Hyperpost 2007-1 - StuWWW

Weerwolven
Mij werd gevraagd om een stukje voor de hyperpost te schrijven. Het
mocht serieus zijn of grappig. En aangezien ik niet zo grappig ben
maar een zeer serieus persoon ga ik jullie wat bijbrengen over
weerwolven.
De weerwolf vindt zijn oorsprong in Scandinavië. Jagers uit het hoge
Noorden geloofden als ze een wolf hadden gedood en de huiden van
deze beesten zouden dragen dat ze bovennatuurlijke krachten kregen
zoals onsterfelijkheid en macht. In de loop van de tijd zijn de jacht, de
wolven en de burgers met elkaar verstrengeld geraakt. In de
middeleeuwen waren de mensen zeer gelovig en omdat veel ziekten en
epidemieën niet verklaard konden worden werden er zondebokken
gezocht. Veel mensen die beschuldigd werden als weerwolf eindigden
op de brandstapel.
Een weerwolf kon herkend worden aan doorlopende wenkbrauwen,
haren op zijn handen en naar-voorstaande-tanden. Men geloofde als ze
door een weerwolf werden gebeten dat ze zelf de symptomen van een
weerwolf zouden krijgen. Ook kon men een weerwolf worden door een
schaap te eten die gebeten was door een wolf. Een weerwolf is net als
de gewone mens gewoon sterfelijk. Een weerwolf kon gedood worden
door een geweide kogel.
Burgers die aangewezen werden als weerwolf probeerde vaak vergeefs
te voorkomen om in leven te blijven. Mensen met doorlopende
wenkbrauwen lieten deze epileren en mensen met harige handen gaven
zo min mogelijk iemand anders de hand.
Een weerwolf moet niet worden verward met een wolfman. Een
wolfman leidt aan de ziekte lykantropie. Iemand die aan lykantropie
lijdt, gelooft dat hij een wolf is en gedraagt zich hier ook naar. Deze
ziekte werd in de 2 e eeuw na Christus al ontdekt door de geleerde
Marcellus Sidetus. Kenmerken van iemand die aan lykantropie lijdt
zijn het verslinden en verscheuren van dieren met hun tanden en in
driftbuien mensen bijten en in de ergste gevallen zelfs opeten.
6