-1- Acta boek der Nederduits Gereformeerde ... - Vanelzelingen.eu

Sijn opgelesen de acten van de voorgaande vergaderinge en is bij de handt genomen, de sake
van Peter Joosten, Schevenhusius naer eenich verhael van ‘t gepasseerde heeft versocht dat de
broeders inde vrese des heeren gelieve te ondersoecken, of ‘t gene bij den selven P. Joosten
was gepretendeert, sij van sulcken weerde, dat het sijne beschuldingen en voort sijn afblijven
van de tafel des heeren soude connen excuseren, ende so niet dat hij dan werde vermaant tot
schultbekenninge, schriftelijcke versoeninge en bekeringe, ten einde alsoo hij en andre door
hem geladeert, werden gecontenteert en ontlast ende de gegeven ergenisse wech genomen.
Als oock dat Peter Joosten in ‘t toecomende van alle partijdige en haestige proceduren, het
danige hij tot noch toe verscheiden reijsen hadde gepleecht, desisteren ende in goede christelijcke
eenicheit en liefde met eenen iegelijcken leve.
Peter Joosten binnen gestaan sijnde is den selven ‘t afscheijdt van de voorgaande
vergaderinge cortelick voorgehouden, en daerop soo van Schevenhusio als d’andere broeders
vriendelijck vermaant, het quaet gevoelen, dat hij van Schevenhusio en andere hadde gehadt
en noch mogen hebben (als of in ‘t maken en beschrijven van het meergemelde accoort van
boelscheidinge, anders als betaemt soude sijn gehandelt) af te leggen vertoon in christelijcke
liefde, eenicheit en vrede, met denselven en allen anderen te leven ende oock om sulx metter
daet te bewijsen, aen de tafel des heeren, gelijck behoorlick is verschijnen.
Waer bij Schevenhusig heeft gevoegt, dat hij geerne ‘t gene was gepasseert wilde vergeven,
dat hij van herten genegen was, P. Joosten met goede nabuirschap, chritelijcke liefde en
vrientschap te bejegenen, dat hij ‘t selfde d’ andere broeders mede toe behoude, biddende
Peter Joosten, dat hij doch alleene niet en wilde blijven in gebrek P. Joosten heeft hier op gegeven
tot antwoorde, dat hij wel tot eenicheit en vrede was gesint, maer wiste niet dat iemandt
hadde misdaen, en wat belangt het gaen ten avontmale, dat hij daertoe niet en was genegen.
Aangaende ‘t beschrijven van ‘t accoort, seijde anders niet, als dat hij niet en wiste wie ‘t gedaen
hadde.
Sijnde dan versocht, dat hij rontuijt wilde seggen, off hij noch hadde ‘t gevoelen datte qualick
en gehandelt was, en ‘t vemoeden dattet was geschiet van Schevenhusio heeft daertoe niet
connen gebracht werden om sich rondelick te verclaren.
Sijn versocht de broeders, de welcke als arbiters in de sake waren gebruikt te weten Lambert
Vervoorn, Jacob Adriaenzn en Daen Corsten, om de vergaderinge met openinge van ‘t gene
hem van de sake bekent was, te dienen.
De welcke hebben verclaert dat sij versocht sijnde van beijde partijen, hadden gehandelt na
conscientie, en soo als sij heb den geoordeelt te behooren, dat Schevenhusius daar bij of ontrent
niet en is geweest en conden daarom oock niet sien, met wat schijn dattet den selven
(genomen datte qualick in gehandelt werdt, als neen) soude connen werden geleijt te laste.
Is oock binnen gestaen Meester Jan van Giels, secretaris en gevraecht sijnde heeft verclaert
dat hij ‘t accoort hadde beschreven en daarin gevolcht de minute die hij te vooren hadde ontworpen
uijt den mont van de arbiters, sonder dat hij oijt de minste instructie van Schevenhusio
hadde ontfangen.
P. Joosten, na dat hij met Schevenhusio was buiten gestaan ende eerst wederom ingeroepen,
is ernstelick vermaant tot schulbekenninge en versoeninge te meehr also hij claarlick sach, dat
hij sonder fundament sijn quaet vermoeden hadde opgenomen, ende is nae veel aenhouden
niet anders uijtgerecht, als dat hij wel wilde versoenen, maer conde noch niet aannemen, sich
wederom te voegen bij de gemeente.
-30-