Voorjaar 2012 - AC Tion

12
Voorbereiding voor Boullionante 21-04-2012
Lopers: Johny, Irna, Cor, Arie en Petra.
Het is dit jaar weer de bedoeling om de trail van
Boullionante te gaan lopen en dan red je het niet om
alleen om bij de Buurserstraat, Holten of het Zwaantje te
gaan trainen.
Daarom hebben we Arie Froberg wederom gevraagd om
ons de weg te wijzen in het bos van Tecklenburg. Zelf gaat
Arie niet mee naar België.
Zaterdag 18-02-2012
De avond van te voren de wekker gezet en volgende
ochtend vroeg uit de veren. 08.00 uur verzamelen en
vertrek vanaf de Buurserstraat. (Cees kon niet mee want die
was o.a. aan het langlaufen in Finland, ook niet vervelend)
We zagen er wel een beetje tegen op, het weer was
wat druilerig en we hadden dus klimmen, klauteren en
ploeteren voor de boeg. Het liefst wilde we een onverharde
route met veel klimmen en dalen. Allereerst hebben we
al lopend de omgeving verkend waarna we de eerste
bulten moesten beklimmen. Er zaten heftige klimmetjes
in, waarbij je soms met handen en voeten tegelijk al
klauterend verder moest. En natuurlijk, wat je klimt
moet je ook weer eens afdalen. Waarbij je goed moest
opletten om niet over de boomstronken te struikelen of
uit te glijden op gladde of met bladeren bedekte stukken.
Soms liep je zacht verend op een laag van ongeveer 30
cm gevallen bladeren, maar vervolgens zakte je er ook zo
weer doorheen.
Met al dat klimmen en dalen had je het gevoel dat je
hart op een hele ander plek in lichaam zat dan waar het
eigenlijk hoort. “Wat een slechte conditie heb ik” denk je
dan, “heb ik daar al die tijd voor getraind”? Maar eenmaal
weer op vlakke gedeeltes herstelde je alweer snel.
Al was ik zelf de langzaamste en kwam dus als laatste aan
de meet, de anderen hebben netjes op me gewacht. Na
ruim 2 uur de bossen van Tecklenburg onveilig te hebben
gemaakt werd het tijd voor de zelf meegenomen koffi e
met lekkers.
Vervolgens de thuisreis aanvaard, thuis lekker douchen
en de volgende dag maar weer afwachten hoe het met de
spierpijn zal zijn.
Al met al een lekker pittige training als voorbereiding op de
trail in Bouillionante, België. Nu nog de trail in Nijverdal op
10-03-2012 en 24-03-2012 nog één keer naar Tecklenburg
en dan maar hopen dat we goed getraind zijn voor de trail
bij onze zuiderburen.
Petra Visser
TECKLENBURG TRAINING SALLAND TRAIL
Startklaar 2012 - 01
Het Ravijn, Nijverdal, zaterdagochtend 10 maart. Vlakbij
de Holterberg waar we wel vaker komen, maar nu aan
de noordkant van de grote weg. Evert, Cor, Johny, Cees
en ik stappen samen met Petra naar binnen om ons
startnummer af te halen van de allereerste Salland Trail.
99% onverhard, in samenwerking met Staatsbosbeheer en
Natuurmonumenten, en zo’n 600m hoogteverschil. Klinkt
goed en voor ons ideaal oefenterrein in voorbereiding
op de Bouillonnante! Ze beloven: mooie vergezichten,
veel ‘single trails’ over de heide en in het bos – in gewoon
Nederlands: ‘vergeet het maar, op dit paadje kun je niet
inhalen’. Nog wat aanwijzingen over deze trail, waren:
“Deze eerste afl evering van de SallandTrail zien we
als een try-out. Het is beslist géén wedstrijd met
elektronische tijdwaarneming, tijdmatten, chips etc. Er
zijn géén prijzen verbonden aan deze natuurloop. De
verzorging onderweg en na afl oop is uitstekend.” (http://
www.atletics.nl/sallandtrail.aspx)
Het is nog erg rustig in de hal van het Ravijn, en al snel
zien we ook Elske en Rob verschijnen. Petra en ik zijn
net in de kleedkamer, wanneer een aantal van de dames
elkaar herkennen van eerdere loopjes, hoewel.... loopjes?
We horen dat twee van hen voor de 50km route gaan en
een daarvan ook regelmatig 100km achter elkaar loopt,
dus voor haar valt het wel mee. Blijkbaar kijk ik haar met
een verbaasd gezicht aan, want ze zegt vervolgens bijna
verontschuldigend, ‘ja, maar ik ben wel aan het afbouwen
hoor’ .....
Om 10.00 vertrekken 50 heren en dames voor de 50km,
5 min later vertrekken ook wij, met de 25km groep. Gelijk
een heuveltje op, en een zandpad op. Overal boomwortels,
oeps, ik moet niet al te veel om me heen kijken. We blijven
op kleine paadjes lopen, inderdaad, veel single-trail.
Inhalen is ook niet vaak nodig, want met niet meer dan
150 deelnemers op de 25 km en 50 deelnemers op de 50
km dunt het vrij snel uit. In het eerste stuk zitten heel veel
zigzagpaadjes, komend van een breed zandpad, steken
we naar rechts, om met een soort U-bocht weer terug te
komen op hetzelfde pad. En weer naar rechts, en weer
terug, en dat zo’n 3 keer achter elkaar. Het leuke is dat we,
aan de lopers die een of 2 kilometer op ons voorliggen,
al kunnen zien waar we weer uitkomen. Die paadjes