ingezonden brief van zelfstandig adviseur Ben Bugter - CBE

De Volkskrant
Opinie en Debat
Postbus 102,
1000 BA Amsterdam
Betreft: Bijdrage voor “Opinie en Debat” inzake het artikel
“Vanaf de gracht brallen over leiderschap in het onderwijs”
Almere, 3 juni 2013
Geachte redactie.
In een “reconstructie” belooft de redactie in editie van 1 juni te onthullen “hoe de consultants van CBE het
onderwijsbestuur in hun greep kregen”. Dat belooft wat, zeker als het artikel mede is geschreven door een
ervaren onderzoeksjournalist. Maar wat lezen we? Niet meer dan vage beschuldigingen en schuld door
associatie. De adviseurs van CBE behoren tot een verdachte mensensoort (ze zijn immers
onderwijsconsultants). Het bureau is zelf is verdacht, want het heeft ooit zijn koers aangepast. En de locatie is
al helemáál verdacht, want CBE heeft een pand binnen de grachtengordel. Dus zoiets van: jouw voornaam is
Achmed, je komt uit Slotervaart, je rijdt op een brommer, dus je zal wel een crimineel zijn.
Oh nee, we hebben toch wel bewijs want Achmed is op weg naar zijn werk wel eens langs een koffieshop
gereden waar zijn buurjongen Hassan ooit is aangehouden wegens heling van een mogelijk gestolen mobieltje.
Zie je wel! Later bleek die telefoon niet gestolen en ook niet verkocht, maar dat is een detail.
Net zo als hier. CBE heeft immers advies gegeven aan grote scholengroepen die later in de problemen zijn
gekomen. Er zijn weliswaar onderzoeksrapporten waarin zonneklaar en met zoveel woorden staat dat er geen
sprake is geweest van enige onregelmatigheid (blz. 31 van het Rapport Halsema), maar dat melden we gewoon
niet. We hoeven immers ook geen enkel oorzakelijk verband te leggen tussen de inzet van CBE en de
problemen van de scholen. Die adviseurs waren in de buurt, dus ze waren de oorzaak. En die sneue witte oude
mannen in het onderwijs lieten zich maar inpalmen. Zo dom zijn immers die bestuurders.
In het commentaar in de krant van 3 juni wordt het artikel aangeduid als een “zedenschets”. Dat is een rake
typering. Want het stuk geeft pijnlijk scherp aan hoe een blad, verblind door gemakkelijke vooroordelen, de
journalistieke principes op zij kan zetten voor de snelle winst. In de ene ochtendkant gaat het over Achmed op
zijn scooter op de Slotermeerlaan, en in de Volkskrant over een adviseur met zijn tablet op de Herengracht. Zie
je het type? Dan is er geen bewijs meer nodig, toch!
Kennelijk moet opnieuw het besef groeien dat (voor)oordelen geen bewijzen zijn. En het besef dat onderzoek
volledig en gebalanceerd moet worden uitgevoerd. En ook het besef dat een “schets” wat anders is dan
gedegen werk. Dan kan er over het onderwijs een artikel worden geschreven dat wél een voldoende kan halen.
Ben Bugter
Zelfstandig Adviseur en
tevens Witte Oude Man
Rozenwerf 3
1355 AA Almere
bugterconsult@gmail.com