Dit partnership bestaat uit Clement Raeymaekers / Jozef Smets en ...

Dit partnership bestaat uit Clement Raeymaekers /
Jozef Smets en Alfons Bogaerts. Op de foto op blz.
14 van links naar rechts: Jozef / Fons / Clement.
Clement Raeymaekers is woonachtig te Eindhout-
Laakdaal evenals Jozef Smets. Den Fons, ook wel
Fokke genoemd, woont daarentegen te Mol Rauw.
Alle leden die deel uitmaken van dit partnership zijn
dus woonachtig in België. Dit 3-mans partnership
houdt zich vooral bezig met het beleven van plezier
aan de hobby, met de nadruk op het kweken van de
vogels zoals zij deze nastreven. Van minder belang
vinden zij het deelnemen aan de verschillende
shows. Wel zullen zij de verschillende shows steevast
bezoeken, dit om de resultaten van de andere
kwekers te zien maar voornamelijk om het gezellig
samenzijn met de bevriende kwekers te beleven. Het
gezellig samenzijn staat bij dit partnership hoog in
het vaandel, en dit stralen zij zelf ook echt uit.
In België zijn zij lid in het rayon ‘de Kempen’ van de
BGC. Tevens zijn zij lid bij de NGC, dit sinds de
oprichting uit van de BSH, één van de clubs waaruit de
NGC is ontstaan. Echter, toen nog niet als partnership
maar een ieder voor zich. Het partnership bestond
oorspronkelijk uit twee personen dit onder de naam
Raeymaekers-Smets en is 8 jaar geleden opgericht.
Initiator was Clement Raeymaekers. Dit partnership is
ontsproten op het moment dat Jef Smets in een dip zat.
Door de mindere periode in de hobby raakte Jef het
plezier hierin enigszins kwijt. Het was dan Clement die
de Jef in de hobby wilde behouden en met het voorstel
kwam om een partnership op te richten, dit mede
doordat zij reeds regelmatig vogels voor de kweek
uitwisselden. Zij wonen slechts 5 minuten van elkaar
vandaan en zijn inmiddels meer dan vrienden in de
hobby.
Ook de Fons maakte al deel uit van de kleine groep die
op regelmatige basis vogels met elkaar uitwisselde en
overal met elkaar optrokken. Dat zij elkaar al langere
tijd kennen blijkt wel uit het feit dat de Fons en Jef
elkaar sinds halverwege de jaren ’80 kennen, dit was uit
de tijd dat beiden lid waren bij de B.O.F. Het was dan
ook een kwestie van tijd dat besloten werd om een 3mans
partnership te stichten onder de naam RSB. Dit
partnership bestaat inmiddels al 5 jaar.
Basis van de huidige stam vogels
Voordat de 3 grasparkieten liefhebbers een partnership
begonnen, was er nog niet echt sprake van een bepaalde
lijn. De vogels kwamen bij verschillende kwekers
vandaan; zoals oa.: Theo Slagmolen / Armand
Swaegers / Sjef Vandermeulen / Jac Cuyten en Jos
16
Backx. De laatste 12 jaar eigenlijk hebben zij op
regelmatige basis vogels aangeschaft uit de lijn van
Backx en Cuyten. En vanaf 1997 zijn zij hierin de
vogels van Mannes gaan introduceren. De combinatie
van deze vogels van Backx / Cuyten aan de ene kant en
de invoering van de Mannes vogels aan de andere kant
heeft hen geen windeieren gelegd, zie de fotoreportage
op blz. 14 / 15 en 18.
Dat zij serieus bezig zijn met het door hen nagestreefde
type te kweken, blijkt wel uit het feit dat zij dit
onderdeel voor onderdeel aanpakken. In eerste instantie
hebben zij de maskerdiepte en -breedte trachten te
verbeteren. De vogels die zij bezaten, waren goed van
lengte. Met name de poppen die Fons inbracht, maar de
maskers van deze vogels waren niet in verhouding met
de lengte van de vogels zelf. Om bepaalde onderdelen
van de vogels te verbeteren is echt inzicht en motivatie
nodig, het verbeteren van dat ene onderdeel is niet
zomaar gepiept in een jaar tijd. Vervolgens werd de
groeirichting van de kopbevedering aangepakt. Vanaf
de washuid moest een breedte-effect ontstaan. Nadat dit
onderdeel naar hun zin verbeterd was, gingen zij zich
concentreren op de verbetering van de rondheid van de
koppen en dan voornamelijk de achtervulling, de
nekvulling. Dit resulteerde echter dat de overgang kop /
nek / schouders een beetje uit evenwicht raakte, dus nu
wordt er gewerkt aan de nek / schouders partij van de
vogels. Uit voorgaande blijkt maar dat men altijd op het
evenwicht, de onderlinge verhoudingen moet letten.
Voor hen is het dan ook van belang dat de onderlinge
verhoudingen correct zijn.
Per jaar kweken zij met z’n drieën zo’n 150 jongen.
Wat dit partnership in mijn ogen zo uniek maakt is het
volgende dat zij mij vertelde. Eens per jaar zorgen zij
ervoor dat alle vogels van dit partnership bij de Clement
thuis komen, zowel de kweekparen als de jongen van
alle drie de kwekers. De vogels brengen hier de zomer
door in ruime volières. Zij bekijken dan gezamenlijk of
dat de kwaliteit van de gekweekte jongen ook
overeenkomt met het van te voren vastgestelde doel dat
zij met een bepaalde koppeling wilde bereiken. Een
ieder geeft zijn mening over de gekweekte jongen en
hierna bedenken zij vervolgens gezamenlijk hoe de
koppelingen voor het volgende jaar moet gebeuren. Het
uitselecteren van de jongen en overjarige vogels
gebeurd dan ook gelijk tijdens deze jaarlijkse
‘bijeenkomst’ van de vogels uit deze lijn. Zij beschouwen
de vogels als gemeenschappelijk eigendom
en de kweekkoppels worden dan ook bij willekeur bij
één van de drie partners ondergebracht. En er wordt dan
ook absoluut niet moeilijk gedaan als de één zich graag
met een bepaalde kleurslag wil bezighouden.
Nederlandse Grasparkieten Club www.ngc-dbs.nl Budgie nr. 3 – april 2006

De kleurslagen
De kleurslagen die zij kweken zijn voornamelijk de
normalen: grijsgroen / grijs / blauw en groen dit in
combinatie met de cinnamons en opalines. Evenals de
kleurslag Australisch Bont alsook enige spangles en
ino’s. De cinnamons en opalines komen uit de Mannes
lijn, de Australisch bonten en ino’s uit de Cuyten
vogels. De spangles hebben in de afstamming de
combinatie Mannes / Cuyten. Inmiddels zijn de sterke
punten van deze lijnen gebruikt om de andere lijnen op
onderdelen te verbeteren.
De kweekruimte
In totaal beschikken zij over zo’n 45 kweekkooien.
Clement kweekt in een ruimte aangrenzend aan de
garage waar hij ongeveer 14 kweekkooien heeft staan.
De Jef kweekt op de zolder van z’n huis, hier staan
ongeveer 10 kweekkooien. Deze dag zijn we niet bij de
Fons geweest maar deze beschikt over ongeveer 20
kweekkooien. Bij Clement worden de jongen
ondergebracht daar deze over een mooie ruime vlucht
beschikt waar de vogels goed hun vleugels kunnen
uitslaan.
De voeding
Gevoerd wordt er een samenstelling gelijk aan de
Mannes mengeling welke door verschillende
leveranciers op de markt gebracht wordt. Zij gebruiken
hiervoor de zaden van Beduco / Beyers. Hiernaast
verstrekken zij het eivoer van Orlux. Dit eivoer wordt
gegeven met geweekte cous-cous. Door de geweekte
cous-cous gaat vloeibaar calcium van Comed, Fertibol,
evenals de Megabactin van Comed. Verders gebruiken
zij de overige supplementen van de Birdcare Company
welke niet worden afgedekt met de eerder genoemde
supplementen. In de vluchten en de kweekkooien
hebben de vogels ten alle tijden de beschikking over
grit en sepia. Het voordeel van de Mannes mengeling is
dat alle zaden die erin zitten worden gegeten en niet dat
de helft verspild wordt. Het mag dan misschien iets
duurder zijn in aanschaf maar het wordt wel allemaal
door de vogels opgegeten, is hun ervaring. En niet zoals
zij zelf aangeven dat bij een andere mengeling soms de
helft van de zaden blijft liggen.
De kweek
Met de kweek wordt gestart zo begin september en deze
loopt door tot ongeveer eind juni. De broedparen
worden slechts dan ingezet als zij daar aan toe zijn. Op
het moment van ons bezoek, begin maart, viel erg op
dat de temperatuur in de hokken van Clement en de Jef
erg aangenaam was, zo’n 20 graden. Is dit misschien
17
meer om de kweker te plezieren? Wat hierbij wel opviel
is dat de vogels een uitstekende conditie lieten zien.
Voor aanvang van de kweek starten zij met in totaal
zo’n 70 poppen tegen 35 mannen. Zij zijn dan ook een
voorstander om de mannen te gebruiken tegen verschillende
poppen door het kweekseizoen heen. De afgelopen
7 à 8 jaar zijn de koppelingen voornamelijk
verzorgd door Jac Cuyten die voor hen een basis heeft
gelegd. Vanaf het kweekseizoen 2006 staan zij echter
op eigen benen en hebben zij zelf de kweekkoppels
samengesteld. Dit gebeurd dan in onderling overleg
waarbij eigenlijk de Jef de laatste inspraak in heeft. Dat
zij het koppelen zelf ook goed aankunnen, blijkt wel uit
het door hen gekweekte materiaal in 2006, zie de foto’s
van de jonge vogels. Zij zijn dan ook zeer tevreden met
de door Jac Cuyten aangereikte informatie m.b.t. de
kweek van de grasparkieten.
De afgelopen jaren hebben zij veel opgestoken en
zonder zijn ervaring waren zij zelf niet gekomen tot dit
resultaat menen zij stellig. Eén van de wijsheden die zij
opgestoken hebben, is het feit dat je bij het
samenstellen van een kweekkoppel naar 100% moet
streven. Dit houdt in dat de man en de pop elkaar
moeten aanvullen op onderdelen. Bijvoorbeeld de pop
heeft ietwat te kleine spots, dan moet de man zeker
grotere spots hebben. In de kweek is het altijd van
belang om de juiste combinatie te vinden, zo ook bij het
feit dat de koppels elkaar moeten aanvullen per
onderdeel. Het hoeft niet altijd zo te zijn dat de vogels
die gebruikt worden de kwaliteiten zelf laten zien. Zij
geloven sterk in de afstamming van de vogels. Ze
hebben er al dikwijls versteld van gestaan, hoe een
uiterlijk minder goede vogel toch heel goede jongen
opleverde.
Tot slot
De tijd die vrij gemaakt moet worden om de
‘Kwekersportretten’ te maken slokt al gauw een hele
dag op. Echter als er dan zoveel plezier aan beleefd
wordt, maakt dit alles weer goed. Zo ook het bezoek
aan dit partnership. Langs deze weg wil ik hen dan ook
bedanken voor de typische Belgische gastvrijheid.
Wanneer dit partnership misschien iets vaker hun
vogels tentoonstelt zou een ieder de kwaliteit van dit
partnership met eigen ogen kunnen aanschouwen, maar
een afspraak met hen maken behoort natuurlijk ook tot
de mogelijkheid.
Foto’s: Jac Cuyten
Tekst: Sander Stolk
Nederlandse Grasparkieten Club www.ngc-dbs.nl Budgie nr. 3 – april 2006