging van de bestaande toestand
moet dat duidelijk op het formulier vermeld worden.
Deze aanvraag wordt verder behandeld zoals
bepaald in artikel 13 en 14.
Art. 16. De subsidie voor het lopende jaar wordt
niet uitbetaald, noch wordt er een verlenging van
de subsidie toegestaan, als de voorwaarden voor
toekenning van de subsidie niet nageleefd worden.
Als de subsidie voor het lopende jaar reeds
uitbetaald is, wordt die teruggevorderd, vermeerderd
met de wettelijke intresten. De teruggevorderde
bedragen moeten gestort worden op een
door het Bosbeheer aan te wijzen rekening van
het Vlaamse Gewest, binnen een maand nadat de
aanvrager per aangetekende brief in gebreke
werd gesteld.
HOOFDSTUK IV
SUBSIDIE VOOR DE BEVORDERING
VAN DE ECOLOGISCHE BOSFUNCTIE
Art. 17. § 1. Een jaarlijkse subsidie kan toegekend
worden aan iedere bosbeheerder die beschikt
over een beheerplan dat voldoet aan de criteria
voor duurzaam bosbeheer, vastgesteld ter
uitvoering van artikel 41, tweede lid van het decreet.
De subsidie wordt enkel toegekend als de in
het goedgekeurde beheerplan bepaalde beheerwerkzaamheden
en beheersrichtlijnen uitgevoerd
of nageleefd worden voor zover die van belang
zijn om de in het beheerplan vooropgestelde beheersdoelstellingen
te halen.
§ 2. Het bedrag van deze subsidie bedraagt
50,00 Euro per hectare voor bestanden bedoeld in
artikel18, §1, 3° en 4°. Voor natuurbeheer zoals
bepaald in artikel 18, § 1, 1° en 2°, is dit bedrag
125,00 Euro.
§ 3. De subsidie wordt per kalenderjaar toegekend.
Art. 18. § 1. De in artikel 17 vermelde subsidie
wordt toegekend voor elk in het beheerplan ver-
meld bestand dat aan ten minste één van de volgende
voorwaarden voldoet, en dat ten minste tot
het einde van de looptijd van het goedgekeurde
bosbeheerplan. De subsidie wordt toegekend vanaf
het eerste volledige kalenderjaar waarin het bestand
aan één van de volgende voorwaarden voldoet:
1° natuurbeheer, zoals bepaald in artikel 2, 13°,
van het decreet natuurbehoud, van bestanden die
als bestendig bosvrije bosoppervlakten conform
artikel 3, § 2, van het decreet beschouwd worden;
2° beheer van bestanden op basis van een bosnatuurdoeltype
in overeenstemming met de bepalingen
van het natuurrichtplan conform artikel 48
van het decreet natuurbehoud. Minstens
90 procent van het grondvlak van deze bestanden
moet ingenomen worden door boomsoorten uit
bijlage I, uitgezonderd de grove den. De subsidie
wordt toegekend vanaf het eerste volledige kalenderjaar
waarin het bestand voldoet aan de bepalingen
van het natuurdoeltype zoals vastgesteld in
het natuurrichtplan;
3° door boomsoorten uit bijlage I, gevoegd bij dit
besluit, gedomineerde bestanden met een oppervlakte
van minstens 50 are. Deze boomsoorten
moeten minstens 90 procent van het grondvlak
van het bestand innemen. Voor de grove den
wordt de subsidie pas toegekend vanaf een bestandsleeftijd
van 70 jaar. Het aantal oude dennen
moet minstens 30 per hectare bedragen;
4° bestanden die, ter uitvoering van artikel 42 van
het decreet, erkend werden als zaadbron of zaadbestand
van inheemse bomen en struiken en waar
effectief zaad geoogst wordt. Deze bestanden
moeten dusdanig beheerd worden dat de oogst
van de zaden effectief mogelijk is.
§ 2. In de in § 1 genoemde bestanden mogen, gedurende
de duur van het beheerplan, geen klonen
of niet-inheemse boomsoorten aangeplant worden.
De subsidie wordt pas toegekend als minimaal
75 procent van het grondvlak van de bomen
en struiken in de neven- en onderetage door inheemse
soorten ingenomen wordt.
§ 3. Bestanden die een onderdeel uitmaken van in
het beheerplan opgenomen kaalslagen van meer
dan 1 hectare oppervlakte komen niet in aanmerking
voor deze subsidie. De aanvrager verbindt er
zich toe tot 10 jaar na het jaar van de laatste toekenning
van de subsidie voor het bestand in kwestie
geen kaalslag met een oppervlakte groter dan
1 hectare uit te voeren.
Art. 19. § 1. De subsidie wordt aangevraagd
door de bosbeheerder of door de erkende bosgroep
voor zijn leden.
§ 2. Vóór 1 oktober voorafgaand aan elk kalenderjaar
stuurt de aanvrager een door het Bosbeheer
ter beschikking gesteld en in bijlage VI vermeld
aanvraagformulier aan de provinciale zetel van
het Bosbeheer in de provincie waar het onroerend
goed in kwestie gelegen is.
Dit formulier bevat, per beheerplan dat aan de criteria
voor duurzaam bosbeheer voldoet, een over-
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Subsidiëring»
zicht van de bestanden die in aanmerking komen
voor de subsidiëring.
§ 3. De aanvrager krijgt een ontvangstmelding.
Als de aanvraag volledig is en voor verdere behandeling
aanvaard wordt, wordt ook het registratienummer
meegedeeld. Zo niet wordt opgave gedaan
van eventuele ontbrekende gegevens of een
met reden omklede beslissing van de onontvankelijkheid
van de aanvraag. Zodra de ontbrekende
gegevens aan het Bosbeheer bezorgd zijn, wordt
het registratienummer meegedeeld.
§ 4. Binnen vijf maanden na de mededeling van
het registratienummer voert het Bosbeheer een
controle uit.
Vóór 1 april van het kalenderjaar legt het Bosbeheer
de voorgestelde subsidie ter beslissing voor
aan de minister. Het Bosbeheer stelt de aanvrager
op de hoogte van deze beslissing.
De subsidie wordt zonder betalingsaanvraag uitbetaald
na de toekenning.
Art. 20. De subsidie voor het lopende jaar wordt
niet uitbetaald, noch wordt er een verlenging van
de subsidie toegestaan, als de voorwaarden voor
toekenning van de subsidie niet nageleefd worden.
Als de subsidie voor het lopende jaar reeds
uitbetaald is, wordt die teruggevorderd, vermeerderd
met de wettelijke intresten. De teruggevorderde
bedragen moeten gestort worden op een
door het Bosbeheer aan te wijzen rekening van
het Vlaamse Gewest, binnen een maand nadat de
aanvrager per aangetekende brief in gebreke
werd gesteld.
HOOFDSTUK V
SUBSIDIE VOOR HET OPSTELLEN VAN
EEN BEHEERPLAN DAT VOLDOET AAN
DE CRITERIA VOOR DUURZAAM
BOSBEHEER
Art. 21. § 1. Aan elke bosbeheerder kan een subsidie
verleend worden voor het opstellen van een
beheerplan dat voldoet aan de criteria voor duurzaam
bosbeheer, vastgesteld ter uitvoering van
artikel 41, tweede lid, van het decreet.
§ 2. De subsidie kan per bosbestand slechts eenmaal
om de twintig jaar toegekend worden. Bij
wijziging van een bestaand beheerplan komen
enkel toegevoegde bosbestanden voor deze subsidie
in aanmerking. De gezamenlijke bosoppervlakte,
opgenomen in het beheerplan, is minstens
5hectare.
§ 3. Het basisbedrag van deze subsidie wordt vastgesteld
op 200,00 Euro per hectare, voor beheersplannen
van één boseigendom apart of voor een
gezamenlijk beheerplan voor twee boseigendommen.
Dit bedrag wordt vermeerderd met
20,00 Euro per hectare voor gezamenlijke beheersplannen
met 3 tot 10 boseigendommen en met
50,00 Euro per hectare voor gezamenlijke beheersplannen
met meer dan 10 boseigendommen.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 239

Art. 22. § 1. De aanvraag voor het verkrijgen van
deze subsidie wordt ingediend door de bosbeheerder
of door de erkende bosgroep voor zijn leden
via het formulier als bijlage VII.
De aanvraag bevat:
1° de identiteit van de bosbeheerders;
2° als de aanvraag ingediend wordt door een gevolmachtigde:
de identiteit en hoedanigheid van
de aanvrager en een verklaring dat de aanvrager
gevolmachtigd is om de subsidie aan te vragen;
3° een liggingsplan «schaal 1/25.000» met aanduiding
van alle bospercelen die in het beheerplan
opgenomen zijn;
4° een verklaring dat voor het bos in kwestie geen
andere subsidies werden verkregen of zullen worden
gevraagd voor het opstellen van een beheerplan
dat voldoet aan de criteria voor duurzaam
bosbeheer.
§ 2. De aanvraag wordt uiterlijk drie maanden na
de goedkeuring van het beheerplan ingediend bij
de provinciale zetel van het Bosbeheer. In afwijking
van artikel 3, 1°, van dit besluit kan de subsidie
toegekend worden nog voor de goedkeuring
van een beheerplan. Als de aanvraag ingediend
wordt vóór de goedkeuring van het beheerplan,
moet het beheerplan uiterlijk 3 jaar na de toekenning
van de subsidie goedgekeurd zijn, zo niet vervalt
de subsidie.
§ 3. De aanvrager krijgt een ontvangstmelding.
Als de aanvraag volledig is en voor verdere behandeling
aanvaard wordt, wordt ook het registratienummer
meegedeeld. Zo niet wordt opgave gedaan
van eventuele ontbrekende gegevens of een
met redenen omklede beslissing van de onontvankelijkheid
van de aanvraag. Zodra de ontbrekende
gegevens aan het Bosbeheer bezorgd zijn, wordt
het registratienummer meegedeeld.
Art. 23. De geregistreerde aanvraag wordt met
het advies van het Bosbeheer ter beslissing aan de
minister voorgelegd. De minister beslist over de
toekenning of de weigering van de subsidie binnen
drie maanden na de mededeling van het registratienummer.
Het Bosbeheer stelt de aanvrager
op de hoogte van deze beslissing.
Art. 24. Zodra het beheerplan is goedgekeurd,
stuurt de provinciale zetel van het Bosbeheer een
bericht van deze goedkeuring, met vermelding
van de datum van goedkeuring en het registratienummer
van het beheerplan naar de hoofdzetel.
Zonder betalingsaanvraag wordt de subsidie dan
uitbetaald.
HOOFDSTUK VI
SLOTBEPALINGEN
Art. 25. Enkel de subsidies, bepaald in
hoofdstuk II en III van dit besluit zijn te cumuleren
met de jaarlijkse vergoeding voor de erkenning als
bosreservaat zoals vastgesteld ter uitvoering van
artikel 24 van het decreet.
Art. 26. (...)
– Wijzigt K.B. 23 juli 1981 Openbare werken, Vlaams Gewest,
subsidiëring
Art. 27. (...)
– Heft B. Vl. Ex. 29 april 1991 Natuurbescherming, Vlaamse Gewest,
privé-bossen, subsidiëring, op
Art. 28. De subsidieaanvragen, ingediend onder
gelding van het besluit van de Vlaamse Regering
van 29 april 1991 betreffende de subsidiëring van
de eigenaars van privé-bossen en de erkenning
van bosgroeperingen van privé-eigenaars, die een
registratienummer ontvingen voor de inwerkingtreding
van dit besluit, worden afgehandeld volgens
de procedure vastgesteld door het voornoemde
besluit van 29 april 1991.
Bosgroeperingen die erkend werden in toepassing
van het voornoemde besluit van 29 april 1991,
kunnen nog tot het einde van de looptijd van het
gezamenlijk bosbeheerplan subsidies aanvragen
en toegekend krijgen voor beheerswerken zoals
bedoeld in artikel 23, 2° van dat besluit.
Art. 29. De minister kan bijlage II tot VII aanpassen.
Art. 30. De Vlaamse Minister, bevoegd voor het
natuurbehoud, is belast met de uitvoering van dit
besluit.
BIJLAGE I
Klasse I subsidiebedrag
3.200,00 Euro/ha
zomereik (Quercus robur)
wintereik (Quercus petraea)
Klasse II subsidiebedrag
2.500,00 Euro/ha
es (Fraxinus excelsior)
beuk (Fagus sylvatica)
Klasse III subsidiebedrag
2.000,00 Euro/ha
zoete kers (Prunus avium)
haagbeuk (Carpinus betulus)
linde (Tilia cordata, Tilia platyphyllos)
zwarte els (Alnus glutinosa)
berk (Betula pendula en Betula pubescens)
Klasse IV subsidiebedrag
1.500,00 Euro/ha
olm (Ulmus glabra (syn. U. scabra),
Ulmus minor (syn. U.campestris))
( * )
gewone esdoorn (Acer
pseudoplatanus)
wilg (Salix alba, Salix fragilis en Salix
x rubens) ( * )
ratelpopulier (Populus tremula)
grauwe abeel (Populus canescens)
grove den (Pinus sylvestris).
( * ) Deze soorten komen alleen in aanmerking voor subsidie op
voorwaarde dat het Instituut voor Bosbouw en Wildbeheer voorafgaandelijk
een gunstig advies verleent
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Subsidiëring»
BIJLAGE II
Minimale stamtallen per hectare voor het
verkrijgen van een subsidie voor bebossing of
herbebossing
Boomsoort Minimaal stamtal
per hectare
zomereik (Quercus robur) 2000
wintereik (Quercus petraea) 2000
es (Fraxinus excelsior) 1600
beuk (Fagus sylvatica) 1600
zoete kers (Prunus avium) 1600
haagbeuk (Carpinus betulus) 2000
linde (Tilia cordata, Tilia platyphyllos
en Tilia x vulgaris)
2000
zwarte els (Alnus glutinosa) 2000
berk (Betula pendula en Betula pubescens)
2000
olm (Ulmus glabra (syn. U. scabra),
Ulmus minor (syn. U.campestris)) ( * )
2000
gewone esdoorn (Acer pseudoplatanus)
1600
wilg (Salix alba, Salix fragilis en Salix
x rubens) ( * )
2000
ratelpopulier (Populus tremula) ( * ) 1600
grauwe abeel (Populus canescens) 123
grove den (Pinus sylvestris) 2500
alle soorten uit bijlage III 2000.
* behoudens andersluidend advies van het Instituut voor Bosbouw
en Wildbeheer
BIJLAGE III
Boom- en struiksoorten die in aanmerking
komen voor subsidiëring als onderetage
1. Soorten waarbij geen advies van het Instituut voor
Bosbouw en Wildbeheer vereist is:
– vlier (Sambucus nigra)
– lijsterbes (Sorbus aucuparia)
–hazelaar (Corylus avellana)
– vuilboom (Frangula alnus)
– Gelderse roos (Viburnum opulus).
2. Soorten die alleen in aanmerking komen voor subsidie
op voorwaarde dat het instituut voor Bosbouw en
Wildbeheer voorafgaandelijk een gunstig advies verleent.
Dit advies doet uitspraak over het voorkomen van
de voorgestelde soort in de betreffende fytogeografische
regio, over de standplaatsgeschiktheid voor de voorgestelde
soort en over de autochtoniteit van het plantmateriaal:
– wilg (Salix spp.)
– kardinaalsmuts (Euonymus europaeus)
– rode kornoelje (Cornus sanguinea)
–vogelkers (Prunus padus)
– Spaanse aak (Acer campestre)
– eenstijlige meidoorn (Crataegus monogyna)
– sleedoorn (Prunus spinosa)
– wilde rozen (Rosa spp.).
3. Soorten die alleen uitzonderlijk in aanmerking komen
voor subsidie op voorwaarde dat het Instituut voor Bos-
240 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

ouw en Wildbeheer voorafgaandelijk een gunstig advies
verleent en op voorwaarde dat de in het advies vastgelegde
voorwaarden nageleefd worden:
–hulst (Ilex aquifolium)
– wegedoorn (Rhamnus catharticus)
– andere meidoornsoorten (Crataegus spp.)
– duindoorn (Hippophae rhamnoides)
– wilde appel (Malus sylvestris)
– wilde peer (Pyrus pyraster)
–mispel (Mespilus germanica)
–taxus (Taxus baccata)
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Subsidiëring»
– jeneverbes (Juniperus communis)
– fladderiep (Ulmus laevis).
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 241

BIJLAGE IV
Formulier voor het aanvragen van een
subsidie voor bebossing of herbebossing
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Subsidiëring»
242 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Subsidiëring»
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 243

BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Subsidiëring»
244 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Subsidiëring»
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 245

BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Subsidiëring»
246 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BIJLAGE V
Formulier voor het aanvragen van een
subsidie voor openstelling
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Subsidiëring»
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 247

BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Subsidiëring»
248 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Subsidiëring»
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 249

BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Subsidiëring»
250 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BIJLAGE VI
Formulier voor het aanvragen van een
subsidie voor de ecologische bosfunctie
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Subsidiëring»
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 251

BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Subsidiëring»
252 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Subsidiëring»
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 253

BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Subsidiëring»
254 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Subsidiëring»
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 255

BIJLAGE VII
Formulier voor het aanvragen van een
subsidie voor het opstellen van een
beheerplan dat voldoet aan de criteria voor
duurzaam bosbeheer
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Subsidiëring»
256 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Subsidiëring»
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 257

BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Subsidiëring»
258 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Subsidiëring»
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 259

Blz: 298 (Aanv. 77) – B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Bosgroepen, erkenning»
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 betreffende de
erkenning en de subsidiëring van bosgroepen
en de wijze waarop leden van het
Bosbeheer kunnen meewerken in erkende
bosgroepen (B.S., 10 september 2003)
HOOFDSTUK I
DEFINITIES
Art. 1. In dit besluit wordt verstaan onder:
1° het decreet: het Bosdecreet van 13 juni 1990;
2° de minister: de Vlaamse Minister bevoegd voor
de landinrichting en het natuurbehoud;
3° Raad: de Vlaamse Hoge Bosraad;
4° vogelrichtlijngebied:
a) elk gebied dat door de Vlaamse Regering definitief
is vastgesteld in de zin van artikel 36bis, § 6,
van het Decreet Natuurbehoud en waarvan het
definitief vaststellingsbesluit krachtens
artikel 36bis, § 7, laatste lid, van hetzelfde decreet
tevens het aanwijzingsbesluit vormt zoals bedoeld
in artikel 36bis, § 9, van dat decreet;
b) elke in artikel 36bis, § 13, van het Decreet Natuurbehoud
bedoelde zone, of elk daarin bedoeld
onderdeel van een zone, van het besluit van de
Vlaamse Regering van 17 oktober 1988 tot aanwijzing
van speciale beschermingszones in de zin
van artikel 4 van de Vogelrichtlijn;
c) elk in artikel 75 van het Decreet Natuurbehoud
bedoeld gedeelte van een in artikel 1, § 3, van het
besluit van de Vlaamse Regering van 17 oktober
1988 bedoelde zone;
5° habitatrichtlijngebied:
a) elk gebied dat door de Vlaamse Regering in uitvoering
van artikel 36bis, § 9, van het Decreet Natuurbehoud
is aangewezen als speciale beschermingszone
nadat de Europese Commissie het van
communautair belang heeft verklaard;
b) elk gebied dat in aanmerking komt als speciale
beschermingszone en door de Vlaamse Regering
definitief is vastgesteld in de zin van artikel 36bis,
§ 6 of § 12, van het Decreet Natuurbehoud.
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Bosgroepen, erkenning»
HOOFDSTUK II
VOORLOPIGE EN DEFINITIEVE
ERKENNING VAN BOSGROEPEN
Afdeling I
Voorlopige erkenning van bosgroepen
Art. 2. Om voorlopig erkend te kunnen worden,
moet een bosgroep aan de volgende voorwaarden
voldoen:
1° de bosgroep moet een vereniging van bosbeheerders
zijn met rechtspersoonlijkheid. De inspraak
van de leden is geregeld via stemrecht in de
algemene vergadering van de vereniging;
2° in de statuten van de vereniging zijn minstens
expliciet alle doelstellingen van de bosgroep, zoals
bepaald in artikel 41bis van het decreet, opgenomen.
Andere doelstellingen mogen niet in tegenspraak
zijn met de doelstellingen volgens het decreet.
In de statuten wordt eveneens opgenomen
dat geen enkele bosbeheerder van bos binnen het
werkingsgebied van de bosgroep als lid geweigerd
kan worden, behoudens wanneer die bosbeheerder
minder dan vijf jaar geleden werd uitgesloten
uit de vereniging;
260 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

3 ° om doelstelling 1, zoals bepaald in
artikel 41bis, § 1, van het decreet, namelijk het stimuleren
van duurzaam bosbeheer, te realiseren,
neemt de bosgroep als richtinggevend kader de
criteria voor duurzaam bosbeheer, zoals bepaald
in het Besluit van de Vlaamse Regering van
27 juni 2003 tot vaststelling van de criteria voor
duurzaam bosbeheer voor bossen gelegen in het
Vlaams Gewest;
4° in de statuten is eveneens het werkingsgebied
opgenomen. Dat omvat in de regel één van de
bosgroepregio's zoals aangeduid op de kaart als
bijlage I bij dit besluit. In elke bosgroepregio kan
slechts één erkende bosgroep actief zijn. De erkende
bosgroep kan enkel aanvullend in aangrenzende
bosgroepregio's actief zijn voorzover daar nog
geen andere erkende bosgroep actief is;
5° op het ogenblik van de indiening van de aanvraag
tot erkenning heeft de bosgroep minstens
10 effectieve leden. Voor bosgroepen die actief
zijn in West- en Oost-Vlaanderen moeten deze leden
samen een totale bosoppervlakte beheren van
minstens 100 ha binnen het werkingsgebied.
Voor bosgroepen die actief zijn in de overige provincies
is de totale bosoppervlakte in beheer bij effectieve
leden minstens 200 ha binnen het werkingsgebied.
De stichtende leden mogen niet uitsluitend
uit beheerders van openbaar bos bestaan;
6° de bosgroep legt een werkplan voor de eerste
drie jaar na de voorlopige erkenning. Dit werkplan
bevat minstens de gegevens, vermeld in
bijlage II van dit besluit. Dit werkplan moet goedgekeurd
zijn door de algemene vergadering van
de vereniging;
7° de bosgroep verbindt er zich toe om binnen het
jaar nadat de bosgroep voorlopig erkend is, minstens
één voltijdse of viervijfde werkende coördinator
en een halftijdse technisch-administratief
medewerker in dienst te nemen of hierover te kunnen
beschikken via een andere werkgever, die
geen privé-bosbeheerder is. De coördinator moet
beschikken over een diploma van academisch niveau
of over een diploma dat gelijkwaardig is door
de ervaring die hij heeft opgedaan. Een hiermee
overeenstemmende weddenschaal wordt vastgesteld
door de werkgever. De coördinator kan zelf
geen lid zijn van de bosgroep.
Art. 3. Om de voorlopige erkenning te verkrijgen,
dient de bosgroep uiterlijk op 1 oktober voorafgaand
aan het begin van het eerste werkjaar een
aanvraag in bij de provinciale zetel van het Bosbeheer.
Het aanvraagdossier omvat de volgende stukken:
1° statuten van de vereniging waaruit blijkt dat
voldaan wordt aan de voorwaarden, vermeld onder
artikel 2, 1°, 2°, 3° en 4°;
2° een verklaring op erewoord van alle leden,
waarin staat van welke kadastrale percelen binnen
het werkingsgebied elk van de leden bosbeheerder
is en een overzicht met de totale oppervlakte
van de bossen die beheerd worden door leden
van de bosgroep binnen het werkingsgebied
van de bosgroep;
3° een werkplan, zoals omschreven in artikel 2,
6°;
4° bewijsstukken die aantonen dat de bosgroep
een voltijdse of viervijfde werkende coördinator
en een halftijdse technisch-administratief medewerker
in dienst heeft of ter beschikking krijgt
door een andere werkgever of een schriftelijke verklaring,
ondertekend door de leden van de beheerraad
van de vereniging, dat binnen een jaar
nadat de bosgroep erkend is een voltijdse of viervijfde
werkende coördinator en een technisch-administratief
medewerker in dienst genomen zal
worden.
Art. 4. Het Bosbeheer legt de aanvraag samen
met zijn advies ter beslissing voor aan de minister.
De minister beslist voor 1 januari van het eerste
werkjaar. Het Bosbeheer brengt de bosgroep op
de hoogte van deze beslissing.
Art. 5. De voorlopige erkenning start vanaf
1 januari en geldt voor drie jaar.
De bosgroep bezorgt een jaarlijks activiteitenverslag
aan de provinciale zetel van het Bosbeheer
binnen vijftien dagen na het werkjaar waarop het
verslag betrekking heeft. Dit verslag geeft onder
meer aan voor elke doelstelling van de bosgroep,
zoals opgesomd in artikel 41bis van het decreet,
hoe en in welke mate het voorbije jaar aan de vermelde
doelstelling gewerkt werd en wat de resultaten
zijn. Het jaarlijkse activiteitenverslag bevat
minstens de gegevens, vermeld in bijlage III van
dit besluit. De beoordeling gebeurt door het Bosbeheer.
De bosgroep wordt door het Bosbeheer
van deze beoordeling op de hoogte gebracht.
Op basis van de beoordeling van het jaarlijkse activiteitenverslag
kan het Bosbeheer voorstellen
aan de minister om de erkenning voor een bepaalde
periode op te schorten of om de erkenning in te
trekken. De bosgroep wordt door het Bosbeheer
van dit voorstel op de hoogte gebracht. De minister
beslist na advies van de Raad en de Vlaamse
Hoge Raad voor het Natuurbehoud. De bosgroep
kan vragen toelichting te geven bij haar dossier
voor de Raad en/of de Hoge Raad voor Natuurbehoud,
vooraleer deze advies geven over het voorstel
tot opschorting of intrekking van de erkenning.
De bosgroep kan ook vragen toelichting te
geven bij haar dossier bij de minister. De minister
beslist over de opschorting of intrekking binnen
drie maanden na ontvangst van het jaarlijkse activiteitenverslag.
Het Bosbeheer brengt de bosgroep
op de hoogte van deze beslissing.
Afdeling II
Definitieve erkenning van bosgroepen
Art. 6. Om definitief erkend te kunnen worden,
moet de bosgroep aan de volgende voorwaarden
voldoen:
1° de voorwaarden, vermeld in artikel 2, 1°, 2°, 3°,
4° en 7;
2° gedurende drie jaar voorlopig erkend zijn als
bosgroep en een gunstige beoordeling gekregen
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Bosgroepen, erkenning»
hebben door het Bosbeheer van de jaarlijkse activiteitenverslagen
van de voorbije 3 werkingsjaren
als voorlopig erkende bosgroep;
3° een werkplan voorleggen voor de eerste 6 jaar
na de definitieve erkenning met alle elementen
zoals opgesomd in bijlage II van dit besluit.
Art. 7. Om de definitieve erkenning van de bosgroep
te verkrijgen dient de bosgroep op zijn
vroegst op 1 september en uiterlijk op 1 oktober
voor het einde van het derde werkjaar van de
voorlopige erkenning een aanvraag in bij de provinciale
zetel van het Bosbeheer. Samen met deze
aanvraag dient de bosgroep een voorlopig jaarlijks
activiteitenverslag over de activiteiten van
1 januari tot 31 augustus van het derde werkjaar
in.
Het aanvraagdossier omvat de volgende stukken:
1° een verklaring op erewoord van alle leden,
waarin staat van welke kadastrale percelen binnen
het werkingsgebied elk van de leden bosbeheerder
is en een overzicht met de totale oppervlakte
van de bossen die beheerd worden door leden
van de bosgroep binnen het werkingsgebied
van de bosgroep;
2° een werkplan, zoals omschreven in artikel 6,
3°;
3° bewijsstukken die aantonen dat de bosgroep
een voltijdse of viervijfde werkende coördinator
en een halftijdse technisch-administratief bediende
in dienst heeft of ter beschikking krijgt van een
andere werkgever.
Art. 8. Uiterlijk 1 november legt het Bosbeheer
deze aanvraag samen met een verslag ter advies
voor aan de Raad en de Vlaamse Hoge Raad voor
het Natuurbehoud. Dit verslag omvat een globale
beoordeling op basis van de jaarlijkse activiteitenverslagen
van de drie werkjaren als voorlopig erkende
bosgroep en een vergelijking met het bij de
voorlopige erkenning ingediende werkplan.
De Raden geven hun advies binnen 2 maanden na
ontvangst van de aanvraag, zo niet wordt het geacht
gunstig te zijn. Daarna wordt het dossier ter
beslissing voorgelegd aan de minister. De minister
beslist uiterlijk op 31 januari na de ontvangst van
de aanvraag. Het Bosbeheer brengt de bosgroep
op de hoogte van de beslissing. Als er geen of niet
tijdig een beslissing is, wordt de voorlopige erkenning
stilzwijgend verlengd gedurende maximaal
1 jaar.
Art. 9. De definitieve erkenning start op
1 januari en geldt voor 6 jaar.
De bosgroep bezorgt een jaarlijks activiteitenverslag
aan de provinciale zetel van het Bosbeheer
voor 15 januari van het jaar dat volgt op het werkjaar
waarop het betrekking heeft. Dit verslag geeft
onder meer aan voor elke doelstelling van de bosgroep,
zoals opgesomd in artikel 41bis van het decreet,
hoe en in welke mate het voorbije jaar aan
de vermelde doelstelling gewerkt werd en wat de
resultaten zijn. De beoordeling gebeurt door het
Bosbeheer. Het jaarlijkse activiteitenverslag bevat
minstens de gegevens, vermeld in bijlage III.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 261

Op basis van de beoordeling van het jaarlijks activiteitenverslag
kan het Bosbeheer voorstellen aan
de minister om de erkenning voor een bepaalde
periode op te schorten of om de erkenning in te
trekken. De bosgroep wordt door het Bosbeheer
van dit voorstel op de hoogte gebracht. De minister
beslist na advies van de Raad en de Vlaamse
Hoge Raad voor het Natuurbehoud. De bosgroep
kan vragen toelichting te geven bij haar dossier
voor de Raad en/of de Hoge Raad voor Natuurbehoud,
vooraleer deze advies geven over het voorstel
tot opschorting of intrekking van de erkenning.
De bosgroep kan ook vragen toelichting te
geven bij haar dossier bij de minister. De minister
beslist over de opschorting of de intrekking binnen
drie maanden na ontvangst van het jaarlijkse
activiteitenverslag. Het Bosbeheer brengt de bosgroep
op de hoogte van deze beslissing.
Art. 10. Om de verlenging van de definitieve erkenning
van de bosgroep te verkrijgen voor een
nieuwe termijn van zes jaar, dient de bosgroep op
zijn vroegst op 1 september en uiterlijk op
1 oktober voor het einde van het zesde werkjaar
een aanvraag in bij de provinciale zetel van het
Bosbeheer. Samen met deze aanvraag dient de
bosgroep een voorlopig jaarlijks activiteitenverslag
in van het 6de werkjaar met betrekking tot de
activiteiten van 1 januari tot 31 augustus van het
6e werkjaar.
Hierbij wordt dezelfde procedure gevolgd als bij
de eerste definitieve erkenning zoals omschreven
in de artikelen 6 tot 9. De jaarlijkse activiteitenverslagen
van de voorbije 6 werkjaren gelden dan als
basis voor de beoordeling door het Bosbeheer.
Afdeling III
Aanvullende bepalingen
Art. 11. Elke wijziging aan de statuten moet onmiddellijk
aan het Bosbeheer meegedeeld worden.
Art. 12. Op voorstel van het Bosbeheer of van
een of meer bosgroepen kan de minister de grenzen
van de bosgroepregio's aanpassen. Dat kan
enkel mits de betrokken bosgroepen voorafgaandelijk
akkoord gaan.
Art. 13. Zodra het Bosbeheer vaststelt dat niet
meer aan de voorwaarden voor voorlopige of definitieve
erkenning voldaan is, kan het Bosbeheer
voorstellen aan de minister om de erkenning voor
een bepaalde periode op te schorten of om de erkenning
in te trekken. De bosgroep wordt door
het Bosbeheer van dit voorstel op de hoogte gebracht.
De minister beslist na advies van de Raad
en de Vlaamse Hoge Raad voor het Natuurbehoud.
De bosgroep kan vragen toelichting te geven
bij haar dossier voor de Raad en/of de Hoge
Raad voor Natuurbehoud, vooraleer deze advies
geven over het voorstel tot opschorting of intrekking
van de erkenning. De bosgroep kan ook vragen
toelichting te geven bij haar dossier bij de minister.
Het Bosbeheer brengt de bosgroep op de
hoogte van deze beslissing.
Art. 14. Bosgroepen waarvan de voorlopige of
definitieve erkenning geweigerd of ingetrokken is,
kunnen een nieuwe aanvraag tot erkenning indienen,
zodra opnieuw aan de voorwaarden voor erkenning
voldaan is.
Bij opschorting van de erkenning wordt de periode
van opschorting vastgelegd of gekoppeld aan
voorwaarden. De periode van opschorting kan
maximaal één jaar duren. Indien na één jaar nog
niet aan de gestelde voorwaarden voldaan is,
wordt de opschorting automatisch omgezet in
een intrekking van de erkenning.
De erkenning kan slechts eenmaal opgeschort
worden gedurende de periode van erkenning. Indien
binnen dezelfde periode de bosgroep opnieuw
een ongunstige beoordeling van het jaarlijks
activiteitenverslag krijgt of indien vastgesteld
wordt dat niet meer aan de erkenningsvoorwaarden
voldaan wordt, dan kan enkel nog de intrekking
van de erkenning aan de minister voorgesteld
worden.
Indien de periode van opschorting van de erkenning
minder dan 6 maanden bedraagt blijft de
duur van de voorlopige of definitieve erkenning
ongewijzigd. Indien deze periode meer dan zes
maanden bedraagt, wordt de periode van de erkenning
met één jaar verlengd.
HOOFDSTUK III
SUBSIDIËRING VAN ERKENDE
BOSGROEPEN
Afdeling I
Algemene bepalingen
Art. 15. Binnen de perken van de begrotingskredieten
verleent de minister subsidies aan erkende
bosgroepen.
Art. 16. Subsidies worden teruggevorderd, vermeerderd
met de wettelijke intresten, als de voorwaarden
voor toekenning van de subsidies niet
nageleefd worden. De wettelijke intrest begint te
lopen vanaf de datum van in gebreke stelling.
De teruggevorderde bedragen moeten gestort
worden op een door het Bosbeheer aan te wijzen
rekening van het Vlaamse Gewest, binnen een
maand nadat de aanvrager per aangetekende
brief in gebreke werd gesteld.
Afdeling II
Basissubsidie
Art. 17. Aan elke erkende bosgroep wordt ter
ondersteuning van de algemene werking jaarlijks
een basissubsidie toegekend.
De maximale jaarlijks toegekende basissubsidie
voor elke voorlopig of definitief erkende bosgroep
bedraagt 100.000,00 Euro.
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Bosgroepen, erkenning»
Deze subsidie wordt enkel volledig toegekend als
de bosgroep gedurende het volledige werkjaar
voltijds een coördinator en minstens halftijds een
technisch-administratief medewerker in dienst of
ter beschikking heeft.
De maximale subsidie wordt evenredig verminderd
in de volgende gevallen:
1° wanneer de bosgroepcoördinator niet gedurende
het volledige werkjaar aangesteld wordt: de
basissubsidie wordt verminderd met
75.000,00 Euro * x/12, waarbij x de periode is, uitgedrukt
in maanden, dat de bosgroepcoördinator
nog niet in dienst is van de bosgroep;
2° wanneer de bosgroepcoördinator vier vijfde
werkt: de basissubsidie wordt verminderd met
75.000,00 Euro * 1/5;
3° wanneer de technisch-administratief medewerker
niet gedurende het volledige werkjaar in
dienst is van de bosgroep: de basissubsidie wordt
verminderd met 25.000,00 Euro * x/12, waarbij x
de periode is, uitgedrukt in maanden, dat de technisch
administratief medewerker nog niet in
dienst is.
Art. 18. De basissubsidie voor de werking gedurende
het eerste werkjaar wordt tegelijk met de
voorlopige of de definitieve erkenning door de minister
toegekend. Het bedrag wordt vastgesteld op
basis van de gegevens in het aanvraagdossier voor
de erkenning van de bosgroep.
De basissubsidie voor de volgende werkjaren van
de voorlopig of definitief erkende bosgroep wordt
toegekend na een gunstige beoordeling van het
jaarlijkse activiteitenverslag van het voorbije
werkjaar door het Bosbeheer. Het bedrag wordt
vastgesteld op basis van de gegevens in het jaarlijkse
activiteitenverslag.
Het Bosbeheer legt een voorstel tot toekenning
van de basissubsidie, samen met zijn beoordeling
van het jaarlijks activiteitenverslag ter beslissing
voor aan de minister, die beslist vóór 15 maart van
het betreffende werkjaar. Het Bosbeheer brengt
de bosgroep van deze beslissing op de hoogte.
Art. 19. De toegekende basissubsidie wordt na
de toekenning zonder betalingsaanvraag van de
begunstigde betaald op rekening van de bosgroep.
Als op het einde van het werkjaar uit het jaarlijkse
activiteitenverslag blijkt dat de uitbetaalde basissubsidie
te hoog was in verhouding tot de effectief
gepresteerde werkduur van de coördinator en/of
de administratief-medewerker, dan wordt het teveel
betaalde gedeelte afgetrokken van de andere
nog uit te betalen subsidies.
Afdeling III
Beheersubsidie
Art. 20. Aan elke erkende bosgroep kan ter stimulering
van de ledenwerving en ter ondersteuning
van zijn werking inzake de bevordering van
criteria duurzaam bosbeheer jaarlijks een subsidie
262 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

toegekend worden. Deze subsidie bestaat uit
2 gedeelten. De twee delen worden verder samen
beheersubsidie genoemd.
Het eerste deel van de beheersubsidie wordt berekend
op basis van het aantal hectare bos dat beheerd
wordt door leden van de bosgroep binnen
het werkingsgebied. Het eerste gedeelte van de
subsidie bedraagt 5,00 Euro per hectare voor alle
boseigendommen ongeacht hun oppervlakte.
Het tweede gedeelte van de beheersubsidie wordt
berekend op basis van het aantal hectare bos in
beheer van een lid van de bosgroep binnen het
werkingsgebied van de bosgroep en met goedgekeurd
beheerplan dat voldoet aan de criteria duurzaam
bosbeheer, zoals bepaald in artikel 41 van
het decreet.
Het tweede gedeelte van de beheersubsidie bedraagt
20,00 Euro per hectare voor boseigendommen
die kleiner zijn dan of gelijk zijn aan
1 hectare, 10,00 Euro per hectare voor boseigendommen
die groter zijn dan 1 en kleiner zijn dan
of gelijk zijn aan 5 hectare, en 5,00 Euro per hectare
voor boseigendommen die groter zijn dan
5hectare.
Art. 21. Om deze beheersubsidie te verkrijgen,
neemt de erkende bosgroep op het einde van elk
werkjaar in zijn jaarlijks activiteitenverslag een
lijst op van de bossen, beheerd door leden van de
bosgroep binnen het werkingsgebied van de bosgroep,
met vermelding of er een goedgekeurd beheerplan
is dat voldoet aan de criteria voor duurzaam
bosbeheer. Deze lijst bevat per boseigendom
de volgende gegevens:
1° bosoppervlakte;
2° bosbeheerder;
3° registratienummer van het beheerplan;
4° datum van goedkeuring van het beheerplan;
5° geldigheidsduur van het beheerplan;
6° voor de bossen waarvoor er geen goedgekeurd
beheerplan is: kadastrale perceelnummers.
Onderaan de lijst wordt zowel de totale bosoppervlakte
weergegeven als de bosoppervlakte van alle
bossen met goedgekeurd beheerplan dat voldoet
aan de criteria voor duurzaam bosbeheer.
Deze lijst wordt gecontroleerd bij de provinciale
zetel van het Bosbeheer, onder andere aan de
hand van het register van de goedgekeurde beheersplannen
en van de ledenlijst van de bosgroep.
Wanneer de provinciale zetel van het Bosbeheer
voor een bepaalde boseigendom gedurende
het voorbije werkjaar ernstige afwijkingen van
het bosbeheerplan vastgesteld heeft, wordt dit bos
niet meegeteld voor de vaststelling van de totale
beheersubsidie.
Art. 22. De beheersubsidie voor het voorbije
werkjaar wordt tegelijk toegekend en uitbetaald
met de basissubsidie voor het volgende werkjaar.
Afdeling IV
Projectsubsidie
Art. 23. Aan elke erkende bosgroep kan jaarlijks
een subsidie toegekend worden ter ondersteuning
van niet op economisch rendement gerichte projecten.
Die subsidie wordt verder projectsubsidie
genoemd.
De voorgestelde projecten hebben betrekking op
het komende werkjaar of op meerdere werkjaren.
Een projectsubsidie kan enkel voor meerdere
werkjaren toegekend worden, als de bosgroep
voor die periode ook erkend is.
Onder meer de volgende acties komen in aanmerking:
bestrijding van Amerikaanse vogelkers, natuurbeheerwerken,
aanduiden van onrendabele
dunningen, zuiveringen, maatregelen met betrekking
tot recreatieve infrastructuur, opmaak van
een toegankelijkheidsreglement voor een boscomplex.
Hierbij moet het telkens gaan over acties
die leiden tot samenwerking tussen verschillende
bosbeheerders.
Andere voorstellen kunnen ingediend worden en
worden individueel beoordeeld.
Acties die behoren tot de basiswerking van de bosgroep
komen niet in aanmerking voor deze projectsubsidie:
organisatie gezamenlijke houtverkoop,
opvolgen van de exploitatie die volgt op de
verkoop, adviesverlening aan individuele bosbeheerders
of aan organisaties, hulp bij het invullen
van formulieren voor aanvraag subsidies, kapmachtiging,
beheerplan, informatieverstrekking
met betrekking tot de criteria voor duurzaam bosbeheer,
verzamelen van administratieve gegevens,
opmaken van het bestek en volgen van opdrachten
tot het opstellen van gezamenlijke beheersplannen
die voldoen aan de criteria voor
duurzaam bosbeheer.
Acties die aan individuele bosbeheerders gesubsidieerd
kunnen worden met toepassing van
artikel 13, 19, 85 en 87 van het decreet of met toepassing
van het decreet Natuurbehoud, komen
niet in aanmerking voor deze projectsubsidie.
Art. 24. Om een projectsubsidie te verkrijgen
vanaf het eerste werkjaar van de voorlopig erkende
bosgroep, wordt in het werkplan, bedoeld in
artikel 2, 6°, een apart hoofdstuk gewijd aan de
omschrijving en gedetailleerde kostenraming van
de projecten waar een projectsubsidie voor gevraagd
wordt.
Om deze projectsubsidie voor alle volgende werkjaren
van de erkende bosgroep te verkrijgen, dient
de bosgroep als onderdeel van het jaarlijkse activiteitenverslag
van het voorbije jaar een planning in
met daarin de omschrijving en een gedetailleerde
kostenraming van de projecten waarvoor een projectsubsidie
gevraagd wordt.
Als het voorgestelde project betrekking heeft op
meerdere werkjaren, moet de gedetailleerde kostenraming
de hele periode en niet enkel het eerste
jaar behelzen.
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Bosgroepen, erkenning»
Art. 25. De voorgestelde projecten worden individueel
beoordeeld door het Bosbeheer, samen
met de erkenningsaanvraag (1e werkjaar) of het
jaarlijkse activiteitenverslag (volgende werkjaren).
Het Bosbeheer legt zijn advies over de projecten
die voor subsidie in aanmerking genomen kunnen
worden en welk percentage van de geraamde
kosten de subsidie zal bedragen ter beslissing voor
aan de minister. Hierbij wordt onder meer rekening
gehouden met de volgende aspecten:
1° lokaal draagvlak voor de uitvoering van het
project;
2° mogelijkheden voor medefinanciering door
andere instanties;
3° continuïteit ten opzichte van projecten gerealiseerd
in de vorige werkingsjaren;
4° afstemming van de doelstellingen van het project
op het gebiedsgericht natuurbeleid en het
ruimtelijk beleid;
5° conformiteit van het project met de goedgekeurde
bosbeheersplannen voor de percelen in
kwestie.
De projectsubsidie wordt tegelijkertijd met de basissubsidie
toegekend.
Art. 26. 50 % van het toegekende bedrag voor
het komende werkjaar wordt uitbetaald samen
met de basissubsidie voor het komende werkjaar.
Het saldo voor het betreffende werkjaar wordt uitbetaald
na de goedkeuring van het jaarlijkse activiteitenverslag.
Via het jaarlijkse activiteitenverslag
gaat het Bosbeheer na of het toegekende bedrag
voor het betreffende werkjaar verminderd
moet worden met een bedrag dat overeenstemt
met het niet-gerealiseerde gedeelte van het project.
Als het saldo negatief is, wordt dat bedrag in
mindering gebracht van de andere nog uit te betalen
subsidies of wordt het in mindering gebracht
van de subsidie voor het volgende werkjaar.
Afdeling V
Vormingssubsidie
Art. 27. Aan elke erkende bosgroep kan jaarlijks
een subsidie toegekend worden ter ondersteuning
van vormingsactiviteiten voor of door de bosgroep
voor leden en voor werknemers van de bosgroep.
De vormingssubsidie bedraagt maximaal
240,00 Euro per volledige vormingsdag (minstens
6 uur) en maximaal 140,00 Euro voor een halve
vormingsdag (minstens 3 uur).
Voor de vorming van leden van de bosgroep komen
maximaal 25 volle dagen per jaar in aanmerking.
Voor de vorming van terreinarbeiders die in
dienst zijn van de bosgroep of die opdrachten uitvoeren
voor de bosgroep komen maximaal
40 vormingsdagen in aanmerking. Voor de vorming
van andere werknemers van de bosgroep
kunnen maximaal 15 vormingsdagen in rekening
gebracht worden. Jaarlijks kan dus alles samen
maximaal voor 80 volledige vormingsdagen subsidie
toegekend worden aan de erkende bosgroep.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 263

Om in aanmerking te komen voor subsidie moet
de vormingsactiviteit aan volgende voorwaarden
voldoen:
1° de doelgroep moet duidelijk bepaald worden
en bestaat ofwel uit de leden van de bosgroep, ofwel
uit terreinarbeiders in dienst van de bosgroep,
ofwel uit ander personeel van de bosgroep;
2° het thema of onderwerp van de vorming is duidelijk
bepaald. Het sluit aan bij de doelstellingen
van de bosgroep zoals omschreven in artikel 41bis
van het decreet of het is duidelijk aantoonbaar dat
de vorming bijdraagt tot de goede werking van de
bosgroep.
Publieke infovergaderingen of overlegvergaderingen
met diverse instanties die hoofdzakelijk de bekendmaking
van de bosgroep en de werking van
de bosgroep als thema hebben, komen niet in
aanmerking als vormingsactiviteit.
Art. 28. Om de vormingssubsidie te verkrijgen
voor het eerste werkjaar van de voorlopig erkende
bosgroep, wordt in het werkplan, zoals bedoeld in
artikel 2, 6°, een apart hoofdstuk gewijd aan de
planning van de vormingsactiviteiten gedurende
het eerste werkjaar. Die planning omvat de volgende
gegevens per vormingsactiviteit: het aantal
vormingsdagen, de doelgroep, het thema. De vormingssubidie
voor het eerste werkjaar wordt samen
met de toekenning van de basissubsidie ter
beslissing voorgelegd aan de minister.
Om deze vormingssubsidie voor alle volgende
werkjaren van de erkende bosgroep te verkrijgen,
dient de bosgroep als onderdeel van het jaarlijkse
activiteitenverslag van het voorbije jaar een planning
in voor de vormingsactiviteiten gedurende
het komende werkjaar. Die planning omvat de
volgende gegevens per vormingsactiviteit: het
aantal vormingsdagen, de doelgroep, het thema.
De planning voor de vormingsactiviteiten wordt
samen met het jaarlijkse activiteitenverslag beoordeeld
door het Bosbeheer. De vormingssubsidie
wordt samen met de toekenning van de basissubsidie
ter beslissing voorgelegd aan de minister.
Art. 29. De uitbetaling van de vormingssubsidie
gebeurt na afloop van het werkjaar. Het uit te betalen
bedrag wordt bepaald aan de hand van de
gegevens in het jaarlijkse activiteitenverslag, aan-
gevuld met een aanwezigheidslijst, een kort verslag
voor elke vormingsactiviteit en bewijsstukken
waaruit de effectieve kostprijs van elke vormingsactiviteit
blijkt.
De vormingssubsidie voor het voorbije jaar wordt
tegelijk uitbetaald met de basissubsidie voor het
volgende werkjaar.
Afdeling VI
Aanvullende bepalingen
Art. 30. In geval van intrekking van de voorlopige
of definitieve erkenning, worden de toegekende,
maar nog niet uitbetaalde subsidies voor het
lopende werkjaar niet meer uitbetaald. De reeds
uitbetaalde subsidies voor het lopende werkjaar
moeten onmiddellijk teruggestort worden op een
door het Bosbeheer op te geven rekeningnummer
van het Vlaamse Gewest.
In geval van opschorting van de voorlopige of definitieve
erkenning worden de basissubsidie en de
beheersubsidie voor het betreffende werkjaar verminderd
met een factor x/365, waarbij x de periode
is van de opschorting uitgedrukt in aantal dagen.
Het gedeelte van de basissubsidie dat teveel is
betaald, zal verrekend worden met de overige te
betalen subsidies. Desgevallend wordt het negatief
saldo teruggevorderd. De opschorting heeft
geen gevolgen voor de berekening van de projectsubsidie
en de vormingssubsidie. Het bedrag
van de uit te betalen subsidie wordt berekend conform
art. 26 en art. 29.
HOOFDSTUK IV
WIJZE WAAROP DE LEDEN VAN HET
BOSBEHEER KUNNEN MEEWERKEN IN
ERKENDE BOSGROEPEN
Art. 31. In de erkende bosgroepen waarvan het
Vlaamse Gewest lid is, wordt het Bosbeheer vertegenwoordigd
door de door het afdelingshoofd
aangewezen houtvester of zijn afgevaardigde. Die
houtvester treedt op in de hoedanigheid van terreinbeheerder
van de domeinbossen binnen het
werkingsgebied van de erkende bosgroep.
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Bosgroepen, erkenning»
De houtvester beslist hoe en in welke mate het
Bosbeheer gebruikmaakt van de diensten van de
bosgroep.
De houtvester beslist eveneens in welke gevallen
aspecten van het technisch beheer van openbare
bossen andere dan domeinbossen aan de bosgroep
toevertrouwd kunnen worden, op voorwaarde
dat de betrokken openbare boseigenaar
akkoord gaat.
Art. 32. Ter uitvoering van artikel 41ter van het
decreet kan de houtvester, op verzoek van de bosgroep
en op voorwaarde dat de bosbeheerder van
een bos akkoord gaat, binnen het werkingsgebied
van de bosgroep, arbeiders of technici van het
Bosbeheer inzetten voor economisch niet rendabele
beheertaken.
Die beheertaken maken deel uit van de normale
opdracht van de betrokken personeelsleden van
het Bosbeheer en kunnen in geen geval aanleiding
geven tot een aparte vergoeding aan het betrokken
personeelslid.
De financiële vergoeding voor het uitvoeren van
die beheertaken wordt vastgesteld in overleg met
de bosgroep. Die vergoeding wordt door de bosgroep
betaald op een door het Bosbeheer aan te
geven rekening van het Vlaamse Gewest. De bosgroep
zorgt zelf voor het terugvorderen van het
verschuldigde bedrag bij de betrokken bosbeheerder.
Art. 33. Het toezicht op de naleving van de voorwaarden
voor de erkenning en de subsidiëring
van de bosgroep kan in geen geval gebeuren door
de houtvester.
HOOFDSTUK V
SLOTBEPALINGEN
Art. 34. De minister kan bijlage II en bijlage III
bij dit besluit aanpassen.
Art. 35. De Vlaamse Minister, bevoegd voor de
landinrichting en het natuurbehoud, is belast met
de uitvoering van dit besluit.
264 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BIJLAGE I
Afbakening van de bosgroepregio's in
Vlaanderen
BIJLAGE II
Werkplan te voegen bij de aanvraag voor de
voorlopige of definitieve erkenning van een
bosgroep
Het werkplan omvat minstens de volgende gegevens:
1° naam van de bosgroep, adres, telefoonnummer, emailadres;
2° bosgroepregio + omschrijving van het gebied, met
onder meer de volgende informatie:
a) totale oppervlakte;
b) bosoppervlakte;
c) verhouding openbaar bos/privé-bos;
d) raming aantal bosbeheerders en gemiddelde grootte
van de boseigendommen;
e) aanduiding op kaart van bossen binnen de bosgroepregio
die liggen in VEN of IVON, in vogelrichtlijngebied,
habitatrichtlijngebied, of waarvoor er een goedgekeurd
natuurrichtplan bestaat, of die liggen binnen een beschermd
landschap;
3° vereniging:
a) aantal leden + bosoppervlakte waarvan deze leden
bosbeheerder zijn;
b) statuten van de vereniging;
c) samenstelling raad van beheer;
d) groeiscenario voor het aantal leden en communicatiestrategie
voor ledenwerving (met onder meer initia-
tieven die de toetreding van bosbeheerders van kleine
boseigendommen bevorderen);
4° personeel:
a) coördinator: indien gekend: naam, diploma, aard
contract, aanvangsdatum tewerkstelling, eventueel:
overeenkomst met andere werkgever of verklaring, conform
artikel 3, 4° van dit besluit;
b) technisch-administratief medewerker: idem;
c) voorstel van berekening voor de basissubsidie voor
het eerste werkjaar;
5° informatie- en vormingsactiviteiten:
a) globale planning voor de periode van erkenning;
b) concrete planning voor het eerste werkjaar na de erkenning
en voorstel van berekening voor de vormingssubsidie
(inclusief interne vorming);
6° organisatie van gezamenlijke beheerswerken:
a) globale planning voor de periode van erkenning;
b) concrete planning en kostenraming voor het eerste
werkjaar van acties waarvoor projectsubsidie gevraagd
wordt;
7° organisatie van gezamenlijke houtverkoop:
a) globale planning voor de periode van erkenning;
b) concrete planning voor het eerste werkjaar;
8° acties met betrekking tot toegankelijkheid en recreatie,
en het afstemmen van de functievervulling van de
bossen op de behoeften van de lokale gemeenschap en
de bosgebruikers:
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Bosgroepen, erkenning»
a) globale planning voor de periode van erkenning;
b) concrete planning en kostenraming voor het eerste
werkjaar van acties waarvoor een projectsubsidie gevraagd
wordt;
9° acties met betrekking tot natuurbeheerwerken en
verbetering van de ecologische functie van de bossen:
a) globale planning voor de periode van erkenning;
b) concrete planning en kostenraming voor het eerste
werkjaar van acties waarvoor een projectsubsidie gevraagd
wordt;
10° acties met betrekking tot het opstellen van bosbeheersplannen:
a) globale planning voor de periode van erkenning om
de opmaak van gezamenlijke beheersplannen en beheersplannen
die voldoen aan de criteria duurzaam bosbeheer
te stimuleren;
b) groeiscenario voor aantal ha bos met beheerplan dat
voldoet aan de criteria duurzaam bosbeheer;
11° acties met betrekking tot de afstemming op gebiedsgerichte
terreinvisies uit andere beleidsdomeinen:
a) beknopte inventaris van acties, plannen, terreinvisies
e.d. met impact op concreet beheer van de bossen binnen
het werkingsgebied;
b) globale planning voor de periode van erkenning;
c) concrete planning voor het eerste werkjaar van acties
waarvoor projectsubsidie gevraagd wordt;
12° overzicht van de acties waarvoor een projectsubsidie
gevraagd wordt en een totale kostenraming.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 265

BIJLAGE III
Het jaarlijks activiteitenverslag omvat
minstens de volgende gegevens
1° naam van de bosgroep, adres, telefoon, e-mail;
2° bosgroepregio;
3° vereniging:
a) aantal leden + bosoppervlakte waarvan deze leden
bosbeheerder zijn;
b) vergelijking met het in het werkplan opgenomen
groeiscenario;
4° personeel:
a) coördinator: naam, diploma, aard contract, effectieve
periode van tewerkstelling gedurende het voorbije werkjaar;
b) technisch-administratief medewerker: idem;
c) basissubsidie voor het voorbije werkjaar: berekening
van het eventueel in mindering te brengen saldo;
d) basissubsidie voor het komende werkjaar, voorstel
van berekening op basis van de voorziene tewerkstellingsduur
van de coördinator en de technisch-administratief
medewerker;
5° informatie- en vormingsactiviteiten:
a) overzicht van informatievergaderingen en vormingsactiviteiten
gedurende het voorbije werkjaar, aangevuld
met bewijsstukken als bijlage en een voorstel van berekening
van de effectief uit te betalen vormingssubsidie;
b) concrete planning van informatie- en vormingsactiviteiten
voor het volgende werkjaar en voorstel van berekening
voor de vormingssubsidie (inclusief interne vorming);
6° organisatie van gezamenlijke beheerswerken:
a) overzicht van realisaties in het voorbije werkjaar en
een voorstel van berekening van het effectief uit te betalen
bedrag van de projectsubsidie;
b) concrete planningen voor het volgende werkjaar met
in het bijzonder de acties waarvoor een projectsubsidie
gevraagd wordt (inclusief kostenraming);
7° organisatie van een gezamenlijke houtverkoop:
a) resultaten voor het voorbije werkjaar;
b) concrete planning voor het volgende werkjaar;
8° acties met betrekking tot toegankelijkheid en recreatie,
en de afstemming van de functievervulling van de
bossen op de behoeften van de lokale gemeenschap en
de bosgebruikers:
a) resultaten voor het voorbije werkjaar en een voorstel
van berekening van het effectief uit te betalen bedrag
van de projectsubsidie;
b) concrete planning voor het volgende werkjaar, in het
bijzonder van acties waarvoor een projectsubsidie gevraagd
wordt (inclusief kostenraming);
9° acties met betrekking tot natuurbeheerwerken en
verbetering van de ecologische functie van de bossen:
a) resultaten van het voorbije werkjaar en berekening
van het effectief uit te betalen bedrag van de projectsubsidie;
b) concrete planning voor het volgende werkjaar, in het
bijzonder van acties waarvoor een projectsubsidie gevraagd
wordt (inclusief kostenraming);
10° acties met betrekking tot het opstellen van bosbeheersplannen:
BOS – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 «Bosgroepen, erkenning»
a) resultaten van het voorbije werkjaar en vergelijking
met het groeiscenario in het werkplan;
b) een lijst van de bossen beheerd door leden van de bosgroep,
binnen het werkingsgebied van de bosgroep, met
de vermelding of er een goedgekeurd beheerplan is dat
voldoet aan de criteria voor duurzaam bosbeheer. Die
lijst bevat per boseigendom de volgende gegevens:
1) bosoppervlakte;
2) bosbeheerder;
3) registratienummer van het beheerplan;
4) datum van goedkeuring van het beheerplan;
5) geldigheidsduur van het beheerplan;
6) voor die bossen waarvoor er geen goedgekeurd beheerplan
is: kadastrale perceelnummers.
Onderaan de lijst wordt zowel de totale bosoppervlakte
weergegeven als de bosoppervlakte van alle bossen met
goedgekeurd beheerplan dat voldoet aan de criteria
voor duurzaam bosbeheer;
c) voorstel van berekening van de beheersubsidie;
d) groeiscenario voor aantal ha bos met beheerplan dat
voldoet aan de criteria duurzaam bosbeheer;
11° acties met betrekking tot de afstemming van gebiedsgerichte
terreinvisies uit andere beleidsdomeinen:
a) resultaten voor het voorbije werkjaar en berekening
van het effectief uit te betalen bedrag van de projectsubsidie;
b) concrete planning voor het volgende werkjaar van acties
waarvoor een projectsubsidie gevraagd wordt;
12° overzicht van de acties waarvoor voor het volgende
jaar een projectsubsidie gevraagd wordt.
266 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Blz: 353 – K.B. 6 maart 2002
K.B. 6 maart 2002 betreffende het geluidsvermogen
van materieel voor gebruik
buitenshuis (B.S., 12 maart 2002)
HOOFDSTUK I
TOEPASSINGSGEBIED
Art. 1. § 1. Dit besluit is van toepassing op het in
de artikelen 12 en 13 genoemde en in bijlage I
omschreven materiaal voor gebruik buitenshuis.
§ 2. Dit besluit heeft uitsluitend betrekking op materieel
dat als een geheel, geschikt voor het beoogde
gebruik, in de handel wordt gebracht of in gebruik
wordt genomen.
§ 3. Niet-aangedreven hulpstukken die afzonderlijk
op de markt worden gebracht of in gebruik
worden genomen vallen buiten dit besluit, met
uitzondering van met de hand geleide betonbrekers
en trilhamers en hydraulische hamers.
Art. 2. Dit besluit is niet van toepassing op:
– materieel dat primair bestemd is voor het vervoer
van goederen of personen over de weg, per
spoor, door de lucht of over waterwegen;
– speciaal voor militaire en politiedoeleinden of
voor noodhulpdiensten ontworpen en geconstrueerd
materieel.
HOOFDSTUK II
DEFINITIES
Art. 3. Voor de toepassing van dit besluit wordt
verstaan onder:
1° materieel voor gebruik buitenhuis: alle machines,
gedefinieerd in de artikelen 1 en 2 van het koninklijk
besluit van 5 mei 1995 tot uitvoering van
de richtlijn van de Raad van de Europese Gemeenschappen
inzake de onderlinge aanpassing van de
wetgevingen van de Lid-Staten betreffende machines.
Gebruik van dergelijke machines in een
omgeving waar de geluidsoverdracht niet of nauwelijks
wordt gedempt wordt als gebruik buitenshuis
beschouwd.
Bedoeld is eveneens niet-aangedreven materieel
voor industriële of milieutoepassingen, van een
type dat bestemd is voor gebruik buitenshuis en
dat bijdraagt tot geluidshinder. Al deze materieeltypen
worden hierna «materieel» genoemd;
2° overeenstemmingsbeoordelingsprocedures: de
procedures die zijn vastgelegd in de bijlagen V tot
en met VII;
GELUID
Europees en federaal
3° markering: het op het materieel op zichtbare,
leesbare en onuitwisbare wijze aanbrengen van
de CE-markering, vergezeld van de vermelding
van het gewaarborgde geluidsvermogensniveau;
4° geluidsvermogensniveau L WA: het A-gewogen
geluidsvermogensniveau in dB, betrokken op
1 pW, als omschreven in EN ISO 3744: 1995 en
EN ISO 3746: 1995;
5° gemeten geluidsvermogensniveau: het geluidsvermogensniveau
dat is bepaald aan de hand
van metingen die worden verricht overeenkomstig
bijlage III; de gemeten waarden kunnen worden
bepaald bij één machine die representatief is
voor het betrokken type materieel of aan de hand
van het gemiddelde van een aantal machines;
6° gewaarborgd geluidsvermogensniveau: het geluidsvermogensniveau
dat is bepaald overeenkomstig
de voorschriften van bijlage III, met inbegrip
van de onzekerheden ten gevolge van variaties
in de productie en de meetmethoden en waarvan
de fabrikant of zijn in de Gemeenschap
gevestigde gemachtigde verzekert dat het volgens
de gebruikte, in de technische documentatie genoemde,
technische instrumenten niet overschreden
wordt;
7° de minister: de Minister die het Leefmilieu onder
zijn bevoegdheden heeft;
8° de bevoegde autoriteit: de federale Dienst voor
het Leefmilieu van het Ministerie van Sociale Zaken,
Volksgezondheid en Leefmilieu;
9° de bevoegde diensten: de bevoegde autoriteit
en het Ministerie van Economische Zaken;
10° de wet van 21 december 1998: de wet van
21 december 1998 betreffende de productnormen
ter bevordering van duurzame productie- en
consumptiepatronen en ter bescherming van het
leefmilieu en de volksgezondheid, gewijzigd door
de wet van 4 april 2001 tot wijziging van sommige
bepalingen betreffende de veiligheid en de gezondheid
van de consumenten;
11° het in de handel brengen: de initiële actie van
het voor de eerste maal beschikbaar stellen van
een product in een Lid-Staat van de Europese Gemeenschap,
met het oogpunt van distributie of
gebruik in een Lid-Staat van de Europese Gemeenschap;
12° het in gebruik nemen: het door de eindgebruiker
de eerste maal in dienst nemen;
13° de richtlijn: de Richtlijn 2000/14/EG van het
Europese parlement en de Raad van 8 mei 2000
inzake de harmonisatie van de wetgevingen der
Lid-Staten betreffende de geluidsemissie in het
milieu door materieel voor gebruik buitenshuis.
GELUID – Europees en federaal
HOOFDSTUK III
IN DE HANDEL BRENGEN
K.B. 6 maart 2002
Art. 4. § 1. Materieel als bedoeld in artikel 1,
wordt niet in de handel gebracht of in gebruik genomen
vooraleer de fabrikant of zijn in de Gemeenschap
gevestigde gemachtigde ervoor heeft
gezorgd dat:
– het materieel voldoet aan de voorschriften aangaande
de geluidsemissie in het milieu van dit besluit;
– de overeenstemmingbeoordelingsprocedures,
bedoeld in artikel 14 voltooid zijn;
– het materieel voorzien is van de CE-markering
en een vermelding van het gewaarborgd geluidsvermogensniveau
en vergezeld gaat van een EGverklaring
van overeenstemming.
§ 2. Indien noch de fabrikant, noch zijn gemachtigde
in de Gemeenschap gevestigd zijn, moet aan
de verplichtingen van dit besluit worden voldaan
door eenieder die het materieel in de Gemeenschap
in de handel brengt of in gebruik neemt.
HOOFDSTUK IV
MARKTTOEZICHT
Art. 5. Materieel als bedoeld in artikel 1 kan uitsluitend
in de handel worden gebracht of in gebruik
worden genomen wanneer:
– het in overeenstemming is met de bepalingen
van dit besluit;
– voorzien is van de CE-markering en een vermelding
van het gewaarborgde geluidsvermogensniveau;
– vergezeld gaat van een EG-verklaring van overeenstemming.
HOOFDSTUK V
VRIJ VERKEER
Art. 6. Op evenementen als beurzen, tentoonstellingen,
demonstraties of gelijkaardige manifestaties,
is de tentoonstelling van materieel als
bedoeld in artikel 1, dat niet in overeenstemming
is met de bepalingen van dit besluit, niet verboden
mits op een zichtbaar bord duidelijk is aangegeven
dat het materieel in kwestie niet in overeenstemming
is en dat het niet in de handel wordt gebracht
of in gebruik wordt genomen totdat het in
overeenstemming is gebracht door de fabrikant of
zijn in de Gemeenschap gevestigde gemachtigde.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 267

Bij demonstraties moeten alle passende veiligheidsmaatregelen
worden genomen om de bescherming
van personen te waarborgen.
HOOFDSTUK VI
VERMOEDEN VAN
OVEREENSTEMMING
Art. 7. Wordt verondersteld als in overeenstemming
met alle voorschriften van dit besluit materieel
als bedoeld in artikel 1, dat voorzien is van de
CE-markering en een vermelding van het gewaarborgde
geluidsvermogensniveau en vergezeld
gaat van de EG-verklaring van overeenstemming.
HOOFDSTUK VII
EG-VERKLARING VAN
OVEREENSTEMMING
Art. 8. § 1. De fabrikant van materieel als bedoeld
in artikel 1, of zijn in de Gemeenschap gevestigde
gemachtigde, stelt voor ieder gefabriceerd
materieeltype een EG-verklaring van overeenstemming
op ter staving dat dit materieel in
overeenstemming is met de voorschriften van dit
besluit; in bijlage II is vermeld welke gegevens in
ieder geval in die verklaring van overeenstemming
moeten zijn opgenomen.
§ 2. Elk materieel dat in de handel wordt gebracht
of in gebruik wordt genomen, dient vergezeld te
zijn van een verklaring van overeenstemming, opgesteld
of vertaald in het Nederlands, het Frans en
het Duits.
§ 3. De fabrikant van materieel als bedoeld in
artikel 1, of zijn in de Gemeenschap gevestigde gemachtigde,
bewaart tien jaar lang nadat het materieel
voor het laatst geproduceerd werd een exemplaar
van de EG-verklaring van overeenstemming,
samen met de technische documentatie overeenkomstig
bijlage V, punt 3, bijlage VI, punt 3,
bijlage VII, punt 2, bijlage VIII, punten 3.1 en 3.3.
HOOFDSTUK VIII
NON-CONFORMITEIT VAN MATERIEEL
Art. 9. § 1. Wanneer er wordt vastgesteld dat in
de handel gebracht of in gebruik genomen materieel
als bedoeld in artikel 1, niet voldoet aan de
voorschriften van dit besluit, treft de minister de
nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat de
fabrikant van het materieel of zijn in de Gemeenschap
gevestigde gemachtigde het materieel in
overeenstemming brengt met de bepalingen van
dit besluit.
§ 2. De minister neemt de nodige maatregelen om
het in de handel brengen of de ingebruikneming
van het betrokken materieel te beperken of te verbieden,
of om te verzekeren dat het uit de handel
genomen wordt wanneer:
a) de in artikel 12 bedoelde grenswaarden worden
overschreden of;
b) de non-conformiteit met andere bepalingen
van dit besluit blijft voortbestaan ondanks de
overeenkomstig § 1 genomen maatregelen.
De minister stelt de Europese Commissie en de andere
Lid-Staten van de Europese Gemeenschap
terstond op de hoogte van die maatregelen.
§ 3. De minister kan overgaan tot het organiseren
van ad hoc of regelmatige controles in het kader
van de uitvoering van § 1 en § 2, op eigen initiatief
of in samenwerking met de bevoegde diensten.
HOOFDSTUK IX
BEROEP
Art. 10. § 1. De minister kan het in de handel
brengen of de ingebruikneming van onder dit besluit
vallend materieel beperken overeenkomstig
de voorwaarden bepaald in artikel 9.
§ 2. Een dergelijke beslissing wordt deugdelijk gemotiveerd
en zo spoedig mogelijk medegedeeld
aan de betrokken partij, onder vermelding van de
beroepsmogelijkheid, zoals bepaald in § 4.
§ 3. De betrokkene kan zijn bezwaar tegen de motieven
van de beslissing uiteenzetten in een bezwaarschrift.
§ 4. Binnen 2 weken na ontvangst deelt de minister
het beroep mee aan een door Ons ingesteld
College van experten. Dit College van experten
onderzoekt het beroep.
§ 5. Het beroep schort de beslissing waarvan melding
in § 1, niet op.
§ 6. De beslissing waarvan melding in § 1, wordt
enkel teniet gedaan in beroep, in geval van een gemotiveerde
beslissing bij meerderheid van het
College van experten in die zin binnen de
60 dagen na de betekening van het beroep waarvan
melding in § 4.
§ 7. Nadere regels inzake aanstelling, onafhankelijkheid
en werking, worden door Ons bepaald op
voordracht van de minister en van de Minister tot
wiens bevoegdheid de Economische Zaken behoren.
HOOFDSTUK X
MARKERING
Art. 11. § 1. In de handel gebracht of in gebruik
genomen materieel als bedoeld in artikel 1, dat
voldoet aan de voorschriften van dit besluit is
voorzien van de CE-markering van overeenstemming.
De markering bestaat uit de letters «CE». In
bijlage IV staat een model van de markering die
moet worden gebruikt.
§ 2. De CE-markering gaat vergezeld van een vermelding
van het gewaarborgde geluidsvermogensniveau.
In bijlage IV staat een model van die
vermelding.
GELUID – Europees en federaal
K.B. 6 maart 2002
§ 3. De CE-markering van overeenstemming en de
vermelding van het gewaarborgde geluidsvermogensniveau
worden op iedere machine op goed
zichtbare, leesbare en onuitwisbare wijze aangebracht.
§ 4. Het is verboden markeringen of inscripties op
materieel aan te brengen die misleidend kunnen
zijn wat betreft de betekenis of de vorm van de CEmarkering
of de vermelding van het gewaarborgde
geluidsvermogensniveau. Er mogen andere
markeringen op de machine worden aangebracht,
mits de zichtbaarheid en leesbaarheid van
de CE-markering en de vermelding van het gewaarborgde
geluidsvermogensniveau daardoor
niet verminderd worden.
§ 5. Wanneer materieel als bedoeld in artikel 1
ook onder andere richtlijnen valt die betrekking
hebben op andere aspecten en eveneens voorzien
in het aanbrengen van de CE-markering, wordt op
die markering aangegeven dat het betrokken materieel
ook aan de bepalingen van die richtlijnen
voldoet. Indien de fabrikant op grond van een of
meer van die richtlijnen gedurende een overgangsperiode
evenwel kan kiezen tussen verschillende
regelingen, wordt op de CE-markering aangegeven
dat het materieel uitsluitend voldoet aan
de richtlijnen die zijn toegepast door de fabrikant.
In dat geval moeten de gegevens vereist door die
richtlijnen, als gepubliceerd in het Publicatieblad
van de Europese Gemeenschappen, vermeld worden
in de documenten, mededelingen of instructies
die volgens die richtlijn voorgeschreven zijn
en dergelijk materieel vergezellen.
De minister kan overgaan tot het nemen van specifieke
maatregelen indien nodig.
HOOFDSTUK XI
MATERIEEL WAARVOOR
GELUIDSGRENSWAARDEN GELDEN
Art. 12. § 1. Het gewaarborgde geluidsvermogensniveau
van het in bijlage XI genoemde materieel
mag niet hoger zijn dan het aldaar aangegeven
toelaatbare geluidsvermogensniveau.
§ 2. De gegevens van bijlage XI zijn aanpasbaar
en uitbreidbaar, op voordracht van de minister.
§ 3. De gegevens van bijlage III zijn aanpasbaar en
uitbreidbaar, op voordracht van de minister.
HOOFDSTUK XII
MATERIEEL WAAROP ALLEEN HET
GELUIDSVERMOGENSNIVEAU MOET
WORDEN GEMARKEERD
Art. 13. § 1. Voor het gewaarborgde geluidsvermogensniveau
van het in bijlage XII vermelde materieel
geldt dat alleen het geluidsvermogensniveau
moet worden gemarkeerd.
§ 2. De gegevens van bijlage XII zijn aanpasbaar
en uitbreidbaar, op voordracht van de minister.
268 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

HOOFDSTUK XIII
OVEREENSTEMMINGSBEOORDELING
Art. 14. § 1. Alvorens het in artikel 12 genoemde
materieel in de handel te brengen of in gebruik te
nemen, onderwerpt de fabrikant of zijn in de Gemeenschap
gevestigde gemachtigde ieder type
materieel aan een van de volgende overeenstemmingsbeoordelingsprocedures:
– ofwel de procedure van interne fabricagecontrole
met beoordeling van de technische documentatie
en periodieke controles bedoeld in bijlage VI;
– ofwel de procedure van eenheidskeuring bedoeld
in bijlage VII;
– ofwel de procedure van volledige kwaliteitsborging
bedoeld in bijlage VIII.
§ 2. Alvorens het in artikel 13 genoemde materieel
in de handel te brengen of in gebruik te nemen
onderwerpt de fabrikant of zijn in de Gemeenschap
gevestigde gemachtigde ieder type materieel
aan de procedure van interne fabricagecontrole
bedoeld in bijlage V.
§ 3. De Europese Commissie, de bevoegde diensten
en de andere Lid-Staten van de Europese Gemeenschap,
kunnen op een met redenen omkleed
verzoek inzage krijgen in alle bij de overeenstemmingsbeoordeling
van een bepaald materieeltype
gebruikte informatie en in het bijzonder de technische
documentatie volgens bijlage V, punt 3,
bijlage VI, punt 3, bijlage VII, punt 2, bijlage VIII,
punten 3.1 en 3.3.
HOOFDSTUK XIV
AANGEMELDE INSTANTIES
Art. 15. § 1. Een instantie die aangemeld wenst
te worden door de bevoegde autoriteit dient een
gedocumenteerde en waarheidsgetrouwe aanvraag
in te dienen aldaar, met opgave van de specifieke
taken en onderzoeksprocedures welke die
instantie wenst uit te voeren als aangemelde instantie.
§2.1° De minister kan een instantie aanmelden
voorzover deze een accreditatie, voor de verrichtingen
in het kader van de overeenstemmingsbeoordelingsprocedure
voorzien in artikel 14, verworven
heeft op basis van de wet van 20 juli 1990
betreffende de accreditatie van certificatie- en
keuringsinstellingen alsmede van beproevingslaboratoria,
van de wet van 16 juni 1970 betreffende
de meeteenheden, de meetstandaarden en de
meetwerktuigen en van de desbetreffende uitvoeringsbesluiten
ervan, of geaccrediteerd is door een
gelijkwaardige instelling, gevestigd in de Europese
Economische Ruimte.
2° De accreditatieprocedure wordt uitgevoerd in
overleg met de bevoegde diensten.
3° Om aangemeld te worden en te blijven moeten
de organismen eveneens voldoen aan de minimale
criteria welke vastgelegd zijn in bijlage IX. Het
feit dat een instantie voldoet aan de criteria van
bijlage IX houdt geen verplichting in voor de minister
om die instantie aan te melden.
§ 3. De minister vraagt na afloop van het onderzoek,
indien nodig de toekenning van een identificatienummer
aan de Europese commissie.
§ 4. De minister deelt de Europese Commissie en
de overige Lid-Staten van de Europese Gemeenschap
de instantie(s) mee die hij na afloop van de
procedure voorzien in § 2 wenst aan te melden samen
met de specifieke taken en onderzoeksprocedures
waarvoor elke instantie wordt aangemeld,
alsmede de (het) door de Europese Commissie
toegekende identificatienummer(s).
§ 5. Door de mededeling waarvan melding in § 4,
wordt de instantie een aangemelde instantie voor
de specifieke taken en onderzoeksprocedures welke
die instantie moet uitvoeren.
§ 6. Op verzoek van de Minister tot wiens bevoegdheid
de Economische Zaken behoren, of op
eigen initiatief, kan de minister een aangemelde
instantie voor alle of een gedeelte van de specifieke
taken en onderzoeksprocedures waarvoor een
erkenning was afgeleverd opnieuw onderwerpen
aan een onderzoek door de bevoegde diensten.
§ 7. De minister herroept de aanmelding geheel of
gedeeltelijk indien de instantie niet meer aan de
criteria, waarvan melding in dit artikel, voldoet.
Hij doet onverwijld mededeling aan de overige
Lid-Staten van de Europese Gemeenschap en aan
de Europese Commissie dat de instantie niet meer
als aangemelde instantie te aanzien is of enkel
nog voor specifieke taken of onderzoeksprocedures
die gelijktijdig medegedeeld worden.
§ 8. Indien een aangemelde instantie niet meer
voldoet aan de minimum criteria van bijlage IX,
brengt ze dit binnen de 5 werkdagen ter kennis
van de bevoegde autoriteit per aangetekend
schrijven.
Art. 16. § 1. Bij wijze van overgangsmaatregel is
de accreditatievoorwaarde uiteengezet in
artikel 15, § 2, 1° en 2°, niet van toepassing vanaf
het moment van de inwerkingtreding van dit besluit.
§ 2. Behoudens andersluidende vaststelling door
de minister, treedt de accreditatieverplichting
1 jaar na de publicatiedatum van onderhavig besluit
in werking.
§ 3. Indien de accreditatieverplichting voor een
specifieke taak of onderzoeksprocedure, is ingegaan,
worden de aanmeldingen van organismen
die voordien nog niet beschikten over de toepasselijke
accreditatie, ingetrokken, zoals beschreven in
artikel 14, § 7.
HOOFDSTUK XV
VERZAMELING VAN
GELUIDSGEGEVENS
Art. 17. De fabrikant of zijn in de Europese Gemeenschap
gevestigde gemachtigde moet een kopie
van de EG-verklaring van overeenstemming
GELUID – Europees en federaal
K.B. 6 maart 2002
voor ieder type materieel, bedoeld in artikel 1, aan
de Europese commissie en aan de bevoegde autoriteit
sturen.
HOOFDSTUK XVI
ALGEMENE EN SLOTBEPALINGEN
Art. 18. § 1. Dit besluit treedt in werking de dag
waarop het in het Belgisch staatsblad wordt bekendgemaakt.
§ 2. Het materieel dat reeds voor 3 januari 2002 in
dienst werd genomen of in de handel werd gebracht
in een Lid-Staat van de Europese Gemeenschap,
valt niet onder de voorschriften van dit besluit.
§ 3. Het materieel dat reeds voor 3 januari 2002 in
dienst werd genomen of in de handel werd gebracht
in een staat die niet deel uitmaakt van de
Europese Gemeenschap, valt enkel onder de voorschriften
van dit besluit in geval dat het materieel
vanaf 3 januari 2002 voor de eerste keer in dienst
wordt genomen of in de handel wordt gebracht in
een Lid-Staat van de Europese Gemeenschap.
§ 4. De in bijlage XI bedoelde voorschriften inzake
de verlaagde toepasbare geluidsvermogensniveaus
van fase II worden van toepassing met ingang
van 3 januari 2006.
Art. 19. Worden opgeheven:
– (...)
– Heft K.B. 9 december 1998 Geluidshinder, bouwmaterieel en
bouwmachines, beperking van geluidsemissies, gemeenschappelijke
bepalingen, op
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 269
– (...)
– Heft K.B. 9 december 1998 Geluid, hydraulische graafmachines,
kabelgraafmachines, dozers, laders, graaflaadmachines, beperking
geluidsemissies, op
– (...)
– Heft K.B. 9 december 1998 Geluid, torenkranen, toelaatbaar
geluidsvermogensniveau, op
– (...)
– Heft K.B. 9 december 1998 Geluid, motorcompressoren, toelaatbaar
geluidsvermogensniveau, op
– (...)
– Heft K.B. 9 december 1998 Geluid, energieaggregaten, toelaatbaar
geluidsvermogensniveau, op
– (...)
– Heft K.B. 9 december 1998 Geluid, aggregaten voor laswerk,
toelaatbaar geluidsvermogensniveau, op
– (...)
– Heft K.B. 9 december 1998 Geluid, handbediende betonbrekers,
trilhamers, toelaatbaar geluidsvermogensniveau, op
– (...)
– Heft K.B. 10 december 1998 Geluid, gazonmaaimachines, toelaatbare
geluidsvermogensniveau, op
Art. 20. De inbreuken op de bepalingen van dit
besluit worden opgespoord, vastgesteld, vervolgd
en bestraft overeenkomstig de bepalingen van de
wet van 21 december 1998.
Overeenkomstig artikel 15, § 1, van de wet van
21 december 1998 zijn de ambtenaren en beambten
van de bevoegde diensten aangesteld voor het

toezicht op de naleving en het vaststellen van de
overtredingen op de bepalingen van dit besluit.
Art. 21. Onze Minister van Leefmilieu en Onze
Minister van Economie, zijn elk wat hem betreft,
belast met de uitvoering van dit besluit.
BIJLAGE I
Materieeldefinities
1. Hoogwerker met verbrandingsmotor:
een machine die ten minste bestaat uit een werkplatform,
een uitschuifbare constructie en een chassis. Het
werkplatform is een met een afscherming omgeven platform
of een kooi, die onder belasting in de vereiste werkstand
kan worden geplaatst. De uitschuifbare constructie
is verbonden met het chassis en ondersteunt het
werkplatform zodanig dat dit in de vereiste stand kan
worden gebracht.
2. Bosmaaier:
een door een verbrandingsmotor aangedreven, draagbare
met de hand geleide machine met roterend mes
van metaal of kunststof voor het maaien van onkruid,
kreupelhout, kleine bomen en soortgelijke begroeiing.
Het maaien geschiedt in een vlak dat ongeveer parallel
aan de grond is.
3. Bouwlift voor goederentransport:
een gemotoriseerde, tijdelijk geïnstalleerde bouwlift, te
gebruiken door personen die gemachtigd zijn bouwterreinen
en dergelijke te betreden, die stopt:
i) op verschillende niveaus, en een platform heeft:
– dat alleen voor goederentransport is ontworpen en
waartoe mensen bij het laden en lossen toegang hebben;
– waarmee bevoegden zich tijdens opzetten, afbreken
en onderhoud van de lift kunnen verplaatsen;
– voorzien van een geleiding;
– dat verticaal op en neer beweegt of onder een hoek
van maximaal 15° met het verticale vlak;
– dat wordt gedragen door of opgehangen is aan: kabel,
ketting, as met schroefdraad en moer; tandheugelmechanisme,
hydraulische vijzel (direct of indirect), of een
expanderend koppelingsmechanisme;
– waarvan de masten al dan niet door afzonderlijke
structuren kunnen worden ondersteund, dan wel;
ii) op het bovenste punt of bij een werkruimte aan het
einde van de geleider (bv. een dak), en een draagplatform
heeft:
– dat alleen voor goederentransport is bedoeld;
– dat zodanig is ontworpen dat het niet bij laden of lossen
van goederen of bij onderhoud, opzetten en afbreken
behoeft te worden betreden;
– waartoe de toegang strikt verboden is;
– dat van een geleiding is voorzien;
– dat ontworpen is om onder een hoek van minstens 30°
met een verticaal vlak op en neer te bewegen, maar dat
bij iedere andere hoek mag worden gebruikt;
– dat aan staaldraad is opgehangen en een gekoppelde
aandrijving heeft;
– dat van constantedrukbedieningsorganen is voorzien;
– dat geen contragewichten heeft;
– dat een nominale belasting van maximaal 300 kg
heeft;
– met een maximumsnelheid van 1 m/sec;
– waarvan de geleiders door afzonderlijke structuren
moeten worden ondersteund.
4. Lintzaagmachine voor gebruik op bouwterreinen:
een door een motor aangedreven zaagmachine (met
handmatige toevoer) van minder dan 200 kg, met één
enkel zaagblad in de vorm van een doorlopende, op
twee of meer geleidewielen gemonteerde band.
5. Cirkelzaagbank voor gebruik op bouwterreinen:
een zaagmachine, met handmatige toevoer, van minder
dan 200 kg, uitgerust met één enkel cirkelvormig zaagblad
(maar geen groefzaag) met een diameter van minstens
350 mm tot maximaal 500 mm, dat bij normaal
gebruik onbeweeglijk is gemonteerd, en een horizontale
tafel, die tijdens het gebruik geheel of gedeeltelijk is vastgezet.
Het zaagblad is op een horizontale, niet-kantelbare
draaispil gemonteerd, waarvan de instelling tijdens
het draaien niet verandert.
De machine kan de volgende kenmerken hebben:
– mogelijkheid om het zaagblad door een opening in de
tafel hoger en lager in te stellen;
– het machineframe onder de tafel kan open of ingebouwd
zijn;
– de zaag kan met een extra handbediende (zich niet
naast het zaagblad bevindende) meebewegende zaagtafel
zijn uitgerust.
6. Draagbare kettingzaag:
een door een motor aangedreven werktuig voor het zagen
van hout met een zaagketting, bestaande uit een
geïntegreerd compact geheel van handgrepen, krachtbron
en zaaghulpstuk, ontworpen om met beide handen
te worden bediend.
7. Gecombineerd hogedrukspoelings- en zuigvoertuig:
een voertuig dat als hogedrukspoelinrichting of als zuigvoertuig
kan worden gebruikt. Zie hogedrukspoeler,
zuigvoertuig.
8. Verdichtingsmachine:
een machine die materialen, bv. stortsteen, aarde of asfalt,
verdicht door middel van een rollende, stampende
of vibrerende beweging van het hierop gemonteerde
werktuig. Het kan gaan om een zelfrijdende, voortgetrokken
of door een bediener begeleide machine of om
een werktuig voor een dragende machine. Verdichtingsmachines
worden in de volgende categorieën onderverdeeld:
–walsen met bestuurder: zelfrijdende verdichtingsmachines
met één of meerdere metalen, cilindervormige
walsen of rubberbanden; de zitplaats van de bestuurder
vormt integrerend onderdeel van de machine;
– walsen met begeleider: zelfrijdende verdichtingsmachines
met één of meerdere metalen cilindervormige
walsen of rubberbanden waarin de bedieningsorganen
(voor het voortbewegen, sturen, remmen en vibreren)
op zodanige wijze zijn aangebracht dat de machine door
een begeleider of op afstand moet worden bediend;
– aanhangwalsen: verdichtingsmachines met één of
meerdere metalen, cilindervormige walsen of met rubberbanden
zonder eigen aandrijvingssysteem, waarvan
de bediener op een tractor zit;
– trilplaten en trilstampers: verdichtingsmachines met
een voornamelijk platte grondplaat welke aan het trillen
wordt gebracht; deze machines worden door een begeleidende
bediener gehanteerd of zijn als hulpstuk op een
dragende machine gemonteerd;
– explosiestampers: verdichtingsmachines met hoofdzakelijk
een vlakke plaat als verdichtingswerktuig, dat
door explosiedruk in overwegend verticale richting beweegt;
de machine wordt door een begeleidende bediener
gehanteerd.
9. Motorcompressor:
GELUID – Europees en federaal
K.B. 6 maart 2002
een machine voor gebruik met wisselbare werktuigen
die gassen of dampen comprimeert tot een hogere druk
dan de ingangsdruk. Een motorcompressor omvat de
compressor zelf, de aandrijfmotor en eventuele bijgeleverde
componenten of toebehoren welke voor het veilig
werken met de compressor noodzakelijk zijn.
Uitgezonderd worden:
– ventilatoren, d.w.z. apparaten die lucht laten circuleren
met een positieve druk van niet meer dan
110.000 pascal;
– vacuümpompen, d.w.z. apparaten voor het verwijderen
van de lucht uit een gesloten ruimte met een druk
van ten hoogste 1 atm;
– gasturbinemotoren.
10. Betonbreker/trilhamer, met de hand geleid:
een door een krachtbron aangedreven betonbreker/trilhamer
voor gebruik bij civieltechnische projecten en op
bouwterreinen.
11. Beton- of mortelmolen:
een machine voor de bereiding van beton en mortel, ongeacht
het laad-, meng- en leegprocédé. De machine
kan met tussenpozen of constant in gebruik zijn. Is de
betonmolen op een truck gemonteerd, dan spreekt men
van een truckmixer (zie definitie 55).
12. Bouwlier:
een door een krachtbron aangedreven, tijdelijk geïnstalleerd
hefwerktuig voor het verticaal transporteren van
een daaraan opgehangen last.
13. Transport- en spuitmachine voor beton en mortel:
een installatie voor het pompen en spuiten van beton of
mortel, met of zonder roerinrichtingen, waarbij het te
transporteren materiaal via buizen, distributievoorzieningen
of spuitbomen naar de plaats in kwestie wordt
geleid. Het transport geschiedt:
– in het geval van beton, mechanisch, met behulp van
zuiger- of rotorpompen; en
– in het geval van mortel, mechanisch, met behulp van
zuiger-, worm-, slang- en rotorpompen of pneumatisch
door middel van compressoren met of zonder luchtkamer.
Deze machines kunnen op trucks, aanhangwagens of
speciale voertuigen gemonteerd zijn.
14. Bandtransporteur:
een tijdelijk geïnstalleerde machine voor de verplaatsing
van materiaal door middel van een door een motor aangedreven
transportband.
15. Koelinstallatie op voertuigen:
inrichting voor het koelen van de laadruimte op voertuigen
van categorieN2, N3, O3 of O4 als omschreven in
Richtlijn 70/156/EEG. De koelinrichting kan aangedreven
worden door een integrerend onderdeel van de koelinrichting,
een apart in of op het voertuig aangebracht
onderdeel, een aandrijfmotor van het voertuig, een onafhankelijke
energiebron of een hulpenergiebron.
16. Dozer:
een zelfrijdende machine op wielen of rupsbanden die
met behulp van gemonteerde uitrustingsstukken een
duwende of trekkende kracht uitoefent.
17. Boorinstallatie:
een machine die gebruikt wordt voor het boren van gaten
op bouwterreinen door middel van:
–slagboren;
–roterende boren;
–roterende slagboren.
270 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Boorinstallaties zijn tijdens het boren stationair. Zij kunnen
zich op eigen kracht verplaatsen. Zelfrijdende boorinstallaties
omvatten tevens boorinrichtingen op vrachtauto's,
onderstellen met wielen, trekkers, rupsbanden
en (door een lier voortgetrokken) glijders. Wanneer een
boorinstallatie op een vrachtwagen, trekker of aanhangwagen
is gemonteerd, dan wel van wielen is voorzien,
mag zij met hogere snelheid en over de openbare weg
worden getransporteerd.
18. Dumper:
een zelfrijdende machine op wielen of rupsbanden met
open cabine die materiaal transporteert en stort, dan
wel verspreidt. Dumpers kunnen met een geïntegreerde
zelfladingsinrichting uitgerust zijn.
19. Installatie voor het vullen en legen van silo's of tanks
op vrachtauto's:
een door een motor aangedreven en op een silotruck of
tankwagen gemonteerde inrichting voor het laden of
lossen van vloeistoffen of stortgoed door middel van
pompen of soortgelijke werktuigen.
20. Hydraulische graafmachine en kabelgraafmachine:
een zelfrijdende machine op rupsbanden of wielen
waarvan de bovenwagen een zwenkbeweging van minimaal
360° kan uitvoeren en die met aan een giek en arm
of telescoopgiek gemonteerde bak materiaal uitgraaft,
verplaatst en stort zonder dat de onderwagen tijdens de
werkingsfasen van de machine beweegt.
21. Graaflaadmachine:
een zelfrijdende machine op wielen of rupsbanden die
geconstrueerd is voor montage van een laadbakmechanisme
aan de voorzijde en een trekschop aan de achterzijde.
Wanneer de trekschop in werking is, graaft de machine
normaal gesproken beneden het maaiveld waarbij de
schop naar de machine toe beweegt. Met de trekschop
wordt materiaal geheven, verplaatst en gelost terwijl de
machine stationair is.
Wordt de machine als laadschop gebruikt, dan wordt
met de laadbak door een voorwaartse beweging van de
machine materiaal geladen of uitgegraven en geheven,
vervoerd en gelost.
22. Glasbak:
een container – van ongeacht welk materiaal – die gebruikt
wordt voor het verzamelen van flessen. De container
is voorzien van ten minste één opening voor het inbrengen
van de flessen en een tweede opening voor het
legen van de bak.
23. Egaliseermachine:
een zelfrijdende machine op wielen met een instelbaar,
tussen voor- en achteras aangebracht blad, die met een
snijdende beweging materiaal verplaatst en verspreidt
om, gewoonlijk volgens een bepaalde specificatie, het
wegoppervlak te nivelleren en te egaliseren.
24. Grastrimmer/graskantensnijder:
een door een verbrandingsmotor aangedreven draagbaar,
met de hand geleid apparaat met één of meerdere
flexibele snoeren of draden, dan wel met soortgelijke
niet van metaal vervaardigde flexibele snijelementen,
zoals een niet-metalen roterend snijblad, voor het afsnijden
van onkruid, gras of andere zachte vegetatie. Het
snijelement draait in een vlak dat bij benadering parallel
is met de grond (grastrimmer) of in een vlak dat loodrecht
op de grond staat (graskantensnijder).
25. Heggenschaar:
een met de hand geleid en van een krachtbron voorzien
apparaat, bedoeld om door één persoon te worden gebruikt
voor het snoeien van heggen en struikgewas, met
één of meer lineair ten opzichte van elkaar bewegende
snijbladen.
26. Hogedrukspoeler:
een voertuig met een inrichting voor het reinigen van
riolen en dergelijke door middel van een hogedrukwaterstraal.
De inrichting wordt hetzij op een speciaal aangepast
vrachtautochassis gemonteerd hetzij op een eigen
onderstel bevestigd. De inrichting kan vast aangebracht
zijn of demonteerbaar, zoals in het geval van een
systeem met verwisselbare bovenbouw.
27. Hogedrukwaterstraalmachine:
een machine met straalpijpen of andere snelheidverhogende
openingen waardoor water – ook met bijgemengde
andere stoffen – als vrije straal kan uitstromen.
In het algemeen bestaan hogedrukwaterstraalmachines
uit een aandrijving, een drukontwikkelaar, slangen,
sproei-inrichtingen, veiligheidsmechanismen, bedieningsorganen
en meetapparaten. Hogedrukwaterstraalmachines
kunnen mobiel of stationair zijn:
– mobiele hogedrukwaterstraalmachines zijn gemakkelijk
verrijdbare machines die bestemd zijn voor gebruik
op verschillende plaatsen, waartoe zij in het algemeen
met hun eigen onderstel zijn uitgerust of op een voertuig
zijn gemonteerd. Alle nodige aanvoerbuizen zijn flexibel
en gemakkelijk te ontkoppelen;
– stationaire hogedrukwaterstraalmachines zijn ontworpen
om gedurende een bepaalde tijd op één enkele
plaats te worden gebruikt, maar kunnen met behulp van
geschikt materieel naar een andere plaats worden overgebracht.
Zij worden in het algemeen op glijders of een
frame gemonteerd en zijn voorzien van ontkoppelbare
aanvoerleidingen.
28. Hydraulische hamer:
een apparaat dat de hydraulische energiebron van de
dragende machine gebruikt om een zuiger te versnellen
(soms met gasdruk) die vervolgens een werktuig treft.
De door de bewegingsenergie gegenereerde drukgolf
wordt door het werktuig overgedragen op het materiaal,
waardoor het materiaal gebroken wordt. Hydraulische
hamers hebben olie onder druk nodig om te kunnen
werken. Het geheel van drager en hamer wordt bediend
door iemand die gewoonlijk in de cabine van de drager
zit.
29. Hydraulisch aggregaat:
een machine voor gebruik met wisselbare werktuigen
die vloeistoffen comprimeert tot een hogere druk dan de
inlaatdruk. Het is een samenstel van een primaire
krachtbron, een pomp met of zonder reservoir en accessoires
(bijvoorbeeld bedieningselementen, overdrukklep).
30. Voegensnijmachine:
een mobiele machine bestemd voor het aanbrengen van
voegen, in beton, asfalt en soortgelijke wegoppervlakken.
Het snijgereedschap is een met hoge snelheid roterende
schijf.
De voegensnijmachine kan:
– met de hand,
– met de hand en met behulp van een mechanische inrichting,
– met behulp van een aandrijfmotor;
in voorwaartse richting worden bewogen.
31. Vuilnisverdichter van het ladertype met laadbak:
een zelfrijdende verdichtingsmachine met een aan de
voorzijde gemonteerde laadbak, met stalen walswielen,
voornamelijk ontworpen voor het verdichten, verplaatsen,
egaliseren en verladen van aarde en vuilnis.
32. Grasmaaier:
een door een begeleider bediende of van een bestuurdersplaats
voorziene grasmaaimachine, dan wel een
machine met één of meerder grassnijdende hulpstukken,
waarbij het snijelement zich in een vlak beweegt
GELUID – Europees en federaal
K.B. 6 maart 2002
dat bij benadering parallel met de grond is en waarvan
de snijhoogte ten opzichte van de grond wordt ingesteld
door middel van wielen, een luchtkussen of glijders enz.
en die door een verbrandingsmotor of een elektrische
motor wordt aangedreven. De snijgereedschappen zijn:
– hetzij stijve snijelementen;
– hetzij één of meer niet-metalen, roterende draden dan
wel één of meer vrij draaiende niet-metalen snijbladen
met een kinetische energie van minstens 10 J per blad;
de kinetische energie wordt bepaald aan de hand van
EN 786: 1997, bijlage B;
tevens een door een begeleider bediende of van een bestuurderszitplaats
voorziene grasmaaimachine, dan wel
een machine met één of meerdere grassnijdende hulpstukken
waarvan de snijelementen rond een horizontale
as roteren, waarbij het gras door de onderling tegengestelde
beweging van de roterende messen en een vast
aangebrachte maai- of snijbalk wordt afgesneden (messenkooimaaier).
33. Gazontrimmer/graskantensnijder:
een elektrisch aangedreven handgrassnijmachine of een
grassnijmachine met begeleidende bediener, voorzien
van snijelementen in de vorm van één of meer niet-metalen
roterende draden, dan wel een of meer vrij
draaiende, niet-metalen snijbladen met een kinetische
energie van niet meer dan 10 J per element, bestemd
voor het snijden van gras of andere zachte vegetatie. De
snijelementen bewegen zich in een vlak dat bij benadering
parallel is met de grond (gazontrimmer) of in een
vlak dat loodrecht op de grond staat (graskantensnijder).
De kinetische energie wordt bepaald aan de hand
van norm EN 786: 1997, bijlage B.
34. Bladblazer:
een door een motor aangedreven machine voor het verwijderen
van bladeren en ander materiaal van gazons,
paden, wegen, straten enz. door middel van een hogesnelheidsluchtstroom.
Deze machine kan draagbaar of
niet-draagbaar, maar verplaatsbaar zijn.
35. Bladzuiger:
een door een motor aangedreven machine voor het verzamelen
van bladeren en ander materiaal door middel
van een zuiginrichting, bestaande uit een energiebron
die binnen de machine een vacuüm creëert en een zuigpijp,
alsmede een opvangbak voor het verzamelde materiaal.
De machine kan draagbaar of niet-draagbaar,
maar verplaatsbaar zijn.
36. Heftruck met verbrandingsmotor en contragewicht:
een door een verbrandingsmotor aangedreven heftruck
op wielen met contragewicht en hefinrichting (mast, telescopische
of scharnierarm). Er zijn de volgende typen:
– terreinheftrucks (van wielen voorziene heftrucks met
contragewicht, primair voor het werk op natuurlijk of als
gevolg van werkzaamheden oneffen terrein, bv. bouwterreinen);
– andere heftrucks met contragewicht; speciaal voor
containerwerk geconstrueerde heftrucks met contragewicht
zijn uitgesloten.
37. Lader:
een zelfrijdende machine op wielen of rupsbanden, met
aan de voorzijde een bak die integrerend deel van het
voertuig uitmaakt, waarmee door een voorwaartse beweging
van de machine, materiaal geladen of uitgegraven,
geheven, vervoerd en gelost wordt.
38. Mobiele kraan:
een giekkraan die op eigen kracht, in belaste of onbelaste
toestand, verrijdbaar is zonder vaste kraanbaan en
zijn stabiliteit aan de zwaartekracht ontleent. Voor het
verplaatsen wordt gebruik gemaakt van banden, rupsbanden
of andere voorzieningen. In vaste opstelling kan
de stabiliteit van het geheel door middel van steunbal-
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 271

ken of andere voorzieningen worden vergroot. De bovenbouw
van een mobiele kraan kan door de volle 360°
draaibaar, beperkt draaibaar of niet-draaiend zijn. De
kraan is normaliter uitgerust met één of meer hijsinrichtingen
en/of hydraulische cilinders voor het heffen en
neerlaten van giek en last. Mobiele kranen zijn uitgerust
met telescopische armen, scharnierarmen, vakwerkarmen
– of een combinatie daarvan – van een zodanig
ontwerp dat de armen gemakkelijk omlaag kunnen worden
bewogen. De lasten worden opgehesen met een takelbloksysteem
of andere hijshulpstukken voor speciale
doeleinden.
39. Mobiele afvalcontainer:
een bak met wielen, ontworpen voor de tijdelijke opslag
van afval en voorzien van een deksel.
40. Motorhakfrees:
een zelfrijdende machine met begeleidende bediener:
– met of zonder steunwiel(en), zodanig geconstrueerd
dat de machine door de bewegende hakmessen wordt
voortbewogen (motorhakfrees);
– of voortbewogen door één of meer rechtstreeks door
de motor aangedreven wielen en uitgerust met hakmessen
(motorhakfrees met aandrijvingswiel(en)).
41. Bestratingsafwerkmachine:
een mobiele wegenbouwmachine voor het aanbrengen
van wegverhardingen, zoals bitumineus mengsel, beton
en grint op het wegoppervlak. Bestratingsafwerkmachines
kunnen zijn uitgerust met een hoogverdichtingsbalk.
42. Heimachine:
het materieel voor het indrijven en uittrekken van heipalen,
b.v. heiblokken, extractiewerktuigen, trilmachines
of statische installaties voor het drukken/trekken van
heipalen, deel uitmakend van een samenstel van machines
en onderdelen voor het indrijven en uittrekken van
heipalen dat ook kan omvatten:
– de heistelling, bestaande uit de dragende machine (op
rupsbanden, wielen of rails, dan wel drijvend), makelaarvoorziening
en makelaar of richtsysteem;
– hulpwerktuigen, bv. heikappen, heimutsen, platen,
volgers, kleminrichtingen, heipaalgrijpers, heipaalgeleiders,
geluidsmantels en schok- of trillingsabsorptie-inrichtingen,
stroomaggregaten/generatoren en hefinrichtingen
of -platforms voor het personeel.
43. Buizenlegger:
een zelfrijdende machine op rupsbanden of wielen, speciaal
ontworpen voor het hanteren en leggen van buizen
en het vervoer van het hiertoe benodigde materiaal. De
machine, die qua ontwerp op een trekker is gebaseerd,
heeft speciaal ontworpen componenten, zoals een onderstel,
hoofdframe, contragewicht, giek en hijsmechanisme,
alsmede een verticaal draaiende zijboom.
44. Pistemaker:
een machine op rupsbanden met eigen aandrijving voor
het wegduwen of -trekken van sneeuw en ijs door middel
van daartoe op de machine aangebrachte werktuigen.
45. Stroomaggregaat:
een assemblage van een verbrandingsmotor die een roterende
elektrische generator aandrijft die zorgt voor
een continue aanvoer van elektrisch vermogen.
46. Veegmachine:
een machine waarmee afval in de richting van een aanzuigopening
wordt geveegd, waarna het door middel
van een hogesnelheidsluchtstroom of van een mechanisch
opraapsysteem in een opvangbak wordt gedeponeerd.
De veeg- en opvanginrichting kan op een speciaal
vrachtwagenchassis gemonteerd of van een eigen onderstel
voorzien zijn. Het materieel kan permanent be-
vestigd zijn of demonteerbaar, zoals in het geval van een
verwisselbare bovenbouw.
47. Vuilnisauto:
een voertuig, ontworpen voor het ophalen en vervoeren
van huisvuil en grof vuil, dat met behulp van containers
of met de hand wordt geladen. Het voertuig kan met een
verdichtingsmechanisme zijn uitgerust. Een vuilnisauto
bestaat uit een chassis met cabine en de op het chassis
aangebrachte bovenbouw. Het voertuig kan met een
containerhefinrichting worden uitgerust.
48. Wegenfreesmachine:
een mobiele machine voor het verwijderen van materiaal
van bestrate oppervlakken met behulp van een door
een motor aangedreven cilindrisch lichaam (freestrommel),
waarop freeswerktuigen zijn aangebracht; de freestrommel
roteert.
49. Verticuteermachine:
een door een motor aangedreven machine met begeleider
of bestuurder voor het openkrabben of -rijten van
het gazonoppervlak in tuinen, parken en dergelijke.
50. Houtversnipperaar/hakselaar:
een door een motor aangedreven machine voor stationair
gebruik met één of meer hakwerktuigen voor het
fijnhakken van volumineus organisch afval.
In het algemeen bestaat deze machine uit een inwerpopening
waardoor het materiaal (al dan niet met de
hand) wordt ingebracht, een werktuig voor het fijnhakken,
snijden, verbrijzelen enz. van het materiaal en een
uitwerpopening waardoor het fijngemaakte materiaal
naar buiten komt. Het apparaat kan van een opvangbak
worden voorzien.
51. Sneeuwruiminrichting met roterende werktuigen:
een machine die met behulp van roterende werktuigen
de weg vrijmaakt van sneeuw, die door middel van een
blaasinrichting wordt uitgeworpen.
52. Kolkenzuiger:
een voertuig met een inrichting voor het opzuigen van
water, modder, slib, afval en dergelijke uit riolen en
soortgelijke voorzieningen door middel van een vacuüm.
De inrichting wordt hetzij op een speciaal aangepast
vrachtautochassis gemonteerd, hetzij op een eigen
onderstel bevestigd. De inrichting kan vast aangebracht
zijn of demonteerbaar, zoals in het geval van een systeem
met verwisselbare bovenbouw.
53. Torenkraan:
een draaikraan waarvan de giek is bevestigd boven aan
de toren, die in de werkstand bij benadering verticaal
blijft. De door een motor aangedreven kraan is uitgerust
met een inrichting voor het verticaal verplaatsen van
aan de hijskabel hangende lasten en voor het horizontale
transport van zulke lasten door rotatie, verandering
van de vlucht, of het verrijden van de kraan in zijn geheel.
Sommige kranen kunnen een aantal van die bewegingen
uitvoeren (maar niet noodzakelijkerwijs alle). De
kraan kan vast opgesteld, dan wel verrijdbaar of in de
hoogte verplaatsbaar zijn.
54. Sleuvengraafmachine:
een zelfrijdende machine op rupsbanden of wielen,
voorzien van een bestuurderszitplaats of door een begeleider
bediend, met een voor- of achteraan gemonteerd
of monteerbaar graafmechanisme voor het door de rijbeweging
van de machine graven van doorlopende
greppels.
55. Truckmixer:
een voertuig met draaitrommel voor het vervoer van
stortklaar beton van de betonmenginstallatie naar het
bouwterrein; de trommel kan roteren tijdens het rijden
of wanneer het voertuig stilstaat. Het beton wordt door
een roterende beweging van de trommel op het bouw-
GELUID – Europees en federaal
K.B. 6 maart 2002
terrein gestort. De trommel kan door de aandrijfmotor
van het voertuig of door een hulpmotor worden aangedreven.
56. Waterpomp:
een machine bestaande uit een waterpomp en een aandrijfsysteem.
De waterpomp is een machine waarmee
water naar een toestand van hogere potentiële energie
wordt gebracht.
57. Lasaggregaat:
een roterende inrichting waarmee een lasstroom wordt
opgewekt.
BIJLAGE II
EG-verklaring van overeenstemming
De EG-verklaring van overeenstemming dient de volgende
gegevens te bevatten:
– naam en adres van de fabrikant of zijn in de Europese
Gemeenschap gevestigde gemachtigde;
– naam en adres van de persoon die de technische documentatie
bewaart;
– beschrijving van het materieel;
– gevolgde overeenstemmingsbeoordelingsprocedure
en eventueel naam en adres van de betrokken aangemelde
instantie;
– gemeten geluidsvermogensniveau van een voor dit
type materieel representatieve machine;
– gewaarborgd geluidsvermogensniveau van dit materieel;
–een verwijzing naar deze richtlijn;
– de verklaring dat het materieel in overeenstemming is
met de voorschriften van deze richtlijn;
– indien van toepassing, de verklaring(en) van overeenstemming
en verwijzingen naar de andere Gemeenschapsrichtlijnen
die zijn toegepast;
– plaats en datum van de verklaring;
– naam, adres en geboortedatum van de ondertekenaar
die gemachtigd is de verklaring voor de fabrikant of zijn
in de Gemeenschap gevestigde gemachtigde te ondertekenen.
BIJLAGE III
Methode tot meting van het door buitenshuis
gebruikt materieel uitgestraalde luchtgeluid
Beschrijving
In deze bijlage worden de methoden vastgesteld voor de
meting van het luchtgeluid ter bepaling van de geluidsvermogensniveaus
van het onder dit besluit vallende
materieel, met het oog op de overeenstemmingsbeoordelingsprocedures
van dit besluit.
Deel A van deze bijlage bepaalt voor elk type materieel,
bedoeld in artikel 1:
– basisnormen voor geluidsemissies;
– algemene aanvullingen op deze basisnormen;
voor de meting van het geluidsdrukniveau op een meetoppervlak
waarop zich ook de geluidsbron bevindt en
ter berekening van het door de bron gegenereerde geluidsvermogensniveau.
Deel B van deze bijlage bepaalt voor elk type materieel,
bedoeld in artikel 1:
– aanbevolen basisnormen voor geluidsemissie, met inbegrip
van:
272 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

— een verwijzing naar de uit deel A gekozen basisnorm
voor geluidsemissie;
—het testoppervlak;
— de waarde van de constante K2A;
— de vorm van het meetoppervlak;
— aantal en opstelling van de te gebruiken microfoons;
– testvoorschriften, waaronder:
— verwijzing naar een eventuele norm;
— voorschriften voor de montage van het materieel;
— een methode ter berekening van de resulterende geluidsvermogensniveaus
ingeval verscheidene proeven
bij verschillende werkingsomstandigheden moeten
worden verricht;
– verdere inlichtingen.
Bij het beproeven van specifieke typen materieel kan de
fabrikant of zijn in de Gemeenschap gevestigde gemachtigde
in het algemeen een keuze maken uit één van de in
deel A genoemde basisnormen voor geluidsemissie en
voor dit specifieke type materieel de in deel B bedoelde
werkingsomstandigheden creëren. Bij betwisting dient
de in deel B aanbevolen basisnorm voor geluidsemissie
in combinatie met de in deel B bedoelde werkingsomstandigheden
te worden gebruikt.
DEEL A
BASISNORMEN VOOR GELUIDSEMISSIE
Ter bepaling van het geluidsvermogensniveau van buitenshuis
te gebruiken materieel als bedoeld in artikel 1
kunnen in het algemeen de basisnormen
EN ISO 3744: 1995
EN ISO 3746: 1995
worden gebruikt, met de volgende algemene aanvullingen:
1. Meetonzekerheid
Bij overeenstemmingsbeoordelingsprocedures in de
ontwerpfase wordt met meetonzekerheden geen rekening
gehouden.
2. Testvoorschriften
2.1. Ventilatorsnelheid
Indien de motor van het materieel of het hydraulische
systeem met (een) ventilator(en) is uitgerust, moet(en)
deze gedurende de test in bedrijf zijn. De ventilatorsnelheid
wordt – overeenkomstig een van de volgende voorwaarden
– door de fabrikant van het materieel opgegeven
en ingesteld en moet in het testverslag worden opgenomen,
daar die snelheid ook bij verdere metingen zal
worden gebruikt.
a) Aandrijfmotor van de ventilator rechtstreeks aan de
motor gekoppeld
Indien de ventilatormotor rechtstreeks aan de motor
en/of de hydraulische inrichting is gekoppeld (bv. door
middel van een riem), moet hij tijdens de test in bedrijf
zijn.
b) Ventilatormotor met verschillende snelheden
Indien de ventilatormotor op een aantal verschillende
toerentallen kan worden ingesteld, wordt de test als
volgt verricht:
– hetzij bij de maximale bedrijfssnelheid;
– hetzij in een eerste test met de ventilator in de nulstand
en in een tweede test bij maximale snelheid. Het
resulterende geluidsdrukniveau LpA wordt dan berekend
met behulp van de volgende vergelijking:
0,1LpA,0% 0, 1LpA, 100%
L = 10 lg ( 0,3× 10 + 0, 7 × 10 )
pA
waarin:
LpA,0 % het bepaalde geluidsdrukniveau is met de ventilator
in de nulstand;
LpA,100 % het bepaalde geluidsdrukniveau is met de ventilator
in de hoogste stand.
c) Ventilatormotor met continu instelbare toerentallen
Indien de snelheid van de ventilator continu geregeld
kan worden, wordt de proef verricht hetzij overeenkomstig
punt 2.1., b), hetzij na instelling van het ventilatortoerental
door de fabrikant op ten minste 70 % van de
maximale waarde.
2.2. Beproeving van door een motor aangedreven materieel
in onbelaste toestand
Voor deze metingen moeten de motor en het hydraulische
systeem van het materieel volgens de aanwijzingen
op temperatuur worden gebracht. De veiligheidsvoorschriften
worden in acht genomen.
De test wordt uitgevoerd met het materieel in stationaire,
zonder activering van de werktuigen of het rijmechanisme.
Bij deze proef moet de motor ten minste draaien
met de nominale snelheid die overeenkomt met het nettovermogen
(1) .
Indien de machine op een aggregaat of het elektriciteitsnet
wordt aangesloten, dient de door de fabrikant
voor de motor opgegeven frequentie van de voedingsspanning
bij ± 1 Hz stabiel te zijn in het geval van machines
met een inductiemotor, en de voedingsspanning bij
± 1 % van het nominale vol-tage in het geval van machines
met een collectormotor. De voedingsspanning
wordt gemeten bij de stekker van een niet verwijderbaar
snoer, of aan de contactdoos van de machine indien een
verwijderbare kabel wordt bijgeleverd. De golfvorm van
de door het aggregaat geleverde spanning en die van de
netspanning dienen met elkaar overeen te komen.
In het geval van accu-aandrijving moet de accu geheel
opgeladen zijn.
De draaisnelheid van de machine en het corresponderende
nettovermogen worden door de fabrikant van het
materieel opgegeven en moeten in het testrapport worden
vermeld.
Indien het materieel door meer dan één motor wordt
aangedreven, moeten de motoren tijdens de proeven gelijktijdig
draaien. Mocht dit niet mogelijk zijn, dan moet
iedere mogelijke combinatie van motoren worden uitgetest.
2.3. Beproeving van door een motor aangedreven materieel
in belaste toestand
Voor deze metingen worden de motor (aandrijfmechanisme)
en het hydraulische systeem van het materieel
op temperatuur gebracht volgens de gegeven aanwijzingen;
gedurende de test mogen geen signaalinrichtingen
(bv. waarschuwingssignalen bij omkering van de draairichting
van de machine) in werking worden gesteld.
De draaisnelheid van het materieel gedurende de test
wordt genoteerd en moet in het testrapport worden vermeld.
Indien het materieel met meer dan één motor en/of aggregaten
is uitgerust, dan dienen deze tijdens de proeven
gelijktijdig in werking te zijn. Mocht dat niet mogelijk
zijn, dan moet iedere mogelijke combinatie van motor(en)
en/of aggregaten worden uitgetest.
Voor ieder in belaste toestand te beproeven type materieel
moeten specifieke gebruiksomstandigheden worden
vastgesteld die in principe soortgelijke effecten, spanningen
en belastingen teweegbrengen als onder normale
gebruiksomstandigheden optreden.
GELUID – Europees en federaal
K.B. 6 maart 2002
2.4. Beproeven van met de hand geleid materieel
Voor elk type met de hand geleid materieel worden conventionele
gebruiksomstandigheden vastgesteld die
soortgelijke effecten, spanningen en belastingen teweegbrengen
als onder normale gebruiksomstandigheden
optreden.
3. Berekening van het geluidsdrukniveau aan het oppervlak
Het geluidsdrukniveau aan het oppervlak wordt ten
minste drie maal bepaald. Indien ten minste twee van de
aldus bepaalde waarden onderling niet meer dan 1 dB
verschillen, zullen verdere metingen niet nodig zijn; valt
dit verschil groter uit, dan wordt doorgemeten totdat er
twee waarden met een onderling verschil van niet meer
dan 1 dB zijn verkregen. Het voor de berekening van het
geluidsvermogensniveau te gebruiken A-gewogen geluidsdrukniveau
aan het oppervlak is het rekenkundige
gemiddelde van de twee hoogste waarden die onderling
niet minder dan 1 dB verschillen.
4. Te rapporteren gegevens
Het A-gewogen geluidsvermogensniveau van de testbron
wordt naar het dichtstbij gelegen gehele getal afgerond
(bij minder dan 0,5 naar beneden; bij 0,5 of meer
naar boven).
Het rapport moet alle technische gegevens bevatten die
nodig zijn ter specificatie van de geluidsbron, de gebruikte
geluidmetingsnorm en de akoestische gegevens.
5. Aanvullende meetpunten op het hemisferische meetoppervlak
(EN ISO 3744:1995)
In aanvulling op de punten 7.2.1 en 7.2.2 van
EN ISO 3744:1995 mogen 12 microfoons op het hemisferische
meetoppervlak worden opgesteld. De ligging
van de 12 meetpunten, verspreid over het oppervlak van
een halve bol met straal r, is in de vorm van cartesiaanse
coördinaten in de volgende tabel vermeld. De straal r
van de halve bol moet gelijk zijn aan of groter zijn dan
tweemaal de langste afmeting van het referentieparallellepipedum.
Als referentieparallellepipedum geldt het
kleinst mogelijke rechthoekige parallellepipedum dat
het materieel (zonder hulpstukken) juist omsluit en
grenst aan het spiegelvlak. De straal van de halve bol
wordt naar boven afgerond op de dichtstbijzijnde van de
volgende waarden: 4, 10, 16 m.
Het aantal (12) microfoons kan worden teruggebracht
tot 6, maar de meetpunten 2, 4, 6, 8, 10 en 12 als voorgeschreven
in punt 7.4.2 van EN ISO 3744:1995 moeten
in ieder geval worden gebruikt.
Over het algemeen moet de opstelling met 6 meetpunten
op een hemisferisch meetoppervlak worden gebruikt.
Indien in de geluidmetingsvoorschriften per materieeltype
van deze richtlijn andere specificaties zijn bepaald,
worden die specificaties gebruikt.
(1)
Nettovermogen: het vermogen in «EG kW» dat op de proefbank
aan de krukas of het equivalent daarvan wordt gemeten,
overeenkomstig de EG-methode voor de meting van het vermogen
van inwendige verbrandingsmotoren voor wegvoertuigen,
met dien verstande dat het vermogen van de motorkoelingsventilator
buiten beschouwing wordt gelaten.
Nummer van
het meetpunt
TABEL:
Coördinaten van de 12 meetpunten
x/r y/r z
1 1 0 1,5 m
2 0,7 0,7 1,5 m
3 0 1 1,5 m
4 – 0,7 0,7 1,5 m
5 – 1 0 1,5 m
6 – 0,7 – 0,7 1,5 m
7 0 – 1 1,5 m
8 0,7 – 0,7 1,5 m
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 273

Nummer van
het meetpunt
9 0,65 0,27 0,71 r
10 – 0,27 0,65 0,71 r
11 – 0,65 – 0,27 0,71 r
12 0,27 – 0,65 0,71 r
6. Omgevingscorrectie K 24
x/r y/r z
Het materieel wordt getest op een reflecterend oppervlak
van beton of niet-poreus asfalt; de omgevingscorrectie
K 24 wordt vervolgens gesteld op K 24 = 0. Indien in
de geluidmetingsvoorschriften per materieeltype van
deze richtlijn andere specificaties zijn bepaald, worden
die specificaties gebruikt.
Figuur: Extra microfoons op de halve bol
(12 meetpunten)
DEEL B
GELUIDSMEETVOORSCHRIFTEN PER
MATERIEELTYPE
0. BEPROEVING VAN MATERIEEL BIJ NULLAST
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testoppervlak
Reflecterend oppervlak van beton of niet-poreus asfalt.
Omgevingscorrectie K2A K2A = 0
Meetoppervlak/Aantal meetpunten/Meetafstand
i) indien de grootste afmeting van het referentieparallellepipedum
ten hoogste 8 m bedraagt:
halve bol/6 meetpunten volgens deel A, punt 5/volgens
deel A, punt 5
ii) indien de grootste afmeting van het referentieparallellepipedum
meer dan 8 m bedraagt:
parallellepipedum overeenkomstig ISO 3744:1995 met
meetafstand d=1 m.
Testvoorschriften
Beproeving in onbelaste toestand
De geluidsproeven worden verricht volgens deel A,
punt 2.2.
Waarnemingstijd(en)/bepaling van het resulterende geluidsvermogensniveau
bij verschillende werkingsomstandigheden
De waarnemingstijd bedraagt ten minste 15 sec.
1. HOOGWERKERS MET VERBRANDINGSMOTOR
Zie punt 0.
2. BOSMAAIERS
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testoppervlak
ISO 10884:1995.
Meetoppervlak/Aantal meetpunten/Meetafstand
ISO 10884:1995.
Testvoorschriften
Beproeving in belaste toestand
ISO 10884:1995, punt 5.3.
Waarnemingstijd(en)
ISO 10884:1995.
3. BOUWLIFTEN VOOR GOEDERENTRANSPORT
Zie punt 0.
Het meetkundige centrum van de machine wordt boven
het middelpunt van de halve bol geplaatst; de lift werkt
in onbelaste toestand en verlaat de halve bol – zo nodig
– in de richting van punt 1.
4. LINTZAAGMACHINES VOOR GEBRUIK OP BOUWTER-
REINEN
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Meetoppervlak/Aantal meetpunten/Meetafstand
ISO 7960:1995, bijlage J, met d = 1 m.
Testvoorschriften
Beproeving in belaste toestand
GELUID – Europees en federaal
K.B. 6 maart 2002
Overeenkomstig ISO 7960:1995, bijlage J (alleen
punt J2b).
Waarnemingstijd
Overeenkomstig ISO 7960:1995, bijlage J.
5. CIRKELZAAGMACHINES VOOR GEBRUIK OP BOUW-
TERREINEN
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Meetoppervlak/Aantal meetpunten/Meetafstand
ISO 7960:1995, bijlage A, meetafstand d = 1 m.
Testvoorschriften
Beproeving in belaste toestand
ISO 7960:1995, bijlage A (alleen punt A2b).
Waarnemingstijd
ISO 7960:1995, bijlage A.
6. DRAAGBARE KETTINGZAGEN
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testoppervlak
ISO 9207:1995.
Meetoppervlak/Aantal meetpunten/Meetafstand
ISO 9207:1995.
Testvoorschriften
Beproeving in belaste/onbelaste toestand
Houtzagen onder volledige belasting/maximaal motortoerental
zonder belasting
a) met verbrandingsmotor: ISO 9207:1995, de
punten 6.3 en 6.4
b) met elektrische aandrijving: een beproeving overeenkomstig
ISO 9207:1995, punt 6.3, en een beproeving
met de motor op maximaal toerental zonder belasting
Waarnemingstijd(en)/bepaling van het resulterende geluidsvermogensniveau
bij verschillende werkingsomstandigheden
ISO 9027:1995, de punten 6.3 en 6.4.
Het resulterende geluidsvermogensniveau LWA wordt
berekend met de formule:
L lg 1
WA = 10 ⎡
⎣10
+ 10
2
01 , LW1 01 ,
LW2
waarin LW1 en LW2 de gemiddelde geluidsvermogensniveaus
zijn bij de voornoemde twee verschillende werkingstoestanden.
7. HOGEDRUKSPOELINGS- EN ZUIGVOERTUIGEN
Indien het mogelijk is beide inrichtingen gelijktijdig in
werking te stellen, dan geschiedt dat overeenkomstig de
nummers 26 en 52. Zo niet, dan worden zij afzonderlijk
getest, en de hoogste waarde wordt geregistreerd.
8. VERDICHTINGSMACHINES
i) WALSEN, ANDERE DAN TRILWALSEN
Zie nummer 0.
ii) TRILWALSEN MET BESTUURDER
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testvoorschriften
Opstelling van het materieel
De trilwals wordt op één of meer geschikte stukken elastisch
materiaal, bv. luchtkussens, geplaatst. De luchtkus-
274 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
⎤
⎦

sens zijn vervaardigd van een rekbaar materiaal (zoals
elastomeer) en worden tot een zodanige druk opgepompt
dat de machine minstens 5 cm van de grond
komt; resonantie-effecten moeten worden vermeden.
De kussens moeten zo groot zijn dat de machine tijdens
de proef stabiel blijft.
Beproeving in belaste toestand
De machine wordt stationair getest bij het (door de fabrikant
opgegeven) nominale toerental van de motor na
ontkoppeling van de bewegende mechanismen. Het verdichtingsmechanisme
wordt ingesteld op het grootste
verdichtingsvermogen door combinatie van de hoogste
frequentie en de grootst mogelijke amplitude bij die frequentie,
volgens opgave van de fabrikant.
Waarnemingstijd
De waarnemingstijd bedraagt ten minste 15 sec.
iii) TRILPLATEN, TRILSTAMPERS, EXPLOSIESTAMPERS
EN DOOR EEN BEGELEIDER TE BEDIENEN TRILWAL-
SEN
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testoppervlak
EN 500-4 rev. 1:1998 bijlage C.
Testvoorschriften
Beproeving in belaste toestand
EN 500-4 rev. 1:1998 bijlage C.
Waarnemingstijd
EN 500-4 rev. 1:1998 bijlage C.
9. MOTORCOMPRESSOREN
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Meetoppervlak/Aantal meetpunten/Meetafstand
Halve bol/6 meetpunten
volgens deel A, punt 5/
volgens deel A, punt 5
of
parallellepipedum overeenkomstig
ISO 3744:1995 met meetafstand d = 1 m.
Testvoorschriften
Opstelling van het materieel
De compressoren worden op het reflecterende oppervlak
geplaatst; op glijders gemonteerde compressoren
worden op een onderstel van 0,40 m hoog geplaatst,
tenzij anders voorgeschreven door de fabrikant.
Beproeving in belaste toestand
De te beproeven compressor moet eerst worden opgewarmd
en moet functioneren in stabiele omstandigheden
zoals bij continu gebruik. Hij is op de passende wijze
onderhouden en gesmeerd volgens de specificaties van
de fabrikant.
De bepaling van het geluidsvermogensniveau gebeurt
bij volle belasting of in een gebruiksomstandigheid die
reproduceerbaar is en representatief voor het meest
luidruchtige typische gebruik van de te beproeven machine,
al naar gelang welk gebruik het meest luidruchtig
is.
Indien de volledige installatie zodanig is opgebouwd dat
bepaalde onderdelen, bijvoorbeeld interkoelers los van
de compressor zijn gemonteerd, moet het door die onderdelen
geproduceerde geluid bij de geluidsbeproeving
worden onderscheiden. Bij de scheiding van de verschillende
geluidsbronnen kan speciaal materieel nodig
zijn om het geluid van die bronnen tijdens de metingen
te dempen. De geluidskenmerken en de beschrijving van
de testvoorschriften voor die onderdelen worden in het
beproevingsverslag afzonderlijk vermeld.
Tijdens de beproeving worden de uit de compressor afkomstige
gassen weggeleid van het testoppervlak. Er
wordt voor gezorgd dat het geluid van de uitgestoten
gassen ten minste 10 dB lager ligt dan het geluid gemeten
op alle meetpunten (bijvoorbeeld door het aanbrengen
van een demper).
Er wordt voor gezorgd dat geen extra geluid ontstaat
door turbulentie aan de overdrukklep van de compressor.
Waarnemingstijd
De waarnemingstijd bedraagt ten minste 15 sec.
10. BETONBREKERS EN TRILHAMERS, MET DE HAND
GELEID
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Meetoppervlak/Aantal meetpunten/Meetafstand
Halve bol/6 meetpunten volgens deel A, punt 5 en volgens
de tabel hierna/ volgens de massa van het materieel,
als in de tabel hierna:
Massa m van het materieel
in kg
straal halve bol z voor meetpunten 2,
4, 6 en 8
m < 10 2 m 0,75 m
m ≥ 10 4 m 1,50 m
Testvoorschriften
Opstelling van het materieel
Alle machines worden in de verticale stand getest.
Indien de testmachine een luchtuitlaat heeft, moet de as
daarvan zich op gelijke afstand van twee meetpunten
bevinden. Het geluid van de krachtbron mag niet van invloed
zijn op de meting van geluid van de testmachine.
Ondersteuning van de testmachine
Gedurende de proef wordt de machine gekoppeld aan
een houder die verankerd is in een kubusvormig betonblok.
Dit is geplaatst in een in de grond verzonken betonnen
schacht. Tijdens de proeven kan tussen de machine
en de houder een stuk staal worden aangebracht
(zie afbeelding 10.1). Dat tussenstuk moet een vaste verbinding
tussen de machine en de houder vormen.
Beschrijving van het blok
Het betonblok is een zo regelmatig mogelijke kubus van
gewapend beton met een ribbe van 0,60 m ± 2 mm. Het
blok krijgt een grondige trilbehandeling in lagen van
maximaal 0,20 m teneinde buitensporige sedimentatie
te voorkomen.
Kwaliteit van het beton
De betonkwaliteit moet overeenkomen met C 50/60 van
ENV 206.
De kubus is gewapend met stalen staven van 8 mm diameter
zonder verbindingsstukken, zodat alle staven onafhankelijk
van elkaar in het beton zijn ingebed; het ontwerp
is geïllustreerd in afbeelding 10.2.
Ondersteunend werktuig
Het werktuig wordt in het blok vastgezet en bestaat uit
een stamper met een doorsnee van ten minste 178 mm
en ten hoogste 220 mm, alsmede een werktuighouder
die identiek is aan die welke normaliter met de geteste
machine wordt gebruikt en die voldoet aan
ISO 1180:1983, maar lang genoeg is voor het verrichten
van de meting.
GELUID – Europees en federaal
K.B. 6 maart 2002
De twee componenten worden op een geschikte wijze
met elkaar verbonden. Het werktuig wordt zo in het blok
vastgezet dat de onderkant van de stamper 0,30 m van
de bovenzijde van de kubus verwijderd is (zie
afbeelding 10.2).
Het blok moet mechanisch gezien een hecht geheel blijven
vormen, vooral op het punt waar het werktuig met
het beton verbonden is. Voor en na iedere test moet worden
nagegaan of het werktuig nog vast in het betonblok
verankerd is.
Plaatsing van de kubus
De kubus wordt in een geheel met beton beklede
schacht geplaatst en afgedekt door een afdekplaat van
ten minste 100 kg/m 2 , zoals aangegeven in afbeelding
10.3., op een zodanige wijze dat de bovenkant van de afschermplaat
net niet boven het grondoppervlak uitsteekt.
Om eventueel parasitair geluid te voorkomen,
worden tussen de onderkant van het blok en de bodem
van de schacht en tussen het blok en de zijwanden van
de schacht elastische blokken aangebracht, waarvan de
grensfrequentie niet meer bedraagt dan de in slagen per
seconde uitgedrukte slagfrequentie van de testmachine.
De in de afdekplaat aangebrachte opening voor de
werktuighoudercomponent moet zo klein mogelijk worden
gehouden en met een flexibele geluiddichte ring
worden afgedicht.
Beproeving in belaste toestand
De machine wordt aan het in het betonblok vastgezette
werktuig gekoppeld.
De testmachine wordt in bedrijf gesteld in stabiele omstandigheden,
met dezelfde akoestische stabiliteit als
waarvan bij normaal gebruik sprake is.
De machine wordt beproefd bij het machinale toerental
dat is opgegeven in de handleiding.
Waarnemingstijd
De waarnemingstijd bedraagt ten minste 15 sec.
Figuur 10.1: schema van tussenstuk
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 275

Figuur 10.2: Testblok
Figuur 10.3 Proefopstelling:
De waarde van A wordt zo gekozen dat de op de elastische
voeg J rustende afdekplaat net niet boven het
grondoppervlak uitkomt
11. BETON- OF MORTELMOLENS
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testvoorschriften
Beproeving in belaste toestand
De menginrichting (trommel) wordt tot de nominale capaciteit
gevuld met zand van korrelgrootte 03 mm,
waarvan de vochtigheid 4-10 % bedraagt.
De menginrichting moet ten minste met de nominale
snelheid draaien.
Waarnemingstijd
De waarnemingstijd bedraagt ten minste 15 sec.
12. BOUWLIEREN
Zie punt 0.
Het geometrische middelpunt van de machine dient boven
het middelpunt van de halve bol te worden geplaatst;
de lier wordt vastgemaakt maar niet belast.
13. TRANSPORT- EN SPUITMACHINES VOOR BETON EN
MORTEL
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testvoorschriften
Indien de machine met een giek is uitgerust, wordt deze
in de verticale stand geplaatst en wordt de pijp teruggeleid
naar de vultrechter. Machines zonder giek worden
voorzien van een horizontale pijp van minstens 30 m
lengte, die naar de vultrechter wordt teruggeleid.
Beproeving in belaste toestand
i) machines voor transport en spuiten van beton:
Het transportsysteem en de pijp worden met een op beton
gelijkende substantie gevuld, waarbij het cement
door een hulpstof, zoals uiterst fijne as, wordt vervangen.
De machine draait op maximaal vermogen, met
een werkingscyclus van ten hoogste 5 sec (wordt deze
duur overschreden, dan wordt water bijgemengd totdat
die waarde bereikt wordt).
ii) machines voor transport en spuiten van mortel:
Het transportsysteem en de pijp worden met een op afwerkspecie
gelijkende substantie gevuld, waarbij het cement
wordt vervangen door een hulpstof, bv. methylcellulose.
De machine draait op vol vermogen met een werkingscyclus
van ten hoogste 5 sec (wordt die duur overschreden,
dan wordt water bijgemengd totdat die
waarde bereikt is).
Waarnemingstijd
De waarnemingstijd bedraagt ten minste 15 sec.
14. BANDTRANSPORTEURS
Zie punt 0.
Het geometrische middelpunt van de machine wordt
boven het middelpunt van de halve bol geplaatst; de
band loopt in onbelaste toestand en verlaat de halve bol
– zo nodig – in de richting van punt 1.
15. KOELINSTALLATIES OP VOERTUIGEN
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testvoorschriften
Beproeving in belaste toestand
De koelinstallatie wordt geplaatst op een echte of een
nagemaakte laadruimte en in stationaire toestand getest.
De hoogte van de koelinstallatie moet representatief
zijn voor een wijze van montage die beantwoordt
aan de voorschriften in de handleiding die aan de koper
wordt verstrekt. De energiebron van de koelinstallatie
moet zodanig werken dat de maximumsnelheid van de
koelcompressor en de ventilator, vermeld in de handleiding,
wordt bereikt. Indien het de bedoeling is dat de
koelinstallatie aangedreven wordt door de aandrijfmotor
van het voertuig, mag de motor tijdens de test niet
worden gebruikt en moet de koelinstallatie aangesloten
worden op een geschikte stroombron. Afkoppelbare
trekkereenheden worden tijdens de test verwijderd.
Koelinstallaties in laadruimtekoelinrichtingen met verschillende
energiebronnen worden voor iedere energiebron
apart getest. In het testrapport wordt in ieder geval
de hoogste geluidsemissiewaarde vermeld met de werkingswijze
waarbij die is gemeten.
Waarnemingstijd
De waarnemingstijd bedraagt ten minste 15 sec.
16. DOZERS
GELUID – Europees en federaal
K.B. 6 maart 2002
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testoppervlak
ISO 6395:1988.
Meetoppervlak/Aantal meetpunten/Meetafstand
ISO 6395:1988.
Testvoorschriften
Opstelling van het materieel
Dozers met rupsbanden worden volgens punt 6.3.3 van
ISO 6395:1988 op het testterrein beproefd.
Beproeving in belaste toestand
ISO 6395:1988, bijlage B.
Waarnemingstijd(en) en eventueel verschillende werkingsomstandigheden
ISO 6395:1988, bijlage B.
17. BOORINSTALLATIES
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testvoorschriften
Beproeving in belaste toestand
EN 791:1995, bijlage A.
Waarnemingstijd
De waarnemingstijd bedraagt ten minste 15 sec.
18. DUMPERS
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testoppervlak
ISO 6395:1988.
Meetoppervlak/Aantal meetpunten/Meetafstand
ISO 6395:1988.
Testvoorschriften
Beproeving in belaste toestand
Volgens ISO 6395:1998, bijlage C, met de volgende wijziging:
C.4.3, tweede alinea wordt vervangen door:
[The engine shall be operated at its maximum governed
speed (high idle). The transmission control shall be set to
neutral. Bring the bucket to the tipped position (emptying)
up to about 75 % of its maximum movement and
return it to its travelling position three times. This sequence
of events is considered to be a single cycle for the
stationary hydraulic mode.
If no engine power is used to tip the bucket, the engine
shall be operated at idling speed with the transmission
in neutral. The measurement shall be performed without
tipping the bucket; the period of observation shall be
15 sec.]
Waarnemingstijd/bepaling van het resulterende geluidsvermogensniveau
bij verschillende werkingsomstandigheden
ISO 6395:1988, bijlage C.
19. INSTALLATIES VOOR HET VULLEN EN LEGEN VAN SI-
LO'S OF TANKS OP VRACHTAU-TO'S
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testvoorschriften
276 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Beproeving in belaste toestand
Het materieel wordt getest op een stilstaande vrachtauto.
De motor waarmee de inrichting wordt aangedreven
draait met een zodanige snelheid dat de inrichting het in
de handleiding opgegeven maximale rendement bereikt.
Waarnemingstijd
De waarnemingstijd bedraagt ten minste 15 sec.
20. GRAAFMACHINES
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testoppervlak
ISO 6395:1988.
Meetoppervlak/Aantal meetpunten/Meetafstand
ISO 6395:1988.
Testvoorschriften
Beproeving in belaste toestand
ISO 6395:1988, bijlage A.
Waarnemingstijd(en)/bepaling van het resulterende geluidsvermogensniveau
bij verschillende werkingsomstandigheden
ISO 6395:1988, bijlage A.
21. HYDRAULISCHE GRAAFMACHINES EN KABEL-
GRAAFMACHINES
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testoppervlak
ISO 6395:1988.
Meetoppervlak/Aantal meetpunten/Meetafstand
ISO 6395:1988.
Testvoorschriften
Beproeving in belaste toestand
ISO 6395:1988, bijlage D.
Waarnemingstijd(en)/bepaling van het resulterende geluidsvermogensniveau
bij verschillende werkingsomstandigheden
ISO 6395:1988, bijlage D.
22. GLASBAKKEN
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Voor deze geluidsbeproevingsprocedure wordt het geluidsdrukniveau
voor een eenmalige gebeurtenis Lpls
als gedefinieerd in EN ISO 3744:1995, punt 3.2.2., gebruikt
voor het meten van het geluidsdrukniveau aan de
meetpunten (tekst uit prEN 17031).
Omgevingscorrectie K2A Meting in de buitenlucht
K2A = 0
Meting binnen
De waarde van de volgens bijlage A van
EN ISO 3744:1995 bepaalde constante K2A moet ≤
2,0 dB zijn. In dat geval wordt K2A buiten beschouwing
gelaten.
Testvoorschriften
De meting van de geluidsemissie gebeurt voor een volledige
cyclus die begint met een lege container en die is
voltooid wanneer 120 flessen in de container zijn gegooid.
De glazen flessen voldoen aan de volgende criteria:
inhoud: 75 cl
massa: 370 ± 30 g
De bediener houdt elke fles vast bij de hals, met de bodem
naar de vulopening, en duwt ze zachtjes door de
vulopening naar binnen in de richting van het midden
van de glasbak; hij probeert indien mogelijk te voorkomen
dat de fles de wanden raakt. De flessen worden
door slechts één vulopening gegooid, namelijk de opening
die het dichtst bij meetpunt 12 ligt.
Waarnemingstijd(en)/bepaling van het resulterende geluidsdrukniveau
bij verschillende werkingsomstandigheden
Het A-gewogen geluidsdrukniveau voor een eenmalige
gebeurtenis wordt bij voorkeur tegelijkertijd aan de zes
meetpunten gemeten voor elke fles die in de bak wordt
gegooid.
Het gemiddelde A-gewogen geluidsdrukniveau voor een
eenmalige gebeurtenis over het meetoppervlak wordt
berekend overeenkomstig EN ISO 3744:1995, punt 8.1.
Het gemiddelde A-gewogen geluidsdrukniveau voor een
eenmalige gebeurtenis voor alle 120 in de bak gegooide
flessen wordt berekend als het logaritmisch gemiddelde
van de over het meetoppervlak gemiddelde A-gewogen
geluidsdrukniveaus voor een eenmalige gebeurtenis.
23. EGALISEERMACHINES
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testoppervlak
ISO 6395:1988.
Meetoppervlak/Aantal meetpunten/Meetafstand
ISO 6395:1988.
Testvoorschriften
Beproeving in belaste toestand
Overeenkomstig ISO 6395:1988, bijlage B.
Waarnemingstijd(en)/bepaling van het resulterende geluidsvermogensniveau
bij verschillende werkingsomstandigheden
ISO 6395:1988, bijlage B.
24. GRASTRIMMERS/GRASKANTENSNIJDERS
Zie nummer 2.
De snijder of trimmer wordt met een geschikte constructie
zo geplaatst dat het snijelement zich boven het
middelpunt van de halve bol bevindt; bij grastrimmers
ligt het middelpunt van het snijelement dan ongeveer
50 mm boven het oppervlak. Om de snijvlakken op de
juiste plaats aan te brengen, moeten graskantensnijders
zo dicht mogelijk bij het testoppervlak worden geplaatst.
25. HEGGENSCHAREN
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testoppervlak
ISO 11094:1991.
In geval van betwisting worden de metingen op het
kunstmatige oppervlak in de buitenlucht uitgevoerd
(4.1.2 van ISO 11094:1991).
Omgevingscorrectie K2A Meting in de buitenlucht
K2A = 0
Meting binnen
GELUID – Europees en federaal
K.B. 6 maart 2002
De waarde van de zonder kunstmatig oppervlak en volgens
bijlage A van EN ISO 3744:1995 bepaalde constante
K2A moet = 2,0 dB zijn. In dat geval wordt K2A buiten
beschouwing gelaten.
Meetoppervlak/Aantal meetpunten/Meetafstand
ISO 11094:1991.
Testvoorschriften
Opstelling van het materieel
De heggenschaar wordt door een persoon of een geschikte
constructie in de normale gebruiksstand gehouden,
op zodanige wijze dat het snijelement zich boven
het middelpunt van de halve bol bevindt.
Beproeving in belaste toestand
De heggenschaar moet werken met de nominale snelheid
en ingeschakeld snijelement.
Waarnemingstijd
De waarnemingstijd bedraagt ten minste 15 sec.
26. HOGEDRUKSPOELERS
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testvoorschriften
Beproeving in belaste toestand
De hogedrukspoeler wordt in stationaire toestand getest.
Motor en hulpeenheden draaien met de door de fabrikant
voor het materieel opgegeven snelheid; de hogedrukpomp(en)
werkt (werken) op volle snelheid en bij
de door de fabrikant opgegeven druk. Met een geschikte
straalpijp wordt verzekerd dat de reduceerklep steeds
net niet in werking treedt. Het geluid van het door de
straalpijp stromende water mag geen invloed op de
meetresultaten hebben.
Waarnemingstijd
De waarnemingstijd bedraagt ten minste 30 sec.
27. HOGEDRUKWATER-STRAALMACHINES
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Meetoppervlak/Aantal meetpunten/Meetafstand
parallellepipedum/overeenkomstig ISO 3744:1995 met
meetafstand d = 1 m.
Testvoorschriften
Opstelling van het materieel
De hogedrukwaterstraalmachine wordt op het reflecterende
oppervlak opgesteld; machines op glijders worden
op een ondersteunende constructie van 0,40 m
hoog geplaatst, tenzij anders aangegeven in de installatie-instructies
van de fabrikant.
Beproeving in belaste toestand
De hogedrukreiniger wordt in de stationaire toestand
gebracht, binnen het door de fabrikant opgegeven bereik.
Gedurende de proef wordt aan de hogedrukreiniger
de straalpijp gekoppeld, die bij gebruik volgens de instructies
van de fabrikant de hoogste druk oplevert.
Waarnemingstijd
De waarnemingstijd bedraagt ten minste 15 sec.
28. HYDRAULISCHE HAMERS
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Meetoppervlak/Aantal meetpunten/Meetafstand
Halve bol/6 meetpunten volgens deel A, punt 5/r =
10 m.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 277

Testvoorschriften
Opstelling van het materieel
Voor de test wordt de hamer bevestigd aan een drager
en er wordt een speciale proefblokconstructie gebruikt.
Figuur 28.1 geeft een beeld van die constructie en
figuur 28.2 toont de plaatsing van de drager.
Drager
De drager voor de geteste hamer moet beantwoorden
aan de eisen die in de technische specificatie van de geteste
hamer worden gesteld, in het bijzonder wat gewicht,
afgegeven hydraulisch vermogen, olietoevoer en
tegendruk van de retourleiding betreft.
Opstelling
De montage en de verbindingen (slangen, buizen, ...)
moeten beantwoorden aan de specificaties in de technische
gegevens van de hamer. Ieder significant geluid
van buizen en diverse mechanische onderdelen die voor
de installatie nodig zijn moet worden geëlimineerd. Alle
verbindingen tussen onderdelen moeten stevig vast zitten.
Stabiliteit van de hamer en statische houdkracht
De hamer moet goed neergehouden worden door de
drager om dezelfde stabiliteit te bereiken als onder normale
gebruiksomstandigheden. De hamer moet verticaal
worden gehanteerd.
Werktuig
Bij de metingen wordt een stomp werktuig gebruikt. De
lengte van het werktuig moet beantwoorden aan de
voorschriften in figuur 28.1 (proefblok).
Beproeving in belaste toestand
Hydraulisch ingangsvermogen en oliestroom
De werking van de hydraulische hamer wordt naar behoren
afgesteld, gemeten en geregistreerd, samen met
de waarden van de bijbehorende technische specificaties.
De geteste hamer moet zodanig gebruikt worden
dat 90 % of meer van het maximale hydraulische ingangsvermogen
en oliedebiet van de hamer bereikt kan
worden.
Er moet voor gezorgd worden dat de totale onzekerheid
van de metingsreeksen van p s en Q binnen een marge
van ± 5 % blijft. Aldus kan het hydraulische ingangsvermogen
met een nauwkeurigheid van ± 10 % bepaald
worden. Uitgaande van een lineaire correlatie tussen het
hydraulische ingangsvermogen en het afgegeven geluidsvermogen
zou dat een variatie van minder dan ±
0,4 dB bij de bepaling van het geluidsvermogensniveau
betekenen.
Verstelbare onderdelen die van invloed zijn op het vermogen
van de hamer
De instelling van alle accumulatoren, reduceerkleppen
en eventuele andere regelbare onderdelen moet beantwoorden
aan de waarden in de technische gegevens. Indien
gekozen kan worden tussen meer dan één vaste
slagsnelheid, worden met alle instellingen metingen
verricht. De minimumwaarde en de maximumwaarde
worden geregistreerd.
Te meten grootheden
p s Gemiddelde waarde van de druk in de hydraulische
toevoerleiding tijdens de werking van de hamer gedurende
tenminste 10 slagen.
Q Gemiddelde waarde van de olietoevoer in de inlaat
van de breker, tegelijk met ps gemeten.
T De olietemperatuur moet tijdens de metingen tussen
+40 en +60C liggen. De temperatuur van de behuizing
van de hydraulische breker moet voor het begin van de
metingen op de normale werkingstemperatuur gestabiliseerd
zijn.
Pa De gasdruk van alle accumulatoren moet in statische
toestand gemeten worden (breker niet in werking) bij
een constante omgevingstemperatuur tussen + 15 en
+ 25 C. De gemeten omgevingstemperatuur wordt met
de gemeten gasdruk in de accumulator geregistreerd.
Parameters die geschat worden aan de hand van de gemeten
werkingsparameters
PIN Hydraulische ingangsvermogen van de breker PIN =
p s .Q
Meting van de druk in de hydraulische toevoer leiding p s
–p s moet zo dicht mogelijk bij de inlaat van de breker
gemeten worden.
–p s wordt gemeten met een manometer (min. diameter:
100 mm; nauwkeurigheidsklasse ± 1.0 % FSO).
Olieverplaatsing bij de inlaat van de breker, Q
– Q moet zo dicht mogelijk bij de inlaat van de breker
aan de toevoerdrukleiding worden gemeten.
– Q moet gemeten worden met een elektrische-debietmeter
(nauwkeurigheidsklasse ± 2,5 % van de debietaanwijzing).
Meetpunt van de olietemperatuur T
– T moet gemeten worden aan de olietank van de drager
of aan de hydraulische leiding die met de hamer is verbonden.
Het meetpunt wordt in het rapport vermeld.
– De gemeten temperatuur moet tot op ± 2° C nauwkeurig
zijn.
Waarnemingstijd/Bepaling van het resulterende geluidsvermogensniveau
De waarnemingstijd bedraagt ten minste 15 sec.
De metingen worden drie keer herhaald, zo nodig vaker.
De einduitkomst wordt berekend door het rekenkundig
gemiddelde te nemen van de twee hoogste waarden die
niet meer dan 1 dB van elkaar verschillen.
Figuur 28.1
Definities
d diameter werktuig (mm)
GELUID – Europees en federaal
Figuur 28.2
d 1 diameter stootblok, 1.200 ± 100 mm
K.B. 6 maart 2002
d 2 binnendiameter van de ondersteuning van het stootblok,
≤ 1.800 mm
d 3 diameter van de afdekking van het testblok, ≤
2.200 mm
d 4 diameter van de werktuigopening in de afdekking, ≤
350 mm
d 5 diameter van de afdichting van het werktuig, ≤
1.000 mm
h 1 zichtbare lengte van het werktuig tussen het laagste
deel van de behuizing en het bovenoppervlak van de
werktuigafdichting (mm)
h 1 = d ± d/2
278 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

h2 dikte van de werktuigafdichting boven de afdekking,
≤ 20 mm (indien de werktuigafdichting beneden de afdekking
ligt, is er geen limiet voor de dikte; zij mag van
schuimrubber zijn)
h3 afstand tussen het bovenoppervlak van de afdekking
en het bovenoppervlak van het stootblok, 250 ± 50 mm
h4 dikte van de isolerende schuimrubberafdekking, ≤
30 mm
h5 dikte van het stootblok, 350 ± 50 mm
h6 indringdiepte van het werktuig, ≤ 50 mm
Indien voor de proefblokconstructie een vierkante vorm
wordt gebruikt, is de grootste lengte gelijk aan 0,89 x de
bijbehorende diameter.
De lege ruimte tussen de afdekking en het stootblok kan
gevuld worden met elastische schuimrubber of een ander
absorberend materiaal, dichtheid < 220 kg/m3 .
29. HYDRAULISCHE AGGREGATEN
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testvoorschriften
Opstelling van het materieel
Het hydraulisch aggregaat wordt op het reflecterende
oppervlak geïnstalleerd; hydraulische aggregaten op
glijders worden op een ondersteunende constructie van
0,40 m hoog geplaatst, tenzij anders aangegeven in de
installatie-instructies van de fabrikant.
Beproeving in belaste toestand
Tijdens de proef worden er geen werktuigen op het hydraulisch
aggregaat aangesloten.
Het hydraulisch aggregaat wordt in de stationaire toestand
gebracht, binnen het door de fabrikant opgegeven
bereik. Het aggregaat draait met het nominale toerental
en bij de nominale druk. Het nominale toerental en de
nominale druk worden in de aan de koper verstrekte
handleiding genoemd.
Waarnemingstijd
De waarnemingstijd bedraagt ten minste 15 sec.
30. VOEGENSNIJMACHINES
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testvoorschriften
Beproeving in belaste toestand
De voegensnijmachine wordt met het grootst mogelijke,
door de fabrikant in de handleiding genoemde snijelement
uitgerust. De motor draait met het maximumtoerental,
met het snijelement in de stationaire toestand.
Waarnemingstijd
De waarnemingstijd bedraagt ten minste 15 sec.
31. VUILNISVERDICHTERS VAN HET LADERTYPE MET
LAADBAK
Zie nummer 37.
32. GRASMAAIERS
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testoppervlak
ISO 11094:1991.
In geval van betwisting worden er op het kunstmatige
oppervlak (4.1.2 van ISO 11094:1991) metingen in de
buitenlucht uitgevoerd.
Omgevingscorrectie K2A Meting in de buitenlucht
K2A = 0
Meting binnen
De waarde van de zonder kunstmatig oppervlak en volgens
bijlage A van EN ISO 3744:1995 te bepalen
constante K2A moet = 2,0 dB zijn. In dat geval wordt K2A buiten beschouwing gelaten.
Meetoppervlak/Aantal meetpunten/Meetafstand
ISO 11094:1991.
Testvoorschriften
Opstelling van het materieel
Indien de wielen van de grasmaaier het kunstmatige
testoppervlak meer dan 1 cm zouden indrukken, worden
zij op steunen geplaatst, zodat zij zich op de hoogte
van het niet ingedrukte testoppervlak bevinden. Indien
het snijelement niet kan worden losgekoppeld van de
aandrijfwielen van de grasmaaier, wordt de maaier voor
de proef op een ondersteunende constructie geplaatst
waarbij het snijelement met het door de fabrikant opgegeven
maximale toerental roteert. De steunen worden
zo gemaakt dat zij niet van invloed zijn op de meetresultaten.
Beproeving in onbelaste toestand
ISO 11094:1991.
Waarnemingstijd
ISO 11094:1991.
33. GRASTRIMMERS/GRASKANTENSNIJDERS
Zie nummer 32.
De trimmer/snijder wordt met behulp van een geschikte
constructie in een zodanige stand geplaatst dat het snijelement
zich boven het middelpunt van de halve bol bevindt;
bij gazontrimmers wordt het middelpunt van het
snijelement ca. 50 mm boven het oppervlak gehouden.
Om de snijvlakken op de juiste plaats aan te brengen,
moeten graskantensnijders zo dicht mogelijk bij het testoppervlak
worden geplaatst.
34. BLADBLAZERS
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testoppervlak
ISO 11094:1991.
In geval van betwisting worden er op het kunstmatig oppervlak
metingen in de buitenlucht uitgevoerd (4.1.2
van ISO 11094:1991).
Omgevingscorrectie K2A Meting in de buitenlucht
K2A = 0
Meting binnen
De waarde van de zonder kunstmatig oppervlak en volgens
bijlage A van EN ISO 3744:1995 te bepalen constante
K2A moet = 2,0 dB zijn. In dat geval wordt K2A buiten beschouwing gelaten.
Meetoppervlak/Aantal meetpunten/Meetafstand
ISO 11094:1991.
Testvoorschriften
Opstelling van het materieel
De bladblazer wordt in de normale gebruiksstand geplaatst,
op zodanige wijze dat de uitlaat van de blaasinrichting
zich (50 ± 25) mm boven het middelpunt van de
halve bol bevindt; met de hand te bedienen bladblazers
worden hetzij door een persoon, hetzij door een geschikte
constructie in de gebruiksstand gehouden.
GELUID – Europees en federaal
K.B. 6 maart 2002
Beproeving in belaste toestand
De bladblazer draait met het nominale toerental en de
nominale luchtstroomsnelheid als opgegeven door de
fabrikant.
Waarnemingstijd
De waarnemingstijd bedraagt ten minste 15 sec.
NB: Indien een bladblazer ook als bladzuiger kan worden
gebruikt, wordt de test uitgevoerd voor beide configuraties.
In dat geval wordt de hoogste waarde genomen
35. BLADZUIGERS
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testoppervlak
ISO 11094:1991.
In geval van betwisting worden de metingen op het
kunstmatige oppervlak in de buitenlucht uitgevoerd
(4.1.2 van ISO 11094:1991).
Omgevingscorrectie K2A Meting in de buitenlucht
K2A = 0
Meting binnen
De waarde van de zonder kunstmatig oppervlak en volgens
bijlage A van EN ISO 3744:1995 te bepalen constante
K2A moet ≤ 2,0 dB zijn. In dat geval wordt K2A buiten
beschouwing gelaten.
Meetoppervlak/Aantal meetpunten/Meetafstand
ISO 11094:1991.
Testvoorschriften
Opstelling van het materieel
De bladzuiger wordt in de normale gebruiksstand geplaatst,
op zodanige wijze dat de inlaat van de zuiginrichting
zich (50 ± 25) mm boven het middelpunt van de
halve bol bevindt; indien de bladzuiger met de hand
wordt bediend, wordt hij door een persoon of door een
geschikte constructie in de gebruiksstand gehouden.
Beproeving in belaste toestand
De bladzuiger functioneert tijdens de test met het nominale
toerental en de nominale luchtstroomsnelheid in
de zuiginrichting als opgegeven door de fabrikant.
Waarnemingstijd
De waarnemingstijd bedraagt ten minste 15 sec.
NB: Indien een bladzuiger ook als bladblazer kan worden
gebruikt, wordt de test uitgevoerd voor beide configuraties.
In dat geval wordt de hoogste waarde genomen.
36. HEFTRUCKS MET VERBRANDINGSMOTOR EN CON-
TRAGEWICHT
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testvoorschriften
Er wordt rekening gehouden met veiligheidsvereisten
en met de informatie van de fabrikant.
Voorschriften voor het heffen
Met de stilstaande heftruck wordt een lading (materiaal
dat geen geluid absorbeert, bijvoorbeeld staal of beton;
de lading stemt overeen met ten minste 70 % van het
maximumhefvermogen dat in de handleiding van de fabrikant
is vermeld) vanuit de laagste positie met maximumsnelheid
omhooggetild tot de genormaliseerde
hefhoogte die voor dat type transportwerktuig van toe-
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 279

passing is overeenkomstig de desbetreffende Europese
norm in de reeks «Safety of Industrial Trucks». Indien de
werkelijke maximale hefhoogte lager ligt, mag ze voor
afzonderlijke metingen worden gebruikt. De hefhoogte
wordt in het testrapport vermeld.
Voorschriften voor het rijden
De heftruck wordt zonder lading vanuit stilstand met
maximale acceleratie over een afstand van driemaal zijn
lengte tot aan lijn A-A gereden (lijn die de meetpunten 4
en 6 verbindt), en daarna verder met maximale acceleratie
naar lijn B-B (lijn die de meetpunten 2 en 8 verbindt).
Wanneer het achtereinde van de heftruck de lijn B-B
heeft overschreden, mag het gaspedaal worden gelost.
Indien de heftruck een overbrenging met verscheidene
versnellingen heeft, wordt de versnelling ingeschakeld
waarbij de hoogst mogelijke snelheid over de
meetafstand kan worden bereikt.
Waarnemingstijd(en)/bepaling van het resulterende geluidsvermogensniveau
bij verschillende werkingsomstandigheden
De waarnemingstijden zijn:
– voor de hefmodus: de volledige hefcyclus;
– voor de rijmodus: de periode die begint wanneer het
middelpunt van de heftruck de lijn A-A overschrijdt en
eindigt wanneer het middelpunt de lijn B-B bereikt.
Het resulterende geluidsvermogensniveau wordt bij alle
soorten heftrucks echter berekend met de formule
0,1LWAc LWAa
L = 10 log ( 0,7× 10 + 0 3× 10 )
01 ,
,
WA
waarin de index a voor de hefmodus en de index c voor
de rijmodus staat.
37. LADERS
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testoppervlak
ISO 6395:1988.
Meetoppervlak/Aantal meetpunten/Meetafstand
ISO 6395:1988.
Testvoorschriften
Opstelling van het materieel
Laadschoppen met rupsbanden worden overeenkomstig
6.3.3 van ISO 6395:1988 op het proefterrein getest.
Beproeving in belaste toestand
ISO 6395:1988 bijlage C.
Waarnemingstijd(en)/bepaling van het resulterende geluidsvermogensniveau
bij verschillende werkingsomstandigheden
ISO 6395:1988 bijlage C.
38. MOBIELE KRANEN
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testvoorschriften
Opstellen van het materieel
Indien de kraan voorzien is van stempels worden deze
volledig uitgeschoven en wordt de kraan waterpas op de
steunkussens geplaatst, in de middelste positie van de
mogelijke ondersteuningshoogte.
Beproeving in belaste toestand
De te testen mobiele kraan wordt aangeboden in de
standaardversie als beschreven door de fabrikant. Het
motorvermogen dat in aanmerking wordt genomen
voor de bepaling van de geluidsgrenswaarden is het nominale
vermogen van de motor die wordt gebruikt voor
het bewegen van de kraan. De kraan wordt uitgerust
met het maximaal toegelaten contragewicht, dat op de
rotatiestructuur wordt gemonteerd.
Vooraleer enige meting wordt verricht, worden de motor
en het hydraulisch systeem van de mobiele kraan op
de normale bedrijfstemperatuur gebracht volgens de instructies
van de fabrikant en worden alle relevante in de
handleiding vermelde veiligheidsprocedures uitgevoerd.
Indien de mobiele kraan van verscheidene motoren is
voorzien, wordt de motor voor de kraanfuncties gebruikt.
De motor voor voortbeweging wordt uitgeschakeld.
Indien de motor van de mobiele kraan uitgerust is met
een ventilator wordt deze tijdens de test ingeschakeld.
Indien de ventilator verschillende snelheden heeft,
wordt de test uitgevoerd met de ventilator in de hoogste
stand.
De mobiele kraan wordt gemeten onder de volgende 3
(a tot en met c) of 4 (a tot en met d) omstandigheden:
Voor alle werkingsomstandigheden is het volgende van
toepassing:
– Motortoerental op 3/4 van het maximale toerental
voor de kraanmodus met een tolerantie van ± 2%.
– Maximale acceleratie en deceleratie zonder gevaarlijke
bewegingen van de last of het takelblok.
– Bewegingen bij de maximale snelheid die in de handleiding
voor de desbetreffende omstandigheden is vermeld.
a) Hijsen
De mobiele kraan wordt belast tot 50 % van de maximale
kabelbelasting. Bij de test wordt de last opgehesen en
onmiddellijk daarna tot de vertrekpositie neergelaten.
De lengte van de giek wordt zo gekozen dat de volledige
test 15-20 sec duurt.
b) Rotatie
Met de giek onder een hoek van 40°-50 met het horizontale
vlak en bij nullast wordt de bovenbouw eerst 90
naar links gedraaid en dan onmiddellijk terug naar de
vertrekpositie. De giek is hierbij op de minimumlengte.
De waarnemingstijd is de tijd die nodig is voor het voltooien
van de bedrijfscyclus.
c) Op- en neerwaartse beweging van de giek
Aan het begin van de proef wordt de korte giek vanuit de
laagste bedrijfspositie omhooggetrokken en dan onmiddellijk
terug tot de uitgangspositie neergelaten. De beweging
wordt bij nullast uitgevoerd. De beproeving
duurt ten minste 20 sec.
d) Telescooparmen (indien van toepassing)
Met de giek onder een hoek van 40°-50 met het horizontale
vlak, bij nullast en met de giek volledig ingetrokken
wordt uitsluitend de telescoopcilinder voor het eerste
gedeelte samen met het eerste gedeelte tot de volledige
lengte uitgestrekt en dan onmiddellijk samen met het
eerste gedeelte weer ingetrokken.
Waarnemingstijd(en)/bepaling van het resulterende geluidsvermogensniveau
bij verschillende werkingsomstandigheden
Het resulterende geluidsvermogensniveau wordt berekend
met de volgende formule:
i) met telescooparmen
L WA = 10 log ( 0,4× 10 + 0, 25× 10
01 , LWAc
+ 025 , × 10 + 0,
1 10 01 ,LWAd
× )
0,1LWAa 01 , LWAb
GELUID – Europees en federaal
ii) zonder telescooparmen
L WA = 10 log ( 0,4× 10 + 0, 3× 10
01 ,
LWAc
+ 03 , × 10 )
K.B. 6 maart 2002
0,1LWAa 01 , LWAb
Daarbij is
LWAa het geluidsvermogensniveau voor de hijscyclus
LWAb het geluidsvermogensniveau voor de rotatiecyclus
LWAc het geluidsvermogensniveau voor de bewegingen
van de giek
LWAd het geluidsvermogensniveau voor de telescoopbewegingen
(indien van toepassing)
39. MOBIELE AFVALCONTAINERS
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testoppervlak
– Reflecterend oppervlak van beton of niet-poreus asfalt
– Laboratoriumruimte met een vrije zone boven een reflecterend
oppervlak
Omgevingscorrectie K2A Metingen in de buitenlucht
K2A = 0
Metingen binnen
de waarde van de constante K2A , bepaald overeenkomstig
bijlage A van EN ISO 3744:1995, moet ≤ 2,0 dB zijn.
In dat geval wordt K2A buiten beschouwing gelaten.
Meetoppervlak/Aantal meetpunten/Meetafstand
Halve bol/6 meetpunten volgens deel A, punt 5/r = 3 m
Testvoorschriften
Alle metingen worden verricht met een lege bak.
Proef nr. 1: Ongehinderde sluiting van het deksel op de
bak
Om zijn invloed op de metingen tot een minimum te beperken
moet de bediener aan de achterkant van de bak
(de kant van de scharnieren) staan. Het deksel wordt in
het midden losgelaten om te voorkomen dat het scheef
valt.
De meting wordt verricht in de volgende cyclus, die
20 maal wordt herhaald:
– eerst wordt het deksel verticaal opgetild;
– het deksel wordt naar voren losgelaten, zo mogelijk
zonder duw, waarbij de bediener aan de achterkant van
de bak stil blijft staan totdat het deksel gesloten is;
– nadat de bak gesloten is, wordt het deksel weer tot de
oorspronkelijke stand opgetild.
Noot: De bediener mag zo nodig tijdelijk bewegen om
het deksel op te tillen.
Proef nr. 2: Geheel openen van het deksel
Om zijn invloed op de metingen tot een minimum te beperken
moet de bediener bij containers op vier wielen
aan de achterkant van de bak (kant van de scharnieren),
en bij containers op twee wielen aan de rechterzijde van
de bak (tussen meetpunt 10 en meetpunt 12) staan. Het
deksel wordt in het midden of zo dicht mogelijk bij het
midden losgelaten.
Om te voorkomen dat de container beweegt moeten de
wielen tijdens de proef geblokkeerd zijn. Bij containers
op twee wielen kan de bediener zijn hand op de bovenrand
plaatsen om te voorkomen dat de container opspringt.
De meting wordt verricht tijdens de volgende cyclus:
280 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

– eerst wordt het deksel horizontaal geopend;
– het deksel wordt zonder duw losgelaten;
– na het volledig openen en voor een eventueel terugveren
wordt het deksel weer in de eerste stand gebracht.
Proef nr. 3: Rollen van de container over een onregelmatige
proefbaan
Voor deze proef wordt gebruik gemaakt van een kunstmatige
proefbaan die een onregelmatig oppervlak simuleert.
De proefbaan bestaat uit twee evenwijdige stalen
stroken met mazen (6 m lang en 400 mm breed), die ongeveer
om de 20 cm in het reflecterende vlak zijn bevestigd.
De afstand tussen de twee stroken wordt naar gelang
van het soort afvalbak zo gekozen, dat de wielen er
over de gehele lengte van de proefbaan over rollen. De
wijze van montage moet een plat oppervlak waarborgen.
Zo nodig wordt de baan met veerkrachtig materiaal
op de bodem bevestigd om de emissie van parasietgeluid
te voorkomen.
Noot: Iedere strook kan bestaan uit verscheidene elementen
van 400 mm breed die met elkaar verbonden
zijn.
De figuren 39.1 en 39.2 geven een voorbeeld van een geschikte
proefbaan.
De bediener staat aan de kant van de scharnieren van
het deksel.
De meting wordt verricht terwijl de bediener de container
met een constante snelheid van ongeveer 1 m/s over
de proefbaan trekt tussen punt A en punt B (een afstand
van 4,24 m – zie figuur 39.3) wanneer de wielas bij een
container op twee wielen, of de eerste wielas bij een container
op vier wielen, punt A of punt B bereikt. Deze procedure
wordt driemaal herhaald in elke richting.
Bij een container op twee wielen moet de hoek tussen de
bak en de proefbaan tijdens de proef 45° zijn. Bij een
container op vier wielen moet de bediener ervoor zorgen
dat alle wielen voldoende contact maken met de proefbaan.
Waarnemingstijd(en)/bepaling van het resulterende geluidsvermogensniveau
bij verschillende werkingsomstandigheden
Proeven nrs. 1 en 2: Ongehinderde sluiting van het deksel
op de bak en geheel openen van het deksel
Indien mogelijk worden de metingen tegelijkertijd op de
zes meetpunten verricht. Anders worden de aan elk
meetpunt gemeten geluidsniveaus in opklimmende
orde gerangschikt en worden de geluidsvermogensniveaus
berekend door de waarden aan elk meetpunt te
koppelen naar gelang van de rij.
Het A-gewogen geluidsdrukniveau wordt voor elk van
de 20 sluitingen en de 20 openingen van het deksel op
ieder meetpunt gemeten. De geluidsvermogensniveaus
L WA sluiten en L WA openen worden berekend uit het
kwadratisch gemiddelde van de vijf hoogste gemeten
waarden.
Proef nr. 3: Rollen van de container over een onregelmatige
proefbaan
De waarnemingstijd T is gelijk aan de tijd die nodig is
om de afstand tussen punt A en punt B op de proefbaan
af te leggen.
Het geluidsvermogensniveau L WArollen is gelijk aan het
gemiddelde van zes waarden die minder dan 2 dB verschillen.
Indien na zes metingen niet aan dit criterium is
voldaan, wordt de cyclus zo vaak als nodig herhaald.
Het resulterende geluidsvermogensniveau wordt berekend
als volgt:
0,1LWAsluiten 0,1LWAopenen
L WA = 10 log 1 3( 10 + 10
LWArolle
+ 10 01 , n
)
1. Houten klamp van het metaaldraadrooster
2. Gedeelten waarop de wielen rollen
3. Aangepast aan de container
Figuur 39.1: Schema van de proefbaan
1. Stijve staaldraad (4 mm)
2. Houten klamp van het metaaldraadrooster
Maaswijdte: 50 mm x 50 mm (20 mm x 25 mm)
3. Reflecterend oppervlak
Figuur 39.2: Schema van de constructie en de montage
van de proefbaan
Figuur 39.3 Meetafstand
40. MOTORHAKFREZEN
Zie punt 32.
Gedurende de meting wordt het werktuig afgekoppeld.
41. BESTRATINGSAFWERKMACHINES
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testvoorschriften
Beproeving in belaste toestand
De motor van de afwerkmachine draait met de door de
fabrikant opgegeven nominale snelheid. Alle subsystemen
zijn in werking en draaien met de volgende snelheden:
Transportsysteem
ten minste 10 % van maximale waarde;
spreidingssysteem
GELUID – Europees en federaal
K.B. 6 maart 2002
ten minste 40 % van maximale waarde;
stamper (snelheid, slag)
ten minste 50 % van maximale waarde;
trillers (snelheid, asymmetrisch trilmoment)
ten minste 50 % van maximale waarde;
drukstaven (frequentie, druk)
ten minste 50 % van maximale waarde
Waarnemingstijd
De waarnemingstijd bedraagt ten minste 15 sec.
42. HEIMACHINES
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testoppervlak
ISO 6395:1988.
Testvoorschriften
Beproeving in belaste toestand
De heimachine wordt geïnstalleerd boven een heipaal
die zoveel weerstand in de bodem ontmoet dat de machine
met een constante snelheid kan werken.
In het geval van heihamers moet de heimuts voorzien
zijn van een nieuwe vulling van hout.
De kop van de heipaal is 0,50 m boven het testoppervlak.
Waarnemingstijd
De waarnemingstijd bedraagt ten minste 15 sec.
43. BUIZENLEGGERS
Zie punt 0.
44. PISTEMAKERS OP RUPSBANDEN
Zie punt 0.
45. STROOMAGGREGATEN
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Omgevingscorrectie K2A Meting in de buitenlucht
K2A = 0
Meting binnen
De waarde van de constante K2A, bepaald overeenkomstig
bijlage A van EN ISO 3744:1995, moet = 2,0 dB zijn.
In dat geval wordt K2A buiten beschouwing gelaten.
Meetoppervlak/Aantal meetpunten/Meetafstand
Halve bol/6 meetpunten volgens deel A, punt 5/volgens
deel A, punt 5;
indien l > 2 m, kan een parallellepipedum volgens
EN ISO 3744:1995 met meetafstand d = 1 m worden gebruikt.
Testvoorschriften
Opstellen van het materieel
Het vermogensaggregaat wordt op het reflecterende oppervlak
geïnstalleerd; aggregaten op glijders worden op
een ondersteunende constructie van 0,40 m hoog geplaatst,
tenzij anders aangegeven in de installatievoorschriften
van de fabrikant.
Beproeving in belaste toestand
ISO 8528-10:1998, punt 9.
Waarnemingstijd
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 281

De waarnemingstijd bedraagt ten minste 15 sec.
46. VEEGMACHINES
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testvoorschriften
Beproeving in belaste toestand
De veegmachine wordt bij stilstand getest. Motor en
hulpsystemen draaien met de door de fabrikant opgegeven
snelheid; de bezem draait op volle snelheid, maar is
niet in contact met het grondoppervlak; het zuigsysteem
werkt op vol vermogen, waarbij de afstand tussen
grondoppervlak en inlaat van het zuigsysteem ten hoogste
25 mm bedraagt.
Waarnemingstijd
De waarnemingstijd bedraagt ten minste 15 sec.
47. VUILNISAUTO'S
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testvoorschriften
Beproeving in belaste toestand
De proef wordt met een stilstaande vuilnisauto uitgevoerd
voor de volgende werkingsomstandigheden:
1. De motor draait bij het door de fabrikant opgegeven
maximumtoerental. De inrichtingen werken niet. Deze
proef wordt niet uitgevoerd voor voertuigen met uitsluitend
elektrische voeding.
2. De verdichtingsinrichting werkt.
De vuilnisauto en de hopper die het vuilnis ontvangt,
zijn leeg.
Indien het motortoerental automatisch wordt opgevoerd
wanneer de verdichtingsinrichting werkt, moet
het verschil in toerental gemeten worden. Indien de gemeten
waarde meer dan 5 % lager ligt dan het door de
fabrikant opgegeven toerental, wordt het motortoerental
voor de uitvoering van de proef opgevoerd via het
gaspedaal in de stuurcabine, teneinde ervoor te zorgen
dat het door de fabrikant opgegeven toerental bereikt
wordt.
Indien de fabrikant geen toerental voor de verdichtingsinrichting
heeft opgegeven of indien het voertuig
geen automatische toerentalversneller heeft, moet het
toerental dat door het gaspedaal in de cabine wordt bepaald,
1.200 tpm bedragen.
3. De hefinrichting gaat op en neer, zonder lading en
zonder bak. Het motortoerental wordt verkregen en beheerst
zoals bij de werking van de verdichtingsinrichting
(punt 2 hierboven).
4. Materiaal valt in de vuilnisauto.
Het materiaal wordt met de hefinrichting in bulk in de
(oorspronkelijk lege) hopper gestort. Voor deze proef
wordt een tweewielige afvalbak met een inhoud van
240 l gebruikt, die voldoet aan EN 840-1:1997. Indien de
hefinrichting een dergelijke bak niet kan heffen, wordt
een bak met een inhoud van circa 240 l gebruikt. Het
materiaal bestaat uit 30 PVC-buizen, elk met een massa
van ongeveer 0,4 kg en met de volgende afmetingen:
– lengte: 150 mm ±0,5 mm
– nominale buitendiameter: 90 mm + 0,3/- 0 mm
– nominale dikte: 6,7 mm + 0,9/- 0 mm
Waarnemingstijd(en)/bepaling van het resulterende geluidsvermogensniveau
bij verschillende werkingsomstandigheden
De waarnemingstijd bedraagt:
1. ten minste 15 sec. Het resulterend geluidsvermogensniveau
is LWA1 ;
2. ten minste drie volledige cycli indien de verdichtingsinrichting
automatisch werkt.
Indien de verdichtingsinrichting niet automatisch, maar
per cyclus werkt, worden de metingen ten minste gedurende
drie cycli uitgevoerd. Het resulterende geluidsvermogensniveau
(LWA2) is de effectieve waarde van de 3
(of meer) metingen;
3. ten minste drie continue volledige bedrijfscycli, met
inbegrip van het volledige opheffen en neerlaten van inrichtingen.
Het resulterende geluidsvermogensniveau
(LWA3) is de effectieve waarde van de 3 (of meer) metingen;
4. ten minste drie volledige bedrijfscycli, waarbij telkens
30 buizen in de hopper worden gestort. Een cyclus mag
niet langer duren dan 5 sec. Voor deze metingen wordt
LpAeq,T vervangen door LpA,ls. Het resulterende geluidsvermogensniveau
(LWA4) is de effectieve waarde van de
3 (of meer) metingen.
Het resulterende geluidsvermogensniveau wordt berekend
als volgt:
0,1LWA1 01 , LWA2
L = 10 log ( 0,06 × 10 + 0, 53× 10
WA
01 , LWA3
+ × +
04 , 10 0,
01 10 01 ,LWA4 × )
Noot: Bij vuilnisauto's met uitsluitend elektrische voeding
wordt de coëfficiënt voor LWA1 geacht gelijk te zijn
aan 0.
48. WEGENFREESMACHINES
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testvoorschriften
Opstelling van het materieel
De lengteas van de wegfrees is evenwijdig met de y-as.
Beproeving in belaste toestand
De wegfrees wordt in de stationaire toestand gebracht,
binnen het in de handleiding opgegeven bereik. De motor
en alle hulpstukken en werktuigen draaien met hun
respectieve nominale snelheden in de stationaire toestand.
Waarnemingstijd
De waarnemingstijd bedraagt ten minste 15 sec.
49. VERTICUTEERMACHINES
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testoppervlak
ISO 11094:1991.
In geval van betwisting worden er op het kunstmatige
oppervlak metingen in de buitenlucht uitgevoerd (4.1.2
van ISO 11094:1991).
Omgevingscorrectie K2A Meting in de buitenlucht
K2A = 0
Meting binnen
De waarde van de zonder kunstmatig oppervlak en overeenkomstig
bijlage A van EN ISO 3744:1995 bepaalde
constante K2A moet ≤ 2,0 dB zijn. In dat geval wordt K2A buiten beschouwing gelaten.
Meetoppervlak/Aantal meetpunten/Meetafstand
ISO 11094:1991.
Testvoorschriften
GELUID – Europees en federaal
K.B. 6 maart 2002
Beproeving in belaste toestand
De verticuteermachine wordt getest bij het nominale
toerental van de motor en met het werktuig in stationaire
toestand (d.w.z. het werktuig draait, maar verticuteert
niet).
Waarnemingstijd
De waarnemingstijd bedraagt ten minste 15 sec.
50. HOUTVERSNIPPERAARS/HAKSELAARS
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testoppervlak
ISO 11094:1991.
Omgevingscorrectie K2A Meting in de buitenlucht
K2A = 0
Meting binnen
De waarde van de zonder kunstmatig oppervlak en overeenkomstig
bijlage A van EN ISO 3744:1995 bepaalde
constante K2A moet ≤ 2,0 dB zijn. In dat geval wordt K2A buiten beschouwing gelaten.
Meetoppervlak/Aantal meetpunten/Meetafstand
ISO 11094:1991.
Testvoorschriften
Beproeving in belaste toestand
Voor de proef worden één of meer stukken hout in de
houtversnipperaar/hakselaar fijngemaakt.
De werkingscyclus bestaat uit het verspanen van een
rond, aan één kant spits toelopend stuk hout (droog grenen
of multiplex) van ten minste 1,5 m lang en een diameter
die ongeveer gelijk is aan de grootste dikte waarop
de houtversnipperaar/hakselaar volgens de handleiding
berekend is.
Waarnemingstijd/bepaling van het resulterende geluidsvermogensniveau
De waarnemingstijd eindigt wanneer er zich geen materiaal
in de verspaningsruimte meer bevindt, maar bedraagt
ten hoogste 20 sec. Indien beide werkingsomstandigheden
mogelijk zijn, wordt het hoogste geluidsvermogensniveau
opgegeven.
51. SNEEUWRUIMINRICHTINGEN MET ROTERENDE
WERKTUIGEN
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testvoorschriften
Beproeving in belaste toestand
De sneeuwblazer wordt bij stilstand getest. De machine
werkt – overeenkomstig de aanbevelingen van de fabrikant
– met de sneeuwblaasinrichting op volle snelheid
en de motor ingesteld op het corresponderende toerental.
Waarnemingstijd
De waarnemingstijd bedraagt ten minste 15 sec.
52. KOLKENZUIGERS
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testvoorschriften
Beproeving in belaste toestand
Het zuigvoertuig wordt bij stilstand getest. Motor en
hulpinrichtingen draaien met de door de fabrikant op-
282 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

gegeven snelheid; de vacuümpomp(en) werkt (werken)
met de door de fabrikant opgegeven maximale snelheid.
Het zuigvoertuig wordt zo gebruikt dat de interne druk
gelijk is aan de atmosferische druk («0 %-vacuüm»). Het
stroomgeluid van de zuigpijp mag niet op de meetresultaten
van invloed zijn.
Waarnemingstijd
De waarnemingstijd bedraagt ten minste 15 sec.
53. TORENKRANEN
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Meetoppervlak/Aantal meetpunten/Meetafstand
Metingen op grondniveau
Halve bol/6 meetpunten volgens deel A, punt 5/volgens
deel A, punt 5.
Metingen op het niveau van de giek
Wanneer het hefmechanisme zich ter hoogte van de
giek bevindt, is het meetoppervlak een bol met een straal
van 4 m, waarvan het middelpunt samenvalt met het
geometrische middelpunt van de lier.
Wanneer de meting wordt uitgevoerd met het hefmechanisme
op het achterstuk van de giek, is het meetoppervlak
een bol; S is gelijk aan 200 m2 .
De meetpunten zijn als volgt (zie figuur 53.1):
Vier meetpunten op een horizontaal vlak door het geometrische
middelpunt van het mechanisme (H = h/2)
met L = 2,80 m
en d = 2,80 m – l/2
L = halve afstand tussen twee opeenvolgende meetpunten;
l = lengte van het mechanisme (langs de as van de
giek); b = breedte van het mechanisme; h = hoogte van
het mechanisme; d = afstand tussen de microfoonsteun
en het mechanisme in de richting van de giek.
De andere twee meetpunten bevinden zich op de snijpunten
van de bol en de verticale lijn door het geometrische
middelpunt van het mechanisme.
Testvoorschriften
Opstelling van het materieel
Meting aan het hefmechanisme
Het hefmechanisme moet tijdens de proef op een van de
volgende wijzen gemonteerd zijn. De precieze montage
wordt in het testrapport beschreven.
(a) Hefmechanisme aan de voet van de toren
De gemonteerde kraan wordt geplaatst op een plat reflecterend
oppervlak van beton of niet-poreus asfalt.
(b) Hefmechanisme op het achterste gedeelte van de
giek
De hoogte van het hefmechanisme ten opzichte van de
grond is ten minste 12 m.
(c) Hefmechanisme bevestigd op de grond
Het hefmechanisme wordt bevestigd op een plat reflecterend
oppervlak van beton of niet-poreus asfalt.
Meting aan het stroomaggregaat
Wanneer het stroomaggregaat deel uitmaakt van de
kraan ongeacht of het verbonden is met het hefmechanisme,
wordt de kraan op een plat reflecterend oppervlak
van beton of niet-poreus asfalt geplaatst.
Wanneer het hefmechanisme zich achter op de giek bevindt,
mag de geluidsmeting worden uitgevoerd met het
mechanisme op het achterste gedeelte van de giek of op
de grond bevestigd.
Wanneer de voeding van de kraan onafhankelijk is
(stroomaggregaat of netspanning, dan wel hydraulische
of pneumatische krachtbron) wordt alleen het geluidsniveau
van de lier van het mechanisme gemeten.
Wanneer het aggregaat van de kraan deel uitmaakt,
worden de geluidsniveaus van het aggregaat en het hefmechanisme
afzonderlijk gemeten, voorzover deze niet
gecombineerd zijn. Waar zulks wel het geval is, geldt de
meting voor het samenstel.
Tijdens de proef zijn het hefmechanisme en het stroomaggregaat
in werking; zij worden in overeenstemming
met de aanwijzingen van de fabrikant gebruikt.
Beproeving in onbelaste toestand
Stroomaggregaten die deel uitmaken van de kraan worden
bij het volle, door de fabrikant opgegeven nominale
vermogen getest.
Het hefmechanisme werkt in vrijloop, waarbij de trommel
de draaisnelheid heeft die overeenkomt met de
maximale bewegingssnelheid van de haak bij heffen en
strijken. Deze snelheid moet door de fabrikant worden
opgegeven. Als testresultaat wordt het hoogste van beide
geluidsvermogensniveaus (heffen en neerlaten) geregistreerd.
Beproeving in belaste toestand
In de kraan ingebouwde stroomaggregaten worden bij
het door de fabrikant opgegeven maximale vermogen
getest. Het hefmechanisme moet werken met een kabelbelasting
op de trommel die overeenkomt met de maximale
belasting (voor de minimale vlucht) bij de maximale
bewegingssnelheid van de haak. De waarden van belasting
en snelheid moeten door de fabrikant worden
opgegeven. De snelheid wordt tijdens de proef gecontroleerd.
Waarnemingstijd(en)/bepaling van het resulterende geluidsvermogensniveau
bij verschillende werkingsomstandigheden
Voor de meting van het geluidsvermogensniveau van
het hefmechanisme bedraagt de meettijd (t r + t f) seconden,
waarin:
t r de tijd is in seconden die aan de inschakeling van de
reminrichting voorafgaat, waarbij het hefmechanisme
werkt op de hierboven aangegeven manier. Tijdens deze
proef geldt t r = 3 seconden;
t f de tijd is in seconden tussen het tijdstip waarop de rem
wordt ingeschakeld en het tijdstip waarop de haak volledig
tot stilstand komt.
Bij gebruik van een integrator dient de integratietijd gelijk
te zijn aan (t r + t f ) seconden.
De effectieve waarde op een meetpunt i wordt gegeven
door:
Lpi = 10 lg [(t r 10 0,1Lir + t f 10 0,1Lfi )/(t f + t f),]
waarin
L ri het geluidsdrukniveau is op meetpunt i gedurende
meettijd t r ;
GELUID – Europees en federaal
K.B. 6 maart 2002
L fi het geluidsdrukniveau is op meetpunt i gedurende
remtijd t f ;
Figuur 53.1: Plaatsing van de meetpunten wanneer het
hefmechanisme zich op het achterdeel van de giek bevindt
54. SLEUVENGRAAFMACHINES
Zie punt 0.
55. TRUCKMIXERS
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Testvoorschriften
Beproeving in belaste toestand
De truckmixer wordt bij stilstand getest. De trommel is
gevuld met beton van gemiddelde samenstelling (spreidingsfactor
42-47 cm), zulks tot de opgegeven capaciteit.
De aandrijfmotor van de trommel draait met de
snelheid die nodig is om de in de handleiding opgegeven
maximale draaisnelheid van de trommel te bewerkstelligen.
Waarnemingstijd
De waarnemingstijd bedraagt ten minste 15 sec.
56. WATERPOMPEN
Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Meetoppervlak/Aantal meetpunten/Meetafstand
parallellepipedum/volgens EN ISO 3744:1995 met
meetafstand d = 1 m.
Testvoorschriften
Opstelling van het materieel
De waterpompassemblage wordt op het reflecterend
oppervlak opgesteld; waterpompassemblages op glijders
worden op een steunconstructie van 0,40 m hoog
geplaatst, tenzij anders aangegeven in de installatievoorschriften
van de fabrikant.
Beproeving in belaste toestand
De motor moet worden ingesteld op het in de aanwijzingen
van de fabrikant genoemde toerental waarbij het
hoogste rendement wordt geleverd.
Waarnemingstijd
De waarnemingstijd bedraagt ten minste 15 sec.
57. LASAGGREGATEN
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 283

Basisnorm voor geluidsemissie
EN ISO 3744:1995.
Omgevingscorrectie K 2A
Meting in de buitenlucht
K 2A = 0
Meting binnen
De waarde van de overeenkomstig bijlage A van
EN ISO 3744:1995 bepaalde constante K 2A moet ≤
2,0 dB zijn. In dat geval wordt K 2A buiten beschouwing
gelaten.
Meetoppervlak/Aantal meetpunten/Meetafstand
Halve bol/6 meetpunten volgens deel A, punt 5/volgens
deel A, punt 5
indien 1 > 2 m, kan een parallellepipedum volgens
EN ISO 3744:1995 met meetafstand d = 1 m worden gebruikt.
Testvoorschriften
Opstelling van het materieel
Het lasaggregaat wordt op het reflecterend oppervlak
opgesteld; lasaggregaten op glijders worden op een
steunconstructie van 0,40 m hoog geplaatst, tenzij anders
aangegeven in de installatievoorschriften van de fabrikant.
Beproeving in belaste toestand
ISO/DIS 8528-10: 1998, punt 9.
Waarnemingstijd
De waarnemingstijd bedraagt ten minste 15 sec.
BIJLAGE IV
CE-markering van overeenstemming
De CE-markering van overeenstemming bestaat uit de
letters «CE» in de volgende vorm:
Indien de CE-markering naar gelang van de grootte van
de materieel verkleind of vergroot wordt, moeten verhouding
overeenkomen met die van bovenstaande tekening.
De verschillende delen van de CE-markering moeten nagenoeg
dezelfde verticale afmeting hebben, die niet
minder dan 5 millimeter mag zijn.
De vermelding van het gewaarborgde geluidsvermogensniveau
bestaat uit het getal dat het gewaarborgde
geluidsvermogensniveau aangeeft in dB, het teken L WA
en een pictogram in de volgende vorm:
Indien de vermelding naar gelang van de grootte van
het materieel verkleind of vergroot wordt, moeten de
verhoudingen overeenkomen met die van de bovenstaande
tekening. De verticale afmeting van de vermelding
moet, zo mogelijk, evenwel niet minder zijn dan
40 mm.
BIJLAGE V
Interne fabricagecontrole
1. In deze bijlage wordt de procedure beschreven in het
kader waarvan de fabrikant of zijn in de Gemeenschap
gevestigde gemachtigde die aan de verplichtingen van
punt 2 voldoet, garandeert en verklaart dat het materieel
voldoet aan de voorschriften van deze richtlijn. De fabrikant
of zijn in de Gemeenschap gevestigde gemachtigde
moet de CE-markering van overeenstemming en
de vermelding van het gewaarborgde geluidsvermogensniveau
overeenkomstig artikel 11 aanbrengen op
iedere machine en een schriftelijke EG-verklaring van
overeenstemming opstellen overeenkomstig artikel 8.
2. De fabrikant of zijn in de Gemeenschap gevestigde gemachtigde
moet de in punt 3 beschreven technische documentatie
opstellen en die na de fabricage van het laatste
product ten minste tien jaar lang voor inspectiedoeleinden
ter beschikking van de bevoegde nationale autoriteiten
houden. De fabrikant of zijn in de Gemeenschap
gevestigde gemachtigde, kan een andere persoon belasten
met het bewaren van de technische documentatie.
In dat geval moet hij naam en adres van die persoon in
de EG-verklaring van overeenstemming vermelden.
3. De technische documentatie moet een beoordeling
van de overeenstemming van het materieel met de voorschriften
van deze richtlijn mogelijk maken. Zij moet ten
minste de volgende informatie bevatten:
– naam en adres van de fabrikant of zijn in de Gemeenschap
gevestigde gemachtigde;
– beschrijving van het materieel;
–merk;
–handelsbenaming;
– type, serie en nummer;
– de technische gegevens die van belang zijn voor de
identificatie van het materieel en de beoordeling van de
geluidsemissie ervan, waaronder indien nodig schematische
tekeningen, alsmede beschrijvingen en toelichtingen
voor een goed begrip ervan;
– een verwijzing naar deze richtlijn;
– een gedetailleerd technisch rapport over de resultaten
van geluidsmetingen die volgens de voorschriften van
deze richtlijn zijn verricht;
GELUID – Europees en federaal
K.B. 6 maart 2002
– de gebruikte technische instrumenten en de resultaten
van de schatting van de onzekerheden door variaties in
de productie en het verband daarvan met het gewaarborgde
geluidsvermogensniveau.
4. De fabrikant treft de nodige maatregelen om ervoor te
zorgen dat het fabricageproces waarborgt dat het vervaardigde
materieel continu in overeenstemming is met
de in de punten 2 en 3 bedoelde technische documentatie
en de voorschriften van deze richtlijn.
BIJLAGE VI
Interne fabricagecontrole met beoordeling
van de technische documentatie en periodieke
controles
1. In deze bijlage wordt de procedure beschreven in het
kader waarvan de fabrikant of zijn in de Gemeenschap
gevestigde gemachtigde die aan de verplichtingen van
de punten 2, 5 en 6 voldoet, garandeert en verklaart dat
het materieel voldoet aan de voorschriften van deze
richtlijn. De fabrikant of zijn in de Gemeenschap gevestigde
gemachtigde moet de CE-markering van overeenstemming
en de vermelding van het gewaarborgde geluidsvermogensniveau
overeenkomstig artikel 11 aanbrengen
op iedere machine en een schriftelijke EG-verklaring
van overeenstemming opstellen overeenkomstig
artikel 8.
2. De fabrikant of zijn in de Gemeenschap gevestigde gemachtigde
moet de in punt 3 beschreven technische documentatie
opstellen en die na de fabricage van het laatste
product ten minste tien jaar lang voor inspectiedoeleinden
ter beschikking van de bevoegde nationale autoriteiten
houden. De fabrikant of zijn in de Gemeenschap
gevestigde gemachtigde, kan een andere persoon belasten
met het bewaren van de technische documentatie.
In dat geval moet hij naam en adres van die persoon in
de EG-verklaring van overeenstemming vermelden.
3. De technische documentatie moet een beoordeling
van de overeenstemming van het materieel met de voorschriften
van deze richtlijn mogelijk maken. Zij moet ten
minste de volgende informatie bevatten:
– naam en adres van de fabrikant of zijn in de Gemeenschap
gevestigde gemachtigde;
– beschrijving van het materieel;
–merk;
–handelsbenaming;
– type, serie en nummer;
– de technische gegevens die van belang zijn voor de
identificatie van het materieel en de beoordeling van de
geluidsemissie ervan, waaronder indien nodig schematische
tekeningen, alsmede beschrijvingen en toelichtingen
voor een goed begrip ervan;
–een verwijzing naar deze richtlijn;
– een gedetailleerd technisch rapport over de resultaten
van geluidsmetingen die volgens de voorschriften van
deze richtlijn zijn verricht;
– de gebruikte technische instrumenten en de resultaten
van de schatting van de onzekerheden door variaties in
de productie en het verband daarvan met het gewaarborgde
geluidsvermogensniveau.
4. De fabrikant treft de nodige maatregelen om ervoor te
zorgen dat het fabricageproces waarborgt dat het vervaardigde
materieel in overeenstemming is met de in de
punten 2 en 3 bedoelde technische documentatie en de
voorschriften van deze richtlijn.
5. Beoordeling door de aangemelde instantie vóór het in
de handel brengen
De fabrikant of zijn in de Gemeenschap gevestigde gemachtigde
verstrekt de aangemelde instantie van zijn
keuze een afschrift van zijn technische documentatie
284 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

vóór het eerste exemplaar van het materieel in de handel
wordt gebracht of in gebruik wordt genomen.
Indien er twijfels zijn omtrent de betrouwbaarheid van
de technische documentatie, brengt de aangemelde instantie
de fabrikant of zijn in de Gemeenschap gevestigde
gemachtigde daarvan op de hoogte en wijzigt zij indien
nodig de technische documentatie of laat deze wijzigen,
of voert zij eventueel nodig geachte tests uit of laat
deze uitvoeren.
Nadat de aangemelde instantie een verslag heeft uitgebracht
waarin zij bevestigt dat de technische documentatie
voldoet aan de bepalingen van deze richtlijn, kan
de fabrikant of zijn in de Gemeenschap gevestigde gemachtigde
overeenkomstig artikel 11 de CE-markering
op het materieel aanbrengen en overeenkomstig
artikel 8 een EG-verklaring van overeenstemming opstellen,
waarvoor hij volledig verantwoordelijk is.
6. Beoordeling door de aangemelde instantie tijdens de
fabricage
De fabrikant of zijn in de Gemeenschap gevestigde gemachtigde
betrekt de aangemelde instantie verder bij
het fabricageproces overeenkomstig een van de volgende
procedures die door de fabrikant of zijn in de Gemeenschap
gevestigde gemachtigde wordt gekozen:
– De aangemelde instantie verricht periodieke controles
ten einde na te gaan of het gefabriceerde materieel continu
in overeenstemming is met de technische documentatie
en met de voorschriften van deze richtlijn; de
aangemelde instantie besteedt vooral aandacht aan de
volgende punten:
— de correcte en volledige markering van het materieel
overeenkomstig artikel 11;
— het verstrekken van de EG-verklaring van overeenstemming
overeenkomstig artikel 8;
— de gebruikte technische instrumenten en de resultaten
van de schatting van de onzekerheden door variaties
in de productie en het verband daarvan met het gewaarborgde
geluidsvermogensniveau.
De fabrikant of zijn in de Gemeenschap gevestigde gemachtigde
verleent de aangemelde instantie vrije toegang
tot alle interne documentatie in verband met deze
procedures, de feitelijke resultaten van de interne controles
en de eventuele bijsturingen.
Uitsluitend indien voornoemde controles onbevredigende
resultaten opleveren, verricht de aangemelde instantie
geluidsproeven, die naar eigen oordeel en ervaring
van de instantie kunnen worden vereenvoudigd of volledig
volgens de bepalingen van bijlage III voor het betrokken
materieel kunnen worden uitgevoerd.
– De aangemelde instantie verricht met willekeurige
tussenpozen productcontroles of laat deze verrichten.
De aangemelde instantie kiest een adequaat monster
van de eindproducten dat aan een onderzoek wordt onderworpen
en waarop passende proeven als omschreven
in bijlage III of daarmee gelijkstaande proeven worden
verricht ten einde de overeenstemming van de producten
met de desbetreffende voorschriften van de richtlijn
te controleren. Bij de controle van de producten
moeten onder meer de volgende punten worden nagegaan:
— de correcte en volledige markering van het materieel
overeenkomstig artikel 11;
— het verstrekken van de EG-verklaring van overeenstemming
overeenkomstig artikel 8.
Bij beide procedures wordt de frequentie van de controles
door de aangemelde instantie bepaald op grond van
de resultaten van de voorgaande beoordelingen, de
noodzaak toezicht te houden op bijsturingen en nadere
richtsnoeren voor de frequentie van de controles op basis
van de jaarlijkse productie en de algemene betrouwbaarheid
van de fabrikant bij het handhaven van de ge-
waarborgde waarden; er moet evenwel ten minste om
de drie jaar een controle worden uitgevoerd.
Indien er twijfels rijzen bij de betrouwbaarheid van de
technische documentatie of bij het volgen ervan tijdens
de fabricage, brengt de aangemelde instantie de fabrikant
of zijn in de Gemeenschap gevestigde gemachtigde
daarvan op de hoogte.
In de gevallen waarin het materieel niet voldoet aan de
bepalingen van deze richtlijn, brengt de aangemelde instantie
de kennisgevende Lid-Staat daarvan op de hoogte.
BIJLAGE VII
Exemplaarkeuring
1. In deze bijlage wordt de procedure beschreven in het
kader waarvan de fabrikant of zijn in de Gemeenschap
gevestigde gemachtigde garandeert en verklaart dat het
materieel dat is verstrekt met het in punt 4 bedoelde certificaat
van overeenstemming, voldoet aan de voorschriften
van deze richtlijn. De fabrikant of zijn in de Gemeenschap
gevestigde gemachtigde moet op het materieel
de CE-markering van overeenstemming aanbrengen,
aangevuld met de gegevens als vereist
overeenkomstig artikel 11, en een schriftelijke EG-verklaring
van overeenstemming opstellen overeenkomstig
artikel 8.
2. De aanvraag voor een eenheidskeuring wordt door de
fabrikant of zijn in de Gemeenschap gevestigde gemachtigde
ingediend bij de aangemelde instantie van zijn
keuze.
Deze aanvraag omvat:
– naam en adres van de fabrikant, alsmede naam en
adres van de gemachtigde indien de aanvraag door
laatstgenoemde wordt ingediend;
– een schriftelijke verklaring dat er geen gelijkluidende
aanvraag is ingediend bij een andere aangemelde instantie;
– technische documentatie die de hiernavolgende gegevens
bevat:
— beschrijving van het materieel;
—merk;
— handelsbenaming;
— type, serie en nummer;
— de technische gegevens die van belang zijn voor de
identificatie van het materieel en de beoordeling van de
geluidsemissie ervan, waaronder indien nodig schematische
tekeningen, alsmede beschrijvingen en toelichtingen
voor een goed begrip ervan;
— een verwijzing naar deze richtlijn.
3. De aangemelde instantie:
– controleert of het materieel in overeenstemming met
de technische documentatie is vervaardigd;
– stelt in overleg met de aanvrager de plaats vast waar
overeenkomstig deze richtlijn de geluidsproeven zullen
worden uitgevoerd;
– verricht of geeft opdracht tot het verrichten van de nodige
geluidsproeven overeenkomstig deze richtlijn.
4. Wanneer het materieel voldoet aan de bepalingen
van deze richtlijn, verstrekt de aangemelde instantie de
aanvrager een certificaat van overeenstemming zoals
beschreven in bijlage X.
Wanneer de aangemelde instantie weigert een certificaat
van overeenstemming te verstrekken, dient zij de
weigering uitvoerig te motiveren.
5. De fabrikant of zijn in de Gemeenschap gevestigde gemachtigde
bewaart naast de technische documentatie
GELUID – Europees en federaal
K.B. 6 maart 2002
ook een afschrift van het certificaat van overeenstemming
gedurende tien jaar na de datum waarop het materieel
in de handel is gebracht.
BIJLAGE VIII
Volledige kwaliteitsborging
1. In deze bijlage wordt de procedure beschreven in het
kader waarvan de fabrikant die aan de verplichtingen
van punt 2 voldoet, garandeert en verklaart dat het materieel
voldoet aan de voorschriften van deze richtlijn.
De fabrikant of zijn in de Gemeenschap gevestigde gemachtigde
moet op elk product de CE-markering van
overeenstemming aanbrengen, aangevuld met de gegevens
als vereist overeenkomstig artikel 11, en de schriftelijke
EG-verklaring van overeenstemming opstellen
overeenkomstig artikel 8.
2. De fabrikant hanteert een goedgekeurd kwaliteitssysteem
voor ontwerp, fabricage, eindkeuring van producten
en beproeving als omschreven in punt 3 en is onderworpen
aan toezicht als omschreven in punt 4.
3. Kwaliteitssysteem
3.1. De fabrikant dient bij een aangemelde instantie van
zijn keuze een aanvraag voor beoordeling van zijn kwaliteitssysteem
in.
Deze aanvraag omvat:
– alle relevante informatie over de categorie producten
die men wil gaan fabriceren, onder meer technische documentatie
over al het materieel dat reeds in de ontwerp-
of de productiefase verkeert, die ten minste de volgende
informatie moet bevatten:
— naam en adres van de fabrikant of zijn in de Gemeenschap
gevestigde gemachtigde;
— beschrijving van het materieel;
—merk;
— handelsbenaming;
— type, serie en nummer;
— de technische gegevens die van belang zijn voor de
identificatie van het materieel en de beoordeling van de
geluidsemissie ervan, waaronder indien nodig schematische
tekeningen, alsmede beschrijvingen en toelichtingen
voor een goed begrip ervan;
— een verwijzing naar deze richtlijn;
— een gedetailleerd technisch rapport over de resultaten
van geluidsmetingen die volgens de voorschriften
van deze richtlijn zijn verricht;
— de gebruikte technische instrumenten en de resultaten
van de schatting van de onzekerheden door variaties
in de productie en het verband daarvan met het gewaarborgde
geluidsvermogensniveau;
— een afschrift van de EG-verklaring van overeenstemming;
— de documentatie over het kwaliteitssysteem.
3.2. De toepassing van het kwaliteitssysteem moet waarborgen
dat het product voldoet aan de voorschriften van
de richtlijnen die erop van toepassing zijn.
Alle door de fabrikant gevolgde beginselen, voorschriften
en bepalingen moeten systematische en ordelijk
worden aangegeven in een documentatie van schriftelijk
vastgelegde beleidslijnen, procedures en instructies.
De documentatie over het kwaliteitssysteem moet een
gemeenschappelijke interpretatie mogelijk maken van
de kwaliteitsbepalende beleidsmaatregelen en procedures
zoals kwaliteitsprogramma's, -plannen, -handleidingen
en -rapporten.
3.3. De documentatie bevat met name een behoorlijke
beschrijving van:
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 285

– de kwaliteitsdoelstellingen, het organisatieschema en
de verantwoordelijkheden en bevoegdheden van de bedrijfsleiding
met betrekking tot de kwaliteit van ontwerp
en product;
– de technische documentatie die voor elk product moet
worden opgesteld en die ten minste de in punt 3.1 aangegeven
informatie voor de daar vermelde technische
documentatie bevat;
– de controle- en keuringstechnieken voor het ontwerp,
de procédés en systematische maatregelen die zullen
worden toegepast bij het ontwerpen van de producten
die onder de bedoelde categorie producten vallen;
– de daarbij gebruikte fabricage-, kwaliteitsbeheersingsen
kwaliteitsborgingstechnieken en -procedures en de
in dat verband systematisch toe te passen maatregelen;
– de onderzoeken en proeven die voor, tijdens en na de
fabricage worden verricht en de frequentie waarmee dat
zal gebeuren;
– de kwaliteitsrapporten, zoals keuringsverslagen, beproevingsgegevens,
kalibratiegegevens, rapporten betreffende
de kwalificatie van het betrokken personeel
enz.;
– de middelen om controle uit te oefenen op het bereiken
van de vereiste kwaliteit van ontwerp en product, en
de doeltreffende werking van het kwaliteitssysteem.
De aangemelde instantie beoordeelt het kwaliteitssysteem
om na te gaan of dit voldoet aan de in punt 3.2 bedoelde
eisen. Zij veronderstelt dat aan deze eisen wordt
voldaan wanneer het gaat om kwaliteitssystemen waarbij
EN ISO 9001 wordt toegepast.
Ten minste één lid van het beoordelingsteam dient ervaring
te hebben als beoordelaar van de betrokken materieeltechnologie.
De beoordelingsprocedure omvat een
beoordelingsbezoek aan de installaties van de fabrikant.
De fabrikant wordt van de beslissingen in kennis gesteld.
De kennisgeving bevat de conclusies van het onderzoek
en het met redenen omklede beoordelingsbesluit.
3.4. De fabrikant verbindt zich ertoe de verplichtingen
die voortvloeien uit het goedgekeurde kwaliteitssysteem
na te komen en te zorgen dat het adequaat en doeltreffend
blijft.
De aangemelde instantie die het kwaliteitssysteem heeft
goedgekeurd, wordt door de fabrikant of zijn in de Gemeenschap
gevestigde gemachtigde op de hoogte gehouden
van elke voorgenomen bijwerking van het kwaliteitssysteem.
De aangemelde instantie beoordeelt de voorgestelde
wijzigingen en beslist of het gewijzigde kwaliteitssysteem
nog steeds zal voldoen aan de in punt 3.2 bedoelde
eisen dan wel of een nieuwe beoordeling noodzakelijk
is.
Zij stelt de fabrikant van haar beslissing in kennis. De
kennisgeving bevat de conclusies van het onderzoek en
het met redenen omklede beoordelingsbesluit.
4. Toezicht onder verantwoordelijkheid van de aangemelde
instantie
4.1. Het toezicht heeft tot doel ervoor te zorgen dat de fabrikant
naar behoren voldoet aan de verplichtingen die
voortvloeien uit het goedgekeurde kwaliteitssysteem.
4.2. De fabrikant verleent de aangemelde instantie voor
inspectiedoeleinden toegang tot de ontwerp-, fabricage-
, keurings-, beproevings- en opslagruimten en verstrekt
haar alle nodige informatie, met name:
– de documentatie over het kwaliteitssysteem;
– de kwaliteitsrapporten die in het kader van het ontwerp-gedeelte
van het kwaliteitssysteem moeten worden
opgemaakt, zoals resultaten van analyses, berekeningen,
beproevingen, enz.;
– de kwaliteitsrapporten die in het kader van het fabricagegedeelte
van het kwaliteitssysteem moeten worden
opgemaakt, zoals keuringsverslagen, beproevingsgegevens,
ijkgegevens, rapporten betreffende de kwalificatie
van het betrokken personeel, enz.
4.3. De aangemelde instantie verricht periodieke controles
om erop toe te zien dat de fabrikant het kwaliteitssysteem
onderhoudt en toepast en bezorgt de fabrikant een
beproevingsverslag.
4.4. De aangemelde instantie kan bovendien onaangekondigde
bezoeken brengen aan de fabrikant. Bij die bezoeken
kan de aangemelde instantie zonodig proeven
verrichten of laten verrichten om zich van de goede werking
van het kwaliteitssysteem te vergewissen. De aangemelde
instantie verstrekt de fabrikant een verslag van
het bezoek en, wanneer een proef werd verricht, een
keuringsverslag.
5. De fabrikant houdt gedurende een periode van ten
minste tien jaar na de vervaardiging van het laatste
exemplaar van het materieel de volgende gegevens ter
beschikking van de nationale autoriteiten:
– de in punt 3.1, tweede streepje, van deze bijlage bedoelde
documentatie;
– de in punt 3.4, tweede alinea bedoelde wijzigingen;
– de in punt 3.4, laatste alinea en in de punten 4.3 en 4.4
bedoelde beslissingen en verslagen van de aangemelde
instantie.
6. Iedere aangemelde instantie stelt de andere aangemelde
instanties in kennis van de ter zake dienende informatie
over afgifte en intrekking van kwaliteitssysteemgoedkeuringen.
BIJLAGE IX
Te hanteren minimumcriteria bij de
aanmelding van instanties
1. De aangemelde instantie, de directeur daarvan en het
met de uitvoering van het onderzoek of de keuring belaste
personeel mogen niet de ontwerper, de fabrikant,
de leverancier of de installateur zijn van het materieel
dat zij controleren, noch de gemachtigde van een der genoemde
personen. Zij mogen bij het ontwerpen, de fabricage,
de verkoop of het onderhoud van dit materieel
noch rechtstreeks noch als gemachtigden van de betrokken
partijen optreden. De mogelijke uitwisseling van
technische gegevens tussen fabrikant en instantie wordt
door deze bepaling niet uitgesloten.
2. De instantie en het personeel moeten de beoordelingen
en de keuringen uitvoeren met de grootste mate van
beroepsintegriteit en technische bekwaamheid; zij dienen
vrij te zijn van elke pressie en beïnvloeding, met
name van financiële aard, die hun beoordeling of de uitslagen
van hun werkzaamheden kunnen beïnvloeden,
inzonderheid van personen of groepen personen die bij
de resultaten van de keuringen belang hebben.
3. De instantie dient te beschikken over het nodige personeel
en de nodige middelen te bezitten om de met de
uitvoering van de controle en het toezicht verbonden
technische en administratieve taken op passende wijze
te vervullen; tevens dient de instantie toegang te hebben
tot het nodige materiaal voor bijzondere keuringen.
4. Het personeel dat met de keuringen is belast, dient:
– een goede technische en beroepsopleiding te hebben
genoten;
– een behoorlijke kennis te bezitten van de voorschriften
voor de beoordeling van technische documentatie;
– een behoorlijke kennis te bezitten van de voorschriften
betreffende de keuringen die het verricht en voldoende
praktische ervaring met deze keuringen te hebben;
GELUID – Europees en federaal
K.B. 6 maart 2002
– de bekwaamheid te bezitten om verklaringen, verslagen
en rapporten op te stellen die nodig zijn om het verrichten
van de keuringen vast te leggen.
5. De onafhankelijkheid van het personeel dat met de
keuringen is belast, dient te zijn gewaarborgd. De bezoldiging
van een functionaris mag niet afhangen van het
aantal keuringen dat hij verricht, noch van de uitslag
van deze keuringen.
6. De instantie dient een verzekering tegen wettelijke
aansprakelijkheid te sluiten, tenzij deze wettelijke aansprakelijkheid
op basis van het Belgisch recht door de
staat wordt gedekt.
7. Het personeel van de instantie is gebonden aan het
beroepsgeheim ten aanzien van alle gegevens die worden
verzameld bij de uitvoering van de keuringen in het
kader van de richtlijn of van de bepalingen van intern
recht die daaraan uitvoering geven (behalve tegenover
de bevoegde diensten).
BIJLAGE X
Eenheidskeuring model van het certificaat van
overeenstemming
EG-CERTIFICAAT VAN OVEREENSTEMMING
1. FABRIKANT 2. NUMMER EG-CERTIFICAAT VAN
OVEREENSTEMMING
3. HOUDERS VAN HET CERTIFI-
CAAT
4. AANGEMELDE INSTANTIE VAN
AFGIFTE
5. LABORATORIUMVERSLAG 6. TOEPASSELIJKE EG-RICHTLIJN
Nr.:
Datum: ../../EG
Gemeten geluidsvermogensniveau
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . dB
7. BESCHRIJVING VAN HET MA-
TERIEEL
Type materieel: Categorie:
Handelsmerk:
Typenummer:
Type motor(en): Fabrikant
Type energie: Vermogen/toerental:
Andere vereiste technische kenmerken,
enz.:
8. DE VOLGENDE DOCUMENTEN MET HET IN VAK 2 VERMELDE NUM-
MER GAAN ALS BIJLAGE BIJ DIT CERTIFICAAT
9. CERTIFICAAT GELDIG,
(stempel)
Plaats: (handtekening)
Datum: / /
BIJLAGE XI
Materieel waarvoor geluidsgrenswaarden
gelden
– bouwliften voor goederentransport (met verbrandingsmotor)
definitie: bijlage I, punt 3;
meting: bijlage III, deel B, punt 3;
– verdichtingsmachines (alleen trilwalsen en niet-vibrerende
walsen, trilplaten en trilstampers)
definitie: bijlage I, punt 8;
meting: bijlage III, deel B, punt 8;
–Compressoren (< 350kW)
definitie: bijlage I, punt 9;
meting: bijlage III, deel B, punt 9;
286 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

– Betonbrekers en trilhamers, met de hand geleid
definitie: bijlage I, punt 10;
meting: bijlage III, deel B, punt 10;
– bouwlieren (met verbrandingsmotor)
definitie: bijlage I, punt 12;
meting: bijlage III, deel B, punt 12;
–dozers (55
P≤ 55
P>55
P≤ 15
P>15
m ≤15
15 < m < 30
m ≥ 30
(*) Pel voor lasaggregaten: genormaliseerde lasstroom vermenigvuldigd
met de genormaliseerde lasspanning voor de laagste
waarde van de inschakelduur die door de fabrikant wordt opgegeven.
P el voor vermogensaggregaten: primair vermogen
overeenkomstig ISO 8528-1:1993, punt 13.3.2.
(**) Louter indicatieve waarden. De definitieve waarden zijn afhankelijk
van de wijziging van de richtlijn ingevolge het krachtens
artikel 20 van de richtlijn, lid 3, vereiste verslag. Bij gebreke
van een dergelijke wijziging blijven de waarden voor fase I van
toepassing voor fase II.
Het toelaatbare geluidsvermogensniveau wordt afgerond op het
naaste gehele getal (bij minder dan 0,5 naar beneden, vanaf 0,5
naar boven)
BIJLAGE XII
Materieel waarop alleen het
geluidsvermogensniveau moet worden
gemarkeerd
– hoogwerkers met verbrandingsmotor
Definitie: bijlage I, punt 1;
Toelaatbaar geluidsvermogensniveau
in dB/1 pW
fase I
vanaf
3 januari 2002
108
109
89 + 11 lg P
106
87 + 11 lg P
GELUID – Europees en federaal
K.B. 6 maart 2002
Meting: bijlage III, deel B, punt 1;
–bosmaaiers
Definitie: bijlage I, punt 2;
Meting: bijlage III, deel B, punt 2;
– bouwliften voor goederentransport (met elektrische
motor)
Definitie: bijlage I, punt 3;
Meting: bijlage III, deel B, punt 3;
– lintzaagmachines voor gebruik in de bouw
Definitie: bijlage I, punt 4;
Meting: bijlage III, deel B, punt 4;
– cirkelzaagbanken voor gebruik in de bouw
Definitie: bijlage I, punt 5;
meting: bijlage III, deel B, punt 5;
– draagbare kettingzagen
Definitie: bijlage I, punt 6;
meting: bijlage III, deel B, punt 6;
– gecombineerde hogedrukspoelingsvoertuigen en kolkenzuigers
Definitie: bijlage I, punt 7;
meting: bijlage III, deel B, punt 7;
– verdichtingsmachines (alleen explosiestampers)
Definitie: bijlage I, punt 8;
meting: bijlage III, deel B, punt 8;
– beton- of mortelmolens
Definitie: bijlage I, punt 11;
meting: bijlage III, deel B, punt 11;
– bouwlieren (met elektrische motor)
Definitie: bijlage I, punt 12;
Meting: bijlage III, deel B, punt 12;
– Transport- en spuitmachines voor beton en mortel
Definitie: bijlage I, punt 13;
Meting: bijlage III, deel B, punt 13;
– bandtransporteurs
Definitie: bijlage I, punt 14;
Meting: bijlage III, deel B, punt 14;
– koelinstallatie op voertuigen
Definitie: bijlage I, punt 15,
Meting: bijlage III, deel B, punt 15;
– boorinstallaties
Definitie: bijlage I, punt 17;
Meting: bijlage III, deel B, punt 17;
– installaties voor het vullen en legen van tanks of silo's
op vrachtauto's
Definitie: bijlage I, punt 19;
Meting: bijlage III, deel B, punt 19;
– glasbakken
Definitie: bijlage I, punt 22;
Meting: bijlage III, deel B, punt 22;
– grastrimmers/graskantensnijders
Definitie: bijlage I, punt 24;
Meting: bijlage III, deel B, punt 24;
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 287
104
85 + 11 lg P
96
83 + 11 lg P
107
94 + 11 lg m
96 + 11 lg m
fase II
vanaf
3januari
2006
105
106
86 + 11 lg P
103
84 + 11 lg P
101
82 + 11 lg P
93
80 + 11 lg P
105
92 + 11 lg m
94 + 11 lg m
torenkranen 98 + lg P 96 + lg P
las- en vermogensaggregaten
P el ≤2
2 P el
compressoren P≤ 15
P> 15
grasmaaiers, grastrimmers,
graskantensnijders
L ≤50
50< L ≤ 70
70< L ≤ 120
L >120
97 + lg Pel 98 + lg Pel 97 + lg Pel 99
97 + 2 lg P
96
100
100
105
95 + lg Pel
96 + lg Pel 95 + lg Pel 97
95 + 2 lg P
94 (**)
98(**)
98(**)
103(**)

– heggenscharen
Definitie: bijlage I, punt 25;
Meting: bijlage III, deel B, punt 25;
– hogedrukspoelers
Definitie: bijlage I, punt 26;
Meting: bijlage III, deel B, punt 26;
– hogedrukwaterstraalmachines
Definitie: bijlage I, punt 27;
Meting: bijlage III, deel B, punt 27;
– hydraulische hamers
Definitie: bijlage I, punt 28;
Meting: bijlage III, deel B, punt 28;
– voegensnijmachines
Definitie: bijlage I, punt 30;
Meting: bijlage III, deel B, punt 30;
–bladblazers
Definitie: bijlage I, punt 34;
Meting: bijlage III, deel B, punt 34;
–bladzuigers
Definitie: bijlage I, punt 35;
Meting: bijlage III, deel B, punt 35;
– heftrucks met verbrandingsmotor en contragewicht
(uitgezonderd «andere heftrucks met contragewicht»,
zoals gedefinieerd in bijlage I, punt 36, tweede streepje,
waarvan het nominale laadvermogen niet meer dan
10 ton bedraagt)
Definitie: bijlage I, punt 36;
meting: bijlage III, deel B, punt 36;
– mobiele afvalbakken
Definitie: bijlage I, punt 39;
meting: bijlage III, deel B, punt 39;
– bestratingsafwerkmachines (met hoog-verdichtingsbalk)
Definitie: bijlage I, punt 41;
Meting: bijlage III, deel B, punt 41;
–heimachines
Definitie: bijlage I, punt 42;
Meting: bijlage III, deel B, punt 42;
– buizenleggers
Definitie: bijlage I, punt 43;
Meting: bijlage III, deel B, punt 43;
–pistemakers
Definitie: bijlage I, punt 44;
Meting: bijlage III, deel B, punt 44;
– stroomaggregaten (G ≥400 kW)
Definitie: bijlage I, punt 45;
Meting: bijlage III, deel B, punt 45;
– veegmachines
Definitie: bijlage I, punt 46;
Meting: bijlage III, deel B, punt 46;
– vuilnisauto's
Definitie: bijlage I, punt 47;
Meting: bijlage III, deel B, punt 47;
– wegenfreesmachines
Definitie: bijlage I, punt 48;
Meting: bijlage III, deel B, punt 48;
– verticuteermachines
Definitie: bijlage I, punt 49;
Meting: bijlage III, deel B, punt 49;
– houtversnipperaars/hakselaars
Definitie: bijlage I, punt 50;
Meting: bijlage III, deel B, punt 50;
– sneeuwruiminrichtingen met roterende werktuigen
(met eigen aandrijving, zonder hulpstukken):
Definitie: bijlage I, punt 51;
Meting: bijlage III, deel B, punt 51;
– zuigvoertuigen
Definitie: bijlage I, punt 52;
Meting: bijlage III, deel B, punt 52;
– sleuvengraafmachines
Definitie: bijlage I, punt 54;
Meting: bijlage III, deel B, punt 54;
– truckmixers
Definitie: bijlage I, punt 55;
Meting: bijlage III, deel B, punt 55;
– waterpompen (niet voor gebruik onder water)
Definitie: bijlage I, punt 56;
Meting: bijlage III, deel B, punt 56.
Blz: 356 – Richtl. 2002/49/EG E.P. en de Raad 25 juni 2002
Richtl. 2002/49/EG E.P. en de Raad
25 juni 2002 inzake de evaluatie en de
beheersing van omgevingslawaai (PB.
L 189, 18 juli 2002)
Art. 1. Doelstellingen
1. Het doel van deze richtlijn is een gemeenschappelijke
aanpak te bepalen om op basis van prioriteiten
de schadelijke gevolgen, hinder inbegrepen,
van blootstelling aan omgevingslawaai te
vermijden, te voorkomen of te verminderen. Daartoe
worden de volgende maatregelen toegepast:
a) vaststelling van de blootstelling aan omgevingslawaai
door middel van geluidsbelastingkaarten
volgens bepalingsmethoden die voor de
Lid-Staten gemeenschappelijk zijn;
b) voorlichting van het publiek over omgevingslawaai
en de effecten daarvan;
c) aanneming van actieplannen door de Lid-Staten
op basis van de resultaten van de geluidsbelastingkaarten,
teneinde omgevingslawaai zo nodig
te voorkomen en te beperken, in het bijzonder
daar waar hoge blootstellingsniveaus schadelijke
effecten kunnen hebben voor de gezondheid van
de mens, en de milieukwaliteit uit het oogpunt
van omgevingslawaai te handhaven waar zij goed
is.
2. Deze richtlijn heeft ook ten doel een grondslag
te bieden voor het ontwikkelen van Gemeen-
GELUID – Europees en federaal
Richtl. 2002/49/EG E.P. en de Raad 25 juni 2002
schapsmaatregelen om lawaai van de belangrijkste
bronnen te verminderen, in het bijzonder wegen
spoorwegvoertuigen en -infrastructuur, vliegtuigen,
materieel voor gebruik buitenshuis en in
de industrie en verplaatsbare machines. Daartoe
dient de Commissie bij het Europees Parlement en
de Raad uiterlijk 18 juli 2006 passende wetgevingsvoorstellen
in. De resultaten van het in
artikel 10, lid 1, bedoelde verslag worden in de
voorstellen verdisconteerd.
Art. 2. Werkingssfeer
1. Deze richtlijn is van toepassing op omgevingslawaai
waaraan mensen in het bijzonder in
bebouwde gebieden, in openbare parken en andere
stille gebieden in agglomeraties, in stille gebieden
op het platteland, nabij scholen, ziekenhuizen
en andere voor lawaai gevoelige gebouwen en gebieden
worden blootgesteld.
2. Deze richtlijn is niet van toepassing op lawaai
dat door de eraan blootgestelde persoon zelf
wordt veroorzaakt, lawaai van huishoudelijke activiteiten,
door buren veroorzaakt lawaai, lawaai
op de arbeidsplaats, lawaai binnen vervoermiddelen
en lawaai door militaire activiteiten in militaire
terreinen.
Art. 3. Definities
In deze richtlijn wordt verstaan onder:
a) omgevingslawaai: ongewenst of schadelijk geluid
buitenshuis dat door menselijke activiteiten
wordt veroorzaakt, inclusief lawaai dat wordt
voortgebracht door vervoermiddelen, wegverkeer,
spoorwegverkeer, luchtverkeer en locaties
van industriële activiteiten als beschreven in
bijlage I van Richtlijn 96/61/EG van de Raad van
24 september 1996 inzake geïntegreerde preventie
en bestrijding van verontreiniging);
b) schadelijke effecten: negatieve effecten op de
gezondheid van de mens;
c) hinder: mate van geluidshinder voor de gemeenschap
als bepaald met veldonderzoek;
d) geluidsbelastingsindicator: natuurkundige
grootheid voor de beschrijving van het omgevingslawaai,
die een verband met een schadelijk
gevolg heeft;
e) bepaling: methode voor de berekening, voorspelling,
raming of meting van de waarde van een
geluidsbelastingsindicator of de daarmee verband
houdende schadelijke gevolgen;
f) L den (dag-avond-nacht-geluidsbelastingsindicator):
geluidsbelastingsindicator voor de hinder tijdens
de etmaalperiode, zoals nader gedefinieerd
in bijlage I;
g) L day (dag-geluidsbelastingsindicator): geluidsbelastingsindicator
voor hinder tijdens de dagperiode,
zoals nader gedefinieerd in bijlage I;
h) L evening (avond-geluidsbelastingsindicator): geluidsbelastingsindicator
voor hinder tijdens de
avondperiode, zoals nader gedefinieerd in
bijlage I;
288 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

i) L night (nacht-geluidsbelastingsindicator): geluidsbelastingsindicator
voor slaapverstoringen,
zoals nader gedefinieerd in bijlage I;
j) dosis/effectrelatie: relatie tussen de waarde van
een geluidsbelastingsindicator en een schadelijk
effect;
k) agglomeratie: deel van het grondgebied van
een Lid-Staat, als afgebakend door deze Lid-Staat,
met een bevolking van meer dan
100.000 personen en een zodanige bevolkingsdichtheid
dat de Lid-Staat het als een stedelijk gebied
beschouwt;
l) stil gebied in een agglomeratie: gebied, als afgebakend
door de bevoegde instantie, bijvoorbeeld
een gebied dat niet is blootgesteld aan lawaai met
een waarde van L den of een andere passende geluidsbelastingsindicator
die groter is dan een door
de Lid-Staat vastgelegde waarde;
m) stil gebied op het platteland: gebied, als afgebakend
door de bevoegde instantie, dat niet blootstaat
aan lawaai van verkeer, industrie of recreatie;
n) belangrijke weg: regionale, nationale of internationale
weg, als aangeduid door de Lid-Staat,
waarop jaarlijks meer dan 3 miljoen voertuigen
passeren;
o) belangrijke spoorweg: spoorweg, als aangeduid
door de Lid-Staat, waarop jaarlijks meer dan
30.000 treinen passeren;
p) belangrijke luchthaven: burgerluchthaven, als
aangeduid door de Lid-Staat, waarop jaarlijks
meer dan 50.000 vliegtuigbewegingen plaatsvinden
(zowel opstijgen en landen zijn bewegingen),
met uitsluiting van oefenvluchten met lichte vliegtuigen;
q) geluidsbelastingkaart: weergave van gegevens
omtrent een bestaande of voorspelde geluidssituatie
in termen van een geluidsbelastingsindicator,
overschrijding van een geldende relevante
grenswaarde, aantal blootgestelde personen in
een bepaald gebied, aantal woningen dat in een
bepaald gebied blootgesteld is aan bepaalde
waarden van een geluidsbelastingsindicator;
r) strategische geluidsbelastingkaart: een kaart
die bedoeld is voor de algemene evaluatie van de
geluidsbelastingssituatie in een bepaald gebied
ten gevolge van verschillende lawaaibronnen of
voor de algemene prognoses voor dat gebied;
s) grenswaarde: waarde van L den of L night, en waar
passend L day en L evening, als bepaald door de Lid-
Staat, bij overschrijding waarvan de bevoegde instanties
beperkingsmaatregelen in overweging
nemen of opleggen; de grenswaarden kunnen
verschillend zijn voor verschillende typen lawaai
(lawaai door weg-, spoorweg- of luchtverkeer, industrielawaai
enz.), verschillende omgevingen en
verschillende gevoeligheden van bevolkingsgroepen
voor lawaai; zij kunnen ook verschillend zijn
voor bestaande en nieuwe situaties (bij verandering
van de situatie wat de geluidsbron of het omgevingsgebruik
betreft);
t) actieplannen: plannen bedoeld voor de beheersing
van lawaai-uitstoot en lawaai-effecten, waar
nodig met inbegrip van lawaaivermindering;
u) akoestische planning: beheersing van toekomstige
geluidshinder door geplande maatregelen,
zoals ruimtelijke ordening, ontwikkeling van verkeerssystemen,
verkeersplanning, vermindering
van geluidshinder door isolatiemaatregelen en lawaaibeheersing
aan de bron;
v) het publiek: één of meer natuurlijke of rechtspersonen
en, overeenkomstig de nationale wetgeving
of praktijk, verenigingen, organisaties of
groeperingen van die personen.
Art. 4. Uitvoering en verantwoordelijkheden
1. De Lid-Staten wijzen op het geschikte niveau de
bevoegde autoriteiten en instanties aan die voor
de uitvoering van deze richtlijn verantwoordelijk
zijn, met inbegrip van de autoriteiten die belast
worden met:
a) het opmaken en, in voorkomend geval, goedkeuren
van geluidsbelastingkaarten en actieplannen
voor agglomeraties, belangrijke wegen,
spoorwegen en luchthavens;
b) het verzamelen van geluidsbelastingkaarten en
actieplannen.
2. De Lid-Staten stellen de Commissie en het publiek
de in lid 1 bedoelde informatie uiterlijk
18 juli 2005 beschikbaar.
Art. 5. Geluidsbelastingsindicatoren en hun
toepassing
1. De Lid-Staten hanteren de geluidsbelastingsindicatoren
Lden en Lnight als omschreven in bijlage
I voor de opstelling en herziening van strategische
geluidsbelastingkaarten overeenkomstig artikel 7.
Zolang het gebruik van gemeenschappelijke bepalingsmethoden
voor de bepaling van Lden en
Lnight niet verplicht is gesteld, kunnen de Lid-Staten
daartoe nationale geluidsbelastingsindicatoren
en daarmee verband houdende gegevens hanteren,
die in de bovengenoemde indicatoren dienen
te worden omgezet. De geluidsgegevens mogen
niet meer dan drie jaar oud zijn.
2. De Lid-Staten kunnen aanvullende geluidsbelastingsindicatoren
gebruiken voor speciale gevallen
als genoemd in bijlage I, punt 3.
3. Voor akoestische planning en geluidszonering
kunnen de Lid-Staten andere geluidsbelastingsindicatoren
gebruiken dan Lden en Lnight .
4. Uiterlijk 18 juli 2005 verstrekken de Lid-Staten
de Commissie informatie over relevante op hun
grondgebied geldende of geplande grenswaarden,
uitgedrukt in Lden en Lnight , en eventueel Lday en Levening voor wegverkeerslawaai, spoorweglawaai,
vliegtuiglawaai rond luchthavens en industrielawaai
met een toelichting over de implementatie
van de grenswaarden.
Art. 6. Bepalingsmethoden
1. De waarden van L den en L night worden bepaald
met de in bijlage II omschreven bepalingsmethoden.
GELUID – Europees en federaal
Richtl. 2002/49/EG E.P. en de Raad 25 juni 2002
2. De gemeenschappelijke bepalingsmethoden
voor de bepaling van Lden en Lnight worden door
de Commissie volgens de procedure van
artikel 13, lid 2, vastgesteld door middel van herziening
van bijlage II. Zolang die methoden niet
zijn vastgesteld, kunnen Lid-Staten bepalingsmethoden
gebruiken die overeenkomstig bijlage II
zijn aangepast en die gebaseerd zijn op de in hun
eigen wetgeving opgenomen methoden. In dat
geval moeten zij aantonen dat die methoden resultaten
opleveren die gelijkwaardig zijn aan de
resultaten die met de in punt 2.2 van bijlage II vermelde
methoden worden bereikt.
3. De gezondheidseffecten worden bepaald aan
de hand van de in bijlage III bedoelde dosis/effectrelaties.
Art. 7. Strategische geluidsbelastingkaarten
1. De Lid-Staten dragen er zorg voor dat uiterlijk
op 30 juni 2007 voor alle op hun grondgebied gelegen
agglomeraties met meer dan
250.000 inwoners en alle belangrijke wegen
waarop jaarlijks meer dan zes miljoen voertuigen
passeren, belangrijke spoorwegen waarop jaarlijks
meer dan 60.000 treinen passeren en belangrijke
luchthavens, strategische geluidsbelastingkaarten
over de situatie in het voorgaande kalenderjaar
door de bevoegde autoriteiten worden opgesteld
en in voorkomend geval goedgekeurd.
Uiterlijk op 30 juni 2005, en vervolgens om de vijf
jaar, delen de Lid-Staten de Commissie mede welke
de belangrijke wegen zijn waarop jaarlijks
meer dan zes miljoen voertuigen passeren, welke
de belangrijke spoorwegen waarop jaarlijks meer
dan 60.000 treinen passeren, welke de belangrijke
luchthavens en welke de agglomeraties met meer
dan 250.000 inwoners op hun grondgebied zijn.
2. De Lid-Staten treffen de nodige maatregelen
om ervoor te zorgen dat uiterlijk op 30 juni 2012,
en vervolgens om de vijf jaar, voor alle op hun
grondgebied gelegen agglomeraties, alle belangrijke
wegen en alle belangrijke spoorwegen, strategische
geluidsbelastingkaarten over de situatie
in het voorgaande kalenderjaar door de bevoegde
autoriteiten worden opgesteld en in voorkomend
geval goedgekeurd.
Uiterlijk op 31 december 2008 doen de Lid-Staten
de Commissie mededeling van alle op hun grondgebied
gelegen agglomeraties, van alle belangrijke
wegen en belangrijke spoorwegen.
3. De strategische geluidsbelastingkaarten voldoen
aan de minimumeisen van bijlage IV.
4. Aan elkaar grenzende Lid-Staten werken voor
het opstellen van de strategische geluidsbelastingkaarten
voor hun grensstreken samen.
5. De strategische geluidsbelastingkaarten worden
ten minste om de vijf jaar, te rekenen vanaf de
datum van hun opstelling, opnieuw bezien en zo
nodig aangepast.
Art. 8. Actieplannen
1. De Lid-Staten dragen er zorg voor dat de bevoegde
autoriteiten uiterlijk 18 juli 2008 actieplannen
bestemd voor de beheersing, op hun
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 289

grondgebied, van lawaai-uitstoot en lawaai-effecten,
waar nodig met inbegrip van lawaaivermindering,
hebben uitgewerkt voor:
a) plaatsen nabij belangrijke wegen waarop jaarlijks
meer dan zes miljoen voertuigen passeren,
belangrijke spoorwegen waarop jaarlijks meer
dan 60.000 treinen passeren en belangrijke luchthavens;
b) agglomeraties met meer dan
250.000 inwoners. Deze plannen hebben tot doel
stille gebieden in agglomeraties tegen een toename
van geluidshinder te beschermen.
De bevoegde autoriteiten bepalen zelf welke
maatregelen deze plannen bevatten, maar die
maatregelen moeten in het bijzonder gericht zijn
op prioritaire problemen die kunnen worden bepaald
op grond van overschrijding van een relevante
grenswaarde of andere door de Lid-Staten
gekozen criteria, en zij moeten in de eerste plaats
van toepassing zijn op de belangrijkste zones zoals
die zijn vastgesteld door middel van de strategische
geluidsbelastingkaarten.
2. De Lid-Staten dragen er zorg voor dat de bevoegde
autoriteiten uiterlijk 18 juli 2013 actieplannen
hebben opgesteld, in het bijzonder gericht
op prioritaire problemen die kunnen worden
bepaald op grond van overschrijding van een relevante
grenswaarde of andere door de Lid-Staten
gekozen criteria voor de op hun grondgebied gelegen
agglomeraties, belangrijke wegen en belangrijke
spoorwegen.
3. De Lid-Staten doen de Commissie mededeling
van de in de leden 1 en 2 bedoelde andere relevante
criteria.
4. De actieplannen voldoen aan de minimumeisen
van bijlage V.
5. De actieplannen worden in geval van een belangrijke
ontwikkeling die van invloed is op de geluidshindersituatie
en daarnaast ten minste om de
vijf jaar na de datum van goedkeuring opnieuw
bezien, en zo nodig aangepast.
6. Aan elkaar grenzende Lid-Staten werken samen
voor het opstellen van de actieplannen voor
grensregio's.
7. De Lid-Staten dragen er zorg voor dat het publiek
wordt geraadpleegd over voorstellen voor
actieplannen, dat het vroegtijdig reële mogelijkheden
krijgt voor inspraak in de opstelling en toetsing
van de actieplannen, dat de resultaten van
die inspraak in aanmerking worden genomen en
dat het publiek over de genomen besluiten wordt
geïnformeerd. Er worden redelijke termijnen gegeven
waarbinnen voor elke inspraakronde voldoende
tijd is.
Indien de verplichting om een inspraakprocedure
te volgen zowel uit deze richtlijn als uit andere Gemeenschapswetgeving
voortvloeit, kunnen de
Lid-Staten in gecombineerde procedures voorzien
om dubbel werk te voorkomen.
Art. 9. Informatie voor het publiek
1. De Lid-Staten dragen er zorg voor dat de door
hen opgestelde en, eventueel, goedgekeurde strategische
geluidsbelastingkaarten en de door hen
uitgewerkte actieplannen aan het publiek beschikbaar
worden gesteld en onder het publiek
worden verspreid in overeenstemming met de
toepasselijke Gemeenschapswetgeving, in het bijzonder
Richtlijn 90/313/EEG van de Raad van
7 juni 1990 inzake de vrije toegang tot milieu-informatie,
en overeenkomstig de bijlagen IV en V
bij deze richtlijn, mede door middel van de beschikbare
informatietechnologieën.
2. De informatie is duidelijk, begrijpelijk en toegankelijk.
De belangrijkste punten worden in een
overzicht weergegeven.
Art. 10. Verzameling en bekendmaking van
gegevens door de Lid-Staten en de Commissie
1. Uiterlijk 18 januari 2004 legt de Commissie aan
het Europees Parlement en de Raad een verslag
over van de bestaande Gemeenschapsmaatregelen
op het gebied van bronnen van omgevingslawaai.
2. De Lid-Staten dragen er zorg voor dat de in de
strategische geluidsbelastingkaarten vervatte gegevens
en de samenvattingen van de actieplannen,
als nader omschreven in bijlage VI, binnen
zes maanden na de in artikel 7 respectievelijk
artikel 8 genoemde data aan de Commissie worden
toegezonden.
3. De Commissie vormt een gegevensbank met de
informatie van de strategische geluidsbelastingkaarten
om de opstelling van het in artikel 11 bedoelde
verslag en andere technische en informatieve
werkzaamheden te vergemakkelijken.
4. De Commissie publiceert om de vijf jaar een samenvattend
verslag over de in de strategische geluidsbelastingkaarten
en de actieplannen vervatte
informatie. Het eerste verslag wordt uiterlijk op
18 juli 2009 ingediend.
Art. 11. Evaluatie en verslagen
1. De Commissie dient uiterlijk 18 juli 2009 verslag
over de uitvoering van deze richtlijn in bij het
Europees Parlement en de Raad.
2. Het verslag beoordeelt in het bijzonder of er behoefte
bestaat aan verdere communautaire maatregelen
met betrekking tot omgevingslawaai,
eventueel met voorstellen voor uitvoeringsstrategieën
ten aanzien van aspecten als:
a) doelstellingen op lange en middellange termijn
voor de vermindering van het aantal personen dat
schade ondervindt van omgevingslawaai, waarbij
in het bijzonder rekening wordt gehouden met
klimaat- en cultuurverschillen;
b) extra maatregelen ter vermindering van het
omgevingslawaai van specifieke bronnen, in het
bijzonder materieel voor gebruik buitenshuis, verkeersmiddelen
en -infrastructuur en bepaalde categorieën
van industriële activiteiten, op basis van
de reeds uitgevoerde of in behandeling zijnde
maatregelen;
GELUID – Europees en federaal
Richtl. 2002/49/EG E.P. en de Raad 25 juni 2002
c) de bescherming van stille gebieden op het platteland.
3. Het verslag omvat een evaluatie van de kwaliteit
van het akoestische milieu in de Gemeenschap
op basis van de in artikel 10 bedoelde gegevens,
de wetenschappelijke en technische vooruitgang
en andere relevante informatie. De vermindering
van de schadelijke effecten en de kostenbatenverhouding
vormen de voornaamste selectiecriteria
voor de voorgestelde strategieën en
maatregelen.
4. Zodra de Commissie de eerste reeks strategische
geluidsbelastingkaarten heeft ontvangen,
heroverweegt zij:
– de mogelijkheid in bijlage I, punt 1, de meethoogte
in zones met huizen van één verdieping op
1,5 m te stellen;
– de ondergrens voor het geraamde aantal mensen
dat is blootgesteld aan Lden- en Lnight-waarden in verschillende geluidsniveaugebieden in
bijlage VI.
5. Het verslag wordt om de vijf jaar of zo nodig vaker
geactualiseerd. Het omvat een evaluatie van
de uitvoering van deze richtlijn.
6. Het verslag gaat zo nodig vergezeld van voorstellen
om deze richtlijn te wijzigen.
Art. 12. Aanpassing
De Commissie past bijlage I, punt 3, alsmede de
bijlagen II en III volgens de in artikel 13, lid 2, bedoelde
procedure aan de technische en wetenschappelijke
vooruitgang aan.
Art. 13. Comité
1. De Commissie wordt bijgestaan door het comité
dat is opgericht bij artikel 18 van
Richtlijn 2000/14/EG.
2. Wanneer naar dit lid wordt verwezen, zijn de
artikelen 5 en 7 van Besluit 1999/468/EG van toepassing.
De in artikel 5, lid 6, van Besluit 1999/468/EG bedoelde
termijn wordt bepaald op drie maanden.
3. Het comité stelt zijn reglement van orde vast.
Art. 14. Omzetting
1. De Lid-Staten doen de nodige wettelijke en bestuursrechtelijke
bepalingen in werking treden
om uiterlijk 18 juli 2004 aan deze richtlijn te voldoen.
Zij stellen de Commissie daarvan in kennis.
Wanneer de Lid-Staten die bepalingen aannemen,
wordt in de bepalingen zelf of bij de officiële bekendmaking
daarvan naar deze richtlijn verwezen.
De regels voor deze verwijzing worden vastgesteld
door de Lid-Staten.
2. De Lid-Staten delen de Commissie de tekst van
de bepalingen van intern recht mede die zij op het
onder deze richtlijn vallende gebied vaststellen.
Art. 15. Inwerkingtreding
Deze richtlijn treedt in werking op de dag van
haar bekendmaking in het Publicatieblad van de
Europese Gemeenschappen.
290 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Art. 16. Adressaten
Deze richtlijn is gericht tot de Lid-Staten.
BIJLAGE I
Geluidsbelastingsindicatoren
(bedoeld in artikel 5)
1. Definitie van het dag-avond-nacht-niveau Lden :
Het dag-avond-nacht-niveau Lden in decibels (dB), is gedefinieerd
door de volgende formule:
waarin:
–Lday het A-gewogen gemiddelde geluidsniveau over
lange termijn is, als gedefinieerd in ISO 1996-2:1987,
vastgesteld over alle dagperioden van een jaar;
–Levening het A-gewogen gemiddelde geluidsniveau
over lange termijn is, als gedefinieerd in ISO 1996-
2:1987, vastgesteld over alle avondperioden van een
jaar;
–Lnight het A-gewogen gemiddelde geluidsniveau over
lange termijn is, als gedefinieerd in ISO 1996-2:1987,
vastgesteld over alle nachtperioden van een jaar;
waarbij:
– de dag twaalf uren telt, de avond vier uren en de nacht
acht uren; de Lid-Staten mogen de avondperiode met
één of twee uur inkorten en de dag- en/of nachtperiode
dienovereenkomstig verlengen, op voorwaarde dat dit
voor alle bronnen geldt en zij de Commissie informatie
verstrekken over de systematische afwijking van de standaardwaarde;
– het begin van de dag (en derhalve het begin van de
avond en de nacht) door de Lid-Staten wordt gekozen
(die keuze moet identiek zijn voor lawaai van alle geluidsbronnen);
de standaardwaarden zijn 7.00-
19.00 uur, 19.00-23.00 uur en 23.00-7.00 uur plaatselijke
tijd;
– een jaar een voor de geluidsemissie relevant en voor de
meteorologische omstandigheden gemiddeld jaar is;
en waarin:
– alleen het invallende geluid wordt beschouwd, wat inhoudt
dat het door de gevel van de betrokken woning
gereflecteerde geluid niet in aanmerking wordt genomen
(in de regel betekent dit bij metingen een correctie
van 3 dB).
De hoogte van het waarneempunt voor de bepaling van
Lden hangt af van de toepassing:
– bij berekeningen met het oog op de opstelling van
strategische geluidsbelastingkaarten met betrekking tot
de blootstelling aan lawaai in of nabij gebouwen liggen
de waarneempunten op een hoogte van 4,0 0,2 m (3,8-
4,2 m) boven de grond vóór de meest blootgestelde gevel;
de meest blootgestelde gevel is die welke gericht is
naar de betrokken geluidsbron en er het dichtst bij is;
voor andere doeleinden mogen andere keuzen worden
gemaakt;
– bij metingen met het oog op de opstelling van strategische
geluidsbelastingkaarten met betrekking tot de
blootstelling aan lawaai in of nabij gebouwen mogen
andere hoogten worden gekozen, maar die mogen nooit
minder dan 1,5 m boven de grond zijn, en de resultaten
moeten worden herleid tot een hoogte van 4 m;
– voor andere doeleinden, zoals akoestische planning en
geluidszonering mogen andere hoogten worden gekozen,
maar die mogen nooit minder dan 1,5 m boven de
grond zijn. Voorbeelden zijn:
– plattelandsgebieden met huizen van één verdieping;
– de uitwerking van lokale maatregelen ter vermindering
van de geluidshinder voor specifieke woningen;
– gedetailleerde geluidsbelastingkaarten voor een beperkte
zone, waarop de blootstelling aan lawaai van afzonderlijke
woningen wordt getoond.
2. Definitie van de nachtgeluidsbelastingsindicator:
De nachtgeluidsbelastingsindicator Lnight is het A-gewogen
gemiddelde geluidsniveau op lange termijn, als gedefinieerd
in ISO 1996-2:1987, bepaald over alle nachtperioden
van een jaar,
waarin:
– de nacht acht uren omvat, als gedefinieerd onder
punt 1 van deze bijlage;
– een jaar een voor de geluidsemissie relevant en voor de
meteorologische omstandigheden gemiddeld jaar is, als
gedefinieerd in punt 1;
– het invallend geluid wordt beschouwd, als beschreven
in punt 1;
– het waarneempunt hetzelfde is als voor Lden. 3. Aanvullende geluidsbelastingsindicatoren:
In sommige gevallen kan het nuttig zijn naast Lden en
Lnight en eventueel Lday en Levening, speciale geluidsbelastingsindicatoren
en bijbehorende grenswaarden te
gebruiken. Enkele voorbeelden:
– de beschouwde geluidsbron is slechts in werking gedurende
een beperkt deel van de tijd (bijvoorbeeld minder
dan 20 % van de tijd in het totale aantal dagen van
een jaar, het totale aantal avonden van een jaar of het totale
aantal nachten van een jaar);
– in één of meer perioden, is het gemiddelde, aantal gebeurtenissen
zeer gering (bijvoorbeeld minder dan één
geluidspiek per uur, waarbij een geluidspiek kan worden
gedefinieerd als lawaai dat minder dan vijf minuten
aanhoudt; een voorbeeld hiervan is het lawaai van passerende
treinen of vliegtuigen);
– de lagefrequentiecomponent van het lawaai is sterk;
–LAmax of SEL (geluidblootstellingsniveau van een geluidgebeurtenis)
voor bescherming tegen geluidspieken
in de nachtperiode;
– extra bescherming in het weekend of een specifieke
periode van het jaar;
– extra bescherming tijdens de dagperiode;
– extra bescherming tijdens de avondperiode;
– combinatie van lawaai uit verschillende bronnen;
– relatief stille zones op het platteland;
– het geluid heeft een sterk tonaal karakter;
– het geluid heeft een impulskarakter.
BIJLAGE II
Bepalingsmethoden voor de
geluidsbelastingsindicatoren
(bedoeld in artikel 6)
1. Inleiding:
De waarde van Lden en Lnight kan worden bepaald, door
berekening, of door meting (op het waarneempunt).
Voor voorspellingen kan uitsluitend de berekeningsmethode
worden gebruikt.
Voorlopige berekenings- en meetmethoden worden beschreven
in de punten 2 en 3 van deze bijlage.
2. Voorlopige berekeningsmethoden voor Lden en Lnight: 2.1. Aanpassing van de bestaande nationale berekeningsmethoden
Wanneer de Lid-Staat reeds beschikt over nationale methoden
voor de bepaling van lange-termijnindicatoren,
GELUID – Europees en federaal
Richtl. 2002/49/EG E.P. en de Raad 25 juni 2002
mogen deze methoden worden toegepast, op voorwaarde
dat zij worden aangepast aan de definities van de indicatoren
in bijlage I. Voor de meeste nationale methoden
betekent dit de invoering van een aparte avondperiode,
en van een jaargemiddelde. Sommige bestaande
methoden moeten ook worden aangepast wat betreft de
uitsluiting van reflectie op de gevel, de invoering van een
specifieke nachtperiode en/of het waarneempunt.
Het gemiddelde over een jaar vergt speciale aandacht.
Fluctuaties van de emissie en de transmissie kunnen bijdragen
tot fluctuaties over een jaar.
2.2. Aanbevolen voorlopige berekeningsmethoden
Voor Lid-Staten die nog niet over nationale berekeningsmethoden
beschikken of willen overstappen op een andere
berekeningsmethode worden de hieronder genoemde
methoden aanbevolen:
Voor INDUSTRIELAWAAI: ISO 9613-2: «Acoustics –
Attenuation of sound propagation outdoors, Part 2; General
method of calculation».
Geschikte geluidsemissiegegevens (input data) voor
deze methode kunnen worden verkregen door metingen
overeenkomstig een van de volgende methoden:
– ISO 8297: 1994 «Acoustics – Determination of sound
power levels of multisource industrial plants for evaluation
of sound pressure levels in the environment –
Engineering method»;
– EN ISO 3744: 1995 «Acoustics – Determination of
sound power levels of noise using sound pressure –
Engineering method in an essentially free field over a reflecting
plane»;
– EN ISO 3746: 1995 «Acoustics – Determination of
sound power levels of noise sources using an enveloping
measurement surface over a reflecting plane».
Voor VLIEGTUIGLAWAAI: ECAC.CEAC Doc. 29 «Report
on Standard Method of Computing Noise Contours
around Civil Airports», 1997. Van de verschillende methoden
voor de modellering van de vliegroutes, wordt de
segmentatietechniek gekozen als uiteengezet in deel 7.5
van ECAC.CEAC Doc. 29.
Voor WEGVERKEERSLAWAAI: de Franse nationale berekeningsmethode
«NMPB-Routes-96 (SETRA-CERTU-
LCPC-CSTB)», genoemd in «Arrêté du 5 mai 1995 relatif
au bruit des infrastructures routières, Journal Officiel du
10 mai 1995, article 6» en in de Franse norm «XPS 31-
133». Voor inputdata betreffende geluidsemissies wordt
in deze documenten verwezen naar de «Guide du bruit
des transports terrestres, fascicule prévision des niveaux
sonores, CETUR 1980».
Voor SPOORWEGLAWAAI: de nationale berekeningsmethode
van Nederland, gepubliceerd in het «Reken- en
Meetvoorschrift Railverkeerslawaai '96, Ministerie
Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer,
20 november 1996».
Deze methoden moeten worden aangepast aan de definitie
van Lden en Lnight. Uiterlijk 1 juli 2003 zal de Commissie
overeenkomstig artikel 13, lid 2, richtsnoeren publiceren
betreffende de herziene methoden en op basis
van bestaande gegevens emissiegegevens verstrekken
voor vliegtuiglawaai, wegverkeerslawaai en spoorweglawaai.
3. Voorlopige meetmethoden voor Lden en Lnight: Wanneer een Lid-Staat zijn eigen officiële meetmethode
wil gebruiken, moet die methode worden aangepast
overeenkomstig de definities van de indicatoren in
bijlage I en overeenkomstig de beginselen voor de meting
van langetermijngemiddelden als uiteengezet in
ISO 1996-2:1987 en ISO 1996-1:1982.
Wanneer een Lid-Staat nog niet over een meetmethode
beschikt of een andere meetmethode prefereert, kan een
methode worden vastgelegd op basis van de definitie
van de indicator en de beginselen in ISO 1996-2:1987 en
ISO 1996-1:1982.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 291

Meetgegevens die bij een gevel of een ander geluidweerkaatsend
object verkregen zijn, moeten gecorrigeerd
worden om het gereflecteerde geluid van de gevel of het
object uit te sluiten (in de regel betekent dit een meetcorrectie
van 3 dB).
BIJLAGE III
Bepalingsmethoden voor gezondheidseffecten
(bedoeld in artikel 6, lid 3)
Er moeten dosis/effectrelaties worden gebruikt om het
effect van lawaai op de bevolking te schatten. De dosis/effectrelaties
die in het kader van toekomstige herzieningen
overeenkomstig artikel 13, lid 2, in deze bijlage
zullen worden opgenomen, hebben vooral betrekking
op:
– de relatie tussen hinder en Lden voor lawaai van wegverkeer,
spoorwegverkeer, luchtverkeer en industrie;
– de relatie tussen slaapverstoring en Lnight voor lawaai
van wegverkeer, spoorwegverkeer, luchtverkeer en industrie.
Indien nodig kunnen er speciale dosis/effectrelaties
worden voorgelegd voor:
– woningen met een speciale isolatie tegen lawaai als
gedefinieerd in bijlage VI;
– woningen met een rustige gevel als gedefinieerd in
bijlage VI;
– verschillende klimaten/verschillende culturen;
– kwetsbare bevolkingsgroepen;
– tonaal industrieel lawaai;
– industrieel lawaai met een impulskarakter en andere
speciale gevallen.
BIJLAGE IV
Minimumeisen voor strategische
geluidsbelastingkaarten
(bedoeld in artikel 7)
1. Een strategische geluidsbelastingkaart is een presentatie
van gegevens over een van de volgende aspecten:
– een bestaande, in het verleden bestaand hebbende of
voorspelde geluidsbelastingssituatie in termen van een
geluidsbelastingsindicator;
– de overschrijding van een grenswaarde;
– het geschatte aantal woningen, scholen en ziekenhuizen
in een bepaald gebied dat blootgesteld is aan specifieke
waarden van een geluidsbelastingsindicator;
– het geschatte aantal personen in een bepaald aan lawaai
blootgesteld gebied.
2. Strategische geluidsbelastingkaarten kunnen aan het
publiek gepresenteerd worden in de vorm van:
– grafieken;
– numerieke gegevens in tabelvorm;
– numerieke gegevens in elektronische vorm.
3. Bij strategische geluidsbelastingkaarten voor agglomeraties
wordt speciaal aandacht besteed aan lawaai
van:
– wegverkeer;
– spoorwegverkeer;
– luchthavens;
– industrieterreinen, waaronder havens.
4. De strategische geluidsbelastingkaarten hebben het
volgende doel:
– zij vormen de basis voor de gegevens die overeenkomstig
artikel 10, lid 2, en bijlage VI aan de Commissie
moeten worden toegezonden;
– zij zijn een bron van informatie voor de burger overeenkomstig
artikel 9;
– zij vormen een basis voor de actieplannen overeenkomstig
artikel 8.
Voor elk van deze doeleinden is een ander type strategische
geluidsbelastingkaart vereist.
5. Minimumeisen voor de strategische geluidsbelastingkaarten
met betrekking tot de aan de Commissie toe te
zenden gegevens worden gegeven in de punten 1.5, 1.6,
2.5, 2.6 en 2.7 van bijlage VI.
6. Voor de informatie aan de burger overeenkomstig
artikel 9 en voor de opstelling van actieplannen overeenkomstig
artikel 8 is aanvullende en meer gedetailleerde
informatie vereist, zoals:
– een grafische voorstelling;
– kaarten waarin overschrijdingen van een grenswaarde
worden getoond;
– verschilkaarten waarin de bestaande toestand wordt
vergeleken met opties voor toekomstige situaties;
– kaarten waarin de waarde van een geluidsbelastingsindicator,
indien nodig, op een andere hoogte dan
4 m wordt getoond.
De Lid-Staten kunnen regels vastleggen voor het type en
formaat van deze geluidsbelastingkaarten.
7. Strategische geluidsbelastingkaarten voor lokale of
nationale toepassingen moeten worden opgemaakt
voor een meethoogte van 4 m en de 5 dB-klassen van
Lden en Lnight als genoemd in bijlage VI van deze richtlijn.
8. Voor agglomeraties moeten afzonderlijke strategische
geluidsbelastingkaarten worden opgemaakt voor wegverkeerslawaai,
spoorweglawaai, vliegtuiglawaai en industrielawaai.
Er mogen kaarten voor andere geluidsbronnen
worden bijgevoegd.
9. De Commissie kan volgens de procedure van
artikel 13, lid 2, meer gedetailleerde richtsnoeren voor
de opstelling van geluidsbelastingkaarten en software
daarvoor opstellen.
BIJLAGE V
Minimumeisen voor actieplannen
(bedoeld in artikel 8)
1. De actieplannen moeten minimaal de volgende elementen
omvatten:
– een beschrijving van de agglomeratie, de belangrijke
wegen, belangrijke spoorwegen of belangrijke luchthavens
en andere lawaaibronnen waar rekening mee gehouden
moet worden;
– de bevoegde instantie;
– de wettelijke context;
– eventuele grenswaarden overeenkomstig artikel 5;
– een samenvatting van de in de geluidsbelastingkaarten
vervatte gegevens;
– een beoordeling van het geschatte aantal mensen dat
aan lawaai blootgesteld is, een overzicht van problemen
die opgelost en situaties die verbeterd moeten worden;
– een overzicht van de overeenkomstig artikel 8, lid 7,
georganiseerde openbare raadplegingen;
– reeds bestaande maatregelen voor lawaaivermindering
en projecten die in voorbereiding zijn;
GELUID – Europees en federaal
Richtl. 2002/49/EG E.P. en de Raad 25 juni 2002
– maatregelen die de bevoegde instanties in de eerstvolgende
vijf jaar voornemens zijn te nemen, met inbegrip
van acties om stille gebieden te beschermen;
– langetermijnstrategie;
– financiële informatie (indien beschikbaar): begrotingen,
kosteneffectiviteits- en kosten-batenanalyses;
– beoogde bepalingen voor de beoordeling van de uitvoering
en de resultaten van het actieplan.
2. De maatregelen die de bevoegde instanties in het kader
van hun bevoegdheden voornemens zijn te nemen
kunnen bijvoorbeeld het volgende omvatten:
– verkeersplanning;
– ruimtelijke ordening;
– technische maatregelen tegen lawaaibronnen;
– selectie van stillere bronnen;
–vermindering van de geluidsoverdracht;
– regelgevende of economische maatregelen of stimulansen.
3. De actieplannen moeten schattingen bevatten van de
vermindering van het aantal geluidgehinderde personen
(hinder, slaapverstoring of andere gevolgen).
4. De Commissie kan overeenkomstig artikel 13, lid 2,
nadere richtsnoeren voor de actieplannen uitwerken.
BIJLAGE VI
Aan de commissie toe te zenden gegevens
(bedoeld in artikel 10)
Aan de Commissie moeten de hieronder genoemde gegevens
worden toegezonden.
1. Agglomeraties
1.1. Een beknopte beschrijving van de agglomeratie: locatie,
omvang, aantal inwoners.
1.2. De bevoegde instantie.
1.3. In het verleden uitgevoerde programma's ter beperking
van geluidshinder en van kracht zijnde maatregelen.
1.4. De gebruikte berekenings- of meetmethoden.
1.5. Het geschatte aantal mensen (in honderdtallen) dat
in woningen woont die zijn blootgesteld aan Lden-waar den, op 4 m hoogte aan de meest blootgestelde gevel, in
elk van de volgende geluidsbelastingklassen: 55-59, 60-
64, 65-69, 70-74, 75 dB, afzonderlijk voor lawaai van
wegverkeer, spoorwegverkeer, luchtverkeer en industrie.
De cijfers moeten worden afgerond op honderdtallen
(bijvoorbeeld: 5.200 = tussen 5150 en 5249; 100 =
tussen 50 en 149; 0 = minder dan 50).
Daarnaast moet, indien mogelijk en van toepassing,
aangegeven worden hoeveel mensen in bovengenoemde
categorieën wonen in woningen die beschikken over:
– speciale isolatie tegen de betrokken geluidssoort,
d.w.z. speciale isolatie van een gebouw tegen één of
meer soorten omgevingslawaai, in combinatie met zulke
ventilatie- en airconditioningsvoorzieningen dat er
hoge isolatiewaarden tegen omgevingslawaai gehandhaafd
kunnen worden;
– een stille gevel, d.w.z. de gevel van een woning waarop
de Lden-waarde van lawaai uit een specifieke bron 4 m
boven de grond en 2 m voor de gevel meer dan 20 dB lager
is dan die van de gevel met de hoogste Lden-waarde. Er moet worden aangegeven hoe belangrijke wegen,
spoorwegen en luchthavens, als gedefinieerd in
artikel 3, bijdragen tot bovenbedoelde hinder.
1.6. Het geschatte aantal mensen (in honderdtallen) dat
in woningen woont die zijn blootgesteld aan L night -
292 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

waarden, op 4 m hoogte aan de meest blootgestelde gevel,
in elk van de volgende geluidsbelastingklassen: 50-
54, 55-59, 60-64, 65-69, 70 dB, afzonderlijk voor lawaai
van wegverkeer, spoorwegverkeer, luchtverkeer en industrie.
Deze gegevens kunnen vóór de in artikel11, lid 1, bedoelde datum ook worden geëvalueerd voor de
klasse 45-49.
Daarnaast moet, indien mogelijk en van toepassing,
aangegeven worden hoeveel mensen in bovengenoemde
categorieën wonen in woningen met:
– speciale isolatie tegen de betrokken geluidssoort, als
omschreven in punt 1.5;
– een stille gevel, als omschreven in punt 1.5.
Voorts moet worden aangegeven in hoeverre belangrijke
wegen, belangrijke spoorwegen en belangrijke luchthavens
bijdragen tot de geluidshinder.
1.7. Bij grafische weergave moeten strategische geluidskaarten
in elk geval de contouren van 60, 65, 70 en
75 dB weergeven.
1.8. Een samenvatting van het actieplan (niet meer dan
tien bladzijden), waarin de in bijlage V genoemde relevante
aspecten worden beschreven.
2. Belangrijke wegen, spoorwegen en luchthavens
2.1. Een algemene beschrijving van de wegen, spoorwegen
of luchthavens: locatie, omvang en verkeersgegevens.
2.2. Een karakterisering van de omgeving: agglomeraties,
dorpen, platteland of anderszins, informatie over
ruimtelijke ordening, andere bronnen van geluidshinder.
2.3. In het verleden uitgevoerde programma's ter beperking
van geluidshinder en van kracht zijnde maatregelen.
2.4. De gebruikte berekenings- of meetmethoden.
2.5. Het geschatte aantal mensen (in honderdtallen) dat
buiten agglomeraties in woningen woont die zijn bloot-
gesteld aan Lden-waarden, op 4 m boven de grond en
aan de meest blootgestelde gevel, in elk van de volgende
geluidsbelastingklassen: 55-59, 60-64, 65-69, 70-74,
75 dB.
Daarnaast moet, indien mogelijk en van toepassing,
aangegeven worden hoeveel mensen in bovengenoemde
categorieën wonen in woningen met:
– speciale isolatie tegen de betrokken geluidssoort, als
omschreven in punt 1.5;
– een stille gevel, als omschreven in punt 1.5.
2.6. Het geschatte aantal mensen (in honderdtallen) dat
buiten agglomeraties in woningen woont die zijn blootgesteld
aan Lnight-waarden aan de meest blootgestelde
gevel in elk van de volgende geluidsbelastingklassen:
50-54, 55-59, 60-64, 65-69, 70 dB. Deze gegevens kunnen
vóór de in artikel 11, lid 1, bedoelde datum ook worden
geëvalueerd voor de klasse 45-49.
Daarnaast moet, indien mogelijk en van toepassing,
aangegeven worden hoeveel mensen in bovengenoemde
categorieën wonen in woningen met:
– speciale isolatie tegen de betrokken geluidssoort, als
omschreven in punt 1.5;
– een stille gevel, als omschreven in punt 1.5.
2.7. De totale oppervlakte (in km2 ) die is blootgesteld
aan waarden van Lden die hoger zijn dan respectievelijk
55, 65 en 75 dB. Voorts het geschatte aantal woningen
(in honderdtallen) en het geschatte aantal mensen (in
honderdtallen) dat in elk van deze zones woont. Deze cijfers
moeten ook betrekking hebben op de agglomeraties.
Op één of meer kaarten moeten ook de 55 en 65 dB-contourlijnen
zijn opgenomen, met informatie over de locatie
van de dorpen, gemeenten en agglomeraties die binnen
die contourlijnen liggen.
2.8. Een samenvatting van het actieplan (niet meer dan
tien bladzijden), met de in bijlage V vermelde relevante
gegevens.
GELUID – Europees en federaal
Richtl. 2002/49/EG E.P. en de Raad 25 juni 2002
3. Richtsnoeren
De Commissie kan overeenkomstig artikel 13, lid 2, nadere
richtsnoeren geven voor het verstrekken van bovengenoemde
gegevens.
VERKLARING VAN DE COMMISSIE
in het Bemiddelingscomité over de richtlijn
inzake de evaluatie en de beheersing van
omgevingslawaai
De Commissie neemt nota van de door de leden van het
Bemiddelingscomité voor het Europees Parlement en de
Raad overeengekomen tekst voor artikel 1, lid 2, van de
richtlijn omgevingslawaai.
De Commissie is van mening dat voorstellen voor wetgeving
ter vermindering van de geluidsemissies van alle
grotere bronnen gebaseerd moeten zijn op solide gegevens.
Dat stemt overeen met de «op kennis gebaseerde
benadering» van de beleidsvorming die is voorgesteld in
het 6e milieuactieprogramma (COM(2001) 31) en is
goedgekeurd door het Europees Parlement en de Raad.
In dit verband zullen de rapporten die de Lid-Staten in
het kader van de richtlijn moeten opstellen aan de hand
van geharmoniseerde geluidsindicatoren van essentieel
belang zijn. Wanneer dergelijke gegevens voor de gehele
Gemeenschap beschikbaar zijn, zal het mogelijk zijn
de gevolgen en voordelen van mogelijke maatregelen
naar behoren te beoordelen voordat voorstellen voor
EG-wetgeving worden ingediend.
Daarom zal de Commissie, overeenkomstig het Verdrag
tot oprichting van de Europese Gemeenschap, nagaan
of het nodig is nieuwe wetgeving voor te stellen, en zich
het recht voorbehouden om te beslissen of en wanneer
het passend is om dergelijke voorstellen in te dienen.
Dit komt overeen met het recht van initiatief van de
Commissie als verankerd in het Verdrag, terwijl artikel 1,
lid 2, waarin bepaald wordt dat binnen een bepaalde tijd
nieuwe voorstellen moeten worden ingediend, afbreuk
lijkt te doen aan dit recht.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 293

Blz: 434 (Aanv. 114) – B. Vl. Reg. 27 juni 2003
B. Vl. Reg. 27 juni 2003 tot vaststelling
van de voorwaarden voor de erkenning
van natuurreservaten en van terreinbeherende
natuurverenigingen en houdende
toekenning van subsidies (B.S.,
12 september 2003)
HOOFDSTUK I
ALGEMENE BEPALINGEN
Art. 1. Voor de toepassing van dit besluit wordt
verstaan onder:
1° afdeling: de afdeling Natuur van de administratie
Milieu-, Natuur-, Land- en Waterbeheer van het
Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap;
2° decreet: het decreet van 21 oktober 1997 betreffende
het natuurbehoud en het natuurlijk milieu;
3° minister: de Vlaamse Minister, bevoegd voor
het Natuurbehoud;
4° MINA-fonds: het Fonds voor Preventie en Sanering
inzake leefmilieu en natuur opgericht bij decreet
van 23 januari 1991;
5° raad: Vlaamse Hoge Raad voor Natuurbehoud;
6° visiegebied: een logisch en samenhangend geheel
waarvoor een globaal streefbeeld wordt uitgewerkt
waarbinnen het beheer van ter erkenning
voorgedragen percelen wordt gekaderd;
7° uitbreidingszone: uitbreidingszone overeenkomstig
artikel 33, 3 e lid, van het decreet;
8° VEN: Vlaams Ecologisch Netwerk, overeenkomstig
artikel 17, § 1, van het decreet;
9° GEN: Grote Eenheid Natuur, overeenkomstig
artikel 17, § 2, 1°, van het decreet;
10° GENO: Grote Eenheid Natuur in Ontwikkeling,
overeenkomstig artikel 17, § 2, 2°, van het
decreet;
11° IVON: Integraal Verwevings- en Ondersteunend
Netwerk, overeenkomstig artikel 27 van het
decreet;
12° actueel natuurtype: de vegetatie actueel aanwezig
op het terrein;
13° natuurstreefbeeld: de vegetatie waarnaar gestreefd
wordt via gericht beheer op basis van de
aanwezige potenties;
14° landschapsdecreet: het decreet van 16 april
1996 betreffende de landschapszorg.
LANDINRICHTING – NATUURBEHOUD
Vlaanderen
HOOFDSTUK II
TERREINBEHERENDE
NATUURVERENIGINGEN EN
SUBSIDIËRING AANKOPEN
NATUURGEBIEDEN
Afdeling 1
Erkenning als terreinbeherende
natuurvereniging
Art. 2. § 1. Een vereniging kan worden erkend
als gewestelijke terreinbeherende natuurvereniging,
als provinciale terreinbeherende natuurvereniging
of als regionale terreinbeherende natuurvereniging.
§ 2. Om erkend te worden als terreinbeherende
natuurvereniging dient de vereniging te voldoen
aan volgende algemene voorwaarden:
1° de vereniging is, op particulier initiatief, opgericht
als vereniging zonder winstoogmerk. De statuten
zijn rechtsgeldig gepubliceerd en voldoen
aan de wettelijke vereisten inzake statuten van
VZW's;
2° de statuten van de vereniging bepalen het natuurbehoud
en/of de natuurbescherming en het
beheer van natuurgebieden in het Vlaamse Gewest
als hoofdzakelijk en ondubbelzinnig doel;
3° de zetel van de vereniging ligt in het Vlaamse
Gewest of in het tweetalig gebied Brussel-Hoofdstad;
4° de vereniging beschikt over een permanent secretariaat
dat minstens 20 u per week bemand is;
5° de vereniging is bij het indienen van de erkenningsaanvraag
ten minste negen jaar actief op het
vlak van het beheer van erkende natuurreservaten
in het Vlaamse Gewest en kan aantonen dat ze onderlegd
is inzake het natuurbeheer, de monitoring
van flora en fauna en het duurzame behoud van
erkende natuurreservaten;
6° de vereniging houdt een boekhouding bij zodat
de controle op de aanwending van eventuele
subsidies mogelijk is;
7° de vereniging aanvaardt de controle op haar
boekhouding en werking door ambtenaren van
het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap;
8° de vereniging laat de burgerrechtelijke aansprakelijkheid
die krachtens de artikelen 1382 tot
en met 1386 van het Burgerlijk Wetboek aan de
organisatie en haar medewerkers ten laste kan
worden gelegd, dekken door een verzekering;
9° de vereniging stuurt de afdeling jaarlijks voor
30 april een activiteitenverslag van het voorbije
jaar en een programma van de activiteiten voor
het lopende jaar, zoals bepaald in bijlage I;
LANDINRICHTING – NATUURBEHOUD – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003
10° het bestuursorgaan van de vereniging vergadert
ten minste viermaal per jaar.
Aanvullend bij de algemene voorwaarden dient
een terreinbeherende natuurvereniging bovendien
bij de aanvraag van de erkenning en minimaal
aan volgende criteria te blijven voldoen:
Voor een gewestelijke terreinbeherende natuurvereniging:
a) reeds gedurende ten minste 9 jaar erkende natuurreservaten
beheren;
b) ten minste 35 erkende natuurreservaten beheren
in ten minste 4 Vlaamse provincies met een
totale erkende oppervlakte van minimaal
1.000 ha;
c) beschikken over een staf die instaat voor het beheer
van de erkende natuurreservaten en voor de
monitoring van de flora en de fauna ervan.
Voor een provinciale terreinbeherende natuurvereniging:
a) reeds gedurende ten minste 9 jaar erkende natuurreservaten
beheren;
b) ten minste 10 erkende natuurreservaten beheren
verspreid over verschillende arrondissementen
van één Vlaamse provincie met een totale erkende
oppervlakte van minimaal 500 ha;
c) beschikken over een staf die instaat voor het beheer
van de erkende natuurreservaten en voor de
monitoring van de flora en de fauna ervan.
Voor een regionale terreinbeherende natuurvereniging:
a) reeds gedurende ten minste 9 jaar ten minste
één erkend natuurreservaat beheren;
b) ten minste 10 erkende natuurreservaten beheren
in ten minste vijf Vlaamse gemeenten met een
totale erkende oppervlakte van minimaal 175 ha.
Art. 3. § 1. De vereniging verstuurt de aanvraag
voor de erkenning als terreinbeherende natuurvereniging
aangetekend naar de afdeling. De aanvraag
omvat:
1° een eensluidend verklaard afschrift van de in
de bijlage van het Belgisch Staatsblad gepubliceerde
statuten van de vereniging en de eventuele wijzigingen
daarvan, evenals de samenstelling van
de bestuursorganen;
2° een door de algemene vergadering van de leden
van de vereniging goedgekeurd financieel
verslag over het voorbije werkjaar;
3° een activiteitenverslag over het voorbije werkjaar;
4° een verklaring van het bestuursorgaan, gestaafd
door bewijsstukken, dat de vereniging vol-
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 295

doet aan de opgesomde erkenningsvoorwaarden
en dat ze daarmee akkoord gaat;
5° een verklaring van het bestuursorgaan dat de
vereniging de bepalingen van de sociale en fiscale
wetgeving naleeft, gestaafd door bewijsstukken
die op de zetel van de vereniging ter inzage moeten
liggen van de bevoegde ambtenaren van het
Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap.
§ 2. De afdeling onderzoekt de aanvraag en vraagt
het advies van de Raad.
§ 3. De afdeling legt de aanvraag, samen met het
advies van de Raad, voor aan de minister, die beslist.
§ 4. Zolang de terreinbeherende natuurvereniging
voldoet aan alle erkenningsvoorwaarden bepaald
in artikel 2, § 2, blijft de erkenning gelden.
De erkenning als gewestelijke terreinbeherende
natuurvereniging geldt voor de werking in het
hele Vlaamse Gewest.
De erkenning als provinciale terreinbeherende
natuurvereniging geldt voor de werking in de provincie
waar de vereniging bij het indienen van de
aanvraag erkende natuurreservaten beheert.
De erkenning als regionale terreinbeherende natuurvereniging
geldt voor de werking in de gemeenten
waar de vereniging bij het indienen van
de aanvraag erkende natuurreservaten beheert en
in de gemeenten waarbinnen de uitbreidingsperimeter
van deze erkende natuurreservaten ligt.
Art. 4. De minister kan op elk ogenblik de erkenning
als terreinbeherende natuurvereniging intrekken
wanneer blijkt:
1° dat de erkenning werd verkregen op grond van
valse verklaringen of documenten;
2° dat de vereniging niet langer voldoet aan de
voorwaarden bepaald in artikel 2.
Afdeling 2
Subsidiëring van de aankoop van
gebieden
Art. 5. Binnen de jaarlijkse beschikbare begrotingskredieten
en volgens de bepalingen van dit
besluit kan de minister aan de erkende terreinbeherende
natuurverenigingen een subsidie toekennen
voor de aankoop van gebieden met het oog
op de erkenning als natuurreservaat overeenkomstig
de bepalingen van hoofdstuk V, afdeling 3,
van het decreet.
Art. 6. § 1. De erkende terreinbeherende natuurvereniging
dient voor 31 januari van het kalenderjaar
waarop de aanvraag slaat, de aanvraag voor
de aankoopsubsidiëring in bij de afdeling onder
de vorm zoals bepaald in de bijlage II.
§ 2. Deze aanvraag omvat:
1° een indicatief vijfjarenprogramma van de gebieden
die de vereniging in de betreffende periode
verwacht aan te kopen met een aankoopsubsidie
van het Vlaamse Gewest;
2° een indicatief aankoopprogramma van de gebieden
die de vereniging in het betreffende jaar
wenst aan te kopen met een aankoopsubsidie van
het Vlaamse Gewest, passend binnen het onder 1°
ingediende vijfjarenprogramma;
3° het adres en het nummer van de rekening
waarop een eventuele subsidie kan worden gestort;
4° een overzicht met de gerealiseerde aankopen
waarvan de notariële akte tijdens het voorbije kalenderjaar
werden verleden, en met een gedetailleerd
beeld van de financiering van de aankopen;
5° een overzicht dat voor elk gebied dat de vereniging
het voorbije kalenderjaar met een aankoopsubsidie
van het Vlaamse Gewest heeft aangekocht,
gedetailleerd de volgende gegevens weergeeft:
a) de oppervlakte;
b) de ligging per provincie en per gemeente;
c) de bestemming op de plannen van aanleg bedoeld
in het decreet betreffende de ruimtelijke ordening,
gecoördineerd op 22 oktober 1996 of op
de ruimtelijke uitvoeringsplannen bedoeld in het
decreet van 18 mei 1999 houdende de organisatie
van de ruimtelijke ordening en de oppervlakte
binnen elke bestemming;
d) of de terreinen liggen binnen een afgebakend
GEN, GENO, natuurverwevingsgebied of natuurverbindingsgebied;
e) of de terreinen liggen binnen een beschermd
duingebied met toepassing van het decreet van
14 juli 1993 houdende maatregelen tot bescherming
van de kustduinen of binnen de perimeter
van gebieden afgebakend volgens of in uitvoering
van internationale verdragen, overeenkomsten of
richtlijnen of aangewezen is in een goedgekeurd
ruilverkavelingsplan of een goedgekeurd richtplan
van een landinrichtingsproject;
f) of de terreinen liggen binnen de uitbreidingszone,
conform artikel 33, derde lid, van het decreet,
van een erkend natuurreservaat;
g) het aankoopbedrag inclusief alle kosten.
§ 3. De afdeling onderzoekt de aanvraag voor subsidiëring
en legt ze voor aan de minister, die beslist.
§ 4. Voor 15 maart van het jaar waarop de aanvraag
slaat, brengt de afdeling de erkende terreinbeherende
natuurvereniging op de hoogte van de
beslissing van de minister over de toekenning van
de subsidie en het bedrag van de toegekende subsidie.
Art. 7. § 1. Alleen aankopen van terreinen in het
Vlaamse Gewest komen voor subsidiëring in aanmerking.
§ 2. De aankoop van een terrein kan slechts eenmaal
voor subsidiëring door het Vlaamse Gewest
in aanmerking komen.
§ 3. Bij aankopen met een aankoopsubsidie van
het Vlaamse Gewest, dient de erkende terreinbeherende
natuurvereniging, binnen een termijn
LANDINRICHTING – NATUURBEHOUD – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003
van twee jaar na de aankoop, voor het betreffende
terrein een aanvraag tot erkenning als natuurreservaat
in te dienen volgens de bepalingen van dit
besluit. De aanvraag kan evenwel slechts worden
ingediend voorzover de totale minimumoppervlakte
voor de terreinen waarvoor een erkenning
als natuurreservaat wordt gevraagd, 5 ha bedraagt.
Indien deze minimumoppervlakte na twee
jaar niet is bereikt, wordt de termijn automatisch
eenmalig met twee jaar verlengd.
Na het verstrijken van de termijn van vier jaar na
de aankoop van het betreffende terrein, kan de erkende
terreinbeherende natuurvereniging voor
het aangekochte terrein een aanvraag tot erkenning
als natuurreservaat indienen, ongeacht de
oppervlakte van het terrein.
Omwille van uitzonderlijke omstandigheden kan,
in afwijking van de in het eerste lid bepaalde voorwaarden
inzake de minimumoppervlakte en termijn,
op gemotiveerd verzoek van de erkende terreinbeherende
natuurvereniging een aanvraag
tot erkenning als natuurreservaat ingediend worden.
Het jaarlijkse rapport, bedoeld in het artikel 2, § 2,
9°, vermeldt de data waarop de aanvragen tot erkenning
als natuurreservaat ingediend zijn.
§ 4. Wanneer een erkende terreinbeherende natuurvereniging
zich voorneemt een terrein dat na
het van kracht worden van dit besluit met een
aankoopsubsidie van het Vlaamse Gewest is aangekocht
te vervreemden, brengt ze hiervan onmiddellijk
de afdeling op de hoogte. Overeenkomstig
artikel 44, § 2, eerste lid, van het decreet mag
de vereniging het onroerend goed slechts vervreemden
na machtiging door de minister.
Art. 8. § 1. De bovengrens van de schijf van het
aankoopbedrag inclusief alle kosten die voor subsidiëring
in aanmerking komen, bedraagt
18.000,00 EUR per hectare.
§ 2. Tot de definitieve vaststelling van alle afbakeningsplannen
van de effectief te realiseren oppervlakte
VEN en natuurverwevingsgebied overeenkomstig
artikel 17, 20 tot en met 24 en 30 van het
decreet bedraagt de subsidie:
1° voor aankopen buiten een GEN of GENO en
binnen:
a) de groengebieden, parkgebieden, buffergebieden,
bosgebieden, gebieden voor gemeenschapsvoorzieningen
en openbare nutsvoorzieningen
met als overdruk overstromingsgebied of wachtbekken,
de militaire domeinen, de natuurontwikkelingsgebieden,
de bosuitbreidingsgebieden, de
recreatiegebieden en de met al deze bestemmingen
vergelijkbare bestemmingsgebieden aangewezen
op de plannen van aanleg of ruimtelijke
uitvoeringsplannen van kracht in de ruimtelijke
ordening;
b) de ontginningsgebieden en ermee vergelijkbare
bestemmingsgebieden met als nabestemming
één van de in a) genoemde bestemmingen aangewezen
op de plannen van aanleg of ruimtelijke
uitvoeringsplannen van kracht in de ruimtelijke
ordening;
296 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

c) de gebieden aangeduid met toepassing van het
decreet van 14 juli 1993 houdende maatregelen
tot bescherming van de kustduinen, inzonderheid
artikel 2 en 4;
d) de gebieden afgebakend volgens of in uitvoering
van internationale overeenkomsten of verdragen
betreffende het natuurbehoud of van akten
betreffende het natuurbehoud met inbegrip
van de Europese richtlijnen, vastgesteld op grond
van internationale verdragen;
e) de aankoopperimeters aangeduid in een goedgekeurd
ruilverkavelingsplan of een goedgekeurd
richtplan van een landinrichtingsproject en de
projectgebieden van een ingesteld natuurinrichtingsproject;
f) de valleigebieden, brongebieden, de agrarische
gebieden met ecologisch belang of ecologische
waarde, de agrarische gebieden met bijzondere
waarde, en de met al deze gebieden vergelijkbare
bestemmingsgebieden, aangewezen op de plannen
van aanleg of ruimtelijke uitvoeringsplannen
van kracht in de ruimtelijke ordening, gelegen
buiten de gebieden opgesomd in § 2, 1°, a) tot en
met e):
– 90 % van het aankoopbedrag inclusief alle kosten
van de terreinen voor de schijf kleiner dan of
gelijk aan 10.000,00 EUR per hectare voor de gebieden
onder a) t.e.m. f) en 70 % van het aankoopbedrag
voor de gebieden onder f) voorzover het
cultuurgronden betreft en de betreffende terreinen
gedurende de laatste 5 jaar in gebruik waren
bij een beroepslandbouwer;
– 70 % van het aankoopbedrag inclusief alle kosten
van de terreinen voor de schijf groter dan
10.000,00 EUR en kleiner dan of gelijk aan
12.500,00 EUR per hectare en 80 % van het aankoopbedrag
voor de gebieden onder d);
– 50 % van het aankoopbedrag inclusief alle kosten
van de terreinen voor de schijf groter dan
12.500,00 EUR en kleiner dan of gelijk aan
18.000,00 EUR per hectare en 60 % van het aankoopbedrag
voor de gebieden onder d);
2° voor aankopen binnen een GEN of GENO waarvoor
overeenkomstig artikel 21, § 3, van het decreet
een afbakeningsplan is vastgesteld:
– 90 % van het aankoopbedrag inclusief alle kosten
van de terreinen voor de schijf kleiner dan of
gelijk aan 10.000,00 EUR per hectare;
– 70 % van het aankoopbedrag inclusief alle kosten
van de terreinen voor de schijf groter dan
10.000,00 EUR en kleiner dan of gelijk aan
12.500,00 EUR per hectare en 80 % van het aankoopbedrag
voor de gebieden onder 1°, d);
– 50 % van het aankoopbedrag inclusief alle kosten
van de terreinen voor de schijf groter dan
12.500,00 EUR en kleiner dan of gelijk aan
18.000,00 EUR per hectare en 60 % van het aankoopbedrag
voor de gebieden onder 1°, d);
3° voor de aankopen van gronden gelegen in
agrarische gebieden of landschappelijk waardevolle
agrarische gebieden die voldoen aan de criteria
bepaald in artikel 36, § 2, van het decreet,
voorzover ze niet gelegen zijn in de in 1° en 2° bedoelde
gebieden en voor de aankopen van gronden
gelegen in de andere bestemmingsgebieden
die zijn aangewezen op de plannen van aanleg of
de ruimtelijke uitvoeringsplannen van kracht in
de ruimtelijke ordening voor zover ze niet gelegen
zijn in de in 1° en 2° bedoelde gebieden:
– 60 % van het aankoopbedrag inclusief alle kosten
van de terreinen voor de schijf kleiner dan of
gelijk aan 7.500,00 EUR per hectare;
– 50 % van het aankoopbedrag inclusief alle kosten
van de terreinen voor de schijf groter dan
7.500,00 EUR en kleiner dan of gelijk aan
12.500,00 EUR per hectare;
– 40 % van het aankoopbedrag inclusief alle kosten
van de terreinen voor de schijf groter dan
12.500,00 EUR en kleiner dan of gelijk aan
18.000,00 EUR per hectare.
§ 3. Na de definitieve vaststelling van alle afbakeningsplannen
van de effectief te realiseren oppervlakte
VEN en natuurverwevingsgebied overeenkomstig
artikelen 17, 20 tot en met 24 en 30 van
het decreet bedraagt de subsidie:
1° voor aankopen binnen:
a) het VEN;
b) de groengebieden, parkgebieden, buffergebieden,
bosgebieden en de met al deze bestemmingen
vergelijkbare bestemmingsgebieden, aangewezen
op de uitvoeringsplannen of ruimtelijke
uitvoeringsplannen van kracht in de ruimtelijke
ordening, die deel uitmaken van het IVON;
c) de gebieden afgebakend volgens of in uitvoering
van internationale overeenkomsten of verdragen
betreffende het natuurbehoud of van akten
betreffende het natuurbehoud met inbegrip
van de Europese richtlijnen, vastgesteld op grond
van internationale verdragen;
d) de gebieden conform een goedgekeurd ruilverkavelingsplan
of een goedgekeurd richtplan van
een landinrichtingsproject;
e) de projectgebieden van een ingesteld natuurinrichtingsproject;
f) de gebieden aangewezen in een goedgekeurd
natuurrichtplan opgemaakt volgens artikel 50
van het decreet:
– 90 % van het aankoopbedrag inclusief alle kosten
van de terreinen voor de schijf kleiner dan of
gelijk aan 10.000,00 EUR per hectare;
– 70 % van het aankoopbedrag inclusief alle kosten
van de terreinen voor de schijf groter dan
10.000,00 EUR en kleiner dan of gelijk aan
12.500,00 EUR per hectare en 80 % van het aankoopbedrag
voor de gebieden onder c) en f);
– 50 % van het aankoopbedrag inclusief alle kosten
van de terreinen voor de schijf groter dan
12.500,00 EUR en kleiner dan of gelijk aan
18.000,00 EUR per hectare en 60 % van het aankoopbedrag
voor de gebieden onder c) en f);
2° voor aankopen buiten de onder 1° bedoelde
gebieden binnen:
LANDINRICHTING – NATUURBEHOUD – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003
a) de groengebieden, parkgebieden, buffergebieden,
bosgebieden, gebieden voor gemeenschapsvoorzieningen
en openbare nutsvoorzieningen
met als overdruk overstromingsgebied of wachtbekken,
de militaire domeinen, de natuurontwikkelingsgebieden,
de bosuitbreidingsgebieden, de
recreatiegebieden en de met al deze bestemmingen
vergelijkbare bestemmingsgebieden aangewezen
op de plannen van aanleg of ruimtelijke
uitvoeringsplannen van kracht in de ruimtelijke
ordening;
b) de ontginningsgebieden en ermee vergelijkbare
bestemmingsgebieden met als nabestemming
één van de in a) genoemde bestemmingen aangewezen
op de plannen van aanleg of ruimtelijke
uitvoeringsplannen van kracht in de ruimtelijke
ordening;
c) de gebieden, aangeduid met toepassing van het
decreet van 14 juli 1993 houdende maatregelen
tot bescherming van de kustduinen, inzonderheid
artikelen 2 en 4;
– 80 % van het aankoopbedrag inclusief alle kosten
van de terreinen voor de schijf kleiner dan of
gelijk aan 10.000,00 EUR per hectare;
– 70 % van het aankoopbedrag inclusief alle kosten
van de terreinen voor de schijf groter dan
10.000,00 EUR en kleiner dan of gelijk aan
12.500,00 EUR per hectare;
– 50 % van het aankoopbedrag inclusief alle kosten
van de terreinen voor de schijf groter dan
12.500,00 EUR en kleiner dan of gelijk aan
18.000,00 EUR per hectare;
3° voor de aankopen van gronden gelegen in
agrarische gebieden of landschappelijk waardevolle
agrarische gebieden die voldoen aan de criteria
bepaald in artikel 36, § 2, van het decreet,
voorzover ze niet gelegen zijn in de in 1° en 2° bedoelde
gebieden en voor de aankopen van gronden
gelegen in de andere bestemmingsgebieden
die zijn aangewezen op de plannen van aanleg of
de ruimtelijke uitvoeringsplannen van kracht in
de ruimtelijke ordening voor zover ze niet gelegen
zijn in de in 1° en 2° bedoelde gebieden:
– 60 % van het aankoopbedrag inclusief alle kosten
van de terreinen voor de schijf kleiner dan of
gelijk aan 7.500,00 EUR per hectare;
– 50 % van het aankoopbedrag inclusief alle kosten
van de terreinen voor de schijf groter dan
7.500,00 EUR en kleiner dan of gelijk aan
12.500,00 EUR per hectare;
– 40 % van het aankoopbedrag inclusief alle kosten
van de terreinen voor de schijf groter dan
12.500,00 EUR en kleiner dan of gelijk aan
18.000,00 EUR per hectare.
§ 4. Tot de definitieve vaststelling van alle afbakeningsplannen
van de effectief te realiseren oppervlakte
VEN en natuurverwevingsgebied overeenkomstig
artikelen 17, 20 tot en met 24 en 30 van
het decreet wordt voor aankopen binnen de agrarische
gebieden en de landschappelijk waardevolle
agrarische gebieden, bedoeld in § 2, 3°, overeenkomstig
de criteria van het artikel 36, § 2, van
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 297

het decreet, geen subsidie toegekend voor de oppervlakte
die meer bedraagt dan 10 % van de totale
oppervlakte die de vereniging het lopende jaar
met aankoopsubsidie van het Vlaamse Gewest
heeft aangekocht en voor zover deze terreinen gedurende
de laatste 5 jaar in gebruik waren bij een
beroepslandbouwer. Het eventuele saldo van het
niet opgebruikte percentage is maximaal gedurende
de twee volgende kalenderjaren overdraagbaar.
Na de definitieve vaststelling van alle afbakeningsplannen
van de effectief te realiseren oppervlakte
VEN en natuurverwevingsgebied overeenkomstig
artikelen 17, 20 tot en met 24 en 30 van
het decreet wordt voor aankopen binnen de agrarische
gebieden en de landschappelijk waardevolle
agrarische gebieden, bedoeld in § 3, 3°, overeenkomstig
de criteria van het artikel 36, § 2, van
het decreet, geen subsidie toegekend voor de oppervlakte
die meer bedraagt dan 5 % van de totale
oppervlakte die de vereniging het lopende jaar
met aankoopsubsidie van het Vlaamse gewest
heeft aangekocht en voor zover deze terreinen gedurende
de laatste 5 jaar in gebruik waren bij een
beroepslandbouwer.
§ 5. Het maximale bedrag van de aankoopsubsidie
die elke erkende terreinbeherende natuurverenigingen
ontvangt, wordt vastgesteld aan de
hand van de formule:
∑1→5()
ai
zi
=
∑ () a
met:
1→5 a) z i: procentueel deel van het beschikbare bedrag
voor de subsidiëring van de aankoop van terreinen
voor een erkende terreinbeherende
natuurvereniging i en voor het betreffende jaar;
b) a i : jaartotaal van de oppervlakte van de gesubsidieerde
aankopen door een erkende terreinbeherende
natuurvereniging i;
c) a: jaartotaal van de oppervlakte van de gesubsidieerde
aankopen door alle erkende terreinbeherende
natuurverenigingen samen;
d) Σ 1 → 5: som van de jaartotalen voor de vijf jaren
die voorafgaan aan het jaar waarin het indicatieve
aankoopprogramma wordt ingediend. Deze
som is maximaal gelijk aan het voor het betrokken
jaar ingeschreven begrotingskrediet op het MINAfonds.
§ 6. Als een erkende terreinbeherende natuurvereniging
voor een bepaald jaar geen subsidieaanvraag
heeft ingediend of een aanvraag heeft ingediend
voor een subsidiebedrag kleiner dan het berekende
deel conform § 5, wordt het vrijgekomen
bedrag zonder rekening te houden met de betreffende
vereniging verdeeld over de andere erkende
terreinbeherende verenigingen. Deze verdeling
gebeurt volgens de verhouding vastgesteld aan de
hand van de formule bedoeld in § 5. Indien erkende
terreinbeherende verenigingen samengaan
dan wordt het, conform § 5, berekende deel van
beide verenigingen samengevoegd.
§ 7. De afdeling deelt het geheel van de berekeningscijfers,
bedoeld in § 5, mee aan de terreinbeherende
verenigingen.
§ 8. De bedragen, vermeld in dit besluit, gelden inclusief
de kosten voor registratie, notariële erelonen
en zegelrecht en inclusief de eventuele uittredingsvergoeding.
Voor gebieden bedoeld in artikel 8, § 2, 3°, en
artikel 8, § 3, 3°, kan geen uittredingsvergoeding
in rekening gebracht worden.
Art. 9. De toegekende subsidie wordt uitbetaald
in drie schijven:
1° vijftig procent van het bedrag na de beslissing
van de minister over de toekenning;
2° veertig procent van het bedrag na de goedkeuring
door de afdeling van de verantwoording van
de besteding van de helft van de eerste schijf;
3° tien procent van het bedrag na de goedkeuring
door de afdeling van de verantwoording van de
besteding van de subsidie.
HOOFDSTUK III
NATUURRESERVATEN EN
SUBSIDIËRING ERKENDE
NATUURRESERVATEN
Afdeling 1
Erkenning als natuurreservaat
Art. 10. § 1. De private personen of de rechtspersonen,
andere dan het Gewest of de Staat, dienen
de aanvraag voor de erkenning van hun terrein als
natuurreservaat in bij de afdeling, bij aangetekend
schrijven.
§2.De aanvraag voor erkenning moet voldoen
aan de structuur en de inhoud zoals bepaald in
bijlage III.
§ 3. De afdeling onderzoekt de erkenningsaanvraag
op haar administratieve volledigheid, overeenkomstig
§ 2.
Wordt de aanvraag onvolledig bevonden, dan
wordt de aanvrager hiervan binnen de
21 werkdagen na de indiening van de erkenningsaanvraag,
schriftelijk in kennis gesteld, met vermelding
van de gegevens en/of documenten die
ontbreken of nadere toelichting vereisen.
Wordt de aanvraag volledig bevonden, dan wordt
de aanvrager hiervan binnen de 21 werkdagen na
de indiening van de erkenningsaanvraag bij ter
post aangetekende brief in kennis gesteld. De behandelingstermijn
vangt aan op de datum van
verzending van voormelde brief.
§ 4. De afdeling stuurt, zodra de aanvraag volledig
is verklaard, zonder verwijl een exemplaar van de
erkenningsaanvraag voor advies aan:
1° de Raad;
2° als het betreffende terrein de bestemming
agrarisch gebied, landschappelijk waardevol
LANDINRICHTING – NATUURBEHOUD – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003
agrarisch gebied of agrarisch gebied met ecologisch
belang, valleigebied, of agrarisch gebied
met bijzondere waarde heeft aangewezen op de
plannen van aanleg of de ruimtelijke uitvoeringsplannen
van kracht in de ruimtelijke ordening:
a) de afdeling Land van de administratie Milieu-,
Natuur-, Land- en Waterbeheer voor advies over
de agrarische structuur van het betreffende terrein;
b) de administratie Land- en Tuinbouw (ALT) voor
advies over de geschiktheid van het betreffende
terrein voor normaal landbouwgebruik;
3° als het betreffende terrein een bos omvat voor
advies over het bosbeheer:
a) het Bosbeheer;
b) de Vlaamse Hoge Bosraad;
4° als het betreffende terrein een beschermd landschap
omvat: de administratie bevoegd voor de
Landschappen voor advies over het beheerplan.
Deze adviezen worden aan de afdeling overgemaakt
binnen een termijn van 60 kalenderdagen
na ontvangst van het dossier. Bij ontstentenis van
een advies binnen de gestelde termijn wordt het
advies geacht gunstig te zijn.
De afdeling legt de aanvraag met haar advies, samen
met het advies van de Raad en in het voorkomende
geval de adviezen van de afdeling Land, de
ALT, het Bosbeheer, de Vlaamse Hoge Bosraad en
de administratie bevoegd voor de Landschappen,
binnen een termijn van 30 dagen, voor aan de minister,
die beslist.
§ 5. De beslissing over de erkenning als natuurreservaat
houdt rekening met:
1° de hoge actuele of potentiële natuurwaarde
van het betreffende terrein;
2° de beschermende statuten van het terrein, in
het bijzonder de bescherming of de ligging binnen
de gebieden afgebakend volgens of in uitvoering
van internationale overeenkomsten of verdragen
betreffende het natuurbehoud of van akten
betreffende het natuurbehoud met inbegrip
van de Europese richtlijnen, vastgesteld op grond
van internationale verdragen en de mate waarin
het beheerplan rekening houdt met en invulling
geeft aan deze beschermende statuten;
3° de vooruitzichten voor het verbeteren en het
voortbestaan van de ecologische waarden van het
betreffende terrein;
4° de oppervlakte van het betreffende terrein en
de uitbreidingsmogelijkheden binnen het visiegebied
zoals beschreven voor de erkenning als natuurreservaat;
5° het actuele en toekomstige beheer van het betreffende
terrein en de kadering van dit beheer
binnen een totale visie voor het volledige visiegebied;
6° het actuele natuurtype en de natuurstreefbeelden;
298 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

7° de criteria bepaald in artikel 36, § 2, van het decreet
en die welke met toepassing van artikel 36,
§ 3, van het decreet worden vastgesteld;
8° de afstemming op de visie ontwikkeld in het kader
van een ingesteld natuurinrichtingsproject;
9° de afstemming op goedgekeurde natuurrichtplannen.
§ 6. Bij de erkenning als natuurreservaat keurt de
minister het beheerplan goed, met inbegrip van:
1° de uitbreidingszone;
2° de ontheffingen van de verboden bedoeld in
artikel 35 van het decreet;
3° de afwijkingen van de verbodsbepalingen, de
vergunningplicht en de meldingsplicht bedoeld in
artikelen 7 tot en met 19 van het besluit van de
Vlaamse Regering van 23 juli 1998 tot vaststelling
van nadere regels ter uitvoering van het decreet
van 21 oktober 1997 betreffende het natuurbehoud
en het natuurlijk milieu.
§ 7. De minister kan maar nieuwe reservaten erkennen
tot een totale oppervlakte die rekening
houdt met de beschikbare begrotingskredieten
voor de subsidiëring van erkende reservaten.
Art. 11. § 1. Voor de uitbreiding van de erkenning
als natuurreservaat dienen de private personen
of de rechtspersonen, andere dan het Gewest
of de Staat, bij aangetekend schrijven een aanvraag
in bij de afdeling tot uitbreiding van de erkenning
als natuurreservaat. De aanvraag voor
uitbreiding moet voldoen aan de structuur en de
inhoud zoals bepaald in bijlage III.
§ 2. De afdeling onderzoekt de aanvraag voor uitbreiding
overeenkomstig artikel 10 § 3, en vraagt
het advies aan de betrokken afdelingen en administraties
overeenkomstig artikel 10 § 4, 2°, 3°, a)
en 4°. Indien deze uitbreiding een grondige wijziging
van de beheersvisie tot gevolg heeft, wordt
ook het advies gevraagd overeenkomstig
artikel 10, § 4, 1° en 3° b).
Deze adviezen worden aan de afdeling overgemaakt
binnen een termijn van 60 kalenderdagen
na ontvangst van het dossier. Bij ontstentenis van
een advies binnen de gestelde termijn wordt het
advies geacht gunstig te zijn.
De afdeling legt de aanvraag met haar advies, samen
met in het voorkomende geval de adviezen
van de Raad, de afdeling Land, de ALT, het Bosbeheer,
de Vlaamse Hoge Bosraad en de administratie
bevoegd voor de Landschappen, binnen een
termijn van 30 dagen, voor aan de minister, die
beslist.
§ 3. De minister beslist over de uitbreiding van de
erkenning op grond van het vastgestelde beheersplan
en het visiegebied van het erkende reservaat.
§ 4. De minister kan maar erkende reservaten uitbreiden
tot een totale oppervlakte die rekening
houdt met de beschikbare begrotingskredieten
voor de subsidiëring van erkende reservaten.
Art. 12. § 1. Voor de hernieuwing van de erkenning
als natuurreservaat, dienen de private personen
of rechtspersonen, andere dan het Gewest of
de Staat, bij aangetekend schrijven een aanvraag
in bij de afdeling tot hernieuwing van de erkenning
als natuurreservaat.
§ 2. De aanvraag voor hernieuwing moet voldoen
aan de structuur en inhoud zoals bepaald in
bijlage III van dit besluit. De aanvraag omvat tevens
een verslag van het resultaat van het tot dan
toe gevoerde beheer en beschrijft en motiveert de
eventueel voorgestelde wijzigingen aan het beheer.
§ 3. De afdeling onderzoekt de hernieuwingsaanvraag
op haar volledigheid overeenkomstig de bepalingen
van artikel 10 § 3.
De hernieuwing verloopt volgens dezelfde procedure
als de eerste erkenning zoals bepaald in
artikel 10 § 4, 1°, 3° en 4°.
§ 4. De afdeling legt de aanvraag samen met haar
advies voor de hernieuwing van de erkenning als
natuurreservaat, samen met in het voorkomende
geval de adviezen van de raad, het bosbeheer, de
Vlaamse Hoge Bosraad en de administratie bevoegd
voor de landschappen, binnen een termijn
van 90 dagen voor aan de minister, die beslist.
§ 5. De minister kan maar erkende reservaten hernieuwen
tot een totale oppervlakte die rekening
houdt met de beschikbare begrotingskredieten
voor de subsidiëring van erkende reservaten.
Art. 13. De minister kan de erkenning als natuurreservaat
intrekken wanneer blijkt:
1° dat de erkenning werd verkregen op grond van
valse verklaringen of documenten;
2° dat het betreffende terrein niet langer voldoet
aan de voorwaarden opgelegd in hoofdstuk III,
afdeling 1.
Afdeling 2
Subsidiëring van de huur, het beheer en
het toezicht, de eerste inrichting, de
monitoring, de uitzonderlijke éénmalige
inrichtingen, de openstelling en het
onthaal in erkende natuurreservaten
voor private personen en
privaatrechtelijke rechtspersonen
Art. 14. Binnen de jaarlijkse beschikbare begrotingskredieten
en volgens de bepalingen van dit
besluit kan de minister aan private personen en
privaatrechtelijke rechtspersonen, een subsidie
toekennen voor de huur, het beheer en het toezicht,
de eerste inrichting, de monitoring, de uitzonderlijke
éénmalige inrichtingen, de openstelling
en het onthaal in erkende natuurreservaten.
Art. 15. § 1. De private personen en privaatrechtelijke
rechtspersonen dienen de aanvraag, voor
de subsidiëring van de huur, het beheer en het
toezicht, de eerste inrichting, de monitoring, de
uitzonderlijke éénmalige inrichtingen, de open-
LANDINRICHTING – NATUURBEHOUD – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003
stelling en het onthaal in een erkend natuurreservaat,
in bij de afdeling.
§2.De aanvraag omvat:
1° de identificatiegegevens van de aanvrager;
2° de identificatie van het of de erkende reserva(a)t(en)
waarvoor de aanvraag wordt ingediend;
3° het adres en het nummer van de rekening
waarop een eventuele subsidie kan worden gestort.
§ 3. De aanvraag voor subsidiëring moet tijdens
de erkenningsperiode niet hernieuwd worden. De
uitvoering gebeurt binnen de ruimte van de jaarlijkse
beschikbare begrotingskredieten.
§ 4. Aanvragen voor de subsidiëring van uitzonderlijke
éénmalige werken en voor de openstelling
kunnen afzonderlijk gebeuren, wanneer de
aanvraag voor subsidiëring van de huur, het beheer
en het toezicht, de eerste inrichting en de
monitoring reeds werd ingediend.
Art. 16. § 1. De subsidie voor de huur van erkende
reservaten bedraagt 60 % van de werkelijke
kosten. Deze subsidies zijn begrensd tot een maximum
100,00 EUR/ha/jaar.
§ 2. Om in aanmerking te komen voor de subsidie
vermeld in dit artikel bedraagt de minimale oppervlakte
van het erkende natuurreservaat 2 ha.
Art. 17. § 1. De forfaitaire basissubsidie voor het
behalen van het natuurstreefbeeld en het toezicht
in erkende reservaten volgens de bepalingen van
dit besluit, bedraagt 50,00 EUR/ha/jaar, ongeacht
het actuele natuurtype dat aanwezig is.
Een aanvullende forfaitaire subsidie varieert volgens:
1° de oppervlakte van de terreinen;
2° het actuele natuurtype voor de terreinen.
Het natuurstreefbeeld van de terreinen wordt bepaald
voor de erkenningsperiode. De actuele natuurtypen
en de streefbeelden worden op kaart
schaal 1/10.000 aangebracht en via een elektronische
informatiedrager aangeleverd.
In het kader van het uitgebreid monitoringsrapport
zoals bedoeld in artikel 19 kan de beheerder
drie jaar na de erkenning van het reservaat een geactualiseerde
actuele natuurtypekaart indienen
waarin de natuurbeheersresultaten zijn opgenomen.
Vervolgens kan om de vijf jaar een aanpassing
van de actuele natuurtypenkaart ingediend
worden.
De afdeling neemt akte van deze melding. In geval
van twijfel legt de afdeling de bijgestelde natuurtypekaart
voor advies voor aan het Instituut voor
Natuurbehoud, waarna ze de nieuwe natuurtypekaart
aanvaardt of weigert.
§ 2. De aanvullende forfaitaire subsidie voor het
behalen van het natuurstreefbeeld en het toezicht
bedraagt 500,00 EUR/ha per jaar voor het volgende
actuele natuurtype dat past in het natuurstreefbeeld:
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 299

1° Drijftil of drijfzoom (Md);
2° Galigaanvegetatie (Mm);
3° Zuur laagveen (Ms);
4° Alkalisch laagveen (Mk);
5° Alkalisch laagveen in duinpannen (Mp);
6° Vochtig, niet tot weinig bemest grasland (zgn.
dotterbloemhooilanden) (Hc);
7° Onbemest, vochtig pijpenstrootjesgrasland
(zgn. «blauwgraslanden», vochtige tot venige
graslanden van zeer voedselarme zandgronden),
inclusief de varianten Hmo, Hme, Hmm (Hm);
8° Kalkgrasland (graslanden van droge, mineralenrijke
maar N- en P-arme gronden) (Hk) & Kalkstruweel
(Sk);
9° Kalkrijk duingrasland (Hd);
10° Zure borstelgrasvegetatie (heischrale graslanden)
(Hn);
11° Venige struikheide met bosbes (Ct incl. variant
Ctm);
12° Hoogveen (T).
De oppervlakte van het geheel van natuurtypen
bedoeld in § 2 moet minimaal 2 ha per erkend natuurreservaat
beslaan.
§ 3. De aanvullende forfaitaire subsidie voor het
behalen van het natuurstreefbeeld en het toezicht
bedraagt 300,00 EUR/ha per jaar voor het volgende
actuele natuurtype dat past in het natuurstreefbeeld:
1° Rietland (Mr);
2° Grote zeggenvegetatie (Mc);
3° Zeebiesvegetatie (Mz);
4° Natte ruigte met Moerasspirea (Hf);
5° Gagelstruweel (Sm);
6° Vochtig Wilgenstruweel op venige of zure
grond (So);
7° Vochtige tot natte heide (Ce incl. variant Ces)
met boom- en struikbedekking van maximaal
20 %);
8° Struisgrasvegetatie op zure bodem (graslanden
van droge, zeer voedselarme zure gronden) (Ha);
9° Mesofiel hooiland (Hu);
10° Soortenrijk permanent cultuurgrasland (Hp * ),
Soortenrijke weilanden met veel sloten en/of microreliëf
(Hpr * ) en soortenrijke zilte graslanden
met veel sloten en/of microreliëf en met in de depressies
vegetaties gebonden aan zilte invloed;
(Hpr * +Da);
11° Soortenrijke akkerkruidenvegetatie (B * );
12° Mozaïek ontstaan door extensieve begrazing
(kleiner of gelijk aan 1 Gve/ha). 10 % van het terreingedeelte
moet bestaan uit de natuurtypen Ms,
Mk, Mp, Hm, Hk, Hd, Ha, Hn of 40 % indien het
om de natuurtypen Hc, Hj, Sk, Mm, Mr, Mc, Hf,
Hpr, Sm, Ce, Cg, Hu en Cv gaat met een minimale
oppervlakte 30 ha.
De oppervlakte van de natuurtypen bedoeld in § 3
eventueel verhoogd met natuurtype bedoeld in
§ 2 moet minimaal 2 ha per erkend natuurreservaat
beslaan. Voor het natuurtype genoemd in
12° blijft de daar vermelde minimale oppervlakte
van kracht.
§ 4. De aanvullende forfaitaire subsidie voor het
behalen van het natuurstreefbeeld en het toezicht
bedraagt 125,00 EUR/ha per jaar voor de volgende
actuele natuurtype dat past in het natuurstreefbeeld:
1° Zeereepduin (Dd, Dm);
2° Zuur duinbos (Qd);
3° Duindoornstruweel (Sd);
4° Brakke plas (Ah);
5° Eutrofe plas, Eendenkooi en zandwinningsplassen
(App, Ae, Am, Ka);
6° Oligotroof water (Ao);
7° Brem- & Gaspeldoornstruweel (Sg);
8° Doornstruweel (Sp);
9° Spontaan struweel van allerlei aard (Sz);
10° Vochtig, meso- tot eutroof wilgenstruweel
(Sf);
11° Oligotroof elzenbos met veenmossen (Vo);
12° Mesotroof elzenbos met zeggen (Vm);
13° Venig berkenbos (Vt);
14° Alluviaal essen/olmenbos (Va);
15° Nitrofiel alluviaal elzenbos (Vn);
16° Vochtig elzen/eikenbos met eventueel Haagbeuk
(Vf);
17° Elzen-Essenbos van bronnen en bronbeken
(Vc);
18° Droge struikheide (Cg);
19° Open bos en/of heide en schraalland met
boom- en struikopslag (tot max. 60 %) (kruidlaag
bestaat uit de streefbeelden Hm, Ha, Hn, Ce, Cg, Ct
& Cv), minimale oppervlakte 5 ha;
20° Droge struikheide met bosbes (Cv);
21° Vochtige tot natte graslanden met hoge
abundantie van Juncus soorten (Hj);
22° Ruderale vegetaties, zeer soortenrijk met minder
algemene soorten (Ku * );
23° Schorre of al dan niet begroeide slikken (Da,
Ds);
24° Hoogstamboomgaarden (Kj);
25° Mozaïek ontstaan door extensieve begrazing
(kleiner of gelijk aan 1 Gve/ha) 10 % van het terreingedeelte
dient te bestaan uit de natuurtypen
Ms, Mk, Mp, Hm, Hk, Hd, Ha, Hn of 40 % indien
het om de natuurtypen Hc, Hj, Sk, Mm, Mr, Mc, Hf,
Hpr, Sm, Ce, Cg, Hu en Cv gaat en de oppervlakte
kleiner dan 30 ha en groter dan 5 ha bedraagt;
26° Natuurtypen, genoemd in §§ 2 en 3 die niet
voldoen aan de minimumoppervlakte.
LANDINRICHTING – NATUURBEHOUD – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003
Art. 18. § 1. Een éénmalige subsidie wordt uitgekeerd
voor het opstellen van een beheerplan
dat voldoet aan de criteria vastgesteld in dit besluit
en de éénmalige inrichting. De subsidie
wordt slechts toegekend na goedkeuring van het
beheerplan door de minister.
§ 2. Het basisbedrag van deze subsidie wordt vastgesteld
op 250,00 EUR per hectare.
Art. 19. § 1. Drie vegetatiejaren na de eerste erkenning,
en vervolgens om de 5 jaar dient de aanvrager
van de subsidie bij de afdeling een uitgebreid
monitoringrapport in.
De afdeling onderzoekt het monitoringrapport.
Wanneer de afdeling meent dat de stukken onvolledig
of onjuist zijn, meldt ze dit, uiterlijk
3 maanden na de indiening, aan de aanvrager
met een gemotiveerd schrijven. De aanvrager
heeft drie maanden de tijd om hierop te antwoorden.
Als de afdeling dit antwoord onvoldoende
vindt, wordt het advies van het Instituut voor Natuurbehoud
ingewonnen, waarna de afdeling beslist.
§ 2. Daarnaast stuurt de beheerder van het erkend
reservaat jaarlijks, vóór 31 maart, een beperkt rapport
van monitoringsgegevens naar het Instituut
voor Natuurbehoud.
§ 3. De forfaitaire subsidie voor de uitvoering van
de monitoring bedraagt 35,00 EUR/ha per jaar.
Deze subsidie wordt jaarlijks, samen met de subsidie
voor huur, beheer en toezicht uitbetaald.
§ 4. De minister stelt nadere regels vast over de te
leveren monitoringsgegevens en de vorm en modaliteiten
van de rapporten onder § 1 en 2.
Art. 20. § 1. De forfaitaire subsidie voor de openstelling
bedraagt 2,00 EUR/m per jaar. De maximale
subsidie berekend voor het volledige natuurreservaat
bedraagt 50,00 EUR per hectare per jaar.
§ 2. De subsidie wordt aangevraagd overeenkomstig
de bepalingen van artikel 15 van onderhavig
besluit.
§ 3. Om in aanmerking te komen voor de subsidie
voor openstelling dient in het beheerplan een
openstellingsplan opgemaakt te worden van het
erkend natuurreservaat of van delen ervan.
Het openstellingsplan dient minstens de elementen
te behandelen zoals bepaald in bijlage III,
rubriek 5.
Volgende paden komen in aanmerking:
1° private paden en wegen;
2° onbebouwde buurtwegen, jaagpaden langs kanalen
en rivieren grenzend aan het erkende reservaat;
3° aan de aard van het terrein aangepaste paden:
één meter knuppelbrug en loopplank worden gelijkgesteld
aan 5 m pad, indien ze langer zijn dan
10 m;
4° waarnemingsaccommodatie: één vogelkijkhut
of een analoge constructie wordt gelijkgesteld aan
175 m pad.
300 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Art. 21. § 1. Voor het onthaal van het publiek in
de erkende reservaten kan aan de erkende terreinbeherende
vereniging per provincie en per jaar
een basisonthaalsubsidie toegekend worden van
25.000,00 EUR voor de werking van de bezoekerscentra.
Dit bedrag moet voor 85 % worden verantwoord
voor personeelskosten die samenhangen
met het onthaal van het publiek in de natuurreservaten.
Hiervoor dient per provincie aan volgende voorwaarden
voldaan te zijn:
– de erkende terreinbeherende vereniging heeft
minstens 200 ha erkende reservaten in beheer;
– de terreinbeherende vereniging heeft de beschikking
over een bezoekerscentrum dat voldoet
aan volgende voorwaarden:
1° een vergund gebouw gelegen op wandelafstand
van een erkend reservaat met een informatieruimte
over de omgevende natuur. Vanuit
het bezoekerscentrum zijn er aangeduide wandeltrajecten
vrij toegankelijk doorheen het reservaat.
De individuele wandelaar kan te allen tijde gratis
een eenvoudige wandelkaart bekomen met basisinformatie
van het reservaat;
2° het bezoekerscentrum is minstens gedurende
140 dagdelen, waarvan minstens 20 % gedurende
weekend- en feestdagen, vrij toegankelijk voor het
publiek. Een dagdeel bestaat uit 4 openingsuren.
Tijdens de openingsuren dient een aangestelde
van de vereniging aanwezig te zijn om het publiek
informatie te verstrekken;
3° er kan een actieve vrijwillige gidsenwerking
aangetoond worden;
4° er wordt minstens maandelijks een gratis publiekgerichte
activiteit georganiseerd betreffende
de natuur in de omgeving van het bezoekercentrum.
Deze activiteiten worden bekend gemaakt
in het bezoekerscentrum en in de lokale media.
§ 2. Aanvullend bij de basisonthaalsubsidie kan
elke erkende terreinbeherende vereniging voor
elke Euro subsidie ontvangen van een provinciale
of gemeentelijke overheid, voor de inrichting of
het beheer van een bezoekerscentrum, een bijkomende
subsidie van 1,00 EUR ontvangen van de
Vlaamse overheid. Deze aanvullende subsidie is
evenwel beperkt tot een maximum van
25.000,00 EUR per jaar voor elke begonnen schijf
van 1.000 hectare erkend reservaat in beheer.
Deze aanvullende subsidie moet eveneens voor
minstens 85 % verantwoord worden door loonkosten
die samenhangen met het functioneren
van het bezoekerscentrum.
§ 3. Per bezoekerscentrum dat voldoet aan de
voorwaarden uit § 1, 1° tot 4°, kan op basis van dit
besluit maximaal 50.000,00 EUR subsidie per jaar
ontvangen van de Vlaamse overheid.
§ 4. De erkende terreinbeherende vereniging
dient jaarlijks de aanvraag voor subsidiëring van
de te subsidiëren bezoekerscentra in als onderdeel
van het jaarrapport zoals bepaald in bijlage IV.
Art. 22. § 1. Uitzonderlijke eenmalige inrichtingsmaatregelen
die natuurherstel, natuurontwikkeling
of verbeterde openstelling tot doel hebben,
worden voor maximaal 80 % gesubsidieerd.
Het minimum subsidiebedrag bedraagt
2.250,00 EUR.
§ 2. De aanvraag voor het verkrijgen van de subsidie
voor éénmalige inrichtingsmaatregelen wordt
voor de aanvang van de werken ingediend bij de
afdeling, die dit voorlegt met advies aan de minister,
die beslist.
Na goedkeuring wordt een voorschot van 60 %
uitbetaald. Het saldo wordt uitbetaald na uitvoering
van de werken.
§ 3. De minister kan nadere regels vaststellen.
Art. 23. De aanvrager van de subsidie dient jaarlijks
voor 31 januari een jaarrapport over de beheerswerken
in bij de afdeling.
De inhoud van het jaarrapport wordt bepaald in
bijlage IV.
Art. 24. § 1. De subsidie voor het opstellen van
het beheerplan en de eerste inrichting zoals bepaald
in artikel 18 wordt uitbetaald na de erkenning.
§ 2. De subsidie voor de huur, het behalen van het
natuurstreefbeeld en het toezicht, de monitoring
en de openstelling van een erkend natuurreservaat,
evenals de subsidie voor de bezoekerscentra
zoals bepaald in artikel 21, wordt uitbetaald als
volgt:
1° vier driemaandelijkse voorschotten van 22,5 %
respectievelijk uit te betalen voor 1 maart, 1 juni,
1 september en 1 december van het werkingsjaar
waarop de subsidie betrekking heeft.
Het totaal van de uit te betalen voorschotten
wordt berekend op basis van de totale subsidies
inzake de huur, het behalen van het natuurstreefbeeld
en het toezicht, de monitoring en de openstelling
die werden toegekend aan de betrokken
beheerder voor het werkingsjaar voorafgaand aan
het werkingsjaar waarop de subsidie betrekking
heeft. Voor nieuwe erkende natuurreservaten
worden in het eerste jaar geen voorschotten uitbetaald.
Deze regeling wordt pas vanaf het tweede
erkenningsjaar toegepast;
2° het saldo, evenals de subsidie voor de bezoekerscentra,
wordt uitbetaald, na voorlegging van
de jaarrapporten, voor 1 juni van het jaar volgend
op het werkingsjaar waarop de subsidie betrekking
heeft.
§ 3. Minimum 60 % van de subsidie bedoeld voor
het behalen van het natuurstreefbeeld, monitoring
en openstelling van natuurreservaten moet
verantwoord worden met personeelskosten samenhangend
met werkzaamheden voor het behalen
van het natuurstreefbeeld, de openstelling, de
monitoring en begeleiding ervan, van de betreffende
terreinen. Maximaal 40 % van de subsidie
kan aan andere kosten besteed worden.
Art. 25. De subsidie voor de huur, het behalen
van het natuurstreefbeeld en het toezicht, de eer-
LANDINRICHTING – NATUURBEHOUD – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003
ste inrichting, de monitoring, de uitzonderlijke
éénmalige inrichtingen, de openstelling en het
onthaal in een erkend natuurreservaat is niet cumuleerbaar
met andere tegemoetkomingen vanuit
het Vlaams Gewest zoals:
1° vergoedingen toegekend op grond van het besluit
van de Vlaamse Regering van 26 juni 1996
betreffende de subsidiëring van de bebossing van
landbouwgronden ter uitvoering van de verordening
(EEG) 2080/92 van de Raad van 30 juni 1992
tot instelling van een communautaire steunmaatregel
voor bosbouwmaatregelen in de landbouw;
2° vergoedingen toegekend op grond van het besluit
van de Vlaamse Regering van 28 maart 2003
betreffende de subsidiëring van de bebossing van
landbouwgronden ter uitvoering van de verordening
(EEG) nr. 1257/99 van de Raad van 17 mei
1999 inzake steun voor plattelandsontwikkeling;
3° vergoedingen toegekend op grond van het bosdecreet
van 13 juni 1990;
4° vergoedingen toegekend op grond van het decreet
van 23 januari 1991 betreffende de bescherming
van het leefmilieu tegen de verontreiniging
door meststoffen;
5° vergoedingen toegekend op basis van het decreet
van 16 april 1996 betreffende de landschapszorg;
6° vergoedingen toegekend op grond van het besluit
van de Vlaamse Regering van 13 april 1999
betreffende de toekenning van subsidies om landbouwproductiemethoden
toe te passen en het
sluiten van beheersovereenkomsten ter uitvoering
van de verordening (EEG) nr. 2078/92 van de
Raad van 30 juni 1992 betreffende landbouwproductiemethoden
die verenigbaar zijn met de eisen
inzake milieubescherming, en betreffende natuurbeheer;
7° vergoedingen toegekend in uitvoering van de
verordening (EEG) nr. 1257/99 van de Raad van
17 mei 1999 inzake steun voor plattelandsontwikkeling;
8° inrichtingsmaatregelen uitgevoerd in het kader
van een natuurinrichtingsproject ter uitvoering
van artikel 47 van het Natuurdecreet.
HOOFDSTUK IV
SLOTBEPALINGEN
Art. 26. Opgeheven worden:
1° (...)
– Wijzigt B. Vl. Reg. 29 juni 1999 Natuurreservaten en terreinbeherende
natuurverenigingen, erkenningsvoorwaarden, subsidies
–Tekst conform B.S.; er is geen 2°
De erkenning van de verenigingen die op basis
van dit besluit werden bekomen blijven gelden.
Art. 27. § 1. Voor de natuurreservaten die erkend
zijn voor de inwerkingtreding van het besluit
van de Vlaamse Regering van 29 juni 1999 houdende
de vaststelling van de voorwaarden voor de
erkenning van natuurreservaten en van terreinbe-
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 301

herende natuurverenigingen en houdende toekenning
van subsidies wordt de erkenningsperiode
van 10 jaar verlengd tot 27 jaar conform het decreet
van 21 oktober 1997 betreffende het natuurbehoud
en het natuurlijk milieu.
§ 2. Voor de periode van de erkenning hebben de
erkende reservaten bedoeld in § 1, die nog niet beschikken
over een goedgekeurde natuurstreefbeeldenkaart
en de actuele natuurtypekaart conform
dit besluit recht op een forfaitaire subsidie
van 150,00 EUR/ha per jaar, bepaald in het koninklijk
besluit van 3 februari 1981 tot regeling,
voor het Vlaamse Gewest van de erkenning en de
subsidiëring van natuurreservaten, verhoogd met
de subsidie voor monitoring. De termijn wordt
evenwel beperkt tot het ogenblik dat hun erkenning
volgens hetzelfde koninklijk besluit zou dienen
te worden vernieuwd.
De beheerder kan de streefbeelden en de actuele
natuurtypekaart conform art. 17 neerleggen voor
het erkende reservaat. Van zodra de afdeling de
vraag conform aan dit besluit verklaart worden de
subsidies overeenkomstig de bepalingen van dit
besluit uitbetaald. Aanvragen die vóór
30 september worden ingediend bij de afdeling,
krijgen mits conformverklaring de verhoogde subsidie
vanaf het volgende werkjaar.
toelichting bij de tabel
– kolom (a): per bestemmingscategorie de totale oppervlakte
van de aangekochte percelen vermelden;
De beheerder ontvangt na deze conformverklaring
de subsidie zoals beschreven in artikel 18.
Art. 28. Dit besluit treedt in werking op
1 januari van het jaar dat volgt op dat waarin het
wordt bekendgemaakt in het Belgisch Staatsblad.
Art. 29. De Vlaamse Minister, bevoegd voor het
Natuurbehoud, is belast met de uitvoering van dit
besluit.
BIJLAGE I
Structuur en inhoud van het
activiteitenverslag
Het jaarlijkse activiteitenverslag zoals bedoeld in
artikel 2, § 2, 14°, van dit besluit vermeldt per erkend natuurreservaat
ten minste:
1. de totale oppervlakte;
2. de oppervlakte in eigendom van de vereniging;
3. de oppervlakte in beheer bij de vereniging;
4. de wijziging van de oppervlakte in eigendom van of in
beheer bij de vereniging tijdens het voorbije jaar;
5. een overzicht van de stand van zaken van aanvragen
tot erkenning van de met subsidie aangekochte gronden.
– kolom (b): per bestemmingscategorie de totale oppervlakte
van de aangekochte percelen vermelden die ook
ligt binnen een afgebakend GEN of GENO;
– kolom (c): per bestemmingscategorie de totale oppervlakte
van de aangekochte percelen vermelden die ook
LANDINRICHTING – NATUURBEHOUD – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003
BIJLAGE II
Modelformulieren voor de aanvraag tot
subsidiëring van de aankoop van gebieden
2.1. Indicatief aankoopprogramma voor het jaar waarop
de aanvraag slaat:
toelichting bij de tabel:
– kolom (a): omschrijving van de gebieden of samenhangende
entiteiten gerangschikt per provincie en zo
mogelijk per gemeente;
– kolom (b): per entiteit de geraamde oppervlakte;
– kolom (c): de maximaal geraamde aankoopprijs van
de aan te kopen gronden;
– kolom (d): het maximale totale bedrag van de gevraagde
aankoopsubsidie ten laste van het Vlaamse Gewest.
ligt binnen een afgebakend natuurverwevingsgebied of
natuurverbindingsgebied;
– kolom (d): per bestemmingscategorie de totale oppervlakte
van de aangekochte percelen vermelden die ook
ligt binnen een beschermd duingebied, binnen een ge-
302 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
(a)
ligging
(b)
oppervlakte
(c)
geraamde
maximale aankoopprijs
... ... ... ...
TOTAAL ... ... ...
(d)
geraamd maximaal
bedrag van de aangevraagde
aankoop
subsidie

ied afgebakend volgens of in uitvoering van internationale
verdragen, overeenkomsten, of richtlijnen;
– kolom (e): per bestemmingscategorie de totale oppervlakte
van de aangekochte percelen vermelden die ook
ligt binnen een aankoopperimeter aangeduid in een
goedgekeurd ruilverkavelingsplan of in een goedgekeurd
richtplan van een landinrichtingsproject;
– kolom (f): per bestemmingscategorie de totale oppervlakte
van de aangekochte percelen vermelden die ook
ligt binnen de uitbreidingszone van een erkend natuurreservaat;
– kolom (g): per bestemmingscategorie de totale oppervlakte
van de aangekochte percelen vermelden die ook
ligt binnen een goedgekeurd natuurrichtplan;
– kolom (h): per bestemmingscategorie het totale aankoopbedrag
van de aangekochte percelen (inclusief de
kosten voor registratie, notariële erelonen en zegelrecht
en inclusief de eventuele uittredingsvergoeding) vermelden;
– kolom (i): per bestemmingscategorie het deel van het
totale aankoopbedrag van de aangekochte percelen (inclusief
kosten voor registratie, notariële erelonen en zegelrecht
en inclusief de eventuele uittredingsvergoeding)
dat met een aankoopsubsidie van het Vlaamse Gewest
is betaald, vermelden.
2.3. Gedetailleerde inventaris van de aankopen tijdens
het voorbije kalenderjaar:
per aankoop (dit wil zeggen per ene en ondeelbare
koop) vermelden:
(tot de definitieve vaststelling van alle afbakeningsplannen
van de effectief te realiseren oppervlakte VEN en natuurverwevingsgebied)
nummer van de notariële akte:
datum van het verlijden van de notariële akte:
ligging (gemeente, deelgemeente):
kadastrale omschrijving:
bestemming volgens (a) opper- (b) opper- (c) opper- totaal van de
de uitvoeringsvlakte van de aanvlakte van de aanvlakte van de aan- kolommen a,
plannen van gekochtepercegekochtepercegekochteperce- b, c
de ruimtelijke ordelen binnen de len binnen de len binnen de
ning
gebieden bepaald gebieden bepaald gebieden bepaald
in het artikel 11, in het artikel 11, in het artikel 11,
§2, 2°, van het §3, 2
§2, 3°, maar bui-
besluit
ten de gebieden
bepaald in het
artikel 11, § 2, 1°
en 2°, van het besluit
... ... ... ... ...
Totale oppervlakte: ... ... ... ...
Aankoopprijs: ... ... ... ...
Aankoopprijs per ha: ... ... ... ...
Subsidiabel gedeelte ...
van het Vlaamse Gewest:
... ... ...
(na de definitieve vaststelling van alle afbakeningsplannen
van de effectief te realiseren oppervlakte VEN en natuurverwevingsgebied)
nummer van de notariële akte:
datum van het verlijden van de notariële akte:
ligging (gemeente, deelgemeente):
kadastrale omschrijving:
bestemming volgens (a) opper- (b) opper- (c) opper- totaal van de
de uitvoeringsvlakte van de aanvlakte van de aanvlakte van de aan- kolommen a,
plannen van de ruimgekochtepercegekochtepercegekochteperce- b, c
telijke ordening len binnen de len binnen de len binnen de
gebieden bepaald gebieden bepaald gebieden bepaald
in het artikel 11, in het artikel 11, in het artikel 11,
§3, 1°, van het §3, 2
§3, 3°, maar bui-
besluit
ten de gebieden
bepaald in het
artikel 11, § 3, 1°
en 2°, van het besluit
... ... ... ... ...
Totale oppervlakte: ... ... ... ...
Aankoopprijs: ... ... ... ...
Aankoopprijs per ha: ... ... ... ...
Subsidiabel gedeelte ...
van het Vlaamse Gewest:
... ... ...
BIJLAGE III
Structuur en inhoud van de aanvraag voor
erkenning als natuurreservaat
1. Aanvraag
1° de identificatiegegevens van de aanvrager:
a) als de aanvrager eigenaar is van het betreffende terrein:
een schriftelijke verklaring van de persoon die het
gebruiksrecht van het betreffende terrein heeft dat hij
instemt met een eventuele erkenning als natuurreservaat;
b) als de aanvrager niet de eigenaar is van het betreffende
terrein: een schriftelijke verklaring van de eigenaar of
van de gebruiker van het betreffende terrein dat zij beheren
dat hij instemt met een eventuele erkenning als natuurreservaat;
2° als het terrein een aaneengesloten oppervlakte heeft
van minimum 10 ha, de verbintenis van de aanvrager
om het voor erkenning voorgedragen terrein open te
stellen voor het publiek, conform de ontsluiting opgenomen
in het beheersplan;
3° in verband met de aanvraag voor huursubsidie: een
overzicht van de huurcontracten met vermelding van de
gehuurde oppervlakte en de huurprijs/jaar;
4° de digitale bestanden van het visiegebied, de actuele
natuurtypen, de streefbeelden en de openstelling;
5° een synthesenota van het dossier.
2. Beschrijving van het terrein en het visiegebied
– situering op een kaart op schaal 1:100.000;
– ligging op een detailkaart waarop de kadastrale percelen
zijn weergegeven;
– de verantwoordelijke beheerder(s);
– oppervlakte van de ter erkenning voorgedragen gronden;
– bestemming volgens de ruimtelijke uitvoeringsplannen;
– beschermende statuten, inzonderheid beschermende
bepalingen voor gebieden die afgebakend zijn in uitvoering
van internationale overeenkomsten of verdragen
betreffende het natuurbehoud, met inbegrip van de Europese
richtlijnen vastgesteld op grond van internationale
verdragen;
– als het terrein ligt binnen een GEN, een GENO of een
deel van het IVON, waarvoor een definitief afbakeningsplan
is vastgesteld: een uittreksel uit dit plan met de situering
van het betreffende terrein;
– als het terrein ligt binnen een GEN, een GENO of een
deel van het IVON, waarvoor een natuurrichtplan is
goedgekeurd: een uittreksel uit dit plan met de gegevens
die betrekking hebben op het betreffende terrein;
– voorstel van afbakening van het visiegebied;
– voorstel voor uitbreidingszone van het natuurreservaat,
overeenkomstig artikel 33, 3 e lid, van het decreet;
– huidige flora, fauna en natuurlijk milieu van het betreffende
terrein;
– huidige hydrologie van het betreffende terrein, in het
bijzonder de infiltratie- en kwelprocessen;
–huidig beheer.
3. Streefbeeld voor het beheer
– beheersstrategie: procesbeheer/patroonbeheer;
– beheersdoelstellingen, beheersstrategie en toekomstvisie
(inbegrepen het voorgestelde visiegebied van het
natuurreservaat), met bijzondere aandacht voor de gebieden
afgebakend in uitvoering van internationale
overeenkomsten of verdragen betreffende het natuurbe-
LANDINRICHTING – NATUURBEHOUD – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003
houd, met inbegrip van de Europese richtlijnen vastgesteld
op grond van internationale verdragen;
– actueel natuurtype conform art. 17, § 2, 3 en 4, van dit
besluit;
– natuurstreefbeelden van de verschillende terreingedeelten
(conform artikel 17, § 2, 3 en 4) en de verwachte
evolutie voor de duur van de erkenning.
4. Beschrijving van de beheersmaatregelen, met bijzondere
aandacht voor de gebieden afgebakend in uitvoering
van internationale overeenkomsten of verdragen
betreffende het natuurbehoud, met inbegrip van de Europese
richtlijnen vastgesteld op grond van internationale
verdragen
– eenmalige inrichtings- en beheersmaatregelen;
– beheer op korte termijn: tekstueel beschreven en op
kaart weergegeven;
– beheer op lange termijn;
– ontheffingen en afwijkingen (opsomming van de aangevraagde
ontheffingen van de verboden bedoeld in het
artikel 35 van het decreet en van de afwijkingen van de
verbodsbepalingen, de vergunningplicht en de meldingsplicht
bedoeld in het besluit van de Vlaamse Regering
van 21 juli 1998 tot vaststelling van nadere regels
ter uitvoering van het decreet van 21 oktober 1997 betreffende
het natuurbehoud en het natuurlijk milieu;
– monitoring en beheersevaluatie: werkwijze, organisatie
en prioritair te volgen soorten.
5. Openstellingsplan: tekstueel beschreven en op kaart
weergegeven met minstens volgende elementen
– aanduiding van de wegen en paden toegankelijk voor
voetgangers, evenals desgewenst bepaalde zones van
het natuurreservaat die ook buiten de paden toegankelijk
zijn;
– toegankelijkheidsregeling voor andere weggebruikers
dan voetgangers;
– motivering waarom bepaalde paden of delen van het
natuurreservaat geheel of gedeeltelijk en bestendig, tijdelijk
of periodiek ontoegankelijk zijn, de paden inbegrepen;
– aanduiding op kaart van de locaties waar de toegankelijkheidsregeling
duidelijk zichtbaar wordt aangegeven.
6. Facultatief voor een beschermd landschap conform
het landschapsdecreet, artikel 17, § 5
– beschrijving van de cultuurhistorische of esthetische
waarden van het landschap;
– instandhoudings-, onderhouds-, herstel- en verbeteringswerkzaamheden
om cultuurhistorische of esthetische
redenen.
BIJLAGE IV
Structuur en inhoud van het jaarrapport over
de erkende natuurreservaten
Datum: Auteur:
Gegevens van het erkend natuurreservaat:
– naam erkend natuurreservaat;
– nummer erkend natuurreservaat;
– evolutie reservaatsstatus;
– evolutie erkenning;
– overzicht van de huurcontracten met vermelding van,
per contract, de gehuurde oppervlakte en de huurprijs/jaar.
Beheersverslag voorbije kalenderjaar:
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 303

– overzicht van de uitgevoerde eenmalige beheers-werken;
– overzicht van de problemen die ontstaan zijn bij het
uitvoeren van het onderhoudsbeheer;
– opmerkelijke evoluties en waarnemingen.
Beheersplanning komende kalenderjaar:
– overzicht van de uit te voeren eenmalige beheerswerken;
– wijzigingen in het uitvoeren van het onderhoudsbeheer.
Gegevens bezoekerscentra:
LANDINRICHTING – NATUURBEHOUD – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 27 juni 2003
– overzicht, per provincie, van de bezoekerscentra die
voldoen aan de criteria van artikel 20bis, § 1, 1° tot 4°,
met bewijsstukken ter staving van de criteria;
–overzicht van de ontvangen subsidies van gemeentelijke,
provinciale en Vlaamse overheden voor de inrichting
of het beheer van bezoekerscentra met bewijsstukken.
304 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Blz: 467 – Richtl. 2002/3/EG E.P. en de Raad 12 februari 2002
Richtl. 2002/3/EG E.P. en de Raad
12 februari 2002 betreffende ozon in de
lucht (PB. L 67, 9 maart 2002)
Art. 1. Doelstellingen
Deze richtlijn heeft tot doel:
a) doelstellingen op lange termijn, streefwaarden,
een alarmdrempel en een informatiedrempel voor
ozonconcentraties in de lucht in de Gemeenschap
vast te stellen teneinde schadelijke gevolgen voor
de gezondheid van de mens en voor het milieu in
zijn geheel te vermijden, te voorkomen of te verminderen;
b) ervoor zorg te dragen dat de ozonconcentraties
en in voorkomend geval de concentraties van
ozonprecursoren (stikstofoxiden en vluchtige organische
stoffen) in de lucht in de Lid-Staten op
basis van gemeenschappelijke methoden en criteria
worden beoordeeld;
c) ervoor zorg te dragen dat adequate informatie
over ozonconcentraties in de lucht wordt verkregen
en voor de bevolking beschikbaar wordt gesteld;
d) ervoor zorg te dragen dat de luchtkwaliteit, wat
ozon betreft, waar zij goed is op peil wordt gehouden
en in de overige gevallen wordt verbeterd;
e) meer samenwerking tussen de Lid-Staten te bevorderen
bij de verlaging van de ozonconcentraties,
de benutting van het potentieel van grensoverschrijdende
maatregelen en het overeenkomen
daarvan.
Art. 2. Definities
Voor de doeleinden van deze richtlijn wordt verstaan
onder:
1. «lucht»: de buitenlucht in de troposfeer, met
uitsluiting van de werkplek;
2. «verontreinigende stof»: een stof die direct of indirect
door de mens in de lucht wordt gebracht en
die schadelijke gevolgen kan hebben voor de gezondheid
van de mens en/of voor het milieu in
zijn geheel;
3. «ozonprecursoren»: stoffen die bijdragen tot de
vorming van ozon op leefniveau, waarvan sommige
in bijlage VI genoemd worden;
4. «niveau»: de concentratie van een verontreinigende
stof in de lucht of de depositie daarvan op
oppervlakken binnen een bepaalde tijd;
5. «beoordeling»: een methode die wordt gebruikt
om het niveau van een verontreinigende stof in de
lucht te meten, te berekenen, te voorspellen of te
ramen;
6. «vaste metingen»: metingen die overeenkomstig
artikel 6, lid 5, van Richtlijn 96/62/EG worden
uitgevoerd;
LUCHT
Internationaal, Europees en federaal
7. «zone»: een door de Lid-Staten afgebakend gedeelte
van hun grondgebied;
8. «agglomeratie»: een zone die wordt gekenmerkt
door een bevolkingsconcentratie van meer
dan 250.000 inwoners of, bij een bevolkingsconcentratie
van 250.000 of minder, door een bevolkingsdichtheid
per km 2 die voor de Lid-Staat beoordeling
en beheer van de luchtkwaliteit rechtvaardigt;
9. «streefwaarde»: een niveau dat is vastgesteld
om schadelijke effecten voor de gezondheid van
de mens en/of het milieu in zijn geheel op lange
termijn te vermijden, en dat zoveel mogelijk binnen
een gegeven periode dient te worden bereikt;
10. «langetermijndoelstelling»: een ozonconcentratie
in de lucht waarbeneden volgens de huidige
wetenschappelijke inzichten vermoedelijk geen
directe schadelijke gevolgen voor de gezondheid
van de mens en/of voor het milieu in zijn geheel
optreden. Deze doelstelling moet op lange termijn
worden bereikt, behalve in gevallen waarin dit
niet door middel van proportionele maatregelen
realiseerbaar is, teneinde een doeltreffende bescherming
voor de gezondheid van de mens en
voor het milieu te bieden;
11. «alarmdrempel»: een niveau, waarboven een
kortstondige blootstelling een gezondheidsrisico
voor de gehele bevolking inhoudt en bij overschrijding
waarvan de Lid-Staten onmiddellijk
maatregelen overeenkomstig artikel 6 en artikel 7
nemen;
12. «informatiedrempel»: een niveau waarboven
kortstondige blootstelling een gezondheidsrisico
voor bijzonder gevoelige bevolkingsgroepen inhoudt,
en waarbij geactualiseerde informatie
noodzakelijk is;
13. «vluchtige organische stoffen» (VOS): antropogene
en biogene organische verbindingen, uitgezonderd
methaan, die onder de invloed van
zonlicht door reactie met stikstofoxiden fotochemische
oxidanten kunnen produceren.
Art. 3. Streefwaarden
1. De streefwaarden voor 2010 voor de ozonconcentraties
in de lucht zijn vervat in bijlage I, deel II.
2. De Lid-Staten stellen een lijst op van de zones
en agglomeraties waar de ozonniveaus in de
lucht, beoordeeld overeenkomstig artikel 9, hoger
zijn dan de in lid 1 bedoelde streefwaarden.
3. Voor de in lid 2 bedoelde zones en agglomeraties
nemen Lid-Staten maatregelen om er in overeenstemming
met Richtlijn 2001/81/EG, voor te
zorgen dat een plan of programma wordt opgesteld
en uitgevoerd om vanaf de in bijlage I,
deel II, genoemde datum aan de streefwaarde te
voldoen, behalve in gevallen waarin dit niet door
LUCHT – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2002/3/EG E.P. en de Raad 12 februari 2002
middel van proportionele maatregelen realiseerbaar
is.
Wanneer overeenkomstig artikel 8, lid 3, van
Richtlijn 96/62/EG plannen of programma's met
betrekking tot andere verontreinigende stoffen
dan ozon moeten worden opgesteld of uitgevoerd,
gaan de Lid-Staten zo nodig over tot opstelling
en uitvoering van geïntegreerde plannen of
programma's voor alle betrokken verontreinigende
stoffen.
4. De in lid 3 bedoelde plannen of programma's
bevatten ten minste de informatie die in bijlage IV
van Richtlijn 96/62/EG is vermeld en worden voor
de bevolking en voor de betrokken organisaties,
zoals milieuorganisaties, consumentenorganisaties,
belangenorganisaties van gevoelige bevolkingsgroepen
en andere bij de gezondheidszorg
betrokken lichamen, beschikbaar gesteld.
Art. 4. Langetermijndoelstellingen
1. De langetermijndoelstellingen voor de ozonconcentraties
in de lucht zijn vervat in bijlage I,
deel III.
2. De Lid-Staten stellen een lijst op van de zones
en agglomeraties waar de ozonniveaus in de
lucht, beoordeeld overeenkomstig artikel 9, hoger
zijn dan de in lid 1 bedoelde langetermijndoelstellingen,
maar de in bijlage I, deel II, vervatte streefwaarden
niet overschrijden. Voor dergelijke zones
en agglomeraties worden door de Lid-Staten kosteneffectieve
maatregelen opgesteld en uitgevoerd
teneinde de langetermijndoelstellingen te
verwezenlijken. Die maatregelen moeten ten minste
in overeenstemming zijn met alle plannen en
programma's, genoemd in artikel 3, lid 3. Voorts
zijn zij gebaseerd op de maatregelen die getroffen
zijn ingevolge Richtlijn 2001/81/EG en de andere
toepasselijke, bestaande en toekomstige Gemeenschapsvoorschriften.
3. De vorderingen van de Gemeenschap bij het bereiken
van de langetermijndoelstellingen worden
in het kader van het proces van artikel 11 en in samenhang
met Richtlijn 2001/81/EG periodiek getoetst;
hierbij wordt het jaar 2020 als richtdatum
gebruikt en wordt rekening gehouden met de vorderingen
bij het bereiken van de in genoemde
richtlijn vermelde nationale emissieplafonds.
Art. 5. Eisen in zones en agglomeraties waar
de ozonniveaus aan de langetermijndoelstellingen
beantwoorden
De Lid-Staten stellen een lijst op van de zones en
agglomeraties waar de ozonniveaus aan de langetermijndoelstellingen
beantwoorden. In die zones
en agglomeraties houden zij het ozonniveau beneden
de langetermijndoelstellingen, voorzover
factoren zoals de grensoverschrijdende aard van
de ozonverontreiniging en de meteorologische
omstandigheden zulks toelaten, en houden zij,
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 305

door proportionele maatregelen, de best mogelijke
luchtkwaliteit in stand, verenigbaar met duurzame
ontwikkeling, alsmede een hoog beschermingsniveau
voor het milieu en de menselijke gezondheid.
Art. 6. Informatie voor de bevolking
1. De Lid-Staten nemen passende maatregelen
om:
a) ervoor te zorgen dat voor de bevolking en voor
de betrokken organisaties, zoals milieuorganisaties,
consumentenorganisaties, belangenorganisaties
van gevoelige bevolkingsgroepen en andere
bij de gezondheidszorg betrokken lichamen, systematisch
actuele informatie over ozonconcentraties
in de lucht beschikbaar wordt gesteld.
Deze informatie wordt ten minste dagelijks en
waar nodig en haalbaar ieder uur bijgewerkt.
Dergelijke informatie omvat ten minste alle overschrijdingen
van de concentraties van de langetermijndoelstelling
voor de gezondheidsbescherming,
de informatiedrempel en de alarmdrempel
voor de betrokken middelingsperiode. Tevens
dient een beknopte evaluatie van de gezondheidseffecten
te worden verstrekt.
De informatiedrempel en de alarmdrempel voor
ozonconcentraties in de lucht zijn in bijlage II,
deel I, vervat;
b) uitgebreide jaarverslagen beschikbaar te stellen
voor de bevolking en voor de betrokken organisaties,
zoals milieuorganisaties, consumentenorganisaties,
belangenorganisaties van gevoelige bevolkingsgroepen
en andere bij de gezondheidszorg
betrokken lichamen, welke verslagen ten
minste omvatten: – wat de menselijke gezondheid
aangaat – alle overschrijdingen van de concentraties
volgens streefwaarden en langetermijndoelstelling,
de informatiedrempel en de alarmdrempel,
voor de betrokken middelingsperiode en –
wat de vegetatie aangaat – alle overschrijdingen
van de streefwaarde en de langetermijndoelstelling,
zo nodig in combinatie met een beknopte
evaluatie van de effecten van die overschrijdingen.
Tevens kunnen zij in voorkomend geval nadere
informatie en evaluaties bevatten inzake de
bescherming van de bossen, zoals gespecificeerd
in bijlage III, deel I. Zij kunnen ook informatie
over relevante precursoren bevatten, voorzover
die niet onder de bestaande communautaire wetgeving
vallen;
c) ervoor te zorgen dat aan de instellingen voor
gezondheidszorg en aan de bevolking tijdig informatie
wordt verstrekt over feitelijke of voorspelde
overschrijdingen van de alarmdrempel.
Bovengenoemde informatie en verslagen worden
langs passende weg bekendgemaakt, afhankelijk
van het geval, bijvoorbeeld via de omroep, de pers
of publicaties, informatieschermen of computernetwerkdiensten,
zoals het internet.
2. De informatie die overeenkomstig artikel 10
van Richtlijn 96/62/EG bij overschrijding van een
van beide drempels aan de bevolking wordt verstrekt,
omvat de gegevens die in bijlage II, deel II,
zijn vervat. Indien zulks haalbaar is, doen de Lid-
Staten tevens het nodige om deze informatie te
verstrekken wanneer een overschrijding van de informatiedrempel
of de alarmdrempel wordt voorspeld.
3. De uit hoofde van de bepalingen van de leden 1
en 2 verstrekte informatie dient helder, begrijpelijk
en toegankelijk te zijn.
Art. 7. Kortetermijnactieplannen
1. Overeenkomstig artikel 7, lid 3, van Richtlijn
96/62/EG stellen de Lid-Staten op een passend bestuurlijk
niveau actieplannen op waarin, rekening
houdende met de bijzondere plaatselijke omstandigheden,
wordt vermeld welke specifieke maatregelen
op korte termijn genomen moeten worden
in zones waar een risico van overschrijding
van de alarmdrempel bestaat, indien er significante
mogelijkheden zijn dat risico te verminderen of
de duur of ernst van de overschrijding van de
alarmdrempel te beperken. Wanneer geconstateerd
wordt dat er geen significante mogelijkheden
voor de beperking van het risico, de duur of de
ernst van een overschrijding in die zones bestaan,
zijn de Lid-Staten ontheven van de bepalingen van
artikel 7, lid 3, van Richtlijn 96/62/EG. Het is aan
de Lid-Staten te bepalen of er, de nationale geografische,
meteorologische en economische omstandigheden
in aanmerking genomen, significante
mogelijkheden zijn voor het beperken van
het risico, de duur of de ernst van een overschrijding.
2. De verantwoordelijkheid voor het ontwerpen
van kortetermijnactieplannen, met inbegrip van
de drempelniveaus voor het treffen van specifieke
maatregelen, berust bij de Lid-Staten. De plannen
kunnen naar gelang van het geval voorzien in graduele,
kosteneffectieve maatregelen om bepaalde
activiteiten die bijdragen tot emissies welke tot
overschrijding van de alarmdrempel leiden, waaronder
het gemotoriseerde verkeer, te beheersen
en zo nodig te verminderen of op te schorten.
Hiertoe kunnen ook doeltreffende maatregelen in
verband met het gebruik van industriële installaties
of producten behoren.
3. Bij de opzet en uitvoering van kortetermijnactieplannen
nemen de Lid-Staten (reeds op hun effectiviteit
beoordeelde) maatregelen in overweging
die als voorbeeld moeten worden opgenomen
in de in artikel 12 bedoelde leidraad.
4. De Lid-Staten stellen de resultaten van hun onderzoekingen
en de inhoud van specifieke kortetermijnactieplannen,
alsmede informatie over de
uitvoering hiervan, beschikbaar aan het publiek
en aan de betrokken organisaties zoals milieuorganisaties,
consumentenorganisaties, belangenorganisaties
voor gevoelige bevolkingsgroepen en
andere bij de gezondheidszorg betrokken lichamen.
Art. 8. Grensoverschrijdende verontreiniging
1. Wanneer overschrijdingen van de streefwaarden
voor ozonconcentraties of van de langetermijndoelstellingen
grotendeels aan emissies van
precursoren in andere Lid-Staten zijn toe te schrij-
LUCHT – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2002/3/EG E.P. en de Raad 12 februari 2002
ven, werken de betrokken Lid-Staten in voorkomend
geval bij de opstelling van gezamenlijke
plannen en programma's samen teneinde de
streefwaarden of langetermijndoelstellingen te
verwezenlijken behalve in gevallen waarin dit niet
door proportionele maatregelen realiseerbaar is.
De Commissie staat hen bij deze inspanningen bij.
Bij de vervulling van de uit hoofde van artikel 11
op haar rustende verplichtingen onderzoekt de
Commissie, rekening houdend met Richtlijn
2001/81/EG en met name artikel 9 daarvan, of op
het niveau van de Gemeenschap verdere actie
moet worden ondernomen ter vermindering van
de emissies van precursoren die verantwoordelijk
zijn voor dergelijke grensoverschrijdende ozonverontreiniging.
2. In voorkomend geval gaan de Lid-Staten overeenkomstig
artikel 7 over tot het opstellen en uitvoeren
van gezamenlijke kortetermijnactieplannen,
die aan elkaar grenzende zones in verschillende
Lid-Staten bestrijken. De Lid-Staten dragen
er zorg voor dat de aan elkaar grenzende zones in
verschillende Lid-Staten die kortetermijnactieplannen
hebben opgezet, alle relevante informatie
ontvangen.
3. Bij overschrijding van de informatiedrempel of
de alarmdrempel in zones nabij landsgrenzen
dient zo spoedig mogelijk aan de bevoegde autoriteiten
van de betrokken aangrenzende Lid-Staten
informatie te worden verstrekt, teneinde de informatieverstrekking
aan de bevolking in die staten
te bevorderen.
4. Bij de opstelling van plannen en programma's
als bedoeld in de leden 1 en 2 en de informatieverstrekking
aan de bevolking, bedoeld in lid 3, zetten
de Lid-Staten in voorkomend geval de samenwerking
met derde landen voort, met bijzondere
aandacht voor de kandidaat-Lid-Staten.
Art. 9. Beoordeling van ozon- en precursorenconcentraties
in de lucht
1. In zones en agglomeraties waar de ozonconcentraties
tijdens een van de laatste vijf jaar van
metingen een langetermijndoelstelling hebben
overschreden, zijn continue vaste metingen verplicht.
Wanneer over minder dan vijf jaar gegevens beschikbaar
zijn, kunnen de Lid-Staten ter bepaling
van de overschrijdingen de gegevens van meetcampagnes
van korte duur op tijden en plaatsen
die naar alle waarschijnlijkheid typisch zijn voor
de hoogste verontreinigingsniveaus combineren
met uit emissie-inventarissen en door modellering
verkregen gegevens. Bijlage IV bevat de criteria
voor het bepalen van de locatie van meetpunten
voor de meting van ozon.
In bijlage V, deel I, wordt het minimumaantal vaste
meetpunten aangegeven voor continue ozonmeting
in elke zone of agglomeratie waar meting
de enige informatiebron is voor de beoordeling
van de luchtkwaliteit.
Tevens worden metingen van stikstofdioxide verricht
op minimaal 50 % van de overeenkomstig
bijlage V, deel I, vereiste meetpunten voor ozon.
306 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

De meting van stikstofdioxide wordt continu verricht,
behalve in meetstations voor de bepaling
van de plattelandsachtergrondwaarden als omschreven
in bijlage IV, deel I, waar andere meetmethoden
gebruikt kunnen worden.
Voor de zones en agglomeraties waar informatie
van vaste meetstations wordt aangevuld met gegevens
van modellering en/of indicatieve metingen,
mag het in bijlage V, deel I, genoemde totale
aantal meetpunten worden verminderd, mits:
a) de aanvullende methoden een adequaat gegevensniveau
bieden voor de beoordeling van de
luchtkwaliteit met betrekking tot streefwaarden,
informatie- en alarmdrempels;
b) het aantal meetpunten en de ruimtelijke resolutie
van andere technieken van dien aard zijn, dat
de ozonconcentratie vastgesteld kan worden overeenkomstig
de in bijlage VII, deel I, genoemde
doelstellingen inzake gegevenskwaliteit, en beoordelingsresultaten
als vermeld in bijlage VII,
deel II, verkregen worden;
c) het aantal meetpunten in iedere zone of agglomeratie
overeenkomt met ten minste één meetpunt
per twee miljoen inwoners of één meetpunt
per 50.000 km 2 , indien dat een groter aantal
meetpunten oplevert;
d) iedere zone of agglomeratie ten minste één
meetpunt heeft; en
e) stikstofdioxide wordt gemeten op alle resterende
meetpunten, meetstations voor de bepaling
van de plattelandsachtergrondwaarden uitgezonderd.
In dat geval worden de resultaten van modellering
en/of indicatieve metingen in aanmerking
genomen bij de beoordeling van de luchtkwaliteit
ten aanzien van de streefwaarden.
2. In zones en agglomeraties waar de concentraties
in elk van de laatste vijf jaar van metingen beneden
de langetermijndoelstellingen liggen,
wordt het aantal stations voor continue metingen
bepaald overeenkomstig bijlage V, deel II.
3. Elke Lid-Staat draagt er zorg voor dat op zijn
grondgebied ten minste één meetstation voor de
verschaffing van gegevens over concentraties van
de in bijlage VI genoemde ozonprecursoren geïnstalleerd
en operationeel is. Elke Lid-Staat bepaalt
het aantal en de situering van de stations waar
precursoren van ozon dienen te worden gemeten,
rekening houdend met de in genoemde bijlage
vermelde doelstellingen, methoden en aanbevelingen.
Als onderdeel van de uit hoofde van artikel 12 opgestelde
leidraad worden richtsnoeren voor een
geschikte strategie voor de ozonprecursorenmeting
vastgesteld, rekening houdend met de geldende
voorschriften van de communautaire wetgeving
en het programma voor samenwerking inzake
de bewaking en de evaluatie van het transport
van luchtverontreinigende stoffen over lange
afstand (EMEP).
4. Referentiemethoden voor de analyse van ozon
zijn vervat in bijlage VIII, deel I. Bijlage VIII,
deel II, bevat referentietechnieken voor de modellering
van ozon.
5. De wijzigingen die nodig zijn om dit artikel en
de bijlagen IV tot en met VIII aan de vooruitgang
van wetenschap en techniek aan te passen, worden
vastgesteld volgens de procedure van
artikel 13, lid 2.
Art. 10. Indiening van informatie en verslagen
1. Bij het verstrekken van inlichtingen aan de
Commissie overeenkomstig artikel 11 van Richtlijn
96/62/EG zenden de Lid-Staten de Commissie
tevens, voor de eerste maal voor het kalenderjaar
volgend op de datum van artikel 15, lid 1:
a) voor ieder kalenderjaar uiterlijk 30 september
van het volgende jaar de lijsten van de zones en
agglomeraties, bedoeld in artikel 3, lid 2, artikel 4,
lid 2, en artikel 5;
b) een verslag met een overzicht van de overschrijdingen
van de in bijlage I, deel II vastgestelde
streefwaarden. Dit verslag bevat een verklaring
van de jaarlijkse overschrijdingen van de streefwaarde
voor de menselijke gezondheid. Het verslag
bevat eveneens de in artikel 3, lid 3, bedoelde
plannen en programma's. Het verslag wordt toegezonden
uiterlijk twee jaar na afloop van de periode
waarin overschrijdingen van de streefwaarden
voor ozon zijn waargenomen;
c) om de drie jaar informatie over de vorderingen
van dergelijke plannen of programma's.
2. Voorts zenden de Lid-Staten de Commissie,
voor de eerste maal voor het kalenderjaar volgend
op de datum van artikel 15, lid 1:
a) ieder jaar voor iedere maand van april tot en
met september op voorlopige basis:
i) uiterlijk aan het eind van de volgende maand
voor iedere dag met overschrijding(en) van de informatiedrempel
en/of de alarmdrempel de volgende
informatie: datum, totaal aantal overschrijdingsuren,
maximumuurwaarde(n) van ozon;
ii) uiterlijk 31 oktober van elk jaar de andere in
bijlage III genoemde informatie;
b) voor ieder kalenderjaar uiterlijk 30 september
van het volgende jaar de in bijlage III vermelde gevalideerde
informatie, alsmede de gemiddelde
jaarconcentraties voor dat jaar van de in bijlage VI
gespecificeerde ozonprecursoren;
c) in het kader van het in artikel 4 van Richtlijn
91/692/EEG van de Raad bedoelde sectorale verslag
om de drie jaar, en uiterlijk de eerstvolgende
30 september na afloop van elke periode van drie
jaar:
i) informatie met een overzicht van de ozonniveaus
die, naar gelang van het geval, voor de in
artikel 3, lid 2, artikel 4, lid 2, en artikel 5 bedoelde
zones en agglomeraties zijn waargenomen of
ingeschat;
ii) informatie over alle uit hoofde van artikel 4,
lid 2, genomen of geplande maatregelen; en
LUCHT – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2002/3/EG E.P. en de Raad 12 februari 2002
iii) informatie aangaande besluiten over kortetermijnactieplannen
en betreffende de opzet en inhoud
van dergelijke overeenkomstig artikel 7
voorbereide plannen, alsmede een evaluatie van
de effecten ervan.
3. De Commissie:
a) draagt er zorg voor dat de ingevolge lid 2,
punt a), verstrekte informatie terstond met passende
middelen ter beschikking wordt gesteld en
aan het Europees Milieuagentschap wordt toegezonden;
b) publiceert jaarlijks de overeenkomstig lid 1,
punt a), ingediende lijst van zones en agglomeraties
en brengt ieder jaar uiterlijk 30 november een
verslag uit over de ozonsituatie tijdens de afgelopen
zomer en in het voorgaande kalenderjaar,
teneinde in een vergelijkbaar formaat overzichten
te geven van de situatie in elke Lid-Staat, rekening
houdend met de verschillende meteorologische
omstandigheden en de grensoverschrijdende vervuiling,
alsook van alle overschrijdingen van de
langetermijndoelstellingen in de Lid-Staten;
c) controleert op gezette tijden de uitvoering van
de plannen of programma's die op grond van
lid 1, punt b), worden voorgelegd, door de vorderingen
ervan en de trends in de luchtverontreiniging
te onderzoeken, rekening houdend met de
weersomstandigheden en de oorsprong van de
ozonprecursoren (biogeen of antropogeen);
d) houdt rekening met de uit hoofde van de
leden 1 en 2 verkregen informatie bij de opstelling
van het driejaarlijkse verslag over de luchtkwaliteit
overeenkomstig artikel 11, punt 2, van
Richtlijn 96/62/EG;
e) zorgt voor passende uitwisseling van de overeenkomstig
lid 2, onderdeel c), punt iii), verkregen
informatie en ervaring met betrekking tot de
opzet en uitvoering van de kortetermijnactieplannen.
4. Bij het uitvoeren van de in lid 3 bedoelde taken
maakt de Commissie indien nodig gebruik van de
bij het Europees Milieuagentschap beschikbare
expertise.
5. De Lid-Staten stellen de Commissie uiterlijk
9 september 2003 in kennis van de methoden die
zij voor de in artikel 11, punt 1, onder d), van
Richtlijn 96/62/EG voorgeschreven voorafgaande
beoordeling van de luchtkwaliteit gebruiken.
Art. 11. Toetsing en rapportage
1. De Commissie legt het Europees Parlement en
de Raad uiterlijk 31 december 2004 een verslag
voor over de bij de toepassing van deze richtlijn
opgedane ervaringen. Zij brengt in het bijzonder
verslag uit over:
a) de bevindingen van het meest recente wetenschappelijk
onderzoek, in het licht van de richtsnoeren
van de Wereldgezondheidsorganisatie,
naar de gevolgen van blootstelling aan ozon voor
het milieu en de menselijke gezondheid, in het bijzonder
rekening houdend met gevoelige bevolkingsgroepen;
de ontwikkeling van nauwkeuriger
modellen wordt daarbij in aanmerking genomen;
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 307

) technologische ontwikkelingen, met inbegrip
van de vooruitgang op het gebied van methoden
voor het meten en op andere wijze evalueren van
de ozonconcentraties en het verloop daarvan in
Europa;
c) vergelijking van modelvoorspellingen met feitelijke
metingen;
d) de bepaling van en de niveaus voor langetermijndoelstellingen,
streefwaarden en informatieen
alarmdrempels;
e) de resultaten van het ICP-programma (International
Cooperative Programme) onder auspiciën
van het Verdrag van de VN-ECE betreffende de
grensoverschrijdende luchtverontreiniging over
lange afstand, wat de effecten van ozon op gewassen
en natuurlijke vegetatie betreft.
2. Het verslag wordt ingediend als integrerend onderdeel
van een luchtkwaliteitsstrategie die erop
gericht is de communautaire doelstellingen inzake
luchtkwaliteit te evalueren en voorstellen dienaangaande
te doen, alsmede uitvoeringsstrategieen
op te zetten om de verwezenlijking van deze
doelstellingen te waarborgen. In dit verband
wordt in het verslag aandacht geschonken aan:
a) de ruimte om verontreinigende emissies van
alle betrokken emissiebronnen verder te reduceren,
rekening houdend met de technische haalbaarheid
en de kosteneffectiviteit;
b) de verbanden tussen verontreinigende stoffen
en de mogelijkheden voor gecombineerde strategieën
om de doelstellingen inzake luchtkwaliteit
en daarmee verwante doelstellingen van de Gemeenschap
te verwezenlijken;
c) de mogelijkheden voor verdere maatregelen op
Gemeenschapsniveau tot beperking van de emissie
van precursoren;
d) de vorderingen met de toepassing van de streefwaarden
van bijlage I, met inbegrip van de plannen
en programma's die overeenkomstig de
artikelen 3 en 4 zijn opgezet en uitgevoerd, de ervaring
die is opgedaan bij de uitvoering van kortetermijnactieplannen
uit hoofde van artikel 7 en de
in bijlage IV bepaalde omstandigheden waaronder
de luchtkwaliteitsmeting is verricht;
e) de mogelijkheid om binnen een bepaalde tijd
de in bijlage I, deel III, vastgestelde langetermijndoelstellingen
te verwezenlijken;
f) de huidige en toekomstige voorschriften inzake
voorlichting van de bevolking en uitwisseling van
informatie tussen de Lid-Staten en de Commissie;
g) het verband tussen deze richtlijn en de verwachte
veranderingen ten gevolge van door de
Gemeenschap en de Lid-Staten te nemen maatregelen
om te voldoen aan verplichtingen met betrekking
tot klimaatverandering;
h) het grensoverschrijdende transport van luchtverontreiniging,
rekening houdend met de in de
kandidaat-Lid-Staten genomen maatregelen.
3. Het verslag bevat tevens een toetsing van de bepalingen
van deze richtlijn in het licht van de bevindingen
en gaat zo nodig vergezeld van voor-
stellen tot wijziging van deze richtlijn, waarbij in
het bijzonder wordt gelet op de uitwerking van
ozon op het milieu en de gezondheid, vooral voor
gevoelige bevolkingsgroepen.
Art. 12. Leidraad
1. De Commissie stelt uiterlijk 9 september 2002
een leidraad op voor de uitvoering van deze richtlijn.
Hierbij maakt zij in voorkomend geval gebruik
van de in de Lid-Staten, bij het Europees Milieuagentschap
en bij andere deskundige instanties
beschikbare expertise en houdt zij rekening
met de geldende voorschriften van de communautaire
wetgeving en het EMEP.
2. De leidraad wordt vastgesteld volgens de procedure
van artikel 13, lid 2, van Richtlijn 96/62/EG.
Deze leidraad mag geen directe of indirecte wijziging
van de streefwaarden, de langetermijndoelstellingen,
de alarmdrempel of de informatiedrempel
tot gevolg hebben.
Art. 13. Comitéprocedure
1. De Commissie wordt bijgestaan door het comité,
opgericht bij artikel 12, lid 2, van Richtlijn
96/62/EG.
2. Wanneer naar dit lid wordt verwezen, zijn de
artikelen 5 en 7 van Besluit 1999/468/EG van toepassing,
met inachtneming van artikel 8 van dat
besluit.
De periode, bedoeld in artikel 5, lid 6, van Besluit
1999/468/EG, wordt gesteld op drie maanden.
3. Het comité stelt zijn reglement van orde vast.
Art. 14. Sancties
De Lid-Staten bepalen welke sancties van toepassing
zijn op inbreuken op de ter uitvoering van
deze richtlijn vastgestelde nationale bepalingen.
De sancties moeten doeltreffend, evenredig en afschrikkend
zijn.
Art. 15. Omzetting in nationaal recht
1. De Lid-Staten doen de nodige wettelijke en bestuursrechtelijke
bepalingen in werking treden
om aan deze richtlijn te voldoen en passen deze
bepalingen uiterlijk 9 september 2003 toe. Zij stellen
de Commissie daarvan onverwijld in kennis.
Wanneer de Lid-Staten die bepalingen aannemen,
wordt in de bepalingen zelf of bij de officiële bekendmaking
daarvan naar deze richtlijn verwezen.
De regels voor die verwijzing worden vastgesteld
door de Lid-Staten.
2. De Lid-Staten delen de Commissie de tekst van
de belangrijkste bepalingen van nationaal recht
mede, die zij op het onder deze richtlijn vallende
gebied vaststellen.
Art. 16. Intrekking
Richtlijn 92/72/EEG wordt met ingang van
9 september 2003 ingetrokken.
Art. 17. Inwerkingtreding
Deze richtlijn treedt in werking op de dag van
haar bekendmaking in het Publicatieblad van de
Europese Gemeenschappen.
LUCHT – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2002/3/EG E.P. en de Raad 12 februari 2002
Art. 18. Adressaten
Deze richtlijn is gericht tot de Lid-Staten.
BIJLAGE I
Definities, streefwaarden en
langetermijndoelstellingen voor ozon
I. Definities
Alle waarden worden in µg/m 3 uitgedrukt. Het volume
moet worden omgerekend tot het volume bij een temperatuur
van 293 Kelvin en een druk van 101,3 kPa. De tijd
wordt vermeld in Midden-Europese tijd.
AOT40 (uitgedrukt in (µg/m 3 ).uur) staat voor het gesommeerde
verschil tussen de uurconcentraties boven
80 µg/m 3 (= 40 deeltjes per miljard) en 80 µg/m 3 over
een bepaalde periode, waarbij uitsluitend gebruik wordt
gemaakt van de uurwaarden die elke dag tussen
08.00 uur en 20.00 uur Midden-Europese tijd worden
gemeten (1) .
Om geldig te zijn moeten de jaargegevens over overschrijdingen
voor de controle op de inachtneming van
de navermelde streefwaarden en langetermijndoelstellingen
aan de in bijlage III, deel II, vermelde criteria voldoen.
II. Streefwaarden voor ozon
1. Streefwaarde voor
de bescherming van de
gezondheid van de
mens
2. Streefwaarde voor
de bescherming van de
vegetatie
(a) Vanaf die datum wordt beoordeeld of de streefwaarden worden
bereikt. Dat wil zeggen, 2010 is het eerste jaar waarvan de
gegevens worden gebruikt om te berekenen of de volgende 3 of
5 jaar, naar gelang van het geval, aan de streefwaarden wordt
voldaan.
(b) De hoogste 8-uursgemiddelde van de concentratie van een
dag wordt bepaald door onderzoek van de voortschrijdende gemiddelden
over perioden van acht uur, die uit uurwaarden berekend
en ieder uur bijgewerkt worden. Elk aldus berekend gemiddelde
over acht uur geldt voor de dag waarop de periode van
8 uur eindigt, d.w.z. dat de eerste berekeningsperiode voor een
bepaalde dag loopt van 17.00 uur op de dag daarvoor tot
01.00 uur op die dag, en de laatste berekeningsperiode van
16.00 uur tot 24.00 uur.
(c) Indien de 3- of 5-jaargemiddelden niet op basis van een volledige
en ononderbroken reeks jaargegevens kunnen worden
vastgesteld, is het vereiste minimumaantal jaargegevens voor de
controle op de inachtneming van de streefwaarden als volgt:
– voor de streefwaarde voor de bescherming van de gezondheid
van de mens; geldige gegevens over één jaar,
– voor de streefwaarde voor de bescherming van de vegetatie:
geldige gegevens over drie jaar.
(1) Deze streefwaarden en de toegestane overschrijding worden
vastgesteld onverminderd het resultaat van de studies en de in
artikel 11 geregelde toetsing, waarbij de verschillende geografische
en klimatologische omstandigheden in de Europese Gemeenschap
in aanmerking zullen worden genomen.
III. Langetermijndoelstellingen voor ozon
1. Langetermijndoelstelling
voor de gezondheid
van de mens
2. Langetermijndoelstelling
voor de bescherming
van de vegetatie
Parameter Streefwaarde (a) (1)
Hoogste 8-uursgemiddelde
van een dag (b)
AOT40, berekend op
basis van uurwaarden
van mei tot en met juli
120 µg/m 3 niet te
overschrijden op meer
dan 25 dagen per kalenderjaar
gemiddeld
over drie jaar (c)
18.000 µg/m 3 h gemiddeld
over 5 jaar (c)
Parameter Langetermijndoelstelling
(a)
Hoogste 8-uursgemiddelde
van een dag gedurende
een kalenderjaar
AOT40, berekend uit de
uurwaarden van mei tot
en met juli
(a) De vorderingen van de Gemeenschap bij het bereiken van de
langetermijndoelstelling, waarbij het jaar 2020 als richtdatum
geldt, worden in het kader van het proces van artikel 11 getoetst.
(1) of de geschikte tijd voor de ultraperifere gebieden.
308 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
120 µg/m 3
6.000 µg/m 3 .h

BIJLAGE II
Informatiedrempel en alarmdrempel
I. Informatiedrempel en alarmdrempel voor ozon
Parameter Drempel
Informatiedrempel uurgemiddelde 180 µg/m 3
Alarmdrempel uurgemiddelde a) 240 µg/m 3
a) Voor de toepassing van artikel 7 moet de overschrijding van
de drempelwaarde gedurende drie opeenvolgende uren gemeten
of voorspeld worden.
II. Aan de bevolking te verstrekken minimuminformatie
bij vastgestelde of voorspelde overschrijding van de informatiedrempel
of de alarmdrempel
De gegevens die zo spoedig mogelijk en op voldoende
grote schaal aan de bevolking dienen te worden verstrekt,
omvatten:
1. Informatie over de waargenomen overschrijding(en):
–plaats of gebied van overschrijding;
(a) Zie de definitie van AOT40 in bijlage I, deel I.
(b) Hoogste 8-uursgemiddelde van de dag (zie deel II van
bijlage I, noot a)).
(c) De waarde dient overeenkomstig artikel 11, lid 3, te worden
herzien in het licht van de ontwikkeling van de wetenschappelijke
kennis.
Als onderdeel van de jaarlijkse verslaglegging dient ook
de volgende informatie te worden verstrekt, indien alle
beschikbare uurgegevens voor ozon, stikstofdioxide en
stikstofoxiden voor het jaar in kwestie nog niet in het kader
van Beschikking 97/101/EG van de Raad zijn meegedeeld:
– voor ozon, stikstofdioxide, stikstofoxiden en de som
van ozon en stikstofdioxide (gesommeerd als delen per
miljard en uitgedrukt in µg/m 3 ozon) de hoogste waarde,
het 99,9-percentiel, het 98-percentiel, het 50-percentiel
en het jaargemiddelde, alsmede het aantal geldige
gegevens in de uurreeksen;
– de hoogste waarde, het 98-percentiel, het 50-percentiel
en het jaargemiddelde van de reeks van hoogste 8uursgemiddelden
van ozon van iedere dag.
De in de maandverslagen verstrekte gegevens worden
als voorlopig beschouwd en dienen zo nodig bij een volgende
gelegenheid te worden bijgewerkt.
II. Criteria voor het aggregeren van gegevens en het berekenen
van statistische parameters
Percentielen dienen te worden berekend volgens de in
Beschikking 97/101/EG van de Raad uiteengezette methode.
– soort drempel die is overschreden (informatiedrempel
of alarmdrempel);
– tijdstip van aanvang en duur van de overschrijding;
– hoogste uurgemiddelde en 8-uursgemiddelde van de
ozonconcentraties.
2. Prognose voor de volgende middag/dag(en):
– geografisch gebied van de te verwachten overschrijding
van de informatie- en/of alarmdrempel;
– verwachte verandering van de verontreiniging (verbetering,
stabilisatie of verslechtering).
3. Informatie over de betrokken bevolkingsgroep, mogelijke
gevolgen voor de gezondheid en aanbevolen gedrag:
– informatie over risicogroepen van de bevolking;
– beschrijving van de te verwachten symptomen;
– aanbevelingen voor de door de betrokken bevolkingsgroep
te nemen voorzorgsmaatregelen;
Type station Niveau Middelings-/cumulatietijd Voorlopige gegevens over elke maand van april tot en met
september
Informatiedrempel alle 180 µg/m 3 1 uur – voor elke overschrijdingsdag:
datum, overschrijdingsduur in uren en uurmaximum voor
ozon alsmede gerelateerde NO 2 -waarden, wanneer vereist;
– uurmaximum voor ozon per maand
Alarmdrempel alle 240 µg/m 3 1 uur – voor elke overschrijdingsdag: datum, overschrijdingsduur
in uren en uurmaximum voor ozon alsmede gerelateerde
NO 2 -waarden, wanneer vereist
Bescherming van de gezondheid
Bescherming van de vegetatie
alle 120 µg/m 3
voorsteden, platteland,
plattelandsachtergrond
Bescherming van bossen voorsteden, platteland,
plattelandsachtergrond
AOT40 (a)
= 6.000 µg/m 3 .h
AOT40 (a)
= 20.000 µg/m 3 .h
8 uur – voor elke overschrijdingsdag: datum, hoogste 8-uurs-gemiddelde
(b)
1 uur, gecumuleerd van
mei t/m juli
1 uur, gecumuleerd van
april t/m september
– waarde
– waarde
Materialen alle 40 µg/m 3 (c) 1 jaar – waarde
Bij het aggregeren van gegevens en het berekenen van
statistische parameters dienen ter controle van de validiteit
de volgende criteria te worden gehanteerd:
Parameter Vereist percentage geldige gegevens
uurwaarden 75 % (d.w.z. 45 minuten)
8-uurwaarden 75 % van de waarden (d.w.z.
6uur)
Hoogste 8-uursgemiddelde
per dag van de uurlijks voortschrijdende8-uursgemiddelden
75 % van de uurlijks voortschrijdende8-uursgemiddelden
(d.w.z. 18 8uursgemiddelden
per dag)
AOT40 90 % van de uurwaarden gedurende
de voor de berekening
van de AOT40-waarde
vastgestelde periode (a)
Jaargemiddelde 75 % van de uurwaarden gedurende
het zomerseizoen
(april t/m september) en voor
het winterseizoen (januari
t/m maart, oktober t/m december)
apart
Aantal overschrijdingen en 90 % van de hoogste 8-uursge-
maximumwaarden per maand middelden van de dagen
(27 beschikbare dagwaarden
per maand)
LUCHT – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2002/3/EG E.P. en de Raad 12 februari 2002
– waar verdere informatie verkrijgbaar is.
4. Informatie over preventieve acties ter vermindering
van verontreiniging en/of blootstelling daaraan: opgave
van de belangrijkste bronsectoren; aanbevelingen voor
maatregelen om de emissies te verminderen.
BIJLAGE III
Door de Lid-Staten aan de commissie te
verstrekken informatie en criteria voor het
aggregeren van gegevens en het berekenen
van statistische parameters
I. Aan de Commissie te verstrekken informatie
In de onderstaande tabel worden aard en hoeveelheid
van de gegevens aangegeven die de Lid-Staten aan de
Commissie dienen te verstrekken:
Verslag over elk jaar
voor elke overschrijdingsdag: datum, overschrijdingsduur
in uren en uurmaximum voor ozon alsmede gerelateerde
NO 2 -waarden, wanneer vereist
– voor elke overschrijdingsdag: datum, overschrijdingsduur
in uren en uurmaximum voor ozon alsmede gerelateerde
NO 2 -waarden, wanneer vereist
– voor elke overschrijdingsdag: datum, hoogste 8-uurs-gemiddelde
(b)
Parameter Vereist percentage geldige gegevens
Aantal overschrijdingen en
maximumwaarden per jaar
90 % van de uurwaarden tussen
8.00 en 20.00 Midden-Europese
tijd
5 van de 6 maanden van het
zomerseizoen (april t/m september)
(a) Wanneer niet alle mogelijke meetwaarden beschikbaar zijn,
worden de AOT40-waarden aan de hand van de volgende factor
berekend:
totaal aantal mogelijke uren*
AOT40[ raming]= AOT40 ×
gemeten
aantal
gemeten uurwaarden
* het aantal uren binnen de periode van de AOT40-definitie
(d.w.z. elk jaar van 08.00 uur t/m 20.00 uur MET van 1 mei tot
en met 31 juli voor de vegetatiebescherming, en van 1 april t/m
30 september voor de bosbescherming.)
BIJLAGE IV
Criteria voor de indeling en situering van
meetpunten voor de beoordeling van
ozonconcentraties
De volgende overwegingen zijn van toepassing op vaste
metingen:
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 309

I. Situering op macroniveau
(a) De meetpunten moeten zo mogelijk ook representatief zijn
voor soortgelijke locaties die zich niet in de onmiddellijke omgeving
bevinden.
Voor plattelands- en plattelandachtergrondstations
moet zo nodig worden gezorgd voor coördinatie met de
monitoringvoorschriften van Verordening (EG)
nr. 1091/94 van de Commissie betreffende de bescherming
van de bossen in de Gemeenschap tegen luchtverontreiniging.
II. Situering op microniveau
Voorzover haalbaar dienen de volgende richtsnoeren te
worden aangehouden:
1. De luchtstroom rond de inlaat van de bemonsteringsbuis
dient onbelemmerd te zijn (binnen een hoek van
ten minste 270°), zonder enige verstoring van de luchtstroom
in de omgeving van het bemonsteringsapparaat,
d.w.z. op een afstand van gebouwen, balkons, bomen en
andere obstakels die meer dan tweemaal zo groot is als
het hoogteverschil tussen obstakel en bemonsteringsapparaat.
2. In het algemeen dient het bemonsterings(inlaat)punt
zich tussen 1,5 m (ademhalingsniveau) en 4 m boven de
grond te bevinden. Hogere inlaathoogten zijn mogelijk
voor stedelijke stations (in bepaalde omstandigheden)
en in beboste gebieden.
3. De inlaatbuis dient ver verwijderd te zijn van emissiebronnen
zoals vuurhaarden en schoorstenen en meer
dan 10 m van de dichtstbijgelegen weg, en op grotere afstanden
naarmate de verkeersdrukte groter is.
4. De uitlaat van het bemonsteringsapparaat dient zo
geplaatst te worden dat de uitgestoten lucht niet opnieuw
de inlaat bereikt.
Ook met de volgende factoren kan rekening worden gehouden:
1. interfererende bronnen;
2. veiligheid;
3. toegankelijkheid;
4. beschikbaarheid van elektriciteit en telefoonverbindingen;
5. zichtbaarheid van het meetpunt ten opzichte van de
omgeving;
6. veiligheid van publiek en bedieners;
7. wenselijkheid de meetpunten voor verschillende verontreinigende
stoffen zoveel mogelijk te laten samenvallen;
8. planologische voorschriften.
III. Documentatie en toetsing van de gekozen locaties
De procedures voor de keuze van de meetlocaties dienen
tijdens de classificatie goed gedocumenteerd te worden
aan de hand van omgevingsfoto's in alle richtingen en
een gedetailleerde kaart. De locaties dienen met regelmatige
tussenpozen te worden herbeoordeeld en de documentatie
dient te worden bijgewerkt om te garanderen
dat na verloop van tijd nog steeds aan de selectiecriteria
wordt voldaan.
Dit vereist een correcte screening en interpretatie van de
meetgegevens in het licht van de meteorologische en fotochemische
processen die de meting van de ozonconcentraties
op de respectieve locaties beïnvloeden.
BIJLAGE V
Criteria voor het vaststellen van het
minimumaantal meetpunten voor vaste
metingen van de concentraties van ozon
I. Minimumaantal meetpunten voor continue vaste metingen
om de luchtkwaliteit te beoordelen met het oog op
de inachtneming van de streefwaarden, langetermijn-
LUCHT – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2002/3/EG E.P. en de Raad 12 februari 2002
Type station Doelstellingen van de meting Representati-viteit (a) Criteria voor de situering op macroniveau
Stadsgebied Bescherming
van de gezondheid van de mens:
beoordelen van de
mate van blootstelling
van de stadsbevolking aan ozon, d.w.z. daar waar bevolkingsdichtheid
en ozonconcentratie relatief hoog en representatief voor de blootstelling van
de bevolking zijn.
Voorstadsgebied
Bescherming
van de gezondheid van de mens en de vegetatie: beoordeling van de mate van
blootstelling van de bevolking en de vegetatie aan de periferie van agglomeraties,
waar de hoogste ozonniveaus voorkomen waaraan de
bevolking en de vegetatie direct of indirect kunnen blootstaan.
Platteland Bescherming
van de gezondheid van de mens en de vegetatie:
beoordeling van de
mate van blootstelling
van bevolking, landbouwgewassen
en natuurlijke ecosystemen aan ozonconcentraties op subregionale schaal.
Plattelandsachtergrond
Bescherming van de vegetatie en de gezondheid van de mens:
beoordeling van de mate van blootstelling van landbouwgewassen en natuurlijke
ecosystemen aan ozonconcentraties op regionale schaal alsmede de
mate van blootstelling van de bevolking.
Enkele km 2 Buiten bereik van de invloed van plaatselijke emissiebronnen zoals verkeer,
benzinestations enz.;
locaties met vrije luchtcirculatie, waar goed doorgemengde lucht
kan worden bemonsterd;
locaties als woongebieden en winkelbuurten in de stad, parken (op afstand
van bomen), grote straten of pleinen met weinig of geen verkeer, open terreinen
zoals onderwijs-, sport- en recreatiefaciliteiten.
Enkele tientallen km 2 Op een bepaalde afstand van het gebied met maximale emissies, benedenwinds
bij de heersende windrichting(en)
wanneer de omstandigheden
ozonvorming in de hand werken;
waar bevolking, kwetsbare gewassen of natuurlijke ecosystemen aan de buitenrand
van
een agglomeratie aan hoge ozonniveaus worden blootgesteld;
zo nodig ook enkele voorstedelijke stations bovenwinds van het gebied met
maximale emissies, om de regionale ozonachte grondniveaus te bepalen.
Subregionaal niveau (enkele
honderden km 2 )
Regionaal/nationaal/continentaal
niveau (1.000 à
10.000 km 2 )
Stations kunnen worden gesitueerd in kleine plaatsen en/of gebieden met
natuurlijke ecosystemen, bossen of landbouwgewassen;
representatief voor de ozonniveaus buiten het bereik van directe plaatselijke
emissiebronnen zoals bedrijfsinstallaties en wegen;
op open plekken maar niet op hoge bergtoppen.
Stations in gebieden met geringere bevolkingsdichtheid, bv.met natuurlijke
ecosystemen, bossen, ver van stads- en industriegebieden en verwijderd van
plaatselijke emissiebronnen;
locaties die vaak te kampen hebben met plaatselijke inversie-omstandigheden
nabij de grond, alsook toppen van hoge bomen dienen vermeden te worden;
kustlocaties met uitgesproken dagelijkse windcyclussen van plaatselijke aard
zijn niet aan te bevelen.
doelstellingen en informatie- en alarmdrempels op plaatsen
waar continue meting de enige bron van informatie is
(a) Ten minste 1 station in voorstedelijke gebieden, waar vermoedelijk
de hoogste blootstelling van de bevolking voorkomt.
In agglomeraties moet ten minste 50 % van de stations zich in
voorstedelijk gebied bevinden.
(b) Voor gebieden met complexe topografie wordt 1 station per
25.000 km 2 aanbevolen.
II. Minimumaantal meetpunten voor vaste metingen in
de zones en agglomeraties waar aan de langetermijndoelstellingen
wordt voldaan
Het aantal meetpunten voor ozon dient, rekening houdend
met andere aanvullende beoordelingsinstrumenten
zoals luchtkwaliteitmodellen en metingen van stikstofdioxide
op dezelfde plaats, voldoende te zijn om de
trends inzake ozonverontreiniging te onderzoeken en
na te gaan of aan de langetermijndoelstellingen wordt
voldaan. Het aantal stations in agglomeraties en andere
zones mag worden verminderd tot een derde van het in
deel I genoemde aantal. Wanneer informatie van vaste
meetstations de enige bron van informatie is, moet er
ten minste één meetstation blijven. Als dit tot gevolg
heeft dat er in een zone met aanvullende beoordelingsinstrumenten
geen station meer overblijft, dient
coördinatie met de stations in aangrenzende zones een
adequate beoordeling van de ozonconcentratie in het
licht van de langetermijndoelstellingen te garanderen.
Het aantal plattelandachtergrondstations dient 1 per
100.000 km 2 te zijn.
310 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
Bevolking
(x 1.000)
Agglomeraties
(stad en voorstad)
(a)
Andere zones
(voorstand
en platteland)
(a)
Platteland/achtergrond
< 250 1 gemiddeld voor alle zones van het
land
1 station/50.000 km2 < 500
< 1.000
1
2
2
2
(b)
< 1.500 3 3
< 2.000 3 4
< 2.750 4 5
< 3.750 5 6
> 3.750 1 extra sta- 1extra station
per tion per
2 miljoen in- 2 miljoen inwonerswoners

Doelstellingen
BIJLAGE VI
Metingen van ozonprecursoren
De belangrijkste doelstellingen van dergelijke metingen
zijn het analyseren van trends inzake ozonprecursorconcentraties,
het controleren van de doeltreffendheid van
strategieën voor emissie-reductie, het controleren van
de consistentie van emmisie-inventarissen en het helpen
aanwijzen van de verbanden tussen emissiebronnen en
de concentraties van verontreinigende stoffen.
Voorts wordt beoogd hiermee een bijdrage te leveren tot
de kennis van de vorming van ozon en de verspreidingsprocesen
van ozonprecursoren alsmede de toepassing
van fotochemische modellen.
Stoffen
De metingen van ozonprecursoren dienen ten minste
stikstofoxiden en relevante vluchtige organische stoffen
(VOS) te bestrijken. Hieronder volgt een lijst van vluchtige
organische stoffen waarvoor metingen worden aanbevolen.
1-buteen isopreen ethylbenzeen
ethaan trans-2-buteen n-hexaan m-xyleen+p-xyleen
ethyleen cis-2-buteen i-hexaan o-xyleen
acetyleen 1.3-butadieen n-heptaan 1,2,4-trimethylbenzeen
propaan n-pentaan n-octaan 1,2,3-trimethylbenzeen
propeen i-pentaan i-octaan 1,3,5-trimethylbenzeen
n-butaan 1-penteen benzeen formaldehyde
i-butaan 2-penteen tolueen totaal koolwaterstoffen
excl. methaan
Referentiemethoden
De in Richtlijn 1999/30/EG (1) of latere communautaire
wetgeving vastgelegde referentiemethode is van toepassing
op stikstofoxiden.
Elke Lid-Staat dient de Commissie in kennis te stellen
van de methoden die worden gehanteerd bij de monsterneming
en bepaling van vluchtige organische stoffen
(VOS). De Commissie dient zo spoedig mogelijk vergelijkend
onderzoek te doen en de mogelijkheden na te
gaan voor het vaststellen van referentiemethoden voor
de monsterneming en de bepaling van precursoren teneinde
de vergelijkbaarheid en precisie van de metingen
te verbeteren met het oog op de herziening van deze
richtlijn overeenkomstig artikel 11.
Situering meetpunten
Metingen dienen met name te worden verricht in stedelijke
en voorstedelijke gebieden op alle meetpunten die
in overeenstemming met de voorschriften van
Richtlijn 96/62/EG zijn ingericht en voor de bovengenoemde
monitoringdoelstellingen geschikt worden geacht.
BIJLAGE VII
Doelstellingen inzake gegevenskwaliteit en
compilatie van de resultaten van de
luchtkwaliteitsbeoordeling
I. Doelstellingen inzake gegevenskwaliteit
De volgende kwaliteitsdoelstellingen voor de gegevens
gelden als richtsnoer voor kwaliteitsborgingsprogramma's
(voor toegestane onzekerheden van de beoordelingsmethoden,
de minimale tijdsdekking en het minimale
registratiepercentage van de metingen).
Voor ozon, NO en NO 2
Continue vaste metingen
onzekerheid van afzonderlijke metingen 15 %
minimaal registratiepercentage 90 % tijdens de zomer
75 % tijdens de winter
Indicatieve metingen
onzekerheid van afzonderlijke metingen 30 %
minimaal registratiepercentage 90 %
minimale tijdsdekking > 10 % tijdens de zomer
Modellering
onzekerheid van:
uurgemiddelden (overdag) 50 %
hoogste 8-uursgemiddelde van een dag 50 %
Objectieve raming
onzekerheid 75 %
De onzekerheid (bij een betrouwbaarheidsinterval van
95 %) van de meetmethoden wordt beoordeeld aan de
hand van de beginselen van de ISO-richtsnoeren voor de
uitdrukking van de onzekerheid van metingen (Guide to
the Expression of Uncertainty in Measurement, 1993)
dan wel de methoden van ISO 5725-1 «Accuracy (trueness
and precision) of measurement methods and results»
(1994) of op een daaraan gelijkwaardige wijze. De in
de tabel gegeven percentages voor onzekerheid betreffen
het 95 %-betrouwbaarheidsinterval voor afzonderlijke
metingen; het zijn gemiddelden over de berekeningsperiode
voor de streefwaarden en langetermijndoelstellingen.
De voor de continue vaste metingen toegestane
onzekerheid dient zo te worden geïnterpreteerd dat deze
geldt in de buurt van het concentratieniveau van de betrokken
drempel.
De onzekerheid voor modellen en objectieve ramingen
wordt omschreven als de maximumafwijking tussen de
gemeten en berekende concentratieniveaus over de periode
waarvoor de betrokken drempel geldt, waarbij het
tijdstip van de gebeurtenissen buiten beschouwing
wordt gelaten.
Onder «tijdsdekking» wordt verstaan het percentage van
de voor het vaststellen van de drempelwaarde in aanmerking
genomen periode tijdens welke de verontreinigende
stof wordt gemeten.
Onder «registratiepercentage» wordt verstaan de verhouding
van de tijd tijdens welke het instrument geldige
gegevens oplevert tot de tijd waarvoor de statistische parameter
of de geaggregeerde waarde moet worden berekend.
Om te bepalen of aan de eisen inzake minimaal registratiepercentage
en minimale tijdsdekking wordt voldaan,
LUCHT – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2002/3/EG E.P. en de Raad 12 februari 2002
wordt geen rekening gehouden met het verlies van gegevens
als gevolg van periodieke ijkingen en het normale
onderhoud van de instrumenten.
II. Resultaten van de luchtkwaliteitsbeoordeling
Voor zones en agglomeraties waar andere gegevensbronnen
dan metingen worden gebruikt, dient de volgende
informatie te worden verzameld als aanvulling op
de metingen:
– een beschrijving van de uitgevoerde beoordelingsactiviteiten;
– de specifieke methoden die zijn gehanteerd, met verwijzingen
naar beschrijvingen van die methoden;
– gegevens- en informatiebronnen;
– een beschrijving van de resultaten, met vermelding
van de onzekerheden, en in het bijzonder de omvang
van eventuele gebieden binnen de zone of agglomeratie
waar de concentraties de langetermijndoelstellingen of
de streefwaarden overschrijden;
– voor langetermijndoelstellingen of streefwaarden die
de bescherming van de gezondheid van de mens beogen,
het deel van de bevolking dat het risico loopt te
worden blootgesteld aan concentraties die hoger zijn de
drempel.
Waar mogelijk dienen de Lid-Staten kaarten samen te
stellen met daarop de concentratieniveaus binnen elke
zone en agglomeratie.
III. Standaardisatie
Voor ozon moet het volume worden omgerekend tot het
volume bij een temperatuur van 293 K en een druk van
101,3 kPa. Voor stikstofoxiden wordt de in Richtlijn
1999/30/EG aangegeven standaardisatie toegepast.
BIJLAGE VIII
Referentiemethode voor de analyse van ozon
en de ijking van meetinstrumenten voor ozon
I. Referentiemethode voor de analyse van ozon en de ijking
van meetinstrumenten voor ozon
– Analysemethode: UV-fotometrische methode
(ISO FDIS 13964)
– IJkmethode: referentie-UV-fotometer
(ISO FDIS 13964, VDI 2468, B1. 6)
Voor deze methode wordt thans door het Europees Comité
voor normalisatie (CEN) een norm opgesteld. Zodra
deze organisatie die norm heeft gepubliceerd, worden
de daarin beschreven methode en technieken de referentie-
en ijkmethode voor deze richtlijn.
Een Lid-Staat mag ook een andere methode toepassen
waarvan hij kan aantonen dat de resultaten gelijkwaardig
zijn aan die van bovengenoemde methode.
II. Referentietechnieken voor de modellering van ozon
Referentietechnieken voor modellering kunnen op dit
moment niet nader worden omschreven. De wijzigingen
om de richtlijn op dit punt aan de vooruitgang van wetenschap
en techniek aan te passen zullen worden vastgesteld
volgens de procedure van artikel 13, lid 2.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 311

Blz: 473 – B. Br. Hoofdst. Reg. 6 juli 2000
B. Br. Hoofdst. Reg. 6 juli 2000 tot oprichting
van een coördinatiecomité in het
kader van de ordonnantie van 25 maart
1999 betreffende de beoordeling en de
verbetering van de luchtkwaliteit (B.S.,
13 oktober 2000)
Art. 1. § 1. Worden benoemd in de werkgroep
«Gezondheid»:
– een vertegenwoordiger van de dienst pneumologie
van de ULB;
– een vertegenwoordiger van de dienst toxicologie
van de UCL;
– een vertegenwoordiger van het Centrum voor
Gezondheidsobservatie van de Gemeenschappelijke
Gemeenschapscommissie;
– een vertegenwoordiger van de Fédération des
Maisons médicales;
Brussel
– een vertegenwoordiger van de dienst toxicologie
van de VUB.
Worden benoemd in de werkgroep «Bronnen»:
– een vertegenwoordiger van de Algemene Inspectie
Verkeer en Vervoer van het Bestuur Uitrusting
en Vervoer van het Ministerie van het Brussels
Hoofdstedelijk Gewest;
– een vertegenwoordiger van de Maatschappij
voor het Intercommunaal Vervoer te Brussel;
– een vertegenwoordiger van Gewestelijke Commissie
voor Mobiliteit;
– een vertegenwoordiger van het Bestuur Energie.
§ 2. Het coördinatiecomité stelt zijn eigen huishoudelijk
reglement vast.
§ 3. De leden van het coördinatiecomité oefenen
hun mandaat gratis uit.
Art. 2. Wanneer de Minister van Leefmilieu het
coördinatiecomité om advies vraagt in het kader
LUCHT –Brussel
B. Br. Hoofdst. Reg. 6 juli 2000
van de artikelen 13 en 14 van de ordonnantie,
wordt het advies binnen 30 dagen uitgebracht.
Wanneer de maatregelen die voor advies aan het
coördinatiecomité worden voorgelegd betrekking
hebben op het wegverkeer of het openbaar vervoer,
pleegt de Minister van Leefmilieu voorafgaandelijk
overleg met zijn collega's die belast zijn
met Mobiliteit en Vervoer.
In crisissituaties kan de Minister van Leefmilieu
het coördinatiecomité zonder termijn bijeenroepen.
In dat geval dient het comité zijn advies uiterlijk
binnen achtenveertig uur na de adviesaanvraag
uit te brengen.
Art. 3. Het voorzitterschap en het secretariaat
van het coördinatiecomité worden door het Brussels
Instituut voor Milieubeheer waargenomen.
Art. 4. De Minister van Leefmilieu is belast met
de uitvoering van dit besluit.
312 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Blz: 515 – Omzendbrief 9 mei 1996
Omzendbrief 9 mei 1996 met betrekking
tot de behandeling in 1996 van milieuvergunningsdossiers
voor veeteeltbedrijven
(B.S., 11 juli 1996)
Aan de Provinciegouverneurs,
Ter kennisgeving aan
– de leden van de Bestendige Deputatie
– de colleges van Burgemeester en Schepenen.
Sinds 1 januari 1996 zijn ingevolge de inwerkingtreding
van het decreet van 20 december 1995 tot
wijziging van het decreet van 23 januari 1991 inzake
de bescherming van het leefmilieu tegen de
verontreiniging door meststoffen (verder mestdecreet
genoemd) (Belgisch Staatsblad van 30 december
1995), de mogelijkheden voor het verlenen
van een milieuvergunning met betrekking tot
een veeteeltbedrijf en de voorwaarden waaronder
deze milieuvergunning kan verleend worden,
grondig gewijzigd.
In uitvoering van voormelde gewijzigde decretale
regelgeving werden inzonderheid de volgende besluiten
getroffen:
– het besluit van de Vlaamse Regering van 20 december
1995 tot uitvoering van de artikelen 33 en
34 van voormeld decreet (Belgisch Staatsblad van
30 december 1995), gewijzigd bij besluit van de
Vlaamse Regering van 9 mei 1996 (verder vergunningenbesluit
genoemd);
– het besluit van de Vlaamse Regering van 20 december
1995 tot uitvoering van artikel 33, § 1, van
voormeld decreet (Belgisch Staatsblad van
30 december 1995).
Daarnaast is sedert 1 augustus 1995 het besluit
van de Vlaamse Regering van 1 juni 1995 houdende
algemene en sectorale bepalingen inzake milieuhygiëne
(titel II van het VLAREM) in voege getreden.
Dit besluit hield tevens een wijziging in
van titel I van het VLAREM.
Ter bevordering van een eenduidige behandeling
van milieuvergunningsdossiers met betrekking
tot de veeteelt in 1996 worden voormelde reglementeringen
hierna nader toegelicht.
1. Behandeling van milieuvergunningsaanvragen
klasse 1 en 2 die ontvankelijk en volledig verklaard
zijn vóór 1 januari 1996
Artikel 11 van het vergunningenbesluit bepaalt
dat bedoeld besluit niet van toepassing is op vergunningsaanvragen
die ontvankelijk en volledig
verklaard zijn voor het inwerkingtreden van het
besluit. Dit besluit is in werking getreden op
1 januari 1996.
Bijgevolg gelden de in dit besluit opgenomen beperkingen
niet voor dergelijke vergunningsaanvragen.
Deze beperkingen gelden evenmin bij de
eventueel erop volgende beroepsprocedure.
De regels vervat in titel II van het VLAREM blijven
vanzelfsprekend onverminderd van toepassing.
MEST
Zo bepaalt artikel 5.9.3.1. van titel I van het VLA-
REM dat het exploiteren, veranderen en/of verplaatsen
van een inrichting die is ingedeeld in één
of meer van de VLAREM-indelingsrubrieken 9.3,
9.4, 9.5 en 9.8 alleen nog is toegelaten indien het
een bestaande veeteeltinrichting betreft of het
omvormen inhoudt van een bestaande landbouwinrichting
tot een inrichting die is ingedeeld in
één of meer van de VLAREM-indelingsrubrieken
9.3, 9.4, 9.5 en 9.8.
Het is duidelijk dat de eventuele uitbreiding van
de vergunde veestapel ten gevolge van het verlenen
van bovenvermelde vergunningen, meegerekend
wordt bij de bepaling van onder andere de
gemeentelijke productiedruk.
Deze vergunningen kunnen bijgevolg de nog
schaarse ruimte voor uitbreidingen van kleine gezinsveeteeltbedrijven
tot aan de leefbaarheidsgrens
die er eventueel vanaf 1997 mogelijk is,
sterk hypothekeren. Verder is wettelijk vastgelegd
dat indien door de evolutie van de veestapel de
maximale bovengrens voor het Vlaamse Gewest
nog verder overschreden wordt, ingrijpender
maatregelen zullen opgelegd moeten worden
(artikel 10 van het vergunningenbesluit).
2. Behandeling van milieuvergunningsaanvragen
klasse 1 en 2 die ontvankelijk en volledig verklaard
zijn vanaf 1 januari 1996
2.1. Wettelijke bepalingen
Naast de bepalingen die in VLAREM II zijn opgenomen,
moet voor alle milieuvergunningsaanvragen
die ontvankelijk en volledig verklaard zijn na
1 januari 1996 voor het al of niet verlenen van een
vergunning inzonderheid rekening gehouden
worden met:
– de artikelen 33 en 34 van het decreet van 23 januari
1991 inzake de bescherming van het leefmilieu
tegen de verontreiniging door meststoffen,
gewijzigd door het decreet van 20 december 1995
(Belgisch Staatsblad van 30 december 1995), (verder
genoemd mestdecreet);
– het besluit van de Vlaamse Regering van 20 december
1995 tot uitvoering van de artikelen 33 en
34 van voormeld decreet (Belgisch Staatsblad van
30 december 1995), gewijzigd bij besluit van de
Vlaamse Regering van 9 mei 1996 (verder genoemd
vergunningenbesluit);
– het besluit van de Vlaamse Regering van 20 december
1995 tot uitvoering van artikel 33, § 1, van
voormeld decreet (Belgisch Staatsblad van 30 december
1995).
Het besluit van de Vlaamse Regering van 20 december
1995 tot uitvoering van artikel 33, § 1, van
het mestdecreet stelt vast dat de maxima van
75 miljoen kg difosforpentoxide en 169 miljoen
kg stikstof voor het Vlaamse Gewest overschreden
zijn.
Dit heeft voor gevolg dat voor vergunningsaanvragen
na 1 januari 1996 (lees: volledig en ontvankelijk
verklaard na 1 januari 1996) overeen-
MEST
Omzendbrief 9 mei 1996
komstig artikel 33 van het mestdecreet geen milieuvergunning
meer kan worden verleend voor
een inrichting als bedoeld in de VLAREM-indelingsrubrieken
9.3 tot en met 9.8, behoudens wanneer
het gaat om:
– de hernieuwing van een vergunning van een bestaande
veeteeltinrichting;
– de volledige verplaatsing van een bestaande
landbouwinrichting horende bij een gezinsveeteeltbedrijf
en voorzover aan de voorwaarden opgesomd
in artikel 34, § 3, 2°, van het mestdecreet
voldaan is.
Verder is in artikel 33 van het mestdecreet bepaald
dat de Vlaamse Regering voor gezinsveeteeltbedrijven
en bedrijven die louter en alleen
omwille van de bepaling van artikel 2bis, § 2, 2°,
a), van het decreet (= een veebezetting op jaarbasis
van minder dan 300 kg P2O5 ) de algemene beperkingen
kan opheffen, voorzover de gemeentelijke
productiedruk dit kan toelaten en voorzover
hieraan evenredige maatregelen (extra beperkingen
voor niet-gezinsveeteeltbedrijven) gekoppeld
worden.
Bij wijze van overgangsmaatregel is in 1996 een
specifieke uitvoering gegeven aan deze decretale
bepalingen. Deze overgangsbepalingen zijn vastgelegd
in artikel 13 van het vergunningenbesluit.
Er is bepaald dat:
– voor aanvragen die volledig en ontvankelijk verklaard
zijn vóór 1 januari 1997, in geval van hernieuwing
van de milieuvergunning alleen een vergunning
op proef met een duurtijd van maximaal
1 jaar en met als uiterste einddatum 31 december
1998 mag worden gegeven; verder zijn de voorwaarden
van artikel 3, § 2, 1°, van het vergunningenbesluit
van toepassing;
– in geval van volledige verplaatsing de bepalingen
van artikel 3, § 2, 2°, van het vergunningenbesluit
van toepassing zijn;
– de algemene beperking in het mestdecreet op
het verlenen van vergunningen wordt opgeheven
voor veranderingen van een bestaande veeteeltinrichting
horende bij een gezinsveeteeltbedrijf en
voorzover de vergunde productie op de inrichting
niet stijgt; hierop zijn eveneens de voorwaarden
van artikel 3, § 2, 1°, van toepassing.
2.2. Toepassing in praktijk
In de volgende gevallen kan, voorzover er geen
andere reglementaire beperkingen gelden, voor
vergunningsaanvragen die na 1 januari 1996 en
vóór 1 januari 1997 volledig en ontvankelijk verklaard
zijn en die betrekking hebben op één of
meer van de VLAREM-indelingsrubrieken 9.3
t.e.m. 9.8 nog een vergunning verleend worden:
a) Hernieuwing van de vergunning van een bestaande
veeteeltinrichting
Er dient hierbij voldaan te worden aan de bepalingen
van artikel 3, § 2, 1°, van het vergunningenbesluit.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 313

De hernieuwing kan slechts toegestaan worden
als een vergunning op proef en voor een duurtijd
van maximum 1 jaar. Als bijkomende beperking
mag de einddatum van de vergunning op proef
niet vallen na 31 december 1998 of niet meer dan
1 jaar na de einddatum van de te hernieuwen vergunning.
Opmerkingen:
* De bevoegde overheden dienen erover te waken
dat de procedure voor het treffen van een definitieve
beslissing tijdig wordt ingezet, teneinde de
definitieve beslissing te kunnen treffen voor het
verstrijken van de vergunning op proef (cfr.
artikel 40 van titel I van het VLAREM).
* Artikel 30, § 4, van titel I van het VLAREM staat
alleen een vergunning op proef toe als er geen
bouwvergunning vereist is voor de inrichting of
voor dat gedeelte van de inrichting dat het voorwerp
uitmaakt van de vergunningsaanvraag. Dit
betekent dat gecombineerde aanvragen van hernieuwing/verandering
van de vergunning met
daaraan gekoppeld bouwvergunningplichtige
veranderingswerken in 1996 niet vergund kunnen
worden.
* Er kan geen hernieuwing van een vergunning
verleend worden, indien de vergunning om een of
andere reden (bv. meer dan twee jaar niet in exploitatie)
reeds van rechtswege vervallen zou zijn.
(cfr. artikel 46 van titel I van het VLAREM).
De jaarlijkse aangifte bij de Mestbank vormt hierbij
een belangrijke basis om het van rechtswege
vervallen van de vergunning vast te stellen (cfr.
artikel 3, § 2, 1°, d), van het vergunningenbesluit).
* Er kan geen hernieuwing van een vergunning
gegeven worden van een inrichting die volgens
het mestdecreet niet beschouwd kan worden als
een bestaande veeteeltinrichting of waarvan de
jaarlijkse aangifte bij de Mestbank voor één of
meer van de voorbije drie aanslagjaren niet gebeurd
is.
b) Volledige verplaatsing van een bestaande veeteeltinrichting
horende bij een gezinsveeteeltbedrijf
Er dient hierbij voldaan te worden aan de bepalingen
van artikel 3, § 2, 2°, van het vergunningenbesluit.
In het geval van volledige verplaatsing zijn er geen
bepalingen opgenomen met betrekking tot de
duurtijd van de nieuwe vergunning. Bijgevolg kan
voor de nieuwe inrichting een vergunning van
maximaal 20 jaar afgeleverd worden.
Samenvoegen van vergunningen (bestaande veeteeltinrichting
uitbreiden, mits stopzetten van vergunde
activiteiten op een andere inrichting), gedeeltelijk
verplaatsen van een inrichting (bijvoorbeeld
alleen varkens) kan bijgevolg niet toegestaan
worden.
Verplaatsen van een veeteeltinrichting omwille
van andere redenen dan de bepalingen van titel II
van het VLAREM kan evenmin toegestaan worden.
c) Verandering van een bestaande veeteeltinrichting
horende bij een gezinsveeteeltbedrijf
Het bedrijf waartoe de veeteeltinrichting behoort
moet zowel voor als na de verandering voldoen
aan de voorwaarden van gezinsveeteeltbedrijf.
De vergunde mestproductie (uitgedrukt in
kg P 2O 5) mag op de bestaande veeteeltinrichting
niet stijgen ten gevolge van de verandering.
Een eventuele uitbreiding van het aantal vergunde
dieren voor een bepaalde VLAREM-indelingsrubriek
moet bijgevolg steeds gekoppeld zijn aan
een evenredige vermindering van een andere diersoort
(uitgedrukt in kg P 2 O 5 ).
Het regulariseren van een bestaande toestand
houdt een stijging in van de vergunde productie
en moet bijgevolg geweigerd worden.
Tevens moet nauwlettend nagekeken worden of
de oorspronkelijk afgeleverde vergunning nog
volledig geldig is.
Het opnieuw invullen (via het verbouwen of bijbouwen
van stallen of via de omschakeling naar
een andere diersoort) van de vergunning die van
rechtswege vervallen is of van een deel van de vergunning
dat van rechtswege vervallen is, moet
eveneens beschouwd worden als een stijging van
de mestproductie.
Verder moet aan de voorwaarden van artikel 3,
§2, 1°, van het vergunningenbesluit voldaan worden.
De termijn van de vergunning voor de verandering
kan overeenkomstig artikel 30, § 5, van titel I
van het VLAREM toegestaan worden voor een bepaalde
duur waarvan de einddatum deze van de
lopende vergunning niet mag overschrijden.
Voor elke vergunningsaanvraag met betrekking
tot de VLAREM-indelingsrubrieken 9.3 t.e.m. 9.8
die niet behoort tot een van bovenstaande gevallen
moet een weigeringsbeslissing getroffen worden.
3. Behandeling van meldingen ingediend na
1 januari 1996
3.1. Meldingen 3e klasse (mogelijk voor pelsdieren
tot 300 dieren (rubriek 9.8))
In het vergunningenbesluit zijn geen bijzondere
bepalingen (beperkingen) opgenomen met betrekking
tot het melden van een klasse 3 inrichting.
In principe blijft de melding van een klasse 3 inrichting
met betrekking tot de rubriek 9.8 bijgevolg
mogelijk.
Anderzijds moet elke klasse 3 inrichting voldoen
aan de bepalingen van titel II van het VLAREM
(artikel 3.1.1 van titel II van het VLAREM).
Overeenkomstig artikel 5.9.3.1, § 1, van titel II van
het VLAREM, is het exploiteren van een inrichting
die is ingedeeld in de VLAREM-indelingsrubriek
9.8 alleen toegelaten indien het een bestaande
veeteeltinrichting betreft of het de omvorming be-
MEST
Omzendbrief 9 mei 1996
treft van een bestaande landbouwinrichting tot
een ingedeelde inrichting.
Bijgevolg kan een melding klasse 3 slechts geakteerd
worden, voorzover de melding betrekking
heeft op een inrichting die beschouwd kan worden
als een bestaande landbouw- of veeteeltinrichting.
Om na te gaan of aan deze voorwaarde
voldaan kan worden, moet advies gevraagd worden
aan de Vlaamse Landmaatschappij (cfr.
artikel 5.9.3.1, § 1, 2e lid, van titel II van het VLA-
REM).
3.2. Mededelingen van verandering van een inrichting
klasse 1 of 2 (met betrekking tot de VLA-
REM-indelingsrubrieken 9.3 t.e.m. 9.8)
Alle mededelingen van verandering met betrekking
tot de VLAREM-indelingsrubrieken 9.3 t.e.m.
9.8 ingediend na 1 januari 1996 dienen op de onderstaande
wijze behandeld te worden. De datum
van indiening is de datum vermeld op het ontvangstbewijs
of de postdatum in geval van een per
post aangetekende zending.
Het mestdecreet heeft een maximumgrens bepaald
voor de difosforpentoxideproductie en de
stikstofproductie afkomstig van de veestapel in
het Vlaamse Gewest.
Deze grens moet aangezien worden als het maximum
aan mestproductie die in het Vlaamse Gewest
nog aanvaard kan worden ten opzichte van
het leefmilieu.
Ingevolge de overschrijding van de maxima voor
difosforpentoxide en stikstof op Vlaams niveau,
moet elke verandering van een vergunde inrichting
die een stijging van de mestproductie op de
inrichting tot gevolg heeft, aangezien worden als
een aantasting van het leefmilieu en het vergroten
van de bestaande hinder.
Dit betekent dat de bevoegde overheid deze mededeling
van verandering niet mag akteren en bij
gemotiveerde beslissing aan de betrokkene moet
mededelen dat een vergunningsaanvraag moet
worden ingediend.
Deze vergunningsaanvraag zal vervolgens beoordeeld
moeten worden zoals aangegeven is in
punt 2 van deze omzendbrief.
Voor alle duidelijkheid dient gesteld te worden
dat de hierboven weergegeven regeling alleen
geldt voor deze vergunningsaanvragen, meldingen
en mededelingen (of die delen ervan) die betrekking
hebben op de rubrieken 9.3 tot en met
9.8 (dieren). Vergunningsdossiers (of delen ervan)
van veeteeltbedrijven met betrekking tot andere
vergunningplichtige activiteiten (bv. mestopslag,
opslag van stookolie, stallen van voertuigen, enz.)
vallen niet onder voormelde beperkingen. Hierop
zijn alleen de Vlarem-regels van toepassing.
Ik verzoek U, mevrouw, mijnheer de Gouverneur,
deze omzendbrief ter kennis te willen brengen van
alle gemeentebesturen van uw provincie en hem
te publiceren in het bestuursmemoriaal van de
provincie.
314 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Blz: 515 – Omzendbrief 19 december 1996
Omzendbrief 19 december 1996 betreffende
de toepassing van het mestdecreet
en de uitvoeringsbesluiten ervan (B.S.,
11 januari 1997)
Uit de technische evaluatie van de toepassing van
het decreet van 23 januari 1991 inzake de bescherming
van het leefmilieu tegen de verontreiniging
door meststoffen, gewijzigd bij de decreten
van 25 juni 1992, 22 december 1993 en 20 december
1995, alsook van de uitvoeringsbesluiten
van dit decreet, inzonderheid de besluiten van de
Vlaamse Regering van 20 december 1995 bekendgemaakt
in het Belgisch Staatsblad van 30 december
1995, blijkt dat sommige bepalingen aanleiding
geven tot verschillende interpretaties.
Met onderhavige omzendbrief wordt beoogd omtrent
de bedoelde decretale en reglementaire bepalingen
enige verduidelijking te geven met het
oog op een eenduidige interpretatie ervan.
1° Milieuvergunningsaanvragen voor inrichtingen
bedoeld in de subrubrieken 9.3 tot en met 9.8
van de VLAREM-indelingslijst, ontvankelijk en volledig
verklaard vanaf 1 januari 1997 en later:
Binnen de bepalingen van het decreet van
23 januari 1991 inzake de bescherming van het
leefmilieu tegen de verontreiniging door meststoffen
was 1996 een overgangsjaar voor wat betreft
het verlenen van milieuvergunningen. Deze overgangsregeling
is vervat in het artikel 13 van het
besluit van de Vlaamse Regering van 20 december
1995 tot uitvoering van artikel 33 en 34 van het
Mestdecreet en geldt voor milieuvergunningsaanvragen
die tussen 1 januari 1996 en 31 december
1996 ontvankelijk en volledig werden verklaard.
Voor de milieuvergunningsaanvragen voor inrichtingen,
bedoeld in de subrubrieken 9.3 tot en met
9.8 van de VLAREM-indelingslijst, die vanaf
1 januari 1997 en later ontvankelijk en volledig
worden verklaard, gelden evenwel de bepalingen
van het artikel 4 van het besluit van de Vlaamse
Regering van 20 december 1995 tot uitvoering
van artikel 33 en 34 van het Mestdecreet. Onder
zeer strikte voorwaarden kan een beperkte uitbreiding
van bepaalde gezinsveeteeltbedrijven aldus
in welomschreven gevallen worden toegelaten.
Voor de beoordeling van deze milieuvergunningsaanvragen
voor wat het aspect mestproductie
aangaat, is het belangrijk dat deze aanvragen
door de Vlaamse Landmaatschappij kunnen worden
geadviseerd in chronologische volgorde naar:
– de datum van de ontvankelijk en volledig verklaring
van de milieuvergunningsaanvraag;
– bij gelijke datum van de ontvankelijk en volledig
verklaring, het tijdstip van de indiening van de milieuvergunningsaanvraag.
Het is daarom van groot belang dat bij ontvangst
van een milieuvergunningsaanvraag met betrekking
tot de subrubrieken 9.3 tot en met 9.8 van de
VLAREM-indelingslijst zeer strikt de bepalingen
van titel I van de VLAREM inzake het onderzoek
van de ontvankelijkheid en de volledigheid worden
nageleefd en dat bovendien in het daartoe
voorziene vak op het vergunningsaanvraagformulier
(vak voorbehouden aan de administratie) ten
minste altijd vermeld wordt:
– het tijdstip (datum en uur) dat de aanvraag werd
ontvangen;
– de datum dat de vergunningsaanvraag ontvankelijk
en volledig werd verklaard.
2° Procedure mededeling kleine veranderingen:
Overeenkomstig artikel 27, § 1 van het decreet
van 28 juni 1985 betreffende de milieuvergunning,
zoals gewijzigd bij decreet van 22 december
1993, kan een verandering van een vergunde inrichting,
andere dan een toevoeging, in bepaalde
omstandigheden bij wege van aktename worden
vergund. Daarvoor is inzonderheid vereist dat de
verandering van die aard is dat zij geen bijkomend
risico voor de mens, of een aantasting van het leefmilieu
inhoudt noch de bestaande hinder wordt
vergroot.
In de omzendbrief van 9 mei 1996 (punt 3.2) werd
reeds gesteld dat mededelingen niet voor aktename
in aanmerking kunnen genomen worden indien
de verandering een stijging van de vergunde
mestproductie op de inrichting tot gevolg heeft.
In het licht van de bepalingen van het mestdecreet
en van het besluit van de Vlaamse Regering van
20 december 1995 tot uitvoering van artikel 33 en
34 van het Mestdecreet, zoals die van toepassing
worden met ingang van 1 januari 1997, dient gesteld
dat vanaf 1 januari 1997 geen enkele verandering
van een inrichting ingedeeld in één of
meer van de subrubrieken 9.3 tot en met 9.8 van
de VLAREM-indelingslijst nog voor aktename in
aanmerking kan worden genomen wanneer de
verandering betrekking heeft op een toename van
het aantal dieren of wijziging van diersoorten.
3° Melding van overname van een inrichting vergund
voor één of meer van de subrubrieken 9.3
tot en met 9.8 van de VLAREM-indelingslijst:
Overeenkomstig het artikel 19 van het decreet van
28 juni 1985 betreffende de milieuvergunning
moet de overname van een vergunde inrichting
door een andere exploitant vooraf worden gemeld
aan de overheid die de vergunning heeft verleend.
Het spreekt vanzelf dat de overname van de milieuvergunning
enkel kan in zoverre deze nog
rechtsgeldig is en niet geheel of gedeeltelijk van
rechtswege is vervallen overeenkomstig de bepalingen
van het artikel 46 van titel I van het VLA-
REM.
Bij overname van een inrichting, behorende tot
een niet-gezinsveeteeltbedrijf, vergund voor één
of meer van de subrubrieken 9.3 tot en met 9.8
van de VLAREM-indelingslijst, gelden vanaf
1 januari 1997 evenwel de bepalingen van het
artikel 4, § 1, 3° van het besluit van de Vlaamse
Regering van 20 december 1995 tot uitvoering
MEST
Omzendbrief 19 december 1996
van artikel 33 en 34 van het Mestdecreet. In de
welomschreven gevallen kan de vergunning bij
overname van rechtswege gereduceerd worden
tot 75 % van de voorheen vergunde mestproductie
van die inrichting. Ten einde duidelijkheid te
geven aan de overnemer omtrent de toepassing
van rechtswege van voormelde reductie, dienen
de vergunningverlenende overheden vanaf
1 januari 1997 aan de Vlaamse Landmaatschappij
een kopie te bezorgen van elke melding die ze ontvangen
van een overname van een inrichting vergund
voor één of meer van de subrubrieken 9.3
tot en met 9.8 van de VLAREM-indelingslijst. De
Vlaamse Landmaatschappij zal vervolgens zowel
de overnemer als de vergunningverlenende en de
toezichthoudende overheid informeren over het
resultaat van de toepassing van voormelde reductieregel.
4° Verval van lopende milieuvergunningen:
Overeenkomstig artikel 28 van het decreet van
28 juni 1985 betreffende de milieuvergunning
vervalt de milieuvergunning van rechtswege o.m.
wanneer:
– de inrichting niet in gebruik werd genomen binnen
de opgelegde termijn van ingebruikstelling;
– de inrichting gedurende twee opeenvolgende
jaren niet werd geëxploiteerd.
In voorkomend geval kan deze regel ook van toepassing
zijn op een gedeelte van de inrichting.
Voor de toepassing van voormelde bepalingen
wordt verwezen naar de definitie van «exploiteren»
zoals deze is vastgesteld door artikel 2, 2° van
bedoeld decreet, met name: «in werking stellen of
houden, gebruiken, installeren of in stand houden
van een inrichting, daaronder begrepen het lozen
van afvalwater;».
Uit voormelde bepalingen vloeit voort:
– dat een bezetting van één of meer vergunde stallen
onder de vergunde maximumcapaciteit geen
verval en ook geen inperking van de milieuvergunning
tot gevolg heeft;
– dat wanneer bepaalde stallen of bepaalde onderdelen
van de inrichting sedert meer dan twee
jaar niet meer bestaan (gesloopt of vernield) of
niet meer als stal of voor het vergunde doel zijn ingericht
(geëigende binneninrichting en alle technische
voorzieningen zijn verwijderd of volledige
afwezigheid van dieren) de desbetreffende milieuvergunning
wel van rechtswege is vervallen; in het
geval de betrokken inrichting meerdere stallen
omvat en het gemiddeld aantal aanwezige dieren,
zoals de laatste 2 jaar aangegeven bij de Mestbank,
lager is dan 50 % van het globaal op de inrichting
vergund aantal dieren, en in de mate dat
geen overmacht of bedrijfseigen redenen kunnen
worden ingeroepen, kan aangenomen worden
dat enkel de stal of stallen die dit aantal dieren vermenigvuldigd
met 1,50 kan bevatten, vergund
blijven.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 315

Blz: 515 – Omzendbrief 11 maart 1997
Omzendbrief 11 maart 1997 betreffende
de toepassing van het mestdecreet en van
de uitvoeringsbesluiten ervan (B.S., 7 mei
1997)
Na onderzoek van de knelpunten naar voor gekomen
tijdens de technische evaluatie van de toepassing
van het decreet van 23 januari 1991 inzake
de bescherming van het leefmilieu tegen de
verontreiniging door meststoffen, gewijzigd bij de
decreten van 25 juni 1992, 18 december 1992,
22 december 1993 en 20 december 1995, alsook
van de uitvoeringsbesluiten van dit decreet, inzonderheid
de besluiten van de Vlaamse Regering van
20 december 1995 bekendgemaakt in het Belgisch
Staatsblad van 30 december 1995, blijkt dat
sommige bepalingen aanleiding geven tot verschillende
interpretaties.
Met onderhavige omzendbrief wordt beoogd omtrent
de bedoelde decretale en reglementaire bepalingen
enige verduidelijking te geven met het
oog op een eenduidige interpretatie ervan, binnen
de beleidsopties van het goedgekeurde Mestactieplan.
1° De aangifte van de bedrijven die wensen genotificeerd
te worden als gezinsveeteeltbedrijf zoals
bepaald in artikel 2bis van het decreet en in
artikel 2 van het besluit van de Vlaamse Regering
van 20 december 1995 tot uitvoering van sommige
artikelen van het decreet van 23 januari 1991
inzake de bescherming van het leefmilieu tegen
de verontreiniging door meststoffen
Alle producenten en gebruikers die in het kalenderjaar
voorafgaand aan het aanslagjaar een bedrijf
uitbaatten waarvan de productie van dierlijke
mest 300 kg difosforpentoxide of meer bedroeg,
of waarvan de oppervlakte tot het bedrijf behorende
cultuurgronden 2 ha of meer bedroeg, dienen
elk jaar aangifte te doen van hun bedrijfssituatie
per entiteit door middel van een aangifteformulier
waarvan het model is vastgesteld in formulier I.
Bedrijven die wensen genotificeerd te worden als
gezinsveeteeltbedrijf, zoals bepaald in artikel 2bis
van het decreet, dienen aanvullend bij hun aangifte
de volgende documenten te voegen:
1° het aanslagbiljet samen met de berekeningsnota
en de landbouwbijlage van de meest recente
aangifte in het kader van de wet op de inkomstenbelastingen;
2° indien het om een rechtspersoon gaat, een kopie
van de statuten zoals gepubliceerd in het Belgisch
Staatsblad, met inbegrip van de statutenwijzigingen,
alsook een recente kopie van het aandelenregister;
3° een bewijs van betaling van de sociale bijdrage
als landbouwer in hoofdberoep;
4° de lijst van toeleveraars van het nodige kweekmateriaal
en de nodige veevoeders en de afnemers
van het slachtrijpe vee, alsook, als er contracten
met vooraf gegarandeerde afnameprijzen afgesloten
zijn, een kopie van deze contracten.
Tevens dienen zij met betrekking tot het jaar van
aangifte en het kalenderjaar voorafgaand aan het
jaar van aangifte aan de Mestbank een verklaring
op eer te voegen dat hun bedrijf voldeed en zal
voldaan aan de criteria zoals bepaald in artikel
2bis van het mestdecreet.
Het is de bedoeling om in het besluit van de
Vlaamse Regering van 20 december 1995 tot uitvoering
van sommige artikelen van het decreet
van 23 januari 1991 inzake de bescherming van
het leefmilieu tegen de verontreiniging door meststoffen,
de procedure zoals vermeld in het artikel 2
van het besluit aan te passen.
In afwachting van deze aanpassing doet de Mestbank
een voorprocedurele berekening of nazicht.
In voorkomend geval geeft de Mestbank vóór
1 september van het jaar van aangifte kennis aan
de aangever van het feit dat zijn dossier niet alle
voormelde documenten bevat of dat hij niet voldoet
aan de vereisten gesteld door artikel 2bis, § 2,
2° (veebezetting) of artikel 2bis, § 2, 3° (bij het bedrijf
behorende cultuurgronden) van het decreet.
Een producent die de verklaring op eer heeft afgelegd
dat zijn bedrijf een gezinsveeteeltbedrijf is,
blijft onderworpen aan de regelgeving gezinsveeteeltbedrijf
tot het tegendeel is vastgesteld.
Als de Mestbank vaststelt dat manifest niet voldaan
is aan de notificatievoorwaarden, is dit bedrijf
geen gezinsveeteeltbedrijf. Een aangifte
waarbij documenten ontbreken wordt aangezien
als een manifest tekort, behoudens het geval dat
redelijkerwijze bepaalde documenten niet voorhanden
kunnen zijn. De Mestbank geeft hiervan
kennis aan de aangever met vermelding van de redenen
waarom dit bedrijf niet genotificeerd wordt
als gezinsveeteeltbedrijf. Tevens wordt in de kennisgeving
vermeld dat de aangever tegen deze beslissing
per aangetekend schrijven in beroep kan
gaan bij de minister binnen dertig dagen nadat hij
kennis kreeg van de beslissing van de Mestbank.
De minister beslist over het beroep binnen de zestig
dagen na aangifte bij de post van de brief die
het beroep vervat.
Indien uiteindelijk blijkt dat de verklaring afgelegd
op eer in verband met de notificatie van het
gezinsveeteeltbedrijf als vals dient te worden beschouwd
en de producent wordt veroordeeld door
de correctionele rechtbank op basis van artikel 37,
§3, 4° van het mestdecreet, komt het bedrijf gedurende
de eerstvolgende vijf jaar niet meer in aanmerking
voor de notificatie als gezinsveeteeltbedrijf
conform artikel 2bis van het mestdecreet.
2° De notificatie tot gezinsveeteeltbedrijf zoals bepaald
in artikel 3, § 2, van het mestdecreet:
Iedere producent die wenst dat zijn bedrijf genotificeerd
wordt als gezinsveeteeltbedrijf dient met
betrekking tot het jaar van aangifte en het kalenderjaar
voorafgaand aan het jaar van aangifte aan
de Mestbank een verklaring op eer te doen toekomen
dat zijn bedrijf voldeed en zal voldoen aan de
voorwaarden zoals bepaald in artikel 2bis van het
mestdecreet. Voor de toepassing van deze bepalingen
dient:
MEST
Omzendbrief 11 maart 1997
– onder «zijn bedrijf» ook verstaan bedrijven die in
de beschouwde periode geheel of gedeeltelijk zijn
overgedragen aan de echtgenoot van de gebruiker,
zijn afstammelingen of aangenomen kinderen,
de afstammelingen of aangenomen kinderen
van zijn echtgenoot, of de echtgenoten van de
voormelde afstammelingen of aangenomen kinderen;
dit onverminderd de toepassing van de bepalingen
met betrekking tot alle vormen van vergoedingen
en ambtshalve ontheffing voorzien in
het mestdecreet en zijn uitvoeringsbesluiten;
– in het algemeen uitgegaan te worden van de bepaling
van artikel 3, § 2 van het mestdecreet wat
betekent dat het voorbije productiejaar geen volledig
kalenderjaar dient te beslaan; het engagement
van het jaar van aangifte moet uiteraard wel
een volledig kalenderjaar omvatten.
3° Toegelaten hoeveelheden meststoffen indien
op hetzelfde perceel gedurende hetzelfde jaar
twee of meer teelten worden geoogst.
Het artikel 14, § 7, van het mestdecreet laat toe de
hoeveelheden meststoffen te verhogen indien er
binnen het teeltjaar twee of meer specifieke combinaties
van gewassen worden geoogst op hetzelfde
perceel. Immers door meerdere oogsten wordt
een grotere hoeveelheid nutriënten aan de bodem
onttrokken dan bij de oogst van één enkel gewas.
Wanneer een groenbemester niet geoogst wordt
maar ingeploegd, is dit niet het geval en daarom
sluit het mestdecreet de combinatie gewas +
groenbemester uit voor de verhoogde bemestingsnorm.
De combinatie maïs + groenbemester
is aldus eveneens uitgesloten voor de verhoogde
bemestingsnorm. Wanneer het echter gaat om de
combinatie maïs + gras op een rundveebedrijf
(uitgezonderd mestkalveren) waar het gras wordt
gezaaid na de oogst van de maïs en van dit gras in
het volgende voorjaar een snede gras wordt
geoogst vooraleer de graszode in te ploegen en
wanneer daarna opnieuw maïs gezaaid wordt,
geeft dit aanleiding tot twee oogsten in hetzelfde
jaar en voldoet de teeltcombinatie aan de voorwaarden
om in aanmerking te komen voor de verhoogde
bemestingsnorm.
Het decreet stelt dat de Vlaamse Regering een limitatieve
lijst van combinaties van teelten die in
aanmerking kunnen komen bepaalt en dat hierbij
het hoofdgewas moet aangeduid worden. Het decreet
stelt verder dat maïs en groenbemesters – en
dus ook gras – niet op deze lijst kunnen voorkomen.
Het decreet bepaalt hierop echter een uitzondering
met name «gras bestemd voor een snede
in het voorjaar na maïs». Gras is dan geen
groenbemester.
Dit is in feit een verduidelijking van de uitzondering
op de algemene regel. De algemene regel
stelt immers dat maïs en groenbemesters niet
kunnen voorkomen in de limitatieve lijst van gewassencombinaties
die in aanmerking kunnen
komen voor de verhoging.
De bedoeling van de uitzondering is echter voor
de combinatie maïs als hoofdgewas met gras
waarvan een snede wordt geoogst in het voorjaar
de verhoogde bemestingsnorm wel toe te laten.
316 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Het besluit van de Vlaamse Regering van 20 december
1995 tot uitvoering van artikel 14, § 7, van
het decreet van 23 januari 1991 inzake de bescherming
van het leefmilieu tegen de verontreiniging
door meststoffen formuleert deze bedoeling
duidelijk: «Een voorjaarssnede gras onmiddellijk
gevolgd door maïs». Het sluit ook volledig
aan bij het principe twee oogsten in hetzelfde seizoen.
Aangezien het de bedoeling was enkel de combinatie
maïs voorafgegaan door een snede gras toe
te laten, komt het gras ingezaaid na de maïs nooit
in aanmerking voor de verhoging van het lopende
jaar, maar is het een nodige doch onvoldoende
voorwaarde opdat het perceel voor het volgende
jaar in aanmerking zou kunnen komen voor de
verhoogde bemestingsnorm; bijkomende voorwaarden
voor het volgende jaar zijn dat er een
snede gras wordt geoogst in het voorjaar en dat de
hoofdteelt maïs is en dat het om een rundveebedrijf
(uitgezonderd mestkalveren) gaat.
Het louter inzaaien van gras na maïs laat wel toe
nog 60 kg N uit te rijden tot 21 oktober in afwijking
van het algemeen uitrijverbod. Deze 60 kg N
moet dan wel een deel zijn van de toegelaten
325 kg N die toegelaten is als er geen voorjaarssnede
gras geoogst wordt of van de 400 kg N indien
er wel een snede geoogst wordt en er een
aanvraag voor verhoogde bemesting is goedgekeurd
door de Mestbank.
De gebruiker dient zich voor het toedienen van de
verhoogde toegelaten hoeveelheden meststoffen
voor 1 juni van het jaar waarin hij de verhoogde
bemesting wenst toe te passen kenbaar te maken
bij de Mestbank. Dit is in het geval van maïs in
combinatie met gras dat geoogst wordt wel een
probleem omdat op dat moment alle sporen van
het gras reeds verdwenen zijn en controle uitgesloten
is.
Om dit probleem op te heffen en om in aanmerking
te komen voor de verhoogde bemestingsnorm
dient de aanvraag te gebeuren voor
1 januari van het jaar waarin de verhoging wordt
toegepast. Voor 1997 is, bij wijze van overgang, de
datum van 1 juni, zoals in het besluit, nog van toepassing.
Voor andere teeltcombinaties, die volgens
artikel 2, 2°, van besluit van de Vlaamse Regering
van 20 december 1995 tot uitvoering van
artikel 14, § 7, van het decreet van 23 januari
1991 inzake de bescherming van het leefmilieu tegen
de verontreiniging door meststoffen, betrekking
hebben op tuinbouwteelten, volstaat het –
ook na 1997 – een aanvraag in te dienen vóór
1 juni.
De regeling voor de vergoeding in kwetsbare gebieden
is complementair aan de bovenstaande
daar in de kwetsbare gebieden noch de verhoogde
norm noch de verlengde uitrijperiode van toepassing
zijn. De bestaande regeling van gras inzaaien
na maïs kan van kracht blijven.
4° Met betrekking tot de notie «akkers» zoals vermeld
in artikel 15, § 5, lid twee en lid vier:
De notie «akkers» zoals vermeld in artikel 15, § 5,
lid twee en lid vier, in het kader van de ambtshalve
ontheffing van de nulbemesting, dient onverminderd
de bestaande wetgeving, zo geïnterpreteerd
te worden dat dit alle grondgebonden teelten omvat
met uitzondering van grasland. Hieronder
kunnen dus bv. ook boomkwekerijen en sierteelt
in volle grond begrepen worden.
Blz: 516 – Omzendbrief 12 november 1997
Omzendbrief 12 november 1997 betreffende
de toepassing van het mestdecreet
en van de uitvoeringsbesluiten ervan.
(Deze omzendbrief vervangt de omzendbrief
van 11 maart 1997 – Belgisch
Staatsblad van 20 maart 1997) (B.S.,
19 december 1997)
In het Belgisch Staatsblad van 17 oktober 1997
verschenen vier besluiten van de Vlaamse regering
van 15 juli 1997 tot uitvoering van diverse artikelen
van het decreet van 23 januari 1991 inzake
de bescherming van het leefmilieu tegen de verontreiniging
door meststoffen of tot wijziging van
sommige uitvoeringsbesluiten van het mestdecreet.
Het betreft meer bepaald:
– 15 juli 1997 – Besluit van de Vlaamse regering
tot wijziging van vier besluiten van de Vlaamse regering
van 20 december 1995 tot uitvoering van
het decreet van 23 januari 1991 inzake de bescherming
van het leefmilieu tegen de verontreiniging
door meststoffen.
– 15 juli 1997 – Besluit van de Vlaamse regering
tot uitvoering van de artikelen 3, § 1, 4°, 6, § 2, 17,
§ 6, en 18, 1° en 2°, van het decreet van 23 januari
1991 inzake de bescherming van het leefmilieu tegen
de verontreiniging door meststoffen.
– 15 juli 1997 – Besluit van de Vlaamse regering
tot wijziging van het besluit van de Vlaamse regering
van 20 december 1995 tot vaststelling van de
vergoedingen, voor de jaren 1996 en 1997, in uitvoering
van artikel 15, § 9, van het decreet van
23 januari 1991 inzake de bescherming van het
leefmilieu tegen de verontreiniging door meststoffen.
– 15 juli 1997 – Besluit van de Vlaamse regering
tot wijziging van het besluit van de Vlaamse rege-
MEST
Omzendbrief 12 november 1997
ring van 19 maart 1996 houdende regeling van de
bijkomende mestafnameplicht en bemiddeling
voor bijkomende mestoverschotten in sommige
gebieden waar verscherpte bemestingsnormen
gelden.
Ingevolge de publicatie van deze besluiten kan de
Omzendbrief van 11 maart 1997 betreffende de
toepassing van het mestdecreet en van de uitvoeringsbesluiten
ervan (Belgisch Staatsblad van
20 maart 1997) worden opgeheven, behalve voor
de punten 2° en 4°, die hierna worden hernomen:
2° De notificatie tot gezinsveeteeltbedrijf zoals bepaald
in artikel 3, § 2, van het mestdecreet:
Iedere producent die wenst dat zijn bedrijf genotificeerd
wordt als gezinsveeteeltbedrijf dient met
betrekking tot het jaar van aangifte en het kalenderjaar
voorafgaand aan het jaar van aangifte aan
de Mestbank een verklaring op eer te doen toekomen
dat zijn bedrijf voldeed en zal voldoen aan de
voorwaarden zoals bepaald in artikel 2bis van het
mestdecreet. Voor de toepassing van deze bepalingen
dient:
– onder «zijn bedrijf» ook verstaan bedrijven die in
de beschouwde periode geheel of gedeeltelijk zijn
overgedragen aan de echtgenoot van de gebruiker,
zijn afstammelingen of aangenomen kinderen,
de afstammelingen of aangenomen kinderen
van zijn echtgenoot, of de echtgenoten van de
voormelde afstammelingen of aangenomen kinderen;
dit onverminderd de toepassing van de bepalingen
met betrekking tot alle vormen van vergoedingen
en ambtshalve ontheffing voorzien in
het mestdecreet en zijn uitvoeringsbesluiten;
– in het algemeen uitgegaan te worden van de bepaling
van artikel 3, § 2 van het mestdecreet wat
betekent dat het voorbije productiejaar geen volledig
kalenderjaar dient te beslaan; het engagement
van het jaar van aangifte moet uiteraard wel
een volledig kalenderjaar omvatten.
4° De notie «akkers» zoals vermeld in artikel 15,
§ 5, lid twee en lid vier, van het mestdecreet:
De notie «akkers» zoals vermeld in artikel 15, § 5,
lid twee en lid vier, in het kader van de ambtshalve
ontheffing van de nulbemesting, dient onverminderd
de bestaande wetgeving, zo geïnterpreteerd
te worden dat dit alle grondgebonden teelten omvat
met uitzondering van grasland. Hieronder
kunnen dus bv. ook boomkwekerijen en sierteelt
in volle grond begrepen worden.
Ik verzoek u, geachte Gouverneur, deze omzendbrief
ter kennis te willen brengen aan alle gemeentebesturen
van uw provincie en hem te publiceren
in het bestuursmemoriaal van de provincie.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 317

Blz: 576 – B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 h o u d e n d e
vaststelling van het Vlaams Reglement
betreffende de Milieuvergunning (B.S.,
26 juni 1991)
Afgekort: Vlarem I
Federale terminologie aangepast bij art. 2 B. Vl. Reg. 19 januari
1994, B.S., 15 februari 1994
HOOFDSTUK I
DEFINITIES
Art. 1. Voor de toepassing van dit besluit wordt
verstaan onder:
1° «de Vlaamse minister»: het lid van de Vlaamse
Regering tot wiens bevoegdheid de bescherming
van het leefmilieu behoort;
2° «het decreet»: het decreet van 28 juni 1985 betreffende
de milieuvergunning;
3° «de indelingslijst»: de aan dit besluit als
bijlage 1 toegevoegde [...] lijst van als hinderlijk
beschouwde inrichtingen tot vaststelling, overeenkomstig
het bedoelde in artikel 3 van het decreet,
bij welke van de drie klassen van inrichtingen
zij worden ingedeeld, naargelang van de
graad waarin zij geacht worden belastend te zijn
voor de mens en het leefmilieu;
4° «inrichtingen»: fabrieken, werkplaatsen, opslagplaatsen,
machines, installaties, toestellen en
handelingen die op de indelingslijst voorkomen;
5° «exploiteren»: in werking stellen of houden, gebruiken,
installeren of in stand houden van een inrichting,
daaronder begrepen het lozen van afvalwater;
6° «exploitant»: elke natuurlijke of rechtspersoon
die een inrichting exploiteert of voor wiens rekening
een rekening een inrichting wordt geëxploiteerd;
7° «veranderen van een inrichting»: wijzigen, uitbreiden,
toevoegen:
– «wijzigen»: het verplaatsen binnen de vergunde
inrichting, of het aanwenden van een andere fabricagemethode;
– «uitbreiden»: het vergroten in capaciteit, in drijfkracht
of in oppervlakte op percelen waarop de
geldende vergunning betrekking heeft;
– «toevoegen»: het vergroten in opslagcapaciteit,
in drijfkracht of in oppervlakte op percelen, waarop
de geldende vergunning geen betrekking
heeft;
8° «tijdelijke inrichtingen»: de in de indelingslijst
met de letter T aangeduide vergunningplichtige
inrichtingen waarvan de exploitatie geen blijvende
gevolgen voor het leefmilieu veroorzaakt en in
principe niet langer zal duren dan:
MILIEUVERGUNNING
Vlaanderen
– één jaar, als het een inrichting betreft die verband
houdt met een bouwwerf;
– drie maanden in de andere gevallen;
9° [«afvalwater»: verontreinigd water waarvan
men zich ontdoet, zich moet ontdoen of de intentie
heeft zich van te ontdoen, met uitzondering
van hemelwater dat niet in aanraking is geweest
met verontreinigende stoffen;]
10° [«huishoudelijk afvalwater»: afvalwater dat
enkel bestaat uit het water afkomstig van:
– normale huishoudelijke activiteiten;
– sanitaire installaties;
–keukens;
– het reinigen van gebouwen zoals woningen,
kantoren, plaatsen waar groot- of kleinhandel
wordt gedreven, zalen voor vertoningen, kazernen,
kampeerterreinen, gevangenissen, onderwijsinrichtingen
met of zonder internaat, klinieken,
hospitalen en andere inrichtingen waar niet
besmettelijke zieken opgenomen en verzorgd
worden, zwembaden, hotels, restaurants, drankgelegenheden,
kapsalons;
– afvalwater afkomstig van wassalons, waar de
toestellen uitsluitend door het cliënteel zelf worden
bediend;]
11° [«koelwater»: het water dat in de nijverheid
voor afkoeling gebruikt wordt en dat niet in aanraking
is gekomen met af te koelen stoffen of met
andere verontreinigende stoffen;]
12° [«bedrijfsafvalwater»: alle afvalwater dat niet
voldoet aan de bepalingen van huishoudelijk afvalwater
of koelwater;]
13° [...]
14° [...]
15° [«afvalstoffen»: afvalstoffen zoals bedoeld in
het decreet van 2 juli 1981 betreffende de voorkoming
en het beheer van afvalstoffen en zijn uitvoeringsbesluiten.
De definities zoals bepaald in dat
decreet en zijn uitvoeringsbesluiten zijn eveneens
geldig voor de toepassing van dit besluit;]
16° [«GPBV-installatie»: een inrichting die in de
vierde kolom van de indelingslijst is aangeduid
met de letter X en die als dusdanig onder de toepassing
valt van de bepalingen van de titels I en II
van het VLAREM inzake geïntegreerde preventie
en bestrijding van verontreiniging als bedoeld in
de EU-richtlijn 96/61/EEG van 24 september
1996 en die de vaste technische eenheid omvat
waarin de activiteiten en processen, vermeld in de
tweede kolom, alsmede andere daarmee rechtstreeks
samenhangende activiteiten plaatsvinden
die technisch in verband staan met de op die
plaats ten uitvoer gebrachte activiteiten en die ge-
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
volgen kunnen hebben voor de emissies en de verontreiniging;]
17° [«vergunning»: het gedeelte van (een) schriftelijk(e)
besluit(en) of het besluit (die besluiten) in
zijn (hun) geheel waarbij machtiging wordt verleend
om een inrichting te exploiteren onder bepaalde
voorwaarden die moeten garanderen dat
de inrichting voldoet aan de eisen van dit reglement
alsook van titel II van het VLAREM en waarbij
een vergunning betrekking kan hebben op een
of meer inrichtingen die zich op dezelfde locatie
bevinden en die door dezelfde exploitant worden
geëxploiteerd;]
18° [«belangrijke wijziging van een inrichting»:
een aanzienlijke verandering als gedefinieerd in
artikel 1.1.2 van titel II van het VLAREM;]
19° [«gevaarlijke stoffen»: stoffen, mengsels of
preparaten, genoemd in bijlage 6, deel 1, gevoegd
bij dit besluit of beantwoordend aan de criteria in
bijlage 6, deel 2, gevoegd bij dit besluit en aanwezig
als grondstof, product, bijproduct, residu of
tussenproduct, met inbegrip van die stoffen waarvan
redelijkerwijs mag worden verwacht dat ze bij
een ongeval ontstaan;]
20° [«gevaar»: de intrinsieke eigenschap van een
gevaarlijke stof of van een fysische situatie die potentieel
tot schade voor de gezondheid van de
mens en/of het milieu kan leiden;]
21° [«risico»: de waarschijnlijkheid dat een bepaald
effect zich binnen een bepaalde periode of
onder bepaalde omstandigheden voordoet;]
22° [«Verdrag van Espoo»: Verdrag inzake milieueffectenrapportage
in grensoverschrijdend verband
en van de aanhangsels I, II, III, IV, V, VI en VII
ondertekend in Espoo op 25 februari 1991;]
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 319
23° [...]
24° [«zwaar ongeval»: een gebeurtenis zoals een
zware emissie, brand of explosie als gevolg van
onbeheerste ontwikkelingen tijdens de bedrijfsuitoefening
in een inrichting, waardoor onmiddellijk
of na verloop van tijd ernstig gevaar voor de
gezondheid van de mens binnen of buiten de inrichting
en/of voor het milieu ontstaat en waarbij
een of meer gevaarlijke stoffen betrokken zijn;]
25° «grondwater»: al het water dat zich onder het
bodemoppervlakte in de verzadigde zone bevindt
en dat in direct contact met bodem of ondergrond
staat;
26° «directe lozing in grondwater»: de inleiding
van stoffen van bijlage 2 B bij dit besluit in het
grondwater zonder doorsijpeling door bodem of
ondergrond;
27° «indirecte lozing in grondwater»: de inleiding
van stoffen van bijlage 2 B bij dit besluit in het

grondwater na doorsijpeling door bodem of ondergrond;
[28° «verontreinigen»: het veroorzaken van een
emissie die mens of milieu op rechtstreekse of onrechtstreekse
wijze nadelig beïnvloedt of kan
beïnvloeden;]
[29° [«beste beschikbare technieken» (BBT): het
meest doeltreffende en geavanceerde ontwikkelingsstadium
van de activiteiten en exploitatiemethoden,
waarbij de praktische bruikbaarheid van
speciale technieken om in beginsel het uitgangspunt
voor de emissiegrenswaarden te vormen is
aangetoond, met het doel emissies en effecten op
het milieu in zijn geheel te voorkomen, of wanneer
dat niet mogelijk blijkt algemeen te beperken:
a) «technieken»: zowel de toegepaste technieken
als de wijze waarop de installatie wordt ontworpen,
gebouwd, onderhouden, geëxploiteerd en
ontmanteld;
b) «beschikbare»: op zodanige schaal ontwikkeld
dat de technieken, kosten en baten in aanmerking
genomen, economisch en technisch haalbaar in
de industriële context kunnen worden toegepast,
onafhankelijk van de vraag of die technieken al
dan niet op het grondgebied van het Vlaamse Gewest
worden toegepast of geproduceerd, mits ze
voor de exploitant op redelijke voorwaarden toegankelijk
zijn;
c) «beste»: het meest doeltreffend voor het bereiken
van een hoog algemeen niveau van bescherming
van het milieu in zijn geheel.]]
–3° gewijzigd bij art. 7.1.1.1., 1°, B. Vl. Reg. 1 juni 1995, B.S.,
31 juli 1995
–9° vervangen bij art. 7.1.1.1., 2°, B. Vl. Reg. 1 juni 1995, B.S.,
31 juli 1995
–10° vervangen bij art. 7.1.1.1., 2°, B. Vl. Reg. 1 juni 1995, B.S.,
31 juli 1995
–11° vervangen bij art. 7.1.1.1., 2°, B. Vl. Reg. 1 juni 1995, B.S.,
31 juli 1995
–12° vervangen bij art. 7.1.1.1., 2°, B. Vl. Reg. 1 juni 1995, B.S.,
31 juli 1995
–13° opgeheven bij art. 7.1.1.1., 3°, B. Vl. Reg. 1 juni 1995, B.S.,
31 juli 1995
–14° opgeheven bij art. 7.1.1.1., 3°, B. Vl. Reg. 1 juni 1995, B.S.,
31 juli 1995
–15° vervangen bij art. 7.1.1.1., 4°, B. Vl. Reg. 1 juni 1995, B.S.,
31 juli 1995
–16° opgeheven bij art. 7.1.1.1., 5°, B. Vl. Reg. 1 juni 1995, B.S.,
31 juli 1995; opnieuw ingevoegd bij art. 1, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
–17° opgeheven bij art. 7.1.1.1., 5°, B. Vl. Reg. 1 juni 1995, B.S.,
31 juli 1995; opnieuw ingevoegd bij art. 1, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
–18° opgeheven bij art. 7.1.1.1., 5°, B. Vl. Reg. 1 juni 1995, B.S.,
31 juli 1995; opnieuw ingevoegd bij art. 1, 3°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
–19° opgeheven bij art. 7.1.1.1., 5°, B. Vl. Reg. 1 juni 1995, B.S.,
31 juli 1995; opnieuw ingevoegd bij art. 1, 4°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: op datum
van de inwerkingtreding van het samenwerkingsakkoord tussen
de federale Staat, het Vlaamse Gewest, het Waalse Gewest en het
Brusselse Hoofdstedelijke Gewest betreffende de beheersing van
de gevaren van zware ongevallen, waarbij gevaarlijke stoffen zijn
betrokken (art. 83)
–20° opgeheven bij art. 7.1.1.1., 5°, B. Vl. Reg. 1 juni 1995, B.S.,
31 juli 1995; opnieuw ingevoegd bij art. 1, 5°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: op datum
van de inwerkingtreding van het samenwerkingsakkoord tussen
de federale Staat, het Vlaamse Gewest, het Waalse Gewest en het
Brusselse Hoofdstedelijke Gewest betreffende de beheersing van
de gevaren van zware ongevallen, waarbij gevaarlijke stoffen zijn
betrokken (art. 83)
–21° opgeheven bij art. 7.1.1.1., 5°, B. Vl. Reg. 1 juni 1995, B.S.,
31 juli 1995; opnieuw ingevoegd bij art. 1, 6°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: op datum
van de inwerkingtreding van het samenwerkingsakkoord tussen
de federale Staat, het Vlaamse Gewest, het Waalse Gewest en het
Brusselse Hoofdstedelijke Gewest betreffende de beheersing van
de gevaren van zware ongevallen, waarbij gevaarlijke stoffen zijn
betrokken (art. 83)
–22°, na wijziging, opgeheven bij art. 7.1.1.1., 5°, B. Vl. Reg. 1
juni 1995, B.S., 31 juli 1995; opnieuw ingevoegd bij art. 1, 7°,
B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding:
1 mei 1999 (art. 83)
–23° opgeheven bij art. 2 B. Vl. Reg. 27 april 1994, B.S., 6 mei
1994
–24° vervangen bij art. 1, 8°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: op datum van de inwerkingtreding
van het samenwerkingsakkoord tussen de federale Staat,
het Vlaamse Gewest, het Waalse Gewest en het Brusselse Hoofdstedelijke
Gewest betreffende de beheersing van de gevaren van
zware ongevallen, waarbij gevaarlijke stoffen zijn betrokken
(art. 83)
–28° toegevoegd bij art. 7.1.1.1., 6°, B. Vl. Reg. 1 juni 1995, B.S.,
31 juli 1995
–29° toegevoegd bij art. 7.1.1.1., 6°, B. Vl. Reg. 1 juni 1995, B.S.,
31 juli 1995; vervangen bij art. 1, 9°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999,
B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
–22°: zie Verdrag 25 februari 1991 inzake milieu-effectrapportage
in grensoverschrijdend verband, en Aanhangsels I, II, III, IV,
V, VI, VII, gedaan te Espoo, goedgekeurd bij wet 9 juni 1999, B.S.,
31 december 1999, inwerkingtreding: 30 september 1999 (Lijst
der gebonden Staten)
HOOFDSTUK II
DE MELDING
Art. 2. § 1. Niemand mag, zonder daarvan vooraf
melding te hebben gedaan, een inrichting die behoort
of na de geplande verandering blijft behoren
tot de derde klasse exploiteren of veranderen.
§ 2. De in paragraaf 1 bedoelde melding dient te
gebeuren door middel van een meldingsformulier,
waarvan het model is vastgesteld in bijlage 3
bij onderhavig besluit, dat bij ter post aangetekende
zending of bij afgifte tegen ontvangstbewijs
wordt overgemaakt aan het college van burgemeester
en schepenen van de gemeente waarin
de percelen zijn gelegen waarop de exploitatie of
verandering van de inrichting gebeurt of gepland
is. Indien de inrichting zich over het grondgebied
van meer dan één gemeente uitstrekt, dient de
melding op voormelde wijze te gebeuren aan elk
van de colleges van burgemeester en schepenen
van de gemeenten waarin percelen zijn gelegen
waarop de exploitatie of de verandering van de inrichting
gebeurt of gepland is, voor de respectieve
gedeelten van de inrichting gelegen op hun
ambtsgebied.
§ 3. De melding dient volgende gegevens te bevatten:
1° – indien het om een natuurlijke persoon gaat:
de naam, voornaam, het adres, telefoon-, RSZ- en
BTW-nummer van de exploitant;
– indien het om een rechtspersoon gaat: de benaming,
de rechtsvorm en de maatschappelijke zetel,
telefoon-, RSZ- en BTW-nummer van de exploitant,
evenals de naam, de hoedanigheid van
de verantwoordelijke persoon die de melding namens
de exploitant ondertekent;
2° de juridische grondslag op basis waarvan de exploitant
de beschikking heeft over de bedoelde inrichting(en)
alsmede het eigendomsstatuut van
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
de percelen waarop de exploitatie gebeurt of is gepland;
3° het adres van de inrichting die het voorwerp
uitmaakt van de melding evenals de gemeenten
en provincies waarin de percelen zijn gelegen
waarop de exploitatie of de verandering van de inrichting
gebeurt of gepland is;
4° [in voorkomend geval, de vermelding dat het
gaat om een inrichting van:]
– de Staat, de Gemeenschap, het Gewest, een provincie
of een door een van hen opgerichte instelling;
– een gemeente, een vereniging van gemeenten,
of een openbaar centrum voor maatschappelijk
welzijn;
– een niet hiervoren genoemde openbare instelling;
5° [de vermelding dat het gaat om:
a) het exploiteren van een nieuwe inrichting of
een inrichting die na wijziging of aanvulling van
de indelingslijst meldingsplichtig wordt;
b) [ingeval de aanvraag betrekking heeft op een
nieuwe veeteeltinrichting of de verhoging van de
vergunde mestproductie van een bestaande veeteeltinrichting
naar aanleiding van de herlokalisatie
van een bestaande veeteeltinrichting voortvloeiende
uit een ruilverkaveling, landinrichting,
natuurinrichting en/of onteigening om openbaar
nut zoals bedoeld in het artikel 2, § 2, van het besluit
van 5 oktober 2001 tot uitvoering van
artikel 33ter van het decreet van 23 januari 1991
inzake de bescherming van het leefmilieu tegen
de verontreiniging door meststoffen, dienen bovendien
volgende bijlagen toegevoegd worden:
1° een gemotiveerde verklaring van de instantie
die bevoegd is voor de ruilverkaveling, landinrichting
of natuurinrichting of onteigening om openbaar
nut dat de herlokalisatie noodzakelijk is en
dat er na de herlokalisatie geen verdere veeteeltactiviteiten
zullen plaatsvinden op de te herlokaliseren
bestaande veeteeltinrichting;
2° de vergunningsbeslissingen met betrekking tot
de te herlokaliseren bestaande veeteeltinrichting;
3° een ondertekende en gedateerde verklaring
waarin de aanvrager verklaart binnen twee jaar
na de datum waarop hij de vergunning of de uitbreiding
van de vergunning gekregen heeft, de exploitatie
van de te herlokaliseren bestaande veeteeltinrichting
volledig te zullen stoppen;]
c) het overnemen van een vergunde inrichting;]
6° [de aard alsook de technische kenmerken van
de inrichting waarvoor de melding wordt gedaan
en inzonderheid:
a) wanneer de melding betrekking heeft op een
inrichting die ingedeeld is in één of meer van de
subrubrieken 9.3 tot en met 9.8 van de indelingslijst:
– een lijst met de aantallen dieren gespecificeerd
overeenkomstig de diersoorten (categorieën) vermeld
in artikel 5 van het decreet van 23 januari
320 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

1991 inzake de bescherming van het leefmilieu tegen
de verontreiniging door meststoffen;
– [...]
– [...]
b) wanneer de melding betrekking heeft op de
winning van grondwater, voor elk van de grondwaterwinningen,
gegroepeerd per watervoerende
laag:
– de activiteit waarvan de grondwaterwinning
deel uitmaakt;
– de bestemming van het grondwater;
– de maximumhoeveelheid gewonnen grondwater
uitgedrukt in m3 per dag en per jaar;
– de diepte waarop het grondwater gewonnen
wordt ten opzichte van het maaiveld;
– de aard en het maximumvermogen van de
pomp(en) uitgedrukt in m3 /uur en in kilowatt;
– de apparatuur en/of middelen voor de meting
van het gewonnen grondwatervolume;
– de situering van alle (geregistreerde en niet geregistreerde)
pompen op kaartmateriaal op schaal
van ten minste 1/5.000;]
7° een plan op schaal van ten minste 1/500 waarop
de ligging van de inrichting op het betrokken
kadastraal perceel is aangegeven;
8° in voorkomend geval een afschrift van de beslissing
over de vergunningsaanvragen als bedoeld
in de wet van 29 maart 1962 houdende organisatie
van de ruimtelijke ordening en van de
stedenbouw met betrekking tot de inrichting of de
datum waarop alsmede de overheid bij wie dergelijke
vergunning(en) werd(en) aangevraagd.
[§ 4. In afwijking van de bepalingen van §§ 2 en 3
gelden voor de meldingen met betrekking tot inrichtingen
die onlosmakelijk verbonden zijn met
de woonfunctie van een onroerend goed dat
hoofdzakelijk voor bewoning wordt gebruikt de
volgende bepalingen:
1° De melding gebeurt bij aangetekend schrijven
gericht aan het College van Burgemeester en
Schepenen van de betrokken gemeente of door afgifte
tegen ontvangstbewijs.
2° In geval van huurwoningen dient de melding te
gebeuren door de eigenaar van het onroerend
goed.
Indien het onroerend goed meerdere mede-eigenaars
heeft wordt de melding gedaan door de persoon
die door de mede-eigenaars is belast met het
beheer van het goed.
3° De melding dient volgende gegevens te bevatten:
– de naam, voornaam, het adres en de hoedanigheid
van de persoon die de melding doet;
– het adres van het onroerend goed;
– de vermelding of het gaat om het exploiteren
van een nieuwe inrichting, of het veranderen van
een inrichting;
– de aard van de meldingsplichtige inrichting;
– een schets die de ligging van de inrichting aangeeft.]
[§ 5. In afwijking van § 2 en § 3 gelden voor de
meldingen met betrekking tot de in de derde klasse
ingedeelde inrichtingen die samen met inrichtingen
van eerste of tweede klasse een milieutechnische
eenheid als bedoeld in artikel 1.1.2 van
titel II van het VLAREM vormen, de volgende bepalingen:
1° wanneer de ingedeelde inrichtingen, ingedeeld
in de derde klasse, worden opgenomen in de vergunningsaanvraag
of in de mededeling van verandering
die overeenkomstig artikel 5, 6, 6bis en 6ter
wordt ingediend bij de bevoegde overheid, geldt
de vergunningsaanvraag of de mededeling als
melding van deze derde klasse-inrichtingen;
2° in de overige gevallen moet de melding gebeuren
overeenkomstig § 2 en § 3 met dien verstande
dat ze in dit geval moet worden ingediend bij de
overheid die in eerste aanleg bevoegd is voor de
vergunningplichtige inrichting(en) die samen
met de gemelde derde klasse-inrichting(en) een
milieutechnische eenheid als bedoeld in
artikel 1.1.2 van titel II van het VLAREM vormen.]
–§3, 4°, inleidende zin, vervangen bij art. 2, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
–§3, 5°, vervangen bij art. 2, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
–§3, 5°, b), vervangen bij art. 8 B. Vl. Reg. 5 oktober 2001, B.S.,
9 januari 2002, inwerkingtreding: 9 januari 2002 (art. 11)
–§3, 6°, vervangen bij art. 2, 3°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
–§3, 6°, a), tweede streepje, opgeheven bij art. 7 B. Vl. Reg.
5 oktober 2001, B.S., 9 januari 2002, inwerkingtreding: 9 januari
2002 (art. 11)
–§3, 6°, a), derde streepje, opgeheven bij art. 7 B. Vl. Reg.
5 oktober 2001, B.S., 9 januari 2002, inwerkingtreding: 9 januari
2002 (art. 11)
– § 4 toegevoegd bij art. 1 B. Vl. Ex. 28 oktober 1992, B.S.,
2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
– § 6 toegevoegd bij art. 2, 4°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– Zie Omzendbrief Vlarem 93/01, 28 juli 1993 betreffende het
besluit van de Vlaamse Executieve van 28 oktober 1992, Belgisch
Staatsblad van 2 februari 1993, tot wijziging van het besluit van
de Vlaamse Executieve van 6 februari 1991, Belgisch Staatsblad
van 26 juni 1991, houdende vaststelling van het Vlaams reglement
betreffende de milieuvergunning, B.S., 20 augustus 1993
Art. 3. De exploitant van een niet als hinderlijk
ingedeelde inrichting die na haar inbedrijfstelling
meldingsplichtig wordt door aanvulling of wijziging
van de indelingslijst, is verplicht hiervan binnen
de zes maanden na het van kracht worden
van die aanvulling of wijziging de melding te doen
overeenkomstig het bepaalde in artikel 2.
Art. 4. [§ 1. Het bevoegde college van burgemeester
en schepenen neemt akte van de meldingen,
bedoeld in artikel 2 en 3, met uitzondering
van deze bedoeld in artikel 2, § 5, 1° en 2°.
De burgemeester schrijft de ontvangen meldingen
in in een register dat overeenkomstig
artikel 32 ingezien kan worden.
Wanneer de melding betrekking heeft op een inrichting
die ingedeeld is in één of meer van de
subrubrieken 9.3 tot en met 9.8 en/of de
subrubriek 28.2 van de indelingslijst, stuurt de
burgemeester zonder verwijl een afschrift van het
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
meldingsformulier en zijn bijlage(n) naar de
Vlaamse Landmaatschappij.
§ 2. De overheid die in eerste aanleg bevoegd is
voor de vergunningplichtige inrichting(en) die samen
met de gemelde derdeklasse-inrichting(en)
een milieutechnische eenheid als bedoeld in
artikel 1.1.2 van titel II van het VLAREM vormen,
neemt akte van de meldingen, bedoeld in
artikel 2, § 5, 1° en 2°.
Deze akteneming wordt bekendgemaakt overeenkomstig
artikel 35, 5°, wanneer het gaat om een
akteneming door de bestendige deputatie van de
provincie respectievelijk overeenkomstig
artikel 36, 5°, wanneer het gaat om een aktename
door het college van burgemeester en schepenen.
Wanneer de melding betrekking heeft op een inrichting
die ingedeeld is in één of meer van de
subrubrieken 9.3 tot en met 9.8 en/of de
subrubriek 28.2 van de indelingslijst, stuurt de bevoegde
overheid in elk geval zonder verwijl een
voor eensluidend verklaard afschrift van de akteneming
alsook een afschrift van het meldingsformulier
en zijn bijlage(n) naar de Vlaamse Landmaatschappij.
§ 3. De exploitatie of verandering van een inrichting,
zoals bedoeld in artikel 2, mag worden aangevat
de dag na de datum dat de melding met alle
vereiste gegevens conform artikel 2 werd gedaan
op voorwaarde dat voldaan is aan het algemene
inplantingsvoorschrift voor inrichtingen van derde
klasse, vastgesteld in het artikel 4.1.1.1 van
titel II van het VLAREM.
§ 4. De exploitatie van een inrichting, zoals bedoeld
in artikel 3, mag worden voortgezet voorzover
de melding met alle vereiste gegevens conform
artikel 2 werd gedaan binnen de termijn, bedoeld
in artikel 3.]
– Vervangen bij art. 3 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S., 11 maart
1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
HOOFDSTUK III
DE VERGUNNINGSAANVRAAG
Art. 5. § 1. [Niemand mag zonder voorafgaande
schriftelijke vergunning van de bevoegde overheid
een als hinderlijk ingedeelde inrichting die
behoort tot de eerste of de tweede klasse, exploiteren.]
§ 2. [De vergunningsaanvraag om een inrichting
van klasse 1 of 2 te exploiteren of te veranderen,
wanneer de verandering overeenkomstig
artikel 6bis vooraf vergund dient te worden, wordt
ingediend door middel van een milieuvergunningsaanvraagformulier
waarvan het model is
vastgesteld in bijlage 4, gevoegd bij dit besluit en
dat formulier bevat ten minste de volgende gegevens:]
1° – indien het om een natuurlijke persoon gaat:
de naam, voornaam, hoedanigheid, het adres, telefoon-,
RSZ- en BTW-nummer van de exploitant;
– indien het om een rechtspersoon gaat: de benaming,
de rechtsvorm en de maatschappelijke ze-
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 321

tel, telefoon-, RSZ- en BTW-nummer van de exploitant,
evenals de naam, de hoedanigheid van
de verantwoordelijke persoon die de vergunningsaanvraag
namens de exploitant ondertekent;
2° de juridische grondslag op basis waarvan de exploitant
de beschikking heeft over de bedoelde inrichting(en)
alsmede het eigendomsstatuut van
de percelen waarop de exploitatie gebeurt of is gepland;
3° het adres van de inrichting die het voorwerp
uitmaakt van de vergunningsaanvraag evenals de
gemeenten en provincies waarin de percelen zijn
gelegen waarop de exploitatie of de verandering
van de inrichting gebeurt of gepland is;
4° de vermelding of het gaat om een inrichting
van:
– de Staat, de Gemeenschap, het Gewest, een provincie
of een door een van hen opgericht instelling;
– een gemeente, een vereniging van gemeenten,
of een openbaar centrum voor maatschappelijk
welzijn;
– een niet hiervoren genoemde openbare instelling;
5° de vermelding of het gaat om:
– de exploitatie van een nieuwe inrichting;
– het hernieuwen van een vergunning voor een
bestaande inrichting;
– de exploitatie van een inrichting die na wijziging
of aanvulling van de indelingslijst vergunningplichtig
wordt;
– het veranderen van een inrichting met precisering
dat het betreft:
— een wijziging;
— een uitbreiding;
— een toevoeging;
– de exploitatie van een tijdelijke inrichting;
6° de aard en de klasse van de inrichting met vermelding
of een milieueffectrapport en/of een veiligheidsrapport
wordt vereist;
7° een beschrijving van de aan te wenden procédés
en reagentia;
8° de aard en het vermogen van de toestellen;
9° de aard, de inhoud, de bedrijfsdruk en -temperatuur
en volgnummer van de toestellen, opslagtanks,
reservoirs en apparaten;
10° de aard, de maximum voorziene hoeveelheid
en de fysische, chemische en toxicologische kenmerken
van de als hinderlijk ingedeelde opslagplaatsen
en van de grondstoffen, tussenproducten,
bijproducten, eindproducten, afvalstoffen en
afvalwaters alsmede de geplande bestemming
van afvalstoffen en afvalwaters; de kenmerkende
gegevens van de voorziene emissies, afvalstoffen
en afvalwaters;
11° [de op basis van de beste beschikbare technieken
voorziene maatregelen en/of installaties om:
a) zo weinig mogelijk afval te veroorzaken;
b) minder gevaarlijke stoffen te gebruiken;
c) de in het proces uitgestoten en gebruikte stoffen
alsook afval, waar mogelijk, terug te winnen
en te recycleren;
d) het verbruik van grondstoffen, met inbegrip
van water, te beperken en de energie-efficiëntie zo
groot mogelijk te maken;
e) het algemene effect van de emissies en de risico's
op het milieu te voorkomen of tot een minimum
te beperken en dit zowel voor geluid, trillingen,
stralingen, lucht-, bodem- en waterverontreiniging
als voor het gevaar voor de mens buiten de
inrichting en het leefmilieu;
f) ongevallen te voorkomen en de gevolgen daarvan
voor het milieu te beperken;
g) te voldoen aan de algemene en sectorale milieuvoorwaarden
die van toepassing zijn op de inrichting;
h) te voldoen aan artikel 14 en artikel 16, § 4, van
het decreet van 21 oktober 1997 betreffende het
natuurbehoud en het natuurlijk milieu;]
12° het maximum voorziene aantal te werk te stellen
werknemers alsmede de vermelding of in de
onderneming van de exploitant een comité voor
veiligheid, gezondheid en verfraaiing der werkplaatsen
als bedoeld in het Algemeen Reglement
voor de Arbeidsbescherming bestaat;
13° de maximum voorziene hoeveelheid jaarlijks
te fabriceren goederen;
14° [in geval de aanvraag betrekking heeft op een
directe of indirecte lozing in grondwater van gevaarlijke
stoffen bedoeld in bijlage 2B bij dit besluit,
op een stortplaats of opslagplaats voor afvalstoffen
in of op de bodem, of op het geheel of gedeeltelijk
opvullen met niet-verontreinigde uitgegraven
bodem van groeven, graverijen,
uitgravingen en andere putten met inbegrip van
waterplassen en vijvers, tevens:
• de geologische kenmerken, waaronder de kenmerken
van de bodem en de ondergrond, van het
terrein waarop de lozing of het opvullen met nietverontreinigde
uitgegraven bodem is gepland,
respectievelijk de stortplaats of opslagplaats
wordt ingericht en van de omgeving in een straal
van 100 m rond de perceelsgrenzen;
• de hydrogeologische kenmerken, zoals de
grondwaterhuishouding, van het terrein waarop
de lozing of het opvullen met niet-verontreinigde
uitgegraven bodem is gepland, respectievelijk de
stortplaats of opslagplaats wordt ingericht en van
de omgeving;
• de beschrijving van de geo- en hydrogeologische
kenmerken moet voldoende inzicht verschaffen
in:
a) de algemene geologische situatie:
– geologische opbouw;
– precieze granulometrische en lithologische kenmerken
van de verschillende formaties;
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
b) de algemene hydrogeologische situatie:
– een uitvoerige beschrijving van alle hydrogeologische
kenmerken der watervoerende lagen (o.a.
hydraulische geleidbaarheid, transmissiviteit, bergingscapaciteit,
enz.);
– bepalen van stromingsrichtingen en stromingssnelheid
van het grondwater;
– vermelden en beschrijven der ondoorlatende lagen;
– analyse van piëzometrische waarnemingen;
c) de fysico-chemische kenmerken van het grondwater;
d) de waterwinningen in de omgeving (straal =
5km):
– algemene historiek;
– debiet van afpomping;
– piëzometrische effecten;
– continuïteit der bemaling;
– doelstelling van de bemalingsactiviteiten;
– fysico-chemische analyseresultaten der specifieke
bemalingsactiviteiten;
• een algemene beschrijving van het terrein en de
omgeving met vermelding van het huidige gebruik,
de begroeiing, het bodembestand en de
eventuele bebouwing;
wanneer het om een stortplaats voor afvalstoffen
gaat, ook nog:
• de gegevens inzake stabiliteit van het terrein en
haar omgeving:
a) berekening van de mogelijke verzakkingen en
zettingen van de stortplaats en de ondergrond;
b) de mogelijke invloed van de verzakkingen en
zettingen op de afsluitlagen, drainagesystemen,
taluds;
c) de berekening van de hoogte en de opbouw van
de stortplaats, de constructie en uitvoering van de
afsluitlaag en de drainagesystemen zodat de stabiliteit
van de stortplaats en de goede werking van
de afsluitlaag en de drainagesystemen verzekerd
blijven;]
15° in geval de aanvraag betrekking heeft op de
[verwerking van afvalstoffen], tevens:
– de maatregelen die desgevallend kunnen genomen
worden, wanneer de installaties of terreinen
tijdelijk buiten gebruik zijn, om welke redenen
ook, zodat de [verwerking van de afvalstoffen] verzekerd
blijft;
– de algemene kenmerken van de soorten van afvalstoffen
die per dag of per week, per maand en
per jaar [verwerkt kunnen worden], telkens met
opgaven van:
— het volume en het gewicht van de afvalstoffen;
— de aard, de samenstelling en herkomst van de
afvalstoffen;
322 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

– de kwalificatie en de taken van het personeel belast
met de [afvalstoffenverwerking];
– vier recente foto's van het terrein, genomen vanuit
de verschillende hoofdwindrichtingen;
– indien de aanvrager het vervullen van een opdracht
van algemeen nut beoogt een verbintenis
van de aanvrager om, binnen de perken, het voorwerp
en de voorwaarden van de milieuvergunning,
afvalstoffen te aanvaarden op schriftelijke
vraag van de Openbare Afvalstoffenmaatschappij
voor het Vlaamse Gewest of in opdracht ervan;
16° in geval de aanvraag betrekking heeft op de
lozing van afvalwaters, tevens:
– de aard en de hoeveelheid te lozen:
— [huishoudelijk afvalwater;]
— [bedrijfsafvalwater;]
— koelwater;
— regenwater;
– de aanduiding waarin en op welke wijze de afvalwaters
worden geloosd:
— in een gewoon oppervlaktewater;
— in een openbare riool;
— in een kunstmatige afvoerweg voor regenwater;
— in de bodem;
– de verschillende waterbevoorradingsbronnen;
– een beschrijving van de afvalwaterzuiveringsinstallatie(s);
[16°bis in geval de aanvraag betrekking heeft op
de winning van grondwater, voor elk van de
grondwaterwinningen, gegroepeerd per watervoerende
laag:
a) de activiteit waarvan de grondwaterwinning
deel uitmaakt;
b) de bestemming van het grondwater;
c) de beoogde of noodzakelijke waterkwaliteit;
d) de beoogde maximumhoeveelheid te winnen
grondwater uitgedrukt in m3 per dag en per jaar;
e) de aard van de waterwinning;
f) de technische kenmerken van de grondwaterwinning
met inzonderheid de aanduiding van:
– de diepte waarop het grondwater gewonnen
wordt ten opzichte van het maaiveld;
– de binnendiameter van de buis, de plaats, de
lengte en de doorsnede van de galerij of van de
draineerbuis, de plaats en de lengte van de klei- of
cementafdichting;
– de aard en het maximumvermogen van de pompen
uitgedrukt in m3 /uur en in kilowatt;
g) de apparatuur en/of middelen voor de meting
van:
– het gewonnen grondwatervolume;
– het grondwaterpeil;
h) de verschillende waterbevoorradingsbronnen
met hun debieten per dag en per jaar;
i) de situering van alle (geregistreerde en niet geregistreerde)
pompen op kaartmateriaal op schaal
van ten minste 1/5.000;]
[16°ter in geval de aanvraag betrekking heeft op
het kunstmatig aanvullen van het grondwater:
a) de activiteit waarvan de kunstmatige aanvulling
deel uitmaakt;
b) de omschrijving en diepte van de grondwaterlaag
die kunstmatig zal worden aangevuld;
c) de herkomst en de kwaliteit van het infiltratiewater;
d) de maximumhoeveelheid water ingebracht als
kunstmatige aanvulling uitgedrukt in m3 per dag
en per jaar;
e) de apparatuur en/of middelen voor de meting
van:
– de hoeveelheid water ingebracht als kunstmatige
aanvulling;
– het grondwaterpeil;]
17° in geval de aanvraag betrekking heeft op de
opslagplaatsen en installaties voor [de verwerking
van gevaarlijke afvalstoffen]:
– een nota betreffende de kwalificatie en de bevoegdheid
van het personeel dat verantwoordelijk
is voor de [verwerkingsinrichtingen];
– een nota die de te treffen maatregelen vermeldt
voor de evacuatie van de residu van de behandeling
van de [gevaarlijke afvalstoffen], in 't bijzonder:
a) indien het gaat om vloeibare residu's:
dezelfde inlichtingen als deze die moeten gegeven
worden bij het lozen van afvalwaters;
b) indien het gaat om gasvormige residu's:
1° de aard van het lozingspunt (schouw, ontluchting,
toorts), de hoogte, de binnendiameter bij de
monding;
2° het debiet en de temperatuur van de gassen en
de dampen;
3° de samenstelling van de gassen en de dampen
en, gebeurlijk, het gehalte aan vaste stoffen;
4° de aangewende technieken om de vooropgezette
waarden niet te overschrijden;
c) indien het gaat om vaste residu's:
1° het maximum volume en gewicht van de per
maand en per jaar te verwijderen, op te slaan of te
vervoeren residu's;
2° de aard van de gevaarlijke stoffen die er kunnen
in aanwezig zijn en voor ieder van hen, de hoeveelheid
per dag en per maand;
3° de nauwkeurig beschrijving van de wijze waarop
de residu's opgeslagen, verwijderd of vervoerd
worden, alsmede hun bestemming;
4° in het geval dat de residu's in de grond ingegraven
worden, de hydrologische en geologische in-
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
lichtingen betreffende het terrein waarin zij ingegraven
zullen worden, de fauna en de flora die er
zich kunnen ontwikkelen, de beschermingsmaatregelen
die getroffen zullen worden om de toegang
tot het terrein te beletten aan elke persoon
die niet tot de onderneming behoort;
18° de vermelding of voor de inrichting, de verandering
van de inrichting of voor het gedeelte van
de inrichting dat het voorwerp uitmaakt van de
vergunningsaanvraag krachtens de wet van
29 maart 1962 houdende organisatie van de
ruimtelijke ordening en van de stedenbouw een
bouwvergunning is vereist;
in voorkomend geval een afschrift van de beslissing
over vergunningsaanvragen als bedoeld in
voormelde wet met betrekking tot de inrichting of
de datum waarop en de overheid bij wie dergelijke
vergunning(en) werd(en) aangevraagd;
19° het voorwerp en de datum van de gedane
meldingen, evenals een afschrift van eerdere beslissingen
over vergunningsaanvragen die werden
ingediend voor de exploitatie, de lozing van
afvalwaters, [de verwerking van afvalstoffen, de
winning van grondwater of voor de bescherming
van grondwater] met betrekking tot de inrichting
of in voorkomend geval de datum waarop alsmede
de overheid bij wie dergelijke vergunning(en)
werd(en) aangevraagd;
[20° in voorkomend geval, een afschrift van de beslissingen
die werden getroffen met betrekking tot
een verzoek tot afwijking van de milieuvoorwaarden
die van toepassing zijn op de exploitatie van
de inrichting;]
[21°] de datum waarop de exploitant de inrichting,
de verandering van de inrichting of het gedeelte
van de inrichting dat het voorwerp uitmaakt
van de vergunningsaanvraag beoogt in gebruik
te kunnen nemen[;]
[22° in geval overeenkomstig titel II van het VLA-
REM een milieucoördinator is aangesteld: de
naam, voornaam, geboortedatum en het adres
van deze milieucoördinator.]
§ 3. Bij de vergunningsaanvraag voor een inrichting
van de klasse 1 of 2 dienen gevoegd:
1° een situeringsplan op schaal van ten minste
1/1.000, waarop de ligging van de gebouwen, de
productie-eenheden, de opslagplaatsen, de stortplaatsen
en de lozingspunten ten opzichte van de
aanpalende percelen weergegeven is;
2° een of meer uitvoeringsplannen op schaal van
ten minste 1/200 waarop per productie-eenheid,
per opslagplaats, per gebouw en per verdieping,
de schikkingen van de installaties, machines, toestellen,
apparaten (in voorkomend geval met hun
bijhorende motoren en opgave van het vermogen
ervan) en opslagplaatsen (met capaciteit) evenals
de lozingspunten van de afvalwaters weergegeven
zijn alsmede de als hinderlijk ingedeelde handelingen
aangegeven zijn;
3° een bewijs van betaling van de dossiertaks;
4° [wanneer de aanvraag betrekking heeft op een
stortplaats of opslagplaats voor afvalstoffen in of
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 323

op de bodem alsmede [op het geheel of gedeeltelijk
opvullen met niet-verontreinigde uitgegraven
bodem van groeven, graverijen, uitgravingen en
andere putten met inbegrip van waterplassen en
vijvers of] op een directe of indirecte lozing in
grondwater van gevaarlijke stoffen bedoeld in
bijlage 2B bij dit besluit:
– een voorstel van werkplan zoals omschreven in
titel II van het VLAREM;
– een opmetingsplan voor putten, laagten en ophogingen
met opgave van het maaiveld en berekening
van de nuttige stortcapaciteit;
– een voorstel van inrichtingsplan, zoals omschreven
in titel II van het VLAREM;
– een voorstel van plan voor afwerking, sluiting en
nazorg van de stortplaats, zoals omschreven in
titel II van het VLAREM;
– een verbintenis voor het aangaan van een financiële
zekerheid, zoals omschreven in titel II van
het VLAREM;]
[5° wanneer de aanvraag betrekking heeft op een
inrichting die ingedeeld is in een of meer van de
subrubrieken 9.3 tot en met 9.8 van de indelingslijst:
a) een lijst met de aantallen dieren gespecificeerd
overeenkomstig de diersoorten (categorieën) vermeld
in artikel 5 van het decreet van 23 januari
1991 inzake de bescherming van het leefmilieu tegen
de verontreiniging door meststoffen;
b) voor zover de aanvrager de cultuurgronden in
eigen gebruik nog niet digitaal bij de Mestbank
heeft laten registreren, een opgave van de kadastrale
percelen die in eigen gebruik zijn en het
bijbehorend kaartmateriaal op schaal 1/10.000
met aanduiding van de desbetreffende percelen;
c) [...]]
[6° wanneer de aanvraag betrekking heeft op de
winning van grondwater die behoort tot een
grondwaterwinningseenheid met een totale capaciteit,
inclusief de geplande grondwaterwinning,
van meer dan 2.500 m 3 /dag of meer dan
500.000 m 3 /jaar:
a) een hydrogeologische studie van het terrein en
omgeving uitgevoerd door een of meer deskundigen
die ten minste voldoende inzicht moet verschaffen
inzake:
i) algemene geologische situatie:
– de geologische opbouw;
– de lithologische kenmerken van de verschillende
formaties;
ii) algemene hydrogeologische situatie:
– een algemene beschrijving van de waterhuishouding;
– een uitvoerige beschrijving van de hydrogeologische
kenmerken van de watervoerende laag
waaruit water zal worden gewonnen (o.a. hydraulische
geleidbaarheid, transmissiviteit, bergingscapaciteit,
enz.);
– bepalen van stromingsrichtingen en stromingssnelheden
van het grondwater;
iii) de fysico-chemische kenmerken van het
grondwater van de watervoerende laag waaruit
water zal worden gewonnen;
iv) een berekening van de afpompingskegel in de
watervoerende laag waaruit water zal worden gewonnen
en de effecten op het bodemwater;
v) een overzicht van de grondwaterwinningen gelegen
in een straal van 5 km met hun debiet;
b) een technisch rapport waarin het effect, met inbegrip
van de gevolgen op de natuur en het natuurlijk
milieu, van de geplande grondwaterwinning
op de openbare en private bovengrondse eigendommen
is bestudeerd en omschreven;]
[7° wanneer de aanvraag betrekking heeft op het
kunstmatig aanvullen van het grondwater:
a) een hydrogeologische studie als bedoeld in 4°;
b) een technische nota betreffende de infiltratietechniek
en de maatregelen die genomen worden
om verontreiniging van de watervoerende lagen
te voorkomen.]
§ 4. Bij de vergunningsaanvraag voor een inrichting
van de klasse 1 dient bovendien een uittreksel
gevoegd uit het kadastraal plan met de gehele en
gedeeltelijke percelen gelegen in een straal van
100 m rond de perceelgrenzen van de inrichting
alsmede de lijst van de kadastrale eigenaars van
deze percelen.
§ 5. Bij de vergunningsaanvraag voor een inrichting
waarvoor een milieueffectrapport is vereist,
dient het voorgeschreven en conform de reglementering
verklaarde milieueffectrapport gevoegd.
§ 6. Bij de vergunningsaanvraag voor een inrichting
waarvoor een veiligheidsrapport is vereist,
dient het voorgeschreven en conform de reglementering
verklaarde veiligheidsrapport gevoegd.
[§ 7. Bij de vergunningsaanvraag voor een inrichting
van de klasse 1 of 2 die in de vierde kolom van
de indelingslijst is aangeduid met de letter X,
moeten bovendien de volgende stukken gevoegd:
1° een bijlage over geïntegreerde preventie en bestrijding
van verontreiniging die een beschrijving
bevat van:
a) de installatie en de aard en omvang van de activiteiten
die daar plaatsvinden;
b) de grondstoffen en hulpmaterialen, de andere
stoffen, inzonderheid afvalstoffen en secundaire
grondstoffen, en de energie die in de installatie
worden gebruikt of door de installatie worden gegenereerd;
c) de emissiebronnen van de installatie;
d) de situatie van de plaats waar de installatie
komt;
e) aard en omvang van de te voorziene emissies
van de installatie in elk milieucompartiment met
een overzicht van de significante milieu-effecten
van de emissies;
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
f) de beoogde technologie en de andere technieken
ter voorkoming of, indien dat niet mogelijk is,
ter vermindering van de emissies van de installatie;
g) zo nodig de maatregelen betreffende de preventie
en de nuttige toepassing van de door de installatie
voortgebrachte afvalstoffen;
h) de andere maatregelen die worden getroffen
om te voldoen aan de algemene beginselen van de
fundamentele verplichtingen van de exploitant,
bedoeld in artikel 43ter;
i) de maatregelen die worden getroffen ter controle
van de emissies in het milieu;
2° een niet-technische samenvatting van de in de
bijlage, bedoeld in 1°, genoemde gegevens.
Als de voormelde gegevens zijn opgenomen in het
aanvraagformulier of een hierbij gevoegde andere
bijlage en/of milieu-effectrapport, moeten deze
gegevens niet herhaald worden maar volstaat een
verwijzing in deze bijlage naar deze gegevens in
het aanvraagformulier, de bijlage(n) of het milieueffectrapport.]
– § 1 laatst vervangen bij art. 4 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– § 2, inleidende zin, vervangen bij art. 5, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
– § 2, 11°, laatst vervangen bij art. 5, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
– § 2, 14°, laatst vervangen bij art. 1 B. Vl. Reg. 31 mei 2002, B.S.,
19 juni 2002
– § 2, 15°, inleidende zin, gewijzigd bij art. 5, 3°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
–§2, 15°, eerste streepje, gewijzigd bij art. 5, 3°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83); gewijzigd bij art. 1 B. Vl. Reg. 15 juni 1999, B.S.,
4 september 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 15)
– § 2, 15°, tweede streepje, gewijzigd bij art. 5, 3°, B. Vl. Reg. 12
januari 1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
– § 2, 15°, vijfde streepje, gewijzigd bij art. 5, 3°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
– § 2, 16°, tweede streepje, vervangen bij art. 7.1.1.11. B. Vl. Reg.
1 juni 1995, B.S., 31 juli 1995
– § 2, 16°, derde streepje, vervangen bij art. 7.1.1.11. B. Vl. Reg.
1 juni 1995, B.S., 31 juli 1995
– § 2, 16°bis, ingevoegd bij art. 5, 4°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999,
B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– § 2, 16°ter, ingevoegd bij art. 5, 4°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999,
B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– § 2, 17°, inleidende zin, gewijzigd bij art. 3, 1°, B. Vl. Reg. 27
april 1994, B.S., 6 mei 1994
–§2, 17°, eerste streepje, gewijzigd bij art. 3, 2°, B. Vl. Reg. 27
april 1994, B.S., 6 mei 1994
– § 2, 17°, tweede streepje, gewijzigd bij art. 3, 3°, B. Vl. Reg. 27
april 1994, B.S., 6 mei 1994
– § 2, 19°, gewijzigd bij art. 5, 5°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
–§2, 20°, ingevoegd bij art. 7.1.1.2., 2°, B. Vl. Reg. 1 juni 1995,
B.S., 31 juli 1995
– § 2, 21°, (oud 20°) hernummerd bij art. 7.1.1.2., 2°, B. Vl. Reg.
1 juni 1995, B.S., 31 juli 1995; gewijzigd bij art. 5, 6°, B. Vl. Reg.
12 januari 1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei
1999 (art. 83)
– § 2, 22°, ingevoegd bij art. 5, 7°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999,
B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
–§3, 4°, vervangen bij art. 2 B. Vl. Reg. 13 juli 2001, B.S.,
19 september 2001, inwerkingtreding: 16 juli 2001 (art. 16)
–§3, 4°, inleidende zin, gewijzigd bij art. 2 B. Vl. Reg. 31 mei
2002, B.S., 19 juni 2002
–§3, 5°, ingevoegd bij art. 6 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
–§3, 5°, c), opgeheven bij art. 9 B. Vl. Reg. 5 oktober 2001, B.S.,
9 januari 2002, inwerkingtreding: 9 januari 2002 (art. 11)
–§3, 6°, ingevoegd bij art. 6 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
324 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

–§3, 7°, ingevoegd bij art. 6 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– § 7 toegevoegd bij art. 7 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– Zie Omzendbrief Vlarem 93/01 betreffende het besluit van de
Vlaamse Executieve van 28 oktober 1992, Belgisch Staatsblad
van 2 februari 1993, tot wijziging van het besluit van de Vlaamse
Executive van 6 februari 1991, Belgisch Staatsblad van 26 juni
1991, houdende vaststelling van het Vlaams reglement betreffende
de milieuvergunning, B.S., 20 augustus 1993
– Zie Omzendbrief 21 november 2001 met betrekking tot de beoordeling
van de verenigbaarheid van de lozing van bedrijfsafvalwater
op de openbare riolering met de beleidsaanpak inzake
RWZI-exploitatie, B.S., 14 december 2001, add., B.S., 25 juli 2003
§2, 10°
– Artikel 5, § 2, 10° van Vlarem I schrijft terzake enkel voor dat
wordt opgegeven welke de «kenmerkende gegevens van de
voorziene emissies ...» zijn. Deze bepaling lijkt op het eerste gezicht
niet te vereisen dat per grondstof gegevens worden verstrekt
met betrekking tot de voorziene emissies. Het lijkt voldoende
te zijn dat aan de hand van de in de aanvraag verstrekte
gegevens kan worden afgeleid welke die kenmerkende gegevens
zijn. In de huidige stand van het geding is het niet aannemelijk
dat door het opgeven per soort grondstoffen en niet per grondstof
van de verwerkte hoeveelheden, bedoelde kenmerkende gegevens
niet voldoende gekend zijn (R.v.St., schorsingsarrest
nr. 58.494, 7 maart 1996, De Bus en Duchatelet).
Art. 6. § 1. [De milieuvergunningsaanvraag, bedoeld
in artikel 5, met de voorgeschreven bijlagen
wordt bij aangetekende zending of bij afgifte tegen
ontvangstbewijs ingediend:
1° in tien exemplaren bij de bestendige deputatie
van de provincie tot wiens ambtsgebied de percelen
behoren waarop de exploitatie of de verandering
van de inrichting gebeurt of gepland is, of, als
de inrichting zich over het grondgebied van meer
dan een provincie uitstrekt, bij de onderscheiden
bestendige deputaties van de provincies voor de
respectieve gedeelten van de inrichting gelegen
binnen hun ambtsgebied, wanneer het gaat om:
a) een vergunningsaanvraag voor de exploitatie,
de verdere exploitatie of de verandering van een
inrichting van de klasse 1;
b) een vergunningsaanvraag voor de exploitatie
van een inrichting van de klasse 1 die na haar inbedrijfstelling
vergunningplichtig wordt door
aanvulling of wijziging van de indelingslijst;
c) een vergunningsaanvraag voor het veranderen
van een vergunde inrichting van de klasse 2 waarbij
de geplande verandering de indeling van de inrichting
in klasse 1 tot gevolg heeft;
d) een vergunningsaanvraag voor het veranderen
van een gemelde inrichting van de klasse 3 waarbij
de geplande verandering de indeling van de inrichting
in klasse 1 tot gevolg heeft;
e) een vergunningsaanvraag voor de exploitatie,
de verdere exploitatie of de verandering van een
inrichting van de klasse 2 van openbare besturen
of een door hen opgerichte instelling;
f) een vergunningsaanvraag voor het veranderen
van een gemelde inrichting van de klasse 3 van
openbare besturen of een door hen opgerichte instelling
waarbij de geplande verandering de indeling
van de inrichting in klasse 2 tot gevolg heeft;
2° in zeven exemplaren bij het college van burgemeester
en schepenen van de gemeente waarin
de percelen zijn gelegen waarop de exploitatie of
de verandering van de inrichting gebeurt of gepland
is, of, als de inrichting zich over het grond-
gebied van meer dan een gemeente uitstrekt, bij
de onderscheiden colleges van burgemeester en
schepenen voor de respectieve gedeelten van de
inrichting gelegen binnen hun ambtsgebied,
wanneer het gaat om:
a) een vergunningsaanvraag voor de exploitatie,
de verdere exploitatie of de verandering van een
inrichting van de klasse 2, andere dan die van
openbare besturen of een door hen opgerichte instelling;
b) een vergunningsaanvraag voor de exploitatie
van een inrichting van de klasse 2, andere dan
deze van openbare besturen of een door hen opgerichte
instelling, die na haar inbedrijfstelling
vergunningplichtig wordt door aanvulling of wijziging
van de indelingslijst;
c) een vergunningsaanvraag voor het veranderen
van een gemelde inrichting van de klasse 3, andere
dan deze van openbare besturen of een door
hen opgerichte instelling, waarbij de geplande
verandering de indeling van de inrichting in
klasse 2 tot gevolg heeft;
d) een vergunningsaanvraag voor de exploitatie
of de verlenging van de exploitatie van een tijdelijke
inrichting van klasse 1 of 2.]
[§ 1bis. Wanneer de inrichting zich over het
grondgebied van meerdere gemeenten in eenzelfde
provincie uitstrekt, wordt het aantal in te dienen
exemplaren, bedoeld in § 1, 1°, vermeerderd
met 2 per extra gemeente.]
§ 2. Gelijktijdig met de indiening van de in
artikel 5 bedoelde milieuvergunningsaanvraag
conform voormelde § 1, maakt de exploitant in
voorkomend geval een exemplaar van het vergunningsaanvraagdossier
met voorgeschreven bijlagen
over aan het comité voor veiligheid, gezondheid
en verfraaiing der werkplaatsen als bedoeld
in het Algemeen Reglement voor de Arbeidsbescherming
van zijn onderneming.
§ 3. [Wanneer een inrichting onder toepassing
valt van verschillende indelingsrubrieken die behoort
tot verschillende klassen, dan geldt voor
deze inrichting de procedure van de hoogste klasse.]
§ 4. [...]
– § 1, na wijzigingen, vervangen bij art. 8, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
–§1bis ingevoegd bij art. 8, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– § 3 vervangen bij art. 8, 3°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– § 4 opgeheven bij art. 1 B. Vl. Reg. 29 september 2000, B.S.,
22 mei 2001, inwerkingtreding: op de dag van de inwerkingtreding
van het samenwerkingsakkoord van 21 juni 1999 gesloten
tussen de Federale Staat, het Vlaams Gewest, het Waals Gewest
en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest betreffende de beheersing
van de gevaren van zware ongevallen waarbij gevaarlijke stoffen
zijn betrokken (art. 16)
[HOOFDSTUK IIIbis
VERANDERING VAN EEN VERGUNDE
INRICHTING VAN KLASSE 1 OF 2]
Opschrift ingevoegd bij art. 9 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
[Art. 6bis. § 1. Voor de verandering van een vergunde
inrichting dient overeenkomstig
artikelen 5 en 6 een vergunning te worden aangevraagd:
1° wanneer de verandering van een vergunde inrichting
de indeling van die inrichting in een hogere
klasse tot gevolg heeft, ongeacht of deze inrichting
samen met andere vergunde inrichtingen
als een geheel moet worden beschouwd overeenkomstig
de definitie van milieutechnische eenheid,
bedoeld in artikel 1.1.2 van titel II van het
VLAREM;
2° wanneer de verandering een toevoeging betreft;
3° wanneer de bevoegde overheid overeenkomstig
de procedure vastgelegd in artikel 6ter en
6quater vaststelt dat de verandering van die aard
is dat ze een bijkomend risico voor de mens of een
aantasting van het leefmilieu inhoudt of de bestaande
hinder vergroot.
Voor de exploitatie van een nieuwe vergunningplichtige
inrichting, andere dan de vergunde inrichtingen
die samen met de nieuwe inrichting
overeenkomstig de definitie van milieutechnische
eenheid, bedoeld in artikel 1.1.2 van titel II van
het VLAREM, als een geheel moet worden beschouwd,
moet eveneens een vergunning overeenkomstig
artikel 5 en 6 te worden aangevraagd.
§ 2. Voor de toepassing van de bepalingen van
§1, 3°, wordt aangenomen dat elk van de volgende
verandering van die aard is dat ze een bijkomend
risico voor de mens of een aantasting van
het leefmilieu inhoudt of de bestaande hinder vergroot:
1° een belangrijke wijziging van een vergunde inrichting,
ongeacht of deze inrichting samen met
andere vergunde inrichtingen als een geheel moet
worden beschouwd overeenkomstig de definitie
van milieutechnische eenheid, bedoeld in
artikel 1.1.2 van titel II van het VLAREM;
2° een uitbreiding van een vergunde inrichting
met meer dan 50 %, ongeacht of deze inrichting
samen met andere vergunde inrichtingen als een
geheel moet worden beschouwd overeenkomstig
de definitie van milieutechnische eenheid, bedoeld
in artikel 1.1.2 van titel II van het VLAREM;
3° een uitbreiding van een vergunde inrichting
die, of waardoor de inrichting, onderworpen
wordt aan een milieu-effectbeoordeling en/of een
veiligheidsrapportering.
Voor het bepalen van de procentuele stijging zoals
bedoeld in 2°, wordt de als gevolg van een milieuvergunningsaanvraag,
bedoeld in artikel 6, vergunde
situatie als basis genomen.
§ 3. In de andere gevallen dan deze bedoeld in § 1,
moet de verandering van een inrichting overeenkomstig
artikel 6ter worden meegedeeld aan de
overheid die in eerste aanleg bevoegd is.]
– Ingevoegd bij art. 9 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S., 11 maart
1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
[Art. 6ter. § 1. De mededeling van de kleine verandering,
bedoeld in artikel 6bis, § 3, moet gebeu-
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 325

en door middel van een meldingsformulier waarvan
het model is vastgelegd in bijlage 3, gevoegd
bij dit besluit. Daarin worden ten minste de gegevens,
bedoeld in artikel 2, § 3, vermeld.
Voor de volledigheid van de mededeling moeten
bij het meldingsformulier de volgende bijlagen
worden gevoegd:
1° de beschrijving van de toestand vóór de beoogde
verandering door een of meer uitvoeringsplannen
op schaal van tenminste 1/200 waarop per
productie-eenheid, per opslagplaats, per gebouw
en per verdieping, de schikkingen van de installaties,
machines, toestellen, apparaten (in voorkomend
geval met hun bijbehorende motoren en
opgave van het vermogen ervan) en opslagplaatsen
(met capaciteit) evenals de lozingspunten van
de afvalwaters weergegeven zijn alsmede de als
hinderlijk ingedeelde handelingen aangegeven
zijn;
2° de beschrijving van de toestand na de beoogde
verandering door een of meer uitvoeringsplannen
op schaal van tenminste 1/200 waarop per productie-eenheid,
per opslagplaats, per gebouw en
per verdieping die bij de verandering betrokken
zijn, de schikkingen van de installaties, machines,
toestellen, apparaten (in voorkomend geval met
hun bijbehorende motoren en opgave van het vermogen
ervan) en opslagplaatsen (met capaciteit)
evenals de lozingspunten van de afvalwaters
weergegeven zijn alsmede de als hinderlijk ingedeelde
handelingen aangegeven zijn;
3° een afschrift van de gedane meldingen, evenals
een afschrift van eerdere beslissingen over vergunningsaanvragen
die werden ingediend voor
de exploitatie, de lozing van afvalwaters, de verwerking
van afvalstoffen, de winning van grondwater
of voor de bescherming van grondwater
met betrekking tot de inrichting of in voorkomend
geval de datum waarop alsmede de overheid
waarbij dergelijke vergunning(en) werd(en) aangevraagd.
§ 2. De mededeling van kleine verandering, bedoeld
in § 1, moet bij een aangetekende zending
of bij afgifte tegen ontvangstbewijs gedaan worden:
1° in vijf exemplaren bij de bestendige deputatie
van de provincie tot wiens ambtsgebied de percelen
behoren waarop de verandering van de inrichting
gepland is, of, als de inrichting zich over het
grondgebied van meer dan een provincie uitstrekt,
bij de onderscheiden bestendige deputaties
van de provincies voor de respectieve gedeelten
van de inrichting gelegen binnen hun ambtsgebied,
wanneer het gaat om:
a) een mededeling voor het veranderen van een
vergunde inrichting van de klasse 1;
b) een mededeling voor het veranderen van een
vergunde inrichting van klasse 2 van openbare
besturen of een door hen opgerichte instelling;
2° in vijf exemplaren bij het college van burgemeester
en schepenen van de gemeente waarin
de percelen liggen waarop de verandering van de
inrichting gepland is, of, als de inrichting zich over
het grondgebied van meer dan een gemeente uitstrekt,
bij de onderscheiden colleges van burgemeester
en schepenen voor de respectieve gedeelten
van de inrichting gelegen binnen hun ambtsgebied,
wanneer het gaat om een mededeling
voor het veranderen van een vergunde inrichting
van klasse 2, een andere dan deze van openbare
besturen of een door hen opgerichte instelling.
§ 3. Wanneer de inrichting zich over het grondgebied
van meerdere gemeenten in eenzelfde provincie
uitstrekt, wordt het aantal bij de betrokken
provinciale overheid in te dienen exemplaren, bedoeld
in § 2, 1°, vermeerderd met 1 per extra gemeente.]
– Ingevoegd bij art. 9 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S., 11 maart
1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
[Art. 6quater. § 1. Voor de mededeling van een
kleine verandering, bedoeld in artikel 6bis, § 3,
geldt de procedure vastgesteld door dit artikel.
§ 2. Het onderzoek van de ontvankelijkheid en
volledigheid gebeurt als volgt:
1° de bevoegde overheid of de door haar daartoe
gemachtigde ambtenaar onderzoekt de mededeling
op volledigheid en ontvankelijkheid overeenkomstig
artikel 6bis en 6ter;
2° wordt de mededeling onontvankelijk bevonden,
dan wordt de indiener binnen veertien kalenderdagen
na het indienen van de mededeling
hiervan door de bevoegde overheid of de door
haar daartoe gemachtigde ambtenaar schriftelijk
in kennis gesteld;
3° wordt de mededeling onvolledig bevonden,
dan wordt de indiener binnen veertien kalenderdagen
na het indienen van de mededeling hiervan
door de bevoegde overheid of haar daartoe gemachtigde
ambtenaar schriftelijk in kennis gesteld;
4° wordt de mededeling ontvankelijk en volledig
bevonden, dan wordt de indiener binnen 14 kalenderdagen
na de indiening van de mededeling
of na het verstrekken van de aanvullende gegevens
hiervan door de bevoegde overheid of door
haar daartoe gemachtigde ambtenaar schriftelijk
in kennis gesteld;
5° indien er binnen veertien kalenderdagen na
het indienen van de mededeling of na het verstrekken
van de aanvullende gegevens geen
schriftelijke kennisgeving aan de indiener werd
verzonden, wordt de mededeling geacht ontvankelijk
en volledig te zijn.
De kennisgeving, bedoeld in 2°, vermeldt de reden
van de onontvankelijkheid en wijst eventueel
de overheid aan die bevoegd geacht wordt om
kennis te nemen van de mededeling of van een
vergunningsaanvraag.
De kennisgeving, bedoeld in 3°, vermeldt de inlichtingen
en gegevens die ontbreken of nadere
toelichting vereisen.
§ 3. De bevoegde overheid of de door haar daartoe
gemachtigde ambtenaar stuurt op de dag van
de verzending van de brief, bedoeld in § 2, 4°, een
exemplaar van het volledige mededelingsdossier
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
naar de adviesverlenende overheidsorganen, bedoeld
in artikel 20, § 1, 1° en 2°. [Wanneer de aanvraag
betrekking heeft op een inrichting die ingedeeld
is in één of meer van de subrubrieken 9.3 tot
en met 9.8 of rubriek 28.3 wordt daarenboven ook
een exemplaar gezonden aan de Vlaamse Landmaatschappij.]
De overheidsorganen, bedoeld in het eerste lid,
brengen hun advies uit overeenkomstig hoofdstuk
VI. Bij gebrek aan advies binnen een termijn
van 30 kalenderdagen, wordt aangenomen dat
bedoeld(e) adviesverlenend(e) overheidsorgaan(en)
een gunstige beoordeling over de door
haar te onderzoeken aspecten met betrekking tot
de meegedeelde verandering heeft (hebben) uitgebracht.
§ 4. Binnen een termijn van 60 kalenderdagen te
rekenen vanaf de datum van verzending van de
brief, bedoeld in § 2, 4°, doet de bevoegde overheid
bij gemotiveerd besluit uitspraak over de mededeling
van de kleine verandering.
Indien deze overheid daarbij vaststelt dat de verandering
van die aard is dat ze:
1° ofwel een bijkomend risico voor de mens of een
aantasting van het leefmilieu inhoudt;
2° ofwel de bestaande hinder vergroot;
moet voor de beoogde verandering een vergunning
worden aangevraagd; deze vaststelling is
niet vatbaar voor beroep.
In het andere geval wordt de verandering door
een aktename vergund voor een bepaalde termijn
waarvan de einddatum die van de lopende vergunning
niet mag overschrijden. Deze aktename
is wel vatbaar voor beroep overeenkomstig
artikel 49 en 50 wanneer het gaat om een uitspraak
van het college van burgemeester en schepenen,
respectievelijk van artikel 51 en 52 wanneer
het gaat om een uitspraak van de bestendige
deputatie van de provincie.
§ 5. De aktename, bedoeld in § 4, wordt bekendgemaakt
overeenkomstig artikel 35, 5°, wanneer
het gaat om een uitspraak van de bestendige deputatie
van de provincie respectievelijk overeenkomstig
artikel 36, 5°, wanneer het gaat om een
uitspraak van het college van burgemeester en
schepenen.]
– Ingevoegd bij art. 9 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S., 11 maart
1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– § 3, lid 1, gewijzigd bij art. 1 B. Vl. Reg. 19 september 2003,
B.S., 10 oktober 2003
HOOFDSTUK IV
[PREVENTIE VAN ZWARE
ONGEVALLEN]
Opschrift vervangen bij art. 10 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: op datum van de inwerkingtreding
van het samenwerkingsakkoord tussen de federale Staat,
het Vlaamse Gewest, het Waalse Gewest en het Brusselse Hoofdstedelijke
Gewest betreffende de beheersing van de gevaren van
zware ongevallen, waarbij gevaarlijke stoffen zijn betrokken
(art. 83)
[Art. 6quinquies. [...]]
326 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

– Ingevoegd bij art. 11 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S., 11 maart
1999, inwerkingtreding: op datum van de inwerkingtreding van
het samenwerkingsakkoord tussen de federale Staat, het Vlaamse
Gewest, het Waalse Gewest en het Brusselse Hoofdstedelijke
Gewest betreffende de beheersing van de gevaren van zware ongevallen,
waarbij gevaarlijke stoffen zijn betrokken (art. 83); opgeheven
bij art. 2 B. Vl. Reg. 29 september 2000, B.S., 22 mei
2001, inwerkingtreding: op de dag van de inwerkingtreding van
het samenwerkingsakkoord van 21 juni 1999 gesloten tussen de
Federale Staat, het Vlaams Gewest, het Waals Gewest en het
Brussels Hoofdstedelijk Gewest betreffende de beheersing van
de gevaren van zware ongevallen waarbij gevaarlijke stoffen zijn
betrokken (art. 16)
Art. 7. [§ 1. Voor de toepassing van dit hoofdstuk
wordt verstaan onder:
1° «inrichting»: het gehele gebied dat door een exploitant
wordt beheerd, waar gevaarlijke stoffen
aanwezig zijn in een of meer installaties, met inbegrip
van gemeenschappelijke of bijbehorende infrastructuur
of activiteiten;
2° «installatie»: een technische eenheid binnen
een inrichting waar gevaarlijke stoffen worden geproduceerd,
gebruikt, behandeld of opgeslagen;
die eenheid omvat alle uitrusting, constructies, leidingen,
machines, gereedschappen, eigen spoorwegaftakkingen,
laad- en loskades, aanlegsteigers
voor de installatie, pieren, depots of soortgelijke,
al dan niet drijvende constructies, die nodig zijn
voor de werking van de installatie;
3° «opslag»: de aanwezigheid van een hoeveelheid
gevaarlijke stoffen voor opslag, veilige bewaring
of voorraadbewaring;
4° «aanwezigheid van gevaarlijke stoffen»: de feitelijke
of toegestane aanwezigheid van dergelijke
stoffen in de inrichting, dan wel de aanwezigheid
van gevaarlijke stoffen waarvan bekend is dat ze
kunnen ontstaan als een industrieel chemisch
proces buiten controle geraakt, in hoeveelheden
gelijk aan of hoger dan de drempelwaarden vermeld
in bijlage 6, delen 1 en 2, gevoegd bij dit besluit;
5° «schierongeval»: ongecontroleerde gebeurtenis
die op toevallige wijze tot een zwaar ongeval
aanleiding kan geven.
§ 2. Dit hoofdstuk is niet van toepassing op:
1° militaire inrichtingen, installaties of opslagplaatsen;
2° winningsindustrieën die zich op het gebied van
exploratie en exploitatie van delfstoffen in mijnen
en groeven en op dat van boringen bewegen;
3° stortplaatsen voor afval.]
– Laatst vervangen bij art. 3 B. Vl. Reg. 29 september 2000, B.S.,
22 mei 2001, inwerkingtreding: op de dag van de inwerkingtreding
van het samenwerkingsakkoord van 21 juni 1999 gesloten
tussen de Federale Staat, het Vlaams Gewest, het Waals Gewest
en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest betreffende de beheersing
van de gevaren van zware ongevallen waarbij gevaarlijke stoffen
zijn betrokken (art. 16)
Art. 8. [§ 1. De exploitant van een inrichting
waar gevaarlijke stoffen aanwezig zijn in hoeveelheden
gelijk aan of groter dan de hoeveelheid bepaald
in bijlage 6, delen 1 en 2, gevoegd bij dit besluit,
moet, vooraleer over te gaan tot een vergunningsaanvraag,
een veiligheidsrapport indienen.
In dit veiligheidsrapport toont hij de volgende zaken
aan:
1° er wordt een beleid gevoerd ter preventie van
zware ongevallen en er is een veiligheidsbeheerssysteem
voor het uitvoeren daarvan, overeenkomstig
de punten, genoemd in bijlage 5, deel 1, gevoegd
bij dit besluit;
2° de gevaren van zware ongevallen zijn geïdentificeerd
en de nodige maatregelen zijn getroffen
om ze te voorkomen en de gevolgen ervan voor
mens en milieu te beperken;
3° het ontwerp, de constructie, de exploitatie en
het onderhoud van alle met de werking samenhangende
installaties, opslagplaatsen, apparatuur
en infrastructuur die samenhangen met de gevaren
van een zwaar ongeval binnen de inrichting
zijn voldoende veilig en betrouwbaar;
4° de nodige gegevens werden verstrekt voor de
opstelling van het externe noodplan om bij een
zwaar ongeval de nodige maatregelen te kunnen
treffen;
5° er wordt gegarandeerd dat de bevoegde overheden
voldoende zullen worden geïnformeerd,
zodat ze besluiten kunnen nemen over nieuwe activiteiten
of over ontwikkelingen rond bestaande
inrichtingen.
§ 2. De indiening van een veiligheidsrapport, zoals
bedoeld in § 1, voorafgaandelijk aan een vergunningsaanvraag,
is tevens vereist in geval van
een wijziging van een installatie, opslag of proces
of van de aard en de hoeveelheden gevaarlijke
stoffen die voor de gevaren van zware ongevallen
belangrijke gevolgen kunnen hebben.
§ 3. In het veiligheidsrapport worden ten minste
de inlichtingen opgenomen die vermeld staan in
bijlage 5, deel 2.]
– Na wijziging, vervangen bij art. 4 B. Vl. Reg. 29 september
2000, B.S., 22 mei 2001, inwerkingtreding: op de dag van de inwerkingtreding
van het samenwerkingsakkoord van 21 juni
1999 gesloten tussen de Federale Staat, het Vlaams Gewest, het
Waals Gewest en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest betreffende
de beheersing van de gevaren van zware ongevallen waarbij gevaarlijke
stoffen zijn betrokken (art. 16)
– § 3: zeker in het kader van de kortgedingprocedure mag van de
verzoekende partijen geëist worden dat zij precies aanduiden
krachtens welk voorschrift van Vlarem I en zijn bijlagen een veiligheidsrapport
vereist is en waarom dit in casu het geval is
(R.v.St., schorsingsarrest nr. 58.494, 7 maart 1996, De Bus en
Duchatelet).
Art. 9. § 1. Het veiligheidsrapport dient opgesteld
op initiatief en op kosten van de aanvrager
van een milieuvergunning voor, of van de exploitant
van [een in artikel 8 bedoelde inrichting] door
het in artikel 10 bedoelde college van deskundigen
van verschillende disciplines.
§ 2. De in § 1 bedoelde vergunningsaanvrager en
exploitant stelt de nodige informatie ter beschikking
van het in artikel 10 bedoelde college van
deskundigen.
– § 1 gewijzigd bij art. 5 B. Vl. Reg. 29 september 2000, B.S.,
22 mei 2001, inwerkingtreding: op de dag van de inwerkingtreding
van het samenwerkingsakkoord van 21 juni 1999 gesloten
tussen de Federale Staat, het Vlaams Gewest, het Waals Gewest
en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest betreffende de beheersing
van de gevaren van zware ongevallen waarbij gevaarlijke stoffen
zijn betrokken (art. 16)
Art. 10. § 1. Het college van deskundigen dat
door de in artikel 9, § 1 bedoelde vergunningsaanvrager
of exploitant met de opstelling van het vei-
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
ligheidsrapport wordt gelast, is als volgt samengesteld:
1° desgewenst één of meer niet-erkende deskundige(n),
aangewezen door de vergunningsaanvrager
of exploitant, die vertrouwd is (zijn) met de
technische en organisatorische maatregelen ter
voorkoming en beperking van de veiligheidsrisico's
eigen aan de geplande inrichting;
2° één of meer erkende deskundige(n), gekozen
door de vergunningsaanvrager of exploitant uit
de lijst van de door de Vlaamse minister erkende
deskundigen inzake de discipline «externe veiligheid
risico's voor zware ongevallen».
§ 2. Het in § 1 bedoelde college van deskundigen
kan, met het oog op de opstelling van het veiligheidsrapport,
kennisnemen en gebruik maken
van alle informatie betreffende de toestand van
water, lucht, bodem, fauna, flora, akkers en natuurgebieden
e.a. die beschikbaar is bij de Administratie
Milieu, Natuur en Landinrichting van het
Departement Leefmilieu en Infrastructuur alsmede
bij de Vlaamse publiekrechtelijke rechtspersonen
belast met een opdracht inzake milieu en/of
natuur.
Voormelde administratie, maatschappijen en instellingen
stellen de in het eerste lid bedoelde informatie
ter beschikking op eenvoudige schriftelijke
vraag van het college van deskundigen, voor
zover dit laatste door de bevoegde inspectie volledig
werd bevonden.
§3. De in artikel9, §1 bedoelde vergunningsaanvrager
of exploitant waarborgt de opstelling van
het veiligheidsrapport overeenkomstig de voorschriften
van onderhavig besluit door middel van
een schriftelijke overeenkomst af te sluiten met de
in § 1 bedoelde deskundigen.
§ 4. Het college van deskundigen onderzoekt en
evalueert redelijke alternatieve oplossingen, die
minder veiligheidsrisico's meebrengen.
§ 5. Het college van deskundigen geeft een overzichtelijke
samenvatting van het rapport, vermeldt
de leemtes in de kennis en informatie, en
geeft een duidelijke beoordeling van de voorziene
veiligheidsrisico's, en dit tevens voor de eventueel
vermelde alternatieven.
Art. 11. § 1. De Vlaamse minister kan een deskundige,
zoals bedoeld in art. 10, § 1, 2°, erkennen
voor de discipline «externe veiligheid risico's
voor zware ongevallen».
§ 2. De aanvraag tot erkenning als deskundige
dient per ter post aangetekend schrijven ingediend
bij de Vlaamse minister. De aanvrager is ertoe
gehouden al de door de Vlaamse minister met
het oog op deze erkenning gevraagde gegevens
en/of documenten te verstrekken. Indien de aanvrager
een rechtspersoon is, dienen de statuten
van de vennootschap of vereniging evenals de namen
van haar zaakvoerders of beheerders medegedeeld.
§ 3. De erkenning als deskundige wordt verleend
voor een termijn van maximum vijf jaar. Deze erkenning
kan worden verlengd.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 327

§ 4. Om erkend te kunnen worden, moet elke deskundige
aan de volgende voorwaarden voldoen:
1. Als het een natuurlijke persoon betreft:
a) van Belgische nationaliteit zijn;
b) van zijn burgerlijke en politieke rechten genieten;
c) voldoen aan de dienstplichtwetten;
d) houder zijn van een diploma of getuigschrift
van hoger of universitair onderwijs;
e) een voldoend geachte ervaring en onderlegdheid
bezitten in het domein van de beschouwde
discipline(s);
f) niet bezoldigd zijn door het Rijk, de Gemeenschappen,
de Gewesten, de provincies, de gemeenten,
een vereniging van gemeenten of een
daarvan afhangende instelling of bestuur, behalve
als lid van het onderwijzend personeel.
2. Als het een rechtspersoon betreft:
a) een vennootschap of vereniging zijn naar Belgisch
recht met zetel in België wiens statuten geen
enkele bepaling bevatten die strijdig is met die van
dit besluit;
b) erkende deskundigen in dienst hebben die belast
zullen worden met de opstelling van de rapporten.
§ 5. De erkenning kan door de Vlaamse minister te
allen tijde worden opgeheven wanneer niet meer
aan de erkenningsvoorwaarden wordt voldaan.
§ 6. Het is de erkende deskundigen verboden, zelfs
na het beëindigen van hun functie, feiten kenbaar
te maken waarvan zij ten gevolge van hun opdrachten
kennis zouden hebben gekregen.
– Zie de lijst van erkende VR-deskundigen voor het opstellen van
een veiligheidsrapport, B.S., 13 november 1993
Art. 12. [Alvorens over te gaan tot de opstelling
van een veiligheidsrapport zoals vereist volgens
artikel 8, § 1 of § 2, geeft de exploitant per ter post
aangetekende zending aan de Administratie Milieu,
Natuur en Land- en Waterbeheer van het Departement
Leefmilieu en Infrastructuur kennis
van zijn voornemen tot exploitatie van een inrichting
waarvoor overeenkomstig dit besluit een veiligheidsrapport
is vereist.]
– Vervangen bij art. 6 B. Vl. Reg. 29 september 2000, B.S., 22 mei
2001, inwerkingtreding: op de dag van de inwerkingtreding van
het samenwerkingsakkoord van 21 juni 1999 gesloten tussen de
Federale Staat, het Vlaams Gewest, het Waals Gewest en het
Brussels Hoofdstedelijk Gewest betreffende de beheersing van
de gevaren van zware ongevallen waarbij gevaarlijke stoffen zijn
betrokken (art. 16)
Art. 13. Het door een exploitant voorgelegde
veiligheidsrapport kan in de zin van onderhavig
besluit slechts als dusdanig in aanmerking worden
genomen, wanneer dit is opgesteld door een
college van deskundigen waarvan de samenstelling
overeenkomstig artikel 12 volledig wordt bevonden.
Art. 14. § 1. Het overeenkomstig de bepalingen
van onderhavig besluit opgestelde veiligheidsrapport
wordt door de exploitant aan de Administratie
Milieu, Natuur en Landinrichting van het De-
partement Leefmilieu en Infrastructuur voorgelegd.
De exploitant bezorgt hiertoe [vier] door het
college van deskundigen ondertekende exemplaren
van het volledige veiligheidsrapport aan voornoemde
Administratie.
§ 2. De in § 1 vermelde Administratie gaat na of
het voorgelegde veiligheidsrapport is opgesteld
conform de bepalingen van onderhavig besluit en
onderzoekt daarenboven of de volgens artikel 8
vereiste informatie volledig in dit veiligheidsrapport
is verstrekt op basis van de door de exploitant
ter kennis gegeven summiere omschrijving en
ruimtelijke situering van de geplande inrichting.
§ 3. De in § 1 vermelde Administratie deelt onverwijld
het resultaat van het in § 2 bedoelde onderzoek
per ter post aangetekend schrijven mee aan
de exploitant evenals aan de overheid bevoegd
om in eerste aanleg uitspraak te doen over de aanvraag
tot vergunning voor het exploiteren of veranderen
van bedoelde inrichting.
§ 4. Indien de in § 1 vermelde Administratie het
voorgelegde veiligheidsrapport volledig in overeenstemming
met onderhavig besluit bevindt,
kent deze Administratie een conformiteitscode
toe aan het rapport en levert een conform gekenmerkt
exemplaar van het veiligheidsrapport af
aan de exploitant.
§ 5. Indien de in § 1 vermelde Administratie het
voorgelegde veiligheidsrapport niet of niet volledig
in overeenstemming met onderhavig besluit
bevindt, motiveert deze Administratie deze bevinding
in haar in § 3 bedoelde mededeling aan de
exploitant. Elk verbeterd en/of nieuw veiligheidsrapport
wordt voorgelegd en behandeld overeenkomstig
de procedure voorzien in onderhavig besluit.
§ 6. Indien de exploitant de in § 3 bedoelde mededeling
niet heeft ontvangen binnen een termijn
van dertig dagen, te rekenen vanaf de datum van
afgifte van het veiligheidsrapport aan de in § 1 bedoelde
administratie, wordt aangenomen dat het
voorgelegde veiligheidsrapport conform de bepalingen
van onderhavig besluit is opgesteld.
– § 1 gewijzigd bij art. 7 B. Vl. Reg. 29 september 2000, B.S.,
22 mei 2001, inwerkingtreding: op de dag van de inwerkingtreding
van het samenwerkingsakkoord van 21 juni 1999 gesloten
tussen de Federale Staat, het Vlaams Gewest, het Waals Gewest
en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest betreffende de beheersing
van de gevaren van zware ongevallen waarbij gevaarlijke stoffen
zijn betrokken (art. 16)
Art. 15. § 1. De exploitant voegt bij elke aanvraag
tot vergunning van een nieuwe inrichting of
hernieuwing van een vergunning voor het exploiteren
van een inrichting, waarvoor een veiligheidsrapport
is vereist evenals bij elke aanvraag
tot verandering van een bestaande inrichting die
ingevolge de geplande verandering onder toepassing
valt van de bepalingen [van artikel 8, § 2] het
overeenkomstig artikel 14 voor conform gekenmerkte
veiligheidsrapport ofwel een voor eensluidend
verklaard afschrift hiervan.
§ 2. De overheid, bij wie de vergunningsaanvraag
voor de exploitatie of de hernieuwing van een inrichting
waarvoor een veiligheidsrapport is vereist
alsmede voor de verandering van een vergunde
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
inrichting die ingevolge de geplande verandering
onder toepassing valt [van artikel 8, § 2] wordt ingediend,
kan de aanvraag niet volledig bevinden
indien het bij de aanvraag gevoegde veiligheidsrapport
niet is volledig bevonden of geacht overeenkomstig
artikel 14.
§ 3. De besluiten van het veiligheidsrapport zijn
een bijlage die overeenkomstig artikel 17 ter inzage
dient gelegd.
– § 1 gewijzigd bij art. 8 B. Vl. Reg. 29 september 2000, B.S.,
22 mei 2001, inwerkingtreding: op de dag van de inwerkingtreding
van het samenwerkingsakkoord van 21 juni 1999 gesloten
tussen de Federale Staat, het Vlaams Gewest, het Waals Gewest
en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest betreffende de beheersing
van de gevaren van zware ongevallen waarbij gevaarlijke stoffen
zijn betrokken (art. 16)
– § 2 gewijzigd bij art. 8 B. Vl. Reg. 29 september 2000, B.S.,
22 mei 2001, inwerkingtreding: op de dag van de inwerkingtreding
van het samenwerkingsakkoord van 21 juni 1999 gesloten
tussen de Federale Staat, het Vlaams Gewest, het Waals Gewest
en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest betreffende de beheersing
van de gevaren van zware ongevallen waarbij gevaarlijke stoffen
zijn betrokken (art. 16)
Art. 16. [De in artikel 14, § 1, van dit besluit vermelde
administratie deelt onverwijld na de toekenning
van de conformiteitscode aan het veiligheidsrapport,
overeenkomstig artikel 14, § 4, of
na het verstrijken van de termijn bedoeld in
artikel 14, § 6, een exemplaar van het rapport mee
aan:
1° de betrokken beoordelingsdienst van de federale
overheid zoals bedoeld in artikel 5, § 2, 4°,
van het samenwerkingsakkoord van 21 juni 1999
gesloten tussen de federale Staat, het Vlaams Gewest,
het Waals Gewest en het Brussels Hoofdstedelijk
Gewest betreffende de beheersing van de
gevaren van zware ongevallen waarbij gevaarlijke
stoffen zijn betrokken;
2° de algemene directie van de Civiele Bescherming
van het federale Ministerie van Binnenlandse
Zaken.]
– Vervangen bij art. 9 B. Vl. Reg. 29 september 2000, B.S., 22 mei
2001, inwerkingtreding: op de dag van de inwerkingtreding van
het samenwerkingsakkoord van 21 juni 1999 gesloten tussen de
Federale Staat, het Vlaams Gewest, het Waals Gewest en het
Brussels Hoofdstedelijk Gewest betreffende de beheersing van
de gevaren van zware ongevallen waarbij gevaarlijke stoffen zijn
betrokken (art. 16)
HOOFDSTUK V
HET OPENBAAR ONDERZOEK
Art. 17. § 1. Ongeacht de klasse waartoe de geplande
inrichting behoort, omvat het openbaar
verzoek over een vergunningsaanvraag:
1° het op bevel van de bevoegde burgemeester ter
inzage leggen van de vergunningsaanvraag en
zijn bijlagen gedurende dertig kalenderdagen bij
de diensten van het gemeentebestuur;
2° het op bevel van de bevoegde burgemeester
aanplakken gedurende dezelfde periode op de
plaats waar de exploitatie gebeurt of is gepland en
op de plaatsen voorbehouden voor de officiële berichten
van een bekendmaking, waarin wordt vermeld:
a) het onderwerp van de aanvraag met een korte
beschrijving van de inrichting;
328 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

) de diensten van het gemeentebestuur waar gedurende
de periode van bekendmaking het dossier
kan worden ingezien;
c) de mededeling dat gedurende die periode bezwaren
en opmerkingen aan het college van burgemeester
en schepenen schriftelijk kunnen worden
gericht en mondeling kunnen worden meegedeeld
aan de burgemeester of aan een door
hem aangewezen ambtenaar, die daarvan een
door betrokkene te ondertekenen proces-verbaal
opstelt;
d) in voorkomend geval, de datum, het uur en de
plaats van de informatievergadering, met dien
verstande dat het aanvangsuur van deze informatievergadering
zich tussen 18 en 21 uur dient te situeren.
§ 2. De bekendmaking bedoeld in § 1 wordt opgesteld
naar het model weergegeven in bijlage 8 bij
onderhavig besluit, wordt gedrukt met zwarte letters
op geel papier en heeft een grootte van tenminste
35 dm 2 . De bekendmaking wordt tijdens
de gehele duur van de aanplakking in goed zichtbare
en goed leesbare staat gehouden.
Op de plaats waar de exploitatie gebeurt of is gepland,
wordt voormelde bekendmaking aangebracht
op een schutting of op een aan een paal bevestigd
bord, op de grens tussen het perceel en de
openbare weg en evenwijdig met deze laatste, en
op een maximumhoogte van 2 m.
De burgemeester waakt erover dat de aanplakking
van voormelde bekendmaking gebeurt binnen
een termijn van tien kalenderdagen na de datum
van verklaring tot ontvankelijkheid en volledigheid
van het vergunningsaanvraagdossier.
De in § 1 vermelde termijn van dertig kalenderdagen
van bekendmaking vangt aan de dag volgend
op deze dat voormelde aanplakking is gebeurd.
§ 3. Voor inrichtingen van de eerste klasse omvat
het openbare onderzoek bovendien:
1° het door de bevoegde burgemeester schriftelijk
ter kennis brengen van de aanvraag aan de op de
in artikel 5, § 4 bedoelde lijst van de kadastrale eigenaars
voorkomende eigenaars alsmede aan de
gebruikers van de gebouwen gelegen in een straal
van 100 m rond de perceelgrenzen van de inrichting
voor zover deze gelegen zijn in dezelfde gemeente
als de inrichting; indien één of meer van
de kadastrale percelen of gebouwen binnen deze
straal gelegen zijn op het grondgebied van een naburige
gemeente, wordt de aanvraag schriftelijk
ter kennis gebracht van het college van burgemeester
en schepenen van deze gemeente dat op
zijn beurt de voormelde gebruikers van de gebouwen
en eigenaars binnen de vermelde straal in
kennis stelt;
2° het door de bevoegde burgemeester schriftelijk
ter kennis brengen van de aanvraag aan het comité
voor veiligheid, gezondheid en verfraaiing van
de werkplaatsen bedoeld in het Algemeen Reglement
voor de Arbeidsbescherming van elke onderneming
gelegen in een straal van 100 m rond
de inrichting;
3° het door de bevoegde burgemeester schriftelijk
ter kennis brengen van de aanvraag aan de Technische
Inspectie van de Administratie voor Arbeidsveiligheid
van het Ministerie van Tewerkstelling
en Arbeid, de openbare besturen die belast
zijn met het beheer van verkeersweg, een waterloop
of een instelling binnen de bovenvermelde
straal;
4° de bekendmaking van het openbaar onderzoek
in opdracht van de bevoegde burgemeester, in minimum
twee dag- en/of weekbladen waarvan één
met regionaal karakter.
Art. 18. § 1 Voor de inrichtingen van klasse 1
waarvoor een milieueffectrapport of een veiligheidsrapport
wordt vereist, dient in het kader van
het openbaar onderzoek over de vergunningsaanvraag
tenminste één informatievergadering te
worden georganiseerd.
Op initiatief van het college van burgemeester en
schepenen kan ook voor alle andere vergunningplichtige
inrichtingen van klasse 1 of 2 een informatievergadering
worden georganiseerd.
§ 2. De informatievergadering, als bedoeld in § 1
moet plaatsvinden tijdens de periode bedoeld in
artikel 17, § 1, 1° van dit besluit, in de gemeente(n)
waarin de percelen zijn gelegen waarop de
exploitatie of de verandering van de inrichting gebeurt
of gepland is.
Het college van burgemeester en schepenen van
bedoelde gemeente(n) bepaalt de datum, het uur
en de plaats ervan.
Hetzelfde college is belast met de aankondiging
van die vergadering in tenminste twee dag- of
weekbladen waarvan één met regionaal karakter.
§ 3. Worden op de informatievergadering schriftelijk
uitgenodigd: de vergunningsaanvrager, de adviesverlenende
overheidsorganen en, voor de inrichtingen
van de eerste klasse, de voorzitter van
de provinciale milieuvergunningscommissie bedoeld
in artikel 22 of de voorzitter van de gewestelijke
milieuvergunningscommissie bedoeld in
artikel 26 van onderhavig besluit, indien het gaat
over een aanvraag tot vergunning die overeenkomstig
artikel 6 bij de Vlaamse minister dient ingediend.
§ 4. De informatievergadering is openbaar en
wordt voorgezeten door een lid van het college
van burgemeester en schepenen of zijn afgevaardigde.
De in § 3 genoemde personen of hun afgevaardigden
kunnen op deze vergadering bijkomende
toelichting inzake de vergunningsaanvraag
verstrekken.
Het verslag van de vergadering wordt opgesteld
door een afgevaardigde van het college van burgemeester
en schepenen.
Art. 19. Bij het afsluiten van het openbaar onderzoek
wordt door de burgemeester een dossier
samengesteld dat omvat:
1° het bewijs van de aanplakking bedoeld in
artikel 17, § 1, 2° evenals van de eventuele bekendmakingen
en kennisgevingen bedoeld in de
artikelen 17, § 3 en 18, § 2 van onderhavig besluit;
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
2° in voorkomend geval, het verslag van de informatievergadering
bedoeld in artikel 18 van dit besluit;
3° het proces-verbaal houdende de tijdens het
openbaar onderzoek ingediende schriftelijke en
mondelinge bezwaren en opmerkingen.
[Art. 19bis. § 1. Wanneer op om het even welke
wijze door de bevoegde vergunningverlenende
overheid wordt vastgesteld dat de exploitatie van
de inrichting negatieve en significante effecten op
het milieu van een ander Gewest en/of van een
andere EU-Lid-Staat en/of een Verdragspartij bij
het Verdrag van Espoo zou kunnen hebben, of
wanneer een ander Gewest en/of een EU-Lid-Staat
en/of een Verdragspartij bij het Verdrag van
Espoo die daardoor in belangrijke mate getroffen
kan worden ter zake een verzoek indient, bezorgt
deze bevoegde vergunningverlenende overheid
een exemplaar van de milieuvergunningsaanvraag
en de bijbehorende bijlagen aan de bevoegde
autoriteit van het bedoelde Gewest en/of EU-
Lid-Staat en/of een Verdragspartij bij het Verdrag
van Espoo.
Deze gegevens dienen als basis voor het nodige
overleg in het kader van de bilaterale betrekkingen
tussen de Gewesten en/of EU-Lid-Staten
en/of een Verdragspartij bij het Verdrag van
Espoo volgens het beginsel van wederkerigheid
en gelijke behandeling.
§ 2. De bevoegde vergunningverlenende overheid
gaat over tot de toezending, bedoeld in § 1, op het
tijdstip waarop zij het vergunningsaanvraagdossier
toezendt aan de bevoegde burgemeester met
opdracht tot het instellen van het openbaar onderzoek,
bedoeld in artikel 17.
De belanghebbende inwoners van het betrokken
Gewest en/of EU-Lid-Staat en/of een Verdragspartij
bij het Verdrag van Espoo kunnen:
1° deelnemen aan het openbaar onderzoek, bedoeld
in artikel 17;
2° deelnemen aan het openbaar onderzoek dat de
bevoegde autoriteit van het betrokken Gewest
en/of EU-Lid-Staat en/of een Verdragspartij bij het
Verdrag van Espoo op basis van het ontvangen
vergunningsaanvraagdossier eventueel op haar
eigen grondgebied organiseert.
De bevoegde autoriteit van het betrokken Gewest
en/of EU-Lid-Staat en/of een Verdragspartij bij het
Verdrag van Espoo kan haar opmerkingen samen
met de resultaten van het eventueel door haar georganiseerde
openbaar onderzoek aan de bevoegde
vergunningverlenende overheid ter kennis
brengen binnen een termijn van twee maanden
na de datum van de toezending, bedoeld in het
eerste lid.
§ 3. Wanneer de milieuvergunningsaanvraag betrekking
heeft op een MER-plichtige inrichting
wordt overeenkomstig de EU-richtlijn 97/11/EG
van 3 maart 1997 met het betrokken Gewest
en/of EU-Lid-Staat overleg gepleegd over onder
andere de potentiële grensoverschrijdende effecten
van de inrichting en de maatregelen die worden
overwogen om die effecten te beperken of te-
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 329

niet te doen en wordt een redelijke termijn overeengekomen
waarbinnen het overleg moet
plaatsvinden.]
– Ingevoegd bij art. 14 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S., 11 maart
1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– Zie Verdrag 25 februari 1991 inzake milieu-effectrapportage in
grensoverschrijdend verband, en Aanhangsels I, II, III, IV, V, VI,
VII, gedaan te Espoo, B.S., 31 december 1999, inwerkingtreding:
30 september 1999 (Lijst der gebonden Staten)
HOOFDSTUK VI
DE ADVIEZEN
Art. 20. § 1. [De overheidsorganen die advies
uitbrengen over een vergunningsaanvraag, bedoeld
in artikel 6, § 1, 1°, alsmede over een beroep
tegen een beslissing van de bestendige deputatie
van de provincie of van het college van burgemeester
en schepenen zijn:
1° de afdeling Milieuvergunningen van de administratie
Milieu-, Natuur-, Land- en Waterbeheer
van het departement Leefmilieu en Infrastructuur;
2° de bevoegde afdeling ROHM van de administratie
Ruimtelijke Ordening, Huisvesting en Monumenten
en Landschappen van het departement
Leefmilieu en Infrastructuur;
3° de afdeling Preventieve en Sociale Gezondheidszorg
van de administratie Gezondheidszorg
van het departement Welzijn, Volksgezondheid
en Cultuur;
4° de afdeling Natuurlijke Rijkdommen en Energie
van de administratie Economie van het departement
Economie, Werkgelegenheid, Binnenlandse
Aangelegenheden en Landbouw;
5° de Openbare Afvalstoffenmaatschappij voor
het Vlaamse Gewest;
6° de Vlaamse Milieumaatschappij;
7° de Vlaamse Landmaatschappij;
8° de afdeling Water van de administratie voor
Milieu-, Natuur-, Land- en Waterbeheer van het
departement Leefmilieu en Infrastructuur.
Tenzij anders bepaald, brengen deze overheidsorganen
hun advies uit in de schoot van de milieuvergunningscommissies
bedoeld in hoofdstuk VII.
De afdelingen, bedoeld in het eerste lid, 1° en 2°,
verlenen advies over alle inrichtingen, de overige
organen verlenen advies naar gelang van de aard
van de inrichting, zoals bepaald in § 2, 3° tot en
met 8°.
Tenzij anders bepaald, brengen zij hun advies uit
binnen een termijn van zestig kalenderdagen na
ontvangst van het dossier, als het gaat om een vergunningsaanvraag,
en van dertig kalenderdagen
na ontvangst van het dossier, als het gaat om een
mededeling, kleine verandering of beroep.]
§ 2. De adviesverlenende overheidsorganen die
advies uitbrengen over een vergunningsaanvraag
[als bedoeld in artikel 6, § 1, 2°] zijn:
1° de dienst van de gemeente die met het onderzoek
van milieudossiers is gelast;
2° wanneer het gaat om een inrichting die [in de
vierde kolom «bemerkingen» van de indelingslijst]
is aangeduid met letter A: de in § 1, 1° en 2° bedoelde
adviesverlenende overheidsorganen;
3° wanneer het gaat om een inrichting die [in de
vierde kolom «bemerkingen» van de indelingslijst]
is aangeduid met de letter G: het in § 1, 3° [bedoelde
afdeling];
4° wanneer het gaat om een inrichting die [in de
vierde kolom «bemerkingen» van de indelingslijst]
is aangeduid met de letter E: het in § 1, 4° [bedoelde
afdeling];
[5° [wanneer het gaat om een inrichting die in de
vierde kolom «bemerkingen» van de indelingslijst
is aangeduid met de letter «O»: de Openbare Afvalstoffenmaatschappij
voor het Vlaamse Gewest;]]
[6° [wanneer het gaat om een inrichting die in de
vierde kolom «bemerkingen» van de indelingslijst
is aangeduid met de letter «M»: de Vlaamse Milieumaatschappij;]]
[7° wanneer het gaat om een inrichting die [in de
vierde kolom «bemerkingen» van de indelingslijst]
is aangeduid met de letter L: de Vlaamse Landmaatschappij;]
[8° wanneer het gaat om een inrichting die in de
vierde kolom «bemerkingen» van de indelingslijst
is aangeduid met de letter «W»: de afdeling, bedoeld
in § 1, 8°.]
Tenzij anders bepaald, verlenen zij in dit geval
hun advies binnen een termijn van dertig kalenderdagen
na ontvangst van het dossier.
§ 3. [De afdeling bedoeld in § 1, eerste lid, 1°] kan
desgewenst adviezen inwinnen van [...] de NV
Aquafin, de beheerders van gewone oppervlaktewateren,
en alle andere overheidsdiensten en
overheidsinstellingen die activiteiten ontwikkelen
op het vlak van het leefmilieu, het waterbeleid, de
landinrichting en het natuurbehoud.
Tenzij anders bepaald, verlenen deze hun advies
binnen een termijn van twintig kalenderdagen.
Wanneer het gevraagde subadvies niet binnen
deze termijn van twintig kalenderdagen is uitgebracht,
wordt dit geacht gunstig te zijn.
[§ 4. Wanneer een vergunningsaanvraag uitgaat
van een in dit artikel bedoelde instelling of van
een onderneming waarin zij een participatie
heeft, is het advies van deze instelling niet vereist.]
– § 1, na wijzigingen, vervangen bij art. 15 B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
– § 2, lid 1, inleidende zin, gewijzigd bij art. 16, 1°, B. Vl. Reg. 12
januari 1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
–§2, lid1, 2°, gewijzigd bij art. 16, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
– § 2, lid 1, 3°, gewijzigd bij art. 16, 2°-3°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
– § 2, lid 1, 4°, gewijzigd bij art. 16, 2°-3°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
– § 2, lid 1, 5°, ingevoegd bij art. 4, 3°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992,
B.S., 2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993; vervangen bij
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
art. 16, 4°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding:
1 mei 1999 (art. 83)
–§2, lid1, 6°, ingevoegd bij art. 4, 3°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992,
B.S., 2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993; vervangen bij
art. 16, 5°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding:
1 mei 1999 (art. 83)
–§2, lid1, 7°, ingevoegd bij art. 4, 3°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992,
B.S., 2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993; gewijzigd bij
art. 16, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding:
1 mei 1999 (art. 83)
–§2, lid1, 8°, ingevoegd bij art. 16, 6°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
– § 3, lid 1, gewijzigd bij art. 4, 4°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992, B.S.,
2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993; gewijzigd bij
art. 17 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding:
1 mei 1999 (art. 83)
– § 4 toegevoegd bij art. 4, 5°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992, B.S.,
2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
– Zie Omzendbrief Vlarem 93/01, 28 juli 1993 betreffende het
besluit van de Vlaamse Executieve van 28 oktober 1992, Belgisch
Staatsblad van 2 februari 1993, tot wijziging van het besluit van
de Vlaamse Executieve van 6 februari 1991, Belgisch Staatsblad
van 26 juni 1991, houdende vaststelling van het Vlaams reglement
betreffende de milieuvergunning, B.S., 20 augustus 1993
Art. 21. § 1. Het advies van [de afdeling Milieuvergunningen
van de Administratie Milieu-, Natuur-,
Land- en Waterbeheer] bevat volgende gegevens:
1° een gemotiveerde beoordeling van de verenigbaarheid
van de inrichting waarvoor een vergunning
wordt gevraagd met het leefmilieu, inclusief
met de Ramsar- en de EG-vogelrichtlijngebieden,
de bescherming van de oppervlakte- en grondwateren,
het algemeen waterzuiveringsprogramma
en het [milieubeleidsplan en de sectorale uitvoeringsplannen],
alsmede met de externe veiligheid;
2° indien de inrichting verenigbaar wordt geacht
met het leefmilieu en de externe veiligheid, een
gemotiveerd voorstel van de vergunningstermijn
en vergunningsvoorwaarden, die betrekking hebben
op de bescherming van het leefmilieu en de
externe veiligheid;
3° een gemotiveerde beoordeling over de inrichting
waarvoor een vergunning wordt gevraagd,
wat de bescherming van het grond- en oppervlaktewater
betreft;
4° indien de inrichting verenigbaar wordt geacht
met de voorwaarden inzake de bescherming van
het grond- en oppervlaktewater tegen verontreiniging,
een gemotiveerd voorstel van de vergunningsvoorwaarden,
die betrekking hebben op de
bescherming van het grond- en oppervlaktewateren.
§ 2. Het advies van [de bevoegde afdeling ROHM
van de administratie Ruimtelijke Ordening, Huisvesting
en Monumenten en Landschappen] bevat
volgende gegevens:
1° de voorschriften en verordeningen op het vlak
van stedenbouw en de ruimtelijke ordening die
van toepassing zijn op de percelen, waarop de vergunningsaanvraag
slaat en de beschrijving van de
bestemming die, overeenkomstig de plannen van
aanleg, in een straal van 500 m rond de betrokken
inrichting aan de omgeving is gegeven;
2° een gemotiveerde beoordeling van de verenigbaarheid
van de inrichting waarvoor een vergunning
wordt gevraagd met de omgeving en de goede
plaatselijke ruimtelijke ordening.
330 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

§ 3. Het advies van [de afdeling Preventieve en Sociale
Gezondheidszorg van de administratie Gezondheidszorg]
bevat volgende gegevens:
1° een gemotiveerde beoordeling over de inrichting
waarvoor een vergunning wordt gevraagd,
wat het gezondheidsaspect betreft;
2° indien de inrichting verenigbaar wordt geacht
met de voorwaarden inzake de gezondheid, een
gemotiveerd voorstel van de vergunningsvoorwaarden
die betrekking hebben op de gezondheid
van de mens.
§ 4. [Het advies van [de afdeling Natuurlijke Rijkdommen
en Energie van de administratie Economie]
bevat volgende gegevens:
1. een gemotiveerde beoordeling over de inrichting
waarvoor een vergunning wordt gevraagd
wat betreft het beheer van de natuurlijke rijkdommen,
het ontginningsbeleid en het gevaar voor
grondverschuivingen en/of instortingen;
2. indien de inrichting verenigbaar wordt geacht
met het ontginningsbeleid, een gemotiveerd voorstel
van de vergunningsvoorwaarden die betrekking
hebben op het voorkomen van grondverschuivingen
en/of instortingen;]
[3. wanneer het een inrichting betreft die in de
4de kolom van de indelingslijst is aangeduid met
de letter X, een beoordeling van het doelmatig gebruik
van energie in de installatie.]
[§ 5. Het advies van de Openbare Afvalstoffenmaatschappij
voor het Vlaamse Gewest bevat volgende
gegevens:
1. een gemotiveerde beoordeling over de inrichting
waarvoor een vergunning wordt aangevraagd
wat de voorkoming, de productie en [de
verwerking] van afvalstoffen betreft en wat betreft
het beheer van de afvalstromen.
2. indien de inrichting verenigbaar wordt geacht
met de bepalingen van het [milieubeleidsplan en
de sectorale uitvoeringsplannen] en met de voorwaarden
inzake afvalstoffenbeheer, een gemotiveerd
voorstel van vergunningstermijn en van vergunningsvoorwaarden
die betrekking hebben op
de productie, [de verwerking] en de voorkoming
van afvalstoffen, het beheer van afvalstromen en
het voorkomen van verontreiniging ten gevolge
van afvalstoffen.]
[§ 6. Het advies van de Vlaamse Milieumaatschappij
bevat volgende gegevens:
1. met betrekking tot het lozen van afvalwater:
a) een gemotiveerde beoordeling over de herkomst
van het afvalwater en de verenigbaarheid
van de aangevraagde lozing met het algemeen
waterzuiveringsprogramma en, in geval van
rechtstreekse of onrechtstreekse lozing in oppervlaktewater,
met de kwaliteit van het ontvangende
oppervlaktewater en met de geplande investeringen
voor de zuivering van bedoeld oppervlaktewater;
b) indien de aangevraagde lozing verenigbaar
wordt geacht met het algemeen waterzuiveringsprogramma,
met de kwaliteit van het ontvangen-
de oppervlaktewater en met de geplande of reeds
bestaande infrastructuur voor de zuivering van
het ontvangende water, een gemotiveerd voorstel
van vergunningsvoorwaarden die betrekking hebben
op de maximaal toelaatbare vuilvracht;
2. met betrekking tot de emissie van afvalgassen
in de atmosfeer:
a) een gemotiveerde beoordeling over de verenigbaarheid
van de aangevraagde emissie met de
kwaliteit van de omgevingslucht;
b) indien de aangevraagde emissie verenigbaar
wordt geacht met de kwaliteit van de omgevingslucht,
een gemotiveerd voorstel van vergunningsvoorwaarden
die betrekking hebben op de maximaal
toelaatbare emissie.]
[§ 7. Het advies van de Vlaamse Landmaatschappij
bevat volgende gegevens:
1. een gemotiveerde beoordeling over de verenigbaarheid
van de inrichting waarvoor een vergunning
wordt gevraagd met het decreet inzake de
bescherming van het leefmilieu tegen de verontreiniging
door meststoffen en zijn uitvoeringsbesluiten.
2. indien de inrichting verenigbaar wordt geacht
met het voornoemde decreet en zijn uitvoeringsbesluiten,
een gemotiveerd voorstel van de vergunningsvoorwaarden
die betrekking hebben op
de opslag en verwerking van dierlijke mest.]
[§ 8. Het advies van de afdeling Water van de administratie
voor Milieu-, Natuur-, Land- en Waterbeheer
bevat volgende gegevens:
1° een gemotiveerde beoordeling over de inrichting
waarvoor een vergunning wordt aangevraagd,
wat betreft de kwantitatieve effecten op
het beheer van de watervoerende en/of de ontvangende
grondwaterlaag enerzijds en op de
openbare en private bovengrondse eigendommen
anderzijds;
2° indien de inrichting verenigbaar wordt geacht
met het grondwaterbeheersbeleid, een gemotiveerd
voorstel van de vergunningsvoorwaarden
die betrekking hebben op het grondwaterbeheer
en het voorkomen van schade aan de openbare en
private bovengrondse eigendommen.]
– § 1, inleidende zin, gewijzigd bij art. 18, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
–§1, 1°, gewijzigd bij art. 18, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– § 2, inleidende zin, gewijzigd bij art. 18, 3°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
– § 3, inleidende zin, gewijzigd bij art. 18, 4°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
– § 4 vervangen bij art. 5, 1°, B. Vl. Ex., 28 oktober 1992, B.S.,
2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
– § 4, inleidende zin, gewijzigd bij art. 18, 5°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
– § 4, 3, ingevoegd bij art. 18, 6°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– § 5 toegevoegd bij art. 5, 2°, B. Vl. Ex., 28 oktober 1992, B.S.,
2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
– § 5, 1, gewijzigd bij art. 18, 7°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– § 5, 2, gewijzigd bij art. 18, 7°-8°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999,
B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
– § 6 toegevoegd bij art. 5, 2°, B. Vl. Ex., 28 oktober 1992, B.S.,
2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
– § 7 toegevoegd bij art. 5, 2°, B. Vl. Ex., 28 oktober 1992, B.S.,
2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
– § 8 toegevoegd bij art. 18, 9°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
HOOFDSTUK VII
DE MILIEUVERGUNNINGSCOMMISSIES
Afdeling I
De provinciale
milieuvergunningscommissies
Art. 22. § 1. In iedere provincie wordt een milieuvergunningscommissie
opgericht, die de Bestendige
Deputatie van de provincieraad advies
verleent over de vergunningsaanvragen alsmede
over de beroepen die overeenkomstig het bepaalde
in [de artikelen 6, § 1, 1°, en 49] bij de Bestendige
Deputatie van de provincieraad dienen ingediend.
§ 2. De in § 1 bedoelde provinciale milieuvergunningscommissies
zijn samengesteld uit:
1° een voorzitter en een plaatsvervangend voorzitter
aangewezen door de Bestendige Deputatie van
de provincieraad uit de provinciale ambtenaren;
de voorzitter of diens plaatsvervanger heeft stemrecht;
2° een secretaris en een plaatsvervangend secretaris
aangeduid door de Bestendige Deputatie van
de provincieraad uit de provinciale ambtenaren;
de secretaris of diens plaatsvervanger heeft geen
stemrecht;
3° [een vertegenwoordiger met stemrecht van de
volgende permanente adviesverlenende overheidsorganen:
a) de afdeling Milieuvergunningen van de administratie
voor Milieu-, Natuur-, Land- en Waterbeheer
van het departement Leefmilieu en Infrastructuur;
b) de bevoegde afdeling ROHM van de administratie
Ruimtelijke Ordening, Huisvesting en Monumenten
en Landschappen van het departement
Leefmilieu en Infrastructuur;]
4° [een vertegenwoordiger die enkel stemrecht
heeft voor de milieuvergunningsdossiers waarvoor
zij adviesbevoegd is, van de volgende nietpermanente
adviesverlenende overheidsorganen:
a) de afdeling Preventieve en Sociale Gezondheidszorg
van de administratie Gezondheidszorg
van het departement Welzijn, Volksgezondheid
en Cultuur;
b) de afdeling Natuurlijke Rijkdommen en Energie
van de administratie Economie van het departement
Economie, Werkgelegenheid, Binnenlandse
Aangelegenheden en Landbouw;
c) de Openbare Afvalstoffenmaatschappij voor
het Vlaamse Gewest;
d) de Vlaamse Milieumaatschappij;
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 331

e) de Vlaamse Landmaatschappij;
f) de afdeling Water van de administratie voor Milieu-,
Natuur-, Land- en Waterbeheer van het departement
Leefmilieu en Infrastructuur;]
5° twee deskundigen en hun respectieve plaatsvervangers
die op grond van hun bijzondere wetenschappelijke
of technische bekwaamheid door
de Bestendige Deputatie zijn aangewezen voor
een periode van vier jaar, met dien verstande dat
zij niet mogen behoren tot het college van deskundigen
bedoeld in artikel 7 § 5 van het decreet;
hun mandaat is hernieuwbaar voor telkens een
periode van vier jaar; de deskundigen of diens
plaatsvervangers hebben stemrecht;
[...] [...] [6°] een vertegenwoordiger van het college
van burgemeester en schepenen, met raadgevende
stem, voor de milieuvergunningsaanvragen
waarvoor dit college om advies wordt gevraagd.
– § 1 gewijzigd bij art. 19, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
–§2, 3°, vervangen bij art. 19, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999,
B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
–§2, 4°, na wijzigingen, vervangen bij art. 19, 3°, B. Vl. Reg. 12
januari 1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
–§2, 6°, opgeheven bij art. 6, 2°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992, B.S.,
2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
–§2, 7°, opgeheven bij art. 6, 2°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992, B.S.,
2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
–§2, 8°, hernummerd tot § 2, 6°, bij art. 19, 4°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
Art. 23. § 1. Ten hoogste vijf kalenderdagen na
ontvangst door de provinciale milieuvergunningscommissie
van de in [artikel 6, § 1, 1°] bedoelde
milieuvergunningsaanvraag of het in artikel 49
bedoelde beroep, stuurt de secretaris van deze
commissie een exemplaar van de vergunningsaanvraag
respectievelijk een afschrift van het beroep,
aan elk van de permanente adviesverlenende
overheidsorganen vertegenwoordigd in de
commissie alsmede, in voorkomend geval, aan de
niet-permanente adviesverlenende overheidsorganen
in zoverre hun advies door artikel 20, § 2 is
voorgeschreven.
De secretaris houdt het volledige dossier bij, omvattende
tenminste een exemplaar van voormelde
vergunningsaanvraag respectievelijk het afschrift
van het beroep en een exemplaar van het bestreden
beslissingsdossier alsmede alle stukken of copie
van de stukken die in het kader van de procedure
tot behandeling aan dit dossier worden toegevoegd.
Dit door de secretaris bijgehouden dossier ligt ter
inzage van alle leden van de voormelde commissie.
§ 2. De in artikel 20 vermelde adviesverlenende
overheidsorganen verlenen hun advies over het in
§ 1 bedoelde dossier en maken dit binnen de gestelde
termijn van zestig kalenderdagen na ontvangst
van het dossier over aan de provinciale milieuvergunningscommissie.
De secretaris van deze
commissie stuurt een afschrift van de ingezonden
adviezen onmiddellijk door aan de diverse leden
van de commissie.
Bij gebrek aan advies binnen de gestelde termijn
wordt aangenomen dat bedoeld(e) adviesverle-
nend(e) overheidsorgaan(en) een gunstige beoordeling
over de door haar te onderzoeken aspecten
met betrekking tot de ingedeelde inrichting
heeft(hebben) uitgebracht.
§ 3. In voorkomend geval, worden de stukken met
betrekking tot het openbaar onderzoek en het advies
van het college van burgemeester en schepenen
over een milieuvergunningsaanvraag ten
hoogste vijf kalenderdagen na ontvangst van deze
stukken door de secretaris van de in artikel 22 bedoelde
commissie ter inzage gelegd van de diverse
leden van de commissie.
§ 4. Tenzij anders bepaald, verleent de provinciale
milieuvergunningscommissie haar advies binnen
een termijn van negentig kalenderdagen na de
datum tot ontvankelijk en volledig verklaring van
de milieuvergunningsaanvraag respectievelijk na
ontvangst door de Bestendige Deputatie van de
provincieraad van het ingediende beroep.
Bij gebrek aan advies binnen de gestelde termijn
wordt aangenomen dat de commissie van oordeel
is dat de risico's voor de externe veiligheid, de effecten
op het leefmilieu, op de wateren en op de
mens veroorzaakt door de inrichting, mits naleving
van de algemene en sectoriële milieuvergunningsvoorwaarden
en de andere van toepassing
zijnde reglementaire bepalingen tot een aanvaardbaar
niveau kunnen worden beperkt.
– § 1, lid 1, gewijzigd bij art. 20 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
Art. 24. §1. De in artikel22 bedoelde provinciale
milieuvergunningscommissies vergaderen tenminste
éénmaal per maand.
§ 2. De agenda van de vergadering van de provinciale
milieuvergunningscommissie wordt vastgesteld
door de voorzitter van deze commissie inzonderheid
rekening houdend met het bepaalde in de
artikelen 23 en 24, §§ 4 en 5.
De secretaris van deze commissie bezorgt de oproep,
samen met de agenda van de vergadering,
tenminste één week vóór de bijeenkomst aan alle
leden van de commissie.
§ 3. De provinciale milieuvergunningscommissie
kan slechts beraadslagen in zoverre de meerderheid
van de stemgerechtigde leden, of hun afgevaardigden
of plaatsvervangers, op de vergadering
is vertegenwoordigd.
§ 4. Op zijn verzoek wordt de aanvrager van een
milieuvergunning door de commissie gehoord.
De aanvrager dient dit verzoek schriftelijk te richten
tot de voorzitter van de provinciale milieuvergunningscommissie
uiterlijk twintig kalenderdagen
na de datum van indiening van de milieuvergunningsaanvraag
bedoeld in [artikel 6, § 1, 1°] of
na de datum van de verzending van de kennisgeving
tot ontvankelijkheid van het beroep bedoeld
in artikel 50, 1°, c). De commissie kan ook andere
partijen horen.
§ 5. Binnen vijfenzeventig kalenderdagen na ontvangst
door de provinciale milieuvergunningscommissie
van de in [artikel 6, § 1, 1°] bedoelde
milieuvergunningsaanvraag of het in artikel 49
bedoelde beroep, wordt de adviesbepaling over
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
dit dossier op de agenda geplaatst van de vergadering
van voormelde commissie.
Tijdens deze vergadering lichten de aanwezige leden
van de commissie hun beoordeling over het
dossier toe. Na beraadslaging over het dossier en
rekening houdend met alle beschikbare dossierstukken,
gegevens en informatie wordt een advies
geformuleerd dat tenminste de gegevens vermeld
in artikel 25 dient te bevatten.
In geval geen advies met eenparigheid wordt uitgebracht,
wordt het advies uitgebracht door de
meerderheid der aanwezige leden geformuleerd,
in voorkomend geval aangevuld met (een) minderheidsstandpunt(en).
§ 6. De voorzitter en de secretaris van de provinciale
milieuvergunningscommissie maken het in
§ 5 bedoelde advies van de commissie, samen met
alle stukken die in het kader van de procedure tot
behandeling aan dit dossier werden toegevoegd,
over aan de Bestendige Deputatie van de provincieraad
binnen een termijn van vijftien kalenderdagen
volgend op de vergadering van de commissie
waarop bedoeld advies werd geformuleerd.
Wanneer de commissie geen advies heeft uitgebracht
binnen een termijn van negentig kalenderdagen
na de datum tot ontvankelijk en volledig
verklaring van de milieuvergunningsaanvraag,
respectievelijk na ontvangst door de Bestendige
Deputatie van de provincieraad van het ingediende
beroep, wordt door de voorzitter en de secretaris
van de commissie hiervan binnen een termijn
van vijftien kalenderdagen volgend op het verstrijken
van voormelde termijn van negentig kalenderdagen
kennisgegeven aan de Bestendige Deputatie
van de provincieraad.
Samen met deze kennisgeving worden tevens alle
stukken die in het kader van de procedure tot behandeling
ervan aan dit dossier werden toegevoegd,
aan de Bestendige Deputatie van de provincieraad
overgemaakt.
– § 4 gewijzigd bij art. 21, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– § 5, lid 1, gewijzigd bij art. 21, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999,
B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– Naar luid van artikel 24, § 4 van Vlarem I wordt de aanvrager
van een milieuvergunning op zijn verzoek door de commissie gehoord
en dient hij dat verzoek schriftelijk te richten tot de voorzitter
van de provinciale milieuvergunningscommissie binnen
de in die bepaling vastgestelde termijn. Verzoeker heeft zulk een
verzoek niet gericht aan de genoemde commissie zodat hij door
die commissie dan ook niet moest worden gehoord. Verzoeker
heeft wel gevraagd om door de bestendige deputatie zelf te worden
gehoord. Dit was duidelijk zijn bedoeling zoals blijkt uit de
memorie van wederantwoord. Desbetreffend legt geen wettelijke
of reglementaire bepaling aan de bestendige deputatie een
hoorplicht op. Verzoeker doet in zijn memorie van wederantwoord
en in zijn laatste memorie vruchteloos beroep op
artikel 6, § 1, van het Europees Verdrag tot Bescherming van de
Rechten van mens en de Fundamentele Vrijheden (EVRM) naar
luid waarvan bij het vaststellen van zijn burgerlijke rechten en
verplichtingen of bij het bepalen van de gegrondheid van een tegen
hem ingestelde strafvervolging, eenieder het recht heeft op
een eerlijke en openbare behandeling van zijn zaak, binnen een
redelijke termijn, door een onafhankelijke en onpartijdige rechterlijke
instantie welke bij de wet is ingesteld. Uit die tekst zelf
blijkt dat evengenoemde bepaling enkel betrekking heeft op jurisdictionele
procedures en niet op administratieve procedures
waarbij uitspraak wordt gedaan over een administratief beroep
ingesteld tegen een beslissing tot het verlenen van een milieuvergunning.
De Vlaamse Minister bevoegd voor het leefmilieu
treedt alsdan niet op als een rechtsprekend orgaan. Uit de door
verzoeker in zijn laatste memorie aangehaalde arresten kan
geenszins worden afgeleid dat artikel 6, § 1, van het EVRM van
332 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

toepassing zou zijn op administratieve procedures (R.v.St., arrest
nr. 92.150, 11 januari 2001, Peter De Schamphelaere).
Art. 25. Het in artikel 24, § 5 bedoelde advies
van de provinciale milieuvergunningscommissie
moet volgende gegevens bevatten:
1° een gemotiveerde beoordeling van de risico's
voor de externe veiligheid, de hinder, de effecten
op het leefmilieu, op de wateren, op de natuur en
op de mens veroorzaakt door de inrichting inzonderheid
rekening houdend met de in de schoot
van de commissie uitgebrachte adviezen;
2° een gemotiveerde beoordeling van de verenigbaarheid
van de inrichting, waarvoor een vergunning
wordt gevraagd, met de omgeving en de goede
plaatselijke ruimtelijke ordening;
3° in geval het gaat om een vergunningsaanvraag,
en in voorkomend geval een evaluatie van de opmerkingen
en bezwaren die bij het openbaar onderzoek
werden genoteerd alsmede van het advies
dat het college van burgemeester en schepenen
heeft uitgebracht;
4° in geval het gaat om een beroep, een gemotiveerde
beoordeling van de aanspraken en bezwaren
geformuleerd door de indiener(s) van het beroep;
5° een gemotiveerd voorstel van vergunningstermijn
en vergunningsvoorwaarden wanneer de
commissie van oordeel is dat de risico's voor de externe
veiligheid, de hinder, de effecten op het leefmilieu,
op de wateren, op de natuur en op de
mens buiten de inrichting, veroorzaakt door de inrichting
mits naleving van gepaste milieuvergunningsvoorwaarden,
tot een aanvaardbaar niveau
kunnen worden beperkt en in zoverre de inrichting
verenigbaar is met de voorschriften inzake
ruimtelijke ordening.
Afdeling II
De gewestelijke
milieuvergunningscommissie
Art. 26. § 1. [Er wordt een gewestelijke milieuvergunningscommissie
opgericht die de Vlaamse
minister advies verleent over de beroepen die
overeenkomstig artikel 51 bij de Vlaamse Regering
worden ingediend.]
§ 2. [De gewestelijke milieuvergunningscommissie,
bedoeld in § 1, is samengesteld uit:
1° het afdelingshoofd van de afdeling Milieu-vergunningen
van de administratie Milieu-, Natuur-,
Land- en Waterbeheer van het departement Leefmilieu
en Infrastructuur of zijn afgevaardigde, die
de commissie voorzit en stemrecht heeft;
2° een secretaris of zijn plaatsvervangend secretaris,
beiden aangewezen door de Vlaamse minister
uit de ambtenaren van de Afdeling Milieuvergunningen
die geen stemrecht heeft;
3° een vertegenwoordiger met stemrecht van elk
van de permanente adviesverlenende overheidsorganen,
zijnde:
a) een ambtenaar van de Afdeling Milieuvergunningen;
b) het afdelingshoofd van de afdeling Stedenbouwkundige
Vergunningen van de administratie
Ruimtelijke Ordening, Huisvesting en Monumenten
en Landschappen van het departement Leefmilieu
en Infrastructuur, of zijn afgevaardigde;
4° een vertegenwoordiger met stemrecht voor de
milieuvergunningsdossiers waarvoor ze adviesbevoegd
is, van de volgende niet-permanente adviesverlenende
overheidsorganen, te weten:
a) het afdelingshoofd van de afdeling Preventieve
en Sociale Gezondheidszorg van de administratie
Gezondheidszorg van het Departement Welzijn,
Volksgezondheid en Cultuur, of zijn afgevaardigde;
b) het afdelingshoofd van de afdeling Natuurlijke
Rijkdommen en Energie van de administratie Economie
van het Departement Economie, Werkgelegenheid,
Binnenlandse Aangelegenheden en
Landbouw, of zijn afgevaardigde;
c) de administrateur-generaal van de Openbare
Afvalstoffenmaatschappij voor het Vlaamse Gewest,
of zijn afgevaardigde;
d) de administrateur-generaal van de Vlaamse Milieumaatschappij,
of zijn afgevaardigde;
e) het afdelingshoofd van de Mestbank van de
Vlaamse Landmaatschappij, of zijn afgevaardigde;
f) het afdelingshoofd van de afdeling Water van
de administratie voor Milieu-, Natuur-, Land- en
Waterbeheer van het departement Leefmilieu en
Infrastructuur, of zijn afgevaardigde;
5° twee deskundigen of hun respectieve plaatsvervangers
met stemrecht die alle op grond van
hun bijzondere wetenschappelijke en technische
bekwaamheid door de Vlaamse minister worden
aangewezen voor een periode van vier jaar, met
dien verstande dat zij niet mogen behoren tot het
college van deskundigen, bedoeld in artikel 7, § 5,
van het decreet en wier mandaat hernieuwbaar is
voor telkens een periode van vier jaar.]
– § 1 vervangen bij art. 22, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– § 2, na wijzigingen, vervangen bij art. 22, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
Art. 27. § 1. Ten hoogste vijf kalenderdagen na
ontvangst door de gewestelijke milieuvergunningscommissie
van [...] het in artikel 51 bedoelde
beroep, stuurt de secretaris van de commissie [...]
een afschrift van het beroep, aan elk van de permanente
adviesverlenende overheidsorganen vertegenwoordigd
in de commissie alsmede, in voorkomend
geval, aan de niet-permanente adviesverlenende
overheidsorganen in zoverre hun advies
door artikel 20, § 2 is voorgeschreven.
De secretaris houdt het volledige dossier bij, omvattende
tenminste [...] het afschrift van het beroep
en een exemplaar van het bestreden beslissingsdossier
alsmede alle stukken of copie van de
stukken die in het kader van de procedure tot behandeling
van dit dossier worden toegevoegd.
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Dit door de secretaris bijgehouden dossier ligt ter
inzage van alle leden van de voormelde commissie.
§ 2. De in artikel 20 vermelde adviesverlenende
overheidsorganen verlenen hun advies over het in
§ 1 bedoelde dossier en maken dit binnen de gestelde
termijn van zestig kalenderdagen na ontvangst
van het dossier over aan de gewestelijke
milieuvergunningscommissie. De secretaris van
deze commissie stuurt een afschrift van de ingezonden
adviezen onmiddellijk door aan de diverse
leden van de commissie.
Bij gebrek aan advies binnen de gestelde termijn
wordt aangenomen dat bedoeld(e) adviesverlenend(e)
overheidsorgaan(en) een gunstige beoordeling
over de door haar te onderzoeken aspecten
met betrekking tot de ingedeelde inrichting heeft
(hebben) uitgebracht.
[...] [§ 3]. Tenzij anders bepaald, verleent de gewestelijke
milieuvergunningscommissie advies binnen
een termijn van negentig kalenderdagen [...]
na de datum van ontvangst door de Vlaamse minister
van het ingediende beroep.
Bij gebrek aan advies binnen de gestelde termijn
wordt aangenomen dat de commissie van oordeel
is dat de risico's voor de externe veiligheid, de effecten
op het leefmilieu, op de wateren en op de
mens buiten de inrichting, veroorzaakt door de inrichting,
mits naleving van de algemene en sectoriële
milieuvergunningsvoorwaarden en de andere
van toepassing zijnde reglementaire bepalingen
tot een aanvaardbaar niveau kunnen worden
beperkt.
– § 1, lid 1, gewijzigd bij art. 23, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999,
B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– § 1, lid 2, gewijzigd bij art. 23, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999,
B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– § 3 opgeheven bij art. 23, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– § 4 hernummerd tot § 3 bij art. 23, 3°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
– § 4, lid 1, gewijzigd bij art. 23, 3°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999,
B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
Art. 28. §1. De in artikel26 bedoelde gewestelijke
milieuvergunningscommissie vergadert tenminste
éénmaal per maand.
§ 2. De agenda van de vergadering van de gewestelijke
milieuvergunningscommissie wordt vastgesteld
door de voorzitter van de commissie, inzonderheid
rekening houdend met het bepaalde
in de artikelen 27 en 28, § 4 en 5.
De secretaris van deze commissie bezorgt de oproep,
samen met de agenda van de vergadering,
tenminste één week vóór de bijeenkomst aan alle
leden van de commissie.
§ 3. De gewestelijke milieuvergunningscommissie
kan slechts geldig beraadslagen in zoverre de
meerderheid van de stemgerechtigde leden, of
hun afgevaardigden of plaatsvervangers op de
vergadering zijn vertegenwoordigd.
§ 4. Op zijn verzoek wordt de aanvrager van een
milieuvergunning door de commissie gehoord.
De aanvrager dient dit verzoek schriftelijk te richten
tot de voorzitter van de gewestelijke milieuver-
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 333

gunningscommissie uiterlijk twintig kalenderdagen
[...] na de datum van de verzending voor de
kennisgeving tot ontvankelijkheid van het beroep
bedoeld in artikel 52, 1°, c). De commissie kan ook
andere partijen horen.
§ 5. Binnen vijfenzeventig kalenderdagen na ontvangst
door de gewestelijke milieuvergunningscommissie
van [...] het in artikel 51 bedoelde beroep,
wordt de adviesbepaling over dit dossier op
de agenda geplaatst van de vergadering van voormelde
commissie.
Tijdens deze vergadering lichten de aanwezige leden
van de commissie hun beoordeling over het
dossier toe. Na beraadslaging over het dossier en
rekening houdend met alle beschikbare dossierstukken,
gegevens en informatie wordt een advies
geformuleerd dat tenminste de gegevens vermeld
in artikel 25 dient te bevatten.
In geval geen advies met eenparigheid wordt uitgebracht,
wordt het advies uitgebracht door de
meerderheid der aanwezige leden geformuleerd,
in voorkomend geval aangevuld met (een) minderheidsstandpunt(en).
§ 6. De voorzitter en de secretaris van de gewestelijke
milieuvergunningscommissie maken het in
§ 5 bedoelde advies van de commissie, samen met
alle stukken die in het kader van de procedure tot
behandeling aan dit dossier werden toegevoegd,
over aan de Vlaamse minister binnen een termijn
van vijftien kalenderdagen volgend op de vergadering
van de commissie waarop bedoeld advies
werd geformuleerd.
Wanneer de commissie geen advies heeft uitgebracht
binnen een termijn van negentig kalenderdagen
[...] na ontvangst door de Vlaamse minister
van het ingediende beroep, wordt door de voorzitter
en de secretaris van de commissie hiervan binnen
een termijn van vijftien kalenderdagen volgend
op het verstrijken van voormelde termijn
van negentig kalenderdagen, kennisgegeven aan
de Vlaamse minister.
Samen met deze kennisgeving worden tevens alle
stukken die in het kader van de procedure tot behandeling
ervan aan dit dossier werden toegevoegd,
aan de Vlaamse minister overgemaakt.
– § 4 gewijzigd bij art. 24, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– § 5, lid 1, gewijzigd bij art. 24, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999,
B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– § 6, lid 2, gewijzigd bij art. 24, 3°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999,
B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
§4
– Blijkens art. 28, § 4, Vlarem I is het horen, door de commissie,
van andere personen dan de aanvrager facultatief. Op het eerste
gezicht lijken evenmin de ingeroepen algemene beginselen van
behoorlijk bestuur te zijn geschonden, nu de verzoekende partijen,
overeenkomstig de door Vlarem I bepaalde procedureregeling,
zowel naar aanleiding van het openbaar onderzoek tijdens
de procedure in eerste aanleg, als in hun beroepsschrift tegen de
door de bestendige deputatie genomen beslissing, hun bezwaren
respectievelijk hun middelen hebben naar voor gebracht en
deze laatste aan de commissie zijn ter kennis gebracht (R.v.St.,
schorsingsarrest nr. 55.941, 19 oktober 1995, Jacobus-Laukens).
Art. 29. Het in artikel 28, § 5 bedoelde advies
van de gewestelijke milieuvergunningscommissie
moet volgende gegevens bevatten:
1° een gemotiveerde beoordeling van de risico's
voor de externe veiligheid, de hinder, de effecten
op het leefmilieu, op de wateren, op de natuur en
op de inrichting, veroorzaakt door de inrichting,
inzonderheid rekening houdend met de in de
schoot van de commissie uitgebrachte adviezen;
2° een gemotiveerde beoordeling van de verenigbaarheid
van de inrichting, waarvoor een vergunning
wordt gevraagd, met de omgeving en de goede
plaatselijke ruimtelijke ordening;
3° [...]
4° [...] een gemotiveerde beoordeling van de aanspraken
en bezwaren geformuleerd door de indiener(s)
van het beroep;
5° een gemotiveerd voorstel van vergunningstermijn
en vergunningsvoorwaarden wanneer de
commissie van oordeel is dat de risico's voor de externe
veiligheid, de hinder, de effecten op het leefmilieu,
op de wateren, op de natuur en op de
mens buiten de inrichting, veroorzaakt door de inrichting
mits naleving van gepaste milieuvergunningsvoorwaarden,
tot een aanvaardbaar niveau
kunnen worden beperkt en in zoverre de inrichting
verenigbaar is met de voorschriften inzake
ruimtelijke ordening.
–3° opgeheven bij art. 25, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
–4° gewijzigd bij art. 25, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
HOOFDSTUK VIII
BESLISSING OVER DE
VERGUNNINGSAANVRAAG
Art. 30. § 1. De beslissingen over vergunningsaanvragen
als bedoeld in artikel 6 worden geformuleerd
door middel van besluiten waarvan het
respectieve model is vastgesteld in de subbijlagen
van bijlage 9 bij onderhavig besluit en dienen tenminste
de volgende gegevens te bevatten:
1° de datum van de milieuvergunningsaanvraag;
2° de identificatiegegevens zoals bedoeld in
artikel 5, § 2, 1° en 3° van onderhavig besluit;
3° een verwijzing naar, in zoverre deze zijn voorgeschreven,
de door het college van burgemeester
en schepenen, de adviesverlenende overheidsorganen
en de milieuvergunningscommissie uitgebrachte
adviezen alsmede naar de aard van de tijdens
het openbaar onderzoek gemaakte bemerkingen
en bezwaren;
4° in voorkomend geval, de motivatie waarom
één of meerdere adviezen of onderdelen van adviezen
niet worden gevolgd;
5° een motivering van de beslissing inzonderheid
rekening houdend met de verschillende uitgebrachte
adviezen en in voorkomend geval de evaluatie
van de tijdens het openbaar onderzoek gemaakte
bemerkingen en bezwaren;
6° ingeval de vergunning wordt verleend, tevens:
a) de termijn van de vergunning met vermelding
van de data van aanvang en einde ervan met in-
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
achtname van de bepalingen van onderhavig artikel;
b) de termijn binnen dewelke de vergunde inrichting
dient in gebruik genomen met inachtname
van de bepalingen van onderhavig artikel;
c) de voorwaarden waaronder de inrichting mag
worden geëxploiteerd;
d) de vermelding, in zoverre voor de inrichting,
voor de verandering van de inrichting of voor dat
gedeelte van de inrichting dat het voorwerp uitmaakt
van de milieuvergunning, er krachtens
artikel 44 van de wet van 29 maart 1962 houdende
organisatie van de ruimtelijke ordening en van
de stedenbouw een bouwvergunning is vereist,
dat onderhavige milieuvergunning wordt geschorst
zolang deze bouwvergunning niet is verleend
en dat in geval deze bouwvergunning wordt
geweigerd de milieuvergunning van rechtswege
vervalt op de dag van de definitieve weigering van
de bouwvergunning;
7° ingeval de vergunning wordt geweigerd, de
vermelding, in zoverre voor de inrichting, voor de
verandering van de inrichting of voor dat gedeelte
van de inrichting dat het voorwerp uitmaakt van
onderhavige weigeringsbeslissing, er krachtens
artikel 44 van de wet van 29 maart 1962 houdende
organisatie van de ruimtelijke ordening en van
de stedenbouw een bouwvergunning is vereist,
dat deze bouwvergunning is geschorst en van
rechtswege vervalt op de dag van de definitieve
weigering van de milieuvergunning;
8° in voorkomend geval, de verwijzing naar de
mogelijkheid tot indiening van beroep tegen onderhavige
beslissing.
§ 2. [De milieuvergunning, met uitzondering van
deze voor een tijdelijke inrichting, wordt verleend
voor een bepaalde duur van ten hoogste twintig
jaar, de termijn voorafgaand aan de ingebruikname
en de eventuele proeftijd inbegrepen.
Tenzij langere of kortere termijnen vermeld zijn in
de vergunning alsmede in geval van een stilzwijgende
vergunning, wordt aangenomen dat de termijn
voorafgaand aan de ingebruikname respectievelijk
tweehonderd kalenderdagen bedraagt
wanneer het een nieuwe inrichting betreft en dertig
kalenderdagen in de andere gevallen. De termijn
binnen dewelke de vergunde inrichting moet
worden in gebruik genomen mag in geen geval
drie jaar overschrijden.]
§ 3. De vergunning voor een tijdelijke inrichting
wordt verleend voor een bepaalde duur van ten
hoogste:
– één jaar, als het een inrichting betreft die verband
houdt met een bouwwerf;
– drie maanden in de andere gevallen.
Deze vergunning kan slechts éénmaal worden
verlengd door maximaal dezelfde duur als deze
die oorspronkelijk werd toegestaan.
§ 4. Wanneer voor de inrichting, voor de verandering
van de inrichting dat het voorwerp uitmaakt
van de milieuvergunningsaanvraag, krachtens
334 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

artikel 44 van de wet van 29 maart 1962 houdende
organisatie van de ruimtelijke ordening en van
de stedenbouw geen bouwvergunning is vereist,
mag de in artikel 5 bedoelde vergunning op proef
worden verleend voor een termijn van tenminste
zes maanden en ten hoogste twee jaar.
§ 5. De vergunning voor de verandering van een
inrichting wordt verleend voor een bepaalde duur
waarvan de einddatum, deze van de lopende vergunning
niet mag overschrijden.
§ 6. [Wanneer voor de inrichting of de verandering
van de inrichting die het voorwerp uitmaakt
van de milieuvergunning krachtens artikel 44 van
de wet van 29 maart 1962 houdende organisatie
van de ruimtelijke ordening en van de stedenbouw
een bouwvergunning is vereist, wordt de
aanvangsdatum van de vergunningstermijn verdaagd
tot de dag dat deze bouwvergunning definitief
is verleend.
De exploitant dient de datum waarop de bouwvergunning
werd verleend bij ter post aangetekende
zending mee te delen aan de overheid die
de milieuvergunning heeft verleend.
Deze overheid bezorgt, naargelang het geval, een
eensluidend afschrift van deze mededeling aan de
instanties vermeld in respectievelijk artikel 34, 5°,
c), [...] of 36, 4°, b).
De einddatum van de vergunningstermijn wordt
overeenstemmend met de latere aanvangsdatum
ervan naar later verschoven, behalve wanneer
deze einddatum samenvalt met de einddatum van
een eerder verleende lopende vergunning, in welk
geval de einddatum ongewijzigd blijft.]
– § 2 vervangen bij art. 8, 1°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992, B.S.,
2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
– § 6 vervangen bij art. 8, 2°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992, B.S.,
2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
– § 6, lid 3, gewijzigd bij art. 26 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– Zie Omzendbrief Vlarem 93/01, 28 juli 1993 betreffende het
besluit van de Vlaamse Executieve van 28 oktober 1992, Belgisch
Staatsblad van 2 februari 1993, tot wijziging van het besluit van
de Vlaamse Executieve van 6 februari 1991, Belgisch Staatsblad
van 26 juni 1991, houdende vaststelling van het Vlaams reglement
betreffende de milieuvergunning, B.S., 20 augustus 1993
[Art. 30bis. § 1. Een vergunning kan worden
verleend wanneer deze voorwaarden bevat welke
garanderen dat de inrichting voldoet aan de eisen
die door dit reglement en titel II van het VLAREM
zijn gesteld. De vergunning wordt geweigerd
wanneer dat niet het geval is.
[In geval de vergunningsaanvraag betrekking
heeft op een stortplaats moet de vergunning worden
geweigerd, wanneer er niet is aangetoond
dat:
– het beheer van de stortplaats in handen komt
van een natuurlijke persoon die technisch bekwaam
is om de stortplaats te beheren en het personeel
dat instaat voor de exploitatie van de stortplaats
een beroeps- en technische opleiding krijgt;
– de stortplaats zodanig wordt beheerd dat de nodige
maatregelen worden getroffen om ongevallen
te vermijden en de gevolgen ervan te beperken;
– door de aanvrager toereikende voorzieningen in
de vorm van een financiële zekerheid of een equivalent
daarvan zijn of zullen worden getroffen alvorens
met het storten wordt begonnen, zoals omschreven
in titel II van VLAREM;
– het stortplaatsproject verenigbaar is met de geldende
uitvoeringsplannen voor het beheer van afvalstoffen.]
§ 2. De vergunningsvoorwaarden, bedoeld in
artikel 30, § 1, 6°, c), worden vastgesteld zodanig
dat:
1° overeenkomstig de EU-richtlijn 96/61/EG van
24 september 1996 inzake geïntegreerde preventie
en bestrijding van verontreiniging, rekening is
gehouden met de algemene beginselen bedoeld
in artikel 43ter;
2° ze de exploitatievoorwaarden en verplichtingen
van de exploitant vastgesteld in het
hoofdstuk XI van dit reglement bevatten;
3° ze de op de inrichting van toepassing zijnde milieuvoorwaarden
vastgesteld door titel II van het
VLAREM bevatten;
4° ze alle maatregelen bevatten die ter vervulling
van de vergunningsvoorwaarden van inzonderheid
de artikelen 43bis en 43ter nodig zijn om de
bescherming van lucht, water en bodem te waarborgen
en aldus een hoog niveau van bescherming
van het milieu in zijn geheel te bereiken;
5° ze emissiegrenswaarden bevatten voor de verontreinigende
stoffen, met name die van
bijlage 1.1.2 bij titel II van het VLAREM, die in significante
hoeveelheden uit de betrokken installatie
kunnen vrijkomen, gelet op hun aard en hun
potentieel voor overdracht van verontreiniging
tussen milieucompartimenten (water, lucht en
bodem); zo nodig, bevatten zij ook passende voorschriften
ter bescherming van bodem en grondwater,
en maatregelen voor het beheer van de
door de installatie voortgebrachte afvalstoffen;
6° ze in ieder geval bepalingen bevatten betreffende
de minimalisering van de verontreiniging over
lange afstand of van de grensoverschrijdende verontreiniging;
7° ze een hoog niveau van bescherming van het
milieu in zijn geheel waarborgen;
8° ze passende eisen bevatten voor de controle op
de lozingen, met vermelding van de meetmethode
en -frequentie, de procedure voor de beoordeling
van de metingen, alsmede de verplichting de bevoegde
overheid in kennis te stellen van de gegevens
die noodzakelijk zijn voor de controle op de
naleving van de vergunningsvoorwaarden;
9° ze maatregelen bevatten voor andere dan de
normale bedrijfsomstandigheden, waarbij op passende
wijze wordt rekening gehouden met opstarten,
lekken, storingen, korte stilleggingen en definitieve
bedrijfsbeëindiging, wanneer het milieu
daardoor kan worden beïnvloed;
10° ze ook tijdelijke afwijkingen van de eisen, bedoeld
in § 2, 6° en 7°, en § 5 van dit artikel, kunnen
bevatten, indien een door de bevoegde over-
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
heid goedgekeurd saneringsplan de naleving binnen
zes maanden van deze eisen waarborgt en het
project tot vermindering van de verontreiniging
leidt;
11° ze voor de in dit reglement beoogde geïntegreerde
preventie en beperking van verontreiniging
door de in de indelingslijst genoemde inrichtingen
andere bijzondere voorwaarden kunnen
bevatten die de bevoegde overheid doelmatig
acht;
12° ze voorwaarden bevatten zodat er geen vermijdbare
schade aan de natuur kan ontstaan.
§ 3. De grenswaarden, bedoeld in § 2, 5°, kunnen,
zo nodig, worden aangevuld of vervangen door
gelijkwaardige parameters of gelijkwaardige technische
maatregelen.
Voor de varkens- en pluimveehouderijen wordt bij
de emissiegrenswaarden, bedoeld in § 2, rekening
gehouden met de aan die categorieën installaties
aangepaste regelingen.
§ 4. Indien met het oog op een milieukwaliteitsnorm
strengere voorwaarden moeten gelden
dan die welke door toepassing van de beste beschikbare
technieken haalbaar zijn, moeten met
name in de vergunning extra voorwaarden worden
gesteld, onverminderd artikel 3.3.0.1 van
titel II van het VLAREM en onverminderd andere
maatregelen die getroffen kunnen worden om
aan de milieukwaliteitsnormen te voldoen.
§ 5. Onverminderd § 4 zijn de emissiegrenswaarden,
de parameters en de gelijkwaardige technische
maatregelen, bedoeld in § 2, 5°, en § 3, gebaseerd
op de beste beschikbare technieken, zonder
dat daarmee het gebruik van een bepaalde techniek
of technologie wordt voorgeschreven, met inachtneming
van de technische kenmerken en de
geografische ligging van de betrokken installatie,
alsmede de plaatselijke milieuomstandigheden.
§ 6. Voor de varkens- en pluimveehouderijen kan
bij de in § 2, 8°, bedoelde maatregelen rekening
worden gehouden met de kosten en baten.]
– Ingevoegd bij art. 27 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S., 11 maart
1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– § 1, lid 2, ingevoegd bij art. 3 B. Vl. Reg. 13 juli 2001, B.S.,
19 september 2001, inwerkingtreding: 16 juli 2001 (art. 16)
HOOFDSTUK IX
BEKENDMAKING EN TOEGANG TOT
MILIEU-INFORMATIE
Art. 31. § 1. [Elke beslissing over een milieuvergunningsaanvraag
bedoeld in artikel 6 alsmede
elke aktename van een mededeling kleine verandering,
bedoeld in artikel 6quater, 3°] van onderhavig
besluit, dient op bevel van de bevoegde burgemeester,
gedurende een periode van dertig kalenderdagen
bekendgemaakt overeenkomstig het
bepaalde in de § 2 hierna.
Voormelde periode van dertig kalenderdagen
vangt aan de dag volgend op deze dat tot het in
§ 2 hierna vermelde aanplakken van de bekendmaking
werd overgegaan.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 335

§ 2. De in § 1 bedoelde bekendmaking omvat:
1° het op het bevel van de bevoegde burgemeester
aanplakken, gedurende bedoelde periode van dertig
kalenderdagen, op de plaats van de exploitatie
en op de plaatsen voorbehouden voor de officiële
berichten van een bekendmaking opgesteld naar
het model weergegeven in bijlage 10 bij onderhavig
besluit, waarin tenminste wordt vermeld:
a) de mededeling van de genomen beslissing;
b) de aanduiding van de dienst van het gemeentebestuur,
waar gedurende de aanplakkingstermijn,
het besluit kan worden ingezien en waar mondelinge
toelichting kan worden bekomen;
c) voor beslissingen waartegen beroep mogelijk is:
de mededeling tot en met welke dag bij per ter
post aangetekend schrijven beroep kan worden
ingesteld bij de bevoegde overheid.
De bevoegde burgemeester waakt er over dat tot
voormelde uitplakking wordt overgegaan binnen
de termijn van tien kalenderdagen te rekenen vanaf
de datum van de beslissing van het college van
burgemeester en schepenen of vanaf de datum
van ontvangst door het gemeentebestuur van het
besluit wanneer de beslissing door een andere
overheid is getroffen; voormelde bekendmaking,
wordt opgesteld naar het model weergegeven in
bijlage 10 bij onderhavig besluit, wordt gedrukt
met zwarte letters op geel papier en heeft een
grootte van tenminste 35 dm2 ; de bekendmaking
wordt tijdens de gehele duur van de aanplakking
in goed zichtbare en goed leesbare staat gehouden;
op de plaats waar de exploitatie gebeurt of is
gepland, wordt voormelde bekendmaking aangebracht
op een schutting of op een aan een paal bevestigd
bord, op de grens tussen het perceel en de
openbare weg en evenwijdig met deze laatste, en
op een maximumhoogte van 2 m;
2° het op bevel van de bevoegde burgemeester ter
inzage leggen gedurende dezelfde periode van
dertig kalenderdagen, van de genomen beslissing
bij de diensten van het gemeentebestuur.
§ 3. Op de dag tot de in § 2 bedoelde aanplakking
van bekendmaking, en in voorkomend geval, tot
de in artikel 36, 5°, b) bedoelde verzending wordt
overgegaan, maakt de burgemeester een attest op
dat deze aanplakking en in voorkomend geval,
voormelde verzending bevestigt. Op eenvoudig
verzoek levert het gemeentebestuur een voor
eensluidend verklaard afschrift van dit attest af
aan alle personen en instanties die overeenkomstig
de bepalingen van onderhavig besluit gemachtigd
zijn beroep aan te tekenen tegen de bekendgemaakte
beslissing.
§ 4. Op de dag dat tot de in artikel 35, 5°, c) bedoelde
verzending wordt overgegaan, maakt de
gouverneur van de provincie een attest op waarin
de datum van voormelde verzending wordt bevestigd.
– § 1, lid 1, gewijzigd bij art. 28 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– Blijkens artikel 52, 4°, van Vlarem I wordt de beslissing over
het beroep tegen een in eerste aanleg verleende milieuvergunning
niet individueel ter kennis van de bezwaarindieners gebracht.
De beroepsbeslissing dient wel, overeenkomstig het bepaalde
in artikel 52, 4°, a en b, juncto artikel 31 van Vlarem I,
aangeplakt te worden op de plaats van de exploitatie en op de
daartoe voorbehouden gemeentelijke aanplakborden gedurende
een periode van dertig kalenderdagen. De termijn voor het instellen
van het annulatie- en schorsingsberoep bij de Raad van
State gaat bijgevolg in met het verstrijken van de aanplakkingstermijn.
Luidens artikel 31, § 2, 1°, eerste lid, van Vlarem I, moet
de bekendmaking ten minste het volgende bevatten: «a) de mededeling
van de genomen beslissing; b) de aanduiding van de
dienst van het gemeentebestuur, waar gedurende de aanplakkingstermijn,
het besluit kan worden ingezien en waar mondelinge
toelichting kan worden bekomen; c) voor beslissingen
waartegen beroep mogelijk is: de mededeling tot en met welke
dag bij per ter post aangetekend schrijven beroep kan worden
ingesteld bij de bevoegde overheid». Het feit dat de kennisgeving
verkeerdelijk vermeldt dat de beslissing werd genomen door «de
gemeenschapsminister van de provincie Vlaams-Brabant» is niet
van die aard dat de verzoekende partijen erdoor konden misleid
zijn omtrent de genomen beslissing. Zij betwisten immers niet
dat de aanduiding van de sub b van bovenvermeld artikel 31,
§2, 1°, eerste lid, van Vlarem I bedoelde dienst van het gemeentebestuur
correct was, zodat zij op die dienst de thans bestreden
beslissing hadden kunnen inzien en de nodige mondelinge toelichting
konden verkrijgen. Bovendien kan in redelijkheid niet
worden aangenomen dat zij niet weten dat een provinciebestuur
geen gemeenschapsministers in zijn rangen telt. De verzoekende
partijen wijzen ook op een foutieve aanduiding van de termijn
om tegen de beslissing bij de Raad van State beroep aan te
tekenen. Uit de libellering van littera c van het meervermelde
artikel 31, § 2, 1°, eerste lid, van Vlarem I, voornamelijk uit het
gebruik van het woord «bevoegde overheid» – de Raad van State
kan bezwaarlijk als een overheid worden gekwalificeerd – lijkt
op het eerste gezicht te moeten afgeleid worden dat aldaar de
administratieve beroepen worden bedoeld. Artikel 19, tweede
lid, van de gecoördineerde wetten op de Raad van State stelt van
zijn kant dat de beroepstermijnen alleen een aanvang nemen op
voorwaarde dat de betekening door de administratieve overheid
van de beslissing het bestaan van het annulatieberoep «alsmede
de in acht te nemen vormvoorschriften en termijnen vermeldt».
Daargelaten de vraag of een aanplakking als een «betekening»
kan worden beschouwd, lijken de verzoekende partijen zich niet
op die bepaling te kunnen beroepen – zij doen dit trouwens ook
niet expliciet –, vermits hun belangen door die foutieve vermelding
niet geschaad lijken te zijn. De termijn die wordt vermeld
om annulatieberoep aan te tekenen, namelijk 17 september
1999, is immers zestig dagen korter dan de reële beroepstermijn.
Uit niets blijkt dat het door die foutieve vermelding is dat zij
slechts op 12 januari 2000 hun vordering hebben ingesteld. Ten
slotte kunnen de verzoekende partijen zich thans in redelijkheid
ook niet beroepen op de foutieve aanduiding van de vormen
waarin het beroep moet worden opgesteld, nu zij in het verleden
reeds een ontvankelijk en gegrond annulatieberoep hebben ingesteld
tegen de voor betrokken rioolwaterzuiveringsinstallatie
verleende milieuvergunning, zodat zij blijkbaar goed weten hoe
zij een vordering voor de Raad van State moeten inleiden (R.v.St.,
schorsingsarrest nr. 89.839, 28 september 2000, Frans Peeters).
[Art. 31bis. Elke beslissing over een milieuvergunningsaanvraag
waarop artikel 19bis van toepassing
is, wordt daarenboven door de bevoegde
vergunningverlenende overheid ter kennis gebracht
van de bevoegde autoriteit van het betrokken
Gewest en/of de betrokken EU-Lid-Staat en/of
een Verdragspartij bij het Verdrag van Espoo.
Daartoe stuurt de bevoegde vergunningverlenende
overheid een kopie van de beslissing naar voormelde
bevoegde autoriteit op het tijdstip waarop
zij de bekendmaking toestuurt naar de exploitant.]
– Ingevoegd bij art. 29 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S., 11 maart
1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– Zie Verdrag 25 februari 1991 inzake milieu-effectrapportage in
grensoverschrijdend verband, en Aanhangsels I, II, III, IV, V, VI,
VII, gedaan te Espoo, B.S., 31 december 1999, inwerkingtreding:
30 september 1999 (Lijst der gebonden Staten)
Art. 32. § 1. Over de in de gemeente geëxploiteerde
inrichtingen kunnen derden op het gemeentehuis
kosteloos de inhoud van de volgende
documenten inzien:
1° meldingen van 3de klasse-inrichtingen;
2° vergunningsaanvragen en mededelingen van
kleine veranderingen;
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
3° aktenamen van meldingen van 3de klasse-inrichtingen;
4° beslissingen over milieuvergunningsaanvragen;
5° vergunningen bij wege van aktename van mededelingen
kleine veranderingen;
6° beslissingen over vergunningsaanvragen zoals
bedoeld in artikel 44 en 44bis van het decreet;
7° de in het bezit van de bevoegde overheid zijnde
resultaten van de lozingscontrole die volgens de
vergunningsvoorwaarden, bedoeld in
artikel 30bis, § 2, 8°, vereist is.
De documenten kunnen worden ingezien zonder
dat enig belang aangetoond moet worden gedurende
ten minste twee dagen per week, door de
gemeentebesturen te bepalen.
Bovendien moet het gemeentebestuur aan ieder
die erom verzoekt, zonder dat een belang aangetoond
moet worden, tegen kostendekkende vergoeding
een afschrift verstrekken van de in het
eerste lid vermelde beslissingen, aktenamen en
vergunningen.
§ 2. Met het oog op de uitvoering van § 1 stelt de
toezichthoudende ambtenaar de resultaten van
de lozingscontrole, die volgens de vergunningsvoorwaarden,
bedoeld in artikel 30bis, § 2, 8°, vereist
is, ter beschikking van het gemeentebestuur
van de gemeente waarin de inrichting is gelegen.]
– Laatst vervangen bij art. 30 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– Het vergunningsbesluit van de bestendige deputatie, de bijzondere
milieuvoorwaarden inbegrepen, samen met het bevestigende
besluit van de Vlaamse minister, ligt (of moet liggen) ten
minste twee dagen per week in het gemeentehuis ter inzage van
derden (R.v.St., schorsingsarrest nr. 58.501, 7 maart 1996, Polfliet).
Art. 33. [...]
– Opgeheven bij art. 27, 2°, Decr. Vl. Parl. 18 mei 1999, B.S.,
15 juni 1999
HOOFDSTUK X
PROCEDURES VOOR DE BEHANDELING
VAN
MILIEUVERGUNNINGSAANVRAGEN
Afdeling I
[...]
Opschrift opgeheven bij art. 31, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999,
B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
Art. 34. [...]
– Na wijziging, opgeheven bij art. 31, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
Afdeling II
Milieuvergunningsaanvragen bedoeld in
[artikel 6, § 1, 1°]
Opschrift gewijzigd bij art. 31, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999,
B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
336 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Art. 35. Voor de milieuvergunningsaanvragen
bedoeld in [artikel 6, § 1, 1°] verloopt de procedure
als volgt:
1° onderzoek ontvankelijkheid en volledigheid:
a) de Bestendige Deputatie van de provincieraad
of de door haar daartoe gemachtigde provinciale
ambtenaar onderzoekt de vergunningsaanvraag
en haar bijlagen op haar ontvankelijkheid en volledigheid
overeenkomstig het bepaalde in
artikel 5. [Het niet bijvoegen van het bewijs van
volledige betaling van de overeenkomstig
artikel 19bis van het decreet verschuldigde dossiertaks
bij de milieuvergunningsaanvraag, heeft
van rechtswege de onvolledigheid van de vergunningsaanvraag
tot gevolg;]
b) wordt de aanvraag onontvankelijk bevonden,
dan wordt de aanvrager binnen veertien kalenderdagen
na de indiening van de vergunningsaanvraag
hiervan door de Bestendige Deputatie of de
in sub a) vermelde gemachtigde ambtenaar
schriftelijk in kennis gesteld, met vermelding van
de reden van de onontvankelijkheid en gebeurlijk
met de vermelding van de overheid die bevoegd
geacht wordt kennis te nemen van de vergunningsaanvraag;
c) wordt de aanvraag onvolledig bevonden dan
wordt de aanvrager binnen veertien kalenderdagen
na de indiening van de vergunningsaanvraag
hiervan door de Bestendige Deputatie of de in sub
a) vermelde gemachtigde ambtenaar schriftelijk
in kennis gesteld, met vermelding van de inlichtingen
en gegevens die ontbreken of nadere toelichtingen
vereisen;
d) wordt de aanvraag ontvankelijk en volledig bevonden,
wordt de aanvrager binnen veertien kalenderdagen
na indiening van de aanvraag hiervan
door de Bestendige Deputatie of de in sub
a) vermelde gemachtigde ambtenaar bij ter post
aangetekende brief hiervan in kennis gesteld; de
termijn bedoeld in artikel 9 van het decreet vangt
aan op de datum van verzending van voormelde
brief;
e) indien de Bestendige Deputatie van de provincieraad
of de door haar daartoe gemachtigde provinciale
ambtenaar geen schriftelijke kennisgeving
uiterlijk veertien kalenderdagen na de indiening
van de vergunningsaanvraag aan de aanvrager
heeft verzonden, wordt de aanvraag geacht
ontvankelijk en volledig te zijn voor zover de voorgeschreven
dossiertaks is betaald;
2° openbaar onderzoek:
a) een openbaar onderzoek als bedoeld in hoofdstuk
V is enkel vereist voor de milieuvergunningsaanvragen
bedoeld in [artikel 6, § 1, 1°, a, c, d, e en
f];
b) in de gevallen dat overeenkomstig in sub a) een
openbaar onderzoek is vereist, zendt de Bestendige
Deputatie van de provincieraad of de onder sub
1°, a) vermelde gemachtigde ambtenaar op de
dag van de verzending van de in artikel 35, 1°, d)
bedoelde brief één exemplaar van de vergunningsaanvraag
en haar bijlagen aan de bevoegde
burgemeester met de opdracht tot instelling van
het openbaar onderzoek bedoeld in hoofdstuk V;
c) de burgemeester zorgt voor de uitvoering van
het openbaar onderzoek overeenkomstig de bepalingen
van hoofdstuk V en waakt inzonderheid
over de eerbiediging van de in artikel 17, § 2 vermelde
termijn van aanplakking van de bekendmaking
zodat de termijn van dertig kalenderdagen
van het openbaar onderzoek aanvat uiterlijk op de
elfde dag na de verklaring tot ontvankelijkheid en
volledigheid van het aanvraagdossier;
d) het in artikel 19 bedoelde dossier wordt door de
burgemeester, binnen een termijn van tien kalenderdagen
na het verstrijken van de termijn van
dertig kalenderdagen van het openbaar onderzoek,
verzonden aan de in artikel 22 bedoelde provinciale
milieuvergunningscommissie;
3° adviesverlening:
a) de Bestendige Deputatie van de provincieraad
of de in sub 1°, a) vermelde gemachtigde ambtenaar
zendt op de dag van de verzending van de in
artikel 35, 1°, d) bedoelde brief, [zeven] exemplaren
van het volledige vergunningsaanvraagdossier
met de bijlage aan de in artikel 22 bedoelde
provinciale milieuvergunningscommissie met
verzoek om advies;
b) de Bestendige Deputatie van de provincieraad
of de in sub 1°, a) vermelde gemachtigde ambtenaar
zendt op de dag van de verzending van de in
artikel 35, 1°, d) bedoelde brief, een verzoek om
advies samen met één exemplaar van het volledige
vergunningsaanvraagdossier met de bijlagen,
aan het bevoegde College van Burgemeester en
Schepenen; dit college verleent zijn advies over dit
dossier binnen een termijn van [vijftig] kalenderdagen
na ontvangst van voormeld verzoek om advies;
de burgemeester zendt het advies binnen een
termijn van tien kalenderdagen, na de datum dat
dit advies door het College van Burgemeester en
Schepenen werd uitgebracht aan de in artikel 22
bedoelde commissie; bij gebrek aan advies binnen
deze gestelde termijn kan de zaak doorgaan;
c) de overheidsorganen die overeenkomstig
artikel 20 advies verlenen alsmede de in artikel 22
bedoelde provinciale milieuvergunningscommissie,
brengen hun advies uit overeenkomstig het
bepaalde in de hoofdstukken VI en VII; de voorzitter
en de secretaris van voornoemde commissie
zorgen voor de uitvoering van de hen door de
artikelen 23 en 24 toebedeelde opdrachten;
4° uitspraak:
a) in voorkomend geval, beslist de Bestendige Deputatie
van de provincieraad binnen een termijn
van honderd en tien kalenderdagen, te rekenen
vanaf de datum van verzending van de in
artikel 35, 1°, d) bedoelde brief, de termijn voor
behandeling van de milieuvergunningsaanvraag
te verlengen met een termijn van maximum twee
maanden; deze beslissing wordt gemotiveerd; in
dat geval wordt het besluit of een voor eensluidend
verklaard afschrift ervan door de Bestendige
Deputatie van de provincieraad of de in artikel 35,
1°, a) vermelde gemachtigde ambtenaar binnen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
vijf kalenderdagen na het treffen van de beslissing
per ter post aangetekende zending aan de aanvrager
gezonden;
b) binnen een termijn van vier maanden te rekenen
vanaf de datum van verzending van de in
artikel 35, 1°, d) bedoelde brief of, in voorkomend
geval, vóór het verstrijken van de overeenkomstig
het besluit bedoeld in sub a) verlengde termijn,
doet de Bestendige Deputatie van de provincieraad
uitspraak over de milieuvergunningsaanvraag
overeenkomstig het bepaalde in artikel 30;
5° bekendmaking:
a) de Bestendige Deputatie van de provincieraad
of de in sub 1°, a) vermelde gemachtigde ambtenaar
zendt binnen een termijn van tien kalenderdagen
na de datum van de beslissing, deze beslissing
of een voor eensluidend verklaard afschrift
ervan per ter post aangetekende zending aan de
bevoegde burgemeester met de opdracht tot bekendmaking
ervan;
b) de bevoegde burgemeester maakt de beslissing
over de milieuvergunningsaanvraag bekend overeenkomstig
het bepaalde in hoofdstuk IX;
c) de Bestendige Deputatie van de provincieraad
of de in sub 1°, a) vermelde gemachtigde ambtenaar
zendt de dezelfde dag als tot de verzending
bedoeld in sub a) wordt overgegaan, per ter post
aangetekende zending of bij afgifte tegen ontvangstbewijs
een voor eensluidend verklaard afschrift
van de beslissing alsmede van het in
artikel 31 § 4 bedoelde attest ter kennisgeving
aan:
– de exploitant;
– het College van Burgemeester en Schepenen
van de gemeente(n) waarin de exploitatie is gepland
of gebeurt;
– de in artikel 22 bedoelde provinciale milieuvergunningscommissie;
– de overheidsorganen die overeenkomstig
artikel 20 advies moeten verlenen;
– het Bestuur voor Milieu-inspectie van de Administratie
Milieu, Natuur en Landinrichting van het
Departement Leefmilieu en Infrastructuur;
– de Openbare Afvalstoffenmaatschappij voor het
Vlaamse Gewest;
– de Vlaamse Milieumaatschappij;
– de Technische Inspectie van de Administratie
voor Arbeidsveiligheid van het Ministerie van Tewerkstelling
en Arbeid;
–de NV Aquafin;
– het comité voor veiligheid, gezondheid en verfraaiing
der werkplaatsen van de inrichting bedoeld
in het Algemeen Reglement voor de Arbeidsbescherming,
in zoverre dit bestaat;
– [de algemene directie van de Civiele Bescherming
van het federale Ministerie van Binnenlandse
Zaken;]
6° stilzwijgende weigering:
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 337

a) indien binnen een termijn van vier maanden te
rekenen vanaf de datum van verzending van de in
artikel 35, 1°, d) bedoelde brief of, in voorkomende
geval, bij het verstrijken van de overeenkomstig
het besluit bedoeld in sub 4°, a) verlengde termijn,
door de Bestendige Deputatie van de provincieraad
geen uitspraak is gedaan, wordt de aangevraagde
vergunning geacht te zijn geweigerd;
b) de Bestendige Deputatie van de provincieraad
of de in sub 1°, a) vermelde gemachtigde ambtenaar
licht binnen een termijn van tien kalenderdagen
na het verstrijken van de in sub a) vermelde
termijn de aanvrager in over voormelde stilzwijgende
weigering met de mededeling dat hiertegen
overeenkomstig artikel 10 van het decreet beroep
kan worden aangetekend;
c) de Bestendige Deputatie van de provincieraad
of de in sub 1°, a) vermelde gemachtigde ambtenaar
maakt een voor eensluidend afschrift van het
in sub b) bedoelde schrijven ter kennisgeving over
aan de bevoegde burgemeester alsmede aan de
instanties vermeld in sub 5°, c).
– Inleidende zin gewijzigd bij art. 32, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
–1°, a), aangevuld bij art. 32, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
–2°, a), gewijzigd bij art. 32, 3°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
–3°, a), gewijzigd bij art. 11, 1°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992, B.S.,
2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
–3°, b), gewijzigd bij art. 11, 2°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992, B.S.,
2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
–5°, c), elfde streepje, vervangen bij art. 10 B. Vl. Reg.
29 september 2000, B.S., 22 mei 2001, inwerkingtreding: op de
dag van de inwerkingtreding van het samenwerkingsakkoord
van 21 juni 1999 gesloten tussen de Federale Staat, het Vlaams
Gewest, het Waals Gewest en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest
betreffende de beheersing van de gevaren van zware ongevallen
waarbij gevaarlijke stoffen zijn betrokken (art. 16)
– Zie Omzendbrief Vlarem 93/01, 28 juli 1993 betreffende het
besluit van de Vlaamse Executieve van 28 oktober 1992, Belgisch
Staatsblad van 2 februari 1993, tot wijziging van het besluit van
de Vlaamse Executieve van 6 februari 1991, Belgisch Staatsblad
van 26 juni 1991, houdende vaststelling van het Vlaams reglement
betreffende de milieuvergunning, B.S., 20 augustus 1993
Afdeling III
Milieuvergunningsaanvragen bedoeld in
[artikel 6, § 1, 2°]
Opschrift gewijzigd bij art. 31, 3°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999,
B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
Art. 36. Voor de milieuvergunningsaanvragen
bedoeld in [artikel 6, § 1, 2°] verloopt de procedure
als volgt:
1° onderzoek ontvankelijkheid en volledigheid:
a) het College van Burgemeester en Schepenen of
de door haar daartoe gemachtigde ambtenaar onderzoekt
de vergunningsaanvraag en haar bijlagen
op haar ontvankelijkheid en volledigheid
overeenkomstig het bepaalde in artikel 5. [Het
niet bijvoegen van het bewijs van volledige betaling
van de overeenkomstig artikel 19bis van het
decreet verschuldigde dossiertaks bij de milieuvergunningsaanvraag,
heeft van rechtswege de onvolledigheid
van de vergunningsaanvraag tot gevolg;]
b) wordt de aanvraag onontvankelijk bevonden,
dan wordt de aanvrager binnen veertien kalenderdagen
na de indiening van de vergunningsaanvraag
hiervan door het College van Burgemeester
en Schepenen of de in sub a) vermelde gemachtigde
ambtenaar schriftelijk in kennis gesteld, met
vermelding van de reden van de onontvankelijkheid
en gebeurlijk met vermelding van de overheid
die bevoegd geacht wordt kennis te nemen
van de vergunningsaanvraag;
c) wordt de aanvraag onvolledig bevonden dan
wordt de aanvrager binnen veertien kalenderdagen
na de indiening van de vergunningsaanvraag
hiervan door het College van Burgemeester en
Schepenen of de in sub a) vermelde gemachtigde
ambtenaar schriftelijk in kennis gesteld, met vermelding
van de inlichtingen en gegevens die ontbreken
of nadere toelichting vereisen;
d) wordt de aanvraag ontvankelijk en volledig bevonden,
dan wordt de aanvrager binnen veertien
kalenderdagen na indiening van de aanvraag
hiervan door het College van Burgemeester en
Schepenen of de in sub a) vermelde gemachtigde
ambtenaar bij ter post aangetekende brief hiervan
in kennis gesteld; de termijn bedoeld in artikel 9
van het decreet vangt aan op de datum van verzending
van voormelde brief;
e) indien het College van Burgemeester en Schepenen
of de door haar daartoe gemachtigde ambtenaar
geen schriftelijke kennisgeving uiterlijk
veertien kalenderdagen na de indiening van de
vergunningsaanvraag aan de aanvrager heeft verzonden,
wordt de aanvraag geacht ontvankelijk
en volledig te zijn voor zover de voorgeschreven
dossiertaks is betaald;
2° openbaar onderzoek:
a) een openbaar onderzoek als bedoeld in
hoofdstuk V is enkel vereist voor de milieuvergunningsaanvragen
bedoeld in [artikel 6, § 1, 2°, a en
c];
b) in de gevallen dat overeenkomstig sub a) een
openbaar onderzoek is vereist, zorgt de burgemeester
voor de uitvoering van het openbaar onderzoek
overeenkomstig de bepalingen van
hoofdstuk V en waakt inzonderheid over de eerbiediging
van de in artikel 17, § 2 vermelde termijn
van aanplakking van de bekendmaking zodat
de termijn van dertig kalenderdagen van het
openbaar onderzoek aanvat uiterlijk op de elfde
dag na de verklaring tot ontvankelijkheid en volledigheid
van het aanvraagdossier;
c) het in artikel 19 bedoelde dossier wordt door de
burgemeester, binnen een termijn van tien kalenderdagen
na het verstrijken van de termijn van
dertig kalenderdagen van het openbaar onderzoek
bezorgd aan de dienst van de gemeente gelast
met het onderzoek van de milieudossiers;
3° adviesverlening:
a) de burgemeester of de in sub 1°, a) vermelde
gemachtigde ambtenaar zendt op de dag van de
verzending van de in artikel 36, 1°, d) bedoelde
brief, een exemplaar van het volledige vergunningsaanvraagdossier
met de bijlagen aan de
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
dienst van de gemeente die met het onderzoek
van milieudossiers is gelast met verzoek om advies;
b) [de burgemeester of zijn in sub 1°, a), gemachtigde
ambtenaar stuurt op de dag van de verzending
van de brief, bedoeld in artikel 36, 1°, d), een
exemplaar van de volledige vergunningsaanvraag
met verzoek om advies tevens aan de overheidsorganen
die overeenkomstig artikel 20 advies moeten
verlenen;]
c) de dienst van de gemeente die met het onderzoek
van milieudossiers is gelast, brengt zijn advies
uit binnen een termijn van dertig kalenderdagen
na ontvangst van het dossier; bij gebrek aan
advies binnen de gestelde termijn wordt aangenomen
dat voormelde dienst van oordeel is dat de risico's
voor de externe veiligheid, de hinder, de effecten
op het leefmilieu, op de wateren, op de
natuur en op de mens, veroorzaakt door de inrichting,
mits naleving van gepaste milieuvergunningsvoorwaarden,
tot een aanvaardbaar niveau
kunnen worden beperkt;
d) de overheidsorganen die overeenkomstig
artikel 20, § 2 advies dienen te verlenen, brengen
hun advies uit overeenkomstig het bepaalde in
hoofdstuk VI; bij gebrek aan advies binnen de gestelde
termijn van dertig kalenderdagen, wordt
het aangenomen dat bedoeld(e) adviesverlenend(e)
overheidsorgaan(en) een gunstige beoordeling
over de door haar te onderzoeken aspecten
met betrekking tot de ingedeelde inrichting heeft
(hebben) uitgebracht;
4° uitspraak:
a) in voorkomend geval, beslist het College van
Burgemeester en Schepenen binnen een termijn
van tachtig kalenderdagen, te rekenen vanaf de
datum van verzending van de in artikel 36, 1°, d)
bedoelde brief, de termijn voor behandeling van
de milieuvergunningsaanvraag te verlengen met
een termijn van maximum 1, 5 maand; deze beslissing
wordt gemotiveerd; in dat geval wordt het
besluit of een voor eensluidend verklaard afschrift
ervan door de burgemeester of de in artikel 36, 1°,
a) vermelde gemachtigde ambtenaar binnen vijf
kalenderdagen na het treffen van de beslissing per
ter post aangetekende zending aan de aanvrager
gezonden;
b) binnen een termijn van drie maanden te rekenen
vanaf de datum van verzending van de in
artikel 36, 1°, d) bedoelde brief of, in voorkomend
geval, vóór het verstrijken van de overeenkomstig
het besluit bedoeld in sub a) verlengde termijn,
doet het College van Burgemeester en Schepenen
uitspraak over de milieuvergunningsaanvraag
overeenkomstig het bepaalde in artikel 30;
5° bekendmaking:
a) de bevoegde burgemeester maakt de beslissing
over de milieuvergunningsaanvraag bekend overeenkomstig
het bepaalde in hoofdstuk IX;
b) de bevoegde burgemeester zendt dezelfde dag
als tot de aanplakking van de bekendmaking bedoeld
in artikel 31 wordt overgegaan, per ter post
aangetekende zending of bij afgifte tegen ont-
338 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

vangstbewijs een voor eensluidend verklaard afschrift
van de beslissing alsmede van het in
artikel 31 § 3 bedoelde attest ter kennisgeving
aan:
– de exploitant;
– de Gouverneur van de provincie waartoe de percelen
van de inrichting behoren;
– de overheidsorganen die overeenkomstig
artikel 20 advies moeten verlenen;
– het Bestuur voor Milieu-inspectie van de Administratie
Milieu, Natuur en Landinrichting van het
Departement Leefmilieu en Infrastructuur;
– de Openbare Afvalstoffenmaatschappij voor het
Vlaamse Gewest;
– de Vlaamse Milieumaatschappij;
– de Technische Inspectie van de Administratie
voor Arbeidsveiligheid van het Ministerie van Tewerkstelling
en Arbeid;
–de NV Aquafin;
– het comité voor veiligheid, gezondheid en verfraaiing
der werkplaatsen van de inrichting bedoeld
in het Algemeen Reglement voor de Arbeidsbescherming,
in zoverre dit bestaat;
6° stilzwijgende weigering:
a) indien binnen een termijn van drie maanden te
rekenen vanaf de datum van verzending van de in
artikel 36, 1°, d) bedoelde brief of, in voorkomend
geval, bij het verstrijken van de overeenkomstig
het besluit bedoeld in sub 4°, a) verlengde termijn,
door het College van Burgemeester en Schepenen
geen uitspraak is gedaan, wordt de aangevraagde
vergunning geacht te zijn geweigerd;
b) de burgemeester of de in sub 1°, a) vermelde
gemachtigde ambtenaar licht binnen een termijn
van tien kalenderdagen na het verstrijken van de
in sub a) vermelde termijn de aanvrager in over
voormelde stilzwijgende weigering met de mededeling
dat hiertegen overeenkomstig artikel 10
van het decreet beroep kan worden aangetekend.
– Inleidende zin gewijzigd bij art. 33, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
–1°, a), aangevuld bij art. 33, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
–2°, a), gewijzigd bij art. 33, 3°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
–3°, b), vervangen bij art. 33, 4°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
Afdeling IV
Bijzondere bepalingen
Art. 37. § 1. In afwijking van de bepalingen van
artikel 36, 4° gelden voor de uitspraak over een
vergunningsaanvraag als bedoeld in [artikel 6,
§1, 2°, d)] de volgende bepalingen:
a) in voorkomend geval, beslist het College van
Burgemeester en Schepenen binnen een termijn
van vijftig kalenderdagen, te rekenen vanaf de datum
van verzending van de in artikel 36, 1°, d), bedoelde
brief, de termijn voor behandeling van de
milieuvergunningsaanvraag te verlengen met een
termijn van maximum 1 maand; deze beslissing
wordt gemotiveerd; in dat geval wordt het besluit
of een voor eensluidend verklaard afschrift ervan
door de burgemeester of de in artikel 36, 1°,
a) vermelde gemachtigde ambtenaar binnen vijf
kalenderdagen na het treffen van de beslissing per
ter post aangetekende zending aan de aanvrager
gezonden;
b) binnen een termijn van twee maanden te rekenen
vanaf de datum van verzending van de in
artikel 36, 1°, d) bedoelde brief of, in voorkomend
geval, vóór het verstrijken van de overeenkomstig
het besluit bedoeld in sub a) verlengde termijn,
doet het College van Burgemeester en Schepenen
uitspraak over de milieuvergunningsaanvraag
overeenkomstig het bepaalde in artikel 30.
§ 2. In afwijking van de bepalingen van artikel 36,
4° bedraagt voor een vergunningsaanvraag, als
bedoeld in [artikel 6, § 1, 2°, d)], de in artikel 36,
6°, a) bedoelde termijn twee maanden te rekenen
vanaf de datum van verzending van de in
artikel 36, 1°, d) bedoelde brief, in voorkomend
geval verlengd overeenkomstig het besluit bedoeld
in § 1, a).
– § 1, inleidende zin, vervangen bij art. 34, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
– § 2 gewijzigd bij art. 34, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
Art. 38. § 1. De exploitant van een inrichting die
na haar inbedrijfstelling vergunningplichtig
wordt door aanvulling of wijziging van de indelingslijst,
dient binnen een termijn van zes maanden,
te rekenen vanaf de datum van inwerkingtreding
van die aanvulling of wijziging, een vergunningsaanvraag
in te dienen overeenkomstig de
bepalingen van de artikelen 5 en 6.
[Bij deze vergunningsaanvraag dient evenwel
geen uittreksel uit het kadastraal plan noch een
milieu-effectrapport of veiligheidsrapport gevoegd
te worden. Overeenkomstig artikel 19bis,
§ 2 van het decreet is deze aanvraag niet onderworpen
aan dossiertaks.]
§ 2. [In afwijking van artikel 35 en 36 is voor de
milieuvergunningsaanvragen, bedoeld in § 1, de
volgende procedure van toepassing:
1° voor de aanvragen waarvoor de bestendige deputatie
van de provincie bevoegd is, verloopt de
procedure als volgt:
a) onderzoek ontvankelijkheid en volledigheid:
overeenkomstig artikel 35, 1°;
b) advies van college van burgemeester en schepenen:
de bestendige deputatie van de provincieraad
of de door haar daartoe gemachtigde
ambtenaar stuurt op de dag van de verzending
van de brief, bedoeld in artikel 35, 1°, d), een verzoek
om advies, samen met een exemplaar van
het volledige vergunningsaanvraagdossier met de
bijlagen, naar het bevoegde college van burgemeester
en schepenen; dit college geeft zijn advies
over dit dossier binnen een termijn van dertig kalenderdagen
na ontvangst van voormeld verzoek
om advies; de burgemeester of zijn daartoe ge-
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
machtigde ambtenaar stuurt het advies binnen
een termijn van tien kalenderdagen na de datum
waarop dit advies door het college van burgemeester
en schepenen werd uitgebracht, aan de
bestendige deputatie van de provincieraad; als er
binnen de gestelde termijn geen advies is, kan de
zaak doorgaan;
c) uitspraak: binnen een termijn van vier maanden
te rekenen vanaf de datum van verzending
van de brief, bedoeld in artikel 35, 1°, d), doet de
bestendige deputatie van de provincieraad een
uitspraak over de milieuvergunningsaanvraag; in
voorkomend geval wordt een volledig of gedeeltelijk
positieve beslissing bij wege van akteneming
verleend, geldend als vergunning voor een termijn
van vijf jaar;
d) bekendmaking: overeenkomstig artikel 35, 5°;
2° voor de aanvragen waarvoor het college van
burgemeester en schepenen bevoegd is verloopt
de procedure als volgt:
a) onderzoek ontvankelijkheid en volledigheid:
overeenkomstig artikel 36, 1°;
b) uitspraak: binnen een termijn van drie maanden
te rekenen vanaf de datum van verzending
van de brief, bedoeld in artikel 36, 1°, d), doet het
college van burgemeester en schepenen uitspraak
over de milieuvergunningsaanvraag; in voorkomend
geval wordt een volledig of gedeeltelijk positieve
beslissing bij wege van akteneming verleend,
geldend als vergunning voor een termijn
van vijf jaar;
c) bekendmaking: overeenkomstig artikel 36, 5°.]
§ 3. In afwijking van artikel 5 mag de exploitatie
van een in § 1 bedoelde inrichting worden voortgezet
tot een definitieve beslissing, al of niet stilzwijgend,
is genomen over de binnen de in § 1 bedoelde
termijn ingediende vergunningsaanvraag.
§ 4. Indien de exploitant de milieuvergunningsaanvraag
voor een in § 1 bedoelde inrichting niet
binnen de in § 1 bedoelde termijn heeft ingediend,
dient de exploitatie bij het verstrijken van
de in § 1 bedoelde termijn stopgezet.
§ 5. Wanneer een vergunde inrichting door aanvulling
of wijziging van de indelingslijst naar een
andere klasse overgaat, blijven de toegestane vergunningen
geldig voor de duur van de lopende
vergunningen.
– § 1, lid 2, vervangen bij art. 35, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999,
B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– § 2, na wijzigingen, vervangen bij art. 35, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
Art. 39. § 1. De hernieuwing van een vergunning
andere dan deze bedoeld in [artikel 6, § 1, 2°,
d)] dient overeenkomstig de bepalingen van de
artikelen 5 en 6 aangevraagd tussen de achttiende
en de twaalfde maand vóór het verstrijken van de
lopende vergunning.
De beslissing over deze vergunningsaanvraag laat
de termijn en voorwaarden van de lopende vergunning
onverkort van toepassing.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 339

§ 2. De verlenging van de vergunning voor een tijdelijke
inrichting dient overeenkomstig de bepalingen
van de artikelen 5 en 6 aangevraagd uiterlijk
twee maanden voor het verstrijken van de vergunningstermijn
van de lopende vergunning.
§ 3. In afwijking van artikel 5 mag de exploitatie
van een inrichting die het voorwerp uitmaakt van
een vergunningsaanvraag als bedoeld in § 1 worden
voortgezet tot een definitieve beslissing, al of
niet stilzwijgend, is genomen over de binnen de in
de § 1 bedoelde termijn ingediende aanvraag.
§ 4. Indien de exploitant de vergunningsaanvraag
als bedoeld in de § 1 niet binnen de respectieve in
de § 1 bedoelde termijnen heeft ingediend, dient
de exploitatie bij het verstrijken van de lopende
vergunning stopgezet, tenzij vóór het verstrijken
van de termijn van de lopende vergunning een
nieuwe vergunning werd bekomen.
– § 1, lid 1, gewijzigd bij art. 36 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
§3
– Er dient te worden vastgesteld dat het besluit van
24 september 1998 van de bestendige deputatie van de provincieraad
van Vlaams-Brabant houdende weigering aan de verzoekende
partij van de vergunning voor het verder exploiteren van
de betrokken manege, inmiddels vernietigd is bij 's Raads arrest
nr. 91.846 van 21 december 2000. De vernietiging van dat weigeringsbesluit
brengt met zich mee dat nog geen definitieve beslissing
is genomen voor de hernieuwingsaanvraag die de verzoekende
partij heeft ingediend. Ingevolge het vernietigingsarrest
van de Raad van State wordt de in laatste administratieve
aanleg genomen beslissing in rechte immers geacht nooit te
hebben bestaan en moet de bestendige deputatie opnieuw uitspraak
doen over het administratief beroep dat de verzoekende
partij heeft ingediend (R.v.St., arrest nr. 95.561, 17 mei 2001, CV
't Springpaard).
§4
– Verzoekende partij betoogt in haar laatste memorie vruchteloos
dat artikel39, § 4 van Vlarem I geen «wettelijke grondslag
heeft». Evenwel de decretale grondslag voor evengenoemde bepaling
kan worden gevonden in artikel 18, § 5, van het milieuvergunningsdecreet
dat bepaalt dat de Vlaamse Regering nadere
regels vaststelt in verband met de duur en de hernieuwing van
de vergunning (R.v.St., arrest nr. 96.816, 21 juni 2001, NV Seca).
Art. 40. § 1. Ingeval een vergunning overeenkomstig
het bepaalde in artikel 30, § 4 op proef
werd verleend, wordt zonder bijkomende formaliteiten
een definitieve beslissing over de milieuvergunningsaanvraag
getroffen vóór het verstrijken
van de termijn van de vergunning op proef.
§ 2. [Voor de beslissing, bedoeld in § 1, verloopt de
procedure als volgt:
1° wanneer de bestendige deputatie van de provincieraad
de vergunning op proef heeft verleend:
a) uiterlijk vier maanden vóór het verstrijken van
de termijn van de vergunning op proef vraagt de
bestendige deputatie of de door haar daartoe gemachtigde
provinciale ambtenaar aan de overeenkomstig
artikel 58 met het toezicht belaste
ambtenaren een evaluatieverslag over de inrichting;
dit verslag wordt binnen een termijn van dertig
dagen aan de provinciale milieuvergunningscommissie
bezorgd;
b) de bestendige deputatie van de provincieraad
of de door haar daartoe gemachtigde provinciale
ambtenaar verzoekt, uiterlijk vier maanden voor
het verstrijken van de termijn van de vergunning
op proef, het college van burgemeester en schepe-
nen alsmede de provinciale milieuvergunningscommissie,
bedoeld in artikel 22, om advies;
c) de overheidsorganen die overeenkomstig
artikel 20 advies moet verlenen alsmede de in
artikel 22 bedoelde provinciale milieuvergunningscommissie,
brengen hun advies uit overeenkomstig
de hoofdstukken VI en VII met dien verstande
dat de provinciale milieuvergunningscommissie
advies dient te verlenen uiterlijk dertig kalenderdagen
vóór het verstrijken van de
vergunning op proef.
De voorzitter en de secretaris van voornoemde
commissie zorgen voor de uitvoering van de hen
door artikelen 23 en 24 toebedeelde opdrachten;
d) het college van burgemeester en schepenen
van de gemeente waarin de exploitatie gebeurt,
brengt zijn advies uit binnen dertig kalenderdagen
na ontvangst van het verzoek om advies; de
burgemeester stuurt het advies binnen een termijn
van tien kalenderdagen na de datum waarop
dit advies door het college van burgemeester en
schepenen werd uitgebracht, aan de provinciale
milieuvergunningscommissie bedoeld in
artikel 22;
e) uiterlijk tien kalenderdagen voor het verstrijken
van de vergunning op proef, doet de bestendige
deputatie van de provincie een uitspraak over de
milieuvergunningsaanvraag overeenkomstig
artikel 30;
f) de onder sub e) bedoelde beslissing wordt bekendgemaakt
overeenkomstig artikel 35, 5°;
g) met betrekking tot de stilzwijgende weigering
geldt artikel 35, 6°, met dien verstande dat de aangevraagde
vergunning geacht wordt te zijn geweigerd
als geen uitspraak werd gedaan voor het verstrijken
van de termijn van de vergunning op
proef;
2° voor de aanvragen waarvoor het college van
burgemeester en schepenen bevoegd is:
a) de burgemeester of zijn daartoe gemachtigde
ambtenaar verzoekt, uiterlijk drie maanden voor
het verstrijken van de termijn van de vergunning
op proef, om advies aan:
– de dienst van de gemeente, belast met het onderzoek
van de milieudossiers,
– de overheidsorganen die overeenkomstig
artikel 20 advies moeten verlenen;
b) de dienst van de gemeente die met het onderzoek
van de milieudossiers is belast, brengt zijn
advies uit binnen een termijn van dertig kalenderdagen
na ontvangst van het dossier; als er geen
advies is binnen de gestelde termijn wordt aangenomen
dat voormelde dienst van oordeel is dat de
risico's voor de externe veiligheid, de hinder, de effecten
op het leefmilieu, op de wateren, op de natuur
en op de mens buiten de inrichting, veroorzaakt
door de inrichting, mits gepaste milieuvergunningsvoorwaarden
worden nageleefd, tot een
aanvaardbaar niveau kunnen worden beperkt;
c) de overheidsorganen die overeenkomstig
artikel 20, § 2, advies dienen te verlenen, brengen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
hun advies uit overeenkomstig de bepalingen van
hoofdstuk VI; als er binnen de gestelde termijn
van dertig kalenderdagen geen advies is, wordt
aangenomen dat bedoelde adviesverlenende
overheidsorganen een gunstige beoordeling hebben
uitgebracht over de door hen te onderzoeken
aspecten met betrekking tot de ingedeelde inrichting;
d) uiterlijk tien kalenderdagen voor het verstrijken
van de vergunning op proef, doet het college van
burgemeester en schepenen een uitspraak over de
milieuvergunningsaanvraag overeenkomstig
artikel 30;
e) de beslissing, bedoeld in d), wordt bekendgemaakt
overeenkomstig artikel 36, 5°;
f) met betrekking tot de stilzwijgende weigering
geldt artikel 36, 6°, met dien verstande dat de aangevraagde
vergunning geacht wordt te zijn geweigerd
als geen uitspraak werd gedaan voor het verstrijken
van de termijn van de vergunning op
proef.]
§ 3. In afwijking van artikel 5 mag de exploitatie
van een inrichting die het voorwerp uitmaakt van
een vergunning op proef, worden voortgezet tot
een definitieve beslissing, al of niet stilzwijgend, is
genomen over de milieuvergunningsaanvraag.
§ 4. In geval een vergunning overeenkomstig het
bepaalde in artikel 30, § 4, op proef is verleend en
hiertegen beroep is aangetekend, blijft de overheid
die de vergunning op proef heeft verleend bevoegd
om uitspraak te doen over de milieuvergunningsaanvraag
volgens de procedure vermeld in
§2:
1° wanneer vóór de termijn bedoeld in § 2, 1°, c),
[en in § 2, 2°, d)], nog geen uitspraak over voormeld
beroep is gedaan, in dat geval wordt deze beslissing
in eerste aanleg zonder voorwerp dertig
kalenderdagen nadat de hogere overheid een beslissing
over het beroep heeft genomen in zoverre
de hogere overheid de in eerste aanleg verleende
vergunning op proef in beroep niet ongewijzigd
heeft bevestigd; de beslissing in eerste aanleg behoudt
daarentegen haar volle uitwerking wanneer
de hogere overheid de in eerste aanleg verleende
proefvergunning ongewijzigd heeft bevestigd;
2° wanneer vóór de termijn bedoeld in § 2, 1°, a),
[en in § 2, 2°, a)] de hogere overheid de in eerste
aanleg verleende vergunning op proef in beroep
ongewijzigd heeft bevestigd.
– § 2, na wijzigingen, vervangen bij art. 37 B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
–§4, 1°, gewijzigd bij art. 2, 1°, B. Vl. Reg. 15 juni 1999, B.S.,
4 september 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 15)
–§4, 2°, gewijzigd bij art. 2, 2°, B. Vl. Reg. 15 juni 1999, B.S.,
4 september 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 15)
Art. 41. § 1. In geval de milieuvergunningsaanvraag
betrekking heeft op de lozing in gewone oppervlaktewateren,
openbare riolen of kunstmatige
afvoerwegen voor regenwater van gevaarlijke
stoffen als bedoeld in de EG-richtlijn 76/464/EEG
van 4 mei 1976 betreffende de verontreiniging
veroorzaakt door bepaalde gevaarlijke stoffen die
in het aquatisch milieu van de Gemeenschap wor-
340 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

den geloosd en die in de indelingslijst onder [rubrieken
nr. 3.4. of 3.6.3.] zijn aangeduid alsmede
ingeval de milieuvergunningsaanvraag betrekking
heeft op de directe of indirecte lozing in
grondwater van gevaarlijke stoffen als bedoeld in
de EG-richtlijn 80/68/EEG van 17 december 1979
betreffende de bescherming van het grondwater
tegen verontreiniging veroorzaakt door de lozing
van bepaalde gevaarlijke stoffen, dient de milieuvergunning,
voor wat betreft voornoemde lozing
tenminste om de vier jaar aan een nieuw onderzoek
onderworpen. [Dit onderzoek en de eventuele
aanpassing gebeuren minstens overeenkomstig
de programma's opgesteld volgens artikel 2.3.6.1
van Titel II van het VLAREM.]
§ 2. Wanneer de termijn van de vergunning voor
de in § 1 bedoelde lozing meer dan vier jaar overschrijdt,
geschiedt het vierjaarlijkse nieuw onderzoek
van deze vergunning ambtshalve overeenkomstig
de procedure vermeld in artikel 45. [De
bevoegde overheid dient hierbij overeenkomstig
artikel 20 van titel I van het VLAREM de in de indelingslijst
aangeduide overheidsorganen om advies
te verzoeken.]
– § 1 gewijzigd bij art. 7.1.1.3. B. Vl. Reg. 1 juni 1995, B.S., 31 juli
1995; aangevuld bij art. 1 B. Vl. Reg. 20 april 2001, B.S., 10 juli
2001, inwerkingtreding: 10 juli 2001 (art. 17)
– § 2 aangevuld bij art. 2 B. Vl. Reg. 20 april 2001, B.S., 10 juli
2001, inwerkingtreding: 10 juli 2001 (art. 17)
[Art. 41bis. Voor inrichtingen die in de vierde
kolom van de indelingslijst met de letter X zijn
aangeduid gelden overeenkomstig de EUrichtlijn
96/61/EG van 24 september 1996 inzake
geïntegreerde preventie en bestrijding van verontreiniging
bijkomend de volgende bepalingen:
1° de vergunningsvoorwaarden worden door de
bevoegde overheden geregeld getoetst en zo nodig
ambtshalve overeenkomstig de procedure vermeld
in artikel 45 bijgesteld; voor de bestaande
GPBV-installaties gebeurt een eerste toetsing uiterlijk
vóór 30 oktober 2007;
2° een toetsing vindt in ieder geval plaats als:
a) de door de installatie veroorzaakte verontreiniging
van dien aard is dat de bestaande emissiegrenswaarden
in de vergunning gewijzigd of
nieuwe emissiegrenswaarden opgenomen moeten
worden;
b) belangrijke veranderingen in de beste beschikbare
technieken een significante beperking van de
emissies zonder buitensporige kosten mogelijk
maken;
c) bedrijfsveiligheid van het proces of de activiteit
de toepassing van andere technieken vereist;
d) nieuwe wettelijke bepalingen zulks vereisen.]
– Ingevoegd bij art. 38 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S., 11 maart
1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
Art. 42. § 1. In geval een vergunde inrichting
door een andere exploitant wordt overgenomen,
blijven de toegestane vergunningen geldig voor
de duur ervan.
§ 2. [De overnemer moet de overname, bedoeld in
§ 1, vóór de datum van inwerkingtreding van de
overname melden door middel van het meldings-
formulier, bedoeld in artikel 2, § 2, dat bij ter post
aangetekende zending of bij afgifte tegen ontvangstbewijs
moet worden bezorgd aan de overheid
die op het tijdstip van de melding overeenkomstig
de aard en de klasse in eerste aanleg bevoegd
is voor de overgenomen inrichting.]
[§ 3. De overheid, bedoeld in § 2, neemt kennis
van de melding en gaat na welke lopende vergunningen
van toepassing zijn op de voor overname
gemelde inrichting.
Deze overheid kan hierover het advies inwinnen
van de afdeling Milieuvergunningen van de administratie
voor Milieu-, Natuur-, Land- en Waterbeheer
van het departement Leefmilieu en Infrastructuur.
Wanneer de melding, bedoeld in § 2,
betrekking heeft op de overname van een inrichting
die vergund is voor een of meer van de
subrubrieken 9.3 tot en met 9.8 en 28.2 van de indelingslijst,
vraagt ze in elk geval voor de toepassing
van het decreet van 21 januari 1991 inzake
de bescherming van het leefmilieu tegen de verontreiniging
door meststoffen en zijn uitvoeringsbesluiten
het advies van de Vlaamse Landmaatschappij.]
[§ 4. De overheid, bedoeld in § 2, stuurt vervolgens
aan de overnemer die de melding heeft gedaan
een schriftelijke ontvangstmelding.
Wanneer de melding, bedoeld in § 2, betrekking
heeft op de overname van een inrichting die vergund
is voor een of meer van de subrubrieken 9.3
tot en met 9.8 en 28.2 van de indelingslijst, wordt
in de ontvangstmelding, bedoeld in het eerste lid,
een overzicht gegeven van de voor deze subrubrieken
nog geldige vergunningen met vermelding
van de einddatum van de overeenkomstige vergunningstermijnen
en van de totaal vergunde
aantallen en soorten dieren alsook de vergunde
hoeveelheid en soorten van mestopslag. In voorkomend
geval wordt daarbij melding gemaakt
van de inperkingen die van rechtswege zijn doorgevoerd
ingevolge het decreet van 21 januari
1991 inzake de bescherming van het leefmilieu tegen
de verontreiniging door meststoffen en zijn
uitvoeringsbesluiten. De overnemer wordt slechts
geacht in de rechten te zijn getreden van de exploitant
voor de in de voormelde ontvangstmelding
vermelde nog geldende vergunningen.]
[§ 5. De overheid, bedoeld in § 2, stuurt een afschrift
van de ontvangstmelding, bedoeld in § 4,
aan:
1° wanneer het gaat om een inrichting waarvoor
de bestendige deputatie van de provincie bevoegd
is: het college, de commissie, het comité, de overheidsorganen,
diensten en maatschappijen, genoemd
in artikel 35, 5°, c);
2° wanneer het gaat om een inrichting waarvoor
het college van burgemeester en schepenen bevoegd
is: de gouverneur, het comité, de overheidsorganen,
diensten en maatschappijen, genoemd
in artikel 36, 5°, b).]
– § 2 vervangen bij art. 39 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– § 3 toegevoegd bij art. 40 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
– § 4 toegevoegd bij art. 40 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– § 5 toegevoegd bij art. 40 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– Het ARAB bevat geen bepaling die voorschrijft dat het overdragen
van een exploitatievergunning aan het bestuur moet worden
gemeld. Luidens artikel 1 van dat reglement is het bedrijf
trouwens vergunningsplichtig en niet de aanvrager, waaruit
moet worden afgeleid dat de vergunning eerder aan de inrichting
dan aan de persoon van de exploitant gebonden is. In de regeling
van het decreet van 28 juni 1985 kan de milieuvergunning
«als een zakelijk recht worden overgedragen». De door
artikel 42 van Vlarem I gestelde strenge sanctie van het verval
van de vergunning vindt geen rechtsgrond in vorenstaand
artikel 19, noch in enig ander artikel van het decreet. Het moet
met toepassing van artikel 159 van de Grondwet buiten toepassing
worden gelaten. Er moet derhalve worden besloten dat het
niet melden aan de overheid van het overdragen van de exploitatievergunning
in kwestie noch in de ARAB-regeling noch in die
van de milieuvergunning heeft geleid tot het verval van de vergunning
in kwestie (R.v.St., arrest nr. 60.156, 13 juni 1996, Verheye).
HOOFDSTUK XI
EXPLOITATIEVOORWAARDEN EN
VERPLICHTINGEN VAN DE
EXPLOITANT
Art. 43. § 1. De exploitant van een inrichting is
verplicht de in de milieuvergunning opgelegde
bijzondere voorwaarden, de voor de inrichting
geldende algemene of per categorie van inrichting
door de Vlaamse Regering in toepassing van
artikel 20 van het decreet vastgestelde milieuvergunningsvoorwaarden,
alsmede alle andere op de
exploitatie van de inrichting van toepassing zijnde
wettelijke, decretale of reglementaire bepalingen,
met betrekking tot de bescherming van het leefmilieu,
van de oppervlaktewateren en van de externe
veiligheid na te leven.
§ 2. Ongeacht de verleende vergunning [...] moet
de exploitant steeds de nodige maatregelen treffen
om schade en hinder te voorkomen.
– § 2 gewijzigd bij art. 11 B. Vl. Reg. 29 september 2000, B.S.,
22 mei 2001, inwerkingtreding: op de dag van de inwerkingtreding
van het samenwerkingsakkoord van 21 juni 1999 gesloten
tussen de Federale Staat, het Vlaams Gewest, het Waals Gewest
en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest betreffende de beheersing
van de gevaren van zware ongevallen waarbij gevaarlijke stoffen
zijn betrokken (art. 16)
[Art. 43bis. Bij de bepaling van de beste beschikbare
technieken omschreven in artikel 1,
29°, moeten de volgende punten speciaal in aanmerking
worden genomen:
1° de toepassing van technieken die weinig afval
veroorzaken;
2° de toepassing van minder gevaarlijke stoffen;
3° de ontwikkeling, waar mogelijk, van technieken
voor de terugwinning en recycling van de in
het proces uitgestoten en gebruikte stoffen en van
afval;
4° vergelijkbare processen, apparaten of exploitatiemethoden
die met succes op industriële schaal
zijn beproefd;
5° de vooruitgang van de techniek en de ontwikkeling
van de wetenschappelijke kennis;
6° de aard, de effecten en de omvang van de betrokken
emissies;
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 341

7° de data van ingebruikneming van de nieuwe of
bestaande installaties en/of inrichtingen;
8° de tijd die nodig is voor het omschakelen op
een betere beschikbare techniek;
9° het verbruik en de aard van de grondstoffen
(met inbegrip van water) en de energie-efficiëntie;
10° de noodzaak het algemene effect van de emissies
en de risico's op het milieu te voorkomen of
tot een minimum te beperken;
11° de noodzaak ongevallen te voorkomen en de
gevolgen daarvan voor het milieu te beperken;
12° de milieuvoorwaarden vastgesteld door titel II
van het VLAREM die inzonderheid de krachtens
artikel 16, lid 2, van de EG-richtlijn 96/61/EG van
24 september 1996 inzake geïntegreerde preventie
en bestrijding van verontreiniging door de EU-
Commissie, of door internationale organisaties
bekendgemaakte informatie omvat.]
– Ingevoegd bij art. 41 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S., 11 maart
1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
[Art. 43ter. Een inrichting en/of een installatie
dient overeenkomstig de EU-richtlijn 96/61/EG
van 24 september 1996 inzake geïntegreerde preventie
en bestrijding van verontreiniging zo te
worden geëxploiteerd dat:
1° alle passende preventieve maatregelen tegen
verontreiniging worden getroffen, met name door
toepassing van de beste beschikbare technieken;
2° geen belangrijke verontreiniging wordt veroorzaakt;
3° overeenkomstig het decreet van 2 juli 1981 betreffende
de voorkoming en het beheer van afvalstoffen
en het Vlaams reglement inzake afvalvoorkoming
en -beheer het ontstaan van afvalstoffen
wordt voorkomen; waar dit niet gebeurt, moeten
die stoffen nuttig worden toegepast of aangewend
worden als secundaire grondstof of, wanneer
dat technisch en economisch onmogelijk is,
zodanig worden verwijderd dat milieu-effecten
worden voorkomen of beperkt;
4° de energie op doelmatige wijze wordt gebruikt;
5° de nodige maatregelen worden getroffen om
ongevallen te voorkomen en de gevolgen daarvan
te beperken;
6° bij de definitieve stopzetting van de activiteiten
de nodige maatregelen worden getroffen om het
gevaar van verontreiniging te voorkomen en het
exploitatieterrein weer in een bevredigende toestand
te brengen.]
– Ingevoegd bij art. 42 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S., 11 maart
1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
Art. 44. § 1. [...]
§ 2. Wanneer een inrichting van klasse 1 of 2, of
een gedeelte van deze inrichting, wegens brand of
ontploffing veroorzaakt ten gevolgde van de exploitatie
van de inrichting, is vernield, is de exploitant
verplicht dit binnen een termijn van drie
maanden te melden:
1° aan de Bestendige Deputatie van de provincieraad
alsmede aan het in § 1 vermelde Bestuur
Milieuvergunningen, wanneer het gaat om een
inrichting van klasse 1;
2° aan de burgemeester van de gemeente waarin
de exploitatie gebeurt, wanneer het gaat om een
inrichting van klasse 2.
– § 1 opgeheven bij art. 12 B. Vl. Reg. 29 september 2000, B.S.,
22 mei 2001, inwerkingtreding: op de dag van de inwerkingtreding
van het samenwerkingsakkoord van 21 juni 1999 gesloten
tussen de Federale Staat, het Vlaams Gewest, het Waals Gewest
en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest betreffende de beheersing
van de gevaren van zware ongevallen waarbij gevaarlijke stoffen
zijn betrokken (art. 16)
Art. 45. § 1. [De bevoegde overheid kan bij gemotiveerde
beslissing de in de lopende vergunning(en)
opgelegde voorwaarden wijzigen of aanvullen:
1° ambtshalve;
2° op verzoek van de in artikel 20 vermelde adviesorganen
in zoverre deze bevoegd zijn voor adviesverlening
met betrekking tot bedoelde inrichting;
3° op verzoek van de exploitant;
4° op verzoek van elke natuurlijke persoon of
rechtspersoon die ten gevolge van de vestiging en
de exploitatie van de inrichting rechtstreeks hinder
kan ondervinden;
5° op verzoek van elke rechtspersoon die zich de
bescherming tot doel heeft gesteld van het leefmilieu
dat door de hinder ten gevolge van de vestiging
en de exploitatie van de inrichting kan worden
getroffen.
Voor de toepassing van dit artikel wordt onder
«bevoegde overheid» verstaan de overheid die in
eerste aanleg bevoegd is, tenzij een hogere overheid
een of meer van de lopende vergunningen
heeft verleend of de vergunningsvoorwaarden ervan
heeft gewijzigd. In dat geval is deze hogere
overheid bevoegd.]
§ 2. [Het verzoek, bedoeld in § 1, dient per ter post
aangetekende zending naar de overheid, bevoegd
in § 1, gestuurd te worden.]
§ 3. Behoudens wanneer het gaat om een ambtshalve
beslissing, dient het in § 1 bedoelde verzoek
te vermelden:
1° de identificatie van de inrichting als bedoeld in
artikel 5, § 2, 1°, 2°, 3° en 4°;
2° de gevraagde wijziging of aanvulling van de
opgelegde vergunningsvoorwaarden;
3° de motivering van de gevraagde wijziging of
aanvulling;
4° de gegevens met betrekking tot meldingen en
vergunningen als bedoeld in het [artikel 5, § 2,
19°].
§ 4. [Tenzij het gaat om een ambtshalve beslissing,
gelden met betrekking tot de adviesverlening, de
uitspraak, de stilzwijgende weigering en de bekendmaking
volgend op een verzoek, bedoeld in
§ 1, de volgende bepalingen:
1° wanneer de bevoegde overheid de Vlaamse minister
is:
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
a) adviesverlening:
de Vlaamse minister of de daartoe gemachtigde
ambtenaar van de afdeling Milieuvergunningen
van de administratie voor Milieu-, Natuur-, Landen
Waterbeheer van het departement Leefmilieu
en Infrastructuur stuurt een afschrift van het verzoek,
bedoeld in § 1, nadat dit ontvankelijk en volledig
werd bevonden, naar de gewestelijke milieuvergunningscommissie
met verzoek om advies;
de overheidsorganen die overeenkomstig
artikel 20 advies dienen te verlenen alsmede de
gewestelijke milieuvergunningscommissie, brengen
hun advies uit overeenkomstig de bepalingen
van de hoofdstukken VI en VII; de voorzitter en de
secretaris van de commissie voeren de hen door
artikel 27 en 28 toebedeelde opdrachten uit;
b) uitspraak:
binnen een termijn van vier maanden te rekenen
vanaf de datum van verzending van het verzoek,
bedoeld in § 1, doet de Vlaamse minister hierover
uitspraak;
c) bekendmaking:
de Vlaamse minister of de gemachtigde ambtenaar,
bedoeld in a), stuurt binnen een termijn van
tien kalenderdagen na de datum van de beslissing,
deze beslissing of een eensluidend verklaard
afschrift ervan per ter post aangetekende zending
met de opdracht tot bekendmaking ervan naar de
bevoegde burgemeester;
de burgemeester maakt de beslissing bekend
overeenkomstig hoofdstuk IX;
de Vlaamse minister of de gemachtigde ambtenaar,
bedoeld in a), stuurt dezelfde dag als tot de
verzending, bedoeld in het eerste lid, wordt overgegaan,
per ter post aangetekende zending of bij
afgifte tegen ontvangstbewijs een voor eensluidend
verklaard afschrift van de beslissing ter kennisgeving
naar:
– de gewestelijke milieuvergunningscommissie;
– de gouverneur alsmede de bestendige deputatie
van de provincieraad van de provincie waartoe de
percelen van de inrichting behoren;
– het college, de commissie, het comité, de overheidsorganen,
diensten en maatschappijen genoemd
in artikel 35, 5°, c);
d) stilzwijgende weigering:
als de Vlaamse minister binnen een termijn van
vier maanden, te rekenen vanaf de datum van verzending
van het verzoek, bedoeld in § 1, geen uitspraak
heeft gedaan, wordt de aangevraagde wijziging
en/of aanvulling van vergunningsvoorwaarden
geacht te zijn geweigerd;
de Vlaamse minister of de gemachtigde ambtenaar,
bedoeld in a), licht binnen een termijn van
tien kalenderdagen na het verstrijken van de in
het eerste lid vermelde termijn de aanvrager en de
exploitant in over voormelde stilzwijgende weigering;
de Vlaamse minister stuurt een eensluidend afschrift
van het in het tweede lid bedoelde schrij-
342 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

ven, bedoeld in het tweede lid, ter kennisgeving
aan de bevoegde burgemeester alsmede aan de
instanties genoemd in c), derde lid;
2° wanneer de bevoegde overheid de bestendige
deputatie van de provincieraad is: artikel 35, 3°,
4°, 5° en 6°, met dien verstande dat de behandelingstermijn
aanvangt op de datum van verzending
van het in § 1 bedoelde verzoek in plaats van
op de datum van verklaring tot ontvankelijkheid
en volledigheid van de vergunningsaanvraag;
3° wanneer de bevoegde overheid het college van
burgemeester en schepenen is: artikel 36, 3°, 4°,
5° en 6°, met dien verstande dat de behandelingstermijn
aanvangt op de datum van verzending
van het in § 1 bedoelde verzoek in plaats van op de
datum van verklaring tot ontvankelijkheid en volledigheid
van de vergunningsaanvraag.]
Wanneer het in § 1 bedoelde verzoek niet uitgaat
van de exploitant, wordt deze laatste door de in
§ 1 bedoelde overheid hiervan per ter post aangetekende
zending in kennis gesteld binnen een termijn
van tien kalenderdagen na ontvangst van het
verzoek.
§5. Wanneer de in §1 bedoelde beslissing ambtshalve
wordt genomen, wordt deze bekendgemaakt
overeenkomstig, naargelang de inrichting,
de bepalingen van [artikel 45, § 4, 1°, c)], van
artikel 35, 5° of van artikel 36, 5°.
§ 6. Indien na aanmaning door de Vlaamse minister
de bevoegde overheid niet of onvolkomen optreedt,
of indien er ernstig gevaar dreigt voor de
mens en het leefmilieu, kan de Vlaamse minister
de vergunningsvoorwaarden ambtshalve wijzigen
of aanvullen.
Deze beslissing wordt bekendgemaakt overeenkomstig
de bepalingen van § 5.
– § 1 vervangen bij art. 43 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– § 2 vervangen bij art. 44 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
–§3, 4°, gewijzigd bij art. 45, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– § 4, lid 1, vervangen bij art. 45, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999,
B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– § 5 gewijzigd bij art. 45, 3°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– De bepaling vervat in artikel 45, § 4, tweede lid, heeft tot doel
de exploitant erover in te lichten dat een verzoek tot aanvulling
of wijziging van de vergunningsvoorwaarden werd ingediend en
hem de elementen en argumenten ter staving van dat verzoek
mede te delen, opdat hij zijn standpunt dienaangaande met kennis
van zaken zou kunnen verdedigen (R.v.St., schorsingsarrest
nr. 90.532, 26 oktober 2000, NV De Coninck Algemeen Aannemingsbedrijf).
HOOFDSTUK XII
VERVAL, SCHORSING EN OPHEFFING
VAN DE VERGUNNING
Art. 46. De in artikel 5 bedoelde milieuvergunning
vervalt van rechtswege voor de inrichting die
of voor het gedeelte van de inrichting dat:
1° niet is in gebruik genomen binnen de overeenkomstig
artikel 30 vastgestelde termijn van ingebruikname;
2° vernield is wegens brand of ontploffing veroorzaakt
ten gevolge van de exploitatie van de inrichting;
3° gedurende twee opeenvolgende jaren niet
werd geëxploiteerd;
[4° niet verder wordt geëxploiteerd overeenkomstig
de voorwaarden en regels, bedoeld in het decreet
van 9 maart 2001 tot regeling van de vrijwillige,
volledige en definitieve stopzetting van de
productie van alle dierlijke mest, afkomstig van
een of meerdere diersoorten, en zijn uitvoeringsbesluiten.]
–4° toegevoegd bij art. 12 B. Vl. Reg. 20 april 2001, B.S., 28 april
2001, inwerkingtreding: 1 mei 2001 (art. 15)
– Zie B. Vl. Reg. 20 april 2001 tot regeling van de vrijwillige, volledige
en definitieve stopzetting van de productie van alle dierlijke
mest, afkomstig van varkens, B.S., 28 april 2001, inwerkingtreding:
1 mei 2001 (art. 15)
Art. 47. § 1. [Als de exploitant de bepalingen van
het decreet en zijn uitvoeringsbesluiten alsmede
de geldende vergunningsvoorwaarden niet naleeft,
kan de bevoegde overheid bij gemotiveerde
beslissing de milieuvergunning volledig of gedeeltelijk
schorsen of opheffen.
Voor de toepassing van dit artikel wordt onder bevoegde
overheid verstaan de overheid die in eerste
aanleg bevoegd is, tenzij een hogere overheid een
of meer van de lopende vergunningen heeft verleend
of de vergunningsvoorwaarden ervan heeft
gewijzigd. In dat geval is deze hogere overheid bevoegd.]
§ 2. De in § 1 bedoelde beslissing wordt getroffen
op de volgende wijze:
1° de in § 1 vermelde overheid vraagt het advies
van de overeenkomstig artikel 58 met het toezicht
gelaste ambtenaren alsmede, indien deze bevoegde
overheid niet het College van Burgemeester en
Schepenen van de gemeente waarin de exploitatie
gebeurt, over het voornemen de milieuvergunning
volledig of gedeeltelijk te schorsen of op te
heffen;
2° binnen een termijn van zestig kalenderdagen
na verzending van de in sub 1° vermelde adviesaanvraag
verlenen de in sub 1 bedoelde ambtenaren
en in voorkomend geval, de burgemeester, het
gevraagde advies, samen met een voor eensluidend
verklaard afschrift van het (de) door hen proces(sen)-verbaal
van vaststelling van de overtredingen;
indien dit advies niet binnen de gestelde
termijn is uitgebracht, worden de ambtenaren en,
in voorkomend geval, de burgemeester geacht de
voorgenomen maatregel tot schorsing of opheffing
bij te treden;
deze ambtenaren en, in voorkomend geval, de
burgemeester kunnen op eigen initiatief aan de
bevoegde overheid voorstellen doen om de vergunning
volledig of gedeeltelijk te schorsen of op
te heffen; in dat geval dient het voorstel tot schorsing
of opheffing gemotiveerd en vergezeld van
een voor eensluidend verklaard afschrift van het
(de) door het opgestelde proces(sen)-verbaal van
vaststelling van de overtredingen;
3° de in § 1 vermelde overheid kan na de in het
eerste lid van sub 2° bedoelde termijn of op basis
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
van het in het tweede lid van sub 2° bedoelde
voorstel een beslissing tot volledige of gedeeltelijke
schorsing of opheffing van de vergunning op
gemotiveerde wijze treffen;
4° de in sub 3° bedoelde beslissing wordt bekendgemaakt
overeenkomstig naargelang de inrichting,
of de bepalingen van [artikel 45, § 4, 1°, c)],
artikel 35, 5° of artikel 36, 5°.
– § 1 vervangen bij art. 46, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
–§2, 4°, gewijzigd bij art. 46, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
Art. 48. Indien de bevoegde overheid in het geval
bedoeld in artikel 47, § 1 niet of onvolkomen
optreedt, kan de Vlaamse minister bij gemotiveerd
besluit te allen tijde, welke ook de klasse van
de inrichting is, de vergunning volledig of gedeeltelijk
schorsen of opheffen.
HOOFDSTUK XIII
[BEROEPEN]
Opschrift laatst vervangen bij art. 3 B. Vl. Reg. 15 juni 1999, B.S.,
4 september 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 15)
Afdeling I
[Beroepen tegen in eerste aanleg door het
college van burgemeester en schepenen
genomen beslissingen over
milieuvergunningsaanvragen en gedane
aktenamen van mededelingen kleine
veranderingen]
Opschrift vervangen bij art. 4 B. Vl. Reg. 15 juni 1999, B.S.,
4 september 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 15)
Art. 49. § 1. [Tegen elke beslissing van het college
van burgemeester en schepenen over een vergunningsaanvraag
als bedoeld in artikel 6, § 1, 2°,
en tegen een door hetzelfde college gedane aktename
als bedoeld in artikel 6quater, § 4] kan beroep
worden ingediend bij de Bestendige Deputatie
van de provincieraad, door:
1° de aanvrager van de vergunning of de exploitant;
2° de gouverneur van de provincie waar de percelen
van de inrichting gelegen zijn;
3° de adviesverlenende overheidsorganen die
overeenkomstig artikel 20, § 1 [adviesbevoegdheid
hebben over de inrichting];
4° elke natuurlijke en rechtspersoon die tengevolge
van de vestiging en de exploitatie van de inrichting
rechtstreeks hinder kan ondervinden, alsook
elke rechtspersoon die zich de bescherming tot
doel heeft gesteld van het leefmilieu dat door deze
hinder kan worden getroffen.
§ 2. Het in § 1 bedoeld beroep dient bij de Bestendige
Deputatie van de provincieraad ingediend bij
ter post aangetekend schrijven binnen een termijn
van dertig kalenderdagen:
1° voor de in § 1, 1°, 2°, 3° vermelde personen en
overheden, na de dag van verzending of afgifte
van het voor eensluidend verklaard afschrift van
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 343

de beslissing overeenkomstig het bepaalde in
artikel 36, 5°;
2° voor de in § 1, 4° vermelde personen, na de dag
dat tot de in artikel 31 bedoelde aanplakking van
de bekendmaking is overgegaan;
3° indien het beroep betrekking heeft op een stilzwijgende
weigering, voor de in § 1, 1° vermelde
personen, na de dag van de stilzwijgende weigering.
Bij het beroepschrift dient gevoegd:
1° een voor eensluidend verklaard afschrift van
het in artikel 31, § 3 of artikel 31, § 4 bedoelde attest,
behoudens wanneer het beroep betrekking
heeft op een stilzwijgende weigering; in dit laatste
geval dient een voor eensluidend verklaard afschrift
bijgevoegd van het bewijs van de per post
aangetekende zending of van de afgifte van de
vergunningsaanvraag;
2° in voorkomend geval, een bewijs van betaling
van de dossiertaks.
§ 3. Het in § 1 bedoelde beroep, in zoverre dit ontvankelijk
wordt bevonden, schorst de bestreden
beslissing:
1° wanneer het beroep wordt ingediend door de
personen of instanties vermeld in § 1, 2° of 3°;
2° wanneer het beroep wordt ingediend door de
exploitant die houder is van een proefvergunning
in zoverre de bestreden beslissing na de proefvergunning
een weigering inhoudt.
In de andere gevallen dan de in sub 1° en 2° bedoelde
gevallen schorst het in § 1 bedoelde beroep
de bestreden beslissing niet.
– § 1, inleidende zin, gewijzigd bij art. 48, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
–§1, 3°, gewijzigd bij art. 48, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– Artikel 49, § 1, 4°, van Vlarem I bepaalt dat tegen elke beslissing
van het college van burgemeester en schepenen over een
milieuvergunningsaanvraag beroep kan worden ingesteld door
«elke natuurlijke en rechtspersoon die tengevolge van de vestiging
en de exploitatie van de inrichting rechtstreeks hinder kan
ondervinden, alsook elke rechtspersoon die zich de bescherming
tot doel heeft gesteld van het leefmilieu dat door deze hinder kan
worden getroffen». Artikel 8 van de statuten van de tussenkomende
partij luidde ten tijde van het indienen van het administratief
beroep als volgt: «De vereniging stelt zich ten doel in het
in artikel 2 omschreven werkingsgebied, het beleid op het terrein
van milieuzorg, natuurbehoud, landschapsbescherming en
alle in dit kader daarmee verband houdende vraagstukken te beoordelen,
ten beïnvloeden en te begeleiden, alles in de meest uitgebreide
zin. Tevens tracht zij als informatiebron op te treden
voor andere milieuverenigingen en belangstellenden». Daaruit
kan prima facie worden afgeleid dat de VZW Benegora Leefmilieu
het beleid op het milieuvlak wil beoordelen, beïnvloeden en
begeleiden en dit binnen haar werkingsgebied dat volgens
artikel 2 van de statuten zich uitstrekt over de provincies Antwerpen,
Noord-Brabant en Zeeland. Het maatschappelijk doel betreft
prima facie aldus een beleidsbeïnvloeding op het milieuvlak.
Op het eerste gezicht lijkt niet te kunnen worden aangenomen
dat op grond van het omschreven maatschappelijk doel
kan worden besloten dat de tussenkomende partij specifiek de
bescherming van het leefmilieu beoogt dat door de hinder uitgaande
van de inrichting van de verzoekende partij kan worden
getroffen (R.v.St., schorsingsarrest nr. 101.247, 29 november
2001, BVBA Stafort).
Art. 50. Het in artikel 49 bedoelde beroep wordt
bekendgemaakt en behandeld als volgt:
1° Onderzoek ontvankelijkheid:
a) de Bestendige Deputatie van de provincieraad
of de door haar daartoe gemachtigde provinciale
ambtenaar onderzoekt het beroep en zijn bijlagen
op zijn ontvankelijkheid;
b) wordt het beroep onontvankelijk bevonden,
dan wordt de indiener van het beroep door de Bestendige
Deputatie van de provincieraad of de in
sub a) vermelde gemachtigde ambtenaar binnen
veertien kalenderdagen na het verstrijken van de
periode van bekendmaking bedoeld in artikel 31
hiervan per ter post aangetekend schrijven in kennis
gesteld; de procedure voor het niet ontvankelijk
bevonden beroep is hiermee beëindigd.
[Heeft de onontvankelijkheid, bedoeld in het eerste
lid, evenwel betrekking op het niet bijvoegen
van de door het artikel 49, § 2, voorgeschreven bijlage(n),
wordt de indiener van het beroep door de
bestendige deputatie van de provincie of de gemachtigde
ambtenaar, bedoeld in a), hiervan in
kennis gesteld bij ter post aangetekend schrijven;
indien de indiener van het beroep binnen een termijn
van veertien kalenderdagen na verzending
van voormelde kennisgeving, de ontbrekende bijlage(n)
niet heeft toegevoegd aan zijn eerder ingediend
beroepschrift, wordt het beroep van rechtswege
onontvankelijk;]
c) wordt het beroep ontvankelijk bevonden, dan
wordt de indiener van het beroep door de Bestendige
Deputatie van de provincieraad of de in sub
a) vermelde gemachtigde ambtenaar binnen
veertien kalenderdagen na het verstrijken van de
periode van bekendmaking bedoeld in artikel 31
hiervan per ter post aangetekend schrijven in kennis
gesteld; in zoverre het beroep niet door de exploitant
is ingediend, wordt deze laatste binnen
dezelfde termijn door de voormelde Deputatie of
gemachtigde ambtenaar per ter post aangetekend
schrijven kennis gegeven van het ontvankelijk beroep;
2° Adviesverlening:
a) de Bestendige Deputatie van de provincieraad
of de in sub 1°, a) vermelde gemachtigde ambtenaar
zendt op de dag van de verzending van het in
sub 1°, c) bedoelde schrijven een voor eensluidend
verklaard afschrift van het ontvankelijk bevonden
beroep ter kennisgeving aan het bevoegde
College van Burgemeester en Schepenen; de
burgemeester maakt binnen een termijn van tien
kalenderdagen, na ontvangst van voormeld schrijven
één exemplaar van het volledige vergunningsaanvraagdossier
dat het voorwerp van het beroep
uitmaakt aan de in artikel 22 bedoelde commissie
over;
b) de Bestendige Deputatie van de provincieraad
of de in sub 1°, a) vermelde gemachtigde ambtenaar
zendt op de dag van de verzending van het in
sub 1°, c) bedoelde schrijven, vijf voor eensluidend
verklaarde afschriften van het ontvankelijk bevonden
beroep aan de in artikel 22 bedoelde provinciale
milieuvergunningscommissie met verzoek
om advies;
c) de overheidsorganen die overeenkomstig
artikel 20 advies dienen te verlenen alsmede de in
artikel 22 bedoelde provinciale milieuvergun-
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
ningscommissie, brengen hun advies uit overeenkomstig
het bepaalde in [respectievelijk] de hoofdstukken
VI en VII; de voorzitter en de secretaris
van voornoemde commissie zorgen voor de uitvoering
van de hen door de artikelen 23 en 24 toebedeelde
opdrachten;
3° [Uitspraak:
a) de bestendige deputatie van de provincie kan
bij gemotiveerd besluit de termijn waarbinnen zij
uitspraak moet doen eenmaal verlengen met
maximum één maand; de bestendige deputatie
van de provincie of de gemachtigde ambtenaar,
bedoeld in 1°, a), deelt deze beslissing voor het
verstrijken van de vastgestelde termijn bij ter post
aangetekende zending mee aan de aanvrager alsmede
aan de indiener van het beroep;
b) binnen een termijn van vier maanden te rekenen
vanaf de datum van ontvangst van het beroep
door de bestendige deputatie van de provincie, of
in voorkomend geval vóór het verstrijken van de
verlengde termijn, doet de bestendige deputatie
van de provincie uitspraak over het beroep; deze
uitspraak omvat een gemotiveerde beslissing over
de aanspraken en bezwaren die door de indiener(s)
van het beroep werden gesteld;]
4° Bekendmaking:
a) de Bestendige Deputatie van de provincieraad
of de in sub 1°, a) vermelde gemachtigde ambtenaar
zendt binnen een termijn van tien kalenderdagen
na de datum van de beslissing, deze beslissing
of een voor eensluidend verklaard afschrift
ervan per ter post aangetekende zending aan de
bevoegde burgemeester met de opdracht tot bekendmaking
ervan;
b) de bevoegde burgemeester maakt de beslissing
over het beroep bekend overeenkomstig het bepaalde
in hoofdstuk IX;
c) de Bestendige Deputatie van de provincieraad
of de in sub 1°, a) vermelde gemachtigde ambtenaar
zendt dezelfde dag als tot de verzending bedoeld
in sub a) wordt overgegaan, per ter post
aangetekende zending of bij afgifte tegen ontvangstbewijs
een voor eensluidend verklaard afschrift
van de beslissing ter kennisgeving aan:
– de exploitant;
– de in artikel 22 bedoelde provinciale milieuvergunningscommissie;
– de overheidsorganen die overeenkomstig
artikel 20 advies moeten verlenen;
– het Bestuur voor Milieu-inspectie van de Administratie
Milieu, Natuur en Landinrichting van het
Departement Leefmilieu en Infrastructuur;
– de Openbare Afvalstoffenmaatschappij voor het
Vlaamse Gewest;
– de Vlaamse Milieumaatschappij;
– het College van Burgemeester en Schepenen;
– de Technische Inspectie van de Administratie
voor Arbeidsveiligheid van het Ministerie van Tewerkstelling
en Arbeid;
344 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

– het comité voor veiligheid, gezondheid en verfraaiing
der werkplaatsen van de inrichting bedoeld
in het Algemeen Reglement voor de Arbeidsbescherming,
in zoverre dit bestaat;
– indien het gaat om een inrichting waarvoor een
veiligheidsrapport is vereist, de dienst van de Civiele
Bescherming gelast met de opstelling van
het rampenplan bedoeld in artikel 7, § 2 van de
wet van 21 januari 1987 inzake de risico's van
zware ongevallen bij bepaalde industriële activiteiten;
5° Stilzwijgende vergunning:
a) [als binnen een termijn van vier maanden, te rekenen
vanaf de datum van ontvangst van het beroep
of, in voorkomend geval, voor het verstrijken
van de verlengde termijn, door de bestendige deputatie
van de provincieraad geen uitspraak is gedaan,
wordt:
– indien de vergunning in eerste aanleg werd geweigerd
of er in eerste aanleg geen uitspraak werd
gedaan binnen de vastgestelde of verlengde termijn:
de aangevraagde vergunning geacht te zijn verkregen
voor een termijn van twintig jaar, tenzij
het gaat om een verandering in welk geval een termijn
gelijk verstrijkend met de lopende milieuvergunning
geldt; de termijn van ingebruikneming
alsmede de aanvangsdatum en de einddatum van
de vergunningstermijn zijn deze bepaald in
artikel 30;
– indien in eerste aanleg een vergunning werd
verleend en er een beroep werd ingediend door de
gouverneur, het college van burgemeester en
schepenen of de adviesverlenende overheidsorganen:
de in eerste aanleg verleende vergunning geacht
definitief te zijn;]
b) de Bestendige Deputatie van de provincieraad
of de in sub 1°, a) vermelde gemachtigde ambtenaar
licht binnen een termijn van tien kalenderdagen
na het verstrijken van de in sub a) vermelde
termijn de aanvrager in over voormelde stilzwijgende
vergunning met de mededelingen dat met
het decreet met de exploitatie van de inrichting, of
het gedeelte van de inrichting dat het voorwerp
van het beroep uitmaakt, mag worden gestart
mits eerbiediging van:
– de algemene en sectoriële voorwaarden, indien
de vergunning in eerste aanleg al of niet stilzwijgend
werd geweigerd;
– de algemene en sectoriële voorwaarden alsmede
van de bijzondere voorwaarden opgelegd in de
in eerste aanleg verleende vergunning, indien de
vergunning in eerste aanleg werd verleend;
– de algemene en sectoriële voorwaarden alsmede
van de bijzondere voorwaarden opgelegd in de
proefvergunning, indien binnen de vastgestelde
termijn geen uitspraak is gedaan over de definitieve
beslissing na proefvergunning;
c) de Bestendige Deputatie van de provincieraad
of de in sub 1°, a) vermelde gemachtigde ambte-
naar maakt een voor eensluidend verklaard afschrift
van het in sub b) bedoelde schrijven ter
kennisgeving over aan de bevoegde burgemeester
alsmede aan de instanties vermeld in sub 4°, c).
–1°, b), al. 2, ingevoegd bij art. 49, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
–2°, c), gewijzigd bij art. 14 B. Vl. Ex. 28 oktober 1992, B.S.,
2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
–3° vervangen bij art. 49, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
–5°, a), vervangen bij art. 49, 3°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– De termijn van art. 50, 4°, c), is geen termijn van orde (R.v.St.,
16 december 1993, R.W., 1993-94, 853).
– In artikel 50, 1°, a, van Vlarem I wordt alleen gewag gemaakt
van een «onderzoek» van het beroep en zijn bijlagen op zijn ontvankelijkheid.
De beslissing over het beroep wordt geregeld door
artikel 50, 3°, b, waarin gewag wordt gemaakt van een «uitspraak»
over het «beroep». Dit betekent dat de bestendige deputatie
uitspraak doet over alle aspecten van het beroep, dit wil
zeggen ook over de ontvankelijkheid van het beroep. Het in
artikel 50, 1°, a, bedoelde onderzoek vermag dan ook slechts tot
een voorlopig oordeel over die ontvankelijkheid te leiden (R.v.St.,
arrest nr. 97.232, 28 juni 2001, de Openbare Afvalmaatschappij
voor het Vlaamse Gewest (OVAM)).
Afdeling II
[Beroepen tegen in eerste aanleg door de
bestendige deputatie van de provincie
getroffen beslissingen over
milieuvergunningsaanvragen en gedane
aktenamen van mededelingen kleine
veranderingen]
Opschrift vervangen bij art. 50 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
Art. 51. § 1. [Tegen elke beslissing in eerste aanleg
van de bestendige deputatie van de provincie
over een vergunningsaanvraag als bedoeld in
artikel 6, § 1, 1° en tegen een door dezelfde deputatie
gedane aktename als bedoeld in
artikel 6quater, 3°] kan beroep worden ingediend
bij de Vlaamse Regering, [...], door de personen en
instanties vermeld in artikel 49, § 1 alsmede door
het College van Burgemeester en Schepenen van
de gemeente waarin de inrichting is gelegen.
§ 2. [Het in § 1 bedoelde beroep bij de Vlaamse Regering
dient ingediend bij ter post aangetekend
schrijven, gericht aan de Vlaamse minister, op het
adres van het bestuur Milieuvergunningen van de
Administratie Milieu, Natuur en Landinrichting
van het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap,
of van het kabinet van de Vlaamse minister, binnen
een termijn van dertig kalenderdagen:]
1° voor de in artikel 49, § 1, 1° en 3° vermelde personen
en instanties, alsmede voor het College van
Burgemeester en Schepenen van de gemeente
waarin de inrichting is gelegen, na de datum van
verzending of afgifte van het voor eensluidend
verklaard afschrift van de beslissing overeenkomstig
het bepaalde in artikel 35, 5°;
2° voor de in artikel 49, § 1, 2° vermelde gouverneur
van de provincie, na de dag dat de bestreden
beslissing werd getroffen;
3° voor de in artikel 49, § 1, 4° vermelde personen,
na de dag tot de in artikel 31 bedoelde aanplakking
van de bekendmaking is overgegaan;
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
4° indien het beroep betrekking heeft op een stilzwijgende
weigering voor de in artikel 49, § 1, 1°
vermelde personen, na de dag van de stilzwijgende
weigering.
Bij het beroepschrift dient gevoegd:
1° behoudens wanneer het beroep door de bevoegde
gouverneur van de provincie wordt ingediend,
een voor eensluidend verklaart afschrift
van:
– voor de in artikel 49, § 1, 1° en 3° vermelde personen
en instanties, alsmede het College van Burgemeester
en Schepenen van de gemeente waarin
de inrichting is gelegen, het attest bedoeld in
artikel 31, § 4 behoudens wanneer het beroep betrekking
heeft op een stilzwijgende weigering;
– voor de in artikel 49, § 1, 4° vermelde personen,
het attest bedoeld in artikel 31, § 3;
wanneer het beroep betrekking heeft op een stilzwijgende
weigering dient een voor eensluidend
verklaard afschrift bijgevoegd voor het bewijs van
de per post aangetekende zending of van de afgifte
van de vergunningsaanvraag;
2° in voorkomend geval, een bewijs van betaling
van de dossiertaks.
§ 3. Het in § 1 bedoelde beroep, in zoverre dit ontvankelijk
wordt bevonden, schorst de bestreden
beslissing:
1° wanneer het beroep wordt ingediend door de
personen of instanties vermeld in artikel 49, § 1,
2° of 3°, alsmede door het College van Burgemeester
en Schepenen van de gemeente waarin
de inrichting is gelegen;
2° wanneer het beroep wordt ingediend door de
exploitant die houder is van een proefvergunning
in zoverre de bestreden beslissing na de proefvergunning
een weigering inhoudt.
In de andere dan de in sub 1° en 2° bedoelde gevallen
schorst het in § 1 bedoelde beroep de bestreden
beslissing niet.
– § 1 gewijzigd bij art. 15, 1°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992, B.S.,
2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993; gewijzigd bij
art. 51 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding:
1 mei 1999 (art. 83)
– § 2, inleidende zin, vervangen bij art. 15, 2°, B. Vl. Ex. 28 oktober
1992, B.S., 2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
2°
– Tijdens de bespreking van de ontwerptekst van het milieuvergunningsdecreet
in de betrokken commissie van de Vlaamse
Raad, antwoordde de bevoegde Gemeenschapsminister op de
vraag wanneer bedoelde beroepstermijn precies ingaat, «dat
voor de aanvrager daarmee wordt bedoeld de dag waarop hij individueel
kennis krijgt van de beslissing. Art. 51, § 2 Vlarem I, in
zoverre het voorschrijft dat het beroep moet worden ingediend
binnen een termijn van dertig kalenderdagen «na de datum van
verzending ... van het voor eensluidend verklaard afschrift van de
beslissing...», lijkt strijdig te zijn met de bovenvermelde interpretatie
die de decreetgever tijdens de voorbereiding ervan uitdrukkelijk
aan artikel 23, § 3 van het milieuvergunningsdecreet heeft
gegeven; de Vlaamse Regering lijkt aldus de haar door artikel 24,
§ 2, van dat decreet verleende bevoegdheid tot het regelen van
de wijze waarop het beroep moet worden bekendgemaakt en
behandeld te hebben overschreden. Gelet op artikel 159 van de
Grondwet moet artikel 51, § 2 van Vlarem I buiten toepassing
worden gelaten en de tijdigheid van het beroep van de verzoekende
partij tegen het besluit van de bestendige deputatie moet
worden getoetst aan artikel 23, § 3 van milieuvergunningsdecreet,
geïnterpreteerd als hierboven uiteengezet (R.v.St., schorsingsarrest
nr. 60.548, 27 juni 1996, Viaene).
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 345

Art. 52. Het in artikel 51 bedoelde beroep wordt
bekendgemaakt en behandeld als volgt:
1° Onderzoek ontvankelijkheid:
a) de Vlaamse minister of de gemachtigde ambtenaar
van het Bestuur Milieuvergunning van de
Administratie Milieu, Natuur en Landinrichting
onderzoekt het beroep en zijn bijlagen op zijn ontvankelijkheid;
b) [heeft de onontvankelijkheid, bedoeld in het
eerste lid, evenwel betrekking op het niet bijvoegen
van de door het artikel 49, § 2, voorgeschreven
bijlage(n), wordt de indiener van het beroep
door de Vlaamse minister of de sub a) vermelde
gemachtigde ambtenaar hiervan in kennis gesteld
bij ter post aangetekend schrijven; indien de indiener
van het beroep binnen een termijn van veertien
kalenderdagen na verzending van voormelde
kennisgeving, de ontbrekende bijlage(n) niet
heeft toegevoegd aan zijn eerder ingediend beroepschrift,
wordt het beroep van rechtswege onontvankelijk;]
c) wordt het beroep ontvankelijk bevonden, dan
wordt de indiener van het beroep door de Vlaamse
minister of de in sub a) vermelde gemachtigde
ambtenaar binnen veertien kalenderdagen na het
verstrijken van de periode van bekendmaking bedoeld
in artikel 31 hiervan per ter post aangetekend
schrijven in kennis gesteld; in zoverre het beroep
niet door de exploitant is ingediend, wordt
deze laatste binnen dezelfde termijn door de voormelde
Vlaamse minister of gemachtigde ambtenaar
per ter post aangetekend schrijven kennis gegeven
van het ontvankelijk beroep;
2° Adviesverlening:
a) de Vlaamse minister of de in sub 1°, a) vermelde
gemachtigde ambtenaar zendt op de dag van
de verzending van het in sub 1°, c) bedoelde
schrijven een voor eensluidend verklaard afschrift
van het ontvankelijk bevonden beroep ter kennisgeving
aan de bevoegde Bestendige Deputatie
van de provincieraad alsmede aan de burgemeester
van de gemeente(n) waarin de exploitatie is gepland
of gebeurt.
De Bestendige Deputatie van de provincieraad of
de door haar daartoe gemachtigde ambtenaar
maakt binnen een termijn van tien kalenderdagen
na ontvangst van voormeld schrijven één exemplaar
van het volledige vergunningsdossier dat
het voorwerp van het beroep uitmaakt aan de in
artikel 26 bedoelde commissie over;
b) de Vlaamse minister of de in sub 1°, a) vermelde
gemachtigde ambtenaar zendt op de dag van
de verzending van het in sub 1°, c) bedoelde
schrijven, vrij voor eensluidend verklaarde afschriften
van het ontvankelijk bevonden beroep
aan de in artikel 26 bedoelde gewestelijke milieuvergunningscommissie
met verzoek om advies;
c) de overheidsorganen die overeenkomstig artikel
20 advies dienen te verlenen alsmede de in artikel
26 bedoelde gewestelijke milieuvergunningscommissie,
brengen hun advies uit overeenkomstig
het bepaalde in [respectievelijk] de hoofdstukken
VI en VII; de voorzitter en de secretaris
van voornoemde commissie zorgen voor de uitvoering
van de hen door de artikelen 27 en 28 toebedeelde
opdrachten;
3° [Uitspraak:
a) de Vlaamse minister kan bij gemotiveerd besluit
de termijn waarbinnen hij een uitspraak
moet doen eenmaal verlengen met maximum één
maand; de Vlaamse minister of de gemachtigde
ambtenaar, bedoeld in 1°, a), deelt deze beslissing
voor het verstrijken van de vastgestelde termijn bij
ter post aangetekende zending mee aan de aanvrager
alsmede aan de indiener van het beroep;
b) binnen een termijn van vijf maanden te rekenen
vanaf de datum van ontvangst van het beroep
door de Vlaamse minister, of in voorkomend geval
voor het verstrijken van de verlengde termijn, doet
de Vlaamse minister uitspraak over het beroep;
deze uitspraak omvat een gemotiveerde beslissing
over de aanspraken en bezwaren die door de indiener(s)
van het beroep werden gesteld;]
4° Bekendmaking
a) de Vlaamse minister of de in sub 1°, a) vermelde
gemachtigde ambtenaar zendt binnen een termijn
van tien kalenderdagen na de datum van de
beslissing, deze beslissing of een voor eensluidend
verklaard afschrift ervan per ter post aangetekende
zending aan de bevoegde burgemeester met de
opdracht tot bekendmaking ervan;
b) de bevoegde burgemeester maakt de beslissing
over het beroep bekend overeenkomstig het bepaalde
in hoofdstuk IX;
c) de Vlaamse minister of de onder sub 1°, a) vermelde
gemachtigde ambtenaar zendt dezelfde
dag als tot de verzending bedoeld in sub a) wordt
overgegaan, per ter post aangetekende zending of
bij afgifte tegen ontvangstbewijs een voor eensluidend
verklaard afschrift van de beslissing ter kennisgeving
aan:
–de exploitant;
– de in artikel 26 bedoelde gewestelijke milieuvergunningscommissie;
– de Bestendige Deputatie van de provincieraad
van de provincie waartoe de percelen van de inrichting
behoren;
– de overheidsorganen die overeenkomstig
artikel 20 advies moeten verlenen;
– het Bestuur voor Milieu-inspectie van de Administratie
Milieu, Natuur en Landinrichting van het
Departement Leefmilieu en Infrastructuur;
– de Openbare Afvalstoffenmaatschappij voor het
Vlaamse Gewest;
– de Vlaamse Milieumaatschappij;
– de Technische Inspectie van de Administratie
voor Arbeidsveiligheid van het Ministerie van Tewerkstelling
en Arbeid;
– het comité voor veiligheid, gezondheid en verfraaiing
der werkplaatsen van de inrichting bedoeld
in het Algemeen Reglement voor de Arbeidsbescherming,
in zoverre dit bestaat;
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
– indien het gaat om een inrichting waarvoor een
veiligheidsrapport is vereist, de dienst van de Civiele
Bescherming gelast met de opstelling van
het rampenplan bedoeld in artikel 7, § 2 van de
wet van 21 januari 1987 inzake de risico's van
zware ongevallen bij bepaalde industriële activiteiten;
5° Stilzwijgende vergunning:
a) [als binnen een termijn van vijf maanden, te rekenen
vanaf de datum van ontvangst van het beroep
of, in voorkomend geval, voor het verstrijken
van de verlengde termijn door de Vlaamse minister
geen uitspraak is gedaan, wordt:
– indien de vergunning in eerste aanleg werd geweigerd
of er in eerste aanleg geen uitspraak werd
gedaan binnen de vastgestelde of verlengde termijn:
de aangevraagde vergunning geacht te zijn verkregen
voor een termijn van twintig jaar, tenzij
het gaat om een verandering in welk geval een termijn
gelijk verstrijkend met de lopende milieuvergunning
geldt; de termijn van ingebruikneming
alsmede de aanvangsdatum en de einddatum van
de vergunningstermijn zijn deze bepaald in
artikel 30;
– indien in eerste aanleg een vergunning werd
verleend en er beroep werd ingediend door de
gouverneur, het college van burgemeester en
schepenen of de adviesverlenende overheidsorganen:
de in eerste aanleg verleende vergunning geacht
definitief te zijn;]
b) de Vlaamse minister of de in sub 1°, a) vermelde
gemachtigde ambtenaar licht binnen een termijn
van tien kalenderdagen na het verstrijken
van de in sub a) vermelde termijn de aanvrager in
over voormelde stilzwijgende vergunning met de
mededelingen dat overeenkomstig het artikel 25
van het decreet met de exploitatie van de inrichting,
of het gedeelte van de inrichting dat het
voorwerp van het beroep uitmaakt, mag worden
gestart mits eerbiediging van:
– de algemene en sectoriële voorwaarden, indien
de vergunning in eerste aanleg al of niet stilzwijgende
werd geweigerd;
– de algemene en sectoriële voorwaarden alsmede
van de bijzondere voorwaarden opgelegd in de
in eerste aanleg verleende vergunning, indien de
vergunning in eerste aanleg werd verleend;
– de algemene en sectoriële voorwaarden alsmede
van de bijzondere voorwaarden opgelegd in de
proefvergunning, indien binnen de vastgestelde
termijn geen uitspraak is gedaan over de definitieve
beslissing na proefvergunning;
c) de Vlaamse minister of de in sub 1°, a) vermelde
gemachtigde ambtenaar maakt een voor eensluidend
verklaard afschrift van het in sub b) bedoelde
schrijven ter kennisgeving over aan de bevoegde
burgemeester alsmede aan de instanties vermeld
in sub 4°, c).
–1°, b), vervangen bij art. 52, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
346 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

–2°, c), gewijzigd bij art. 16 B. Vl. Ex. 28 oktober 1992, B.S.,
2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
–3° vervangen bij art. 52, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
–5°, a), vervangen bij art. 52, 3°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
1°, b)
– In geval van het onontvankelijk bevinden van een beroep dient
de indiener van dat beroep binnen veertien kalenderdagen na
het verstrijken van de periode van bekendmaking bedoeld in
artikel 31 van Vlarem I, hiervan per ter post aangetekend schrijven
in kennis te worden gesteld. Wanneer het bestreden besluit
liefst vijftien maanden na het instellen van het beroep werd genomen,
getuigt het in die omstandigheden van onzorgvuldig bestuur
de aanvraag onontvankelijk te verklaren zonder de verzoekende
partij de gelegenheid te geven de haar verweten procedurele
tekortkomingen recht te zetten. Evenmin kan met goed gevolg
worden ingeroepen dat de verzoekende partij de overheid
in verwarring had gebracht door een verkeerd bedrag aan dossiertaks
te storten (R.v.St., arrest nr. 55.596, 5 oktober 1995, NV
Werdes).
– Wanneer het bestuur milieuvergunningen, vermits slechts
10.000,- BF dossiertaks werd betaald in plaats van 20.000,- BF,
het beroepschrift van de verzoekende partij «van rechtswege onontvankelijk
verklaart», zodat daarover «geen uitspraak ten
gronde door de bevoegde Gemeenschapsminister kan gedaan
worden» en dossier dan ook «zonder verder gevolg (wordt) geklasseerd»,
dan is «de procedure voor het niet ontvankelijk bevonden
beroep» beëindigd. Bij ontstentenis van een tegen deze
individuele beslissing ingestelde vordering tot nietigverklaring is
deze definitief. De verzoekende partij kan later niet met toepassing
van artikel 159 van de Grondwet de onwettigheid ervan inroepen
(R.v.St., schorsingsarrest nr. 59.225, 25 april 1996, Bvba
Ruva).
3°
– Wanneer de aanvrager een nota had overgelegd waarin hij er
onder meer op wees dat het overgrote deel van de mestuitspreiding
– volgens het Mestactieplan de belangrijkste bron van ammoniakemissie
– op verdere afstand van het natuurgebied zal
gebeuren, er naar luid van datzelfde plan «geen beleidsinstrumenten
(bestaan) die kwaliteitsdoelstellingen relevant voor de
mestproblematiek bepalen», het natuurgebied bestaat uit gewone
weilanden en twee zeer kleine bospartijtjes welke niet bijzonder
«ammoniakgevoelig» zijn, er met milieukokers wordt gewerkt
en aangepast voeder wordt gebruikt, en op het desbetreffende
bezwaar wordt geantwoord dat «het dichtste natuurreservaatgebied
gelegen is op 625 meter in zuid-oostelijke richting,
zodat het risico voor overmatige ammoniakdepositie in dit gebied,
gelet op de afstand en richting, tot een aanvaardbare grens
beperkt wordt», dan is het bestreden besluit strijdig met
artikel 52, 3° Vlarem I, luidens hetwelk de uitspraak over het beroep
tegen een door de bestendige deputatie in eerste aanleg genomen
beslissing over een milieuvergunningsaanvraag «een gemotiveerde
beslissing omvat over de aanspraken of bezwaren
die door de indieners van het beroep werden gesteld» (R.v.St.,
schorsingsarrest nr. 57.585, 18 januari 1996, Claessens).
– Het bestreden besluit is strijdig met art. 52, 3° Vlarem wanneer
het geen melding maakt van het beroep van een beroepsindiener,
zijn argumenten niet weergeeft, ze evenmin behandelt, uitsluitend
verwijst naar het beroep van de exploitant, slechts gewijd
is aan de daarin ontwikkelde argumentatie en wanneer de
essentiële bezwaren onbesproken blijven (R.v.St., arrest
nr. 57.816, 25 januari 1996, VZW Wijkkomitee Geuzen-Velden).
– Wanneer het bestreden besluit melding maakt van tien beroepsschriften
maar niet van dat van de eerste verzoeker en het
evenmin is opgenomen in het administratief dossier, heeft de
minister geen uitspraak gedaan over het beroep van de eerste
verzoeker (R.v.St., schorsingsarrest, nr. 60.342 van 20 juni 1996,
Lallemant-Schamp).
–Luidens artikel1, 1°, Vlarem I-besluit wordt voor de toepassing
van dit besluit verstaan onder «de Gemeenschapsminister»: het
lid van de Vlaamse Executieve tot wiens bevoegdheid de bescherming
van het leefmilieu behoort. Het betreft aldus deze Minister,
die de door art. 52, 3° en 5°, a), van dit besluit bepaalde
termijn van vijf maanden te rekenen van de ontvangst van het
beroep om hierover uitspraak te doen moet in acht nemen, en
aan wie te dien einde het in art. 51, § 1 en 2, bedoelde beroepschrift
moet worden verstuurd. Wanneer de exploitant zijn
beroepschrift tegen een door de bestendige deputatie genomen
weigeringsbeslissing verzendt aan de Voorzitter van de Vlaamse
Executieve, en niet aan de Vlaamse Minister van leefmilieu, zoals
nochtans is voorgeschreven door het te dezen toepasselijke
art. 51, § 2, Vlarem I, doet de doorzending van dit beroepschrift
naar de bevoegde Minister geen verschuiving of verlening van
de termijn om uitspraak te doen ontstaan, maar komt het aan de
beroepsindiener toe te bewijzen dat de minister méér dan vijf
maanden vóór de in beroep genomen weigeringsbeslissing het
beroep heeft ontvangen. Wanneer een dergelijk bewijs niet
wordt geleverd, niettegenstaande de minister beweert dat hij het
beroepschrift minder dan vijf maanden vóór de genomen beslissing
ontving, beschikt de beroepsindiener niet over een stilzwijgend
verworven milieuvergunning (Cass., 2 februari 1999, R.W.,
2000-2001, 124).
4°
– Blijkens artikel 52, 4°, van Vlarem I wordt de beslissing over
het beroep tegen een in eerste aanleg verleende milieuvergunning
niet individueel ter kennis van de bezwaarindieners gebracht.
De beroepsbeslissing dient wel, overeenkomstig het bepaalde
in artikel 52, 4°, a en b, juncto artikel 31 van Vlarem I,
aangeplakt te worden op de plaats van de exploitatie en op de
daartoe voorbehouden gemeentelijke aanplakborden gedurende
een periode van dertig kalenderdagen. De termijn voor het instellen
van het annulatie- en schorsingsberoep bij de Raad van
State gaat bijgevolg in met het verstrijken van de aanplakkingstermijn.
Luidens artikel 31, § 2, 1°, eerste lid, van Vlarem I, moet
de bekendmaking ten minste het volgende bevatten: «a) de mededeling
van de genomen beslissing; b) de aanduiding van de
dienst van het gemeentebestuur, waar gedurende de aanplakkingstermijn,
het besluit kan worden ingezien en waar mondelinge
toelichting kan worden bekomen; c) voor beslissingen
waartegen beroep mogelijk is: de mededeling tot en met welke
dag bij per ter post aangetekend schrijven beroep kan worden
ingesteld bij de bevoegde overheid». Het feit dat de kennisgeving
verkeerdelijk vermeldt dat de beslissing werd genomen door «de
gemeenschapsminister van de provincie Vlaams-Brabant» is niet
van die aard dat de verzoekende partijen erdoor konden misleid
zijn omtrent de genomen beslissing. Zij betwisten immers niet
dat de aanduiding van de sub b van bovenvermeld artikel 31,
§2, 1°, eerste lid, van Vlarem I bedoelde dienst van het gemeentebestuur
correct was, zodat zij op die dienst de thans bestreden
beslissing hadden kunnen inzien en de nodige mondelinge toelichting
konden verkrijgen. Bovendien kan in redelijkheid niet
worden aangenomen dat zij niet weten dat een provinciebestuur
geen gemeenschapsministers in zijn rangen telt. De verzoekende
partijen wijzen ook op een foutieve aanduiding van de termijn
om tegen de beslissing bij de Raad van State beroep aan te
tekenen. Uit de libellering van littera c van het meervermelde
artikel 31, § 2, 1°, eerste lid, van Vlarem I, voornamelijk uit het
gebruik van het woord «bevoegde overheid» – de Raad van State
kan bezwaarlijk als een overheid worden gekwalificeerd – lijkt
op het eerste gezicht te moeten afgeleid worden dat aldaar de
administratieve beroepen worden bedoeld. Artikel 19, tweede
lid, van de gecoördineerde wetten op de Raad van State stelt van
zijn kant dat de beroepstermijnen alleen een aanvang nemen op
voorwaarde dat de betekening door de administratieve overheid
van de beslissing het bestaan van het annulatieberoep «alsmede
de in acht te nemen vormvoorschriften en termijnen vermeldt».
Daargelaten de vraag of een aanplakking als een «betekening»
kan worden beschouwd, lijken de verzoekende partijen zich niet
op die bepaling te kunnen beroepen – zij doen dit trouwens ook
niet expliciet –, vermits hun belangen door die foutieve vermelding
niet geschaad lijken te zijn. De termijn die wordt vermeld
om annulatieberoep aan te tekenen, namelijk 17 september
1999, is immers zestig dagen korter dan de reële beroepstermijn.
Uit niets blijkt dat het door die foutieve vermelding is dat zij
slechts op 12 januari 2000 hun vordering hebben ingesteld. Ten
slotte kunnen de verzoekende partijen zich thans in redelijkheid
ook niet beroepen op de foutieve aanduiding van de vormen
waarin het beroep moet worden opgesteld, nu zij in het verleden
reeds een ontvankelijk en gegrond annulatieberoep hebben ingesteld
tegen de voor betrokken rioolwaterzuiveringsinstallatie
verleende milieuvergunning, zodat zij blijkbaar goed weten hoe
zij een vordering voor de Raad van State moeten inleiden (R.v.St.,
schorsingsarrest nr. 89.839, 28 september 2000, Frans Peeters).
Afdeling III
Bijzondere bepalingen
Art. 53. In afwijking van de bepalingen van
artikel 50, 5° en van artikel 52, 5° gelden wanneer
het beroep betrekking heeft op een vergunningsaanvraag
die heeft geleid tot een vergunning op
proef en bij gebreke aan uitspraken binnen de gestelde
termijnen, de volgende stilzwijgende beslissingen:
1° indien [binnen de gestelde of in voorkomend
geval binnen de verlengde termijn] geen uitspraak
is gedaan over een beroep tegen een in eerste aanleg
verleende vergunning op proef, geldt bij het
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
verstrijken van de termijn van de vergunning op
proef:
– de beslissing in eerste aanleg over de vergunningsaanvraag
na de proefvergunning overeenkomstig
de bepalingen van artikel 40, § 4;
– de stilzwijgende weigering wanneer vóór het
verstrijken van de termijn van de vergunning op
proef geen uitspraak in eerste aanleg werd gedaan;
2° indien [binnen de gestelde of in voorkomend
geval binnen de verlengde termijn] geen uitspraak
is gedaan over een beroep tegen een al of niet stilzwijgende
beslissing in eerste aanleg over de vergunningsaanvraag
na de proefvergunning, wordt
de vergunning geacht te zijn bekomen voor een
termijn van 20 jaar, de termijn van de proefvergunning
inbegrepen; in dat geval gelden de voorwaarden
zoals bepaald in artikel 50, 5°, b) en
artikel 52, 5°, b).
–1°, inleidende zin, gewijzigd bij art. 53 B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
–2° gewijzigd bij art. 53 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
[Art. 53bis. § 1. In geval de uitspraak, bedoeld
in artikel 50, 3°, en 52, 3°, een vergunning op
proef omvat, wordt zonder extra formaliteiten een
definitieve beslissing over de milieuvergunningsaanvraag
genomen vóór het verstrijken van de termijn
van de vergunning op proef.
§ 2. Voor de beslissing, bedoeld in § 1, verloopt de
procedure als volgt:
1° wanneer de Vlaamse minister de vergunning
op proef heeft verleend:
a) uiterlijk vier maanden voor het verstrijken van
de termijn van de vergunning op proef vraagt de
Vlaamse minister of de daartoe gemachtigde
ambtenaar van de afdeling Milieuvergunningen
van de administratie voor Milieu-, Natuur-, Landen
Waterbeheer van het departement Leefmilieu
en Infrastructuur aan de overeenkomstig
artikel 58 met het toezicht belaste ambtenaren
een evaluatieverslag met betrekking tot de inrichting;
dit verslag wordt binnen een termijn van dertig
dagen aan de gewestelijke milieuvergunningscommissie
bezorgd;
b) de Vlaamse minister of de gemachtigde ambtenaar,
bedoeld in a), verzoekt, uiterlijk vier maanden
voor het verstrijken van de termijn van de vergunning
op proef, de gewestelijke milieuvergunningscommissie
om advies;
c) de overheidsorganen die overeenkomstig
artikel 20 advies dienen te verlenen alsmede de
gewestelijke milieuvergunningscommissie, brengen
hun advies uit overeenkomstig de bepalingen
van de hoofdstukken VI en VII met dien verstande
dat de gewestelijke milieuvergunningscommissie
advies dient te verlenen uiterlijk dertig kalenderdagen
vóór het verstrijken van de vergunning op
proef;
de voorzitter en de secretaris van voornoemde
commissie zorgen voor de uitvoering van de hen
door artikelen 27 en 28 toebedeelde opdrachten;
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 347

d) uiterlijk tien kalenderdagen voor het verstrijken
van de vergunning op proef, doet de Vlaamse minister
een uitspraak over de definitieve vergunning;
e) de beslissing, bedoeld in d), wordt bekendgemaakt
overeenkomstig artikel 52, 4°;
f) met betrekking tot de stilzwijgende vergunning
gelden de bepalingen van artikel 52, 5°, met dien
verstande dat de vergunning geacht wordt definitief
te zijn als geen uitspraak werd gedaan voor
het verstrijken van de termijn van de vergunning
op proef; in dat geval is de termijn van de proefvergunning
begrepen in de stilzwijgende vergunningstermijn
en gelden de milieuvoorwaarden
opgelegd in de proefvergunning;
2° wanneer de bestendige deputatie van de provincieraad
de vergunning op proef heeft verleend:
a) uiterlijk vier maanden vóór het verstrijken van
de termijn van de vergunning op proef vraagt de
bestendige deputatie of de door haar daartoe gemachtigde
provinciale ambtenaar aan de overeenkomstig
artikel 58 met het toezicht belaste
ambtenaren een evaluatieverslag met betrekking
tot de inrichting; dit verslag wordt binnen een termijn
van dertig dagen aan de provinciale milieuvergunningscommissie
bezorgd;
b) de bestendige deputatie van de provincieraad
of de door haar daartoe gemachtigde provinciale
ambtenaar verzoekt, uiterlijk vier maanden voor
het verstrijken van de termijn van de vergunning
op proef, het college van burgemeester en schepenen
alsmede de provinciale milieuvergunningscommissie,
bedoeld in artikel 22, om advies;
c) de overheidsorganen die overeenkomstig
artikel 20 advies dienen te verlenen alsmede de in
artikel 22 bedoelde provinciale milieuvergunningscommissie,
brengen hun advies uit overeenkomstig
de bepalingen van de hoofdstukken VI en
VII met dien verstande dat de provinciale milieuvergunningscommissie
advies dient te verlenen
uiterlijk dertig kalenderdagen vóór het verstrijken
van de vergunning op proef;
de voorzitter en de secretaris van voornoemde
commissie zorgen voor de uitvoering van de hen
door artikelen 23 en 24 toebedeelde opdrachten;
d) het college van burgemeester en schepenen
van de gemeente waarin de exploitatie gebeurt,
brengt zijn advies uit binnen dertig kalenderdagen
na ontvangst van het verzoek om advies; de
burgemeester stuurt het advies binnen een termijn
van tien kalenderdagen na de datum waarop
dit advies door het college van burgemeester en
schepenen werd uitgebracht, aan de in artikel 22
bedoelde provinciale milieuvergunningscommissie;
e) uiterlijk tien kalenderdagen voor het verstrijken
van de vergunning op proef, doet de bestendige
deputatie van de provincie uitspraak;
f) de beslissing, bedoeld in e), wordt bekendgemaakt
overeenkomstig artikel 50, 4°;
g) met betrekking tot de stilzwijgende vergunning
gelden de bepalingen van artikel 50, 5°, met dien
verstande dat de vergunning geacht wordt definitief
te zijn als geen uitspraak werd gedaan voor
het verstrijken van de termijn van de vergunning
op proef; in dat geval is de termijn van de proefvergunning
begrepen in de stilzwijgende vergunningstermijn
en gelden de milieuvoorwaarden
opgelegd in de proefvergunning.]
– Ingevoegd bij art. 54 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S., 11 maart
1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
Art. 54. § 1. Tegen een beslissing van het College
van Burgemeester en Schepenen, waarbij de
vergunningsvoorwaarden overeenkomstig de bepalingen
van artikel 45 werden gewijzigd of aangevuld,
kan beroep worden aangetekend bij de
Bestendige Deputatie van de provincieraad, door
de personen en instanties vermeld in artikel 49,
§1.
Tegen een beslissing van de Bestendige Deputatie
van de provincieraad, waarbij de vergunningsvoorwaarden
overeenkomstig de bepalingen van
artikel 45 in eerste aanleg werden gewijzigd of
aangevuld, kan beroep worden aangetekend bij
de Vlaamse Regering, vertegenwoordigd door de
Vlaamse minister, door de personen en instanties
vermeld in artikel 49, § 1 alsmede door het College
van Burgemeester en Schepenen van de gemeente
waarin de inrichting is gelegen.
§ 2. Het in § 1 bedoelde beroep dient bij de bevoegde
overheid ingediend bij ter post aangetekend
schrijven binnen een termijn van tien kalenderdagen:
1° voor de in artikel 49, § 1, 1° en 3° vermelde personen
en instanties, na de dag van verzending of
afgifte van het voor eensluidend verklaard afschrift
van de beslissing overeenkomstig het bepaalde
in artikel 45, § 4 en 5;
2° voor de in artikel 49, § 1, 2° vermelde gouverneur
van de provincie:
– na de dag dat de bestreden beslissing werd getroffen,
wanneer deze laatste voor de Bestendige
Deputatie van de provincieraad is genomen;
– na de dag van de verzending of afgifte van het
voor eensluidend verklaard afschrift van de beslissing,
wanneer deze laatste door het College van
Burgemeester en Schepenen is genomen;
3° voor het College van Burgemeester en Schepenen:
– na de dag van de verzending of afgifte van het
voor eensluidend verklaard afschrift van de beslissing,
genomen door de Bestendige Deputatie van
de provincieraad;
4° voor de in artikel 49, § 1, 4° vermelde personen,
na de dag tot de in artikel 31 bedoelde aanplakking
van de bekendmaking is overgegaan;
5° indien het beroep betrekking heeft op een stilzwijgende
weigering tot wijziging of aanvulling
van de opgelegde voorwaarden, na de dag van de
stilzwijgende weigering.
Bij het beroepschrift dient gevoegd een voor eensluidend
verklaard afschrift van het artikel 31, § 3
of artikel 31, § 4 bedoelde attest, behoudens wan-
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
neer het beroep betrekking heeft op een stilzwijgende
weigering; in dit laatste geval dient een
voor eensluidend verklaard afschrift bijgevoegd
van het bewijs van de per post aangetekende zending
of van de afgifte van de aanvraag tot wijziging
of aanvulling van de milieuvergunningsvoorwaarden.
§ 3. Het in § 1 bedoelde beroep schorst de bestreden
beslissing ongeacht de persoon of instantie
die het beroep indient.
§ 4. Het in § 1 bedoelde beroep wordt bekendgemaakt
en behandeld als volgt:
1° Onderzoek ontvankelijkheid:
dit onderzoek geschiedt overeenkomstig de bepalingen
van artikel 50, 1°, wanneer de bestreden
beslissing door het College van Burgemeester en
Schepenen is getroffen respectievelijk van
artikel 52, 1°, wanneer de bestreden beslissing
door de Bestendige Deputatie van de provincieraad
is getroffen;
2° Adviesverlening:
a) de bevoegde overheid of de respectieve gemachtigde
ambtenaar zendt op de dag van de verzending
van het in artikel 50, 1°, c) en artikel 52,
1°, c) bedoelde schrijven, een voor eensluidend
verklaard afschrift van het ontvankelijk bevonden
beroep aan de adviesverlenende overheidsorganen
die overeenkomstig artikel 20 advies dienen
te verlenen met verzoek om advies;
b) de in sub a) vermelde adviesverlenende overheidsorganen
brengen in dit geval hun advies uit
binnen een termijn van tien kalenderdagen na
ontvangst van het dossier;
3° Uitspraak:
binnen een termijn van twee maanden te rekenen
vanaf de datum van ontvangst van het beroep
door de bevoegde overheid, doet deze laatste uitspraak
over het beroep;
4° Bekendmaking:
deze geschiedt overeenkomstig de bepalingen
van artikel 50, 4° wanneer de uitspraak over het
beroep over de Bestendige Deputatie van de provincieraad
is genomen of van artikel 52, 4° wanneer
de uitspraak over het beroep door de Vlaamse
minister is genomen.
Art. 55. § 1. Tegen een beslissing getroffen overeenkomstig
de bepalingen van artikel 47 door het
College van Burgemeester en Schepenen of door
de Bestendige Deputatie van de provincieraad kan
door de exploitant beroep bij de Vlaamse Regering,
vertegenwoordigd door de Vlaamse minister,
worden ingediend.
§2. Het in §1 bedoelde beroep dient bij de Vlaamse
Regering, vertegenwoordigd door de Vlaamse
minister, ingediend bij ter post aangetekende zending
binnen een termijn van tien kalenderdagen
na de dag van de verzending of afgifte van het
voor eensluidend verklaard afschrift van de beslissing
overeenkomstig artikel 47.
348 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Bij het beroepschrift dient gevoegd een voor eensluidend
verklaard afschrift van het in artikel 31,
§ 3 of artikel 31, § 4 bedoelde attest.
§ 3. Het in § 1 bedoelde beroep schorst de bestreden
beslissing.
§ 4. Het in § 1 bedoelde beroep wordt behandeld
volgens de volgende modaliteiten:
1° het onderzoek naar de ontvankelijkheid geschiedt
overeenkomstig de bepalingen van
artikel 52, 1°;
2° de adviesverlening, de uitspraak alsmede de bekendmaking
geschiedt overeenkomstig de bepalingen
van artikel 54, § 4, 2°, 3° en 4°.
– Artikel 55, § 2 van Vlarem I betreft de uitvoering van artikel 36,
§ 3, van het decreet van 28 juni 1985 betreffende de milieuvergunning.
Deze decreetsbepaling houdt enkel in dat «de Vlaamse
Regering de modaliteiten regelt van het beroep ...». De verzoekende
partijen laten na in hun uiteenzetting te motiveren waarom
zij van oordeel zijn dat de beroepstermijn aanvangt vanaf het
ontvangen van de beroepen beslissing, in plaats van, zoals de
tekst van artikel 55, § 2 van Vlarem I luidt, vanaf de verzending
van die beslissing (R.v.St., schorsingsarrest nr. 59.916 van 6 juni
1996, Bvba D.J. en Debaillie).
– Wanneer het bestreden besluit niet antwoordt op het bezwaar
van de verzoekende partij en het bestreden besluit bovendien
met geen woord rept over de andere beroepsargumenten van de
verzoekende partij, wordt aldus het door artikel 55 van Vlarem I
aan de exploitant toegekende recht op beroep tegen een beslissing
tot schorsing van een vergunning miskend (R.v.St., schorsingsarrest
nr. 59.920, 6 juni 1996, BVBA Decorte).
HOOFDSTUK XIV
KOPPELING MILIEU- EN
BOUWVERGUNNING
Art. 56. De vergunning als bedoeld in [artikel 42
van het decreet betreffende de ruimtelijke ordening,
gecoördineerd op 22 oktober 1996], voor
een inrichting waarvoor overeenkomstig onderhavig
besluit een milieuvergunning is vereist of
die onderworpen is aan de meldingsplicht, wordt
geschorst zolang de milieuvergunning niet definitief
is verleend of de melding niet is gebeurd.
– Gewijzigd bij art. 4 B. Vl. Reg. 22 oktober 1996, B.S., 15 maart
1997
Art. 57. § 1. In geval van definitieve weigering
van de aangevraagde milieuvergunning voor een
inrichting of voor de verandering van een inrichting,
die het voorwerp van de weigeringsbeslissing
uitmaakt, en waarvoor krachtens [artikel 42
van het decreet betreffende de ruimtelijke ordening,
gecoördineerd op 22 oktober 1996] een
bouwvergunning is vereist, vervalt de bouwvergunning
van rechtswege op de dag van de al of
niet stilzwijgende weigeringsbeslissing in laatste
aanleg.
§ 2. Het in eerste lid bedoelde verval van de bouwvergunning
wordt per ter post aangetekende zending
of bij afgifte tegen ontvangstbewijs onverwijld
meegedeeld aan de aanvrager van de milieuvergunning,
de overheid die de bouwvergunning
heeft verleend, alsmede aan de overheidsorganen
die overeenkomstig artikel 20 advies over het dossier
dienden te verlenen:
– in geval de definitieve weigering in beroep werd
beslist: door de overheid bedoeld in artikel 50, 3°
en artikel 52, 3°, ieder voor wat de tot zijn beslissingsbevoegdheid
behorende aanvragen betreft;
– in geval van al of niet stilzwijgende weigeringsbeslissing
in eerste aanleg waartegen geen beroep
werd ingediend: door de overheid bedoeld in [...]
artikel 35, 4° en artikel 36, 4°, ieder voor wat de
tot zijn beslissingsbevoegdheid behorende aanvragen
betreft.
– § 1 gewijzigd bij art. 4 B. Vl. Reg. 22 oktober 1996, B.S.,
15 maart 1997
– § 2, tweede streepje, gewijzigd bij art. 55 B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
HOOFDSTUK XV
TOEZICHT
Art. 58. Onverminderd de bevoegdheden van de
officieren van gerechtelijke politie, en van de burgemeester
houden de volgende ambtenaren, ieder
wat hun opdracht betreft, toezicht op de toepassing
van het decreet en zijn onderhavig en ander
uitvoeringsbesluiten ervan, alsmede op de naleving
van de milieuvergunning en van de
voorwaarden die zijn opgelegd met het oog op de
bescherming van de oppervlaktewateren tegen
verontreiniging, volgens de regels bepaald in dit
hoofdstuk:
1° [de door de gemeente aangewezen agenten
van de gemeentelijke politie en technische ambtenaren
van de gemeente, ongeacht hun statuut,
welke in het bezit zijn van het bekwaamheidsbewijs,
bedoeld in artikel 61;]
deze agenten en technische ambtenaren zijn gelast
met het toezicht over de inrichtingen van klasse
2 en 3; zij zijn tevens bevoegd voor de uitvoering
van de technische controles bedoeld in
artikel 62; wanneer deze technische controle betrekking
heeft op en in de eerste klasse ingedeelde
inrichting, zendt de voormelde agent of technische
ambtenaar een afschrift van het proces-verbaal
van de uitgevoerde technische controle binnen
de vijf werkdagen aan [de in sub 2° bedoelde
afdeling Milieu-inspectie];
2° [de leidend ambtenaar van de AMINAL alsook
de door de Vlaamse minister aangestelde ambtenaren
van de afdeling Milieu-inspectie van de administratie
Milieu-, Natuur-, Land- en Waterbeheer
van het departement Leefmilieu en Infrastructuur;
deze ambtenaren zijn belast met het
toezicht over de inrichtingen van klasse 1 en met
het hoog toezicht over de inrichtingen van
klasse 2 en 3;]
3° [de door de Vlaamse Minister bevoegd voor het
gezondheidsbeleid aangestelde ambtenaren van
de afdeling Preventieve en Sociale Gezondheidszorg
van het departement Welzijn, Volksgezondheid
en Cultuur; deze ambtenaren zijn belast met
het toezicht over de inrichtingen van klasse 1 en 2
waarvoor de afdeling Preventieve en Sociale Gezondheidszorg
volgens artikel 20 adviesbevoegdheid
heeft, voor wat de gezondheidsaspecten betreft;]
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
4° [de door de Vlaamse Minister bevoegd voor het
economisch beleid, aangestelde ambtenaren van
de afdeling Natuurlijke Rijkdommen en Energie
van het departement Economie, Werkgelegenheid
en Binnenlandse Aangelegenheden; deze
ambtenaren zijn belast met het toezicht over de
inrichtingen van klasse 1 en 2 waarvoor de afdeling
Natuurlijke Rijkdommen en Energie volgens
artikel 20 adviesbevoegdheid heeft, voor wat het
gevaar voor grondverschuivingen en/of instortingen
betreft.]
–1°, inleidende zin, vervangen bij art. 17 B. Vl. Ex. 28 oktober
1992, B.S., 2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
–1°, al. 2, gewijzigd bij art. 56, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999,
B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
–2° vervangen bij art. 56, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
–3° vervangen bij art. 56, 3°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
–4° vervangen bij art. 56, 4°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– Zie M.B. 23 september 1993 houdende aanwijzing van ambtenaren
ter uitvoering van het besluit van de Vlaamse Executieve
van 6 februari 1991 houdende de vaststelling van het Vlaams
Reglement betreffende de milieuvergunning, B.S., 9 oktober
1993
– Zie M.B. 1 december 1993 tot aanwijzing van ambtenaren in
uitvoering van het besluit van de Vlaamse Executieve van
6 februari 1991 houdende vaststelling van het Vlaams Reglement
betreffende de Milieuvergunning, B.S., 25 februari 1994
– Zie M.B. 10 maart 2003 houdende aanwijzing van ambtenaren
ter uitvoering van het besluit van de Vlaamse Regering van
6 februari 1991 houdende vaststelling van het Vlaams reglement
betreffende de milieuvergunning, B.S., 31 maart 2003, inwerkingtreding:
10 maart 2003 (art. 6)
Art. 59. § 1. [Om het in artikel 61 bedoelde bekwaamheidsbewijs
te bekomen dienen de agenten
van de gemeentelijke politie en de technische
ambtenaren van de gemeenten de hierna omschreven
opleiding te volgen:]
1° Theoretisch onderricht:
a) twaalf uren theoretisch onderricht aangaande
de algemene grondbeginselen inzake:
– elementaire fysische begrippen in verband met
leefmilieu in het algemeen en de externe veiligheidsrisico's;
– elementaire fysische begrippen in verband met
bodem en afval;
– reglementering;
b) twaalf uren theoretisch onderricht aangaande
de grondbeginselen inzake de geluidshinder, en
inzonderheid inzake:
– elementaire fysische begrippen in verband met
de geluidsleer;
– geluidsgrootheden en -begrippen;
– gehoor, gehoorschade, effecten van lawaai, geluidshinder;
– begrippen van lawaaibeheersing;
– meettechnieken en apparatuur;
– geluidsreglementering;
c) twaalf uren theoretisch onderricht aangaande
de grondbeginselen inzake grond- en oppervlaktewaterverontreiniging,
en inzonderheid inzake:
– elementaire fysische begrippen in verband met
waterkwaliteit;
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 349

– emissie- en immissienormen en -begrippen;
– bemonsterings-, meetmethoden en apparatuur;
– reglementering;
d) twaalf uren theoretisch onderricht aangaande
de grondbeginselen inzake luchtverontreiniging,
en inzonderheid inzake:
– elementaire fysische begrippen in verband met
luchtkwaliteit;
– emissie- en immissienormen en -begrippen;
– meettechnieken en apparatuur;
– bemonsterings- en meetmethoden en apparatuur;
– reglementering;
2° Praktisch onderricht:
a) twaalf uren praktisch onderricht over het meten
van het geluidsniveau afkomstig van geluidsbronnen;
b) twaalf uren praktisch onderricht over het nemen
van monsters van afval- en oppervlaktewater;
c) twaalf uren praktisch onderricht over het nemen
van monsters van verontreinigde lucht;
3° Bekwaamheidsproef:
na het volgen van het in sub 1° en 2° bedoelde onderricht
dient een bekwaamheidsproef over het
theoretisch en praktisch onderricht afgelegd.
§ 2. De Vlaamse minister kan op gemotiveerde
aanvraag van de betrokkene geheel of gedeeltelijke
vrijstelling verlenen van het theoretisch en het
praktisch onderricht.
De in artikel 58, 1° bedoelde agenten en ambtenaren
die in het bezit zijn van het bekwaamheidsbewijs
als bedoeld in het besluit van de Vlaamse Regering
van 7 november 1984 tot aanwijzing voor
het Vlaamse Gewest, van ambtenaren die bevoegd
zijn voor het opsporen en vaststellen van de
inbreuken op de regelen ter bestrijding van de geluidshinder,
zijn in elk geval vrijgesteld van de gedeelten
van het onderricht vermeld in § 1, 1°,
a) en § 1, 2°, a) [en het overeenstemmend deel
van de bekwaamheidsproef.]
– § 1, inleidende zin, vervangen bij art. 18, 1°, B. Vl. Ex. 28 oktober
1992, B.S., 2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
– § 2, lid 2, aangevuld bij art. 18, 2°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992,
B.S., 2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
Art. 60. § 1. De in artikel 59 bedoelde opleiding
mag enkel gegeven worden door de instellingen
die daartoe erkend zijn door de Vlaamse minister,
na gemotiveerd advies van [de afdeling Algemeen
Milieu- en Natuurbeleid van de administratie Milieu-,
Natuur-, Land- en Waterbeheer] van het Departement
Leefmilieu en Infrastructuur.
Deze instellingen moeten afhangen van een openbaar
bestuur of van een Vlaamse universiteit of instelling
voor hoger technisch onderwijs.
§ 2. Met het oog op hun erkenning richten de in
§ 1 bedoelde instellingen een ter post aangete-
kend schrijven tot de Vlaamse minister waarin zij
aantonen:
1° over gekwalificeerde medewerkers te beschikken
die, hetzij houder zijn van een diploma burgerlijk
ingenieur, industrieel ingenieur of licentiaat
in de wetenschappen en ten minste één jaar
praktische ervaring kunnen bewijzen in verband
met de in artikel 59, § 1 vermelde beginselen, hetzij
minstens vijf jaar praktische ervaring kunnen
bewijzen in verband met deze beginselen;
2° over de nodige lokalen en materiële uitrusting
te beschikken.
§ 3. De instellingen moeten zich onderwerpen
aan de controle die wordt uitgevoerd door de in
§ 1, eerste lid, vermelde ambtenaren die worden
uitgenodigd tot het bijwonen van de bekwaamheidsproef.
§ 4. Wanneer de in § 1 van dit artikel genoemde
ambtenaren vaststellen dat een erkende instelling
niet meer voldoet aan de in § 2 van dit artikel bepaalde
voorwaarden, dan stellen zij de instelling
hiervan door middel van een ter post aangetekend
schrijven in kennis. Indien de instelling binnen de
dertig kalenderdagen na verzending van vermeld
schrijven niet aan de in § 2 van dit artikel bepaalde
voorwaarden voldoet, dan kan de Vlaamse minister,
op gemotiveerd advies van [de afdeling Algemeen
Milieu- en Natuurbeleid van de administratie
Milieu-, Natuur-, Land- en Waterbeheer]
van het Departement Leefmilieu en Infrastructuur
de erkenning opheffen.
§ 5. De besluiten van de Vlaamse minister in verband
met het in § 2 en § 4 van dit artikel bepaalde
worden bij uittreksel gepubliceerd in het Belgisch
Staatsblad.
– § 1, lid 1, gewijzigd bij art. 57 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– § 4 gewijzigd bij art. 57 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
Art. 61. [De instelling die voor de opleiding heeft
ingestaan levert een getuigschrift af aan de cursisten
die het in artikel 59 vermelde onderricht hebben
gevolgd en met gunstig resultaat de bekwaamheidsproef
hebben afgelegd.
Dit getuigschrift wordt samen met de eventueel
verleende vrijstelling van onderricht en het aanstellingsbesluit
van de gemeenteraad aan [de afdeling
Algemeen Milieu- en Natuurbeleid van de
administratie Milieu-, Natuur-, Land- en Waterbeheer]
voorgelegd. Dit bestuur levert op basis van
deze documenten een bekwaamheidsbewijs af en
zendt binnen vijftien dagen na afgifte een voor
eensluidend verklaard afschrift van dit bekwaamheidsbewijs
aan de procureur des Konings van het
gerechtelijk arrondissement waar de houder van
het bekwaamheidsbewijs de hem krachtens dit
besluit toegekende bevoegdheden uitoefent.]
– Vervangen bij art. 19 B. Vl. Ex. 28 oktober 1992, B.S., 2 februari
1993, err., B.S., 11 september 1993
– Lid 2 gewijzigd bij art. 58 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
Art. 62. § 1. De in artikel 58 bedoelde ambtenaren
kunnen de nodige onderzoeksmaatregelen
treffen volgens de modaliteiten vervat in dit artikel.
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
[De exploitant dient de plannen van de inrichting
en de vergunningsbesluiten ter beschikking te
houden van de in artikel 58 bedoelde toezichthoudende
ambtenaren.]
§ 2. De technische controle op de lozing van afvalwater
omvat het nemen van minstens één monster
van het geloosde water het nemen van tenminste
één monster van het opgenomen oppervlaktewater
indien toepasselijk en eventueel, van
ten minste twee monsters van het ontvangende
water, alsmede de analyse ervan en/of uitvoering
van metingen ter plaatse.
1° Nemen van monsters:
a) De ambtenaren bedoeld in artikel 58 nemen
monsters of geven opdracht deze te laten nemen
door erkende laboratoria, en laten ze door een
daartoe door de Vlaamse minister erkend laboratorium
analyseren.
b) Bij elke technische controle wordt, bij lozing
van afvalwater:
1° in een gewoon oppervlaktewater, ten minste
één monster genomen van het geloosde water en
kunnen tevens ten minste twee monsters genomen
worden van het oppervlaktewater, één
stroomopwaarts van de lozing en één stroomafwaarts
van de lozing; indien water uit het beschouwde
oppervlaktewater wordt genomen,
wordt voormelde monstername stroomopwaarts
vervangen door de monstername van het opgenomen
oppervlaktewater;
2° in een openbaar riool of in een kunstmatige afvoerweg
voor regenwater ten minste één monster
genomen van het geloosde water.
c) Elk monster zal bestaan uit twee identieke delen,
één bestemd voor de analyse en één bestemd
voor een eventuele contra-analyse, van minstens
drie liter.
Alle verrichtingen, die bij de monstername plaatshebben
en die noodzakelijk zijn voor een goede
analyse van het monster, moeten op beide delen
gebeuren en in het sub d) bedoelde proces-verbaal
worden vermeld.
De monsters worden verzameld in gepaste recipiënten,
afhankelijk van de aard van de te bemonsteren
stof. De monsters worden verpakt en verzegeld
met de stempel van de toezichthoudende
ambtenaar die tot de monsterneming overgaat
om elke vervanging, verwijdering of bijvoeging
van welke aard dan ook te vermijden.
De buitenverpakking van elk monster bevat volgende
aanduidingen:
1. een volgnummer;
2. aard van de genomen stoffen;
3. tijdstip (dag en uur) van de monsterneming;
4. naam en handtekening van de toezichthoudende
ambtenaar die tot de monsterneming is overgegaan.
d) Van de monsternemingen wordt proces-verbaal
opgesteld:
350 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

het proces-verbaal en zijn bijlage, beide gesteld
naar het in bijlage 11 bij het besluit gevoegde model,
worden gedagtekend en ondertekend door de
ambtenaar die de monsters neemt en medeondertekend
door een andere ambtenaar, of bij ontstentenis,
door een getuige opgeroepen om de monstername
bij te wonen.
e) [De ambtenaar die de monsters heeft genomen
overhandigt of zendt, binnen vijf werkdagen volgend
op de datum van monsterneming, een afschrift
van het proces-verbaal en zijn bijlage aan
de persoon ten laste van wie het resultaat van de
monsterneming kan worden ingeroepen of, indien
deze niet gekend is, aan de vergunningplichtige
wiens activiteit aanleiding geeft tot de monsterneming
of diens aangestelde.]
f) Zowel voor de analyse als voor de contra-analyse,
worden de monsters bewaard en de eerste
werkdag volgend op de monsterneming aan een
voor de uitvoering van deze analyses erkend laboratorium,
gelast met de officiële analyse, verstuurd
in fysische omstandigheden die wijzigingen
in de samenstelling van het monster zoveel
mogelijk vermijden. De protocols van analyse en
contra-analyse worden door de laboratoria medegedeeld
aan [de afdeling Milieu-inspectie van de
administratie Milieu-, Natuur-, Land- en Waterbeheer].
g) Het gedeelte van de monsters dat voor een
eventuele contra-analyse is bestemd, wordt gedurende
[acht] werkdagen, volgend op de dag van de
bemonstering, ter beschikking gehouden van de
exploitant of hem of zijn vertegenwoordiger desgevallend
ter plaatse overhandigd tegen ontvangstbewijs.
Deze persoon wordt onmiddellijk na de bemonstering
ervan in kennis gesteld door de ambtenaar
die het monster genomen heeft.
Een eventuele contra-analyse gebeurt op kosten
van de betrokken exploitant door een laboratorium
erkend voor de uitvoering van de contraanalyses
volgens hierboven vermelde modaliteiten.
2° Uitvoering van metingen ter plaatse:
a) De controle der lozingen van afvalwater kan geschieden
door middel van de in de vergunning
aan de exploitant opgelegde meetapparatuur. De
met het toezicht belaste ambtenaar mag een ijking
door een daartoe door de Vlaamse minister
erkend laboratorium van deze meetapparatuur laten
uitvoeren.
Deze ijkingskosten vallen ten laste van de exploitant
van de inrichting. De exploitant of zijn vertegenwoordiger
mag bij de ijking aanwezig zijn en
daartoe de vertegenwoordiger van een ander erkend
laboratorium uitnodigen.
Vooraleer tot de uitvoering van de in deze littera
bedoelde controlemetingen over te gaan, wordt
de exploitant of zijn vertegenwoordiger door de
ambtenaar die de controlemeting zal uitvoeren,
mondeling ter plaatse en onmiddellijk voor de
monsterneming, uitgenodigd deze controlemetingen
bij te wonen.
b) De controle der lozingen van afvalwater kan
eveneens worden uitgevoerd door middel van
door het Instituut voor Hygiëne en Epidemiologie
of [de afdeling Milieuvergunningen van de administratie
Milieu-, Natuur-, Land- en Waterbeheer]
goedgekeurde toestellen die ter plaatse de kenmerken
en het debiet van het geloosde water bepalen.
c) De resultaten van de in sub a) en b) bedoelde
controlemetingen worden in een proces-verbaal
opgenomen dat door de ambtenaar die de meting
heeft uitgevoerd wordt gedagtekend en ondertekend.
Een afschrift van dit proces-verbaal wordt
binnen de vijf werkdagen gezonden aan de exploitant
of zijn vertegenwoordiger.
§ 3. De technische controle op de luchtverontreiniging
omvat hetzij:
– het nemen van monsters van de geloosde stoffen
of van de verontreinigd geachte lucht en de
ontleding ervan;
– het onderzoeken van veroorzaakte schade door
luchtverontreiniging voor de mens, voor dieren,
planten en materialen;
– de uitvoering van metingen ter plaatse van de
emissies en immissies.
1° Nemen van monsters
a) De ambtenaren bedoeld in artikel 58 nemen of
laten monsters nemen en laten ze door een daartoe
door de Vlaamse minister erkend laboratorium
analyseren. Het tijdstip waarop en de bedrijfsomstandigheden
waarbij de bemonstering
geschiedt, worden door de bevoegde ambtenaar
bepaald.
b) Elk monster zal bestaan uit twee identieke delen,
één bestemd voor de analyse en één bestemd
voor een eventuele contra-analyse.
Alle verrichtingen, die bij de monstername plaatshebben
en die noodzakelijk zijn voor een goede
analyse van het monster, moeten op beide delen
gebeuren en in het sub c) bedoelde proces-verbaal
worden vermeld. De monsters worden verzameld
in gepaste recipiënten of in een geschikte middenstof
afhankelijk van de aard van de te bemonsteren
stof. De monsters worden verpakt en verzegeld
met de stempel van de toezichthoudende
ambtenaar of persoon die tot de monsterneming
overgaat om elke vervanging, verwijdering of bijvoeging
van welke aard dan ook te vermijden. De
buitenverpakking van elk monster bevat volgende
aanduidingen:
1. een volgnummer;
2. aard van de genomen stoffen;
3. tijdstip (dag en uur) van de monsterneming;
4. naam en handtekening van de toezichthoudende
ambtenaar die tot de monsterneming is overgegaan.
c) Van monsternemingen wordt proces-verbaal
opgesteld.
Dit proces-verbaal en zijn bijlage, beide gesteld
naar het in bijlage 12 bij dit besluit gevoegde mo-
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
del, worden gedagtekend en ondertekend door de
ambtenaar die de monsters neemt en medeondertekend
door een andere ambtenaar, of bij ontstentenis,
door een getuige opgeroepen om de monsterneming
bij te wonen.
d) [De ambtenaar die de monsters heeft genomen
overhandigt of zendt, binnen vijf werkdagen volgend
op de datum van monsterneming, een afschrift
van het proces-verbaal en zijn bijlage aan
de persoon ten laste van wie het resultaat van de
monsterneming kan worden ingeroepen of, indien
deze niet gekend is, aan de vergunningplichtige
wiens activiteit aanleiding geeft tot de monsterneming
of diens aangestelde.]
e) Zowel voor de analyse als voor de contra-analyse,
worden de monsters bewaard en de eerste
werkdag volgend op de monsterneming aan een
voor de uitvoering van deze analyses erkend laboratorium,
gelast met de officiële analyse, verstuurd
in fysische omstandigheden die wijzigingen
in de samenstelling van het monster zoveel
mogelijk vermijden. De protocols van analyse en
contra-analyse worden door de laboratoria medegedeeld
aan het bevoegde bestuur.
f) Het gedeelte van de monsters dat voor een eventuele
contra-analyse is bestemd, wordt gedurende
[acht] werkdagen, volgend op de dag van de bemonstering,
ter beschikking gehouden van de exploitant
die gecontroleerd werd of hem of zijn vertegenwoordiger
desgevallend ter plaatse overhandigd
tegen ontvangstbewijs.
Deze persoon wordt onmiddellijk na de monsterneming
daarvan in kennis gesteld door de ambtenaar
die het monster genomen heeft.
Een eventuele contra-analyse gebeurt op kosten
van de betrokken exploitant door een laboratorium
erkend voor de uitvoering van de contraanalyses
volgens hierboven vermelde modaliteiten.
2° Uitvoering van metingen ter plaatse:
a) De controle op de luchtverontreiniging kan geschieden
door middel van de in de vergunning
aan de inrichting opgelegde meetapparatuur. De
met het toezicht belaste ambtenaar mag een ijking
door een bevoegd laboratorium van deze
meetapparatuur laten uitvoeren. Deze ijkingskosten
vallen ten laste van de exploitant van de inrichting.
De exploitant of zijn vertegenwoordiger
mag bij de ijking aanwezig zijn en daartoe de vertegenwoordiger
van een ander erkend laboratorium
uitnodigen.
Vooraleer tot de uitvoering van de in deze littera
bedoelde controlemetingen over te gaan, wordt
de exploitant of zijn vertegenwoordiger door de
ambtenaar of de persoon die de controlemeting
zal uitvoeren, mondeling uitgenodigd deze controlemetingen
bij te wonen.
b) De controle op de luchtverontreiniging kan
eveneens worden uitgevoerd door middel van
door het Instituut van Hygiëne en Epidemiologie
of door [de afdeling Milieuvergunningen van de
administratie Milieu-, Natuur-, Land- en Waterbe-
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 351

heer] goedgekeurde toestellen die ter plaatse de
emissies en/of immissies meten.
c) De resultaten van deze controlemetingen worden
in een proces-verbaal opgenomen dat door de
ambtenaar die de meting heeft uitgevoerd wordt
gedagtekend en ondertekend. Een afschrift van dit
proces-verbaal wordt binnen de vijf werkdagen
overgemaakt aan de exploitant of zijn vertegenwoordiger.
§ 4. De technische controle op de geluidshinder
omvat de meting ter plaatse van het geluidsniveau
en/of van trillingen onder de volgende voorwaarden:
1° deze metingen geschieden volgens de Belgische
normen, of bij ontstentenis daarvan volgens
de methoden aanvaard door het bevoegd bestuur;
het tijdstip waarop en de bedrijfsomstandigheden
waarbij de meting geschiedt, worden
door de bevoegde ambtenaren bepaald;
2° de resultaten van deze meting worden in een
proces-verbaal opgenomen dat door de ambtenaar
die de meting heeft uitgevoerd wordt gedagtekend
en ondertekend;
een afschrift van dit proces-verbaal wordt binnen
vijf werkdagen gezonden aan de exploitant of zijn
vertegenwoordiger.
§ 5. De technische controle op de scheikundige samenstelling
van afvalstoffen omvat het nemen
van monsters, in drie exemplaren, met inachtname
van de volgende regels:
1° de hoeveelheid afvalstoffen wordt bepaald
door de noodwendigheden van de verrichtingen
die in het laboratorium moeten worden uitgevoerd;
2° elk van de monsters wordt verzameld volgens
het geval in recipiënten, zakken of omslagen; de
monsters worden ingepakt en verzegeld met de
stempel van de in artikel 58 bedoelde ambtenaar
die de monstername uitvoert om elke vervanging,
verwijdering of bijvoeging van welkdanige materie
te vermijden;
3° de buitenverpakking van elk monster omvat de
volgende aanduidingen:
a) een volgnummer;
b) de aard van de genomen afvalstoffen;
c) de datum van de monstername;
d) de handtekening van de in artikel 58 bedoelde
ambtenaar die tot de monstername is overgegaan;
4° de in artikel 58 bedoelde ambtenaar die tot de
monstername is overgegaan, nodigt de bezitter
van de afvalstof mondeling uit een willekeurig
merkteken aan te brengen op het buitengedeelte
van de verpakking van de drie exemplaren van het
monster; hij overhandigt een exemplaar van het
monster aan de bezitter van de afvalstof en maakt
nadien een proces-verbaal, naar het in bijlage 13
bij dit besluit gevoegde model, op waarbij de uitvoering
van de monstername vastgesteld wordt;
5° de in artikel 58 bedoelde ambtenaar die tot de
monstername is overgegaan maakt het tweede
exemplaar van het genomen monster voor analyse
over aan een erkend ontledingslaboratorium;
6° [indien uit het analyseverslag een overtreding
blijkt wordt hiervan een proces-verbaal overgemaakt
dat tezamen met het analyseverslag en het
derde exemplaar wordt toegezonden aan de Procureur
des Konings.]
§ 6. De technische controle op de grondwaterverontreiniging
omvat het nemen van één of meer
van de in sub 1° hierna vermelde monsters.
1° Nemen van monsters:
a) Grondwatermonsters:
– voor fysico-chemisch onderzoek moet een hoeveelheid
van 2 liter per monster genomen worden;
– voor de analyse van organische micropolluenten
moet 2 liter per monster genomen worden in
glazen recipiënten met geslepen stoppen, die tot
overlopens toe gevuld worden, zodanig dat geen
luchtbellen meer aanwezig zijn; de gebruikte recipiënten
moeten vooraf behandeld worden met
een oplossing van kaliumdichromaat, in geconcentreerd
zwavelzuur (3 %) en nagespoeld met
gedistilleerd water;
– voor het bacteriologisch onderzoek moet per
monster een glazen steriele fles van 500 millimeter
met een geslepen stop tot aan de rand gevuld
worden.
b) Bodemmonsters:
een hoeveelheid van 500 gram per monster moet
genomen worden.
c) Monsters van stoffen die het grondwater verontreinigen:
afhankelijk van de aard van de stof moet 100 gram
of 100 milliliter per monster genomen worden.
2° Elk monster zal bestaan uit twee identieke delen
waarvan de recipiënten na staalname ter
plaatse zullen verzegeld worden.
Alle verrichtingen, bij de monstername, die noodzakelijk
zijn voor een goede analyse van het monster,
moeten op beide delen gebeuren en in het
proces-verbaal worden vermeld.
3° De monsters worden verzameld in gepaste recipiënten,
afhankelijk van de aard van de te bemonsteren
stof. De monsters worden verpakt en verzegeld
met de stempel van de toezichthoudende
ambtenaar die tot de monsterneming overgaat
om elke vervanging, verwijdering of bijvoeging
van welke aard dan ook te vermijden.
De buitenverpakking van elk monster bevat volgende
aanduidingen:
1. een volgnummer;
2. de aard van de genomen stoffen;
3. tijdstip (dag en uur) van de monsterneming;
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
4. naam en handtekening van de toezichthoudende
ambtenaar die tot de monsterneming is overgegaan.
4° Van de monsternemingen wordt proces-verbaal
opgesteld:
het proces-verbaal en zijn bijlage, beide gesteld
naar het in bijlage 14 bij dit besluit gevoegde model,
worden gedagtekend en ondertekend door de
ambtenaar die de monsters neemt en medeondertekend
door een andere ambtenaar, of bij ontstentenis,
door een getuige, opgeroepen om de monstername
bij te wonen.
5° [De ambtenaar die de monsters heeft genomen
overhandigt of zendt, binnen vijf werkdagen volgend
op de datum van monsterneming, een afschrift
van het proces-verbaal en zijn bijlage aan
de persoon ten laste van wie het resultaat van de
monsterneming kan worden ingeroepen of, indien
deze niet gekend is, aan de vergunningplichtige
wiens activiteit aanleiding geeft tot de monsterneming
of diens aangestelde.]
6° Zowel voor de analyse als voor de contra-analyse,
worden de monsters bewaard en de eerste
werkdag volgend op de monsterneming aan een
voor de uitvoering van deze analyses erkend laboratorium,
gelast met de officiële analyse, verstuurd
in fysische omstandigheden die wijzigingen
in de samenstelling van het monster zoveel
mogelijk vermijden. De protocols van analyse en
contra-analyse worden door de laboratoria medegedeeld
aan [de afdeling Milieu-inspectie van de
administratie Milieu-, Natuur-, Land- en Waterbeheer].
7° Het gedeelte van de monsters dat voor een
eventuele contra-analyse is bestemd, wordt gedurende
[acht] werkdagen, volgend op de dag van de
bemonstering, ter beschikking gehouden van de
exploitant of hem of zijn vertegenwoordiger desgevallend
ter plaatse overhandigd tegen ontvangstbewijs.
Deze persoon wordt onmiddellijk na de bemonstering
daarvan in kennis gesteld door de ambtenaar
die het monster genomen heeft.
Een eventuele contra-analyse gebeurt op kosten
van de betrokken exploitant door een laboratorium
erkend voor de uitvoering van de contraanalyses
volgens hierboven vermelde modaliteiten.
§ 7. [Om als laboratorium te kunnen worden erkend,
moet het laboratorium voldoen aan de voorwaarden
vastgesteld in het hoofdstuk 1.3 «Erkende
milieudeskundigen» van titel II van het VLA-
REM.]
§ 8. Voor de analyse van monsters van afvalstoffen
zijn als ontledingslaboratoria erkend:
1° de laboratoria van het Instituut voor Hygiëne
en Epidemiologie;
2° de analyse-laboratoria van het Ministerie van
Landbouw te Antwerpen en Gent en van het Instituut
voor Scheikundig Onderzoek te Tervuren alsmede
de laboratoria van de Centra voor Landbouwkundig
Onderzoek te Gent, voor wat de
352 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

land-, tuin, en bosbouwkundige ondernemingen
en de bescherming van de natuur betreft;
3° andere laboratoria daartoe door de Vlaamse
minister erkend.
– § 1, lid 2, ingevoegd bij art. 20, 1°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992,
B.S., 2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
–§2, 1°, e), vervangen bij art. 20, 2°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992,
B.S., 2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
–§2, 1°, f), gewijzigd bij art. 59, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999,
B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
–§2, 1°, g), gewijzigd bij art. 20, 3°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992,
B.S., 2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
–§2, 2°, b), gewijzigd bij art. 20, 4°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992,
B.S., 2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993; gewijzigd bij
art. 59, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding:
1 mei 1999 (art. 83)
–§3, 1°, d), vervangen bij art. 20, 5°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992,
B.S., 2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
–§3, 1°, f), gewijzigd bij art. 20, 6°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992,
B.S., 2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
–§3, 2°, b), gewijzigd bij art. 59, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999,
B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
–§5, 6°, vervangen bij art. 20, 7°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992, B.S.,
2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
–§6, 5°, vervangen bij art. 20, 8°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992, B.S.,
2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
–§6, 6°, gewijzigd bij art. 59, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
–§6, 7°, gewijzigd bij art. 20, 9°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992, B.S.,
2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
– § 7 vervangen bij art. 59, 3°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
Art. 63. § 1. De burgemeester en de in artikel 58
vermelde ambtenaren mogen bij de uitoefening
van hun ambt op elk ogenblik van de dag of van
de nacht, zonder voorafgaande verwittiging, vrij
binnen gaan in alle inrichtingen.
Tot de ruimten die als woning dienen hebben zij
slechts toegang tussen vijf uur 's morgens en eenentwintig
uur 's avonds en mits machtiging van
de onderzoeksrechter.
§ 2. De in artikel 58 vermelde ambtenaren kunnen
bij de uitoefening van hun ambt de bijstand
van de gemeentepolitie en van de rijkswacht vorderen.
HOOFDSTUK XVI
DWANGMAATREGELEN
Art. 64. Binnen de hen overeenkomstig het decreet
en onderhavig besluit toegewezen bevoegdheden,
kunnen de burgemeester en de in
artikel 58 bedoelde ambtenaren, mondelinge of
schriftelijke raadgevingen, aanmaningen en bevelen
geven.
[Zij stellen de overtredingen vast door middel van
processen-verbaal, die onverwijld worden overgemaakt
aan de procureur des Konings. Een afschrift
van het proces-verbaal wordt bij aangetekend
schrijven ter kennis gebracht van de overtreder
binnen de vijf werkdagen na de vaststelling van de
overtreding. Van elk proces-verbaal wordt tevens
een afschrift overgemaakt aan [de afdeling Milieuvergunningen
van de administratie Milieu-, Natuur-,
Land- en Waterbeheer].]
– Lid 2 vervangen bij art. 21 B. Vl. Ex. 28 oktober 1992, B.S.,
2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993; gewijzigd bij
art. 60 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding:
1 mei 1999 (art. 83)
Art. 65. § 1. Wanneer de burgemeester vaststelt
dat een vergunningplichtige inrichting zonder
vergunning wordt geëxploiteerd, kan deze ambtshalve
of op voorstel van de in artikel 58 bedoelde
ambtenaren, mondeling en ter plaatse de stopzetting
bevelen van de activiteiten, de toestellen verzegelen
en de onmiddellijke sluiting van de inrichting
opleggen.
De in het eerste lid bedoelde maatregelen worden
van rechtswege opgeheven door het verlenen van
de vergunning.
§ 2. Wanneer de burgemeester vaststelt dat een
inrichting van klasse 2 wordt geëxploiteerd in
strijd met de vergunningsvoorwaarden en wanneer
de exploitant weigert gevolg te geven aan de
schriftelijk gegeven onderrichtingen, kan de burgemeester
op advies van de in artikel 58 bedoelde
ambtenaren de stopzetting bevelen van een activiteit
binnen de termijn die hij bepaalt en de toestellen
verzegelen, en zo nodig, de voorlopige sluiting
van een deel of van de volledige inrichting opleggen.
Hetzelfde geldt wanneer een inrichting van
derde klasse wordt geëxploiteerd in strijd met de
algemene of sectoriële exploitatievoorwaarden.
§ 3. De burgemeester mag op advies van de in
artikel 58 bedoelde ambtenaren [de maatregelen,
bedoeld in § 2,] nemen in inrichtingen van klasse
1 ingeval van dreigend of ernstig gevaar voor de
mens en het leefmilieu en wanneer de exploitant
weigert gevolg te geven aan de schriftelijk gegeven
onderrichtingen.
§ 4. Wanneer de burgemeester niet of onvolkomen
optreedt, kunnen de maatregelen, vermeld
in de §§ 1, 2 en 3 getroffen worden door de in
artikel 58 bedoelde ambtenaren.
§ 5. Het proces-verbaal van de vaststelling der inbreuken
en de beslissing tot stopzetting, verzegeling
of sluiting zoals bedoeld in de vorige paragrafen
van dit artikel, worden binnen vijf werkdagen
bij ter post aangetekende brief ter kennis gebracht
van de exploitant. Een afschrift van het proces-verbaal
en van de beslissing wordt onverwijld gezonden
aan de bevoegde ambtenaar bedoeld in
artikel 58, aan de Bestendige Deputatie van de
provincieraad en aan de Vlaamse minister alsmede
aan de burgemeester in het geval bedoeld in
§ 4 van dit artikel.
– § 3 gewijzigd bij art. 61 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
Art. 66. § 1. Wanneer de in artikel 58 bedoelde
ambtenaren vaststellen dat een inrichting wordt
geëxploiteerd in strijd met de vergunningsvoorwaarden
en wanneer de exploitant weigert gevolg
te geven aan de gegeven onderrichtingen kunnen
deze ambtenaren mondeling en ter plaatse de
stopzetting bevelen van een activiteit binnen de
termijn die zij bepalen, de toestellen verzegelen,
en zo nodig, de voorlopige sluiting van een deel of
van de volledige inrichting opleggen. Hetzelfde
geldt ingeval van dreigend of ernstig gevaar voor
de mens en het leefmilieu.
§ 2. Het proces-verbaal van de vaststelling van de
inbreuken en de in § 1 bedoelde beslissing, wor-
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
den binnen vijf werkdagen, bij ter post aangetekende
brief, ter kennis gebracht van de exploitant.
Een afschrift van het proces-verbaal en van de beslissing
wordt onverwijld gezonden aan de Vlaamse
minister, de Bestendige Deputatie van de provincieraad
en de burgemeester.
Art. 67. § 1. De krachtens artikel 65 en 66 getroffen
maatregelen moeten gemotiveerd worden.
§ 2. Indien binnen de gestelde termijn geen gevolg
wordt gegeven aan de maatregelen en bevelen
bedoeld in artikel 65 en 66, dan kunnen de
ambtenaren bedoeld in artikel 65 de nodige maatregelen
ambtshalve uitvoeren of doen uitvoeren.
De uitvoering van deze maatregel geschiedt op
kosten en risico van de exploitant van de inrichting
op wie ze worden toegepast.
Art. 68. § 1. De exploitant kan beroep indienen
bij de Vlaamse Regering, vertegenwoordigd door
de Vlaamse minister tegen maatregelen genomen
op grond van artikel65, §2, §3 en §4, en van
artikel 66.
§ 2. Het in § 1 bedoelde beroep, dient bij de
Vlaamse Regering, vertegenwoordigd door de
Vlaamse minister ingediend bij aangetekend
schrijven binnen een termijn van tien kalenderdagen
na de dag van verzending van het in
artikel 65, § 5 respectievelijk het in artikel 66, § 1
bedoelde proces-verbaal van de vaststelling der inbreuken
en de beslissing tot dwangmaatregelen.
§3. Het in §1 bedoelde beroep schorst de bestreden
beslissingen niet.
§ 4. Het in § 1 bedoelde beroep wordt behandeld
volgens de volgende modaliteiten:
1° de Vlaamse minister of de gemachtigde ambtenaar
van [de afdeling Milieuvergunningen van de
administratie Milieu-, Natuur-, Land- en Waterbeheer]
onderzoekt het beroep op zijn ontvankelijkheid;
2° wordt het beroep onontvankelijk bevonden,
dan wordt de indiener van het beroep door de
Vlaamse minister of de in sub a) vermelde gemachtigde
ambtenaar binnen veertien kalenderdagen
na het verstrijken van de termijn bedoeld in
§ 1 hiervan per ter post aangetekend schrijven in
kennis gesteld; de procedure voor het niet ontvankelijk
bevonden beroep is hiermee beëindigd;
3° wordt het beroep ontvankelijk bevonden, dan
doet de Vlaamse minister op basis van het overeenkomstig
de bepalingen van artikel 65, § 5, respectievelijk
van artikel 66, § 2 toegezonden proces-verbaal
van de vaststelling der inbreuken en
de motivering van de in eerste aanleg getroffen
beslissing tot dwangmaatregelen uitspraak binnen
een termijn van twee maanden te rekenen
vanaf de datum van ontvangst van het beroep;
4° de bekendmaking van de in sub 3° bedoelde
beslissing gebeurt overeenkomstig de bepalingen
van artikel 52, 4°.
–§4, 1°, gewijzigd bij art. 62 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 353

Art. 69. § 1. Wanneer de vergunningsvoorwaarden
ontoereikend blijken te zijn, en in afwachting
dat zij worden gewijzigd, kunnen de in artikel 58
bedoelde ambtenaren binnen de termijn die zij
bepalen, in de inrichtingen waarover zij het toezicht
verzekeren, alle maatregelen voorschrijven
die zij nodig achten om een einde te stellen aan de
tekortkomingen die zij vaststellen en als gevaar
beschouwen voor de mens en het leefmilieu. Zij
kunnen daartoe, zonder uitstel, het gebruik van
een machine, een product of enig materieel, en de
toegang tot een bepaalde ruimte tijdelijk verbieden
en het tijdelijk stopzetten bevelen van elke activiteit
wanneer de exploitant weigert gevolg te
geven aan de gegeven onderrichtingen.
§ 2. De in § 1 bedoelde beslissing moet met redenen
worden omkleed. Zij wordt binnen vijf werkdagen
bij ter post aangetekend schrijven bevestigd
aan de exploitant. Een afschrift hiervan wordt
onverwijld aan de overheid die de laatste lopende
vergunning heeft verleend toegezonden.
HOOFDSTUK XVII
OVERGANGS- EN SLOTBEPALINGEN
Art. 70. § 1. Vergunningsaanvragen voor de exploitatie,
de lozing van afvalwaters, de verwijdering
van afvalstoffen of voor de bescherming van
grondwater, ingediend vóór de inwerkingtreding
van dit besluit worden afgehandeld volgens de
procedure die geldig was op het tijdstip van de indiening
van de aanvraag.
§ 2. De duur van de als gevolg van de in § 1 bedoelde
aanvraag verleende vergunning wordt beperkt
tot ten hoogste twintig jaar.
[§ 3. Vergunningsaanvragen voor de winning van
grondwater of het kunstmatig aanvullen van
grondwater, ingediend vóór de inwerkingtreding
van de rubriek 53 «Winning van grondwater» en
rubriek,54 «het kunstmatig aanvullen van grondwater»
van de indelingslijst, worden afgehandeld
volgens de procedure vastgesteld door het besluit
van de Vlaamse Regering van 27 maart 1985 houdende
reglementering en vergunning voor het gebruik
van grondwater en de afbakening van waterwingebieden
en beschermingszones.]
– § 3 toegevoegd bij art. 63 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
Art. 71. De vergunningen voor de exploitatie, de
lozing van afvalwaters, [de verwerking van afvalstoffen]
of voor de bescherming van grondwater,
verleend vóór de inwerkingtreding van dit besluit
blijven geldig voor de vastgestelde termijn tot ten
hoogste twintig jaar, te rekenen vanaf 1 september
1991.
– Gewijzigd bij art. 64 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S., 11 maart
1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
Art. 72. Alle lozingsvergunningen die vóór de inwerkingtreding
van dit besluit werden verleend
krachtens de wet van 26 maart 1971 op de bescherming
van de oppervlaktewateren tegen verontreiniging
en die overeenkomstig de bepalingen
van artikel 71 geldig blijven, alsook alle lozingsvergunningen
die in toepassing van
artikel 70 na 1 september 1991 nog worden verleend
volgens de procedure die wordt bepaald in
voornoemde wet en de besluiten ter uitvoering ervan,
worden bekendgemaakt volgens de volgende
modaliteiten:
1° de leidende ambtenaar van de Vlaamse Maatschappij
voor Waterzuivering of zijn rechtsopvolger
maakt een voor eensluidend verklaard afschrift
van de voormelde lozingsvergunningen
binnen een termijn van dertig kalenderdagen, na
de datum van inwerkingtreding van dit besluit
voor deze bedoeld in artikel 71, of na de datum
van het verlenen van de lozingsvergunning voor
deze bedoeld in artikel 70 bij ter post aangetekende
zending of bij afgifte tegen ontvangstbewijs
aan:
– de Bestendige Deputatie van de provincieraad
van de provincie waarin de exploitatie is gepland
of gebeurt;
– de burgemeester van de gemeente waarin de exploitatie
is gepland of gebeurt;
– het Bestuur Milieuvergunningen van de Administratie
Milieu, Natuur en Landinrichting van het
Departement Leefmilieu en Infrastructuur;
2° de bevoegde burgemeester waakt erover dat de
hem overeenkomstig sub 1° overgemaakte lozingsvergunningen
alsmede alle andere verleende
vergunningen voor de exploitatie, de verwijdering
van afvalstoffen en de bescherming van
grondwater ter inzage worden gelegd overeenkomstig
de bepalingen van artikel 32.
Art. 73. De vergunningen bedoeld in de artikelen
70 en 71 worden overeenkomstig de indelingslijst
in drie klassen ingedeeld.
Zij vallen onder het toezicht van de overheid en
ambtenaren die hiervoor bevoegd zijn overeenkomstig
het bepaalde in artikel 58. [Voor de toepassing
van de bepalingen van [de artikelen 5, 6,
6ter, 42, 45 en 47] met betrekking tot een inrichting
waarvoor de vergunning als bedoeld in de
artikelen 70 en 71 is verleend, wordt deze lopende
vergunning geacht te zijn verleend door de overheid
die overeenkomstig de bepalingen van dit besluit
bevoegd is om in eerste aanleg uitspraak te
doen over een milieuvergunningsaanvraag voor
het reeds vergunde indien het een nieuwe inrichting
zou zijn.]
– Lid 2 gewijzigd bij art. 22 B. Vl. Ex. 28 oktober 1992, B.S.,
2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993; gewijzigd bij
art. 65 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding:
1 mei 1999 (art. 83)
Art. 74. [De exploitanten van inrichtingen die op
het ogenblik van de inwerkingtreding van dit besluit
in bedrijf zijn gesteld en die niet vergunningplichtig
waren en die ingevolge de bepalingen van
onderhavig besluit meldings- of vergunningplichtig
worden, moeten vóór 1 maart 1993 de melding
doen of de vergunningsaanvraag indienen.
Voor de inrichtingen die in de klasse 1 of 2 zijn ingedeeld
gelden verder de bepalingen van
artikel 38.]
– Vervangen bij art. 1 B. Vl. Ex. 27 februari 1992, B.S., 9 mei 1992
– Zie omzendbrief LH92/1, 11 mei 1992 van de Vice-Voorzitter
van de Vlaamse Executieve en Gemeenschapsminister van Leef-
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
milieu en Huisvesting inzake de toepassing van artikel 74 van
titel I van het VLAREM, B.S., 21 mei 1992, err., B.S., 20 juni 1992
Art. 75. In afwijking van de bepalingen van
artikel 39, § 1 mag de hernieuwing van een lopende
vergunning, andere dan deze bedoeld in
artikel 6, § 1, 3°, e), waarvan de vergunningstermijn
binnen het jaar na de datum van inwerkingtreding
van dit besluit verstrijkt, worden aangevraagd
minder dan twaalf maanden vóór het verstrijken
van de lopende vergunning.
Art. 76. De artikelen 5, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15,
16, 17, 18, 19, 24, 25 en 26 van het koninklijk besluit
van 10 juni 1976 houdende maatregelen tot
inrichting van wedstrijden, test- en oefenritten
met motorvoertuigen, gewijzigd door het besluit
van de Vlaamse Regering van 16 maart 1983 en
door het koninklijk besluit van 6 juli 1987, houden
op te gelden voor het Vlaamse Gewest met ingang
van de datum van inwerkingtreding van onderhavig
besluit. Met betrekking tot de vergunningen
in toepassing van voormeld koninklijk besluit
ingediend of verleend vóór deze datum van inwerkingtreding,
gelden de bepalingen van de artikelen
70 en 71.
Art. 77. De bepalingen opgenomen in Titel I en
Titel IV van Algemeen Reglement voor Arbeidsbescherming,
vastgesteld bij besluit van de Regent
van 11 februari 1946 en zoals later meermaals gewijzigd,
verliezen, met ingang van 1 september
1991, hun gelding met betrekking tot de aangelegenheden
die geregeld worden door dit besluit.
Art. 78. § 1. De bepalingen van artikel 5 van het
besluit van de Vlaamse Regering van 27 maart
1985 houdende reglementering van de handelingen
binnen de watergebieden en de beschermingszones
worden opgeheven.
§ 2. De bepalingen van de artikelen 4 tot en met
11 van het besluit van de Vlaamse Regering van
27 maart 1985 houdende reglementering van de
handelingen die het grondwater kunnen verontreinigen
worden opgeheven.
§ 3. Het Besluit van de Vlaamse Regering van
22 maart 1984 houdende modaliteiten voor het
nemen van monsters in het kader van het opsporen
en vaststellen van overtredingen op het decreet
van 24 januari 1984 houdende maatregelen
inzake het grondwaterbeheer wordt met ingang
van 1 september 1991 opgeheven.
Art. 79. § 1. Het Besluit van de Vlaamse Regering
van 21 april 1982 houdende vaststelling van
de lijst van instellingen, die advies dienen uit te
brengen over iedere vergunningsaanvraag, die bij
de Bestendige Deputatie wordt ingediend en gewijzigd
bij besluit van de Vlaamse Regering van
16 januari 1985, wordt met ingang van 1 september
1991 opgeheven.
§ 2. Artikel 4 van het Koninklijk Besluit van 9 februari
1976 houdende algemeen reglement op de
giftige afval, gewijzigd bij Koninklijk Besluit van
2 juni 1987, wordt met ingang van 1 september
1991 voor toepassing in het Vlaamse Gewest opgeheven.
354 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Art. 80. Het decreet en dit besluit treden in werking
op 1 september 1991 behoudens de artikelen
13 en 29 van het decreet en de artikelen 11, 22,
26, 59, 60 en 61 van dit besluit die in werking treden
de dag van de publicatie van dit besluit in het
Belgisch Staatsblad.
Art. 81. Dit besluit wordt gebundeld als titel I
van het VLAREM.
Art. 82. De Vlaamse minister is gelast met de uitvoering
van dit besluit.
BIJLAGE 1
[Lijst van als hinderlijk beschouwde
inrichtingen tot vaststelling, overeenkomstig
het bedoelde in artikel 3 van het decreet van
28 juni 1985 betreffende de
milieuvergunning, bij welke van de drie
klassen van inrichtingen zij worden ingedeeld,
naargelang van de graad waarin zij geacht
worden belastend te zijn voor de mens en het
leefmilieu
De in onderhavige lijst opgenomen inrichtingen worden
als hinderlijk ingedeeld in de klasse, aangegeven in de
derde kolom van de tabel van de hierna vermelde lijst.
De in de indelingslijst genoemde drempelwaarden hebben
in het algemeen betrekking op de productiecapaciteit
of op het vermogen. Wanneer een exploitant in dezelfde
inrichting of op dezelfde plaats verscheidene activiteiten
van dezelfde rubriek verricht, worden de capaciteiten
van de activiteiten bij elkaar opgeteld.
Wanneer een inrichting onder de toepassing valt van
verschillende indelingsrubrieken behorend tot verschillende
klasse, geldt voor deze inrichting de procedure van
de hoogste klasse.
Verklaring van de symbolen aangegeven in de kolommen
4 tot en met 7:
– Kolom 4 «Bemerkingen»:
A = Inrichting van klasse 2 waarvoor de in artikel 20, § 1 van
titel I van het VLAREM bedoelde overheidsorganen advies verstrekken.
E = Inrichting waarvoor de Afdeling Natuurlijke Rijkdommen en
Energie van de Administratie Economie advies verstrekt.
G = Inrichting waarvoor de Afdeling Preventieve [en Sociale Gezondheidszorg]
van de Administratie Gezondheidszorg advies
verstrekt.
L = Inrichting waarvoor de Vlaamse Landmaatschappij advies
verstrekt.
M = Inrichting waarvoor de Vlaamse Milieumaatschappij advies
verstrekt.
O = Inrichting waarvoor de Openbare Afvalstoffenmaatschappij
voor het Vlaams Gewest advies verstrekt.
T = Inrichting waarvoor een tijdelijke vergunning kan worden
verkregen.
W = Inrichting waarvoor de Afdeling Water van de Administratie
Milieu-, Natuur-, Land- en Waterbeheer advies verstrekt.
Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
X = Inrichting die een GPBV-installatie betreft zoals gedefinieerd
door sub 16° van artikel 1 van titel I van het VLAREM en die als
dusdanig tevens onder de toepassing valt van de bepalingen van
de titels I en II van het VLAREM inzake geïntegreerde preventie
en bestrijding van verontreiniging als bedoeld in de EUrichtlijn
96/61/EEG van 24 september 1996.
Dergelijke inrichting omvat telkens de vaste technische
eenheid waarin de in de overeenkomstige tweede kolom
vermelde activiteiten en processen alsmede andere
daarmee rechtstreeks samenhangende activiteiten
plaatsvinden, die technisch in verband staan met de op
die plaats ten uitvoer gebrachte activiteiten en die gevolgen
kunnen hebben voor de emissies en de verontreiniging
(zie ook artikel 5, § 7 van titel I van het VLAREM).
– Kolom 5 «Coördinator»:
A = Inrichting waarvoor overeenkomstig titel II van het VLAREM
een milieucoördinator van het eerste niveau dient aangesteld.
B = Inrichting waarvoor overeenkomstig titel II van het VLAREM
een milieucoördinator van het tweede niveau dient aangesteld.
N = Inrichting waarvoor overeenkomstig titel II van het VLAREM
vrijstelling is verleend van de verplichting tot aanstelling van een
milieucoördinator.
– Kolom 6 «Audit»:
E = Inrichting waarvoor overeenkomstig titel II van het VLAREM
door de vergunningverlenende overheid een eenmalige milieuaudit
kan worden opgelegd.
P = Inrichting waarvoor overeenkomstig titel II van het VLAREM
door de vergunningverlenende overheid een periodieke milieuaudit
kan worden opgelegd.
– Kolom 7 «Jaarverslag»:
J = Inrichting waarvoor overeenkomstig titel II van het VLAREM
een milieuverslag moet worden ingediend.
Coördinator
Audit
1. AARDOLIE OF AARDOLIEPRODUCTEN
1.1. Niet in rubriek 20.1.2. begrepen inrichtingen voor de raffinage, voor de distillatie, het kraken, het vergassen
of enige andere wijze van verwerking van aardolie of aardolieproducten.
(Raffinaderij van ruwe aardolie, met uitzondering van deze waarin uitsluitend smeermiddelen uit ruwe olie
worden vervaardigd: zie rubriek 20.1.2).
1 M, X A P J
1.2. Opslagplaats voor aardpek, teer, asfalt, pek en dergelijke stoffen van meer dan 5.000 kg
Uitzondering: de tijdelijke opslag op een bouwplaats is niet ingedeeld.
2
1.3. Commerciële winning van aardolie wanneer de gewonnen hoeveelheid meer dan 500 ton aardolie per dag
bedraagt.
1 E A P J
1.4. Installaties voor de opslag van aardolie, petrochemische of chemische producten met een capaciteit van
200.000 ton of meer
1 A P J
2. AFVALSTOFFEN
Inrichtingen voor de verwerking van afvalstoffen overeenkomstig het decreet van 2 juli 1981 betreffende de
voorkoming en het beheer van afvalstoffen en zijn uitvoeringsbesluiten:
Opmerkingen:
De hieronder genoemde drempelwaarden hebben in het algemeen betrekking op de productiecapaciteit,
op het vermogen, of op de opslagcapaciteit. Wanneer de exploitant in dezelfde milieutechnische eenheid
verscheidene activiteiten van dezelfde rubriek verricht, worden de capaciteiten van de activiteiten bij elkaar
opgeteld.
Opslagcapaciteit: waar opslagcapaciteit wordt gebruikt, wordt de som bedoeld van alle capaciteiten voor
opslag van de verschillende soorten afvalstoffen (bv. afvalstoffen, de gerecupereerde afvalstoffen, restfracties).
Gevaarlijke afvalstoffen zijn alle afvalstoffen die overeenkomstig het Vlaams Reglement inzake afvalvoorkoming
en -beheer (VLAREA) als gevaarlijke afvalstoffen zijn gedefinieerd.
Niet gevaarlijke afvalstoffen zijn alle afvalstoffen die overeenkomstig het Vlaams Reglement inzake afvalvoorkoming
en -beheer (VLAREA) niet als gevaarlijke afvalstoffen zijn gedefinieerd.
Voor de begrippen verwijdering en nuttige toepassing gelden de definities van het Vlaams Reglement inzake
afvalvoorkoming en -beheer (VLAREA).
Overeenkomstig het Vlaams Reglement inzake afvalvoorkoming en -beheer (VLAREA) worden de secundaire
grondstoffen niet meer als afvalstoffen beschouwd vanaf het ogenblik:
– dat zij bij de derden die ze hergebruiken worden afgeleverd, in het geval het gaat om afvalstoffen die
zonder enige voorbehandeling opnieuw kunnen worden hergebruikt;
– dat zij zijn omgevormd, in het geval waarin het gaat om afvalstoffen die slechts na voorbehandeling
kunnen worden hergebruikt.
Uitzonderingen:
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 355
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
2.1.
De voorlopige opslag en de mechanische behandeling van afvalstoffen op de plaats van productie, voorafgaand
aan elke inzameling, zijn geen inrichtingen voor het verwerken van afvalstoffen indien de opslag en
de mechanische behandeling gebeuren in functie van een georganiseerde regelmatige afvoer van de afvalstoffen,
tenzij anders bepaald in deze bijlage.
De opslag van afvalstoffen die ontstaan uit de aanvaardingsplicht of terugnameplicht van stoffen, is geen
inrichting voor de verwerking van afvalstoffen indien aan beide volgende voorwaarden is voldaan:
– de opslag gebeurt bij de eindverkoper, tussenhandelaar, producent of invoerder van de stoffen;
– de opslag gebeurt in functie van een georganiseerde regelmatige afvoer van de afvalstoffen, tenzij anders
bepaald in deze bijlage.
Deze opslag kan wel ingedeeld zijn volgens een andere rubriek.
Kringloopcentra, e.d., met name inrichtingen waar tweedehands huishoudelijke goederen die in aanmerking
komen voor producthergebruik (zoals kleding, boeken, meubelen, huisraad, speelgoed, bruingoed en
witgoed) worden opgeslagen, gesorteerd, gereinigd en/of hersteld, zijn geen inrichtingen voor de verwerking
van afvalstoffen.
Opslag en overslag van afvalstoffen 1 O, T B
2.1.1. Opslag van afvalstoffen niet aan een verwerking van de afvalstoffen verbonden
Uitzondering:
De hiernavolgende opslag is geen inrichting voor het verwerken van afvalstoffen:
a) de opslag van inerte bouw- en sloopafval op de bedrijfsterreinen van aannemers van bouw- en wegeniswerken
voor zover deze opgeslagen afvalstoffen nuttig worden toegepast of aangewend worden
als secundaire grondstoffen bij de uitoefening van de normale bedrijfsactiviteit;
b) de opslag van inerte bouw- en sloopafval op terreinen of bij installaties waarvoor een geldige milieuof
bouwvergunning werd afgeleverd en voor zover deze opslag bijdraagt tot het realiseren van het voorwerp
van de vergunning;
c) de opslag van gerecupereerde bouwmaterialen.
Deze opslag kan wel ingedeeld zijn volgens een andere rubriek (zie o.a. rubriek 30).
2.1.2. Overslag van afvalstoffen niet aan een verwerking van de afvalstoffen verbonden. 1 O, T B
2.2. Opslag en nuttige toepassing van afvalstoffen
Alle inrichtingen onder 2.2. zijn inrichtingen waarin handelingen gebeuren waardoor nuttige toepassing
van althans een gedeelte van de afvalstoffen mogelijk wordt. Het verbranden van afvalstoffen al of niet met
terugwinning van energie en/of stoffen alsook het reinigen van recipiënten door uitbranden zijn ingedeeld
onder 2.3.
2.2.1. Opslag en sortering van:
Sorteren is de afvalstoffen manueel of met lichte gereedschappen soort bij soort voegen. Indien het sorteren
deel is van andere ingedeelde handelingen op afvalstoffen, valt 2.2.1. weg.
a) inerte afvalstoffen 2 O, T
b) selectief ingezamelde huishoudelijke afvalstoffen, met inbegrip van klein gevaarlijk afval (containerpark)
Het is een inrichting van een exploitant die belast is met de inzameling van huishoudelijke afvalstoffen.
c) niet gevaarlijke afvalstoffen bestaande uit papier en karton, hout, textiel, kunststoffen, metaal, glas,
rubber, bouw- en sloopafval, met een opslagcapaciteit van:
2 O, T
1° maximaal 100 ton 2 O, T
2° meer dan 100 ton
d) andere niet gevaarlijke afvalstoffen, met een opslagcapaciteit van:
1 O, T B
1° maximaal 100 ton 2 O, T
2° meer dan 100 ton 1 O, T B
e) gevaarlijke afvalstoffen 1 G, O, T A P J
2.2.2. Opslag en mechanische behandeling van:
Mechanisch behandelen is het behandelen van de afvalstoffen met werktuigen, zonder de chemische eigenschappen
van de afvalstoffen te veranderen. Het is o.m. het breken, demonteren, hakselen, klieven, knippen,
kuisen, persen, pletten, scheiden, shredderen, snijbranden, stralen, wassen, zagen, zeven.
Het persen van papier, karton, textiel, kunststoffen, rubber en metaal in een perscontainer op de plaats van
inzameling (containerpark) van die afvalstoffen wordt in deze context niet beschouwd als een behandeling
van afvalstoffen.
Het mechanisch behandelen op de bouwplaats zelf van inerte stoffen die bij de uitvoering van wegenisen/of
sloopwerken ontstaan, wordt in deze context evenmin als een behandeling van afvalstoffen beschouwd.
a) inerte afvalstoffen, met een opslagcapaciteit van:
1° maximaal 1.000 m3 2 O, T
2° meer dan 1.000 m 3
b) niet gevaarlijke afvalstoffen uit 2.2.1.c., met een opslagcapaciteit van:
1 O, T B
1° maximaal 100 ton 2 O, T
2° meer dan 100 ton
c) schroot, met een opslagcapaciteit van:
1 O, T B
1° maximaal 10 ton 3
2° meer dan 10 ton tot en met 100 ton 2 O, T
356 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
3° meer dan 100 ton
d) voertuigwrakken, met een opslagcapaciteit van:
1 O, T B
1° meer dan 2 tot en met 10 wrakken of 10 ton 3
2° meer dan 10 wrakken of 10 ton tot en met 100 wrakken of 100 ton 2 O, T
3° meer dan 100 wrakken of 100 ton 1 O, T B
e) scheepssloperijen en sloperijen andere dan bedoeld onder c) en d)
f) andere niet gevaarlijke afvalstoffen met een opslagcapaciteit van:
1 O, T B
1° maximaal 100 ton 2 O, T
2° meer dan 100 ton 1 O, T B
g) gevaarlijke afvalstoffen 1 G, O, T A P J
2.2.3. Opslag en biologische behandeling, van:
a) aërobe compostering van uitsluitend tuin- en plantsoenafval, met een opslagcapaciteit van:
1° van 1 ton tot en met 10 ton 3
2° meer dan 10 ton tot en met 100 ton 2 O, T
3° meer dan 100 ton
b) groente-, fruit- en tuinafval (GFT):
1 M, O, T B E J
1° aërobe compostering 1 G, M, O, T B E
2° anaërobe compostering met of zonder methaanwinning
Uitzondering: de thuiscompostering van groente-, fruit- en tuinafval door particulieren is geen inrichting
voor de verwerking van afvalstoffen.
1 G, M, O, T B E
c) aërobe of anaërobe compostering, met of zonder methaanwinning van andere niet gevaarlijke afvalstoffen
1 G, M, O, T B E J
d) andere biologische behandeling van niet gevaarlijke afvalstoffen 1 G, M, O, T B E J
e) biologische behandeling van gevaarlijke afvalstoffen 1 G, M, O, T A P J
2.2.4. Opslag en behandeling van dierlijke afvalstoffen:
De verwijdering door verbranden of begraven is in deze context geen verwerking.
a) opslag en bewerking van laag-risico materiaal, met een opslagcapaciteit van:
1° maximaal 10 ton 2 G, O, T
2° meer dan 10 ton 1 G, O, T B P
b) opslag en verwerking van laag-risico materiaal 1 G, O, T B P
c) opslag en be- of verwerking van hoog-risico materiaal 1 G, O, T A P J
d) installaties voor de destructie of verwerking van kadavers en dierlijk afval met een verwerkingscapaciteit
van meer dan 10 ton per dag
1 G, M, O, T, X A P J
2.2.5. Opslag en fysisch-chemische behandeling al of niet in combinatie met een mechanische behandeling, van:
Fysisch-chemisch behandelen van afvalstoffen is de chemische eigenschappen, de chemische samenstelling
of de aggregatietoestand van de afvalstoffen wijzigen. Het is o.m. het decanteren, distilleren, extraheren,
mengen, neerslaan, neutraliseren, ontwateren, oxideren, raffineren, reduceren, regenereren, smelten, solidifiëren.
Er kan overlapping zijn met rubriek 2.3.2.
a) niet gevaarlijke slibs, met een opslagcapaciteit van:
1° tot en met 1 ton 2 A, O, T
2° meer dan 1 ton
b) gevaarlijke slibs, met een opslagcapaciteit van:
1 M, O, T A
1° tot en met 1 ton 2 A, G, O, T
2° meer dan 1 ton
c) afgewerkte olie, met een opslagcapaciteit van:
1 G, M, O, T A P J
1° tot en met 1 ton 2 A, G, O, T
2° meer dan 1 ton
d) organische oplosmiddelen, met een opslagcapaciteit van:
1 G, M, O, T A P J
1° tot en met 1 ton 2 A, G, O
2° meer dan 1 ton
e) andere niet gevaarlijke afvalstoffen, met een opslagcapaciteit van:
1 G, M, O A P J
1° tot en met 1 ton 2 A, G, O
2° meer dan 1 ton
f) andere gevaarlijke afvalstoffen, met een opslagcapaciteit van:
1 G, M, O A
1° tot en met 1 ton 2 A, G, O
2° meer dan 1 ton 1 G, M, O A P J
2.2.6. Opslag en reiniging van recipiënten (verpakkingen en containers) door inwendig wassen van:
Containers zijn laadkisten voor vervoer, maar ook tankwagens, bulkwagens, spoorwegwagens, scheepsruimen.
a) recipiënten die stoffen hebben bevat die als afvalstoffen bij de inerte afvalstoffen zijn gerangschikt 2 O, T
b) recipiënten die biologische stoffen hebben bevat die als afvalstoffen bij de niet gevaarlijke biologische
afvalstoffen zijn gerangschikt
2 O, T
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 357
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
c) recipiënten die stoffen hebben bevat die als afvalstoffen bij de andere niet gevaarlijke afvalstoffen zijn
gerangschikt
1 M, O, T A P J
d) recipiënten die stoffen hebben bevat die als afvalstoffen bij de gevaarlijke afvalstoffen zijn gerangschikt
Uitzondering: het wassen – bij de vuller of gebruiker – van verpakkingen die bestemd en ontworpen zijn om
binnen hun levensduur een aantal omlopen te maken, dat wil zeggen die opnieuw gevuld of gebruikt worden
voor hetzelfde doel als waarvoor zij zijn ontworpen, is geen inrichting voor de verwerking van afvalstoffen.
1 G, M, O, T A P J
2.2.7. Installaties voor de nuttige toepassing, als gedefinieerd in artikel 1.4 van het VLAREA, van gevaarlijke afvalstoffen
met een capaciteit van meer dan 10 ton per dag.
(er kan een overlapping zijn met andere deelrubrieken van rubriek 2.2.)
1 G, O, T, X B
[2.2.8. Opslag en behandeling van baggerspecie afkomstig van het ruimen, verdiepen en/of verbreden van bevaarbare
en onbevaarbare waterlopen behorende tot het openbaar hydrografisch net en/of van de aanleg van
nieuwe waterinfrastructuur:
a) opslag in afwachting van behandeling 3
b) mechanische, fysisch-chemische en/of biologische behandeling 3]
2.3. Opslag en verwijdering van afvalstoffen
Alle inrichtingen onder 2.3. zijn inrichtingen waarin handelingen gebeuren die leiden tot de vernietiging of
de definitieve opslag in of op de bodem van afvalstoffen.
Het verbranden van afvalstoffen al of niet met terugwinning van energie en/of stoffen alsook het reinigen
van recipiënten door uitbranden, zijn gerangschikt onder deze rubriek 2.3.
2.3.1. Opslag en mechanische behandeling, andere dan deze bedoeld in rubriek 2.3.7, van:
Mechanisch behandelen is het behandelen van de afvalstoffen met werktuigen, zonder de chemische eigenschappen
van de afvalstoffen te veranderen. Het is o.m. het breken, demonteren, hakselen, klieven, knippen,
kuisen, persen, pletten, scheiden, shredderen, snijbranden, stralen, wassen, zagen, zeven.
a) niet gevaarlijke afvalstoffen 1 O, T B
b) gevaarlijke afvalstoffen 1 G, O, T A P J
2.3.2. Opslag en fysisch-chemische behandeling, al of niet in combinatie met mechanische behandeling, andere
dan deze bedoeld in rubriek 2.3.7, van:
Fysisch-chemisch behandelen van afvalstoffen is de chemische eigenschappen, de chemische samenstelling
of de aggregatietoestand van de afvalstoffen wijzigen. Het is o.m. het decanteren, distilleren, extraheren,
mengen, neerslaan, neutraliseren, ontwateren, oxideren, raffineren, regenereren, reduceren, smelten, solidifiëren.
Er kan overlapping zijn met rubriek 2.2.5.
a) niet gevaarlijke slibs 1 M, O, T A J
b) gevaarlijke slibs 1 G, M, O, T A P J
c) afgewerkte olie 1 G, M, O, T A P J
d) organische oplosmiddelen 1 G, M, O, T A P J
e) andere niet gevaarlijke afvalstoffen 1 O, T A
f) andere gevaarlijke afvalstoffen 1 G, M, O, T A P J
2.3.3. Opslag en biologische behandeling, andere dan deze bedoeld in rubriek 2.3.7., van:
a) niet gevaarlijke afvalstoffen 1 G, O, T A
b) gevaarlijke afvalstoffen 1 G, O, T A
2.3.4. Opslag en verbranding, met of zonder energiewinning en met of zonder terugwinning van stoffen, andere
dan deze bedoeld in rubriek 2.3.7. van:
a) onbehandeld houtafval en houtafval ermee vergelijkbaar, in een (inrichting met een nominale verbrandingscapaciteit
van: (zie titel II van het Vlarem voor de definitie)
1° minder dan 1 ton/u 2 G, O, T
2° 1 ton/u of meer
Uitzondering: het verbranden van onbehandeld stukhout in houtkachels met een (nominale verbrandingscapaciteit
van maximum 50 kg/u voor de verwarming van woonverblijven en werkplaatsen, is
geen inrichting voor de verwerking van afvalstoffen.
1 [M, G, O, T] B
b) niet gevaarlijk behandeld houtafval
c) afgewerkte olie die wel beantwoordt aan de criteria bedoeld in artikel 4.2.5.1. van het VLAREA maar
niet aan de overige voorwaarden om als secundaire grondstof te mogen worden gebruikt, in een inrichting
met een nominaal thermisch vermogen van:
1 M, G,O, T B
1° minder dan 500 kW 2 O, T, X
2° 500 kW tot en met 10 mW 1 M, O, T, X B
3° meer dan 10 mW 1 G, M, O, T, X B
d) andere afgewerkte olie
e) niet gevaarlijke huishoudelijke afvalstoffen (stedelijk afval) met een verbrandingscapaciteit van:
1 G, M, O, T, X B P J
1° tot en met 3 ton per uur 1 G, M, O, T B P J
2° meer dan 3 ton per uur 1 G, M, O, T, X B P J
f) niet gevaarlijke bedrijfsafvalstoffen die vergelijkbaar zijn met huishoudelijke afvalstoffen 1 G, M, O, T B P J
g) vast niet-risicohoudend medisch afval 1 G, M, O, T B P J
h) risicohoudend medisch afval en vloeibaar en pasteus niet-risicohoudend medisch afval 1 G, M, O, T A P J
358 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
i) krengen in dierencrematoria 1 G, M, O, T B P J
j) andere niet gevaarlijke afvalstoffen 1 G, M, O, T B P J
k) andere gevaarlijke afvalstoffen 1 G, M, O, T A P J
2.3.5. Opslag en reiniging van metalen recipiënten door uitbranden 1 G, M, O, T B P J
2.3.6. [Stortplaatsen, andere dan deze bedoeld in rubriek 2.3.7, van: (zie titel II van het Vlarem voor de categorieën
van stortplaatsen)
Het rechtstreeks terugstorten op de plaats van ontginning, van materialen of stoffen in hun natuurlijke
staat, voorzover ze afkomstig zijn van geologische afzettingen die tot het tertiare of het kwartaire tijdperk
behoren (zand-, klei-, leem, mergel en grindafzettingen) is geen stortactiviteit.
a) categorie 3:
1° inerte afvalstoffen 1 E, O B
2° monostortplaats voor inerte afvalstoffen
b) categorie 2:
1 E, O B
1° niet-gevaarlijke huishoudelijke afvalstoffen 1 E, G, O A P J
2° niet-gevaarlijke bedrijfsafvalstoffen die vergelijkbaar zijn met huishoudelijke afvalstoffen 1 E, G, O A P J
3° niet-gevaarlijke bijzondere afvalstoffen 1 E, G, O A P J
4° monostortplaats voor niet-gevaarlijke afvalstoffen, andere dan inerte
c) categorie 1:
1 E, G, O A P J
1° stabiele, niet reactieve gevaarlijke afvalstoffen (bv. verharde of verglaasde afvalstoffen die voldoen
aan de acceptatiecriteria voor stortplaatsen voor ongevaarlijke afvalstoffen, zoals vermeld
in art. 5.2.4.1.3. van Vlarem 2)
1 E, G, O A P J
2° niet-gevaarlijke bedrijfsafvalstoffen van anorganische aard of van organisch chemische aard
en afvalstoffen ermee vergelijkbaar
1 E, G, O A P J
3° monostortplaats voor stabiele, niet reactieve gevaarlijke afvalstoffen (bijv. verharde of verglaasde
afvalstoffen die voldoen aan de acceptatiecriteria voor stortplaatsen voor ongevaarlijke
afvalstoffen, zoals vermeld in art. 5.2.4.1.3. van Vlarem 2)
1 E, G, O A P J]
2.3.7. [Opslag, behandeling en verwijdering van baggerspecie]
2.3.8. Installaties voor de verwijderingsbehandelingen D1 tot en met D12, als bedoeld in artikel 1.3.1. van het
VLAREA, van gevaarlijke afvalstoffen met een capaciteit van meer dan 10 ton per dag
(er kan een overlapping zijn met andere deelrubrieken van rubriek 2.3.)
1 E, G, O, X B E J
2.3.9. Installaties voor de volgende verwijderingshandelingen van niet-gevaarlijke afvalstoffen met een capaciteit
van meer dan 50 ton per dag:
(er kan een overlapping zijn met andere deelrubrieken van rubriek 2.3.)
a) D8: biologische behandeling waardoor verbindingen of mengsels ontstaan die worden verwijderd
op een van de in artikel 1.3.1. van het VLAREA vermelde methodes D1 tot en met D12
1 E, G, O, X B E J
b) D9: fysisch-chemische behandeling waardoor verbindingen of mengsels ontstaan die worden verwijderd
op een van de in artikel 1.3.1. van het VLAREA vermelde methodes D1 tot en met D12
1 E, G, O, X B E J
2.3.10. [...]
3. AFVALWATER EN KOELWATER
Opmerkingen:
1. In geval de lozing niet kan worden ingedeeld volgens de debietafhankelijke criteria, kunnen de volgende
omrekeningseenheden worden toegepast om de klasse te bepalen:
– indelingscriterium x 10 = m 3 /dag
– indelingscriterium x 200 = m3 /maand
– indelingscriterium x 2.000 = m3 /jaar
2. De hiernavermelde inrichtingen zijn niet ingedeeld:
a) het lozen van huishoudelijk afvalwater in de openbare riolen, voor zover dit afvalwater afkomstig is
van woongelegenheden;
b) afvalwaterzuiveringsinstallaties voor de behandeling van huishoudelijk afvalwater die horen bij individuele
woongelegenheden;
c) het beheren van inrichtingsmaatregelen in een onbevaarbare waterloop of een kunstmatige afvoerweg
voor hemelwater die tot doel hebben het zelfzuiverend vermogen van de waterloop te verbeteren;
d) het afscheiden van grove bestanddelen uit het waterig medium door middel van een zeef of een rooster;
e) het scheiden van de bestanddelen aanwezig in het waterig medium op basis van het verschil in dichtheid
tussen de aanwezige vervuilde bestanddelen en het waterig medium (bv. KWS-afscheider, vetvanger),
uitgezonderd centrifuges;
f) een septische put behorende bij de lozing van huishoudelijk afvalwater.
3.1. Het lozen van niet in rubrieken 3.4 of 3.6 begrepen bedrijfsafvalwater, met een debiet:
1° tot en met 2 m3 /u 3
2° van meer dan 2 m 3 /u tot en met 100 m 3 /u 2 A, M, T
3° van meer dan 100 m3 /u 1 M, T B P J
3.2. Het lozen van niet in de rubrieken 3.3 en 3.6 begrepen huishoudelijk afvalwater. 3
3.3. Het lozen van niet in rubriek 3.6 begrepen huishoudelijk afvalwater in de openbare riolen. 3
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 359
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
3.4. Het lozen van niet in rubriek 3.6 begrepen bedrijfsafvalwater dat één of meer van de in bijlage 2C bij titel I
van het Vlarem bedoelde gevaarlijke stoffen bevat in concentraties hoger dan de geldende milieukwaliteitsnormen
voor het uiteindelijk ontvangende oppervlaktewater, met een debiet:
1° tot en met 20 m3 /u 2 A, M, T
2° van meer dan 20 m 3 /u 1 M A P J
3.5. Het lozen van koelwater, met een debiet:
1° tot en met 2 m3 /u 3
2° van meer dan 2 m 3 /u tot en met 100 m 3 /u 2 A, M, T
3° van meer dan 100 m3 /u 1 M, T B P J
3.6. Afvalwaterzuiveringsinstallaties, met inbegrip van het lozen van het effluentwater en het ontwateren van
de bijhorende slibproductie:
1. voor de behandeling van huishoudelijk afvalwater
2. voor de behandeling van bedrijfsafvalwater dat geen van de in bijlage 2C bij titel I van het Vlarem bedoelde
gevaarlijke stoffen bevat, met een effluent:
3
1° tot en met 5 m 3 /u 3
2° van meer dan 5 m3 /u tot en met 200 m3 /u 2 A, M, T
3° van meer dan 200 m3 /u
3. voor de behandeling van bedrijfsafvalwater dat één of meer van de in bijlage 2C bij titel I van het Vlarem
bedoelde gevaarlijke stoffen bevat in concentraties hoger dan de geldende milieukwaliteitsnormen
voor het uiteindelijk ontvangende oppervlaktewater met uitzondering van de in rubriek 3.6.5. ingedeelde
inrichtingen, met een effluent:
1 M, T B P J
1° tot en met 50 m3 /u 2 A, M, T
2° van meer dan 50 m3 /u
4. voor de behandeling van afvalwater aangevoerd via openbare riolen en/of collectoren met een zuiveringscapaciteit:
1 M A P J
1° tot en met 20 vervuilingseenheden 3
2° van meer dan 20 tot 500 vervuilingseenheden 2 A, M, T
3° van meer dan 500 vervuilingseenheden 1 M A P J
5. voor de behandeling van kwikhoudend afvalwater afkomstig van tandartspraktijken (amalgaanafscheiders)
3
4. BEDEKKINGSMIDDELEN (verven, vernissen, inkten, emails, metaalpoeders en analoge producten, afbijt- en
beitsmiddelen, oppervlaktebehandeling).
4.1. Opmerking: onder afbijtmiddelen vallen hier niet de onder rubriek 29.5.7 vallende beitsmiddelen gebruikt
voor het verwijderen van anorganische verontreinigingen van een metallisch substraat.
Inrichtingen voor de productie van lak, verf, drukinkten en/of pigmenten, alsmede voor het bereiden van
bedekkingsmiddelen, met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
[4.1]
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2 T
3° meer dan 200 kW 1 M, T A P J
4.2. Inrichtingen voor het aanbrengen van bedekkingsmiddelen door indompeling 2
4.3. Inrichtingen voor het mechanisch, pneumatisch of elektrostatisch aanbrengen van bedekkingsmiddelen
(uitgezonderd het aanbrengen van bedekkingsmiddelen met behulp van rol, spuitbus, kwast of borstel, het
aanbrengen van bedekkingsmiddelen aan een gebouw of enige andere vaste constructie en het aanbrengen
van wegmarkeringen en de activiteiten bedoeld in rubriek 11 (drukken)).
a) inrichtingen voorzien van een filterinstallatie met gebruik van actieve kool voor de adsorptie van de
afvalgassen of een gelijkwaardige installatie, alsmede inrichtingen waar uitsluitend watergedragen verven
worden aangebracht, met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 25 kW 3
2° meer dan 25 kW tot en met 200 kW 2 T
3° meer dan 200 kW
b) andere dan sub a) bedoelde inrichtingen met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1 T B P J
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2 T
3° meer dan 200 kW 1 T A P J
4.4. Inrichtingen voor het thermisch behandelen (bij een temperatuur van 100° C of meer) van voorwerpen bedekt
met bedekkingsmiddelen, wanneer het inwendig volume van de ovens groter is dan 0,25 m3 2
4.5. Opslagplaatsen voor meer dan 10 ton bedekkingsmiddelen met uitzondering van deze bedoeld in
rubrieken 17 en 48
2 T
4.6. Installaties voor de oppervlaktebehandeling van stoffen, voorwerpen of producten, waarin organische oplosmiddelen
worden gebruikt, in het bijzonder voor het appreteren, bedrukken, het aanbrengen van een
laag, het ontvetten, het vochtdicht maken, lijmen, verven, reinigen of impregneren, met een verbruikscapaciteit
van meer dan 150 kg oplosmiddelen per uur, of meer dan 200 ton per jaar
(er kan een overlapping zijn met deelrubrieken van de rubrieken 29 en 41)
1 G, M, T, X A P J
5. BIOCIDEN (bestrijdingsmiddelen: pesticiden, herbiciden, insecticiden, enz.)
[BIOTECHNOLOGIE: zie rubriek 51]
5.1. Inrichtingen voor het bereiden of het formuleren van biociden, andere dan deze bedoeld in rubriek 5.4. 1 G, M A P J
360 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
5.2. Inrichtingen voor het verpakken van biociden 2 G
5.3. Opslagplaatsen, met uitzondering van deze bedoeld onder rubrieken 17 en 48, voor biociden van:
1° meer dan 0,5 ton tot en met 2 ton 3
2° meer dan 2 ton 2 G, T
5.4. Productie van pesticiden met een jaarcapaciteit:
1° tot en met 30.000 ton 2 A, G
2° van meer dan 30.000 ton 1 G, M A P J
5.5. Fabricage van basisproducten voor gewasbescherming en van biociden 1 G, M, X A P J
6. BRANDSTOFFEN (VASTE)
6.1. Inrichtingen voor het mechanisch behandelen en verwerken van vaste brandstoffen met een geïnstalleerde
totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2 T
3° meer dan 200 kW 1 T B
6.2. Opslagplaatsen voor vaste brandstoffen, met uitzondering van deze bedoeld onder rubriek 48: (gebieden
bepaald volgens de begrippen van het koninklijk besluit van 28 december 1972 betreffende de inrichting en
de toepassing van de ontwerp-gewestplannen en de gewestplannen)
1° in woon- en woonuitbreidingsgebieden, opslagplaatsen met een capaciteit van meer dan 5 ton en
met een oppervlakte van:
a) maximaal 2,5 ha 2
b) meer dan 2,5 ha 1 B J
2° in andere gebieden, opslagplaatsen met een capaciteit van meer dan 20 ton en met een oppervlakte
van:
a) maximaal 10 ha 2
b) meer dan 10 ha 1 B J
7. CHEMICALIËN (zie ook rubrieken 17 en 20.4)
7.1. Niet elders ingedeelde inrichtingen, voor de productie of behandeling van organische of anorganische chemicaliën
waarbij, gebruik gemaakt wordt van:
– alkylering
– aminering met ammoniak
–carbonylering
–condensatie
– dehydrogenering
–verestering
– halogenering en fabricage van halogenen
– hydrogenering
–hydrolyse
–oxidatie
–polymerisatie
– ontzwaveling, synthese en omzetting van zwavelhoudende verbindingen
– nitrering en synthese van stikstofhoudende verbindingen
– synthese van fosforhoudende verbindingen
– distillatie
–extractie
–solvatatie
–menging
met een jaarcapaciteit:
1° tot en met 1.000 ton 3
2° van meer dan 1.000 ton tot en met 10.000 ton 2 A, G
3° van meer dan 10.000 ton 1 G, M A P J
7.2. Geïntegreerde chemische installaties, d.w.z. installaties voor de fabricage op industriële schaal van stoffen
door chemische omzetting waarin verscheidene eenheden naast elkaar bestaan en functioneel met elkaar
verbonden zijn, bestemd voor de fabricage van:
1° organische basischemicaliën;
2° anorganische basischemicaliën;
3° fosfaat, stikstof of kaliumhoudende meststoffen (enkelvoudige of samengestelde meststoffen);
4° basisproducten voor gewasbescherming en van biociden;
5° farmaceutische basisproducten met een chemisch of biologisch procédé;
6° explosieven 1 G, M A P J
7.3. Petrochemische installaties of vervolgfabrieken ten behoeve van het kraken of vergassen van nafta, gasolie,
L.P.G. of andere aardoliefracties alsmede daarvan afgeleide organische chemie die niet elders is ingedeeld
met een verwerkingscapaciteit van:
1° tot en met 500.000 ton per jaar 2 A
2° meer dan 500.000 ton per jaar 1 M A P J
7.4. Inrichtingen voor het bereiden van één van de volgende producten:
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 361
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
a) fenolen, koolstofdisulfiden en mercaptanen met een jaarcapaciteit:
1° tot en met 10 ton 2
2° van meer dan 10 ton
b) aminen en gehalogeneerde organische verbindingen met een jaarcapaciteit:
1 G, M A P J
1° tot en met 10 ton 2
2° van meer dan 10 ton 1 G, M A P J
7.5. Productie van chloor door elektrolyse en/of door het kwik- of het diafragmaprocédé met een jaarcapaciteit:
1° tot en met 10 ton 2
2° van meer dan 10 ton 1 G, M A P J
7.6. Fabricatie van organische en anorganische peroxiden, met een jaarcapaciteit:
1° tot en met 10 ton 2
2° van meer dan 10 ton 1 G, M A P J
7.7. Productie van chloorwaterstoffen en derivaten alsmede polymeren ervan, andere dan deze bedoeld in rubriek
5 met een jaarcapaciteit:
1° tot en met 10 ton 2
2° van meer dan 10 ton 1 G, M A P J
7.8. Productie van natriumpentachloorfenolaat door elektrolyse van hexachloorbenzeen, met een jaarcapaciteit:
1° tot en met 10 ton 2
2° van meer dan 10 ton 1 G, M A P J
7.9. Productie van soda (natriumcarbonaat) als eindproduct en/of van calcium- en natriumchloride als bijproduct,
met een jaarcapaciteit aan eindproduct, respectievelijk bijproductie:
1° tot en met 10 ton 2
2° van meer dan 10 ton 1 G, M A P J
7.10. Productie van methylcellulose door inwerking van methylchloride op cellulose, met een jaarcapaciteit:
1° tot en met 10 ton 2
2° van meer dan 10 ton 1 G, M A P J
7.11. Chemische installaties voor de fabricage van:
(Er kan een overlapping zijn met de deelrubrieken van rubrieken 7, 13 en 38)
(Onder fabricage in de zin van deze rubriek wordt verstaan de fabricage van de in deze rubriek genoemde
stoffen of groepen van stoffen op industriële schaal door chemische omzetting)
1° organisch-chemische basisproducten, zoals :
a) eenvoudige koolwaterstoffen (lineaire of cyclische, verzadigde of onverzadigde, alifatische of
[aromatische])
b) zuurstofhoudende koolwaterstoffen, zoals alcoholen, aldehyden, ketonen, carbonzuren, esters,
acetaten, ethers, peroxiden, epoxyharsen
c) zwavelhoudende koolwaterstoffen
d) stikstofhoudende koolwaterstoffen, zoals aminen, amiden, nitroso-, nitro- en nitraatverbindingen,
nitrillen, cyanaten, isocyanaten
e) fosforhoudende koolwaterstoffen
f) halogeenhoudende koolwaterstoffen
g) [organometaalverbindingen]
h) kunststof-basisproducten polymeren, kunstvezels, cellulosevezels
i) synthetische rubber
j) kleurstoffen en pigmenten
k) tensioactieve stoffen en tensiden
2° anorganisch-chemische basisproducten, zoals:
a) van gassen, zoals ammoniak, chloor of chloorwaterstof, fluor of fluorwaterstof, kooloxiden,
zwavelverbindingen, stikstofoxiden, waterstof, zwaveldioxide, carbonyldichloride
b) van zuren, zoals chroomzuur, fluorwaterstofzuur, fosforzuur, [salpeterzuur], zoutzuur, zwavelzuur,
oleum, zwaveligzuur
c) van basen, zoals ammoniumhydroxide, kaliumhydroxide, natriumhydroxide
d) van zouten, zoals ammoniumchloride, kaliumchloraat, kaliumcarbonaat, natriumcarbonaat,
perboraat, zilvernitraat
1 G, M, X A P J
e) van niet-metalen, metaaloxiden of andere anorganische verbindingen, zoals calciumcarbide,
silicium, siliciumcarbide
1 G, M, X A P J
3° fosfaat-, stikstof- of kaliumhoudende meststoffen (enkelvoudige of samengestelde meststoffen) 1 G, M, X A P J
4° farmaceutische basisproducten die een chemisch of biologisch procédé gebruiken 1 G, M, X A P J
5° explosieven 1 G, M, X A P J
8. DIAMANT (BEWERKING VAN)
Met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2 A N
3° meer dan 200 kW 1 N
9. DIEREN
362 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
9.1. Bijen: opgeheven B.S., 2 februari 1993
9.2. Diergaarden e.d.:
(met uitzondering van inrichtingen waar huisdieren, landbouwhuisdieren, gezelschapsdieren, vissen,
schildpadden en elders vermelde dieren worden gehouden)
1. a) Dierentuinen en -parken, safariparken 1 G B
b) Opvang- en verzorgingscentra voor gekwetste, verdwaalde en verzwakte wilde dieren, andere dan
vogels
2. Inrichtingen waar volgende dieren worden gehouden of verhandeld:
2 G
a) alle uitheemse zoogdieren, met uitzondering van deze bedoeld in rubriek 9.2.2.e, vanaf 1 dier 2 G
b) alle gifslangen en krokodillen, vanaf 1 dier 2 G
c) alle andere niet in sub a) of sub b) vermelde diersoorten die door hun agressiviteit, giftigheid of gedrag
een gevaar inhouden (schorpioen, zwarte weduwe, enz.) vanaf 1 dier
d) alle reptielen, andere dan deze vermeld in sub b) en sub c):
2 G
1° tot en met 30 dieren 3
2° van meer dan 30 dieren
e) alle hierna (*) genoemde uitheemse zoogdieren:
2 G
1° vanaf 20 tot en met 100 dieren 2 G N
2° van meer dan 100 dieren
(*) – Acomys spec. (Stekelmuis)
– Cavia porcellus (Linnaeus, 1758) (Cavia)
– Cricetulus griseus (Milne Edwards, 1867) (Chinese dwerghamster)
– Funambulus palmarum (Linnaeus, 1758) (Palmeekhoorn)
– Gerbillus spec. (Echte renmuizen)
– Jaculus jaculus (Linnaeus, 1758) (Perzische springmuis)
– Meriones spec. (Woestijnmuizen)
– Mesocricetus auratus (Waterhouse, 1839) (Goudhamster)
– Mus minutoides soortengroep (Afrikaanse dwergmuis)
– Octodon degus (Molina, 1782) (Degoe)
– Phodopus campbelli (Thomas, 1905) (Campbells dwerghamster)
– Phodopus roborovski (Satunin, 1903) (Roborovski dwerghamster)
– Phodopus sungorus (Pallas, 1773) (Dzjoengaarse dwerghamster)
– Tamias sibiricus (Laxmann, 1769) (Aziatische gestreepte grondeekhoorn)
– Tamius striatus (Linnaeus, 1758) (Oostelijke wangzakeekhoorn)
f) Vogels
1 G N
meer dan 20 van de hierna (*) genoemde volwassen papegaaien:
(*) – ara's:
— Genus Anadorthynchus
— Genus Ara (exclusief ara nobilis)
— Genus Cyanopsitta
–edelpapegaaien:
— Genus Eclectus
–kaketoe's:
— Genus Cacatua
— Genus Callocephalon
— Genus Calyptorhynchus
— Genus Eolophus
— Genus Probosciger
exclusief Nymphicus Hollandicus (valkparkiet)
– papegaaien:
— Genus Amazona
— Genus Nestor
— Genus Psittacus
3
9.3. Gevogelte
1. Kippenstal, stal voor pluimvee en/of niet onder rubrieken 9.2.2. f) en 9.3.2. begrepen gevogelte,
waaronder verstaan wordt één of meer gebouwen en/of installaties waarin leghennen en mestkippen
respectievelijk pluimvee en/of gevogelte gefokt of gehouden worden, duiventillen met geringde duiven
voor wedstrijddoeleinden uitgezonderd
(gebieden bepaald volgens de begrippen van het koninklijk besluit van 28 december 1972 betreffende
de inrichting en de toepassing van de ontwerp-gewestplannen en de gewestplannen) [met inbegrip
van:
– de installatie(s) voor de bewerking of verwerking van dierlijke mest afkomstig van de op die plaats geproduceerde
dierlijke mest, zonder bijmenging van afval;
– de installatie(s) voor de compostering van dierlijke mest afkomstig van de op die plaats geproduceerde
dierlijke mest met groenafval afkomstig van de eigen inrichting en de bij de inrichting horende gronden.]
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 363
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
a) in een ander gebied dan deze vermeld onder b) of c):
1° met plaatsen van 50 tot en met 20.000 kippen, stuks pluimvee of gevogelte ouder dan 1 week 2 L N
2° met plaatsen voor meer dan 20.000 kippen, stuks pluimvee of gevogelte ouder dan 1 week
b) in een woongebied met landelijk karakter:
1 L N
1° met plaatsen voor 500 tot en met 20.000 kippen, stuks pluimvee of gevogelte ouder dan
1week
2 L N
2° met plaatsen voor meer dan 20.000 kippen, stuks pluimvee of gevogelte ouder dan 1 week
c) in een agrarisch gebied:
1 L N
1° met plaatsen voor 1.000 tot en met 20.000 kippen, stuks pluimvee of gevogelte ouder dan
1week
2 L N
2° met plaatsen voor meer dan 20.000 kippen, stuks pluimvee of gevogelte ouder dan 1 week 1 L N
d) intensieve pluimveehouderij met meer dan 40.000 plaatsen voor pluimvee:
(Er kan overlapping zijn met een andere deelrubriek van rubriek 9.3.1.)
2. Struisvogels, emoes, e.d.
Inrichtingen waarin struisvogels en/of emoes worden gefokt of gehouden (gebieden bepaald
volgens de begrippen van het koninklijk besluit van 28 december 1972 betreffende de inrichting
en de toepassing van de ontwerp-gewestplannen en de gewestplannen) [met inbegrip van:
– de installatie(s) voor de bewerking of verwerking van dierlijke mest afkomstig van de op die
plaats geproduceerde dierlijke mest, zonder bijmenging van afval;
– de installatie(s) voor de compostering van dierlijke mest afkomstig van de op die plaats geproduceerde
dierlijke mest met groenafval afkomstig van de eigen inrichting en de bij de inrichting
horende gronden.]
a) in een ander gebied dan deze vermeld onder b) en c):
1 L, X N
1° 5 tot en met 100 dieren ouder dan 3 weken 2 L N
2° meer dan 100 dieren ouder dan 3 weken
b) in een woongebied met landelijk karakter:
1 L N
1° 10 dieren tot en met 500 dieren ouder dan 3 weken 2 L N
2° meer dan 500 dieren ouder dan 3 weken
c) in een agrarisch gebied
1 L N
1° 20 dieren tot en met 500 dieren ouder dan 3 weken 2 L N
2° meer dan 500 dieren ouder dan 3 weken 1 L N
9.4. Inheemse zoogdieren, andere dan bedoeld onder de rubrieken 9.6, 9.7, 9.8 en 9.9
1. Varkens
Varkensstal, waaronder verstaan één of meer gebouwen en/of installaties waarin varkens gefokt of gehouden
worden (gebieden bepaald volgens de begrippen van het koninklijk besluit van 28 december
1972 betreffende de inrichting en de toepassing van de ontwerp-gewestplannen en de gewestplannen)
[met inbegrip van:
– de installatie(s) voor de bewerking of verwerking van dierlijke mest afkomstig van de op die plaats geproduceerde
dierlijke mest, zonder bijmenging van afval;
– de installatie(s) voor de compostering van dierlijke mest afkomstig van de op die plaats geproduceerde
dierlijke mest met groenafval afkomstig van de eigen inrichting en de bij de inrichting horende gronden.]
a) in een ander gebied dan deze vermeld onder b) en c):
1° met plaatsen van meer dan 5 tot en met 1.000 varkens ouder dan 10 weken 2 L N
2° met plaatsen van meer dan 1.000 varkens ouder dan 10 weken
b) in een woongebied met landelijk karakter:
1 L N
1° met plaatsen van meer dan 10 tot en met 1.000 varkens ouder dan 10 weken 2 L N
2° met plaatsen van meer dan 1.000 varkens ouder dan 10 weken
c) in een agrarisch gebied:
1 L N
1° met plaatsen van meer dan 20 tot en met 1.000 varkens ouder dan 10 weken 2 L N
2° met plaatsen van meer dan 1.000 varkens ouder dan 10 weken
d) intensieve varkenshouderij met meer dan:
1 L N
1° 2.000 plaatsen voor mestvarkens van meer dan 30 kg 1 L, X N
2° 750 plaatsen voor zeugen
(Er kan overlapping zijn met een andere deelrubriek van rubriek 9.3.2.)
2. Mestkalveren
Stallen voor mestkalveren, waaronder verstaan één of meer gebouwen en/of installaties waarin
mestkalveren gefokt of gehouden worden
(gebieden bepaald volgens de begrippen van het koninklijk besluit van 28 december 1972 betreffende
de inrichting en de toepassing van de ontwerp-gewestplannen en gewestplannen)
[met inbegrip van:
– de installatie(s) voor de bewerking of verwerking van dierlijke mest afkomstig van de op die
plaats geproduceerde dierlijke mest, zonder bijmenging van afval;
– de installatie(s) voor de compostering van dierlijke mest afkomstig van de op die plaats geproduceerde
dierlijke mest met groenafval afkomstig van de eigen inrichting en de bij de inrichting
horende gronden.]
1 L, X N
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
364 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
a) in een ander gebied dan deze vermeld onder b) en c):
1° met plaatsen voor 5 tot en met 500 dieren 2 L N
2° met plaatsen voor meer dan 500 dieren
b) in een woongebied met landelijk karakter:
1 L N
1° met plaatsen voor 10 tot en met 500 dieren 2 L N
2° met plaatsen voor meer dan 500 dieren
c) in een agrarisch gebied:
1 L N
1° met plaatsen voor 20 tot en met 500 dieren 2 L N
2° met plaatsen voor meer dan 500 dieren
3. Inheemse grote zoogdieren (paard- en runderachtigen):
Stallen voor inheemse grote zoogdieren, inzonderheid paarden, koeien, runderen, waaronder verstaan
één of meer gebouwen en/of installaties waarin grote zoogdieren andere dan varkens of mestkalveren
gefokt of gehouden worden (gebieden bepaald volgens de begrippen van het koninklijk besluit van
28 december 1972 betreffende de inrichting en de toepassing van de ontwerp-gewestplannen en gewestplannen)
[met inbegrip van:
– de installatie(s) voor de bewerking of verwerking van dierlijke mest afkomstig van de op die plaats geproduceerde
dierlijke mest, zonder bijmenging van afval;
– de installatie(s) voor de compostering van dierlijke mest afkomstig van de op die plaats geproduceerde
dierlijke mest met groenafval afkomstig van de eigen inrichting en de bij de inrichting horende gronden.]
a) in een ander gebied dan deze vermeld onder b) en c):
1 L N
1° met plaatsen voor 5 tot en met 200 gespeende dieren 2 L N
2° met plaatsen voor meer dan 200 gespeende dieren
b) in een woongebied met landelijk karakter:
1 L N
1° met plaatsen voor 10 tot en met 200 gespeende dieren 2 L N
2° met plaatsen voor meer dan 200 gespeende dieren
c) in een agrarisch gebied:
1 L N
1° met plaatsen voor 20 tot en met 200 gespeende dieren 2 L N
2° met plaatsen voor meer dan 200 gespeende dieren 1 L N
9.5. Gemengde inrichting
Stallen met plaatsen voor dieren, waaronder verstaan één of meer gebouwen en/of installaties waarin
dieren zoals bedoeld in rubrieken 9.3.1. en 9.4. gezamenlijk gefokt of gehouden worden.
Voor de toepassing van deze rubriek wordt verstaan onder:
A. het aantal stuks gevogelte (cfr. 9.3.1.);
B. het aantal varkens ouder dan 10 weken (cfr. 9.4.1.);
C. het aantal mestkalveren (cfr. 9.4.2.);
D. het aantal inheemse grote zoogdieren (cfr. 9.4.3.);
(gebieden bepaald volgens de begrippen van het koninklijk besluit van 28 december 1972 betreffende
de inrichting en de toepassing van de ontwerp-gewestplannen en gewestplannen) [met inbegrip van:
– de installatie(s) voor de bewerking of verwerking van dierlijke mest afkomstig van de op die plaats geproduceerde
dierlijke mest, zonder bijmenging van afval;
– de installatie(s) voor de compostering van dierlijke mest afkomstig van de op die plaats geproduceerde
dierlijke mest met groenafval afkomstig van de eigen inrichting en de bij de inrichting horende gronden.]
a) in een gebied ander dan woongebieden met landelijk karakter en agrarische gebieden:
1° inrichtingen waarbij de som ((A/50) + (B/5) + (C/5) + (D/5)) > 1 en de som ((A/20.000) +
(B/1.000) + (C/500) + (D/200)) ≤ 1
2 L N
2° inrichtingen waarbij de som ((A/20.000) + (B/1.000) + (C/500) + (D/200)) > 1
b) in een woongebied met landelijk karakter
1 L N
1° inrichtingen waarbij de som ((A/500) + (B/10) + (C/10) + (D/10)) > 1 en de som ((A/20.000)
+ (B/1.000) + (C/500) + (D/200)) ≤ 1
2 L N
2° inrichtingen waarbij de som ((A/20.000) + (B/1.000) + (C/500) + (D/200)) > 1
c) in een agrarisch gebied:
1 L N
1° inrichtingen waarbij de som ((A/1.000) + (B/20) + (C/20) + (D/20)) > 1 en de som
((A/20.000) + (B/1.000) + (C/500) + (D/200)) ≤ 1
2 L N
2° inrichtingen waarbij de som ((A/20.000) + (B/1.000) + (C/500) + (D/200)) > 1 1 L N
9.6. Kleine herkauwers:
Stallen voor kleine herkauwers, inzonderheid geiten, schapen, damhert, edelhert, ree, enz. andere dan vermeld
onder rubrieken 9.7, waaronder verstaan één of meer gebouwen en/of installaties waarin kleine zoogdieren
gefokt of gehouden worden:
(gebieden bepaald volgens de begrippen van het koninklijk besluit van 28 december 1972 betreffende de
inrichting en de toepassing van de ontwerp-gewestplannen en gewestplannen) [met inbegrip van:
– de installatie(s) voor de bewerking of verwerking van dierlijke mest afkomstig van de op die plaats geproduceerde
dierlijke mest, zonder bijmenging van afval;
– de installatie(s) voor de compostering van dierlijke mest afkomstig van de op die plaats geproduceerde
dierlijke mest met groenafval afkomstig van de eigen inrichting en de bij de inrichting horende gronden.]
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 365
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
a) in een gebied ander dan woongebieden met landelijk karakter en agrarische gebieden:
– met plaatsen voor meer dan 10 gespeende dieren 2 L N
b) in een woongebied met landelijk karakter:
– met plaatsen voor meer dan 25 gespeende dieren 2 L N
c) in een agrarisch gebied:
– met plaatsen voor meer dan 150 gespeende dieren 2 L N
9.7. Inheemse kleine zoogdieren:
Stallen voor konijnen, knaagdieren, katten e.d., andere dan vermeld onder rubrieken 9.8. en 9.9., waaronder
verstaan één of meer gebouwen en/of installaties waarin deze dieren gefokt of gehouden worden:
(gebieden bepaald volgens de begrippen van het koninklijk besluit van 28 december 1972 betreffende de
inrichting en de toepassing van de ontwerp-gewestplannen en gewestplannen) [met inbegrip van:
– de installatie(s) voor de bewerking of verwerking van dierlijke mest afkomstig van de op die plaats geproduceerde
dierlijke mest, zonder bijmenging van afval;
– de installatie(s) voor de compostering van dierlijke mest afkomstig van de op die plaats geproduceerde
dierlijke mest met groenafval afkomstig van de eigen inrichting en de bij de inrichting horende gronden.]
a) in een gebied ander dan woongebieden met landelijk karakter en agrarische gebieden:
1° met plaatsen voor meer dan 50 tot en met 10.000 gespeende dieren 2 L N
2° met plaatsen voor meer dan 10.000 gespeende dieren 1 L N
b) in een woongebied met landelijk karakter:
1° met plaatsen voor meer dan 150 tot en met 10.000 gespeende dieren 2 L N
2° met plaatsen voor meer dan 10.000 gespeende dieren 1 L N
c) in een agrarisch gebied:
1° met plaatsen voor meer dan 300 tot en met 10.000 gespeende dieren 2 L N
2° met plaatsen voor meer dan 10.000 gespeende dieren 1 L N
9.8. Pelsdieren: (vossen, marterachtigen, beverachtigen, chincilla's e.d.) het houden van [met inbegrip van:
– de installatie(s) voor de bewerking of verwerking van dierlijke mest afkomstig van de op die plaats geproduceerde
dierlijke mest, zonder bijmenging van afval;
– de installatie(s) voor de compostering van dierlijke mest afkomstig van de op die plaats geproduceerde
dierlijke mest met groenafval afkomstig van de eigen inrichting en de bij de inrichting horende gronden]:
a) 20 tot en met 300 dieren 3
b) meer dan 300 tot en met 5.000 dieren 2 G, L N
c) meer dan 5.000 dieren 1 G, L N
9.9. Honden:
Inrichtingen waarin honden worden gehouden, inrichtingen voor het africhten van honden, hondenkennels,
e.d.:
1° 5 tot en met 10 volwassen dieren 3
2° meer dan 10 volwassen dieren 2 G N
(Dierlijke afvallen, met inbegrip van dode dieren (kadavers) en slachtbijproducten: zie rubriek 2.11).
9.10. Intensieve aquacultuur van vis:
Intensieve aquacultuur van vis met een jaarproductie van:
a) 100 tot en met 500 ton 2
b) meer dan 500 ton 1 M N
10. DRANKEN
10.1. Mouterijen, bierbrouwerijen evenals inrichtingen voor het bereiden van spuitwaters, frisdranken, alcoholische
dranken of likeuren, cider, vruchtenwijn, schuimwijn, enz. alsmede drankconditioneringsbedrijven en
bottelarijen, met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2 T N
3° meer dan 200 kW 1 N E J
10.2. Spiritus- en gistfabrieken, met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2 T N
3° meer dan 200 kW 1 N E J
11. DRUKKERIJEN EN GRAFISCHE INDUSTRIE (drukken op papier, weefsel, metaal, kunststoffen, enz., fotografische
bewerkingen, boekbinden):
11.1. Inrichtingen voor het drukken in de ruimste zin, inzonderheid hoogdruk, vlakdruk, diepdruk, flexodruk,
zeefdruk, uitvlokken, fotokopie, microfilm, planafdruk, aanmaken van gedrukte schakelingen, elektronische
druk, dit op papier, metaal, glas (behalve de versiering van hol glas), plastiek, weefsel en alle andere materialen.
Met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2 T
3° meer dan 200 kW 1 B
366 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
11.2.
Een individueel in een lokaal opgesteld toestel voor fotokopie, planafdruk of elektronische druk
is niet ingedeeld, ook niet wanneer de totale drijfkracht van alle dergelijk individueel opgestelde
toestellen binnen een inrichting of een milieu-technische eenheid 5 kW of meer bedraagt.
Zetten, voorbereidingen en afwerkingen van de grafische industrie zoals het grafisch ontwerpen, het zetten
en opmaken, de fotoreprografie, de clicherie, het graveren van platen en stempels, het binden, het afwerken
en de veredeling, met inbegrip van labo's voor foto-ontwikkeling:
Met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2 T N
3° meer dan 200 kW 1 N
11.3. Reproductie en duplicering van audiovisuele communicatie met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2 T N
3° meer dan 200 kW 1 N
12. ELEKTRICITEIT
12.1. Elektriciteitsproductie:
niet in rubrieken 20.1.5., 20.1.6. en 43.2 bedoelde inrichtingen voor elektriciteitsproductie, uitgezonderd de
aspecten die betrekking hebben op de kernbrandstofcyclus, met een geïnstalleerd totaal elektrisch vermogen
van:
1° 100 kW tot en met 10.000 kW 2 T
2° meer dan 10.000 kW 1 M, T A P J
12.2. Transformatoren (gebruik van) met een individueel nominaal vermogen van:
1° 100 kVA tot en met 1.000 kVA 3
2° meer dan 1.000 kVA 2 T
12.3. Accumulatoren (gebruik van)
1. Vast opgestelde batterijen waarvan het product van het vermogen uitgedrukt in Ah, met de
klemspanning, uitgedrukt in V, meer bedraagt dan 10.000
2 T
2. Vaste inrichtingen voor het laden van accumulatoren door middel van toestellen met een
geenstalleerd totaal vermogen van meer dan 10 kW
2 T
12.4. Inrichtingen voor het vervaardigen van elektrische en elektronische toestellen, gedrukte schakelingen,
chips, zonnecellen en geleiders met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW
(Apparaten die PCB's bevatten: zie rubriek 17.5)
(Thermische centrales: zie rubriek 20.1.4)
1 B E
13. FARMACEUTISCHE STOFFEN
13.1. Inrichtingen voor het industrieel bereiden of het formuleren van farmaceutische stoffen 1 M A P J
13.2. Inrichtingen voor het conditioneren en het verpakken van farmaceutische stoffen met een geïnstalleerde totale
drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 M B P J
13.3. Opslagplaatsen voor farmaceutische stoffen met uitzondering van deze bedoeld onder rubriek 48 met een
capaciteit van meer dan 10 ton
2 T
14. FOTOGRAFISCHE PRODUCTEN (lichtgevoelige films, platen, papier, enz.)
Inrichtingen voor het vervaardigen van fotografische producten met een geïnstalleerde totale drijfkracht
van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 B
15. GARAGES, PARKEERPLAATSEN EN HERSTELLINGSWERKPLAATSEN VOOR MOTORVOERTUIGEN
15.1. Al dan niet overdekte ruimte waarin gestald worden:
1° 3 tot en met 25 autovoertuigen en/of aanhangwagens, andere dan personenwagens 3
2° meer dan 25 autovoertuigen en/of aanhangwagens, andere dan personenwagens 2
15.2. Werkplaatsen voor het herstellen van motorvoertuigen (met inbegrip van carrosseriewerkzaamheden) andere
dan bedoeld in rubriek 15.3
3
15.3. Werkplaatsen voor het nazicht, het herstellen en het onderhouden van motorvoertuigen met gebruik van
meer dan één schouwput of brug (met inbegrip van carrosseriewerkzaamheden).
2
15.4. Niet-huishoudelijke inrichtingen voor het wassen van voertuigen en hun aanhangwagens waarin:
1° minder dan 10 voertuigen en hun aanhangwagens per dag worden gewassen 3
2° 10 en meer voertuigen en hun aanhangwagens per dag worden gewassen 2
16. GASSEN
16.1. Installaties voor de productie (met inbegrip van de gasraffinage) of omzetting van gassen, cokesgas uitgezonderd:
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 367
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
a) gasraffinaderijen
b) overige, met een productiecapaciteit van:
1 X A
1° 1 m3 /u. tot en met 10 m3 /u. 3
2° meer dan 10 m 3 /u. tot en met 100 m 3 /u. 2
3° meer dan 100 m3 /u.
(Cokesfabrieken: zie rubriek 20.1.1.)
1 A
16.2. Inrichtingen voor het niet-huishoudelijk scheiden, langs fysische weg van gassen, cokesgas uitgezonderd 1 A P J
16.3. Inrichtingen voor het fysisch behandelen van gassen (samenpersen – ontspannen)
16.3.1. Koelinstallaties voor het bewaren van producten, luchtcompressoren en air-conditioning-installaties, met
een totale geïnstalleerde drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 200 kW 3
2° meer dan 200 kW 2 T
16.3.2. Andere dan onder 16.3.1 en 16.9.c ingedeelde inrichtingen met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2 T
3° meer dan 200 kW 1 T B
16.4. Inrichtingen voor het niet-huishoudelijk vullen van verplaatsbare recipiënten, met inbegrip van de LPG-stations
met:
1° samengeperste, vloeibaar gemaakte of in oplossing gehouden giftige, ontplofbare of ontvlambare
gassen
1 B J
2° andere dan onder 1 vermelde gassen
Opmerking: Voor de definitie van «giftig» «ontplofbaar» en «ontvlambaar»: zie deel II van de bijlage 7 bij titel
I van het Vlarem.
2
16.5. Ontspanningsstations voor gassen, met een maximum debiet van meer dan 20.000 m 3 /u. 1 B
16.6. Gasautoclaven met een inhoudsvermogen van:
1° 25 tot en met 500 l 2 N
2° meer dan 500 l 1 N
16.7. Opslagplaatsen voor samengeperste, vloeibaar gemaakte of in oplossing gehouden gassen in verplaatsbare
recipiënten met uitzondering van deze bedoeld onder rubriek 48 met een gezamenlijk waterinhoudsvermogen
van:
1° 300 l tot en met 1.000 l 3
2° meer dan 1.000 l tot en met 10.000 l 2 T
3° meer dan 10.000 l
Opmerking: De lege verplaatsbare recipiënten dienen te worden meegeteld voor de bepaling van het gezamenlijke
waterinhoudsvermogen.
Verplaatsbare recipiënten aangeschakeld aan verbruikstoestellen worden niet meegeteld.
1 T B
16.8. Opslagplaatsen voor samengeperste, vloeibaar gemaakte of in oplossing gehouden gassen, in vaste reservoirs,
uitgezonderd deze van drukvaten deeluitmakend van compressoren en uitgezonderd buffervaten (reserve
aan koelmiddel in een opslagtank waarvan de afnameleiding afgesloten is van het koelcircuit valt hier
niet onder), met een gezamenlijk waterinhoudsvermogen:
1° tot en met 3.000 l 3
2° van meer dan 3.000 l tot en met 10.000 l 2 T
3° meer dan 10.000 l 1 T B
16.9. Aardgas:
a) Inrichting voor de bovengrondse opslag of overslag van aardgas met een opslagcapaciteit:
1° tot en met 1.000 m3 3
2° van meer dan 1.000 m 3 tot en met 10.000 m 3
2 A
3° van meer dan 10.000 m3 1 A E
b) Ondergrondse aangelegde opslagplaatsen van aardgas 1 E A E J
c) Aardgas-aflevereenheden («home compressors») voor motorvoertuigen met een maximale capaciteit
van 20 m3 /uur
3
d) Inrichtingen voor de bevoorrading van motorvoertuigen met aardgas, andere dan deze bedoeld in
rubriek 16.9.c
1 B
e) Commerciële winning van aardgas wanneer de gewonnen hoeveelheid meer dan 500.000 m 3 aardgas
per dag bedraagt
1 E A E J
16.10. Ondergrondse opslag van gasvormige brandstoffen met een opslagcapaciteit:
1° tot en met 1.000 m3 3
2° van meer dan 1.000 m3 tot en met 10.000 m3 2
3° van meer dan 10.000 m 3
1 A E
17. GEVAARLIJKE PRODUCTEN
(lozing van afvalwater dat één of meer van de in de lijst 2c van de bijlage 2 bij titel I van het Vlarem bedoelde
gevaarlijke stoffen bevat: zie rubriek 3.5.)
Opmerking: Deze rubriek betreft zowel vaste stoffen als vloeistoffen. Gassen zijn ingedeeld in rubriek 16.
17.1. Opgeheven (B.S., 31 juli 1995)
368 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
17.2. Industriële activiteiten en opslagplaatsen met risico's van zware ongevallen (EU-richtlijn 96/82/EG van
9 december 1996 betreffende de beheersing van de gevaren van zware ongevallen waarbij gevaarlijke stoffen
zijn betrokken):
17.2.1. Inrichting waar gevaarlijke producten in hoeveelheden gelijk aan of groter dan de in bijlage 6, delen 1 en 2,
kolom 2, gevoegd bij titel I van het VLAREM vermelde hoeveelheid aanwezig zijn (zie ook artikel 7 van titel I
van het VLAREM)
1 G A P J
17.2.2. VR-plichtige inrichting waar gevaarlijke producten in hoeveelheden gelijk aan of groter dan de in bijlage 6,
delen 1 en 2, kolom 3, gevoegd bij titel I van het VLAREM vermelde hoeveelheid aanwezig zijn (zie ook
artikel 7 van titel I van het VLAREM)
1 G A P J
17.3. Niet onder 17.2 en 17.4 vallende inrichtingen of opslagplaatsen voor gevaarlijke producten.
Opmerking:
Voor de toepassing van de indelingscriteria van deze subrubriek moet zowel met de hoofdeigenschap als
met het ontvlammingspunt rekening worden gehouden. Voor de vloeibare brandstoffen dient evenwel enkel
rekening te worden gehouden met het ontvlammingspunt.
Daarbij wordt onder «hoofdeigenschap» verstaan: de catalogering volgens EG-richtlijn 67/548/EEG van
27 juni 1967 betreffende de indeling, verpakking en het kenmerken van gevaarlijke stoffen en de EGrichtlijn
88/379/EEG van 7 juni 1988 betreffende de indeling, verpakking en het kenmerken van gevaarlijke
preparaten; indien een product wordt gekenmerkt met twee of meer gevaarssymbolen, moet het meest relevante
risico in aanmerking worden genomen; indien dit niet wordt gepreciseerd in de EG-richtlijn hiervoor
vermeld, moet de indeling worden gevolgd van de ADR-reglementering, vastgesteld door het koninklijk besluit
van 16 september 1991 betreffende het vervoer van gevaarlijke goederen over de weg met uitzondering
van ontplofbare en radioactieve stoffen zoals bekendgemaakt in het Belgisch Staatsblad van 18 juni 1997.
17.3.1. Inrichtingen voor de industriële productie van zeer giftige, giftige, zeer licht ontvlambare, licht ontvlambare,
ontplofbare of milieugevaarlijke stoffen met een jaarcapaciteit:
1° tot en met 10 ton 2 P J
2° van meer dan 10 ton 1 G A P J
17.3.2. Inrichtingen voor de opslag voor zeer giftige, giftige en ontplofbare stoffen, met uitzondering van deze bedoeld
onder rubriek 48, met een opslagcapaciteit van:
1° meer dan 10 kg tot en met 100 kg 3
2° meer dan 100 kg tot en met 1 ton 2
3° meer dan 1 ton 1 G B P J
17.3.3. Opslagplaatsen voor oxiderende, schadelijke, corrosieve en irriterende stoffen, met uitzondering van deze
bedoeld onder rubriek 48, met een totaal inhoudsvermogen van:
1° 200 kg tot en met 1.000 kg 3
2° meer dan 1.000 kg tot en met 50.000 kg 2
3° meer dan 50.000 kg 1 G B P J
17.3.4. Opslagplaatsen voor zeer licht ontvlambare en licht ontvlambare vloeistoffen, met uitzondering van deze
bedoeld onder rubriek 48, met een totaal inhoudsvermogen van:
1° 50 l tot en met 500 l 3
2° meer dan 500 l tot en met 30.000 l 2
3° meer dan 30.000 l 1 B
17.3.5. Opslagplaatsen voor ontvlambare vloeistoffen, met uitzondering van deze bedoeld in rubriek 48, met een
totaal inhoudsvermogen van:
1° 100 l tot en met 5.000 l 3
2° meer dan 5.000 l tot en met 100.000 l 2
3° meer dan 100.000 l 1 B
17.3.6. Opslagplaatsen voor vloeistoffen met een ontvlammingspunt hoger dan 55° C, maar dat 100° C niet overtreft,
met uitzondering van deze bedoeld onder rubriek 48, met een totaal inhoudsvermogen van:
1° a) 5.000 l tot en met 20.000 l indien de inrichting behoort bij de woonfunctie van een onroerend
goed dat hoofdzakelijk als woongelegenheid wordt gebruikt
3
b) 100 l tot en met 20.000 l voor andere dan sub a bedoelde inrichtingen 3
2° meer dan 20.000 l tot en met 500.000 l 2
3° meer dan 500.000 l 1 B
17.3.7. Opslagplaatsen voor vloeistoffen met een ontvlammingspunt hoger dan 100° C, met uitzondering van deze
bedoeld onder rubriek 48, met een totaal inhoudsvermogen van:
1° 200 l tot en met 50.000 l 3
2° meer dan 50.000 l tot en met 5.000.000 l 2
3° meer dan 5.000.000 l 1 B
17.3.8. Opslagplaatsen voor milieugevaarlijke stoffen, met uitzondering van deze bedoeld onder rubriek 48, met
een opslagcapaciteit van:
1° meer dan 100 kg tot en met 1 ton 3
2° meer dan 1 ton tot en met 100 ton 2 G
3° meer dan 100 ton 1 G A E J
17.3.9. Brandstofverdeelinstallaties voor motorvoertuigen, zijnde installaties voor het vullen van brandstoftanks
van motorvoertuigen met vloeibare koolwaterstoffen bestemd voor de voeding van de erop geïnstalleerde
motor(en)
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 369
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
1° inrichtingen voor de verdeling van de in rubriek 17.3.6.1° bedoelde vloeistoffen met maximaal
1verdeelslang
2° inrichtingen voor de verdeling van:
a) de in rubriek 17.3.6.2° bedoelde vloeistoffen met maximaal 1 verdeelslang
3
[en/of b) de in rubriek 17.3.4.1° en 2°] bedoelde vloeistoffen met maximaal 1 verdeelslang 2
waarmee uitsluitend eigen bedrijfsvoertuigen worden bevoorraad [2]
3° overige inrichtingen 1 B
17.4. Opslagplaatsen, met uitzondering van deze bedoeld onder rubriek 48, en/of verkooppunten van in bijlage 7
bij titel I van het Vlarem bedoelde gevaarlijke stoffen, in verpakkingen met een inhoudsvermogen van maximaal
25 liter of 25 kilogram, voor zover de maximale opslag begrepen is tussen 50 kg of 50 l en 5.000 kg of
5.000 l (EG-richtlijn 67/548/EEG van 27 juni 1967 betreffende de aanpassing van de wettelijke en bestuursrechtelijke
bepalingen inzake de indeling, de verpakking en het kenmerken van gevaarlijke stoffen).
3
17.5. Apparaten die meer dan 5 dm3 PCB's bevatten alsook apparaten waarvan redelijkerwijs mag worden aangenomen
dat de vloeistoffen daarin tussen 0,05 en 0,005 gewichtsprocenten PCB's bevatten (EG-richtlijn
96/59/EG van 16 september 1996)
Opmerking: voor sterkstroomcondensatoren geldt de drempel voor het totaal van de afzonderlijke onderdelen
van een gecombineerd toestel.
3
18. GROEVEN EN GRAVERIJEN
18.1. Groeven en graverijen, uitgravingen van de industriële winning van steen, zand, grind, klei, e.d., met een totale,
voor winning bestemde oppervlakte:
1° kleiner dan 1 ha 2 E, O
2° van 1 ha en meer 1 E, M, O B J
18.2. Turfwinning met een terreinoppervlakte van:
1° kleiner dan 1 ha 2 E, O
2° van 1 ha en meer
GRONDWATER: zie rubriek 53
1 E, M, O B J
19. HOUT (hout, houtschors, riet, vlas (houtachtig gedeelte), stro of soortgelijke producten)
19.1. Fineer-, triplex-, houtvezel- en spaanderplaatfabrieken, van hout e.d., andere dan deze bedoeld in rubriek
19.2, met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 B
19.2. Vervaardiging van houtvezelplaten en andere platen hoofdzakelijk samengesteld van hout e.d. gefabriceerd
volgens een nat procédé, met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 B
19.3. Inrichtingen voor het mechanisch behandelen en het vervaardigen van artikelen van hout e.d. met een
geenstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2 T N
3° meer dan 200 kW 1 T N
19.4. Inrichtingen voor het chemisch behandelen van hout en soortgelijke producten 2
19.5. Droogovens voor hout e.d.
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3°meer dan 200 kW 1 B
19.6. Opslagplaatsen van hout e.d., met uitzondering van deze bedoeld onder rubriek 48, met een capaciteit van
meer dan 20 ton of 40 m3 in een lokaal of 100 ton of 200 m3 in open lucht
2 T
20. INDUSTRIËLE INRICHTINGEN DIE BEHOREN TOT DE VOLGENDE CATEGORIEËN, VALLEND ONDER DE
TOEPASSING VAN DE EG-RICHTLIJN 84/360/EEG VAN 28 JUNI 1984 BETREFFENDE DE BESTRIJDING
VAN DOOR INDUSTRIËLE INRICHTINGEN VEROORZAAKTE LUCHTVERONTREINIGING (de in deze rubriek
genoemde drempels hebben betrekking op productiecapaciteit).
20.1. Energie-industrie (zie ook rubriek 6)
20.1.1. Cokesfabriek 1 E, G, M, X A P J
20.1.2. Raffinaderij van ruwe aardolie, met uitzondering van deze waarin uitsluitend smeermiddelen uit ruwe olie
worden vervaardigd
(Zie ook rubriek 1.1.) 1 E, M, X A P J
20.1.3. Installaties voor het vergassen en vloeibaar maken van steenkool of bitumineuze schisten 1 E, M, X A P J
20.1.4. Industrieel briketteren van steenkool en bruinkool met een jaarcapaciteit van:
1° 1.000 ton tot en met 10.000 ton 2
2° meer dan 10.000 ton 1 B
20.1.5. Installaties voor de productie van hydro-elektrische energie met een elektrisch vermogen van:
1° 300 kW tot en met 500 kW 3
2° meer dan 500 kW tot en met 5.000 kW 2
370 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
3° meer dan 5.000 kW 1 E B
20.1.6. Installaties voor de winning van windenergie voor de energieproductie (windturbineparken) met een elektrisch
vermogen van:
1° 300 kW tot en met 500 kW 3
2° meer dan 500 kW tot en met 5.000 kW 2
3° meer dan 5.000 kW
Industriële installaties voor de productie van elektriciteit, stoom en warm water: zie rubriek 43
1 E B
20.2. Productie en omzetting van metalen
20.2.1. Installaties voor het roosten, pelletiseren of sinteren van ertsen met inbegrip van zwavelhoudend erts 1 G, M, X A P J
20.2.2. Installaties voor de productie van ijzer of staal (primaire smelting) met inbegrip van uitrusting voor continugieten
met een capaciteit van:
1° 500 kg tot 2,5 ton per uur 1 G, M A P J
2° meer dan 2,5 ton per uur 1 G, M, X A P J
20.2.3. Installaties voor het smelten van ferrometalen met smeltinrichtingen met een totale capaciteit per dag van:
1° 1 ton tot en met 5 ton 2 A
2° meer dan 5 ton tot en met 20 ton 1 M A P J
3° meer dan 20 ton 1 M, X A P J
20.2.4. Installaties voor de productie en het smelten van non-ferrometalen met inbegrip van legeringen, inclusief
terugwinningsproducten (affineren, vormgieten) met een smeltcapaciteit per dag van:
a) Voor lood en cadmium:
1° 20 kg tot en met 1 ton 2 A, G, M
2° meer dan 1 ton tot en met 4 ton 1 G, M A P J
3° meer dan 4 ton
b) voor andere metalen:
1 G, M, A P J
1° 20 kg tot en met 0,5 ton 2 A, G, M
2° meer dan 0,5 ton tot en met 20 ton 1 G, M A P J
3° meer dan 20 ton 1 G, M, X A P J
20.2.5. Installaties voor de winning van ruwe non-ferrometalen uit erts, concentraat of secundaire grondstoffen
met metallurgische, chemische of elektrolytische procédés
1 G, M, X A P J
20.3. Industrieën op het gebied van niet-metaalachtige minerale producten
20.3.1. Inrichtingen voor de productie van cement en kalk door middel van draaiovens met een geïnstalleerde totale
drijfkracht:
1° tot en met 200 kW 2
2° meer dan 200 kW 2 M A P J
20.3.2. Inrichtingen voor productie en omzetting van asbestproducten (zie ook rubriek 30.6):
a) Industriële activiteiten waarbij asbest wordt gebruikt, met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° tot en met 200 kW 2
2° meer dan 200 kW 1 G, M A P J
b) Fabricage van asbestcement niet begrepen in sub d) hierna 2 G
c) Productie van asbestpapier of asbestkarton niet begrepen in sub d) hierna 2 G
d) Installaties voor de winning van asbest, en de fabricage van asbestproducten:
e) Installaties voor de behandeling en de verwerking van asbest en asbesthoudende producten:
1° voor producten van asbestcement, met een jaarproductie van:
1 G, M, X A P J
– minder dan 20.000 ton eindproducten 2 A, G
– 20.000 ton eindproducten en meer
2° voor remvoeringen, met een jaarproductie van:
1 G, M A P J
– minder dan 50 ton eindproducten 2 A, G
– 50 ton eindproducten en meer
3° alsmede – voor andere toepassingsmogelijkheden van
1 G, M A P J
– minder dan 200 ton per jaar 2 AG
– 200 ton per jaar en meer 1 G, M A P J
20.3.3. Inrichtingen voor de productie van rotsvezels en glaswol, met een geïnstalleerde totale drijfkracht:
1° tot en met 200 kW 2
2° van meer dan 200 kW 1 M A P J
20.3.4. Inrichtingen voor de fabricage van glas (plat, hol en speciaal glas) met inbegrip van installaties voor de fabricage
van glasvezels, met een smeltcapaciteit per dag van:
1° 4 ton tot en met 20 ton 2 A
2° meer dan 20 ton 1 M, X A P J
20.3.5. Inrichtingen voor het fabriceren van keramische producten door middel van bakken (of verhitting), met
name dakpannen, bakstenen, vuurvaste stenen, tegels, aardewerk of porselein met:
a) een totaal geïnstalleerde drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 E, M A P J
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 371
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
b) een productiecapaciteit in gewicht van meer dan 75 ton per dag en/of een ovencapaciteit van meer
dan 4 m3 en met een plaatsingsdichtheid per oven van meer dan 300 kg/m3 1 E, M, X A P J
20.3.6. Installaties voor het smelten van minerale stoffen, met inbegrip van installaties voor de fabricage van mineraalvezels
met een smeltcapaciteit per dag van:
1° 10 ton tot en met 20 ton 2
2° meer dan 20 ton 1 M, X A P J
20.3.7. Installaties voor de fabricage van koolstof (harde gebrande steenkool) of elektrografiet door verbranding of
grafitisering
1 X B E
20.4. Chemische industrie (zie ook rubriek 7)
20.4.1. Chemische inrichtingen voor de productie van alkenen, alkeenderivaten, monomeren en polymeren, niet
begrepen in rubriek 7.3:
1° met een productiecapaciteit van minder dan 10 ton per jaar 2
2° met een productiecapaciteit van 10 ton per jaar en meer 1 G, M A P J
20.4.2. Chemische inrichtingen voor de fabricage van organische tussenproducten, niet begrepen in rubriek 7:
1° met een productiecapaciteit van minder dan 10 ton per jaar 2
2° met een productiecapaciteit van 10 ton per jaar of meer 1 G, M A P J
20.4.3. Inrichtingen voor de fabricage van anorganische chemische basisproducten, niet begrepen in rubriek 7:
1° met een productiecapaciteit van minder dan 10 ton per jaar 2
2° met een productiecapaciteit van 10 ton per jaar of meer
(Inrichtingen voor de verwijdering van giftige en gevaarlijke afvalstoffen door verbranding: [zie rubriek
2.3.4])
(Inrichtingen voor behandeling van andere vaste en vloeibare afvalstoffen door verbranding: [zie rubriek
2.3.4])
1 G, M A P J
20.5. Diverse industrieën
Inrichtingen voor de chemische fabricage van papierpap met een productiecapaciteit van:
1° 1.000 ton tot en met 25.000 ton per jaar 2
2° meer dan 25.000 ton per jaar 1 M A P J
21. KLEURSTOFFEN EN PIGMENTEN
21.1. Inrichtingen voor het vervaardigen van natuurlijke kleurstoffen en pigmenten, met een totaal geïnstalleerde
drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 M B E J
21.2. Inrichtingen voor het vervaardigen van kunstmatige kleurstoffen en pigmenten, met een totaal geïnstalleerde
drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 M A P J
21.3. Opslagplaatsen voor kleurstoffen en pigmenten met uitzondering van deze bedoeld onder rubriek 17 en 48
met een capaciteit van meer dan 10 ton
KOELINSTALLATIES: zie rubriek 16.3
2 T
22. COSMETISCHE STOFFEN (parfums, crèmes, poeders en analoge producten)
22.1. Inrichtingen voor het bereiden of conditioneren van cosmetische stoffen met een geïnstalleerde drijfkracht
van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 B P
22.2. Opslagplaatsen voor cosmetische stoffen, met uitzondering van deze bedoeld onder rubriek 17 en 48, met
een capaciteit van meer dan 10 ton
2 T
23. KUNSTSTOFFEN (macromoleculaire synthetische stoffen)
23.1. Inrichtingen voor het vervaardigen van kunststoffen en van kunstmatige vezels met een geïnstalleerde totale
drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 M A P J
23.2. Inrichtingen voor het behandelen van kunststoffen en het vervaardigen van voorwerpen uit kunststoffen,
met uitzondering van deze bedoeld onder rubriek 41, met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2 T
3° meer dan 200 kW 1 T B
23.3. Opslag van kunststoffen en van voorwerpen uit kunststoffen, met uitzondering van deze bedoeld onder rubriek
41 en 48, met een capaciteit van meer dan 10 ton in een lokaal of 100 ton in open lucht
2 T
23.4. Installaties voor oppervlaktebehandeling van kunststoffen door middel van een elektrolytisch of chemisch
procédé wanneer de inhoud van de gebruikte behandelingsbaden meer dan 30.000 liter bedraagt
1 X B
24. LABORATORIA (al dan niet geïntegreerd in een elders ingedeelde inrichting)
372 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
24.1. Laboratoria die enige biologische of scheikundige, minerale of organische bedrijvigheid uitoefenen met het
oog op opzoekingen, proeven, analyses, toepassing of ontwikkeling van producten, kwaliteitscontrole op
producten, of met een didactisch doel, die door hun afvalwater een hoeveelheid gevaarlijke stoffen lozen per
maand en per stof die opgenomen is in lijst I van [bijlage 2C]:
1° tot en met 1 kg 3
2° meer dan 1 kg 2 G
24.2. Opgeheven B.S., 31 juli 1995
24.3. Opgeheven B.S., 31 juli 1995
24.4. Laboratoria andere dan bedoeld in rubrieken 24.1, 24.2 en 24.3 3
25. LEDER (huiden, leder, pelzen, haren, veren, dons)
25.1. Leer- en witlooierijen
25.1.1. Installaties voor het looien van huiden met een verwerkingscapaciteit van meer dan 12 ton eindproducten
per dag
1 X B
25.1.2. Overige leer- en witlooierijen 1 B
25.2. Andere inrichtingen voor het behandelen van huiden, leder, pelzen, haren, veren en dons zoals pelterij- en
bontwerkfabrieken (bereiden, verven en reinigen inbegrepen), vilthoed- en textielhaarfabrieken met een
geenstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 B
25.3. Opslagplaatsen voor niet-gelooide huiden, met uitzondering van deze bedoeld onder rubriek 48, met een
capaciteit van meer dan 10 ton
2 T
25.4. Opslagplaatsen van niet-behandelde haren, veren of dons, met uitzondering van deze bedoeld onder rubriek
48, met een capaciteit van meer dan 1 ton
2 T
25.5. Inrichtingen voor het mechanisch vervaardigen van artikelen uit leder met een geïnstalleerde totale drijfkracht
van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2 N
3° meer dan 200 kW 1 N
26. LIJMEN EN NIET VOOR CONSUMPTIE BESTEMDE GELATINE
26.1. Inrichtingen voor het bereiden van lijmen met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 A E
26.2. Opslagplaatsen voor lijmen en niet voor consumptie bestemde gelatine, met uitzondering van deze bedoeld
onder rubriek 48, van meer dan 10 ton
2 T
26.3. Inrichtingen voor de productie van gelatine en osseïne met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW
(Aanbrengen van lijmen: zie rubriek 4.6)
1 M A P J
27. LUCIFERS, TOORTSEN EN ANALOGE PRODUCTEN
27.1. Inrichtingen voor het vervaardigen van lucifers, toortsen en analoge producten 1 T B E J
27.2. Opslagplaatsen voor lucifers, toortsen en analoge producten, met uitzondering van deze bedoeld onder rubriek
48, vanaf 1 ton
2
28. MEST OF MESTSTOFFEN
(Opslag voor ammoniumnitraatmeststoffen: zie ook rubriek 17.2)
28.1. Kunstmest, waaronder verstaan elke speciaal vervaardigde, één of meer mineralen bevattende stof die
wordt aangebracht ter bevordering van de gewasgroei, andere dan dierlijke mest:
a) Productie van fosfaatmeststoffen, superfosfaten, fosforzuren en technische fosfaten met een geïnstalleerde
totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 200 kW 2
2° meer dan 200 kW
b) Productie van stikstofmeststoffen met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1 M A P J
1° 5 kW tot en met 200 kW 2
2° meer dan 200 kW
c) Productie van samengestelde meststoffen met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1 M A P J
1° 5 kW tot en met 200 kW 2
2° meer dan 200 kW
d) Productie verbonden aan of aanverwant met deze van de subrubrieken a), b) of c) die wegens hun
speciaal of afwijkend karakter er niet mee kunnen gelijkgesteld worden met een geïnstalleerde totale
drijfkracht van:
1 M A P J
1° 5 kW tot en met 200 kW 2
2° meer dan 200 kW 1 M A P J
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 373
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
e) Inrichtingen voor het behandelen en verpakken van kunstmest met een geïnstalleerde drijfkracht
van meer dan 5 kW
f) Opslagplaatsen van kunstmest, andere dan deze bedoeld in rubriek 17 en 48, met een opslagcapaciteit
van:
2
1° meer dan 20 ton tot en met 100 ton 3
2° meer dan 100 ton 2
28.2. Opslagplaats van dierlijke mest, waaronder verstaan door vee uitgescheiden natuurlijke afvalstoffen of een
mengsel van strooisel en door vee uitgescheiden natuurlijke afvalstoffen ongeacht of het vee wordt geweid
of op intensieve veehouderij wordt gehouden, alsmede de natuurlijke afvalstoffen van visteeltbedrijven
(gebieden bepaald volgens de begrippen van het koninklijk besluit van 28 december 1972 betreffende de
inrichting en de toepassing van de ontwerp-gewestplannen en gewestplannen):
Uitzondering:
De opslag in agrarisch gebied van vaste dierlijke mest en/of van mengmest op de akker, bedoeld om te worden
uitgespreid, is niet ingedeeld onder de voorwaarde dat deze opslag gedurende maximaal 3 maanden
per jaar gebeurt en de volgende minimumafstanden worden gerespecteerd:
– de afstand tot de perceelsgrens en oppervlaktewater bedraagt ten minste 10 meter;
– de afstand tot woningen van derden bedraagt ten minste 100 meter:
a) in een gebied ander dan woongebieden met landelijk karakter en agrarische gebieden:
1° van 2 m3 tot en met 10 m3 3
2° van meer dan 10 m3 tot en met 100 m3 2 T, L N
3° van meer dan 100 m 3
b) in een woongebied met een landelijk karakter:
1 L N
1° van 5 m3 tot en met 100 m3 3
2° van meer dan 100 m 3 tot en met 1.000 m 3
2 T, L N
3° van meer dan 1.000 m3 c) in een agrarisch gebied:
1 L N
1° van 10 m 3 tot en met 5.000 m 3
3
2° van meer dan 5 000 m3 2 L N
28.3. [Inrichtingen waar dierlijke mest bewerkt of verwerkt wordt, met uitzondering van de installaties voor de
bewerking en/of verwerking van dierlijke mest zoals bedoeld in de rubrieken 9.3 tot en met 9.8, met een bewerkings-
of verwerkingscapaciteit op jaarbasis van:
a) 2 ton tot en met 1.000 ton mest 2 L
b) 1.000 ton tot en met 25.000 ton mest 1 L
c) meer dan 25.000 ton mest 1 L B P J]
29. METALEN (zie ook rubriek 20.2.).
29.1. Ertsen:
29.1.1. Niet in rubriek 20.2.1 begrepen inrichtingen voor het behandelen van ertsen met een geïnstalleerde drijfkracht
van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 B
29.1.2. Inrichtingen voor de opslag of overslag van ertsen, met uitzondering van deze bedoeld onder rubriek 48,
met een oppervlakte van:
1° 1 tot en met 10 ha 2 T
2° meer dan 10 ha 1 B
29.2. Installaties voor de verwerking van ferro-metalen:
(Inrichtingen voor de productie van ijzer en staal: zie rubriek 20.2.2)
29.2.1. Walserijen:
1° warmwalsen met een capaciteit van meer dan 20 ton ruwstaal per uur 1 M, X A P J
2° overige walserijen 1 M A P J
29.2.2. Staaldraadtrekkerijen 1 M A P J
29.3. Non-ferrometalen:
(Inrichtingen voor de productie van non-ferrometalen: zie rubriek 20.2.4)
29.3.1. Walserijen of trekkerijen met een totale geïnstalleerde drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 A P J
29.4. Metaalgieterijen en metaalpoeders:
29.4.1. Gieterijen. Met gebruik van smeltkroezen, met een totaal inhoudsvermogen van:
a) 1 dm3 tot en met 1 m3 2
b) meer dan 1 m 3
1 M A P J
29.4.2. Metaalpoeders (inrichtingen voor het vervaardigen van) 2
29.4.3. Inrichtingen voor het vervaardigen van metaaloxiden 1 M A P J
29.5. Metalen of voorwerpen uit metaal (bewerking of behandeling van)
374 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
29.5.1. Installaties voor het smeden met hamers met een slagarbeid van meer dan 50 kilojoule per hamer, wanneer
een thermisch vermogen van meer dan 20 mW wordt gebruikt
1 X N
29.5.2. Smederijen, andere dan deze bedoeld in rubriek 29.5.1, en inrichtingen voor het mechanisch behandelen
van metalen en het vervaardigen van voorwerpen uit metaal met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2 T N
3° meer dan 200 kW 1 T N
29.5.3. Inrichtingen voor het thermisch behandelen van metalen of voorwerpen uit metaal met een thermisch vermogen
van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2 T
3° meer dan 200 kW 1 T B
29.5.4. Inrichtingen voor het fysisch behandelen van metalen of voorwerpen uit metaal of stralen met zand of andere
producten (uitgezonderd het stralen van een gebouw of enige andere vaste constructie) met een geïnstalleerde
totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2 T
3° meer dan 200 kW 1 T B
29.5.5. Installaties voor oppervlaktebehandeling van metalen door middel van een elektrolytisch of chemisch procédé,
wanneer de gezamenlijke inhoud van de gebruikte behandelingsbaden en spoelbaden bedraagt:
1° 10 l tot en met 300 l 3
2° meer dan 300 l tot en met 5.000 l 2
3° meer dan 5.000 l tot en met 30.000 l 1 M B P J
4° meer dan 30.000 l 1 M, X B P J
29.5.6. Aanbrengen van deklagen van gesmolten metaal:
a) met een verwerkingscapaciteit van meer dan 2 ton ruwstaal per uur
b) door indompeling, in baden met een vloeibaar metaal (verzinken, vertinnen, enz.) en met een gezamenlijk
inhoudsvermogen van de baden en de spoelbaden:
1 M, X B P J
1° 10 l tot en met 300 l 3
2° meer dan 300 l tot en met 5.000 l 2
3° meer dan 5.000 l
Er kan overlapping zijn tussen a) en b).
1
29.5.7. Ontvetten van metalen of voorwerpen van metaal door middel van:
a) gehalogeneerde of oplosmiddelen met een ontvlammingspunt tot en met 55° C met een totaal inhoudsvermogen
van de baden en de spoelbaden van:
1° 10 l tot en met 300 l 3
2° meer dan 300 l tot en met 5.000 l 2
3° meer dan 5.000 l
b) andere organische oplosmiddelen met een totaal inhoudsvermogen van de baden en de spoelbaden
van:
1 M B P J
1° 10 l tot en met 300 l 3
2° meer dan 300 l tot en met 5.000 l 2 T N
3° meer dan 5.000 l 1 T B P J
29.5.8. Inrichting voor het uitstampen van metalen door middel van springstoffen 1 M B P J
30. MINERALE INDUSTRIE (niet-metaalachtige producten, bouwmaterialen en soortgelijke materialen) zie ook
rubriek 20.3
30.1. Inrichtingen voor het mechanisch behandelen van minerale producten met een geïnstalleerde drijfkracht
van:
a) 5 kW tot en met 10 kW 3
b) meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2 T N
c) meer dan 200 kW 1 T N
30.2. Installaties voor de productie van:
1° voorwerpen uit klei, gips, asse, enz. of ceramiek, gebakken aarde, beton en andere dergelijke materialen,
met uitzondering van deze bedoeld in rubriek 20.3.5, 30.2.2° en 30.9, met een totaal geïnstalleerde
drijfkracht van:
a) 5 kW tot en met 10 kW 3
b) meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
c) meer dan 200 kW 1 B
2° cementklinkers in draaiovens met een productiecapaciteit van meer dan 500 ton per dag 1 X B
3° ongebluste kalk, in draaiovens met een productiecapaciteit van meer dan 30 ton per dag of in andere
ovens met een productiecapaciteit van meer dan 50 ton per dag
1 X B
30.3. Mortel en betonmortelcentrales met een totale drijfkracht van:
a) 5 kW tot en met 10 kW 3
b) meer dan 5 kW tot en met 200 kW 2 T N
c) meer dan 200 kW 1 T N
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 375
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
–Tekst conform B.S.; lees 10 kW tot en met 200 kW i.p.v. 5 kW tot en met 200 kW
30.4. Asfaltbetoncentrales
(Koud-asfaltproductie valt onder rubriek 30.1)
1 M, T B E J
30.5. Inrichtingen voor het verwerken van vrij asbest 1 G, M A P J
30.6. Inrichtingen voor het mechanisch bewerken van voorwerpen die asbest bevatten met een totale drijfkracht
van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2 G
3° meer dan 200 kW 1 G, M B P J
30.7. Inrichtingen voor het bewerken van marmer, natuur- of kunststeen met een totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2 N
3° meer dan 200 kW
(Glasfabrieken: zie rubriek 20.3.4)
1 N
30.8. Inrichtingen voor het vervaardigen en behandelen van voorwerpen uit glas met een geïnstalleerde drijfkracht
van:
a) 5 kW tot en met 10 kW 3
b) meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2 T N
c) meer dan 200 kW 1 N
30.9. Steenbakkerijen
(Zie ook rubriek 20.3.5)
1 E, M B E J
30.10. Inrichtingen voor de opslag of overslag van ertsen en/of andere minerale producten, met uitzondering van
deze bedoeld onder rubriek 48, met een oppervlakte van:
1° 1 tot en met 10 ha 2 T
2° meer dan 10 ha 1 B
31. MOTOREN (MACHINES) MET INWENDIGE VERBRANDING
(Voor machines met elektriciteitsproductie, voor het gedeelte elektriciteitsproductie: zie rubriek 12.1)
31.1. Vast opgestelde motoren met een nominaal vermogen van:
1° 10 kW tot en met 500 kW 2 T N
2° meer dan 500 kW 1 T N
31.2. Testbanken voor motoren, turbines of reactoren met een nominaal vermogen van:
1° meer dan 50 kW tot en met 20 [MW] 2
2° meer dan 20 [MW] 1 B P J
32. ONTSPANNINGSINRICHTINGEN EN SCHIETSTANDEN
32.1. Feestzalen en lokalen, wanneer deze een dansgelegenheid omvatten en de totale oppervlakte van de voor
het publiek toegankelijke lokalen van 100 m2 of meer bedraagt
Vallen niet onder deze indelingsrubriek:
– in tenten georganiseerde dansactiviteiten met een maximale duur van drie opeenvolgende dagen,
maximaal tweemaal per jaar, op hetzelfde perceel of dezelfde percelen;
– feestzalen of lokalen waarin enkel dansactiviteiten gekoppeld aan bijzondere gelegenheden worden
georganiseerd.
Onder «bijzondere gelegenheden» wordt hierbij verstaan: er moet een bijzondere reden zijn om deze dansactiviteit
te organiseren. Voorbeelden van dergelijke bijzondere reden zijn: kermissen, carnavals, schoolfeesten,
jaarfeesten van een vereniging, huwelijksfeesten, jubileumvieringen, e.d. Het betreft hier feestzalen of
lokalen waarin slechts occasioneel dansactiviteiten plaatsgrijpen. Dit houdt in dat ook steeds samen aan de
volgende criteria dient te worden voldaan:
– maximaal 12 gelegenheden per jaar
– maximaal 2 gelegenheden per maand;
– de sommatie van deze gelegenheden mag zich maximaal over 24 kalenderdagen per jaar spreiden (in
geval een dansgelegenheid avonduren alsook morgenuren van de daarop volgende kalenderdag omvat,
dienen 2 kalenderdagen geteld).
2 T
32.2. Schouwspelzalen:
1° Bioscopen, schouwburgen, variététheaters, zalen voor sportmanifestaties andere dan onder 2°, polyvalente
zalen en feestzalen met een speelruimte
3
2° Zalen voor gemotoriseerde sportmanifestaties met gebruik van verbrandingsmotoren (indoor-carting
e.d.)
2 A, G, T
32.3. Geautomatiseerde kegelbanen 3
32.4. Rijscholen, inrichtingen voor ruiter-, draf-, ren- en mensport, inrichtingen voor verhuur en africhting van
paarden en andere zadeldieren
Uitzondering: vallen niet onder deze indelingsrubriek:
– particulier gebruik;
– éénmaal per jaar op hetzelfde perceel of dezelfde percelen georganiseerde activiteiten met een maximale
duur van drie opeenvolgende dagen;
– activiteiten georganiseerd ter gelegenheid van bijzondere gelegenheden zoals kermissen, carnavals,
e.d.
2 T
376 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
32.5. Lunaparken waar meer dan dertig speelautomaten zijn opgesteld
Uitzondering: vallen niet onder deze indelingsrubriek: lunaparken gekoppeld aan bijzondere gelegenheden
zoals carnavals, kermissen, e.d.
2 T
32.6. Modelvliegtuigen: Terreinen gebruikt als opstijg- en landingsplaats en de terreinen hierbij aansluitend
waarboven met ten minste:
1°n modelmotorvliegtuig 2 T
2° drie modelzweefvliegtuigen 3
32.7. Schietstanden:
Uitzondering: vallen niet onder deze indelingsrubriek:
– het gaaischieten met de handboog, andere dan kruisbogen;
– schietstanden waarin bewakingspersoneel wordt getraind;
– maximum tweemaal per jaar op hetzelfde perceel of dezelfde percelen georganiseerde schietwedstrijd,
elk met een maximale duur van 4 opeenvolgende dagen
1° voor wapens met veren of perslucht, paintball shooting 2 T N
2° voor vuurwapens, uitgezonderd paintball shooting 1 T N
32.8. Baden en waterrecreatie:
32.8.1. Baden: alle hierna vermelde inrichtingen, met inbegrip van baden verbonden aan of behorende tot privéclubs,
campings, hotels, appartementsgebouwen, scholen en dergelijke:
Uitzondering: vallen niet onder deze indelingsrubriek: inrichtingen verbonden aan privé-woningen die niet
voor het publiek worden opengesteld, noch gratis, noch tegen enige directe of indirecte vergoeding.
1° zwembaden, al dan niet overdekt met een oppervlakte:
a) tot 50 m2 3
b) van 50 tot 300 m 2
2 G N
c) van ten minste 300 m2 1 G N
2° Hot Whirlpools, dompelbaden, plonsbaden 3
3° therapiebaden 2 G N
32.8.2. Zwemgelegenheden en watersportzones in vijvers, meren en waterlopen evenals inrichtingen voor watersport
waar één of meerdere van volgende activiteiten op regelmatige wijze worden beoefend:
a) zwemmen;
b) duiken;
c) waterskiën (zie ook rubriek 32.9), met uitzondering van zeebadzones 1 G N
32.8.3. Watersportzones in vijvers, meren en waterlopen waar één of meerdere van volgende activiteiten op regelmatige
wijze worden beoefend:
a) windsurfen, met uitzondering van zeebadzones
– Nummering conform B.S.; er is slechts een littera a)
3
32.9. Omloop voor wedstrijden, test- en oefenritten met motorvoertuigen of motorvaartuigen, met inbegrip van
recreatief gebruik, niet volledig gelegen op de openbare weg of op openbare waterwegen:
1° omlopen waarop per jaar hoogstens één wedstrijd met bijhorende oefenritten of oefenvaarten op de
dag zelf of de dag ervoor plaatsvinden of waarop met maximum één voertuig of boot gelijktijdig wordt
[gereden respectievelijk gevaren]
3
2° omlopen waarop per jaar hoogstens drie wedstrijden met bijhorende oefenritten of oefenvaarten op
de dag zelf of op de dag ervoor plaatsvinden
3°[permanente omlopen voor gemotoriseerde vaar- en/of voertuigen met een geluidsemissie van
maximum 98 dB en voor outdoorcartings:]
2 T N
a) gebruikt voor recreatie; [2] N
b) race- en testbanen voor gemotoriseerde voertuigen, met inbegrip van oefenritten [2] N
c) waarop meer dan drie wedstrijden per jaar en de erbijhorende oefenritten of oefenvaarten
plaatsvinden
[2] N
d) waarop één of meer van voormelde activiteiten plaatsvindt [2] N
[4° permanente omlopen voor gemotoriseerde vaar- en/of voertuigen met een geluidsemissie van meer
dan 98 dB, uitgezonderd outdoorcartings
1 N]
33. PAPIER (papierdeeg, papier, karton en soortgelijke materialen)
33.1. Industriële installaties voor de fabricage van papierpulp uit hout of uit andere vezelstoffen 1 M, X A P J
33.2. Papier- en kartonfabrieken:
a) Vervaardigen van papier met minder dan 15 % as van kraft- liner en edele verpakkingen en/of van
tissues met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW
b) Vervaardigen van papier met 15 % en meer as, van papier met meer dan 25 % houtslijp en/of gestreken
papier, met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1 M A P J
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 M A P J
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 377
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
c) Vervaardigen van papier op basis van oud papier (meer dan 60 %) met een geïnstalleerde drijfkracht
van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW
d) Vervaardigen van speciaal papier en karton, met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1 M A P J
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 M A P J
e) Industriële installaties voor de fabricage van papier en karton met een productiecapaciteit van meer
dan 20 ton per dag
Er kan overlapping zijn met de rubrieken a) tot en met d)
1 M, X A P J
33.3. Inrichtingen voor het behandelen van papier en karton voor het vervaardigen van waren uit papier of karton
met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2 N
3° meer dan 200 kW 1 N
33.4. Opslagplaatsen voor papierdeeg, papier, karton en voor waren uit papier en karton, met een capaciteit van
meer dan 10 ton in een lokaal of 100 ton in open lucht, met uitzondering van deze bedoeld onder rubriek 48
Uitzondering: bibliotheken en klassementen vallen niet onder deze indelingsrubriek.
2 T
34. REINIGINGSMIDDELEN (zepen, detergenten of soortgelijke producten) EN POETSMIDDELEN
34.1. Zeepziederijen en inrichtingen die grondstoffen vervaardigen voor de producten van oppervlakte-actieve
stoffen en/of verwerken voor technische doeleinden met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW [2]
3° meer dan 200 kW 1 M A P J
34.2. Inrichtingen voor het bereiden en verpakken van reinigingsmiddelen en poetsmiddelen met een geïnstalleerde
totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 M A P J
34.3. Opslagplaatsen voor reinigingsmiddelen en poetsmiddelen met een capaciteit van meer dan 10 ton, met
uitzondering van deze bedoeld onder rubriek 17 en 48
2
35. ROUWKAMERS
Waar regelmatig, langer dan 12 uur, overleden personen worden geplaatst in afwachting van begraving of
verassing
2 G
36. RUBBER (RUBBER EN ANDERE ELASTOMEREN)
36.1. Inrichtingen voor het vervaardigen van synthetische rubber 1 M A P J
36.2. Bandenfabrieken 1 M A P J
36.3. Inrichtingen voor het vervaardigen of behandelen van andere producten op basis van elastomeren met een
geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 M B P J
36.4. Opslagplaatsen voor rubber en voor rubberen voorwerpen met een capaciteit van meer dan 10 ton in een
lokaal of van meer dan 100 ton in open lucht, met uitzondering van deze bedoeld onder rubriek 48
SLOPERIJEN: zie rubriek 2.2.2
2 T
37. Opgeheven B.S., 31 juli 1995
38. SPRINGSTOFFEN
38.1. Inrichtingen voor de bereiding, behandeling of verwerking van springstof, met inbegrip van de installaties
voor de terugwinning of vernietiging van explosieve stoffen, met uitzondering van de werkplaatsen voor het
laden van jachtpatronen bij wapensmeden en andere kleinhandelaars
1 M A J
38.2. Werkplaatsen voor het laden van jachtpatronen bij wapensmeden en andere kleinhandelaars 2
38.3. Opslagplaatsen voor springstoffen waarvan de inhoud:
1° beperkt is tot de hoeveelheden, die voor 24 uur arbeid worden uitgereikt, of beperkt is tot het verbruik
van drie arbeidsdagen
3
2° meer bedraagt dan de onder 1° vermelde hoeveelheden
(STOOKINSTALLATIES: zie rubriek 43).
2
39. STOOMTOESTELLEN EN WARM WATERTOESTELLEN (VASTGEPLAATSTE)
(Begrippen overeenkomstig het K.B. van 18 oktober 1991 betreffende de stoomtoestellen)
39.1. Stoomgeneratoren, andere dan lagedruk stoomgeneratoren, met een waterinhoud van:
1° 25 l tot en met 500 l 3
2° meer dan 500 l tot en met 5.000 l 2 T N
3° meer dan 5.000 l 1 N
378 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
39.2. Stoomvaten, met inbegrip van warmtewisselaars waarvan de primaire ruimte als stoomvat wordt beschouwd,
met een waterinhoud van:
1° 300 l tot en met 5.000 l 3
2° meer dan 5.000 l 2 T
39.3. Lagedruk stoomgeneratoren, met een waterinhoud van 300 l of meer 3
39.4. Warmtewisselaars, andere dan deze vermeld onder rubriek 39.2 en deze voor op een stoomdistributienet
aangesloten woningen, met een waterinhoud van de secundaire ruimte van:
1° 25 l tot en met 5.000 l 3
2° meer dan 5.000 l 2 T
39.5. Overige stoomtoestellen, stoommachines (zuigermachines, turbines) met een totaal vermogen (het vermogen
van de brander valt onder rubriek 43) van:
1° 1tot en met 100mW 2
2° meer dan 100 mW 1 B
39.6. Industriële installaties voor de productie van warm water met een totaal vermogen (het vermogen van de
brander valt onder rubriek 43) van:
1° 1 tot en met 50 mW 2
2° meer dan 50 mW 1 N
39.7. Industriële installaties voor het transport van stoom of warm water (uitgezonderd de transportleidingen)
met een totaal vermogen van:
1° 10 tot en met 200 mW 2
2° meer dan 200 mW 1 N
40. TABAK
40.1. Inrichtingen voor het behandelen van tabak of het vervaardigen van tabakswaren met een geïnstalleerde
totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 B
40.2. Opslagplaatsen voor tabak of tabakswaren met een capaciteit van meer dan 10 ton, met uitzondering van
deze bedoeld onder rubriek 48
2
41. TEXTIEL (vezels, garen, wol, weefsels, breiwerk, vlechtwerk, textielwaren en soortgelijke producten)
41.1. Inrichtingen voor het mechanisch behandelen van textiel met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 B
41.2. Inrichtingen voor het vervaardigen van weefsels, breiwerk, vlechtwerk, textielwaren en soortgelijke producten
met een totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 B
41.3. Wolontvettingsfabrieken, wolwasserijen, alsmede het kammen en/of carboniseren van wol met een totale
drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 M B P J
41.4. Inrichtingen voor het chemisch reinigen, voorbehandelen en behandelen van textiel, alsmede textielveredeling
(uitgezonderd de inrichtingen bedoeld in rubriek 41.9 en 46) met een totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 M B P J
41.5. Opslagplaats voor textiel en voor textielwaren met een capaciteit van meer dan 10 ton 3
41.6. Inrichtingen voor het vervaardigen van tapijten met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 B
41.7. Inrichtingen voor het aanbrengen van een kunststofonderlaag bij tapijten met uitzondering van de precoat
voor de poolverankering en de secundaire backing van textiel
1 M B P J
41.8. Inrichtingen voor het roten van vlas, hennep en dergelijke vezelstoffen 2
41.9. Productie van viscose (cellulosenatriumxanthogenaat) voor vezels, filamentgaren, film, sponsen, kunstdarmen,
enz., alsmede installaties voor het produceren en bewerken van celstof:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 M A P J
41.10. Installaties voor de voorbehandeling (zoals wassen, bleken, merceriseren) of het verven van vezels of textiel
met een verwerkingscapaciteit van meer dan 10 ton per dag
Er kan overlapping zijn met andere rubrieken van hoofdrubriek 41.
1 M, X A P J
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 379
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
42.
THERMISCHE CENTRALES: zie rubriek 43
TRANSPORTMIDDELENFABRIEKEN
42.1. Automobielfabrieken en -assemblagebedrijven en fabrieken van automobielmotoren (transportmiddelen,
zoals auto's, autobussen, tractoren, opleggers)
1 M B P J
42.2. Scheepswerven 1 M B P J
42.3. Installaties voor de bouw en reparatie van luchtvaartuigen 1 B
42.4. Inrichtingen voor het vervaardigen en assembleren van rijwielen en motorrijwielen met een geïnstalleerde
totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 B
42.5. Spoorwegmaterieelfabrieken 1 B
43. VERBRANDINGSINRICHTINGEN
Verbrandingsinrichtingen waarin afvalstoffen worden verwerkt of worden verbrand zijn uitsluitend ingedeeld
in rubriek 2.3.4. Indien afvalstoffen worden gebruikt als hulp- of toevoegbrandstof zijn zowel de
rubrieken 2.3.4 als 43 van toepassing.
43.1. Verbrandingsinrichtingen zonder elektriciteitsproductie (stookinstallaties e.d.), met een warmtevermogen
van:
1° 300 kW tot en met 500 kW 3
2° meer dan 500 kW tot en met 5.000 kW 2
3° meer dan 5.000 kW 1 M B P J
43.2. Verbrandingsinrichtingen met elektriciteitsproductie (thermische centrales), met inbegrip van het ombouwen
ervan op een andere brandstof, met een warmtevermogen van:
1° 300 kW tot en met 5.000 kW 2
2° meer dan 5.000 kW 1 M B P J
43.3. Stookinstallaties met een hoeveelheid vrijkomende warmte van meer dan 50 mW
Er kan overlapping zijn met de rubrieken 43.1 en 43.2
1 M, X B P J
44. VETTEN, WASSEN, OLIËN, PARAFFINE, GLYCERINE, STEARINE, HARSEN EN ANDERE NIET VOOR VOE-
DING BESTEMDE SOORTGELIJKE PRODUCTEN (zie ook rubriek 2.1.1)
44.1. Vetsmelterijen met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 200 kW 2
2° meer dan 200 kW 1 M B P J
44.2. Inrichtingen voor het vervaardigen of behandelen van plantaardige en/of dierlijke oliën en vetten, wassen,
of andere niet-eetbare vetstoffen, andere dan deze bedoeld in rubriek 44.1, met een geïnstalleerde totale
drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 M B P J
44.3. Opslagplaatsen voor vetten, wassen, oliën of andere niet-eetbare vetstoffen met een capaciteit van meer dan
10 ton, met uitzondering van deze bedoeld onder rubriek 17 en 48
2 T
45. VOEDINGS- EN GENOTMIDDELENINDUSTRIE (opslag, bewerking of verwerking van dierlijke en plantaardige
producten)
45.1. Slachthuizen en private slachterijen:
a) voor slachtdieren andere dan deze bedoeld in b)
b) voor pluimvee en konijnen:
1 G B
1° vanaf 100 tot en met 1.000 dieren per dag 2 G
2° meer dan 1.000 dieren per dag 1 G B
c) rituele slachtingen in kader van godsdienstbeleving 3
d) met een productiecapaciteit van meer dan 50 ton per dag geslachte dieren
(er kan overlapping zijn met a) en b))
1 G, X B
45.2. Smelterijen van voedingsvetten met een geïnstalleerde drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2 G
3° meer dan 200 kW 1 G, M B P J
45.3. Inrichtingen voor het bereiden van voedingsvetten van plantaardige of dierlijke oorsprong: oliën, vetten,
margarines, gelatine, enz. met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 M B P J
45.4. Inrichtingen voor het behandelen van andere producten van dierlijke oorsprong:
a) Pensziederijen, darmwasserijen, met uitzondering van deze vermeld in 45.4.b) 1 G, M B P J
b) Ontzouten en calibreren van darmen
c) Werkplaatsen bestemd voor leurhandel, vis- en vleeswarenfabrieken alsmede uitsnijderijen niet gehecht
aan de in rubriek 45.4.d) bedoelde inrichtingen met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
2 G
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
380 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2 G
3° meer dan 200 kW 1 G, M B P J
d) Verkooppunten van producten van dierlijke oorsprong (vlees, vis en [gevogelte]) alsmede de aan
deze verkooppunten verbonden uitsnijderijen
e) Opslagplaatsen voor producten van dierlijke oorsprong, met uitzondering van deze bedoeld onder
rubriek 48, van:
3
1° 1 ton tot en met 50 ton 3
2° meer dan 50 ton 2 G, T
f) Niet in rubrieken 2.11 of 26.3 begrepen inrichtingen voor het opslaan en verwerken van andere producten
van dierlijke oorsprong dan deze bestemd voor consumptie zoals beenderen en hoornen
1 G, M, T B P J
g) Vilderijen 1 G, M B P J
45.5. Visverwerking:
a) Vismijnen
b) Conserveren (blik en bokalen) van vis met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
2 G
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2 N
3° meer dan 200 kW
c) Roken, zouten, pekelen en diepvriezen van vis met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1 N
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 B P
45.6. Inrichtingen voor het verwerken van:
a) zuivelproducten (melk, boter, eieren, kaas, enz.) met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 B P
b) van melk met een hoeveelheid ontvangen melk van meer dan 200 ton per dag (gemiddelde waarde
op jaarbasis)
(er kan overlapping zijn met a))
1 X B P
45.7. Zetmeel- en zetmeelderivatenfabrieken 1 B P
45.8. Inrichtingen voor het bereiden van voedingsproducten op basis van plantaardige melen (brood, banket,
koek, biscuit, deegwaren, enz.) of op basis van suiker of cacao, met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2 T
3° meer dan 200 kW 1 T B
45.9. Inrichtingen voor het vervaardigen en raffineren van suiker- en bietenrasperijen, met een geïnstalleerde totale
drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 B P
45.10. Specerijen, inrichtingen voor het bereiden van voedingsextracten met een geïnstalleerde totale drijfkracht
van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 B
45.11. Branderijen voor koffie of chicorei met een totale capaciteit van de trommels van:
1° minder dan of gelijk aan 500 kg 2
2° meer dan 500 kg 1 M B P J
45.12. Inrichtingen voor het bereiden van confituren, suikerwaren, siropen, jam, gelei, enz. met een geïnstalleerde
totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 B
45.13. Groenten en andere voedingsplanten, vruchten, granen of zaden:
a) Fabrieken voor aardappelverwerking tot chips, kroketten en gelijkaardige producten 2
b) Aardappelen schillen en conserveren op industriële wijze
c) Vruchten- en groenteconservenfabrieken (verduurzamen door appertiseren, dehydreren, vriesdrogen
of diepvriezen), met uitsluiting van deze bedoeld in rubriek 45.12, met een geïnstalleerde drijfkracht
van:
2
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 M B P J
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 381
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
d) Inrichtingen voor het behandelen, bewerken of verwerken (uitgezonderd transportbanden en handelingen
nodig voor het stockeren en bewaren van producten waarbij het product fysisch niet gewijzigd
wordt) van groenten en andere voedingsplanten, vruchten, granen, zaden of andere producten
van plantaardige oorsprong met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 B
45.14. Opslagplaatsen met uitzondering van deze bedoeld onder rubriek 48, voor losse granen en voor groenvoeders,
met uitsluitsel van graanvoeders zonder sapverliezen (bv. niet-gemalen bieten, aardappelen en andere
knol- en wortelvruchten): (gebieden bepaald volgens de begrippen van het koninklijk besluit van
28 december 1972 betreffende de inrichting en de toepassing van de ontwerp-gewestplannen en gewestplannen)
1° in een gebied ander dan woongebied met een landelijk karakter en agrarische gebieden:
– vanaf 2 m3 tot en met 10 m3 –meer dan 10 m 3
2° in een woongebied met landelijk karakter:
3
– vanaf 25 m3 3° in een agrarisch gebied:
2 T
– vanaf 1.000 m3 2 T
45.15. Inrichtingen voor het bereiden van azijn met een geïnstalleerde drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 B
45.16. Installaties voor het bewerken en verwerken voor de fabricage van levensmiddelen op basis van:
1° dierlijke grondstoffen (andere dan melk) met een productiecapaciteit van meer dan 75 ton per dag
eindproducten
1 X B
2° plantaardige grondstoffen met een productiecapaciteit van meer dan 300 ton per dag eindproducten
(gemiddelde waarde op driemaandelijkse basis)
1 X B
46. WASSERIJEN
Met een geïnstalleerde totale drijfkracht van:
1° 5 kW tot en met 10 kW 3
2° meer dan 10 kW tot en met 200 kW 2
3° meer dan 200 kW 1 B
47. WINKELS VOOR KLEIN- EN/OF GROOTHANDEL
Opgeheven
48. ZEEHAVENGEBIEDEN EN HAVENS
48.1. Doorvoeropslagplaatsen gelegen in zeehavengebieden, met uitsluiting van de doorvoeropslagplaatsen op
de voorkaaien die uitsluitend worden benut voor kortstondige opslag in afwachting van de verscheping of
van de uiteindelijke bestemming na lossing:
48.1.1. IMDG (International Maritime Dangerous Goods Code)-goederen
1° Opslagplaatsen voor IMDG-goederen, waaronder gevaarlijke stoffen als bedoeld in bijlage 6 (delen I
en II) bij titel I van het Vlarem, in minimale hoeveelheden:
a) zoals vermeld in kolom 2 van deze bijlage 6 (opslagplaatsen waarop artikel 7, § 1, van titel I
van het Vlarem van toepassing is)
2 A
b) zoals vermeld in kolom 3 van deze bijlage 6 (VR-plichtige opslagplaats overeenkomstig
artikel 7, § 3 van titel I van het Vlarem)
1 A P J
2° Overige opslagplaatsen voor IMDG-goederen 2
48.1.2. Opslagplaatsen voor andere dan IMDG-goederen 3
48.2. Zeehandelshavens, met het land verbonden en buiten havens gelegen pieren voor lossen en laden (met uitzondering
van pieren voor veerboten) die schepen van meer dan 1.350 ton kunnen ontvangen
1 B P J
48.3. Havens en haveninstallaties, met inbegrip van visserijhavens:
1° voor schepen van 1.000 tot 1.350 ton 2 A N
2° voor de binnenscheepvaart voor schepen van meer dan 1.350 ton 1 B P J
49. ZIEKENHUIZEN
49.1. Rust- en verzorgingstehuizen en dagziekenhuizen 3
49.2. Universitaire, algemene, categorale (bv. kinderziekenhuizen) en psychiatrische ziekenhuizen 2 G
50. ZOUT (strooizout)
Opslagplaatsen van strooizout, met uitzondering van deze bedoeld onder rubriek 48, van meer dan 20 ton 2
51. BIOTECHNOLOGIE
Inrichtingen, met uitzondering van handelingen, waar micro-organismen of organismen genetisch worden
gemodificeerd (GGM's of GGO's) of waar dergelijke genetische gemodificeerde of pathologene micro-organismen
of organismen worden gekweekt, opgeslagen, gebruikt, vernietigd of verwijderd en waarbij fysische
barrières of een combinatie van fysische met chemische en/of biologische barrières worden benut om het
contact van die micro-organismen of organismen met de bevolking in het algemeen en het milieu te beperken
of te voorkomen
1 G A P J
382 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
52. LOZINGEN IN GRONDWATER
(indirecte lozing in grondwater alsmede andere niet-elders ingedeelde handelingen die het grondwater
kunnen verontreinigen)
Elke directe lozing in grondwater van gevaarlijke stoffen bedoeld in de bijlage 2B bij titel I van het Vlarem,
alsmede elke indirecte lozing van gevaarlijke stoffen bedoeld in lijst I van dezelfde bijlage, is verboden krachtens
het decreet van 24 januari 1984 houdende maatregelen inzake het grondwaterbeheer en zijn uitvoeringsbesluiten.
Elke directe lozing in grondwater van andere dan gevaarlijke stoffen wordt beschouwd als
een kunstmatige aanvulling van het grondwater.
52.1. Handelingen binnen de waterwingebieden en de beschermingszone type I, II of III, voor zover ze niet verboden
zijn krachtens het decreet van 24 januari 1984 houdende maatregelen inzake het grondwaterbeheer
en zijn uitvoeringsbesluiten, met uitzondering van de uitspreiding van meststoffen en andere stoffen voor
gebruik in land- en tuinbouw mits de opgelegde normen of toegelaten hoeveelheden worden nageleefd.
52.1.1. Indirecte lozing in grondwater van de gevaarlijke stoffen bedoeld in de bijlage 2B bij titel I van het Vlarem:
1° indirecte lozing van huishoudelijk afvalwater in grondwater 2 A
2° indirecte lozing van bedrijfsafvalwater in grondwater 1 M A P J
3° niet-elders ingedeelde handeling waarbij de voormelde gevaarlijke stoffen worden gebruikt, uitgestrooid
of verwijderd of met het oog op de verwijdering ervan worden gestort en die een indirecte lozing
tot gevolg zou kunnen hebben
1 M, O A P J
52.1.2. Binnen de beschermingszones type III: niet-elders ingedeelde handelingen die krachtens artikel 3 van het
besluit van de Vlaamse Regering van 27 maart 1985 houdende reglementering van de handelingen binnen
de waterwingebieden en de beschermingszones verboden zijn binnen de beschermingszones type II
2 A
52.2. [Handelingen buiten] de waterwingebieden en de beschermingszones type I, II of III:
Indirecte lozing in grondwater van de gevaarlijke stoffen bedoeld in de bijlage 2B bij titel I van het Vlarem,
met uitzondering van de uitspreiding van meststoffen en andere stoffen voor gebruik in land- en tuinbouw
mits de opgelegde normen of toegelaten hoeveelheden en/of de gebruiksaanwijzingen worden nageleefd:
1° indirecte lozing van huishoudelijk afvalwater in grondwater 3
2° indirecte lozing van bedrijfsafvalwater in grondwater 2 A
3° niet-elders ingedeelde handeling waarbij de voormelde gevaarlijke stoffen worden gebruikt, uitgestrooid
of verwijderd of met het oog op de verwijdering ervan worden gestort en die een indirecte lozing
tot gevolg zou kunnen hebben
1 M, O A P J
53. WINNING VAN GRONDWATER
(De hierna vermelde debieten betreffen de totale capaciteit van alle grondwaterwinningen die samen met
andere inrichtingen als een geheel moet worden beschouwd overeenkomstig de definitie van milieutechnische
eenheid, bedoeld in artikel 1.1.2 van titel II van het VLAREM).
Uitzondering:
De hierna vermelde inrichtingen zijn niet ingedeeld:
a) een grondwaterwinning waaruit het water uitsluitend met een handpomp wordt opgepompt
b) een grondwaterwinning van minder dan 500 m3 per jaar waarvan het water uitsluitend voor huishoudelijke
doeleinden wordt gebruikt
53.1. Boren van grondwaterwinningsputten en/of grondwaterwinning voor het uitvoeren van proefpompingen
gedurende minder dan een jaar
3
53.2. Bronbemaling die technisch noodzakelijk is voor ofwel de verwezenlijking van bouwkundige werken, ofwel
de aanleg van openbare nutsvoorzieningen:
1° gelegen in beschermde duingebieden, aangeduid op grond van het decreet van 14 juli 1993 houdende
maatregelen tot bescherming van de kustduinen of in een groengebied, een natuurontwikkelingsgebied,
een parkgebied of een bosgebied (gebieden bepaald volgens de begrippen van het
koninklijk besluit van 28 december 1972 betreffende de inrichting en de toepassing van de ontwerpgewestplannen
en gewestplannen):
a) met een debiet van maximum 500 m3 per dag 3
b) met een debiet van meer dan 500 m 3 per dag tot maximum 2.000 m 3 per dag 2 A N
c) met een debiet van meer dan 2.000 m3 per dag 1 N
2° gelegen in een ander gebied dan vermeld in 1° 3
53.3. Drainering die noodzakelijk is om het gebruik en/of de exploitatie van cultuurgrond mogelijk te maken of
houden
3
53.4. Bronbemaling die noodzakelijk is:
1° voor de exploitatie van tunnels voor openbare wegen en/of openbaar vervoer
2° voor de waterbeheersing van mijnverzakkingsgebieden, ook wanneer dit water wordt gebruikt voor
de openbare watervoorziening, wanneer de diepte waarop het water wordt gewonnen ten opzichte van
het maaiveld:
[3]
a) minder dan 10 m bedraagt en met een opgepompt volume van minder dan 500 m3 per jaar 3
b) minder dan 10 m bedraagt en met een opgepompt volume van 500 m3 per jaar tot en met
30.000 m3 per jaar
2 W
c) 10 m of meer bedraagt, of met een opgepompt volume van meer dan 30.000 m3 per jaar 1 W N
53.5. Bronbemaling die noodzakelijk is om het gebruik en/of de exploitatie van gebouwen of bedrijfsterreinen
mogelijk te maken of houden
3
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 383
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
53.6. Boren van grondwaterwinningsputten en grondwaterwinning die gebruikt wordt voor koude-warmtepompen,
met inbegrip van terugpompingen, met een opgepompt debiet van:
1° minder dan 30.000 m 3 /jaar 2 W N
2° tenminste 30.000 m3 /jaar 1 W N
53.7. Boren van grondwaterwinningsputten en grondwaterwinning voor de openbare watervoorziening, andere
dan deze bedoeld in subrubriek 53.1 en 53.4
1 W N
53.8. Boren van grondwaterwinningsputten en grondwaterwinning, andere dan deze bedoeld in rubriek 53.1 tot
en met 53.7, met een opgepompt debiet:
1° van minder dan 500 m3 /jaar 3
2° van 500 m 3 /jaar tot 30.000 m 3 /jaar 2 W N
3° van 30.000 m3 /jaar of meer 1 W N
53.9. Werkzaamheden voor het onttrekken van grondwater wanneer het jaarlijkse volume onttrokken water
10 miljoen m3 of meer bedraagt
(Er kan overlapping zijn met vorige rubrieken van hoofdrubriek 53.)
1 W B P J
54. HET KUNSTMATIG AANVULLEN VAN GRONDWATER (andere dan deze bedoeld in rubrieken 53 en 53.7.)
54.1. Het kunstmatig aanvullen van grondwater op directe wijze (via geboorde putten) 1 W N
54.2. Het kunstmatig aanvullen van grondwater op indirecte wijze (via waterbekkens of vijvers)
Uitzondering: vallen niet onder deze indelingsrubriek, de infiltratie van niet-verontreinigd hemelwater alsook
de irrigatie met niet-verontreinigd water
– die noodzakelijk is
— om het gebruik en/of de exploitatie van bouw- of weiland mogelijk te maken of houden;
— voor het behoud van een ecosysteem;
— via waterbekkens voor openbare watervoorziening.
1 W N
54.3. Werkzaamheden voor het kunstmatig aanvullen van grondwater wanneer het jaarlijkse volume aangevuld
water 10 miljoen m 3 of meer bedraagt
(Er kan overlapping zijn met de rubrieken 54.1 en 54.2)
1 W B P J
55. BORINGEN
55.1. BORINGEN
Verticale boringen ten behoeve van de aanleg van peilputten en voor andere doeleinden, andere dan deze
bedoeld in de rubrieken 53, 54 en 55.2:
Uitzondering: peilputten in het kader van bodem- en grondwateranalyses of ter naleving van de milieuvoorwaarden
voor de exploitatie van inrichtingen vallen niet onder deze indelingsrubriek.
1° tot op een diepte van 50 m ten opzichte van het maaiveld 3
2° vanaf een diepte van 50 m of meer ten opzichte van het maaiveld
(Er kan een overlapping zijn met de rubrieken 53 en 54.)
2 W N
55.2. DIEPBORINGEN, BORINGEN VOOR ONDERZOEK NAAR DE STABILITEIT VAN DE GROND UITGEZON-
DERD:
1° geothermische boringen
2° boringen voor watervoorziening
3° boringen in verband met de opslag van kernafval
vanaf een diepte van meer dan 500 m ten opzichte van het maaiveld
(Er kan een overlapping zijn met de rubrieken 53 en 54.)
1 W N
56. STUWEN EN OVERBRENGING VAN WATER
56.1. Overbrenging van water, ander dan overbrenging van via leidingen aangevoerd drinkwater:
1° projecten voor de overbrenging van water tussen de stroomgebieden wanneer deze overbrenging
ten doel heeft eventuele waterschaarste te voorkomen en de hoeveelheid overgebracht water meer bedraagt
dan 100 miljoen m3 per jaar
1 W B P J
2° in alle andere gevallen, projecten voor de overbrenging van water tussen stroomgebieden wanneer
het meerjarig jaardebiet van het bekken waaraan het water wordt onttrokken meer bedraagt dan 2.000
miljoen m 3 en de hoeveelheid overgebracht water 5 % van dit debiet overschrijdt
1 W B P J
56.2. Stuwdammen en andere installaties voor het stuwen of permanent of voor lange termijn opslaan van water,
wanneer een nieuwe of extra hoeveelheid water:
1° van 1 tot 10 miljoen m3 wordt gestuwd of opgeslagen 2 W N
2° meer dan 10 miljoen m3 wordt gestuwd of opgeslagen 1 W B P J
57. VLIEGVELDEN
57.1. Terreinen voor vliegvelden met een start- en landingsbaan van:
Voor de toepassing van deze rubriek wordt onder vliegvelden verstaan de vliegvelden die beantwoorden aan
de definitie van het Verdrag van Chicago van 1944 tot oprichting van de Internationale burgerluchtvaartorganisatie
1° minder dan 1.900 meter 2 A
2° tenminste 1.900 meter 1 B P J
57.2. Terreinen voor opstijg- en/of landingsplaats voor uitsluitend ultralichte motorluchtvaartuigen (ULM's) zoals
gedefinieerd in het koninklijk besluit van 21 september 1983 tot vaststelling der bijzondere voorwaarden
opgelegd voor de toelating tot het luchtverkeer van ULM's
2 A
57.3. Terreinen voor opstijg- en/of landingsplaats voor uitsluitend luchtvaartuigen zonder motor 3 A
384 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
58. CREMATORIA 1 N]
[59. Activiteiten die gebruikmaken van organische oplosmiddelen
De in deze rubriek vermelde activiteiten omvatten de reiniging van de procesapparatuur, maar niet de reiniging
van de producten tenzij andersluidende vermeldingen zijn opgenomen.
59.1. Drukken
een activiteit waarbij tekst en/of afbeeldingen worden gereproduceerd door met behulp van een beelddrager
inkt op ongeacht welk soort oppervlak aan te brengen. Hieronder vallen ook daarmee samenhangende
lak-, coating- en lamineertechnieken.
59.1.1. Installaties voor heatsetrotatie-offset:
een rotatiedrukactiviteit waarbij gebruik wordt gemaakt van een beelddrager waarop de drukkende delen
en de niet-drukkende delen in hetzelfde vlak liggen, waarbij rotatie inhoudt dat het te bedrukken materiaal
niet als aparte vellen maar van een rol in de machine wordt gevoerd. Het niet-drukkende deel wordt zo behandeld
dat het water aantrekt en derhalve de inkt afstoot. Het drukkende deel wordt zo behandeld dat het
inkt opneemt en overbrengt op het te bedrukken oppervlak. De verdamping vindt plaats in een oven, waar
het bedrukte materiaal met warme lucht wordt verwarmd.
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van 15 ton tot en met 25 ton 2
2° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van meer dan 25 ton 1
59.1.2. Installaties voor illustratiediepdruk: rotatiediepdrukactiviteit waarbij papier voor tijdschriften, brochures, catalogi
of soortgelijke producten met inkt op basis van tolueen wordt bedrukt
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van meer dan 25 ton 1
59.1.3. Installaties voor flexografie, lamineren, rotatiediepdruk, rotatiezeefdruk, lakken
59.1.3.1. Installaties voor flexografie: een drukactiviteit waarbij gebruik wordt gemaakt van een beelddrager van rubber
of elastische fotopolymeren, waarop de drukkende delen zich boven de niet-drukkende delen bevinden,
en van vloeibare inkt die door verdamping droogt
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van 15 ton tot en met 25 ton 2
2° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van meer dan 25 ton
59.1.3.2. Installaties voor lamineren samenhangend met een drukproces: de samenhechting van twee of meer flexibele
materialen tot een laminaat
1
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van 15 ton tot en met 25 ton 2
2° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van meer dan 25 ton
59.1.3.3. Installaties voor rotatiediepdruk: een drukactiviteit waarbij gebruik wordt gemaakt van een cilindrische
beelddrager, waarop de drukkende delen lager liggen dan de niet-drukkende delen, en vloeibare inkt die
door verdamping droogt. De napjes worden met inkt gevuld en het overschot wordt van de niet-drukkende
delen verwijderd voordat het te bedrukken oppervlak contact met de cilinder maakt en de inkt uit de napjes
trekt. Andere installaties dan die vermeld worden in subrubriek 59.1.2
1
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van 15 ton tot en met 25 ton 2
2° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van meer dan 25 ton
59.1.3.4. Installaties voor rotatiezeefdruk: een rotatiedrukactiviteit waarbij de inkt door een poreuze beelddrager
wordt geperst, waarbij de drukkende delen open zijn en het niet-drukkende deel wordt afgedekt, en zo op
het te bedrukken oppervlak wordt gebracht en waarbij gebruik wordt gemaakt van vloeibare inkt die uitsluitend
door verdamping droogt. Bij een rotatief drukproces wordt het te bedrukken materiaal niet als aparte
vellen maar van een rol in de machine gebracht.
1
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van 15 ton tot en met 25 ton 2
2° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van meer dan 25 ton
59.1.3.5. Installaties voor rotatiezeefdruk zoals in rubriek 59.1.3.4 met als beelddrager textiel of karton
1
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van meer dan 30 ton
59.1.3.6. Installaties voor lakken: een proces waarbij een lak of een kleefstof om later het verpakkingsmateriaal af te
sluiten op een flexibel materiaal wordt aangebracht
1
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van 15 ton tot en met 25 ton 2
2° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van meer dan 25 ton 1
59.2. Oppervlaktereiniging
Alle activiteiten, met uitzondering van chemisch reinigen, waarbij organische oplosmiddelen worden gebruikt
om verontreiniging van het oppervlak van materialen te verwijderen, met inbegrip van ontvetting.
Een uit meer dan een stap bestaande reinigingsactiviteit die niet wordt onderbroken door een andere stap,
wordt als één oppervlaktereinigingsactiviteit beschouwd. Deze activiteit betreft niet het reinigen van apparatuur,
maar het reinigen van het oppervlak van producten.
59.2.1. Oppervlaktereiniging die gebruikmaakt van de in artikel 5.59.2.2, § 1 en § 3, van titel II van het VLAREM vermelde
stoffen
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van 1 ton tot en met 5 ton 2
2° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van meer dan 5 ton 1
59.2.2. Oppervlaktereiniging die geen gebruikmaakt van de in artikel 5.59.2.2, § 1 en § 3, van titel II van het VLAREM
vermelde stoffen
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van 2 ton tot en met 10 ton 2
2° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van meer dan 10 ton 1
59.3. Overspuiten van voertuigen
Alle industriële of commerciële activiteiten en daarmee verband houdende ontvettingsactiviteiten waaronder:
[3]
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 385
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
59.4.
1° het aanbrengen van een laklaag op voertuigen, of een deel daarvan, als onderdeel van de reparatie,
de bescherming of de decoratie van voertuigen buiten de fabriek;
2° het aanbrengen van de oorspronkelijke laklaag op voertuigen, of een deel daarvan, met voor het
overspuiten gebruikelijke lakken op een andere plaats dan de oorspronkelijke fabricagelijn;
3° het aanbrengen van een laklaag op aanhangwagens, (met inbegrip van opleggers), gedefinieerd als
categorie O in artikel 1, § 1, 3°, van het koninklijk besluit van 15 maart 1968 houdende algemeen reglement
op de technische eisen waaraan de auto's, hun aanhangwagens, hun onderdelen en hun veiligheidstoebehoren
moeten voldoen, zoals gewijzigd bij koninklijk besluit van 16 november 1984.
Bandlakken
Elke activiteit waarbij band van staal, roestvrij staal, bekleed staal, koperlegeringen of aluminiumband in
een continu procédé wordt bekleed met een filmvormende of laminaatcoating.
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van meer dan 25 ton 1
59.5. Coatingwerkzaamheden
Hieronder valt niet de coating van substraten met metalen met behulp van elektroforese en chemische
spuittechnieken. Als de coatingactiviteit ook een stap omvat waarbij hetzelfde artikel wordt bedrukt, ongeacht
de daarbij gebruikte techniek, wordt deze stap als onderdeel van de coatingactiviteit beschouwd.
Drukactiviteiten die als afzonderlijke activiteiten plaatsvinden, vallen echter niet binnen deze categorie,
maar kunnen onder deze richtlijn vallen indien de drukactiviteit binnen het toepassingsgebied daarvan valt.
59.5.1. Coating van voertuigen
Alle activiteiten waarbij een of meer ononderbroken lagen van een coating worden aangebracht op de volgende
voertuigen:
1° nieuwe auto's die in artikel 1, § 1, 1°, van het koninklijk besluit van 15 maart 1968 houdende algemeen
reglement op de technische eisen waaraan de auto's, hun aanhangwagens, hun onderdelen en
hun veiligheidstoebehoren moeten voldoen, zoals gewijzigd bij koninklijk besluit van 16 november
1984, worden gedefinieerd als voertuigen van categorie M1 en, voorzover de coating plaatsvindt in dezelfde
installatie als voertuigen van M1, van categorie N1 zoals gedefinieerd in artikel 1, § 1, 2°, van het
koninklijk besluit van 15 maart 1968;
2° vrachtwagencabines, gedefinieerd als de behuizing voor de chauffeur en de daarmee geïntegreerde
behuizing voor de technische apparatuur van voertuigen die in artikel 1, § 1, 2°, van het koninklijk besluit
van 15 maart 1968 als voertuigen van de categorieën N2 en N3 worden gedefinieerd;
3° bestelwagens en vrachtwagens, in artikel 1, § 1, 2°, van het koninklijk besluit van 15 maart 1968 gedefinieerd
als voertuigen van de categorieën N1, N2 en N3, met uitzondering van vrachtwagencabines;
4° bussen, in artikel 1, § 1, 1°, van het koninklijk besluit van 15 maart 1968 gedefinieerd als voertuigen
van de categorieën M2 en M3.
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van minder dan 15 ton 2
2° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van meer dan 15 ton 1
59.5.2. Coating van andere producten
Alle activiteiten waarbij een of meer ononderbroken lagen van een coating worden aangebracht op:
1° aanhangwagens, gedefinieerd in de categorieën O1, O2, O3 en O4 in artikel 1, § 1, 3°, van het koninklijk
besluit van 15 maart 1968;
2° metalen en kunststofoppervlakken, met inbegrip van oppervlakken van vliegtuigen, schepen, treinen
enz.;
3° textiel, stoffen, film en papieroppervlakken.
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van 5 ton tot en met 15 ton 2
2° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van meer dan 15 ton 1
59.6. Coating van wikkeldraad
Elke coatingactiviteit van metalen geleiders die worden gebruikt om spoelen voor transformatoren, motoren
enz. mee te wikkelen
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van meer dan 5 ton 1
59.7. Coating van houten oppervlakken
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van 15 ton tot en met 25 ton 2
2° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van meer dan 25 ton 1
59.8. Chemisch reinigen
Alle industriële of commerciële activiteiten waarbij VOS worden gebruikt in een installatie voor het schoonmaken
van kleren, meubelstoffen en soortgelijke consumptiegoederen, met uitzondering van het handmatig
verwijderen van vlekken in de textiel- en de kledingindustrie
[3]
59.9. Impregneren van houten oppervlakken
Elke activiteit waarbij een houtverduurzamingsmiddel in het hout wordt gebracht
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van meer dan 25 ton 1
59.10. Coating van leder
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van 10 ton tot en met 25 ton 2
2° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van meer dan 25 ton 1
59.11. Fabricage van schoeisel
Elke activiteit met betrekking tot de fabricage van volledig schoeisel of delen daarvan
1°met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van meer dan 5 ton 1
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
386 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
Jaarverslag

Rubriek Omschrijving en subrubrieken Klasse Bemerkingen
– Laatst vervangen bij art. 66 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– Lid 4, G, gewijzigd bij art. 5, 1°, B. Vl. Reg. 15 juni 1999, B.S.,
4 september 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 15)
– 2.2.8. ingevoegd bij art. 5, 2°, B. Vl. Reg. 15 juni 1999, B.S.,
4 september 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 15)
– 2.3.4., a), 2°, Bemerkingen, gewijzigd bij art. 5, 3°, B. Vl. Reg.
15 juni 1999, B.S., 4 september 1999, inwerkingtreding: 1 mei
1999 (art. 15)
– 2.3.6. vervangen bij art. 4 B. Vl. Reg. 13 juli 2001, B.S.,
19 september 2001, inwerkingtreding: 16 juli 2001 (art. 16)
– 2.3.7., na wijzigingen, vervangen bij art. 4 B. Vl. Reg. 13 juli
2001, B.S., 19 september 2001, inwerkingtreding: 16 juli 2001
(art. 16)
– 2.3.10 opgeheven bij art. 4 B. Vl. Reg. 13 juli 2001, B.S.,
19 september 2001, inwerkingtreding: 16 juli 2001 (art. 16)
– 4.1., inleidende zin, Klasse, gewijzigd bij art. 5, 7°, B. Vl. Reg.
15 juni 1999, B.S., 4 september 1999, inwerkingtreding: 1 mei
1999 (art. 15)
– 7.11., 1°, a), gewijzigd bij art. 5, 8°, B. Vl. Reg. 15 juni 1999,
B.S., 4 september 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 15)
–7.11., 1°, g), vervangen bij art. 5, 9°, B. Vl. Reg. 15 juni 1999,
B.S., 4 september 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 15)
–7.11., 2°, b), gewijzigd bij art. 5, 10°, B. Vl. Reg. 15 juni 1999,
B.S., 4 september 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 15)
– 9.3.1., inleidende zin, aangevuld bij art. 2 B. Vl. Reg.
19 september 2003, B.S., 10 oktober 2003
– 9.3.2., inleidende zin, aangevuld bij art. 2 B. Vl. Reg.
19 september 2003, B.S., 10 oktober 2003
– 9.4.1., inleidende zin, aangevuld bij art. 2 B. Vl. Reg.
19 september 2003, B.S., 10 oktober 2003
– 9.4.2., inleidende zin, aangevuld bij art. 2 B. Vl. Reg.
19 september 2003, B.S., 10 oktober 2003
– 9.4.3., inleidende zin, aangevuld bij art. 2 B. Vl. Reg.
19 september 2003, B.S., 10 oktober 2003
– 9.5., inleidende zin, aangevuld bij art. 2 B. Vl. Reg.
19 september 2003, B.S., 10 oktober 2003
– 9.6., inleidende zin, aangevuld bij art. 2 B. Vl. Reg.
19 september 2003, B.S., 10 oktober 2003
– 9.7., inleidende zin, aangevuld bij art. 2 B. Vl. Reg.
19 september 2003, B.S., 10 oktober 2003
– 9.8., inleidende zin, aangevuld bij art. 2 B. Vl. Reg.
19 september 2003, B.S., 10 oktober 2003
– 17.3.9., 2°, b) en Klasse, gewijzigd bij art. 5, 11°, a)-b),
B. Vl. Reg. 15 juni 1999, B.S., 4 september 1999, inwerkingtreding:
1 mei 1999 (art. 15)
– 20.4.3. gewijzigd bij art. 5, 12°, B. Vl. Reg. 15 juni 1999, B.S.,
4 september 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 15)
– 24.1. gewijzigd bij art. 5, 13°, B. Vl. Reg. 15 juni 1999, B.S.,
4 september 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 15)
– 28.3. vervangen bij art. 3 B. Vl. Reg. 19 september 2003, B.S.,
10 oktober 2003
– 31.2., 1°, gewijzigd bij art. 5, 14°, B. Vl. Reg. 15 juni 1999, B.S.,
4 september 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 15)
– 31.2., 2°, gewijzigd bij art. 5, 14°, B. Vl. Reg. 15 juni 1999, B.S.,
4 september 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 15)
– 32.9., 1°, gewijzigd bij art. 5, 15°, a), B. Vl. Reg. 15 juni 1999,
B.S., 4 september 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 15)
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
59.12. Lamineren van hout en kunststof
Elke activiteit met het oog op het aaneenhechten van hout en/of kunststof voor de vervaardiging van laminaten
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van meer dan 5 ton 1
59.13. Aanbrengen van lijmlagen
Activiteiten waarbij een kleefstof op een oppervlak wordt aangebracht, met uitzondering van het aanbrengen
van lijmlagen, en lamineren samenhangend met drukprocessen
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van 5 ton tot en met 15 ton 2
2° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van meer dan 15 ton 1
59.14. Vervaardiging van coatingpreparaten, lak, inkt en kleefstoffen
De vervaardiging van bovengenoemde eindproducten en, wanneer dit in dezelfde installatie gebeurt, van
halffabrikaten door het mengen van pigmenten, hars en kleefstoffen met organische oplosmiddelen of andere
draagstoffen, waaronder dispergeren en predispergeren, aanpassen van de viscositeit en de kleur en
bewerkingen om de verpakking te vullen met het eindproduct
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van 100 ton tot en met 1.000 ton 2
2° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van meer dan 1.000 ton 1
59.15. Bewerking van natuurlijk of synthetisch rubber
Elke activiteit met betrekking tot het mengen, malen, vermengen, kalanderen, extruderen en vulkaniseren
van natuurlijk of synthetisch rubber en alle nevenbewerkingen om natuurlijk of synthetisch rubber te bewerken
tot eindproduct
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van meer dan 15 ton 1
59.16. Extractie van plantaardige oliën en dierlijke vetten en raffinage van plantaardige oliën
Alle activiteiten waarbij plantaardige olie uit zaden en ander plantaardig materiaal wordt geëxtraheerd, droge
residuen tot diervoeder worden verwerkt, of vetten en plantaardige olie uit zaden, plantaardig materiaal
en/of dierlijk materiaal worden geraffineerd.
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van meer dan 10 ton 1
59.17. Vervaardiging van geneesmiddelen
De chemische synthese, fermentatie, extractie, formulering en afwerking van geneesmiddelen en de vervaardiging
van halffabrikaten, voorzover die op dezelfde plaats gebeurt
1° met een jaarlijks oplosmiddelverbruik van meer dan 50 ton 1]
[60 Geheel of gedeeltelijk opvullen met nietverontreinigde uitgegraven bodem van groeven, graverijen, uitgravingen
en andere putten, met inbegrip van waterplassen en vijvers
1° met een capaciteit van 1000 tot en met 10.000 m3 2 E, O N
2° met een capaciteit van meer dan 10.000 m 3
Opmerkingen:
Het grondverzet en het gebruik van uitgegraven bodem in het kader van functionele ophogingen en aanvullingen,
boven het maaiveld, voor het bouwrijp maken van terreinen of voor de realisatie van een grondof
bouwwerk valt niet onder deze rubriek.
In deze rubriek wordt onder niet-verontreinigde uitgegraven bodem verstaan: uitgegraven bodem, uitgegraven
bodem die een fysische scheiding heeft ondergaan en gereinigde uitgegraven bodem die inzake fysische
samenstelling voldoet aan de bepalingen van artikel 53, § 1, 6°, van het besluit van de Vlaamse regering van
5 maart 1996 houdende Vlaams reglement betreffende de bodemsanering (hierna kortweg «Vlarebo») en
die, tenzij anders vermeld in de milieuvergunning, inzake chemische samenstelling voldoet aan de normen
voor het vrij gebruik van uitgegraven bodem als bodem op een ontvangende grond die binnen
bestemmingstype II, III, IV of V gelegen is, zoals bepaald in bijlage 8 van Vlarebo, respectievelijk aan de normen
voor het vrij gebruik van uitgegraven bodem als bodem op een ontvangende grond die binnen
bestemmingstype I gelegen is, zoals bepaald in bijlage 7 van Vlarebo.]
1 E, O N
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Coördinator
Audit
– 32.9., 3°, inleidende zin, gewijzigd bij art. 5, 15°, b), i),
B. Vl. Reg. 15 juni 1999, B.S., 4 september 1999, inwerkingtreding:
1 mei 1999 (art. 15)
– 32.9., 3°, a), gewijzigd bij art. 5, 15°, b), ii), B. Vl. Reg. 15 juni
1999, B.S., 4 september 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 15)
– 32.9., 3°, b), gewijzigd bij art. 5, 15°, b), ii), B. Vl. Reg. 15 juni
1999, B.S., 4 september 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 15)
–32.9., 3°, c), gewijzigd bij art. 5, 15°, b), ii), B. Vl. Reg. 15 juni
1999, B.S., 4 september 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 15)
– 32.9., 3°, d), gewijzigd bij art. 5, 15°, b), ii), B. Vl. Reg. 15 juni
1999, B.S., 4 september 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 15)
– 32.9., 4°, ingevoegd bij art. 5, 15°, c), B. Vl. Reg. 15 juni 1999,
B.S., 4 september 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 15)
– 34.1., 2°, Klasse, gewijzigd bij art. 5, 16°, B. Vl. Reg. 15 juni
1999, B.S., 4 september 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 15)
– 45.4., d), gewijzigd bij art. 5, 17°, B. Vl. Reg. 15 juni 1999, B.S.,
4 september 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 15)
– 52.2., inleidende zin, gewijzigd bij art. 5, 18°, B. Vl. Reg. 15 juni
1999, B.S., 4 september 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 15)
– 53.4., 1°, Klasse, gewijzigd bij art. 5, 19°, B. Vl. Reg. 15 juni
1999, B.S., 4 september 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 15)
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 387
Jaarverslag

– 59 toegevoegd bij art. 3 B. Vl. Reg. 20 april 2001, B.S., 10 juli
2001, inwerkingtreding: 10 juli 2001 (art. 17)
– 59.3. gewijzigd bij art. 1, 1°, B. Vl. Reg. 7 september 2001, B.S.,
3 oktober 2001, inwerkingtreding: 10 juli 2001 (art. 3)
– 59.8. gewijzigd bij art. 1, 2°, B. Vl. Reg. 7 september 2001, B.S.,
3 oktober 2001, inwerkingtreding: 10 juli 2001 (art. 3)
– 60 toegevoegd bij art. 3 B. Vl. Reg. 31 mei 2002, B.S., 19 juni
2002
BIJLAGE 2
[Lozing van gevaarlijke stoffen]
Opschrift vervangen bij art. 6, lid 1, B. Vl. Reg. 27 april 1994, B.S.,
6 mei 1994
[...]
– Inleidende bepalingen opgeheven bij art. 6, lid 2, B. Vl. Reg. 27
april 1994, B.S., 6 mei 1994
2A Lijst van de toxische en gevaarlijke
afvalstoffen (EG-richtlijn 78/319/EEG van
20 maart 1978)
[...]
– Opgeheven bij art. 6, lid 2, B. Vl. Reg. 27 april 1994, B.S., 6 mei
1994
2B Lijst van gevaarlijke stoffen voor lozing in
grondwater (EG-richtlijn 80/68/EEG van
17 december 1979)
Lijst I
Families en groepen van stoffen
Lijst I omvat de afzonderlijke stoffen van onderstaande
families of groepen van stoffen, met uitzondering van
die stoffen welke, gezien het geringe risico van toxiciteit,
persistentie en bio-accumulatie, niet geschikt voor lijst I
worden geacht.
Dergelijke stoffen die gezien de toxiciteit, de persistentie
en de bio-accumulatie geschikt zijn voor lijst II, moeten
op die lijst worden opgenomen.
1. Organische halogeenverbindingen en stoffen waaruit
in water dergelijke verbindingen kunnen ontstaan
2. Organische fosforverbindingen
3. Organische tinverbindingen
4. Stoffen die in of via het water een kankerverwekkende,
mutagene of teratogene werking hebben
5. Kwik en kwikverbindingen
6. Cadmium en cadmiumverbindingen
7. Minerale oliën en koolwaterstoffen
8. Cyaniden
Lijst II
Families en groepen van stoffen
Lijst II omvat afzonderlijke stoffen en categorieën van
stoffen van de onderstaande families en groepen van
stoffen die een schadelijke werking op het grondwater
zouden kunnen hebben.
1.2. Als het gaat om een rechtspersoon
1. De volgende metalloïden en metalen alsmede verbindingen
daarvan:
1. Zink 11. Tin
2. Koper 12. Barium
3. Nikkel 13. Beryllium
4. Chroom 14. Borium
5. Lood 15. Uranium
6. Selenium 16. Vanadium
7. Arsenicum 17. Kobalt
8. Antimoon 18. Thallium
9. Molybdeen 19. Tellurium
10. Titaan 20. Zilver
2. Biociden en derivaten daarvan, die niet in lijst I genoemd
zijn.
3. Stoffen met een schadelijke werking op de smaak
en/of de geur van het grondwater alsmede verbindingen
waaruit dergelijke stoffen in het water kunnen ontstaan
en die het water ongeschikt voor menselijke consumptie
kunnen maken.
4. Organische siliciumverbindingen die toxisch of persistent
zijn en stoffen waaruit dergelijke verbindingen in
het water kunnen ontstaan, met uitzondering van die
welke biologisch onschadelijk zijn of die in het water
snel worden omgezet in onschadelijke stoffen.
5. Anorganische fosforverbindingen en elementair fosfor.
6. Fluoriden
7. Ammoniak en nitrieten.
2C Lijst van gevaarlijke stoffen voor lozing in
aquatisch milieu (EG-richtlijn 76/464/EEG van
4 mei 1976)
Lijst I van families en groepen van stoffen
Lijst I omvat sommige afzonderlijke stoffen die deel uitmaken
van de volgende families en groepen van stoffen
die in hoofdzaak moeten worden gekozen op basis van
hun toxiciteit, persistentie, bio-accumulatie, met uitzondering
van die stoffen welke biologisch onschadelijk zijn
of die snel worden omgezet in biologisch onschadelijke
stoffen:
1. Organische halogeenverbindingen en stoffen waaruit
in water dergelijke verbindingen kunnen ontstaan
2. Organische fosforverbindingen
3. Organische tinverbindingen
4. Stoffen waarvan is aangetoond dat zij in of via het water
een kankerverwekkende werking hebben
5. Kwik en kwikverbindingen
6. Cadmium en cadmiumverbindingen
7. Persistente minerale oliën en uit aardolie bereide persistente
koolwaterstoffen
8. Persistente kunststoffen die in water kunnen drijven,
zweven of zinken en die enig gebruik van het water kunnen
hinderen.
Naam Voornamen
Geboorteplaats en datum:
Adres: Gemeente: postnummer:
Straat: Nr: Busnr:
Telefoonnummers: Werkzetel: Privé:
RSZ-nummer: BTW-nummer:
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Lijst II van families en groepen van stoffen
Lijst II omvat de stoffen die deel uitmaken van de families
en groepen van stoffen genoemd in lijst I alsmede
sommige afzonderlijke stoffen en bepaalde categorieën
stoffen die deel uitmaken van onderstaande families en
groepen van stoffen die een schadelijke werking op het
water hebben, welke echter beperkt kan zijn tot een bepaald
gebied en afhangt van de kenmerken van de ontvangende
wateren en de plaats daarvan.
1. De volgende metalloïden en metalen alsmede verbindingen
daarvan:
1. Zink 11. Tin
2. Koper 12. Barium
3. Nikkel 13. Beryllium
4. Chroom 14. Borium
5. Lood 15. Uranium
6. Selenium 16. Vanadium
7. Arsenicum 17. Kobalt
8. Antimoon 18. Thallium
9. Molybdeen 19. Tellurium
10. Titaan 20. Zilver
2. Biociden en niet in lijst I genoemde derivaten daarvan.
3. Stoffen met een schadelijke werking op de smaak
en/of geur van produkten uit het water en bestemd voor
de mens, alsmede verbindingen waaruit dergelijke stoffen
in het water kunnen ontstaan.
4. Organische siliciumverbindingen die toxisch of persistent
zijn en stoffen waaruit dergelijke verbindingen in
het water kunnen ontstaan, met uitzondering van die
welke biologisch onschadelijk zijn of die in water snel
worden omgezet in onschadelijke stoffen.
5. Anorganische fosforverbindingen en elementair fosfor.
6. Niet-persistente minerale oliën en uit aardolie bereide
niet-persistente koolwaterstoffen.
7. Cyaniden, fluoriden.
8. Stoffen die ongunstig inwerken op de zuurstofbalans,
met name: ammoniak, nitrieten.
BIJLAGE 3
[Meldingsformulier inzake de exploitatie van
een klasse 3 inrichting, de verandering van
een inrichting
of de overname van een inrichting door een
andere exploitant (artikelen 2, 5 en 42
Vlarem)]
Opschrift vervangen bij art. 24, 1°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992,
B.S., 2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
A. Identificatie van de meldingplichtige
1. Exploitant
1.1. Als het gaat om een natuurlijke Persoon
388 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

a) De persoon die de melding ondertekent:
Naam: Voornamen:
Hoedanigheid in de rechtspersoon:
b) Rechtspersoon
Naam:
Maatschappelijke zetel:
Gemeente: Postnummer:
Straat: Nr.: Busnr.:
Tel.:
Rechtsvorm:
Oprichtingsakte: Datum: Publ. B.S. van Bijl....
Wijzigingen: Data en publicaties: Bijl....
RSZ-nummer: BTW-nummer:
2. In geval van overname, de vroegere exploitant:
2.1. Als het gaat om een natuurlijke Persoon
Naam Voornamen
Geboorteplaats en datum:
Adres: Gemeente: postnummer:
Straat: Nr: Busnr:
Telefoonnummers: Werkzetel: Privé:
RSZ-nummer: BTW-nummer:
2.2. Als het gaat om een rechtspersoon
a) De persoon die de melding ondertekent:
Naam: Voornamen:
Hoedanigheid in de rechtspersoon:;
b) Rechtspersoon
Naam:
Maatschappelijke zetel:
Gemeente: Postnummer:
Straat: Nr.: Busnr.:
Tel.:
Rechtsvorm:
Oprichtingsakte: Datum: Publ. B.S. van Bijl....
Wijzigingen: Data en publicaties: Bijl....
RSZ-nummer: BTW-nummer:
3. Juridische grondslag op basis waarvan de exploitant
de beschikking heeft over de bedoelde inrichting(en),
alsmede het eigendomsstatuut van de percelen waarop
de exploitatie gebeurt of is gepland
– Is de exploitant eigenaar van de inrichting (JA/NEEN):
.....
Zo neen:
Indien de exploitant geen eigenaar is van de inrichting
dient de akte of overeenkomst gevoegd in bijlage van de
Kadastrale ligging der percelen waarop de exploitatie of
de verandering van de inrichting gebeurt of gepland is:
2. Maximum aantal te werk te stellen of tewerkgestelde
werknemers:
aanvraag waaruit moet blijken onder welke vorm de exploitant
beschikking heeft over de inrichting.
Bijl....
– Is de exploitant eigenaar van de percelen waarop de
exploitatie plaatsvindt (JA/NEEN): .....
Zo neen:
Indien de exploitant geen eigenaar is van de percelen
waarop de exploitatie plaatsvindt dient de akte of overeenkomst
gevoegd in bijlage van de aanvraag, waaruit
Gemeente: Postnr.
Straat: Nr. Busnr.
3. De exploitant heeft een comité voor veiligheid, gezondheid
en verfraaiing van de werkplaatsen zoals?
(Ja/Neen)....
Zo ja:
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
moet blijken onder welke vorm de exploitant beschikking
heeft over de percelen.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 389
Bijl.....
B. Administratieve gegevens betreffende de inrichting:
1. Ligging met opgave van de gemeente(n) en provincies
waarin de percelen zijn gelegen waarop de exploitatie of
de verandering van de inrichting gebeurt of gepland is.
Provincie Gemeente Afdeling Sectie Perceelnrs. Grootte
O – Staat, de Gemeenschap, het Gewest, een Provincie of een door een van hen opgerichte instelling
Naam en hoedanigheid van de Voorzitter en de secretaris
van dit comité hierna vermelden.
4. Het gaat om een inrichting van (aankruisen wat van
toepassing is):

O – Een gemeente, een vereniging van gemeenten of een openbaar centrum voor maatschappelijk welzijn
O – Een niet hiervoren genoemde openbare instelling.
C. Aard en technische kenmerken van de inrichting
Gelieve het voorwerp van de exploitatie, alsmede de rubrieken
uit de indelingslijst van het VLAREM te vermel-
– D, O, derde streepje vervangen bij art. 67, 1°, B. Vl. Reg.
12 januari 1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei
1999 (art. 83)
– D, O, vijfde streepje vervangen bij art. 67, 2°, B. Vl. Reg.
12 januari 1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei
1999 (art. 83)
E. Vergunningen en meldingen
1. Bouw
Is voor de inrichting, de verandering van de inrichting
die, of voor het gedeelte van de inrichting dat, het voorwerp
van de melding uitmaakt, krachtens de wet van
29 maart 1962 houdende de organisatie van de ruimtelijke
ordening en van de stedebouw een bouwvergunning
vereist?
(JA/NEEN): ......
In voorkomend geval een afschrift van de beslissing(en)
over vergunningsaanvragen als bedoeld in voormelde
wet met betrekking tot de inrichting bijvoegen respectievelijk
de datum waarop alsmede de overheid bij wie
dergelijke vergunning(en) werd(en) aangevraagd vermelden.
Bijl.....
2. Exploitatie
[In geval de melding betrekking heeft op de verandering
of de overname van een vergunde inrichting (artikelen 5
en 42 van het Vlarem)] dient tevens een afschrift bijgevoegd
van eerdere beslissingen over vergunningsaanvragen
die werden ingediend voor de exploitatie, de lozing
van afvalwater, de verwijdering van afvalstoffen, of
ter bescherming van grondwater met betrekking tot de
inrichting of in voorkomend geval de datum waarop alsmede
de overheid bij wie dergelijke vergunning(en)
werd(en) aangevraagd vermeld.
Bijl.....
– E, 2, gewijzigd bij art. 24, 2°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992, B.S.,
2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
F. [Bijlagen
1° Wanneer de melding betrekking heeft op het exploiteren
van een nieuwe derde klasse-inrichting en/of op
de verandering van een bestaande inrichting derde klasse
die na verandering in de derde klasse blijft ingedeeld
en die geen milieutechnische eenheid vormt met inrichtingen
vergund als eerste of tweede klasse, dient steeds
een plan op schaal van tenminste 1/500 gevoegd waarop
de ligging van de inrichting op het betrokken kadastraal
perceel is aangegeven.
den die van toepassing zijn op de inrichting waarvoor de
melding wordt gedaan met precisering van, naargelang
de opslagcapaciteit en/of het elektrisch of calorisch vermogen.
2° Wanneer de melding betrekking heeft op een inrichting
die ingedeeld is in één of meer van de
subrubrieken 9.3 tot en met 9.8 van de indelingslijst dienen
daarenboven de volgende bijlagen bijgevoegd:
a) een lijst met de aantallen dieren gespecificeerd overeenkomstig
de diersoorten (categorieën) vermeld in
artikel 5 van het decreet van 23 januari 1991 inzake de
bescherming van het leefmilieu tegen de verontreiniging
door meststoffen;
b) voor zover de meldingsplichtige de cultuurgronden in
eigen gebruik nog niet digitaal bij de Mestbank heeft laten
registreren, een opgave van de kadastrale percelen
welke in eigen gebruik zijn en het bijhorend kaartmateriaal
op schaal 1/10.000 met aanduiding van de desbetreffende
percelen;
c) de bij de inrichting behorende mestafzet-, mestafname-,
mestexport- en/of mestverwerkingsovereenkomsten.
3° Wanneer de melding betrekking heeft op de winning
van grondwater, dienen voor elk van de grondwaterwinningen
gegroepeerd per watervoerende laag de volgende
gegevens te worden aangegeven:
a) de activiteit waarbinnen de grondwaterwinning zich
situeert;
b) de bestemming van het grondwater;
c) de beoogde of noodzakelijke waterkwaliteit;
d) de beoogde maximum hoeveelheid te winnen grondwater
uitgedrukt in m3 per dag en per jaar;
e) de diepte waarop het grondwater gewonnen wordt
ten opzichte van het maaiveld;
e) de aard en het maximum vermogen van de pomp(en)
uitgedrukt in m3 /uur en in kilowatt;
f) de apparatuur en/of middelen voorzien voor de meting
van het gewonnen grondwatervolume;
g) de situering van alle (geregistreerde en niet-geregistreerde)
pompen op kaartmateriaal op schaal van ten
minste 1/5.000.
3°: nummering conform B.S.; lees echter Franse tekst. Deze heeft
echter slechts de waarde van een vertaling.
«3° lorsque la déclaration concerne le captage d'eaux souterraines,
pour chacun des captages d'eaux souterraines, groupé par
couche aquifère:
a) l'activité dont fait partie le captage d'eaux souterraines;
b) la destination des eaux souterraines;
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
D. Voorwerp van de melding (aankruisen wat van
toepassing is):
O – De melding van een nieuwe inrichting
O – De melding van een inrichting die na wijziging of aanvulling van de indelingslijst meldingsplichtig wordt
O – [De melding van verandering van een bestaande inrichting derde klasse die na verandering in de derde klasse blijft ingedeeld en die geen deel uitmaakt van een milieutechnische
eenheid vergund als eerste of tweede klasse]
O – De melding van de overname van een vergunde inrichting
[O – De mededeling van een kleine verandering van een bestaande inrichting eerste of tweede klasse, omvattende:
O – het exploiteren van een nieuwe derde klasse-inrichting die een milieutechnische eenheid vormt samen met vergunde inrichtingen vergund:]
O – als eerste klasse;
O – als tweede klasse;
O – het veranderen van een bestaande derde klasse-inrichting die na de verandering in de derde klasse blijft ingedeeld en die een milieutechnische eenheid vormt samen met
vergunde inrichtingen vergund:
O – als eerste klasse;
O – als tweede klasse;
O – het veranderen van een tweede of eerste klasse-inrichting die na de verandering in dezelfde klasse blijft ingedeeld en die een milieutechnische eenheid vormt samen met
vergunde inrichtingen vergund:
O – als eerste klasse;
O – als tweede klasse;]
c) la quantité maximale d'eaux souterraines capteés, exprimeé
en m3 par jour et par an;
d) la profondeur à laquelle les eaux souterraines sont capteés par
rapport à la surface du sol;
e) la nature et le débit maximal de la ou des pompes exprimé en
m 3 /heure et en kilowatts;
f) l'appareillage et/ou les moyens utilisés pour mesurer le volume
des eaux souterraines capteés;
g) l'emplacement de toutes les pompes (enregistrées et non enregistrées)
sur un matériel cartographique à l'échelle 1/5000 au
moins.»
4° Wanneer de melding betrekking heeft op een mededeling
kleine verandering van een inrichting tweede of
eerste klasse dienen bij het meldingsformulier de volgende
bijlagen te worden gevoegd:
a) de beschrijving van de toestand vóór de beoogde verandering
door een of meer uitvoeringsplannen op
schaal van ten minste 1/200 waarop per productie-eenheid,
per opslagplaats, per gebouw en per verdieping, de
schikkingen van de installaties, machines, toestellen, apparaten
(in voorkomend geval met hun bijbehorende
motoren en opgave van het vermogen ervan) en opslagplaatsen
(met capaciteit) evenals de lozingspunten van
de afvalwaters weergegeven zijn alsmede de als hinderlijk
ingedeelde handelingen aangegeven zijn;
b) de beschrijving van de toestand na de beoogde verandering
door een of meer uitvoeringsplannen op schaal
van ten minste 1/200 waarop per productie-eenheid,
per opslagplaats, per gebouw en per verdieping die bij
de verandering betrokken zijn, de schikkingen van de installaties,
machines, toestellen, apparaten (in voorkomend
geval met hun bijbehorende motoren en opgave
van het vermogen ervan) en opslagplaatsen (met capaciteit)
evenals de lozingspunten van de afvalwaters
weergegeven zijn alsmede de als hinderlijk ingedeelde
handelingen aangegeven zijn;
c) een afschrift van de gedane meldingen, evenals een
afschrift van eerdere beslissingen over vergunningsaanvragen
die werden ingediend voor de exploitatie, de lozing
van afvalwaters, de verwerking van afvalstoffen, de
winning van grondwater of voor de bescherming van
grondwater met betrekking tot de inrichting of in voorkomend
geval de datum waarop alsmede de overheid bij
wie dergelijke vergunning(en) werd(en) aangevraagd.]
– F vervangen bij art. 67, 3°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
De ondergetekende verklaart hiermede dat de door hem
(haar) verstrekte inlichtingen juist en volledig zijn en dat
hij (zij) zich zal houden aan de verplichtingen die hem
390 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

(haar) hetzij door de wetgever, hetzij door de bevoegde
diensten worden opgelegd.
(Melding eigenhandig te ondertekenen door de exploitant
als het om een natuurlijke persoon gaat en door de
verantwoordelijke afgevaardigde van de exploitant,
wanneer deze laatste een rechtspersoon betreft.
Dit meldingsformulier dient per ter post aangetekende
zending of bij afgifte tegen ontvangstbewijs overgemaakt
aan:
– wanneer de melding een exploitatie of verandering betreft,
aan het college van burgemeester en schepenen
van de gemeente(n) waarin de percelen zijn gelegen
(artikel 2 van het VLAREM)
– wanneer de melding een overname betreft, aan de
overheid die de laatste vergunning heeft verleend
(artikel 42 van het VLAREM)
[– wanneer de melding betrekking heeft op de overname
van een vergunde inrichting dient de melding even-
Dossiernummer
Aanvraag ingediend bij op
Datum waarop aanvraag ontvankelijk en volledig is verklaard:
Uiterste datum advies milieuvergunningscommissie:
UITERSTE DATUM UITSPRAAK:
Bouwvergunning (1):
– vereist en verleend op
– niet vereist
(In te vullen door de aanvrager)
A. Identificatie van de aanvrager
eens voor akkoord te worden mede-ondertekend door
de vergunninghouder.]
– Vermelding, derde streepje, toegevoegd bij art. 24, 3°, B. Vl. Ex.
28 oktober 1992, B.S., 2 februari 1993, err., B.S., 11 september
1993
BIJLAGE 4
Milieuvergunningsaanvraagformulier voor de
exploitatie of de verandering
van een inrichting van klasse 1 of 2 (artikel 5
van het Vlarem)
[De aanvra(a)g(st)er wordt eraan herinnerd dat dit formulier
samen met de vereiste bijlagen moet worden afgeleverd,
conform de bepalingen van het Vlarem:
1. Exploitant
1.1. Als het gaat om een natuurlijke Persoon
1.2. Als het gaat om een rechtspersoon a) De natuurlijke persoon die verantwoordelijk is voor
het naleven van de milieuvergunningsvoorwaarden en
die de vergunningsaanvraag ondertekent:
– De vertegenwoordiger van voormelde natuurlijke persoon,
zo deze afwezig is:
b) Rechtspersoon
Te , de
Handtekening.
Naam Voornamen
Geboorteplaats en datum:
Adres: Gemeente: postnummer:
Straat: Nr: Busnr:
Telefoonnummers: Werkzetel: Privé:
RSZ-nummer: BTW-nummer:
Naam: Voornamen:
Hoedanigheid in de rechtspersoon:
Naam: Voornamen:
Hoedanigheid in de rechtspersoon:
Naam:
Maatschappelijke zetel:
Gemeente: Postnummer:
Straat: Nr.: Busnr.:
Tel.:
Rechtsvorm:
Oprichtingsakte: Datum: Publ. B.S. dd Bijl....
Wijzigingen? Data en publicaties Bijl....
RSZ-nummer: BTW-nummer:
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
– in tien exemplaren, als de aanvraag bij de Bestendige
Deputatie van de provincieraad dient ingediend;
– in negen exemplaren, als de aanvraag bij de Vlaamse
minister dient ingediend;
– in zeven exemplaren, als de aanvraag bij het College
van Burgemeester en Schepenen dient ingediend.]
– Inleidende zin gewijzigd bij art. 25 B. Vl. Ex. 28 oktober 1992,
B.S., 2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
In zijn (haar) belang is het meer dan wenselijk de bijlagen
te nummeren en een verwijzingslijst bij te voegen bij
dit formulier.
Vak voorbehouden aan de administratie
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 391

2. Juridische grondslag op basis waarvan de exploitant
de beschikking heeft over de bedoelde inrichting(en),
alsmede het eigendomsstatuut van de percelen waarop
de exploitatie gebeurt of is gepland
– Is de exploitant eigenaar van de inrichting
(JA/NEEN):.....
Zo neen:
Indien de exploitant geen eigenaar is van de inrichting
dient de akte of overeenkomst gevoegd in bijlage van de
Gemeente: Postnr.
Straat: Nr. Busnr.
Kadastrale ligging der percelen waarop de exploitatie of
de verandering van de inrichting gebeurt of gepland is:
2. Maximum aantal te werk te stellen of tewerkgestelde
werknemers:
3. De exploitant heeft een comité voor veiligheid, gezondheid
en verfraaiing van de werkplaatsen zoals be-
[5. De exploitant heeft een milieucoördinator aangesteld?
(Ja/Neen)...
Zo ja:
– naam, voornaam, geboortedatum en adres van deze
milieucoördinator;
aanvraag waaruit moet blijken onder welke vorm de exploitant
beschikking heeft over de inrichting.
Bijl.....
– Is de exploitant eigenaar van de percelen waarop de
exploitatie plaatsvindt (JA/NEEN): .....
Zo neen:
Indien de exploitant geen eigenaar is van de percelen
waarop de exploitatie plaatsvindt dient de akte of overeenkomst
gevoegd in bijlage van de aanvraag, waaruit
doeld in het Algemeen Reglement voor de Arbeidsbescherming
opgericht? (Ja/Neen)...
Zo ja:
Naam en hoedanigheid van de Voorzitter en de secretaris
van dit comité hierna vermelden.
– is hij/zij een werknemer van de exploitant?
(Ja/Neen)...
Zo ja:
functie:...
Zo neen:
D. Aard en technische kenmerken van de inrichting 1. Aard en klasse van de inrichting die het voorwerp uitmaakt
van deze aanvraag
2. Voorwerp van de exploitatie (korte beschrijving) met
tenminste de vermelding van de rubrieken uit de indelingslijst
die van toepassing zijn op de inrichting waarvoor
de vergunning wordt aangevraagd.
3. Op welke datum beoogt de exploitant de exploitatie te
kunnen starten na het verlenen van de vergunning?
4. Technische gegevens betreffende de inrichting.
4.1. Algemeen:
Geef gedetailleerd en gestaafd door de nodige bijlagen.
1° Aard en hoeveelheid van de produkten of stoffen die
worden vervaardigd, verwerkt of opgeslagen; Bijl.....
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
moet blijken onder welke vorm de exploitant beschikking
heeft over de percelen.
Bijl.....
B. Administratieve gegevens betreffende de inrichting:
1. Ligging met opgave van de gemeente(n) en provincies
waarin de percelen zijn gelegen waarop de exploitatie of
de verandering van de inrichting gebeurt of gepland is.
Provincie Gemeente Afdeling Sectie Perceelnrs. Grootte
O – Staat, de Gemeenschap, het Gewest, een Provincie of een door een van hen opgerichte instelling
O – Een gemeente, een vereniging van gemeenten of een openbaar centrum voor maatschappelijk welzijn
O – Een niet hiervoren genoemde openbare instelling
O – De exploitatie van een nieuwe inrichting
O – Het hernieuwen van een vergunning voor een bestaande inrichting
O – De exploitatie van een inrichting die na wijziging of aanvulling van de indelingslijst vergunningsplichtig wordt
O – Het veranderen van een inrichting, met precisering dat het betreft:
O – een wijziging door
O – een uitbreiding door
O – een toevoeging door
O – De exploitatie van een tijdelijke inrichting
O klasse 1
O klasse 2
Stof
b) Gemiddelde produktie voor ieder vervaardigd produkt.
4. Het gaat om een inrichting van (aankruisen wat van
toepassing is):
beroep:...]
– B, 5, ingevoegd bij art. 68, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
C. Voorwerp van de aanvraag (aankruisen wat van
toepassing is):
a) Gemiddelde en maximum hoeveelheid van iedere gebruikte
stof (voor de gebruikte stoffen waarvan de samenstelling
onbekend is, de handelsnaam en leverancier
vermelden):
per dag per maand per jaar
gem. max. gem. max. gem. max.
392 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

2° een beschrijving van de aan te wenden procédé's en
reagentia:
Bijl....
3° de aard en het vermogen van de toestellen:
Bijl....
4° de aard, de inhoud, de bedrijfsdruk en -temperatuur
en volgnummer van de toestellen, opslagtanks, reservoirs
en apparaten:
Bijl....
5° de aard, de maximum voorziene hoeveelheid en de
fysische, chemische en toxicologische kenmerken van
de opslagplaatsen en van de grondstoffen, tussenprodukten,
bijprodukten, eindprodukten, afvalstoffen en afvalwaters
alsmede de geplande bestemming van de afvalstoffen
en de afvalwaters;
6° de kenmerkende gegevens (aard en hoeveelheid) van
de voorziene emissies, afvalstoffen en afvalwaters:
4.2. In geval de aanvraag betrekking heeft op een [...] indirecte
lozing in grondwater van gevaarlijke stoffen (indelingsrubriek
[nr. 52]) of op een stortplaats of opslagplaats
voor afvalstoffen in of op de bodem.
Geef, aanvullend aan de gegevens bedoeld in sub. 4.1.
gedetailleerd en gestaafd door de nodige bijlagen:
Bijl.....
1° de kenmerken van de bodem en de ondergrond van
het terrein waarop de lozing is gepland respectievelijk
de stortplaats of opslagplaats wordt ingericht, en van de
omgeving in een straal van 100 m rond de perceelsgrenzen
alsmede de grondwaterhuishouding van het terrein,
waarop de stortplaats of opslagplaats ingericht wordt en
van de omgeving:
Bijl.....
2° wanneer het om een stortplaats of een opslagplaats
voor afvalstoffen gaat een voorstel van werkplan voor
[Huishoudelijk afvalwater]
[Bedrijfsafvalwater]
Koelwater
Regenwater
Produkt
– Tabel gewijzigd bij art. 7.1.1.11. B. Vl. Reg. 1 juni 1995, B.S.,
31 juli 1995
b) Indien de hoeveelheden geloosde afvalwaters onderhevig
zijn aan seizoenschommelingen, dienen de respectievelijke
hoeveelheden voor elke karakteristieke periode
aangegeven te worden (eventueel in een bijgevoegde
nota).
c) Bij eventuele uitbreiding van de produktie: welke zijn
de respectievelijke hoeveelheden te lozen afvalwaters in
de toekomst en voor wanneer wordt deze uitbreiding
voorzien?
d) De verschillende afvalwaterstromen dienen afzonderlijk
afgevoerd te worden naar de respectieve controle-inrichtingen
die zich moeten bevinden op het eigendom
van het bedrijf en zo dicht mogelijk bij de lozing in het
ontvangende water.
In welke mate werden deze richtlijnen reeds toegepast
of zullen in de toekomst worden toegepast.
3° Waarin worden de verschillende afvalwaterstromen
geloosd:
het storten en opslaan overeenkomstig de algemene en
sectoriële voorwaarden dat – behoudens voor wat de
stort- en opslagplaatsen voor inerte afvalstoffen betreft –
is opgesteld op basis van de resultaten van de bij te voegen
hydrogeologische studie:
Bijl.....
3° een opmetingsplan voor putten, laagten en ophogingen
met opgave van het maaiveld en berekening van de
bergingscapaciteit:
Bijl.....
4° een algemene beschrijving van het terrein en de omgeving
met vermelding van het huidige gebruik, de begroeiing,
het bodembestand en de eventuele bebouwing:
Bijl.....
– 4.2., inleidende zin, gewijzigd bij art. 68, 2°, B. Vl. Reg.
12 januari 1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei
1999 (art. 83)
4.3. In geval de aanvraag betrekking heeft op de [verwerking
van afvalstoffen].
Geef aanvullend aan de gegevens bedoeld in sub. 4.1),
gedetailleerd en gestaafd door de nodige bijlagen:
1° de maatregelen die desgevallend kunnen genomen
worden, wanneer de installaties of terreinen tijdelijk buiten
gebruik zijn, om welke reden ook, zodat de verwijdering
van de afvalstoffen verzekerd blijft:
Bijl.....
2° de algemene kenmerken van de soorten van afvalstoffen
die per dag of per week, per maand en per jaar kunnen
[verwerkt] worden, telkens met opgave van:
3° het volume en het gewicht van de afvalstoffen;
4° de aard, samenstelling en herkomst van de afvalstoffen;
Bijl.....
– [huishoudelijk afvalwater];
– [bedrijfsafvalwater] ;
–koelwater (1);
– regenwater;
–3° gewijzigd bij art. 7.1.1.11. B. Vl. Reg. 1 juni 1995, B.S., 31 juli
1995
(1) Regenwater dient niet het voorwerp uit te maken van een lozingsvergunning
tenzij het onvermijdelijk in contact komt met
verontreinigende stoffen.
(1) Enkel het water dat in open circuit voor afkoeling gebruikt
wordt en dat niet in aanraking komt met de af te koelen stoffen.
In alle andere gevallen gaat het om industrieel afvalwater.
4° In verband met het [huishoudelijk afvalwater];
–4° gewijzigd bij art. 7.1.1.11. B. Vl. Reg. 1 juni 1995, B.S., 31 juli
1995
a) Aantal personen:
– Aantal mandagen (1):
– Aantal opeenvolgende ploegen per dag en aantal
werknemers per ploeg:
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
per dag per maand per jaar
gem. max. gem. max. gem. max.
5° de kwalificatie en de taken van het personeel belast
met de [afvalstoffenverwerking];
6° vier recente foto's van het terrein, genomen vanuit de
verschillende hoofdwindrichtingen;
Bijl.....
7° indien de aanvrager het vervullen van een opdracht
van algemeen nut beoogt, een verbintenis van de aanvrager
om, binnen de perken, het voorwerp en de voorwaarden
van de milieuvergunning, afvalstoffen te aanvaarden
op schriftelijke vraag van de Openbare Afvalstoffenmaatschappij
voor het Vlaamse Gewest of in opdracht
ervan.
Bijl.....
– 4.3., inleidende zin, gewijzigd bij art. 68, 3°, B. Vl. Reg.
12 januari 1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei
1999 (art. 83)
– 4.3., 2°, gewijzigd bij art. 68, 3°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999,
B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– 4.3., 5°, gewijzigd bij art. 68, 3°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999,
B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
4.4. In geval de aanvraag betrekking heeft op de lozing
van afvalwaters:
Geef, aanvullend aan de gegevens bedoeld in sub. 4.1.),
gedetailleerd en gestaafd door de nodige bijlagen:
1° een gedetailleerde beschrijving van het produktieproces
met een bijgevoegd schema van de circuits voor de
afwatering.
Bijl....
2° Aard en hoeveelheid van de geloosde afvalwaters.
a) Maximaal debiet van de verschillende afvalwaterstromen.
Indien er voor een bepaald afvalwater verschillende lozingen
bestaan, dienen de debieten voor elke lozing te
worden aangegeven.
Aard Max. m 3 /uur Max. m 3 /dag Max. m 3 /jaar
– Eventueel de evolutie in de toekomst:
(1) Onder «mandag» wordt verstaan de periode van één etmaal
gedurende dewelke één persoon gedurende de normale arbeidstijd
van circa 8 uren aanwezig is. Onder één persoon wordt hierbij
verstaan elke in het bedrijf werkzame persoon, zoals de eigenaar,
de exploitant, de werknemer, de uitzendkracht.
b) Herkomst van het huisafvalwater, sanitaire installaties,
keuken, was, enz...
c) Waterbevoorradingsbronnen:
– Waterleiding
– Grondwaterwinning
– Oppervlaktewaterwinning (rivier)
– Regenwater
Telkens het maximum uur- dag- en jaardebiet opgeven
van het op te nemen water.
d) Geef een beschrijving van de zuiveringsinstallaties.
Bijl....
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 393

5° In verband met koelwaters. a) Worden de koelwaters in een gesloten circuit gehouden?
Zo ja, geef het debiet van het gesloten circuit.
–pH
– Gehalte aan opgeloste zuurstof mg/l
– Temperatuur °C
– Zwevende stoffen mg/l
– Chemisch zuurstofverbruik (dichromaat) mg/l
–Totale hardheid °Fr
–Fosfaten mg/l
–Chromaten mg/l
– Sillicaten mg/l
– Nitrieten mg/l
– Andere algiciden, schaalvoorkomende stoffen, corrosie-inhibitoren
c) Waterbevoorradingsbronnen.
– Waterleiding
– Grondwaterwinning
– Oppervlaktewaterwinning (rivier).
– Regenwater
Telkens het maximum uur-, dag- en jaardebiet opgeven
van het op te nemen water.
2° Parameters opgenomen in hoofdstuk IIIbis van de
wet van 26 maart 1971 op de bescherming van de oppervlaktewateren
tegen verontreiniging:
3° Parameters opgenomen in het besluit van de Vlaamse
Regering van 21 oktober 1987 tot vaststelling van de
kwaliteitsdoelstellingen voor alle oppervlaktewateren
d) Indien het water gewonnen wordt uit een oppervlaktewater
(rivier):
Is de temperatuur en de hardheid van het geloosde koelwater
afhankelijk van de temperatuur van het onttrokken
water?
In welke mate?
6° In verband met het [bedrijfsafvalwater].
–6° gewijzigd bij art. 7.1.1.11. B. Vl. Reg. 1 juni 1995, B.S., 31 juli
1995
en het koninklijk besluit van 4 november 1987 houdende
vaststelling van de basiskwaliteitsnormen voor de
wateren van het openbaar hydrografisch net:
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
b) Karakteristieken van het geloosde water.
a) Karakteristieken van het geloosde industrieel afvalwater
voor iedere lozing zonder zuivering en na eventuele
zuivering.
1° Gevaarlijke stoffen opgenomen in de EG-richtlijn
76/464/EEG van 4 mei 1976 betreffende de verontreiniging
veroorzaakt door gevaarlijke stoffen die in het
aquatisch milieu van de Gemeenschap worden geloosd:
Parameter (stof nader te preciseren) eenheid vóór zuivering (max) na zuivering (max)
hierna de stoffen uit de lijst 2c van de bijlage 2 bij het besluit van de Vlaamse Regering
houdende vaststelling van het Vlarem vermelden, die het geloosde of te lozen
afvalwater bevat)
– . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
– . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
– . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
– . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Parameter eenheid vóór zuivering (max.) na zuivering (max.)
Gehalte aan stoffen in suspensie (MS) mg/l
Biochemische zuurstofbehoefte gedurende 5 dagen (BOD) mg/l
Chemische zuurstofbehoefte (COD) mg/l
Arseen (totaal) mg/l
Chroom (totaal) mg/l
Koper (totaal) mg/l
Lood (totaal) mg/l
Nikkel (totaal) mg/l
Zilver (totaal) mg/l
Zink (totaal) mg/l
Cadmium (totaal) mg/l
Kwik (totaal) mg/l
Stikstof (totaal) mg/l
Fosfor (totaal) mg/l
Parameter eenheid zonder zuivering (max.) na zuivering (max.)
Temperatuur ° C
Opgeloste zuurstof mg/l
Zuurtegraad pH pH
Zwevende stoffen mg/l
Biochemisch zuurstofverbruik BOD 20
5 mg/l
Ammonium mg/l (N)
Kjeldahl stikstof mg/l (N)
Ammoniak mg/l (N)
394 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

) Waterbevoorradingsbronnen:
– Waterleiding;
– Grondwaterwinning;
– Oppervlaktewaterwinning (rivier)
– Regenwater:
Telkens het maximum uur-, dag- en jaardebiet geven
van het op te nemen water.
c) Geef een beschrijving van de zuiveringsinstallaties.
Bijl.....
7° Is het mogelijk dat onder bepaalde omstandigheden
de aangegeven debieten en de karakteristieken overschreden
worden? Zo ja, gelieve dit nauwkeurig te omschrijven.
Bijl....
4.5. In geval de aanvraag betrekking heeft op opslagplaatsen
en installaties voor [verwerking van gevaarlijke
afvalstoffen]:
Geef, aanvullend aan de gegevens bedoeld in sub 4.1)
volgende nota's:
1° een nota betreffende de kwalificatie en de bevoegdheid
van het personeel dat verantwoordelijk is voor de
[verwerkingsverrichtingen];
2° een nota die de te treffen maatregelen vermeldt voor
de evacuatie van de residu van de [verwerking van de gevaarlijke
afvalstoffen], in 't bijzonder:
a) indien het gaat om vloeibare residus: dezelfde inlichtingen
als deze die moeten gegeven worden bij het lozen
van afvalwater (zie sub 4.4.);
b) indien het gaat om gasvormige residus:
1. de aard van het lozingspunt (schouw, ontluchting,
toorts), de hoogte, de binnendiameter bij de monding;
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Parameter eenheid zonder zuivering (max.) na zuivering (max.)
Nitraat-Nitriet mg/l (N)
Totaal Fosfaat mg/l (P)
Orthofosfaat in stilstaand water mg/l (P)
Orthofosfaat in stromend water mg/l (P)
Chemisch zuurstofverbruik mg/l
Geleidingsvermogen us/cm
Chloride mg/l (CL2-)
Sulfaat mg/l (SO4)
Biologische parameters:
Chlorofyl a ug/l
Biotische index
Zware metalen:
– Cadmium (totaal) ug/l
– Kwik (totaal) ug/l
– Koper (totaal) ug/l
– Lood (totaal) ug/l
– Zink (totaal) ug/l
– Chroom (totaal) ug/l
– Nikkel (totaal) ug/l
– Arseen (totaal) ug/l
– IJzer (opgelost) ug/l
– Mangaan (opgelost) ug/l
– Selenium (totaal) ug/l
– Barium (totaal) ug/l
Organische microverontreinigingen:
– Monocyclische aromatische koolwaterstoffen ug/l
– Polycyclische aromatische koolwaterstoffen ng/l
– Organochloorpesticiden ng/l
– Gechloreerde bifenylen ng/l
– Gechloreerde aromatische amines ug/l
– Gechloreerde fenolen ng/l
Organochloorverbindingen:
– VOX ug/l
– EOX ug/l
– AOX ug/l
Oppervlakte-aktieve stoffen
– Anionische detergenten ug/l
– Niet-ionische en kationische ug/l
– Met waterdamp vluchtige fenolen ug/l
– Totale fenolen ug/l
– Cholinesterase remming ug/l
– Micro-organismen en faecale colibacteriën ml
– Radio-aktieve stoffen becq/l
– Vrije chloor mg/l
– Fluoriden mg/l
– Totale cyaniden mg/l
2. het debiet en de temperatuur van de gassen en de
dampen;
3. de samenstelling van de gassen en de dampen en, gebeurlijk,
het gehalte aan vaste stoffen;
4. de aangewende technieken om de vooropgezette
waarden niet te overschrijden;
c) indien het gaat om vaste residus:
1. het maximum volume en gewicht van de per maand
en per jaar te verwijderen, op te slaan of te vervoeren residus;
2. de aard van de gevaarlijke stoffen die er kunnen in
aanwezig zijn en voor ieder van hen, de hoeveelheid per
dag en per maand;
3. de nauwkeurige beschrijving van de wijze waarop de
residus opgeslagen, verwijderd of vervoerd worden, alsmede
hun bestemming;
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 395

4. in het geval dat de residus in de grond ingegraven
worden, de hydrologische en geologische inlichtingen
betreffende het terrein waarin zij ingegraven zullen worden,
de fauna en de flora die er zich kunnen ontwikkelen,
de beschermingsmaatregelen die getroffen zullen
worden om de toegang tot het terrein te beletten aan
elke persoon die niet tot de onderneming behoort.
Bijl....
– 4.5, inleidende zin, gewijzigd bij art. 7, 1°, B. Vl. Reg. 27 april
1994, B.S., 6 mei 1994
–4.5, 1°, gewijzigd bij art. 7, 2°, B. Vl. Reg. 27 april 1994, B.S.,
6 mei 1994
–4.5, 2°, gewijzigd bij art. 7, 3°, B. Vl. Reg. 27 april 1994, B.S.,
6 mei 1994
[4.6. In geval de aanvraag betrekking heeft op de winning
van grondwater:
Geef aanvullend aan de gegevens bedoeld in sub 4.1)
voor elk van de grondwaterwinningen, gegroepeerd per
watervoerende laag:
1° de activiteit waarbinnen de grondwaterwinning zich
situeert;
2° de bestemming van het grondwater;
3° de beoogde of noodzakelijke waterkwaliteit;
4° de beoogde maximum hoeveelheid te winnen grondwater
uitgedrukt in m3 per dag en per jaar;
5° de aard van de waterwinning;
6° de technische kenmerken van de grondwaterwinning
met inzonderheid de aanduiding van:
– de diepte waarop het grondwater gewonnen wordt
ten opzichte van het maaiveld;
– de binnendiameter van de buis, de plaats, de lengte en
de doorsnede van de galerij of van de draineerbuis, de
plaats en de lengte van de klei- of cementafdichting;
– de aard en het maximum vermogen van de pompen
uitgedrukt in m3 /uur en in kilowatt;
7° de apparatuur en/of middelen voorzien voor de meting
van:
– het gewonnen grondwatervolume;
– het grondwaterpeil;
8° de verschillende waterbevoorradingsbronnen met
hun respectieve debieten per dag en per jaar;
9° de situering van alle (geregistreerde en niet-geregistreerde)
pompen op kaartmateriaal op schaal van ten
minste 1/5.000.
Bijl. ...
Geef daarenboven in geval de aanvraag betrekking heeft
op de winning van grondwater behorende tot een
grondwaterwinningseenheid met een totale capaciteit,
deze van de geplande grondwaterwinning inbegrepen,
van meer dan 2.500 m3 /dag of meer dan
500.000 m3 /jaar:
1° een hydrogeologische studie als bedoeld in artikel 5,
§3, 6°, van titel I van het VLAREM
Bijl. ...
2° een technisch rapport waarin het effect van de geplande
grondwaterwinning op de openbare en private
bovengrondse eigendommen is bestudeerd en omschreven.
Bijl. ...]
– 4.6. ingevoegd bij art. 68, 4°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
[4.7. In geval de aanvraag betrekking heeft op het kunstmatig
aanvullen van het grondwater:
Geef aanvullend aan de gegevens bedoeld in sub 4.1):
1° de activiteit waarbinnen de kunstmatige aanvulling
zich situeert;
2° de omschrijving en diepte van de grondwaterlaag die
kunstmatig zal worden aangevuld;
3° de herkomst en de kwaliteit van het infiltratiewater;
4° de maximum hoeveelheid water ingebracht als
kunstmatige aanvulling uitgedrukt in m 3 per dag en per
jaar;
5° de apparatuur en/of middelen voorzien voor de meting
van:
– de hoeveelheid water ingebracht als kunstmatige aanvulling;
– het grondwaterpeil.
Bijl. ...
6° een hydrogeologische studie als bedoeld in artikel 5,
§3, 7°, van titel I van het VLAREM
Bijl. ...
7° een technische nota betreffende de infiltratietechniek
en de maatregelen die genomen worden om verontreiniging
van de watervoerende lagen te voorkomen.
Bijl. ...]
– 4.7. ingevoegd bij art. 68, 4°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
[4.8. In geval de aanvraag betrekking heeft op een inrichting
die ingedeeld is in een of meer van de
subrubrieken 9.3 tot en met 9.8 van de indelingslijst:
Geef aanvullend aan de gegevens bedoeld in sub 4.1):
1° een lijst met de aantallen dieren gespecificeerd overeenkomstig
de diersoorten (categorieën) vermeld in
artikel 5 van het decreet van 23 januari 1991 inzake de
bescherming van het leefmilieu tegen de verontreiniging
door meststoffen;
Bijl. ...
2° voor zover de aanvrager de cultuurgronden in eigen
gebruik nog niet digitaal bij de Mestbank heeft laten registreren,
een opgave van de kadastrale percelen die in
eigen gebruik zijn en het bijbehorend kaartmateriaal op
schaal 1/10.000 met aanduiding van de desbetreffende
percelen;
Bijl. ...
3° de bij de inrichting behorende mestafzet-, mestafname-,
mestexport- en/of mestverwerkingsovereenkomsten;
Bijl. ...
4° indien het een gemengde inrichting betreft
(rubriek9.5): de berekening van de formule voor de bepaling
van de klasse-indeling die op het bedrijf van toepassing
is.
Bijl. ...]
– 4.8. ingevoegd bij art. 68, 4°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
[4.9. In geval de aanvraag betrekking heeft op een inrichting
van de klasse 1 of 2 die in de vierde kolom van
de indelingslijst is aangeduid met de letter X:
Geef aanvullend aan de gegevens bedoeld in sub 4.1):
1° een bijlage inzake geïntegreerde preventie en bestrijding
van verontreiniging die een beschrijving bevat van:
a) de installatie en de aard en omvang van de activiteiten
die daar plaatsvinden;
OMilieu-effectrapport Bijl....
OVeiligheidsrapport Bijl....
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
b) de grondstoffen en hulpmaterialen, de andere stoffen,
inzonderheid afvalstoffen en secundaire grondstoffen,
en de energie die in de installatie worden gebruikt
of door de installatie worden gegenereerd;
c) de emissiebronnen van de installatie;
d) de situatie van de plaats waar de installatie komt;
e) aard en omvang van de te voorziene emissies van de
installatie in elk milieucompartiment met een overzicht
van de significante milieu-effecten van de emissies;
f) de beoogde technologie en de andere technieken ter
voorkoming of, indien dat niet mogelijk is, ter vermindering
van de emissies van de installatie;
g) zo nodig de maatregelen betreffende de preventie en
de nuttige toepassing van de door de installatie voortgebrachte
afvalstoffen;
h) de andere maatregelen die worden getroffen om te
voldoen aan de algemene beginselen van de fundamentele
verplichtingen van de exploitant, bedoeld in
artikel 43ter;
i) de maatregelen die worden getroffen ter controle van
de emissies in het milieu.
Bijl. ...
2° een niet-technische samenvatting van de in de sub 1°
bedoelde bijlage genoemde gegevens.
Bijl. ...
Indien de milieuvergunningsaanvraag betrekking heeft
op een MER-plichtige inrichting volstaat een verwijzing
naar het bij de aanvraag gevoegde milieu-effectrapport
in zoverre voormelde gegevens in dit milieu-effectrapport
zijn opgenomen.]
– 4.9. ingevoegd bij art. 68, 4°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
E. [Preventieve voorzieningen
Welke zijn de op basis van de [beste beschikbare technieken]
voorziene maatregelen en/of installaties om:
a) het verbruik van energie, water, grondstoffen en hulpstoffen
te beperken;
Bijl. ...
b) de gasvormige effluenten, afvalstoffen en afvalwaters
te voorkomen, te herbruiken en/of te beperken;
Bijl. ...
c) de hinder door lawaai, trillingen en stralingen te voorkomen
en/of te beperken;
Bijl. ...
d) lucht-, bodem- en waterverontreiniging alsmede het
gevaar voor de mens buiten de inrichting en het leefmilieu
te voorkomen en/of te beperken;
Bijl. ...
e) te voldoen aan de algemene en sectorale milieuvoorwaarden
die van toepassing zijn op de inrichting;
Bijl. ...]
– Punt E vervangen bij art. 7.1.1.7., 1°, B. Vl. Reg. 1 juni 1995,
B.S., 31 juli 1995
– Inleidende zin gewijzigd bij art. 68, 5°, B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
F. Milieu-effectrapport en Veiligheidsrapport
Is een milieu-effectrapport en/of veiligheidsrapport vereist:
(aankruisen wat van toepassing is):
396 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

G. Vergunningen en meldingen
1. Bouw
Is voor de inrichting, de verandering van de inrichting
die of voor het gedeelte van de inrichting dat, het voorwerp
uitmaakt van de vergunningsaanvraag krachtens
de wet van 29 maart 1962 houdende organisatie van de
ruimtelijke ordening en van de stedebouw- en bouwvergunning
vereist? (ja of neen): ....
In voorkomend geval een afschrift van de beslissingen
over de vergunningsaanvragen als bedoeld in voormelde
wet met betrekking tot de inrichting bijvoegen respectievelijk
de datum waarop alsmede de overheid bij
wie dergelijke vergunning(en) werden aangevraagd vermelden.
Bijl....
2. Exploitatie
Wanneer deze bestaan, het voorwerp en de datum van
eerder gedane meldingen aangeven, evenals een afschrift
van eerder getroffen beslissingen over vergunningsaanvragen
die werden ingediend voor de exploitatie,
de lozing van afvalwaters, de verwijdering van afvalstoffen
of ter bescherming van grondwater met betrekking
tot de inrichting bijvoegen respectievelijk de datum
waarop alsmede de overheid bij wie dergelijke vergunning(en)
werd(en) aangevraagd, vermelden.
Bijl....
[3. Afwijkingen
Werd voor de inrichting een afwijking aan de algemene
en/of sectorale milieuvoorwaarden aangevraagd ?
(ja of neen): .....
In voorkomend geval, een afschrift van de beslissing
over voormelde aanvraag bijvoegen als bijlage .....].
– Punt G, 3, ingevoegd bij art. 7.1.1.7., 2°, B. Vl. Reg. 1 juni 1995,
B.S., 31 juli 1995
H. Bij de vergunningsaanvraag te voegen
1° Een situeringsplan op schaal van ten minste 1/1.000,
waarop de ligging van de gebouwen, de produktieafdelingen,
de opslagplaatsen, de stortplaatsen en de lo-
(Aanvraag te ondertekenen door de exploitant)
BIJLAGE 5
[Gegevens en minimuminlichtingen die aan de
orde moeten komen in het
veiligheidsbeheerssysteem en het
veiligheidsrapport, bedoeld in artikel 8 van
titel I van VLAREM
Deel 1
Gegevens van het veiligheidsbeheerssysteem die
in het veiligheidsrapport bedoeld in artikel 8
opgenomen moeten worden
Het veiligheidsbeheerssysteem omvat het gedeelte van
het volledige beheerssysteem van de inrichting dat betrekking
heeft op de organisatorische structuur, de verantwoordelijkheden,
de praktijken, de procedures, de
processen en de hulpmiddelen die het mogelijk maken
om het preventiebeleid voor zware ongevallen vast te
leggen en uit te voeren.
De volgende punten komen aan bod in het veiligheidsbeheerssysteem:
1° de organisatie en het personeel:
zingspunten ten opzichte van de aanpalende percelen
weergegeven zijn.
Bijl....
2° Een of meer uitvoeringsplannen op schaal van ten
minste 1/200 waarop per produktie-eenheid, per opslagplaats,
per gebouw en per verdieping, de schikkingen
van de installaties, machines, toestellen, apparaten
(in voorkomend geval met hun bijhorende motoren en
opgave van het vermogen ervan) en opslagplaatsen
(met capaciteit) evenals de lozingspunten van de afvalwaters
weergegeven zijn, alsmede de als hinderlijk ingedeelde
handelingen aangegeven zijn.
Bijl....
3° Een bewijs van betaling van de dossiertaks.
Bijl....
4° Bij de vergunningsaanvraag voor een inrichting van
de klasse I dient bovendien een uittreksel gevoegd uit
het kadastraal plan met de gehele en gedeeltelijke percelen
gelegen in een straal van 100 m rond de inrichting,
alsmede de lijst van de kadastrale eigenaars van deze
percelen.
Bijl....
5° Bij de vergunningsaanvraag voor een inrichting
waarvoor een milieu-effectrapport is vereist, dient het
voorgeschreven en conform de reglementering verklaarde
milieu-effectrapport gevoegd.
Bijl....
6° Bij de vergunningsaanvraag voor een inrichting
waarvoor een veiligheidsrapport is vereist, dient het
voorgeschreven en conform de reglementering verklaarde
veiligheidsrapport gevoegd.
Bijl....
7° Bij een vergunningsaanvraag voor een stortplaats of
opslagplaats voor afvalstoffen in of op de bodem andere
dan een stort- of opslagplaats voor inerte afvalstoffen,
alsmede voor een directe of indirecte lozing in grondwater
van gevaarlijke stoffen bedoeld in lijst 2B van
bijlage 2 bij het besluit van de Vlaamse Regering houdende
vaststelling van het Vlarem dient een hydrogeologische
studie van het terrein en omgeving gevoegd uit-
Te de
Handtekening,
a) de taken en verantwoordelijkheden van het personeel
dat betrokken is bij het beheer van de gevaren van zware
ongevallen op alle niveaus van de organisatie;
b) het beheer van de procedures voor het identificeren
van de opleidingsbehoeften van dit personeel en voor
het organiseren van die opleiding;
c) de betrokkenheid van het personeel;
d) het beheer van de procedures voor het werken met
derden;
2° de identificatie en evaluatie van gevaren van zware
ongevallen: het beheer van de procedures voor systematische
identificatie van de gevaren van zware ongevallen
die zich bij normale en abnormale werking kunnen
voordoen, alsook voor de evaluatie van de daaraan verbonden
risico's;
3° de operationele controle: het beheer van de operationele
procedures en werkinstructies voor het verzekeren
van de veilige exploitatie in alle omstandigheden (zowel
onder meer bij normale werking als bij opstarting, tijdelijke
stilstand, onderhoud) van de installaties, processen,
apparatuur en opslagplaatsen in kwestie;
4° ontwerpbeheersing: het beheer van de procedures
voor het ontwerpen van nieuwe installaties, processen
of opslagplaatsen en voor het plannen en uitvoeren van
wijzigingen aan bestaande installaties, processen of opslagplaatsen;
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
gevoerd door één of meer deskundigen die tenminste
voldoende inzicht moeten verschaffen inzake:
a) algemene geologische situatie:
–geologische opbouw
– preciese granulometrische en lithologische kenmerken
van de verschillende formaties;
b) algemene hydrogeologische situatie:
– een uitvoerige beschrijving van alle hydrogeologische
kenmerken der watervoerende lagen (o.a. hydraulische
geleidbaarheid, transmissiviteit, bergingscapaciteit,
enz.)
– bepalen van stromingsrichtingen en stromingssnelheid
van het grondwater;
– vermelden en beschrijven der ondoorlatende lagen;
– analyse van piëzometrische waarnemingen;
c) fysico-chemische kenmerken van het grondwater:
– aan de hand van referentiewaarnemingen moet de
scheikundige samenstelling van de respectievelijke
grondwatertafels ter plaatse precies gekend zijn;
d) omschrijving van de waterwinningen in de omgeving
(straal = 5 km):
– algemene historiek;
–debiet van afpomping;
– piëzometrische effecten;
– continuïteit der bemaling;
– doelstelling van de bemalingsactiviteiten;
– fysico-chemische analyseresultaten der specifieke bemalingsactiviteiten;
e) algemeen besluit.
De ondergetekende aanvra(a)g(st)er verklaart hiermede
dat de door hem (haar) verstrekte inlichtingen juist en
volledig zijn, en dat hij (zij) zich zal houden aan de verplichtingen
die hem (haar) hetzij door de wetgever, hetzij
door de bevoegde diensten, worden opgelegd.
5° de planning van noodsituaties: het beheer van de
procedures om door een systematische analyse de voorzienbare
noodsituaties te onderkennen en om de noodplannen
uit te werken, te testen en te herzien, zodat het
hoofd kan worden geboden aan dergelijke noodsituaties;
6° het toezicht: het beheer van de procedures voor het
verzekeren van een permanent toezicht op de naleving
van de doelstellingen die door de exploitant werden
vastgelegd in zijn preventiebeleid en in zijn veiligheidsbeheerssysteem
en voor het uitvoeren van de nodige
correctieve acties indien tekortkomingen worden vastgesteld;
7° de audit en de herzieningen:
a) het beheer van de procedures voor een periodieke en
systematische evaluatie van het preventiebeleid voor
zware ongevallen en van de doeltreffendheid en geschiktheid
van het veiligheidsbeheerssysteem;
b) het beheer van de procedures voor de periodieke herziening
en actualisering van het preventiebeleid en het
veiligheidsbeheerssysteem door de exploitant.
De procedures, bedoeld in het eerste lid, 6°, omvatten
eveneens:
1° het opstellen en uitvoeren van periodieke inspectieen
onderhoudsprogramma's;
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 397

2° het melden van zware ongevallen;
3° het melden van schierongevallen, inzonderheid die
waarbij de beschermingsmaatregelen hebben gefaald;
4° het onderzoek van deze ongevallen of schierongevallen
en het consequent rekening houden met de conclusies
die daaruit kunnen worden getrokken.
Deel 2
Gegevens die in het veiligheidsrapport, bedoeld
in artikel 8, moeten opgenomen worden
I. Inlichtingen over het beheerssysteem en de organisatie
van de inrichting met het oog op de preventie van
zware ongevallen
Deze inlichtingen dienen de in deel 1 (het veiligheidsbeheerssysteem)
vervatte punten te bestrijken.
II. Presentatie van de omgeving van de inrichting
A. Beschrijving van de plaats en zijn omgeving, met inbegrip
van de geografische ligging, de meteorologische,
geologische en hydrografische gegevens en, in voorkomend
geval, de voorgeschiedenis.
B. Identificatie van de installaties en andere activiteiten
binnen de inrichting die een gevaar van een zwaar ongeval
met zich kunnen brengen.
C. Beschrijving van de zones die door een zwaar ongeval
zouden kunnen worden getroffen.
III. Beschrijving van de installatie
A. Beschrijving van de voornaamste werkzaamheden en
producten uit de gedeelten van de inrichting die belangrijk
zijn vanuit het oogpunt van de veiligheid, van de mogelijke
oorzaken van risico's van zware ongevallen en
van de omstandigheden waarin zo'n zwaar ongeval zich
zou kunnen voordoen, vergezeld van een beschrijving
van de genomen preventieve maatregelen.
B. Beschrijving van procédés, meer bepaald van de werkwijzen.
C. Beschrijving van de gevaarlijke stoffen:
1. lijst van de gevaarlijke stoffen die bestaat uit:
– de beschrijving van de gevaarlijke stoffen: chemische
naam, CAS-nummer, naam volgens de IUPAC-nomenclatuur;
– de maximale hoeveelheid van de gevaarlijke stoffen
die aanwezig zijn of kunnen zijn;
2. fysische, chemische en toxicologische kenmerken en
gegevens zowel over de onmiddellijk als over later optredende
gevaren voor mens en milieu;
3. het fysische of chemische gedrag onder normale gebruiksvoorwaarden
of bij voorzienbare ongevallen.
IV. Identificatie en analyse van de ongevallen en de preventiemiddelen
A. Gedetailleerde beschrijving van de scenario's voor
mogelijke zware ongevallen, en de omstandigheden
waarin deze zich kunnen voordoen, inclusief een samenvatting
van de voorvallen die bij het op gang brengen
van deze scenario's een belangrijke rol kunnen spelen,
ongeacht of de oorzaken binnen of buiten de installatie
liggen.
B. Beoordeling van de omvang en de ernst van de gevolgen
van de geïdentificeerde zware ongevallen.
C. Beschrijving van de technische parameters van de uitrusting
die van belang zijn voor de veiligheid van de in
de installaties aangebrachte apparatuur.
V. Beschermings- en interventiemaatregelen om de gevolgen
van een ongeval te beperken
A. Beschrijving van de apparatuur die op de installatie is
aangebracht om de gevolgen van zware ongevallen te
beperken.
B. Organisatie van het alarm en de interventie.
C. Beschrijving van de inzetbare interne of externe middelen.]
– Laatst vervangen bij art. 13 B. Vl. Reg. 29 september 2000, B.S.,
22 mei 2001, inwerkingtreding: op de dag van de inwerkingtreding
van het samenwerkingsakkoord van 21 juni 1999 gesloten
tussen de Federale Staat, het Vlaams Gewest, het Waals Gewest
en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest betreffende de beheersing
van de gevaren van zware ongevallen waarbij gevaarlijke stoffen
zijn betrokken (art. 16)
BIJLAGE 6
[[Inrichtingen als omschreven in artikel 8 van
Titel I van Vlarem]
Inleiding
1. [De bijlage handelt over de aanwezigheid van gevaarlijke
stoffen in een inrichting, zoals omschreven in
artikel 7 van titel I van Vlarem en stelt de toepassing van
artikel 8 ervan vast.]
2. Mengsels en preparaten worden behandeld als zuivere
stoffen, mits zij binnen de in deel 2, voetnoot 1, vermelde
concentratiegrenzen blijven welke aan de hand
van hun eigenschappen krachtens de desbetreffende
richtlijn en/of de meest recente aanpassing daarvan aan
de technische vooruitgang zijn vastgesteld, tenzij specifiek
een samenstellingspercentage of een andere beschrijving
wordt gegeven.
3. De onderstaande drempelwaarden gelden per inrichting.
4. De voor de toepassing van de artikelen in aanmerking
te nemen hoeveelheden zijn de maximumhoeveelheden
die op enig moment aanwezig zijn of kunnen zijn. Gevaarlijke
stoffen die slechts in hoeveelheden van 2 % of
minder van de vermelde drempelwaarde in een inrichting
aanwezig zijn, worden bij de berekening van de totale
aanwezige hoeveelheden [buiten beschouwing gelaten],
indien zij zich op een zodanige plaats in de inrichting
bevinden dat deze niet de oorzaak van een zwaar
ongeval elders op het bedrijfsterrein kan zijn.
5. De in deel 2, voetnoot 4, vermelde regels voor het optellen
van gevaarlijke stoffen of categorieën gevaarlijke
stoffen zijn eventueel van toepassing.
DEEL 1
MET NAME GENOEMDE STOFFEN
Wanneer een in deel I genoemde stof of groep stoffen
ook in een categorie van deel 2 valt, moeten de in deel 1
vermelde drempelwaarden worden gehanteerd.
[Gevaarlijke stof Drempelwaarde
(in ton) voor toepassing
van
artikel 8
Ammoniumnitraat 2.500
Ammoniumnitraat-kunstmest 5.000
Diarseenpentoxide, arseen (V)zuur, en/of zouten
daarvan
2
Diarseentrioxide, arseenzuur en/of zouten
daarvan
0,1
Broom 100
Chloor 25
Inhaleerbare poedervormige nikkelverbindingen
(nikkel-monoxide, nikkeldioxide, nikkelsulfide,
trinikkeldisulfide, dinikkeltrioxide)
1
Ethyleenimine 20
Fluor 20
Formaldehyde (concentratie ≥ 90 %) 50
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
[Gevaarlijke stof Drempelwaarde
(in ton) voor toepassing
van
artikel 8
Waterstof 50
Zoutzuur (vloeibaar gas) 250
Loodalkylen 50
Zeer licht ontvlambare vloeibare gassen (inclusief
LPG) en aardgas
200
Acetyleen 50
Ethyleenoxide 50
Propyleenoxide 50
Methanol 5.000
Poedervormige 4,4-methyleenbis (2-chlooraniline)
en/of zouten daarvan
0,01
Methylisocyanaat 0,15
Zuurstof 2. 000
Tolueendiïsocyanaat 100
Carbonylchloride (fosgeen) 0,75
Arseentrihydride (arsine) 1
Fosfortrihydride (fosfine) 1
Zwaveldichloride 1
Zwaveltrioxide 75
Polychloordibenzofuranen en polychloordibenzodioxinen
(inclusief TCDD) uitgedrukt in
TCDD-equivalent
De volgende carcinogenen,
4-aminobifenyl en/of zouten daarvan, benzidine
en/of zouten daarvan, bis(chloormethyl)
ether, chloormethyl-methylether, dimethylcarbamoylchloride,
dimethylnitrosamine, hexamethylfosforzuurtriamide,
2-naftylamine en/of
zouten daarvan, 1,3-propaansulton en 4-nitrodifenyl
0,001
Benzine en andere aardoliefracties 50.000]
VOETNOTEN
1. Ammoniumnitraat (350/2.500)
Dit geldt voor ammoniumnitraat en mengsels van ammoniumnitraat
waarin het stikstofgehalte afkomstig
van het ammoniumnitraat hoger is dan
28 gewichtspercent (en die niet onder (2) vallen) en voor
waterige ammoniumnitraat-oplossingen met een concentratie
ammoniumnitraat van meer dan
90 gewichtspercent.
2. Ammoniumnitraat (1.250/5.000)
Dit geldt voor enkelvoudige ammoniumnitraat-mest die
voldoen aan Richtlijn 80/876/EEG en aan samengestelde
meststoffen waarin het stikstofgehalte afkomstig van
het ammoniumnitraat hoger is dan 28 gewichtspercent
(de samengestelde meststof bevat ammoniumnitraat
met fosfaat en/of potas).
3. Polychloordibenzofuranen en polychloordibenzodioxinen
De hoeveelheden polychloordibenzofuranen en polychloordibenzodioxinen
worden berekend aan de hand
van de volgende wegingsfactoren:
[International Toxic Equivalent Factors (ITEF) for the congeners of
concern (NATO/CCMS)
2,3,7,8-TCDD 12,3,7,8-TCDF 0,1
1,2,3,7,8-PeDD 0,52,3,4,7,8-PeCDF 0,5
1,2,3,7,8-PeCDF 0,05
1,2,3,4,7,8-HxCDD
1,2,3,6,7,8-HxCDD 0,11,2,3,4,7,8 HxCDF 0,1
1,2,3,7,8,9-HxCDD 1,2,3,7,8,9 HxCDF
1,2,3,6,7,8 HxCDF
2,3,4,6,7,8 HxCDF
1,2,3,4,6,7,8-HpCDD 0,01
1,2,3,4,6,7,8-HpCDF 0,01
1,2,3,4,7,8,9-HpCDF
398 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

[International Toxic Equivalent Factors (ITEF) for the congeners of
concern (NATO/CCMS)
OCDD 0,001OCDF 0,001
(T = Tetra, P = Penta, Hx = hexa, HP = hepta, O = octa)]
(T = tetra, P = penta, Hx = hexa, HP = hepta, O = octa)
DEEL 2
CATEGORIEËN STOFFEN EN PREPARATEN
DIE NIET UITDRUKKELIJK IN DEEL 1
WORDEN GENOEMD:
[Gevaarlijke stoffen ingedeeld als: Drempelwaarde
(in ton) voor de
toepassing van
artikel 8
1. ZEER GIFTIG 20
2. GIFTIG 200
3. OXIDEREND 200
4. ONTPLOFBAAR (als de stof of het prepa-
200
raat voldoet, aan de in voetnoot 2 a) vermelde
definitie)
5. ONTPLOFBAAR (als de stof of het prepa-
50
raat voldoet aan de in voetnoot 2 b) vermelde
definitie)
6. ONTVLAMBAAR (als de stof of het prepa- 50.000
raat voldoet aan de in voetnoot 3 a) vermelde
definitie)
7a. LICHT ONTVLAMBAAR (als de stof of
200
het preparaat voldoet aan de in voetnoot 3
b) 1 vermelde definitie)
7b. LICHT ONTVLAMBARE vloeistoffen (als
50.000
de stof of het preparaat voldoet aan de in
voetnoot 3 b) 2 vermelde definitie)
8. ZEER LICHT ONTVLAMBAAR (als de stof
50
of het preparaat voldoet aan de in voetnoot
3 c) vermelde definitie)
9. GEVAARLIJK VOOR HET MILIEU in combinatie
met, waarschuwingszin:
i) R50 (zeer giftig voor in het water levende
500
organismen)
ii) R51 (giftig voor in het water levende or-
2.000
ganismen) en
R53 (kan in het aquatisch milieu op lange
termijn schadelijke effecten veroorzaken)
10. IEDERE INDELING die niet valt onder
de bovenstaande in combinatie met de volgende
waarschuwingszinnen:
i) R14 (reageert heftig in contact met water
500
(inclusief, R14/15)
ii) R29 (vormt giftig gas in contact met wa-
200.]
ter)
VOETNOTEN
1. Stoffen en preparaten worden ingedeeld volgens de
volgende richtlijnen (als gewijzigd) en de meest recente
aanpassing daarvan aan de technische vooruitgang:
– Richtlijn 67/548/EEG van de Raad van 27 juni 1967
betreffende de aanpassing van de wettelijke en bestuursrechtelijke
bepalingen inzake de indeling, de verpakking
en het kenmerken van gevaarlijke stoffen (1).
– Richtlijn 88/379/EEG van de Raad van 7 juni 1988 betreffende
de onderlinge aanpassing van de wettelijke en
bestuursrechtelijke bepalingen van de Lid-Staten inzake
de indeling, de verpakking en het kenmerken van gevaarlijke
preparaten (2).
– Richtlijn 78/63/EEG van de Raad van 26 juni 1978 betreffende
de onderlinge aanpassing van de wettelijke be-
palingen in de Lid-Staten inzake de indeling, de verpakking
en het kenmerken van gevaarlijke preparaten (bestrijdingsmiddelen)
(3).
Voor stoffen en preparaten die niet volgens een van de
bovenstaande richtlijnen als gevaarlijk zijn ingedeeld,
maar die desondanks in een inrichting aanwezig zijn of
kunnen zijn en die onder de omstandigheden in de inrichting
equivalente eigenschappen hebben of kunnen
hebben wat de mogelijkheden van een zwaar ongeval
betreft, worden de procedures voor de voorlopige indeling
overeenkomstig het desbetreffende artikel van de
ter zake dienende richtlijn gevolgd.
Voor stoffen en preparaten die zodanige eigenschappen
hebben dat ze op verscheidene wijzen kunnen worden
ingedeeld, is in het kader van deze richtlijn de laagste
drempelwaarde van toepassing.
In verband met deze richtlijn wordt volgens de procedure
van artikel 22 een lijst met gegevens over de stoffen en
preparaten opgesteld, bijgewerkt en goedgekeurd.
2. Onder ontplofbare stof wordt verstaan:
a) i) een stof of preparaat die (dat) ontploffingsgevaar
oplevert door schok, wrijving, vuur of andere ontstekingsoorzaken
(waarschuwingszin R2);
ii) een pyrotechnische stof is een stof (of een mengsel
van stoffen) die tot doel heeft warmte, licht, geluid, gas
of rook of een combinatie van dergelijke verschijnselen
te produceren door middel van niet-ontploffende zichzelf
onderhoudende exotherme chemische reacties; of
iii) een ontplofbare of pyrotechnische stof of een ontplofbaar
of pyrotechnisch preparaat die (dat) in voorwerpen
is vervat;
b) een stof of preparaat die (dat) ernstig ontploffingsgevaar
oplevert door schok, wrijving, vuur of andere ontstekingsoorzaken
(waarschuwingszin R3).
3. Onder ONTVLAMBAAR, LICHT ONTVLAMBAAR en
ZEER LICHT ONTVLAMBAAR (categorieën 6, 7 en 8)
wordt verstaan:
a) ONTVLAMBARE vloeistoffen:
stoffen en preparaten met een vlampunt van minimaal
21° C en maximaal 55° C [(waarschuwingszin R10)], die
blijven branden;
b) LICHT ONTVLAMBARE vloeistoffen:
1. – stoffen en preparaten die warm kunnen worden en
tenslotte in contact met de lucht bij de omgevingstemperatuur
zonder toevoer van energie vlam kunnen vatten
(waarschuwingszin R17);
– stoffen die een vlampunt hebben dat lager is dan 55° C
en die onder druk vloeibaar blijven, wanneer onder bepaalde
verwerkingsomstandigheden, zoals hoge druk
en hoge temperatuur, gevaar voor een zwaar ongeval
kan ontstaan;
2. stoffen en preparaten met een vlampunt dat lager ligt
dan 21° C en die niet zeer licht ontvlambaar zijn
(waarschuwingszin R11, tweede streepje);
c) zeer LICHT ONTVLAMBARE gassen en vloeistoffen:
1. vloeibare stoffen en preparaten die een vlampunt
hebben dat lager ligt dan 0° C en een kookpunt (of in geval
van een kooktraject een eerste kookpunt) dat bij normale
druk maximaal 35° C is (waarschuwingszin R12,
eerste streepje), en
2. gasvormige stoffen en preparaten die in contact met
de lucht bij kamertemperatuur en normale druk ontvlambaar
zijn (waarschuwingen R12, tweede streepje),
ongeacht of zij als gas of onder druk als vloeistof worden
bewaard, met uitzondering van de in deel 1 bedoelde
zeer licht ontvlambare vloeibare gassen (inclusief LPG)
en aardgas, en
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
3. vloeibare stoffen en preparaten die op een temperatuur
worden gehouden die hoger ligt dan hun kookpunt.
4. Voor de berekening van de totale hoeveelheid gevaarlijke
stoffen in een inrichting wordt de volgende formule
gebruikt:
q1/ Q+ q2/ Q+ q3/ Q+ q4/ Q+ q5/ Q+…≻1
Hierbij is:
q x = de hoeveelheid van gevaarlijke stof x uit deel 1 of de
hoeveelheid gevaarlijke stoffen van categorie x uit
deel 2;
Q = de hiervoor in deel 1 of deel 2 genoemde drempelwaarde.
Indien deze som gelijk is aan of groter dan 1, valt de inrichting
onder de bepalingen van de richtlijn.
Deze formule wordt voor de volgende gevallen gebruikt:
a) voor de optelling van stoffen en preparaten die in
deel 1 voorkomen en in kleinere hoeveelheden dan de
drempelwaarde aanwezig zijn, gecombineerd met de
stoffen van deel 2 die tot dezelfde categorie behoren, en
voor de optelling van stoffen en preparaten van deel 2
die tot dezelfde categorie behoren;
b) voor de optelling van de stoffen en preparaten van de
categorieën 1, 2 en 9 die zich in dezelfde inrichting bevinden;
c) voor de optelling van de stoffen en preparaten van de
categorieën 3, 4, 5, 6, 7a, 7b en 8 die zich in dezelfde inrichting
bevinden.]
– Opschrift vervangen bij art. 14, 1°, B. Vl. Reg. 29 september
2000, B.S., 22 mei 2001, inwerkingtreding: op de dag van de inwerkingtreding
van het samenwerkingsakkoord van 21 juni
1999 gesloten tussen de Federale Staat, het Vlaams Gewest, het
Waals Gewest en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest betreffende
de beheersing van de gevaren van zware ongevallen waarbij gevaarlijke
stoffen zijn betrokken (art. 16)
– Vervangen bij art. 70 B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S., 11 maart
1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– Inleiding, 1, vervangen bij art. 14, 2°, B. Vl. Reg. 29 september
2000, B.S., 22 mei 2001, inwerkingtreding: op de dag van de inwerkingtreding
van het samenwerkingsakkoord van 21 juni
1999 gesloten tussen de Federale Staat, het Vlaams Gewest, het
Waals Gewest en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest betreffende
de beheersing van de gevaren van zware ongevallen waarbij gevaarlijke
stoffen zijn betrokken (art. 16)
– Inleiding, 4, gewijzigd bij art. 6, 1°, B. Vl. Reg. 15 juni 1999,
B.S., 4 september 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 15)
– Deel 1, tabel, na wijziging, vervangen bij art. 14, 3°, B. Vl. Reg.
29 september 2000, B.S., 22 mei 2001, inwerkingtreding: op de
dag van de inwerkingtreding van het samenwerkingsakkoord
van 21 juni 1999 gesloten tussen de Federale Staat, het Vlaams
Gewest, het Waals Gewest en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest
betreffende de beheersing van de gevaren van zware ongevallen
waarbij gevaarlijke stoffen zijn betrokken (art. 16)
– Deel 1, voetnoten, tabel, vervangen bij art. 14, 6°, B. Vl. Reg.
29 september 2000, B.S., 22 mei 2001, inwerkingtreding: op de
dag van de inwerkingtreding van het samenwerkingsakkoord
van 21 juni 1999 gesloten tussen de Federale Staat, het Vlaams
Gewest, het Waals Gewest en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest
betreffende de beheersing van de gevaren van zware ongevallen
waarbij gevaarlijke stoffen zijn betrokken (art. 16)
– Deel 2, tabel, na wijzigingen, vervangen bij art. 14, 7°,
B. Vl. Reg. 29 september 2000, B.S., 22 mei 2001, inwerkingtreding:
op de dag van de inwerkingtreding van het samenwerkingsakkoord
van 21 juni 1999 gesloten tussen de Federale
Staat, het Vlaams Gewest, het Waals Gewest en het Brussels
Hoofdstedelijk Gewest betreffende de beheersing van de gevaren
van zware ongevallen waarbij gevaarlijke stoffen zijn betrokken
(art. 16)
– Deel 2, voetnoten, 3, a), ge wijzigd bij art. 14, 8°, B. Vl. Reg.
29 september 2000, B.S., 22 mei 2001, inwerkingtreding: op de
dag van de inwerkingtreding van het samenwerkingsakkoord
van 21 juni 1999 gesloten tussen de Federale Staat, het Vlaams
Gewest, het Waals Gewest en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest
betreffende de beheersing van de gevaren van zware ongevallen
waarbij gevaarlijke stoffen zijn betrokken (art. 16)
– Deel 2, voetnoten, 4, formule, ge wijzigd bij art. 14, 9°,
B. Vl. Reg. 29 september 2000, B.S., 22 mei 2001, inwerkingtreding:
op de dag van de inwerkingtreding van het samenwerkingsakkoord
van 21 juni 1999 gesloten tussen de Federale
Staat, het Vlaams Gewest, het Waals Gewest en het Brussels
Hoofdstedelijk Gewest betreffende de beheersing van de gevaren
van zware ongevallen waarbij gevaarlijke stoffen zijn betrokken
(art. 16)
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 399

BIJLAGE 7
Gevaarlijke stoffen
DEEL I
LIJST GEVAARLIJKE STOFFEN BEDOELD IN
DE EG-RICHTLIJN 82/501/EEG VAN 24 JUNI
1982,
ZOALS LATER GEWIJZIGD, INZAKE DE
RISICO'S VAN ZWARE ONGEVALLEN BIJ
BEPAALDE INDUSTRIËLE ACTIVITEITEN
(ARTIKEL 7 VAN HET VLAREM)
[...]
– Deel 1 opgeheven bij art. 15 B. Vl. Reg. 29 september 2000,
B.S., 22 mei 2001, inwerkingtreding: op de dag van de inwerkingtreding
van het samenwerkingsakkoord van 21 juni 1999
gesloten tussen de Federale Staat, het Vlaams Gewest, het Waals
Gewest en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest betreffende de beheersing
van de gevaren van zware ongevallen waarbij gevaarlijke
stoffen zijn betrokken (art. 16)
DEEL II
[GEVAARLIJKE STOFFEN EN PREPARATEN
BEDOELD IN DE EG-RICHTLIJN 67/548/EEG
VAN 27 JUNI 1967 BETREFFENDE DE
AANPASSING VAN DE WETTELIJKE EN
BESTUURSRECHTELIJKE BEPALINGEN
INZAKE DE INDELING, DE VERPAKKING EN
HET KENMERKEN VAN GEVAARLIJKE
STOFFEN
A. DEFINITIES
In de zin van deze bijlage wordt verstaan onder
1) «stoffen»: chemische elementen en hun verbindingen,
zoals zij voorkomen in natuurlijke toestand of bij de
produktie ontstaan, met inbegrip van alle additieven die
nodig zijn voor het behoud van de stabiliteit van het produkt
en alle onzuiverheden ten gevolge van het produktieprocédé,
doch met uitzondering van elk oplosmiddel
dat kan worden afgescheiden zonder dat de stabiliteit
van de stof wordt aangetast of de samenstelling ervan
wordt gewijzigd;
2) «preparaten»: mengsels of oplossingen die bestaan
uit twee of meer stoffen;
3) «polymeer»: een stof die bestaat uit moleculen welke
worden gekenmerkt door een opeenvolging van een of
meer soorten monomeereenheden, en die een gewichtsmeerderheid
van moleculen bevat die bestaan uit ten
minste drie monomeereenheden die op covalente wijze
aan ten minste een andere monomeereenheid of andere
reactieve stof zijn gebonden en bestaat uit minder dan
een gewichtsmeerderheid aan moleculen van hetzelfde
molecuul-gewicht. Die moleculen moeten over een
reeks molecuul-gewichten verdeeld zijn, waarbij de verschillen
in molecuul-gewicht op de eerste plaats het gevolg
zijn van verschillen in aantal monomeereenheden.
«Monomeereenheid» in de zin van deze definitie betekent
de gereageerde vorm van een monomeer in een polymeer;
4) «gevaarlijk»: de volgende stoffen en preparaten:
a. ontplofbare: stoffen en preparaten in vaste, vloeibare,
pasta- of gelatineachtige toestand, die ook zonder de inwerking
van zuurstof in de lucht exotherm kunnen reageren,
hierbij snel gassen ontwikkelen en onder bepaalde
(proef)voorwaarden detoneren, snel explosief ver-
branden of door verhitting bij gedeeltelijke afsluiting
ontploffen;
b. oxyderende: stoffen en preparaten die bij aanraking
met andere stoffen, met name ontvlambare stoffen,
sterk exotherm reageren;
c. zeer licht ontvlambare stoffen: stoffen en preparaten
in vloeibare toestand met een uiterst laag vlampunt en
een laag kookpunt, alsmede gasvormige stoffen en preparaten
die bij normale temperatuur en druk aan de
lucht blootgesteld kunnen ontbranden;
d. licht ontvlambare:
– stoffen en preparaten die bij normale temperatuur aan
de lucht blootgesteld, zonder toevoer van energie, in
temperatuur kunnen stijgen en tenslotte kunnen ontbranden,
of
– vaste stoffen en preparaten die na kortstondige inwerking
van een ontstekingsbron gemakkelijk kunnen ontbranden
en na verwijdering van de ontstekingsbron blijven
branden of gloeien, of
– vloeibare stoffen en preparaten met een zeer laag
vlampunt, of
– stoffen en preparaten die bij aanraking met water of
vochtige lucht een gevaarlijke hoeveelheid van zeer licht
ontvlambare gassen ontwikkelen;
e. ontvlambare: vloeibare stoffen en preparaten met een
laag vlampunt;
f. zeer giftige: stoffen en preparaten waarvan reeds een
zeer geringe hoeveelheid bij inademing of opneming via
de mond of via de huid acute of chronische aandoeningen
en zelfs de dood kan veroorzaken;
g. giftige: stoffen en preparaten waarvan reeds een geringe
hoeveelheid bij inademing of opneming via de
mond of via de huid acute of chronische aandoeningen
en zelfs de dood kan veroorzaken;
h. schadelijke: stoffen en preparaten die bij inademing
of opneming via de mond of via de huid acute of chronische
gevaren en zelfs de dood kan veroorzaken;
i. bijtende: stoffen en preparaten die bij aanraking met
levende weefsels daarop een vernietigende werking
kunnen uitoefenen;
j. irriterende: niet-bijtende stoffen en preparaten die bij
directe, langdurige of herhaalde aanraking met de huid
of de slijmvliezen een [ontsteking] kunnen veroorzaken;
k. sensibiliserende: stoffen en preparaten die bij inademing
of bij opneming via de huid aanleiding kunnen geven
tot een zodanige reactie van hypersensibilisatie dat
latere blootstelling aan de stof of het preparaat karakteristieke
nadelige effecten veroorzaakt;
l. kankerverwekkende: stoffen en preparaten die bij inademing
of bij opneming via de mond of via de huid
kanker kunnen veroorzaken of de frequentie daarvan
doen toenemen;
m. mutagene: stoffen en preparaten die bij inademing of
bij opneming via de mond of via de huid erfelijke genetische
afwijkingen kunnen veroorzaken of de frequentie
daarvan doen toenemen;
n. voor de voortplanting giftige: stoffen of preparaten
die bij inademing of bij opneming via de mond of via de
huid niet-erfelijke afwijkingen bij het nageslacht en/of
aantasting van de mannelijke of vrouwelijke voortplantingsfuncties
of -vermogens veroorzaken, dan wel de frequentie
daarvan doen toenemen;
o. milieugevaarlijke: stoffen en preparaten die, wanneer
zij in het milieu terechtkomen, onmiddellijk of na verloop
van tijd gevaar voor één of meer milieucompartimenten
opleveren of kunnen opleveren.
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
B. INDELING DER GEVAARLIJKE STOFFEN
EN PREPARATEN
1. De algemene indeling gebeurt op elk moment volgens
de meest recente bepalingen van de richtlijn
67/548/EEG dd. 27 juni 1967 [zoals herhaaldelijk gewijzigd]
en ook zoals deze in de toekomst nog verder zal
worden aangepast;
2. Voor de preparaten gelden de meest recente bepalingen
van de richtlijn 88/379/EEG dd. 7 juni 1988 [zoals
herhaaldelijk gewijzigd] en ook zoals deze in de toekomst
nog verder zal worden aangepast;
3. De bepalingen van voornoemde richtlijnen en hun later
nog komende aanpassingen worden tegen kostprijs
ter beschikking gesteld door de Afdeling Algemeen Milieu-
en Natuurbeleid [van de Administratie Milieu-, Natuur-,
Land- en Waterbeheer].
Deze administratie is ermee belast elke aanpassing bij
uittreksel bekend te maken in het Belgisch Staatsblad
onder de volgende vorm:
«VLAREM I, BIJLAGE 7, DEEL II, B, INDELING DER GE-
VAARLIJKE STOFFEN EN PREPARATEN
Ingevolge de wijziging van de richtlijn ......... door richtlijn
.......(P.B. .........) wijzigt de bijlage 7, deel II, B van
titel I van het Vlarem van rechtswege vanaf de eerste
dag van de maand volgend op onderhavige publikatie.
De gewijzigde tekst en/of de aanvullingen worden ter
beschikking gesteld door de Afdeling Algemeen Milieuen
Natuurbeleid van de Administratie Milieu, Natuur,
Land- en Waterbeheer (volgt het adres en het [telefoonen
telefaxnummer])».
De aanpassing geldt vanaf de eerste dag van de maand
volgend op deze bekendmaking.
C. GEVAARSYMBOLEN EN -
AANDUIDINGEN
Opmerking: De letters E, O, F, F+, T, T+, C, Xn, Xi en N
maken geen deel uit van het gevaarsymbool.
400 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

D. AARD DER BIJZONDERE GEVAREN
TOEGESCHREVEN AAN GEVAARLIJKE
STOFFEN EN PREPARATEN
R 1: In droge toestand ontplofbaar
R 2: Ontploffingsgevaar door schok, wrijving, vuur of
andere ontstekingsoorzaken
R 3: Ernstig ontploffingsgevaar door schok, wrijving,
vuur of andere ontstekingsoorzaken
R 4: Vormt met metalen zeer gemakkelijk ontplofbare
verbindingen
R 5: Ontploffingsgevaar door verwarming
R6:Ontplofbaar met en zonder lucht
R 7: Kan brand veroorzaken
R 8: Bevordert de ontbranding van brandbare stoffen
R 9: Ontploffingsgevaar bij menging met brandbare
stoffen
R 10: Ontvlambaar
R11:Licht ontvlambaar
R 12: Zeer licht ontvlambaar
R 14: Reageert heftig met water
R 15: Vormt zeer licht ontvlambaar gas in contact met
water
R 16: Ontploffingsgevaar bij menging met oxyderende
stoffen
R 17: Spontaan ontvlambaar in lucht
R 18: Kan bij gebruik een ontvlambaar/ontplofbaar
damp-luchtmengsel vormen
R 19: Kan ontplofbare peroxyden vormen
R 20: Schadelijk bij inademing
R 21: Schadelijk bij aanraking met de huid
R 22: Schadelijk bij opname door de mond
R 23: Giftig bij inademing
R 24: Giftig bij aanraking met de huid
R 25: Giftig bij opname door de mond
R 26: Zeer giftig bij inademing
R27:Zeer giftig bij aanraking met de huid
R 28: Zeer giftig bij opname door de mond
R 29: Vormt giftig gas in contact met water
R 30: Kan bij gebruik licht ontvlambaar worden
R 31: Vormt giftige gassen in contact met zuren
R 32: Vormt zeer giftige gassen in contact met zuren
R 33: Gevaar voor cumulatieve effecten
R 34: Veroorzaakt brandwonden
R 35: Veroorzaakt ernstige brandwonden
R 36: Irriterend voor de ogen
R 37: Irriterend voor de ademhalingswegen
R 38: Irriterend voor de huid
R 39: Gevaar voor ernstige onherstelbare effecten
R 40: Onherstelbare effecten zijn niet uitgesloten
R 41: Gevaar voor ernstig oogletsel
R 42: Kan overgevoeligheid veroorzaken bij inademing
R 43: Kan overgevoeligheid veroorzaken bij contact met
de huid
R 44: Ontploffingsgevaar bij verwarming in afgesloten
toestand
R 45: Kan kanker veroorzaken
R 46: Kan erfelijke genetische schade veroorzaken
R 48: Gevaar voor ernstige schade aan de gezondheid bij
langdurige blootstelling
R 49: Kan kanker veroorzaken bij inademing
R 50: Zeer giftig voor in het water levende organismen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
R 51: Giftig voor in het water levende organismen
R 52: Schadelijk voor in het water levende organismen
R 53: Kan in het aquatisch milieu op lange termijn schadelijke
effecten veroorzaken
R 54: Giftig voor planten
R 55: Giftig voor dieren
R 56: Giftig voor bodemorganismen
R 57: Giftig voor bijen
R 58: Kan in het milieu op lange termijn schadelijke effecten
veroorzaken
R 59: Gevaarlijk voor de ozonlaag
R 60: Kan de vruchtbaarheid schaden
R 61: Kan het ongeboren kind schaden
R 62: Mogelijk gevaar voor verminderde vruchtbaarheid
R 63: Mogelijk gevaar voor beschadiging van het ongeboren
kind
R 64: Kan schadelijk zijn via de borstvoeding
Combinatie van R-zinnen
R 14/15: Reageert heftig met water en vormt daarbij
zeer ontvlambaar gas
R 15/29: Vormt giftig en zeer ontvlambaar gas in contact
met water
R 20/21: Schadelijk bij inademing en bij aanraking met
de huid
R 20/22: Schadelijk bij inademing en opname door de
mond
R 20/21/22: Schadelijk bij inademing, opname door de
mond en aanraking met de huid
R 21/22: Schadelijk bij aanraking met de huid en bij opname
door de mond
R 23/24: Giftig bij inademing en bij aanraking met de
huid
R 23/25: Giftig bij inademing en opname door de mond
R 23/24/25: Giftig bij inademing, opname door de
mond en aanraking met de huid
R 24/25: Giftig bij aanraking met de huid en bij opname
door de mond
R 26/27: Zeer giftig bij inademing en bij aanraking met
de huid
R 26/28: Zeer giftig bij inademing en opname door de
mond
R 26/27/28: Zeer giftig bij inademing, opname door de
mond en aanraking met de huid
R 27/28: Zeer giftig bij aanraking met de huid en bij opname
door de mond
R 36/37: Irriterend voor de ogen en de ademhalingswegen
R 36/38: Irriterend voor de ogen en de huid
R 36/37/38: Irriterend voor de ogen, de ademhalingswegen
en de huid
R 37/38: Irriterend voor de ademhalingswegen en de
huid
R 39/23: Giftig: gevaar voor ernstige onherstelbare effecten
bij inademing
R 39/24: Giftig: gevaar voor ernstige onherstelbare effecten
bij aanraking met de huid
R 39/25: Giftig: gevaar voor ernstige onherstelbare effecten
bij opname door de mond
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 401

R 39/23/24: Giftig: gevaar voor ernstige onherstelbare
effecten bij inademing en aanraking met de huid
R 39/23/25: Giftig: gevaar voor ernstige onherstelbare
effecten bij inademing en opname door de mond
R 39/24/25: Giftig: gevaar voor ernstige onherstelbare
effecten bij aanraking met de huid en opname door de
mond
R 39/23/24/25: Giftig: gevaar voor ernstige onherstelbare
effecten bij inademing, aanraking met de huid en
opname door de mond
R 39/26: Zeer giftig: gevaar voor ernstige onherstelbare
effecten bij inademing
R 39/27: Zeer giftig: gevaar voor ernstige onherstelbare
effecten bij aanraking met de huid
R 39/28: Zeer giftig: gevaar voor ernstige onherstelbare
effecten bij opname door de mond
R 39/26/27: Zeer giftig: gevaar voor ernstige onherstelbare
effecten bij inademing en aanraking met de huid
R 39/26/28: Zeer giftig: gevaar voor ernstige onherstelbare
effecten bij inademing en opname door de mond
R 39/27/28: Zeer giftig: gevaar voor ernstige onherstelbare
effecten bij aanraking met de huid en opname door
de mond
R 39/26/27/28: Zeer giftig: gevaar voor ernstige onherstelbare
effecten bij inademing, aanraking met de huid
en opname door de mond
R 40/20: Schadelijk: bij inademing zijn onherstelbare effecten
niet uitgesloten
R 40/21: Schadelijk: bij aanraking met de huid zijn onherstelbare
effecten niet uitgesloten
R 40/22: Schadelijk: bij opname door de mond zijn onherstelbare
effecten niet uitgesloten
R 40/20/21: Schadelijk: bij inademing en aanraking met
de huid zijn onherstelbare effecten niet uitgesloten
R 40/20/22: Schadelijk: bij inademing en opname door
de mond zijn onherstelbare effecten niet uitgesloten
R 40/21/22: Schadelijk: bij aanraking met de huid en
opname door de mond zijn onherstelbare effecten niet
uitgesloten
R 40/20/21/22: Schadelijk: bij inademing, aanraking
met de huid en opname door de mond zijn onherstelbare
effecten niet uitgesloten
R 42/43: Kan overgevoeligheid veroorzaken bij inademing
of contact met de huid
R 48/20: Schadelijk: gevaar voor ernstige schade aan de
gezondheid bij langdurige blootstelling bij inademing
R 48/21: Schadelijk: gevaar voor ernstige schade aan de
gezondheid bij langdurige blootstelling bij aanraking
met de huid
R 48/22: Schadelijk: gevaar voor ernstige schade aan de
gezondheid bij langdurige blootstelling bij opname
door de mond
R 48/20/21: Schadelijk: gevaar voor ernstige schade aan
de gezondheid bij langdurige blootstelling bij inademing
en aanraking met de huid
R 48/20/22: Schadelijk: gevaar voor ernstige schade aan
de gezondheid bij langdurige blootstelling bij inademing
en opname door de mond
R 48/21/22: Schadelijk: gevaar voor ernstige schade aan
de gezondheid bij langdurige blootstelling bij aanraking
met de huid en opname door de mond
R 48/20/21/22: Schadelijk: gevaar voor ernstige schade
aan de gezondheid bij langdurige blootstelling bij inademing,
aanraking met de huid en opname door de mond
R 48/23: Giftig: gevaar voor ernstige schade aan de gezondheid
bij langdurige blootstelling bij inademing
R 48/24: Giftig: gevaar voor ernstige schade aan de gezondheid
bij langdurige blootstelling bij aanraking met
de huid
R 48/25: Giftig: gevaar voor ernstige schade aan de gezondheid
bij langdurige blootstelling bij opname door
de mond
R 48/23/24: Giftig: gevaar voor ernstige schade aan de
gezondheid bij langdurige blootstelling bij inademing
en aanraking met de huid
R 48/23/25: Giftig: gevaar voor ernstige schade aan de
gezondheid bij langdurige blootstelling bij inademing
en opname door de mond
R 48/24/25: Giftig: gevaar voor ernstige schade aan de
gezondheid bij langdurige blootstelling bij aanraking
met de huid en opname door de mond
R 48/23/24/25: Giftig: gevaar voor ernstige schade aan
de gezondheid bij langdurige blootstelling bij inademing,
aanraking met de huid en opname door de mond
R 50/53: Zeer giftig voor in het water levende organismen;
kan in het aquatisch milieu op lange termijn schadelijke
effecten veroorzaken
R 51/53: Giftig voor in het water levende organismen;
kan in het aquatisch milieu op lange termijn schadelijke
effecten veroorzaken
R 52/53: Schadelijk voor in het water levende organismen;
kan in het aquatisch milieu op lange termijn schadelijke
effecten veroorzaken
E. LIJST VAN DE INGEDEELDE
GEVAARLIJKE STOFFEN
Als lijst van de ingedeelde gevaarlijke stoffen geldt de
meest recente lijst zoals bepaald door de richtlijn
67/548/EEG van 27 juni 1967 (bijlage I), [zoals herhaaldelijk
gewijzigd] en ook zoals deze in de toekomst nog
verder zal worden aangepast.
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Wanneer stoffen nog niet in bijlage I zijn ingedeeld volgens
voormelde EG-richtlijn, gelden de algemene beginselen
volgens de criteria van bijlage VI van deze richtlijn.
De overeenkomstig voornoemde richtlijn vastgestelde
lijst en criteria en de later nog komende aanpassingen
worden tegen kostprijs ter beschikking gesteld door de
Afdeling Algemeen Milieu- en Natuurbeleid van de Administratie
Milieu, Natuur, Land- en Waterbeheer.
Deze administratie is ermee belast elke aanpassing bij
uittreksel bekend te maken in het Belgisch Staatsblad
onder de volgende vorm:
«VLAREM I, BIJLAGE 7, DEEL II, E, LIJST VAN DE INGE-
DEELDE GEVAARLIJKE STOFFEN
Ingevolge de wijziging van de richtlijn 67/548/EEG dd.
27 juni 1967 door richtlijn ... (PB ...), wijzigt de bijlage 7,
Deel II, E van titel I van het Vlarem van rechtswege vanaf
de eerste dag van de maand volgend op onderhavige publikatie.
De gewijzigde lijst en/of de aanvulling worden
ter beschikking gesteld door de Afdeling Algemeen Milieu-
en Natuurbeleid van de Administratie Milieu, Natuur,
Land- en Waterbeheer (volgt het adres en het telefoonnummer
en faxnummer).»
De aanpassing geldt vanaf de eerste dag van de maand
volgend op deze bekendmaking.]
– Deel II vervangen bij art. 7.1.1.9. B. Vl. Reg. 1 juni 1995, B.S.,
31 juli 1995
– A, 4), j., gewijzigd bij art. 71, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999,
B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– B, 1, gewijzigd bij art. 71, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– B, 2, gewijzigd bij art. 71, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– B, 3, lid 1, gewijzigd bij art. 71, 3°, a), B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
– B, 3, lid 3, gewijzigd bij art. 71, 3°, b), B. Vl. Reg. 12 januari
1999, B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999
(art. 83)
– E, lid 1, gewijzigd bij art. 71, 4°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999,
B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
[DEEL III
INDICATIEVE CRITERIA
402 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
[...]]
– Deel III toegevoegd bij art. 7.1.1.10. B. Vl. Reg. 1 juni 1995, B.S.,
31 juli 1995; na wijzigingen, opgeheven bij art. 15 B. Vl. Reg.
29 september 2000, B.S., 22 mei 2001, inwerkingtreding: op de
dag van de inwerkingtreding van het samenwerkingsakkoord
van 21 juni 1999 gesloten tussen de Federale Staat, het Vlaams
Gewest, het Waals Gewest en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest
betreffende de beheersing van de gevaren van zware ongevallen
waarbij gevaarlijke stoffen zijn betrokken (art. 16)
BIJLAGE 8
Model van formulier voor de bekendmaking,
in kader van het «openbaar onderzoek»,
van een milieuvergunningsaanvraag
(artikel 17 van het Vlarem)
GEMEENTE/STAD...........................................
BEKENDMAKING VAN EEN MILIEUVERGUNNINGSAANVRAAG VOOR DE EXPLOITATIE
OF VERANDERING VAN EEN INRICHTING VAN KLASSE 1/2
De burgemeester brengt ter algemene kennis van het publiek dat door ...................., wonende/gevestigd te, ............................, een milieuvergunningsaanvraag is ingediend om op
het/de percelen gelegen, ...................................., in de gemeente, kadastraal bekend:
Afdeling ................................, Sectie .................................., perceelnr(s) ....................................
een inrichting of verandering van een inrichting te exploiteren met als voorwerp:
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
(minimum opgave van alle op de inrichting van toepassing zijnde rubrieken van de indelingslijst).

BIJLAGE 9 A
Model van besluit houdende een volledige of
gedeeltelijke positieve beslissing in eerste
aanleg
over een milieuvergunningsaanvraag
(artikel 30 van het Vlarem)
BESLUIT VAN DE VLAAMSE MINISTER/DE BESTENDI-
GE DEPUTATIE VAN DE PROVINCIERAAD, HET COLLE-
GE VAN BURGEMEESTER EN SCHEPENEN (1), HOU-
DENDE VERGUNNING AAN ..............................................
VOOR HET EXPLOITEREN VAN EEN INRICHTING/HET
VERANDEREN VAN EEN INRICHTING (1) GELEGEN TE
..............................................
De Vlaamse minister, / De Bestendige Deputatie van de
Provincieraad, / Het College van Burgemeester en Schepenen,
(1)
Gelet op het decreet van 28 juni 1985 betreffende de milieuvergunning,
zoals gewijzigd bij de decreten van
7 februari 1990, van 12 december 1990 en van
21 december 1990;
Gelet op het besluit van 6 februari 1991 van de Vlaamse
Regering houdende vaststelling van het Vlaams Reglement
betreffende de milieuvergunning;
(1) Gelet op het besluit van de Vlaamse Regering van ......
tot bepaling van de bevoegdheden van de leden van de
Vlaamse Regering;
(1) Gelet op het besluit van de Vlaamse Regering van
........ tot delegatie van beslissingsbevoegdheden aan de
leden van de Vlaamse Regering;
(1) Gelet op de volgende vergunning(en) en beslissingen
(1) die met betrekking tot de exploitatie van de hierna
vermelde inrichting werden getroffen, en op de datum
van de indiening van de hierna vermelde milieuvergunningsaanvraag
van toepassing waren;
Gelet op de milieuvergunningsaanvraag op
.......................................................,
ingediend door .......................................................,
wonende/gevestigd (1) te .......................................................,
strekkende tot het bekomen van een milieuvergunning
om een inrichting / tijdelijke inrichting (1) gelegen te
........ postnummer ........, straat ......, nr. ......... kadastrale
percelen, afdeling .........
Sectie ........... Perceelnummers .......... met als voorwerp:
* (minimumopgave van alle op de inrichting van toepassing
zijnde rubrieken van de indelingslijst).
(1) te exploiteren;
(1) verder te exploiteren;
(1) te veranderen door:
–wijziging met:
–uitbreiding met:
– toevoeging van:
zodat deze voortaan zou omvatten:
Gelet op het feit dat op datum van ......... de milieuvergunningsaanvraag
ontvankelijk en volledig werd verklaard;
(1) Gelet op de stukken, waarbij wordt geattesteerd dat
de milieuvergunningsaanvraag de vereiste publiciteit
verkreeg, conform artikel 17 van het Vlaams Reglement
betreffende de milieuvergunning;
(1) Gelet op het verslag van de informatievergadering
zoals bedoeld in artikel 18 van het Vlaams Reglement
betreffende de milieuvergunning;
(1) Gelet op het proces-verbaal houdende de tijdens het
openbaar onderzoek ingediende schriftelijke en mondelinge
bezwaren en opmerkingen dd. .............. waaruit
blijkt dat geen/volgend(e) (1) schriftelijke en mondelinge
bezwaren en opmerkingen werden ingediend, die betrekking
heeft/hebben op:
(1) Gelet op het (on)gunstige (1) advies dd. ............ van
het/het niet binnen de gestelde termijn uitbrengen van
het advies door het (1) College van Burgemeester en
Schepenen;
(1) Gelet op het horen van de aanvrager door de Gewestelijke/Provinciale
(1) Milieuvergunningscommissie;
(1) Gelet op het (on)gunstige (1) advies/het stilzwijgende
gunstige advies (1), van de gemeentelijke dienst gelast
met het onderzoek en de behandeling van milieudossiers;
(1) Gelet op het (on)gunstige (1) advies, dd. .................
/stilzwijgende gunstige advies (1), van het Bestuur Milieuvergunningen
van de Administratie voor Leefmilieu,
Natuurbehoud en Landinrichting van het Departement
van Leefmilieu en Infrastructuur;
(1) Gelet op het (on)gunstige (1) advies, dd. ............. /stilzwijgende
gunstige advies (1), van het Bestuur voor
Ruimtelijke Ordening van de Administratie voor Ruimtelijke
Ordening en Huisvesting van het Departement
van Leefmilieu en Infrastructuur;
(1) Gelet op het (on)gunstige (1) advies, dd. .............. /stilzwijgende
advies (1), van het Bestuur Preventieve en
Ambulante Gezondheidszorg van de Administratie Gezondheidszorg
van het Departement van Welzijn, Volksgezondheid
en Cultuur;
(1) Gelet op het (on)gunstige (1) advies, dd. .............. /stilzwijgende
gunstige advies (1), van het Bestuur Natuurlijke
Rijkdommen en Energie van de Administratie voor
Economie van het Departement van Economie, Werkgelegenheid
en Binnenlandse Aangelegenheden;
(1) Gelet op het (on)gunstige (1) advies, dd. ............. /stilzwijgende
gunstige advies (1), van de Openbare Afvalstoffenmaatschappij
voor het Vlaamse Gewest;
(1) Gelet op het (on)gunstige (1) advies, dd. ............ /stilzwijgende
gunstige advies (1), van de Vlaamse Milieumaatschappij;
(1) Gelet op het (de) advies(zen), dd. ........... /stilzwijgende
gunstige advies (1), van andere overheidsdiensten en
overheidsinstellingen die activiteiten ontwikkelen op
het vlak van het leefmilieu, het waterbeleid, de landinrichting
en het natuurbehoud, met name .........
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
De vergunningsaanvraag met bijlage, ligt gedurende de periode van ........ tot ........., ter inzage van het publiek bij de ....... diensten van het gemeentebestuur.
Gedurende die periode kunnen bezwaren en opmerkingen aan het College van Burgemeester en Schepenen schriftelijk worden gericht, en mondeling worden meegedeeld aan
de burgemeester of aan een door hem aangewezen ambtenaar.
Er wordt (1) geen/een informatievergadering georganiseerd die zal doorgaan op ................... te, ..........., de ................
– (1) schrappen wat niet past.
De Burgemeester,
(1) Gelet op het (on)gunstige/verdeeld advies dd. .............
/stilzwijgende gunstige advies (1) van de Gewestelijke
Provinciale (1) Milieuvergunningscommissie;
(1) Gelet op de beslissing dd. .............. van de Vlaamse minister/De
Bestendige Deputatie van de Provincieraad/het
College van Burgemeester en Schepenen (1)
om de behandelingstermijn van de milieuvergunningsaanvraag
te verlengen;
Gelet op de ligging van de inrichting in een ........... gebied
van het gewestplan ..........., waarvoor volgende voorschriften
van toepassing zijn:
(1) Gelet op de ligging van de inrichting in een
A.P.A./B.P.A./verkaveling, waarvoor volgende voorschriften
van toepassing zijn:
Overwegende dat (motivering vanuit oogpunt van de
stedebouwkundige en ruimtelijke aspecten) gesteld kan
worden dat de exploitatie/verandering (1) van de inrichting;
die het voorwerp van de voormelde milieuvergunningsaanvraag
uitmaakt, verenigbaar is met voormelde
ruimtelijke en stedebouwkundige voorschriften;
(1) Overwegende dat het ongunstige advies van ............
luidende als volgt: «...........» niet kan in aanmerking worden
genomen, en wordt weerlegd door het feit
..................;
(1) Overwegende, het verdeelde advies van de Gewestelijke
Provinciale Milieuvergunningscommissie (1) luidend
als volgt ..............; dat het gedeelte van het advies
dat betrekking heeft op .............., niet kan in aanmerking
worden genomen, en wordt weerlegd door het feit
.............;
(1) Overwegende dat de tijdens het openbaar onderzoek
uitgebrachte bezwaren en opmerkingen als volgt kunnen
geëvalueerd:
Overwegende dat de elementen aangebracht door de
aanvrager, gehoord door de Gewestelijke/Provinciale
(1) Milieuvergunningscommissie als volgt kunnen geëvalueerd:
Overwegende dat (motivering vanuit oogpunt van de
milieu-aspecten) gesteld kan worden dat de risico's voor
de externe veiligheid, de hinder, de effecten op het leefmilieu,
op de wateren, op de natuur en op de mens buiten
de inrichting veroorzaakt door de gevraagde exploitatie/verandering
(1) mits naleving van de in onderhavig
besluit opgelegde milieuvergunningsvoorwaarden
tot een aanvaardbaar niveau kunnen worden beperkt,
(1) behalve voor wat betreft het gedeelte van de aanvraag
dat betrekking heeft op .............;
Overwegende dat (motivering vergunningstermijn,
proefvergunning of evaluatie proeftermijn); dat er bijgevolg
aanleiding toe bestaat de gevraagde vergunning
volledig/gedeeltelijk (1) toe te staan op proef (1) voor
een termijn van ................
– (1) Schrappen wat niet past.
BESLUIT:
Artikel 1. § 1. (1) Aan ..............
wonende, gevestigd (1) te .............
......... straat, nr. ..........., wordt onder de voorwaarden bepaald
in onderhavig besluit vergunning verleend, om
een inrichting / tijdelijke inrichting (1) gelegen te
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 403

postnummer, straat nr.,
op kadastrale percelen
Afdeling, sectie,
percelennrs.
met als voorwerp:
(1) te exploiteren
(1) verder te exploiteren
(1) te veranderen door
–wijziging met:
–uitbreiding met:
– toevoeging van:
zodat deze voortaan omvat:
(1) § 2. – De vergunning wordt geweigerd voor wat betreft
het volgende onderdeel:
(1) Schrappen wat niet past.
Artikel 2. § 1 – De in artikel1 bedoelde vergunde inrichting
dient in gebruik genomen binnen een termijn
van 200 kalenderdagen/30 kalenderdagen/ ..... (1) te rekenen
vanaf de datum [bepaald in artikel 3, 1].
§ 2. – In de mate dat voor de inrichting die het voorwerp
uitmaakt van de in artikel1 bedoelde vergunning,
krachtens de wet van 29 maart 1962 houdende organisatie
van de ruimtelijke ordening en van de stedebouw
een bouwvergunning nodig is, wordt onderhavige milieuvergunning
geschorst zolang de bouwvergunning
niet is verleend.
In afwijking van het bepaalde in § 1 wordt de aanvangsdatum
van de [milieuvergunning] in dat geval verdaagd
tot de dag dat deze bouwvergunning definitief is verworven.
§ 3. – Wordt de in § 2 bedoelde bouwvergunning geweigerd
dan vervalt de in artikel 1 bedoelde milieuvergunning
van rechtswege op de dag van de weigering van de
bouwvergunning in laatste aanleg.
Aandacht !
Ingevolge de koppeling van de bouw – aan de milieuvergunning
vervalt de krachtens de wet van 29 maart 1962
houdende organisatie van de ruimtelijke ordening en
stedebouw verleende bouwvergunning in geval onderhavige
milieuvergunning in beroep zou worden geweigerd,
op de dag van de definitieve weigering van de milieuvergunning.
[(2) Tegen deze beslissing kan beroep worden aangetekend
bij .........
Tot staving van de ontvankelijkheid dient bij het beroepsschrift
het hierbijgevoegde attest van betekening
evenals het bewijs van de betaling van de dossiertaks gevoegd
te worden.]
– Noot vervangen bij art. 26, 6°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992, B.S.,
2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
(1) Schrappen wat niet past.
[(2) Te schrappen in de gevallen waarin tegen de beslissing geen
beroep openstaat.]
postnummer, straat nr.,
op kadastrale percelen, afdeling ........
sectie
met als voorwerp:
(minimumopgave van alle op de inrichting van toepassing
zijnde rubrieken van de indelingslijst)
(1) te exploiteren;
(1) Schrappen wat niet past.
– Art. 2, § 1, gewijzigd bij art. 26, 1°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992,
B.S., 2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
– Art. 2, § 2, gewijzigd bij art. 26, 2°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992,
B.S., 2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
Artikel 3. – De in artikel1 bedoelde vergunning wordt
verleend op proef (1) voor een termijn:
[1° die aanvangt op ......., behoudens wanneer:
a) onderhavige milieuvergunning is geschorst omdat de
bouwvergunning, vereist krachtens artikel 44 van de
wet van 29 maart 1962 houdende organisatie van de
ruimtelijke ordening en van de stedebouw, op datum
van onderhavige milieuvergunning niet definitief is verleend;
de exploitant dient de datum waarop de bouwvergunning
werd verleend bij ter post aangetekend schrijven
mee te delen aan de overheid die de milieuvergunning
heeft verleend;
b) onderhavige milieuvergunning overeenkomstig het
bepaalde in artikel 2, § 3, van rechtswege vervalt; in dat
geval is geen enkele vergunningstermijn toegestaan;]
2° die eindigt op ............ samenvallend met de einddatum
van de termijn van de vergunning dd. ............. behoudens
wanneer (1):
(1) [...]
(1) de inrichting overeenkomstig [het bepaalde in sub 1,
a] later werd in gebruik genomen; in dat geval wordt de
einddatum van onderhavige vergunning met een termijn
overeenstemmend met deze latere in gebruikname
later verschoven, behalve wanneer de einddatum samenvalt
met de eerder verleende lopende vergunning(en).
–Art.3, 1°, vervangen bij art. 26, 3°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992,
B.S., 2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
–Art.3, 2°, eerste (1), opgeheven bij art. 26, 4°, B. Vl. Ex. 28 ok-
– Noot (2) toegevoegd bij art. 26, 7°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992,
B.S., 2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
BIJLAGE 9 B
Model van besluit houdende een negatieve
beslissing in eerste aanleg over een
milieuvergunningsaanvraag
(artikel 30 van het VLAREM)
BESLUIT VAN DE VLAAMSE MINISTER/, DE BESTENDI-
GE DEPUTATIE VAN DE PROVINCIERAAD/ HET COLLE-
GE VAN BURGEMEESTER EN SCHEPENEN (1) HOU-
DENDE WEIGERING VAN VERGUNNING VOOR HET
EXPLOITEREN VAN EEN INRICHTING/ HET VERANDE-
REN VAN EEN INRICHTING (1) GELEGEN TE ........
Gelet op het decreet van 28 juni 1985 betreffende de milieuvergunning,
zoals gewijzigd bij de decreten van
7 februari 1990, van 12 december 1990 en van
21 december 1990;
(1) verder te exploiteren;
(1) te veranderen door:
–wijziging met:
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
tober 1992, B.S., 2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
–Art.3, 2°, tweede (1), gewijzigd bij art. 26, 4°, B. Vl. Ex. 28 oktober
1992, B.S., 2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
Artikel 4. De in artikel 1 bedoelde vergunning is afhankelijk
van de strikte naleving van de volgende voorwaarden:
§1. – Algemene: zie bijlage1 bij onderhavig besluit.
§ 2. – Sectoriële: zie bijlage 2 bij onderhavig besluit.
§ 3. – Bijzondere: zie bijlage 3 bij onderhavig besluit.
Artikel 5. Onderhavige vergunning doet geen afbreuk
aan de rechten van derden.
Artikel 6. – § 1. [Voor elke verandering van de vergunde
inrichting gelden de bepalingen van hoofdstuk IIIbis
van titel I van het Vlarem.]
§ 2. Elke overname van de inrichting door een andere
exploitant [dient voor de datum van inwerkingtreding
van de overname] gemeld aan de vergunning verlenende
overheid overeenkomstig de bepalingen van
artikel 42 van het Vlaams Reglement betreffende de Milieuvergunning.
– § 1 laatst vervangen bij art. 72, 1°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999,
B.S., 11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
– § 2 gewijzigd bij art. 72, 2°, B. Vl. Reg. 12 januari 1999, B.S.,
11 maart 1999, inwerkingtreding: 1 mei 1999 (art. 83)
(1) Een hernieuwing van de vergunning moet worden
aangevraagd overeenkomstig de bepalingen van het
Vlaams Reglement betreffende de milieuvergunning uiterlijk
tussen de 18de en de 12de maand/twee maanden
(1) vóór het verstrijken van de vergunningstermijn van
de lopende vergunning.
(1) Schrappen wat niet past
, de
(vergunningverlenende overheid)
Gelet op het besluit van 6 februari 1991 van de Vlaamse
Regering houdende vaststelling van het Vlaams Reglement
betreffende de milieuvergunning;
(1) Gelet op het besluit van de Vlaamse Regering van
............. tot bepaling van de bevoegdheden van de leden
van de Vlaamse Regering;
(1) Gelet op het besluit van de Vlaamse Regering van
.......... tot delegatie van beslissingsbevoegdheden aan de
leden van de Vlaamse Regering;
Gelet op de milieuvergunningsaanvraag op ..............,
ingediend door ..............,
wonende/gevestigd (1) te ............,
strekkende tot het bekomen van een milieuvergunning
om een inrichting/tijdelijke inrichting (1) gelegen te
–uitbreiding met:
– toevoeging van:
zodat deze voortaan zou omvatten:
404 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Gelet op het feit dat op datum van ..................... de milieuvergunningsaanvraag
ontvankelijk en volledig werd verklaard;
(1) Gelet op de stukken, waarbij wordt geattesteerd dat
de milieuvergunningsaanvraag de vereiste publiciteit
verkreeg, conform artikel 17 van het Vlaams Reglement
betreffende de milieuvergunning;
(1) Gelet op het verslag van de informatievergadering
zoals bedoeld in artikel 18 van het Vlaams Reglement
voor de milieuvergunning;
(1) Gelet op het proces-verbaal houdende de tijdens het
openbaar onderzoek ingediende schriftelijke en mondelinge
bezwaren en opmerkingen dd. ...........,
waaruit
blijkt dat geen/volgend(e) (1) schriftelijke en mondelinge
bezwaren en opmerkingen werden ingediend, die betrekking
heeft/hebben op:
(1) Gelet op het (on)gunstige (1) advies dd. ............ van
het/het niet binnen de gestelde termijn uitbrengen van
het advies door het (1) College van Burgemeester en
Schepenen;
(1) Gelet op het horen van de aanvrager door de Gewestelijke/Provinciale
(1) milieuvergunningscommissie;
(1) Gelet op het (on)gunstige advies/het stilzwijgende
gunstige advies (1) van de gemeentelijke dienst gelast
met het onderzoek en de behandeling van milieudossiers;
(1) Gelet op het (on)gunstig(e) advies (1), dd. ............ /het
stilzwijgende gunstige advies (1) van het Bestuur Milieuvergunningen
van de Administratie voor Leefmilieu, Natuurbehoud
en Landinrichting van het Departement
van Leefmilieu en Infrastructuur;
(1) Gelet op het (on)gunstig(e) advies (1), dd. ......... /het
stilzwijgende gunstige advies van het Bestuur voor
Ruimtelijke Ordening van de Administratie voor Ruimtelijke
Ordening en Huisvesting van het Departement
van Leefmilieu en Infrastructuur;
met als voorwerp:
(1) te exploiteren
(1) verder te exploiteren
te veranderen door:
–wijziging met:
–uitbreiding met:
– toevoeging van:
Aandacht!
– Ingevolge de koppeling van de bouw- aan de milieuvergunning
wordt/vervalt (1) de krachtens de wet van
29 maart 1962 houdende organisatie van de ruimtelijke
ordening en van de stedebouw verleende bouwvergunning/geschorst
en vervalt zij (1) van rechtswege op de
datum van onderhavige weigeringsbeslissing/ in geval
beroep tegen onderhavige weigeringsbeslissing wordt
aangetekend, op de dag van de weigering van de milieuvergunning
in beroep.
[– Tegen deze beslissing kan beroep worden aangetekend
bij .......
Tot staving van de ontvankelijkheid dient bij het beroepsschrift
het hierbijgevoegde attest van betekening
(1) Gelet op het (on)gunstig(e) advies (1), dd. ......... /het
stilzwijgende gunstige advies van het Bestuur Preventieve
en Ambulante Gezondheidszorg van de Administratie
Gezondheidszorg van het Departement van Welzijn,
Volksgezondheid en Cultuur;
(1) Gelet op het (on)gunstig(e) advies (1), dd. .........../het
stilzwijgende gunstige advies van het Bestuur Natuurlijke
Rijkdommen en Energie van de Administratie voor
Economie van het Departement van Economie, Werkgelegenheid
en Binnenlandse Aangelegenheden;
(1) Gelet op het (on)gunstig(e) advies (1), dd. ........... /het
stilzwijgende gunstige advies van de Openbare Afvalstoffenmaatschappij
voor het Vlaamse Gewest;
(1) Gelet op het (on)gunstige advies (1), dd. .........../het
stilzwijgende gunstige advies van de Vlaamse Milieumaatschappij;
(1) Gelet op het/de advies(zen), dd. ........./het/de stilzwijgende
gunstige advies(zen) van andere overheidsdiensten,
maatschappijen en overheidsinstellingen die activiteiten
ontwikkelen op het vlak van het leefmilieu, het
waterbeleid, de landinrichting en het natuurbehoud,
met name:
(1) Gelet op (on)gunstig(e) (1)/verdeeld advies, dd.
....../het stilzwijgende gunstige advies, van de Gewestelijke/Provinciale
(1) Milieuvergunningscommissie,
(1) Gelet op de beslissing dd. ..... van de Vlaamse minister/de
Bestendige Deputatie van de provincieraad/het
College van Burgemeester en Schepenen (1) om de behandelingstermijn
van de milieuvergunningsaanvraag
te verlengen.
Gelet op de ligging van de inrichting in een ......... gebied
van het gewestplan ............. waarvoor de volgende voorschriften
van toepassing zijn:
(1) Gelet op de ligging van de inrichting in een A.P.A./
.................. B.P.A./verkaveling ............., waarvoor volgende
voorschriften van toepassing zijn:
Overwegende dat (motivering vanuit oogpunt van de
stedebouwkundige en ruimtelijke aspecten) gesteld kan
Enig artikel – Aan ..........
wonende/gevestigd (1) te .................
straat, nr. ,
wordt vergunning geweigerd, om een inrichting/tijdelijke inrichting (1) gelegen te ...............
Postnummer , straat: ...............
Afdeling, sectie, percelen
nrs. ...............
evenals het bewijs van de betaling van de dossiertaks gevoegd
te worden (2).]
– Noot gewijzigd door art. 27, 1°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992, B.S.,
2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
[(2) Te schrappen in de gevallen waarin tegen de beslissing
geen beroep openstaat.]
– Noot 2 toegevoegd bij art. 27, 2°, B. Vl. Ex. 28 oktober 1992,
B.S., 2 februari 1993, err., B.S., 11 september 1993
BIJLAGE 10
Model voor formulier voor de bekendmaking
van een beslissing over een
milieuvergunningsaanvraag
(art. 31 van het Vlarem)
GEMEENTE/STAD
BEKENDMAKING VAN EEN BESLISSING
OVER EEN MILIEUVERGUNNINGSAANVRAAG KLASSE
1/2
De burgemeester brengt ter algemene kennis van het
publiek dat door DE VLAAMSE MINISTER/DE BESTEN-
DIGE DEPUTATIE VAN DE PROVINCIERAAD VAN
.................................... /HET SCHEPENCOLLEGE VAN
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
worden dat de exploitatie/verandering (1) van de inrichting
die het voorwerp van de voormelde milieuvergunningsaanvraag
uitmaakt niet (1) verenigbaar is met
voormelde ruimtelijke en stedebouwkundige voorschriften);
(1) Overwegende dat het gunstige advies van .......... luidende
als volgt: «................» niet kan in aanmerking genomen,
en wordt weerlegd door het feit.
(1) Overwegende het verdeelde advies van de Gewestelijke/Provinciale
(1) Milieuvergunningscommissie luidend
als volgt: ............................ ; dat het gedeelte van het
advies dat betrekking heeft op ......................; niet kan in
aanmerking worden genomen en wordt weerlegd door
het feit ..............
(1) Overwegende dat de tijdens het openbaar onderzoek
uitgebrachte bezwaren en opmerkingen als volgt kunnen
geëvalueerd:
(1) Overwegende dat de elementen aangebracht door de
aanvrager, gehoord door de Gewestelijke/Provinciale
(1) Milieuvergunningscommissie als volgt kunnen geëvalueerd:
Overwegende dat (motivering vanuit oogpunt van de
milieu-aspecten) gesteld kan worden dat de risico's voor
de externe veiligheid, de hinder, de effecten op het leefmilieu,
op de wateren, op de natuur en op de mens buiten
de inrichting) veroorzaakt door de gevraagde exploitatie/verandering
(1) weliswaar/zelfs (1) mits naleving
van gepaste milieuvergunningsvoorwaarden niet (1) tot
een aanvaardbaar niveau kunnen worden beperkt;
Overwegende de voormelde niet-verenigbaarheid van
de gevraagde exploitatie/verandering (1) met de stedebouwkundige
en ruimtelijke voorschriften/met het milieu
(1); dat er bijgevolg aanleiding toe bestaat de gevraagde
vergunning te weigeren;
– (1) Schrappen wat niet past
BESLUIT :
..................................................... (1), aan
............................................. , wonende/gevestigd (1)
................................................ , straat,
................................................................ , nr. .............................. ,
geen vergunning werd verleend voor een termijn van
.............................. tot ........................................
1) om
een inrichting te exploiteren met als voorwerp:
(minimum opgave van alle op de inrichting van toepassing
zijnde rubrieken van de indelingslijst,)
gelegen in de gemeente ...................................... , kadastraal
bekend: afdeling ................................., sectie
................................................ ,
perceelnr(s) ....................................... !
te exploiteren/verder te exploiteren/te veranderen. (1)
De beslissing met bijlagen, ligt gedurende de periode
van ........................................ tot ........................................ , ter
inzage van het publiek bij de ........................................ diensten
van het gemeentebestuur.
Tegen deze beslissing is/is geen (1) beroep mogelijk bij
DE BESTENDIGE DEPUTATIE van de provincieraad van
........................................ /DE VLAAMSE MINISTER BE-
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 405

VOEGD VOOR HET LEEFMILIEU (1), overeenkomstig de
bepalingen van het Algemeen Reglement betreffende de
milieuvergunning.
Het beroep moet uiterlijk worden ingediend op datum
van ........................................ voor degene die louter aangewezen
is op de kennisname via dit bericht en de inzage
bij het gemeentebestuur.
Tot staving van de ontvankelijkheid dient bij het beroep
gevoegd:
een door het gemeentebestuur af te leveren attest waaruit
de datum van de bekendmaking van de beslissing
blijkt;
een bewijs van de betaling van de dossiertaks.
De Burgemeester,
– (1) Schrappen wat niet past.
BIJLAGE 11
Model van het proces-verbaal van
bemonstering en/of van controle van
afvalwaters
(artikel 62 van het Vlarem)
Proces-verbaal van bemonstering en/of controle van afvalwaters
Op de ........................................ van de maand
........................................ van het jaar negentienhonderd
........................................ te ........................................ uur heb
ik, ondergetekende ........................................ (hoedanigheid)
........................................ mij naar (provincie, gemeente)
........................................ begeven om de lozing
van afvalwater afkomstig van ........................................ te
controleren
De Heer ........................................
(eventuele hoedanigheid) ........................................
heeft de verrichtingen als getuige bijgewoond.
I. Monsterneming (1)
A. (1) Controle van een lozing van afvalwater in een gewoon
oppervlaktewater
Ik heb om ........................................ uur
........................................ monster(s) van het geloosde water
in dubbel en van ........................................ liter voor ieder
exemplaar genomen. De lozing is gelegen te
........................................
(1) In het geval van gebruik van een gewoon oppervlaktewater
Ik heb bovendien om ........................................ uur
........................................ monster(s) in dubbel en van
........................................ liter van ieder exemplaar genomen,
in het gewoon oppervlaktewater
........................................ genoemd, stroomopwaarts en
stroomafwaarts van de lozing.
(zie schets)
(1) (in voorkomend geval)
Ik heb bovendien om ........................................ uur
........................................ monster(s) in dubbel en van
........................................ liter van ieder exemplaar genomen,
stroomopwaarts en stroomafwaarts van de lozing
op volgende plaatsen ........................................
(zie schets) (1)
B. (1) Controle van een lozing van afvalwater in een
openbare riool
Ik heb om ........................................ uur
........................................ monster(s) in dubbel en van
........................................ liter voor ieder exemplaar genomen
van het water geloosd in de openbare riool gelegen
te ...................................... (gemeente) .....................................
straat ......................................
(zie schets)
C. (1) Controle van een lozing van afvalwater in een
kunstmatige afvoerweg voor regenwater
Ik heb om ........................................ uur
........................................ monster(s) in dubbel en van
........................................ liter voor ieder exemplaar genomen
van het water geloosd in de kunstmatige afvoerweg
gelegen te ........................................
(zie schets).
D. Ik heb de volgende verrichtingen uitgevoerd:
E. De flessen werden volledig gevuld en hermetisch gesloten.
F. Vervolgens heb ik hierbijgevoegde bijlage ingevuld
die de heer ........................................ mede ondertekend
heeft.
G. Ik heb de monsters op ........................................ om
........................................ uur, naar het laboratorium (naam
en adres)........................................ gestuurd/overhandigd
(1) en heb er een afschrift bijgevoegd van de bijlage aan
het proces-verbaal.
H. Eventuele opmerkingen
I. Ik heb onmiddellijk na de monsterneming de heer
a) die de vermoedelijke verantwoordelijke is voor de lozing
(1)
b) vertegenwoordiger van de vermoedelijke verantwoordelijke
voor de ........................................ lozing (1) laten weten
dat het gedeelte van de monsters dat voor een eventuele
contra-analyse bestemd is, vanaf
........................................ tot ........................................ van
........................................ uur tot ........................................ uur
ter zijner beschikking zal worden gehouden op volgend
adres: ........................................
ofwel: ........................................
II. Controle door middel van meetapparatuur van
de inrichting (1)
Het afvalwater wordt geloosd op volgende plaats
........................................
(zie schets) (1).
De meetapparatuur wordt gebruikt door het bedrijf of
instelling:
Ik heb om ........................................ uur volgende kenmerken
van het geloosde water opgenomen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
De heer
– die de vermoedelijke verantwoordelijke is van de lozing
(1)
– vertegenwoordiger van de vermoedelijke verantwoordelijke
voor de lozing (1), was aanwezig bij de controle
(1)
Opmerkingen:
III. Controle door middel van toestellen gebruikt (1)
a) door toezichthoudende ambtenaren (1)
b) door het Instituut voor Hygiëne en Epidemiologie (1)
c) door erkend laboratorium (1)
d) door (1)
Het afvalwater wordt geloosd op volgende plaats
(zie schets) (1)
Type van toestellen
Ik heb om ........................................ uur door middel van
deze toestellen de volgende kenmerken opgenomen:
De heer
– die de vermoedelijke verantwoordelijke is voor de lozing
(1)
– vertegenwoordiger van de vermoedelijke verantwoordelijke
voor de lozing (1), was aanwezig bij de controle
en erkent de uitslagen van de hierboven aangegeven
metingen (1)
Handtekening van de vermoedelijke verantwoordelijke
voor de lozing of zijn vertegenwoordiger
Opmerkingen
IV. Tot staving waarvan ik onderhavig proces-verbaal
heb opgesteld recht te dienen.
Handtekening van de ambtenaar en van de getuige:
Bijlage aan het proces-verbaal van monsterneming van
water
In de volgende tabel, de kolommen met betrekking tot
het monster invullen met inachtnemingen van de volgende
opmerkingen:
Kolom nr. 1: de nummers der flessen die hetzelfde monster
inhouden, moeten op elkaar volgen.
Kolom nr. 2: de provincie aanduiden indien andere gemeenten
dezelfde naam dragen.
Kolom nr. 3: kolom uitsluitend in te vullen indien het
monster betrekking heeft op een gewoon oppervlaktewater.
Kolom nr. 5: de juiste plaats van de monsterneming,
klaar aanduiden, bijvoorbeeld voor een inrichting die
verschillende lozingen heeft, aanduiden over welke lozing
het gaat, voor een waterloop vermelden op welke
oever en op welke geraamde afstand van een gekozen
referentiepunt.
Kolom nr. 6 en 7: datum en uur van de monsterneming
Nr. der flessen Gemeente Bedrijf Oppervl.water Plaats der monsterneming Datum Uur Temperatuur Opmerkingen
1 2 3 4 5 6 7 8 9
Handtekening van de ambtenaar en van de getuige:
De monstering werd uitgevoerd door: De lege flessen moeten teruggezonden worden aan:
Naam van de ambtenaar: Naam van de ambtenaar:
406 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Hoedanigheid: Hoedanigheid:
Adres: Adres:
– (1) Doorhalen wat niet van toepassing is
BIJLAGE 12
Model van het proces-verbaal van
bemonstering en/of controle van in de lucht
geloosde stoffen
(artikel 62 van het Vlarem)
Proces-verbaal van bemonstering en/of controle van
stoffen geloosd in de lucht
Op de ........................................ van de maand
........................................ van het jaar negentienhonderd
........................................ te ........................................ uur heb
ik, ondergetekende, ........................................ (hoedanigheid)
........................................ mij naar (provincie, gemeente)........................................
begeven om de lozing in
de lucht afkomstig van ........................................ te controleren.
De Heer ........................................
(eventuele hoedanigheid) ........................................
heeft de verrichtingen als getuige bijgewoond.
I. Monsterneming (1)
Ik heb om ........................................ uur
........................................ monster(s) van de in de lucht geloosde
stoffen in dubbel en van ........................................ liter
voor ieder exemplaar genomen. De lozingsbron is gelegen
te ........................................
(zie schets) (1)
A. Ik heb de volgende verrichtingen uitgevoerd.
B. De monsters worden in de volgende fysische omstandigheden,
ten einde wijzigingen in de samenstelling van
het monster zoveel mogelijk te vermijden, verzameld en
bewaard:
C. Vervolgens heb ik hierbijgevoegde bijlage ingevuld
die de heer........................................ mede ondertekend
heeft.
D. Ik heb de monster op ........................................ om
........................................ uur, naar het laboratorium (naam
en adres) ........................................ gestuurd/overhandigd
Handtekening van de ambtenaar en van de getuige
– (1) Doorhalen wat niet van toepassing is
BIJLAGE 13
Model van het proces-verbaal van uitvoering
van monstername van afvalstoffen
(artikel 62 van het Vlarem)
Proces-verbaal van bemonstering van afvalstoffen
Op de ....................................... van de maand
....................................... van het jaar negentienhonderd
(1) en heb er een afschrift bijgevoegd van de bijlage aan
het proces-verbaal.
E. Eventuele opmerkingen
F. Ik heb onmiddellijk na de monsterneming de heer
a) die de vermoedelijke verantwoordelijke is voor de lozing
(1);
b) vertegenwoordiger van de vermoedelijke verantwoordelijke
voor de lozing (1) laten weten dat het gedeelte
van de monsters dat voor een eventuele contra-analyse
bestemd is, vanaf ........................................ tot
........................................ van ........................................ uur tot
........................................uur ter zijner beschikking zal worden
gehouden op volgend adres: ........................................
ofwel: ........................................
II. Controle door middel van meetapparatuur van
de inrichting (1)
De lozing gebeurt in de lucht op volgende plaats:
.......................................
De meetapparatuur wordt gebruikt door het bedrijf of
instelling: .......................................
Ik heb om ....................................... uur volgende kenmerken
van de geloosde stoffen opgenomen
.......................................
De Heer
– die de vermoedelijke verantwoordelijke is voor de lozing
(1)
– vertegenwoordiger van de vermoedelijke verantwoordelijke
voor de lozing (1) was aanwezig bij de controle
(1)
Opmerkingen: .......................................
III. Controle door middel van toestellen gebruikt (1)
a) door toezichthoudende ambtenaren (1);
b) door het Instituut voor Hygiëne en Epidemiologie (1)
c) door erkend laboratorium (1)
d) door (1)
....................................... te ....................................... uur heb ik,
ondergetekende ....................................... (hoedanigheid)
....................................... mij naar (provincie gemeente).......................................
begeven om de scheikundige
samenstelling van afvalstoffen afkomstig van
....................................... te controleren.
De Heer .......................................
(eventuele hoedanigheid) .......................................
heeft de verrichtingen als getuige bijgewoond
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
De lozingsbronnen zijn gelegen op volgende plaats(en):
.......................................
(zie schets) (1)
Type van toestellen .......................................
Ik heb om ....................................... uur door middel van
deze toestellen de volgende kenmerken opgenomen:
De Heer
– die de vermoedelijke verantwoordelijke is voor de lozing
(1)
– vertegenwoordiger van de vermoedelijke verantwoordelijke
voor de lozing (1), was aanwezig bij de controle
en erkent de uitslagen van de hierboven aangegeven
metingen (1).
Handtekeningen van de vermoedelijke verantwoordelijke
voor de lozing of zijn vertegenwoordiger
Opmerkingen
IV. Tot staving waarvan ik onderhavig proces-verbaal
heb opgesteld om naar recht te dienen.
Handtekening van de ambtenaar en van de getuige:
– (1) Doorhalen wat niet van toepassing is
Bijlage aan het proces-verbaal van bemonstering
In de volgende tabel, de kolommen met betrekking tot
het monster invullen met inachtneming van de volgende
opmerkingen:
Kolom nr. 1: de nummers der monsterrecipiënten die
hetzelfde monster inhouden, moeten op elkaar volgen.
Kolom nr. 2: de provincie aanduiden indien andere gemeenten
dezelfde naam dragen.
Kolom nr. 3: adres en eventueel de productieeenheid
vermelden.
Kolom nr. 4: de juiste plaats van monsterneming klaar
aanduiden, bijvoorbeeld voor een inrichting die verschillende
lozingspunten heeft aanduiden over welke lozingspunten
het gaat:
Nr. der recip. Gemeente Bedrijf Plaats der monsterneming Datum Uur Temperatuur Opmerkingen
1 2 3 4 5 6 7 8
De monsterneming werd uitgevoerd door: De lege recipënten moeten teruggezonden worden aan:
Naam van de ambtenaar: Naam van de ambtenaar:
Directie: Hoedanigheid:
Hoedanigheid: Adres:
Adres:
A. Ik heb om ....................................... uur
....................................... monster(s) van:
– een afvalstof geïdentificeerd als (1)
.......................................
– een nog niet geïdentificeerde afvalstof (1).
De afvalstof bevond zich in vaste/vloeibare/gasvormige
(1) toestand op volgende plaats (eventueel schets):
.......................................
B. Ik heb de volgende verrichtingen uitgevoerd
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 407

C. De recipiënten/zakken/omslagen (1) werden ter
plaatse gesloten en verzegeld.
D. Vervolgens het ik hierbijgevoegde bijlage ingevuld
die de Heer ....................................... mede ondertekend
heeft.
E. Ik heb onmiddellijk na de monsterneming aan de
Heer
a) die de vermoedelijke bezitter van de afvalstof is
b) vertegenwoordiger van de vermoedelijke bezitter van
de afvalstof (1)
één exemplaar van de monsters overhandigd
F. Ik heb het tweede exemplaar van de monsters op
....................................... om ....................................... uur, naar
Handtekening van de ambtenaar en van de getuige:
– (1) Doorhalen wat niet van toepassing is
BIJLAGE 14
Model van het proces-verbaal van
monstername inzake
grondwaterverontreiniging (artikel 62 van het
Vlarem)
Proces-verbaal van monstername inzake grondwaterverontreiniging
Op de ....................................... van de maand
....................................... van het jaar negentienhonderd
....................................... te ....................................... uur heb ik,
ondergetekende ....................................... (hoedanigheid)
...................................... mij naar (provincie, gemeente)
....................................... begeven voor de controle van een
mogelijke grondwaterverontreiniging te
.......................................
De Heer .......................................
(eventuele hoedanigheid) .......................................
heeft de verrichtingen als getuige bijgewoond
I. Monsterneming
A. Van het grondwater
Ik heb om ....................................... uur
....................................... monster(s) van het grondwater genomen
van ....................................... liter elk.
Het monsternamepunt is gesitueerd te
........................................................................................................
....................................................
........................................................................................................
.................................................... (eventueel schets)
het laboratorium (naam en adres) .......................................
gestuurd/overhandigd (1) en heb er een afschrift bijgevoegd
van de bijlage aan het proces-verbaal.
G. Ik heb het derde exemplaar van de monsters op
....................................... om ....................................... uur, aan
het bestuur te ....................................... ter bewaring gegeven.
H. Eventuele opmerkingen:
I. Ik heb tevens het volgende ter plaatse vastgesteld
(eventueel situatieschets):
J. Tot staving waarvan ik onderhavig proces-verbaal
heb opgesteld om naar recht te dienen.
Handtekening van de ambtenaar en van de getuige:
B. Van de bodem
Ik heb om ....................................... uur
....................................... monster(s) genomen van de bodem.
Het monsternamepunt is gesitueerd te
........................................................................................................
....................................................
........................................................................................................
.................................................... (eventueel schets)
C. Van een mogelijk verontreinigende stof
Ik heb om ....................................... uur
....................................... monster(s) genomen van:
– de stof geïdentificeerd als (1): .......................................
– van een nog niet geïdentificeerde (1).
De stof bevond zich in vaste/vloeibare/gasvormige (1)
toestand
Het monsternamepunt is gesitueerd te
....................................... (eventueel schets)
D. Ik heb de volgende verrichtingen ter plaatse uitgevoerd:
E. De recipiënten werden ter plaatse gesloten en verzegeld.
F. Vervolgens hbt ik de hierbijgaande bijlagen ingevuld
die de Heer...................................... mede ondertekend
heeft.
G. Ik ben de monsters op ....................................... om
....................................... uur, naar het laboratorium (naam
en adres)....................................... gestuurd/overhandigd
(1) en er een afschrift bijgevoegd van de bijlagen van het
proces-verbaal.
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Ex. 6 februari 1991 «Vlarem I»
Bijlage aan het proces-verbaal van monstername van afvalstoffen
In de volgende tabel, de kolommen met betrekking tot
het monster invullen met inachtname van de volgende
opmerkingen:
Kolom nr. 1: de nummers van de recipiënten/zakken/omslagen
die hetzelfde monster inhouden, moeten
op elkaar volgen.
Kolom nr. 2: de provincie aanduiden indien andere gemeenten
dezelfde naam dragen.
Kolom nr. 5 en 6: datum en uur van de monsterneming
Nr. der recip. Gemeente Bedrijf Aard van de genomen afvalstof Datum Uur Temperatuur Opmerkingen
1 2 3 4 5 6 7 8
De monstering werd uitgevoerd door: De lege recipënten/zakken moeten teruggezonden worden aan:
Naam van de ambtenaar: Naam van de ambtenaar:
Hoedanigheid: Hoedanigheid:
Adres: Adres:
Handtekening van de ambtenaar en van de getuige:
H. Eventuele opmerkingen
I. Ik heb onmiddellijk na de monsterneming de heer
......................................
a) die de vermoedelijke overtreder is (1),
b) die de vertegenwoordiger van de vermoedelijke overtreder
is, laten weten dat het gedeelte van de monsters
dat voor een eventuele contra-analyse bestemd is, vanaf
....................................... tot ....................................... uur ter
zijner beschikking zal gehouden worden op het volgend
adres:
II. Ik heb tevens het volgende ter plaatse vastgesteld
(eventueel situatieschets)
Tot staving waarvan ik onderhavig proces-verbaal heb
opgesteld om naar recht te dienen.
Handtekening van de ambtenaar en van de eventuele
getuige:
Bijlage aan het proces-verbaal van monstername inzake
grondwaterverontreiniging
In de volgende tabel, de kolommen met betrekking tot
het monster invullen met inachtname van de volgende
opmerkingen:
Kolom nr. 1: de nummers van de recipiënten die hetzelfde
monster inhouden, moeten op elkaar volgen.
Kolom nr. 2: de provincie aanduiden indien andere gemeenten
dezelfde naam dragen.
Kolom nr. 4 en 5: datum en uur van de monsterneming.
Nr. der recipiënten Gemeente Plaats der monsterneming Datum Uur Temperatuur Opmerkingen
1 2 3 4 5 6 7
408 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

De monstering werd uitgevoerd door: De lege recipiënten/zakken moeten teruggezonden worden aan:
Naam van de ambtenaar: Naam van de ambtenaar:
Hoedanigheid: Hoedanigheid:
Adres: Adres:
– (1) Doorhalen wat niet van toepassing is
Blz: 645 – Omzendbrief (Vlarem/93/01) 28 juli 1993
Omzendbrief (Vlarem/93/01) 2 8 j u l i
1993 betreffende het besluit van de
Vlaamse Executieve van 28 oktober
1992, Belgisch Staatsblad van 2 februari
1993, tot wijziging van het besluit van de
Vlaamse Executive van 6 februari 1991,
Belgisch Staatsblad van 26 juni 1991,
houdende vaststelling van het Vlaams reglement
betreffende de milieuvergunning
(B.S., 20 augustus 1993)
Het besluit van de Vlaamse Executieve van 28 oktober
1992 tot wijziging van het besluit van de Vlaamse Executieve
van 6 februari 1991 houdende vaststelling van het
Vlaams reglement betreffende de milieuvergunning, geheten
Vlarem titel I, is op 1 maart 1993 in werking getreden.
Het bevat een aantal wijzigingen die vooral verband
houden met het vereenvoudigen van de administratieve
procedures en het vermijden van overbodige procedures
opdat een meer doeltreffend gebruik zou kunnen worden
gemaakt van het vergunningsstelsel voor inrichtingen
die geacht worden hinderlijk te zijn voor mens en
milieu.
Omdat bepaalde wijzigingen de verantwoordelijkheid
over de vergunningplicht bij de vergunningverlenende
overheid – voorts als overheid vermeld – leggen, is het
wenselijk verduidelijking te verschaffen opdat een gelijke
behandeling zou ontstaan in het gehele Vlaamse Gewest.
Die verduidelijking wordt daar waar nodig geacht, artikelsgewijs
gegeven op het besluit van de Vlaamse Executieve
van 28 oktober 1992.
1. Artikel 1 (wijziging artikel 2 Vlarem I)
1.1. Voor bepaalde als hinderlijk geachte inrichtingen
die onlosmakelijk verbonden zijn met de woonfunctie
van een onroerend goed dat hoofdzakelijk voor bewoning
wordt gebruikt, vervalt de meldingsplicht.
Dat zijn volgens de indelingslijst :
– 3.4.: het lozen van normaal huisafvalwater in de openbare
riolen.
– 17.3.6.1.a: de opslag van minder dan 5.000 l stookolie.
1.2. Voor de andere meldingsplichtige inrichtingen die
onlosmakelijk verbonden zijn met de woonfunctie van
een onroerend goed dat hoofdzakelijk voor bewoning
wordt gebruikt, geldt de vereenvoudigde meldingsplicht;
voor de gevraagde gegevens is geen formulier
voorgeschreven.
2. Artikel 2 (wijziging artikel 5 Vlarem I)
2.1. Alle inrichtingen van klasse 1 en 2 zijn vergunningplichtig
Volgens de definitie van het milieuvergunningsdecreet
van 28 juni 1985 kan één inrichting weliswaar bestaan
uit verschillende als hinderlijk geachte inrichtingen die
op de indelingslijst vermeld staan onder verscheidene
rubrieknummers en subrubrieknummers.
Behoren die als hinderlijk geachte inrichtingen tot verschillende
klassen dan wordt de totale inrichting ingedeeld
bij de hoogste klasse daarvan, althans voor wat betreft
het toezicht en de vergunningsprocedure.
2.2. Veranderen van een vergunde inrichting
Wordt voor een vergunde inrichting een verandering beoogd,
dan kunnen zich verschillende situaties voordoen.
2.2.1. Een vergunde inrichting van klasse 2 zal door veranderen
overgaan naar een klasse 1 inrichting (artikel 5,
§1, 2°, a –VlaremI).
Altijd moet een vergunningsaanvraag worden ingediend
bij de bevoegde overheid.
2.2.2. Een vergunde inrichting van klasse 1 of 2 wil veranderen
door toevoegen – wat volgens de definitie betekent
uitbreiden op percelen die niet tot de vergunning
behoren – van een als hinderlijk geachte inrichting, ongeacht
de klasse – (artikel 5, § 1, 20, a –VlaremI).
Altijd moet een vergunningsaanvraag worden ingediend
bij de bevoegde overheid.
2.2.3. Een vergunde inrichting van klasse 1 of 2 wil een
andere als hinderlijk geachte inrichting van klasse 1 of 2
dan diegene die reeds tot de vergunning behoren, voegen
bij haar inrichting op de percelen die al tot de vergunning
behoren – (artikel 5, § 1, 1°, Vlarem I).
Altijd moet een vergunningsaanvraag worden ingediend
bij de bevoegde overheid.
Dergelijke bijvoeging valt niet onder de definitie veranderen
van een inrichting uit het milieuvergunningsdecreet.
2.2.4. Een vergunde inrichting van klasse 1 of 2 wil een
andere als hinderlijk geachte inrichting van klasse 3 dan
diegene die reeds tot de vergunning behoren, voegen bij
haar inrichting op de percelen die al tot de vergunning
behoren – (artikel 5, § 1, 2°, b, Vlarem I).
Een melding bij de bevoegde overheid kan gebeuren.
De bijvoeging houdt dezelfde kleine risico's en hinder in
als bij vergelijkbare uitbating, los van een vergunde inrichting.
Niettemin kan de historiek van het bedrijf aanleiding geven
om te besluiten dat toch een vergunningsaanvraag
noodzakelijk is (zie 2.2.5.2.).
2.2.5. Een vergunde inrichting van klasse 1 of 2 wil een
verandering doorvoeren binnen de vergunde percelen
en binnen 1 of meer als hinderlijk geachte inrichtingen
van klasse 1 of 2 die reeds in de vergunning zijn opgenomen
– (artikel 5, § 1, 2°, b, – Vlarem I).
Dat betekent dat de inrichting haar bestaande al, hinderlijk
geachte inrichtingen volgens de definities wil uitbreiden
of wijzigen binnen de vergunde percelen.
Een vergunningsaanvraag zal nodig zijn telkens wanneer
de verandering
een bijkomend risico inhoudt;
een aantasting van het leefmilieu kan inhouden;
of de bestaande hinder kan vergroten.
2.2.5.1. In de praktijk zal dat zeker steeds het geval zijn
wanneer de verandering het vergroten van de als hinderlijk
geachte inrichting met meer dan 50 % inhoudt.
Het % slaat op de eenheid die wordt gebruikt om de
drempelwaarde voor de klasse-indeling in de rubriek of
subrubriek aan te duiden.
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
Omzendbrief (Vlarem/93/01) 28 juli 1993
In de gevallen waarbij in de indelingslijst geen eenheid
wordt vastgesteld, wordt verwezen naar de toepasbare
eenheid zoals ze blijkt uit de geldende vergunning.
2.2.5.2. De historiek van het bedrijf zal een tweede argument
zijn om al of niet een vergunningsaanvraag te eisen:
o.m. veranderingen die reeds het voorwerp van een
weigeringsbeslissing hebben uitgemaakt, behoren tot
de veranderingen die bijkomende risico's en hinder inhouden,
een vergunningsaanvraag is nodig.
2.2.5.3. In de gevallen waar de verandering het vergroten
van de als hinderlijk geachte inrichting met minder
dan 50 % inhoudt, het verplaatsen van de als hinderlijk
geachte inrichting binnen de vergunde percelen of het
gebruiken van een andere fabricagemethode, kan die
verandering worden gemeld bij de bevoegde overheid.
De overheid zal voor ieder van die meldingen een onderzoek
moeten voeren om al of niet vast te stellen of de verandering
– een bijkomend risico inhoudt;
– een aantasting van het leefmilieu kan inhouden;
– of de bestaande hinder kan vergroten.
Indien de melding daaraan niet voldoet, moet een vergunningsaanvraag
worden ingediend.
2.2.5.4. Indien de verandering het vergroten van de als
hinderlijk geachte inrichting beoogt waardoor het geheel
onderworpen wordt aan een milieueffectrapport of
een veiligheidsrapport, is altijd een vergunningsaanvraag
nodig.
De vergunningsaanvraag moet het noodzakelijke MER
of VR bevatten.
2.2.6. Een vergunde inrichting van klasse 1 of 2 wil een
verandering doorvoeren binnen 1 of meer als hinderlijk
geachte inrichtingen van klasse 3 die reeds in de vergunning
zijn opgenomen.
Een melding bij de bevoegde overheid kan gebeuren indien
door de verandering de als hinderlijk geachte inrichting
van klasse 3 blijft – (artikel 5, § 1, 2°, b, –
Vlarem I).
De verandering houdt dezelfde kleine risico's en hinder
in als bij vergelijkbare uitbating, los van de vergunde inrichting.
Een vergunningsaanvraag bij de bevoegde overheid
moet gebeuren indien door de verandering de als hinderlijk
geachte inrichting van klasse verhoogt –
(artikel 5, § 1, 2°, a, – Vlarem I).
2.3. Veranderen van een gemelde inrichting
Wordt voor een gemelde inrichting een verandering beoogd,
dan kunnen zich 2 situaties voordoen.
2.3.1. Een gemelde inrichting wil door veranderen overgaan
naar een klasse 1 of 2 inrichting – (artikel 5, § 1, 1°,
–VlaremI).
Altijd moet een vergunningsaanvraag worden ingediend
bij de bevoegde overheid.
2.3.2. Een gemelde inrichting wil veranderen door nog
een meldingsplichtige inrichting in gebruik te nemen –
(artikel 2, § 1).
Een melding bij het college van burgemeester en schepenen
moet gebeuren.
Daags na de melding kan de inrichting geëxploiteerd
worden.
2.4. Procedure melden verandering
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 409

2.4.1. Voor het melden van een geplande verandering
wordt geen dossiertaks geheven.
2.4.2. De aanvrager dient die melding te doen op het
voorgeschreven meldingsformulier bedoeld in artikel 2,
Vlarem I.
Het meldingsformulier met de noodzakelijke bijlagen
wordt bij aangetekende zending, gestuurd naar de overheid
die de laatste vergunning heeft verleend of de vergunningsvoorwaarden
laatst heeft gewijzigd. De overgangsbepalingen
van artikel 73 – Vlarem I gelden ook
hier.
Het bundel kan ook rechtstreeks worden afgegeven (tegen
ontvangstbewijs) bij diezelfde overheid.
Indien de overheid die gevat werd door een beroep, de
beslissing van eerste aanleg heeft bevestigd of de aanvraag
heeft geweigerd, blijft de overheid in eerste aanleg
bevoegd.
2.4.3. Er werd geen formele behandelingsprocedure
vastgelegd.
De behandelingstermijn die de overheid krijgt, bedraagt
60 dagen. Die termijn is een termijn van orde. Binnen
die termijn dient de volledige behandeling te gebeuren.
Om tot een gemotiveerde beslissing te komen, kan de
overheid beroep doen op de verschillende adviesverlenende
overheidsorganen, afhankelijk van de aard van de
inrichting.
2.4.3.1. Beslist de overheid dat zij akte kan nemen van de
gevraagde verandering, dan geldt die akte als vergunning.
De akte bevat alle elementen die nodig zijn om de inrichting
en de verandering te definiëren en bevat de motieven
waarop zij is verleend.
De akte geldt vanaf de datum van ondertekening en vervalt
samen met het verstrijken van de eerdere vergunning
van de inrichting.
De verandering mag geëxploiteerd worden daags na de
ondertekening van de akte.
Op die akte zijn de bekendmakingsprocedures voor vergunningen
(artikel 34, 5°, artikel 35, 5°, of artikel 36, 5°,
en artikel 31 Vlarem I) van toepassing.
Tegen de akte van verandering kan beroep worden ingediend
zoals tegen elke beslissing in eerste aanleg.
2.4.3.2. Beslist de overheid dat een vergunningsaanvraag
nodig is, dan wordt die beslissing uitsluitend naar
de aanvrager verzonden bij aangetekende zending. Die
beslissing bevat de motieven waarop de eis van een vergunningsaanvraag
is gebaseerd.
Tegen de beslissing dat een vergunningsaanvraag nodig
is, bestaat geen beroepsmogelijkheid.
2.4.3.3. Stelt de overheid vast dat de melding van de gevraagde
verandering niet naar de bevoegde overheid
werd verzonden, dan stuurt de overheid zelf het bundel
door naar de bevoegde overheid en brengt de aanvrager
daarvan op de hoogte bij gewone brief. Deze werkwijze
past in een aangepaste dienstverlening van de overheid
aan de burgers.
De termijn van 60 dagen waarover de bevoegde overheid
beschikt, vangt dan opnieuw aan.
2.4.3.4. Stelt de overheid vast dat de melding onvolledig
is, dan zendt zij de melding zo snel mogelijk terug naar
de afzender met de vermelding van de ontbrekende gegevens.
Het initiatief voor verdere stappen ligt geheel bij
de indiener van de melding.
2.4.4. De overheid beslist binnen een termijn van
60 dagen na ontvangst van de melding.
Zolang de overheid geen beslissing heeft getroffen, hetzij
bij akteneming, hetzij na een vergunningsaanvraag,
kan de geplande verandering niet opgericht, noch geëxploiteerd
worden.
2.4.5. Opdat de vereenvoudigde procedure voor veranderingen
haar doel zou bereiken, is het nodig dat zowel
de exploitant nauwkeurig zijn verplichtingen nakomt,
als dat de overheid snel en accuraat haar beslissingen
treft.
2.4.6. Veranderingen aan vergunde inrichtingen die
geen verband houden met de als hinderlijk geachte inrichtingen
die op de indelingslijst voorkomen, zijn geen
veranderingen in de juridische zin van het milieuvergunningsdecreet.
Zij zijn niet meldingsplichtig, noch vergunningplichtig.
3. Artikel 4 (wijziging artikel 20 Vlarem I)
Om tot een beter onderbouwde besluitvorming te komen,
is het aantal adviesverlenende overheidsorganen
uitgebreid met 3 parastatalen.
In geval een aanvraag betrekking heeft op het beleidsdomein
waarvoor een specifieke parastatale bevoegd is, is
een advies vereist van die parastatale voor die beleidsaspecten.
In die zin moet in artikel 20, § 1, de zinsnede: naar gelang
de aard van de inrichting in combinatie gelezen
worden met artikel 20, § 2, 3° tot en met 7°.
Dat betekent dat, naast de specifieke aanduidingen in de
indelingslijst,
– OVAM om advies moet worden gevraagd voor alle
aanvragen voor inrichtingen voor de verwijdering van
afvalstoffen,
– VMM om advies moet worden gevraagd voor alle aanvragen
voor inrichtingen waarvoor een emissiejaarverslag
(artikel 99 Vlarem II) is vereist en alle aanvragen
voor inrichtingen voor het lozen van afvalwater of koelwater.
Uit de gecombineerde lectuur van de artikelen 3, 4, 5, 6
en 7 van het Besluit van de Vlaamse Executieve van
28 oktober 1992 kan bezwaarlijk een andere conclusie
getrokken worden ten voordele van het leefmilieu.
Terzake zal nog een rechtzetting worden gepubliceerd
in het Belgisch Staatsblad.
4. Artikel 8 (wijziging artikel 30 Vlarem I)
De vergunningstermijn begint nu steeds te lopen vanaf
de ondertekening van het besluit, behalve in dat ene geval
waar de vergunning geschorst wordt omwille van
het ontbreken van een bouwvergunning. De aanvangsdatum
van de vergunningstermijn is dan de datum
waarop de bouwvergunning definitief is verleend.
De einddatum van de vergunningstermijn ligt maximum
20 jaar na de ondertekening van het besluit behalve
in dat ene geval waar hij gekoppeld is aan de latere
datum van de bouwvergunning.
In alle andere gevallen ligt de einddatum vroeger en
blijft hij dezelfde voor alle besluiten die getroffen worden
voor een inrichting.
Er moet steeds naar die einddatum worden verwezen bij
veranderingen.
Voor nieuwe inrichtingen vangt de in gebruik name van
een inrichting aan met de aanvang van de bouw- of installatiewerken.
Het exploiteren bevat volgens de definitie immers ook
het installeren van een inrichting.
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
Omzendbrief 20 maart 1997
5. Artikel 11 (wijziging artikel 35 Vlarem II)
Het college van burgemeester en schepenen krijgt
50 kalenderdagen om zijn advies uit te brengen en
10 kalenderdagen om het te verzenden naar de provinciale
milieuvergunningscommissie. Hierdoor krijgt het
college van burgemeester en schepenen meer tijd om
zijn advies grondiger te stofferen. Dat ontslaat de provinciale
milieuvergunningscommissie niet van haar evaluatie
van de opmerkingen en bezwaren die geuit werden
bij het openbaar onderzoek.
Besluit:
De wijzigingen aangebracht in Vlarem I door het Besluit
van de Vlaamse Executieve van 28 oktober 1992 zijn een
eerste stap in de vereenvoudiging van een aantal administratieve
procedures. Verdere wijzigingen mogen worden
verwacht.
Bij omzendbrief zullen steeds verduidelijking en toelichting
worden verschaft.
De omzendbrief van 11 mei 1992, LH 92/1, is vervallen
voor de aspecten die geregeld worden door het Besluit
van de Vlaamse Executieve van 28 oktober 1992.
Ik verzoek U, Mijnheer de Gouverneur, deze omzendbrief
zo snel mogelijk ter kennis te willen brengen van
alle gemeentebesturen van uw provincie en hem te publiceren
in het bestuursmemoriaal van de provincie.
Blz: 980 – Omzendbrief 20 maart 1997
Omzendbrief 20 maart 1997 betreffende
de toepassing van de Vlaremsubrubriek
32.1 «Feestzalen en lokalen
met een dansgelegenheid» (B.S., 15 april
1997)
De toepassing van de subrubriek 32.1 van de Vlarem-indelingslijst
die de indeling als hinderlijke inrichting regelt
van «feestzalen en lokalen met een dansgelegenheid»,
blijkt aanleiding te geven tot uiteenlopende interpretaties.
Met deze omzendbrief wordt beoogd ter zake
een meer eenduidige interpretatie tot stand te brengen.
Bedoelde subrubriek luidt als volgt:
rubriek omschrijving klasse
32.1 Feestzalen en lokalen met een dansgelegenheid
met een totale oppervlakte van de lokalen van
100 m2 of meer
Vallen niet onder deze indelingsrubriek:
– eenmalig georganiseerde dansactiviteiten in
tenten;
– lokalen waarin enkel dansactiviteiten gekoppeld
aan bijzondere gelegenheden zoals kermissen,
carnavals, e.d., worden georganiseerd.
Een eerste interpretatieprobleem betreft de toepassing
van voormelde subrubriek op feestzalen. Daaromtrent
wordt verduidelijkt dat de omschrijving «met een dansgelegenheid
met een totale oppervlakte van de lokalen
van 100 m2 of meer» zowel slaat op feestzalen als op lokalen.
Zowel een feestzaal zonder dansgelegenheid als
een feestzaal met een dansgelegenheid maar met een
totale oppervlakte van de lokalen kleiner dan 100 m2 valt aldus buiten het toepassingsgebied van voormelde
subrubriek.
Een ander interpretatieprobleem betreft de betekenis
die aan de omschrijving «lokalen waarin enkel dansactiviteiten
gekoppeld aan bijzondere gelegenheden zoals
kermissen, carnavals, e.d., worden georganiseerd» dient
gegeven.
Vooreerst weze verduidelijkt dat deze uitzondering zowel
slaat op feestzalen als op lokalen.
Verder betekent deze omschrijving dat er een bijzondere
reden moet zijn om de dansactiviteit te organiseren.
Naast de in de subrubriek vermelde voorbeelden «kermissen
en carnavals» kunnen als bijkomende voorbeelden
worden vermeld: een schoolfeest, een jaarfeest van
410 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier
bemerkingen
2 T

een vereniging, een huwelijksfeest, een 25-jarig bestaan.
Het betreft hier echter steeds plaatsen waar «occasioneel»
dansactiviteiten kunnen plaatsgrijpen. Dit houdt
in dat ook steeds samen aan de volgende criteria dient
voldaan:
– maximaal 12 dansgelegenheden per jaar;
– maximaal 2 dansgelegenheden per maand;
– het totaal van deze dansgelegenheden mag maximaal
24 dagen per jaar bestrijken; indien een dansgelegenheid
over twee dagen (avonduren + vroege morgen) is
verspreid, dient voor deze gelegenheid twee dagen gerekend;
met dit criterium worden bijgevolg langdurige
dansgelegenheden in tijd en frequentie beperkt.
Ten slotte kan er nog op gewezen worden dat ook voor
de niet als hinderlijk ingedeelde inrichtingen een geluidsnormering
van toepassing is. Met name gelden
voor de geluidshinder door elektronisch versterkte muziek
in dat geval de bepalingen van het koninklijk besluit
van 24 februari 1977 houdende vaststelling van geluidsnormen
voor muziek in openbare en private inrichtingen.
Ik verzoek u, geachte Gouverneur, deze omzendbrief ter
kennis te willen brengen aan alle gemeentebesturen van
uw provincie en hem te publiceren in het bestuursmemoriaal
van de provincie.
Blz: 980 – Omzendbrief (RO/97/06) 31 juli 1997
Omzendbrief (RO/97/06) 31 juli 1997
over de advisering m.b.t. de verenigbaarheid
van «omlopen voor wedstrijden,
test- en oefenritten met motorvoertuigen»
zoals bepaald in rubriek 32.9, 1° en
2° van VLAREM I, Bijlage 1, vastgesteld
bij art. 1 van het besluit van de Vlaamse
Regering van 26 juni 1996 (B.S.,
19 augustus 1997)
Voorwerp van de omzendbrief
1. Deze omzendbrief betreft de elementen van toetsing
voor advisering van de verenigbaarheid van luidruchtige
ontspanningsinrichtingen en activiteiten die als hinderlijk
zijn ingedeeld in de tweede of derde klasse volgens
de indelingslijst van het besluit van 6 februari 1991 houdende
vaststelling van het Vlaams Reglement betreffende
de milieuvergunning (Titel I van het Vlarem
rubrieknummer 32) en dus onverminderd de toepassing
van dit reglement. Meer in het bijzonder gaat het binnen
die categorie om de activiteiten of inrichtingen met betrekking
tot omlopen voor wedstrijden, test- en oefenritten
met motorvoertuigen (rubriek 32.9), zoals gewijzigd
bij art. 1 van het besluit van de Vlaamse Regering van
26 juni 1996, die aan volgend profiel beantwoorden:
– er is slechts sprake van een beperkt aantal activiteiten
(maximaal drie per jaar)
– de activiteit is van korte duur
– er is geen langdurige impact op de omgeving
– er gaat geen bouwvergunningplichtige activiteit mee
gepaard.
Aanleiding
2. Naar aanleiding van de toepassing van de VLAREMmilieuwetgeving
en sectoriële normen en onder meer de
verplichte adviesverlening van AROHM in de beroepsprocedure
van milieuvergunningen klasse 2 en de gebeurlijke
adviesvraag in andere gevallen, duiken problemen
op bij als tijdelijk te omschrijven activiteiten (enkele
dagen per jaar) wat hun verenigbaarheid met de bestemming
betreft, zoals die werd vastgelegd in de plannen
van aanleg, in het bijzonder in de gewestplannen.
3. Geregeld werd vastgesteld dat in deze zaken zonder
meer negatief geadviseerd werd. Tot nu toe werd er van
uitgegaan dat deze activiteiten of inrichtingen onverenigbaar
zijn met andere bestemmingen dan die van de
gebieden voor dagrecreatie. Motocross bijvoorbeeld, is
geen landbouwactiviteit of industrieel of ambachtelijk
bedrijf en werd tot nog toe als niet verenigbaar beschouwd
met de bestemming agrarisch of industriegebied.
Er werd daarbij geen onderscheid gemaakt tussen
activiteiten of inrichtingen die wel aan het onder punt 1
vermeld profiel beantwoorden en inrichtingen of activiteiten
die dat niet doen.
4. Nadere studie van het K.B. van 28 december 1972 betreffende
inrichting en de toepassing van de ontwerpgewestplannen
en gewestplannen en de daarbij horende
toelichting, doet echter besluiten dat het in de eerste
plaats de bedoeling is werken en handelingen met een
langdurige bodembezettende impact te reglementeren.
De in deze omzendbrief bedoelde activiteiten mogen per
definitie niet het verder rationeel gebruik van de grond
in de weg staan.
Toepassingsgebied
5. Gebruik van grond kan op twee manieren de bestemming
in het gedrang brengen: doordat de frequentie van
de inname van de ruimte dermate hoog is dat het gebruik
waarvoor de grond bestemd is volgens de geldende
plannen van aanleg, onmogelijk wordt gemaakt en
anderzijds doordat het – eventueel zelfs eenmalig – gebruik
een dergelijke impact heeft op het terrein dat het
terrein zelf ongeschikt wordt voor het gebruik waarvoor
het volgens de geldende plannen van aanleg bestemd is.
Wat de tweede manier betreft, kan volgend voorbeeld
gegeven worden: een natuurgebied kan dermate kwetsbaar
zijn of verstoord worden dat zelfs een eenmalige
motocross de natuurwaarden (fauna en flora) er voor
langere tijd in belangrijke mate aantast en het herstel
van de oorspronkelijke toestand er slechts mogelijk is na
verloop van vele jaren of zelfs nooit volledig.
6. In bepaalde bestemmingszones is het niet uitgesloten
dat zelfs met in acht name van de verder vermelde voorwaarden
de bedoelde inrichtingen of activiteiten de gehele
of gedeeltelijke verdwijning van de natuurwaarden
tot gevolg hebben. Daarom zijn deze activiteiten of inrichtingen
in ieder geval strijdig met de bestemming van
gebieden waarin prioriteit gegeven wordt aan natuurwaarden,
zijnde natuurgebieden, natuurgebieden met
wetenschappelijke waarde of natuurreservaten, bosgebieden,
parkgebieden, agrarische gebieden of andere
gebieden met ecologisch belang en vallei- en brongebieden
en landschappelijk waardevolle agrarische gebieden.
7. De vermelde activiteiten of inrichtingen brengen de
bestemming niet noodzakelijk in het gedrang mits naleving
van de onder punt 8 vermelde specifiekere voorwaarden
in de hierna vermelde gebieden:
– agrarische gebieden zonder bijkomende aanduiding
en/of overdruk
– industriegebieden en reservegebieden voor industrie
– buffergebieden langs infrastructuren
– gebieden bestemd voor ander grondgebruik, zijnde:
* militaire domeinen
* gebieden voor gemeenschapsvoorzieningen en openbare
nutsvoorzieningen
* ontginningsgebieden: voor zover de oorspronkelijke of
toekomstige bestemming die door de grondkleur op het
plan is aangegeven één van de hoger in dit punt vermelde
gebieden is.
Voorwaarden
8. Hierna volgen de voorwaarden waaraan de betrokken
activiteiten of inrichtingen minstens moeten voldoen
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
Omzendbrief 17 februari 1998
om op zijn minst op geen van de twee onder punt 5 vermelde
manieren aan de planologische bestemming afbreuk
te doen.
Deze voorwaarden zijn niet enkel van toepassing op de
eigenlijke activiteit maar ook op de aanhorigheden zoals
bijv. parkeerplaatsen, plaatsen waar het publiek circuleert,
...
– de voorwaarden vermeld in punt 1;
– de activiteit kan slechts een beperkt aantal keren betreffen
te beoordelen volgens de draagkracht van het gebied
en de verenigbaarheid met de omgeving en de goede
plaatselijke ruimtelijke ordening, rekening houdend
met de bestemming zoals neergelegd in de geldende
plannen van aanleg, ook voor de bestemmingsgebieden
die palen aan de zone waarvoor de activiteit wordt aangevraagd
of plaats heeft, en nader gespecificeerd verder
in deze omzendbrief;
– alle sporen ingevolge de activiteit worden verwijderd
binnen de week na de start van de activiteit;
– het terrein wordt achtergelaten in een toestand die
minstens beantwoordt aan de toestand waarin de exploitant
van de activiteit het heeft aangetroffen op het
ogenblik dat het terrein in gebruik genomen werd;
– geen permanent gebruiksrecht wordt toegestaan aan
de exploitant van de inrichting of de beoefenaars van de
activiteit; bijvoorbeeld het huren voor een jaar van een
weide in agrarisch gebied door een motorclub;
– de activiteit plaatsheeft op akkerland in agrarisch gebied
slechts na de oogstperiode en slechts tot op het
ogenblik dat soortgelijk akkerland, rekening houdend
met de weersomstandigheden, opnieuw dient klaar gemaakt
voor de teelt van gewassen;
– de grondwatertafel mag niet verstoord worden en ook
de bodemstructuur dient gerespecteerd en in de oorspronkelijke
staat hersteld;
– de activiteit kan maximaal 3 maal per jaar plaats hebben
aangezien dit overeenstemt met de indeling volgens
de milieuhygiënewetgeving (zie punt 1). Deze omzendbrief
betreft immers enkel inrichtingen die in de tweede
en derde klasse zijn ingedeeld en gaat bijgevolg om motocrossomlopen
die maximum 3 maal per jaar kunnen
ingericht worden.
Overgangsregeling
9. De richtlijnen vervat in deze omzendbrief zijn bedoeld
als overgangsregeling. Ten gepasten tijde zal bij de wijziging
van de gewestplannen nagegaan worden in welke
gebieden recreatief medegebruik verder verankerd
kan worden. Aan de gemeentebesturen wordt gevraagd
om met deze problematiek ook bij de opmaak van gemeentelijke
plannen van aanleg rekening te houden.
Blz: 980 – Omzendbrief 17 februari 1998
Omzendbrief 17 februari 1998 met betrekking
tot de verklarende toelichting
inzake het begrip exploiteren en exploitant
zoals gedefinieerd in artikel 2, 2° en
3°, van het decreet d.d. 28 juni 1985 betreffende
de milieuvergunning in het kader
van het organiseren van dansgelegenheden
(B.S., 13 maart 1998)
Aan de Provinciegouverneurs,
Ter kennisgeving aan:
de leden van de Bestendige Deputatie;
de colleges van Burgemeester en Schepenen.
Het begrip exploiteren wordt in artikel 2, 2°, van het decreet
van 28 juni 1985 als volgt gedefinieerd: in werking
stellen of houden, gebruiken, installeren of in stand hou-
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 411

den van een inrichting, daaronder begrepen het lozen
van afvalwater.
Het begrip exploitant wordt in artikel 2, 3°, van het decreet
van 28 juni 1985 als volgt gedefinieerd: elke natuurlijke
of rechtspersoon die een inrichting exploiteert
of voor wiens rekening een inrichting wordt geëxploiteerd.
De vergunningsplicht in het kader van het milieuvergunningendecreet
is gekoppeld aan een inrichting en
niet aan een persoon.
Onder exploiteren van een inrichting wordt o.a. «gebruiken»
van een inrichting begrepen. Het begrip verhuren
of ter beschikking stellen van een inrichting waarvoor
een milieuvergunning werd bekomen valt onder de notie
«gebruiken van een inrichting».
In concreto betekent dit dat diegene die een dansgelegenheid
organiseert in een bepaalde inrichting die daartoe
een milieuvergunning heeft zelf geen vergunning
nodig heeft.
Het is bovendien inherent aan de exploitatie van een
dergelijke inrichting dat deze regelmatig wordt verhuurd
of ter beschikking wordt gesteld aan derden.
De organisator dient wel toe te zien dat de festiviteit geschiedt
binnen de grenzen van de milieuvergunning bekomen
door de inrichting.
De exploitant (verhuurder) bepaalt wel best contractueel
wat de consequenties zullen zijn wanneer vastgesteld
wordt dat de vergunningsvoorwaarden niet worden
nageleefd door de organisator.
De exploitant van de inrichting blijft vanuit de Vlaremreglementering
aansprakelijk!
De exploitant blijft het aanspreekpunt voor administratieve
sancties, veiligheidsmaatregelen of gerechtelijke
procedures.
De eventuele aansprakelijkheid van de organisator moet
contractueel worden vastgelegd tussen de exploitant en
de organisator.
Het spreekt ook voor zichzelf dat de exploitant zijn inrichting
niet mag verhuren of laten gebruiken voor activiteiten
die niet gedekt zijn door de milieuvergunning.
Ik verzoek U, geachte Gouverneur, deze omzendbrief ter
kennis te willen brengen aan alle gemeentebesturen van
uw provincie en hem te publiceren in het bestuursmemoriaal
van de provincie.
Blz: 980 – Omzendbrief (RO/99/01) 2 maart 1999
Omzendbrief (RO/99/01) 2 maart 1999
over de advisering m.b.t. de verenigbaarheid
van «omlopen voor wedstrijden,
test- en oefenritten met motorvoertuigen»
zoals bepaald in rubriek 32.9, 1° en
2° van VLAREM I, Bijlage 1, vastgesteld
bij artikel 1 van het besluit van de Vlaamse
Regering van 26 juni 1996 (B.S.,
17 april 1999)
VOORWERP VAN DE OMZENDBRIEF
1. Deze omzendbrief betreft de elementen van toetsing
voor advisering van de verenigbaarheid van luidruchtige
ontspanningsinrichtingen en activiteiten die als hinderlijk
zijn ingedeeld in de tweede of derde klasse volgens
de indelingslijst van het besluit van 6 februari 1991 houdende
vaststelling van het Vlaams Reglement betreffende
de milieuvergunning (Titel I van het Vlarem
rubrieknummer 32) en dus onverminderd de toepassing
van dit reglement. Meer in het bijzonder gaat het binnen
die categorie om de activiteiten of inrichtingen met betrekking
tot omlopen voor wedstrijden, test- en oefenritten
met motorvoertuigen (rubriek 32.9), zoals gewijzigd
bij artikel 1 van het besluit van de Vlaamse Regering van
26 juni 1996, die aan volgend profiel beantwoorden:
– er is slechts sprake van een beperkt aantal activiteiten
(maximaal drie per jaar);
– de activiteit is van korte duur;
– er is geen langdurige impact op de omgeving;
– er gaat geen bouwvergunningsplichtige activiteit mee
gepaard.
Aanleiding
2. Naar aanleiding van de toepassing van de VLAREMmilieuwetgeving
met de recente aanpassingen volgens
het besluit van de Vlaamse Regering van 19 januari
1999 van VLAREM II en de andere sectorale wetgeving
en onder meer de verplichte adviesverlening van ARO-
HM in de beroepsprocedure van milieuvergunningen
klasse 2 en de gebeurlijke adviesvraag in andere gevallen,
duiken problemen op bij als tijdelijk te omschrijven
activiteiten (enkele dagen per jaar) wat hun verenigbaarheid
met de bestemming betreft, zoals die werd
vastgelegd in de plannen van aanleg, in het bijzonder in
de gewestplannen.
3. Geregeld werd vastgesteld dat in deze zaken zonder
meer negatief geadviseerd werd. Tot nu toe werd er van
uitgegaan dat deze activiteiten of inrichtingen onverenigbaar
zijn met andere bestemmingen dan die van de
gebieden voor dagrecreatie. Motorcross bijvoorbeeld, is
geen landbouwactiviteit of industrieel of ambachtelijk
bedrijf en werd tot nog toe als niet verenigbaar beschouwd
met o.a. de bestemming agrarisch of industriegebied.
Er werd daarbij geen onderscheid gemaakt tussen activiteiten
of inrichtingen die wel aan het onder punt 1 vermeld
profiel beantwoorden en inrichtingen of activiteiten
die dat niet doen.
4. Nadere studie van het K.B. van 28 december 1972 betreffende
inrichting en de toepassing van de ontwerpgewestplannen
en gewestplannen en de daarbij horende
toelichting, doet echter besluiten dat het in de eerste
plaats de bedoeling is werken en handelingen met een
langdurige bodembezettende impact te reglementeren
en niet deze met een impact van slechts enkele uren op
één dag. De in deze omzendbrief bedoelde activiteiten
mogen per definitie niet het verder rationeel gebruik van
de grond gedurende de rest van het jaar in de weg staan.
Toepassingsveld
5. Gebruik van grond kan op twee manieren de bestemming
in het gedrang brengen: doordat de frequentie van
de inname van de ruimte dermate hoog is dat het gebruik
waarvoor de grond bestemd is volgens de geldende
plannen van aanleg, onmogelijk wordt gemaakt en
anderzijds doordat het – eventueel zelfs eenmalig – gebruik
een dergelijke impact heeft op het terrein dat het
terrein zelf ongeschikt wordt voor het gebruik waarvoor
het volgens de geldende plannen van aanleg bestemd is.
Wat de tweede manier betreft, kan volgend voorbeeld
gegeven worden: een natuurgebied kan dermate kwetsbaar
zijn of verstoord worden dat zelfs een eenmalige
motorcross de natuurwaarden (fauna en flora) er voor
langere tijd in belangrijke mate aantast en het herstel
van de oorspronkelijke toestand er slechts mogelijk is na
verloop van vele jaren of zelfs nooit volledig.
6. In bepaalde bestemmingszones is het niet uitgesloten
dat zelfs met in acht name van de verder vermelde voorwaarden
de bedoelde inrichtingen of activiteiten de gehele
of gedeeltelijke verdwijning van de natuurwaarden
tot gevolg hebben. Daarom zijn deze activiteiten of inrichtingen
in ieder geval strijdig met de bestemming van
gebieden waarin prioriteit gegeven wordt aan natuur-
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
Omzendbrief (RO/99/01) 2 maart 1999
waarden, zijnde natuurgebieden, natuurgebieden met
wetenschappelijke waarde of natuurreservaten, bosgebieden,
parkgebieden, agrarische of andere gebieden
met ecologisch belang en vallei- en brongebieden; in
landschappelijk waardevolle agrarische gebieden is de
activiteit (overeenkomstig VLAREM II) strijdig met deze
bestemming in een zone «die geheel of gedeeltelijk gelegen
zijn binnen de perimeter van:
– of de speciale beschermingszones aangeduid via het
besluit van de Vlaamse Regering van 17 oktober 1988
tot aanwijzing van speciale beschermingszones in de zin
van artikel 4 van de richtlijn 79/409/EEG van de Raad
van de Europese Gemeenschappen van 2 april 1979 inzake
het behoud van de vogelstand;
– of de door de Vlaamse voorgestelde habitatgebieden
in de zin van de Richtlijn 92/43/EEG inzake de instandhouding
van de natuurlijke habitats en de wilde flora en
fauna;
– of de watergebieden van internationale betekenis, in
het bijzonder als watervogelhabitat, volgens het verdrag
van Ramsar 1971, goedgekeurd bij wet van 22 februari
1979;
– of de beschermde duingebieden en voor het duingebied
belangrijke landbouwgebieden aangeduid krachtens
het decreet van 14 juli 1993 houdende maatregelen
tot bescherming van de kustduinen;
– of de beschermde landschappen.»
7. De vermelde activiteiten of inrichtingen brengen de
bestemming niet noodzakelijk in het gedrang mits naleving
van de onder punt 8. vermelde specifiekere voorwaarden
in de hierna vermelde gebieden:
– agrarische gebieden;
– landschappelijk waardevolle agrarische gebieden die
niet gelegen zijn binnen de perimeter van vijf specifieke
zones zoals opgesomd onder punt 6;
– industriegebieden en reservegebieden voor industrie
of gelijkaardige bestemmingen die refereren naar
artikel 7 en 8 van het K.B. van 28 december 1972 betreffende
de inrichting en de toepassing van de ontwerp-gewestplannen
en gewestplannen;
– buffergebieden langs infrastructuren;
– gebieden bestemd voor ander grondgebruik, zijnde:
* gebieden voor gemeenschapsvoorzieningen en openbare
nutsvoorzieningen;
* ontginningsgebieden: voor zover de oorspronkelijke of
toekomstige bestemming die door de grondkleur op het
plan is aangegeven één van de hoger in dit punt vermelde
gebieden is.
Voorwaarden
8. Hierna volgen de voorwaarden waaraan de betrokken
activiteiten of inrichtingen minstens moeten voldoen
om op zijn minst op geen van de twee onder punt 5. vermelde
manieren aan de planologische bestemming afbreuk
te doen.
Deze voorwaarden zijn niet enkel van toepassing op de
eigenlijke activiteit maar ook op de aanhorigheden zoals
bijv. parkeerplaatsen of de plaatsen waar het publiek circuleert.
– de voorwaarden vermeld in punt 1.;
– de activiteit kan slechts een beperkt aantal keren betreffen,
te beoordelen volgens de draagkracht van het
gebied en de verenigbaarheid met de omgeving en de
goede plaatselijke ruimtelijke ordening, rekening houdend
met de bestemming zoals neergelegd in de geldende
plannen van aanleg, ook voor de bestemmingsgebieden
die palen aan de zone waarvoor de activiteit wordt
412 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

aangevraagd of waar ze plaats heeft, en nader gespecificeerd
verder in deze omzendbrief;
– alle sporen ingevolge de activiteit worden verwijderd
binnen de week na de start van de activiteit;
– het terrein wordt achtergelaten in een toestand die
minstens beantwoordt aan de toestand waarin de exploitant
van de activiteit het heeft aangetroffen op het
ogenblik dat het terrein in gebruik genomen werd;
– geen permanent gebruiksrecht wordt toegestaan aan
de exploitant van de inrichting of de beoefenaars van de
activiteit; bijvoorbeeld het huren voor een jaar van een
weide in agrarisch gebied door een motorclub;
– in agrarisch gebied mag de activiteit slechts na de
oogstperiode plaats hebben en slechts tot op het ogenblik
dat het betreffend gebied, rekening houdend met de
weersomstandigheden, opnieuw dient klaar gemaakt
voor de teelt van gewassen;
– de grondwatertafel mag niet verstoord worden en ook
de bodemstructuur dient gerespecteerd en in de oorspronkelijke
staat hersteld;
– indien de gemeente oordeelt dat eventueel de landschapswaarde
of natuurwaarde kan geschaad worden
in de omgeving, kan facultatief een advies gevraagd
worden aan de betreffende overheidsdiensten nl. respectievelijk
bij AMINAL en/of de afdeling Monumenten
en Landschappen van AROHM;
– de activiteit kan maximaal 3 maal per jaar plaats hebben
aangezien dit overeenstemt met de indeling volgens
de milieuhygiënewetgeving (zie punt 1). Deze omzendbrief
betreft immers enkel inrichtingen die in de tweede
en derde klasse zijn ingedeeld en gaat bijgevolg om motorcrossomlopen
die maximum 3 maal per jaar kunnen
ingericht worden.
Overgangsregeling
9. De richtlijnen vervat in deze omzendbrief zijn bedoeld
als overgangsregeling. Te gepasten tijde zal bij de wijziging
van de gewestplannen nagegaan worden in welke
gebieden recreatief medegebruik en/of luidruchtige recreatiesporten
verankerd kunnen worden.
Aan de gemeentebesturen wordt gevraagd om met deze
problematiek zeker ook bij de opmaak van gemeentelijke
plannen van aanleg rekening te houden.
Deze omzendbrief vervangt de omzendbrief RO/97/06
van 31 juli 1997.
Blz: 980 – B. Vl. Reg. 13 oktober 2000
B. Vl. Reg. 13 oktober 2000 houdende
uitspraak over de op 7 december 1999
door het Vlaams Economisch Verbond
(V.E.V.), Brouwersvliet 5, bus 4, te 2000
Antwerpen, ingediende aanvraag tot wijziging
van sommige voorwaarden van
titel II van het VLAREM voor bepaalde
houtafvalverbrandingsinrichtingen (B.S.,
7 februari 2001)
Art. 1. De door het Vlaams Economisch Verbond
(V.E.V.), Brouwersvliet 5, bus 4, te 2000 Antwer-
pen, voor de volgende categorieën van inrichtingen:
1° verbrandingsinrichtingen waarin niet-gevaarlijk
behandeld houtafval wordt verbrand;
2° verbrandingsinrichtingen waarin onbehandeld
houtafval wordt verbrand met een nominale
capaciteit van meer dan 1 ton onbehandeld
houtafval per uur;
op 7 december 1999 gevraagde wijziging van de
voorwaarden van artikel 5.2.3.4.1, § 1, en artikel
5.2.3.4.5, § 3, van titel II van het VLAREM, inzoverre
deze betrekking hebben op de meetverplichting,
voorzien in artikel 5.2.3.3.6, § 1, 1°, c), van
titel II van het VLAREM, die luidt als volgt:
Ǥ 1. Op initiatief en op kosten van de exploitant
worden de volgende metingen verricht:
1° ...
c) ten minste één keer per jaar: de concentratie
van dioxinen en furanen;»
wordt geweigerd.
Art. 2. De door het Vlaams Economisch Verbond
(V.E.V.), Brouwersvliet 5, bus 4, te 2000 Antwerpen,
voor de volgende categorieën van inrichtingen:
1° verbrandingsinrichtingen waarin niet-gevaarlijk
behandeld houtafval wordt verbrand;
2° verbrandingsinrichtingen waarin onbehandeld
houtafval wordt verbrand met een nominale
capaciteit van meer dan 1 ton onbehandeld
houtafval per uur;
op 7 december 1999 gevraagde wijziging van de
voorwaarden van artikel 5.2.3.4.1, § 1 en artikel
5.2.3.4.5, § 3 van titel II van het VLAREM, inzoverre
deze betrekking hebben op de meetverplichting,
voorzien in artikel 5.2.3.3.6, § 1, 1°, d) van
titel II van het VLAREM, die luidt als volgt:
Ǥ 1. Op initiatief en op kosten van de exploitant
worden de volgende metingen verricht:
1° ...
d) aanvullend aan c) moeten met ingang van
1 januari 2000 de polychloorbenzodioxinen en
polychloordibenzofuranen op continue wijze
worden bemonsterd met ten minste tweewekelijkse
analyses; voor de aldus bekomen meetresultaten
geldt een richtwaarde van 0,1 ng TEQ/Nm 3 .»
wordt toegestaan.
Art. 3. In afwijking van artikel 5.2.3.4.1, § 1, en
artikel 5.2.3.4.5, § 3, van titel II van het VLAREM
zijn de voorwaarden van artikel 5.2.3.3.6, § 1, 1°,
MILIEUVERGUNNING – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 13 oktober 2000
d), van titel II van het VLAREM, die luiden als
volgt:
Ǥ 1. Op initiatief en op kosten van de exploitant
worden de volgende metingen verricht:
1° ...
d) aanvullend aan c) moeten met ingang van
1 januari 2000 de polychloorbenzodioxinen en
polychloordibenzofuranen op continue wijze
worden bemonsterd met ten minste tweewekelijkse
analyses; voor de aldus bekomen meetresultaten
geldt een richtwaarde van 0,1 ng TEQ/Nm3 .»
niet van toepassing op de volgende categorieën
van inrichtingen:
1° verbrandingsinrichtingen waarin niet-gevaarlijk
behandeld houtafval wordt verbrand;
2° verbrandingsinrichtingen waarin onbehandeld
houtafval wordt verbrand met een nominale
capaciteit van meer dan 1 ton onbehandeld
houtafval per uur.
Art. 4. § 1. Voor verbrandingsinrichtingen waarin
niet-gevaarlijk behandeld houtafval wordt verbrand
moet, aanvullend aan de jaarlijkse meting
bedoeld in artikel 5.2.3.3.6, § 1, 1°, c), van titel II
van het VLAREM, op initiatief en op kosten van de
exploitant in hetzelfde kalenderjaar ten minste
een tweede meting van de concentratie van dioxinen
en furanen in de rookgassen worden verricht.
Voor deze tweede meting geldt eveneens de emissiegrenswaarde
van 0,1 ng TEQ/Nm3 .
§ 2. De termijn tussen de jaarlijkse meting, bedoeld
in artikel 5.2.3.3.6, § 1, 1°, c) van titel II van
het VLAREM, enerzijds en de tweede meting van
concentratie van dioxinen en furanen, bedoeld in
§ 1, anderzijds, moet ten minste één maand met
een maximum van zes maanden bedragen.
Art. 5. Dit besluit heeft uitwerking met ingang
van 1 januari 2000.
Art. 6. De Vlaamse Minister, bevoegd voor het
Leefmilieu, is belast met de uitvoering van dit besluit.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 413

Blz: 1004 – B. Br. Hoofdst. Reg. 9 september 1999
B. Br. Hoofdst. Reg. 9 september 1999
tot vaststelling van de uitbatingsvoorwaarden
voor stationaire batterij accumulatoren
of stationaire accumulatoren
en vaste inrichtingen voor de heroplading
van accumulatoren (B.S., 4 februari
2000)
Art. 1. Voor de toepassing van dit besluit wordt
verstaan onder stationaire batterij accumulator of
stationaire accumulator: batterij accumulator of
accumulator die vast op een bepaalde plaats
wordt opgesteld en die normaal verbonden is met
de oplading van de elektrische inrichting.
Art. 2. De voorwaarden van dit besluit zijn van
toepassing op:
1° de stationaire batterij accumulatoren of stationaire
accumulatoren waarvan de uitkomst van de
vermenigvuldiging van het vermogen, uitgedrukt
in Ampère-uur (Ah), met de spanning, uitgedrukt
in volt (V), hoger ligt dan 10.000;
2° de vaste inrichtingen voor de heroplading van
accumulatoren met behulp van toestellen met
een aangesloten vermogen van meer dan
5 kilowatt (kW).
Art. 3. Als een lokaal met stationaire batterij accumulatoren
of stationaire accumulatoren zich in
een gebouw bevindt, gelden de volgende normen
inzake brandweerstand van wanden en deuren,
onverminderd de toepassing van strengere normen
die in bepaalde gevallen door of krachtens
een ordonnantie worden opgelegd, en onverminderd
de strengere voorschriften die door de Brusselse
Hoofdstedelijke Dienst voor Brandweer en
Dringende Medische Hulp worden opgelegd:
1° de scheidingsdeuren tussen het lokaal en de
rest van het gebouw bezitten een brandweerstand
van minstens een half uur volgens de norm
NBN 713020. Ze openen in de vluchtzin en zijn
voorzien van een automatisch sluitsysteem;
2° de wanden, de vloer en het plafond in metselwerk
of beton bezitten een brandweerstand van
één uur volgens de norm NBN 713020;
3° brandblusapparaten van 6 kg ABC-poeder met
het BENOR-label of een gelijkwaardig, door een
Lid-Staat van de Europese Unie of door de Europese
Gemeenschap erkend label, moeten worden
aangebracht nabij de toegangsdeuren aan de buitenkant
van de lokalen met stationaire batterij accumulatoren
of stationaire accumulatoren en nabij
de werkposten; die brandblussers dienen dank-
Brussel
zij een jaarlijkse controle en jaarlijks onderhoud in
goede staat van werking gehouden te worden.
Het is verboden in de lokalen te roken. Dat verbod
dient duidelijk leesbaar alsook met behulp van
pictogrammen te worden aangebracht op de buitenkant
van de deuren en binnen in de lokalen.
Voor de verwarming van de lokalen waar de stationaire
batterij accumulatoren of stationaire accumulatoren
zijn geïnstalleerd, zijn enkel toestellen
toegestaan waarvan de installatie en het gebruik
de nodige waarborgen bieden om elk brandof
ontploffingsgevaar te vermijden. In dit lokaal
mag in geen geval een verwarmingstoestel met
verbranding worden opgesteld.
De verlichting van de lokalen gebeurt uitsluitend
elektrisch.
Op verscheidene zichtbare plaatsen dienen instructies
te worden aangebracht over wat men in
geval van een ongeval (brand, ontploffing of elektrocutie,
...) moet doen.
Art. 4. De stationaire batterij accumulatoren of
stationaire accumulatoren dienen te worden geïnstalleerd
in lokalen waar alleen inrichtingen zijn
toegestaan die voor de goede werking van de stationaire
batterij accumulatoren of stationaire accumulatoren
noodzakelijk zijn of rechtstreeks van
het gebruik ervan afhangen.
De stationaire batterij accumulatoren of stationaire
accumulatoren dienen vlot toegankelijk te zijn.
De toegang tot de lokalen is verboden voor het publiek.
Dat verbod wordt duidelijk op de toegangsdeuren
aangebracht.
De uitgangen zijn vrij van obstakels en worden,
overeenkomstig de artikelen 1 tot 11 van het koninklijk
besluit van 17 juni 1997 betreffende de
veiligheids- en gezondheidssignalering op het
werk, met de passende pictogrammen aangeduid.
Art. 5. De vloerbedekking in het lokaal bestaat
uit ondoorlatende en voor elektrolyten inerte materialen.
De Brusselse Hoofdstedelijke Dienst voor Brandweer
en Dringende Medische hulp kan om veiligheidsredenen
de aanwezigheid van sterfputten in
lokalen met stationaire batterij accumulatoren of
stationaire accumulatoren verbieden.
Onder de stationaire batterij accumulator of stationaire
accumulator moet zich een ondoordringbare
kuip voor de opvang van alle elektrolyten be-
MILIEUVERGUNNING –Brussel
B. Br. Hoofdst. Reg. 9 september 1999
vinden. De ondoordringbare kuip bestaat uit onbrandbaar
materiaal, d.w.z. materiaal dat geen
enkel waarneembaar warmteverschijnsel vertoont
tijdens de genormaliseerde proef, waarbij
het aan een conform de norm NBN S21-201 voorgeschreven
verwarming wordt onderworpen.
Bij lekken moet het elektrolytisch slib verwijderd
worden door een in het Brussels Hoofdstedelijk
Gewest erkende ophaler van gevaarlijk afval.
De gebruikte stationaire batterij accumulatoren of
stationaire accumulatoren dienen eveneens door
een in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest erkende
ophaler van gevaarlijk afval verwijderd te worden.
Art. 6. De lokalen met stationaire batterij accumulatoren
of stationaire accumulatoren moeten
voortdurend en efficiënt verlucht worden door
een verluchtingssysteem met lage luchttoevoer en
hoge luchtafvoer.
De verluchting mag op natuurlijke wijze gebeuren
indien er een rechtstreekse verbinding met de buitenlucht
is.
Indien er geen rechtstreekse verbinding met de
buitenlucht is, moet voor een aangepaste verluchting
gezorgd worden.
Art. 7. Het gelijkvormigheidsattest voor elektrische
inrichtingen en elk ander bewijs van naleving
van Titel III, hoofdstuk 1, Afdeling 1, van het
Algemeen Reglement voor de Arbeidsbescherming
en het Algemeen Reglement voor Elektrische
Installaties dient, gedurende de gehele uitbatingstermijn,
ter beschikking gehouden te worden
van de ambtenaar die met de controle van de ingedeelde
inrichtingen belast is.
Art. 8. Voor de stationaire batterij accumulatoren,
stationaire accumulatoren en vaste inrichtingen
voor de heroplading van accumulatoren
waarvoor vóór de inwerkingtreding van dit besluit
een individuele uitbatingsvergunning verleend
werd, gelden de artikelen 4 en 6 na een termijn
van twee jaar vanaf de inwerkingtreding van dit
besluit.
Art. 9. Dit besluit treedt in werking drie maanden
na de bekendmaking ervan in het Belgisch
Staatsblad.
Art. 10. De Minister van Leefmilieu is belast met
de uitvoering van dit besluit.
414 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Blz: 1027 – Omzendbrief 8 juli 1997
Omzendbrief 8 juli 1997 betreffende de
inrichting en de toepassing van de ontwerp-gewestplannen
en gewestplannen
(B.S., 23 augustus 1997)
Toelichting bij het koninklijk besluit van 28 december
1972 (Belgisch Staatsblad van 10 februari
1973) betreffende de inrichting en de toepassing
van de ontwerp-gewestplannen en de gewestplannen,
gewijzigd bij het koninklijk besluit van
13 december 1978( Belgisch Staatsblad van 13 januari
1979) en de decreten van 23 juni 1993 (Belgisch
Staatsblad van 12 en 14 augustus 1993) en
13 juli 1994 (Belgisch Staatsblad van 17 september
1994).
Officiële coördinatie
INLEIDING
Het koninklijk besluit van 28 december 1972, gewijzigd
bij het koninklijk besluit van 13 december
1978 voor het Vlaams Gewest en bij decreten van
23 juni 1993 en 13 juli 1994, bepaalt de algemene
regelen voor de inrichting en de toepassing van de
ontwerp-gewestplannen en de gewestplannen,
met andere woorden van de verschillende zones
die in de ontwerp-gewestplannen en gewestplannen
zijn voorzien.
De omschrijving van het statuut van de bodem en
de ordeningsmaatregelen zijn algemeen opgesteld
en kunnen aanleiding geven tot zeer uiteenlopende
interpretaties.
De ruimtelijke situatie kan in bepaalde gedeelten
van het land geheel verschillend zijn van deze op
andere plaatsen.
De ervaring bij de toepassing van het koninklijk
besluit gedurende meerdere jaren, heeft het mogelijk
gemaakt, aan de hand van een reeks concrete
gevallen, richtlijnen uit te werken, die moeten
gevolgd worden bij de toepassing in de praktijk
van de planologische voorschriften.
De hierna opgenomen bepalingen omtrent de inhoud
van de bestemmingsvoorschriften beoogt
dan ook een leidraad te bieden bij de interpretatie
en toepassing van de diverse planologische voorschriften.
Ook in de gevallen die aldus worden behandeld,
kan evenwel slechts vergunning worden verleend
als ook vaststaat dat de beoogde werken en handelingen
in overeenstemming zijn met de goede
plaatselijke ordening van het gebied, wat tot uiting
moet worden gebracht in de formele motivering
van de beslissing over de vergunningsaanvragen.
RUIMTELIJKE ORDENING
Vlaanderen
De formele motivering bevat dus steeds een dubbel
aspect, nl. de verenigbaarheid met het bestemmingsvoorschrift
en de verenigbaarheid met de
goede plaatselijke ordening.
De voornaamste doelstelling van deze toelichting
is te komen tot een gelijkaardige behandeling van
gelijkaardige gevallen door alle vergunningverlenende
overheden.
Uiteraard is het niet mogelijk alle gevallen, die
zich in de praktijk kunnen voordoen, te voorzien.
Specifieke gevallen die in onderhavige uitleg niet
ter sprake werden gebracht, en die vatbaar zijn
voor discussie, dienen met het oog op een uniformiteit
in het behandelen van gelijkaardige aanvragen,
voor advies aan de afdelingen Ruimtelijke
Planning, Stedenbouwkundige vergunningen
en/of Bouwinspectie van AROHM (hierna «de beleidsafdelingen
van AROHM» genoemd) voorgelegd
te worden. Dit advies wordt in het bijzonder
gevraagd om uitsluitsel te bekomen inzake de
overeenstemming van de aanvraag met de stedenbouwkundige
bestemming van het gebied. De
beleidsafdelingen van AROHM kunnen op hun
beurt de aangelegenheid voorleggen aan de minister.
Bij de behandeling van bouw- en verkavelingsaanvragen
en stedenbouwkundige attesten moeten
meestal verschillende adviezen van andere instanties
worden ingewonnen. De omzendbrief
RO/96/3 betreffende de adviezen die door de gemeente
bij bouw- en verkavelingsvergunningen
en stedenbouwkundige attesten ingewonnen
worden, geeft een overzicht van de adviezen die
door de gemeente worden ingewonnen (Belgisch
Staatsblad, 15 augustus 1996, erratum Belgisch
Staatsblad, 24 oktober 1996).
Het inwinnen van adviezen ontslaat de gemeente
of de gemachtigde ambtenaar niet van de motiveringsplicht
voor hun besluit. Het belang van de
correcte toepassing van de formele en materiële
motiveringsplicht kan niet voldoende worden benadrukt.
De materiële motiveringsplicht houdt in
dat de motivering begrijpelijk moet zijn d.w.z. logisch
en consistent. Dit betekent ook dat het besluit
moet gesteund zijn op de feiten zodat met
kennis van de feiten geoordeeld wordt. De formele
motiveringsplicht houdt in dat de motivering
van een beslissing, bv. m.b.t. het verlenen van een
bouw- of verkavelingsvergunning, de juridische
en feitelijke overwegingen moet vermelden die
aan de beslissing ten grondslag liggen. De motivering
dient de betrokkene in kennis te stellen van
de redenen op grond waarvan de beslissing genomen
werd. Deze motivering dient afdoende te
zijn: ze dient pertinent te zijn, d.w.z. duidelijk te
maken hebben met de beslissing, en moet daarenboven
draagkrachtig zijn, d.w.z. dat de aangehaalde
redenen moeten volstaan om de beslissing te
RUIMTELIJKE ORDENING – Vlaanderen
Omzendbrief 8 juli 1997
schragen. De beslissingen die in deze toelichting
worden bedoeld situeren zich in het kader van de
ruimtelijke ordening en dienen dus gemotiveerd
te zijn vanuit stedenbouwkundig oogpunt (zie kader
hierboven: de verenigbaarheid met het bestemmingsvoorschrift
en de verenigbaarheid met
de goede plaatselijke ordening).
De Raad van State vernietigt de op tegenstrijdige
motieven gesteunde beslissingen, de beslissingen
waarbij een tegenstrijdigheid tussen de motieven
en de beslissing wordt vastgesteld of de beslissingen
waarvan de motivering vaag, nietszeggend of
een loutere stijlformule is.
Twee illustraties:
– Wanneer de gemachtigde ambtenaar adviseert
tot weigering van een bouwvergunning dient hij
luidens artikel 43, § 2 van het decreet betreffende
de ruimtelijke ordening gecoördineerd op 22 oktober
1996 dit advies met redenen te omkleden.
De gemachtigde ambtenaar zal niet kunnen volstaan
met een verwijzing naar het ongunstig advies
van een andere administratie, maar zal minstens
moeten aangeven dat dit advies het weigeren
van de vergunning verantwoordt, of zal met
andere woorden het advies van die administratie
tot het zijne moeten maken op grond van stedenbouwkundige
overwegingen.
– Wanneer het college van burgemeester en schepenen
gebonden is door het advies van de gemachtigde
ambtenaar, kan een verwijzing naar
dat advies volstaan, voor zover in de motivering
van het besluit minstens de in het advies aangehaalde
motieven worden bijgetreden, zodat de betrokkene
kennis heeft van de aan de beslissing ten
grondslag liggende overwegingen. Dit is aan de
orde bij toepassing van artikel 43, § 1 van het decreet
betreffende de ruimtelijke ordening gecoördineerd
op 22 oktober 1996, dat stelt dat de vergunning
enkel kan worden verleend op eensluidend
advies van de gemachtigde ambtenaar.
INLEIDING
ARTIKEL 5
WOONGEBIEDEN
Onder de term «woongebieden» worden begrepen
de effectieve woongebieden, de woonuitbreidingsgebieden,
de woonparken en de woongebieden
met een landelijk karakter. Het zijn derhalve
die gebieden waar, al dan niet onder voorwaarden
qua densiteit, groenvoorzieningen, technisch-stedenbouwkundige
voorzieningen, entiteit van inrichting,
termijn van verwezenlijking, en dergelijke,
het accent gelegd wordt op de woonfunctie,
alsmede op functies die complementair zijn of in-
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 415

herent verbonden zijn aan het wonen van de
mens.
Bij het eigenlijke wonen horen bepaalde activiteiten
die sterk in relatie staan tot de woonfunctie.
Meestal gaat het om inrichtingen, die veelvuldige
relaties vertonen tot het wonen en hierdoor deel
uitmaken van de centrumvormende elementen,
die zo kenmerkend zijn voor het stadsleven.
Meestal is de bodembezetting te klein opdat ze
met een specifiek teken zouden aangeduid worden
in de (ontwerp) gewestplannen.
ARTIKEL 5.1.0.
DE WOONGEBIEDEN
5.1.0. De woongebieden zijn bestemd voor wonen,
alsmede voor handel, dienstverlening, ambacht
en kleinbedrijf voor zover deze taken van
bedrijf om redenen van goede ruimtelijke ordening
niet in een daartoe aangewezen gebied moeten
worden afgezonderd, voor groene ruimten,
voor sociaal-culturele inrichtingen, voor openbare
nutsvoorzieningen, voor toeristische voorzieningen,
voor agrarische bedrijven.
Deze bedrijven, voorzieningen en inrichtingen
mogen echter maar worden toegestaan voorzover
ze verenigbaar zijn met de onmiddellijke omgeving.
Deze woongebieden zijn bestemd voor de volgende
activiteiten:
1. Wonen: hier wordt de zuivere woonfunctie bedoeld.
2. Handel: het verkopen van niet ter plaatse vervaardigde
goederen.
3. Dienstverlening: bedoeld worden inrichtingen
en activiteiten die omwille van hun specifieke
functie en hun frequente relaties tot het publiek
noodzakelijkerwijze en eng verbonden zijn met de
woonfunctie, zoals bv. kantoorgebouwen, horecabedrijven
en dergelijke.
Voor kantoorgebouwen moet bijzondere aandacht
worden besteed aan hun bestaanbaarheid
met de bestemming van het woongebied, en moet
met name terdege worden onderzocht of zij de
woonfunctie niet in het gedrang brengen. Een
bankagentschap of een verzekeringsagentschap
bijvoorbeeld dienen de woonfunctie. Een volledige
inplanting van een verzekeringsmaatschappij,
een bank of een administratief gebouw, kan de
woonfunctie daarentegen zeer nadelig beïnvloeden.
4. Ambacht en kleinbedrijf: de wetgeving op de
ruimtelijke ordening en de stedenbouw houdt
geen nauwkeurige omschrijving in van de begrippen
«ambacht» en «kleinbedrijf». Er dient dan ook
te worden uitgegaan van de gebruikelijke betekenis
van de woorden.
Ambachtelijke bedrijven zijn deze bedrijven waar
handwerk primeert, wat het gebruik van machines
evenwel niet uitsluit. Te denken valt bijvoor-
beeld aan kleine graanmaalderijen, pottenbakkersateliers
en dergelijke meer. Warme bakkerijen
en beenhouwerijen kunnen over het algemeen
ook worden beschouwd als ambachtelijk bedrijf
of als kleinbedrijf.
Met kleinbedrijf wordt bedoeld industrie op kleine
schaal. Bij de beoordeling van de vraag of een inrichting
al dan niet als kleinbedrijf kan worden beschouwd,
kan dan ook rekening worden gehouden
met de omvang van het bedrijf – dit is zowel
met de oppervlaktebehoefte als met de omzet en
het aantal personeelsleden dat er tewerkgesteld
wordt –, alsmede met de (objectieve) aard van de
ongemakken die de activiteit meebrengt voor de
omgeving. Als kleinbedrijf kan bijvoorbeeld worden
beschouwd een kleinschalige drukkerij.
De vraag naar de aard van de onderneming stelt
zich niet enkel bij zijn eerste inplanting, maar kan
zich ook stellen naar aanleiding van de beoordeling
van de toelaatbaarheid van de uitbreiding ervan.
Een uitbreiding van een kleinbedrijf kan er
toe leiden dat deze niet langer als een kleinbedrijf
kan worden beschouwd, zodat de uitbreiding binnen
het woongebied niet toelaatbaar is.
Ambacht en kleinbedrijf kunnen worden toegelaten
in het woongebied voor zover ze om redenen
van goede ruimtelijke ordening niet in een daartoe
aangewezen gebied moeten worden afgezonderd
en voorzover ze verenigbaar zijn met de onmiddellijke
omgeving (zie infra).
5. Groene ruimten: een gewestplan geeft slechts
algemene maatregelen van ordening. Een B.P.A.
daarentegen geeft de gedetailleerde bestemming
van elk perceel aan.
Er wordt naar gestreefd om de bestaande groene
ruimten in een voorzien woongebied, op het gewestplan
aan te duiden. Gelet op de gebruikte
schaal zal dit niet steeds mogelijk zijn.
Het feit dat een bestaande groene ruimte in het
woongebied is opgenomen, geeft de eigenaar
geen (absoluut en objectief) recht om deze percelen
om te vormen tot bebouwbare kavels. Dit kan
eerst blijken uit het plan van aanleg dat de goede
aanleg van het gebied vastlegt. Een bouw- of verkavelingsverbod
onttrekt die percelen niet noodzakelijkerwijze
aan hun natuurlijke bestemming.
Bij het onderzoek van de dossiers zal derhalve de
nodige aandacht moeten besteed worden aan het
aanleggen van nieuwe groene zones en aan de bescherming
van bestaande groene ruimten in de
woongebieden.
Bepaalde open ruimten zoals dorpspleinen, sporten
speelvelden moeten op dezelfde wijze behandeld
worden als de groene ruimten.
6. Sociaal-culturele inrichtingen: bedoeld worden
hier de sociale, culturele of sociaal-culturele inrichtingen,
die omwille van hun relaties tot het
publiek zo veelvuldig zijn, dat ze deel uitmaken
van centrumvormende elementen. Bijvoorbeeld:
schouwburgen, culturele centra, tentoonstellingsruimten,
musea.
RUIMTELIJKE ORDENING – Vlaanderen
Omzendbrief 8 juli 1997
7. Openbare nutsvoorzieningen: dit zijn inrichtingen,
voorzieningen en activiteiten die gericht zijn
op de bevordering van het algemeen belang, en
ten dienste staan van elkeen. In de woongebieden
zijn onder meer toegelaten: scholen, klinieken, gebouwen
voor de eredienst, gemeentehuizen,
brandweer, rijkswacht, politie, administratieve gebouwen
met beperkte omvang.
Voor deze inrichtingen geldt niettemin de algemene
voorwaarde dat zij verenigbaar moeten zijn
met de onmiddellijke omgeving (artikel 5.1.0. i.f. –
infra). Het is dan ook mogelijk dat zij omwille van
hun oppervlaktebehoefte of hun gebondenheid
aan andere openbare nutsvoorzieningen niet
meer kunnen worden toegelaten in het woongebied
en afgezonderd dienen te worden in de gebieden
voor gemeenschapsvoorzieningen en
openbare nutsvoorzieningen, die specifiek voor
dergelijke inrichtingen, voorzieningen en activiteiten
zijn bestemd.
Indien de bestaande toestand uitwijst dat er reeds
een bepaalde concentratie van dergelijke gebouwen
gegroeid is, zullen deze gebieden – indien
voldoende groot in oppervlakte – op de gewestplannen
worden aangeduid met hun specifieke
kleur. Dit zal vooral het geval zijn voor instellingen
en openbare nutsvoorzieningen van bovengemeentelijk
belang.
8. Toeristische voorzieningen: hiermee worden
onder meer bedoeld vakantiehuizen, hotels en informatiekantoren.
Wanneer toeristische accommodaties
niet meer verenigbaar kunnen worden
geacht met de onmiddellijke omgeving van het
woongebied, bijvoorbeeld ten gevolge van hun
specifieke functie of hun ruimtebehoefte, zullen
zij verwezen worden naar de daartoe speciaal bestemde
zones. Dit zal bv. doorgaans het geval zijn
voor motels, nevenbedrijven en dergelijke meer.
Kampeerterreinen en weekendverblijfparken:
In principe zijn kampeerterreinen, weekendverblijfparken
en andere toeristische accommodaties,
die in bepaalde gevallen hinderend kunnen
zijn voor het normale woonklimaat, niet op hun
plaats in de woonzone. Bovendien zijn deze instellingen
over het algemeen zeer «oppervlakte-behoeftig»
en onttrekken teveel bouwgrond aan de
voorziene bestemming.
In de «algemene planologische voorschriften» is
een specifieke aanduiding (gebied voor verblijfsrecreatie)
opgenomen voor campings en weekendverblijfparken.
Daar waar het planologisch en stedenbouwkundig
verantwoord is en deze instellingen normaal
deel uitmaken van het stads- of dorpsbeeld (bv. in
zones met grote toeristische aantrekkingskracht)
zullen deze zones als gebieden voor verblijfsrecreatie
worden aangeduid in de gewestplannen of
kunnen deze gebieden als dusdanig worden aangeduid
in een B.P.A. dat de bestemmingen in het
woongebied verder differentieert.
9. Agrarische bedrijven: hier worden de agrarische
bedrijven stricto sensu bedoeld, dit zijn de
aan de grond gebonden agrarische bedrijven, zo-
416 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

dat gebouwen bestemd voor niet aan de grond gebonden
agrarische bedrijven met industrieel karakter
of voor intensieve veeteelt niet mogen worden
opgericht in het woongebied.
De vestiging van nieuwe agrarische bedrijven of
de uitbreiding of verbouwing van bestaande bedrijven
kan slechts in het woongebied worden
toegelaten indien de omgeving een agrarisch karakter
vertoont. In het ander geval is immers niet
voldaan aan de vereiste van verenigbaarheid met
de onmiddellijke omgeving.
OPMERKING: Voorwaarden waaronder niet-residentiële
inrichtingen, voorzieningen en activiteiten
in een woongebied kunnen worden toegelaten.
De toelaatbaarheid van inrichtingen, activiteiten
en voorzieningen met een andere functie dan een
woonfunctie, wordt door artikel 5.1.0. onderworpen
aan bijkomende voorwaarden. Voor elk van
deze inrichtingen, voorzieningen en activiteiten
geldt dat zij slechts toelaatbaar zijn in het woongebied
ingeval ze verenigbaar zijn met de onmiddellijke
omgeving.
Inrichtingen bestemd voor handel, dienstverlening,
ambacht en kleinbedrijf kunnen daarenboven
slechts worden toegelaten «voor zover deze
taken van bedrijf om redenen van een goede
plaatselijke ruimtelijke ordening niet in een daartoe
aangewezen gebied moeten worden afgezonderd»,
met andere woorden voor zover ze bestaanbaar
zijn met de bestemming woongebied.
a. «Voor zover deze taken van bedrijf om redenen
van een goede plaatselijke ruimtelijke ordening
niet in een daartoe aangewezen gebied moeten
worden afgezonderd»
1. Deze voorwaarde houdt in dat de inrichting of
activiteit bestaanbaar moet zijn met de bestemming
van woongebied.
Met «taken van bedrijf» (inzake handel, dienstverlening,
ambacht en kleinbedrijf) wordt bedoeld de
aard van de activiteit, met andere woorden wat er
geproduceerd of verwerkt wordt.
2. Bij het beoordelen van de bestaanbaarheid met
de bestemming van woongebied dient rekening te
worden gehouden met de aard en de omvang van
het bedrijf, waardoor dat laatste inzonderheid om
redenen van ruimtelijke ordening niet in het betrokken
woongebied kan worden ingeplant, ofwel
wegens het intrinsiek hinderlijk of storend karakter
van het bedrijf, ofwel wegens het bijzonder karakter
van het woongebied (bijvoorbeeld louter
residentiële wijk of woonpark). Inrichtingen die
de woonfunctie van het gebied in gevaar brengen,
kunnen niet worden toegelaten. Vanuit stedenbouwkundig
standpunt dient niet enkel rekening
te worden gehouden met de huidige bebouwing,
maar ook met de bebouwing zoals zij zich overeenkomstig
de bestemming en de aanleg van het
gebied zal of moet kunnen ontwikkelen.
3. De hinderlijkheid van een bedrijf of ambacht is
inherent verbonden aan de activiteit van het bedrijf
of de ambacht. De exploitant van een inrichting
of een activiteit is doorgaans ook onderwor-
pen aan het milieuvergunningsdecreet en zijn uitvoeringsbesluiten.
In voorkomend geval zullen de
milieuvergunningsvoorwaarden de hinder die
een inrichting of activiteit veroorzaakt, beperken
of ongedaan maken. Luidens de bepalingen van
het milieuvergunningsdecreet is de bouwvergunning
geschorst zolang geen milieuvergunning is
bekomen en vice versa. Niettemin blijft het aangewezen
ook bij de behandeling van het bouwvergunningsdossier
reeds zoveel mogelijk informatie
in te winnen met betrekking tot de hinderlijkheid
van de gevraagde inrichting. Deze informatie is
immers nodig voor de beoordeling van de vraag
naar de bestaanbaarheid van de inrichting met de
bestemming van het woongebied, wat in grote
mate afhankelijk is van de hinder die de inrichting
teweegbrengt.
De vraag of een inrichting of een activiteit, bestaanbaar
is met de stedenbouwkundige bestemming
van het woongebied, dan wel omwille van
de hinder of ongemakken die inherent zijn verbonden
aan de exploitatie van dergelijke inrichting
dient te worden ondergebracht in een ander
bestemmingsgebied, is een feitenkwestie. Inderdaad
blijkt er in de praktijk een grote verscheidenheid
van situaties te zijn, niet enkel met betrekking
tot de aard en de omvang van bedrijven doch
ook met betrekking tot de aard van het woongebied.
Het woonmilieu zal vanzelfsprekend verschillend
zijn in de steden, de wijken en het platteland.
Bij de beoordeling van de vraag of een inrichting
of activiteit, gelet op de hinder die deze meebrengt,
al dan niet geacht kan worden bestaanbaar
te zijn met de bestemming van het woongebied,
zal niet enkel rekening moeten worden gehouden
met de objectieve hinderlijkheid van de
inrichting, doch ook met het eigen karakter van
het betrokken woongebied. Zo is een woonzone
met een louter residentiële functie meestal gevoeliger
voor hinder dan een woonzone waar bijvoorbeeld
handelsinrichtingen en ambachtelijke bedrijven
voorkomen naast woningen. Hiermee
moet dan ook rekening worden gehouden bij de
beoordeling van de bestaanbaarheid van een aangevraagde
inrichting met de stedenbouwkundige
bestemming van het woongebied.
In de mate van het mogelijke zal de behandelende
ambtenaar zoveel mogelijk informatie inwinnen
omtrent de gebeurlijke hinderlijkheid van de activiteit
die in het voorgestelde gebouw zal worden
ondernomen. Deze informatie kan ingewonnen
worden bij de technische diensten van de provincie
of bij AMINAL.
4. Ingeval een voorziening, inrichting of activiteit,
gelet op zijn intrinsiek hinderlijk en storend karakter
of gelet op de bijzondere aard van het woongebied,
niet bestaanbaar blijkt te zijn met de bestemming
van het woongebied, dient het verwezen te
worden naar een daartoe bestemde zone, bijvoorbeeld
een dienstverleningsgebied (3.0.), een gebied
voor ambachtelijke bedrijven (2.1.3.) of een
gebied bestemd voor de vestiging van winkelbedrijven
(3.1.). De aangevraagde inrichting zal niet
vergunbaar zijn in het woongebied, onder voorbe-
RUIMTELIJKE ORDENING – Vlaanderen
Omzendbrief 8 juli 1997
houd van toepassing van het bepaalde in
artikel 43, § 2, al. 6 e.v. van het decreet betreffende
de ruimtelijke ordening, gecoördineerd op
22 oktober 1996, in verband met zonevreemde inrichtingen.
5. De vraag naar de bestaanbaarheid van het bedrijf
met de bestemming van woongebied stelt
zich niet alleen bij zijn eerste inplanting in het
woongebied, maar ook naar aanleiding van de beoordeling
van de toelaatbaarheid van de uitbreiding
ervan. Indien de uitbreiding geen overlast
meebrengt voor de woonfunctie kan de uitbreiding
in overweging worden genomen.
b. «Deze bedrijven, voorzieningen en inrichtingen
mogen echter maar worden toegestaan voorzover
ze verenigbaar zijn met de onmiddellijke omgeving»
1. Voor elk van de niet-residentiële inrichtingen,
voorzieningen en activiteiten, bedoeld in artikel
5.1.0. geldt bovendien dat zij slechts kunnen worden
toegelaten in het woongebied indien ze verenigbaar
zijn met de onmiddellijke omgeving.
2. Wat als de «onmiddellijke omgeving» van een
inrichting moet worden beschouwd, kan niet in
absolute cijfers worden vastgelegd. Als behorend
tot de onmiddellijke omgeving dienen te worden
beschouwd deze percelen waarop de inplanting
en exploitatie van een inrichting een invloed kan
hebben.
3. De beoordeling van de verenigbaarheid van een
inrichting met de onmiddellijke omgeving moet
nauwkeurig en concreet worden gecontroleerd op
basis van een omstandige analyse van de algemene
aanleg van het betrokken gebied en van de
weerslag van (de uitbating van) het gebouw op de
levensomstandigheden van de wijk. Daarbij moet
worden uitgegaan van de specifieke kenmerken
van de onmiddellijke omgeving, zoals:
– de aard, het gebruik en de bestemming van de
gebouwen of open ruimten in de omgeving;
– de bijzondere bestemming die het B.P.A. van het
gebied aan die omgeving heeft gegeven.
Ook de woningdichtheid van het gebied behoort
tot de specifieke kenmerken van de onmiddellijke
omgeving.
Ter illustratie volgen hier enkele motieven die niet
in aanmerking komen als beoordelingscriterium
voor de verenigbaarheid van een inrichting met
de onmiddellijke omgeving:
– louter economische criteria, zoals bv. het feit dat
een onderneming louter voor een fabrikant produceert
en niet ten dienste staat van de buurtbewoners;
– de opgelegde exploitatievoorwaarden die de
hinder van een inrichting beogen te beperken.
Deze zullen echter wel van belang zijn bij de beoordeling
van de vraag of de inrichting bestaanbaar
is met de bestemming van het woongebied
(supra);
– de loutere vermelding van de afstand van een inrichting
tot de dichtstbijgelegen woning. Dit is
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 417

geen afdoend criterium, gezien het geen gegevens
vermeldt met betrekking tot de specifieke kenmerken
van de omgeving en voorbij gaat aan het feit
dat de inrichting niet alleen verenigbaar moet zijn
met de in de onmiddellijke omgeving bestaande
woningen, doch ook met de in de omgeving bestaande
open ruimten.
Bij de beoordeling van aanvragen (bouw- en verkavelingsaanvragen,
stedenbouwkundige attesten
en dergelijke) en van voorstellen (gemeentelijke
plannen van aanleg en dergelijke) zal erover
gewaakt worden dat de woonzones een leefbaar
klimaat behouden of krijgen.
Hierbij mogen ook de nevenactiviteiten van het
wonen niet uit het oog worden verloren.
BESLUIT:
In een woongebied moeten derhalve de mogelijkheden
worden voorzien opdat de gezinnen hun
sociaal-culturele en economische activiteiten zouden
kunnen ontplooien in een gunstig woonmilieu.
Dit impliceert een evenwicht tussen woonst,
productie, diensten, recreatie en natuur.
ARTIKEL 5.1.1.
DE WOONUITBREIDINGSGEBIEDEN
5.1.1. [De woonuitbreidingsgebieden zijn uitsluitend
bestemd voor groepswoningbouw zolang de
bevoegde overheid over de ordening van het gebied
niet heeft beslist, en zolang, volgens het geval,
ofwel de overheid geen besluit tot vaststelling
van de uitgaven voor de voorziening heeft genomen,
ofwel omtrent deze voorzieningen geen met
waarborgen omklede verbintenis is aangegaan
door de promotor.
Ontwikkeling – toelichting
De woonuitbreidingsgebieden zijn reservezones
van het woongebied en een instrument tot het
voeren van een woonbeleid.
De essentie van het voorschrift van artikel 5.1.1. is:
a) woonuitbreidingsgebieden zijn in eerste instantie
bedoeld voor groepswoningbouw – tenzij
de overheid over de ordening anders beslist;
b) woonuitbreidingsgebieden moeten een belangrijk
element zijn voor het voeren van een
woonbeleid;
c) de aanwending van deze reservemogelijkheden
past binnen het aanbodbeleid dat in het kader van
de afbakeningsprocessen van de stedelijke gebieden
en de woonkernen wordt vooropgesteld.
De overheid beslist over het tijdstip, de fasering
van uitvoering en de uitvoeringsmodaliteiten van
de ontwikkeling van de woonuitbreidingsgebieden.
De ontwikkeling volgt uit de opties van de afbakeningsprocessen,
werd aangetoond in een goedgekeurde
gemeentelijke woonbehoeftenstudie in
het kader van of voorafgaand aan de goedkeuring
van een gemeentelijk ruimtelijk structuurplan of
is mogelijk zonder woonbehoeftenstudie omwille
van zijn inbreidingsgerichte ligging.
De richtlijnen inzake de ontwikkeling van woonuitbreidingsgebieden
zowel met als zonder woonbehoeftenstudie
zijn opgenomen in de
omzendbrief RO/2002/03 in verband met het opmaken
van een gemeentelijke woonbehoeftestudie
en het ontwikkelen van woonuitbreidingsgebieden
en met of zonder woonbehoeftestudie.
Dit geldt dus zowel voor projecten voor groepswoningbouw
in een woonuitbreidingsgebied, als
voor nieuwe BPA's, gemeentelijke RUP's of verkavelingsaanvragen
met het oog op de effectieve
realisatie van het woonuitbreidingsgebied.
De goedkeuring van een woonbehoeftestudie en
het principieel akkoord voor ontwikkeling van een
woonuitbreidingsgebied wordt verleend op de
wijze en volgens de procedure die in de
omzendbrief RO/2002/03 is bepaald.
Wijze van ordening
In de woonuitbreidingsgebieden ligt het accent
op het wonen, alsmede op de functies die behoren
tot de normale uitrusting van het woongebied. De
principes van artikel 5.1.0. zijn derhalve van toepassing
samen met de volgende bijkomende voorwaarden:
1) Uitsluitend voor groepswoningbouw
Hierdoor worden individueel op te richten woningen
uitgesloten. Met dit artikel 5.1.1. wordt nochtans
niet bedoeld het oprichten van woningen in
gesloten bebouwing, maar wel het tegelijk en gemeenschappelijk
oprichten van woningen. Dit gebeurt
meestal door de overheid. Particulier initiatief
met gemeenschappelijke werf is echter evenzeer
mogelijk.
Bovendien is niet uitgesloten dat op reeds bebouwde
percelen en restpercelen van een reeds
eerder aangesneden woonuitbreidingsgebied individuele
aanvragen toch verantwoord kunnen
zijn. In dergelijke gevallen wordt een gemotiveerde
individuele afweging gemaakt van de impact
van de aanvraag op het geheel van het woonuitbreidingsgebied
en het al dan niet nog nuttig zijn
van het restant van het woonuitbreidingsgebied
in het kader van een te voeren woonbeleid.
Een typisch voorbeeld van groepswoningbouw
zijn de wijken van sociale woningbouw, kleine
landeigendommen en de woonwijken opgericht
door de gemeenten en de intercommunales.
Bij de aanvraag dient een plan voorgelegd te worden
waarop de wegenstructuur en de aanleg van
de woonwijk met inbegrip van de gemeenschappelijke
ruimten (groenvoorzieningen e.a.) is weergegeven.
Een memorie van toelichting waarin het
bebouwingsprogramma en de opvatting van de
wijk wordt uiteengezet, dient bij de aanvraag gevoegd.
2) Zolang de bevoegde overheid over de ordening
van het gebied niet heeft beslist:
RUIMTELIJKE ORDENING – Vlaanderen
Omzendbrief 8 juli 1997
a) bevoegde overheid: betekent de gemeentelijke
autoriteiten in samenwerking met de administratie
Ruimtelijke Ordening en de minister;
b) ordening van het gebied: het geven van een verantwoorde
structuur aan het gebied;
c) zolang (...) niet heeft beslist: dit betekent dat
eens de bevoegde overheid over de ordening van
het gebied heeft beslist, overeenkomstig die beslissing
bouw- en verkavelingsaanvragen voor andere
projecten dan groepswoningbouw kunnen
worden toegestaan. Van dat ogenblik af vervalt
derhalve de eis «groepswoningbouw» en kunnen
ook particuliere aanvragen worden goedgekeurd.
Een formele beslissing omtrent de ordening van
het gebied is evenwel steeds vereist.
Naargelang de wijze waarop de overheid zich formeel
over de ordening van een woonuitbreidingsgebied
uitspreekt kunnen volgende gevallen zich
voordoen:
1. De ordening is gekend zodra een BPA is goedgekeurd
bij ministerieel besluit. Van dan af vervalt
de vereiste van groepswoningbouw en kunnen
vergunningen worden afgeleverd overeenkomstig
de bepalingen van het BPA. De ordening is ook gekend
zodra een gemeentelijk RUP in uitvoering
van het gemeentelijk structuurplan bij besluit van
de bestendige deputatie of in voorkomend geval
bij ministerieel besluit is goedgekeurd.
2. De overheid kan eveneens over de ordening van
het gebied beslissen in het kader van een verkavelingsplanaanvraag.
Indien het woonuitbreidingsgebied
niet voorkomt op de atlas van de vrij te ontwikkelen
woonuitbreidingsgebieden veronderstelt
de afgifte van een verkavelingsvergunning
een voorafgaand principieel akkoord voor de ontwikkeling
(zie omzendbrief RO/2002/03 in verband
met het opmaken van een gemeentelijke
woonbehoeftestudie en het ontwikkelen van
woonuitbreidingsgebieden met of zonder woonbehoeftestudie).
Desgevallend beperkt de verkaveling
zich tot het gedeelte waarvoor het principieel
akkoord voor ontwikkeling werd verleend.
3. Bij uitzondering kan een bouwaanvraag of verkavelingsaanvraag
die slechts betrekking heeft op
enkele restpercelen worden aanvaard.]
– Vervangen bij Wijziging 25 oktober 2002, B.S., 30 november
2002
ARTIKEL 6
NADERE AANWIJZINGEN IN
VERBAND MET WOONGEBIEDEN
6.1.2. Aangaande de woongebieden kunnen volgende
nadere aanwijzingen worden gegeven:
6.1.2.1. De woondichtheid;
Onder woondichtheid van een op een plan begrensd
gebied wordt het aantal woningen per
hectare verstaan:
418 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

6.1.2.1.1. de gebieden met grote dichtheid zijn die
waar de gemiddelde dichtheid ten minste
25 woningen per hectare bedraagt;
6.1.2.1.2. de gebieden met middelgrote dichtheid
zijn die waar de gemiddelde dichtheid begrepen is
tussen 15 en 25 woningen per hectare;
6.1.2.1.3. de gebieden met geringe dichtheid zijn
die waar de gemiddelde dichtheid 15 woningen
per hectare niet overschrijdt;
6.1.2.1.4. de woonparken zijn gebieden waarin de
gemiddelde woningdichtheid gering is en de
groene ruimten een verhoudingsgewijs grote oppervlakte
beslaan;
6.1.2.2. De woongebieden met landelijk karakter
zijn bestemd voor woningbouw in het algemeen
en tevens voor landbouwbedrijven;
6.1.2.3. De gebieden en plaatsen van culturele,
historische en/of esthetische waarde. In deze gebieden
wordt de wijziging van de bestaande toestand
onderworpen aan bijzondere voorwaarden,
gegrond op de wenselijkheid van het behoud.
1.2.1. DE WONINGDICHTHEID
Gezien vanuit de optiek van de gewestplannen is
het bij gebrek aan nadere gegevens niet altijd mogelijk
in de ontwerp-gewestplannen en gewestplannen
criteria op te nemen, die betrekking hebben
op de verdere stedenbouwkundige vormgeving
van de betrokken woongebieden.
Een belangrijk element bij de stedenbouwkundige
beoordeling is de woningdichtheid. Het ligt voor
de hand dat de woningdichtheid nader moet bepaald
worden in meer gedetailleerde plannen (gemeentelijke
aanlegplannen).
Bedoeld wordt met woningdichtheid, de brutodichtheid,
dit wil zeggen het totaal aantal woningen
voorzien in de betrokken woonwijk gedeeld
door de totale oppervlakte, met inbegrip van alle
infrastructuur en alle voorzieningen, die behoren
tot de normale uitrusting van het woongebied.
1.2.1.1. Gebieden met grote dichtheid
Dit zijn stedelijke gebieden, die om redenen van
regionaal belang of andere motieven een dichtheid
moeten bereiken van minimaal 25 wooneenheden
per hectare.
1.2.1.2. Gebieden met middelgrote dichtheid
Dit zijn de stedelijke gebieden of kernen van het
buitengebied die een dichtheid moeten hebben
van minimaal 15 woningen per hectare
1.2.1.3. Gebieden met geringe dichtheid
Dit zijn residentiële gebieden met georganiseerde
open bebouwing. Nochtans zal men er over waken
geen al te lage bouwdichtheden na te streven
om niet nutteloos bouwgrond te verspillen. Er zal
dienen rekening gehouden te worden met plaatselijke
omstandigheden.
1.2.1.4. Woonparken
De woonparken die op de gewestplannen zijn
aangeduid, zijn overwegend een opname van bestaande
toestanden. Een woonpark is bedoeld als
een woongebied van louter residentiële aard en
bijgevolg gericht op het rustig verblijven in een
homogeen voor het wonen bestemd woongebied
in het groen. De nog open gebleven ruimten mogen
verder bebouwd worden mits rekening wordt
gehouden met de bepalingen van artikel 6.1.2.1.4.
en met de bestaande bebouwingswijze (oppervlakte
van de percelen, bebouwde oppervlakte
van perceel, bouwtrant, bestaand groen).
Alle inrichtingen en activiteiten die verenigbaar
zijn met de stedenbouwkundige bestemming van
het woongebied zijn in principe toelaatbaar. Bijzondere
aandacht dient niettemin te worden besteed
aan de vraag naar de bestaanbaarheid van
een constructie met een eigen woonfunctie van
het gebied en de verenigbaarheid ervan met de
onmiddellijke omgeving. Gezien het een wezenlijk
kenmerk van een woonpark is dat de gemiddelde
woondichtheid er gering is en de groene ruimten
er verhoudingsgewijs grote oppervlakte beslaan,
heeft dit tot gevolg dat de vestiging van niet-residentiële
inrichtingen en activiteiten doorgaans
niet zal kunnen worden aangenomen.
Voor woonparken met nog belangrijke open
plaatsen dienen de gemeentelijke besturen te
worden aangespoord tot het opmaken van een
bijzonder plan van aanleg. Zij kunnen daartoe
evenwel niet worden verplicht.
In afwachting dat een B.P.A. voor het gebied is opgesteld,
dienen de eventuele bouw- en verkavelingsaanvragen
met de meeste omzichtigheid te
worden behandeld. De volgende normen moeten
derhalve als richtlijn worden genomen zolang het
bijzonder plan van aanleg niet is opgemaakt:
1. De woningdichtheid, rekening houdend met de
toekomstige bebouwing op al de mogelijke loten
in het betrokken woonpark is gelegen tussen 5 à
10 woningen per ha. De perceeloppervlakte voor
elk perceel zal worden afgeleid uit de woningdichtheid.
Als orde van grootte kunnen kaveloppervlakten
van 1.000 à 2.000 m 2 worden vooropgesteld.
Een en ander is afhankelijk van de dichtheid
van het bestaande groen.
2. De bebouwbare oppervlakte mag slechts
250 m 2 bedragen met inbegrip van eventuele afzonderlijke
gebouwen.
3. De constructie mag maximaal uit twee bouwlagen
bestaan en de inwendige verticale verdeling
moet een verdere splitsing van het perceel uitsluiten.
4. Het niet-bebouwbare gedeelte moet aangelegd
worden met hoogstammig groen (het bestaande
moet bewaard worden). Het groen moet aangebracht
worden langs alle zijden van het perceel,
min de nodige toegangen. Slechts 10 % van de
perceeloppervlakte mag ingenomen worden voor
het aanleggen van grasperken, speelruimten, tennisvelden
en dergelijke.
5. Het perceel moet palen aan een voldoend uitgeruste
weg (zie terzake artikel 48, laatste lid van het
RUIMTELIJKE ORDENING – Vlaanderen
Omzendbrief 8 juli 1997
decreet betreffende de ruimtelijke ordening, gecoördineerd
op 22 oktober 1996).
1.2.2. WOONGEBIEDEN MET EEN
LANDELIJK KARAKTER
Onder «woongebied met een landelijk karakter»
wordt verstaan de landelijke dorpen, de landelijke
gehuchten en de bestaande en af te werken lintbebouwing.
Deze laatste wordt doorgaans ook «afwerkingsgebied»
genoemd.
Woongebieden met landelijk karakter zijn in
hoofdzaak bestemd «voor woningbouw in het algemeen
en tevens voor landbouwbedrijven». Zowel
bewoning als landbouw zijn bijgevolg de
hoofdbestemmingen van het gebied, en beide bestemmingen
staan er op gelijke voet. Daarnaast
kunnen eveneens de andere inrichtingen, voorzieningen
en activiteiten, bedoeld in artikel 5.1.0.
worden toegelaten.
Voor inrichtingen bestemd voor handel, dienstverlening,
ambacht en kleinbedrijf – met inbegrip
van de para-agrarische bedrijven – blijft de voorwaarde
gelden dat zij slechts toelaatbaar zijn voorzover
zij niet wegens de taken van bedrijf die zij
uitvoeren moeten worden afgezonderd in een
daartoe aangewezen gebied. Er dient dan ook
steeds te worden onderzocht of zij bestaanbaar
zijn met de bestemming van woongebied met landelijk
karakter. Concreet betekent dit dat zij niet
van aard mogen zijn de woon- of landbouwfunctie
van het gebied te verstoren.
Bovendien geldt voor elk van de niet-residentiële
inrichtingen, activiteiten en voorzieningen, bedoeld
in artikel 5.1.0. dat zij slechts toelaatbaar
zijn voorzover zij verenigbaar zijn met de onmiddellijke
omgeving.
De concrete inhoud van deze beide voorwaarden
werd hogerop reeds nader toegelicht, bij de bespreking
van artikel 5.1.0.
Bij de beoordeling van aanvragen in het woongebied
met landelijk karakter, kan in het bijzonder
rekening worden gehouden met volgende richtlijnen.
Cartografisch werd in de gewestplannen geen onderscheid
gemaakt tussen een landelijk dorp en
een «afwerkingsgebied» (lintbebouwing).
Bij de beoordeling van dagelijkse aanvragen en
van voorstellen van gemeentelijke aanlegplannen
zal derhalve verder dienen nagegaan te worden of
het gaat om een aanvraag of voorstel dat betrekking
heeft op landelijk dorp of gehucht, dan wel
op een lintbebouwing.
1.2.2.1. Landelijke dorpen en gehuchten
De inhoud van de landelijke dorpen en gehuchten
kan, al naargelang de streek en de plaats, zeer gevarieerd
zijn.
In bepaalde plaatsen bestaan deze gebieden uit
woonkernen of woonwijken met hoofdzakelijk
landelijke woningen, op andere plaatsen is de in-
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 419

houd zeer heterogeen (woningen, landbouwbedrijven,
ambacht en kleinbedrijf), terwijl op andere
plaatsen het gaat om agrarische dorpen en gehuchten.
In de landelijke dorpen en gehuchten zijn nieuwe
structuren niet uitgesloten. Deze gebieden zijn bestemd
voor dezelfde functies als de woongebieden
(zie ook 5.1.0.), maar er moet steeds rekening gehouden
worden met het (landelijk) karakter van
de omgeving. Bebouwing kan worden toegelaten
met dezelfde vorm en van hetzelfde type als datgene
wat reeds aanwezig is. Daarentegen is bv. appartementsbouw
er niet op zijn plaats.
In de landelijke woongebieden met heterogeen
karakter kunnen vestigingen van ambachtelijke
bedrijven bv. aanvaard worden als ze naar verhouding
een geringe bodembezetting hebben (bv.
minder dan 0,5 ha) en niet hinderend werken
voor de omgeving.
In alle typen van het landelijk woongebied kunnen
landbouwbedrijven aanvaard worden. Vermits
landbouwbedrijven in woongebieden met
landelijk karakter op gelijke voet worden gesteld
met residentiële bebouwing, worden zij immers
ipso facto geacht verenigbaar te zijn met deze bestemming.
Uiteraard dienen aanvragen voor landbouwbedrijven
wel te worden getoetst op hun verenigbaarheid
met de goede plaatselijke ruimtelijke
ordening (artikel 19 van dit K.B.).
1.2.2.2. Lintbebouwing
Een stimulering van deze gebieden is planologisch
niet verantwoord.
De bebouwing kan slechts toegestaan worden in
functie van de voorliggende weg.
In dit type van landelijke woongebieden moeten
alle constructies ingeplant worden binnen de afgebakende
bouwstrook. Om reden van goede
ruimtelijke ordening dient de bouwdiepte die in
functie van de weg werd voorzien zoveel mogelijk
beperkt te blijven. Een bouwdiepte van 50 meter
vanaf de rooilijn is een absoluut maximum.
De bouwvergunning kan slechts worden toegestaan
indien ze de eisen inzake verkeersveiligheid
en verkeersafwikkeling niet in het gedrang
brengt.
Een in dergelijke gebieden toelaatbaar ambachtelijk
bedrijf, op te richten bij een al dan niet bestaande
woning, maar die geheel of gedeeltelijk
een op het gewestplan als landelijk woongebied
aangeduide zone overschrijdt, kan niet aanvaard
worden. Aangezien voor de lintbebouwing, de bebouwing
slechts kan worden toegestaan in functie
van de voorliggende weg, is bebouwing op
achtergelegen kavels in principe uitgesloten. Dergelijke
bebouwing zal immers niet verenigbaar
zijn met de goede plaatselijke ordening van het
gebied.
Uiteraard moet steeds worden nagegaan of de
aanvraag verenigbaar is met de functie en bestemming
van het gebied: een ambachtelijk of kleinbedrijf
kan moeilijk aanvaard worden in een afwerkingsgebied,
bestaande uit bv. 5 alleenstaande
woonhuizen. Evenmin kunnen bedrijven aanvaard
worden in een landelijk woongebied waar
uitsluitend residentiële functie (bv. villa's, landhuizen)
aanwezig is. Alhoewel bebouwing binnen
de op het gewestplan als landelijk woongebied
aangeduide zone in principe, uit planologisch
standpunt, in overweging kan worden genomen,
zal het verder stedenbouwkundig onderzoek moeten
uitwijzen wat in de praktijk kan aanvaard worden.
Hoekpercelen bij een strook landelijk woongebied
afgebakend in functie van de voorliggende weg.
Percelen of perceelsgedeelten gelegen in een
woongebied met landelijk karakter kunnen beschouwd
worden niet alleen in functie van de
voorliggende weg, waarlangs het landelijk woongebied
is voorzien, maar evenzeer in functie van
de straat, die hierop uitmondt (zie figuur 1).
Deze bebouwingsmogelijkheid bestaat echter
maar voor zover het betrokken perceel of perceelsgedeelte
en de voorgestelde bebouwing beantwoordt
aan de stedenbouwkundige criteria die
normaliter gehanteerd worden in de betrokken
zone. Dit betekent dat het perceel voldoende
groot moet zijn, en een inplanting moet mogelijk
laten die stedenbouwkundig verantwoord is, zoals
voldoende diepte, voldoende achteruitbouw en
bouwvrije zijdelingse stroken. De bebouwingsdichtheid
moet in overeenstemming zijn met het
karakter van de omgeving (figuur 2).
De weg waarlangs gebouwd moet worden moet,
gelet op de plaatselijke toestand voldoende zijn
uitgerust. Geenszins kunnen gebouwen in tweede
bouwzone aanvaard worden (figuur artikel 6 figuur
3).
1.2.3. GEBIEDEN EN PLAATSEN VAN
CULTURELE, HISTORISCHE EN/OF
ESTHETISCHE WAARDE
In de (ontwerp)gewestplannen werden deze gebieden
aangeduid met het daarvoor voorziene teken
(1.2.3. van de legende) voor zover de betrokken
plaats of gebied voldoende groot was, om materieel
nog te kunnen aangeduid worden.
De ordeningsmaatregelen moeten worden bepaald,
rekening houdend met de culturele, historische
en/of esthetische waarde van het gebied.
De beoordeling van aanvragen in dit gebied is, gelet
op de zeer gevarieerde situaties, een feitenkwestie.
Indien het aangevraagde project een invloed kan
hebben op de culturele, historische en/of esthetische
waarde is het aangewezen de Afdeling Monumenten
en Landschappen te raadplegen (bv.
bij nieuwe gebouwen, uitbreiding van bestaande
gebouwen, verbouwingen aan gevels en daken,
ontbossingen, aanmerkelijke reliëfwijzigingen).
Wanneer voor deze gebieden een bij koninklijk
besluit goedgekeurd B.P.A. bestaat, dient te wor-
RUIMTELIJKE ORDENING – Vlaanderen
Omzendbrief 8 juli 1997
den nagegaan of de bepalingen van dit B.P.A. nog
wel stroken met de huidige opvattingen van waardering
van de sites met cultureel, historisch en esthetisch
belang.
Is dit niet het geval dan dient de betrokken gemeente
verzocht te worden dit B.P.A. in herziening
te stellen. In elk geval dient de gemachtigde
ambtenaar toezicht uit te oefenen op de door de
gemeente af te leveren bouwvergunningen in uitvoering
van artikel 44 van het decreet betreffende
de ruimtelijke ordening gecoördineerd op
22 oktober 1996.
De gemachtigde ambtenaar dient de bouwvergunning
te schorsen niet alleen wanneer de vergunning
in strijd is met de bepalingen van het
B.P.A. maar evenzeer wanneer het voorgestelde
project ernstig zou schaden aan het cultureel, historisch
of esthetisch belang van de site.
ARTIKEL 7
DE INDUSTRIEGEBIEDEN
7.2. De industriegebieden
7.2.0. Deze zijn bestemd voor de vestiging van industriële
of ambachtelijke bedrijven. Ze omvatten
een bufferzone. Voor zover zulks in verband met
de veiligheid en de goede werking van het bedrijf
noodzakelijk is, kunnen ze mede de huisvesting
van het bewakingspersoneel omvatten.
Tevens worden in deze gebieden complementaire
dienstverlenende bedrijven ten behoeve van de
andere industriële bedrijven toegelaten, namelijk:
bankagentschappen, benzinestations, transportbedrijven,
collectieve restaurants, opslagplaatsen
van goederen bestemd voor nationale of internationale
verkoop.
1. De industriegebieden zijn bestemd voor industrieën
en ambachtelijke bedrijven in het algemeen
In het bijzonder moeten die industrieën en ambachtelijke
bedrijven in het industriegebied worden
ondergebracht, die moeten worden afgezonderd
van de andere bestemmingen wegens hun
aard of wegens economische en sociale redenen,
of omdat deze bedrijven niet behoren tot de normale
uitrusting van andere gebieden.
Wat onder het begrip «industriële bedrijven» dient
te worden verstaan, wordt stedenbouwkundig
niet nader bepaald, zodat het begrip in zijn
spraakgebruikelijke betekenis dient te worden begrepen,
met name bedrijven waar grondstoffen
worden verwerkt, of nog, productief-technische
bedrijven. Ook het begrip «ambachtelijk bedrijf»
wordt niet nader gedefinieerd. De overheid die
uitspraak moet doen over de vergunningsaanvraag
dient derhalve te oordelen naar recht en redelijkheid
of de betrokken inrichting al dan niet
een ambachtelijk bedrijf is en zulks overeenkomstig
de gebruikelijke betekenis van het woord, met
name een bedrijf waarin het handwerk primeert,
wat het gebruik van machines evenwel niet uitsluit.
420 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

De louter commerciële activiteiten, zoals winkels
en handelszaken, horen niet thuis in industriegebied.
2. De industriële gebieden omvatten een bufferzone
a) De hier bedoelde bufferzone is onafhankelijk
van de bufferzone die op het ontwerp-gewestplan
is aangeduid in toepassing van artikel 14.4.5. In
het huidig geval gaat het niet om een zelfstandig
bestemmingsgebied maar betreft het een strook
binnen het industriegebied met een hoofdzakelijk
esthetische en stedenbouwkundige functie. Om
die reden moet ze aangebracht worden op het industriegebied
zelf.
b) De breedte en de aanleg van de bufferzone is afhankelijk
van de oppervlakte en de vorm van het
industriegebied zelf, van de aard van de industrëeen,
van de eigenlijke hinderlijkheid ervan en
van de bestemming van de aanpalende gebieden.
De bufferzones dienen te worden bepaald in de
bouwvergunning, verleend voor de randpercelen
van het gebied, of in het indelingsplan dat opgesteld
wordt naar aanleiding van een onteigeningsplan,
of in een bijzonder plan van aanleg van het
gebied. Bouwvergunningen voor de oprichting
van een industrieel of ambachtelijk bedrijf zijn onwettig
indien zij niet voorzien in de aanleg van
een bufferzone, of indien de bufferzone waarin zij
voorzien ontoereikend is.
Rondom de industriezones en ambachtelijke zones
dient (op de aldus aangeduide zone) een bufferstrook
aangelegd te worden waarvoor als
breedte volgende cijfers als richtinggevend kunnen
worden vooropgesteld:
15 m voor ambachtelijke bedrijven;
25 m voor milieubelastende bedrijven;
50 m voor vervuilende industrie.
Wanneer zij palen aan woongebieden moeten
deze breedten vergroot en zelfs verdubbeld worden.
De breedte en de aanleg van de bufferstroken tussen
de bedrijven zelf betreffen een technisch stedenbouwkundige
aangelegenheid. Zij worden bepaald
bij de vaststelling van een plan van aanleg
van de industriezone, bij een indelingsplan naar
aanleiding van een onteigeningsplan, of bij de
goedkeuring van een bouwvergunning.
3. Huisvesting van het bewakingspersoneel
a) Noodzakelijkheid (van huisvesting) voor de
goede werking en de veiligheid
De mogelijkheid voor huisvesting op een industrie
of een ambachtelijk terrein kan maar overwogen
worden voor zover deze huisvesting noodzakelijk
is voor de veiligheid en de goede werking.
Aan de hand van bestaande industriezones, kan
worden afgeleid dat deze noodzakelijkheid aan
huisvesting zeer relatief is.
Er is immers praktisch geen functioneel ruimtelijk
verband tussen de activiteit van het onderhouden,
het verzekeren van de goede werking en het be-
waken enerzijds en het gehuisvest zijn anderzijds.
Uit het feit op een bedrijf te werken, zelfs in min of
meer permanent verband, kan nog niet de noodzakelijkheid
worden afgeleid om op dit bedrijf te
wonen.
De noodzakelijkheid van bewaking met betrekking
tot de veiligheid en de goede werking bestaat
meestal wel, deze van huisvesting meestal niet.
b) Huisvesting
Zo deze noodzakelijkheid aan huisvesting bewezen
is, is het aanvaardbaar dat een ruimte wordt
voorzien voor de huisvesting (van het bewakingspersoneel).
Artikel 7 spreekt van «huisvesting» en niet van
«woningen». Dit wijst erop dat de ruimte voor
huisvesting een geïntegreerd geheel moet uitmaken
met het industriële of ambachtelijk bedrijf.
Het feit dat het artikel de nadruk legt op de veiligheid,
de bewaking en de goede werking van het
bedrijf wijst erop dat de ruimte voor huisvesting
moet gebonden zijn aan het bedrijf zelf.
Dit betekent dat de afzonderlijke inplanting van
een bedrijfswoning (niet constructief gekoppeld
aan het eigenlijke bedrijfsgebouw) niet kan worden
toegestaan.
Verkavelingen (in een ambachtelijke zone) voor
vestiging van kleine en familiale bedrijven, en
waarbij naast de oprichting van de eigenlijke bedrijfsgebouwen,
tevens een strook is voorzien (bv.
aan de straat) voor de oprichting van vrijstaande
bedrijfswoningen dienen grondig onderzocht te
worden op het stuk van de werkelijke intenties.
Hierbij zullen voornamelijk de grootte van de kavels,
de aangeduide bestemmingen en andere stedenbouwkundige
elementen een basis vormen
voor de beoordeling.
Bouwaanvragen die enige twijfel doen rijzen door
het feit dat het zou gaan om een residentiële woning
met een bedrijfje erbij eerder dan om een bedrijf
(met een bedrijfswoning) dienen in elk geval
voorgelegd te worden aan de beleidsafdelingen
van AROHM, die het op zijn beurt aan de minister
kan voorleggen.
Indien de aanvraag in dergelijke gevallen niet voldoende
gestaafd is door bewijsmateriaal (dat het
gaat om een bedrijf) zal de aanvraag dienen geweigerd
te worden.
c) Bewakingspersoneel
Onder bewakingspersoneel kan worden verstaan:
– de concierge of bewaking voor grote bedrijven;
– voor familiale en kleinere bedrijven kan het ook
een lid van het kaderpersoneel, de eigenaar of de
uitbater zelf zijn.
4. Complementaire dienstverlenende bedrijven
Het gaat om dienstverlenende bedrijven, die nuttig
of noodzakelijk zijn voor de goede werking van
de eigenlijke industriële of ambachtelijke bedrijven.
Het gaat dus om bedrijven die complemen-
RUIMTELIJKE ORDENING – Vlaanderen
Omzendbrief 8 juli 1997
tair zijn aan of die dienst verlenen aan de eigenlijke
industriële of ambachtelijke bedrijven.
Aangezien dergelijke dienstverlenende bedrijven
«complementair» zijn en «ten behoeve van de andere
(namelijk de bestaande of voorziene) industriële
bedrijven» worden opgericht, kan vergunning
slechts worden afgegeven indien reeds industrieën
of ambachtelijke bedrijven bestaan of
concrete plannen tot realisatie ervan bekend zijn.
Artikel 7 vermeldt limitatief de aard van deze complementaire
bedrijven die kunnen worden toegelaten:
bankagentschappen, transportbedrijven,
collectieve restaurants, opslagplaatsen van goederen
(bestemd voor nationale of internationale verkoop).
Met dit laatste worden onder meer postorderbedrijven
bedoeld.
ARTIKEL 8
NADERE AANWIJZINGEN IN
VERBAND MET INDUSTRIEGEBIEDEN
8.2.1. Voor de industriegebieden kunnen volgende
nadere aanwijzingen worden gegeven:
8.2.1.1. de gebieden voor vervuilende industrieën.
Deze zijn bestemd voor de vestiging van bedrijven
die ter bescherming van het leefmilieu moeten
worden afgezonderd;
8.2.1.2. de gebieden voor milieubelastende industrieën.
Deze zijn bestemd voor bedrijven die om
economische of sociale redenen moeten worden
afgezonderd;
8.2.1.3. de gebieden voor ambachtelijke bedrijven
en de gebieden voor kleine en middelgrote ondernemingen.
Deze gebieden zijn mede bestemd
voor kleine opslagplaatsen van goederen, gebruikte
voertuigen en schroot, met uitzondering
van afvalproducten van schadelijke aard.
Er is niet verder bepaald op grond van welke criteria
onderscheid moet worden gemaakt tussen de
verschillende industrieën om ze te kunnen catalogeren
als vervuilend, of milieubelastend, dan wel
of ze van ambachtelijke aard zijn dan wel of het
gaat om kleine of middelgrote ondernemingen.
Bij de beoordeling zal men van feitelijkheden dienen
uit te gaan. Talrijke beoordelingscriteria spelen
hierbij een rol zoals de hinderlijkheid, de
grootte van de onderneming, de relatie tot de omgeving,
de bestaande wegeninfrastructuur, de tewerkstelling,
de aard van de productie of de bewerking,
de weerslag op het leefmilieu en dergelijke.
In verband met de hinderlijkheid kan men steunen
op de gegevens met betrekking tot de milieuvergunning.
Nochtans zijn deze bij de beoordeling
van de hinderlijkheid niet noodzakelijkerwijze de
enige criteria. Zo dient de hinderlijkheid van het
bedrijf ten opzichte van zijn omgeving in stedenbouwkundig
oogpunt nagegaan te worden. Deze
hinderlijkheid kan van allerlei aard zijn en zowel
betrekking hebben op de vormgeving als op het
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 421

gebruik van de materialen, of de hinderlijkheid uit
verkeerstechnisch oogpunt (verkeersverwekker).
Wat de «gebieden voor ambachtelijke bedrijven
en de gebieden voor kleine en middelgrote ondernemingen»
betreft, wordt bij de beoordeling van
de vraag of een bedrijf al dan niet als een ambachtelijk
bedrijf of een kleine of middelgrote onderneming
kan worden beschouwd, rekening gehouden
met de omvang van het bedrijf en de aard van
de activiteiten. Evenwel kunnen bepaalde onderdelen
van een bedrijf zoals de parkeerplaats, de
burelen, het sociaal gebouw, de werkplaats en het
benzine- en dieselpompstation evengoed deel uitmaken
van een grootschalig industrieel bedrijf als
van een ambachtelijk bedrijf of een middelgrote
onderneming. Zij kunnen dus in een zone voor
zulke bedrijven en ondernemingen worden toegelaten
indien ze onderdeel uitmaken van het bedrijf.
ARTIKEL 9
DE DIENSTVERLENINGSGEBIEDEN
9.3. De dienstverleningsgebieden
9.3.0. Deze zijn bestemd voor de vestiging van bedrijven
of inrichtingen waarvan de functie verder
reikt dan de verzorging van de buurt. Voor zover
de veiligheid en de goede werking van het bedrijf
of de inrichting het vereist, kunnen ze woongelegenheid
voor de exploitant, de bewakers of het onderhoudspersoneel
omvatten.
9.3.1. Gebieden hoofdzakelijk bestemd voor de
vestiging van grootwinkelbedrijven. In deze gebieden
kunnen tevens een of meer kleine of middelgrote
ondernemingen worden gevestigd.
De dienstverleningsbedrijven zijn een onmisbaar
element in de woonzone, omwille van de relatie
met het publiek. De lokalisatie van dienstverleningsbedrijven
buiten de woonzones is in se niet
wenselijk, tenzij het gaat om bedrijven die omwille
van hun grote omvang of hinderlijkheid voor de
buurt niet bestaanbaar en verenigbaar zijn met de
bestemming woongebied.
ARTIKEL 10
HET LANDELIJK GEBIED
10.4. Het landelijk gebied:
10.4.0. Zo de agrarische gebieden, de bosgebieden
of de groene ruimten niet op het plan zijn afgelijnd,
of onder voorbehoud van de hierna onder
nrs. 4.1., 4.2. en 4.3. volgende bijzondere bepalingen
betreffende deze zones, worden enkel die
handelingen en werken toegestaan welke noodzakelijk
zijn voor het behoud van de huidige bestemming.
Het landelijk gebied omvat de functies vervat in de
artikelen 11 tot en met 15.
Wanneer het landelijk gebied geen precieze affectatie
heeft gekregen als agrarisch, bos- of groengebied
geldt het bepaalde in artikel 10.4.0. luidens
hetwelk enkel die werken zijn toegelaten die
noodzakelijk zijn voor het behoud van de «huidige»
bestemming van het gebied, en dit «onder
voorbehoud van de hierna onder nrs. 4.1., 4.2. en
4.3. volgens bijzondere bepalingen betreffende
deze zones».
Concreet houdt deze bepaling in dat aan de hand
van de beplanting van het gebied en van de eigen
ordening of aanleg ervan moet worden nagegaan
of het gebied als agrarisch gebied, bosgebied of
groengebied moet worden beschouwd. Naargelang
het gebied volgens de aldus vastgestelde bestaande
toestand een feitelijke bestemming heeft
als agrarisch, bos- of groengebied, zal deze feitelijke
bestemming moeten worden behouden. De
vergunningsaanvragen dienen dan beoordeeld te
worden op hun overeenstemming met het bepaalde
in artikel 11, 12 of 13, al naargelang de feitelijke
bestemming van het gebied.
In de gewestplannen voor het Vlaamse Gewest
wordt het landelijk gebied in principe steeds cartografisch
verder gedifferentieerd volgens specifieke
bestemming van elke zone.
ARTIKEL 11
DE AGRARISCHE GEBIEDEN
11.4.1. De agrarische gebieden zijn bestemd voor
de landbouw in de ruime zin. Behoudens bijzondere
bepalingen mogen de agrarische gebieden
enkel bevatten de voor het bedrijf noodzakelijke
gebouwen, de woning van de exploitanten, benevens
verblijfsgelegenheid voor zover deze een integrerend
deel van een leefbaar bedrijf uitmaakt,
en eveneens para-agrarische bedrijven. Gebouwen
bestemd voor niet aan de grond gebonden
agrarische bedrijven met industrieel karakter of
voor intensieve veeteelt, mogen slechts opgericht
worden op ten minste 300 m. van een woongebied
of op ten minste 100 m. van een woonuitbreidingsgebied,
tenzij het een woongebied met landelijk
karakter betreft. De afstand van 300 m. en
100 m. geldt evenwel niet in geval van uitbreiding
van bestaande bedrijven. De overschakeling naar
bosgebied is toegestaan overeenkomstig de bepalingen
van artikel 35 van het Veldwetboek, betreffende
de afbakening van landbouw- en bosgebieden.
Dit artikel bepaalt dat: «agrarische gebieden bestemd
zijn voor landbouw in de ruime zin». Het
gebruik van de term landbouw in de «ruime zin»
betekent dat het begrip «landbouw» niet restrictief,
doch ruim dient te worden opgevat. In die zin
worden met landbouw dan ook niet enkel deze activiteiten
bedoeld die bestaan in het bewerken van
het land om er de veldvruchten van te plukken,
doch eveneens tuinbouw, veeteelt en visteelt. Zelfs
gebouwen die zijn bestemd voor tuinbouw onder
glas met hydrocultuur, kunnen onder het toepassingsgebied
van artikel 11.4.1. vallen.
RUIMTELIJKE ORDENING – Vlaanderen
Omzendbrief 8 juli 1997
Bij de beoordeling van de bouwaanvragen komen
verschillende aspecten aan de orde. Het inhoudelijke-landbouwkundige
aspect is vaak buiten de
appreciatiemogelijkheden van de gemachtigde
ambtenaar gelegen. Het advies van de administratie
bevoegd voor landbouw is richtinggevend voor
de beoordeling van dit inhoudelijke-landbouwkundige
aspect. Zoals voor elke formele motivering
van een besluit over een vergunningsaanvraag
geldt, volstaat het niet om de motivering te
beperken tot een loutere verwijzing naar het advies
van deze administratie. Naast de gegevens
van landbouwkundige aard dient immers ook rekening
gehouden met planologische beschouwingen
en stedenbouwkundige bepalingen.
Overwegingen met betrekking tot de inplanting
van de inrichting, zijn overwegingen die de beoordeling
betreffen van de overeenstemming van de
inrichting met de goede plaatselijke ordening van
het gebied. Hetzelfde geldt ook voor overwegingen
in de zin dat een inrichting het homogeen karakter
van het landbouwgebied zou schenden of
zou leiden tot versnippering van de open ruimte.
Twijfelgevallen kunnen altijd voorgelegd worden
aan de beleidsafdelingen van AROHM, die desgevallend
het standpunt kunnen inwinnen van de
minister.
Omwille van het familiaal karakter van de bedrijven
in de agrarische productiesector zal de verspreide
inplanting van deze ondernemingen in de
landbouwzone de algemene regel blijven.
De ver doorgedreven mechanisering en de noodzaak
van ruilverkaveling en landherinrichting
voor de grondgebonden landbouw (die verreweg
de belangrijkste grondgebruiker blijft) sluit nochtans
in dat het ontstaan van nieuwe bouwkavels
in het landbouwgebied strikt beperkt zou blijven
tot de noodwendigheden van de landbouwontwikkeling
zelf.
Vandaar de algemene regel dat slechts bouwvergunning
zal worden verleend voor bedrijfsgebouwen
vereist voor de landbouwexploitatie van het
gebied. De afgifte van een bouwvergunning voor
het oprichten van een nieuwe woning wordt ondergeschikt
aan de dubbele vereiste dat het een
exploitantenwoning betreft en dat de woning bovendien
fysisch geïntegreerd is in het geëxploiteerde
bedrijf.
Alleen toeristische verblijfsgelegenheid en de vestiging
van para-agrarische bedrijven vormen op
deze algemene regel een uitzondering, benevens
de algemene uitzonderingen voorzien in
artikel 20 (voor openbare diensten en gemeenschapsvoorzieningen),
en behoudens in acht neming
van bijzondere bepalingen in de voorschriften
van ieder gewestplan omtrent de verdere uitwerking
van deze algemene beginselen.
1. ALGEMENE VOORSCHRIFTEN
a) De voor het bedrijf noodzakelijke gebouwen
Met de voor het bedrijf noodzakelijke gebouwen
worden agrarische bedrijfsgebouwen bedoeld,
met andere woorden gebouwen die behoren tot
de inrichting van agrarische bedrijven.
422 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Wanneer een bouwaanvraag wordt ingediend
voor de oprichting van een bedrijfsgebouw, dient
te worden onderzocht of dit gebouw inderdaad
wordt ingeschakeld in een werkelijk agrarisch bedrijf,
wat onder meer zal blijken uit het plan opgemaakt
door de architect, de aard en de gebruikte
materialen. De vergunningverlenende overheid
dient dan ook bijzondere voorzorgen te nemen
om zich te verzekeren dat de agrarische bestemming
die de aanvrager beweert aan de gronden te
geven, voldoende is aangetoond.
Dit zal in het bijzonder het geval zijn wanneer de
gebouwen door hun structuur en hun omvang
meerdere functies kunnen vervullen. In dat geval
zal bijzondere zorg moeten worden besteed aan
het onderzoeken van de werkelijke intenties van
de aanvrager.
Dit zal eveneens het geval zijn wanneer de vergunningsaanvraag
een totaal nieuwe inplanting betreft,
dit wil zeggen een inplanting op een tot nog
toe onbebouwde kavel, op een perceel dat niet
paalt aan een reeds bebouwd perceel of, ingeval
het aanpalende perceel wel is bebouwd, een inplanting
van een gebouw dat geen deel uitmaakt
van de gebouwengroep op het aanpalende perceel.
Er dient immers te worden vermeden dat onder
het voorwendsel van een agrarisch bedrijfsgebouw,
gebouwen met een andere feitelijke bestemming
worden vergund binnen het agrarisch
gebied, welke de realisatie van de landbouwbestemming
van het agrarisch gebied in het gedrang
brengen.
De leefbaarheid (economische rentabiliteit) van
een bedrijf is geen determinerend criterium bij de
beoordeling van de toelaatbaarheid van een agrarisch
bedrijfsgebouw in het agrarisch gebied,
maar niettemin zal de leefbaarheid van het agrarisch
bedrijf een belangrijk gegeven vormen bij de
beoordeling van de werkelijke bedoeling van de
aanvrager. Een vergunningsaanvraag voor een
bedrijfsgebouw voor een niet-leefbaar bedrijf zal
immers vaak een verdoken aanvraag zijn voor gebouwen
met een louter residentiële functie in het
agrarisch gebied. Ingeval zou blijken dat het bedrijf
waarop de aanvraag betrekking heeft, niet
leefbaar is, kan de bouwvergunningsaanvraag
dan ook enkel worden ingewilligd indien onomstotelijk
vaststaat dat de inrichting waarop de aanvraag
betrekking heeft, werkelijk een agrarisch bedrijf
betreft.
Bij de beoordeling van de leefbaarheid van de inrichting
worden de normen, opgesteld door de administratie
bevoegd voor landbouw als richtinggevend
vooropgesteld.
b) De woning voor de exploitanten
b.1. Het is duidelijk dat de bedrijfsuitbater (eigenaar,
pachter of bedrijfsleider) op het bedrijf moet
kunnen wonen. De nodige woongelegenheid
daartoe kan dan ook worden opgericht. Vermits
binnen het agrarisch gebied woongelegenheid
echter enkel kan worden toegelaten ingeval het
de woning van een exploitant van een landbouwbedrijf
betreft, kan een woning enkel worden ver-
gund indien deze een integrerend deel uitmaakt
van het bedrijf. Dit is het geval indien de woning
fysisch geïntegreerd is in het bedrijf, of een integrerend
deel uitmaakt van het gebouwencomplex
van het bedrijf.
Ingeval de aanvraag een nieuwe woning betreft
naast of ter vervanging van een bestaande woning,
dient met bijzondere aandacht te worden
onderzocht of deze woning daadwerkelijk een exploitantenwoning
is. Tevens dient te worden toegezien
op (de aard van) de bestemming die aan
het oude gebouw zal worden gegeven.
De oude woning dient ofwel te worden afgebroken,
ofwel een bestemming te behouden als bedoeld
in artikel 11.4.1.
b.2. De generatiewisseling op een agrarisch beroepsbedrijf
kan voor de nieuwbouw of verbouwing
van exploitantenwoningen problemen stellen
b.2.1. De splitsing van het bedrijf
Voor zover er naast het bedrijf, dat uitgebaat
wordt door de ouders, een volledig nieuw agrarisch
bedrijf, (meestal dan in een niet grondgebonden
sector) door een der kinderen wordt gesticht,
kan een bouwvergunning voor de bij dit
nieuw beroepsbedrijf horende exploitantenwoning
worden afgeleverd.
b.2.2. Overname van het bedrijf
Wordt een bedrijf met bijhorende bedrijfsgebouwen
en landerijen overgenomen, dan kan een
bouwvergunning voor een nieuwe, afzonderlijke
woning slechts worden verleend indien vaststaat
dat deze woning effectief een exploitantenwoning
zal uitmaken. De woning zal dan ook een integrerend
onderdeel moeten uitmaken van het bedrijf,
wat zal blijken uit de «fysische inlijving» ervan in
de gehele bebouwde hoevekavel, waarmee wordt
bedoeld dat de woning deel uitmaakt van het gebouwencomplex.
Dit zal blijken uit het feit dat de
woning in de onmiddellijke omgeving van de andere
bedrijfsgebouwen wordt opgericht en hiermee
een stedenbouwkundig en functioneel geheel
vormt.
De bestaande woning moet een bestemming behouden
als bedoeld in artikel 11.4.1. Aan deze woning
kan onder geen beding een zuiver residentiële
bestemming worden gegeven, los van elke
exploitatie van een landbouwbedrijf.
b.3. Een blijvende tweede woning kan slechts uitzonderlijk
aanvaard worden bij een bedrijf als tegelijkertijd
voldaan wordt aan de volgende drie
voorwaarden:
1) beide woningen moeten effectief bestemd zijn
voor exploitanten van de onderneming. Concreet
dient te worden onderzocht of zowel de bewoner
van de bestaande als deze van de nieuwe woning
in de werking van het bedrijf zijn ingeschakeld.
Niet vereist is dat beide exploitanten full-time tewerkgesteld
zijn op het bedrijf. Niettemin moet de
exploitatie van het bedrijf een substantieel gedeelte
uitmaken van de beroepsbezigheden van de be-
RUIMTELIJKE ORDENING – Vlaanderen
Omzendbrief 8 juli 1997
trokkenen. Zoniet kunnen zij niet langer als de exploitanten
van het bedrijf worden beschouwd.
2) het bedrijf moet voldoende omvangrijk zijn om
tewerkstelling van minstens twee arbeidskrachten
te verzekeren.
3) de bouw van de tweede woning moet gebeuren
binnen het gebouwencomplex van het bedrijf of
er duidelijk toe behoren zodat geen afgescheiden
residentiële woongelegenheid zou ontstaan (cfr.
b.2 hierboven).
Aanvragen voor meer woningen dan hierboven
uiteengezet (de oude bestaande en de nieuwe woning)
dienen voorgelegd te worden aan de beleidsafdelingen
van AROHM, die desgevallend het
standpunt inwinnen van de minister. Dit geldt
ook voor een louter residentiële bestemming van
de woning, die slechts in uitzonderlijke gevallen
kan worden toegestaan mits daartoe voorafgaandelijk
de nodige vergunningen werden bekomen
(vergunning voor gebruikswijziging). In voorkomend
geval dient te worden opgetreden met toepassing
van de artikelen 70 en 71 van het decreet
betreffende de ruimtelijke ordening, gecoördineerd
op 22 oktober 1996.
c) Verblijfsgelegenheid voor zover ook deze een integrerend
deel van een leefbaar bedrijf uitmaakt
In het agrarisch gebied is eveneens toegelaten verblijfsgelegenheid
voor zover deze een integrerend
deel van een leefbaar bedrijf uitmaakt.
Hierbij moet in de eerste plaats worden gedacht
aan toeristische verblijfsgelegenheid zoals de mogelijkheid
van overnachting op een landbouwbedrijf
of kampeermogelijkheid op een landbouwbedrijf
(kampeerboerderij). Aldus kunnen in toeristische
streken leefbare landbouwbedrijven worden
ingeschakeld in de toeristische bedrijvigheid
(hoevetoerisme).
Eveneens kan worden gedacht aan verblijfsgelegenheid
voor seizoenarbeiders.
Geen vaste verblijven (weekendhuizen) of afzonderlijke
woningen kunnen worden toegestaan en
de landbouwactiviteit dient de hoofdactiviteit te
blijven.
De verblijfsgelegenheid die hier wordt bedoeld is
inderdaad essentieel gericht op tijdelijk verblijf.
Permanente verblijfsgelegenheid voor andere personen
dan de exploitanten van het bedrijf en hun
gezin kan niet worden toegelaten, ook al zou het
personen, andere dan de exploitanten, betreffen
die tewerkgesteld zijn op het bedrijf.
Het begrip «leefbaar bedrijf» dient hierbij te worden
begrepen in de zin van een werkelijke, volwaardige
landbouwexploitatie. Het is niet de bedoeling
om bij de beoordeling van een bouwvergunningsaanvraag
de economische rentabiliteit
van het agrarisch bedrijf door te lichten, maar wel
dient nagegaan te worden of het werkelijk en ondubbelzinnig
om een agrarisch bedrijf gaat. Aan
de hand van de bouwplannen moet worden nagegaan
of het in de ontworpen bouwwerken onder
te brengen bedrijf geen voorwendsel is om een gebouw
op te trekken dat niet beantwoordt aan de
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 423

estemming agrarisch gebied en bijgevolg in dergelijk
gebied niet thuishoort, zoals bijvoorbeeld
een hotel of een gewone camping.
2. SCHUILHOKKEN VOOR DIEREN
1) In de agrarische gebieden kunnen in graasweiden
schuilhokken voor grazende dieren opgericht
worden. Een schuilhok is een eenvoudige constructie,
waarin één of meer weidedieren tijdelijk
kunnen verblijven. Schuilhokken zijn geenszins
uitgerust zoals stallen, die bestemd zijn voor het
permanent huisvesten van dieren.
Uit het bouwplan moet duidelijk blijken dat het
gaat om een schuilplaats voor dieren tegen de
weersomstandigheden en dat het geenszins mag
gaan om een constructie die kan gebruikt worden
voor verblijf van mensen of permanente stalling
van dieren.
Volgende voorwaarden moeten gezamenlijk vervuld
zijn:
1. De te bouwen schuilhokken dienen opgericht
te worden in graasweiden, welke ruimtelijk geïsoleerd
zijn van het bedrijf of de woonplaats van de
aanvrager.
2. De aanvrager moet effectief dieren houden, dan
wel zijn grond ter beschikking stellen van iemand
die effectief dieren houdt.
Hierbij is het zonder belang of de aanvrager al dan
niet een volwaardig landbouwbedrijf uitbaat.
3. De op te richten constructie dient ondubbelzinnig
alle eigenschappen te vertonen van een
schuilhok. Meer in het bijzonder moet dat blijken
uit de beperkte afmetingen, de eenvoud van de
constructie (met één zijde grotendeels of volledig
open en ten allen tijde met eenvoudige middelen
volledig verwijderbaar) en de gebruikte materialen
(bij voorkeur hout).
De omvang van het schuilhok moet ook in verhouding
zijn tot de begraasbare oppervlakte en de
aard en het aantal dieren waarvoor het bestemd
is, zodat a priori geen eenduidige afmetingen kunnen
vooropgesteld worden.
Bij ieder individueel onderzoek dient in het bijzonder
de derde voorwaarde nagegaan worden: in
het verleden is vaak gebleken dat gepoogd wordt
tuinhuisjes, chalets en weekendverblijven op te
richten in daartoe niet bestemde gebieden en welke
op het plan voorgesteld worden als schuilhokken.
Daarenboven moet grondig onderzocht worden
of het niet gaat om volwaardige stallen. Met andere
woorden het schuilhok moet steeds gezien worden
als een tijdelijke verblijfsruimte.
Tenslotte moet ook het landschappelijk aspect
grondig bekeken worden. Het bewijs zal geleverd
worden van een zo goed mogelijke landschappelijke
integratie en het gebruik van storende bouwmaterialen
is verboden.
Bij de aanvraag kan een beplantingsplan gevraagd
worden of kunnen beplantingen opgelegd
worden als voorwaarde bij de bouwvergunning,
in het bijzonder in de landschappelijk en ecolo-
gisch waardevolle agrarische gebieden en de valleigebieden.
Schuilhokken, bestemd voor dieren die op de weide
worden gemolken, mogen voorzien zijn van
een minimale infrastructuur voor een melkinstallatie,
en een zeer beperkte gedeeltelijke bergruimte
voor seizoengebonden bijvoedering, stro of
hooi.
Het advies van de voor landbouw bevoegde administratie
dient ingewonnen om de aanvraag volgens
voormelde criteria te beoordelen.
2) In de graasweiden gelegen in groengebieden
en in parkgebieden zijn eveneens schuilhokken
toegestaan voor zover de begrazing past in het beheer
dat voor de bestemming van het betreffende
gebied noodzakelijk is.
Het advies van de voor natuur en/of groenbeheer
bevoegde administratie moet o.m. de inpasbaarheid
in het beheer beoordelen.
3) In de graasweiden gelegen in woongebieden
kunnen schuilhokken gedoogd worden. Naast hoger
vermelde voorwaarden dienen echter ook de
inpasbaarheid van de constructie in de residentiële
woonomgeving (zowel naar inplanting, afstand
t.o.v. bewoning en materiaalgebruik als
naar eventuele hinder) in overweging worden genomen
bij de beoordeling van een vergunningsaanvraag.
Hoger vermelde algemene voorwaarden blijven
van toepassing.
3. PARA-AGRARISCHE BEDRIJVEN
Voorafgaandelijk dient gepreciseerd te worden
dat het onderscheid tussen para-agrarische en
agrarische bedrijven niet steeds even duidelijk is.
Dit onderscheid schept evenwel geen bijzondere
problemen, aangezien beide soorten bedrijven in
dezelfde zone kunnen toegelaten worden.
Het onderscheid tussen para-agrarische bedrijven
enerzijds en zuiver commerciële, dienstverlenende
en industriële bedrijven anderzijds is eveneens
soms moeilijk te maken. De para-agrarische bedrijven
enerzijds en de commerciële, ambachtelijke
en industriële bedrijven zijn immers elkaar
overlappende categorieën. Ook para-agrarische
ondernemingen kunnen een industrieel, commercieel
of ambachtelijk karakter hebben. Het komt
er bijgevolg op aan binnen de industriële, ambachtelijke
en commerciële inrichtingen deze inrichtingen
te onderscheiden die als para-agrarisch
kunnen worden beschouwd en bijgevolg principieel
kunnen worden toegelaten in het agrarisch
gebied, van deze inrichtingen die zuiver commercieel,
ambachtelijk of industrieel zijn en geen
band meer vertonen met de landbouw. De hierna
volgende toelichting heeft tot doel het begrip
para-agrarisch bedrijf in die richting nader te omschrijven.
Naargelang de aard van het bedrijf er zich toe
leent en indien in de nabije omgeving een industriezone
of ambachtelijke zone bestaat, zullen
deze bedrijven bij voorkeur daarnaar verwezen
worden.
RUIMTELIJKE ORDENING – Vlaanderen
Omzendbrief 8 juli 1997
Het hoofdcriterium om te beoordelen of de aanvraag
al dan niet een para-agrarisch bedrijf betreft
is het volgende:
Para-agrarische ondernemingen zijn die ondernemingen
waarvan de activiteit onmiddellijk bij de
landbouw aansluit en erop afgestemd is.
Bij de beoordeling kunnen volgende criteria een
rol spelen:
1. Het grondgebonden karakter van het bedrijf, in
aansluiting op of vergelijkbaar met agrarisch
grondgebruik (bv. Schoolhoeve).
2. De nauwe relatie met het landbouwproductieproces
(bv. landbouwloonwerkers).
3. De strikte relatie met de voortgebrachte landbouwproducten
(met uitsluiting van loutere handel).
Het betreft dus de onmiddellijke behandeling
van de landbouwproducten, welke onontbeerlijk
is vooraleer deze producten aan de commercialisatiesector
toevertrouwd worden.
Er kunnen geen absolute regels worden opgesteld
die klaar en duidelijk voor elk geval, dat in de praktijk
kan voorkomen, toelaten een planologisch gemotiveerd
standpunt in te nemen. Het gaat hier
andermaal om een feitenkwestie.
Indien een onderneming wegens haar activiteit
en gelet op de concrete omstandigheden van het
geval als para-agrarisch kan worden beschouwd,
betekent dit niet dat zij ipso facto kan worden vergund
in het agrarisch gebied. Ook de toelaatbaarheid
van para-agrarische bedrijven is immers onderworpen
aan de algemene voorwaarde dat de
aanvraag in overeenstemming moet zijn met de
goede plaatselijke ordening. Het onderzoek naar
de overeenstemming van de aangevraagde inrichting
met de goede ruimtelijke ordening is bij de
beoordeling van vergunningsaanvragen voor
para-agrarische ondernemingen bovendien van
groot belang, vermits het begrip «para-agrarische
onderneming» zeer ruim is. Dergelijke vergunningsaanvragen
zullen dan ook vaak vanuit louter
oogpunt van de verenigbaarheid met de stedenbouwkundige
bestemming weliswaar toelaatbaar
zijn, doch kunnen of moeten worden afgewezen
omdat zij, gelet op hun inplanting, omvang, aard,
hinderlijkheid, e.d.m. niet meer verenigbaar kunnen
worden geacht met de goede plaatselijke ordening.
Ten titel van informatie worden hierna enkele beschouwingen
uiteengezet die de algemene gedachtengang
illustreren, waarmede dergelijke
aanvragen vanuit stedenbouwkundig oogpunt
benaderd worden.
Daarbij worden enkele voorbeelden gegeven van
inrichtingen die als para-agrarisch kunnen worden
beschouwd.
I. PARA-AGRARISCHE BEDRIJVEN
Principe
Het is duidelijk dat aan de para-agrarische bedrijven
dezelfde minimum eisen dienen gesteld te
worden als aan de agrarische bedrijven, namelijk:
424 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

a) de aanvrager is de exploitant, of minstens dient
de exploitatie van het bedrijf een substantieel onderdeel
uit te maken van de beroepsbezigheden
van de aanvrager;
b) het moet gaan om een werkelijke en volwaardige
bedrijfsexploitatie. De omvang, het aantal arbeidsplaatsen
e.d.m. kunnen belangrijke aanwijzingen
zijn omtrent de werkelijke bedoeling van
de aanvrager, zeker wanneer de bouwvergunning
niet (enkel) een bedrijfsgebouw voor een paraagrarische
onderneming betreft maar wel een exploitantenwoning.
In het bijzonder moet dan worden
onderzocht of de aanvraag voor een paraagrarische
onderneming geen voorwendsel is om
een gebouw met een residentiële of andere zonevreemde
bestemming vergund te krijgen in het
agrarisch gebied;
c) het gebouwencomplex dient één geheel te vormen,
zo dienen onder meer alle gebouwen aan
dezelfde kant van de openbare weg ingeplant te
worden.
Voorbeelden van bedrijven die overwogen kunnen
worden:
1. Landbouwloonwerkondernemingen
Het betreft bedrijven welke een landbouwmachinepark
ten dienste stellen van de landbouwers.
2. Inpak-, conditionerings- en opslagbedrijven
van verse landbouwproducten
Het betreft bedrijven die de verse en streekeigen
landbouwproducten, zoals ze van «het veld» komen,
rechtstreeks betrekken van de producenten
en deze producten inpakken, conditioneren en
opslaan, in afwachting dat ze verder verhandeld
worden.
In deze zin moeten bijvoorbeeld groentendiepvriesbedrijven
als para-agrarische bedrijven aanzien
worden, in de mate dat zij de producten van
te velde en afkomstig van de streek vers schoonmaken,
voor bewaring bewerken, inpakken en
stockeren. Enkel wanneer van elders aangevoerde
en aan de streek oneigen producten op deze wijze
behandeld worden of wanneer streekeigen producten
een tweede behandeling ondergaan, bijvoorbeeld
wanneer deze groenten tot een andere
en totaal gewijzigde vorm verwerkt worden, dienen
dergelijke bedrijven als industriële bedrijven
aanzien te worden die niet in het agrarische gebied
kunnen worden toegelaten. Type-voorbeelden
van deze laatste soort zijn bedrijven waar bijvoorbeeld
aardappelen en andere producten worden
versneden en gefritureerd en bewerkt tot gebruiksklare
consumptiegoederen en daarna
worden diepgevroren, en waar de verwerking van
landbouwproducten gebeurt op een grote schaal
en los van de productie. Dergelijke agro-industriële
activiteiten dienen te worden verwezen naar
geëigende bestemmingszones.
3. Koelplaatsen, silo's en drooginstallaties voor
land- en tuinbouwproducten
Deze activiteiten zullen doorgaans deel uitmaken
van een land- of tuinbouwbedrijf. In dat geval
dient erop te worden toegezien dat zij ruimtelijk in
het gebouwencomplex van de onderneming worden
geïntegreerd, teneinde de goede plaatselijke
ordening niet in het gedrang te brengen.
Dergelijke koelplaatsen, silo's en drooginstallaties
kunnen eveneens als zelfstandig bedrijf bestaan.
In dat geval moet met bijzondere aandacht worden
onderzocht of de inrichting nog onmiddellijk
aansluit bij de landbouw en er op afgestemd is om
als para-agrarisch te kunnen worden beschouwd,
en of deze om redenen van goede plaatselijke ordening
niet in een daartoe geëigend gebied moet
worden afgezonderd.
4. Vlasroterijen, die over weiden dienen te beschikken
voor het veldroten
II. ANDERE PARA-AGRARISCHE BEDRIJVEN, DIE
MINDER AFGESTEMD ZIJN OP DE GRONDGE-
BONDEN LANDBOUW
Het betreft in hoofdzaak ondernemingen die onder
omstandigheden nog kunnen worden beschouwd
als para-agrarische ondernemingen,
doch waarvan het para-agrarisch karakter al heel
wat minder evident is.
Het toelaten van dergelijke bedrijven op iedere
willekeurige plaats in het agrarisch gebied zal in
vele gevallen schadelijk zijn voor de structuur en
de bedrijfsvoering van de ter plaatse aanwezige
agrarische bedrijven. Daarom moet ernaar worden
gestreefd om deze bijzondere para-agrarische
bedrijven slechts toe te laten in de delen van het
agrarisch gebied, welke vanuit landbouwkundig
oogpunt reeds structureel zijn aangetast, zodat
hun inplanting niet schaadt aan de bestaande bedrijven.
Bij de beoordeling van aanvragen met betrekking
ervan moet evenwel uiterst zorgvuldig worden
onderzocht of zij nog voldoende aansluiten bij en
afgestemd zijn op de landbouw om nog als paraagrarisch
te worden beschouwd. Het zijn immers
inrichtingen die zich op de grens bevinden van
wat nog als een para-agrarische inrichting en wat
reeds als een zuiver commerciële of industriële inrichting
moet worden beschouwd.
De beoordeling van de aard van de inrichting in
het licht van artikel 11.4.1. is een zuivere feitenkwestie.
Enkele voorbeelden van dergelijke bedrijven ter
verduidelijking:
1. [Stallen voor paardenhouderijen met minstens
10 paarden, waarbij de hoofdactiviteit is gericht
op het fokken en/of houden van paarden en eventueel
bijkomend op het africhten, opleiden en/of
verhandelen ervan, en, afhankelijk van de omvang
van de paardenhouderij als activiteit, inclusief
de aanhorigheden, zoals bergingen voor voeder,
materieel en onderhoud, de gebeurlijke
manège, binnen- of buitenpiste, een tredmolen,
een groom, verhardingen en afsluitingen, enz.
Stallen en andere constructies zijn maar toegelaten
voor zover de paardenhouderij over een in verhouding
tot het aantal paarden staande voldoen-
RUIMTELIJKE ORDENING – Vlaanderen
Omzendbrief 8 juli 1997
de oppervlakte aan loopweiden in eigendom of in
pacht heeft.
Als ondergeschikte nevenactiviteit zijn toegelaten
het recreatief medegebruik door particulieren,
een eenvoudige cafetaria van beperkte omvang
enkel ten behoeve van de gebruikers van de paardenhouderij
en/of een inpandige woonst voor de
effectieve beheerder of toezichter van de paardenhouderij.
Puur recreatieve activiteiten zoals restaurants, logies,
verblijfsaccommodatie, feestzalen, speeltuinen,
enz., zijn uitgesloten.]
2. Kennels met uitgeruste hokken van minstens
100 dieren.
3. Veeartsenijkundige klinieken met stallen: Deze
aanvragen dienen bijzonder omzichtig beoordeeld
te worden. Aan volgende twee voorwaarden
dient voldaan te worden:
– de praktijk dient uitsluitend gericht te zijn op de
verzorging van de veestapel (paarden, rundvee en
varkens);
– de klinieklokalen en de bijhorende stallen moeten
voldoende omvangrijk zijn opdat de aanvragende
veearts meer dan 50 % van zijn beroepsarbeid
zou kunnen uitoefenen binnen de kliniek.
4. Inrichtingen met een functie ten behoeve van
het algemeen nut, zoals:
– schoolhoeves met uitsluiting van onderwijs- en
bestuursgebouwen;
– proefstations en proefbedrijven voor de landbouw,
gericht op praktijkonderzoek en voorlichting;
– centra voor kunstmatige inseminatie;
– door het departement Welzijn, Volksgezondheid
en Cultuur erkende kinderboerderijen.
III. Ten titel van voorbeeld kunnen enkele bedrijven
worden vermeld welke volgens de bovenstaande
criteria en op grond van de rechtspraak
van de Raad van State niet meer kunnen worden
beschouwd als para-agrarische ondernemingen:
1. vervoerondernemingen (zelfs van dieren en
landbouwproducten);
2. intellectuele beroepen (tuinarchitecten, veeartsen,
...);
3. manèges;
4. zandgroeven; Deze horen thuis in ontginningsgebieden;
5. grondbewerkingsbedrijven;
6. vleesverwerkende industrieën zoals vleeswarenfabrieken
en werkplaatsen voor het uitbenen
van vlees en slachthuizen;
7. industriële melkerijen, mouterijen, suikerfabrieken
e.d.m.
– 3, II, 1, vervangen bij Wijziging 25 januari 2002, B.S., 14 maart
2002
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 425

DE AFSTANDSREGEL IN HET
AGRARISCH GEBIED
Artikel 11.4.1. onderwerpt gebouwen bestemd
voor niet aan de grond gebonden agrarische bedrijven
met industrieel karakter of voor intensieve
veeteelt aan een afstandsvereiste, teneinde de hinder
(visuele en stedenbouwkundige hinder, evenals
geurhinder, lawaaihinder, ...) voor de aanpalende
gebieden tot een minimum te beperken.
Deze afstandsregels gelden niet voor de aan de
grond gebonden landbouwbedrijven, d.w.z. de
agrarische bedrijven waarvan de grond de belangrijkste
productiefactor is.
a) Gebouwen bestemd voor niet aan de grond gebonden
agrarische bedrijven met industrieel karakter.
Dit zijn bedrijven waarvan de landbouwproductie
werkelijk industriële afmetingen aanneemt en er
de kenmerken van vertoont. Hiermede zijn hoofdzakelijk
grote glastuinbouwbedrijven bedoeld.
b) «... of voor intensieve veeteelt».
Bepaalde bedrijfsinrichtingen zoals kippenhouderijen,
varkenshouderijen en kalvermesterijen (zgn.
«veredelingssector») zijn praktisch volledig losgekomen
van eigen voederwinning, en worden
meer en meer op (klein) industriële schaal uitgebaat.
Dit zijn de bedrijven die worden bedoeld met
«niet aan de grond gebonden intensieve veeteelt».
Wegens een voorlopig onvoldoende oplosbaar
reukhinderprobleem dat door deze veredelingsbedrijven
wordt gesteld op de rand waar het landbouwgebied
aan het woongebied (of zijn uitbreidingszone)
paalt, dienen afstandsregels in acht
genomen bij de afgifte van bouwvergunning voor
bedrijfsgebouwen als nieuwe vestiging.
De afstandsregel bepaalt dat deze bedrijven mogen
worden opgericht op ten minste 300 m van
een woongebied of ten minste 100 m van een
woonuitbreidingsgebied.
Deze stedenbouwkundige beperking geldt niet
wanneer het aanpalend woongebied een woongebied
met landelijk karakter is. In deze gebieden
staat de woon- en de landbouwfunctie immers op
gelijke voet en maken beide bestemmingen de
hoofdbestemming van het gebied uit.
Ook voor de uitbreiding van bestaande bedrijven,
die gelegen zijn binnen deze strook van 300 m of
100 m, geldt de afstandsregel niet.
Er wordt inderdaad vanuit gegaan dat, buiten het
(stedelijk) woongebied, elke bestaande inplanting
van een gezinsbedrijf de noodzakelijke ontwikkelingskansen
moet kunnen krijgen.
Onder bestaande bedrijven dient te worden begrepen
bedrijven die bestonden op het ogenblik
waarop in het ontwerp-gewestplan of in het gewestplan
een woongebied of woonuitbreidingsgebied
wordt aangeduid naast het agrarisch gebied.
De afstandregel geldt ook niet op de grenzen van
industrie- of dienstenzones, groengebieden enz.
De afstand respectievelijk van 300 en 100 m dient
gemeten vanaf het geplande bedrijfsgebouw tot
de grens van het woongebied of woonuitbreidingsgebied
zoals ingetekend op het ontwerp-gewestplan
of gewestplan.
OVERSCHAKELING VAN AGRARISCH
GEBIED NAAR BOSGEBIED
Ingevolge het bepaalde artikel 35bis, § 4 van het
Veldwetboek treedt een plan van aanleg dat bindende
kracht heeft verkregen volledig in de plaats
van de eventueel bestaande besluiten tot afbakening
van gemeentelijke landbouw- en bosbouwzones,
voor zover althans in het betrokken plan
van aanleg landbouw- en bosbouwzones worden
voorzien en voor zover het plan van aanleg betrekking
heeft op het gehele grondgebied van de betrokken
gemeente(n).
Dit betekent dat bij de vaststelling van een ontwerp-gewestplan
of van een gewestplan bij besluit
van de Vlaamse Regering alle voor het betrokken
gewest eventueel bestaande gemeentelijke
afbakeningsplannen zonder meer ophouden te
bestaan en vervangen worden door het ontwerpgewestplan
of het gewestplan, voor zover althans
in het betrokken plan landbouw- en bosbouwzones
worden voorzien.
Eenmaal een dergelijk plan vastgesteld bij besluit
van de Vlaamse Regering, gelden voor dit gewest
dus nog enkel de planologische voorschriften van
het betrokken plan en is het zonder enig belang
geworden of voor dit gewest al dan niet gemeentelijke
afbakeningsplannen bestonden.
Wat de agrarische gebieden betreft, bepaalt
artikel 1 in fine, van het koninklijk besluit van
28 december 1972 dat de overschakeling naar
bosgebieden toegestaan is overeenkomstig de bepalingen
van artikel 35 (lees artikel 35bis) van het
Veldwetboek.
ARTIKEL 12
DE BOSGEBIEDEN
12.4.2. De bosgebieden zijn de beboste of de te bebossen
gebieden, bestemd voor het bosbedrijf.
Daarin zijn gebouwen toegelaten, noodzakelijk
voor de exploitatie van en het toezicht op de bossen,
evenals jagers- en vissershutten, op voorwaarde
dat deze niet kunnen gebruikt worden als
woonverblijf, al ware het maar tijdelijk.
De overschakeling naar agrarisch gebied is toegestaan
overeenkomstig de bepalingen van
artikel 35 van het Veldwetboek, betreffende de afbakening
van de landbouw- en bosgebieden.
Omwille van de veelzijdige functie (multiple use)
en de klemtoon, die al naargelang het geval wordt
gelegd op deelfuncties (houtproductie, bescherming
van het milieu, landschapselement, sociaal
en recreatieve rol, enz...) kunnen bossen voorkomen
in gebieden met andere bestemmingen (re-
RUIMTELIJKE ORDENING – Vlaanderen
Omzendbrief 8 juli 1997
creatiegebieden, agrarische gebieden, natuurgebieden
en dergelijke) die in de gewestplannen
worden afgebakend.
Wanneer de productiefunctie primeert of verenigbaar
is met de overige functies worden de bossen
opgenomen in het bosgebied. Niet alleen bestaande
bossen kunnen opgenomen worden in de bosgebieden,
maar ook gebieden die dienen voorbehouden
om bebost te worden.
1. «De bosgebieden zijn ... bestemd voor het bosbedrijf»
Onder bosbedrijf wordt verstaan de instandhouding
en economische exploitatie van bossen.
2. «In de bosgebieden zijn gebouwen toegelaten,
noodzakelijk voor de exploitatie en het toezicht op
de bossen»
Het is duidelijk dat niet in alle bosgebieden gebouwen
kunnen opgericht worden, maar dat de
noodzaak ervan dient aangetoond te worden. Het
is evident dat onder de geciteerde gebouwen geen
woningen worden verstaan, maar constructies,
die nodig zijn voor het bosbedrijf (schuilplaats, administratie,
werkopzichter, bergplaats materieel).
Een oppervlakte-norm vooropstellen voor dergelijke
constructies is niet mogelijk. Niettemin is het
duidelijk dat het hier gaat om constructies met beperkte
afmetingen.
Slechts voor bosbestanden met een vrij aanzienlijke
oppervlakte kunnen dergelijke constructies
aanvaard worden. Het is wenselijk dat omwille
van de uniforme behandeling eventuele aanvragen
doorgestuurd worden naar de beleidsafdelingen
van AROHM, welke gebeurlijk het standpunt
kunnen inwinnen van de minister.
3. «Evenals jagers- en vissershutten, op voorwaarde
dat deze niet kunnen gebruikt worden als woonverblijf,
al ware het maar tijdelijk»
Bij de behandeling van aanvragen voor inplanting
van dergelijke constructies dient grote voorzichtigheid
in acht genomen te worden, gezien onder
deze dekmantel vaak een tweede verblijf schuilt.
3.1. Jagershutten
Een jagershut is een constructie, die gebruikt
wordt voor het opstapelen van materiaal (voeder,
onderhoudsmateriaal) soms ook als ontmoetingsplaats
en als schuilplaats, uitzonderlijk ook als
overnachtingsplaats.
Een dergelijke constructie is in Vlaanderen minder
noodzakelijk, gezien de meestal beperkte oppervlakte
van de jachtgebieden en de relatief korte
afstand tot de «bewoonde» gebieden. Het dient
dan ook te worden vermeden dat in dit landsgedeelte
waar de jachtgebieden vaak voor 4/5 uit akker-
en weilanden bestaan, precies in de doorgaans
meest kwetsbare gebieden, jachthutten
waarvan de noodzaak niet duidelijk tot uiting
komt, worden vergund. Er dient bijzonder streng
te worden toegezien op de verenigbaarheid van
de constructie met de plaatselijke ordening.
Jacht is hoofdzakelijk een vorm van vrijetijdsbesteding,
die uiteraard al naargelang de interesse
426 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

van de beoefenaar een eerder tijdelijk karakter
heeft. Jagershutten mogen dan ook maar tijdelijk
opgericht worden.
Wanneer de voorwaarden niet meer gerespecteerd
zijn, omdat bijvoorbeeld de gestelde normen
van het jachtgebied onder de drempelwaarde zijn
gedaald of bij beëindiging van de vrijetijdsbesteding,
moet de constructie verdwijnen, teneinde tegen
te gaan dat de constructie voor andere doeleinden
zou gebruikt worden (tweede verblijf).
Als richtnormen voor de oprichting van jagershutten
kunnen volgende criteria vooropgesteld worden:
a) oppervlakte jachtterrein: 200 ha. bejaagbaar
gebied, dat in één blok gelegen is;
b) de aanvrager moet kunnen bewijzen (huurcontracten)
dat hij werkelijk het jachtrecht heeft met
de vermelding van de respectievelijke termijnen
(minimum 3 jaar);
c) grootte constructie: Uit onderzoekingen is gebleken
dat het weinig zinvol is de grootte van de
constructies te koppelen aan het aantal jagers, die
normaal gebruik maken van het jachtgebied. Als
maximum vloeroppervlakte voor een jachthut kan
10 m 2 gesteld worden. De constructie mag niet zo
opgevat zijn dat ze voor bewoning, zelfs tijdelijk,
zou kunnen gebruikt worden;
d) Het is belangrijk dat aan de architectuur en de
gebruikte materialen bijzondere aandacht wordt
besteed. Als te gebruiken materiaal kan vooropgesteld
worden: hout. Het dak kan gemaakt worden
van hout, pannen of riet.
Omwille van de uniforme afwerking van de dossiers,
dienen aanvragen betreffende het oprichten
van jagershutten doorgestuurd te worden naar de
beleidsafdelingen van AROHM, die desgevallend
het standpunt van de minister kunnen inwinnen.
3.2. Vissershutten
De vissershutten worden ook onder de bosgebieden
vernoemd, omdat in bepaalde bossen visvijvers
kunnen bestaan.
Voor de vissershutten kunnen volgende richtnormen
gehanteerd worden:
– oppervlakte bestaand viswater: minimum 1 ha.
– de aanvraag dient te gebeuren door een vereniging
(van ten minste 15 leden) die het visrecht
kan bewijzen door een geschreven pachtovereenkomst
met een voldoende lange looptijd (ten minste
5 jaar).
– oppervlakte constructie: maximum 10 m 2 .
– aantal constructies: één hut vanaf 1 ha., één bijkomende
hut per 5 ha. Er kunnen nooit meer hutten
toegelaten worden dan er leden van de vereniging
zijn.
– materiaal (zie jachthutten).
4. Werken en handelingen
In de bosgebieden mogen werken en handelingen
worden uitgevoerd, vereist voor het bosbedrijf.
Volgens het decreet betreffende de ruimtelijke or-
dening gecoördineerd op 22 oktober 1996 is
krachtens artikel 42 een bouwvergunning vereist
voor onder meer:
– het ontbossen en het reliëf van de bodem aanmerkelijk
wijzigen;
– het vellen van alleenstaande hoogstammige bomen
binnen de groene ruimten van goedgekeurde
plannen van aanleg en in verkavelingen;
– ontginnen of de vegetatie wijzigen van heiden
of venen, alsmede van enig ander gebied waarvan
de bescherming noodzakelijk geacht wordt door
de Vlaamse Regering.
Volgens paragraaf 2 van hogervermeld artikel gelden
de bepalingen van dit decreet mede voor niet
in dit artikel opgesomde handelingen en werken,
wanneer een gemeentelijke bouwverordening de
uitvoering ervan aan vergunning onderwerpt.
Behalve andersluidende bepalingen van een gemeentelijke
bouwverordening worden werken die
voortvloeien uit bosexploitatie, zoals bv. onderhouds-
en exploitatiekappingen of zelfs kaalkapping,
krachtens het decreet betreffende de ruimtelijke
ordening gecoördineerd op 22 oktober 1996
niet aan een vergunning onderworpen.
Cumulatief met de bepalingen inzake de bouwvergunning,
zullen de bepalingen van het Bosdecreet
van 13 juni 1990 moeten worden toegepast,
dat eveneens bepaalde werken en handelingen
verbiedt of aan een vergunning of machtiging onderwerpt.
Kaalkap. Onder kaalkap wordt verstaan: het kappen
van bospercelen met de bedoeling nadien een
nieuw bosbestand te bekomen. Kaalkap is dus
geen synoniem van ontbossing. Slechts in het geval
van ontbossing (kaalkap zonder heraanplanting)
is een bouwvergunning noodzakelijk. In dit
laatste geval is er sprake van een bestemmingswijziging.
Het is bovendien evident dat in de bosgebieden
geen vergunning kan afgeleverd worden om te
ontbossen (artikel 42, § 1, 2E van het decreet betreffende
de ruimtelijke ordening, gecoördineerd
op 22 oktober 1996) gezien dit een bestemmingswijziging
inhoudt, en aldus afwijkt van het beoogde
doel.
Volgens het tweede lid van artikel 2.4.2. is overschakeling
naar agrarisch gebied toegestaan overeenkomstig
de bepalingen van artikel 35 van het
Veldwetboek, betreffende de afbakening van de
landbouw- en bosgebieden. In de tekst werd verkeerdelijk
melding gemaakt van artikel 35 van het
Veldwetboek. In principe gaat het om
artikel 35bis dat een procedure voorziet voor de
omschakeling van bosgebied naar agrarisch gebied
(§ 1-§ 4).
RUIMTELIJKE ORDENING – Vlaanderen
ARTIKEL 13
DE GROENGEBIEDEN
Omzendbrief 8 juli 1997
13.4.3. De groengebieden zijn bestemd voor het
behoud, de bescherming en het herstel van het
natuurlijk milieu.
13.4.3.1. De natuurgebieden omvatten de bossen,
wouden, venen, heiden, moerassen, duinen, rotsen,
aanslibbingen, stranden en andere dergelijke
gebieden.
In deze gebieden mogen jagers- en vissershutten
worden gebouwd voor zover deze niet kunnen gebruikt
worden als woonverblijf, al ware het maar
tijdelijk.
13.4.3.2. De natuurgebieden met wetenschappelijke
waarde of natuurreservaten, zijn de gebieden
die in hun staat bewaard moeten worden wegens
hun wetenschappelijke of pedagogische waarde.
In deze gebieden zijn enkel de handelingen en
werken toegestaan, welke nodig zijn voor de actieve
of passieve bescherming van het gebied.
Groengebieden zijn bestemd voor het behoud, de
bescherming en het herstel van het natuurlijk milieu.
Binnen deze wordt een onderscheid gemaakt
tussen enerzijds de natuurgebieden en anderzijds
de natuurgebieden met wetenschappelijke waarde
of de natuurreservaten.
De groengebieden, natuurgebieden en natuurgebieden
met wetenschappelijke waarde of natuurreservaten,
vormen drie onderscheiden categorëeen
van bestemmingsgebieden, zelfs al hebben
ze gemeenschappelijke kenmerken.
De overheid is niet gebonden aan de feitelijk bestaande
toestand (meer bepaald de actuele natuurwaarde
van het gebied) op het moment dat ze
beslist om een perceel als groengebied aan te duiden,
aangezien de groengebieden niet alleen voor
het behoud van het natuurlijk milieu bestemd
zijn, maar ook voor het herstel ervan. Dit betekent
dat ook terreinen die in aanmerking komen voor
natuurherstel, zoals braakliggende landbouwgronden,
als groengebieden kunnen worden aangeduid.
In de groengebieden geldt een principieel bouwverbod.
In principe worden enkel de werken toegelaten
die gericht zijn op of verenigbaar zijn met
het behoud, de bescherming en het herstel van
het natuurlijk milieu.
SOORTEN LANDSCHAPPEN BINNEN DE
GROENGEBIEDEN
1. De geheel natuurlijke landschappen
Het zijn die landschappen, waar antropogene
(menselijke) beïnvloeding aanwezig is noch in de
vegetatiestructuur, noch in het voorkomen van
fauna en flora.
De fauna en flora zijn spontaan tot stand gekomen
en gebleven zonder menselijke beïnvloeding.
Dergelijke gebieden komen in Vlaanderen niet
voor.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 427

2. De nagenoeg natuurlijke landschappen
Het zijn die landschappen waar de vegetatiestructuur,
ondanks de antropogene invloed, weinig gestoord
is en de flora en de fauna grotendeels spontaan.
Zie bepaalde loofbossen die op stuifduinen
gegroeid zijn, droge heide op stuifduinen, slikken
en schoren, de kustduinen, de vennen en dergelijke.
3. De half-natuurlijke landschappen
Het zijn die landschappen waar de vegetatiestructuur
grotendeels antropogeen bepaald is, maar
waar niettemin een spontane fauna en flora aanwezig
is. Vennen, continu door de mens beïnvloed,
heide, kruidenrijke hooilanden, bepaalde
loofbossen.
Tot de groengebieden kunnen ook bepaalde landschappen
met specifieke ecologische waarden gerekend
worden. Dit impliceert de mogelijkheid
om deze landschappen om te vormen tot biologisch
hooggewaardeerde half-natuurlijke landschappen.
Bijvoorbeeld beekbegeleidende vegetatie,
moerassen, bossen, graslanden, vennen, heiden.
De groengebieden omvatten de natuurgebieden
(4.3.1.) en de natuurgebieden met wetenschappelijke
waarde of natuurreservaten (4.3.2.).
4.3.1. De natuurgebieden
In de natuurgebieden worden onder meer gerangschikt
bossen, heide, aanslibbingen, vennen,
venen, moerassen, duinen, rotsen, stranden ...
Het zijn gebieden die een functie vervullen als
merkwaardige biotoop met typisch flora en/of
fauna waarin minder algemeen verspreide elementen
voorkomen. Ze kunnen eventueel een belangrijke
waarde bezitten als landschapselement.
Daarom worden als natuurgebieden hoofdzakelijk
gerangschikt:
– bossen met voldoende grote oppervlakte en met
vrij gering menselijke beïnvloeding, vooral wat de
samenstelling van bestanden betreft, die de natuurlijke
vegetatie benaderen;
– gerijpte, oude, niet of weinig verontreinigde, natuurlijk
kronkelende beken en rivieren en de omgevende
natte tot zeer natte gronden waarop nog
restanten van het vroeger halfnatuurlijke landschap
te vinden zijn;
– niet te zeer gestoorde duin- en heidegebieden,
kruidenrijke hooilanden;
– door de mens aangelegde terreinen of elementen
waar echter duidelijk grote ecologische rijping
en gaafheid opvalt als onder andere oude forten,
gerijpte oude klei- en zandgroeven.
Sommige akker- en weilanden die functioneel en
morfologisch met de natuurgebieden verbonden
zijn en beperkt zijn in oppervlakte kunnen ook in
de natuurgebieden worden opgenomen. De
voortzetting van de landbouwactiviteit in die gebieden
kan wenselijk zijn voor het behoud van het
natuurlijk milieu.
In de natuurgebieden kunnen enkel volgende zaken
toegestaan worden:
– jagers- en vissershutten die echter alleen als
schuilplaats kunnen dienen. Als woonverblijf, zij
het maar tijdelijk, mogen zij niet dienstig zijn. Ze
mogen niet storend zijn in het landschap. De voorwaarden
waaraan deze constructies moeten beantwoorden
zijn dezelfde als voor de bosgebieden.
– alle werken en handelingen vereist voor het behoud,
de bescherming en het herstel van het natuurlijk
milieu.
Schuilhokken voor dieren kunnen enkel in overweging
worden genomen indien het voor het gebied
noodzakelijke natuurbeheer wordt uitgevoerd
door begrazing met vee en onder de voorwaarden
vermeld onder artikel 11, 2: Schuilhokken
voor dieren, punt 2.
Zijn verboden:
– het oprichten van gebouwen, behalve jagers- en
vissershutten;
– het overschakelen naar agrarisch bodemgebruik
door ontginning;
– het ontginnen van heiden of vennen of het wijzigen
van de vegetatie ervan.
Anderzijds zijn bepaalde werken zoals:
– cultuurtechnische verbeteringen
– aanleg van wegen en infrastructuurwerken
– het ontbossen
in principe schadelijk voor het natuurgebied.
4.3.2. De natuurreservaten of natuurgebieden met
wetenschappelijke waarde
De terreinen in R ingedeeld zijn de reeds bestaande
of potentiële natuurreservaten (natuurreservaten
en erkende private reservaten waarvan het statuut
bepaald wordt door de wet van 12 juli 1973
op het natuurbehoud, of bosreservaten overeenkomstig
het Bosdecreet).
Uiteraard betreft het hier de levensgemeenschappen
met hoge natuurwetenschappelijke (biologische)
waarde en de gebieden met een uitgesproken
of unieke ecologische betekenis.
In de R-gebieden zijn enkel toegelaten:
– de werken en handelingen die nodig zijn voor
de actieve of passieve bescherming van het gebied.
Daaronder moeten worden verstaan de beheerswerken
nodig voor het behoud, de bescherming
en het herstel van de natuurreservaten.
NOTA: Wanneer gebieden in een natuurreservaat
of een natuurpark worden opgenomen, zoals
voorzien in de wet van 12 juli 1973 op het natuurbehoud
kunnen strengere bijzondere voorschriften
worden uitgevaardigd, in het kader van bedoelde
wetgeving.
RUIMTELIJKE ORDENING – Vlaanderen
Omzendbrief 8 juli 1997
ARTIKEL 14
DE PARKGEBIEDEN EN DE
BUFFERZONES
14.4.4. De parkgebieden moeten in hun staat bewaard
worden of zijn bestemd om zodanig ingericht
te worden, dat ze, in de al dan niet verstedelijkte
gebieden, hun sociale functie vervullen.
14.4.5. De bufferzones dienen in hun staat bewaard
te worden of als groene ruimte ingericht te
worden, om te dienen als overgangsgebied tussen
gebieden waarvan de bestemmingen niet met elkaar
te verenigen zijn of die ten behoeve van de
goede plaatselijke ordening van elkaar moeten gescheiden
worden.
PARKGEBIEDEN
Parkgebieden zoals bedoeld in artikel 14.4.4 zijn
groene zones, die evenwel niet tot de groengebieden
worden gerekend. Zij moeten luidens
artikel 14.4.4. in hun staat worden bewaard of zijn
bestemd om te worden ingericht dat ze, in de al
dan niet verstedelijkte gebieden, hun sociale functie
kunnen vervullen.
Uit het voorschrift blijkt dat de ligging van deze
gebieden bij de aanduiding slechts een beperkte
rol speelt. Ze kunnen zowel gelegen zijn in of aan
de rand van het verstedelijkt gebied, als in het landelijk
gebied.
Bij de aanduiding werd geen rekening gehouden
met het eigendomsstatuut: zowel de privé parken
(meestal kasteelparken), als openbare parken
werden opgenomen in deze gebieden.
Niet alleen gebieden met een specifieke parkstructuur
komen hiervoor in aanmerking, ook worden
zones aangeduid, die in de toekomst moeten aangelegd
worden als parkgebied.
Deze gebieden worden vooral aangeduid bij of in
woonkernen, waar actueel weinig groen voorhanden
is. Bij de omschrijving van het voorschrift
wordt het accent gelegd op de sociale functie, die
dergelijke parken dienen te vervullen bij de ruimtelijke
opbouw van het betrokken grondgebied.
Openbare parken en opengestelde privé-domeinen
vervullen tevens een belangrijke recreatieve
functie (wandel- en rustoord).
Het is duidelijk dat slechts die werken en handelingen
kunnen toegelaten worden, die strikt noodzakelijk
zijn voor de openstelling, het behoud, verfraaiing
en/of aanleg van het park.
Aldus houdt artikel 14.4.4. geen absoluut bouwverbod
in, maar beperkt het de bouwmogelijkheden
niettemin aanzienlijk. Enkel deze handelingen
en werken die behoren of bijdragen tot de inrichting
van het parkgebied, zijn er toegelaten,
met uitsluiting van alle werken en handelingen
met een andere bestemming, weze het een residentiële,
industriële, agrarische, commerciële en
zelfs culturele bestemming. Het is geenszins de
bedoeling parkgebieden te transformeren in gebieden
voor actieve recreatie. Inplantingen van
428 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

horecabedrijven binnen deze gebieden kunnen
slechts aanvaard worden, wanneer dit gebeurt, in
functie van de openstelling van het park, binnen
de bestaande gebouwen. Bij de inplanting van de
tot de normale uitrusting van een park behorende
accommodaties (waartoe ook toiletten en dergelijke
kunnen behoren) wordt rekening gehouden
met o.m. de nood aan dergelijke accomodaties in
functie van het gebruik door het publiek van het
parkgebied, de visuele inpassing en de plaats van
inplanting.
Parkgebieden zijn al evenmin gebieden waar gemeenschapsvoorzieningen
of openbare nutsvoorzieningen
moeten ingeplant worden (scholen,
medische instellingen en dergelijke), ten ware de
bestaande gebouwen hiertoe geschikt zouden zijn
en de openstelling voor het publiek op langere termijn
niet in het gedrang wordt gebracht.
DE BUFFERZONES
Met deze gebieden worden de effectieve bufferstroken
bedoeld die voorzien worden om gebieden
met bestemmingen, die moeilijk met elkaar te
verzoenen zijn, van elkaar te scheiden. Met de bufferzones
wordt dus niet het «schermgroen» bedoeld
dat overeenkomstig artikel 7.2.0 vereist is
rond industriële of ambachtelijke zones.
De aanduiding van een bufferzone gebeurt in de
gevallen waar, ofwel de aanpalende bestemmingen
niet verenigbaar zijn (bv. woongebied en industriegebied),
ofwel beide bestemmingsgebieden
moeten worden gescheiden ten behoeve van
de goede plaatselijke ruimtelijke ordening (dit kan
bv. aan de orde zijn bij woongebied en dienstverleningsgebied).
De bufferzones dienen in hun staat te worden bewaard
of als groene ruimten te worden ingericht,
zodat ze hun functie kunnen vervullen als overgangsgebied
tussen gebieden waarvan de bestemmingen
niet met elkaar te verenigen zijn of die ten
behoeve van de goede plaatselijke ruimtelijke ordening
van elkaar moeten worden gescheiden.
Binnen deze gebieden geldt bijgevolg een principieel
bouwverbod. Bestaande inrichtingen en gebouwen
kunnen behouden blijven, voorzover aldus
de eigen functie van de bufferzone niet in het
gedrang wordt gebracht. Verbouwing en uitbreiding
ervan is evenwel slechts mogelijk binnen de
grenzen van artikel 43 van het decreet betreffende
de ruimtelijke ordening gecoördineerd op
22 oktober 1996.
Vervolgens kan eveneens in bepaalde gevallen
toepassing worden gemaakt van artikel 20 van dit
K.B. Zo kunnen bijvoorbeeld in bufferzones beperkte
sportaccommodaties worden aanvaard, op
voorwaarde dat de bufferzone voldoende breed is
(bijvoorbeeld meer dan 250 m), en slechts in zover
de bufferzone niet werd voorzien om milieuhygiënische
redenen.
ARTIKEL 15
NADERE AANWIJZINGEN VOOR DE
LANDELIJKE GEBIEDEN
15.4.6. Voor landelijke gebieden kunnen volgende
nadere aanwijzingen worden gegeven:
15.4.6.1. De landschappelijke waardevolle gebieden
zijn gebieden waarvoor bepaalde beperkingen
gelden met het doel het landschap te beschermen
of aan landschapsontwikkeling te doen.
In deze gebieden mogen alle handelingen en werken
worden uitgevoerd die overeenstemmen met
de in grondkleur aangegeven bestemming, voor
zover zij de schoonheidswaarde van het landschap
niet in gevaar brengen.
15.4.6.2. De landelijke gebieden met toeristische
waarde zijn gebieden waarin, met behoud van de
landelijke bestemming, recreatieve en toeristische
accommodatie toegestaan is, bij uitsluiting van
alle verblijfsaccommodatie.
DE LANDSCHAPPELIJK WAARDEVOLLE
GEBIEDEN
De aanduiding «landschappelijk waardevol gebied»
is een overdruk van het landelijk gebied.
Deze aanduiding overkoepelt zowel de agrarische
gebieden als de bos- en natuurgebieden, natuurgebieden
met wetenschappelijke waarde, parkgebieden
en bufferzones.
In principe zijn dus dezelfde bestemmingen en
handelingen toegelaten als bepaald voor de
grondkleur.
De bedoeling van de overdruk is in de eerste plaats
het bestaande landschapskarakter zoveel mogelijk
te bewaren en bijzondere aandacht te besteden
aan de esthetische aspecten van nieuwe inplantingen
of verbouwingen. Deze komen tot uiting
in de architectuur, aard van de gebruikte materialen,
beplantingen enz... De aard of
bestemming zelf van de constructie houdt dus
geen rechtstreeks verband met de landschappelijke
bescherming.
Naast dit «beschermend» doel kan de aanduiding
van landschappelijk waardevol gebied ook de
landschapsontwikkeling of -opbouw tot doel hebben.
In principe dient het specifiek landschapskarakter
nader omschreven per gewest. Naarmate
de studies vorderen kan de specifieke schoonheidswaarde
per deelgebied nader bepaald worden.
De toelaatbaarheid van bouwwerken in landschappelijk
waardevolle gebieden zal dus steeds
aan een dubbel criterium moeten worden getoetst.
Vooreerst moet elke aanvraag worden getoetst
aan een planologisch criterium. Met name moet
de vergunningverlenende overheid onderzoeken
of de aanvraag in overeenstemming is met in de
grondkleur aangegeven bestemming van het gebied.
RUIMTELIJKE ORDENING – Vlaanderen
Omzendbrief 8 juli 1997
Bovendien moet de aanvraag eveneens worden
getoetst aan een esthetisch criterium, hetwelk inhoudt
dat de beoogde handelingen en werken
moeten kunnen worden overeengebracht met de
eisen van vrijwaring van het landschap.
Daarbij kan het bestaan van een beperkte bebouwing
niet met goed gevolg worden aangevoerd
om een verdere aantasting van een waardevol
landschap te verrechtvaardigen.
Daar de overdruk «landschappelijk waardevol»
hoofdzakelijk in de agrarische gebieden voorkomt,
wordt hier enkel het deelgebied «landschappelijk
waardevol agrarisch gebied» verder
besproken.
In de landschappelijk waardevolle agrarische gebieden
zijn in principe dezelfde ordeningsmaatregelen
van toepassing als in de gewone agrarische
gebieden (artikel 11).
Bij elke vergunningplichtige handeling of werk
dient evenwel te worden nagegaan of de betrokken
handeling of werk al dan niet dient onderworpen
te worden aan bijkomende voorwaarden om
verenigbaar te kunnen worden geacht met de specifieke
schoonheidswaarden van het betrokken
gebied.
Deze eventueel op te leggen voorwaarden kunnen
betrekking hebben op de landschapsinkleding, de
gebruikte materialen, de bouwhoogte, het bouwvolume
en de plaats van inplanting, maar zij mogen
niet van die aard zijn dat handelingen of werken
die overeenstemmen met de agrarische bestemming
rechtstreeks of onrechtstreeks zouden
verboden worden.
Wegaanleg en cultuurtechnische werken zoals
ruilverkavelings- en andere landinrichtingswerken
zijn in principe toegelaten in landschappelijk
waardevolle gebieden. Deze werken dienen te geschieden
aan de hand van een landschapsplan
waarbij in voldoende mate het karakter van het
oorspronkelijk landschap bewaard en/of hersteld
wordt. Onder landschapsplan wordt verstaan een
plan waarin bepaalde delen van het landschap
ontworpen worden met het doel een maximale integratie
in het landschap te kunnen bekomen,
met andere woorden wordt er hoofdzakelijk rekening
gehouden met enerzijds het reliëf en anderzijds
de beplanting.
Ter aanvulling of verduidelijking van deze bepalingen
volgen hier enkele aanwijzingen:
– Landschapsbepalende elementen (zoals hoogstammige
bomen, hagen, houtwallen en dergelijke)
dienen zoveel mogelijk gespaard bij het inplanten
van nieuwe constructies.
– Bij bouwaanvragen voor volledig nieuwe bedrijven,
die in overeenstemming zijn met het esthetisch
criterium, is het meestal aangewezen dat de
bouwaanvraag vergezeld is van een beplantingsplan.
Onder beplantingsplan wordt verstaan een
plan dat de aan te brengen beplantingen aanduidt
(soort, aantal en plaats). Er dient ook aangetoond
te worden dat de aanleg van het opgelegde
groenscherm de te vrijwaren schoonheid van het
landschap naar behoren ongeschonden bewaart.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 429

Het is aangewezen bij aanleg van een groenscherm
enkel streekeigenbeplanting te gebruiken.
Bij open gebieden (bv. Haspengouw) is het wenselijk
de verspreide inplanting van nieuwe constructies
tegen te gaan. Voor zover de aanvrager daartoe
de mogelijkheid heeft, zal hem worden gevraagd,
deze constructies in te planten aan de
rand van het beschermd gebied zo mogelijk buiten
het landschappelijk waardevol gebied of daarbinnen
op een plaats waar de inplanting minder
storend is.
– Bijgebouwen dienen zoveel mogelijk met het
hoofdgebouw een eenheid te vormen: de gebouwen
zijn te groeperen voor zover dit bedrijfseconomisch
mogelijk is en op te richten in materialen
welke harmoniëren met elkaar en passen in de
omgeving, zonder dat de opgelegde eisen bedrijfseconomisch
prohibitief zouden zijn.
– Serres zullen zoveel mogelijk in de onmiddellijke
nabijheid van de andere gebouwen opgericht
worden.
– Bij verbouwingswerken dient eveneens bijzondere
aandacht geschonken aan het uitzicht.
– Wanneer het gaat om typische boerderijen of
aanhorigheden dient met zorg gewaakt over het
behoud van de karakteristieken van het gebouw.
In dit geval zal de provinciale afdeling ROHM contact
nemen met de administratie bevoegd voor
landbouw.
– Silo's voor granen, voeders en dergelijke kunnen
aanvaard worden mits de hoogte beperkt blijft, rekening
houdend met het reliëf en de beplanting.
Wat de te gebruiken materialen betreft, zijn bepaalde
materialen courant gebruikt in de industriële
bouw, zoals prefab-elementen op basis van
beton, grote elementen voor dakbedekking en
dergelijke, in principe niet uitgesloten. Hieruit
mag niet worden afgeleid dat gebouwen, zij het
voor agrarische doeleinden met een industrieel
uitzicht, overal mogen opgericht worden in het
landschap.
Bij aanvragen in het landschappelijk waardevol
agrarisch gebied zal de provinciale afdeling
ROHM vooreerst het advies vragen van de administratie
bevoegd voor landbouw, hetwelk de aanvraag
zal onderzoeken vanuit landbouwkundig
standpunt.
Ingeval van gunstig advies zal de provinciale afdeling
ROHM het onderzoek uit stedenbouwkundig
oogpunt verder zetten: inplanting, gabariet,
bouwvolume, materialen en dergelijke. Indien de
provinciale afdeling ROHM meent het ontwerp
niet te kunnen aanvaarden omwille van strijdigheid
met de bepaling «landschappelijk waardevol»,
zal advies worden ingewonnen van de afdeling
Monumenten en Landschappen.
Het gaat hier andermaal om feitelijke kwesties, zodat
maar een omstandig oordeel kan geveld worden
op basis van zoveel mogelijk gegevens.
Hier zal hoofdzakelijk het probleem gesteld worden
te oordelen in hoeverre stedenbouwkundige
voorwaarden (zoals gebruikte materialen, gaba-
riet en dergelijke) kunnen opgelegd worden zonder
prohibitief te worden voor bedrijfseconomische
uitbating.
ARTIKEL 17.6.
GEBIEDEN BESTEMD VOOR ANDER
GRONDGEBRUIK
17.6. De gebieden bestemd voor ander grondgebruik:
6.0. In deze gebieden is woongelegenheid toegestaan
voor zover die noodzakelijk is voor de goede
werking van de inrichtingen.
6.1. De militaire domeinen
6.2. De gebieden voor gemeenschapsvoorzieningen
en openbare nutsvoorzieningen
6.3. De ontginningsgebieden
In deze gebieden dient rondom een afzonderingsgordel
te worden aangelegd, waarvan de breedte
vastgesteld wordt door bijzondere voorschriften.
Na de stopzetting van de ontginningen dient de
oorspronkelijke of toekomstige bestemming, die
door de grondkleur op het plan is aangegeven, te
worden geëerbiedigd. Voorwaarden voor de sanering
van de plaats moeten worden opgelegd opdat
de aangegeven bestemming kan worden gerealiseerd.
6.4. Eigen gebieden van sommige gewestplannen.
ARTIKEL 17.6.2.
GEBIEDEN VOOR
GEMEENSCHAPSVOORZIENINGEN EN
OPENBARE NUTSVOORZIENINGEN
1. Begripsomschrijving en algemeenheden
Onder «gemeenschapsvoorzieningen en openbare
nutsvoorzieningen» dient te worden begrepen
voorzieningen die gericht zijn op de bevordering
van het algemeen belang en die ten dienste van de
gemeenschap worden gesteld. De idee van dienstverlening
(verzorgende sector) aan de gemeenschap
is derhalve rechtstreeks aanwezig.
Daarbij is het irrelevant of deze voorzieningen
worden opgericht en uitgebaat door een overheid
dan wel door een privé-instelling of -persoon, in
zoverre althans de exploitant van de inrichting
geen winstbejag nastreeft en de voorzieningen
werkelijk ten dienste staan van de gemeenschap.
Zo oordeelde de Raad van State reeds meermaals
dat sportinfrastructuur een gemeenschapsvoorziening
kan zijn als bedoeld in artikel 17.6.2. zelfs
indien zij door een particulier wordt uitgebaat. In
dat geval mag de exploitant wel geen winstbejag
nastreven. Ook constructies bestemd voor een
manège en ruitersclub kunnen worden beschouwd
als gemeenschaps- en openbare nuts-
RUIMTELIJKE ORDENING – Vlaanderen
Omzendbrief 8 juli 1997
voorzieningen, onder dezelfde voorwaarde dat de
exploitant ervan geen winstbejag nastreeft.
Als gemeenschapsvoorzieningen en openbare
nutsvoorzieningen kunnen eveneens worden beschouwd
een school, een voor het publiek toegankelijke
toegangsweg tot een vergund gebouwencomplex
in een gebied voor gemeenschapsvoorzieningen
en openbare nutsvoorzieningen en neveninrichtingen
naast een autosnelweg.
Alhoewel in een gebied voor gemeenschapsvoorzieningen
en openbare nutsvoorzieningen in principe
geen gebouwen met een woonfunctie zijn
toegelaten, heeft de Raad van State bovendien
niettemin geoordeeld dat service-flats voor bejaarden
kunnen worden vergund in dergelijk gebied.
Ook een nomadenkamp werd door de Raad van
State beschouwd als een «gemeenschapsvoorziening
en openbare nutsvoorziening».
Binnen de bestemmingen gegeven in de gewestplannen
kunnen de gemeenschapsvoorzieningen
en voorzieningen van openbaar nut ondergebracht
worden onder verschillende aanduidingen:
a) De woongebieden
De meeste van de gemeenschapsvoorzieningen
en openbare nutsvoorzieningen en, in het algemeen,
van de verzorgingselementen horen thuis
in het woongebied omwille van de grote relatiefrequentie
tot het publiek.
b) Gebied voor gemeenschapsvoorzieningen en
openbare nutsvoorzieningen (artikel 17 punt
6.2.).
Deze gebieden zijn specifiek bestemd voor de inplanting
van hogervermelde voorzieningen.
Voor zover het om bestaande toestanden gaat
werden deze voorzieningen aangeduid als gebied
voor gemeenschapsvoorziening ook wanneer het
om instellingen gaat die niet van de overheid zijn
en normalerwijze tot de uitrusting van het woongebied
behoren (bv. privé-instellingen voor gehandicapten).
Hetzelfde geldt voor geplande instellingen
voor zover deze gekend waren op het
ogenblik dat de ontwerp gewestplan en/of gewestplan
werd vastgesteld.
c) Andere gebieden
Bepaalde gemeenschapsvoorzieningen en voorzieningen
van openbaar nut behoren tot de normale
uitrusting van andere gebieden of worden
bij voorkeur ingeplant buiten het woongebied
omwille van hun specifieke functie of een bepaalde
graad van hinderlijkheid hetzij door de uitgeoefende
activiteit hetzij door de omvang.
Daar evenwel niet alles kon voorzien worden en
nog wel op de juiste plaats, werd in het koninklijk
besluit van 28 december 1972 betreffende de inrichting
en de toepassing van ontwerp gewestplannen
en de gewestplannen een artikel voorzien
(artikel 20) dat de mogelijkheid biedt, niettegenstaande
andersluidende bestemmingen op
het gewestplan, toch vergunningen af te geven
voor bouwwerken voor openbare diensten en gemeenschapsvoorzieningen
voor zover deze vere-
430 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

nigbaar zijn met de algemene bestemming en met
het architectonisch karakter van het betrokken gebied.
Deze mogelijkheid wordt verder uiteengezet
onder artikel 20.
2. Bespreking
a) Woongebieden en woonuitbreidingsgebieden
De meeste gemeenschapsvoorzieningen en openbare
nutsvoorzieningen behoren in principe tot
de normale uitrusting van het woongebied.
Een verdere differentiëring van het woongebied is
in de meeste gevallen op gewestplanniveau niet
mogelijk wegens de kleine oppervlakte die deze
instellingen innemen.
Er moet derhalve naar gestreefd worden om de gemeenschapsvoorzieningen
en de openbare nutsvoorzieningen
welke in directe relatie staan met
de woonfunctie, in te planten in het woongebied.
Hierdoor kunnen deze inrichtingen hun specifieke
taak naar behoren vervullen.
Dit is overigens perfect mogelijk door toepassing
van artikel 5.1.0. Deze bepaling bestemt woongebieden
immers ook voor openbare nutsvoorzieningen,
en dit onder de enkele voorwaarde dat ze
verenigbaar moeten zijn met de onmiddellijke
omgeving.
b) Gebieden voor gemeenschapsvoorzieningen en
openbare nutsvoorzieningen
In de gewestplannen worden deze gebieden aangeduid
met een eigen kleur (effen blauw). Deze
zones werden aldus aangeduid, welke een voldoend
grote oppervlakte beslaan (bv. meer dan
0,5 ha is hierbij een richtcijfer), opdat de cartografische
aanduiding nog mogelijk zou zijn.
Deze gebieden zijn principieel bestemd voor gemeenschapsvoorzieningen
en openbare nutsvoorzieningen
(met inbegrip van gebouwen voor
openbare diensten).
Wat de aard betreft van de instellingen die in dergelijke
zone kunnen aanvaard worden dient opgemerkt
dat, voortgaande op de inrichtingen die in
de gewestplannen als zone voor openbaar nut en
gemeenschapsuitrusting werden aangeduid, deze
zones betrekking hebben op inrichtingen van zeer
uiteenlopende aard. Het is deze zeer uiteenlopende
aard die er trouwens toe geleid heeft de zones
niet nader te omschrijven. In het algemeen kan
gesteld worden dat volgende inrichtingen in de
zones voor openbaar nut en gemeenschapsuitrusting
kunnen aanvaard worden:
– openbare instellingen voor medische verzorging;
– gemeentehuis en gebouwen voor gemeentelijke
diensten;
– cultureel centrum, openbare culturele voorzieningen:
zoals bibliotheek, theater, enz...;
– rijkswachtpost- en rijkswachtkazerne;
– politie;
– brandweer;
– gebouwen voor overheidsdiensten (rijk, provincie,
gemeente);
– openbare sport- en spelinfrastructuur (die evenwel
normaal moeten aangeduid worden als recreatiegebied);
– onderwijsinstellingen;
– sociale voorzieningen zoals kinderkribben, instellingen
voor bejaarden, rusthuizen, dienstencentra,
enz...;
– openbare instellingen voor mentaal en fysische
gehandicapten;
– gevangenis, wederopvoedingsgesticht;
– gebouwen voor het openbaar vervoer, openbare
parkings, vlieghavens;
– post, telegraaf, telefoon;
– gerechtelijke instellingen;
– religieuze instellingen en gebouwen voor de
eredienst.
Met uitzondering van de vlieghavens en belangrijke
infrastructuurwerken horen deze instellingen
echter in principe ook thuis in het woongebied,
zodat deze ook in bepaalde gedeelten van het
woongebied kunnen aanvaard worden.
Indien deze inrichtingen in het woongebied (of
een zone voor openbaar nut gesitueerd in het
woongebied) worden gepland, zullen daarbij o.m.
het karakter van het betrokken woongebied, het
verzorgingsbereik van de betrokken instelling en
de ruimtelijke implicaties op de directe omgeving
alsmede de gebruikelijke stedenbouwkundige criteria
in overweging dienen genomen.
In dit verband kan de aandacht gevestigd worden
op een aantal inrichtingen die als gemeenschapsvoorziening
of instelling van openbaar nut kunnen
beschouwd worden, maar waarvan de lokalisatie
in een woongebied of een zone voor openbaar
nut, gelegen in de woonzone, niet aangewezen
is zoals:
– drukstations, pompstations;
– transformatieposten;
– ontvangst- en zendmasten voor radio en T.V.;
– radarinstallaties;
– stortterreinen, afvalverwerkingsinstallaties;
– containerparken;
– waterwinningen;
– waterspaarbekken, wachtkommen;
– waterzuiveringsinstallaties;
– meteo-stations;
– begraafplaatsen, strooiweide en crematorium.
Dergelijke inrichtingen horen thuis in een gebied
voor gemeenschapsvoorziening en openbare
nutsvoorziening dat gelokaliseerd is bij voorkeur
buiten de woongebieden of daarvan gescheiden
door een bufferzone.
RUIMTELIJKE ORDENING – Vlaanderen
Omzendbrief 8 juli 1997
Omdat het vaak niet mogelijk was deze gebieden
aan te duiden op de gewestplannen, doordat bij
het opstellen van het plan niet voldoende gegevens
beschikbaar waren, kan voor deze inrichtingen
beroep worden gedaan op art. 20 (zie verder).
c) Andere gebieden
Verschillende instellingen, openbare diensten
enz... behoren tot de normale uitrusting van gebieden
met andere bestemmingen bv. een
proefstation voor tuinbouw hoort thuis in het
landbouwgebied, een openbare dienst voor onderhoud
van de wegen hoort thuis langs grote verkeerswegen,
enz...
Dergelijke bouwwerken kunnen derhalve worden
toegelaten in andere gebieden, onder toepassing
van art. 20 (zie verder) voor zover ze in overeenstemming
zijn met de op het (ontwerp)gewestplan
voorziene hoofdbestemming en de goede
aanleg van dit gebied niet in het gedrang brengen.
Uiteraard dienen naast de planologische vereisten
ook de normale technisch-stedenbouwkundige eisen
te worden nageleefd (volume, plaatsing, materialen,
enz.).
ARTIKEL 20
Bouwwerken voor openbare diensten en gemeenschapsvoorzieningen
kunnen ook buiten de daartoe
speciaal bestemde gebieden worden toegestaan
voor zover ze verenigbaar zijn met de algemene
bestemming en met het architectonisch karakter
van het betrokken gebied.
De uitgangspunten voor het te voeren beleid inzake
de toepassing van deze uitzonderingsbepaling zijn
de volgende:
A. Ten aanzien van de functies
1. Vermits het hier gaat om een uitzonderingsbepaling
en aangezien de openbare nutsvoorzieningen
uitdrukkelijk voorzien zijn in twee zones
(woongebieden: art. 5.1.1. en gebieden voor gemeenschapsvoorzieningen
en openbare nutsvoorzieningen:
art. 17.6.2.) van de gewestplannen,
kan dit artikel slechts toegepast worden voor
uitzonderlijke toestanden.
2. Artikel 20 kan niet los gezien worden van de
voorgaande artikels die onder meer aangeven wat
de verplichte inhoud is van de gewestplannen. Zo
bepalen art. 4.8.0. tot 4.13.2. welke bestaande en
geplande hoofdverkeersvoorzieningen het gewestplan
moet aangeven. Dergelijke nieuwe infrastructuur
zal dan ook via de geëigende legende
en procedure moeten voorzien en aangeduid worden
in de gewestplannen, dus via een wijziging
van het gewestplan.
Analoog hiermede behoren nieuwe gemeenschapsvoorzieningen
van gewestelijk of regionaal
belang, (bv. universiteit, kliniek, e.a.) tot de verplichte
inhoud van een gewestplan en kan hiervoor
geen gebruik worden gemaakt van art. 20.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 431

3. Een voorwaarde voor de toepassing van
artikel 20 is dat er een dringende en absolute
noodzaak bestaat en dat er niet kan gewacht worden
op de procedure van inherzieningstelling van
het gewestplan of van het opstellen van een gemeentelijk
plan. Het kan dus niet dat na maanden-,
(eventuele jarenlange) voorstudies, eventueel
met MER-rapporten e.a., plots dringend de
toepassing van artikel 20 wordt ingeroepen.
Mits de afdelingen ROHM in een beginfase te betrekken
bij de problematiek kan ook reeds vroeg
op de ruimtelijke dimensie ingespeeld worden.
In dit kader is het aangewezen dat de afdelingen
ROHM contact opnemen met de instanties die regelmatig
toepassing vragen van artikel 20 voor inplantingen
van bovengemeentelijk belang en
deze besturen of instellingen wijzen op de vastgelegde
beleidslijn.
4. Gemeenschapsvoorzieningen zijn vaak gericht
op de directe dienstverlening aan de bevolking
(onderwijs, gezondheidszorg, cultuur, sport, e.a.).
Dergelijke voorzieningen horen dus thuis in de
woonzones en zones voor gemeenschapsvoorziening
en principieel niet in de open ruimte.
Aanvragen buiten de woonzones kunnen dan ook
slechts onderzocht worden op basis van een gemeentelijk
onderzoek waarin alternatieve inplantingen
in het woongebied mede als uitgangspunt
moeten opgenomen worden.
Gezien het hier voorzieningen op gemeentelijk niveau
betreft moet – indien bij uitzondering toch
een alternatief buiten de woonzone gerechtvaardigd
is – een oplossing komen via de geëigende
middelen van de gemeentelijke planning. Een
B.P.A. moet hier het resultaat zijn van een gemeentelijk
onderzoek. Het moet verder slaan op
specifieke functies waarover een akkoord bestaat
dat zij op basis van een B.P.A. kunnen onderzocht
worden.
B. Ten aanzien van de bestemmingen dient beklemtoond
dat werken via artikel 20 slechts kunnen
toegestaan worden «voor zover ze verenigbaar
zijn met de algemene bestemming en met
het architectonisch karakter van het betrokken gebied»
– Indien we dus te maken hebben met tegenstrijdige
functies bv. woningbouw in open ruimte is
artikel 20 niet toe te passen.
– Uiteraard heeft deze verenigbaarheid (bij niet tegenstrijdige
functies) ook te maken met schaalniveaus
waarbij zowel de omvang als de functie
van het beoogde bouwwerk in rekening dient gebracht.
Op basis van deze uitgangspunten dienen volgende
richtlijnen gevolgd te worden:
1. Voor al de elementen van gewestelijk en regionaal
niveau (bv. wegen, H.S.-lijn, leidingstraten,
universiteit, ziekenhuizen, e.a.) die in tegenstrijd
zijn met het gewestplan dient dit gewestplan gewijzigd
temeer daar deze functies tot de verplichte
inhoud van het gewestplan behoren.
Werken en inrichtingen met deze reikwijdte en
ruimtelijk verantwoord moeten zo spoedig mogelijk
ter beslissing in het kader van een gewestplanwijziging
worden voorgelegd.
2. Gemeenschapsvoorzieningen van gemeentelijk
belang die tot de normale uitrusting van het
woongebied behoren dienen in het woongebied
voorzien. Indien toch een andere inplanting moet
voorgesteld worden dient een motiveringsnota
bijgevoegd waarin de alternatieven in de woonzone
worden besproken, en de gedane keuze onder
al zijn facetten verantwoord. Deze studie zal een
onderdeel zijn van de gemeentelijke planning. De
administratie believe het een lijst te laten geworden
van voorzieningen waarvoor dit gemeentelijk
instrumentarium noodzakelijk is.
3. Artikel 20 kan toegepast worden:
– voor elementen die niet op het niveau van het
gewestplan aangeduid worden bv. straatverlichting,
wegen en nutsleidingen van subgewestelijk
belang en aansluiting hierop;
– voor beperkte afwijkingen van aangeduide leidingen,
wegen, kanalen en spoorwegen;
– voor gemeentelijke gemeenschapsvoorzieningen
waar de functies niet tegenstrijdig zijn.
[...]
[...]
[...]
[...]
ARTIKEL 21
VERBOUWINGSWERKEN EN
UITBREIDINGSWERKEN
ARTIKEL 22
ARTIKEL 23 § 1
OPVULLING
ARTIKEL 23 § 2
FUNCTIEVERANDERING
***
ALGEMEEN BESLUIT
Onderhavige richtlijnen zijn van strikte toepassing.
Indien de gemachtigde ambtenaar meent dat,
voor concrete gevallen de plaatselijke omstandig-
RUIMTELIJKE ORDENING – Vlaanderen
Omzendbrief (RO/97/05) 29 juli 1997
heden, een afwijking van deze richtlijn zouden
rechtvaardigen, kan hij het betrokken geval met
een omstandige beschrijving van de particuliere
omstandigheden voorleggen aan de beleidsafdelingen
van AROHM die op hun beurt het standpunt
van de minister zullen inwinnen.
Blz: 1027 – Omzendbrief (RO/97/05) 29 juli 1997
Omzendbrief (RO/97/05) 29 juli 1997
met betrekking tot de toepassing van
artikel 68, § 1, c van het decreet houdende
bekrachtiging van het besluit van de
Vlaamse Regering van 22 oktober 1996
tot wijziging van het besluit van de
Vlaamse Regering van 24 september
1996 tot coördinatie van de wet van
29 maart 1962 houdende de organisatie
van de ruimtelijke ordening en de stedenbouw
(B.S., 23 augustus 1997)
1. Bij de beoordeling van een bouwmisdrijf dient men
steeds uit te gaan van het feit dat het herstel van de
plaats in de oorspronkelijke staat (art. 68, § 1, a, Gecoördineerde
Stedenbouwwet) de principieel te vorderen
herstelmaatregel is.
Elke andere herstelmaatregel dient omstandig en uitdrukkelijk
gemotiveerd te worden. Een loutere verwijzing
naar het standpunt van het college van burgemeester
en schepenen of het gebruik van stijlformules zal niet
volstaan en is dus alleszins ontoereikend.
In ieder geval zal minstens een antwoord moeten gegeven
worden op de volgende overwegingen:
– Waarom het herstel van de plaats in de oorspronkelijke
staat, gelet op alle elementen in het voorliggende dossier,
niet opportuun is?
– Waarom, zo een vordering tot het herstel van de plaats
in de oorspronkelijke staat niet opportuun wordt geacht,
het niet mogelijk is om het uitvoeren van bouw- of aanpassingswerken
te vorderen?
– Of de gevorderde herstelmaatregel in relatie staat tot
de ernst van de overtreding, zonder dat de geloofwaardigheid
van het te voeren handhavingsbeleid in het gedrang
gebracht wordt?
2. De vordering krachtens artikel 68, § 1, c tot het betalen
van een bedrag, gelijk aan de meerwaarde die het
goed heeft verkregen door het misdrijf, dient in alle omstandigheden
en op de geijkte manier aan het bevoegde
parket te worden overgemaakt en dit met het oog op het
vaststellen door de rechter van de definitieve omvang
van de door de veroordeelde te betalen meerwaardesom.
Het bewuste bedrag kan derhalve geenszins voorafgaand
aan de definitieve veroordeling van de overtreder
in der minne of op enige andere wijze door de gemachtigde
ambtenaar of diens aangestelde geïnd worden.
3. Zoals bouwmisdrijven gepleegd in de door de Prioriteitennota
d.d. 13 maart 1995 aangeduide gebieden of
gevallen, is de meerwaarde als herstelmaatregel eveneens
uitgesloten in de volgende aangelegenheden:
a) met betrekking tot inbreuken op alle geldende bodembestemmingsvoorschriften
van een plan van aanleg;
b) met betrekking tot bouwmisdrijven die een duidelijk
nefaste weerslag hebben op hun omgeving;
c) met betrekking tot bouwmisdrijven die een onaanvaardbare
stedenbouwkundige hinder voor de omwonenden
vormen. Het hinderlijk karakter van de inbreuk
voor de omwonenden kan onder meer afgeleid worden
uit :
432 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

– de verstoring van het evenwicht tussen naburige erven;
– de gefundeerde klachten geuit door diezelfde omwonenden;
– de discrepantie tussen het voordeel dat de overtreder
haalt uit het middels het betalen van een meerwaarde
gedogen van het bouwmisdrijf en de blijvende hinder
die de omwonenden ondervinden;
d) wanneer blijkt dat de betrokkene wetens en willens
de regelgeving inzake ruimtelijke ordening en stedenbouw
heeft overtreden. Dit bewust negeren van de vigerende
regelgeving kan onder andere afgeleid worden uit
het negeren van het bevel tot staking der werken of uit
het recidivisme van de betrokkene.
4. De in punt 3 aangehaalde gevallen vormen geenszins
een exhaustieve lijst en sluiten het vorderen van het herstel
van de plaats in de oorspronkelijke staat of van aanpassingswerken,
in andere gevallen dan zoals voorzien
in deze omzendbrief of in de Prioriteitennota geenszins
uit.
5. Afwijkingen op de in punt 3 vermelde bepalingen zijn
mogelijk. Deze afwijkingen dienen uitdrukkelijk en omstandig
gemotiveerd te worden en mogen geenszins het
algemene principe van deze omzendbrief in het gedrang
brengen.
6. Indien er getwijfeld wordt aan de interpretatie van
deze omzendbrief, dient de gemachtigde ambtenaar of
diens aangestelde, via de directeur-generaal van ARO-
HM, onverwijld contact op te nemen met de afdeling
Bouwinspectie teneinde een eenvormige toepassing van
deze omzendbrief te garanderen.
7. Het door de rechter bepaalde meerwaardebedrag
dient door de veroordeelde te worden gestort op de rekening
van de rekenplichtige van de provinciale afdeling
ROHM, bevoegd voor het grondgebied waar het goed,
waarvoor het betreffende meerwaardebedrag dient betaald
te worden, gelegen is.
8. Deze omzendbrief heft de omzendbrieven nr. 18-1
d.d. 1 oktober 1975 omtrent de toepassing van art. 65,
§1, c, van de wet van 29 maart 1962, gewijzigd bij de
wet van 22 december 1970 en IDG 57 d.d. 24 februari
1988 betreffende de procedure voor de inning in der
minne van de gevorderde bedragen op.
BIJLAGE
Stedenbouwmisdrijven handhavingsbeleid. –
Prioriteitennota
Het is de bedoeling te komen tot complementaire werkafspraken
tussen de administratie en het gerecht om een
consequent Vlaams beleid inzake Ruimtelijke Ordening
te kunnen voeren.
In de prioriteitennota wordt geopteerd voor herstelmaatregelen
in verhouding tot de aard van het misdrijf.
Tevens worden prioritaire gebieden aangeduid waar
men bij voorrang zal optreden.
De filosofie van deze uitgangspunten is toe te schrijven
aan het belang van de schade die door een bouwmisdrijf
aan de ruimtelijke ordening wordt toegebracht en aan
het feit dat de parketten ook hun prioriteiten hebben op
het vlak van de criminaliteit en als dusdanig ook keuzes
dienen te maken.
Onafhankelijk van de voorgestelde maatregelen in deze
nota blijft elke overheid (gemachtigde ambtenaar, gemeente,
politie, enz.) soeverein bevoegd om op te treden
in alle stedenbouwmisdrijven.
De voorgestelde prioriteiten vormen geen vrijgeleide
voor andere misdrijven, die evenzeer in aanmerking komen
voor de herstelmaatregelen, afbraak met dwangsom
incluis.
Voor de goede orde dient nog opgemerkt dat de infra
vastgelegde handelwijze uiteraard steeds met gezond
verstand dient toegepast te worden, daar het in zeer uitzonderlijke
specifieke gevallen niet verantwoord zou
kunnen zijn de hier vastgelegde principes strikt te volgen.
Er wordt o.a. gedacht aan zeer sterk aangetaste gebieden
waarbij op planologisch vlak op het ogenblik van
de vaststelling van de overtreding reeds veranderingsprocessen
aan de gang zijn.
1. Doelgebieden
1. Prioritaire gebieden
1.1. Een opsomming van deze prioritaire zones wordt
hierna gegeven. Vooral deze gebieden zijn weerhouden
die worden beteugeld als de zogenaamde zwakke sectoren
en derhalve een extra bescherming nodig hebben.
1) De groengebieden:
a) natuurgebieden
b) natuurgebieden met wetenschappelijke waarde of
een natuurreservaat
2) De overstromingsgebieden
3) De bosgebieden
a) bosgebieden met beheersplan
b) bosgebieden met ecologische waarde indien geen beheersplan
aanwezig is
4) De parkgebieden
5) De valleigebieden of brongebieden
6) De stroken met erfdienstbaarheden langs de bevaarbare
en onbevaarbare waterlopen en langs de lijninfrastructuren.
1.2. Naast de prioritaire zones kan men ook geconfronteerd
worden met flagrante gevallen zoals:
– de wederrechtelijke (= in strijd met een vergunning of
zonder vergunning of strijdig met een plan van aanleg)
opgerichte weekendverblijven met gebruikswijziging
naar permanent wonen;
– recidivisme.
2. Herstelmaatregelen
2.1. Indien regularisatie mogelijk is: de transactiesom
wordt bepaald door de bouwinspectie AROHM in overleg
met de gemachtigde ambtenaar van de buitenafdeling
ROHM. De transactiesom moet eerst betaald worden
alvorens de regularisatievergunning kan worden afgegeven.
2.2. Indien het misdrijf begaan wordt in een prioritaire
zone of als flagrant geval wordt aangeduid: herstel in
oorspronkelijke staat (= afbraak) + dwangsom. Deze regel
geldt voor het (her)bouwen en uitbreiden, maar inzake
verbouwing (zonder uitbreiding) van een bestaande
vergunde constructie, kan eventueel een andere herstelmaatregel
(namelijk een meerwaardevordering)
voorgesteld worden.
2.3. In de andere gevallen (bv. om sociale, economische
en praktische redenen) (een 20 jaar oude vijver laten
verdwijnen brengt soms meer schade toe):
a) aanpassingswerken + dwangsom
of
b) meerwaarde
a) en b) kunnen alleen in gezamenlijk akkoord tussen de
gemachtigde ambtenaar en het College van Burgemeester
en Schepenen voorgesteld worden aan de rechtbank.
Indien het initiatiefrecht door de gemachtigde ambtenaar
wordt genomen, doet hij het voorstel inzake het
principe en het bedrag aan het College van Burgemeester
en Schepenen. Het initiatiefrecht van het College van
Burgemeester en Schepenen blijft ook hier onverminderd
bestaan. De rechtbank dient zich uit te spreken
RUIMTELIJKE ORDENING – Vlaanderen
Omzendbrief (RO/97/05) 29 juli 1997
over het voorgestelde meerwaardebedrag. Een minnelijke
overeenkomst tussen de gemachtigde ambtenaar is
niet mogelijk.
III. Procedure
1. Vordering tot herstel van de plaats in vorige staat (afbraak)
+ dwangsom
1.1. In prioritaire gebieden, of in de aangeduide flagrante
gevallen, zullen de toezichthoudende ambtenaren
van ROHM preventief optreden en dus de zaak niet
doorschuiven naar de gemeente toe; zij zullen controle
uitoefenen op werken in uitvoering en uitgevoerde werken.
1.2. Zij maken bij overtreding (zelf vastgesteld, op klacht
van derde of op klacht van andere toezichthoudende
ambtenaren) een proces-verbaal (PV) op.
1.3. Het PV wordt door de gemachtigde ambtenaren onverwijld
overgemaakt aan de Procureur des Konings,
met de mededeling dat een begeleidend schrijven zal
volgen, waarbij op gemotiveerde wijze (met verwijzing
naar «prioritaire gebieden» of «flagrante gevallen») de
afbraak gevorderd wordt, steeds gepaard met het vorderen
van een dwangsom. Een burgerlijke partijstelling is
derhalve niet nodig om de rechten van het Gewest te
vrijwaren.
1.4. Conform art. 68 van de Stedenbouwwet zal het proces-verbaal
per aangetekend schrijven ter kennis worden
gebracht van de overtreder(s) met het verzoek de
wederrechtelijke constructie af te breken.
1.5. De gemachtigde ambtenaar maakt in geval van een
overtreding in een prioritaire zone of een flagrant geval
een afschrift van dit PV over aan de afdeling Bouwinspectie
AROHM, en aan het College van Burgemeester
en Schepenen.
1.6. Indien een regularisatiedossier aanhangig wordt
gemaakt, wordt dit zo snel mogelijk medegedeeld aan
het Parket. De behandeling van het dossier kan dan
eventueel geschorst worden tot er een definitieve uitspraak
is over de regularisatieaanvraag. Deze schorsing
kan evenwel niet voor bouwwerken, gelegen in de prioritaire
gebieden of in flagrante gevallen, omdat daar regularisatie
principieel uitgesloten is. Van de beslissing
nopens de regularisatieaanvraag wordt het Parket dadelijk
in kennis gesteld zodat in voorkomend geval de gerechtelijke
procedure kan worden voortgezet.
2. Vorderen van aanpassingswerken + dwangsom of
van een meerwaardesom
2.1. De vordering van aanpassingswerken of van een
meerwaardesom kan niet in de prioritaire zones en in de
flagrante gevallen, tenzij bij loutere verbouwingswerken
(zonder uitbreiding) van bestaande vergunde gebouwen.
– De vordering tot het betalen van een meerwaarde is
slechts gerechtvaardigd in de gevallen waarin een aantasting
van de goede ruimtelijke ordening gering is en
bovendien het voordeel voor de ruimtelijke ordening,
dat ontstaat door het herstel in de vorige staat, niet opweegt
tegen de last die daaruit voor de overtreder voortvloeit.
Zoniet worden de aanpassingswerken (steeds met
dwangsom) gevorderd. De vordering tot het betalen van
een dwangsom moet gepaard gaan met een uitvoerige
motivering (zowel inzake de opportuniteit van de
dwangsom op zich als inzake het gevorderde bedrag).
2.2. Het vorderen van een meerwaarde kan maar in gezamenlijk
akkoord met het College van Burgemeester en
Schepenen. De vraag van de gemachtigde ambtenaar
(over het principe en de voorgestelde berekeningswijze)
aan het college dient binnen een termijn van twee weken
beantwoord te worden waarna de zaak kan gerappelleerd
worden aan het college, dat nog twee weken de
tijd krijgt om te reageren.
Hiertoe zal een omzendbrief aan de colleges verstuurd
worden. Het akkoord van het college moet enkel betrekking
hebben op het principe de meerwaarde te vorderen
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 433

en moet niet noodzakelijk slaan op het bedrag van de te
vorderen meerwaardesom.
Bij gebreke aan een antwoord van het college binnen de
voorgestelde termijn, zal de gemachtigde ambtenaar
zich genoodzaakt zien het herstel in de vorige staat te
vorderen. Daaraan zal herinnerd worden in de rappelbrief
aan het college. In de brief aan de Procureur des
Konings wordt het akkoord van het college met betrekking
tot het principe de meerwaarde te vorderen, medegedeeld
alsook de exacte berekeningswijze van de gemachtigde
ambtenaar betreffende het gevorderd bedrag
van de meerwaarde (en eventueel de afwijkende
berekeningswijze van het College van Burgemeester en
Schepenen). Vermits de te betalen meerwaarde door de
rechtbank vastgesteld wordt, zijn de door de gemachtigde
ambtenaar voorgestelde bedragen uiteraard slechts
te beschouwen als ramingen.
2.3. De rechtbank spreekt zich uit over de meerwaardesom.
De meerwaardesom wordt begrotingstechnisch
een vastgesteld recht indien er een uitvoerbare titel is.
Dit geldt ook voor de dwangsom.
3. Seponering
In geval van seponering (d.w.z. dat het parket besloten
heeft om de inbreuk niet te vervolgen) zal het Parket dit
meedelen aan de provinciale afdeling ROHM, met motivering.
In principe zou niet meer geseponeerd worden
om opportuniteitsredenen (enkel nog om technische redenen).
Indien toch nog zou geseponeerd worden om
opportuniteitsredenen, dringt de gemachtigde ambtenaar
aan om het sepot ongedaan te maken. Indien ook
hieraan geen gevolg verleend wordt, kan de gemachtigde
ambtenaar in de prioritaire zones en flagrante gevallen
zelf rechtstreeks laten dagvaarden. Dit belet evenwel
niet dat in andere gevallen geen rechtstreekse dagvaarding
kan gebeuren, afhankelijk van de zwaarwichtigheid
van de overtreding. Bij twijfel hieromtrent wordt
door de gemachtigde ambtenaar overleg gepleegd met
de afdeling Bouwinspectie en de Afdeling Juridische
Dienstverlening.
4. Vonnissen en arresten
– Wanneer geen advocaat is opgetreden voor het
Vlaamse Gewest wordt er op vertrouwd dat de griffies
systematisch een afschrift van de vonnissen en arresten
bezorgen aan de gemachtigde ambtenaar.
– Alle ontvangen vonnissen en arresten worden overgemaakt
aan de afdeling Juridische dienstverlening
(A.J.D.). Deze stelt de afdeling Bouwinspectie hiervan in
kennis.
– Nadat de termijn, waarover de veroordeelde beschikt,
om de plaats in de vorige toestand te herstellen of de
aanpassingswerken uit te voeren, is verstreken, moet de
gemachtigde ambtenaar zo spoedig mogelijk, uiterlijk
binnen de maand, een proces-verbaal van niet-herstel
laten opstellen. Dit proces-verbaal wordt overgemaakt
aan de afdeling Juridische dienstverlening.
– In de gevallen waarin een advocaat werd aangesteld
door het Vlaamse Gewest, zal deze zorg dragen voor de
tenuitvoerlegging van het vonnis of arrest, dit moet uitdrukkelijk
gemeld worden bij zijn aanstelling.
– Bij gebreke aan vrijwillige uitvoering in de gevallen
waarin geen advocaat werd aangesteld door het Vlaams
Gewest, zal de afdeling Juridische dienstverlening
(A.J.D.) het vonnis of het arrest laten betekenen en uitvoeren
via een gerechtsdeurwaarder. (Deze wordt geprovisioneerd
door de A.J.D.).
Hiertoe geeft de afdeling Juridische dienstverlening aan
de gerechtsdeurwaarder opdracht om, in naam van de
gemachtigde ambtenaar, aan de griffie de expeditie van
de betrokken gerechtelijke beslissing te vragen.
III. Het proces-verbaal
– Het proces-verbaal moet duidelijk de hoofdbestanddelen
van het stedenbouwmisdrijf weergeven met een dui-
delijke beschrijving ervan en een precieze tenlastelegging.
– Dit proces-verbaal moet vergezeld gaan van een schrijven
waarin de zwaarwichtigheid (met verwijzing naar
«prioritaire gebieden» of «flagrante gevallen») van het
misdrijf worden aangetoond (eventueel fotomateriaal).
– Het proces-verbaal dient ook de vormvoorschriften te
eerbiedigen.
– Als bijlage vindt men een model van een proces-verbaal
+ een voorbeeld inzake afbraak.
– De toezichthoudende ambtenaren zullen geïnstrueerd
worden over de opmaak van een proces-verbaal, in samenspraak
met de parketten.
XV. Overleg met de procureurs-generaal
– De procureurs-generaal verbinden er zich toe het voorgestelde
handhavingsbeleid te steunen. Zij zullen hiertoe
ook de nodige instructies geven aan de parketten.
– Op het niveau van de provincies zal er ook een concreet
overleg georganiseerd worden tussen de procureurs
des Konings en de gemachtigde ambtenaren.
Blz: 1034 – Omzendbrief (RO/98/06) 31 juli 1998
Omzendbrief (RO/98/06) 31 juli 1998 –
Actuele juridische draagwijdte van verkavelingen
in uitvoering op de dag van
het van kracht worden van de wet van
29 maart 1962 houdende organisatie van
de ruimtelijke ordening en van de stedenbouw
(artikel 74, § 1, van die wet) (B.S.,
1 september 1998)
Deze omzendbrief is bestemd voor:
– de colleges van burgemeester en schepenen;
– de gouverneurs en de leden van de bestendige deputatie
van de provincieraden;
– de ambtenaren van de cellen Ruimtelijke Ordening
van de administratie Ruimtelijke Ordening, Huisvesting
en Monumenten en Landschappen (AROHM).
De niet-gepubliceerde instructie VO-3/WO-1 van
22 juni 1977 over hetzelfde onderwerp verliest haar gelding
met deze omzendbrief.
0. SITUERING
Artikel 74 van de wet van 29 maart 1962, die op 22 april
1962 in werking trad, luidde aanvankelijk als volgt:
«De verkavelingen die op de dag van de inwerkingtreding
van deze wet in uitvoering zijn, mogen zonder vergunning
worden voortgezet wanneer de verkavelaars van een
voorafgaande instemming van het Bestuur van de Stedenbouw
doen blijken.»
Artikel 74, § 1, van de wet van 29 maart 1962 werd gewijzigd
bij artikel 27 van de wet van 22 december 1970
(nu bijlage 2, punt 12, § 1, van de niet in de coördinatie
van die wet opgenomen bepalingen) en bepaalt tot op
vandaag het volgende:
«De verkavelingen die op 22 april 1962 in uitvoering waren,
mogen zonder vergunning worden voortgezet indien
de verkavelaars van een voorafgaand akkoord van
het bestuur van de stedenbouw doen blijken.
Het akkoord vervalt evenwel, behoudens overmacht, indien
op 1 oktober 1970 geen van de werken is aangevat
die in bedoeld akkoord zijn voorzien in verband met de
geplande en in het akkoord aanvaarde aanleg van nieuwe
verkeerswegen, wijziging of opheffing van bestaande
verkeerswegen.
RUIMTELIJKE ORDENING – Vlaanderen
Omzendbrief (RO/98/06) 31 juli 1998
Zijn werken aangevangen, dan komt de vergunning te
vervallen indien deze werken niet voltooid zijn vóór
31 december 1972.
Wanneer de verkavelingen langs een bestaande, voldoende
uitgeruste weg moesten worden uitgevoerd, vervalt
het akkoord eveneens indien de verkoop van minstens
een derde van de percelen niet vóór 1 oktober
1970 is geregistreerd.»
De eerste paragraaf van artikel 74 van de wet van
29 maart 1962 maakt deel uit van een reeks van overgangsbepalingen
met betrekking tot de akkoorden in
verband met verkavelingen en verval van verkavelingsvergunningen.
Zo bevat artikel 74, dat zijn huidige vorm kreeg door de
wetswijziging van 22 december 1970, specifieke regelingen
voor:
– verkavelingsakkoorden van vóór de inwerkingtreding
van de wet van 29 maart 1962 (§ 1);
– verkavelingen met wegenbouwwerken, vergund in
toepassing van de wet van 29 maart 1962, in de periode
tussen de inwerkingtreding van die wet en 1 januari
1965 (§ 2, 1.);
– verkavelingen met wegenbouwwerken, vergund in
toepassing van de wet van 29 maart 1962, in de periode
tussen 1 januari 1965 en de inwerkingtreding van de
wetswijziging van 22 december 1970 (§ 2, 2);
– verkavelingen uit te voeren langs bestaande wegen,
vergund in toepassing van de wet van 29 maart 1962, in
de periode tussen de inwerkingtreding van die wet en
1 januari 1966 (§ 3, 1);
– verkavelingen uit te voeren langs bestaande wegen,
vergund in toepassing van de wet van 29 maart 1962,
vanaf 1 januari 1966 en tot de inwerkingtreding van de
wetswijziging van 22 december 1970 (§ 3, 2.).
Met de bij de wet van 22 december 1970 doorgevoerde
wijziging, had de wetgever de bedoeling speculatieve
verkavelingen tegen te gaan (zie Memorie van Toelichting,
Gedr. St., Senaat, zitting 1968-69, nr. 559, 5-8, 14-
16 en 42).
Onder «speculatieve verkavelingen» verstond de wetgever
destijds:
– verkavelingen, waarbij door de verkavelaar niet werd
overgegaan tot aanleg van wegen;
– verkavelingen gelegen langs een bestaande, maar onvoldoende
uitgeruste weg waarbij niet voorzien werd in
de uitrusting van de weg;
– verkavelingen die werden aangevraagd om de grond
een meerwaarde te geven zonder de wil om daadwerkelijk
te verkopen.
De regeling daaromtrent vindt men thans terug in de
artikelen55, §4, en 56, §4, van het decreet betreffende
de ruimtelijke ordening, gecoördineerd op 22 oktober
1996.
Hierbij moet nog benadrukt dat met «verkoop van percelen»,
zoals vermeld in het laatste lid van artikel 74, § 1,
van de wet van 22 maart 1962, enkel de overdracht ten
bezwarende titel bedoeld wordt in de periode tussen de
datum van het schriftelijk verkavelingsakkoord en
1 oktober 1970, van de afzonderlijke in dat verkavelingsakkoord
opgenomen percelen.
Wanneer bij de wijziging door de wet van 22 december
1970 een gelijke behandeling beoogd werd van zowel
behoorlijk als niet behoorlijk vergunde verkavelingen,
was het de bedoeling voor de beide categorieën een vervalregeling
in te stellen waardoor de vóór de wet ontworpen
verkavelingen geen eeuwigdurend karakter bekwamen.
Voor de behoorlijk vergunde verkavelingen
van vóór de inwerkingtreding van de wet van 22 december
1970 werd dan ook artikel 74, paragraaf 2 en 3, ingevoerd.
De wetgever wilde evenwel dat ook de verkavelingen
die op 22 april 1962 al in uitvoering waren en die
434 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

mochten voortgezet worden indien er «een voorafgaand
akkoord van het bestuur van de stedenbouw» was, na
verloop van tijd evenzeer van rechtswege dienden te vervallen.
Deze omzendbrief behandelt enkel de eerste paragraaf
van artikel 74 van de wet van 29 maart 1962, dus enkel
de verkavelingsakkoorden van vóór de inwerkingtreding
van de wet van 29 maart 1962. Hier wordt
dus geenszins enige uitspraak gedaan over de in de andere
paragrafen geregelde modaliteiten van verval.
1. INLEIDING
Op 28 april 1998 zond de administratie Ruimtelijke Ordening,
Huisvesting en Monumenten en Landschappen
een nota betreffende verkavelingen van vóór de Stedenbouwwet
aan de colleges van burgemeester en schepenen.
Deze nota zorgde voor enige verwarring. Deze omzendbrief
geeft een meer genuanceerde benadering van
de problematiek. De nota van 28 april 1998 wordt dan
ook uitdrukkelijk vervangen door deze omzendbrief.
Ook het coördinatiedecreet zelf heeft aanleiding tot de
verwarring gegeven. Dit zou althans kunnen afgeleid
worden uit recente schriftelijke vragen gesteld door leden
van het Vlaams Parlement.
Het feit dat artikel 74, § 1, van de wet van 29 maart 1962
niet meer werd opgenomen in het decreet betreffende
de ruimtelijke ordening, maar slechts in bijlage 2 van
het besluit van de Vlaamse Regering van 22 oktober
1996, betekent niet dat deze bepalingen worden gewijzigd,
opgeheven of ingetrokken.
Een coördinatie beoogt de samenvoeging van wetten
die eenzelfde materie regelen, met name van wetten die
de oorspronkelijke wet hebben aangevuld of gewijzigd.
De coördinatie van wetten is dus louter een verbetering
van de vorm, zonder dat aan de inhoud wordt geraakt.
Met een coördinatie van wetsvoorschriften wordt een
verhoging van de leesbaarheid en begrijpelijkheid van
de geldende voorschriften nagestreefd. Daarom worden
overgangsmaatregelen die hun volle uitwerking al hebben
gehad, niet meer in de coördinatie opgenomen: ze
kregen een plaats in een van de coördinatie onderscheiden
bijlage 2 (de coördinatie zelf is bijlage 1 bij het besluit
van de Vlaamse Regering van 22 oktober 1996).
Bijlage 2 werd samen met de coördinatie, bij het decreet
van 4 maart 1997 bekrachtigd en bekendgemaakt in het
Belgisch Staatsblad van 15 maart 1997.
Hieruit blijkt dus dat het besluit van de Vlaamse Regering
van 22 oktober 1996 waarbij de gecoördineerde
tekst werd vastgesteld van het decreet betreffende de
ruimtelijke ordening en waarbij afzonderlijk de niet in
de coördinatie opgenomen bepalingen werden vermeld,
alsmede de bekrachtiging ervan bij decreet van 4 maart
1997, geen enkele wijziging heeft gebracht in de
rechtstoestand van de in artikel 74, § 1, van de wet van
29 maart 1962 bedoelde voorafgaande akkoorden met
verkavelingen die op 22 april 1962 in uitvoering waren.
2. EEN «VERKAVELINGSAKKOORD» IS NIET
GELIJK TE STELLEN MET EEN BEHOORLIJK
VERGUNDE VERKAVELING
Uit een recent arrest van de Raad van State (nr. 66.919
van 24 juni 1997 inzake de gemeente Schoten) blijkt
nogmaals dat het voorafgaand akkoord van het bestuur
van de stedenbouw niet meer is dan een louter technisch
advies over de geschiktheid en de waarde van het verkavelingsontwerp
en over het gevolg dat aan de aanvragen
om bouwtoelating kon worden gegeven als de verkaveling
werd uitgevoerd zoals voorzien. Een dergelijk akkoord
had geen rechtskracht: het beslissingsrecht van de
inzake bouwvergunningen bevoegde overheid, maar
ook het recht van de eigenaar om zijn eigendom naar
goeddunken te verdelen bleven onverkort gelden.
Dat een verkavelingsakkoord, zoals voorzien in
artikel 74, § 1, van de wet van 29 maart 1962, helemaal
niet is gelijk te stellen met een behoorlijk vergunde verkaveling
blijkt uit vaste rechtspraak van de Raad van State.
Eén van de meest duidelijke arresten terzake is het arrest
Beuckelaers (nr. 15.969 van 10 juli 1973). De essentie
van het arrest en het verslag van toenmalig eerste auditeur
Gh. Tacq, dat aanleiding gaf tot dit arrest, is in de
hiernavolgende paragrafen weergegeven:
«...
Naar zijn bewoordingen zelf stelt dat artikel (artikel 74,
§ 1, van de wet van 29 maart 1962; nu: bijlage I punt 12
bij het decreet betreffende de ruimtelijke ordening) enkel
regelen met betrekking tot de voortzetting van een verkaveling
die de dag waarop de nieuwe wet op de stedenbouw
in werking is getreden, al in uitvoering was, d.w.z.
met betrekking tot het verder te koop stellen, de verdere
verkoop, enz. van percelen die behoren tot een verkaveling
voor woningbouw of voor het opstellen van vaste of
verplaatsbare inrichtingen die voor bewoning gebruikt
kunnen worden en waarvoor uiteraard de bij artikel 56
van de wet van 29 maart 1962 (nu artikel 54 van het decreet
betreffende de ruimtelijke ordening) bepaalde
voorafgaande schriftelijke en uitdrukkelijke vergunning
van het college van burgemeester en schepenen niet is
verleend geworden overeenkomstig de regelen bepaald
in de artikelen 57 en volgende (nu artikelen 55 en volgende
van het decreet betreffende de ruimtelijke ordening).
Artikel 74 (§ 1 van de wet van 29 maart 1962) bepaalt
dienaangaande enkel dat de verkavelaars, mits bepaalde
voorwaarden zijn vervuld, de verkaveling mogen
voortzetten, zonder hiervoor vergunning te hebben bekomen.
De vergunning die hier door de wetgever is bedoeld, kan
niet anders zijn dan die waarvan sprake is in artikel 56
(nu artikel 54 van het decreet betreffende de ruimtelijke
ordening). Artikel 74 is derhalve duidelijk bedoeld
als een afwijking van artikel 56 (nu artikel 54 van het
decreet betreffende de ruimtelijke ordening).
Mag uit artikel 74 (§ 1 van de wet van 29 maart 1962)
worden afgeleid dat de wetgever dat «voorafgaand akkoord
van het bestuur van de stedenbouw» heeft willen
gelijkstellen met de in artikel 56 (nu artikel 54 van het decreet
betreffende de ruimtelijke ordening) bedoelde vergunning
en derhalve de bedoeling heeft gehad aan dat
akkoord in alle opzichten dezelfde uitwerking te verlenen
als aan die vergunning?
Vóór de instelling van de verkavelingsvergunning bij de
wet van 29 maart 1962, bestond er geen wetsbepaling
die de verkaveling van gronden aan enig toezicht onderwierp.
Iedere particulier mocht derhalve zijn onroerende eigendom
verdelen en de aldus gevormde percelen verkopen
zonder daarvoor vooraf van welke overheid ook toelating
te hebben bekomen.
Aan die manier van handelen was evenwel een ernstig
nadeel verbonden: het kon gebeuren dat de kopers van
die percelen geen toelating bekwamen om te bouwen,
indien de verkaveling niet overeenstemde met de vooruitzichten
of de inzichten van de bevoegde overheid, bijvoorbeeld,
omdat de percelen te klein waren, gelet op de
aard van de gebouwen die op die plaats waren toegelaten,
met name omdat zij enkel geschikt waren voor het
bouwen van woningen in een aaneengesloten rij op een
plaats bestemd voor alleenstaande woningen.
Om dat zoveel mogelijk te voorkomen hebben de verkavelaars
de gewoonte aangenomen hun ontwerpen van
verkaveling vrijwillig aan het bestuur van de stedenbouw
voor te leggen opdat deze zijn eventuele bezwaren
of opmerkingen kon bekendmaken.
RUIMTELIJKE ORDENING – Vlaanderen
Omzendbrief (RO/98/06) 31 juli 1998
Dat was evenwel maar een voorzorgsmaatregel, die op
geen manier was opgelegd, en die overigens nooit algemeen
toegepast is geworden.
De door het bestuur van de stedenbouw in die voorwaarden
gemaakte opmerkingen hadden vanzelfsprekend
geen rechtskracht: de Staat, noch de betrokken particulieren
waren erdoor gebonden; zij stelden perk noch
paal aan het beslissingsrecht van de inzake bouwvergunning
bevoegde overheid noch aan het recht van de eigenaar
om zijn eigendom naar goeddunken te verdelen.
Het door het bestuur van de stedenbouw in die voorwaarden
betuigd akkoord had enkel de waarde en de
draagwijdte van een louter technisch advies over de
geschiktheid en de waarde van het verkavelingsontwerp
en over het gevolg dat aan de aanvragen om bouwtoelating
kon worden gegeven zo de verkaveling werd uitgevoerd
zoals voorzien (cfr. BURE, Urbanisme, nrs. 510 en
511, Novelles, Lois politiques et administratives, T. IV.).
De verkavelingsvergunning die artikel 56 van de wet
van 29 maart 1962 (nu artikel 54 van het decreet betreffende
de ruimtelijke ordening) instelt is duidelijk van een
heel andere aard: zij is een officiële akte, verleend door
een openbare overheid die door de wet is aangeduid geworden
en daarvoor bevoegdheid heeft ontvangen.
Artikel 46 (nu artikel 44 van het decreet betreffende de
ruimtelijke ordening) verleent aan die akte een nauwkeurig
bepaalde draagwijdte, met name die van een document
tot vaststelling van de ruimtelijke ordening op
grond waarvan de bouwvergunningen zullen worden
verleend: op dat punt heeft de verkavelingsvergunning
dezelfde uitwerking als een goedgekeurd bijzonder plan
van aanleg.
De toekenning van een verkavelingsvergunning bindt
derhalve zowel de openbare overheden als de betrokken
particulieren, evenals de kopers van binnen de omtrek
van de verkaveling gelegen gronden; dat document
heeft rechtskracht met betrekking zowel tot de ruimtelijke
ordening en de plaatselijke aanleg als tot de aard van
de betrokken grond.
De «verkavelingsvergunning» en «het voorafgaand akkoord
van het bestuur van de stedenbouw» zijn derhalve
verschillend én wat hun juridische aard én wat hun
rechtskracht betreft.
Bij ontstentenis van een uitdrukkelijke bepaling in die
zin, in de wet, kan niet worden aangenomen dat de wetgever
aan het door het bestuur van de stedenbouw verleend
voorafgaand akkoord de waarde of de draagwijdte
van een «verkavelingsvergunning» heeft gegeven. Wel
integendeel, zoals reeds gezegd, bepaalt artikel 74 (§ 1
van de wet van 29 maart 1962) enkel dat de verkavelingen
waarvoor zulkdanig «voorafgaand akkoord» is gegeven
geworden, zonder vergunning zullen mogen worden
voortgezet, hetgeen duidelijk de tegenstelling
tussen de twee begrippen onderstreept.
Luidens artikel 46 (nu artikel 44 van het decreet betreffende
de ruimtelijke ordening) is de bouwvergunning
een uitvoeringsmaatregel van de verkavelingsvergunning,
een aanvullende handeling die tot voorwerp heeft
de bepalingen van een verkavelingsvergunning op een
bepaald bouwwerk toe te passen. Dat juridisch verband
tussen de verkavelingsvergunning en de bouwvergunning
kan enkel ontstaan omdat de verkavelingsvergunning
zelf een officiële handeling is, die rechten en verplichtingen
doet ontstaan.
Hieruit volgt dat er zelfs principieel bezwaar bestond tegen
het stellen van regelen die als gevolg zouden hebben
dat de rechten en verplichtingen die uit de bouwvergunning
ontstaan, bindend zouden worden bepaald
door een advies dat geen enkele rechtskracht bezit.
Aldus blijkt dat enkel de verkaveling waarvoor vergunning
is verleend geworden overeenkomstig de
artikelen 56 en volgende (nu de artikelen 54 en volgende
van het decreet betreffende de ruimtelijke ordening),
«een behoorlijk vergunde verkaveling» in de zin als bedoeld
in artikel 46 (nu artikel 44 van het decreet betref-
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 435

fende de ruimtelijke ordening) is, niet de na de inwerkingtreding
van de wet voortgezette verkaveling die alleen
steunt op een «officieus voorafgaand advies van het
bestuur van de stedenbouw».
...
Artikel 46 (nu artikel 44 van het decreet betreffende de
ruimtelijke ordening) vindt bijgevolg geen toepassing ingeval
vergunning wordt gevraagd op een stuk grond dat
behoort tot een verkaveling die na 22 april 1962, op
grond van artikel 74 (§ 1 van de wet van 29 maart 1962),
zonder vergunning is voortgezet geworden; zulkdanige
bouwaanvraag dient te worden behandeld volgens de regelen
van artikel 45 (nu artikel 43 van het decreet betreffende
de ruimtelijke ordening), en de bevoegde administratieve
overheid kan de vergunning weigeren indien zij
oordeelt dat dit moet om een goede plaatselijke ordening
veilig te stellen, m.a.w. wanneer zij oordeelt dat het ingediende
bouwplan onverenigbaar is met de eisen gesteld
ter waarborging van een goede aanleg van de plaats.
...»
(eigen onderlijningen)
3. ARTIKEL 74, § 1, VAN DE WET VAN 29
MAART 1962 IN RELATIE TOT DE
GEWESTPLANVOORSCHRIFTEN
Artikel 74, 1, was in de wet van 29 maart 1962 ondergebracht
bij de «wijzigings-, overgangs- en opheffingsbepalingen»,
en gelet op het hogervermelde, duidelijk bedoeld
als een uitzonderingsregeling die afwijkt van de
gewone regeling betreffende de verkavelingen, in afwachting
dat de gewestplannen bestemmingen voor
alle gronden vastleggen.
Een dergelijke uitzonderingsregeling moet uiteraard beperkend
worden geïnterpreteerd. De regeling verliest
haar uitwerking op de op dat ogenblik nog niet bebouwde
percelen door het van kracht worden van de plannen
van aanleg.
Omdat voor bouwaanvragen binnen dergelijke verkavelingsakkoorden
wordt geoordeeld op basis van
artikel 45 van de wet van 29 maart 1962 (nu artikel 43
van het decreet betreffende de ruimtelijke ordening) is
het sedert de vaststelling van de gewestplannen steeds
noodzakelijk dat de aanvraag wordt getoetst aan de geldende
bestemmingsvoorschriften. De overheid moet
zich immers een oordeel vormen over het feit of de aanvraag
al dan niet verenigbaar is met de bindende voorschriften
en de eisen die een goede aanleg van de plaats
moeten waarborgen.
Als de gewestplanbestemming de oprichting van woningbouw
uitsluit, kan de toetsing aan dat voorschrift
enkel leiden tot de verwerping van de aanvraag.
4. WAT ALS ER NA DE VASTSTELLING
VAN HET GEWESTPLAN BINNEN EEN
VERKAVELINGAKKOORD TOCH
BOUWVERGUNNINGEN WERDEN
TOEGEKEND, IN STRIJD MET DE
GEWESTPLANVOORSCHRIFTEN ?
Het staat vast dat er ook na de vaststelling van het gewestplan
nog bouwvergunningen werden verleend die
strijdig waren met de bestemmingsvoorschriften van het
gewestplan. Uit onderzoek van concrete dossiers blijkt
zelfs dat de aanvraag vaak niet eens werd getoetst aan
de voorschriften van het gewestplan.
Die behandelingswijze lijkt voort te spruiten uit de onduidelijkheid
terzake. Uit de instructie VO-3/WO-1 van
22 juni 1977 zou immers ten onrechte kunnen afgeleid
worden dat verkavelingsakkoorden toch op een of ande-
re wijze zouden kunnen worden gelijkgesteld met behoorlijk
vergunde verkavelingen, zodat de concrete
bouwaanvraag niet moet getoetst worden aan de gewestplanvoorschriften.
De instructie geeft immers de indruk
dat de bouwaanvraag enkel moet worden getoetst
aan de eisen die de esthetiek en het goede nabuurschap
moeten waarborgen. In de instructie wordt geenszins
vermeld dat, bijvoorbeeld bij onbebouwd gebleven delen
van het verkavelingsakkoord, de toetsing aan het gewestplanvoorschrift
enkel tot de weigering van de vergunning
leidt, als de bouwaanvraag strijdig is met de bestemmingsvoorschriften.
In de praktijk zijn de gronden begrepen in een aantal
van de verkavelingsakkoorden geheel of nagenoeg geheel
bebouwd. Daarentegen hebben meerdere verkavelingsakkoorden
helemaal geen of slechts gedeeltelijk
aanleiding gegeven tot bebouwing, omdat bij de beoordeling
van de bouwaanvragen rechtmatig werd gesteund
op gewestplanvoorschriften die bebouwing uitsloten.
Hier dient benadrukt dat bij de opmaak van de gewestplannen
de verkavelingsakkoorden niet zijn opgenomen
op de plannen met de bestaande juridische toestand,
precies omwille van hun gebrek aan rechtskracht.
Waar het gewestplan nu een bestemming voorziet die
woningbouw toelaat (bijvoorbeeld woongebied), geeft
de beoordeling van de concrete bouwaanvraag vaak
weinig problemen.
Waar de gewestplanvoorschriften echter woningbouw
uitsluiten is, gelet op het bovenstaande, de afgifte van
een bouwvergunning in principe niet mogelijk.
Momenteel kan de vergunningverlenende overheid,
weliswaar in eerder uitzonderlijke gevallen, nog worden
geconfronteerd met bouwaanvragen binnen verkavelingsakkoorden.
Uit het beperkt aantal recente praktijkgevallen blijkt dat
de aanvrager voor zijn aanspraken op een bouwvergunning
vooral steun zoekt in het feit dat na de vaststelling
van het gewestplan nog tal van bouwvergunningen werden
verleend, dat het om het enige of één der enige nog
onbebouwde loten binnen het verkavelingsakkoord
gaat en dat het perceel binnen een feitelijke huizengroep
ligt.
Als de overheid binnen éénzelfde verkavelingsakkoord
meerdere bouwvergunningen heeft verleend, die in
strijd zijn met de bepalingen van het gewestplan, kan de
burger geneigd zijn aan te voeren dat er door de overheid
concrete verwachtingen ten aanzien van hem werden
gecreëerd. Het optreden van de overheid, dat berust
op het ten onrechte gelijkstellen van een verkavelingsakkoord
met een behoorlijk vergunde verkaveling (met als
gevolg dat er geen rekening werd gehouden met de gewestplannen
bij het afleveren van deze bouwvergunningen),
kan de burger aanzetten tot het inroepen van het
«vertrouwensbeginsel».
Uit het rondschrijven van 28 april 1998 van de administratie
Ruimtelijke Ordening, Huisvesting en Monumenten
en Landschappen aan de colleges van burgemeester
en schepenen, zou kunnen afgeleid worden dat iedere
bouwaanvraag met betrekking tot een perceel gelegen
binnen een verkavelingsakkoord en in een zone die geen
woningbouw toelaat, zonder meer moet worden geweigerd.
Dit dient door middel van deze omzendbrief evenwel
enigszins genuanceerd te worden.
In zeer uitzonderlijke gevallen kan de bouwaanvraag beoordeeld
worden conform de betwistbare, maar tot nu
toe gevolgde beleidslijn, waarbij abstractie werd gemaakt
van de gewestplanvoorschriften, precies gelet op
het verkavelingsakkoord. Dit kan echter slechts als vooreerst
reeds is voldaan aan elk van de hieronder vermelde
(drie) criteria. Bovendien moet uit het onderzoek van het
individuele dossier blijken dat het nadeel van de burger,
als gevolg van het doorvoeren van de toepassing van de
gewestplanvoorschriften voor de bouwaanvraag, geenszins
in verhouding staat tot het belang dat de overheid
RUIMTELIJKE ORDENING – Vlaanderen
Omzendbrief (RO/98/06) 31 juli 1998
heeft bij de strikte toepassing van de bepalingen van het
gewestplan in dat individueel dossier. Enkel in dat geval
kan de bouwaanvraag beoordeeld worden conform de
tot nu toe gevolgde beleidslijn. Die beoordeling kan echter
slechts gebeuren op grond van het geheel der concrete
gegevens van een dossier.
Om hieraangaande tot een eenvormige beoordeling te
komen, moet de gemachtigde ambtenaar het advies van
de directeur-generaal van de administratie Ruimtelijke
Ordening, Huisvesting en Monumenten en Landschappen
inwinnen, en dit voor elke bouwaanvraag binnen
een verkavelingsakkoord die voldoet aan ELK van de volgende
drie criteria:
– de bouwaanvraag heeft betrekking op een perceel, gelegen
binnen een verkaveling waarvoor het bestuur van
de stedenbouw vooraf haar akkoord heeft gegeven. Enkel
een schriftelijk bewijs kan het bestaan van dit akkoord
aantonen;
– na de vaststelling van het gewestplan zijn binnen éénzelfde
verkaveling op grond van een verkavelingsakkoord
nog bouwvergunningen gegeven en/of recente
gunstige stedenbouwkundige attesten verleend die hebben
geleid tot de aankoop van het perceel;
– de grond waarop de bouwaanvraag betrekking heeft
ligt tussen bebouwde percelen of maakt deel uit van een
huizengroep.
Aanvragen die niet voldoen aan ELK van de hierboven
gestelde criteria worden zonder meer beoordeeld op basis
van de gewestplanvoorschriften. Indien er echter een
bijzonder plan van aanleg bestaat, gebeurt de beoordeling
van de bouwaanvraag uitsluitend door toetsing aan
het bijzonder plan van aanleg conform art. 46 van de
wet van 29 maart 1962 (nu artikel 44 van decreet betreffende
de ruimtelijke ordening).
De directeur-generaal van de administratie Ruimtelijke
Ordening, Huisvesting en Monumenten en Landschappen
beoordeelt de aan hem voorgelegde aanvragen op
basis van onder meer:
– de gewestplanbestemming;
– het onderzoek of door de overheid al dan niet concrete
verwachtingen werden gecreëerd bij de vergunningaanvrager
door bijvoorbeeld de afgifte van meerdere bouwvergunningen
binnen éénzelfde verkaveling op grond
van een verkavelingsakkoord na de vaststelling van het
gewestplan en/of recente gunstige stedenbouwkundige
attesten die hebben geleid tot de aankoop van de grond;
– de goede ruimtelijke ordening, waarbij rekening
wordt gehouden met onder meer het feit of de aanvraag
ligt binnen een bebouwde kern, de ligging langs een voldoende
uitgeruste weg, de inpasbaarheid van het ontwerp
binnen de bebouwde omgeving, enz.
5. WELKE GEGEVENS ZIJN NODIG VOOR DE
BEOORDELING VAN DE AANVRAAG
Opdat de aanvraag met voldoende kennis van zaken kan
worden onderzocht, moeten een aantal documenten en
gegevens aan het dossier worden toegevoegd:
De aanvrager voegt aan het dossier een kopie toe van
het akkoord van het bestuur van de stedenbouw. Dat er
een akkoord bestond, kan enkel worden aangetoond
met een schriftelijk bewijs ervan.
De aanvrager voegt aan zijn aanvraag ook de gegevens
toe, die vereist zijn om de ruimtelijke beoordeling van de
aanvraag terdege te kunnen doen. Hij doet dit bij voorkeur
door middel van een fotoreportage (met weergave
van de opnamepunten op een omgevingsplan) van de in
de betrokken omgeving, en in het verkavelingsakkoord
in het bijzonder, gerealiseerde gebouwen en bebouwingsvormen.
436 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

De gemeentelijke overheid bezorgt de gemachtigde
ambtenaar, samen met haar adviesvraag, minstens de
volgende documenten:
– wat de vergunningen betreft, afgeleverd vóór de vaststelling
van het gewestplan: een inplantingsplan en afschrift
van elke bouwvergunning van de in de onmiddellijke
omgeving binnen het verkavelingsakkoord opgerichte
woningen;
– voor de vergunningen daterende van ná het gewestplan:
een weergave op een verzamelplan en afschrift van
elke bouwvergunning en/of gunstig stedenbouwkundig
attest, gegeven binnen het verkavelingsakkoord.
De gemachtigde ambtenaar stelt bij zijn adviesvraag de
hierboven bedoelde documenten en gegevens ter beschikking
van de directeur-generaal van de administratie
Ruimtelijke Ordening, Huisvesting en Monumenten
en Landschappen. Tevens geeft de gemachtigde ambtenaar
al een eigen oordeel over de hem/haar voorgelegde
documenten en de ruimtelijke aanvaardbaarheid van de
aanvraag.
Blz: 1034 – Omzendbrief (RO/98/04) 31 juli 1998
Omzendbrief (RO/98/04) 31 juli 1998
betreffende de beoordeling van bouw- of
verkavelingsaanvragen voor een perceel
gelegen binnen de begrenzing van een gemeentelijk
plan van aanleg waarvan de
bestemmingsvoorschriften strijdig zijn
met die van een later vastgesteld gewestplan
(B.S., 1 september 1998)
Deze omzendbrief is bestemd voor:
– de colleges van burgemeester en schepenen;
– de gouverneurs en de leden van de bestendige deputatie
van de provincieraden;
– de ambtenaren van de cellen Ruimtelijke Ordening
van de administratie Ruimtelijke Ordening, Huisvesting
en Monumenten en Landschappen (AROHM).
Een aantal recente ontwikkelingen dwingt tot een bijsturing
of verduidelijking van de beoordelingswijze van
de in de titel vermelde aanvragen. In deze omzendbrief
worden twee toepassingsvelden nader toegelicht: Hoe
dient te worden geoordeeld binnen de begrenzing van
een bijzonder plan van aanleg dat strijdig is met het later
vastgestelde gewestplan? Welke afwijkingsmogelijkheden
gelden binnen een gemeentelijk plan van aanleg
(algemeen of bijzonder plan van aanleg) dat strijdig is
met het later vastgestelde gewestplan?
1. Een bijzonder plan van aanleg waarvan de
bestemmingsvoorschriften strijdig zijn met die
van een later vastgesteld gewestplan
Als een bouw- of verkavelingsaanvraag betrekking heeft
op een perceel gelegen binnen de begrenzing van een
bijzonder plan van aanleg, dan kan de gemeentelijke
overheid de vergunning afgeven zonder dat zij vooraf
het advies van de gemachtigde ambtenaar moet inwinnen.
Dit advies van de gemachtigde ambtenaar is bindend:
als het ongunstig is, kan de vergunning niet worden
verleend. De gemeentelijke overheid moet verder,
volgens artikel 44 van het decreet betreffende de ruimtelijke
ordening, gecoördineerd op 22 oktober 1996, de
vergunningsbeslissing voorleggen aan de gemachtigde
ambtenaar. De gemachtigde ambtenaar gaat na of de
vergunning overeenstemt met het bijzonder plan van
aanleg. Zo dat niet zo is, schorst hij de beslissing van het
college van burgemeester en schepenen.
Uit een recent arrest van de Raad van State blijkt dat die
werkwijze echter niet geldt wanneer de voorschriften
van het bijzonder plan van aanleg voor de bewuste
grond strijdig zijn met de bestemmingsvoorschriften
van het later vastgestelde gewestplan. Het betreft arrest
nr. 65.146 van 11 maart 1997 inzake E. Van Nijverseel.
Dit arrest houdt een verdere uitwerking in van een onderdeel
van het welbekende arrest van de Raad van State
inzake Steeno (nr. 23.832 van 20 december 1983).
Het arrest-Steeno stelt in essentie dat alle bepalingen en
grafische voorstellingen van een gemeentelijk plan van
aanleg die strijdig zijn met een later vastgesteld gewestplan,
van rechtswege worden opgeheven bij de inwerkingtreding
van het gewestplan.
Dat een gemeentelijk plan van rechtswege wordt opgeheven,
neemt volgens de Raad van State echter niet weg
dat ook nadien de herziening van het betreffende gemeentelijk
plan niet alleen zinvol maar zelfs noodzakelijk
blijft.
Naar het oordeel van de Raad van State in het arrest Van
Nijverseel, mag ingeval het bijzonder plan van aanleg
van rechtswege is opgeheven, de vergunning niet meer
worden onderzocht en verleend in toepassing van
artikel 44 van het decreet betreffende de ruimtelijke ordening.
Hier moet artikel 43 van dat decreet worden toegepast,
hetgeen betekent dat de gemachtigde ambtenaar
een voorafgaand advies dient uit te brengen. Immers,
artikel 44 kan enkel worden toegepast bij een bijzonder
plan van aanleg waarvan de stedenbouwkundige voorschriften
ook effectief rechtskracht bezitten, en niet bij
een louter nog formeel bestaand bijzonder plan van aanleg
waarvan de voorschriften van rechtswege door de inwerkingtreding
van een hiermede strijdig gewestplan
zijn opgeheven; een dergelijk plan bevat geen voorschriften
meer waaraan de gemachtigde ambtenaar de
afgegeven vergunning kan toetsen.
Om het decreet betreffende de ruimtelijke ordening na
te leven in de door de Raad van State aangegeven zin,
moet voortaan de procedure van artikel 43 van dat decreet
worden gevolgd voor alle aanvragen die betrekking
hebben op een zone of een gebied waarvoor het bijzonder
plan van aanleg geldt dat strijdig is met een later
vastgesteld gewestplan. Zo niet bestaat het risico dat de
afgegeven vergunning door de Raad van State zal worden
vernietigd, wegens het ontbreken van een gunstig
advies van de gemachtigde ambtenaar voorafgaand aan
de toekenning ervan.
Als de gemachtigde ambtenaar vaststelt dat de gemeentelijke
overheid in een dergelijk geval toch een vergunning
heeft afgeleverd, zonder vooraf zijn advies in te
winnen, dient de vergunningsbeslissing te worden geschorst.
Dergelijke schorsing kan als volgt worden gemotiveerd:
«Dit is een schending van de artikelen 43 en 44 van het
decreet betreffende de ruimtelijke ordening, gecoördineerd
op 22 oktober 1996. De vergunning werd afgegeven
zonder dat het advies van de gemachtigde ambtenaar
werd verleend.
Het perceel heeft een andere bestemming gekregen: het
bijzonder plan van aanleg... (naam) werd van rechtswege
opgeheven door het gewestplan... (naam), vastgesteld
bij koninklijk besluit van ...(datum). De strijdigheid
bestaat uit het feit dat volgens het bijzonder plan van
aanleg het goed gelegen is in een ... (bestemming), terwijl
het gewestplan hier een... (bestemming) voorziet
(kort aanduiden waarom bestemmingen niet overeenstemmen).
Hieruit volgt dat, in toepassing van artikel 43
van het decreet betreffende de ruimtelijke ordening, een
bouwvergunning slechts kan worden verleend mits
eensluidend advies van de gemachtigde ambtenaar omdat
er voor de zone of het gebied waarin het goed zich
bevindt geen goedgekeurd bijzonder plan van aanleg
meer bestaat.»
RUIMTELIJKE ORDENING – Vlaanderen
Omzendbrief (RO/98/04) 31 juli 1998
2. Een algemeen of bijzonder plan van aanleg
waarvan de bestemmingsvoorschriften strijdig zijn
met die van een later vastgesteld gewestplan –
Toepassing van de bepalingen van het artikel 43,
§ 2, zesde tot en met laatste lid, van het decreet
betreffende de ruimtelijke ordening, gecoördineerd
op 22 oktober 1996 (artikel 79 van de wet van
29 maart 1962 houdende organisatie van de
ruimtelijke ordening en van de stedenbouw)
De vraag kan worden gesteld of de aan het gewestplan
verbonden afwijkingsmogelijkheden, vervat in
artikel 43, § 2, kunnen worden toegepast op de gebieden
waarvoor, conform het arrest-Steeno, het gemeentelijk
plan van aanleg werd opgeheven door het later vastgestelde
gewestplan.
Op die vraag kan bevestigend worden geantwoord. De
bepalingen van artikel 43, § 2, zesde tot en met laatste
lid, van het decreet betreffende de ruimtelijke ordening
zijn inderdaad toepasbaar op de gebieden waarvoor het
gemeentelijk plan van aanleg niet langer van kracht is,
omdat het strijdig is met een later vastgesteld gewestplan.
Die toepasbaarheid geldt evenwel onder enig voorbehoud,
ingegeven door het feit dat de lacune in het gemeentelijk
plan van aanleg een uitzonderingssituatie is,
die, met het oog op de rechtszekerheid, zo vlug mogelijk
dient te worden rechtgezet. Deze rechtzetting dient te
gebeuren door een herziening van het gemeentelijk
plan van aanleg, waardoor de strijdigheid met het gewestplan
wordt opgeheven. In afwachting van de aanpassing
van het gemeentelijk plan aan het gewestplan,
zal men bij de beoordeling van een aanvraag, zolang de
verordenende voorschriften van een gemeentelijk plan
de ordening van het gebied niet definitief hebben vastgesteld,
trachten te voorkomen dat voorbarige werken
de herziening van het plan in het gedrang zouden brengen.
In deze situatie een afwijking op het gewestplan
toestaan, zou een miskenning zijn van dit, door de wetgever
uitermate belangrijk geachte, beginsel.
Gelet op het voorgaande zal de gemachtigde ambtenaar
dus uiterst terughoudend zijn bij het toestaan van een
afwijking op het gewestplan. Deze afwijking zal enkel
worden toegestaan voor werken die geen negatieve invloed
hebben op de toekomstige ruimtelijke ordening
en die geen wezenlijke afbreuk doen aan het overeenkomstig
het gewestplan te herziene plan van aanleg.
Meer concreet zien de beperkingen waarbinnen deze afwijking
kan worden toegestaan er als volgt uit:
Vooreerst is er het besluit van de Vlaamse Regering van
20 juli 1994 tot uitvoering van het decreet van 13 juli
1994 houdende wijziging van artikel 79 van de wet van
29 maart 1962 houdende organisatie van de ruimtelijke
ordening en van de stedenbouw. Dit besluit bepaalt dat
afwijkingen van de voorschriften van de ontwerp-gewestplannen
en gewestplannen, zoals hoger bedoeld,
niet, of slechts onder beperkende voorwaarden, kunnen
worden toegestaan in een volgens het ontwerp-gewestplan
of gewestplan als volgt vastgesteld gebied:
– een groengebied, waaronder kan worden onderscheiden:
— een natuurgebied;
— een natuurgebied met wetenschappelijke waarde of
een natuurreservaat;
– een overstromingsgebied;
– een bosgebied met ecologische waarde;
– een bufferzone, tenzij onder welbepaalde voorwaarden;
– een valleigebied, tenzij mits het voorgeschreven gunstige
advies;
– een agrarisch gebied met ecologisch belang, tenzij
mits het voorgeschreven gunstig advies.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 437

De in artikel 43, § 2, zesde tot en met laatste lid, van het
decreet betreffende de ruimtelijke ordening, gecoördineerd
op 22 oktober 1996, bedoelde afwijkingen kunnen
in de bovenstaande gebieden geenszins worden toegestaan,
tenzij in die gevallen waar de vermelde voorwaarde
is vervuld.
Verder kan als principe gehanteerd worden dat dergelijke
afwijkingen weinig verantwoord zijn in een volgens
het ontwerp-gewestplan of gewestplan als volgt vastgesteld
gebied:
–een natuurontwikkelingsgebied;
– een parkgebied;
– een bosgebied;
– een brongebied;
– een landschappelijk waardevol gebied;
– een gebied met ecologische of bijzondere waarde of
belang,
tenzij in die gevallen waar:
– de voor dat gebied bevoegde administratie een gunstig
advies geeft;
– de plaatselijke toestand een afwijking uit ruimtelijk
oogpunt aanvaardbaar maakt.
In elk geval, en dit geldt ook voor de hierboven niet opgesomde
gebieden, zal de gemachtigde ambtenaar de
afwijking enkel toestaan voor werken of handelingen
die zonder invloed zijn op de toekomst, die met andere
woorden geen afbreuk kunnen doen op het overeenkomstig
het gewestplan te herziene gemeentelijke aanlegplan.
3. Samengevat
– Op plaatsen waar strijdigheid bestaat tussen de bestemmingsvoorschriften
van een bijzonder plan van
aanleg en deze van een later vastgesteld gewestplan,
kunnen bouw- of verkavelingsvergunningen slechts
worden verleend na eensluidend advies van de gemachtigde
ambtenaar. Dergelijke aanvragen moeten dus de
procedure ondergaan, die werd voorzien in artikel 43
van het decreet betreffende de ruimtelijke ordening.
– Op plaatsen waar strijdigheid bestaat tussen de bestemmingsvoorschriften
van een gemeentelijk plan van
aanleg (zij het een algemeen plan van aanleg, zij het een
bijzonder plan van aanleg) en deze van een later vastgesteld
gewestplan, kan de toepassing van het artikel 43,
§ 2, zesde tot en met laatste lid, van het decreet betreffende
de ruimtelijke ordening, gecoördineerd op
22 oktober 1996 (artikel 79 van de wet van 29 maart
1962 houdende organisatie van de ruimtelijke ordening
en van de stedenbouw) onder een zeker voorbehoud
worden overwogen. Dit voorbehoud houdt in dat de gemachtigde
ambtenaar bij de beoordeling van een aanvraag
ten zeerste terughoudend zal zijn bij het toestaan
van een afwijking op het gewestplan. Deze afwijking zal
enkel worden toegestaan voor werken of handelingen
die zonder invloed zijn op de toekomst, die met andere
woorden geen afbreuk kunnen doen aan het overeenkomstig
het gewestplan te herziene gemeentelijke aanlegplan.
– De gemeenten dienen de nodige initiatieven te nemen
om via een herziening de gemeentelijke plannen van
aanleg die strijdige bepalingen bevatten met de later
vastgestelde gewestplannen, dringend aan te passen.
Blz: 1034 – Omzendbrief (RO/98/07) 31 juli 1998
Omzendbrief (RO/98/07) 31 juli 1998
over de afgifte van het ontvangstbewijs
bij het indienen van een bouw- of verkavelingsaanvraag
(B.S., 1 september 1998)
Deze omzendbrief is bestemd voor:
– De gouverneurs en leden van de bestendige deputatie;
– De colleges van burgemeester en schepenen;
– De ambtenaren van de administratie Ruimtelijke Ordening,
Huisvesting en Monumenten en Landschappen.
Deze omzendbrief handelt over de afgifte van het ontvangstbewijs
bij het indienen van bouw- of verkavelingsaanvragen
op het gemeentehuis.
De wettelijke bepalingen daarover zijn terug te vinden in
artikel 51 van het decreet betreffende de ruimtelijke ordening
gecoördineerd op 22 oktober 1996 en luiden als
volgt:
«Behoudens in het bij artikel 46 bedoelde geval wordt de
aanvraag op het gemeentehuis ingediend; indien het
dossier volledig is, wordt dadelijk een ontvangstbewijs
afgegeven.
De aanvraag kan ook bij ter post aangetekende brief
worden gedaan; binnen vijf dagen na ontvangst ervan
zendt de gemeente aan de aanvrager bij ter post aangetekende
brief een ontvangstbewijs of deelt hem op dezelfde
wijze mede, dat zijn dossier niet volledig is.
De Vlaamse Regering bepaalt aan welke voorwaarden
een dossier moet voldoen om als volledig te worden beschouwd.»
In het verleden is gebleken dat deze bepalingen niet
steeds correct worden toegepast.
Gevolg hiervan is dat de aanvangstermijn voor de procedure
van de bouwaanvraag niet vastligt wat onoverkomelijke
problemen kan stellen binnen het verder procedureverloop.
Deze omzendbrief wil de nadruk leggen op het feit dat
de afgifte niet afhangt van de goede wil van de gemeente
maar een decretale verplichting is.
Art. 51, 1e alinea, bepaalt: De aanvraag wordt op het gemeentehuis
ingediend; indien het dossier volledig is,
wordt dadelijk een ontvangstbewijs afgeleverd.
Gezien de gemeente een volledigheidsonderzoek dient
te doen bij de indiening van de bouwaanvraag, is het
ontvangstbewijs gekoppeld aan de volledigheid.
Anders gezegd: indien de gemeente oordeelt dat het
dossier volledig is (loket-functie), wordt het ontvangstbewijs
onmiddellijk afgegeven.
De samenstelling van het dossier ligt duidelijk vast in de
desbetreffende uitvoeringsbesluiten. Wat de bouwaanvragen
betreft, worden in de omzendbrief RO 98/01 van
13 februari 1998 de aanstiplijsten aangereikt als praktisch
hulpmiddel voor de controle van de volledigheid;
dit hulpmiddel is overigens zowel bestemd voor de aanvrager
als voor de overheid.
Bij het volledigheidsnazicht dient enkel nagegaan te
worden of de nodige stukken in het dossier aanwezig
zijn. Zijn deze stukken aanwezig, maar bevatten zij onvoldoende
en/of verkeerde informatie, dan kan dit voor
gevolg hebben dat het dossier in ongunstige zin dient afgehandeld
te worden, omdat in de stukken de nodige
elementen ter beoordeling ontbreken.
RUIMTELIJKE ORDENING – Vlaanderen
Omzendbrief (RO/98/07) 31 juli 1998
Stukken met onvoldoende en/of verkeerde informatie
mogen echter op zich geen aanleiding geven tot een
weigering van de afgifte van het ontvangstbewijs. Een
gemeente die het ernstig meent met haar eerstelijns loketfunctie
zal de aanvrager uiteraard wel zo spoedig mogelijk
wijzen op dergelijke tekortkomingen.
Een paar voorbeelden.
Voorbeeld 1:
Vereist aantal foto's zijn aanwezig, doch geven niet de
nodige gegevens weer.
Het dossier is volledig doch zal eventueel ten gronde niet
degelijk kunnen beoordeeld worden.
Voorbeeld 2:
Een openbaar onderzoek is vereist.
Het dossier is volledig wanneer geconstateerd kan worden
dat het onderzoek dient door te gaan en dat, wanneer
vereist, de door de aanvrager te verrichten kennisgevingen
zijn gebeurd.
Het is bij het volledigheidsnazicht niet nodig dat de procedure
beëindigd is, na te gaan of de procedure correct
werd gevoerd, het onderzoek is afgehandeld, de bezwaren
werden weerlegd, enz. ...
De gemeente dient zelf het openbaar onderzoek te voeren.
Doet zij dit niet en zendt zij het dossier door naar de
behandelende administratie, dan kan deze laatste de
aanvraag eventueel onvolledig verklaren of ongunstig
adviseren bij de beoordeling ten gronde.
Dit heeft echter niets te zien met de al dan niet afgifte
van het ontvangstbewijs daar het voeren van de procedure
van het openbaar onderzoek de loket-functie te
buiten gaat.
Deze voorbeelden worden enkel aangehaald om enerzijds
de nadruk te leggen op het feit dat de aanvrager er
alle belang bij heeft een degelijk dossier in te dienen, anderzijds
om aan te tonen dat er geen enkel obstakel bestaat
om, bij het indienen van een bouwaanvraag, een
ontvangstbewijs af te leveren, gekoppeld aan een nazicht
op volledigheid.
Naast het indienen van de aanvraag aan het loket, is er
nog een tweede mogelijkheid.
Met name bepaalt art. 51, 2e alinea: De aanvraag kan
ook bij ter post aangetekende brief worden gedaan; binnen
vijf dagen na ontvangst ervan zendt de gemeente
aan de aanvrager bij ter post aangetekende brief een ontvangstbewijs
of deelt hem op dezelfde wijze mede, dat zijn
dossier volledig is.
Dit wil zeggen dat ook in dit geval de gemeente hoe dan
ook het ontvangstbewijs dient af te leveren, uiteraard
gekoppeld aan het volledigheidsnazicht.
Tot slot wens ik te benadrukken dat het niet afleveren
van het ontvangstbewijs een schending inhoudt van de
rechten van de aanvrager.
Immers, elke volgende stap in de procedure namelijk
– toepassing art. 52: aanschrijven van de Gemachtigde
ambtenaar;
– toepassing art. 53: beroep bij de Bestendige deputatie
beroep bij de Vlaamse Regering
kan pas gezet worden na afgifte van een ontvangstbewijs.
438 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Blz: 1155 – Richtl. 2000/60/EG E.P. en de Raad 23 oktober 2000
Richtl. 2000/60/EG E.P. en de Raad
23 oktober 2000 tot vaststelling van een
kader voor communautaire maatregelen
betreffende het waterbeleid (PB. L327,
22 december 2000)
Art. 1. Doel
Het doel van deze richtlijn is de vaststelling van
een kader voor de bescherming van landoppervlaktewater,
overgangswater, kustwateren en
grondwater, waarmee:
a) aquatische ecosystemen en, wat de waterbehoeften
ervan betreft, terrestrische ecosystemen
en waterrijke gebieden die rechtstreeks afhankelijk
zijn van aquatische ecosystemen, voor verdere
achteruitgang worden behoed en worden beschermd
en verbeterd;
b) duurzaam gebruik van water wordt bevorderd,
op basis van bescherming van de beschikbare waterbronnen
op lange termijn;
c) verhoogde bescherming en verbetering van het
aquatische milieu worden beoogd, onder andere
door specifieke maatregelen voor de progressieve
vermindering van lozingen, emissies en verliezen
van prioritaire stoffen en door het stopzetten of
geleidelijk beëindigen van lozingen, emissies of
verliezen van prioritaire gevaarlijke stoffen;
d) wordt gezorgd voor de progressieve vermindering
van de verontreiniging van grondwater en
verdere verontreiniging hiervan wordt voorkomen;
e) wordt bijgedragen tot afzwakking van de gevolgen
van overstromingen en perioden van droogte,
en dat zodoende bijdraagt tot:
– de beschikbaarheid van voldoende oppervlaktewater
en grondwater van goede kwaliteit voor een
duurzaam, evenwichtig en billijk gebruik van water;
– een significante vermindering van de verontreiniging
van het grondwater;
– de bescherming van territoriale en mariene wateren;
– het bereiken van de doelstellingen van de relevante
internationale overeenkomsten, met inbegrip
van die welke tot doel hebben de verontreiniging
van het mariene milieu te voorkomen en te
elimineren, door communautaire maatregelen uit
hoofde van artikel 16, lid 3, tot stopzetting of geleidelijke
beëindiging van lozingen, emissies en
verliezen van prioritaire gevaarlijke stoffen, om
uiteindelijk te komen tot concentraties in het mariene
milieu die voor in de natuur voorkomende
stoffen dichtbij de achtergrondwaarden liggen en
voor door de mens vervaardigde synthetische stoffen
vrijwel nul bedragen.
WATER
Internationaal, Europees en federaal
Art. 2. Definities
Voor de doeleinden van deze richtlijn gelden de
volgende definities:
1. «oppervlaktewater»: binnenwateren, met uitzondering
van grondwater; overgangswater en
kustwateren en, voorzover het de chemische toestand
betreft, ook territoriale wateren;
2. «grondwater»: al het water dat zich onder het
bodemoppervlak in de verzadigde zone bevindt
en dat in direct contact met de bodem of ondergrond
staat;
3. «binnenwateren»: al het stilstaande of stromende
water op het landoppervlak en al het grondwater
aan de landzijde van de basislijn vanwaar de
breedte van de territoriale wateren wordt gemeten;
4. «rivier»: een binnenwaterlichaam dat grotendeels
bovengronds stroomt, maar dat voor een
deel van zijn traject ondergronds kan stromen;
5. «meer»: een massa stilstaand landoppervlaktewater;
6. «overgangswater»: een oppervlaktewaterlichaam
in de nabijheid van een riviermonding dat
gedeeltelijk zout is door de nabijheid van kustwateren,
maar dat in belangrijke mate door zoetwaterstromen
beïnvloed wordt;
7. «kustwateren»: de oppervlaktewateren, gelegen
aan de landzijde van een lijn waarvan elk
punt zich op een afstand bevindt van één zeemijl
zeewaarts van het dichtstbijzijnde punt van de basislijn
vanwaar de breedte van de territoriale wateren
wordt gemeten, zo nodig uitgebreid tot de buitengrens
van een overgangswater;
8. «kunstmatig waterlichaam»: een door menselijke
activiteiten tot stand gekomen oppervlaktewaterlichaam;
9. «sterk veranderd waterlichaam»: een oppervlaktewaterlichaam
dat door fysische wijzigingen
ingevolge menselijke activiteiten wezenlijk is veranderd
van aard zoals door de Lid-Staten aangeduid
overeenkomstig de bepalingen van bijlage II;
10. «oppervlaktewaterlichaam»: een onderscheiden
oppervlaktewater van aanzienlijke omvang,
zoals een meer, een waterbekken, een stroom, een
rivier, een kanaal, een deel van een stroom, rivier
of kanaal, een overgangswater of een strook kustwater;
11. «watervoerende laag»: één of meer ondergrondse
rotslagen of andere geologische lagen die
voldoende poreus en doorlatend zijn voor een belangrijke
grondwaterstroming of de onttrekking
van aanzienlijke hoeveelheden grondwater;
WATER – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/60/EG E.P. en de Raad 23 oktober 2000
12. «grondwaterlichaam»: een afzonderlijke
grondwatermassa in één of meer watervoerende
lagen;
13. «stroomgebied»: een gebied vanwaar al het
over het oppervlak lopende water via een reeks
stromen, rivieren en eventueel meren door één riviermond,
estuarium of delta in zee stroomt;
14. «deelstroomgebied»: het gebied vanwaar al
het over het oppervlak lopende water een reeks
stromen, rivieren en eventueel meren volgt, tot
een bepaald punt in een waterloop (gewoonlijk
een meer of een samenvloeiing van rivieren);
15. «stroomgebiedsdistrict»: het gebied van land
en zee, gevormd door één of meer aan elkaar grenzende
stroomgebieden met de bijbehorende gronden
kustwateren, dat overeenkomstig artikel 3,
lid 1, als de voornaamste eenheid voor stroomgebiedsbeheer
is omschreven;
16. «bevoegde autoriteit»: één of meer autoriteiten,
aangewezen overeenkomstig artikel 3, lid 2 of
lid 3;
17. «oppervlaktewatertoestand»: de algemene
aanduiding van de toestand van een oppervlaktewaterlichaam,
bepaald door de ecologische of de
chemische toestand ervan, en wel door de slechtste
van beide toestanden;
18. «goede oppervlaktewatertoestand»: de toestand
van een oppervlaktewaterlichaam waarvan
zowel de ecologische als de chemische toestand
ten minste «goed» zijn;
19. «grondwatertoestand»: de algemene aanduiding
van de toestand van een grondwaterlichaam,
bepaald door de kwantitatieve of de chemische
toestand ervan, en wel door de slechtste van beide
toestanden;
20. «goede grondwatertoestand»: de toestand van
een grondwaterlichaam waarvan zowel de kwantitatieve
als de chemische toestand ten minste
«goed» zijn;
21. «ecologische toestand»: een aanduiding van
de kwaliteit van de structuur en het functioneren
van aquatische ecosystemen die met oppervlaktewateren
zijn geassocieerd, ingedeeld overeenkomstig
bijlage V;
22. «goede ecologische toestand»: de toestand
van een overeenkomstig bijlage V als zodanig ingedeeld
oppervlaktewaterlichaam;
23. «goed ecologisch potentieel»: de toestand van
een sterk veranderd of kunstmatig waterlichaam,
aldus ingedeeld overeenkomstig de toepasselijke
bepalingen van bijlage V;
24. «goede chemische toestand van oppervlaktewater»:
de chemische toestand die vereist is om te
voldoen aan de milieudoelstellingen voor oppervlaktewater,
vastgesteld in artikel 4, lid 1, onder
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 439

a), d.w.z. de chemische toestand van een oppervlaktewaterlichaam
waarin de concentraties van
verontreinigende stoffen niet boven de milieukwaliteitsnormen
liggen die zijn vastgesteld in
bijlage IX, en overeenkomstig artikel 16, lid 7, of
in andere relevante communautaire wetgeving
waarbij op Gemeenschapsniveau milieukwaliteitsnormen
zijn vastgelegd;
25. «goede chemische toestand van grondwater»:
de chemische toestand van een grondwaterlichaam
dat aan alle in de tabel in punt 2.3.2 van
bijlage V genoemde voorwaarden voldoet;
26. «kwantitatieve toestand»: een aanduiding van
de mate waarin een grondwaterlichaam door directe
en indirecte wateronttrekking wordt beïnvloed;
27. «beschikbare grondwatervoorraad»: het jaargemiddelde
op lange termijn van de totale aanvulling
van het grondwaterlichaam, verminderd met
het jaargemiddelde op lange termijn van het debiet
dat nodig is om voor bijbehorende oppervlaktewateren
de doelstellingen van ecologische kwaliteit
van artikel 4 te bereiken, teneinde een significante
verslechtering van de ecologische toestand
van die wateren alsmede significante schade aan
de bijbehorende terrestrische ecosystemen te
voorkomen;
28. «goede kwantitatieve toestand»: de in de tabel
in punt 2.1.2 van bijlage V gedefinieerde toestand;
29. «gevaarlijke stoffen»: toxische, persistente en
bioaccumuleerbare stoffen of groepen van stoffen,
en andere stoffen of groepen van stoffen die
aanleiding geven tot evenveel bezorgdheid;
30. «prioritaire stoffen»: stoffen, bepaald overeenkomstig
artikel 16, lid 2, en vermeld in bijlage X.
Hiertoe behoren «prioritaire gevaarlijke stoffen»,
dit wil zeggen overeenkomstig artikel 16, leden 3
en 6, geïdentificeerde stoffen waarvoor maatregelen
moeten worden getroffen overeenkomstig
artikel 16, leden 1 en 8;
31. «verontreinigende stof»: iedere stof die tot verontreiniging
kan leiden, met name de in bijlage
VIII genoemde stoffen;
32. «directe lozing in het grondwater»: de lozing
van verontreinigende stoffen in het grondwater
zonder doorsijpeling door bodem of ondergrond;
33. «verontreiniging»: de directe of indirecte inbreng
door menselijke activiteiten van stoffen of
warmte in lucht, water of bodem die de gezondheid
van de mens of de kwaliteit van aquatische
ecosystemen of van rechtstreeks van aquatische
ecosystemen afhankelijke terrestrische ecosystemen
kunnen aantasten, schade berokkenen aan
materiële goederen, dan wel de belevingswaarde
van het milieu of ander rechtmatig milieugebruik
aantasten of daaraan in de weg staan;
34. «milieudoelstellingen»: de in artikel 4 vervatte
doelstellingen;
35. «milieukwaliteitsnorm»: de concentratie van
een bepaalde verontreinigende stof of groep van
verontreinigende stoffen in water, in sediment of
in biota die ter bescherming van de gezondheid
van de mens en het milieu niet mag worden overschreden;
36. «gecombineerde aanpak»: de beheersing van
lozingen en emissies in oppervlaktewateren overeenkomstig
de in artikel 10 beschreven aanpak;
37. «voor menselijke consumptie bestemd water»:
dezelfde betekenis als in Richtlijn 80/778/EEG,
zoals gewijzigd bij Richtlijn 98/83/EG;
38. «waterdiensten»: alle diensten die ten behoeve
van de huishoudens, openbare instellingen en andere
economische actoren voorzien in:
a) onttrekking, opstuwing, opslag, behandeling
en distributie van oppervlakte- of grondwater;
b) installaties voor de verzameling en behandeling
van afvalwater, die daarna in oppervlaktewater
lozen;
39. «watergebruik»: waterdiensten, alsmede elke
andere overeenkomstig artikel 5 en bijlage II geïdentificeerde
activiteit met significante gevolgen
voor de toestand van water.
Deze definitie geldt voor de doeleinden van
artikel 1 en voor de economische analyse overeenkomstig
artikel 5 en bijlage III, onder b);
40. «emissiegrenswaarde»: de massa, uitgedrukt
in bepaalde specifieke parameters, de concentratie
en/of het niveau van een emissie, die of dat gedurende
één of meer vastgestelde perioden niet
mag worden overschreden. De emissiegrenswaarden
kunnen ook voor bepaalde groepen, families
of categorieën van stoffen, in het bijzonder die
welke volgens artikel 16 worden aangewezen,
worden vastgesteld.
De grenswaarden voor de emissies van stoffen gelden
normaliter op het punt waar de emissies de
installatie verlaten en worden bepaald zonder rekening
te houden met een eventuele verdunning.
Voor indirecte lozingen in water mag bij de bepaling
van de emissiegrenswaarden van de installatie
rekening worden gehouden met het effect van
een zuiveringsstation, op voorwaarde dat een
equivalent niveau van bescherming van het milieu
in zijn geheel wordt gewaarborgd en dat zulks
niet leidt tot een hoger niveau van verontreiniging
van het milieu;
41. «emissiebeheersingsmaatregelen»: beheersingsmaatregelen
die een specifieke emissiebeperking
vereisen, bijvoorbeeld een emissiegrenswaarde,
of anderszins grenzen of voorwaarden
stellen aan de gevolgen, de aard of andere kenmerken
van emissies of bedrijfsomstandigheden
die de emissies beïnvloeden. Het gebruik van de
term «emissiebeheersing» in deze richtlijn met betrekking
tot de bepalingen van andere richtlijnen
houdt geen nieuwe interpretatie van die bepalingen
in.
Art. 3. Coördinatie van administratieve regelingen
binnen de stroomgebiedsdistricten
1. De Lid-Staten bepalen de afzonderlijke stroomgebieden
op hun nationale grondgebied en wijzen
die voor de doeleinden van deze richtlijn aan
WATER – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/60/EG E.P. en de Raad 23 oktober 2000
afzonderlijke stroomgebiedsdistricten toe. Kleine
stroomgebieden mogen worden samengevoegd
met grotere of met aangrenzende kleine stroomgebieden
om, waar zulks dienstig is, één stroomgebiedsdistrict
te vormen. Grondwater dat niet
volledig een bepaald stroomgebied volgt, wordt
bepaald en toegewezen aan het dichtstbijgelegen
of het meest geschikte stroomgebiedsdistrict.
Kustwateren worden bepaald en aan het dichtstbijgelegen
of het (de) meest geschikte stroomgebiedsdistrict(en)
toegewezen.
2. De Lid-Staten zorgen voor de passende administratieve
regelingen, met inbegrip van de aanwijzing
van de passende bevoegde autoriteit, voor de
toepassing van de bepalingen van deze richtlijn
binnen ieder stroomgebiedsdistrict op hun grondgebied.
3. Indien een stroomgebied het grondgebied van
meer dan één Lid-Staat bestrijkt, zorgen de Lid-
Staten ervoor dat het wordt toegewezen aan een
internationaal stroomgebiedsdistrict. Op verzoek
van de betrokken Lid-Staten treedt de Commissie
op om de toewijzing aan zulk een internationaal
stroomgebiedsdistrict te vergemakkelijken.
Iedere Lid-Staat zorgt voor de passende administratieve
regelingen, met inbegrip van de aanwijzing
van de passende bevoegde autoriteit, voor de
toepassing van de bepalingen van deze richtlijn
binnen het deel van een internationaal stroomgebiedsdistrict
dat gelegen is op zijn grondgebied.
4. De Lid-Staten zorgen ervoor dat de voorschriften
van deze richtlijn voor het bereiken van de
krachtens artikel 4 vastgestelde milieudoelstellingen,
en in het bijzonder alle maatregelenprogramma's,
worden gecoördineerd voor het gehele
stroomgebiedsdistrict. Voor internationale
stroomgebiedsdistricten dragen de betrokken Lid-
Staten samen zorg voor deze coördinatie en zij
kunnen daartoe gebruikmaken van bestaande
structuren die in het kader van internationale
overeenkomsten gevormd zijn. Op verzoek van de
betrokken Lid-Staten treedt de Commissie op om
het opstellen van de maatregelenprogramma's te
vergemakkelijken.
5. Wanneer een stroomgebiedsdistrict zich tot
buiten het grondgebied van de Gemeenschap uitstrekt,
wordt door de betrokken Lid-Staat of Lid-
Staten gestreefd naar passende coördinatie met
de betrokken niet-Lid-Staten teneinde in het gehele
stroomgebiedsdistrict de doelstellingen van
deze richtlijn te bereiken. De Lid-Staten verzekeren
de toepassing van de bepalingen van deze
richtlijn op hun grondgebied.
6. De Lid-Staten mogen voor de doeleinden van
deze richtlijn een bestaande nationale of internationale
organisatie als bevoegde autoriteit aanwijzen.
7. De Lid-Staten wijzen de bevoegde autoriteit uiterlijk
op de in artikel 24 bedoelde datum aan.
8. De Lid-Staten verschaffen de Commissie uiterlijk
zes maanden na de in artikel 24 bedoelde datum
een lijst van hun bevoegde autoriteiten en de
bevoegde autoriteiten van alle internationale or-
440 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

ganisaties waaraan zij deelnemen. Voor elke bevoegde
autoriteit wordt de in bijlage I aangegeven
informatie verstrekt.
9. De Lid-Staten stellen de Commissie in kennis
van wijzigingen in de overeenkomstig lid 8 verstrekte
informatie binnen drie maanden nadat de
wijziging van toepassing wordt.
Art. 4. Milieudoelstellingen
1. Bij de tenuitvoerlegging van het in het stroomgebiedsbeheerplan
omschreven maatregelenprogramma:
a) voor oppervlaktewateren
i) leggen de Lid-Staten de nodige maatregelen ten
uitvoer ter voorkoming van achteruitgang van de
toestand van alle oppervlaktelichamen, onder
voorbehoud van de toepassing van de leden 6 en
7 en onverminderd lid 8;
ii) beschermen, verbeteren en herstellen de Lid-
Staten alle oppervlaktewateren, onder voorbehoud
van punt iii) voor kunstmatige en sterk veranderde
waterlichamen, met de bedoeling uiterlijk
15 jaar na de datum van inwerkingtreding van
deze richtlijn een goede toestand van het oppervlaktewater
overeenkomstig bijlage V te bereiken,
onder voorbehoud van verlengingen in overeenstemming
met lid 4 en toepassing van de leden 5,
6 en 7 en onverminderd lid 8;
iii) beschermen en verbeteren de Lid-Staten alle
kunstmatige en sterk veranderde waterlichamen,
met de bedoeling uiterlijk 15 jaar na de datum van
inwerkingtreding van deze richtlijn een goed ecologisch
potentieel en een goede chemische toestand
van het oppervlaktewater overeenkomstig
bijlage V te bereiken, onder voorbehoud van verlengingen
in overeenstemming met lid 4 en toepassing
van de leden 5, 6 en 7 en onverminderd
lid 8;
iv) leggen de Lid-Staten overeenkomstig
artikel 16, leden 1 en 8, de nodige maatregelen
ten uitvoer, met de bedoeling de verontreiniging
door prioritaire stoffen geleidelijk te verminderen
en emissies, lozingen en verliezen van stoffen stop
te zetten of geleidelijk te beëindigen,
onverminderd de voor de betrokken partijen relevante
internationale overeenkomsten van
artikel 1;
b) voor grondwater
i) leggen de Lid-Staten de nodige maatregelen ten
uitvoer met de bedoeling de inbreng van verontreinigende
stoffen in het grondwater te voorkomen
of te beperken en de achteruitgang van de
toestand van alle grondwaterlichamen te voorkomen
onder voorbehoud van de toepassing van de
leden 6 en 7 en onverminderd lid 8 van dit artikel,
en onder voorbehoud van de toepassing van
artikel 11, lid 3, onder j);
ii) beschermen, verbeteren en herstellen de Lid-
Staten alle grondwaterlichamen en zorgen voor
een evenwicht tussen onttrekking en aanvulling
van grondwater, met de bedoeling uiterlijk 15 jaar
na de datum van inwerkingtreding van deze richt-
lijn een goede grondwatertoestand overeenkomstig
de bepalingen van bijlage V te bereiken, onder
voorbehoud van verlengingen overeenkomstig
lid 4 en toepassing van de leden 5, 6 en 7 en
onverminderd lid 8 van dit artikel en onder voorbehoud
van toepassing van artikel 11, lid 3,
onder j);
iii) leggen de Lid-Staten de nodige maatregelen
ten uitvoer om elke significante en aanhoudende
stijgende tendens van de concentratie van een
verontreinigende stof ten gevolge van menselijke
activiteiten om te buigen, teneinde de grondwaterverontreiniging
geleidelijk te verminderen.
Maatregelen gericht op de ombuiging van de stijgende
tendens worden ten uitvoer gelegd overeenkomstig
artikel 17, leden 2, 4 en 5, waarbij rekening
wordt gehouden met de van toepassing
zijnde normen van de relevante communautaire
wetgeving, onder voorbehoud van toepassing van
de leden 6 en 7 en onverminderd lid 8 van dit artikel;
c) voor beschermde gebieden
uiterlijk 15 jaar na de datum van inwerkingtreding
van deze richtlijn voldoen de Lid-Staten aan
alle normen en doelstellingen, voorzover niet anders
bepaald in de communautaire wetgeving
waaronder het betrokken beschermde gebied is
ingesteld.
2. Wanneer meer dan een van de doelstellingen
van lid 1 betrekking heeft op een bepaald waterlichaam,
is de strengste van toepassing.
3. Lid-Staten mogen oppervlaktewaterlichamen
als kunstmatig of sterk veranderd aanmerken, indien:
a) de voor het bereiken van een goede ecologische
toestand noodzakelijke wijzigingen van de hydromorfologische
kenmerken van die lichamen significante
negatieve effecten zouden hebben op:
i) het milieu in bredere zin;
ii) scheepvaart, met inbegrip van havenfaciliteiten,
of recreatie;
iii) activiteiten waarvoor water wordt opgeslagen,
zoals drinkwatervoorziening, energieopwekking
of irrigatie;
iv) waterhuishouding, bescherming tegen overstromingen,
afwatering; of
v) andere even belangrijke duurzame activiteiten
voor menselijke ontwikkeling;
b) het nuttige doel dat met de kunstmatige of veranderde
aard van het waterlichaam gediend
wordt, om redenen van technische haalbaarheid
of onevenredig hoge kosten redelijkerwijs niet kan
worden bereikt met andere, voor het milieu aanmerkelijk
gunstiger middelen.
Het aanmerken van een waterlichaam als kunstmatig
of sterk veranderd en de redenen daarvoor
worden uitdrukkelijk vermeld in de krachtens
artikel 13 verplichte stroomgebiedsbeheersplannen
en worden om de zes jaar herzien.
WATER – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/60/EG E.P. en de Raad 23 oktober 2000
4. De in lid 1 gestelde termijnen kunnen met het
oog op het gefaseerde bereiken van de doelstellingen
voor waterlichamen worden verlengd, mits
de toestand van het aangetaste waterlichaam niet
verder verslechtert, wanneer aan alle navolgende
voorwaarden wordt voldaan:
a) de Lid-Staten stellen vast dat alle noodzakelijke
verbeteringen in de toestand van de waterlichamen
redelijkerwijs niet binnen de in lid 1 bepaalde
termijnen kunnen worden bereikt om ten minste
één van de volgende redenen:
i) de vereiste verbeteringen zijn technisch slechts
haalbaar in perioden die de gestelde termijn overschrijden;
ii) de verwezenlijking van de verbeteringen binnen
de termijn zou onevenredig kostbaar zijn;
iii) de natuurlijke omstandigheden beletten een
tijdige verbetering van de toestand van het waterlichaam;
b) de verlenging van de termijn en de redenen
daarvoor worden in het krachtens artikel 13 verplichte
stroomgebiedsbeheersplan specifiek vermeld
en toegelicht;
c) verlengingen worden beperkt tot maximaal
twee bijwerkingen van het stroomgebiedsbeheersplan,
behalve wanneer de natuurlijke omstandigheden
van dien aard zijn dat de doelstellingen niet
binnen die termijn kunnen worden bereikt;
d) in het stroomgebiedsbeheersplan wordt een
overzicht gegeven van de ingevolge artikel 11 vereiste
maatregelen die noodzakelijk worden geacht
om de waterlichamen vóór het verstrijken van de
verlengde termijn geleidelijk in de vereiste toestand
te brengen, de redenen voor significante
vertraging bij de operationalisering van deze
maatregelen, alsmede het vermoedelijke tijdschema
voor de uitvoering ervan. In de bijwerkingen
van het stroomgebiedsbeheersplan wordt een
evaluatie van de uitvoering van die maatregelen
opgenomen, alsmede een overzicht van eventuele
extra maatregelen.
5. De Lid-Staten mogen voor specifieke waterlichamen
minder strenge milieudoelstellingen
vaststellen dan in lid 1 worden voorgeschreven,
wanneer die lichamen in een zodanige mate door
menselijke activiteiten zijn aangetast zoals bepaald
overeenkomstig artikel 5, lid 1, of hun natuurlijke
gesteldheid van dien aard is dat het bereiken
van die doelstellingen niet haalbaar of onevenredig
kostbaar zou zijn, en aan alle navolgende
voorwaarden wordt voldaan:
a) aan de ecologische en sociaal-economische behoeften
die door zulke menselijke activiteiten
worden gediend, kan niet worden voldaan met
andere, voor het milieu aanmerkelijk gunstigere
middelen die geen onevenredig hoge kosten met
zich brengen;
b) de Lid-Staten dragen er zorg voor dat:
– voor oppervlaktewateren de best mogelijke ecologische
en chemische toestand wordt bereikt die
haalbaar is, gezien de redelijkerwijs niet te vermij-
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 441

den effecten vanwege de aard van de menselijke
activiteiten of verontreiniging;
– voor grondwateren zo gering mogelijke veranderingen
in de goede grondwatertoestand optreden,
gezien de redelijkerwijs niet te vermijden effecten
vanwege de aard van de menselijke activiteiten
of verontreiniging;
c) er treedt geen verdere achteruitgang op in de
toestand van het aangetaste waterlichaam;
d) de vaststelling van minder strenge milieudoelstellingen
en de redenen daarvoor worden in het
krachtens artikel 13 verplichte stroomgebiedsbeheersplan
specifiek vermeld, en die doelstellingen
worden om de zes jaar getoetst.
6. Een tijdelijke achteruitgang van de toestand
van waterlichamen is niet strijdig met de voorschriften
van deze richtlijn, indien deze het resultaat
is van omstandigheden die zich door een natuurlijke
oorzaak of overmacht voordoen en die
uitzonderlijk zijn of niet redelijkerwijze waren te
voorzien, met name extreme overstromingen of
lange droogteperioden, of het gevolg zijn van omstandigheden
die zijn veroorzaakt door redelijkerwijs
niet te voorziene ongevallen, op voorwaarde
dat aan alle navolgende voorwaarden is voldaan:
a) alle haalbare stappen worden ondernomen om
verdere achteruitgang van de toestand te voorkomen
teneinde het bereiken van de doelstellingen
van deze richtlijn voor andere, niet door die omstandigheden
getroffen waterlichamen niet in het
gedrang te brengen;
b) de voorwaarden waaronder uitzonderlijke of
redelijkerwijs niet te voorziene omstandigheden
mogen worden aangevoerd, met inbegrip van de
vaststelling van passende indicatoren, worden in
het stroomgebiedsbeheersplan vermeld;
c) de maatregelen die in dergelijke uitzonderlijke
omstandigheden moeten worden genomen, worden
opgenomen in het maatregelenprogramma
en mogen het herstel van de kwaliteit van het waterlichaam
niet in de weg staan wanneer die omstandigheden
niet meer bestaan;
d) de gevolgen van uitzonderlijke of redelijkerwijs
niet te voorziene omstandigheden worden jaarlijks
geëvalueerd, en onder voorbehoud van de redenen
zoals uiteengezet in lid 4, onder a), worden
alle haalbare maatregelen genomen om het waterlichaam
zo snel als redelijkerwijs haalbaar is te
herstellen in de toestand waarin het zich bevond
voordat de effecten van die omstandigheden intraden;
en
e) in de volgende bijwerking van het stroomgebiedsbeheersplan
wordt een overzicht gegeven
van de effecten van de omstandigheden en van de
maatregelen die overeenkomstig de punten a) en
d) zijn of zullen worden genomen.
7. De Lid-Staten maken geen inbreuk op de richtlijn,
wanneer:
– het niet bereiken van een goede grondwatertoestand,
een goede ecologische toestand, of in voorkomend
geval een goed ecologisch potentieel, of
het niet voorkomen van achteruitgang van de toe-
stand van een oppervlakte- of grondwaterlichaam
het gevolg is van nieuwe veranderingen van de fysische
kenmerken van een oppervlaktewaterlichaam
of wijzigingen in de stand van grondwaterlichamen,
of wanneer
– het niet voorkomen van achteruitgang van een
zeer goede toestand van een oppervlaktewaterlichaam
naar een goede toestand het gevolg is van
nieuwe duurzame activiteiten van menselijke ontwikkeling,
en aan alle volgende voorwaarden is voldaan:
a) alle haalbare stappen worden ondernomen om
de negatieve effecten op de toestand van het waterlichaam
tegen te gaan;
b) de redenen voor die veranderingen of wijzigingen
worden specifiek vermeld en toegelicht in het
krachtens artikel 13 verplichte stroomgebiedsbeheersplan
en de doelstellingen worden om de zes
jaar getoetst;
c) de redenen voor die veranderingen of wijzigingen
zijn van hoger openbaar belang en/of het nut
van het bereiken van de in lid 1 vermelde doelstellingen
voor milieu en samenleving wordt overtroffen
door het nut van de nieuwe veranderingen en
wijzigingen voor de gezondheid van de mens, de
handhaving van de veiligheid van de mens of
duurzame ontwikkeling; en
d) het nuttige doel dat met die veranderingen of
wijzigingen van het waterlichaam wordt gediend,
kan vanwege technische haalbaarheid of onevenredig
hoge kosten niet worden bereikt met andere,
voor het milieu aanmerkelijk gunstigere middelen.
8. Bij toepassing van de leden 3, 4, 5, 6 en 7 dragen
de Lid-Staten er zorg voor dat zulks het bereiken
van de doelstellingen van deze richtlijn in andere
waterlichamen in hetzelfde stroomgebiedsdistrict
niet blijvend verhindert of in gevaar brengt
en verenigbaar is met de andere Gemeenschapsvoorschriften
op milieugebied.
9. Stappen moeten worden genomen om ervoor
te zorgen dat de toepassing van de nieuwe bepalingen,
met inbegrip van de toepassing van de
leden 3, 4, 5, 6 en 7, ten minste hetzelfde beschermingsniveau
waarborgt als de bestaande Gemeenschapswetgeving.
Art. 5. Kenmerken van het stroomgebiedsdistrict,
beoordeling van de milieueffecten van
menselijke activiteiten en economische analyse
van het watergebruik
1. Elke Lid-Staat draagt er zorg voor dat voor elk
stroomgebiedsdistrict of op zijn grondgebied gelegen
deel van een internationaal stroomgebiedsdistrict:
– een analyse van de kenmerken ervan,
– een beoordeling van de effecten van menselijke
activiteiten op de toestand van het oppervlaktewater
en op het grondwater, en
– een economische analyse van het watergebruik,
WATER – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/60/EG E.P. en de Raad 23 oktober 2000
worden uitgevoerd overeenkomstig de technische
specificaties van de bijlagen II en III en dat zij uiterlijk
vier jaar na de datum van inwerkingtreding
van deze richtlijn voltooid zijn.
2. De in lid 1 bedoelde analyses en beoordelingen
worden uiterlijk 13 jaar na de datum van inwerkingtreding
van deze richtlijn en vervolgens om
de zes jaar getoetst en zo nodig bijgewerkt.
Art. 6. Register van beschermde gebieden
1. De Lid-Staten dragen zorg voor het aanleggen
van één of meer registers van alle, binnen elk
stroomgebiedsdistrict gelegen gebieden die zijn
aangewezen als bijzondere bescherming behoevend
in het kader van specifieke communautaire
wetgeving om hun oppervlakte- of grondwater te
beschermen of voor het behoud van habitats en
rechtstreeks van water afhankelijke soorten. Zij
dragen er zorg voor dat het register uiterlijk vier
jaar na de datum van inwerkingtreding van deze
richtlijn voltooid is.
2. De registers dienen de ingevolge artikel 7, lid 1,
aangewezen waterlichamen en alle in bijlage IV
bedoelde beschermde gebieden te omvatten.
3. De registers van beschermde gebieden worden
voor elk stroomgebiedsdistrict voortdurend gevolgd
en bijgewerkt.
Art. 7. Voor de drinkwateronttrekking gebruikt
water
1. De Lid-Staten wijzen binnen elk stroomgebiedsdistrict
aan:
– alle waterlichamen die voor de onttrekking van
voor menselijke consumptie bestemd water worden
gebruikt en dagelijks gemiddeld meer dan
10 m 3 per dag leveren of meer dan 50 personen
bedienen, alsmede
– de voor dat toekomstig gebruik bestemde waterlichamen.
De Lid-Staten monitoren overeenkomstig
bijlage V de waterlichamen die overeenkomstig
bijlage V gemiddeld meer dan 100 m 3 per dag leveren.
2. Voor elk overeenkomstig lid 1 aangewezen waterlichaam
dragen de Lid-Staten er zorg voor dat
de doelstellingen van artikel 4 overeenkomstig de
voorschriften van deze richtlijn voor oppervlaktewaterlichamen
met inbegrip van de ingevolge
artikel 16 op Gemeenschapsniveau vastgestelde
kwaliteitsnormen worden bereikt en dat het met
de toegepaste waterbehandelingsmethode verkregen
water in overeenstemming met de communautaire
wetgeving voldoet aan de eisen van
Richtlijn 80/778/EEG, zoals gewijzigd bij Richtlijn
98/83/EG.
3. De Lid-Staten dragen zorg voor de nodige bescherming
van de aangewezen waterlichamen
met de bedoeling de achteruitgang van de kwaliteit
daarvan te voorkomen, teneinde het niveau
van zuivering dat voor de productie van drinkwater
is vereist, te verlagen. De Lid-Staten kunnen
voor die waterlichamen beschermingszones vaststellen.
442 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Art. 8. Monitoring van de oppervlaktewatertoestand,
de grondwatertoestand en beschermde
gebieden
1. De Lid-Staten dragen zorg voor de opstelling
van programma's voor de monitoring van de watertoestand,
teneinde een samenhangend totaalbeeld
te krijgen van de watertoestand binnen elk
stroomgebiedsdistrict:
– voor oppervlaktewater houden die programma's
in:
i) volume en niveau of snelheid van stroming,
voorzover van belang voor ecologische en chemische
toestand en het ecologische potentieel, en
ii) ecologische en chemische toestand en ecologisch
potentieel;
– voor grondwater houden die programma's monitoring
van de chemische en de kwantitatieve
toestand in;
– voor beschermde gebieden worden de programma's
aangevuld met de specificaties in de communautaire
wetgeving krachtens welke de afzonderlijke
beschermde gebieden zijn ingesteld.
2. De programma's zijn uiterlijk zes jaar na de datum
van inwerkingtreding van deze richtlijn operationeel,
tenzij in de desbetreffende wetgeving
anders bepaald. De monitoring geschiedt volgens
de voorschriften van bijlage V.
3. De technische specificaties en de gestandaardiseerde
methoden voor analyse en monitoring
van de watertoestand worden vastgesteld overeenkomstig
de procedure van artikel 21.
Art. 9. Kostenterugwinning voor waterdiensten
1. De Lid-Staten houden rekening met het beginsel
van terugwinning van de kosten van waterdiensten,
inclusief milieukosten en kosten van de
hulpbronnen, met inachtneming van de economische
analyse volgens bijlage III en overeenkomstig
met name het beginsel dat de vervuiler betaalt.
De Lid-Staten zorgen er tegen het jaar 2010 voor:
– dat het waterprijsbeleid adequate prikkels bevat
voor de gebruikers om de watervoorraden efficiënt
te benutten, en daardoor een bijdrage te leveren
aan de milieudoelstellingen van deze richtlijn;
– dat de diverse watergebruikssectoren, ten minste
onderverdeeld in huishoudens, bedrijven en
landbouw, een redelijke bijdrage leveren aan de
terugwinning van kosten van waterdiensten, die
gebaseerd is op de economische analyse uitgevoerd
volgens bijlage III en rekening houdt met
het beginsel dat de vervuiler betaalt.
De Lid-Staten kunnen daarbij de sociale effecten,
de milieueffecten en de economische effecten van
de terugwinning alsmede de geografische en klimatologische
omstandigheden van de betrokken
gebieden in acht nemen.
2. De Lid-Staten rapporteren in de stroomgebiedsbeheersplannen
over de voorgenomen stappen
voor de uitvoering van lid 1 die ertoe bijdragen
dat de milieudoelstellingen van deze richtlijn bereikt
worden, en over het aandeel dat de verschillende
vormen van watergebruik leveren aan de terugwinning
van de kosten van waterdiensten.
3. Geen enkele bepaling van dit artikel belet de financiering
van bepaalde preventieve of herstelmaatregelen
om de doelstellingen van deze richtlijn
te bereiken.
4. De Lid-Staten maken geen inbreuk op deze
richtlijn wanneer zij in overeenstemming met gevestigde
gebruiken beslissen de bepalingen van
lid 1, tweede alinea, en ook de desbetreffende bepalingen
van lid 2, voor een bepaalde vorm van
watergebruik niet toe te passen, indien dit het
doel van deze richtlijn en het bereiken daarvan
niet in het gedrang brengt. De Lid-Staten motiveren
in de stroomgebiedsbeheersplannen waarom
zij lid 1, tweede alinea, niet onverkort toepassen.
Art. 10. Gecombineerde aanpak voor puntbronnen
en diffuse bronnen
1. De Lid-Staten dragen er zorg voor dat alle lozingen
zoals bedoeld in lid 2, in oppervlaktewateren
worden beheerst overeenkomstig de in dit artikel
uiteengezette gecombineerde aanpak.
2. De Lid-Staten dragen zorg voor de invoering
en/of toepassing van:
a) de op de beste beschikbare techniek gebaseerde
emissiebeheersingsmaatregelen; of
b) de toepasselijke emissiegrenswaarden; of
c) in geval van diffuse effecten, de beheersingsmaatregelen,
met inbegrip van de beste milieupraktijken,
indien van toepassing,
die zijn vervat in:
– Richtlijn 96/61/EG van de Raad van 24 september
1996 inzake geïntegreerde preventie en bestrijding
van verontreiniging;
– Richtlijn 91/271/EEG van de Raad van 21 mei
1991 inzake de behandeling van stedelijk afvalwater;
– Richtlijn 91/676/EEG van de Raad van 12 december
1991 inzake de bescherming van water tegen
verontreiniging door nitraten uit agrarische
bronnen;
– de richtlijnen, vastgesteld overeenkomstig
artikel 16 van deze richtlijn;
– de in bijlage IX vermelde richtlijnen;
– andere relevante communautaire wetgeving,
uiterlijk twaalf jaar na de datum van inwerkingtreding
van deze richtlijn, tenzij in de desbetreffende
wetgeving anders bepaald.
3. Wanneer op grond van een kwaliteitsdoelstelling
of kwaliteitsnorm, vastgesteld overeenkomstig
deze richtlijn, de in bijlage IX genoemde richtlijnen
of overeenkomstig andere communautaire
wetgeving strengere voorwaarden vereist zijn dan
die welke zouden voortvloeien uit de toepassing
van lid 2, worden er dienovereenkomstig strengere
emissiebeheersingsmaatregelen vastgesteld.
WATER – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/60/EG E.P. en de Raad 23 oktober 2000
Art. 11. Maatregelenprogramma
1. Elke Lid-Staat draagt er zorg voor dat voor elk
stroomgebiedsdistrict of voor het op zijn grondgebied
gelegen deel van een internationaal stroomgebiedsdistrict,
een maatregelenprogramma
wordt opgesteld waarin rekening is gehouden
met de resultaten van de krachtens artikel 5 voorgeschreven
analyses, teneinde de doelstellingen
van artikel 4 te verwezenlijken. Deze maatregelenprogramma's
kunnen verwijzen naar maatregelen
die voortvloeien uit de nationale wetgeving
en op geheel het grondgebied van een Lid-Staat
betrekking hebben. Een Lid-Staat kan zo nodig
maatregelen nemen die op alle stroomgebiedsdistricten
en/of de op zijn grondgebied gelegen delen
van internationale stroomgebiedsdistricten
van toepassing zijn.
2. Elk maatregelenprogramma omvat de in lid 3
genoemde «basismaatregelen» en, waar nodig,
«aanvullende maatregelen».
3. «Basismaatregelen» zijn de minimumvereisten
waaraan moet worden voldaan en omvatten:
a) de maatregelen die voor de toepassing van de
communautaire wetgeving voor de waterbescherming
nodig zijn, met inbegrip van maatregelen
die krachtens de in artikel 10 en deel A van
bijlage VI genoemde wetgeving vereist zijn;
b) maatregelen die voor de doeleinden van
artikel 9 nodig worden geacht;
c) maatregelen om duurzaam en efficiënt watergebruik
te bevorderen teneinde te voorkomen dat
de in artikel 4 genoemde doelstellingen niet worden
bereikt;
d) maatregelen om aan de voorschriften van
artikel 7 te voldoen, met inbegrip van maatregelen
om de waterkwaliteit veilig te stellen teneinde
het niveau van de zuivering dat voor de productie
van drinkwater is vereist, te verlagen;
e) beheersingsmaatregelen van de onttrekking
van zoet oppervlaktewater en grondwater en de
opstuwing van zoet oppervlaktewater, met inbegrip
van een register of registers van wateronttrekkingen
en het vereiste van voorafgaande toestemming
voor wateronttrekking en opstuwing. Deze
beheersingsmaatregelen worden geregeld getoetst
en zo nodig bijgesteld. De Lid-Staten kunnen
onttrekkingen en opstuwingen die geen significant
effect hebben op de watertoestand, van
deze beheersingsmaatregelen vrijstellen;
f) beheersingsmaatregelen, met inbegrip van een
verplichte voorafgaande toestemming voor de
kunstmatige aanvulling of vergroting van grondwaterlichamen.
Het gebruikte water mag afkomstig
zijn van al het oppervlakte- of grondwater,
mits het gebruik van de bron niet verhindert dat
de milieudoelstellingen voor de bron of het aangevulde
of vergrote grondwaterlichaam worden
bereikt. Deze beheersingsmaatregelen worden geregeld
getoetst en zo nodig bijgesteld;
g) voor lozingen door puntbronnen die verontreiniging
kunnen veroorzaken, een vereiste inzake
voorafgaande regulering, zoals een verbod op het
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 443

in het water brengen van verontreinigende stoffen,
of een voorafgaande toestemming, of registratie
op basis van algemeen bindende regels,
waarin emissiebeheersingsmaatregelen worden
voorgeschreven voor de betrokken verontreinigende
stoffen, met inbegrip van beheersingsmaatregelen
zoals bepaald in de artikelen 10 en 16.
Deze beheersingsmaatregelen worden geregeld
getoetst en zo nodig bijgesteld;
h) voor diffuse bronnen die verontreiniging kunnen
veroorzaken, maatregelen ter preventie of beheersing
van de introductie van verontreinigende
stoffen. Beheersingsmaatregelen mogen de vorm
aannemen van een vereiste inzake voorafgaande
regulering, zoals een verbod op het in het water
brengen van verontreinigende stoffen, een voorafgaande
toestemming, of registratie op basis van
algemeen bindende regels, indien de communautaire
wetgeving niet reeds in een dergelijk
voorschrift voorziet. Deze beheersingsmaatregelen
worden geregeld getoetst en zo nodig bijgesteld;
i) voor andere significante negatieve effecten op
de watertoestand die overeenkomstig artikel 5 en
bijlage II geconstateerd zijn, met name maatregelen
om ervoor te zorgen dat de hydromorfologische
toestand van de waterlichamen verenigbaar
is met het bereiken van de vereiste ecologische
toestand of een goed ecologisch potentieel in het
geval van waterlichamen die aangemerkt zijn als
kunstmatig of sterk veranderd. Beheersingsmaatregelen
voor deze doeleinden mogen de vorm
aannemen van een vereiste inzake voorafgaande
toestemming, of registratie op basis van algemeen
bindende regels, indien de communautaire wetgeving
niet reeds in een dergelijk voorschrift voorziet.
Deze beheersingsmaatregelen worden geregeld
getoetst en zo nodig bijgesteld;
j) een verbod op de rechtstreekse lozing van verontreinigende
stoffen in het grondwater onder
voorbehoud van de onderstaande bepalingen.
De Lid-Staten mogen toestemming verlenen voor
herinjectie in dezelfde watervoerende laag van
voor geothermische doeleinden gebruikt water.
Voorts mogen de Lid-Staten onder vermelding
van de voorwaarden toestemming verlenen voor:
– injectie van water dat stoffen bevat ingevolge
exploratie- en winningsactiviteiten van koolwaterstoffen
of mijnbouw, en injectie van water om
technische redenen, in geologische formaties
waaruit koolwaterstoffen of andere stoffen zijn gewonnen
of in geologische formaties die van nature
blijvend ongeschikt zijn voor andere doeleinden.
Dergelijke injecties mogen geen andere stoffen
bevatten dan die welke het gevolg zijn van de
hierboven genoemde activiteiten;
– herinjectie van uit mijnen en steengroeven gepompt
grondwater of met civieltechnische bouwof
onderhoudswerkzaamheden geassocieerd
grondwater;
– injectie van aardgas of vloeibaar petroleumgas
(LPG) voor opslag in geologische formaties die
van nature blijvend ongeschikt zijn voor andere
doeleinden;
– injectie van aardgas of vloeibaar petroleumgas
(LPG) voor opslag in andere geologische formaties
indien het hoger belang van het waarborgen van
de gasvoorziening zulks vereist en indien de injectie
van dien aard is dat ieder onmiddellijk of toekomstig
gevaar van verslechtering van de kwaliteit
van ieder eventueel ontvangend grondwater
wordt voorkomen;
– civieltechnische en bouw- en constructiewerkzaamheden
en soortgelijke werkzaamheden op of
in de grond die in contact komen met grondwater.
Voor deze doeleinden mogen de Lid-Staten bepalen
dat deze werkzaamheden worden behandeld
als was toestemming verleend, mits zij worden
uitgevoerd in overeenstemming met algemeen
bindende regels die de Lid-Staat voor zulke werkzaamheden
heeft vastgesteld;
– lozingen van kleine hoeveelheden stoffen voor
wetenschappelijke doeleinden, met het oog op karakterisering,
bescherming of herstel van waterlichamen,
welke beperkt blijven tot de hoeveelheden
die strikt noodzakelijk zijn voor de nagestreefde
doeleinden;
op voorwaarde dat die lozingen niet verhinderen
dat de voor dat grondwaterlichaam vastgestelde
milieudoelstellingen worden bereikt;
k) in overeenstemming met uit hoofde van
artikel 16 te ondernemen actie, maatregelen ter
bestrijding van de verontreiniging van oppervlaktewateren
door de stoffen die worden genoemd in
de ingevolge artikel 16, lid 2, overeengekomen
lijst van prioritaire stoffen en ter progressieve vermindering
van verontreiniging door andere stoffen,
die anders de Lid-Staten zou verhinderen de
doelstellingen voor oppervlaktewaterlichamen
van artikel 4 te bereiken;
l) maatregelen die nodig zijn ter voorkoming van
aanzienlijke lekkage van verontreinigende stoffen
uit technische installaties en ter voorkoming of
beperking van de gevolgen van incidentele verontreiniging,
bijvoorbeeld ten gevolge van overstromingen,
ook met behulp van systemen om
dergelijke gebeurtenissen op te sporen of ervoor
te waarschuwen, met inbegrip, ingeval van redelijkerwijs
niet te voorziene ongevallen, van alle
passende maatregelen om het risico voor de aquatische
ecosystemen te beperken.
4. «Aanvullende maatregelen» zijn de maatregelen
die worden ontworpen en uitgevoerd in aanvulling
op de basismaatregelen, teneinde de
krachtens artikel 4 vastgestelde doelstellingen te
bereiken. Bijlage VI, deel B, bevat een niet-limitatieve
lijst van dergelijke maatregelen.
De Lid-Staten kunnen met het oog op extra bescherming
of verbetering van de onder deze richtlijn
vallende wateren nog andere aanvullende
maatregelen vaststellen, met inbegrip van maatregelen
ter uitvoering van de relevante internationale
overeenkomsten, bedoeld in artikel 1.
5. Wanneer uit monitoringsgegevens of andere
gegevens blijkt dat de doelstellingen uit hoofde
WATER – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/60/EG E.P. en de Raad 23 oktober 2000
van artikel 4 voor een waterlichaam vermoedelijk
niet worden bereikt, zorgen de Lid-Staten ervoor
dat:
– de oorzaken van het eventuele falen worden onderzocht;
– de betrokken vergunningen en toestemmingen
onderzocht en zo nodig herzien worden;
– de monitoringsprogramma's getoetst en zo nodig
bijgesteld worden;
– eventueel noodzakelijke aanvullende maatregelen
worden getroffen teneinde die doelstellingen
te bereiken, waaronder indien nodig de vaststelling
van strengere milieukwaliteitsnormen, overeenkomstig
de procedures van bijlage V.
Indien deze oorzaken het resultaat zijn van redelijkerwijs
niet te voorziene of uitzonderlijke omstandigheden
die het gevolg zijn van natuurlijke oorzaken
of overmacht, met name omvangrijke overstromingen
of lange droogteperioden, kan de Lid-
Staat bepalen dat aanvullende maatregelen niet
haalbaar zijn, onder voorbehoud van artikel 4,
lid 6.
6. Ter uitvoering van de maatregelen uit hoofde
van lid 3, ondernemen de Lid-Staten alle passende
stappen opdat de verontreiniging van mariene
wateren niet toeneemt. Onverminderd de bestaande
wetgeving mag de toepassing van maatregelen
uit hoofde van lid 3 in geen geval direct of
indirect tot meer verontreiniging van oppervlaktewateren
leiden. Dit voorschrift is niet van toepassing
indien het tot meer verontreiniging van het
milieu in zijn geheel zou leiden.
7. De maatregelenprogramma's worden uiterlijk
negen jaar na de datum van inwerkingtreding van
deze richtlijn vastgesteld en alle maatregelen dienen
uiterlijk twaalf jaar na de datum van inwerkingtreding
van deze richtlijn operationeel te zijn.
8. De maatregelenprogramma's worden uiterlijk
15 jaar na de datum van inwerkingtreding van
deze richtlijn en vervolgens om de zes jaar getoetst
en zo nodig bijgesteld. Nieuwe of herziene maatregelen
die in het kader van een herzien programma
worden genomen, dienen binnen drie jaar na
de vaststelling operationeel te zijn.
Art. 12. Problemen die niet op het niveau van
de Lid-Staten kunnen worden geregeld
1. Indien een Lid-Staat een probleem constateert
dat voor zijn waterbeheer gevolgen heeft, maar
niet door die Lid-Staat kan worden opgelost, kan
hij dat probleem voorleggen aan de Commissie en
eventuele andere betrokken Lid-Staten en daarbij
aanbevelingen doen voor de oplossing ervan.
2. De Commissie reageert binnen zes maanden op
een verslag of aanbevelingen van de Lid-Staten.
Art. 13. Stroomgebiedsbeheersplannen
1. De Lid-Staten zorgen ervoor dat voor elk volledig
op hun grondgebied liggend stroomgebiedsdistrict
een stroomgebiedsbeheersplan wordt opgesteld.
444 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

2. Ingeval een internationaal stroomgebiedsdistrict
volledig binnen de Gemeenschap ligt, zorgen
de Lid-Staten ervoor dat er coördinatie plaatsvindt
om tot een enkel internationaal stroomgebiedsbeheersplan
te komen. Wordt er geen internationaal
stroomgebiedsbeheersplan opgesteld, dan stellen
de Lid-Staten ten minste voor de op hun respectieve
grondgebieden liggende delen van het internationale
stroomgebiedsdistrict stroomgebiedsbeheersplannen
op om de doelstellingen van deze
richtlijn te bereiken.
3. Reikt een internationaal stroomgebiedsdistrict
tot over de grenzen van de Gemeenschap, dan
streven de Lid-Staten ernaar om één enkel stroomgebiedsbeheersplan
op te stellen; als dat niet mogelijk
blijkt, moet het plan ten minste het op het
grondgebied van de betrokken Lid-Staat liggende
deel van het internationale stroomgebiedsdistrict
bestrijken.
4. In het stroomgebiedsbeheersplan moet de in
bijlage VII bedoelde informatie worden opgenomen.
5. De stroomgebiedsbeheersplannen kunnen
worden aangevuld met de opstelling van meer gedetailleerde
programma's en beheersplannen per
deelstroomgebied, sector, aangelegenheid of watertype,
waarin specifieke aspecten van het waterbeheer
aan de orde komen. De uitvoering van
deze maatregelen ontslaat de Lid-Staten niet van
hun verplichtingen uit hoofde van de rest van
deze richtlijn.
6. De stroomgebiedsbeheersplannen worden uiterlijk
negen jaar na de datum van inwerkingtreding
van deze richtlijn gepubliceerd.
7. De stroomgebiedsbeheersplannen worden uiterlijk
15 jaar na de datum van inwerkingtreding
van deze richtlijn en vervolgens om de zes jaar getoetst
en bijgesteld.
Art. 14. Voorlichting en raadpleging van het
publiek
1. De Lid-Staten moedigen de actieve participatie
van alle betrokken partijen bij de uitvoering van
deze richtlijn aan, met name bij de opstelling, de
herziening en de aanpassing van de stroomgebiedsbeheersplannen.
De Lid-Staten zorgen ervoor
dat voor elk stroomgebiedsdistrict de volgende
documenten worden gepubliceerd en voor opmerkingen
ter beschikking worden gesteld van
het publiek, met inbegrip van de gebruikers:
a) een tijdschema en werkprogramma voor de opstelling
van het plan, met inbegrip van de vermelding
van de te nemen raadplegingsmaatregelen,
minstens drie jaar vóór het begin van de periode
waarop het plan betrekking heeft;
b) een tussentijds overzicht van de belangrijke waterbeheerskwesties
die zijn vastgesteld in het
stroomgebied, minstens twee jaar vóór het begin
van de periode waarop het plan betrekking heeft;
c) kopieën van het ontwerp-stroomgebiedsbeheersplan,
minstens één jaar vóór het begin van
de periode waarop het plan betrekking heeft.
Op verzoek wordt inzage gegeven in de bij de opstelling
van het ontwerp-stroomgebiedsbeheersplan
gebruikte achtergronddocumenten en -informatie.
2. De Lid-Staten voorzien in perioden van ten minste
zes maanden voor het maken van schriftelijke
opmerkingen over die documenten, teneinde actieve
betrokkenheid en raadpleging mogelijk te
maken.
3. De leden 1 en 2 zijn eveneens van toepassing
voor bijgewerkte stroomgebiedsbeheersplannen.
Art. 15. Rapportering
1. De Lid-Staten zenden de Commissie en eventuele
andere betrokken Lid-Staten afschriften van
de stroomgebiedsbeheersplannen en alle latere
bijgestelde versies binnen drie maanden na publicatie
daarvan toe:
a) voor volledig op het grondgebied van een Lid-
Staat liggende stroomgebiedsdistricten, alle
stroomgebiedsbeheersplannen die het nationale
grondgebied bestrijken en overeenkomstig
artikel 13 zijn gepubliceerd;
b) voor internationale stroomgebiedsdistricten,
ten minste het deel van het stroomgebiedsbeheersplan
dat het grondgebied van de Lid-Staat bestrijkt.
2. De Lid-Staten leggen beknopte verslagen voor
met betrekking tot:
– de krachtens artikel 5 vereiste analyses; en
– de krachtens artikel 8 ontworpen monitoringsprogramma's,
die ten behoeve van het eerste stroomgebiedsbeheersplan
zijn uitgevoerd binnen drie maanden
na de voltooiing daarvan.
3. Binnen drie jaar na de publicatie van elk
stroomgebiedsbeheersplan of van elke bijstelling
overeenkomstig artikel 13 leggen de Lid-Staten
een tussentijds verslag voor over de vooruitgang
in de uitvoering van het geplande maatregelenprogramma.
Art. 16. Strategieën ter bestrijding van waterverontreiniging
1. Het Europees Parlement en de Raad stellen specifieke
maatregelen vast ter bestrijding van de waterverontreiniging
door afzonderlijke verontreinigende
stoffen of groepen verontreinigende stoffen
die een significant risico voor of via het aquatische
milieu betekenen, met inbegrip van dergelijke risico's
voor water dat voor de drinkwaterwinning
wordt gebruikt. Voor die verontreinigende stoffen
zijn de maatregelen gericht op progressieve vermindering,
en voor prioritaire gevaarlijke stoffen
zoals omschreven in artikel 2, punt 30, op stopzetting
of geleidelijke beëindiging van lozingen,
emissies en verliezen. Deze maatregelen worden
vastgesteld op basis van de voorstellen die de
Commissie volgens de in het Verdrag vastgelegde
procedures indient.
2. De Commissie dient een voorstel in voor een
lijst van prioritaire stoffen, die geselecteerd wor-
WATER – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/60/EG E.P. en de Raad 23 oktober 2000
den uit die stoffen welke een significant risico voor
of via het aquatische milieu betekenen. De prioriteit
van stoffen wordt bepaald op basis van het risico
voor of via het aquatische milieu dat wordt
bepaald door:
a) een risicobeoordeling krachtens Verordening
(EEG) nr. 793/93 van de Raad, Richtlijn
91/414/EEG van de Raad en Richtlijn 98/8/EG, of
b) een gerichte op risico gebaseerde beoordeling
(volgens de methode van Verordening (EEG)
nr. 793/93) die uitsluitend op aquatische ecotoxiciteit
en toxiciteit voor de mens via het aquatische
milieu is gericht.
Indien nodig om aan het in lid 4 bepaalde tijdschema
te voldoen, geschiedt de aanwijzing van
stoffen die prioriteit krijgen om actie te ondernemen,
op basis van het risico voor of via het aquatische
milieu, dat wordt bepaald met een vereenvoudigde,
op wetenschappelijke grondslagen berustende
risicobeoordelingsprocedure waarbij
met name rekening wordt gehouden met:
– gegevens over het intrinsieke gevaar van de betrokken
stof, met name de aquatische ecotoxiciteit
en de toxiciteit voor de mens door blootstelling via
het aquatische milieu, en
– aanwijzingen verkregen uit de monitoring van
wijdverbreide milieuverontreiniging, en
– andere aangetoonde factoren die op de mogelijkheid
van wijdverbreide milieuverontreiniging
wijzen, bijvoorbeeld de omvang van productie of
gebruik van de betrokken stof en de gebruikspatronen.
3. Het Commissievoorstel noemt ook de prioritaire
gevaarlijke stoffen. Daarbij houdt de Commissie
rekening met de selectie van stoffen die tot bezorgdheid
aanleiding geven in de desbetreffende
communautaire wetgeving inzake gevaarlijke
stoffen of in de relevante internationale overeenkomsten.
4. De Commissie toetst de vastgestelde lijst van
prioritaire stoffen uiterlijk vier jaar na de datum
van inwerkingtreding van deze richtlijn en vervolgens
ten minste om de vier jaar en dient zo nodig
voorstellen in.
5. Bij het opstellen van haar voorstel houdt de
Commissie rekening met aanbevelingen van het
Wetenschappelijk Comité voor de toxiciteit, de
ecotoxiciteit en het milieu, de Lid-Staten, het Europees
Parlement, het Europees Milieuagentschap,
communautaire onderzoeksprogramma's, internationale
organisaties waarbij de Gemeenschap is
aangesloten, Europese bedrijfsorganisaties, waaronder
organisaties die de kleine en middelgrote
ondernemingen vertegenwoordigen, Europese
milieuorganisaties en andere relevante informatie
die onder haar aandacht komt.
6. Voor de prioritaire stoffen dient de Commissie
voorstellen voor beheersingsmaatregelen in met
het oog op:
– de progressieve vermindering van lozingen,
emissies en verliezen van de betrokken stoffen; en
in het bijzonder
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 445

– de stopzetting of geleidelijke beëindiging van lozingen,
emissies en verliezen van de in overeenstemming
met lid 3 vastgestelde stoffen, met inbegrip
van een geschikt tijdschema hiervoor. Het
tijdschema gaat niet verder dan 20 jaar na de vaststelling
van deze voorstellen door het Europees
Parlement en de Raad in overeenstemming met
dit artikel.
Daarbij geeft zij voor zowel puntbronnen als diffuse
bronnen aan welk niveau en welke combinatie
van product- en procesbeheersingsmaatregelen
uit het oogpunt van kosteneffectiviteit en evenredigheid
geschikt zijn en houdt zij rekening met
uniforme communautaire emissiegrenswaarden
voor procesbeheersingsmaatregelen. Zo nodig
kunnen procesbeheersingsmaatregelen op communautair
niveau per sector worden vastgesteld.
Houden productbeheersingsmaatregelen een
toetsing in van de toepasselijke toestemmingen
die zijn afgegeven ingevolge Richtlijn
91/414/EEG en Richtlijn 98/8/EG, dan geschiedt
die toetsing volgens de bepalingen van die richtlijnen.
Elk voorstel voor beheersingsmaatregelen
bevat regelingen voor de toetsing en de bijwerking,
alsmede de beoordeling van de doelmatigheid
van die maatregelen.
7. De Commissie dient voorstellen in voor kwaliteitsnormen
voor de concentraties van de prioritaire
stoffen in oppervlaktewater, sedimenten of
biota.
8. Uiterlijk twee jaar na de plaatsing van de betrokken
stof op de lijst van prioritaire stoffen dient
de Commissie, in overeenstemming met de
leden 6 en 7, voorstellen in die ten minste betrekking
hebben op emissiebeheersingsmaatregelen
voor puntbronnen en milieukwaliteitsnormen. Is
er voor stoffen van de eerste lijst van prioritaire
stoffen zes jaar na de datum van inwerkingtreding
van deze richtlijn op het niveau van de Gemeenschap
geen akkoord bereikt, dan stellen de Lid-
Staten milieukwaliteitsnormen voor die stoffen
vast voor alle oppervlaktewateren die door lozingen
van die stoffen worden beïnvloed, alsmede
beheersingsmaatregelen voor de belangrijkste
bronnen van die lozingen, onder andere op basis
van een beoordeling van alle technische verminderingsopties.
Voor stoffen die later op de lijst van
prioritaire stoffen worden geplaatst, nemen de
Lid-Staten bij gebreke van een akkoord op Gemeenschapsniveau
zulke maatregelen vijf jaar na
de datum van plaatsing op de lijst.
9. De Commissie kan strategieën uitwerken ter bestrijding
van waterverontreiniging door gelijk
welke andere verontreinigende stoffen of groepen
van verontreinigende stoffen, met inbegrip van
verontreiniging ten gevolge van ongevallen.
10. Bij het opstellen van voorstellen uit hoofde
van de leden 6 en 7 toetst de Commissie ook alle
in bijlage IX genoemde richtlijnen. Vóór de in lid 8
bedoelde datum stelt zij een herziening voor van
de in bijlage IX bedoelde beheersingsmaatregelen
voor alle stoffen op de lijst van prioritaire stoffen,
alsmede passende maatregelen, waaronder de
eventuele intrekking van de beheersingsmaatre-
gelen overeenkomstig bijlage IX voor alle andere
stoffen.
Alle beheersingsmaatregelen overeenkomstig
bijlage IX waarvoor een herziening wordt voorgesteld,
worden bij de inwerkingtreding van die herziening
ingetrokken.
11. De door de Commissie voorgestelde lijst van
prioritaire stoffen, bedoeld in de leden 2 en 3,
wordt na vaststelling door het Europees Parlement
en de Raad als bijlage X aan deze richtlijn
gehecht. De herziening zoals bedoeld in lid 4 geschiedt
volgens dezelfde procedure.
Art. 17. Strategieën ter voorkoming en beheersing
van grondwaterverontreiniging
1. Het Europees Parlement en de Raad stellen specifieke
maatregelen vast ter voorkoming en beheersing
van grondwaterverontreiniging. Die
maatregelen zijn gericht op het bereiken van een
goede chemische toestand van het grondwater in
overeenstemming met artikel 4, lid 1, onder b), en
zij worden vastgesteld op basis van door de Commissie
binnen twee jaar na de inwerkingtreding
van deze richtlijn ingediende voorstellen, in overeenstemming
met de in het Verdrag vastgelegde
procedures.
2. Bij het voorstellen van de maatregelen houdt de
Commissie rekening met de analyse die wordt uitgevoerd
overeenkomstig artikel 5 en bijlage II. Die
maatregelen worden eerder voorgesteld indien
gegevens beschikbaar zijn, en ze omvatten:
a) criteria voor de beoordeling van de goede chemische
toestand van grondwater, in overeenstemming
met bijlage II, punt 2.2, en bijlage V,
punten 2.3.2 en 2.4.5;
b) criteria voor het vaststellen van een significante
en aanhoudende stijgende tendens en voor het
bepalen van de beginpunten voor omkeringen in
tendensen die gebruikt moeten worden in overeenstemming
met bijlage V, punt 2.4.4.
3. De maatregelen die uit de toepassing van lid 1
voortvloeien, worden opgenomen in de krachtens
artikel 11 vereiste maatregelenprogramma's.
4. Bij gebreke van krachtens lid 2 vastgestelde criteria
op Gemeenschapsniveau stellen de Lid-Staten
geschikte criteria vast uiterlijk vijf jaar na de
datum van inwerkingtreding van deze richtlijn.
5. Bij gebreke van krachtens lid 4 op nationaal niveau
vastgestelde criteria, geldt voor de ombuiging
van de stijgende tendens als beginpunt een
maximum van 75 % van het niveau van de in de
bestaande communautaire wetgeving vastgestelde
kwaliteitsnormen voor grondwater.
Art. 18. Rapportage door de Commissie
1. De Commissie publiceert uiterlijk twaalf jaar na
de datum van inwerkingtreding van deze richtlijn
en vervolgens om de zes jaar een verslag over de
uitvoering van deze richtlijn en legt dit voor aan
het Europees Parlement en de Raad.
2. Het verslag bevat het volgende:
WATER – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/60/EG E.P. en de Raad 23 oktober 2000
a) een beoordeling van de bij de uitvoering van de
richtlijn geboekte vooruitgang;
b) een met het Europees Milieuagentschap gecoördineerde
beoordeling van de oppervlaktewatertoestand
en de grondwatertoestand in de Gemeenschap;
c) een onderzoek van de overeenkomstig
artikel 15 ingediende stroomgebiedsbeheersplannen,
met inbegrip van suggesties ter verbetering
van toekomstige plannen;
d) een samenvatting van de reacties op de verslagen
of aanbevelingen van de Lid-Staten aan de
Commissie overeenkomstig artikel 12;
e) een samenvatting van overeenkomstig
artikel 16 ontwikkelde voorstellen, beheersingsmaatregelen
en strategieën;
f) een samenvatting van de antwoorden op de opmerkingen
van het Europees Parlement en de
Raad over vorige uitvoeringsverslagen.
3. De Commissie publiceert tevens een verslag
over de bij de uitvoering geboekte vooruitgang,
dat gebaseerd is op de door de Lid-Staten overeenkomstig
artikel 15, lid 2, ingediende beknopte verslagen,
en legt dit voor aan het Europees Parlement
en de Lid-Staten, zulks uiterlijk twee jaar na
de in de artikelen 5 en 8 bedoelde data.
4. Binnen drie jaar na de publicatie van elk verslag
uit hoofde van lid 1 publiceert de Commissie een
tussentijds verslag dat de bij de uitvoering geboekte
vooruitgang beschrijft op basis van de in
artikel 15, lid 3, bedoelde tussentijdse verslagen
van de Lid-Staten. Dit verslag wordt voorgelegd
aan het Europees Parlement en de Raad.
5. De Commissie roept, wanneer zulks noodzakelijk
is in het licht van de rapportagecyclus, een
conferentie bijeen van de bij het communautaire
waterbeleid betrokken partijen van alle Lid-Staten,
waar deze opmerkingen kunnen maken over
de uitvoeringsverslagen van de Commissie en ervaringen
kunnen uitwisselen.
Tot de deelnemers moeten behoren vertegenwoordigers
van de bevoegde autoriteiten, het Europees
Parlement, non-gouvernementele organisaties,
de sociale en economische partners, consumentenorganisaties,
academici en andere deskundigen.
Art. 19. Plannen voor toekomstige maatregelen
van de Gemeenschap
1. De Commissie dient eens per jaar ter informatie
bij het comité van artikel 21 een indicatief plan in
van de maatregelen met gevolgen voor de waterwetgeving
die zij voornemens is in de naaste toekomst
in te dienen, met inbegrip van maatregelen
die hun oorsprong vinden in de overeenkomstig
artikel 16 ontwikkelde voorstellen, beheersingsmaatregelen
en strategieën. De Commissie dient
uiterlijk twee jaar na de datum van inwerkingtreding
van deze richtlijn voor het eerst een dergelijk
verslag in.
446 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

2. De Commissie toetst deze richtlijn uiterlijk
19 jaar na de datum van inwerkingtreding ervan
en stelt zo nodig wijzigingen voor.
Art. 20. Technische aanpassingen van de
richtlijn
1. De bijlagen I en III, alsmede punt 1.3.6 van
bijlage V, kunnen volgens de procedure van
artikel 21 aan de wetenschappelijke en technische
vooruitgang worden aangepast, met inachtneming
van de termijnen voor toetsing en bijstelling
van de stroomgebiedsbeheersplannen, zoals
vermeld in artikel 13. Waar nodig kan de Commissie
volgens de procedure van artikel 21 richtsnoeren
vaststellen voor de toepassing van de
bijlagen II en V.
2. Ten behoeve van de transmissie en de verwerking
van gegevens, met inbegrip van statistische
en cartografische gegevens, kunnen voor de doeleinden
van lid 1 technische opmaakvoorschriften
worden vastgesteld volgens de procedure van
artikel 21.
Art. 21. Regelgevend comité
1. De Commissie wordt bijgestaan door een comité
(hierna «het comité» genoemd).
2. Wanneer naar dit lid wordt verwezen, zijn de
artikelen 5 en 7 van Besluit 1999/468/EG van toepassing,
met inachtneming van het bepaalde in
artikel 8 van dat besluit.
De in artikel 5, lid 6, van Besluit 1999/468/EG bedoelde
periode wordt vastgesteld op drie maanden.
3. Het comité stelt zijn reglement van orde vast.
Art. 22. Intrekkingen en overgangsbepalingen
1. De volgende communautaire wetgeving wordt
zeven jaar na de datum van inwerkingtreding van
deze richtlijn ingetrokken:
– Richtlijn 75/440/EEG van de Raad van 16 juni
1975 betreffende de vereiste kwaliteit van het oppervlaktewater
dat is bestemd voor productie van
drinkwater in de Lid-Staten,
– Beschikking 77/795/EEG van de Raad van
12 december 1977 tot instelling van een gemeenschappelijke
procedure voor de uitwisseling van
informatie over de kwaliteit van zoet oppervlaktewater
in de Gemeenschap,
– Richtlijn 79/869/EEG van de Raad van 9 oktober
1979 betreffende de meetmethodes en de frequentie
van de bemonstering en de analyse van
het oppervlaktewater dat is bestemd voor de productie
van drinkwater in de Lid-Staten.
2. De volgende communautaire wetgeving wordt
13 jaar na de datum van inwerkingtreding van
deze richtlijn ingetrokken:
– Richtlijn 78/659/EEG van de Raad van 18 juli
1978 betreffende de kwaliteit van zoet water dat
bescherming of verbetering behoeft teneinde geschikt
te zijn voor het leven van vissen,
– Richtlijn 79/923/EEG van de Raad van 30 oktober
1979 inzake de vereiste kwaliteit van schelpdierwater,
– Richtlijn 80/68/EEG van de Raad van 17 december
1979 betreffende de bescherming van het
grondwater tegen verontreiniging veroorzaakt
door de lozing van bepaalde gevaarlijke stoffen,
– Richtlijn 76/464/EEG, met uitzondering van
artikel 6, dat bij de inwerkingtreding van deze
richtlijn wordt ingetrokken.
3. Voor Richtlijn 76/464/EEG gelden de volgende
overgangsbepalingen:
a) de overeenkomstig artikel 16 van deze richtlijn
vastgestelde lijst van prioritaire stoffen vervangt
de lijst van de als prioritair aangemerkte stoffen in
de mededeling van de Commissie aan de Raad
van 22 juni 1982;
b) voor de toepassing van artikel 7 van Richtlijn
76/464/EEG kunnen de Lid-Staten de beginselen
van deze richtlijn toepassen voor de aanwijzing
van verontreinigingsproblemen en de stoffen
waardoor die veroorzaakt worden, de vaststelling
van kwaliteitsnormen en het vaststellen van maatregelen.
4. De milieudoelstellingen van artikel 4 en de milieukwaliteitsnormen,
vastgesteld in bijlage IX en
overeenkomstig artikel 16, lid 7, dan wel door de
Lid-Staten vastgesteld overeenkomstig bijlage V
voor stoffen die niet op de lijst van prioritaire stoffen
voorkomen of overeenkomstig artikel 16,
lid 8, voor prioritaire stoffen waarvoor nog geen
communautaire normen gelden, worden voor de
toepassing van artikel 2, punt 7, en artikel 10 van
Richtlijn 96/61/EG als milieukwaliteitsnormen
beschouwd.
5. Indien een stof op de overeenkomstig artikel 16
vastgestelde lijst van prioritaire stoffen niet in
bijlage VIII van deze richtlijn noch in bijlage III
van Richtlijn 96/61/EG voorkomt, wordt hij daaraan
toegevoegd.
6. Voor oppervlaktewaterlichamen moeten de milieudoelstellingen
van het eerste stroomgebiedsbeheersplan
uit hoofde van deze richtlijn ten minste
leiden tot kwaliteitsnormen die minstens even
streng zijn als die welke vereist zijn om uitvoering
te geven aan Richtlijn 76/464/EEG.
Art. 23. Sancties
De Lid-Staten stellen sancties op overtredingen
van de overeenkomstig deze richtlijn vastgestelde
nationale bepalingen vast. De aldus vastgestelde
sancties dienen doeltreffend, evenredig en afschrikkend
te zijn.
Art. 24. Uitvoering
1. De Lid-Staten doen de nodige wettelijke en bestuursrechtelijke
bepalingen in werking treden
om uiterlijk op 22 december 2003 aan deze richtlijn
te voldoen. Zij stellen de Commissie daarvan
onverwijld in kennis.
Wanneer de Lid-Staten deze bepalingen aannemen,
wordt in die bepalingen zelf of bij de officiële
bekendmaking daarvan naar deze richtlijn verwe-
WATER – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/60/EG E.P. en de Raad 23 oktober 2000
zen. De regels voor deze verwijzing worden vastgesteld
door de Lid-Staten.
2. De Lid-Staten delen de Commissie de tekst van
de belangrijke bepalingen van intern recht mede
die zij op het onder deze richtlijn vallende gebied
vaststellen. De Commissie stelt de andere Lid-Staten
daarvan in kennis.
Art. 25. Inwerkingtreding
Deze richtlijn treedt in werking op de dag van
haar bekendmaking in het Publicatieblad van de
Europese Gemeenschappen.
Art. 26. Adressaten
Deze richtlijn is gericht tot de Lid-Staten.
BIJLAGE I
Verplichte informatie voor de lijst van
bevoegde autoriteiten
Zoals voorgeschreven in artikel 3, lid 8, verstrekken de
Lid-Staten de volgende informatie over alle bevoegde
autoriteiten van elk van hun stroomgebiedsdistricten en
het deel van elk internationaal stroomgebiedsdistrict dat
op hun grondgebied ligt.
i) Naam en adres van de bevoegde autoriteit: De officiële
naam en het adres van de overeenkomstig artikel 3,
lid 2, aangewezen autoriteit.
ii) Geografisch gebied van het stroomgebiedsdistrict: De
namen van de hoofdrivieren in het stroomgebiedsdistrict,
samen met een nauwkeurige beschrijving van de
grenzen van dat district. Deze informatie moet zoveel
mogelijk geschikt zijn voor invoering in een geografische
informatiesysteem (GIS) en/of het geografisch informatiesysteem
van de Commissie (GISCO).
iii) Juridische status van de bevoegde autoriteit: Een beschrijving
van de juridische status van de bevoegde autoriteit
en, voorzover van toepassing, een samenvatting
of kopie van haar statuten, oprichtingsakte of een gelijkwaardig
juridisch document.
iv) Verantwoordelijkheden: Een beschrijving van de juridische
en administratieve verantwoordelijkheden van
elke bevoegde autoriteit en haar rol in elk van de stroomgebiedsdistricten.
v) Lidmaatschap: Wanneer de bevoegde autoriteit optreedt
als coördinerend lichaam voor andere bevoegde
autoriteiten, moet een lijst van die lichamen worden verstrekt,
samen met een samenvatting van de institutionele
betrekkingen die zijn aangegaan met het oog op de
coördinatie.
vi) Internationale betrekkingen: Wanneer een stroomgebiedsdistrict
op het grondgebied van meer dan één Lid-
Staat ligt, of mede grondgebied van niet-Lid-Staten omvat,
moet een samenvatting worden gegeven van de institutionele
betrekkingen die zijn aangegaan met het
oog op de coördinatie.
BIJLAGE II
1. OPPERVLAKTEWATEREN
1.1. Karakterisering van typen
oppervlaktewaterlichamen
De Lid-Staten stellen de ligging en de grenzen van de oppervlaktewaterlichamen
vast en maken een eerste ka-
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 447

akterisering van alle dergelijke lichamen overeenkomstig
de hiernavolgende methodiek. De Lid-Staten kunnen
oppervlaktewaterlichamen ten behoeve van die eerste
karakterisering groeperen:
i) De oppervlaktewaterlichamen binnen het stroomgebiedsdistrict
worden ingedeeld in een van de oppervlaktewatercategorieën
– rivieren, meren, overgangswateren,
kustwateren – of aangemerkt als kunstmatig dan
wel als sterk veranderd oppervlaktewaterlichaam.
ii) Voor elke oppervlaktewatercategorie worden de relevante
oppervlaktewaterlichamen in het stroomgebiedsdistrict
onderscheiden in typen. Het gaat hierbij om de
typen die worden bepaald gebruikmakend van ofwel
systeem A ofwel systeem B bepaald in punt 1.2.
iii) Indien systeem A wordt gebruikt, worden de oppervlaktewaterlichamen
binnen het stroomgebiedsdistrict
eerst onderscheiden naar ecoregio volgens de geografische
gebieden die in punt 1.2 zijn onderscheiden en op
de desbetreffende kaart in bijlage XI zijn aangegeven.
De waterlichamen in iedere ecoregio worden vervolgens
onderscheiden in typen oppervlaktewaterlichamen volgens
de descriptoren in de tabellen van systeem A.
iv) Indien systeem B wordt gebruikt, moeten de Lid-Staten
een minstens even sterke mate van differentiatie bereiken
als met systeem A zou zijn bereikt. De oppervlaktewaterlichamen
in het stroomgebiedsdistrict worden
onderscheiden in typen met behulp van de waarden
voor de verplichte descriptoren en die facultatieve descriptoren,
of combinaties van descriptoren, welke nodig
zijn voor een betrouwbare afleiding van de voor dat type
specifieke biologische referentieomstandigheden.
v) Kunstmatige en sterk veranderde oppervlaktewaterlichamen
worden gedifferentieerd met behulp van de descriptoren
voor de oppervlaktewatercategorie die het
meest lijkt op het betrokken sterk veranderde of kunstmatige
waterlichaam.
vi) De Lid-Staten leggen de Commissie een kaart of kaarten
voor (in een GIS-formaat) van de geografische ligging
van de typen voor met de uit hoofde van systeem A
vereiste differentiatiegraad.
1.2. Ecoregio's en typen
oppervlaktewaterlichamen
1.2.1. Rivieren
Systeem A
Vaste typering Descriptoren
Ecoregio Ecoregio's op kaart A in bijlage XI
Type Hoogte
Hoogland: > 800 m
Heuvelland: 200 tot 800 m
Laagland: < 200 m
Grootte op basis van het stroomgebied
Klein: 10-100 km2 Middelgroot: > 100 tot 1.000 km2 Groot: > 1.000 tot 10.000 km 2
Zeer groot: > 10.000 km2 Geologie
Kalkhoudend
Kiezelhoudend
Organisch
Alternatieve
karakterisering
Systeem B
Fysische en chemische factoren
die bepalend zijn voor de
kenmerken van de rivier of een
deel ervan en dientengevolge
voor structuur en samenstelling
van de biologische populatie
Verplichte factoren Hoogte
Breedtegraad
Lengtegraad
Geologie
Grootte
Facultatieve factoren Afstand van de bron van de rivier
Stromingsenergie (functie van
stroming en verval)
Gemiddelde waterbreedte
Gemiddelde waterdiepte
Gemiddeld waterverval
Vorm en profiel van de hoofdrivierbedding
Rivierdebiet-(stromings-) categorie
Vorm van het dal
Transport van vaste stoffen
Zuurneutraliserend vermogen
Gemiddelde samenstelling van
het substraat
Chloride
Bereik van de luchttemperatuur
Gemiddelde luchttemperatuur
Neerslag
1.2.2. Meren
Systeem A
Vaste typering Descriptoren
Ecoregio Ecoregio's op kaart A in bijlage XI
Type Hoogte
Hoogland: > 800 m
Heuvelland: 200 tot 800 m
Laagland: < 200 m
Diepte op basis van het stroomgebied
< 3 m
3 tot 15 m
>15 m
Grootte op basis van oppervlakte
0,5 tot 1 km2 1 tot 10 km 2
10 tot 100 km2 >100km2 Geologie
Kalkhoudend
Kiezelhoudend
Organisch
WATER – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/60/EG E.P. en de Raad 23 oktober 2000
Alternatieve
karakterisering
Systeem B
Verplichte factoren Hoogte
Breedtegraad
Lengtegraad
Diepte
Geologie
Grootte
Fysische en chemische factoren
die bepalend zijn voor de
kenmerken van het meer en
dientengevolge voor structuur
en samenstelling van de
biologische populatie
Facultatieve factoren
Gemiddelde waterdiepte
Vorm van het meer
Verblijftijd
Gemiddelde luchttemperatuur
Bereik van de luchttemperatuur
Mengkarakteristieken (bv. monomictisch)
Zuurneutraliserend vermogen
Achtergrondtoestand van de
nutriënten
Gemiddelde samenstelling van
het substraat
Fluctuatie van het waterniveau
1.2.3. Overgangswateren
Systeem A
Vaste typering Descriptoren
Ecoregio De volgende gebieden, zoals aangegeven
op kaart B in bijlage XI:
Oostzee
Barentszzee
Noorse Zee
Noordzee
Noord-Atlantische Oceaan
Middellandse Zee
Type Op basis van het jaargemiddelde van
het zoutgehalte
4 m: groot getijverschil
448 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Alternatieve
karakterisering
Systeem B
Fysische en chemische
factoren die bepalend zijn
voor de kenmerken van het
overgangswater en
dientengevolge voor
structuur en samenstelling
van de biologische populatie
Verplichte factoren Breedte
Lengte
Getijverschil
Zoutgehalte
Facultatieve factoren Diepte
Stroomsnelheid
Golfslag
Verblijftijd
Gemiddelde watertemperatuur
Mengkarakteristieken
Turbiditeit
Gemiddelde samenstelling
van het substraat
Vorm
Bereik van de watertemperatuur
1.2.4. Kustwateren
Systeem A
Vaste typering Descriptoren
Ecoregio De volgende gebieden, zoals aangegeven
op kaart B in bijlage XI:
Oostzee
Barentszzee
Noorse Zee
Noordzee
Noord-Atlantische Oceaan
Middellandse Zee
Type Op basis van het jaargemiddelde van
het zoutgehalte
200 m
Alternatieve
karakterisering
Systeem B
Verplichte factoren Breedtegraad
Lengtegraad
Getijverschil
Zoutgehalte
Fysische en chemische factoren
die bepalend zijn voor de
kenmerken van het kustwater
en dientengevolge voor
structuur en samenstelling van
de biologische gemeenschap
Alternatieve
karakterisering
Fysische en chemische factoren
die bepalend zijn voor de
kenmerken van het kustwater
en dientengevolge voor
structuur en samenstelling van
de biologische gemeenschap
Facultatieve factoren Stroomsnelheid
Golfslag
Gemiddelde watertemperatuur
Mengkarakteristieken
Turbiditeit
Verblijftijd (van omsloten inhammen)
Gemiddelde samenstelling van
het substraat
Bereik van de watertemperatuur
1.3. Vaststellen van typespecifieke
referentieomstandigheden voor typen
oppervlaktewaterlichamen
i) Voor elk overeenkomstig punt 1.1 gekarakteriseerde
type oppervlaktewaterlichaam worden typespecifieke
hydromorfologische en fysisch-chemische omstandigheden
bepaald die staan voor de waarden van de in
punt 1.1 van bijlage V genoemde hydromorfologische
en fysisch-chemische kwaliteitselementen, welke voor
dat type oppervlaktewaterlichaam behoren bij een zeer
goede ecologische toestand zoals omschreven in de toepasselijke
tabel in punt 1.2 van bijlage V. Verder worden
typespecifieke biologische referentieomstandigheden
bepaald die staan voor de waarden van de in punt 1.1
van bijlage V genoemde biologische kwaliteitselementen
voor dat type oppervlaktewaterlichaam bij een zeer
goede ecologische toestand zoals omschreven in de toepasselijke
tabel in punt 1.2 in bijlage V.
ii) Bij de toepassing van de in dit punt omschreven procedures
op sterk veranderde of kunstmatige oppervlaktewaterlichamen
worden verwijzingen naar zeer goede
ecologische toestand opgevat als verwijzingen naar het
maximale ecologische potentieel zoals omschreven in
de tabel in punt 1.2.5 van bijlage V. De waarden voor het
maximale ecologische potentieel voor een waterlichaam
worden om de zes jaar getoetst.
iii) Typespecifieke omstandigheden zoals bedoeld in i)
en ii), en typespecifieke biologische referentieomstandigheden
kunnen ruimtelijk of op modellen gebaseerd
zijn, of worden afgeleid door een combinatie van die methoden
te gebruiken. Wanneer het niet mogelijk is om
die methoden te gebruiken, kunnen Lid-Staten voor het
bepalen van dergelijke omstandigheden het advies van
deskundigen inwinnen. Voor het bepalen van een zeer
goede ecologische toestand met betrekking tot de concentraties
van specifieke synthetische verontreinigende
stoffen gelden de detectielimieten die haalbaar zijn met
de technieken welke beschikbaar zijn op het tijdstip dat
de typespecifieke omstandigheden moeten worden bepaald.
iv) Voor op ruimte gebaseerde typespecifieke biologische
referentieomstandigheden vormen de Lid-Staten
voor elk type oppervlaktewaterlichaam een referentienet.
Het net bevat een voldoende aantal locaties met een
zeer goede toestand zodat een voldoende betrouwbaarheidsgraad
van de waarden voor de referentieomstandigheden
kan worden bereikt, gelet op de variabiliteit
van de waarden van de kwaliteitselementen die voor dat
type oppervlaktewaterlichaam overeenkomen met een
zeer goede ecologische toestand en de krachtens punt v
toe te passen modelleringstechnieken.
v) Op modellen gebaseerde typespecifieke biologische
referentieomstandigheden kunnen worden afgeleid met
voorspellingsmodellen of terugrekenmethoden. Bij die
WATER – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/60/EG E.P. en de Raad 23 oktober 2000
methoden worden historische, paleologische en andere
beschikbare gegevens gebruikt. De betrouwbaarheidsgraad
van de waarden voor de referentieomstandigheden
moet voldoende hoog zijn opdat de aldus afgeleide
omstandigheden consistent en geldig voor elk type oppervlaktewaterlichaam
zijn.
vi) Wanneer het voor een kwaliteitselement in een type
oppervlaktewaterlichaam niet mogelijk is om betrouwbare
typespecifieke referentieomstandigheden vast te
stellen, omdat de natuurlijke variabiliteit in dat element
hoog is, niet alleen ten gevolge van seizoenschommelingen,
behoeft dat element niet te worden opgenomen in
de beoordeling van de ecologische toestand voor dat
type oppervlaktewater. In dat geval motiveren de Lid-
Staten die uitsluiting in het stroomgebiedsbeheersplan.
1.4. Beoordeling van de belasting van wateren
De Lid-Staten verzamelen informatie over soort en omvang
van de significante antropogene belastingen waaraan
oppervlaktewaterlichamen in elk stroomgebiedsdistrict
onderhevig kunnen zijn, en houden die informatie
bij. Het betreft met name:
schatting en identificatie van significante verontreiniging
uit puntbronnen, met name door in bijlage VIII bedoelde
stoffen, afkomstig van stedelijke, industriële,
agrarische en andere installaties en activiteiten, onder
meer gebaseerd op informatie die is vergaard krachtens:
i) de artikelen 15 en 17 van Richtlijn 91/271/EEG,
ii) de artikelen 9 en 15 van Richtlijn 96/61/EG van de
Raad, en, voor de doeleinden van het eerste stroomgebiedsbeheersplan,
iii) artikel 11 van Richtlijn 76/464/EEG, en
iv) Richtlijn 75/440/EEG, Richtlijn 76/160/EEG van de
Raad, Richtlijn 78/659/EEG en Richtlijn 79/923/EEG
van de Raad;
schatting en identificatie van significante verontreiniging
uit diffuse bronnen, met name door in bijlage VIII
bedoelde stoffen, afkomstig van stedelijke, industriële,
agrarische en andere installaties en activiteiten, onder
meer gebaseerd op informatie die is vergaard krachtens:
i) de artikelen 3, 5 en 6 van Richtlijn 91/676/EEG van de
Raad,
ii) de artikelen 7 en 17 van Richtlijn 91/414/EEG,
iii) Richtlijn 98/8/EG, en, voor de doeleinden van het
eerste stroomgebiedsbeheersplan,
iv) de Richtlijnen 75/440/EEG, 76/160/EEG,
76/464/EEG, 78/659/EEG en 79/923/EEG;
schatting en identificatie van significante wateronttrekking
voor stedelijk, industrieel, agrarisch en ander gebruik,
met inbegrip van seizoenschommelingen en de
totale vraag per jaar, en van het waterverlies in de distributiestelsels;
schatting en identificatie van de effecten van significante
regulering van de waterstroming, met inbegrip van
overbrenging en omleiding van water, op de stromingskenmerken
en waterbalansen in hun geheel;
identificatie van significante morfologische veranderingen
van waterlichamen;
schatting en identificatie van andere significante antropogene
invloeden op de toestand van oppervlaktewateren;
en
schattingen van bodemgebruikspatronen, waaronder
de identificatie van de belangrijkste stedelijke, industriële
en agrarische gebieden en, voorzover relevant, visgronden
en bossen.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 449

1.5. Beoordeling van effecten
De Lid-Staten beoordelen in hoeverre de oppervlaktewatertoestand
van lichamen gevoelig is voor de bovenvermelde
vormen van belasting.
De Lid-Staten gebruiken de bovenvermelde informatie
die zij verzameld hebben, en alle andere relevante informatie
met inbegrip van bestaande milieumonitoringsgegevens,
om een beoordeling te maken van de kans dat
oppervlaktewaterlichamen in het stroomgebiedsdistrict
niet zullen voldoen aan de milieukwaliteitsdoelstellingen
die artikel 4 aan die lichamen stelt. De Lid-Staten
kunnen bij die beoordeling modelleringstechnieken gebruiken.
Voor lichamen waarvan is gebleken dat zij gevaar lopen
niet te voldoen aan de milieukwaliteitsdoelstellingen
moet, voorzover dienstig, een verdere karakterisering
plaatsvinden om het ontwerp van de bij artikel 8 voorgeschreven
monitoringsprogramma's en de bij artikel 11
voorgeschreven maatregelenprogramma's te optimaliseren.
2. GRONDWATER
2.1. Eerste karakterisering
De Lid-Staten maken een eerste karakterisering van alle
grondwaterlichamen om te beoordelen voor welke doeleinden
zij gebruikt worden en in hoeverre zij gevaar lopen
niet te voldoen aan de doelstellingen voor ieder
grondwaterlichaam van artikel 4. De Lid-Staten kunnen
de grondwaterlichamen ten behoeve van deze eerste karakterisering
groeperen. Voor die analyse mag gebruik
worden gemaakt van bestaande hydrologische, geologische
en bodemkundige gegevens, gegevens over landgebruik,
lozing en wateronttrekking en andere gegevens,
maar het volgende moet in ieder geval geïdentificeerd
worden:
– locatie en grenzen van het grondwaterlichaam of de
grondwaterlichamen;
– mogelijke vormen van belasting van de grondwaterlichamen,
zoals:
— diffuse bronnen van verontreiniging,
— verontreiniging uit puntbronnen,
— onttrekking van water,
— kunstmatige aanvulling;
– algemene aard van het superstraat in het stroomgebied
waaruit het grondwaterlichaam wordt aangevuld;
– grondwaterlichamen waarbij rechtstreeks afhankelijke
oppervlaktewaterecosystemen of terrestrische ecosystemen
bestaan.
2.2. Nadere karakterisering
Na deze eerste karakterisering maken de Lid-Staten van
de grondwaterlichamen of groepen waterlichamen
waarvan is vastgesteld dat zij gevaar lopen, een nadere
karakterisering om nauwkeuriger te kunnen beoordelen
hoe groot het gevaar is hiervoor en welke maatregelen
er krachtens artikel 11 moeten worden genomen. Deze
karakterisering moet daartoe relevante gegevens omvatten
over de effecten van menselijke activiteiten en, voorzover
dienstig, gegevens over:
– geologische kenmerken van het grondwaterlichaam,
met inbegrip van grootte en soort van de geologische
eenheden;
– hydrogeologische kenmerken van het grondwaterlichaam,
met inbegrip van doorlaatbaarheid, porositeit
en begrenzing;
– kenmerken van de oppervlakteafzettingen en bodems
in het stroomgebied waaruit het grondwaterlichaam
wordt aangevuld, met inbegrip van dikte, porositeit,
doorlaatbaarheid, en absorptie-eigenschappen van de
afzettingen en bodems;
– stratificatiekarakteristieken van het grondwater in het
grondwaterlichaam;
– een inventarisatie van de bijbehorende oppervlaktesystemen,
met inbegrip van terrestrische ecosystemen
en oppervlaktewaterlichamen waarmee het grondwaterlichaam
dynamisch verbonden is;
– schattingen van richtingen en mate van de uitwisseling
van water tussen het grondwaterlichaam en bijbehorende
oppervlaktesystemen;
– voldoende gegevens om het jaarlijkse gemiddelde van
de totale aanvulling op lange termijn te berekenen;
– kenmerken van de chemische samenstelling van het
grondwater, inbegrepen de beschrijving van de bijdragen
uit menselijke activiteiten. De Lid-Staten kunnen bij
de vastlegging van de natuurlijke achtergrondwaarden
voor deze grondwaterlichamen gebruikmaken van typologieën
voor de beschrijving van het grondwater.
2.3. Beoordeling van de effecten van menselijke
activiteiten op grondwater
Voor grensoverschrijdende grondwaterlichamen tussen
twee of meer Lid-Staten of grondwaterlichamen waarvan
bij de eerste karakterisering overeenkomstig
punt 2.1 blijkt dat zij gevaar lopen niet te voldoen aan de
krachtens artikel 4 voor ieder lichaam vastgestelde doelstellingen,
worden voor ieder grondwaterlichaam de
volgende gegevens, voorzover relevant, vergaard en bijgehouden:
a) de ligging van de punten in het grondwaterlichaam
waar water wordt onttrokken, met uitzondering van:
– punten voor de onttrekking van water die minder leveren
dan gemiddeld 10 m 3 per dag, of,
– punten voor de onttrekking van water voor menselijke
consumptie die minder leveren dan gemiddeld 10 m 3
per dag of die minder dan 50 personen bedienen;
b) de gemiddelde hoeveelheden water die jaarlijks aan
die punten worden onttrokken;
c) de chemische samenstelling van water dat uit het
grondwaterlichaam wordt onttrokken;
d) de ligging van de punten waar rechtstreeks water in
het grondwaterlichaam wordt geloosd;
e) de mate van lozing op die punten;
f) de chemische samenstelling van de lozingen in het
grondwaterlichaam; en
g) het bodemgebruik in het stroomgebied of de stroomgebieden
waaruit het grondwaterlichaam wordt aangevuld,
met inbegrip van het inbrengen van verontreiniging
en door de mens veroorzaakte veranderingen in de
kenmerken van de aanvulling, zoals regenwater en afleiding
van afstromend water door landafdichtingen,
kunstmatige aanvulling, dammen of drainage.
2.4. Beoordeling van de effecten van
veranderingen in de grondwaterstand
De Lid-Staten bepalen voor welke grondwaterlichamen
uit hoofde van artikel 4 lagere doelstellingen worden
aangegeven, ook op grond van een beoordeling reke-
WATER – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/60/EG E.P. en de Raad 23 oktober 2000
ning houdend met de effecten van de toestand van het
lichaam op:
i) oppervlaktewater en bijbehorende terrestrische ecosystemen;
ii) waterhuishouding, bescherming tegen overstromingen
en drainage;
iii) menselijke ontwikkeling.
2.5. Beoordeling van de effecten van
verontreiniging op de grondwaterkwaliteit
De Lid-Staten bepalen voor welke grondwaterlichamen
uit hoofde van artikel 4, lid 5, minder strenge doelstellingen
worden vastgesteld, indien het grondwaterlichaam
door de effecten van menselijke activiteiten, zoals bepaald
in overeenstemming met artikel 5, lid 1, zo verontreinigd
is dat het bereiken van een goede chemische toestand
van grondwater niet haalbaar of buitensporig
duur is.
BIJLAGE III
Economische analyse
De economische analyse omvat voldoende informatie
die voldoende gedetailleerd moet zijn (rekening houdend
met de kosten voor het verzamelen van de relevante
gegevens) voor:
a) de relevante berekeningen die nodig zijn om overeenkomstig
artikel 9 rekening te houden met het beginsel
van de terugwinning van de kosten voor waterdiensten,
gelet op langetermijnvoorspellingen van aanbod en
vraag naar water in het stroomgebiedsdistrict en, waar
nodig:
– ramingen van volume, prijzen en kosten voor waterdiensten;
en
– ramingen van relevante investeringen, inclusief voorspellingen
voor dergelijke investeringen;
b) een oordeel over de meest kosteneffectieve combinatie
van maatregelen op het gebied van watergebruik die
moeten worden opgenomen in het programma van
maatregelen overeenkomstig artikel 11, gebaseerd op
ramingen van de potentiële kosten van dergelijke maatregelen.
BIJLAGE IV
Beschermde gebieden
1. Het overeenkomstig artikel 6 voorgeschreven register
van beschermde gebieden dient de volgende soorten beschermde
gebieden te omvatten:
i) gebieden die overeenkomstig artikel 7 zijn aangewezen
voor de onttrekking van voor menselijke consumptie
bestemd water;
ii) gebieden die voor de bescherming van economisch
significante in het water levende planten- en diersoorten
zijn aangewezen;
iii) waterlichamen die als recreatiewater zijn aangewezen,
met inbegrip van de gebieden die als zwemwater
overeenkomstig Richtlijn 76/160/EEG zijn aangewezen;
iv) nutriëntengevoelige gebieden, met inbegrip van die
welke overeenkomstig Richtlijn 91/676/EEG zijn aangewezen
als kwetsbare zones en gebieden die overeenkomstig
Richtlijn 91/271/EEG zijn aangewezen als
kwetsbare gebieden; en
v) gebieden die voor de bescherming van habitats of van
soorten zijn aangewezen, wanneer het behoud of de verbetering
van de watertoestand bij de bescherming een
belangrijke factor vormt, met inbegrip van de relevante,
450 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

in het kader van de Richtlijnen 92/43/EEG en
79/409/EEG van de Raad aangewezen Natura 2000-gebieden.
2. De samenvatting van het als onderdeel van het
stroomgebiedsbeheersplan vereiste register dient kaarten
te omvatten waarop de ligging van elk beschermd
gebied is aangegeven, alsmede een beschrijving van de
communautaire, nationale of lokale wetgeving krachtens
welke zij zijn aangewezen.
BIJLAGE V
1. OPPERVLAKTEWATERTOESTAND
1.1. Kwaliteitselementen voor de klasse-indeling van de
ecologische toestand
1.1.1. Rivieren
1.1.2. Meren
1.1.3. Overgangswateren
1.1.4. Kustwater
1.1.5. Kunstmatige en sterk veranderde oppervlaktewater
lichamen
1.2. Normatieve definities van ecologische toestandsklassen
1.2.1. Definities voor zeer goede, goede en matige ecologische
toestand in rivieren
1.2.2. Definities voor zeer goede, goede en matige ecologische
toestand in meren
1.2.3. Definities voor zeer goede, goede en matige ecologische
toestand in overgangswateren
1.2.4. Definities voor zeer goede, goede en matige ecologische
toestand in kustwateren
1.2.5. Definities voor maximaal, goed en matig ecologisch
potentieel voor sterk veranderde of kunstmatige
waterlichamen
1.2.6. Procedure voor de vaststelling van chemische
kwaliteitsnormen door de Lid-Staten
1.3. Monitoring van de ecologische en de chemische toestand
van oppervlaktewateren
1.3.1. Opzet van de toestand- en trendmonitoring
1.3.2. Opzet van de operationele monitoring
1.3.3. Opzet van de monitoring voor nader onderzoek
1.3.4. Meetfrequentie
1.3.5. Aanvullende monitoringsvoorschriften voor beschermde
gebieden
1.3.6. Normen voor de monitoring van kwaliteitselementen
1.4. Indeling en presentatie van de ecologische toestand
1.4.1. Vergelijkbaarheid van de biologische monitoringsresultaten
1.4.2. Presentatie van de monitoringsresultaten en klasse-indeling
van ecologische toestand en ecologisch potentieel
1.4.3. Presentatie van de monitoringsresultaten en klasse-indeling
van chemische toestand
2. GRONDWATER
2.1. Kwantitatieve toestand van grondwater
2.1.1. Parameter voor de klasse-indeling van kwantitatieve
toestand
2.1.2. Definitie van kwantitatieve toestand
2.2. Monitoring van de kwantitatieve toestand van
grondwater
2.2.1. Meetnet voor de grondwaterstand
2.2.2. Dichtheid van het meetnet
2.2.3. Meetfrequentie
2.2.4. Interpretatie en presentatie van de kwantitatieve
toestand van grondwater
2.3. Chemische toestand van grondwater
2.3.1. Parameters voor het bepalen van de chemische
toestand van grondwater
2.3.2. Definitie van goede chemische toestand van
grondwater
2.4. Monitoring van de chemische toestand van grondwater
2.4.1. Grondwatermeetnet
2.4.2. Monitoring met het oog op toezicht
2.4.3. Operationele monitoring
2.4.4. Bepaling van trends van verontreinigende stoffen
2.4.5. Interpretatie en presentatie van de chemische toestand
van grondwater
2.5. Presentatie van de grondwatertoestand
1. OPPERVLAKTEWATERTOESTAND
1.1. Kwaliteitselementen voor de klasse-indeling
naar ecologische toestand
1.1.1. Rivieren
Biologische elementen
Samenstelling en abundantie van de waterflora
Samenstelling en abundantie van de bentische ongewervelde
fauna
Samenstelling, abundantie en leeftijdsopbouw van de
visfauna
Hydromorfologische elementen die mede bepalend zijn
voor de biologische elementen
Hydrologisch regime
Kwantiteit en dynamiek van de waterstroming
Verbinding met grondwaterlichamen
Riviercontinuïteit
Morfologie
Variaties in rivierdiepte en -breedte
Structuur en substraat van de rivierbedding
Structuur van de oeverzone
Chemische en fysisch-chemische elementen die mede bepalend
zijn voor de biologische elementen
Algemeen
Thermische omstandigheden
Zuurstofhuishouding
Zoutgehalte
Verzuringstoestand
Nutriënten
Specifieke verontreinigende stoffen
Verontreiniging door alle prioritaire stoffen waarvan is
vastgesteld dat zij in het waterlichaam worden geloosd
WATER – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/60/EG E.P. en de Raad 23 oktober 2000
Verontreiniging door andere stoffen waarvan is vastgesteld
dat zij in significante hoeveelheden in het waterlichaam
worden geloosd
1.1.2. Meren
Biologische elementen
Samenstelling, abundantie en biomassa van het fytoplankton
Samenstelling en abundantie van de overige waterflora
Samenstelling en abundantie van de bentische ongewervelde
fauna
Samenstelling, abundantie en leeftijdsopbouw van de
visfauna
Hydromorfologische elementen die mede bepalend zijn
voor de biologische elementen
Hydrologisch regime
Kwantiteit en dynamiek van de waterstroming
Verblijftijd
Verbinding met het grondwaterlichaam
Morfologie
Variatie van de meerdiepte
Kwantiteit, structuur en substraat van de meerbodem
Structuur van de meeroever
Chemische en fysisch-chemische elementen die mede bepalend
zijn voor de biologische elementen
Algemeen
Doorzicht
Thermische omstandigheden
Zuurstofhuishouding
Zoutgehalte
Verzuringstoestand
Nutriënten
Specifieke verontreinigende stoffen
Verontreiniging door alle prioritaire stoffen waarvan is
vastgesteld dat zij in het waterlichaam worden geloosd
Andere stoffen waarvan is vastgesteld dat zij in significante
hoeveelheden in het waterlichaam worden geloosd
1.1.3. Overgangswateren
Biologische elementen
Samenstelling, abundantie en biomassa van het fytoplankton
Samenstelling en abundantie van de overige waterflora
Samenstelling en abundantie van de bentische ongewervelde
fauna
Samenstelling en abundantie van de visfauna
Hydromorfologische elementen die mede bepalend zijn
voor de biologische elementen
Morfologie
Dieptevariatie
Kwantiteit, structuur en substraat van de bodem
Structuur van de getijdenzone
Getijdenregime
Zoetwaterstroming
Golfslag
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 451

Chemische en fysisch-chemische elementen ter ondersteuning
van de biologische elementen
Algemeen
Doorzicht
Thermische omstandigheden
Zuurstofhuishouding
Zoutgehalte
Nutriënten
Specifieke verontreinigende stoffen
Verontreiniging door alle prioritaire stoffen waarvan is
vastgesteld dat zij in het waterlichaam worden geloosd
Verontreiniging door andere stoffen waarvan is vastgesteld
dat zij in significante hoeveelheden in het waterlichaam
worden geloosd
Biologische elementen
1.1.4. Kustwater
Samenstelling, abundantie en biomassa van het fytoplankton
Samenstelling en abundantie van de overige waterflora
Samenstelling en abundantie van de bentische ongewervelde
fauna
Hydromorfologische elementen ter ondersteuning van de
biologische elementen
Morfologische elementen
Dieptevariatie
Structuur en substraat van de kustbodem
Structuur van de getijdenzone
Getijdenregime
Overheersende stroomrichtingen
Golfslag
Chemische en fysisch-chemische elementen ter ondersteuning
van de biologische elementen
Algemeen
Doorzicht
1.2. Normatieve definities van ecologische toestandsklassen
WATER – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/60/EG E.P. en de Raad 23 oktober 2000
Thermische omstandigheden
Zuurstofhuishouding
Zoutgehalte
Nutriënten
Tabel 1.2
Algemene definities voor rivieren, meren, overgangswateren en kustwateren
Specifieke verontreinigende stoffen
Verontreiniging door alle prioritaire stoffen waarvan is
vastgesteld daar zij in het waterlichaam worden geloosd
Verontreiniging door andere stoffen waarvan is vastgesteld
dat zij in significante hoeveelheden in het waterlichaam
worden geloosd.
1.1.5. Kunstmatige en sterk veranderde
oppervlaktewaterlichamen
Voor kunstmatige en sterk veranderde oppervlaktewaterlichamen
gelden de kwaliteitselementen van één van
de vier voornoemde categorieën natuurlijk oppervlaktewater,
en wel die waarmee het betrokken sterk veranderde
of kunstmatige waterlichaam de grootste overeenkomst
vertoont.
In de volgende tekst wordt een algemene definitie gegeven van ecologische kwaliteit. Ten behoeve van de klasse-indeling staan de waarden voor de kwaliteitselementen van de
ecologische toestand voor elke categorie oppervlaktewater in de tabellen 1.2.1-1.2.4.
Definitie Zeer goed Goed Matig
Algemeen Er zijn geen of slechts zeer geringe antropogene wijzigingen
in de waarden van de fysisch-chemische en hydromorfologische
kwaliteitselementen voor het type oppervlaktewaterlichaam
ten opzichte van wat normaal is voor dat type in
onverstoorde staat.
De waarden van de biologische kwaliteitselementen voor het
oppervlaktewaterlichaam zijn normaal voor dat type in onverstoorde
staat, en er zijn geen of slechts zeer geringe tekenen
van verstoring.
Dit zijn de typespecifieke omstandigheden en gemeenschappen.
De waarden van de biologische kwaliteitselementen voor het
type oppervlaktewaterlichaam vertonen een geringe mate
van verstoring ten gevolge van menselijke activiteiten, maar
wijken slechts licht af van wat normaal is voor het type oppervlaktewaterlichaam
in onverstoorde staat.
De waarden van de biologische kwaliteitselementen voor het
type oppervlaktewaterlichaam wijken matig af van wat normaal
is voor het type oppervlaktewaterlichaam in onverstoorde
staat. De waarden vertonen matige tekenen van
verstoring ten gevolge van menselijke activiteiten en zijn significant
meer verstoord dan bij een goede toestand.
Wateren waarvan de toestand minder dan matig is, worden als ontoereikend of slecht ingedeeld:
wateren die tekenen van sterke wijzigingen vertonen in de waarden van de biologische kwaliteitselementen voor het type oppervlaktewaterlichaam en waarin de relevante biologische
gemeenschappen sterk afwijken van wat normaal is voor dat type oppervlaktewaterlichaam in onverstoorde staat, worden als ontoereikend ingedeeld;
wateren die tekenen van zeer sterke wijzigingen vertonen in de waarden van de biologische kwaliteitselementen voor het type oppervlaktewaterlichaam en waarin grote delen
van de relevante biologische gemeenschappen die normaal zijn voor dat type oppervlaktewaterlichaam in onverstoorde staat ontbreken, worden als slecht ingedeeld.
452 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

1.2.1. Definities voor zeer goede, goede en matige ecologische toestand in rivieren
WATER – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/60/EG E.P. en de Raad 23 oktober 2000
Biologische kwaliteitselementen
Element Zeer goed Goed Matig
Fytoplankton De taxonomische samenstelling van fytoplankton komt
geheel of vrijwel geheel overeen met de onverstoorde
staat.
De gemiddelde abundantie van fytoplankton komt geheel
overeen met de typespecifieke fysisch-chemische
omstandigheden en is niet zodanig dat het typespecifieke
doorzicht significant is gewijzigd.
Planktonbloei treedt op met een frequentie en intensiteit
die overeenkomt met de typespecifieke fysisch-chemische
omstandigheden.
Macrofyten en fytobenthos De taxonomische samenstelling komt geheel of vrijwel
geheel overeen met de onverstoorde staat.
Er zijn geen waarneembare veranderingen in de gemiddelde
abundantie van macrofyten en fytobenthos.
Bentische ongewervelde fauna
Hydromorfologische kwaliteitselementen
Element Zeer goed Goed Matig
Fysisch-chemische kwaliteitselementen (1)
Taxonomische samenstelling en abundantie komen geheel
of vrijwel geheel overeen met de onverstoorde
staat.
De verhouding tussen voor verstoring gevoelige taxa en
ongevoelige taxa wijkt niet af van de onverstoorde niveaus.
De diversiteit van ongewervelde taxa wijkt niet af van de
onverstoorde niveaus.
Visfauna Samenstelling en abundantie van de soorten komen geheel
of vrijwel geheel overeen met de onverstoorde
staat.
Alle typespecifieke voor verstoring gevoelige soorten
zijn aanwezig.
De leeftijdsopbouw van de visgemeenschappen vertoont
weinig tekenen van antropogene verstoring en
wijst niet op een verstoring in de voortplanting of ontwikkeling
van een bepaalde soort.
Hydrologisch regime Stromingskwantiteit en -dynamiek en de daaruit voortvloeiende
verbindingen met het grondwater weerspiegelen
geheel of vrijwel geheel de onverstoorde staat.
Er zijn lichte veranderingen in samenstelling en abundantie
van de planktontaxa in vergelijking met de typespecifieke
gemeenschappen. Die veranderingen wijzen
niet op een versnelde groei van algen die leidt tot ongewenste
verstoringen van het evenwicht van de in het
waterlichaam aanwezige organismen of de fysisch-chemische
kwaliteit van het water of sediment.
Er kan zich een lichte stijging voordoen in de frequentie
en intensiteit van de systeemeigen planktonbloei.
Er zijn lichte veranderingen in samenstelling en abundantie
van de macrofytische en fytobentische taxa in
vergelijking met de typespecifieke gemeenschappen.
Die veranderingen wijzen niet op een versnelde groei
van fytobenthos of hogere vormen van plantaardig leven
die leiden tot ongewenste verstoringen van het
evenwicht van de in het waterlichaam aanwezige organismen
of de fysisch-chemische kwaliteit van het water
of sediment.
De fytobentische gemeenschap wordt niet negatief
beïnvloed door bacterievlokken en -lagen ten gevolge
van menselijke activiteiten.
Er zijn lichte veranderingen in samenstelling en abundantie
van ongewervelde taxa ten opzichte van de typespecifieke
gemeenschappen.
De verhouding tussen voor verstoring gevoelige taxa en
ongevoelige taxa wijkt licht af van de typespecifieke niveaus.
De diversiteit van ongewervelde taxa wijkt licht af van
de typespecifieke niveaus.
Er zijn lichte veranderingen in samenstelling en abundantie
van de soorten ten opzichte van de typespecifieke
gemeenschappen ten gevolge van antropogene
invloeden op de fysisch-chemische en hydromorfologische
kwaliteitselementen.
De leeftijdsopbouw van de visgemeenschappen vertoont
tekenen van verstoring ten gevolge van antropogene
invloeden op de fysisch-chemische of hydromorfologische
kwaliteitselementen en wijst in enkele
gevallen op een zodanige verstoring in de voortplanting
of ontwikkeling van een bepaalde soort dat sommige
leeftijdsklassen kunnen ontbreken.
Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
bereikt.
Riviercontinuïteit De continuïteit van de rivier wordt niet verstoord door Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
menselijke activiteiten en een onverstoorde migratie waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
van waterorganismen en sedimenttransport is mogelijk. bereikt.
Morfologische omstandigheden
Kanaalpatronen, breedte- en dieptevariaties, stroomsnelheden,
substraatomstandigheden en zowel de
structuur als de toestand van de oeverzones komen geheel
of vrijwel geheel overeen met de onverstoorde
staat.
Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
bereikt.
De samenstelling van planktontaxa verschilt matig van
de systeemeigen gemeenschap.
De abundantie is matig verstoord en kan van dien aard
zijn dat een significante ongewenste verstoring optreedt
in de waarden van andere biologische en fysischchemische
kwaliteitselementen.
Er kan zich een matige stijging voordoen in de frequentie
en intensiteit van planktonbloei. In de zomermaanden
kan aanhoudende bloei voorkomen.
De samenstelling van macrofytische en fytobentische
taxa verschilt matig van de systeemeigen gemeenschap
en is significant meer verstoord dan bij een goede toestand.
Matige veranderingen in de gemiddelde abundantie
van macrofyten en fytobenthos zijn aantoonbaar.
De fytobentische gemeenschap kan verstoord en in
sommige gebieden verdrongen worden door bacterievlokken
en -lagen ten gevolge van menselijke activiteiten.
Samenstelling en abundantie van ongewervelde taxa
verschillen matig van de typespecifieke gemeenschappen.
Belangrijke taxonomische groepen van de typespecifieke
gemeenschap ontbreken.
De verhouding tussen voor verstoring gevoelige taxa en
ongevoelige taxa en niveau van diversiteit zijn aanzienlijk
lager dan het typespecifieke niveau en significant lager
dan bij een goede toestand.
Samenstelling en abundantie van vissoorten verschillen
matig van die van typespecifieke gemeenschappen ten
gevolge van antropogene invloeden op de fysisch-chemische
of hydromorfologische kwaliteitselementen.
De leeftijdsopbouw van de visgemeenschappen vertoont
duidelijke tekenen van zodanige antropogene verstoringen
dat een matig deel van de typespecifieke
soorten ontbreekt of een zeer lage abundantie heeft.
Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
bereikt.
Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
bereikt.
Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
bereikt.
Element Zeer goed Goed Matig
Algemene omstandigheden De waarden van de fysisch-chemische elementen komen
geheel of vrijwel geheel overeen met de onverstoorde
staat.
De nutriëntenconcentraties blijven binnen de grenzen
die normaal zijn voor de onverstoorde staat.
Zoutgehalte, pH, zuurstofbalans, zuurneutraliserend
vermogen en temperatuur vertonen geen tekenen van
antropogene verstoring en blijven binnen de grenzen
die normaal zijn voor de onverstoorde staat.
Temperatuur, zuurstofbalans, pH, zuurneutraliserend
vermogen en zoutgehalte bereiken geen niveau dat buiten
de grenzen ligt die zijn vastgesteld om te waarborgen
dat het typespecifieke ecosysteem functioneert en
dat de bovenvermelde waarden voor de biologische
kwaliteitselementen worden bereikt.
De nutriëntenconcentraties liggen niet boven het vastgestelde
niveau waarbij het ecosysteem functioneert en
waarbij de bovenvermelde waarden voor de biologische
kwaliteitselementen worden bereikt.
Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
bereikt.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 453

Specifieke synthetische verontreinigende
stoffen
Specifieke niet-synthetische
verontreinigende stoffen
Concentraties van bijna nul en ten minste onder de detectielimieten
van de meest geavanceerde analysetechnieken
die algemeen worden gebruikt.
Concentraties blijven binnen de grenzen die normaal
zijn voor de onverstoorde staat (an).
De concentraties liggen niet boven de normen die zijn
vastgesteld volgens de procedure van punt 1.2.6, onverminderd
de Richtlijnen 91/414/EEG en 98/8/EG
(< mkn).
WATER – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/60/EG E.P. en de Raad 23 oktober 2000
(1) Afkortingen: an = achtergrondniveau, mkn = milieukwaliteitsnorm.
(2) Voor de toepassing van de uit hoofde van dit protocol afgeleide normen is geen verlaging van de concentraties van verontreinigende stoffen tot onder het achtergrondniveau nodig (mkn > an).
1.2.2. Definities voor zeer goede, goed een matige ecologische toestand in meren
Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
bereikt.
De concentraties liggen niet boven de normen die zijn
vastgesteld volgens de procedure van punt 1.2.6 (2) Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
, on- waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
verminderd de Richtlijnen 91/414/EEG en 98/8/EG bereikt.
(< mkn).
Biologische kwaliteitselementen
Element Zeer goed Goed Matig
Fytoplankton De taxonomische samenstelling van fytoplankton komt geheel
of vrijwel geheel overeen met de onverstoorde staat.
De gemiddelde abundantie van fytoplankton komt overeen
met de typespecifieke fysisch-chemische omstandigheden
en is niet zodanig dat het typespecifieke doorzicht significant
gewijzigd is.
Er is planktonbloei met een frequentie en intensiteit die
overeenkomt met de typespecifieke fysisch-chemische omstandigheden.
Macrofyten en fytobenthos
Bentische ongewervelde
fauna
Element Zeer goed Goed Matig
De taxonomische samenstelling komt geheel of vrijwel geheel
overeen met de onverstoorde staat.
Er zijn geen waarneembare veranderingen in de gemiddelde
macrofytische en fytobentische abundantie.
De taxonomische samenstelling en abundantie komt geheel
of vrijwel geheel overeen met de onverstoorde staat.
De verhouding tussen voor verstoring gevoelige taxa en ongevoelige
taxa wijkt niet af van de onverstoorde niveaus.
De diversiteit van ongewervelde taxa wijkt niet af van het
onverstoorde niveau.
Visfauna Samenstelling en abundantie van de soorten komen geheel
of vrijwel geheel overeen met de onverstoorde omstandigheden.
Alle typespecifieke voor verstoring gevoelige soorten zijn
aanwezig.
De leeftijdsstructuur van de visgemeenschappen vertoont
weinig tekenen van antropogene verstoring en wijst niet op
een storing in de voortplanting of ontwikkeling van een bepaalde
soort.
Er zijn lichte veranderingen in samenstelling en abundantie
van de planktontaxa in vergelijking met de typespecifieke
gemeenschappen. Die veranderingen wijzen niet op een
versnelde groei van algen die leidt tot ongewenste verstoringen
van het evenwicht van de in het waterlichaam aanwezige
organismen of de fysisch-chemische kwaliteit van
het water of sediment.
Er kan zich een lichte stijging voordoen in de frequentie en
intensiteit van de typespecifieke planktonbloei.
Er zijn lichte veranderingen in samenstelling en abundantie
van de macrofytische en fytobentische taxa in vergelijking
met de typespecifieke gemeenschappen. Die veranderingen
wijzen niet op een versnelde groei van fytobenthos of
hogere vormen van plantaardig leven die leiden tot ongewenste
verstoringen van het evenwicht van de in het waterlichaam
aanwezige organismen of de fysisch-chemische
kwaliteit van het water.
De fytobentische gemeenschap wordt niet negatief beïnvloed
door bacterievlokken en -lagen ten gevolge van menselijke
activiteiten.
Er zijn lichte veranderingen in samenstelling en abundantie
van ongewervelde taxa ten opzichte van de typespecifieke
gemeenschappen.
De verhouding tussen voor verstoring gevoelige taxa en ongevoelige
taxa wijkt licht af van de typespecifieke niveaus.
De diversiteit van ongewervelde taxa wijkt licht af van de typespecifieke
niveaus.
Er zijn lichte veranderingen in samenstelling en abundantie
van de soorten ten opzichte van de typespecifieke gemeenschappen
ten gevolge van antropogene invloeden op de fysisch-chemische
en hydromorfologische
kwaliteitselementen.
De leeftijdsstructuur van de visgemeenschappen vertoont
tekenen van verstoring ten gevolge van antropogene effecten
op de fysisch-chemische of hydromorfologische kwaliteitselementen
en wijst in enkele gevallen op een zodanige
storing in de voortplanting of ontwikkeling van een bepaalde
soort dat sommige leeftijdsklassen kunnen ontbreken.
Samenstelling en abundantie van planktontaxa verschillen
matig van de typespecifieke gemeenschappen.
De biomassa is matig verstoord en kan van dien aard zijn
dat een significante ongewenste verstoring optreedt in de
toestand van andere biologische kwaliteitselementen en de
fysisch-chemische kwaliteit van het water of sediment.
Er kan zich een matige stijging voordoen in de frequentie
en intensiteit van planktonbloei. In de zomermaanden kan
persistente bloei voorkomen.
De samenstelling van macrofytische en fytobentische taxa
verschilt matig van de typespecifieke gemeenschappen en
is significant meer verstoord dan bij een goede kwaliteit.
Matige veranderingen in de gemiddelde abundantie van
macrofyten en fytobenthos zijn aantoonbaar.
De fytobentische gemeenschap kan gehinderd en in sommige
gebieden verdrongen worden door bacterievlokken
en -lagen ten gevolge van menselijke activiteiten.
Samenstelling en abundantie van ongewervelde taxa verschillen
matig van de typespecifieke toestanden.
Belangrijke taxonomische groepen van de typespecifieke
gemeenschap ontbreken.
De verhouding tussen voor verstoring gevoelige taxa en ongevoelige
taxa en de mate van diversiteit zijn aanzienlijk lager
dan het typespecifieke niveau en significant lager dan
bij een goede toestand.
Samenstelling en abundantie van vissoorten verschillen
matig van die van de typespecifieke gemeenschappen ten
gevolge van antropogene invloeden op de fysisch-chemische
of hydromorfologische kwaliteitselementen.
De leeftijdsstructuur van de visgemeenschappen vertoont
op fysisch-chemische of hydromorfologische kwaliteitselementen
duidelijke tekenen van zodanige antropogene verstoringen
dat een matig deel van de typespecifieke soorten
ontbreekt of een zeer lage abundantie heeft.
Hydromorfologische kwaliteitselementen
Element Zeer goed Goed Matig
Hydrologisch regime Stromingskwantiteit en -dynamiek, niveau, verblijftijd
en de daaruit voortvloeiende verbinding met het grondwater
weerspiegelen geheel of vrijwel geheel de onverstoorde
staat.
Morfologische omstandigheden
Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
bereikt.
Variatie van de meerdiepte, kwantiteit en structuur van Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
het substraat en zowel de structuur als de toestand van waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
de meeroeverzone komen geheel of vrijwel geheel over- bereikt.
een met de onverstoorde staat.
Omstandigheden die kloppen met de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen.
Omstandigheden die kloppen met de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen.
454 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Fysisch-chemische kwaliteitselementen (1)
WATER – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/60/EG E.P. en de Raad 23 oktober 2000
Element Zeer goed Goed Matig
Algemene omstandigheden De waarden van de fysisch-chemische elementen komen
geheel of vrijwel geheel overeen met de onverstoorde
staat.
De nutriëntenconcentraties blijven binnen de grenzen
die normaal zijn voor de onverstoorde staat.
Zoutgehalte, pH, zuurstofbalans, zuurneutraliserend
vermogen, doorzicht en temperatuur vertonen geen tekenen
van antropogene verstoring en blijven binnen de
grenzen die normaal zijn voor de onverstoorde staat.
Specifieke synthetische verontreinigende
stoffen
Specifieke niet-synthetische
verontreinigende stoffen
Concentraties van bijna nul en ten minste onder de detectielimieten
van de meest geavanceerde analysetechnieken
die algemeen worden gebruikt.
De concentraties blijven binnen de grenzen die normaal
zijn voor de onverstoorde staat (an).
Temperatuur, zuurstofbalans, pH, zuurneutraliserend
vermogen, doorzicht en zoutgehalte bereiken geen niveau
dat buiten de vastgestelde grenzen ligt waarbij het
ecosysteem functioneert en waarbij de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen worden
bereikt.
De nutriëntenconcentraties liggen niet boven het niveau
dat is vastgesteld om te waarborgen dat het ecosysteem
functioneert en dat de bovenvermelde waarden
voor de biologische kwaliteitselementen worden bereikt.
(1) Afkortingen: an = achtergrondniveau, mkn = milieukwaliteitsnorm.
(2) Voor de toepassing van de uit hoofde van dit protocol afgeleide normen is geen verlaging van de concentraties van verontreinigende stoffen tot onder het achtergrondniveau nodig.
1.2.3. Definities voor zeer goede, goede en matige ecologische toestand in overgangswateren
Omstandigheden die kloppen met de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen.
De concentraties liggen niet boven de normen die zijn Omstandigheden die kloppen met de bovenvermelde
vastgesteld volgens de procedure van punt 1.2.6, onver- waarden voor de biologische kwaliteitselementen.
minderd de Richtlijnen 91/414/EEG en 98/8/EG
(< mkn)
De concentraties liggen niet boven de normen die zijn
vastgesteld volgens de procedure van punt 1.2.6 (2) Omstandigheden die kloppen met de bovenvermelde
, on- waarden voor de biologische kwaliteitselementen.
verminderd de Richtlijnen 91/414/EEG en 98/8/EG
(< mkn)
Biologische kwaliteitselementen
Element Zeer goed Goed Matig
Fytoplankton Samenstelling en abundantie van de fytoplanktontaxa
komen overeen met de onverstoorde staat.
De gemiddelde biomassa van fytoplankton komt overeen
met de typespecifieke fysisch-chemische omstandigheden
en is niet zodanig dat het typespecifieke
doorzicht significant is gewijzigd.
Planktonbloei geschiedt met een frequentie en intensiteit
die overeenkomt met de typespecifieke fysisch-chemische
omstandigheden.
Macroalgen De samenstelling van macroalgentaxa komt overeen
met de onverstoorde staat.
Er zijn geen waarneembare veranderingen in de macroalgenbezetting
ten gevolge van menselijke activiteiten.
Angiospermen De taxonomische samenstelling komt geheel of vrijwel
geheel overeen met de onverstoorde staat.
Er zijn geen waarneembare veranderingen in de abundantie
van angiospermen ten gevolge van menselijke
activiteiten.
Bentische ongewervelde fauna
De diversiteit en abundantie van ongewervelde taxa
blijft binnen de grenzen die normaal zijn voor de onverstoorde
staat.
Alle voor verstoring gevoelige taxa die normaal zijn voor
de onverstoorde staat zijn aanwezig.
Visfauna Samenstelling en abundantie van de soorten komen
overeen met de onverstoorde staat.
Er zijn lichte veranderingen in samenstelling en abundantie
van de fytoplanktontaxa.
Er zijn lichte veranderingen in de biomassa ten opzichte
van de typespecifieke omstandigheden. Die veranderingen
wijzen niet op een versnelde groei van algen die
leidt tot een ongewenste verstoring van het evenwicht
van de in het waterlichaam aanwezige organismen of
de fysisch-chemische kwaliteit van het water.
Er kan zich een lichte stijging voordoen in de frequentie
en intensiteit van de typespecifieke planktonbloei.
Er zijn lichte veranderingen in samenstelling en abundantie
van de macroalgentaxa ten opzichte van de typespecifieke
gemeenschappen. Die veranderingen wijzen
niet op een versnelde groei van fytobenthos of hogere
vormen van plantaardig leven die leiden tot ongewenste
verstoringen van het evenwicht van de in het waterlichaam
aanwezige organismen of de fysisch-chemische
kwaliteit van het water.
Er zijn lichte veranderingen in de samenstelling van de
angiospermentaxa ten opzichte van de typespecifieke
gemeenschappen.
De abundantie van angiospermen vertoont lichte tekenen
van verstoring.
De diversiteit en abundantie van ongewervelde taxa ligt
enigszins buiten de grenzen die normaal zijn voor de typespecifieke
omstandigheden.
De meeste gevoelige taxa van de typespecifieke gemeenschappen
zijn aanwezig.
De abundantie van de voor verstoring gevoelige soorten
vertoont lichte tekenen van verstoring ten opzichte van
de typespecifieke omstandigheden ten gevolge van antropogene
effecten op de fysisch-chemische of hydromorfologische
kwaliteitselementen.
Samenstelling en abundantie van de fytoplanktontaxa
verschillen matig van de typespecifieke omstandigheden.
De biomassa wordt matig verstoord en kan van dien
aard zijn dat een significante ongewenste verstoring in
de conditie van andere biologische kwaliteitselementen
optreedt.
Er kan zich een matige stijging in frequentie en intensiteit
van planktonbloei voordoen. In de zomermaanden
kan aanhoudende bloei voorkomen.
De samenstelling van de macroalgentaxa verschilt matig
van de typespecifieke omstandigheden en is significant
meer verstoord dan bij goede kwaliteit.
Matige veranderingen in de gemiddelde abundantie
van macroalgen zijn aantoonbaar, die van dien aard
kunnen zijn dat zij leiden tot een ongewenste verstoring
van het evenwicht van de in het waterlichaam aanwezige
organismen.
De samenstelling van de angiospermentaxa verschilt
matig van de typespecifieke gemeenschappen en is significant
meer verstoord dan bij goede kwaliteit. Er zijn
matige storingen in de abundantie van de angiospermentaxa.
De diversiteit en abundantie van ongewervelde taxa ligt
matig buiten de grenzen die normaal zijn voor de typespecifieke
omstandigheden.
Taxa die wijzen op verontreiniging zijn aanwezig.
Vele gevoelige taxa van de typespecifieke gemeenschappen
ontbreken.
Een matig deel van de typespecifieke voor verstoring gevoelige
soorten ontbreekt ten gevolge van antropogene
effecten op fysisch-chemische of hydromorfologische
kwaliteitselementen.
Hydromorfologische kwaliteitselementen
Element Zeer goed Goed Matig
Getijdenregime Het zoetwaterstromingsregime komt geheel of vrijwel
geheel overeen met de onverstoorde staat.
Morfologische omstandigheden
Dieptevariaties, substraatomstandigheden en zowel de
structuur als de conditie van de getijdenzones komen
geheel of vrijwel geheel overeen met de onverstoorde
staat.
Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
bereikt.
Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
bereikt.
Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
bereikt.
Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
bereikt.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 455

Fysisch-chemische kwaliteitselementen (1)
WATER – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/60/EG E.P. en de Raad 23 oktober 2000
Element Zeer goed Goed Matig
Algemene omstandigheden De fysisch-chemische elementen komen geheel of vrijwel
geheel overeen met de onverstoorde staat.
De nutriëntenconcentraties blijven binnen de grenzen
die normaal zijn voor de onverstoorde staat.
Temperatuur, zuurstofbalans en doorzicht vertonen
geen tekenen van antropogene verstoring en blijven
binnen de grenzen die normaal zijn voor de onverstoorde
staat.
Specifieke synthetische verontreinigende
stoffen
Specifieke niet-synthetische
verontreinigende stoffen
Concentraties van bijna nul en ten minste onder de detectielimieten
van de meest geavanceerde analytische
technieken die algemeen worden gebruikt.
De concentraties blijven binnen de grenzen die normaal
zijn voor de onverstoorde staat (an).
Temperatuur, zuurstofregime en doorzicht bereiken
geen niveaus die buiten de grenzen liggen die zijn vastgesteld
om te waarborgen dat het ecosysteem functioneert
en dat de bovenvermelde waarden voor de
biologische kwaliteitselementen worden bereikt.
De nutriëntenconcentraties liggen niet boven het niveau
dat is vastgesteld om te waarborgen dat het ecosysteem
functioneert en dat de bovenvermelde waarden
voor de biologische kwaliteitselementen worden bereikt.
De concentraties liggen niet boven de normen die zijn
vastgesteld volgens de procedure van punt 1.2.6, onverminderd
de Richtlijnen 91/414/EEG en 98/8/EG
(< mkn).
(1) Afkortingen: an = achtergrondniveau, mkn = milieukwaliteitsnorm.
(2) Voor de toepassing van de uit hoofde van dit protocol afgeleide normen is geen verlaging van de concentraties van verontreinigende stoffen tot onder het achtergrondniveau nodig.
1.2.4. Definities voor zeer goede, goede en matige ecologische toestand in kustwateren
Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
bereikt.
Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
bereikt.
De concentraties liggen niet boven de normen die zijn
vastgesteld volgens de procedure van punt 1.2.6 (2) Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
, on- waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
verminderd de Richtlijnen 91/414/EEG en 98/8/EG (< bereikt.
mkn).
Biologische kwaliteitselementen
Element Zeer goed Goed Matig
Fytoplankton Samenstelling en abundantie van fytoplanktontaxa komen
overeen met de onverstoorde staat.
De gemiddelde fytoplanktonbiomassa komt overeen
met de typespecifieke fysisch-chemische omstandigheden
en is niet zodanig dat het typespecifieke doorzicht
significant is gewijzigd.
Er is planktonbloei met een frequentie en intensiteit die
overeenkomt met de typespecifieke fysisch-chemische
omstandigheden.
Macroalgen en angiospermen Alle voor verstoring gevoelige macroalgen- en angiospermentaxa
die normaal zijn voor de onverstoorde staat
zijn aanwezig.
De macroalgenbezetting en de abundantie van angiospermen
komen overeen met de onverstoorde staat.
Bentische ongewervelde fauna
De diversiteit en abundantie van ongewervelde taxa
blijven binnen de grenzen die normaal zijn voor de onverstoorde
staat.
Alle voor verstoring gevoelige taxa die normaal zijn voor
de onverstoorde staat zijn aanwezig.
Samenstelling en abundantie van fytoplanktontaxa vertonen
lichte tekenen van verstoring.
Er zijn lichte veranderingen in de biomassa ten opzichte
van de typespecifieke omstandigheden.
Die veranderingen wijzen niet op een versnelde algengroei
die leidt tot een ongewenste verstoring van het
evenwicht van de in het waterlichaam aanwezige organismen
of de waterkwaliteit.
Er kan zich een lichte stijging voordoen in de frequentie
en intensiteit van de typespecifieke planktonbloei.
De meeste voor verstoring gevoelige macroalgen- en
angiospermentaxa die normaal zijn voor de onverstoorde
staat zijn aanwezig.
De macroalgenbezetting en de abundantie van angiospermen
vertonen lichte tekenen van verstoring.
De diversiteit en abundantie van ongewervelde taxa liggen
enigszins buiten de grenzen die normaal zijn voor
de typespecifieke omstandigheden.
De meeste gevoelige taxa van de typespecifieke gemeenschappen
zijn aanwezig.
Samenstelling en abundantie van de planktontaxa vertonen
tekenen van matige verstoring.
De algenbiomassa ligt aanzienlijk buiten wat normaal is
voor de typespecifieke omstandigheden, zodat zij effecten
heeft op de overige biologische kwaliteitselementen.
Er kan zich een matige stijging voordoen in de frequentie
en intensiteit van de planktonbloei. In de zomermaanden
kan een persistente bloei voorkomen.
Een matig aantal voor verstoring gevoelige macroalgen
en angiospermentaxa die normaal zijn voor de onverstoorde
staat, ontbreken.
De macroalgenbezetting en de abundantie van angiospermen
zijn matig verstoord en kunnen van dien aard
zijn dat zij een ongewenste verstoring van het evenwicht
van de in het waterlichaam aanwezige organismen
ten gevolge hebben.
De diversiteit en abundantie van ongewervelde taxa liggen
matig buiten de grenzen die normaal zijn voor de
typespecifieke omstandigheden.
Er zijn taxa aanwezig die wijzen op verontreiniging.
Vele gevoelige taxa van de typespecifieke gemeenschappen
ontbreken.
Hydromorfologische kwaliteitselementen
Element Zeer goed Goed Matig
Getijdenregime Het zoetwaterstromingsregime en de stroomrichting en
snelheid van de overheersende stromingen komen geheel
of vrijwel geheel overeen met de onverstoorde
staat.
Morfologische omstandigheden
Dieptevariatie, structuur en substraat van de kustbodem
en zowel de structuur als de conditie van de getijdenzones
komen geheel of vrijwel geheel overeen met
de onverstoorde staat.
Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
bereikt.
Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
bereikt.
Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
bereikt.
Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
bereikt.
456 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

WATER – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/60/EG E.P. en de Raad 23 oktober 2000
Fysisch-chemische kwaliteitselementen (1)
Element Zeer goed Goed Matig
Algemene omstandigheden De fysisch-chemische elementen komen geheel of vrijwel
geheel overeen met de onverstoorde staat.
De nutriëntenconcentraties blijven binnen de grenzen
die normaal zijn voor de onverstoorde staat.
Temperatuur, zuurstofbalans en doorzicht vertonen
geen tekenen van antropogene verstoring en blijven
binnen de grenzen die normaal zijn voor de onverstoorde
staat.
Specifieke synthetische verontreinigende
stoffen
Specifieke niet-synthetische
verontreinigende stoffen
Concentraties van bijna nul en ten minste onder de detectielimieten
van de meest geavanceerde analysetechnieken
die algemeen worden gebruikt.
De concentraties blijven binnen de grenzen die normaal
zijn voor de onverstoorde staat (an).
(1) Afkortingen: an = achtergrondniveau, mkn = milieukwaliteitsnorm.
(2) Voor de toepassing van de uit hoofde van dit protocol afgeleide normen is geen verlaging van de concentraties van verontreinigende stoffen tot onder het achtergrondniveau nodig.
1.2.5. Definities voor maximaal, goed en matig ecologisch potentieel voor sterk veranderde of kunstmatige waterlichamen
Fysisch-chemische elementen
Element Zeer goed Goed Matig
(1) Voor de toepassing van de uit hoofde van dit protocol afgeleide normen is geen verlaging van de concentraties van verontreinigende stoffen tot onder het achtergrondniveau nodig.
1.2.6. Procedures voor de vaststelling van
chemische kwaliteitsnormen door de Lid-Staten
Bij de afleiding van milieukwaliteitsnormen voor de in
de punten 1-9 van bijlage VIII bedoelde verontreinigende
stoffen ten behoeve van de bescherming van aquatische
biota handelen de Lid-Staten overeenkomstig de
Temperatuur, zuurstofomstandigheden en doorzicht
bereiken geen niveau dat buiten de grenzen ligt die zijn
vastgesteld om te waarborgen dat het ecosysteem functioneert
en dat de bovenvermelde waarden voor de biologische
kwaliteitselementen worden bereikt.
De nutriëntenconcentraties liggen niet boven het niveau
dat is vastgesteld om ervoor te zorgen dat het ecosysteem
functioneert en dat de bovenvermelde waarden
voor de biologische kwaliteitselementen worden bereikt.
De concentraties liggen niet boven de normen die zijn
vastgesteld volgens de procedure van punt 1.2.6, onverminderd
de Richtlijnen 91/414/EEG en 98/8/EG
(< mkn).
De concentraties liggen niet boven de normen die zijn
vastgesteld volgens de procedure van punt 1.2.6 (2), onverminderd
de Richtlijnen 91/414/EEG en 98/8/EG
(< mkn).
volgende bepalingen. Er kunnen normen worden vastgesteld
voor water, sedimenten of biota.
Waar mogelijk moeten zowel acute als chronische gegevens
worden verzameld voor de onderstaande taxa die
relevant zijn voor het betrokken type waterlichaam, en
voor elk ander watertaxon waarvoor gegevens beschikbaar
zijn. De «standaardreeks» van taxa zijn:
– algen en/of macrofyten;
– daphnia of voor zout water representatieve organismen;
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 457
–vis.
Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
bereikt.
Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
bereikt.
Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
bereikt.
Element Maximaal ecologisch potentieel Goed ecologisch potentieel Matig ecologisch potentieel
Biologische kwaliteitselementen
Hydromorfologische elementen
De waarden van de relevante biologische kwaliteitselementen
zijn zoveel mogelijk normaal voor het meest
vergelijkbare type oppervlaktewaterlichaam, gegeven
de fysische omstandigheden die voortvloeien uit de
kunstmatige of sterk veranderde kenmerken van het
waterlichaam.
Er zijn lichte veranderingen in de waarden van de relevante
biologische kwaliteitselementen ten opzichte van
de waarden bij maximaal ecologisch potentieel.
De hydromorfologische omstandigheden zijn zodanig Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
als verwacht mag worden wanneer het oppervlaktewa- waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
terlichaam alleen de effecten ondergaat die voort- bereikt.
vloeien uit de kunstmatige of sterk veranderde
kenmerken van het waterlichaam, nadat alle uitvoerbare
kwaliteitsverbeteringsmaatregelen zijn genomen om
te zorgen voor het beste ecologische continuum, met
name voor wat betreft de migratie van fauna en geschikte
paaigronden en kraamkamers.
Algemene omstandigheden De fysisch-chemische elementen komen geheel of vrijwel
geheel overeen met de onverstoorde staat die normaal
is voor het type oppervlaktewaterlichaam dat het
meest vergelijkbaar is met het betrokken kunstmatige of
sterk veranderde waterlichaam.
De nutriëntenconcentraties blijven binnen de grenzen
die normaal zijn voor de onverstoorde staat.
Temperatuur, zuurstofbalans en pH komen overeen
met die welke worden aangetroffen in de meest vergelijkbare
typen oppervlaktewaterlichamen in onverstoorde
staat.
Specifieke synthetische verontreinigende
stoffen
Specifieke niet-synthetische
verontreinigende stoffen
Concentraties van bijna nul en ten minste onder de detectielimieten
van de meest geavanceerde analysetechnieken
die algemeen worden gebruikt.
De concentraties blijven binnen de grenzen die normaal
zijn voor de onverstoorde staat in het type oppervlaktelichaam
dat het meest vergelijkbaar is met het betrokken
kunstmatige of sterk veranderde waterlichaam (an).
De waarden voor de fysisch-chemische elementen blijven
binnen de grenzen die zijn vastgesteld om te waarborgen
dat het ecosysteem functioneert en dat de
bovenvermelde waarden voor de biologische kwaliteitselementen
worden bereikt.
Temperatuur en PH bereiken geen niveau dat buiten de
grenzen ligt die zijn vastgesteld om te waarborgen dat
het ecosysteem functioneert en dat de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen worden
bereikt.
De nutriëntenconcentraties liggen niet boven het niveau
dat is vastgesteld om te waarborgen dat het ecosysteem
functioneert en dat de bovenvermelde waarden
voor de biologische kwaliteitselementen worden bereikt.
De concentraties liggen niet boven de normen die zijn
vastgesteld volgens de procedure van punt 1.2.6, onverminderd
de Richtlijnen 91/414/EG en 98/8/EG
(< mkn).
De concentraties liggen niet boven de normen die zijn
vastgesteld volgens de procedure van punt 1.2.6 (1) , onverminderd
de Richtlijnen 91/414/EG en 98/8/EG
(< mkn).
Er zijn matige veranderingen in de waarden van de relevante
biologische kwaliteitselementen ten opzichte van
de waarden bij maximaal ecologisch potentieel. Deze
waarden zijn aanzienlijk meer verstoord dan bij goede
kwaliteit.
Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
bereikt.
Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
bereikt.
Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
bereikt.
Omstandigheden die erop wijzen dat de bovenvermelde
waarden voor de biologische kwaliteitselementen zijn
bereikt.
Vaststelling van de milieukwaliteitsnorm

Voor de vaststelling van een maximum voor het jaargemiddelde
van de concentratie geldt de volgende procedure.
i) De Lid-Staten bepalen geschikte veiligheidsfactoren
die steeds moeten stroken met de aard en kwaliteit van
de beschikbare gegevens en de richtsnoeren in punt
3.3.1 van deel II van de «Technische handleiding bij
Richtlijn 93/67/EEG van de Commissie inzake de beoordeling
van de risico's van nieuw aangemelde stoffen en
Verordening (EG) nr. 1488/94 van de Commissie inzake
de beoordeling van de risico's van bestaande stoffen» en
de veiligheidsfactoren in de onderstaande tabel.
Veiligheidsfactor
Ten minste een acute L(E)C50 van elk van
de drie trofische niveaus van de standaardreeks
Een chronische NOEC (vis of daphnia of
een voor zout water representatief organisme)
Twee chronische NOEC's van soorten die
twee trofische niveaus vertegenwoordigen
(vis en/of daphnia of voor zout water
een representatief organisme en/of algen)
Chronische NOEC's van ten minste drie
soorten (gewoonlijk vis, daphnia of een
voor zout water representatief organisme
en algen) die drie trofische niveaus vertegenwoordigen
Andere gevallen, inclusief veldgegevens
of modelecosystemen, waarmee nauwkeuriger
veiligheidsfactoren berekend en
toegepast kunnen worden
1.000
100
ii) Indien er gegevens over persistentie en bioaccumulatie
beschikbaar zijn, worden die in aanmerking genomen
bij de afleiding van de eindwaarde van de milieukwaliteitsnorm.
iii) De aldus afgeleide norm wordt vergeleken met gegevens
uit veldstudies. Bij abnormale resultaten wordt de
afleiding getoetst met het oog op de berekening van een
nauwkeuriger veiligheidsfactor.
iv) De afgeleide norm wordt onderworpen aan een toetsing
door vakgenoten en publieke inspraak, onder meer
om de berekening van een nauwkeuriger veiligheidsfactor
mogelijk te maken.
1.3. Monitoring van de ecologische en de
chemische toestand van oppervlaktewateren
Het meetnet voor oppervlaktewater wordt gevormd volgens
de voorschriften van artikel 8. Het meetnet wordt
zo opgezet dat een samenhangend, breed overzicht van
de ecologische en chemische toestand in elk stroomgebied
wordt verkregen en de waterlichamen kunnen worden
ingedeeld in vijf klassen overeenkomstig de normatieve
definities in punt 1.2. De Lid-Staten verstrekken in
het stroomgebiedsbeheersplan een kaart of kaarten van
het meetnet voor oppervlaktewater.
Op basis van de karakterisering en de effectbeoordeling
overeenkomstig artikel 5 en bijlage II stellen de Lid-Staten
voor elke periode waarop een stroomgebiedsbeheersplan
betrekking heeft, een programma voor toestanden
trendmonitoring en een programma voor operationele
monitoring op. In sommige gevallen moeten
de Lid-Staten wellicht ook programma's voor monitoring
voor nader onderzoek opstellen.
De Lid-Staten monitoren de parameters die een aanwijzing
geven van de toestand van elk relevant kwaliteitselement.
Bij de keuze van de parameters voor de biologische
kwaliteitselementen bepalen de Lid-Staten het geschikte
taxonomische niveau om een toereikende betrouwbaarheid
en precisie bij de indeling van de
kwaliteitselementen te bereiken. In het plan worden
schattingen gegeven van de betrouwbaarheid en de precisie
van de gegevens die met de monitoringsprogramma's
worden verkregen.
50
10
evaluatie
per geval
1.3.1. Opzet van de toestand- en trendmonitoring
Doelstelling
De Lid-Staten stellen programma's voor monitoring met
het oog op toezicht op teneinde informatie te verschaffen
met het oog op:
– aanvulling en bekrachtiging van de in bijlage II beschreven
effectbeoordelingsprocedure;
– een doelmatige en efficiënte opzet van toekomstige
monitoringsprogramma's;
– de beoordeling van veranderingen in de natuurlijke
omstandigheden op lange termijn;
– de beoordeling van veranderingen op lange termijn
ten gevolge van algemeen voorkomende menselijke activiteiten.
De resultaten van deze monitoring worden
geëvalueerd en samen met de in bijlage II beschreven effectbeoordelingsprocedure
gebruikt om te bepalen welke
behoeften er zijn voor monitoringsprogramma's in de
lopende en de latere stroomgebiedsbeheersplannen.
Keuze van de meetpunten
De monitoring met het oog op toezicht wordt verricht
op voldoende oppervlaktewaterlichamen om de algemene
toestand van het oppervlaktewater in elk stroomgebied
of deelstroomgebied binnen het stroomgebiedsdistrict
te kunnen beoordelen. Bij de keuze van de waterlichamen
dragen de Lid-Staten er zorg voor dat zo nodig
monitoring wordt verricht op punten:
– waar het waterdebiet significant is binnen het stroomgebiedsdistrict
in zijn geheel, met inbegrip van locaties
in grote rivieren met een stroomgebied van meer dan
2.500 km 2 ;
– waar het aanwezige watervolume significant is binnen
het stroomgebiedsdistrict, met inbegrip van grote meren
en reservoirs;
– waar significante waterlichamen de grens van een Lid-
Staat overschrijden;
– die zijn aangewezen uit hoofde van Beschikking
77/795/EEG betreffende informatie-uitwisseling; en
op andere punten die nodig zijn om de verontreinigingsvracht
te schatten die de grenzen van Lid-Staten passeert
en welke in het mariene milieu terechtkomt.
Keuze van kwaliteitselementen
Monitoring met het oog op toezicht wordt gedurende
één jaar in de door het stroomgebiedsbeheersplan bestreken
periode voor elke monitoringslocatie verricht
voor:
– de parameters voor alle biologische kwaliteitselementen;
– de parameters voor alle hydromorfologische kwaliteitselementen;
– de parameters voor alle algemene fysisch-chemische
kwaliteitselementen;
– verontreinigende stoffen op de lijst van prioritaire stoffen
die in het stroomgebied of het deelstroomgebied geloosd
worden;
– andere in significante hoeveelheden in het stroomgebied
of deelstroomgebied geloosde verontreinigende
stoffen;
tenzij bij de vorige monitoring met het oog op toezicht is
aangetoond dat het betrokken waterlichaam een goede
toestand heeft bereikt en uit de beoordeling van de effecten
van menselijke activiteiten overeenkomstig
bijlage II niet is gebleken dat de effecten op het waterlichaam
zijn veranderd. In deze gevallen wordt monitoring
met het oog op toezicht eenmaal per drie stroomgebiedsbeheersplannen
uitgevoerd.
WATER – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/60/EG E.P. en de Raad 23 oktober 2000
1.3.2. Opzet van de operationele monitoring
Operationele monitoring wordt verricht om:
– de toestand vast te stellen van de waterlichamen waarvan
gebleken is dat ze gevaar lopen de milieudoelstellingen
niet te bereiken;
– uit de maatregelenprogramma's resulterende wijzigingen
in de toestand van die lichamen te beoordelen.
Het programma kan in de door het stroomgebiedsbeheersplan
bestreken periode worden gewijzigd in het
licht van de informatie die uit hoofde van de voorschriften
van bijlage II of volgens deze bijlage is verkregen,
met name voor een verlaging van de frequentie wanneer
een effect niet significant wordt geacht of de betrokken
belasting is weggenomen.
Keuze van de monitoringslocaties
Operationele monitoring wordt verricht voor alle waterlichamen
die volgens de effectbeoordeling overeenkomstig
bijlage II, dan wel volgens de monitoring met het
oog op toezicht, gevaar lopen de op grond van artikel 4
bepaalde milieudoelstellingen niet te bereiken, alsmede
voor waterlichamen waarin op de lijst van prioritaire
stoffen voorkomende stoffen worden geloosd. Voor stoffen
op de lijst van prioritaire stoffen worden de meetpunten
gekozen overeenkomstig de wetgeving waarbij
de toepasselijke milieukwaliteitsnorm is vastgesteld. In
alle andere gevallen, ook voor stoffen op de lijst van prioritaire
stoffen waarvoor geen specifieke voorschriften
bestaan, worden de meetpunten als volgt gekozen:
– voor lichamen die aan significante belasting uit puntbronnen
onderhevig zijn, voldoende meetpunten in elk
waterlichaam om de omvang en het effect van de puntbronbelasting
te beoordelen. Is een waterlichaam aan
meer dan één belasting uit puntbronnen onderhevig,
dan mogen meetpunten worden gekozen om de omvang
en het effect van die belasting in haar geheel te beoordelen;
– voor lichamen die aan significante belasting uit diffuse
bronnen onderhevig zijn, voldoende meetpunten binnen
een selectie van de waterlichamen om de omvang
en het effect van de belasting uit diffuse bronnen te beoordelen.
De gekozen waterlichamen moeten representatief
zijn voor de relatieve risico's van het bestaan van
belasting uit diffuse bronnen, en de relatieve risico's van
het niet bereiken van een goede oppervlaktewatertoestand;
– voor lichamen die aan significante hydromorfologische
belasting onderhevig zijn, voldoende meetpunten
binnen een selectie van de lichamen om de omvang en
het effect van de hydromorfologische belasting te beoordelen.
De gekozen lichamen moeten een aanwijzing geven
omtrent het algehele effect van de hydromorfologische
belasting waaraan alle lichamen onderhevig zijn.
Keuze van de kwaliteitselementen
Om de omvang van de belasting waaraan oppervlaktewaterlichamen
onderhevig zijn te beoordelen, verrichten
de Lid-Staten monitoring voor de kwaliteitselementen
die een aanwijzing geven van de belasting op het
lichaam of de lichamen. Om het effect van die belasting
te beoordelen, monitoren de Lid-Staten voorzover nodig:
– parameters voor één of meer biologische kwaliteitselementen
die het meest gevoelig zijn voor de belasting
waaraan de waterlichamen onderhevig zijn;
– alle geloosde prioritaire stoffen, alsmede andere in significante
hoeveelheden geloosde verontreinigende stoffen;
– parameters voor het hydromorfologische kwaliteitselement
dat het meest gevoelig is voor de geconstateerde
belasting.
458 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

1.3.3. Opzet van de monitoring voor nader
onderzoek
Doelstelling
Monitoring voor nader onderzoek wordt verricht:
– wanneer de reden voor een overschrijding niet bekend
is,
– wanneer volgens de monitoring met het oog op toezicht
de ingevolge artikel 4 voor een waterlichaam bepaalde
doelstellingen wellicht niet worden bereikt en er
nog geen operationele monitoring is ingesteld, om te
achterhalen waarom één of meer waterlichamen de milieudoelstellingen
niet bereiken, of
– om de omvang en het effect van een incidentele verontreiniging
vast te stellen,
en moet informatie verschaffen voor de vaststelling van
een maatregelenprogramma om de milieudoelstellingen
te bereiken, en van specifieke maatregelen die nodig
1.3.5. Aanvullende monitoringsvoorschriften
voor beschermde gebieden
De voorgaande voorgeschreven monitoringsprogramma's
worden aangevuld om aan de volgende voorschriften
te voldoen.
Drinkwateronttrekkingspunten
Ingevolge artikel 7 aangewezen oppervlaktewaterlichamen
die gemiddeld meer dan 100 m 3 per dag leveren,
worden als monitoringslocaties aangewezen en zo nodig
aan aanvullende monitoring onderworpen om aan
de voorschriften van dat artikel te voldoen. Die lichamen
worden gemonitored op alle geloosde prioritaire stoffen
en op alle andere in significante hoeveelheden geloosde
stoffen die de toestand van het waterlichaam kunnen
beïnvloeden en die uit hoofde van de drinkwaterrichtlijn
beheersd worden. De monitoring wordt verricht met de
volgende frequenties:
Bevolking Frequentie
Beschermingsgebieden voor habitats en soorten
Indien waterlichamen zulke gebieden vormen, worden
zij opgenomen in het bovengenoemde programma voor
operationele monitoring indien volgens de effectbeoordeling
en de monitoring met het oog op toezicht de kans
bestaat dat de in artikel 4 gestipuleerde milieudoelstel-
zijn om de gevolgen van incidentele verontreiniging te
verhelpen.
1.3.4. Meetfrequentie
Voor de periode van toestand- en trendmonitoring gelden
de hieronder vermelde meetfrequenties voor parameters
die een indicatie geven voor fysisch-chemische
kwaliteitselementen, tenzij langere tussenpozen op
grond van technische kennis en deskundige beoordeling
gerechtvaardigd zijn. Voor biologische of hydromorfologische
kwaliteitselementen wordt tijdens de toestanden
trendmonitoringsperiode ten minste één keer monitoring
verricht.
Voor operationele monitoring wordt door de Lid-Staten
voor elke parameter de vereiste meetfrequentie vastgesteld
met het oog op voldoende gegevens voor een betrouwbare
beoordeling van de toestand van het betrokken
kwaliteitselement. In de regel dient de monitoring te
geschieden met tussenpozen die niet langer zijn dan
lingen niet worden bereikt. De monitoring wordt verricht
om de omvang en het effect van elke relevante significante
belasting van die lichamen en, zo nodig, de uit
de maatregelenprogramma's resulterende veranderingen
in de toestand van die lichamen te beoordelen. De
monitoring wordt voortgezet totdat de gebieden voldoen
aan de voorschriften met betrekking tot water van
de regeling waarbij zij zijn aangewezen en de doelstellingen
van artikel 4 zijn bereikt.
1.3.6. Normen voor de monitoring van
kwaliteitselementen
De voor de monitoring van systeemparameters gebruikte
methoden moeten in overeenstemming zijn met de
hieronder vermelde internationale normen of met andere
nationale of internationale normen die waarborgen
dat wetenschappelijk gelijkwaardige en even vergelijkbare
gegevens worden verkregen.
Monstername voor macro-invertebrata
ISO 5667-3:1995 Water quality – Sampling – Part 3: Guidance
on the preservation and handling
of samples
EN 27828:1994 Water quality – Methods for biological
sampling – Guidance on hand net sampling
of benthic macroinvertebrates
EN 28265:1994 Water quality – Methods of biological
sampling – Guidance on the design and
use of quantitative samplers for benthic
macroinvertebrates on stony substrata in
shallow waters.
WATER – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/60/EG E.P. en de Raad 23 oktober 2000
aangegeven in de navolgende tabel, tenzij langere tussenpozen
op grond van technische kennis en deskundige
beoordeling gerechtvaardigd zijn.
De frequenties worden gekozen met het oog op een aanvaardbare
betrouwbaarheidsgraad en precisie. Het
stroomgebiedsbeheersplan bevat schattingen van de
met het gebruikte monitoringssysteem verkregen betrouwbaarheid
en precisie.
Bij de keuze van de meetfrequenties wordt rekening gehouden
met de variabiliteit van parameters ten gevolge
van natuurlijke en antropogene factoren. De monitoringstijdstippen
worden zo gekozen dat de invloed van
seizoenvariaties op de resultaten zo klein mogelijk is om
ervoor te zorgen dat de resultaten een beeld geven van
veranderingen in het waterlichaam ten gevolge van veranderingen
door antropogene belasting. Indien nodig
vindt tijdens verschillende seizoenen van hetzelfde jaar
extra monitoring plaats om deze doelstelling te bereiken.
Kwaliteitselement Rivieren Meren Overgangswater Kustwateren
Biologisch
Fytoplankton Zes maanden Zes maanden Zes maanden Zes maanden
Andere waterflora Drie jaar Drie jaar Drie jaar Drie jaar
Macro-invertebrata Drie jaar Drie jaar Drie jaar Drie jaar
Vis Drie jaar Drie jaar Drie jaar
Hydromorfologisch
Continuïteit Zes jaar
Hydrologie Continu Eén maand
Morfologie Zes jaar Zes jaar Zes jaar Zes jaar
Fysisch-chemisch
Thermische omstandigheden Drie maanden Drie maanden Drie maanden Drie maanden
Zuurstofvoorziening Drie maanden Drie maanden Drie maanden Drie maanden
Zoutgehalte Drie maanden Drie maanden Drie maanden
Nutriënten Drie maanden Drie maanden Drie maanden Drie maanden
Verzuringstoestand Drie maanden Drie maanden
Andere verontreinigende stoffen Drie maanden Drie maanden Drie maanden Drie maanden
Prioritaire stoffen Eén maand Eén maand Eén maand Eén maand
< 10.000 Vier keer per jaar
10.000 tot 30.000 Acht keer per jaar
> 30.000 Twaalf keer per jaar
EN ISO 9391:1995 Water quality – Sampling in deep waters
for macroinvertebrates – Guidance on
the use of colonization, qualitative and
quantitative samplers
EN ISO 8689-1:1999 Biological classification of rivers, Part I:
Guidance on the interpretation of biological
quality data from surveys of benthic
macroinvertebrates in running waters
EN ISO 8689-2:1999 Biological classification of rivers, Part II:
Guidance on the presentation of biological
quality data from surveys of benthic
macroinvertebrates in running waters
Monstername voor macrofyten
Desbetreffende CEN/ISO-normen na ontwikkeling.
Monstername voor vissen
Desbetreffende CEN/ISO-normen na ontwikkeling.
Monsterneming voor diatomeeën
Desbetreffende CEN/ISO-normen na ontwikkeling.
Normen voor fysisch-chemische parameters
Alle relevante CEN/ISO-normen.
Normen voor hydromorfologische parameters
Alle relevante CEN/ISO-normen.
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 459

1.4. Indeling en presentatie van de ecologische
toestand
1.4.1. Vergelijkbaarheid van de biologische
monitoringsresultaten
i) De Lid-Staten stellen monitoringssystemen in om de
waarden van de voor elke oppervlaktewatercategorie of
voor sterk veranderde en kunstmatige oppervlaktewaterlichamen
gespecifieerde biologische kwaliteitselementen
te schatten. Bij toepassing van de navolgende
procedure op sterk veranderde of kunstmatige waterlichamen
gelden verwijzingen naar de ecologische toestand
als verwijzingen naar het ecologische potentieel.
Deze systemen mogen gebruikmaken van specifieke
soorten of groepen van soorten die representatief zijn
voor het kwaliteitselement in zijn geheel.
ii) Om de vergelijkbaarheid van de monitoringssystemen
te waarborgen, worden de resultaten van de door
de afzonderlijke Lid-Staten gebruikte systemen uitgedrukt
in ecologische kwaliteitscoëfficiënten met het oog
op de indeling naar ecologische toestand. Die coëfficiënten
geven de verhouding aan tussen de waarden van de
voor een bepaald oppervlaktewaterlichaam vastgestelde
biologische parameters en de waarden van die parameters
onder de voor dat lichaam geldende referentieomstandigheden.
De coëfficiënt wordt uitgedrukt in een getalswaarde
tussen nul en één, waarbij waarden in de
buurt van één op een zeer goede ecologische toestand
wijzen en waarden in de buurt van nul op een slechte
ecologische toestand.
iii) Elke Lid-Staat verdeelt de schaal van de ecologische
kwaliteitscoëfficiënt voor zijn monitoringssysteem voor
elke oppervlaktewatercategorie in vijf klassen, gaande
van een zeer goede tot een slechte ecologische toestand,
zoals gedefinieerd in punt 1.2, door aan de grenzen tussen
de klassen een getalswaarde toe te kennen. De getalswaarde
voor de grens tussen de klassen «zeer goede
toestand» en «goede toestand» en de getalswaarde voor
de grens tussen de klassen «goede toestand» en «matige
toestand» worden vastgesteld volgens de hierna beschreven
intercalibratie.
iv) De Commissie faciliteert deze intercalibratie om ervoor
te zorgen dat deze klassengrenzen worden vastgesteld
overeenkomstig de normatieve bepalingen van
punt 1.2 en zij tussen de Lid-Staten vergelijkbaar zijn.
v) Als onderdeel van de intercalibratie faciliteert de
Commissie de informatie-uitwisseling tussen de Lid-Staten
met het oog op de aanwijzing van een reeks locaties
in elke ecoregio in de Gemeenschap. Die locaties gaan
een intercalibratienet vormen. Het net zal bestaan uit locaties
gekozen uit een reeks in elke ecoregio voorkomende
typen van oppervlaktewaterlichamen. Voor elk geselecteerd
type oppervlaktewaterlichaam telt het net ten
minste twee locaties die overeenkomen met de grens
tussen de normatieve bepalingen van «zeer goede toestand»
en «goede toestand», en ten minste twee locaties
die overeenkomen met de grens tussen de normatieve
bepalingen van «goede toestand» en «matige toestand».
De locaties worden door deskundigen gekozen op basis
van gezamenlijke inspecties en alle andere beschikbare
informatie.
vi) Het monitoringssysteem van elke Lid-Staat wordt
toegepast op de locaties in het intercalibratienet die in
de ecoregio liggen en tot een type oppervlaktewaterlichaam
behoren waarop het systeem uit hoofde van de
voorschriften van deze richtlijn zal worden toegepast.
De resultaten van deze toepassing worden gebruikt om
de getalswaarden voor de betrokken klassengrenzen in
het monitoringssysteem van elke Lid-Staat te bepalen.
vii) Binnen drie jaar na de datum van inwerkingtreding
van deze richtlijn stelt de Commissie een ontwerp-register
op van de locaties die het intercalibratienet zullen
vormen, dat volgens de procedures van artikel 21 kan
worden gewijzigd. Het definitieve locatieregister wordt
vastgesteld binnen vier jaar na de datum van inwerkingtreding
van deze richtlijn en wordt door de Commissie
bekendgemaakt.
viii) De Commissie en de Lid-Staten voltooien het intercalibratiewerk
binnen 18 maanden vanaf de datum van
publicatie van het voltooide register.
ix) De resultaten van de intercalibratie en de voor de
klassen van het monitoringssysteem van elke Lid-Staat
vastgestelde waarden worden door de Commissie binnen
zes maanden na de voltooiing van de intercalibratie
bekendgemaakt.
1.4.2. Presentatie van de monitoringsresultaten
en klassenindeling van ecologische toestand en
ecologisch potentieel
i) Voor oppervlaktewatercategorieën wordt de indeling
van het waterlichaam naar ecologische toestand weergegeven
met de laagste waarde van de resultaten van de
biologische en fysisch-chemische monitoring van de
toepasselijke kwaliteitselementen, overeenkomstig de
eerste kolom van de navolgende tabel. De Lid-Staten verstrekken
voor elk stroomgebiedsdistrict een kaart met de
indeling van elk waterlichaam naar ecologische toestand,
met gebruikmaking van de kleurcodering in de
tweede kolom van de tabel, om de indeling naar ecologische
toestand van het waterlichaam aan te geven.
Indeling naar ecologische
toestand Kleurcode
Zeer goed Blauw
Goed Groen
Matig Geel
Ontoereikend Oranje
Slecht Rood
ii) Voor sterk veranderde en kunstmatige waterlichamen
wordt de indeling van het waterlichaam naar ecologisch
potentieel weergegeven met de laagste waarde
van de resultaten van de biologische en fysisch-chemische
monitoring van de relevante kwaliteitselementen
overeenkomstig de eerste kolom van de navolgende tabel.
De Lid-Staten verstrekken voor elk stroomgebiedsdistrict
een kaart met de indeling van elk waterlichaam
naar ecologisch potentieel waarbij voor kunstmatige
2.1.2. Definitie van kwantitatieve toestand
Element Goede toestand
WATER – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/60/EG E.P. en de Raad 23 oktober 2000
waterlichamen gebruik wordt gemaakt van de kleurcodering
in de tweede kolom van de tabel hieronder, en
voor sterk veranderde waterlichamen van de kleurcodering
in de derde kolom van die tabel.
Indeling naar
Kleurcode
ecologisch potentieel
Kunstmatige waterli- Sterk veranderde waterchamenlichamen
Goed en hoger Gelijke groene en
lichtgrijze strepen
Matig Gelijke gele en lichtgrijze
strepen
Ontoereikend Gelijke oranje en
lichtgrijze strepen
iii) Tevens geven de Lid-Staten met een zwarte stip op de
kaart de waterlichamen aan die geen goede toestand of
geen goed ecologisch potentieel bereiken omdat zij niet
voldoen aan één of meer van de milieukwaliteitsnormen
die voor dat waterlichaam zijn vastgesteld voor synthetische
en niet-synthetische verontreinigende stoffen (in
overeenstemming met de door de Lid-Staat vastgestelde
regeling).
1.4.3. Presentatie van de monitoringsresultaten
en klassenindeling van chemische toestand
Indien een waterlichaam voldoet aan alle milieukwaliteitsnormen
van bijlage IX en artikel 16 en de uit hoofde
van andere communautaire wetgeving geldende milieukwaliteitsnormen,
wordt voor dat waterlichaam een
goede chemische toestand geregistreerd. Zo niet, dan
wordt geregistreerd dat de chemische toestand van het
water niet goed is.
De Lid-Staten verstrekken voor elk stroomgebiedsdistrict
een kaart met de indeling van elk waterlichaam naar
chemische toestand met gebruikmaking van de kleurcodering
in de tweede kolom van de navolgende tabel om
de indeling naar chemische toestand van het waterlichaam
aan te geven.
Indeling naar chemische
toestand Kleurcode
2. GRONDWATER
2.1. Kwantitatieve toestand van grondwater
2.1.1. Parameter voor de indeling naar
kwantitatieve toestand
Regeling voor de grondwaterstand
Gelijke groene en donkergrijze
strepen
Gelijke gele en donkergrijze
strepen
Gelijke oranje en donkergrijze
strepen
Slecht Gelijke rode en licht- Gelijke rode en donkergrijze
strepen grijze strepen
Goed Blauw
Niet goed Rood
Grondwaterstand De grondwaterstand in het grondwaterlichaam is van dien aard dat de gemiddelde jaarlijkse onttrekking op lange termijn de beschikbare grondwatervoorraad
niet overschrijdt.
Dienovereenkomstig ondergaat de grondwaterstand geen zodanige antropogene veranderingen dat:
– de milieudoelstellingen volgens artikel 4 voor bijbehorende oppervlaktewateren niet worden bereikt,
– de toestand van die wateren significant achteruitgaat,
460 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

Element Goede toestand
2.2. Monitoring van de kwantitatieve toestand
van grondwater
2.2.1. Meetnet voor grondwaterstand
Het grondwatermeetnet wordt ingesteld volgens de
voorschriften van de artikelen 7 en 8. Het meetnet wordt
zodanig opgezet dat het een betrouwbaar beeld geeft
van de kwantitatieve toestand van alle grondwaterlichamen
of groepen grondwaterlichamen, met inbegrip van
een beoordeling van de beschikbare grondwatervoorraad.
De Lid-Staten verstrekken één of meer kaarten van
het grondwatermeetnet in het stroomgebiedsbeheersplan.
2.2.2. Dichtheid van het monitoringsnetwerk
Dit monitoringsnetwerk moet voldoende representatieve
meetpunten omvatten om de grondwaterstand in elk
grondwaterlichaam of elke groep grondwaterlichamen
te kunnen inschatten, waarbij rekening wordt gehouden
met variaties in de aanvulling op korte en op lange
termijn, en moet met name:
– voor grondwaterlichamen waarbij de kans bestaat dat
zij niet voldoen aan de milieudoelstellingen van
artikel 4, een voldoende dicht meetpuntennet hebben
2.4. Monitoring van de chemische toestand van
grondwater
2.4.1. Meetnet voor grondwater
Het grondwatermeetnet wordt gevormd volgens de
voorschriften van de artikelen 7 en 8. Het meetnet wordt
zo opgezet dat een samenhangend totaalbeeld van de
chemische toestand van het grondwater in elk stroomgebied
wordt gegeven en door de mens veroorzaakte
stijgende tendensen op lange termijn bij verontreinigende
stoffen aan het licht treden.
Op basis van de in overeenstemming met artikel 5 en
bijlage II verrichte karakterisering en effectbeoordeling
stellen de Lid-Staten voor elke periode waarop een
stroomgebiedsbeheersplan betrekking heeft, een programma
voor toestanden trendmonitoring op. De resultaten
van dat programma worden gebruikt om een programma
voor operationele monitoring op te stellen dat
voor de resterende periode van het plan wordt gebruikt.
In het plan worden schattingen gegeven van de betrouwbaarheid
en nauwkeurigheid van de gegevens die
met de monitoringsprogramma's worden verkregen.
om de gevolgen van onttrekkingen en lozingen voor de
grondwaterstand te kunnen beoordelen;
– voor grondwaterlichamen waarin grondwater over de
grens van een Lid-Staat stroomt, voldoende meetpunten
hebben om de richting en snelheid van de grondwaterstroming
over de grens van die Lid-Staat te schatten.
2.2.3. Meetfrequentie
De frequentie van de waarnemingen moet toereikend
zijn voor een beoordeling van de kwantitatieve toestand
van elk grondwaterlichaam of elke groep grondwaterlichamen,
waarbij rekening wordt gehouden met variaties
in de aanvulling op korte en op lange termijn. Met
name moet:
– voor grondwaterlichamen waarbij de kans bestaat dat
zij niet voldoen aan de milieudoelstellingen van
artikel 4, de meetfrequentie voldoende hoog zijn voor
een beoordeling van de gevolgen van onttrekkingen en
lozingen voor de grondwaterstand;
– voor grondwaterlichamen waarin grondwater over de
grens van een Lid-Staat stroomt, de meetfrequentie voldoende
hoog zijn voor een schatting van de richting en
snelheid van de grondwaterstroming over de grens van
die Lid-Staat.
2.3.2. Definitie van goede chemische toestand van grondwater
2.4.2. Toestand- en trendmonitoring
Doelstelling
De toestanden trendmonitoring heeft ten doel:
– de effectbeoordelingsprocedure aan te vullen en te bekrachtigen;
– informatie te verstrekken voor de beoordeling van langetermijntendensen
die het gevolg zijn van zowel veranderde
natuurlijke omstandigheden als menselijke activiteiten.
Keuze van de monitoringslocaties
Er moeten voldoende monitoringslocaties worden gekozen
voor:
– lichamen waarvoor volgens de karakterisering overeenkomstig
bijlage II het risico bestaat;
– lichamen die de grens van een Lid-Staat overschrijden.
Keuze van de parameters
Voor alle geselecteerde grondwaterlichamen wordt de
volgende reeks kernparameters gemonitored:
–zuurstofgehalte;
– pH-waarde;
WATER – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/60/EG E.P. en de Raad 23 oktober 2000
– significante schade wordt toegebracht aan de terrestrische ecosystemen die rechtstreeks van het grondwaterlichaam afhankelijk zijn,
en er kunnen zich tijdelijk, of in een ruimtelijk beperkt gebied voortdurend, veranderingen voordoen in de stroomrichting ten gevolge van veranderingen
in de grondwaterstand, maar zulke omkeringen veroorzaken geen intrusies van zout water of stoffen van andere aard en wijzen niet op een aanhoudende,
duidelijk te constateren antropogene tendens in de stroomrichting die vermoedelijk tot zulke intrusies zal leiden.
Element Goede toestand
2.2.4. Interpretatie en presentatie van de
kwantitatieve toestand van grondwater
De met het monitoringsnetwerk voor een grondwaterlichaam
of een groep grondwaterlichamen verkregen resultaten
worden gebruikt om de kwantitatieve toestand
van dat lichaam respectievelijk die lichamen te beoordelen.
Onverminderd het bepaalde in punt 2.5 verstrekken
de Lid-Staten een kaart van de aldus gemaakte beoordeling
van de kwantitatieve toestand van het grondwater,
waarbij gebruik wordt gemaakt van de volgende kleurcodering:
goed: groen;
ontoereikend: rood.
2.3. Chemische toestand van grondwater
2.3.1. Parameters voor het bepalen van de
chemische toestand van grondwater
Geleidbaarheid
Concentraties van verontreinigende stoffen.
Algemeen De chemische samenstelling van het grondwaterlichaam is zodanig dat de concentraties van verontreinigende stoffen:
– als hierna vermeld geen effecten van zout of andere intrusies vertonen;
– de uit hoofde van andere communautaire wetgeving toepasselijke kwaliteitsnormen niet overschrijden, in overeenstemming met artikel 17;
– niet zodanig zijn dat de ingevolge artikel 4 voor bijbehorende oppervlaktewateren aangegeven milieudoelstellingen niet worden bereikt, een significante
vermindering van de ecologische of chemische kwaliteit van die waterlichamen optreedt of significante schade wordt toegebracht aan terristrische ecosystemen
die rechtstreeks afhankelijk zijn van het grondwaterlichaam.
Geleidbaarheid Veranderingen in de geleidbaarheid wijzen niet op intrusies van zout of andere stoffen in het grondwaterlichaam.
– geleidbaarheid;
– nitraat;
– ammonium.
Lichamen waarvan in overeenstemming met bijlage II is
vastgesteld dat er een significante kans is dat zij de goede
toestand niet bereiken, worden eveneens gemonitored
op de parameters die het effect van de betreffende
belastingen aangeven.
Grensoverschrijdende waterlichamen worden eveneens
gemonitored op de parameters die relevant zijn voor de
bescherming van al het door de grondwaterstroming
ondersteunde gebruik.
2.4.3. Operationele monitoring
Doelstelling
In de perioden tussen programma's voor toestand- en
trendmonitoring wordt operationele monitoring verricht
met de bedoeling:
– de chemische toestand vast te stellen van alle grondwaterlichamen
of groepen grondwaterlichamen waarbij
de kans bestaat dat zij niet aan de normen voldoen;
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 461

– de aanwezigheid vast te stellen van enige langdurige
door de mens veroorzaakte stijgende tendens van de
concentratie van een verontreinigende stof.
Keuze van de monitoringslocaties
Operationele monitoring wordt verricht voor alle grondwaterlichamen
of groepen grondwaterlichamen die volgens
zowel de in overeenstemming met bijlage II verrichte
effectbeoordeling als de toestand- en trendmonitoring
het risico lopen de doelstellingen van artikel 4
niet te bereiken. De keuze van de monitoringslocaties
moet tevens een aanwijzing geven van de mate waarin
de monitoringsgegevens van die locatie representatief
zijn voor de kwaliteit van het betreffende grondwaterlichaam
of de betreffende grondwaterlichamen.
Meetfrequentie
Operationele monitoring wordt verricht in de perioden
tussen programma's voor toestand- en trendmonitoring,
met een voldoende hoge frequentie om de gevolgen
van relevante belastingen op te sporen, maar ten
minste één keer per jaar.
2.4.4. Bepaling van tendensen bij
verontreinigende stoffen
De Lid-Staten gebruiken gegevens van zowel toestanden
trendmonitoring als monitoring om door de mens veroorzaakte
stijgende tendensen op lange termijn in de
concentraties van verontreinigende stoffen en omgekeerde
tendensen vast te stellen. Het basisjaar of de basisperiode
ten opzichte waarvan de tendensen worden
berekend, moet worden aangegeven. De tendensen
worden berekend voor een grondwaterlichaam of, in
voorkomend geval, een groep grondwaterlichamen. Een
omkering in een tendens moet statistisch worden aangetoond
en de betrouwbaarheidsgraad van die waarneming
moet worden aangegeven.
2.4.5. Interpretatie en presentatie van de
chemische toestand van grondweter
Voor de beoordeling van de toestand worden de resultaten
van de verschillende meetpunten in een grondwaterlichaam
samengevoegd tot een eindresultaat voor het
waterlichaam in zijn geheel. Onverminderd de betrokken
richtlijnen om voor het grondwaterlichaam de goede
toestand te bereiken voor de chemische parameters
waarvoor in communautaire wetgeving milieukwaliteitsnormen
zijn vastgesteld, dient:
– de gemiddelde waarde van de monitoringsresultaten
voor elk punt in het grondwaterlichaam of de groep
grondwaterlichamen berekend te worden, en dienen
– die gemiddelde waarden in overeenstemming met
artikel 17 gebruikt te worden om aan te tonen dat voldaan
is aan de eis van een goede chemische toestand
van het grondwater.
Onverminderd het bepaalde in punt 2.5 verstrekken de
Lid-Staten een kaart van de chemische toestand van het
grondwater met onderstaande kleurcodering:
goed: groen;
ontoereikend: rood.
Voorts duiden de Lid-Staten met een zwarte stip op de
kaart de grondwaterlichamen aan die onderhevig zijn
aan een significante en aanhoudende stijgende tendens
van de concentratie van een verontreinigende stof ten
gevolge van menselijke activiteiten. Een omkering van
een tendens wordt aangeduid met een blauwe stip op de
kaart.
Deze kaarten worden in het stroomgebiedsbeheersplan
opgenomen.
2.5. Presentatie van de toestand van grondwater
In het stroomgebiedsbeheersplan nemen de Lid-Staten
ook een kaart op die voor elk grondwaterlichaam of elke
groep grondwaterlichamen zowel de kwantitatieve toestand
als de chemische toestand van dat lichaam of die
groep lichamen aangeeft volgens de kleurcode van de
punten 2.2.4 en 2.4.5. Het staat de Lid-Staten vrij om
geen afzonderlijke kaarten te verstrekken uit hoofde van
de punten 2.2.4 en 2.4.5, maar dan moeten zij in overeenstemming
met de voorschriften van punt 2.4.5 op de
ingevolge dit punt voorgeschreven kaart de lichamen
aangeven die onderhevig zijn aan een significante en
aanhoudende stijgende tendens in de concentratie van
een verontreinigende stof, alsmede omkeringen in zulk
een tendens.
BIJLAGE VI
Lijst van in de maatregelenprogramma's op te
nemen maatregelen
DEEL A
Maatregelen vereist op grond van de onderstaande
richtlijnen van de Raad:
i) de zwemwaterrichtlijn (76/160/EEG);
ii) de vogelstandrichtlijn (79/409/EEG);
iii) de drinkwaterrichtlijn (80/778/EEG), zoals gewijzigd
bij Richtlijn 98/83/EG;
iv) de richtlijn zware ongevallen (Seveso-richtlijn)
(96/82/EG);
v) de milieu-effectrapportagerichtlijn (85/337/EEG);
vi) de zuiveringsslibrichtlijn (86/278/EEG);
vii) de richtlijn behandeling stedelijk afvalwater
(91/271/EEG);
viii) de richtlijn gewasbeschermingsmiddelen
(91/414/EEG);
ix) de nitratenrichtlijn (91/676/EEG);
x) de habitatsrichtlijn (92/43/EEG);
xi) de richtlijn geïntegreerde preventie en bestrijding
van verontreiniging (96/61/EG).
DEEL B
Het volgende is een niet-limitatieve lijst van aanvullende
maatregelen die de Lid-Staten binnen elk stroomgebiedsdistrict
mogen vaststellen als onderdeel van het
overeenkomstig artikel 11, lid 4, voorgeschreven maatregelenprogramma:
i) wetgevingsinstrumenten;
ii) administratieve instrumenten;
iii) economische of fiscale instrumenten;
iv) in onderhandeling tot stand gekomen milieuovereenkomsten;
v) emissiebeheersingsmaatregelen;
vi) gedragscodes;
vii) scheppen van nieuwe en herstellen van bestaande
waterrijke gebieden;
viii) onttrekkingsbeheersingsmaatregelen;
ix) vraagregulerende maatregelen, onder andere bevordering
van aangepaste landbouwproductie, zoals het telen
van weinig water behoevende gewassen in aan
droogte onderhevige gebieden;
WATER – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/60/EG E.P. en de Raad 23 oktober 2000
x) efficiency- en hergebruiksmaatregelen, onder andere
de bevordering van waterefficiënte technologieën in de
industrie en waterbesparende irrigatietechnieken;
xi) constructieprojecten;
xii) ontziltingsinstallaties;
xiii) rehabilitatieprojecten;
xiv) kunstmatige aanvulling van watervoerende lagen;
xv) educatieve projecten;
xvi) projecten op het gebied van onderzoek, ontwikkeling
en demonstratie;
xvii) overige relevante maatregelen.
BIJLAGE VII
Stroomgebiedsbeheersplannen
A. Stroomgebiedsbeheersplannen dienen de volgende
elementen te omvatten:
1. Een algemene beschrijving van de kenmerken van het
stroomgebiedsdistrict zoals voorgeschreven in artikel 5
en bijlage II. Deze moet bevatten:
1.1. voor oppervlaktewateren:
– kaarten met de ligging en de grenzen van de waterlichamen,
– kaarten van de ecoregio's en typen oppervlaktewaterlichamen
in het stroomgebied,
– bepaling van de referentieomstandigheden voor de typen
oppervlaktewaterlichamen;
1.2. voor grondwater:
– kaarten met de ligging en de grenzen van de grondwaterlichamen;
2. Een overzicht van de significante belastingen en effecten
van menselijke activiteiten op de toestand van oppervlakte-
en grondwater, met inbegrip van:
– een raming van de verontreiniging door puntbronnen;
– een raming van de verontreiniging door diffuse bronnen,
met inbegrip van een overzicht van het bodemgebruik;
– een raming van de druk op de kwantitatieve toestand
van het water, met inbegrip van onttrekkingen;
– een analyse van de andere gevolgen van menselijke
activiteiten op de watertoestand;
3. Vermelding en kaarten van beschermde gebieden zoals
voorgeschreven in artikel 6 en bijlage IV;
4. Een kaart van de voor de doeleinden van artikel 8 en
bijlage V gevormde monitoringsnetwerken en een presentatie
in kaartvorm van de resultaten van de monitoringsprogramma's
die uit hoofde van die bepalingen
zijn uitgevoerd voor de toestand van:
4.1. oppervlaktewater (ecologisch en chemisch);
4.2. grondwater (chemisch en kwantitatief);
4.3. beschermde gebieden;
5. Een lijst van de overeenkomstig artikel 4 vastgestelde
milieudoelstellingen voor oppervlaktewateren, grondwater
en beschermde gebieden, met inbegrip van in het
bijzonder aanduiding van de gevallen waarin gebruik is
gemaakt van artikel 4, leden 4, 5, 6 en 7, en de overeenkomstig
dat artikel voorgeschreven, daarmee verband
houdende informatie;
6. Een samenvatting van de economische analyse van
het watergebruik zoals voorgeschreven in artikel 5 en
bijlage III;
462 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

7. Een samenvatting van het overeenkomstig artikel 11
vastgestelde maatregelenprogramma, met inbegrip van
de wijze waarop de overeenkomstig artikel 4 vastgestelde
doelstellingen daardoor moeten worden bereikt;
7.1. een samenvatting van de maatregelen die vereist
zijn om de communautaire waterbeschermingswetgeving
toe te passen;
7.2. een verslag over de praktische stappen en maatregelen
die zijn genomen om het beginsel van de terugwinning
van de kosten van watergebruik in overeenstemming
met artikel 9 toe te passen;
7.3. een samenvatting van de maatregelen die zijn genomen
om aan de voorschriften van artikel 7 te voldoen;
7.4. een samenvatting van de beheersingsmaatregelen
voor wateronttrekking en -opstuwing, met inbegrip van
een verwijzing naar de registers en vermelding van de
gevallen waarin vrijstelling is verleend overeenkomstig
artikel 11, lid 3, onder e);
7.5. een samenvatting van de beheersingsmaatregelen
welke zijn vastgesteld voor puntbronlozingen en andere
activiteiten die de watertoestand beïnvloeden, in overeenstemming
met artikel 11, lid 3, onder g) en i);
7.6. aanduiding van de gevallen waarin toestemming is
verleend voor directe lozing in grondwater, in overeenstemming
met artikel 11, lid 3, onder j);
7.7. een samenvatting van de in overeenstemming met
artikel 16 in verband met prioritaire stoffen genomen
maatregelen;
7.8. een samenvatting van de ter voorkoming of beperking
van de gevolgen van accidentele verontreiniging
genomen maatregelen;
7.9. een samenvatting van de maatregelen volgens
artikel 11, lid 5, voor waterlichamen die waarschijnlijk
de doelstellingen van artikel 4 niet kunnen bereiken;
7.10. nadere gegevens over de bijkomende maatregelen
die noodzakelijk worden geacht om de vastgestelde milieudoelstellingen
te bereiken;
7.11. nadere gegevens over de maatregelen in overeenstemming
met artikel 11, lid 6, om toename van de verontreiniging
van mariene wateren te voorkomen;
8. Een register van alle meer gedetailleerde programma's
en beheersplannen voor het stroomgebiedsdistrict,
die betrekking hebben op specifieke deelstroomgebieden,
sectoren, aangelegenheden of watertypen, alsmede
een samenvatting daarvan;
9. Een samenvatting van de maatregelen inzake voorlichting
en raadpleging van het publiek, de resultaten
daarvan alsmede de planwijzigingen die daarvan het gevolg
zijn;
10. Een lijst van de bevoegde autoriteiten in overeenstemming
met bijlage I; 11. de contactpunten en procedures
om de achtergronddocumentatie en de in
artikel 14, lid 1, bedoelde informatie te verkrijgen, met
name nadere gegevens over de in overeenstemming met
artikel 11, lid 3, onder g) en i), vastgestelde beheersingsmaatsregelen
en de in overeenstemming met artikel 8
en bijlage V verzamelde concrete monitoringsgegevens.
B. De eerste bijwerking van het stroomgebiedsbeheersplan
en alle volgende bijwerkingen dienen daarenboven
in te houden:
1. Een samenvatting van alle veranderingen of actualiseringen
sinds de publicatie van de vorige versie van het
stroomgebiedsbeheersplan, met een samenvatting van
de herzieningen die overeenkomstig artikel 4, leden 4, 5,
6 en 7, dienen te gebeuren;
2. Een beoordeling van de vooruitgang die is geboekt bij
het bereiken van de milieudoelstellingen, met een presentatie
in kaartvorm van de monitoringsresultaten voor
de door het vorige plan bestreken periode, en een verklaring
voor de milieudoelstellingen die niet zijn bereikt;
3. Een samenvatting en verklaring van eventuele maatregelen
die waren opgenomen in de vroegere versie van
het stroomgebiedsbeheersplan en die niet zijn uitgevoerd;
4. Een samenvatting van alle aanvullende tussentijdse
maatregelen die overeenkomstig artikel 11, lid 5, zijn
vastgesteld sedert de publicatie van de vorige versie van
het stroomgebiedsbeheersplan.
BIJLAGE VIII
Indicatieve lijst van de belangrijkste
verontreinigende stoffen
1. Organische halogeenverbindingen en stoffen die in
water dergelijke verbindingen kunnen vormen.
2. Organische fosforverbindingen.
3. Organische tinverbindingen.
4. Stoffen en preparaten, of de afbraakproducten daarvan,
waarvan is aangetoond dat zij carcinogene of mutagene
eigenschappen hebben, of eigenschappen die in of
via het aquatische milieu gevolgen kunnen hebben voor
steroïdogene functies, schildklierfuncties, de voortplanting
of andere hormonale functies.
5. Persistente koolwaterstoffen en persistente en bioaccumuleerbare
organische toxische stoffen.
6. Cyaniden.
7. Metalen en metaalverbindingen.
8. Arseen en arseenverbindingen.
9. Biociden en gewasbeschermingsmiddelen.
10. Stoffen in suspensie.
11. Stoffen die bijdragen tot de eutrofiëring (met name
nitraten en fosfaten).
WATER – Internationaal, Europees en federaal
Richtl. 2000/60/EG E.P. en de Raad 23 oktober 2000
12. Stoffen die een ongunstige invloed uitoefenen op de
zuurstofbalans (en die kunnen worden gemeten met behulp
van parameters zoals BZV, CZV, enz.).
BIJLAGE IX
Emissiegrenswaarden en
milieukwaliteitsnormen
De in het kader van de dochterrichtlijnen van
Richtlijn 76/464/EEG ingestelde «grenswaarden» en
«kwaliteitsdoelstellingen» worden voor de doeleinden
van deze richtlijn als respectievelijk emissiegrenswaarden
en milieukwaliteitsnormen beschouwd. Zij zijn vastgesteld
bij de volgende richtlijnen van de Raad:
i) de richtlijn kwiklozingen (82/176/EEG);
ii) de richtlijn cadmiumlozingen (83/513/EEG);
iii) de kwikrichtlijn (84/156/EEG);
iv) de richtlijn hexachloorcyclohexaanlozingen
(84/491/EEG); en
v) de richtlijn lozing van gevaarlijke stoffen
(86/280/EEG).
(...)
– Niet opgenomen
BIJLAGE X
Prioritaire stoffen
BIJLAGE XI
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 463
(...)
– Niet opgenomen
(...)
– Niet opgenomen
(...)
– Niet opgenomen
Kaart A
Kaart B
Verklaring van de Commissie

Blz: 1199 – B. Vl. Reg. 28 juni 2002
B. Vl. Reg. 28 juni 2002 tot uitvoering
van het Hoofdstuk IIIbis van de wet van
26 maart 1971 op de bescherming van de
oppervlaktewateren tegen verontreiniging
en Hoofdstuk IVbis van het decreet
van 24 januari 1984 houdende maatregelen
inzake het grondwaterbeheer (B.S.,
1 augustus 2002)
Art. 1. In dit besluit wordt verstaan onder de wet:
de wet van 26 maart 1971 op de bescherming van
de oppervlaktewateren tegen verontreiniging, zoals
tot op heden gewijzigd.
Art. 2. § 1. Voor de berekeningsmethode die
aangegeven wordt in artikel 35quinquies, § 1, van
de wet, moeten de gegevens met betrekking tot
het geloosde afvalwater als volgt worden bepaald:
1° het in liter uitgedrukte volume van het afvalwater
Qd, geloosd in een etmaal tijdens de maand
met grootste bedrijvigheid van het jaar dat voorafgaat
aan het heffingsjaar, wordt als volgt bepaald:
a) op basis van meting met behulp van een meetschot,
meetgoot of andere debietmeetapparatuur,
geïnstalleerd door de heffingsplichtige conform
de lozings- of milieuvergunning;
b) ingeval geen meting zoals bedoeld in a) heeft
plaatsgevonden in het jaar dat voorafgaat aan het
beschouwde heffingsjaar, op basis van het jaarvolume
geloosd afvalwater dat bedoeld wordt in
artikel 35quinquies, § 1, van de wet, en dat door
de heffingsplichtige aangegeven moeten worden:
Qd Qj 1000
= ×
W
waarin:
– Qj: volume afvalwater, uitgedrukt in kubieke
meter, geloosd in het jaar dat voorafgaat aan het
heffingsjaar;
– W: 225 of het aantal dagen waarop in het jaar
dat voorafgaat aan het beschouwde belastingjaar
afvalwater werd geloosd waarvan het bewijs
wordt geleverd;
2° het jaarvolume geloosd afvalwater Qj is de hoeveelheid
afvalwater Qj, uitgedrukt in kubieke meter,
die geloosd is gedurende het jaar dat voorafgaat
aan het heffingsjaar;
3° de parameters ZS, BZV en CZV worden als volgt
bepaald:
a) op basis van debietgebonden monsterneming,
uitgevoerd met behulp van een meetschot, meetgoot
of andere debietmeetapparatuur, geïnstalleerd
door de heffingsplichtige conform de lozings-
of milieuvergunning, van het geloosde afvalwater
gedurende een aantal etmalen zoals bepaald
in artikel 3, § 5, tijdens de maand met de
grootste bedrijvigheid in het jaar dat voorafgaat
aan het beschouwde heffingsjaar;
b) als in het jaar dat voorafgaat aan het heffingsjaar
de heffingsplichtige niet beschikte over een
meetgoot, meetschot of debietmeetapparatuur,
op basis van tijdgebonden monsterneming van
Vlaanderen
het afvalwater gedurende een aantal etmalen zoals
bepaald in artikel 3, § 5, tijdens de maand met
de grootste bedrijvigheid in het jaar dat voorafgaat
aan het beschouwde heffingsjaar, voorzover
die door de adjunct-leidend ambtenaar van de
Vlaamse Milieumaatschappij als deskundig wordt
aanvaard;
4° de gehaltes aan arseen, cadmium, chroom, koper,
kwik, lood, nikkel, zilver, zink, totale stikstof
en totale fosfor worden als volgt bepaald:
a) op basis van debietgebonden monsterneming,
van het geloosde afvalwater, uitgevoerd met behulp
van een meetschot, meetgoot of andere debietmeetapparatuur,
geïnstalleerd door de heffingsplichtige
conform de lozings- of milieuvergunning;
b) als in het jaar dat voorafgaat aan het heffingsjaar
de heffingsplichtige niet beschikte over een
meetgoot of debietmeetapparatuur, op basis van
tijdgebonden monsterneming voorzover die door
de adjunct-leidend ambtenaar van de Vlaamse Milieumaatschappij
als deskundig wordt aanvaard;
c) het gehalte aan zware metalen wordt bepaald
na ontsluiting van het watermonster;
d) wanneer in eenzelfde jaar meerdere monsternemingen
werden uitgevoerd, moet voor elk van
de in deze paragraaf beschouwde parameters het
rekenkundig gemiddelde van de verschillende bemonsteringsresultaten
in aanmerking genomen
worden.
§ 2. Overeenkomstig artikel 35quinquies, § 4, van
de wet, moet elke heffingsplichtige die de toepassing
vraagt van de berekeningsmethode bedoeld
in artikel 35quinquies, § 1, van de wet zelf zorgen
voor de nodige meet- en bemonsteringsresultaten.
Art. 3. § 1. Volgende procedure voor de monsterneming
moet worden gevolgd:
1° Indien de heffingsplichtige een monsterneming
in het jaar dat voorafgaat aan het heffingsjaar
laat uitvoeren, moet hij de Vlaamse Milieumaatschappij
hiervan schriftelijk in kennis stellen
tien werkdagen voor het begin van de maand
waarin de monsterneming zal gebeuren.
De volgende gegevens moeten worden meegedeeld:
1) naam en adres van de heffingsplichtige;
2) identificatie van het monsternemingspunt;
3) de data waarop bemonsterd zal worden;
4) aard van de monsterneming (tijd- of debietgebonden);
5) naam en adres van het erkende laboratorium
dat de debietmeting, de monsterneming en de
analyses zal uitvoeren;
2° Het erkende laboratorium stelt zonder kosten,
per etmaal van de bemonsteringen een monster
van minimaal drie liter voor contra-analyse ter beschikking
van de Vlaamse Milieumaatschappij.
WATER – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 28 juni 2002
Het apparaat waarmee het monster wordt verzameld
moet voorzien zijn van een koelruimte waarvan
de temperatuur lager ligt dan 4 °C.
Het monster en het monster voor contra-analyse
worden door het erkende laboratorium per monster
verdeeld over drie recipiënten. De
deelmonsters I, van minimaal twee liter, dienen
voor de analyse van stoffen, bedoeld in artikel 2,
3°, en van de nutriënten. De deelmonsters II dienen
voor de bepaling van de metalen, bedoeld in
artikel 2, 4°, met uitzondering van kwik. De
deelmonsters III dienen voor de analyse van kwik.
De deelmonsters I worden door het erkende laboratorium
dat de monsterneming heeft uitgevoerd,
bewaard in het erkende laboratorium bij een temperatuur
van 4 °C. De deelmonsters II en III worden
door het erkende laboratorium voorzien van
de gepaste conserveringsmiddelen;
3° Alle deelmonsters worden door het erkende laboratorium
dat de monsterneming heeft uitgevoerd,
verzegeld en voorzien van de volgende
identificatiegegevens:
1) naam en adres van het bedrijf;
2) datum van het etmaal waarop de monsterneming
voor het desbetreffende monster gestart is;
3) identificatie van het monsternemingspunt;
4) het nummer van het deelmonster;
5) soort monster (analyse of contra-analyse);
4° De monsters en de monsters voor contra-analyse
moeten elke werkdag door het erkende laboratorium
afgehaald worden;
5° De monsters voor contra-analyse moeten op
het exploitatieadres van het laboratorium dat de
monsterneming uitvoert gedurende vijf werkdagen
bewaard worden na het etmaal waarin bemonsterd
werd;
6° Alle bij de debietmeting en bij de bemonstering
gebruikte apparatuur moet door het erkende laboratorium
verzegeld worden.
§ 2. De ambtenaren van de Vlaamse Milieumaatschappij
mogen, mits voorlegging van hun legitimatiebewijs,
te allen tijde op de plaats van de
monsterneming komen. Indien zij zaken vaststellen
bij de debietmeting en/of bij de monsterneming
die in strijd zijn met de bepalingen van de
wet of met de bepalingen van dit besluit, kunnen
zij dit opnemen in een vaststellingsverslag.
De ambtenaar kan bij zijn onderzoek, in aanwezigheid
van de heffingsplichtige of zijn afgevaardigde,
de verzegeling van de meet- en bemonsteringsapparatuur
verbreken.
Het vaststellingsverslag wordt bezorgd aan de adjunct-leidend
ambtenaar. De adjunct-leidend
ambtenaar stuurt zijn beslissing over de regelmatigheid
van de debietmeting en/of de monsterneming
binnen twee maanden na de feiten naar de
heffingsplichtige.
464 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

§ 3. Indien de Vlaamse Milieumaatschappij bemonsteringen
uitvoert in het kader van de heffing
is zij onderworpen aan de verplichtingen van § 1
van dit artikel met uitzondering van § 1, 1° en 5°.
De monsters worden gedurende vijf werkdagen
na het etmaal waarin bemonsterd werd bewaard
door de Maatschappij tenzij de heffingsplichtige
de monsters voor contra-analyse onmiddellijk wil
ontvangen. In dit geval stelt de ambtenaar van de
Vlaamse Milieumaatschappij, die de monsterneming
heeft uitgevoerd, tegen ontvangstbewijs de
monsters voor contra-analyse ter beschikking van
de heffingsplichtige.
§ 4. De meet- en bemonsteringsresultaten van de
monsternemingen tijdens de maand met de
grootste bedrijvigheid in het jaar dat voorafgaat
aan het beschouwde heffingsjaar moeten per etmaal
volledig zijn voor de componenten N 1 , N 2 en
N 3 , respectievelijk N 1,O , N 2,O en N 3,O , met inbegrip
van het dagdebiet zoals bepaald in artikel 2,
§1, 1°, a).
§ 5. Het minimumaantal etmalen waarover de
monsternemingen tijdens de maand met de
grootste bedrijvigheid in het jaar dat voorafgaat
aan het beschouwde heffingsjaar moeten worden
uitgevoerd, wordt bepaald op vijf dagen voor de
heffingsplichtigen waarvan de laatst vastgestelde
heffing meer dan 12.500 EUR bedroeg en op drie
dagen in de andere gevallen. Deze monsternemingen
moeten worden uitgevoerd over een periode
van op elkaar volgende etmalen met volledige
productieactiviteit tijdens de maand met de grootste
bedrijvigheid.
§ 6. Alle bepalingen inzake de te volgen procedure
die in dit artikel zijn opgenomen, zijn op straffe
van nietigheid voorgeschreven. Bij het niet-naleven
ervan worden de meet- en bemonsteringsresultaten
voor de berekening van de heffing uitgesloten.
Art. 4. Alle werkzaamheden die noodzakelijk
zijn ter uitvoering van artikel 2, § 1, 1°, 3° en 4° en
van artikel 3 moeten volgens de internationaal
aanvaarde laboratoriumpraktijken uitgevoerd
worden.
Art. 5. § 1. Behoudens de andersluidende bepalingen
in het laatste lid van deze paragraaf is de
heffingsplichtige voor de toepassing van
artikel 35sexies, § 1 van de wet onderworpen aan
dezelfde verplichtingen als voorzien in artikel 2 en
artikel 3 van dit besluit voor de bemonstering en
analyse van het geloosde afvalwater.
De gegevens met betrekking tot het gebruikte oppervlaktewater
moeten per etmaal volledig zijn
voor de componenten N 1,O, N 2,O en N 3,O, moeten
slaan op de monstername tijdens de maand van
de grootste bedrijvigheid en moeten gelijktijdig
met de meet- en bemonsteringscampagne van het
geloosde afvalwater genomen worden. In afwijking
van artikel 2 en artikel 3, § 5, van dit besluit
kunnen de gegevens met betrekking tot het gebruikte
oppervlaktewater worden bepaald gedurende
één etmaal of door middel van een schepmonster
tijdens de periode zoals bepaald in het
vorig lid.
§ 2. Elke heffingsplichtige die de toepassing
vraagt van artikel 35sexies, § 1, van de wet moet
zelf zorgen voor de nodige meet- en bemonsteringsresultaten
afkomstig van een op eigen initiatief
uitgevoerde meetcampagne door een door
de regering erkend laboratorium.
Art. 6. Als de heffingsplichtige of de Vlaamse Milieumaatschappij
monsternemingen heeft laten
uitvoeren, respectievelijk uitgevoerd overeenkomstig
de bepalingen van dit besluit, dan stellen zij
de meet- en monsternemingsresultaten per aangetekende
brief en binnen dertig werkdagen na
de eerste monsternamedag ter beschikking van de
tegenpartij.
De meet- en bemonsteringsresultaten, uitgevoerd
op de contra-analyses, moeten per aangetekende
brief binnen dertig werkdagen na de eerste monsternamedag
aan de tegenpartij medegedeeld
worden voorzover de heffingsplichtige en/of de
Vlaamse Milieumaatschappij die wenst te gebruiken
bij de berekening van de heffing.
De debietmeting, de monsterneming en de analyses
die in opdracht van de heffingsplichtige gebeuren
moeten worden verricht door een en hetzelfde
door de regering erkend laboratorium.
Art. 7. § 1. Voorzover de lozings- of milieuvergunning
geen beperking vermeldt voor de maximumhoeveelheid
koelwater in aantal kubieke meter
per jaar, wordt de hoeveelheid koelwater, bedoeld
in artikel 35quinquies, § 1, en in
artikel 35septies van de wet als volgt berekend:
k= Qk× W
waarin:
k: de hoeveelheid koelwater in kubieke meter per
jaar;
Qk: de maximaal vergunde hoeveelheid koelwater
in kubieke meter per dag of als deze waarde niet is
bepaald in de lozings- respectievelijk milieuvergunning,
de maximaal vergunde hoeveelheid
koelwater in kubieke meter per uur, vermenigvuldigd
met 24;
W: 225 of het aantal dagen waarop in het jaar dat
voorafgaat aan het heffingsjaar koelwater werd
geloosd waarvan het bewijs wordt geleverd.
§ 2. Van de in § 1 bedoelde berekeningswijze kan
worden afgeweken voorzover de heffingsplichtige
het bewijs levert van de reëel geloosde hoeveelheid
koelwater op basis van dagelijkse debietmetingen
in het jaar dat voorafgaat aan het heffingsjaar.
Deze debieten moeten gemeten zijn met behulp
van meetapparatuur die geïnstalleerd werd conform
de lozings- respectievelijk milieuvergunning.
Art. 8. § 1. De in artikel 35octies, § 1, van de wet
bedoelde aangifte moet gebeuren door middel
van het formulier, waarvan het model is vastgesteld
in bijlage 1, gevoegd bij dit besluit, dat naar
de Vlaamse Milieumaatschappij moet worden gestuurd.
Bij dit formulier moet de overzichtstabel Meet- en
Analyseresultaten de nodige gegevens vermelden
WATER – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 28 juni 2002
over de samenstelling van het afvalwater dat geloosd
is in het jaar dat voorafgaat aan het heffingsjaar,
op straffe van verval van het recht een beroep
te kunnen doen op de berekeningsmethode bedoeld
in artikel 35quinquies van de wet.
Voor de land- en tuinbouwbedrijven als bedoeld
in de rubrieken 28a tot 28e van bijlage 1 bij de
wet, dient de bedoelde aangifte te gebeuren door
middel van het formulier waarvan het model is
vastgesteld in bijlage 3 gevoegd bij dit besluit, dat
naar de Mestbank moet worden gestuurd.
§2.De in artikel35octies, § 2, van de wet bedoelde
melding moet gebeuren door middel van een
formulier, waarvan het model is vastgesteld in
bijlage 2, gevoegd bij dit besluit.
§ 3. De in artikel 35sexies, § 3, van de wet bedoelde
eis tot het in mindering brengen van de vuilvracht
van het gebruikte oppervlaktewater N 0
moet gebeuren samen met de aangifte door middel
van het formulier, waarvan het model is vastgesteld
in bijlage 1 gevoegd bij dit besluit, dat naar
de Vlaamse Milieumaatschappij gestuurd moet
worden.
Bij dit formulier moet de overzichtstabel Meet- en
Analyseresultaten de nodige gegevens vermelden
van het afvalwater dat geloosd is in het jaar dat
voorafgaat aan het beschouwde heffingsjaar, alsmede
van het gebruikte oppervlaktewater, op
straffe van verval van het recht om de vuilvracht
van het gebruikte oppervlaktewater in mindering
te brengen.
§ 4. De aangifte van de opgepompte en gewonnen
hoeveelheid grondwater, niet bestemd voor
de openbare drinkwatervoorziening, waarop
overeenkomstig artikel 28ter van het decreet van
24 januari 1984 houdende maatregelen inzake
het grondwaterbeheer een heffing verschuldigd
is, gebeurt op een formulier waarvan het model is
vastgesteld in bijlage 1, gevoegd bij dit besluit, dat
naar de Vlaamse Milieumaatschappij moet worden
gestuurd.
Art. 9. § 1. Onverminderd de in de wet en de in
§§ 2 en 3 van dit artikel voorbehouden bevoegdheden,
wijst het afdelingshoofd Heffingen van de
Vlaamse Milieumaatschappij de ambtenaren aan
die voor rekening van het fonds voor preventie en
sanering inzake leefmilieu en natuur belast zijn
met de vestiging, de inning en de invordering van
de heffing op de waterverontreiniging bedoeld in
artikel 35bis, § 1, van de wet. Deze ambtenaren
zijn tevens bevoegd voor controle en onderzoek in
verband met de toepassing van de heffing bedoeld
in artikel 35novies, § 1, van de wet.
Als erom verzocht wordt, maken de in deze paragraaf
bedoelde ambtenaren zich bij de uitoefening
van hun ambt tegenover derden bekend
door een legitimatiebewijs, ondertekend door de
leidend ambtenaar van de Vlaamse Milieumaatschappij.
§ 2. De adjunct-leidend ambtenaar van de Vlaamse
Milieumaatschappij is bevoegd om een gedeeltelijke
of gehele vrijstelling van nalatigheidsintresten
te verlenen conform artikel 35sexiesdecies van
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 465

de wet. Hij kan deze bevoegdheden delegeren aan
een ambtenaar van niveau A van de Vlaamse Milieumaatschappij.
§ 3. De leidend ambtenaar van de Vlaamse Milieumaatschappij
is gemachtigd om:
1° de kohieren, bedoeld in artikel 35terdecies, § 5,
van de wet, uitvoerbaar te verklaren;
2° de hypothecaire inschrijving te vragen, bedoeld
in artikel 35septiesdecies, § 3, van de wet.
Bij afwezigheid wordt de leidend ambtenaar voor
de in deze paragraaf genoemde taken vervangen
door een door hem aangewezen ambtenaar van
niveau A van de Vlaamse Milieumaatschappij.
Art. 10. De volgende besluiten worden opgeheven:
1° (...)
– Wijzigt B. Vl. Ex. 16 februari 1993 Bescherming oppervlaktewateren,
uitvoering Hoofdst. IIIbis wet 26 maart 1971
2° (...)
WATER – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 28 juni 2002
– Wijzigt B. Vl. Reg. 3 maart 1998 Grondwater, Vlaamse Gewest,
heffing, modaliteiten voor aangifte
Art. 11. Bij wijze van overgangsregeling blijven
de in artikel 10 opgeheven besluiten van toepassing
op de lopende innings- en invorderingsprocedure.
Art. 12. Dit besluit heeft uitwerking met ingang
van 1 januari 2003.
Art. 13. De Vlaamse Minister, bevoegd voor het
Leefmilieu, is belast met de uitvoering van dit besluit.
466 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

BIJLAGE 1
WATER – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 28 juni 2002
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 467

WATER – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 28 juni 2002
468 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

WATER – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 28 juni 2002
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 469

WATER – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 28 juni 2002
470 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

WATER – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 28 juni 2002
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 471

Nota's
1 Wet van 26 maart 1971 op de bescherming van de oppervlaktewateren
tegen verontreiniging.
2 Decreet van 24 januari 1984 houdende maatregelen
inzake het grondwaterbeheer.
3 Aanduiden wat van toepassing is.
4 Informatie over wie vrijgesteld is van heffing vindt u in
de toelichtingsnota.
5 Aanduiden wat van toepassing is.
WATER – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 28 juni 2002
6 Eén lijn per grondwaterwinning. Indien er meerdere
debietmeters per grondwaterwinning zijn, gelieve per
debietmeter één lijn in te vullen.
7 Informatie over de wijze waarop het grondwaterverbruik
vastgesteld wordt indien de grondwaterwinning
472 Deel VII Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier

niet voorzien is van een debietmeter is terug te vinden in
de toelichtingsnota.
8 Eén lijn per grondwaterwinning. Indien er meerdere
debietmeters per grondwaterwinning zijn, gelieve per
debietmeter één lijn in te vullen.
Nota
9 Om de toepassing van de uitgebreide berekeningsmethode
te kunnen eisen, moeten alle gegevens ingevuld
worden en moeten de nodige stavingsstukken als bijlage
bij de aangifte gevoegd worden.
10 Om de toepassing van de vermindering van de opgenomen
vuilvracht te kunnen eisen, moeten alle gege-
1 Aanduiden wat van toepassing is.
WATER – Vlaanderen
B. Vl. Reg. 28 juni 2002
vens ingevuld worden en moeten de nodige stavingsstukken
als bijlage bij de aangifte gevoegd worden.
BIJLAGE 2
Editie 2004/I (1 januari 2004) – © Larcier Deel VII 473