Nieuwe materialen - Centexbel

Centexbel INFO 9-2009 p. 10
testen
Hoe testen we de werking van slimme materialen?
pCM’s of Phase Change Materials zijn stoffen met een
hoge latente warmte, die smelten en kristalliseren bij
een bepaalde temperatuur.
Ze kunnen grote hoeveelheden energie opslaan en opnieuw
vrijstellen. De energie wordt opgenomen of vrijgegeven
telkens wanneer de stof van een vloeibare naar een vaste
toestand of van een vaste naar een vloeibare toestand
overgaat.
We kunnen PCM’s daarom classificeren als “opslagunits van
latente warmte”.
In textieltoepassingen zorgen ze bijvoorbeeld voor een
constante temperatuur in beschermende kleding die wordt
gedragen in barre klimatologische omstandigheden.
Er bestaan veel verschillende klassen van pCM’s met elk
een specifiek warmteopslag - en temperatuursgebied dat
gepaard gaat met typische eigenschappen per klasse.
De pCM’s die vooral in textieltoepassingen worden gebruikt
zijn: paraffine, vetzuren, zouthydraten en polyethyleen
glycolen.
temperature
1. DsC analyse bepaalt hoeveelheid latente warmte en exacte
smeltpunt
DsC of differential scanning calorimetrie is een ideale
analysemethode om de hoeveelheid latente warmte en het
exacte smeltpunt te bepalen van de verschillende pCMs.
Door de stoffen aan een constant tempo te verwarmen of
af te koelen bepalen we de smelt- en stoltemperatuur van
de pCMs evenals de hoeveelheid latente warmte.
De DsC methode stelt ons bovendien in staat de hoeveelheid
pCM’s te bepalen die in textielmaterialen verwerkt zijn en
hun efficiëntie.
DSC grafiek toont (1) de opwarming (onderste piek: smeltpunt = 27,96°C; latente warmte =199,2J/g)
en (2) de afkoeling (bovenste piek: stolpunt = 22.76°C; latente warmte = 204.8 J/g)
van een PCM gedurende een cyclische meting