Gezocht: - Sport

Het Kanon
De band die bindt
96 e jaargang najaar 2011
COLOFON
Eindredactie Jos van Aken
Vormgeving Peter Donderwinkel
DE BAND DIE BINDT!
Het Kanon is het officiële
verenigingsorgaan van de
Koninklijke DC & FC Utile Dulci
in Deventer. Het Kanon heeft als
doel de band te versterken tussen
de Koninklijke U.D., haar leden,
donateurs en iedereen die de
vereniging een goed hart toedraagt.
De verschijningsfrequentie is 4
keer per jaar. De deadlines voor
ingezonden bijdragen staan op de
site van de Koninklijke U.D. De
redactie behoudt zich het recht voor
om ingezonden stukken in te korten
of te weigeren. Informatie over
actuele en minder actuele zaken
is meer dan welkom. Het Kanon is
uitsluitend bestemd voor gebruik
binnen de vereniging.
Redactieadres:
Theo van Doesburgstraat 2,
7425 EP Deventer
Telefoon (0570) 658440
E-mail hetkanon@konud.nl
2
“Het is met een gevoel van verklaarbare angst, maar toch ook van zegevierende trots,
dat het eerste nummer van het U.D.-Kanon de wereld ingezonden wordt.”
Met deze woorden opende op 13 oktober 1916 de redactie de eerste uitgave van het
clubblad van de U.D. Het Kanon verschijnt midden in de oorlogsjaren van WO-I. Ofschoon
de oorlog een schaarste aan zo ongeveer alles met zich meebrengt verschijnt Het
Kanon toch meteen met een frequentie van 10 maal per jaar. Ondanks de rantsoenering
van kolen door het Kolenbesluit beschikt de redactie van Het Kanon over ongekende
voorraden kolen en wordt een gewild bezoekadres in de koude winters van die jaren.
In ingezonden brieven in Het Kanon roemen de bezoekers de warme ontvangst, waarbij
het niet altijd duidelijk is of men doelt op de behaaglijkheid van de redactievertrekken
of de drank die men daar nuttigt. Het is er in ieder geval erg gezellig. Wat opvalt
is de vele aandacht in Het Kanon voor het wel en wee van de leden. Naast de
laatste wedstrijdverslagen en de standen vinden overlijdensberichten, geboorten,
engagementen (verlovingen) en natuurlijk huwelijken hun plek in het blad. Het blad
is dan ook meer dan louter een communicatiemiddel tussen de vereniging en haar
leden. Het draagt ook zorg voor de binding tussen de leden onderling. Het Kanon: de
band die bindt. Vanaf het oktobernummer in 1947 wordt de voorpagina met deze leus
getooid om er nooit meer vanaf te gaan.
Het Kanon verschijnt als blad vanaf 1916 tot ergens in de beginjaren van deze eeuw.
Daarna neemt het internet het over en verschijnt Het Kanon via de site van de dan
inmiddels Koninklijke U.D. in de vorm van nieuwsbrieven. Voor sommigen is het niet
meer dan logisch dat Het Kanon met haar tijd mee gaat en digitaal wordt. Anderen
hadden het graag anders gezien. Ik behoor tot de laatste groep. Voor mij geldt Het
Kanon als een van de kroonjuwelen van de club; het oudste clubblad van Nederland!
En met een naderend 100-jarig bestaan van Het Kanon in het verschiet, een reden
temeer om deze te herintroduceren.
Ik heb me ingelezen in de oudste uitgaven en kom daar verhalen tegen die een
prachtig tijdsbeeld neerzetten. Zo staat in Het Kanon van oktober 1916 een stoer
verhaal van en over de toenmalige secretaris. Op reis in Duitsland draagt deze zijn jas
met daarop het U.D.-embleem. Aan iedere Duitser die het horen wil vertelt hij dat U.D.
staat voor Uit Deventer. Jammer voor hem dat Deventer als zeer anti-Duits bekend
staat en zo mag hij uiteindelijk daar een nachtje in de cel doorbrengen. In Het Kanon
van maand 1917 vinden we een verslag van de laatste ALV. De opkomst is 22 leden,
de 8 bestuursleden meegerekend. Tijdens deze ALV neemt een van de aanwezigen het
woord om elk van de bestuursleden persoonlijk te complimenteren met hun inzet en
besluit elke dankrede met een toost op het betreffende bestuurslid. Het verslag meldt
dat daarna de “vergadering in groote vrolijkheid eindigde.”
Het zou jammer zijn wanneer zulke verhalen nooit meer het archief zouden verlaten.
Het zou ook jammer zijn wanneer de verhalen van nu nooit gearchiveerd zouden
worden. Er zijn slechtere redenen te bedenken waarom Het Kanon weer moet
verschijnen. Voor u ligt dan ook de eerste van hopelijk vele uitgaven. Ik wens u veel
leesplezier toe.
Jos van Aken