Wat zeg je? Resultaat Zomertombola! - nogun

16
Zorg op maat
Leen Wynants
is algemeen orthoagoog
binnen de afdeling
gehandicaptenzorg.
Afscheid van het leven:
STERVEN EN ROuWEN IN dE WEREld VaN
pERSONEN mET EEN VERSTaNdElIjKE HaNdICap
Dood en sterven, afscheid nemen van het leven. Hoe zit dat
bij mensen met een verstandelijke handicap? Rouwen zij? En
rouwen zij op dezelfde manier als wij? Hoe beleven zij dat, hun
naderende dood? Beseffen zij wat ‘dood zijn’ is? Veel vragen
rondom dit thema. Vragen die we voor u beantwoorden.
WIE GaaT ER VOOR mIjN
VOGEl ZORGEN?
Jan is ziek, ernstig ziek. Hij wordt niet
meer beter volgens de dokters, zijn
levenseinde nadert. Jan wil niet naar
het ziekenhuis.Hij is immers bang van
iedereen die een witte schort aanheeft.
De begeleiders beslissen in overleg
met de arts en de familie om Jan in
Borgerstein te laten sterven. Alles
wordt in het werk gesteld om het Jan
zo comfortabel mogelijk te maken. Op
sommige momenten lijkt Jan angstig,
hij stelt zich veel vragen: Ga ik nog
kunnen paardrijden? Als ik doodga,
wie gaat er dan voor mijn vogel
zorgen? Wat eten ze in de hemel? De
medebewoners voelen dat er iets ernstig
aan de hand is: Wat is er met Jan
aan de hand? Kan hij nog genezen?
Uiteraard willen we allemaal dat onze
cliënten een gelukkig en gezond
leven leiden. Als ze ziek zijn, stellen
we alles in het werk om hen te
genezen. Soms worden we echter
geconfronteerd met ongeneeslijke
ziekten en sterven onze cliënten. We
stellen dan alles in het werk om hen
in hun vertrouwde omgeving op
een warme manier zorg te bieden.
De begeleiders worden in deze taak
bijgestaan door het Comfort en Palliatief
Support Team van de voorziening
(kortweg CPST) en eventueel
door het Palliatief Netwerk Mechelen.
De mensen van het CPST geven
advies omtrent de verzorging van de
cliënt, bijvoorbeeld hoe je de cliënt
het meeste comfort kan bieden bij de
verzorging en bij de maaltijd.
Daarnaast hebben zij oog voor de
psychische en spirituele begeleiding
van de cliënt. Sommige cliënten
beseffen dat zij ongeneeslijk ziek zijn,
hebben angst, zijn onzeker en stellen
vragen. Vaak heel concrete vragen
zoals in het voorbeeld hierboven. We
vinden het belangrijk om cliënten
antwoorden te geven op deze vragen.
Antwoorden die aansluiten bij hun
beleving. Als cliënten gelovig zijn, kan
een ziekenzalving rust en vertrouwen
geven.
Piet is onverwacht overleden. Hij ligt
opgebaard in het funerarium. Karel
begrijpt het niet: Hij loopt de hele
dag de kamer van Piet in en uit op
zoek naar Piet. Marleen is boos: de
beloofde pannenkoekenbak kan niet
doorgaan omdat de begeleiders hun
handen vol hebben met de voorbereidingen
van de begrafenis. Maria is
bang: ‘Ben ik nu de volgende want
mijn kamer is naast die van Piet?’
ROuWEN
Rouw is het verwerken van verlies,
het is een gezonde reactie op een
pijnlijke situatie. Het is ook het leren
leven met een weggevallen perspectief
en dat verlies een plaats geven in
je leven.
Ook personen met een verstandelijke
handicap rouwen, elk op hun manier.
Soms gebeurt het dat zij aanvankelijk
koud reageren op het overlijden:
ze genieten van de koffietafel en
de aandacht van het bezoek. Of ze
foto’s © Lief Verbeeck en Hilde Grietens