De krante fan 2011 - Siderius

side 6 - Spulwikenijs 2011 Woansdei en tongersdei
Op syk nei sipels en slachters
As de bern woansdei it fjild oprinne
yn Mâle Stâl Littens binne de
lieders net te finen. Se hawwe harren
ferstoppe yn it doarp. De bern
gean yn groepkes troch it doarp
wêrby se fan eltse ferklaaide lieder
die’t se tsjinkomme in puzzelstikje
krije. De lieders ha harren ek dit
jier wer prachtich ferklaaid. Sa
rinne der in pear kij rûn, mar ek
slachters, in ynseminator, woartels,
in ierappel en sels in sipel ûntbrekt
net. Nei dat de bern harren
útlibbe ha yn it doarp wie it tiid om
Fierljeppe mei Wiljo
In echte boer kin fansels fierljeppe.
Wol sa handich by it aaisykjen
of as der in skiep ûntsnapt is.
Derom binne de bern fan Weidum
nei de fierljepskâns fan Winsum
om hjir de kneepkes fan it fierljeppen
te learen. Yn it groepke
de trekker en weinen te fersierjen
foar de tocht nei it swimbad yn
Wommels. Se seachen der allegearre
wer prachtich ùt. Alle trekkers
namen de goeie route mar
der wie ien dwerse boer die in
oar paad naam want der wenne
neffens him noch in leuk boerintsje
op Weakens. Doe’t de groep
oankaam yn Swimbad De Klomp
(al hiene se de namme betocht
foar dit tema) koe de badjuf net
ûntsjoen wurde. Nei twa tellen
lei se al yn it wetter. De badmas-
fan liedster Wiljo sit Rients. Oan
Rients syn eagen te sjen fient ‘r dit
wol leuk, mar wit ‘r net goed hoe
it moat. Nei twa kear springen wol
Rients de moed opjaan, mar liedster
Wiljo stekt hjir in stokje foar.
‘Kom do ris hjir’, seit se strang. ‘Do
De boerenbruiloft in Weidum
Donderdagmiddag gebeurde dan
eindelijk datgene waar iedereen
al de hele week op had gewacht,
Skelte vroeg Yldau ten huwelijk.
En verrassend genoeg zei ze, ja!
Bij een bruiloft hoort natuurlijk
een vrijgezellenfeest. Nou, die
kregen ze. En hoe! De muziek
werd verzorgd door ACDC, er
kwamen rappers en geweldige
danseressen over uit Amerika, er
werd een liefdestest gedaan om
te kijken hoeveel procent kans
van slagen het huwelijk eigenlijk
had, en omdat ze een boerenstel
vormen was er nog een dierendans.
Na de disco was het aan
de kinderen zelf om hun liefde
voor elkaar te verklaren. Túten!
Als eerst mochten de jongens
langs de meiden. Toen ze iedereen
langs waren geweest waren
de meiden aan de beurt. De rokkenjagers
en mannenverslinders
kon je er zo uit pikken.
Bij het ontwaken de volgende
ochtend was het voor het eerst
dat de bruidegom en de bruid
elkaar kregen te zien. Dit was dan
ook een emotioneel moment. In
een oude Cadillac werden ze,
gevolgd door de hele stoet van
kinderen, naar het dorp gebracht
waar een heerlijk bruiloftsontbijt
op ze stond te wachten. Iedereen
kon zijn eigen brood bakken
boven de vuurkorf. Gebukt
onder een lange erehaag, door
de kinderen, liep het stel van het
ter wie opsternaad en brûkte syn
praatbakje as smoes om net it
wetter yn te hoefen, jammer. Nei
in soad wille, blauweplakken en
in pear wespestekken wie it tiid
om wer nei de Mâle Stâl werom te
gean. Doe’t de bern en de lieders
wer werom wiene op it fjild hiene
boer Willem en Boerin Doete
haren reisgenoat foar de ‘city trip’
útsocht. De dei is foarby flein!
Troch liedsters Amarins & Kim
moast de stok gewoan beethâlde,
dan komt it goed.’ Rients probearret
it kear op kear, en it docht
fertuten. Mei help fan Wiljo en de
spierballen fan Rients komt ‘r nei
tsien kear oefenjen dôchs goed
oan yn it sân.
sportveld naar het gemeentehuis.
Toen iedereen goed en wel
zat kwam de ceremoniemeester,
dhr. Van Beem. Hij heette iedereen
welkom. Hij haalde snel de
ambtenaar van de burgerlijke
stand erbij, want de bruid werd
nu echt een beetje zenuwachtig!
Aan de arm van een gelukkige
jongen van het winnende groepje
schreide de bruid, gevolgd door
de rest van het groepje, richting
haar aanstaande. Na een serieuze
maar toch ook zeer komische
speech van de ambtenaar
werd het stel dan eindelijk in het
echt in de echt verbonden. Na
deze fantastische gebeurtenis
werd de dans geopend op het
Friese lied, Lit jim gean, Friezen
van Gurbe Douwstra. En toen
barste het feest met alle 150 gasten
helemaal los! Na een uitgebreid
‘bern bedankt’ en ‘lieding
bedankt’ kwam er dan toch een
eind aan deze wederom boerenbont
week! Onder de laatste erehaag
verlieten de kinderen het
gemeentehuis. Oant folgend jier
bern!
Door Anna Jeronimus
Nee, ik wol net (mear nei hûs)!
As famke fan in jier as acht die
ik eartiids mei oan Spulwike yn
Easterwierrum. Nettsjinsteande
dat der miskien wol freondintsjes
meidienen fûn ik it hiele
barren op it sportfjild mar tige
spannend en eng . In dei sûnder
heit en mem, mei allegearre lûde
muzyk en gjin idee wat my te
wachtsjen stie.
Yntusken bin ik hiel wat âlder en
stean yn myn Pipo de klown túnbroek
op it selde sportfjild te sjen
nei de oankomst fan de bern. As
it tiid is foar de heiten en memmen
om fuort te gean, sjoch ik in
jonkje syn mem stiif oankrûpen.
Ik rin der hinne en gean op’e hurken
neist it jonkje stean. ‘Fynst it
allegearre in bytsje spannend?’,
freechje ik him. Hy seit niks en
Dit is Spulwike
krûpt syn mem noch stiifer oan.
Ik stel syn mem gerust en sis dat it
wol goed komt. As it jonkje nei in
tiidsje troch hat dat der in ferhaal
ferteld wurdt ferjit ‘r dat hy it allegearre
sa spannend fûn. De mem
jout har soan in tút en giet nei hûs
ta. Ik bliuw by it jonkje stean en
set him tusken de oare bern.
As ik middeis wer efkes op
it sportfjild bin te sjen, sjoch
ik itselde jonkje entûsjast meidwaan
mei de spultsjes. Ik stean
in momint stil en krij der in brok
fan yn’e kiel. Soe dit jonkje letter
ek yn in Pipo de klown overal
stean te sjen nei de folgende
generaasje? Dan kin ek dan syn
dei net mear kapot!
Troch Maaike Kuipers
250 dekseilen foar de tintsjes Holle Bolle Tsjing
629 bern 175 sponsoren
In goedkeape oppas 1364 pankoeken
100 flessen ferve 20 trekkers en weinen
Easterjarre, Mâle Stâl Littens en Weidlân 130 lieders
Ûntelber soad wille 150 ferskillende spultsjes