Bepaling van de thermische isolatie

5
DE IMPACT VAN WARMTE-ISOLATIE
OP VOCHTPROBLEMEN
5.1 Wat is condensatie?
Lucht kan slechts een beperkte hoeveelheid vocht in zich opnemen in de vorm van damp. De hoe-
veelheid vocht in de lucht t.o.v. wat maximaal in de lucht mag zitten wordt gekenmerkt door de re-
latieve luchtvochtigheid.
Condensatie doet zich voor bij een relatieve luchtvochtigheid van 100 %, het vochtgehalte in de
lucht is zo hoog opgelopen dat het peil bereikt is waarop niet nog meer vocht in de lucht kan opge-
nomen worden. De lucht is verzadigd met damp. Dit teveel aan vocht wordt uit de lucht verwijderd
door neer te slaan, of m.a.w. te condenseren tot water.
Een belangrijke eigenschap is dat lucht meer vocht kan opnemen naarmate zijn temperatuur hoger
is. Vandaar bijvoorbeeld de dauw ’s morgens; de temperatuur van de buitenlucht gaat ’s nachts da-
len en de lucht kan dus minder vocht opnemen. Al snel zit teveel vocht in de buitenlucht. Dit wordt
uit de lucht verwijderd door te condenseren.
5.2 Oppervlaktecondensatie
5.2.1 Probleemstelling
Vele voorbeelden kunnen aangehaald worden waaruit blijkt dat waterdamp uit de lucht conden-
seert of neerslaat op koude oppervlakken. Denken we aan het koude vensterglas van de keuken dat
aandampt wanneer veel damp geproduceerd wordt bij het koken. Dit condens heeft geen schade-
lijke gevolgen op een vensterglas, echter wel op beschilderde wanden of wanden bekleed met be-
hang die minder bestand zijn tegen water. Deze binnenbekleding hoeft niet doorweekt te zijn op-
dat schade zich voordoet, een hoge luchtvochtigheid op zich resulteert reeds in schimmelgroei.
5.2.2 Remedie
Koude wandoppervlakken moeten vermeden worden. Dit bereikt men door een doeltreffende iso-
latie zonder koudebruggen, waardoor men de aanwezigheid van koude binnenoppervlakken uit-
sluit.
De vochtige binnenlucht moet af en toe ververst worden met buitenlucht die minder vocht in zich
draagt, ventileren dus.
33