Schaatsrijden Schaatsen was in Roermond mogelijk op ... - Bausch

Schaatsrijden
Schaatsen was in Roermond mogelijk op een echte 400 meter buitenbaan die
in het Gebroek was aangelegd.
Mijn vader trok met ons ,direct na de oorlog 40-45 , naar toe.
Als Rotterdammer wist hij hoe je kinderen moest leren schaatsen .
Hij had houten onderleggers voor ons gekocht die met rode veters onder de
schoenen werd gebonden.Helaas gingen de veters los en werd het onbeholpen
scharrelen op de baan.Later werd die ijsbaan minder populair en werd
geschaatst rondom de gracht van het kasteel in Horn of Swalmen en op de
vijver van Hambeek.Soms werd de sporthal , naam vergeten, waar nu de
Hema in Roermond ligt vol gespoten met water.
Maar dat was het dan wel,voor echt schaatsen moest je in het Westen zijn.
Wist je dat schaatsen al eeuwenoud is en rond 1300 door de vondst van de
ijzeren strip tot ontwikkeling is gekomen.
Onze vrome katholieke oma Greeve vertelde erover
toen ze sprak over de Heilige Lidwina van Schiedam.
Na een val op het ijs op 14-jarige leeftijd raakte zij verlamd en bleef zij voor
de rest van haar leven, 38 jaar lang, aan bed gekluisterd.Zij maakte grote
indruk op de vele bezoekers die zij kreeg en vooral op chronisch zieken voor
wie zij een grote troost was.
Bij oma Greeve , zij woonde in de polder van Schiebroek aan de Erasumsingel
in Rotterdam, waren vollop sloten met aansluiting op de Bergsche plas en de
sloten richting Gouda. Volgens mijn vader gingen zij op de schaats naar
Gouda en kwamen dan terug met een Goudse pijp als symbool van de
geslaagde tocht. " Jongens ", zei hij eerlijk ,''mijn zwagers Greeve , Johan,
Cor, Dries en Koos kon ik niet bijhouden .Die hadden machtig lange slagen"!

Als kind waren wij tijdens de Kerst vakantie in Rotterdam en altijd , althans zo
leeft dat voort in mijn herrinering, was er ijs.
De gehele dag waren wij te vinden op de bevroren sloot tegenover het hoge
huis van Oma en bij het schaatsen op de Bergsche Plas komt nu nog de geur
van polkenbrokken en warme chocaolade melk boven drijven.
Op deze foto schaatst Cor Greeve , op de achtergrond het huis .
Omdat schaatsen in Roermond beperkt mogelijk was had onze vader voor ons
houten rondrijders gekocht zodat wij ons meer in kunstschaatsen dan in
hardrijden bekwaamden. Dus zwierden wij later in Roermond met de meisjes
over het ijs en probeerden onze Olympische kamioen Sjoukje Dijkstra na te
doen. Springen ging goed maar een lange pirouette draaien eindigde geheid in
een val.
Later las je boeken over het schaatsrijden.
Hoe belangrijk het was als transport middel ,voor de handel in de winter en de
kunstschilders. Nog voor dat er in Nederland een schaatsbond was werd die al
in 1860 in Budapest werd opgericht. Anton Steixner, de Hongaarse vluchteling
die in 1956 bij ons gewoond had daar geen weet van .Op de schaatsbaan in
Roermond was hij geen succes ,de kou was hem te veel.
Natuurlijk heb ik getracht mijn zonen aan het schaatsen te krijgen.
Erg gelukt is dat niet op het bevroren stukje Oude Maas in Oeveren te linne.
Later probeerde ik met zoontje Rudolf nog een mislukt kunstukje uit te halen
op het bevroren water van de overgelopen Maas voor ons huis Oeveren 12 te
Linne.
Daar moet nog een foto van bestaan.
Daarvan akte.
ajb