02.09.2013 Views

Caritas Dorkas Harapan Jaya

Caritas Dorkas Harapan Jaya

Caritas Dorkas Harapan Jaya

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

<strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong><br />

<strong>Caritas</strong> <strong>Dorkas</strong>


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

Voor alle gewenste inlichtingen over de verschillende<br />

projecten kunt u zich in verbinding stellen met onze web<br />

site: www.harapan jaya.nl of met onderstaande personen.<br />

Zij werken pro Deo.<br />

Zr.Jeannette van Paassen.<br />

Boekenroodeweg 9 app.0.01<br />

2111 HJ Aerdenhout tel.023-5211231 06-22144601<br />

E-mail: jeannetteharapan@gmail.com<br />

Peter en Ludy van der Burg.Secr. Verhoeffweg 5 app. 40<br />

2671HT Naaldwijk tel. 0174-641477<br />

Email: p.v.d.burg15@kpnplanet.nl<br />

Everdine van de Mark Spaarnestraat 7<br />

1972XA IJmuiden tel: 0255-521703<br />

Bankrekening:<br />

Iban: NL 05 Rabo 0358279844 bic:RABONL2U<br />

t.n.v. Stichting <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland te Naaldwijk.<br />

Bijdrage in Nederland gedaan zijn aftrekbaar voor de<br />

inkomstenbelasting, door de aanwijzing van de<br />

belastingdienst als ANBI<br />

1


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

1. VOORWOORD<br />

Voor U ligt het jaarverslag van de stichting <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong><br />

Nederland. In dit verslag zijn ook de verslagen opgenomen<br />

van drie projecten die wij dit jaar, door Uw hulp, hebben<br />

kunnen ondersteunen.<br />

Wij hebben niet gekozen voor het opschrijven van alleen<br />

maar financiële gegevens maar vooral ook voor het verslaan<br />

van wat er zowel in de Nederlandse stichting als op de<br />

verschillende projecten is gebeurd in 2012.<br />

Zo zijn er twee jonge mensen gedurende drie maanden op<br />

stage geweest vanuit Nederland, waarvan U hier de verhalen<br />

zult vinden, net als van het bezoek dat Nico Eijkmans bracht<br />

aan Timor.<br />

Natuurlijk de avonturen van Zr Jeannette, die weer op haar<br />

eigen enthousiaste manier zal vertellen hoe de operatie<br />

sessies zijn verlopen in Pematang Siantar en haar<br />

bevindingen op het eiland Timor, bij het project in Atambua.<br />

Er werd ook op het organisatorische vlak veel gedaan om de<br />

Indonesische artsen te betrekken in de toekomstige<br />

behandelingen van de patiënten die in de revalidatiecentra<br />

worden opgenomen.<br />

Ook in 2012 hebben wij door uw donaties het werk voor de<br />

gehandicapte kinderen en volwassenen in Indonesië kunnen<br />

voortzetten en ze kunnen helpen een menswaardiger bestaan<br />

te laten verwerven.<br />

Namens deze mensen willen wij u daarvoor hartelijk danken<br />

en wij vragen U om ons, en daardoor hen, ook in de<br />

toekomst te willen blijven steunen.<br />

L.T.M. van der Burg-van Paassen, voorzitter.<br />

2


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

a. Het bestuur<br />

Zr. Jeannette van Paassen, FCJM, oprichtster van <strong>Harapan</strong><br />

<strong>Jaya</strong>.<br />

Begeleiding doktorenteams in Indonesië.<br />

Voorbereiding operatiesessies.<br />

Contacten met de sponsoren.<br />

Direct aanspreekpunt van alle projecten.<br />

H.J.W.M. Boelaars, OFM.Cap. Missieprocurator,<br />

secretaris/penningmeester.<br />

Opstellen jaarrekening.<br />

Correspondentie met de project uitvoerders.<br />

Vastlegging van de vergaderingen.<br />

L.T.M. van der Burg van Paassen, voorzitter.<br />

Contacten met de sponsoren.<br />

Administratie van de ingekomen sponsorgelden.<br />

Verzenden van gelden naar de projecten.<br />

Ter ondersteuning van het bestuur zijn de volgende personen<br />

zeer belangrijk:<br />

Mevr. Grace Sie, verzorging van tickets en visa voor de<br />

doktoren.<br />

Dhr. B. de Veer, boekhoudkundig adviseur.<br />

Mevr. E. van der Mark, contactpersoon.<br />

Dhr. P. v.d. Moosdijk , verzorger website.<br />

b. De Organisatie<br />

De organisatievorm van <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland is een<br />

Stichting, opgericht d.d.18 maart 1992, gevestigd te Tilburg<br />

en is ingeschreven in het stichtingsregister van de kamer van<br />

koophandel voor Midden Brabant onder dossiernummer<br />

410.97779.<br />

3


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

Het eerste bestuur werd gevormd door Dhr.L. Hermans, Zr.<br />

Maria Grommes FCJM en pater Huub Boelaars OFM. Cap.<br />

De doelstelling: het financieel ondersteunen van projecten<br />

voor fysiek gehandicapten in Indonesië. Vooralsnog zijn de<br />

structureel door ons ondersteunde projecten: <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong>,<br />

Pematang Siantar, op Sumatra. Hidup Baru, Atambua op<br />

Timor en <strong>Caritas</strong> <strong>Dorkas</strong>, Gunung Sitoli op Nias. Als er<br />

andere projecten bij onze stichting aankloppen met een<br />

gedegen plan, ter ondersteuning van de fysiek gehandicapten<br />

in Indonesië, wordt dit door het bestuur beoordeeld en<br />

eventueel gehonoreerd. Het komt ook voor dat sponsoren<br />

geld doneren voor personen in Indonesië, waarmee een<br />

speciale band bestaat. Deze gelden worden via HJ Nederland<br />

naar onze contactpersoon in Indonesië gezonden en daar<br />

verdeeld. Dus: de gelden die binnenkomen gaan via de kas<br />

van <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland naar het goede doel in<br />

Indonesië.<br />

De stichting is aangewezen door de belastingdienst als<br />

Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) waardoor giften,<br />

in Nederland gedoneerd, aftrekbaar zijn voor de<br />

inkomstenbelasting.<br />

Het bestuur kwam ook dit jaar twee maal bijeen te Tilburg.<br />

Over zich tussentijds voordoende zaken werd telefonisch of<br />

via e-mail overleg gepleegd.<br />

c. Financiën<br />

Subsidies, schenkingen, erfstellingen en legaten die aan ons<br />

worden gedoneerd en de opbrengst van acties op scholen en<br />

bij instellingen, maar ook giften van privé personen stellen<br />

ons in staat onze doelstellingen te bereiken. In 2012 waren<br />

de inkomsten hieruit € 77.150,00 Weliswaar minder dan in<br />

2011, maar toch een prachtig bedrag.<br />

4


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

d. Ondersteuning projecten<br />

Voor het project Hidup Baru op Timor was een bedrag nodig<br />

van € 31.174,00 deels voor de dagelijkse kosten en een<br />

overkapping van de verbindingsweg tussen de gebouwen.<br />

Aan het project <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Siantar op Noord-Sumatra<br />

werd een bedrag overgemaakt van € 62.700,00 waaronder:<br />

de reis, visa en verzekeringskosten van de Nederlandse<br />

doktoren a € 14.480,00 en de medische materialen die zij<br />

meenamen a € 10.355,00 en het tekort van de dagelijkse<br />

kosten a € 37.865,00.van het centrum.<br />

Aan andere projecten zoals: een opleiding voor een<br />

fysiotherapeut, het schoolfonds van Zr. Antonia, een<br />

operatielamp in eigen poli, het weeshuis Panti Pius en de<br />

privé giften voor diverse studenten werd € 74.800,00<br />

gedoneerd. Een groot deel van dit bedrag werd speciaal<br />

geschonken voor de projecten die buiten onze doelstelling<br />

vallen. Wij zorgden alleen voor de verzending van de<br />

bedragen.<br />

Voor het project <strong>Caritas</strong> <strong>Dorkas</strong> op Nias hebben we de gift<br />

van €75,00 overgemaakt die aan hen geschonken werd. Er is<br />

door hen een aanvraag gedaan om het exploitatietekort over<br />

2012 te dekken van € 20.550,00.<br />

Ook dit jaar is er aan de projecten meer uitgekeerd dan er<br />

aan giften is ontvangen, maar wij hopen dat de projecten<br />

steeds meer voor zichzelf zullen kunnen gaan zorgen.<br />

Daarnaast hopen we op de goede gaven van onze goede<br />

gevers.<br />

5


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

Bestuur <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nedeland, Zr. Jeanette, Pater Huub Boelaars en<br />

Ludy v.d. Burg<br />

2. Het jaarverslag van Zuster Jeannette<br />

Alweer een jaar voorbij waarin ik 2 x heen en weer gereisd<br />

ben naar Indonesië om de doktoren te begeleiden bij hun<br />

operatie sessies. In februari met de orthopedische- en in<br />

oktober met de plastische chirurgen.<br />

De operaties vinden plaats in het ziekenhuis <strong>Harapan</strong> in<br />

Pematangsiantar, waarna de postoperatieve zorg op het<br />

revalidatiecentrum <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> gebeurt. Vanuit de andere<br />

centra, Hidup Baru in West Timor en uit <strong>Caritas</strong> <strong>Dorkas</strong> op<br />

Nias, komen ook regelmatig patiënten om geholpen te<br />

worden.<br />

Op uitnodiging van HJ Pematangsiantar kwamen dit jaar de<br />

orthopeden:<br />

6


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

Dr. Ger Olijhoek, ( al voor de 20 e keer)Dr. Melinda<br />

Witbreuk met assistent Dr. Dirk van Oostveen en Dr.<br />

Willard Jan Rijnberg.<br />

De plastische chirurgen waren dit Jaar Dr. Michiel<br />

Vaandrager, (ook voor de 20 e keer) Dr. Tik Tan, Dr.<br />

Nathalie Roche. Dr. Nancy Bouwmeester en Ada<br />

Bissumbhar voor de anesthesie en voor de tweede fase Prof.<br />

P. Spauwen, Dr. Erik Walbeehm en Dr. Jan Sluimers, samen<br />

met de anesthesist, Dr. Agi Török en Andre Lammers .<br />

Ik treed dan op als de coördinator die de doktoren mag<br />

begeleiden in het ziekenhuis. Ik zorg voor de nodige<br />

7


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

instrumenten en materialen en ben de tussenpersoon van de<br />

dokter en de patiënt of de ouders.<br />

En er is weer heel wat werk verzet ! Mooie resultaten<br />

werden o.a. bereikt bij jonge kinderen met klompvoetjes. Dr.<br />

Witbreuk introduceerde eerder de Ponsetti techniek en deze<br />

blijkt prima te werken. Ook waren er kruipende kinderen,<br />

die aan twee benen geopereerd werden en nu rechtop kunnen<br />

staan!!!! Bij elkaar werden er 90 patiënten geopereerd.<br />

De anesthesisten van het laatste team zorgden dat er een<br />

Bronchoscoop op <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> kwam, zodat er via de neus<br />

kon worden geïntubeerd om tijdens de operatie te kunnen<br />

blijven ademen. Anders zouden een paar hele zware<br />

operaties niet hebben kunnen plaatsvinden.173 patiënten,<br />

met o.a. lipspleten, open verhemelten, contracturen na<br />

verbranding en hypospadiën of andere aangeboren<br />

afwijkingen, zijn geholpen.<br />

Ook een stap voorwaarts is het samenwerkingsverband<br />

tussen de USU, (Medische Universiteit)van Medan, de<br />

gemeenschappelijke orthopeden in Nederland en <strong>Harapan</strong><br />

<strong>Jaya</strong> Pematang Siantar. Voor de plastische chirurgen was dit<br />

vorig jaar al een feit, en nu de orthopeden. Hierdoor hopen<br />

wij dat het over 5 jaar, niet meer nodig zal zijn om<br />

specialisten vanuit Nederland te vragen.<br />

Dit jaar werden er weer 6 patiënten zelfstandig. Het waren<br />

vooral kleermakers. Zij begonnen een eigen bedrijfje met<br />

behulp van <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> en sponsors uit Nederland.<br />

8


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

Een seminar en workshop in Medan van<br />

orthopedische chirurgen<br />

Ook is er dit jaar een afgestudeerde arts, Sudirman Sinaga in<br />

opleiding voor de specialisatie van Revalidatie arts in<br />

Jakarta. Het was al lang een wens van <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong><br />

Nederland om meer specialistische kennis te verkrijgen op<br />

revalidatiegebied, in de verschillende centra. In de hoop dat<br />

het nog professioneler wordt, waardoor de invalide mensen<br />

een betere kans krijgen.<br />

Feest was er, toen een van onze oud patiënten Sertauli<br />

Simamora haar academische studie, management, af kon<br />

sluiten. Als 4 jarig kind is ze ernstig verbrand, 10 keer<br />

geopereerd in de 16 jaar daarna. Zij werd 3x in Nederland<br />

geholpen, waar ze bij de voorzitter van H.J.N. haar verblijf<br />

had tussen de operaties door. En nu is zij klaar met haar<br />

studie! Wat een feest! Haar broer die ook aanwezig was,<br />

wilde even haar toga aantrekken om te voelen hoe dat is en<br />

zei: dank zij haar verbranding is ze zo ver gekomen, omdat<br />

ze een pleegmoeder /vader in Nederland heeft. De ouders<br />

van dit gezin hebben geen geld om hun kinderen door te<br />

laten leren. Sertauli werkt nu op het kantoor van het reval<br />

9


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

idatiecentrum.<br />

Het Schoolfonds van Sr.<br />

Antonia is een fonds dat<br />

ervoor zorgt dat kinderen uit<br />

de armste gezinnen toch<br />

naar school kunnen gaan.<br />

Sr. Antonia is helaas in<br />

december overleden, maar<br />

het fonds zal haar naam<br />

blijven dragen. Sponsoren<br />

uit Nederland hebben ook<br />

gelden beschikbaar gesteld<br />

voor dit fonds en via HJN<br />

Sertauli<br />

werd voor de verzending<br />

zorg gedragen. Het<br />

schoolfonds van Zr Antonia, heeft veel arme, pientere<br />

kinderen geholpen maar een academie of universiteit is zo<br />

kostbaar dat daarvoor de middelen ontbreken.<br />

Toen ik op het revalidatiecentrum Pematangsiantar was, viel<br />

het me op dat er geen kinderen uit Nias aangemeld waren<br />

om geopereerd te worden. Het bleek dat de leiding daar geen<br />

geld genoeg had om de kinderen te laten vervoeren. Ik heb<br />

direct getelefoneerd dat men hen moest laten overkomen<br />

want dat de doktoren uit Nederland gekomen waren, juist<br />

voor degenen die niet konden betalen. Dus stuur ze maar<br />

naar Siantar en H.J. Nederland zal jullie helpen met de<br />

financiering. Ze kwamen met een hele bus vol, en zijn<br />

alsnog geopereerd.<br />

Hidup Baru, op West Timor groeit gestaag. De nieuwe units<br />

zijn in gebruik genomen en in de aula wordt door<br />

fysiotherapeuten oefentherapie gegeven. De patiënten daar<br />

zijn heel vaak kinderen met een dubbele handicap, als<br />

10


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

gevolg van een stuip of meningitis. Zij moeten leren zitten,<br />

kruipen, staan en lopen. En als het kan ook zelf leren eten.<br />

Dit is een heel proces en als ze dit kunnen, gaan ze meestal<br />

weer naar huis want er zijn nog heel veel wachtende<br />

kinderen na hen.<br />

Met behulp van <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland, zijn de gebouwen<br />

tot stand gekomen die door de plaatselijke aannemers zijn<br />

gerealiseerd. De inrichting en het beheer gaan via de zusters<br />

FCJM en medewerkers uit de plaats zelf.<br />

Zo hebben we in het afgelopen jaar de drie centra kunnen<br />

helpen, dank zij de steun van vele vrienden, kennissen en<br />

organisaties.<br />

We hopen ook dat we de volgende jaren mogen blijven en<br />

kunnen helpen, want er is nog veel nodig.<br />

Namens alle patiënten daar: Terima kasih banyak<br />

Of: Hartelijk dank.<br />

Zuster Jeannette<br />

3. VERSLAG VAN H.J. PEMATANGSIANTAR<br />

a. Introductie<br />

Het bestuur van de Yayasan <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Pematangsiantar<br />

groet U en hoopt dat U in goede gezondheid ons verslag<br />

ontvangt. Het jaar 2012 is alweer voorbij en dat dit zo’n<br />

goed jaar was, is mede te danken aan de hulp die wij<br />

mochten ontvangen van <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland. Vooral het<br />

mogelijk maken van de komst van de Nederlandse<br />

operatieteams maakt ons erg blij. Alleen zo kunnen wij<br />

doorgaan met onze missie om de patiënten met een fysieke<br />

handicap te rehabiliteren. Om een revalidatiecentrum als het<br />

11


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

Enkele enkele bestuursleden van hp sianter van <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Siantar<br />

onze te laten functioneren is heel veel geld nodig. Ondanks<br />

de hulp van HJN en onze pogingen om in Indonesië andere<br />

geldbronnen aan te boren hebben we het jaar toch afgesloten<br />

met een tekort. Dit is overigens niet verwonderlijk bij een<br />

sociaal instituut als het onze.<br />

b. Activiteiten<br />

16 januari: start van het jaar na de vakantie met een<br />

feestelijke nieuwjaarsbijeenkomst.<br />

13 februari tot 8 maart: operatie sessie van de orthopedische<br />

chirurgen uit Nederland. Hierbij kwamen ook de<br />

afgevaardigden van het departement van sociale zaken een<br />

bezoek brengen. De Heer Nahar vergezeld van de Heer<br />

Parlindungan Purba wilden persoonlijk aanwezig zijn bij het<br />

begin van de orthopedische operaties.<br />

14 mei: ter gelegenheid van het verstrekken van<br />

geboortebewijzen aan 50 patiënten was er een feestelijke<br />

bijeenkomst met de lokale hoge ambtenaren. Omdat er bij de<br />

12


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

geboorte van een gehandicapt kind vaak geen aangifte werd<br />

gedaan, komt het voor dat er moeilijkheden ontstaan bij de<br />

ambtelijke instanties met deze personen. Voor de betreffende<br />

mensen was dit een heugelijke dag.<br />

01 oktober tot 2 november: operatie sessie van de plastische<br />

chirurgen.<br />

25 december: kerstviering in het rehabilitatie centrum.<br />

Samen met andere sociale instellingen van het Simalungun<br />

district was er ook nog een kerst samenkomst.<br />

c. Patiënten aantallen<br />

Opgenomen en behandeld 330<br />

Orthopedische operaties 90<br />

Plastische operaties 173<br />

Poliklinisch behandelde 379<br />

Zelfstandig gevestigd 6<br />

d. Patiënten aantallen<br />

Om ons werk voort te kunnen zetten is het van groot belang<br />

om een goede verstandhouding te hebben met de officiële<br />

autoriteiten. Ook belangrijk zijn private instellingen en<br />

sponsoren. Wij hebben bezoeken gebracht aan<br />

gouvernementele instellingen en wij ontvingen delegaties<br />

van gemeente en districten. De samenwerking met andere<br />

sociale instituten werd verbeterd. Mede als gevolg hiervan<br />

hebben wij een kleine subsidie ontvangen van het<br />

departement van sociale zaken en van de provinciale sociale<br />

dienst.<br />

13


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

e. Gebouwen<br />

Het openlucht paviljoen is wat vergroot. Dit betekend dat er<br />

wat meer ruimte is bij speciale bijeenkomsten, zoals het<br />

ontvangen van groepen en het afscheid nemen van de<br />

doktoren. Het verdere onderhoud heeft normaal<br />

plaatsgevonden.<br />

f. Voorzieningen<br />

De apparatuur behoeft een regelmatige vernieuwing. Ook dit<br />

jaar zijn er in het kantoor, de keuken, timmer en houtsnij-<br />

loods machines vervangen.<br />

g. Vakopleiding<br />

De producten die gemaakt worden op de verschillende<br />

vakopleidingen zoals houtsnijden, naaien, orthopedische<br />

instrumenten en schoenmakerij werden verbeterd en de<br />

doelstellingen werden gehaald. Het houtsnijwerk en de door<br />

ons gemaakte kaarsen zijn herkenbaar voor veel mensen en<br />

de verkoop hiervan heeft goede vooruitzichten.<br />

h. Personeel<br />

We startten in januari met 44 medewerkers. Gedurende dit<br />

jaar vertrokken er 10 van hen. 6 nieuwe mensen werden<br />

aangenomen, waardoor we het jaar afsloten met<br />

40 personeelsleden.<br />

i. Festiviteiten<br />

Op het centrum werd de jaarlijkse Long march 40 MM weer<br />

een groot feest. In rolstoelen, op krukken, met looprekjes,<br />

stokken of rollators deed ieder zijn best zoveel mogelijk<br />

meters af te leggen.<br />

Onafhankelijkheidsdag op 17 augustus, een feest<br />

14


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

vergelijkbaar met de Nederlandse Koninginnedag.<br />

Kerstvieringen in en buiten het centrum.<br />

j. Financiën<br />

De inkomsten hebben aan de verwachtingen voldaan en de<br />

uitgaven hebben de begroting niet overschreden. Het<br />

onverwacht grote aantal patiënten dat geen bijdrage aan de<br />

opnamekosten kon voldoen gaf een vermindering van<br />

inkomsten van Rp. 416.047.471,-- omgerekend € 32.731,00.<br />

Inkomsten Rp.2.995.229.520,--<br />

Uitgave Rp.3.256.375.582,--<br />

Het tekort Rp. 261.146.062,-- volgens de koers van nu is<br />

dit € 20.474,84.<br />

In de toekomst zullen wij nog meer aandacht besteden aan<br />

het vinden van sponsoren en instanties voor het dekken van<br />

de behandelkosten voor de patiënten. Wij vragen HJ<br />

Nederland om ons met dit bedrag te helpen zodat wij ons<br />

werk voor de gehandicapten in Indonesië kunnen<br />

voortzetten.<br />

k. Tot Slot<br />

Wij danken <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland voor alle aandacht en<br />

steun aan de activiteiten van <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Pematangsiantar.<br />

Wij hopen dat de relatie met U en de goede gevers uit<br />

Nederland hecht mag blijven, zoals dit al 21 jaar is geweest.<br />

Wij groeten U met een welgemeend<br />

HORAS,HORAS,HORAS.<br />

15


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

4. Onvergetelijke tijd op<br />

<strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> P.Siantar<br />

Door Tim van der Windt<br />

Nadat ik besloten had dat ik naar<br />

Indonesië zou gaan afgelopen<br />

najaar, had ik er nooit bij stil<br />

gestaan dat het zo anders zou zijn<br />

als in Nederland. Eenmaal toen het<br />

30 jarig jubileum feest voorbij was<br />

en de familieleden vertrokken<br />

richting Medan om aan hun<br />

terugreis te beginnen drong het pas echt tot me door. Ik ben<br />

met zoveel lieve en leuke mensen om me heen maar toch<br />

ben ik eigenlijk alleen.<br />

De eerste week was het moeilijkste ook al heb ik toen het<br />

makkelijkste werk verricht. Deze eerste week heb ik<br />

namelijk in de keuken gewerkt. Op deze manier ben ik voor<br />

het eerst in mijn leven een week doorgekomen met alleen<br />

maar lichaamstaal te gebruiken. Ik had veel steun aan Toby<br />

een Duitse vrijwilliger welke ook op het centrum aan het<br />

werk was, alleen hij had zijn werk op de polikliniek en ik<br />

moest het dus eigenlijk zelf zien op te lossen.<br />

Na deze vrij zware week werd het steeds leuker. Ik kon<br />

langzamerhand steeds meer namen onthouden en de eerste<br />

Indonesische zinnen probeerde ik met mijn matige<br />

woordenschat te vormen, wat voor veel lachwekkende<br />

situaties heeft gezorgd.<br />

Mijn tweede week welke ik alleen was in <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> ben<br />

in naar de SD gegaan. (het kleine schooltje) Hoe het er hier<br />

aan toe ging was ik niet gewend van thuis, waar ik zwaar<br />

fysiek werk doe met volwassenen. In de school was dit<br />

ingeruild voor psychisch werk met kleine of achtergestelde<br />

16


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

kinderen. Op de eerste dag heb ik geprobeerd om een klein<br />

meisje een paar wiskunde sommen te leren, helaas moest ik<br />

dit de tweede, derde en vierde dag overdoen. Hiervoor heb ik<br />

heel veel respect naar de begeleiders van deze kinderen. Dit<br />

is heel moeilijk werk om van de kinderen hun aandacht vast<br />

te houden en het lijkt alsof er geen vooruitgang is, maar toch<br />

na 4 dagen proberen werden een paar sommetjes toch iets<br />

makkelijker. Deze week heb ik ook de eerste luier<br />

verschoont en een meisje in een rolstoel naar en op de wc<br />

geholpen. Dit waren mijn werkzaamheden voor de komende<br />

drie weken, samen met tekenen, vechtende kinderen uit<br />

elkaar halen en spraak therapie geven. Voor mijn<br />

Indonesische woordenschat zijn dit mijn drie beste weken<br />

geweest. Een paar kinderen konden namelijk ook nog niet<br />

goed praten en ik leerde dus de zelfde woorden als deze<br />

kinderen.<br />

Tijdens de feestdagen hing in <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> een geweldige<br />

sfeer, Niemand kon wachten op kerst. In de aula werden<br />

dansen opgedragen door de medewerkers en kinderen, de<br />

Fraters kwamen zingen en iedereen vond het een geweldig<br />

feest. Deze dagen vonden Tobias en ikzelf ook erg plezierig<br />

alleen vonden we jammer dat veel kinderen naar huis<br />

mochten tijdens de laatste weken van december. In deze<br />

weken was het erg stil in het centrum en ik realiseerde dat ik<br />

al heel gehecht was aan de kinderen in een hele korte tijd.<br />

Gelukkig kregen Toby en ik afleiding omdat we vrienden op<br />

het schiereiland Nias mochten bezoeken met oud en nieuw.<br />

Dit riep echt een vakantie gevoel op en we hebben er<br />

geweldig van genoten. Leuke tochtjes zijn er gemaakt en de<br />

zee was prachtig om iedere dag een verfrissende duik in te<br />

nemen.<br />

17


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

Eenmaal weer terug gekeerd op Siantar was het nog steeds<br />

rustig maar gelukkig kwamen in de loop van de dagen de<br />

kinderen terug. In deze week ben ik begonnen te werken in<br />

de polikliniek op het centrum. Ik denk één van mijn grootste<br />

ervaringen in Indonesië. Nog nooit had ik werk in de zorg<br />

sector verricht en al gelijk werd ik op de proef gesteld, er<br />

kwam die dag een dokter langs om een paar pennen te<br />

verwijderen uit handen en voeten, de volgende dag werd er<br />

ook verband verschoond van een hele grote wond. Tijdens<br />

deze twee gebeurtenissen moest ik even een rondje gaan<br />

lopen en een glaasje water drinken. De opvolgende keren dat<br />

deze of andere dingen voorbij kwamen werden steeds<br />

makkelijker voor mij en uiteindelijk zelfs de normaalste zaak<br />

van de dag. Na een paar dagen te hebben mee gekeken was<br />

het wel vertrouwd dat ik ook aan het werk ging. Dit begon<br />

met 's ochtends kinderen te wassen en sommige hiervan in te<br />

smeren met zalf. Na loop van tijd ben ik langzaam mee gaan<br />

helpen met het schoonmaken van wonden en verband te<br />

verwisselen. Voor mij was dit een hele overwinning omdatik<br />

nooit een hele grote held was met ander mans wonden, dus<br />

ik heb in deze weken best veel geleerd om thuis toe te passen<br />

en het verwerken en accepteren van verwondingen en<br />

handicaps van anderen. Uiteindelijk als een volleerde<br />

verpleegkundige werd ik gevraagd om zelf wonden schoon<br />

te maken en hier nieuw verband om te leggen.<br />

Uiteindelijk kon ik het niet<br />

verdragen om al weer na drie<br />

maanden naar huis te gaan<br />

dus ik gevraagd of ik nog<br />

mocht blijven tijdens de<br />

orthopedische operatie<br />

periode. Ik was meer als<br />

18


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

welkom om te blijven. In deze laatste twee weken van mijn<br />

verblijf verliep alles vrij heftig. Elke dag kwamen er nieuwe<br />

patiënten welke geregistreerd moesten worden,<br />

op de foto en als het nodig was een slaap plek aangewezen<br />

kregen. Tijdens dit alles werden iedere dag verscheidene<br />

operaties uitgevoerd in een ziekenhuis vlak bij. Ik heb aan de<br />

doktoren gevraagd of ik een dag met hen mee kon en ook dit<br />

was geen probleem. Zo kon ik bij twee operaties achter de<br />

schermen kijken. Het leuke hiervan was dat ik één van deze<br />

jongens kende dus heb ik zijn hele proces mee gemaakt. Na<br />

de operatie heb ik in de polikliniek op <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> zijn<br />

verband verschoond en gedeeltelijk zijn revalidatie proces<br />

meegemaakt.<br />

Achteraf ben ik heel blij dat ik gevraagd heb of ik drie<br />

weken langer mocht blijven. Ik had de toewijding van de<br />

medewerkers van <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong>, de doktoren en overige<br />

vrijwilligers niet willen missen en ik ben blij dat ik deze<br />

ervaringen heb mogen mee maken.<br />

19


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

Door Luuk v.d Burg<br />

Verslag Indonesië september-december 2012,<br />

Nadat ik uitgeloot ben voor de studie geneeskunde in juli<br />

2012, heb ik besloten een reis te maken naar Indonesië.<br />

Behalve een oudoom bezoeken op Sulawesi, die 60 jaar in<br />

het klooster zit, en een aantal prachtige delen van het land<br />

bekijken, zal ik mij hier vooral bezighouden door stage te<br />

lopen op revalidatiecentrum <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong>, waar ik 3<br />

maanden zal verblijven. Op de verschillende afdelingen van<br />

dit centrum mag ik meelopen en ervaring opdoen op deze<br />

verschillende gebieden. Het eerste deel van de reis zal ik met<br />

een aantal familieleden reizen...<br />

Eenmaal aangekomen in Manado, Indonesië, Sulawesi,<br />

begint het avontuur nog wat rustig. We moeten tenslotte<br />

even acclimatiseren. Daarom houden we vooral veel<br />

vakantie, maken veel uitjes met de familie zoals snorkelen,<br />

bekijken prachtige meren en reizen naar de zwavelbronnen<br />

in de buurt. Een week, een zeebeving en een<br />

vulkaanuitbarsting verder hebben we een aantal fantastische<br />

dagen gehad, met een bezoek aan een<br />

centrum voor ernstig meervoudig<br />

gehandicapte kinderen dat er flink heeft<br />

ingehakt. Dit centrum is voor Indonesische<br />

begrippen van uitzonderlijk niveau. Na<br />

deze dagen vliegen we door naar <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong>, waar ik echt<br />

aan de slag kan.<br />

Nu we eindelijk op <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> zijn,<br />

verandert er nog niet meteen veel. Met<br />

de familie maak ik nog uitstapjes naar<br />

meren, eilanden en Indonesische<br />

dorpjes. Als dat eenmaal achter de rug<br />

20


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

is komen de eerste doktoren. Ik mag foto’s maken terwijl de<br />

doktoren anamneses afnemen, van vooral hazenlippen en<br />

brandwonden. Daarna mag ik meekijken in de OK in<br />

ziekenhuis <strong>Harapan</strong>. Vandaag worden de eerste patiënten<br />

geopereerd. In een operatiekamer kijk ik mijn ogen uit naar<br />

de operaties, waar de brandwonden voor mij duidelijk de<br />

voorkeur hebben<br />

boven de<br />

hazenlippen. Na deze<br />

dag mag ik aan het<br />

werk bij de<br />

fysiotherapeuten.<br />

Werken bij de<br />

fysiotherapie<br />

betekent in het begin:<br />

het karretje van een<br />

kind dat leert lopen<br />

vasthouden. Niet erg, zo kan ik ook langzaam de taal leren.<br />

Ik leer via posters de Indonesische namen van<br />

lichaamsdelen, en kijk steeds meer mee bij de echte<br />

fysiotherapie, en zelf mag ik af en toe ook therapieën geven.<br />

Ondertussen leef ik volledig tussen de kinderen, omdat de<br />

familie vertrokken is.<br />

De taal gaat me ondertussen steeds makkelijker af, waardoor<br />

het werken een stuk beter gaat. Ik laat mijn woordenboek<br />

steeds vaker staan en de taal wordt exponentieel beter. Bij de<br />

fysiotherapie loop ik nog steeds rond, maar ik kan nu al<br />

aanwijzingen geven en mag met meerdere kinderen tegelijk<br />

lopen.<br />

Nadat de groep artsen is vertrokken ga ik met mijn<br />

Indonesische vrienden naar een driedaagse markt in de<br />

buurt. In de bergen verkopen we deze dagen door de<br />

21


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

patiënten handgemaakte<br />

sieraden. Ook bekijk ik<br />

nog veel van de<br />

omgeving. Samen met<br />

Zuster Jeannette ga ik<br />

nog een aantal keren<br />

naar de stad voor<br />

geldzaken en donaties,<br />

omdat ik nu de taal goed<br />

genoeg begrijp mag ik haar hierbij helpen. Na deze uitstapjes<br />

komt de tweede groep artsen aan. Aangezien zij meteen<br />

moeten beginnen met opereren, blijft er slechts één arts<br />

achter voor de anamneses. Ik mag hem helpen bij het<br />

afnemen van vele nieuwe anamneses, waarbij hij mij veel<br />

leert over de verschillende aandoeningen en beperkingen.<br />

Nadat ik ziek ben geworden door een zeer agressieve<br />

darmbacterie die ik waarschijnlijk heb opgelopen tijdens de<br />

markt, heb ik de draad weer opgepakt bij de fysiotherapie.<br />

Nu ik een ruime maand in Indonesië ben en de Nederlandse<br />

wintertijd is aangebroken, ga ik weer mee naar ziekenhuis<br />

<strong>Harapan</strong> om te kijken in de OK's. Weer ben ik het grootste<br />

gedeelte van de tijd in de brandwonden-OK, waar ik zo heel<br />

af en toe nog behulpzaam kon zijn als tolk. Ook maak ik<br />

foto's van de patiënten, waar voor de Indonesische studenten<br />

geneeskunde wordt uitgetekend waar er gesneden zal<br />

worden.<br />

Nu ik weer gezond ben en de doktoren niet verder kan<br />

helpen, ga ik weer verder bij de fysiotherapie. Ik loop nog<br />

steeds met de kinderen, ik kan nog wat klusjes doen op de<br />

computer en ik zwem erg veel met de kinderen. Nu ik ze<br />

weer eens bezig zie begrijp ik hoeveel ze vooruit gegaan<br />

zijn. Doordat er een nieuwe stagiair aangekomen is, mag ik<br />

22


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

vertrekken bij de fysiotherapie en mij op andere gebieden<br />

ontwikkelen. Ik kijk dus een dagje bij de Ergotherapie.<br />

Omdat we nu samen zijn kunnen we één op één met de<br />

kinderen werken, en hier kan ik de kinderen veel beter<br />

uitleggen en onderwijzen dan bij de fysiotherapie. Ik kan<br />

veel leren van de Ergotherapeut die erg hard met de kinderen<br />

werkt. Ik ga mee naar het vliegveld om de doktoren uit te<br />

zwaaien, en vanaf dat moment ben ik hier als enige<br />

Nederlander.<br />

Ik loop weer eventjes bij de fysiotherapie omdat de stagiair<br />

even weg is, maar daarna vertrek ik definitief naar de<br />

Ergotherapie. Hier krijg ik ineens een hele andere kijk op de<br />

kinderen. Sommigen lijken bij de fysiotherapie een stuk<br />

ernstiger gehandicapt dan bij de Ergotherapie. Hier kunnen<br />

kinderen ineens veel meer dan van buitenaf lijkt. Ik breng<br />

nog een bezoek aan de neuroloog omdat ik tegen loslopende<br />

elektriciteitskabels aan ben gelopen. Mijn evenwichtsorgaan<br />

is ernstig verstoord.<br />

Daarna maak ik eindelijk weer eens een leuk uitje. Omdat er<br />

een vrije dag is, ga ik met mijn door opa en oma<br />

aangenomen dochter, mijn tante dus, naar haar familie. Hier<br />

wordt ik hartelijk ontvangen en maak het echte Indonesische<br />

leven mee. Ik slaap op de grond in het houten huisje. Als ik<br />

terug kom van de koffieplantage is de kip geslacht en<br />

kunnen we eten. Ik bezoek allemaal mensen die schijnbaar<br />

familie van mij zijn, omdat zij aangetrouwde oudtantes van<br />

mijn geadopteerde tante zijn. En die moet ik natuurlijk<br />

ontmoeten. Na twee fantastische dagen kan ik weer verder<br />

bij de Ergotherapie. Er komen zoveel kinderen een uurtje<br />

langs dat er altijd iets nieuws te doen is, en zo leer ik bij.<br />

23


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

Aan het eind van de week beland ik in een Indonesisch<br />

ziekenhuis doordat het leven in een Indonesisch dorpje toch<br />

iets minder geschikt is voor mij dan ik dacht.<br />

Ik word gelukkig snel uit het ziekenhuis ontslagen, maar<br />

kwakkel nog een paar dagen met mijn gezondheid. Daarna<br />

werk ik in de school en leer kinderen lezen en schrijven,<br />

rekenen en aardrijkskunde. Op zondag ga ik naar de kerk,<br />

want Kerst staat voor de deur. Het is eind november, maar<br />

goed... Vervolgens loop ik mee met de logopedie. Het is me<br />

vrij snel duidelijk dat me dit een stuk minder trekt. De hele<br />

dag zeg ik dezelfde klank en ik mis de Ergotherapie. Daar is<br />

de stagiaire nu helaas. Deze baan is ook een stuk<br />

onregelmatiger dan de vorige. De logopediste is vaak weg<br />

om andere klusjes te doen op het centrum, en de kinderen<br />

worden dan achtergelaten in de school. Dus keer ik terug bij<br />

de fysiotherapie. Hier kan ik nu volop helpen.<br />

24


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

Ik bezoek nog een Indonesische school, waarna ik bij de<br />

polikliniek kan gaan werken. Zo maak ik heel wat mee in<br />

één week. Bij de polikliniek is eigenlijk nauwelijks werk, ik<br />

geef alleen de kinderen hun medicijnen en lees de<br />

Indonesische bijsluiters. Verder is er niet zoveel te doen, dus<br />

ik observeer vooral bij de weinige patiënten die er nog wel<br />

zijn.<br />

In de laatste week kan ik nauwelijks meer helpen op de poli,<br />

dus probeer ik het internet, wat in november gemaakt is te<br />

repareren, want door het onweer is het al weken stuk. Dus<br />

doen de electriciën en ik met behulp van de handleiding een<br />

poging om het internet te repareren. Het lukt nog bij één<br />

router, de rest is te beschadigd. Er komen vlak achter elkaar<br />

een groot feest en een begrafenis in de kerk, waar ik bij moet<br />

zijn. Uiteindelijk is het één nog heel leuk waarbij de zusters<br />

er op los feesten. Het andere wordt in Indonesië op heel<br />

andere wijze uitgevoerd dan bij ons, maar heel sfeervol. Ook<br />

leer ik nog een heel klein beetje Indonesisch koken vlak<br />

voordat ik naar huis ga.<br />

In deze laatste halve week ben ik alleen nog bezig met de<br />

terugreis voorbereiden. Ik leer ondertussen nog motorrijden,<br />

van een man met ernstig verbrande handen. Toch doet hij dit<br />

zonder moeite. Ik eet nog met alle kinderen, en dan is de dag<br />

van terugkeer aangebroken. Ik begrijp alle Indonesische<br />

mooie woorden, en zelf kan ik ondertussen ook nog een<br />

woordje spreken. Met een fantastische ervaring en een<br />

heleboel nieuwe levenskennis vlieg ik veilig terug naar<br />

Nederland. Met de volle overtuiging dat ik er ooit zal<br />

terugkomen.<br />

Ik bedank alle medewerkers en bewoners van <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong><br />

met de fantastische manier waarop ze mij ontvangen hebben,<br />

25


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

verzorgd hebben en mij een geweldige tijd hebben bezorgd<br />

waar ik nog heel vaak aan terug zal denken.<br />

5. VERSLAG VAN CARITAS DORKAS NIAS<br />

Pusat Rehabilitasie <strong>Caritas</strong> <strong>Dorkas</strong> in Fodo bij Gunungsitoli<br />

op het eiland Nias heeft dit jaar een grondige opknapbeurt<br />

gekregen. De daken werden vernieuwd en de gebouwen<br />

werden opnieuw in de verf gezet. De droogplaats voor de<br />

was is overkapt.<br />

Op 30 november 2012 waren 48 kinderen opgenomen in het<br />

centrum.<br />

a. Patiënten beschrijving<br />

In ons centrum zijn veel patiënten opgenomen met<br />

neurologische afwijkingen. Op jonge leeftijd doorgemaakte<br />

hersenvlies ontsteking of aangeboren afwijkingen komen<br />

hier vaak voor. Spastische aandoeningen van het<br />

bewegingsapparaat zijn vaak een gevolg hiervan. Polio<br />

patiënten komen steeds minder voor door de verbeterde<br />

preventieve zorg hiertegen. Net als in heel Indonesië zijn<br />

verkeersslachtoffers een steeds grotere groep die medische<br />

zorg nodig hebben. De streek waarin wij actief zijn is een<br />

heel arme streek. De kinderen die opgenomen worden<br />

komen uit gezinnen die niet kunnen bijdragen in hun<br />

verzorging en rehabilitatie bij ons.<br />

b. Behandeling<br />

Mede door de aard van de aandoeningen die wij bij de<br />

opgenomen kinderen zien, is de behandeling daarvan een<br />

langdurig proces. Door fysiotherapeuten wordt veel<br />

geoefend op kracht- uithoudingsvermogen en mobiliteit.<br />

Hiervoor zijn in het centrum allerlei attributen en<br />

26


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

oefentoestellen aanwezig. Ook worden de kinderen geoefend<br />

in de bezigheden van het dagelijks leven zoals aankleden,<br />

eten, koken, wassen.<br />

c. Opleiding en voorzieningen<br />

Zo mogelijk gaan de kinderen naar de kleuter- of<br />

basisschool. Deze scholen staan op nog geen 100 meter van<br />

het centrum. Naailessen kunnen worden gevolgd op het<br />

centrum, waar ook een kleine winkel is voor de<br />

schoolkinderen. Hier en in de winkel die we in de stad<br />

Gunungsitoli hebben, worden school uniformen, lakens en<br />

slopen, kussens, tafellakens en kralenkettingen verkocht.<br />

Alles handgemaakt op het centrum ter rehabilitatie van de<br />

patiënten. Een kleine kippenfarm met daarbij ook wat<br />

eenden en kalkoenen geven de kinderen de ervaring om<br />

dieren te verzorgen. Enkele kinderen zijn actief in de<br />

groentetuin om groente en fruit voor eigen gebruik te<br />

produceren.<br />

d. Veldwerk<br />

Ons verzorgingsgebied is het eiland Nias. Er komen wel<br />

patiënten van andere eilanden maar die worden vaak door<br />

derden doorgestuurd. Wij proberen op onze rondreizen de<br />

kinderen op te sporen die hulp nodig hebben. Het is moeilijk<br />

de ouders te overtuigen dat hun kind geholpen kan worden.<br />

Soms moet het kind zelfs geopereerd worden in Pematang<br />

Siantar, wat voor de mensen hier, aan het einde van de<br />

wereld ligt. Daarbij komt nog het feit dat geen enkele ouder<br />

hier het geld heeft om hun kind te laten behandelen. Men<br />

kan bijna niet geloven dat er mensen zijn die belangeloos<br />

hun kind willen helpen.<br />

27


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

e. Subsidie / giften<br />

Er zijn verschillende lokale overheidsinstellingen die het<br />

project steunen. Wij noemen : Dinas Sociaal van<br />

Medan<br />

Dinas Sociaal van Gunung Sitoli<br />

<strong>Caritas</strong> Keuskupan Sibolga. De winkeliers van Gunung<br />

Sitoli dragen hun steentje bij door veel levensmiddelen te<br />

schenken.<br />

Uit Nederland:<br />

<strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland is gevraagd om het tekort op de<br />

exploitatie rekening te dekken met een gift van Ind. Rp.<br />

262.134.87 (€ 20.548,44)<br />

Het Lilianefonds helpt ons ook door individuele kinderen te<br />

steunen.<br />

De medewerkers maar vooral de kinderen van <strong>Caritas</strong><br />

<strong>Dorkas</strong>, danken allen die ervoor gezorgd hebben dat het<br />

revalidatie centrum in Gunung Sitoli ook in 2012 heeft<br />

kunnen bijdragen aan een betere wereld voor de<br />

gehandicapten op het eiland Nias.<br />

Zuster Ludovika Sidahuruk.<br />

6. VERSLAG VAN HIDUP BARU TIMOR<br />

Wij ontvingen van de leiding van het revalidatiecentrum het<br />

volgende Jaarverslag.<br />

a. Activiteiten in de regio Atambua<br />

Het doen van huisbezoeken in de omgeving van Atambua<br />

aan voor ons bekende patiënten. Het opsporen van nieuwe<br />

patiënten die vaak door bekenden van ons worden<br />

gerapporteerd.<br />

28


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

Problemen die hierbij een rol spelen:<br />

De ouders zijn moeilijk te overtuigen van de noodzaak om te<br />

behandelen, en willen hun kind eigenlijk liever verbergen<br />

voor de mede bewoners van de kampong. Het is ons bekend<br />

dat in dit jaar hierdoor enkele kinderen zijn overleden.<br />

Door de slechte toestand van de wegen zijn veel dorpen niet<br />

of nauwelijks te bereiken en hebben we veel last van<br />

autopech.<br />

b. Behandelde patiënten<br />

De personele bezetting telde 16 personen en bestond uit: 1<br />

directrice, 1 secretaris, 1 boekhouder, 2 verpleegsters, 1<br />

assistent verpleegster, 2 fysiotherapeuten 2 veldwerkers, 2<br />

onderwijzers, 3 huishoudelijke hulpen, 1 chauffeur.<br />

c. Behandelde patiënten<br />

23 opgenomen patiënten die volledige verzorging nodig<br />

hadden. 2 patiënten die poliklinisch werden behandeld. 57<br />

aan huis behandelde patiënten, waaronder 20 mensen die een<br />

staaroperatie nodig hadden en dankzij een goede sponsor nu<br />

weer kunnen zien.<br />

d. Activiteiten op het centrum<br />

1. Op 3 augustus konden de kinderen verhuizen naar de<br />

nieuwe slaap- en eetzaal, omdat de bouw hiervan was<br />

voltooid. Tot dan toe waren zij ondergebracht bij het convent<br />

van de zusters FCJM.<br />

2. Aan nieuwe patiënten worden dagelijkse activiteiten<br />

geleerd door de zusters. Bijvoorbeeld: het toilet gebruik,<br />

tanden poetsen, aan tafel eten, en discipline bij opstaan,<br />

baden etc. Verder wordt aandacht geschonken aan: lezen,<br />

29


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

religie en gedrag op het centrum en in de kerk. Sommigen<br />

gaan naar de dicht bij het centrum gelegen basisschool.<br />

3. De behandeling van de opgenomen kinderen bestaat o.a.<br />

uit fysiotherapeutische massage. Dit wordt gedaan om de<br />

motoriek te verbeteren en de spieren te ontspannen. Hierdoor<br />

worden atrofie van die spieren en het ontwikkelen van<br />

contracturen tegengegaan.<br />

3. Na de massage worden oefeningen gedaan zoals kruipen,<br />

rollen, staan en gaan. Hierna wordt gelopen met de rollator<br />

en zo worden kinderen geactiveerd om te bewegen.<br />

4. Ook worden de kinderen mee naar buiten genomen voor<br />

recreatie. ’s Avonds kunnen ze tv kijken en melk drinken.<br />

e. Werkzaamheden<br />

Tussen de gebouwen is een overkapte, betegelde verbinding<br />

gemaakt, zodat met rolstoelen de verschillende niveaus<br />

kunnen worden bereikt.<br />

Van september tot november werd er weer naar water<br />

geboord, nu door het departement van mijnbouw. Twee<br />

pogingen waren zonder succes. Op 4 december werd op een<br />

andere plaats geboord, ook hier werd geen water gevonden.<br />

Alle deskundigen verzekeren ons dat er wel een bron is,<br />

maar hem vinden is erg moeilijk.<br />

f. Bezoek op het centrum<br />

18 juli: Sr. Imelda en Sr. Adelbertha beide FCJM<br />

28 juli: Sr. Leoni vertrekt naar Noord Sumatra om haar<br />

studie Verloskunde af te maken. Zij wordt vervangen door<br />

Sr. Imelda.<br />

12-15: september De generaal overste van de FCJM Sr.<br />

Mary Lou samen met Sr. Cunera uit Rome.<br />

30


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

10: oktober Dhr. Nico Eijkmans en Grace Sie uit Nederland ,<br />

Dhr. Hot Silalahi uit Noord Sumatra en Dhr. Martin Klau<br />

uit Kupang.<br />

25 november: Dhr. Martin Klau en Dhr. Gabriël die een<br />

videofilm maken van de kinderen op het centrum.<br />

g. Financiën<br />

De steun die wij dit jaar ontvingen van <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong><br />

Nederland bedroeg € 31.174,00 waarvan €16.524,00 voor de<br />

dagelijkse kosten en € 14.650,00 voor de overkapping van<br />

de verbindingsweg tussen de gebouwen. Deze bedragen zijn<br />

inclusief privé giften. Ook door de Indonesische overheid<br />

wordt het project gesteund door subsidies. De ouders van de<br />

patiënten dragen naar vermogen bij. Dit komt vaak neer op<br />

giften in de vorm van een zak rijst of andere etenswaar. Het<br />

begrotingstekort voor volgend jaar wordt geschat op €<br />

18.800,00<br />

Onze dank gaat uit naar ieder die ons project een warm hart<br />

toedraagt. Wij bedanken niet alleen diegene die ons<br />

financieel hebben gesteund maar ook hen die mentale steun<br />

hebben getoond. Wij zijn blij met de steun van <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong><br />

Nederland, want zonder deze steun kunnen we nog niet. Wel<br />

merken wij dat men hier in Indonesië ook steeds meer<br />

aandacht krijgt voor de noden van de gehandicapte<br />

medemens.<br />

31


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

7. MIJN TIJD OP HIDUP BARU TIMOR<br />

Door Nico Eijkmans<br />

In 2008 kwamen wij samen met Martinus een reisleider uit<br />

Kupang, de hoofdstad van West-Timor,met mijn familie,<br />

langs het huis van Dina Marlina. In het dorp Nonohonis bij<br />

Soe.<br />

Naast het huis stonden enkele mooie Ume K’bubuks (oude<br />

grashutten die vroeger als woningen op het eiland hadden<br />

gediend). Wij wilden graag een foto van de hutjes maken.<br />

Toen wij bij het huis gingen vragen of het goed was om<br />

enkele foto’s van de grashutjes te maken kwamen er wat<br />

kinderen en een jonge vrouw naar buiten, die, zoals hier<br />

gebruikelijk ook graag op de foto wilden.<br />

Mijn schoonzus Constance en haar man Hans hadden al<br />

gezien dat er ook nog een jonge vrouw over de grond kroop.<br />

Ook zij kwam op de foto. Dit was Dina Marlina, geboren op<br />

03/03/1983. Zij raakte in 1997 bij het sporten gewond. Zij<br />

viel en beschadigde haar been en hierdoor ontstond een<br />

Osteomyelitis en daarna een contractuur van de knie.<br />

Daardoor kon zij niet meer lopen en kroop met slippers aan<br />

haar handen over de vloer. Zij kon 15 jaar lang alleen maar<br />

kruipen en bleef altijd thuis.<br />

Terug in Holland, trok het been van Dina Marlina op de foto<br />

direct weer de aandacht en werd aan Zr. Jeannette gevraagd<br />

of zij naar het been zou willen kijken.<br />

Zr. Jeannette zei meteen, dat het niet goed met haar been<br />

was en dat er echt door een specialist naar gekeken moest<br />

worden. Zij dacht dat het been waarschijnlijk wel<br />

geamputeerd zou moeten worden om verdere besmetting van<br />

het lichaam te voorkomen.<br />

32


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

Dina met haar prothese (in het blauw)<br />

Daar Zr. Jeannette en Mevr. Ludy van der Burg- van Paassen<br />

en haar man Peter van der Burg, van de stichting <strong>Harapan</strong><br />

<strong>Jaya</strong> Nederland, enkele weken later Soe zouden<br />

passeren om de officiële opening van HIDUP BARU in<br />

Atambua bij te wonen, zouden zij omrijden, om Dina<br />

Marlina te bezoeken. Enige tijd later, kon Dina Marlina,<br />

mede dankzij de Stichting <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland naar<br />

Sumatra vetrekken. Hier verrichten Nederlandse chirurgen<br />

op vrijwillige basis vele operaties. Zij is door orthopedisch<br />

chirurg G. Olijhoek, bijgestaan door zijn echtgenote Titia,<br />

geopereerd. Haar been moest inderdaad worden<br />

geamputeerd. Omdat op <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> de patiënten alleen<br />

dan geholpen worden, wanneer zij instemmen met het<br />

volgen van een opleiding, zodat zij later in staat zullen zijn<br />

een zelfstandig leven te leiden, volgde Dina Marlina een<br />

opleiding voor naaister.<br />

33


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

Ook dit jaar ontmoette ik Dina Marlina weer op Hidup Baru<br />

en kon zien hoe zij weer als normaal mens, op het centrum,<br />

functioneerde. Zij gaf naailes en hielp andere patiënten.<br />

Toen ik in oktober weer op Hidup Baru kwam, was er veel<br />

veranderd. De patiënten waren verhuisd naar de nieuwe<br />

gebouwen en de overdekte verbindingsweg tussen de woon-<br />

en slaapvertrekken en het therapie- en lesgebouw was klaar.<br />

Wat een vooruitgang.<br />

Dit keer reisde ik samen met Pirma Hot Silalahi en Mevr.<br />

Grace Sie.<br />

Wij hebben een<br />

video gemaakt over<br />

het eiland West–<br />

Timor, om te laten<br />

zien in welke<br />

moeilijke<br />

omstandigheden<br />

veel mensen hier<br />

leven.<br />

Tijdens een van<br />

Links: Dina<br />

34<br />

onze tochten langs<br />

zeer afgelegen<br />

dorpjes in de<br />

heuvels, ontmoeten wij een man, die zich met een kapmes<br />

zwaar verwond had.<br />

Door onze komst kon hij geholpen worden. De zeer zware<br />

regenval in de natte periode van ongeveer 4 maanden en de<br />

uiterst droge periode voor de rest van het jaar en de vele<br />

verschillende talen op het eiland, maken het werken voor de<br />

Zusters op Hidup Baru uiterst lastig.


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

Zr. Agata met een kindje dat alleen nog maar kan liggen<br />

Therapie van Zr. Gisela<br />

35


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

Dit alles kunt U zien op de video, die U kunt vinden op You<br />

Tube: HIDUP BARU HET NIEUWE REHABILITATIE<br />

CENTRUM IN ATAMBUA<br />

In 2011, waren Martinus Klau mijn “oorspronkelijke<br />

reisgids” en nu mijn vriend en tijdens mijn reizen over West-<br />

Timor, mijn rechterhand, op bezoek in het zeer afgelegen,<br />

arme dorp Besikama.<br />

Wij hebben daar veel patiënten onderzocht en later gevraagd<br />

aan de zusters van Hidup Baru, of zij een keer langs konden<br />

gaan.<br />

In oktober zijn wij, Zr. Agata van Hidup Baru, Martinus en<br />

ik weer afgereisd naar Besikama.<br />

Op onze reis daarheen, bezochten wij nog even het<br />

ziekenhuis van Halilulik, om iets te vragen over een blinde<br />

patiënt in Besikama.<br />

Wij spraken daar met Zr. Angela en tijdens ons gesprek<br />

vertelde Zr. Angela, dat er in de komende weken,<br />

oogartsen in het ziekenhuis zouden komen om mensen met<br />

staar te opereren.<br />

Omdat er in Besikama, vele mensen met staar zijn, zei ik<br />

gekscherend, dat ik ook nog 100 patiënten voor een<br />

staaroperatie had.<br />

Even keek Zr. Angela verbaasd op maar zei al spoedig : OK<br />

.<br />

Het eind van het jaar<br />

zijn er vele patiënten in<br />

het ziekenhuis van<br />

Halilulik onderzocht en<br />

ca. 50 mensen zijn aan<br />

staar geopereerd.<br />

Heel blij met de<br />

toezegging van Zr.<br />

36


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

Angela, vervolgden wij onze reis naar Besikama.<br />

Nadat Zr. Agata de patiënten had onderzocht, kon er direct<br />

al een patiënt mee naar Hidup Baru.<br />

Dit was Oktavianus Seran.<br />

Ook ontmoette ik op Hidup Baru, 2 kinderen die niet<br />

konden lopen en naar het nabij gelegen schooltje TK Asisi<br />

Pieter van der Voorn werden gedragen. Otto en Febrianti.<br />

Ik volgde een les en was zeer onder de indruk, van het werk<br />

van de onderwijzeressen en Zr. Gabrielle.<br />

Ook hiervan is een video gemaakt en die kunt U vinden op<br />

You Tube: ASSISI PIETER VAN DER VOORN<br />

Het kleine meisje Febrianti, is momenteel op <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong><br />

Sumatra en is reeds aan haar benen en voeten geopereerd en<br />

hoopt, de komende weken voor het eerst van haar leven te<br />

kunnen lopen. Ook voor haar komt er een nieuw leven.<br />

In het jaarverslag van volgend jaar hoort U er alles over. Er<br />

is een kort filmpje over haar op You Tube.: Febrianti -<br />

Hidup Baru - Atambua.<br />

37


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

Zoals U ziet maak ik erg veel mee op mijn indrukwekkende<br />

en aangrijpende reizen, maar het mooiste is, wanneer je voor<br />

het eerst een kind, dat altijd gekropen heeft, zelfstandig een<br />

paar pasjes ziet maken, zoals dat gebeurde met OTTO van<br />

het schoolfilmpje…….<br />

8. SlOTWOORD<br />

Met dit jaarverslag hopen wij U een goed overzicht te<br />

hebben gegeven van de activiteiten in 2012. Wij danken<br />

allen die zich voor dit verslag heeft ingezet en hun bijdrage<br />

hebben geleverd.<br />

Veel werk zal nog moeten worden gedaan, door ons, maar<br />

vooral door de werkers in de gezondheidszorg in Indonesië.<br />

Onze ervaring is dat zij steeds met heel veel inzet voor de<br />

patiënten zorgen. Heel veel dank gaat uit naar de<br />

Indonesische zusters FCJM die voor een groot deel de<br />

organisatie van de verschillende centra verzorgen.<br />

Wij merken dat de overheidsinstanties steeds meer oog<br />

krijgen voor de noden van de gehandicapten in hun land.<br />

Kleine bijdragen voor de kinderen worden nu door sociale<br />

instanties gegeven voor de dagelijkse verzorging maar voor<br />

de medische behandeling bestaan geen regelingen.<br />

De steun uit Nederland is nog onontbeerlijk, zoals U heeft<br />

kunnen opmaken uit de verslagen van de projecten en de<br />

bedragen die dit jaar door ons zijn overgemaakt aan hen. Wij<br />

danken iedereen voor de morele en materiële steun die wij<br />

hebben ontvangen en hopen dat wij ook in 2013 weer op u<br />

mogen rekenen.<br />

Heel veel dank !<br />

38


Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />

39

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!