Datgene wat ons onderscheidt verbindt ons - Kenniscentrum ...

VERBINDING VAN DIALOOG MET KUNST
De LVR en SMKK brengen met het project Vrouwenschakels/Identigratie
lokale vrouwengroepen van verschillende etnische afkomst met elkaar in contact
(aan elkaar schakelen). Samen met LVR en SMKK gaan de vrouwen op zoek
naar wat vrouwen op lokaal niveau verbindt. Op zoek naar een gemeenschappelijk
belang dat door de vrouwen van een bepaalde gemeenschap of wijk gedeeld
wordt. Een belang dat boven het verschil van etniciteit staat en mogelijkheden
biedt tot verbinding.
In het gehele project, zowel in de samenwerking tijdens de voorbereiding als
tijdens de ontmoetingen zelf, is uitgangspunt het zoeken naar overeenkomsten
tussen mensen en niet het benadrukken van de verschillen. Door het zoeken en
vinden van de overeenkomsten ontstaat er ruimte en interesse voor het verschil.
Tijdens de dialoogsessies worden woorden en samenhangende emoties in
creatieve werkvormen zoals vilten, schilderen, drama en dans vertaald.
INBEDDING IN DE LOKALE SAMENLEVING
Om Identigratie een duurzame plek te geven in de Limburgse lokale samenleving
zoeken de projectpartners verbintenis met lokale organisaties om het project
Identigratie te vlechten in bestaande activiteiten. Op deze wijze wordt het niet
alweer een los project maar vormt het een schakel met andere lokale initiatieven;
dit bevordert het duurzame karakter waarbij mentorschap wordt overgeheveld.
DE START IN MAASTRICHT
In 2010 wordt het project mede
vormgegeven door het Kenniscentrum
Emancipatie Maastricht
(KCEM), voorheen de Maastrichtse
Vrouwenraad. De projectpartners
kiezen er bewust voor om in te
haken op lokale bewegingen om
het draagvlak te verbreden;
Een interventie die gericht is op
inbedding in de lokale samenleving
en het opbouwen van duurzame
contacten. Dit proces is een essentieel
onderdeel van het hele traject;
na de projectperiode van maximaal
een jaar trekken de projectpartners
zich immers terug en gaat(n) de
lokale (vrouwen)organisaties verder.
Marjon
HET WAS BEST INGEWIKKELD OM DE VROUWEN TE
BENADEREN. ER WAREN VEEL VROUWEN DIE WEL MEE
WILDEN DOEN MAAR NIET VAN HUN MAN MOCHTEN
VAN VROUWENSCHAKELS NAAR IDENTIGRATIE
Begin 2010 hebben Marjon Bovens, procesbegeleidster, en Tamara Jongerden,
regisseuse, een aantal bijeenkomsten bezocht waar zij vrouwen ontmoeten die
zij, door het directe contact, als potentiële deelnemers hebben benaderd.
Op basis hiervan is de groep in maart voor het eerst bij elkaar gekomen.
Een 14-tal vrouwen met verschillende etnische achtergrond. Samen vertegenwoordigen
ze landen en de cultuur van Hongarije, Syrië, Rusland, Afghanistan,
Iran, Irak en Nederland, en met een diversiteit in leeftijd, de jongste deelnemer
is 21 en de oudste is 60 jaar oud. Ze zijn samen wekelijks met elkaar in gesprek
gegaan over thema’s die vrouwen met elkaar verbinden; over hun dromen,
hun angsten, hun relaties met hun moeders. Deze thema’s zijn vertaald en
vormgegeven in de theaterproductie ZOEK.
Met deze ontmoetingen hebben deze vrouwen de basis gelegd voor het creëren
van duurzame sociale netwerken waarin men van elkaar heeft kunnen leren en
weten te steunen: Vrouwen leren elkaar de Nederlandse taal, leren elkaar fietsen.
Zij vervullen voor elkaar ontbrekende sociale functies in hun relaties.
In de loop van het traject zijn ze op zoek gegaan naar de verbinding van eigen
identiteit naar integratie wat heeft geresulteerd in Identigratie.
identi
gratie