maart 2006 nummer - VV Katwijk

IN MEMORIAM JAAP KLOK
Ik vermoed dat alleen de “oudere” garde
onder onze leden zich de naam Jaap Klok
nog heel goed kan herinneren. Ruim 40 jaar
mocht Jaap lid zijn van onze voetbalvereniging.
Een club die hem heel na aan het hart
lag. Want bij heel veel wedstrijden stond
Jaap aan de zijlijn, heel vaak met zijn dochter
Karin. Of het een thuiswedstrijd was, of
een uitwedstrijd Jaap was erbij. En dan het
toch zo verbijsterende bericht dat Jaap ons
ontvallen is. Op een voor ons nog veel te
jonge leeftijd van 62 jaar werd Jaap thuisgehaald.
Want zo voelde Jaap dit aan. En nog
maar zo kort genietend van de VUT.
Jarenlang was hij betrokken bij de beveiliging
van het LUMC in Leiden. Hij moest hier
destijds zijn functie bij de vv.Katwijk voor
neerleggen. Hij beheerde nl. de materialen
van de club. Heel enthousiast en tevens
Dankbetuiging
Voor de blijken van medeleven tijdens
zijn ziekte en overlijden van mijn broer
Koos de Best
Die dagen komt er veel op je af, er valt
veel te regelen.
De begrafenisondernemer vroeg aan
mij “hoeveel komen er ongeveer.” Ik zei
“Ik heb geen idee, er zullen er wel een
paar van de v.v. Katwijk komen.”
“Dat kan je wel vergeten, jullie ‘De
Besten’ zijn allang vergeten, het is nu
een heel andere generatie.”
De begrafenis was op zaterdag 1 uur ’s
middags, dus voor een voetbalvereniging
de slechtste tijd die er is. De
meeste die ik gezien heb waren inderdaad
van de oudere generatie. Maar ik
heb er ook gezien van de nieuwe generatie.
(Zelfs bestuursleden).
Daarom ben ik dankbaar dat v.v. Katwijk
er ook is in droevige tijden. Hartelijk
dank, ook namens de familie.
Kees de Best
Kortenaerstraat 19 - 2224 RH Katwijk
heel fel. Opgeleid door destijds de legendarische
Willem Jonker, die ook al zo plotseling
uit het leven werd weggerukt.
Herinneringen aan Jaap waren bijvoorbeeld
als hij iets uitleende en men bracht het niet
terug, wel dan zwaaide er wat. Het was toch
wel een goede zaak. Met moeite moest hij
zijn functie overdragen aan Arie van der
Boon, nu nog steeds veel vertoevend als
toeschouwer en kaartliefhebber op ons
complex. Na een gesprek wat ik mocht voe-
5
In memoriam... Jaap Klok
ren met zoon Marcel vernam ik toch wel dat
Jaap ernstig ziek geweest is. Maar steeds
weer kon hij de moed opbrengen om naar
zijn kluppie te gaan kijken tot het niet meer
ging. We denken aan zijn vrouw Bep, die zo
eenzaam achterblijft. Gelukkig heeft ze nog
haar dochter Karin, met wie ze veel contact
mag hebben. Ook Marcel, hun zoon en
diens vrouw Jolanda zullen haar krachtig
steunen. Maar zij beseffen wel degelijk dat
de grootste steun van Hogerhand komt. Als
je je daaraan vast kunt klemmen ben je een
heel gelukkig mens. En wat zong Jaap ook
graag. Ook dat kwam tot uiting bij zijn
begrafenis. De bekende Sion-mannenzanggroep
was zo goed als volledig vertegenwoordigd.
Dominee Weegink bemoedigde
de familieleden en bekenden. En dan die
zang van die groep mannen. Moed en vertrouwen
hebben ze meegekregen. Wij als
vereniging hebben een trouw meelevend lid
verloren. Een lege plek langs de lijn. Maar
de lege plek thuis is iets geheel anders. Een
fijn gevoel was dat er zovelen mee hebben
geleefd in de dagen van rouw. Dat geeft
toch weer steun, een steun die wij de familie
zo van harte gunnen. Bep, Karin, Marcel
en Jolanda met de kleinkinderen heel veel
sterkte in de moeilijke komende tijd.
Dat Jaap ruste in VREDE.
Cees Haasnoot,
Pr. v.v. Katwijk
OPROEP AAN DE LEDEN VAN DE V.V. KATWIJK
EN DE LEZERS VAN HET CLUBBLAD
Als redactie van het clubblad hebben wij al diverse malen
aangegeven dat wij op zoek zijn naar uitbreiding van de redactie.
In de afgelopen jaren hebben diverse personen de redactie gelaten voor
wat het was. Zij hadden daarvoor allemaal hun eigen gegronde reden.
Maar het is jammer om te constateren dat het tot nu toe steeds
weer niet lukt om mensen zover te krijgen om de redactie te komen versterken.
We hebben een mooi en graag gelezen clubblad. Maar het clubblad
is schijnbaar niet van ons allemaal. We kunnen constateren dat het
iedere keer weer moeilijker wordt om het clubblad (op tijd) uit te brengen.
Met recht kan gezegd worden dat het jammer is.
Wij herhalen dan ook onze oproep maar en hopen dat zich alsnog
mensen aandienen die iets voor het clubblad willen betekenen.
Namens de redactie
Bram Barnhoorn en Piet van der Plas