Allerheiligen en Allerzielen - Paterskerk Venray

Jaargang 9
Nummer 3
In dit parochieblad onder andere
Voorwoord door kapelaan Crasborn
De parochie in het Heilig Land
Terug uit Afghanistan
Allerheiligen/Allerzielen
november 2009

Allerheiligen en Allerzielen
Voorwoord door kapelaan Crasborn
Het is weer zover, het nieuwe exemplaar van
“Samen Kerk” ligt weer in uw hand. Het
parochieblad dat ons uitnodigt om gelezen te
willen worden.
Na een prachtige zomer in 2009 is het
Allerheiligen en Allerzielen geworden. Het is
altijd weer mooi om te zien en te horen dat
mensen elkaar dan weer eens extra opzoeken.
Het is een tijd om stil te staan bij die mensen
de we zo goed gekend hebben en die overleden zijn. We voorzien de
herdenkingsplaatsen van frisse bloemen die een teken zijn van onze liefde
voor hen en die onze verbondenheid met hen uitdrukken.
Familieleden en vrienden die overleden zijn rekenen op ons gebed. Onlangs
heb ik een mooie boekje gelezen van Gerard J.M. van den Aardweg met als
titel “Hongerende Zielen”. Hoe toepasselijk om na het lezen hiervan iets aan u
te mogen schrijven over de zielen van de overledenen. Het is werkelijk
wonderlijk hoe God mensen binnen de kerk uitnodigt om over de dood heen te
kijken. Hoe de ontmoeting met Hem voor de een ‘n vreugde is, een lang
gekoesterde droom, en voor de ander een ervaring is van “even Apeldoorn
bellen” . Het is een boekje boordevol ontmoetingen waarvoor toch enige moed
nodig is om het te lezen, omdat het ons een hele mooie boodschap meegeeft.
Een boodschap die gelovige mensen bevestigt hoe eindeloos groot de liefde
van God is voor Zijn mensen, Zijn kerk.
Voor de mensen die hun hart openen voor Zijn liefde, door gebed, wordt het
een waarheid dat God groot is in barmhartigheid en in rechtvaardigheid. Deze
twee geven ons telkens weer de kracht om ondanks tegenslagen in ons leven
weer op te staan en blijmoedig samen met elkaar de
draad weer op te pakken. Naar die barmhartige liefde
zoeken wij samen binnen onze kerk. En het is ook
daarom dat de feesten van Allerheiligen en
Allerzielen zo mooi zijn. De overledenen rekenen
het hele jaar door op ons gebed en wij van onze kant
hebben hun gebed nodig om waakzaam te zijn en te
blijven beantwoorden aan Gods liefde voor ons. Ik
wens u veel leesplezier toe.
1
Kapelaan Crasborn.

Vieringen rond Allerheiligen en Allerzielen
Zoals u weet worden Allerheiligen en Allerzielen altijd op de dag zelf gevierd:
Allerheiligen op 1 november, Allerzielen op 2 november. Dit jaar valt 1
november op een zondag. Dat betekent dat er op zondag 1 november om 9.30
uur een plechtige H. Mis in de Grote Kerk zal zijn en om 11.00 uur in de
Paterskerk, gedurende welke de liturgie van Allerheiligen wordt gevierd.
Op Allerzielen, maandag 2 november, vervalt
2
in de Grote Kerk de
ochtendmis. ’s Avonds zal er om 18.00 uur een plechtige Requiemmis gelezen
worden in de Paterskerk en om 19.15 uur in de Grote Kerk. Bovendien zal op
zondag 1 november om 14.30 uur er een Allerzielenlof plaatsvinden in de
Paterskerk. Tijdens de Allerzielenvieringen worden de overledenen, van wie
we vanuit onze parochies sinds Allerzielen 2008 afscheid moesten nemen, met
name genoemd.
Kerkbijdrage 2009
Geachte mede parochianen,
Het jaar 2009 nadert al weer snel zijn einde. Bij het lezen van dit parochieblad
zijn er nog iets meer dan 2 maanden te gaan. Als penningmeesters van de St.
Petrus’ Bandenparochie en de parochie Onze Lieve Vrouw van Zeven
Smarten willen wij u vragen nog eens na te gaan of u dit jaar al gedacht hebt
aan uw kerkbijdrage. Het begint weer kouder te worden en de gasmeter begint
weer sneller te lopen. Wij willen u graag in een verwarmde kerk blijven
ontvangen. Dit is echter alleen mogelijk als wij op u mogen blijven rekenen.
Ook andere kostenposten
lopen gewoon door.Tot nu
toe blijft de kerkbijdrage
helaas nog achter bij de
voorgaande jaren. Wij
hopen op een royale
eindspurt zodat we toch
weer gelijk of iets hoger
uitkomen dan vorig jaar.
Wij danken u bij voorbaat
voor uw bijdrage.
J. Loonen, penningmeester parochie
Sint Petrus’Banden,
W. Megens, penningmeester parochie
O.L.V. van Zeven Smarten.

Collectebonnen
Al een aantal jaren is het voor de bezoekers van de Paterskerk mogelijk
collectebonnen te kopen. De kosten voor een kaart met 20 bonnen bedragen
€ 11,50, dat is ongeveer € 0,57 per bon.
Aan de kaart zit tevens een kwitantie, waardoor uw collectegift voor de
belastingdienst als gift aangetoond kan worden. Het is u bekend dat giften
atrekbaar zijn als deze meer zijn dan 1% van uw belastbaar inkomen met een
minimum van € 120,00. De collectebonnen zijn iedere werkdag van 9.30 tot
10.30 uur op de administratie van de Paterskerk, Leunseweg 5, verkrijgbaar.
Hulp kerkbezoek
Hulp Kerkbezoek haalt en brengt diegenen die niet op eigen gelegenheid de
Paterskerk kunnen bereiken naar de Hoogmis op zondag. U kunt zich hiervoor
aanmelden op de administratie (telefoonnummer: 580202). Aan deze vorm
van kerktaxi zijn geen kosten verbonden.
Ingebruikname koororgel Paterskerk
In het vorige parochieblad meldden we al dat de
Paterskerk sinds kort beschikt over een koororgel. Op
dit moment heeft het orgel nog een plaats op het
priesterkoor tussen het hoogaltaar en het volksaltaar. In
de nabije toekomst zal het orgel als het niet gebruikt
wordt, een plaats krijgen achter het hoogaltaar.
Daarvoor zal een aanpassing gedaan worden aan de koorbanken aan de zijde
van de Leunseweg.
Op zondag 29 november zal het orgel tijdens een ingebruiknameconcert
officieel in gebruik genomen worden. Het concert zal om 15.30 uur
plaatsvinden in de Paterskerk. Aan het concert zal medewerking verleend
worden door Gemengd koor “Het Zonnelied” (dirigent Ernest Cruijsberg,
organist Sjaak v.d.Bosch), de Zangers van Sint Frans (dirigent Vincent Las,
organist Theis Gootzen) en Willem Hörmann , orgel (organist van St Catrien
in Den Bosch en St. Petrus in Berlicum).
Koren en organisten zullen een gevarieerd repertoire verzorgen. Het
gedetailleerde programma zal in de kerk uitgereikt worden. U bent allen van
harte welkom!
3

Kidscorner
Beste kids,
Het is weer Allerheiligen. Kunnen jullie in de woordzoeker alle heiligen
vinden?
N T E R P K F N U S A A N P A
Z A A Z A E I Q U J N R E A A
L O A P A C T C D S T U T U D
T E H I O S S R U H O T R L O
S L D L M I E E U P N N A U O
G A A I C A T N N S I E A S U
D A C N T T D E N V U V M U O
S F A U A H H R C A S A Y J D
Y R M M L R S M E B H N V U Y
F A R A L C Y T K T M O D Z M
P A T E R K A R E L A B J A O
A N D R E A S N A I T P R M K
S U T R E B U H I Z N C K B N
I Y U Q I F M C M C U Y N A N
R N O H O M B A E S T E F C Q
ANDREAS
ANTONIUS
BONAVENTURA
CLARA
EDITHSTEIN
FRANCISCUS
HUBERTUS
JOHANNES
LUCAS
4
MAARTEN
MARCUS
MATTEUS
NICOLAAS
ODA
PATERDAMIAAN
PATERKAREL
PAULUS
PETRUS

Gezinsmissen
Ook dit jaar zijn er weer gezinsmissen, speciaal voor alle gezinnen met
kinderen van de basisschool. De eerstvolgende gezamenlijke gezinsmis is
op zaterdag 14 november om 18.00 uur in de Paterskerk. De overige
gezinsmissen staan in het schema hieronder:
Grote Kerk Paterskerk
24 december, Kerstavond, 19.00u 24 december, Kerstavond, 18.30u
31 januari en 7 februari, Maria
30 januari, Maria Lichtmis/Presentatiemis,
Lichtmis/Presentatiemis, 11.00u
18.00u
28 maart, Palmzondag, 11.00u 27 maart, Palmzondag, 18.00u
4 april, Pasen; kinderwoorddienst, 11.00u 4 april, Pasen; kinderwoorddienst, 11.00u
20 juni, Dankmis, 11.00u 3 juli, Dankmis, 18.00u
De Eerste Communie is dit jaar in de Paterskerk op 24 mei (2 e
Pinksterdag) en in de Grote Kerk op 30 mei.
Jongerenvieringen
Vorig jaar waren er in de Grote Kerk al enkele vieringen
voor jongeren. Dit jaar zijn er in beide kerken
jongerenvieringen. Aan deze vieringen wordt
meegewerkt door de vormelingen en/of Tienergroep Rock Solid. De
eerstvolgende gezamenlijke jongerenviering is op 21 november om 19.15
uur in de Grote Kerk. De overige vieringen staan in onderstaand schema.
Grote Kerk Paterskerk
24 december, Kerstavond, 21.00u 12 december, 18.00u
9 januari, 19.15u 27 februari, 18.00u
20 maart, 19.15u 22 mei, 18.00u
19 juni, 19.15u
Het Vormsel in de Paterskerk is dit jaar op vrijdag 29 januari. In de Grote
Kerk is de eerste vormseldatum 22 januari en de reservedatum 15 januari.
5

6
Naar het Heilig Land…
Het kan u bijna niet ontgaan zijn dat
diaken van Dierendonck een
bijzondere band heeft met het Heilig
Land. Hij en zijn echtgenote hebben dit
land vele malen als pelgrim bezocht en
telkens opnieuw weet dit bijzondere
land hen te raken. In Kana gaven zij
elkaar zelfs het jawoord.
Dit enthousiasme heeft de diaken in de
voorbije maanden op een bijzondere
manier mogen delen met enkele van
onze parochianen. In mei organiseerde
hij een parochiereis naar Israël en in
augustus organiseerde hij, in de
hoedanigheid van Jongerenwerker van
het Bisdom Roermond, een
jongerenreis naar het Heilig Land. Met
deze jongerenreis gingen ook verschillende jongeren van onze Venrayse
jongerengroep IDent!ty mee. Hierna volgen enkele indrukken van deelnemers
van de parochiereis en de jongerenreis.
We mogen concluderen dat het enthousiasme van de diaken aanstekelijk heeft
gewerkt en dat de beide reizen voor velen een indrukwekkende ervaring
mochten zijn.
Jongerenreis Israël
Ook dit jaar zijn er weer jongeren van Identity op reis geweest. Door het
Bisdom van Roermond werd een jongerenreis van twee weken georganiseerd
naar Israël. Op maandag 27 juli vroeg in de ochtend vertrok een bus naar
Schiphol met opstapplaatsen in Maastricht, Roermond en in Venray.
Na een strenge controle en ondervraging op Schiphol mochten we met het
vliegtuig mee naar Tel Aviv, een stad in Israël. Op het vliegveld van Tel Aviv
dacht iedereen zijn koffer weer aan te treffen. Dit viel echter tegen. Ongeveer
vijftien jongeren hebben een aantal dagen zonder hun koffer door moeten
brengen. Als troost kregen ze van de vliegtuigmaatschappij een toilettasje met
de belangrijkste benodigdheden.

Nazareth was de eerste plek
die we bezochten. Hier
konden we genieten van de
mooie basiliek, die gebouwd
is op de plek waar de grot lag
waarin Maria de blijde
boodschap ontvangen heeft.
Verder hebben we de St.
Jozefkerk en een oude
synagoge bezocht. Vanuit
Nazareth zijn we naar Kana
gegaan en hebben een mooie
wandeling gemaakt bij de Jordaan, waar we de verleiding niet konden
weerstaan om toch even in het water te springen.
Vanuit Nazareth gingen we met de bus naar het Meer van Galilea. Op de Berg
der Zaligsprekingen konden we genieten van het mooie en grote meer.
Bovendien bezochten we verschillende Bijbelse locaties bij het meer, zoals
Tabga, de plaats van de Broodvermenigvuldiging en de ruïnes van het oude
Capernaum, de tweede vaderstad van Jezus en woonplaats van enkele
apostelen. Ook hebben we een boottocht gemaakt over het Meer van Galilea.
Hier belandde de hoed van de hulpbisschop door een briesje in het water en
die moest door een aantal jongeren uit het water worden gevist.
In de woestijn van Israël verbleven we in de kibboets. Hier hadden we het
voorrecht om in het zwembad af te koelen van het warme weer. Vanuit de
kibboets bezochten we Massada, waar een rotsvestiging is, gebouwd door
koning Herodus in de woestijn. Via het slangenpad liepen de meesten van ons
in de brandende zon naar boven, naar de rotsvestiging.
Natuurlijk hebben we ook
een bezoek gebracht aan
de Dode Zee die zo zout is
dat je er gewoon op het
water blijft drijven. Hierna
hebben we ons ook nog in
mogen wrijven met
modder uit de Dode Zee,
wat goed is voor de huid.
Verder hebben we een
bezoek gebracht aan
Jericho, de oudste
bewoonde stad ter wereld
en zijn we naar Jeruzalem
7

vertrokken. Jeruzalem is de hoofdstad van Israël waar we vele heilige plekken
hebben bezocht. Het is een heel mooie stad met een bijzondere sfeer door de
vele kleine straten met winkeltjes. Hier was het een sport om zoveel mogelijk
af te dingen op de souvenirtjes.
Ten slotte hebben we een bezoek gebracht aan Bethlehem. Hier hebben we
vlak naast de plek waar de kribbe heeft gestaan de Eucharistie gevierd.
De dagen vlogen voorbij en natuurlijk brak de dag aan dat we naar huis
moesten. 9 augustus vertrokken we naar huis en deze keer waren er geen
koffers kwijt geraakt. Velen van ons hadden zeker nog een langere tijd in
Israël willen blijven; het weer was heerlijk en het is een indrukwekkend land
met veel mooie bezienswaardigheden! Één ding is zeker: we kijken met veel
plezier terug naar de mooie tijd in Israël!
Israëlreis, 17-29 mei 2009
8
Marieke Bruijnen.
Zondagmorgen 17 mei stonden we, 17 personen sterk, op de bus te wachten
die ons naar Luik zou brengen. De Israëlreis stond onder leiding van Guido en
José van Dierendonck. Deken Smeets kwam in de bus een kort reisgebed
uitspreken en wenste ons een goede pelgrimage. Onderweg pikten we
kapelaan Huub Horstman op. Hij stelde zich voor aan de groep en het klikte.

In Luik moesten we op het vliegveld geruime tijd wachten. Nadat we allemaal
door de controle waren, eventueel verlost van vloeibare artikelen in de
handbagage, vertrokken we richting Tel Aviv om 18:20 uur. Meer dan vier uur
later landden we op de luchthaven
Ben Gurion.
Daar stond mevrouw Ineke Verkaart,
onze reisleidster ter plaatse, ons op te
wachten. Ze woonde met haar man
sinds een jaar in Jeruzalem en zij
regelde de logistieke zaken en vulde
diaken Guido aan met haar
informatie. Met de bus reden we naar
Nazareth, naar het hotel Mary’s
Well, waar we vier nachten zouden
logeren.
Met de bus gingen we de volgende dag al vroeg naar de berg Tabor. Om 8:10
uur was het al 32 ºC. Onderweg kregen we een algemeen overzicht van de
geschiedenis van het H. Land. Na tot het Romeinse rijk te hebben behoord viel
het onder het Oostromeinse of Byzantijnse rijk. Christenkeizer Constantijn
verplaatste de keizerszetel naar Byzantium, dat daarna Constantinopel heette.
Vooral de moeder van Constantijn, de H. Helena, deed veel voor de
ontdekking van de heilige plaatsen die sinds ongeveer 70 na Christus steeds
onder niet-christelijke keizers hadden gestaan. De berg Tabor is de berg van
de verheerlijking. We herinneren ons nog de kapellen, één gewijd aan Mozes
en één gewijd aan Elia (Beiden spraken met Jezus in Zijn verheerlijking). ’s
Middags bezoek aan de basiliek te Nazareth waarin de plaats is gemarkeerd
van de boodschap door de engel aan Maria. De basiliek had een schitterende
bovenkerk met kunstzinnige afbeeldingen van Maria uit vele landen. Ook de
grotwoning van Jozef bezocht waar de H. Familie zou hebben gewoond.
Dinsdag waren we aan de oever van het Meer van Tiberias, daar waar vroeger
Kafarnaüm lag, de plaats van Jezus’ verblijf na de periode Nazareth. De kerk
“Mensa Christi” herinnert aan de maaltijd die Jezus na de verrijzenis met de
discipelen hield en tijdens welke Petrus’ roeping door Jezus uitgesproken
werd. Op een andere locatie aan het Meer was de kerk van de wonderbare
broodvermenigvuldiging met oude Byzantijnse vloermozaïeken van pauwen
en planten. Daarna op naar Tabgha, naar de prachtige achthoekige kerk met
bovenin de acht zaligsprekingen. Kapelaan Horstman las in de open lucht de
Mis. Zeer stichtend. Vervolgens vertrokken we naar de Golanhoogten en
picknickten we bij de grot, waar de god Pan (vandaar de plaatsnaam Banias)
vroeger werd vereerd, en bij drie bronnen van de Jordaanrivier. Hierna
wandelden we langs die bronnen en zagen we twee klipdassen en een kleine
9

schildpad. We reden langs
de door de Syriërs verlaten
stad Kuneitra op weg naar
onze tocht over het Meer
met een vissersboot. Onze
gedachten gingen uit naar
de wonderbare visvangst
tijdens het varen.
Eigenlijk was het een reis
met zeer vele hoogtepunten.
De volgende dag bezochten
we Haifa, de handelsstad,
waar de orde van de
karmelieten ontstaan was uit de talrijke eremieten aldaar en we waren in de
grot die herinnerde aan Elia, die gevoed door een raaf en zò gesterkt, kon
lopen tot Gods berg Horeb. De middag gebruikten we voor een bezoek aan de
kruisvaardersstad Akko met o.a. het indrukwekkende gebouwencomplex van
de middeleeuwse hospitaalridders van St.-Jan. (Denk aan de kruistochten!)
Op het feest van Hemelvaart deden we het Grieks-orthodoxe klooster aan,
hoog tegen de rotsen in de woestijnstad Jericho. We kwamen er met de
kabelbaan en zagen er o.a. een ikoon met de bekoring door de duivel. De
plaats Qumran, beroemd geworden door de vondst van de Dode-Zeerollen,
bezochten we daarna.
In de woestijn lag ook de ruïne van Massada (de vesting gebouwd door
Herodes de Grote en verdedigd door de Zeloten tegen de Romeinse
overheerser tot 72 na Christus). Die bezochten we de volgende dag als
onderdeel van een indrukwekkende bustocht door de woestijn. Ook zagen we
het graf van David Ben
Gurion, de eerste
president van Israël. Die
zag de toekomst van
Israël in ontginning van
het zuiden, de woestijn.
Op de shebath van
zaterdag 23 mei
vertrokken we van
kibboetz Kalia naar
Jeruzalem waar we in
het zusterklooster “Ecce
Homo” de resterende
nachten zouden slapen.
10

Jeruzalem was het absolute
hoogtepunt van onze reis. We
noemen de muren en poorten,
de plek van de Hemelvaart, de
plek waar Jezus ons het “Onze
Vader” leerde, de kerk in de
vorm van een (traan)druppel
“Dominus flevit”, de Hof van
Olijven met zeer oude
olijfbomen en de nieuwe
basiliek daar op de plaats met
resten van een vroegere kerk
gebouwd door Byzantijnen en kruisvaarders.
Zondag 24 mei maakten we een uitstapje naar Bethlehem en brachten in Ein
Karem eerst een bezoek aan de basiliek van de Visitatie (Maria bezoekt haar
nicht Elisabeth) met de tegels van het Magnificat. In Bethlehem naar de
grotten van de herders en het landschap eromheen en naar de oudste kerk ter
wereld met de stenen ster bij het altaar waar de pasgeboren Jezus gelegen
heeft. We lunchten te Bethlehem in een restaurant in de vorm van een
bedoeïenentent. Heel bijzonder.
De volgende dagen stonden in het teken van Jeruzalem. Ik noem de muur van
de tweede tempel met de Bar-Mitswaceremonie, de Tempelberg waar de
tempel vroeger stond en op die plek waar nu de Al-Aksamoskee staat, de
gesloten Gouden Poort waardoor Jezus op Palmzondag de stad binnenreed op
een ezel, de kerk Sanctus Petrus in Gallicantu (ter ere van Petrus toen hij de
haan driemaal hoorde kraaien), de zaal van het Laatste Avondmaal of het
cenakel met het z.g. graf van koning David, het Kedrondal, de reusachtige H.-
Grafkerk met erin de berg Golgota en het graf van Jezus en de steen van de
inzalving na de kruisafneming van Jezus, het museum bij de Davidtoren met
de zeer rijke geschiedenis van het H. Land, de Kruisweg. Maar ik vergeet niet
het bezoek aan Yad Vashem, het monument van de holocaust, het
Knessetgebouw, de door Engeland geschonken Menora (zevenarmige
kandelaar).
Door het late vertrek (0:05 uur ’s nachts) uit Tel Aviv hadden we een extra
dag die we gebruikten voor een bezoek aan het Palestijnse plaatsje Taybe waar
de katholieke pastoor tevens de plaatselijke econoom was die de langzame
leegloop van de plaats poogde te stoppen door de oprichting van scholen, een
fabriek voor vredesduiven van keramiek met oliepitten, en olijfgaarden voor
de olijfolie nodig voor die pitten. We werden getroffen door de bezielde
gelovigen tijdens de Arabische mis.
11

Na de vliegreis naar Luik en de busreis van Luik naar Venray waren we om 7
uur ’s morgens terug in onze woonplaats.
Bij het afsluiten van het verhaal bemerk ik dat ik veel nièt heb vermeld wat ik
graag wilde vermelden, zoals de bruiloft te Kana van diaken Guido en José
twaalf jaar geleden, het passeren bij Bethlehem van de door Israël gebouwde
scheidingsmuur met Palestijns gebied, het gemakkelijke drijven op het
verschrikkelijk zoute water van de Dode Zee. Omdat het een pelgrimage was,
las kapelaan Horstman iedere dag de Mis, geassisteerd door diaken Guido; de
zang was van het koortje uit ons midden. En tot slot vermeld ik het belangrijke
werk van de Franciscanen voor het ontdekken en beheren van de heilige
plaatsen.
Persoonlijke indrukken van Truus Oudenhoven
12
Een meereizende parochiaan.
Het zijn heel veel indrukken, achtereenvolgens opgedaan in Nazareth,
Betlehem en Jerusalem, de plaatsen, de taferelen en de verhalen die mij
bekend zijn vanuit de Bijbel.
In Nazareth: het bezoek aan de Basiliek Annuntiatie de plek, de grot, waar
Maria de Blijde Boodschap kreeg dat zij de Moeder van Jezus zou worden; het
meer van Tiberias; de boottocht op het meer; de prachtige iconen in de Grieks-
Orthodoxe kerk in Nazareth; de tuinen van Bahai met het natuurschoon en de
palmbomen…
De Jordaan en de plaats waar Jezus zich liet dopen door Johannes de Doper;
de rust en de gezelligheid in de kibboets, met als hoogtepunt het samen vieren
van de H. Eucharistie op het terras van één van ons…
De lange busreis door de Negev-woestijn met het bezoek aan de graven van
David Ben Gurion en zijn vrouw Paula, met als hoogtepunt: het drijven in de
Dode Zee; de oudste olijfboom in de Hof van Olijven gezien…

De prachtige muurschilderingen in de kerk van Maria Visitatie, zó ook in het
herdersveld. Betlehem, de geboortekerk van Jezus, met de plaats, waar
volgens de overlevering, Jezus geboren is.
En dan Jeruzalem: het Tempelplein, voor alle christenen de heilige grond waar
eens de Synagoge van de Joden gestaan heeft en waar Jezus onderricht gaf en
wonderen deed. Nu staat er de Gouden Koepelkerk met zijn prachtig
mozaïekwerk…
De Via Dolorosa, het volgen van de kruisweg, de weg die Jezus heeft afgelegd
naar Golgotha om daar op een vernederende manier aan een kruis te moeten
sterven, heeft een onuitwisbare indruk op mij gemaakt…
Het was net of ik na zoveel eeuwen met Hem mee gelopen heb, met mijn
vermoeide benen en een berouwvol hart. Dit zal mij altijd bijblijven. En dan
tenslotte als hoogtepunt: het bezoek aan de H. Grafkerk, voor ons de heiligste
plek op aarde: de plek van de Verrijzenis. En dan het vieren van de H. Mis in
die kerk… zeer aangrijpend! Om nooit meer te vergeten.
Dit en nog veel meer zal ik, net als Maria, bewaren in mijn hart. Wat een
voorrecht te hebben mogen lopen over de grond waar Jezus zelf ooit gelopen
heeft. Dat ik in Zijn Voetsporen heb mogen lopen! Wat ben ik een bevoorrecht
mens! Heer God, laat mij in mijn verdere leven, in die Voetstappen van Jezus
blijven lopen, dat vraag ik U.
Kopij parochieblad
13
Truus Oudenhoven, deelneemster parochiereis.
De kwaliteit van een parochieblad staat of valt niet enkel bij het aantal
redacteuren en hun competenties. Van veel groter belang is de bijdrage van
iedereen die zich op welke wijze dan ook inzet voor de parochie. In onze beide
Venrayse parochies worden tal van fantastische activiteiten ontplooid,
waarvan de redactie regelmatig pas achteraf kennis neemt.
Daarom een dringende oproep aan alle vrijwilligers en allen die zich
verbonden weten met onze parochie: mocht er íets gaan gebeuren of iets
hebben plaatsgevonden wat voor lezers van dit parochieblad de moeite waard
is om te weten: aarzel dan niet om de redactie op de hoogte te brengen. De
kopijdatum voor de kerstuitgave van dit blad is 23 november. U kunt per
email (samenkerkvenray@gmail.com) of als hardcopy (Leunseweg 5) uw
bijdrage inleveren.
Uiteraard kan de redactie besluiten om een artikel niet (geheel) te plaatsen, als
daar goede redenen voor zijn, maar meestal is men erg blij met uw bijdrage.

Terug uit Afghanistan
Misschien herinnert u zich
nog wel de foto van Twan
Peeters en Yaël Welerubun
in ons vorige parochieblad:
twee vrijwilligers van onze
parochies als militair
uitgezonden op vredesmissie
naar Afghanistan. Yaël,
acoliet in de Paterskerk, en
Twan, onder meer lector, lid
van de avondwakegroep,
redactielid van dit
parochieblad en kerststalbouwer, delen met u hun ervaringen.
Twan en Yaël vertrokken allebei in maart naar Afghanistan, maar hadden
tijdens hun missie daar heel verschillende taken. Twan is commandant van de
herstelgroep en in die hoedanigheid zorgde hij voor het technisch onderhoud
en de controle van de militaire voertuigen. Yaël is infanterist, antitankschutter
en combat-life-saver.
Voor Yaël was het niet de eerste keer dat hij op vredesmissie naar Afghanistan
werd gestuurd: “De eerste keer was ik zenuwachtig. Ik had wel een goed beeld
van wat ik kon verwachten, maar toch.” Voor Twan was het wel de eerste
keer dat hij naar Afghanistan ging, maar niet zijn eerste uitzending: “Ik ben al
eens uitgezonden naar Bosnië, maar daar was geen oorlog. In Afghanistan is
een veel grotere dreiging. In Bosnië werkte ik op locatie, maar in Afghanistan
werkte ik op het kamp”.
Een ander verschil met de missie in Bosnië is het drinken van een biertje door
militairen. Tegenwoordig is dat verboden: tijdens de missie drinken de
militairen geen alcohol. In de tijd van Bosnië mocht dat wel in beperkte mate.
Toch geven Yaël en Twan aan hun biertje helemaal niet gemist te hebben toen
ze in Afghanistan waren, al was het drinken van een pilsje wel voor beiden
een van de eerste dingen die ze deden toen ze terugkwamen. Twan: “Je mist
het niet als je daar bent, maar als je terug bent…. Heerlijk!”
Op de vraag wat Yaël wél gemist heeft, geeft hij zonder nadenken een kort en
helder antwoord: “Vrienden, familie en mijn auto.” Natuurlijk was er wel
contact met het thuisfront: via brieven, kaarten, pakketjes, msn en telefoon. In
die pakketjes van Yaël zat ook wel eens eten. Het eten op het kamp was prima.
Twan en Yaël hebben er goed gegeten, er was genoeg fruit-al miste Yaël bij
zijn tweede uitzending wel de watermeloenen. Tijdens de dagen dat Yaël
14

“buiten de poort” moest
werken, en dat kon soms
vijftien dagen duren,
moest Yaël het doen met
‘meals ready to eat’.
Toen werden de
voedselpakketjes van het
thuisfront érg
gewaardeerd.
Voor dat thuisfront is het
ook niet gemakkelijk om
een gezinslid naar
Afghanistan te laten
gaan. Yaël: “Thuis
vonden ze het niet leuk, maar iedereen stond wel achter me. Je wilt soms
liever niet, maar als het moet dan moet het.” Twan: “Ze weten thuis dat ik
militair ben. Toen was ik aan de beurt en dat werd geaccepteerd”. En die
acceptatie is voor Twan belagnrijk: “Als zij het niet zouden accepteren, zou ik
stoppen. Dat zou ik er wel voor over hebben.”
Je bevinden in een land waar oorlog heerst, is niet zonder risico’s. Twan en
Yaël hebben allebei meegemaakt dat er een aanslag op het kamp waar ze
verbleven werd gepleegd. En er zijn al veel Nederlandse militairen
gesneuveld. Ook uit de compagnie van Yaël zijn zowel bij de eerste als bij de
tweede uitzending verschillende mensen gesneuveld en gewond geraakt.
Hoewel Twan en Yaël zich bewust zijn van de risico’s, blijven ze daar heel
rustig onder. Twan: “Ik ben daar nooit bang voor geweest.” Yaël: “Tja, dat
kan gebeuren. Als het mijn tijd is, is het mijn tijd. Je moet niet bang zijn.”
Sinds de Nederlandse militairen in Afghanistan zijn is er volgens Yaël veel
vooruitgang. Er is veel verbeterd sinds twee jaar geleden: “Er zijn nu scholen,
politieposten, waterpompen en minder gevechten. Er is nog steeds geweld,
maar minder. Als we nu weg zouden gaan is alles voor niks geweest.” Twan:
“De Taliban zegt: ‘Jullie hebben het geld, wij hebben de tijd.’ Als de
vredesmilitairen weg zouden gaan uit Afghanistan dan zijn de offers die we
hebben gebracht voor niks geweet. Aan de andere kant: moeten we nog meer
gewonden toestaan?” Maar over wat er tot nu toe bereikt is, is Twan trots:
“Ja, ik ben wel trots. Door daar te werken hoop ik een bijdrage te hebben
kunnen leveren. Dat had ik met Bosnië ook. Toen wilde ik daar ook iets
veranderen.”.
15

Nu Twan en Yaël weer terug zijn in Nederland en hun gewone dagelijkse
leventje weer hebben opgepakt, merken ze wel dat ze veranderd zijn. Twan
zegt: “Yvonne, mijn vrouw, hoopte dat ik niet anders zou terugkomen. Maar
ik zal me tegenwoordig minder snel drukmaken. Niet uit een gebrek aan
interesse, maar…” [Yaë l] “Maar dat je tegenwoordig soms denkt: waar maak
je je druk om. Er zijn veel ergere problemen.” Twan: “Ja, ik ben zelf soms
best wel een heethoofd, en dat is minder geworden.” Yaël: “Ik ben meer
volwassen geworden. Je gaat meer nadenken over je toekomst, over alles wat
er gebeurt. Je overweegt risico’s. Je
bent gewoon meer aan het denken
dan vroeger.”
Yaël en Twan hopen dat er ooit
vrede zal komen in Afghanistan. De
grote bevolking zal zich moeten
durven weren en zich gesteund
weten door de Afghaanse politie. Pas
als ze niet meer bang hoeven zijn
heeft de Taliban volgens hen geen
kans meer.
Het werk van een uitvaartbegeleidster
Mijn naam is Jacqueline Thiesen en ik ben uitvaartbegeleidster. Er is mij
gevraagd een stukje te schrijven over mijn werk. En dat doe ik graag. Sinds
een jaar of acht werk ik in de uitvaartzorg. De laatste drie jaar als
uitvaartbegeleidster in een onderneming waar ruimte en aandacht voor, en
begeleiding aan nabestaanden hoog in het vaandel staat. Hierdoor krijg ik van
mijn werkgever de vrijheid, bij mensen aanwezig te zijn op een wijze die bij
mij past.
Als uitvaartbegeleidster kom ik bij families, waarin een dierbare nog maar net
is overleden. Ik weet van te voren nooit precies wat ik zal aantreffen. Door
mijn werk kom ik bij rijk en arm, bij oud en jong. Maar boven al kom ik bij
mensen die zojuist iemand van wie ze houden aan de dood hebben moeten
afgeven. De omstandigheden zijn dus altijd ingrijpend en emoties kunnen
hoog oplopen.
Voordat ik naar een familie ga, bid ik dan ook voor deze mensen, voor kracht
en steun, maar ik bid ook voor mijzelf, opdat de heilige Geest met me meegaat
en me leidt, zodat ik open en ontvankelijk ben als ik bij de familie binnenstap.
Op deze manier bereid ik mij voor om dicht bij de familie te kunnen staan. Zo
16

kan er over en weer op een dusdanige manier gecommuniceerd worden dat we
elkaar verstaan en begrijpen.
De dagen tot en met de dag van de uitvaart zal ik dagelijks met de
nabestaanden optrekken en het is mijn ervaring dat het heel belangrijk is dat
mensen een grote mate van betrokkenheid ervaren bij mij, zowel wat hun
persoonlijke verhalen betreft als mijn vakkundige kennis van de
mogelijkheden rondom de uitvaart. Tijdens deze vaak hectische periode
ervaren de nabestaanden dat ik er helemaal voor hen ben en dat zij veel van de
organisatie met een gerust hart aan mij kunnen overlaten.
Zo komen zij tot rust en voelen ze dat de uitvaart goed zal worden voorbereid
en verzorgd. Mijn taak is het elke uitvaart zo te organiseren dat deze recht doet
aan de waardigheid van de overleden persoon en tegelijkertijd zoveel mogelijk
tegemoet komt aan de wensen van de nabestaanden. Want ik ben er van
overtuigd dat als mensen op een goede manier afscheid kunnen nemen van
hun dierbare dat ten goede komt aan het verdere verloop van het rouwproces.
Op de dag van de uitvaart ben ik de uitvaartleidster. Ik blijf op deze dag heel
dicht bij de familie, zodat ze steun ervaren en weten dat ze er niet alleen voor
staan. Samen met mijn medewerkers zorgen we er voor, dat de uitvaart goed
verloopt en de familie naderhand met een goed gevoel kan terugkijken op het
afscheid van hun dierbare.
Enkele weken na de uitvaart ga ik nogmaals naar de familie voor een
nazorggesprek. Dan kunnen we evalueren hoe de nabestaanden de uitvaart
hebben ervaren.
Mijn geloof en de manier waarop ik in het leven sta is bepalend voor de wijze
waarop ik mijn werk
doe. Ik vind het een
voorrecht dat ik dit
werk mag doen en
mensen nabij mag
zijn in zo’n kwetsbare
situatie. Ik ben
dankbaar dat ik in
zulke moeilijke
dagen mensen tot
steun kan zijn.
17
Jacqueline Thiessen

Succesvolle happening: Zingen rond de Kersstal
In 2007 heeft de Dekenale Koorkring voor het eerst op de zondag voor
Kerstmis “Zingen rond de Kerststal” georganiseerd. Ondanks het beperkte
aantal deelnemende koren, naar ons oordeel voor herhaling vatbaar.
Sterker nog: we gingen er een jaarlijks terugkerende traditie van maken.
Met koren en andere muzikale
ensembles samen informeel
muziek maken rond de kerststal
met Kerstmis en Advent als
muzikale thematiek. Wie wil,
wordt van harte uitgenodigd om
mee te doen.
Na onder meer bekendmaking in
de huis-aan-huis-bladen leverde
dit initiatief in 2008 een
verrassend groter aantal
aanmeldingen op.
En niet de eersten de besten! Naast ‘ons eigen’ St. Cecilia, onder meer het
kerkkoor Het Zonnelied, het koor Harmony uit Oostrum, ook het kamerkoor
Contrast, kamerkoor Collegium Vocale, het gemengd koor Ars Musica, en
maar liefst twee instrumentale ensembles (strijkersensemble Poco a poco,
blokfluitensemble En Bloc). Deze deelname verschafte ons de mogelijkheid
een gevarieerd programma samen te stellen.
Vooral geen ‘officieel’ kerstconcert. Informeel met elkaar rond de Kerststal
muziek maken was het doel. Zeg maar een soort ‘inloopconcert’.
Mensen die later binnenlopen, anderen - met kleinere kinderen bijvoorbeeld -,
die eerder weg moeten, kan allemaal. Er was dan ook ruimte gemaakt om met
allen samen enkele kerstliederen
te zingen.
Voor een lekker warm bakje
koffie of thee na afloop was ook
gezorgd. Meer dan 200 bezoekers
mochten we verwelkomen.
Een - ook voor ons - geheel
nieuw experiment was de
situering van de koren en
ensembles op verschillende
plaatsen in de kerk. Voorin, op
het oksaal, maar ook bij de
18

Kerststal of aan de ander kant
opzij.
Hoewel we tevoren - de bijzondere
akoestiek in gedachten - er
vertrouwen in hadden, bleek het
klinkende resultaat deze
verwachtingen te overtreffen.
Vanwaar men ook speelt of zingt,
het klinkt overal even fraai.
Wat een muzikale rijkdom, een
kerk met zo’n akoestiek! Vele
enthousiaste reacties vanuit de deelnemende koren en ensembles getuigden
daarvan. Sterker men riep: we doen zeker volgend jaar weer mee!
Inmiddels wordt er door de Koorkring al weer aan de organisatie voor 2009
gewerkt.
Dus noteer vast die datum zondag voor Kerstmis (20 december 2009), ’s
middags (14.00 uur) in de Grote Kerk.
19
Jack Gardeniers, vrz. Dekenale Koorkring Venray.
Open Kerken Nacht zaterdag 12 september 2009
In het kader van het 450-jarig bestaan van ons bisdom en het landelijke
Monumentenweekend heeft de Grote Kerk een Open Kerken Nacht
georganiseerd. De kerk was niet alleen ’s middags open met de mogelijkheid
om de toren te beklimmen, en te luisteren naar orgelspel. Het was die zaterdag
ook Nationale orgeldag met vele concerten over het hele land en
mogelijkheden om zelf sommige orgels te bespelen (het laatste o.a. in diverse
kerken in het Gennepse deel van ons dekenaat).
Maar voor het eerst ook de hele
avond tot middernacht! Dergelijke
happenings zijn in juni dit jaar met
grote bezoekersaantallen - in vele
kerken tegelijk-, gehouden in steden
als Utrecht (al het 2 e jaar),
Rotterdam, Den Haag.
De Grote Kerk parochie en Dekenale
Koorkring hebben gezamenlijk een
gevarieerd programma
gepresenteerd. We hebben ons

vragen gesteld als: wat is dat nou: een
kerk(gebouw), een kerk als
gemeenschap. Wat zoeken mensen er?
Waarom steekt iemand een kaarsje op
(zelfs als hij verder weinig met de kerk
heeft)? Waarom wil iemand priester of
diaken worden? Waarom is iemand
aktief in en voor die gemeenschap?
Culminerend in de samenvattende
vraag: wat willen we overbrengen?
Elementen van ons antwoord: hernieuwde of nieuwe kennismaking met de
kerk en onze in het bijzonder (denk ook aan de recente campagne en brochure
daaromtrent van de Kerkprovincie), de kerk als cultureel en historisch
bouwwerk, de aanwezige kunstschatten als beelden c.a., een plaats van
samenkomst van mensen, een plaats van rust / stilte / bezinning - even binnen
lopen voor een moment van rust-om even een kaarsje op te steken, een plaats
om te onthaasten, voedingsbron voor wie wil - gelovig of niet -, voedingsbron
om goed te doen voor medemensen.
Als een bijdrage aan de beantwoording van deze vragen boden we o.a.
presentaties over de architectuur van onze kerk, over het nieuwe glas in lood
raam, (een doorlopende video) over de beelden, torenbeklimming onder
deskundige leiding, presentatie over het Venrayse India-project, enz. op
diverse momenten afgewisseld met levende muziek, en stilte. Er was een
(lees)tafel met literatuur vanuit het Carolushuis van ons bisdom. Waar men
ook boeken kon aanschaffen. Ieder had als het ware zijn eigen hoek in de kerk
(de beelden presentatie, het India-projekt, het glas in loodraam, de musici)
waar bezoekers in alle rust zaken konden bekijken en vragen stellen. En ook
voor een bakje koffie (met dank aan Identity) was gezorgd.
Maar vooral ook - als opening van de avond - een zeer feestelijke en massaal
bezochte Eucharistieviering met
Afrikaanse gezangen door het
wereldkoor A Djambo.
En een waardige en intieme afsluiting
met meditatie en liederen van Taizé.
Wat ons betreft zeker voor herhaling
vatbaar. Wellicht rondom de feestelijke
viering van het Bisdom Jubileum
samen met de Bisschop Hemelvaart
volgend jaar?
20
Jack Gardeniers.

Heiligen in beeld
Hubertus, bisschop, 3 november
De heilige Hubertus werd geboren uit een
vooraanstaand adellijk geslacht en huwde op
jonge leeftijd. Zijn vrouw stierf kort na hun
huwelijk bij de geboorte van hun eerste kind.
Omdat hij met dit verlies niet overweg kon,
trok Hubertus zich steeds vaker in het bos
terug en zocht in de jacht naar vergetelheid.
Op een dag zag hij er een hert met tussen het
gewei een oplichtend kruis. Dit was voor
Hubertus een teken dat hij zijn verder leven
geheel aan God moest geven. Een tijd later
ontving hij de priesterwijding en werkte
vervolgens in Brabant en de Ardennen.
Hiervoor kreeg hij de naam “Apostel van de
Ardennen”.
Hij was in het begin van de 8e eeuw bisschop in Maastricht. Hij vestigde zich
in Luik en maakte deze stad tot bisschopszetel en liet het lichaam van de
heilige Lambertus naar deze plaats overbrengen. Lambertus was in 705 in
Luik vermoord. Hubertus stierf op 30 mei 727 in Tervuren bij Brussel. In het
jaar 825 werden de relieken van Hubertus overegebracht naar het klooster
Andage (Saint Hubert). Omdat op 3 november 743 zijn relieken in de
kathedrale kerk van Luik (Saint Lambert) werden verheven, wordt zijn
feestdag op deze dag gevierd.
Patroon van: Bisdom Luik, jagers, schutters, slagers, metaalarbeider,
opticiens, metaalgieters, klokkengieters, makers van mathematische apparaten,
wiskundigen, jachthonden. Patroon tegen: hondenbeten, slangenbeten,
hondsdolheid, watervrees.
Een van de vier heilige
maarschalken: Antonius,
Quirinus, Cornelius
(bijzondere voorsprekers bij
God)
21

Personalia
Overledenen 2008/2009 Grote Kerk
01-nov. Johan Janssen 73 jr
04-nov. Piet Zwiers 71 jr
07-nov. Maria Hanen-Willems 79 jr
27-nov. Sjaak Cuijpers 56 jr
05-dec. Betsie Sijmons-Willems 83 jr
10-dec. Jeanette Oosterbaan-Brecheisen 92 jr
14-dec. Piet Philipsen 70 jr
27-dec. Toos Coonen-Huijbrechts 82 jr
28-dec. Jo van de Meiracker-Kersten 82 jr
30-dec. Jan Oudenhoven 91 jr
30-dec. Truus van der Leeuw 56 jr
02-jan. Truus Bonants-Thielen 77 jr
03-jan. Cilia van der Kolk-van der Zee 83 jr
13-jan. Jan Martens 70 jr
15-jan. Miriam van den Broek 51 jr
23-jan. Wiel Thijssen 66 jr
25-jan. Grada Rongen-Pelzer 82 jr
30-jan. Nelly Hendricx-Schaminée 83 jr
30-jan. Piet Janssen 86 jr
30-jan. Jac Janssen 87 jr
11-febr. Mien Gerrits-Verhaegh 72 jr
19-febr. Kees Simons 92 jr
24-febr. Toos Cals- van Loon 87 jr
07-mrt. Riek de Haart-Huisman 96 jr
11-mrt. Lambert Seuren 77 jr
19-mrt. Gerard Smits 88 jr
22-mrt. Nel Geurtjens-Kempen 84 jr
23-mrt. Jan Druiven 82 jr
27-mrt. Diny Koenen-Swinkels 78 jr
27-mrt. Mia Kennis-Seuren 89 jr
28-mrt. Frits Thijssen 61 jr
30-mrt. Catharina Kleine-van Bergen 78 jr
31-mrt. Dina Vermeulen 87 jr
31-mrt. Huub de Wit 83 jr
05-apr. Cor Bijl 64 jr
12-apr. Nicolae Pop 88 jr
13-apr. Dien Jeuken-van Treek 93 jr
05-mei Chris Claes 87 jr
15-mei Theo Manders 79 jr
23- mei Michaël Morjaan 57 jr
23-mei Annie Jacobs 81 jr
26-mei Chiel Thomassen 87 jr
22

05-juni Annie Bekkers-Jacobs 82 jr
07-juli Riet van Hoof 76 jr
29-juli Annie Swinkels-Huisman 90 jr
01-aug. Theo Jochems 82 jr
21-aug. Jeu Theeuwen 93 jr
28-aug. Theo Adriaansens 89 jr
01-sept. Hans Janssen 91 jr
02-sept. Will van Trier 87 jr
06-sept. Kevin van de Rijdt 26 jr
12-sept. Martien Kruijsen 72 jr
14-sept. Noud Hendriks van de Weem 87 jr
17-sept. Mia Van den Heuvel 59 jr
06-okt. Maria Van den Munckhof-van Meijel 89 jr
11-okt. Toos Fonck-Verheugen 86 jr
13-okt. Truus Vaessen-Jacobs 79 jr
Doopsels Grote Kerk
7 juni Tygo van Lanen, Morris Julicher, Kaya Pijpers
21 juni Nick Jans, Andy Jans, Gradje Willems, Koen Lenssen, Saar Merx
05 juli Luc Witzel, Stan Swaghoven, Lotte Weijs
19 juli Roan Baltissen, Luke van Soest
02 aug. Dylan van Eck, Kimberley Vermeulen, Floor van Mil
16 aug. Lisanne Thomassen, Suze van de Laar, Finn Tönnissen
06 sept. Imke Derks, Stijn Derks, Rens Derks, Suze Voesten, Mara Vermeulen,
Romijn Cattoir
20 sept. Britt Hermans, Mika Vermeulen, Luciano Klokgieter
04 okt. Lucas Verslijen, Lot van Veghel
Huwelijken Grote Kerk
20-mei Thijs van Kempen en Renate Keijzer
26-juni Tom Foolen en Cynthia Marbus
03-sept. Twan van Bussel en Floor Min
18-sept. Paul de Koning en Juul Derks
19-okt. Ton van Tol en Nathaniel van Bovendeerd
20-nov. Wout Claessens en Linda Thijssen
Jubilea Grote Kerk
12-dec. 25 j. Huwelijk Rob en Marian ten Holder-van den Pasch
Overledenen 2008/2009 Paterskerk
16-nov. Maria Koenen-Baltussen 94 jr
17-nov. Gon Evers-Gerrats 88 jr
28-nov. Piet von der Heide 76 jr
27-dec. Maria Straatman -van Els 89 jr
29-dec. Harry Ewalts 85 jr
23

30-dec. Els van Doren 57 jr
31-dec. Annie Schwachöfer-Vermeulen 80 jr
19-jan. Betty Jacobs-Mulder 58 jr
24-jan. Nel Jeuken-Claessens 92 jr
28-jan. Teng van Dijck 77 jr
06-mrt. Hanna van Straten-Jüttner 85 jr
21-mrt. Juan Garcia Corraliza 72 jr
07-apr. Gerrit Franssen 70 jr
17-mei Corrie Nuchelmans-van Houdt 61 jr
26-mei Nelly Verstegen-Janssen 90 jr
30-mei Bep van Soest-Hendriks 88 jr
06-juni Nikos Avramidis 71 jr
12-juni Michelle Stevens 57 jr
21-juni Ciska Schwachöfer-Swinkels 84 jr
24-juni Piet Manders 70 jr
02-juli Gerard Schütte 54 jr
26-juli Annie Claessens-Sanders 93 jr
30-juli Lenie Gommans-Peeters 68 jr
02-aug. Annie van Els-Smals 83 jr
15-sept. Ad Steverink 78 jr
15-okt. Gonny Leenders-Janssen 83 jr
15-okt. Nelly Fleurkens 85 jr
20-okt. Frans Lieberand 68 jr
Doopsels Paterskerk
28-juni Lasse Meijers, Lucy Janssen
26-juli Ricardo Hoffman, Nayla Knoppers, Amber Schellen
Danique Thomassen
16-aug. Wouter Gretener
23-aug. Mabel van Elst
13-sept. Jolijn van Geenen
20-sept. Juanita Maria Lexford Asumad
26 sept. Manuel van Rossum
Huwelijken Paterskerk
20 mei Alex Peerlings en Esther Heldens
22 mei Marianne Versteegen en Sebastiaan Thijssen
19-juni Frans Teunissen en Petra Olde Daalhuis
10-juli Tonny Jeuken en Monique Jacobs
01-aug. Marcel van Toor en Johanna van de Rijdt
10-okt. Manfred Brzezinski en Kornelia Niedworok
24