You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Eerste LAN party van het Tienerhuis<br />
een geslaagd evenement…<br />
U zult zich wel afvragen wat een LAN party betekent. Deze<br />
term komt uit de tijd van de vroegere computernerds of<br />
freaks. Op zijn boerenfluitjes gezegd betekent het eigenlijk<br />
een lange tijd aan het computeren zijn om te gamen.<br />
Aangezien zo’n party hier nog<br />
nooit is gehouden, wilde het<br />
Tienerhuis dit wel eens proberen,<br />
dus een van de vrijwilligers,<br />
Mark Derks offerde zich op om<br />
het te organiseren. Minimum<br />
leeftijd was 16 jaar en de bedoeling<br />
was om het zo lang mogelijk<br />
vol te houden. Na enkele weken<br />
van aanmelding waren er tenslotte<br />
ruim 11 mensen die mee<br />
zouden doen. De party vond<br />
plaats op 3 en 4 november in het<br />
Tienerhuis. Doelstelling; zo lang<br />
mogelijk spelen met elkaar of<br />
tegen elkaar. Er waren 4 dames<br />
en 7 heren. Op zaterdag klonk<br />
om 10.00 uur het startschot en<br />
de spelers gingen aan de slag.<br />
Mark Derks (organisator) vertelt;<br />
“we wilden eerst een wedstrijd<br />
houden maar aangezien er eigenlijk<br />
op dat moment te weinig<br />
spelers waren, besloten we het<br />
vriendschappelijk te spelen. Het<br />
gaat om de vriendelijkheid en<br />
het houdt de jeugd van de straat<br />
“Hoe laat het zou eindigen kon<br />
hij nog niet vertellen maar ze<br />
zouden het wel zien."<br />
Eigenlijk was de bedoeling om<br />
zondag rond 17.00 te stoppen.<br />
Zaterdagavond kreeg men de<br />
kans om even een kort slaapje<br />
te doen, of men moest eerder<br />
willen stoppen, maar dat betekende<br />
uitschakeling van deelname.<br />
Maar niemand wilde daar iets<br />
van weten. Er werd non stop<br />
gespeeld. Ik besloot om zaterdag<br />
rond de klok van 21.30 uur<br />
even een kijkje te gaan nemen,<br />
toen waren ze toch al zo’n dikke<br />
11 uur bezig met gamen. Dat<br />
houden ze nooit vol, tenminste<br />
dat dacht ik… Toen ik binnengelaten<br />
werd was ik zichtbaar<br />
verbaasd. Alle spelers zaten in<br />
een grote kring achter tafels te<br />
spelen alsof hun leven ervan af<br />
hing. Nergens nog vermoeidheid<br />
te bespeuren. Op de achtergrond<br />
klonk zacht muziek en<br />
verder hoorde je alleen maar het<br />
geluid van de spellen. Alle tafels<br />
stonden vol met waterkannen,<br />
koffiekannen, flessen cola en<br />
sinas en hier en daar een paar<br />
blikken energiedrank.<br />
De dames hadden pretoogjes<br />
van plezier en overal hoorde je<br />
het geluid van vingertoppen die<br />
op de toetsenborden rammelden.<br />
Wat mij wel opviel was dat<br />
er nergens een flesje bier of andere<br />
sterke drank op tafel stond.<br />
Toch wel verstandig dacht ik<br />
nog. Achterin zaten drie jongens<br />
en een meisje ontspannen<br />
op een driezitter, terwijl ze alle<br />
vier geboeid naar hun schermen<br />
keken. Zij waren de enige in de<br />
zaal die op een pc en een x-box<br />
speelden. De rest was bezig<br />
op een laptop, soms met extra<br />
schermen. Af en toe stond er<br />
iemand op om even de benen<br />
te strekken en om een sigaretje<br />
te roken buiten, want binnen<br />
mocht er niet gerookt worden.<br />
“Kunnen we gelijk even een frisse<br />
neus halen”, aldus een jonge<br />
dame die zich flink uitstrekte.<br />
Opmerkelijk vond ik ook dat er<br />
niemand als een soort zombie<br />
achter de computer zat , geen<br />
gapen, geen kleine oogjes of<br />
beginnende wallen onder hun<br />
ogen. Je zou niet zeggen dat ze<br />
allemaal al zo lang aan het spelen<br />
waren. Mark Derks , zelf een<br />
fervent gamer, keek tevreden<br />
rond. Voor hem was dit nu al<br />
een geslaagd evenement. Maar<br />
het zwaarste moest nog komen;<br />
het spelen tijdens de nachtelijke<br />
uren. Toen ik iedereen om 22.30<br />
uur succes wenste en plagerig<br />
vertelde dat ik mijn bedje op ging<br />
zoeken, lachten zij mij bijna uit.<br />
Een reactie van de spelers ; “We<br />
zien je morgen wel, je zult raar<br />
opkijken.” Dus zo gezegd, zo<br />
gedaan. Ik stond zondag morgen<br />
om half elf weer in de zaal.<br />
Er waren inmiddels nu bijna 25<br />
uur verstreken. Toen ik binnenkwam<br />
waren ze weer aan het<br />
spelen. Een enkeling zat nog<br />
te eten tijdens het spel. Er waren<br />
10 mensen ’s nachts even<br />
gaan liggen en 1 jongen bleef<br />
spelen. Hij vertelde me dat hij<br />
tussen 02.00 en 02.30 uur helemaal<br />
alleen aan het spelen was<br />
omdat iedereen aan het rusten<br />
was. "Af en toe stond ik even<br />
op om mijn spieren te bewegen<br />
en na een glas fris ben ik weer<br />
doorgegaan. De meesten lagen<br />
te pitten."essie, een charmante<br />
jonge dame lag lekker ontspannen<br />
in haar stoel met de benen<br />
op een andere stoel te gamen.<br />
Er lagen drie gebruikte theezakjes<br />
bij haar kopje; “Van thee<br />
blijf ik wakker, en ik heb het nog<br />
steeds naar de zin.”Nu merkte<br />
ik wel drie spelers op met kleine<br />
kraaloogjes van de slaap.<br />
Mark Derks; “Het is een geslaagd<br />
evenement. Iedereen<br />
is tevreden en als ik de kans<br />
krijg zal ik dit volgend jaar zeker<br />
weer organiseren. Maar als ik<br />
straks naar huis ga zoek ik wel<br />
even mijn bed op<br />
pag. 29
Change language