9 mei Hemelvaartsdag 19 mei 1 Pinksterdag - St. Petrusparochie ...

De Rots
Parochieblad St. Petrusparochie Krommenie / Assendelft-Noord
9 mei
Hemelvaartsdag
19 mei
1 e Pinksterdag
39 e jaargang, nummer 4 mei/juni 2013

En dan wordt het weer Pinksteren…
En mocht u er op uit willen gaan, dan is het zaak om bijtijds te reserveren, want het
Pinksterweekeinde geldt zo’n beetje als start van het zomerseizoen, hoewel het weer zich
daar natuurlijk weinig aan gelegen laat liggen.
Ik herinner mij hoe een Zaans kerkkoor dat
een Pinksterweekend vierde en masse in
Krommenie naar de kerk ging en daar heel
lang bij de koffie bleef hangen om toch
maar goed doorgewarmd terug te gaan
naar het duingebied.
De 50 e dag van Pasen, feest van begin
waarin de Geest waait en doet wat zij wil.
‘Kom Schepper Geest daal tot ons neer,
houdt Gij bij ons uw intocht Heer’, luidt
een Pinksterlied. Het is een nieuw
beginnen, loskomen uit wat je vastbindt
aan het verleden en vol durf en vertrouwen
de toekomst in doet gaan. Je weet, je voelt,
je gelooft dat je er niet alleen voor staat, de
Geest van de goede God gaat met je mee.
Pinksteren maakt vrij, het maakt los van de
gebaande wegen, het doet je zien met
andere ogen. In de bijbel geeft de komst
van de Geest ruimte voor nieuwe
impulsen: leerlingen worden, aangevuurd
door de Geest, er op uitgezonden om te
verhalen wat zij in Jezus hebben ervaren.
De Geest Gods is helemaal van deze tijd.
Zij heeft de onweerstaanbare neiging om
nieuwe wegen te zoeken. Terwijl de
kerkgemeenschappen de drang lijken te
hebben om de toekomst te zoeken in het
herhalen van het verleden. In een snel
veranderende wereld is dat verlammend.
De Geest van Jezus Christus maakt vrij om
de angst voor het nieuwe en de diversiteit
te overwinnen, om de tekenen van de tijd
beter en vooral sneller te leren verstaan.
God laat zich op oneindig veel manieren
herkennen en Jezus’ evangelie kan in altijd
nieuwe verbanden worden waargemaakt.
We leven in een snel veranderende tijd,
kijk hoe de nieuwe media, hoe de mobiele
telefonie ons leven zijn gaan bepalen.
Altijd en overal bereikbaar en beschikbaar
zijn, kunnen we nog gewoon met elkaar
praten?
Door de krimp in de kerk ontkomen we
niet aan veranderingen. Samenwerking en
1
zelfs fusies zijn op termijn
onontkoombaar. Ik merk ook bij mijzelf
dat veranderingen opeens snel gaan,
ingrijpend zijn. De regels waarin alles
gegoten wordt lijken wel belangrijker te
worden dan wat we met elkaar beleven en
ervaren, namelijk dat we mensen van de
weg zijn, tochtgenoten, dat we ervaren
mogen dat we die weg niet alleen gaan, dat
God met ons meetrekt. Het mooie van
onze Rooms-Katholieke kerk is ook dat we
wereldkerk zijn, verzameld over de hele
wereld. Daarbinnen proberen plaatselijke
gemeenschappen met hun
organisatievormen in hun nabije
samenleving het eeuwenoude geloof door
te geven en te vieren. Zij ervaren met
bijstand van de Heilige Geest hoe dat bij
hen kan gebeuren. Het gelovige besef dat
we wereldwijd in grote verscheidenheid
dezelfde Jezus volgen is een diepe en
sterke band. ‘Wees niet bang’, zegt Jezus
vaak wanneer hij mensen ontmoet. ‘Heb
vertrouwen’ en ‘vrede zij met jou’. Dat
geldt ook voor ons en de toekomst die we
op ons af zien komen. Ook hier in de
Zaanstreek waarin het anders zal gaan,
omdat het verleden geen garantie is voor
de toekomst, waar we het aandurven
omdat de Geest Tochtgenoot is van de
toekomst die we zelf maken.
Matthé Bruijns, pastor

Kerktijden
Hemelvaartsdag
donderdag 9 mei 10:00 u. Woord- en Communieviering m.m.v. St. Caecilia
Voorganger: Pastor M. Bruijns
7 e zondag van Pasen
vrijdag 10 mei 15:30 u. Woord- en Communieviering in Rosariumhorst
zaterdag 11 mei 19:00 u. Woord- en Communieviering met samenzang
Voorganger: Pastor M. Bruijns
zondag 12 mei 10:00 u. Woord- en Communieviering m.m.v. St. Caecilia
Voorganger: Pastor J. van Steen
Pinksteren
vrijdag 17 mei 15:30 u. Woord- en Communieviering in Rosariumhorst
zaterdag 18 mei 19:00 u. Eucharistieviering m.m.v. Rotsvast
Voorganger: Pater G. Noom, sma
zondag 19 mei 10:00 u. Eucharistieviering m.m.v. St. Caecilia
Voorganger: Pastor J. Broersen
maandag 20 mei GEEN VIERING
H. Drie-eenheid
vrijdag 24 mei 15:30 u. Woord- en Communieviering in Rosariumhorst
zaterdag 25 mei 19:00 u. Eucharistieviering met samenzang
Voorgangers: Pater G. Noom, sma en Father Jesu Sathianathen
zondag 26 mei 10:00 u. Woord- en Communieviering m.m.v. Rotsvast
Voorganger: Pastor M. Bruijns
Sacramentsdag
vrijdag 30 mei 15:30 u. Woord- en Communieviering in Rosariumhorst
zaterdag 1 juni 19:00 u. Eucharistieviering met samenzang
Voorganger: Pater G. Noom, sma
zondag 2 juni 10:00 u. Eucharistieviering m.m.v. St. Caecilia
Voorganger: Pater G. Noom, sma
2

10 e zondag door het jaar
vrijdag 7 juni 15:30 u. Woord- en Communieviering in Rosariumhorst
zaterdag 8 juni 19:00 u. Woord- en Communieviering m.m.v. Rotsvast
zondag 9 juni 10:00 u. Woord- en Communieviering m.m.v. St. Caecilia
Voorganger: de heer T. de Kleijn
11 e zondag door het jaar
vrijdag 14 juni 15:30 u. Woord- en Communieviering in Rosariumhorst
zaterdag 15 juni 19:00 u. Woord- en Communieviering met samenzang
Voorganger: Pastor R. Casalod
zondag 16 juni 10:00 u. Eucharistieviering m.m.v. St. Caecilia
Voorganger: Pastor J. Broersen
12 e zondag door het jaar
vrijdag 21 juni 15:30 u. Oecumenische viering verzorgd door de Baptistengemeente
zaterdag 22 juni 19:00 u. Eucharistieviering met samenzang
Voorganger: Pastor J. Jonker
zondag 23 juni 10:00 u. Woord- en Communieviering m.m.v. Rotsvast
In deze viering zijn verstandelijk gehandicapten onze gast
Voorganger: Pastor M. Bruijns
13 e zondag door het jaar
Feest van Petrus en Paulus
vrijdag 28 juni 15:30 u. Woord- en Communieviering in Rosariumhorst
zaterdag 29 juni 19:00 u. Woord- en Communieviering m.m.v. St. Caecilia
Voorganger: Pastor M. Bruijns
zondag 30 juni 10:00 u. Woord- en Communieviering met samenzang
Voorganger: J. van Steen
3

Gebedsintenties
Donderdag 9 mei Hemelvaart
Maria Vermeulen – de Koning en Jacobus
Vermeulen. Agatha Hille-Kramer, Jacobus
Hille en hun dochter Tineke
Vrijdag 10 mei
Rosariumhorst
familie de Wever – Sneek, Koos Boon
Jan Karstens en zijn zoon Adri
Zaterdag 11 mei
Wil Strengman (jaardienst), Martha Nugter
– v.d. Lee, Koos Boon, Mien Both – Scheer,
Rosa Kroon - Huybrechts, Theo Kramer en
overleden familie Kramer – Vink
Zondag 12 mei
Overleden familie de Beer, Johan
Friedrichs, Gré Bouwhuis – Brandenburg,
Ger Kruyver, Jan Breeuwer en overleden
ouders en familie Breeuwer – Butter, ouders
Schouten – Boon, Marijke Hijne – Broers,
Cornelis Kramer en Anthonia Kramer – van
Kleef
Pinksteren
Zaterdag 18 mei
Jannie Koning – Molenkamp, Rob Way,
Ton Joosen, Miep Yvon, Willem de Beer en
Johanna Maria de Beer – Al, Jan de Graaf
en dochter Marjon, Cornelis Hijne en
Antonia Johanna Hijne - van Rosmalen, Cor
Hijne, Jan van der Laanlevende en
overleden leden van de K.B.O.,
overleden leden van de Uitvaartvereniging
Geloof, Hoop en Liefde
1 ste Pinksterdag
Zondag 19 mei
Overleden familie de Beer, Ria en Dick
Abbink – Glorie, Jaap Rijkhoff,
Corrie Gras – Pieters, To Beentjes – Heijne,
Piet Koning, Annemieke Beudeker –
Hellebrekers en Jan Beudeker,
4
Alida Antonia Noom – Rozemeijer, Truus
Brussel - v.’t Ent, Gré Apeldoorn – Kramer
en zoontje Gert, overleden familie
Apeldoorn – Kramer, uit dankbaarheid
b.g.v. een 80 e verjaardag, Petrus Noom en
Annie Noom – Kramer en zoon Gerard,
To van de Berg – Mirck en dochter Ankie,
Nico van Toor, Tom Cool, Piet Kerssens,
levende en overleden leden van de K.B.O.,
overleden leden van de Uitvaartvereniging
Geloof, Hoop en Liefde
Vrijdag 24 mei
Rosariumhorst
Nieck Oud, Nikolaas Boon en zoon Gert Jan
Zaterdag 25 mei
Overleden familie Cornelisse, Jaap en Gré
Wagensveld – Molenaar, Fia van Til –
Breeuwer, Wim Kniest en Jan Kager
Zondag 26 mei
Tiny van Werkhoven – Naegelmaeker, Els
Kleinbekman, Jacques Knol (jaardienst),
Frans Noom en Henny Noom – Kruiver,
Theo Jongkind, Jan Apeldoorn, Kees Waij,
Overleden familie van Gerven – Kaskes,
Cornelis Kramer en Anthonia Kramer – van
Kleef, Theo Huijgen en Catharina Huijgen –
Moerkamp
Zaterdag 1 juni
Rie Haanraads – Overpelt, Marie Bos –
Rijkhoff, Joop Konijn, Theo Kramer en
overleden familie Kramer – Vink
Zondag 2 juni
Overleden familie de Beer,
ouders Schouten – Boon
Vrijdag 7 juni
Rosariumhorst
Guurtje Hoogenboom - Mettes
Zaterdag 8 juni
Anna van Gerven – Betjes en Jacobus van
Gerven, Ton Nooy, Martinus Tjipjes en
Cornelia Tjipjes – Schut, Klazien de Boer –
Tjipjes, Trees Rouwendaal – Huijgen,
Ouders Rouwendaal – Schaap,

Trien Huijgen – Moerkamp, Divera Maria
Vredenburg - Pronk en Wim Vredenburg,
Agatha Hille-Kramer, Jacobus Hille en hun
dochter Tineke
Zondag 9 juni
Alie Neeft, Piet, Kees en Nico Vrouwe, Jan
Breeuwer en overleden ouders en familie
Breeuwer – Butter, Jaap Noom, Mien Both
– Scheer, Rosa Kroon – Huybrechts,
Gerard Kroon
Vrijdag 14 juni
Rosariumhorst
familie de Wever – Sneek, Tiny Petra –
Boon,Jaap Kraakman, Koos Boon,
Jan Karstens en zijn zoon Adri
Zaterdag 15 juni
Uit dankbaarheid bij gelegenheid van het
65-jarig huwelijksfeest van het bruidspaar
Beek – Dallee, Martha Nugter – v.d. Lee,
Gré Bouwhuis - Brandenburg
Zondag 16 juni
Johan Friedrichs, Corrie Gras – Pieters,
Gré Apeldoorn – Kramer en zoontje Gert,
Nico van Toor, Tom Cool, Jan van der
Laan, overleden familie van Gerven –
Kaskes
Zaterdag 22 juni
Jaap Rijkhoff, To Beentjes – Heijne, Piet
Koning, Annemieke Beudeker –
Hellebrekers en Jan Beudeker,
Alida Antonia Noom – Rozemeijer,
Marijke Hijne - Broers
Zondag 23 juni
Ria en Dick Abbink – Glorie, Jannie
Koning – Molenkamp, Rob Way, Ton
Joosen, Miep Yvon, Jan Molenaar, Frans
Noom en Henny Noom – Kruiver, Jo Piet
en Jansje Piet – Heijne, Theo Huijgen en
Catharina Huijgen – Moerkamp
Vrijdag 28 juni
Rosariumhorst
Nieck Oud, Nikolaas Boon en zoon Gert Jan
5
Zaterdag 29 juni
overleden familie Cornelisse, overleden
familie Hogenstijn, Fia van Til – Breeuwer,
Trees Rouwendaal – Huijgen,
ouders Rouwendaal – Schaap, Trien
Huijgen – Moerkamp
Zondag 30 juni
Tiny van Werkhoven – Naegelmaeker, Els
Kleinbekman, Hans Zwart, ouders Schouten
– Boon, Cornelis Jongkind, Toos Jongkind,
Jan Apeldoorn, Piet Kerssens
Pinksteren
De Goede Geest werkt door in mensen
die bij alle hardheid in het leven,
warmte uitstralen,bij wie het lijkt dat leven
(weer) tot bloei komt. Mensen die elkaar
gewoon weer zien staan en zien zitten.
Bij alle pijn in het leven, bij ziekte en
verdriet, bij ellende en verlies,
Hebben wij schreeuwen behoefte aan
mensen, die iets laten zien van die
Geest van God.
Mensen die ons bijstaan als we het
moeilijk hebben;
Mensen die met ons meegaan,
ook dat laatste stukje…;
Mensen die in stilte bij ons komen zitten
en het voor ons opnemen
Gewoon een mens
die zwijgend een arm om je heen slaat;
Gewoon een mens,
die woorden spreekt die geen geweld
aandoen.
“Kom op, blijf niet vastzitten in
moedeloosheid” roept de Pinkstergeest
ons toe. Juist daar waar Geestdrift de
ruimte krijgt, worden mensen
geestkrachtig.
En waar die Geest werkzaam is,
daar zijn de wonderen niet van de lucht.
Probeer het maar!
Uit: ‘Met een hartelijk Adiós’
van Ria Casalod-Brakenhoff

In Memoriam
Ad Pollemans (1921 - 2013)
Zondag 10 maart is Ad Pollemans
overleden op 92 jarige leeftijd. Ad werd
geboren in Oude Tonge op het Zuid-
Hollandse eiland Goeree-Overflakkee als
oudste van vier zonen. Hij ging werken in
de textiel verkoop. Na de oorlog trouwde
hij in 1949 met Johanna Verzett en
woonden zij op diverse plaatsen in
Nederland. Via de Coöp kwamen ze in
1960 naar Krommenie en kregen
uiteindelijk een nieuwe woning aan de
Zilverschoonlaan. Een zoon en een dochter
werden er in hun huwelijk geboren. De
dochter trouwde een Duitse man en
verhuisde naar Zuid-Duitsland. Hun zoon
vertrok met zijn gezin naar het Verre
Oosten en uiteindelijk werd Ad opa en
overgrootvader van kinderen in Australië.
Door hen heeft hij ook heel wat verre
reizen gemaakt. Sinds zijn tewerkstelling
in de oorlog in Duitsland is hij koorzanger
geworden. In Middenmeer en Krommenie
heeft hij dat met hart en ziel en veel liefde
en toewijding gedaan. Vele jaren was Ad
ook secretaris van het koor St. Caecilia.
Ad had veel op met de natuur, hij had zijn
eigen volkstuin waar hij erg van kon
genieten. Zijn vrouw overleed in 1994 een
groot verlies, ook diverse malen
belemmerden ongelukken hem in doen en
laten. Zijn auto moest hij laten staan, zijn
volkstuin van de hand doen, zingen lukte
niet meer, hij verhuisde naar een
aanleunwoning aan de Rosariumhorst.
6
Naast koorzanger was hij betrokken bij
onze parochiegemeenschap als Rotsraper
en wijkcontactpersoon. Trouw kwam hij
naar de vieringen in de Rosariumhorst.
Met een groot koor als teken van
erkentelijkheid en dankbaarheid voor zijn
inzet hebben we afscheid van hem
genomen in de uitvaartdienst en is zijn
lichaam gecremeerd.
Niek Henneman (1925 - 2013)
Op 14 maart is Niek Henneman overleden.
Hij werd geboren in Heemskerk in een
gezin met vijf kinderen. Na de lagere
school wilde hij naar de HBS om verder te
leren, maar door de thuissituatie was hij
meer nodig op de tuinderij van zijn vader.
Het werd de Land- en Tuinbouwschool.
Hij heeft de mooie maar ook de zorgelijke
kant van dit beroep ervaren. Als begin
twintiger moest hij in militaire dienst en
werd daardoor uitgezonden naar het
voormalig Nederlands-Indië. In de 3½ jaar
dat hij daar is geweest is hij zeer ernstig
ziek geworden men vreesde zelfs dat hij
het niet zou halen. In 1956 trouwde hij met
Gré Oudejans en zij gingen wonen aan de
Pelikaanstraat, later werd het de
Esdoornstraat, het Witte Kruisgebouw en
de Grote Beer. Samen kregen zij twee
dochters en jaren later mochten zij de
trotse grootouders zijn van een
kleindochter. Niek was werkzaam als
internationaal chauffeur bij de Linoleum.
Na een reorganisatie, waardoor de
transportafdeling elders werd
ondergebracht, kreeg hij een
binnenfunctie, hij had daar moeite mee na
jaren van een zekere zelfstandigheid. In
1970 werd hij door een zwaar hartinfarct
volledig afgekeurd. Hij moest zich met
andere dingen gaan bezighouden, het
werden schilderen en het bezig zijn met
siervogels. Vele jaren hielp hij trouw mee
met het vouwen van boekjes en het
samenstellen van De Rots. Jaren later
werden opnieuw klachten waargenomen
vijf bypasses waren er nodig. Niek is mede
hierdoor nooit meer de oude geworden,
steeds opnieuw waren er complicaties en
de wandelingen die hij zo graag maakte,

werden kleine ommetjes in het dorp. Begin
maart werd er hoge koorts gemeten en hij
moest naar het ziekenhuis. Aanvankelijk
kon men niet zeggen wat nu precies de
oorzaak was tot de diagnose aangaf dat het
een zware longontsteking moest zijn. De
behandeling leek enige vooruitgang te
boeken maar al snel ging zijn toestand
zienderogen achteruit. Donderdag 14
maart heeft hij op 88-jarige leeftijd het
vechten moeten opgeven. Op gelovige
wijze hebben wij hem uitgeleide gedaan
waarna hij is gecremeerd in Zaandam.
J. Kramer
Theo Huijgen (1916 - 2013)
Dinsdag 19 maart is Theo Huijgen
overleden ten gevolge van een tragisch
ongeval op zijn fiets op 96-jarige leeftijd.
Theo werd geboren in het ‘mannen-gezin’
Huijgen en groeide op met acht broers. Hij
werd horlogemaker en leerde al doende het
vak. Hij werkte in Krommenie en later in
Zaandam. In de zomer van 1940 trouwde
hij met Trien Moerkamp. Samen kregen ze
twee dochters. Met veel plezier kijken zij
terug op hun jeugd en opvoeding. Theo
was een sociaal mens, die lid was van
verenigingen waaronder de gymnastiek.
Later werd hij een vrolijke en gezellige
grootvader en zelfs opa-opa,
overgrootvader. Met zijn vrouw genoot hij
van wandelen en fietsen en maakten ze
mooie vakantiereizen. In 1995 overleed
Trien na bijna 55 huwelijksjaren. Theo
verhuisde van de Dorpsstraat 956 waar ze
al die jaren hadden gewoond naar de
Durghorstplantsoen en toen dat gesloopt
werd naar het Rosariumpark. Hij ging zes
keer in de week biljarten, deed dat ondanks
een bijna blind oog zeer verdienstelijk en
hij hield erg van lezen. Ook was hij trouw
in het komen naar de kerk, op de
zaterdagavond vulde hij altijd de laatste
bank. Het overlijden van zijn dochter
Trees afgelopen december was een grote
klap voor hem.
Hij had de potentie om 100 jaar te worden.
Helaas door dat ene fatale moment werd
alles anders. Na de avondwake en uitvaart
hebben we zijn lichaam begraven.
7
Niek Joosen (1933 - 2013)
Woensdagnacht 20 maart in alle vroegte is
Niek Joosen onverwacht overleden in zijn
woning aan Duinkerken, waar hij samen
met zijn vrouw woonde. Niek werd
geboren in Assendelft, met zijn broer en
zus groeide hij op. Hij hield als jongen van
het meewerken op boerderijen, maar hij
werkte zijn leven bij de LUM en Forbo.
Hij leerde Wil de Jong kennen en in
september 1959 trouwden zij elkaar. In de
loop van de jaren kregen zij drie dochters,
later drie schoonzoons, kleinkinderen en
een achterkleinkind. Begonnen aan de
Saenredamstraat, Lindestraat, van
Bloisstraat naar de Uranuslaan. Vrij jong
raakte hij in de WAO, hij had het daar
moeilijk mee. Niek was heel handig met
zijn handen en van hout wist hij van alles
te maken, zonder opleiding leerde hij
zichzelf veel aan. Molens, meubels,
markiezen, kastjes, figuurzaagwerk en
allemaal met de grootste precisie. Niek
hield van gezelligheid en gesprek, reizen
en vakanties waren niet aan hem besteed,
thuis komen was het mooiste van de reis.
De laatste tien jaar moest hij veel
inleveren. Zijn gezichtsvermogen liep
terug. Uiteindelijk luisterde hij veel naar
de radio en wist hij veel van de politiek en
actualiteit. Ze verhuisden naar Duinkerken
en met zijn scootmobiel doorkruiste hij het
dorp. Heel bijzonder, heel gewoon.
Gewoon een heel bijzondere man, stond er
boven de circulaire. Na de uitvaartdienst is
zijn lichaam gecremeerd.
Ger Vink (1920 - 2013)
Donderdag 21 maart is Ger Vink overleden
in het ZMC op 92-jarige leeftijd. Samen
met zijn vrouw woonde hij met veel
plezier aan de Phoenixstraat. Hij werd
geboren in een meubelmakers familie in
IJsselstein. Ger kwam naar Krommenie
waar hij samen met zijn broer Wim een
meubelfabriek opbouwde eerst aan de
Zuiderhoofdstraat, later aan de Dorpsstraat
in Assendelft. Hij trouwde in 1948 met
Riet van den Hout en kregen samen vijf
dochters. Ger was een vakman, hij
ontwierp zelf, een technische man en de

fabriek was de rode draad in zijn leven.
Ook na zijn pensionering kwam hij er
graag. Ger had vele liefhebberijen, kolven,
voetbal, vissen en zijn volkstuin. Wanneer
er noviteiten te koop waren dan schafte hij
deze graag aan. Met een vouwwagen
gingen ze in de jaren 60 al naar Zuid-
Frankrijk. De kinderen vlogen uit en ze
verhuisden van de Weverstraat naar de
Phoenixstraat. De laatste jaren heeft hij
veel moeten inleveren. Maar hij hield van
het leven en probeerde de regie vast te
houden. Hij was inventief want
hulpmiddelen als de rollater kun je ook als
werkbank gebruiken. Hij werd grootvader
en overgrootvader. Ger hield van sociale
contacten, maakte graag een praatje en
wandelde door het dorp. Ook de kerk was
een vertrouwde plaats voor hem. Meubels
van zijn hand bewaren we nog in ons
kerkgebouw. Met vele verhalen en
dankbare herinneringen hebben we
afscheid genomen van hem in de
avondwake en de uitvaartdienst op Goede
Vrijdag en is zijn lichaam begraven.
Nel Ursem-Huismans (1931 - 2013)
Dinsdagavond 26 maart is Nel Ursem –
Huismans overleden op 82-jarige leeftijd.
Zij woonde samen met haar man op de
bovenste verdieping van de flat op de
Zilverschoonlaan. Nel werd geboren als
oudste in het gezin Huismans aan het
Vlusch. Zij trouwde met Kees Jongkind,
woonde aan de Witte Duifstraat en de
Kamilliestraat en kregen drie dochters en
twee zoons. In 1966 kwam Kees door een
tragisch motorongeluk om het leven en
bleef Nel achter met haar nog heel jonge
gezin. In het voorjaar van 1970 trouwde
Nel met Ko Ursem. De kinderen groeiden
op en gingen hun eigen wegen. Ze werden
oma en opa en later zelfs overgrootouders.
Vele jaren was daar de zorg om de
gezondheid voor haar dochter Lida. Hun
kleindochter José groeide voor een deel bij
oma en opa op. Nel heeft de beperkingen
van haar lichaam aan den lijve evaringen.
Vele jaren moest zij steeds weer wat
inleveren en werd haar leefwereld kleiner.
´De strijd is gestreden, met telkens nieuwe
8
moed. Verbazingwekkend krachtig. ´t is
op, zo is ´t goed´, stond er op de circulaire.
Door de vele goede zorgen van haar Ko,
die zelf ook al heel veel heeft moeten
inleveren, dankzij de vele goede zorgen
van mensen om hen heen, heeft Nel ten
einde toe thuis verzorgd kunnen worden.
We lazen in de uitvaartdienst de tekst van
Paulus over de liefde. Liefde die over de
grens van de dood heen, mensen met
elkaar blijft verbinden. Liefde die in Gods
Naam eeuwigheidswaarde heeft.
Na de uitvaartdienst is haar lichaam
gecremeerd.
Vele parochianen hebben we sinds
Allerzielen uitgeleide gedaan. Is 30 het
gemiddelde over de laatste jaren. Na een
half jaar tellen we helaas al 24 namen.
Dank aan allen waar we steeds weer een
beroep op mogen doen bij het afscheid.
Sterkte aan hen die iedere dag hun liefsten
aan hun zijde missen.

Bij de vieringen
Op Pinksteren is er net als vorig jaar op
Tweede Pinksterdag geen viering.
Zaterdag 25 mei zal naast pater Noom ook
father Jesu Sathaniathen mee voorgaan.
Hij is de priester die in India het Huis van
Licht leidt en voor wiens dorp,
Muthukulam, wij ons ingezet hebben om
voor de school daar toiletten en extra
klaslokalen te realiseren. Tijdens de
viering willen we hem symbolisch een
cheque overhandigen met het gigantische
bedrag dat in veertig dagen bij elkaar is
gebracht.
Op zondag 23 juni zullen mensen met een
verstandelijke beperking weer onze gast
zijn in de Petruskerk. Vaak kwamen ze in
de Advent en zo vlak voor Kerstmis
speelden we met elkaar dan het bezoek van
de engel aan Maria of de komst van
Johannes. Het is één dag voor de feestdag
van Johannes de Doper (24 juni), maar zijn
leven eindigt met zijn hoofd op een
presenteerblaadje voor de dochter van
koning Herodus. Dus we gaan maar met
een ander Bijbels verhaal aan de slag.
De voorbereidingen voor een nieuw
jaarthema zijn inmiddels ook in gang
gezet. Aan de hand van een handleiding
willen we op een democratische wijze
komen tot de keuze omdat ook hier geldt
zoveel hoofden zoveel zinnen. En dan
komt het einde van het werkjaar al in zicht.
Hoewel vanwege de licht gestegen
leeftijdsopbouw van onze vrijwilligers het
vakantieseizoen loopt van mei tot eind
september. De kerk is tijdens deze
vakantieperiode gewoon geopend op haar
vaste tijden.
Eerste Communie
Op zondag 14 april deden achttien
meisjes en jongens hun Eerste Communie.
Zij komen uit vier parochies van de
Zaanstreek:
Angelo Thomassen, Brian Yamuremye,
Britt de Waart, Bram van Amerongen,
Dilana Anthonio, Doris de Graaf,
Duke de Graaf, Elyud Kidane Tesfu,
Femke Haverkort, Guno Rijkhoff,
9
Julia Schreuders, Leann Klitsie, Luuk
Opdam, Maud Bruineberg, Myrthe van
den Berg, Remko Heine, Siara Anthonio
en Yarah Zuiver. Van harte gefeliciteerd
en we hopen dat we jullie nog eens een
keer terug mogen zien in onze kerken.
Dank aan de werkgroep, Ria Brusche en
Elvira Mollee, voor hun
organisatietalenten.
Vormsel
De volgende jongeren zijn bezig met het
vormingscatechese project:
Vanuit de Petrusparochie: Sven Straatman,
Mirjam Schimmel, Yoëll Kenbeek, Yara
Vestering, Femke Petra, Frank Mollee,
Yosan Gelamichael en Yohana
Gelamichael. Vanuit de Jozefparochie:
Dennis van de Watering, Simone Bank, en
Tony Cyiza Vanuit de Martelaren van
Gorcum: Cheyenne Baly. Vanuit de Maria
Magdalenaparochie in Wormer:
Wietske Vredevoort, Maxime van
Vlaanderen, Michelle Bregten, Ineke de
Haas, Raoul Lieverst, Stasja Lieverst ,
Chantel Butter en Stef Conijn.
Er is gewerkt met het catecheseproject In
Vuur en Vlam. Een project waarin het
accent wordt gelegd dat wij bij het doopsel
als leerlingen van Jezus de opdracht
hebben gekregen om ons actief in te zetten
voor het Rijk van God. Een opdracht waar
je niet alleen voor staat, maar waarbij je
ook de kracht van de Geest ontvangt.
Naast een aantal werkavonden in de
diverse parochieruimtes zijn de jongeren
naar de Bavodag in Haarlem geweest en
zijn ze op de morgen van Hemelvaartsdag
al dauwtrappend naar Heiloo gelopen.
Zondag 2 juni zullen zij in de kerk van
Wormer het sacrament
van het Vormsel
ontvangen door deken T.
Cassee uit Heemskerk.
De leden van de
werkgroep, Monique
Petra, Angélique
Kerkhoff en Frans
Hofstra, hartelijk dank voor hun inzet.

Familieberichten
Op zaterdag 15 juni viert het bruidspaar
Beek – Dallee dat zij 65 jaar geleden
elkaar het ja-woord hebben gegeven. Na
goud en diamant komt nu ‘briljant’ als
eretitel voor dit bruidspaar. De jaren
beginnen te tellen en afgelopen jaar was er
zorg om de gezondheid en woonden ze
enige tijd in de Rosariumhorst, maar de
Weverstraat is nu weer hun thuisadres.
Van harte gefeliciteerd en op naar het
platina!
Heel veel dank voor alle belangstelling,
kaarten en bezoek die ik mocht ontvangen
tijdens mijn verblijf in 't ziekenhuis en
verpleeghuis. 't Heeft mij geholpen hier
doorheen te komen.
Bets Breeuwer - Butter
Uitnodiging bij het eindpunt
van een tweejarige reis door
het Land van Geloven.
Op dinsdagavond 14 mei om 20:00 uur
komt de groep van achttien reizigers uit de
Zaanstreek aan op het eindstation.
In de Petruskerk houden we dan een
slotviering met aansluitend een
afscheidsfeestje. Daarna gaan alle reizigers
de weg terug naar huis in de eigen St.
Odulphus-, St. Jozef-, St. Petrus- of Maria
Magdalenaparochie. De achterban van
thuisgebleven parochianen is van harte
welkom bij die afsluitende ontmoeting,
waar reisimpressies worden gegeven en
diploma’s uitgereikt, waarna we de
reizigers kunnen feliciteren met twee jaar
reiservaring. De reizigersgroep bestaat uit:
Simone Bleeker, Coby Bobeldijk, Ineke
van Ederen, Paul Groenewegen, Jolanda
Groenewoud, Joyce de Hartog, Lucia
Hazes, Thijs Heijltjes, Emmy Jonges, Ton
de Kleijn, Natasja Klos, Lianna Konijn,
Ingrid van Lieshout, Annelies Mol, Jannie
Muis, Trudy Strootman, Kirsten
Vredevoort en Monique van Zanten.
Deze uitnodiging is bestemd voor iedereen
die het leuk vindt om hen aan het einde
10
van hun reis op te wachten. Met hartelijke
groeten van de reisleidsters.
Joke Enthoven en Jos van Steen
Bij voldoende deelname start er in
september een nieuwe reis.
Cursisten kunnen zich nog melden bij
Liesbeth Patist, secretaris van de
Stuurgroep Vorming en Toerusting.
Tel 075 - 642 1111 e-mail:
liesbethpatist@hotmail.com
Opgeven is geen optie
Eén van onze parochianen, Walter Kenswil
uit Krommenie, gaat op 6 juni meedoen
aan Alpe d’Huzes en is hard in training.
Voor hem is het zes keer beklimmen van
de Alpe d’Huéz de
ultieme uitdaging!
Het is voor hem
niet alleen een
sportieve
uitdaging, maar hij
staat ook stil en bezint zich, zoals pelgrims
onderweg naar Santiago de Compostella
dat ook doen.
Hij zegt hierover op zijn eigen actiepagina:
“Een ieder heeft eigen ervaringen en is
geraakt. Want helaas is het nog altijd zo
dat iedereen wel ergens in zijn of haar
leven geconfronteerd wordt met de strijd
tegen kanker. Pas dan besef je welke
impact deze ziekte heeft, het komt dan heel
dichtbij! Helaas heb ik het ook van dichtbij
mee moeten maken hoe hard en zwaar dat
gevecht is. Elke meter afzien op de
Alpe d'Huéz doe ik voor hun!”
Misschien vind u het leuk zijn trainingen
en activiteiten te volgen via zijn eigen
actiepagina
(http://deelnemers.opgevenisgeenoptie.nl/a
cties/walterkenswil/walter-kenswil/).
Elke donatie is welkom in de strijd tegen
kanker.

Deventer, stad van Geert
Groote en de Moderne
Devotie
Voor de 14 e maal gaan we
op Kerkenpad en ditmaal
naar Deventer. U heeft vast
wel gehoord van Geert
Groote en de Moderne
Devotie. Eén van de
volgelingen van deze
geestelijke vernieuwingsbeweging van de
late Middeleeuwen Thomas à Kempis
heeft een boek geschreven dat na de bijbel
het meest verkochte boek ter wereld is: De
Navolging van Christus. Aan het einde van
de Middeleeuwen nemen de misstanden in
de RK kerk grote vormen aan. Geert wordt
geboren in 1340 als burgemeesterszoon in
Deventer. Als vermogend student gaat hij
studeren in Parijs. Hij maakt een omkering
in zijn leven door wanneer hij ernstig ziek
wordt en een priester hem weigert de
sacramenten te geven omdat hij zich inlaat
met ‘zwarte kunst’. Geert wordt diaken,
schenkt zijn bezittingen aan de armen en
leidt een leven van rondtrekkend prediker.
Hij legt de nadruk op de persoonlijke
beleving van het geloof, soberheid en
terugkeer naar de oorspronkelijke waarden
van het Christendom. Hij kreeg veel
volgelingen, lekenbroeders en zusters van
het gemene (gemeenschappelijke) leven.
Later werden er ook kloosters gesticht
rondom Windesheim. ‘Het gaat er niet om
wat je schrijft of zegt, maar wat je doet’
was één van zijn uitspraken. Na vijf jaar
van predikend rondtrekken sterft Geert in
1384 op 44-jarige leeftijd zoals zo vele van
zijn tijdgenoten aan de pest. We willen in
de voetsporen van Geert treden door een
‘rustige’ stadsrondwandeling door de
historische binnenstad van Deventer te
maken met vele kerken. In de middag
willen we het buitengebied langs de IJssel
richting Zwolle met de bus afleggen en
gaan we op bezoek bij het restant van het
klooster van Windesheim. Ook Titus
Brandsma, in wiens spoor we vorig jaar
trokken, was geraakt door het
gedachtengoed van de Moderne Devotie.
11
Natuurlijk gaan we onderweg ook vieren
en besluiten we deze dag met een lekkere
maaltijd op weg naar huis.
Deze reis is op donderdag 4 juli. De bus
vertrekt om 8:30 uur vanaf de Petruskerk
in Krommenie, om 8:45 uur hoek
Boschjesstraat/Pinkstraat en om 8:55 u
vanaf de Jozefkerk
Thuiskomst rond 21:00 uur. Bijdrage in de
onkosten € 40,00. Aanmelding alleen
schriftelijk door de antwoordstrook op te
sturen naar M. Bruijns, Snuiverstraat 2
1561 HD Krommenie of te e-mailen naar
petrusvis@planet.nl
Iedere deelnemer krijgt een schriftelijke
bevestiging van de aanmelding met daarop
aangegeven de wijze van betalen.
Ko Schuurmans en Matthé Bruijns
Naam: ….....................................................
gaat/gaan op donderdag 4 juli mee naar
Deventer met ............................... personen
Adres: .........................................................
Postcode: ....................................................
Telefoon: ....................................................
evt. email: ...................................................
Opstapplaats: ..............................................
Opmerking [S.C.1]: Ik heb de zin over
meerdere personen verwijderd, omdat die
te onduidelijk was. Na drie keer lezen
begreep ik het nog niet :-)

De mislukte muziekuitvoering,
oftewel de
goede geest is er niet
Er waren eens een hobo, een dwarsfluit,
een klarinet en een viool. Ze waren van
elkaar de beste vrienden. Tweemaal in de
week kwamen ze bijeen in het
muziekhuisje, waar ze naar hartenlust
samen op hun mooie instrumenten
speelden. Ze waren aan het oefenen voor
de uitvoering van een muziek-stuk. En als
het eenmaal zo ver was, zouden alle vaders
en moeders komen luisteren.
En die uitvoering zou al heel gauw zijn:
over een week. Maar toen gebeurde er iets
heel ergs. Ze waren op een avond weer
samen aan het repeteren. En tijdens de
repetitie kon de klarinet het niet laten, om
stiekem bij zichzelf te denken, dat hij toch
eigenlijk wel het mooiste instrument was
met het fijnste geluid. Niemand van de
andere instrumenten kon het tegen hem
opnemen. En hij dacht: zou ik niet beter
solo kunnen spelen? Helemaal alleen op
het toneel en dan beroemd worden. En de
klarinet had er geen zin meer in, om met
de anderen samen te spelen. Maar de
klarinet was niet de enige. Ook de viool
dacht, dat hij eigenlijk alleen moest spelen.
Niemand had immers zulke mooie snaren.
En ook de viool had er geen
zin meer in, om met de
anderen samen te spelen.
En ook de dwarsfluit dacht
stiekem bij zichzelf:
Pinksteren, feest van de Geest
12
"Ik ben eigenlijk wel een heel bijzonder
iemand. Ik ben de enige die met de fluit
dwars ligt."
En ook de dwarsfluit had er geen zin meer
in. En de hobo vond, dat niemand van de
anderen het presteerde om zo’n mooi
geluid voort te brengen als hij.
En ook hij had er geen zin meer in, om met
de anderen samen te spelen. En toen
gebeurde het. Op een avond hadden alle
instrumenten in hun huisje de radio
aangezet, om naar de nieuwsberichten te
luisteren. En wat hoorden ze?
De grote trom kondigde met tranen in de
ogen aan, dat de muziekuitvoering niet
door kon gaan, omdat de spelers ziek
waren. "Ziek?", vroegen alle instrumenten
in de muziekhuisjes. "Ja", zei de bas met
een zware stem, "de spelers zijn ziek.
Ze hebben allemaal de ziekte Solisme."
"Solisme?", vroegen de instrumenten,
"Wat is dat?".
En de bas zei: "Dat is de ziekte, dat je niet
met anderen wilt spelen, maar alleen op je
eentje en dan is een concert onmogelijk".
Verdrietig gingen de instrumenten uit
elkaar. Het concert ging niet door.
Maar ze wisten nu allemaal dat ze moesten
oppassen voor die gevaarlijke ziekte, die
de geleerde bas "Solisme" had genoemd.

Duurzaam Leven?
Het is crisis, moeten we ons dan ook nog
druk maken om het milieu?
Het lijkt tegen de trend in, maar toch
nodigen wij u van harte uit voor twee
informatieve avonden over duurzaam
leven. Omdat we blijven geloven dat het
beter kan met onze wereld en wij, als
gewone burgers daar een rol in spelen.
Maandag 3 juni:
Duurzaam Leven in de Zaanstreek
De eerste avond wordt ingevuld door de
stichting Urgenda en de Zaanse Energie
Koöperatie (ZEK). Urgenda is een
organisatie voor duurzaamheid en
innovatie die Nederland sneller duurzaam
wil maken, samen met bedrijven,
overheden, maatschappelijke organisaties
en particulieren. De inzet voor 2015 is dat
100.000 huishoudens zelf producent van
hun eigen energie door gebruik van o.a.
windturbines, aardwarmte en
zonnepanelen.
De oprichter van Urgenda, Marjan
Minnesma die uit onze eigen streek
afkomstig is, werd in 2012 opnieuw
uitgeroepen tot de meest invloedrijke
13
persoon van Nederland op het gebied van
duurzaamheid. Zie ook www.urgenda.nl.
De Zaanse Energie Koöperatie levert
'Zaanse' windenergie: betaalbaar en
dichtbij. Hun voorzitter Thecla Graas zal
toelichten wat de voordelen zijn om
schone energie uit de Zaanstreek af te
nemen. Lees meer op:
www.zaanse-energie-kooperatie.nl
Maandag 3 juni om 20:00 uur in de
Vermaning, Zaanweg 57 te Wormerveer
Maandag 17 juni
Duurzaamheid als religieuze kwaliteit
van leven
Martine Vonk adviseert instellingen en
bedrijven op het gebied van duurzaamheid.
In 2011 promoveerde zij op het thema van
duurzaamheid. Daartoe verbleef zij drie
maanden bij de Amish in de Verenigde
Staten, en vervolgens bij andere religieuze
gemeenschappen als de Trappisten en
Franciscanen. Aan de hand van dia’s en
haar persoonlijke ervaringen leidt ze ons
naar duurzame waarden die zij in deze
gemeenschappen op het spoor is gekomen.
Meer over Martine vindt u op
www.martinevonk.nl.
Maandag 17 juni om 20:00 uur in de
Vermaning te Krommenie

Lourdes
Bedevaart
Al een aantal jaren
gaan we als groep
Assendelft op
bedevaart naar
Lourdes. Zoals in de
folder vermeld een reis met meerwaarde.
Het blijft een bijzondere plek, de grot waar
155 jaar geleden Maria aan het eenvoudige
meisje Bernadette Soubirous verscheen.
En nu komen er elk jaar miljoenen
pelgrims naar het kleine dorpje. Om te
bidden bij de grot en een kaars op te
steken. Het zijn geheel verzorgde reizen
met de Limburgse bedevaarten. De
zesdaagse vliegreis is van 4 t/m 9
september. Prijs € 870,00.
Ook is de reis eventueel met trein
(achtdaagse reis) of bus (negendaagse reis)
te boeken. Voor folders en vrijblijvende
informatie:
Ans Veenboer 075 – 687 3513.
De plaats van Oranje
in de kerk
De heer dr. Paul Rem, conservator van
Paleis Het Loo te Apeldoorn neemt ons bij
de hand voor een presentatie onder de titel
van ‘De plaats van Oranje in de kerk.’
Wij nodigen u van harte uit, op donderdag
16 mei om 20:00 uur
In de Nicolaaskerk in Krommenie
Vanaf 19:00 uur zijn de deuren open en
wordt u ontvangen met een kopje koffie of
thee. Het belooft een interessante avond te
worden!
14
Help de missionaire traditie
voort te zetten. Steun onze
missionarissen!
Missionarissen geven veel. En zij vragen
weinig. Zij hebben echter wel onkosten.
De Week Nederlandse Missionaris
(WNM) biedt daarvoor soms een bijdrage.
Vandaar de jaarlijkse Pinksteractie voor de
WNM. Dan wordt de steun van ons allen
gevraagd, steun voor onze missionarissen
en missionair werkers!
We hebben allemaal een missie
Ons inzetten voor kansarme medemensen:
dat willen we allemaal. Een leven ten
dienste van de missie is echter voor
weinigen weggelegd. Daarom moeten we
zuinig zijn op onze missionarissen. Elke
dag helpen ze anderen, ver van hier. Uit
het oog, maar niet uit het hart. Integendeel,
door de Week Nederlandse Missionaris te
steunen, toont u dat u achter hen staat. Zo
zetten we de missionaire traditie voort.
Zij geven veel en vragen weinig
Een bijdrage voor werk, woning, zorg of
diaconie. Het is niet veel wat
missionarissen aan de WNM vragen.
Terwijl ze zoveel geven. Zoals concrete
hulp. En tomeloze energie! Missionarissen
ontvangen daarom ook eens in de paar jaar
een bijdrage voor welverdiend verlof.
Daarnaast maakt de WNM de uitzending
mogelijk van missionaire werkers, jonge
mensen die in de voetsporen van
missionarissen treden.
U kunt onze missionarissen steunen:
in het Pinksterweekend tijdens de
deurcollectie een bijdrage te geven
een gift via giro 17.12.11.111,
WNM, Den Haag

Opbrengst Vastenaktie 2013
De Vastenaktie 2013 was een groot succes.
Het streefbedrag van € 16.000,00 is ruim
gehaald. Dit betekent dat Cordaid-
Vastenaktie het bedrag verhoogd met
€ 8.000,00. De toiletten en lokalen kunnen
worden gebouwd. Namens de MOV en de
Stichting Oli Illam en natuurlijk ook
namens de 600 kinderen van de Nehru
Middle School in Muthukulam, hartelijk
dank voor deze gigantische opbrengst.
Father Jesu uit India komt eind mei een
paar dagen naar Nederland toe en wil u
ook graag ontmoeten. Hij zal op
zaterdag 25 mei om 19:00 uur, samen met
Pater Gerard Noom sma, voorgaan in de
Eucharistie. Na afloop van de viering is er
gelegenheid om onder het genot van een
kop koffie of thee elkaar te ontmoeten.
U bent dan allen van harte welkom!
Onderstaand de financiële verantwoording
van Henk Burgman, penningmeester MOV
Actiedag € 2.441,45
Tonnen € 772,46
Klaverjassen € 628,35
Bridgen € 968,00
Maaltijden € 397,00
Acceptgiro’s + Giften € 7.762,50
Hoeksteen € 1.089,58
Violenactie € 700,00
Concert – catering € 330,00
Concert – collecte € 672,60
Taarten € 386,10
Schilderij actiedag € 150,00
Opbrengst 2013 € 16.298,04
Afdracht naar Cordaid-Vastenaktie
Voor het project in India € 16.000,00
MOV – St. Petrusparochie: Nelleke Smit-
Denneman, Marijke Klinge, Henk
Burgman en Ton de Kleijn
15
In het kader van het
jaarthema, zullen we ook
dit werkjaar mee kunnen
lezen met tochtgenoten in
onze Zaanse parochies.
Deze keer een bijdrage
van de Petrusparochie in
Krommenie.
Tochtgenoten met liefde als
leidraad
Je hebt van die melodietjes die een hele
tijd in je hoofd blijven hangen. Op
zondagmiddag dwarrelt het slotlied
bijvoorbeeld nog steeds door je oren. Zo’n
liedje is ook van Stef Bos over Papa,
regelmatig bij uitvaartdiensten te
beluisteren. Het bezingt de relatie tussen
een zoon en zijn vader. Een lied over een
generatieverschil, over andere wegen gaan,
en hoe ouder je wordt, ontdekken dat je
toch steeds meer op je vader lijkt dan je
eigenlijk zou willen, en uiteindelijk en
ondanks alle strijd toch meer van hem
houdt. Aan het eind klinkt er een
hartenkreet, zacht schreeuwend,
verwoordt: "...en na de dood komen we
elkaar nooit meer tegen...”
Een ervaring die velen zullen herkennen.
De geloofsoverdracht van ouders naar de
generatie van nu middelbare leeftijd, waar
ik mijzelf ook toe mag rekenen, is anders
gelopen dan al die generaties daarvoor.
Studies en boeken vol zijn er over
geschreven te veel en te omvattend om op
deze plaats op in te gaan. Maar ik wil het
hebben over het verdriet wat dit te weeg
brengt. Veel ouders vragen zich af in
gesprekken: ‘Wat heb ik verkeerd gedaan?
Waarom ben ik er niet in geslaagd om wat
mij ter harte ging over te dragen? Ik heb
toch het goede voorbeeld gegeven.’ Ik
proef het verdriet over dat wat je zelf zo
dierbaar is, waar je zelf steun en kracht in
voelt dat je dit niet hebt kunnen doorgeven
aan je kinderen. En dan blijkt geloven een
net iets andere dimensie te hebben dan
passie voor een hobby. Het heeft te maken
met de grondlaag in je leven, waar word je

door gedragen, wat is jouw oorsprong?
Behalve mijn natuurlijke ouders is er ook
een God die, naast die miljarden andere
mensen, ook een heel bijzondere relatie
heeft met juist u en mij. Bij ons thuis
hadden we een gesprek over waarom we
naar de kerk moesten. Mijn vader vertelde
dat ze vroeger op zondag wel twee keer
gingen en ook door de week voor school;
met andere woorden: ‘waar hebben jullie
het eigenlijk over’. Mijn moeder vertelde
over wat we samen mochten delen in ons
gezin, dat we het goed hadden. ‘Eén uurtje
in de week om daar bij stil te staan, om te
bedenken dat het allemaal niet zo
vanzelfsprekend is en daar dank je wel
voor te zeggen aan God.’ Ik denk daar nog
vaak aan. Zij vertelde over haar ziel, over
haar staan in het leven, waar door ze zelf
gesteund en gedragen werd. Als het gaat
om die haperende geloofsoverdracht
zeggen ouders er als een bijna
verzachtende omstandigheid bij: ‘Maar het
zijn wel goede mensen. Ze staan klaar als
ze iets voor een ander kunnen doen. Ik
hoef maar te bellen …’. Inmiddels zijn we
weer een generatie verder en diezelfde
ouders vertellen nu: ‘Dat ze nooit meer
naar de kerk gingen, hadden we
geaccepteerd, maar tegelijk dachten we:
geloven doen ze nog wel op hun manier.’
Tot dat een kleinkind niet meer wordt
gedoopt, die kleine mag later zelf in alle
vrijheid beslissen over zijn eigen
levensfilosofie en geestelijk bagage, maar
geïnspireerd en voorgeleefd door wie?
Mijn generatiegenoten vertellen bij het hek
op het schoolplein: ‘mijn partner heeft
niets met geloof en kerk – (en ik eigenlijk
ook niet – hoor ik denken), dus is onze
dochter/ zoon niet gedoopt’. Er was een
generatie die de kerk de rug toekeerde en
nog iets hadden met geloof: alleen al
omdat ze er tegen waren. Nu is dat
vervangen door een onverschilligheid.
En toch gaat het ook nog om iets anders.
Over de mens van God die rondtrok en
vroeg: Ga je mee, en onderweg vol passie
vertelde over wat hem ter harte ging en
over God die voor hem Zijn vader was.
16
Die mensen meenam die door wat dan ook
niet meer verder konden komen op de
levensweg. Die vertelde over een woning
met ruimte voor velen bij Zijn Vader, niet
alleen in hoeveelheid van mensen, maar
ook in diversiteit.
Dat liedje van Stef Bos zit nog steeds in
mijn hoofd: Jij gelooft in God, dus jij gaat
naar de hemel. En ik geloof in niks, dus we
komen elkaar na de dood na de dood nooit
meer tegen. ‘Gods wegen zijn
ondoorgrondelijk’ zeggen we, maar meer
nog getuigen we in ons verhaal dat liefde
eeuwigheidswaarde heeft, want de liefde
komt van God. Liefde die bindt en
verbindt over grenzen heen.
Matthé Bruijns
Tussen vader en zoon ligt
het diepe ravijn van hun
gelijkenis. Piet Theys

Inloopochtend
Al enige maanden is er op de derde
woensdag van de maand de gelegenheid
om een kopje koffie te drinken, een praatje
te maken of om een kaarsje op te steken.
Ook kunt u even de stilte opzoeken in de
Mariakapel.
De komende maanden is dat:
woensdag 15 mei
woensdag 19 juni
De kerk is open van 10:00 tot 11:00 uur
en de koffie staat klaar. Wij zouden het
fijn vinden om u te verwelkomen!
Corrie Klarenbeek en Truus Kruyver
17
SamenLoop voor Hoop 2013
Uitnodiging aan groot en klein
Zaterdag 22 juni 16:00 uur t/m
zondag 23 juni 16:00 uur vindt de 2 e
Samenloop voor Hoop Zaanstad plaats
op het terrein van AV Lyturgus in
Krommenie (Zuiderham - naast de
voetbalvelden). Gedurende 24 uur wordt er
afwisselend gewandeld in de strijd tegen
kanker. SamenLoop voor Hoop zet
(ex)kankerpatiënten in het zonnetje en
herdenkt de overledenen. Met dit
inspirerende evenement vieren we het
leven, zamelen we geld in voor
wetenschappelijk kankeronderzoek, en
geven we informatie over kanker. Het
evenement wordt volledig door
vrijwilligers georganiseerd. Er is dit jaar
ook een mini-SamenLoop: kinderen lopen
24 minuten rondjes op de atletiekbaan op
zondag 23 juni. Inschrijven via de
website. Toon uw belangstelling, kom
langs, kijk, geniet, bewonder en doe zo
mee met de strijd tegen kanker.
Voor groot en klein is er van alles te doen!
Van springkussen tot artiesten, dansen,
dwalen, lekkere dingen proeven, keuren,
kijken, kopen, ontmoeten. En om
middernacht het indrukwekkende
Kaarsenmoment waarin alle mensen
herdacht worden die de strijd tegen kanker
hebben verloren.
Samen-lopen en werken in de strijd
tegen kanker: u doet toch ook mee!
TOT ZIENS!!
Namens de enorme groep vrijwilligers,
Ria Casalod
www.samenloopvoorhoop.nl/zaanstad

Informatie over fusie met
andere parochies
Nadat het bisdom in november vorig jaar
haar plannen bekend maakte om de
parochies in de twee Zaanse regio’s
(Noord en Zuid) te fuseren hebben
besturen niet stil gezeten. In diverse
parochies zijn zeer goed bezochte
parochieavond georganiseerd. De
parochianen hebben zich daar duidelijk
uitgesproken: Samenwerking in te grote
verbanden leidt tot vermindering van
betrokkenheid.
De acht kerkbesturen in de
Zaanstreek hebben zich vervolgens op de
plannen van het bisdom beraden en hebben
gezamenlijk een ander voorstel
geformuleerd dat in het gesprek aan de
bisschop zou worden voorgelegd. Dit idee
hield in dat de parochies met een priester
(Maria Magdalena Kalf, Bonifatius en
Odulphus) samen verder zouden gaan en
dat de parochies met pastoraal werk(st)er
twee samenwerkingsverbanden zouden
vormen (Jozef en Martelaren; Petrus,
Maria Magdalena Wormer en O.L. Vrouw
Geboorte).
De Zaanse parochies hebben de
bisschop uitgenodigd om over de
voorstellen van gedachten te wisselen. De
bisschop wilde niet naar de Zaanstreek
komen maar nodigde de Zaanse parochies
uit voor een bijeenkomst in Haarlem. Na
de nodig aarzelingen zijn de Zaanse
parochies akkoord gegaan met deze
uitnodiging. De bisschop heeft in een
inleiding de contouren uitgelegd van het
bisdombeleid voor de toekomst. Regio’s
zullen samengevoegd moeten worden tot
één parochie. Dit betekent niet dat er ook
nog maar één kerkgelegenheid zal zijn.
Het betekent wél dat op bestuurlijk en
pastoraal niveau er gestreefd zal worden
naar samenvoeging van taken, zodat met
het verminderde aantal priesters, diakens
en pastoraal werkers toch het kerkelijk
leven voor zoveel mogelijk mensen
gestalte kan krijgen. Ook benadrukte de
18
bisschop telkenmale het belang van het
vieren van de eucharistie als centraal
moment van het Rooms-katholieke geloof.
In drie parochies zal dit iedere zondag zijn
en in de andere plaatsen zo veel mogelijk,
onder andere door afstemming van
kerktijden.
Tijdens de bijeenkomst in Haarlem
bleek de bisschop goed op de hoogte te
zijn van ons Zaanse voorstel. De bisschop
gaf aan geen bezwaar te hebben tegen de
door de Zaanse parochies voorgestelde
samenwerkingsverbanden, maar ziet dit als
tijdelijke fase in een proces naar een fusie
van alle Zaanse parochies. Omdat de
bisschop de bijeenkomst bestempelde als
een informele bijeenkomst vond hij het
niet de goede gelegenheid om inhoudelijk
op onze voorstellen in te gaan. Hij verwees
ons voor concrete invulling en afspraken
naar de medewerkers van de dienst
Regiovorming . Hij beëindigde de
bijeenkomst om verder informeel ‘te
borrelen’.
Na intensief overleg met u als
parochianen en als besturen in de
Zaanstreek over een beter samenwerkings/
fusieplan is er wat betreft concrete
afspraken weinig bereikt. Het stoorde de
aanwezigen dat er behalve de beide
bisschoppen, niemand van de staf
aanwezig was om concrete vragen te
beantwoorden. Ook het door de bisschop
telkenmale benadrukte informele karakter
van de ontmoeting en het niet in een
verslag vastleggen van de uitgesproken
intenties gaf een onvoldaan gevoel. Dit
staat ook in contrast met een door andere
bisdommedewerkers strak tijdschema dat
moet leiden tot fusie. Inmiddels is het
‘vakantieseizoen’ al weer aangebroken.
De acht besturen van de regio zullen in het
najaar zich verder buigen over het vervolg.
De parochievergadering

Religieuze muziek
In deze rubriek bespreekt Leo van Herk
elke maand een muziekstuk met een
religieuze achtergrond.
Deze keer: Ein deutsches Requiem van
Johannes Brahms .
De volledige titel van dit werk luidt “Ein
deutsches Requiem, nach Worten der
Heiligen Schrift” opus 45. Het werk heeft
een lange ontstaansgeschiedenis. Brahms
begon aan zijn Requiem na de dood van
zijn vriend en collega Robert Schumann in
1856, maar hij voltooide het toen nog niet.
De dood van zijn moeder in 1865 deed
hem verder werken aan zijn dodenmis. Het
laatste, deel voegde hij in de definitieve
versie in 1868 toe.
Overigens zijn de meningen nogal
verdeeld of het overlijden van twee
‘geliefden’ de echte aanleiding voor het
schrijven van dit Requiem was. Tegenover
de organist Karl Reinthaler uit Bremen
omschreef Brahms het stuk als een
“Requiem voor de hele mensheid”. Een
menselijk requiem dus en geen dodenmis
in de klassieke –katholieke- traditie. Het is
een werk van vertroosting en verzoening
met de dood, gebaseerd op teksten uit de
Lutherbijbel en geen treurmuziek. Brahms
was geen uitgesproken religieus mens,
maar der lutherse Bijbel maakte wel deel
uit van zijn geestelijke bagage.
19
De gedachte achter deze compositie is niet
de eeuwige rust van de overledene
(Requiem eternam dona eis, Domine) maar
troost voor degenen die getroost moeten
worden ("Selig sind, die da Leid tragen,
denn sie sollen getröstet werden"). Je zou
ook kunnen zeggen: muziek voor de
levenden, niet voor de doden.
Opmerkelijk is ook het ontbreken van
expliciete verwijzingen naar Christus en
ook van het Laatste Oordeel is geen
sprake. Eigenlijk zou je beter kunnen
zeggen dat dit prachtige stuk helemaal
geen Requiem is maar een geestelijke
cantate of een begrafeniswerk.
De naam ‘Ein deutsches Requiem’ zegt
iets over de taal waarin het werk
geschreven werd – dus geen Latijnse mis-,
meer dan over het beoogde publiek.
De eerste drie delen werden in 1867 voor
de eerste maal uitgevoerd en wel in
Wenen. De uitvoering was geen succes.
Dat was anders toen op Goede Vrijdag
1868 Brahms zelf het toen nog zesdelige
werk dirigeerde in de Dom van Bremen.
Uiteindelijk werd er nog een zevende deel
aan toegevoegd en in die versie werd het
in 1869 voor het eerst uitgevoerd in het
Gewandhaus in Leipzig.
In 2007 maakte Jan Rot een hertaling, die
hij Een Hollands Requiem noemde.
Mooie opnamen zijn er genoeg, maar er
zijn er twee die er bovenuit steken: die van
Otto Klemperer met Elisabeth
Schwarzkopf en Dietrich Fischer Diskau
als solisten en het Philharmonia koor- en
orkest (EMI, 1961) en meer recent die van
John Eliot Gardiner met zijn Monteverdi
Choir en Orchestre Révolutionnaire et
Romantique (Philips).
Leo van Herk

Het Armbestuur van onze
parochie in de 19 e eeuw (41)
22 december 1867
Het armbestuur heeft in deze vergadering
de winterbedeeling vast gesteld. De
bedeeling te beginnen op dinsdag, de 24
december 1867. Besloten met algemene
stemmen om brood, rijst en turf te
bedeelen. De rijst van elf cent de vijf ons.
Besloten om het roggebrood voor de
winterbedeeling te laten leveren door P.
van Gelderen, C. Oudejans en K. Mantjes,
alle voor slijtersprijs.
7 januari 1868
Besloten om geneeskundige hulp aan de
armen te laten verlenen door den Weled.
Heer doctor H. Simons en den Heer
Clement voor apotheker voor vijf en
twintig cent per recept, den doctor twee en
vijftig gulden per jaar.
8 maart 1868
Een buitengewone vergadering:
Een missive, gericht aan Zijn Hoog
Eerwaarde Heer Wilmers, Bisschop van
Haarlem. Het R.K. Parochieel Armbestuur
te Krommenie brengt ter kennis van Uw
Hoogwaardigheid dat het bestuur tot dus
verre krachtens bisschoppelijke instelling
is samengesteld uit zes leden;
Dat dit jaar twee leden, Gerrit Pels en Jan
Fortuin, moeten aftreden;
Dat eerst gemelde verklaard heeft liefst
niet meer in aanmerking te komen voor
een nieuwe benoeming, terwijl het
genoemde bestuur besloten heeft laatst
genoemde in geen geval weder tot
kandidaat te stellen.
Dat het bestuur evenwel van oordeel is dat
het getal van vier armmeesters alleszins
voldoende is om in de dienst der armen
van deze parochie te voorzien en voor een
goede gang van zaken zelfs wenselijk is.
Dientengevolge durft gemeld bestuur aan
Uw Hoogwaardigheid voor te stellen te
willen bepalen dat voortaan het R.K.
20
Parochieel Armbestuur te Krommenie uit
vier leden zal zijn samengesteld.
Met de meeste hoogachting hebben wij de
eer ons te noemen Uw dienaar namens het
armbestuur voornoemd, secretaris P.
Hazenberg
5 april 1868
In antwoord op ons gericht schrijven aan
Zijn Hoogeerwaarde Heer Wilmers,
bisschop van Haarlem, luidt als volgt:
Gezien Uw schrijven van den 8 maart
1868 waarbij ons het verzoek wordt
gedaan om het getal armmeesters, ’t welke
bij het besluit van de oprichting van Uw
Bestuur op zes was vastgesteld, nu op vier
te brengen, zoo dat er geen vervulling zou
behoeven te geschieden van de beide
vacatures, dit jaar ontstaan door de
periodieke aftreding der armmeesters G.
Pels en J. Fortuin;
Gelet op hetgeen te dier zake in Uw
gemeld schrijven ten aanzien van het
voldoende en zelfs wenselijke van een
viertal armmeesters is uiteen gezet;
Als mede op het advies van onze
Weleerwaarde Commissaris bij Uw
college (de pastoor?)…………….
En dan. Heeft het bestuur zijn zin
gekregen? We weten het niet. De tekst
heeft geen einde
2 mei 1868
Besloten werd om de weduwnaar Jan
Oomen het huis in de Vlus te verhuren
voor veertig cent per week. Niets meer te
verhandelen zijnde is de vergadering
gesloten. De volgende vergadering bij P.
Hazenberg. Collecteren: P. van Gelderen
en E. Gaal.
J. de Koning