Caritas Dorkas Harapan Jaya
Caritas Dorkas Harapan Jaya
Caritas Dorkas Harapan Jaya
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong><br />
<strong>Caritas</strong> <strong>Dorkas</strong>
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
Voor alle gewenste inlichtingen over de verschillende<br />
projecten kunt u zich in verbinding stellen met onze web<br />
site: www.harapan jaya.nl of met onderstaande personen.<br />
Zij werken pro Deo.<br />
Zr.Jeannette van Paassen.<br />
Boekenroodeweg 9 app.0.01<br />
2111 HJ Aerdenhout tel.023-5211231 06-22144601<br />
E-mail: jeannetteharapan@gmail.com<br />
Peter en Ludy van der Burg.Secr. Verhoeffweg 5 app. 40<br />
2671HT Naaldwijk tel. 0174-641477<br />
Email: p.v.d.burg15@kpnplanet.nl<br />
Everdine van de Mark Spaarnestraat 7<br />
1972XA IJmuiden tel: 0255-521703<br />
Bankrekening:<br />
Iban: NL 05 Rabo 0358279844 bic:RABONL2U<br />
t.n.v. Stichting <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland te Naaldwijk.<br />
Bijdrage in Nederland gedaan zijn aftrekbaar voor de<br />
inkomstenbelasting, door de aanwijzing van de<br />
belastingdienst als ANBI<br />
1
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
1. VOORWOORD<br />
Voor U ligt het jaarverslag van de stichting <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong><br />
Nederland. In dit verslag zijn ook de verslagen opgenomen<br />
van drie projecten die wij dit jaar, door Uw hulp, hebben<br />
kunnen ondersteunen.<br />
Wij hebben niet gekozen voor het opschrijven van alleen<br />
maar financiële gegevens maar vooral ook voor het verslaan<br />
van wat er zowel in de Nederlandse stichting als op de<br />
verschillende projecten is gebeurd in 2012.<br />
Zo zijn er twee jonge mensen gedurende drie maanden op<br />
stage geweest vanuit Nederland, waarvan U hier de verhalen<br />
zult vinden, net als van het bezoek dat Nico Eijkmans bracht<br />
aan Timor.<br />
Natuurlijk de avonturen van Zr Jeannette, die weer op haar<br />
eigen enthousiaste manier zal vertellen hoe de operatie<br />
sessies zijn verlopen in Pematang Siantar en haar<br />
bevindingen op het eiland Timor, bij het project in Atambua.<br />
Er werd ook op het organisatorische vlak veel gedaan om de<br />
Indonesische artsen te betrekken in de toekomstige<br />
behandelingen van de patiënten die in de revalidatiecentra<br />
worden opgenomen.<br />
Ook in 2012 hebben wij door uw donaties het werk voor de<br />
gehandicapte kinderen en volwassenen in Indonesië kunnen<br />
voortzetten en ze kunnen helpen een menswaardiger bestaan<br />
te laten verwerven.<br />
Namens deze mensen willen wij u daarvoor hartelijk danken<br />
en wij vragen U om ons, en daardoor hen, ook in de<br />
toekomst te willen blijven steunen.<br />
L.T.M. van der Burg-van Paassen, voorzitter.<br />
2
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
a. Het bestuur<br />
Zr. Jeannette van Paassen, FCJM, oprichtster van <strong>Harapan</strong><br />
<strong>Jaya</strong>.<br />
Begeleiding doktorenteams in Indonesië.<br />
Voorbereiding operatiesessies.<br />
Contacten met de sponsoren.<br />
Direct aanspreekpunt van alle projecten.<br />
H.J.W.M. Boelaars, OFM.Cap. Missieprocurator,<br />
secretaris/penningmeester.<br />
Opstellen jaarrekening.<br />
Correspondentie met de project uitvoerders.<br />
Vastlegging van de vergaderingen.<br />
L.T.M. van der Burg van Paassen, voorzitter.<br />
Contacten met de sponsoren.<br />
Administratie van de ingekomen sponsorgelden.<br />
Verzenden van gelden naar de projecten.<br />
Ter ondersteuning van het bestuur zijn de volgende personen<br />
zeer belangrijk:<br />
Mevr. Grace Sie, verzorging van tickets en visa voor de<br />
doktoren.<br />
Dhr. B. de Veer, boekhoudkundig adviseur.<br />
Mevr. E. van der Mark, contactpersoon.<br />
Dhr. P. v.d. Moosdijk , verzorger website.<br />
b. De Organisatie<br />
De organisatievorm van <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland is een<br />
Stichting, opgericht d.d.18 maart 1992, gevestigd te Tilburg<br />
en is ingeschreven in het stichtingsregister van de kamer van<br />
koophandel voor Midden Brabant onder dossiernummer<br />
410.97779.<br />
3
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
Het eerste bestuur werd gevormd door Dhr.L. Hermans, Zr.<br />
Maria Grommes FCJM en pater Huub Boelaars OFM. Cap.<br />
De doelstelling: het financieel ondersteunen van projecten<br />
voor fysiek gehandicapten in Indonesië. Vooralsnog zijn de<br />
structureel door ons ondersteunde projecten: <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong>,<br />
Pematang Siantar, op Sumatra. Hidup Baru, Atambua op<br />
Timor en <strong>Caritas</strong> <strong>Dorkas</strong>, Gunung Sitoli op Nias. Als er<br />
andere projecten bij onze stichting aankloppen met een<br />
gedegen plan, ter ondersteuning van de fysiek gehandicapten<br />
in Indonesië, wordt dit door het bestuur beoordeeld en<br />
eventueel gehonoreerd. Het komt ook voor dat sponsoren<br />
geld doneren voor personen in Indonesië, waarmee een<br />
speciale band bestaat. Deze gelden worden via HJ Nederland<br />
naar onze contactpersoon in Indonesië gezonden en daar<br />
verdeeld. Dus: de gelden die binnenkomen gaan via de kas<br />
van <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland naar het goede doel in<br />
Indonesië.<br />
De stichting is aangewezen door de belastingdienst als<br />
Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) waardoor giften,<br />
in Nederland gedoneerd, aftrekbaar zijn voor de<br />
inkomstenbelasting.<br />
Het bestuur kwam ook dit jaar twee maal bijeen te Tilburg.<br />
Over zich tussentijds voordoende zaken werd telefonisch of<br />
via e-mail overleg gepleegd.<br />
c. Financiën<br />
Subsidies, schenkingen, erfstellingen en legaten die aan ons<br />
worden gedoneerd en de opbrengst van acties op scholen en<br />
bij instellingen, maar ook giften van privé personen stellen<br />
ons in staat onze doelstellingen te bereiken. In 2012 waren<br />
de inkomsten hieruit € 77.150,00 Weliswaar minder dan in<br />
2011, maar toch een prachtig bedrag.<br />
4
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
d. Ondersteuning projecten<br />
Voor het project Hidup Baru op Timor was een bedrag nodig<br />
van € 31.174,00 deels voor de dagelijkse kosten en een<br />
overkapping van de verbindingsweg tussen de gebouwen.<br />
Aan het project <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Siantar op Noord-Sumatra<br />
werd een bedrag overgemaakt van € 62.700,00 waaronder:<br />
de reis, visa en verzekeringskosten van de Nederlandse<br />
doktoren a € 14.480,00 en de medische materialen die zij<br />
meenamen a € 10.355,00 en het tekort van de dagelijkse<br />
kosten a € 37.865,00.van het centrum.<br />
Aan andere projecten zoals: een opleiding voor een<br />
fysiotherapeut, het schoolfonds van Zr. Antonia, een<br />
operatielamp in eigen poli, het weeshuis Panti Pius en de<br />
privé giften voor diverse studenten werd € 74.800,00<br />
gedoneerd. Een groot deel van dit bedrag werd speciaal<br />
geschonken voor de projecten die buiten onze doelstelling<br />
vallen. Wij zorgden alleen voor de verzending van de<br />
bedragen.<br />
Voor het project <strong>Caritas</strong> <strong>Dorkas</strong> op Nias hebben we de gift<br />
van €75,00 overgemaakt die aan hen geschonken werd. Er is<br />
door hen een aanvraag gedaan om het exploitatietekort over<br />
2012 te dekken van € 20.550,00.<br />
Ook dit jaar is er aan de projecten meer uitgekeerd dan er<br />
aan giften is ontvangen, maar wij hopen dat de projecten<br />
steeds meer voor zichzelf zullen kunnen gaan zorgen.<br />
Daarnaast hopen we op de goede gaven van onze goede<br />
gevers.<br />
5
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
Bestuur <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nedeland, Zr. Jeanette, Pater Huub Boelaars en<br />
Ludy v.d. Burg<br />
2. Het jaarverslag van Zuster Jeannette<br />
Alweer een jaar voorbij waarin ik 2 x heen en weer gereisd<br />
ben naar Indonesië om de doktoren te begeleiden bij hun<br />
operatie sessies. In februari met de orthopedische- en in<br />
oktober met de plastische chirurgen.<br />
De operaties vinden plaats in het ziekenhuis <strong>Harapan</strong> in<br />
Pematangsiantar, waarna de postoperatieve zorg op het<br />
revalidatiecentrum <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> gebeurt. Vanuit de andere<br />
centra, Hidup Baru in West Timor en uit <strong>Caritas</strong> <strong>Dorkas</strong> op<br />
Nias, komen ook regelmatig patiënten om geholpen te<br />
worden.<br />
Op uitnodiging van HJ Pematangsiantar kwamen dit jaar de<br />
orthopeden:<br />
6
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
Dr. Ger Olijhoek, ( al voor de 20 e keer)Dr. Melinda<br />
Witbreuk met assistent Dr. Dirk van Oostveen en Dr.<br />
Willard Jan Rijnberg.<br />
De plastische chirurgen waren dit Jaar Dr. Michiel<br />
Vaandrager, (ook voor de 20 e keer) Dr. Tik Tan, Dr.<br />
Nathalie Roche. Dr. Nancy Bouwmeester en Ada<br />
Bissumbhar voor de anesthesie en voor de tweede fase Prof.<br />
P. Spauwen, Dr. Erik Walbeehm en Dr. Jan Sluimers, samen<br />
met de anesthesist, Dr. Agi Török en Andre Lammers .<br />
Ik treed dan op als de coördinator die de doktoren mag<br />
begeleiden in het ziekenhuis. Ik zorg voor de nodige<br />
7
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
instrumenten en materialen en ben de tussenpersoon van de<br />
dokter en de patiënt of de ouders.<br />
En er is weer heel wat werk verzet ! Mooie resultaten<br />
werden o.a. bereikt bij jonge kinderen met klompvoetjes. Dr.<br />
Witbreuk introduceerde eerder de Ponsetti techniek en deze<br />
blijkt prima te werken. Ook waren er kruipende kinderen,<br />
die aan twee benen geopereerd werden en nu rechtop kunnen<br />
staan!!!! Bij elkaar werden er 90 patiënten geopereerd.<br />
De anesthesisten van het laatste team zorgden dat er een<br />
Bronchoscoop op <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> kwam, zodat er via de neus<br />
kon worden geïntubeerd om tijdens de operatie te kunnen<br />
blijven ademen. Anders zouden een paar hele zware<br />
operaties niet hebben kunnen plaatsvinden.173 patiënten,<br />
met o.a. lipspleten, open verhemelten, contracturen na<br />
verbranding en hypospadiën of andere aangeboren<br />
afwijkingen, zijn geholpen.<br />
Ook een stap voorwaarts is het samenwerkingsverband<br />
tussen de USU, (Medische Universiteit)van Medan, de<br />
gemeenschappelijke orthopeden in Nederland en <strong>Harapan</strong><br />
<strong>Jaya</strong> Pematang Siantar. Voor de plastische chirurgen was dit<br />
vorig jaar al een feit, en nu de orthopeden. Hierdoor hopen<br />
wij dat het over 5 jaar, niet meer nodig zal zijn om<br />
specialisten vanuit Nederland te vragen.<br />
Dit jaar werden er weer 6 patiënten zelfstandig. Het waren<br />
vooral kleermakers. Zij begonnen een eigen bedrijfje met<br />
behulp van <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> en sponsors uit Nederland.<br />
8
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
Een seminar en workshop in Medan van<br />
orthopedische chirurgen<br />
Ook is er dit jaar een afgestudeerde arts, Sudirman Sinaga in<br />
opleiding voor de specialisatie van Revalidatie arts in<br />
Jakarta. Het was al lang een wens van <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong><br />
Nederland om meer specialistische kennis te verkrijgen op<br />
revalidatiegebied, in de verschillende centra. In de hoop dat<br />
het nog professioneler wordt, waardoor de invalide mensen<br />
een betere kans krijgen.<br />
Feest was er, toen een van onze oud patiënten Sertauli<br />
Simamora haar academische studie, management, af kon<br />
sluiten. Als 4 jarig kind is ze ernstig verbrand, 10 keer<br />
geopereerd in de 16 jaar daarna. Zij werd 3x in Nederland<br />
geholpen, waar ze bij de voorzitter van H.J.N. haar verblijf<br />
had tussen de operaties door. En nu is zij klaar met haar<br />
studie! Wat een feest! Haar broer die ook aanwezig was,<br />
wilde even haar toga aantrekken om te voelen hoe dat is en<br />
zei: dank zij haar verbranding is ze zo ver gekomen, omdat<br />
ze een pleegmoeder /vader in Nederland heeft. De ouders<br />
van dit gezin hebben geen geld om hun kinderen door te<br />
laten leren. Sertauli werkt nu op het kantoor van het reval<br />
9
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
idatiecentrum.<br />
Het Schoolfonds van Sr.<br />
Antonia is een fonds dat<br />
ervoor zorgt dat kinderen uit<br />
de armste gezinnen toch<br />
naar school kunnen gaan.<br />
Sr. Antonia is helaas in<br />
december overleden, maar<br />
het fonds zal haar naam<br />
blijven dragen. Sponsoren<br />
uit Nederland hebben ook<br />
gelden beschikbaar gesteld<br />
voor dit fonds en via HJN<br />
Sertauli<br />
werd voor de verzending<br />
zorg gedragen. Het<br />
schoolfonds van Zr Antonia, heeft veel arme, pientere<br />
kinderen geholpen maar een academie of universiteit is zo<br />
kostbaar dat daarvoor de middelen ontbreken.<br />
Toen ik op het revalidatiecentrum Pematangsiantar was, viel<br />
het me op dat er geen kinderen uit Nias aangemeld waren<br />
om geopereerd te worden. Het bleek dat de leiding daar geen<br />
geld genoeg had om de kinderen te laten vervoeren. Ik heb<br />
direct getelefoneerd dat men hen moest laten overkomen<br />
want dat de doktoren uit Nederland gekomen waren, juist<br />
voor degenen die niet konden betalen. Dus stuur ze maar<br />
naar Siantar en H.J. Nederland zal jullie helpen met de<br />
financiering. Ze kwamen met een hele bus vol, en zijn<br />
alsnog geopereerd.<br />
Hidup Baru, op West Timor groeit gestaag. De nieuwe units<br />
zijn in gebruik genomen en in de aula wordt door<br />
fysiotherapeuten oefentherapie gegeven. De patiënten daar<br />
zijn heel vaak kinderen met een dubbele handicap, als<br />
10
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
gevolg van een stuip of meningitis. Zij moeten leren zitten,<br />
kruipen, staan en lopen. En als het kan ook zelf leren eten.<br />
Dit is een heel proces en als ze dit kunnen, gaan ze meestal<br />
weer naar huis want er zijn nog heel veel wachtende<br />
kinderen na hen.<br />
Met behulp van <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland, zijn de gebouwen<br />
tot stand gekomen die door de plaatselijke aannemers zijn<br />
gerealiseerd. De inrichting en het beheer gaan via de zusters<br />
FCJM en medewerkers uit de plaats zelf.<br />
Zo hebben we in het afgelopen jaar de drie centra kunnen<br />
helpen, dank zij de steun van vele vrienden, kennissen en<br />
organisaties.<br />
We hopen ook dat we de volgende jaren mogen blijven en<br />
kunnen helpen, want er is nog veel nodig.<br />
Namens alle patiënten daar: Terima kasih banyak<br />
Of: Hartelijk dank.<br />
Zuster Jeannette<br />
3. VERSLAG VAN H.J. PEMATANGSIANTAR<br />
a. Introductie<br />
Het bestuur van de Yayasan <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Pematangsiantar<br />
groet U en hoopt dat U in goede gezondheid ons verslag<br />
ontvangt. Het jaar 2012 is alweer voorbij en dat dit zo’n<br />
goed jaar was, is mede te danken aan de hulp die wij<br />
mochten ontvangen van <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland. Vooral het<br />
mogelijk maken van de komst van de Nederlandse<br />
operatieteams maakt ons erg blij. Alleen zo kunnen wij<br />
doorgaan met onze missie om de patiënten met een fysieke<br />
handicap te rehabiliteren. Om een revalidatiecentrum als het<br />
11
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
Enkele enkele bestuursleden van hp sianter van <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Siantar<br />
onze te laten functioneren is heel veel geld nodig. Ondanks<br />
de hulp van HJN en onze pogingen om in Indonesië andere<br />
geldbronnen aan te boren hebben we het jaar toch afgesloten<br />
met een tekort. Dit is overigens niet verwonderlijk bij een<br />
sociaal instituut als het onze.<br />
b. Activiteiten<br />
16 januari: start van het jaar na de vakantie met een<br />
feestelijke nieuwjaarsbijeenkomst.<br />
13 februari tot 8 maart: operatie sessie van de orthopedische<br />
chirurgen uit Nederland. Hierbij kwamen ook de<br />
afgevaardigden van het departement van sociale zaken een<br />
bezoek brengen. De Heer Nahar vergezeld van de Heer<br />
Parlindungan Purba wilden persoonlijk aanwezig zijn bij het<br />
begin van de orthopedische operaties.<br />
14 mei: ter gelegenheid van het verstrekken van<br />
geboortebewijzen aan 50 patiënten was er een feestelijke<br />
bijeenkomst met de lokale hoge ambtenaren. Omdat er bij de<br />
12
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
geboorte van een gehandicapt kind vaak geen aangifte werd<br />
gedaan, komt het voor dat er moeilijkheden ontstaan bij de<br />
ambtelijke instanties met deze personen. Voor de betreffende<br />
mensen was dit een heugelijke dag.<br />
01 oktober tot 2 november: operatie sessie van de plastische<br />
chirurgen.<br />
25 december: kerstviering in het rehabilitatie centrum.<br />
Samen met andere sociale instellingen van het Simalungun<br />
district was er ook nog een kerst samenkomst.<br />
c. Patiënten aantallen<br />
Opgenomen en behandeld 330<br />
Orthopedische operaties 90<br />
Plastische operaties 173<br />
Poliklinisch behandelde 379<br />
Zelfstandig gevestigd 6<br />
d. Patiënten aantallen<br />
Om ons werk voort te kunnen zetten is het van groot belang<br />
om een goede verstandhouding te hebben met de officiële<br />
autoriteiten. Ook belangrijk zijn private instellingen en<br />
sponsoren. Wij hebben bezoeken gebracht aan<br />
gouvernementele instellingen en wij ontvingen delegaties<br />
van gemeente en districten. De samenwerking met andere<br />
sociale instituten werd verbeterd. Mede als gevolg hiervan<br />
hebben wij een kleine subsidie ontvangen van het<br />
departement van sociale zaken en van de provinciale sociale<br />
dienst.<br />
13
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
e. Gebouwen<br />
Het openlucht paviljoen is wat vergroot. Dit betekend dat er<br />
wat meer ruimte is bij speciale bijeenkomsten, zoals het<br />
ontvangen van groepen en het afscheid nemen van de<br />
doktoren. Het verdere onderhoud heeft normaal<br />
plaatsgevonden.<br />
f. Voorzieningen<br />
De apparatuur behoeft een regelmatige vernieuwing. Ook dit<br />
jaar zijn er in het kantoor, de keuken, timmer en houtsnij-<br />
loods machines vervangen.<br />
g. Vakopleiding<br />
De producten die gemaakt worden op de verschillende<br />
vakopleidingen zoals houtsnijden, naaien, orthopedische<br />
instrumenten en schoenmakerij werden verbeterd en de<br />
doelstellingen werden gehaald. Het houtsnijwerk en de door<br />
ons gemaakte kaarsen zijn herkenbaar voor veel mensen en<br />
de verkoop hiervan heeft goede vooruitzichten.<br />
h. Personeel<br />
We startten in januari met 44 medewerkers. Gedurende dit<br />
jaar vertrokken er 10 van hen. 6 nieuwe mensen werden<br />
aangenomen, waardoor we het jaar afsloten met<br />
40 personeelsleden.<br />
i. Festiviteiten<br />
Op het centrum werd de jaarlijkse Long march 40 MM weer<br />
een groot feest. In rolstoelen, op krukken, met looprekjes,<br />
stokken of rollators deed ieder zijn best zoveel mogelijk<br />
meters af te leggen.<br />
Onafhankelijkheidsdag op 17 augustus, een feest<br />
14
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
vergelijkbaar met de Nederlandse Koninginnedag.<br />
Kerstvieringen in en buiten het centrum.<br />
j. Financiën<br />
De inkomsten hebben aan de verwachtingen voldaan en de<br />
uitgaven hebben de begroting niet overschreden. Het<br />
onverwacht grote aantal patiënten dat geen bijdrage aan de<br />
opnamekosten kon voldoen gaf een vermindering van<br />
inkomsten van Rp. 416.047.471,-- omgerekend € 32.731,00.<br />
Inkomsten Rp.2.995.229.520,--<br />
Uitgave Rp.3.256.375.582,--<br />
Het tekort Rp. 261.146.062,-- volgens de koers van nu is<br />
dit € 20.474,84.<br />
In de toekomst zullen wij nog meer aandacht besteden aan<br />
het vinden van sponsoren en instanties voor het dekken van<br />
de behandelkosten voor de patiënten. Wij vragen HJ<br />
Nederland om ons met dit bedrag te helpen zodat wij ons<br />
werk voor de gehandicapten in Indonesië kunnen<br />
voortzetten.<br />
k. Tot Slot<br />
Wij danken <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland voor alle aandacht en<br />
steun aan de activiteiten van <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Pematangsiantar.<br />
Wij hopen dat de relatie met U en de goede gevers uit<br />
Nederland hecht mag blijven, zoals dit al 21 jaar is geweest.<br />
Wij groeten U met een welgemeend<br />
HORAS,HORAS,HORAS.<br />
15
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
4. Onvergetelijke tijd op<br />
<strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> P.Siantar<br />
Door Tim van der Windt<br />
Nadat ik besloten had dat ik naar<br />
Indonesië zou gaan afgelopen<br />
najaar, had ik er nooit bij stil<br />
gestaan dat het zo anders zou zijn<br />
als in Nederland. Eenmaal toen het<br />
30 jarig jubileum feest voorbij was<br />
en de familieleden vertrokken<br />
richting Medan om aan hun<br />
terugreis te beginnen drong het pas echt tot me door. Ik ben<br />
met zoveel lieve en leuke mensen om me heen maar toch<br />
ben ik eigenlijk alleen.<br />
De eerste week was het moeilijkste ook al heb ik toen het<br />
makkelijkste werk verricht. Deze eerste week heb ik<br />
namelijk in de keuken gewerkt. Op deze manier ben ik voor<br />
het eerst in mijn leven een week doorgekomen met alleen<br />
maar lichaamstaal te gebruiken. Ik had veel steun aan Toby<br />
een Duitse vrijwilliger welke ook op het centrum aan het<br />
werk was, alleen hij had zijn werk op de polikliniek en ik<br />
moest het dus eigenlijk zelf zien op te lossen.<br />
Na deze vrij zware week werd het steeds leuker. Ik kon<br />
langzamerhand steeds meer namen onthouden en de eerste<br />
Indonesische zinnen probeerde ik met mijn matige<br />
woordenschat te vormen, wat voor veel lachwekkende<br />
situaties heeft gezorgd.<br />
Mijn tweede week welke ik alleen was in <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> ben<br />
in naar de SD gegaan. (het kleine schooltje) Hoe het er hier<br />
aan toe ging was ik niet gewend van thuis, waar ik zwaar<br />
fysiek werk doe met volwassenen. In de school was dit<br />
ingeruild voor psychisch werk met kleine of achtergestelde<br />
16
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
kinderen. Op de eerste dag heb ik geprobeerd om een klein<br />
meisje een paar wiskunde sommen te leren, helaas moest ik<br />
dit de tweede, derde en vierde dag overdoen. Hiervoor heb ik<br />
heel veel respect naar de begeleiders van deze kinderen. Dit<br />
is heel moeilijk werk om van de kinderen hun aandacht vast<br />
te houden en het lijkt alsof er geen vooruitgang is, maar toch<br />
na 4 dagen proberen werden een paar sommetjes toch iets<br />
makkelijker. Deze week heb ik ook de eerste luier<br />
verschoont en een meisje in een rolstoel naar en op de wc<br />
geholpen. Dit waren mijn werkzaamheden voor de komende<br />
drie weken, samen met tekenen, vechtende kinderen uit<br />
elkaar halen en spraak therapie geven. Voor mijn<br />
Indonesische woordenschat zijn dit mijn drie beste weken<br />
geweest. Een paar kinderen konden namelijk ook nog niet<br />
goed praten en ik leerde dus de zelfde woorden als deze<br />
kinderen.<br />
Tijdens de feestdagen hing in <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> een geweldige<br />
sfeer, Niemand kon wachten op kerst. In de aula werden<br />
dansen opgedragen door de medewerkers en kinderen, de<br />
Fraters kwamen zingen en iedereen vond het een geweldig<br />
feest. Deze dagen vonden Tobias en ikzelf ook erg plezierig<br />
alleen vonden we jammer dat veel kinderen naar huis<br />
mochten tijdens de laatste weken van december. In deze<br />
weken was het erg stil in het centrum en ik realiseerde dat ik<br />
al heel gehecht was aan de kinderen in een hele korte tijd.<br />
Gelukkig kregen Toby en ik afleiding omdat we vrienden op<br />
het schiereiland Nias mochten bezoeken met oud en nieuw.<br />
Dit riep echt een vakantie gevoel op en we hebben er<br />
geweldig van genoten. Leuke tochtjes zijn er gemaakt en de<br />
zee was prachtig om iedere dag een verfrissende duik in te<br />
nemen.<br />
17
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
Eenmaal weer terug gekeerd op Siantar was het nog steeds<br />
rustig maar gelukkig kwamen in de loop van de dagen de<br />
kinderen terug. In deze week ben ik begonnen te werken in<br />
de polikliniek op het centrum. Ik denk één van mijn grootste<br />
ervaringen in Indonesië. Nog nooit had ik werk in de zorg<br />
sector verricht en al gelijk werd ik op de proef gesteld, er<br />
kwam die dag een dokter langs om een paar pennen te<br />
verwijderen uit handen en voeten, de volgende dag werd er<br />
ook verband verschoond van een hele grote wond. Tijdens<br />
deze twee gebeurtenissen moest ik even een rondje gaan<br />
lopen en een glaasje water drinken. De opvolgende keren dat<br />
deze of andere dingen voorbij kwamen werden steeds<br />
makkelijker voor mij en uiteindelijk zelfs de normaalste zaak<br />
van de dag. Na een paar dagen te hebben mee gekeken was<br />
het wel vertrouwd dat ik ook aan het werk ging. Dit begon<br />
met 's ochtends kinderen te wassen en sommige hiervan in te<br />
smeren met zalf. Na loop van tijd ben ik langzaam mee gaan<br />
helpen met het schoonmaken van wonden en verband te<br />
verwisselen. Voor mij was dit een hele overwinning omdatik<br />
nooit een hele grote held was met ander mans wonden, dus<br />
ik heb in deze weken best veel geleerd om thuis toe te passen<br />
en het verwerken en accepteren van verwondingen en<br />
handicaps van anderen. Uiteindelijk als een volleerde<br />
verpleegkundige werd ik gevraagd om zelf wonden schoon<br />
te maken en hier nieuw verband om te leggen.<br />
Uiteindelijk kon ik het niet<br />
verdragen om al weer na drie<br />
maanden naar huis te gaan<br />
dus ik gevraagd of ik nog<br />
mocht blijven tijdens de<br />
orthopedische operatie<br />
periode. Ik was meer als<br />
18
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
welkom om te blijven. In deze laatste twee weken van mijn<br />
verblijf verliep alles vrij heftig. Elke dag kwamen er nieuwe<br />
patiënten welke geregistreerd moesten worden,<br />
op de foto en als het nodig was een slaap plek aangewezen<br />
kregen. Tijdens dit alles werden iedere dag verscheidene<br />
operaties uitgevoerd in een ziekenhuis vlak bij. Ik heb aan de<br />
doktoren gevraagd of ik een dag met hen mee kon en ook dit<br />
was geen probleem. Zo kon ik bij twee operaties achter de<br />
schermen kijken. Het leuke hiervan was dat ik één van deze<br />
jongens kende dus heb ik zijn hele proces mee gemaakt. Na<br />
de operatie heb ik in de polikliniek op <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> zijn<br />
verband verschoond en gedeeltelijk zijn revalidatie proces<br />
meegemaakt.<br />
Achteraf ben ik heel blij dat ik gevraagd heb of ik drie<br />
weken langer mocht blijven. Ik had de toewijding van de<br />
medewerkers van <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong>, de doktoren en overige<br />
vrijwilligers niet willen missen en ik ben blij dat ik deze<br />
ervaringen heb mogen mee maken.<br />
19
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
Door Luuk v.d Burg<br />
Verslag Indonesië september-december 2012,<br />
Nadat ik uitgeloot ben voor de studie geneeskunde in juli<br />
2012, heb ik besloten een reis te maken naar Indonesië.<br />
Behalve een oudoom bezoeken op Sulawesi, die 60 jaar in<br />
het klooster zit, en een aantal prachtige delen van het land<br />
bekijken, zal ik mij hier vooral bezighouden door stage te<br />
lopen op revalidatiecentrum <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong>, waar ik 3<br />
maanden zal verblijven. Op de verschillende afdelingen van<br />
dit centrum mag ik meelopen en ervaring opdoen op deze<br />
verschillende gebieden. Het eerste deel van de reis zal ik met<br />
een aantal familieleden reizen...<br />
Eenmaal aangekomen in Manado, Indonesië, Sulawesi,<br />
begint het avontuur nog wat rustig. We moeten tenslotte<br />
even acclimatiseren. Daarom houden we vooral veel<br />
vakantie, maken veel uitjes met de familie zoals snorkelen,<br />
bekijken prachtige meren en reizen naar de zwavelbronnen<br />
in de buurt. Een week, een zeebeving en een<br />
vulkaanuitbarsting verder hebben we een aantal fantastische<br />
dagen gehad, met een bezoek aan een<br />
centrum voor ernstig meervoudig<br />
gehandicapte kinderen dat er flink heeft<br />
ingehakt. Dit centrum is voor Indonesische<br />
begrippen van uitzonderlijk niveau. Na<br />
deze dagen vliegen we door naar <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong>, waar ik echt<br />
aan de slag kan.<br />
Nu we eindelijk op <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> zijn,<br />
verandert er nog niet meteen veel. Met<br />
de familie maak ik nog uitstapjes naar<br />
meren, eilanden en Indonesische<br />
dorpjes. Als dat eenmaal achter de rug<br />
20
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
is komen de eerste doktoren. Ik mag foto’s maken terwijl de<br />
doktoren anamneses afnemen, van vooral hazenlippen en<br />
brandwonden. Daarna mag ik meekijken in de OK in<br />
ziekenhuis <strong>Harapan</strong>. Vandaag worden de eerste patiënten<br />
geopereerd. In een operatiekamer kijk ik mijn ogen uit naar<br />
de operaties, waar de brandwonden voor mij duidelijk de<br />
voorkeur hebben<br />
boven de<br />
hazenlippen. Na deze<br />
dag mag ik aan het<br />
werk bij de<br />
fysiotherapeuten.<br />
Werken bij de<br />
fysiotherapie<br />
betekent in het begin:<br />
het karretje van een<br />
kind dat leert lopen<br />
vasthouden. Niet erg, zo kan ik ook langzaam de taal leren.<br />
Ik leer via posters de Indonesische namen van<br />
lichaamsdelen, en kijk steeds meer mee bij de echte<br />
fysiotherapie, en zelf mag ik af en toe ook therapieën geven.<br />
Ondertussen leef ik volledig tussen de kinderen, omdat de<br />
familie vertrokken is.<br />
De taal gaat me ondertussen steeds makkelijker af, waardoor<br />
het werken een stuk beter gaat. Ik laat mijn woordenboek<br />
steeds vaker staan en de taal wordt exponentieel beter. Bij de<br />
fysiotherapie loop ik nog steeds rond, maar ik kan nu al<br />
aanwijzingen geven en mag met meerdere kinderen tegelijk<br />
lopen.<br />
Nadat de groep artsen is vertrokken ga ik met mijn<br />
Indonesische vrienden naar een driedaagse markt in de<br />
buurt. In de bergen verkopen we deze dagen door de<br />
21
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
patiënten handgemaakte<br />
sieraden. Ook bekijk ik<br />
nog veel van de<br />
omgeving. Samen met<br />
Zuster Jeannette ga ik<br />
nog een aantal keren<br />
naar de stad voor<br />
geldzaken en donaties,<br />
omdat ik nu de taal goed<br />
genoeg begrijp mag ik haar hierbij helpen. Na deze uitstapjes<br />
komt de tweede groep artsen aan. Aangezien zij meteen<br />
moeten beginnen met opereren, blijft er slechts één arts<br />
achter voor de anamneses. Ik mag hem helpen bij het<br />
afnemen van vele nieuwe anamneses, waarbij hij mij veel<br />
leert over de verschillende aandoeningen en beperkingen.<br />
Nadat ik ziek ben geworden door een zeer agressieve<br />
darmbacterie die ik waarschijnlijk heb opgelopen tijdens de<br />
markt, heb ik de draad weer opgepakt bij de fysiotherapie.<br />
Nu ik een ruime maand in Indonesië ben en de Nederlandse<br />
wintertijd is aangebroken, ga ik weer mee naar ziekenhuis<br />
<strong>Harapan</strong> om te kijken in de OK's. Weer ben ik het grootste<br />
gedeelte van de tijd in de brandwonden-OK, waar ik zo heel<br />
af en toe nog behulpzaam kon zijn als tolk. Ook maak ik<br />
foto's van de patiënten, waar voor de Indonesische studenten<br />
geneeskunde wordt uitgetekend waar er gesneden zal<br />
worden.<br />
Nu ik weer gezond ben en de doktoren niet verder kan<br />
helpen, ga ik weer verder bij de fysiotherapie. Ik loop nog<br />
steeds met de kinderen, ik kan nog wat klusjes doen op de<br />
computer en ik zwem erg veel met de kinderen. Nu ik ze<br />
weer eens bezig zie begrijp ik hoeveel ze vooruit gegaan<br />
zijn. Doordat er een nieuwe stagiair aangekomen is, mag ik<br />
22
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
vertrekken bij de fysiotherapie en mij op andere gebieden<br />
ontwikkelen. Ik kijk dus een dagje bij de Ergotherapie.<br />
Omdat we nu samen zijn kunnen we één op één met de<br />
kinderen werken, en hier kan ik de kinderen veel beter<br />
uitleggen en onderwijzen dan bij de fysiotherapie. Ik kan<br />
veel leren van de Ergotherapeut die erg hard met de kinderen<br />
werkt. Ik ga mee naar het vliegveld om de doktoren uit te<br />
zwaaien, en vanaf dat moment ben ik hier als enige<br />
Nederlander.<br />
Ik loop weer eventjes bij de fysiotherapie omdat de stagiair<br />
even weg is, maar daarna vertrek ik definitief naar de<br />
Ergotherapie. Hier krijg ik ineens een hele andere kijk op de<br />
kinderen. Sommigen lijken bij de fysiotherapie een stuk<br />
ernstiger gehandicapt dan bij de Ergotherapie. Hier kunnen<br />
kinderen ineens veel meer dan van buitenaf lijkt. Ik breng<br />
nog een bezoek aan de neuroloog omdat ik tegen loslopende<br />
elektriciteitskabels aan ben gelopen. Mijn evenwichtsorgaan<br />
is ernstig verstoord.<br />
Daarna maak ik eindelijk weer eens een leuk uitje. Omdat er<br />
een vrije dag is, ga ik met mijn door opa en oma<br />
aangenomen dochter, mijn tante dus, naar haar familie. Hier<br />
wordt ik hartelijk ontvangen en maak het echte Indonesische<br />
leven mee. Ik slaap op de grond in het houten huisje. Als ik<br />
terug kom van de koffieplantage is de kip geslacht en<br />
kunnen we eten. Ik bezoek allemaal mensen die schijnbaar<br />
familie van mij zijn, omdat zij aangetrouwde oudtantes van<br />
mijn geadopteerde tante zijn. En die moet ik natuurlijk<br />
ontmoeten. Na twee fantastische dagen kan ik weer verder<br />
bij de Ergotherapie. Er komen zoveel kinderen een uurtje<br />
langs dat er altijd iets nieuws te doen is, en zo leer ik bij.<br />
23
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
Aan het eind van de week beland ik in een Indonesisch<br />
ziekenhuis doordat het leven in een Indonesisch dorpje toch<br />
iets minder geschikt is voor mij dan ik dacht.<br />
Ik word gelukkig snel uit het ziekenhuis ontslagen, maar<br />
kwakkel nog een paar dagen met mijn gezondheid. Daarna<br />
werk ik in de school en leer kinderen lezen en schrijven,<br />
rekenen en aardrijkskunde. Op zondag ga ik naar de kerk,<br />
want Kerst staat voor de deur. Het is eind november, maar<br />
goed... Vervolgens loop ik mee met de logopedie. Het is me<br />
vrij snel duidelijk dat me dit een stuk minder trekt. De hele<br />
dag zeg ik dezelfde klank en ik mis de Ergotherapie. Daar is<br />
de stagiaire nu helaas. Deze baan is ook een stuk<br />
onregelmatiger dan de vorige. De logopediste is vaak weg<br />
om andere klusjes te doen op het centrum, en de kinderen<br />
worden dan achtergelaten in de school. Dus keer ik terug bij<br />
de fysiotherapie. Hier kan ik nu volop helpen.<br />
24
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
Ik bezoek nog een Indonesische school, waarna ik bij de<br />
polikliniek kan gaan werken. Zo maak ik heel wat mee in<br />
één week. Bij de polikliniek is eigenlijk nauwelijks werk, ik<br />
geef alleen de kinderen hun medicijnen en lees de<br />
Indonesische bijsluiters. Verder is er niet zoveel te doen, dus<br />
ik observeer vooral bij de weinige patiënten die er nog wel<br />
zijn.<br />
In de laatste week kan ik nauwelijks meer helpen op de poli,<br />
dus probeer ik het internet, wat in november gemaakt is te<br />
repareren, want door het onweer is het al weken stuk. Dus<br />
doen de electriciën en ik met behulp van de handleiding een<br />
poging om het internet te repareren. Het lukt nog bij één<br />
router, de rest is te beschadigd. Er komen vlak achter elkaar<br />
een groot feest en een begrafenis in de kerk, waar ik bij moet<br />
zijn. Uiteindelijk is het één nog heel leuk waarbij de zusters<br />
er op los feesten. Het andere wordt in Indonesië op heel<br />
andere wijze uitgevoerd dan bij ons, maar heel sfeervol. Ook<br />
leer ik nog een heel klein beetje Indonesisch koken vlak<br />
voordat ik naar huis ga.<br />
In deze laatste halve week ben ik alleen nog bezig met de<br />
terugreis voorbereiden. Ik leer ondertussen nog motorrijden,<br />
van een man met ernstig verbrande handen. Toch doet hij dit<br />
zonder moeite. Ik eet nog met alle kinderen, en dan is de dag<br />
van terugkeer aangebroken. Ik begrijp alle Indonesische<br />
mooie woorden, en zelf kan ik ondertussen ook nog een<br />
woordje spreken. Met een fantastische ervaring en een<br />
heleboel nieuwe levenskennis vlieg ik veilig terug naar<br />
Nederland. Met de volle overtuiging dat ik er ooit zal<br />
terugkomen.<br />
Ik bedank alle medewerkers en bewoners van <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong><br />
met de fantastische manier waarop ze mij ontvangen hebben,<br />
25
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
verzorgd hebben en mij een geweldige tijd hebben bezorgd<br />
waar ik nog heel vaak aan terug zal denken.<br />
5. VERSLAG VAN CARITAS DORKAS NIAS<br />
Pusat Rehabilitasie <strong>Caritas</strong> <strong>Dorkas</strong> in Fodo bij Gunungsitoli<br />
op het eiland Nias heeft dit jaar een grondige opknapbeurt<br />
gekregen. De daken werden vernieuwd en de gebouwen<br />
werden opnieuw in de verf gezet. De droogplaats voor de<br />
was is overkapt.<br />
Op 30 november 2012 waren 48 kinderen opgenomen in het<br />
centrum.<br />
a. Patiënten beschrijving<br />
In ons centrum zijn veel patiënten opgenomen met<br />
neurologische afwijkingen. Op jonge leeftijd doorgemaakte<br />
hersenvlies ontsteking of aangeboren afwijkingen komen<br />
hier vaak voor. Spastische aandoeningen van het<br />
bewegingsapparaat zijn vaak een gevolg hiervan. Polio<br />
patiënten komen steeds minder voor door de verbeterde<br />
preventieve zorg hiertegen. Net als in heel Indonesië zijn<br />
verkeersslachtoffers een steeds grotere groep die medische<br />
zorg nodig hebben. De streek waarin wij actief zijn is een<br />
heel arme streek. De kinderen die opgenomen worden<br />
komen uit gezinnen die niet kunnen bijdragen in hun<br />
verzorging en rehabilitatie bij ons.<br />
b. Behandeling<br />
Mede door de aard van de aandoeningen die wij bij de<br />
opgenomen kinderen zien, is de behandeling daarvan een<br />
langdurig proces. Door fysiotherapeuten wordt veel<br />
geoefend op kracht- uithoudingsvermogen en mobiliteit.<br />
Hiervoor zijn in het centrum allerlei attributen en<br />
26
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
oefentoestellen aanwezig. Ook worden de kinderen geoefend<br />
in de bezigheden van het dagelijks leven zoals aankleden,<br />
eten, koken, wassen.<br />
c. Opleiding en voorzieningen<br />
Zo mogelijk gaan de kinderen naar de kleuter- of<br />
basisschool. Deze scholen staan op nog geen 100 meter van<br />
het centrum. Naailessen kunnen worden gevolgd op het<br />
centrum, waar ook een kleine winkel is voor de<br />
schoolkinderen. Hier en in de winkel die we in de stad<br />
Gunungsitoli hebben, worden school uniformen, lakens en<br />
slopen, kussens, tafellakens en kralenkettingen verkocht.<br />
Alles handgemaakt op het centrum ter rehabilitatie van de<br />
patiënten. Een kleine kippenfarm met daarbij ook wat<br />
eenden en kalkoenen geven de kinderen de ervaring om<br />
dieren te verzorgen. Enkele kinderen zijn actief in de<br />
groentetuin om groente en fruit voor eigen gebruik te<br />
produceren.<br />
d. Veldwerk<br />
Ons verzorgingsgebied is het eiland Nias. Er komen wel<br />
patiënten van andere eilanden maar die worden vaak door<br />
derden doorgestuurd. Wij proberen op onze rondreizen de<br />
kinderen op te sporen die hulp nodig hebben. Het is moeilijk<br />
de ouders te overtuigen dat hun kind geholpen kan worden.<br />
Soms moet het kind zelfs geopereerd worden in Pematang<br />
Siantar, wat voor de mensen hier, aan het einde van de<br />
wereld ligt. Daarbij komt nog het feit dat geen enkele ouder<br />
hier het geld heeft om hun kind te laten behandelen. Men<br />
kan bijna niet geloven dat er mensen zijn die belangeloos<br />
hun kind willen helpen.<br />
27
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
e. Subsidie / giften<br />
Er zijn verschillende lokale overheidsinstellingen die het<br />
project steunen. Wij noemen : Dinas Sociaal van<br />
Medan<br />
Dinas Sociaal van Gunung Sitoli<br />
<strong>Caritas</strong> Keuskupan Sibolga. De winkeliers van Gunung<br />
Sitoli dragen hun steentje bij door veel levensmiddelen te<br />
schenken.<br />
Uit Nederland:<br />
<strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland is gevraagd om het tekort op de<br />
exploitatie rekening te dekken met een gift van Ind. Rp.<br />
262.134.87 (€ 20.548,44)<br />
Het Lilianefonds helpt ons ook door individuele kinderen te<br />
steunen.<br />
De medewerkers maar vooral de kinderen van <strong>Caritas</strong><br />
<strong>Dorkas</strong>, danken allen die ervoor gezorgd hebben dat het<br />
revalidatie centrum in Gunung Sitoli ook in 2012 heeft<br />
kunnen bijdragen aan een betere wereld voor de<br />
gehandicapten op het eiland Nias.<br />
Zuster Ludovika Sidahuruk.<br />
6. VERSLAG VAN HIDUP BARU TIMOR<br />
Wij ontvingen van de leiding van het revalidatiecentrum het<br />
volgende Jaarverslag.<br />
a. Activiteiten in de regio Atambua<br />
Het doen van huisbezoeken in de omgeving van Atambua<br />
aan voor ons bekende patiënten. Het opsporen van nieuwe<br />
patiënten die vaak door bekenden van ons worden<br />
gerapporteerd.<br />
28
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
Problemen die hierbij een rol spelen:<br />
De ouders zijn moeilijk te overtuigen van de noodzaak om te<br />
behandelen, en willen hun kind eigenlijk liever verbergen<br />
voor de mede bewoners van de kampong. Het is ons bekend<br />
dat in dit jaar hierdoor enkele kinderen zijn overleden.<br />
Door de slechte toestand van de wegen zijn veel dorpen niet<br />
of nauwelijks te bereiken en hebben we veel last van<br />
autopech.<br />
b. Behandelde patiënten<br />
De personele bezetting telde 16 personen en bestond uit: 1<br />
directrice, 1 secretaris, 1 boekhouder, 2 verpleegsters, 1<br />
assistent verpleegster, 2 fysiotherapeuten 2 veldwerkers, 2<br />
onderwijzers, 3 huishoudelijke hulpen, 1 chauffeur.<br />
c. Behandelde patiënten<br />
23 opgenomen patiënten die volledige verzorging nodig<br />
hadden. 2 patiënten die poliklinisch werden behandeld. 57<br />
aan huis behandelde patiënten, waaronder 20 mensen die een<br />
staaroperatie nodig hadden en dankzij een goede sponsor nu<br />
weer kunnen zien.<br />
d. Activiteiten op het centrum<br />
1. Op 3 augustus konden de kinderen verhuizen naar de<br />
nieuwe slaap- en eetzaal, omdat de bouw hiervan was<br />
voltooid. Tot dan toe waren zij ondergebracht bij het convent<br />
van de zusters FCJM.<br />
2. Aan nieuwe patiënten worden dagelijkse activiteiten<br />
geleerd door de zusters. Bijvoorbeeld: het toilet gebruik,<br />
tanden poetsen, aan tafel eten, en discipline bij opstaan,<br />
baden etc. Verder wordt aandacht geschonken aan: lezen,<br />
29
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
religie en gedrag op het centrum en in de kerk. Sommigen<br />
gaan naar de dicht bij het centrum gelegen basisschool.<br />
3. De behandeling van de opgenomen kinderen bestaat o.a.<br />
uit fysiotherapeutische massage. Dit wordt gedaan om de<br />
motoriek te verbeteren en de spieren te ontspannen. Hierdoor<br />
worden atrofie van die spieren en het ontwikkelen van<br />
contracturen tegengegaan.<br />
3. Na de massage worden oefeningen gedaan zoals kruipen,<br />
rollen, staan en gaan. Hierna wordt gelopen met de rollator<br />
en zo worden kinderen geactiveerd om te bewegen.<br />
4. Ook worden de kinderen mee naar buiten genomen voor<br />
recreatie. ’s Avonds kunnen ze tv kijken en melk drinken.<br />
e. Werkzaamheden<br />
Tussen de gebouwen is een overkapte, betegelde verbinding<br />
gemaakt, zodat met rolstoelen de verschillende niveaus<br />
kunnen worden bereikt.<br />
Van september tot november werd er weer naar water<br />
geboord, nu door het departement van mijnbouw. Twee<br />
pogingen waren zonder succes. Op 4 december werd op een<br />
andere plaats geboord, ook hier werd geen water gevonden.<br />
Alle deskundigen verzekeren ons dat er wel een bron is,<br />
maar hem vinden is erg moeilijk.<br />
f. Bezoek op het centrum<br />
18 juli: Sr. Imelda en Sr. Adelbertha beide FCJM<br />
28 juli: Sr. Leoni vertrekt naar Noord Sumatra om haar<br />
studie Verloskunde af te maken. Zij wordt vervangen door<br />
Sr. Imelda.<br />
12-15: september De generaal overste van de FCJM Sr.<br />
Mary Lou samen met Sr. Cunera uit Rome.<br />
30
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
10: oktober Dhr. Nico Eijkmans en Grace Sie uit Nederland ,<br />
Dhr. Hot Silalahi uit Noord Sumatra en Dhr. Martin Klau<br />
uit Kupang.<br />
25 november: Dhr. Martin Klau en Dhr. Gabriël die een<br />
videofilm maken van de kinderen op het centrum.<br />
g. Financiën<br />
De steun die wij dit jaar ontvingen van <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong><br />
Nederland bedroeg € 31.174,00 waarvan €16.524,00 voor de<br />
dagelijkse kosten en € 14.650,00 voor de overkapping van<br />
de verbindingsweg tussen de gebouwen. Deze bedragen zijn<br />
inclusief privé giften. Ook door de Indonesische overheid<br />
wordt het project gesteund door subsidies. De ouders van de<br />
patiënten dragen naar vermogen bij. Dit komt vaak neer op<br />
giften in de vorm van een zak rijst of andere etenswaar. Het<br />
begrotingstekort voor volgend jaar wordt geschat op €<br />
18.800,00<br />
Onze dank gaat uit naar ieder die ons project een warm hart<br />
toedraagt. Wij bedanken niet alleen diegene die ons<br />
financieel hebben gesteund maar ook hen die mentale steun<br />
hebben getoond. Wij zijn blij met de steun van <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong><br />
Nederland, want zonder deze steun kunnen we nog niet. Wel<br />
merken wij dat men hier in Indonesië ook steeds meer<br />
aandacht krijgt voor de noden van de gehandicapte<br />
medemens.<br />
31
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
7. MIJN TIJD OP HIDUP BARU TIMOR<br />
Door Nico Eijkmans<br />
In 2008 kwamen wij samen met Martinus een reisleider uit<br />
Kupang, de hoofdstad van West-Timor,met mijn familie,<br />
langs het huis van Dina Marlina. In het dorp Nonohonis bij<br />
Soe.<br />
Naast het huis stonden enkele mooie Ume K’bubuks (oude<br />
grashutten die vroeger als woningen op het eiland hadden<br />
gediend). Wij wilden graag een foto van de hutjes maken.<br />
Toen wij bij het huis gingen vragen of het goed was om<br />
enkele foto’s van de grashutjes te maken kwamen er wat<br />
kinderen en een jonge vrouw naar buiten, die, zoals hier<br />
gebruikelijk ook graag op de foto wilden.<br />
Mijn schoonzus Constance en haar man Hans hadden al<br />
gezien dat er ook nog een jonge vrouw over de grond kroop.<br />
Ook zij kwam op de foto. Dit was Dina Marlina, geboren op<br />
03/03/1983. Zij raakte in 1997 bij het sporten gewond. Zij<br />
viel en beschadigde haar been en hierdoor ontstond een<br />
Osteomyelitis en daarna een contractuur van de knie.<br />
Daardoor kon zij niet meer lopen en kroop met slippers aan<br />
haar handen over de vloer. Zij kon 15 jaar lang alleen maar<br />
kruipen en bleef altijd thuis.<br />
Terug in Holland, trok het been van Dina Marlina op de foto<br />
direct weer de aandacht en werd aan Zr. Jeannette gevraagd<br />
of zij naar het been zou willen kijken.<br />
Zr. Jeannette zei meteen, dat het niet goed met haar been<br />
was en dat er echt door een specialist naar gekeken moest<br />
worden. Zij dacht dat het been waarschijnlijk wel<br />
geamputeerd zou moeten worden om verdere besmetting van<br />
het lichaam te voorkomen.<br />
32
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
Dina met haar prothese (in het blauw)<br />
Daar Zr. Jeannette en Mevr. Ludy van der Burg- van Paassen<br />
en haar man Peter van der Burg, van de stichting <strong>Harapan</strong><br />
<strong>Jaya</strong> Nederland, enkele weken later Soe zouden<br />
passeren om de officiële opening van HIDUP BARU in<br />
Atambua bij te wonen, zouden zij omrijden, om Dina<br />
Marlina te bezoeken. Enige tijd later, kon Dina Marlina,<br />
mede dankzij de Stichting <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland naar<br />
Sumatra vetrekken. Hier verrichten Nederlandse chirurgen<br />
op vrijwillige basis vele operaties. Zij is door orthopedisch<br />
chirurg G. Olijhoek, bijgestaan door zijn echtgenote Titia,<br />
geopereerd. Haar been moest inderdaad worden<br />
geamputeerd. Omdat op <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> de patiënten alleen<br />
dan geholpen worden, wanneer zij instemmen met het<br />
volgen van een opleiding, zodat zij later in staat zullen zijn<br />
een zelfstandig leven te leiden, volgde Dina Marlina een<br />
opleiding voor naaister.<br />
33
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
Ook dit jaar ontmoette ik Dina Marlina weer op Hidup Baru<br />
en kon zien hoe zij weer als normaal mens, op het centrum,<br />
functioneerde. Zij gaf naailes en hielp andere patiënten.<br />
Toen ik in oktober weer op Hidup Baru kwam, was er veel<br />
veranderd. De patiënten waren verhuisd naar de nieuwe<br />
gebouwen en de overdekte verbindingsweg tussen de woon-<br />
en slaapvertrekken en het therapie- en lesgebouw was klaar.<br />
Wat een vooruitgang.<br />
Dit keer reisde ik samen met Pirma Hot Silalahi en Mevr.<br />
Grace Sie.<br />
Wij hebben een<br />
video gemaakt over<br />
het eiland West–<br />
Timor, om te laten<br />
zien in welke<br />
moeilijke<br />
omstandigheden<br />
veel mensen hier<br />
leven.<br />
Tijdens een van<br />
Links: Dina<br />
34<br />
onze tochten langs<br />
zeer afgelegen<br />
dorpjes in de<br />
heuvels, ontmoeten wij een man, die zich met een kapmes<br />
zwaar verwond had.<br />
Door onze komst kon hij geholpen worden. De zeer zware<br />
regenval in de natte periode van ongeveer 4 maanden en de<br />
uiterst droge periode voor de rest van het jaar en de vele<br />
verschillende talen op het eiland, maken het werken voor de<br />
Zusters op Hidup Baru uiterst lastig.
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
Zr. Agata met een kindje dat alleen nog maar kan liggen<br />
Therapie van Zr. Gisela<br />
35
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
Dit alles kunt U zien op de video, die U kunt vinden op You<br />
Tube: HIDUP BARU HET NIEUWE REHABILITATIE<br />
CENTRUM IN ATAMBUA<br />
In 2011, waren Martinus Klau mijn “oorspronkelijke<br />
reisgids” en nu mijn vriend en tijdens mijn reizen over West-<br />
Timor, mijn rechterhand, op bezoek in het zeer afgelegen,<br />
arme dorp Besikama.<br />
Wij hebben daar veel patiënten onderzocht en later gevraagd<br />
aan de zusters van Hidup Baru, of zij een keer langs konden<br />
gaan.<br />
In oktober zijn wij, Zr. Agata van Hidup Baru, Martinus en<br />
ik weer afgereisd naar Besikama.<br />
Op onze reis daarheen, bezochten wij nog even het<br />
ziekenhuis van Halilulik, om iets te vragen over een blinde<br />
patiënt in Besikama.<br />
Wij spraken daar met Zr. Angela en tijdens ons gesprek<br />
vertelde Zr. Angela, dat er in de komende weken,<br />
oogartsen in het ziekenhuis zouden komen om mensen met<br />
staar te opereren.<br />
Omdat er in Besikama, vele mensen met staar zijn, zei ik<br />
gekscherend, dat ik ook nog 100 patiënten voor een<br />
staaroperatie had.<br />
Even keek Zr. Angela verbaasd op maar zei al spoedig : OK<br />
.<br />
Het eind van het jaar<br />
zijn er vele patiënten in<br />
het ziekenhuis van<br />
Halilulik onderzocht en<br />
ca. 50 mensen zijn aan<br />
staar geopereerd.<br />
Heel blij met de<br />
toezegging van Zr.<br />
36
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
Angela, vervolgden wij onze reis naar Besikama.<br />
Nadat Zr. Agata de patiënten had onderzocht, kon er direct<br />
al een patiënt mee naar Hidup Baru.<br />
Dit was Oktavianus Seran.<br />
Ook ontmoette ik op Hidup Baru, 2 kinderen die niet<br />
konden lopen en naar het nabij gelegen schooltje TK Asisi<br />
Pieter van der Voorn werden gedragen. Otto en Febrianti.<br />
Ik volgde een les en was zeer onder de indruk, van het werk<br />
van de onderwijzeressen en Zr. Gabrielle.<br />
Ook hiervan is een video gemaakt en die kunt U vinden op<br />
You Tube: ASSISI PIETER VAN DER VOORN<br />
Het kleine meisje Febrianti, is momenteel op <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong><br />
Sumatra en is reeds aan haar benen en voeten geopereerd en<br />
hoopt, de komende weken voor het eerst van haar leven te<br />
kunnen lopen. Ook voor haar komt er een nieuw leven.<br />
In het jaarverslag van volgend jaar hoort U er alles over. Er<br />
is een kort filmpje over haar op You Tube.: Febrianti -<br />
Hidup Baru - Atambua.<br />
37
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
Zoals U ziet maak ik erg veel mee op mijn indrukwekkende<br />
en aangrijpende reizen, maar het mooiste is, wanneer je voor<br />
het eerst een kind, dat altijd gekropen heeft, zelfstandig een<br />
paar pasjes ziet maken, zoals dat gebeurde met OTTO van<br />
het schoolfilmpje…….<br />
8. SlOTWOORD<br />
Met dit jaarverslag hopen wij U een goed overzicht te<br />
hebben gegeven van de activiteiten in 2012. Wij danken<br />
allen die zich voor dit verslag heeft ingezet en hun bijdrage<br />
hebben geleverd.<br />
Veel werk zal nog moeten worden gedaan, door ons, maar<br />
vooral door de werkers in de gezondheidszorg in Indonesië.<br />
Onze ervaring is dat zij steeds met heel veel inzet voor de<br />
patiënten zorgen. Heel veel dank gaat uit naar de<br />
Indonesische zusters FCJM die voor een groot deel de<br />
organisatie van de verschillende centra verzorgen.<br />
Wij merken dat de overheidsinstanties steeds meer oog<br />
krijgen voor de noden van de gehandicapten in hun land.<br />
Kleine bijdragen voor de kinderen worden nu door sociale<br />
instanties gegeven voor de dagelijkse verzorging maar voor<br />
de medische behandeling bestaan geen regelingen.<br />
De steun uit Nederland is nog onontbeerlijk, zoals U heeft<br />
kunnen opmaken uit de verslagen van de projecten en de<br />
bedragen die dit jaar door ons zijn overgemaakt aan hen. Wij<br />
danken iedereen voor de morele en materiële steun die wij<br />
hebben ontvangen en hopen dat wij ook in 2013 weer op u<br />
mogen rekenen.<br />
Heel veel dank !<br />
38
Jaarverslag 2012 <strong>Harapan</strong> <strong>Jaya</strong> Nederland<br />
39