Profi el van het <strong>Brandpunt</strong> Een plek van oecumene <strong>Het</strong> <strong>Brandpunt</strong> staat b<strong>in</strong>nen en buiten Amersfoort bekend als een oecumenische geloofsgemeenschap. Deskundigen hebben mooie defi nities voor het begrip oecumene. In <strong>Het</strong> <strong>Brandpunt</strong> gaat het erom dat katholieken en protestanten samen optrekken <strong>in</strong> de vier<strong>in</strong>g, <strong>in</strong> de activiteiten en <strong>in</strong> het omzien naar elkaar. Dit komt <strong>in</strong> allerlei d<strong>in</strong>gen naar voren. De opbouw van de vier<strong>in</strong>g, het taalgebruik (voor vier<strong>in</strong>g mag u ook ‘dienst’ lezen), het delen van brood en wijn en het bieden van vorm<strong>in</strong>g en toerust<strong>in</strong>g, om maar een paar zaken te noemen. In de loop der jaren is <strong>Het</strong> <strong>Brandpunt</strong> een echte plek van oecumene geworden. Er zijn meer oecumenische gemeentes <strong>in</strong> Nederland, ongeveer tw<strong>in</strong>tig. <strong>Het</strong> gebouw en de <strong>in</strong>richt<strong>in</strong>g Bij het ontwerp van het kerkgebouw is de architect uitgegaan van twee sferen: openheid en geborgenheid. Openheid als basisidee voor een kerk die laagdrempelig moet zijn en aantrekkelijk om b<strong>in</strong>nen te gaan. Geborgenheid, omdat je <strong>Het</strong> <strong>Brandpunt</strong> moet kunnen ervaren als adempauze <strong>in</strong> een woelige wereld. De kerk met de drie over elkaar vallende daken moet mensen letterlijk het gevoel geven veilig onder dak te zijn. Aan de entreezijde waaieren de drie daken uit - dit symboliseert het ontvankelijke. <strong>Het</strong> kerkgebouw bestaat uit drie delen: de kerkzaal met ongeveer 400 zitplaatsen, enkele ruimten naast elkaar voor bijvoorbeeld vergader<strong>in</strong>gen en de centrale hal. Deze ruimte wordt verlicht door het glasvlak van de entreegevel en door een steeds lager wordende bovenlichtstrook. Dit moet mensen het gevoel geven dat de <strong>in</strong>timiteit toeneemt naarmate zij het gebouw dieper b<strong>in</strong>nendr<strong>in</strong>gen. Niet voor niets ligt aan het e<strong>in</strong>de van de hal het stiltecentrum. Liturgisch centrum Bij de <strong>in</strong>richt<strong>in</strong>g is uitgegaan van de gedachte dat <strong>in</strong> feite heel de kerkzaal liturgische ruimte is. Alle voorwerpen <strong>in</strong> het liturgisch centrum zijn ‘open’ (je kunt er doorheen kijken), wat staat voor de visie van de gemeenschap. Bij het ontwerp van de tafel is kunstenaar Ellen Faber uitgegaan van de Hebreeuwse letter Beth ( ). Deze letter betekent het beg<strong>in</strong> (‘<strong>in</strong> den beg<strong>in</strong>ne’) en geeft voor de ontwerper het wezen van God aan: vaste grond onder mijn voeten, een dak boven mijn hoofd, een steun <strong>in</strong> de rug, ruimte om te ademen, te leven. De drie losse onderdelen (driemaal de Beth) van de tafel vormen samen een drie-eenheid, die symbool staat voor Vader, Zoon en Geest, en ook voor de drie tradities. De Beth-vorm is voorts te zien <strong>in</strong> het doopboek, waar<strong>in</strong> ouders de naam van hun k<strong>in</strong>d schrijven bij de doop. <strong>Het</strong> doopvont heeft, net als de kaarsenstandaard en bloementafel, een driepotige constructie. Opnieuw het getal drie dat ook wijst naar geloof, hoop en liefde, pijlers van het leven. De drie poten komen samen <strong>in</strong> het midden waar ze hun kern dragen, te weten een glazen schaal (doopvont), een glazen cirkel (bloementafel) en een koperen cirkel (de kaarsenstandaard). <strong>Het</strong> doopvont heeft een glazen schaal zodat het doopwater zichtbaar is om ons zo iedere keer aan onze doop te her<strong>in</strong>neren. Pim van Dijk ontwierp het kruis of beter gezegd, twee kruizen. <strong>Het</strong> grote kruis, dat een vaste plaats heeft <strong>in</strong> de kerkzaal, omvat een kle<strong>in</strong>er processiekruis dat de kerk <strong>in</strong>- en uitgedragen kan worden. Als er geen vier<strong>in</strong>g is, staat het b<strong>in</strong>nenkruis <strong>in</strong> het stiltecentrum. Voor het stiltecentrum ontwierp Van Dijk ook een kaarsenstandaard en een standaard voor de Bijbel. In deze ruimte is gelegenheid voor stilte, gebed en meditatie. <strong>Het</strong> moderne Mariabeeld dat hier een plaatsje heeft gekregen komt uit Kevelaer. Dit is een zeer drukbezochte bedevaartplaats, net over de grens <strong>in</strong> Duitsland. Wandkleden De wandkleden voor de kerkzaal en het stiltecentrum zijn ontworpen en gemaakt door handweefster Willy Penn<strong>in</strong>gs. Zij ontwierp voor beide ruimten vier verschillende kleden <strong>in</strong> de kleuren van het kerkelijk jaar (groen, wit, paars, rood). 4 5
Change language