Stadspromotie monumenten - Vitruvius

Levende geschiedenis in de Mannenzaal 1907:
13 – 17 uur
In de Mannenzaal herleeft (vanaf 13.00 uur) tijdens
Open Monumentendag het dagelijks leven van
gastelingen in de Mannenzaal in 1907. Dit project
Levende Geschiedenis speelt ook in de zomermaanden
juli en augustus. Drie gastelingen, een
binnenvader en ondermoeder vertellen over hun
dagelijkse bezigheden, beslommeringen en ergernissen,
niet wetend hoe de wereld er na 1907 uit
gaat zien.
St.-Pieters- en Bloklandsgasthuis,
Achter Davidshof 2
Ionisch kapiteel op een van de gecanneleerde pilasters
van de hoofdingang.
3 De Drie ringen, Kleine Spui 18
Waarschijnlijk was dit monumentje vroeger één van
de vele stadsboerderijen binnen de muren. Na de
restauratie van 1990 is het pand als brouwerij in
gebruik genomen. Een gevelsteen met de ‘drie ringen’,
waarnaar de brouwerij en het bier zijn
genoemd, is na de restauratie in de voorgevel aangebracht.
4 De Koppelpoort, Kleine Spui
Deze gecombineerde water- en landpoort die
onderdeel uitmaakte van de tweede ommuring,
dateert uit 1425. De waterpoort heeft nog het oorspronkelijke
takelmechaniek waarmee het balkenschot,
nodig voor het afsluiten van de opening
boven het water, op en neer kan worden bewogen.
De landpoort met het stadswapen aan de buiten-
amersfoort
magazine ornamenten
kant, en ook het gedeelte aan de overzijde van het
Spui, zijn latere toevoegingen. De Koppelpoort
werd reeds in 1886 gerestaureerd en in 1997 nog
eens. In navolging van een vroegere techniek werden
opnieuw zogenoemde trotseerloodjes op het
loodwerk van de kap aangebracht. Deze werden
gesoldeerd over de koppen van spijkers om het
inwateren tegen te gaan.
Grote Spui 29, de gevelsteen met het zeilend schip
is afkomstig van het afgebroken huis op het Grote
Spui 25. Het binnenschip zeilt voor de wind, rechtstreeks
in de richting van de Eemhaven en de vroegere
Zuiderzee.
‘t Zand 33, op de plaats waar vroeger een raam zat
hebben de huidige eigenaren een ornament aangebracht
waarvan de betekenis van de voorstelling
onbekend is. Mocht u het tafereel herkennen, dan
hoort het Comité dit graag van u.
’t Zand 31, hek rond de voortuin, met gietijzeren
versieringen waarin klassieke voluten en eikelmotieven
(hoewel de laatste zijn voorzien van groeven)
zijn op te merken.
’t Zand 31, voordeur met amandelvormige kussens
op de panelen, waartegen vleermuisvleugelachtige
hoekversieringen en overeenkomstige knoppen. De
middennaald heeft de vorm van een bos rietstengels
die door een lint bijeen gehouden wordt.
Beiaardschool, Grote Spui 9-11
Tijdens de activiteiten van Siesta is de
Beiaardschool gedeeltelijk te bezichtigen.
Zie hiervoor de routebeschrijving van Siesta, verkrijgbaar
bij Museum Flehite.
5 Armandomuseum, Elleboogkerk,
Langegracht 36
In de monumentale sfeer van de Neo-classicistische
Elleboogkerk bevindt zich een bijzonder
museum, het Armando Museum. Armando (1929)
wordt gerekend tot een van de belangrijkste naoorlogse
Nederlandse kunstenaars. Hij is bekend als
schilder, beeldhouwer, tekenaar, schrijver, film- en
theatermaker en als violist.
De serene en sacrale sfeer van de Elleboogkerk
biedt een prachtige omgeving voor deze kunst.
Deze vroeg negentiende-eeuwse neoclassicistische
hallenkerk werd gerestaureerd tot museum waarbij
de hoofdstructuur van de kerk respectvol intact
werd gelaten. De monumentale kwaliteiten komen
nog volledig tot hun recht. De officiële naam luidt
overigens Onze-Lieve-Vrouw-ten-Hemelopneming.
Hoog boven in de absis verwijst het bijzondere
glas-in-loodraam naar deze naamgeving. De basis
voor de elleboogkerk werd gelegd door capucijnerpater
Gabriël. In 1638 richtte hij in het huis van zijn
zuster aan de Kromme Elleboogsteeg op de hoek
van de Langegracht een kapelletje in. Door de
grote groei van de gemeente moest er aan het eind
25