Jaarrede van de voorzitter - Kveo

2009
In dit laatste Mededelingenblad van 2009 kijken we, zoals
te doen gebruikelijk, wat terug op het afgelopen jaar.
Als wij denken aan het bijna voorbije jaar voor de KVEO
gaan onze gedachten in de eerste plaats uit naar het overlijden
van ons erelid luitenant-kolonel b.d. der militaire administratie
Erich Konijnendijk op 25 oktober. Velen van u
waren aanwezig bij de indrukwekkende crematieplechtigheid
in Ockenburgh op 30 oktober. Elders in dit blad treft u
over hem een ‘In Memoriam’ aan.
In de toestand van ons erelid Willem Klap is helaas weinig
verbetering te melden, hij verblijft nog steeds in een verpleegtehuis,
hoewel de communicatie met hem iets is verbeterd.
Onze gedachten blijven bij hem en zijn echtgenote.
Ook dit jaar hadden we weer een plezierige nieuwjaarsbijeenkomst
in de Van Ghentkazerne in Rotterdam en een
even goede jaarvergadering in Arnhem bij de Kumpulan in
Bronbeek, waar ik me de opgewekte voordracht van Roderick
Munsters, toen nog Chief Investment Officer van APG
Asset Management nog goed kan herinneren. Beide bijeenkomsten
waren overigens goed bezocht en daar zijn
we u altijd dankbaar voor. Immers op dit soort landelijke
samenkomsten is de graad van interesse in onze vereniging
goed af te meten.
Dat is het natuurlijk ook bij de regionale bijeenkomsten in
de rayons. Bij sommige rayons gaat het heel goed. Andere
rayons baren ons soms zorgen door onder meer te weinig
belangstelling voor de bijeenkomsten, te weinig support
voor de leiding en geen belangstelling om een functie te
vervullen. Waar mogelijk trachten we te helpen en te sturen,
maar soms zijn het moeizame processen.
Van de algemene situatie in ons land worden we niet vrolijk,
de financiële crisis laat overal haar sporen na, de werkloosheid
blijft stijgen, banken moeten worden gesteund met
enorme bedragen of worden door de staat overgenomen.
Oppositionele politieke partijen buitelen over elkaar heen
om maar in de meest onfatsoenlijke bewoordingen hun ongenoegen
te uiten aan verantwoordelijke bewindslieden,
nog afgezien van het regelmatig uiten van haatzaaiende
opmerkingen over sommige inwoners van Nederland.
En alsof dat allemaal niet genoeg is worden we ook nog verrast
met een pandemie van de Mexicaanse griep en vervolgens
met de meest bizarre argumenten om je hiertegen toch
vooral niet in te laten enten. Als dat maar goed gaat bij onze
nieuwjaarsbijeenkomst. Ik zal in ieder geval zorgen dat daar
een aantal reserve vaccins gereed liggen, die overigens op
de aanwezigheid van chips zijn gecontroleerd.
Maar er zijn natuurlijk ook positieve kanten aan de teruglopende
arbeidsmarkt. De sterk verminderde uitstroom uit
onze krijgsmacht is daar een rechtstreeks gevolg van en
door de slechte economische omstandigheden bestaat er
van de voorzitter
een sterk groeiende animo
voor een baan bij de strijdkrachten.
Voor schoolver laters
blijft Defensie de komende
jaren de grootste
werkgever met jaarlijks zo’n
vijf tot zesduizend jonge militaire
instromers. En dit is
dan nog los van de niet vervulde
vacatures, waarover
de staatssecretaris de mogelijkheden
laat onderzoeken
om tot honderd procent
vulling te komen.
b.d. ts B. Koster
Een bijna onontkoombare
noodzaak met inzet van personeel ‘all over the world’ én
met de voortdurende onzekerheid van toch nog langer blijven
in Uruzgan. Je moet ook aan het verschijnsel wennen,
dat ministers met stelligheid uitspraken doen, die dan een
tijdje later een totaal andere betekenis blijken te hebben
gehad. Ik dacht altijd dat vergeetachtigheid bij mijn leeftijd
paste, maar je kunt het dus ook al veel jonger krijgen.
En hoe gaat het dan verder met de KVEO? Welnu, ook ons
vermogen heeft natuurlijk te maken gehad met de beursval
en de daarbij horende daling van alle soorten beleggingen.
Gelukkig hebben we niet in IJsland belegd of gespaard.
Conservatisme wordt nu beloond, waardoor de
verliezen meevallen.
De samenwerking met de NVOG, de Nederlandse Vereniging
van Organisaties van Gepensioneerden verloopt onverminderd
goed. De verenigingen die ook het ABP als
pensioenfonds hebben, werken nauw samen in de Achterbancommissie
en in het Platform Semi-overheidsinstellingen
om de NVOG-Gepensioneerdenfractie te (onder)steunen.
Maar over Het ABP zelf is ook nog wel wat te vertellen. Op
het moment van dit schrijven heeft ABP zojuist haar plannen
bekend gemaakt over premies en indexaties voor
2010. Kon ik u over 2009 nog berichten dat door de slechte
dekkingsgraad de ellende werd verdeeld over de gepensioneerden
én de actieven, wij kregen geen indexatie en zij
moesten meer pensioenpremie betalen, voor 2010 ligt de
last weer geheel bij de gepensioneerden.
Wat is er gebeurd? De dekkingsgraad is inderdaad weer
aan het stijgen, zelfs zover gestegen dat op de peildatum
van 31 oktober 2009 die graadmeter op 104,5 stond. In ieder
geval beter dan de 83 waar hij in februari op heeft gestaan.
Nu moet u weten dat het minimum waarop kan worden
geïndexeerd op 104,4 is vastgesteld en dat de
indexatie pas volledig kan worden uitbetaald als die dekkingsgraad
op 135 staat.
december 2009 3

Je zou kunnen zeggen, laat die indexatie dan nu maar achterwege,
want waar gaat het over. Maar nee, en dat is de
grote truc, ABP gaat weer indexeren. Goed voor de publiciteit
inderdaad, TV, radio en kranten gehaald, én dus hoeven
de actieven dan geen hogere pensioenpremie meer te betalen.
De actieven gaan er dus op vooruit (3% minder pensioenpremie)
en krijgen gemiddeld óók nog eens 2,2% loonsverhoging.
Dat gunnen wij ze natuurlijk van harte, maar van
een evenwichtige en solidaire lastenverlichting is nu natuurlijk
geen sprake meer! Oh ja wij krijgen wel indexatie op ons
pensioen en wel een bedrag van structueel 0,28% bruto!!!
Één van onze bestuursleden had de laatste keer gevulde
koeken meegenomen voor bij de koffie en daarmee was zijn
nettoindexatie voor 2010 geheel opgebruikt!
Onze achterstand op de loonontwikkeling was dit jaar al
4,73% en daar komt dan volgend jaar nog eens 2,01% bij,
zodat de ooit nog in te halen achterstand is opgelopen tot
6,74%.
Het imago van het ABP is er weer niet op vooruitgegaan de
laatste maanden. Na de affaire met de heer Brinkman, opgevolgd
door interim-voorzitter de heer Borghouts, die
vooral bekendheid had gekregen door zijn functie als voorzitter
van de Raad van Toezicht van de IJsselmeerziekenhuizen
in Emmeloord en Lelystad, waarbij de rode cijfers
de pan uitrezen. De tweede kwestie was de Landsbankiaffaire,
waarbij in 2008 bleek dat Noord-Holland 78 miljoen
euro in IJsland op een deposito had geparkeerd en dat
daar wel voor altijd onder het ijs zal blijven liggen. Alle gedeputeerde
statenleden traden af, maar niet de Commissaris
der Koningin de heer Borghouts. Een motie van afkeuring
kon nog net worden ontlopen als hij al zijn bijbanen
zou opgeven, waaronder die bij het ABP. Hij beloofde dat
te doen, maar toen er ook nog een declaratieaffaire over
hem heen kwam, besloot hij af te treden. En nu heeft hij bedacht
dat hij dan wel weer bij het ABP bestuur kan komen!
Ook de nieuwe voorzitter van het ABP, de heer Nijpels, wacht
nog op de uitslag van een onderzoek over zijn optreden als
commissaris bij de DSB bank, waar het (zijn?) toezicht ook
bepaald heeft gefaald. Wij wachten de uitslag af. Met al deze
affaires is aan het imago van het ABP als een betrouwbare en
degelijke instelling ernstige schade toegebracht.
In 2010 verwachten wij een verder herstel van de financiële
markten en de aandelenmarkt en daardoor ook een verhoging
van de dekkingsgraad.
Met dit in het achterhoofd wens ik u een voorspoedig en
gezond 2010 toe en hoop ik u te mogen ontmoeten op
onze nieuwjaarsbijeenkomst op 9 januari, dit keer in Amsterdam.
Bert Koster.