Burgerlijk Wetboek - WIPO

2. Van landswege kan aan de huwelijksambtenaar een door de President vast te stellen
jaarlijkse vergoeding worden toegekend; deze vergoeding behoeft niet aan de
huwelijksambtenaar te worden uitgekeerd over een jaar, waarin geen huwelijk ten overstaan
van hem is voltrokken.
VIJFDE AFDELING
VAN DE HUWELIJKEN, WELKE BUITENSLANDS ZIJN VOLTROKKEN
Artikel 136 119
De huwelijken, in een vreemd land aangegaan, hetzij tussen ingezetenen van Suriname,
hetzij tussen dezen en anderen, zijn van waarde, indien dezelve voltrokken zijn naar de vorm, in
dat land gebruikelijk, mits de huwelijksafkondiging, volgens de tweede afdeling van deze titel,
binnen Suriname, zonder stuiting van het huwelijk, heeft plaats gehad, en de genoemde ingezetenen
niet hebben gehandeld tegen de bepalingen, in de eerste afdeling van dezelfde titel vervat.
Artikel 137
Binnen het jaar na de terugkomst der echtgenoten in Suriname, zal de akte van
huwelijksvoltrekking, in een vreemd land aangegaan, in het openbaar huwelijksregister van hun
woonplaats moeten worden overgeschreven.
ZESDE AFDELING
VAN DE NIETIGHEID VAN EEN HUWELIJK
Artikel 138
De nietigheid van een huwelijk kan alleen door de rechter worden uitgesproken.
Artikel 139
De nietigverklaring van een huwelijk, in strijd met artikel 80 aangegaan, kan worden
gevorderd door degene, die met een der echtgenoten door vroeger huwelijk is verbonden, door de
echtgenoten zelve, door de bloedverwanten in de opgaande linie, door al degenen die bij de
verklaring van de nietigheid belang hebben, en door het openbaar ministerie.
Indien de nietigheid van het vroeger huwelijk wordt staandegehouden, zal de
bestaanbaarheid of onbestaanbaarheid van dat huwelijk vooraf moeten beslist worden.
Artikel 140
De wettigheid een huwelijk, zonder de vrije toestemming der beide echtgenoten, of ook
van een van hen aangegaan, kan alleen worden tegengesproken door de echtgenoten, of door
degene van hen, wiens toestemming niet is vrij geweest.
Wanneer er dwaling heeft plaats gehad in de persoon met wie men gehuwd is, kan de
wettigheid alleen worden betwist door degene der echtgenoten die in dwaling gebracht is.
In al de gevallen, bij dit artikel voorkomende, is men in de eis tot nietigverklaring niet
ontvankelijk, wanneer er een aanhoudende samenwoning gedurende de tijd van drie maanden
heeft plaats gehad, sedert dat de echtgenoot zijn volkomen vrijheid bekomen heeft, of de dwaling
door hem ontdekt is.
119 Gew. bij G.B. 1915 no. 72.
34