Kelderconstructies: Realisatie en ... - Jan Maertens

9. Fundering van kelderconstructies.
De funderingswijze van een kelderconstructie wordt
meestal bepaald door de ligging van het grondwaterpeil en
door het gewicht van de boven de kelder gelegen
constructie. Volgende funderingstypes zijn mogelijk:
- fundering op alleenstaande of doorlopende zolen
- algemene funderingsplaat
- funderingsplaat met verzwaarde ribben
- paalfundering.
9.1. Fundering op alleenstaande en/of doorlopende zolen:
Voor lichte constructies welke volledig boven het
grondwaterpeil gelegen zijn wordt zeer dikwijls een
fundering met al of niet gewapende zolen toegepast, dit
voor zover de draagkracht van de grond het toelaat.
Tussen de zolen in wordt dan een gewone vloerplaat
aangebracht. Deze vloerplaat moet er dan alleen voor
zorgen dat de op de keldervloer uitgeoefende belasting
wordt overgedragen aan de ondergelegen grond. In veel
gevallen wordt daarvoor een betonplaat van beperkte dikte
met een enkelvoudig wapeningsnet voorzien.
9.2. Algemene funderingsplaat:
Een algemene funderingsplaat met constante dikte wordt
meestal voorzien wanneer de keldervloer onder het
grondwaterpeil gelegen is of wanneer deze wordt aangelegd
op een weinig draagkrachtige ondergrond. De
funderingsplaat moet dan terdege gedimensioneerd worden
zodat de erop uitgeoefende grond- en waterdrukken zonder
problemen kunnen worden opgenomen.
Aan de uitvoering van een dergelijke algemene
funderingsplaat moet bijzondere aandacht besteed worden
ten einde de waterdichtheid ervan te verzekeren. Zo moet
er ten alle prijze voorkomen worden dat er doorgaande
krimpscheuren ontstaan. Zeer grote funderingsplaten
moeten daarom in verschillende moten worden uitgevoerd.
Ter plaatse van de aansluiting tussen de moten dienen er
dan speciale dichtingen te worden aangebracht.
Voor de dimensionering van algemene funderingsplaten
wordt tegenwoordig veelal gebruik gemaakt van de theorie
van de elatisch ondersteunde plaat. Een probleem dat zich
daarbij stelt is dat er geen algemeen aanvaarde regels
bestaan voor het bepalen van de in rekening te brengen
beddings- of veerconstanten. Voor belangrijke ontwerpen
is het aangewezen om de gevoeligheid van de voor deze
parameters in rekening gebrachte waarden te onderzoeken.
Verder is het ook evident dat de theorie van de elastisch
ondersteunde ligger alleen mag worden toegepast voor de
korrelspanningen en niet voor de waterdrukken.
Belangrijke opmerking:
ir Jan Maertens Kelderconstructies 26-04-2001 pag. 34