Klik om bijlage te openen

TECHNISCHE BOEKGEGEVENS
Omvang: 187 blz.
Illustraties: 191.
Formaat: 29cmx24cm.
Papier: Maco mat 200g .
Afwerking: gebonden in een geplastificeerde
kartonnen kaft.
Drukker: Drukkerij Deneef, Tollembeek.
Uitgever: Point-editions, Marke
Belgium/ Altea España.
ISBN: 9789490347208.
Verschijningsdatum: 16 oktober 2011.
Prijs: 50 €.
Bestellen is mogelijk met bijgevoegde
bestelkaart of per e-mail:
andermaal.frans.minnaert@gmail.com
Info: www.fransminnaert.be
Foto voorpagina Frans Minnaert door Jacques Weygaerts
FRANS
MINNAERT
ANDERMAAL
PAUL HUYS

UIT DE INLEIDING
Frans Minnaert, jaargang 1929, was vijftig jaar geworden in 1979. Ik schreef toen over hem een
monografie, die in 1980 gepubliceerd werd door Lannoo in Tielt. Dat boek bevatte het verhaal
over zijn leven gedurende die eerste halve eeuw en het relaas van zijn artistieke carrière, die op
dat ogenblik nog geen twintig jaar omvatte, want pas in 1962 ingezet met zijn vroegste tentoonstellingen.
Die eerste scheppingsperiode, tot 1980, liet een merkwaardige ontplooiing van een
authentiek artistiek talent zien, dat zich zowel in monumentale schilderijen als in een veelvoud
van tekeningen, etsen en litho’s manifesteerde, en met wélke kracht en oorspronkelijkheid!
Binnen diezelfde, in jaren toch beperkte periode van nog geen twee decennia ondernam hij
studiereizen naar Joegoslavië en Zuid-Afrika en Japan, exposeerde tientallen keren solo en in
collectieve tentoonstellingen in eigen land en ver erbuiten, realiseerde twee opgemerkte
schilderijencyclussen, met name “Genesis” (1973) en “Apocalyps” (1976), en liet enkele indrukwekkende
grafiekmappen verschijnen, resp. getiteld “Avond” en “Kruiden” (1976), “Le chemin
de Haute-Croix” (1978) en “Met Darwin op de Beagle” (1979).
Intussen, haast ongemerkt maar onverbiddelijk, zijn we dertig jaar verder. Frans Minnaert,
ere-directeur geworden en ook gedurende het eerste decennium van de nieuwe eeuw altijd
volop actief als beeldend kunstenaar, is in 2009 tachtig jaar geworden. Sedert de vorige monografie
van 1980 heeft hij dus volle drie decennia toegevoegd aan het verhaal van zijn leven en
zijn werk. Niet om per se achterom te willen kijken, maar gewoonweg uit een verantwoorde
kunsthistorische belangstelling én uit respect voor de kwantiteit en de kwaliteit van zijn volgehouden
artistieke bedrijvigheid ook na 1980, verdient hij wegens dat nieuwe, nog onbeschreven
deel van zijn oeuvre een tweede, een aanvullende monografie.
Uiteraard is dit nieuwe boek, FRANS MINNAERT, ANDERMAAL, tegelijk ook een hommage, een
eerbetoon aan de man die met een prijzenswaardige artistieke gedrevenheid is blijven werken aan
een oeuvre waarvan hij tot het laatst de klasse en de kwaliteit hoog en gaaf wist te houden.
(Paul Huys, 4 december 2010-28 januari 2011.)
OVER FRANS MINNAERT (1929-2011)
Als beeldend kunstenaar opgeleid aan de Academies van Aalst en van Brussel. Actief als schilder,
tekenaar, etser en lithograaf. Stichter-leraar en directeur (1970-1995) van de Hogere Rijksschool
voor Beeldende Kunsten in Anderlecht. Studiereizen naar Joegoslavië, Zuid-Afrika en Japan, waar
hij ook herhaaldelijk tentoonstelde. In de jaren ’70 was hij laureaat van de Prijs voor Tekenkunst
van Kortenberg, van de Prijs Jonge Kunstenaars op de Internationale Kunstmesse van Bazel (Zw.)
en van de Grafiekprijs van Diano Marina (Italië). Vanaf 1996 woonde hij in Herne (Vlaams-
Brabant), waar hij ruim tien jaren ook voorzitter was van de lokale cultuurkring ‘Hernia’.
Getuigenissen
“Frans Minnaerts leven als kunstenaar is één lange worsteling met de materie en een niet
eindigende zoektocht naar authenticiteit. Begonnen in het voetspoor van de Vlaamse expressionisten,
evolueert hij in de jaren zestig naar een abstraherende vormentaal. Talrijke schilderijen
uit die tijd zijn als het ware kernexplosies van kleur en hebben doorgaans de oerkracht van
de natuur en de nietigheid van de mens als onderwerp. In de jaren zeventig gaat Minnaert over
tot de creatie van ‘geschilderde tekeningen’ op al dan niet geprepareerd linnen. Het rijk geschakeerd
kleurenpalet wordt ingeruild voor een bijna monochroom coloriet en thematisch laat de
kunstenaar zijn fantasierijk onderbewustzijn ongeremd de vrije loop. (…) Frans Minnaert zou
verraad plegen tegenover zichzelf indien hij zich als gedreven kunstenaar zou vastklampen aan
één gevonden succesformule. Zo krijgen wij vanaf de tweede helft van de jaren tachtig opnieuw
‘geschilderde schilderijen’ te zien met enerzijds het glooiende Pajottenland, anderzijds het
turbulente nachtleven van de Brusselse grootstad als onderwerp. De penseelvoering is
spontaan onstuimig, net alsof de kunstenaar zich wil bevrijden van een teveel aan energie en
een aantal opgekropte frustraties. Daartegenover staat dat Minnaert in tegenstelling tot zijn
gevarieerd kleurengebruik van de jaren zestig, vandaag een diep doorleefd palet hanteert, wat
ons laat veronderstellen dat de kunstenaar door de jaren gelouterd is. ” (Octave Scheire, 2001.)
“Als schilder, tekenaar en graficus hanteert hij een sterk persoonlijke stijl met een vreemde
mengeling van realiteit en improvisatie waarin duidelijk zichtbaar is dat hij een kind is van het
land van Brueghel en Bosch. Zijn veelomvattende motieven, m.n. landschappen, mensen,
dieren en marines, en zijn boeiende verhalende cyclussen zijn afspiegelingen van een uitzonderlijk
scheppend vermogen. Naarmate hij zijn schilderkundige eigenschappen ontplooide,
kon hij dieper tot het wezen van vele dingen doordringen, zowel in licht en vorm als in kleur. Zijn
belevenissen en de contacten op zijn vele reizen naar o.a. Japan en Zuid-Afrika, openden voor
hem nieuwe perspectieven. Zijn vaak spaarzaam gebruikte verf en gedempte kleuren bezitten
een aparte dynamische uitdrukkingskracht.” (Albert Van Wiemeersch, 2003.)
“Wat is de schilderkunstige kwaliteit van dit werk? Minnaert beheerst zijn kunst en blijft zichzelf
gelijk. Wie zijn werk sinds drie of vier decennia kon volgen (welk voorrecht wij het onze mogen
noemen) merkt met verwondering hoezeer zijn huidige werk nog altijd aansluit bij, en voortbouwt
op wat hij in het verleden deed.
Het mensbeeld en het landschap zijn altijd zijn thema geweest en hij blijft ze vertolken op een
hem onvervreemdbaar eigen en prominent herkenbare manier. Wie zijn recente witte landschappen
bekijkt, moet onvermijdelijk aan de (ook al half-abstracte) Joegoslavische lichtvertolking uit
de jaren 1965-67 terugdenken. Wie de nieuwste reeks ‘Mensen van bij ons’ bekijkt, zal de onderwerpen
en de schilderstijl uit het midden van de jaren ’70 herkennen, maar zonder ooit de indruk
te krijgen van het déjà-vu, van de hinderlijke (en overbodige) herhaling. Die herkenbaarheid is
het stempel en waarmerk van een gerijpte artistieke persoonlijkheid.” (P. Huys, 2005.)
DE AUTEUR
Paul HUYS (Deinze, 1933), dr. Germaanse filologie (UGent 1959) en tot 1993 cultureel adviseur
van de provincie Oost-Vlaanderen, is de auteur van talrijke boeken, bijdragen en
tijdschriftartikelen over heel diverse onderwerpen uit de literatuur, de lokale geschiedenis en
de volkskunde, de genealogie en de molinologie (of cultuurgeschiedenis van de molens). Op
het gebied van de beeldende kunsten schreef hij enkele monografieën over schilders uit de
negentiende en de twintigste eeuw (Charles-Louis Picqué, Casimir Vandendaele, César De
Cock, Albert Saverys, Jos Verdegem, Oscar Colbrandt, Victor Lorein, Charles-René Callewaert,
Enk De Kramer, Dees De Bruyne e.a.m.). Over de meesten van diezelfde kunstenaars, en over de
Gentse etser Jules De Bruycker, schreef hij ook bijdragen voor het Nationaal Biografisch
Woordenboek. In de jaren ’80 en ’90 schreef Paul Huys voor het tijdschrift Ons Erfdeel over
hedendaagse Vlaamse kunstenaars als Paul Van Gysegem, Karel Dierickx, Herman Van
Nazareth, Jean Bilquin, André Roelant, Henri Vandermoere, Jan Calmeyn e.a.m. Over leven en
werk van de toen vijftig jaar geworden Frans Minnaert (°1929) schreef Paul Huys in 1980 een
eerste, uitvoerige en rijkelijk geïllustreerde kunstmonografie, die door Lannoo werd
gepubliceerd. Dertig jaar later volgt nu een tweede monografie, speciaal gewijd aan de
periode 1980-2010, of - andermaal - dertig jaren van intense artistiek-creatieve bedrijvigheid.