over het weer in de bergen - Kongor.be

More documents

Recommendations

Info

massa’s voorstellen, als ‘luchtzakken’ bijna, elk met een eigen luchtcirculatie en temperatuur. Die temperatuur is uiteraard hoger naarmate je dichter bij de evenaar komt. Daardoor wordt de lucht in de zones rond de evenaar zwaarder, in de zones rond de polen wordt hij lichter. Dit geeft aanleiding tot noord-zuid gerichte winden. De draaiing van de aarde doet deze winden in het noordelijk halfrond naar het Westen afbuigen (in het zuidelijk halfrond worden ze naar het Oosten afgebogen). Dat betekent dat het grensvlak tussen warmere en koudere zones zich van West naar Oost beweegt. Door allerlei invloeden (bvb de aanwezigheid van een hindernis zoals een bergketen of een groot meer) ontstaan er verstoringen in het grensvlak tussen deze twee zones. Daardoor gaat een stuk van de zuidelijker gelegen (warme- 198 koudefront warmtefront In de confrontatiezone tussen warme en koude lucht treden vrij plotse temperatuursveranderingen op. Dat geeft ook aanleiding tot luchtdrukdalingen of -stijgingen, waardoor zich in het centrum van de storing een kern van lage luchtdruk opbouwt. Om het drukverschil te compenseren, ontstaan er luchtverplaatsingen: de winden. De windrichtingen rondom de kern van een storing zijn steeds ongeveer dezelfde (zie bovenstaande fig.). re) zone als een pijlpunt doordringen in de meer noordelijke koude zone. Het systeem ontwikkelt zich verder tot het typische spiraalvormige beeld (de ‘cycloon’ of ‘depressie’) dat goed gekend is van de weerberichten en gedurende het grootste deel van zijn bestaan is opgebouwd uit een koude- en een warmtefront. Bij een koudefront dringt de koude luchtsoort, die zwaarder is en dicht bij de grond blijft, de warme lucht terug en duwt die tegelijk de hoogte in (want luchtsoorten mengen zich niet met elkaar tenzij hun temperatuur en vochtgehalte vrijwel gelijk zijn). Een koudefront heeft daarom, in doorsnede, een convexe vorm (zie de tekening op de volgende bladzijde). Bij het warmtefront stroomt de warme lucht over de koude lucht heen. Een warmtefront heeft daarom een omgekeerde pijlvorm. Vóór de storing Kern van de storing Nà de storing Typisch drukverloop Luchtdruk daalt gestadig Luchtdruk blijft licht dalen Luchtdruk stijgt opnieuw Typisch temperatuurverloop Typisch wolkenbeeld Temperatuur stijgt Eerst cirrus, dan altostratus, vervolgens Nimbostratus De temperatuursveranderingen zijn ook een aanleiding tot condensatieverschijnselen als de warme lucht, die veel water kan bevatten, afkoelt. Dit leidt tot typische wolkenformaties. De belangrijkste fenomenen die optreden op de plaats waar het warmte- en koudefront van een storing doorkomen, staan samengevat in volgende tabel en zijn verder geïllustreerd in de tekening op de volgende bladzijde. Temperatuur blijft ongeveer constant Stratus, altocumulus en altostratus Temperatuur daalt Cumulonimbus, vervolgens cumulus en opklaringen Typische wind Zuidwest naar west West Noordwest Tijdsduur Ongeveer 24 uur Variabel Ongeveer 10 uur Uiteraard is dit maar een voorbeeld van een typische storing. In werkelijkheid bestaat ze natuurlijk in alle gradaties, of zal je de invloed van meerdere storingen tegelijk ondergaan. Afhankelijk van de plaats waar je je bevindt koude luchtsoort warme luchtsoort t.o.v. de weg die de kern van de storing volgt, zullen de hogervermelde fenomenen zich meer of minder uitgesproken voordoen. Indien je je ver van de kern van de storing bevindt, dan wordt het weer ter plaatse niet zozeer door de
storing zelf bepaald, maar wel door de overheersende luchtstromingen (winden) die een gevolg zijn van de storing. Afhankelijk van de overheersende windrichting, wordt er lucht met een verschillende samenstelling naar die plaats aangevoerd. Vochtige lucht vanuit het Westen tot Zuidwesten (Atlantische lucht, of afkomstig van de Middellandse Zee), droge lucht uit het Oosten, koude luchtstromingen uit noordelijke richting, en warme vanuit het Zuiden. In de klimaatgordel waartoe de Alpen behoren, ontwikkelen zich meestal een aantal typische storingsbeelden, die op hun beurt een aantal typische luchtstromingen veroorzaken. Die er dan weer voor zorgen dat het weer in deze bergketen tot een beperkt aantal types terug te voeren is. De meest voorkomende weertypes in de Alpen. 1. Stabiel hogedrukgebied Er bevindt zich een stabiel hogedrukgebied boven de Alpen, dat vaak dagen-, soms wekenlang kan aanhouden. Uitstekend klimweer. Na verloop van tijd moet je rekening houden met warmteonweer. 2. Zuidweststroming Typisch bij een lagedrukgebied boven Groot-Brittannië, en een hogedruk boven de Balkan. Vanuit de Middellandse Zee stroomt er dan milde zeelucht naar de Alpen, die vaak gevolgd wordt door een koudefront vanuit Frankrijk. In de Alpen overheerst een sterke zuidwind, die aan de zuidzijde zorgt voor de typische ‘Stau’. De warme vochtige lucht botst tegen de Alpenketen, stijgt op, koelt af en condenseert, wat tot regen of sneeuw leidt. De drogere lucht stroomt verder over de Alpen, en zorgt aan de noordzijde voor helder weer (Föhnsituatie). 3. Noordweststroming Komt vaak voor bij een lagedrukgebied vóór de kust van Frankrijk, en een hogedrukgebied boven de Oostzee. Vanaf de Noordzee stroomt er dan vochtige lucht naar de Alpen. Dit weertype is vaak kenmerkend nà de doortocht van een koudefront over de Alpen. Er staat een sterke noorden- tot westenwind, met deze keer een ‘Stau’-situatie aan de 199
Page 1: Een uitgave van de Vlaamse Bergspor
Page 4 and 5: Als gelegenheidsbezoekers is dat vo
Page 8 and 9: noordzijde van de Alpen, terwijl he
Page 10 and 11: • Onweer Het meest bedreigende we
Page 12 and 13: Tijdens een beklimming of de aanloo
Page 14: Alpine rotsklimmen is een volwaardi

over het weer in de bergen - Kongor.be

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?